Uniwersytet Zielonogórski
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
PROGRAM KSZTAŁCENIA
KIERUNEK:
WYCHOWANIE FIZYCZNE
STUDIA II STOPNIA
ROK AKADEMICKI 2014/2015
Zielona Góra, dnia 15.04.2014 r.
2
SPIS TREŚCI
I. OGÓLNA CHARAKTERYSTYKA PROWADZONYCH STUDIÓW….……………………………………..…4
1. Wskazanie związku z misją uczelni i jej strategią rozwoju:…………….………………..…………4
2. Ogólne cele kształcenia oraz możliwości zatrudnienia (typowe miejsca pracy) i kontynuacji kształcenia przez absolwentów:………………………..................................……….……..6
3. Wymagania wstępne (oczekiwane kompetencje kandydatów)– drugi stopień studiów ..................…………………………………………….……………………………………………………………………………..6
4. Zasady rekrutacji……………...……………………………………..………………………………….…………….6
II. EFEKTY KSZTAŁCENIA………………..……………………………………………………………………………….….8
1. Tabela odniesień efektów kierunkowych do efektów obszarowych …………………..……..8
2. Pokrycie obszarowych efektów kształcenia przez kierunkowe efekty kształcenia – z komentarzami……………………….…………………………………………………............................................11
III. POGRAM STUDIÓW…………...…………………………………...…………………………………………….…...14
1. Liczba punktów ECTS konieczna do uzyskania kwalifikacji:…………….………………….….…14
2. Liczba semestrów:…………………………………………………..…..…………………………………..……..14
3. Opis poszczególnych modułów kształcenia ………………..…………………………………….....…14
4. Matryca efektów kształcenia …………………………...………………………………………………..…..18
5. Opis sposobów sprawdzania efektów kształcenia (dla programu) z odniesieniem do konkretnych modułów kształcenia, form zajęć i sprawdzianów…………………...………………….….18
6. Plan studiów z zaznaczeniem modułów podlegających wyborowi przez studenta …..20
7. Sumaryczne wskaźniki charakteryzujące program studiów:……………………………………..24
IV. WARUNKI REALIZACJI PROGRAMU STUDIÓW………………………………………………………….…25
1. Minimum kadrowe …………………………………………………………………………………………..……..25
2. Proporcja liczby nauczycieli akademickich stanowiących minimum kadrowe do liczby studiujących……………………………………………………………………………….……………………………………….26
3. Opis działalności badawczej …………………………………...…………………………….………………..26
3.1. Zadania badawcze kontynuowane ………………………………………….……………………...28
3.2. Zadania badawcze nowe ………………….…………………………...........................………...31
3.3. Badania naukowe studentów ……………...……………………………………………….…..…….32
4. Pracownicy spoza minimum kadrowego…………………………………………………………….……33
3
V. WYJAŚNIENIA I UZASADNIENIA …………………………………………..……..............................……34
1. Sposób wykorzystania wzorców międzynarodowych…………..……………………………….….34
2. Sposób uwzględniania wyników monitorowania karier absolwentów……………….…….34
3. Udokumentowania – dla studiów stacjonarnych – że co najmniej połowa programu kształcenia jest realizowana w postaci zajęć dydaktycznych wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich………………………...………………..………..…………………….…………..35
4. Udokumentowanie, że program studiów umożliwia studentowi wybór modułów kształcenia w wymiarze nie mniejszym niż 30% ECTS……………………………………………...……….…35
5. Sposób współdziałania z interesariuszami zewnętrznymi ………………………………..….…..35
VI. DODATKOWE WYMAGANIA WYNIKAJĄCE Z UTWORZENIA NOWEGO KIERUNKU
STUDIÓW………………………………..……………………………………………………………………………..…………..……………37
1. Aktualna baza naukowo-dydaktyczna……………………..…………………………...………………………...37
2. Biblioteka Uniwersytetu Zielonogórskiego……………………………………………..……………………….43
4. Informacja o zapewnieniu wewnętrznego systemu jakości kształcenia………………..............49
ZAŁĄCZNIKI:
1. Matryca efektów kształcenia dla programu studiów na kierunku wychowanie fizyczne – studia drugiego stopnia.
2. Plan studiów kierunek wychowanie fizyczne – studia drugiego stopnia, stacjonarne.
3. Plan studiów kierunek wychowanie fizyczne – studia drugiego stopnia, niestacjonarne.
4. Wykaz nauczycieli akademickich stanowiących minimum kadrowe na kierunku wychowanie fizyczne - II stopień w roku akademickim 2014/2015.
5. Oświadczenia pracowników zaliczonych do minimum kadrowego na kierunku wychowanie fizyczne - II stopień.
6. Opis dorobku naukowego i doświadczenie zawodowe pracowników zaliczonych do minimum kadrowego na kierunku wychowanie fizyczne - II stopień.
7. Porozumienia i oświadczenia interesariuszy zewnętrznych biorących udział w pracach programowych i konsultacjach programu kształcenia na kierunku wychowanie fizyczne - II stopień.
8. Katalogi przedmiotów.
9. Publikacje pracowników.
10. Opis dorobku naukowego i doświadczenie zawodowe pracowników spoza minimum kadrowego zatrudnionych na kierunku wychowanie fizyczne - II stopień.
11. Szczegółowy wykaz literatury z zakresu nauk o kulturze fizycznej znajdującej się w bibliotece Uniwersytetu Zielonogórskiego
4
I. OGÓLNA CHARAKTERYSTYKA PROWADZONYCH STUDIÓW
Nazwa kierunku: wychowanie fizyczne
Poziom kształcenia: studia drugiego stopnia
Profil kształcenia: praktyczny
Forma studiów: stacjonarne, niestacjonarne
Tytuł zawodowy uzyskiwany
przez absolwenta:
magister
Przyporządkowanie do
obszaru lub obszarów
kształcenia:
obszar nauk medycznych i nauk o zdrowiu oraz nauk o kulturze
fizycznej
Wskazanie dziedzin (nauki
lub sztuki) i dyscyplin
(naukowych lub
artystycznych), do których
odnoszą się efekty kształcenia:
dziedzina nauk o kulturze fizycznej
1. Wskazanie związku z misją uczelni i jej strategią rozwoju:
Uniwersytet Zielonogórski został powołany w wyniku połączenia Politechniki
Zielonogórskiej w Zielonej Górze oraz Wyższej Szkoły Pedagogicznej im. Tadeusza
Kotarbińskiego w Zielonej Górze1.
Zgodnie ze Statutem Uniwersytetu Zielonogórskiego podstawowymi kierunkami działalności
uniwersytetu są: prowadzenie badań naukowych, kształcenie studentów i doktorantów oraz
upowszechnianie i pomnażanie osiągnięć nauki, techniki, sztuki i kultury.
Uniwersytet dochowuje wierności tradycji i zwyczajom akademickim, czerpie z nich w
sytuacjach nieuregulowanych prawnie, a swoje cele i zadania wypełnia z poszanowaniem
ludzkiej godności. Uniwersytet kieruje się w swojej działalności zasadami zgodnymi z Kartą
Uniwersytetów Europejskich.
Uniwersytet wspiera indywidualizację kształcenia studentów. Proces edukacyjny w
Uniwersytecie Zielonogórskim jest organizowany z poszanowaniem zasady spójności
kształcenia i badań naukowych oraz prawa studiujących do swobodnego rozwijania ich
zamiłowań i indywidualnych uzdolnień.
Uniwersytet Zielonogórski jest uczelnią otwartą zarówno na najnowsze osiągnięcia naukowe i
techniczne, jak i na zapotrzebowanie społeczne dotyczące usług edukacyjnych realizowanych
1 Ustawa z dnia 7 czerwca 2001 roku o utworzeniu Uniwersytetu Zielonogórskiego w Zielonej Górze (Dz. U. Nr
74, poz. 785)
5
w duchu służby na rzecz dobra wspólnego z uwzględnieniem szczególnych potrzeb
edukacyjnych młodzieży niepełnosprawnej.
Do zadań edukacyjnych Wydziału, obok kształcenia studentów, należy również kształcenie
ustawiczne prowadzone zarówno w formie studiów podyplomowych jak i w formie
cyklicznych wykładów i seminariów popularyzujących najnowsze osiągnięcia nauki i
techniki. Kształcenie kadry naukowej Wydział prowadzi poprzez systemy seminariów
naukowych.
Program kształcenia na kierunku Wychowanie fizyczne wpisuje się w strategię rozwoju
Uniwersytetu Zielonogórskiego i działań na poziomie Wydziału. O roli kierunku świadczy
duża liczba kandydatów na studia wynikająca między innymi z dużego zainteresowania
instytucji i stowarzyszeń sportowych działających na terenie województwa lubuskiego, a w
szczególności tradycji środowiska sportowego Zielonej Góry.
Uzasadniając wniosek o uruchomienie dwuletnich studiów II stopnia na kierunku
Wychowanie fizyczne w Uniwersytecie Zielonogórskim, należy podkreślić, że od kilku lat
środowiska lokalne, władze miasta, działacze sportowi i klubowi zabiegają o powołanie
studiów II stopnia na tym kierunku.
Bardzo dobra atmosfera dla utworzenia studiów II stopnia z wychowania fizycznego to nie
tylko słowne deklaracje, ale przede wszystkim konkretna pomoc, którą zapewniają mam
władze miasta umożliwiając nieodpłatne korzystanie z miejskich obiektów sportowych:
pływalni, stadionu lekkoatletycznego i hali akrobatycznej.
Uniwersytet Zielonogórski dysponuje własną, dobrą bazą sportową i dydaktyczną, na którą
składają się między innymi: 3 sale sportowe, stadion lekkoatletyczny, 2 boiska
wielofunkcyjne, 2 korty tenisowe, 3 siłownie oraz specjalistyczne pracownie do prowadzenia
ćwiczeń z anatomii, fizjologii i antropologii, traumatologii i pierwszej pomocy, biomechaniki
i biochemii, co umożliwia pełną realizację programu studiów II stopnia z wychowania
fizycznego.
Potrzeba zapewnienia dalszego kształcenia absolwentom studiów licencjackich w Zielonej
Górze, wiąże się ściśle z trudną sytuacją materialną wielu rodzin w naszym regionie, która
szczególnie w okresie kryzysu ekonomicznego i wzrastającego bezrobocia, bardzo często nie
pozwala młodzieży na kontynuowanie nauki poza miejscem zamieszkania.
Umożliwienie ukończenia studiów magisterskich z wychowania fizycznego w Uniwersytecie
Zielonogórskim, miałoby także duże znaczenie dla rozwoju sportu kwalifikowanego w
naszym mieście, gdyż pozwoliłoby zatrzymać uzdolnionych sportowców w macierzystych
klubach przez okres pięciu lat, co przyczyniłoby się do lepszego ich funkcjonowania.
Działające w mieście szkoły mistrzostwa sportowego (pływalnia, piłki nożnej i akrobatyki)
mogłyby znacznie efektywniej pracować przy zachowaniu ciągłości treningowej sportowców,
także po ukończeniu przez nich studiów licencjackich.
6
2. Ogólne cele kształcenia oraz możliwości zatrudnienia (typowe miejsca pracy) i
kontynuacji kształcenia przez absolwentów:
Celem kształcenia na studiach drugiego stopnia na kierunku wychowanie fizyczne jest
poszerzenie i doskonalenie warsztatu pracy nauczyciela wychowania fizycznego poprzez
zdobywanie zawansowanej wiedzy i umiejętności z obszaru nauk o kulturze fizycznej,
korespondującej z innymi obszarami nauk takimi jak: nauki medyczne, nauki o zdrowiu,
nauki humanistyczne i społeczne. Kwalifikacje absolwenta mają w założeniu zapewnić
racjonalne działanie środkami fizycznymi na rozwój fizyczny, motoryczny i zdrowotny oraz
środkami pedagogicznymi na rozwój psychiczny i społeczny, a także kształtować właściwej
postawy do kultury fizycznej osób w różnym wieku. Absolwent uzyskuje pełne
przygotowanie pedagogiczne do programowania, planowania oraz realizacji wychowania
fizycznego w szkołach na wszystkich etapach edukacji - zgodnie ze standardami kształcenia
przygotowującego do wykonywania zawodu nauczyciela2, instytucjach kultury fizycznej,
administracji samorządowej i państwowej, organizacjach społecznych, instytucjach
badawczych oraz instytucjach zajmujących się doradztwem i upowszechnianiem wiedzy z
zakresu aktywności fizycznej. Absolwent jest przygotowany do kontynuacji kształcenia na
studiach doktoranckich.
3. Wymagania wstępne (oczekiwane kompetencje kandydatów) – drugi stopień studiów:
Warunkiem podjęcia studiów drugiego stopnia na kierunku wychowanie fizyczne jest
ukończenie studiów pierwszego stopnia na kierunku wychowanie fizyczne i posiadanie
dyplomu licencjata. O przyjęcie mogą się ubiegać również absolwenci kierunków
pokrewnych, którzy zaliczyli nie mniej niż 60 % godzin i uzyskali nie mniej niż 60%
punktów ECTS z zakresu treści efektów kształcenia w obszarze nauk medycznych, nauk o zdrowiu
oraz nauk o kulturze fizycznej dla pierwszego stopnia na kierunku wychowanie fizyczne
posiadający przygotowanie pedagogiczne. Na studia ubiegać się mogą absolwenci szkół
zawodowych znajdujących się w wykazie Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego.
Absolwenci nieposiadający dyplomu licencjata z wychowania fizycznego zobowiązani są do
wyrównania różnic programowych (godzinowych i punktów ECTS).
4. Zasady rekrutacji
Rekrutację w Uniwersytecie Zielonogórskim prowadzi Sekcja Rekrutacji. Na studia zostaną
przyjęci w ramach limitu miejsc kandydaci, którzy spełnili wszystkie wymagania
rekrutacyjne:
- kwestionariusz osobowy dla kandydatów na wyższe studia,
2 Rozporządzenia MNiSW z dnia 17 stycznia 2012 roku, w sprawie standardów kształcenia przygotowującego
do wykonywania zawodu nauczyciela,
7
- dyplom ukończenia studiów licencjackich,
- suplement lub wyciąg z indeksu studenta ze studiów licencjackich,
- kserokopia dowodu osobistego (pierwsza i druga strona),
- fotografie,
- zaświadczenie lekarza medycyny pracy lub lekarza uprawnionego do przeprowadzania
badań profilaktycznych o stanie zdrowia i braku przeciwwskazań do studiowania na kierunku
wychowania fizycznego. Za ważne uważa się badania przeprowadzone nie wcześniej niż 3
miesiące przed złożeniem dokumentów,
- dowód wpłaty za postępowanie kwalifikacyjne (zgodnie z obowiązującymi przepisami).
Kandydaci na studia drugiego stopnia przyjmowani są według kolejności na liście
rankingowej sporządzonej na podstawie punktacji za przeliczony wynik ukończenia studiów
wpisany do dyplomu oraz dodatkowo liczbę punktów za przeliczoną ocenę z egzaminu
dyplomowego.
8
II. EFEKTY KSZTAŁCENIA
1. Tabela odniesień efektów kierunkowych do efektów obszarowych
Tabela 1. Odniesień efektów kierunkowych do efektów obszarowych z komentarzami
Kod
kierunkowego
efektu
kształcenia
Efekty kształcenia dla kierunku studiów
WYCHOWANIE FIZYCZNE
Po ukończeniu studiów drugiego stopnia
na kierunku wychowanie fizyczne absolwent:
Odniesienie do
efektów obszarowych
WIEDZA
K2_W01
posiada rozszerzoną wiedzę w zakresie fizjologicznych i
biologicznych podstaw nauk o zdrowiu oraz nauk o kulturze
fizycznej M2_W01, M2_W02
K2_W02
posiada szczegółową znajomość budowy i funkcji
organizmu człowieka w zakresie dziedzin nauki o zdrowiu i
kulturze fizycznej M2_W01, M2_W02
K2_W03
zna objawy i przyczyny wybranych zaburzeń i zmian
chorobowych, a także dysfunkcji społecznych oraz metody
ich oceny w zakresie niezbędnym dla nauk o kulturze
fizycznej
M2_W03,
K2_W04 rozumie i poddaje analizie procesy psychospołeczne ważne
dla zdrowia i jego ochrony lub kultury fizycznej M2_W04
K2_W05
ma szczegółową wiedzę dydaktyczną właściwą dla
nauczyciela wychowania fizycznego na różnych etapach
edukacji M2_W05, M2_W10
K2_W06
rozumie i diagnozuje styl życia oraz wybrane modele
zachowań prozdrowotnych, kreacyjnych i rekreacyjnych
podejmowanych przez człowieka oraz rozumie
uwarunkowania kulturowe potrzeb i problemów jednostek
oraz grup społecznych
M2_W06, M2_W08,
K2_W07
posiada pogłębioną wiedzę o metodach pomiaru w naukach
o kulturze fizycznej oraz wykorzystania zaawansowanych
metod, technik i narzędzi badawczych do prowadzenia
badań naukowych
M2_W07, M2_W11
K2_W08
posiada pogłębioną wiedzę filozoficzną, społeczno-
ekonomiczno, psychologiczną i pedagogiczną w zakresie
nauk o kulturze fizycznej i jej praktycznych implikacji
M2_W03, M2_W05,
M2_W08
K2_W09
ma pogłębioną wiedzę z zakresu wychowania fizycznego
oraz wybranych aspektów nauk o zdrowiu i ich powiązania
z innymi dyscyplinami naukowymi M2_W09
K2_W10
ma wiedzę i zna specjalistyczną terminologię
wykorzystywaną w wychowaniu fizycznym i w
dyscyplinach pokrewnych M2_W10
K2_W11
zna i rozumie podstawowe pojęcia i zasady z zakresu
ochrony własności przemysłowej i prawa autorskiego oraz
konieczność zarządzania zasobami własności intelektualnej M2_W07, M2_W11
9
K2_W12
zna ogólne zasady tworzenia i rozwoju form indywidualnej
przedsiębiorczości, wykorzystującej wiedzę dotycząca
zasad organizowania, zarządzania i kierowania zespołem,
placówkami prowadzącymi działalność oświatowa oraz
sportową
M2_W12
UMIEJĘTNOŚCI
K2_U01
posiada pogłębioną umiejętność stosowania technik
efektywnego komunikowania się i negocjacji, potrafi
porozumiewać się z osobami w różnej kondycji
emocjonalnej, pochodzącymi z różnych środowisk,
rozwiązywać konflikty i konstruować dobrą atmosferę dla
komunikacji z jednostką i grupą społeczną
M2_U01
K2_U02
potrafi posługiwać się zaawansowanym technicznie
sprzętem i aparaturą stosowanymi w zakresie dziedzin
nauki i dyscyplin naukowych, właściwych dla
studiowanego kierunku studiów
M2_U02
K2_U03
potrafi prezentować i wyjaśniać problemy z zakresu
wychowania fizycznego i ochrony zdrowia M2_U03
K2_U04
potrafi zidentyfikować uwarunkowania kulturowe,
psychospołeczne, religijne i etniczne zachowań
wychowanków M2_U04
K2_U05
potrafi sformułować plan działań odpowiadających
potrzebom edukacyjnym, zdrowotnym i sprawnościowym
jednostek i grup M2_U05, M2_U08
K2_U06
potrafi posługiwać się wyspecjalizowanymi narzędziami i
technikami informatycznymi w celu pozyskiwania danych,
a także analizować i krytycznie oceniać te dane M2_U06
K2_U07
potrafi identyfikować błędy i zaniedbania w praktyce
charakterystyczne dla wychowania fizycznego i dyscyplin
pokrewnych M2_U07
K2_U08
potrafi współdziałać w planowaniu i realizacji zadań
badawczych w zakresie nauk o kulturze fizycznej M2_U08, M2_U06
K2_U09
posiada umiejętność wykorzystania wychowawczych
aspektów aktywności fizycznej, turystyki i rekreacji w
profilaktyce wykluczenia i patologii społecznych
M2_U09, M2_U10,
M2_U04
K2_U10
posiada zaawansowane umiejętności kierowania i
realizowania zajęć rekreacyjnych, zdrowotnych, sportowych
lub estetyki zachowań ruchowych w pracy z różnymi
grupami społecznymi
M2_U09, M2_U10
K2_U11
posiada specjalistyczne umiejętności ruchowe z zakresu
wybranych form aktywności fizycznej (rekreacyjnych,
zdrowotnych, sportowych i estetycznych) M2_U09, M2_U11
10
K2_U12
potrafi samodzielnie modyfikować i tworzyć różne formy
aktywności fizycznej w zależności od warunków
środowiskowych i klimatycznych M2_U12
K2_U13
posiada umiejętność przygotowania pisemnego
opracowania w zakresie dyscyplin o kulturze fizycznej M2_U13
K2_U14
posiada umiejętność przygotowania wystąpień ustnych w
zakresie dziedzin nauki o kulturze fizycznej z
zastosowaniem nowoczesnych metod i technik M2_U14
K2_U15
ma umiejętności językowe w zakresie nauk o kulturze
fizycznej zgodne z wymaganiami określonymi dla poziomu
B2+ Europejskiego Systemu Opisu Kształcenia Językowego M2_U15
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
K2_K01
rozumie potrzebę dokształcania zawodowego i rozwoju
osobistego w ciągu całego życia, potrafi inspirować i
organizować proces uczenia się innych osób M2_K01
K2_K02
ma świadomość poziomu swojej wiedzy i umiejętności,
dokonuje samooceny własnych kompetencji, zna własne
ograniczenia i wie kiedy zgłosić się do specjalistów M2_K02
K2_K03
okazuje dbałość o prestiż związany z wykonywaniem
zawodu nauczyciela, dba o dobro wychowanków i
właściwie pojętą solidarność zawodową M2_K03
K2_K04
wykazuje przywództwo i przedsiębiorczość, potrafi
zorganizować pracę zespołu M2_K04
K2_K05
wykazuje aktywność i kreatywność w samodzielnym
określeniu priorytetów i podejmuje działania służące
realizacji określonych przez siebie lub innych zadań M2_K05
K2_K06
potrafi rozwiązywać złożone problemy związane z
wykonywaniem zawodu nauczyciela M2_K06
K2_K07
potrafi dbać o bezpieczeństwo własne, otoczenia i
współpracowników w działalności wychowawczej,
rekreacyjnej, zdrowotnej i sportowej M2_K07
K2_K08
potrafi formułować opinie dotyczące różnych aspektów
działalności zawodowej przestrzegając zasad etycznych M2_K08
K2_K09
potrafi motywować osoby w różnym wieku do
podejmowania działań prozdrowotnych oraz czynnego
uczestnictwa w aktywności fizycznej M2_K09
11
2. Pokrycie obszarowych efektów kształcenia przez kierunkowe efekty kształcenia
– z komentarzami.
Efekty kształcenia dla kierunku wychowanie fizyczne pokrywają w 100% efekty dla obszaru
nauk medycznych, nauk o zdrowiu oraz nauk o kulturze fizycznej.
Tabela 2. Pokrycie obszarowych efektów kształcenia przez kierunkowe efekty kształcenia dla
studiów drugiego stopnia na kierunku wychowanie fizyczne
Profil praktyczny
Symbol
obszarowego
efektu
kształcenia
Efekty kształcenia dla obszaru kształcenia
w zakresie nauk o kulturze fizycznej
Osoba posiadająca kwalifikacje drugiego stopnia:
Odniesienie
do efektów
kształcenia
dla kierunku
WIEDZA
M2_W01 posiada rozszerzoną wiedzę w zakresie fizykochemicznych i
biologicznych podstaw nauk o zdrowiu oraz nauk o kulturze fizycznej
w zakresie dziedzin nauki i dyscyplin naukowych, właściwych dla
studiowanego kierunku studiów
K2_W01,
K2_W02
M2_W02 posiada szczegółową znajomość budowy i funkcji organizmu
człowieka w zakresie dziedzin nauki i dyscyplin naukowych,
właściwych dla studiowanego kierunku studiów
K2_W01,
K2_W02
M2_W03 zna objawy i przyczyny wybranych zaburzeń i zmian chorobowych, a
także dysfunkcji społecznych oraz metody ich oceny w zakresie
niezbędnym dla dziedzin nauki i dyscyplin naukowych, właściwych
dla studiowanego kierunku studiów
K2_W03
M2_W04 rozumie i poddaje analizie procesy psychospołeczne ważne dla
zdrowia i jego ochrony lub kultury fizycznej w zakresie niezbędnym
dla dziedzin nauki i dyscyplin naukowych, właściwych dla
studiowanego kierunku studiów
K2_W04
M2_W05 zna zasady praktyki opartej na dowodach K2_W05,
M2_W06 rozumie i diagnozuje styl życia oraz wybrane modele zachowań
prozdrowotnych, kreacyjnych i rekreacyjnych podejmowanych przez
człowieka oraz rozumie uwarunkowania kulturowe potrzeb i
problemów jednostek oraz grup społecznych
K2_W06,
K2_W08
M2_W07 rozumie zasady funkcjonowania sprzętu i aparatury stosowanych w
zakresie dziedzin nauki i dyscyplin naukowych, właściwych dla
studiowanego kierunku studiów
K2_W07,
K2_W11
12
M2_W08 zna i rozumie społeczne i ekonomiczno-gospodarcze uwarunkowania
wybranego obszaru działalności zawodowej K2_W08,
M2_W09 ma pogłębioną wiedzę z zakresu nauk o zdrowiu oraz nauk o kulturze
fizycznej oraz ich miejscu i znaczeniu w systemie nauk K2_W09
M2_W10 ma wiedzę i zna terminologię nauk o zdrowiu oraz nauk o kulturze
fizycznej w zakresie niezbędnym dla dziedzin nauki i dyscyplin
naukowych, właściwych dla studiowanego kierunku studiów
K2_W10,
M2_W11 zna i rozumie podstawowe pojęcia i zasady z zakresu ochrony
własności przemysłowej i prawa autorskiego oraz konieczność
zarządzania zasobami własności intelektualnej
K2_W11,
K2_W07
M2_W12 zna ogólne zasady tworzenia i rozwoju form indywidualnej
przedsiębiorczości, wykorzystującej wiedzę z zakresu dziedzin nauki i
dyscyplin naukowych, właściwych dla studiowanego kierunku studiów
K2_W12
UMIEJĘTNOŚCI
M2_U01 posiada pogłębioną umiejętność stosowania technik efektywnego
komunikowania się i negocjacji K2_U01
M2_U02 potrafi posługiwać się zaawansowanym technicznie sprzętem i
aparaturą stosowanymi w zakresie dziedzin nauki i dyscyplin
naukowych, właściwych dla studiowanego kierunku studiów
K2_U02
M2_U03 potrafi prezentować i wyjaśniać problemy z zakresu ochrony zdrowia
w sposób dostosowany do przygotowania osób oraz grup docelowych K2_U03
M2_U04 potrafi zidentyfikować uwarunkowania kulturowe, religijne i etniczne
problemów pacjenta, klienta oraz grupy społecznej K2_U04
M2_U05 potrafi sformułować plan działań odpowiadających potrzebom
pacjenta, klienta oraz grupy społecznej K2_U05,
K2_U08,
M2_U06 potrafi posługiwać się wyspecjalizowanymi narzędziami i technikami
informatycznymi w celu pozyskiwania danych, a także analizować i
krytycznie oceniać te dane
K2_U06
M2_U07 potrafi identyfikować błędy i zaniedbania w praktyce K2_U07
M2_U08 potrafi współdziałać w planowaniu i realizacji zadań badawczych w
zakresie dziedzin nauki i dyscyplin naukowych, właściwych dla
studiowanego kierunku studiów
K2_U08,
K2_U06
M2_U9 posiada umiejętność wykorzystania wychowawczych aspektów
promocji zdrowia i aktywności fizycznej w profilaktyce wykluczenia i
patologii społecznych
K2_U09,
K2_U04,
K2_U10
M2_U10 posiada zaawansowane umiejętności kierowania i realizowania zajęć
rekreacyjnych, zdrowotnych, sportowych lub estetyki zachowań
ruchowych w pracy z różnymi grupami społecznymi
K2_U10,
K2_U09
M2_U11 posiada specjalistyczne umiejętności ruchowe z zakresu wybranych
form aktywności fizycznej (rekreacyjnych, zdrowotnych, sportowych i
estetycznych) w zakresie dziedzin nauki i dyscyplin naukowych,
właściwych dla studiowanego kierunku studiów
K2_U11,
K2_U09
13
M2_U12 potrafi samodzielnie modyfikować i tworzyć różne formy aktywności
fizycznej w zależności od warunków środowiskowych i klimatycznych K2_U12
M2_U13 posiada umiejętność przygotowania pisemnego opracowania w
zakresie dyscypliny naukowej, właściwej dla studiowanego kierunku
studiów
K2_U13
M2_U14 posiada umiejętność przygotowania wystąpień ustnych w zakresie
dziedzin nauki i dyscyplin naukowych, właściwych dla studiowanego
kierunku studiów
K2_U14
M2_U15 ma umiejętności językowe w zakresie dziedzin nauki i dyscyplin
naukowych, właściwych dla studiowanego kierunku studiów, zgodne
z wymaganiami określonymi dla poziomu B2+ Europejskiego
Systemu Opisu Kształcenia Językowego
K2_U15
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
M2_K01 rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie, potrafi inspirować i
organizować proces uczenia się innych osób K2_K01
M2_K02 jest świadoma własnych ograniczeń i wie, kiedy zwrócić się do
ekspertów K2_K02
M2_K03 okazuje dbałość o prestiż związany z wykonywaniem zawodu i
właściwie pojętą solidarność zawodową K2_K03
M2_K04 wykazuje przywództwo i przedsiębiorczość, potrafi zorganizować
pracę zespołu K2_K04
M2_K05 potrafi odpowiednio określić priorytety służące realizacji określonego
przez siebie lub innych zadania K2_K05
M2_K06 potrafi rozwiązywać złożone problemy związane z wykonywaniem
zawodu K2_K06
M2_K07 potrafi dbać o bezpieczeństwo własne, otoczenia i współpracowników K2_K07
M2_K08 potrafi formułować opinie dotyczące różnych aspektów działalności
zawodowej K2_K08
M2_K09 demonstruje postawę promującą zdrowie i aktywność fizyczną K2_K09
14
III. POGRAM STUDIÓW
1. Liczba punktów ECTS konieczna do uzyskania kwalifikacji: 120
2. Liczba semestrów: 4
3. Opis poszczególnych modułów kształcenia.
MODUŁ PODSTAWOWY OBOWIĄZKOWY DLA WSZYSTKICH STUDENTÓW
Moduł ten obejmuje 105 godzin, w tym 5 przedmiotów, za które student może uzyskać 11
punktów ECTS. Moduł podstawowy obejmuje przedmioty podstawowe dla kierunku
wychowanie fizyczne na II stopniu kształcenia. Każdy student musi zaliczyć wszystkie
przedmioty wchodzące w skład tego modułu.
MODUŁ PODSTAWOWY
Lp. Przedmioty wchodzące w skład modułu: Liczba
godzin ECTS
1 Ekologia z ochroną środowiska 15 2
2 Filozofia i etyka sportu 15 2
3 Pedagogika kultury fizycznej 15 2
4 Psychologia aktywności ruchowej 30 2
5 Socjologia sportu 30 3
105 11
MODUŁ KIERUNKOWY
Moduł kierunkowy obejmuje 600 godzin zajęć, realizowanych na 23 przedmiotach, za które
student może otrzymać 65 punkty ECTS. Student musi zaliczyć wszystkie przedmioty
wchodzące w skład tego modułu.
MODUŁ KIERUNKOWY
Lp. Przedmioty wchodzące w skład modułu: Liczba
godzin ECTS
1 Biomechanika ruchu - metody pomiarowe 30 5
2 Fizjologia wysiłku fizycznego 30 4
3 Gimnastyka 30 2
15
4 Medycyna sportowa 30 4
5 Piłka siatkowa 30 2
6 Zaawansowana metodyka wychowania fizycznego 45 8
7 Lekkoatletyka 30 3
8 Pływanie 30 2
9 Wychowanie fizyczne specjalne 30 3
10 Odnowa biologiczna 30 3
11 Traumatologia 30 3
12 Nowoczesne formy tańca 15 2
13 Teoria treningu 30 4
14 Koszykówka 30 2
15 Piłka ręczna 30 2
16 Piłka nożna 30 2
17 Turystyka i rekreacja szkolna 30 3
18 Higiena szkolna i żywienie 30 3
19 Organizacja i zarządzanie kulturą fizyczną 15 2
20 Wykład monograficzny nauk przyrodniczych (1) 15 2
21 Wykład monograficzny nauk o humanistycznych i
społecznych (2) 15 2
22 Wykład monograficzny z nauka o kulturze
fizycznej (3) 15 2
600 65
MODUŁ ZAJĘĆ OGÓLNOUCZELNIANYCH
W obrębie tego modułu student może zrealizować minimum 2 punkty ECTS na dowolnie
wybranych zajęciach ogólnouczelnianych w wymiarze 15 godzin. Student może skorzystać z
oferty przygotowanej w ramach macierzystego wydziału lub innych wydziałów. Oferta będzie
aktualizowana w każdym roku akademickim.
Oferta na rok akademicki 2013/14 znajduje się na stronie internetowej Prorektora ds. Jakości
Kształcenia Uniwersytetu Zielonogórskiego- www.ects.uz.zgora.pl
MODUŁ DYPLOMOWY
Moduł obejmuje 135 godzin oraz 22 punktów ECTS. Celem modułu jest przygotowanie przez
studenta pracy dyplomowej.
16
MODUŁ DYPLOMOWY
Lp. Przedmioty wchodzące w skład modułu: Liczba godzin ECTS
1 Metodologia badań naukowych 30 4
2 Statystyka 30 3
3 Seminarium dyplomowe 75 15
135 22
Student może wybrać prowadzącego seminarium spośród samodzielnych pracowników
stanowiących minimum kadrowe na danym kierunku oraz zatrudnionej przez wydział,
wspomagającej kadry emerytowanych profesorów. Student wybiera prowadzącego
seminarium kierując się swoimi zainteresowaniami oraz dorobkiem naukowym opiekuna
naukowego.
Praca dyplomowa i egzamin dyplomowy stanowią sprawdzian osiągnięcia przez studenta
wszystkich zakładanych efektów kształcenia. Warunkiem przystąpienia do egzaminu
dyplomowego jest zaliczenie przedmiotów przewidzianych planem studiów oraz
przygotowanie pracy dyplomowej.
Egzamin dyplomowy prowadzony jest w formie ustnej. Obejmuje ogólne zagadnienia
teoretyczne z zakresu nauk o kulturze fizycznej oraz treści zawartych w pracy dyplomowej.
Student w oparciu o wiedzę teoretyczną i praktyczną powinien wykazać się umiejętnością
analizy i syntezy badanych w pracy dyplomowej zjawisk, umiejętnością wnioskowania
i uogólniania. O ocenie końcowej decyduje ocena z pracy dyplomowej, ocena z egzaminu i
średnia ocen przebiegu studiów (Regulamin Studiów UZ, §68).
MODUŁ SPECJALNOŚCIOWY
W ramach tego modułu student wybiera jedną z oferowanych propozycji. Każda z nich jest
realizowana w wymiarze 150 godzin, za które student otrzymuje 12 punktów ECTS. W
przypadku braku wymaganej liczby osób w grupie - Uchwała senatu nr 561 z dnia 30 maja
2012 roku w sprawie zasad uruchamiania specjalności na kierunku studiów liczby studentów
do grupy konwersatoryjnej – specjalizacja nie będzie utworzona.
I. Specjalizacja instruktorska - specjalizacja instruktorska – piłka siatkowa
Dobór grupy studentów do modułu odbywać się będzie na podstawie testu umiejętności
praktycznych z zakresu piłki siatkowej i oceny z przedmiotu kierunkowego – piłka siatkowa.
Program kształcenia opracowany jest na podstawie Rozporządzenia Ministra z dnia 18 lutego
2011 w sprawie szczegółowych warunków uzyskiwania kwalifikacji zawodowych w sporcie. 3
3 Zgodnie z rozporządzeniem ministra sportu i turystyki z dnia 18 lutego 2011 r. w sprawie szczegółowych warunków
uzyskiwania kwalifikacji zawodowych w sporcie (par 8. ust. 1 pkt 2)
17
Szczegółowy opis zawarty jest w katalogach przedmiotu dla kierunku wychowanie fizyczne -
załącznik 8 i programie studiów załącznik nr 2 i 3.
II. Fakultatywne wychowanie fizyczne
Szczegółowy opis zawarty jest w katalogach przedmiotu dla kierunku wychowanie fizyczne –
załącznik 8 i programie studiów załącznik nr 2 i 3.
MODUŁ SPECJALNOŚCIOWY - Fakultatywne wychowanie fizyczne
Lp. Przedmioty wchodzące w skład modułu: Liczba godzin ECTS
1 Rekreacja ruchowa ludzi w różnym wieku
20 2
2 Metodyka pracy opiekuńczo-wychowawczej
30 2
3 Organizacja czasu wolnego
20 2
4 Gry rekreacyjne
20 2
Grupa przedmiotów praktycznych do wyboru
5 Tenis stołowy*/ Użytkowe formy tańca 30 2
6 Ćwiczenia siłowe*/ Fitness 30 2
150 12
* student wybiera jeden przedmiot z dwóch oferowanych
III. Menedżer sportu
Szczegółowy opis zawarty jest w katalogach przedmiotu dla kierunku wychowanie fizyczne –
załącznik 8 i programie studiów załącznik nr 2 i 3.
MODUŁ SPECJALNOŚCIOWY - Menedżer sportu
Lp. Przedmioty wchodzące w skład modułu: Liczba godzin ECTS
1 Organizacja i zarządzanie w sporcie 60 4
2 Zarządzanie obiektami sportowymi 15 1
3 Marketing w sporcie 30 2
4 Mass media w sporcie 15 1
5 Planowanie i org. imprez sportowych 30 4
150 12
18
MODUŁ – PRAKTYKA PEDAGOGICZNA
Moduł obejmuje 150 godzin praktyk realizowanych po 3 semestrze i w trakcie 4 semestru, za
które student uzyskuje 8 punktów ECTS. Celem praktyk jest zastosowanie zaawansowanej
wiedzy metodycznej oraz praktycznych rozwiązań dydaktyczny i wychowawczych. Student w
jej trakcie przygotowuje się do pracy na kolejnych etapach kształcenia.
Celem praktyki jest poszerzanie wiedzy zdobytej na studiach I stopnia, kształtowanie
umiejętności niezbędnych w przyszłej pracy zawodowej na każdym etapie edukacyjnym –
powiązanie wiedzy teoretycznej zdobytej w trakcie studiów z jej praktycznym
wykorzystaniem oraz poznanie własnych możliwości na rynku pracy. Ma na celu kształcenie
właściwych umiejętności i nawyków w przyszłej pracy nauczyciela wychowania fizycznego,
wdrażanie studentów do samodzielnego stosowania zdobytej wiedzy przez udział w
całokształcie życia szkoły, ze szczególnym uwzględnieniem metod, form i zasad stosowanych
przez prowadzenie zajęć ruchowych.
Praktyka odbywa się we wskazanej przez studenta placówce, z którą wydział podpisuje
porozumienie o prowadzeniu praktyk. Na kierunku wyznaczony jest koordynator praktyki,
który jest odpowiedzialny za: formalne przygotowanie studenta do praktyki, właściwy dobór
placówek przez studentów, przygotowanie dokumentów (umowy, instrukcja praktyki) oraz
zaliczenie studentowi praktyki.
Student dokumentuje przebieg praktyki w dzienniczku praktyk. Ponadto dokumentem
poświadczającym odbycie praktyki w określonej liczbie godzin i miejscu jest opinia z
praktyki wystawiana przez opiekuna praktyki w danej placówce. Kserokopia opinii jest
przechowywana w aktach studenta.
4. Matryca efektów kształcenia
Matryca efektów kształcenia dla programu studiów na kierunku wychowanie fizyczne, studia
drugiego stopnia stanowi załącznik nr 1.
5. Opis sposobów sprawdzania efektów kształcenia (dla programu) z odniesieniem do
konkretnych modułów kształcenia, form zajęć i sprawdzianów.
Przedmioty realizowane w czasie trwania studiów II stopnia wychowania fizycznego kończą
się zaliczeniem, zaliczeniem z oceną, egzaminem zgodnie z programem studiów. Tryb,
zasady zaliczania, egzaminowania oraz odwołania od oceny proponowanej przez
prowadzącego zajęcia określa Regulamin studiów Uniwersytetu Zielonogórskiego.
Opis sposobów sprawdzania efektów kształcenia dla konkretnych przedmiotów/form zajęć
jest wskazany w katalogach (załącznik 8) oraz w tabeli nr 3.
19
Tabela 3. Opis weryfikacji efektów kształcenia w modułach kształcenia
Moduł Efekty kształcenia
(w danym module)
Weryfikacja efektów
kształcenia
MODUŁ PODSTAWOWY
K2_W01, K2_W04,
K2_W06, K2_W07,
K2_W08, K2_W10 Szczegółowy opis weryfikacji
kształcenia zawarty jest w
katalogach przedmiotu dla
kierunku wychowanie fizyczne
– załącznik 8
K2_U01, K2_U03,
K2_U04, K2_U09,
K2_U13
K2_K01 K2_K05
K2_K03 K2_K06
K2_K08, K2_K09
MODUŁ KIERUNKOWY
K2_W01, K2_W02,
K2_W03, K2_W04,
K2_W05, K2_W06,
K2_W07, K2_W08,
K2_W09, K2_W10,
K2_W11, K2_W12,
Szczegółowy opis weryfikacji
kształcenia zawarty jest w
katalogach przedmiotu dla
kierunku wychowanie fizyczne
– załącznik 8
K2_U02, K2_U03,
K2_U05, K2_U07,
K2_U08, K2_U09,
K2_U11, K2_U12,
K2_U13, K2_U14
K2_U15
K2_K01, K2_K02,
K2_K03, K2_K04,
K2_K05, K2_K06,
K2_K07, K2_K08,
K2_K09,
MODUŁ ZAJĘĆ
OGÓLNOUCZELNIANYCH
(zgodnie z propozycją
przedmiotów
ogólnouczelnianych na
Uniwersytecie
Zielonogórskim)
Efekty kształcenia zgodne
z katalogami w ofercie
przedmiotów
ogólnouczelnianych
Szczegółowy opis weryfikacji
efektów kształcenia zawarty
jest w katalogach przedmiotu
dostępny na
www.ects.uz.zgora.pl
20
MODUŁ DYPLOMOWY
K2_W11, K2_W08,
K2_W07, Szczegółowy opis weryfikacji
kształcenia zawarty jest w
katalogach przedmiotu dla
kierunku wychowanie fizyczne
– załącznik 8
K2_U06, K2_U08,
K2_U11, K2_U13,
K2_U14
K2_K08
MODUŁ
SPECJALNOŚCIOWY
K2_W03, K2_W04,
K2_W05, K2_W06,
K2_W07, K2_W08,
K2_W09, K2_W10,
K2_W11, K2_W12
Szczegółowy opis weryfikacji
kształcenia zawarty jest w
katalogach przedmiotu dla
kierunku wychowanie fizyczne
– załącznik 8
K2_U02, K2_U04,
K2_U05, K2_U06,
K2_U07, K2_U09,
K2_U10, K2_U11,
K2_U12, K2_U13,
K2_U14
K2_K01, K2_K02,
K2_K03, K2_K04,
K2_K05, K2_K06,
K2_K07, K2_K08,
K2_K09
MODUŁ – PRAKTYKA
PEDAGOGICZNA
K2_W05, K2_W09
K2_W10
Szczegółowy opis weryfikacji
kształcenia zawarty jest w
katalogach przedmiotu dla
kierunku wychowanie fizyczne
– załącznik 8
K2_U10, K2_U11,
K2_U13,
K2_K01, K2_K02,
K2_K03, K2_K07,
K2_K09
6. Plan studiów z zaznaczeniem modułów podlegających wyborowi przez studenta
Plan studiów odrębny dla studiów stacjonarnych i niestacjonarnych stanowi załącznik nr 2 i
3 do programu studiów.
21
Tabela 4. Matryca kierunkowych efektów kształcenia w odniesieniu do modułów kształcenia
Profil praktyczny S
ym
bole
kie
run
ko
wych
efek
tów
ksz
tałc
enia
Efekty kierunkowe w zakresie
nauk o kulturze fizycznej
Osoba posiadająca kwalifikacje
drugiego stopnia:
MODUŁY KSZTAŁCENIA:
Pod
staw
ow
y
Kie
run
kow
y
Dyp
lom
ow
y
Sp
ecja
lno
ścio
wy
Pra
kty
ka
ped
agogic
zna
WIEDZA
K2_W01
posiada rozszerzoną wiedzę w
zakresie fizjologicznych i
biologicznych podstaw nauk o
zdrowiu oraz nauk o kulturze
fizycznej
x xxxxxx - - -
K2_W02
posiada szczegółową znajomość
budowy i funkcji organizmu
człowieka w zakresie dziedzin nauki
o zdrowiu i kulturze fizycznej
- xxxxxx - - -
K2_W03
zna objawy i przyczyny wybranych
zaburzeń i zmian chorobowych, a
także dysfunkcji społecznych oraz
metody ich oceny w zakresie
niezbędnym dla nauk o kulturze
fizycznej
- xx - x -
K2_W04 rozumie i poddaje analizie procesy
psychospołeczne ważne dla zdrowia
i jego ochrony lub kultury fizycznej
xx xx - xxxxxx -
K2_W05
ma szczegółową wiedzę
dydaktyczną właściwą dla
nauczyciela wychowania fizycznego
na różnych etapach edukacji
-
xxxxxx
xxxxxx
x
- xxxx x
K2_W06
rozumie i diagnozuje styl życia oraz
wybrane modele zachowań
prozdrowotnych, kreacyjnych i
rekreacyjnych podejmowanych
przez człowieka oraz rozumie
uwarunkowania kulturowe potrzeb i
problemów jednostek oraz grup
społecznych
x xxxxxx
x - xxxxx -
K2_W07
posiada pogłębioną wiedzę o
metodach pomiaru w naukach o
kulturze fizycznej oraz
wykorzystania zaawansowanych
metod, technik i narzędzi
badawczych do prowadzenia badań
naukowych
x xx x x -
K2_W08 posiada pogłębioną wiedzę
filozoficzną, społeczno-
ekonomiczną, psychologiczną i
xx x xx xxxxxx -
22
pedagogiczną w zakresie nauk o
kulturze fizycznej i jej praktycznych
implikacji
K2_W09
ma pogłębioną wiedzę z zakresu
wychowania fizycznego oraz
wybranych aspektów nauk o
zdrowiu i ich powiązania z innymi
dyscyplinami naukowymi
- xx - xx x
K2_W10
ma wiedzę i zna specjalistyczną
terminologię wykorzystywaną w
wychowaniu fizycznym i w
dyscyplinach pokrewnych
x xxxxxx
xxxx - xxxxx x
K2_W11
zna i rozumie podstawowe pojęcia i
zasady z zakresu ochrony własności
przemysłowej i prawa autorskiego
oraz konieczność zarządzania
zasobami własności intelektualnej
- x xx x -
K2_W12
zna ogólne zasady tworzenia i
rozwoju form indywidualnej
przedsiębiorczości, wykorzystującej
wiedzę dotycząca zasad
organizowania, zarządzania i
kierowania zespołem, placówkami
prowadzącymi działalność
oświatowa oraz sportową
x xx - xx -
UMIEJĘTNOŚCI
K2_U01
posiada pogłębioną umiejętność
stosowania technik efektywnego
komunikowania się i negocjacji
xx - - - -
K2_U02
potrafi posługiwać się
zaawansowanym technicznie
sprzętem i aparaturą stosowanymi w
zakresie dziedzin nauki i dyscyplin
naukowych, właściwych dla
studiowanego kierunku studiów
- xx - xx -
K2_U03
potrafi prezentować i wyjaśniać
problemy z zakresu ochrony
zdrowia w sposób dostosowany do
przygotowania osób oraz grup
docelowych
x xxxxxx
xx - - -
K2_U04
potrafi zidentyfikować
uwarunkowania kulturowe, religijne
i etniczne problemów pacjenta,
klienta oraz grupy społecznej
xxx - - xx -
K2_U05
potrafi sformułować plan działań
odpowiadających potrzebom
pacjenta, klienta oraz grupy
społecznej
- xxxx - xxxx -
K2_U06
potrafi posługiwać się
wyspecjalizowanymi narzędziami i
technikami informatycznymi w celu
pozyskiwania danych, a także
analizować i krytycznie oceniać te
- - xx xxxx -
23
dane
K2_U07 potrafi identyfikować błędy i
zaniedbania w praktyce -
xxxxxx
xxxx - xx -
K2_U08
potrafi współdziałać w planowaniu i
realizacji zadań badawczych w
zakresie dziedzin nauki i dyscyplin
naukowych, właściwych dla
studiowanego kierunku studiów
- x x - -
K2_U09
posiada umiejętność wykorzystania
wychowawczych aspektów
promocji zdrowia i aktywności
fizycznej w profilaktyce
wykluczenia i patologii społecznych
x xx - xxxx -
K_U10
posiada zaawansowane umiejętności
kierowania i realizowania zajęć
rekreacyjnych, zdrowotnych,
sportowych lub estetyki zachowań
ruchowych w pracy z różnymi
grupami społecznymi
- xxxxxx
xxxxx -
xxxxxx
x x
K2_U11
posiada specjalistyczne
umiejętności ruchowe z zakresu
wybranych form aktywności
fizycznej (rekreacyjnych,
zdrowotnych, sportowych i
estetycznych) w zakresie dziedzin
nauki i dyscyplin naukowych,
właściwych dla studiowanego
kierunku studiów
- xxxxxx
xxxx - xxxxx x
K2_U12
potrafi samodzielnie modyfikować i
tworzyć różne formy aktywności
fizycznej w zależności od
warunków środowiskowych i
klimatycznych
- xxxx - xxx -
K2_U13
posiada umiejętność przygotowania
pisemnego opracowania w zakresie
dyscypliny naukowej, właściwej dla
studiowanego kierunku studiów
x xxxxxx xxx xxxxx x
K2_U14
posiada umiejętność przygotowania
wystąpień ustnych w zakresie
dziedzin nauki i dyscyplin
naukowych, właściwych dla
studiowanego kierunku studiów
- x x x -
K2_U15
ma umiejętności językowe w
zakresie nauk o kulturze fizycznej
zgodne z wymaganiami
określonymi dla poziomu B2+
Europejskiego Systemu Opisu
Kształcenia Językowego
- xx - - -
24
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
K2_K01
rozumie potrzebę dokształcania
zawodowego i rozwoju osobistego
w ciągu całe życie, potrafi
inspirować i organizować proces
uczenia się innych osób
xx
xxxxxx
xxxxxx
xx
- xxxxx x
K2_K02
ma świadomość poziomu swojej
wiedzy i umiejętności, dokonuje
samooceny własnych kompetencji,
zna własne ograniczenia i wie kiedy
zgłosić się do specjalistów
- xxxxxx
xxxx - xxxxx x
K2_K03
okazuje dbałość o prestiż związany
z wykonywaniem zawodu
nauczyciela, dba o dobro
wychowanków i właściwie pojętą
solidarność zawodową
x xxxx - xxxxx x
K2_K04 wykazuje przywództwo i
przedsiębiorczość, potrafi
zorganizować pracę zespołu
- xxxxxx
xxx - xxxxx -
K2_K05
wykazuje aktywność i kreatywność
w samodzielnym określeniu
priorytetów i podejmuje działania
służące realizacji określonych przez
siebie lub innych zadań
x xxxx - xxxxx -
K2_K06
potrafi rozwiązywać złożone
problemy związane z
wykonywaniem zawodu
nauczyciela
x xx - xx -
K2_K07
potrafi dbać o bezpieczeństwo
własne, otoczenia i
współpracowników w działalności
wychowawczej, rekreacyjnej,
zdrowotnej i sportowej
-
xxxxxx
xxxxxx
xx
- xxxxxx -
K2_K08
potrafi formułować opinie
dotyczące różnych aspektów
działalności zawodowej
przestrzegając zasad etycznych
xx xxx xxx x -
K2_K09
potrafi motywować osoby w
różnym wieku do podejmowania
działań prozdrowotnych oraz
czynnego uczestnictwa w
aktywności fizycznej
xx xxxxxx
xxxx - xxxxxx x
7. Sumaryczne wskaźniki charakteryzujące program studiów:
Tabela 5.
