Zdalne nauczanie 1.06- 5.06Poniedziałek

Dzień DzieckaDziś Święto wszystkich dzieci. Zapraszam Was do obejrzenia życzeń dla Was, które znajdują się na stronie szkoły. Ten dzień na pewno spędzicie z rodzicami w bardzo atrakcyjny sposób. Ja proponuję kilka aktywności , które umilą wam dzień.1. Na początek zapraszam Was do świetnej zabawy z rodzicami i rodzeństwem „Visual Musical Minds Bum Bim Biddy”.https://www.youtube.com/watch?v=aXZWgOf2lSAMyślenie wizualne to myślenie obrazami oraz symbolami. Gwarantuję, że nie będziecie się nudzić, a przy okazji poćwiczycie Waszą koncentrację i rozruszacie się trochę (będziemy klaskać, pstrykać i uderzać o swoje nogi – zgodnie z obrazkami )2. A teraz zabawy edukacyjne sówki Zosi . To zadania dla bystrzaków, czyli dla Was. Doskonałe zabawy ,które ćwiczą pamięć i spostrzegawczość. To również zabawa z liczeniem.https://www.youtube.com/watch?v=VxeMGmfxct4https://www.youtube.com/watch?v=k-keE_Vd-EEJak zwykle poradziliście sobie doskonale. Jeśli macie ochotę na więcej zapraszamy.Dla chętnych bystrzaków mam jeszcze łamigłówki sówki Zosi.https://www.youtube.com/watch?v=_UOw-oSrPvEhttps://www.youtube.com/watch?v=XOQOvgZqKeQ

3. ,DZIEŃ DZIECKA NA TANECZNIE I  SPORTOWO – ZABAWNIE I KOLOROWO” Zabawa taneczna przy piosenkach: „Tańcz, tańcz, tańcz”, „Taniec zygzaka”, „Taniec Mai”

https://www.youtube.com/watch?v=6BwHuwiknOs

https://www.youtube.com/watch?v=xm93WFJ7bNs

https://www.youtube.com/watch?v=UG-WU0ZbgK8

4. „5 zabaw z różnych stron świata”

Zapraszam Was teraz do skorzystaniaz zabaw z innych krajów. https://mamotoja.pl/7-zabaw-z-roznych-stron-swiata,eksperymenty-i-zabawy-artykul,8737,r1p1.html

1. PAKISTAN – Rangoli.

Ta egzotyczna zabawa polega na tworzeniu barwnych kompozycji-obrazów na ziemi lub asfalcie. Narysujcie dowolny kształt lub wzór, łatwy do wypełniania. Może to być np. jakiś duży kwiat, fantazyjny domek czy mandala. Teraz należy „pokolorować” obraz barwnymii niezwykłymi „wypełniaczami”: trawą, kamyczkami, płatkami kwiatów, listkami itp.

2. STANY ZJEDNOCZONE – Podchody

Za praojców tej zabawy uważa się powszechnie północnoamerykańskich Indian. Dzieciom sprawia ona największą frajdę wtedy, gdy rozgrywa się w lesie. Podchody polegają na tym, że ich uczestnicy dzielą się na dwie grupy (musi więc brać w nich udział więcej niż jeden dorosły) i jedna grupa dzieciaków wychodzi w teren wcześniej o jakieś pół godziny, po czym „ucieka”, zostawiając po drodze strzałki, ślady i zadania do rozwiązania (listy) dla przeciwników, czyli drugiej grupy, która musi ją dogonić.

3. GHANA – Pilolo!

W tym kraju wiele dzieci ma ograniczony dostęp do zabawek, ale maluchy wiedzą, jak się rozerwać i bez nich! Do Pilolo potrzeba kamyków (jeśli gra toczy się na trawie) lub monet (gdy gracie na podłożu pełnym kamyczków lub w domu). Na ziemi narysujcie linię lub połóżcie na dywanie sznurek. Wybierzcie spośród uczestników gry (musi ich być min. czterech) szefa. Będzie on dawał sygnał do startu i decydował, kto wygrał dany wyścig. Teraz gracze muszą się odwrócić tyłem do linii, a szef pochowa w trawie czy porozkłada na ziemi lub dywanie kamyczki (monety). Gdy szef da sygnał, gracze stają przodem do linii i na hasło „Pilolo!” zaczynają wyścig w poszukiwaniu kamyka czy monety. Kto pierwszy znajdziei najszybciej przybiegnie z powrotem za linię, dostaje od szefa jeden punkt. Szefem są wszyscy zawodnicy kolejno, zmienia się on

co wyścig. 

