Gazetka Gimnazjum nr 1 im. Powstańców Warszawy w Piasecznie nr 1 2014/2015

Przez studnię do dawnych czasów…

Ostatnio obejrzałam świetne anime, którym chciałabym się z Wami podzielić. Nazywa się

„Inuyasha”- powstało na podstawie bestsellerowej mangi Rumiko Takahashi. Opowiada

o dziewczynie o imieniu Kagome, która przez magiczną studnię przenosi się ze swoich czasów do ery

Sengoku (czas w Chinach), gdzie spotyka chłopaka, będącego półdemonem. Okazuje się, że

nastolatka jest reinkarnacją Kikyo – Miko (czarodziejki), która zmarła 50 lat temu (wg. Ery Sengoku.

W erze Kagome ten okres jest jeszcze dłuższy – sięga do pięćset lat). Ma za zadanie opiekować się

mitycznym kryształem o nazwie Shi-Kon no Tama, który posiada mityczne moce, lecz przez

przypadek dziewczyna go rozbija. Razem z chłopakiem półdemonem wyrusza, aby odnaleźć

wszystkie kawałki. Po drodze przeżywają mnóstwo przygód i poznają nowe osoby takie jak Lisi

Demon lub Łowczynię Youkai (z chińskiego: demon).

Fabuła jest rozbudowana i skomplikowana, oglądający cały czas jest zaintrygowany i nie jest

w stanie przewidzieć tego, co wydarzy się za chwilę. Przeplatają się tam momenty strachu, śmiechu

i wzruszenia. Motyw przewodni (czyli poszukiwanie odłamków Shi-Konu) jest cały czas dobrze

eksponowany, a do niego dochodzi kilka innych ciekawych wątków.

Mnie urzekła klimatyczna muzyka oraz stara dobra kreska, bez nowoczesnego nadawania

wyrazu twarzy takiej… lalkowatości. Melodie są w pewnym sensie „przypisane” do postaci. Słyszysz

daną melodię i od razu myślisz „O! Tu będzie zaraz rozmowa/pojawi się ta i ta postać.”

Anime to jest skierowane zarówno do damskiej jak i do męskiej części publiczności. Powinno

się spodobać osobom lubiącym fantasy i filmy romantyczne. Mimo to limit wieku jakiś musi być,

a według mnie jest to od 12+. Cóż mogę więcej powiedzieć? Polecam

Sonia

W pierwszym numerze „Gaśnicy” roku szkolnego 2014/2015 przedstawimy Wam kilka fragmentów usłyszanych na ulicy, przystanku autobusowym, sklepie czy restauracji rozmów telefonicznych. Jest to nowy dział gazetki, więc na razie artykuł nie będzie zbyt długi. Szpiedzy jeszcze nie ogarnęli się po wakacjach. Niektórzy wciąż jeszcze myślą po angielsku po wakacjach w Anglii. Ale artykuł miał być o rozmowach, rozmowach nie o wakacjach, więc przejdźmy do rzeczy. *** -Ej Wojtek, to w końcu kiedy otwierają ten sklep? -? -Dobra, to pójdę do Biedronki. *** -Kochanie, mamy w domu kurze nóżki i skrzydełka, czy mam kupić, bo właśnie jestem w sklepie? *** -Asieńko, mówię ci Karolek był dziś taki grzeczny. Nawet zjadł całego kotleta. *** Tym razem tylko te trzy fragmenty-mamy nadzieję, że w następnym numerze będzie tego trochę więcej. Bonus do artykułu: rozmowa wynikająca z pomyłki osoby dzwoniącej (od zaufanej osoby).

-Halo? -Cześć, Tomek. -To pomyłka, nie jestem Tomkiem. -No co ty, Tomek. Dlaczego mnie oszukujesz? -Ale to naprawdę nie Tomek. -Jak to nie Tomek? -No, tak to nie Tomek. -Ale naprawdę? -Tak, naprawdę. -A, to przepraszam. Podkreślam, że nie -Tomek jest płci żeńskiej.

Ta wojna nie wybuchła przez

przypadek, i być może nie

musiało do niej dojść. Być może

w 1914 r. zabrakło światowego

policjanta. A właśnie kończyła się

epoka Pax Britannica, a jeszcze

nie zaczęła się Pax Americana.

A. K

A. Krzemiński.

WWiieellkkaa wwoojjnnaa

nnoowwoocczzeessnneejj

EEuurrooppyy

W tym roku mija 100- lecie wybuchu

jednego z najpoważniejszych konfliktów XX wieku - I Wojny Światowej. Warto o niej pisać nie tylko dlatego,

ze była pierwszym globalnym konfliktem angażującym tak wiele państw, że rozgrywała się na wielu frontach.

Była wojną nowego typu. Dla nas ma ona szczególne znaczenie; w jej wyniku po 120 latach niewoli Polska

odzyskała niepodległość. Na zmieniającej się mapie Europy rozpłynęły się wrogie nam monarchie, pojawiły

się nowe państwa i ustanowiony został nowy porządek.

