ADSUM nr 180

ADSUM

VADEMECUM LITURGICZNO – DUSZPASTERSKIE Parafii Św. Jerzego, męczennika i Podwyższenia Krzyża Św.

we Wrocławiu – Brochowie NIEDZIELA MĘKI PAŃSKIEJ

Nr 180. * 24. marca 2013 r. * Rok V.

BYĆ

SOLA

ZIEMI !

Powiadam wam,

jeśli ci umilkną

kamienie wołać będą!

WYDAWCA VADEMECUM: ADSUM Parafia pw. św. Jerzego, męczennika

i Podwyższenia Krzyża Świętego

ul. Biegła 3; 52-115 WROCŁAW – BROCHÓW

Tel. 713 – 433 – 521

Konto: PKO BP 52 1020 5226 0000 6102 0311 4345 Informujemy, że przybliżone koszty egzemplarza ADSUM wynoszą ok. 3 zł.

Dziękujemy jednocześnie za wszelkie ofiary na FUNDUSZ WYDAWNICZY.

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * Prosimy o pomoc dla posługiwania

Parafialnej Świetlicy Środowiskowej Duszpasterstwo Rzymsko-Katolickiej

Parafii pw. św. Jerzego

ul. Biegła 3; 52-115 WROCŁAW – BROCHÓW

Konto: BS 64 9575 0004 0046 6499 2000 0010

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * NASI PARTNERZY i PRZYJACIELE MEDIALNI

NIEDZIELNY

}

Komentarze liturgiczne za „Ewangelia 2013”; Autor: Ks. Maciej WAROWNY => Edycja Świętego Pawła

oraz Miesięcznikiem „ŻYWE SŁOWO” => Wydawnictwo eSPe w Krakowie.

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

DYŻUR W KANCELARII PARAFIALNEJ 1. => czwartek w godzinach od 16.00 do 17.30; 2. => sobota w godzinach od 8.00 do 10.00; 3. => zawsze, w sprawach pilnych (wezwanie do chorego lub pogrzeb); 4. => w uroczystości przypadające w dni dyżuru, tj. w czwartek lub

w sobotę, kancelaria parafialna nieczynna!

UWAGA – PAMIĘTAJ – WAŻNE !

1. Sakrament Chrztu św. – jeśli nie liczyć zagrożenia śmiercią – udzielany

jest podczas Mszy św. o godz. 12.00, w ostatnią niedzielę miesiąca;

2. Rodziców oraz chrzestnych obowiązuje udział w katechezie przed-

chrzcielnej odbywającej się zwykle w czwartek przed ostatnią niedzielą miesiąca o godz. 18.00 lub o 18.30 - informacja w bieżących ogłoszeniach;

3. Chrzestni spoza Parafii winni dostarczyć ZGODĘ NA PEŁNIENIE PO-

SŁUGI chrzestnych wydaną przez Księdza proboszcza własnej Parafii.

UWAGA! Nie jest to równoznaczne ze świadectwem bierzmowania;

PORZĄDEK MSZY ŚWIĘTYCH 1. w dni powszednie, Msze św. sprawowane są o godz.: 7.00 i 18.00;

2. w uroczystości i święta przypadające w dni powszednie

Msze św. sprawowane są o godz.: 7.00; 9.00; (16.30); i o 18.00;

3. niedzielne Msze św. sprawowane są:

wigilijna, w sobotę o 18.00 oraz o 19.00 w kaplicy szpitalnej;

w niedzielę zaś o 7.30; 9.00; 10.30; 12.00- suma oraz o 18.00; i 20.00;

INNE => WAŻNE! 1. Czuwanie różańcowe: kwadrans przed poranną i wieczorną Mszą św.;

2. Dzień Miłosierdzia Bożego: trzeci piątek każdego miesiąca;

3. Nowenna do Matki Bożej Nieustającej Pomocy: środa o godz. 18.00;

4. Parafialny Dzień Świętości Życia: 25. lub 26. dzień każdego miesiąca;

5. Dzień Skupienia wszystkich Wspólnot Pobożnych: 1. sobota m-ca: 7.30 - 9.00;

6. Parafialny Dzień chorych i służby Zdrowia: 23. dzień każdego miesiąca;

7. Comiesięczna Msza św. wypominkowa: ostatni piątek miesiąca o godz. 18.00;

OKAZJA DO SPOWIEDZI ŚW. 1. w dni powszednie, zwykle ok. 15 min. przed Mszą św. o godz. 7.00 i 18.00;

2. w uroczystości i święta podczas Mszy św.;

3. w pierwszy czwartek i piątek miesiąca od 17.30 do 18.00;

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

CODZIENNA ADORACJA

NAJŚWIĘTSZEGO SAKRAMENTU

KAPLICA ADORACJI

1. etap => 7.30 – 9.00

2. etap => 15.00 – 17.30

15.00 => Koronka

do Miłosierdzia Bożego

POGOTOWIE EUCHARYSTYCZNE

Zainteresowanych posługą Szafarzy Nadzwyczajnych Komunii św., pro-

simy o telefoniczne zgłoszenie – najpóźniej na dwie godziny przed Mszą św.

w danym dniu – pod jeden z podanych niżej numerów telefonu:

P. Adam => Tel. 720 – 578 – 253

Rejony:

16., i 17. =>

BIEŃKOWICE: Arabska; Marsowa; Palestyńska; Sadowa; Wesołowskiego; Boiskowa; Bukszpanowa; Jemeńska; Jordańska; Lisia; 50. Bohaterów;

Ziemniaczana; BROCHÓW: Mościckiego: 45. - 51;

P. Henryk => Tel. 604 – 170 – 625

Rejony:

11., 12. i 13. =>

Aleja Róż; Bengalska; Mandżurska; Mościckiego: 45.; Piwniczna;

Plac Indyjski; Społeczna; Tybetańska;

P. Jan => Tel. 604 – 170 – 625

Rejony:

15., i 18. =>

IWINY: Brochowska: 5A. - 25., 4B. – 22.; Bukszpanowa; Kwiatowa; Makowa; Morelowa; Ogrodowa; Polna; Spokojna; Wiosenna;

BROCHÓW: Filipińska; Koreańska: 53. - 89., 62A. – 68.;

P. Krzysztof => Tel. 505 – 515 – 221

Rejony:

10., 14., i 15. =>

Chmurna; Iracka; Koreańska: 1. – 51. 2. – 60A.; Nepalska; Perska;

Woskowa;

P. Krzysztof => Tel. 503 – 526 – 898

Rejony:

7., 8., 9., =>

Afgańska; Birmańska; Centralna: 15. – 21A.; Chińska; Mościckiego: 36. – 44.; Plac Mongolski; Polna; Pakistańska; 3. Maja; Tatarska; Wietnamska;

P. Mateusz => Tel. 788 – 805 – 251

Rejony:

2., 3., i 4., =>

Cedrowa; Brochowska; Leonarda da Vinci; Mościckiego: 1. – 35.; Pionierów;

Syjamska; Topolowa; Wileńska;

P. Piotr => Tel. 795 – 553 – 235

Rejony:

4., 5., i 6. =>

Osiedla: PARKOWE i GRAFITOWE; Biegła; Centralna: 1. – 11A., 22. – 36.;

Japońska; Laotańska; ul. Semaforowa; Warszawska; Węgierska; Wiaduktowa;

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Katechizm Kościoła Katolickiego

Wierzę w…

Katecheza 5. WYZNANIE WIARY ?

Tradycja

1. Chętnie słuchamy opowieści o dziejach własnej rodziny. Zbieramy zdjęcia, przechowujemy rodzinne pamiątki. Wiele osób poszukuje w archiwach wiadomości o przodkach… . Starsze dzieci na lekcjach historii rysują drzewo genealogiczne swojej rodziny. Podtrzymujemy nasze zwyczaje, mama przekazuje córce, np. jak powinna wyglądać Wigilia czy Wielkanoc. Dlaczego tradycja rodzinna jest taka ważna? Dlate-go, że sięgnięcie do naszych korzeni, przekazywanie (a łacińskie słowo „tradycja” ozna-cza właśnie „przekazywanie”) ważnych kart z przeszłości, umacnia naszą wspólnotę,

pozwala nam uświadomić sobie, kim jesteśmy, jaka jest nasza tożsamość. 2. Jeszcze ważniejsza jest tradycja w Kościele. Katechizm Kościoła Katolickiego

naucza: „To żywe przekazywanie, wypełniane w Duchu Świętym, jest nazywane Trady-cją w odróżnieniu od Pisma Świętego, z którym jednak jest ściśle powiązane. Przez Tradycję «Kościół w swej nauce, w swym życiu i kulcie uwiecznia i przekazuje wszyst-kim pokoleniom to wszystko, czym on jest, i to wszystko, w co wierzy»” (KKK 78). Je-zus Chrystus polecił bowiem dwunastu Apostołom, których sam wybrał (Mk 3,12),

aby Ewangelię, którą przyniósł i wypełnił, głosili wszystkim jako źródło zbawiennej prawdy i życia moralnego (KKK 75). Powiedział do nich: „Idźcie i nauczajcie wszystkie narody… . Uczcie je zachowywać wszystko, co wam przykazałem” (Mt 28,18n). Aposto-łowie spełniali to zadanie przez swoje świadectwo dawane wiernie słowem i życiem - niemal wszyscy zginęli śmiercią męczeńską. Przekazywane przez nich świadectwo nazywamy tradycją apostolską. Wyraża się ona w głoszeniu, że zbawienie dokonało się przez Śmierć i Zmartwychwstanie Chrystusa, w udostępnianiu Ewangelii – ustnie i na piśmie - jako depozytu, czyli najcenniejszego dziedzictwa (por. 1 Tm 6,20), oraz w kształtowaniu życia pierwszych wspólnot chrześcijańskich zgodnie z wolą Jezusa Chrystusa. Dlatego tradycja apostolska, ściśle złączona z Pismem Świętym, jest zaw-sze obowiązującą normą wiary i życia, a za jej wierne strzeżenie i przekazywanie od-powiedzialny jest Urząd Nauczycielski (Magisterium) Kościoła, który tworzą bisku-pi, następcy Dwunastu, z papieżem, następcą Piotra, na czele. „Pamiętając o słowach Chrystusa skierowanych do Apostołów: «Kto was słucha, mnie słucha» (Łk 10,16), wierni z uległością [powinni przyjmować] nauczanie i wskazania, które są im przeka-zywane w różnych formach przez ich pasterzy” (KKK 87).

3. Czym zatem jest Tradycja? Jest ciągle dokonującym się na fundamencie

apostolskim, mocą Ducha Świętego, przekazywaniem w Kościele słowa Bożego i dzieła zbawczego, powierzonego przez Chrystusa Dwunastu. Nazywamy ją żywą Tradycją, bo oznacza wciąż żywe świadectwo o Jezusie Chrystusie, które wiernie

przedłuża świadectwo apostolskie. Można też mówić o tradycjach (przez małe „t”): formach liturgii, katechezy, moralności, pedagogii chrześcijańskiej, teologii, prawa i sztuki, które stały się ważnymi sposobami kontynuacji dzieła Chrystusowego w hi-

storii. Do takich tradycji zalicza się: przykazania kościelne, rozmaite obrządki odpra-wiania Mszy Świętej, tajemnice różańcowe, inne nabożeństwa itp. „Stanowią one szczególne formy, przez które wielka Tradycja wyraża się stosownie do różnych miejsc i czasów”. Urząd Nauczycielski może je podtrzymywać, odnawiać lub zastępować in-nymi (por. KKK 83).

Czy jestem dumny, dumna z tego, że trwam w wielkiej, liczącej dwa tysiące lat, tradycji Kościoła? Czy potrafię odpowiedzieć, czym jest „tradycja apostolska”, „Urząd Nauczycielski Kościoła”, „żywa Tradycja” i „tradycje”?

Zapamiętajmy: Tradycja oznacza, że - jak naucza II Sobór Watykański – „Bóg, który niegdyś przemówił, rozmawia bez przerwy z Oblubienicą swego Syna ukochane-go, a Duch Święty, przez którego żywy głos Ewangelii rozbrzmiewa w Kościele, a przez Kościół w świecie, wprowadza wiernych we wszelką prawdę oraz sprawia, że

słowo Chrystusowe obficie w nich mieszka” (KO 8). Żywą Tradycję oznacza wierne przekazywanie tradycji apostolskiej w naszych czasach.

