1. Charakterystyka wyspy - Przewodnik z mapą po Grecji i … · spowodowało, że stała się...

zwiedzo-maniacy.pl 2

1. Charakterystyka wyspy

1.1. Opieka nad wyspą

Tu narodziła się bogini Hera, jako trzecia córka Kronosa i Rei, i jako

siostra Zeusa. Także tu, na wyspie Samos, a dokładnie w Heraionie,

spotykała się najpierw potajemnie, później jako żona Zeusa. Niestety,

miłość okazała się bardzo nieszczęśliwa, Zeus nie był wiernym mężem.

Całe dorosłe życie Hery znane jest jako samotne wyczekiwanie męża i

knowania przeciwko nowym jego kochankom. Niemniej jednak, Hera

została uosobieniem bogini cnoty małżeńskiej. Wyspa doceniła boginię

jako wierną małżonkę. Mieszkańcy, w 570 r. p.n.e. rozpoczęli dla niej

budowę świątyni. Niestety, jeszcze w tym samym stuleciu, Persowie

podpalili budowlę. W 525 r. p.n.e., gdy władzę nad wyspą przypisał sobie

tyran Polikrates, wybudował świątynię, jakiej świat w tamtych czasach

nie widział. Rozmiarem czterokrotnie przewyższała Partenon na

Akropolu. Niestety, do dzisiejszych czasów niewiele zostało, tak

naprawdę połowa jednej kolumny, jednak warto pochylić głowę nad

wspaniałością budowli w tamtejszych czasach. Świadczy to wszakże o

potencjale wyspy i hierarchii bogów greckich.

1.2. Wybitne osoby

Pitagoras

Każdy, od szkoły podstawowej (a może gimnazjum?), zna to

nazwisko i twierdzenie, którego jest on autorem. Nie można więc tu

przyjechać i nie poświęcić mu chwilki uwagi.

Pitagoras urodził się około 580 r. p.n.e. różne źródła podają różne

daty. Mając 18 lat wygrał igrzyska olimpijskie w walce w pięści. Choć był

wysportowany, przyszłość wiązał z nauką, a właściwie jej zdobywaniem.

Dlatego będąc jeszcze bardzo młodym człowiekiem, wyjechał do Miletu,

by pobierać nauki u Talesa, słynnego mędrca. Zabawił tam około dwóch

lat, gdyż zapragnął zgłębiać wiedzę egipskich kapłanów. Pitagoras

pierwszy raz użył określenia "filozof", gdyż jak twierdził; "w Egipcie żyją

mędrcy, ja jestem tylko filozofem, czyli miłośnikiem mądrości".

Niestety, gdy przebywał w kraju nad Nilem, został wzięty przez


Persów do niewoli i wywieziony do Mezopotamii. Tam, przez 12 lat,

przyswajał wiedzę babilońskich mędrców.

jaskinia, w której ukrywał się Pitagoras

Po około 40 latach wrócił na Samos. Niestety szybko popadł w

konflikt z panującym wtedy tyranem, Polikratesem. Musiał się ukrywać

gdyż wydano na niego wyrok śmierci. Kryjówką, wg wielu źródeł, była

jaskinia niedaleko obecnej miejscowości Marathokambos. Pustelnicze

życie w samotności nie służyło mu za bardzo. Wyjechał więc na południe

Włoch, gdzie w Krotonie założył Szkołę Pitagorejską. Nie była to szkoła do

której każdy mógł przynależeć. Uczniów obowiązywał nakaz zachowania

całkowitej tajemnicy. Aby zostać członkiem trzeba było wyrzec się swych

dóbr i oddać je na cele szkoły.

Szkoła nie tylko uczyła, ale i kształtowała światopogląd.

Pitagorejczycy byli wegetarianami, uznawali, że człowiek składa się z ciała

i duszy, wierzyli w metepsychozę a metodą oczyszczenia ciała jest nauka.

On sam twierdził, że potrafi wymienić imiona tych, których ciałem był

przed życiem obecnym. I faktycznie często je wymieniał.

Najciekawsze odkrycia matematyczne Szkoły to:

słynne twierdzenie Pitagorasa,

zdefiniowali elipsę, parabolę i hiperbolę,

klasyfikacja liczb, np. na parzyste i nieparzyste, wymierne i

niewymierne,

10 nazwali arcy-czwórką, gdyż kształtuje trójkąt równoboczny o

boku 4, w środku którego jest 10 punkt.


