Finanse przedsiębiorstwa

• elementy sprawozdania finansowego;

• analiza wskaźnikowa wyników finansowych.

Sprawozdawczość finansowa

Sprawozdania rzeczowe – zawierają dane liczbowe opisujące działalność jednostki w wartościach naturalnych (struktura, produkcja)

Sprawozdania finansowe – zawiera zagregowane informacje o zdarzeniach gospodarczych i transakcjach wyrażone w jednostkach pieniężnych. Celem jest dostarczenie informacji o sytuacji przedsiębiorstwa i wynikach działania.

Sprawozdanie finansowe:

◦ Ułatwia podejmowanie decyzji dotyczących

dalszego funkcjonowania firmy;

◦ Umożliwia porównanie wyników firmy z

innymi, podobnymi przedsiębiorstwami;

◦ Dostarcza informacji o wartości

przedsiębiorstwa.

Podstawowe elementy sprawozdania

finansowego:

◦ Bilans – informuje o wielkości, strukturze i

zmianach środków gospodarczych (majątku)

przedsiębiorstwa oraz źródłach finansowania

tych środków;

◦ Rachunek zysków i strat – zawiera informację

na temat kosztów, przychodów oraz zysku

przedsiębiorstwa

Jednostki, których sprawozdania podlegają

obowiązkowi badania przez biegłego

rewidenta, muszą także sporządzać:

◦ Rachunek przepływów pieniężnych (cash-

flow) – jest to zestawienie informacji o

zmianach w strumieniach pieniężnych, czyli o

wpływach i wydatkach pieniężnych;

◦ Zestawienie zmian w kapitale własnym –

informacja o zmianach w poszczególnych

pozycjach kapitałów własnych firmy.

Obowiązek sprawozdawczości

Zgodnie z art.. 2 uor: ◦ spółki handlowe (osobowe i kapitałowe, w tym

również w organizacji) oraz spółki cywilne, a także inne osoby prawne, z wyjątkiem Skarbu Państwa i Narodowego Banku Polskiego;;

◦ Osoby fizyczne, spółki cywilne, jawne i partnerskie – o ile ich przychody przekroczyły 1200 000 euro;

◦ Fundusze powiernicze, emerytalne, inwestycyjne, banki, towarzystwa ubezpieczeniowe;

◦ JST

◦ Zagraniczne osoby fizyczne i prawne w odniesieniu do prowadzonej w Polsce działalności

Badanie biegłego rewidenta

Badaniu podlegają sprawozdania:

◦ Banków;

◦ Ubezpieczycieli;

◦ Spółek akcyjnych;

◦ Jednostek, które osiągnęły lub przekroczyły 2

z 3 wielkości:

Średnie roczne zatrudnienie – 50 etatów;

Suma aktywów = 2,5 mln euro;

Przychód ze sprzedaży i operacji finansowych = 5

mln euro

Funkcje sprawozdań

Kontrolna – weryfikacja stanu przedstawionego w sprawozdaniu z rzeczywistością;

Statystyczna – zestawienie wyników jednostki z innymi przedsiębiorstwami z danej branży,

Planistyczna – związana z tworzenie planów dalszego funkcjonowania firmy;

Zarządcza – ułatwiająca kierownictwu podejmowania decyzji

Motywująca

Cechy sprawozdań

Prawdziwość – zgodność z rzeczywistym stanem;

Sprawdzalność – możliwość zweryfikowania danych na podstawie dokumentacji źródłowej (księgowej);

Kompletność – nie może być pominięte żadne zdarzenie gospodarcze ani żaden składnik majątku;

Przejrzystość i zrozumiałość – dane prezentowane w sprawozdaniu muszą być łatwe do odczytania i jednoznaczne;

Wiarygodność – bezstronne prezentowanie danych oraz bezstronna ocena.

Ciągłość – informacje z okres poprzedniego muszą pokrywać się z danymi okresu następującego;

Porównywalność – jednolite zasady i procedury dotyczące obliczeń i sposobu prezentacji wyników finansowych;

Terminowość – obowiązek sporządzania sprawozdania w określonych terminach (kwartalne, roczne)

Interesariusze sprawozdań

Zarząd;

Kierownicy;

Pracownicy;

Właściciele, rada nadzorcza;

Banki;

Dostawcy/odbiorcy;

Fundusze emerytalne, ubezpieczeniowe, inwestycyjne;

Inwestorzy indywidualni;

Biegli rewidenci;

Władze państwowe i lokalne;

Konkurencja.

