Reforma pomocy psychologiczno-pedagogicznej w szkołach

Post on 02-Jun-2015

8.257 views 4 download

Transcript of Reforma pomocy psychologiczno-pedagogicznej w szkołach

REFORMA POMOCY

PSYCHOLOGICZNO-PEDAGOGICZNEJ

W ŚWIETLE NOWYCH

ROZPORZĄDZEŃ MEN

NAJWAŻNIEJSZE AKTY PRAWNE

dotyczące organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej w szkołach

ROZPORZĄDZENIA MEN:1. Rozporządzenie MEN z dnia 17 listopada 2010r. w sprawie zasad

udzielania i organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach (Dz. U Nr 228 poz. 1487)

2. Rozporządzenie MEN z dnia 17 listopada 2010r. w sprawie warunków organizowania kształcenia, wychowania i opieki dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych oraz niedostosowanych społecznie w specjalnych przedszkolach, szkołach i oddziałach oraz w ośrodkach (Dz. U Nr 228 poz. 1489)

3. Rozporządzenie MEN z dnia 17 listopada2010r. w sprawie warunków organizowania kształcenia, wychowania i opieki dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych oraz niedostosowanych społecznie w przedszkolach, szkołach i oddziałach ogólnodostępnych lub integracyjnych (Dz. U Nr 228 poz. 1490)

4. Rozporządzenie MEN z dnia 17 listopada 2010r w sprawie szczegółowych zasad działania publicznych poradni psychologiczno-pedagogicznych, w tym publicznych poradni specjalistycznych (Dz. U Nr 228 poz. 1488)

Komu udzielamy pomocy psychologiczno-pedagogicznej?(wg Rozporządzenia MEN z dn. 7 listopada 2010 r., §2.1)

UCZNIOWI :1. Niepełnosprawnemu2. Niedostosowanemu społecznie3. Zagrożonemu niedostosowaniem społecznym4. Ze szczególnymi uzdolnieniami5. Ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się6. Z zaburzeniami komunikacji językowej7. Z chorobami przewlekłymi8. W sytuacji kryzysowej lub traumatycznej9. Z niepowodzeniami edukacyjnymi10. Zaniedbanemu środowiskowo11. Z trudnościami adaptacyjnymi związanymi z różnicami

kulturowymi, zmianą środowiska edukacyjnego (kształcenie za granicą).

CO ZAWIERA KIPU?

Karta Indywidualnych Potrzeb Ucznia

Osoby uczestniczące w spotkaniu zespołu

W przypadku przejścia ucznia do innej szkoły, Kartę przekazuje się do tej szkoły za zgodą rodziców ucznia lub pełnoletniego ucznia.

Po ukończeniu przez ucznia szkoły danego typu, oryginał Karty otrzymują rodzice ucznia. Kopia Karty pozostaje w dokumentacji szkoły.

Karta może stanowić podstawę do kontynuacji działań w zakresie pomocy psychologiczno-pedagogicznej na kolejnych etapach edukacyjnych.

WAŻNE !!!

Podpisy osób obecnych na posiedzeniu Zespołu (złożone

w Karcie) stanowią jednocześnie potwierdzenie ich

udziału w Zespole oraz dowód, iż pracujący

z dzieckiem nauczyciele i specjaliści świadomi są swoich

obowiązków dostosowania wymagań edukacyjnych do

jego możliwości i potrzeb psychofizycznych, tak podczas

zajęć obowiązkowych, jak i pozalekcyjnych. Nie ma zatem

konieczności przygotowywania odrębnego protokołu z

odbytego posiedzenia.

