· Web viewoznaczają całość wszystkich wymagań technicznych, w szczególności zawartych w...

SST-0 WYMAGANIA OGÓLNE......................................................................................................................... 4

1. WPROWADZENIE....................................................................................................................................... 5

1.1 WSTĘP..........................................................................................................................................................61.2. PRZEPISY OGÓLNE.......................................................................................................................................61.3. DOKUMENTACJA PROJEKTOWA................................................................................................................131.4. PROJEKT ORGANIZACJI ROBÓT..................................................................................................................141.5. DOKUMENTACJA PRAWNA.......................................................................................................................151.6. ZASADY PROWADZENIA ROBÓT................................................................................................................151.7. ZASADY PROWADZENIA DZIENNIKA BUDOWY..........................................................................................171.8. ZASADY ODBIORU ROBÓT BUDOWLANYCH..............................................................................................181.9. PRZEKAZANIE WYKONANEGO OBIEKTU UŻYTKOWNIKOWI......................................................................201.10. JAKOŚĆ MATERIAŁÓW I ELEMENTÓW PRZEZNACZONYCH DO WBUDOWANIA......................................221.11. WARUNKI OGÓLNE DOTYCZĄCE BHP PRZY WYKONYWANIU ROBÓT......................................................231.12 . WYKONYWANIE ROBÓT BUDOWLANYCH W OKRESIE OBNIŻONYCH TEMPERATUR (W OKRESIE ZIMOWYM)......................................................................................................................................................23

2. PRZYGOTOWANIE PLACU BUDOWY I URZĄDZEŃ POMOCNICZYCH ORAZ ORGANIZAJA ROBÓT BUDOWLANYCH.......................................................................................................................................... 24

2.1. KOORDYNACJA ROBÓT BUDOWLANYCH NA PLACU BUDOWY..................................................................242.2. ZAGOSPODAROWANIE PLACU BUDOWY..............................................................................................................252.3. BUDYNKI I OBIEKTY TYMCZASOWE NA PLACU BUDOWY..........................................................................................292.4. WYPOSAŻENIE PLACU BUDOWY W INSTALACJE.....................................................................................................322.5. SKŁADOWANIE, PRZECHOWYWANIE, KONTROLA JAKOŚCI MATERIAŁÓW, ELEMENTÓW I WYROBÓW.................................332.6. SKŁADOWANIE KONSTRUKCJI, MASZYN I URZĄDZEŃ ORAZ SCALANIE ELEMENTÓW NA PLACU BUDOWY.............................402.7. SPRZĘT ZMECHANIZOWANY I POMOCNICZY NA PLACU BUDOWY...............................................................................412.8. PRZEMIESZCZANIE ELEMENTÓW W KONSTRUKCJI I ŁADUNKÓW NA MIEJSCE ICH PRZEZNACZENIA.....................................432.9. URZĄDZENIA POMOCNICZE..............................................................................................................................44

3. PRZEDMIAR, OBMIAR, ROZLICZENIE.........................................................................................................46

3.1. PODSTAWOWE ZASADY SPORZĄDZANIA PRZEDMIARU I OBMIARU ROBÓT...................................................................463.2. FORMA PRZEDMIARU I JEDNOSTKI MIARY............................................................................................................473.3. ROZLICZENIE ROBÓT TYMCZASOWYCH I PRAC TOWARZYSZĄCYCH.............................................................................47

4. PRZEPISY ZWIĄZANE................................................................................................................................ 48

SST – 01 ROBOTY POMIAROWE.................................................................................................................... 49

1. WSTĘP..........................................................................................................................................................502. ZASADY WYKONYWANIA PRAC POMIAROWYCH.........................................................................................513. WYMAGANIA DOTYCZĄCE MATERIAŁÓW....................................................................................................544. WYMAGANIA DOTYCZĄCE SPRZĘTU POMIAROWEGO.................................................................................545. WYMAGANIA DOTYCZĄCE TRANSPORTU.....................................................................................................546. OPIS DZIAŁAŃ ZWIĄZANYCH Z KONTROLĄ JAKOŚCI ROBÓT.........................................................................547. WYMAGANIA DOTYCZĄCE PRZEDMIARU I OBMIARU ROBÓT......................................................................558. OPIS SPOSOBU ODBIORU ROBÓT.................................................................................................................559. PODSTAWA PŁATNOŚCI...............................................................................................................................5510. PRZEPISY ZWIĄZANE..................................................................................................................................55

SST – 02 USUWANIE DRZEW I KRZEWÓW.....................................................................................................57

1. WSTĘP..........................................................................................................................................................582. ZASADY WYKONYWANIA ROBÓT.................................................................................................................583. WYMAGANIA DOTYCZĄCE MATERIAŁÓW....................................................................................................604. WYMAGANIA DOTYCZĄCE SPRZĘTU.............................................................................................................605. WYMAGANIA DOTYCZĄCE TRANSPORTU.....................................................................................................606. OPIS DZIAŁAŃ ZWIĄZANYCH Z KONTROLĄ JAKOŚCI ROBÓT.........................................................................607. WYMAGANIA DOTYCZĄCE PRZEDMIARU I OBMIARU ROBÓT......................................................................60

1

8. OPIS SPOSOBU ODBIORU ROBÓT.................................................................................................................619. PODSTAWA PŁATNOŚCI...............................................................................................................................6110. PRZEPISY ZWIĄZANE..................................................................................................................................61

SST-03 ROBOTY ZIEMNE............................................................................................................................... 62

1. WSTĘP..........................................................................................................................................................632. OGÓLNE WYMAGANIA DOTYCZĄCE ROBÓT.................................................................................................633. WYMAGANIA DOTYCZĄCE MATERIAŁÓW....................................................................................................674. WYMAGANIA DOTYCZĄCE SPRZĘTU I MASZYN............................................................................................685. WYMAGANIA DOTYCZĄCE TRANSPORTU.....................................................................................................696. OPIS DZIAŁAŃ ZWIĄZANYCH Z KONTROLĄ I BADANIAMI JAKOŚCI WYKONANIA NASYPÓW........................697. WYMAGANIA DOTYCZĄCE PRZEDMIARU I OBMIARU ROBÓT......................................................................708. OPIS SPOSOBU ODBIORU ROBÓT.................................................................................................................709. PODSTAWA PŁATNOŚCI...............................................................................................................................7110. PRZEPISY ZWIĄZANE..................................................................................................................................71

SST – 04 BUDOWA ŚLUZY WAŁOWEJ............................................................................................................ 72

1. WSTĘP..........................................................................................................................................................732. ZASADY WYKONANIA ROBÓT.......................................................................................................................743. WYMAGANIA DOTYCZĄCE MATERIAŁÓW....................................................................................................754. WYMAGANIA DOTYCZĄCE SPRZĘTU I MASZYN............................................................................................765. WYMAGANIA DOTYCZĄCE TRANSPORTU.....................................................................................................766. OPIS DZIAŁAŃ ZWIĄZANYCH Z KONTROLĄ I BADANIAMI JAKOŚCI WYKONANIA.........................................777. WYMAGANIA DOTYCZĄCE PRZEDMIARU I OBMIARU ROBÓT......................................................................778. OPIS SPOSOBU ODBIORU ROBÓT.................................................................................................................779. PODSTAWA PŁATNOŚCI...............................................................................................................................7710. PRZEPISY ZWIĄZANE..................................................................................................................................78

SST – 05 ROBOTY BETONOWE: WYKONANIE MURKA ŻELBETOWEGO NA WLOCIE I WYLOCIE Z PRZEPUSTU...79

1. WSTĘP..........................................................................................................................................................802. ZASADY WYKONANIA ROBÓT.......................................................................................................................803. WYMAGANIA DOTYCZĄCE MATERIAŁÓW....................................................................................................824. WYMAGANIA DOTYCZĄCE SPRZĘTU I MASZYN............................................................................................845. WYMAGANIA DOTYCZĄCE TRANSPORTU.....................................................................................................846. KONTROLA JAKOŚCI ROBÓT.........................................................................................................................857. WYMAGANIA DOTYCZĄCE PRZEDMIARU I OBMIAR ROBÓT.........................................................................858. OPIS SPOSOBU ODBIÓR ROBÓT...................................................................................................................869. PODSTAWA PŁATNOŚCI...............................................................................................................................8810. PRZEPISY ZWIĄZANE..................................................................................................................................89

SST – 06 PRZESŁONA PRZECIWFILTRACYJNA.................................................................................................91

1. WSTĘP..........................................................................................................................................................922. ZASADY WYKONANIA ROBÓT.......................................................................................................................943. WYMAGANIA DOTYCZĄCE MATERIAŁÓW....................................................................................................964. WYMAGANIA DOTYCZĄCE SPRZĘTU I MASZYN............................................................................................975. WYMAGANIA DOTYCZĄCE TRANSPORTU I PRZECHOWYWANIA..................................................................986. OPIS DZIAŁAŃ ZWIĄZANYCH Z KONTROLĄ I BADANIAMI JAKOŚCI WYKONANIA.........................................987. WYMAGANIA DOTYCZĄCE PRZEDMIARU I OBMIARU ROBÓT....................................................................1018. OPIS SPOSOBU ODBIORU ROBÓT...............................................................................................................1019. PODSTAWA PŁATNOŚCI..............................................................................................................................10110. PRZEPISY ZWIĄZANE................................................................................................................................102

SST-07 HUMUSOWANIE I OBSIEW.............................................................................................................. 103

I. WSTĘP.........................................................................................................................................................1042. MATERIAŁY.................................................................................................................................................1043. SPRZĘT.......................................................................................................................................................105

2

4. TRANSPORT................................................................................................................................................1055. ZASADY WYKONANIA ROBÓT.....................................................................................................................1056. KONTROLA I BADANIA JAKOŚCI WYKONANIA............................................................................................1067. PRZEDMIAR I OBMIAR ROBÓT....................................................................................................................1068. ODBIÓR ROBÓT..........................................................................................................................................1069. PODSTAWA PŁATNOŚCI..............................................................................................................................10610. PRZEPISY ZWIĄZANE................................................................................................................................107

SST – 08 UMOCNIENIE PRZEJAZDU WAŁOWEGO.........................................................................................108

1. WSTĘP........................................................................................................................................................1092. ZASADY WYKONANIA.................................................................................................................................1103. WYMAGANIA DOTYCZĄCE MATERIAŁÓW..................................................................................................1124. WYMAGANIA DOTYCZĄCE SPRZĘTU I MASZYN..........................................................................................1145. WYMAGANIA DOTYCZĄCE TRANSPORTU...................................................................................................1156. OPIS DZIAŁAŃ ZWIĄZANYCH Z KONTROLĄ I BADANIAMI JAKOŚCI WYKONANIA ROBÓT...........................1157. WYMAGANIA DOTYCZĄCE PRZEDMIARU I OBMIARU ROBÓT....................................................................1178. OPIS SPOSOBU ODBIORU ROBÓT...............................................................................................................1179. PODSTAWA PŁATNOŚCI..............................................................................................................................11710. PRZEPISY ZWIĄZANE................................................................................................................................118

3

SST-0 WYMAGANIA OGÓLNE

Kody CPV :

Dział 45 00 00 00 - Roboty budowlane

Grupa 45 20 00 00 - Roboty budowlane w zakresie wznoszenia kompletnych obiektów budowlanych lub ich części oraz roboty z zakresu inżynierii lądowej i wodnej

Klasa 45 24 00 00 - Budowa obiektów inżynierii wodnej

Kategoria 45 24 40 00 - Wodne roboty budowlane

45 24 60 00 - Roboty w zakresie budowy rzek i kontroli przeciwpowodziowej

Grupa 45 10 00 00 - Przygotowanie terenu pod budowę

Klasa 45 11 00 00 - Roboty w zakresie burzenia i rozbiórki obiektów budowlanych, roboty ziemne

Kategoria 45 11 10 00 - Roboty w zakresie burzenia, roboty ziemne

45 11 30 00 - Roboty na placu budowy

Grupa 45 30 00 00 - Roboty w zakresie instalacji budowlanych

Klasa 45 32 00 00 - Roboty izolacyjne

4

1. WPROWADZENIE

Ogólne specyfikacje techniczne (ST) opracowane dla Małopolskiego Zarządu Melioracji i Urządzeń Wodnych w Krakowie, są wzorcem zawierającym podstawowe wymagania niezbędne dla wykonania i odbioru robót budowlanych w zakresie inżynierii wodnej - rzeki i potoki górskie, jak również stanowią podstawę do sporządzania szczegółowych specyfikacji technicznych dla konkretnych robót budowlanych.

Wymóg stosowania specyfikacji technicznych wynika z ustawy z dnia 29.01.2004 r. „Prawo zamówień publicznych” (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 907 art.31.1.) i rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 2.09.2004r. w sprawie szczegółowego zakresu i formy dokumentacji projektowej, specyfikacji technicznych wykonania i odbioru robót budowlanych oraz programu funkcjonalno-użytkowego (Dz. U. z 2004 r. Nr 202, poz. 2072).

Specyfikacje techniczne (ST) wykonania i odbioru robót budowlanych stanowią opracowania zawierające zbiory wymagań, które są niezbędne do określenia standardu i jakości wykonania robót, w zakresie wykonania robót budowlanych, właściwości wyrobów budowlanych oraz oceny prawidłowości wykonania poszczególnych robót. Zawierają one także reguły związane z koncepcją i obliczaniem kosztów robót budowlanych, warunków badania, kontroli i przyjmowania robót budowlanych, jak też technik i metod budowy oraz wszystkie inne warunki o charakterze technicznym, o jakich zamawiający może stanowić w drodze przepisów ogólnych lub szczegółowych. Dotyczy to również robót budowlanych zakończonych oraz materiałów i elementów tworzących te roboty.

Przy opracowywaniu szczegółowych specyfikacji (SST) technicznych należy uaktualniać treści zawarte w niniejszych specyfikacjach technicznych uwzględniając wszelkie zmiany wprowadzone po 31 grudnia 2004r.

Całość specyfikacji technicznych objętych opracowaniem zawiera:

SST-0 Wymagania ogólne

SST-01 Roboty pomiarowe

SST-02 Usuwanie drzew i krzewów

SST-03 Roboty ziemne

SST-04 Budowa śluzy wałowej

SST-05 Roboty betonowe – murek żelbetowy na wlocie i wylocie z przepustu

SST-06 Przesłona przeciwfiltracyjna

SST-07 Humusowanie i obsiew

SST-08 Umocnienie korony wału i dróg przywałowych

Treść wymienionych wyżej specyfikacji technicznych (ST) wykonania i odbioru robót budowlanych została dostosowana do potrzeb wykonywania szczegółowych specyfikacji technicznych (SST) w zakresie inżynierii wodnej – rzeki i potoki górskie, dołączanych do projektów budowlanych jako część dokumentów przetargowych i kontraktowych. Przy tworzeniu SST dla konkretnego projektu, z ST należy korzystać wybiórczo, wykorzystując tylko fragmenty ST właściwe dla projektu, dla którego tworzy się SST.

1.1 WSTĘP

1.1.1 Przedmiot opracowania ST

Przedmiotem opracowania są ogólne warunki specyfikacji technicznych (ST) wykonania i odbioru robót w ramach rozbudowy lewego wału rzeki Wisły w km 13+840 do km 14+450 oraz wałów cofkowych potoku Płazanka w km 0+000 do km 1+660.

1.1.2 Zakres stosowania ST

5

Niniejsza specyfikacja techniczna (ST) stanowi podstawę opracowania szczegółowej specyfikacji technicznej (SST) stosowanej jako dokument przetargowy i kontraktowy przy zlecaniu robót zgodnie z ustawą o zamówieniach publicznych i realizacji oraz rozliczaniu obiektów budowlanych.

ST nie stosuje się:

przy wykonywaniu robót o charakterze doświadczalnym lub prototypowym, w przypadkach gdy na podstawie aktualnie obowiązujących przepisów prawnych zapadła decyzja

instytucji właściwej dla danego rodzaju robót, zezwalająca na wykonanie i odbiór robót w sposób nie odpowiadający niniejszej ST,

przy wykonywaniu robót skomplikowanych, nie objętych niniejszą ST, a przewidzianych w projekcie i warunkach technicznych, opracowanych specjalnie dla takiego rodzaju robót w porozumieniu z jednostką naukowo-badawczą

1.1.3 Zakres robót objętych ST

Warunki ogólne będące treścią niniejsze specyfikacji technicznej SST-0 „Wymagania ogólne” obejmują wymagania ogólne, wspólne dla pozostałych specyfikacji technicznych wymienionych w rozdziale „Wprowadzenie”.

1.2. PRZEPISY OGÓLNE

1.2.1. Podstawowe określenia w ST

aprobata techniczna stwierdzenie przydatności materiałów i wyrobów do stosowania w określonym rodzaju budownictwa,

beton chudy beton zwykły cementowy o zawartości cementu poniżej 150 kg/m3 betonu,

beton hydrotechniczny beton zwykły cementowy odznaczający się wodoszczelnością, stosowany w budownictwie hydrotechnicznym,

beton konstrukcyjny beton którego wytrzymałość jest niezmienna pomimo upływu czasu zachowuje stałość objętości, trwałości i wytrzymałości,

beton sztuczny kamień, który powstał z masy betonowej w skutek wiązania,

bruk umocnienie powierzchni dna, skarp lub budowli składające się z warstw kamienia naturalnego, układanego ściśle na podkładzie określonym w projekcie,

brzegosłon warstwy ściółki faszynowej przytwierdzone do podłoża kiszkami faszynowymi przybijanymi kołkami, zasypane ziemią w sposób określony w projekcie,

budowa wykonywanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a także odbudowę, rozbudowę, nadbudowę obiektu budowlanego,

budowla każdy obiekt budowlany nie będący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: mosty, przepusty techniczne, budowle ziemne, hydrotechniczne, zbiorniki, konstrukcje oporowe i inne,

budowle hydrotechniczne budowle, wraz z urządzeniami i instalacjami technicznymi z nimi związanymi, służące gospodarce wodnej oraz kształtowaniu zasobów wodnych i korzystaniu z nich,

ciek rzeka, potok, strumień, kanał, rów, prowadzące wody korytami naturalnymi lub sztucznymi w sposób ciągły lub okresowy,

część obiektu lub etap wykonania samoistna część obiektu budowlanego zdolna do niezależnego spełniania swych funkcji i mogąca być przedmiotem oddzielnego odbioru i przekazania do eksploatacji,

dłużyca odcinki o długości wynoszącej dla drewna iglastego nie mniej niż 9 m, dla drewna liściastego nie mniej niż 6 m,

dokumentacja budowy decyzja Wojewody o pozwoleniu na realizację inwestycji wraz z zatwierdzonym projektem budowlanym, dziennik budowy, protokoły odbiorów częściowych i

6

końcowych, w miarę potrzeby, rysunki i opisy służące realizacji obiektu, operaty geodezyjne i książkę obmiarów,

dokumentacja powykonawcza dokumentacja budowy z naniesionymi zmianami dokonanymi w toku wykonywania robót oraz geodezyjnymi pomiarami powykonawczymi,

droga tymczasowa droga wykonana na czas trwania budowy i przewidziana do likwidacji po zakończeniu robót,

dziennik budowy dziennik wydany przez organ wydający pozwolenie na budowę będący urzędową dokumentacją przebiegu robót i zdarzeń jakie miały miejsce w czasie prowadzenia robót,

elementy habitatowe urządzenia służące zróżnicowaniu siedlisk organizmów wodnych (np. głazy w nurcie cieku, schrony dla ryb),

europejskie zezwolenie techniczne oznacza aprobującą ocenę techniczną zdatności produktu do użycia, dokonaną w oparciu o podstawowe wymagania w zakresie robót budowlanych, przy użyciu własnej charakterystyki produktu oraz określonych warunków jego zastosowania i użycia,

faszynada warstwy faszyny, powiązane ze sobą kiszkami i przysypane tzw. zawózką (grunt rodzimy, rumowisko rzeczne, kamień), tworzące korpus budowli,

gabion prostopadłościan z grubego drutu lub prętów stalowych, łączonych na spaw, wypełniony grubym kamieniem,

geowłóknina mata filtracyjna z grupy syntetyków przeciwerozyjnych stosowana w miejsce podsypek ze żwirów i pospółek pod ubezpieczenia lub w miejsce wyściółek faszynowych pod ubezpieczenia z narzutu kamiennego,

grodza tymczasowa budowla(np. ziemna, drewniana) służąca do przegrodzenia koryta cieku na czas budowy,

gurt budowla poprzeczna, nie piętrząca wody, służąca podparciu budowli lub stabilizacji dna cieku,

izolacja przeciwwilgociowa ochrona zewnętrzna elementu budowli przed wnikaniem wilgoci,

izolacje powłokowe bez wkładek z mas bitumicznych są to mas bitumiczne nie lub modyfikowanych oraz żywice syntetyczne,

izolacje warstwowe są to izolacje z materiałów rolowych (pap oraz folii z tworzyw sztucznych),

kanał sztuczne koryto o szerokości dna większej niż 1.50 m, prowadzące wodę stale lub okresowo,

karczowanie wyrywanie pni ściętych drzew z ziemi wraz z korzeniami,

karpina drewno pniaków pozostałych po ścięciu drzew, wydobyte z ziemi wraz z częścią korzeniową,

kaszyca drewniana konstrukcja skrzyniowa wypełniona kamieniami, drewniane konstrukcje umocnień brzegowych lub dennych,

kierownik budowy osoba posiadająca odpowiednie uprawnienia budowlane wyznaczona do kierowania robotami budowlanymi, upoważniona do reprezentowania interesu Wykonawcy w sprawach realizacji umowy o wykonanie robót budowlanych,

kiszka faszynowa elementy elastyczne o średnicy Ø 10-30 cm wykonane z faszyny wiklinowej lub leśnej ułożone wzdłuż osi kiszki i powiązane drutem w określonych odstępach,

konsystencja masy betonowej stan ciekłości masy betonowej – wilgotna, gęstoplastyczna, plastyczna, półciekła i ciekła,

korona powierzchnia budowli liniowej, płaska lub o zadanych spadkach poprzecznych,

korozja betonu proces chemiczny niszczący beton,

kosze siatkowo-kamienne umocnienie skarp lub dna cieku kamieniem układanym w koszach z siatki drucianej uformowanej w prostokątne skrzynie ,

marka betonu liczba określająca umowną dolną wytrzymałość betonu na ściskanie,

masa betonowa, mieszanka betonowa mieszanka w stanie świeżym do chwili ukończenia procesu ukończenia procesu wiązania składników,

7

materace elastyczny element budowlany, składający się z pakunku faszynowego ułożonego między siatkami z kiszek faszynowych, związanego strzemionami z drutu, oraz płotków i obciążnika

materiały materiały naturalne i wytwarzane jak również różne tworzywa i wyroby niezbędne do wykonania robót, posiadające aprobatę techniczną lub potwierdzenie ich przydatności do stosowania w budownictwie,

narzut kamienny umocnienie skarp lub dna cieku większymi kamieniami,

nasypy użytkowe budowle ziemne wznoszone wzwyż od poziomu terenu; obmiar w metrach sześciennych wykopów lub ukopów, z których wydobyto ziemię na wykonanie nasypu, z wyjątkiem specjalnie zaznaczonych przypadków, gdy obmiar dokonywany jest w metrach sześciennych nasypu, np. nasypy zapór ziemnych,

normy europejskie oznaczają normy przyjęte przez Europejski Komitet Standaryzacji (CEN) oraz Europejski Komitet Standaryzacji Elektrotechnicznej (Cenelec) jako „standardy europejskie (EN)M

lub „dokumenty harmonizacyjne (HD)” zgodnie z ogólnymi zasadami działania tych organizacji,

normy oznaczają wymagania techniczne przyjęte przez uznany organ standaryzacyjny w celu powtarzalnego i ciągłego stosowania, których przestrzeganie co do zasady nie jest obowiązkowe,

obiekt budowlany budowla stanowiąca całość techniczno-użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami, obiekt małej architektury,

obrobienie na czysto powierzchni skarp i korony przekopów lub nasypów stałych ręczne obrobienie powierzchni po wykonywanych robotach ziemnych z dokładnością podaną w dokumentacji odpowiednich tablicach norm,

obrobienie z grubsza powierzchni wykopów, przekopów, nasypów lub odkładów mechaniczne lub ręczne obrobienie powierzchni skarp, korony lub dna z dokładnością mniejszą w stosunku do norm,

odkład grunt uzyskany z wykopu lub przekopu złożony w określonym miejscu bez przeznaczenia użytkowego lub z przeznaczeniem do późniejszego zasypania wykopu,

odpowiednia zgodność zgodność wykonanych robót z dopuszczalną tolerancją, a w przypadku braku określenia granic tolerancji, zgodność z tolerancją przyjmowaną zwyczajowo,

okładzina kamienna licowanie elementu budowlanego kamieniem, uprzednio obrobionym,

opaska brzegowa umocnienie stopy skarpy koryta cieku,

ostroga budowla poprzeczna do osi koryta, dowiązana do brzegu, budowana w celu odchylenia nurtu od brzegu,

palisada poprzeczna przegroda koryta cieku wykonywana z pali w celu ustabilizowania dna,

partia masy betonowej ilość masy betonowej jednakowej marki wykonana z tych samych składników i w takich samych warunkach i czasie,

pełzanie betonu zdolność betonu do odkształceń stopniowo narastających pod działaniem długotrwałych obciążeń,

plac budowy teren, na którym są wykonywane roboty budowlane lub czynności pomocnicze albo prace związane z budową (np. wytwarzanie na budowie elementów prefabrykowanych, składowanie materiałów, przedmiotów itp.),

plantowania terenu wyrównywanie terenu do zadanych projektem rzędnych przez ścięcie wypukłości i zasypanie wgłębień,

polecenie Inspektora nadzoru polecenia przekazane Wykonawcy przez Inspektora nadzoru w formie pisemnej dotyczące sposobu realizacji robót lub innych spraw związanych z prowadzeniem budowy,

poprzeczka budowla poprzeczna do osi koryta łącząca tamę podłużną z brzegiem , budowana w celu przyspieszenia procesu zalądowania przestrzeni między budowlami ,

pospółka naturalny grunt rzeczny składający się frakcji żwirowych i piaskowych, bez glin, iłów i piasków pylastych,

8

pozwolenie na budowę / decyzja o pozwoleniu na realizację decyzja administracyjna zezwalająca na rozpoczęcie i prowadzenie budowy lub wykonywanie robót budowlanych innych niż budowa obiektu budowlanego,

prefabrykat (do umocnień) gotowy wyrób z betonu lub żelbetu stosowany do umacniania koryt cieków wykonywany jako: płytki, płyty, płyty wielootworowe, korytka, ścieki, krawężniki i inne drobne elementy stosowane w budownictwie wodnym,

projektant osoba prawna lub fizyczna posiadająca przewidziane prawem uprawnienia budowlane, będąca autorem dokumentacji projektowej,

przedmiar robót wyliczenie wielkości zaprojektowanych robót i ich zestawienie w kolejności przewidywanego wykonywania z podaniem ilości w obowiązujących jednostkach miar ,

przekopy wykopy podłużne otwarte dla linii kolejowych, dróg kołowych, kanałów spławnych i melioracyjnych oraz rowów,

rejestr obmiarów książka przeznaczona do wpisywania przez Wykonawcę szczegółowych obmiarów wykonanych robót potwierdzonych odpowiednimi wyliczeniami, szkicami i dodatkowymi załącznikami oraz akceptacją inspektora nadzoru inwestorskiego,

rekultywacja przywrócenie terenu do stanu pierwotnego, odtworzenie zniszczonych zasobów przyrody przez wykonanie odpowiednich zabiegów agrotechnicznych i proekologicznych ,

rekultywacja roboty mające na celu uporządkowanie i przywrócenie pierwotnych funkcji terenu naruszonego w czasie realizacji budowy lub robót budowlanych,

remont wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a nie stanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym,

roboty budowlane budowa, a także prace polegające na przebudowie, montażu, remoncie lub rozbiórce obiektu budowlanego,

rozbiórka likwidacja obiektu istniejącego, pozostającego w nieodpowiednim stanie technicznym lub znajdującym się na terenie przeznaczonym na inne cele,

rozplantowanie odkładu lub ziemi wydobytej z przekopu lub rowu rozmieszczenie mechaniczne lub ręczne ziemi warstwą o określonej grubości bezpośrednio przy wykonywanym przekopie lub rowie,

rów sztuczne koryto o szerokości dna mniejszej niż 1.50 m, prowadzące wodę stale lub okresowo,

rysunki część dokumentacji projektowej wskazująca w sposób graficzny lokalizację, konstrukcję, charakterystykę i wymiary budowli będącej przedmiotem robót,

specyfikacje techniczne oznaczają całość wszystkich wymagań technicznych, w szczególności zawartych w dokumentacji zamówienia, określających wymagane cechy roboty budowlanej, materiału, produktu lub dostawy, pozwalające obiektywnie scharakteryzować roboty budowlane, materiał, produkt lub dostawę, opisane w taki sposób, aby spełniły cel, wyznaczony przez zamawiającego. Specyfikacje techniczne obejmują poziom jakości, wykonania, bezpieczeństwa lub rozmiarów, uwzględniając wymagania stawiane materiałowi, produktowi lub dostawie w zakresie jakości, terminologii, symboli, testowania i jego metod, opakowania, nazewnictwa i oznakowania. Zawierają one także reguły związane z koncepcją i obliczaniem kosztów robót budowlanych, warunków badania, kontroli i przyjmowania robót budowlanych, jak też technik i metod budowy oraz wszystkie inne warunki o charakterze technicznym, o jakich zamawiający może postanowić, drogą przepisów ogólnych lub szczegółowych, co się tyczy robót budowlanych zakończonych i odnośnie materiałów i elementów tworzących te roboty,

spoinowanie wykonanie zewnętrzne lica spoin w elementach nie tynkowanych przez wypełnienie ich zaprawą,

struktura betonu cecha określająca wielkość wolnych przestrzeni oraz ich układ w masie betonowej (zwarta, porowata),

szczelność betonu cecha wyrażona stosunkiem ciężaru objętościowego betonu w stanie suchym do ich ciężaru właściwego,

ścianka szczelnawykonana z tworzywa sztucznego pionowa przesłona przeciwfiltracyjna,

9

tama podłużna budowla wykonywana na rzekach równolegle do osi koryta, w kształcie grobli o przekroju trapezowym, dla uformowania brzegów koryta w miejscach większych rozlewisk,

teren budowy przestrzeń, w której prowadzone są roboty budowlane wraz z przestrzenią zajmowaną przez urządzenia zaplecza budowy,

ubezpieczenie (umocnienie) obudowa skarp lub dna kamieniem naturalnym, prefabrykatami betonowymi, odpowiednio formowaną faszyną, darnią itp.

ukopy miejsca poboru ziemi, z których wydobyta ziemia zostaje użyta do budowy nasypu lub wykonania zasypki, sam zaś ukop pozostaje bezużyteczny,

urabialność masy betonowej właściwości masy betonowej polegająca na zdolności szczelnego i dokładnego formowania bez rozdzielania się składników tej masy,

urządzenia budowlane urządzenia techniczne związane z obiektem budowlanym, zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem,

walce siatkowo-kamienne umocnienie skarp lub dna cieku kamieniem układanym w koszach z siatki drucianej uformowanej w walce,

właściwy organ organ nadzoru budowlanego, organ specjalistycznego nadzoru budowlanego lub inny organ kontrolny administracji państwowej,

woda zarobowa woda którą używa się do wykonania masy betonowej,

wykopy doły szeroko i wąskoprzestrzenne liniowe dla fundamentów lub dla urządzeń instalacji podziemnych oraz miejsca rozbiórki nasypów, wałów lub hałd ziemnych,

wypad dolna część budowli hydrotechnicznej (poniżej korpusu budowli) składająca się z odpowiednich konstrukcji i umocnień zabezpieczających koryto cieku przed zniszczeniem w zasięgu oddziaływania budowli,

wyrób budowlany wyrób posiadający aprobatę techniczną wytworzony w celu stosowania w budownictwie,

wyściółka faszynowa warstwa faszyny rozścielana w poziomie posadowienia umocnień kamiennych

żelbet beton zbrojony prętami stalowymi zwiększającymi jego wytrzymałość,

żłób betonowe, żelbetowe koryto potoku z dużymi spadkami dna, przeważnie z okładziną kamienną lub z elementów prefabrykowanych, wykonywane głównie na terenach zabudowanych,

1.2.2. Pojęcia stosowane w ST

Ilekroć w niniejszych ST jest mowa o:

Wykonawcy, rozumie się przez to przyjmującego zamówienie na wykonanie robót lub remontu

Zamawiającym, rozumie się przez to udzielającego wykonawcy zamówienie. Do obowiązków zamawiającego należy: przekazanie placu budowy, przekazanie dokumentacji projektowej wraz z decyzją o pozwoleniu na realizację oraz zapewnienie nadzoru autorskiego i inwestorskiego.

W przypadkach, gdy w ST uznano za konieczne przeprowadzenia komisyjnej kontroli celem stwierdzenia, sprawdzenia lub zbadania wykonanych robót, czynności tej dokonuje komisja, jeżeli przepisy szczegółowe nie stanowią inaczej. W skład komisji wchodzą: przedstawiciele inwestora i inspektor nadzoru, kierownik budowy i robót, oraz stosownie do potrzeb nadzór autorski. Wyniki kontroli, sprawdzenia i stwierdzenia, powinny być wpisane do odpowiedniego dziennika budowy (dziennika, robót).

W przypadkach, gdy w ST mniejszej wagi jest mowa o kontroli, próbie, stwierdzeniu, sprawdzeniu lub zbadaniu jakości materiałów, sprzętu zmechanizowanego lub pomocniczego albo wykonanych robót bez dodatkowych wyjaśnień, odbiór może być dokonany przez kierownika robót lub kierownika budowy. Gdy osoba dokonująca odbioru uzna to za konieczne, może zażądać zwołania komisji.

Jeżeli w ST stwierdzono konieczność dokonania kontroli, sprawdzania lub zbadania jakości materiałów, elementów, sprzętu albo dokonania prób, powinny być one przeprowadzone w sposób określony w ST oraz zgodnie z aktualnie obowiązującymi w tym zakresie normami państwowymi i przepisami. W razie braku norm lub przepisów kontrola może być dokonana

10

w sposób określony w świadectwach dopuszczenia do stosowania w budownictwie nowych materiałów, elementów lub konstrukcji budowlanych, a w przypadku ich braku w instrukcjach producenta.

Czynności powyższe, jak również usunięcie stwierdzonych wad i usterek, powinny być potwierdzone, odpowiednimi protokółami i wpisami do dziennika budowy.

Podstawę do rozpoczęcia robót budowlanych stanowi zatwierdzony projekt budowlany wraz z prawomocną decyzją o pozwoleniu na realizację inwestycji.

1.3. DOKUMENTACJA PROJEKTOWA

1.3.1. Wymagania ogólne

Projekty i inne opracowania związane z projektami powinny być sporządzone na formacie A4, zgodnie z aktualnie obowiązującymi normami i przepisami.

Skreślenia, poprawki, uzupełnienia i adnotacje wprowadzane na odbitkach projektów indywidualnych, typowych i powtarzalnych oraz na innych opracowaniach projektowych powinny być wykonane trwałą techniką graficzną, omówione i opatrzone podpisem osoby dokonującej zapisów i datą ich dokonania oraz akceptowane przez osoby do tego powołane.

Zastosowanie w projekcie rozwiązań technicznych, dla których współczesna wiedza nie określa jednoznacznie warunków ich stosowania lub wykonania, wymaga dołączenia do projektu lub opracowania projektowego decyzji lub świadectwa dopuszczenia do stosowania w budownictwie lub opinii właściwej jednostki naukowo-badawczej stwierdzającej prawidłowość i dopuszczalność takich rozwiązań.

1.3.2. Projekt techniczny wykonania robót

Dokumentacja projektowa służąca do opisu przedmiotu zamówienia na wykonanie robót budowlanych, dla których jest wymagane uzyskanie pozwolenia na budowę / decyzji na realizację powinna się składać z:

projektu budowlanego uwzględniającego specyfikę robót projektów wykonawczych uzupełniających i uściślających projekt budowlany przedmiaru robót w zakresie ustalonym obowiązującymi przepisami informacji dotyczącej bezpieczeństwa i ochrony zdrowia, gdy jej opracowanie jest wymagane

Dokumentacja projektowa służąca do opisu przedmiotu zamówienia na wykonanie robót budowlanych, dla których nie jest wymagane uzyskanie pozwolenia na budowę / decyzji na realizację powinna się składać z:

planów, rysunków i innych dokumentów umożliwiających określenie rodzaju i zakresu robót budowlanych oraz uwarunkowań i lokalizacji ich wykonywania przedmiaru robót w zakresie ustalonym obowiązującymi przepisami projektów, pozwoleń, uzgodnień i opinii wymaganych przepisami

Dokumentacja projektowa lub jej część stanowiąca umówiony przedmiot odbioru powinna zawierać wykaz opracowań oraz pisemne oświadczenie jednostki projektowania, że jest ona wykonana zgodnie z umową, obowiązującymi przepisami techniczno-budowlanymi oraz normami i że jest kompletna dla danego obiektu lub jego części. Jeżeli strony ustaliły w umowie o wykonaniu robót budowlanych, że dokumentacja będzie dostarczana częściami, oświadczenie takie powinno być dołączone do części dostarczonej jako ostatniej w kolejności.