Bilans

Jest zestawieniem składników majątkowych, posiadanych lub kontrolowanych przez przedsiębiorstwo oraz źródeł ich finansowania.

Jest zestawieniem statycznym – określa stan aktywów i pasywów w określonym momencie (na określony dzień)

Źródłem są konta bilansowe, wartość aktywów wynika z wartości księgowej (zakupu) skorygowanej o odpisy amortyzacyjne, odpisy aktualizujące wartość aktywów trwałych, zapasy i wartość należności.

Bilans

Suma bilansowa – wartość aktywów i

odpowiadających im pasywów (A zawsze

równe P)

Aktywa prezentowane są według

wzrastającej płynności (czyli możliwości

ich zamiany na pieniądz)

Pasywa prezentowane są wg malejących

terminów wymagalności (zwrotu, zapłaty)

Bilans

Aktywa:

◦ Trwałe (których okres użytkowania > 1 rok)

Wartości niematerialne i prawne;

Rzeczowe składniki majątku trwałego;

Należności długoterminowe;

Inwestycje długoterminowe;

Długoterminowe rozliczenia międzyokresowe.

◦ Obrotowe:

Zapasy

Należności krótkoterminowe;

Inwestycje krótkoterminowe

Bilans

Pasywa;

◦ Kapitał własny:

Kapitał podstawowy;

Należne wpłaty na kapitał podstawowy (wartość

ujemna);

Kapitał zapasowy;

Kapitał z aktualizacji wyceny;

Pozostałe kapitały rezerwowe;

Zysk (strata) z lat ubiegłych

Zysk (strata) netto.

Bilans

Pasywa:

◦ Zobowiązania i rezerwy na zobowiązania

Rezerwy na zobowiązania;

Zobowiązania długoterminowe;

Zobowiązania krótkoterminowe;

Rozliczenia międzyokresowe

Rachunek zysków i strat (rzis)

Jest zestawieniem dynamicznym, tj.

prezentuje wielkości strumieniowe;

Pozwala ustalić strukturę wyniku

finansowego;

Celem jest pomiar wyniku

ekonomicznego przedsiębiorstwa

RZiS

Wynik finansowy

◦ Jest różnicą przychodów i kosztów

◦ K>P = strata

◦ K<P = zysk

◦ Czyli wynik finansowy (zysk/strata) =

przychody – koszty.

RZiS

Przychody – uprawdopodobnione powstanie w okresie sprawozdawczym korzyści ekonomicznej o wiarygodnie określonej wartości, w formie zwiększenia wartości aktywów albo zmniejszenia wartości zobowiązań i rezerw, które doprowadzą do wzrostu kapitału własnego lub zmniejszenia jego niedoboru w inny sposób niż wniesienie środków przez udziałowców lub właścicieli

RZiS

Koszty – uprawdopodobnione zmniejszenie korzyści ekonomicznych, o wiarygodnie określonej wartości, w formie zmniejszenia wartości aktywów, albo zwiększenia wartości zobowiązań i rezerw, które doprowadzą do zmniejszenia kapitału własnego lub zwiększenia jego niedoboru w inny sposób niż wycofanie środków przez udziałowców lub właścicieli.

RZiS

W sporządzania rzis naczelną zasadą jest zasada memoriału, która polega na przyporządkowaniu w danym okresie tylko tych przychodów i kosztów, które tego okresu dotyczą. A więc liczy się tylko moment powstania przychodu lub kosztu, a nie moment wpływu lub wydatku pieniędzy.

Zasada współmierności przychodów i kosztów – nakazuje przypisanie danym przychodom tylko te koszty, które im faktycznie odpowiadają.

