W Beskidzie Niskim żyje 57 gatunków ssaków,

oto niektóre z nich: zając, wiewiórka, jenot, bóbr, piżmak. niedźwiedź, lis, borsuk, wydra, kuna leśna,

Ssaki w Beskidzie Niskim:

wilk kuna domowa, tchórz, gronostaj, łasica, ryś, żbik, łoś, jeleń, sarna, dzik,

W Beskidzie Niskim żyje 12 gatunków ryb, oto niektóre z nich:

strzebla potokowa, kleń, śliz, głowacz pręgopłetwy, brzanka,

pstrąg potokowy, piekielnica

Informacje: Na terenie Magurskiego PN stwierdzono obecność

115 gatunków ptaków lęgowych. W przedstawionych wynikach badań pominięto gatunki przelotne, pojawiające się na krótko i w nieregularnych odstępach czasu. Jedynie żuraw popielaty Grus grus zalatuje regularnie na teren Parku podczas wiosennych i jesiennych migracji, a stada liczące od kilkudziesięciu do kilkuset osobników zatrzymują się czasem na nocny odpoczynek. Na uwagę zasługuje występowanie następujących osobników:

Bocian czarny (hajstra)  Duży ptak brodzący z rodziny bocianowatych. W Europie

Środkowej to rzadki ptak lęgowy żyjący w lasach liściastych i mieszanych, gdzie są małe prześwietlenia, na podmokłych łąkach, stawach i trzęsawiskach. Tu zakłada gniazdo w koronach drzew liściastych lub iglastych. Zalatuje też regularnie w czasie swych wędrówek. W Polsce spotkać go można na całym obszarze kraju, również w górach. Jest nielicznym ptakiem lęgowym - polską populację szacuje się na ok. 1200 par. Jego obecności sprzyjają bobry, które swoimi budowlami sprzyjają powstawaniu płytkich rozlewisk na terenach leśnych.

Myszołów zwyczajny   Gatunek dużego ptaka drapieżnego z rodziny jastrzębiowatych.

W Polsce średnio liczny ptak lęgowy, stosunkowo najbardziej rozpowszechniony spośród wszystkich ptaków drapieżnych, jednak lokalnie bywa nieliczny. Gniazda może mieć u nas 40 000 par. Można go spotkać w całym kraju, również w górach. Przybywa do Polski też w czasie przelotów od lutego do marca i jesienią

Puszczyk uralski (sowa uralska)Duży ptak drapieżny z rodziny puszczykowatych.

Zamieszkuje pas tajgi od Półwyspu Skandynawskiego po północny Pacyfik . Wywodzi się z chłodnych rejonów Europy i Azji. Izolowane populacje na północy Karpat , w Starej Płaninie, Niemczech, Czechach, Węgrzech i na południu Alp są uznawane za relikt okresu lodowcowego. Europejską populację ocenia się na 600 - 800 par lęgowych. Wyróżnia się 10 podgatunków.

Południowa granica zasięgu przebiega przez lasy Mazur . W Polsce występuje nielicznie w górach południowo-wschodniej części kraju, w Karpatach, na Roztoczu, Zamojszczyźnie i Kielecczyźnie.

 

Trzmielojad (pszczołojad)) Gatunek dużego, wędrownego  ptaka

drapieżnego z rodziny jastrzębiowatych . Zamieszkuje niemal całą Europę (oprócz

północnej Skandynawii i większej części Wysp Brytyjskich ) oraz Azję , od zachodu po środkową Syberię . Odbywa wyjątkowo długie wędrówki, jak na europejskie ptaki szponiaste. Zimuje w środkowej Afryce lub południowej, ale nigdy w Europie.

W Polsce rozpowszechniony, choć występuje nierównomiernie - częściej w południowej i wschodniej części kraju. To nieliczny lub bardzo nieliczny ptak lęgów

 

Orzeł przedni

Gatunek dużego ptaka drapieżnego z rodziny, jastrzębiowatych  zamieszkujący Europę , północną Afrykę , środkową Azję  i Amerykę Północną . W Europie dawniej rozpowszechniony, obecnie występuje prawie wyłącznie w rejonie Alp . W Polsce skrajnie nieliczny ptak lęgowy (30-35 par), występuje głównie w Karpatach .

Niepylak Apollo Gąsienica zimuje w osłonce jajowej, wiosną żerują w ciągu dnia,

nawet w pełnym blasku słońca. Motyle latają w lipcu i sierpniu. Objęty ochroną, tak jak nieco mniejszy niepylak mnemozyna .

Jest zagrożony wyginięciem, gdyż jego larwy żerują głównie na rzadkim gatunku rośliny rozchodniku wielkim . Rozchodnik wymaga dobrze naświetlonych piarżysk wapiennych, a te zaczęły zanikać na skutek zalesiania i zaniechania wypasu.

Gady w Beskidzie NiskimJaszczurka żyworodna Cechą jednoznacznie odróżniającą żyworódkę od zwinki jest

układ łusek postnasalnych oraz brak pasa wąski Żyje w wilgotnych lasach, na małych słabo nasłonecznionych polankach, często nad wodami. W polskich górach występuje najczęściej w piętrze dolnego regla lecz występuje aż do pasa kosodrzewiny. Częsta w okolicach podgórskich i w górach (szczególnie w Tatrach) gdzie zastępuje zwinkę.ch łusek na grzbiecie. Jest też wolniejsza a ruchy ma bardziej ociężałe od tej pierwszej. Odżywia się owadami (głównie pluskwiakami) oraz pająkami , wijami , ślimakami i dżdżownicami .

Gniewosz plamisty Występuje w miejscach suchych i silnie nasłonecznionych,

na terenach kamienistych, w zaroślach i trawach. Jest rzadkim gatunkiem, unika lasów, spotykany na terenie prawie całej Europy (z wyłączeniem Irlandii , Półwyspu Skandynawskiego , części Anglii i Hiszpanii ). W Azji swym zasięgiem dociera do Kazachstanu .W partiach górskich spotykany do wysokości 2200 m najczęściej jednak do 1000 m. Odżywia się prawie wyłącznie jaszczurkami w tym także padalcami , niekiedy osobnikami tego samego gatunku. Rzadziej płazami , pisklętami i myszami . Swą zdobycz gniewosz plamisty najpierw oplata i obezwładnia swym ciałem, następnie połyka ją żywą lub martwą.

Dziękujemy za uwagęAutorzy: Weronika Pelczar Michał Lampara Dawid Jaracz

Praca wykonana w ramach projektu Szkoła z Klasą 2.0

Grupa zadaniowa: Fauna Beskidu Niskiego

BibliografiaKorzystaliśmy ze stron:

http://www.szkolnictwo.pl/szukaj,Magurski_Park_Narodowy

http://www.beskid-niski.pl/index.php?pos=/gory/przyroda/fauna