Zamawiający nie jest obowiązany dokonywać sprawdzenia jakości wykonanej dokumentacji projektowej.

1.4. PROJEKT ORGANIZACJI ROBÓT

Roboty budowlane powinny być wykonane na podstawie projektów organizacji robót. Projekty organizacji robót wykonane przez:

a. generalnego wykonawcę powinny być uzgodnione z głównymi uczestnikami procesu inwestycyjnego (jak np. inwestorem, projektantem, realizatorem inwestycji, dostawcą materiałów budowlanych itp.),

b. podwykonawców powinny być uzgodnione z generalnym wykonawcą,

11

c. wykonawcę, jeśli budowa jest realizowana przez przedsiębiorstwo budowlane, a nie w ramach generalnego wykonawcy danej inwestycji.

Projekty organizacji robót powinny być dostosowane do rodzaju, wielkości i stopnia złożoności inwestycji lub danej budowy i powinny zapewniać prawidłową ich realizację.

Projekt organizacji robót powinien w szczególności zawierać:

charakterystykę robót oraz ich zasadnicze parametry, projekt zagospodarowania placu budowy, szczegółowe zestawienie ilości robót, szczegółowe rozwiązanie metod i systemów wykonywania robót, z uwzględnieniem niezbędnych

urządzeń pomocniczych, harmonogramy wykonania robót w ujęciu rzeczowym i finansowym lub operacyjną sieć powiązań

wykonawczych, harmonogram zatrudnienia, z uwzględnieniem niektórych specjalności zatrudnianych na budowie

tylko w określonym czasie, plany pracy maszyn i urządzeń, zapotrzebowanie i plany dostaw materiałów opracowania z zakresu zagospodarowania placu budowy i stanowisk roboczych inne opracowania niezbędne do prawidłowej organizacji i zapewnienia jakości danego rodzaju

robót.

W przypadku, gdy pewne rodzaje robót ze względu na zachodzące warunki lub charakter tych robót nie mają być objęte projektem organizacji robót, okoliczność ta powinna być uzgodniona z zainteresowanymi wykonawcami robót. Pominięte roboty powinny być ujęte w uzupełniającym projekcie roboczym, przygotowanym przed rozpoczęciem tych robót.

Przy ustalaniu kolejności i sposobu wykonywania robót w projekcie organizacji należy uwzględnić:

warunki równoczesnego wykonania dwóch, lub kilku rodzajów robót na odcinkach przylegających do siebie, tak aby nie kolidowało to z równocześnie wykonanymi robotami innych rodzajów

potrzebę zastosowania środków ochronnych przy wykonaniu robót, przy których bezpieczeństwo pracowników lub innych osób mogłoby być zagrożone.

Projekty organizacji robót specjalistycznych, mogą zawierać uzupełniające wymagania wynikające ze specyfiki tych robót.

1.5. DOKUMENTACJA PRAWNA

Roboty budowlane można rozpocząć jedynie na podstawie ostatecznej decyzji o pozwoleniu na realizację lub zgłoszenia, zgodnie z obowiązującymi przepisami.

Inwestor lub generalny wykonawca obowiązany jest do poinformowania wykonawcy robót o stanie prawnym przejmowanego przez wykonawcę terenu

Plac budowy powinien być przejęty protokółami od inwestora lub generalnego wykonawcy. W protokole z przejęcia przez wykonawcę placu budowy powinien znajdować się też zapis dotyczący: uzbrojenia terenu w obce instalacje, stanu zagospodarowania przejmowanego terenu, usytuowania w planie i wysokości istniejących przewodów energetycznych, przekazania geodezyjnych punktów pomiarowych itp.

Dokumentacja prawna powinna zawierać takie dokumenty jak: protokoły uzgodnień, umowy, decyzji i inne. Dokumenty te mogą być załączone w odpisach.

Prawna dokumentacja po wykonaniu obiektu powinna zawierać zaktualizowane dokumenty odzwierciedlające przebieg wykonania robót i aktualny stan techniczny wykonanego obiektu, a między innymi: dziennik budowy (ewentualnie również dzienniki wykonywania określonych rodzajów robót), księgi obmiaru robót, protokoły odbioru robót zanikających, protokoły odbioru końcowego i odbioru pogwarancyjnego, korespondencję mającą istotne znaczenie prawne lub techniczne.

1.6. ZASADY PROWADZENIA ROBÓT

Obiekty powinny być wykonywane zgodnie z projektem z materiałów i wyrobów budowlanych odpowiadających normom państwowym PN lub BN albo świadectwom Instytutu Techniki Budowlanej.

12

Wbudowywanie w wykonywane obiekty materiałów i wyrobów, nie objętych normami państwowymi albo aprobatami technicznymi i świadectwami, wymaga zgody odpowiednich instytucji.

Wykonawca nie będący osobą fizyczną, jest obowiązany do ustanowienia kierownika budowy na wykonanie lub przebudowę budynków, obiektów inżynierskich oraz stałych instalacji związanych z budynkami i obiektami inżynierskimi.

Ustanowienie kierownika budowy jest wymagane przy wykonywaniu robót, jeżeli są dokonywane na podstawie wydanego pozwolenia na budowę / decyzji o pozwoleniu na realizację.

W przypadku występowania w wykonywanych robotach budowlanych robót specjalistycznych, do kierowania, którymi są wymagane kwalifikacje fachowe w innej specjalności techniczno-budowlanej, niż ma kierownik budowy, konieczne jest ustanowienie kierownika robót w danej specjalności techniczno-budowlanej. To samo dotyczy inspektorów nadzoru budowlanego.

Jeżeli przedmiotem umowy jest wykonanie całego zadania inwestycyjnego, wykonawca robót (generalny wykonawca) jest gospodarzem na terenie budowy od daty jego przejęcia do czasu oddania obiektów i robót wykonywanych na tym terenie, a w szczególności jest on obowiązany do:

koordynowania robót podwykonawców, ochrony mienia i zabezpieczenia przeciwpożarowego, nadzoru nad bezpieczeństwem i higieną pracy, ustalania i utrzymywania porządku, świadczenia usług.

O zamierzonym terminie rozpoczęcia robót budowlanych inwestor jest obowiązany zawiadomić właściwy organ na 7 dni przed przystąpieniem do wykonywania robót. Zawiadomienie o terminie rozpoczęcia robót odnosi się tylko do robót, na które uzyskano pozwolenie na budowę.

Kierownicy robót i inspektorzy nadzoru inwestorskiego oraz autorskiego powinni wpisać w dzienniku budowy swoje oświadczenia o podjęciu się pełnienia swych funkcji na budowie.

Nadzór autorski projektanta powinien obejmować w szczególności:

czuwanie w trakcie realizacji nad zgodnością rozwiązań technicznych, materiałowych i użytkowych z dokumentacją projektową i obowiązującymi przepisami (techniczno-budowlanymi, normami itp.),

uzupełnienie szczegółów dokumentacji projektowej oraz wyjaśnianie wykonawcy wątpliwości powstałych w toku realizacji,

uzgodnienie z inwestorem i wykonawcą możliwości wprowadzenia rozwiązań zamiennych w stosunku do materiałów i konstrukcji przewidzianych w dokumentacji projektowej,

udział w komisjach i naradach technicznych, odbiorze technicznym i w czynnościach mających na celu doprowadzenie do osiągnięcia projektowanych założeń.

projektant odpowiada względem zamawiającego za wadliwe wykonanie czynności nadzoru autorskiego.

Przy wejściu lub wjeździe na budowę powinna być ustawiona tablica informacyjna budowy odpowiadająca warunkom określonym przez aktualne przepisy. Ustawienie tablicy nie jest wymagane dla inwestorów będących osobami fizycznymi, wykonujących roboty poza granicami administracyjnymi miast.

Kierownik budowy powinien przez cały okres wykonywania robót budowlanych przechowywać dokumenty stanowiące podstawę ich wykonywania oraz udostępniać te dokumenty uprawnionym organom na miejscu budowy.

Właściwy organ może zażądać zmiany kierownika budowy lub kierownika robót, jeżeli osoby te:

nie posiadają kwalifikacji fachowych, nie wywiązują się ze swoich obowiązków, co może być powodem zagrożenia bezpieczeństwa ludzi

i mienia, obniżenia trwałości obiektu budowlanego, możliwości powstania katastrofy budowlanej lub nieszczęśliwego wypadku. Wymaga to protokolarnego stwierdzenia przez właściwy organ.

Osoby pełniące nadzór techniczny oraz nadzór autorski mają obowiązek powiadomić niezwłocznie właściwy organ o stwierdzonych w czasie odbioru lub kontroli robót budowlanych niezgodnościach z projektem lub przepisami techniczno-budowlanymi lub wykonanie robót w sposób mogący spowodować zagrożenie bezpieczeństwa ludzi i mienia. W zawiadomieniu skierowanym do właściwego organu powinno być określone, na czym polega nieprawidłowość lub niezgodność wykonywanych robót.

13

Wykonawca (podwykonawca) jest obowiązany wykonać roboty nie objęte umową, jeżeli są one niezbędne ze względu na bezpieczeństwo lub zabezpieczenie wnoszonego obiektu przed awarią lub katastrofą. Podstawę do podjęcia tych robót stanowi wpis do dziennika budowy dokonywany przez upoważnionych przedstawicieli zamawiającego, wykonawcy lub nadzoru budowlanego

1.7. ZASADY PROWADZENIA DZIENNIKA BUDOWY

Dziennik budowy jest przeznaczony do zapisów przebiegu robót i wydarzeń na budowie oraz okoliczności zachodzących w toku wykonywania robót. Dziennik budowy stanowi urzędowy dokument i jest wydawany przez właściwy organ.

Prowadzenie dziennika budowy jest obowiązkowe przy wykonywaniu robót budowlanych, dla których jest wymagane ustanowienie kierownika budowy.

Dziennik budowy powinien być prowadzony oddzielnie dla każdego obiektu budowlanego i obejmować roboty budowlane wszystkich specjalności występujących w obiekcie.

W uzasadnionych przypadkach właściwy organ może dopuścić prowadzenie odrębnych, odpowiednio oznaczonych tomów dziennika budowy dla poszczególnych rodzajów robót instalacyjnych.

W odniesieniu do obiektów sieciowych lub liniowych, podzielonych na odpowiednie odcinki robót, jest dopuszczalne prowadzenie dziennika budowy dla poszczególnych wyraźnie oznaczonych odcinków robót.

Zapisy w dzienniku budowy powinny być dokonywane na bieżąco i chronologicznie w odniesieniu do występujących na budowie przypadków wymagających odnotowania w dzienniku budowy. Każdy zapis dokonany w dzienniku budowy powinien być opatrzony datą i podpisem osoby dokonującej zapisu, z podaniem imienia i nazwiska, stanowiska służbowego oraz nazwy instytucji, którą reprezentuje. Z każdym zapisem w dzienniku budowy powinien być zaznajomiony pracownik, którego zapis dotyczy. Powinno to być potwierdzone jego podpisem.

Za prawidłowe prowadzenie dziennika budowy jest odpowiedzialny kierownik robót, albo osoba kierująca i nadzorująca te roboty.

Prawo do dokonywania zapisu w dzienniku budowy przysługuje kierownikom budowy i kierownikom robót, oraz w granicach kompetencji określonych aktualnymi przepisami szczególnymi następującym osobom:

pracownikom właściwych organów państwowego nadzoru budowlanego oraz innych organów zainteresowanych w zakresie ich uprawnień i właściwości w przestrzeganiu przepisów na budowie,

majstrom budowlanym, inspektorom nadzoru inwestorskiego i osobom pełniącym nadzór autorski, pracownikom kontroli technicznej wykonawcy, pracownikom służby bhp, pracownikom organów nadrzędnych i inspekcyjnych wykonawcy i inwestora, osobom wchodzącym w skład personelu wykonawcy na budowie kierownikom montażu, ale tylko

w zakresie bezpieczeństwa wykonywania robót budowlanych.

Przez cały okres prowadzenia robót należy przechowywać dokumenty stanowiące podstawę ich wykonania oraz udostępniać te dokumenty i dziennik budowy uprawnionym organom.

14

1.8. ZASADY ODBIORU ROBÓT BUDOWLANYCH

1.8.1. Ogólne zasady odbioru robot

Po zakończeniu każdego rodzaju robót ogólnobudowlanych zaleca się dokonywanie odbiorów, w celu określenia jakości wykonanych robót i stwierdzenia możliwości bezpiecznego i prawidłowego wykonywania innego rodzaju robót. Dokonanie odbioru określonego rodzaju robót jest obowiązkowe, jeśli wynika to z aktualnych przepisów o bezpieczeństwie konstrukcji lub bezpiecznym wykonywaniu robót albo gdy dokonanie takiego odbioru zostało zażądane przez nadzór techniczny (inwestorski, autorski) lub właściwy organ państwowego nadzoru budowlanego.

Z każdego odbioru robót powinien być sporządzony odpowiedni protokół zakończony konkretnymi wnioskami oraz dokonany wpis do dziennika budowy o dokonaniu odbioru.

1.8.2. Odbiór frontu robót

Przed przystąpieniem do wykonywania budowy lub danego rodzaju robót ogólnobudowlanych wykonawca powinien zapoznać się z terenem, na którym będą wykonywane roboty.

Odbiór frontu robót powinien być dokonany komisyjnie z udziałem zainteresowanych stron i udokumentowany odpowiednio sformułowanym protokółem.

W przypadku przekazywania frontu robót podwykonawcom (np. w celu wykonania robót specjalistycznych) termin i zakres odbioru frontu robót oraz stan przekazywanego obiektu lub jego części powinny być zgodne z ustaleniami podanymi w umowie o realizację inwestycji, jeżeli w okresie późniejszym nie wprowadzono do umowy odpowiednich zmian.

Przy przekazywaniu frontu robót zleceniodawca zobowiązany jest dostarczyć wykonawcy aktualny plan urządzeń podziemnych znajdujących się na terenie przyszłych robót lub powinien złożyć pisemne oświadczenie, że na przekazywanym terenie nie ma żadnych podziemnych urządzeń.

1.8.3. Odbiór międzyoperacyjny robót

Odbioru między operacyjnego robót budowlanych powinien dokonać kierownik robót (lub wyznaczony przez niego pracownik techniczny) przy udziale zainteresowanych majstrów i brygadzistów, którzy uczestniczyli w wykonywaniu danego rodzaju robót. W odbiorze międzyoperacyjnym może brać udział przedstawiciel generalnego wykonawcy lub inwestora i ewentualnie inne osoby, których udział w komisji jest niezbędny lub celowy.

W czasie dokonywania odbioru międzyoperacyjnego należy sprawdzić zgodność odbieranego etapu robót budowlanych z dokumentacją projektowo-kosztorysową oraz z ewentualnymi zapisami uprawnionych osób w dzienniku budowy; szczególną uwagę należy zwracać na prawidłowość i jakość wykonanych robót oraz na użycie do ich wykonania ustalonych w projekcie materiałów i elementów budowlanych.

Z każdego dokonanego odbioru międzyoperacyjnego powinien być sporządzony protokół podpisany przez wszystkich członków komisji, zawierający ocenę wykonanych robót i ewentualne zalecenia, które powinny być wykonane przed podjęciem dalszych prac budowlanych. Protokół o dokonanym odbiorze międzyoperacyjnym może być zastąpiony szczegółowym zapisem w dzienniku budowy.

1.8.4. Odbiór częściowy

Odbiorem częściowym może być objęta część obiektu lub robót stanowiących zamkniętą całość. Jako odbiór częściowy należy również traktować odbiór całokształtu robót zleconych do wykonywania podwykonawcom.

Odbiorem częściowym powinny być również objęte te części obiektu lub elementy w obiekcie, które ulegają zakryciu, oraz roboty zanikające w dalszej fazie wykonywania obiektu budowlanego.

15

Kierownik robót (budowy) jest obowiązany do wpisania w dzienniku budowy terminu wykonania robót zanikających oraz robót ulegających zakryciu z wyprzedzeniem umożliwiającym ich sprawdzenie przez inspektora nadzoru. Przystąpienie do sprawdzenia powinno nastąpić nie później niż w ciągu 3 dni.

Odbiory częściowe należy przeprowadzać komisyjnie. O ich zamierzonym dokonaniu wykonawca powinien zawiadomić zleceniodawcę w takim terminie, aby miał możność delegowania przedstawiciela. Zawiadomić można w formie wpisu do dziennika budowy, listem poleconym lub telegraficznie (w przypadkach uzasadnionych telefonicznie, z odnotowaniem rozmowy w dzienniku budowy).

W przypadku, gdy roboty budowlane są wykonywane w systemie generalnego wykonawstwa robót, odbioru częściowego dokonuje generalny wykonawca od podwykonawcy, a następnie inwestor od generalnego wykonawcy. Inwestor, w porozumieniu z generalnym wykonawcą, może przeprowadzić odbiór częściowy równocześnie z odbiorem robót dokonywanym przez generalnego wykonawcę.

W przypadku bezpośredniego wykonywania robót przez wykonawcę odbiór częściowy ogranicza się do odbioru danego rodzaju robót przez nadzór techniczny inwestora.

Częściowy odbiór obiektu powinien być dokonany przez komisję powołaną przez inwestora. W skład komisji powinni wchodzić: przedstawiciel inwestora (inspektor nadzoru inwestorskiego), przedstawiciel generalnego wykonawcy, kierownik robót, kierownicy robót specjalistycznych (podwykonawcy) i inne osoby powołane w skład komisji.

Z dokonanego odbioru częściowego powinien być sporządzony protokół, w którym powinny być odnotowane wykryte wady i usterki, a także powinien być podany termin ich usunięcia. W protokole powinna być również podana ocena jakości i prawidłowości wykonanych robót lub części obiektu. Równocześnie w dzienniku budowy należy dokonać odpowiedniego wpisu o dokonaniu odbioru (zaleca się dołączenie do dziennika budowy również odpisu sporządzonego protokołu z odbioru robót).

Stwierdzenie usunięcia podanych w protokole z odbioru częściowego usterek lub wad powinno być dokonane przed przystąpieniem do dalszych robót lub przed przyjęciem części obiektu. Sprawdzenie usunięcia wad i usterek może być dokonywane komisyjnie lub w przypadkach uzasadnionych jednoosobowo, z tym że stwierdzenie naprawienia usterek i wad powinno być odnotowane w dzienniku budowy, niezależnie od sporządzenia protokołu.

16

1.9. PRZEKAZANIE WYKONANEGO OBIEKTU UŻYTKOWNIKOWI


Podstawą do wystąpienia o pozwolenie na użytkowanie obiektu jest stwierdzenie zdolności do użytkowania wykonanego obiektu budowlanego lub jego części, wykonanie całości robót budowlanych związanych z danym obiektem budowlanym lub jego częścią oraz uporządkowanie terenu budowy.

Przy przekazywaniu do użytkowania obiektu budowlanego lub jego części inwestor jest obowiązany do przekazania właścicielowi, zarządcy lub użytkownikowi tego obiektu jednego egzemplarza dokumentacji powykonawczej.

1.9.2. Odbiór techniczny obiektu budowlanego

Ogólny odbiór końcowy obiektu powinien być zgodny z postanowieniami Ustawy z dnia 7 lipca 1994r. – Prawo budowlane – (tekst jednolity Dz.U. nr 207 poz. 2016 z 2003r )

Odbiór końcowy obiektu dokonywany przez inwestora może być połączony z odbiorem dokonywanym przez użytkownika.

Odbioru końcowego obiektu dokonuje przedstawiciel inwestora. Przedstawiciel ten może korzystać z opinii komisji powołanej w tym celu przez inwestora. W skład komisji powinny wchodzić osoby posiadające uprawnienia budowlane niezbędne do stwierdzenia zdatności do użytkowania odbieranego obiektu budowlanego, przedstawiciele użytkownika oraz organów i jednostek, których udział w komisji nakazują inne przepisy.

Odbiór końcowy obiektu (robót) dokonywany przez generalnego realizatora inwestycji od generalnego wykonawcy, a także przez generalnego wykonawcę od podwykonawców, ma na celu przekazanie zamawiającemu ustalonego w umowie przedmiotu odbioru (obiektu, inwestycji). Odbioru powinien w tym przypadku dokonać przedstawiciel zamawiającego.

Przed dokonaniem odbioru końcowego obiektu oddający powinien przeprowadzić lub spowodować przeprowadzenie przewidzianych w przepisach lub określonych w umowie prób oraz uzyskać od właściwych organów zaświadczenia.

Przy dokonywaniu odbioru końcowego odbierający (komisja odbioru) powinien stwierdzić:

a. zgodność wykonanych robót z dokumentacją projektowo-kosztorysową, warunkami technicznymi wykonania i odbioru robót, aktualnymi normami lub przepisami, zapisami w dzienniku budowy, zasadami ogólnie przyjętej wiedzy technicznej oraz umową,

b. spełnianie przez obiekt warunków potrzebnych do otrzymania wymaganego przez prawo budowlane pozwolenia na użytkowanie,

c. możliwość oddania obiektu we władanie inwestora (użytkownika).

Przed przystąpieniem do odbioru końcowego wykonawca robót (oddający) jest zobowiązany do:

przygotowania dokumentów pozwalających na należytą ocenę wykonanego obiektu będącego przedmiotem odbioru, a w szczególności umowy wraz z jej późniejszymi uzupełnieniami i uzgodnieniami, dziennika budowy, opinii rzeczoznawców (jeżeli były one wykonane), projektów z naniesionymi poprawkami odzwierciedlającymi aktualny stan obiektu, ewentualnych przepisów lub instrukcji o obsłudze znajdujących się w obiekcie maszyn, urządzeń i instalacji itp.,

umożliwienia przedstawicielowi zamawiającego (komisji odbioru) zapoznania się z tymi dokumentami, z przedmiotem odbioru oraz dokonania potrzebnych sprawdzeń

Z odbioru końcowego powinien być spisany protokół podpisany przez upoważnionych przedstawicieli zamawiającego i oddającego obiekt i przez osoby biorące udział w czynnościach odbioru. Protokół powinien zawierać ustalenia poczynione w toku odbioru oraz wymienić ujawnione w czasie odbioru wady i usterki oraz podawać terminy ich usunięcia. Protokół powinien ponadto zawierać oświadczenie o przejęciu obiektu we władanie przez zamawiającego lub odmowę dokonania odbioru wraz z jej uzasadnieniem.

17

Osoby biorące udział w odbiorze mogą zamieścić w protokole oświadczenie uzasadniające ich stanowisko w odniesieniu do ustaleń protokołu sporządzonego zgodnie z ustaleniami komisji dokonującej odbioru danego obiektu.

O dokonaniu odbioru końcowego wraz z klauzulą oddania obiektu we władanie inwestorowi (użytkownikom) lub odmową dokonania odbioru przez odbierającego powinien być dokonany zapis w dzienniku budowy.

1.9.3. Dokumentacja powykonawcza i jej przechowywanie

Skompletowanie dokumentacji powykonawczej należy do obowiązku inwestora.

Przechowywanie dokumentacji powykonawczej powinno być dokonywane przez inwestora. Inwestor może upoważnić podległą mu jednostkę organizacyjną (użytkownika) do przechowywania dokumentacji technicznej oraz do nanoszenia zmian dokonywanych w obiekcie w czasie trwania jego eksploatacji.

Dokumentacja powykonawcza powinna stanowić zbiór dokumentów wymaganych przy pracach komisji powołanej do odbioru końcowego danego obiektu budowlanego. Rodzaj i liczba wymaganych dokumentów powinna być dostosowana do rodzaju robót, ich zakresu i charakteru obiektu i powinna zapewnić dokonanie prawidłowego jego odbioru.

Techniczna dokumentacja powykonawcza powinna zawierać:

kopię decyzji o pozwoleniu na realizację i przekazania placu budowy wykonawcy, uzupełniony dokonanymi zmianami lub poprawkami projekt techniczny obiektu wraz z

dodatkowymi rysunkami i poprawkami wniesionymi do innych części dokumentacji technicznej danego obiektu,

dziennik budowy i dzienniki wykonywania poszczególnych rodzajów robót, jeśli takie były prowadzone na danej budowie

protokoły odbioru technicznych robót budowlanych lub fragmentów obiektu, a zwłaszcza protokoły odbioru robót zanikających,

zaświadczenia (a w przypadku ich braku oświadczenie kierownika budowy) o jakości dostarczonych na plac budowy materiałów, elementów i konstrukcji wraz z wynikami badań ich jakości w laboratorium,

protokoły odbioru technicznego (końcowego) obiektu i odbioru dokonanych poprawek oraz odbioru pogwarancyjnego,

korespondencję mającą istotne znaczenie dla prac komisji dokonującej odbioru końcowego i dla późniejszej eksploatacji obiektu.

inne niezbędne dla danego obiektu dokumenty odzwierciedlające jej stan techniczny w chwili przekazania obiektu inwestorowi.

Inwestor (lub jednostka organizacyjna albo użytkownik) przechowujący dokumentację techniczną powykonawczą obowiązany jest do jej starannego przechowywania, nanoszenia zmian dokonywanych w trakcie eksploatacji obiektu. Dokumentacja powykonawcza może być udostępniona instytucjom i osobom do tego upoważnionym, także w przypadku wystąpienia katastrofy lub awarii obiektu lub jego części, jak też w przypadku dokonywania zmian technicznych w obiekcie.

Podstawę do wystąpienia o pozwolenie na użytkowanie obiektu stanowi uzasadnienie zdolności obiektu do jego użytkowania, tj. wykonanie wszystkich robót budowlanych związanych z danym obiektem budowlanym lub jego częścią oraz uporządkowanie terenu budowy wokół danego obiektu.

1.9.4. Przekazanie obiektu do eksploatacji

Przekazanie obiektu użytkownikowi do eksploatacji powinno być dokonane po stwierdzeniu usunięcia wad i usterek wymienionych w protokole odbioru końcowego, Stwierdzenie usunięcia wad i usterek powinno być zapisane w dzienniku budowy i ujęte w protokole przekazania obiektu do eksploatacji.

Przekazanie obiektu do eksploatacji użytkownikowi nie zwalnia wykonawcy od usunięcia wad obiektu w ramach rękojmi, tj. od usunięcia ewentualnych usterek stwierdzonych przy odbiorze końcowym i istotnych usterek zgłoszonych przez użytkownika w okresie trwania rękojmi (tzn. w okresie gwarancyjnym).

18

1.10. JAKOŚĆ MATERIAŁÓW I ELEMENTÓW PRZEZNACZONYCH DO WBUDOWANIA

Jakość materiałów, elementów i wyrobów dostarczanych na budowę powinna być zgodna z wymaganiami norm państwowych (PN lub BN), a w przypadku braku norm z wymaganiami określonymi w świadectwie ITB. Nie należy dopuszczać do wbudowywania materiałów, elementów i wyrobów dostarczanych wg wymagań technicznych określonych w normach zakładowych, bez wydanej uprzednio decyzji Instytutu Techniki Budowlanej w trybie obowiązujących przepisów. Nie należy dopuszczać do wbudowywania materiałów, elementówi wyrobów importowanych bez uzyskania pozytywnej opinii ITB. W przypadku, gdy w projekcie (kosztorysie) nie podano wymagań technicznych dla materiałów, elementów i wyrobów lub wymagania takie podano w sposób ogólnikowy, dopuszcza się określenie ich jakości przez projektanta w porozumieniu z inwestorem (inspektorem nadzoru inwestorskiego) i dokonanie odpowiedniego wpisu w dzienniku budowy.

Materiały i elementy o zbliżonych, lecz nie identycznych cechach w stosunku do wymagań projektu, można przyjmować na budowę za pisemną zgodą inwestora lub jego pełnomocnego przedstawiciela, w przypadkach wątpliwych po uzgodnieniu z projektantem.

W przypadku stwierdzenia w przeznaczonych do wbudowania materiałach, elementach i konstrukcjach wad i uszkodzeń większych niż jest to dopuszczalne, albo w przypadku nasuwających się wątpliwości do jakości materiałów, należy poddać materiały, elementy i konstrukcje przed ich wbudowaniem badaniom technicznym w zakresie określonym przez projektanta lub kierownika budowy.

1.11. WARUNKI OGÓLNE DOTYCZĄCE BHP PRZY WYKONYWANIU ROBÓT

Przy wykonywaniu robót każdy wykonawca powinien przestrzegać postanowień Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 6 lutego 2003r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy podczas wykonywanie robót budowlanych (Dz.U. z 2003 r. nr 47, poz. 401).

W przypadku gdy przepisy rozporządzenia, o którym mowa w p. 1, nie dotyczą danego rodzaju robót, powinny być przestrzegane aktualnie obowiązujące przepisy wydane przez inne jednostki organizacyjne, a w przypadku ich braku instrukcje obsługi urządzeń lub wytyczne producenta określające postępowanie przy użyciu jego wyrobów i materiałów

Kwalifikacje osób powinny być stwierdzone przez komisję i poparte zaświadczeniami upoważniającymi do wykonywania czynności na danym stanowisku pracy. Osoby zatrudnione przy wykonywaniu robót budowlanych powinny być przeszkolone w zakresie bhp stosownie do zajmowanego stanowiska, a w przypadku robót specjalistycznych powinny posiadać uprawnienia wydane przez do tego powołane organy państwowe.

1.12 . WYKONYWANIE ROBÓT BUDOWLANYCH W OKRESIE OBNIŻONYCH TEMPERATUR (W OKRESIE ZIMOWYM)

W przypadkach wykonywania robót budowlanych w okresie obniżonych temperatur, tj. gdy średnia dobowa temperatura jest niższa niż + 5°C należy postępować zgodnie z wymogami technicznymi podanymi w ST część 2 – 7 oraz w licznych przepisach prawnych i normach.

Przy kontroli i odbiorze robót wykonywanych w obniżonych temperaturach należy przestrzegać zasad podanych w szczegółowej specyfikacji technicznej (SST) załączonej do projektu.

19

2. PRZYGOTOWANIE PLACU BUDOWY I URZĄDZEŃ POMOCNICZYCH ORAZ ORGANIZAJA ROBÓT BUDOWLANYCH

2.1. KOORDYNACJA ROBÓT BUDOWLANYCH NA PLACU BUDOWY

2.1.1. Ogólne warunki realizacji obiektów budowlanych

Ogólne warunki realizacji obiektów budowlanych powinny spełniać wymagania określone w prawie budowlanym.

Koordynacja wykonywania robót budowlano-montażowych poszczególnych rodzajów powinna być dokonywana we wszystkich fazach procesu inwestycyjnego. Koordynacja robót powinna być uwzględniona w projektach organizacji budowy i robót ogólnych oraz w harmonogramach realizacji obiektu budowlanego oraz w poszczególnych fazach wykonywania robót.

Niezależnie od przyjętych ustaleń koordynacyjnych kierownik budowy powinien koordynować prace związane z bieżącym przebiegiem robót, przy współudziale przedstawiciela generalnego wykonawcy, inwestora oraz kierowników innych rodzajów robót.

Ogólny harmonogram budowy powinien zawierać terminy rozpoczęcia i zakończenia poszczególnych rodzajów robót lub ich etapów, tak, aby zapewnić prawidłowy i rytmiczny przebieg wykonywania robót ogólnobudowlanych, a jednocześnie umożliwić wykonanie robót specjalistycznych w odpowiednich terminach. Ogólny harmonogram budowy powinien być uzgodniony ze wszystkimi podwykonawcami oraz powinien stanowić podstawę do opracowania harmonogramów szczegółowych dla poszczególnych rodzajów robót.

2.1.2. Przygotowanie układu pomiarowego obiektów budowlanych

Przed przystąpieniem do realizacji obiektów należy przygotować sieć układu pomiarowego dla każdego obiektu wznoszonego na placu budowy oraz oznaczyć stałe punkty pomiarowe.

Stałe punkty pomiarowe rozmieszczone na placu budowy powinny być:

usytuowane w taki sposób, aby można było je wykorzystywać przez cały okres budowy,

trwale i zabezpieczone przez wykonawcę robót przed uszkodzeniem, przesunięciem, zniszczeniem oraz nie powinny ulegać zmianom pod wpływem warunków atmosferycznych,

wykonane przez służby techniczne inwestora i przekazane wykonawcy robót. Z przejęcia punktów pomiarowych przez wykonawcę należy sporządzić odpowiedni protokół, a fakt przejęcia punktów pomiarowych należy odnotować w dzienniku budowy,

naniesione w sposób trwały i czytelny na plan sytuacyjno-wysokościowy budowy.

Rzędne wysokościowe (repery) należy sytuować na słupkach osadzonych w gruncie poniżej granicy jego przemarzania lub na trwałych elementach budowli w sposób zapewniający im trwałość oraz nieuleganie zmianom położenia przez cały okres budowy.

W przypadkach szczególnych, np. obserwacji osiadania obiektu po jego wykonaniu i oddaniu do użytkowania, stałe punkty pomiarowe należy usytuować i zabezpieczyć w sposób umożliwiający korzystanie z nich również po ukończeniu robót oraz uporządkowaniu i zagospodarowaniu terenu.

2.2. Zagospodarowanie placu budowy

2.2.1. Przygotowanie terenu budowy

Przed przystąpieniem do wykonania robót budowlanych wykonawca powinien odpowiednio przygotować teren, na którym te roboty mają być wykonywane, a w szczególności:

a. ogrodzić plac budowy, gdy jest to konieczne ze względu na ochronę mienia znajdującego się na placu budowy lub w celu zapobieżenia niebezpieczeństwu, jakie może zagrażać w czasie

20

wykonywania robót osobom mającym dostęp do miejsca wykonywania robót. Ogrodzenie placu budowy powinno być tak wykonane, aby nie stwarzało zagrożenia dla ludzi, a jego wysokość powinna wynosić nie mniej niż 1,50 m,

b. wykonać w ogrodzeniu placu budowy oddzielne wejścia lub bramy dla ruchu pieszego oraz bramy dla pojazdów drogowych, zaopatrzone w urządzenia zabezpieczające przed samoczynnym zamykaniem się,

c. wyrównać stosownie do potrzeby teren z zasypaniem lub zabezpieczeniem nierówności i wszelkiego rodzaju wykopów oraz zbadać, czy nie są założone w terenie lub nad nim kable, przewody lub inne urządzenia,

d. w razie stwierdzenia istnienia urządzeń, o których mowa w p. c), należy usunąć je lub zabezpieczyć po porozumieniu się z organem, do którego kompetencji należy utrzymanie urządzeń lub nadzór nad nimi, a ewentualnie i z zainteresowaną jednostką bądź osobą,

e. w razie istnienia napowietrznych przewodów prądu elektrycznego i niemożliwości ich usunięcia, zabezpieczyć przewody we właściwy sposób umożliwiający bezpieczne wykonywanie robót,

f. założyć w razie potrzeby urządzenia piorunochronne w porozumieniu z właściwymi organami straży pożarnej, stosownie do zachodzących okoliczności i potrzeby (co może wystąpić również w trakcie wykonywania robót),

g. osuszyć w razie potrzeby teren nadmiernie zawilgocony i zapewnić korzystanie z wody do robót budowlanych i do użytku pracowników zatrudnionych przy robotach,

h. zapewnić korzystanie z prądu elektrycznego niezbędnego przy wykonywaniu robót budowlanych oraz oświetlenia placu budowy i miejsc pracy,

i. ustawić stosownie do potrzeby tymczasowe budynki lub przystosować budynki istniejące dla pracowników zatrudnionych na budowie oraz na cele składowania materiałów, maszyn i urządzeń oraz przygotować miejsce do składowania materiałów i sprzętu zmechanizowanego lub pomocniczego poza budynkami,

j. na budowie, której czas trwania nie będzie dłuższy niż jeden rok, urządzić dla pracowników wydzielone pomieszczenia na jadalnię, szatnię, do gotowania napojów, suszenia odzieży, umywalnię i ustępy,

k. na budowach wieloletnich urządzić dla pracowników szatnie na odzież czystą i brudną, jadalnię, suszarnię odzieży, umywalnię, natryski, pomieszczenia do gotowania napojów, kabiny higieny osobistej dla kobiet, ustępy,

l. pomieszczenia wymienione w punktach j) i k) powinny posiadać odpowiednią powierzchnię, zgodne z obowiązującymi w tym zakresie przepisami dotyczącymi ogólnych warunków higieniczno-sanitarnych na budowie,

m. w razie gdy zachodzi potrzeba stosowania przy robotach budowlanych materiałów wybuchowych, przygotować składy na takie materiały wg wymagań stosowanych w zakładach przemysłowych nie podlegających prawu górniczemu; przygotowanie tego rodzaju składów może być dokonane i poza placem budowy,

n. przygotować składy na materiały, które mogą spowodować wybuch (np. materiały pędne, rozpuszczalniki, farby, przygotowane przy użyciu rozpuszczalników materiały chemiczne, karbid itp.), w miejscach do tego wydzielonych, zgodnie z obowiązującymi w tym za kresie przepisami lub wytycznymi producenta,

o. usuwać z placu budowy gruz, zbędne materiały, urządzenia i przedmioty mogące stwarzać przeszkody lub utrudniać wykonywa nie robót.

