Zespół Szkół Publicznych nr 3

im. Franciszka Sędzickiego

w Kościerzynie

PROGRAM ZAJĘĆ CZYTELNICZYCH

z elementami biblioterapii

„Kwadrans dla książki”

cykliczne spotkania z książką dla najmłodszych organizowane w ramach projektu

„Cała Polska czyta dzieciom”

ROK SZKOLNY 2013/2014

kontynuacja

Opracowanie: Justyna Derdowska

WSZYSCY CHCEMY, ABY NASZE DZIECI WYROSŁY NA MĄDRYCH,

DOBRYCH I SZCZĘŚLIWYCH LUDZI. JEST NA TO SPOSÓB - CZYTAJMY

DZIECIOM!

Wstęp

Współcześni psycholodzy uważają dzieciństwo za bardzo ważny etap w rozwoju

człowieka. Dziecko stało się więc centrum procesu wychowawczego i dydaktycznego, a wiek

przedszkolny i wczesnoszkolny to czas, w którym kształtują się jego nawyki, w tym również

czytelnicze, warto więc wykorzystać ów moment, tym bardziej, że czytając dzieciom,

poszerzamy ich wiedzę o człowieku, o świecie, dostarczamy całego bogactwa przeżyć.

Kontakt z książką wzbogaca słownictwo dziecka, jego wyobraźnię, książki rozszerzają świat

ich uczuć i myśli.

Wiele dzieci bez umiaru korzysta z komputera lub telewizora i jest to dla nich

najatrakcyjniejsza forma spędzania wolnego czasu, a rodzice często po prostu nie kontrolują,

co i jak długo oglądają ich dzieci. Oznacza to, że trzeba dołożyć starań, by wychować

czytelnika, który będzie znajdował sens i rozrywkę w czytaniu i nie uzależni się od mediów

wizualnych. Musimy świadomie chronić dzieci przed ogłupiającym i demoralizującym

wpływem masowej kultury, wyposażać je w wiedzę i wartości, które ustrzegą je przed złymi

wyborami. Pomoże nam w tym przyzwyczajenie dziecka od małego do czytania jako sposobu

na mądre i przyjemne spędzanie czasu.

Kampania "Cała Polska czyta dzieciom" jest adresowana głównie do rodziców. Jednak wielu

rodziców nie znajduje czasu lub nie ma motywacji, by dzieciom czytać. Część z nich błędnie

zakłada, że dziecko może się nauczyć języka z telewizji i Internetu. Trzeba przekonywać

rodziców do jak najczęstszych rozmów z dzieckiem, zaangażowania w jego wychowanie i do

czytania mu w domu, ale jednocześnie szkoła powinna wspomagać dzieci w ich rozwoju

językowym i duchowym, dając im szansę na codzienny kontakt z książką czytaną przez

nauczyciela. 

Codzienne czytanie uczniom dla przyjemności i chwila rozmowy po lekturze to

przygotowanie gleby, aby mogła przyjąć ziarno i wydać bogaty plon. To najlepszy sposób, by

nauczyć ich języka, rozbudzić zainteresowania, zachęcić do nauki, poprawić koncentrację.

Dodajmy do tego spektakularne zmiany w zachowaniu dzieci, którym nauczyciele codziennie

czytają, okazując im w ten sposób troskę i szacunek: wyciszenie, większa refleksyjność,

poprawa umiejętności społecznych, skłonność do współpracy, więź z nauczycielem i bardziej

przyjazne relacje w klasie. I to wszystko bez inwestycji w drogi sprzęt czy dodatkowe

szkolenia dla kadry pedagogicznej!

Rodzice muszą sobie uświadomić, że w dużej mierze od nich zależy pomyślna przyszłość

ich dziecka. Bez względu na sytuację rodzinną, majątkową czy własne wykształcenie, jeżeli

chcą, by ich dziecko było mądre i odnosiło sukcesy w szkole oraz w życiu, codziennie

powinni czytać mu głośno przez 20 minut.

