1 czerwca 1981 roku Szkole Podstawowej nr 2 we Wronkach...

Z życia szkoły... rok szkolny 2013/2014 Strona 1

Od Redakcji

1 czerwca 1981 roku Szkole Podstawowej nr 2 we Wronkach nadano imię

Kornela Makuszynskiego i przyznano prawo posiadania sztandaru.

Oto akty nadania:


Czytelnicy piszą

Podczas tegorocznych przygotowań do Święta Szkoły odbywały się różne konkur-

sy. Każdy uczeń mógł wziąć udział w konkursie na wiersz o Patronie naszej szko-

ły. Przedstawiamy laureatów tego konkursu.

klasy I - III

Wiersz o Kornelu Makuszyńskim

Zwykły to dzień, czy niedziela

lubię czytać Kornela.

Gdy odwiedzam moją szkołę,

wita mnie kozioł Matołek.

Bardzo często w mojej klasie

awantura jest o Basię.

A w stołówce, proszę pana,

mieszka smok, co zawsze z rana,

zjada kozę lub banana.

A tu małpka Fiki- Miki

znów wyczynia swe wybryki.

A tu w szkolnej toalecie

Panna z mokrą głową

wyszła dzisiaj spod prysznica

chyba lewą nogą.

I miejsce Anna Okoniewska

kl. 3 a

Nasz Patron Kornel Makuszyński zapewne wiecie najbardziej kochał dzieci na świecie. Bajki pisał im, gdzie Fiki - Miki psota mała po Koziołku Matołku dreptała. W utworach swych kocha nas cały czas. Napiszmy mu piękny wiersz, żeby czuł, że z nami jest! Kornelówka nasza miła ciągle go wspomina. Tutaj apel, tam lektura, aby pamięć o Nim żyła.

II miejsce Anna Kowalska

kl. 2 c

Kochany Patron nasz

Kochany Patronie nasz wielką siłę w sobie masz. Zwiesz się Kornel Makuszyński, piszesz dzieciom wierszyki. Są one bardzo pouczające, a niekiedy rozbawiające. Kiedy czytam wiersze te, moja buzia śmiać się chce. Jestem dumna, że chodzę do szkoły, której Ty jesteś Patronem.

III miejsce

Weronika Śmigielska

kl. 2 b


Czytelnicy piszą

klasy IV - VI

Wiersz Jest taki wielki człowiek. Tak, to on Kornel Makuszyński To nasz patron jest od lat, zna nas wszystkich jak swój świat. Bo gdy rozmyśla jak łączyć rymy, wymyśla swój własny, cudowny świat. On nosi w sercu kartkę i pióro do notowania poezji. Bo gdy on widzi dzieci wesołe, to wiersze się piszą same. A kiedy przyjdzie, usiądzie i zacznie pisać o wierszu swym, lepiej nie wchodzić do jego pokoju i nie przeszkadzać w pisaniu tym.

I miejsce

Zofia Kozber

kl. 4 a

Nasz Patron Gdy za oknem słońce świeci, Kornel Makuszyński tworzy dla dzieci. Koziołek wędruje do Pacanowa, a autor pisze, jaka go spotka przygoda nowa. Kreował także "Awanturę o Basię" oraz przed-stawił Szatana w siódmej klasie. Za zasługi życia swego, dostał przywilej Patrona naszego. Na co dzień w sercach gości, każdy nam zazdrości. Najlepsza to wizytówka, a nasza szkoła to KORNELÓWKA

II miejsce

Jakub Wójcik

kl. 6 a

Kornel Makuszyński

Gdy zaczęłam chodzić do szkoły,

poznałam jej Patrona,

który pisał dla dzieci

w sposób bardzo wesoły.

Poznałam jego bajeczki

i opowieści -

miały fantazję i proste treści.

Mogłabym go słuchać i słuchać...

a wszystko mile wpada do ucha.

Jego książki omawialiśmy w klasie,

a najbardziej podobała mi się

"Awantura o Basię".

Jego Koziołeczek szukał Pacanowa

tak my,

uczniowie

szukamy wciąż od nowa,

swoich dróg życiowych,

by marzenia spełniać.

Kornel był pisarzem dużej mądrości,

Dlatego czytają go dzieci i ludzie dorośli.