Łączna liczba punktów ECTS, którą student
uzyskuje na zajęciach wymagających
bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich:
1. studia stacjonarne 64 ECTS (53%)
2. studia niestacjonarne: 44 ECTS (37%)
Łączna liczba punktów ECTS, którą student
uzyskuje w ramach zajęć z zakresu nauk
1. studia stacjonarne: 11 ECTS
25
podstawowych, do których odnoszą się efekty
kształcenia dla określonego kierunku, poziomu i
profilu kształcenia:
2. studia niestacjonarne: 11 ECTS
Łączna liczba punktów ECTS, którą student
uzyskuje w ramach zajęć kierunkowych, do których
odnoszą się efekty kształcenia dla określonego
kierunku, poziomu i profilu kształcenia
1. studia stacjonarne: 65 ECTS
2. studia niestacjonarne: 65 ECTS
Łączna liczba punktów ECTS, którą student
uzyskuje w ramach zajęć o charakterze
praktycznym, takich jak zajęcia laboratoryjne:
1. studia stacjonarne: 71 ECTS
2. studia niestacjonarne: 71 ECTS
Minimalna liczba punktów ECTS, którą student
musi zdobyć, realizując moduły kształcenia
oferowane w formie zajęć ogólnouczelnianych lub
na innym kierunku studiów:
1. studia stacjonarne: 2 ECTS
2. studia niestacjonarne: 2 ECTS
IV. WARUNKI REALIZACJI PROGRAMU STUDIÓW
1. Minimum kadrowe
Uniwersytet Zielonogórski jest podstawowym miejscem pracy dla osób zgłoszonych do
minimum kadrowego.
Wykaz nauczycieli akademickich stanowiących minimum kadrowe na kierunku wychowanie
fizyczne - II stopień w roku akademickim 2014/2015 - załącznik nr 4.
Lp. Nazwisko Imię Tytuł/stopień
naukowy Obszar \ Dyscyplina naukowa
1. Asienkiewicz Ryszard dr hab. nauki o kulturze fizycznej,
nauki biologiczne
2. Godlewski Piotr dr hab. nauki o kulturze fizycznej
3. Lisicki Tomasz dr hab. nauki o kulturze fizycznej
4. Tatarczuk Józef dr hab. nauki o kulturze fizycznej,
nauki biologiczne
5. Bajdziński Michał dr nauki o kulturze fizycznej
6. Biczysko Grażyna dr nauki o kulturze fizycznej
7. Mroczkowski Andrzej dr nauki o kulturze fizycznej
8. Grzesiak Jerzy dr nauki o kulturze fizycznej
26
9. Rokita Marek dr nauki o kulturze fizycznej
10. 1 Skorupka Ewa dr nauki o kulturze fizycznej
11. W Vrublevskiy Evgeny dr hab. nauki o kulturze fizycznej
12. Zembroń-Łacny Agnieszka dr hab. nauki o kulturze fizycznej
Dokumentacja zawiera oświadczenia pracowników – załącznik nr 5.
Opis dorobku naukowego i doświadczenie zawodowe zawiera - załącznik nr 6.
Wykaz publikacji pracowników KWF zaliczonych do minimum kadrowego - załącznik nr 9.
2. Proporcja liczby nauczycieli akademickich stanowiących minimum kadrowe do liczby
studiujących
Studia stacjonarne II stopnia
Liczba nauczycieli akademickich stanowiących minimum kadrowe nie kierunku wychowanie
fizyczne 12 (6 dr hab. i 6 dr)
Liczba studentów studiów stacjonarnych proponowany limit 75
Liczba studentów studiów niestacjonarnych proponowany limit 45
Relacja wymagana przepisami prawa dla ocenianego kierunku studiów 1 : 60
Relacja na Wydziale Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu, kierunku wychowanie
fizyczne 1 : 7
3. Opis działalności badawczej
Od 2007 roku (uchwała Senatu nr 70 z dnia 1 marca 2006 roku) Katedra Wychowania
Fizycznego działa w nowych strukturach, kształcąc na poziomie pierwszego stopnia na
kierunku Wychowanie fizyczne. W Katedrze Wychowania Fizycznego jest
zatrudnionych czterech dr hab., prof. UZ 6 doktorów, 3 pracowników na umowę zlecenie.
Katedra Wychowania Fizycznego współpracuje z jednostkami i wydziałami Uniwersytetu
zatrudniając 7 pracowników Studium Wychowania Fizycznego i Sportu UZ, 11 pracowników
Wydziału Pedagogiki Socjologii i Nauk o Zdrowiu, 2 pracowników z Wydziału
Humanistycznego, a także 3 z Wydziału Nauk Biologicznych. Funkcję sekretarza KWF pełni
mgr Paweł Kowalski. Zatrudnieni w Katedrze Wychowania Fizycznego pracownicy mają jej
wsparcie w zakresie swojego rozwoju naukowego, możliwości publikowania prac w
27
czasopismach naukowych, udziału w programach badawczych, w konferencjach, kongresach,
sympozjach i seminariach naukowych.
Na podstawie decyzji Rady Wydziału Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu UZ w dniu 16
marca 2010 roku dokonano zmian struktury organizacyjnej KWF. Utworzono w ramach KWF
dwa zakłady oraz powołano kierowników i składy osobowe:
Zakład Przyrodniczych Podstaw Wychowania Fizycznego i Sportu
a) dr Andrzej Mroczkowski – p.o. kierownika zakładu,
b) dr hab. Ryszard Asienkiewicz, prof. UZ,
c) dr hab. Agnieszka Zembroń-Łacny, prof. UZ,
d) dr hab. Józef Tatarczuk, prof. UZ,
e) dr Jerzy Grzesiak,
f) dr Ewa Skorupka,
Zakład Społecznych Podstaw Wychowania Fizycznego i Sportu
a) dr hab. Piotr Godlewski, prof. UZ – kierownik zakładu,
b) dr hab. Evgeny Vrublevskiy, prof. UZ,
c) dr hab. Tomasz Lisicki, prof. UZ,
d) dr Michał Bajdziński,
e) dr Grażyna Biczysko,
f) dr Marek Rokita,
Za zgodą JM Rektora UZ i Dziekana Wydziału, KWF prowadzi starania celem pozyskania
kolejnych samodzielnych pracowników naukowych w zakresie nauk o kulturze fizycznej.
Z inicjatywy kierownictwa KWF WPSiNoZ UZ zorganizowano w dniach 20-21.09.2010 roku
Międzynarodową Konferencję Naukową „Ontogeneza i promocja zdrowia w aspekcie
medycyny, antropologii i wychowania fizycznego” pod auspicjami JM Rektora Uniwersytetu
Zielonogórskiego, International Association of Sport Kinetics oraz przy współudziale
Polskiego Towarzystwa Antropologicznego, Wojewódzkiego Ośrodka Sportu i Rekreacji w
Drzonkowie i Wydziału Nauk Biologicznych UZ. W konferencji uczestniczyli czynie
wszyscy pracownicy Katedry WF prezentując wyniki swoich badań naukowych.
Prezentowane prace autorów zostały opublikowane w monografii Oficyny Wydawniczej UZ
w 2012 roku.
Adiunkci Katedry WF prowadzą systematyczne badania naukowe w obszarach biomechaniki
(dr Andrzej Mroczkowski), antropomotoryki (dr Michał Bajdziński, dr Marek Rokita), historii
kultury fizycznej (dr Grażyna Biczysko). Samodzielni pracownicy naukowi KWF UZ
wspierają młodą kadrę w zakresie ich rozwoju naukowego, a ponadto prowadzą
wieloaspektowe badania w obszarach indywidualnych zainteresowań (auksologia, historia
28
kultury fizycznej, waleologia, antropomotoryka), które w przyszłości będą podstawą do
ubiegania się o tytuł naukowy profesora.
Pracownicy Katedry Wychowania Fizycznego UZ w minionym i bieżącym roku
akademickim realizują 7 zadań badawczych kontynuowanych oraz jedno nowe zadanie
badawcze (grant prof. UZ dra hab. Piotra Godlewskiego).
3. 1. Zadania badawcze kontynuowane
Uwarunkowania rozwoju mofofunkcjonalnego dzieci i młodzieży szkolnej oraz akademickiej
(Zakład Przyrodniczych Podstaw Wychowania Fizycznego i Sportu).
Badania prowadzone w Zakładzie Przyrodniczych Podstaw Wychowania Fizycznego i Sportu
mają charakter podstawowy, wielokierunkowany i interdyscyplinarny. Obejmują one między
innymi zagadnienia z zakresu auksologii, antropologii ontogenetycznej, chronobiologii,
motoryczności oraz typologii człowieka.
Badania z zakresu auksologii i antropologii ontogenetycznej dotyczą:
a) określenia poziomu rozwoju fizycznego i motorycznego chłopców i dziewcząt Zielonej
Góry oraz dynamiki zmian w wybranym przedziale ontogenezy (od 5 do 20 roku życia),
b) ukazania powiązań przebiegu rozwoju cech morfologicznych, komponentów ciała,
sprawności fizycznej oraz zmiennych społecznych. Przedstawienie różnic dymorficznych
badanych zespołów w zakresie cech i komponentów ciała,
c) przedstawienia różnic dymorficznych badanych zespołów w zakresie cech komponentów
ciała,
d) porównania rozwoju fizycznego i motorycznego dzieci Zielonej Góry na tle innych
regionów Polski,
e) ukazania zmian międzypokoleniowych zachodzących w procesach rozwojowych,
f) ustalenia standardów rozwojowych cech morfologicznych chłopców i dziewcząt Zielonej
Góry w wieku 5-20 lat dla potrzeb praktycznych oraz przyszłych analiz porównawczych,
g) określenia stanu wybranych właściwości somatycznych, fizjologicznych i motorycznych w
końcowym okresie dorastania organizmu młodych kobiet i mężczyzn, znajdujących się na
granicy przechodzenia od procesów anabolicznych do równowagi z procesami
katabolicznymi,
h) prześledzenia wpływu wybranych zmiennych społecznych: środowiska zamieszkania,
wykształcenia rodziców, rodzaju pracy zawodowej rodziców, kolejności urodzeniowej,
warunków mieszkaniowych i materialnych rodziny oraz typu ukończonej szkoły średniej na
poziom badanych cech somatycznych,
i) ustalenia różnic dymorficznych w zakresie cech somatycznych, fizjologicznych i
motorycznych, proporcji budowy ciała, komponentów tkankowych zespołów o
zróżnicowanym poziomie sprawności fizycznej,
j) powiązań wieku menarche z budową somatyczną zespołów studentek w zależności od
warunków środowiskowych i społecznych,
29
k) określenia intensywności różnic wielkości zmian sekularnych wysokości i masy ciała oraz
wybranych zdolności motorycznych w okresie ostatniego 25-lecia,
l) przedstawienia propozycji norm – modelu wybranych cech somatycznych dla kandydatów
na studia pedagogiczne.
Badania z zakresu chronobiologii dotyczą charakterystyk właściwości motorycznych i
fizjologicznych w poszczególnych fazach cyklu menstruacyjnego.
Badania z zakresu motoryczności dotyczą analizy poziomu kształtowania się wybranych
zdolności motorycznych w populacji dzieci i młodzieży, a także młodzieży akademickiej.
Podjęto także badania związane z motorycznymi uwarunkowaniami wyniku sportowego
tancerzy sportowych. Kolejny nurt naukowy dotyczy uwarunkowań funkcji zachowania
równowagi, zdolności rytmizacyjnych i zróżnicowania kinestetycznego człowieka. Kolejny
obszar badań dotyczy związków zachodzących między poziomem inteligencji emocjonalnej a
zdolnościami motorycznymi, m. in. poczuciem równowagi, szybkości reakcji na bodźce
słuchowe, wzrokowe i kinestetyczne.
Badania z zakresu typologii dotyczą charakterystyki struktury somatycznej i typologicznej
dzieci i młodzieży akademickiej na tle innych środowisk Polski. Do wspomnianych
charakterystyk wykorzystano metody: Sheldona w modyfikacji Heath-Carter, Adama Wanke i
Ewy Kolasy.
Badania z zakresu biomechaniki (Zakład Przyrodniczych Podstaw Wychowania Fizycznego i
Sportu).
Prace dotyczą wykorzystania wiedzy biomechanicznej w nauczaniu technik sportowych, a w
szczególności zastosowania trenażerów w treningu sportowym z wykorzystaniem trenażera
wibracyjnego i obrotowego. Na trenażer obrotowy złożono wniosek o zastrzeżenie patentowe.
Prowadzone badania nawiązują do mechaniki klinicznej i gimnastyki korekcyjnej.
Opracowano wzory pozwalające obliczyć rozkład obciążenia w stawie biodrowym w
przydatku skośnego ustawienia miednicy w płaszczyźnie czołowej. Ponadto, kontynuowane
są badania nad wpływem wyselekcjonowanych ćwiczeń aikido na zdrowie dzieci i osób
niepełnosprawnych, a w szczególności na wady postawy ciała.
Badania z zakresu gimnastyki kompensacyjno-korekcyjnej (Zakład Przyrodniczych Podstaw
Wychowania Fizycznego i Sportu).
Zainteresowania naukowe dotyczą zagadnień oceny i kształtowania się postawy ciała w
różnych okresach ontogenezy oraz przyczyn ich zaburzeń. Skupiają się one na znaczeniu
czynników środowiska zewnętrznego, psychoemcjonalnego i społecznego badanych.
Badania z zakresu psychosomatyki człowieka dorosłego (Zakład Przyrodniczych Podstaw
Wychowania Fizycznego i Sportu).
Zainteresowania naukowe wpisują się w nurt szeroko pojętej psychosomatyki człowieka
dorosłego. Dotyczą w szczególności psychosomatycznych aspektów schorzeń kręgosłupa,
etiopatogenezy i diagnostyki oraz terapeutycznego oddziaływania masażu na dolegliwości z
nimi związane.
30
Dorobek naukowy obejmuje następujące obszary badawcze:
a) psychosomatyczne aspekty działań masażu leczniczego u chorych ze spondylozą,
b) rodzina, jako źródło rozwoju zaburzeń psychosomatycznych, z uwzględnieniem
psychologii rozwoju człowieka oraz relacji wewnątrzrodzinnych. Szczegółowej analizie
poddawany jest wpływ relacji dziecka z matką i ojcem na proces prawidłowego rozwoju
psychofizycznego dziecka,
c) diagnostyka psychosomatycznych aspektów schorzeń kręgosłupa, szczególnie chorych ze
spondylozą w odcinku szyjnym i lędźwiowym kręgosłupa. Diagnostyka dotyczy analizy
związków doświadczeń wczesnodziecięcych, emocjonalnych następstw tych doświadczeń z
obecnym stanem zdrowia jednostki.
Badania z zakresu zdrowia i edukacji zdrowotnej (Zakład Przyrodniczych Podstaw
Wychowania Fizycznego i Sportu).
Szczególny obszar zainteresowań badawczych stanowi problematyka zdrowia młodzieży
akademickiej różnych środowisk Polski. Kolejnym nurtem badań jest śledzenie zawodowe
losów absolwentów akademii wychowania fizycznego. W ramach działalności naukowej prof.
UZ dr hab. Tomasz Lisicki w latach 2008-2010 był redaktorem naczelnym „Zdrowie –
Kultura Zdrowotna – Edukacja” oraz międzynarodowego kwartalnika naukowego „European
Journal of Physical & Health Education. Social and Humanistic Perspective”.
Badania z zakresu historii kultury fizycznej, antropomotoryki i sportu (Zakład Społecznych
Podstaw Wychowania Fizycznego i Sportu).
Problematyka badawcza skupia się na następujących zagadnieniach: sport w okresie PRL na
tle sytuacji społeczno-politycznej (1956-1989), metodologii historii sportu i dydaktycznych
problemów historii sportu i wychowania, społecznych aspektów współczesnego sportu,
organizacji i zarządzania sportem. Prof. UZ, dr hab. Piotr Godlewski w ramach projektu
badawczego MNiSW Nr N N404 50 8638 realizuje temat „Badania nad rozwojem sportu w
Polsce w procesie przemian ideologicznych i społecznych lat 1957-1989”.
W ramach zakładu prowadzone są również badania dotyczące historii kultury fizycznej, a w
szczególności problematyki wychowania fizycznego i sportu w Związku Harcerstwa
Polskiego okresu międzywojennego, a także historii kultury fizycznej w zbiorowościach
polonijnych w latach 1887-1955.
Badania z zakresu motoryczności człowieka (Zakład Społecznych Podstaw Wychowania
Fizycznego i Sportu).
Zainteresowania naukowe skupiają się głównie na badaniach koordynacyjnej zdolności
kinestetycznego różnicowania ruchu, a także poziomu inteligencji emocjonalnej według tzw.
modeli zdolnościowych w grupach młodzieży akademickiej.
31
3. 2. Zadania badawcze nowe
Badania auksologiczne dzieci i młodzieży województwa lubuskiego (Zakład Przyrodniczych
Podstaw Wychowania Fizycznego i Sportu).
„Dziecko Lubuskie 2012” (prof. UZ. dr hab. Ryszard Asienkiewicz, prof. UZ, prof. UZ dr
hab. Józef Tatarczuk).
Właściwości morfofunkcjonalne dzieci i młodzieży zmieniają się międzypokoleniowo w
czasie, pod wpływem różnorodnych czynników natury środowiskowej, społecznej,
kulturowej, a nawet genetycznej, stąd badania dzieci i młodzieży są ważne i niezbędne.
Zwłaszcza obecnie, gdy w nowych polskich realiach, naznaczonych rosnącym bezrobociem,
zubożeniem bardzo wielu rodzin, alarmującą sytuacją zdrowotną społeczeństwa, konieczna
jest rzetelna diagnoza jego aktualnego stanu biologicznego, przede wszystkim młodego
pokolenia. Badania takie zyskują bardzo szczególny wymiar i znaczenie. Nawet po pewnym
czasie, gdy wyniki badań stracą aktualność, takie archiwalne dane stanowią ważną podstawę
do śledzenia międzypokoleniowych przemian rozwoju.
Rezultaty badań posłużą do realizacji następujących zamierzeń:
a) przedstawienia ontogenetycznej zmienności wysokości i masy ciała,
b) określenia stanu wybranych właściwości somatycznych wraz z ich wskaźnikami rozwoju
somatycznego,
c) prześledzenia wpływu wybranych zmiennych społecznych na poziom cech somatycznych,
d) ustalenia różnic dymorficznych w zakresie cech somatycznych i proporcji budowy ciała,
e) określenia wieku menarche w zależności od warunków środowiskowych i społecznych,
f) określenia intensywności różnic wielkości zmian sekularnych wysokości i masy ciała oraz
wskaźników proporcji i budowy ciała,
g) dokonania oceny rozwoju fizycznego (siatki centylowe),
h) ukazania tendencji zmian międzypokoleniowych w zakresie rozwoju biologicznego
populacji Lubuszan w latach 2002-2012,
i) przedstawienia propozycji norm modelu wybranych cech somatycznych dla dzieci i
młodzieży Ziemi Lubuskiej.
W kontekście powyższych zagadnień rysuje się ogólny cel przygotowywanej monografii:
zanalizowanie poziomu rozwoju fizycznego dzieci i młodzieży województwa lubuskiego,
dokonanie oceny biospołecznych uwarunkowań rozwoju fizycznego oraz określenie
czasowych zmian ontogenetycznych – szczególnie w odniesieniu do wysokości i masy ciała.
Badania z zakresu chronobiologii człowieka (Zakład Przyrodniczych Podstaw Wychowania
Fizycznego i Sportu)
„Właściwości motoryczne i fizjologiczne studentek ujmowanych na tle rytmów sezonowych”
(dr hab. Józef Tatarczuk, prof. UZ, dr hab. Ryszard Sienkiewicz, prof. UZ).
W toku ewolucji wykształciły się różnorodne rytmy biologiczne, które pozwalają
organizmom nie tylko zsynchronizować swoje funkcje życiowe ze zmianami zachodzącymi w
środowisku, ale także – przewidywać nadchodzące zmiany w środowisku i odpowiednio
wcześniej się do nich dostosować.
32
Wszelkie zmiany zachodzące w organizmie człowieka niewątpliwie są związane z cyklami
pór roku, temperaturą i oświetleniem. W opracowaniu monograficznym opisane będą
zachowania właściwości motorycznych i fizjologicznych studentek Uniwersytetu
Zielonogórskiego w aspekcie rytmów sezonowych (zima, wiosna, lato, jesień) z
uwzględnieniem oddziaływania czynników zewnętrznych (temperatury otoczenia, wilgotności
powietrza, ciśnienia atmosferycznego i siły wiatru).
3. 3. Badania naukowe studentów
Pod opieką dra Andrzeja Mroczkowskiego funkcjonuje:
Koło Naukowe Biomechaników Sportu.
Problematyka koła dotyczy:
a) poszerzania wiedzy i umiejętności studentów z zakresu biomechaniki;
b) prowadzenia badań przez studentów z zakresu biomechaniki ruchu;
c) rozwijania współpracy naukowej z innymi ośrodkami akademickimi w Polsce;
d) wspólnego opracowania przez pracowników i studentów wf prac badawczych i ich
publikowanie w czasopismach oraz prezentację podczas konferencji naukowych.
Pod opieką dra hab., prof. UZ Piotra Godlewskiego funkcjonuje:
Koło Naukowe Power Fit.
Misją studenckiego Koła Naukowego Power Fit jest tworzenie możliwości uczestnictwa
studentów kierunku wychowania fizyczne i studentów innych kierunków Wydziału
Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu UZ w badaniach naukowych. Studenci mają także
możliwość uzyskania wiedzy i umiejętności metodycznych z zakresu treningu sportowego i
zdrowotnego. Koło tworzy także możliwości realizacji zainteresowań w zakresie różnych
form rekreacji ruchowej.
Celem Koła Naukowego Power Fit jest:
1. Udział studentów w projektach badawczych Zakładu Społecznych Podstaw Wychowania
Fizycznego i Sportu, w tym również doskonalenie umiejętności metodologicznych przy
przygotowywaniu prac promocyjnych. Inspirowanie studentów do przyszłej pracy naukowej
w zakresie uzyskiwania w przyszłości stopni naukowych.
2. Wykształcenie u studentów umiejętności samodzielnego indywidualnego i zespołowego
organizowania procesu badawczego.
3. Popularyzacja aktualnej wiedzy o zdrowotnych aspektach aktywności fizycznej poprzez
udział w imprezach promujących aktywny styl życia.
4. Nawiązywanie współpracy z innymi kołami naukowymi, organizacja i uczestnictwo w
studenckich konferencjach naukowych.
5. Przygotowywanie wystąpień i aktywny udział w konferencjach naukowych i popularno-
naukowych, terenowych badaniach naukowych, organizacja i uczestnictwo w obozach
naukowych.
33
6. Organizacja imprez integracyjnych. Ożywienie i uatrakcyjnienie życia studenckiego.
7. Promowania najzdolniejszych, najbardziej utalentowanych studentów i pomoc w
uzyskiwaniu stypendiów i zatrudnienia w ośrodkach naukowo-dydaktycznych.
8. Przygotowania studentów do przedsiębiorczości- łączenia nauki z biznesem i lokalnymi
środowiskami.
W ramach współpracy ze studentami kierunku wychowanie fizyczne, opublikowano
następujące prace:
1. Asienkiewicz R., Wandycz A., Stasiak S., (2006): Społeczno-środowiskowe
uwarunkowania rozwoju biologicznego noworodków sulechowskich, [w:] Uwarunkowania
rozwoju dzieci i młodzieży wiejskiej, (red.) J. Saczuk. ZWWF w Białej Podlaskiej, 107-119.
2. Asienkiewicz R., Tatarczuk J., Fechner K., (2007): Charakterystyka somatyczna
pracowników „Zakładu Gedia Poland” w aspekcie wybranych czynników społeczno-
bytowych, [w:] Annales Uniwersitatis Mariae Curie – Skłodowska, Sectio D, Medicina. Vol.,
LXII, Suppl., XVIII, Nr 1, 80-84, Lublin.
3. Rozińska E. A., Tatarczuk J. (2011): Organizacja czasu wolnego wsród gości hotelowych
przez animatora i kreatora czasu wolnego w turystyce [w:] „Ontogeneza i promocja zdrowia
w aspekcie medycyny, antropologii i wychowania fizycznego”(red.) Tatarczuk J,
Asienkiewicz R., Skorupka E., Zielona Góra
4. Tatarczuk J., Asienkiewicz R., Fedorowicz M., Banaś B., (2010): Zachowania
prozdrowotne i styl życia studentów studiów niestacjonarnych Wydziału Nauk
Pedagogicznych i Społecznych kształcących się w Uniwersytecie Zielonogórskim. Rozdział
XI, 229-247, [w:] Dobrostan, środowisko i sukces sportowy, (red.) J.Tatarczuk.
Wydawnictwo NeuroCentrum, Lublin.
5. Asienkiewicz R., Jackowiak J., (2013): Zróżnicowanie morfofunkcjonalne żołnierzy
zawodowych w świetle wybranych czynników społecznych i środowiskowych, [w:]
Morfofunkcjonalne aspekty służb mundurowych, (red.) Marek Sokołowski. Warszawa,
Polskie Towarzystwo Naukowe Kultury Fizycznej, Sekcja Kultury Fizycznej w Wojsku,
17—27.
4. Pracownicy spoza minimum kadrowego
W program kształcenia na II stopniu na kierunku wychowanie fizyczne włączono
pracowników spoza minimum kadrowego z Wydziału Biologii, Wydziału Humanistycznego,
Wydziału Pedagogiki, Socjologii i Nauka o Zdrowiu, Studium Wychowania Fizycznego i
Sportu oraz Akademickiego Klubu Sportowego Uniwersytetu Zielonogórskiego. Ponadto
nauczycieli akademickich i praktyków z obszaru województwa lubuskiego.
Opis dorobku naukowego i doświadczenie zawodowe pracowników spoza minimum
kadrowego zatrudnionych na kierunku wychowanie fizyczne – II stopień zawiera - załącznik
nr 10.
34
V. WYJAŚNIENIA I UZASADNIENIA
1. Sposób wykorzystania wzorców międzynarodowych
Przy tworzeniu dokumentacji programu studiów II stopnia na kierunku wychowanie fizyczne
wykorzystano doświadczenia wielu krajów opisane w dokumentach i raportach programu
TUNING na temat ujednolicania Europejskiego Obszaru Szkolnictwa Wyższego w Zakresie Nauk o
Sporcie (http://www.Unideusto.org/tuningeu) (http://www.unideusto.org/tuningeu/subject-areas/sport-
science.html) (http://www.aehesis.de/HTML/Welcome.htm).
2. Sposób uwzględniania wyników monitorowania karier absolwentów
Informacje na temat karier absolwentów są istotnym wskaźnikiem zgodności zakładanych
efektów kształcenia z potrzebami rynku pracy. Informacje te były wykorzystane w
następujący sposób:
a) jako przesłanka korekty zakładanych efektów kształcenia,
b) jako przesłanka doskonalenia metod dydaktycznych,
c) jako przesłanka uzupełnienia programu studiów o nowe treści,
d) jako przesłanka do ubiegania się o kształcenie na poziomie magisterskim.
Znowelizowana Ustawa – Prawo o szkolnictwie wyższym narzuca na uczelnie obowiązek
monitorowania losów absolwentów, którzy ukończą studia w roku akademickim 2011/2012.
W związku z tym, na Uniwersytecie Zielonogórskim obowiązują następujące akty prawne
dotyczące monitorowania karier absolwentów:
ZARZĄDZENIE NR 12 REKTORA UNIWERSYTETU ZIELONOGÓRSKIEGO z dnia 30 stycznia
2012 r. w sprawie powołania Zespołu ds. Monitorowania Karier Zawodowych Absolwentów
Uniwersytetu Zielonogórskiego
http://oas.uz.zgora.pl:7777/skeduz/docs/F24546.pdf
ZARZĄDZENIE NR 26 REKTORA UNIWERSYTETU ZIELONOGÓRSKIEGO z dnia 16
kwietnia 2012 r. w sprawie zadań związanych z monitorowaniem karier zawodowych
absolwentów Uniwersytetu Zielonogórskiego
http://oas.uz.zgora.pl:7777/skeduz/docs/F18655.pdf
ZAŁĄCZNIK NR 1 DO ZARZĄDZENIA NR 26 REKTORA UZ z dnia 16.04. 2012r. w sprawie
zadań związanych z monitorowaniem karier zawodowych absolwentów Uniwersytetu
Zielonogórskiego http://oas.uz.zgora.pl:7777/skeduz/docs/F32439.pdf
Załącznik nr 2 do zarządzenia nr 26 Rektora UZ z dnia 16.04.2012r. Harmonogram
realizacji prac związanych z monitorowaniem karier zawodowych
http://oas.uz.zgora.pl:7777/skeduz/docs/F10536.pdf
35
3. Udokumentowania – dla studiów stacjonarnych – że co najmniej połowa programu
kształcenia jest realizowana w postaci zajęć dydaktycznych wymagających
bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich
Studia stacjonarne obejmują 1005 godzin zajęć dydaktycznych odbywanych w uczelni z
udziałem prowadzącego, za które student uzyskuje łączną liczbę 120 punktów ECTS.
Szczegółowe wyliczenia zamieszczone są w programie studiów (załącznik 2).
4. Udokumentowanie, że program studiów umożliwia studentowi wybór modułów
kształcenia w wymiarze nie mniejszym niż 30% ECTS
W łącznej liczbie 120 punktów ECTS:
12 punkty ECTS (10%) stanowią te, które student zdobywa realizując moduł wybranej przez
siebie specjalności.
15 punktów ECTS (12,5%) student uzyskuje za zaliczenie modułu dyplomowego
(seminarium), który umożliwia studentowi wybór prowadzącego seminarium, a tym samym
wybór tematyki pracy dyplomowej adekwatnie do swoich zainteresowań.
8 punktów ECTS (6,6%) student uzyskuje za zaliczenie praktyki, w ramach której wybiera
odpowiadającą mu placówkę oświatową
2 punktów ECTS (1,6%) student uzyskuje za zaliczenie przedmiotu oferowanego z puli
przedmiotów ogólnouczelnianych oferowanych na Uniwersytecie Zielonogórskim.
3 punktów ECTS (2,5%) student II stopnia powinien opanować język obcy na poziomie B2+
poprzez uczestniczenie w zajęciach z zakresu nauk o kulturze fizycznej prowadzonych w
języku obcym.
W sumie 40 punktów ECTS stanowi 33,3% punktów ESTS uzyskanych za zaliczenie zajęć,
których formę, treść, metody, miejsce czy osobę prowadzącą może wybierać student.
5. Sposób współdziałania z interesariuszami zewnętrznymi biorącymi udział w pracach
programowych lub konsultujących program kształcenia
Katedra Wychowania Fizycznego współdziała z licznymi podmiotami zewnętrznymi,
zarówno z sektora obywatelskiego, sportowego jak i publicznego. Są to, między innymi:
Miejski Ośrodek Sportu i Rekreacji udostępnia nieodpłatnie na warunkach umowy na
czas nieokreślony obiekty sportowo-rekreacyjne dla studentów w ramach zajęć
programowych (stadion lekkoatletyczny, hala sportowa przy ul. Sulechowskiej, przy ul.
Urszuli, Miejska pływalnia ul. Wyspiańskiego). Pracownicy KWF współpracują w
projektach szkoleniowych i sportowych organizowanych przez ośrodek. Lubuska
Federacja Sportu w Zielonej Górze (porozumienie zawarte w dniu 4 stycznia 2008 w
36
zakresie m.in. szkolenia kadr trenersko-instruktorskich, podnoszenia jakości procesu
szkolenia sportowego, organizacji praktyk studenckich w zielonogórskich klubach
sportowych).
Umowa udostępniania Nr MOSiR /U/07/09/2013
Lubuskie Kuratorium Oświaty wyraża wolę współpracy w zakresie przyjęcia określonej
przez uczelnię liczby studentów kierunku wychowanie fizyczne do szkół podstawowych,
gimnazjalnych i ponadgimnazjalnych celem odbycia praktyk pedagogicznych
przypisanych planem na poziomie studiów pierwszego i drugiego stopnia.
Porozumienie o współpracy zawarte 12.03.2013
Akademicki Klub Sportowy przy Uniwersytecie Zielonogórskim studenci kierunku
wychowanie są czynnymi członkami sekcji sportowych, Akademickie Centrum Szkolenia
Sportowego skupia zawodników na poziomie kadry polski, kadry olimpijskiej
umożliwiając i wspierając kariery zawodnicze oraz zdobywanie wykształcenia
akademickiego. Współpraca dotyczy udziału w pracach programowych i konsultacji
programu kształcenia na kierunku wychowanie fizyczne - II stopień.
Porozumienie o współpracy zawarte w dniu 14.01.2013
Lubuska Federacja Sportu
Opinia Lubuskiej Federacji Sportu z dnia 24.0.2013
Zespół Szkół Ogólnokształcących i Sportowych w Zielonej Górze - absolwenci szkoły
to często czynni zawodnicy Lubuskich klubów sportowych (Korner Zielona Góra, Stelmet
UKP Zielona Góra, Stelmet Koszykówka Zielona Góra, Stowarzyszenie Akrobatyki
Sportowej w Zielonej Górze, Lubuskiego Związku Lekkiej Atletyki Zielona Góra)
kontynuujący karierę zawodniczą oraz dalsze kształcenie na kierunku wychowanie
fizyczne. Wykładowcy KWF oraz nauczyciele szkoły rozwijają sport dzieci i młodzieży w
regionie. Szkoła jest jednym z ogniw sytemu Szkół Mistrzostwa Sportowego i
Siatkarskich Ośrodków Szkoleniowych przy PZPS (trener klasy mistrzowskiej mgr T.
Paluch i pracownik Uniwersytetu Zielonogórskiego)
Porozumienie o współpracy pomiędzy Siatkarskich Ośrodków Szkoleniowych w Zespole Szkół
Ogólnokształcących i Sportowych w Zielonej Górze a Katedra Wychowania Fizycznego UZ z
6.05.2012r.
37
Załącznik 7 zawiera porozumienia, umowy i oświadczenia interesariuszy zewnętrznych
biorących udział w pracach programowych i konsultacjach programu kształcenia na kierunku
wychowanie fizyczne I i II stopnia.
VI. DODATKOWE WYMAGANIA WYNIKAJĄCE Z UTWORZENIA NOWEGO
KIERUNKU STUDIÓW
1. Aktualna baza naukowo-dydaktyczna
Aktualną bazę naukowo-dydaktyczną stanowią:
Budynek A-38 przy ul. Wyspiańskiego 58, (pow. użytkowa 1105,81 m2)
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu jest gospodarzem budynku. W budynku
tym mieści się administracja Katedry Wychowania Fizycznego (21,17m2) oraz pomieszczenia
dydaktyczne - sale wykładowe i ćwiczeniowo-laboratoryjne. Sale wykładowe wyposażone są
w rzutniki, ekrany i nowoczesny sprzęt audiowizualny. Odbywają się tu w większości
seminaria, zajęcia laboratoryjne, ćwiczenia i konwersatoria. W budynku mieści się również
archiwum (s.107), w którym gromadzone są prace magisterskie i licencjackie napisane pod
kierunkiem pracowników KWF. W budynku znajduje się pełen węzeł sanitarny (szatnie,
natryski, toalety).
Pracownia biomechaniki
Metraż Nazwa pomieszczenia Rodzaj Liczba miejsc
17,48 Laboratorium biomechaniczne (s.05) L
7 stanowisk
(na każdym stanowisku dokonuje
pomiary po dwóch studentów)
9,92 Laboratorium biomechaniczne (s.04) L 2 stanowisk
Sale laboratoryjne wyposażone są w urządzenia i sprzęt:
- rama stabilizacyjna do pomiaru siły i momentów siły kończyn górnych i dolnych,
- trenażer typu równia pochyła,
- platforma dynamometryczna model PLA5-2D-RW do badania sił odbicia, składowej
pionowej i poziomej. Oprogramowanie umożliwia również wykorzystanie platformy na
trenażerze równi pochyłej;
- trenażer obrotowy umożliwiający wyznaczanie momentu bezwładności ciała człowieka
(numer wniosku o zastrzeżenie patentowe P.395584 z dnia 08.07.2011 r.), jak również
służące do treningu w wykonywaniu technik obrotowych.
Urządzenia umożliwiają prowadzenia badań z zakresu biomechaniki ruchu obrotowego,
wyznaczenia momentu bezwładności ciała człowieka, badanie zmian wielkości fizycznych
opisujących ruch obrotowy człowieka podczas wykonywania ćwiczeń na trenażerze
obrotowym, prowadzenia badań nad skocznością sportowców – siłą dynamiczną, pracą i
38
mocą rozwijaną podczas odbicia na platformie dynamometrycznej, prowadzenia badań nad
siłą izometryczną i momentem sił kończyn górnych i dolnych.
W pracowni znajduje się dodatkowe wyposażenie: zestaw goniometrów, platforma do
wyznaczania środka ciężkości (typu dźwignia jednostronna), siłomierz, twister. Urządzenia
typu platforma dynamometryczna i trenażer obrotowy posiadają oprogramowanie
komputerowe.
Metraż Nazwa pomieszczenia Rodzaj Liczba miejsc
61,84 Sala wykładowa (aula B) W 50
Wielofunkcyjna sala wykładowa wyposażona w rzutnik multimedialny i rzutnik folii
Pracownia anatomii, antropologii i fizjologii
Metraż Nazwa pomieszczenia Rodzaj Liczba miejsc
78,15 Pracownia anatomiczno –
fizjologiczna (s. 6) L/W 54
10,68 Magazyn preparatów (s. 7) M -
Wielofunkcyjna sala wykładowa i laboratoryjna wyposażona w rzutnik multimedialny i
rzutnik folii, wyposażona w atlasy anatomiczne (6 kompletów), 13 – tomową Encyklopedię
Biologiczną, tablice i schematy anatomiczne dotyczące układów, eksponaty kostne,
szkielety, preparaty anatomiczne.
Stanowiska do prób wysiłkowych - 3 cykloergometry, ciśnieniomierze (w realizacji jest
zakup nowoczesnej bieżni do badań wysiłkowych).
Sprzęt antropometryczny: antropometry, cyrkle kabłąkowe duże i małe, cyrkle suwakowe,
fałdomierze, dynamometry, spirometry, wagi do pomiaru masy ciała, ciśnieniomierze. Na
wyposażeniu jest Analizator RJL (Body Impedance Analyser), model tetrapolowy oraz
analizator Akern BIA 101, który posiada oprogramowanie pod Windows 98/XP i zawiera
moduł przeznaczony do badania dzieci powyżej 2 lat. Analizatory służą do badania składu
ciała metodą pomiaru impedancji bioelektrycznej (BIA), zawartości tkanki tłuszczowej w
organizmie (w kg i %), LBM (w kg i %), zawartości wody w organizmie (w kg i %), a także
relacje masy pozakomórkowej do masy komórkowej oraz ilościowe zawartości sodu do
potasu.
Pracownia traumatologii, pierwszej pomocy i medycyny sportowej
Metraż Nazwa pomieszczenia Rodzaj Liczba miejsc
76,93 Pracownia L/W 37
10, 58 Magazyn M -
Wielofunkcyjna sala wyposażona w rzutnik multimedialny i rzutnik folii, 2 manekiny do ćwiczeń i
nauki reanimacji krążeniowo-oddechowej, wyposażone w wbudowane przyrządy pomiarowe, które
pozwalają na kontrolę czynności reanimacyjnych z programem komputerowej analizy resuscytacji
39
krążeniowo-oddechowej. Zestaw trzech wiernie odtworzonych manekinów umożliwiających
realistyczny trening podstawowych czynności z zakresu resuscytacji krążeniowo – oddechowej osób
we wszystkich grupach wiekowych, 8 ciśnieniomierzy ćwiczeniowych, apteczki pierwszej pomocy z
wyposażeniem. Zestaw do oceny postawy ciała - Duometr (poziomica antropometryczna) i
inklinometr AMI (pochyłomierz).
Budynek A-40 przy ul. Wyspiańskiego 58, (pow. użytkowa 86, 0 m2)
W budynku tym znajdują się pomieszczenia zakładów wchodzących w strukturę KWF
Zakładu Przyrodniczych Podstaw Wychowania Fizycznego i Sportu, Zakładu Społecznych
Podstaw Wychowania Fizycznego i Sportu, 2 sale seminaryjne, 2 pokoje dla samodzielnych
pracowników.
Budynek główny A-16, przy al. Wojska Polskiego 69
Wykłady planowane są także w budynku głównym przy al. Wojska Polskiego 69. Znajdują
się w nim do dyspozycji studentów kierunku wychowanie fizyczne następujące
pomieszczenie: aula B (110 miejsc), aula C (180 miejsc), sala nr 8 (150 miejsc), 7 sal
wykładowych, 15 sal ćwiczeniowych i 2 sale seminaryjne. W budynku odbywają się zajęcia
laboratoryjne z zajęć: technologie informacyjne i statystyka.
Pracownia informatyczna
Metraż Nazwa pomieszczenia Rodzaj Liczba miejsc
57,00 Laboratorium komputerowe L 12
58,00 Laboratorium komputerowe L 17
18,80 Laboratorium badawcze L -
Pracownie wyposażone są w 15+1 komputerów z procesorami dwurdzeniowymi od 2 do 4 GB
pamięci RAM z zainstalowanym systemem Windows 7. Wszystkie komputery posiadają dostęp do
sieci komputerowej i internetu. Istnieje możliwość drukowania i skanowania dokumentów. W
ramach licencji DreamSpark studenci mają darmowy dostęp do około 100 programów firmy
Microsoft (z możliwością instalowania na prywatnym sprzęcie). Do wspomagania nauczania
wykorzystywana jest platforma zdalnego nauczania z możliwością dostępu z komputerów
stacjonarnych jak i urządzeń mobilnych.
Budynek A-26 przy ul. Monte Cassino 21 b, (pow. użytkowa 900 m2)
Pracownia biochemiczna
Metraż Nazwa pomieszczenia Rodzaj Liczba miejsc
53,75 Laboratorium Biochemii L 17
58,56 Laboratorium chemii nieorganicznej L 17
46,40 Laboratorium chemii organicznej L 17
40
2. Obiekty sportowe Uniwersytetu Zielonogórskiego:
a) Hala Sportowa (SWFiS), ul. Szafrana 6, (wymiary: 44 x 26 m, widownia 1200 osób)
W skład wyposażenia hali wchodzą:
siłowania o wymiarach 15 x 8 m,
zaplecze sanitarne, szatnie,
klubo-kawiarnia,
fitness club – odnowa biologiczna.
b) Sala gimnastyczna, ul. Podgórna 50, (wymiary 24 x 12 m), składająca się z:
siłownia,
zaplecze sanitarne.
c) Hala sportowa (SWFiS), ul. Prosta 39, (wymiary 42 x 18 m)
Dodatkowe wyposażenie:
siłownia 12 x 5 m,
sala do zajęć gimnastyki korekcyjnej 7 x 5 m
Nazwa pomieszczenia Rodzaj Liczba miejsc
Sala wykładowa (s.1) W 25
Nazwa pomieszczenia Rodzaj Liczba miejsc
Sala wykładowa (s.106) W 25
41
d) Stadion lekkoatletyczny, ul. Wyspiańskiego 58
W obrębie obiektu znajdują się: bieżnia 400 m, skocznia w dal i wzwyż, rzutnia do
pchnięcia kulą, pełnowymiarowe boisko do piłki nożnej oraz trybuny dla widzów.
e) Korty tenisowe do prowadzenia zajęć z przedmiotu: sport do wyboru, ul. Prosta 39
(wymiary 60 x 25 m) – 4 korty o nawierzchni kortowej.
f) Ośrodek jeździecki - Raculka.
3. Obiekty sportowe, z których korzysta kierunek WF, a będące w dyspozycji Urzędu
Miasta Zielona Góra (umowa długoterminowa – załącznik 7)
a) Pływalnia KS „Nowita”, ul. Wyspiańskiego 17, Zielona Góra
(wymiary 25 x 12 metrów – 6 torów ), widownia 300 osób
siłowania,
zaplecze sanitarne, szatnie,
klubo-kawiarnia.
Źródło: www.mosir.zgora.pl
42
b) Obiekty MOSiR ul. Urszuli i Sulechowska
stadion lekkoatletyczny ze sztuczną bieżnią, 8 torów, widownia dla 7 tysięcy widzów
rzutnie do pchnięcia kulą, rzutu oszczepem i dyskiem,
skocznie (w dal, wzwyż, o tyczce),
stadion z zapleczem sanitarnym: 8 szatni, siłownia, klubo-kawiarnia.
Źródło: www.mosir.zgora.pl
hala lekkoatletyczna (50 x 8 m)
bieżnia 50 m,
skocznia w dal, wzwyż, o tyczce,
płotki,
zaplecze sanitarne, szatnie.
hala sportowo-akrobatyczna (44 x 24 m) – Centralny Ośrodek Sportowy w akrobatyce
dwa pola,
batut,
ścieżka gimnastyczna,
komplet urządzeń gimnastycznych,
zaplecze sanitarne,
sala baletowa,
siłownia,
odnowa biologiczna,
klubo-kawiarnia.
Źródło: www.mosir.zgora.pl
43
Z roku na rok składane są do Dziekana WPSiNioZ UZ i realizowane kolejne zamówienia
dotyczące doposażenia w sprzęt komputerowy z oprogramowaniem oraz sprzęt do
specjalistycznych pracowni.
2. Biblioteka Uniwersytetu Zielonogórskiego (dane wg stanu z dnia 1 stycznia 2012 r.)
Biblioteka Uniwersytecka, która przeniosła się od nowego roku akademickiego 2013/14 do
nowego, samodzielnego i nowoczesnego budynku, kształtuje swoje zbiory w nawiązaniu do
potrzeb naukowo-badawczych i edukacyjnych środowiska naukowego. Gromadzi literaturę ze
specjalności objętych działalnością uczelni. Organizuje warsztat naukowo-dydaktyczny oraz
gromadzi różnorodne materiały biblioteczne zgodnie z kierunkami kształcenia i potrzebami
środowiska.
Zasób Biblioteki Uniwersyteckiej liczy ponad milion zbiorów i obejmuje:
Książki 511.145 wol.
Czasopisma 78.650 wol.
Zbiory specjalne ok. 325.738 jednostek
Elektroniczne zasoby sieciowe ok. 150 tys. Wydawnictw.