Codzienne głośne czytanie dziecku warto zacząć jak najwcześniej. Utrzymajmy rytuał

głośnego czytania nawet wtedy, gdy dziecko samo już dobrze czyta – poziom rozumienia

tekstu czytanego na głos przekracza o kilka lat poziom rozumienia przy samodzielnym

czytaniu. Nie pozbawiajmy dziecka tej korzyści – ani czasu spędzonego razem w serdecznej

atmosferze. Czytajmy również nastolatkom. Wspólne czytanie w rodzinie – i własne czytanie

– ochroni je przed wieloma problemami wieku dorastania. Pamiętajmy, że książki są

pokarmem nie tylko dla intelektu, ale i dla psychiki.

Badania naukowe potwierdzają, że głośne czytanie dziecku:

buduje mocną więź między dorosłym i dzieckiem

zapewnia emocjonalny rozwój dziecka

rozwija język, pamięć i wyobraźnię

uczy myślenia, poprawia koncentrację

wzmacnia poczucie własnej wartości dziecka

poszerza wiedzę ogólną

ułatwia naukę, pomaga odnieść sukces w szkole

uczy wartości moralnych, pomaga w wychowaniu

zapobiega uzależnieniu od telewizji i komputerów

chroni przed zagrożeniami ze strony masowej kultury

kształtuje nawyk czytania i zdobywania wiedzy na całe życie

Współczesne dzieci dorastają często w ubogim językowo środowisku. Rodzice coraz

mniej z nimi rozmawiają i mało im czytają. Kontakt z żywym słowem wyparła telewizja,

której narzędziem nie jest język lecz obraz. W efekcie dzieci nie rozumieją prostych tekstów

i poleceń. Coraz mniej także same czytają, ponieważ czytanie niezrozumiałych słów i zdań

jest trudne i nudne, znacznie mniej atrakcyjne od telewizji. Zajęcia czytelnicze prowadzone

„od przedszkola” mają dziecko z książka oswoić, a potem zaprzyjaźnić. Poprzez czytanie

mamy szansę nauczyć dzieci odróżniania dobra od zła i zachęcać do refleksji nad

konsekwencjami własnych słów i czynów. Mądre książki są nośnikami uniwersalnych

wartości moralnych. Głośne czytanie jest więc cudownym lekiem przeciwko wielu

niepożądanym wpływom i zagrożeniom dla umysłu i psychiki dziecka ze strony współczesnej

cywilizacji. I dlatego powinniśmy robić wszystko by kontakt dziecka z książką nie był tylko

sporadyczny, przy okazji, ale jak najczęstszy. To nasze nauczycielskie i wychowawcze

działania mają sprawić, że dziecko poczuje radość i przyjemność ze słuchania książek

czytanych przez rodziców lub inne, bliskie osoby dorosłe, a z czasem świadomie już sięgnie

po wybraną pozycję.

Zainspirowana „Programem Zdrowia Emocjonalnego” – propagowanego przez

Fundację ABC XXI- postanowiłam włączyć się do ogólnopolskiej kampanii „Cała Polska

czyta dzieciom” promującej aktywne czytelnictwo, i opracować własny program pt.

„KWADRANS DLA KSIĄŻKI”. Program rozbudzania i rozwijania zainteresowań

czytelniczych jest adresowany do uczniów klas 0-IV.

I. Cele ogólne i szczegółowe: 1. CELE OGÓLNE:

Podniesienie poziomu czytelnictwa wśród dzieci.

Zainteresowanie zbiorami szkolnej biblioteki i klasyką literatury polskiej.

Tworzenie skojarzenie czytania z przyjemnością i poczuciem myślenia.

Stymulowanie rozwoju emocjonalnego.

Przekazywanie za pośrednictwem literatury wartości moralnych.

Uczenie nieagresywnych sposobów rozwiązywania problemów i konfliktów.

Kształtowanie nawyku czytania na całe życie.

Budowanie więzi między dorosłym i dzieckiem.

Stymulowanie rozwoju emocjonalnego.

