SZTUKA WSPÓŁCZES

NA

Pop-art, popart

(z ang. popular art = sztuka popularna) - prąd artystyczny w sztuce po II wojnie światowej wywodzący się z ekspresjonizmu abstrakcyjnego. Jego początki sięgają londyńskiej grupy Independent Group. Lansowali oni nowy kierunek w sztuce, bliski dadaizmowi.

Charakteryzował go eklektyzm, mieszanie różnych gatunków sztuki, tworzenie kompozycji z przedmiotów codziennego użytku, przesiąknięcie wielkomiejskim charakterem. Styl wyróżnia się nieograniczoną swobodą twórczą, dążącą do zobrazowania cywilizacji wielkomiejskiej i jej kultury masowej. Związek sztuki ze współczesnym życiem codziennym ludzi i przedmiotów.

Opisując pop-art należy pamiętać o jego dwutorowości - europejskiej, przede wszystkim angielskiej historii, oraz - chyba bardziej znanej - amerykańskiej. W Ameryce pop-art zaczął rozkwitać na początku lat 60. XX wieku, kiedy w Anglii właściwie wygasał.

Cechy amerykańskiego pop-artu - obok wspomnianych wcześniej - to szczególnie widoczna gigantyczność formatów, używanie jaskrawych lub mdłych kolorytów, wirtuozeria rysunku, a przede wszystkim wyraźny zwrot ku figuracji.

Twórcy akceptowali istnienie ikon kultury masowej, masowa produkcje przedmiotów i tym znakom życia współczesnego starali się nadać status artystyczny.

Andy Warhol (ur. 6 sierpnia 1928 r. w Pittsburghu, Pensylwania, USA, zm. 22 lutego 1987 w Nowym Jorku, USA) – wszechstronny artysta, najbardziej znany przedstawiciel pop-artu.

Popiersie Andy'ego Warhola autorstwa Sławomira Micka w

Alei Sław na Skwerze Harcerskim w Kielcach

Andy Warhol, Puszka zupy firmy Campbell, 1966

Andy Warhol, Pudełko płatków kukurydzianych firmy

Kellogg, 1964

Andy Warhol, Wielka Coca-Cola, 1962

Andy Warhol, Zupa firmy Campbell, 1975

Andy Warhol, 15 banknotów dolarowych, 1962

Andy Warhol, Puszki Schlitz, 1961

Op-art

(z języka angielskiego optical art - „sztuka optyczna, sztuka wizualna”), kierunek abstrakcyjnej plastyki współczesnej czerpiącej środki wyrazu z psychologii widzenia. Znaczący nurt lat 60. Symulowała na obrazach pozorny ruch. Iluzja ruchu i złudzenie optyczne na obrazie

Op-art polega na wywoływaniu efektów dynamiki i przestrzenności przez tworzenie kompozycji uproszczonych kolorystycznie o strukturze zrytmizowanej.

Odmiana abstrakcji geometrycznych polegająca na wywołaniu odpowiednich efektów optycznych (pozornego ruchu) w dwu lub trójwymiarowych kompozycjach bądź na skutek wzajemnego oddziaływania kolorów, zmiany położenia lub wielkości jednej lub kilku powtarzanych w tych samych odstępach form (kwadratów, rombów, kół, pasów).

Victor Vasarely

Victor Vasarely (1908 - 1997) Węgry – Francja Anconcagua, 1948 tempera, płyta pilśniowa;130 x 91Dar artysty, 1959

Landart sztuka ziemi, to plastyczna ingerencja w świat natury i w bezpośrednie otoczenie człowieka. Ingerencja estetyczna i najczęściej tymczasowa, efemeryczna. Po tego rodzaju twórczości pozostają najczęściej jedynie zdjęcia, traktowane jak dokumentacja. I to, co zdaniem land artystów najważniejsze - ślad w pamięci widzów, czy raczej uczestników. Ślad, który przypomina, że na każdą rzeczywistość można, przynajmniej od czasu do czasu, spojrzeć inaczej.

W latach 70. i 80. zaznaczył swoje miejsce w sztuce ze względu na rozmiary, ale też przez to, że postulował zgodność sztuki z naturą.

Rzeźbiarze tworzyli z naturalnych materiałów w naturalnych plenerach kompozycje monumentalne.