4. AUSTRALIA – Kwadraty

Zręcznościowa gra dla czterech uczestników, do której potrzebna jest piłka. Oto jej zasady: dorosły rysuje na ziemi (nie może to być wysoka trawa) spore kwadratowe pole i dzieli je na cztery równe części. Każdy z powstałych kwadratów musi mieć wielkość co najmniej 2×2 m. Gracze kolejno zajmują jedno takie pole – to ich „królestwa”. Dzieciaki podają sobie piłkę (ale tylko nogami lub ręką, nie wolno jej łapać!), odbijając ją do sąsiada. Zanim zostanie odbita, może dotknąć ziemi na kwadracie danego gracza tylko jeden raz. Jeśli zawodnik nie zdoła piłki po takim trafieniu w jego pole wybić, odpada. Wygrywa grę ten z malców, który zostanie na polu ostatni. Nazywa się go „królem kwadratów”.

5. HISZPANIA – Przeciąganie liny

Do zabawy wystarczą mocna lina lub gruby sznurek oraz nieduża chustka z materiału (np. bandanka). Chusteczkę zawiąż na supeł na samym środku liny. Podziel dzieci na dwie grupy (zawodników musi być co najmniej dwóch i najlepiej – parzysta liczba). Na ziemi narysuj linię. Każda z grup ma stanąć gęsiego po jej dwóch stronach, w odległości około dwóch kroków. Na twoje hasło „start” dzieciaki zaczynają ciągnąć linę, każda drużyna w swoją stronę. Wygrywają ci zawodnicy, którzy przeciągną chustkę na swoją stronę, za wytyczoną linię, np. o dwa kroki. Pamiętaj o nagrodach!

 6. „Skaczące Żabki” – gra zręcznościowa, którą możecie zrobić sami

Zapraszamy do zabawy ze skaczącymi żabkami! Nasza gra wymaga odrobiny zręczności i wytrwałości: czyje żabki jako pierwsze wskoczą do stawu ten wygrywa. Może stać się miłym upominkiem przygotowanym wspólnie przez rodziców i dzieci z okazji Dnia Dziecka.

https://ekodziecko.com/skaczace-zabki-gra-zrecznosciowa

 

Dyplom na Dzień Dziecka

https://mala275.blogspot.com/2017/05/dzien-dziecka-dyplomy.html

WSZYSTKIM DZIECIOM Z OKAZJI ICH ŚWIĘTA ŻYCZĘ DUŻO ZDROWIA, SZCZĘŚCIA, SPEŁNIENIA MARZEŃ ORAZ BEZTROSKIEJ ZABAWY I DUŻO UŚMIECHU!

Wtorek Piłka dla wszystkich 1.Ćwiczenia ruchowe.• Zabawa orientacyjno-porządkowa Różne powitania.Dzieci poruszają się po pokoju w rytmie wystukiwanym na bębenku lub innym instrumencie. Podczas przerwy w grze rodzic mówi, jakimi częściami ciała dziecko ma się przywitać z rodzicem, np.: − Witają się nasze kolana (plecy, łokcie, czoła…). Dźwięki bębenka są sygnałem doswobodnego poruszania się.• Ćwiczenia wyczucia ciała i przestrzeni – Wiatraczki.Dzieci obracają się wokół własnej osi z rozłożonymi w bok rękami, w jedną i w drugą stronę.• Ćwiczenia rąk i nóg – Spacer raków.Dzieci poruszają się tyłem, w siadzie podpartym, w różnych kierunkach.