2. CELE SZCZEGÓŁOWE:

Uczeń:

Uczestniczy w zajęciach czytelniczych;

Słucha czytanych głośno książek;

Odpowiada na pytania i rozwiązuje zagadki związane z lekturą;

Ilustruje opowieści;

Rozmawia na temat ;

Czyta innym dzieciom;

Wymieni kilka tytułów książek należących do literatury dziecięcej;

Rozpozna gatunki literatury dziecięcej (bajka, opowiadanie, wiersz);

Odróżni postacie dobre i złe w bajkach;

Wymieni nazwiska najbardziej znanych autorów literatury dziecięcej;

Przedstawi w formie plastycznej wydarzenia do przeczytanej książki;

Korzysta z zasobów biblioteczki domowej oraz biblioteki publicznej i szkolnej;

Wymieni sposoby właściwego korzystania z książek;

Dba o wygląd i estetykę książek;

II. Treści edukacyjne i sposoby ich realizacji:

TREŚCI EDUKACYJNE SPOSOBY REALIZACJI

1. Zapoznanie dzieci z popularnymi

utworami dziecięcymi ze zwróceniem

uwagi na ich autora.

wykonanie gazetek o ulubionych

autorach książek dla dzieci (D. Gellner,

H.CH. Andersen, D. Wawiłow)

uzupełnianie klasowych kącików

czytelniczych pozycjami

przyniesionymi przez dzieci z domu,

sporządzenie listy ciekawych książek

pod hasłem „To warto przeczytać”

2. Bohaterowie naszych bajek i baśni –

głośne czytanie wybranych utworów z

literatury dziecięcej.

słuchanie głośno czytanych

fragmentów bajek i baśni dla dzieci,

wspólne oglądanie i omawianie

ilustrowanych książeczek dla dzieci,

wykonywanie ilustracji do

przeczytanych utworów literatury

dziecięcej,

turniej wiedzy – rozpoznawanie

bohaterów literackich na podstawie

zagadek, rebusów, fragmentów

wierszy, opowiadania, skojarzeń,

samodzielne czytanie wybranych

pozycji książkowych,

3. Stwarzanie okazji do prezentacji

umiejętności samodzielnego czytania

książek przez chętne dzieci.

słuchanie głośno czytanych

fragmentów bajek i baśni dla dzieci,

wspólne oglądanie i omawianie

ilustrowanych książeczek dla dzieci,

wykonywanie ilustracji do

przeczytanych utworów literatury

dziecięcej,

turniej wiedzy – rozpoznawanie

bohaterów literackich na podstawie

zagadek, rebusów, fragmentów

wierszy, opowiadania, skojarzeń,

samodzielne czytanie wybranych

pozycji książkowych,

4. Od autora do czytelnika. Dziecko

autorem własnej książeczki.

wykonywanie ilustracji,

pisanie swobodnych tekstów do

własnej książeczki,

prezentowanie wyników własnej pracy

innym dzieciom,

umieszczanie własnych książeczek w

kąciku czytelniczym,

wycieczka do drukarni, księgarni

5. Książka źródłem informacji.

Eksponowanie wartości artystycznych i

wychowawczych książek dla dzieci.

systematyczna zmiana wystawek

tematycznych:

o książki o roślinach,

o książki o ptakach,

o książki o kosmosie...

praktyczne ćwiczenia w odszukiwaniu

informacji na konkretny temat w

albumach, atlasach,

6. Biblioteka – miejsce rozwijania

zainteresowań czytelniczych.

organizowanie zajęć bibliotecznych,

o poznanie pracy bibliotekarza,

o korzystanie z czytelni,

wypożyczalni,

o systematyczne wypożyczanie

książek,

III. Metody i formy nauczania: 1. Metody:

Głośne czytanie jako forma przekazu literatury dziecięcej

Zbiorowe i indywidualne czytanie ulubionych fragmentów utworów literackich.

Wdrażanie do uważnego słuchania tekstu czytanego przez nauczyciela, rodzica,

starszego kolegi.

Prowadzenie rozmów na temat czytanych tekstów literackich.

Korzystanie z czytelni i biblioteki szkolnej oraz publicznej.

Rozróżnianie gatunków literackich: bajek, wierszy, opowiadań.

Zapoznanie z budową książki.

Zapoznanie z etapami powstawania książki oraz ludźmi pracującymi przy tworzeniu

książki.

Wygłaszanie z pamięci wierszy i fragmentów prozy.

Prezentowanie lektury w różnych formach.

Wypowiadanie się na temat ilustracji i tekstów.