Szkołę zniszczył pożar. Twierdzi się, że jeden z bardzo bogatych

kandydatów, któremu wielokrotnie odmówiono przyjęcia, zemścił się w

ten sposób.

Zmarł w wieku .... około 80 lub 104 lat. Różne podania różnie to

ujmują. Faktem jest jednak, że na wyspę Samos nigdy już nie wrócił.

Polikrates

Polikrates był tyranem gdyż zdobył władzę niezgodnie z prawem.

Rządy takie nazywa się tyranią.

Był samijskim arystokratą. W 537 r. p.n.e., w czasie obchodów świąt

Hery, przejął władzę. Ponieważ było to nagłe i niespodziewane, udało mu

się osiągnąć cel dzięki piętnastu hoplitom (ciężkozbrojni piechurzy) i

dwóm braciom.

Choć jego rządy pełne są grabieży a on sam zbił ogromny majątek w

czasie władania wyspą, to trzeba przyznać mu kilka zasług. Pod jego

rządami Samos stała się potęgą w basenie morza egejskiego. Pokonał

Lesbos i Milet. Sam otaczał się poetami i uczonymi. To on zbudował

ogromną świątynię na cześć Hery, oraz falochron w Phitagorion, który do

dziś można podziwiać. Sprowadził architekta Eupalinosa by wybudował

tunel doprowadzający wodę do miasta.

Zawarł sojusz z faraonem Amasisem, któremu wysłał swych

żołnierzy. Ci jednak w drodze zbuntowali się i stworzyli opozycję przeciw

władcy. Wezwali na pomoc Spartan i Koryntian i razem przez 40 dni

oblegali mury Samos. W końcu Polikrates musiał ustąpić i oddać władzę.

Co więcej został podstępnie zabity, w 522 r. p.n.e., przez ukrzyżowanie,

przez perskiego namiestnika, Orojtesa.

Epikur

Urodził się na Samos w 341 r. p.n.e. W wieku 18 lat wyjechał do Aten

odbyć dwu - letnią służbę wojskową. Po jej zakończeniu wrócił do

rodziny. Studiował i sam nauczał. Jego nauki jednak powodowały

zamieszki, został więc wydalony z miasta. W 306 r. p.n.e. wrócił do Aten,

gdzie założył szkołę zwaną Ogrodem. Nigdy się nie ożenił. Zmarł na

kamicę nerkową w wieku 72 lat.

Epikur wyznawał zasadę, że szczęście wiąże się z przyjemnością.


Twierdził, że nie warto oddawać się namiętnościom i oddaniem, gdyż za

nią płaci się wysoką cenę, lepsza jest umiarkowana przyjaźń.

Także, że to, co dobre, należy się nam i warto oddawać się

przyjemnościom cielesnym.

Jego słynne stwierdzenie brzmi: "Śmierć, najstraszniejsze z nieszczęść,

wcale nas nie dotyczy, bo gdy my istniejemy, śmierć jest nieobecna, a gdy

tylko śmierć się pojawi, wtedy nas już nie ma".

1.3. Historia wyspy

Pierwsze kolonie greckie sięgają 2.500 r. p.n.e. Ale dopiero około

700 r. p.n.e. zakończyła się era królewska a władzę przejęła miejscowa

arystokracja. Wyspa rozpoczęła istny rozkwit.

W 537 r. p.n.e. siłą władzę przejął Polikrates. I choć przyniosło mu to

ogromny majątek a czasy te zalicza się do tyranii, przyniósł wyspie sławę i

uczynił z niej potęgę na skalę całego morza egejskiego. Zbudował

ogromną świątynię na cześć Hery, oraz falochron w Phitagorio, który do

dziś można podziwiać. Sprowadził architekta Eupalinosa by wybudował

tunel. Skonstruował nowy typ okrętów, zwanych samiana, na 50 wioseł,

które czyniły wyspę niepokonaną. Polikrates został podstępnie

zamordowany w 522 r. p.n.e. przez Persów. Ci okupowali Samos do czasu

bitwy pod Salaminą. Zwycięskie Ateny wprowadziły ustrój

demokratyczny. Niestety, w kolejnych latach władzę przejmowało Rzym,

Bizancjum z najazdami Gotów, Hunów, Piratów. Był to bardzo ciężki okres

dla wyspy a szczególnie dla ludności. W XIII w. najazd Turków rozpoczął

długą okupację.