• Podskoki – Skaczące piłeczki.Dzieci podskakują nisko – przy szybkich uderzeniach w bębenek, wysoko – przy wolnych uderzeniach.• Ćwiczenia równowagi – Na huśtawce.Dziecko staje w parze z rodzicem lub rodzeństwem, podają sobie ręce; naprzemiennie wykonują przysiady.• Ćwiczenia dużych grup mięśniowych – Myjemy się po zabawie.Dzieci naśladują mycie poszczególnych części ciała swojego partnera.• Ćwiczenia uspokajające – Maszerujemy i mówimy rymowankę.Dzieci maszerują po obwodzie koła, rytmicznie klaszcząc i powtarzając rymowankę: My jesteśmy dzieci, my kochamy słońce, ptaki śpiewające i drzewa szumiące. 2. Słuchanie opowiadania Agaty Widzowskiej „Piłka dla wszystkich”. Podczas czytania dzieci mogą obserwować obrazki w podręczniku s.82-83„Niepełnosprawny Franek z grupy Ady często śnił o tym, że gra w piłkę nożną. W snach nie siedział na wózku inwalidzkim, tylko biegał po boisku najszybciej z całej drużyny i strzelał najwięcej goli.– Brawo, Franek! – krzyczeli kibice.– To najlepszy zawodnik! – rozlegały się głosy.Jednak gdy szczęśliwy i dumny Franek otwierał oczy, od razu uświadamiał sobie, że to był tylko sen, a on nigdy nie zostanie piłkarzem. Patrzył na swoje nogi, którymi nie mógł poruszać, i robiło mu się wtedy bardzo smutno. Ada przyjaźniła się z Frankiem i bardzo lubiła się z nim bawić. Pewnego dnia zauważyła, że chłopiec jest wyjątkowo radosny. Miał roześmiane oczy i wesoło pomachał do niej, gdy tylko pojawiła się w sali. Dziewczynka była ogromnie ciekawa, co jest tego przyczyną. Może dostał długo oczekiwany bilet do teatru? A może spełniło się jego marzenie o jeździe na koniu?– Cześć! Nie uwierzysz, co się stało! – powiedział Franek, gdy Ada usiadła przy nim na dywanie.– Opowiedz.– W sobotę pojechałem z moim starszym kuzynem na mecz piłki nożnej. Grały drużyny z dwóch różnych szkół. Byłem bardzo blisko i mogłem obserwować każdy ruch zawodników!– To świetnie. Ja nie przepadam za oglądaniem meczu, ale cieszę się, że ci się podobało –odpowiedziała Ada.– Mój kuzyn podwiózł mnie do ławki, na której siedzieli zawodnicy rezerwowi. I całe szczęście, bo bramkarz skręcił nogę w kostce i trzeba go było zastąpić. Wyobraź sobie, że nagle ktoś kopnął piłkę, a ja ją złapałem!

