Nr 10 (361) Październik 2016 r.

REGIONALNY INFORMATOR ZWIĄZKOWY

77. rocznica napaści wojsk sowieckich na Polskę

16 września odbyły się pod Pomnikiem Ofiar Komunizmu w Łodzi obchody 77. rocznicy napaści Związku Sowieckiego na Polskę. Uroczystości wspólnie zorganizowali Zarząd Regionu Ziemi Łódzkiej NSZZ „Solidarność", Zarząd Związku Więźniów Politycznych Okresu Stalinowskiego i Osób Represjonowanych oraz Dyrekcja XII Liceum Ogólnokształcącego im. St. Wyspiańskiego w Łodzi. (więcej na str. 3)

2 REGIONALNY INFORMATOR ZWIĄZKOWY

W Regionie

P rzewodniczący Waldemar

Krenc na wstępie posiedzenia

podziękował tym, którzy brali

udział w uroczystościach rocznico-

wych 31 sierpnia br. oraz w Piel-

grzymce Ludzi Pracy do Częstochowy.

Z prac krajowych

Prezydium Komisji Krajowej zgłosiło uwagi

do rządowego projektu ustawy o zmianie

ustawy o związkach zawodowych oraz nie-

których innych ustaw.

Generalnie należy ocenić pozytywnie kieru-

nek proponowanych zmian przepisów – czy-

tamy w Decyzji Prezydium KK. – Prezydium

oczekuje jednak, że uwzględnione zostaną

postulaty wynikające z opinii NSZZ

„Solidarność” oraz ze wspólnego Stanowiska

Strony Związkowej z dnia 7 czerwca 2016 r.

Projektowane zmiany podyktowane są m.in.

koniecznością realizacji rekomendacji Mię-

dzynarodowej Organizacji Pracy.

Szczegóły w Decyzji Prezydium KK

nr 129/16 na stronie www.solidarnosc.org.pl

Prezydium KK wyraziło swoją opinię

o projekcie ustawy budżetowej na rok 2017.

Pozytywnie wyraziło się m.in. o polityce

prorodzinnej rządu, o minimalnym wynagro-

dzeniu za pracę gwarantującą minimalną

stawkę godzinową, dla osób zatrudnionych

na umowy cywilno-prawne, wzrost płacy

minimalnej. Negatywnie zaś KK ocenia m.in.

kolejny rok zamrożenia funduszu wynagro-

dzeń pracowników sfery budżetowej, zamro-

żenie odpisów na zakładowy fundusz świad-

czeń socjalnych, zbyt niskie nakłady budże-

towe na ochronę zdrowia w 2017 r. w porów-

naniu z rokiem 2016, niską subwencję oświa-

tową zaplanowaną na rok przyszły, pozosta-

wienie bez zmian kwoty wolnej od podatku.

i regionalnych władz Związku

… „To nie zakaz handlu – to ograniczenie

handlu w niedziele – mówił przewodniczący

odnosząc się do zbierania podpisów o wolne

niedziele dla pracowników sklepów. - Dalej

zbieramy podpisy do czasu, kiedy Prezydent

nie podpisze ustawy”…

Zarząd Regionu podjął Stanowisko w spra-

wie systemu pracy weekendowej, w którym

zwraca uwagę na krzywdzący dla pracowni-

ków zapis w Kodeksie pracy dotyczący ww.

systemu pracy. Sprawą zajęto się na wniosek

KZ NSZZ „Solidarność” w zakładach

„Sonoco Poland Packaging Services” Sp.

z o.o., gdzie jest stosowany system pracy

weekendowej. W systemie tym praca w sobo-

ty, niedziele i święta jest pracą „normalną”

i w żaden sposób nie jest dodatkowo rekom-

pensowana (np. w formie dodatków za pracę

w godzinach nadliczbowych, czy za pracę

w dni świąteczne). ZR zwraca się do Komisji

Krajowej NSZZ „Solidarność” o rozpoczęcie

prac legislacyjnych mających na celu wnie-

sienie poprawki do Kodeksu pracy dotyczą-

cego systemu pracy weekendowej polegają-

cej na usunięciu dopuszczalności w tym sys-

temie pracy w dni świąteczne (pełny tekst

stanowiska prezentujemy obok).

Sytuacja w zakładach pracy Ostatnie miesiące obfitowały w spory zbioro-

we w naszym Regionie. Wymienić tu należy

zakończone spory w zakładach: Indesit,

w łódzkim MPK, zawieszony spór w Miej-

skim Ośrodku Pomocy Społecznej i Domach

Pomocy Społecznej. Trwa spór w Zarządzie

Lokali Miejskich, Powiatowym Urzędzie

Pracy w Łodzi, łódzkim ZWiKu, w Ogrodzie

Zoologicznym i Zarządzie Zieleni Miejskiej

(o konfliktach piszemy na dalszych stronach

RIZu).

Zmiany w Statucie Zastępca przewodniczącego ZR Bogdan

Osiński, będący członkiem Zjazdowej Komi-

sji Statutowej, przedstawił szereg propozycji

zmian w Statucie naszego Związku, które

będą przedstawione podczas Krajowego

Zjazdu Delegatów w listopadzie tego roku.

kolk

Z posiedzenia Zarządu Regionu 19 września 2016

W numerze:

Pierwsze czytanie ustawy o ograniczeniu handlu

w niedziele

str. 4

Protesty,

spory zbiorowe

str. 5

Rocznica śmierci

Kapelana „Solidarności”,

bł. ks. J. Popiełuszko

str. 6 - 7

Pozwy

„Wziętych w kamasze”

str. 10

Zwracamy się do członków na-

szego Związku o powiadomienie

Zarządu R eg ionu NSZZ

„Solidarność” czy w Waszych

zakładach stosowany jest system

pracy weekendowej.

Informacje proszę przekazywać

telefonicznie:

42 67 72 627, 42 67 72 628

lub drogą mailową:

kontakty.lodz@solidarnosc.org.pl

Stanowisko nr 5/2016 ZR ZŁNSZZ

„Solidarność”

ws. systemu pracy weekendowej

Zarząd Regionu Ziemi Łódzkiej NSZZ

„Solidarność” zwraca uwagę na krzyw-

dzący pracowników zapis w Kodeksie

pracy dotyczący systemu pracy weeken-

dowej, w którym praca świadczona jest

wyłącznie w piątki, soboty, niedziele

i święta.

Jednym z postulatów sierpniowych było

żądanie wprowadzenia wszystkich wol-

nych sobót. Dzisiaj już nie tylko soboty

i niedziele stały się zwykłym dniem pracy,

ale również w dni świąteczne praca staje

się powszechna. Takim przykładem jest

właśnie system pracy weekendowej,

w którym ustawodawca dopuszcza pracę

w święta, które w ten sposób stają się dla

pracownika zwykłym dniem pracy. Świę-

ta, zarówno te państwowe, jak i kościelne,

ustawowo uznane za dni wolne od pracy,

stanowią dobro publiczne i wartość kultu-

rową każdego obywatela, a więc nieuza-

sadniona praca w te dni wartości te ogra-

nicza. W naszym przekonaniu jest to rów-

nież sprzeczne z art. 47 Konstytucji RP,

który mówi, że każdy ma prawo do ochro-

ny prawnej życia prywatnego, rodzinne-

go, czci i dobrego imienia oraz do decy-

dowania o swoim życiu osobistym.

Zarząd Regionu Ziemi Łódzkiej NSZZ

„Solidarność” zwraca się do Komisji

Krajowej NSZZ „Solidarność” o rozpo-

częcie prac legislacyjnych mających na

celu wniesienie poprawki do 144 art.