XV w. przyniósł katastrofę dla całej wyspy. Trzęsienie ziemi

spowodowało, że stała się całkowicie bezludna przez okres 100 lat. Gdy

wspomnienie po tej tragedii zaczęło cichnąć, Turcy przypomnieli sobie o

Samos. Przywileje dla chrześcijan zaowocowały napływem Greków.

Ci jednak nie pogodzili się z okupacją. 6. VIII. 1824 r. Turcy opuścili wyspę.

Zasługę przypisano bohaterowi powstania Licourgos Logothetes. Nie

odzyskano całkowicie autonomii greckiej, gdyż międzynarodowy arbitraż

w 1830 r. przyznał wyspę Turcji. Dopiero w 1912 r. została włączona do

Grecji.


2. Pobyt

2.1. Telefon i Internet

Jedną z pierwszych spraw, które warto załatwić zaraz po przyjeździe,

to zakup Internetu. Nawet jeśli hotel zapewnia bezpłatne wi-fi, to jednak

wciąż brak poza jego terenem. Na mapie naniesione są punkty sprzedaży

od czterech dostawców działających na wyspie, oraz linki z ofertami. W

czerwcu zmienia się roaming, więc ceny mogą zaraz być nieaktualne.

2.2. Przemieszczanie się

Komunikacja miejska oczywiście działa. Jest to najtańszy sposób

podróżowania. Autobus nie zawiezie jednak wszędzie. Trzeba liczyć się

też z tym, że Grecy nie są zbyt punktualni. Może być tak, że któryś kurs

wypadnie a wy zdenerwowani będziecie czekać w upale. Dlatego

najlepszym środkiem komunikacji jest samochód. Dobrze by kierowca nie

był początkującym, gdyż poza głównymi drogami, można trafić na drogę

szutrową, stromą i z ostrymi zakrętami.

W okresie jesienno - zimowym padają tu ulewne deszcze,

dlatego można spodziewać się podobnych obsunięć drogi.


3. Samos / Vathi

Nazwa stolicy jest taka sama jak nazwa wyspy.

Wzdłuż nabrzeża ciągnie się bardzo sympatyczny bulwar, warty spacerów.

Przyjemnie jest zagubić się w gąszczu krzyżujących się uliczek pełnych barów i

sklepików. Niestety, otwarte są do 11:00 by później były otwarte późnym

popołudniem. Często zamykane dobrze po północy. Kupić tu można

dosłownie wszystko. W centralnej części znajduje się plac z lwem i jedną z

niewielu palm na wyspie. Na południe od nabrzeża, idąc w górę, znajduje się

stara dzielnica miasta, Ano Vathi. Jest tu sieć wąskich, bardzo klimatycznych

uliczek.

3.1. Muzeum Archeologiczne w Samos

otwarte od wtorku do niedzieli w godz. 8:00 ÷ 15:00

w poniedziałki muzeum zamknięte

cena biletu: 4 € - bilet normalny

2 € - bilet ulgowy

pakiet biletowy: 13 € - normalny

7 € - ulgowy

pakiet ważny jest przez 3 dni, obejmuje: Tunel z Eupalinos,

Heraion,

Muzeum Archeologiczne w Samos,

Muzeum Archeologiczne z Pythagoreion

zamknięte w dni: 1.I., 6.III., 21.III., 18.IV., 1.V., 18.V., 25-26.XIII., 28.X., niedziela

wielkanocna, ostatni weekend września, każda niedziela od 1.XI. do 31.III.


W dwóch pawilonach zgromadzono

tu wiele ciekawych eksponatów, m.in.

posągi, ceramikę, przedmioty kultu,

nagrobki, sarkofagi. Dumą muzeum jest

potężny Kouros z 580 r. p.n.e.

Odnaleziony na terenie świątyni Hery,

przedstawia młodego mężczyznę,

prawdopodobnie Apollina.

Wybudowano mu specjalne

pomieszczenie, gdyż kamienny kolos

mierzy 5,5 m. Posąg stylem wykonania

przypomina sztukę Egipską i nie jest to

przypadkowe. Samos bowiem w czasach

archaicznych mocno kontaktowało się z

krajem faraonów.