– Ojej! Zostałeś bramkarzem?– Nie. Po prostu piłka wypadła poza boisko i leciała prosto na mnie. Chwyciłem ją i rzuciłem z powrotem jednemu z napastników.– Brawo!– A wtedy on na mnie nakrzyczał…– Jak to nakrzyczał? Powinien ci podziękować – zdziwiła się Ada.– Niestety, nie. Powiedział, żebym się stamtąd wynosił, bo tylko przeszkadzam. A jego koledzy się śmiali i słyszałem, jak mówią o mnie „krasnal na wózku”.– Prawdziwi sportowcy się tak nie zachowują! – zezłościła się Ada.– Jeden z nich zaczął pokracznie chodzić i wskazywał na mnie palcem, a potem wszyscy śmiali się z moich butów. Chciałbym chodzić, nawet taki wykrzywiony, a ja przecież nie mogę chodzić wcale… Pomyślałem, że piłka jest nie dla mnie.– Myślałam, że opowiesz mi o czymś wesołym. Jak cię zobaczyłam, wyglądałeś na szczęśliwego, a ta historia jest smutna – stwierdziła Ada.– Bo jeszcze wszystkiego ci nie opowiedziałem! – uśmiechnął się Franek. – Potem wydarzyło się coś wspaniałego!Ada była bardzo ciekawa, a Franek opowiadał dalej:– Mój kuzyn bardzo się zdenerwował i zdecydował, że zabierze mnie z tego boiska, chociaż mecz rozgrywał się dalej. Kiedy odjeżdżałem, usłyszałem dźwięk gwizdka. Kapitan drużyny przerwał mecz i zwołał wszystkich zawodników. Nie słyszałem, co do nich mówił, ale po chwili dogonił nas, a za nim przybiegła reszta drużyny. Powiedział do mnie tak: „Jako kapitan Niebieskich chciałem cię przeprosić za zachowanie moich kolegów. Oni zresztą zrobią to sami”. I wtedy każdy z piłkarzy podszedł do mnie i podał mi rękę. Widziałem, że było im wstyd. Zapytali, jak mam na imię i co mi właściwie dolega.– To dobrze, bo już chciałam się wybrać z Olkiem na to boisko i im dokopać! – powiedziałastanowczo Ada.– Chciałaś ich zbić? – spytał zaskoczony Franek.– Nie, dokopać im kilka goli. Jak się zdenerwuję, to potrafię kopnąć tak mocno jak stąd do Krakowa!– To szkoda, że cię tam nie było – zaśmiał się chłopiec.Franek opowiedział Adzie ciąg dalszy tej historii. Zawodnicy dowiedzieli się, że chłopiec doskonale zna zasady gry w piłkę nożną, bo razem z tatą ogląda każdy ważny mecz. Zaproponowali Frankowi, żeby został sędzią, dali mu gwizdek i posadzili na honorowym miejscu, z którego miał świetny widok na całe boisko. Od tej chwili chłopiec bacznie obserwował grę, dawał sygnały zawodnikom, a nawet zadecydował o jednym rzucie karnym. Okazało się, że jest bardzo dobrym i uważnym sędzią i nikt nie powiedział o nim

„sędzia kalosz”, czyli taki, który się nie zna na grze i ciągle się myli.– I wiesz, co mi powiedzieli na pożegnanie? – zakończył opowieść Franek. – Powiedzieli, że skoro mam niesprawne nogi i nie mogę grać w piłkę nożną, to przecież mam sprawne ręce i mogę grać w koszykówkę. Mój tata dowiedział się, kto prowadzi drużynę koszykarską dla zawodników na wózkach, i od jutra zaczynam treningi. A ja myślałem, że piłka jest nie dla mnie.– Piłka jest dla wszystkich! – powiedziała Ada. – Zobaczysz, kiedyś przyjdę na mecz koszykówki. Ty będziesz najlepszym koszykarzem, a ja będę piszczała najgłośniej ze wszystkich kibiców.” 3.Rozmowa na temat opowiadania. Dzieci odpowiadają całym zdaniem. - Co śniło się Frankowi?- O czym opowiadał Adzie?- Jak zachowywali się chłopcy?- Co zrobił ich kapitan?- Kim został Franek na meczu?- Co powiedzieli chłopcy Frankowi na pożegnanie?- Co będzie ćwiczył Franek?- Jak oceniacie zachowanie chłopców na początku, a jak potem, po rozmowie z kapitanem? 4.Zabawa „Piłka nożna”.Do tej zabawy będzie potrzebny gwizdek.Dzieci naśladują grę w piłkę nożną – biegają za piłką, kopią ją. Na sygnał – dźwięk gwizdka – zatrzymują się i mówią za rodzicem rymowankę:Piłka tu, piłka tam,w piłkę nożną sobie gram. 5.Wyjaśnienie pojęcia tolerancja.Tolerancja oznacza cierpliwość i wyrozumiałość dla odmienności. Jest poszanowaniem cudzych uczuć, poglądów, upodobań, wierzeń, obyczajów i postępowania, choćby były całkowicie odmienne od własnych albo zupełnie z nimi sprzeczne. Współcześnie rozumiana tolerancja to szacunek dla wolności innych ludzi, ich myśli i opinii oraz sposobu życia.

