7.5. Powołanie uczniów.

S. 219-221

Cele katechetyczne:

–ukazanie powołania jako zawierzenia siebie Chrystusowi;

–zapoznanie z perykopami biblijnymi o powołaniu uczniów;

–kształtowanie postawy zawierzenia swojego życia Chrystusowi.

dokończ zdanie na małych karteczkach:

Powołanie jest to...

Wybieramy sekretarza, który odczytuje zdania z zebranych kartek.

np.:·wezwanie do czegoś,·szczególny dar,·zaproszenie do działania,·wezwanie Boga skierowane do człowieka.

ćwiczenie Powołanie.

Ćwiczenie Powołanie uczniów

Zadanie polega na uzupełnieniu tabelki na

podstawie przeczytanych fragmentów z Ewangelii.

Uczniowie zapisują w zeszytach imiona Apostołów.

Potem wyszedł na górę i przywołał do siebie tych, których sam chciał, a oni przyszli do Niego. I ustanowił Dwunastu, aby Mu towarzyszyli, by mógł wysyłać ich na głoszenie nauki, i by mieli władzę wypędzać złe duchy. Ustanowił więc Dwunastu: Szymona, któremu nadał imię Piotr; dalej Jakuba, syna Zebedeusza, i Jana, brata Jakuba, którym nadał przydomek Boanerges, to znaczy synowie gromu; dalej Andrzeja, Filipa, Bartłomieja, Mateusza, Tomasza, Jakuba, syna Alfeusza, Tadeusza, Szymona Gorliwego i Judasza Iskariotę, który właśnie Go wydał (Mk 3,13-19).

IMIĘ POWOŁANEGO (z)

 Szymon – Piotr

 Andrzej (brat Piotra)

 Jakub (syn Zebedeusza)

 Jan (brat Jakuba)

 Mateusz

 Bartłomiej (Natanael)

 Filip

 Tomasz

 Jakub (syn Alfeusza)

 Tadeusz

 Szymon Gorliwy

 Judasz Iskariota

APOSTOŁ (gr. apostolos ‘posłaniec, poseł, wysłannik’) – apostołami są najpierw uczniowie Jezusa, wybrani przez Niego do grona Dwunastu. Liczba 12 nawiązuje do dwunastu pokoleń izraelskich – fundamentu Ludu Bożego Starego Testamentu. Apostołowie stanowią fundament nowego Ludu Bożego – Kościoła. Po śmierci Judasza Iskarioty dołączono do dwunastu, w wyniku losowania, Macieja (Dz 1,13). Zadaniem Dwunastu jest dawanie świadectwa o Panu Jezusie w Jerozolimie i w Judei, i aż po krańce ziemi (Dz 1,8). Później tytuł apostoła nadawano innym głosicielom Ewangelii. Święty Paweł szczyci się tytułem apostoła Jezusa i broni go przed zarzutami (2 Kor 2,14-7.16; Ga 1.10-2,21). W znaczeniu dosłownym apostołami są wszyscy głosiciele dobrej nowiny o zbawieniu świata przez zmartwychwstałego Jezusa. Szczególną rolę w gronie apostołów pełnił św. Piotr. Apostołowie stanowią fundament Kościoła, który cały jest apostolski.

Wszyscy jesteśmy uczniami Chrystusa, a więc każdy z nas

jest przez Niego powołany.

Katechezę kończymy odczytaniem słów bł. Jana Pawła II

Przesłanie bł. Jana Pawła II

Człowiek chwali Boga przez to, że idzie w życiu za głosem swego powołania. Pan Bóg powołuje każdego człowieka, a Jego głos daje o sobie znać już w duszy dziecka: powołuje do życia w małżeństwie czy też do kapłaństwa; powołuje do życia zakonnego, a może do pracy na misjach... Kto wie? Módlcie się, drodzy chłopcy i dziewczęta, abyście rozpoznali, jakie jest wasze powołanie, i abyście mogli później iść wielkodusznie za jego głosem.

7.6. Jezus Nauczyciel

s. 223-225

CELE KATECHETYCZNE:–UKAZANIE NAUCZANIA JEZUSA W KAZANIU NA GÓRZE;–ANALIZA WYBRANYCH PERYKOP Z KAZANIA NA GÓRZE;

–ZACHĘCENIE DO PRZYJĘCIA NAUCZANIA JEZUSA.

ćwiczenie Lista wartości.

Z listy wartości wybieramy trzy, bez których nie

wyobrażacie sobie życia

i trzy takie, z których najłatwiej byłoby wam

zrezygnować.

ĆWICZENIE LISTA WARTOŚCI

Co jest dla mnie ważne?LISTA WARTOŚCI:1. Internet2. Telewizor3. Przyjaźń4. Dobra książka5. Szacunek innych ludzi6. Bóg7. Dobre oceny w szkole8. Miłość9. Sport10.Muzyka11.Rodzina12.Wiedza13.Pieniądze14.Podróże15.Święty spokój16.Modne ciuchy17.Drobne przyjemności18.Najlepsza komórka19.Imprezy20.Dobra praca w przyszłości21.Inne – .....................................