Biblioteka prenumeruje na bieżąco 1.306 tytułów czasopism bieżących w wersji drukowanej (w
zbiorach biblioteki jest łącznie ponad 4.550 tytułów bieżących i archiwalnych):
1.188 tytułów czasopism krajowych
118 zagranicznych
Oferuje również :
6.057 tytułów czasopism zagranicznych w wersji on-line wydawnictw: Springer, Elsevier,
Kluwer, Academic Press, Wiley, Blackwell i in.
Zbiory sieciowe obejmują:
28.496 e-książek online
55.500 wydawnictw w ramach wielodziedzinowych baz Ebsco i Proques
6.057 tytułów e-czasopism
48.472 e-norm
10.000 wydawnictw z kolekcji cyfrowych Zielonogórskiej Biblioteki Cyfrowej
48 wielodziedzinowych i tematycznych baz danych i serwisów sieciowych (+ 190 baz na cd-
rom) odpowiadających profilowi uczelni
Biblioteczną ofertę dla nauk humanistycznych i społecznych stanowi zbiór:
339.836 wol. książek
42.835 wol. czasopism
Prenumerata bieżąca obejmuje:
o 736 tytułów czasopism krajowych print
o 57 czasopism zagranicznych print
o 2.000 tytułów czasopism elektronicznych
170 baz danych
Księgozbiór z zakresu nauk humanistycznych i społecznych udostępniany jest w następujących
jednostkach:
Wypożyczalni miejscowej
Wypożyczalni Międzybibliotecznej
44
Czytelni Ogólnej
Czytelniach specjalistycznych
poprzez sieć - serwisy wydawców i bazy danych zasoby Zielonogórskiej Biblioteki Cyfrowej
Biblioteka oferuje:
448 miejsc dla czytelników
65 stanowisk komputerowych dla czytelników
Godziny udostępniania zbiorów
8.30 – 19.00 – czytelnie
8.30 – 18.00 – wypożyczalnia
Propozycja dla studentów nauk humanistycznych i społecznych (180 miejsc)
Czytelnia Filozofii i Socjologii (ok. 8.500 wol. książek) – 31 miejsc
Czytelnia Nauk Humanistycznych i Społecznych (gromadzi podstawowy księgozbiór z zakresu
dyscyplin reprezentowanych przez uczelnię w zakresie nauk humanistycznych i społecznych - ok.
14.000 wol.) – 52 miejsca dla czytelników
Czytelnia Czasopism dla nauk humanistycznych i społecznych (gromadzi czasopisma,
wydawnictwa seryjne i prace naukowe wyższych uczelni i instytucji naukowych
- 42.835 wol.; w bieżącej prenumeracie 793 tytuły czasopism drukowanych
- 52 miejsca dla czytelników
Czytelnia Informacyjna z dziedzinowym księgozbiorem informacyjnym
(zbiór ok.10.000 wolumenów encyklopedii, leksykonów, słowników, bibliografii, katalogów,
wydawnictw multimedialnych i baz danych), 46 miejsc dla czytelników
Pracownia multimedialna w Informatorium Oddziału Nauk Humanistycznych i Społecznych
Zielonogórska Biblioteka Cyfrowa - zdalny dostęp do ok. 10.000 publikacji
Strona internetowa Biblioteki Uniwersyteckiej z pełnym serwisem danych - www.bu.uz.zgora.pl
Elektroniczny System Komputerowej Ewidencji Publikacji Pracowników Uczelni SKEP –
http://publikacje.uz.zgora.pl (baza liczy ok. ponad 34 tys. opisów).
Komputerowy system informacji o pracownikach PERS http://pers.uz.zgora.pl
Wypożyczalnia Nauk Humanistycznych i Społecznych (z elektroniczną obsługą wypożyczeń,
rezerwacji zbiorów, prolongat, informacji mailowych o stanie konta czytelnika).
Internetowy katalog zbiorów Biblioteki Uniwersyteckiej (baza liczy 650 tys.jednostek
inwentarzowych).
Dział Zbiorów Specjalnych (ok. 20.000 jedn. – rękopisy, starodruki wydawnictwa kartograficzne,
graficzne, m.in. zespół oryginalnych wydawnictw niezależnych ukazujących się w Polsce poza
cenzurą w latach 1976–92, zbiory o charakterze4 dziedzictwa kulturowego).
Biblioteka Neofilologiczna (ok. 45.000 zbiorów obcojęzycznych – 52 miejsca dla czytelników).
Biblioteka Sztuki (zbiór ok. 12 tys. książek i katalogów – 25 miejsc dla czytelników).
Biblioteka Muzyczna (ok. 34.000 zbiorów – 20 miejsc dla czytelników).
Informatyzacja
Biblioteka realizuje program komputeryzacji, który przebiega dwutorowo i obejmuje:
Komputeryzację zbiorów własnych
Organizację dostępu do światowych zasobów informacyjnych poprzez serwisy informacyjne
dostępne w sieci Internet
Dostęp do zasobów informacyjnych Biblioteka Uniwersytecka umożliwia poprzez udział w
konsorcjach bibliotek naukowych, które współtworzy. Jest członkiem dziesięciu ogólnopolskich
konsorcjów akademickich, które organizują i współfinansują dostęp do zagranicznych baz danych i e-
czasopism. Korzysta z narodowych licencji krajowych obejmujących sieciowe bazy danych i serwisy
wydawców. Dostęp do tych zasobów możliwy jest poprzez sieć uniwersytecką lub kodowany dostęp
spoza uczelni.
45
W bibliotece działa komputerowy system zarządzania biblioteką PROLIB pozwalający na pełną
automatyzację procesów bibliotecznych związanych z gromadzeniem, opracowaniem,
wyszukiwaniem i udostępnianiem wszystkich materiałów bibliotecznych. Zapewnia on pełną kontrolę
wypożyczeń, sprawną obsługę czytelników a także komunikację z zasobami innych bibliotek
krajowych i zagranicznych. Katalog liczy 650 tys. jednostek inwentarzowych i jest dostępny poprzez
sieć Internet. Elektroniczna obsługa wypożyczeń umożliwia zdalne zamawianie książek, rezerwację
zbiorów, prolongatę wypożyczeń, mailową informację o stanie konta oraz terminach odbioru i zwrotu
książek. W październiku 2005 roku uruchomiona została Zielonogórska Biblioteka Cyfrowa
www.zbc.zora.pl w porozumieniu i współpracy z Poznańskim Centrum Superkomputerowo-
Sieciowym. Jest ona częścią federacji bibliotek cyfrowych. Celem ZBC jest szeroki, zdalny dostęp do
źródeł wiedzy, zasobów edukacyjnych, cyfrowych kopii najcenniejszych zabytków kultury
piśmienniczej oraz dokumentów dotyczących regionu. Biblioteka działa w systemie dLibra
prezentując ok. 8000 publikacji w czterech kolekcjach:
Nauka i dydaktyka
Doktoraty i habilitacje
Dziedzictwo kulturowe
Regionalna
Zielonogórska Biblioteka cyfrowa dla Niewidomych
Biblioteka jest członkiem konsorcjum Polskich Bibliotek Cyfrowych. Dzięki udziałowi w federacji
bibliotek naukowych umożliwia zdalny dostęp do 850 tys. publikacji ze zbiorów bibliotek i instytucji
naukowych z całego kraju.
Biblioteka Uniwersytecka pełni funkcję ośrodka informacji naukowej zapewniając dostęp do
informacji o krajowych i światowych osiągnięciach naukowych. Dział Informacji Naukowej tworzy
bibliografie tematyczne i osobowe, prowadzi kwerendy i poszukiwania bibliograficzne do prac
naukowych na zlecenie pracowników. Organizuje szkolenia w zakresie obsługi programów
bibliotecznych, baz danych, wydawnictw multimedialnych oraz dostępów do czasopism
elektronicznych. Prowadzi zajęcia z przysposobienia bibliotecznego i informacji naukowej dla
studentów różnych kierunków. Tworzy własną bazę dorobku naukowego pracowników uczelni SKEP.
W bazie znajduje się ponad 34 tys. opisów bibliograficznych.
Biblioteka współpracuje z 200 bibliotekami i instytucjami naukowymi i kulturalnymi w kraju i
zagranicą w ramach wymiany międzybibliotecznej. Prowadzi też system wypożyczeń
międzybibliotecznych.
Bazy danych i serwisy wydawców w zasobach elektronicznych BUZ – dostęp sieciowy poprzez
numery IP z terenu uczelni lub zdalnie spoza uczelni dla wszystkich pracowników i studentów UZ.
http://www.bu.uz.zgora.pl/bnh/ebsco.htm. Możliwość wyszukiwania w zawartości wszystkich baz i
czasopism poprzez narzędzie Link Solver.
Bazy EBSCO
MEDLINE – Baza obejmuje m. in. materiały dotyczące medycyny, pielęgniarstwa, stomatologii,
weterynarii, systemu opieki zdrowotnej, badań przedklinicznych.
Green FILE – Baza zawierająca różnorodne materiały na temat szeroko pojętego wpływu człowieka
na środowisko, znaleźć w niej można m.in. informacje z zakresu prawa, edukacji, nowoczesnych
technologii.
Healt Source: Consumer Edition – Zawiera bogaty zbiór materiałów poświęconych zdrowiu, ze
szczególnym uwzględnieniem takich tematów jak: AIDS, rak, cukrzyca, narkotyki i alkohol, starzenie,
fitness, żywienie i dietetyka, zdrowie kobiet, zdrowie dzieci.
Healt Source: Nursing: Academic Edition Baza oferuje czasopisma poświęcone zdrowiu, opiece
zdrowotnej i dyscyplinom pokrewnym.
Academic Researches Library – również nauki społeczne.
46
E-Journals – Dostęp do streszczeń i pełnych tekstów artykułów w kilku tysiącach różnorodnych
czasopism.
ERIC – Centralna baza amerykańskiego departamentu edukacji, gromadzi abstrakty i pełne teksty
artykułów z czasopism poświęconych edukacji.
Academic Serach Complete – Interdyscyplinarna4 baza pełnotekstowa.
PROQUEST
Proquest Social Science – baza zawiera artykuły z około 260 czasopism z dziedziny nauk
społecznych.
Education Journals - Baza zawiera artykuły z ponad 575 czasopism o tematyce związanej z
zagadnieniami edukacji.
Academic Research Library – również z nauk społecznych.
Carter & Technical Education - zawiera artykuły z ponad 575 czasopism o tematyce związanej z
zagadnieniami edukacji.
Nursing & Allied Heath Source – również zagadnienia z zakresy nauk społecznych.
ibuk PWN - baza on-line podręczników i książek naukowych.
Web of Knowlegde bazy abstraktowo-bibliometryczne, tzw. indeksy cytowań, do których należą Science
Citation Index Expanded (SCIE), Social Science Citation Index (SSCI), Art & Humanities Citation Index
(AHCI) i Conference Proceedings Citatin Index (CPCI) oraz pochodne bazy bibliometryczne, takie jak
Journal Citation Report (JCR) oraz Essential Science Indicators (ESI). Indeksy cytowań SCIE, SSCI i
AHCI są określane wspólnie jako pakiet Web of Science (WoS). Indeksy cytowań zawierają abstrakty,
podstawowe informacje bibliograficzne oraz informacje o cytowaniach z czasopism znajdujących się na
liście Master Journal List (tzw. lista filadelfijska), która obejmuje ponad 10.000 czasopism, w tym dla
SCIE - ponad 7100 czasopism od 1900 roku z nauk ścisłych, dla SSCI - ponad 2100 czasopism od 1956
roku z nauk społecznych oraz dla AHCI - ponad 1200 czasopism od 1975 roku z nauk humanistycznych.
Na początku roku 2010 została testowo uruchomiona krajowa licencja.
Scopus - interdyscyplinarna baza abstraktów i cytowań.
Baza ScienceDirect - czasopisma Elsevier
SpringerLink – baza książek i czasopism wydawnictwa Springer.
Baza czasopism wydawnictw Wiley&Blackwell
Nature
Gazeta Wyborcza. Archiwum
Dostęp do wszystkich tekstów opublikowanych w „Gazecie” od 1989 roku.
Rzeczpospolita. Archiwum
Zawiera wszystkie opublikowane od 1993 roku artykuły dziennika.
Dziennik Gazeta Prawna – archiwum pełnych tekstów od 2002 roku.
Bazy internetowe
Polska Biblioteka Wirtualna/ kolekcja nauk przyrodniczych:
http://przyrbwn.icm.edu.pl/, SYMPOnet - baza materiałów konferencyjnych -
http://gate.bg.pw.edu.pl/ALEPH/UV2LUNJHI5LG33CBVC3HT9PYX2LJL3J1B1EHNMUYECLD6
G3M4V-00752/file/start-0 - informacje o materiałach konferencyjnych, przedkonferencyjnych i
pokonferencyjnych znajdujących się w bibliotekach polskich
47
DOAJ: Directory of Open Access Journals - http://www.doaj.org/ - baza wielodziedzinowa,
OpenDOAR – zbiór repozytoriów z całego świata, materiały w wolnym dostępie -
http://www.opendoar.org/, DART-Europe - portal umożliwiający powszechny dostęp do badawczych
prac dyplomowych i dysertacji powstających w Europie - http://www.dart-europe.eu/basic-search.php,
Scientific Commons - Platforma indeksuje kilkaset milionów publikacji zamieszczanych w
cyfrowych repozytoriach (archiwach, muzeach, bibliotekach - http://en.scientificcommons.org/,
PubMed http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/, Baza PEDAGOG
http://aleph.uni.opole.pl/F/?func=find-b-0&local_base=uop03
Wykaz pozycji książkowych z zakresu sportu, wychowania fizycznego, kultury fizycznej
ze zbiorów Biblioteki Uniwersyteckiej ONHiS (ilość tytułów)
SPORT (etyka, historia, organizacje, polityka, psychologia, socjologia, teoria) 198 tytułów
Fizjologia i anatomia w wychowaniu fizycznym: 334 tytułów
Anatomia (w zakresie sportu i wych. fiz.), atlasy anatomiczne 60
Antropologia (w zakresie sportu i wych. fiz.) 30
Narząd ruchu, ruchy, sprawność motoryczna 51
Rozwój fizyczny: dziecko, młodzież, uczniowie, studenci 73
Układ krążenia, nerwowy, oddechowy, trawienny 50
Wydolność fizyczna, wysiłek fizyczny, testy sprawności fizycznej,
siła mięśniowa, ćwiczenia siłowe 70
Poszczególne dziedziny sportu: 270 tytułów
Alpinizm, biegi, gimnastyka, gry sportowe, hokej, jazda konna, kolarstwo, kometka,
koszykówka, kulturystyka, lotnictwo, piłka noża, piłka ręczna, siatkówka, sporty zimowe,
szachy, szermierka, tenis, walka wręcz, wędkarstwo, wieloboje
Inne tematy związane: 166 tytułów
Igrzyska olimpijskie 34
Kibice 8
Medycyna sportowa 10
Masaż, masaż sportowy 39
Obiekty sportowe 5
Sportowcy 50
Trening sportowy i trenerzy 20
48
WYCHOWANIE FIZYCZNE (szkolne) 200 tytułów
(historia, teoria, metody, nauczanie na wszystkich poziomach szkolnictwa, nauczyciele
wychowania fizycznego):
Wychowanie ogólnie – historia 220
– metody 460
– filozofia 70
– socjologia 132
Uczniowie, studenci – wychowanie 212
Dziecko – wychowanie 329
Edukacja zdrowotna 65
KULTURA FIZYCZNA 135 tytułów
(historia, metody, nauczanie, organizacja, polityka, socjologia, teoria, kultura fizyczna
poszczególnych kategorii osób np. dziecko-kultura fizyczna, młodzież – kultura fizyczna,
studenci – kultura fizyczna itp.).
Inne tematy związane z wychowaniem fizycznym i zdrowiem: 919 tytułów
Fizykoterapia 24
Higiena, higiena szkolna 150
Jakość życia 140
Prawidłowe odżywianie 48
Promocja zdrowia 90
Rehabilitacja (med.) 96
Turystyka 253
(historia, geografia, nauczanie, popularyzacja, psychologia, socjologia, szkolenie, turystyka:
narciarska, górska, rowerowa, zimowa, wodna, kulturowa, wycieczki, odpoczynek)
Wpływ środowiska na zdrowie 70
Zachowania zdrowotne 16
Zdrowie publiczne 32
W naszej Uczelni jest sześć budynków dostosowanych do potrzeb studentów
niepełnosprawnych, do których należy budynek Wydziału Pedagogiki, Socjologii i Nauk o
Zdrowiu (podjazd do budynku, przystosowane windy i toalety, szerokie korytarze). Studenci
niepełnosprawni oraz osoby zaangażowane w tę problematykę mogą działać w strukturach
Rady Osób Niepełnosprawnych. Rekrutacja na studia stacjonarne i niestacjonarne na kierunku
49
wychowanie fizyczne ze względu na ich specyfikę, nie uwzględnia naboru kandydatów
niepełnosprawnych.
Szczegółowy wykaz pozycji książkowych z zakresu sportu, wychowania fizycznego,
kultury fizycznej ze zbiorów Biblioteki Uniwersyteckiej ONHiS - załącznik 11.
3. Informacja o zapewnieniu wewnętrznego systemu jakości kształcenia
W dniu 27 lutego 2013 r. Senat Uniwersytetu Zielonogórskiego wprowadził na mocy
Uchwały nr 84 Uczelniany System Zapewniania Jakości Kształcenia (USZJK), który
zastąpił dotychczas funkcjonujący Wewnętrzny System Zapewniania Jakości Kształcenia.
Nowy system został opracowany zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa, a w
szczególności znowelizowaną Ustawą – Prawo o szkolnictwie wyższym, Statutem
Uniwersytetu Zielonogórskiego oraz strategią Uczelni. Głównym zadaniem Uczelnianego
Systemu Zapewniania Jakości Kształcenia jest syntetyczny przegląd wszystkich aspektów
kształcenia. System obejmuje zapewnianie, doskonalenie, promocje i kontrolę jakości
kształcenia w Uczelni poprzez wytyczne dla Wydziałowych Komisji ds. Jakości
Kształcenia, metody monitorowania procesu kształcenia, rozwijania mobilności studentów i
doktorantów, metody poprawy jakości obsługi administracyjnej procesu dydaktycznego,
monitorowanie karier absolwentów, procedury współpracy z interesariuszami zewnętrznymi,
system motywowania, oceniania i nagradzania nauczycieli akademickich oraz doktorantów za
podejmowanie działań podnoszących jakość kształcenia i inne zadania wynikające z rozwoju
uczelni i przepisów prawa. Realizację zadań Uczelnianego Systemu Zapewniania Jakości
Kształcenia opisują procedury działań projakościowych wprowadzone na mocy Zarządzenia
nr 51 Rektora Uniwersytetu Zielonogórskiego z dnia 29 maja 2013 r. Ewaluacja procesu
kształcenia prowadzona jest poprzez ankiety: oceny przedmiotu, prowadzącego zajęcia, oceny
infrastruktury dydaktycznej i obsługi administracyjnej, słuchaczy studiów podyplomowych, a
także kartę samooceny jednostki. Istotnym elementem systemu jest regulamin systemu
antyplagiatowego.
W celu realizacji zadań USZJK powołano Uczelnianą Radę ds. Jakości Kształcenia złożoną
z dwóch zespołów:
Zespołu ds. Zapewniania Jakości Kształcenia;
Zespołu ds. Ewaluacji Jakości Kształcenia.
Odpowiednikami powyższych zespołów na poziomie wydziałowym są wydziałowe komisje:
ds. zapewnienia jakości kształceni i ds. ewaluacji jakości kształcenia. Nadzór nad pracą
Uczelnianej Rady ds. Jakości Kształcenia sprawuje Prorektor ds. Jakości Kształcenia, a prace
50
tego organu koordynuje pełnomocnik rektora ds. jakości kształcenia, która także
przewodniczy Zespołowi ds. Jakości Kształcenia. Przewodniczenie Zespołowi ds. Ewaluacji
Jakości Kształcenia powierzono drugiemu pełnomocnikowi rektora ds. ewaluacji jakości
kształcenia. W nowej strukturze systemu celowo rozdzielono zespół ds. zapewnienia jakości
kształcenia i zespół ds. ewaluacji, aby zapewnić obiektywizm działań i uniknąć wyłączności
samooceny, jak również rozdzielenie to miało na celu włączenie do prac nad systemem
jakości możliwie najszerszą reprezentację społeczności akademickiej. W skład pierwszego
zespołu weszli pracownicy administracji centralnej, przedstawiciele pionu rektora, pionów
prorektorów: ds. nauki i współpracy z zagranicą i ds. studenckich oraz pracownicy naukowo –
dydaktyczni będący reprezentantami wszystkich komisji senackich. Skład drugiego zespołu
tworzą pracownicy naukowo – dydaktyczni będący przedstawicielami wszystkich wydziałów
oraz reprezentanci doktorantów i studentów.
Akty prawne normujące i określające Uczelniany System Zapewniania Jakości Kształcenia w
Uniwersytecie Zielonogórskim określają:
ZARZĄDZENIE NR 51 REKTORA UNIWERSYTETU ZIELONOGÓRSKIEGO w sprawie
dokumentów i procedur Uczelnianego Systemu Zapewniania Jakości Kształcenia z dnia 29
maja 2013 roku.
UCHWAŁA NR 84 SENATU UNIWERSYTETU ZIELONOGÓRSKIEGO w sprawie przyjęcia
Uczelnianego Systemu Zapewniania Jakości Kształcenia z dnia 27 lutego 2013 roku.
UCHWAŁA NR 101 SENATU UNIWERSYTETU ZIELONOGÓRSKIEGO w sprawie dokumentów i
procedur Uczelnianego Systemu Zapewniania Jakości Kształcenia z dnia 18 kwietnia 2013
roku.
51
WYDZIAŁ PEDAGOGIKI, SOCJOLOGII I NAUK O ZDROWIU
UNIWERSYTET ZIELONOGÓRSKI
PROGRAM KSZTAŁCENIA
NA KIERUNKU WYCHOWANIE FIZYCZNE
STUDIA II STOPNIA
Załącznik nr 1
MATRYCA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Efekty kształcenia dla kierunku
studiów WYCHOWA
NIE FIZYCZNE.
Po ukończeniu
studiów drugiego stopnia na kierunku studiów
wychowanie fizyczne
absolwent:
Odniesienie do efektów
obszarowych
Moduł podstawowy
Ek
olo
gia
z o
ch
ron
ą ś
rod
ow
iska
Fil
ozo
fia
i e
tyka
sp
ort
u
Pe
da
go
gik
a k
ult
ury
fiz
yc
zn
ej
Ps
yc
ho
log
ia a
kty
wn
oś
ci
ruch
ow
ej
So
cjo
log
ia s
po
rtu
M
od
uł
kie
run
ko
wy
Bio
me
ch
an
ika
ru
ch
u-m
eto
dy
po
mia
row
e
Fiz
jolo
gia
wy
sił
ku
fiz
yc
zn
eg
o
Gim
na
sty
ka
Me
dy
cy
na
sp
ort
u
Pił
ka
sia
tko
wa
Za
aw
an
so
wa
na
me
tod
yk
a w
f
Le
kk
aatl
ety
ka
Pły
wa
nie
Wy
ch
ow
an
ie f
izy
czn
e s
pe
cja
lne
Od
no
wa
bio
log
iczn
a
Tra
um
ato
log
ia
No
wo
cze
sn
e f
orm
y t
ań
ca
Te
ori
a t
ren
ing
u
Ko
szy
kó
wk
a
Pił
ka
rę
czn
a
Pił
ka
no
żn
a
Tu
rys
tyk
a i
re
kre
ac
ja s
zk
oln
a
Hig
ien
a s
zk
oln
a i
ży
wie
nie
Org
an
iza
cja
i z
arz
ąd
za
nie
ku
l. f
iz.
Wy
kła
d m
on
og
rafi
czn
y (
1)
Wy
kła
d m
on
og
rafi
czn
y
(2)
Wy
kła
d m
on
og
rafi
czn
y (
3)
Mo
du
ł o
gó
lno
uc
ze
lnia
ny
Prz
ed
mio
t o
gó
lno
uc
ze
lnia
ny
Mo
du
ł d
yp
lom
ow
y
Me
tod
olo
gia
bad
an
nau
ko
wy
ch
Sta
tys
tyk
a
Se
min
ari
um
dy
plo
mo
we
Mo
du
ł sp
ec
jaln
ośc
iow
y
I.
S
pe
cja
liza
cja
in
str
uk
tors
ka
-
pił
ka
sia
tko
wa
II.
F
ak
ult
aty
wn
e w
yc
ho
wa
nie
fiz
yc
zn
e
Rek
rea
cja
ru
ch
ow
a lu
dzi w
ró
żn
ym
wie
ku
M
eto
dy
pra
cy
op
ieku
ńc
zo
-
wy
ch
ow
aw
cze
j
Org
an
iza
cja
cza
su
wo
lneg
o
Gry
re
kre
ac
yjn
e
Te
nis
sto
łow
y
Użytk
ow
e f
orm
y t
ań
ca
Ćw
icze
nia
sił
ow
e
Fit
ne
ss
III.
Men
ed
że
r sp
oru
Org
an
iza
cja
i z
arz
ąd
zan
ie w
sp
orc
ie
Za
rzą
dza
nie
ob
iekta
mi
sp
ort
ow
ym
i
Ma
rke
tin
g w
sp
orc
ie
Ma
ss
me
dia
w s
po
rcie
Pla
no
wan
ie i
org
. im
pre
z s
po
rto
wy
ch
Mo
du
ł p
rakty
ka
pe
da
go
gic
zn
a
Pra
kty
ka
ped
ag
og
iczn
a
wykład
15
15
15
30
15
15
15
15
15
15
15
15
15
15
15
15
15
15
15
15
15
15
75
20
30
15
15
ćw./ kon./ lab./sem.
15
15
15
30
15
30
30
15
30
30
15
15
15
15
30
30
30
15
15
15
15
75
75
30
20
20
30
30
30
30
30
15
15
15
15
ECTS 2 2 2 2 3 5 4 2 4 2 8 3 2 3 3 3 2 4 2 2 2 3 3 2 2 2 2 2 4 3
15
12
2 2 2 2 2 2 2 2 4 1 2 1 4 8
WIEDZA
K2_W01
posiada rozszerzoną wiedzę w zakresie fizjologicznych i biologicznych podstaw nauk o zdrowiu oraz nauk o kulturze fizycznej
M2_W01, M2_W02
x
X X x
x
X
x
K2_W02
posiada szczegółową znajomość budowy i funkcji organizmu człowieka w zakresie dziedzin nauki o zdrowiu i kulturze fizycznej
M2_W01, M2_W02
X X x
x
X
x
K2_W03
zna objawy i przyczyny wybranych zaburzeń i zmian chorobowych, a także dysfunkcji społecznych oraz metody ich oceny w zakresie niezbędnym dla nauk o kulturze fizycznej
M2_W03,
x x
X
K2_W04
rozumie i poddaje analizie procesy psychospołeczne ważne dla
M2_W04
x X
x X
x X
x x x x
53
zdrowia i jego ochrony lub kultury fizycznej
K2_W05
ma szczegółową wiedzę dydaktyczną właściwą dla nauczyciela wychowania fizycznego na różnych etapach edukacji
M2_
W05,
M2_
W10
x x x x x x
x
x x
X
X X
X X X X x
K2_W06
rozumie i diagnozuje styl życia oraz wybrane modele zachowań prozdrowotnych, kreacyjnych i rekreacyjnych podejmowanych przez człowieka oraz rozumie uwarunkowania kulturowe potrzeb i problemów jednostek oraz grup społecznych
M2_W06, M2_W08,
x x
X x X X
x
X
X X
x x x
K2_W07
posiada pogłębioną wiedzę o metodach pomiaru w naukach o kulturze fizycznej oraz wykorzystania zaawansowanych metod, technik i narzędzi badawczych do prowadzenia badań naukowych
M2_W07, M2_W11
X X X
x
X
K2_W08
posiada pogłębioną wiedzę filozoficzną, społeczno-ekonomiczną, psychologiczną i pedagogiczną w zakresie nauk o kulturze fizycznej i jej praktycznych implikacji
M2_W03, M2_W05, M2_W08
X
x
x
x x x x x x x x
K2_W09
ma pogłębioną wiedzę z zakresu wychowania fizycznego oraz wybranych aspektów nauk o zdrowiu i ich powiązania z
M1_W09
x x
X X x
54
innymi dyscyplinami naukowymi
K2_W10
ma wiedzę i zna specjalistyczną terminologię wykorzystywaną w wychowaniu fizycznym i w dyscyplinach pokrewnych
M2_W10
x
X
x x x x x x x x
X
X X X X X x
K2_W11
zna i rozumie podstawowe pojęcia i zasady z zakresu ochrony własności przemysłowej i prawa autorskiego oraz konieczność zarządzania zasobami własności intelektualnej
M2_W07, M2_W11
x x x x
K2_W12
zna ogólne zasady tworzenia i rozwoju form indywidualnej przedsiębiorczości, wykorzystującej wiedzę dotycząca zasad organizowania, zarządzania i kierowania zespołem, placówkami prowadzącymi działalność oświatową oraz sportową
M1_W12
X
X
X
X
UMIEJĘTNOŚCI
K2_U01
posiada pogłębioną umiejętność stosowania technik efektywnego komunikowania się i negocjacji, potrafi porozumiewać się z osobami w różnej kondycji emocjonalnej, pochodzącymi z różnych środowisk, rozwiązywać konflikty i
M2_U01
x
X
55
konstruować dobrą atmosferę dla komunikacji z jednostką i grupą społeczną
K2_U02
potrafi posługiwać się zaawansowanym technicznie sprzętem i aparaturą stosowanymi w zakresie dziedzin nauki i dyscyplin naukowych, właściwych dla studiowanego kierunku studiów
M2_U02
X X
x
K2_U03
potrafi prezentować i wyjaśniać problemy z zakresu wychowani fizycznego i ochrony zdrowia
M2_U03
X X X x x
x
x
X
X
K2_U04
potrafi zidentyfikować uwarunkowania kulturowe, psychospołeczne, religijne i etniczne zachowań wychowanków
M2_U04
X x X
x x
K2_U05
potrafi sformułować plan działań odpowiadających potrzebom edukacyjnym, zdrowotnym i sprawnościowym jednostek i grup
M2_U05, M2_U08
x x x
x
x x
x x
K2_U06
potrafi posługiwać się wyspecjalizowanymi narzędziami i technikami informatycznymi w celu pozyskiwania danych, a także analizować i krytycznie oceniać te dane
M2_U06
x x x x x x
K2_U07
potrafi identyfikować błędy i zaniedbania w praktyce charakterystyczn
M2_U07
x x x x x x x x
x
X
X
x
56
e dla wychowania fizycznego i dyscyplin pokrewnych
K2_U08
potrafi współdziałać w planowaniu i realizacji zadań badawczych w zakresie nauk o kulturze fizycznej
M2_U08, M2_U06
x x
K2_U09
posiada umiejętność wykorzystania wychowawczych aspektów aktywności fizycznej, turystyki i rekreacji w profilaktyce wykluczenia i patologii społecznych
M2_U09, M2_U10, M2_U04
x
x
x
x X x X
K2_U10
posiada zaawansowane umiejętności kierowania i realizowania zajęć rekreacyjnych, zdrowotnych, sportowych lub estetyki zachowań ruchowych w pracy z różnymi grupami społecznymi
M2_U09, M2_U10
x x x x x x
x x
X X
X
x
X X X X X x X
K2_U11
posiada specjalistyczne umiejętności ruchowe z zakresu wybranych form aktywności fizycznej (rekreacyjnych, zdrowotnych, sportowych i estetycznych)
M2_U09, M2_U11
x x x x x x
x x
X X
X X X X X X
K2_U12
potrafi samodzielnie modyfikować i tworzyć różne formy aktywności fizycznej w zależności od warunków środowiskowych i klimatycznych
M2_U12
x x x
X
x x
K2_U13
posiada umiejętność przygotowania pisemnego
M2_U13
x X
x x x x
x
x x x X
X X X X x
57
opracowania w zakresie dyscyplin o kulturze fizycznej
K2_U14
posiada umiejętność przygotowania wystąpień ustnych w zakresie dziedzin nauki o kulturze fizycznej z zastosowaniem nowoczesnych metod i technik
M2_U14
x x x
K2_U15
ma umiejętności językowe w zakresie nauk o kulturze fizycznej zgodne z wymaganiami określonymi dla poziomu B2+ Europejskiego Systemu Opisu Kształcenia Językowego
M2_U15
x
x
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
K2_K01
rozumie potrzebę dokształcania zawodowego i rozwoju osobistego w ciągu całego życia, potrafi inspirować i organizować proces uczenia się innych osób
M2_K01
x X X X x x x x x x x x X x x X
X X X X x X
K2_K02
ma świadomość poziomu swojej wiedzy i umiejętności, dokonuje samooceny własnych kompetencji, zna własne ograniczenia i wie kiedy zgłosić się do specjalistów
M2_K02
x x x x x x
x x
X
X X X X x X
K2_K03
okazuje dbałość o prestiż związany z wykonywaniem zawodu nauczyciela, dba o dobro wychowanków i właściwie pojętą solidarność zawodową
M2_K03
x
x x x x
X
x X X X X
58
K2_K04
wykazuje przywództwo i przedsiębiorczość, potrafi zorganizować pracę zespołu
M2_K04
x x x x x x X X X X x x x
K2_K05
wykazuje aktywność i kreatywność w samodzielnym określeniu priorytetów i podejmuje działania służące realizacji określonych przez siebie lub innych zadań
M2_K05
x
X X x
X
x
X
x x x
K2_K06
potrafi rozwiązywać złożone problemy związane z wykonywaniem zawodu nauczyciela
M2_K06
x
x
x
x X
K2_K07
potrafi dbać o bezpieczeństwo własne, otoczenia i współpracowników w działalności wychowawczej, rekreacyjnej, zdrowotnej i sportowej
M2_K07
X X x x x x x x x x x x x X
X X X X X X X
K2_K08
potrafi formułować opinie dotyczące różnych aspektów działalności zawodowej przestrzegając zasad etycznych
M2_K08
X x
x
X X
x x x
X
K2_K09
potrafi motywować osoby w różnym wieku do podejmowania działań prozdrowotnych oraz czynnego uczestnictwa w aktywności fizycznej
M2_K09
X
x
X x x x x x x X
x
x
X X X X x x X
WYDZIAŁ PEDAGOGIKI, SOCJOLOGII I NAUK O ZDROWIU
UNIWERSYTET ZIELONOGÓRSKI
PROGRAM KSZTAŁCENIA
NA KIERUNKU WYCHOWANIE FIZYCZNE
STUDIA II STOPNIA
Załącznik nr 2
PLAN STUDIÓW STACJONARNYCH
60
Rekrutacja w roku akademickim 2014/2015
61
WYDZIAŁ PEDAGOGIKI, SOCJOLOGII I NAUK O ZDROWIU
UNIWERSYTET ZIELONOGÓRSKI
PROGRAM KSZTAŁCENIA
NA KIERUNKU WYCHOWANIE FIZYCZNE
STUDIA II STOPNIA
Załącznik nr 3
PLAN STUDIÓW NIESTACJONARNYCH
62
Rekrutacja w roku akademickim 2014/2015
63
Uniwersytet Zielonogórski
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
KATALOG PRZEDMIOTÓW
DLA KIERUNKU
WYCHOWANIE FIZYCZNE
STUDIA II STOPNIA
W ROKU AKADEMICKIM 2014/2015
Europejski System Transferu Punktów ECTS
Zielona Góra 15.04.2014 r.
64
SPIS TREŚCI Moduł podstawowy 65
Ekologia z ochroną środowiska 66 Filozofia i etyka sportu 68 Pedagogika kultury fizycznej 70 Psychologia aktywnosci ruchowej 73 Socjologia sportu 76
Moduł kierunkowy 79
Biomechanika ruchu – metody pomiarowe 80 Fizjologia wysiłku fizycznego 84 Gimnastyka 88 Medycyna sportu 91 Piłka siatkowa 94 Zaawansowana metodyka wychowania fizycznego 97 Lekkoatletyka 104 Pływanie 107 Wychowanie fizyczne specjalne 110 Odnowa biologiczna 113 Traumatologia 116 Nowoczesne formy tańca 119 Teoria treningu 122 Koszykówka 125 Piłka ręczna 128 Piłka nożna 131 Turystyka i rekreacja szkolna 134 Higiena szkolna i żywienie 137 Organizacja i zarządzanie kulturą fizyczną 140 Człowiek w czasie i przestrzeni - wykład monograficzny z nauk przyrodniczych 143 Społeczne aspekty sportu - wykład monograficzny z nauk humanistycznych i społecznych 146 Miejsce wychowawcy fizycznego w edukacji szkolnej - wykład monograficzny z zakresu nauk
o kulturze fizycznej 149
Moduł dyplomowy 151 Metodologia badań naukowych 152 Statystyka 155 Seminarium dyplomowe 158
Moduł specjalnościowy 167
I. Specjalizacja instruktorska: Piłka siatkowa 168
II. Fakultatywne wychowanie fizyczne 186 Rekreacja ruchowa ludzi w różnym wieku 187 Metodyka pracy opiekuńczo – wychowawczej 189 Organizacja czasu wolnego 192 Gry rekreacyjne 194
Grupa przedmiotów praktycznych do wyboru 197 Tenis stołowy 198 Użytkowe formy tańca 201 Ćwiczenia siłowe 204 Fitness 207
III. Menedżer sportu 210
Organizacja i zarządzanie w sporcie 211 Zarządzanie obiektami sportowymi 214 Marketing w sporcie 216 Mass media w sporcie 219 Planowanie i organizacja imprez sportowych 221
Moduł praktyka pedagogiczna 224
Praktyka pedagogiczna ciągła 225
MODUŁ PODSTAWOWY
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
66
EEE KKK OOO LLL OOO GGG III AAA ZZZ OOO CCC HHH RRR OOO NNN ĄĄĄ ŚŚŚ RRR OOO DDD OOO WWW III SSS KKK AAA
Kod przedmiotu: 16.1-WP-WFD-EzOŚ
Typ p rzedmiotu: obowiązkowy
Język nauczania: polski
Odpowiedzia lny za p rzedmiot : dr Marcin Bocheński
Prowadzący: dr Marcin Bocheński
Forma zajęć
Lic
zb
a g
od
zin
w s
em
es
trz
e
Lic
zb
a g
od
zin
w t
yg
od
niu
Se
me
str
Forma zal iczenia Punkty
ECTS
Studia s tacjonarne
2
W ykład 15 1 I Zaliczenie z oceną
Studia niestacjonarne
W ykład 9 I Zaliczenie z oceną
CEL PRZEDMIOTU:
Zapoznanie się ze zmianami jakim ulega człowiek pod wpływem środowiska. Znajomość problemów biokulturowych (ekologii żywienia, ekologii zdrowia i chorób).
WYMAGANIA WSTĘPNE:
Wiadomości z biologii, antropologii, anatomii, antropomotoryki, edukacji zdrowotnej.
ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU:
Przedmiot i zakres ekologii człowieka. Biologiczne zmiany przystosowawcze. Zróżnicowanie i geograficzne rozmieszczenie człowieka. Powstanie człowieka i społeczno-kulturowe formy jego występowania. Przystosowania kulturowe. Problemy biokulturowe.
METODY KSZTAŁCENIA:
Metoda podająca, poglądowa (plansze, rzutopisy), projekcja multimedialna (filmy, przeźrocza).
EFEKTY KSZTAŁCENIA I METODY WERYFIKACJI OSIĄGANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA:
Opis
efektu
Symbole
efektów
Metody
weryfikacji
Forma
zajęć
Charakteryzuje podstawowe pojęcia z zakresu ekologii człowieka, opisuje człowieka w ujęciu zmian biokulturowych i wpływ cywilizacji na jego funkcjonowanie
K2_W01 Egzamin pisemny progami punktowymi Wykłady
Potrafi wyjaśniać i krytycznie oceniać problemy zagrożenia środowiska przyrodniczego wynikające z działalności człowieka Potrafi wykorzystać wiedzę z ochrony środowiska i ekologii do działań wychowawczych na różnych etapach edukacyjnych
K2_U03 ocena zaangażowania w dyskusji Wykłady
Jest wrażliwy i zmotywowany do działań z zakresu ochrony zdrowia i ekologii w szkole
K2_K09 Samoocena efektów kształcenia Wykłady
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
67
WARUNKI ZALICZENIA:
Wykłady z przedmiotu kończą się egzaminem w formie pisemnej, zgodnie z podanymi kryteriami (progi punktowe).
OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA:
Obciążenie pracą Studia stacjonarne
(w godz.)
Studia niestacjonarne
(w godz.)
Godziny kontaktowe
(udział w zajęciach; konsultacjach; egzaminie, itp.) 30 25
Samodzielna praca studenta
(przygotowanie do: zajęć, kolokwium, egzaminu; studiowanie literatury;
przygotowanie: pracy pisemnej, projektu, prezentacji, raportu,
wystąpienia; itp.)
25 30
Łącznie 55 55
Punkty ECTS Studia stacjonarne Studia stacjonarne
Zajęcia z udziałem nauczyciela akademickiego 1 1
Zajęcia bez udziału nauczyciela akademickiego 1 1
Łącznie 2 2
W tym zajęcia o charakterze praktycznym
(laboratoria, konwersatoria, przygotowanie projektu zajęć praktycznych,
przygotowanie sprawozdań, prowadzenie zajęć)
1 1
LITERATURA PODSTAWOWA:
1. Malinowski A., Strzałko J. (red.): Antropologia. PWN, Warszawa-Poznań,1989. 2. Tatarczuk J., Asienkiewicz R., Wandycz A.: Struktura somatyczna i aktywność motoryczna w
ujęciu rytmów sezonowych wśród młodzieży akademickiej Uniwersytetu Zielonogórskiego. Uniwersytet Zielonogórski, Zielona Góra 2009.
3. Wolański N.: Rozwój biologiczny człowieka. Podstawy auksologii, gerontologii i promocji zdrowia. PWN, Warszawa 2005.
4. Wolański N.: Ekologia człowieka, tom 1-2. PWN, Warszawa 2008. 5. Woynarowska B.: Edukacja zdrowotna. Podręcznik dla studentów. PWN, Warszawa 2008.
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
1. Strzałko J.,Mossor-Pietraszewska T (red.): Kompendium wiedzy o ekologii. PWN, Warszawa-Poznań 1999.
UWAGI:
PROGRAM OPRACOWAŁ: dr Marcin Bocheński
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
68
FFF III LLL OOO ZZZ OOO FFF III AAA III EEE TTT YYY KKK AAA SSS PPP OOO RRR TTT UUU
Kod przedmiotu: 08.1-WP-WFD-FiES
Typ p rzedmiotu: Obowiązkowy
Język nauczania: Polski
Odpowiedzia lny za p rzedmiot : prof. dr hab. Lilianna Kiejzik
Prowadzący: prof. dr hab. Lilianna Kiejzik
Forma zajęć
Lic
zb
a g
od
zin
w s
em
es
trz
e
Lic
zb
a g
od
zin
w t
yg
od
niu
Se
me
str
Forma zal iczenia Punkty
ECTS
Studia s tacjonarne
2 W ykład 15 1 I Zaliczenie z oceną
Studia niestacjonarne
W ykład 9 1 I Zaliczenie z oceną
CEL PRZEDMIOTU:
Zapoznanie studentów z zagadnieniami z zakresu antropologii filozoficznej oraz związkami filozofii z kulturą fizyczną. Zasadnicza orientacja w problematyce historii filozofii obejmującej okres od starożytności po współczesność. Ukazanie historycznego rozwoju idei olimpizmu. Prezentacja poglądów na sport, jako zjawisko podlegające zasadom „fair play”. Etyka w sporcie.
WYMAGANIA WSTĘPNE:
Podstawowe wiadomości z zakresu filozofii
ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU:
Wykład: Filozofia w europejskim kręgu kulturowym. Antropologia filozoficzna. Ciało, jego recepcja i ocena wartości w
różnych epokach. Filozofia sportu – powstanie i rozwój. Idea olimpizmu. Podstawowe problemy etyczne – dobro,
doskonałość, prawda, piękno, sprawiedliwość.
METODY KSZTAŁCENIA:
Wykład konwencjonalny, wykład problemowy
EFEKTY KSZTAŁCENIA I METODY WERYFIKACJI OSIĄGANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA:
Opis
efektu
Symbole
efektów
Metody
weryfikacji
Forma
zajęć
Definiuje wiedzę filozoficzną w powiązaniu z
zagadnieniami z kultury fizycznej, szczególnie w
obszarze jej praktycznych implikacji. Charakteryzuje
zagadnienia z zakresu antropologii kulturowej,
wymienia problemy etyczne występujące w sporcie.
K2_W08 Egzamin pisemny progami punktowymi Wykłady
Student identyfikuje uwarunkowania kulturowe,
psychospołeczne, religijne i etniczne zachowań
wychowanków. Dokonuje samodzielnej
interpretacji podstawowych zagadnień
K2_U04 ocena zaangażowania w dyskusji Wykłady
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
69
Opis
efektu
Symbole
efektów
Metody
weryfikacji
Forma
zajęć
filozoficznych i etycznych.
Jest wrażliwy na etyczne aspekty związane z pracą
nauczyciela wychowania fizycznego. K2_K08 Samoocena efektów kształcenia
Wykłady
WARUNKI ZALICZENIA:
Wykłady z przedmiotu kończą się zaliczeniem z oceną. Metodą weryfikacji efektów kształcenia jest test z progami punktowymi.
OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA:
Obciążenie pracą Studia stacjonarne
(w godz.)
Studia niestacjonarne
(w godz.)
Godziny kontaktowe
(udział w zajęciach; konsultacjach; egzaminie, itp.) 30 25
Samodzielna praca studenta
(przygotowanie do: zajęć, kolokwium, egzaminu; studiowanie literatury;
przygotowanie: pracy pisemnej, projektu, prezentacji, raportu,
wystąpienia; itp.)
25 30
Łącznie 55 55
Punkty ECTS Studia stacjonarne Studia stacjonarne
Zajęcia z udziałem nauczyciela akademickiego 1 1
Zajęcia bez udziału nauczyciela akademickiego 1 1
Łącznie 2 2
W tym zajęcia o charakterze praktycznym
(laboratoria, konwersatoria, przygotowanie projektu zajęć praktycznych,
przygotowanie sprawozdań, prowadzenie zajęć)
1 1
LITERATURA PODSTAWOWA:
1. Platon, Państwo, tłum. W. Witwicki, Warszawa 1958 lub inne wydanie. 2. Tatarkiewicz Władysława, Historia filozofii, Tom1- 3 (wydanie dowolne). 3. Lipiec J. Filozofia olimpizmu, Warszawa 1999. 4. Lipiec J. Kalogiata: Szkice z filozofii sportu, Kraków 1988. 5. Krawczyk Z. (red) Filozofia i socjologia kultury fizycznej. Wybór tekstów, Warszawa 1974, PWN
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
1. Lipiec J. (red.), Duch sportu, Kraków 1980. 2. Lipoński W., Olimpizm dla każdego: popularny zarys wiedzy w historii, organizacji i filozofii ruchu
olimpijskiego, Poznań 2000. 3. Osterloff K., Historia sportu, Warszawa 1976. 4. Humanistyczna encyklopedia sportu, Warszawa 1987.
UWAGI:
PROGRAM OPRACOWAŁ: prof. dr hab. Lilianna Kiejzik
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
70
PPP EEE DDD AAA GGG OOO GGG III KKK AAA KKK UUU LLL TTT UUU RRR YYY FFF III ZZZ YYY CCC ZZZ NNN EEE JJJ
Kod przedmiotu: 05.1-WP-WFD-PKF
Typ p rzedmiotu: Obowiązkowy
Język nauczania: Polski
Odpowiedzia lny za p rzedmiot : Dr Michał Bajdziński
Prowadzący: Dr Michał Bajdziński
Forma zajęć
Lic
zb
a g
od
zin
w s
em
es
trz
e
Lic
zb
a g
od
zin
w t
yg
od
niu
Se
me
str
Forma zal iczenia Punkty
ECTS
Studia s tacjonarne 2
W ykład 15 1 II Zaliczenie z oceną
Studia niestacjonarne
W ykład 9 II Zaliczenie z oceną
CEL PRZEDMIOTU:
Celem nauczania przedmiotu pedagogika kultury fizycznej jest kształtowanie świadomych postaw wobec kultury fizycznej i jej możliwości w zakresie oddziaływań wychowawczych oraz wyposażenie studentów w wiedzę i umiejętności realizowania poprzez treści kultury fizycznej celów wychowawczych
WYMAGANIA WSTĘPNE:
Znajomość ogólnych pojęć teorii wychowania fizycznego i pedagogiki. Uwarunkowania teoretycznych przesłanek
dla realizacji procesu nauczania i wychowania w systemie edukacji, rozumienie jakie czynniki psycho-społeczne
wpływają na kształtowanie postaw zdrowotnych i prosportowych.
ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU:
Wykład: Cele, zadania pedagogiki kultury fizycznej, jej miejsce wśród innych dziedzin pedagogicznych, związki z
innymi naukami. Współczesne nurty i kierunki pedagogiczne i ich wkład w budowanie nowych rozwiązań
edukacyjnych. Wzajemne związki, kategorie aksjologiczne wychowanie zdrowotne - kultura fizyczna –
wychowanie zdrowotne – wychowanie fizyczne. Sport i wychowanie: wartości i wychowawcza rola sportu, idea
fair play. Systemy wychowania przez sport. Idea olimpijska, edukacja olimpijska w systemie wychowawczym
szkoły. Czas wolny, jego znaczenie i funkcje w życiu, wychowanie do aktywnego spędzania czasu wolnego.
