ON LINE KOMUNIKAT MIESIĘCZNY n. 4 — 2014

24 kwietnia

MARYJA ZAPRASZA NAS, ABYŚMY ZDECYDOWALI SIĘ NA ŚWIĘTOŚĆ

W związku z Wielkanocą liturgia Kościoła przygotowuje nas do odnowienia obietnic chrzcielnych przypominając nam, że życie chrześcijańskie jest walką, bez zawieszania broni i bez dyskusji, przeciw ciału, światu i szatanowi, którzy nas popychają w kierunku grzechu. Grzech jest złem bezwzględnym, ponieważ oddziela nas od Boga i czyni nas suchymi gałęziami, pozbawionymi życia. Z powodu niezmierzonej łaski Krzyża Chrystusowego grzechy są nam przebaczane, pod warunkiem skruchy i przemiany życia. W szczególności spowiedź jest znakiem sakramentalnym naszego umierania z Chrystusem do grzechu i do zmartwychwstania z Nim do nowego życia. To wszystko odnawia w nas zdecydowanie się za świętością, która jest celem życia. Maryja ze swoją macierzyńską miłością wspiera nas w otwieraniu naszego serca ponieważ Jej Syn Jezus zmartwychwstaje i żyje w nas. Ona pragnie, aby w ten sposób zostały oddalone ciemność i cień nocy, która chce nas otoczyć i uwieść nas oraz abyśmy doświadczali radości błogosławieństwa i obietnicy Boga, krocząc przez drogi na których nas prowadzi swoją miłością. W takiej radości paschalnej pragniemy zawierzyć Jej w sposób szczególny nowego Księdza Generała i Ojca Rodziny Salezjańskiej, Księdza Āngel Fernāndez Artime, wybranego 25 marca, w Uroczystość

Zwiastowania, a którego zapewniamy o naszej modlitwie i naszej synowskiej uległości i posłuszeństwie. W radości Wielkanocy cieszymy się z całym Kościołem kanonizacją Jana Pawła II i Jana XXIII. Życie błogosławionego Jana Pawła II świadczy o prawdzie jego godła: cały Maryi, aby być całym Jezusa. Z Maryją u stóp krzyża, aby być z Maryją prawdziwym uczniem i żarliwym apostołem Jezusa Chrystusa oraz wiernym i wspaniałomyślnym sługą Kościoła. A słowami Jana XXIII módlmy się do Maryi, która się wstawia za cały Kościół jako Wspomożycielka i Matka: O Święta Matko Boża, Matko Jezusa i Matko nasza, bądź rzeczywiście, w tym czasie najbardziej zatrwożonym i najbardziej tajemniczym, pomocą chrześcijan i wstawiaj się za wszystkich. Wspomożycielko chrześcijan, wstawiaj się za nami. Wszystkim naszym członkom i wszystkim naszym grupom życzę szczęśliwej i świętej Wielkanocy Zmartwychwstania.

Pan Lucca Tullio, Przewodniczący Ksiądz Pierluigi Cameroni SDB, Kierownik duchowy