3.2. Muzeum wina

otwarte od poniedziałku do soboty w godz. 108:00 ÷ 17:30

w niedzielę muzeum zamknięte




Samos od czasów starożytnych słynie z wyrobu win. Okazuje się, że wyspa

stworzyła dogodne warunki do uprawy słodkich winogron, zwanych

Moschato Aspro lub moschoudi. Z ich białych ziaren produkuje się wino

muskat.

Muzeum otwarto w 2005r., można tu zapoznać sie z tajnikami wyrobu

wina. Można też degustować do woli i zakupić trunek. Właściwie jest to

obowiązek, gdyż tutejsze wino eksportowane jest na cały świat. Nigdzie

nie są sprzedawana w tak dobrej cenie jak tu. A smak wina Samos jest

niepowtarzalny.


w muzeum wina można degustować do woli

4. Pythagorion

Wprawdzie my tego nie widzimy, ale trzeba mieć świadomość,

że współczesne miasto stoi na ruinach starożytnego.

Jest to urokliwe miasto portowe.

Falochron, z surowych bloków skalnych,

sięga czasów Polikratesa, a więc VI w.

p.n.e. Jest największym portem z czasów

starożytnych w basenie morza

śródziemnego! Współczesny zbudowany

jest na antycznym. Port przyciąga

mnóstwo jachtów i stateczków. Jest to

miejsce dobrze znane turystom. Wokół

brzegu są bary, tawerny i sklepiki z

pamiątkami.

Tu urodził się słynny matematyk,

Pitagoras.

Miasto postawiło mu pomnik, który

tworzy trójkąt prostokątny. Nawiązuje w

ten sposób do twierdzenia, dzięki

któremu filozof zdobył sławę trwającą do dziś.


4.1. Zamek Lykourgos

Lykourgos Logothetis to bohater wyspy. Postawił 400 metrowy mur z

wieżami i zamkiem do obrony przed Turkami. Do jego budowy wykorzystano

pozostałości starożytne. Zamek był siedzibą rewolucji, w czasie powstania

odegrał szczególną rolę. Powstańcowi przypisuje się wypędzenie najeźdźcy

6.VIII.1824 r., w dniu Przemienienia Pańskiego.

Na pamiątkę i w ramach wdzięczności postawiono tu kościół

Metamorfosis, czyli Przemienienia Pańskiego. A bohater ma swój pomnik na

placu przed świątynią. Rozpościera się stąd ładny widok na morze i pobliskie

lotnisko. Zawsze ktoś stoi tu i wyczekuje samolotu by móc go sfilmować.

Przed kościołem zachowały się pozostałości kościoła

wczesnochrześcijańskiego.

zamek Lykourgos i kościół Metamorfosis

4.2. Muzeum Archeologiczne w Pythagorion

otwarte wtorek ÷ niedziela godz. 8:00 ÷ 15:00 w okresie 1.IV. ÷ 31.X.





7 € - ulgowy


Heraion,






W 2010 r. Muzeum zdobyło nową siedzibę, w samym centrum

miasta. Wystawa obejmuje, poukładane chronologicznie i tematycznie

różne aspekty życia tutejszych przodków. Obejmuje okres od czasu

neolitu, a więc czwartego tysiąclecia p.n.e. do czasów późnej

starożytności, a więc VII w. n.e. W sumie około 3.000 pozycji

Wśród eksponatów znajdują się:

- posąg ojca Polikatesa z 540 r. p.n.e., który został poświęcony Herze

jako podziękowanie za bogactwo,

- marmurowy sarkofag świątynny z VI w. p.n.e.,

- popiersia cesarzy rzymskich; Augusta i Klaudiusza.

marmurowy sarkofag świątynny z VI w. p.n.e.

Wykopaliska archeologiczne można oglądać na zewnątrz. Przejścia nad ruinami

pozwalają oglądać z bliska pozostałości miasta z czasów starożytnych.


5. Wokół Pythagorion

Górę Kastro, w której Eupalinos wydrążył tunel, Polikrates otoczył murem

długości 6 km, który podczas oblężenia, w 439 r. p.n.e., prawie całkowicie

został zburzony przez Ateńczyków. Pozostała jedynie część bramy (1 brama z

12) w pobliżu jeziora Gilfady. Zbiornik powstał na skutek zamulenia wejścia

do starożytnego portu. Jest tu kilka miejsc które bez wględnie należy

odwiedzić.