Kodeksu pracy dotyczącego „Systemu

pracy weekendowej” polegającej na usu-

nięciu dopuszczalności w tym systemie

pracy w święta. W naszym przekonaniu

praca wykonywana w święta nie powinna

mieć zastosowania w systemie pracy

weekendowej. Takie rozwiązanie nie mo-

że być dozwolone i powinno być usunięte

z Kodeksu pracy.

„Kościół w Polsce niosąc od tysiąca lat znak męki Chrystusa

wciąż odradza się z posiewu krwi męczenników i żyje pamięcią

zwycięstwa, jakie oni odniesli na tej ziemi”.

Jan Paweł II Warszawa 13 czerwca 1999 r.

Pamięci poległych kapłanów Sekretarz Regionu Ziemia Łódzka Ireneusz Wach, jako

przedstawiciel NSZZ „Solidarność” w dniu 30 września br.

uczestniczył w Konferencji naukowej pt. „Niezłomni – Wierni

Bogu i Ojczyźnie”.

Konferencja zorganizowana została w Wyższym Seminarium

Duchownym w Łodzi, a poświęcona była problematyce martyro-

logii narodu polskiego ze szczególnym podkreśleniem męczeń-

stwa duchowieństwa.

W tym roku mija siedemdziesiąt pięć lat od uwięzienia przez nie-

mieckich okupantów 310 kapłanów pochodzących z diecezji łódz-

kiej, częstochowskiej, włocławskiej oraz poznańskiej i ze wspólnot

zakonnych - w obozie koncentracyjnym w Konstantynowie Łódz-

kim. Obóz założono w zlikwidowanej fabryce włókienniczej Steiner-

ta i braci Schweikert przy ul. Łódzkiej 27.

Podczas konferencji, którą otworzył Arcybiskup Marek Jędraszew-

ski, Metropolita Łódzki zebrani wysłuchali tematycznych referatów.

Liturgiczna część obchodów odbyła się w sobotę 1 października

w kościele pw. Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Konstanty-

nowie Łódzkim, gdzie poświęcono pomnik i odsłonięto krzyż oraz

nowe tablice na pomniku przy budynku poobozowym.

Uroczystości zorganizowano w ramach obchodów 1050-lecia Chrztu

Polski w Archidiecezji Łódzkiej. Honorowy Patronat nad obchodami

objął Prezydent RP Andrzej Duda.

kolk

W Regionie

REGIONALNY INFORMATOR ZWIĄZKOWY 3

Łódzkie obchody 77. rocznicy napaści

Związku Sowieckiego na Polskę 16 września odbyły się przed Pomnikiem Ofiar Komunizmu

w Łodzi obchody 77. rocznicy napaści Związku Sowieckiego na

Polskę. Uroczystości wspólnie zorganizowali Zarząd Regionu

Ziemi Łódzkiej NSZZ "Solidarność", Zarząd Związku Więźniów

Politycznych Okresu Stalinowskiego i Osób Represjonowanych

oraz Dyrekcja XII Liceum Ogólnokształcącego im. St. Wyspiań-

skiego w Łodzi. Przed Pomnikiem zebrali się przedstawiciele

władz wojewódzkich i miejskich, instytucji państwowych, służb

mundurowych, organizacji społecznych i kombatanckich, członko-

wie NSZZ "Solidarność" oraz młodzież szkolna.

Na wstępie uroczystości głos zabrał Waldemar Krenc, przewodni-

czący łódzkiej „Solidarności", który podkreślił, iż przed Pomni-

kiem zebrały się osoby, którym nie jest obojętne to, co wydarzyło

się 17 września 1939 roku. Następnie, zwracając się do obecnej na

uroczystościach młodzieży, W. Krenc powiedział: „Kto zagwaran-

tuje nam w przyszłości wolność, jak nie dzisiejsza młodzież wycho-

wana w duchu patriotycznym?”.

W imieniu prezydent Miasta Łodzi Hanny Zdanowskiej głos za-

brał wiceprezydent Krzysztof Piątkowski. Stwierdził, iż data 17

września jest niezwykle ważna w historii naszego kraju, która jest

przestrogą dla przyszłych pokoleń i pomimo tego, że przez lata

robiono wiele, aby o niej nie pamiętać, to my robimy dzisiaj

wszystko, aby ta pamięć przetrwała. „Cieszymy się, że możemy

mówić o tamtych wydarzeniach w obecności młodych ludzi, od

których los naszego miasta i kraju zależy w przyszłości” - zakoń-

czył swoje wystąpienie wiceprezydent K. Piątkowski.

Następnie głos zabrali świadkowie tamtych wydarzeń. Kazimierz

Skibicki, wiceprezes Związku Więźniów Politycznych Okresu

Stalinowskiego i Osób Represjonowanych przekazał zebranym

swoje wspomnienia związane z bestialstwem jakiego po zakończe-

niu II wojny światowej dopuszczali się pracownicy bezpieki

i przytoczył słowa gen. Pileckiego, który mówił, że nawet gestapo

nie umiało tak torturować, jak ubecy.

Z kolei o okropnościach wojny i swoich przeżyciach z tym zwią-

zanych opowiadał major Włodzimierz Pajdowski, żołnierz Armii

Krajowej, wiceprezes Światowego Związku Żołnierzy Armii Kra-

jowej. Słowa swe, jak sam podkreślił, kierował do obecnej na uro-

czystości młodzieży.

Na koniec głos zabrał Adam Szreder, prezes Koła Związku Sybira-

ków w Zgierzu, przypominając, iż data 17 września jest datą sym-

boliczną również dla Sybiraków, gdyż to od tego dnia zaczęły się

zesłania polskich oficerów, urzędników państwowych i inteligencji

na Wschód. Zesłania, które tak naprawdę miały tylko jeden cel:

eksterminacje ludności polskiej. Na koniec A. Szreder zwrócił się

do obecnej na uroczystości młodzieży, żeby nigdy nie zapomniała

o przyczynach, które doprowadziły do zesłania Polaków na Sybir.

Po wysłuchaniu przemówień uczestnicy uroczystości złożyli wią-

zanki i kwiaty przed Pomnikiem Ofiar Komunizmu. Warto rów-

nież podkreślić, iż w uroczystościach wzięły udział również poczty

sztandarowe - Zarządu Regionu Ziemi Łódzkiej NSZZ

"Solidarność", Komendy Miejskiej Policji w Łodzi, Organizacji

Międzyzakładowej NSZZ "Solidarność" w MPK Łódź oraz XII

Liceum Ogólnokształcącego w Łodzi.

Łódzka „Solidarność”

uczciła pamięć

gen. A. Fieldorfa „Nil”

Tego samego dnia, w związku ze

zbliżającą się 77. rocznicą napaści

Związku Sowieckiego na Polskę,

Łódzka „Solidarność" uczciła

pamięć generała brygady Augusta

Emila Fieldorfa „Nil", składając

wiązankę kwiatów oraz zapalając

znicz pod Pamiątkową Tablicą

znajdującą się na murze kamieni-

cy przy ul. Próchnika 39 w Łodzi,

w której w latach 1947-50 generał

Fieldorf mieszkał. Zarząd Regionu Ziemi Łódzkiej NSZZ

„Solidarność" reprezentowali sekretarz ZR Ireneusz Wach oraz

członek ZR Piotr Ścieśko.

Ireneusz Wach

4 REGIONALNY INFORMATOR ZWIĄZKOWY

W Związku

35 lat „Tygodnika Solidarność” „Tygodnik Solidarność" w październiku tego roku obchodził 35-lecie swego istnienia. Przez

minione lata popularny „Tysol" zawsze był wierny ideałom Sierpnia 80. W swych treściach

problemy pracownicze stanowiły i stanowią zasadniczy nurt pisma. Na gali z okazji Jubile-

uszu w Teatrze Polskim w Warszawie obecni byli m.in. Prezydent RP Andrzej Duda i Pre-

mier Beata Szydło. Łódzką „Solidarność” na Gali reprezentował przewodniczący ZR - Wal-

demar Krenc.