2.2.2. Ogrodzenia, drogi, przejścia i parkingi na placu budowy

2.2.2.1. Ogrodzenia

Wykonawca robót budowlanych powinien przed przystąpieniem do wykonywania robót budowlano-montażowych ogrodzić plac budowy szczelnym ogrodzeniem drewnianym lub siatką metalową umocowaną do wkopanych w grunt słupków. Wysokość ogrodzenia nie powinna być niższa niż 1,5 m.

W przypadku gdy plac budowy jest rozległy i całkowite jego ogrodzenie jest nieuzasadnione z ekonomicznego punktu widzenia, należy ogrodzić zaplecze budowy tj. miejsca składowania materiałów, elementów i wyrobów, wykonywania napraw sprzętu i robót pomocniczych (jak np. przygotowywanie zbrojenia itd.), pomieszczenia administracyjno-socjalne oraz w razie potrzeby place przyobiektowe o powierzchni niezbędnej do zachowania bezpieczeństwa osób oraz bezpieczeństwa mienia i pracy.

21

Zaleca się wykonywanie ogrodzeń z gotowych, inwentaryzowanych elementów drewnianych, wykonanych z tarcicy iglastej ogólnego przeznaczenia klasy IV oraz z tarcicy obrzynkowej.

W ogrodzeniu placu budowy należy wykonać oddzielne wejścia dla osób i oddzielne bramy wjazdowe, z urządzeniami zabezpieczającymi bramy przed ich samoczynnym zamykaniem się.

2.2.2.2. Drogi dojazdowe i na placu budowy

Na terenie budowy należy wykorzystać istniejącą sieć dróg stałych, a ponieważ jest ona zwykle niewystarczająca, należy ją uzupełnić drogami tymczasowymi, wykonanymi na czas trwania budowy. Drogi te powinny być wykonane przed rozpoczęciem robót. Przy planowaniu i realizacji sieci dróg tymczasowych na placu budowy należy kierować się następujący mi zasadami:

a. wyznaczyć główną trasę transportową, która w zależności od usytuowania obiektów będzie trasą przelotową lub o obwodzie zamkniętym,

b. należy unikać krzyżowania się tras transportu zewnętrznego (istniejącej sieci dróg stałych) z tymczasowymi drogami transportu wewnętrznego na placu budowy, a w szczególności w miejscach:

frontów wyładunkowych i załadunkowych jednostek transportu zewnętrznego, intensywnego ruchu pojazdów transportu zewnętrznego, zbliżonych do znacznego zgrupowania stanowisk roboczych

a. podkład i nawierzchnie dróg powinny być dostosowane do przewidywanych środków transportowych oraz wielkości i masy elementów, jakie mają być przewożone,

b. szerokości dróg powinny być następujące:

o ruchu jednokierunkowym — 3,0 m, a przy placach wyładunkowych — do 5,50 m, o ruchu dwukierunkowym — 5,5 m, a przy placach wyładunkowych — do 8,0 m,

a. największe spadki podłużne dróg tymczasowych na placu budowy nie powinny być większe niż:

8% - dla dróg o nawierzchni lekkiej, 5% - dla dróg gruntowych 4% - dla dróg o nawierzchni ulepszonej,

b. spadki poprzeczne dróg tymczasowych powinny zawierać się w granicach 2—3%,c. promienie łuku dróg kołowych wewnętrznych na placu budowy nie powinny być mniejsze

niż:

9m - dla dróg jednopasmowych, ale min. 40m przy przewozie ładunków długich do 30m, 11m - dla dróg dwupasmowych, ale min. 50m przy przewozie ładunków długich do 30m;

d. korona drogi powinna znajdować się na odpowiedniej wysokości nad poziomem terenu, tak aby nie następowało zalewanie dróg wodą opadową.

Drogi dojazdowe do placu budowy oraz drogi w obrębie placu budowy powinny mieć utwardzoną nawierzchnię, dostosowaną do środków transportowych, przewidywanych obciążeń i intensywności ruchu. Spadki podłużne tego rodzaju dróg nie powinny być większe niż 9%.

Do utwardzania nawierzchni dróg dojazdowych można stosować masy bitumiczne układane na odpowiednio przygotowanym podłożu, żwir lub tłuczeń kamienny. Drogi w obrębie placu budowy mogą być wykonane z prefabrykatów żelbetowych.

Zaleca się, aby trasy dróg dojazdowych do placu budowy i dróg wykonywanych w obrębie placu budowy pokrywały się z trasami dróg trwałych.

Drogi należy oznakować zgodnie z wymaganiami przepisów drogowych oraz ustalić i podać na tablicach informacyjnych na poszczególnych odcinkach dróg dopuszczalne maksymalne prędkości ruchu pojazdów, strefy ograniczonej prędkości, miejsca mijania i inne ważne dla bezpieczeństwa ruchu dane.

W razie, gdy wskutek wykonywania robót został skasowany przejazd, w jego miejscu należy umieścić zaporę z odpowiednim oznakowaniem widocznym w dzień i w nocy, a w odpowiedniej odległości ustawić tablice informacyjne o skasowaniu przejazdu i ustalonej drodze objazdu.

22

2.2.2.3. Drogi i przejścia dla pieszych oraz transportu ręcznego poziomego

Drogi i przejścia dla pieszych na placu budowy powinny odpowiadać następującym wymaganiom:

a. ciąg (droga) dla pieszych powinien być wydzielony na poboczach jezdni dróg podstawowych na placu budowy (przynajmniej po jednej stronie drogi). Szerokość ciągu powinna wynosić co najmniej 0,75 m przy ruchu jednokierunkowym i 1,20 m przy ruchu dwu kierunkowym;

b. przejścia dla pieszych należy wyznaczać w miejscach zapewniających bezpieczeństwo pieszych,c. w razie konieczności wyznaczenia przejścia w miejscu niebezpiecznym, szerokość jego nie powinna

być mniejsza niż 0,75 m przy ruchu jednokierunkowym i 1,20 m przy ruchu dwukierunkowym,d. przejścia znajdujące się na pochyłościach lub zboczach o nachyleniu większym niż 20% powinny

być zaopatrzone w pochylnie z nabitymi poprzecznie listwami w odstępach najwyżej 0,4 m lub powinny być wykonane schody o szerokości min. 0,70 m z jednostronną poręczą ochronną o wysokości 1,1 m,

e. przejścia i miejsca niebezpieczne powinny być oznakowane znakami ostrzegawczymi lub zakazu oraz dobrze oświetlone,

f. przejścia przebiegające obok lub nad zagłębieniami powinny być zabezpieczone barierą składającą się z deski krawężnikowej o wysokości 0,15 m i poręczy ochronnej, umieszczonej na wysokości 1,1 m, z tym że wolna przestrzeń między poręczą i deską krawężnikową powinna być wypełniona częściowo lub całkowicie w sposób zabezpieczający pracowników przed upadkiem z wysokości,

g. wyjścia z magazynów oraz przejścia dla pieszych między budynkami wychodzące na drogi powinny być zabezpieczone poprzecznymi poręczami ochronnymi o wysokości 1,1 m lub zabezpieczone w inny sposób przed gwałtownym wtargnięciem na drogę,

h. nachylenie pochylni przeznaczonych do przenoszenia ciężarów nie powinno być większe niż 10%,i. drogi komunikacyjne dla wózków i taczek nie mogą być nachylone więcej niż:

4% dla wózków szynowych, 5% dla wózków bezszynowych, 10% dla taczek;

2.2.2.4. Ochrona przejść w miejscach niebezpiecznych

Strefę niebezpieczną, w której istnieje źródło zagrożenia należy oznakować i ogrodzić poręczami

W razie potrzeby w porze nocnej miejsca niebezpieczne należy oświetlić. Oświetlenie to powinno mieć zmierzchowe wyłączniki automatyczne.

W miejscach przejść i przejazdów w pobliżu głębokich wykopów wysokość poręczy winna wynosić nie mniej niż 1.10 m, zaś poręcz winna być tak skonstruowana by nie było możliwe wpadnięcie do wykopu

2.2.2.5. Pomosty i gniazda montażowe

Pomosty komunikacyjne powinny być zabezpieczone w taki sam sposób jak dojścia w miejscach niebezpiecznych.

Pomosty robocze powinny mieć powierzchnię i wysokość zapewniające możliwie wygodną i bezpieczną pracę, składowanie materiałów oraz użycie narzędzi niezbędnych do wykonania danego rodzaju robót. Pomosty robocze powinny być obliczone i przystosowane na równoczesne obciążenie wynikające z liczby pracowników pracujących na pomoście oraz masy materiałów i narzędzi niezbędnych do wykonywania rytmicznej pracy. Przeciążanie pomostów roboczych ponad dopuszczalne obciążenie jest zabronione.

Przenośne gniazda robocze z kształtowników stalowych powinny być wykonane zgodnie z projektem, a zaczepy gniazd powinny zapewniać bezpieczne zawieszenie ze współczynnikiem pewności nie mniej niż trzy.

2.3. Budynki i obiekty tymczasowe na placu budowy


Obiekty tymczasowe, niezbędne na placu budowy, powinny być grupowane w jednym obszarze placu, z zachowaniem wymagań wynikających z przepisów ppoż.

23

W zależności od przeznaczenia obiektu jego powierzchnia nie powinna być mniejsza, niż to wynika z liczby pracowników zatrudnionych na danej budowie.

Obiekty tymczasowe powinny być montowane z lekkich elementów prefabrykowanych lub ustawiane na placu budowy z zestawów kontenerowych lub barakowozów.

Wykonywanie obiektów tymczasowych na placu budowy murowanych lub montowanych z prefabrykatów betonowych lub żelbetowych o trwałych połączeniach powinno wynikać z potrzeb technicznych i bezpieczeństwa na budowie.

Obiekty tymczasowe powinny mieć bezpieczną konstrukcję i szczelny dach oraz spełniać określone wymagania użytkowe.

Obiekty rozbieralne lub przewoźne, które były już użytkowane na innych budowach, mogą być użyte na innej budowie po stwierdzeniu, że ich stan techniczny jest odpowiedni do dalszej ich eksploatacji.

2.3.2. Rodzaje obiektów tymczasowych

Stosuje się następujące obiekty tymczasowe:

a. na dużych, wieloletnich budowach, budynki montowane z wielkowymiarowych elementów z drewna i materiałów drewnopochodnych jako pomieszczenia biurowe, hotele pracownicze, stołówki, szatnie itp.,

b. na budowach jak w p. a) i mniejszych, kontenery segmentowe, umożliwiające tworzenie zestawów pomieszczeń stosownie do ich przeznaczenia, ustawione w miarę potrzeby w 2 kondygnacjach,

c. na budowach małych, barakowozy na podwoziu własnym lub bez podwozia (na podstawkach stalowych), stanowiące stosownie do potrzeb, pomieszczenie biurowe, punkty noclegowe, laboratoria polowe, szatnie, magazyny polowe itp.

24

2.3.3. Pomieszczenia biurowe i socjalne

Obiekty socjalne na placu budowy, jak: jadalnie, punkty pierwszej pomocy lekarskiej, powinny odpowiadać warunkom technicznym obowiązującym dla budynków przeznaczonych na pobyt ludzi. Powierzchnia poszczególnych pomieszczeń powinna być dostosowana do liczby personelu budowy z nich korzystającego, a w szczególności:

a. powierzchnia jadalni (świetlicy) powinna wynosić 0,65—0,85 m2 powierzchni użytkowej na 1 pracownika,

b. powierzchnia mieszkalna w hotelu robotniczym (baraku hotelowym) powinna wynosić 6 -7,5 m2 na 1 użytkownika.

Obiekty sanitarne niezbędne na placu budowy, jak umywalnie, natryski, w.c., szatnie i punkty sanitarne, powinny mieć doprowadzoną wodę bieżącą oraz sprawne odprowadzenie wody zużytej, w przypadku umywalni i natrysków należy zapewnić możliwość podgrzania wody.

Wielkość obiektów i instalacji sanitarnych powinna być uzależniona od liczby pracowników w sposób następujący:

a. szatnia dla robotników (powierzchnia netto na l robotnika) w szatni męskiej 0,45—0,50 m2, w szatni kobiecej 0,50—1,00 m2,

b. umywalnie (powierzchnia netto na l robotnika) męskie 0,25—0,4 m2, kobiece 0,4—1,0 m2,

c. natryski: 1 natrysk na 25 osób,

a. ustępy w budynkach lub pomieszczeniach sanitarnych powinny przypadać: 1 oczko na 50 robotników lub 30 robotnic, 1 m rynny pisuarowej na 50 robotników,

b. powierzchnia użytkowa ambulatorium (punktu pierwszej pomocy lekarskiej) powinna wynosić ok. 0,05 m2 na 1 pracownika.

Obiekty administracyjno-biurowe na placu budowy, jak biuro budowy, kantory, dyspozytornie i inne, powinny spełniać wymagania właściwe dla budynków tymczasowych przeznaczonych na stały pobyt ludzi. Na 1 pracownika umysłowego powinno przypadać 5,0—5,50 m2 powierzchni użytkowej.

Obiekty ochrony mienia, jak portiernie, powinny być wykonane jako rozbieralne

2.3.4. Magazyny

Magazyn gazów technicznych powinien być nie ogrzewany, o ścianach ogniotrwałych, nakryty lekkim dachem, z drzwiami ogniotrwałymi zamykanymi w bezpieczny sposób, uniemożliwiający dostęp do magazynu osobom do tego nieupoważnionym. Drzwi i okna powinny otwierać się na zewnątrz.

Powierzchnia magazynu powinna być dostosowana do liczby i rodzaju butli przechowywanych na budowie (np. na 1 m2 nie więcej niż 16 butli 40-litrowych).

Wysokość pomieszczeń, w których składowane są butle z gazami technicznymi, nie powinna być niższa niż 3,25 m.

W jednym pomieszczeniu magazynu mogą być przechowywane butle zawierające ten sam gaz.

Butle powinny być ustawione pionowo na stojakach, w których zostały wyrobione gniazda dostosowane do średnicy i wysokości butli (co najmniej 2 gniazda na wysokość butli).

Butle puste powinny być przechowywane w oddzielnym, zamykanym pomieszczeniu.

Materiały, które mogą spowodować wybuch (jak rozpuszczalniki, farby na rozpuszczalnikach, chemikalia, itp.), należy przechowywać w magazynach o ścianach ogniotrwałych, na krytych lekkim szczelnym dachem z odpowiednimi wywietrznikami.

Powierzchnia magazynu powinna być dostosowana do istotnych potrzeb budowy. W jednym pomieszczeniu magazynu mogą być przechowywane materiały tego samego typu, oznakowane

25

i ustawione na półkach drewnianych w sposób wykluczający możliwość dokonania pomyłek przy ich pobieraniu.

Magazyn materiałów pędnych powinien być oddalony od innych obiektów znajdujących się na placu budowy.

W zależności od rodzaju zbiornika, w którym przechowywane są materiały pędne, zbiornik powinien być wkopany w ziemię lub obsypany warstwą gruntu. Wykonanie i oprzyrządowanie zbiorników paliw płynnych powinno być zgodne z obowiązującymi w tym zakresie przepisami.

Magazyn materiałów wybuchowych (jeżeli tego typu materiały mogą być użyte na budowie) należy wykonać zgodnie z wymaganiami określonymi dla zakładów przemysłowych nie podlegających prawu górniczemu; magazyn materiałów wybuchowych powinien być sytuowany z dala od wszelkiego rodzaju obiektów znajdujących się na placu budowy oraz dróg transportowych. Magazyny te mogą być usytuowane po za obrębem placu budowy.

Inne obiekty na placu budowy przeznaczone na składowanie materiałów budowlanych, wyrobów lub narzędzi powinny być wykonywane jako rozbieralne, a ich powierzchnia i wyposażenie powinny być dostosowane do rodzajów przechowywanych w nich materiałów, rodzaju transportu dostawczego materiałów i wyrobów na plac budowy oraz środków transportowych stosowanych na budowie przy pobieraniu materiałów z magazynu.

2.3.5. Obiekty technologiczne na placu budowy

Do podstawowych obiektów technologicznych na placu budowy zalicza się: wytwórnie betonów i zapraw, ciesielnie, zbrojarnie, miejsce drobnych napraw i remontu sprzętu, konserwacji sprzętu itp.

Obiekty technologiczne powinny być wykonane w zasadzie przed rozpoczęciem robót zasadniczych, aby mogły być przez cały czas realizacji inwestycji efektywnie wykorzystywane. W przypadku budowy wieloletniej obiekty te można wykonywać etapami, jeśli zapotrzebowanie na niektóre z tych obiektów będzie występować sukcesywnie: zaleca się wykonywanie tego rodzaju obiektów z segmentów gotowych lub z gotowych elementów prefabrykowanych z drewna i materiałów drewnopochodnych.

Wielkość danego obiektu technologicznego, mierzoną maksymalną wydajnością produkcji lub wykonywanych usług, należy zaprojektować na podstawie harmonogramu realizacji inwestycji. Powinna ona w zasadzie odpowiadać maksymalnej okresowej wielkości danego rodzaju produkcji czy usług. W przypadku gdy wytwarzane produkty mogą być przez dłuższy czas przechowywane poza pomieszczeniem ich wytwarzania (np. elementy deskowań, siatki zbrojeniowe), można projektować wytwórnie o mniejszej powierzchni, ale o takiej wydajności, aby było zaspokojone bieżące zapotrzebowanie i przygotowanie odpowiedniego zapasu na okres szczytowego zapotrzebowania.

Obiekty technologiczne na placu budowy, a zwłaszcza wytwórnie zapraw i betonów, powinny być zlokalizowane możliwie blisko miejsca zapotrzebowania na ich produkcję.

Każdy obiekt technologiczny powinien mieć zabezpieczoną odpowiednią powierzchnię składu przy obiektowego, co powinno być uwzględnione w projekcie technicznym obiektu.

Każdy obiekt technologiczny znajdujący się na placu budowy powinien być wyposażony w energię elektryczną, wodę oraz maszyny i urządzenia niezbędne do wykonywania danego rodzaju produkcji, zgodnie z obowiązującymi przepisami.

2.3.6. Ochrona przeciwogniowa i odgromowa

Obiekty znajdujące się na placu budowy oraz dojazdy do nich powinny być chronione i wyposażone na wypadek pożaru w sposób podany w aktualnie obowiązujących normach i przepisach. Sprzęt podręczny ppoż. powinien znajdować się wewnątrz obiektu (np. gaśnice) oraz przy obiekcie (jak np. skrzynie z piaskiem, bosaki, hydranty itd.).

Instalacja odgromowa obiektów powinna być dostosowana do kategorii niebezpieczeństwa obiektu i wykonana w sposób określony stosownymi przepisami.

2.3.7. Oznakowanie obiektów na placu budowy

26

Każdy obiekt, a szczególnie obiekty o określonym stopniu niebezpieczeństwa, powinien być odpowiednio oznakowany. Ostrzeżenia powinny być umieszczone na tablicach ustawionych na drogach i dojściach do obiektu w odpowiedniej odległości, tak aby informacja dotarła do osób przebywających w pobliżu obiektów odpowiednio wcześniej. Zakazy dotyczące takich obiektów powinny być umieszczone zarówno na tablicy informacyjnej jak i przy drzwiach wejściowych do obiektu. Tablice informacyjne i znaki ostrzegawcze powinny być umocowane na trwałych elementach i zabezpieczone przed zniszczeniami, uszkodzeniem lub zawianiem śniegiem. O zmroku i w porze nocnej tablice powinny być oświetlone.

2.4. Wyposażenie placu budowy w instalacje

2.4.1. Instalacje elektryczne

Zapotrzebowanie budowy na energię elektryczną powinno być dostosowane do:

a. wielkości placu budowy,b. przewidywanych do wykorzystania maszyn i urządzeń mechanicznych,c. sprzętu z napędem elektrycznym,d. potrzeb gospodarczych i oświetlenia pomieszczeń w obiektach, miejsc pracy i placu budowy,

z uwzględnieniem wielozmianowości pracy załogi.

Urządzenia elektryczne na placu budowy powinny być wykonywane w sposób zgodny z aktualnymi przepisami.

Prace związane z podłączeniem, kontrolą, konserwacją i naprawą urządzeń i instalacji elektrycznych powinny być wykonywane przez osoby posiadające wymagane przepisami uprawnienia.

Przy oświetlaniu placu budowy i wykonywaniu oznakowań świetlnych należy przestrzegać następujących zasad:

a. miejsca pracy, drogi na placu budowy oraz dojścia i dojazdy, powinny być w trakcie realizacji inwestycji oświetlone zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami lub normami,

b. punkty świetlne powinny być tak rozmieszczone, aby istniała możliwość łatwego odczytania tablic i znaków ostrzegawczych,

2.4.2. Instalacje wodociągowe

Na budowie należy wykonać instalację wodociągową połączoną z siecią miejską lub wykonanymi na budowie lub w pobliżu ujęciami wodnymi, zapewniającą zaopatrzenie w wodę w ilości niezbędnej na potrzeby technologiczne, gospodarcze i pitne.

W przypadku, gdy nie ma możliwości zaopatrzenia budowy w wodę wodociągową pitną, należy wykonać oddzielne punkty poboru wody do celów użytkowych dla ludzi i na potrzeby produkcyjne.

Zapotrzebowanie na wodę przeznaczoną na potrzeby ochrony przeciwpożarowej powinno być dostosowane do gęstości zabudowy placu budowy i przeznaczenia wzniesionych na nim obiektów. Zapotrzebowanie to należy uzgodnić z wojewódzką komendą straży pożarnych właściwą dla miejsca budowy.

Średnica rur doprowadzających wodę do celów przeciwpożarowych powinna być obliczona i dostosowana do przewidywanego poboru wody z hydrantu w danym miejscu budowy, z tym że średnica rur nie może być mniejsza niż 50 mm ( hydrant do celów p.poż. 80 mm )

2.5. Składowanie, przechowywanie, kontrola jakości materiałów, elementów i wyrobów.


Przy rozmieszczaniu magazynów i składowisk na placu budowy należy kierować się następującymi zasadami:

materiały, elementy i wyroby należy w miarę możliwości magazynować w bezpośredniej bliskości miejsca ich wbudowania lub użycia do produkcji w wytwórni pomocniczej, zorganizowanej na terenie budowy (np. wytwórnia betonów); zaleca się, aby magazyny

27

i składowiska znajdowały się przy drogach kołowych lub kolejowych występujących w obrębie placu budowy,

elementy i wyroby przeznaczone do wbudowania w dany obiekt powinny być składowane na placu przy obiekcie, jeśli nie ulegają one zmianom pod wpływem warunków atmosferycznych (np. prefabrykaty z betonu) lub w pobliskich zadaszonych magazynach zamkniętych i otwartych (wiaty, np. stolarka budowlana),

powierzchnie placów składowania bez zadaszenia i z zadaszeniem oraz magazynów zamkniętych należy obliczać na podstawie wskaźników składowania materiałów. Powierzchnię składowania „brutto”, obejmującą ponadto powierzchnię potrzebną na odbiór, przejścia, przejazdy, powierzchnię pomocniczą zajmowaną przez słupy, przegrody itp.,

nawierzchnia znajdująca się na placu składowym powinna w miarę potrzeby być utwardzona i dostosowana do przewidywanych obciążeń,

stropy i podłogi w magazynach zamkniętych powinny być zaprojektowane na obciążenia, jakie mogą występować w danym pomieszczeniu.

Dostarczenie materiałów przeznaczonych do robót budowlanych na plac budowy powinno nastąpić dopiero po odpowiednim przygotowaniu składowisk na otwartym powietrzu lub zapewnieniu przykrycia dachem, a w razie gdy jest to konieczne ze względu na charakter materiałów, po wykonaniu magazynów zamkniętych, zabezpieczających materiały od bezpośrednich wpływów atmosferycznych i umożliwiających utrzymanie w pomieszczeniach niezbędnej minimalnej temperatury.

Składowiska lub magazyny powinny być urządzane w miejscach nie ulegających zalewaniu przez wodę oraz w miarę możności na gruntach przepuszczalnych, w przypadku konieczności usytuowania składowiska na terenach zawilgoconych należy teren podwyższyć w stosunku do naturalnej powierzchni na niezbędną wysokość, jednak nie mniej niż 20 cm, przez nasypanie warstwy piasku, żużla paleniskowego, gruzu lub innego przepuszczalne go materiału.

Podłoże, na którym mają być składowane materiały budowlane, powinno być dostosowane do rodzaju materiałów lub wyrobów. Wymagania dotyczące podłoża dla danego materiału określa, w przypadku braku wymagań technicznych w normach lub świadectwie ITB, kierownik budowy lub robót.

Teren składowiska powinien być oświetlony i stosownie do potrzeby ogrodzony.

Masa materiałów przechowywanych na składowiskach lub w magazynach powinna być dostosowana do wytrzymałości podłoża.

Składowanie materiałów budowlanych powinno odbywać się w sposób zapobiegający ich uszkodzeniu, zniszczeniu lub utracie ich wartości użytkowej w okresie składowania. Wszystkie materiały przyjmowane do magazynu lub na plac składowy na budowie powinny być rozmieszczone we właściwych działach placu lub magazynu.

Materiały powinny być składowane w sposób zapobiegający ich zawaleniu lub obsuwaniu się, stosuje się w tym celu właściwe wysokości słupów, stosów albo pryzm, odpowiednie układanie, wykonanie zagród albo podpór, stosowanie przekładek, półek i tym podobnych środków.

Materiały, elementy i wyroby budowlane należy składować na placu budowy w sposób zabezpieczając je przed pogorszeniem się ich właściwości technicznych (jakości), spowodowanym wpływami atmosferycznymi, czynnikami fizykochemicznymi lub mechanicznymi (np. zmieszanie, uszkodzenie).

W jednym słupie, stosie, pryzmie, zasieku itp., zarówno na składowisku otwartym jak i pod dachem lub w magazynie, powinny być składane materiały jednego rodzaju i gatunku, jednego kształtu i wymiaru, jednej barwy, jednakowego opakowania, terminu zużycia i o innych wspólnych cechach.

Każdy słup, stos, pryzma lub materiały zgrupowane w inny sposób składowania, powinny być odpowiednio oznakowane, aby wykluczyć możliwość pomyłki co do przeznaczenia materiałów, elementów i wyrobów oraz okresu ich przydatności do wbudowania lub użycia w produkcji pomocniczej na placu budowy.

Odległość słupów, stosów lub pryzm materiałów:

a. od krawędzi wykopu powinna być ustalona w zależności od stateczności materiałów składowanych, b. od głębokości wykopu i wymaganego umocnienia jego skarp i nie powinna być mniejsza niż — 1,0

m,c. od ogrodzenia i zabudowań — 0,75 m,d. od zewnętrznej główki szyny kolejowej — 1,50 m,e. od stanowiska pracy — 5,00 m.

28

Pomiędzy słupami, stosami, pryzmami składowanych materiałów powinny być pozostawione przejścia o szerokości co najmniej 1,0 m oraz przejazdy dostosowane do przewidzianych środków transportowych i urządzeń ładunkowych o szerokości powiększonej:

a. 2,0 m przy ruchu jednokierunkowym i o 3,0 m przy ruchu dwukierunkowym środków transportowych poruszanych siłą mechaniczną,

b. 0,6 m przy ruchu jednokierunkowym oraz o 0,9 m przy ruchu dwukierunkowym środków transportowych poruszanych przy pomocy siły ludzkiej.

Opieranie składowanych materiałów o urządzenia związane z placem budowy, ogrodzenia albo tymczasowe lub stałe budynki istniejące na placu budowy jest zabronione.

Podkopywanie pryzm materiałów, jak również pobieranie materiałów ze słupów lub stosów z warstw niższych aniżeli najwyższa jest zabronione.

Materiały drobne powinny być ułożone w stosy o wysokości nie większej niż 2,0 m, dostosowane do rodzaju i wytrzymałości tych materiałów.

Materiały workowane powinny być ułożone w stosie krzyżowo, z tym że liczba warstw w stosie nie powinna być większa niż 10.

Układanie elementów prefabrykowanych średnio i wielkowymiarowych powinno być dokonywane w sposób określony przez producenta.

Zabronione jest:

a. składowanie materiałów i elementów budowlanych, sprzętu mechanicznego oraz sprzętu pomocniczego bezpośrednio pod liniami elektrycznymi napowietrznymi lub w odległości bliższej, licząc w poziomie od skrajnych przewodów linii, niż:

2,0 m — dla linii NN, 5,0 m — dla linii WN do 15 kV, 10,0 m — dla linii WN do 50 kV, 15,0 m — dla linii WN powyżej 50 kV,

jeśli przepisy szczególne nie stanowią inaczej,

jeżeli do załadunku i wyładunku stosowane są urządzenia mechaniczne, zachowanie odległości podanych w p. a) odnosi się do najdalej wysuniętego punktu ruchomego lub stałego elementów tych urządzeń oraz ładunku transportowanego tymi urządzeniami.

2.5.2. Magazyny przeznaczone do składowania materiałów, elementów i wyrobów

Magazyny niestałe na placu budowy (zamknięte lub częściowo osłonięte) powinny być przygotowane w ramach planu zagospodarowania placu budowy.

Wielkość i rodzaj magazynów powinny wynikać:

b. z potrzeb generalnego wykonawcy i podwykonawców oraz zadań, jakie magazyn ma spełniać,c. z harmonogramu realizacji budowy (robót budowlano-montażowych) i wynikającego z niego

harmonogramu dostaw materiałowych,d. minimalnych warunków składowania, jakie powinny być zapewnione dla zachowania

właściwości technicznych,e. z wymaganego zabezpieczenia magazynów przed pożarem, kradzieżą i wymogów w zakresie

BHP,f. przewidywanych metod wykonywania robót,

planu pracy maszyn i sprzętu budowlanego, na podstawie którego powinno być określone zapotrzebowanie na materiały pędne i inne związane z ich eksploatacją.

Magazyny na placu budowy powinny być w zasadzie budowane wg projektów typowych z elementów rozbieralnych, a w przypadkach uzasadnionych ekonomicznie — z materiałów niepełnowartościowych, nietypowych lub odpadów produkcyjnych (np. pochodzących z demontażu lub rozbiórki starych obiektów).

Magazyn powinien się znajdować w miarę możności w miejscu, które ma dogodne połączenie z drogami znajdującymi się na placu budowy. Położenie magazynu na placu budowy powinno poza tym zapewniać dogodne połączenia komunikacyjne z poszczególnymi miejscami wykonywania robót.

29

2.5.3. Wymagania techniczne dotyczące składowania materiałów, elementów i wyrobów

2.5.3.1. Urządzenia magazynowe

Rodzaj i liczba urządzeń magazynowych powinny być dostosowane do wielkości obrotu materiałowego w magazynie lub na placu składowym, przyjętego sposobu wykonywania prac magazynowych oraz wyposażenia w sprzęt.

W magazynie materiałów budowlanych powinny być przygotowane niezbędne urządzenia, jak np.:

a. dla materiałów przechowywanych na otwartych placach składowych: boksy, zasieki, stoiska wykonane z cegły, betonu lub drewna impregnowanego — do składowania

materiałów sypkich na zwał, podkładki betonowe i zadaszenia, stojaki, słupki i legary — do przechowywania tarcicy; przekładki

— do przekładania materiałów lub elementów dłużycowych lub ciężkich, palety drewniane znormalizowane dla materiałów objętych paletyzacją i nie wymagających

zadaszenia lub pomieszczeń zamkniętych, dla materiałów wymagających zadaszenia bez zamknięcia: rampy nakryte dachem lub wiaty o nawierzchni twardej z betonu, klinkieru lub drewna,

przeznaczone na materiały wymagające ochrony przed opadami atmosferycznymi lub promieniami słonecznymi, lecz nie wymagające przechowywania w określonej temperaturze lub wilgotności,

plandeki, płyty z blachy falistej lub z tworzywa sztucznego itp. wyroby niezbędne do doraźnego zabezpieczenia materiałów wymagających składowania w pomieszczeniach zamkniętych lub zadaszonych, lecz czasowo składowanych na placu lub pod wiatą,

palety,b. dla materiałów składowanych w pomieszczeniach zamkniętych: palety, klatki, stoiska z siatki drucianej lub prętów stalowych drewnianych i inne wydzielone miejsca w

magazynie i zamykane, przeznaczone do składowania materiałów wymagających specjalnego zabezpieczenia,

stojaki, kozły metalowe lub drewniane, stałe albo przenośne, skrzynie o wymiarach dostosowanych do istotnych potrzeb, zbiorniki i cysterny lub urządzenia specjalne na materiały ciekłe i półciekłe, pomosty drewniane służące do składowania materiałów ponad poziomem podłogi w celu

odizolowania ich od pobierania wilgoci z podłogi,

Urządzenia i wyposażenie transportowe magazynów powinny przyspieszać załadunek i wyładunek materiałów oraz ułatwiać ich przemieszczanie poziome i pionowe w magazynach zamkniętych i na placach składowych.

Urządzenia zabezpieczające magazyn materiałów budowlanych przed pożarem powinny być dostosowane do warunków, położenia i wielkości magazynu, rodzaju i ilości składowanych materiałów i powinny odpowiadać wymaganiom przepisów o ochronie przeciwpożarowej.

Urządzenia zabezpieczające przed kradzieżą powinny być dostosowane do warunków położenia magazynu, jego stanu technicznego i innych okoliczności mających wpływ na stopień zagrożenia bezpieczeństwa składowanych materiałów.

2.5.3.2. Zasady składowania materiałów budowlanych

Przy składowaniu materiałów w warunkach placu budowy w magazynach niestałych należy przestrzegać warunków składowania określonych w normach państwowych (PN lub BN), w świadectwach dopuszczenia danego materiału do stosowania w budownictwie, a w przypadku braku norm lub świadectw, wymagań określonych w warunkach technicznych producenta.

Materiały budowlane powinny być grupowane, rozmieszczane i składowane w magazynach w zależności od ich rodzaju, ilości, częstotliwości ich przyjmowania i wydawania, sposobu opakowania oraz właściwości wytrzymałościowych i fizykochemicznych warunkujących sposób przechowywania.

Przy grupowaniu materiałów budowlanych należy uwzględniać skutki wzajemnego oddziaływania niektórych materiałów, jak np. kwasów na metale, olejów na wyroby gumowe, chlorku wapnia na wyroby skórzane.

30

Składowanie w magazynie tego samego gatunku i rodzaju materiałów w różnych miejscach lub w różnych warunkach jest niedozwolone.

Sposób składowania i przechowywania materiałów na placu budowy powinien zapewniać skuteczne zabezpieczenie ich przed uszkodzeniem mechanicznym i utratą właściwości technicznych (użytkowych) wskutek oddziaływania wpływów atmosferycznych lub innych przyczyn.

Sposób składowania materiałów powinien również uwzględniać ich właściwości fizyczne, jak konsystencja, kształt i wielkość, masa, rodzaj opakowania (dopuszczalna wysokość zwałów, stosów, pryzm, liczba warstw itp.).

Przy układaniu i rozmieszczaniu materiałów w magazynach materiałów budowlanych należy brać pod uwagę stojące do dyspozycji urządzenia składowe i posiadane środki transportu magazynowego.

W okresie składowania materiałów należy dokonywać niezbędnych zabiegów konserwacyjnych.

Materiały o określonej trwałości powinny być wydawane z magazynu do wbudowania w takiej kolejności, w jakiej były przyjmowane od dostawców.

Materiały przechowywane w magazynach powinny być oznaczone odpowiednimi symbolami indeksu materiałowego, umieszczonymi na specjalnej tablicy, zawierającymi również nazwę, gatunek i jednostkę miary danego materiału.

Składowanie materiałów wybuchowych, łatwo palnych, żrących lub trujących powinno być dokonywane wg przepisów szczególnych obowiązujących przy składowaniu i przechowywaniu tego rodzaju materiałów, a w przypadku braku takich przepisów wg zasad podanych w normach państwowych przedmiotowych, a w przypadku braku takich norm wg wymagań określonych przez producenta.