2

ON LINE

1. DON ĀNGEL FERNĀNDEZ ARTIME JEST NOWYM GENERAŁEM SALEZJANÓW I OJCEM RODZINY SA-LEZJAŃSKIEJ

Dziesiąty następca Księdza Bosko, do tego czasu Inspektor z Argentyny Południowej, został wybrany na 27 Kapitule Generalnej, w pierwszym głosowaniu , 25 marca, w Uroczystość Zwiastowa-nia. Ksiądz Āngel, 53 lata, urodził się 21 sierpnia 1960 roku w Gozōn – Luanco, w Asturii, Hiszpania; swoją pierwszą profesję złożył 3 września 1978 ro-ku, śluby wieczyste 17 czerwca 1984 roku w Santia-go Compostella a święcenia kapłańskie przyjął w Leōn. Pochodząc z Inspektorii Leōn, został delega-tem Duszpasterstwa Młodzieżowego, Dyrektorem szkoły w Ourense, członkiem Rady i Wikariuszem Inspektorialnym a od 2000 do 2006 roku, Inspekto-rem. Stał się członkiem, komisji nadzorującej, która przygotowała 26 Kapitułę Generalną. W roku 2009 został powołany na Inspektora Argentyny Południo-wej, z zadaniem, które pełnił aż dotąd; w właściwo-ści tego swojego urzędu miał także wtedy sposob-ność poznać i współpracować osobiście z arcybisku-pem z Bueonos Aires, kardynałem Jorge Mario Ber-goglio, dziś papieżem Franciszkiem. Uzyskał Dy-plom w Teologii Pastoralnej i Licencjat w Filozofii i w Pedagogice. Dziękujemy z radością Jezusowi i Maryi Wspomożycielce, że obdarzyli nas nowym Księ-dzem Bosko dla nas! Na pozdrowienie przekazane przez Księdza Pierluigi Cameroni, światowego kie-rownika duchowego Stowarzyszenia Czcicieli Maryi Wspomożycielki, do nowego Księdza Generała, Ksiądz Āngel odpowiedział ukazując swoją miłość do Maryi Wspomożycielki i zachęcił Stowarzyszenie Czcicieli Maryi Wspomożycielki do kroczenia swoją

drogą. Tego samego wieczoru jego wyboru Pan Tullio Luca, Przewodniczący Pierwszego Stowarzyszenia Czcicieli Maryi Wspomożycielki, miał sposobność pozdrowić go telefonicznie i złożyć życzenia, zapewnia-jąc o naszej modlitwie. Ksiądz Generał odwzajemnił się pozdrowieniami z wielkim uczuciem, pokreślił ob-szernie ważność, którą przyznaje naszej drodze i charyzmatowi Stowarzyszenia: „Odwagi Stowarzyszenie Czcicieli Maryi Wspomożycielki!” powiedział. Potem nawiązując do nominacji dodał: ”Wiedzcie, ja je-stem bardzo zadowolony!”. Dziękujemy Duchowi Świętemu za tę niespodziankę, módlmy się wspólnie i powierzmy Wspomożycielce urząd nowego Księdza Generała oraz całą Rodzinę Salezjańską.

WIADOMOŚĆ Z 27 KAPITUŁY GENERALNEJ SALEZJANÓW

3

ON LINE

2. SEKRETARIAT RODZINY SALEZJAŃSKIEJ Wiadomość o doniosłym znaczeniu z 27 Kapituły Salezjańskiej – został ustanowiony Główny Sekretariat dla Rodziny Salezjańskiej, bezpośrednio zależny od Księdza Generała. Przez ten wybór Zgromadzenie Kapitulne potwierdziło, że „ jedynym odniesieniem charyzmatycznym całej Rodziny Salezjańskiej jest Ksiądz Generał jako następca Księdza Bosko”. Kapituła postanowiła uchwalić to w taki sposób ponieważ „Sekretariat Generalny ustanowiony przez Kapitułę Generalną i zależny bezpośrednio od Księdza Generała może lepiej zabezpieczać taki związek w formie stałej i z większą dyspozycyjnością oraz ciągłością czasową ze strony osób powołanych do utworzenia Sekretariatu”. Ten Sekretariat urzeczywistnił kierowanie Kongregacją w sektorze Rodziny Salezjańskiej; rozpoczął wspólnotę różnych grup, szanując ich od-rębność i autonomię; ukierunkować i towarzyszyć inspektoriom tak, żeby

się tak rozwijały w ich krajach, według odpowiednich statutów, Stowarzyszenie Współpracowników Sale-zjańskich, Ruch Byłych Wychowanków, Stowarzyszenie Czcicieli Maryi Wspomożycielki.

