Święty Rafał Kalinowski

Kim był?

Kogo przedstawia fotografia? Czy potraficie coś o każdym z nich

powiedzieć?

1.5. Bóg w życiu św. Rafała Kalinowskiego str. 31-33

Cele katechetyczne:– zapoznanie z historią życia św. Rafała;– ukazanie życia św. Rafała jako wzoru do naśladowania;– kształtowanie postawy odpowiedzialności za siebie i troski o ojczyznę.

Na podstawie prezentacji multimedialnej uzupełniamy tabelę (z)

PYTANIA BIOGRAFIA, czyli historia świętości

KIM BYŁ:Imię, nazwisko, zawód, stan.

KIEDY ŻYŁ:Ważniejsze daty, kontekst

historyczny.

DROGA DO ŚWIĘTOŚCI:Praca, życie codzienne, działalność.

CYTATY:Czego uczył, na co zwracał uwagę?

CECHY SZCZEGÓLNE:Jaki był dla innych, jaki dla siebie?

MODLITWA ZA WSTAWIENNICTWEMśw. RAFAŁA:

ŚwiętyRafał

Kalinowski

powstaniec

patriota

karmelita bosy

DZIECIŃSTWO

Urodził się 1 września 1835 r. w Wilnie.

Na chrzcie otrzymał imię JÓZEF.

Matka zmarła kilka dni po porodzie.

Ojciec – Andrzej – był wychowawcąi nauczycielem młodzieży, po śmierci żony Wiktorii ożenił się jeszcze dwa razy.

Józef miał jednego starszego brata orazośmioro młodszego rodzeństwa.

Św

ię

ty

R

af

ał

K

al

in

ow

sk

i

Św

ię

ty

R

af

ał

K

al

in

ow

sk

i

DORASTANIE

Św

ię

ty

R

af

ał

K

al

in

ow

sk

i

W latach 1843 – 1850 uczył sięw Instytucie Szlacheckim w Wilnie.

Był zdolnym uczniem – na koniecnauki został odznaczony złotymmedalem.

Rozpoczął studia w InstytucieAgronomicznym w Hory-Horkach.

Po dwóch latach przeniósł się do Mikołajewskiej Akademii Inżynierskiej w Petersburgu i wstąpił do wojska rosyjskiego.

W 1857 roku ukończył akademię w stopniu porucznika.

Św

ię

ty

R

af

ał

K

al

in

ow

sk

i

MŁODOŚĆ

Św

ię

ty

R

af

ał

K

al

in

ow

sk

i

Rozpoczął pracę na uczelni jako adiunkt matematyki.

Zaangażował się w prace nad budową linii kolejowej Odessa-Kijów-Kursk.

Po półrocznej pracy wrócił do Petersburgai udał się na urlop w rodzinne strony.

Rozpoczął służbę twierdzy brzeskiej,gdzie otworzyłniedzielną szkółkędla rzemieślników.

W otoczeniu kolegów,Józef Kalinowski stoi

jako drugi z prawej strony

Św

ię

ty

R

af

ał

K

al

in

ow

sk

i

Wybuch powstania (1863 r.) zastał go w twierdzy brzeskiej.

Nie chciał angażować się w walkę, dlategopostarał się o zwolnienie z wojska ze względuna zły stan zdrowia.

W maju opuścił Brześć i przez Warszawę udał siędo Wilna.

W wyniku rozmów ze zwolennikami powstania objął funkcję ministra w Rządzie Narodowym.

Był przeciwny rozlewowi krwi i rozszerzeniu terenu walk.

CZAS POWSTANIA STYCZNIOWEGO

Św

ię

ty

R

af

ał

K

al

in

ow

sk

i

W nocy 24 na 25 marca 1864 r. został aresztowanyw domu rodzinnym w Wilnie.

28 maja sąd wojskowy zaliczył go I kategorii przestępców i skazał na śmierć.

Na skutek podjętych starań przez rodzinę zamieniono kategorię I na II i skazano na 10 lat katorgi na Syberii.

ARESZTOWANIE I SKAZANIE

Św

ię

ty

R

af

ał

K

al

in

ow

sk

i

Jerzy Kumala, Powstanie Styczniowe,

kaplica św. Rafała Kalinowskiegow klasztorze w Czernej

11 lipca 1864 r. opuścił Wilno.

19 marca 1865 r. dotarł do Irkucka.

15 kwietnia 1865 r. osiadł w Usole, gdzie mieszkałz innymi w koszarach na wyspie.

Pracował w warzelni soli.