Pierwszy numer „Tygodnika Solidarność" ukazał się 3 kwietnia 1981 roku w nakładzie pół milio-

na egzemplarzy. W początkowym okresie działalności ukazało się 37 numerów „Tygodnika”.

Pomiędzy 13 grudnia 1981 a czerwcem 1989 wydawanie pisma zostało zawieszone przez władze

PRL. W czerwcu 1989 „Tygodnik” został reaktywowany. Redaktorami naczelnymi tygodnika

byli: Tadeusz Mazowiecki, Jarosław Kaczyński, Andrzej Gelberg oraz Jerzy Kłosiński. Od sierp-

nia 2015 roku obowiązki redaktora naczelnego pełnił Krzysztof Świątek, który w lutym 2016

roku został przez Komisję Krajową NSZZ „S” powołany na redaktora naczelnego.Do gazety pisa-

ło wielu znamienitych dziennikarzy, felietonistów, wśród nich: Alain Besançon, Zbigniew Her-

bert, Waldemar Łysiak, Bernard Margueritte, Zdzisław Najder, Krzysztof Piesiewicz, Jan Pie-

trzak, Zbigniew Romaszewski, Tomasz Strzembosz, Andrzej Urbański, Marcin Wolski, Krzysztof

Wyszkowski.

We wrześniu tego roku ruszył nowy portal internetowy Tygodnika Solidarność tysol.pl

JUBILATOWI życzymy pomyślności, dalszego trwania ideałom „Solidarności" i wielu wiernych

czytelników. Red.

Z wielkim smutkiem przyjęliśmy wiadomość o śmierci naszego Kolegi

śp. Tadeusza Wojtczaka wieloletniego członka NSZZ „Solidarność” oraz członka Organizacji Międzyzakładowej NSZZ „Solidarność” ZEC Sp. z o.o. – ZGM

w Pabianicach Szczere wyrazy współczucia

Rodzinie składają członkowie

Rady Podregionu Pabianice Ziemi Łódzkiej NSZZ „Solidarność”

Sejm RP: Pierwsze czytanie ustawy o ograniczeniu handlu

w niedziele We wtorek 4 października w Sejmie odbyło się pierwsze czy-

tanie obywatelskiego projektu ustawy o ograniczeniu handlu

w niedziele, który złożył na początku września Komitet Ini-

cjatywy Ustawodawczej. W jego skład wchodzi NSZZ

„Solidarność" oraz inne organizacje. Zgodnie z projektem

zakaz handlu w niedziele miałby dotyczyć większości placó-

wek handlowych.

Przedstawiciel Komitetu Inicjatywy Ustawodawczej oraz jedno-

cześnie Przewodniczący Sekretariatu Krajowego Handlu, Ban-

ków i Ubezpieczeń NSZZ „Solidarność” Alfred Bujara, przed-

stawił, podczas czytania, argumenty mówiące za wprowadze-

niem przedmiotowej ustawy.

Posłowie zdecydowali, że Obywatelski projekt ustawy o ograni-

czeniu handlu w niedziele trafi do sejmowej Komisji Polityki

Społecznej i Rodziny.

Obradom przysłuchiwali się przedstawiciele NSZZ

„Solidarność” wraz z przewodniczącym Komisji Krajowej

NSZZ „Solidarność” Piotrem Dudą oraz przewodniczącym Re-

gionu Ziemia Łódzka Waldemarem Krencem, który przypomnij-

my, 2 września 2016 r. wraz z członkami Komitetu Inicjatywy

Ustawodawczej Ustawy o ograniczeniu handlu w niedziele zło-

żyli marszałkowi Sejmu 518 tys. podpisów popierających ten

projekt. Red.

Działacz „Solidarności”

uhonorowany Miło nam poinformować, iż w dniu 21 września 2016 r., za

wybitne zasługi w działalności na rzecz przemian demo-

kratycznych w Polsce, Andrzej NIEDBAŁA otrzymał

w Pałacu Prezydenckim z rąk szefowej Kancelarii Prezy-

denta RP Małgorzaty Sadurskiej nadany przez Prezydenta

Rzeczypospolitej Polskiej Andrzeja Dudę KRZYŻ KA-

WALERSKI ORDERU ODRODZENIA POLSKI.

A. Niedbała, obecnie członek Zarządu Regionu Ziemi

Łódzkiej NSZZ „Solidarność” był m.in. jednym z działa-

czy opozycji antykomunistycznej „wziętym w kama-

sze” (o „wziętych w kamasze” piszemy na str. 10).

red.

PROTESTY

REGIONALNY INFORMATOR ZWIĄZKOWY 5

Spór zbiorowy w ZWiK trwa Na sześć działających w Zakładzie Wodociągów i Ka-

nalizacji Sp. z o.o. w Łodzi organizacji związkowych,

trzy funkcjonujące od kilkudziesięciu lat, tj.: NSZZ

„Solidarność” ZWiK Sp. z o.o., Zw. Zaw. Pracowni-

ków ZWiK Sp. z o.o. oraz Zw. Zaw. Prac. Tech.-

Ekonom. „Kadra” od grudnia 2015 r. trwają w sporze

zbiorowym z Zarządem Firmy. Podłożem konfliktu

jest brak konsultacji, różnica zdań w kwestii organiza-

cji pracy, infrastruktury społecznej i technicznej

w zakładzie, brak poszanowania praw i wolności

związkowych oraz podwyżki dla pracowników.

W wyniku mediacji udało się uzyskać pewien konsensus

w sprawach podwyżek dla pracowników, ale nadal nierozwią-

zane pozostają kwestie poprawy organizacji pracy poprzez

zwiększenie struktury zatrudnienia na stanowiskach robotni-

czych oraz poszanowanie praw i wolności związkowych.

Zarząd jednostronnie stara się forsować swoje rozwiązania dotyczące organizacji pracy, pomijając stronę społeczną –

mówi przewodniczący Komisji Międzyzakładowej NSZZ

„Solidarność” Krzysztof Budzeń. – Pytasz o przykłady?

W zakładzie likwidowane są stanowiska robotnicze, a zamiast

nich tworzone są, naszym zdaniem, niepotrzebne wysokopłatne

stanowiska dla kadry kierowniczej – zarządzającej. Zarząd

zmniejsza np. obsadę obsługi pojazdów ciśnieniowych z trzech

do dwóch osób. Zgłosiliśmy problem do PIP. W związku

z wprowadzeniem nowych technologii chcemy przeprowadze-

nia dla pracowników specjalistycznych szkoleń, których bar-

dzo brakuje. Ponadto postulujemy, aby nie robić oszczędności na materiałach niezbędnych dla funkcjonowania Spółki.

Jeśli chodzi o łamanie praw związkowych przewodniczący

Budzeń przytacza fakt zdjęcia flag związkowych z budynku

Zakładu podczas trwającego sporu (patrz foto), brak dostępu

do radiowęzła zakładowego, czy też zainstalowanie w kompu-

terach związkowych oprogramowania „Statlook”, które zbiera

dane na temat działalności związków poprzez m.in. archiwizo-

wanie odwiedzanych stron internetowych, e-maili, danych

osobowych członków związku, problemów zgłaszanych przez

poszczególne osoby. O zainstalowaniu programu szpiegujące-

go zawiadomiliśmy Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych w Warszawie i czekamy na odpowiedź – kontynu-

uje K. Budzeń.

Trzy zakładowe organizacje związkowe, będące stroną sporu,

czują się dyskredytowane w oczach załogi poprzez rozpo-

wszechnianie przez Zarząd nieprawdziwych informacji, jako-

by były sterowane z zewnątrz i działały z pobudek politycz-

nych. Zdaniem Wspólnej Organizacji Związkowej, nie bez

powodu Zarząd powołał również konkurencyjny związek za-

wodowy, którego działania skierowane są na rozbicie jedności

w załodze.