RZiS

RZiS może być sporządzony:

◦ W układzie pionowym lub poziomym;

◦ W wariancie kalkulacyjnym – ujmuje koszt uzyskania przychodu podstawowej działalności operacyjnej w postaci kosztu wytworzenia sprzedanych produktów powiększonego o koszty sprzedaży i zarządu;

◦ W układzie porównawczym – ujmuje koszty wg rodzajów skorygowanych kwotą zmiany stanu produktów lub produktów wytworzonych na własne potrzeby.

RZiS

Elementy RZiS: ◦ Przychody z działalności operacyjnej;

◦ Koszty działalności operacyjnej;

◦ Pozostała działalność operacyjna;

◦ Przychody finansowe;

◦ Koszty finansowe;

◦ Przychody nadzwyczajne;

◦ Koszty nadzwyczajne;

◦ Zysk (strata) brutto;

◦ Podatek

◦ Zysk (strata) netto.

Cash flow – „zysk jest opinią,

gotówka jest faktem” Rachunek przepływów pieniężnych (cash

flow)

◦ Ukazuje wszystkie wpływy i rozchody środków

pieniężnych w danym okresie;

◦ Dostarcza informacji o elementach przepływów

środków sensie materialnym, a nie finansowym;

◦ Informuje o ilości wolnej gotówki w firmie;

◦ Informuje o płynności finansowej

przedsiębiorstwa

◦ Cash is king!

Cash flow

Przepływy pieniężne określa się jako

różnicę między wpływami a wydatkami

(strumieniami dodatnimi a ujemnymi) za

dany okres.

Stan początkowy środków pieniężnych +

wpływy – wypływy = stan końcowy

środków pieniężnych >= 0.

Cash flow

Źródłem środków pieniężnych może być:

◦ Zwiększenie pasywów (np. zaciągnięcie długu)

◦ Zmniejszenie aktywów (np. dezinwestycje,

spłata należności)

Zmniejszenie środków pieniężnych:

◦ Zmniejszenie pasywów;

◦ Zwiększenie aktywów (np. inwestycje,

zwiększenie aktywów obrotowych,

należności).

Cash flow

Działalność operacyjna:

◦ Dodatnie przepływy z d.o. świadczą płynności

finansowej i możliwości inwestowania

nadwyżki gotówki np. w aktywa trwałe lub

spłaty zobowiązań;

◦ Ujemne przepływy – świadczą o niskiej

rentowności, problemach ze ściągalnością

należności, gromadzeniem zapasów (np. w

związku z nagłym spadkiem popytu albo

błędną prognozą dotyczącą popytu).

Cash flow

Działalność inwestycyjna:

◦ Przepływy dodatnie gdy przedsiębiorstwo

upłynnia majątek. Może świadczyć o

problemach finansowych.

◦ Przepływy ujemna – świadczą o działalności

inwestycyjnej, gromadzeniu aktywów trwałych.

Wprawdzie może dojść do przejściowych

kłopotów z płynnością, ale inwestycje powinny

w przyszłości przynieść dodatkowy zysk i

finalnie zwiększyć przepływy.

Cash flow

Działalność finansowa:

◦ Dodatnie przepływy – firma pozyskuje kapitał,

np. emisja akcji, ale także poprzez kapitał obcy,

czyli zadłuża się (zazwyczaj sytuacja ta dotyczy

okresu rozwoju firmy);

◦ Ujemne przepływy – firma zwraca kapitał (np.

wykup akcji) albo (zazwyczaj) spłata

zadłużenia.

Cash flow

Idea cash flow wiąże się z przesunięciem czasowym powstawania kosztów i wydatków oraz przychodów i wpływów.

Tworzenie cash flow jest zatem korektą zysku wpracowanego w okresie sprawozdawczym o faktycznie poniesione wydatki i faktycznie otrzymane wpływy.

Zazwyczaj największy wpływ na cash flow ma amortyzacja, która nie jest faktycznie poniesionym wydatkiem oraz (w przypadku przedsiębiorstwa produkcyjnego) zapasy, które stanowią wydatek, ale nie są kosztem (dopóki nie zostaną sprzedane).

Cash flow

Metody sporządzania cash flow:

◦ Pośrednia – poprzez wykorzystanie informacji

z bilansu i rzis oraz naniesienie korekt;

◦ Bezpośrednia – poprzez zestawienie

wszystkich dokonanych wydatków oraz

otrzymanych wpływów (jest szczegółowa i

wymaga drobiazgowej analizy ewidencji

księgowej.