III miejsce

Kamila Kamieniczna

kl. 6 b


Wywiad

Z Panią Krystyną Tomczak, która była dyrektorem w roku 1981, gdy Szkole nadano imię i

przyznano prawo posiadania sztandaru, rozmawia uczeń klasy II c Mikołaj Raś.

Była Pani dyrektorem, gdy szkoła otrzymała sztandar i nadano jej imię Kornela Makuszyń-

skiego. Kiedy powstał pomysł, by nasza szkoła przyjęła imię właśnie tego pisarza?

Rok przed nadaniem imienia, czyli w 1980 roku pierwsza propozycja, nad którą pra-

cowała szkoła dotyczyła nazwy Bohaterskich dzieci polskich . Jest to bohater zbioro-

wy. Szkoły nie mogły przyjąć takiego imienia. Rozpoczęliśmy poznawać życiorys i lite-

raturę pisarza dla dzieci Kornela Makuszyńskiego. Postać ta spodobała się dzieciom.

Proszę powiedzieć, jakie działania podejmowali uczniowie, nauczyciele i rodzice podczas przygotowań do tego wydarzenia?

Uczniowie czytali bajki, rysowali do nich ilustracje. Przygotowywali przedstawienia, w których byli aktorami. Pisali listy do kolegów z innych szkół, np. do Lipian, i Poznania. W salach powstały gazetki. Uczniowie zbierali pieniądze na sztandar: zbierali makula-turę i butelki, jeździli sadzić las i zbierać ziemniaki. Nauczyciele zachęcali do udziału w konkursach, uczyli wierszy i piosenek napisanych przez Makuszyńskiego. Tworzyli wy-stawy i scenariusze inscenizacji, na które zapraszali uczniów innych klas i rodziców. Upiększali sale lekcyjne. Spisali historię szkoły. Rodzice remontowali szko-łę i boisko szkolne. Wykonali nagłośnienie szkoły i boiska. Ze Starogardu Gdańskiego przywieźli sztandar, bo tam był haftowany. Przygotowali uroczyste przyjęcie dla gości i nauczycieli.

Jak ocenia Pani pracę wychowawczą szkoły związaną z Patronem? Czy godnie podtrzymujemy tradycje?

Cieszę się, że tradycje przetrwały 33 lata. Klasy pierwsze ósmego stycznia, w urodziny Patrona, zostają Kornelowcami i zjadają urodzinowy tort. Klasy starsze przygotowują przedstawienia - jest radośnie i wesoło. Podobnie w rocznicę nadania imienia. Pięknie śpiewacie, tańczycie, zamieniacie się w bohaterów bajek i powieści Kornela Maku-szyńskiego. Bardzo mi sie to podoba, za co Wam dziękuję!

Czy imię nadane szkole ma wpływ na jej wizerunek?

Patron przez literaturę pokazuje, jak należy postępować. Szkoła ma drogowskazy: ra-dość i pogoda, współpraca i pomoc, zrozumienie, wsparcie i życzliwość oraz uśmiech. One wyróżniają naszą szkołę.


Była Pani założycielką Kręgu Przyjaciół Kornela Makuszyńskiego. Chętnie dowiemy się, w jakim celu powstał Krąg i jakie szkoły do niego należały.

Chcieliśmy być razem z innymi szkołami Kornela Makuszyńskiego, współpracować ze sobą, wymieniać doświadczenia, wzbogacać obrzędy i zwyczaje, pielęgnować trady-cje. 22 kwietnia 1988 roku, w dniu założenia Kręgu było siedemnaście szkół

- dokument udostępniony przez Krystynę Tomczak


Spotkanie ze sztuką

"Reprodukcja obrazu w przeciwieństwie do kopii nie ma na celu udawania ory-

ginału. Może ona różnić się od wzorca zarówno techniką wykonania, rozmiara-

mi jak i innymi istotnymi cechami charakterystycznymi. Z oryginalnym dziełem

łączy ją przede wszystkim temat."