Przedstawianie wydarzeń fantastycznych z uwzględnieniem postaci ludzi, zwierząt i

roślin.

Wyrażanie przeżyć w formie plastycznej inspirowanych treścią utworów literackich.

Śpiewanie piosenek o treści związanej z literaturą dla dzieci.

2. Formy pracy:

grupowa,

indywidualna

IV. Procedury osiągania celów:

Programu proponuje różne formy i metody pracy, z przewagą metod aktywizujących.

Zamierzone cele mają zostać osiągnięte poprzez:

głośne czytanie bajek, baśni, opowiadań i wierszy przez nauczycieli, bibliotekarkę,

kolegów, rodziców i starsze rodzeństwo;

organizowanie sytuacji inspirujących dzieci do wyrażania przeżyć związanych

z treścią przeczytanego utworu – ekspresja plastyczna;

zorganizowanie galerii prac plastycznych;

organizowanie przedstawień i inscenizacji;

prezentowanie książek w kącikach czytelniczych;

lekcje biblioteczne;

organizowanie konkursów (plastycznego, czytelniczego, recytatorskiego);

gazetki promujące czytelnictwo;

pedagogizację rodziców na temat głośnego czytania dzieciom;

V. Przewidywane osiągnięcia uczniów:

     Po realizacji niniejszego programu uczeń:

wskaże miejsce w bibliotece, gdzie znajdują się książki dla dzieci,

wymieni elementy budowy książki;

używa w mowie czynnej słów: autor, ilustrator, wydawnictwo, księgarz, drukarz;

wymieni kilka tytułów przeczytanych książek;

uważnie słucha głośnego czytania przez nauczyciela, bibliotekarkę, rodziców, starsze

rodzeństwo itp.;

opowie fragment poznanych bajek;

recytuje z pamięci ulubione wiersze (J. Brzechwy, J. Tuwima);

rozróżni gatunki literackie (bajkę, wiersz, opowiadanie);

wskaże i nazwie bohaterów literackich w oparciu o ilustrację i przeczytany tekst;

wymieni 2 – 3 autorów książek dla dzieci;

często wypożycza książki z biblioteki szkolnej lub publicznej;

gromadzi książki w swojej biblioteczce domowej i dba o ich wygląd;

czyta ulubione książki dla dzieci,

VI. Uwagi o realizacji programu:

      Program „KWADRANS DLA KSIĄŻKI” obejmuje uczniów klas 0 – IV szkoły

podstawowej. Program będzie realizowany w ramach zajęć zintegrowanych, lekcji

bibliotecznych, imprez bibliotecznych (np.: Międzynarodowy Miesiąc Bibliotek Szkolnych,

Dzień Misia, Tydzień Bibliotek i innych imprez bibliotecznych), zajęć świetlicowych

i spotkań z rodzicami. W celu pełnej realizacji programu, zostaje nawiązana współpraca

z pracownikami biblioteki miejskiej i pedagogicznej, co umożliwi lepsze poznanie ich pracy

przez dzieci, a jednocześnie pozwoli na inny sposób oddziaływania na dzieci. Istotnym

elementem działań w ramach programu będzie włączenie rodziców, dziadków oraz starsze

rodzeństwo do głośnego czytania w domu i szkole.

Do realizacji założonych celów programu planuje się wykorzystać lekturę proponowaną

przez kampanię „Cała Polska czyta dzieciom” oraz wybrane utwory następujących autorów:

J. Brzechwy, J. Tuwima, E. Szelburg – Zarembiny ,H. Ch. Andersena, Ch. Perraulta,

D. Wawiłow, D. Gellner, J. Porazińskiej, M. Musierowicz, G. Kasdepke i innych.

       Program ma być przede wszystkim zachętą, by dzieci chętniej i częściej sięgały po

książki. Stwarza on też możliwość samodzielnego i świadomego korzystania z książki jako

dobrego źródła informacji.

VII. Ewaluacja:Opracowany program poddany będzie ewaluacji cząstkowej i całorocznej. Do zebrania opinii

na temat prowadzonych zajęć wykorzystane zostaną ankiety ewaluacyjne skierowane do

dzieci objętych zajęciami.