Zdarzenia

gospodarcz

e

Przychó

d

Koszt Wpływ

gotówki

Wypływ

gotówki

Sprzedaż na

kredyt kupiecki X

Zakup majątku

trwałego X

Wypłata

dywidend X

Spłata odsetek

od kredytu X X

Spłata kredytu X

Emisja akcji X

Zdarzenia

gospodarcze

Przychód Koszt Wpływ

gotówki

Wypływ

gotówki

Zaciągnięcie

kredytu X

Zakup majątku

trwałego X

Amortyzacja X

Spisanie

zapasów na

straty

X

Otrzymanie

należności X

Dywidendy

otrzymane X X

Analiza wskaźnikowa

Istotą analizy wskaźnikowej jest ocena i charakterystyka różnych aspektów działalności przedsiębiorstwa.

W zależności od potrzeb i zainteresowań różne grupy odbiorców ograniczają zakres wskaźników wykorzystywanych w analizie.

Najbardziej typowe rozwiązanie pozwala wyróżnić pięć obszarów analizy wskaźnikowej, służących ocenie:

- płynności finansowej,

- zadłużenia i zdolności do obsługi długu,

- sprawności działania,

- rentowności,

- rynkowej wartości akcji i kapitału.

Istota analizy wskaźnikowej

Wszystkie wskaźniki wykorzystywane w analizie finansowej mogą być obliczane:

- na podstawie danych wyrażających stan zjawiska na początku i końcu okresu sprawozdawczego,

- na podstawie wielkości średnich.

Analiza finansowa jest szybką i efektywną metodą wglądu w operacje gospodarcze i wyniki funkcjonowania przedsiębiorstwa.

W analizie wskaźnikowej najistotniejsza jest interpretacja i kryteria oceny poziomu wskaźników oraz ich zmian w czasie.

Opiera się jednak na przeszłości przedsiębiorstwa, ale wraz z analizą otoczenia może służyć do kształtowania jego przyszłości.

Badanie płynności finansowej

przedsiębiorstwa Płynność – zdolność do terminowego

regulowania zobowiązań bieżących. Nie należy mylić tego pojęcia z wypłacalnością ani płynnością majątku.

Pomiaru można dokonać wieloma sposobami. Najczęściej do tego celu służą: - wskaźnik bieżącej płynności finansowej,

- wskaźnik przyspieszonej płynności finansowej

- wskaźnik środków pieniężnych

- wskaźnik natychmiastowej płynności finansowej

Wskaźnik bieżącej płynności

finansowej Wskaźnik ten ustala się wg formuły:

Wskaźnik informuje o zdolności przedsiębiorstwa do terminowego regulowania zobowiązań krótkoterminowych w oparciu o aktywa bieżące. Stanowią je zasoby majątkowe podlegające konwersji na gotówkę w okresie roku bilansowego (zapasy, należności) oraz posiadane środki pieniężne i ich substytuty

Wzrost wskaźnika informuje o poprawie płynności finansowej, zaś spadek o jej pogorszeniu

Jego optymalny poziom to przedział 1,2-2,0

Wskaźnik płynności przyspieszonej

Przyjęcie do oceny płynności finansowej przedsiębiorstwa łącznych jego aktywów bieżących zaciemnia obraz zdolności tego przedsiębiorstwa do wywiązywania się ze zobowiązań krótkoterminowych. Powstaje więc potrzeba wyłączenia z tych aktywów zapasów, które nie mogą być odpowiednio szybko upłynnione

Dodatkowo więc wykorzystuje się:

Wskaźnik pokazuje stopień pokrycia zobowiązań krótkoterminowych aktywami o dużym stopniu płynności. Wartość satysfakcjonująca wynosi 1.