Rodzic pyta:- Czy chłopcy byli tolerancyjni?- Czy znacie inne przypadki braku tolerancji? (Wyśmiewanie się z ludzi o innym kolorze skóry, innego wyznania…).- Czy należy wyśmiewać się z kogoś, dlatego że jest gruby, jeździ na wózku…? 6.Zabawa orientacyjno-porządkowa „Dzieci – na spacer. Dzieci – do domu”.Do tej zabawy będzie potrzeba gazeta lub poduszka.Dzieci rozkładają na dywanie gazetę lub poduszkę. To będą ich domy. Na hasło: Dzieci – na spacer – biegają swobodnie, a na zawołanie: Dzieci – do domu – jak najszybciej i jak najciszej zajmują miejsca w swoich domach, przybierając pozycję określoną przez rodzica np. siadając skrzyżnie. Po pewnej chwili, gdy rodzic ponownie woła: Dzieci – na spacer, dzieci wybiegają ze swoich domów i w zależności od tego, jakie polecenie wydał rodzic spacerują, podskakują, chodzą na „czworakach” itd. 7.Zabawa uwrażliwiająca zmysł dotyku – „Badamy swoją twarz”.Każde dziecko za pomocą dotyku bada kształt swojej głowy, wypukłość nosa, uszu i policzków, ułożenie brwi itp.Rodzic pyta:- Jaki kształt ma głowa?- Jakie są wasze włosy? (Proste, kręcone, miękkie…).- Wymieńcie części twarzy.- Popatrzcie na mamę, tatę, brata lub siostrę. Czy jest taki sam jak wy? Czy ma taki sam kolor oczu i włosów? 8. Rozmowa na temat indywidualności dzieci.Rodzic podkreśla, że nie można kogoś nie lubić za wygląd lub sposób zachowania, mówienia.Rodzic mówi:- Wszystkie dzieci lubią się bawić.- Wszystkie dzieci chcą mieć koleżanki i kolegów.- Wszystkie dzieci cieszą się, gdy jest im wesoło.- Wszystkie dzieci płaczą, gdy jest im smutno. 

9.Karta pracy, cz. 4, s. 53i 54.Przeslij zdjęcia  10.Ćwiczenia: oddechowe, artykulacyjne i słuchowe, na podstawie wiersza Ewy Małgorzaty Skorek „Dni tygodnia”. Jakie nazwy dnitygodnia znamy?Czy wszystkie nazwydni pamiętamy?Jeśli ktoś lubitakie zadania,niech się zabierado wyliczania.Powietrza dużobuzią nabierai na wydechuniech dni wymienia:− poniedziałek, wtorek, środa, czwartek, piątek, sobota, niedziela.*Jeśli za trudnebyło zadanie,ćwicz dalej z namito wyliczanie.− Poniedziałek, wtorek, środa, czwartek,piątek, sobota, niedziela.* W miejscach oznaczonych * dzieci powtarzają za rodzicem – na jednym wydechu – nazwy dni tygodnia.11. 7-latki czytamy fragment czytanki.82 i 83 Prześlij film

Środa Co jest cięższe a co lżejsze 

1.Ćwiczenia z liczeniem W PODSKOKACH – rozwijanie umiejętności przeliczania oraz koordynacji ruchowej.Zapraszam Was do kolejnej zabawy muzyczno-ruchowej z cyklu „…w podskokach”. Miłej zabawy!https://www.youtube.com/watch?v=bzboHM5GUzg 2. „Co jest cięższe, a co lżejsze?” – zabawy badawcze z zastosowaniem wagi szalkowej. Prześlij zdjeciaDo wykonania ćwiczeń będzie nam potrzebna waga szalkowa, możemy ją samodzielnie wykonać z następujących materiałów:- kij ok. 50 cm (ewentualnie dłuższy, np. kij od szczotki)- sznurek- 3 gumki recepturki- torebki foliowe (reklamówki)Dokładny opis wykonania wagi znajduje się na stronie:http://dzieciecafizyka.pl/urzadzenia/waga-szalkowa/ 3.Zapoznanie z wagą szalkową.

Dzieci oglądają wagę, nazywają jej części za rodzicem.