3. PIERWSZY TOM ŹRÓDEŁ SALEZJAŃSKICH W związku z 27 Kapitułą Generalną Salezjanów został przedstawiony pierwszy tom Źródeł Salezjańskich, za staraniem Salezjańskiego Instytutu Historycznego a poświęcony Księdzu Bosko i jego dziełom. Ten tom źródeł dzieli się na cztery części: Pisma i dokumenty do historii Księdza Bosko i je-go dzieła; Pisma i świadectwa Księdza Bosko o wychowaniu i o szkole; Pi-sma i świadectwa Księdza Bosko o życiu duchowym; Pisma o charakterze biograficznym i autobiograficznym, do których dołączają się często wyżej wymienione wymiary historyczne, pedagogiczne i duchowe i w ten sposób kolejno ubogacają, w miejscu, którego nie można łatwo rozróżnić. Taki tom Źródeł Salezjańskich o Księdzu Bosko i jego dziele został ofiarowany również Rodzinie Salezjańskiej, przyjaciołom Księdza Bosko, znawcom dzieła sale-zjańskiego, młodzieży, świeckim wciągniętym w ducha i posłannictwo Księ-dza Bosko, rodzinom; wszyscy będą mogli czerpać ze świeżych źródeł chary-zmatu salezjańskiego, daru Ducha dla nas i dla całego Kościoła.

Podoba nam się podkreślić jak w części poświęconej Księdzu Bosko Założycielowi przedstawia się Stowarzyszenie Czcicieli Maryi Wspomożycielki, jako drugą grupę założoną przez niego, kiedy w części po-święconej Wymiarowi maryjnemu duchowości salezjańskiej zostały wyjaśnione nawiązania do tekstów złożonych przez Księdza Bosko dla Stowarzyszenia Czcicieli Maryi Wspomożycielki.

The paper can be read at the following site:

www.admadonbosco.org/index.php?lang=pl

and here: www.donbosco-torino.it/

For every comunication you can contact

the following email adress: pcameroni@sdb.org

4

ON LINE

24 MAJA 1814: PAPIEŻ PIUS VII WOLNY W IMIĘ WSPOMOŻYCIELKI

24 maja tego roku przypada dwustulecie powrotu do Rzymu Papieża Piusa VII, benedyktyna Barna-by Chiaramonti, po latach uwięzienia (1819-1914), minionych najpierw w Savonie a potem w Fontaine-blau, we Francji, więźnia Napoleona. Charakterystycznym wydarzeniem było to, że uwolnienie nastąpiło w dzień wspomnienia Maryi Wspomożycielki, skłoniło to Piusa VII do ustanowienia, we wrześniu 1815 roku, święta liturgicznego, W zamęcie napoleońskim Pomiędzy kwietniem 1978 roku a majem 1815 roku upływa 17 lat. Pomiędzy tymi datami została napisana przypowieść o zamęcie napoleońskim. Być może Europa uczestniczyła w epoce tak ograniczonej , w prze-mianach politycznych i społecznych tak głębokich i tak de-cydujących. Przez więcej niż dziesięciolecie spełnia się wo-la jednego człowieka, która wyraziła prawo całej Europie. Stare warstwy społeczne i porządki znikają lub zostały po-chłonięte a nowe królestwa lub prawa zjawiają się w za-stępstwie. Nawet państwo kościelne nie jest zdolne do od-sunięcia tego zamętu, które wstrząsa Europą. Różne posunięcia przepowiadały czasy nieszczęśliwe dla Kościoła: wprowadzenie rozwodu do Kodeksu kościel-nego, polecenie święta świętego Napoleona 15 sierpnia z utratą Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Dziewicy, ogło-szenie Katechizmu cesarskiego , wydanego w Paryżu 30 maja 1806 roku. Mimo to jest 21 styczeń 1808 roku kiedy Napoleon zarządza zajęcie Rzymu, ponieważ papież nie uczestniczy w kontynentalnym bloku przeciw Anglii. Od 2 lutego Pius VII zostaje zamknięty w Kwirynale, uważany w ten sposób za więźnia Francuzów. 16 maja Napoleon ogła-sza państwo kościelne przyłączonym do cesarstwa francu-skiego ze skutkiem, że papież, bullą Quam memorandum ekskomunikuje cesarza. W nocy 6 lipca 1809 roku Pius VII, pokorny duchem ale stanowczy w obronie praw papie-skich, idzie aresztowany do swego pałacu kwirynalskiego w Rzymie na wyraźny rozkaz cesarza. Rozpoczyna bolesną wędrówkę: odsyłany pod eskortą do Florencji, potem do Pizy, Sarcany i wybrzeża liguryjskiego aż do bram Genui, 14 lipca papież wchodzi do Piemontu z noclegiem w Aleksan-drii, gdzie ma postój na dwie noce, odjeżdża 16 lipca przez Rivoli i kotlinę Suza. Przybywając do Grenoble 21 lipca, zostaje tam do 2 sierpnia kiedy rozkazy z Paryża wymuszają powrót do Savony. 3 sierpnia wyjeż-dża do Walencji, z noclegiem w Aix w Prowancji i zatrzymuje się w Nizza. 12 sierpnia przejeżdża przez przełęcz Tenda i wieczorem przybywa do Cuneo. 13 sierpnia jest w Mondovi gdzie zatrzymuje się przez dwie noce. 17 sierpnia przyjeżdża do Savony, gdzie trzymany jako więzień idzie najpierw do pałacu Santa Chiara a potem do pałacu biskupiego aż do czerwca 1812 roku gdzie będzie doprowadzony po raz drugi16 lutego 1814 roku, po pobycie przymusowym we Francji w Fontainbleau. Takie przeniesienie do Francji, celem osłabienia oporu (Papież był na granicy śmierci po przebytym zapaleniu płuc) wydaje się powodo-wane także wolą uniemożliwienia bliskości papieża do wiernych, dziwnie wzrosłej w latach savońskich. W marcu 1814 roku Papież zostawia Savonę i w kierunku Bolonii, Ceseny, Loretto, powraca try-umfalnie do Rzymu 24 maja. Zasługuje na upamiętnienie, że w bolesnej drodze do więzienia mającej