Nie ma ani „wiary prywatnej”, ani „chrześcijaństwa «na ale», wybiórczego, selek-tywnego”, a więc takiego, które obywa się bez przyjęcia wszystkich prawd wiary, bez

Mszy Świętej, bez biskupa. Jest tylko chrześcijaństwo wiernie zachowujące i przeka-zujące całe dziedzictwo Objawienia!

Ks. Henryk Seweryniak

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Rozważanie Duszpasterskie

Obrzędy wstępne: pozdrowienie

Pozdrowienie zawsze należało do najistotniejszych form towarzyszących ludzkim

spotkaniom. Ten tak bardzo osobowy i ludzki akt wyraża szacunek i uznanie. Po-

zdrowienie w jakiś sposób łączy i zbliża ludzi. Przez pozdrowienie wyraża się pełną

akceptację, otwartość, gotowość spotkania i dialogu z drugim człowiekiem. Nowy

Testament na określenie pozdrowienia używa czasownika aspadzestai, co dokład-

nie znaczy „obejmować”. Stąd pozdrowieniu towarzyszył gest rozłożonych rąk. Tak

rozumiane pozdrowienie staje się wezwaniem do odpowiedzi i jest zachowaniem

wspólnototwórczym.

We Mszy św. kapłan pozdrawia zebranych zaraz po znaku krzyża. Najczęściej

używaną formą liturgicznego pozdrowienia jest starożytna formuła „Pan z wami”

lub „Pokój wam”. Temu pozdrowieniu towarzyszy odpowiedź: „I z duchem twoim”.

Takiej formy pozdrowienia użył Anioł Gabriel w scenie zwiastowania i tymi słowami

pozdrowił Jezus swoich uczniów, gdy ukazał się im po zmartwychwstaniu.

Kapłan celebrujący Mszę św. jest znakiem obecnego i działającego Chrystusa.

Jego działanie wyraża się najpierw w zaproszeniu i zgromadzeniu swoich uczniów

w świątyni, a potem w potwierdzeniu faktu swojej obecności. Formuła „Pan z wami”

nie jest życzeniem w znaczeniu: „Niech Pan będzie z nami”, ale jest stwierdzeniem

faktu, że On rzeczywiście jest pośród zgromadzonej w kościele wspólnoty. Wprowa-

dzenie do Mszału mówi bardzo wyraźnie, że kapłan przez pozdrowienie oznajmia

wspólnocie obecność Pana (28). Słowom pozdrowienia towarzyszy gest szeroko

rozłożonych rąk. W tym geście kapłan uobecnia Chrystusa, który swoją obecnością

i swoim działaniem pragnie ogarnąć wszystkich zebranych, ponieważ wszyscy

uczestnicy Mszy św. są dla Niego jednakowo ważni i kochani.

Pozdrowienie kapłana na początku Mszy św. nie jest zwykłym „Dzień dobry” czy

„Cześć”, ale stanowi ono kolejny element przedstawienia się Gospodarza Uczty,

czyli Jezusa Chrystusa. Zgromadzony lud, zaproszeni goście będą uczestniczyć

w przygotowanej przez Niego uczcie, na której wszyscy będą mogli przeżyć spotka-

nie z Bogiem żywym. Wiara w obecność Boga znajduje swe potwierdzenie w odpo-

wiedzi zgromadzonych: „I z duchem twoim”, która nie tyle odnosi się do duszy ka-

płana przewodniczącego Eucharystii, ale wskazuje Ducha Bożego, który jest w nim

obecny, dzięki otrzymanym święceniom, które pozwalają mu celebrować Mszę św. i

być znakiem obecności zmartwychwstałego Chrystusa. Wypowiadając te słowa

zebrany lud wyraża swą gotowość całkowitego posłuszeństwa przewodniczącemu

Mszy św., co jest znakiem całkowitego zawierzenia Chrystusowi oraz, gotowości

przyjęcia daru Jego obecności i wszystkich darów przez Niego przygotowanych.

Inne formuły pozdrowienia (jest ich 5 w polskiej wersji Mszału) podkreślają

obecność i działanie całej Trójcy Świętej. Od początku Mszy św. człowiek zostaje

zanurzony w tajemnicę Boga Trójjedynego, gdzie każda Osoba spełnia swoje zada-

nie: „Miłość Boga Ojca – to źródło wszystkiego, prawdziwy początek; łaska naszego

Pana Jezusa Chrystusa – to Jego dzieło zbawienia, zwłaszcza Jego śmierć i zmar-

twychwstanie, które za chwilę staną się faktem dla wszystkich uczestników Mszy

św.; dar jedności w Duchu Świętym – To dzięki Niemu stajemy przy jednym ołtarzu,

jako jedna rodzina Dzieci Bożych, obmytych Krwią Chrystusa, połączonych sakra-

mentem chrztu.

Można więc powiedzieć, że zarówno znak krzyża jak i pozdrowienie kapłana

na początku Mszy św., to jakby forma przedstawienia się Boga, który nie tylko in-

formuje nas o swojej obecności, ale także o wszystkim co dla nas przygotował.

Ks. dr Dariusz KWIATKOWSKI VD-314

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

ROK WIARY

Franciszek I

Homilia wygłoszona podczas inauguracji pontyfikatu, 19. marca 2013 r.

Drodzy bracia i siostry!

Dziękuję Panu za możliwość sprawowania tej Mszy Świętej

na początku posługi Piotrowej w uroczystość świętego Józefa, Oblu

bieńca Maryi Panny i patrona Kościoła powszechnego. Jest to okoliczność bardzo bogata

w znaczenie, gdyż jest to także dzień imienin mojego czcigodnego Poprzednika. Jesteśmy blisko

niego w modlitwie, pełnej miłości i wdzięczności. Pozdrawiam serdecznie braci kardynałów i biskupów, kapłanów, diakonów, zakonników

i zakonnice oraz wszystkich wiernych świeckich. Dziękuję za obecność przedstawicielom in-

nych Kościołów i Wspólnot kościelnych, a także przedstawicielom społeczności żydowskiej

oraz innych wspólnot religijnych. Kieruję serdeczne pozdrowienie do szefów państw i rządów,

delegacji oficjalnych z wielu krajów świata oraz do korpusu dyplomatycznego.

Usłyszeliśmy w Ewangelii, że „Józef uczynił tak, jak mu polecił anioł Pański: wziął swoją

Małżonkę do siebie” (Mt 1, 24). W słowach tych jest już zawarta misja, którą Bóg powierza

Józefowi, aby był custos - opiekunem. Opiekunem kogo? Maryi i Jezusa. Jest to jednak opieka,

która obejmuje następnie Kościół, jak to podkreślił bł. Jan Paweł II: „Święty Józef, który z miło-

ścią opiekował się Maryją i z radością poświęcił się wychowaniu Jezusa Chrystusa, także dziś

strzeże i osłania mistyczne Ciało Odkupiciela, Kościół, którego figurą i wzorem jest Najświętsza

Dziewica” (Adhortacja ap. Redemptoris Custos, 1).

Jak Józef realizuje tę opiekę? Z dyskrecją, pokorą, w milczeniu, ale będąc nieustannie obec-

nym i w całkowitej wierności, także wówczas, gdy nie rozumie. Z troską i miłością towarzyszy

w każdej chwili, od małżeństwa z Maryją, aż do wydarzenia z dwunastoletnim Jezusem w Świą-

tyni Jerozolimskiej. Jest u boku Maryi, swej Oblubienicy w pogodnych i trudnych wydarzeniach

życia, w podróży do Betlejem na spis ludności i w chwilach niepokoju i radości narodzin.

W dramatycznej chwili ucieczki do Egiptu i rozpaczliwym poszukiwaniu Syna w Świątyni.

Następnie w życiu codziennym domu w Nazarecie, w warsztacie, gdzie uczył Jezusa zawodu.

Jak Józef przeżywa swoje powołanie opiekuna Maryi, Jezusa, Kościoła? Nieustannie nasłu-

chując Boga, będąc otwartym na Jego znaki, gotowym wypełniać nie tyle swój, ile Jego plan.

Tego właśnie wymaga Bóg od Dawida, jak słyszeliśmy w pierwszym czytaniu: Bóg nie pra-

gnie domu zbudowanego przez człowieka, ale wierności Jego słowu, Jego planowi. To sam Bóg

buduje dom, ale z żywych kamieni naznaczonych Jego Duchem. Józef jest „opiekunem”, bo

umie słuchać Boga, pozwala się prowadzić Jego wolą i właśnie z tego względu jest jeszcze

bardziej troskliwy o powierzone mu osoby, potrafi realistycznie odczytywać wydarzenia, jest

czujny na to, co go otacza i potrafi podjąć najmądrzejsze decyzje. W nim widzimy, drodzy przy-

jaciele, jak się odpowiada na Boże powołanie – będąc dyspozycyjnym, gotowym. Widzimy też

jednak, co stanowi centrum powołania chrześcijańskiego: Chrystus! Strzeżemy Chrystusa

w naszym życiu, aby strzec innych, strzec dzieło stworzenia!

Jednakże powołanie strzeżenia nie dotyczy wyłącznie nas chrześcijan, ma wymiar przekra-

czający, ogólnoludzki, dotyczący wszystkich. Chodzi o opiekę nad całą rzeczywistością stwo-

rzoną, pięknem stworzenia, jak nam to mówi Księga Rodzaju i jak to nam ukazał św. Franciszek

z Asyżu: to poszanowanie każdego Bożego stworzenia oraz środowiska, w którym żyjemy. Jest

to strzeżenie ludzi, troszczenie się z miłością o wszystkich, każdą osobę, zwłaszcza o dzieci

i osoby starsze, o tych, którzy są istotami najbardziej kruchymi i często znajdują się na obrze-

żach naszych serc. To troska jedni o drugich w rodzinie: małżonkowie wzajemnie otaczają sie-

bie opieką, następnie jako rodzice troszczą się o dzieci, a z biegiem czasu dzieci stają się opie-

kunami rodziców. To szczere przeżywanie przyjaźni, będących wzajemną troską o siebie

w zaufaniu, w szacunku i w dobru. W istocie wszystko jest powierzone opiece człowieka i jest

to odpowiedzialność, która dotyczy nas wszystkich. Bądźcie opiekunami Bożych darów!

A kiedy człowiekowi brakuje tej odpowiedzialności, kiedy nie troszczymy się o stworzenie

i o braci, wówczas jest miejsce na zniszczenie, a serce staje się nieczułe. Niestety w każdej

epoce dziejów są „Herodowie”, którzy knują plany śmierci, niszczą, oszpecają oblicze mężczy-

zny i kobiety.

Chciałbym prosić wszystkich tych, którzy zajmują odpowiedzialne stanowiska w dziedzinie

gospodarczej, politycznej i społecznej, wszystkich mężczyzn i kobiety dobrej woli: bądźmy

„opiekunami” stworzenia, Bożego planu wypisanego w naturze, opiekunami bliźniego, środowi-

ska. Nie pozwólmy, by znaki zniszczenia i śmierci towarzyszyły naszemu światu! By jednak

„strzec” musimy też troszczyć się o nas samych! Pamiętajmy, że nienawiść, zazdrość, pycha

zanieczyszczają życie! Tak więc strzec oznacza czuwać nad naszymi uczuciami, nad naszym

sercem, gdyż z niego wychodzą intencje dobre i złe: te, które budują i te, które niszczą! Nie

powinniśmy bać się dobroci, ani też wrażliwości!

Dołączam do tego jeszcze jedną uwagę: troszczenie się, strzeżenie wymaga, by było ono

przeżywane z wrażliwością. W Ewangeliach św. Józef jawi się jako człowiek silny, mężny,

pracujący, ale w jego charakterze pojawia się wielka wrażliwość, która nie jest cechą człowieka

słabego – wręcz przeciwnie – oznacza siłę ducha i zdolność do zwrócenia uwagi, współczucia,

prawdziwej otwartości na bliźniego, miłości. Nie powinniśmy bać się dobroci, czułości!

