WYDRY

LutrinaeNatalia Zagajewska

Lutrinae - systematyka

GROMADA: ssaki

RZĄD: drapieżne

RODZINA: łasicowate

PODRODZINA: wydry

OpisCHARAKTERYSTYKA OGÓLNA:

Ciało smukłe i wydłużone, kończyny stosunkowo krótkie, zakończone płetwiastymi łapami wyposażonymi w ostre pazury, stworzone do

pływania i manewrowania zdobyczą. Prawie wszystkie gatunki posiadają długie, masywne ogony – wyjątkiem jest wydra morska

(Enhydra lutris). Najmniejszym gatunkiem wydry jest wydra karłowata (Aonyx cinerea), największym – wydra morska i wydra

olbrzymia/arirania (Pteronura brasiliensis). Wszystkie wydry słyną z bardzo miękkiego futra złożonego z dwóch warstw. Dzięki

zewnętrznej warstwie sierść pod spodem jest cały czas sucha, a organizm nie wychładza się. Kolor sierści popielaty lub

ciemnobrązowy. Spód ciała jaśniejszy (beżowy, jasnoszary). Przy nosie widoczne wibrysy (włosy czuciowe), wrażliwe na dotyk i

podwodne wibracje – bardzo ważne w wykrywaniu zdobyczy.

WYSTĘPOWANIE:

Wydry zamieszkują: Europę, Azję w strefach klimatu umiarkowanego, Azję Mniejszą, Indie, wyspy na południu Azji, północną Afrykę

(część Algierii), Kanadę i centralne Stany Zjednoczone, Amerykę Środkową, Amerykę Łacińską. Przebywają z reguły w zimnych

wodach, przy brzegach zbiorników wodnych budują nory, w których mieszkają i rodzą młode.

Opis - c.d.DIETA I TRYB ŻYCIA:

Podstawą diety wydr są ryby, uzupełniane rakami, żabami i krabami. Niektóre gatunki są wręcz wyspecjalizowane w rozłupywaniu

pancerzy skorupiaków. Inne mogą łapać małe ssaki i ptaki. Wydry to zwierzęta bardzo aktywne, gonią zdobycz w wodzie, są

dynamiczne, szybkie i zwinne. Większość gatunków żyje w pobliżu wody. Te, które preferują rzeki wykorzystują wodę tylko do

polowania lub podczas przemieszczania się, resztę czasu spędzają na lądzie, aby uniknąć przemoczenia futra. Wydry morskie

spędzają natomiast większość życia w wodzie. Te drapieżne ssaki przejawiają ciekawe zachowania. Lubią się bawić, angażują się w

różne aktywności dla czystej przyjemności – budują zjeżdżalnie, a następnie zjeżdżają z nich do wody. W zimie, gdy spadnie śnieg,

potrafią zjeżdżać po zboczach, jak na sankach (podobnie jak makaki japońskie). Pod względem struktury społecznej spotkać można

gatunki samotnicze, jak i społeczne, żyjące w grupach. Wspólnoty te mogą być dość duże.

ROZMNAŻANIE:

Wydra może rozmnażać się przez cały rok, choć każdy gatunek ma inny „szczyt reprodukcyjny” w roku. Ciąża trwa od 60 do 86 dni.

Nowo narodzone wydry są pod opieką matki, ojca i reszty potomstwa lub grupy. Po miesiącu młode opuszcza norę, po 2 miesiącach

potrafi samodzielnie pływać. Samice osiągają dojrzałość płciową po ok. 2 latach, samce – po ok. 3. Z rodziną pozostaje przez rok, w

tym czasie uczy się polować i jest chronione przed atakami innych zwierząt.

Opis - c.d.SZCZEGÓŁOWE DANE/ WYMIARY:

Wydry (Lutrinae)

Długość: 70 – 170 cm

Długość ogona: 30 – 70 cm

Masa: 1 – 32 kg

Długość życia: do 16 lat

CIEKAWOSTKI:

Wiele wydr żyje w zimnych wodach i ma bardzo szybkie tempo metaboliczne, które pomaga chronić je przed zimnem.

Wydra europejska musi dziennie spożywać pokarm w ilości stanowiącej ok. 15% całkowitej masy jej ciała, wydra morska – 20-25%.

W wodzie o temperaturze ok. 10 st. Celsjusza wydra musi zjeść 100 gramów ryb na godzinę, aby przeżyć.

Większość gatunków poluje od 3 do 5 godzin dziennie, karmiące samice polują przez ok. 8 godzin w ciągu doby.

Od pokoleń rybacy z południowego Bangladeszu hodują wydry gładkowłose (Lutrogale perspicillata) i wykorzystują je do

„naganiania” ryb w sieci. To powszechna praktyka, przechodząca z ojca na syna.

Długa sierść wydry jest pokryta tłuszczem chroniącym przed przenikaniem wody w jej głąb. Jest to na tyle skuteczne, że futro wydry

nie jest przemoczone.

Wydra europejska potrafi płynąć pod wodą przez ponad 400 m bez zaczerpnięcia powietrza, z szybkością sięgającą momentami 11

– 14 km/h.

BibliografiaWydry (Lutrinae) - Sympatyczni myśliwi

Autor: Redakcja DinoAnimals.pl

Rok publikacji: 2013

Edycja: 2015

Bowen, L., A. K. Miles, C. A. Kolden, J. A. Saarinen, J. L. Bodkin, M. J. Murray,

and M. T. Tinker. 2014. Effects of wildfire on sea otter (Enhydra lutris) gene

transcript profiles. Marine Mammal Science:n/a-n/a.