5

ON LINE

miejsce pomiędzy Włochami a Francją Pius VII był odprowadzany i pocieszany przez pokazy szacun-ku i sympatii, których mu udzielali mieszkańcy milczący i przygnębie-ni, w drodze powrotnej do Rzymu papież przychodzi wszędzie przyj-mowany manifestacjami wiary mieszkańców i entuzjazmu. Kro-nikarze epoki zapisują różne nadzwyczaj-ne wydarzenia i liczne nawróce-nia, dla zaznaczenia sławy świę-tości, która towarzyszyła postaci papieża benedyktyna, uważanego za świętego i męczennika a którego stałość postępowania dawała także na-tchnienie niekatolikom do oznak szacunku. Historia opowiada, że papież będzie musiał uciekać z okazji „100 dni” Napoleona a po ostatecznej klęsce pod Waterloo, ostatecznie powróci do Rzymu 7 czerwca 1815 roku. Duch jakim żył papież w latach uwięzienia jest dobrze wyrażony przez pierwszą prośbę uczynioną podczas przybycia do pałacu biskupiego w Savonie, tę, która codziennie była modlitwą przed Najświęt-szym Sakramentem. Tutaj Papież spędzi liczne godziny, każdego dnia, w modlitwie i adoracji, prosząc o pomocy Boga dla Kościoła i przebaczenie dla swoich prześladowców; i tu każdego wieczora, razem z kilko-ma członkami rodziny papieskiej, będzie odmawiał różaniec . Mieszkańcy Savony bardzo szybko pójdą za jego przykładem zatrzymując się na modlitwy przed tabernakulum i odmawiając różaniec w jego inten-cjach. Wspomożycielka Kościoła i papieża Uwolnienie papieża Piusa VII z więzienia napoleońskiego(24 maja 1814 roku)jest wydarzeniem, któ-re skłania do ustanowienia święta Maryi Wspomożycielki, ustalonego właśnie na 24 maja. Po ukoronowa-niu w Savonie obrazu Matki Miłosierdzia, Pius VII ustanowił święto Wspomożycielki jako wieczną pamiąt-kę swojego uwolnienia i wolności przywróconej Kościołowi. W ten sposób taki tytuł i takie święto tak zmuszają do szczególnego odniesienia bądź do urzędu papieża, bądź do wolności Kościoła w jego po-słannictwie. Dwustulecie uwolnienia papieża Piusa VII i jego powrót do Rzymu 24 maja, przygotowują nas do dwustulecia urodzin Księdza Bosko, w czasie którym przypomnimy także dwustulecie ustanowienia litur-gicznego święta Maryi Wspomożycielki. Opatrznościowo imię Księdza Bosko jest złączone od jego urodzin z tamtym Wspomożycielki, którego pobożność „nas uczy, jak przypomniał papież Benedykt XVI w swo-jej podróży do Savony, odwagi przeciwstawianiu się wyzwaniom świata: materializmowi, relatywizmowi, laicyzmowi, nigdy nie ustępowania przez kompromisy, gotowości do osobistego płacenia za pozostanie wiernymi Panu i Jego Kościołowi. Przykład łagodnej stałości dany przez papieża Piusa VII zaprasza nas do zachowania stałości w próbach ufności wobec Boga, świadomości, że On, jeśli również dopuszcza trudne chwile dla Kościoła , nie opuszcza go nigdy. Los przeżyty przez Papieża zaprasza nas do zaufania zawsze we wstawiennictwo i w macierzyńską obecność Najświętszej Matki”.