Rozporządzenie MEN w sprawie warunków organizowania kształcenia, wychowania i opieki dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych oraz niedostosowanych społecznie w przedszkolach, szkołach i oddziałach ogólnodostępnych lub integracyjnych mówi, iż uczniowie ci mają zagwarantowaną:

realizację indywidualnego programu edukacyjno-terapeutycznego, określającego zakres zintegrowanych działań nauczycieli i specjalistów, formy i metody pracy oraz rodzaj zajęć prowadzonych z uczniem, zgodnie z jego indywidualnymi potrzebami edukacyjnymi i możliwościami psychofizycznymi, z tym, że w przypadku:

a)uczniów niedostosowanych społecznie program ponadto zawiera działania o charakterze resocjalizacyjnym,

b) uczniów zagrożonych niedostosowaniem społecznym program ponadto zawiera działania o charakterze socjoterapeutycznym;

CO ZAWIERA IPET ?

INDYWIDULANY PROGRAM EDUKACYJNO-TERAPEUTYCZNY

Rodzaje niepełnosprawności:(Rozporządzenie MEN z dn. 7 listopada 2010 r., §1)

1. Niesłyszący

2. Słabosłyszący

3. Niewidomi

4. Słabowidzący

5. Z niepełnosprawnością ruchową w tym z afazją

6. Z upośledzeniem umysłowym

7. Z autyzmem, w tym z zespołem Aspergera

8. Z niepełnosprawnościami sprzężonymi

SCHEMAT IPET INDYWIDUALNEGO PROGRAMU

EDUKACYJNO-TERAPEUTYCZNEGO dla ucznia z orzeczeniem o potrzebie kształcenia specjalnego____________________________________________________________________________________________________

Imię i nazwisko:Klasa:Charakterystyka ucznia:

Może być ujęta w tabelę, ważne by zawierała informacje z orzeczenia, wynikające z obserwacji czynionych przez nauczycieli bądź uzyskane w rozmowach z rodzicami dziecka oraz MOCNE STRONY i SŁABE STRONY

ZAŁOŻENIA ORGANIZACYJNO-PROGRAMOWE:

1. Zakres dostosowania wymagań edukacyjnych wynikających z programu nauczania do indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz możliwości psychofizycznych ucznia:

tutaj umieszczamy informacje dotyczące indywidualizowania pracy z uczniem oraz dostosowania wobec niego wymagań edukacyjnych na zajęciach obowiązkowych i pozalekcyjnych, ewentualnej modyfikacji treści programowych na potrzeby dziecka, na temat oceny jego postępów i osiągnięć, jak również o warunkach przysługujących uczniowi w trakcie sprawdzianu zewnętrznego na koniec klasy VI, egzaminów gimnazjalnych lub maturalnych, czy też o zwolnieniu z nauki drugiego języka obcego bądź wydłużeniu etapu kształcenia do końca roku szkolnego w tym roku kalendarzowym, w którym uczeń kończy 18 rok życia –w przypadku szkoły podstawowej, 21 rok życia - w przypadku gimnazjum i 23 rok życia - w przypadku szkoły ponadgimnazjalnej.

2. Rodzaj i zakres zintegrowanych działań nauczycieli i specjalistów prowadzących zajęcia z uczniem:

dla ucznia niepełnosprawnego – podejmujemy działania

o charakterze rewalidacyjnym

ucznia niedostosowanego społecznie - podejmujemy działania

o charakterze resocjalizacyjnym

ucznia zagrożonego niedostosowaniem społecznym -

podejmujemy działania o charakterze socjoterapeutycznym.

3. Formy i metody pracy z uczniem:

Przykłady:preferencje dla metod aktywizujących,prowadzenie lekcji na kilku poziomach nauczania, stosowanie zadań o różnym stopniu trudności,różnicowanie zadawania prac domowych, pomoc nauczyciela wspierającego na wybranych

godzinach lub na wszystkich lekcjach, pomoc płynąca ze strony rówieśników (współpraca

w grupach, w parach, kontakty indywidualne itp.)

4. Formy, sposoby, okres i wymiar godzin udzielania uczniowi pomocy psychologiczno-pedagogicznej:

Należy podać konkretne ustalenia, np:

objęcie ucznia zajęciami dydaktyczno-wyrównawczymi z konkretnego przedmiotu,

zajęciami związanymi z wyborem dalszej drogi kształcenia,

bezpośrednią opieką pedagoga/psychologa szkolnego

o charakterze terapeutycznym – z podaniem terminów i czasu ich realizacji.