ZSYŁKA

Św

ię

ty

R

af

ał

K

al

in

ow

sk

i

Jerzy Kumala, Droga na Syberię, kaplica św. Rafała Kalinowskiego

w klasztorze w Czernej

ZSYŁKA

Św

ię

ty

R

af

ał

K

al

in

ow

sk

i

Łyżeczka z Syberii

Pismo Święte, które Józef Kalinowskimiał ze sobą w czasie zsyłki

Ten krzyżyk towarzyszył Józefowi podczas lat zesłania

na Syberię

25.05.1868 r. ukaz carski uwolnił Józefa od ciężkich prac i nakazał osiedlenie w guberni irkuckiej.

Zamieszkał w Irkucku, gdzie przebywał 4 lata.

Żył wielkim pragnieniem powrotu do krajui gromadził na ten cel środki finansowe.

14 lipca 1872 r. udał się z Irkucka do Permu,gdzie został nauczycielem.

W 1873 r. w czasie urlopu spotkał się z rodziną.

2 lutego 1874 r. w Smoleńsku otrzymał pismo zwalniające go z katorgi i pozwalające na wyjazdna tereny dawnego Królestwa Polskiego.

KU WOLNOŚCI

Św

ię

ty

R

af

ał

K

al

in

ow

sk

i

Pod koniec kwietnia 1874 r. wyjechał do Warszawy.

Został wychowawcą Augusta Czartoryskiego(beatyfikowany przez Jana Pawła II 25 kwietnia 2004 r.).

Spotkanie z Augustem i jego ojcem miało miejscew Sieniawie k. Jarosławia.

Z Sieniawy udali się przez Kraków, Wiedeń, Strasburg do Paryża.

Józef zaproponował umieszczenie Augustaw kolegium jezuickim, plany te przekreśliławykryta u Augusta choroba.

W DRODZE DO KARMELU

Św

ię

ty

R

af

ał

K

al

in

ow

sk

i

W DRODZE DO KARMELU

Św

ię

ty

R

af

ał

K

al

in

ow

sk

i

August Czartoryski – z lewej

Józef Kalinowski– portret z czasów, kiedy był

wychowawcąbł. Augusta Czartoryskiego

W 1876 r. Józef podjął decyzję o wstąpieniu do karmelitów bosych.

Do 1877 r. pozostał wychowawcą Augusta z powodu braku jego następcy jako wychowawcy.

15 lipca 1877 r. przybył do domu nowicjackiegow Grazu. (Austria)

26 listopada otrzymał habit zakonny.

Myśl o zakonie towarzyszyła Józefowi od 13 lat, ale zrealizowanie zamiaru uniemożliwiły mu wygnanie, obowiązki względem rodziny, opieka nad Augustem Czartoryskim.

W DRODZE DO KARMELU

Św

ię

ty

R

af

ał

K

al

in

ow

sk

i

W DRODZE DO KARMELU

Św

ię

ty

R

af

ał

K

al

in

ow

sk

i

Herb karmelitów.

Fragmenty płaszcza i habitu o. Rafała.

W zakonie otrzymał imię: brat Rafał od św. Józefa.

Pierwsze śluby złożył 26 listopada 1878 r.

Wyjechał na Węgry, gdzie studiował filozofięi teologię.

W Raab 27 listopada 1881 r. złożył śluby zakonne,po których przybył do Czernej.

6 stycznia 1882 r. otrzymał święcenia subdiakonatu, a 8 stycznia – diakonatu.

15 stycznia 1882 r. w kościele karmelitów bosychw Czernej przyjął święcenia kapłańskie.

W KARMELU

Św

ię

ty

R

af

ał

K

al

in

ow

sk

i

W KARMELU

Św

ię

ty

R

af

ał

K

al

in

ow

sk

i

Krzyż, który o. Rafał otrzymałpodczas składania profesji zakonnej.

Mszał, który używał o. Rafał.

W KARMELU

Św

ię

ty

R

af

ał

K

al

in

ow

sk

i

Klasztor w Czernej.

6 maja 1882 r. został mianowany pomocnikiem magistra nowicjuszy, a 21 listopada przeorem w Czernej.

Był spowiednikiem karmelitanek w Krakowie, towarzyszył prowincjałom i generałom w wizytacjach kanonicznych.

W 1888 i 1894 r. wybrano go przeorem w Czernej.

Był przełożonym niższego seminarium w Wadowicach

Ze względu na pogarszający się stan zdrowia w 1898 r.zrzekł się urzędu w Wadowicach i wrócił do Czernej.

W następnym roku został mianowany wikariuszem prowincjalnym klasztorów karmelitanek bosych w Galicji.

W roku 1906 został przeorem w Wadowicach.