Jarek Kozakiewicz, to z wykształcenia rzeźbiarz, ale z serca architekt krajobrazu. Projektuje na pograniczu rzeźby, architektury i architektury krajobrazu. Wśród jego prac są m.in. Centrum Kultury "Brok" budowane na ruinach barokowego pałacu; utworzone z mas ziemi olbrzymie ucho czyli Projekt Mars i ... Park Pojednania Narodów "Ogrody Europy" w Oświęcimiu.

Krajobrazy (Landscapes, 1998-1999)

Krajobrazy to projekt przedstawiający architektoniczny model naszego systemu planetarnego. Mapa Układu Słonecznego jest transponowana na Mapę Europy (w skali 1:4 000 000 dla orbit i 1: 400 000 dla planet). Każda z planet to jeden otwór w ludzkim ciele. 

Jeden z tych pozornie tylko ideowych projektów - Projekt Mars (czyli lewe ucho) jest obecnie realizowany koło miasteczka Boxberg na Łużycach, na rekultywowanych, poprzemysłowych terenach. W środku ucha stanie amfiteatr.

A to już rzeźba przeniesiona na rzeczywisty podkład geodezyjny.

Kolejne projekty to Park Heksagonalny (Heksagonal Park, 2003) - rekultywacja terenów pokopalnianych w Uhyst (Niemcy) i próba wykorzystania wysokich kominów

jako podstawę parku - platformy widokowej (Boxberg).

Wieża Miłości. (Love Tower, 2004) pomysł na tereny

zieleni w wielkich miastach, gdzie każdy metr ziemi jest przeznaczany na inwestycje. Dwie wieże spotykają się w pocałunku, a zielone rampy łąk podążają w ich wnętrzu w górę.

. Most Duchów, rzeźbiarska forma wstęgi łącząca oba brzegi rzeki...

 

Wieże Tlenowe. (Oxygen Towers, 2005). Podobny w przekazie, choć różny formalnie park. Gigantyczne drzewo - płuco zamknięte w

budynku, w którym można spacerować pośród zielonych konarów.

Richard Long

Jego Nasypy tworzone w Brytanii do końca lat 60 tych trwały często tylko tak długo, żeby je sfotografować.

Jacques Simon staje się klasyczną malarką ziemi, dla której rośliny są farbami. Malarstwem w skali krajobrazu, widzianym jak rysunki z Nasca tylko z lotu ptaka. Prace z

lat 90tych

Hiperrealizm, superrealizm lub fotorealizm

kierunek w malarstwie XX wieku, którego celem jest przedstawianie rzeczywistości z jak największą precyzją. Nurt ten zrodził się około ł965 roku w Stanach Zjednoczonych. Malarze fotorealistyczni, korzystając z założeń pop-artu, gloryfikują nie przekłamaną rzeczywistość.

Tematami malarskimi stają się wystawy sklepowe, samochody lub ich fragmenty, zdjęcia paszportowe itp. Posługiwał się fotografią jako rodzajem wygodnego i „błyskawicznego szkicownika”. Hiperrealizm przyjmuje (rejestruje) całe bogactwo szczegółów z dobrodziejstwem inwentarza, lecz pojawiająca się w nim symbolika, jest tylko zapisem symbolicznego znaczenia zarejestrowanych motywów.

Katarzyna Kozyra

Po studiach zaprzestała uprawiania rzeźby na rzecz fotografii, wideo, wideo-instalacji, performances. W 1997 roku została wyróżniona PASZPORTEM POLITYKI jako najbardziej obiecująca polska artystka. Reprezentując Polskę na 47. Biennale w Wenecji w 1999 roku otrzymała honorowe wyróżnienie. Obecnie mieszka w Berlinie i Warszawie

Chłopcy

Łaźnia

Olimpia

Piramida zwierząt

Więzy krwi

Święto wiosny

twarze

Happening

Forma paraartystyczna, która narodziła się na początku lat 50.

Ulansował się na pograniczu plastyki, sztuk widowiskowych i muzyki.

Twórca kompozytor amerykański John Cage (1912 -1992)

Idea: zbliżenie sztuki do życia

Rodzaj widowiska, w którym publiczność bierze czynny udział.

Działania happeningowe oparte są na przypadku i improwizacji.

Autorem pierwszych polskich happeningów był Tadeusz Kantor.

Tadeusz Kantor