     Efekty podjętych działań prezentowane będą poprzez różne formy:

kąciki czytelnicze,

gazetki prac plastycznych,

swobodne teksty pisane przez dzieci,

przedstawienia,

konkursy: plastyczne, czytelnicze, recytatorskie,

bajkowy bal przebierańców,

zbiórkę książek,

wykaz ilości przeczytanych książek z biblioteki.

Literatura:

1. Poradnik bibliotekarza – 12/2001,s.29 „Przeczytaj i ty”; 2. Żuchowska W. „Oswajanie ze sztuką słowa. Początki edukacji literackiej”, WSiP,

Warszawa 1992r.3. Jakubowicz A., Lenartowska K., Lenkiewicz M. „Czytanie w początkowych latach

edukacji, ARCANUS, Bydgoszcz 19994. Jastrząb J. Rozwój umiejętności czytania i pisania. W: „Wychowanie na co

dzień”1996, nr 1-25. Goriszowski W. „Czytelnictwo i jego wpływ na wyniki nauczania” Katowice 1968,

Śląsk6. Parnowski T. „Czytelnictwo dzieci i młodzieży w obliczu przemian” Warszawa 1961,

PZWA7. Żebrowska M. „Psychologia rozwojowa dzieci i młodzieży” Warszawa 1982, PWN8. Świerczyńska- Jelonek D. Czytelnictwo dzieci w młodszym wieku szkolnym. „Życie

Szkoły”1985, nr 19. Prus- Wiśniewska H. O przygotowaniu dziecka do nauki czytania „Wychowanie w

Przedszkolu” 1989, nr 110. Papuzińska J. „Inicjacje literackie. Problemy pierwszych kontaktów dziecka z książką.

Warszawa 1981, WSiP11. Gieleciak U.: Z książki płynie odwaga książka życiu pomaga. Program profilaktyczno-

edukacyjny dla dzieci w młodszym wieku szkolnym, zajęcia biblioterapeutyczne, „Biblioterapeuta” 3 (19)/2002 s. 17-20

12. Skałka M, Rendaszka B.: Terapia książką. Program biblioterapeutyczny,

13. Zachciał I.: A może biblioterapia?, „Forum Oświatowe” 5/2003

 Załączniki:

Tematyka zajęć - twórczość M. Musierowicz

Lp

.

Tematyka zajęć Lektura

1. Brak akceptacji dla „inności” „Kurczak” M. Musierowicz

2. Wartość przyjaźni „Co mam” M. Musierowicz

3. Agresja „Bijacz” M.Musierowicz

4. Zazdrość „Kredki” M. Musierowicz

5. Strach „Boję się..” M. Musierowicz

6. Grzeczność ułatwia życie „Rybka” M. Musierowicz

7. Odkrywanie własnych możliwości „Gębolud” R. Jędrzejowska-Wróbel

Zajęcia nr 1

Temat: Nikt nie jest lepszy od nikogo

Cele:

- lepsze poznanie się w grupie,

- akceptacja siebie i innych.

Środki: karteczki z imionami, „buźki”, tekst Małgorzaty Musierowicz pt. „Kurczak”,

prezentacja multimedialna, ekran, rzutnik, laptop.

Przebieg zajęć:

1. Przedstawienie się uczestników – zabawa „Zapamiętaj moje imię”.

2. W jakim jestem nastroju – wybór „buźki”.

3. Jacy jesteśmy – rozmowa na temat różnic i podobieństw w wyglądzie zewnętrznym.

Ustalenie, kto ma np. włosy takiego koloru jak ja, kto nosi okulary, ile osób jest tego

samego wzrostu itp.

4. Słuchanie czytanego przez bibliotekarza tekstu z książki pt. „Kurczak”, oglądanie

ilustracji na ekranie (w postaci prezentacji multimedialnej).

5. Rozmowa kierowana na temat wysłuchanego tekstu.

Zajęcia nr 2

Temat: Prawdziwych przyjaciół poznaje się w biedzie

Cele:

- nawiązywanie kontaktów koleżeńskich

- znalezienie wzorców osobowych do naśladowania.

Środki: tekst Małgorzaty Musierowicz pt., „Co mam”, prezentacja multimedialna, ekran,

rzutnik, laptop.