- Ćwiczenia z zastosowaniem wagi szalkowej.Należy przygotować: klocki (najlepiej drewniane), miś.4.Rodzic mówi, że dzieci będą porównywać wagę (masę) misia i klocków.• Pierwsza sytuacja.Rodzic kładzie na lewej szalce misia, a na prawej – trzy klocki.- Co jest cięższe? Po czym to poznaliście?- Co jest lżejsze? Po czym to poznaliście?• Druga sytuacja.Rodzic kładzie na lewej szalce misia, a na prawej – cztery klocki.- Co jest cięższe? Co jest lżejsze?- Po czym poznaliście, że cztery klocki ważą tyle co miś?(Ilość klocków musi być taka, aby ich masa równoważyła masę misia).• Trzecia sytuacja.Rodzic kładzie na lewej szalce misia, a na prawej – pięć klocków.- Co jest cięższe? Po czym to poznaliście?- Co jest lżejsze? Po czym to poznaliście? - Ćwiczenia w porównywaniu masy przedmiotów.Różne przedmioty, np.: klocki, piłeczki, lalki, misie, tworzywo przyrodnicze, waga szalkowa.Dziecko porównuje masę wybranych przedmiotów i określa, co jest cięższe, co jest lżejsze. 5.. Wykonaj kartę pracy, cz. 4, s. 55. 6.Zabawa ruchowa „Waga”.Dzieci dobierają się w parę z rodzicem, stają naprzeciwko siebie. Podają sobie ręce i naprzemiennie wykonują przysiady. 7. Słuchanie wiersza Ewy Małgorzaty Skorek „Nazwy miesięcy” – utrwalanie nazw miesięcy.

 W miejscach oznaczonych * dzieci powtarzają za rodzicem – na jednym wydechu – nazwy miesięcy. Jakie miesiącew roku mamy?Czy wszystkie nazwymiesięcy znamy?Komu nie sprawitrudu zadanie,niech rozpoczynaich wyliczanie.Powietrza dużobuzia nabierai na wydechunazwy wymienia:− styczeń, luty, marzec, kwiecień, maj, czerwiec, lipiec, sierpień, wrzesień, październik, listopad, grudzień. *Jeśli za trudnebyło zadanie,ćwicz dalej z namito wyliczanie:− styczeń, luty, marzec, kwiecień, maj, czerwiec, lipiec, sierpień, wrzesień, październik*,8. Słuchanie piosenki pt. „Każdy jest inny” – Zozi.https://www.youtube.com/watch?v=UrBmQBMnayE Rozmowa na temat piosenki.- Co znaczy, że każdy z nas jest inny?- Czym się różnią ludzie?- Co oznacza, że ktoś jest wyjątkowy?

- Czy można wyśmiewać się z osób, które wyglądają inaczej niż my?- Czy można mówić, że ktoś jest gorszy lub lepszy od nas? Dlaczego?

Czwartek Prawdziwy przyjaciel1. One są wśród nas – „Duże sprawy w małych głowach”Zapraszam Was do obejrzenia filmu o dzieciach z niepełnosprawnością intelektualną. Pewnie nie wiecie co to znaczy. Są to dzieci, które potrzebują więcej czasu aby się czegoś nauczyć , myślą inaczej, trudniej im znaleźć kolegów. Zobaczcie sami.https://www.youtube.com/watch?v=N1sTKBOs78A

Pamiętajcie ;nigdy nie wolno się z nikogo śmiać, tylko dlatego że on czegoś nie rozumie.2.Czas na pracę zadaniową w karcie pracy cz.4 s. 56-57. Porozmawiajcie z rodzicami o ilustracji, wyszukajcie na dużym obrazku przedmiotów i roślin umieszczonych na dole karty.