Domagamy się zaprzestania szkalowania dobrego imienia organizacji pozostających w sporze oraz powrotu do konsulta-

cji ze stroną społeczną w sprawach dotyczących warunków

pracy. Podejmiemy wszelkie możliwe działania, aby wypraco-

wać rozwiązanie satysfakcjonujące wszystkie strony sporu -

podsumowuje naszą rozmowę przewodniczący „Solidarności”

w ZWiK Sp. z o.o. - Jesteśmy zdesperowani walczyć dalej

o poprawę warunków pracy pracowników. Nie możemy

wprawdzie strajkować, ale możemy podejmować inne formy

protestu. kolk

Spór zbiorowy z dwoma pracodawcami

Na temat konfliktu z pracodawcą w łódzkim ZOO

i Zarządzie Zieleni Miejskiej podczas posiedzenia Za-

rządu Regionu NSZZ „Solidarność” w dniu 19 wrze-

śnia wypowiedziała się Maria Serwik, wiceprzewodni-

cząca MZ NSZZ „Solidarność”.

Zarząd Zieleni Miejskiej w Łodzi został powołany przez Radę

Miejską w dniu 1 października 2012 r. w celu zarządzania terenami zieleni miejskiej w Łodzi. Zarząd jest jednostką bu-

dżetową, finansowaną z budżetu miasta Łodzi, podległą Prezy-

dentowi Miasta Łodzi.

Zarząd Zieleni Miejskiej powstał z połączenia Miejskiego

Ogrodu Zoologicznego, Ogrodu Botanicznego, Leśnictwa

Miejskiego oraz części Wydziału Ochrony Środowiska Urzędu

Miasta Łodzi. Od 01.01.2013 r. w strukturę Zarządu włączono

również Cmentarze Komunalne. Związki zawodowe od same-

go początku były przeciwne włączeniu w strukturę nowo po-

wstającej jednostki budżetowej Ogrodu Botanicznego i Miej-

skiego Ogrodu Zoologicznego. „…Zapewniano nas jednak, że

połączenie przyniesie same korzyści, a przede wszystkim bę-

dzie szansą na podwyżkę wynagrodzeń, które zostały zamrożo-

ne w 2008 r.” – mówiła wiceprzewodnicząca MZ NSZZ

„Solidarność”. Niestety, w ciągu 4 lat działalności Zarządu,

żadnych podwyżek pracownicy się nie doczekali. Zafundowa-no im za to kolejną reorganizację. W kwietniu tego roku ze

struktury Zarządu wydzielono Miejski Ogród Zoologiczny,

który przekształcił się w spółkę z o.o.

W związku z tym, z dniem 1 kwietnia 2016 r Organizacja Za-

kładowa NSZZ „Solidarność” działająca w ZZM przekształci-

ła się w Międzyzakładową Organizację i objęła swoim działa-

niem zarówno Zarząd, jak i Miejski Ogród Zoologiczny.

W dniu 24 czerwca br. Komisja Międzyzakładowa wstąpiła

w spór zbiorowy z dwoma pracodawcami. Głównym powo-

dem sporu zbiorowego jest właśnie brak podwyżek. Związ-

kowcy żądają podniesienia płacy zasadniczej o 500 złotych dla każdego pracownika. „…Negocjacje są trudne, bo równocze-

śnie prowadzone z dwoma pracodawcami. Rozmowy się prze-

ciągają i jak na razie nie widać ich pozytywnych rezulta-

tów…” – relacjonowała M. Serwik.

Komisja na bieżąco korzysta z pomocy Biura Prawnego Zarzą-

du Regionu.

kolk

październik 2016 REGIONALNY INFORMATOR ZWIĄZKOWY

„Zło dobrem zwyciężaj”

Koniec października 1984 roku - dżdżyste, ponure dni. Po całym kraju rozlega się tragiczna wieść – KSIĄDZ JERZY POPIEŁUSZKO NIE ŻYJE.

Trudno pogodzić się z tą myślą. Trudno pogodzić się z haniebnym, wcześniej za-planowanym mordem na bezbronnym człowieku – na kapłanie. Miał 37 lat i od czterech lat pełnił posługi kapłańskie w kościele na warszawskim Żoliborzu.

Ksiądz Jerzy Popiełuszko nie był politykiem, był skromnym księdzem, który potrafił w swoich kazaniach dotrzeć do ludzkich serc. Żył Prawdą, szerzył Prawdę i … zginął za Prawdę.

W tych ponurych czasach stanu wojennego w słowa księdza Jerzego podczas co-miesięcznych Mszy św. za Ojczyznę wsłuchiwały się rzesze parafian: niósł Polakom nadzieję, miłość i pokój. „Zło dobrem zwyciężaj” – głosił. Jakże donośnie brzmią te słowa także dzisiaj - 32 lata po tamtym tragicznym październiku.

Ksiądz Jerzy Popiełuszko został beatyfikowany, jako męczennik 6 czerwca 2010 r., w Warszawie.

październik 2016 REGIONALNY INFORMATOR ZWIĄZKOWY

O Godności … „To żyć bez zakłamania. Obyś był albo zimny, albo gorący. Nie zachowasz w pełni godności, gdy w jednej ręce będziesz nosił różaniec, a w drugiej ksią-żeczkę przeciwnej ideologii. Nie można jednocześnie służyć Bogu i mamonie (…) Nie wolno nam zapomnieć prawdy, że dla zachowania wolności nigdy nie wolno poświęcić wiary i godności dziecka Bożego”. (29.I.1984, Msza św. za Ojczyznę)

O Krzyżu … „Nasze cierpienia, nasze krzyże możemy ciągle łączyć z Chrystusem, bo proces nad Chrystusm trwa (…) aktorzy dramatu i procesu Chrystusa żyją nadal. Zmieniły się tylko ich nazwiska i twarze, zmieniły się daty i miejsca urodzin. Zmieniają się metody, ale sam proces nad Chrystusem trwa. Uczestniczą w nim ci wszyscy, którzy zadają ból i cierpienia swoim braciom, ci, którzy walczą z tym, za co Chrystus umierał na krzyżu”. (26.IX.1982, Msza św. za Ojczyznę)

O Wolności … „Dążenia do wolności nie pokona się przemocą, gdyż przemoc jest siłą tego, kto nie posiada prawdy. Człowieka można przemocą ugiąć, ale nie można go zniewolić. Polak miłujący Boga i Ojczyznę powstanie z każdego poniżenia, bo zwykł klękać tylko przed Bogiem”. (30.I.1983. Msza św. za Ojczyznę).

O Sprawiedliwości … „Człowiek sprawiedliwy to ten, który kieruje się prawdą i miłością. Bo im wię-cej w człowieku jest prawdy i miłości, tym więcej sprawiedliwości. Sprawiedli-wość musi iść w parze z miłością, bo bez miłości nie można być w pełni spra-wiedliwym. Gdzie jest brak miłości, dobra, tam na jej miejsce wchodzi niena-wiść i przemoc (…) Na ile każdy z nas jest twórcą sprawiedliwości zaczyna-jąc od siebie samego, swojej rodziny, swojego środowiska. Bo często nasza bier-ność moralna inspiruje niesprawiedliwość”. (24.VI.1984, Msza św. za Ojczy-znę)

8 REGIONALNY INFORMATOR ZWIĄZKOWY

Postacie

Okres wytężonej pracy Rozmowa z A. Kaurzel Przewodniczącą Krajowej Komisji

Rewizyjnej NSZZ „Solidarność”.