Przebieg zajęć:

1. Zabawa „Lubię, gdy…” – każdy uczestnik kończy zdanie.

2. Interpretacja przysłowia „Prawdziwych przyjaciół poznaje się w biedzie”.

3. Słuchanie tekstu M. Musierowicz pt., „Co mam”, oglądanie prezentacji z ilustracjami

z książki.

4. Cechy prawdziwego przyjaciela.

5. Wykonanie portretu swojego przyjaciela.

Zajęcia nr 3

Temat: Jak powstrzymać szkolnych dręczycieli?

Cele:

- niwelowanie emocji przeradzających się w agresywne zachowanie,

- nabycie umiejętności asertywnych zachowań.

Środki: tekst Małgorzaty Musierowicz pt. „Bijacz”, rozsypanka, prezentacja multimedialna,

ekran, rzutnik, laptop.

Przebieg zajęć:

1. Zabawa w kończenie zdania „Nie lubię, gdy…”

2. Rozsypanka – dobieranie wyrazów parami np. DOBRY – ZŁY, CISZA – HAŁAS itp.

3. Słuchanie tekstu M. Musierowicz pt. „Bijacz”, oglądanie prezentacji z ilustracjami z

książki.

4. Drama –wcielanie się w postać bohatera pozytywnego i negatywnego (każdy

uczestnik), odpowiadanie na pytanie, „Co czułeś, gdy byłeś…?”

5. Wymyślanie dalszego ciągu opowiadania.

Zajęcia nr 4

Temat: Akceptujemy tego, kto jest inny.

Cele:

- kształtowanie empatii i wrażliwości,

- tworzenie klimatu bezpieczeństwa w grupie.

Środki: tekst Małgorzaty Musierowicz pt., „Kredki”, prezentacja multimedialna, ekran,

rzutnik, laptop.

Przebieg zajęć:

1. Zabawa w kończenie zdań „Najlepiej potrafię…”, „Jestem dobry w…”, „Mój

ulubiony przedmiot to…”.

2. Sprawdzenie nastroju – „buźki”.

3. Słuchanie tekstu M. Musierowicz pt. „Kredki”, oglądanie prezentacji z ilustracjami z

książki.

4. Odpowiadanie na pytanie „O co mógł się obrazić Jarek?”

5. Wykonanie ilustracji kredkami na dowolny temat.

Zajęcia nr 5

Temat: Strach ma wielkie oczy.

Cele:

- kształtowanie umiejętności panowania nad emocjami,

- budowanie pozytywnej samooceny.

Środki: tekst Małgorzaty Musierowicz pt., „Boję się..”, prezentacja multimedialna, ekran,

rzutnik, laptop.

Przebieg zajęć:

1. W jakim jestem nastroju – wybór „buźki”.

2. Rozmowa na temat co może wzbudzać w nas strach. Kończenie zdań „Boję się …

(czego)”, „Boję się gdy…”.

3. Jak można radzić sobie ze stresem i strachem – przykłady dzieci i prowadzącego.

4. Słuchanie tekstu M. Musierowicz pt. „Boję się..”, oglądanie prezentacji z ilustracjami

z książki.

5. Drama – przedstawienie sytuacji z książki, wcielanie się w postać bohatera

pozytywnego i negatywnego.

Zajęcia nr 6

Temat: Grzeczność ułatwia życie.

Cele:

- znalezienie wzorców osobowych do naśladowania,

- kształcenie poczucia odpowiedzialności za swoje postępowanie.

Środki: tekst Małgorzaty Musierowicz pt. „Rybka”, prezentacja multimedialna, ekran,

rzutnik, laptop.

Przebieg zajęć:

1. Rozmowa na temat zasad obowiązujących w szkole i w domu.

2. Słuchanie tekstu M. Musierowicz pt. „Rybka”, oglądanie prezentacji z ilustracjami z

książki.

3. Rozmowa kierowana na temat treści książki, konsekwencje niegrzecznego

zachowania.

4. Kodeks grzeczności – zapisanie najważniejszych zasad, których należy przestrzegać w

domu i w szkole.

Zajęcia nr 7

Temat: Uwierz w siebie.