Dzisiaj wraz z uroczystością świętego Józefa obchodzimy początek posługi nowego Biskupa

Rzymu, Następcy Piotra, która pociąga za sobą także pewną władzę. Oczywiście, Jezus Chry-

stus dał władzę Piotrowi, ale o jaką władzę chodzi? Po potrójnym pytaniu Jezusa do Piotra

o miłość, następuje potrójne zaproszenie: Paś baranki moje, paś owce moje. Nigdy nie zapomi-

najmy, że prawdziwą władzą jest służba i że także papież, by wypełniać władzę musi coraz

bardziej wchodzić w tę posługę, która ma swój świetlisty szczyt na krzyżu, musi spoglądać na

pokorną, konkretną, pełną wiary posługę św. Józefa i tak jak on otwierać ramiona, aby strzec

całego Ludu Bożego i przyjąć z miłością i czułością całą ludzkość, zwłaszcza najuboższych,

najsłabszych, najmniejszych, tych których św. Mateusz opisuje w sądzie ostatecznym z miłości:

głodnych, spragnionych, przybyszów, nagich, chorych, w więzieniu (por. Mt 25,31-46). Tylko

ten, kto służy z miłością potrafi strzec!

W drugim czytaniu, św. Paweł mówi o Abrahamie, który „wbrew nadziei uwierzył nadziei”

(Rz 4, 18). Wbrew nadziei mocny nadzieją! Także dzisiaj, w obliczu tak wielu oznak szarego

nieba, musimy dostrzec światło nadziei i dać nadzieję samym sobie. Strzec stworzenia, każdego

mężczyzny i kobiety, ze spojrzeniem czułości i miłości, to otworzyć perspektywę nadziei, to

otworzyć promień światła pośród wielu chmur, to przynieść ciepło nadziei! Dla człowieka wie-

rzącego, dla nas chrześcijan, jak Abraham, jak św. Józef, nadzieja, którą niesiemy ma perspek-

tywę Boga, która nam została otwarta w Chrystusie, zbudowana jest na skale, którą jest Bóg.

Strzec Jezusa wraz z Maryją, strzec całego stworzenia, strzec każdej osoby, zwłaszcza naj-

uboższej, strzec nas samych: to właśnie jest posługa, do której wypełniania powołany jest Bi-

skup Rzymu, ale do której wezwani jesteśmy wszyscy, aby zajaśniała gwiazda nadziei: Strzeż-

my z miłością tego, czym Bóg nas obdarzył!

Proszę o wstawiennictwo Maryję Pannę, Świętego Józefa, świętych Piotra i Pawła, Świętego

Franciszka, aby Duch Święty towarzyszył mojej posłudze, a wam wszystkim mówię: módlcie

się za mnie! Amen.


W miniony piątek, 22. marca składaliśmy swoje

wyznanie wiary krzyżowi, uczestnicząc w dorocz-

nym nabożeństwie Drogi Krzyżowej po ulicach

Brochowa. Zawsze wiążemy tę modlitwę z pointą

Wielkiego Postu oraz z „wejściem” w przestrzeń

Wielkiego Tygodnia. W tym roku nadto, chcieliśmy

wpisać ją w trwający Rok Wiary oraz złączyć z

przygotowaniami do peregrynacji Relikwii Krzyża świętego po

naszych Rodzinach. Szczególność tegorocznej modlitwy policzo-

na jest także niebywale nieprzyjazną aurą.

Tym goręcej z największym szacunkiem dziękuję wszystkim

uczestnikom naszej modlitwy. Chciałbym także być wyrazicielem

nas wszystkich wdzięcznych za pomoc Policjantom z Komendy

Policji na Wrocławskim Rakowcu, Panu Henrykowi Figlowi oraz

wszystkim, którzy wnieśli jakikolwiek trud w bezpieczne, spraw-

ne i pobożne przeżycie wspólnej modlitwy. Dziękuję!

ks. proboszcz


UWAGA – PAMIĘTAJ – WAŻNE – ZAPRASZAMY!

Od Niedzieli Palmowej, 24. marca rozpocznie swoje

nadawanie TV Rodzina. Będzie to telewizja internetowa

działająca przy rozgłośni archidiecezji wrocławskiej Ra-dio Rodzina.

TV Rodzina nie będzie nadawać non stop, ale planuje

m.in. transmisje Mszy świętych i modlitw oraz materiały

reporterskie z życia archidiecezji wrocławskiej. Msze św. będzie transmitować z katedry wrocławskiej w niedziele o godz. 10.00 a w tygodniu

o godz. 18.30. O godz. 15.00 nada transmisję Koronki do Bożego Miłosierdzia odma-

wianej w sanktuarium w Krakowie - Łagiewnikach. Natomiast o godz. 21.00 – Apel

Jasnogórski z sanktuarium na Jasnej Górze.

W programie, oprócz modlitw planowana jest też emisja wideo codziennej rozmo-

wy publicystycznej ze studia Radia Rodzina. Wybrane audycje radiowe będą od nie-

dzieli rejestrowane również na wideo i będzie je można obejrzeć później w Internecie.

Materiały filmowe będą dostępne pod adresem: www.tvrodzina.pl jak również

na stronach internetowych archidiecezji wrocławskiej i Radia Rodzina.

TV Rodzina zamierza czynnie uczestniczyć w życiu archidiecezji wrocławskiej, za-

powiadając i relacjonując wydarzenia z parafii, Papieskiego Wydziału Teologicznego

i wrocławskiego Seminarium Duchownego oraz reportaże z posługi biskupów.


25. marca – WIELKI PONIEDZIAŁEK

Z racji na trwający Wielki Tydzień, tegoroczną

uroczystość Zwiastowania Pańskiego i związany

z nią Dzień Świętości Życia, przeżywać będziemy

w poniedziałek, 08. kwietnia.

Niezależnie od liturgicznych obchodów święta,

zapraszamy dziś do comiesięcznej modlitwy

w ramach Parafialnego Dnia Świętości Życia!


26. marca – WIELKI WTOREK

KARTKA Z HISTORII:

1267 - kanonizacja w Viterbo Jadwigi Śląskiej, patronki Polski i Śląska;

1827 - zm. Ludwig van BETHOVEN, niemiecki kompozytor (ur. 1770);

1941 - ur. Wojciech MŁYNARSKI, poeta, autor tekstów piosenek, piosenkarz, kompozytor;

1943 - w Warszawie, akcja pod Arsenałem, zorganizowana przez Szare Szeregi; 1945 - ur. Zenon LASKOWIK, satyryk, aktor kabaretowy;

1967 - papież Paweł VI ogłosił encyklikę społeczną Populorum progressio;

1977 - powstał Ruch Obrony Praw Człowieka i Obywatela (ROPCiO);

1995 - zniesiono kontrolę na wewnętrznych granicach obszaru Schengen;

2000 - Jan Paweł II odprawił Mszę św. w Bazylice Bożego Grobu w Jerozolimie

i modlił się przy Ścianie Płaczu;

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

Brochowska Sztafeta

Modlitwy Wielkopostnej

o odnowienie i ożywienie wiary i wierności nas Brochowian,

o świętość Rodzin i szacunek dla Krzyża Świętego.

DZIEŃ 38.

Pani Irma WERSZNER

z ul. Chińskiej;

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

SŁOWO BOŻE NA DZIŚ:

Iz 49,1-6; – Zbawienie dotrze aż do krańców ziemi

Będę wysławiał Twoją sprawiedliwość => Ps 71, 1-4a.5-6ab.15.17;

J 13, 21-33.36-38; – Zapowiedź zdrady Judasza i zaparcia się Piotra

Kochać zdrajcę. Tylko dwie osoby rozumieją, co się dzieje. Ten, który zaplanował wydać swego Mistrza, i Ten, który pozwala się wydać. W męce Jezusa nie ma przy-padku, zaskoczenia, nieoczekiwanego obrotu spraw. Ten, który ukochał człowieka, ukochał go także w osobie swego zdrajcy. Miłując go, jest gotów oddać swoje życie i faktycznie to czyni. Jedyny sposób na pokonanie zła to przeciwstawienie mu nie-ograniczonej niczym miłości. Jezus zaprasza każdego z nas do przyjęcia takiej miło-ści, która nie boi się zdrady ani nie cofa się przed największą z możliwych ofiar.

Proszę Cię, Boże, o miłość do Ciebie, bowiem dopiero wtedy każda inna miłość będzie możliwa i tylko tak będę mógł kochać samego siebie i bliźnich, nawet tych, których tak trudno ukochać.

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

INTENCJE MSZALNE

7.00 } w int. ............................................................................................... /brak intencji/;

8.30 – 9.00 => Spowiedź św. wielkanocna

9.00 } w int. śp. Dariusza BOJNOWSKIEGO => gregorianka 30.;

=> z końcowym rozważaniem ogólnym

10.30 - 16.00 } Adoracja Najświętszego

Sakramentu


Szkoły Podstawowej

16.30 }

w int. Ks. Dariusza i Księży Spowiedników;



19.00 }

w int. ks. kan. Romana SUCHECKIEGO, w 52 rocznicę święceń kapłańskich => dziękczynno - błagalna;

} w int. śp. Kazimierza KŁOBUTA;


27. marca – WIELKA ŚRODA

KARTKA Z HISTORII:

1845 - ur. WILHELM RÖNTGEN, fizyk, laureat Nagrody Nobla w dziedzinie fizyki (zm. 1923);

1879 - zm. DEZYDERY CHŁAPOWSKI, generał i działacz społeczno-polityczny (ur. 1788);

1914 - miała miejsce pierwsza udana transfuzja krwi w szpitalu w Brukseli;

1927 - pierwsza transmisja radiowa hejnału z wieży kościoła Mariackiego w Krakowie;

1927 - ur. Mścisław ROSTROPOWICZ, najwybitniejszy wirtuoz wiolonczeli (zm. 2007);

1936 - ur. Jan Ptaszyn WRÓBLEWSKI, saksofonista jazzowy i muzyki jazzowej w Polsce;

1945 - NKWD aresztowało 16. przywódców Polski Podziemnej; 1968 - zm. Jurij GAGARIN, pierwszy człowiek w kosmosie (ur. 1934);

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *


Iz 50, 4-9a; – Proroctwo o cierpiącym słudze Boga

W Twojej dobroci wysłuchaj mnie, Panie => Ps 69, 8-10.21-22.31.33-34;

Mt 26, 14-25; – Zdrada Judasza

Zaślepienie. Do jakiego stopnia można być przekonanym o absolutnej słuszności swoich decyzji? Jakiego zła, jakiego cierpienia trzeba być przyczyną, aby zrozumieć swój błąd? Judasz dobitnie ukazuje, jak zaślepienie i upór mogą być udziałem czło-wieka, który nie chce przyjąć Dobrej Nowiny. Być może Judasz jest tym najinteligent-niejszym, który doskonale wie, w jaki sposób Jezus powinien postąpić i próbuje zmu-sić Zbawiciela do okazania swej mocy. Nie znamy wszystkich jego motywacji, ale widzimy ogrom tajemnicy zła, które ogarnia i wciąga człowieka tak mocno, że nawet zdemaskowanie nie może go zatrzymać.

Panie, kiedy jestem uwikłany w swoje plany i projekty, kiedy mam ochotę na prze-kór wszystkim zasadom robić tak, jak ja chcę, bądź przy mnie, proszę, nie opuszczaj mnie i chroń mnie przede mną samym.

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

Brochowska Sztafeta

Modlitwy Wielkopostnej o odnowienie i ożywienie wiary i wierności nas Brochowian,


DZIEŃ 39.

Pani Marta MICHALUK

z ul. Leonarda da Vinci;

Pani Irena ŻMUDA z ul. Grójeckiej;

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

INTENCJE MSZALNE

7.00 } w int. śp. Anieli STAWOWEJ /intencja chrześniaka Mariana z Rodziną/;

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

* Na okres Wielkiego Postu cotygodniowe spotka-

nia uczniów Szkoły Podstawowej i Przedszkola

wszystkich klas w ramach Godzin Duszpasterskich

zamieniamy na wspólne nabożeństwo

Drogi Krzyżowej. Będziemy bardzo wdzięczni za obecność i udział

w tej modlitwie Rodziców, Wychowawców i Na-

uczycieli Brochowskiego Środowiska Szkolnego.