W dniach 24 – 25 listopada br.

w Płocku odbędzie się Krajowy

Z j a z d D e l e g a t ó w N S Z Z

„Solidarność”. Będzie to połowa

kadencji 2014 – 2018. Warto

przypomnieć, że delegatami na

KZD z Regionu Ziemia Łódzka

są: Frątczak Krzysztof, Kaurzel

Anna, Kilański Krzysztof, Króle-

wiak Ireneusz, Krenc Waldemar,

Laskowski Marian, Laskowski

Roman, Osiński Bogdan, Skibiński Janusz, Staniszewski

Michał, Ścieśko Piotr oraz Zdrojewski Zbigniew

Jedyną kobietą wśród delegatów z naszego Regionu jest

kol. Anna Kaurzel, której praca, w poprzedniej kadencji,

jako członka Krajowej Komisji Rewizyjnej, została doce-

niona. W obecnej kadencji Ania została przewodniczącą

Krajowej Komisji Rewizyjnej NSZZ „Solidarność”.

Zbliża się połowa kadencji, jak byś podsumowała ten dwulet-

ni okres działalności w KKR?

Myślę, że był to okres wytężonej pracy. Plan kontroli, który Kra-

jowa Komisja Rewizyjna przyjęła w ubiegłym roku, jak i ten

z roku bieżącego są bardzo ambitne. Uważam, że nasza praca ma

przede wszystkim służyć Związkowi i członkom NSZZ

„Solidarność”, dlatego kontrolujemy te obszary działalności,

które mają wpływ na prawidłowe funkcjonowanie Związku.

Z jakimi problemami stykasz się najczęściej?

Do KKR trafiają bardzo różne sprawy. Nie ma praktycznie za-

gadnień podobnych. Największe problemy mam wtedy, gdy

trafiają do mnie sprawy, których podłożem są konflikty między-

ludzkie. Wszyscy jesteśmy członkami NSZZ „Solidarność”,

każdy ma prawo do szacunku, podmiotowego traktowania przez

władze Związku, ale każdy też jest zobowiązany do przestrzega-

nia prawa i zachowania zgodnego z ideami „Solidarności”. Nie-

stety, czasem tak nie jest i wtedy powstają różne problemy, które

trzeba rozwiązywać. Są to sprawy trudne.

Co Ci daje najwięcej satysfakcji?

Najwięcej satysfakcji mam wtedy, gdy kontrola wypada pozy-

tywnie i KKR ma niewiele uwag. Cieszę się, gdy omawiając

protokół kontroli mogę pochwalić np. Zarząd Regionu za to, że

spełnia standardy zawarte w Uchwale KK nr 58/2001. Mam sa-

tysfakcję również wtedy, gdy mogę pomóc w konkretnej sprawie

i rozwiązać problem. Czasem są to sprawy, które można by

uznać za drobne, ale dla członka Związku są one ważne.

Jak układa się współpraca z Prezydium Komisji Krajowej?

Z mojego punktu widzenia współpraca z Prezydium KK jest

pozytywna. Przede wszystkim jest bardzo dobra atmosfera, moż-

na o wszystkich problemach rozmawiać i zawsze jest na to odpo-

wiednia ilość czasu. Nikt nie bagatelizuje spraw, które zgłaszam.

Myślę, że Prezydium KK doskonale wie, że KKR stara się swoją

pracą wspomagać pracę władzy wykonawczej Związku, ponie-

waż wszystkim nam zależy na rozwoju i prawidłowym funkcjo-

nowaniu NSZZ „Solidarność”.

Wiadomo, że musisz często wyjeżdżać. Twój dom obecnie to

Gdańsk czy Radomsko?

Do domu, czyli do Radomska przyjeżdżam dwa razy w miesią-

cu. Można zatem powiedzieć, że obecnie mieszkam w Gdańsku.

Bardzo lubię swoje mieszkanie, dobrze się w nim czuję. Nie

odczuwam samotności, bo praktycznie nie mam na to czasu.

Sporo pracuje w domu, ponadto chodzę na spacery, dużo czy-

tam, bo bardzo to lubię.

Jesteś członkiem Zarządu Regionu Ziemi Łódzkiej NSZZ

„Solidarność”, Przewodniczącą Rady Podregionu NSZZ

„Solidarność” w Radomsku i Przewodniczącą Organizacji

Międzyzakładowej Pracowników Ochrony Zdrowia w Szpi-

talu Powiatowym w Radomsku. Jak godzisz te wszystkie obo-

wiązki?

Posiedzenia Zarządu Regionu są raz w miesiącu, w poniedziałki,

dlatego tak planuję przyjazdy do Radomska, aby móc uczestni-

czyć w tych posiedzeniach, bo jest to dla mnie bardzo ważne.

W Podregionie w Radomsku, na bieżąco wszystkimi sprawami

zajmuje się mój zastępca Tomek Jamrozik. To młody działacz

związkowy, bardzo zaangażowany w sprawy związkowe, spraw-

ny, dobrze wypełnia swoje obowiązki. Wszystkie sprawy ze mną

konsultuje, współpraca jest dobra i cieszę się, że młodzi ludzie

przychodzą do Związku i chcą działać. Przewodniczenie Komisji

Międzyzakładowej NSZZ „Solidarność” Pracowników Ochrony

Zdrowia w Radomsku to dla mnie sprawa kluczowa, dlatego że

to kontakt z codziennymi problemami szeregowych członków

Związku, moich koleżanek i kolegów w Szpitalu, z którym zwią-

zana jestem od 26 lat. Znam to środowisko, tych ludzi, zawsze

im pomagałam, to moje życie. Kiedy zostałam zwolniona dyscy-

plinarnie z pracy oni byli ze mną. To ogromna wartość. Kiedy

zostałam Przewodniczącą KKR i wyjechałam do Gdańska, oba-

wiali się, czy ich nie zostawię. Wiedzą, że tak nie będzie, bo

zajmuję się ich sprawami. W działalności bieżącej pomaga mi

moja zastępczyni Małgosia Kubicz.

W maju tego roku w Sądzie Okręgowym w Piotrkowie Try-

bunalskim, odbyła się rozprawa o bezprawne zwolnienie Cie-

bie z pracy. Sąd Apelacyjny przywrócił Cię na zajmowane

wcześniej stanowisko i zasądził odszkodowanie za cały okres

pozostawania bez pracy.

Chodziło o życie malutkiego dziecka

Przypomnijmy, dyrektor Szpitala Powiatowego w Radomsku

zwolnił Annę Kaurzel w 2014 roku, przewodniczącą Związku, na

podstawie art. 52 kodeksu pracy zarzucając jej ciężkie narusze-

nie obowiązków pracowniczych, a mianowicie: ujawnienie ta-

jemnicy zawodowej, przekazanie wyniku badania osobie nieupo-

ważnionej i przekroczeniu uprawnień polegającego na wykona-

niu badania i jego oceny. Anna Kaurzel jest diagnostą laborato-

ryjnym. Sprawa dotyczy wydarzeń, kiedy Ania podjęła działania

w celu ratowania życia 2,5- miesięcznej dziewczynki. Dziewczyn-

ka trafiła do szpitala w Radomsku i z godziny na godzinę jej stan

zdrowia ulegał pogorszeniu. Zlecono badanie krwi w kierunku

obecności bakterii. Szybko zdecydowano, że najlepiej będzie

przewieźć dziecko do szpitala specjalistycznego w Łodzi. Dzięki

temu, że A. Kaurzel jeszcze w radomszczańskim szpitalu wykona-

ła badanie posiewu krwi, które wskazywało obecność bakterii

i było tzw. badaniem krytycznym, istotnym dla zdrowia i życia

dziecka i przekazała (przez osobę upoważnioną) wyniki szpitalo-

wi w Łodzi, lekarz podjął natychmiastową decyzję o zmianie

leczenia. Nie można było przekazać wyniku drogą służbową,

lekarka powiedziała mi, że na oddziale nie ma faxu. Kiedy dziec-

ko umarło, rodzice złożyli do Ministerstwa Zdrowia obszerną

skargę na szpital w Radomsku. Podkreślili, że jedyną osobą,

która im naprawdę pomogła była pani Anna..