6

ON LINE

ALCALĀ DE GUADAIRA (Hiszpania) 15 lutego, w kaplicy kolegium salezjańskiego Carmen miało miejsce przedstawienie książki „Wspomożycielka z Alcalā: Hi-storia, Pobożność i Sztuka”, napisanej przez Enrique Ruiz Portillo, z okazji kanonicznej koronacji Maryi Wspomożyciel-ki domu salezjańskiego w Al-calā de Gudaira. Dzieło zawiera w sobie historyczne i artystycz-ne poszukiwanie pobożności do Maryi Wspomożycielki w mie-ście alkalareńskim, w stulecie obecności salezjańskiej.

ZEBRANIE RADY INSPEKTORIALNEJ STOWARZYSZENIA CZCICIELI MARYI WSPOMOŻYCIELKI(AFRYKA ZA-CHODNIA) Członkowie Rady Inspektorialnej Stowarzyszenia Czcicieli Maryi Wspomożycielki Prowincji „Matki Bożej Pokoju)(Afryka Zachodnia)15 marca zgromadzili się w Cotonou (Benin), siedzibie Stowarzyszenia Czcicieli Maryi Wspomożycielki z ich kierownikiem Księdzem Jean Aurélien LEMONDO, celem odbycia drugiego zwyczajnego zgromadzenia roku. Pięć punktów porządkowych na porządku dnia: międzynarodowa piel-grzymka „Stowarzyszenie Czcicieli Maryi Wspomożycielki Afryka Zachodnia”, przewidziana na 17-18 maj do Dassa – Zoume(Benin). Przedstawiliśmy także i wykonaliśmy podział broszur naszego Trzeciego Kon-gresu Prowincjalnego, odbytego w Bobo – Dioulasso(Burkina Faso)od 12 do 14 lipca 2013 roku. Broszury te będą rozesłane do wszystkich stref Inspektorii. Planowi formacji towarzyszyło wsparcie uwagą człon-ków Rady. Wiele mówiliśmy o 27 Kapitule Generalnej i o uczestnictwie członków „Stowarzyszenia Maryi

Wspomożycielki w Światowym Kongresie Maryi Wspomoży-cielki, który się odbędzie w sierpniu 2015 roku oraz o waż-ności biuletynu informacyjnego „ADMA-online tzn. Stowarzy-szenie Czcicieli Maryi Wspomo-życielki-online). Nasze spotka-nie zakończyliśmy wizytą u Pa-na Como HOUNDETE, byłego przewodniczącego Stowarzy-szenia Czcicieli Maryi Wspomo-życielki – Afryka Zachodnia).