5.1. Tunel Eupalinosa






7 € - ulgowy


Heraion,





Za czasów panowania Peryklesa, a więc w VI w. p.n.e., w Pythagorion

brakowało wody źródlanej. Władca postanowił poprowadzić wodę źródlaną

ze źródła Agiades podziemnym akweduktem. Tunel miał być poprowadzony

przez górę Kastro o wysokości 237 m n.p.m. W tym celu sprowadził na wyspę

Eupalinosa z Megary (Attyka zachodnia). Ten, mając do pomocy niewolników

z wyspy Lesbos, zaczął drążyć tunel poziomy z dwóch przeciwległych stron.

Oba tunele miały spotkać się w połowie drogi. Po 10 latach prac okazało się,

że w obliczeniach wystąpił błąd. Nitki góro - otworu minęły się o 1 metr, przy

długości całego tunelu 1036 m. Dziś byłby to błąd nie do wybaczenia. Jednak

o tunelu Eupalinosa mówi się, że jest to szczyt techniki, inżynierii budowlanej

i wyliczeń matematycznych. Budowniczego nazwano pierwszym architektem.

Oba nitki tunelu oczywiście połączono łącznikiem skręcającym pod kątem

90o . Tunel ma 1 m szerokości i 1,75 m wysokości. Dno stanowi rów, którym


płynęła woda. W czasach bizantyjskich został porzucony, dopiero w 1882 r.

ponownie go odkopano.

tunel Eupalinosa wybudowany w VI w. p.n.e.

5.2. Teatr antyczny

W bliskiej odległości od tunelu znajduje się antyczny teatr na którym do

dziś odbywają się koncerty.

5.3. Klasztor Panagia Spiliani

na wysokości 125 m n.p.m., na zboczu góry Kastro,

znajduje się monastyr Agios Georgios


Śnieżnobiałe zabudowania klasztorne kryją ciekawą historię. Kościelny

dziedziniec prowadzi do obszernej groty. W czasach okupacji rzymskiej była

to siedziba wieszczki Fryto. W czasach okupacji tureckiej, ukrywały się tu

kobiety z dziećmi. Niektóre doniesienia twierdzą także, że tu ukrywał się

Pitagoras przed Polikratesem, gdy popadł w konflikt z władcą - tyranem.

wejście do groty

W jaskini, na końcu długiego korytarza, jest mała kapliczka poświęcona

Wniebowzięciu Najświętszej Marii Panny. Znajduje się tam ikona z zatartym

wizerunkiem Matki Bożej, z którą wiąże się ciekawa legenda. Ikona została

skradziona. W trakcie rejsu przez Morze Śródziemne, przy przeładunku, obraz

wpadł do morza. Uderzając o dno, rozbił się na pięć kawałków. W kolejnych

latach, woda zwracała kawałki ikony właśnie na wyspę Samos. Co więcej tak,

by ci, którzy je znajdują, umieli połączyć w całość.

kapliczka Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny


5.4. Łaźnie rzymskie

W okresie okupacji rzymskiej, a więc od 84 r. p.n.e., najeźdźcy budowali

własne budowle. Potężne i bogate łaźnie, powstałe dla przyjemności,

wybudowane zostały także tutaj. Do dzisiaj pozostało bardzo niewiele i

trzeba by się mocno natrudzić by dociec ich kształtu. Niestety, ponieważ

wyspa nie dostała certyfikatu na udostępnianie turystom, są zamknięte.

Podziwiać je można tylko przez płot.

ruiny łaźni rzymskich

6. Muzeum Historii Naturalnej

W miejscowości Mitilini znajduje się Muzeum Historii Naturalnej. Jest o

tyle ciekawe, że na wyspie odkryto szczątki zwierzęce sięgające aż 73 mln lat.

Są tu minerały, skamienieliny, wypchane zwierzęta, historyczne stroje i księgi.

Są tu też kości Samotheriosa, trójpalczastego konika, praprzodka dzisiejszych

zwierząt, a które żyły właśnie na wyspie Samos.

skamienielina


7. Heraion






7 € - ulgowy


Heraion,





Zgodnie z grecką mitologią tu, nad pobliską rzeką, urodziła się bogini Hera.