Wielkie złudzenia

Wojna wisiała od dawna na włosku. Z jednej strony we wszystkich stolicach sztaby generalne trzymały jej

plany w swoich szufladach. Z drugiej panowało powszechne przekonanie, że wybuch wojny jest mało

prawdopodobny. Świat ówczesny żył w mniemaniu, że nastąpiła już era powszechnego pokoju, że wszystkie

państwa tak są od siebie zależne , ze każda nieodpowiedzialna agresja uderzyłaby nie tylko w gospodarcze, ale

i wszelkie inne interesy obu stron. Przełom XIX i XX w. był okresem najszybszego wzrostu w dziejach;

wskaźniki produkcji rosły, pojawiły się telefony, samochody, tramwaje, metro i samoloty, ścieki

skanalizowano, a ulice oświetlono elektrycznością. Z map znikły białe plamy, zdobyto bieguny. Europejczycy

podzielili się Afryką, Oceanią, i znaczną częścią Azji. Nastąpił znaczny postęp w medycynie.

Rysy na lustrze

Podczas życia jednego pokolenia świat zmieniał się jak nigdy przedtem, w pamięci społecznej utrwalając

obraz dobrych czasów (La belle epoque). A jednak na tym idyllicznym obrazie od dawna tworzyły się rysy .

Rozpad imperium osmańskiego spowodował, że Rosja, zainteresowana ziemiami będącymi wcześniej pod

okupacją turecką, opanowała Krym, Besarabię , Deltę Dunaju i skierowała się ku Mołdawii i Wołoszczyźnie.

Tym samym znalazła się w konflikcie z Austrią. Powstanie niepodległej Grecji oraz Serbii przyczyniło się do

stworzenia dość poważnego punktu zapalnego. W 1877 występując rzekomo w interesie ludności

prawosławnej Rosja wywołała wojnę z Turcją. Turcja wojnę przegrała., a w wyniku zawartego pokoju Rosja

zażądała powiększenia terytorialnego Bułgarii , Serbii i Czarnogóry, czyli krajów faktycznie jej podległych,

tworząc swoją forpocztę na Bałkanach. Wzrost potęgi Rosji wywołał zaniepokojenie w kręgach niemieckich.

Niemcy wprawdzie nie lokowały swoich interesów w tym rejonie, ale Bismarck bał się zachwiania

europejskiego ładu. W tej sytuacji w Berlinie zwołany został kongres trzech cesarzy. W imię utrzymania

świętej równowagi sił mocarstwa przy stole konferencyjnym od nowa ułożyły mapę Bałkanów. Jako

rekompensatę za wzmocnienie Rosji, Austro - Węgry otrzymały zarząd nad Bośnią i Hercegowiną. Przejęcie

tych terenów przez Austrię wywołało w kręgach zamieszkałych te tereny Serbów bośniackich uczucie

zawodu. Wśród serbskich nacjonalistów istniało bowiem od dawna przekonanie o konieczności połączenia

wszystkich ziem zamieszkałych przez Serbów w ramach Wielkiej Serbii. Austriacka aneksja skutecznie te

pragnienia mogła zablokować.

Zapalony lont wybucha

Na początku lipca 1914 r. Austriacy urządzili pokazowe manewry wojskowe w Bośni. Miał je wizytować

następca tronu, Franciszek Ferdynand. Pod koniec czerwca udał się do Sarajewa wraz z małżonką - księżną

Zofią, gdzie czekali już na niego młodzi bośniaccy Serbowie z nacjonalistycznej organizacji Młoda Bośnia.

Dla Serbów Franciszek Ferdynand symbolizował wszystko, czego szczerze nienawidzili, a jego przyjazd w

dniu najważniejszego serbskiego święta narodowego potraktowano jak prowokację. Sam zamachowiec,

Gawriło Princip, tak o tym mówił: „Zabiłem, bo w następcy tronu jest utrwalona najwyższa władza, której

straszliwy ucisk odczuwamy my, Jugosłowianie.” Zamach w Sarajewie zmienił wszystkie rachuby polityczne.

Zadziałał jak efekt domina. Nikt nie chciał żadnej wojny, ale w ciągu kilku tygodni Europa znalazła się w

epicentrum konfliktu zbrojnego.

Łzy ambasadora i wrogie obozy

Śmierć arcyksięcia w Sarajewie początkowo wydawała się kolejnym kryzysem. Ale to, co nastąpiło po niej nie

należało już do polityków, inicjatywę przejęła rozgorączkowana ulica, a dyplomaci musieli dostosować się

skutecznie do jej nastrojów. Zamachowiec był Serbem bośniackim, a więc austro-węgierskim poddanym, ale

za zamachem stała Serbia sprzymierzona z Rosją. Niemcy będący w koalicji z Austrią zmusiły ją, by zrobiła

porządek z Serbią. Austria, aczkolwiek niechętnie, wysłała jej ultimatum, którego odrzucenie było

równoznaczne z wypowiedzeniem wojny. Rosja w odpowiedzi na to zarządziła mobilizację. Na co Niemcy

wypowiedziały jej wojnę. Ambasador niemiecki w Petersburgu hrabia Pourtales wręczając akt wypowiedzenia

wojny rosyjskiemu ambasadorowi miał podobno łzy w oczach.

W ciągu tygodnia Austro - Węgry i Niemcy, a potem Turcja i Bułgaria (Państwa Centralne) z jednej strony,

a z drugiej blok Ententy - czyli Rosja, Francja, wielka Brytania, Serbia i Belgia znalazły się w stanie wojny.

Wybuch wojny, choć zdaje się niezamierzony, padł na przygotowany grunt. Znacznie wcześniej

ukonstytuowały się w Europie obozy polityczne , kierujące się osobistymi interesami i dawnymi

nierozwiązanymi konfliktami. Francja już od wojny francusko - pruskiej w 1870 r. stała się wrogiem

Niemiec. Rosja, historycznie ciążąca ku Niemcom, poczuła się przez nie lekceważona, gdy te ostatnie stawały

się pod rządami cesarza Wilhelma II potęgą i zawarła sojusz z Republika Francuską. Ponieważ rywalizowano

o rynki także w koloniach Francja podpisała porozumienie w 1904 z Wielką Brytanią (entente cordiale),

Mimo narastającego klimatu wojennego mocarstwa dążyły jednak do rozwiązania sporów drogą pokojowa.