5. Działania wspierające rodziców ucznia oraz zakres współdziałania z poradniami psychologiczno-pedagogicznymi, innymi instytucjami lub specjalistami:

(wpisujemy działania odpowiadające potrzebom rodziców i uzgodnione z nimi, jak również zgodne z potrzebami nauczycieli pracujących z uczniem)

6. Zajęcia specjalistyczne:

(informacje o zakwalifikowaniu ucznia do udziału w indywidualnych lub grupowych zajęciach korekcyjno-kompensacyjnych, rewalidacyjnych, logopedycznych, socjoterapeutycznych lub innych zajęciach odpowiednich ze względu na indywidualne potrzeby rozwojowe i edukacyjne oraz możliwości psychofizyczne ucznia – z podaniem kiedy, kto, w jakim wymiarze i w oparciu o jaki program będzie je realizował)

7. Zakres współpracy nauczycieli i specjalistów z rodzicami ucznia w realizacji programu:

Obejmuje m.in. udział rodziców w opracowaniu IPE-T, uzyskanie ich

zgody na jego realizację, udzielanie rodzicom wskazówek/instruktażu do pracy

z dzieckiem w domu, wspólne ustalanie pewnych zasad postępowania

z dzieckiem w szkole i w domu, sposoby kontaktowania się w celu wymiany informacji

dotyczących postępów dziecka w nauce oraz jego funkcjonowania w klasie/domu.

Zajęcia dydaktyczno-wyrównawcze

przeznaczone są dla uczniów mających trudności w nauce,

w szczególności w spełnianiu wymagań określonych

w podstawie programowej kształcenia ogólnego dla danego

etapu edukacyjnego. Liczba uczestników zajęć nie może

przekraczać 8 uczniów. Zajęcia te – najczęściej odpowiadające

poszczególnym przedmiotom, np. matematyce, językowi

polskiemu czy fizyce – prowadzą nauczyciele mający

kwalifikacje do nauczania danego przedmiotu. Godzina zajęć

dydaktyczno-wyrównawczych trwa 45 minut.

Zajęcia specjalistyczne:

korekcyjno-kompensacyjne - organizuje się dla uczniów,

u  których stwierdzono specyficzne trudności w  uczeniu się,

uniemożliwiające uzyskanie osiągnięć wynikających z 

podstawy programowej dla danego etapu edukacyjnego;

zajęcia prowadzą nauczyciele posiadający przygotowanie w

 zakresie terapii pedagogicznej; liczba uczestników zajęć

wynosi do 5 uczniów.

logopedyczne - organizuje się dla uczniów z  zaburzeniami

mowy, które powodują zakłócenia komunikacji językowej oraz

utrudniają naukę; zajęcia prowadzą nauczyciele posiadający

przygotowanie w  zakresie logopedii lub logopedii szkolnej -

liczba uczestników zajęć wynosi do 4 uczniów.

Zajęcia specjalistyczne trwają 60 minut.

socjoterapeutyczne oraz inne zajęcia o  charakterze

terapeutycznym organizuje się dla uczniów z

 dysfunkcjami i  zaburzeniami utrudniającymi

funkcjonowanie społeczne; zajęcia prowadzą nauczyciele

posiadający przygotowanie w  zakresie pracy o 

charakterze terapeutycznym lub socjoterapii - liczba

uczestników zajęć wynosi do 10 uczniów.

Zajęcia specjalistyczne trwają 60 minut.

Rewalidacja

Dla uczniów niepełnosprawnych, posiadających

orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego

organizuje się zajęcia rewalidacyjne.

Prowadzi je specjalista posiadający odpowiednie

kwalifikacje z zakresu, np. oligofrenopedagogiki,

tyflopedagogiki lub surdopedagogiki.

DZIĘKUJĘza cierpliwość i uwagę

Agnieszka Szajdaasz@natan.pl