„ABY NASZE SUMIENIA BYŁY PRAWE”

Jan Paweł II

Skoczów, 1995r.

Postanowiliśmy zaprosić do udziału w ankiecie specyficzną grupę społeczną – osoby zakonne.

Zakładamy bowiem, że ich postępowanie opiera się na dobrze uformowanym sumieniu. Chcielibyśmy przekonać się, jak bardzo kierują się oni zasadami

moralnymi i czy zawsze tak jest. Zapraszamy Was w niezapomnianą podróż po zakonach

Śląska Cieszyńskiego!

Lokalizacja zakonów

Bonifratrzy Boromeuszki Dominikanie Elżbietanki Franciszkanie Siostry Maryji

Niepokalanej Siostry Szkolne de

Notre Dame

Czas pobytu w zakonie:

Czym jest według Ciebie sumienie?

o. Symplicjusz, franciszkanin o sumieniu

Czy jako człowiek wierzący kierujesz się w swoim postępowaniu wyłącznie sumieniem?

Jakie znaczenie powinno mieć sumienie dla osoby, która wybrała życie zakonne?

Co rozumiesz przez pojęcie „wyrzuty sumienia”?

Kto/co ma największy wpływ na Twoje sumienie?

Jak często robisz rachunek sumienia?

Według jakich kryteriów kształtujesz swoje sumienie?

Czy zdarza Ci się świadomie postępować wbrew swojemu sumieniu?

Wskaż przypowieść z Nowego Testamentu, która najtrafniej ukazuje rolę i znaczenie sumienia w

życiu człowieka?

W jakich sytuacjach Twoje sumienie „milczy”?

Czy pozostajesz obojętny, gdy widzisz, że ktoś robi coś złego?

Który z dokumentów Jana Pawła II najbardziej kojarzy Ci się z sumieniem?

Czy uważasz, że człowiek niewierzący ma także sumienie?

Wszyscy ankietowani jednogłośnie odpowiedzieli na to pytanie, że człowiek

niewierzący ma sumienie, chociaż nie zawsze się nim kieruje i jest ono nieuformowane.

„Oto człowiek stał się taki jak My: zna dobro i zło” (Rdz 3, 22)

wypowiedź ankietowanego

Sumienie najczęściej postrzegane jest, jako sanktuarium duszy i według większości ankietowanych powinno być nakazem

wewnętrznym. Dlatego nie dziwi fakt, że w odniesieniu do Ewangelii osoby zakonne

najchętniej wybierały przypowieść o „Synu Marnotrawnym”, a z wymienionych

dokumentów Jana Pawła II Encyklikę Veritatis Splendor i Evangelium Vitae. Poza tym dla 73% ankietowanych sumienie

jest fundamentem życia.

Formacja sumienia w tej grupie społecznej jest ukształtowana przez codzienny rachunek sumienia oraz regularną spowiedź i Słowo Boże (najwyższe wskaźniki).Respondenci

wskazali na Słowo Boże i modlitwę, jako na czynniki wpływające w największym stopniu

na ich życie i prawie w 100% uznali „wyrzuty sumienia” za niepokój moralny.

79% badanych przyznaje, że zawsze zwraca uwagę, gdy inni źle postępują, gdyż ich

sumienie zwykle „nie milczy”, wyjątkiem mogą być sytuacje społeczne. Ponad połowa kieruje się w życiu wyłącznie

sumieniem, choć są tacy, którzy wbrew niemu świadomie postępują

( 9% ankietowanych).

Co znaczy być człowiekiem sumienia?

AutorzyKASIA OLSZEWSKA

FRANEK BRZEZINA

KINGA BOJDA