Wychowanie do kultury fizycznej w edukacji wczesnoszkolnej. Nauczyciel wychowania fizycznego i trener w roli
przewodnika po wartościach kultury fizycznej, sylwetka osobowościowa, styl pracy pedagogicznej.
METODY KSZTAŁCENIA:
Metody słowne; wykład z wykorzystaniem prezentacji multimedialnych. Metody eksponujące: film, pokaz. Metoda
tekstu przewodniego, praca z książką, praca z dokumentem źródłowym.
EFEKTY KSZTAŁCENIA I METODY WERYFIKACJI OSIĄGANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA:
Opis
Efektu
Symbole
efektów
Metody
weryfikacji
Forma
zajęć
Identyfikuje i analizuje procesy społeczne
stosując wiedzę z zakresu pedagogiki
kultury fizycznej
K2_W04
Praca w formie eseju Wykład
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
71
Opis
Efektu
Symbole
efektów
Metody
weryfikacji
Forma
zajęć
Rozwija wiedzę i zna specjalistyczną
terminologię pedagogiczną
wykorzystywaną w wychowaniu fizycznym
K2_W10
Praca w formie eseju Wykład
Rozpoznaje potrzebę różnicowania
komunikowania się z osobami w różnej
kondycji emocjonalnej, pochodzącymi z
różnych środowisk, identyfikuje i
rozwiązuje konflikty w różnych grupach
społecznych
K2_U01
Praca w formie eseju Wykład
Identyfikuje i analizuje uwarunkowania
zachowań kulturowych,
psychospołecznych, religijnych i
etnicznych wychowanków
K2_U04
Test - pytania otwarte Wykład
Planuje stosowanie wychowawczych
środków wychowania fizycznego i sportu
w resocjalizacji
K2_U09
Test - pytania otwarte Wykład
Planuje i rozumie potrzebę własnego
dokształcania się zawodowego
nauczyciela
K2_K01
Test - pytania otwarte Wykład
Okazuje dbałość o prestiż związany z
wykonywaniem zawodu nauczyciela, dba
o dobro wychowanków i właściwie pojętą
solidarność zawodową
K2_K03
Praca w formie eseju Wykład
WARUNKI ZALICZENIA:
Wykłady z przedmiotu kończą się zaliczeniem formie pisemnej. Test z progami punktowymi składający się z pytań
otwartych. Minimum na uzyskanie zaliczenia testu to 50% punktów. Student przygotowuje esej wybrany z listy
tematów problemowych pedagogiki kultury przedstawiony na początku semestru, korzystając z treści wykładów i
piśmiennictwa. Ocena końcowa z przedmiotu to średnia arytmetyczna z pracy pisemnej i testu .
OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA:
Obciążenie pracą Studia stacjonarne
(w godz.)
Studia niestacjonarne
(w godz.)
Godziny kontaktowe
(udział w zajęciach; konsultacjach; egzaminie, itp.) 22 16
Samodzielna praca studenta
(przygotowanie do: zajęć, kolokwium, egzaminu; studiowanie literatury;
przygotowanie: pracy pisemnej, projektu, prezentacji, raportu,
wystąpienia; itp.)
34 40
Łącznie 56 56
Punkty ECTS Studia stacjonarne Studia stacjonarne
Zajęcia z udziałem nauczyciela akademickiego 1 1
Zajęcia bez udziału nauczyciela akademickiego 1 1
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
72
Łącznie 2 2
W tym zajęcia o charakterze praktycznym
(laboratoria, konwersatoria, przygotowanie projektu zajęć praktycznych,
przygotowanie sprawozdań, prowadzenie zajęć)
1 1
LITERATURA PODSTAWOWA:
1. Dziubiński Z. [red.], Sport i wychowanie, Warszawa 1992.
2. Grabowski H. (1997). Teoria fizycznej edukacji. Warszaw: WSiP.
3. Pawłucki A. (1992) Wychowanie jako kulturowa rzeczywistość. Na przykładzie wychowania do
wartości ciała. Gdańsk: AWF.
4. Pawłucki A. (2007) Osoba w pedagogice ciała. Prawo pokoju olimpijskiego. Olsztyn: OSW.
5. Krawański A. (2003) Ciało i zdrowie człowieka w nowoczesnym systemie wychowania
fizycznego. Poznań: AWF.
6. Lipiec J. (1999) Filozofia olimpizmu. Warszawa: SPRINT.
7. Przyłuska- Fiszer A., Misiuna B. (1993) Etyczne aspekty sportu. Warszawa: AWF.
8. Siwiński W., Pedagogika kultury fizycznej, Wyd. AWF Poznań, Poznań 2000.
9. Żukowska Z. [red.], Fair play sport I edukacja, Warszawa 1996.
10. Żukowska Z., Żukowski R. [red.], Edukacja olimpijska w reformującej się szkole, Wyd. Estrella i AWF Warszawa, Warszawa 2000.
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
PROGRAM OPRACOWAŁ:
Dr Michał Bajdziński
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
73
PPP SSS YYY CCC HHH OOO LLL OOO GGG III AAA AAA KKK TTT YYY WWW NNN OOO SSS CCC III RRR UUU CCC HHH OOO WWW EEE JJJ
Kod przedmiotu: 14.4-WP-WFD-PAR
Typ p rzedmiotu: Obowiązkowy
Język nauczania: Polski
Odpowiedzia lny za p rzedmiot : mgr Marek Lemański
Prowadzący: mgr Marek Lemański
Forma zajęć
Lic
zb
a g
od
zin
w s
em
es
trz
e
Lic
zb
a g
od
zin
w t
yg
od
niu
Se
me
str
Forma zal iczenia Punkty
ECTS
Studia s tacjonarne
2 Konwersato r ium 30 1 I Zaliczenie z oceną
Studia niestacjonarne
Konwersato r ium 18 I Zaliczenie z oceną
CEL PRZEDMIOTU:
Zapoznanie z wiedzą o działalności sportowej pod kątem psychologicznym (o sporcie jako fenomenie XXI wieku, sportowcach, trenerach, menedżerach, itp.) oraz prawidłowościach funkcjonowania (jednostki i grupy sportowej) w sytuacjach trudnych (MŚ, ME, IO). Wiedza o sterowaniu procesami uwagi i koncentracji, redukowania stresu, kontrolowaniu własnych emocji, doskonaleniu technik komunikacyjnych, wyobrażeniowych i relaksacyjnych oraz ukierunkowaniu działania poprzez wyznaczanie celów. Umiejętność wykorzystania zdobytej wiedzy psychologicznej w procesie treningu, walki sportowej, rywalizacji, kooperacji oraz okresie wypoczynku. Zapoznanie z metodami biofeedbacku wykorzystywanymi w treningu mentalnym sportowców.
WYMAGANIA WSTĘPNE:
Podstawowa wiedza z zakresu psychologii.
ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU:
Wyznaczanie celów w sporcie, zastosowanie strategii psychologicznych w treningu i podczas zawodów sportowych, stres w sporcie i sposoby radzenia sobie z nim, optymizm w sporcie i budowanie pewności siebie, trening wizualizacyjny, sterowanie procesami uwagi i koncentracji w sporcie, nawiązywanie pozytywnych relacji interpersonalnych, budowanie spójności zespołowej, motywacja a osiągnięcia w sporcie, temperament i osobowość sportowców,. Cechy i właściwości poznawcze oraz psychomotoryczne jako predykatory wyniku sportowego. Problem atrybucji i koherencji w rywalizacji sportowej. Rola emocji (przedstartowych i startowych) w treningu oraz walce sportowej. Dylematy współczesnego sportu.
METODY KSZTAŁCENIA:
Wykład, wykład konwersatoryjny, pomiar, metoda poglądowa, metoda analityczna, dyskusja problemowa, metoda
sytuacyjna, praca w grupach
EFEKTY KSZTAŁCENIA I METODY WERYFIKACJI OSIĄGANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA:
Opis
efektu
Symbole
efektów
Metody
weryfikacji
Forma
zajęć
Zna rodzaje i zasady wyznaczania celów w sporcie, rozumie proces formułowania i programowania celów. Ma podstawową wiedzę z zastosowania strategii psychologicznych podczas okresu treningowego, jak i podczas startu na zawodach sportowych. Ma wiedzę na temat stresu i jego
K2_W04
K2_W07 Test z progami punktowymi
Rozwiązywanie zadań problemowych
Konwersa.
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
74
Opis
efektu
Symbole
efektów
Metody
weryfikacji
Forma
zajęć
wpływu na wykonanie zadania, zna techniki relaksacyjne i wyobrażeniowe, posiada wiedzę na temat wpływu osobowości i temperamentu na dobór metod
Wykorzystuje w pracy techniki relaksacyjne i wyobrażeniowe, potrafi przygotować trening wizualizacyjny, ma wiedzę na temat metod budowania pewności, potrafi zastosować techniki sterowania procesami uwagi i koncentracji, posiada wiedzę na temat skutecznej komunikacji, budowania spójności w grupie sportowej, rozwiazywania konfliktów i krytycznych sytuacji w sporcie, zna cechy skutecznego trenera i warunki skutecznego doradzania, zna i potrafi zastosować metody skutecznego motywowania zawodników
K2_U01
K2_U04 ocena prezentacji, ocena umiejętności
praktycznych studenta
Konwersa.
Jest otwarty na skuteczną komunikację i budowanie spójności w grupie sportowej, Potrafi „aktywnie” słuchać i stosować praktyce skuteczną komunikację
K1_K01 ocena zaangażowania w dyskusji i
swobodnej wypowiedzi
Konwersa.
Jest wrażliwy na etyczne zasady w sporcie, wykazuje
szacunek dla wychowanka
K2_K08
Samoocena efektów kształcenia
Konwersa.
WARUNKI ZALICZENIA:
Konwersatorium kończy się zaliczeniem na ocenę. Metodami weryfikacji efektów kształcenia są: test w formie pisemnej zgodnym z podanymi kryteriami z progami -minimum na uzyskanie zaliczenia z poszczególnych zaliczeń to 50% punktów oraz testy umiejętności praktycznych dotyczące technik relaksacyjnych i wyobrażeniowych, metod budowania pewności, technik sterowania procesami uwagi i koncentracji, wykonanie grupowego projektu. Ocena końcowa to średnia arytmetyczna z poszczególnych zaliczeń.
OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA:
Obciążenie pracą Studia stacjonarne
(w godz.)
Studia niestacjonarne
(w godz.)
Godziny kontaktowe
(udział w zajęciach; konsultacjach; egzaminie, itp.) 45 30
Samodzielna praca studenta
(przygotowanie do: zajęć, kolokwium, egzaminu; studiowanie literatury;
przygotowanie: pracy pisemnej, projektu, prezentacji, raportu,
wystąpienia; itp.)
15 30
Łącznie 60 60
Punkty ECTS Studia stacjonarne Studia stacjonarne
Zajęcia z udziałem nauczyciela akademickiego 1,5 1
Zajęcia bez udziału nauczyciela akademickiego 0,5 1
Łącznie 2 2
W tym zajęcia o charakterze praktycznym
(laboratoria, konwersatoria, przygotowanie projektu zajęć praktycznych,
przygotowanie sprawozdań, prowadzenie zajęć)
1 1
LITERATURA PODSTAWOWA:
1. Cox R.H., Sport Psychology – Concepts and Applications. C. Brown Company Publisher, Debugue 1990. 2. Cramer D., Jackschath B., Psychologia piłki nożnej. Marshall, Wrocław 1998 (przekł.z j.niemieckiego). 3. Czajkowski Z., Psychologia sprzymierzeńcem trenera. COS, Biblioteka Trenera, Warszawa 1996. 4. Czajkowski Z., Motywacja w sporcie. RCMSZ KFIS, Warszawa 1989.
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
75
5. Gracz J., Sankowski T., Psychologia sportu. AWF, Poznań 1995. 6. Harris M., Psychologia sportu. GWP, Gdańsk 2003. 7. Rychta T., Elementy psychologii sportu. PZPN, Warszawa 1995. 8. Wlazło E., Diagnoza ustosunkowań interpersonalnych w wychowaniu fizycznym i sporcie wyczynowym. Monografie AWF, Wrocław 1999. PROGRAM OPRACOWAŁ:
Mgr Marek Lemański
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
76
SSS OOO CCC JJJ OOO LLL OOO GGG III AAA SSS PPP OOO RRR TTT UUU
Kod przedmiotu: 14.2-WP-WFD-Soc
Typ p rzedmiotu: Obowiązkowy
Język nauczania: Polski
Odpowiedzia lny za p rzedmiot : prof. UZ dr hab. Piotr Godlewski
Prowadzący: prof. UZ dr hab. Piotr Godlewski
Forma zajęć
Lic
zb
a g
od
zin
w s
em
es
trz
e
Lic
zb
a g
od
zin
w t
yg
od
niu
Se
me
str
Forma zal iczenia Punkty
ECTS
Studia s tacjonarne
3
W ykład 15 1 IV
Egzamin
Ćwiczenia 15 1 Zaliczenie z oceną
Studia niestacjonarne
W ykład 9 IV
Egzamin
Ćwiczenia 9 Zaliczenie z oceną
CEL PRZEDMIOTU:
Zapoznanie student ze sportem jako zjawiskiem społecznym, zdobycie wiedzy na temat sportu jako przedmiotu
badań socjologii, oraz ze społecznymi komponentami współczesnego sportu.
WYMAGANIA WSTĘPNE:
Podstawowe wiadomości z zakresu teorii wychowania fizycznego i sportu
ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU:
Wykład: Sport jako zjawisko społeczne. Sport jako przedmiot zainteresowania socjologii, koncepcje teoretyczne w socjologii sportu, społeczne funkcje sportu, komponenty współczesnego sportu. Edukacyjny wymiar sportu, bohater wysiłku sportowego, współczesny idol sportu, celebryci w sporcie. Globalny i lokalny wymiar sportu. Proces polaryzacji sportu.
Ćwiczenia: Widowisko sportowe i jego specyfika z perspektywy socjologa. Spektatorskie przejawy sportu. Sport w mediach, sport a pop kultura. Profesjonalizacja i komercjalizacja sportu, typy kariery sportowca. Dewiacje i patologie w współczesnego sportu. Współczesne współzawodnictwo w wyczynie sportowym, olimpizm jako zjawisko społeczne.
METODY KSZTAŁCENIA:
Wykład: Wykład z zastosowaniem prezentacji multimedialnej
Ćwiczenia: dyskusja problemowa, dyskusja panelowa, metoda tekstu przewodniego, praca z dokumentem źródłowym
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
77
EFEKTY KSZTAŁCENIA I METODY WERYFIKACJI OSIĄGANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA:
Opis
efektu
Symbole
efektów
Metody
weryfikacji
Forma
zajęć
Student definiuje podstawowe pojęcia z zakresu socjologii i potrafi je używać Student zna wybrane koncepcje filozoficzno-socjologiczne stanowiące teoretyczne podstawy działalności w zakresie wychowania fizycznego i sportu.
K2_WO6 Test z progami punktowymi
Prezentacja multimedialna indywidualna
Wykład
Ćwiczenia
Student wiąże wiedzę z zakresu nauk społecznych z
wiedzą z zakresu nauk o kulturze fizycznej i jej
praktycznych implikacji w kontekście aspektu
społecznego nauk o kulturze fizycznej. Posiada
umiejętność łączenia poszczególnych aspektów
społeczno- biologicznych w proces edukacji dla
wychowania fizycznego, sportu i rekreacji
K2_WO8 ocena prezentacji, ocena umiejętności
praktycznych studenta
Ćwiczenia
Student potrafi wykorzystuje umiejętności koncepcyjne do przygotowania pisemnej prezentacji i analizę z zakresu społecznych problemów szeroko rozumianej aktywności fizycznej
K2_U13 Audyt przed grupą
ocena zaangażowania w dyskusji i
swobodnej wypowiedzi
Ćwiczenia
Student wykazuje się aktywnością i kreatywnością
w samodzielnym określeniu priorytetów i
podejmowania działań służących realizacji
określonych przez siebie lub innych zadań z
socjologicznego punktu widzenia
K2_K05 ocena zaangażowania w dyskusji i
swobodnej wypowiedzi
Ćwiczenia
Student potrafi motywować osoby w różnym wieku
do podejmowania działań prozdrowotnych oraz
czynnego uczestnictwa w aktywności fizycznej.
Różnych grup społecznych.
K2_K09 Samoocena efektów kształcenia
Wykład
Ćwiczenia
WARUNKI ZALICZENIA:
Wykłady z przedmiotu kończą się egzaminem pisemnym. Kryteria dla poszczególnych ocen oparte są na skali punktowej (od 1-15 pkt.). Ćwiczenia z przedmiotu kończą się zaliczeniem w formie pracy projektowej połączonej z prezentacją multimedialną (PowerPoint), która jest audytem przed grupą, podczas które student wykazuje się umiejętnością
argumentacji i kompetencjami w zakresie komunikacji społecznej. Ocena końcowa to średnia arytmetyczna z ćwiczeń i egzaminu.
OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA:
Obciążenie pracą Studia stacjonarne
(w godz.)
Studia niestacjonarne
(w godz.)
Godziny kontaktowe
(udział w zajęciach; konsultacjach; egzaminie, itp.) 40 25
Samodzielna praca studenta
(przygotowanie do: zajęć, kolokwium, egzaminu; studiowanie literatury;
przygotowanie: pracy pisemnej, projektu, prezentacji, raportu,
wystąpienia; itp.)
35 50
Łącznie 75 75
Punkty ECTS Studia stacjonarne Studia stacjonarne
Zajęcia z udziałem nauczyciela akademickiego 1,6 1
Zajęcia bez udziału nauczyciela akademickiego 1,4 2
Łącznie 3 3
W tym zajęcia o charakterze praktycznym
(laboratoria, konwersatoria, przygotowanie projektu zajęć praktycznych,
przygotowanie sprawozdań, prowadzenie zajęć)
1 1
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
78
LITERATURA PODSTAWOWA: 1. Heinemann K., 1990., Wprowadzenie do socjologii sportu. Warszawa 1989 2. Krawczyk Z., Sport w zmieniającym się społeczeństwie. Warszawa 2000 3. Socjologia kultury fizycznej. (red) Z. Krawczyk. Warszawa 1995 4. Znaniecki F., Socjologia wychowania, T. II. Warszawa1973
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. Media-Eros-Przemoc. Sport w czasach podkultury. (red) A. Gwóźdź, Kraków 2003 2. Logos i etos polskiego olimpizmu. (red.) Lipiec J. Kraków 1994 3. Słapek D., Sport i widowiska w świecie antycznym. Kraków-Warszawa 2010 4. Godlewski P., Geneza i rozwój sportu spektakularnego (w europejskiej perspektywie)
W: Zarządzanie imprezami sportowo-rekreacyjnymi (red.) B. Ryba. Warszawa 2010 5. Guttmann A., From Ritual to Record. Nature of Modern Sports. New York 1978
PROGRAM OPRACOWAŁ:
prof. UZ dr hab. Piotr Godlewski
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
79
MODUŁ KIERUNKOWY
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
80
BBB III OOO MMM EEE CCC HHH AAA NNN III KKK AAA RRR UUU CCC HHH UUU ––– MMM EEE TTT OOO DDD YYY PPP OOO MMM III AAA RRR OOO WWW EEE
Kod przedmiotu: 16.1-WP-WFD- BRMP
Typ p rzedmiotu: obowiązkowy
Język nauczania: Polski
Odpowiedzia lny za p rzedmiot : dr Andrzej Mroczkowski
Prowadzący: dr Andrzej Mroczkowski
Forma zajęć
Lic
zb
a g
od
zin
w s
em
es
trz
e
Lic
zb
a g
od
zin
w t
yg
od
niu
Se
me
str
Forma zal iczenia Punkty
ECTS
Studia s tacjonarne
5
W ykład 15 1 I
Egzamin
Laborator ium 15 1 Zaliczenie z oceną
Studia niestacjonarne
W ykład 9 I
Egzamin
Laborator ium 9 Zaliczenie z oceną
CEL PRZEDMIOTU:
Celem przedmiotu jest przekazanie studentom wiedzy z zakresu wykorzystania biomechaniki w sporcie.
Zapoznanie z urządzeniami biomechanicznymi mogącymi mieć zastosowanie w procesie treningowym sportowca.
Zapoznanie z biomechanicznymi sposobami pomiaru w poszczególnych dyscyplinach sportowych.
WYMAGANIA WSTĘPNE:
Znajomość wiadomości z biomechaniki z zakresu studiów licencjackich.
ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU:
Wykład: Pomiar obciążeń treningowych i określenie składowych obciążenia w różnych metodach treningowych.
Rożne formy ruchu człowieka. Działanie sił podczas chodu i biegu. Biomechaniczne kryteria oceny skoków
lekkoatletycznych. Charakterystyka działania sił reakcji podczas odbicia. Kryteria oceny rzutów
lekkoatletycznych. Pomiar siły dynamicznej i izometrycznej. Szybowanie wyrzucanego przyboru w rzutach
lekkoatletycznych. Charakterystyka rzutów i uderzeń w grach i sportach walki. Kryteria odpowiedniej postawy
ciała podczas wykonania wybranych technik w grach i sportach walki. Wpływ siły reakcji podłoża na efektywność
wykonywanej techniki sportowej. Obrotowe formy ruchu wokół osi rzeczywistej i swobodnej. Działanie siły
dośrodkowej i odśrodkowej na organizm człowieka. Reakcja organizmu człowieka na uczestnictwo w ruchu
obrotowym. Analiza biomechaniczna ruchów obrotowych człowieka wymuszanych siłami wewnętrznymi lub
zewnętrznymi. Urządzenia do pomiaru momentów bezwładności ciała człowieka. Zmiany momentów
bezwładności ciała podczas wykonywania technik w dyscyplinach sportowych z ruchem obrotowym człowieka.
Biomechaniczna analiza upadków na skutek nagłej utraty równowagi w lokomocji człowieka. Wykorzystanie
trenażerów w treningu sportowym. Proces sterowania ruchem człowieka. Koordynacja nerwowo-mięśniowa,
nawyk ruchowy, fazy nauczania ruchu. Wykorzystanie trenażerów do doskonalenia nawyku ruchowego.
Nauczanie techniki sportowej z uwzględnieniem wiedzy biomechanicznej. Pojęcie modelowania techniki ruchu w
sporcie.
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
81
Laboratoria: Wykorzystanie trenażera „równia pochyła” do oceny siły dynamicznej odbicia, energii
kinetycznej oraz jej zmian w funkcji czasu dla mięśni kończyn dolnych. Wykorzystanie platformy
dynamometrycznej do badania siły wybicia kończyn dolnych. Analiza składowej pionowej i poziomej
siły wybicia. Wykorzystanie ramy stabilizacyjnej dla oceny siły izometrycznej i momentów sił kończyn.
Wykorzystanie trenażerów do doskonalenia techniki w ruchach obrotowych. Pomiary momentu
bezwładności ciał człowieka przy użyciu trenażera obrotowego. Analiza wpływu ruchu obrotowego na
organizm człowieka. Analiza ruchu na podstawie metod kinematograficznych. Ocena skuteczności
techniki ruchu przy nagłych upadkach występujących w lokomocji człowieka. Ocena skuteczności
techniki sportowej na podstawie filmu. Ustalenie kryteriów oceny skuteczności techniki ruchu w
wybranych ćwiczeniach sportowych
METODY KSZTAŁCENIA:
Wykład: metoda podająca, wykład informacyjny, wykład problemowy
Laboratoria: oparte na obserwacji i pomiarze, oparte na działalności praktycznej (metoda
laboratoryjna)
EFEKTY KSZTAŁCENIA I METODY WERYFIKACJI OSIĄGANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA:
Opis
Efektu
Student potrafi
Symbole
efektów
Metody
weryfikacji
Forma
zajęć
objaśnić biomechaniczny model działania
człowieka
K2_W01, K2_W02, K2_W10
egzamin pisemny z progami
punktowymi
wykład
wytłumaczyć prawa mechaniczne, które wpływają
na efektywność techniki sportowej
K2_W05
egzamin pisemny z progami
punktowymi
wykład
objaśnić skuteczność techniki sportowej na
podstawie wiedzy biomechanicznej
K2_W05 egzamin pisemny z progami
punktowymi; sprawozdania z
wykonanych ćwiczeń laboratoryjnych,
kolokwium, zadania praktyczne
wykład
laboratorium
objaśnić działanie człowieka jako biomaszyny
K2_W01, K2_W02, K2_W10
egzamin pisemny z progami
punktowymi
wykład
scharakteryzować podstawowe urządzenia
stosowane w biomechanicznych metodach
pomiarowych
K2_W07
egzamin pisemny z progami
punktowymi, sprawozdania z
wykonanych ćwiczeń laboratoryjnych,
kolokwium, zadania praktyczne
wykład
laboratorium
wykorzystywać trenażery dla doskonalenia techniki
ruchu oraz cech motorycznych
K2_U02, K2_U03, K2_U07,
egzamin pisemny z progami
punktowymi; sprawozdania z
wykonanych ćwiczeń laboratoryjnych,
kolokwium, zadania praktyczne
wykład
laboratorium
przeprowadzić pomiar siły izometrycznej i
dynamicznej kończyn górnych i dolnych
K2_U02, K2_U11, K2_U13
sprawozdania z wykonanych ćwiczeń
laboratoryjnych, kolokwium, zadania
praktyczne
laboratorium
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
82
Opis
Efektu
Student potrafi
Symbole
efektów
Metody
weryfikacji
Forma
zajęć
przeprowadzić pomiar momentu bezwładności
ciała człowieka
K2_U02, K2_U13 sprawozdania z wykonanych ćwiczeń
laboratoryjnych, kolokwium, zadania
praktyczne
Laboratorium
przeprowadzić pomiar prędkości kątowej na
trenażerze obrotowym
K2_U02, K2_U11, K2_U13
sprawozdania z wykonanych ćwiczeń
laboratoryjnych, kolokwium, zadania
praktyczne
Laboratorium
wykorzystywać platformę dynamometryczną do pomiaru składowej pionowej i poziomej siły odbicia kończyn dolnych oraz ich moc podczas odbicia
K2_U02, K2_U13 sprawozdania z wykonanych ćwiczeń
laboratoryjnych, kolokwium, zadania
praktyczne
Laboratorium
WARUNKI ZALICZENIA:
Na ocenę z przedmiotu składa się ocena z laboratorium (50%) i z egzaminu (50%).
Ocena końcowa to średnia arytmetyczna oceny z laboratorium i egzaminu.
Wyniki średniej arytmetycznej ustala się zgodnie z zasadą:
- średnia 3,25 stanowi ocenę końcową 3,5; średnia 3,75 stanowi ocenę końcową 4,0; średnia 4,25 stanowi ocenę
końcową 4,5; średnia 4,75 stanowi ocenę końcową 5,0.
Aby zaliczyć laboratorium niezbędne jest uzyskanie pozytywnej oceny z kolokwium przewidzianego z tematyki
laboratoryjnej oraz wykonanie sprawozdań z przeprowadzonych ćwiczeń laboratoryjnych.
Na ocenę z laboratorium składa się ocena za kolokwium (50%) oraz z zastosowania wiedzy biomechanicznej
przy prawidłowym wykonywaniu techniki sportowej (50%).Do egzaminu można przystąpić po zaliczeniu
laboratorium.
OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA:
Obciążenie pracą Studia stacjonarne
(w godz.)
Studia niestacjonarne
(w godz.)
Godziny kontaktowe
(udział w zajęciach; konsultacjach; egzaminie, itp.)
50 30
Samodzielna praca studenta
(przygotowanie do: zajęć, kolokwium, egzaminu; studiowanie literatury;
przygotowanie: pracy pisemnej, projektu, prezentacji, raportu,
wystąpienia; itp.)
75 95
Łącznie 125 125
Punkty ECTS Studia stacjonarne Studia stacjonarne
Zajęcia z udziałem nauczyciela akademickiego 2 1
Zajęcia bez udziału nauczyciela akademickiego 3 4
Łącznie 5 5
W tym zajęcia o charakterze praktycznym
(laboratoria, konwersatoria, przygotowanie projektu zajęć praktycznych,
przygotowanie sprawozdań, prowadzenie zajęć
2 1
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
83
LITERATURA PODSTAWOWA:
1. Będziński R. (1997): Biomechanika inżynierska. Zagadnienia wybrane. OFICYNA Wydawnicza Politechniki
Wrocławskiej.
2. Bober T. współaut. (1983): Biomechanika. Wybrane zagadnienia. Skrypt AWF Wrocław.
3. Bober T. Red. (1983): Przewodnik do ćwiczeń z przedmiotu biomechanika. AWF Wrocław.
4. Bober T. (1985): Biomechanika chodu i biegu. Studia i Monografie. AWF we Wrocławiu. Zeszyt Nr 6, Wrocław.
5. Bober T., Zawadzki J. (2001): Biomechanika układu ruchu człowieka. BK Wrocław.
6. Buśko K., Musiał W., Wychowański M.,(1989): Instrukcja do ćwiczeń z biomechaniki i wybrane zagadnienia
metrologii. AWF Warszawa, Skrypt Nr 96.
7. Dworak L. B. (1991): Niektóre metody badawcze biomechaniki i ich zastosowanie w sporcie, medycynie i
ergonomii. AWF Poznań, 1991, Skrypt Nr 91.
8. Erdmann W. (1999): Biomechanika. Przewodnik do ćwiczeń. Wyd. „MAY”. Gdańsk.
9. Fidelus K. (1970): Zarys biomechaniki ćwiczeń fizycznych. AWF Warszawa.
10. Fidelus K. i współaut. (1975): Przewodnik do ćwiczeń z biomechaniki. Zeszyty Naukowo-Metodyczne AWF w
Warszawie.
11. Fidelus K., Ostrowska E., Urbanik Cz., Wychowański M. (1996): Ćwiczenia laboratoryjne z biomechaniki.
AWF W-Wa.
12. Morecki A., Ekiel J., Fidelus K., (1971): Bionika ruchu. PWN Warszawa.
13. Ruchlewicz T., Tworzydło M., (1976): Wybrane zagadnienia biomechaniki ćwiczeń fizycznych. AWF Kraków,
Wydawnictwo Skryptowe nr 28.
14. Andrzej Mroczkowski. Using the Knowledge of Biomechanics in Teaching Aikido /
// W: Injury and Skeletal Biomechanics / Tarun Goswami .- - : InTech, Open Acces Publisher, 2012 - s. 37—60.
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
1. Biocybernetyka red. Nałęcz M. (2000): Biocybernetyka i Inżynieria Biomedyczna. T.5. BIOMECHANIKA i
INŻYNIERIA
REHABILITACYJNA. Wyd. Exit.
2. Erdmann W. S. (1995): Badania wielkości geometrycznych i inercyjnych tułowia mężczyzn uzyskanych metodą
tomografii
komputerowej. AWF Gdańsk.
3. Ernst K. (1992): Fizyka sportu. Wydawnictwa Naukowe PWN.
4. Gierzyńska-Dolna M. (2002) Biotribologia. Wydawnictwo Politechniki Częstochowskiej.
5. Hedgecoe J. (1997): Kamera video. Le Marco.
6. Majówka Młodych Biomechaników (2004): Zeszyty Naukowe Katedry Mechaniki Stosowanej. Nr 24. Politechnika
Śląska.
Gliwice. 68
UWAGI:
PROGRAM OPRACOWAŁ: dr Andrzej Mroczkowski
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
84
FFF III ZZZ JJJ OOO LLL OOO GGG III AAA WWW YYY SSS III ŁŁŁ KKK UUU FFF III ZZZ YYY CCC ZZZ NNN EEE GGG OOO
Kod przedmiotu: 16.1-WP-WF-FWF
Typ p rzedmiotu: Obowiązkowy
Język nauczania: Polski
Odpowiedzia lny za p rzedmiot : dr Mariusz Naczk
Prowadzący: dr Mariusz Naczk
Forma zajęć
Lic
zb
a g
od
zin
w s
em
es
trz
e
Lic
zb
a g
od
zin
w t
yg
od
niu
Se
me
str
Forma zal iczenia Punkty
ECTS
Studia s tacjonarne
4
W ykład 15 1
I
Egzamin
Konwersato r ium 15 1 Zaliczenie z oceną
Studia niestacjonarne
W ykład 9
I
Egzamin
Konwersato r ium 9 Zaliczenie z oceną
CEL PRZEDMIOTU:
Zapoznanie studenta i zrozumienie przez niego zasad funkcjonowania organizmu ludzkiego podczas wysiłku fizycznego o
różnej charakterystyce, zaznajomienie studenta z fizjologicznymi zasadami treningu rekreacyjnego i sportowego. Po
zajęciach student powinien znać i rozumieć wpływ różnych form treningu na organizm oraz wpływ braku aktywności
fizycznej na ciało człowieka. Ponadto student zna testy do oceny wydolności fizycznej człowieka i potrafi wybrać właściwe
do oceny wydolności w poszczególnych dyscyplinach sportu. Zapoznanie studenta ze zmianami fizjologicznymi
zachodzącymi w organizmie człowieka od urodzenia do późnej starości. Student rozumie wpływ środowiska, w którym
wykonuje wysiłek fizyczny na organizm człowieka.
WYMAGANIA WSTĘPNE:
Znajomość anatomii człowieka, zwłaszcza budowy układu mięśniowego, położenia poszczególnych mięśni, wiedza z zakresu biochemii człowieka, znajomość fizjologii organizmu ludzkiego.
ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU:
Wykłady: Trening sportowy i jego zasady. Metody treningu siły i ich fizjologiczne następstwa z uwzględnieniem wieku rozwojowego. Metody treningu wytrzymałości ich fizjologiczne następstwa z uwzględnieniem wieku rozwojowego. Trening wysokogórski, reguły, cele i zasadność zastosowania w wybranych dyscyplinach sportu. Zaprzestanie treningu i jego następstwa dla wydolności tlenowej i beztlenowej. Przetrenowanie. Stany startowe organizmu. Termoregulacja podczas wysiłku fizycznego w różnej temperaturze powietrza oraz w wodzie.
Konwersatoria: Powtórzenie wiadomości z zakresu fizjologii ogólnej (przemiana materii, układ krążenia i oddychania). Źródła energii do pracy mięśniowej (w odniesieniu do poszczególnych dyscyplin sportu) -rola ATP w skurczu mięśniowym, beztlenowe procesy resyntezy ATP, tlenowe szlaki resyntezy ATP, rodzaj wysiłku fizycznego a substraty energetyczne. Znaczenie wydolności aerobowej w życiu codziennym i w poszczególnych dyscyplinach sportu, sposoby oceny wydolności aerobowej organizmu, oznaczanie maksymalnego pochłaniania tlenu metodą: ergo spirometryczną, Astranda-Ryhming. Ocena wydolności tlenowej w wybranych dyscyplinach sportu; zmodyfikowany step test Mastera dla osób wytrenowanych, test Coopera, test Hoffa. Próg przemian
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
85
anaerobowych (PPA) jako podstawowy wskaźnik wydolności tlenowej, znaczenie PPA w sporcie, wyznaczanie indywidualnego progu przemian anaerobowych: (metodą „mleczanową”, metodą wentylacyjną). Wydolność anaerobowa, znaczenie wydolności anaerobowej w życiu codziennym oraz w poszczególnych dyscyplinach sportu, rodzaje wydolności beztlenowej, podstawy ich podziału i metody pomiarów: test Wingate (łącznie z pomiarem częstości skurczów serca i ciśnienia tętniczego krwi przed i po wysiłku), test siła – szybkość. Skutki braku ruchu dla organizmu. Fizjologia wysiłków fizycznych oraz sportu dzieci i młodzieży oraz osób starszych. Wydolność fizyczna kobiet. Wydolność tlenowa i beztlenowa w opracowaniach naukowych. Wydolność dzieci i młodzieży w opracowaniach naukowych
METODY KSZTAŁCENIA:
Wykład: metoda podająca, wykład informacyjny.
Konwersatoria: dyskusja problemowa, obserwacja, burza mózgów.
EFEKTY KSZTAŁCENIA I METODY WERYFIKACJI OSIĄGANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA:
Opis
efektu
Symbole
efektów
Metody
weryfikacji Forma zajęć
Posiada rozszerzoną wiedzę w zakresie
fizjologicznych i biologicznych podstaw nauk
o zdrowiu oraz nauk o kulturze fizycznej. Pozwala
mu ona oceniać stan organizmu podczas wysiłku.
Student(ka) potrafi oceniać i objaśniać
zagrożenia wynikające z niewłaściwego
dozowania wysiłku fizycznego
K2_W01 EGZAMIN PISEMNY Z PROGAMI
PUNKTOWYMI wykład
Posiada szczegółową znajomość budowy i funkcji
organizmu człowieka w zakresie dziedzin nauki o
zdrowiu i kulturze fizycznej, student(ka) jest
chętny(a) do czytania artykułów naukowych
dotyczących fizjologii wysiłków fizycznych i
fizjologii sportu oraz posiada umiejętność
weryfikacji i rzetelnej, obiektywnej oceny
prezentowanych w nich informacji
K2_W02 Zaliczenie pisemne Konwersatorium
Opisuje metody pomiaru w naukach o kulturze
fizycznej. Potrafi zastosować w praktyce
zaawansowane metody i techniki do
prowadzenia badań wysiłkowych. Student(ka)
posiada wiedzę pozwalającą mu interpretować
wyniki badań wydolnościowych. Potrafi ocenić
poziom zbadanej wydolności wytłumaczyć
badanemu jaki jest jej poziom oraz potrafi
zaproponować i wdrożyć metody treningowe,
które pozwolą poprawić wydolność badanego.
K2_W07 EGZAMIN PISEMNY Z PROGAMI
PUNKTOWYMI Wykład
Potrafi posługiwać się zaawansowanym
technicznie sprzętem i aparaturą stosowaną
w zakresie oceny wydolności tlenowej,
beztlenowej, poziomu siły mięśniowej, składu
ciała i innych
K2_U02 Samoocena efektów kształcenia Konwersatorium
Potrafi prezentować i wyjaśniać problemy z
zakresu wychowani fizycznego i ochrony zdrowia,
zna zasady obowiązujące w dozowaniu wysiłku
fizycznego, rozumie znaczenie objętości,
intensywności treningu oraz znaczenie
optymalnego wypoczynku dla uzyskania
K2_U03 Samoocena efektów kształcenia Konwersatorium
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
86
Opis
efektu
Symbole
efektów
Metody
weryfikacji Forma zajęć
superkompensacji
Rozumie potrzebę dokształcania zawodowego i
rozwoju osobistego w ciągu całego życia, potrafi
inspirować i organizować proces uczenia się
innych osób, jest otwartym na aktualizowanie i
poszerzanie swojej wiedzy z zakresu fizjologii
wysiłku fizycznego.
K2_K01 Obserwacje i ocena umiejętności
praktycznych studenta Konwersatorium
Mając na uwadze ograniczenia fizjologiczne
uczniów wykazuje aktywność i kreatywność w
samodzielnym określeniu priorytetów i
podejmuje działania służące realizacji
określonych przez siebie lub innych zadań, jest
zdeterminowany w dążeniu do celu jakim jest
poprawa zdrowia społeczeństwa poprzez
właściwie zorganizowaną i prowadzoną
aktywność ruchową
K2_K05
Obserwacje i ocena umiejętności
praktycznych studenta Konwersatorium
Znając reakcję organizmu na różne formy wysiłku
fizycznego potrafi dbać o bezpieczeństwo własne
oraz podopiecznych w działalności
wychowawczej, rekreacyjnej, zdrowotnej i
sportowej
K2_K07 Obserwacje i ocena umiejętności
praktycznych studenta Konwersatorium
świadomy roli aktywności ruchowej w obecnych
czasach potrafi motywować osoby w różnym
wieku do podejmowania działań prozdrowotnych
oraz czynnego uczestnictwa w aktywności
fizycznej
K2_K09 Samoocena efektów kształcenia Konwersatorium
WARUNKI ZALICZENIA:
Konwersatoria: zaliczenie na ocenę – student na dwa tygodnie przed zaliczeniem otrzymuje 30 pytań z zakresu zrealizowanego na konwersatoriach materiału. Pytania mają charakter otwarty. Podczas zaliczenia studenci otrzymują pięć losowo wybranych pytań, po jednym z realizowanych bloków tematycznych. Każde z pytań jest oceniane odrębnie. Aby za odpowiedź na dane pytanie otrzymać ocenę dostateczną student w sposób ogólny, choć rzeczowy musi odpowiedzieć na zadane pytanie, udowadniając uzyskanie przez niego efektu kształcenia w stopniu podstawowym. Aby odpowiedz na dane pytanie została za dobrą student musi szczegółowo odpowiedzieć na pytanie, warunkiem uzyskania oceny bardzo dobrej jest udzielenie wyczerpującej odpowiedzi nie pomijając żadnych z treści realizowanych podczas konwersatoriów. Warunkiem bezwzględnym uzyskania oceny pozytywnej jest otrzymanie minimum trzech ocen pozytywnych spośród pięciu pytań. Jeśli ten warunek zostaje spełniony wówczas ocena końcowa jest średnią oceną ze wszystkich pytań wystawianą według następujących kryteriów: 2,5 – 3,0 dostateczna, 3,1 – 3,5 dostateczna plus, 3,6 – 4,0 dobra, 4,1 – 4,5 – dobra plus, 4,6 – 5,0 bardzo dobra.
Wykłady: egzamin na ocenę - student po otrzymaniu zaliczenia z konwersatoriów pisze egzamin obejmujący materiał wykładowy. Podobnie jak w przypadku zaliczenia konwersatoriów student na dwa tygodnie przed egzaminem otrzymuje 30 pytań z zakresu zrealizowanego na wykładach. Pytania mają charakter otwarty. Podczas zaliczenia studenci otrzymują pięć losowo wybranych pytań. Każde z pytań jest oceniane odrębnie. Aby za odpowiedź na dane pytanie otrzymać ocenę dostateczną student w sposób ogólny, choć rzeczowy musi odpowiedzieć na zadane pytanie, udowadniając uzyskanie przez niego efektu kształcenia w stopniu podstawowym. Aby odpowiedz na dane pytanie została za dobrą student musi szczegółowo odpowiedzieć na pytanie, warunkiem uzyskania oceny bardzo dobrej jest udzielenie wyczerpującej odpowiedzi nie pomijając żadnych z treści realizowanych podczas wykładów. Warunkiem bezwzględnym uzyskania oceny pozytywnej jest otrzymanie minimum trzech ocen pozytywnych spośród pięciu pytań. Jeśli ten warunek zostaje spełniony wówczas ocena końcowa jest średnią oceną ze wszystkich pytań wystawianą według następujących kryteriów: 2,5 – 3,0 dostateczna, 3,1 – 3,5 dostateczna plus, 3,6 – 4,0 dobra, 4,1 – 4,5 – dobra plus, 4,6 – 5,0 bardzo dobra.
Ocena końcowa jest średnią arytmetyczną ocen z wykładu i konwersatorium.
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
87
OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA:
Obciążenie pracą Studia stacjonarne
(w godz.)
Studia niestacjonarne
(w godz.)
Godziny kontaktowe
(udział w zajęciach; konsultacjach; egzaminie, itp.) 48 36
Samodzielna praca studenta
(przygotowanie do: zajęć, kolokwium, egzaminu; studiowanie literatury;
przygotowanie: pracy pisemnej, projektu, prezentacji, raportu,
wystąpienia; itp.)
55 67
Łącznie 103 103
Punkty ECTS Studia stacjonarne Studia stacjonarne
Zajęcia z udziałem nauczyciela akademickiego 2 1,5
Zajęcia bez udziału nauczyciela akademickiego 2 2,5
Łącznie 4 4
LITERATURA PODSTAWOWA:
1. Adach A. Ćwiczenia z fizjologii ogólnej i fizjologii wysiłku fizycznego. AWF Poznań 2009
2. Górski J. Fizjologia wysiłku i treningu fizycznego. PZWL Warszawa 2011
3. Jaskólski A. Podstawy fizjologii wysiłku fizycznego z zarysem fizjologii człowieka. AWF Wrocław,
2002
4. Jegier A . Medycyna sportowa. PTMS, Warszawa 2005
5. Kozłowski S, Nazar K. Wprowadzenie do fizjologii klinicznej. PZWL, Warszawa, 1995
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
1. Kubica R. Podstawy fizjologii pracy i wydolności fizycznej. Skrypt dla studentów. AWF Kraków 1995
2. Górski J. Fizjologiczne podstawy wysiłku fizycznego. PZWL, W-wa 2001
3. Trzaskoma Z. Kompleksowe zwiększanie siły mięśniowej sportowców. Biblioteka trenera W-wa, 2001
4. Zając A. Współczesny trening siły mięśniowej AWF Katowice 2010Halicka-Ambroziak H – Wskazówki do ćwiczeń z fizjologii dla studentów. AWF, Warszawa, 1983
UWAGI:
PROGRAM OPRACOWAŁ: dr Mariusz Naczk
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
88
GGG III MMM NNN AAA SSS TTT YYY KKK AAA
Kod przedmiotu: 16.1-WP-WFD-Gimn
Typ p rzedmiotu: Obowiązkowy
Język nauczania: Polski
Odpowiedzia lny za p rzedmiot : mgr Radosław Walczak
Prowadzący: mgr Radosław Walczak
Forma zajęć
Lic
zb
a g
od
zin
w s
em
es
trz
e
Lic
zb
a g
od
zin
w t
yg
od
niu
Se
me
str
Forma zal iczenia Punkty
ECTS
Studia s tacjonarne
2
Konwersato r ium 30 2 I Zaliczenie z oceną
Studia niestacjonarne
Konwersato r ium 18 I Zaliczenie z oceną
CEL PRZEDMIOTU:
Celem przedmiotu jest przygotowanie studentów do prowadzenia lekcji gimnastyki w szkołach na III i IV
etapie edukacyjnym. Zadaniem przedmiotu jest wyposażenie studentów w wiadomości i umiejętności niezbędne
do właściwego stosowania ćwiczeń gimnastycznych jako ważnego środka w kształtowaniu fizycznej i psychicznej
sfery osobowości dzieci i młodzieży. Nabycie umiejętności przygotowania i organizacji zawodów gimnastycznych,
akrobatycznych i w skokach na trampolinie na poziomie szkolnym.
WYMAGANIA WSTĘPNE:
Student posiada umiejętności ruchowe ukierunkowane na formy gimnastyczne i akrobatyczne oraz
prezentuje poziom sprawności motorycznej umożliwiający wykonywanie ćwiczeń na specjalistycznych
przyrządach gimnastycznych i akrobatycznych.
ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU:
Pogłębienie wiedzy studentów w obszarach: teorii, metodyki i organizacji zadań, związanych
z prowadzeniem zajęć z zakresu różnych sportów gimnastycznych w tym szczególnie: gimnastyki sportowej,
gimnastyki akrobatycznej. Przygotowanie do pracy z młodzieżą i dorosłymi o różnym poziomie sprawności oraz
w różnych warunkach z wykorzystaniem środków gimnastycznych. Przedstawienie użytkowych, funkcjonalnych,
estetycznych i zdrowotnych walorów sportów gimnastycznych. Organizacja szkolnych zawodów gimnastycznych,
akrobatycznych.
METODY KSZTAŁCENIA:
Pokaz, praca w grupach, pogadanka, obserwacja, opis, objaśnienie, zajęcia praktyczne, praca w grupach
EFEKTY KSZTAŁCENIA I METODY WERYFIKACJI OSIĄGANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA:
Opis
efektu
Symbole
efektów
Metody
weryfikacji Forma zajęć
Student ma pogłębioną i uporządkowaną
wiedzę z zakresu sportów gimnastycznych, K2_W05
K2_W10 Zaliczenie pisemne
Konwersatorium
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
89
Opis
efektu
Symbole
efektów
Metody
weryfikacji Forma zajęć
charakteryzuje dyscypliny i konkurencje
gimnastyczne pod względem metodyki, techniki
i przepisów, wskazuje i dobiera odpowiednie
środki i metody treningowe dzieci i młodzieży.
Zna zasady organizacji zawodów
gimnastycznych
Student prezentuje umiejętności ruchowe z
zakresu ćwiczeń gimnastycznych konieczne do
prowadzenia dydaktycznego na każdym etapie
edukacyjnym, potrafi tworzyć program
zawodów gimnastycznych oraz je
przeprowadzić , sporządzić protokół;
wyszukiwać, zaprezentować i wdrażać nowe
ćwiczenia do poszczególnych konkurencji
gimnastycznych
K2_U10
K2_U11 K2_U13
Obserwacje i ocena umiejętności
praktycznych studenta Konwersatorium
Student rozumie potrzebę dokształcania
zawodowego i jest świadomy rozwoju
osobistego w ciągu całe życie, jest zdolny do
organizacji zawodów gimnastycznych na
różnych poziomach i dla różnych grup
wiekowych. Potrafi motywować osoby w
różnym wieku do podejmowania działań
prozdrowotnych, czynnego uczestnictwa w
zajęciach związanych z gimnastyką oraz dbać o
ich bezpieczeństwo, jest wrażliwy na objawy
przeciążeń i przetrenowania
K2_K01
K2_K02 K2_K03 K2_K04 K2_K07 K2_K09
Obserwacje i ocena umiejętności
praktycznych studenta
Samoocena efektów kształcenia
Konwersatorium
WARUNKI ZALICZENIA:
Konwersatorium kończy się zaliczeniem z oceną. Metodami weryfikacji efektów kształcenia są: sprawdzian i ocena wykonania układów ćwiczeń na poszczególnych przyrządach gimnastycznych i akrobatycznych. Ocena poprawności wykonania ćwiczeń zakresu techniki, obszerności ruchu, kompozycji, estetyki i trudności. Ocena poprawności używanej terminologii w gimnastyce. Ocena umiejętności prawidłowego i bezpiecznego przygotowania stanowiska ćwiczeń. Organizacja i przygotowanie zawodów gimnastycznych.
OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA:
Obciążenie pracą Studia stacjonarne
(w godz.)
Studia niestacjonarne
(w godz.)
Godziny kontaktowe
(udział w zajęciach; konsultacjach; egzaminie, itp.) 40 28
Samodzielna praca studenta
(przygotowanie do: zajęć, kolokwium, egzaminu; studiowanie literatury;
przygotowanie: pracy pisemnej, projektu, prezentacji, raportu,
wystąpienia; itp.)
15 27
Łącznie 55 55
Punkty ECTS Studia stacjonarne Studia niestacjonarne
Zajęcia z udziałem nauczyciela akademickiego 1,5 1
Zajęcia bez udziału nauczyciela akademickiego 0,5 1
Łącznie 2 2
W tym zajęcia o charakterze praktycznym
(laboratoria, konwersatoria, przygotowanie projektu zajęć praktycznych,
przygotowanie sprawozdań, prowadzenie zajęć
1 1
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
90
LITERATURA PODSTAWOWA:
1. Barański K., Janowski D., Mazur A., Morzycki B. 1985. Techniki i metodyka nauczania podstawowych ćwiczeń gimnastycznych. Seria: skrypty, AWF Warszawa.
2. Jezierski Ryszard, Anna Rybicka. 2002. Gimnastyka, teoria i metodyka. Wydawnictwo AWF Wrocław. 3. Karniewicz J., Kochanowicz K. 1990. Wybrane zagadnienia teoretycznych i praktycznych podstaw gimnastyki. AWF
Gdańsk. 4. Karniewicz J., Kochanowicz K. 1991. Ćwiczenia zwinnościowo-akrobatyczne. AWF Gdańsk. 5. Mazurek L., Gimnastyka podstawowa, słownictwo-systematyka, metodyka. Wydawnictwo Sport i Turystyka
Warszawa 1980r. 6. Młokosiewicz H. 1959. Gry gimnastyczne. Sport, Turystyka, Warszawa. 7. Młokosiewicz H. 1985. Gimnastyka. Seria: Skrypty nr 5. AWF Poznań. 8. Młokosiewicz H., Pituła J.: Skoki na trampolinie. Geneza dyscypliny. Kult. fiz. 1981, nr 6, s. 14-16. 9. Nowak M, Piekarski R, Kuriańska-Wołoszyn J, Nowak L, Prywer-Drozdowska J: Gimnastyka. Zarys historii,
terminologia i systematyka: podręcznik dla studentów wychowania fizycznego. Gorzów Wlkp.: Zamiejscowy Wydział Kultury Fizycznej poznańskiej AWF 2009.
10. Polak Ewa. 2002. Gimnastyka. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, Rzeszów. 11. Szot Z. 2007. Ćwiczenia zwinnościowo-akrobatyczne i skoki. COS, Warszawa. 12. Zieliński Marek. 2005. Metodyka nauczania wybranych ćwiczeń gimnastycznych. Wyższa Szkoła Humanistyczno-
Ekonomiczna we Włocławku.
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
1. Barański K. 1973. Ćwiczenia gimnastyczne z ławeczkami. Zeszyty naukowo-metodyczne nr 13. AWF Warszawa. 2. Eider J. 1990. Technika i metodyka nauczania wybranych ćwiczeń z zakresu gimnastyki sportowej. Uniwersytet
Szczeciński. 3. Kaczyński A., Świerczyński Cz. 1984. Gimnastyka, zbiór ćwiczeń proponowanych. AWF Wrocław. 4. Kazimierz Kochanowicz, Józef Karniewicz. 2002. Ćwiczenia wolne w gimnastyce sportowej. Centralny Ośrodek
Sportu, Biblioteka Trenera, Warszawa, s. 175. 5. Mieczkowski T. 1982. Akrobatyka. WSP Szczecin. 6. Nowak M. 1995. Gimnastyka przy muzyce w szkole. Agencja Promo-Lider, Warszawa. 7. Polak E. Polsko angielski słownik pojęć i terminów gimnastycznych. Uniwersytet Rzeszowski, Rzeszów 2007. 6. Seredyński A.: Akrobatyka Sportowa. Uniwersytet Rzeszowski, Rzeszów 2008. 7. Szot Z., Dancewicz T. 2004, Ćwiczenia na koniu z łękami, kółkach, poręczach symetrycznych i drążku wysokim -
nauczanie programowe. COS, Gdańsk.
UWAGI:
Prowadzący zajęcia zapewnia studentom możliwość dodatkowych konsultacji warsztatowych na przyrządach 1 raz w tygodniu w dniu i godzinie podanej na początku semestru.
PROGRAM OPRACOWAŁ: mgr Radek Walczak
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
91
MMM EEE DDD YYY CCC YYY NNN AAA SSS PPP OOO RRR TTT OOO WWW AAA
Kod przedmiotu: [ Kliknij i wpisz kod przedmiotu ]
Typ p rzedmiotu: Obowiązkowy
Język nauczania: Polski
Odpowiedzia ln y za p rzedmiot : prof. UZ dr hab. Ryszard Asienkiewicz
Prowadzący: lek. med. Janusz Hernik
dr Ewa Skorupka
Forma zajęć
Lic
zb
a g
od
zin
w s
em
es
trz
e
Lic
zb
a g
od
zin
w t
yg
od
niu
Se
me
str
Forma zal iczenia Punkty
ECTS
Studia s tacjonarne
4
W ykład 15 1
I
Egzamin
Ćwiczenia 15 1 Zaliczenie na ocenę
Studia niestacjonarne
W ykład 9
I
Egzamin
Ćwiczenia 9 Zaliczenie na ocenę
CEL PRZEDMIOTU:
Przekazanie wiedzy z zakresu medycyny sportowej ze szczególnym uwzględnieniem zdrowotnych korzyści
ćwiczeń fizycznych i uprawiania sportu oraz wskazań i przeciwwskazań do udziału w zajęciach wychowania
fizycznego i sporcie dzieci i młodzieży. Zapoznanie studenta z podstawowymi zagadnieniami z zakresu
diagnostyki zaburzeń powstających wpływem aktywności fizycznej.
WYMAGANIA WSTĘPNE:
Podstawowa wiedza z zakresu, anatomii i fizjologii człowieka, wiedza z zakresu pomocy przedmedycznej.
ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU:
Wykłady: Medyczne aspekty medycyny sportowej. Zdrowotne korzyści z ćwiczeń fizycznych i uprawiania sportu.
Ocena predyspozycji fizycznych. Zagrożenia zdrowotne związane z uprawianiem sportu. Schorzenia nieurazowe i
przewlekłe. Wybrane zagadnienia z zakresu ortopedii i traumatologii sportowej. Podstawowe problemy
internistyczno-kardiologiczne w medycynie sportowej. Zasady oceny i monitorowania mobilności narządu ruchu.
Dozwolone i zabronione wspomaganie zdolności wysiłkowych człowieka. Podstawy orzekania o zdolności do
uprawiania sportu.
Ćwiczenia: Fizjologiczne podstawy wysiłków fizycznych. Zmiany treningowe w organizmie człowieka. Regularna
aktywność fizyczna, jako ważny element promocji zdrowia i prewencji chorób przewlekłych. Medyczne aspekty
sportu dzieci i młodzieży. Wybrane zagadnienia tolerancji wysiłku w sporcie wyczynowym. Tolerancja wysiłku w
niskiej i wysokiej temperaturze otoczenia. Tolerancja wysiłku w niedotlenieniu wysokościowym. Dymorfizm
płciowy w sporcie. Maksymalizacja osiągnięć sportowych: suplementy żywieniowe. Aktywność ruchowa i
odżywianie w promocji zdrowia i rehabilitacji osób starszych. Orzecznictwo sportowo-lekarskie, badania
diagnostyczne.
METODY KSZTAŁCENIA:
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
92
Wykład, wykład konwersatoryjny, pomiar, metoda poglądowa, dyskusja problemowa, metoda sytuacyjna, symulacja, praca
w grupach - projekt
EFEKTY KSZTAŁCENIA I METODY WERYFIKACJI OSIĄGANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA:
Opis
Efektu
Symbole
efektów
Metody
weryfikacji
Forma
zajęć
Student charakteryzuje podstawowe zagadnienia z
zakresu medycyny sportowej definiuje pozytywne i
negatywne skutki ćwiczeń fizycznych i uprawiania sportu.
K2_W01
Egzamin pisemny z progami punktowymi
(test z progami punktowymi)
Wykład
Charakteryzuje typowe dla dzieci i młodzieży zaburzenia
zdrowia wynikające ze zmian treningowych. Zna i
przyporządkowuje podstawowe badania diagnostyczne
stosowane w medycynie sportowej dla poszczególnych
dyscyplin
K2_W09
Egzamin pisemny z progami punktowymi
(test z progami punktowymi)
Wykład
Analizuje podstawowe badania diagnostyczne
wykorzystywane w ocenie stanu zdrowia dzieci i
młodzieży uprawiającej sport
K2_U03 zadania praktyczne
ćwiczenia
Potrafi planować proces treningu fizycznego na różnych
etapach edukacyjnych uwzględniając zagrożenia
zdrowotne, kwalifikacje do uprawiania sportu
K2_U05 zadania praktyczne
projekt zaliczeniowy Ćwiczenia
Jest świadomy rozwoju i postępu w zakresie medycyny
sportowej, środków farmakologicznych
wykorzystywanych w dopingu i suplementacji sportowca
K1_K01 Konwersacja – ocena aktywności i
przygotowania merytorycznego.
Ćwiczenia
Jest otwarty na prowadzenie działań dotyczących
prewencji urazów, zaburzeń powysiłkowych, jest wrażliwy
na etyczne zachowania w procesie treningu sportowego
K2_K09 Konwersacja – ocena aktywności i
przygotowania merytorycznego Ćwiczenia
WARUNKI ZALICZENIA:
Wykłady z przedmiotu kończą się egzaminem w formie pisemnej zgodnym z podanymi kryteriami – test z progami
punktowymi składający się z pytań zamkniętych i otwartych. Minimum na uzyskanie zaliczenia to 50% punktów.
Warunkiem przystąpienia do egzaminu jest pozytywne zaliczenie ćwiczeń.
Ćwiczenia kończą się zaliczeniem na ocenę. Metodami weryfikacji efektów kształcenia są: test z progami
punktowymi, testy umiejętności praktycznych dotyczących oceny zaburzeń związanych z przeciążeniem
organizmu, ocena wykonania grupowego projektu dotyczącego stosowanych w urazach sportowych metod
leczenia i usprawniania, zasad suplementacji i odżywiania w sporcie. Ocena końcowa jest średnią arytmetyczną
wszystkich ocen cząstkowych.
Ocena końcowa to średnia arytmetyczna z ćwiczeń i egzaminu.
OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA:
Obciążenie pracą Studia stacjonarne
(w godz.)
Studia niestacjonarne
(w godz.)
Godziny kontaktowe
(udział w zajęciach; konsultacjach; egzaminie, itp.) 45 32
Samodzielna praca studenta
(przygotowanie do: zajęć, kolokwium, egzaminu; studiowanie literatury;
przygotowanie: pracy pisemnej, projektu, prezentacji, raportu,
wystąpienia; itp.)
55 68
Łącznie 100 100
Punkty ECTS Studia stacjonarne Studia stacjonarne
Zajęcia z udziałem nauczyciela akademickiego 2 1
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
93
Zajęcia bez udziału nauczyciela akademickiego 2 3
Łącznie 4 4
W tym zajęcia o charakterze praktycznym
(laboratoria, konwersatoria, przygotowanie projektu zajęć praktycznych,
przygotowanie sprawozdań, przygotowanie do zajęć praktycznych,
prowadzenie zajęć)
1 1
LITERATURA PODSTAWOWA:
1. Dziak A., Tayra S. Urazy i uszkodzenia w sporcie, Kraków 2000, wyd. Kasper 2. Jegier A, Krawczyk J. Wybrane zagadnienia medycyny sportowej. Wyd. Lekarskie PZWL Warszawa 2012 3. McMahon PJ. Medycyna sportowa - współczesne metody diagnostyki i leczenia. Wyd. Lekarskie PZWL
Warszawa 2009 4. Mędraś M. Medycyna sportowa. Wyd. Medsport Warszawa 2004 5. Klukowski K. Medycyna sportowa cz 1 i 2. Wyd. Medical Tribune Warszawa 2011, 2012
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
1. Gawroński W, Szyguła. ABC medycyny sportowej. Wyd. Medicina Sportiva Kraków 2002
2. Zaniewicz D, Kostka T, Szmigielska K, Jegier A, Eberhardt A. Aktywność ruchowa w zdrowiu i chorobie. Wyd. Medicina Sportiva Kraków 2004
3. Klukowski K, Klimek AT, Jethon Z. Wybrane zagadnienia tolerancji wysiłku fizycznego. Wyd. Medicina Sportiva Kraków 2011
4. Czasopismo „Medycyna Sportowa” Wyd. Medsport
UWAGI:
PROGRAM OPRACOWAŁ:
dr Ewa Skorupka
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
94
PPP III ŁŁŁ KKK AAA SSS III AAA TTT KKK OOO WWW AAA
Kod przedmiotu: 16.1 –WPD – WFD
Typ p rzedmiotu: Obowiązkowy
Język nauczania: Polski
Odpowiedzia lny za p rzedmiot : mgr Tomasz Paluch
Prowadzący: mgr Tomasz Paluch, mgr Lech Kleczewski
Forma zajęć
Lic
zb
a g
od
zin
w s
em
es
trz
e
Lic
zb
a g
od
zin
w t
yg
od
niu
Se
me
str
Forma zal iczenia Punkty
ECTS
Studia s tacjonarne
2
Konwersatorium 30 2 I
Zaliczenie na ocenę
Studia niestacjonarne
Konwersatorium 18 I
Zaliczenie na ocenę
CEL PRZEDMIOTU:
Wykształcenie nauczyciela, który będzie przygotowany do samodzielnego formułowania celów i opracowywania programów nauczania gry w piłkę siatkową oraz ich realizacji w warunkach szkolnego wychowania fizycznego. Usprawnienie studentów w zakresie techniki gry w piłkę siatkową.. WYMAGANIA WSTĘPNE:
Podstawowe umiejętności techniczne gry w piłkę siatkową. Znajomość przepisów gry. ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU:
Konserwatorium Charakterystyka gry w piłkę siatkową.
Zarys historii piłki siatkowej w Polsce i na świecie.
Aktualne przepisy gry w piłce siatkowej, sędziowanie i protokołowanie.
Organizacja gry na poszczególnych etapach szkolenia.
Specjalizacja działań i pozycji w piłce siatkowej. Technika, systematyka i metodyka nauczania:
postaw siatkarskich i poruszania się po boisku, padów i rzutów,
podstawowych sposobów odbicia piłki,
zagrywki,
przyjęcia piłki po zagrywce,
wystawienie piłki do ataku,
zbicia piłki i innych form ataku,
zastawiania pojedynczego i grupowego,
obrony pola gry i odbić w zachwianej równowadze. Taktyka gry w piłkę siatkową
Taktyka zespołowa gry w ataku.
Taktyka zespołowa gry w obronie.
Taktyka indywidualna w poszczególnych elementach gry.
Ćwiczenia taktyczne realizowane w różnych formach (małe gry, fragmenty gry, gry szkolne, gry właściwe, mecze).
Piłka siatkowa dzieci i młodzieży.
Struktura i etapy szkolenia w piłce siatkowej.
Ćwiczenia, gry i zabawy przygotowujące do gry w piłkę siatkową (podania, rzuty, chwyty itp.).
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
95
Jednostka treningowa.
Rodzaje rozgrzewek – przykłady rozwiązań. Przykłady rozgrzewki przedmeczowej.
Ćwiczenia w części końcowej.
Ćwiczenia stabilizujące i korekcyjne kręgosłupa.
Przykładowe jednostki treningowe na poszczególnych etapach szkolenia w zakresie kształtowania sprawności fizycznej i umiejętności technicznych.
Urządzenia i sprzęt pomocniczy w nauczaniu i doskonaleniu gry.
METODY KSZTAŁCENIA:
zajęcia praktyczne, samodzielne opracowanie materiałów metodycznych, praca w grupach, obserwacja,. EFEKTY KSZTAŁCENIA I METODY WERYFIKACJI OSIĄGANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA:
Opis
Efektu
Symbole
efektów
Metody
weryfikacji Forma zajęć
Student potrafi scharakteryzować grę w piłkę siatkową, objaśniać przepisy gry, dobierać specjalistyczną terminologię w zakresie gry w piłkę siatkową, wybiera odpowiednie metody i środki dydaktyczne na różnych etapach edukacji
K2_W05 K2_W10
Test z progami punktowymi
konwersatorium
Potrafi ocenić sprawność ucznia, identyfikować błędy i
zaniedbania w praktyce charakterystyczne dla gry w piłkę
siatkową oraz stosować odpowiednie działania korygujące
K2_U07 Obserwacje i ocena umiejętności praktycznych studenta
konwersatorium
Potrafi zorganizować zajęcia rekreacyjne i zawody sportowe w piłce siatkowej dla różnych grup społecznych K2_U10 Zadania wykonane grupowo
konwersatorium
Potrafi zaprezentować specjalistyczne umiejętności
ruchowe z zakresu gry w piłkę siatkową K2_U11
Obserwacje i ocena umiejętności
praktycznych studenta
konwersatorium
Jest otwarty na zmiany, chętnie uczestniczy we wszelkiego
rodzaju formach dokształcania zawodowego, jest
świadomy zmian zachodzących w grze w piłkę siatkową,
jest otwarty na pomoc i współpracę
K2_K01 K2_K02
Dyskusja – ocena aktywności i przygotowania merytorycznego
konwersatorium
Jest świadomy zwiększonego ryzyka nieszczęśliwych
wypadków na zajęciach sportowych, jest wrażliwy na
zapewnienie bezpieczeństwa sobie i uczniom
K2_K07 Obserwacje i ocena umiejętności praktycznych studenta
konwersatorium
Jest kreatywny w propagowaniu zdrowotnych, społecznych
i rekreacyjnych wartości gier i zabaw z piłką K2_K09 Zadania wykonane indywidualnie
konwersatorium
WARUNKI ZALICZENIA:
Konwersatorium kończy się zaliczeniem na ocenę. Podstawą zaliczenia jest aktywne uczestnictwo w zajęciach, udział w
organizacji zawodów sportowych w piłkę siatkową, udział w obserwacji zajęć piłki siatkowej, przeprowadzenie analizy
statystycznej meczu w piłkę siatkową, przeprowadzenie gry lub zabawy w nauczaniu techniki lub taktyki piłki siatkowej.
Ocenie podlega:
- test z progami punktowymi, składający się z pytań zamkniętych i otwartych. Minimum na uzyskanie zaliczenia to 50% punktów – 40%
- test sprawności specjalnej – 50%, - opracowane przez studenta materiały metodyczne (konspekty, arkusze statystyczne, protokoły) – 10%,
Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest pozytywna ocena z konwersatorium
OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA:
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
96
Obciążenie pracą Studia stacjonarne
(w godz.)
Studia niestacjonarne
(w godz.)
Godziny kontaktowe
(udział w zajęciach; konsultacjach; egzaminie, itp.) 35 25
Samodzielna praca studenta
(przygotowanie do: zajęć, kolokwium, egzaminu; studiowanie literatury;
przygotowanie: pracy pisemnej, projektu, prezentacji, raportu,
wystąpienia; itp.)
25 35
Łącznie 60 60
Punkty ECTS Studia stacjonarne Studia niestacjonarne
Zajęcia z udziałem nauczyciela akademickiego 1 1
Zajęcia bez udziału nauczyciela akademickiego 1 1
Łącznie 2 2
W tym zajęcia o charakterze praktycznym
(laboratoria, konwersatoria, przygotowanie projektu zajęć praktycznych,
przygotowanie sprawozdań, prowadzenie zajęć)
1 1
LITERATURA PODSTAWOWA:
Bondarowicz M.: Zabawy w grach sportowych. Warszawa 2007. Buchfelder M., Klocek T.: Siatkówka na lekcji wychowania fizycznego. Warszawa 2003. Grządziel G.: Piłka siatkowa. Technika, taktyka i elementy minisiatkówki. Katowice 2006. Kasza W., Zdebska H.: Piłka siatkowa - obrona pola w ujęciu taktycznym. Warszawa 2007. Kowalski L.: Taktyka ataku i bloku w siatkówce. Warszawa 1993. Mecner K.: 80 lat polskiej siatkówki. Warszawa 2002. Skrobański H., Wieczorek A.: Przewodnik do ćwiczeń z piłki siatkowej. Poznań 1995. Superlak E.: Piłka siatkowa. Techniczno - taktyczne przygotowanie do gry. Wrocław 2006. Uzarowicz J.: Siatkówka - co jest grane. Kraków 2001. Wróblewski P.; Piłka siatkowa w szkole - poradnik metodyczny. Warszawa 2005. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
1. Grządziel G., Kowalski L.: Siatkówka plażowa w szkole. Warszawa 2000. 2. Grządziel G., Ljach W.: Piłka siatkowa. Podstawy treningu. Zasób ćwiczeń. Warszawa 2000. 3. Mecner K.: Historia siatkówki. Mistrzostwa Europy. Katowice 2005. 4. Papageorgiou A., Spitzley W.: Piłka siatkowa. Podręcznik nauczania podstawowego. 2003 5. Seweryniak T.: Siatkówka plażowa. Działania graczy i współzawodnictwo. Wrocław 2008. 6. Superlak E.: Dyspozycje osobnicze a umiejętności działania w grze zespołowej na przykładzie gry w piłkę siatkową.
Wrocław 2008. 7. Wołyniec J. (red.): II Ogólnopolskie Warsztaty Trenerskie w piłce siatkowej - materiały szkoleniowe. Wrocław 1996. UWAGI:
PROGRAM OPRACOWAŁ:
mgr Tomasz Grzybowski, mgr Tomasz Paluch
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
97
ZZZ AAA AAA WWW AAA NNN SSS OOO WWW AAA NNN AAA MMM EEE TTT OOO DDD YYY KKK AAA WWW YYY CCC HHH OOO WWW AAA NNN III AAA FFF III ZZZ YYY CCC ZZZ NNN EEE GGG OOO III
Kod przedmiotu: 16.1.WP-WFD- ZMWF
Typ p rzedmiotu: Obowiązkowy
Język nauczania: Polski
Odpowiedzia lny za p rzedmiot : dr hab. Józef Tatarczuk, prof. UZ
Prowadzący: dr hab. Józef Tatarczuk, prof. UZ,
dr Grażyna Biczysko
Forma zajęć
Lic
zb
a g
od
zin
w s
em
es
trz
e
Lic
zb
a g
od
zin
w t
yg
od
niu
Se
me
str
Forma zal iczenia Punkty
ECTS
Studia s tacjonarne
3
W ykład 9 1 I
Zaliczenie
Konwersato r ium 15 2 Zaliczenie z oceną
Studia niestacjonarne
W ykład 5
I
Zaliczenie
Konwersato r ium 9
Zaliczenie z oceną
CEL PRZEDMIOTU:
Wyposażenie studentów w wiedzę w zakresie: zdrowia, zachowań zdrowotnych, bezpieczeństwa podczas wszelkich zajęć ruchowych (w ramach lekcji wf i zajęć pozalekcyjnych, obozów, rajdów, spływów).zapoznanie z zasadami promowania i oceniania pracy ucznia. Odniesienie nabytej wiedzy teoretycznej do etapów rozwoju fizycznego i motorycznego wychowanków
WYMAGANIA WSTĘPNE:
Winien posiadać wiedzę o rozwoju psychofizycznym dziecka szkolnego. Winien posiadać umiejętności prowadzenia wszelkich zajęć ruchowych, odbyć i zaliczyć wcześniej praktykę pedagogiczną w szkole podstawowej.
ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU:
Wykłady: Podstawa programowa a standardy osiągnięć. Intelektualizacja, indywidualizacja oraz intensyfikacji w lekcjach wf. Plany dydaktyczno-wychowawcze szkoły w zakresie wf. Lekcja a ocena z wf. Bezpieczeństwo ćwiczących na zajęciach wf i sportu. Status program i organizacja Europejskiego wychowania fizycznego. Podstawowe zasady wychowania fizycznego. Niepełnosprawność a wychowanie fizyczne. W obronie wychowania fizycznego
Konwersatorium: Analiza programów nauczania w gimnazjum i liceum. Zapoznanie się z dokumentacją nauczyciela wf. Pisanie rozkładów materiału dla poszczególnych klas gimnazjalnych i licealnych – sposobem 4 – zadaniowym i tradycyjnym.
METODY KSZTAŁCENIA:
pogadanka, wykład konwencjonalny, wykład konwersatoryjny, pokaz medialny, praca w grupach, giełda pomysłów
EFEKTY KSZTAŁCENIA I METODY WERYFIKACJI OSIĄGANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA:
Opis
Efektu
Symbole
efektów
Metody
weryfikacji Forma zajęć
Objaśnia i dobiera poznaną teorię i praktykę z zakresu K2_W05 Bieżąca kontrola na zajęciach konwersatorium
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
98
Opis
Efektu
Symbole
efektów
Metody
weryfikacji Forma zajęć
kultury fizycznej podczas lekcji wychowania fizycznego
w gimnazjum.
Identyfikuje i diagnozuje kryteria wpływające na
sprawność fizyczną gimnazjalistów, charakteryzuje
wskaźniki i badania wykorzystywane w ocenie rozwoju
fizycznego.
K2_W06 Bieżąca kontrola na zajęciach Konwersatorium
Charakteryzuje typowe dla młodzieży gimnazjalnej
zaburzenia zdrowia wynikające z nadmiernych obciążeń
podczas zajęć z wychowania fizycznego. Potrafi
rozpoznać nieprawidłowości (defekty) w budowie i
funkcji ciała człowieka
K2_W09 Ocena zaangażowania w dyskusji Wykład
Objaśnia i charakteryzuje specjalistyczne pojęcia
związane z aktywnością fizyczną i wykorzystuje je w
wychowaniu fizycznym i dyscyplinach pokrewnych.
K2_W10 Konwersacja-ocena aktywności i
przygotowania merytorycznego Wykład
Student potrafi stosować zasady z zakresu ochrony
własności intelektualnej i prawa autorskiego. Potrafi
rozróżniać pracę własną od kompilacji, zapożyczeń i
plagiatu. Posiada zdolność oceny własnego wkładu
pracy
K2_W11 Ocena zaangażowania w dyskusji Wykład
Potrafi planować proces wychowania fizycznego oraz
sprawnie posługiwać się metodami i formami pracy w
gimnazjum uwzględniając zagrożenia zdrowotne i
kwalifikacje do uprawiania sportu.
K2_U05 Praktyczne zastosowanie norm i
przepisów stosowanych w kulturze
fizycznej
Konwersatorium
Student rozróżnia specyficzne dla różnych dyscyplin
sportowych kontuzje i urazy. Identyfikuje choroby
układu ruchu powstałe w skutek przeciążeń
K2_U07 Konwersacja-ocena aktywności i
przygotowania merytorycznego Konwersatorium
Stosuje zaawansowane techniki kierowania i
realizowania zajęć z wychowania fizycznego z różnymi
grupami społecznymi
K2_U10 Samoocena efektów kształcenia Konwersatorium
Potrafi zaprezentować specjalistyczne umiejętności
ruchowe z zakresu ćwiczeń stosowanych w różnych
dyscyplinach sportu
K2_U11 Konwersacja-ocena aktywności i
przygotowania merytorycznego Konwersatorium
potrafi samodzielnie modyfikować i tworzyć różne
formy aktywności fizycznej w zależności od warunków
środowiskowych i klimatycznych
K2_U12 Ocena umiejętności praktycznych
studenta Konwersatorium
Projektuje i tworzy konspekty zajęć z wybranych
dyscyplin wychowania fizycznego i sportu dla
gimnazjalistów
K2_U13 Zadania wykonane indywidualne Konwersatorium
Jest otwarty na zmiany, chętnie uczestniczy we
wszelkiego rodzaju formach dokształcania zawodowego,
dba o sprawność fizyczną w ciągu całego życia, a tym
samym inspiruje i organizuje proces uczenia się innych
osób.
K2_K01
K2_K02
Konwersacja-ocena aktywności i
przygotowania merytorycznego
Wykład
Konwersatorium
okazuje dbałość o prestiż związany z wykonywaniem
zawodu nauczyciela, dba o dobro wychowanków i
właściwie pojętą solidarność zawodową
K2_K03 Samoocena efektów kształcenia Konwersatorium
Student wykazuje wiedzę w zakresie umożliwiającym
sprawowanie przywództwa i wykazanie się
przedsiębiorczością, potrafi zorganizować pracę
zespołu, szczególnie w zakresie rekreacji fizycznej i
sportu młodzieży gimnazjalnej
K2_K04 Konwersacja-ocena aktywności i
przygotowania merytorycznego
Wykład
Konwersatorium
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
99
Opis
Efektu
Symbole
efektów
Metody
weryfikacji Forma zajęć
potrafi rozwiązywać złożone problemy związane z
wykonywaniem zawodu nauczyciela wychowania
fizycznego w gimnazjum
K2_K06 Ocena zaangażowania w dyskusji Wykład
Jest zdolny do prowadzenia zajęć z dbałością o
bezpieczeństwo własne i uczestników uwrażliwia
podopiecznych na stany przeciążeń w obrębie narządu
ruchu, zachowania prozdrowotne
K2_K07 Ocena umiejętności praktycznych
studenta Konwersatorium
potrafi formułować opinie dotyczące różnych aspektów
pracy nauczyciela wychowania fizycznego
przestrzegając zasad etycznych ze szczególnym
uwzględnieniem III etapu edukacji
K2_K08 Ocena zaangażowania w dyskusji Wykład
Jest kreatywny w propagowaniu zdrowotnych,
społecznych i rekreacyjnych wartości aktywności
fizycznej
K2_K09 Samoocena efektów kształcenia wykład
konwersatorium
WARUNKI ZALICZENIA:
Wykład – zaliczenie na podstawie obecność i aktywne uczestnictwo w zajęciach Konwersatorium – zaliczenie testu z progami punktowymi minimum 50% punktów oraz kolokwium z pytaniami
otwartymi. Podczas zaliczenia studenci otrzymują losowo wybrane pytania z realizowanych bloków tematycznych.
OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA:
Obciążenie pracą Studia stacjonarne
(w godz.)
Studia niestacjonarne
(w godz.)
Godziny kontaktowe
(udział w zajęciach; konsultacjach; egzaminie, itp.) 40 30
Samodzielna praca studenta
(przygotowanie do: zajęć, kolokwium, egzaminu; studiowanie literatury;
przygotowanie: pracy pisemnej, projektu, prezentacji, raportu,
wystąpienia; itp.)
35 45
Łącznie 75 75
Punkty ECTS Studia stacjonarne Studia niestacjonarne
Zajęcia z udziałem nauczyciela akademickiego 2 ECTS 1 ECTS
Zajęcia bez udziału nauczyciela akademickiego 1 ECTS 2 ECTS
Łącznie 3 3
W tym zajęcia o charakterze praktycznym
(laboratoria, konwersatoria, przygotowanie projektu zajęć praktycznych,
przygotowanie sprawozdań, prowadzenie zajęć)
2 2
LITERATURA PODSTAWOWA:
1. Gniewkowski W., Wlaźnik K., 1991, Proces wychowania fizycznego w klasach początkowych. WSiP, W-wa.
2. Strzyżewski St., 1997, Proces wychowania w kulturze fizycznej. WSiP, Warszawa.
3. Sulisz S., 1991, Wychowanie fizyczne w szkole podstawowej. WSiP, Warszawa.
4. Tatarczuk J., 2004, Metodyka wychowania fizycznego. Zagadnienia wybrane. Oficyna Wydawnicza
Uniwersytetu Zielonogórskiego. Zielona Góra, 1-227.
5. Tatarczuk J., Wychowanie fizyczne w edukacji wczesnoszkolnej, s. 1-138, WSP, Zielona Góra 2001.
6. Barański K., Zbiorowe formy ćwiczeń gimnastycznych, Warszawa 1969.
7. Denisiuk L., Kalinowski A., Podstawy teorii i metodyki wychowania fizycznego, Warszawa 1964.
8. Lechowicz L., (red.) Wybrane zagadnienia z organizacji wychowania fizycznego w szkole. Gdańsk 1977.
9. Lewandowski F., (red): Materiały do ćwiczeń z metodyki wf, Warszawa 1968. 10. Pośpiech J., 2003, Wychowanie fizyczne i sport szkolny w krajach europejskich-wybrane problemy.
Opole
11. Światowy kongres wychowania fizycznego, 1999. Berlin AWF Wrocław
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
100
1. Lider – miesięcznik. 2. Kultura fizyczna miesięcznik.
PROGRAM OPRACOWAŁ:
1. dr hab. Józef Tatarczuk prof. UZ
2. dr Grażyna Biczysko
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
101
ZZZ AAA AAA WWW AAA NNN SSS OOO WWW AAA NNN AAA MMM EEE TTT OOO DDD YYY KKK AAA WWW YYY CCC HHH OOO WWW AAA NNN III AAA FFF III ZZZ YYY CCC ZZZ NNN EEE GGG OOO III III
Kod przedmiotu: 16.1.WP-WFD- ZMWF
Typ p rzedmiotu: Obowiązkowy
Język nauczania: Polski
Odpowiedzia lny za p rzedmiot : dr hab. Józef Tatarczuk, prof. UZ
Prowadzący: dr hab. Józef Tatarczuk, prof. UZ,
dr Grażyna Biczysko
Forma zajęć
Lic
zb
a g
od
zin
w s
em
es
trz
e
Lic
zb
a g
od
zin
w t
yg
od
niu
Se
me
str
Forma zal iczenia Punkty
ECTS
Studia s tacjonarne
5
W ykład 6
II
Egzamin
Konwersato r ium 15 1 Zaliczenie z oceną
Studia niestacjonarne
W ykład 4 II
Egzamin
Konwersato r ium 9 Zaliczenie z oceną
CEL PRZEDMIOTU:
Wyposażenie studenta w wiedzę dotyczącą programów nauczania, typów i rodzajów lekcji wf, form pracy i metod dydaktycznych i wychowawczych oraz ich praktyczne zastosowanie.
WYMAGANIA WSTĘPNE:
Winien posiadać wiedzę o rozwoju psychofizycznym dziecka szkolnego. Winien posiadać umiejętności prowadzenia wszelkich zajęć ruchowych, odbyć i zaliczyć wcześniej praktykę pedagogiczną w szkole podstawowej.
ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU:
Konwersatorium: Opracowywanie konspektów lekcyjnych z zastosowaniem określonych metod nauczania, samodzielne prowadzenie zajęć ruchowych przez studentów, hospitowanie lekcji wychowania fizycznego METODY KSZTAŁCENIA:
pogadanka, wykład konwencjonalny, wykład konwersatoryjny, pokaz medialny, praca w grupach, giełda pomysłów
EFEKTY KSZTAŁCENIA I METODY WERYFIKACJI OSIĄGANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA:
Opis
Efektu
Symbole
efektów
Metody
weryfikacji Forma zajęć
Objaśnia i dobiera poznaną teorię i praktykę z zakresu
kultury fizycznej podczas lekcji wychowania fizycznego
na każdym etapie edukacji szkolnej.
K2_W05 Kolokwium zaliczeniowe z progami
punktowymi Konwersatorium
Identyfikuje i diagnozuje kryteria wpływające na
sprawność fizyczną dzieci i młodzieży, charakteryzuje
wskaźniki i badania wykorzystywane w ocenie rozwoju
fizycznego.
K2_W06 Bieżąca kontrola na zajęciach Konwersatorium
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
102
Opis
Efektu
Symbole
efektów
Metody
weryfikacji Forma zajęć
Charakteryzuje typowe dla dzieci i młodzieży zaburzenia
zdrowia wynikające z nadmiernych obciążeń podczas
zajęć z wychowania fizycznego. Potrafi rozpoznać
nieprawidłowości (defekty) w budowie i funkcji ciała
człowieka
K2_W09 Ocena zaangażowania w dyskusji Konwersatorium
Objaśnia i charakteryzuje specjalistyczne pojęcia
związane z aktywnością fizyczną i wykorzystuje je w
wychowaniu fizycznym i dyscyplinach pokrewnych.
K2_W10 Konwersacja-ocena aktywności i
przygotowania merytorycznego Konwersatorium
Student potrafi stosować zasady z zakresu ochrony
własności intelektualnej i prawa autorskiego. Potrafi
rozróżniać pracę własną od kompilacji, zapożyczeń i
plagiatu. Posiada zdolność oceny własnego wkładu
pracy
K2_W11 Ocena zaangażowania w dyskusji Konwersatorium
Potrafi planować proces wychowania fizycznego oraz
sprawnie posługiwać się metodami i formami pracy na
różnych etapach edukacyjnych uwzględniając
zagrożenia zdrowotne i kwalifikacje do uprawiania
sportu.
K2_U05 Praktyczne zastosowanie norm i
przepisów stosowanych w kulturze
fizycznej
Konwersatorium
Student rozróżnia specyficzne dla różnych dyscyplin
sportowych kontuzje i urazy. Identyfikuje choroby
układu ruchu powstałe w skutek przeciążeń
K2_U07 Konwersacja-ocena aktywności i
przygotowania merytorycznego Konwersatorium
Stosuje zaawansowane techniki kierowania i
realizowania zajęć z wychowania fizycznego z różnymi
grupami społecznymi
K2_U10 Samoocena efektów kształcenia Konwersatorium
Potrafi zaprezentować specjalistyczne umiejętności
ruchowe z zakresu ćwiczeń stosowanych w różnych
dyscyplinach sportu
K2_U11 Konwersacja-ocena aktywności i
przygotowania merytorycznego Konwersatorium
potrafi samodzielnie modyfikować i tworzyć różne
formy aktywności fizycznej w zależności od warunków
środowiskowych i klimatycznych
K2_U12 Ocena umiejętności praktycznych
studenta Konwersatorium
Projektuje i tworzy konspekty zajęć z wybranych
dyscyplin wychowania fizycznego i sportu K2_U13 Zadania wykonane indywidualne Konwersatorium
Jest otwarty na zmiany, chętnie uczestniczy we
wszelkiego rodzaju formach dokształcania zawodowego,
dba o sprawność fizyczną w ciągu całego życia, a tym
samym inspiruje i organizuje proces uczenia się innych
osób.
K2_K01
K2_K02
Konwersacja-ocena aktywności i
przygotowania merytorycznego Konwersatorium
okazuje dbałość o prestiż związany z
wykonywaniem zawodu nauczyciela, dba o dobro
wychowanków i właściwie pojętą solidarność
zawodową
K2_K03 Samoocena efektów kształcenia Konwersatorium
Student wykazuje wiedzę w zakresie
umożliwiającym sprawowanie przywództwa i
wykazanie się przedsiębiorczością, potrafi
zorganizować pracę zespołu, szczególnie w
zakresie rekreacji fizycznej i sportu
K2_K04 Konwersacja-ocena aktywności i
przygotowania merytorycznego Konwersatorium
potrafi rozwiązywać złożone problemy związane z
wykonywaniem zawodu nauczyciela wychowania
fizycznego
K2_K06 Ocena zaangażowania w dyskusji Konwersatorium
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
103
Opis
Efektu
Symbole
efektów
Metody
weryfikacji Forma zajęć
Jest zdolny do prowadzenia zajęć z dbałością o
bezpieczeństwo własne i uczestników uwrażliwia
podopiecznych na stany przeciążeń w obrębie
narządu ruchu, zachowania prozdrowotne
K2_K07 Ocena umiejętności praktycznych
studenta Konwersatorium
potrafi formułować opinie dotyczące różnych
aspektów pracy nauczyciela wychowania
fizycznego przestrzegając zasad etycznych
K2_K08 Ocena zaangażowania w dyskusji Konwersatorium
Jest kreatywny w propagowaniu zdrowotnych,
społecznych i rekreacyjnych wartości aktywności
fizycznej
K2_K09 Samoocena efektów kształcenia Konwersatorium
WARUNKI ZALICZENIA: Konwersatorium – zaliczenie z oceną (warunkiem zaliczenia jest przedstawienie konspektów lekcyjnych, przeprowadzenie na ocenę pozytywną lekcji wf na grupie studenckiej). Przedmiot kończy się egzaminem na ocenę - student po otrzymaniu zaliczenia z konwersatoriów pisze egzamin obejmujący materiał wykładowy. Pytania mają charakter otwarty ocena (liczbowa od 2.0 do 5.0). Ocena końcowa to ocena z egzaminu
OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA:
Obciążenie pracą Studia stacjonarne
(w godz.)
Studia niestacjonarne
(w godz.)
Godziny kontaktowe
(udział w zajęciach; konsultacjach; egzaminie, itp.) 45 30
Samodzielna praca studenta
(przygotowanie do: zajęć, kolokwium, egzaminu; studiowanie literatury;
przygotowanie: pracy pisemnej, projektu, prezentacji, raportu,
wystąpienia; itp.)
80 95
Łącznie 125 125
Punkty ECTS Studia stacjonarne Studia niestacjonarne
Zajęcia z udziałem nauczyciela akademickiego 2 ECTS 1 ECTS
Zajęcia bez udziału nauczyciela akademickiego 3 ECTS 4 ECTS
Łącznie 5 5
W tym zajęcia o charakterze praktycznym
(laboratoria, konwersatoria, przygotowanie projektu zajęć praktycznych,
przygotowanie sprawozdań, prowadzenie zajęć)
2 2
LITERATURA PODSTAWOWA: 1. Gniewkowski W., Wlaźnik K., 1991, Proces wychowania fizycznego w klasach początkowych. WSiP, W-wa.
2. Strzyżewski St., 1997, Proces wychowania w kulturze fizycznej. WSiP, Warszawa.
3. Sulisz S., 1991, Wychowanie fizyczne w szkole podstawowej. WSiP, Warszawa.
4. Tatarczuk J., 2004, Metodyka wychowania fizycznego. Zagadnienia wybrane. Oficyna Wydawnicza Uniwersytetu
Zielonogórskiego. Zielona Góra, 1-227.
5. Tatarczuk J., Wychowanie fizyczne w edukacji wczesnoszkolnej, s. 1-138, WSP, Zielona Góra 2001.
6. Barański K., Zbiorowe formy ćwiczeń gimnastycznych, Warszawa 1969.
7. Denisiuk L., Kalinowski A., Podstawy teorii i metodyki wychowania fizycznego, Warszawa 1964.
8. Lechowicz L., (red.) Wybrane zagadnienia z organizacji wychowania fizycznego w szkole. Gdańsk 1977.
9. Lewandowski F., (red): Materiały do ćwiczeń z metodyki wf, Warszawa 1968. 10. Pośpiech J., 2003, Wychowanie fizyczne i sport szkolny w krajach europejskich-wybrane problemy. Opole
11. Światowy kongres wychowania fizycznego, 1999. Berlin AWF Wrocław
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. Lider – miesięcznik. 2. Kultura fizyczna miesięcznik.
PROGRAM OPRACOWAŁ:
3. dr hab. Józef Tatarczuk prof. UZ
4. dr Grażyna Biczysko
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
104
LLL EEE KKK KKK OOO AAA TTT LLL EEE TTT YYY KKK AAA
Kod przedmiotu: 16.1-WP-WFD-LA
Typ p rzedmiotu: Obowiązkowy
Język nauczania: Polski
Odpowiedzia lny za p rzedmiot : dr hab., Evgeny Vrublewskiy, prof.UZ
Prowadzący: dr hab., Evgeny Vrublewskiy, prof.UZ
dr Grażyna Biczysko
Forma zajęć
Lic
zb
a g
od
zin
w s
em
es
trz
e
Lic
zb
a g
od
zin
w t
yg
od
niu
Se
me
str
Forma zal iczenia Punkty
ECTS
Studia s tacjonarne
3
W ykład 15 1
II
Egzamin
konwersator ium 15 1 Zaliczenie na ocenę
Studia niestacjonarne
W ykład 9
II
Egzamin
konwersator ium 9 Zaliczenie na ocenę
CEL PRZEDMIOTU:
Usystematyzowanie przez studenta wiedzy z zakresu metodyki, techniki i przepisów poszczególnych konkurencji lekkoatletycznych. Nabycie umiejętności i kompetencji w zakresie programowania i realizacji zajęć sportowych i rekreacyjnych z konkurencji lekkoatletycznych oraz przygotowanie i przeprowadzenie zawodów lekkoatletycznych
WYMAGANIA WSTĘPNE:
Znajomość metod i zasad nauczania lekkoatletyki w placówkach szkolnych oraz metodyki, techniki i przepisów wybranych konkurencji lekkoatletycznych.
ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU:
Treści wykładów: Charakterystyka lekkiej atletyki, jako dyscypliny sportu, konkurencje la i przepisy, podział na kategorie wiekowe, rodzaje zawodów. Organizacja zawodów- komitet organizacyjny i jego działalność, komisje sportowe i ich funkcje podczas zawodów lekkoatletycznych, bezpieczeństwo podczas zawodów lekkoatletycznych. Podstawy treningu sportowego dzieci i młodzieży.
Treści konwersatorium: Układanie kalendarza imprez, scenariusza i programu minutowego zawodów lekkoatletycznych, organizacja zawodów lekkoatletycznych, sporządzanie dokumentacji po odbytych zawodach
METODY KSZTAŁCENIA:
Wykład informacyjny, metoda podająca, poglądowa, syntetyczno-analityczna, pokaz, obserwacja, dyskusja problemowa, praca w grupach – projekt, zajęcia w terenie
EFEKTY KSZTAŁCENIA I METODY WERYFIKACJI OSIĄGANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA:
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
105
Opis
Efektu
Symbole
efektów
Metody
weryfikacji Forma zajęć
Student wskazuje i dobiera odpowiednie środki i
metody treningowe dzieci i młodzieży,
K2_W05
sprawdzian ze znajomości metod
stosowanych podczas nauczania
wybranych konkurencji
lekkoatletycznych
Konwersatorium
Ma pogłębioną i uporządkowaną wiedzę na temat
lekkiej atletyki, charakteryzuje konkurencje
lekkoatletyczne pod względem metodyki, techniki i
przepisów,
K2_W10 egzamin- test z progami punktowymi Wykład
Potrafi zorganizować i przeprowadzić zawody
lekkoatletyczne
K2_U10
projekt Konwersatorium
wyszukiwać, zaprezentować i wdrażać nowe
ćwiczenia do poszczególnych konkurencji
lekkoatletycznych
K2_U11
bieżąca kontrola na zajęciach Konwersatorium
Student potrafi tworzyć kalendarz imprez
lekkoatletycznych oraz program minutowy
zawodów,
K2_U13 projekt Konwersatorium
Student rozumie potrzebę dokształcania
zawodowego i jest świadomy rozwoju osobistego w
ciągu całe życie,
K2_K01
dyskusja Wykład
jest świadomy zmian zachodzących w
lekkoatletyce, jest otwarty na pomoc i współpracę
K2_K02
dyskusja Konwersatorium
wykazuje aktywność i kreatywność w
samodzielnym określeniu priorytetów i podejmuje
działania służące realizacji określonych przez
siebie lub innych zadań związanych z lekkoatletyką
K2_K03
Ocena zaangażowania w dyskusji
wykład
konwersatorium
jest zdolny do organizacji imprez lekkoatletycznych
na różnych poziomach i dla różnych grup
wiekowych;
K2_K04
bieżąca kontrola na zajęciach Konwersatorium
Jest wrażliwy na bezpieczeństwo własne i
uczestników zajęć z lekkoatletyki i rywalizacji z
wykorzystaniem konkurencji lekkoatletycznych
K2_K07
Znajomość przepisów konkurencji
lekkoatletycznych Konwersatorium
jest kreatywny w propagowaniu zdrowotnych,
społecznych i rekreacyjnych wartości lekkoatletyki K2_K09 Samoocena efektów kształcenia Konwersatorium
WARUNKI ZALICZENIA:
Wykłady z przedmiotu kończą się egzaminem w formie pisemnej zgodnym z podanymi kryteriami – test z progami
punktowymi składający się z pytań zamkniętych i otwartych. Minimum na uzyskanie zaliczenia to 50% punktów.
Konwersatorium kończy się zaliczeniem na ocenę. Warunkiem uzyskania pozytywnej oceny jest zaliczenie testu z
progami punktowymi minimum 50% punktów, ocena wykonania grupowego projektu, ocena prac wykonanych
przez studentów (kalendarz imprez, scenariusz, program minutowy zawodów lekkoatletycznych, dokumentacja z
przeprowadzonych zawodów). Ocena końcowa to średnia arytmetyczna z konwersatorium i egzaminu
OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA:
Obciążenie pracą Studia stacjonarne
(w godz.)
Studia niestacjonarne
(w godz.)
Godziny kontaktowe
(udział w zajęciach; konsultacjach; egzaminie, itp.) 55 30
Samodzielna praca studenta
(przygotowanie do: zajęć, kolokwium, egzaminu; studiowanie literatury;
przygotowanie: pracy pisemnej, projektu, prezentacji, raportu,
wystąpienia; itp.)