Z Regionu

REGIONALNY INFORMATOR ZWIĄZKOWY 9

Ta sprawa była dla mnie szokiem. Wykorzystano śmierć malut-

kiego dziecka do walki z działaczem związkowym. Wtedy zro-

zumiałam, że ludzi, którzy to zrobili stać na wszystko, na każdą

nikczemność.

Zrozumiałam, że dla nich nie ma granic i dlatego postanowiłam,

że będę walczyć i pokażę, jaka jest prawda. Wygrałam w trzech

sądach: Sądzie Diagnostów Laboratoryjnych, Karnym i Pracy.

Trwało to dwa lata. Był to dla mnie trudny okres, przetrwałam

go dzięki wsparciu wielu przyjaciół, których mam

w „Solidarności”.

Co czujesz w tej sytuacji? Przez przeszło dwa lata byłaś oso-

bą oskarżoną o ciężkie naruszenie obowiązków pracowni-

czych, kiedy tak naprawdę walczyłaś o życie malutkiego

dziecka?

Prawdziwym powodem rozwiązania stosunku pracy była moja

działalność związkowa i otwarty konflikt z dyrektorem szpitala,

który rozpoczął się od wniesienia do sądu przez Międzyzakłado-

wą Komisję NSZZ „Solidarność” Pracowników Ochrony Zdro-

wia w Radomsku sprawy dotyczącej zaległych środków na

ZFŚS. Ponadto dyrektor szpitala nie podniósł pracownikom wy-

nagrodzenia zgodnie z przepisami ustawy o wzroście wynagro-

dzeń w związku ze wzrostem kontraktu. Kontrola PIP w tej spra-

wie potwierdziła zastrzeżenia związkowców i stwierdziła zobo-

wiązania wobec pracowników w wysokości ponad 4 mln. zł.

Sprawa umierającego dziecka była jedynie „przykrywką” do

pozbycia się mnie ze Szpitala.

Teraz, po dwóch latach, wreszcie sprawiedliwości stało się za-

dość. Dodać należy, że dyrektor szpitala nie pełni już swojej

funkcji, został również ukarany grzywną przez sąd karny za ra-

żące naruszenie prawa pracy polegające na zwolnieniu przewod-

niczącej bez zgody Komisji Międzyzakładowej NSZZ

„Solidarność”.

Czujesz zadośćuczynienie?

W pewnym sensie czuję, ponieważ prawda i sprawiedliwość

zwyciężyła. Jednak pozostaje pewien niedosyt, ponieważ od-

szkodowanie zapłaci Szpital, z pieniędzy wspólnych, budżeto-

wych, za winy, które jako instytucja nie ponosi odpowiedzialno-

ści. Uważam, że odszkodowanie powinien zapłacić dyrektor

z własnej kieszeni. Dlatego nie zakończyłam działań w tej spra-

wie. Zamierzam pozwać byłego dyrektora o naruszenie dóbr

osobistych lub pomówienie, sprawa jest obecnie badana przez

prawników.

Twój dom, rodzina jest w Radomsku do tego dochodzi dzia-

łalność związkowa, co na to Twoja rodzina?

Moja rodzina jest przyzwyczajona do takiej sytuacji. Zaangażo-

wana jestem w działalność związkową od wielu lat. Dzisiaj to

nie problem, mam dorosłe dzieci, które żyją własnym życiem.

Mąż jest członkiem NSZZ „Solidarność” od 1980 r., natomiast

syn zaczyna dopiero działalność w naszym Związku, jako wice-

przewodniczący organizacji zakładowej. Córka, będąc studentką

prawa, pracowała jako wolontariusz, a później stażysta w Biurze

Prawnym Zarządu Regionu Ziemia Łódzka NSZZ

„Solidarność”. Myślę, że „Solidarność”, którą mamy z mężem

w sercu zaszczepiliśmy dzieciom.

Dziękuję, że poświęciłaś mi czas na przeprowadzenie tego wy-

wiadu. Anna Kolińska

Skwer im. Anny Walentynowicz 17 września w Pabianicach odbyła się uroczystość odsło-

nięcie pamiątkowej tablicy oraz nadania skwerowi przy

ul. Łaskiej imienia Anny Walentynowicz, „matki” Nieza-

leżnego Samorządnego Związku Zawodowego

„Solidarność", zmarłej tragicznie w katastrofie lotniczej

pod Smoleńskiem 10 kwietnia 2010 roku.

W uroczystości wzięli udział działacze NSZZ „Solidarność”

Podregionu Pabianice wraz z pocztami sztandarowymi, a także

przedstawiciele władz miasta, lokalni parlamentarzyści, miesz-

kańcy Pabianic.

Na odsłonięcie tablicy przybyli także Andrzej Gwiazda z żoną

Joanną Duda-Gwiazda i wnuk Anny Walentynowicz - Piotr.

Natomiast w niedzielne przedpołudnie, 18 września w Kościele

pw. Św. Maksymiliana Marii Kolbe w Pabianicach została od-

prawiona uroczysta msza św. w intencji śp. Anny Walentyno-

wicz zamówiona przez pabianicki Społeczny Komitet Upamięt-

nienia Anny Walentynowicz i NSZZ „Solidarność" Podregionu

Pabianice z udziałem zaproszonych gości. Po mszy św. zostały

złożone wiązanki kwiatów i zapalone znicze pod znajdującą się

w świątyni pamiątkową tablicą poświęconą ofiarom Tragedii

Smoleńskiej.

Pomysł, aby upamiętnić pobyt w Pabianicach śp. A. Walentyno-

wicz narodził się pół roku wcześniej. Zawiązał się Społeczny

Komitet Pamięci Anny Walentynowicz.

„Matka Solidarności” przyjechała do Pabianic 6 kwietnia 2006 r.

Spędziła tam trzy dni. Miała spotkania z mieszkańcami w Miej-

skim Ośrodku Kultury i z młodzieżą II Liceum Ogólnokształcą-

cego.

kolk

Z wielkim smutkiem przyjęliśmy wiadomość o śmierci naszego Kolegi

śp. Stanisława Kowalczyka

założyciela Organizacji Zakładowej NSZZ “Solidarność”

w Powszechnej Agencji Handlowej w Łodzi.

Internowanego w okresie

11 maja 1982 r. – 21 lipca 1982 r.

Szczere wyrazy współczucia

Rodzinie

składają członkowie Związku Weteranów Trzeciej Konspiracji 1956-1989

Pozwy wziętych w kamasze USTAWA z dnia 20 marca 2015 r. o działaczach opozycji

antykomunistycznej oraz osobach represjonowanych

z powodów politycznych pozwoliła osobom pokrzywdzo-

nym w stanie wojennym ubiegać się o odszkodowania.

Ustawa ta uznała także za represjonowanych „wziętych

w kamasze”, co dało im możliwość ubiegania się o odszko-

dowania jako zadośćuczynienie za bezprawne pozbawienie

wolności i znęcanie się fizyczne i psychiczne pod pozorem

odbywania służby wojskowej, w istocie będącej represją za

działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskie-

go.