W KARMELU

Św

ię

ty

R

af

ał

K

al

in

ow

sk

i

W grudniu 1906 r. ciężko zachorował.

4 stycznia 1907 r. roku był konający, lekarzom udało się podtrzymać go przy życiu.

Ponowny, ostry nawrót choroby przyszedł 21 sierpnia.

Zmarł 15 listopada 1907 r. w Wadowicach.

19 listopada jego ciało przewieziono do Czernej.

Następnego dnia został pochowany na cmentarzu zakonnym.

22.06.1983 r. Jan Paweł II beatyfikował go w Krakowie.

17.11.1991 r. uroczystej kanonizacji dokonał w Rzymie.

DO ŚWIĘTOŚCI

Św

ię

ty

R

af

ał

K

al

in

ow

sk

i

DO ŚWIĘTOŚCI

Św

ię

ty

R

af

ał

K

al

in

ow

sk

i

Cmentarz przy klasztorze w Czernej.

DO ŚWIĘTOŚCI

Św

ię

ty

R

af

ał

K

al

in

ow

sk

i

Kaplica Świętego Rafała Kalinowskiego w klasztorze w Czernej

DO ŚWIĘTOŚCI

Św

ię

ty

R

af

ał

K

al

in

ow

sk

i

Ciało Świętego Rafała jest złożone w głównym ołtarzu w kaplicy.

Wszyscy ulegali jego dobroci.

Nigdy nie odmawiał pomocy, troszczył się o chorych.

W czasie spowiedzi poświęcał wiele czasu i uwagi penitentom.

Był wzorem skupienia w czasie modlitwy, a zwłaszcza podczas odprawiania Mszy Świętej.

Celem dla niego była doskonałość, pragnieniezjednoczenia się z Bogiem.

Pomimo problemów ze zdrowiem sumiennie wypełniał codzienne obowiązki stanu zakonnego.

Wierność z miłości była dewizą jego życia.

ŚWIADECTWO WSPÓŁBRACI

Św

ię

ty

R

af

ał

K

al

in

ow

sk

i

ŚWIADECTWO WSPÓŁBRACI

Św

ię

ty

R

af

ał

K

al

in

ow

sk

i

Jerzy Kumala, Kierownictwo duchowe,kaplica św. Rafała Kalinowskiego

w klasztorze w Czernej.Konfesjonał w którym spowiadało. Rafał Kalinowski.

ŚWIADECTWO WSPÓŁBRACI

Św

ię

ty

R

af

ał

K

al

in

ow

sk

i

Metalowy pas pokutny o. Rafała, raniący plecy. Szaty liturgiczne

używane przez o. Rafała.

Wychowanie religijne wyniósł z domu rodzinnego.

Po wstąpieniu do wojska rosyjskiego przestał przystępować do sakramentów.

15 sierpnia 1863 r. po 10 latach przerwyprzystąpił do sakramentu pokuty.

Od tej pory praktykował cotygodniową spowiedź,częstą Komunię Świętą, codzienne uczestnictwow Mszy Świętej.

W czasie zesłania na Syberię oddziałuje na innychswoją głęboką religijnością, wspiera dobrymsłowem i modlitwą, czuwa przy chorych, pociesza,podtrzymuje nadzieję.

DUCHOWE NAWRÓCENIE

Św

ię

ty

R

af

ał

K

al

in

ow

sk

i

Bóg zagląda w serce człowieka, łatwo się litujenad słabością ludzką i zawsze jest obecny tam, gdzie człowiek sam wystarczyć nie może.

Różnymi drogami Pan Bóg każdego prowadzi.

Dobrzy ludzie są podobni do czystego powietrza:oddycha się nim, chociaż się go nie widzi.

W cichej modlitwie swe utrapienia zamykaj.

Módlmy się jedni za drugich, ażebyśmy kiedyśpołączyć się mogli w krainie wiecznej radości.

MYŚLI ŚWIĘTEGO

Św

ię

ty

R

af

ał

K

al

in

ow

sk

i

ŚWIĘTY RAFAŁ WZOREM

14 września 2007Senat RP podjął

uchwałęw sprawie uznaniaŚwiętego Rafała Kalinowskiego

za wzór patrioty, oficera, inżyniera,

wychowawcyi kapłana - zakonnika.

Św

ię

ty

R

af

ał

K

al

in

ow

sk

i

Jedyna fotografia portretowa o. Rafała Kalinowskiego, która zachowała się do naszych czasów.

Czas by poznać myśli św. Rafała

I. Cytaty:

„Bóg zagląda w serce człowieka, łatwo się lituje nad słabością ludzką i zawsze jest obecny tam, gdzie człowiek sam wystarczyć nie może”.