Miejsca składowania materiałów niebezpiecznych, ze względu na charakter materiałów lub sposób ich magazynowania, powinny być ogrodzone i zaopatrzone w odpowiednie urządzenia ostrzegawcze lub co najmniej tablice informacyjne w celu zapobieżenia dostępu do nich osobom nie zatrudnionym bezpośrednio przy magazynowaniu.

2.5.4. Zasady odbioru i przyjęcia materiałów budowlanych

Materiały dostarczane do magazynu powinny być odbierane pod względem ilościowym i jakościowym.

W zależności od warunków dostawy odbiór materiałów budowlanych może być dokonany:

przy dostawach transportem samochodowym, w magazynie własnym odbiorcy, w magazynie dostawcy (producenta, centrali handlowej).

Odbiór materiałów (ilościowy i jakościowy) może być dokonywany przez pracowników służby transportowej przedsiębiorstwa lub pracowników innej upoważnionej do tego komórki organizacyjnej (np. magazynu, budowy) albo przewoźnika, któremu zlecono czynności spedycyjne.

Obcego spedytora nie obowiązuje odbiór przesyłek pod względem jakościowym.

Przy dokonywaniu odbioru materiałów budowlanych z transportu samochodowego należy:

a. przy odbiorze materiałów w pojemnikach stosować zasady i tryb postępowania podane w aktualnych przepisach o przewozie towarów w pojemnikach,

b. przy odbiorze przesyłek drobnicowych w oryginalnym opakowaniu sprawdzić stan opakowania, wagę, zgodność przesyłki z dokumentami przewozowymi i w razie uszkodzenia lub niezgodności stanu faktycznego przesyłki z deklaracją dostawcy, żądać komisyjnego odbioru z udziałem dostawcy oraz spisania odpowiedniego protokółu,

c. pojemników uszkodzonych, z plombami noszącymi znamiona ich otwierania w czasie transportu nie przyjmować przed dokonaniem komisyjnego ich odbioru w magazynie,

d. jeżeli podczas rozładunku pojemników stwierdzono braki lub uszkodzenia przedmiotu przesyłki, wstrzymać rozładunek, powiadomić dostawcę i w obecności jego przedstawiciela sprawdzić stan ilościowy i jakościowy przesyłki oraz spisać protokół stwierdzonych braków i szkód.

2.5.4.1. Odbiór materiałów budowlanych w magazynie dostawcy

Odbiór materiałów budowlanych w magazynie dostawcy może być dokonywany:31

przy dostawach realizowanych na warunkach „loco skład dostawcy”, w razie konieczności przeprowadzenia przed odbiorem badań technicznych bezpośrednio

w zakładzie produkcyjnym, z innych przyczyn określonych w umowie o dostawy.

Odbioru pod względem ilości i jakości powinna dokonać osoba lub zespół osób (posiadających odpowiednie kwalifikacje) z jednostki organizacyjnej, przy której znajduje się dany magazyn.

Jeżeli po dokonaniu odbioru w magazynie dostawcy materiał budowlany ma być przez niego wysłany (dostarczony) do magazynu odbierającego, to odebrane partie materiału powinny być układane oddzielnie oraz odpowiednio oznaczone, tak aby po nadejściu do magazynu odbiorcy można je było łatwo rozpoznać.

W przypadku stwierdzenia podczas odbioru materiałów w magazynie odbiorcy usterek i wad odbieranego materiału należy je odpowiednio udokumentować i niezwłocznie reklamować. Materiał budowlany z usterkami nie może być odebrany, magazynowany lub wysłany na budowę.

2.5.4.4. Odbiór materiałów w magazynie odbiorcy

Wszystkie materiały dostarczone do magazynu na budowie powinny być kontrolowane pod wzglądem ilości i jakości, niezależnie od tego, kto jest ich dostawcą.

Odbioru materiałów pod względem ilości powinien dokonać magazynier przez:

policzenie, zważenie lub zmierzenie odbieranej partii materiałów, porównanie stwierdzonych ilości z treścią odpowiednich dokumentów, sprawdzenie rodzaju i ilości opakowania materiałów, jego cech i znaków oraz porówna nie

z danymi zawartymi w dokumentach do stawy.

Odbioru danego materiału budowlanego pod względem jakościowym powinien dokonywać pracownik posiadający niezbędne kwalifikacje.

Na żądanie magazyniera lub innej osoby wykonującej jednoosobowo czynności odbiorcze, odbioru może dokonywać komisja powołana przez kierownika jednostki organizacyjnej, której dany magazyn podlega. Komisja powinna składać się co najmniej z 3 osób.

Odbiór materiałów pod względem jakości powinien polegać na:

sprawdzeniu metodą organoleptyczną charakterystycznych cech odbieranych materiałów (wymiarów, jakości, wyglądu zewnętrznego itd.), a w razie potrzeby na pobraniu próbek do przeprowadzania badań laboratoryjnych i ustalenia tych cech, których nie można stwierdzić organoleptycznie,

porównaniu wyników sprawdzenia wg p. a) z warunkami dostawy i określeniu jakości odbieranych materiałów.

Z dokonania odbioru materiałów w magazynie dostawcy należy sporządzić protokół, w którym powinny być wykazane ewentualne wady i braki.

Zakwestionowany pod względem jakości materiał budowlany powinien być składowany w magazynie oddzielnie jako depozyt i tak oznakowany, aby nie zaistniała możliwość omyłkowego pobrania go do celów produkcyjnych.

2.5.4.5. Ewidencja materiałów w magazynie

Każdy magazyn obowiązany jest prowadzić bieżącą ewidencję ilościową zapasów materiałów znajdujących się w magazynie.

Gospodarka materiałowa w przedsiębiorstwie powinna być prowadzona zgodnie z instrukcją o gospodarce materiałowej dla przedsiębiorstw budowlano-montażowych.

2.6. Składowanie konstrukcji, maszyn i urządzeń oraz scalanie elementów na placu budowy

2.6.1. Składowanie konstrukcji, maszyn lub urządzeń

Konstrukcje lub ich scalone elementy i urządzenia dostarczane na plac budowy powinny być wyładowane za pomocą, żurawi lub dźwigów samojezdnych.

32

W przypadkach technicznie uzasadnionych do wyładowania konstrukcji, maszyn i urządzeń mogą być użyte wciągarki, dźwigniki, podnośniki i przyciągarki szczękowe.

Przeciąganie nie zabezpieczonych w odpowiedni sposób konstrukcji lub ich scalanych elementów i urządzeń po podłożu jest zabronione.

Elementy o dużej masie, długie i wiotkie należy chwytać co najmniej w dwóch miejscach i przemieszczać ze środka transportowego na plac składowy za pomocą zawiesia dostosowanego do długości i masy transportowanego wyrobu.

W przypadku przenoszenia wiązarów pas górny powinien być usztywniony przed możliwością ich odkształcenia lub uszkodzenia.

Konstrukcje, elementy przewidziane do scalania oraz urządzenia powinny być składowane w kolejności odwrotnej do kolejności ich pobierania do montażu lub wykonywania robót. Elementy te powinny być składowane w taki sposób, aby istniała możliwość odczytywania ich oznakowania.

Składowanie konstrukcji i urządzeń, o których mowa w p. 1, powinno być dokonywane w pobliżu dróg komunikacyjnych lub w zasięgu dźwigu.

Konstrukcje i urządzenia należy na placu składowym ustawiać na podkładkach drewnianych lub betonowych w taki sposób, aby nie następowało ich zabrudzenie gruntem. Podłoże, na którym są ułożone podkładki, powinno być wyrównane do poziomu.

Wielkowymiarowe elementy płytowe należy ustawiać na podkładach albo w stojakach i zabezpieczyć przed wywróceniem się.

Konstrukcje, ich elementy oraz maszyny wrażliwe na działanie warunków atmosferycznych należy nakryć folią lub w inny sposób zabezpieczyć przed zmianą ich właściwości technicznych.

2.6.2. Scalanie elementów na placu budowy

Scalanie elementów w konstrukcję powinno być dokonywane w sposób określony w instrukcji technologicznej.

Elementy przeznaczone do scalania należy sprawdzić pod względem ich jakości oraz uszkodzeń, a wykryte wady usunąć lub naprawić przed scaleniem.

Elementy scalane należy ustawiać w pozycji, w jakiej zostaną wbudowane, i zabezpieczyć przed zdeformowaniem lub uszkodzeniem.

Elementy lub ich fragmenty stalowe przewidziane do spawania lub zgrzewania powinny być przed przemieszczeniem ich na miejsce wbudowania odpowiednio oczyszczone i przygotowane zgodnie z aktualnie obowiązującymi nor mami w tym zakresie.

2.7. Sprzęt zmechanizowany i pomocniczy na placu budowy


W przypadku gdy do wykonywania robót ma być użyty sprzęt o złożonej konstrukcji, do którego nie zostały wydane przepisy dotyczące bezpiecznego sposobu jego użytkowania, producent danego rodzaju sprzętu powinien dostarczyć zasady jego eksploatacji i konserwacji.

Wraz ze sprzętem zmechanizowanym i pomocniczym podlegającym przepisom o dozorze technicznym powinny być dostarczone aktualne dokumenty uprawniające do jego eksploatacji.

Sprzęt zmechanizowany i pomocniczy powinien mieć trwały i wyraźny napis określający istotne jego właściwości techniczne, jak np. dopuszczalny udźwig, nośność, ciśnienie i temperaturę lub inne dane ważne dla prawidłowej i bezpiecznej eksploatacji na budowie.

Stałe stanowiska pracy przy sprzęcie zmechanizowanym powinny być obudowane ze wszystkich stron (np. kabina operatora dźwigu), a nad czasowymi stanowiskami pracy powinny być wykonane daszki ochronne.

33

Sprzęt zmechanizowany znajdujący się w miejscu wykonywania robót nie może być udostępniony osobom nie stanowiącym bezpośredniej jego obsługi, na widocznym miejscu należy wywiesić przepisy o jego obsłudze i konserwacji.

Ze względu na specyfikę terenu robót (na brzegach i w korytach cieków) sprzęt powinien posiadać odpowiednie zabezpieczenia przed wyciekiem substancji ropopochodnych.

2.7.2. Zasady bezpiecznego eksploatowania sprzętu zmechanizowanego i pomocniczego na budowie

2.7.2.1. Sprawdzanie, przeciążanie i utrzymanie sprzętu

Przed rozpoczęciem pracy i przed każdorazową zmianą załogi sprzęt i urządzenia należy sprawdzić pod względem sprawności technicznej i bezpiecznego ich użytkowania.

Ruchome części mechanizmów sprzętu zmechanizowanego i pomocniczego zagrażające bezpieczeństwu powinny być zaopatrzone w osłony zapobiegające wypadkom.

Przeciążanie sprzętu zmechanizowanego i pomocniczego ponad dopuszczalne obciążenie robocze jest zabronione; nie dotyczy to przeciążeń dokonywanych w czasie badań i prób.

Naprawa, smarowanie i czyszczenie sprzętu powinny być dokonywane w stanie jego spoczynku; dokonywanie tych czynności w czasie pracy sprzętu jest zabronione.

2.7.2.2. Przewody sprężonego powietrza i gazów technicznych

Przewody sprężonego powietrza oraz przewody stosowane do gazów technicznych powinny być dostosowane do ciśnienia roboczego i atestowane; używanie przewodów przetartych, uszkodzonych lub o nieznanej wytrzymałości jest zabronione.

Przewody uszkodzone lub zużyte powinny być usunięte poza obręb placu budowy.

2.7.2.3. Haki

Haki powinny być atestowane przez upoważnione do tego instytucje.

Haki stosowane na placu budowy do pionowego przemieszczania ciężarów lub do uciągów poziomych powinny być wykonane ze stali. Stosowanie do tego celu haków żeliwnych jest zabronione. Haki spawane mogą być zastosowane dopiero po wykonaniu badań i uzyskaniu odpowiedniego atestu.

Jeżeli przy przemieszczaniu elementów lub ładunków zachodzi możliwość wysunięcia zawiesia z gardzieli haka, to haki powinny być wyposażone w urządzenia zamykające gardziel haka.

Przed rozpoczęciem każdej zmiany roboczej powinien być badany stopień zużycia haka oraz ustalana jego przydatność do dalszej pracy. Jeżeli wymiary gardzieli haka zwiększyły się o ponad 10% w stosunku do wymiaru początkowego, to hak powinien być wymieniony.

1.2.7.2.4. Zawiesia

Zawiesia linowe lub łańcuchowe używane na budowie do przemieszczania elementów lub ładunków powinny być wykonane z materiałów atestowanych.

Wytwarzanie węzłów na linach i łańcuchach, a także łączenie ze sobą lin stalowych na długości jest zabronione.

Pętle zawiesi wykonanych z lin powinny być łączone za pomocą splatania lub za pomocą zacisków, a lina powinna być zabezpieczona przed przecieraniem się.

Zakończenie lin stalowych powinno być tak wykonane, aby nie powodowało kaleczenia rąk.

Dopuszczalne obciążenie robocze zawiesi dwu i wielociągowych powinno być dostosowane do wielkości kąta wierzchołkowego między cięgnami i powinno wynosić:

przy kącie 45° — 90% dopuszczalnego obciążenia zawiesia, przy kącie 90° — 70% w układzie pionowym, przy kącie 120° — 50% w układzie pionowym,

34

Kąt rozwarcia zawiesia nie może być większy niż 120° przy założeniu, że pracują tylko dwa cięgna (dotyczy to również zawiesi wielocięgnowych),

w przypadku użycia dwóch zawiesi o obwodzie zamkniętym łączne ich obciążenie nie powinno być większe niż wielkość obciążenia roboczego przewidziana dla jednego zawiesia.

Dopuszczalne obciążenie robocze zawiesi wykonanych z łańcuchów i użytkowanych w temperaturze poniżej - 20°C powinno być obniżone do 50%.

Zawiesia powinny być niezwłocznie wycofane z eksploatacji, jeżeli:

w zawiesiach linowych na długości równej ośmiokrotnej średnicy liny liczba zauważonych pęknięć drutów jest większa niż 10% całkowitej liczby drutów znajdujących się w linie przeciwzwitej i 5% w linie współzwitej lub jeżeli występują przerdzewienia, zerwanie splotek albo inne uszkodzenia,

w zawiesiach łańcuchowych zużycie pręta ogniwa wynosi więcej niż 1/5 pierwotnej średnicy pręta ogniwa albo gdy ogniwa ule gały deformacji i wykazują inne widoczne uszkodzenia.

Do zawieszania ładunków na hak należy stosować elementy w postaci pierścieni, ogniw, pętli itp., których wymiary umożliwiają swobodne ułożenie tego rodzaju elementów na dno gardzieli haka; zawieszanie elementów lub ładunków nie dających się swobodnie ułożyć na dnie gardzieli haka jest zabronione.

2.7.2.5. Wciągarki

Wciągarki ręczne stosowane na budowie powinny być wyposażone w korbę bezpieczeństwa lub w inne urządzenia spełniające tę samą rolę co korba bezpieczeństwa.

Podnoszenie wciągarką ręczną ładunków większych niż jej maksymalny udźwig jest za bronione.

2.8. Przemieszczanie elementów w konstrukcji i ładunków na miejsce ich przeznaczenia

Przed podniesieniem elementu lub ładunku należy sprawdzić poprawność zamocowania zawiesia do haka dźwigu montażowego, aby nie spowodować zdeformowania podnoszonego elementu i nie dopuścić do wysunięcia się zawiesia z gardzieli haka.

Zawiesie powinno być zamocowane powyżej środka ciężkości podnoszonego elementu lub ładunku, a lina nośna powinna być pionowa w czasie podnoszenia elementu lub ładunku.

Zabrania się podnoszenia elementu lub ładunku przy ukośnym położeniu liny nośnej oraz podnoszenia przymarzniętych elementów.

Zawieszony na haku element lub ładunek należy podnieść i zatrzymać na wysokości około 60 cm nad powierzchnią terenu. Po sprawdzeniu elementu należy go częściowo opuścić w celu sprawdzenia prawidłowości działania dźwigu i prawidłowości zawieszenia.

Przemieszczanie w kierunku pionowym lub poziomym powinno być dokonywane powolnym, jednostajnym ruchem, bez nagłych zrywów i hamowań.

W trakcie podnoszenia elementów o dużych wymiarach zaleca się element lub konstrukcję prowadzić za pomocą konopnych lin kierunkowych, zaczepionych do naroży elementów, i obsługiwanych przez 2 pracowników.

Opuszczanie elementu na miejsce wbudowania powinno być dokonywane wolno z równoczesnym ustawianiem go w pionie i poziomie za pomocą odpowiednich narzędzi. Elementy po ustawieniu powinny być usztywnione odpowiednimi podporami i połączone z innymi elementami lub konstrukcją.

W przypadku podnoszenia wiązarów kratowych lub innych elementów wiotkich dopuszcza się ich czasowe usztywnienie.

Każda zmontowana konstrukcja stanowią cały obiekt lub jego wyodrębnioną geometrycznie część powinna być skontrolowana pod względem prawidłowości montażu, aby nie dopuścić do powstawania w zmontowanym elemencie lub obiekcie dodatkowych naprężeń.

2.9. Urządzenia pomocnicze

35

2.9.1. Urządzenia pomocnicze do prac ładunkowych

Przy wykonywaniu prac przeładunkowych na placu budowy i w magazynach powinny być odpowiednio do potrzeb stosowane bezpieczne dla obsługi i niezawodne w użyciu urządzenia pomocnicze w postaci pomostów, stojaków, ramp, pojemników, palet, płyt do łączenia wagonów z rampą itp.

Pomosty i stojaki stosowane przy przeładunkach powinny odpowiadać wymaganiom wytrzymałościowym dostosowanym do wykonywanych na nich prac przeładunkowych. Dopuszczalne ich obciążenie powinno być oznakowane trwałym i wyraźnym napisem, ustawionym w miejscu widocznym. Szerokość pomostów powinna być dostosowana do wymiarów i rodzaju przemieszczanego po nich ładunku, tak aby przynajmniej z dwóch jego boków pozostawała wolna przestrzeń do krawędzi pomostu o szerokości nie mniejszej niż 0,45m.

Pomosty i rampy przeznaczone do przejazdu pojazdów i sprzętu powinny być szersze o 1,2 m od gabarytu pojazdu i zabezpieczone poręczami ochronnymi oraz oznakowane maksymalną dopuszczalną prędkością pojazdów (maks. prędkość pojazdów na tego rodzaju urządzeniach powinna wynosić nie więcej niż 5 km/godz.).

Do przemieszczania na budowie ładunków płynnych, plastycznych, żrących, parzących itp. powinny być stosowane odpowiednie pojemniki, a do materiałów płynnych w balonach szklanych należy stosować palety ze ściankami bocznymi.

Załadunek i rozładunek materiałów, elementów i konstrukcji na środki lub urządzenia transportowe powinien być dokonywany w zasadzie mechanicznie (załadunek ręczny tylko w przypadkach technicznie uzasadnionych).

2.9.2. Urządzenia do transportu ręcznego

Stosowane na budowie wózki ręczne i taczki powinny mieć konstrukcję zapewniającą ich stateczność przy pełnym załadunku oraz możliwość łatwego ich załadowania i rozładowania, a także zapewniającą możliwie najmniejszy opór jazdy; na wózku należy umieścić napis określający jego nośność.

Wózki do przewozu butli z gazami technicznymi, kwasami lub innymi żrącymi cieczami powinny być wyposażone w urządzenia zabezpieczające ładunek przed spadnięciem.

Na placu budowy powinny być zachowane przepisy w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy pracowników zatrudnionych przy ręcznym dźwiganiu i przenoszeniu ciężarów, a w za kresie transportu za pomocą wózków jezdniowych napędzanych — przepisy w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy eksploatacji wózków jezdniowych w transporcie wewnątrz zakładowym.

2.9.3. Przenośniki taśmowe

Przy stosowaniu przenośników taśmowych na budowie powinny być przestrzegane przepisy dotyczące obsługi przenośników oraz postanowienia dokumentacji techniczno-ruchowej danego typu przenośnika taśmowego.

Niezależnie od wymagań podanych w p. 1, przy stosowaniu przenośników taśmowych na budowie należy przestrzegać, aby:

a. przenośniki były wyposażone w wyłączniki bezpieczeństwa umieszczone w łatwo dostępnych i dobrze oświetlonych miejscach, w odstępach nie większych niż 25 m, jeżeli nie są wyposażone w wyłączniki linkowe,

b. kąt pochylenia i dopuszczalna prędkość taśmy były dostosowane do rodzaju ładunku,c. części wirujące i ruchome, znajdujące się w zasięgu pracowników, były zabezpieczone osłonami, a

złącza końców taśmy gumowej były obustronnie gładkie,d. zmiany kąta nachylenia ramy przenośnika były dokonywane w czasie jego postoju.

2.9.4. Narzędzia

Narzędzia używane na budowie powinny być przystosowane do wykonywania danego rodzaju robót i użytkowania oraz kontrolowane zgodnie z instrukcją producenta.

36

Nie wolno używać do wykonywania robót budowlanych narzędzi uszkodzonych oraz nie od powiadających aktualnym normom przedmiotowym lub ustalonym dla nich warunkom technicznym.

Narzędzia ręczne o napędzie elektrycznym powinny być co najmniej raz na 10 dni kontrolowane, jeżeli instrukcja producenta nie prze widuje innych terminów kontroli ich sprawności technicznej.

Wyniki kontroli narzędzi roboczych powinny być odnotowywane i przechowywane przez kierownika budowy.

2.9.5. Urządzenia grzewcze na budowie

Urządzenia grzewcze na budowie powinny być dostosowane do rodzaju wykonywanych robót i powinny być eksploatowane w sposób określony w instrukcji producenta.

2.9.6. Zbiorniki i przewody rurowe specjalnego przeznaczenia

Zbiorniki i przewody rurowe znajdujące się na placu budowy i przeznaczone do substancji gorących, żrących lub trujących powinny być szczelne, odpowiednio izolowane i zabezpieczone w miejscach, w których pracownicy mogą być narażeni na zetknięcie się z nimi.

Zamknięcia urządzeń określonych w p. 1, jak kurki, zawiasy, zasuwy itp., należy wykonać w sposób zabezpieczający przed wypadkami i oznaczyć położenie, w którym się otwierają lub zamykają przewód, a stożki kurków zabezpieczyć przed wypadnięciem.

W przypadku gdy zbiorniki i przewody, określone w p. 1 znajdują się nad miejscami pracy lub przejściami, to powinny być one odpowiednio zabezpieczone przez umieszczenie rynien odpływowych, specjalnych pomostów, daszków ochronnych itp. odpowiednich urządzeń, zabezpieczających pracowników znajdujących się lub przechodzących pod nimi.

2.9.7. Transport materiałów, elementów i konstrukcji na plac budowy i na budowie

Środki i urządzenia transportowe powinny być przystosowane do transportu danego rodzaju materiałów, elementów lub konstrukcji. W czasie transportu należy zabezpieczyć prze wożone materiały, elementy lub konstrukcje w sposób wykluczający zmianę ich właściwości technicznych lub uszkodzenie.

Przemieszczanie materiałów, elementów lub konstrukcji na budowie powinno być dokonywane za pomocą taczek, wózków i żurawi lub innymi urządzeniami nie powodującymi ich uszkodzenia.

Przy przewozie materiałów, elementów lub konstrukcji za pomocą kolei szynowych, linowych lub pochylniami o napędzie mechanicznym albo poruszanych za pomocą zwierząt mają zastosowanie aktualne przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy, a przy transporcie ręcznym aktualne przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy przy ręcznym przenoszeniu ciężarów.

3. PRZEDMIAR, OBMIAR, ROZLICZENIE

3.1. Podstawowe zasady sporządzania przedmiaru i obmiaru robót

Ilość robót winna być ustalona w oparciu o dokumentację projektową (przed przystąpieniem do realizacji robót, tzw. przedmiar), bądź w oparciu o dokumentację budowy, prowadzoną na placu budowy książkę obmiaru (jest to tzw. obmiar).

Przedmiar robót, to określenie ilości robót do wykonania, sporządzony w oparciu o dokumentację projektową (rysunki, opis techniczny i technologiczny). Opracowuje się go w kolejności technologicznej wykonania robót. Przedmiar winien zawierać:

liczbę porządkową numer specyfikacji technicznej (ST) podstawy do ustalenia jednostkowych nakładów rzeczowych (w kalkulacji szczegółowej) lub cen

jednostkowych robót (w kalkulacji uproszczonej), w oparciu o które będzie prowadzona kalkulacja kosztorysowa (KNR, KNNR, itp.),

opis robót.

37

wyliczenie ilości jednostek przedmiarowych robót, wynikających z dokumentacji projektowej. jednostkę miary roboty,

Przedmiar robót jest elementem dokumentacji projektowej.

Obmiar robót, to ustalenie z natury ilości robót już wykonanych. Sporządza go wykonawca na budowie w tzw. książce obmiaru robót przede wszystkim w celu rozliczenia robót po ich zakończeniu.

Zasady określania ilości robót zależą od ich rodzaju oraz warunków wykonywania i są takie same w odniesieniu do przedmiaru jak i obmiaru.

Przedmiar musi cechować przejrzystość. Przyjęta w przedmiarze struktura oraz numeracja kolejnych rozdziałów, elementów i pozycji jest utrzymana w dalszych etapach kalkulacji kosztorysowej. Każdy wymiar, wprowadzony do przedmiaru powinien mieć swój odpowiednik na rysunku, schemacie, zestawieniu itd., do którego się odwołuje.

Wymiary wprowadzone do obliczeń podlegają ustalonym zasadom ich zapisu. Na ogół przyjmuje się dokładność wielkości wymiarowych do dwóch miejsc po przecinku, zaś liczbę sztuk lub krotność jako liczby całkowite. Należy przyjmować kolejność wpisywania wymiarów niezmienną w całym przedmiarze, np. szerokość, długość, wysokość, ilość lub krotność.

W przedmiarze robót przyjmuje się kolejność wprowadzanych robót zgodną z ustaloną w harmonogramie kolejnością ich wykonania. Ułatwi to bieżącą kontrolę postępu robót na obiekcie.

Roboty, ujęte w przedmiarze muszą mieć ten sam stopień scalenia, jak roboty ujmowane w katalogach (metoda szczegółowa) lub w cennikach robót (metoda uproszczona), w oparciu, o które prowadzona jest w następnym etapie kalkulacja kosztorysowa i rozliczeniowa.

3.2. Forma przedmiaru i jednostki miary

Przedmiarowanie (obmiarowanie) robót powinno być wykonywane na ujednoliconych formularzach, które powinny być czytelne i jednoznaczne dla negocjujących stron.

Warunkiem koniecznym, przed przystąpieniem do wykonania przedmiaru lub obmiaru robót, jest zapoznanie się z zasadami przedmiarowania robót podanymi w założeniach ogólnych oraz w założeniach szczegółowych do danego rozdziału katalogu (KNR, KSNR lub inny katalog będący podstawą przyjęcia nakładów rzeczowych), gdyż często zasady te zawierają pewne uproszczenia nie pokrywające się z fizycznymi wymiarami.

3.3. Rozliczenie robót tymczasowych i prac towarzyszących

Sposób rozliczania prac towarzyszących i robót tymczasowych winna jednoznacznie określać umowa zawarta z wykonawcą, oraz kosztorys ofertowy. Część prac tymczasowych, jak organizacja placu budowy i związane z tym wszelkie czynności (wynajęcie, urządzenie i likwidacja placu budowy, doprowadzenie energii elektrycznej, wody itp.), prace pomiarowe, ochrona przed działaniem wód w trakcie realizacji robót, transport materiałów do miejsca wbudowania, w tym drogi technologiczne, dokumentacja fotograficzna wykonywanych robót, pobieranie i przechowywanie do czasu odbioru końcowego próbek materiałów użytych w trakcie budowy oraz dokumentacja geodezyjna powykonawcza, winny być ujęte w kosztach ogólnych wykonawcy, chyba że specyficzne warunki terenowe zmuszą do odrębnego rozliczenia. W takiej sytuacji prace te winny być ujęte w kosztorysie ofertowym jako niezbędne do wykonania prac podstawowych.

4. PRZEPISY ZWIĄZANE

Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jednolity Dz.U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623),

Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 6 lutego 2003 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy podczas wykonywania robót budowlanych (Dz. U. z 2003 r. Nr 47 poz. 401).

Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 26.06.2002 r. w sprawie dziennika budowy, montażu i rozbiórki tablicy informacyjnej oraz ogłoszenia zawierającego dane dotyczące bezpieczeństwa pracy i ochrony zdrowia (Dz. U. z 2002 r. Nr 108 poz. 953).

38

Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o wyrobach budowlanych (Dz. U. z 2004 r. Nr 92, poz. 881)

Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 2 września 2004 r. w sprawie szczegółowego zakresu dokumentacji projektowej, specyfikacji technicznych wykonania i odbioru robót budowlanych oraz programu funkcjonalno-użytkowego (Dz. U. z 2004 r. nr 202 poz. 2072)

Ustawa o Ochronie przyrody z dnia 16 kwietnia 2004 r (Dz.U. z 2013 r., poz. 627)

Przepisy prawa miejscowego dotyczące gatunków i obszarów chronionych.

39

SST – 01ROBOTY POMIAROWE

KOD CPV:

45100000-8 Przygotowanie terenu pod budowę

40

1. WSTĘP

1.1. Przedmiot i zakres SST.

Przedmiotem niniejszej specyfikacji technicznej (SST) są wymagania dotyczące wykonania i odbioru robót związanych z:

wytyczeniem osi oraz szerokości korony i podstawy projektowanego wału przeciwpowodziowego, inwentaryzacją punktów państwowej osnowy geodezyjnej i słupków hektometrowych na koronie

wału,

w ramach rozbudowy lewego wału rzeki Wisły w km 13+840 do km 14+450 oraz wałów cofkowych potoku Płazanka w km 0+000 do km 1+660.

1.2. Zakres stosowania SST.

Specyfikacja techniczna jest dokumentem przetargowym i kontraktowym przy zlecaniu i realizacji robót związanych z robotami wymienionym w pkt 1.1.

1.3. Opis i zakres robót objętych SST.

Zakres robót obejmuje wyznaczenie w osi wału przeciwpowodziowego odcinka wału podlegającego rozbudowie zgodnie z Dokumentacją Projektową. Odcinki podlegające rozbudowie to:

istniejący korpus lewego obwałowania rzeki Wisły w km 13+840 – 14+450 o łącznej długości L=610m,

istniejący korpus lewobrzeżnego i prawobrzeżnego obwałowania cofkowego rzeki Płazanka w km 0+000 – 1+660 o łącznej długości L=1660m

Zakres robót pomiarowych obejmuje:

wyznaczenie i stabilizację w terenie (w nawiązaniu do stałej osnowy geodezyjnej) roboczej osnowy realizacyjnej dostosowanej do geometrii wału oraz związanych z nim budowli towarzyszących (przejazdy wałowe),

wyznaczenie w oparciu o osnowę realizacyjną elementów geometrycznych budowli (osie, obrysy, załamania budowli) zgodnie z Dokumentacją Projektową,

wyznaczenie na podstawie osnowy realizacyjnej elementów geometrycznych przewidzianych w Dokumentacji Projektowej do rozbudowy przejazdów wałowych,

wyznaczenie na podstawie osnowy realizacyjnej rzędnych i spadków przewidzianego w Dokumentacji Projektowej nowego przepustu wałowego w km 14+066 lewego wału Wisły,

wyznaczenie na terenie budowy i w bezpośrednim jej sąsiedztwie niezbędnej ilości reperów wysokościowych opartych na obowiązującej na danym terenie osnowie geodezyjnej,

wyznaczenie oraz kontrolę w trakcie prowadzenia robót przewidzianych w Dokumentacji Projektowej nachyleń skarp, spadków podłużnych i poprzecznych korony i zjazdów,

wykonywanie w czasie rozbudowy budowli (lub poszczególnych jej etapów) pomiarów inwentaryzacyjnych urządzeń i elementów zakończonych oraz sporządzanie planów sytuacyjno–wysokościowych budowli i ich aktualizację. Pomiar inwentaryzacyjny budowli lub jej części należy wykonać zanim stanie się niedostępna,

inwentaryzacja, odtworzenie i oznakowanie w sposób ułatwiający odszukanie w terenie punktów państwowej osnowy geodezyjnej oraz słupków hektometrowych.

Wszelkie prace realizacyjne należy wykonać w oparciu o geodezyjnie wyznaczone elementy z zachowaniem geometrii określonej w Dokumentacji Projektowej.

Dokładność pomiarów geodezyjnych zarówno w zakresie osnowy podstawowej jak i roboczej należy dostosować do wymagań realizacyjnych budowli w poszczególnych jej etapach czy fragmentach. W sprawie realizacji i zakresu opracowań geodezyjno – kartograficznych oraz czynności geodezyjnych obowiązujących w budownictwie należy postępować zgodnie z ustawą z dnia 17 maja 1989. – Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz.U. 00.100.1086 z późniejszymi zmianami).

41

Po zakończeniu modernizacji, należy sporządzić powykonawczą dokumentację geodezyjną obejmującą: mapy, szkice i operaty obsługi realizacyjnej, sprawozdania techniczne z podaniem stosowanych dokładności itp.

1.5. Podstawowe określenia w SST:

Reper – stabilizowany punkt wysokościowej osnowy geodezyjnej, dla którego wyznaczono wysokość w przyjętym układzie odniesienia, wykorzystywany w niwelacji, pełni rolę nawiązania do państwowej osnowy wysokościowej.

Osnowa geodezyjna – zbiór odpowiednio wybranych i zastabilizowanych punktów terenowych, dla których określono współrzędne płaskie i / lub wysokościowe w przyjętym układzie współrzędnych z użyciem metod geodezyjnych. Osnowy geodezyjne w zależności od gęstości rozmieszczenia punktów oraz dokładności wyznaczenia ich współrzędnych dzielą się na klasy. Punkty osnowy geodezyjnej pełnią rolę nawiązania dla wszystkich robót geodezyjnych, których wynikiem są współrzędne określone w państwowym układzie współrzędnych.

Punkty główne trasy – punkty załamania osi trasy, punkty kierunkowe, punkty początkowy i końcowy trasy.

Pozostałe określenia podstawowe są zgodne z obowiązującymi polskimi przepisami i normami oraz definicjami podanymi w SST-0 „Wymagania ogólne” pkt.5

2. ZASADY WYKONYWANIA PRAC POMIAROWYCH.

Ogólne wymagania dotyczące robót podano w SST-0 „Wymagania ogólne”.

Prace pomiarowe powinny być prowadzone zgodnie z obowiązującymi instrukcjami GUGiK.

2.1. Punkty pomiarowe, inwentaryzacja i zabezpieczenie.

Przed przystąpieniem do robót ziemnych należy przejąć podstawowe punkty stałe i charakterystyczne tworzące układ odniesienia lokalnych pomiarów sytuacyjnych i wysokościowych. Przejęcie punktów stałych powinno być dokonane protokolarnie z naniesieniem punktów na planie sytuacyjnym i z określeniem ich współrzędnych. Przejęcie punktów pomiarowych należy odnotować w dzienniku budowy.

Stałe punkty pomiarowe powinny być tak usytuowane, wykonane i zabezpieczone, aby nie nastąpiło ich zniszczenie przez cały czas trwania budowy.

Wykonawca obowiązany jest do ochrony przyjętych punktów pomiarowych.

Punkty wysokościowe należy umieszczać poza granicami przewidywanej w Dokumentacji Projektowej modernizacji budowli, a rzędne ich oznaczać z dokładnością do 0,5cm. Punkty wysokościowe powinny być wyznaczane na trwałym elemencie wkopanym w grunt bez zmiany ich położenia.

Spis stałych punktów pomiarowych wraz z planem wytyczeń powinien być przekazany Kierownikowi budowy przed rozpoczęciem budowy, a bezpośredniemu Wykonawcy przed rozpoczęciem robót ziemnych.

Kopia szkicu tyczenia obiektu budowlanego powinna znajdować się u Kierownika budowy oraz u Inspektora.

Wykonawca jest odpowiedzialny za ochronę wszystkich punktów pomiarowych oraz ich oznaczeń przez cały czas trwania robót, a w razie ich zniszczenia poniesie koszty ich odtworzenia.

Prace geodezyjne powinny obejmować:

wyznaczenie w terenie w nawiązaniu do stałej osnowy geodezyjnej, roboczej osnowy dostosowanej do istotnych potrzeb wykonywanych robót ziemnych oraz do kształtu budowli,

wyznaczanie w bezpośrednim sąsiedztwie odpowiedniej liczby reperów wysokościowych nawiązanych do osnowy geodezyjnej na danym terenie,

wyznaczanie w miarę potrzeby wymaganych nachyleń, spadków, poziomów, skarp, zboczy itp.