Cele:

- kształcenie wiary we własne możliwości,

- znalezienie pozytywnych wzorców osobowych do naśladowania.

Środki: tekst Roksany Jędrzejowskiej-Wróbel pt., „Gębolud”, prezentacja multimedialna,

ekran, rzutnik, laptop.

Przebieg zajęć:

1. Zabawa z lusterkiem – robienie różnych min do lustra (złość, strach, radość,

zadowolenie itp.

2. Słuchanie tekstu Roksany Jędrzejowskiej-Wróbel pt., „Gębolud”, oglądanie

prezentacji z ilustracjami z książki.

3. Omówienie cech bohatera książki: pozytywne i negatywne. Jaki był Gębolud przed

spotkaniem z Pyzatą, jak się zmienił?

4. Projektowanie ogrodu różanego dla Gęboluda – technika wycinanka.

Literatura:

1. Jędrzejowska-Wróbel R.: Gębolud, Gdańsk 2004

2. Musierowicz M.: Bijacz, Warszawa 1986

3. Musierowicz M.: Boję się.., Warszawa 1983

4. Musierowicz M.: Co mam, Warszawa 1980

5. Musierowicz M.: Kredki, Warszawa 1986

6. Musierowicz M.: Kurczak, Poznań 1987

7. Musierowicz M.: Rybka, Warszawa 1981

ANKIETA PROGRAMU „KSIĄŻKA W ŻYCIU POMAGA”

PRZY KAŻDYM PYTANIU ZAMALUJ JEDNĄ KSIĄŻKĘ

1. ZAJĘCIA BIBLIOTECZNE W ŚWIETLICY BYŁY:

NUDNE

CIEKAWE

BARDZO CIEKAWE

2. CZAS TRWANIA ZAJĘĆ BYŁ:

ZA DŁUGI

W SAM RAZ

ZA KRÓTKI

3. ZADANIA NA ZAJĘCIACH BYŁY:

ŁATWE

TRUDNE

BARDZO TRUDNE

4. CZY CHCIAŁBYŚ KIEDYŚ JESZCZE UCZESTNICZYĆ W TAKICH ZAJĘCIACH?

TAK

NIE

NIE MAM ZDANIA

5. OCEŃ JAK PODOBAŁY CI SIĘ ZAJĘCIA, POKOLORUJ WYBRANY SYMBOL.

„Bijacz” rozsypanka

DOBRYZŁY

CISZA HAŁAS

GRZECZNY NIEGRZECZNY

MIŁY NIEMIŁY

ŁAGODNY SROGI

PUNKTUALNY NIEPUNKTUALNY

STARANNY NIESTARANNY

CZYSTY BRUDNY

KOLEŻEŃSKI NIEKOLEŻEŃSKI

WESOŁY SMUTNY

„Co mam” karta pracy

PRZYJACIEL

„Rybka” karta pracy

Opowiadanie „Rybka”

...................... jeździła w przedpokoju na ...................... Rodzice grali w ................... w mieszkaniu. Babcia wyjadała ze słoika ........................... Mama obgryzała ..................... i opierała ............. o fotel. Rodzice nie poszli do .........................

pracy, piłkę, Babcia, wrotkach, konfitury, paznokcie, nogi

„Boję się …” karta pracy

Z jakimi nastrojami kojarzą ci się te miny?

Czerwonym kolorem pomaluj te, które wyrażają negatywne uczucia, a żółtym te, które wyrażają pozytywne uczucia.

Z jakimi kolorami kojarzą ci się

nastroje:

Narysuj, w jakim jesteś nastroju.

Mam na imię ...............................

Boję się (czego?).......................

Boję się gdy ...............................

Co robię, aby pokonać strach? ………………………

„Gębolud” karta pracy

Gębolud - jaki był?

……………………

……………………

……………………

……………………

Gębolud - jaki jest?

……………………

……………………

……………………

……………………

PREZENTACJA DO KSIĄŻKI M. MUSIEROWICZ „BIJACZ”

PREZENTACJA DO KSIĄŻKI M. MUSIEROWICZ „BOJĘ SIĘ…”

PREZENTACJA DO KSIĄŻKI R. JĘDRZEJOWSKIEJ-WRÓBEL „GĘBOLUD”