Także tutaj potajemnie spotykała się ze swoim bratem, Zeusem by go

poślubić. Miesiąc miodowy, na wyspie Samos, podobno trwał 300 lat. Nie

była to jednak szczęśliwa miłość, gdyż małżonek był bardzo łasy na wdzięki

zarówno bogiń i śmiertelniczek. Hera znana jest jako żona, która albo

wyczekiwała męża, albo knuła jak się zemścić na Zeusie lub jego kochankach.

Nie mniej jednak wyspa Samos doceniła boginię jako wierną żonę. Już w VIII

w. p.n.e. powstała tu świątynia ku jej czci. Niestety, zarówno ta budowla, jak i

dwie następne, zostały zburzone podczas najazdów Persów.

Hera była czczona nie tylko przez Greków. Są dowody świadczące, że

jeszcze przed Grekami, uważano ją za naturę i boginię płodności.

Tłumaczyłoby to wybór miejsca świątyni. Teren jest podmokły, a więc trudny

do posadowienia ciężkich bloków kamiennych. Jednak gleba świadczy też o

życiodajnym terenie. Znaleziono tu kości słoniowe i gliniane maki i owoce

granatu, które były symbolem płodności.

Najsłynniejsza i najokazalsza świątynia powstała za czasów panowania

Polikratesa. Słynni, w tamtejszych czasach, architekci Rojkos i Teodoros

wybudowali świątynię o wymiarach 108 x 55 [m], a ponieważ dodali

dodatkowy rząd okalających budowlę kolumn, stworzyli pierwszy na świecie

dipteros. Była to największa, w antycznej Grecji, świątynia, czterokrotnie

większa od słynnego Partenonu w Atenach.

Nie zachowały się żadne dokumenty mówiące o kulcie Hery.


Niestety burzliwe losy Samos nie pozwoliły nawet dokończyć budowli.

Liczne pożary, wojny, trzęsienia ziemi spowodowały, że dziś z całej świetności

pozostała połowa jednej kolumny, złożonej z 13, nałożonych na siebie,

bębnów.

pozostałości po świątyni Hery

Heraion to nie sama światynia ku jej czci. To kompleks wielu budowli,

które powstawały w różnym czasie.

Z miasta, do świątyni, prowadziła święta droga, którędy szła procesja w

trakcie świąt ku czci Hery. W czasach panowania Imperium Rzymskiego

została wybrukowana. Ponieważ cały kompleks jest blisko morza, na obchody

świąt, przybywali tu mieszkańcy okolicznych wysp i miejscowości na wyspie.

Z pozostałych budowli pozostało do dziś morze kamieni.

W wyobrażeniu sobie ogromu przedsięwzięcia pomaga plan

znajdujący się na obszarze Herajon


8. Klasztor Megalis Panagias

otwarte w godz. 10:00 ÷ 13:00 i 17:30 ÷ 20:00

widok na klasztor

Klasztor został założony w 1586 r. Podobno został zbudowany na

pozostałościach starożytnej świątyni Artemidy (bogini łowów). Jest drugim co

do wieku klasztorów na wyspie. Jest jednym z najcenniejszych zabytków

wyspy. Przechowywane są tu cenne przedmioty liturgiczne. Szczególną

uwagę zwracają najstarsze na wyspie freski wewnątrz obiektów sakralnych.

Jest to bardzo sympatyczne, warte poświęcenia chwili, miejsce. Można się

tu całkowicie wyciszyć. Przy ogromnym letnim upale, kościelne zabudowania,

dają odpoczynek. Przy wejściu na teren klasztorny, rozwieszone są spódniczki

dla zakrycia nagich nóg. Osoby, którym jest to nie w smak, powinny wcześniej

przewidzieć, ze w miejscu sakralnym należy zachować skromność w ubraniu i

zakryć nogi i ramiona.

w monastyrze są najstarsze na wyspie freski ścienne


9. Jaskinia Pitagorasa

Wykute w skale schody, pomalowane na biały kolor, prowadzą do jaskini w

której prawdopodobnie ukrywał się Pitagoras. Popadł on bowiem w konflikt

z Polikratesem w 532 r. p.n.e. i była na niego wydana kara śmierci.