Wszelkie prace związane z wykonywaniem obiektu powinny być dokonywane w nawiązaniu do geodezyjnie wyznaczonych punktów sytuacyjnych i wysokościowych. Poszczególne elementy budowli powinny być wyznaczane w taki sposób, aby istniała możliwość korzystania z nich przez cały czas trwania budowy.

42

Zamawiający przed przystąpieniem do realizacji robót przekaże Wykonawcy dane zawierające lokalizację i współrzędne punktów głównych niezbędne do szczegółowego wytyczenia robót stanowiące załącznik do niniejszej SST.

Prace pomiarowe związane z tyczeniem powinny być prowadzone przez osoby posiadające odpowiednie uprawnienia i kwalifikacje.

Wykonawca powinien sprawdzić zgodność rzędnych terenu z dokumentacji projektowej z terenem. Wszelkie pozostałe prace pomiarowe niezbędne do prawidłowej realizacji robót należą do obowiązków Wykonawcy.

2.2. Wytyczenie punktów głównych osi trasy i punktów wysokościowych.

Punkty wierzchołkowe trasy i inne punkty główne powinny być dowiązane do punktów pomocniczych położonych poza granicą robót i zastabilizowane w sposób trwały drewnianymi palikami lub słupkami betonowymi.

Odległość pomiędzy głównymi punktami osi trasy nie może przekraczać 300 m w linii prostej, podobnie pomiędzy reperami roboczymi. Natomiast na nierównym terenie odległości te powinny być odpowiednio zmniejszone.

Jako repery robocze można wykorzystać stałe punkty na istniejących budowlach lub założyć nowe poza granicami inwestycji w postaci betonowych słupków lub kształtowników stalowych, osadzone w sposób trwały uniemożliwiający osiadanie.

Rzędne reperów roboczych należy określać z taką dokładnością, aby średni błąd niwelacji po wyrównaniu był mniejszy od 4 mm/km, stosując niwelację podwójną w nawiązaniu do reperów państwowych.

Tyczenie osi trasy należy wykonać w oparciu o państwową osnowę geodezyjną i dokumentację projektową. Dopuszczalne odchylenie wytyczonej osi trasy wału w stosunku do dokumentacji projektowej nie może być większe niż 3 cm.

Oś trasy powinna być wyznaczona w punktach głównych i w punktach pośrednich w odległości zależnej od charakterystyki terenu nie rzadziej niż co 50 m.

Rzędne niwelety punktów osi trasy należy wyznaczyć z dokładnością do 1 cm w stosunku do rzędnych niwelety określonych w dokumentacji projektowej.

2.3. Wyznaczenie konturów nasypów i wykopów.

Wyznaczenie przekrojów poprzecznych obejmuje wyznaczenie konturów nasypów i wykopów na powierzchni terenu (granic inwestycji), zgodnie z Dokumentacją Projektową oraz dodatkowo w miejscach wymagających uzupełnienia dla poprawnego przeprowadzenia robót zaakceptowanych przez Inspektora.

Prawidłowość zarysów przewidzianych do wykonania robót ziemnych należy kontrolować na bieżąco w miarę postępu prac, za pomocą dodatkowych pomiarów rzędnych wysokości osi nasypu lub wykopu oraz konturów skarp.

Do wyznaczana krawędzi nasypów lub wykopów należy stosować paliki lub wiechy (w przypadku nasypów o wysokości powyżej 1m lub przy wykopach głębszych od 1m).

Odległości pomiędzy palikami lub wiechami powinny odpowiadać odstępowi pomiędzy kolejnymi przekrojami poprzecznymi.

Przy zmechanizowanych robotach ziemnych należy wyznaczyć tylko oś nasypu lub wykopu oraz linie podstawy skarp lub krawędzi wykopu, natomiast przy ręcznych robotach ziemnych należy wyznaczyć palikami podstawę nasypu i krawędzie nasypu.

2.4. Wyznaczenie parametrów geometrycznych przepustu wałowego

Prace pomiarowe obejmują zarówno wytyczenie przebiegu istniejącego przepustu wałowego w przekroju wału i oznaczenie granic wykopu związanego z likwidacją przepustu.

W celu wykonania przewidzianego w Dokumentacji Projektowej przepustu wałowego należy:

wytyczyć w przekroju istniejącego wału przebieg osi nowego przepustu wałowego, wytyczyć rzędną wlotu i wylotu z przepustu z dokładnością do 0,5cm,

43

kontrolować zachowanie projektowanych spadków podczas układania rur przepustu

44

3. WYMAGANIA DOTYCZĄCE MATERIAŁÓW.

Do utrwalenia punktów osi trasy wału należy stosować:

pale drewniane z gwoździem lub prętem stalowym, słupki betonowe, rury metalowe dł. 0,5 m.

Wymiary stosowanych punktów stabilizacyjnych:

paliki drewniane umieszczone poza granicą robót ziemnych w sąsiedztwie punktów załamania trasy: średnica 0,15 – 0,20 m, długość: 1,5 – 1,7 m,

do stabilizacji pozostałych punktów: średnica 0,05 – 0,08 m, długość ok. 0,3 m, bolce stalowe: średnica 5 mm, długość: 0,04 – 0,05 m.

Pozostałe wymagania dotyczące przechowywania, składowania i pozyskiwania materiałów podano w SST-0„Wymagania ogólne” pkt. II.

4. WYMAGANIA DOTYCZĄCE SPRZĘTU POMIAROWEGO.

Wykonawca przystępujący do wytyczenia osi wału przeciwpowodziowego i inwentaryzacji punktów państwowej osnowy geodezyjnej i słupów hektometrowych powinien wykazać się możliwością korzystania z następującego sprzętu:

tyczki, łaty, teodolity, tachimetry, taśmy stalowe, szpilki, niwelatory, dalmierze.

Stosowany sprzęt powinien gwarantować uzyskanie wymaganej dokładności pomiarów.

Pozostałe wymagania dotyczące sprzętu podano w SST-0 „Wymagania ogólne”.

5. WYMAGANIA DOTYCZĄCE TRANSPORTU.

Ogólne wymagania dotyczące transportu podano w SST-0 „Wymagania ogólne” pkt.4.

Materiały wraz ze sprzętem pomiarowym mogą być transportowane na terenie budowy dowolnymi środkami transportu.

6. OPIS DZIAŁAŃ ZWIĄZANYCH Z KONTROLĄ JAKOŚCI ROBÓT.

Kontrolę jakości robót pomiarowych związanych z wytyczeniem osi trasy wałów przeciwpowodziowych oraz robót związanych z inwentaryzacją i odtworzeniem punktów państwowej osnowy geodezyjnej i słupów hektometrowych na koronie wału należy prowadzić zgodnie z instrukcjami i wytycznymi GUGiK oraz pkt. 2. niniejszej ST.

Pozostałe zasady kontroli podano w SST-0 „Wymagania ogólne” pkt.5.

7. WYMAGANIA DOTYCZĄCE PRZEDMIARU I OBMIARU ROBÓT.

Ogólne zasady obmiaru robót podano w SST-0 Wymagania ogólne pkt.8.

Jednostką obmiarową jest 1km (kilometr) wytyczonej w terenie trasy wału przeciwpowodziowego.

Obmiar robót związanych z wytyczeniem osi wału według pkt.I.3 niniejszej ST.

45

8. OPIS SPOSOBU ODBIORU ROBÓT.

Ogólne zasady odbioru robót podano w SST-0 „Wymagania ogólne” pkt.8.

Po zakończeniu budowy lub jej etapu Wykonawca robót przedkłada Inspektorowi do zatwierdzenia geodezyjną dokumentację powykonawczą obejmującą układ pomiarowy na placu budowy, szkice sporządzone przez obsługę geodezyjną na terenie budowy, sprawozdania techniczne z pomiarów z podaniem przyjętych dokładności pomiaru itp.

Sprawdzeniu podlegają przede wszystkim ilości odtworzonych punktów wymienionych w pkt. 1.3 niniejszej SST.

Geodezyjna dokumentacja powykonawcza powinna być przekazana Inwestorowi w chwili przejęcia przez niego obiektu do eksploatacji. Dokumentacja ta powinna stanowić integralną część dokumentacji wykonanych robót.

9. PODSTAWA PŁATNOŚCI.

Cena jednostki obmiarowej (1km) robót obejmuje:

sprawdzenie wyznaczenia punktów głównych osi trasy wałów i punktów wysokościowych, uzupełnienie osi trasy wałów dodatkowymi punktami (wyznaczenie osi), wyznaczenie dodatkowych punktów wysokościowych (reperów roboczych), wyznaczenie przekrojów poprzecznych wraz z dodatkowymi, stabilizacja punktów i ochrona przed ich zniszczeniem, oznakowanie punktów w sposób ułatwiający ich odszukanie i odtworzenie.

10. PRZEPISY ZWIĄZANE.

Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 24 marca 1998 r. w sprawie standardów technicznych dotyczących geodezji, kartografii oraz krajowego systemu informacji o terenie ( Dz. U. z 1999 r. Nr 30, poz. 297 z późn. zm.),

Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 15 kwietnia 1999 r. w sprawie ochrony znaków geodezyjnych grawimetrycznych i magnetycznych ( Dz. U. z 1999 r. Nr 45, poz. 454 z późn. zm.)

Ustawa z dnia 17.05.1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz.U. z 2005r. Nr 240, poz. 2027),

Instrukcja techniczna G-1.9 Katalog znaków geodezyjnych oraz zasady stabilizacji punktów.

Instrukcja techniczna 0-1 Ogólne zasady wykonywania prac geodezyjnych,

Instrukcja techniczna G-1 Geodezyjna osnowa pozioma, GUGiK – Warszawa 1978,

Instrukcja techniczna G-2 Wysokościowa osnowa geodezyjna, GUGiK – Warszawa 1983,

Instrukcja techniczna G-3 Geodezyjna obsługa inwestycji, GUGiK – Warszawa 1979,

Instrukcja techniczna G-3.2 Pomiary realizacyjne, GUGiK – Warszawa 1983,

Instrukcja techniczna G-3.1 Osnowy realizacyjne, GUGiK – Warszawa 1983,

Instrukcja techniczna G-4 Pomiary sytuacyjne i wysokościowe, GUGiK – Warszawa 1979,

46

SST – 02USUWANIE DRZEW I KRZEWÓW

KOD CPV:

45100000-8 Przygotowanie terenu pod budowę

47

1. WSTĘP.


Przedmiotem niniejszej specyfikacji technicznej (SST) są wymagania dotyczące wykonania i odbioru robót związanych z usunięciem krzewów z wału przeciwpowodziowego i terenu międzywala.


Specyfikacja techniczna jest dokumentem przetargowym i kontraktowym przy zlecaniu i realizacji robót związanych z przebudową wału przeciwpowodziowego.


Zakres robót obejmuje prace związane z usunięciem drzew i krzewów w ramach rozbudowy lewego wału rzeki Wisły w km 13+840 do km 14+450 oraz wałów cofkowych potoku Płazanka w km 0+000 do km 1+660.

Szczegółowy zakres robót obejmuje:

wycinkę krzewów, wycinkę drzew, wywóz materiału z wycinki (pni, karpiny, gałęzi) na wskazane miejsce lub spalenie na miejscu.

1.4. Podstawowe określenia w SST.

Podstawowe określenia są zgodne z obowiązującymi, odpowiednimi polskimi normami oraz definicjami podanymi w SST-0 „Wymagania ogólne”.

2. ZASADY WYKONYWANIA ROBÓT.

Ogólne wymagania dotyczące robót podano w SST-0 „Wymagania ogólne”pkt.6.

2.1. Zasady usuwania drzew i krzewów.

Usunięcie drzew i krzewów z terenu inwestycji nastąpi w oparciu decyzje zezwalające na ich wycinkę uzyskane przez Zamawiającego.

Roboty związane z usuwaniem drzew i krzewów obejmują wycięcie i wykarczowanie drzew, krzewów, wywiezienie pni, karpiny i gałęzi poza teren budowy na wskazane miejsce, zasypanie dołów oraz ewentualne spalenie na miejscu pozostałości po wykarczowaniu.

Wycinkę drzew i krzewów o właściwościach użytkowych należy wykonać w okresie rębnym, w terminie ustalonym przez Inspektora.

W miejscach w których grunt będzie przeznaczony do wykonania nasypów wału lub makroniwelacji, należy odpowiednio oczyścić z roślinności, tak aby zawartość części organicznych nie przekraczała 2 %.

W miejscach nasypów wałów teren należy tak oczyścić aby części roślinne nie znajdowały się na głębokości do 60cm poniżej niwelety robót ziemnych i linii skarp nasypu, za wyjątkiem niżej opisanych przypadków.

2.2. Zasady karczowania pni drzew i krzewów.

Dopuszcza się pozostawienie w gruncie pni drzew i krzewów o średnicy do 8cm w przypadku gdy teren przeznaczony jest pod nasyp o wysokości nie mniejszej niż 2,0m Nie wykarczowane pnie powinny być ścięte w tym przypadku nie wyżej niż 10cm nad powierzchnią terenu. Powyższe odstępstwo od ogólnej zasady karczowania pni nie ma zastosowania gdy przewidziano stopniowanie powierzchni terenu pod podstawę nasypu.

48

W rejonie wyokrąglenia skarpy wykopu przecinającego się z terenem pnie powinny być ścięte równo z powierzchnią skarpy albo poniżej jej poziomu.

Doły po wykarczowanych pniach należy wypełnić miejscowym gruntem.

Wykonawca powinien tak prowadzić roboty, aby nie pogorszyć wartości użytkowej usuwanych drzew.

Krzewy i młode drzewa przewidziane do ponownego zasadzenia w obrębie placu budowy lub na innym terenie powinny być wykopane w sposób nie powodujący ich uszkodzenia w późniejszym ich rozwoju i zakopane w zacienionym miejscu.

2.3. Usunięcie pozostałości po wycince i karczowaniu.

Sposób zniszczenia pozostałości po usuniętej roślinności powinien być zgodny z ustaleniami SST i wymogami Inspektora.

W przypadku spalania pozostałości po usuniętej roślinności Wykonawca powinien zadbać aby odbyło się z zachowaniem wszelkich wymogów bezpieczeństwa i innych odpowiednich przepisów. Zaleca się tu stosowanie technologii umożliwiających intensywne spalanie z powstawaniem małej ilości dymu tj. spalanie w wysokich stosach albo spalanie w dołach z wymuszonym dopływem powietrza. Po zakończeniu spalania ogień powinien być całkowicie wygaszony bez pozostawienia tlących się części.

Jeżeli warunki atmosferyczne uniemożliwiają spalenie pozostałości po usuniętej roślinności a tym samym dalsze prowadzenie robót, Wykonawca w porozumieniu z Inspektorem powinien je usunąć w miejsce tymczasowego składowania lub inne zaakceptowane przez Inspektora w którym będzie możliwe dalsze spalenie.

Pozostałości po spaleniu powinny być usunięte przez Wykonawcę z terenu budowy.

W przypadku dopuszczenia przez Inspektora zakopywania na terenie budowy pozostałości po spaleniu, powinny być one układane w warstwach na przemian z gruntem. Ostatnia warstwa powinna być przykryta warstwą gruntu o grubości co najmniej 30 cm, odpowiednio zagęszczona i wyrównana.

Nie dopuszcza się zakopywania pozostałości po spaleniu pod obszarami na których odbywa się jakikolwiek przepływ wód powierzchniowych i pod rowami odwadniającymi.


Nie występują.

4. WYMAGANIA DOTYCZĄCE SPRZĘTU.

Ogólne wymagania dotyczące sprzętu podano w SST-0 „Wymagania ogólne”.

Wykonawca przystępujący do wykonania prac objętych niniejszą SST powinien wykazać się możliwością korzystania z następującego sprzętu stosowanego do robót związanych z wycinką krzewów:

piły mechaniczne, specjalistyczne maszyny do karczowania pni, spycharki, koparki lub ciągniki.


Ogólne wymagania dotyczące transportu podano w SST-0 „Wymagania ogólne”.

Materiał z wycinki krzewów wraz ze sprzętem mogą być transportowane na terenie budowy dowolnymi pojazdami samochodowymi. Pnie przedstawiające wartość użytkową powinny być transportowane w sposób nie powodujący ich uszkodzeń.

6. OPIS DZIAŁAŃ ZWIĄZANYCH Z KONTROLĄ JAKOŚCI ROBÓT.

49

Ogólne zasady kontroli podano w SST-0 „Wymagania ogólne”.

Kontrola jakości robót związanych z usunięciem krzewów polega na wizualnej ocenie kompletności jej usunięcia zgodnie z decyzją ( decyzja nakazowa_ na wycinkę i krzewów, wykarczowania korzeni i zasypania dołów.

Zagęszczenie gruntu wypełniającego doły powinno spełniać wymagania określone w Dokumentacji Projektowej.


Ogólne zasady obmiaru robót podano w SST-0 „Wymagania ogólne”.

Jednostką obmiarową robót związanych z usunięciem krzewów jest:

dla krzaków: 1ha (hektar).


Ogólne zasady odbioru robót podano w SST-0 „Wymagania ogólne”.

Odbiorowi robót zanikających i ulegających zakryciu podlega sprawdzenie dołów po wykarczowanych pniach przed ich zasypaniem.


Płatność należy przyjmować na podstawie jednostek obmiarowych według pkt. 7 niniejszej SST.

Cena wykonania robót obejmuje:

wycinkę i wykarczowanie krzewów, wywózka pozostałości po spaleniu (pni, karpiny, gałęzi) poza teren budowy lub spalenie na miejscu, zasypanie dołów, uporządkowanie terenu budowy.


Ustawa z dnia 18.07.2001 r. Prawo wodne (Dz.U. z 2012 r., poz. 145 t.j.).

50

SST-03ROBOTY ZIEMNE

KODY CPV:

45240000-1 Budowa obiektów inżynierii wodnej

45110000-1 Roboty w zakresie burzenia i rozbiórki

obiektów budowlanych; roboty ziemne

51

1. WSTĘP.


Przedmiotem niniejszej specyfikacji technicznej (SST) są wymagania dotyczące wykonania i odbioru robót związanych z rozbudową lewego wału rzeki Wisły w km 13+840 do km 14+450 oraz wałów cofkowych potoku Płazanka w km 0+000 do km 1+660.


Specyfikacja techniczna jest dokumentem przetargowym i kontraktowym przy zlecaniu i realizacji robót związanych z przebudową wału przeciwpowodziowego.


Ustalenia zawarte w niniejszej specyfikacji dotyczą zasad prowadzenia robót ziemnych związanych z rozbudową lewobrzeżnego obwałowania rzeki Wisły w km 13+840-14+450 oraz wałów cofkowych potoku Płazanka w km 0+000-1+660. Łączna długość wałów przeciwpowodziowych przewidzianych w Dokumentacji Projektowej do rozbudowy wynosi Lcał=3930m.

Zakres robót obejmuje:

prace pomiarowe, zdjęcie warstwy humusu gruntu 10 cm i jego zdeponowanie, zdjęcie warstwy gruntu grubości 30 cm i jego zdeponowanie (grunt mineralny ochronny), pozyskanie materiału i jego załadunek, transport materiału przeznaczonego do wbudowania na miejsce wbudowania, wbudowanie dostarczonego materiału w korpus wału, zagęszczenie materiału, profilowanie i plantowanie powierzchni korpusu wału, pokrycie zdeponowaną ziemią, odwodnienie terenu robót, prowadzenie prac i badań laboratoryjnych polegających na systematycznej kontroli wbudowanych

warstw gruntu mineralnego z poborem odpowiedniej ilości prób dla określenia wskaźnika zagęszczalności oraz współczynnika filtracji.


Podstawowe określenia są zgodne z obowiązującymi, odpowiednimi polskimi normami oraz definicjami podanymi w SST-0 „Wymagania ogólne”.

2. OGÓLNE WYMAGANIA DOTYCZĄCE ROBÓT.


2.1. Przygotowanie korpusu wału do rozbudowy.

Zgodnie z normą PN-B-12095:1997 oraz pkt. 3 niniejszej SST przed przystąpieniem do rozbudowy wałów przeciwpowodziowych, należy odpowiednio przygotować skarpy i koronę wałów poprzez:

a) usunięcie darniny, warstwy humusu grubości 10 cm (ewentualnie gruntów słabonośnych),

b) usunięcie kamieni i gruzu zalegających na terenie robót ziemnych,

c) zdeponowanie humusu w miejscu wskazanym przez Inspektora,

d) zagęszczenie powierzchniowej warstwy podłoża, skarpy i korony,

e) spulchnienie zagęszczonej powierzchni na głębokość ok. 5 – 10 cm.

52

Usunięcie darniny i humusu powinno być wykonane w granicach istniejącej budowli z dodaniem po ok. 10cm po każdej stronie. W przypadku ponownego wykorzystania darniny powinno zdejmować się ją płatami o wymiarach 0,2 – 0,3 m do 0,25 – 0,35 m, grubości 5 – 10 cm lub kwadratami o wymiarze boku ok. 30 cm, grubości. Zebraną darninę zaleca się ponownie ułożyć w miejscu przeznaczenia możliwie szybko, aby nie nastąpiło jej zniszczenie.

Grunty o małej nośności (tj. torfy, namuły organiczne) zalegające bezpośrednio w miejscu przewidzianym pod nasyp powinny być usunięte w sposób i w zakresie ustalonym z Inspektorem i Projektantem. Jeśli projekt nie przewiduje wymiany gruntów słabych, a ich ujawnienie nastąpiło dopiero w trakcie realizacji roboty powinny zostać przerwane do czasu ustalenia przez projektanta dalszego toku postępowania. Gdy w podłożu występują grunty wysadzinowe, dla których przebudowa nasypu wału nie stanowi ochrony przed zamarzaniem należy je usunąć na głębokość przemarzania.

W przypadku, gdy w czasie wykonywania wykopu nastąpiło zagrożenie stateczności skarp lub stateczności budowli, roboty ziemne należy natychmiast przerwać i powiadomić kierownictwo budowy i inwestora.

2.2. Rozbudowa korpusu wału.

Wykonawca robót przed przystąpieniem do prac budowlanych powinien posiadać aktualne zezwolenie na pobór i wykorzystanie do rozbudowy wałów skały płonnej. Eksploatację skały należy prowadzić zgodnie z dokumentacją ruchu kopalni.

Zasady zapewniające stateczność korpusu wału i jego równomierne osiadanie:

Wały powinny być rozbudowane przy zachowaniu przekroju poprzecznego i profilu podłużnego z dokumentacji projektowej,

Przy poszerzaniu nasypu istniejącego lub łączeniu nasypu nowego z nasypem istniejącym połączenie wykonać schodkowo lub w sposób określony w projekcie.

Rozbudowa korpusu wału gruntem powinna być wykonana warstwami grubości od 20 – 30 cm na całej szerokości nasypu.

Nachylenie warstw gruntu w kierunku podłużnym nasypu nie powinna wynosić więcej niż 10 % a nachylenie w kierunku poprzecznym nie więcej niż 5 % dla gruntów sypkich i 2 – 4 % dla gruntów spoistych.

Grunt przywieziony w miejsce wbudowania powinien być bezzwłocznie wbudowany w korpus. Inspektor może dopuścić czasowe składowanie gruntu pod warunkiem jego zabezpieczenia przed nadmiernym zawilgoceniem.

Dla zabezpieczenia przed zsuwaniem się materiału wbudowanego należy wykonać w zboczu stopnie o spadku górnej powierzchni od 4 % do 1 % i szerokości ok. 1,0 m. Stopnie powinny być połączone ze sobą skarpami o nachyleniu min. 1:1,5.

Grubość warstwy w stanie luźnym powinna być dobrana w zależności od rodzaju gruntu i sprzętu do zagęszczania.

Przystąpienie do wbudowania kolejnej warstwy gruntu może nastąpić dopiero po stwierdzeniu przez Inspektora prawidłowości wykonania poprzedniej warstwy.

Każda warstwa gruntu ułożona w nasypie powinna być zagęszczona przez ubijanie, wałowanie lub wibrowanie.

Liczbę przejść walca po jednym śladzie oraz dobór granulacji materiału dla uzyskania normatywnego wskaźnika zagęszczania należy ustalić na poletkach doświadczalnych.

Materiał wbudowywany w nasyp musi posiadać wilgotność zbliżoną do optymalnej. Jeżeli wilgotność materiału przekracza wartość dopuszczalną należy przerwać jego wbudowywanie. Na warstwie materiału nadmiernie zawilgoconego nie wolno układać następnej warstwy gruntu. Osuszanie można prowadzić w sposób mechaniczny lub chemiczny, poprzez wymieszanie z

wapnem palonym lub hydratyzowanym. W okresie deszczowym nie należy pozostawiać niezagęszczonej warstwy do dnia następnego.

Inspektor może nakazać Wykonawcy usunięcie przewilgoconej warstwy gruntu niezagęszczonego, jeśli Wykonawca nie jest w stanie jej osuszyć ani zagęścić w zaakceptowanym przez niego terminie.

Nie dopuszcza się wykonywania nasypów w temperaturze, przy której nie jest możliwe osiągnięcie w nasypie wymaganego wskaźnika zagęszczenia gruntów.

Nie dopuszcza się wbudowywania w nasyp gruntów zamarzniętych lub gruntów przemieszanych z lodem lub śniegiem.

53

W czasie dużych opadów śniegu należy przerwać wykonywanie nasypów. Przed wznowieniem prac należy usunąć śnieg z powierzchni wznoszonego nasypu.

Jeżeli warstwa niezagęszczonego gruntu zamarza, to nie należy jej przed rozmarznięciem zagęszczać ani układać na niej następnych warstw.

Przy wyznaczaniu nachylenia i linii skarp oraz wysokości nasypu powinny być uwzględnione poprawki na osiadanie podłoża i korpusu nasypu. Jeżeli poprawek na osiadanie gruntu nie podano w projekcie, powinien ustalić je kierownik budowy w porozumieniu z Inspektorem i Projektantem.

2.3. Zagęszczanie warstw gruntów.

Każda warstwa gruntu po jej rozłożeniu powinna być jak najszybciej zagęszczona z zastosowaniem sprzętu odpowiedniego dla danego rodzaju gruntu.

Grubość warstwy zagęszczanego gruntu powinna być określona doświadczalnie i dostosowana do sprzętu użytego do zagęszczania. Próbne zagęszczanie powinno być wykonywane zgodnie z wytycznymi opracowanymi dla danego rodzaju robót ziemnych, akceptowanymi przez Inspektora.

Grubość warstwy zagęszczanego gruntu nie powinna być większa niż:

15cm – przy zagęszczaniu ręcznym,

20cm – przy zagęszczaniu walcami,

40cm – przy zagęszczaniu walcami okołkowanymi, walcami wibracyjnymi, wibratorami lub ubijakami mechanicznymi,

100cm – przy zagęszczaniu ciężkimi wibratorami lub ubijakami.

Wilgotność gruntu w czasie jego zagęszczania powinna być zbliżona do wilgotności optymalnej. W przypadku gdy wilgotność gruntu przeznaczonego do zagęszczania wynosi mniej niż 80% wilgotności optymalnej, zagęszczaną warstwę gruntu należy zwilżyć wodą. Natomiast w przypadku gdy wilgotność gruntu jest większa niż 1,25 wilgotności optymalnej grunt przed przystąpieniem do zagęszczania powinien być przesuszony w sposób naturalny, a w przypadkach technicznie uzasadnionych w sposób sztuczny przez dodanie mielonego wapna palonego lub hydratyzowanego lub popiołów lotnych.

Wilgotność optymalną gruntu oraz jego masa powinny być wyznaczane laboratoryjne.

Rozłożone warstwy gruntu należy zagęszczać od krawędzi nasypu w kierunku jego osi.

Skarpy nasypu powinny mieć zagęszczenie takie samo jak korpus nasypu.

Grubość warstwy zagęszczonego gruntu oraz liczbę przejść maszyny zagęszczającej zaleca się określić doświadczalnie dla każdego rodzaju gruntu i typu maszyny.

W zależności od rodzaju gruntu stan zagęszczania nasypu należy określić na podstawie normy PN-B-12095:1997 wskaźnikiem zagęszczenia Is według próby Proctora.

Rodzaj gruntu Zawartość frakcji> 2mm [%]

Wymagane zagęszczenia

Korpusy zapór ziemnych

Korpusy wałów nowych

I, II klasa III, IV klasa

Grunty spoiste0 - 10 Isw ≥ 0,95 Isw ≥ 0,95

Isw ≥ 0,9210 - 50 Isw ≥ 0,92 Isw ≥ 0,92

Grunt rozłożony równomiernie w warstwie zagęszczania powinien mieć wilgotność naturalną Wn zgodnie z normą PN-B-12095:1997 czyli:

w przypadku pospółek, żwirów gliniastych i rumoszy gliniastych wilgotność gruntu nie może być mniejsza niż 0,7 Wopt,

- w przypadku gruntów spoistych z wyjątkiem pospółek, żwirów gliniastych i rumoszy gliniastych pomiędzy 0,95 Wopt do 1,15 Wopt określonej według metody Proctora,

- w przypadku gruntów sypkich wilgotność gruntu powinna być większa od 0,7 Wopt.

54

2.4. Niezbędne roboty tymczasowe i towarzyszące.

Należy przewidzieć wykonanie w razie potrzeby odprowadzenia wody na czas wykonywania robót związanych z wyrównaniem korony wału (np. grodza, kanał obiegowy, rurociąg, koryto drewniane).

Przed przystąpieniem do robót ziemnych powinny być wykonane wszystkie urządzenia odwadniające, zabezpieczające wykopy, przekopy i nasypy przed wodami opadowymi, powierzchniowymi i gruntowymi. Urządzenia odwadniające należy kontrolować i konserwować przez cały czas trwania robót.

Roboty ziemne w wykopach należy wykonywać w takiej kolejności, aby w każdej fazie robót było zapewnione łatwe odprowadzenie wód opadowych i gruntowych. W tym celu należy stosować odpowiedni system rowków lub drenaży odwodnienia roboczego i ewentualnie studzienki zbiorcze z pompami.

Wykonywanie robót ziemnych w miejscu osuwiska lub przebicia wodnego powinno odbywać się pod nadzorem technicznym (w sposób uprzednio ustalony przez projektanta) do czasu zabudowy, zasypania wykopu lub odpowiedniego zabezpieczenia skarpy, jeśli stanowi ona jego wykończenie.

Z uwagi na charakter budowli, nie przewiduje się specjalnego systemu odprowadzenie wód opadowych w trakcie prowadzenia robót. Formowanie nasypu w granicach wyrównania korpusu istniejącego wału należy wykonywać z zachowaniem ok. 5% spadku poprzecznego w stronę międzywala. Pozwoli to na samoczynne odwodnienie obszaru objętego bezpośrednio pracami z ukierunkowaniem spływu powierzchniowego na teren międzywala i odwodnieniem powierzchniowym do rzeki Wisły lub na drodze infiltracji w podłoże gruntowe.

Ponadto specyfika prowadzenia hydrotechnicznych nasypów ziemnych spełniających warunek szczelności, wymaga zachowania ścisłych parametrów wilgotnościowych wbudowywanego materiału ( zagęszczanie przy wilgotności optymalnej Wopt ), zatem roboty nie mogą być prowadzone w okresie trwania opadów atmosferycznych, a po ich wystąpieniu prace można podjąć na nowo dopiero po ustaleniu się stosownych warunków wilgotnościowych w strefie przebudowywanego nasypu wału.

Poza obszarem bezpośredniej przebudowy wału celem poprawienia warunków prowadzenia prac budowlanych, np. dla umożliwienia poruszania się sprzętu budowlanego, należy rozważyć konieczność wykonania doraźnych odwodnień roboczych ( wykonanie rowów opaskowych i porzecznych, nadanie spadków powierzchniowych ( 0,1 – 1 % ), ewentualne wykonanie zbiorczego odprowadzenia wód ) z dostosowaniem go do warunków wodno – gruntowych oraz do rodzaju maszyn i sprzętu przewidzianego na placu budowy.

Lokalizacja rowów odwodnienia roboczego powinna być uzgodniona z projektantem.

2.5. Postępowanie w okolicznościach nieprzewidywanych.

W przypadku wystąpienia zagrażających dla stateczności budowli osuwisk lub przebić hydraulicznych (kurzawka, źródło) należy:

Wstrzymać wykonywanie robót w sąsiedztwie zaobserwowanego zjawiska i w uzasadnionych przypadkach zabezpieczyć teren zagrożony przed dostępem ludzi.

Zabezpieczyć miejsce gdzie nastąpiło przebicie przed dalszym naruszeniem struktury gruntu np. przez ułożenie geowłókniny i nasypanie min. 0,5 m pospółki lub drobnego żwiru.

Zawiadomić Projektanta, który powinien określić przyczyny zjawiska oraz ustalić środki zaradcze, a jeśli to konieczne należy sięgnąć rady ekspertów.

W przypadku odkrycia nie naniesionych na mapie sytuacyjno - wysokościowej fragmentów uzbrojenia terenu (przewody instalacyjne, rurociągi), niewypały itp. należy niezwłocznie:

Przerwać roboty na wydzielonym odcinku. Zawiadomić odpowiednie władze administracyjne. Zagrożone miejsca zabezpieczyć przed dostępem ludzi i zwierząt.

Wznowienie prac na wstrzymanym odcinku, może nastąpić za wyraźną zgoda odpowiednich władz i powinny być kontynuowane wg ich wskazówek.


Grunty przeznaczone do wbudowania w nasyp zgodnie z normą PN-B-12095-1997 nie mogą zawierać kamieni, gruzu, części roślinnych i innych zanieczyszczeń, których jakości nie można skontrolować.

55

Wykaz gruntów niezdatnych do wykonania nasypów bez specjalnych zabiegów wg. normy PN-B-02380:1986 (PN-86/B-02380):

skażone chemicznie, spoiste zamarznięte, zawartości części organicznych > 2 %, zawartości części ilastych > 30 %, spoiste w stanie płynnym, miękkoplastycznym, zwartym (iłów, glin zwięzłych o granicy płynności

> 65%).

Do budowy nasypów ziemnych zaliczanych do III i IV klasy budowli hydrotechnicznych o wysokości do 3,0m mogą zostać wykorzystane grunty organiczne (o zawartości części organicznych powyżej 2%), grunty pochodzenia naturalnego oraz mieszanki mineralno – organiczne.

Do wykonywania nasypów można stosować bez ograniczeń grunty kamieniste z twardych gatunków skał i grunty gruboziarniste, żwiry, piaski, piaski gliniaste.

Pozostałe wymagania dotyczące materiałów, źródeł ich pozyskania oraz składowania podano w SST-0 Warunki ogólne.

4. WYMAGANIA DOTYCZĄCE SPRZĘTU I MASZYN.


4.1. Sprzęt do zagęszczania gruntu.

Orientacyjne dane przy doborze sprzętu zagęszczającego.

Rodzaje urządzeń

zagęszczających

Rodzaje gruntu

Uwagi o przydatności

maszyn

niespoiste: piaski, żwiry, pospółki

spoiste: pyły, gliny, iły gruboziarniste i kamieniste

grubość warstwy [m]

liczba przejść n***





Walce statyczne gładkie* 0,1 do 0,2 4 do 8 0,1 do 0,2 4 do 8 0,2 do 0,3 4 do 8 1)

Walce statyczne okołkowane* - - 0,2 do 0,3 8 do 12 0,2 do 0,3 8 do 12 2)

Walce statyczne ogumione* 0,2 do 0,5 6 do 8 0,2 do 0,4 6 do 10 - - 3)

Walce wibracyjne gładkie**

0,4 do 0,7 4 do 8 0,2 do 0,4 3 do 4 0,3 do 0,6 3 do 5 4)

Walce okołkowane wibracyjne**

0,3 do 0,6 3 do 6 0,2 do 0,4 6 do 10 0,2 do 0,4 6 do 10 5)

Zagęszczarki wibracyjne** 0,3 do 0,5 4 do 8 - - 0,2 do 0,5 4 do 8 6)

Ubijaki szybkouderzające

0,2 do 0,4 2 do 4 0,1 do 0,3 3 do 5 0,2 do 0,4 3 do 4 6)

Ubijaki o masie od 1 do 10 Mg zrzucane z wysokości od 5 do 10 m

2,0 do 8,04 do 10

uderzeń w punkt

1,0 do 4,03 do 6

uderzeń w punkt

1,0 do 5,03 do 6

uderzeń w punkt

56

*) Walce statyczne są mało przydatne w gruntach kamienistych.