3. Chcę mieć przyjaciela” D. Wawiłowhttps://www.youtube.com/watch?v=SfMCatGmJ3Q– wysłuchanie opowiadania o dziewczynce, która wyrusza na poszukiwania przyjaciół. Problem w tym, że kieruje się wciąż do nie właściwych osób.Kto to jest przyjaciel? -próba odpowiedzi na pytanie.Prawdziwy przyjaciel -zabawa w wymyślanie cech- zawsze pociesza- nie zdradza tajemnic- jest na dobre i na złe- ma zawsze czas

4. Portret przyjaciela- Narysuj portret swojego przyjaciela. Wykonaj ramkę np. z pudełka po czekoladkach , lub inną. Ozdób ramkę wg. własnego pomysłu. Prześlij zdjęcie. 5. Drogie dzieci przyjaźń to wielka sprawa, jednak prawdziwego przyjaciela znaleźć bardzo trudno .Jak to zrobić ? może pomoże

Wam piosenka ?. Posłuchajcie.Przyjaźń wielka sprawahttps://www.youtube.com/watch?v=CHRrns4VEsQA jeśli dbasz o swoja przyjaźń ona nigdy nie przemija….

Piątek Moje uczucia 1. Co to są emocje, jak je wyrażamy i jak rozpoznać je u innych? Rozmowa na podstawie filmu Jak wydobywa się emocje? https://youtu.be/P4PTBvdqGpk 2. Zabawa ruchowo – rysunkowa ,,Wyrażamy emocje" – rozwijająca zdolność koncentracji podczas działania oraz koordynacji słuchowo –wzrokowo -ruchowej.Niech dzieci narysują na kartce 4 równe kółeczka. Rodzice czytają tekst Bożeny Formy, dzieci pokazują w jaki sposób można wyrazić emocje, o których jest mowa w wierszu ruchem a następnie rysują odpowiednia minkę w wyciętym kółeczku. Kiedy na niebie słoneczko świeci,cieszą się bardzo dorośli i dzieci.( radość – pokazujemy ruchem i rysujemy na kółeczku uśmiechnięta minkę) Dzisiaj po niebie płyną czarne chmury,deszcz pada i każdy ma humor ponury.(smutek - pokazujemy ruchem i rysujemy na kółeczku smutną minkę) Kiedy mam zły humor i złość mnie dopadnie,jestem niegrzeczny, choć dobrze wiem, że to bardzo nieładnie.( złość - pokazujemy ruchem i rysujemy na kółeczku złą minkę) Kiedy dziecko się boi ciemności dookoła,wtedy mamę i tatę do siebie głośno woła.

( strach - pokazujemy ruchem i rysujemy na kółeczku przestraszoną minkę)

3. Wykonaj karty pracy ćw.4s.58 i 59. 4. Odpowiedz na pytania:

Kiedy czujesz się szczęśliwy?Co sprawia ci radość?Jak zachowujesz się, gdy jesteś zły? Jak wygląda wtedy twoja twarz, twoje ręce, co się dzieje z twoim głosem?Co możemy zrobić, gdy odczuwamy złość? Zastanów się również, co czujesz gdy:

Dostaniesz niespodziankęKtoś się z Ciebie śmiejePrzewrócisz się lub uderzyszRodzice nie pozwalają oglądać dłużej bajkiJesteś głodnyPrzegrywasz w zabawie5. W ramach pracy plastycznej zachęcam do wykonania gniotka, który może nam pomóc w przypadku wystąpienia negatywnych emocji. Możemy go wykorzystać, aby wprawić się w dobry nastrój. Jak go stworzyć? Cała instrukcja znajduje się w filmie: https://www.youtube.com/watch?time_continue=221&v=s6vlAaFeIK8&feature=emb_logo lub https://www.youtube.com/watch?v=2Asv1QetBms Pochwalcie się swoimi gniotkami, prześlijcie zdjęcie.

RELIGIA

2.06.2020 r.Poproszę, aby dzieci odrobiły temat: Pan Jezus wstępuje do nieba. (temat 50 a 5-latki 54). Wniebowstąpienie Pańskie to wstąpienie do nieba zmartwychwstałego Jezusa Chrystusa. - …. spróbuję ułożyć obrazek: https://www.jigsawplanet.com/?rc=play&pid=19173a4ddf12

3.06.2020 r.Jezus przygotowuje nam miejsce w niebie. - ….narysuję scenę jak Pan Jezus wstępuje do nieba …..(można wydrukować i pomalować).