16.30 => ZAPRASZAMY!

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *


Prosimy serdecznie, aby nie odkładać sakramentalnego pojednania na następne dni!

18.00 }

w int. śp. Genowefy i Zbigniewa JÓŹWIAKÓW;

}

w int. Gertrudy i całej Rodziny (dzieci, wnuków i prawnuków), o zdrowie i Boże błogosławieństwo;

}

Intencje Mszy św. nowennowej:

w int. Ojca świętego Franciszka I;

w int. biskupów, kapłanów, diakonów, kleryków, sióstr oraz liczne i święte

powołania kapłańskie i zakonne, także z naszej Parafii;

w int. beatyfikacji Sługi Bożego ks. Aleksandra ZIENKIEWICZA „Wujka”;

w int. Ojczyzny i Kościoła św. w Polsce oraz o szacunek dla Krzyża Św.;

w int. o błogosławieństwo dla małżeństw i Rodzin naszej Parafii;

w int. dzieła Parafialnej Peregrynacji Relikwii Krzyża Świętego;

w int. Przyjaciół i Dobrodziejów naszej Parafii;

w int. uczniów i pracowników Przedszkoli, Szkół, Uczelni i wszelkich Instytucji służących dzieciom i młodzieży naszej Parafii;

w int. wspólnot pobożnych naszej Parafii: Rodziny Różańcowej, Rodziny Rodzin, S.L.O., E.R.M., chóru parafialnego i Scholi;

w int. chorych, cierpiących i samotnych – także z naszego Szpitala;

w int. Brochowskiej służby zdrowia oraz wszystkich opiekunów chorych;

w int. społeczności Brochowskich i wrocławskich Kolejarzy;

w int. społeczności Brochowskich Romów;

w int. o pracę dla bezrobotnych i pomyślność dla pracodawców;

w intencjach wszystkich uczestników Nowenny do M.B. Nieustającej Pomocy;

w intencjach uczestników Brochowskiej Adoracji Najświętszego Sakramentu;

w int. tych wszystkich, którzy prosili nas o modlitewną pamięć

i tych, którym ją obiecaliśmy;

w int. zmarłych naszych Rodziców, Krewnych, Przyjaciół i Dobrodziejów;

Korzystając z troskliwej opieki Matki Bożej,

uczymy się wrażliwości na potrzeby naszych bliź-

nich. Wyrazem tej troski jest m.in. gest ofiary. Taca

zbierana podczas Mszy św. „nowennowej” przezna-

czona jest na cele charytatywne.


ROZWAŻANIE DUSZPASTERSKIE

„Święte Triduum Paschalne Męki

i Zmartwychwstania Pańskiego jaśnieje

jako szczyt całego roku liturgicznego”.

„Triduum Paschalne rozpoczyna się

Mszą św. Wieczerzy Pańskiej, osiąga

swój szczyt w Wigilii Paschalnej i kończy

się nieszporami Zmartwychwstania

Pańskiego” (Kalendarz lit., nr 18. i 19.).

Wielki Czwartek, Wielki Piątek i Wielka Sobota stanowią trzy akty jednego

wydarzenia zbawczego, którym jest PASCHA, czyli przejście Jezusa Chrystusa

przez mękę i śmierć do nowego życia w zmartwychwstaniu. To misterium pas-

chalne Chrystusa mówiące o najważniejszych prawdach naszej wiary jest źródłem

życia nadprzyrodzonego dla tych, którzy przez wiarę i chrzest uczestniczą w Jego

Tajemnicach.

WIELKI CZWARTEK WIECZERZY PAŃSKIEJ Najstarszy dokument opisujący liturgię Wielkiego Tygodnia

w Jerozolimie pochodzący z IV wieku, którym jest Pamiętnik Ege-

rii, mówi, że w Wielki Czwartek były odprawiane dwie Msze św.

(Interarium Egeriae, XXXV). Podobnie w Rzymie za czasów papie-

ża Leona Wielkiego (+460) oprócz Mszy św. Wieczerzy Pańskiej

odprawiano drugą Mszę św. w godzinach porannych w celu

pojednania pokutników i poświęcenia olejów. Później przez kilka wieków w Wielki Czwartek odprawiano jedną Mszę Wieczerzy Pańskiej w godzinach

rannych, podczas której biskup święcił oleje. Do dawnej praktyki dwóch Mszy św.

w Wielki Czwartek powróciła reforma Triduum Paschalnego papieża Piusa XII.

Obecnie w Wielki Czwartek przed południem odprawia się w katedrach jedną

Mszę św. koncelebrowaną przez biskupa i kapłanów całej diecezji. W czasie tej

Mszy św. kapłani odnawiają przyrzeczenia złożone w dniu swoich święceń. Biskup

konsekruje oleje używane później przy chrzcie, bierzmowaniu, namaszczeniu cho-

rych, święceniach kapłańskich i biskupich, a także przy konsekracji kościoła, ołta-

rza i dzwonów. Do udziału w tej Mszy św. zaproszona jest służba ołtarza: mini-

stranci, lektorzy, schole. Uroczysta Msza Wieczerzy Pańskiej jest odprawiana w

kościołach parafialnych w godzinach popołudniowych. W czasie śpiewu hymnu

Chwała na wysokości grają organy i dzwonią wszystkie dzwony. Od tej chwili aż do

Chwała na wysokości we Mszy św. Wigilii Paschalnej używa się kołatek. Po Ewan-

gelii i homilii biskup, naśladując Chrystusa Pana, który przed wieczerzą umył i

ucałował nogi Apostołom (por. J 13, 5), umywa nogi dwunastu mężczyznom. Pełne-

mu wymowy obrzędowi umycia nóg towarzyszy przepiękny śpiew: Przykazanie nowe

daję wam, abyście się wzajemnie miłowali, tak jak Ja was umiłowałem (J 13, 34).

Po wspólnej Komunii św. i modlitwie kapłan w uroczystej procesji przenosi

Chrystusa Eucharystycznego do ołtarza wystawienia. Kościół zaleca, by ta adoracja

trwała do północy. W ten sposób stwarza okazję, aby wyrazić Chrystusowi wdzięcz-

ność za ten niewysłowiony dar Jego Miłości.

WIELKI PIĄTEK MĘKI PAŃSKIEJ Wielki Piątek jest dniem męki i śmierci Jezusa Chrystusa. Jest

to jedyny dzień, w którym nie odprawia się Mszy św., a Komunia

św. jest udzielana z hostii konsekrowanych poprzedniego dnia. W

Wielki Piątek klękamy przed Krzyżem. Ołtarze są obnażone, a ta-

bernakulum jest otwarte.

Nabożeństwo wielkopiątkowe rozpoczyna się Liturgią Słowa. Pierwsze czytanie jest prorockim opisem o cierpiącym Słudze Pańskim z Księgi

Izajasza (por. Iz 52, 13 nn.). Przedstawia ono wizje Męki Chrystusa, którą ukazał

prorok już wiele lat przed Jego narodzeniem. Drugie czytanie pochodzi z Listu do

Hebrajczyków (por. Hbr 4, 14 nn.). Przypomina nam, że Chrystus jako Arcykapłan

złożył Bogu najdoskonalszą ofiarę, która zastąpiła wszystkie ofiary Starego Przy-

mierza. Później czyta się lub śpiewa opis Męki Pańskiej wziętej z Ewangelii św. Jana

(por. J 18, 1-40; 19, 1-42). Po homilii następuje uroczysta "modlitwa powszechna",

w której wspomina się w dwunastu intencjach wszystkich, których obmyła zbawcza

Krew Chrystusa przelana na Krzyżu.

Punktem szczytowym liturgii wielkopiątkowej jest adoracja Krzyża. Ukazywanie

wiernym Krzyża znane było w Jerozolimie już w IV wieku. Pątniczka Egeria w swo-

im pamiętniku Peregrinatio pisze, że w Wielki Piątek wierni gromadzili się w wie-

czerniku, potem udawali się na Golgotę, gdzie biskup ukazywał im Krzyż. Następnie

oni podchodzili do niego, dotykali go czołem i całowali święte Drzewo (por. c. 38).

Zwyczaj ten zachował się w Jerozolimie do dnia dzisiejszego. W Rzymie adoracja

Krzyża znana jest już w VII wieku.

Adoracja zaczyna się wezwaniem kapłana: „Oto drzewo krzyża, na którym zawi-

sło zbawienie świata”, wierni odpowiadają: „Pójdźmy z pokłonem”. Następnie kolej-

no podchodzą do Krzyża, klękają i całują go. W ten sposób oddają cześć znakowi

naszego zbawienia.

Liturgię Wielkiego Piątku kończy przeniesienie Pana Jezusa w Najświętszym Sa-

kramencie do tzw. grobu Pańskiego. Wierni cenią sobie te chwile adoracji spędzone

przy grobie Pańskim. W cichej modlitwie przeplatanej pieśnią uwielbiają swego

Zbawiciela.

WIELKA SOBOTA - WIGILIA PASCHALNA Wielka Sobota jest dniem uwielbienia Chrystusa Pana umęczo-

nego za nas i złożonego do grobu. Przed południem błogosławi się pokarmy na wielkanocny stół. Wierni przynoszą do kościoła tzw. święcone. W wielkanocny poranek, pełni radości ze zmartwych-wstania Chrystusa, zasiądą do stołu. Nowe Życie zmartwychwsta-łego Pana symbolizuje poświęcone jajko, którym podzielą się wier-ni, składając sobie świąteczne życzenia.

Liturgia Wigilii Paschalnej składa się z czterech części: liturgii światła, słowa,

wody i Eucharystii.

1. Liturgia światła. Przed bramą świątyni kapłan poświęca ogień - symbol wie-

kuistej chwały, której Chrystus udzieli swoim wyznawcom. Od poświęconego ognia

zapala paschał - świecę - symbol Chrystusa Zmartwychwstałego, mówiąc: „Niech

światło Chrystusa chwalebnie zmartwychwstałego rozproszy ciemności naszych

serc i umysłów”. Następnie w procesji wnosi paschał do pogrążonej w ciemnościach

świątyni. W czasie procesji trzykrotnie śpiewa: Światło Chrystusa, na co wierni

odpowiadają: Bogu niech będą dzięki i stopniowo zapalają od paschału swoje świe-

ce. „Światło Chrystusa” napełnia świątynię blaskiem, który rozświetla ciemności

nocy paschalnej. Śpiewamy teraz najpiękniejszy hymn uwielbienia Boga za odku-

pienie człowieka przez Chrystusa: Exsultet => Radujcie się…, wzywa do radości

niebo i ziemię, bo Chrystus zmartwychwstał. Krwią przelaną za nas zmazał zapis

winy Adama, wyprowadził nas z niewoli grzechu i prowadzi do krainy życia w zmar-

twychwstaniu (zob. Exsultet).

2. Czytane Słowo Boże jest syntezą historii zbawienia. Mówi ono o stworzeniu

świata i człowieka, o przejściu Izraelitów przez Morze Czerwone, o zapowiedzi no-

wych czasów (nowym i wiecznym przymierzu; por. Iz 55, 1-11), o tym, że Chrystus

raz powstawszy z martwych, więcej już nie umiera, śmierć nad Nim nie ma już wła-

dzy, a my przez chrzest jesteśmy włączeni w Jego śmierć i zmartwychwstanie (por.

Rz 6,3-11). Na zakończenie czytań kapłan uroczyście intonuje Alleluja. Śpiewana

potem Ewangelia św. Mateusza mówi o pustym grobie i o zmartwychwstaniu Chry-

stusa Pana (por. Mt 28, 1-10).

3. Trzecia część Liturgii Wigilii Paschalnej prowadzi nas do chrzcielnicy -

„źródła wody żywej”, przy którym każdy w sakramencie chrztu przez znak wody i

towarzyszące mu słowa zostaje „zanurzony” w śmierć i zmartwychwstanie Chrystu-

sa, odzyskując utracony przez grzech pierworodny tytuł dziecka Bożego i staje się

członkiem Kościoła. Sakrament chrztu jest więc misterium śmierci i życia. Miej-

scem sprawowania tego misterium jest chrzcielnica.