Wskaźnik środków pieniężnych

Ustala się go według formuły:

W liczniku uwzględnia się tylko te aktywa, których zdolność do regulowania zobowiązań jest najszybsza. Określa zatem jaka część zobowiązań może być uregulowana w oparciu o te aktywa, które nie są już związane w procesie operacyjnym, a mają postać gotówki lub inwestycji krótkoterminowych o charakterze jej substytutów

Brak środków pieniężnych na koncie nie oznacza jednak utraty płynności finansowej przez przedsiębiorstwo

Wskaźnik natychmiastowej

płynności W literaturze proponuje się także bardziej

rygorystyczne podejście. Jest nim obliczenie wskaźnika natychmiastowej płynności, który jest stosunkiem środków pieniężnych i takich ich substytutów, z których można odzyskać gotówkę do 3 miesięcy, do zobowiązań natychmiast wymagalnych:

Nie ma wypracowanego standardu co do poziomu tego wskaźnika. Przedsiębiorstwo musi zatem porównywać go w czasie

Skutki utraty płynności finansowej

Pogorszenie pozycji rynkowej w porównaniu do konkurentów

(dostawcy żądają przedpłat; brak możliwości szerokiego

kredytowania odbiorców – utrata części klientów)

Utrata elastyczności w podejmowaniu decyzji

Pogorszenie wyników finansowych (kupno surowców w małych

partiach, często przez pośredników, pojawiają się karne odsetki)

Ograniczenie rozwoju przedsiębiorstwa – przedsiębiorstwo zostaje

odcięte od dopływu źródeł finansowania, nie może kontynuować

inwestycji rozpoczętych i rozpoczynać nowych

Utrata płynności finansowej jest pierwszym z symptomów

upadłości przedsiębiorstwa

Analiza rentowności

przedsiębiorstwa Rentowność odzwierciedla w najbardziej syntetycznej formie efektywność

gospodarowania w przedsiębiorstwie.

Wskaźniki rentowności stanowią relację zysku do kapitału.

Analiza rentowności narzuca konieczność porównania wielkości osiągniętych z wielkościami z okresów poprzednich bądź planowanymi

Ogólnie można wyróżnić 3 rodzaje rentowności:

- rentowność sprzedaży (rentowność handlowa),

- rentowność majątku (rentowność ekonomiczna),

- rentowność zaangażowanych kapitałów własnych (rentowność finansowa).

Do ustalenia wskaźników rentowności sprzedaży wykorzystuje się dane zawarte w rachunku zysków i strat.

Rentowność sprzedaży Rentowność sprzedaży pokazuje jak przedsiębiorstwo radzi sobie na rynku

produktów, które oferuje klientom. Jest więc ona wyrazem:

- ilości sprzedanych produktów,

- struktury asortymentowej wyrobów o różnej rentowności jednostkowej,

- polityki cen,

- poziomu jednostkowych kosztów własnych sprzedaży.

Rentowność sprzedaży netto (zwrot ze sprzedaży) informuje o udziale zysku netto w wartości sprzedaży. Im niższy jest ten wskaźnik tym większa wartość sprzedaży musi być zrealizowana dla osiągnięcia określonej kwoty zysku

Rentowność aktywów

Rentowność ta informuje o wielkości zysku netto przypadającego na jednostkę źródeł finansowania zaangażowanych w aktywa przedsiębiorstwa. Najczęściej ustala się ją w procentach:

Wskaźnik ROA (stopa zwrotu z aktywów) wyznacza ogólną zdolność aktywów przedsiębiorstwa do generowania zysków, czyli pokazuje jak firma efektywnie zarządza swoimi aktywami

Im wyższa wartość wskaźnika tym korzystniejsza sytuacja finansowa firmy

W sytuacji kiedy firma ponosi straty do ustalenia rentowności można wykorzystać zysk z działalności operacyjnej:

Tak ustalony wskaźnik może być wykorzystany do porównań międzyzakładowych

Rentowność kapitałów własnych

Rentownością finansową interesują się przede wszystkim inwestorzy. Pozwala ona ustalić stopę zysku, jaką przynosi inwestycja w akcje albo udziały danej firmy. Wyraża ją następująca relacja:

Im wartość ROE jest wyższa tym korzystniejsza jest sytuacja finansowa przedsiębiorstwa i jego akcjonariuszy

Ocena sprawności działania

przedsiębiorstwa

Wskaźniki sprawności służą do pomiaru

aktywności gospodarczej w zakresie

wykorzystania posiadanych zasobów

materialnych i kapitału intelektualnego.