I szukały skutecznych ku temu narzędzi (konferencja w Hadze 1907).

Nowy podział tortu

Wypowiedzenie wojny wywołało niebywały entuzjazm. Obie strony traktowały wojnę jako konflikt ideowy

i moralny. Obie uważały się za stronę zaatakowaną i liczyły na szybkie zwycięstwo. Anglicy i Francuzi

walczyli w imię wolności, Niemcy w imię kultury, wszyscy mieli bronić narodowego honoru. Uważano, iż

wojna zjednoczy narody i jako akt zbiorowego poświęcenia stanie się zarzewiem odnowy.

Kiedy opadły emocje państw, zaangażowane w globalny konflikt, musiały określić swoje cele w tej wojnie. Dla

Francji istotną rzeczą było odzyskanie Alzacji i Lotaryngii, utraconych w wojnie z Prusami w 1871. Marzono

także o włączeniu zagłębia Saary, bogatego w węgiel kamienny. Rosja od początku zainteresowana była

zajęciem ziem Śląska, Pomorza oraz będących w rękach Austro - Węgier : Bukowiny, Galicji i Ukrainy

Zakarpackej. Rosja odświeżyła stare imperialne dążenia, by dojść do Bosforu i cieśnin czarnomorskich,

a nawet Konstantynopola jako serca prawosławia. Włochy, których kraj znajdował się w koalicji z państwami

Centralnymi, kierowały swoją uwagę w stronę ziem zajętych przez Austrię; ku Tyrolowi, Adydze, Triestowi i

Dalmacji. Ponieważ Austriacy nie zamierzali rezygnować ze swoich posiadłości, Włochy zmieniły

koalicjanta. Po stronie Aliantów opowiedziała się Rumunia za cenę otrzymania Siedmiogrodu.. Państwa

Centralne z kolei przyrzekając Mecedonię i Dobrużę przeciągnęły na swoją stronę Bułgarię .Ostatnim

sojusznikiem o bardzo sprecyzowanych ambicjach była Japonia. Anektując Kio- Czau i niemieckie

posiadłości na Pacyfiku Japonia przystąpiła do wojny. Turcja liczyła na zjednoczenie wszystkich

muzułmanów w nowym Imperium Pantureckim. Wielka Brytania nie miała interesów w Europie. Rząd

Jego Królewskiej Mości chciał nowego rozdania, przy czym Anglia miała bardzo duże ambicje.

Podstawowym celem były niemieckie kolonie w Afryce i tureckie posiadłości na Bliskim Wschodzie. Celem

Wielka Brytanii była również równowaga sił i niedopuszczenie Niemców do dominacji w Europie. Austro -

Węgry były zainteresowane ziemiami Królestwa Polskiego. Zaś Niemcy? „ Nie kieruje nami chęć zdobyczy” –

oświadczył cesarz Wilhelm II w sierpniu 1914 r. I rzeczywiście, kiedy Niemcy przystępowały do wojny nie

miały sprecyzowanych ambicji terytorialnych w Europie, ich celem były kolonie. Ale skoro wojna wybuchła,

Niemcy rozwiązali worek z pomysłami, pod tytułem, jak urządzić świat na ich modłę. Tak się narodziła

koncepcja Mitteleuropy .

Wojna narodów

Była to wojna, która różniła się zasadniczo od wcześniej rozgrywanych. Zaangażowano w nią ogromną ilość

środków, ludzi, wymagała aktywności całych społeczeństw i na dodatek przynosiła niewspółmiernie dużo strat.

Po ustabilizowaniu się frontów nie można było ich przełamać, a o powodzeniu akcji nie decydowały działania

militarne, ale zaplecze; potencjał przemysłowy, rezerwy, aprowizacja, technika. A zatem rządy musiały przejąć

kontrolę nad wszelkimi obszarami życia społeczeństwa, co dla państw o tradycjach demokratycznych było

niewątpliwie trudnym doświadczeniem.

Austriaccy Habsburgowie, mając świadomość, iż wojny tej nie można wygrać , podjęli w 1916 jako pierwsi

najpoważniejszą próbę jej zakończenia. Wprawdzie linia frontu trzymała się nieźle, ale kraj był wygłodniały,

entuzjazm wojenny się wypalił, a na tyłach rodził się problem z utrzymaniem mniejszości narodowych. Także

Niemcy przeżywały kłopoty. Z trudem, dzięki umowie z bolszewikami, udało się im wyeliminować Rosję z tej

wojny. Rosja , pogrążona w wojnie domowej, zdecydowała się na zawarcie odrębnego pokoju z Niemcami.

Podpisano pokój w Brześciu na dość siermiężnych warunkach; Rosja musiała zrzec się Ukrainy, państw

bałtyckich i części Białorusi. 6 kwietnia 1917 Ameryka , początkowo neutralna i trzymająca na uboczu,

przystąpiła do wojny po stronie Entanty.