Poniżej przedstawiamy reprodukcje portretu Kornela Makuszyńskiego wyko-

nane przez uczniów klasy I c

Pola Frąckowiak

Nicola Plich

Emilia Stróżyna

Aleksandra Frankowska

Karolina Radziszewska

Antoni Jankowski


Emilia Batura

Mateusz Chudziak

Jessica Budziszewska

Jakub Grolewski

Maja Koput

Julia Marciniak

Kamil Adamczyk

Julia Wawrzyniak

Jagoda Sobalik


Z kart szkolnych kronik

Do tradycji szkoły należą lekcje ze sztandarem. Przedstawiamy zdjęcia z takiej

lekcji przeprowadzonej w 1988 roku.


Warto przeczytać, warto obejrzeć

W szkolnej bibliotece w maju pojawiła się świetna książka o Kornelu Maku-

szyńskim. Chcemy Wam ją polecić.

Autorka wraz z młodym czytelnikiem zaglą-da do rodzinnego domu państwa Makuszyń-skich, do egzotycznej dziś szkolnej izby, od-wiedza miejsca beztroskich zabaw z rówie-śnikami, prowadzi do Burbiszek, gdzie pisarz przeżył swoją wielką miłość, do Warszawy i Zakopanego... Na plan pierwszy wysuwają się zawsze spotkania z różnymi osobami, np. z panem Marianem Walentynowiczem, twórcą wizerunku Koziołka Matołka, z ma-łym urwisem Stasiem Marusarzem i jego siostrą Heleną, która jako pierwsza dziew-czynka, z czerwonymi kokardkami w warko-czach, startowała w zawodach narciarskich (pisarz był fundatorem nart dla uzdolnionej młodzieży z Podhala.

(z rec. Prof. UW G. Leszczyńskiego).

"Słońcem na papierze” to publikacja, która przybliża najmłodszym sylwetkę

Kornela Makuszyńskiego i umożliwia zbudowanie więzi małych odbiorców

z „ich” autorem – Czerwińska-Rydel potrafi obudzić zainteresowanie twórcą

i sprawić, by zaistniał on w wyobraźni dzieci jako prawdziwy człowiek. Jej

książka jest prosta i przepełniona uśmiechem – to sprawi, że mali odbiorcy po-

winni do niej chętnie sięgać. „Słońcem na papierze” może również we fragmen-

tach uzupełniać program szkolny – ale mimo nastawienia na konkret i formę

nietypowej biografii daje się również odczytywać jako zbiór ciekawostek

o uwielbianym autorze. „Słońcem na papierze” to książka pisana z myślą o naj-

młodszych – tak powinno się przygotowywać biografie, z którymi mają zapo-

znawać się dzieci.

Autor Izabela Mikrut

http://tu-czytam.blogspot.com


Prawdziwe, ale rzadko publikowane informacje

Kornel Makuszyński miał poczucie humoru, kochał książki i teatr, dowcip-

kował, ale przede wszystkim kochał i rozumiał dzieci, czego nie można po-

wiedzieć o wszystkich dorosłych.

Podajemy kilka faktów z jego życia:

Za napisanie złośliwego wierszyka o swoim księdzu, który uczył w gimna-

zjum, Kornel został wyrzucony w I klasie Gimnazjum w Stryju.

Za pojedynek na pistolety o ukochaną, został wyrzucony w II klasie Gimna-

zjum w Przemyślu.

Gdy Kornel miał 14 lat w IV klasie gimnazjalnej, po raz pierwszy zobaczył

Henryka Sienkiewicza i na jego cześć napisał wiersz, który został po raz

pierwszy wydrukowany w gazecie dla młodzieży szkolnej.

Młody K. Makuszyński często nie jadł, by móc kupić bilety do teatru. Na

jedno z przedstawień poszedł aż 34 razy.

Książki Makuszyńskiego mogą czytać dzieci po rosyjsku, czesku, angielsku,

francusku, węgiersku, hebrajsku, litewsku i ormiańsku.

Miał dwie żony.

Pisarz zbierał pieniądze i kupował narty biednym dzieciom, pod warunkiem,

że dobrze się uczyły.

Na pogrzebie pisarza było mnóstwo dzieci, które przyniosły białe róże.

1 czerwca 1981 roku Szkole Podstawowej nr 2 we Wronkach...

Documents

Transcript of 1 czerwca 1981 roku Szkole Podstawowej nr 2 we Wronkach...