KRONIKA RODZINY

7

ON LINE

MODICA(SYCYLIA). 3 marca, z okazji diecezjalnego otwarcia sprawy beatyfikacji Sługi Bożego Antonino Baglieri(1951-2007)Wolonariusz Księdza Bosko, Ksiądz Pierluigi Cameroni kierownik duchowy, spotkali się z grupą miejscową Stowarzyszenia Czcicieli Maryi Wspomożycielki na chwilę modlitwy, informacji o życiu Stowarzyszenia i braterskiej przyjaźni. Stowarzyszenie Czcicieli Maryi Wspomożycielki z Modica jest kiero-wane przez Radę lokalną, składającą się z: Giovanni Occhipinti, Przewodniczącego; Silvia Amore, Vice-przewodniczącą : Francesco Cannata, Sekretarza; Giovanna Cerruto, Skarbnika; Radców: Giovanna Medi-ca i Marianna Modica. Grupa się zbiera każdego 24 miesiąca, pod przewodnictwem proboszcza Giuseppe Favaccio, kierownika duchowego, postępując drogą formacyjną przedstawianą poprzez Stowarzyszenie Czcicieli Maryi Wspomożycielki. Następuje odmawianie Różańca Świętego i celebracja Eucharystii. Grupa się zobowiązuje do wspierania Kościoła i wspólnie z Caritas towarzyszy rodzinom potrzebującym.

FILIPINY PÓŁNOCNE – PLANOWANIE ROCZNE Uczestniczymy wraz z wami w najbardziej znaczących działaniach Stowarzyszenia Czcicieli Maryi Wspo-możycielki na Filipinach: posiedzenie planowania rocznego, które się odbyło 9 marca 2014 roku w Don Bosco Hall, DBTI – Makati City. Tam uczestniczyło 30 członków różnych grup: Metro Manila. Pampanga, Tarlac, Marinduque i Laguna. Podczas spotkania członkowie mieli sposobność ponownie zbadać wszystkie dokonane działania i ocenić ich ważność nade wszystko w czasie formacji i pogłębiania pobożności maryj-nej. Przewodnicząca Rady, Pani Maria Junifer L. Maliglig, przedstawiła zgromadzeniu następujące punkty: 1) Wizja: Stowarzyszenie Czcicieli Maryi Wspomożycielki na Filipinach jest stowarzyszeniem dynamicz-nym, zobowiązanym do poznawania i umiłowania Jezusa Eucharystycznego oraz Maryi Wspomożycielki w duchu i w stylu Księdza Bosko; 2)Posłannictwo: przez jednoczenie się wszystkie osoby skupiają się w ro-dzinach, w szczególności młodych, pogłębiając i określając wiarę katolicką oraz podkreślając pobożność do Maryi Wspomożycielki. Ksiądz Nestor C. Impelido SDB kierownik duchowy, przewodniczył we Mszy świętej, w której modlono się za Księdza Generała, Księdza Pascuala Chaveza, który został poproszony o pobłogosławienie i pokierowanie zgromadzeniem 27 Kapituły Generalnej, która odbywała się w Rzymie. Ponadto członkowie pomodlili się za chorych członków Rodziny Salezjańskiej(Junifer).