Sama grota natomiast nie jest miłym miejscem. Jest tam ciemno i bardzo

wilgotno. Trudno wyobrazić sobie, że ktoś mógł tu mieszkać przez kilka

miesięcy. Nawet piękny widok rozpościerający się na otaczający masyw

górski nie rekompensuje niemiłego wrażenia osamotnienia i pustki.

wejście do jaskini Pitagorasa

Wejście jest bezpłatne i w żaden sposób nie zamykane na noc. Jednak nie

jest wskazane przyjeżdżanie tu późnym wieczorem. Do miejsca prowadzi

droga szutrowa, jednokierunkowa. Zawsze zastanawiam się jak wygląda

mijanka, w momencie gdy natknie się na samochód z naprzeciwka. W

obawie przed podobną sytuacją, zostawiliśmy samochód 2 km wcześniej.

Jednak spacer w ogromnym upale na całkowicie odkrytej przestrzeni jest nie

lada wyzwaniem. Bez wględnie trzeba zaopatrzyć się w wodę i nakryć

głowę.


W pubie, u podnóża góry z grotą, ukazane jest jego najznakomitsze odkrycie

Sa tam też przykazania Pitagorasa.

Warto tam chwilę odpocząć gdyż ceny są nieprzyzwoicie niskie.


10. Wodospad Potami

Czas zaplanowany na zobaczenie wodospadu będzie odpoczynkiem od

upału i zwiedzania, z małym wyjątkiem, ale o tym za chwilę.

Samochód trzeba zostawić w pobliżu znaku

Samochód (współrzędne nawigacyjne podane są na mapce Samos) trzeba

zostawić w pobliżu znaku na zdjęciu powyżej. Dalej jest kilkunasto-

minutowy spacer leśną dróżką. Świeże i bardzo czyste powietrze dodaje sił

w tej przyjemnej wędrówce. Tym bardziej, że strumyk z częstymi przejściami

po drewnianych kładkach, duże dziuple, w których można się wręcz

schować czy na nie wspiąć, uprzyjemnia ten czas.

Zaraz na początku leśnej dróżki jest istna perełka na wyspie,

mały kościółek Metamorfosis, zbudowany w XI w.


ostatni odcinek drogi trzeba przejść w stroju kapilowym

11. Monastyr Panagia Vrondianis

Klasztor Panagia Vrondianis powstał w XVI w. Jest najstarszym na wyspie

obiektem chrześcijańskim. Surowe mury nadają miejscu tajemniczości i

powagi. Podziwiać tu można piękne ikony.

Przyjeżdżając tu należy pamiętać o stosownym stroju.

teren klasztorny


skarbem klasztoru są bizantyjskie ikony

12. Antyczne kopalnie

Wyspa obfituje wręcz w jaskinie drążone 3 tys. lat p.n.e. Prawdopodobnie

wydobywano tu materiał, który był wywożony do Egiptu. Tam

wykorzystywany do mumifikacji zwłok. Nie potwierdzono dokładnie, ale

przypuszcza się, że było to nitro i siarka. Kopalnie nie tworzą

przypadkowych pomieszczeń. Kolumny są tak rozstawione, by podtrzymać

całą górę. Miejscami jaskinie mają do 8 pięter. Całkowita głębokość sięga 70

metrów.

Podczas powstania greckiego w 1821 r. wydobywane stąd nitro

wykorzystywano do produkcji prochu.

jedna z kopalń


13. Plaże - najciekawsze zamieszczone są na mapie Samos

Papa Beach - moim zdaniem zasługuje na szczególne miejsce

Jest to plaża zasługująca na miejsce w przewodniku. Założona i

prowadzona przez rodzinę. Zasługuje na wyróżnienie za sposób jej

prowadzenia. Nigdy nie spotkałam się z tak życzliwymi właścicielami. Z

każdym, w barze, podyskutują, co zresztą udziela się klientom, którzy od

samego rana przesiadują tu tłumnie na pogawędkach. Każdy, na dzień dobry,

dostaje wodę w zmrożonej butelce, na wynos zresztą też. Sama plaża jest

fajnie urządzona, są tu jaskinie, pomosty, ciekawe figurki ze skałek.

plaża Papa Beach

1. Charakterystyka wyspy - Przewodnik z mapą po Grecji i … · spowodowało, że stała się...

Documents

Transcript of 1. Charakterystyka wyspy - Przewodnik z mapą po Grecji i … · spowodowało, że stała się...