Można je ująć w trzech grupach:

- wskaźniki oparte na kosztach firmy,

- wskaźniki rotacji,

- wskaźniki gospodarowania zasobami

Wskaźniki aktywności oparte na

kosztach

Wskaźnik ten obrazuje jaką część przychodów ze sprzedaży produktów uzyskanych z podstawowej działalności przeznacza się na pokrycie kosztów wytworzenia tych produktów. Im mniej przychodów pochłania ta grupa kosztów tym większe szanse na wyższy wynik finansowy

Wskaźnik ten informuje o udziale kosztów administracyjnych w wartości sprzedaży. Koszty te w przedsiębiorstwach przemysłowych zawierają się w przedziale 5-15%.

Wskaźnik ten obrazuje ile procent przychodów ze sprzedaży trzeba będzie oddać dawcom kapitału obcego

Wskaźniki rotacji

Wskaźnik ten określa ile razy przychód ze sprzedaży jest większy od aktywów posiadanych przez firmę. Jego wielkość zależy od specyfiki branży

Wskaźnik udziela informacji na pytanie ile razy w ciągu badanego okresu nastąpi odnowienie stanu zapasów. Jeśli firma zwiększa go oznacza to zapasy starczają na coraz mniejszą liczbę dni sprzedaży

Wskaźnik określa ile razy w ciągu roku firma odtwarza stan swoich należności. Powinien oscylować w przedziale 7-10. Poniżej 7 może oznaczać że przedsiębiorstwo zbyt długo kredytuje swoich klientów

Poziom zadłużenia przedsiębiorstwa

Ocena ma na celu ustalenie, kto

dostarczył firmie środków: właściciele czy

zewnętrzni kredytodawcy.

Najistotniejsze wskaźniki:

Wskaźnik ogólnego zadłużenia,

wskaźnik zadłużenia kapitału własnego,

wskaźnik zadłużenia długoterminowego,

wskaźnik zadłużenia środków trwałych

wskaźnik pokrycia aktywów trwałych kapitałami stałymi

wskaźnik trwałości struktury finansowania

Wskaźnik zastosowania kapitału własnego

Wskaźnik ogólnej sytuacji finansowej

Wskaźnik ogólnego zadłużenia

wskaźnik ogólnego zadłużenia = (zobowiązania ogółem / aktywa ogółem) x 100%

wskaźnik określa udział zobowiązań w finansowaniu majątku przedsiębiorstwa,

wysoki wskaźnik świadczy o dużym ryzyku finansowym – utracie zdolności do zwrotu długów,

wg standardów zachodnich, jeżeli nie została zachwiana równowaga między kapitałem obcym a kapitałem własnym, wskaźnik ten powinien oscylować w przedziale 0,57 – 0,67.

Wskaźnik zadłużenia kapitału

własnego wskaźnik zadłużenia kapitału własnego = kapitał

własny/zobowiązania ogółem

wskaźnik ten określa stopień zaangażowania kapitału obcego w stosunku do kapitału własnego,

wskazuje na możliwość pokrycia zobowiązań kapitałami własnymi,

wg standardów zachodnich za racjonalny poziom wskaźnika przyjmuje się w małym biznesie proporcję 3:1, dla średnich i dużych firm zaleca się relację 1:1.

Wskaźnik zadłużenia

długoterminowego,

wskaźnik zadłużenia długoterminowego = zobowiązania długoterminowe / kapitał własny

wskaźnik długu, ryzyka – dotyczy długów spłacanych w okresie dłuższym niż rok od daty sporządzenia bilansu,

zadowalający poziom tego wskaźnika wynosi 0,5,

wskaźnik wyższy niż 1,0 świadczy, że zobowiązania długoterminowe są wyższe niż kapitał własny,

za racjonalny wskaźnik długu przyjmuje się przedział 0,5 – 1,0.

Wskaźnik pokrycia aktywów

trwałych kapitałami stałymi

wskaźnik pokrycia aktywów trwałych kapitałami stałymi = kapitał własny wraz z kapitałami mniejszościowymi + zobowiązania długoterminowe + długoterminowe rozliczenia międzyokresowe / aktywa trwałe

Umożliwia sprawdzenie czy w spółce została zachowana tzw. złota reguła finansowa, zgodnie z którą aktywa trwałe powinny być finansowane kapitałem długoterminowym, czyli takim który jest do dyspozycji przedsiębiorstwa ponad 1 rok.