Przebieg tej wojny szybko ukazał słabość potencjał Państw Centralnych: miały one mniej ludności, mniej

zasobów, mniejszy potencjał produkcyjny. Zmieniły się nastroje ludności; wszędzie wojna przyniosła inflację,

trudności aprowizacyjne, biedę i ogólne zniechęcenie. Prawie we wszystkich krajach wybuchały protesty,

niepokoje miały miejsce także w niektórych armiach.

Wojna nowego typu

Wojna, która wybuchła na przełomie lipca i sierpnia 1914 r., stała się wojną nowego typu. Przestała być

domeną wojskowych i polityków. Jej wynik miał się rozstrzygnąć zarówno na polach bitewnych, ale również

w halach produkcyjnych, kopalniach, w laboratoriach naukowych, redakcjach gazet. Przegrać miał ten, komu

w pierwszej kolejności zakończą się zasoby ludzkie, finansowe, materialne. Zanikł podział na front i zaplecze.

Państwa powoływały do życia nowe lub wzmacniały już istniejące organy kontrolne i regulacyjne.

Usztywniono ceny i reglamentowano szczególnie deficytowe dobra.

Na linii frontu wojna szybko przybrała charakter pozycyjnej, szczególnie na froncie zachodnim. Było to dla

walczących całkowicie nowe wyzwanie zarówno fizyczne, jak i psychiczne. Żołnierze siedzący w okopach,

szczególnie ci z pierwszej linii, każdego dnia narażeni byli na nagłą śmierć. Musieli radzić sobie z ciągłym

stresem. Zdewaluowały się wszystkie dotychczasowe wartości. „ Obowiązek ,służba, honor żołnierski, zasługi

przed Bogiem i cesarzem. Stare oklepane i puste dla nas frazesy, którymi karmiono nas częściej niż chlebem

powszednim. Nadużywane straciły swoja głębię i świętość, wywołując tylko uśmiech politowania czy twardą

klątwę .” Bilans strat w tej wojnie, wykorzystującej nowoczesną technikę, stał się nieporównywalnie wielki.

W jednej z największej ofensyw tej wojny pod Verdun zginęło 360 tys. Francuzów i 330 tys. Niemców. Tak

pisał o tej wojnie jeden z jej uczestników: „Straciliśmy poczucie godności i człowieczeństwa” Zabijano bez

skrupułów, także poddających się nieprzyjaciół.

Szybko też opadł entuzjazm wojenny, większość żołnierzy w okopach trzymał strach przed złamaniem

dyscypliny, a nie patriotyzm. Często warunki , jakie panowały na linii frontu stały się powodem rozwoju

takich chorób, jak tyfus, cholera, dyzenteria. Plagą były wszy i szczury.

Położenie ludności cywilnej pogarszało się z dnia na dzień; reglamentowano żywność i opał, szalała inflacja.

Ludzie, by zdobyć towar, stali w wielogodzinnych kolejkach.

W sierpniu 1918 r. rozpoczęła się ofensywa Aliantów; we wrześniu poddała się Bułgaria. W Niemczech

nastąpił upadek cesarstwa, rząd stał się odpowiedzialny przez parlamentem, a Niemcy przekształciły się w

monarchię parlamentarną. Cesarz Austrii wydał manifest do narodów zamieszkałych Austo - Węgry, chcąc

przekształcić monarchię w federację narodów. Proklamowana została Bawarska Republika Rad. 9 listopada

w Compiegne podpisano zawieszenie broni. Została także ogłoszona abdykacja niemieckiego cesarza

Wilhelma, a 11 listopada został podpisany rozejm.

Bilans wojny

28 czerwca 1918 r. podpisano pokój w Wersalu. W tej wojnie Europa poniosła ogromne straty. Ofiary

liczono w milionach zabitych, inwalidów, straty w dziesiątkach milionów dolarów. Zapanował chaos. Rosja

była pogrążona w rewolucji. Niemcy stały na jej krawędzi. Nastąpił rozkład Austro - Węgier. W Europie

Wschodniej narody , które znalazły się w nowej rzeczywistości, podjęły walkę o wytyczenie nowych

granic. Przegrani mieli zapłacić bardzo wysoką cenę, by nigdy więcej nie doszło do

zbrojeń ani agresji. Niemniej obie strony wyszły z wojny zniszczone

i zadłużone. Na nowe światowe supermocarstwo

wyrosła Ameryka. Niemcy

musiały zrzec się pewnych

ziem na rzecz Francji,

Polski, Belgii i Danii.

Nadrenia została

zdemilitaryzowana. Niemcy

były zobowiązane do

drastycznej redukcji zbrojeń i

wypłaty gigantycznych

odszkodowań. Wojna zmieniła

Europę pod względem

politycznym , ale także

przyniosła ogromne

przeobrażenia kulturowe i

duchowe. Obok strat, biedy i

zniszczeń nie udało się ocalić

także dwóch naczelnych

europejskich wartości: demokracji i

chrześcijaństwa. I Wojna Światowa

otworzyła drogę faszyzmowi i

komunizmowi.

Opracowanie: Mi H Zdanowscy 3d

WOLNOŚĆ PRZEZ PRZYPADEK?

Pierwsza wojna światowa zmieniła nie

tylko oblicze Europy i świata, ale po 120

latach przyniosła upragnioną od

pokoleń Polsce wolność. Pojawienie się

w sercu Europy dosyć dużego państwa

stało się kwestią problematyczną dla

uwikłanych w wojnę mocarstw. Żadne

z nich nie brało pod uwagę jej pełnej

suwerenności.