„Jezus przychodzi z pomocą duszom mającym dobrą wolę. Bóg nie wymaga od nas męczeństwa, lecz powinniśmy być gotowi je znieść, gdyby taka była Jego wola. Ażeby zasłużyć na tę łaskę, musimy być przyzwyczajeni nie cofać się przed żadną trudnością”.

„Przybądź mi z pomocą, o Jezu, wesprzyj słabość moją, prowadź mnie Sam do Boskiego Serca Swego, cierpiącego dla zbawienia świata”.

II. Cytaty:

„Praktyki religijne zaniedbywałem, do pobożności jednak wewnętrznej popęd tu i ówdzie mocno, acz przechodnio, w duszy się budził. Nie byłem temu głosowi jednak wierny”.

„Po dziesięciu latach odstępstwa, wróciłem na łono Kościoła. Chwalę się przed Panią, gdyż uważam ten zwrot mój w pojęciach religijnych jako ważny wypadek w życiu moim wewnętrznym”.

„Obojętność w sprawie religii smutno oddziaływa na mnie przypomnieniem mojej przeszłości (...) Dziwne są cuda miłosierdzia Bożego i niepojęte drogi Opatrzności, którymi Bóg nawraca błądzących”.

III. Cytaty:

„Dobrzy ludzie są podobni do czystego powietrza: oddycha się nim, chociaż się go nie widzi”.

„Wieczność będzie taka, jaką wysłużymy sobie na ziemi naszymi czynami”.

„Boże, jakim skarbem obdarzasz tych, którzy w Tobie ufność pokładają!”.

„Wzajemnie powinniśmy świecić sobie dobrym przykładem i podawać sobie rękę w czynieniu dobra, zapatrując się na wzory doskonałości chrześcijańskiej i żebrząc wspólnie pomocy i łaski u stóp dobrego Zbawiciela”.

IV. Cytaty:

„Ojczyzna nie krwi, ale potu potrzebuje”.

„Biada narodowi, który o zachowanie (pamiątek) przeszłości się nie stara; wyrok zguby wówczas dla siebie pisze”.

„Żyć jednak i pracować trzeba – jeśli nie dla siebie, to dla drugich”.

V. Cytaty:

„Proszę wyryć w swym sercu tę prawdę, że cała siła naszej duszy jest w życiu z wiary, nie w życiu z uczucia, będziesz wówczas stała na niewzruszonej opoce, nie zważając na wszelkie zawieje, wichry, a przede wszystkim na same lekkie zefiry, gdyż zwyczajnie tylko nimi Bóg nas doświadcza, a my to przyjmujemy jako burzliwe nawałnice. Kiedy przystępujesz do Komunii św., o tę łaskę przede wszystkim błagaj”.

„We wszystkich zdarzeniach powinniśmy widzieć rękę Boga, który nas prowadzi”.

„To opieka Bożej Opatrzności sprawia, że w każdym momencie życia, w jakim się człowiek znajdzie, można korzystać ze środków dobroci i miłosierdzia Bożego, jakie On podaje każdemu z nas”.

„Opatrzność ma swoje plany... Bóg stworzył świat i wie lepiej od nas, jak nim rządzić”.

„Bóg nie dopuszcza, aby nas kuszono nad siły i na ratunek zawsze pospieszyć gotów; trzeba Go tylko wzywać”.

VI. Cytaty:

„Modlitwa jest przede wszystkim sprawą serca i wymianą myśli i uczuć między Bogiem i nami”.

„Chcąc mówić z Bogiem, nie szukajcie ni pięknych myśli, ani nadzwyczajnych rozczulań. Mówcie z Nim po prostu i z pełności serca. Pan Bóg nie potrzebuje ani naszych pochlebstw, ani przyrzeczeń, na które zdobywacie się z wysiłkiem. On chce tylko serc waszych”.

„Masz być żołnierzem Jezusa Chrystusa; nie żołnierzem, który szuka swojej przyjemności, lecz żołnierzem wiernym takiego Króla, który w pracy, w utrudzeniu, w cierpieniach przebył żywot swój”.

Św. Rafał musiał zmierzyć się z wieloma trudnymi sytuacjami, a ponieważ podobne doświadczenia ma każdy człowiek, dlatego możemy potraktować św. Rafała Kalinowskiego jako wzór, przykład do naśladowania i mieć w nim wsparcie.

ZADANIE ułożyć

MODLITWĘ ZA WSTAWIENNICTWEM

św. RAFAŁA

oraz przeczytać z katechizmu str. 31-33