Im wyższa wartość wskaźnika, tym większe bezpieczeństwo finansowe spółki.

Jeśli jest większy od 1 oznacza to zapewnioną długoterminową płynność

Wskaźnik trwałości struktury

finansowania Wskaźnik trwałości struktury finansowania =

(kapitał własny wraz z kapitałami mniejszości + zobowiązania długoterminowe z rezerwami)/ aktywa ogółem.

Pokazuje, jaki jest udział kapitałów długoterminowych finansowaniu majątku przedsiębiorstwa.

Wysokie wartości oznaczają wyższy stopień bezpieczeństwa finansowego.

Wskaźnik zastosowania kapitału

własnego

Wskaźnik zastosowania kapitału własnego

= kapitał własny wraz z udziałami

mniejszości/ aktywa trwałe

Ukazuje, w jakim stopniu aktywa trwałe są

finansowane przez kapitał pochodzący od

udziałowców lub akcjonariatu.

Im wyższy, tym lepiej

Wskaźnik zastosowania kapitału

obcego Wskaźnik zastosowania kapitału obcego =

zobowiązania i rezerwy/aktywa obrotowe

W celu przeprowadzenia analizy

finansowej przedsiębiorstwa, przez

zobowiązania rozumie się również

rezerwy na zobowiązania i rozliczenia

międzyokresowe znajdujące się po stronie

pasywów.

Zdolność przedsiębiorstwa do

obsługi długu Ocenie możliwości zwrotu przyznanych kredytów

służą wskaźniki:

wskaźnik pokrycia obsługi długu (wiarygodności

kredytowej),

wskaźnik pokrycia zobowiązań odsetkowych,

wskaźnik pokrycia obsługi kredytu z cash flow.

Wskaźnik pokrycia obsługi długu

(wiarygodności kredytowej)

wskaźnik pokrycia obsługi długu I = (zysk przed

opodatkowaniem + odsetki) / (raty kapitałowe + odsetki)

wskaźnik informuje ile razy zysk w działalności przedsiębiorstwa pokrywa roczne spłaty kredytu długoterminowego i odsetki,

określa stopień zabezpieczenia obsługi kredytu przez wygospodarowany w przedsiębiorstwie zysk,

wysokość wskaźnika zależy od kondycji finansowej firmy i powinna być większa od 1 (minimum 1,2; wg Banku Światowego minimum - 1,3, optimum 2,5).

Wskaźnik pokrycia obsługi długu

(wiarygodności kredytowej)

wskaźnik pokrycia obsługi długu II = zysk po opodatkowaniu / (raty

kapitałowe + odsetki)

uznawany za bardziej uzasadniony do liczenia wskaźnika pokrycia

obsługi długu,

poziom wskaźnika pokrycia obsługi długu opartego na zysku netto

powinien być co najmniej równy lub wyższy niż 1,

malejąca wielkość wskaźnika może świadczyć o nieefektywnym

zarządzaniu przedsiębiorstwem, niewielkiej zyskowności

zainwestowanych środków, nadmiernej skłonności do

inwestowania,

stale utrzymujący się niski poziom wskaźnika może stanowić sygnał

do konieczności wydłużenia okresu spłaty kredytu.

Wskaźnik pokrycia zobowiązań

odsetkowych

wskaźnik pokrycia zobowiązań odsetkowych =

(zysk przed opodatkowaniem + odsetki) /

odsetki

wskaźnik informuje o zdolności

przedsiębiorstwa do terminowej spłaty odsetek,

do ustalenia przyjmuje się zysk brutto, gdyż

odsetki płacone są kredytodawcy przed

odprowadzeniem podatku dochodowego do

budżetu.

Dziękuję za uwagę

Źródło: „Analiza sprawozdań finansowych” A. Sokół, A. Surmacz, M. Brojak-

Trzaskowska, M. Porada - Rochoń, J. Lubowska – Kalisz.