Był październik 1982 roku. Zbliżała się pierwsza rocznica wprowa-

dzenia stanu wojennego i ogólnopolski strajk generalny. Sejm

przyjął nową Ustawę o związkach zawodowych, która oznaczała

delegalizację dawnej „Solidarności”. Rząd obawiał się, że może to

wywołać kolejne protesty ze strony społeczeństwa. Znaną po-

wszechnie represją, zaraz po wprowadzeniu stanu wojennego, było

internowanie działaczy związkowych. Pod wpływem i naciskiem

światowej opinii publicznej zapowiadano już wcześniej, że nie bę-

dzie więcej osób internowanych, postanowiono więc tym razem

część działaczy związkowych średniego szczebla „wziąć w kama-

sze”, czyli powołać do wojska na trzy miesięczne ćwiczenia rezer-

wy. Średni aktyw „Solidarności” miał bowiem najlepszy i najsze-

rzej pojęty kontakt z ludźmi, skutecznie przekonywał do swych

racji i wpływał na te środowiska. Osoby objęte tą szykaną pocho-

dziły głównie z dużych zakładów pracy podejrzanych o organizo-

wanie strajków, podejrzane o czynną działalność np. druk, kolpor-

taż, itp. Celem poboru do wojska miało być odizolowanie elementu

ekstremalnego i wichrzycielskiego od środowisk w dużych aglome-

racjach miejskich i poddania go intensywnymi ćwiczeniami

„wojskowymi”.

Powołanie do wojska

Powołanie żołnierzy rezerwy na ćwiczenia wojskowe było dokony-

wane na podstawie wykazów imiennych sporządzonych przez tere-

nowe organy administracji wojskowej przy współpracy WSW

i Służby Bezpieczeństwa. Wytypowano jednostki wojskowe

i odpowiednią kadrę. Rezerwiści mieli być objęci szczególnym

szkoleniem. „Ćwiczenia” dla powołanych rezerwistów trwały od

listopada 1982 r. do lutego 1983 roku. Była to druga wielka fala

internowania, tym razem pod pozorem służby wojskowej.

Rezerwiści byli w różnym wieku, nie zostali poddani przed powoła-

niem do służby odpowiednim badaniom lekarskim, niektórzy nie

służyli wcześniej w wojsku. Ich cechą wspólną było zaangażowanie

w ruchu związkowym NSZZ „Solidarność”.

Problem dotyczył ok. półtora tysiąca osób. Osadzono ich w kilku

obozach, z reguły daleko od miejsca zamieszkania. Największą

grupę ulokowano w Chełmnie nad Wisłą. Podobnego typu specjal-

ne obozy wojskowe powstały m.in. w Czerwonym Borze k. Łomży,

Rawiczu, Trzebiatowie, Unieściu. Była ostra zima (minus 20 stop-

ni) , a osadzeni mieszkali przez trzy miesiące w namiotach, bara-

kach albo w wagonach kolejowych.

Wykopiecie rów, szeregowy!

Tych żołnierzy nie uczono rzemiosła wojskowego. Ich przydatność

dla spraw obronności kraju była żadna. Zmuszano ich do wykony-

wania „upadlających” prac, takich jak zmiękczanie zamarzniętej

ziemi kilofami, czołganie w błocie, wykopywanie dołów na 4 metry

głębokie, które następnego dnia zakopywali, ładowanie żwiru

z Wisły łopatami na samochód, zarządzano wielogodzinne stanie na

mrozie, marszobiegi. Stosowano kary zbiorowe, straszono wywie-

zieniem na wschód, słownie poniżano, indoktrynowano politycznie,

znieważano, grożono pobiciem, utopieniem w Wiśle, grożono po-

zbawieniem wolności. Na każdym apelu informowano o karach,

jakie grożą za przewinienia, próbę samowolnego oddalenia się.

Wizyty rodzinne były ograniczane i utrudniane, nie otrzymywali

przepustek. Ich listy były cenzurowane.

Poligon był strzeżony przez uzbrojone patrole MO i WSW. Warun-

ki socjalno-bytowe były tragiczne - było mroźno, wilgotno, mokro,

nie było bieżącej wody, sanitariatów.

Skoszarowani w namiotach usłyszeli, że każda próba opuszczenia

terenu obozu może skończyć się tragicznie, bowiem w takich przy-

padkach patrolujący żołnierze dostali rozkaz strzelania bez ostrze-

żenia. Czuli się jak w obozie koncentracyjnym. Dostali stare mun-

dury bez pagonów i oznak stopni. Do kąpieli musieli maszerować

do jednostki cztery kilometry (raz na dwa tygodnie). Na przywita-

nie zostali ostrzyżeni „na zapałkę”. W namiotach pod pozorem

sprawdzenia porządku przeprowadzano przeszukania. Kadra obozu

była starannie przygotowana i miała za zadanie gnębienie ich psy-

chicznie.

Poborowi z naszego Regionu

Do domów działaczy „Solidarności”, z dużych zakładów naszego

regionu, których z jakiś powodów nie internowano wcześniej (choć

byli i tacy), zapukali wojskowi posłańcy z SB. Przynieśli powołania

na ćwiczenia wojskowe. Z regionu łódzkiego powołano do Chełm-

na nad Wisłą 47 osób. Tam przeszli gehennę.

Przecież takiego obozu nie było…

W 2008 roku żyjący uczestnicy ćwiczeń w Chełmnie założyli Sto-

warzyszenie „Chełminiacy 1982”. Dopiero wówczas udało się wy-

dobyć z archiwów dokumenty potwierdzające istnienie ich obozu,

a Instytut Pamięci Narodowej po przeprowadzeniu śledztwa wniósł

do sądu o ukaranie inspiratorów tego pomysłu.

Sprawiedliwości stanie się zadość

Jednym z „wziętych w kamasze” był Adam Nowak. W 1980 r.

A. Nowak był przewodniczącym Komitetu Założycielskiego

Związków Zawodowych ”Solidarność” Zakładów im. Barlickiego

w Łodzi, a następnie wiceprzewodniczącym ”Solidarności” w tym

zakładzie. Do dnia internowania w obozie w Chełmnie (05 listopa-

da 1982 r.) działał w strukturach „Solidarności” podziemnej, druku-

jąc ulotki, czasopisma „Solidarności Walczącej”, „Solidarności

Ziemi Łódzkiej”, „Robotnik”, „Solidarności z Gdańskiem”. Organi-

zował spotkania, manifesty, strajki zakładowe, ostrzegawcze, oku-

pacyjne. Przez wiele lat „wzięci w kamasze” walczyli o sprawiedliwość, aby

uznano przebywanie w obozach wojskowych za represje. I doczekali

się. Ustawa z dnia 20 marca 2015 r. o działaczach opozycji antyko-

munistycznej oraz osobach represjonowanych z powodów politycz-

nych uznała ich za osoby poszkodowane i dała im możliwość ubiega-

nia się od Skarbu Państwa o odszkodowania tytułem zadośćuczynie-

nia za bezprawne pozbawienie wolności i znęcanie się fizyczne

i psychiczne pod pozorem odbywania służby wojskowej. Pierwsza

rozprawa z tego tytułu odbyła się 26 września br. (wnioskodawcą był

wspomniany wcześniej A. Nowak) Kolejne rozprawy „wziętych

kamasze” odbędą się w dalszych terminach. Wierzymy, że sprawie-

dliwości stanie się zadość.

Red.

Historia

10 REGIONALNY INFORMATOR ZWIĄZKOWY

Prawo

REGIONALNY INFORMATOR ZWIĄZKOWY 11

Ochrona działaczy związkowych

(cz. II)

W poprzednim numerze RIZ-u omówione zostały przepisy

dotyczące ochrony działaczy związkowych, a w szczególno-

ści: reprezentatywności organizacji związkowych, ochronę

członków komitetu założycielskiego zakładowej organizacji

związkowej oraz członków międzyzakładowej organizacji

związkowej. Obecnie przechodzę do szczegółowego omówie-

nia sposobu wyliczeń liczby pracowników wskazanych do

ochrony oraz przedstawiam wzory wniosków składanych

do pracodawcy.