Mimo że zarówno Francja , jak Wielka

Brytania uważały Polskę za wewnętrzna

sprawę Rosji, niemniej pozostawało

faktem, iż działania wojenne toczyły się

na ziemiach polskich. Nie bez znaczenia pozostawał więc stosunek ludności miejscowej do

rozgrywających się na ich terenach wydarzeń. Wojujące mocarstwa zdecydowały się wydać do

Polaków odezwy. W niemieckiej odezwie znalazły się słowa: „ wolność wam niesiemy

i niepodległość”. Austriacy obiecywali tylko sprawiedliwość i wielkoduszność. W rosyjskim

manifeście naczelny wódz , wielki książę Mikołaj zapowiadał połączenie ziem polskich pod berłem

cara, obiecując niezbyt wyraźnie autonomię w zakresie „ swobody w wierze, języku, samorządzie”.

Polacy, ciężko przez lata doświadczani w walce o niepodległość, wybuch wojny między zaborcami

potraktowali jako kolejną szansę na polityczną i militarną aktywność. Wprawdzie na początku

wojny nie sposób było przewidzieć, iż w jej wyniku sytuacja wszystkich trzech zaborców zmieni

się tak radykalnie. A tym bardziej niewyobrażalną rzeczą była całkowita suwerenność Polski.

Szczytem realizmu było dążenie do statusu kondominium.

Podział na zabory w naturalny sposób podzielił społeczeństwo na zwolenników orientacji

antyrosyjskiej i antyniemieckiej. Pierwszym, który najszybciej rozpoczął działanie, był Józef

Piłsudski. Zmobilizowawszy członków galicyjskich paramilitarnych organizacji 6 sierpnia 1914 r.,

zaraz po wybuchu wojny austriacko- węgierskiej z Rosją, wyruszył do zaboru rosyjskiego.

Wymarsz pierwszej kadrowej nie spotkał się z przychylnym przyjęciem Austrii, ani też powstałego

16 sierpnia 1914 r. Naczelnego Komitetu Narodowego , jednoczącego środowiska polityczne

w zaborze austriackim. Samodzielna polska działalność wojskowa szybko zatem została

zakończona. Organizacje paramilitarne weszły w skład utworzonych pod austriackim

dowództwem Legionów.

Polscy narodowcy, którymi przewodził Roman Dmowski, potępiali współpracę galicyjskich

polityków z monarchią habsburską. Sami głosili hasło zjednoczenia ziem polskich. Ale tajemnicą

poliszynela był fakt, iż zjednoczenie to miało się dokonać pod patronatem Rosji. W listopadzie

1914 r. z ich inicjatywy powstał Komitet Narodowy Polski, oraz Legion Polski w armii rosyjskiej.

Jesienią 1915 r. wszystkie etniczne polskie obszary należące do Rosji znalazły się pod okupacją

Państw Centralnych. Ta zmiana na froncie i perspektywa przejęcia Warszawy spowodowały

konieczność rozwiązania kwestii polskiej . Rosja, tracąc podległe sobie tereny, była zmuszona do

przyznania Polsce podstaw autonomii, ale ,rzecz jasna, pod berłem cara. 5 listopada 1916 r. z kolei

w imieniu cesarzy Niemiec i Austrii wydano akt o utworzeniu państwa polskiego z ziem byłego

zaboru rosyjskiego, bez określenia jego granic ani relacji z obu sprzymierzonymi mocarstwami. Oba

te akty nie różniły się zbytnio w zakresie przyrzeczonej autonomii, ale dokument carski wspominał

o zjednoczeniu wszystkich ziem . Po wydaniu aktu 5 listopada rządy Niemiec i Austro- Węgier

rozumiały konieczność utworzenia w byłym zaborze rosyjskim polskiej reprezentacji. Tak powstała

zależna od okupacyjnych generałów gubernatorów Tymczasowa Rada Stanu.

Tymczasem w marcu 1917 r. wybuchła w Rosji rewolucja, zmieniając sytuację, a tym samym status

Polski na arenie międzynarodowej. Zarówno piotrogrodzka rada robotnicza i żołnierska, jak

i liberalny rząd księcia Lwowa uznały prawo Polski do niepodległości.

To nowe stanowisko Rosji zmieniło w sposób zasadniczy sposób postrzegania sprawy polskiej

przez państwa zachodnie. W efekcie rząd francuski zgodził się na utworzenie Armii Polskiej na

terenie Francji. W Paryżu rozpoczął działalność pod przewodnictwem Romana Dmowskiego

Komitet Narodowy Polski. Deklarował on, iż we współpracy z państwami koalicji będzie dążyć do

budowy niepodległego państwa polskiego. Zasadniczym przełomem w stosunkach

międzynarodowych było uznanie KPN przez Anglię i Francję za reprezentanta polskich interesów.

Polscy politycy w kraju usiłowali w różny sposób wykorzystać sytuację zaistniałą po wybuchu

rewolucji w Rosji. W parlamencie austriackim koło polskie wystąpiło z uchwałą domagającą się

utworzenia „zjednoczonej niepodległej Polski z dostępem do morza”. Obiecywane listopadowym

aktem przez mocarstwa centralne małe państewko nie zaspokajało już aspiracji polskich środowisk

niepodległościowych. Do zerwania z okupantem doszło ostatecznie w wyniku tzw. kryzysu

przysięgowego. Przyczyną stało się przekazanie przez Austriaków Legionów pod kuratelę

niemiecką. Żołnierze mieli złożyć nową przysięgę, wiążącą ich nie tylko z monarchią habsburska, ale

także z Niemcami. Żołnierze I i III Brygady odmówili złożenia tej przysięgi. W wyniku czego nastąpił

nie tylko demontaż Legionów, ale także represje. W nocy 21 na 22 lipca Niemcy internowali

Piłsudskiego , osadzając go w magdeburskiej twierdzy.