ON LINE

ŚWIADECTWO O MŁODZIEŻOWYM STOWARZYSZENIU CZCICIELI MARYI WSPOMOŻYCIELKI W TURYNIE VALDOCCO „KTO ZNAJDUJE PRZYJACIELA ZNAJDUJE SKARB”. „Prawdziwi przyjaciele do spraw duchowych”, mówił Do-minik Savio, zakładając swoje Towarzystwo Niepokalanej. I dzisiaj ta wola, to pragnienie bycia, posiadania prawdziwych przyjaciół , jest w sercu każdego z nas. Nas, którzy pragniemy i mamy nadzieję znaleźć osoby, które umieją nas poprawić, z którymi wzrastamy razem do wspólnego celu. Przebywając w towarzystwie, oprzeć świętość na stawaniu się bardzo radosnymi. Cum-panis: jest wyrażeniem dla towarzystwa. Dzielić z kimś chleb. Dlatego też towarzystwo, które opiera się na radowaniu się Chlebem Eucharystycznym i zawie-rzeniu Maryi. Dosłownie jak mówił sen Księdza Bosko o dwóch kolumnach. Młodzieżowe Stowarzyszenie Czcicieli Maryi Wspomożycielki , stopniowo, pragnie stawać się dzięki świadec-twu młodego świętego i jego przyjaciela Giovanni Massaglia, towarzystwem prawdziwych przyjaciół, wspie-ranymi przez rodziny i kapłanów: osoby, które nas wspierają we wzrastaniu pokazują nam zarówno perspek-tywę nowego życia małżeńskiego jak i powołania do życia zakonnego, do podtrzymywania i ożywiania tej więzi międzypokoleniowej, której społeczność coraz bardziej szuka w zamian celem zastępowania lub znisz-czenia. „Młodzi nie miejcie lęku; otwierajcie szeroko drzwi Chrystusowi!”. Zaproszenie Jana Pawła II jest bar-dziej jak niegdyś żywe w każdym z nas. A kto może lepiej od Maryi wspierać nas w podążaniu naszego serca skierowanego do Jej Syna? Dobra przyjaźń, zdrowa, prawdziwa nie czyni nic innego jak raduje i ułatwia tę drogę. Wspiera nas skądinąd w byciu Kościołem żywym, radosnym przede wszystkim młodym, jak pragnie Papież Franciszek i prowadzi dalej do powtarzania, do ewangelizowania, do świadczenia, dołączania większej liczby serc możliwych; nie takimi słowami, lecz z uśmiechem na ustach, do żywotności i ufności Księdza Bo-sko, ponieważ on nas wszystkich oczekuje w raju. (Elena Scavino). ŚWIADECTWO GIUSY PERO(ALCAMO-SICILIA) Należeć do Stowarzyszenia Czcicieli Maryi Wspomożycielki nie jest bohaterstwem. Należeć do Stowarzysze-nia Czcicieli Maryi Wspomożycielki znaczy tam uczestniczyć, chwalić Pana, dziękować Maryi, radować się ma-łymi sprawami, myśleć w domu. Ja tam należę od dwóch lat, ale uczęszczam tam od 3 lat ponieważ pierwsze-go roku Najświętsza Matka pozwoliła mi zobaczyć jakie piękne rzeczy zostały przygotowane dla mnie: moje serce było przygotowywane do przyjmowania wezwania, które mi przyniosła 23 maja 2012 roku mówiąc: ”OTO JESTEM”. Każde wezwanie, które przychodzi z nieba jest wezwaniem, którego nie można odrzucić…jest słodkim głosem, który nie może nas męczyć, lecz przeciwnie wzrasta zawsze coraz bardziej chęć jego słucha-nia. Oto tego wieczoru w oglądaniu tych kandydatów, którzy stają aby zawierzyć życie Matce Bożej doświadczyłam niezmiernej radości. Z jakim światłem oczy ich wyrażały radość przyjmowania tej „podróży”! Spotkali Pana z pomocą Maryi…jest prawdą, że jeśli się spotka Maryję to spotka się nieuchronnie także Jezu-sa…Nie zmarnujcie tego spotkania, moi drodzy…Życzenie jakie mogę złożyć kandydatom jest życie więzią z Maryją i Jezusem na sposób możliwie coraz bardziej spontaniczny, ponieważ nie potrzeba wielkich słów do powierzenia się Im, ale po prostu mówić jakby się mówiło do zaufanego przyjaciela. Maryja i Jezus znają już sprawę potrzeby, ale jedynie czekają , że otworzycie wasze serce…Natomiast ojcom chrzestnym i matkom chrzestnym nie mogę powiedzieć coś innego niż to: co nam zostało powierzone nie jest obowiązkiem małego obliczania, ale jest olbrzymią odpowiedzialnością: nam została powierzona dusza mężczyzny i kobiety, która postanowiła kroczyć z Maryją i przez to mają potrzebę przewodnika, który daje wsparcie i odwagę…Zobowiązujemy się ponieważ pamiętamy, że jesteśmy „ołówkami w Jej rękach”…Powinniśmy zużyć ten owoc, by móc wydać owoc…(Giusy, Członkini Stowarzyszenia Czcicieli Maryi Wspomożycielki).