INDIANIE

Indianie z plemienia Janomanów:

Indianie z plemienia Karaża :

Indianie z plemienia Bora :

Indianie z plemienia Aqua :

Indiańska rodzina :Plemię Bora

ŻYCIE

Indiańska kronika:

Życie codzienne w indiańskim obozie na Wielkich Równinach

warunkowały pory roku. Wiosna, lato i wczesna jesień były okresem

polowań na bizony i przygotowywania zapasów na zimę.

Takie działania wymuszały konieczność częstego

przenoszenia obozu w ślad za stadami tych zwierząt.

WIERZENIA

Język Hopi :

Tym językiem mówi tylko garstka Indian żyjąca w Arizonie. Słynie z bardzo nietypowego systemu czasów, jakiego nie ma nigdzie indziej. Przeważnie wyróżniamy trzy czasy: przeszły, teraźniejszy i przyszły. W języku hopi jednak tak nie jest. Indianie kwalifikują czynności do trzech kategorii: zdarzenia, przewidywania i uogólnienia. Nie zwracają więc uwagi na to, kiedy coś miało miejsce, ale raczej, co o tym sądzi osoba wypowiadająca daną kwestię. Być może wiąże się to z tym, że dla Indian Hopi pojęcie czasu i chronologii, wcale nie było ważne. Język hopi stał się obiektem badań wielu naukowców. Zastanawiano się, czy to jakim językiem mówimy, wpływa na nasz sposób postrzegania świata i czy rację miał L. Wittgenstein formułując swoją tezę o tym, iż granice naszego języka są granicami naszego świata. 

Było 500 indiańskich plemion – i tyleż było osobnych narodów, kultur, wierzeń. Ogólnie rzecz biorąc, Indianie to animiści: wierzą, że wszystko żyje. Niektóre religie były bardzo rozbudowane, oddawano cześć kilkunastu elementom natury (jak słońce czy woda), nad którymi czuwał bóg, zwany bardzo różnie: Wielki Starzec, Tajemnica Na Górze, Wielki Duch, Wielka Tajemnica.

AMULETY

Uciętą i zasuszoną pępowinę  umieszczano we wnętrzu skórzanego pojemnika, szytego na kształt żółwika lub jaszczurki. Amulet ten miał zapewnić dziecku zdrowie i długie życie oraz powodować, aby nie było zbyt ciekawskie.

BROŃ INDIAŃSKA

Nieodłącznym elementem życia codziennego Indian były międzyplemienne walki. Walczono o tereny myśliwskie lub po prostu o prestiż plemienia. Im więcej zwycięstw i tzw. uderzeń zaliczonych na przeciwniku, tym większa chwała dla wojownika oraz dla całego narodu.

W kulturze Indian największym uznaniem cieszył się wojownik, potrafiący wykraść wrogom największą ilość koni i wykazujący się odwagą na polu bitwy. Było wiele okazji, pozwalających na bohaterskie czyny wojenne, ponieważ plemiona walczyły między sobą. Niekiedy były to swego rodzaju turnieje, mające na celu wykazanie, kto jest odważniejszy i nie dochodziło wcale do przelewu krwi. Często kończyło się na tzw. zaliczeniu dotknięcia bądź uderzenia przeciwnika. Było ono uważane za największy honor, możliwy do osiągnięcia na polu walki. Niejednokrotnie dochodziło jednak do krwawych starć, podczas których ginęli mężczyźni, a kobiety i dzieci porywano i włączano do zwycięskiego plemienia

Łuki :

Noże :

ZWYCZAJE

Indiańskie „tatuaże”

Malowidła, czyli tatuaże malowane przez Indian na ciele, są dla nich tak jakby odświętnym strojem, który zakładają na ważne okazje. Nic nie jest przypadkowe każda kreska jest tradycją plemienną, w różnych plamieniach wzory ulegają modyfikacją, zależnie od upodobań.Indianie rzadko tatuują ciało na zawsze, zazwyczaj stosują czerwony barwnik z nasion onoto, który pozostaje na ciele do pierwszej kąpieli, a jeśli jest zmieszany z łojem wytrzymuje nawet kilka dni, używany jest również czarny barwnik utarty z soku owoców huito i pozostaje on na skórze nawet dwa tygodnie.

STROJE

Zwykły strój indiański wykonany był najczęściej ze skóry jelenia Wapiti, żyjącego w Ameryce Północnej. Codzienne stroje nie były ozdabiane. Ubrania ozdobne zakładano do ceremonii i do tańców. Wzory i kolorystyka miały znaczenie symboliczne. Ozdabianiem strojów zajmowały się kobiety.

Torebka:

Mokasyny :

Legingi :

Ozdobna Tarcza :

Strój męski składał się z legginów, czyli nogawic, przepaski biodrowej, oraz bluzy z długimi rękawami bądź

kamizelki.

Kobiety nosiły długie, skórzane sukienki, a na łydki zakładały

damskie legginy, przypominające dzisiejsze getry. 

Buty dziecięce :

Naszyjniki nazywane loop - wykonane z kilku sznurów o różnej

długości. Popularną ozdobą zarówno kobiet, jak i mężczyzn,

były kolczyki.

Indianie nosili rozmaite fryzury, co ciekawe - nie zawsze były to długie

włosy. Niektóre plemiona długie włosy splatały w warkocze,

wplatały w nie dodatkowo rzemyki. Inni golili prawie całe głowy, zostawiając tylko pojedyncze

kosmyki.

Podobną różnorodność spotykamy w dziedzinie nakryć głowy: opaski,

pióropusze, czapy.

DOMY

Wigwam a tipi :

Obecnie mylone jest pojecie wigwamu. Wigwam jest obłożony korą drzew którą najpierw się do tego przygotowuje. Tipi jest obłożony szytymi skórami zwierząt najczęściej bizonów lub niekiedy płótna żeglarskie zastępowały skórę.

Wigwam :

Tipi :

Na jedno tipi (inna nazwa domu) zużywano około 20 bizonich skór. Szyły je kobiety. W tipi mieszkała cała rodzina. Ponieważ częstym zjawiskiem było posiadanie kilku żon, mieszkano wówczas w dwóch, trzech  domkach. W środku palono ognisko. Nie chroniło ono całkowicie przed zimnem, ale pozwalało przetrwać niskie, zimowe temperatury.

ROZRYWKA

Instrumentarium na Wielkich Równinach stanowiły bębny,

grzechotki oraz flet, używany do pieśni miłosnych.

Istnieje wiele tańców, które wykonywali Indianie. W tańcu

odtwarzali m.in. sceny ze swojego życia lub życia zwierząt, dlatego

pokaz tańców indiańskich przypomina raczej widowiskowy

spektakl. Tak więc można zobaczyć np. taniec przedstawiający polowanie

na bizona.

Współcześnie odbywają się indiańskie festiwale tańca, zwane pow-wow. Uczestnicy występują

tam w kilku konkurencjach, oddzielnych dla kobiet i mężczyzn

Wykonali :

Klasa II b ,c – kółko historyczne.