Mimo kryzysu przysięgowego Polskę nie dało się już wcisnąć w dawne struktury polityczne.

Pewne ustalenia stawały się faktem. We wrześniu 1917 r. ogłoszono utworzenie Rady Regencyjnej

jako organu wykonawczego i Rady Stanu – w zakresie ustawodawczym. Mimo iż był to polski

organ władzy, jego kompetencje kontrolowali zaborcy.

Rewolucja i wojna domowa w Rosji stały się powodem zawarcia odrębnego pokoju z Państwami

Centralnymi. Rosja przestając być członkiem antyniemieckiej koalicji, dała wolną rękę państwom

alianckim w formułowaniu planów dotyczących Polski. Zagrożenie rewolucją płynące ze strony

Rosji stało się bardzo ważnym argumentem dla antyniemieckiej koalicji do utworzenia państwa

polskiego jako rodzaju bastionu. W słynnym orędziu prezydenta Stanów Zjednoczonych Wilsona ze

stycznia 1918 r. było powiedziane: „ Powinno być utworzone niepodległe państwo polskie (….)

z ziemiami zamieszkałymi przez bezspornie polską ludność(….) oraz z wolnym i bezpiecznym

dostępem do morza”.

Na początku czerwca 1918 r. Konferencja Międzysojusznicza państw koalicji antyniemieckiej

przyjęła uchwałę o „utworzeniu Polski zjednoczonej, niepodległej, z dostępem do morza”. Tym

samym Niemcy i Austro- Węgry straciły inicjatywę w sprawie Polski.

Politycy polscy związani z mocarstwami centralnymi wraz z ich zbliżającą się klęską tracili grunt

pod nogami. Do przejęcia władzy przygotowywały się dwa środowiska : endecy skupieni w KNP w

Paryżu i bliskie Piłsudzkiemu środowisko nielegalnie istniejącej Polskiej Organizacji Wojskowej.

Czas tworzenia się państwa polskiego rozpoczął się w końcu października 1918 r. wraz z przejęciem

przez Polską Komisję Likwidacyjną władzy w zachodniej Galicji i utworzeniem Tymczasowego

Rządu Ludowego z premierem Ignacym Daszyńskim. 11 listopada, zwolniony z więzienia Piłsudski

wraca do Warszawy.

Wśród sław Tym razem wywiad przeprowadziliśmy z pisarką naszej szkolnej lektury pt. „ Opium

w rosole„ - Małgorzatą Musierowicz. Wywiad przeprowadziła Julia Wańdoch z 2A.

1. Czy lubi Pani swoją profesję?

Bardzo lubię. Wspaniała to rzecz – nie tylko opisywać świat, ale na

własny sposób po trochu go stwarzać!

2. Co zainspirowało Panią do napisania „Jeżycjady”?

Napisałam wesołą powieść dla młodzieży („Szósta klepka”), a kiedy

została wydana, nagle zaczęły do mnie napływać listy z całej Polski.

Rodzina Żaków tak się spodobała ( a były to smutne czasy!), że

wydawnictwo „Nasza Księgarnia” zamówiło u mnie kolejna powieść. A ja

pomyślałam sobie, że może ona także być o Jeżycach, a występować w niej

mogą postacie z „Szóstej klepki ”. Sama bardzo

lubię sagi i seriale, pomyślałam, że czytelnicy –

także. Jak się okazało, miałam rację i piszę tę

sagę do dziś.

3. Skąd Pani czerpała pomysły do kolejnych

utworów?

Ależ wyłącznie z własnej głowy!

4. Jak długo pracowała Pani nad pierwszą

powieścią?

Długo! Przerabiałam ją od początku do końca aż

trzy razy!

5. Czy obecnie tworzy Pani jakiś tekst?

Powstał właśnie 20 tom Jeżycjady - „Wnuczka do

orzechów”! Ukaże się w listopadzie.

6. Czy nadal Pani rysuje?

Ależ tak. Ilustruję wszystkie moje książki.

7. Co sprawia Pani więcej przyjemności – pisanie czy rysowanie?

Lubię i to, i to. Ale rysowanie to czysta przyjemność i zabawa,

natomiast pisanie – to ciężka praca.

8. Czy chciałaby Pani przekazać coś czytelnikom naszej gazetki

szkolnej?

Wiele serdecznych pozdrowień i życzenie, by zawsze lubili książki!

Bo książek nic nie zastąpi! „Kto czyta- nie błądzi”!

Oprócz wywiadu mamy dla Was jeszcze autograf

Na podstawie wikipedia.org.pl

Sport polega na prasowaniu ubrań w miejscach trudno dostępnych. Zawodników

uprawiających ten sport nazywa się "ironmenami". Dyscyplina powstała latem 1997

roku. Po ciężkim dniu pracy Brytyjczyk Shaw w ramach relaksu chciał się wybrać na

wspinaczkę w okoliczne skałki, ale czekało na niego prasowanie. Połączył więc

przyjemne z pożytecznym. Do uprawiania sportu potrzebna jest deska o długości

minimum metra i szerokości 30 cm w najszerszym miejscu oraz żelazko.