25 50
Łącznie 80 80
Punkty ECTS Studia stacjonarne Studia niestacjonarne
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
106
Zajęcia z udziałem nauczyciela akademickiego 2 1
Zajęcia bez udziału nauczyciela akademickiego 1 2
Łącznie 3 3
W tym zajęcia o charakterze praktycznym
(laboratoria, konwersatoria, przygotowanie projektu zajęć praktycznych,
przygotowanie sprawozdań, prowadzenie zajęć)
2 1
LITERATURA PODSTAWOWA:
1. Stawczyk Z., 1999, (red.) Zarys lekkoatletyki. AWF Poznań. 2. Stawczyk Z., 1998, Gry i zabawy lekkoatletyczne. Poznań . 3. Iskra J., 2006, Lekkoatletyka . Katowice 4. Przepisy zawodów w lekkoatletyce, 2008, PZLA Warszawa. 5. Szelest Z., Sulisz S., Lekkoatletyka. Zbiór ćwiczeń ogólnych i specjalnych. Warszawa 1985 6. Sulisz S., Lekkoatletyka dla najmłodszych. Warszawa 1996
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
1. Barankiewicz: S. Leksykon wychowania fizycznego i sportu szkolnego. W-wa 1998. Zienkowicz (red): Lekka atletyka. Technika - Metodyka - Ćwiczenia Specjalne. Warszawa 1993. 2. Żukowski R., Rzut oszczepem. MAW Warszawa 1988
PROGRAM OPRACOWAŁ:
dr Grażyna Biczysko
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
107
PPP ŁŁŁ YYY WWW AAA NNN III EEE
Kod przedmiotu: 16.1-WP-WFD-PŁYW
Typ p rzedmiotu: Obowiązkowy
Język nauczania: Polski
Odpowiedzia lny za p rzedmiot : mgr Tomasz Grzybowski
Prowadzący: mgr Tomasz Grzybowski
Forma zajęć
Lic
zb
a g
od
zin
w s
em
es
trz
e
Lic
zb
a g
od
zin
w t
yg
od
niu
Se
me
str
Forma zal iczenia Punkty
ECTS
Studia s tacjonarne
2
Laboratorium 30 2 I
Zaliczenie na ocenę
Studia niestacjonarne
Laboratorium 18 I
Zaliczenie na ocenę
CEL PRZEDMIOTU: Wykształcenie nauczyciela pływania, który będzie przygotowany do samodzielnego formułowania celów i opracowywania programów nauczania pływania oraz ich realizacji w warunkach szkolnego wychowania fizycznego. Usprawnienie w zakresie sportowej techniki pływania oraz umiejętności niezbędnych do zapewnienia bezpieczeństwa podczas zajęć w wodzie na poziomie Ratownika WOPR. WYMAGANIA WSTĘPNE:
Znajomość i umiejętność zaprezentowania poprawnej techniki pływania stylami sportowymi. ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU:
Laboratorium
Teoria pływania jako zbiór wiedzy o środowisku wodnym, o technice pływania oraz o metodyce nauczania pływania.
Historia i przepisy pływania. Zasady bezpieczeństwa oraz kompetencje nauczyciela podczas zajęć w wodzie. Sportowa technika pływania (st. grzbietowy, kraul, st. klasyczny, st. motylkowy, st. zmienny, starty, nawroty). Ratownictwo wodne (umiejętności niezbędnych do zapewnienia bezpieczeństwa podczas zajęć w wodzie na
poziomie Ratownika WOPR). Podstawowe sposoby pływania wykorzystywane przy korygowaniu wad postawy. Zasady stosowania ćwiczeń
pływackich w najczęściej występujących wadach postawy. Opracowywanie konspektów lekcyjnych, samodzielne prowadzenie zajęć ruchowych w wodzie i lub prelekcji na
temat bezpieczeństwa nad wodą przez studenta. METODY KSZTAŁCENIA:
Wykład, samodzielne opracowanie materiałów metodycznych, zajęcia praktyczne, symulacja, praca w grupach, obserwacja EFEKTY KSZTAŁCENIA I METODY WERYFIKACJI OSIĄGANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA:
Opis
Efektu
Symbole
efektów
Metody
weryfikacji
Forma
zajęć
Student potrafi scharakteryzować relacje między środowiskiem wodnym a ciałem człowieka
K 2 _W 0 9 Test z progami punktowymi Laboratorium
Student ma pogłębioną i uporządkowaną wiedze na temat pływania, potrafi objaśniać przepisy pływania, dobierać specjalistyczną terminologię w opisie techniki i metodyki nauczania pływania,
K 2 _W 1 0 Test z progami punktowymi Laboratorium
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
108
Opis
Efektu
Symbole
efektów
Metody
weryfikacji
Forma
zajęć
Potrafi ocenić sprawność ucznia, identyfikować błędy i
zaniedbania charakterystyczne dla pływania różnymi
technikami oraz stosować odpowiednie działania
korygujące, wybiera odpowiednie metody i środki
dydaktyczne na różnych etapach edukacji
K 2 _W 0 9
K 2 _U 0 7 Obserwacje i ocena umiejętności praktycznych studenta
Laboratorium
Potrafi samodzielnie przeprowadzić zajęcia ruchowe w wodzie
K 2 _W 0 5 Obserwacje i ocena umiejętności praktycznych studenta
Potrafi zorganizować zajęcia rekreacyjne i zawody sportowe w pływaniu
K 2 _U 1 0
K 2 _U 1 2 Zadania wykonane grupowo Laboratorium
Potrafi zaprezentować specjalistyczne umiejętności
ruchowe z zakresu pływania i ratownictwa wodnego K 2 _U 1 1
Obserwacje i ocena umiejętności
praktycznych studenta Laboratorium
Student rozumie potrzebę dokształcania zawodowego i
jest świadomy rozwoju osobistego w ciągu całe życie K 2 _K 0 1 Dyskusja – ocena aktywności i
przygotowania merytorycznego Laboratorium
Student jest świadomy zmian zachodzących w technice,
przepisach i metodyce nauczania pływania, jest otwarty
na pomoc i współpracę
K 2 _K 0 2 Dyskusja – ocena aktywności i przygotowania merytorycznego
Laboratorium
Jest świadomy zwiększonego ryzyka nieszczęśliwych
wypadków na zajęciach organizowanych nad wodą, jest
wrażliwy na zapewnienie bezpieczeństwa sobie i uczniom
K 2 _K 0 7 Obserwacje i ocena umiejętności praktycznych studenta
Laboratorium
Jest kreatywny w propagowaniu zdrowotnych,
społecznych i rekreacyjnych wartości pływania K 2 _K 0 9
Zadania wykonane indywidualnie Laboratorium
WARUNKI ZALICZENIA:
Laboratorium kończy się zaliczeniem na ocenę. Podstawą zaliczenia jest aktywne uczestnictwo w zajęciach. Ocenie
podlegają:
- test z progami punktowymi, składający się z pytań zamkniętych i otwartych. Minimum na uzyskanie zaliczenia to 60% punktów – 25%,
- zaprezentowanie poprawnej techniki pływania st. zmiennym wraz ze startami i nawrotami oraz uzyskanie limitów czasowych na dystansie 100 metrów – 50%,
- test sprawnościowy w zakresie ratownictwa wodnego – 10%, - samodzielne przeprowadzenie zajęć ruchowych w wodzie – 10%, - wykonanie grupowego projektu (przygotowanie, realizacji i dokumentacja z przeprowadzonych zawodów) – 5%.
Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest pozytywna ocena z laboratorium. OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA:
Obciążenie pracą Studia stacjonarne
(w godz.)
Studia niestacjonarne
(w godz.)
Godziny kontaktowe
(udział w zajęciach; konsultacjach; egzaminie, itp.) 30 25
Samodzielna praca studenta
(przygotowanie do: zajęć, kolokwium, egzaminu; studiowanie literatury;
przygotowanie: pracy pisemnej, projektu, prezentacji, raportu,
wystąpienia; itp.)
30 35
Łącznie 60 60
Punkty ECTS Studia stacjonarne Studia niestacjonarne
Zajęcia z udziałem nauczyciela akademickiego 1 1
Zajęcia bez udziału nauczyciela akademickiego 1 1
Łącznie 2 2
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
109
W tym zajęcia o charakterze praktycznym
(laboratoria, konwersatoria, przygotowanie projektu zajęć praktycznych,
przygotowanie sprawozdań, prowadzenie zajęć)
1 1
LITERATURA PODSTAWOWA:
1. Bartkowiak E.: Pływanie sportowe. Warszawa 2008. 2. Czabański B., Filon M., Zatoń K., (red.): Elementy teorii pływania. Wrocław 2003. 3. Dybińska E.: Uczenie się i nauczanie pływania Zagadnienia wybrane. Kraków 2009. 4. Karpiński R.: Pływanie. Podstawy, techniki, nauczanie. Katowice 2009. 5. Laughlin T.: Pływanie dla każdego. Zielonka 2007. 6. Ostrowski A.: Zabawy i rekreacja w wodzie. Warszawa 2003. 7. Prawie wszystko o ratownictwie wodnym. ZG WOPR praca zbiorowa. Warszawa 1993. 8. Rakowski M.: Sportowy trening pływacki. Londyn 2010. 9. Tuliszka M.: 75-lecie Polskiego Związku Pływackiego 1922-1997. Warszawa-Koszalin 1997. 10. Wiesner W.: Nauczanie - uczenie się pływania. Podręcznik dla studentów akademii wychowania fizycznego. Wrocław
2001. 11. Wiesner W., Skalski D.: Podstawy metodycznej edukacji ratowniczej. Skarszewy – Wrocław 2005. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
1. Błasiak P., Chadaj M.: Ratownictwo Wodne - vademecum, Warszawa 1993. 2. Cholewa J.: Sterowanie procesem treningowym młodych pływaków. Katowice 2009. 3. Gifford C.: Pływanie. Tajniki sportu. Poznań 2010. 4. Laughlin T., Delves J.: Kraul metodą Total Immersion. Zielonka 2006. 5. Michałowski M.: Pływanie. Historia, zasady, trening. Bielsko-Biała 2010. 6. Montgomery J., Chambers M.: Pływanie. Droga do mistrzostwa. Zielonka 2011. 7. Przybylska A.: Pływanie kraulem czyli jak poprawić technikę i przygotować się fizycznie do sezonu. Toruń 2010. 8. Skalski D.: Ratownik WOPR nauczycielem pływania, Skarszewy 2004. 9. Skalski D., Wademekum ratownika wodnego. Skarszewy 2011. 10. Starosta W.: Czucie wody. (w:) „Trener” 1993 nr 4. UWAGI:
PROGRAM OPRACOWAŁ:
mgr Tomasz Grzybowski
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
110
WWW YYY CCC HHH OOO WWW AAA NNN III EEE FFF III ZZZ YYY CCC ZZZ NNN EEE SSS PPP EEE CCC JJJ AAA LLL NNN III EEE
Kod przedmiotu: 16.1-WP-WFD- WFiS
Typ p rzedmiotu: Obowiązkowy
Język nauczania: Polski
Odpowiedzia lny za p rzedmiot : mgr Marta Dalecka
Prowadzący: mgr Marta Dalecka
Forma zajęć
Lic
zb
a g
od
zin
w s
em
es
trz
e
Lic
zb
a g
od
zin
w t
yg
od
niu
Se
me
str
Forma zal iczenia Punkty
ECTS
Studia s tacjonarne
4
Konwersato r ium 30 2 II Zaliczenie z oceną
Studia niestacjonarne
Konwersato r ium 18 II Zaliczenie z oceną
CEL PRZEDMIOTU:
Wprowadzenie studenta w teoretyczne, metodyczne i praktyczne przygotowanie do pracy z dziećmi i młodzieżą
z zaburzeniami sensorycznymi, upośledzeniem umysłowym oraz dysfunkcją narządu ruchu na różnych etapach
edukacyjnych. Zapoznanie z istotą typowych postaci odchyleń od normy, z którymi spotkać się mogą w pracy pedagogicznej
oraz z metodyką i doborem materiału nauczania WF z uwzględnieniem przeciwwskazań do wykonywania ćwiczeń.
Uwrażliwienie i nauka wykorzystania momentów integracyjnych i rehabilitacyjnych w wychowaniu fizycznym w szkole na
poszczególnych etapach edukacyjnych. Wprowadzenie studentów w istotę niepełnosprawności w naturalnym środowisku
uczniów (praktyki w szkole, w klubie sportowym, stowarzyszeniu).
WYMAGANIA WSTĘPNE:
Znajomość metodyki wychowania fizycznego i podstawowych treści pedagogiki.
ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU:
Bezpieczeństwo zajęć w grupach dysfunkcyjnych i integracyjnych. Sport, turystyka i rekreacja dzieci i młodzieży z niepełnosprawnością. Podstawowe zagadnienia z oligofrenopedagogiki, tyflopedagogiki, surdopedagogiki oraz dysfunkcji narządu ruchu. Zajęcia ruchowe w grupach dysfunkcyjnych i integracyjnych – treści, metody, formy i środki. Osobowość i kompetencje nauczyciela wychowania specjalnego w zakresie dostosowanej aktywności ruchowej. Teoria i metodyka wychowania fizycznego osób z dysfunkcjami narządu ruchu, osób z dysfunkcjami sensorycznymi, osób z upośledzeniem umysłowym, osób niedostosowanych społecznie. Terapia ruchem w rzadkich zespołach zaburzeń rozwojowych (Autyzm, Zespół Aspergera, itd.) Specyfika wybranych dyscyplin w sporcie osób niepełnosprawnych. Pomiar i ocena możliwości funkcjonalnych osób ze specjalnymi potrzebami (metody diagnostyczno - ewaluacyjne). Zaopatrzenie medyczne i sprzęt sportowy w pracy z dzieckiem niepełnosprawnym. Udział w zajęciach wychowania fizycznego lub zajęciach sportowych w naturalnym środowisku ucznia z niepełnosprawnością.
METODY KSZTAŁCENIA:
Metoda poglądowa, dyskusja problemowa, metoda sytuacyjna, praca w grupach - przygotowanie projektów grupowych, metoda projektu – projekt indywidualnych
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
111
EFEKTY KSZTAŁCENIA I METODY WERYFIKACJI OSIĄGANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA:
Opis
Efektu
Symbole
efektów
Metody
weryfikacji Forma zajęć
Rozpoznaje i definiuje procesy psychospołeczne
ważne dla zdrowia i jego ochrony lub kultury
fizycznej.
K2_W04 Test z progami punktowymi Konwersatorium
Objaśnia i dobiera poznaną teorię i praktykę w
pracy z dzieckiem niepełnosprawnych na każdym
etapie edukacji szkolnej.
K2_W05 Sprawdzian teoretyczny z teorii Konwersatorium
Weryfikuje błędy i zaniedbania w praktyce,
charakterystyczne dla wychowania fizycznego
skierowanego dla osób niepełnosprawnych.
K2_U07 Dyskusja Konwersatorium
Projektuje program profilaktyki wykluczenia i
patologii społecznych poprzez wdrażanie
wychowawczych aspektów aktywności fizycznej,
turystyki i rekreacji.
K2_U09
Znajomość metod stosowanych
podczas pracy z dzieckiem
niepełnosprawnym
Konwersatorium
Stosuje umiejętności kierowania i realizowania
zajęć rekreacyjnych, zdrowotnych, sportowych lub
terapii ruchowej w pracy z dziećmi z różnymi
niepełnosprawnościami.
K2_U10
Znajomość metod stosowanych
podczas zajęć ruchowych w pracy z
dzieckiem niepełnosprawnym.
Konwersatorium
Prezentuje specjalistyczne umiejętności ruchowe z
zakresu wybranych dyscyplin sportu osób
niepełnosprawnych (goalball, koszykówka na
wózkach, boccia, itd.).
K2_U11
Sprawdzian praktyczny ze znajomości
przepisów i charakterystyki dyscyplin
sportu osób niepełnosprawnych
Konwersatorium
Tworzy, stosuje i modyfikuje różne formy
aktywności fizycznej w zależności od rodzaju
niepełnosprawności grupy, warunków
środowiskowych i klimatycznych.
K2_U12
Zastosowanie poznanych metod i form
aktywności fizycznej w zależności od
rodzaju niepełnosprawności grupy.
Konwersatorium
Dba o dokształcanie zawodowe i rozwój osobisty w
ciągu całego życia, a tym samym inspiruje i
organizuje proces uczenia się innych osób.
K2_K01 Zastosowanie poznanej wiedzy w życiu
codziennym Konwersatorium
Student jest zdolny do organizacji pracy zespołu z
uwzględnieniem osób niepełnosprawnych,
wykazuje wrażliwość na ucznia o obniżonej
sprawności psychoruchowej
K2_K04 Projekt indywidualny i zespołowy Konwersatorium
Wykazuje wrażliwość i świadomość na
bezpieczeństwo własne i podopiecznych podczas
prowadzenia zajęć z uczniami o różnym poziomie
sprawności fizycznej i sensomotorycznej, inspiruje
do działań integracyjnych w działalności
wychowawczej, rekreacyjnej, zdrowotnej i
sportowej.
K2_K07 Dyskusja Konwersatorium
WARUNKI ZALICZENIA:
Podstawą zaliczenia przedmiotu są zaliczenia pisemne z progami punktowymi, gdzie na uzyskanie zaliczenia to student musi uzyskać 50% punktów i prezentacja multimedialna oraz aktywny udział w zajęciach, udział w organizacji zawodów/turnieju sportowego dla dzieci niepełnosprawnych, udział w obserwacji zajęć wychowania fizycznego dla dzieci niepełnosprawnych, projekt zajęć dla grupy niepełnosprawnych sportowców (sekcja boccia, sekcja pływania), prezentacja multimedialna dotycząca sportu, rekreacji i turystyki osób niepełnosprawnych
Ocenie podlegają:
wiadomości teoretyczne na podstawie wiedzy zdobytej na zajęciach,
obserwacje zachowań studenta podczas zajęć, zwrócenie szczególnej uwagi na podejście studenta do osób z niepełnosprawnością,
prowadzone lekcje dla osób niepełnosprawnych,
opracowane przez studenta materiały metodyczne (scenariusze lekcji, konspekty lekcji, prezentacja multimedialna)
zaangażowanie i podejście studenta do organizacji turnieju/ zawodów sportowych dla dzieci niepełnosprawnych
stosowanie rozwiązań metodyczno - organizacyjnych w trakcie prowadzenia zajęć praktycznych.
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
112
OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA:
Obciążenie pracą Studia stacjonarne
(w godz.)
Studia niestacjonarne
(w godz.)
Godziny kontaktowe
(udział w zajęciach; konsultacjach; egzaminie, itp.) 50 30
Samodzielna praca studenta
(przygotowanie do: zajęć, kolokwium, egzaminu; studiowanie literatury;
przygotowanie: pracy pisemnej, projektu, prezentacji, raportu,
wystąpienia; itp.)
50 70
Łącznie 100 100
Punkty ECTS Studia stacjonarne Studia niestacjonarne
Zajęcia z udziałem nauczyciela akademickiego 2 1
Zajęcia bez udziału nauczyciela akademickiego 2 3
Łącznie 4 4
W tym zajęcia o charakterze praktycznym
(laboratoria, konwersatoria, przygotowanie projektu zajęć praktycznych,
przygotowanie sprawozdań, prowadzenie zajęć)
2 2
LITERATURA PODSTAWOWA:
1. Bogdanowicz M. , Kisiel B. , Przasnyska M. (1994) Metoda Weroniki Sherborne w terapii i wspomaganiu rozwoju dziecka. WSiP Warszawa.
2. Brzeźiński W. (1990) Wychowanie fizyczne specjalne - Część I. Skrypt Uniwersytetu Szczecińskiego.
3. Brzeźiński W. (1990) Wychowanie fizyczne specjalne - Część II - Rewalidacja dzieci i młodzieży upośledzonej umysłowo. Skrypt US.
4. Doroszewska M. (1981) Pedagogika specjalna - T. I i II . Wrocław. 5. Maszczak T. (1990) Wychowanie fizyczne i sport dzieci specjalnej troski. Skrypt AWF Warszawa. 6. Maszczak T. (1991) Poziom rozwoju somatycznego i motorycznego dzieci upośledzonych
umysłowo. Warsztaty badawcze AWF Warszawa. 7. Damentko M. (1990) Stan fizyczny wychowanków zakłada poprawczych w Polsce. Warsztaty
badawcze AWF Warszawa. 8. Marchewka A. (1999) Wychowanie fizyczne specjalne. Skrypt AWF w Krakowie 9. Sherborne V. (1997) Ruch rozwijający dla dzieci. PWN, Warszawa
10. Sękowska Z. (1998) Wprowadzenie do pedagogiki specjalnej, Wydawnictwo WSPS Warszawa 11. Brzeziński W., Jędruch E. (1999) Wychowanie fizyczne specjalne, część III. Rewalidacja dzieci i
młodzieży niepełnosprawnej. Rozprawy i Studia Uniwersytetu Szczecińskiego. 12. Gawlik K., Walaszczyk A. (2002) Gry i zabawy ruchowe w szkołach specjalnych. AWF Katowice 13. Zwierzchowska A., Gawlik K. (2005) Wychowanie fizyczne dzieci i młodzieży niesłyszącej
i słabosłyszącej. Skrypt AWF Katowice. 14. Gawlik K., Zwierzchowska A. (2004) Wychowanie fizyczne dzieci i młodzieży z niepełnosprawnością
intelektualną. Skrypt AWF Katowice. 15. Gawlik K., Zwierzchowska A.(2004) Wychowanie fizyczne niewidomych i słabo widzących. AWF
Katowice. 16. Dziedzic J. (1996) Kultura fizyczna osób niepełnosprawnych. Psychopedagogiczne i medyczna
studium terminologiczne. Skrypty AWF Poznań, nr 118. 17. Bolach E. (1994) Zespołowe gry sportowe jako sposób doskonalenia systemu kompensacyjnego
inwalidów narządu wzroku. Studia i monografie AWF Wrocław, 38. 18. Witkowski D., Nowicki Paweł (1998) Piłka nożna dla osób niewidomych i niedowidzących-nowa
forma rehabilitacji. Postępy Rehabilitacji z.4,s.145-151. 19. Olimpiady Specjalne Polska: http://www.olimpiadyspecjalne.pl 20. Sobiecka J. Rola sportu w procesie kompleksowej rehabilitacji polskich uczestników Igrzysk
Paraolimpijskich. Studia i Monografie Nr 9 AWF, Kraków 2000 21. Kowalik s. (2009) kultura fizyczna osób z niepełnosprawnością: dostosowana aktywność ruchowa
PROGRAM OPRACOWAŁ: mgr Marta Dalecka
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
113
OOO DDD NNN OOO WWW AAA BBB III OOO LLL OOO GGG III CCC ZZZ NNN AAA
Kod przedmiotu: 12.6-WP-WFD-OB.
Typ p rzedmiotu: Obowiązkowy
Język nauczania: Polski
Odpowiedzia lny za p rzedmiot : dr Ewa Skorupka
Prowadzący: dr Ewa Skorupka
Forma zajęć
Lic
zb
a g
od
zin
w s
em
es
trz
e
Lic
zb
a g
od
zin
w t
yg
od
niu
Se
me
str
Forma zal iczenia Punkty
ECTS
Studia s tacjonarne
3
W ykład 15 1
II
Zaliczenie
Ćwiczenia 15 1 Zaliczenie na ocenę
Studia niestacjonarne
W ykład 9
II
Zaliczenie
Ćwiczenia 9 Zaliczenie na ocenę
CEL PRZEDMIOTU:
Zaznajomienie studentów z celem, zasadami, warunkami stosowania odnowy biologicznej w procesie treningu fizycznego i
szkolenia sportowego. Wprowadzenie podstawowych wiadomości o zabiegach fizykalnych, masażu i fizjoterapii
stosowanych w odnowie biologicznej. Wskazanie metod i środków stosowanych w procesie optymalizacji wypoczynku
zawodnika. Zdobycie umiejętności praktycznych koniecznych do programowania, organizacji i realizacji odnowy
biologicznej.
WYMAGANIA WSTĘPNE:
Podstawowa wiedza z zakresu, anatomii i fizjologii człowieka.
ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU:
Treści wykładów: definicje, zadania, środki i metody stosowane w odnowie biologicznej. Wpływ masażu na
organizm, wskazania i przeciwwskazania do jego stosowania, rodzaje masażu, mechanizm działania masażu
sportowego. Czynniki fizykalne we wspomaganiu wypoczynku i treningu fizycznego - rodzaje zabiegów
fizykalnych stosowanych w odnowie biologicznej (sauna, okłady i kąpiele borowinowe, kąpiele solankowe,
promieniowanie, leczenie zimnem- krioterapia, elektroterapia, ultradźwięki, magnetoterapia, laseroterapia).
System odnowy biologicznej, zasady stosowania jej środków, programowanie odnowy biologicznej z
uwzględnieniem różnych grup wiekowych.
Treści ćwiczeń: praktyczne zapoznanie studentów z najczęściej stosowanymi środkami odnowy biologicznej – masażem
sportowym, zabiegami w środowisku wodnym, sauną, krioterapią oraz wybranymi zabiegami z zakresu fizykoterapii.
Obserwacja wykonywania zabiegów fizykalnych w ośrodku odnowy biologicznej. Programowanie oddziaływania
fizjoterapeutycznego w urazach mięśni, ścięgien, stawów, kości i urazach nerwów obwodowych. Praca w grupach nad
opracowaniem programów odnowy biologicznej w poszczególnych okresach procesu treningowego z uwzględnieniem
różnych dyscyplin sportowych.
METODY KSZTAŁCENIA:
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
114
Wykład, wykład konwersatoryjny, metoda poglądowa, dyskusja problemowa, obserwacja, praca w grupach – projekt.
EFEKTY KSZTAŁCENIA I METODY WERYFIKACJI OSIĄGANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA:
Opis
Efektu
Symbole
efektów
Metody
weryfikacji
Forma
zajęć
Student definiuje i wyjaśnia stosowane w procesie
treningu fizycznego i szkolenia sportowego zabiegi
fizjoterapeutyczne z zakresu odnowy biologicznej.
Charakteryzuje różne rodzaje zabiegów fizykalnych, zna
zasady, wskazania i przeciwwskazania do ich stosowania.
K2_W02
K2_W03
Egzamin pisemny z progami punktowymi
(test z progami punktowymi)
Wykład
Analizuje i przewiduje przebieg treningu fizycznego pod
kątem negatywnego wpływu na zdrowie i stan narządu
ruchu wykorzystując środki odnowy biologicznej K2_U03
sprawdzian z progami punktowymi;
ćwiczenia
Student dostosowuje zabiegi z zakresu odnowy
biologicznej z uwzględnieniem stanu, wieku i rodzaju
urazu. Identyfikuje choroby układu ruchu powstałe w
skutek przeciążeń.
K2_U05 zadania praktyczne
projekt zaliczeniowy Ćwiczenia
Jest świadomy negatywnych skutków treningu
sportowego, wykazuje aktywność i kreatywność
w wykorzystywaniu dostępnych środków odnowy
biologicznej
K2_K05 Konwersacja – ocena aktywności i
przygotowania merytorycznego.
Ćwiczenia
Prezentuje świadomość dotyczącą bezpieczeństwa
treningu sportowego, wykazuje wrażliwość na objawy
przetrenowania
K2_K07 Konwersacja – ocena aktywności i
przygotowania merytorycznego Ćwiczenia
WARUNKI ZALICZENIA:
Wykłady: z przedmiotu kończą się zaliczeniem na podstawie pracy pisemnej dotyczącej zagadnień poruszanych na
wykładach zgodnie z podanymi kryteriami – test z progami punktowymi składający się z pytań zamkniętych i otwartych.
Minimum na uzyskanie zaliczenia to 50% punktów.
Ćwiczenia: kończą się zaliczeniem na ocenę. Metodami weryfikacji efektów kształcenia są: test z progami
punktowymi umiejętności praktycznego doboru i planowania zabiegów odnowy biologicznej w różnych urazach.
Minimum na uzyskanie zaliczenia to 50% punktów. Aktywny udział w hospitacji zabiegów wykonywanych w
ośrodku odnowy biologicznej. Ocena wykonania grupowego projektu z zakresu odnowy biologicznej. Ocena
końcowa jest średnią arytmetyczną wszystkich ocen cząstkowych.
Ocena końcowa jest średnią arytmetyczną końcowych ocen z egzaminu i laboratorium.
OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA:
Obciążenie pracą Studia stacjonarne
(w godz.)
Studia niestacjonarne
(w godz.)
Godziny kontaktowe
(udział w zajęciach; konsultacjach; egzaminie, itp.) 40 28
Samodzielna praca studenta
(przygotowanie do: zajęć, kolokwium, egzaminu; studiowanie literatury;
przygotowanie: pracy pisemnej, projektu, prezentacji, raportu,
wystąpienia; itp.)
35 47
Łącznie 75 75
Punkty ECTS Studia stacjonarne Studia stacjonarne
Zajęcia z udziałem nauczyciela akademickiego 1,5 1
Zajęcia bez udziału nauczyciela akademickiego 1,5 2
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
115
Łącznie 3 3
W tym zajęcia o charakterze praktycznym
(laboratoria, konwersatoria, przygotowanie projektu zajęć praktycznych,
przygotowanie sprawozdań, prowadzenie zajęć)
1 1
LITERATURA PODSTAWOWA:
1. Dobrzański T., Medycyna wychowania fizycznego i sportu. Sport i Turystyka, Warszawa 1989. 2. Gieremek K., Dec L., Zmęczenie i regeneracja sił. Odnowa biologiczna. HasMed, Katowice 2000. 3. Kasperczyk T., Fenczyn J., Podręcznik odnowy psychosomatycznej. PZWL, Warszawa 1996. 4. Magiera L., Walaszek R., Masaż sportowy z elementami odnowy biologicznej. Biosport, Kraków 2007. 5. Podgórski T., Masaż w rehabilitacji i sporcie. AWF, Warszawa 1992.
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA
UWAGI:
PROGRAM OPRACOWAŁ:
dr Ewa Skorupka
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
116
TTT RRR AAA UUU MMM AAA TTT OOO LLL OOO GGG III AAA
Kod przedmiotu: 16.1-WP-WFD-Trau
Typ p rzedmiotu: obowiązkowy
Język nauczania: polski
Odpowiedzia lny za p rzedmiot : dr n. med. Franciszek Pietraszkiewicz
Prowadzący: dr n. med. Franciszek Pietraszkiewicz
dr Ewa Skorupka
Forma zajęć
Lic
zb
a g
od
zin
w s
em
es
trz
e
Lic
zb
a g
od
zin
w t
yg
od
niu
Se
me
str
Forma zal iczenia Punkty
ECTS
Studia s tacjonarne
3
W ykład 15 1
III
Egzamin
Konwersato r ium 15 1 Zaliczenie na ocenę
Studia niestacjonarne
W ykład 9
III
Egzamin
Konwersato r ium 9 Zaliczenie na ocenę
CEL PRZEDMIOTU:
Przekazanie informacji na temat najczęściej spotykanych urazów w sporcie wyczynowym i w przypadku
podejmowania różnych form aktywności fizycznej o charakterze sportowych, sposoby ich diagnozowania
i różnicowania. Przekazanie podstaw leczenia i kinezyterapii urazów sportowych. Poznanie symptomatologii
stanów przeciążeniowych oraz zasad zapobiegania powikłaniom w zakresie układu ruchu, wynikłym wskutek
stosowania systematycznych obciążeń treningowych.
WYMAGANIA WSTĘPNE:
Podstawowa wiedza z zakresu, anatomii i fizjologii człowieka, pomocy przedmedycznej.
ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU:
Wykłady: etiologia, symptomatologia oraz przebieg najczęściej spotykanych urazów sportowych. Urazy głowy, klatki piersiowej, kręgosłupa, kończyn górnych i dolnych - zarys procesu leczenia i rehabilitacji. Uszkodzenia obwodowego układu nerwowego. Fizjologiczne podstawy leczenia złamań. Urazy i choroby układu ruchu wynikłe z przeciążenia. Przeciwwskazania do uprawiania sportu wyczynowego i rekreacyjnych form aktywności fizycznej.
Konwersatorium: podstawy badania ortopedycznego narządu ruchu, nowoczesne sposoby diagnozowania urazów – prezentacja metod, standardy postępowania leczniczego i rehabilitacyjnego w urazach sportowych. Algorytmy postępowania w nagłych urazach na lekcji wychowania fizycznego i w czasie treningu sportowego. Analiza wybranych dyscyplin sportowych i programów treningowych pod kątem ich urazowości.
METODY KSZTAŁCENIA:
Wykład, wykład konwersatoryjny, pomiar, metoda poglądowa, dyskusja problemowa, metoda sytuacyjna, symulacja, praca
w grupach – projekt.
EFEKTY KSZTAŁCENIA I METODY WERYFIKACJI OSIĄGANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA:
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
117
Opis
Efektu
Symbole
efektów
Metody
weryfikacji Forma zajęć
Student definiuje, różnicuje i wyjaśnia najczęściej
występujące w sporcie wyczynowym urazy,
rozróżnia i charakteryzuje stany wynikające z
przeciążenia narządu ruchu. Analizuje dyscypliny
sportowe pod kątem ich urazowości.
Charakteryzuje standardy postępowania
leczniczego i rehabilitacyjnego w urazach
sportowych.
K2_W02
K2_W03
Egzamin pisemny z progami
punktowymi
(test z progami punktowymi)
Wykład
Wykorzystuje elementy diagnozy ortopedycznej
do oceny urazów i kontuzji powstałych na skutek
treningu sportowego i przeciążeń narządu ruchu.
Stosuje standardy i algorytmy postępowania
w nagłych urazach sportowych
K2_U03 zadania praktyczne
projekt zaliczeniowy
Konwersatorium
Student rozróżnia specyficzne dla różnych
dyscyplin sportowych kontuzje i urazy.
Identyfikuje choroby układu ruchu powstałe w
skutek przeciążeń
K2_U07 zadania praktyczne
ocena symulacji kontuzji
ocena projektu grupowego
Konwersatorium
Student rozumie potrzebę podnoszenia wiedzy i
jej aktualizowania oraz potrafi wpływać na
zachowania wychowanków dotyczące
prozdrowotnych zachowań związanych
podejmowaniem aktywności fizycznej na
poziomie sportowym i rekreacyjnym. Rozumie
rolę nauczyciela, jako propagatora bezpiecznych
zachowań prozdrowotnych
K1_K01
K2_K02
zadania praktyczne
konwersacja – ocena aktywności i
przygotowania merytorycznego
Konwersatorium
Prezentuje świadomość dotyczącą
bezpieczeństwa zajęć, treningu sportowego,
wykazuje wrażliwość na objawy przetrenowania i
urazów
K2_K07 konwersacja – ocena aktywności i
przygotowania merytorycznego
Konwersatorium
WARUNKI ZALICZENIA:
Wykłady z przedmiotu kończą się egzaminem w formie pisemnej zgodnym z podanymi kryteriami – test z progami
punktowymi składający się z pytań zamkniętych i otwartych. Minimum na uzyskanie zaliczenia to 50% punktów. Warunkiem
przystąpienia do egzaminu jest pozytywne zaliczenie ćwiczeń.
Ćwiczenia kończą się zaliczeniem na ocenę. Metodami weryfikacji efektów kształcenia są: test z progami
punktowymi. Pozytywne zaliczenie zadań praktycznych realizowanych na ćwiczeniach: testy umiejętności
praktycznych dotyczących podstaw diagnozy ortopedycznej i oceniające znajomość postępowania w nagłych
urazach sportowych, testy z symulacji urazów oraz ocena wykonania grupowego projektu dotyczącego
specyficznych dla różnych dyscyplin sportowych kontuzji i urazów wraz z odpowiednią w nich procedurą leczenia
i fizjoterapii. Ocena końcowa jest średnią arytmetyczną wszystkich ocen cząstkowych.
Ocena końcowa to średnia arytmetyczna z ćwiczeń i egzaminu.
OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA:
Obciążenie pracą Studia stacjonarne
(w godz.)
Studia niestacjonarne
(w godz.)
Godziny kontaktowe
(udział w zajęciach; konsultacjach; egzaminie, itp.) 47 31
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
118
Samodzielna praca studenta
(przygotowanie do: zajęć, kolokwium, egzaminu; studiowanie literatury;
przygotowanie: pracy pisemnej, projektu, prezentacji, raportu,
wystąpienia; itp.)
28 44
Łącznie 75 75
Punkty ECTS Studia stacjonarne Studia stacjonarne
Zajęcia z udziałem nauczyciela akademickiego 2 1
Zajęcia bez udziału nauczyciela akademickiego 1 2
Łącznie 3 3
W tym zajęcia o charakterze praktycznym
(laboratoria, konwersatoria, przygotowanie projektu zajęć praktycznych,
przygotowanie sprawozdań, przygotowanie do zajęć praktycznych,
prowadzenie zajęć)
2 2
LITERATURA PODSTAWOWA:
1. Brandon L., Anatomia w urazach sportowych, Muza, 2012 2. Dobrzański T., Medycyna wychowania fizycznego. PZWL, Warszawa, 1989 3. Gaździński T. Diagnostyka w ortopedii. PZWL, Warszawa 2008 4. Gaździński T. Podstawy ortopedii i traumatologii narządu ruchu. PZWL, Warszawa 2001 5. Heim U. Baltensweiler J., Kompendium traumatologii. [w:] F. Largiader, O. Wicki, A. Sturm (red.) Kompendia
współczesnej medycyny. PZWL, Warszawa 1995. 6. Mędraś M. (red.), Medycyna Sportowa. Medsportpress, Warszawa 2004. 7. McMahon P.J. Medycyna sportowa. Współczesne metody diagnostyki i leczenia, PZWL, 2009 8. Giles R. Scuderi, Peter D. McCann: Sports Medicine. A comprehensive approach. Second Edition. Esevier Mosby,
Philadelphia 2005.
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
„Ortopedia Traumatologia Rehabilitacja”
“Journal of Human Kinetics”
„Human Movement”
UWAGI:
PROGRAM OPRACOWAŁ:
dr Ewa Skorupka
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
119
NNN OOO WWW OOO CCC ZZZ EEE SSS NNN EEE FFF OOO RRR MMM YYY TTT AAA ŃŃŃ CCC AAA
Kod przedmiotu: 16.1-WP-WFD- NFT
Typ przedmiotu: obowiązkowy
Język nauczania: polski
Odpowiedzia lny za przedmiot : dr Marek Rokita
Prowadzący: dr Marek Rokita
Forma zajęć
Liczba
godzin w
semestrze
Liczba
godzin w
tygodniu
Semestr Forma zal iczenia Punkty
ECTS
Studia s tacjonarne
2
Konwersato r ium 15 1 III Zaliczenie z oceną
Studia niestacjonarne
Konwersato r ium 9 III Zaliczenie z oceną
CEL PRZEDMIOTU:
Założeniem przedmiotu jest:
Doskonalenie metodyki nauczania ćwiczeń rytmiczno-tanecznych Przyswojenie techniki tańca nowoczesnego Planowanie i organizacja zajęć rytmiczno-tanecznych różnych grup wiekowych
WYMAGANIA WSTĘPNE:
Znajomość podstawowych pojęć z zakresu muzyki i rytmiki oraz podstawowe elementy technik tańca.
ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU:
Znaczenie różnych rytmów w zajęciach ruchowych Metodyka ćwiczeń rytmiczno-tanecznych Technika wykonywanych elementów i kroków tanecznych. Komponowanie choreografii tanecznych Dobór choreografii z uwzględnieniem wieku ucznia Ocena techniki ruchu Organizacja rywalizacji tanecznych
METODY KSZTAŁCENIA:
Ćwiczeniowa: syntetyczno- analityczna obserwacja, dyskusja problemowa, prezentacja, pokaz, ćwiczenia przedmiotowe, opis, objaśnienie
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
120
EFEKTY KSZTAŁCENIA I METODY WERYFIKACJI OSIĄGANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA:
Opis
Efektu
Symbole
efektów
Metody
Weryfikacji Forma zajęć
Potrafi objaśnić zagadnienia związane, techniką
tańca i metodyką zajęć tanecznych. K2_W05
Sprawdzian z progami
punktowymi
Konwersatorium
Student potrafi samodzielnie modyfikować i tworzyć
różne choreografie taneczne w zależności od wieku
grupy,
Zdobycie umiejętności językowych na poziomie B2
poprzez uczestniczenie w części konwersatoriów
prowadzonym w języku niemieckim
K2_U12
K2_U15
Obserwacja, ocena umiejętności
praktycznych studenta,
Konwersatorium
Jest zdolny do organizacji rywalizacji przeglądów
tańca potrafi zorganizować pracę zespołu
Jest wrażliwy na bezpieczeństwo własne i
uczestników zajęć tanecznych i rywalizacji
z wykorzystaniem tańca
K2_K04
K2_K07
Prezentacja
Samoocena efektów kształcenia
Konwersatorium
WERYFIKACJA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA I WARUNKI ZALICZENIA:
zaliczenie praktyczne:
demonstruje zgodnie z zasadami budowania i techniki ciągi choreograficzne poszczególnych tańców ocena na podstawie obserwacji zachowań
Potrafi przygotować i przeprowadzić zajęcia taneczne dla różnych grup wiekowych- ocena na podstawie obserwacji zachowań
Potrafi organizować rywalizację umiejętności tanecznych - ocena na podstawie indywidualnej pracy pisemnej
Zaliczenie pisemne
Sprawdzenie wiedzy z zakresu zagadnień techniki i metodyki na podstawie odpowiedzi. Ocena końcowa to średnia ocen za poszczególne formy sprawdzające
OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA:
Obciążenie pracą Studia stacjonarne
(w godz.)
Studia niestacjonarne
(w godz.)
Godziny kontaktowe
(udział w zajęciach; konsultacjach; egzaminie, itp.) 28 25
Samodzielna praca studenta
(przygotowanie do: zajęć, kolokwium, egzaminu; studiowanie literatury;
przygotowanie: pracy pisemnej, projektu, prezentacji, raportu, wystąpienia;
itp.)
25 28
Łącznie 53 53
Punkty ECTS Studia stacjonarne Studia niestacjonarne
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
121
Zajęcia z udziałem nauczyciela akademickiego 1 1
Zajęcia bez udziału nauczyciela akademickiego 1 1
Łącznie 2 2
W tym zajęcia o charakterze praktycznym
(laboratoria, konwersatoria, przygotowanie projektu zajęć praktycznych,
przygotowanie sprawozdań, prowadzenie zajęć)
1 1
LITERATURA PODSTAWOWA:
1. Bednarzowa B., Młodzikowska M.: Tańce- wybór dla potrzeb wychowania fizycznego. WSWF. Gdańsk 1978. 2. Grafczyńska J.: Rytmika CPARA. Wa-wa 1963. 3. Grafczyńska J., Dąbrowska M.: Zabawy rytmiczne i umuzykalniające dla dzieci CPARA 1964. 4. Gwardys M.: Technika tańca COMUK Wa-wa 1975. 5. Kuźmińska O. Popielewska H.: Taniec rytm muzyka AWF Poznań 1995.
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. Hryniewiecka J.,Ostrowska I.: Polskie tańce narodowe w formie towarzyskiej. CPARA. Wa-wa 1967. 2. Kapczyńska M. Sroka Cz.: Tańce towarzyskie AWF, Wa-wa 1978. 3. Moll K.: Wszystkie pary tańczą Wyd. Związkowe CRZZ Wa-wa 1966. 4. Siemkowicz J.: Ćwiczenia muzyczno ruchowe PZWS Wa-wa 1972. 5. Wieczysty M.: Tańczyć może każdy PWM. Kraków. 1986.
PROGRAM OPRACOWAŁ:
dr Marek Rokita
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
122
TTT EEE OOO RRR III AAA TTT RRR EEE NNN III NNN GGG UUU
Kod przedmiotu: 16.1-WP-WFD-TeTr
Typ p rzedmiotu: Obowiązkowy
Język nauczania: Polski
Odpowiedzia lny za p rzedmiot : dr hab. Evgeny Vrublevskiy, prof. UZ
Prowadzący:
dr hab. Evgeny Vrublevskiy, prof. UZ
dr Michał Bajdziński
Forma zajęć
Lic
zb
a g
od
zin
w s
em
es
trz
e
Lic
zb
a g
od
zin
w t
yg
od
niu
Se
me
str
Forma zal iczenia
Punkty
ECTS
Studia s tacjonarne
4
W ykład 15 1 III
Egzamin
Konwersato r ium 15 1 Zaliczenie z oceną
Studia niestacjonarne
W ykład 9 III
Egzamin
Konwersatorium 9 Zaliczenie z oceną
CEL PRZEDMIOTU:
Wprowadzenie w podstawową problematykę teorii treningu sportowego. Poznanie zasad technologii, organizacji,
kontroli i kierowania procesem treningowym. Przedstawienie najnowszych kierunków rozwoju sportu
wyczynowego i profesjonalnego, systemów naboru i selekcji do szkolenia i współzawodnictwa. Wyposażenie w
system wiedzy i podstawowych umiejętności z zakresu technologii treningu sportu dzieci i młodzieży,
umożliwiający podjęcie pracy szkoleniowej i kierowanie treningiem sportu wyczynowego i profesjonalnego na
wszystkich poziomach szkolenia.
WYMAGANIA WSTĘPNE:
Wiedza z zakresu teorii sportu, fizjologii ogólnej człowieka, podstaw pedagogiki i metodyki sportów
indywidualnych i zespołowych
ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU:
Wykład: Podstawowe pojęcia i kierunki rozwoju wiedzy o treningu. Teoria treningu a teoria sportu. Wykorzystanie
nowoczesnej aparatury pomiarowej podstawą naukowego kierowania procesem treningowym. Kierowanie
systemem szkolenia sportowego. Organizacja kontroli procesu treningowego i działalności sportowej. Nauczanie
techniki sportowej na różnych etapach szkolenia treningowego. Style pedagogicznej pracy trenera a jej
efektywność.
Konwersatorium: Kierowanie etapowe w procesie wieloletniego szkolenia. Struktura czasowa treningu
wyczynowego. Struktura rzeczowa treningu. Kontrola efektów treningu bieżących, przedłużonych i
skumulowanych. Obserwacja przebiegu walki sportowej. Metrologiczne wymagania w zakresie badań
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
123
somatycznych, przygotowania psychofizycznego, rozwoju poszczególnych systemów i narządów w warunkach
treningu i zawodów sportowych. Wskazanie kierunków poszukiwań podnoszenia efektywności procesu
treningowego i tendencji rozwojowych technologii treningu sportowego. Pozapodmiotowe środki przygotowania
sportowców do startu. Praktyczne wykorzystanie matematyczno – statystycznych metod analizy przebiegu walki
sportowej.
METODY KSZTAŁCENIA:
Metody słowne; wykład z wykorzystaniem prezentacji multimedialnych. Metody eksponujące: film, pokaz. Metoda
tekstu przewodniego, praca z książką, praca z dokumentem źródłowym.
EFEKTY KSZTAŁCENIA I METODY WERYFIKACJI OSIĄGANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA:
Opis
Efektu
Symbole
efektów
Metody
weryfikacji
Forma
zajęć
wiąże wiedzę z różnych dziedzin nauk o
sporcie i stosuje specjalistyczną
terminologię teorii treningu
wykorzystywaną w procesie treningowym
Praca w formie eseju Wykład
identyfikuje i umie eliminować błędy i
zaniedbania dydaktyczne i wychowawcze
w praktyce treningu sportowego
K2_W10
Praca w formie eseju Wykład
umiejętnie stosuje środki wychowawcze
specyficzne dla sportu w resocjalizacji
K2_U07 Praca w formie eseju Wykład
posiada umiejętność przygotowania
opracowania w zakresie planowania
procesu treningowego
K2_U09
Test - pytania otwarte Wykład
rozumie potrzebę i planuje własne
dokształcanie się zawodowe trenera
sportowego
K2_U13
Test - pytania otwarte Wykład
rozwiązuje problemy pojawiające się w
zawodzie trenera sportowego
K2_K01 Test - pytania otwarte Wykład
K2_K06 Praca w formie eseju Wykład
WARUNKI ZALICZENIA:
Egzamin końcowy z przedmiotu obejmuje zagadnienia teoretyczne z programu ćwiczeń i wykładów.
Warunkiem zaliczenia jest aktywny udział w zajęciach i hospitacjach, przygotowanie prac i analiz diagnozy
przebiegu meczu wybranego sportu zespołowego.
Wykłady z przedmiotu kończą się egzaminem w formie pisemnej zgodnym z podanymi kryteriami – test z
progami punktowymi składający się z pytań zamkniętych i otwartych. Minimum na uzyskanie zaliczenia to
50% punktów.
Ćwiczenia kończą się zaliczeniem na ocenę. Metodami weryfikacji efektów kształcenia są: test z progami
punktowymi, pisemne analizy z obserwacji przebiegu walki sportowej. Ocena końcowa to średnia arytmetyczna z
ćwiczeń i egzaminu.
OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA:
Obciążenie pracą Studia stacjonarne
(w godz.)
Studia niestacjonarne
(w godz.)
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
124
Godziny kontaktowe
(udział w zajęciach; konsultacjach; egzaminie, itp.) 48 36
Samodzielna praca studenta
(przygotowanie do: zajęć, kolokwium, egzaminu; studiowanie literatury;
przygotowanie: pracy pisemnej, projektu, prezentacji, raportu,
wystąpienia; itp.)