Metoda parytetowa Liczba pracowników wskazanych do ochrony nie może być

wyższa od liczby osób stanowiących kadrę kierowniczą u da-

nego pracodawcy. Kadrę kierowniczą tworzą :

1. Kierujący jednoosobowo zakładem i ich zastępcy (np.

dyrektor i jego zastępcy)

2. Członkowie kolegialnego organu zarządzającego zakła-

dem (zarząd),

3. Inne osoby wskazane przez pracodawcę do

podejmowania czynności z zakresu prawa

pracy.

Kadrę kierowniczą tworzą osoby pozostające

w stosunku pracy jak i też na tzw. kontrakcie

cywilnoprawnym. Zakładowa organizacja związ-

kowa, która wybrała tą metodę powinna wystąpić

do pracodawcy z wnioskiem o podanie liczby

osób stanowiących kadrę kierowniczą. Pracodaw-

ca ma obowiązek udzielić takiej informacji

w terminie 7 dni od dnia złożenia wniosku.

Wzór wniosku

Metoda progresywna

Liczba pracowników chronionych jest pochodną liczby człon-

ków organizacji i wzrasta wraz ze zwiększeniem się tej liczby.

Liczbę osób chronionych przedstawia załączona na dole strony

tabela.

Wzór zawiadomienia

Hanna Jagielska

Radca

prawny

radzi

Nazwa organizacji

Nazwa Pracodawcy

Zarząd ……….. Działając w oparciu o art. 32

ust. 3 ustawy z dnia 23 maja 1991r o związ-

kach zawodowych (tj. Dz. U. z 2015r

poz.1881) wnosi o udzielenie informacji

o kadrze kierowniczej w ………..

Zakładowa organizacja związkowa jest orga-

nizacją reprezentatywną w rozumieniu art.

241 (25a) kp. Z tego względu informacja ta

jest niezbędna do wskazania pracodawcy

liczby członków związku podlegających

ochronie.

Podpisy 2 członków zarządu

(zgodnie z par. 42 ust. 7 statutu związku)

Nazwa organizacji

Nazwa Pracodawcy

Zarząd ……….. Działając w oparciu o art. 32 ust. 4 (przy

metodzie progresywnej) ustawy z dnia 23 maja 1991r

o związkach zawodowych (t.j. Dz. U. z 2015r poz. 1881)

oraz Uchwały Zarządu Zakładowej Organizacji Związko-

wej przy……… z dnia…………. zgłaszamy niżej wymie-

nionych członków naszego związku podlegających ochro-

nie:

1. Imię i nazwisko - okres ochrony………

2. Imię i nazwisko – okres ochrony …… itd.

Związek nasz ma charakter związku reprezentatywnego

w świetle przepisów ustawy o związkach zawodowych.

Obecnie związek nasz liczy…….. członków będących

pracownikami , stąd ochr ona przewidziana ustawą przy-

sługuje ……. członkom.

Podpisy 2 członków Zarządu ( zgodnie z par. 42 ust. 7

Statutu NSZZ Solidarność)

12 REGIONALNY INFORMATOR ZWIĄZKOWY

Informacje

Biuletyn wewnętrzny

Regionu Ziemia Łódzka NSZZ „Solidarność”

www.solidarnosc.lodz.pl

Adres:

90-229 Łódź; ul. Kamińskiego 18

tel. 42 67 72 611 sekretarz.lodz@solidarnosc.org.pl

Zespół:

Redakcja: Anna Kolińska

Foto: Bartosz Wasilewski

Korekta: Jadwiga Witczak Skład: Katarzyna Lewandowska

Region Ziemia Łódzka

NSZZ „Solidarność”

90-229 Łódź ul. A. Kamińskiego 18 Centrala: 42 677 26 00 fax: 42 677 26 13

www.solidarnosc.lodz.pl

PREZYDIUM ZR:

- Waldemar Krenc

przew.lodz@solidarnosc.org.pl

- Bogdan Osiński

wiceprzew1.lodz@solidarnosc.org.pl

- Krzysztof Kilański

wiceprzew3.lodz@solidarnosc.org.pl

- Ireneusz Wach

sekretarz.lodz@solidarnosc.org.pl

- Marian Laskowski

biuropracy.lodz@solidarnosc.org.pl

- Piotr Ścieśko czlonprez2.lodz@solidarnosc.org.pl

BIURO ZR:

Sekretariat: 42 677 26 11

sekretariat.lodz@solidarnosc.org.pl

Dział Kadr: 42 677 26 14

sekretariatprzew.lodz@solidarnosc.org.pl

Dział Księgowości: 42 677 26 20

ksiegowy.lodz@solidarnosc.org.pl

Dział Regionalny: tel/fax 42 67 72 627 Dział Branżowy: 42 677 26 28

kontakty.lodz@solidarnosc.org.pl

Dział Administracji: 42 677 26 15

administracja.lodz@solidarnosc.org.pl

Dział Szkoleń: 42 677 26 16

szkolenia.lodz@solidarnosc.org.pl

Dział Rozwoju Związku: 42 677 26 29

Biuro Prawno-Negocjacyjne: 42 677 26 31

biuroprawne.lodz@solidarnosc.org.pl

bkn1.lodz@solidarnosc.org.pl Związkowa Agencja Pośrednictwa Pracy: 42 677 26 02

biuropracy.lodz@solidarnosc.org.pl

Regionalna Komisja Rewizyjna: 42 677 26 17

rewizyjna.lodz@solidarnosc.org.pl

Biuro Wyścigu Kolarskiego: 42 677 26 06

wyscig.lodz@solidarnosc.org.pl

PAOKZ sekretariat: 42 678 06 77 sekretariat@paokz.edu.pl

BRANŻE:

Międzyreg. Sekcja Oświaty i Wychow. 42 677 26 26

lodz@oswiata-solidarnosc.pl

Reg. Sekcja Ochrony Zdrowia: 42 677 26 30

Reg. Sekcja Pomocy Społecznej: 42 677 26 30

Reg. Sekcja Kobiet: 42 67 72 630

Reg. Sekcja Emerytów i Rencistów: 42 677 26 30

Reg. Sekcja Kolejarzy: 42 205 56 35 Reg. Sekcja Branży Metalowców: 42 677 72 45

tomasz.matysiak@ge.com Kraj. Sekretariat Emerytów i Rencistów: 42 678 74 36

kseir@solidarnosc.org.pl

Sekcja Kraj. Pracowników Administracji Rządo-

wej i Samorządowej: 693 414 119

PODREGIONY:

Brzeziny: 604 943 044

Kutno: 24 253 38 23

Łask: 607 304 990

Ozorków: 42 718 18 09

Pabianice: 42 215 23 13

Radomsko: 512 378 083

Sieradz: 43 827 11 51

Wieluń: 665 741 343

Zduńska Wola: 43 823 64 56

11 listopada br. przypada 98. rocznica odzyska-

nia niepodległości przez Polskę. Jak co roku ob-

chody tego święta rozpoczną się o godz. 10.00

mszą świętą w Archikatedrze Łódzkiej, po której

na placu Archikatedralnym odbędą się uroczy-

stości organizowane przez wojewodę łódzkiego.

Po zakończeniu uroczystości przed Archikatedrą

odbędzie się przemarsz ul. Piotrkowską pod po-

mnik Józefa Piłsudskiego znajdującego się na

Skwerze im. Związku Strzeleckiego Strzelec przy

ul. Traugutta w Łodzi, gdzie odbędzie się dalsza

część uroczystości. Organizatorami tej części ob-

chodów Święta Niepodległości są Społeczny Ko-

mitet Obchodów Rocznic i Świąt Narodowych

im. Grzegorza Palki oraz Zarząd Regionu Ziemi

Łódzkiej NSZZ "Solidarność". Serdecznie za-

praszamy do wzięcia udziału w uroczystości.

Szczegóły podamy w odrębnym komunikacie.