KONKURENCJE I REKORDY

W 2002 roku w Niemczech zorganizowano pierwsze Mistrzostwa

Świata w ekstremalnym prasowaniu. Wśród dyscyplin znalazły się

m.in. prasowanie w zepsutym aucie (oraz na nim i wokół niego),

w rwącej rzece, na czubku drzewa oraz na ściance do wspinania.

W zawodach uczestniczyło 80. ironmenów.

W 2006 r. na całym świecie zarejestrowanych było około tysiąca

amatorów tego sportu. Prasowano już m.in.: na Kilimandżaro,

Mount Everest oraz na górze Aconcagua w Argentynie, a w

styczniu 2005 r. został pobity rekord równoczesnego prasowania

pod wodą – udział wzięły 43 osoby prasujące przez 25 minut na 3

metrach głębokości.

Sam Phill jest rekordzistą w prasowaniu najdłuższego elementu garderoby - 20

metrów. Popularność ekstremalnego prasowania spowodowała, że w 2004 roku

zaproponowano włączenie go do puli sportów olimpijskich.

Bądź dla nich wzorem – dzieci zawsze naśladują swoich idoli.

Zrobią wszystko, żeby spotkać ulubione postacie z bajek.

Dlatego postaraj się zyskać w ich oczach, kiedy Ci się to

uda zyskasz wieczny respekt…

Przekupuj. Prezenty to znana każdemu metoda

negocjacji z dzieckiem (czasami działa też na

starszych). Kup mu cokolwiek (zabawkę, słodycze) a w

zamian poproś o przysługę. To zawsze działa!

Przyjaciół miej blisko siebie a wrogów jeszcze bliżej – miej ich po swojej stronie.

Kiedy rodzice nie będą przychylni twoim planom, oni wstawią

się za tobą. Rodzice na pewno zareagują łagodniej.

Pomagaj – wytłumacz mu zadanie, wyprowadź za niego

psa, pomóż przygotować śniadanie. Na pewno ci się

odwdzięczy ze zdwojoną siłą!

Baw się z nim – to świetna wymówka, aby nie odrobić lekcji.

Wytłumacz rodzicom, że bardziej zależy ci na szczęściu

rodzeństwa…

Jeżeli jeszcze nie kupiłeś/łaś trampek do szkoły lub chcesz wiedzieć jakie teraz

są na topie – to ten artykuł modowy jest dla ciebie! Jest to kolekcja jesienna. A

oto nasze propozycje:

Vans ok. 250 zł (www.vans.pl)

Converse 259 zł

(www.converse.com,

www.converse.pl)

Vans 239,99 zł ( e-sizeer.com)

Converse 319,99

zł (e-sizzer.com)

All Star ok. 150 zł

(converse.pl)

Nike 449,99 zł

(e-sizeer.com)

Nike 349,99 zł (e-sizeer.com)

Nie chce Ci się wiązać butów, a chcesz mieć buty znanej marki jak Vans,

Converse, Reebok, Nike lub Adidasa ? A oto inne propozycje:

Reebok – Freestyle Hi ok. 213 zł (www.reebok.com)

Na stronie internetowej można samemu

zaprojektować sobie buty z tego modelu

Julia Wańdoch kl. 2a

Mając na uwadze naszych bliskich sąsiadów nasza redakcja „Gaśnicy”

postanowiła stworzyć kącik dla maluchów, który będzie się składał

z fascynującej bajki i ciekawych kolorowanek.

ZAPRASZAMY DO ZABAWY!!!

KRAINA ELFÓW I KRASNOLUDKÓW

Dawno, dawno temu za górami, za lasami, za morzami i rzekami była

cudowna kraina. Nazywała się Erenia. W tym niesamowitym miejscu istniały

dwa królestwa. Jedno należało do Króla Elfów Karola i Królowej Elfów Karoliny.

Oboje mieli piękną i mądrą córkę Elę. Ich królestwo było ukryte pod ogromnym,

zielonym krzewem. Natomiast drugim pałacem rządził Wielki Król Krasnoludów

Krystian. Miał on bystrego syna Eryka. Oba królestwa żyły w zgodzie, a Eryk i Ela

pewnego dnia zakochali się w sobie. Erenia była więc naprawdę spokojną

krainą, aż do czasu, gdy przyleciała w te okolice Smoczyca Groza. Porwała

księżniczkę Elę i odleciała do swojej Mrocznej Jaskini. Rodzice porwanej córki

postanowili poprosić o pomoc księcia Eryka.

-Uratuj naszą córeczkę… Uratuj…- płakała Królowa Karolina.

-Przebędę najgorsze lasy, dżungle, pustynie i znajdę moją ukochaną!-

wykrzyknął Eryk i odjechał w siną dal na swoim dzielnym dziku.

Książę jechał wiele dni i wiele nocy, aż wreszcie dotarł do Mrocznej Jaskini

Smoczycy Grozy. Wziął miecz, pochodnię i tarczę ognioodporną i powoli zaczął

skradać się do Jaskini. Nagle zobaczył Smoczycę Grozę śpiącą na łóżku ze słomy,

obok którego siedziała Ela! Książę podszedł do niej i ostrożnie przeciął grube

liny, którymi księżniczka była przywiązana do łapy Grozy. Oswobodzona Ela

zrobiła krok i… CHRUP nadepnęła na patyk. Smoczyca obudziła się. Zaczęła

zionąć ogniem w Eryka. Książę zasłonił się tarczą. Nagle słoma, pod którą spała

Groza, szybko się zapaliła, a Smoczyca zaczęła się palić. Eryk i Ela szybko uciekli

na zewnątrz, wsiedli na dzika i odjechali w stronę ukochanego domu.