Po Liturgii Słowa następuje śpiew litanii do Wszystkich Świętych. Wierni proszą

w niej o pomoc i wstawiennictwo tych, którzy dzięki osobistej współpracy z łaską

chrztu osiągnęli świętość życia i cieszą się chwałą Chrystusa Zmartwychwstałego.

Podczas śpiewu litanii ma miejsce poświęcenie wody chrzcielnej. Po zakończeniu

obrzędu poświęcenia wody wierni, stojąc z zapalonymi świecami, odnawiają

przyrzeczenia chrzcielne. Akt ten kończy kapłan, kropiąc wiernych wodą

chrzcielną - święconą. Przypomnienie i odnowienie tajemnicy chrztu ma miejsce w

każdą niedzielę przed główną Mszą św. Niedzielna aspersja jest przypomnieniem

chrztu, którego łaskę pragnie w nas obudzić. Aby nie utracić Bożego życia, w które

wprowadza nas sakrament chrztu, potrzebujemy umocnienia. Jest nim sprawowa-

na na zakończenie Wigilii Paschalnej uroczysta Eucharystia, w czasie której przyj-

mujemy w Komunii św. Ciało zmartwychwstałego i uwielbionego Pana naszego

Jezusa Chrystusa.

ks. Zenon MOŃKA

ZAPRASZAMY DO WSPÓLNEGO PRZEŻYCIA

TRIDUUM PASCHALNEGO!


28. marca – WIELKI CZWARTEK

KARTKA Z HISTORII:

1483 - ur. Rafael SANTI, włoski malarz, architekt (zm. 1520);

1515 - ur. św. TERESA Z ÁVILA, mistyczka, reformatorka zakonu karmelitanek (zm. 1582);

1868 - ur. MAKSYM GORKI, rosyjski pisarz (zm. 1936);

1910 - Francuz Henri FABRE odbył pierwszy lot na hydroplanie;

1924 - zm. św. Józef Sebastian PELCZAR, duchowny katolicki, biskup przemyski (ur. 1842);

1928 - ur. Zbigniew BRZEZIŃSKI, amerykański politolog polskiego pochodzenia;

1933 - rozwiązano OBÓZ WIELKIEJ POLSKI;

1935 - ur. Józef SZMIDT, polski lekkoatleta, trójskoczek, rekordzista świata;

1943 - zm. SIERGIEJ RACHMANINOW, rosyjski kompozytor, pianista i dyrygent (ur. 1873);

1988 - odbył się pierwszy komercyjny lot Airbusa A320 (Air France);

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

Brochowska Sztafeta

Modlitwy Wielkopostnej o odnowienie i ożywienie wiary i wierności nas Brochowian,


DZIEŃ 40. Pani Stanisława WASILEWSKA

z ul. Lisiej;

Kończymy dziś naszą parafialną sztafetę modlitwy

wielkopostnej. Przez 40. dni ktoś z nas „podpierał” swoją

modlitwą, postem i jałmużną nasze Brochowskie starania i

nadzieje na odnowienie i ożywienie wiary i wierności,

świętość naszych Rodzin oraz szacunek dla Krzyża Święte-

go. Wierzymy, że ofiary te przyniosą wielkie owoce łaski

Bożej a ze swej strony wszystkim uczestnikom Sztafety

najserdeczniej dziękujemy. Jesteśmy Waszymi dłużnikami.

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

WPROWADZENIE LITURGICZNO – DUSZPASTERSKIE:

W Wielki Czwartek liturgia uobecnia Ostatnią

Wieczerzę, ustanowienie przez Jezusa Eucharystii

oraz kapłaństwa służebnego. Przed wieczornym roz-

poczęciem Triduum Paschalnego, rankiem, we

wszystkich kościołach katedralnych biskup diecezjal-

ny wraz z kapłanami odprawia Mszę św. Krzyżma (ta

liturgia należy jeszcze do Wielkiego Postu). Podczas

niej biskup święci oleje (chorych, katechumenów i

krzyżmo), które przez cały rok służą przy udzielaniu

sakramentów chrztu, święceń kapłańskich, namasz-

czenia chorych. Kapłani koncelebrujący ze swoim

biskupem odnawiają przyrzeczenia kapłańskie. Msza Krzyżma jest wyrazem jedności i wspólnoty duchowieństwa diecezji.

Wieczorem w kościołach parafialnych i zakonnych Mszą Wieczerzy Pańskiej rozpoczy-

na się Triduum Paschalne. Przed rozpoczęciem liturgii opróżnia się tabernakulum,

w którym przez cały rok przechowywany jest Najświętszy Sakrament. Odtąd aż do Nocy

Zmartwychwstania pozostaje ono puste.

Msza św. ma charakter bardzo uroczysty. Jest dziękczynieniem za ustanowienie Euchary-

stii i kapłaństwa służebnego. Ostatnia Wieczerza, którą Jezus spożywał z apostołami, była

tradycyjną ucztą paschalną, przypominającą wyjście Izraelitów z niewoli egipskiej.

Wszystkie gesty i słowa Jezusa, błogosławieństwo chleba i wina nawiązują do żydowskiej

tradycji. Jednak Chrystus nadał tej uczcie nowy sens. Ustanowił na niej Eucharystię.

Równocześnie, nakazał apostołom: To czyńcie na Moją pamiątkę. Tradycja upatruje w tych

słowach ustanowienie służebnego kapłaństwa, szczególne włączenie apostołów i ich następ-

ców w jedyne kapłaństwo Chrystusa.

W liturgii podczas śpiewu hymnu Chwała na wysokości Bogu,

którego nie było przez cały Wielki Post, biją dzwony. Po homilii

odbywa się obrzęd MANDATUM (oznacza: przykazanie). Główny

celebrans, przeważnie jest to przełożony wspólnoty (biskup, pro-

boszcz, przeor), umywa i całuje stopy dwunastu mężczyznom. Przy-

pomina to gest Chrystusa i wyraża prawdę, że Kościół, tak jak

Chrystus, jest nie po to, żeby mu służono, lecz aby służyć.

Po Mszy św. rusza procesja do tzw. ciemnicy. Tam rozpoczyna

się adoracja Najświętszego Sakramentu. Wymownym znakiem

odejścia Jezusa, który po Ostatniej Wieczerzy został pojmany, jest ogołocenie centralnego miejsca świątyni, czyli ołtarza. Aż do Wigilii Paschalnej ołtarz

pozostaje bez obrusa, świec i wszelkich ozdób.

PAMIĘTAJ!

■ Wielki Czwartek to dzień ustanowienia sakramentów Eucharystii i kapłaństwa;

■ Wieczorna Msza to uobecnienie Ostatniej Wieczerzy;

■ Udział w wieczornej Eucharystii rozpoczyna święte Triduum Paschalne;

■ Odpraw świąteczną spowiedź przed wieczorem dnia dzisiejszego;

■ Adoruj wieczorem Jezusa w ciemnicy, dziękuj za dar Eucharystii;

■ Możesz uzyskać odpust zupełny za pobożne odmówienie po Mszy Wieczerzy Pańskiej,

przed uroczyście wystawionym Najśw. Sakramentem strof: Przed tak wielkim… .

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

SŁOWO NA DZIŚ:

Wj 12, 1-8.11-14; – Przepisy o wieczerzy paschalnej

Kielich Przymierza to Krew Zbawiciela => Ps 116B(115), 12-13.15-18.

1 Kor 11, 23-26; – Ustanowienie Eucharystii

J 13, 1-15; – Do końca ich umiłował

« Dałem wam bowiem przykład,

abyście i wy tak czynili, jak Ja wam uczyniłem. »

Zobacz miłość. Czytając początek dzisiejszej Ewangelii, można by rzec, że Jezus, nie mając już nic do stracenia, zrobił to, co zawsze chciał uczynić. Cała Jego działal-ność była naznaczona tym podstawowym pragnieniem: Zobacz, jak Bóg cię kocha, uwierz tej miłości. Ale nie można było tego uczynić na samym początku, zaraz po chrzcie w Jordanie. Trzeba było przygotować przynajmniej małą grupkę, która zrozu-mie miłość zawartą w tym geście. A mimo to uczeń, który miał im przewodzić, w pierwszym odruchu nie chce przyjąć tego gestu miłości, a inny uczeń, przyjmując go, dopuści się zdrady.

Panie, kiedy moja pycha nie pozwala mi przyjmować niezasłużonych darów, Ty przemieniaj moje serce, abym mógł przyjąć miłość, którą pragniesz mnie obdarować, a na którą nie zasługuję.

Papieski komentarz do Liturgii Słowa:.

„Do końca ich umiłował”. Zanim Jezus rozpoczął spożywanie

ostatniej Paschy ze swymi uczniami, umył im nogi. Chciał, aby za pośrednictwem tego gestu, który zwykle wykonywał sługa, mocno zapisał się w duszy apostołów sens tego, co miało wkrótce nastąpić. Męka i śmierć są bowiem fundamentalną posługą miło-

ści, dzięki której Syn Boży uwolnił ludzkość od grzechu. Jednocze-śnie męka i śmierć Chrystusa odsłaniają głęboki sens nowego przykazania, które powierzył apostołom: „Abyście się wzajemnie miłowali, tak jak ja was umiłowałem” (J 13, 34). (08. kwietnia 2004)

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

PORZĄDEK LITURGICZNO - DUSZPASTERSKI:

UWAGA – PAMIĘTAJ – WAŻNE!

od 9.00 => Odwiedziny chorych

z comiesięczną i świąteczną

posługą sakramentalną

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

14.00 => Spotkanie Służby Liturgicznej Ołtarza

- ministrantów, lektorów, animatorów

Dzień dzisiejszy jest świętem patronalnym Służby Liturgicznej

Ołtarza. Zapraszamy wszystkich do udziału w świątecznym spo-

tkaniu oraz próbie do liturgii Wieczerzy Pańskiej.

Jak zawsze też przypominamy, że nieobecność na zbiórce wy-

łącza z pełnienia posług podczas Liturgii.

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

18.00 =>

LITURGIA

WIECZERZY PAŃSKIEJ

UWAGA – PAMIĘTAJ – WAŻNE - ZAPRASZAMY! 1. Po zakończeniu Liturgii Wieczerzy Pańskiej rozpocznie się Czuwanie -

Adoracja Najświętszego Sakramentu w CIEMNICY. Trwać będzie dzisiaj

do godz. 24.00. Jutro zaś od 7.00 rano do 17.00;

INTENCJE MSZALNE

18.00 }

w intencji Parafian, głównie Rodzin dzieci komunijnych => dziękczynno - błagalna;

}

w int. kapłanów posługujących w naszej Parafii oraz wywodzących się z Niej => dziękczynno - błagalna;

}

w int. o liczne i święte powołania kapłańskie, zakonne i misyjne, także z naszej Parafii;

}

w int. zmarłych kapłanów pracujących w naszej Parafii szczególnie ks. prałata Kazimierza MALINOSIA;

}

w int. zmarłych sióstr zakonnych pracujących w naszej Parafii szczególnie s. Viannei, w kolejną rocznicę Jej śmierci;


29. marca – WIELKI PIĄTEK

MĘKI PAŃSKIEJ

KARTKA Z HISTORII:

1611 - zm. Szymon SYREŃSKI, najwybitniejszy z polskich zielnikarzy (ur. ok. 1540);

1892 - ur. Józef MINDSZENTY, prymas Węgier (zm. 1975);

1899 - pionier radia GUGLIELMO MARCONI dokonał pierwszego przekazu telegrafu;

1910 - HENRI FABRE wystartował z jeziora BERRE na pierwszym w świecie hydroplanie;

1937 - zm. Karol SZYMANOWSKI, polski kompozytor (ur. 1882); 1943 - oddział JĘDRUSIÓW z grupą AK rozbił więzienie niemieckie w Mielcu;

1983 - uruchomiono pierwszy komputer typu laptop;

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * W piątki Wielkiego Postu za pobożne odmówienie modlitwy:

Oto ja, o dobry Jezu… po Komunii św. przed wizerunkiem Chrystu-

sa ukrzyżowanego można zyskać odpust zupełny.