**) Wibracyjnie należy zagęszczać warstwy gruntu od 15 cm, cieńsze warstwy należy zagęszczać statycznie.

***) Wartości orientacyjne, właściwe należy ustalić na odcinku doświadczalnym.

Uwagi:

1).Do zagęszczania górnych warstw podłoża. Zalecane do codziennego wygładzania (przywałowania) gruntów spoistych w miejscu pobrania i w nasypie.

2).Nie nadają się do gruntów nawodnionych.

3).Mało przydatne w gruntach spoistych.

4).Do gruntów spoistych przydatne są walce średnie i ciężkie, do gruntów kamienistych walce b.ciężkie.

5).Zlecane do piasków pylastych i gliniastych, pospółek gliniastych i glin piaszczystych.

6).Zalecane do zasypek wąskich przekopów.



Wybór środków i metody transportu powinien być dostosowany do rodzaju transportowanego materiału, jego własności, sposobu załadunku oraz odległości.

W związku z występowaniem dróg gminnych oraz krajowych bezpośrednim rejonie inwestycji dopuszcza się jako środki transportu samochody o maksymalnej nośności do 15 ton.

Wykonawca w cenie oferty powinien uwzględnić koszty naprawy wszelkich uszkodzeń dróg transportowych.

Wykonawca zobowiązany jest ustalić z zarządcami dróg warunki z ich korzystania.

Inwestor nie dopuszcza przejściowego składowania materiału (grunt mineralny) poza terenem budowy przeznaczonego do wbudowania w korpus wału.

Zwiększenie odległości transportu jak również zmiana trasy przyjętej w ofercie nie może być podstawą roszczeń Wykonawcy, dotyczących dodatkowej zapłaty za transport i remonty dróg.

6. OPIS DZIAŁAŃ ZWIĄZANYCH Z KONTROLĄ I BADANIAMI JAKOŚCI WYKONANIA NASYPÓW.

Sprawdzenie jakości wykonania nasypów polega na kontrolowaniu zgodności z dokumentacją projektową, SST i wymaganiami normy PN-B-12095.

Szczególną uwagę należy zwrócić na:

badania zagęszczenia nasypu metodą wskaźnika zagęszczenia gruntu lub metodą porównania modułów odkształcenia,

badania przydatności gruntów do budowy nasypów, badania prawidłowości wykonania poszczególnych warstw nasypu, pomiary kształtu nasypu, odwodnienie nasypu.

Z każdego sprawdzenia robót zanikających i robót możliwych do skontrolowania po ich ukończeniu należy sporządzić protokół potwierdzony wpisem do dziennika budowy i zatwierdzony przez Inspektora.

Wyniki kontroli zagęszczania robót Wykonawca powinien wpisywać do dokumentów laboratoryjnych. Prawidłowość zagęszczania danej warstwy nasypu lub podłoża pod nasypem powinna być potwierdzona przez Inspektora wpisem do dziennika budowy.

Pomiary kształtu nasypu obejmują kontrolę prawidłowości wykonania skarp i szerokości korony korpusu. Sprawdzenie prawidłowości wykonania skarp polega na skontrolowaniu zgodności z wymaganiami dotyczącymi pochyleń i dokładności wykonania skarp, określonymi w dokumentacji projektowej i SST. Sprawdzenie szerokości korony korpusu polega na porównaniu szerokości korony korpusu na poziomie

57

wykonanej warstwy nasypu z szerokością wynikającą z wymiarów geometrycznych korpusu, określonych w dokumentacji projektowej.

W dzienniku badań i pomiarów powinny być notowane wszystkie wyniki badań oraz wyniki pomiarów kontrolnych. Na przekrojach powinny być naniesione wyniki pomiarów, a także miejsca poboru próbek.

Dokumentacja badań zgodnie z normą PN-B-12095 powinna składać się z:

dziennika badań i pomiarów,

zestawienia wyników badań,

zbiorczej analizy wraz ze statycznym opracowaniem wyników badań i wnioskami,

przekrojów poprzecznych i podłużnych z lokalizacją badań i pomiarów.

Pozostałe zasady kontroli jakości robót podano w SST-0 Warunki ogólne.



Jednostką obmiarową jest 1m3 (metr sześcienny) wykonanego korpusu wału.

Objętość nasypów będzie ustalona w metrach sześciennych na podstawie obliczeń z przekrojów poprzecznych, w oparciu o poziom gruntu rodzimego lub poziom gruntu po usunięciu warstw gruntów nieprzydatnych.


Ogólne zasady odbioru podano w SST-0 „Wymagania ogólne”.

Roboty uznaje się za wykonane zgodnie z Dokumentacją Projektową, SST i wymaganiami Inspektora, jeżeli wszystkie pomiary i badania dały pozytywne wyniki oraz spełniały warunki niniejszej SST.


Cena wykonania 1m3 nasypu obejmuje:

prace pomiarowe,

zdjęcie humusu z korpusu wału grubości 10 cm i jego zdeponowanie,

zdjęcie gruntu grubości 30-40 cm z korpusu wału i jego zdeponowanie,

pozyskanie materiału i jego załadunek na środki transportowe,

transport urobku z kopalni na miejsce wbudowania,

wbudowanie dostarczonego materiału w nasyp,

zagęszczenie nasypu,

profilowanie powierzchni korpusu wału,

pokrycie zdeponowaną ziemią,

odwodnienie terenu robót,

przeprowadzenie pomiarów i badań laboratoryjnych wymaganych w niniejszej SST.


Roboty ziemne – Warunki techniczne wykonania i odbioru – MOŚZNiL, Warszawa 1998 r.

PN-B-12095 Nasypy. Wymagania i badania przy odbiorze – Urządzenia wodnomelioracyjne

58

PN-B-04493 Grunty budowlane. Oznaczanie kapilarności biernej.

PN-88/B-04481 Grunty budowlane. Badania próbek gruntów.

PN-74/B-04452 Grunty budowlane. Badania polowe.

PN-86/B-02480 Grunty budowlane. Określenia. Symbole. Podział i opis gruntów.

PN-B-06050 Geotechnika. Roboty ziemne. Wymagania ogólne.

BN-77/8931-12 Oznaczenie wskaźnika zagęszczenia gruntu.

PN-EN 12063 Wykonawstwo specjalnych robót geotechnicznych. Ścianki szczelne.

PN-EN 13331-1 Systemy obudów do wykopów. Część 1. Dane wyrobów.

PN-EN 13331-2 Systemy obudów do wykopów. Część 2. Ocena na podstawie obliczeń lub badań.

59

SST – 04BUDOWA ŚLUZY WAŁOWEJ

KODY CPV:

45220000-5 Roboty inżynieryjne i budowlane

45240000-1 Budowa obiektów inżynierii wodnej

60

1. WSTĘP.


Przedmiotem niniejszej specyfikacji technicznej (SST) są wymagania dotyczące wykonania i odbioru robót związanych z wykonaniem przepustów wałowych w ramach rozbudowy lewego wału rzeki Wisły w km 13+840 do km 14+450 oraz wałów cofkowych potoku Płazanka w km 0+000 do km 1+660.


Specyfikacja techniczna jest dokumentem przetargowym i kontraktowym przy zlecaniu i realizacji robót związanych z wykonaniem przepustów wałowych, polegających na likwidacji istniejących przepustów wałowych oraz wykonaniem w ich miejsce nowych przepustów wałowych lub rozbudową istniejących przepustów wałowych.


Ustalenia zawarte w niniejszej specyfikacji dotyczą zasad prowadzenia robót związanych z wykonaniem przepustów wałowych wg poniższych zasad:

ze względów eksploatacyjnych projektuje się likwidację istniejącego przepustu wałowego prostokątno-kołowego w km 14+066 i wykonanie w jego miejsce nowego przepustu o śr. ϕ800mm wraz z korektą spadku odpływowego z przepustu.

śluza wałowa w km w km 0+913 prawego obwałowania cofkowego Płazanka przeznaczona jest do likwidacji


Przepust – obiekt wybudowany w formie zamkniętej obudowy konstrukcyjnej służący do przeprowadzania wody małych cieków wodnych pod nasypami zjazdów.

Przepust rurowy – przepust którego konstrukcja nośna jest wykonana z rur betonowych lub żelbetowych.

Ścianka czołowa – konstrukcja stabilizująca przepust na wlocie i wylocie, służąca podtrzymaniu nasypu.

Element prefabrykowany – (prefabrykat) gotowa część konstrukcyjna wykonana w zakładzie przemysłowym, przeznaczona do montażu na budowie np. rury, płyty żelbetowe,

Pozostałe określenia są zgodne z obowiązującymi, odpowiednimi polskimi normami oraz definicjami podanymi w ST – 0 - Warunki ogólne.

1.5. Ogólne wymagania dotyczące robót.

Ogólne wymagania dotyczące robót podano w ST – 0 „Wymagania ogólne”.

61

2. ZASADY WYKONANIA ROBÓT.

Ogólne zasady dotyczące wykonania robót podano w ST –0 „Wymagania ogólne”.

2.1. Demontaż klapy stalowej zwrotnej.

Istniejące zamknięcie w postaci klapy stalowej bez przeciwciężaru zdemontować ze starego wylotu.

2.2. Prace ziemne dla wykonania śluzy wałowej w rowie otwartym.

Wykonanie wykopu otwartego pod prace budowlane związane z wykonaniem przepustu z nachyleniem skarp min. 1:2 (bądź łagodniejsze) zgodnie z Dokumentacją Projektową.

2.3. Montaż rurociągów.

Roboty obejmują ułożenie rur żelbetowych WIPRO typu RBWŻ III 800/2500, długości 2,5m i średnicy ϕ800mm. Ułożenie nowego przewodu z istniejącym typowym pierścieniem filtracyjnym dla przepustu, należy wykonać po rozbiórce istniejącego przyczółka wylotowego.

Sposób połączenia poszczególnych rur: kielichowych z uszczelką gumową – na wcisk.

Ustawienie prefabrykatów (rur żelbetowych okrągłych) na podbudowie z chudego betonu powinno być wykonane na podsypce żwirowej o grubości 10cm lub innego wymiaru wskazanego w Dokumentacji Projektowej.

2.4. Wykonanie wlotu i wylotu przepustów.

Roboty dla pojedynczej śluzy obejmują wykonanie nowego bloku wlotowego i wylotowego w postaci żelbetowego murka oporowego.

Przebudowa skrzydła wlotowego i wylotowego śluzy powinna być wykonana zgodnie z dokumentacją projektową, SST oraz zgodnie z następującymi normami:

PN-B-12096: Urządzenia wodno – melioracyjne. Przepusty z rur betonowych i żelbetowych. Wymagania i metody badań.

PN-B-12081: Urządzenia wodno – melioracyjne. Przepusty rurowe. Wymiary.

PN-73/S-02202: Przepusty. Podział, normy i określenia.

2.5. Montaż klap zwrotnych.

Montaż klapy zwrotnej dla poszczególnego przewodu z przeciwwagą należy wykonać wg. karty technicznej dostarczonej klapy.

2.6. Izolacja antykorozyjna.

Izolację montowanych odcinków rur należy wykonać dwu etapowo:

przed ułożeniem rury na ławie betonowej wykonać izolację całej rury z wyjątkiem końców przeznaczonych do łączenia (pozostawić 30 cm odcinek bez izolacji),

po wykonanej próbie ciśnieniowej szczelności rur należy poprawić i uzupełnić izolację rury.

2.7. Zaglinowanie przewodu rurowego śluzy.

Przestrzeń pomiędzy skarpami wcinki do wysokości 30 cm powyżej górnego płaszcza przewodu wypełnić gliną i zagęścić do założonego w projekcie stopnia zagęszczenia dla gruntów spoistych Is= 0,92.

2.8. Niezbędne roboty tymczasowe i towarzyszące.

62

Istniejące przepusty wałowe przewidziane do przedłużenia należy przed wykonaniem robót starannie odmulić.

Na czas wykonywania prac związanych z wykonaniem śluz należy założyć pompowanie.

Należy przewidzieć wykonanie w razie potrzeby odprowadzenia wody na czas wykonywania robót związanych (np. grodza, kanał obiegowy, rurociąg, koryto drewniane).

Przed przystąpieniem do robót ziemnych powinny być wykonane wszystkie urządzenia odwadniające, zabezpieczające wykopy, przekopy i nasypy przed wodami opadowymi, powierzchniowymi i gruntowymi. Urządzenia odwadniające należy kontrolować i konserwować przez cały czas trwania robót.

Roboty ziemne w wykopach należy wykonywać w takiej kolejności, aby w każdej fazie robót było zapewnione łatwe odprowadzenie wód opadowych i gruntowych. W tym celu należy stosować odpowiedni system rowków lub drenaży odwodnienia roboczego i ewentualnie studzienki zbiorcze z pompami.

Wykonywanie robót ziemnych w miejscu osuwiska lub przebicia wodnego powinno przebiegać w sposób uprzednio ustalony przez projektanta i powinno odbywać się pod nadzorem technicznym do czasu zabudowy wykopu lub jego zasypania lub do czasu odpowiedniego zabezpieczenia skarpy, jeśli stanowi ona jego wykończenie.


Materiały do przebudowy

- klapa stalowa kołnierzowa z przeciwwagą,

- żwir,

- rury żelbetowe WIPRO, długości 2,5 m,

- materiały izolacyjne: lepik asfaltowy, papy asfaltowe,

Do izolacji powierzchni betonowych i żelbetowych można stosować następujące materiały:

lepik asfaltowy stosowany na zimno wg. normy PN-B-24620, lepik asfaltowy stosowany na gorąco wg. normy PN-B-24625, emulsja asfaltowa stosowana wg. normy BN-82/6753-01, materiały hydrofobowe z atestem do stosowania w warunkach wodnych, inne materiały izolacyjne z aprobatą techniczną.

Wszelkie stosowane materiały izolacyjne muszą zostać zatwierdzone przez Inspektora.

Pozostałe wymagania dotyczące materiałów, źródeł ich pozyskania oraz składowania podano w ST – 0 „Wymagania ogólne”.


Ogólne wymagania dotyczące sprzętu podano w ST – 0 „Wymagania ogólne”.

Wykonawca przystępujący do wykonania robót objętych niniejszą SST powinien wykazać się możliwością korzystania z następującego sprzętu:

dźwig do 5 ton, żuraw samochodowy, sprzęt do zagęszczania: zagęszczarki płytowe wibracyjne, ubijaki ręczne i mechaniczne, koparki, spycharki, młoty pneumatyczne, palniki do cięcia konstrukcji, samochód skrzyniowy, betoniarka wolnospadowa spalinowa, kocioł do gotowania lepiku, lub inny sprzęt zaakceptowany przez Inspektora.

63


Ogólne wymagania dotyczące transportu podano w ST – 0 „Wymagania ogólne”.

5.1. Transport prefabrykatów.

Rury żelbetowe prefabrykowane należy przewozić dostosowanymi do tego celu środkami transportu w warunkach zabezpieczających je przed uszkodzeniem, zgodnie z warunkami określonymi w normie.

5.2. Transport ziemi z wykopu.

Ziemię z wykopów można przewozić dowolnymi środkami transportu w warunkach zabezpieczających je przed zanieczyszczeniem dróg.

5.3. Materiały z rozbiórki.

Materiały pochodzące z rozbiórki i transportowane po drogach publicznych powinny spełniać wymagania dotyczące przepisów ruchu drogowego w odniesieniu do m.in. dopuszczalnych obciążeń na osie, wymiarów ładunku.

6. OPIS DZIAŁAŃ ZWIĄZANYCH Z KONTROLĄ I BADANIAMI JAKOŚCI WYKONANIA.

Ogólne zasady kontroli jakości robót podano w ST – 0 „Wymagania ogólne”.

Po wykonaniu robót izolacyjnych należy wykonać próbę szczelności pod ciśnieniem 0,6MPa.

Z każdego sprawdzenia robót zanikających i robót możliwych do skontrolowania po ich ukończeniu należy sporządzić protokół potwierdzony wpisem do dziennika budowy i zatwierdzony przez Inspektora.


Ogólne zasady obmiaru robót podano w ST – 0 - „Wymagania ogólne”.

Jednostki obmiarowe:

rura żelbetowa: 1m (metr), klapa zwrotna: 1szt. (sztuka).


Ogólne zasady odbioru podano w ST – 0 - „Wymagania ogólne”.

Roboty uznaje się za wykonane zgodnie z Dokumentacją Projektową, SST i wymaganiami Inspektora, jeżeli wszystkie pomiary i badania dały pozytywne wyniki oraz spełniały warunki niniejszej SST.

Odbiór robót zanikających należy przeprowadzać zgodnie z ST – 0 - „Wymagania ogólne”.


Cena wykonania robót objętych niniejszą SST obejmuje:

dostarczenie materiałów, prace pomiarowe i roboty przygotowawcze, oznakowanie robót, demontaż klapy zwrotnej, prace ziemne wywóz demontowanych materiałów z rozbiórki, wykop koparkami z transportem urobku na odległości do 1 km, montaż rur żelbetowych prefabrykowanych, przeprowadzenie próby szczelności rurociągu, wykonanie izolacji,

64

zagęszczenie podłoża, uporządkowanie terenu, wykonanie nowego bloku wlotowego i wylotowego śluzy wałowej, montaż klapy zwrotnej, kontrola wykonania montażu klapy, rurociągu.


Normy:

PN-B-12096 Urządzenia wodno – melioracyjne. Przepusty z rur betonowychi żelbetowych. Wymagania i metody badań.

PN-EN-1916 Rury i kształtki z betonu niezbrojonego, betonu zbrojonego włóknem stalowym i żelbetowym.

PN-B-12081 Urządzenia wodno – melioracyjne. Przepusty rurowe. Wymiary.

PN-73/S-02202 Przepusty. Podział, normy i określenia.

PN-B-06050 Roboty ziemne budowlane. Wymagania w zakresie wykonywania i badania przy odbiorze.

PN-B-06251 Roboty betonowe i żelbetowe. Wymagania techniczne.

PN-B-02356 Koordynacja wymiarowa w budownictwie. Tolerancja wymiarów elementów budowlanych z betonu.

PN-B-03264 Konstrukcje betonowe, żelbetowe i sprężone. Obliczenia statyczne i projektowane.

PN-B-06253 Konstrukcje betonowe. Warunki wykonania i ochrony w środowisku agresywnych wód gruntowych.

BN-78/6741-07 Wyroby przemysłu ceramiki budowlanej. Przechowywanie i transport.

BN-67/6747-14 Sposoby zabezpieczenia wyrobów kamiennych podczas transportu.

PN-B-06250 Beton zwykły.

BN-62/6738-07 Beton hydrotechniczny. Wymagania techniczne.

PN-B-24622 Roztwór asfaltowy do gruntowania.

PN-B-24625 Lepik asfaltowy z wypełniaczami stosowany na gorąco.

PN-C-96177 Lepik asfaltowy bez wypełniaczy stosowany na gorąco.

PN-B-27617 Papa asfaltowa na tekturze budowlanej.

PN-B-32250 Materiały budowlane. Woda do betonów i zapraw.

PN-95017 Surowiec drzewny. Drewno tartaczne iglaste.

PN-96000 Tarcica iglasta ogólnego przeznaczenia.

PN-96002 Tarcica liściasta ogólnego przeznaczenia.

65

SST – 05ROBOTY BETONOWE: WYKONANIE MURKA ŻELBETOWEGO NA WLOCIE I WYLOCIE Z PRZEPUSTU

66

1. WSTĘP.

1.1. Przedmiot SST

Przedmiotem niniejszej SST są wymagania dotyczące wykonania i odbioru robot betonowych związanych z wykonaniem żelbetowych murów oporowych dla wykonania rozbudowy wlotów i wylotów z przepustów wałowych w km 14+066 lewego wału rzeki Wisły w ramach rozbudowy lewego wału rzeki Wisły w km 13+840 do km 14+450 oraz wałów cofkowych potoku Płazanka w km 0+000 do km 1+660.


ST jest stosowana jako dokument przetargowy i kontraktowy przy zlecaniu i realizacji robot wymienionych w pkt. 1.

Roboty wykonuje się, zgodnie z ustaleniami podanymi w Dokumentacji Projektowej.

Ilości robót podano w Przedmiarze Robót.


Ustalenia zawarte w niniejszej specyfikacji dotyczą zasad prowadzenia robot związanych z wykonywaniem żelbetowych murów oporowych dla wykonania rozbudowy wlotów i wylotów z przepustów wałowych.


rozbiórkę istniejącego przyczółka wylotowego przepustu w km 14+066, prace pomiarowe (wytyczenie rzędnych wylotu rurociągu), przygotowanie podłoża, ułożenie deskowań, kształtowanie i układanie prętów zbrojeniowych, przygotowanie mieszanki betonowej, układanie mieszanki betonowej, usunięcie deskowań, wykonanie izolacji przyczółka betonowego, pielęgnacja betonu i pomiary kontrolne,


Ogólne zasady dotyczące wykonania robót podano w ST –0 „Wymagania ogólne”.

2.1. Zasady wykonywania murów oporowych.

Mur oporowy należy wykonać zgodnie z ustaleniami BN-76/8847-01 w zakresie wymagań i badań przy odbiorze oraz normami PN-B-03010 oraz PN-B-03264 w zakresie obliczeń statycznych i projektowania.

Mury oporowe należy wykonać zgodnie z Dokumentacją Projektową i ST. Mury oporowe zostały zaprojektowane jako żelbetowe, monolityczne. Mury oporowe należy wykonać i zazbroić zgodnie ze szczegółowymi rysunkami konstrukcyjnymi.

Widoczne powierzchnie ścian oporowych wykończyć zacierając “na gładko”.

2.2. Wykonanie deskowania dla muru oporowego żelbetowego.

Deskowanie powinno być wykonane zgodnie z wymaganiami PN-B-06251. Deskowanie powinno zapewnić sztywność i niezmienność układu oraz bezpieczeństwo konstrukcji. Deskowanie powinno być skonstruowane w sposób umożliwiający łatwy jego montaż i demontaż. Przed wypełnieniem masą betonową, deskowanie powinno być sprawdzone, aby wykluczyć wyciek zaprawy i możliwość zniekształceń lub odchyleń w wymiarach betonowej konstrukcji. Deskowania nieimpregnowane przed wypełnieniem ich masą betonową powinny być obficie zlewane wodą.

67

2.3. Wykonanie muru oporowego z żelbetu.

Mury oporowe z żelbetu powinny być wykonane zgodnie z dokumentacją projektową i ST oraz odpowiadać wymaganiom:

PN-B-06250 w zakresie wytrzymałości, nasiąkliwości i odporności na działanie mrozu, PN-B-06251 i PN-B-06250 w zakresie składu betonu, mieszania, zagęszczania, dojrzewania,

pielęgnacji i transportu.

W murach oporowych żelbetowych grubość otulenia zbrojenia powinna być nie mniejsza niż 5cm (zalecana 7cm), a grubość otulenia prętów podstawy ściany powinna wynosić nie mniej niż 7.5cm, w przypadku zastosowania podłoża z “chudego betonu” nie mniej niż 5cm.

Sposób wykonania przerwy roboczej powinien odpowiadać wymaganiom PN-B-03010.

Przerwa robocza powinna przebiegać poziomo na całej długości elementu.

Zasady zbrojenia:

Pręty stalowe użyte do wkładek powinny być wyprostowane. Gięcie prętów o średnicy do 20mm może być wykonywane na zimno, ręcznie lub mechanicznie

przy użyciu przyrządów o wielkościach określonych w polskich normach. Pręty zbrojeniowe po nadaniu im kształtu nie mogą być ponownie wyginane.

Zbrojenie powinno być rozmieszczone zgodnie z dokumentacja projektową, usztywnione w swojej formie. Łączenia wykonywać poprzez spawania. Końcówki drutu powinny być zagięte do środka, aby nie wystawały na zewnątrz powierzchni betonowej.

Zbrojenie powinno być oparte na wkładkach dystansowych o wielkości odpowiedniej dla wymaganego otulenia wkładek.

2.4. Izolacja muru oporowego.

Izolację należy wykonać zgodnie z dokumentacją projektową i ST. Izolację wykonuje się na powierzchni muru od strony gruntu lub materiału zasypowego.

Materiały i sposób wykonania izolacji muszą być zaakceptowane przez Inżyniera Budowy.

2.5. Zabudowa przestrzeni za murem.

Przestrzeń za murem należy zabudować materiałem z wykopu lub skałą płona z zagęszczeniem gruntu w przypadku materiału spoistego do wskaźnika Is = 0,92. Zaleca się aby partie materiału zasypki zawierające urobek skalisty zabudowywać w dolnej strefie zasypu przestrzeni za murem, natomiast końcowe warstwy zasypu za murem w warstwie o gr. min. 30 – 50 cm formować z gruntów spoistych. Zasyp za murem oporowym należy wykonać do wysokości max. 20 cm poniżej korony muru z założeniem przekrycia gruntem kotew gruntowych rzędu I, w spadku podłużnym umożliwiającym spływ wód powierzchniowych wzdłuż muru na teren podwórka zabudowań.

2.6. Dopuszczalne tolerancje wykonania muru oporowego.

Dopuszcza się następujące odchylenia wymiarów w stosunku do podanych w Dokumentacji Projektowej:

a) rzędnych wierzchu ściany ±10 mm,

b) rzędnych spodu ±30 mm,

c) w przekroju poprzecznym ±10 mm,

d) odchylenie krawędzi od linii prostej nie więcej niż 5 mm/m i nie więcej niż 10 mm na całej długości,

e) zwichrowanie i skrzywienie powierzchni (odchylenie od płaszczyzny lub założonego szablonu) nie więcej niż 5 mm/m i nie więcej niż 10 mm na całej powierzchni muru.


3.1. Stosowane materiały.

68

Materiałami stosowanymi przy wykonywaniu murów oporowych, objętymi niniejszą Specyfikacją Techniczną, są:

elementy deskowania konstrukcji betonowych i żelbetowych, beton i jego składniki, stal zbrojeniowa, materiały izolacyjne.

3.2. Elementy deskowania konstrukcji betonowych i żelbetowych.

Deskowanie powinno odpowiadać wymaganiom określonym w PN-B-06251.

Deskowanie należy wykonać z materiałów odpowiadających następującym normom:

drewno iglaste tartaczne do robót ciesielskich wg PN-D-95017, tarcica iglasta do robót ciesielskich wg PN-B-06251 i PN-D-96000, tarcica liściasta do drobnych elementów jak kliny, klocki itp. wg PN-D-96002, gwoździe wg BN-87/5028-12, śruby, wkręty do drewna i podkładki do śrub wg PN-M-82121, PN-M-82503, PN-M-82505 i PN-M-

82010, płyty pilśniowe z drewna wg BN-69/7122-11.

Dopuszcza się wykonanie deskowań z innych materiałów, pod warunkiem akceptacji przez Inspektora.

Oleje używane do form szalunkowych nie mogą mieć niekorzystnego wpływu na pielęgnację betonu, ani też na ewentualne warstwy wykończeniowe nakładane później. Nie mogą powodować występowania plam ani też zmniejszać przyczepności ewentualnych warstw wykończeniowych.

3.3. Beton i jego składniki.

Do murów oporowych betonowych i żelbetowych należy stosować beton zwykły wg PN-B- 06250.

Do betonu powinien być stosowany cement powszechnego użytku wg PN-B-19701.

Zalecany do betonów konstrukcyjnych cement portlandzki.

Kruszywo do betonu (piasek, żwir, grys, mieszanka z kruszywa naturalnego sortowanego, kruszywo łamane) powinno odpowiadać wymaganiom PN-B-06250 i PN-B-06712.

Woda powinna być “odmiany 1” i odpowiadać wymaganiom PN-B-32250.

Dodatki mineralne i domieszki chemiczne powinny odpowiadać PN-B-06250.

Wykonawca powinien przedłożyć do zatwierdzenia przez Inspektora szczegółowe receptury robocze mieszanek dla wszystkich rodzajów betonów, które zostaną użyte. Receptury te powinny być umieszczone trwale na tablicy roboczej w odniesieniu do 1m3 i do jednego zarobu betoniarki. Dane te należy korygować w miarę potrzeb.

W przypadku korzystania z betonu dostarczanego z wytwórni powinien on posiadać wymagane certyfikaty i świadectwa jakości.

Przyjęta w dokumentacji projektowej klasa betonu B30, mrozoodporność F150.

3.4. Stal zbrojeniowa.

Stal zbrojeniowa do murów oporowych powinna odpowiadać wymaganiom podanym w PNH-93215. Właściwości stali powinny odpowiadać wymaganiom PN-H-84020.

Pręty zbrojeniowe powinny być oczyszczone z kurzu, ziemi, zgorzeliny, luźnej rdzy, tłustych palm lub innych zanieczyszczeń. Metody czyszczenia nie powinny powodować zmian we właściwościach technicznych stali ani późniejszej korozji. Pręty zbrojeniowe posiadające uszkodzenia zewnętrzne (pęknięcia, ubytki, wgniecenia itp) nie mogą być użyte.

Przyjęta w dokumentacji projektowej klasa stali zbrojeniowej:

- zbrojenie główne: A-III (RB 400W)

69

- zbrojenie pomocnicze: A-0 (St0S)

3.5. Materiały izolacyjne.

Wszystkie zastosowane materiały izolacyjne muszą posiadać aprobatę techniczną wydaną przez uprawnioną jednostkę i być zgodne z załączonymi normami.

3.6. Zasyp przestrzeni za murem.

Przestrzeń za murem należy zabudować wtórnie materiałem z wykopu z zagęszczeniem gruntu w przypadku materiału spoistego do wskaźnika Is = 0,92.


Wykonawca przystępujący do wykonania muru oporowego powinien wykazać się możliwością korzystania z następującego sprzętu:

koparek, betoniarek, zagęszczarek płytowych wibracyjnych, ubijaków ręcznych i mechanicznych, ładowarek.


5.1. Transport kruszywa.

Kruszywo można przewozić dowolnymi środkami transportu w warunkach zabezpieczających je przed zanieczyszczeniem, zmieszaniem z innymi kruszywami i nadmiernym zawilgoceniem.

5.2. Transport cementu.

Cement należy przewozić zgodnie z wymaganiami BN-88/6731-08.

5.3. Transport stali zbrojeniowej.

Stal zbrojeniową i profilowa można przewozić dowolnymi środkami transportu w warunkach zabezpieczających ją przed korozją i uszkodzeniami.

5.4. Transport mieszanki betonowej.

Transport mieszanki betonowej powinien odbywać się zgodnie z wymaganiami PN-B- 06250. W przypadku korzystania z betonu z wytwórni transport na miejsce budowy powinien odbywać się przy pomocy specjalistycznego sprzętu zgodnie z obowiązującymi zasadami.

5.5. Transport drewna i elementów deskowania.

Drewno i elementy deskowania można przewozić dowolnymi środkami transportu w warunkach zabezpieczających je przed uszkodzeniami, a elementy metalowe w warunkach zabezpieczających je przed korozją.

70

6. KONTROLA JAKOŚCI ROBÓT.

6.1. Kontrola jakości wykonania muru oporowego.

W czasie wykonywania robót należy przeprowadzać systematyczną kontrolę składników mieszanki betonowej i wykonanego betonu wg PN-B-06250. Beton i jego składniki powinny odpowiadać wymaganiom określonym w pkt. 3.4. niniejszej specyfikacji. Natomiast kontrola jakości wykonania muru oporowego powinno uwzględniać warunki określone w pkt. 6.1. 6.2. i 6.3. niniejszej specyfikacji.

Kontrola zbrojenia polega na sprawdzeniu średnic, ilości i rozmieszczenia zbrojenia w porównaniu z dokumentacją projektową oraz z wymaganiami PN-B-06251.

6.2. Kontrola izolacji muru oporowego.

Izolacja przeciwwilgotnościowa powinna być sprawdzona przez oględziny i być zgodna z wymaganiami punktu 6.4.

6.3. Kontrola zabudowy przestrzeni za murem.

Sprawdzenie prawidłowości zabudowy przestrzeni za murem oporowym należy przeprowadzać systematycznie w czasie wykonywania robót w zgodności z wymaganiami punktu 6.6.

6.4. Ocena wyników badań.

Wszystkie materiały muszą spełniać wymagania podane w punkcie 3.

Wszystkie elementy robót, które wykazują odstępstwa od postanowień SST powinny zostać rozebrane i ponownie wykonane na koszt Wykonawcy.

7. WYMAGANIA DOTYCZĄCE PRZEDMIARU I OBMIAR ROBÓT.

Podstawową jednostką obmiarową jest 1m3 (metr sześcienny) wykonanego muru oporowego. Obmiar pozostałych wykonanych robót przeprowadza się w jednostkach przyjętych w kosztorysie.

Cena wykonanego 1m3 robót obejmuje:

rozbiórkę istniejącego murka oporowego, transport materiałów, przygotowanie mieszanki betonowej, ułożenie deskowania, ułożenie zbrojenia, zabetonowanie murka oporowego, usunięcie deskowania, wykonanie izolacji murka oporowego, zasypanie murka zgodnie z Dokumentacją Projektową,

Obmiar gotowych robót będzie prowadzony przez Wykonawcę z częstością wymaganą do celu określonej w umowie płatności na rzecz Wykonawcy, lub w innym ustalonym przez Wykonawcę lub Inspektora celu.

Obmiaru robót dokonuje Wykonawca w jednostkach ustalonych w kosztorysie, po wcześniejszym powiadomieniu Inżyniera Budowy o terminie obmiaru.

Wyniki obmiarów będą wpisane do Księgi obmiarów.

Obmiar robót zanikających przeprowadza się w czasie ich wykonywania.

Obmiar robót podlegających zakryciu przeprowadza się przed ich zakryciem.

8. OPIS SPOSOBU ODBIÓR ROBÓT.

71

Roboty uznaje się za wykonane zgodnie z dokumentacją projektową, ST i wymaganiami Inżyniera, jeżeli wszystkie pomiary i badania, z zachowaniem tolerancji wg pkt 7 dały wyniki pozytywne.

Ogólne zasady odbioru robót podano w ST-0 “Wymagania ogólne”.

8.1. Rodzaje odbiorów robót.

W zależności od ustaleń odpowiednich Specyfikacji technicznych , roboty podlegają następującym etapom odbioru , dokonywanym przez Inżyniera Budowy przy udziale Wykonawcy :

odbiór robót zanikających i ulegających zakryciu, odbiór częściowy, odbiór ostateczny, odbiór pogwarancyjny.

8.2. Odbiór robót zanikających i ulegających zakryciu.

Odbiór robót zanikających i ulegających zakryciu polega na finalnej ocenie ilości i jakości wykonywanych robót, które w dalszym procesie realizacji ulegną zakryciu. Odbiór ten będzie dokonany w czasie umożliwiającym wykonanie ewentualnych korekt i poprawek bez hamowania ogólnego postępu robót.

Odbioru dokonuje Inspektor Nadzoru. Gotowość danej części robót do odbioru zgłasza Wykonawca (Kierownik Budowy) wpisem do Dziennika Budowy i jednoczesnym powiadomieniem Inżyniera Budowy. Odbiór będzie przeprowadzony niezwłocznie, nie później niż w ciągu 3 dni od daty głoszenia wpisem do Dziennika Budowy i powiadomienia Inżyniera Budowy.

Jakość i ilości robót ulegających zakryciu ocenia Inżynier Budowy na podstawie odpowiednich dokumentów zawierających komplet wyników badań i w oparciu o przeprowadzone pomiary, w zgodności z Dokumentacją Projektową, Specyfikacją techniczną i uprzednimi ustaleniami.

8.3. Odbiór częściowy.

Odbiór częściowy polega na ocenie ilości i jakości wykonywanych części robót. Odbioru częściowego robót dokonuje się wg zasad jak przy odbiorze ostatecznym.

8.4. Odbiór ostateczny.

Zasady odbioru ostatecznego:

Odbiór ostateczny polega na finalnej ocenie rzeczywistego wykonywanych robót w odniesieniu do ich ilości, jakości i wartości.

Całkowite zakończenie robót oraz gotowość do odbioru ostatecznego będzie stwierdzona przez Wykonawcę (Kierownika Budowy) wpisem do Dziennika Budowy i jednoczesnym powiadomieniem na piśmie Inżyniera Budowy. Odbiór ostateczny robót nastąpi w terminie ustalonym w dokumentach umowy, licząc od dnia potwierdzenia przez Inspektora Nadzoru zakończenia robót i przyjęcia dokumentów wymienionych poniżej.

Odbioru ostatecznego robót dokona komisja wyznaczona przez Zamawiającego w obecności Wykonawcy (Kierownika Budowy). Komisja odbierająca roboty dokona ich oceny jakościowej na podstawie przedłożonych dokumentów, wyników badań i prób, pomiarów ocenie wizualnej oraz zgodności wykonania robót z Dokumentacją Projektową i Specyfikacją Techniczną. W toku ostatecznego odbioru robót komisja zapozna się z realizacją ustaleń przyjętych w trakcie odbioru robót zanikających i ulegających zakryciu, zwłaszcza w zakresie wykonywania robót uzupełniających i poprawkowych.