Zła Groza spłonęła i więcej nie zabierała już Elfów. Książę Eryk

i Księżniczka Ela wzięli ślub, połączyli oba królestwa i żyli długo i szczęśliwie…

Language Adventure

TTThhheee iiimmmpppooorrrtttaaannnttt ttthhhiiinnngggsss iiinnn

llliiifffeee

A philosophy professor stood

before his class with some items

on the table in front of him. When

the class began, wordlessly he

picked up a very large and empty mayonnaise jar and proceeded to fill it with rocks, about

2 inches in diameter.

He then asked the students if the jar was full. They agreed that it was. So professor

then picked up a box of pebbles and poured them into the jar. He shook the jar lightly.

The pebbles, of course, rolled into the open areas between the rocks.

He then asked the students again if the jar was full. They agreed it was. He professor

picked up a box of sand and poured it into the jar. Of course, the sand filled up

everything else. He then asked once more if the jar was full. The students responded

with unanimous “Yes”.

“Now”, said the professor, “I want you to recognize that this jar represents your life.

The rocks are important things- your family, your partner, your health, your children-

things that if everything else was lost and only they remained, your life would still be

full.

The pebbles are the other things that matter- like your job, your house, your car. The

sand is everything else. The small stuff. “If you put the sand into the jar first”, he

continued “there is no room for the pebbles or the rocks. The same goes for your life.

If you spend all your time and energy on the small stuff, you will never have room for

the things that are important to you. Pay attention to the things that are critical to your

happiness. Play with your children. Take your partner out dancing. There will always be

time to go to work, clean the house, give a dinner party and fix the disposal. Take care of

the rocks first- the things that really matter. Set your priorities. The rest is just sand.

TEENAGER’S TALK

ED Sheeran In Poland!!!

The long-awaited artist is already

here! The concert will take place on

February 13th,2015 In Warsaw’s

club Piwnica. Tickets are available

at viagogo.pl or piwnica.pl

The second child of Prince

William!

The couple has announced that they are expecting the second child in a few months. Their descendants will be the fourth in line to the throne. The prince William took part in an official ceremonies at Oxford alone because the Duchess suffers from hyperemesis pregnant (the most severe form which occur during the pregnancy). Kate had the same problem during the pregnancy with Prince George. 32-year-old Kate is well cared for - in an official statement issued -the royal family says that they deal with the problem with her doctors at the Kensigton Palace.

Your problem is solved!

My friend always chooses boys over me and it’s starting to make me sad. In the last six months she’s had eight boyfriends and people are calling her a player behind her back. How do I handle this?

It sounds like you need to have a heart-to-heart and tell her you miss hanging out. Suggest having some girls-only time together to do something fun. She needs a good friend now if people are talking behind her back.

K. Kuzebska, D. Mackovic 3a

News flesh

Ukraine conflict: Heavy fighting for Donetsk

airport

There have been

more fierce

clashes in eastern

Ukraine, where

pro-Russian

separatists are

trying to capture

Donetsk airport.

eavy firing could be heard near the airport - strategically important for

both sides in the conflict. A government spokesman said the rebels had

broken into one of the terminals but were later pushed back. The rebels

say they have seized the airport. A truce agreed in eastern Ukraine on 5 September

looks increasingly fragile.

n Friday US Secretary of State John Kerry spoke on the phone with his

Russian counterpart Sergei Lavrov to "express his concern about

intensifying violence in eastern Ukraine". "Russia must use its influence

with the separatists and end these attacks immediately", state department

spokeswoman Jen Psaki said.

H

O

First womb-transplant baby born

A woman in Sweden

has given birth to a

baby boy using a

transplanted womb,

in a medical first,

doctors report.

The 36-year-old

mother, who was

born without a

uterus, received a

donated womb from

a friend in her 60s.

The British medical journal The Lancet says the baby was born prematurely in

September weighing 1.8kg (3.9lb). The father said his son was "amazing". Cancer

treatment and birth defects are the main reasons women can be left without a

functioning womb.If they want a child of their own, their only option is surrogacy.

The donor was a 61-year-old family friend who had gone through the menopause

seven years earlier.

Drugs to suppress the immune system were needed to prevent the womb being

rejected.

A year after the transplant, doctors decided they were ready to implant one of the

frozen embryos and a pregnancy ensued.

In an anonymous interview with the AP news agency, the father said: "It was a

pretty tough journey over the years, but we now have the most amazing baby.

"He's no different from any other child, but he will have a good story to tell.''

A. Szolc 3a

SCHOOL NEWS

Note: Unfortunately,the photos of these events

were unavailable. Photos used in the article were

taken during similar event at our school.

n the first of September the school year 2014/15 began. We met up after the summer holidays at the

solemn opening new year ceremony. We sang the Polish national anthem and the school anthem.

Then we celebrated the memory of the Westerplatte heroes by a minute of silence. After the

ceremony we met up with our teachers in our classes and in fact we started to count down to the

next holidays.

n twenty-seventh of September in our school took place the

Day of

Languages. We had a

lot of fun. First of all

there was a quiz with

lots of questions checking our knowledge about some

important European countries, regional food and customs. We

had to face with such challenges like singing some songs in

languages which were unknown for us.

n the second of October the day of music took

place. On the main corridor loud music was

flowing and many of our students were playing and

dancing. It was a very unusual way to spend a break.

We all agreed that this was a great event.

M.Godlewski 3a

O

O

O