Modlitwa do Chrystusa Ukrzyżowanego

Oto ja, dobry i najsłodszy Jezu, upadam na kolana przed Twoim obliczem i z największą gorliwością ducha

proszę Cię i błagam, abyś wszczepił w moje serce najżywsze uczucia wiary, nadziei i miłości oraz prawdziwą skruchę za moje grzechy i silną wolę poprawy. Oto z sercem prze-pełnionym wielkim uczuciem i z boleścią oglądam w duchu Twoje pięć ran i myślą się w nich zatapiam, pamiętając o tym, dobry Jezu, co już Dawid włożył w Twoje usta: „Prze-bodli ręce moje i nogi, policzyli wszystkie kości moje”.

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *


Wielki Piątek to dzień Krzyża. Po południu odprawiana jest niepowtarzalna wielko-

piątkowa Liturgia Męki Pańskiej. Celebrans i asysta wchodzą w ciszy. Przed ołtarzem

przez chwilę celebrans leży krzyżem, a po modlitwie wstępnej czytane jest proroctwo

o Cierpiącym Słudze Jahwe i fragment Listu do He-

brajczyków. Następnie czyta się opis Męki Pańskiej

według św. Jana, czyli świadka Męki.

Po homilii w bardzo uroczystej modlitwie wsta-

wienniczej Kościół poleca Bogu siebie i cały świat, wy-

rażając w ten sposób pragnienie samego Chrystusa: aby

wszyscy byli zbawieni. Szczególnie przejmujące są mo-

dlitwy o jedność chrześcijan, prośba za niewierzących

i za Żydów.

Centralnym wydarzeniem liturgii wielkopiątkowej

jest adoracja Krzyża. Zasłonięty fioletowym suknem Krzyż wnosi się przed ołtarz. Cele-

brans stopniowo odsłania ramiona Krzyża i śpiewa trzykrotnie: Oto drzewo Krzyża,

na którym zawisło zbawienie świata, na co wierni odpowiadają: Pójdźmy z pokłonem.

Po liturgii Krzyż zostaje w widocznym i dostępnym miejscu, tak by każdy wierny mógł

go adorować. Jest on aż do Wigilii Paschalnej najważniejszym punktem w kościele. Przy-

klęka się przed nim, tak, jak normalnie przyklęka się przed Najśw. Sakramentem. Po

adoracji Krzyża z ciemnicy przynosi się Najśw. Sakrament i wiernym udziela się Komunii.

Ostatnią częścią liturgii Wielkiego Piątku jest procesja do Grobu Pańskiego. Na ołtarzu

umieszczonym przy Grobie lub na specjalnym tronie wystawia się Najśw. Sakrament

w monstrancji okrytej białym przejrzystym welonem – symbo-

lem całunu, w który owinięto ciało zmarłego Chrystusa. Cały

wystrój tej kaplicy ma kierować uwagę na Ciało Pańskie.

W wielu kościołach przez całą noc trwa adoracja.

W Wielki Piątek odprawiane są także nabożeństwa Drogi

Krzyżowej. W wielu kościołach rozpoczyna się ono o godzinie

15.00, gdyż właśnie około tej godziny wg przekazu Ewangelii

Jezus zmarł na Krzyżu. W naszej Parafii, to nabożeństwo od-

prawiać będziemy o godz. 18.00.

PAMIĘTAJ!

■ Wielki Piątek to dzień męki i śmierci Zbawiciela;

■ Zachowaj post (tylko jeden posiłek do syta) i wstrzemięźliwość głównie od mięsa;

■ Powstrzymaj się od telewizji, hałaśliwej muzyki;

■ Znajdź chwilę na skupienie i modlitwę o godz. 15.00. Ucałuj krzyż;

■ Weź udział w liturgii Męki Pańskiej. Osobiście też rozważ Janowy opis Męki Pańskiej;

■ Za adorację Krzyża w Wielki Piątek zyskuje się odpust zupełny pod zwykłymi

warunkami (Komunia św., modlitwa w intencjach Ojca Św., wola zerwania z grzechem);

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

SŁOWO NA DZIŚ:

Iz 52, 13 – 53, 12; – Przebity za nasze grzechy

Ojcze, w Twe ręce składam ducha mego => Ps 31(30), 2.6.12-13.15-17.25.

Hbr 4,14-16; 5,7-9; – Chrystus stał się sprawcą zbawienia

J 18,1 – 19,42; – Męka naszego Pana Jezusa Chrystusa

« W krzyżu cierpienie, w krzyżu zbawienie,

w krzyżu miłości nauka. »

Umrzeć z miłości. W opisie męki Jezusa Jan podkreśla Jego troskę o uczniów, aby odeszli bezpiecznie z Ogrójca. A z drugiej strony mamy bolesny opis zaparcia się

Piotra. Jakby Jan chciał zwielokrotnić moc swego opowia-dania, mówiąc: „Patrzcie, jak On nas kocha!”. Męka jest konsekwencją tej miłości. Kościół nie celebruje w tym dniu Eucharystii, gdyż wskazuje na jej źródło, na tajemnicę krzy-ża, tajemnicę miłości Boga, który nie cofa się przed wyda-niem na śmierć własnego Syna, aby człowiek, także ten, który krzyczał i dziś krzyczy: „Ukrzyżuj Go!”, mógł zostać wyrwany z niewoli grzechu i śmierci.

Niech nigdy nie będę obojętny wobec Twego krzyża, Panie, zarówno tego, nad którym medytuję w ciszy kościo-łów, jak i tego, który tak często spotykam wszędzie tam, gdzie ocieram się o cierpienie.

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * Papieski komentarz do Liturgii Słowa:.

Chrystus jest świadom odpowiedzialności ludzi za śmierć krzy-

żową, która ma Go spotkać: będzie ona skutkiem ludzkiego wyroku. Równocześnie jednak - poprzez ten ludzki wyrok - wypełni się od-wieczne Boże zamierzenie: to „co Boże”, to znaczy ofiara złożona na krzyżu dla odkupienia świata. Chociaż więc Chrystus - jak też i Bóg

sam - nie chce zła „bogobójstwa” popełnionego przez ludzi, to jednak przyjmuje to zło, by z niego wyprowadzić dobro zbawienia świata.

(07. września 1988)

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

PORZĄDEK LITURGICZNO - DUSZPASTERSKI:

7.00 – 17.00 =>

=> CIEMNICA =>

ADORACJA

NAJŚWIĘTSZEGO

SAKRAMENTU

Drodzy bracia i siostry, duchowo jestem z wami (…) aby wypełnić jakże wymowny obrzęd VIA CRUCIS w ten wieczór Wielkiego Piątku. Przyłączam się do was w bogatym w znaczenie wołaniu: ADORAMUS

TE, CHRISTE, ET BENEDICIMUS TIBI, QUIA PER SANCTAM CRUCEM TUAM

REDEMISTI MUNDUM. Tak, wielbimy i błogosławimy tajemnicę

Krzyża Syna Bożego, albowiem ta śmierć przyniosła nową nadzieję

ludzkości. Adoracja Krzyża odsyła nas do zadania, od którego nie wolno się

nam wymówić: misji, którą św. Paweł wyraził w tych słowach: W moim ciele dopełniam braki udręk Chrystusa dla dobra jego Ciała,

którym jest Kościół (Kol. 1, 24). Ja także ofiarowuję me cierpienia, aby wypełnił się plan

Boży a Jego słowo szło między ludzi. Ze swej strony jestem bliski tym wszystkim, któ-rzy w tej chwili doświadczają cierpienia. Modlę się za każdego z nich. W tym dniu wspomnienia Chrystusa ukrzyżowanego patrzę z wami na Krzyż i wielbię go, powtarza-

jąc słowa liturgii: O CRUX, AVE SPES UNICA! Witaj, Krzyżu, jedyna nadziejo. Obdarz

nas cierpliwością i odwagą, i wyjednaj światu pokój!

Z tymi uczuciami błogosławię wam… .

/Jan Paweł II, 25. marca 2005/

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *



Przypominamy, że nieobecność na zbiórce wyłącza z pełnienia

posług podczas Liturgii.

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

15.00 => GODZINA

MIŁOSIERDZIA BOŻEGO

Serdecznie zapraszamy wszystkich do jedności

w modlitwie bez względu na miejsce przebywania.

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

18.00 =>

NABOŻEŃSTWO

DROGI KRZYŻOWEJ

Tuż po zakończeniu nabożeństwa, roz-

pocznie się Liturgia Męki Pańskiej.

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

19.00 =>

LITURGIA

MĘKI PAŃSKIEJ

BUDOWA LITURGII: 1. Wejście i prostracja; 2. Liturgia Słowa; 3. Adoracja Krzyża;

4. Komunia Święta; 5. Procesja do Grobu Pańskiego; 6. Adoracja przy Grobie Pańskim;

21.00 – 24.00

=> GRÓB PAŃSKI =>

ADORACJA MŁODYCH

Adoracja Pana Jezusa w tzw. Grobie trwać będzie do 24.00;

Jutro od 7.00 do 21.00, tj. do Liturgii Wigilii Paschalnej.

Cieszę się, że (…) rozpocznie się (…) adoracja Najświętszego Sakramentu. Nic tak, jak Eucharystyczna obecność Pana, nie uobecnia dzieła miłosierdzia, które dokonało się przez Krzyż i

Zmartwychwstanie. Niech zatem ta obecność będzie dla wszystkich pielgrzymów źródłem mocy i nadziei.

Wszystkim czcicielom Bożego miłosierdzia z serca błogo-sławię: W imię Ojca i Syna i Ducha Świętego.

/Jan Paweł II, 31. marca 2005/


30. marca – WIELKA SOBOTA

KARTKA Z HISTORII:

1754 - ur. Jean PILÂTRE de ROZIER, francuski pionier lotów balonem (zm. 1785);

1853 - ur. VINCENT VAN GOGH, holenderski malarz (zm. 1890);

1857 - ur. Gabriela ZAPOLSKA, polska pisarka (zm. 1921);

1939 - Wielka Brytania udzieliła Polsce gwarancji bezpieczeństwa;

1940 - hubalczycy odnieśli pierwsze zwycięstwo w bitwie pod Huciskiem;

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

WPROWADZENIE LITURGICZNO – DUSZPASTERSKIE: Wielka Sobota jest dniem ciszy i oczekiwania, trwania w modlitewnej zadumie, skupie-

niu i poście przy grobie Pańskim. To czas oczekiwania na Zmartwychwstanie. Kościół milczy.

I tak jak w Wielki Piątek dziś nie sprawuje się Eucharystii.

Dla uczniów Jezusa był to dzień największej próby. Według

Tradycji apostołowie rozpierzchli się po śmierci Jezusa, a jedyną

osobą, która wytrwała w wierze, była Bogurodzica. Dlatego też

każda sobota jest w Kościele dniem maryjnym. Po śmierci krzy-

żowej i złożeniu do grobu wspomina się zstąpienie Jezusa do

otchłani. Wiele starożytnych tekstów opisuje Chrystusa, który

budzi ze śmierci do nowego życia Adama i Ewę, którzy z całym

rodzajem ludzkim przebywali w SZEOLU.

Tradycją Wielkiej Soboty jest poświęcenie pokarmów wiel-

kanocnych: chleba – na pamiątkę tego, którym Jezus nakarmił

tłumy na pustyni; mięsa – na pamiątkę baranka paschalnego,

którego spożywał Jezus podczas uczty paschalnej z uczniami w Wieczerniku oraz jajek, które symbolizują nowe życie. W zwyczaju jest też masowe od-

wiedzanie różnych kościołów i porównywanie wystroju Grobów. Szkoda tylko, że w naszych

kościołach trudno w tym dniu o ciszę i skupienie.

Wigilia Paschalna jest początkiem świętowania zmartwychwstania Chrystusa. Nie po-

winno się jej zaczynać, zanim nie zapadnie zmrok! To ma być Wielka Noc. Liturgia jest

świętowaniem tajemnicy nowego życia, które przynosi zmartwychwstały Chrystus. Składa

się z czterech części, z których każda odwołuje się do innego symbolu nowego życia – świa-

tła, słowa, wody i uczty. Liturgia rozpoczyna się przed kościołem od poświęcenia ognia

oraz paschału – świecy symbolizującej Zmartwychwstałe-

go. Paschał zapalony od poświęconego ognia wnosi się proce-

syjnie do ciemnego kościoła. Celebrans śpiewa trzykrotnie:

Światło Chrystusa, odpowiadamy: Bogu niech będą dzięki.