W przypadkach niewykonania wyznaczonych robót poprawkowych lub uzupełniających, komisja przerwie swoje czynności i ustali nowy termin odbioru ostatecznego.

W przypadku stwierdzenia przez komisję, że jakość wykonanych robót w poszczególnych asortymentach nieznacznie odbiega od wymaganej w Dokumentacji Projektowej i Specyfikacji Technicznej z uwzględnieniem tolerancji i nie ma większego wpływu na cechy eksploatacyjne obiektu i bezpieczeństwo, komisja dokona potrąceń , oceniając pomniejszoną wartość wykonanych robót w stosunku do wymagań przyjętych w dokumentach umowy.

Dokumenty do odbioru ostatecznego:

72

Podstawowym dokumentem do dokonania odbioru ostatecznego robót jest Protokół Ostatecznego Odbioru Robót sporządzony wg wzoru ustalonego przez Zamawiającego. Do odbioru ostatecznego Wykonawca jest zobowiązany przygotować następujące dokumenty:

1. Dokumentację Projektową podstawową z naniesionymi zmianami oraz dodatkową jeśli została sporządzona w trakcie realizacji umowy.

2. Rysunki (dokumentację) na wykonanie robót towarzyszących oraz protokoły odbioru tych robót

3. Geodezyjną inwentaryzację powykonawczą zagospodarowania terenu.

4. Kopię mapy zasadniczej powstałej w wyniku geodezyjnej inwentaryzacji powykonawczej.

5. Dziennik Budowy i Księgę Obmiarów.

6. Protokół odbioru poszczególnych robót.

7. Deklarację zgodności lub certyfikaty zgodności wbudowanych materiałów zgodnie z

5. Specyfikację Techniczną i Program Zapewnienia Jakości.

6. Recepty i ustalenia technologiczne.

W przypadku, gdy wg komisji, roboty pod względem przygotowania dokumentacyjnego nie będą gotowe do odbioru ostatecznego, komisja w porozumieniu z Wykonawcą wyznaczy ponowny termin odbioru ostatecznego robót. Wszystkie zarządzenia przez komisję robót poprawkowych lub uzupełniających będą zestawione wg wzoru ustalonego przez Zamawiającego. Termin wykonania robót poprawkowych i robót uzupełniających wyznaczy komisja.

8.5. Odbiór pogwarancyjny.

Odbiór pogwarancyjny polega na ocenie wykonanych robót związanych z usunięciem wad stwierdzonych przy odbiorze i zaistniałych w okresie gwarancyjnym. Odbiór pogwarancyjny będzie dokonany na podstawie oceny wizualnej obiektu z uwzględnieniem zasad odbioru ostatecznego.


9.1. Ogólne ustalenia dotyczące podstawy płatności.

Podstawą płatności jest cena ryczałtowa, skalkulowana przez Wykonawcę za jednostkę obmiarową ustaloną dla danej pozycji kosztorysu. Dla pozycji kosztorysowych wycenionych ryczałtowo podstawą płatności jest wartość (kwota) podana przez Wykonawcę w danej pozycji kosztorysu. Kwota ryczałtowa pozycji będzie uwzględniać wszystkie czynności, wymagania i badania składające się na jej wykonanie, określone dla tej roboty w Specyfikacji Technicznej i w Dokumentacji Projektowej.

Kwoty ryczałtowe będą obejmować:

koszty organizacji placu budowy, robociznę bezpośrednią wraz z towarzyszącymi kosztami, wartość zużytych materiałów wraz z kosztami ich zakupu, magazynowania, ewentualnych ubytków

i transportu na teren budowy, wartości pracy sprzętu wraz z towarzyszącymi kosztami, koszty pośrednie, zysk kalkulacyjny i ryzyko, podatki obliczone zgodnie z obowiązującymi przepisami.

9.2. Rozliczanie robót dodatkowych i zamiennych.

Roboty dodatkowe i zamienne będą rozliczane wg zasad zawartych w ofercie Wykonawcy i umowie, na podstawie rzeczywistego obmiaru zatwierdzonego przez Inżyniera Budowy.

9.3. Rozliczanie prac towarzyszących i robót tymczasowych.

Koszty wszystkich prac towarzyszących i robót tymczasowych ponosi Wykonawca w ramach ceny umownej.

73

9.4. Warunki umowy i wymagania ogólne.

Koszt dostosowania się do wymagań warunków umowy i wymagań ogólnych zawartych w niniejszej Specyfikacji Technicznej obejmuje wszystkie warunki określone w w/w dokumentach, a niewyszczególnione w kosztorysie.


Normy

PN-B-01100 Kruszywa mineralne. Kruszywa skalne. Podział, nazwy i określenia

PN-B-02356 Koordynacja wymiarowa w budownictwie. Tolerancja wymiarów elementów budowlanych z betonu

PN-B-03010 Ściany oporowe. Obliczenia statyczne i projektowanie

PN-B-03264 Konstrukcje betonowe, żelbetowe i sprężone. Obliczenia statyczne i projektowanie

PN-B-06050 Roboty ziemne budowlane. Wymagania w zakresie wykonywania i badania przy odbiorze

PN-B-06250 Beton zwykły

PN-B-06251 Roboty betonowe i żelbetowe. Wymagania techniczne

PN-B-06261 Nieniszczące badania konstrukcji z betonu. Metoda ultradźwiękowa badania wytrzymałości betonu na ściskanie

PN-B-06262 Nieniszczące badania konstrukcji z betonu na ściskanie za pomocą młotka Schmidta typu N

PN-B-06711 Kruszywa mineralne. Piaski do zapraw budowlanych

PN -B-06712 Kruszywa mineralne do betonu

PN-B-06714-12 Kruszywa mineralne. Badania Oznaczanie zawartości zanieczyszczeń obcych

PN-B-06714-13 Kruszywa mineralne. Badania Oznaczanie zawartości pyłów mineralnych

PN-B-06714-15 Kruszywa mineralne. Badania Oznaczanie składu ziarnowego

PN-B-06714-16 Kruszywa mineralne. Badania Oznaczanie kształtu ziarn

PN-B-06714-18 Kruszywa mineralne. Badania Oznaczanie nasiąkliwości

PN-B-06716 Kruszywa mineralne. Piaski i żwiry filtracyjne. Wymagania techniczne

PN-B-11111 Kruszywa mineralne. Kruszywa naturalne do nawierzchni drogowych. Żwir i mieszanka

PN-B-11113 Kruszywa mineralne. Kruszywa naturalne do nawierzchni drogowych. Piasek

PN-B-14501 Zaprawy budowlane zwykłe

PN-B-19701 Cement. Cement powszechnego użytku. Skład, wymagania i ocena zgodności

PN-B-32250 Materiały budowlane. Woda do betonów i zapraw

PN-D-95017 Surowiec drzewny. Drewno tartaczne iglaste

PN-D-96000 Tarcica iglasta ogólnego przeznaczenia

PN-D-96002 Tarcica liściasta ogólnego przeznaczenia

PN-H-93215 Walcówka i pręty stalowe do zbrojenia betonu

PN-M-82010 Podkładki kwadratowe w konstrukcjach drewnianych

PN-M-82121 Śruby ze łbem kwadratowym

PN-M-82503 Wkręty do drewna ze łbem stożkowym

PN-M-82505 Wkręty do drewna ze łbem kulistym

PN-EN 196-3 Metoda badania cementu. Oznaczenie czasów wiązania i stałości objętości

74

PN-EN 196-6 Metoda badania cementu. Oznaczenie stopnia zmielenia

BN-87/5028-12 Gwoździe budowlane. Gwoździe z trzpieniem gładkim, okrągłym i kwadratowym

BN-78/6354-12 Rury drenarskie karbowane z nieplastyfikowanego polichlorku winylu

BN-88/6731-08 Cement. Transport i przechowywanie

BN-78/6741-07 Wyroby przemysłu ceramiki budowlanej. Przechowywanie i transport

PN-H-84020 Stal niestopowa konstrukcyjna

75

SST – 06PRZESŁONA

PRZECIWFILTRACYJNA

KOD CPV:

45220000-5 Roboty inżynieryjne i budowlane

76

1. WSTĘP


Przedmiotem niniejszej specyfikacji technicznej (SST) są wymagania dotyczące wykonania i odbioru robót związanych z wykonaniem przesłony przeciwfiltracyjnej w ramach rozbudowy lewego wału rzeki Wisły w km 13+840 do km 14+450 oraz wałów cofkowych potoku Płazanka w km 0+000 do km 1+660.


Specyfikacja techniczna jest dokumentem przetargowym i kontraktowym przy zlecaniu i realizacji robót wymienionych w punkcie 1.1.


Ustalenia zawarte w niniejszej specyfikacji dotyczą zasad prowadzenia robót związanych z wykonaniem przesłony przeciwfiltracyjnej:

w korpusie lewego obwałowania cofkowego rzeki Płazanki w km 1+127-1+475, w korpusie prawego obwałowania cofkowego rzeki Płazanki w km 1+127-1+525, w korpusie lewego obwałowania cofkowego rzeki Płazanki w km 0+000-0+200,

Przesłona przeciwiltracyjna wykonana zostanie na odcinkach o łącznej długości Lcał=946m.

Zakres robót obejmuje wykonanie przesłony przeciwfiltracyjnej cementowo – bentonitowej w technologii szczeliny kopanej – wąskoprzestrzennej CDMM (Continuous Deep Mixing Method).

W tej metodzie grunt wydobywany z wykopu o szerokości około 0,3 – 0,6 m jest sukcesywnie zastępowany zawiesiną, która po stwardnieniu tworzy przegrodę przeciwfiltracyjną (praktycznie nieprzepuszczalną), o grubości zależnej od szerokości narzędzia użytego do wykonania szczeliny. Przegroda przeciwfiltracyjna może być wykonywana metodą szczeliny ciągłej lub metodą kolejnych sekcji.

Metoda szczeliny ciągłej CDMM polega na wykonaniu przegrody o szerokości minimum 30cm. Urządzenie Trencher wykonujące przesłonę tą metodą zbudowane jest z gąsienicowego podwozia z zamocowanym mieczem, na którym zamocowane są ruchome narzędzia skrawająco-mieszające, działając na zasadzie piły łańcuchowej.

Metoda kolejnych sekcji jest również przesłoną ciągłą, lecz realizowaną w inny sposób. Polega ona na wykonaniu przegrody w segmentach oddzielonych od siebie filarami roboczymi, które są usuwane po związaniu sąsiednich segmentów przegrody. Szerokość przegrody wykonywanej tą metodą wynosi około 0,4 – 0,6 m.

Zakres robót obejmuje wykonanie przesłony przeciwfiltracyjnej cementowo – bentonitowej w technologii CDMM (Continuous Deep Mixing Method).

Zakres robót obejmuje wykonanie w szczególności:

1) niezbędnych robót pomiarowych,

2) niezbędnych robót ziemnych: przygotowanie podłoża pod wykonanie przesłony:

- zdjęcie warstwy gruntu 30 cm i 10 cm humusu i zdeponowanie do ponownego wbudowania,

- zagęszczenie podłoża na gł. ok. 0,4 m do Is ≥ 0,92,

- uzupełnienie nasypu korpusu wału do rzędnej istniejącej ze skały płonnej z zagęszczeniem do Is ≥ 0,92),

b) uzupełnienie nasypu korpusu obwałowania po wykonaniu przesłony:

- nadsypanie, formowanie i zagęszczanie korpusu wału do rzędnej istniejącej z gruntu uprzednio odspojonego i skały płonnej,

- plantowanie skarp, dna rowów, korony nasypu,

77

3). przesłony przeciwfiltracyjnej bentonitowo – cementowej technologii szczeliny kopanej – wąskoprzestrzennej CDMM w osi lewego obwałowania cofkowego potoku Płazanka w km 0+000 - 0+200 o szerokość ok. 30 – 35 cm, głębokość minimum do 6m poniżej stopy wału (ok. 221,50m n.p.m.),


Przesłona wodoszczelna (przeciwfiltracyjna) – służy do przeciwfiltracyjnego zabezpieczenia wałów przeciwpowodziowych, zbiorników wodnych lub składowisk odpadów. Powstaje w wyniku wstrzyknięcia (iniekcji) zaprawy np. iłowo – cementowej lub bentonitowo – cementowej do przestrzeni powstającej w trakcie podnoszenia kształtownika z przymocowaną rurką iniekcyjną uprzednio wprowadzonego do gruntu. Kształtownik może być wbijany lub wwibrowany. Ciągłość przesłony otrzymuje się przez nałożenie na siebie ustawień kształtownika przy postępującym cyklu. Ekran wodoszczelny powstaje w wyniku stwardnienia zawiesiny samotężejącej, jednocześnie zabezpieczającej stateczność wykopu w trakcie jego głębienia.

Organ sprzężony, skrawająco-mieszający – specjalistyczne mieszadło (miecz) do technologii CDMM, zbudowane z sekcyjnie montowanych części (w zależności od wymaganej głębokości przegrody) uzbrojone w zestaw sprzężonych organów (kubełków) skrawająco-mieszających, utrzymywanych w zadanej i stałej odległości od siebie za pomocą ogniw, przemieszczających się równolegle na bezkońcowym łańcuchu, umożliwiających wgłębne, mechaniczne wymieszanie zaczynu wiążącego cementowo-bentonitowego z rodzimym lub wymienionym gruntem.

Urządzenie skrawająco-mieszające - specjalistyczne urządzenie na podwoziu gąsienicowym, samojezdne, zaopatrzone w organ sprzężony, skrawająco-mieszający, umożliwiające wykonanie przegrody przeciwfiltracyjnej w sposób ciągły poprzez mieszanie gruntu in situ z zaczynem cementowo-bentonitowym

Zawiesina twardniejąca – jest to zgodnie z definicją podaną w normie PN-EN 1538:2002 zawiesina, która twardnieje z upływem czasu. W skład zawiesiny wchodzi cement lub inne spoiwo oraz dodatkowe materiały jak ił (bentonit), granulowany żużel wielkopiecowy lub popioły lotne, wypełniacze i domieszki. Zawiesina pozostaje w stanie ciekłym przez około kilkanaście godzin.

Zaczyn wiążący (lub zaczyn cementowo – bentonitowy ) - zaczyn uszczelniający na bazie odpowiednio dobranych składników hydraulicznie czynnych tj. cementu, bentonitu i wypełniaczy przygotowywany jest bezpośrednio w węźle technologicznym na placu budowy np. w mieszalniku koloidalnym, wysokoobrotowym. Skład mieszanki musi być zgodny z odpowiednimi Atestami Higienicznymi oraz Aprobatami Technicznymi IMUZ w Falentach, dopuszczającą zastosowanie mieszanki w połączeniu z technologia wgłębnego mieszania gruntu ( in – situ ). Zaczyn uszczelniający może być również przygotowywany również na bazie gotowych mieszanek uszczelniających i wody technologicznej.

Zaczyn systemem pomp tłoczących, pomp iniekcyjnych, przewodów ciśnieniowych podawany jest w sposób kontrolowany do dyszy wylotowej umieszczonej na końcu sprzężonego narzędzia skrawająco – mieszającego, frezu bębnowego czy przewodu wiertniczego. Maksymalna odległość tłoczenia pompowania zaczynu wynosi do 2,0 km ze stanowiska wytwarzania zaczynu.

Cementogrunt - materiał tworzący przegrodę ciągłą, powstały z wymieszania w warunkach in situ gruntu z zastosowanym zaczynem wiążącym. Cementogrunt po związaniu powinien osiągnąć odpowiednią wytrzymałość oraz wodoprzepuszczalność zgodnie z wymaganiami określonymi w dokumentacji projektowej.

Pozostałe określenia są zgodne z obowiązującymi, odpowiednimi polskimi normami oraz definicjami podanymi w ST- 0 „Wymagania ogólne”.


Wykonawca robót jest odpowiedzialny za jakość ich wykonania oraz za zgodność z Dokumentacją Projektową, niniejszą SST i poleceniami Inspektora Nadzoru. Wszystkie roboty związane w wykonawstwem przesłon należy wykonać z zachowaniem obowiązujących zasad BHP.

Ogólne wymagania dotyczące robót podano w ST – 0 „Wymagania ogólne”.


Ogólne zasady dotyczące wykonania robót podano w ST – 0 „Wymagania ogólne”.78

2.1. Przygotowanie podłoża

Przed wykonaniem przegrody należy przygotować, zniwelować powierzchnię roboczą umożliwiającą prowadzenie robót sprzętem specjalistycznym w trudnych warunkach atmosferycznych. Powierzchnia robocza musi znajdować się co najmniej 0,5m ponad zwierciadłem wody gruntowej lub w przeciwnym wypadku należy wykonać platformę roboczą z odpowiedniego nasypu. Szerokość platformy powinna zapewniać swobodny dostęp i przejazd urządzenia skrawająco-mieszającego podczas wykonywania przegrody przeciwfiltracyjnej. W razie potrzeby wjazdu/zjazdu na obwałowanie lub do wykopu należy wykonać rampy o minimalnej szerokości 3m i maksymalnym nachyleniu 1:3. Należy usunąć średnio około 30cm wierzchniej warstwy z korpusu istniejącego obwałowania.

2.2. Odcinek próbny.

Na początku robót Wykonawca na własny koszt musi wykonać w wyznaczonym przez Inspektora miejscu odcinek próbny o długości min. 5mb w celu:

wykazania ciągłości, grubości oraz głębokości przegrody, pobrania próbek na wytrzymałość i współczynnik filtracji, wykazania, że zastosowany sprzęt jest właściwy pod względem technicznym i technologicznym, potwierdzenia zakładanej wydajności robót, wstępnego określenia rzeczywistego zużycia zaczynu wiążącego.

Na odcinku próbnym należy użyć takich samych materiałów oraz sprzętu jakie Wykonawca będzie stosował w celu wykonania całości robót. Wykonawca może przystąpić do zadania po zaakceptowaniu przez Inspektora w/w punktów.

2.3. Wykonanie przesłony przeciwfiltracyjnej metodą CDMM.

Wykonanie przegrody przeciwfiltracyjnej metodą ciągłego, wgłębnego mieszania gruntu (CDMM) obejmuje przygotowanie zaczynu w stacji mieszania, przepompowanie go ze stacji mieszania do specjalistycznego urządzenia skrawająco-mieszającego zaopatrzonego w sprzężony organ skrawająco-mieszający i wymieszania go z gruntem in situ z zachowaniem głębokości i grubości przesłony.

Zaczyn powinien mieć odpowiednią gęstość objętościową (lub ekwiwalentnie stosunek W/C) , którą optymalizuje na miejscu Wykonawca, zgodną z pkt. 2.1 oraz właściwą Aprobatą Techniczną. Przed rozpoczęciem pompowania operator stacji sprawdza gęstość każdej partii przygotowanego zaczynu za pomocą wagi lub areometru. Wyniki są notowane w dzienniku kontroli zaczynu.

Urządzenie skrawająco-mieszające wykonuje przegrodę wzdłuż geodezyjnie wyznaczonej osi, zgodnie z Dokumentacją Projektową. Organ skrawająco-mieszający pogrążany jest do zadanej, projektowanej głębokości przegrody, z jednoczesnym, ciągłym podawaniem zaczynu. Tempo przemieszczania skoordynowane jest z tempem pracy organu skrawająco-mieszającego i uzależnione jest od rodzaju gruntu rodzimego, co umożliwia dokładne wymieszanie in situ z zaczynem wiążącym.

Organ skrawająco-mieszający należy ustawić w geodezyjnie wyznaczonej osi przegrody, a następnie pogrążyć organ do zadanej, projektowanej głębokości, jednocześnie pompując zaczyn wiążący w sposób ciągły i przemieszczać się urządzeniem w osi w/w przegrody. Temperatura powietrza podczas wykonywania przegrody nie powinna spadać poniżej -50 C.

Ponieważ cementogrunt jest materiałem wrażliwym na nadmierny punktowy nacisk lub boczne obciążenie, szczególnie w przypadku wystąpienia zginania w pasie wykonywanej przegrody przeciwfiltracyjnej, należy ograniczyć ruch ciężkiego sprzętu budowlanego, ewentualnie zachować bezpieczną odległość od wykonywanej przegrody. Okres dojrzewania przegrody wynosi 28 dni. W razie wystąpienia lokalnych uszkodzeń przegrody wynikłych z czynników niezależnych od Wykonawcy, należy ubytki odbudować poprzez dolanie z materiału użytego do wykonania przegrody lub betonu o klasie co najmniej B15, zapewniając przy tym szczelne połączenie istniejącej i nowej części przegrody.

2.4. Zmiany w wykonywaniu przesłony przeciwfiltracyjnej ze względu na przeszkody w gruncie.

W przypadku zgłoszenia i udokumentowania przez Wykonawcę wystąpienia przeszkód w podłożu gruntowym, które w sposób obiektywny uniemożliwiają wykonanie przesłony o zakładanej głębokości i/lub grubości i/lub szczelności oraz wymagają zastosowania zamiennej lub uzupełniającej technologii wykonania robót na odcinku występowania przeszkód, odpowiednie decyzje w zakresie wprowadzenia uzasadnionych

79

zmian projektu przegrody oraz akceptacji zamiennej lub uzupełniającej technologii wykonania przegrody podejmuje Projektant przegrody w uzgodnieniu z Inspektorem.

W przypadku konieczności zastosowania zamiennej lub uzupełniającej technologii wykonania przegrody w innych miejscach (inne przeszkody w podłożu gruntowym) zgodnie z żądaniem Projektanta przegrody i Inspektora, Wykonawca może wnioskować o uznanie dodatkowych kosztów wykonania przegrody na przedmiotowym odcinku robót o ile wykaże, że wprowadzenie zmiennej technologii prowadzi do wzrostu kosztu wykonania przegrody.


Należy uwzględnić wymagania szczegółowe dotyczące materiałów zawarte w obowiązujących: polskich normach (PN), właściwych aprobatach technicznych, warunkach technicznych wykonania i odbioru robót , instrukcjach stosowania i użytkowania, dostarczonych przez producentów wyrobów, przepisach budowlanych i przepisach bhp.

3.1. Samoutwardzalna mieszanina.

Zaczyn cementowo-bentonitowy do wykonania przegrody przeciwfiltracyjnej jest wytwarzany na placu budowy z wykorzystaniem suchych mieszanek z wodą zarobową [technologiczną]. Mieszanki te powinny posiadać wymagane prawem budowlanym atesty i aprobaty techniczne dopuszczające je do stosowania w budownictwie wodno-melioracyjnym i hydrotechnicznym. Aprobata Techniczna wydawana jest przez IMUZ w Falentach [ obecnie Instytut Technologiczno-Przyrodniczy], a Atest Higieniczny przez Państwowy Zakład Higieny w Warszawie.

Zaczyn bentonitowo-cementowy, przygotowany w mieszalniku koloidalnym, musi spełniać minimalną gęstość objętościową 1,4g/cm3 i powinien być każdorazowo przed tłoczeniem sprawdzany za pomocą areometru lub wagi na okoliczność spełnienia warunku i zapisywany w dzienniku kontroli zaczynu.

3.2. Woda zarobowa.

Wodę zarobową do sporządzania mieszanek uszczelniających należy pobrać wprost z wodociągów lub studni lub ze sprawdzonych źródeł. Woda zarobowa powinna odpowiadać wymaganiom normy PN-EN 1008:2004. Woda wodociągowa nie wymaga badań.

3.3. Przegroda przeciwfiltracyjna.

Materiał przegrody, tzn. cementogrunt powstały po zmieszaniu in situ gruntu z zaczynem wiążącym cementowo-bentonitowym, musi mieć następujące parametry:

wytrzymałość charakterystyczną na ściskanie

fck ≥ 0,5 MPa

niski współczynnik wodoprzepuszczalności

k ≤ 1*10-8 m/s

Grubość przegrody przeciwfiltracjnej musi spełniać następujące kryteria (rys.1):

- maksymalna grubość przegrody bmax = 50 cm

- średnia grubość przegrody bśr ≥ 35 cm ( wynikająca z roboczej szerokości sprzężonego organu skrawająco-mieszającego)

- minimalna grubość przegrody bmin ≥ 30 cm (w przewężeniach, wynikająca ze zużycia sprzężonego organu skrawająco-mieszającego)


4.1. Ogólne wymagania dotyczące sprzętu:

80

Specjalistyczny sprzęt budowlany do wykonania przegrody przeciwfiltracyjnej w technologii CDMM powinien zapewnić wykonanie robót odpowiednio do warunków gruntowych i wymagań określonych w niniejszej SST oraz w Projekcie Wykonawczym. Wykonawca robót powinien wykazać się dysponowaniem odpowiednim urządzeniem skrawająco-mieszającym oraz węzłem stacji mieszalniczej umożliwiającym wykonanie przegrody o żądanych parametrach lub wykazać się dzierżawą w/w sprzętu.


4.2. Wymagany sprzęt.

Do wykonywania przegrody przeciwfiltracyjnej w technologii przewidzianej w niniejszej SST stosuje się specjalistyczny sprzęt budowlany, w którego skład wchodzą:

- urządzenie skrawająco-mieszające wraz z osprzętem na podwoziu gąsienicowym, samojezdnym zaopatrzone w sprzężony organ skrawająco-mieszający, umożliwiający wykonanie pionowej przegrody poprzez wymieszanie gruntu in situ z zaczynem wiążącym i osiągnięcie projektowanej głębokości i grubości przegrody przeciwfiltracyjnej zgodnie z punktem 2.3.2

- zbiorniki do magazynowania mieszanki uszczelniającej w stanie sproszkowanym (silosy). Zbiorniki, w których magazynuje się mieszankę uszczelniającą, powinny być szczelne i umożliwiające przechowywanie mieszanki w stanie suchym. Dodatkowo powinny być zabezpieczone w filtry workowe, które ograniczają do minimum pylenie w trakcie pompowania mieszanki z cementowozów.

- przenośniki ślimakowe. Powinny w sposób monitorowany przez operatora umożliwić dostarczanie z silosów odpowiedniej ilości mieszanki uszczelniającej do mieszalników koloidalnych wysokoobrotowych

- mieszalnik koloidalny wysokoobrotowy. Powinien umożliwić bieżące i odpowiednio wydajne przygotowanie odpowiedniej ilości zaczynu wiążącego na terenie budowy bez konieczności wstrzymywania pracy urządzenia skrawająco-mieszającego będącego w fazie mieszania.

- pompy do transportu zaczynu wiążącego. Powinny umożliwić pompowanie w sposób ciągły a zarazem kontrolowany zaczyn o zadanych parametrach do dysz umieszczonych na końcu organu skrawająco-mieszającego.

- komputerowy system rejestrujący zamontowany na urządzeniu skrawająco-mieszającym. System musi umożliwić kontrolę procesu mieszania gruntu in situ z zaczynem cementowo-bentonitowym. Powinien rejestrować parametry takie jak: data i godzina rozpoczęcia ciągłego, wgłębnego mieszania gruntu, data i godzina zakończenia ciągłego, wgłębnego mieszania gruntu , głębokość pogrążenia sprzężonego organu skrawająco-mieszającego (głębokość przegrody) , objętość zużytego zaczynu cementowo-bentonitowego, ilość wykonanej przegrody przeciwfiltracyjnej.

5. WYMAGANIA DOTYCZĄCE TRANSPORTU I PRZECHOWYWANIA.

Ogólne wymagania dotyczące transportu podano w ST –0 „Wymagania ogólne”.

5.1. Transport mieszanki.

Mieszanka cementowo– bentonitowa na plac budowy może być dostarczona:

cementowozami, pod warunkiem możliwości przeładunku (pneumatycznie przepompowanie) do szczelnych silosów ustawionych na placu budowy,

samochodami skrzyniowymi zamkniętymi lub zakrytymi, w przypadku opakowań workowych ułożonych na paletach ofoliowanych lub bez ofoliowania,

samochodami skrzyniowymi otwartymi tylko w przypadku opakowań workowych ułożonych na paletach ofoliowanych.

5.2. Przechowywanie mieszanki.

Mieszanka na placu budowy powinna być przechowywana;

w szczelnych silosach w workach ułożonych na paletach ofoliowanych, ustawionych na suchym podłożu pod dachem lub

pod folią.

81

6. OPIS DZIAŁAŃ ZWIĄZANYCH Z KONTROLĄ I BADANIAMI JAKOŚCI WYKONANIA.

Wykonana przegroda musi być jednoznacznie identyfikowalna na rysunkach jak i w dokumentacji powykonawczej.

6.1. Kontrola specjalistycznego sprzętu budowlanego do wykonania przegrody w technologii CDMM.

Kontroli przed przystąpieniem do wykonawstwa robót poddane zostanie urządzenie skrawająco-mieszające, jego stan techniczny oraz organ sprzężony skrawająco-mieszający, łącznie z systemem rejestrującym, który musi spełniać warunki określone w punkcie 3.2

Minimalna szerokość zużytego pod wpływem pracy organu skrawająco-mieszającego nie może być mniejsza od minimalnej grubości przegrody przeciwfiltracyjnej określonej w punkcie 2.3.2

Kontrola sprzężonego organu skrawająco-mieszającego odbywać się będzie raz na tydzień.

Kontroli zostanie poddany również węzeł mieszalniczy. Wykonany odcinek próbny zgodnie z pkt.5.4 stanowić będzie element kontroli w/w sprzętu.

6.2. Sprawdzenie węzła technologicznego do produkcji zaczynu.

Kontroli przed przystąpieniem do wykonawstwa robót zostanie poddany węzeł technologiczny zgodnie z wymaganiami zawartymi w pkt. 3.2

6.3. Kontrola urządzeń rejestrujących proces technologiczny wykonywania przegrody CDMM.

Celem kontroli urządzeń rejestrujących jest zachowanie reżimu wykonawstwa przegrody przeciwfiltracyjnej.

Dokładność czujnika mierzącego głębokość zanurzania organu skrawająco-mieszającego należy sprawdzić raz na tydzień, w razie potrzeby wykonując jego kalibrację. Na pełnej długości organu tolerancja dokładności pomiaru zanurzenia w podłoże wynosi +/- 10 cm.

Przepływomierz do pomiaru ilości podawanego zaczynu wiążącego cementowo-bentonitowego należy kalibrować raz na tydzień w trakcie wykonywania robót, przetłaczając w tym celu przez urządzenie pomiarowe znaną ilość zaczynu cementowo-bentonitowego. Dopuszczalna tolerancja pomiaru na przepływomierzu wynosi +/- 5 %

6.4. Kontrola zaczynu bentonitowo-cementowego.

Zaczyn wiążący do wykonania przegrody w metodzie CDMM musi być oparty na mieszankach posiadających Aprobatę Techniczną oraz Atest Higieniczny, o których mowa w pkt. 1.4.4 oraz 2.1

Gęstość zaczynu po wymieszaniu w mieszalniku wysokoobrotowym należy sprawdzić za pomocą wagi lub areometru i notować w dzienniku kontroli zaczynu, przed każdym rozpoczęciem tłoczenia zgodnie z pkt. 2.1.

6.5. Kontrola przegrody CDMM.

Dzienne (zmianowe) wykonanie odcinka przegrody w technologii CDMM musi zostać potwierdzone raportami dziennymi (zmianowymi) wykonanych robót, które powinny zawierać dane z punktu 3.2. Wytrzymałość charakterystyczna fck cementogruntu na ściskanie określone w punkcie 2.3.1 należy potwierdzić na podstawie wyników badań ściskania próbek cementogruntu pobranych z przegrody. Badania wytrzymałości cementogruntu należy wykonać na próbkach materiału pobranego ze świeżo wykonanej przegrody w znormalizowanych pojemnikach 15x15x15 cm lub pojemnikach walcowych oraz na próbkach pobranych rdzeniowo lub bezpośrednio wyciętych z odsłoniętej przegrody, po jej całkowitym związaniu.

Liczba pobranych i zbadanych próbek musi wynosić co najmniej :

- dla próbek formowanych na mokro [norma PN-EN 14679 – wgłębne mieszanie gruntu] – 1 próbka na każde 500 m3 wykonywanej przegrody lub 1 próbka dziennie.

- dla próbek rdzeniowych – zgodnie z obowiązującymi normami, badanie próbek rdzeniowych po 28 dniach powinna przeprowadzić niezależna instytucja posiadająca uprawnienia i doświadczenie w przeprowadzaniu tego typu badań. Liczba próbek rdzeniowych wynika z dokumentacji projektowej i obowiązujących norm.

82

Badania na ściskanie należy wykonać w uprawnionym laboratorium badawczym po upływie, co najmniej 28 dni od uformowania próbek lub od wykonania przegrody, co dotyczy próbek rdzeniowych lub wycinanych.

Osiągnięcie wymaganej szczelności materiału przegrody określonej w punkcie 2.3.1 należy potwierdzić na podstawie wyników badań współczynnika wodoprzepuszczalności cementogruntu, które powinny obejmować badania wykonane w warunkach laboratoryjnych i polowych. Badania laboratoryjne należy wykonać na próbkach materiału pobranego ze świeżo wykonanej przegrody przeciwfiltracyjnej w znormalizowanych pojemnikach 15x15x15 cm lub cylindrach walcowych oraz na próbkach pobranych rdzeniowo lub bezpośrednio wyciętych z odsłoniętej przegrody, po jej całkowitym związaniu.

Badania przegrody polowe należy wykonać metodą zalewania otworu wodą, w odwiertach rdzeniowych.

Liczba pobranych i zbadanych próbek musi wynosić co najmniej:

dla próbek formowanych na mokro [norma PN-EN 14679] – 1 próbka na każde 500 m3

wykonywanej przegrody lub 1 próbka dziennie dla próbek rdzeniowych – zgodnie z obowiązującymi normami, badanie próbek rdzeniowych

po 28 dniach powinna przeprowadzić niezależna instytucja posiadająca uprawnienia i doświadczenie w przeprowadzaniu tego typu badań. Liczba próbek rdzeniowych wynika z dokumentacji projektowej i obowiązujących norm.

dla badań polowych – 1 badanie w pionowym otworze wiertniczym, wykonanym w losowo wybranym miejscu przegrody przeciwfiltracyjnej, przypadającym na każdy rozpoczęty odcinek o długości 500mb, badania należy wykonać w tych samych otworach, które służyły do pobierania próbek rdzeniowych.

Badania wodoprzepuszczalności należy wykonać w uprawnionym laboratorium badawczym po upływie co najmniej 28 dni od uformowania próbek lub od wykonania przegrody, co dotyczy próbek rdzeniowych lub wycinanych.

Badania kontrolne wykonane na odkrywkach przegrody, którą po związaniu można odkopać jednostronnie na głębokość nie przekraczającą 2 m w losowo wyznaczonych miejscach i w liczbie co najmniej 1 odkrywka na 500 mb przegrody, powinny obejmować:

- wizualną ocenę przegrody pod kątem jakości materiału, pionowości i ciągłości, łącznie z wykonaniem zdjęć dokumentacyjnych;

- przewierty poprzeczne w celu sprawdzenia grubości przegrody, która powinna spełniać wymagania określone w punkcie 2.3.2

Pobranie z przegrody próbek cementogruntu do badań laboratoryjnych oraz odkrywki i badania polowe powinny być powierzone niezależnej firmie lub instytucji, uprawnionej do wykonywania tego typu prac oraz mającej referencje i doświadczenie w wykonywaniu takich badań.

Po wykonaniu przewiertów kontrolnych przegrody oraz po pobraniu próbek rdzeniowych lub wycięciu cementogruntu należy wypełnić ubytki przegrody zaczynem wiążącym lub betonem B15

W przypadku wystąpienia większych rozbieżności w stosunku do wykonanej przegrody przeciwfiltracyjnej niż dopuszczona w niniejszej SST decyzje o akceptacji odchyłek lub o konieczności wykonania dodatkowych badań i/lub napraw podejmuje Nadzór Autorski przegrody w uzgodnieniu z Inżynierem Kontrakru.

Ponad wszelkie inwazyjne metody badawcze, niszczące strukturę wykonanej przegrody przeciwfiltracyjnej, powinno kłaść się nacisk na bezinwazyjne metody badawcze, tj. metodę georadarową czy elektrooporową. Na próbach pobranych w trakcie realizacji przesłony przeprowadza się badania laboratoryjne w celu określenia współczynnika filtracji oraz wytrzymałości na ściskanie.

Sprawdzenia zgodności parametrów fizycznych wykonanych przesłon z założeniami i wymogami projektowymi można dokonać różnymi metodami. Przyjmując za kryterium ingerencję w strukturę wykonanej przesłony wyróżnia się dwie grupy metod badawczych. Są to metody inwazyjne takie jak odkrywki i wiercenia, które pozwalają określić parametry przesłony poprzez jej destrukcję oraz bezinwazyjne m.in. metoda georadarowa czy elektrooporowa.