ćwiczenie Drogowskazy

Katecheta dzieli klasę na pięć grup, każdej wręcza papier oraz teksty biblijne

·grupa I: Mt 5,43-48 i Mt 6,1;·grupa II: Mt 6,2-4 i Mt 6,5-9;·grupa III: Mt 6,16-18 i Mt 6,19-21;·grupa IV: Mt 6,31-33 i Mt 7,1-3;·grupa V: Mt 7,7-11; Mt 7,12 i Mt 7,21-23.Każda grupa na podstawie tekstu zapisuje pisakiem na papierze słowa klucze,

Co Jezus proponuje w swoim programie życia, jakie jest Jego przesłanie. PRZYKŁAD:

„Każdego więc, kto tych słów moich słucha i wypełnia je, można porównać z człowiekiem roztropnym, który dom swój zbudował na skale. Spadł deszcz, wezbrały potoki, zerwały się wichry i uderzyły w ten dom. On jednak nie runął, bo na skale był utwierdzony. Każdego zaś, kto tych słów moich słucha, a nie wypełnia ich, można porównać z człowiekiem nierozsądnym, który dom swój zbudował na piasku. Spadł deszcz, wezbrały potoki, zerwały się wichry i rzuciły się na ten dom. I runął, a upadek jego był wielki”. (Mt 7, 24-27)

Co dla mnie znaczy być uczniem Jezusa?

Refleksja nad

błogosławieństwami

„Błogosławieni ubodzy w duchu, albowiem do nich należy królestwo niebieskie”.

Czy wystarcza mi tylko tyle, ile jest konieczne do życia?

Które z dóbr tego świata utrudniają mi wędrowanie w stronę szczytu?

W jaki sposób moim bliskim pomagam zrozumieć ewangeliczne ubóstwo?

Co mi ułatwia życie w tym ubóstwie?

„Błogosławieni, którzy się smucą, albowiem oni będą pocieszeni”.

Czy znam przyczynę i wartość swych łez?Czy znam powody płaczu bliskich?

W jaki sposób ocieram łzy płaczących?Ilu strapionych jest obok mnie?

„Błogosławieni cisi, albowiem oni na własność posiądą ziemię”.

Czy kocham ciszę?Co wolę robić: słuchać czy mówić?

Czym jest dla mnie hałas tego świata?Czy w mojej modlitwie jest miejsce na trwanie w ciszy

przed Bogiem?

„Błogosławieni, którzy łakną i pragną sprawiedliwości, albowiem oni będą nasyceni”.

Czy boli mnie niesprawiedliwość wobec innych?Czy dostrzegam przejawy niesprawiedliwości w

swoim środowisku?Czy potrafię stanąć w obronie skrzywdzonego?

W jaki sposób pomagam skrzywdzonemu?

„Błogosławieni miłosierni, albowiem oni miłosierdzia dostąpią”.

Czy potrafię wymienić trzy osoby, którym trzeba pomóc?

Ile razy w tym tygodniu pomogłem potrzebującemu?Czy umiem przebaczyć temu, który mnie skrzywdził?

Kiedy ostatnio modliłem się o łaskę nawrócenia nałogowego grzesznika?

„Błogosławieni czystego serca, albowiem oni Boga oglądać będą”.

Czy czuwam nad poruszeniami swego serca?Czy moje ucho jest otwarte na Słowo Boga?

Czy mam odwagę spojrzeć w oczy Boga, który zna mnie do szpiku kości?

W jaki sposób doskonalę wzrok sięgający wieczności?

„Błogosławieni, którzy wprowadzają pokój, albowiem oni będą nazwani synami Bożymi”.

Czy harmonia serca, zawarta w pokoju sumienia, jest moim udziałem?

Czy w moim otoczeniu jestem przykładem człowieka prawego sumienia?

Czy wiem, czym się różni pokój na ziemi od pokoju jako daru Boga?

Czy jestem apostołem ewangelicznego pokoju?

„Błogosławieni, którzy cierpią prześladowanie dla sprawiedliwości, albowiem do nich należy królestwo niebieskie”.

Czy nie upadam na duchu, gdy ktoś jest raniony z powodu swojej sprawiedliwości?

Czy znam ten wymiar życia Ewangelią, którym jest cierpienie dla sprawiedliwości?

Czy wolę słuchać Boga niż liczyć się z prawami niesprawiedliwego świata?

W jaki sposób ukazuję sens cierpienia tym, którzy cierpią dla sprawiedliwości?

„Błogosławieni jesteście, gdy ludzie wam urągają i prześladują was, i gdy z mego powodu mówią kłamliwie wszystko złe na was. Cieszcie się i radujcie, albowiem wasza nagroda wielka jest w niebie”.

Czy jestem gotów dać świadectwo wiary w Chrystusa,

za które płaci się wysoką cenę?Czy rozumiem,

że prześladowanie w Kościele jest czasem łaski?Czy dziwię się kłamliwym zarzutom kierowanym

w stronę ludzi wierzących?