Wierni odpalają świece od paschału. W starożytnym orędziu

wielkanocnym, EXSULTET (tzn. Weselcie się), śpiewanym

przez diakona lub kapłana, Kościół wychwala Boga za cud

Wielkanocy. Liturgia słowa jest bardzo rozbudowana. Może

się składać aż z dziewięciu czytań, które ukazują historię

zbawienia od początku świata, przez wyjście narodu wybra-

nego z Egiptu, aż do śmierci i zmartwychwstania Syna Boże-

go. Przed Ewangelią rozbrzmiewa uroczysty śpiew Alleluja.

Po homilii następuje liturgia chrzcielna. Odśpiewana zostaje

Litania do Wszystkich Świętych oraz błogosławieństwo wody

chrzcielnej, podczas którego paschał zanurza się w wodzie chrzcielnej. Z zapalonymi świecami wierni odnawiają przymierze z Bogiem, zawarte przez

chrzest. Ostatnią częścią celebracji jest liturgia eucharystyczna, która kończy się uroczystą

procesją rezurekcyjną. Kościół ogłasza całemu światu radosną wieść: Chrystus żyje, poko-

nał śmierć, naszą śmierć. Światło Zmartwychwstałego rozjaśnia mrok nocy.

PAMIĘTAJ!

■ Wielka Sobota jest dniem ciszy modlitwy przy grobie Pańskim;

■ Od święcenia pokarmów ważniejsza jest chwila adoracji przed Najśw. Sakramentem;

■ Wigilia Paschalna należy już do Wielkanocy.

Jest najważniejszą celebracją w całym roku. Weź w niej udział.

■ Świecę potrzebną do Liturgii otrzymasz przy wejściu do świątyni;

■ Znakiem Zmartwychwstałego jest Paschał - ozdobna świeca;

■ Śniadanie wielkanocne zacznij modlitwą:

Panie Jezu Chryste, zasiądź między nami, udziel nam radości Twego zmartwychwstania.

Niech się okażemy Twoimi uczniami, a stół nasz niech będzie znakiem pojednania.

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

UWAGA – PAMIĘTAJ – WAŻNE - ZAPRASZAMY! 1. Najserdeczniej zachęcamy do włączenia się w zorganizowaną Adorację

przy Grobie Pańskim Rodzin naszej Parafii wraz ze swymi sąsiadami. Każdemu Rejonowi Rodzin proponujemy jedną godzinę czuwania;

2. Tę samą propozycję przedkładamy każdej pobożnej wspólnocie naszej Parafii, tj. Rodzinie Różańcowej; Rodzinie Rodzin; SLO, ERM, chórom;

3. Przychodzącym i odchodzącym z Adoracji święcić będziemy

pokarmy na stół wielkanocny co godzinę od 10.00 do 14.00;

4. Poświęcenie pokarmów w Bieńkowicach przy przystanku lub

przy kaplicy o 15.00 a w Iwinach o 15.30 w stałym miejscu; 5. Jeśli pozwoli na to pogoda, święcenie pokarmów odbywać się będzie

na placu przy bocznym wejściu do świątyni parafialnej, tj. od strony Do-

mu Katechetycznego. W przeciwnym razie poświęcenie odbywać się bę-dzie w nawie przeciwnej do GROBU PAŃSKIEGO. W tym wypadku zróbmy wszystko, by nie przeszkadzać adorującym;

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

PORZĄDEK WIELKOSOBOTNIEGO CZUWANIA

PRZY GROBIE PAŃSKIM

7.00 =>

Wspólnota RODZINY RODZIN

8.00 =>

Wspólnota RODZINY RÓŻAŃCOWEJ

9.00 =>

Rejony: 1., 3. i 4. =>

Wiaduktowa; Cedrowa; Wileńska; Leonarda da Vinci; Pionierów; Warszawska;

10.00 =>

Rejony: 2., i 8. =>

Brochowska; Mościckiego: 1. – 35.; 36. - 44.;

Syjamska; Topolowa; Afgańska; Birmańska: 3; Pakistańska; Wietnamska;

11.00 =>

Rejon 18. =>

IWINY: Brochowska; Jaśminowa; Kwiatowa; Makowa; Morelowa, Ogrodowa; Polna;

Spokojna, Wiosenna;

12.00 =>

Rejony: 16. i 17. =>

WROCŁAW - BROCHÓW: Mościckiego: 48. - 51; - BIEŃKOWICE: Arabska; Marsowa; Palestyń-

ska; Sadowa; Wesołowskiego; Boiskowa; Bukszpanowa; Jemeńska; Jordańska; Lisia; 50.

Bohaterów; Ziemniaczana;

13.00 =>

Rejony: 5. i 6. =>

Osiedla: PARKOWE i GRAFITOWE: ul. Semafo-

rowa; Biegła; Centralna: 1. – 11A., 22. – 36.; Japońska; Laotańska; Semaforowa; Węgierska;

14.00 =>

Rejony: 7. i 9. =>

Birmańska: 4. – 9.; Centralna: 15. – 21A.; Plac

Mongolski; Tatarska; Chińska; Koreańska: 1.; Polna; 3-go Maja;

15.00 =>

Służba Liturgiczna Ołtarza wraz z ERM

/ministranci, lektorzy, szafarze nadzwyczajni Komunii św., członkowie ERM/

16.00 =>

Rejony: 10. i 11. =>

Iracka; Koreańska: 11. – 33.; Nepalska;

Perska; Koreańska: 2. – 28.; Mościckiego: 45.; Plac Indyjski;

17.00 =>

Rejony: 12. i 13. =>

Aleja Róż; Mandżurska; Piwniczna; Tybetańska; Bengalska; Społeczna;

18.00 =>

Rejony: 14. i 15. =>

Chmurna; Koreańska: 35. – 51. 34. – 60A.;

Filipińska; Koreańska: 53. – 89. 62A. – 70; Woskowa;

19.00 – 21.00 => CZUWANIE SAMODZIELNE

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

SŁOWO NA DZIŚ:

1. => Rdz 1, 1 – 2, 2; – Stworzenie świata

Niech zstąpi Duch Twój i odnowi ziemię

=> Ps 104(103), 1-2a.5-6.10.12-14.24.35. albo!

Pełna jest ziemia łaskawości Pana

=> Ps 33(32), 4-7.12-13.20.22.

2. => Rdz 22, 1-18; – Ofiara Abrahama

Strzeż mnie, o Boże, Tobie zaufałem

=> Ps 16(15), 5.8-11.

3. => Wj 14, 15 – 15,1; – Przejście Izraela przez Morze Czerwone

Śpiewajmy Panu, który moc okazał => Wj 15,1.2.4.5.17ab-18.

4. => Iz 54, 4a.5-14; – Trwałość przymierza

Sławię Cię, Panie, bo mnie wybawiłeś => Ps 30(29), 2-6.11-13b.

5. => Iz 55,1-11; – Nowe i wieczne przymierze

Będziecie czerpać ze zdrojów zbawienia => Iz 12, 2-5.

6. => Ba 3, 9-15. 32 – 4, 4; – Mądrością jest księga przykazań Boga

Słowa Twe, Panie, dają życie wieczne => Ps 19(18), 8-11.

7. => Ez 36, 16-17a.18-28; – Pokropię was czystą wodą i dam wam serce nowe

Boga żywego pragnie dusza moja => Ps 42(41), 2-3; Ps 43(42), 3.4.

8. => /EPISTOŁA/ Rz 6, 3-11; – Nowe życie

ALLELUJA, ALLELUJA, ALLELUJA => Ps 118(117), 1-2.16-17.22-23.

9. => Mt 28, 1-10; – Chrystus zmartwychwstał

« Nie ma Go tu, bo zmartwychwstał, jak powiedział. »

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * Dzień bez „własnej” Ewangelii. Tak naprawdę Wielka So-

bota nie ma „swojej” Ewangelii. Podany wyżej tekst należy już do liturgii Wigilii Paschalnej, czyli Niedzieli Zmartwychwstania. Kościół jakby zastyga w bezruchu. Spowiedź, święcenie pokar-mów, ale w gruncie rzeczy bezruch i oczekiwanie. Bo jeśli nie byłoby zmartwychwstania, jaki sens miałyby wszystkie nasze wysiłki, aby słuchać Słowa, wierzyć? Jaką Dobrą Nowinę mogli-byśmy zanieść innym? Dlatego tego dnia postawmy sobie pyta-nie, czy rzeczywiście zmartwychwstanie Jezusa jest dla mnie najważniejszym wydarzeniem w historii świata?

Za każdym razem, kiedy przychodzisz do mnie, Panie, chcesz odsunąć ode mnie wszelki lęk. Dziękuję Ci za Twoją obecność i za Twoje nieustanne: „Nie bójcie się!”.


Na zakończenie pokutnej drogi Wielkiego Tygodnia i po rozważeniu w ubiegłych

dniach bolesnej męki i dramatycznej śmierci Jezusa na krzyżu,

obchodzimy w tę wyjątkową noc chwalebną tajemnicę Jego zmar-twychwstania. (…)

Serdecznie pozdrawiam kapłanów, zakonników, zakonnice oraz wiernych zgromadzonych wokół ołtarza Pańskiego, szczególną myśl

kierując do katechumenów, którzy podczas tego świętego czuwania przyjmą sakramenty Chrztu świętego, bierzmowania i Eucharystii.

Zaprawdę nadzwyczajna to Noc, w której promieniejąca jasność zmartwychwstałego Chrystusa pokonuje w sposób ostateczny moc

ciemności zła i śmierci, i zapala w sercach wierzących nadzieję i radość. Moi drodzy, prowadzeni przez liturgię prosimy Pana Jezusa, aby świat zoba-czył i uznał, że dzięki Jego męce, śmierci i zmartwychwstaniu, to, co było zburzone, zostało odbudowane, to, co się postarzało, odnawia się, wszystko zaś powraca pięk-

niejsze niż przedtem do swej pierwotnej doskonałości. Wszystkim składam gorące życzenia i zapewniam o pamięci w modlitwie, ażeby zmartwychwstały Pan przyniósł każdemu z was, waszym rodzinom i wspólnotom paschalny dar swego pokoju. Uczu-ciom tym towarzyszy specjalne Apostolskie Błogosławieństwo. /26. marca 2005/

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

PORZĄDEK LITURGICZNO - DUSZPASTERSKI



Przypominamy, że nieobecność na zbiórce wyłącza z pełnienia

posług podczas Liturgii.

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

22.00 =>

LITURGIA WIGILII

PASCHALNEJ

BUDOWA LITURGII:

1. Wejście;

2. Liturgia Światła;

3. Liturgia Słowa;

4. Liturgia Chrzcielna;

5. Liturgia Eucharystyczna;

6. Procesja rezurekcyjna;

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

INTENCJE MSZALNE

22.00 }

w intencji Parafian => dziękczynno - błagalna;

}

w int. dzieła porodzinnej peregrynacji Relikwii Krzyża Świętego;

}

w int. chorych, cierpiących i samotnych oraz tych wszystkich, którzy im służą i mają o nich staranie;

}

w pewnej intencji;

}

w int. zmarłych Rodziców, krewnych, Przyjaciół, Dobrodziejów, oraz zmarłych w ostatnim roku Parafian;


31. marca –

ZMARTWYCHWSTANIE PAŃSKIE

KARTKA Z HISTORII:

1596 - ur. KARTEZJUSZ, francuski matematyk i filozof (zm. 1650);

1727 - zm. Isaac NEWTON, angielski fizyk, astronom, matematyk (ur. 1643);

1732 - ur. JOSEPH HAYDN, austriacki kompozytor (zm. 1809);

1809 - ur. Mikołaj GOGOL, rosyjski dramaturg i powieściopisarz (zm. 1852);

1880 - zm. Henryk WIENIAWSKI, skrzypek i kompozytor (ur. 1835); 1889 - otwarto wieżę EIFFLA w Paryżu;

1892 - ur. Stanisław MACZEK, dowódca polskiej 1. Dywizji Pancernej (zm. 1994);

1909 - rozpoczęto budowę TITANICA;

1966 - pierwsza w Polsce udana transplantacja nerki od żywego dawcy;

1991 - rozwiązanie Układu Warszawskiego;

1998 - Polska rozpoczęła negocjacje akcesyjne z Unią Europejską;

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *


Ponieważ cud Zmartwychwstania jakby nie mieści się w jednym dniu, dlatego też Ko-

ściół obchodzi Oktawę Wielkiej Nocy – przez osiem dni bez przerwy wciąż powtarza się tę

samą prawdę, że Chrystus Zmartwychwstał. Ostatnim dniem oktawy jest Biała Niedziela,

nazywana obecnie także Niedzielą Miłosierdzia Bożego. W ten dzień w Rzymie ochrzczeni

podczas Wigilii Paschalnej neofici, odziani w białe szaty podarowane im przez gminę

chrześcijańską, szli w procesji do kościoła św. Pankracego, by tam uczestniczyć we Mszy

św. Ojciec św., błogosławiony Jan Paweł II ustanowił ten dzień świętem Miłosierdzia

Bożego, którego wielką orędowniczką była św. Fausty-

na Kowalska.