Interesującym jest fakt, że zarówno w projektach budowlanych jak też w szczegółowych specyfikacjach technicznych stawiane są wymogi dokonania sprawdzenia parametrów wbudowanej przesłony na podstawie odkrywek oraz wierceń. Wykonanie otworów wiertniczych pionowych do określenia spągu przesłony, czy otworów poziomych do sprawdzenia jej grubości, niszczy strukturę wykonanej konstrukcji. Pomimo

83

późniejszego zamykania wykonanych przewiertów stanowią one osłabienie w caliźnie szczelnego i nieprzepuszczalnego z założenia ekranu. Przesłona, która została wykonana w celu zabezpieczenia przeciwfiltracyjnego paradoksalnie zostaje uszkodzona w wyniku zastosowanej metody badawczej sprawdzającej jakość jej wykonania.

Ponadto wymienione powyżej metody inwazyjne pozwalają jedynie na ocenę wybiórczą, punktową, im mniej punktów badawczych tym mniej precyzyjna kontrola i większa niedokładność, lecz każde zwiększenie ilości punktów badawczych powoduje większe uszkodzenia przesłony. Metoda georadarowa w przeciwieństwie do opisanych powyżej nie narusza konstrukcji i nie powoduje uszkodzenia badanego obiektu, gdyż polega na penetracji badanego ośrodka przy pomocy fal elektromagnetycznych. Pomiary przeprowadza się w sposób ciągły, ze stropu lub nad stropem przesłony w jej osi, co pozwala na precyzyjne określenie jednorodności przesłony w całej jej objętości, oraz określenie głębokości spągu na całej długości przesłony.


Ogólne zasady obmiaru robót podano w ST –0 „Wymagania ogólne”.

Jednostką obmiarowa robót: 1m2 (metr kwadratowy) wykonania przesłony przeciwfiltracyjnej.


Ogólne zasady odbioru podano w ST – 0 „Wymagania ogólne”.

Roboty uznaje się za wykonane zgodnie z dokumentacją projektową, SST i wymaganiami Inspektora, jeżeli wszystkie pomiary i badania dały pozytywne wyniki oraz spełniały warunki niniejszej SST.


Cena wykonania 1m2 robót obejmuje:

prace pomiarowe i roboty przygotowawcze,

oznakowanie robót,

dostarczenie materiałów,

przewóz i odwóz sprzętu do wykonania robót,

przygotowanie zaczynu,

wykonanie przesłony przeciwfiltracyjnej w technologii CDMM,

przeprowadzenie pomiarów i badań laboratoryjnych wymaganych w SST,

uporządkowanie miejsca robót,

wykonanie operatu powykonawczego z wynikami badań pomiarowych.


Normy:

PN-B-19701 Cement. Cement powszechnego użytku. Skład, wymagania i ocena zgodności.

PN-B-04481 Grunty budowlane. Badania próbek gruntów.

PN-B-32250 Materiały budowlane. Woda do betonu i zapraw.

BN-88/6731-08 Cement. Transport i przechowywanie.

PN-EN -196-1 Metody badań cementu. Oznaczenie wytrzymałości.

PN-EN-196-2Metody badań cementu. Analizy chemiczne cementu.

PN-EN-196-3Oznaczanie wiązania i stałości objętościowej.

84

PN-B-12095 Urządzenia wodno – melioracyjne. Nasypy. Wymagania i badania przy odbiorze.

PN-B-04481 Grunty budowlane. Badania próbek gruntu.

PN-EN-12063 Wykonawstwo specjalnych robót geotechnicznych. Ścianki szczelne.

PN-EN-1538 Wykonawstwo specjalnych robót geotechnicznych. Ściany szczelinowe.

BN-8950-15 Budownictwo hydrotechniczne. Prace iniekcyjne w budownictwie wodnym. Ogólne zasady i warunki techniczne iniekcji.


PN-EN 14679:2005

PN-EN 1538:2002

85

SST-07HUMUSOWANIE I OBSIEW

86

I. WSTĘP.


Przedmiotem niniejszej specyfikacji technicznej (SST) są wymagania dotyczące wykonania i odbioru robót związanych z humusowaniem i obsiewem ziemnych budowli hydrotechnicznych.

1.2. Zakres robót objętych SST.

Ustalenia zawarte w niniejszej SST dotyczą zasad prowadzenia robót związanych z humusowaniem i obsiewem mieszankami traw w ramach rozbudowy lewego wału rzeki Wisły w km 13+840 do km 14+450 oraz wałów cofkowych potoku Płazanka w km 0+000 do km 1+660.

1.3. Zakres robót:

Zakres prac objętych niniejszą SST obejmuje:

umocnienie korony i skarp wału warstwą humusu grubości 10-20 cm, obsiew mechaniczny lub ręczny mieszankami traw, uzupełnienie ubytków w obsiewie po okresie wzrostu.

1.3. Określenia podstawowe:

Określenia podstawowe podano w SST-0 „Wymagania ogólne”.



2. MATERIAŁY.

Materiały do wykonania robót objętych niniejszą SST:

gotowe mieszanki nasion traw z oznaczonym na opakowaniu procentowym składem gatunkowym, klasą, numerem, zdolnością kiełkowania oraz normą wg. której została wyprodukowana.

humus zdjęty z pasa robót ziemnych i składowany zgodnie z warunkami określonymi w SST-0 „Wymagania ogólne”.

Ziemia rodzima powinna być zdjęta przed rozpoczęciem robót budowlanych i zmagazynowana w pryzmach nie przekraczających 2m wysokości. Natomiast ziemia pozyskana w innym miejscu i dostarczona na plac budowy nie może zawierać zanieczyszczeń, gruzu, kamieni, korzeni roślin.

Pozostałe wymagania dotyczące materiałów, źródeł ich pozyskania oraz składowania podano w SST-0 „Wymagania ogólne”.

87

3. SPRZĘT.


walce, kultywatory, brony talerzowe, zrywarki, spycharki gąsienicowe, koparki, ubijaki o ręcznym prowadzeniu, wibratory samojezdne do zagęszczania ziemi, kosiarki mechaniczne.

lub inny sprzęt zaakceptowany przez Inspektora.

Pozostałe wymagania dotyczące sprzętu podano w SST-0 „Wymagania ogólne”.

4. TRANSPORT.


Transport humusu może być wykonywany dowolnymi środkami transportu zaakceptowanymi przez Inspektora.

W trakcie załadunku humus nie powinien zawierać zanieczyszczeń, gruzu, kamieni itp.


Ogólne zasady dotyczące wykonania robót podano w SST-0 „Wymagania ogólne”.

5.1. Humusowanie.

Do humusowania zostanie wykorzystany humus uprzednio zdjęty z pasa robót i złożony w pryzmach lub dowieziony z zewnątrz.

Kolejność robót:

przygotowanie powierzchni pod humusowanie, rozłożenie humusu grubości 10cm, wymieszanych z nawozami, kompostem w równych warstwach

od dolnej krawędzi skarpy (lub górnej krawędzi umocnienia betonowego) w górę, wyrównanie i zagęszczenie ułożonego humusu.

5.2. Obsiew mieszanką traw wraz z pielęgnacją.

Zahumusowane powierzchnie skarp zbiornika i rowów melioracyjnych należy obsiać trawą.

Wymagania dotyczące obsiewu:

oczyszczenie terenu z zanieczyszczeń, gruzu, wyrównanie i plantowanie, wałowanie humusu przed siewem traw wałem gładkim, wałem kolczatką lub przez

zagrabienie, wykonanie obsiewu w bezwietrzne dni, najlepiej w okresie wiosennym, najpóźniej do połowy

września, przykrycie nasion traw przez wymieszanie z ziemią grabiami lub wałem kolczatką, wyrównanie ziemi przez wałowanie wałem lekkim.

6. KONTROLA I BADANIA JAKOŚCI WYKONANIA.

Ogólne zasady kontroli jakości robót podano w SST-0 „Wymagania ogólne”.

88

Sprawdzenie jakości wykonania humusowania i obsiania skarp polega na sprawdzeniu zgodności ułożonej warstwy humusu z dokumentacją i niniejszą SST.

Kontrolę jakości obsiewu należy prowadzić, gdy trawy są w fazie co najmniej trzech lub czterech listków.

Zasiana roślinność powinna być rozmieszczona równomiernie na powierzchni gruntu, pokrywając go nie mniej niż 80% powierzchni terenu.

W przypadku trudności z określeniem gęstości porostu przez oględziny należy przeprowadzać badania z zastosowaniem ramki Webera w dziesięciu losowo wybranych miejscach.

7. PRZEDMIAR I OBMIAR ROBÓT.


Jednostka obmiarowa robót:

1m2 (metr kwadratowy) umocnienia skarp przez humusowanie z obsianiem.

8. ODBIÓR ROBÓT.

Ogólne zasady odbioru podano w SST-0 „Wymagania ogólne”.


Płatności obejmują tylko rzeczywistą ilość wykonanych i odebranych robót.

Cena jednostkowa wykonania robót obejmuje:

roboty przygotowawcze, dostarczenie humusu, wbudowanie warstw humusu grubości 10-15 cm, obsiew mechaniczny lub ręczny mieszankami traw, pielęgnacja skarpy, kontrola jakości wykonanych robót.


PN-S-02205 Drogi samochodowe. Roboty ziemne. Wymagania i badania.

PN-B-06050 Geotechnika. Roboty ziemne. Wymagania ogólne.

PN-R-65023:1999 Materiał siewny. Nasiona roślin rolniczych.

89

SST – 08UMOCNIENIE PRZEJAZDU

WAŁOWEGO

KODY CPV:

45233140-2 Roboty drogowe

45233123-7 Roboty budowlane w zakresie dróg podrzędnych

90

1. WSTĘP.


Przedmiotem niniejszej specyfikacji technicznej (SST) są wymagania dotyczące wykonania i odbioru robót związanych z wykonaniem dróg towarzyszących budowlom wałowym w ramach rozbudowy lewego wału rzeki Wisły w km 13+840 do km 14+450 oraz wałów cofkowych potoku Płazanka w km 0+000 do km 1+660.


Specyfikacja techniczna jest dokumentem przetargowym i kontraktowym przy zlecaniu i realizacji robót z zakresu budownictwa hydrotechnicznego przy budowlach wałowych.

1.3. Opis robót objętych SST.

Ustalenia zawarte w niniejszej SST dotyczą zasad prowadzenia robót związanych z:

odtworzeniem i modernizacją przejazdu wałowego w km 14+124 lewego wału rzeki Wisły, likwidacją istniejących zjazdów wałowych w km 1+113 i w km 1+135 prawego obwałowania

cofkowego rzeki Płazanka, likwidacją istniejących zjazdów wałowych km 1+105 i w km 1+133 lewego obwałowania cofkowego

rzeki Płazanka, wykonaniem nowych zjazdów wałowych w km 1+098 oraz 1+150 lewego obwałowania cofkowego

rzeki Płazanka wykonaniem nowych zjazdów wałowych w km 1+100 oraz 1+150 prawego obwałowania cofkowego

rzeki Płazanka

Celem usypania i utwardzenia przejazdów/zjazdów jest stworzenie dostatecznie stabilnego podłoża pod ruch kołowy jaki będzie odbywał się w trakcie akcji przeciwpowodziowych oraz zabiegów związanych z utrzymaniem wału. Umocnienie należy wykonać: 8cm warstwą klińca podbudowanego 15 cm warstwą tłucznia o średnicy frakcji ø16 – 32mm. Warstwy kamienne należy ułożyć i zagęścić na podsypce piaskowej gr. 10 cm ułożonej na 15 cm warstwie gruntu mineralnego. Na poboczach pasa jezdnego (0,25 cm x 2 ) wykonać 10 cm warstwę humusu i obsiew trawą. Umocnienie przejazd/zjazdu wałowego należy wykonać w pasie o szerokości 2,5 m.

1.4. Zakres robót objętych SST.


prace pomiarowe, transport materiałów, wykonanie niezbędnych robót ziemnych, wykonanie koryta przeznaczonego do ułożenia konstrukcji nawierzchni, wykonanie warstw odsączających i odcinających, stanowiących część podbudowy pomocniczej, wykonanie nawierzchni z mieszanki kruszywa stabilizowanego mechanicznie dla projektowanych

zjazdów ułożenie płyt ciężkich żelbetowych dla projektowanych zjazdów.

Skład i grubości warstw dróg na koronie i przejazdach wałowych:

kliniec: gr. 8 cm.

tłuczeń (16 – 32 mm): gr. 15 cm,

podsypka piaskowa: gr. 10 cm,

płyta żelbetowa: gr. 15 cm


91

Kruszywo łamane – materiał ziarnisty uzyskany przez mechaniczne rozdrobnienie skał litych wg PN-B-01100.

Kruszywo łamane zwykłe – kruszywo uzyskane w wyniku co najmniej jednokrotnego przekruszenia skał litych i rozsiania na frakcje lub grupy frakcji, charakteryzujące się ziarnami ostrokrawędziastymi o nieforemnych kształtach, wg. PN-B-01100.

Tłuczeń – kruszywo łamane zwykle o wielkości ziaren przedziału 16 – 32 mm.

Nawierzchnia tłuczniowa – jedna lub więcej warstw z tłucznia i klińca kamiennego, leżące na podłożu naturalnym lub ulepszonym, zaklinowanych i uzdatnianych do bezpośredniego przejmowania ruchu.

Kliniec – kruszywo łamane zwykle o wielkości ziaren przedziału 4 – 16 mm.

Miał – kruszywo łamane zwykle o wielkości ziaren do 4 mm.

Mieszanka drobna granulowana – kruszywo uzyskane w wyniku rozdrobnienia w granulatorach łamanego kruszywa zwykłego, charakteryzujące się chropowatymi powierzchniami i foremnym kształtem ziarn o stępionych krawędziach i narożach, o wielkości ziaren przedziału 0,075 – 4 mm.

Piasek – kruszywo naturalne o wielkości ziaren do 2 mm.

Płyta żelbetowa – drogowa płyta żelbetowa gr. 15 cm o wym. 3,0 x 1,5 m

Pozostałe określenia są zgodne z obowiązującymi, odpowiednimi polskimi normami oraz definicjami podanymi w SST-0 Warunki ogólne.


Ogólne wymagania dotyczące robót podano w ST- 0 „Wymagania ogólne”.

2. ZASADY WYKONANIA.

Ogólne zasady dotyczące wykonania robót podano w ST- 0 „Wymagania ogólne” pkt.1.6.

2.1. Roboty pomiarowe związane z wytyczeniem dróg.

Paliki lub szpilki należy ustawiać w osi drogi i w rzędach równoległych do osi drogi lub w inny sposób zaakceptowany przez Inspektora.

Rozmieszczenie palików lub szpilek nie powinno umożliwiać naciągnięcie sznurków lub linek do wytyczenia robót w odstępach nie większych niż co 10 metrów.

2.2. Przygotowanie koryta i podłoża pod nawierzchnie.

Przed przystąpieniem do robót związanych z wykonaniem warstw nawierzchni dróg na koronie wału Wykonawca powinien wykonać profilowanie i zagęszczenie podłoża wraz z korytem.

Koryto można wykonywać ręcznie, gdy jego szerokość nie pozwala na zastosowanie maszyn, na przykład na poszerzeniach lub w przypadku robót o małym zakresie. Sposób wykonania musi być zaakceptowany przez Inspektora.

Grunt odspojony w czasie wykonywania koryta powinien być wykorzystany zgodnie z ustaleniami dokumentacji projektowej i SST, tj. wbudowany w nasyp lub odwieziony na odkład w miejsce wskazane przez Inspektora.

Roboty należy wykonywać w odpowiednio korzystnych warunkach atmosferycznych wyłącznie za zgodą Inspektora.

Nie dopuszcza się prowadzenia ruchu budowlanego nie związanego bezpośrednio z wykonaniem pierwszej warstwy nawierzchni w przygotowanym korycie oraz po wyprofilowanym i zagęszczonym podłożu.

Rodzaj i moc sprzętu należy dostosować do rodzaju gruntu w którym będą prowadzone roboty.

Zasady profilowania i zagęszczania podłoża pod nawierzchnię z mieszanki kruszywa:

oczyszczenie podłoża z wszelkich zanieczyszczeń,

92

sprawdzenie czy istniejące rzędne terenu umożliwiają uzyskanie po profilowaniu zaprojektowanych rzędnych podłoża.

zaleca się aby rzędne terenu przed profilowaniem były co najmniej 5 cm wyższe niż projektowane rzędne podłoża. Jeżeli powyższy warunek nie jest spełniony i występują zaniżenia poziomu w podłożu przewidzianym do profilowania, Wykonawca powinien spulchnić podłoże na głębokość zaakceptowaną przez Inspektora, dowieźć dodatkowy grunt w ilości niezbędnej do uzyskania wymaganych rzędnych (spełniający wymagania obowiązujące dla górnej strefy korpusu), a następnie zagęścić warstwę do uzyskania odpowiedniej wartości wskaźnika zagęszczenia.

do profilowania podłoża należy stosować równiarki. Ścięty grunt powinien być wykorzystany w robotach ziemnych lub w inny sposób zaakceptowany przez Inspektora.

bezpośrednio po profilowaniu podłoża należy przystąpić do jego zagęszczenia. zagęszczanie należy kontynuować aż do osiągnięcia wskaźnika zagęszczenia nie mniejszego niż IS

> 0,97.

2.3. Wykonanie nawierzchni dróg.

Podbudowę nawierzchni dróg na koronie i przejazdach wałowych oraz drogi przywałowej należy wykonać 15cm warstwą tłucznia. Tłuczeń układać na 10 cm warstwie podsypki piaskowej podścielonej 15 cm warstwą gruntu mineralnego. Po wykonaniu podbudowy ułożyć 8 cm warstwą klińca.

Kruszywo powinno być rozkładane w warstwach o jednakowej grubości, przy użyciu równiarki z zachowaniem wymaganych spadków i rzędnych wysokościowych. Grubość rozłożonej warstwy luźnego kruszywa powinna być taka, aby po jej zagęszczeniu osiągnięto projektowaną grubość. W miejscach, w których widoczna jest segregacja kruszywa należy przed zagęszczeniem wymienić kruszywo na materiał o odpowiednich właściwościach.

Nierówności lub zagłębienia powstałe w czasie zagęszczania powinny być wyrównywane na bieżąco przez spulchnienie warstwy kruszywa i dodanie lub usunięcie materiału, aż do otrzymania równej powierzchni.

W miejscach niedostępnych dla walców warstwa odcinająca i odsączająca powinna być zagęszczana płytami wibracyjnymi lub ubijakami mechanicznymi.

Zagęszczanie należy kontynuować do osiągnięcia wskaźnika zagęszczenia nie mniejszego od 0,97 według normalnej próby Proctora, przeprowadzonej według normy PN-B-04481.

Wskaźnik zagęszczenia należy określać zgodnie z BN-77/8931-12.


3.1. Materiały stosowane do wykonania nawierzchni tłuczniowej.

Zgodnie z warunkami normy PN-S-96023:

kruszywo łamane zwykle tłuczeń i kliniec wg. PN-B-11112, mieszanka drobna granulowana wg. PN-B-11112, kruszywo do zamulenia górnej warstwy nawierzchni – miał wg. PN-B-11112 lub piasek wg. PN-B-

11113, woda do skropienia podczas wałowania i zamulania.

Klasa i gatunek kruszywa w zależności od kategorii ruchu powinna być zgodna z wymaganiami normy PN-S-96023.

Piasek na podsypkę oraz do zamulania spoin powinien spełniać wymagania PN-B-11113. Można stosować piasek miejscowy z wykopów w ramach robót ziemnych

Dla dróg obciążonych ruchem:

średnim i lekkośrednim: kruszywo klasy co najmniej II gatunek 2, lekkim i bardzo lekkim: kruszywo klasy II lub III, gatunek 2.

93

Wymagania dla tłucznia i klińca klasy II i III według PN-B-11112:

Lp. WłaściwościWymagania

klasa II klasa III

1

Ścieralność w bębnie kulowym (Los Angeles) wg. PN-B-06714-42. Po pełnej liczbie obrotów, % ubytku masy, nie więcej niż:

- w tłuczniu:

- w klińcu:

- po 1/5 pełnej liczby obrotów, % ubytku masy w stosunku do ubytku masy po pełnej liczbie obrotów, nie więcej niż:

35

40

30

50

50

35

2

Nasiąkliwość wg. PN-B-06714-18, % (m/m), nie więcej niż:

- dla kruszyw ze skał magmowych i przeobrażonych:

- dla kruszyw ze skał osadowych:

2,0

3,0

3,0

5,0

3

Odporność na działanie mrozu, wg. PN-B-06714-20, % ubytku masy, nie więcej niż:

- dla kruszyw ze skał magmowych i przeobrażonych:

- dla kruszyw ze skał osadowych:4,0

5,0

10,0

10,0

4

Odporność na działanie mrozu wg. zmodyfikowanej metody bezpośredniej, wg. PN-B-06714-19 i PN-B-11112, nie więcej niż:

- w klińcu:

- w tłuczniu:30

nie bada się

nie

bada się

Wymagania dla tłucznia i klińca gatunku 2, wg. PN-B-11112.

Lp. Właściwości Wymagania

1 Uziarnienie wg. PN-B-06714-15:

zawartość ziaren mniejszych niż 0,075 mm, odsianych na mokro, % (m/m), nie więcej niż: - w tłuczniu,

- w klińcu,

- zawartość frakcji podstawowej w tłuczniu lub klińcu, % (m/m), nie mniej niż:

- zawartość podziarna w tłuczniu lub klińcu, % (m/m), nie więcej niż:

- zawartość nadziarna w tłuczniu lub klińcu, % (m/m), nie więcej niż:

3

4

75

15

15

2 Zawartość zanieczyszczeń obcych w tłuczniu lub klińcu, wg. PN-B-06714-12, % (m/m), nie więcej niż: 0,2

3 Zawartość ziarn nieforemnych, wg. PN-B-06714-16, % (m/m), nie więcej niż:

- w tłuczniu:

- w klińcu:

40

nie bada się

94

Lp. Właściwości Wymagania

4 Zawartość zanieczyszczeń organicznych w tłuczniu lub klińcu wg. PN-B-06714-26, barwa cieczy nie ciemniejsza niż: wzorcowa

Wymagania dla miału i mieszanki drobnej granulowanej wg. PN-B-11112:

Lp. Właściwości

Wymagania dla:

miałumieszanki

drobne granulowanej

1 Zawartość zanieczyszczeń obcych, wg. PN-B-06714-12, % (m/m), nie więcej niż: 0,5 0,1

2 Wskaźnik piaskowy, wg. BN-64/8931-01, nie mniejszy niż:

- dla kruszywa z wyjątkiem wapieni:

- dla kruszywa z wapieni:

20

20

65

40

3 Zawartość zanieczyszczeń organicznych, wg. PN-B-06714-26. Barwa cieczy nie ciemniejsza niż: wzorcowa wzorcowa

4 Zawartość nadziarna wg. PN-B-06714-15, % (m/m), nie więcej niż: 20 15

5 Zawartość frakcji od 2,0 mm do 4,0 mm wg. PN-B-06714-15, % (m/m) nie więcej niż:

nie bada się 15


Ogólne wymagania dotyczące sprzętu podano w ST- 0 Wymagania ogólne.

Wykonawca jest zobowiązany do używania jedynie takiego sprzętu, który nie spowoduje niekorzystnego wpływu na jakość wykonywanych robót. Sprzęt używany do robót powinien być zgodny z ofertą Wykonawcy i powinien odpowiadać pod względem typów i ilości wskazaniom zawartym w STWiOR, PZJ lub projekcie organizacji robót, zaakceptowanym przez Inspektora Nadzoru; w przypadku braku ustaleń w wymienionych wyżej dokumentach, sprzęt powinien być uzgodniony i zaakceptowany przez Inspektora Nadzoru.

Liczba i wydajność sprzętu powinny gwarantować przeprowadzenie robót, zgodnie z zasadami określonymi w dokumentacji projektowej, STWiOR i wskazaniach Inspektora Nadzoru.

Sprzęt będący własnością Wykonawcy lub wynajęty do wykonania robót ma być utrzymywany w dobrym stanie i gotowości do pracy. Powinien być zgodny z normami ochrony środowiska i przepisami dotyczącymi jego użytkowania.

Wykonawca dostarczy Inspektorowi Nadzoru kopie dokumentów potwierdzających dopuszczenie sprzętu do użytkowania i badań okresowych, tam gdzie jest to wymagane przepisami.

Wykonawca będzie konserwować sprzęt jak również naprawiać lub wymieniać sprzęt niesprawny.

Jeżeli dokumentacja projektowa lub STWiOR przewidują możliwość wariantowego użycia sprzętu przy wykonywanych robotach, Wykonawca powiadomi Inżyniera/Inspektora Nadzoru o swoim zamiarze wyboru i uzyska jego akceptację przed użyciem sprzętu. Wybrany sprzęt, po akceptacji Inspektora Nadzoru, nie może być później zmieniany bez jego zgody.

95

Jakikolwiek sprzęt, maszyny, urządzenia i narzędzia niegwarantujące zachowania warunków umowy, zostaną przez Inspektora Nadzoru zdyskwalifikowane i nie dopuszczone do robót.


mieszarek z urządzeniem dozującym wodę (do wytwarzania mieszanki kruszywa), spycharki, równiarki, walce ogumione, stalowe wibracyjne lub statyczne, małe walce wibracyjne, zagęszczarki płytowe, ubijaki ręczne / mechaniczne, lub inny zaakceptowany przez Inspektora.


Wykonawca jest zobowiązany do stosowania jedynie takich środków transportu, które nie wpłyną niekorzystnie na jakość wykonywanych robót i właściwości przewożonych materiałów.

Liczba środków transportu powinna zapewniać prowadzenie robót zgodnie z zasadami określonymi w dokumentacji projektowej, STWiOR i wskazaniach Inspektora Nadzoru, w terminie przewidzianym umową.

Przy ruchu na drogach publicznych pojazdy będą spełniać wymagania dotyczące przepisów ruchu drogowego w odniesieniu do dopuszczalnych nacisków na oś i innych parametrów technicznych. Środki transportu nie spełniające tych warunków mogą być dopuszczone przez Inspektora Nadzoru, pod warunkiem przywrócenia stanu pierwotnego użytkowanych odcinków dróg na koszt Wykonawcy.

Wykonawca będzie usuwać na bieżąco, na własny koszt, wszelkie zanieczyszczenia, uszkodzenia spowodowane jego pojazdami na drogach publicznych oraz dojazdach do terenu budowy.

Płyty drogowe żelbetowe mogą być przewożone dowolnymi środkami transportu. Płyty powinny być zabezpieczone przed przemieszczaniem się i uszkodzeniami w czasie transportu, a górna warstwa nie powinna wystawać poza ściany środka transportowego więcej niż 1/3 wysokości tej warstwy.

Piasek można przewozić dowolnymi środkami transportu w warunkach zabezpieczających go przed zanieczyszczeniem, zawilgoceniem oraz zmieszaniem z innymi rodzajami kruszyw. Podczas transportu piasek powinien być zabezpieczony przed wysypaniem.

6. OPIS DZIAŁAŃ ZWIĄZANYCH Z KONTROLĄ I BADANIAMI JAKOŚCI WYKONANIA ROBÓT.

Ogólne zasady kontroli jakości robót podano w ST- 0 „Wymagania ogólne”.

Zakres kontroli wykonanych robót obejmuje:

oględziny zewnętrzne całości umocnień, wyrywkowe kontrole jakości robót, wyrywkowe kontrole wymiarów, atesty użytych materiałów (jeśli są wymagane).

Oględziny zewnętrzne i kontrola jakości robót polegają na sprawdzeniu cech zewnętrznych, jakości wbudowanych materiałów oraz zgodności wykonanych robót z: instrukcjami producentów, aprobatami technicznymi, dokumentacją projektową, SST, obowiązującymi przepisami, normami i normatywami oraz poleceniami Inspektora.

6.1. Badania kruszyw.

Przed przystąpieniem do robót Wykonawca powinien wykonać badania kruszyw przeznaczonych do wykonania robót i przedstawić wyniki Inspektorowi.

Badania kruszywa powinny obejmować ocenę wszystkich właściwości określonych w pkt. III niniejszej SST. Próbki do badań powinny być pobierane przez Wykonawcę w sposób losowy w obecności Inspektora.

Częstotliwość oraz zakres badań przy budowie podbudowy z kruszyw stabilizowanych mechanicznie:96

Lp. Wyszczególnienie badań

Częstotliwość badań

Minimalna liczba badań na dziennej działce roboczej

Maksymalna powierzchnia podbudowy przypadająca na

jedno badanie (m2)

1 Uziarnienie mieszanki 2 6002 Wilgotność mieszanki

3 Zagęszczenie warstwy 10 próbek na 10 000 m2

4 Badanie właściwości kruszywa wg. tabel w pkt.III

dla każdej partii kruszywa i przy każdej zmianie kruszywa

Uziarnienie mieszanki powinno być zgodne z wymaganiami podanymi w pkt. 3 niniejszej SST. Próbki należy pobierać w sposób losowy z rozłożonej warstwy przed jej zagęszczeniem. Wyniki badań powinny być na bieżąco przekazywane Inspektorowi.

Wilgotność mieszanki powinna odpowiadać wilgotności optymalnej, określonej według próby Proctora, zgodnie z PN-B-04481 (metoda II) z tolerancją + 10 % - 20 %.

Wilgotność należy określić według PN-B-06714-17.

Zagęszczenie każdej warstwy powinno odbywać się aż do osiągnięcia wymaganego wskaźnika zagęszczenia. Zagęszczenie warstwy należy sprawdzać według BN-77/8931-12. W przypadku gdy przeprowadzenie badania jest niemożliwe ze względu na gruboziarniste kruszywo, kontrolę zagęszczania należy oprzeć na metodzie obciążeń płytowych wg. BN-64/8931-02.

Zagęszczenie warstwy stabilizowanej mechanicznie należy uznać za prawidłowe, gdy stosunek wtórnego modułu E2 jest nie większy od 2,2 dla każdej warstwy konstrukcyjnej podbudowy:

E2< 2,2E2


Ogólne zasady obmiaru robót podano w ST- 0 „Wymagania ogólne”.

Jednostką obmiarową jest 1m2 (metr kwadratowy) wykonanego szlaku komunikacyjnego, a w przypadku krawężnika 1mb ( metr bieżący ).

Obmiary będą przeprowadzane przed częściowym lub ostatecznym odbiorem robót, a także w przypadku występowania dłuższej przerwy w robotach.

Obmiar robót zanikających przeprowadza się w czasie ich wykonywania.

Obmiar robót podlegających zakryciu przeprowadza się przed ich zakryciem.


Ogólne zasady odbioru podano w ST- 0 „Wymagania ogólne”.

Roboty uznaje się za wykonane zgodnie z dokumentacją projektową, SST i wymaganiami Inspektora, jeżeli wszystkie pomiary i badania dały pozytywne wyniki oraz spełniały warunki niniejszej SST.


Cena wykonania 1m2 drogi obejmuje:

prace pomiarowe i roboty przygotowawcze, odspojenie gruntu z przerzutem na pobocze i rozplantowaniem, załadunek nadmiaru odspojonego gruntu na środki transportowe i odwiezienie na odkład lub nasyp, profilowanie dna koryta lub podłoża,

97

zagęszczenie podłoża, utrzymanie koryta lub podłoża, przeprowadzenie badań i pomiarów wymaganych w SST, dostarczenie wszelkich niezbędnych materiałów, rozłożenie, wyrównanie i zagęszczenie warstwy materiału o grubości i jakości określonej w

Dokumentacji Projektowej i SST, utrzymanie warstwy, uporządkowanie terenu robót.

98


PN-B-04481 Grunty budowlane. Badanie próbek gruntu.

PN-S-06101 Drogi samochodowe. Nawierzchnia z brukowca. Warunki techniczne.

PN-S-96023 Konstrukcje drogowe. Podbudowa i nawierzchnia z tłucznia kamiennego.

BN-88/6731-08 Cement. Transport i przechowywanie.

PN-B-19701 Cement. Cement powszechnego użytku. Skład, wymagania i ocena zgodności.

BN-64/8931-01 Oznaczanie wskaźnika piaskowego.

BN-64/8931-02 Oznaczanie modułu odkształcenia nawierzchni podatnych i podłoża przez obciążenie płytą.

BN-68/8931-04 Drogi samochodowe. Pomiar równości nawierzchni planografem i łatą.

BN-77/8931-12 Drogi samochodowe. Oznaczanie wskaźnika zagęszczenia gruntu.

PN-B-11112 Kruszywo mineralne. Kruszywo łamane do nawierzchni drogowych.

PN-B-11113 Kruszywo mineralne. Kruszywo naturalne do nawierzchni drogowych. Piasek.

PN-B-04101 Materiały kamienne. Oznaczenie nasiąkliwości wodą.

PN-B-04115 Materiały kamienne. Oznaczanie wytrzymałości kamienia na uderzenie

PN-B-01100 Kruszywa mineralne. Kruszywa skalne. Podział, nazwy i określenia.

PN-B-06714-12 Kruszywa mineralne. Badania. Oznaczanie zawartości zanieczyszczeń obcych.

PN-B-06714-15 Kruszywa mineralne. Badania. Oznaczanie składu ziarnowego.

PN-B-06714-16 Kruszywa mineralne. Badania. Oznaczanie kształtu ziarn.

PN-B-06714-17 Kruszywa mineralne. Badania. Oznaczanie wilgotności.

PN-B-06714-18 Kruszywa mineralne. Badania. Oznaczanie nasiąkliwości.

PN-B-06714-19 Kruszywa mineralne. Badania. Oznaczanie mrozoodporności metodą bezpośrednią.

PN-B-06714-20 Kruszywa mineralne. Badania. Oznaczanie mrozoodporności metodą krystalizacji.

PN-B-06714-26 Kruszywa mineralne. Badania. Oznaczanie zawartości zanieczyszczeń organicznych.

PN-B-06714-42 Kruszywa mineralne. Badania. Oznaczanie ścieralności w bębnie Los Angeles.

PN-B-04110 Materiały kamienne. Oznaczanie wytrzymałości na ściskanie.

PN-B-04111 Materiały kamienne. Oznaczenie ścieralności na tarczy Boehmego.

PN-B-11104 Materiały kamienne. Brukowiec.


PN-B-11111 Kruszywa naturalne do nawierzchni drogowych; Żwir i mieszanka.

PN-B-11112 Kruszywo mineralne. Kruszywo łamane do nawierzchni

drogowych.

PN-S-96023 Konstrukcje drogowe. Podbudowa i nawierzchnia z tłucznia kamiennego.

BN-64/8931-02 Drogi samochodowe. Oznaczanie modułu odkształcenia nawierzchni podatnych i podłoża przez obciążenie płytą.

Ustawy

Ustawie z 7 lipca 1994 Prawo budowlane ( tekst jednolity Dz. U z 2003 nr 207, poz. 2016 z późniejszymi zmianami )

Ustawie z dnia 16 kwietnia 2004 o wyrobach budowlanych (Dz.U z 2004 nr 92, poz. 881)

99

Ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 o systemie oceny zgodności ( Dz. U z 2002 nr 166, poz. 1360 z późniejszymi zmianami )

Ustawa z dnia 24 sierpnia 1991 r o ochronie przeciwpożarowej (jednolity tekst Dz,U z 2002 nr 147 poz.1229)

Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 Prawo ochrony środowiska (Dz.U 62 poz.627)

Ustawa z dnia 20 czerwca 1997 roku prawo o ruchu drogowym (dz.U 1997 nr 98poz.602 z późniejszymi zmianami)

Rozporządzenia:

Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 2 grudnia 2002 w sprawie systemów oceny zgodności wyrobów budowlanych oraz sposobu ich oznakowania CE ( Dz. U nr 209 poz.1779)

Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 2 grudnia 2002 w sprawie polskich jednostek organizacyjnych upoważnionych do wydawania europejskich aprobat technicznych, zakresu, formy aprobat oraz trybu ich udzielania , uchylania lub zmiany ( Dz. U nr poz.1780)

Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 6 lutego 2003 w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy podczas wykonywania robót budowlanych (Dz. U nr 47 poz. 401)

Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z 27 sierpnia 2004 zmieniające rozporządzenie w sprawie dziennika budowy , montażu i rozbiórki tablicy informacyjnej oraz ogłoszenia zawierającego dane dotyczące bezpieczeństwa pracy i ochrony zdrowia (Dz.U nr 198 poz.2042)

100

· Web viewoznaczają całość wszystkich wymagań technicznych, w szczególności zawartych w...

Documents

Transcript of · Web viewoznaczają całość wszystkich wymagań technicznych, w szczególności zawartych w...