Wielkanoc jest pierwszym i najważniejszym świę-

tem chrześcijańskim. Apostołowie świętowali tylko

Wielkanoc i każdą niedzielę, która jest właśnie pa-

miątką Nocy Paschalnej. Dopiero z upływem wieków

zaczęły pojawiać się inne święta i okresy przygotowa-

nia aż ukształtował się obecny rok liturgiczny, który

jednak przechodzi różne zmiany.

Obchody Triduum Paschalnego, choć trwają od Wielkiego Czwartku do Niedzieli

Wielkanocnej, wbrew pozorom nie trwają cztery, lecz trzy dni. Jest to związane z żydow-

ską rachubą czasu. Każde święto rozpoczyna się już poprzedniego dnia wieczorem po

zachodzie słońca. Tak więc pierwszy dzień świętego Triduum (Trzech Dni) Paschalnego

rozpoczyna się od Mszy Wieczerzy Pańskiej w czwartek a kończy Liturgią Męki Pańskiej

w piątek jeszcze przed wieczorem. Jest to zgodne z Ewangelią, która mówi, że Ciało Jezusa

spoczęło w Grobie jeszcze przed nastaniem szabatu. Drugi dzień to czas liturgicznej ciszy

i smutku. Kościół nie sprawuje Mszy św., a Komunię św. mogą,

w formie wiatyku, przyjmować jedynie umierający. Właściwie

nie sprawuje się żadnych sakramentów, choć m.in. polskie do-

świadczenie uczy, że to czas wzmożonej posługi kapłanów spra-

wujących sakrament pojednania. Wieczorem kończy się dzień

żałoby. Rozpoczyna się trzeci dzień, w którym Chrystus zmar-

twychwstał. Nastaje święta Noc Zmartwychwstania, podczas

której powstaje z martwych Chrystus Pan – Słońce, które nie

zna zachodu. Noc Paschalna oraz cała Niedziela Wielkanocna to

największe święto chrześcijańskie, pierwszy dzień tygodnia,

uroczyście obchodzony w każdą niedzielę przez cały rok.

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

ODKRYJ i PRZEMYŚL !

Jeśli więc zostaliście wskrzeszeni w Chrystusie,

szukajcie tego, co w górze.

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *


Dz 10, 34a.37-43; – Świadectwo Piotra o zmartwychwstaniu

Święty Piotr pyta Korneliusza i jego towarzyszy, czy znają sprawę Jezusa z Nazaretu. To pytanie równie dobrze można skie-rować i do nas. Znać sprawę Jezusa z Nazaretu znaczy uwierzyć,

że Bóg Go posłał, był z Nim i wskrzesił Go z martwych. Na tym opiera się nasza nadzieja. Kto w Niego uwierzy, będzie żył, a jego grzechy zostaną zapomniane.

W tym dniu wspaniałym wszyscy się weselmy => Ps 118(117), 1-2.16-17.22-23.

W Zmartwychwstaniu Pana najpełniej objawiła się odwieczna dobroć i łaskawość Boga. Dzięki niej każdy z nas, odkupiony przez śmierć i Zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa, może zawołać: Nie umrę, ale żył będę! Zapewnieniem o tej prawdzie jest wzniesiona wysoko

prawica Pańska. A ona kłamać nie może.

Kol 3, 1-4; – Dążcie tam gdzie jest Chrystus

Przed świętem Paschy sprzątano mieszkanie i wyrzucano z niego "stary kwas", by można było spożyć ucztę paschalną ze świeżego, niekwaszonego chleba. Zmartwychwstanie Pana

to dzień początku, nowego stworzenia świata. Trzeba więc z naszego życia usunąć wszyst-ko, co stare, czyli grzech. Tylko tak można wejść w tajemnicę Zmartwychwstania.

LUB!

1 Kor 5, 6b-8; – Wyrzućcie stary kwas

Świętując Zmartwychwstanie Pańskie, nie powinniśmy zachowywać się jak poganie.

Święty Paweł poucza nas, że nie możemy się skupić tego dnia jedynie na doczesnych ucie-chach, ale musimy wznosić swój wzrok i serce ku Chrystusowi. On ma być w centrum na-szego świętowania.

SEKWENCJA

J 20, 1-9; – Apostołowie przy grobie Zmartwychwstałego

Jezus wielokrotnie zapowiadał, że zostanie wydany na śmierć i Zmartwychwstanie. Uczniowie jednak nie rozumieli tego, dopiero pusty grób pozwolił im zrozumieć i uwierzyć. Nam obce jest zdziwienie Marii Magdaleny, gdyż znamy i słowa zapowiedzi Jezusa, i świa-

dectwo jego uczniów o Zmartwychwstaniu. Wiemy, dlaczego grób był pusty. Pozostaje tylko jedno pytanie: Czy na pewno wystarczająco wierzymy?

Słowa Ewangelii według św. Jana (20, 1 - 9)

Pierwszego dnia po szabacie, wczesnym rankiem, gdy jeszcze było ciemno, Ma-

ria Magdalena udała się do grobu i zobaczyła kamień odsunięty od grobu. Pobiegła więc i przybyła do Szymona Piotra i do drugiego ucznia, którego Jezus miłował, i rzekła do nich: „Zabrano Pana z grobu i nie wiemy, gdzie Go położono”.

Wyszedł więc Piotr i ów drugi uczeń i szli do grobu. Biegli oni obydwaj razem, lecz ów drugi uczeń wyprzedził Piotra i przybył pierwszy do grobu. A kiedy się nachylił, zobaczył leżące płótna, jednakże nie wszedł do środka.

Nadszedł potem także Szymon Piotr, idący za nim. Wszedł on do wnętrza grobu i ujrzał leżące płótna oraz chustę, która była na Jego głowie, leżącą nie razem z płótnami, ale oddzielnie zwiniętą na jednym miejscu. Wtedy wszedł do wnętrza także i ów drugi uczeń, który przybył pierwszy do grobu. Ujrzał i uwierzył. Dotąd bowiem nie rozumieli jeszcze Pisma, które mówi, że On ma powstać z martwych.

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

Pusty grób. Każda epoka i każdy naród ma swoich bo-haterów, których podziwia. „Zginął w obronie…”, „Poświę-cił się, ratując …” itd. Opłakujemy ich, podziwiamy, czyta-my o nich książki, ale wolimy, żeby podobne wydarzenia nigdy nas nie spotkały. A Chrystus ukazuje coś dokładnie przeciwnego. Nigdy nie chciał zostać bohaterem, za to chciał dobrowolne oddać życie na krzyżu. Nie dla siebie. Dla nas i za nas. O błogosławiona śmierci Chrystusa, z której rodzi się moje życie!

Nie chcę być widzem zmartwychwstania, tylko świad-kiem. Dlatego daj mi współumrzeć z Tobą, Panie, abym razem z Tobą powstał z martwych.


Pierwszym wydarzeniem paschalnym, wobec którego stajemy,

jest „pusty grób”. Bez wątpienia on sam jako taki nie jest bezpo-średnim dowodem zmartwychwstania. Nieobecność ciała Chrystu-sa w grobie, w którym zostało ono złożone, dałaby się wytłuma-czyć inaczej; tak właśnie przez chwilę myślała Maria z Magdali,

gdy widząc pusty grób przypuszczała, że ktoś zabrał ciało Jezusa. Mimo to „pusty grób” stanowił dla wszystkich, przyjaciół i wro-gów, przejmujący znak. Dla ludzi dobrej woli jego odkrycie stało

się pierwszym krokiem ku uznaniu faktu zmartwychwstania jako prawdy, której nie można odrzucić. (01. lutego 1989)

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * „BARWY ŻYCIA SĄ BOGATSZE

NIŻ BARWY EKRANU”

Od osiemnastu lat zapraszani jesteśmy do przeżycia tygodnia wielkanoc-nego – oktawy Wielkanocnej – bez gier komputerowych i oglądania telewizji.

„Biały Tydzień”. Trwał on będzie od 31. marca do 07. kwietnia. Czy chodzi tu o całkowitą rezygnację? Jeśli ktoś to potrafi, na pewno bę-

dzie to bardzo dobrym wyrazem umiejętności kierowania sobą i wierności

Panu Jezusowi, który może być tu jedynym sensownym motywem i adresatem

wstrzemięźliwości. Jednakże w zaproszeniu tym zawarte jest coś więcej aniże-li tylko rezygnacja z TV. Chodzi tu bowiem o wybranie i wielokrotne potwier-dzenie sposobu życia z ludźmi nie wirtualnymi. Te dni niosą szczególną oka-

zję do bycia ze sobą i dla siebie, budowania i utwierdzania więzi wspólnot na-szych Rodzin, małżeństw, środowisk, kręgów przyjaciół i znajomych. Próbuj-my promować tę koncepcję życia.

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

INTENCJE MSZALNE

6.00 }

w intencji Parafian => dziękczynno - błagalna;

9.00 }

w int. ks. proboszcza, o łaskę zdrowia i siły w posłudze kapłańskiej w naszej Parafii /intencja Róży M.B. Częstochowskiej/;

9.00

} Szpital:

w int. chorych, cierpiących i samotnych oraz tych wszystkich, którzy im służą i mają o nich staranie;

10.30 }

w int. śp. Władysławy, w 30. rocznicę śmierci oraz w int. śp. Jana, Kazimierza, Izydora, Mieczysława

oraz wszystkich zmarłych z Rodziny FABISIAK;

12.00 }

w int. Przyjaciół i Dobrodziejów naszej Parafii => dziękczynno - błagalna;

18.00 =>

Msza św. młodych

=> Młodych naszej Parafii zapraszamy do współ-

tworzenia wieczornej Mszy św. niedzielnej.

18.00

}

w int. PP. Leokadii i Bronisława STĘPKOWSKICH, w 54. rocznicę ślubów małżeńskich oraz w int. całej Rodziny

=> dziękczynno - błagalna;


ZAPOWIEDZI PRZEDMAŁŻEŃSKIE! Do sakramentu małżeństwa przygotowują się:

NARZECZONY NARZECZONA Zapow.

Iwo - Krzysztof RUTAŃSKI

Wrocław, Koreańska Joanna - Agnieszka PRUS

Wrocław, Milicka 1.

Maciej BECMER

Wrocław, Łęczycka Dominika PIOTROWSKA

Wrocław, Tatarska 1.

Grzegorz - Piotr NIEMCZYŃSKI

Wrocław, Obornicka Anna KAMIONKA

Wrocław, Wileńska 2.

Aleksander NIECKARZ

Oława, Iwaszkiewicza Monika WERTELECKA

Wrocław, Mościckiego 2.

Polecając modlitwie przygotowujących się do małżeństwa przypominamy, że ktokolwiek wie-

działby o jakichkolwiek przeszkodach uniemożliwiających pobłogosławienie wyżej wspomnianych

związków, w sumieniu zobowiązany jest powiadomić o tym tutejsze duszpasterstwo.

ADSUM nr 180

Documents

Transcript of ADSUM nr 180