52 54
Łącznie 100 100
Punkty ECTS Studia stacjonarne Studia stacjonarne
Zajęcia z udziałem nauczyciela akademickiego 2 2
Zajęcia bez udziału nauczyciela akademickiego 2 2
Łącznie 4 4
W tym zajęcia o charakterze praktycznym
(laboratoria, konwersatoria, przygotowanie projektu zajęć praktycznych,
przygotowanie sprawozdań, prowadzenie zajęć)
2 2
LITERATURA PODSTAWOWA
1. Bajdziński M., Rokita M. (2011): Teoria treningu tańca sportowego. Monografia Uniwersytetu Zielonogórskiego, 1-322, Zielona Góra.
2. Naglak Z.: Metodyka trenowania sportowca. Wrocław 1999. AWF. 3. Raczek J.: Podstawy szkolenia sportowego dzieci i młodzieży. Warszawa 1991. RCMSzKFiS. 4. Rokita M., Bajdziński M. (): Podstawy teorii treningu motorycznego w sportowym tańcu towarzyskim. AWF
w Poznaniu, PTT, Gorzów Wlkp. – Kraków, 20061- 241. 5. Sozański H. (red.): Podstawy teorii treningu sportowego. Warszawa 1999. RCMSzKFiS. 6. Sozański H.: Wybrane aspekty kwalifikacji dzieci i młodzieży do sportu i treningu. PFSM Warszawa 2005 7. Perkowski K., Śledziewski D.: Metodyczne podstawy treningu sportowego. RCMSzKFiS, Warszawa, 1998. 8. Zaporożanow W.,Sozański H.: Dobór i kwalifikacja do sportu. Warszawa 1997. RCMSzKFiS
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. Ljach W.: Kształtowanie zdolności motorycznych dzieci i młodzieży. COS, Warszawa, 2003. 2. Prus G.: Przygotowanie kondycyjne w sporcie. AWF, Katowice, 2003. 3. Sozański H. (red.): Sport dzieci i młodzieży. Vademecum trenera. Warszawa 1994. RCMSzKFiS. 4. Raczek J., Młynarski W., Ljach W.: Kształtowanie i diagnozowanie koordynacyjnych zdolności
motorycznych. AWF, Katowice, 2002. PROGRAM OPRACOWAŁ:
Dr Michał Bajdziński
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
125
KKK OOO SSS ZZZ YYY KKK ÓÓÓ WWW KKK AAA
Kod przedmiotu: 16.1-WP-WFD-Kosz
Typ p rzedmiotu: Obowiązkowy
Język nauczania: Polski
Odpowiedzia lny za p rzedmiot : mgr Piotr Galant, mgr Ewa Misior
Prowadzący: mgr Piotr Galant, mgr Ewa Misior
Forma zajęć
Lic
zb
a g
od
zin
w s
em
es
trz
e
Lic
zb
a g
od
zin
w t
yg
od
niu
Se
me
str
Forma zal iczenia Punkty
ECTS
Studia s tacjonarne
2
Konwersatorium 30 2 III
Zaliczenie na ocenę
Studia niestacjonarne
Konwersatorium 18 III
Zaliczenie na ocenę
CEL PRZEDMIOTU:
Wykształcenie nauczyciela, który będzie przygotowany do samodzielnego formułowania celów i opracowywania programów nauczania gry w koszykówkę oraz ich realizacji w warunkach szkolnego wychowania fizycznego. Usprawnienie studentów w zakresie techniki gry w koszykówkę. WYMAGANIA WSTĘPNE:
Podstawowe umiejętności techniczne gry w koszykówkę. Znajomość przepisów gry. ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU:
Konwersatorium
Charakterystyka gry w koszykówkę.
- Zarys historii koszykówki w Polsce i na świecie. - Aktualne przepisy gry, sędziowanie i protokołowanie. - Organizacja gry na poszczególnych etapach szkolenia.
Obserwacja i analiza meczu w koszykówkę.
- Znaczenie oraz rodzaje obserwacji gry w odniesieniu do działań motorycznych, technicznych i taktycznych. - Przykładowe arkusze obserwacyjne. - Opracowanie danych zgromadzonych w arkuszach obserwacyjnych.
Technika, systematyka i metodyka nauczania:
- poruszania się po boisku, - chwytów i podań, - kozłowania, - rzutów do kosza.
Taktyka gry w koszykówkę.
- Taktyka zespołowa gry w ataku. - Taktyka zespołowa gry w obronie. - Taktyka indywidualna w poszczególnych elementach gry. - Ćwiczenia taktyczne realizowane w różnych formach (małe gry, fragmenty gry, gry szkolne, gry właściwe, mecze).
Koszykówka dzieci i młodzieży.
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
126
- Struktura i etapy szkolenia w koszykówce. - Ćwiczenia, gry i zabawy przygotowujące do gry w koszykówkę (podania, rzuty, chwyty itp.).
Jednostka treningowa
- Rodzaje rozgrzewek - Ćwiczenia w części końcowej. - Przykładowe jednostki treningowe na poszczególnych etapach szkolenia w zakresie kształtowania sprawności
fizycznej i umiejętności technicznych. METODY KSZTAŁCENIA:
Obserwacja, samodzielne opracowanie materiałów metodycznych, ćwiczenia praktyczne, zajęcia w grupach. EFEKTY KSZTAŁCENIA I METODY WERYFIKACJI OSIĄGANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA:
Opis
Efektu
Symbole
efektów
Metody
weryfikacji Forma zajęć
Student potrafi scharakteryzować grę w koszykówkę, objaśniać przepisy gry, dobierać specjalistyczną terminologię w zakresie gry w koszykówkę, wybiera odpowiednie metody i środki dydaktyczne na różnych etapach edukacji
K2_W05 K2_W10
Test z progami punktowymi Konwersatorium
Potrafi ocenić sprawność ucznia, identyfikować błędy i
zaniedbania w praktyce charakterystyczne dla gry w
koszykówkę oraz stosować odpowiednie działania
korygujące
K2_U07 Obserwacje i ocena umiejętności praktycznych studenta
Konwersatorium
Potrafi zorganizować zajęcia rekreacyjne i zawody sportowe w koszykówkę dla różnych grup społecznych
K2_U10 Zadania wykonane grupowo
Konwersatorium
Potrafi zaprezentować specjalistyczne umiejętności
ruchowe z zakresu gry w koszykówkę K2_U11
Obserwacje i ocena umiejętności
praktycznych studenta Konwersatorium
Jest otwarty na zmiany, chętnie uczestniczy we
wszelkiego rodzaju formach dokształcania zawodowego,
jest świadomy zmian zachodzących w grze w
koszykówkę, jest otwarty na pomoc i współpracę
K2_K01
K2_K02 Dyskusja – ocena aktywności i przygotowania merytorycznego
Konwersatorium
Jest świadomy zwiększonego ryzyka nieszczęśliwych
wypadków na zajęciach sportowych, jest wrażliwy na
zapewnienie bezpieczeństwa sobie i uczniom
K2_K07 Obserwacje i ocena umiejętności praktycznych studenta
Konwersatorium
Jest kreatywny w propagowaniu zdrowotnych,
społecznych i rekreacyjnych wartości gier i zabaw z piłką
K2_K09 Zadania wykonane indywidualnie
Konwersatorium
WARUNKI ZALICZENIA:
Konwersatorium kończy się zaliczeniem na ocenę. Podstawą zaliczenia jest aktywne uczestnictwo w zajęciach, udział w
organizacji zawodów sportowych w piłkę ręczną, udział w obserwacji zajęć piłki ręcznej, przeprowadzenie analizy
statystycznej meczu w piłkę ręczną, przeprowadzenie gry lub zabawy w nauczaniu techniki lub taktyki piłki ręcznej. Ocenie
podlega:
- test z progami punktowymi, składający się z pytań zamkniętych i otwartych. Minimum na uzyskanie zaliczenia to 60% punktów – 40%
- test sprawności specjalnej – 40%, - opracowane przez studenta materiały metodyczne (konspekty, arkusze statystyczne, protokoły) – 20%
Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest pozytywna ocena z konwersatorium.
OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA:
Obciążenie pracą Studia stacjonarne
(w godz.)
Studia niestacjonarne
(w godz.)
Godziny kontaktowe
(udział w zajęciach; konsultacjach; egzaminie, itp.) 35 25
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
127
Samodzielna praca studenta
(przygotowanie do: zajęć, kolokwium, egzaminu; studiowanie literatury;
przygotowanie: pracy pisemnej, projektu, prezentacji, raportu,
wystąpienia; itp.)
25 35
Łącznie 60 60
Punkty ECTS Studia stacjonarne Studia niestacjonarne
Zajęcia z udziałem nauczyciela akademickiego 1 1
Zajęcia bez udziału nauczyciela akademickiego 1 1
Łącznie 2 2
W tym zajęcia o charakterze praktycznym
(laboratoria, konwersatoria, przygotowanie projektu zajęć praktycznych,
przygotowanie sprawozdań, prowadzenie zajęć)
1 1
LITERATURA PODSTAWOWA:
1. Arlet T., Koszykówka – podstawy techniki i taktyki. Kraków, 2001. 2. Bondarowicz M., Zabawy w grach zespołowych. Warszawa, 1998. 3. Chromiński Z., Metody sportu dzieci i młodzieży. Wyd. Sport i Turystyka, 1976. 4. Huciński T., Koszykówka, Wrocław, 2001. 5. Koszykówka dla zawodników, wskazówki dla trenerów. Wyd. FIBA, Warszawa, 2001. 6. Mikułowski J. Oszast H., Koszykówka. Wyd. Sport i Turystyka Warszawa, 1976. 7. Oficjalne przepisy gry w koszykówkę, FIBA 2010. 8. Rumiński A., Mini Koszykówka, Agencja Promo – Lider Warszawa, 1994. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
1. Dembiński J.: Koszykówka. Warszawa, 2011. 2. Huciński T, Lekner I.: Koszykówka podręcznik dla trenerów, nauczycieli i studentów. Wrocław, 2001. 3. Ljach W.: Koszykówka - podręcznik dla studentów Akademii Wychowania Fizycznego. Kraków, 2003-2007. 4. Wojakowski A., Koszykówka. Skrypty AWF Poznań, 1987.
UWAGI:-
PROGRAM OPRACOWAŁ:
mgr Piotr Galant, mgr Ewa Misior
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
128
PPP III ŁŁŁ KKK AAA RRR ĘĘĘ CCC ZZZ NNN AAA
Kod przedmiotu: 16.1 WP –WFD – PiłR
Typ p rzedmiotu: Obowiązkowy
Język nauczania: Polski
Odpowiedzia lny za p rzedmiot : mgr Władysław Leśniak
Prowadzący: mgr Władysław Leśniak
Forma zajęć
Lic
zb
a g
od
zin
w s
em
es
trz
e
Lic
zb
a g
od
zin
w t
yg
od
niu
Se
me
str
Forma zal iczenia Punkty
ECTS
Studia s tacjonarne
2
Konwersatorium 30 2 III
Zaliczenie na ocenę
Studia niestacjonarne
Konwersatorium 18 III
Zaliczenie na ocenę
CEL PRZEDMIOTU:
Wykształcenie nauczyciela, który będzie przygotowany do samodzielnego formułowania celów i opracowywania programów nauczania gry w piłkę ręczną oraz ich realizacji w warunkach szkolnego wychowania fizycznego. Usprawnienie studentów w zakresie techniki gry w piłkę ręczną. WYMAGANIA WSTĘPNE:
Podstawowe umiejętności techniczne gry w piłkę ręczną. Znajomość przepisów gry. ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU:
1. Podstawowe umiejętności w zakresie techniki gry: postawa w obronie i w ataku, poruszanie się w obronie (krok dostawny, odskok, doskok, bieg przodem i tyłem, zatrzymanie się, poruszanie się w atakowaniu (starty, bieg ze zmiana tempa, bieg ze zmianą kierunku, skoki w przód i w górę,
obroty), chwyty (półgórny, górny, na wysokości bioder, dolny, z podłoża, sytuacyjne), podania (półgórne, górne, dolne), rzuty (w wyskoku w przód i w górą, z padem, z przeskokiem, w biegu), kozłowanie (pojedyncze, ciągłe, toczenie piłki), zwody (zwód pojedynczy przodem i tyłem).
2. Opanowanie umiejętności w zakresie gry indywidualnej w obronie: ustawienie względem piłki, krycie ręki z piłką, blokowanie piłki, przechwyt piłki, wygarnięcie piłki, właściwe reagowanie na zawody, krycie od strony piłki, krycie przeciwnika stojącego tyłem do bramki.
3. Opanowanie umiejętności w zakresie gry indywidualnej w ataku: indywidualne umiejętności uwalniania się od przeciwnika w celu wyjścia na pozycję poprzez wyminiecie,
zabiegniecie, dobiegniecie, obiegniecie, wyjście do piłki. 4. Nauka podstawowych rozwiązań w obronie:
obrona, krycie „każdy swego” – fragmenty 1x1, 2x2, 3x3, obrona, krycie z przekazywaniem – fragment 2x2,
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
129
obrona, krycie „każdy swego” na całym boisku, obrona, krycie „każdy swego” na połowie boiska, obrona, krycie „każdy swego” w obrębie linii rzutów wolnych, obrona strefowa 3x3, poruszanie się w kierunku podanej piłki.
5. Opanowanie umiejętności gry w kontrataku w zakresie: startu do kontrataku, przyjęcia pierwszego podania od bramkarza, rozwiązywanie sytuacji 2x0, 2x1, 2x2.
6. Opanowanie podstawowych umiejętności gry w ataku pozycyjnym: atak prostopadły wielokrotny, atak prostopadły wielokrotny wiążący, współpraca rozgrywający - obrotowy,
7. Gra szkolna z zastosowaniem poznanych elementów techniczno – taktycznych. 8. Praktyczna nauka sędziowska. 9. Zaliczenia METODY KSZTAŁCENIA:
Obserwacja, samodzielne opracowanie materiałów metodycznych, ćwiczenia praktyczne, zajęcia w grupach. EFEKTY KSZTAŁCENIA I METODY WERYFIKACJI OSIĄGANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA:
Opis
Efektu
Symbole
efektów
Metody
weryfikacji Forma zajęć
Student potrafi scharakteryzować grę w piłkę ręczną, objaśniać przepisy gry, dobierać specjalistyczną terminologię w zakresie gry w piłkę ręczną, wybiera odpowiednie metody i środki dydaktyczne na różnych etapach edukacji
K2_W05 K2_W10 Test z progami punktowymi
Konwersatorium
Potrafi ocenić sprawność ucznia, identyfikować błędy i
zaniedbania w praktyce charakterystyczne dla gry w
piłkę ręczną oraz stosować odpowiednie działania
korygujące
K2_U07 Obserwacje i ocena umiejętności praktycznych studenta
Konwersatorium
Potrafi zorganizować zajęcia rekreacyjne i zawody sportowe w piłkę ręczną dla różnych grup społecznych
K2_U10 Zadania wykonane grupowo
Konwersatorium
Potrafi zaprezentować specjalistyczne umiejętności
ruchowe z zakresu gry w piłkę ręczną K2_U11
Obserwacje i ocena umiejętności
praktycznych studenta Konwersatorium
Jest otwarty na zmiany, chętnie uczestniczy we
wszelkiego rodzaju formach dokształcania
zawodowego, jest świadomy zmian zachodzących w
grze w piłkę ręczną, jest otwarty na pomoc i współpracę
K2_K01 K2_K02 Dyskusja – ocena aktywności i
przygotowania merytorycznego
Konwersatorium
Jest świadomy zwiększonego ryzyka nieszczęśliwych
wypadków na zajęciach sportowych, jest wrażliwy na
zapewnienie bezpieczeństwa sobie i uczniom
K2_K07 Obserwacje i ocena umiejętności praktycznych studenta
Konwersatorium
Jest kreatywny w propagowaniu zdrowotnych,
społecznych i rekreacyjnych wartości gier i zabaw z
piłką
K2_K09 Zadania wykonane indywidualnie
Konwersatorium
WARUNKI ZALICZENIA:
Konwersatorium kończy się zaliczeniem na ocenę. Podstawą zaliczenia jest aktywne uczestnictwo w zajęciach, udział w
organizacji zawodów sportowych w piłkę ręczną, udział w obserwacji zajęć piłki ręcznej, przeprowadzenie analizy
statystycznej meczu w piłkę ręczną, przeprowadzenie gry lub zabawy w nauczaniu techniki lub taktyki piłki ręcznej. Ocenie
podlega:
- test z progami punktowymi, składający się z pytań zamkniętych i otwartych. Minimum na uzyskanie zaliczenia to 60% punktów – 40%
- test sprawności specjalnej – 40%, - opracowane przez studenta materiały metodyczne (konspekty, arkusze statystyczne, protokoły) – 20%
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
130
Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest pozytywna ocena z konwersatorium.
OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA:
Obciążenie pracą Studia stacjonarne
(w godz.)
Studia niestacjonarne
(w godz.)
Godziny kontaktowe
(udział w zajęciach; konsultacjach; egzaminie, itp.) 35 25
Samodzielna praca studenta
(przygotowanie do: zajęć, kolokwium, egzaminu; studiowanie literatury;
przygotowanie: pracy pisemnej, projektu, prezentacji, raportu,
wystąpienia; itp.)
25 35
Łącznie 60 60
Punkty ECTS Studia stacjonarne Studia niestacjonarne
Zajęcia z udziałem nauczyciela akademickiego 1 1
Zajęcia bez udziału nauczyciela akademickiego 1 1
Łącznie 2 2
W tym zajęcia o charakterze praktycznym
(laboratoria, konwersatoria, przygotowanie projektu zajęć praktycznych,
przygotowanie sprawozdań, prowadzenie zajęć)
1 1
LITERATURA PODSTAWOWA:
1. Czerwiński J.: Piłka ręczna. Gdańsk 1978. 2. Olejnik M., Paterka S.: Przewodnik do ćwiczeń z piłki ręcznej. Skrypt Nr 133. AWF Poznań 1997. 3. Paterka S., Nitka J.: Gry i zabawy ruchowe w nauczaniu piłki ręcznej. Poznań 1987. 4. Paterka S.: Mini piłka ręczna. Poznań 1994. 5. Walszyk L., Szkutnik R.: Piłka ręczna. Zasób ćwiczeń dla dzieci i młodzieży. Warszawa 2005. 6. Wrześniewski S.: Piłka ręczna. Poradnik metodyczny. Warszawa 2000. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
1. Biernacki L., Kubrycht J., Nowiński W. Pierwsze kroki w piłce ręcznej. Przewodnik metodyczny. Gdańsk 2013 2. Dencikowska A.: Piłka ręczna. Rzeszów 2012. 3. Diczuk J. Piłka Ręczna. Bliżej z przepisami. Katowice 2007. 4. Dulawa M.: Piłka ręczna. Historia, zasady, trening. Bielsko Biała 2011. 5. Spieszny M., Tabor R., Walczak L.: Piłka ręczna. Technika, metodyka, podstawy taktyki. Kraków 2011. UWAGI:-
PROGRAM OPRACOWAŁ:
mgr Władysław Leśniak
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
131
PPP III ŁŁŁ KKK AAA NNN OOO ŻŻŻ NNN AAA
Kod przedmiotu: 16.1-WP-WFD-PiłN
Typ p rzedmiotu: Obowiązkowy
Język nauczania: Polski
Odpowiedzia lny za p rzedmiot : mgr Jacek Sajnóg
Prowadzący: mgr Jacek Sajnóg
Forma zajęć
Lic
zb
a g
od
zin
w s
em
es
trz
e
Lic
zb
a g
od
zin
w t
yg
od
niu
Se
me
str
Forma zal iczenia Punkty
ECTS
Studia s tacjonarne
2
Konwersatorium 30 2 III
Zaliczenie na ocenę
Studia niestacjonarne
Konwersatorium 18 III
Zaliczenie na ocenę
CEL PRZEDMIOTU:
Wykształcenie nauczyciela, który będzie przygotowany do samodzielnego formułowania celów i opracowywania programów nauczania gry w piłkę nożną oraz ich realizacji w warunkach szkolnego wychowania fizycznego. Usprawnienie studentów w zakresie techniki gry w piłkę nożną. WYMAGANIA WSTĘPNE:
Podstawowe umiejętności techniczne gry w piłkę nożną. Znajomość przepisów gry. ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU:
Historyczne i prawne podstawy funkcjonowania piłki nożnej w Polsce i na świecie.
Metodyka i systematyka techniki piłki nożnej.
- Charakterystyka gry w piłkę nożną . Definicje i podział techniki. - Metodyka i systematyka nauczania wszystkich elementów techniki specjalnej w piłce nożnej. - Wykazanie różnic pomiędzy nauczaniem i doskonaleniem techniki. - Charakterystyka wiodących metod i form służących nauczaniu lub doskonaleniu techniki.
Metodyka i systematyka taktyki piłki nożnej.
- Charakterystyka zespołowych form atakowania i bronienia. - Znaczenie i formy taktyki indywidualnej. Gra 1x1 w obronie i ataku - Ogólna charakterystyka nowoczesnych sposobów gry w piłce nożnej – aktualne trendy i koncepcje - Szczegółowe omówienie i rekomendacja do pracy z różnymi grupami młodzieżowymi małych gier od 2x2 do 7x7
oraz ustawień taktycznych 1-4-3-3 oraz 1-3-4-3
Piłka nożna dzieci i młodzieży.
- System szkolenia dzieci i młodzieży w Polsce (założenia merytoryczne i organizacyjne). - Szkolenie dzieci i młodzieży – specyfika w doborze metod, form i środków treningowych. - Formy zabawowe w nauczaniu techniki i taktyki gry w piłkę nożną oraz kształtowaniu sprawności.
Obserwacja i analiza meczu piłkarskiego.
- Znaczenie oraz rodzaje obserwacji gry w odniesieniu do działań motorycznych, technicznych i taktycznych. - Przykładowe arkusze obserwacyjne. - Opracowanie danych zgromadzonych w arkuszach obserwacyjnych.
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
132
Przepisy gry. Rola sędziego, podstawy przepisów, zasady fair play
METODY KSZTAŁCENIA:
Obserwacja, samodzielne opracowanie materiałów metodycznych, ćwiczenia praktyczne, zajęcia w grupach. EFEKTY KSZTAŁCENIA I METODY WERYFIKACJI OSIĄGANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA:
Opis
Efektu
Symbole
efektów
Metody
weryfikacji Forma zajęć
Student potrafi scharakteryzować grę w piłkę nożną, objaśniać przepisy gry, dobierać specjalistyczną terminologię w zakresie gry w piłkę nożną, wybiera odpowiednie metody i środki dydaktyczne na różnych etapach edukacji
K2_W05 K2_W10
Test z progami punktowymi Konwersatorium
Potrafi ocenić sprawność ucznia, identyfikować błędy i
zaniedbania w praktyce charakterystyczne dla gry w
piłkę nożną oraz stosować odpowiednie działania
korygujące
K2_U07 Obserwacje i ocena umiejętności praktycznych studenta
Konwersatorium
Potrafi zorganizować zajęcia rekreacyjne i zawody sportowe w piłce nożnej dla różnych grup społecznych
K2_U10 Zadania wykonane grupowo Konwersatorium
Potrafi zaprezentować specjalistyczne umiejętności
ruchowe z zakresu gry w piłkę nożną K2_U11
Obserwacje i ocena umiejętności
praktycznych studenta Konwersatorium
Jest otwarty na zmiany, chętnie uczestniczy we
wszelkiego rodzaju formach dokształcania
zawodowego, jest świadomy zmian zachodzących w
grze w piłkę nożną, jest otwarty na pomoc i współpracę
K2_K01 K2_K02
Dyskusja – ocena aktywności i przygotowania merytorycznego
Konwersatorium
Jest świadomy zwiększonego ryzyka nieszczęśliwych
wypadków na zajęciach sportowych, jest wrażliwy na
zapewnienie bezpieczeństwa sobie i uczniom
K2_K07 Dyskusja – ocena aktywności i przygotowania merytorycznego
Konwersatorium
Jest kreatywny w propagowaniu zdrowotnych,
społecznych i rekreacyjnych wartości gier i zabaw z
piłką
K2_K09 Zadania wykonane indywidualnie Konwersatorium
WARUNKI ZALICZENIA:
Konwersatorium kończy się zaliczeniem na ocenę. Podstawą zaliczenia jest aktywne uczestnictwo w zajęciach, udział w
organizacji zawodów sportowych w piłkę nożną, udział w obserwacji zajęć piłki nożnej, przeprowadzenie analizy
statystycznej meczu w piłkę nożną, przeprowadzenie gry lub zabawy w nauczaniu techniki lub taktyki piłki nożnej. Ocenie
podlega:
- test z progami punktowymi, składający się z pytań zamkniętych i otwartych. Minimum na uzyskanie zaliczenia to 60% punktów – 40%
- test sprawności specjalnej – 40%, - opracowane przez studenta materiały metodyczne (konspekty, arkusze statystyczne, protokoły) – 20%
Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest pozytywna ocena z konwersatorium
OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA:
Obciążenie pracą Studia stacjonarne
(w godz.)
Studia niestacjonarne
(w godz.)
Godziny kontaktowe
(udział w zajęciach; konsultacjach; egzaminie, itp.) 35 25
Samodzielna praca studenta
(przygotowanie do: zajęć, kolokwium, egzaminu; studiowanie literatury;
przygotowanie: pracy pisemnej, projektu, prezentacji, raportu,
wystąpienia; itp.)
25 35
Łącznie 60 60
Punkty ECTS Studia stacjonarne Studia niestacjonarne
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
133
Zajęcia z udziałem nauczyciela akademickiego 1 1
Zajęcia bez udziału nauczyciela akademickiego 1 1
Łącznie 2 2
W tym zajęcia o charakterze praktycznym
(laboratoria, konwersatoria, przygotowanie projektu zajęć praktycznych,
przygotowanie sprawozdań, prowadzenie zajęć)
1 1
LITERATURA PODSTAWOWA:
1. Bednarski L.: Piłka nożna. Zajęcia treningowe w rocznym cyklu szkolenia. Kraków 2000. 2. Cook M., Shoulder J.: Trening piłkarski. Gry, ćwiczenia techniczne i kondycyjne. Ożarów Mazow. 2008. 3. Dziąsko J., Naglak Z.: Teoria gier zespołowych. PWN Warszawa. Wrocław 1983. 4. Gołaszewski J.: Piłka Nożna. AWF Poznań 2003 5. Gołaszewski J.: Piłka nożna. Przewodnik metodyczno – szkoleniowy. Skrypt nr 121, AWF Poznań 1998. 6. Kaczor J.: Futsal. Przepisy gry PZPN. Warszawa 2000. 7. Nosal J. , Śledziewski D.: System szkolenia dzieci i młodzieży piłkarskiej w Polsce. PZPN. Warszawa 2009. 8. Paluszek K.: Kompendium instruktora i trenera piłki nożnej. Wrocław 2010. 9. Panfil R., Żmuda W.: Nauczanie gry w piłkę nożną. PZPN. Wrocław 1996. 10. Przepisy gry w piłkę nożną 2010/2011. PZPN. Warszawa 2010. 11. Przepisy gry w piłkę nożną w pytaniach i odpowiedziach. PZPN. Warszawa 2002. 12. Stępiński M., Dorna M.: Gra 1x1 w piłce nożnej. Wrocław 2011. 13. Stępiński M., Paluszek K. Atlas środków doskonalących podania i przyjęcie piłki. Wrocław 2008. 14. Stronczyński W., Stuła A.: Gry i zabawy ruchowe w szkoleniu piłkarskim. Skrypt nr 100, AWF Poznań 1995. 15. Talaga J.: Taktyka piłki nożnej. Sport i Turystyka 1988. 16. Talaga J.: Technika piłki nożnej. Sport i Turystyka 1987. 17. Talaga J.: Trening piłki nożnej. Sport i Turystyka 1989. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
1. Bangsbo J.: Sprawność fizyczna piłkarza. Warszawa 1999. 2. Bondarowicz M.: Zabawy w grach sportowych. Warszawa 1995. 3. Ćmikiewicz L.: Piłka nożna dzieci i młodzieży. MAWI. Warszawa 2000. 4. Naglak Z.: Zespołowa gra sportowa. AWF Wrocław 1994. 5. Solveborn S.A.: Stretching. Sport i Turystyka 1982. 6. Stawczyk Z.: Ćwiczenia ogólnorozwojowe. AWF Poznań 2001. 7. Unifikacja nauczania piłki nożnej. PZPN. Warszawa 1985. 8. Wrzos J. Wielki Futbol. Poznań 2006. UWAGI:-
PROGRAM OPRACOWAŁ:
mgr Jacek Sajnóg
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
134
TTT UUU RRR YYY SSS TTT YYY KKK AAA III RRR EEE KKK RRR EEE AAA CCC JJJ AAA SSS ZZZ KKK OOO LLL NNN AAA
Kod przedmiotu: 16.1-WP-WF-TiRS
Typ p rzedmiotu: obowiązkowy
Język nauczania: polski
Odpowiedzia lny za p rzedmiot : dr Mieczysław Wojecki
Prowadzący: dr Mieczysław Wojecki
Forma zajęć
Lic
zb
a g
od
zin
w s
em
es
trz
e
Lic
zb
a g
od
zin
w t
yg
od
niu
Se
me
str
Forma zal iczenia Punkty
ECTS
Studia s tacjonarne
3
W ykład 15 1
IV
Zaliczenie
Ćwiczenia 15 1 Zaliczenie z oceną
Studia niestacjonarne
W ykład 9
IV
Zaliczenie
Ćwiczenia 9 Zaliczenie z oceną
CEL PRZEDMIOTU:
Opanowanie sztuki organizacji imprez turystycznych w szkole i w placówkach oświatowo-wychowawczych.
Ochrona przed hipokinezją. Przygotowanie młodego człowieka do uprawiania turystyki w wymiarze społecznym.
Wprowadzenie w wartości dydaktyczno-wychowawcze, estetyczne, zdrowotne, resocjalizacyjne i hedonistyczne
turystyki szkolnej.
WYMAGANIA WSTĘPNE:
Podstawowe wymagania z zakresu wiedzy i umiejętności niezbędnych do profesjonalnego organizowania
turystyki w warunkach szkolnych
ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU:
Wykłady: Rys historyczny organizacji turystyki w Europie i Polsce. Turystyka szkolna w systemie dydaktyczno-
wychowawczym szkoły. Resortowe zarządzenia i rozporządzenia dotyczące działalności turystycznej w szkołach.
Najważniejsze przepisy prawne. Ogólnopolskie przedsięwzięcia programowe PTTK wśród młodzieży szkolnej.
Rola nauczyciela, jako kreatora wypoczynku, turystyki i rekreacji dzieci i młodzieży. Formy turystyki szkolnej.
Organizacja imprez turystycznych. Metodyka przygotowania i prowadzenia imprez turystycznych w szkole, w
każdej z dyscyplin turystyki kwalifikowanej.
Ćwiczenia: Turystyka szkolna w układzie strukturalnym (w czasie lekcyjnym, pozalekcyjnym i pozaszkolnym).
Usługi turystyczne z uwzględnieniem pilotażu i technik obsługi turystyki. Pierwsza pomoc i bezpieczeństwo (na
wycieczkach szkolnych, biwakach, obozach wędrownych, w górach). Zajęcia kulturalno-oświatowe na imprezach
turystycznych. Gry i zabawy. Muzyka i śpiew. Wycieczka podstawową formą pracy dydaktyczno-wychowaczej w
szkole. Programy wycieczek weekendowych, wieloprzedmiotowych z elementami turystyki kwalifikowanej
METODY KSZTAŁCENIA:
Student uczestniczy w wykładach (typu informacyjnego z wykorzystaniem technik multimedialnych, filmu oraz
typu problemowego o charakterze interakcyjnym), przygotowuje prezentację wybranych form turystyki
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
135
kwalifikowanej, uczestniczy w ćwiczeniach (dyskusja problemowa, wycieczka w region lubuski lub na targi
turystyczne), czyta i analizuje samodzielnie literaturę przedmiotu.
EFEKTY KSZTAŁCENIA I METODY WERYFIKACJI OSIĄGANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA:
Opis
Efektu
Symbole
efektów
Metody
weryfikacji
Forma
zajęć
Charakteryzuje turystykę i rekreację szkolną na tle jej
systemu organizacji w Polsce i na Europie, zna
uwarunkowania prawne. Charakteryzuje specyfikę i
uwarunkowania turystki i aktywności rekreacyjnej
dzieci na różnych etapach edukacyjnych.
K2_W06 Test z progami punktowymi wykład
Wykorzystuje wiedzę z zakresu zasad
organizowania, zarządzania działalności
rekreacyjnej. Wdraża zasady tworzenia i rozwoju
form indywidualnej przedsiębiorczości w zakresie
rekreacji i turystyki szkolnej.
K2_W12 Kolokwium
Zadania praktyczne
wykład
ćwiczenia
Projektuje, potrafi zastosować rozwiązania
organizacyjne w zakresie turystyki i rekreacji dzieci w
szkole na różnych poziomach edukacyjnych
(programy)
K2_U10
Zadania praktyczne
Dyskusja
Obserwacja
ćwiczenia
Potrafi przeprowadzić zajęcia turystyczne w czasie
lekcyjnym, pozalekcyjnym i pozaszkolnym.
Wykorzystać techniki pilotażu i obsługi turystyki,
K2_U11 Projekt zaliczeniowy
Obserwacja Ćwiczenia
Student wykazuje wiedzę w zakresie umożliwiającym
sprawowanie przywództwa i wykazanie się
przedsiębiorczością, potrafi zorganizować pracę
zespołu, szczególnie w zakresie rekreacji fizycznej i
turystyki
K2_K04 Dyskusja
Obserwacja Ćwiczenia
WARUNKI ZALICZENIA:
Wykłady z przedmiotu kończą się zaliczeniem w formie pisemnej zgodnym z podanymi kryteriami na podstawie
testu sprawdzającego poziom wiedzy. Ocena pozytywna to zdobycie minimum 60% punktów.
Ćwiczenia kończą się zaliczeniem na ocenę. Warunkiem zdobycie zaliczenia jest pozytywne zaliczenie
kolokwiów, zadań praktycznych, projektu grupowego (zgodność z tematem, struktura opracowania, odpowiedni i
twórczy dobór literatury). Ocena postawy studenta wobec przedmiotu będzie wyrażona na podstawie czynnego
uczestnictwa i zaangażowania w formy pracy w trakcie ćwiczeń (aktywność, poziom przedstawienia prezentacji).
Ocena końcowa jest średnią arytmetyczną wszystkich ocen cząstkowych.
Ocena końcowa jest średnią arytmetyczną końcowych ocen z wykładów i konwersatoriów.
OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA:
Obciążenie pracą Studia stacjonarne
(w godz.)
Studia niestacjonarne
(w godz.)
Godziny kontaktowe
(udział w zajęciach; konsultacjach; egzaminie, itp.) 40 29
Samodzielna praca studenta
(przygotowanie do: zajęć, kolokwium, egzaminu; studiowanie literatury;
przygotowanie: pracy pisemnej, projektu, prezentacji, raportu,
wystąpienia; itp.)
35 46
Łącznie 75 75
Punkty ECTS Studia stacjonarne Studia stacjonarne
Zajęcia z udziałem nauczyciela akademickiego 1,5 1
Zajęcia bez udziału nauczyciela akademickiego 1,5 2
Łącznie 3 3
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
136
W tym zajęcia o charakterze praktycznym
(laboratoria, konwersatoria, przygotowanie projektu zajęć praktycznych,
przygotowanie sprawozdań, przygotowanie do zajęć praktycznych,
prowadzenie zajęć)
1,5 1
LITERATURA PODSTAWOWA:
1. Denek K. W kręgu edukacji krajoznawstwa i turystyki w szkole, UAM w Poznaniu 2000. 2. Domaracka B.- Jak organizować szkolną turystykę, Warszawa 2008. 3. Harajda R. Organizujemy turystykę w szkole, Zielona Góra 1987. 4. Janowski I. Krajoznawstwo i turystyka szkolna, Wyd. Akademii Świętokrzyskiej, Kielce 2003. 5. Łobożewicz T. Turystyka dzieci i młodzieży szkolnej. Skrypt dla studentów, Warszawa 1996. 6. Podstawy rekreacji i turystyki – pod redakcją S. Toczek-Werner, AWF Wrocław 2002. 7. Terminologia turystyczna. Zalecenia WTO, ONZ, Warszawa 1995.
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
1. Denek K. Poradnik dla organizatora wycieczek szkolnych, Warszawa 1985. 2. Pedagogiczne aspekty rekreacji, turystyki i wypoczynku dzieci i młodzieży w szkole i poza szkołą .
Praca zbiorowa pod red. M. Kisiela, Wyższa Szkoła Biznesu, Dąbrowa Górnicza 2010. 3. Podoski J. Turystyka szkolna. Poradnik dla nauczycieli, kierowników wycieczek krajoznawczych
turystycznych młodzieży szkolnej, Warszawa 1974.
UWAGI:
PROGRAM OPRACOWAŁ:
dr Mieczysław Wojecki
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
137
HHH III GGG III EEE NNN AAA SSS ZZZ KKK OOO LLL NNN AAA III ŻŻŻ YYY WWW III EEE NNN III EEE
Kod przedmiotu: 16.1-WP-WFD-HSzZ
Typ przedmiotu: obowiązkowy
Język nauczania: polski
Odpowiedzia lny za przedmiot : dr hab. A. Zembroń – Łacny, prof. UZ
Prowadzący: dr hab. A. Zembroń – Łacny, prof. UZ
Forma zajęć
Lic
zb
a g
od
zin
w s
em
es
trz
e
Lic
zb
a g
od
zin
w t
yg
od
niu
Se
me
str
Forma zal iczenia
Punkty ECTS
Studia s tacjonarne
3
W ykład 15 1 IV
Egzamin
Ćwiczenia 15 1 Zaliczenie z oceną
Studia niestacjonarne
W ykład 9 IV
Egzamin
Ćwiczenia 9 Zaliczenie z oceną
CEL PRZEDMIOTU:
Przekazanie wiedzy na temat czynników warunkujących zdrowie fizyczne i psychiczne człowieka oraz zasad profilaktyki w odniesieniu do najczęściej występujących zaburzeń zdrowotnych ze szczególnym uwzględnieniem chorób zakaźnych i niezakaźnych oraz zagrożeń wynikających z nieprawidłowej jakości żywności i nieprawidłowego żywienia. Zapoznanie z ogólnymi zasadami epidemiologii i sposobami oceny stanu zdrowia populacji z wykorzystaniem badań epidemiologicznych, podstawami prawnymi dotyczącymi warunków nauczania i uczenia się oraz potrzebami higieniczno-zdrowotnymi człowieka na każdym etapie ontogenezy. Przygotowanie
studenta wychowania fizycznego do roli promotora zasad bezpiecznego i higienicznego stylu życia.
WYMAGANIA WSTĘPNE:
Podstawowa wiedza z zakresu anatomii, biochemii i fizjologii człowieka, i jego rozwoju fizycznego.
ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU:
Wykład: Pojecie zdrowia i jego ocena. Czynniki determinujące stan zdrowia (styl życia, służba zdrowia,
środowisko, genetyka). Czynniki determinujące zdrowie i chorobę dzieci i młodzieży szkolnej (czynniki fizyczne, chemiczne i biologiczne). Higiena okresu wzrastania i dojrzewania. Psychospołeczne uwarunkowania zdrowia dzieci i młodzieży. Prozdrowotne zalecenia dotyczące trybu życia dziecka, higieniczna organizacja procesu nauczania i wypoczynku, higiena snu. Kształtowanie zachowań żywieniowych dziecka. Ogólne zasady epidemiologii – zapobieganie i zwalczanie chorób zakaźnych. Ćwiczenia: Definicja higieny, zadania higieny, pojecie zdrowia, kryteria i ocena zdrowia. Kontrola rozwoju
fizycznego dzieci i młodzieży szkolnej: metody opisowe (bilans zdrowia, badania międzybilansowe, przesiewowe) i metody graficzne (tabele wagowo-wzrostowe, siatki centylowe). Zapotrzebowanie energetyczne organizmu (normy zapotrzebowania energetycznego dla dzieci i młodzieży i obliczanie dobowego zapotrzebowania energetycznego). Ogólna charakterystyka składników pokarmowych (energetyczne, budulcowe, regulujące, wartość odżywcza) i substancje obce w żywności. Obliczanie kaloryczności i zawartości składników pokarmowych w produktach i posiłkach. Zasady planowania i ocena jadłospisów. Bezpieczeństwo i higiena pracy w obiektach szkolnych. Opracowanie przykładowego rozkładu dnia ucznia z uwzględnieniem zasad higieny.
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
138
METODY KSZTAŁCENIA:
Wykład: metoda podająca, projekcja multimedialna
Ćwiczenia: obserwacja, metoda poglądowa, metoda analityczna, dyskusja problemowa, metoda sytuacyjna, praca w
grupach – projekt
EFEKTY KSZTAŁCENIA I METODY WERYFIKACJI OSIĄGANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA:
Opis e fektu Symbole
efektów
Metody
weryf ikacj i
Forma
Zajęć
Student opisuje czynniki warunkujące zdrowie fizyczne i
psychiczne człowieka, charakteryzuje zasady profilaktyki w
odniesieniu do najczęściej występujących zaburzeń
zdrowotnych, warunków nauczania i uczenia się. Rozróżnia
potrzeby higieniczno-zdrowotne człowieka na każdym etapie
życia
K2_W01 Test z progami
punktowymi
Wykład
Identyfikuje i diagnozuje kryteria wpływające na stan zdrowia
dzieci i młodzieży, charakteryzuje wskaźniki i badania
wykorzystywane w ocenie zdrowia i rozwoju fizycznego.
K2_W06 Test z progami
punktowymi
Wykład
Potrafi wdrażać prozdrowotne zalecenia dotyczące trybu
życia dziecka, żywienia, organizowania procesu nauczania i
wypoczynku, higieny snu w proces wychowania fizycznego
K2_U03 Kolokwium,
projekt
Ćwiczenia
Wykorzystuje zasady prawidłowego żywienie, potrafi
wykorzystać i wdrażać w pracy zasady bezpieczeństwa i
higieny pracy w obiektach szkolnych. Opracowuje
przykładowego rozkłady dnia ucznia z uwzględnieniem
zasad higieny
K2_U05 Kolokwium,
projekt
Ćwiczenia
Rozumie potrzebę podnoszenia wiedzy z zakresu zagadnień
zdrowotnych
K2_K01 Dyskusja Ćwiczenia
Jest otwarty i kreatywny w stosowaniu zasad bezpiecznego i higienicznego stylu życia, wykazuje gotowość do promowania i przekazywania jego zasad uczniom i podopiecznym
K2_K09 Dyskusja Ćwiczenia
WARUNKI ZALICZENIA:
Wykład: z przedmiotu kończą się egzaminem w formie pisemnej zgodnym z podanymi kryteriami – test z progami
punktowymi składający się z pytań zamkniętych i otwartych. Minimum na uzyskanie zaliczenia to 50% punktów.
Ćwiczenia: kończą się zaliczeniem na ocenę. Metodami weryfikacji efektów kształcenia są: kolokwium (test z
progami punktowymi i testy umiejętności praktycznych) sprawdzające wiedzę dot. planowania i oceny jadłospisów
dla osób w różnym wieku oraz o zwiększonej aktywności fizycznej, opracowania przykładowego rozkładu dnia
ucznia z uwzględnieniem zasad higieny, ocena wykonania grupowego projektu. Ocena końcowa to średnia
arytmetyczna z ćwiczeń i egzaminu.
OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA:
Obciążenie pracą Studia stacjonarne
(w godz.)
Studia niestacjonarne
(w godz.)
Godziny kontaktowe (udział w zajęciach, konsultacjach i
egzaminie itp.)
40 25
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
139
Samodzielna praca studenta (przygotowanie do: zajęć,
projektu/prezentacji, dyskusji, studiowanie literatury itp. )
35 50
Łącznie godzin 75 70
Punkty ECTS Studia stacjonarne Studia niestacjonarne
Zajęcia z udziałem nauczyciela akademickiego 2 1
Zajęcia bez udziału nauczyciela akademickiego 1 2
Łącznie 3 3
LITERATURA PODSTAWOWA:
1. Jarosz M. Normy żywienia człowieka. Podstawy prewencji otyłości i chorób niezakaźnych. Wyd. PZWL Warszawa 2008.
2. Jethon Z. Medycyna zapobiegawcza i środowiskowa. Wyd. Lekarskie PZWL Warszawa 1997 3. Jędrychowski W. Epidemiologia - wprowadzenie i metody badań. Wyd. Lekarskie PZWL Warszawa 1999 4. Jośko J. Higiena, epidemiologia i zdrowie publiczne. Podręcznik dla studentów. Wyd. Śląskiego 5. Uniwersytetu Medycznego Katowice 2012 6. Gawęcki JL. Hryniewiecki: Żywienie człowieka. Podstawy nauki o żywieniu, Warszawa 2010 7. Marcinkowski JT. Podstawy higieny. Wyd. Volumed Wrocław 1997
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
1. Gerti H, Przysławski J. Bromatologia. Zarys nauki o żywności i żywieniu. Wyd. Lekarskie PZWL Warszawa 2006.
2. Indulski JA, Jethon Z, Dawydzik LT. Zdrowie publiczne. Wybrane zagadnienia. Wyd. Instytut Medycyny Pracy im. Prof. J. Nofera Łódź 2000
3. Kunachowicz H. Tabele wartości odżywczych żywności. Wyd. Instytut Żywności i Żywienia 2005. 4. Malinowski A, Tatarczuk J, Asienkiewicz R. Ontogeneza i promocja zdrowia w aspekcie medycyny,
antropologii i wychowania fizycznego. Wyd. OW UZ Zielona Góra 2002. 5. Czasopismo „Problemy Higieny i Epidemiologii” Wyd. Polskie Towarzystwo Higieniczne.
PROGRAM OPRACOWAŁA:
dr hab. Agnieszka Zembroń-Łacny, prof. UZ
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
140
OOO RRR GGG AAA NNN III ZZZ AAA CCC JJJ AAA III ZZZ AAA RRR ZZZ ĄĄĄ DDD ZZZ AAA NNN III EEE KKK UUU LLL TTT UUU RRR ĄĄĄ FFF III ZZZ YYY CCC ZZZ NNN ĄĄĄ
Kod przedmiotu: 16.1-WP-WFD-OZKF
Typ przedmiotu: obowiązkowy
Język nauczania: polski
Odpowiedzia lny za przedmiot : dr hab. Piotr Godlewski prof. UZ
Prowadzący: dr hab. Piotr Godlewski prof. UZ
Forma zajęć
Lic
zb
a g
od
zin
w s
em
es
trz
e
Lic
zb
a g
od
zin
w t
yg
od
niu
Se
me
str
Forma zal iczenia
Punkty ECTS
Studia s tacjonarne
2
W ykład 15 1 IV Zaliczenie z oceną
Studia niestacjonarne
W ykład 9 IV Zaliczenie z oceną
CEL PRZEDMIOTU:
Przedmiot ma za zadanie wprowadzenie studenta w zagadnienia teoretyczne i praktyczne z zakresu planowania i
organizacji sportu i rekreacji. Przedmiot ma spełnić funkcję poznawczą i aplikacyjną. Studenci powinni opanować
wiedzę dotyczącą planowania przedsięwzięć w kulturze fizycznej, w szczególności państwową strategię sportu
kwalifikowanego i powszechnego. Studenci zaznajamiają się z systemem organizacji i zarządzania sportem i
rekreacją w sektorze rządowym, samorządowym i prywatnym. Studenci nabywają umiejętności samodzielnego
planowania i zarządzania przedsięwzięciami w sporcie i rekreacji ze szczególnym uwzględnieniem praktycznej
przedsiębiorczości.
WYMAGANIA WSTĘPNE:
Ogólna orientacja w zagadnieniach związanych z wychowaniem fizycznym i sportem
ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU:
Organizacje sportu i rekreacji w Polsce. Podstawy prawne działalności w sporcie i rekreacji. Struktura celów w sporcie i rekreacji. Uczestnicy sportu-potencjał ludzki, kadry, system kształcenia. Zasoby materialne sportu, finanse, urządzenia i obiekty sportowe. Polityka sportowa państwa, strategia rozwoju sportu i rekreacji w Polsce. Sport i rekreacja w strategii samorządów terytorialnych. Państwowe zarządzanie sportem. Zarządzanie sportem i rekreacją na poziomie samorządów terytorialnych. Prywatna przedsiębiorczość w sporcie i rekreacji, zarządzanie firmą sportową. Zaspakajanie potrzeb w sporcie i rekreacji – usługi. Pozyskiwanie środków na działalność sportową i rekreacyjną. Kultura zarządzania w instytucjach sportu i rekreacji. Skuteczność zarządzania
organizacjami sportowymi i rekreacyjnymi. Style zarządzania i motywowanie w działalności sportowej i rekreacji.
METODY KSZTAŁCENIA:
Wykład z zastosowaniem prezentacji multimedialnej, wykład problemowy.
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
141
EFEKTY KSZTAŁCENIA I METODY WERYFIKACJI OSIĄGANIA EFEKTÓW KSZTALCENIA
WARUNKI ZALICZENIA:
Wykłady z przedmiotu kończy się zaliczeniem pisemnym z oceną. Kryteria dla poszczególnych ocen oparte są na skali punktowej (od 1-15 pkt.).
OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA:
Opis efektu Symbole
efektów
Metody
weryfikacji
Forma zajęć
Student rozumie i potrafi analizować procesy
psychospołeczne zachodzące w szeroko
rozumianej kulturze fizycznej. Potrafi
powiązać działalność różnych struktur
organizacyjnych z założeniami
ideologicznymi i polityką państwa w stosunku
do wychowania fizycznego, sportu i rekreacji
K2_W04
Kolokwium zaliczeniowe z progami
punktowymi Wykład
Student potrafi charakteryzować rożne
komponenty: wychowanie fizyczne, sport,
rekreacja oraz ma szczegółową wiedzę z
zakresu planowania i organizacji sportu i
rekreacji.
K2_W06
Kolokwium zaliczeniowe z progami
punktowymi Wykład
Student potrafi wdrażać ogólne zasady tworzenia i rozwoju form indywidualnej przedsiębiorczości w zakresie sportu i rekreacji, posiada umiejętność, wykorzystania wiedzy z zakresu zasad organizowania, zarządzania i kierowania na różnym szczeblu organizacyjnym: od zespołu sportowego do placówek prowadzących działalność oświatową, sportową i rekreacyjną
K2_W12 Ocena zaangażowania w dyskusji Wykład
Student posiada zaawansowane
umiejętności organizacji i zarządzania
sportem i rekreacją
K2_U10 Ocena zaangażowania w dyskusji Wykład
Student potrafi sprawować przywództwa i wykazać się przedsiębiorczością, potrafi zorganizować pracę zespołu, szczególnie w zakresie rekreacji fizycznej i sportu
K2_K04 Samoocena efektów kształcenia Wykład
Potrafi wykazać się aktywnością i
kreatywnością w planowaniu i organizacji sportu i rekreacji.
K2_K05 Samoocena efektów kształcenia Wykład
Obciążenie pracą
Studia stacjonarne
(w godz.)
Studia niestacjonarne
(w godz.)
Godziny kontaktowe: zajęcia, konsultacje, egzaminy 20 15
Samodzielna praca studenta: przygotowanie do zajęć,
kolokwium, przygotowanie do zliczenia 30 35
Łącznie 50 50
Punkty ECTS Studia stacjonarne Studia niestacjonarne
Zajęcia z udziałem nauczyciela akademickiego 1 1
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
142
LITERATURA PODSTAWOWA: 1. Klisiński Janusz, profesjonalizacja profesjonaliści w zarządzaniu sportem, Częstochowa 2000.
2. Łasiński G., Sprawność zarządzania organizacją sportową, Wrocław 2003.
3. Perechuda K., Zarządzanie organizacją, Wrocław 1997.
4. Perechuda K., Zarzadzanie firmą sportową. Wrocław 1999.
5. Ryba B., Podstawy organizacji i zarządzania instytucjami sportowymi, Warszawa 2000.
6. Współczesne problemy zarządzania sportem i turystyką. [red. ] P. Halemba. Katowice 2008.
7. Żyśko J., System zarządzania sportem wyczynowym w wybranych krajach europejskich. Warszawa 2010.
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
1. Czerska M., Nagalski B., Rutka R., Organizacja i zarządzanie, Gdańsk 1994.
2. Jaczynowski L., [red.] Organizacja kultury fizycznej, Teoria i praktyka, t II, Warszawa 2001.
3. Jaczynowski L., [red.] Organizacja kultury fizycznej, tom I, Warszawa 1999.
4. Jaczynowski L., Zarys organizacji kultury fizycznej, Warszawa 1993.
5. Ryba B., Organizacja i zarządzanie sportem polskim, Warszaw 1995.
PRGRAM OPRACOWAŁ:
dr hab. Piotr Godlewski prof. UZ
Zajęcia bez udziału nauczyciela akademickiego 1 1
Łącznie 2 2
W tym zajęcia o charakterze praktycznym
(laboratoria, konwersatoria, przygotowanie projektu zajęć praktycznych,
przygotowanie sprawozdań, prowadzenie zajęć) 1 1
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
143
CCC ZZZ ŁŁŁ OOO WWW III EEE KKK WWW CCC ZZZ AAA SSS III EEE III PPP RRR ZZZ EEE SSS TTT RRR ZZZ EEE NNN III
--- WWW YYY KKK ŁŁŁ AAA DDD MMM OOO NNN OOO GGG RRR AAA FFF III CCC ZZZ NNN YYY ZZZ NNN AAA UUU KKK PPP RRR ZZZ YYY RRR OOO DDD NNN III CCC ZZZ YYY CCC HHH
Kod przedmiotu: 16.1-WP-WFD-WNP
Typ p rzedmiotu: Obowiązkowy
Język nauczania: Polski
Odpowiedzia lny za p rzedmiot : dr hab. n. biol. Ryszard Asienkiewicz, prof. UZ
Prowadzący: dr hab. n. biol. Ryszard Asienkiewicz, prof. UZ
Forma zajęć
Lic
zb
a g
od
zin
w s
em
es
trz
e
Lic
zb
a g
od
zin
w t
yg
od
niu
Se
me
str
Forma zal iczenia Punkty
ECTS
Studia s tacjonarne
2 W ykład 15 1 IV Zaliczenie z oceną
Studia niestacjonarne
W ykład 9 IV Zaliczenie z oceną
CEL PRZEDMIOTU:
Zapoznanie studentów ze zmiennością biologiczną człowieka, jej przyczynami i przejawami, a także zasadami diagnostyki i oceny rozwoju biologicznego człowieka na użytek wychowania fizycznego i sportu.
WYMAGANIA WSTĘPNE:
Wiadomości z anatomii, antropologii, fizjologii, biochemii, geografii i socjologii
ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU:
Wykłady: Zapoznanie studenta z biospołecznymi skutkami ewolucyjnych przemian człowieka. Zmienność ontogenetyczna w różnych fazach rozwoju człowieka. Rozwój struktury i funkcji w ontogenezie. Zróżnicowanie współczesnej populacji ludzkiej. Wiek rozwojowy i metody jego oceny. Praktyczna ocena procesu wzrastania dziecka, norma jako biologiczny układ odniesienia. Międzypokoleniowe przemiany przebiegu ontogenezy. Dymorfizm płciowy człowieka. Chronobiologia w pracy nauczyciela wychowania fizycznego. Etyczne aspekty badań człowieka.
METODY KSZTAŁCENIA:
Metoda podająca, poglądowa (plansze, rzutopisy), projekcja multimedialna, metoda projektu - projekt indywidualny.
EFEKTY KSZTAŁCENIA I METODY WERYFIKACJI OSIĄGANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA:
Opis
Efektu
Symbole
efektów
Metody
weryfikacji
Forma
zajęć
Student potrafi scharakteryzować ewolucyjne przemiany człowieka
(antropogeneza), analizuje etapy rozwoju biologicznego człowieka
(prenatalny, postnatalny), różnicuje cechy morfofunkcjonalne w
ujęciu dymorficznym, interpretuje międzypokoleniowe zmiany w
ontogenezie, definiuje i charakteryzuje rytmy biologiczne
K 2 _W 0 1
K 2 _W O2 Test z progami punktowymi Wykład
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
144
Opis
Efektu
Symbole
efektów
Metody
weryfikacji
Forma
zajęć
Analizuje i interpretuje wyniki badań populacyjnych dotyczące
wieku rozwojowego człowieka K 2 _W 0 5 Dyskusja
Wykład
Student charakteryzuje przemiany stylu życia człowieka K 2 _W O6
Dyskusja
Wykład
Potrafi wyliczyć i zinterpretować wyniki dotyczące oceny procesów
rozwojowych dzieci i młodzieży K 2 _U 0 3
Zadania praktyczne,
przygotowanie projektu,
dyskusja
Wykład
Wykazuje wrażliwość związaną z etycznym prowadzeniem badań
auksologicznych oraz ich wykorzystaniem w pracy zawodowej
nauczyciela
K 2 _K 0 8
Dyskusja Wykład
WARUNKI ZALICZENIA:
Wykłady z przedmiotu kończą się zaliczeniem z oceną w formie pisemnej (testowo-opisowej), zgodnie z podanymi kryteriami na podstawie testu z progami punktowymi. Test obejmuje pytania zamknięte i otwarte. Ocena pozytywna to zdobycie minimum 51% punktów. Ocena pisemnego projektu indywidualnego.
Ocena końcowa z przedmiotu obejmuje dwie składowe: 1 – ocenę testu z części wykładowej (50 % oceny) oraz 2- ocenę pisemnego projektu indywidualnego (50 %). Ocena końcowa z przedmiotu jest średnią arytmetyczną dwóch składowych.
OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA:
Obciążenie pracą Studia stacjonarne
(w godz.)
Studia niestacjonarne
(w godz.)
Godziny kontaktowe
(udział w zajęciach; konsultacjach; egzaminie, itp.) 25 12
Samodzielna praca studenta
(przygotowanie do: zajęć, kolokwium, egzaminu; studiowanie literatury;
przygotowanie: pracy pisemnej, projektu, prezentacji, raportu,
wystąpienia; itp.)
25 38
Łącznie 50 50
Punkty ECTS Studia stacjonarne Studia stacjonarne
Zajęcia z udziałem nauczyciela akademickiego 1 0,5
Zajęcia bez udziału nauczyciela akademickiego 1 1,5
Łącznie 2 2
W tym zajęcia o charakterze praktycznym
(laboratoria, konwersatoria, przygotowanie projektu zajęć praktycznych,
przygotowanie sprawozdań, prowadzenie zajęć)
1 1
LITERATURA PODSTAWOWA:
1. Drozdowski Z.: Antropologia dla nauczycieli wychowania fizycznego. AWF, Poznań 1988.
2. Drozdowski Z.: Antropometria w wychowaniu fizycznym. AWF, Poznań 1998.
3. Malinowski A., Tatarczuk J., Asienkiewicz R.: Antropologia dla pedagogów. Uniwersytet Zielonogórski, Zielona Góra 2008.
4. Nowicka E.: Świat człowieka - świat kultury. PWN, Warszawa 2004.
5. Osiński W.: Antropomotoryka. AWF, Poznań 2003.
6. Tatarczuk J., Asienkiewicz R., Wandycz A.: Struktura somatyczna i aktywność motoryczna w ujęciu rytmów sezonowych wśród młodzieży akademickiej Uniwersytetu Zielonogórskiego. Uniwersytet Zielonogórski, Zielona Góra 2009.
7. Wolański N.: Rozwój biologiczny człowieka. Podstawy auksologii, gerontologii i promocji zdrowia. PWN, Warszawa 2005.
8. Wolański N.: Ekologia człowieka. Podstawy ochrony środowiska i zdrowia człowieka. PWN, Warszawa 2008.
9. Dobre obyczaje w nauce. Zbiór zasad i wytycznych. Komitet Etyki w Nauce PAN, Warszawa 2001.
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
145
1. Malinowski A.: Auksologia. Rozwój osobniczy człowieka w ujęciu biomedycznym. Uniwersytet Zielonogórski, Zielona Góra 2009.
2. Malinowski A.: Wstęp do antropologii i ekologii człowieka. Uniwersytet Zielonogórski 1999.
3. Malinowski A., Strzałko J.(red.): Antropologia. PWN, Warszawa-Poznań 1989.
4. Przegląd Antropologiczny.
5. Woynarowska B.: Edukacja zdrowotna. Podręcznik dla studentów. PWN, Warszawa 2008.
UWAGI:
PROGRAM OPRACOWAŁ:
dr hab. n. biol. Ryszard Asienkiewicz, prof. UZ
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
146
SSS PPP OOO ŁŁŁ EEE CCC ZZZ NNN EEE AAA SSS PPP EEE KKK TTT YYY SSS PPP OOO RRR TTT UUU
--- WWW YYY KKK ŁŁŁ AAA DDD MMM OOO NNN OOO GGG RRR AAA FFF III CCC ZZZ NNN YYY ZZZ
NNN AAA UUU KKK HHH UUU MMM AAA NNN III SSS TTT YYY CCC ZZZ NNN YYY CCC HHH III SSS PPP OOO ŁŁŁ EEE CCC ZZZ NNN YYY CCC HHH
Kod przedmiotu: 16.1-WP-WFD- WHiS
Typ przedmiotu: obowiązkowy
Język nauczania: polski
Odpowiedzia lny za przedmiot : dr hab. Piotr Godlewski prof. UZ
Prowadzący: dr hab. Piotr Godlewski prof. UZ
Forma zajęć
Lic
zb
a g
od
zin
w s
em
es
trz
e
Lic
zb
a g
od
zin
w t
yg
od
niu
Se
me
str
Forma zal iczenia
Punkty ECTS
Studia s tacjonarne
2
W ykład 15 1 II Zaliczenie z oceną
Studia niestacjonarne
W ykład 9 II Zaliczenie z oceną
CEL PRZEDMIOTU:
Przedmiot ma za zadanie zaznajomienie studenta z zagadnieniami dotyczącymi dbałości o ciało, z istotą aktywnego stylu życia, a także z problematyką współczesnego sportu w aspekcie pedagogicznym, socjologicznym i kultury fizycznej. Przedmiot ma spełnić funkcję poznawczą i kształcącą. Studenci powinni opanować wiedzę dotyczącą stosunku do ciała w aspekcie społecznym w przeszłości i obecnie, o aktywności fizycznej (ruch), a także o humanistycznych aspektach współczesnego sportu.
WYMAGANIA WSTĘPNE:
Ogólna orientacja w zagadnieniach związanych z wychowaniem fizycznym i sportem
ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU:
Istota ludzka –„ciało”, „duch”, „dusza”. Obszary aktywności ruchowej. Przemiany w mentalnym i fizycznym stosunku do ciała i jego sprawności. Siła i konieczność ruchu. Sport-sublimacja ludzkiej motoryki. Sport ekstremalny. Rozwój nauki o motoryczności człowieka i zwiększaniu wydolności fizycznej organizmu. W kręgu idei olimpizmu. Sumienie sportowca-idea fair play. Patologie współczesnego sportu. Sport, ideologia, polityka, pieniądz. Sport, jako element rzeczywistości kultury. Wychowanie do sportu i poprzez sport. Sportowy styl życia. Profesjonalizacja sportu wyczynowego.
METODY KSZTAŁCENIA:
Wykład z zastosowaniem prezentacji multimedialnej, wykład problemowy.
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
147
EFEKTY KSZTAŁCENIA I METODY WERYFIKACJI OSIĄGANIA EFEKTÓW KSZTALCENIA
WARUNKI ZALICZENIA:
Wykłady z przedmiotu kończy się zaliczeniem pisemnym z oceną. Kryteria dla poszczególnych ocen oparte są na skali punktowej (od 1-15 pkt.).
OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA:
Opis efektu Symbole
efektów
Metody
weryfikacji
Forma zajęć
Student posiada umiejętność
charakteryzowania rożnych komponentów:
wychowanie fizyczne, sport, rekreacja, a
także ich różnicowania oraz wskazania ich
społecznych funkcji.
K2_W06
Kolokwium zaliczeniowe z progami
punktowymi Wykład
. Student umie zdefiniować i posługiwać się
argumentami dotyczącymi społecznej roli
aktywności ruchowej i ich implikacji dla
zdrowego stylu życia ludzi w różnym wieku
K2_W08
Kolokwium zaliczeniowe z progami
punktowymi Wykład
Potrafi współdziałać w planowaniu i realizacji zadań badawczych w zakresie nauk o kulturze fizycznej ze szczególnym uwzględnieniem aspektów społecznych sportu i rekreacji
K2_U08 Ocena zaangażowania w dyskusji Wykład
Student posiada umiejętność przygotowania
wystąpień ustnych w zakresie dziedzin nauki
o kulturze fizycznej z zastosowaniem
nowoczesnych metod i technik ze
szczególnym uwzględnieniem społecznych
aspektów sportu i rekreacji
K2_U14 Ocena zaangażowania w dyskusji Wykład
Student posiada wiedzę umożliwiającą motywowanie osób w różnym wieku do podejmowania działań prozdrowotnych oraz czynnego uczestnictwa w aktywności fizycznej
K2_K09 Samoocena efektów kształcenia Wykład
Obciążenie pracą
Studia stacjonarne
(w godz.)
Studia niestacjonarne
(w godz.)
Godziny kontaktowe: zajęcia, konsultacje, egzaminy 20 15
Samodzielna praca studenta: przygotowanie do zajęć,
kolokwium, przygotowanie do zliczenia 30 35
Łącznie 50 50
Punkty ECTS Studia stacjonarne Studia niestacjonarne
Zajęcia z udziałem nauczyciela akademickiego 1 1
Zajęcia bez udziału nauczyciela akademickiego 1 1
Łącznie 2 2
W tym zajęcia o charakterze praktycznym
(laboratoria, konwersatoria, przygotowanie projektu zajęć praktycznych,
przygotowanie sprawozdań, prowadzenie zajęć) 1 1
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
148
LITERATURA PODSTAWOWA:
1. Encyklopedia kultury polskiej XX wieku. Kultura fizyczna, sport. Red. Z. Krawczyk. Warszawa 1997
2. Krawczyk Z., Sport w zmieniającym się społeczeństwie, AWF, Warszawa 2000
3. Młodzikowski G., Sport i polityka. Warszawa 1979
4. Nauki społeczne wobec sportu współczesnego, red. J. Kosiewicz, P. Bany, M. Piątkowska, J. Żyśko,
Warszawa 2010
5. Sport, kultura, społeczeństwo. Red. J. Kosiewicz. Warszawa 2006.
6. Ziemilski A., Dziwna kraina sportu. Warszawa 1984
PRGRAM OPRACOWAŁ:
dr hab. Piotr Godlewski prof. UZ
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
149
MMM III EEE JJJ SSS CCC EEE WWW YYY CCC HHH OOO WWW AAA WWW CCC YYY FFF III ZZZ YYY CCC ZZZ NNN EEE GGG OOO
WWW EEE DDD UUU KKK AAA CCC JJJ III SSS ZZZ KKK OOO LLL NNN EEE JJJ
--- WWW YYY KKK ŁŁŁ AAA DDD MMM OOO NNN OOO GGG RRR AAA FFF III CCC ZZZ NNN YYY
ZZZ ZZZ AAA KKK RRR EEE SSS UUU NNN AAA UUU KKK OOO KKK UUU LLL TTT UUU RRR ZZZ EEE FFF III ZZZ YYY CCC ZZZ NNN EEE JJJ
Kod przedmiotu: 16.1-WP-WFD-WNoK
Typ p rzedmiotu: obowiązkowy
Język nauczania: polski
Odpowiedzia lny za p rzedmiot : dr hab. Józef Tatarczuk, prof. UZ
Prowadzący: dr hab. Józef Tatarczuk, prof. UZ
Forma zajęć
Lic
zb
a g
od
zin
w s
em
es
trz
e
Lic
zb
a g
od
zin
w t
yg
od
niu
Se
me
str
Forma zal iczenia Punkty
ECTS
Studia s tacjonarne
2 W ykład 15 1 III Zaliczenie z oceną
Studia niestacjonarne
W ykład 9 III Zaliczenie z oceną
CEL PRZEDMIOTU:
Przedstawienie nowej optyki na szeroko rozumianą kulturę fizyczną. Omówienie nowego spojrzenia na realizację
wychowania fizycznego w szkole, udziału turystyki i rekreacji w dążeniu do zdrowia fizycznego i psychicznego dzieci i
młodzieży. Omówienie zagadnień dotyczących realizacji sportu w szkole. Zaprezentowanie nowych treści dotyczących
pedeutologii zawodu nauczyciela i jego roli w kształtowaniu osobowości wychowanków.
WYMAGANIA WSTĘPNE:
Podstawy wiedzy z nauk o kulturze fizycznej
ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU:
Wykłady: Znaczenie niezbędnego minimum aktywności ruchowej człowieka dla jego zdrowia i komfortu życia. Rytmy
biologiczne i jego wykorzystanie w życiu człowieka. Polski model szkolnego wychowania fizycznego wobec wyzwań
cywilizacyjnych. Aksjologiczne i wychowawcze aspekty sportu szkolnego. Szukajcie w sporcie piękna. Powody, przejawy i
uwarunkowania aktywności fizycznej człowieka i ich związek z wf. Rola nauczyciela wf w zmieniającej się rzeczywistości.
METODY KSZTAŁCENIA:
Wykład konwencjonalny, panel okrągłego stołu, metoda problemowa.
EFEKTY KSZTAŁCENIA I METODY WERYFIKACJI OSIĄGANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA:
Opis
Efektu
Symbole
efektów
Metody
weryfikacji
Forma
zajęć
student potrafi definiować podstawowe pojęcia
dotyczące kultury fizycznej i ich składowych. Potrafi
diagnozować i formułować problemy w zakresie
stylu życia i zachowań prozdrowotnych
K2_W05 Wykład, dyskusja panelowa, prezentacje
multimedialne wykład
jest otwarty na pogłębioną wiedzę z zakresu
wychowania fizycznego oraz wybranych aspektów
K2_W09 Wykład, dyskusja panelowa, prezentacje
multimedialne wykład
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
150
Opis
Efektu
Symbole
efektów
Metody
weryfikacji
Forma
zajęć
nauk o zdrowiu i ich powiązania z innymi
dyscyplinami naukowymi
krytycznie ocenia model wychowania fizycznego
funkcjonujący w dzisiejszej rzeczywistości szkolnej
K2_U03 Wykład, dyskusja panelowa, prezentacje
multimedialne wykład
potrafi formułować opinie dotyczące różnych
aspektów działalności zawodowej przestrzegając
zasad etycznych i moralnych
K2_K08 Wykład, dyskusja panelowa, prezentacje
multimedialne wykład
WARUNKI ZALICZENIA:
Wykłady z przedmiotu kończą się zaliczeniem pisemnym zgodnym z podanymi kryteriami z zakresu wiedzy z
prezentowanych wykładów, minimum na uzyskanie zaliczenia to 60% punktów.
OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA:
Obciążenie pracą Studia stacjonarne
(w godz.)
Studia niestacjonarne
(w godz.)
Godziny kontaktowe
(udział w zajęciach; konsultacjach; egzaminie, itp.) 20 15
Samodzielna praca studenta
(przygotowanie do: zajęć, kolokwium, egzaminu; studiowanie literatury;
przygotowanie: pracy pisemnej, projektu, prezentacji, raportu,
wystąpienia; itp.)
30 35
Łącznie 50 50
Punkty ECTS Studia stacjonarne Studia stacjonarne
Zajęcia z udziałem nauczyciela akademickiego 1 0,5
Zajęcia bez udziału nauczyciela akademickiego 1 1,5
Łącznie 2 2
LITERATURA PODSTAWOWA:
1. Madelski E., 2000, Wpływ modernizacji szkolnego systemu wychowania fizycznego na efektywność zajęć oraz postawy uczniów wobec kultury fizycznej, Studia i Monografia, AWF Kraków, 12.
2. Pańczyk W., 1990, Wychowanie fizyczne dla zdrowia, WOM, Zamość.
3. Krawczyk Z., 1998, Zasada sprawiedliwości w sporcie, [w:] Salezjanie a sport, (red.) Dziubiński Z., Warszawa.
4. Bielski J., Wartości źródłem celów wychowania fizycznego. www.lider.szs.pl
5. Tatarczuk J. i wsp., 2009, Struktura somatyczna i aktywność motoryczna w ujęciu rytmów sezonowych wśród młodzieży akademickiej, Uniwersytet Zielonogórski, Zielona Góra.
6. Wołoszyn S., 1998, Sport a wychowanie, [w:] Salezjanie a sport, (red.) Dziubiński Z., Warszawa.
7. VI Sejmik Szkolnej kultury fizycznej, 25-26.X.2004, Warszawa. Ministerstwo Edukacji Narodowej i Sportu.
8. Szaleniec Z., Berger J., 2010, Wychowanie fizyczne i sport w szkole, Kancelaria Senatu, Warszawa.
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
1. Kołbasiewicz-Drozdowska J., Siwiński W. (red.), 2001, Teoria i metodyka rekreacji (zasady postępowania), AWF w Poznaniu.
2. Jaczewski A. (red.), 2001, Biologiczne i medyczne podstawy rozwoju i wychowania. Żak, Warszawa.
3. Malinowski A., 2007, Rozwój osobniczy człowieka w ujęciu biomedycznym, Uniwersytet Zielonogórski, Zielona Góra.
4. Łobożewicz T., Bieńczyk G., 2001, Podstawy turystyki, Wyższa Szkoła Ekonomiczna, Warszawa.
UWAGI:
PROGRAM OPRACOWAŁ: dr hab. Józef Tatarczuk, prof. UZ
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
151
MODUŁ DYPLOMOWY
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
152
MMM EEE TTT OOO DDD OOO LLL OOO GGG III AAA BBB AAA DDD AAA ŃŃŃ NNN AAA UUU KKK OOO WWW YYY CCC HHH
Kod przedmiotu: 05.9-WP-WFD-MBN
Typ przedmiotu: obowiązkowy
Język nauczania: polski
Odpowiedzia lny za przedmiot : prof. UZ dr hab. Piotr Godlewski
Prowadzący: prof. UZ dr hab. Piotr Godlewski
Forma zajęć
Lic
zb
a g
od
zin
w s
em
es
trz
e
Lic
zb
a g
od
zin
w t
yg
od
niu
Se
me
str
Forma zal iczenia
Punkty ECTS
Studia s tacjonarne
4
W ykład 15 1 I
Egzamin
Ćwiczenia 15 1 Zaliczenie z oceną
Studia niestacjonarne
W ykład 9 I
Egzamin
Ćwiczenia 9 Zaliczenie z oceną
CEL PRZEDMIOTU:
Zapoznanie studenta z metodologicznymi, specjalistycznymi problemami badań naukowych i metod badawczych nauk empirycznych ze szczególnym uwzględnieniem nauk o kulturze fizycznej z wykorzystaniem wiedzy z I
stopnia kształcenia. Zapoznanie studenta jak należy zaprezentować wyniki swoich badań.
WYMAGANIA WSTĘPNE:
Podstawowe informacje z zakresu podstaw metodologii badań a także teorii pedagogiki, psychologii i socjologii
ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU:
Wykład: Nauka i jej rozumienie. Cele i funkcje nauki w sensie czynnościowym. Podział nauk ze względu na przedmiot, zadania i metody. Nauki o kulturze fizycznej – przedmiot i metody. Metody badań empirycznych. obserwacja i jej odmiany. Eksperyment i jego odmiany. Indukcja eliminacyjna i jej zastosowania w badaniach eksperymentalnych. Metoda sondażu diagnostycznego. Rodzaje i budowa kwestionariuszy. Metody doboru próby z populacji. Typowe etapy postępowania badawczego w naukach empirycznych. Ćwiczenia : Przygotowanie materiału do analizy, opracowanie wyników badań ilościowych, opracowanie wyników badań jakościowych. Formalna strona przygotowania tekstów naukowych, układ treści prac empirycznych. Organizacja działalności badawczej.
METODY KSZTAŁCENIA:
Wykład: konwencjonalny, metoda podająca, informacyjna z wykorzystaniem prezentacji multimedialnych oraz
elementy prezentacji problemowej i dyskusji
Ćwiczenia: praktyczne rozwiązywanie zadań, metoda poglądowa, metoda analityczna, dyskusja problemowa, metoda
sytuacyjna, analiza i dyskusja na temat uzyskanych wyników .
EFEKTY KSZTAŁCENIA I METODY WERYFIKACJI OSIĄGANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA:
Opis e fektu Symbole Metody Forma
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
153
efektów weryf ikacj i Zajęć
Student analizować podstawowe elementy procesu badań
naukowych. Rozróżnia podstawowe metody badawcze i
umiejętnie wykorzystuje wiedzę metodologiczną K2_W08
Egzamin
pisemny z
progami
punktowymi
Wykład
Student potrafi charakteryzować, różnicować, analizować i
rozumie podstawowe pojęcia z zakresu ochrony własności
intelektualnej i prawa autorskiego a także potrafi powiązać
elementy wiedzy z tego zakresu z zarządzaniem zasobami i
własnością intelektualną
K2_W11
Kolokwium
i zadania
praktyczne
Wykład
Ćwiczenia
Student potrafi planować i realizować zadania badawcze w
zakresie nauk o kulturze fizycznej. Potrafi kompilować treści
o charakterze naukowym
K2_U08
Kolokwium,
projekt
Ćwiczenia
Student posiada umiejętność przygotowania pisemnego
opracowania w zakresie grup tematycznych nauk o kulturze
fizycznej. Umiejętnie ocenia wartość informacji, potrafi
odpowiednio argumentować prezentowane tezy
K2_U13
Ocena
prezentacji,
ocena
zaangażowania
w dyskusji
Ćwiczenia
Student posiada umiejętność przygotowania wystąpień
ustnych w zakresie grup tematycznych nauki o kulturze
fizycznej z zastosowaniem nowoczesnych metod i technik.
Potrafi konkludować i wyjaśniać
K2_U14
Prezentacja
multimedialna
indywidualna
Ćwiczenia
Student potrafi formułować opinie dotyczące różnych
aspektów działalności zawodowej przestrzegając zasad
etycznych w działalności naukowej
K2_K08
Samoocena
efektów
kształcenia
Wykład
Ćwiczenia
WARUNKI ZALICZENIA:
Wykład z przedmiotu kończy się pracą pisemną z oceną. Kryteria dla poszczególnych ocen oparte są na skali punktowej (od 1-15 pkt.) Weryfikacja przygotowania studenta do zajęć prowadzona będzie w formie pytań kontrolnych podczas ćwiczeń. Zaliczenie ćwiczeń nastąpi po uzyskaniu oceny pozytywnej z przedmiotu w formie pracy projektowej i audytu w formie prezentacji multimedialnej (PowerPoint).
OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA:
Obciążenie pracą Studia stacjonarne
(w godz.)
Studia niestacjonarne
(w godz.)
Godziny kontaktowe (udział w zajęciach, konsultacjach i
egzaminie itp.)
40 25
Samodzielna praca studenta (przygotowanie do: zajęć,
projektu/prezentacji, dyskusji, studiowanie literatury itp. )
60 60
Łącznie godzin 100 100
Punkty ECTS Studia stacjonarne Studia niestacjonarne
Zajęcia z udziałem nauczyciela akademickiego 1,5 1
Zajęcia bez udziału nauczyciela akademickiego 2,5 3
Łącznie 4 4
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
154
W tym zajęcia o charakterze praktycznym (laboratoria,
konwersatoria, przygotowanie projektu zajęć praktycznych,
przygotowanie sprawozdań, prowadzenie zajęć)
1 1
LITERATURA PODSTAWOWA:
1. Babbie E., Podstawy badań społecznych, Warszawa 2008
2. Bukowiec M., Metody badań pedagogicznych w wychowaniu fizycznym, [w] Grabowski H. (red.) Metody empiryczne w naukach o kulturze fizycznej. Kraków 1996.
3. Frankfort - Ch. Nachmias,. Nachmias D., Metody badawcze w naukach społecznych, Poznań 2001
4. Łobocki M., Metody i techniki badań pedagogicznych. Kraków 2000
5. Łobocki M., Wprowadzenie do metodologii badań pedagogicznych. Kraków 1999
6. Pilch T., Zasady badań pedagogicznych. Warszawa 1995
7. Ryguła I. Proces badawczy w naukach o sporcie. Katowice 2004
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
1. Nowak S., Studia z metodologii nauk społecznych. Warszawa 1985.
2. Skorny Z., Metody badań i diagnostyka psychologiczna. Wrocław 1974.
3. Wroczyński R., Pilch T., (red.), Metodologia pedagogiki społecznej. Wrocław 1974.
4. Zaczyński W., Praca badawcza nauczyciela. Warszawa 1995.
PROGRAM OPRACOWAŁA:
prof. UZ dr hab. Piotr Godlewski
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
155
SSS TTT AAA TTT YYY SSS TTT YYY KKK AAA
Kod przedmiotu: 11.2-WP-WFD-Stat
Typ przedmiotu: obowiązkowy
Język nauczania: polski
Odpowiedzia lny za przedmiot : prof. UZ dr hab. Ryszard Asienkiewicz
Prowadzący: dr Jerzy Trzeciak
Forma zajęć
Lic
zb
a g
od
zin
w s
em
es
trz
e
Lic
zb
a g
od
zin
w t
yg
od
niu
Se
me
str
Forma zal iczenia
Punkty ECTS
Studia s tacjonarne
3
W ykład 15 1 II
Egzamin
Konwersato r ium 15 1 Zaliczenie z oceną
Studia niestacjonarne
W ykład 9 II
Egzamin
Konwersato r ium 9 Zaliczenie z oceną
CEL PRZEDMIOTU:
Przekazanie wiedzy z zakresu podstawowych form opisu i analizy zjawisk społeczno-ekonomicznych Stworzenie możliwości rozumienia wyników analiz publikowanych w literaturze naukowej Poznanie znaczenia techniki i metod statystycznych w osobistych rozwoju zawodowym i społecznym
Wyposażenie studenta w umiejętności samodzielnego wykonania opracowań statystycznych na podstawie przeprowadzonych badań i interpretację uzyskanych wyników.
WYMAGANIA WSTĘPNE:
Podstawowa wiedza z zakresu matematyki
ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU:
Wykład: Statystyka, jej przedmiot i rola. Istota badań statystycznych. Podstawowe pojęcia i definicje Formy
prezentacji danych. Szeregi statystyczne. Graficzna prezentacja szeregów: wykresy, diagramy i histogramy. Skale pomiaru Formy prezentacji danych. Szeregi statystyczne. Graficzna prezentacja szeregów: wykresy, diagramy i histogramy. Parametry opisowe rozkładu wartości cech zbiorowości statystycznej: miary klasyczne i pozycyjne, miary tendencji centralnej, miary dyspersji, miary asymetrii. Metody analizy współzależności cech ilościowych-współczynnik korelacji linowej Pearsona, rang Spearmana, tablica korelacyjna Metody współzależności cech jakościowych, Czuprowa ,chi-kwadrat Yule’a, Q Kendalla. Weryfikacja hipotez statystycznych. Ocena istotności różnic między średnimi. Metody analizy dynamiki zjawisk
Ćwiczenia: Dane liczbowe, cechy, pomiary, błędy pomiaru, zasady dotyczące liczb obliczanie i
interpretacja miar tendencji centralnej: średniej arytmetycznej, dominanty, mediany, kwartyli dla szeregów szczegółowych i rozdzielczych. Analiza miar dyspersji, średnie odchylenie standardowe, rozstęp, odchylenie ćwiartkowe, współczynniki zmienności. Obliczanie i interpretacja miar asymetrii. Wyznaczanie mierników współzależności cech ilościowych-współczynnik korelacji liniowej Pearsona w szeregu szczegółowym i rozdzielczym. Wyznaczanie mierników współzależności cech jakościowych-współczynnik Czuprowa, Q Kendalla, chi-kwadrat Yule’a, Weryfikacja hipotez statystycznych. Ocena istotności różnic między średnimi. Praktyczna analiza testów dla wartości przeciętnej
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
156
METODY KSZTAŁCENIA:
Wykład: konwencjonalny, metoda podająca, informacyjna z wykorzystaniem prezentacji multimedialnych oraz
elementy prezentacji problemowej i dyskusji
Ćwiczenia: praktyczne rozwiązywanie zadań, metoda poglądowa, metoda analityczna, dyskusja problemowa, metoda
sytuacyjna, analiza i dyskusja na temat uzyskanych wyników .
EFEKTY KSZTAŁCENIA I METODY WERYFIKACJI OSIĄGANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA:
Opis e fektu Symbole
efektów
Metody
weryf ikacj i
Forma
Zajęć
Student zna podstawowe pojęcia statystyczne, zna
metody i techniki oceny zjawisk statystycznych.
Wdraża i oblicza podstawowe parametry opisu i
analizy zjawisk społeczno-ekonomicznych.
K_W08 Kolokwium
i zadania
praktyczne
Wykład
Potrafi porządkować, analizować i grupować dane statystyczne wynikające z badań.
K_W09 Kolokwium
i zadania
praktyczne
Wykład
Potrafi dokonać opracowań statystycznych na podstawie przeprowadzonych badań w skali makro i mikro obowiązujących w statystyce opisowej, matematycznej i demografii.
K_U03
Kolokwium,
projekt
Konwersatorium
Potrafi wykorzystywać różne metody i techniki statystyczne do analizy i interpretacji danych statystycznych.
K_U09
Kolokwium,
projekt
Konwersatorium
Zna zasady etycznego gromadzenia materiałów objętych prawem autorskim do badań własnych.
K_K09 Dyskusja Konwersatorium
WARUNKI ZALICZENIA:
Wykład: z przedmiotu kończą się egzaminem w formie pisemnej zgodnym z podanymi kryteriami – test z progami
punktowymi składający się z pytań zamkniętych i otwartych. Minimum na uzyskanie zaliczenia to 50% punktów.
Ćwiczenia: kończą się zaliczeniem na ocenę. warunkiem zaliczenia jest uzyskanie pozytywnych ocen ze
wszystkich zajęć. Ocenie podlegają: kolokwia sprawdzające wiedzę – ocena pozytywna powyżej 60% uzyskanych punktów (2 kolokwia), test praktycznych umiejętności rozwiązania zadań. W przypadkach nieobecności, Student powinien uzupełnić braki w terminie uzgodnionym z prowadzącym zajęcia.
OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA:
Obciążenie pracą Studia stacjonarne
(w godz.)
Studia niestacjonarne
(w godz.)
Godziny kontaktowe (udział w zajęciach, konsultacjach i
egzaminie itp.)
25 15
Samodzielna praca studenta (przygotowanie do: zajęć,
projektu/prezentacji, dyskusji, studiowanie literatury itp. )
50 60
Łącznie godzin 75 75
Punkty ECTS Studia stacjonarne Studia niestacjonarne
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
157
Zajęcia z udziałem nauczyciela akademickiego 1 0,5
Zajęcia bez udziału nauczyciela akademickiego 2 2,5
Łącznie 3 3
W tym zajęcia o charakterze praktycznym (laboratoria,
konwersatoria, przygotowanie projektu zajęć praktycznych,
przygotowanie sprawozdań, prowadzenie zajęć)
1 1
LITERATURA PODSTAWOWA:
8. Wasilewska E., Statystyka opisowa od podstaw, Warszawa SGGW
9. Stanisz A., Przystępny kurs statystyki z zastosowaniem STATISTICA PL na przykładach z medycyny 2006.
10. Arska-Kotlińska M., Bartz J., Wieliński D., Wybrane zagadnienia dla studiujących wychowanie fizyczne.
11. Zeliaś A., Pawełek B., Wanat S., Metody statystyczne. PWE, Warszawa 2002.
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
6. Hozer J., Statystyka, opis statystyczny. Szczecin 2000
7. Korol M., Statystyka z demografią. Ekstat, Szczecin 2000
PROGRAM OPRACOWAŁA:
dr Jerzy Trzeciak
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
158
SSS EEE MMM III NNN AAA RRR III UUU MMM DDD YYY PPP LLL OOO MMM OOO WWW EEE 111
Kod przedmiotu: 16.1-WP-WFD-SeMa
Typ p rzedmiotu: obowiązkowy
Język nauczania: polski
Odpowiedzia lny za p rzedmiot : prof. UZ dr hab. Ryszard Asienkiewicz
Prowadzący:
prof. UZ dr hab. Ryszard Asienkiewicz
prof. UZ dr hab. Józef Tatarczuk
prof. UZ dr hab. Tomasz Lisicki
prof. UZ dr hab. Agnieszka Zembroń-Łacny
prof. UZ dr hab. Piotr Godlewski
Forma zajęć
Lic
zb
a g
od
zin
w s
em
es
trz
e
Lic
zb
a g
od
zin
w t
yg
od
niu
Se
me
str
Forma zal iczenia Punkty
ECTS
Studia s tacjonarne
3 Seminar ium 15 1 II Zaliczenie
Studia niestacjonarne
Seminar ium 9 II Zaliczenie
CEL PRZEDMIOTU:
Poszerzenie wiedzy studenta z wybranego obszaru zainteresowań. Umiejętność samodzielnego zdobywania wiedzy z zakresu nauk o kulturze fizycznej (w tym w zakresie biologicznych i społecznych podstaw wychowania fizycznego, rekreacji i sportu). Nauczenie studenta tworzenia koncepcji projektu pracy magisterskiej, systematyki tekstu, wyboru właściwych metod statystycznych do opracowania zebranego materiału, poprawnego układu zebranego i opracowanego materiału. Przedstawienie metod statystycznych i ich praktyczne zastosowanie.
Nabycie doświadczenia w pisaniu tekstu naukowego. Napisanie pracy dyplomowej.
WYMAGANIA WSTĘPNE:
Posiadanie wiedzy z zakresu studiowanego kierunku. Wiedza i umiejętności z zakresu metod, technik i narzędzi
badawczych oraz analiz statystycznych.
ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU:
Zaproponowanie ogólnej tematyki seminarium, ustalenie indywidualnych zainteresowań poznawczych uczestników seminarium. Technika pisania pracy dyplomowej (język , przypisy, spis treści, bibliografia, tytuły rozdziałów, itd.). Sprecyzowanie tematów prac dyplomowych. Poszukiwanie i wstępna orientacja w literaturze przedmiotu, ocena jej przydatności i dokonywanie selekcji. Praktyczne i teoretyczne znaczenie podjętego tematu. Metody statystycznego opracowania materiału. Redagowanie planu pracy dyplomowej, przygotowanie koncepcji projektu. Projektowanie rozwiązań na podstawie diagnozy. Realizacja projektu: przygotowanie i przedstawienie prezentacji koncepcji i realizacji projektu. Umiejętność formułowania stwierdzeń i wniosków, opis koncepcji i realizacji własnego projektu.
METODY KSZTAŁCENIA:
Dyskusja, pokaz, prezentacja studentów, praca z materiałem źródłowym, metoda projektu, praca indywidualna ze studentem, metoda analityczna.
EFEKTY KSZTAŁCENIA I METODY WERYFIKACJI OSIĄGANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA:
Opis
Efektu
Symbole
efektów
Metody
weryfikacji
Forma
zajęć
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
159
Opis
Efektu
Symbole
efektów
Metody
weryfikacji
Forma
zajęć
Student posługuje się rozszerzoną wiedzą w
zakresie fizjologicznych i biologicznych podstaw
nauk o zdrowiu oraz nauk o kulturze fizycznej
K2_W01
Przygotowanie części pracy pisemnej,
ocena znajomości literatury w wybranym
przez studenta obszarze tematycznym
Seminarium
Student analizuje zgromadzone materiały. Potrafi
oceniać, weryfikować wartość zebranych
materiałów z zakresu biologicznych i społecznych
aspektów wychowania fizycznego, sportu i
rekreacji
K2_W08 Prezentacja multimedialna
opracowanego materiału
Seminarium
Student potrafi stosować zasady z zakresu ochrony
własności intelektualnej i prawa autorskiego.
Potrafi rozróżniać pracę własną od plagiatu.
Posiada zdolność oceny własnego wkładu pracy
K2_W11
Dys Dyskusja Seminarium
Student potrafi posługiwać się wyspecjalizowanymi
narzędziami i technikami informatycznymi w celu
pozyskiwania danych, a także analizować i
krytycznie oceniać te dane
K2_U06
Dys Kolokwium Seminarium
Student potrafi współdziałać w planowaniu i
realizacji zadań badawczych w zakresie nauk o
kulturze fizycznej
K2_U08
Dyskusja Seminarium
Student posiada umiejętność przygotowania
pisemnego opracowania w zakresie dyscyplin o
kulturze fizycznej
K2_U13 Przygotowanie części teoretycznej pracy
z
literaturą
Seminarium
Student posiada umiejętność przygotowania
wystąpień ustnych w zakresie dziedzin nauki o
kulturze fizycznej z zastosowaniem nowoczesnych
metod i technik
K2_U14
Prezentacja projektu
Seminarium
Student wykazuje aktywność i kreatywność w
samodzielnym określeniu priorytetów i podejmuje
działania służące realizacji określonych przez siebie
lub innych zadań
K2_K05
Dyskusja Seminarium
Student potrafi formułować opinie dotyczące
różnych aspektów działalności zawodowej
przestrzegając zasad etycznych
K2_K08
Dyskusja Seminarium
WARUNKI ZALICZENIA:
Warunkiem zaliczenia seminarium w semestrze II jest przygotowanie przez studenta koncepcji pracy, znajomość literatury w w wybranym przez studenta obszarze tematycznym, przedstawienia planu i harmonogramu realizacji projektu, wykazanie postępu w prowadzeniu badań, gromadzeniu materiałów i literatury.
OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA:
Obciążenie pracą Studia stacjonarne
(w godz.)
Studia niestacjonarne
(w godz.)
Godziny kontaktowe
(udział w zajęciach; konsultacjach; egzaminie, itp.) 25 15
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
160
Samodzielna praca studenta
(przygotowanie do: zajęć, kolokwium, egzaminu; studiowanie literatury;
przygotowanie: pracy pisemnej, projektu, prezentacji, raportu,
wystąpienia; itp.)
50 60
Łącznie 75 75
Punkty ECTS Studia stacjonarne Studia stacjonarne
Zajęcia z udziałem nauczyciela akademickiego 1 0,5
Zajęcia bez udziału nauczyciela akademickiego 2 2,5
Łącznie 3 3
LITERATURA PODSTAWOWA:
Literatura z zakresu metod i technik badań społecznych:
1. Drozdowski Z.: Wybrane zagadnienia metodologii badań naukowych w zakresie kultury fizycznej. AWF, Poznań 1987.
2. Hajduk E.: Hipoteza w badaniach pedagogicznych. Poradnik dla studentów. WSP, Zielona Góra 1983.
3. Łobocki M.: Wprowadzenie do metodologii badan pedagogicznych. Oficyna Wydawnicza IMPULS, Kraków 2003.
4. Pilch T.: Zasady badań pedagogicznych. Warszawa 1995.
Literatura tematyczna – zgodna z zainteresowaniami studentów.
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: Literatura związana z problematyka projektu badawczego i pracy dyplomowej. - propozycje promotora w zależności od tematu pracy
UWAGI:
PROGRAM OPRACOWAŁ: zespół prowadzący seminarium
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
161
SSS EEE MMM III NNN AAA RRR III UUU MMM DDD YYY PPP LLL OOO MMM OOO WWW EEE 222
Kod przedmiotu: 16.1-WP-WFD-SeMa
Typ p rzedmiotu: obowiązkowy
Język nauczania: polski
Odpowiedzia lny za p rzedmiot : prof. UZ dr hab. Ryszard Asienkiewicz
Prowadzący:
prof. UZ dr hab. Ryszard Asienkiewicz
prof. UZ dr hab. Józef Tatarczuk
prof. UZ dr hab. Tomasz Lisicki
prof. UZ dr hab. Agnieszka Zembroń-Łacny
prof. UZ dr hab. Piotr Godlewski
Forma zajęć
Lic
zb
a g
od
zin
w s
em
es
trz
e
Lic
zb
a g
od
zin
w t
yg
od
niu
Se
me
str
Forma zal iczenia Punkty
ECTS
Studia s tacjonarne
3 Seminar ium 30 2 III Zaliczenie
Studia niestacjonarne
Seminar ium 18 III Zaliczenie
CEL PRZEDMIOTU:
Poszerzenie wiedzy studenta z wybranego obszaru zainteresowań. Umiejętność samodzielnego zdobywania wiedzy z zakresu nauk o kulturze fizycznej (w tym w zakresie biologicznych i społecznych podstaw wychowania fizycznego, rekreacji i sportu). Nauczenie studenta tworzenia koncepcji projektu pracy magisterskiej, systematyki tekstu, wyboru właściwych metod statystycznych do opracowania zebranego materiału, poprawnego układu zebranego i opracowanego materiału. Przedstawienie metod statystycznych i ich praktyczne zastosowanie.
Nabycie doświadczenia w pisaniu tekstu naukowego. Napisanie pracy dyplomowej.
WYMAGANIA WSTĘPNE:
Posiadanie wiedzy z zakresu studiowanego kierunku. Wiedza i umiejętności z zakresu metod, technik i narzędzi
badawczych oraz analiz statystycznych.
ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU:
Zaproponowanie ogólnej tematyki seminarium, ustalenie indywidualnych zainteresowań poznawczych uczestników seminarium. Technika pisania pracy dyplomowej (język , przypisy, spis treści, bibliografia, tytuły rozdziałów, itd.). Sprecyzowanie tematów prac dyplomowych. Poszukiwanie i wstępna orientacja w literaturze przedmiotu, ocena jej przydatności i dokonywanie selekcji. Praktyczne i teoretyczne znaczenie podjętego tematu. Metody statystycznego opracowania materiału. Redagowanie planu pracy dyplomowej, przygotowanie koncepcji projektu. Projektowanie rozwiązań na podstawie diagnozy. Realizacja projektu: przygotowanie i przedstawienie prezentacji koncepcji i realizacji projektu. Umiejętność formułowania stwierdzeń i wniosków, opis koncepcji i realizacji własnego projektu.
METODY KSZTAŁCENIA:
Dyskusja, pokaz, prezentacja studentów, praca z materiałem źródłowym, metoda projektu, praca indywidualna ze studentem, metoda analityczna.
EFEKTY KSZTAŁCENIA I METODY WERYFIKACJI OSIĄGANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA:
Opis
Efektu
Symbole
efektów
Metody
weryfikacji
Forma
zajęć
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
162
Opis
Efektu
Symbole
efektów
Metody
weryfikacji
Forma
zajęć
Student posługuje się rozszerzoną wiedzą w
zakresie fizjologicznych i biologicznych podstaw
nauk o zdrowiu oraz nauk o kulturze fizycznej
K2_W01
Przygotowanie części pracy pisemnej,
ocena znajomości literatury w wybranym
przez studenta obszarze tematycznym
Seminarium
Student analizuje zgromadzone materiały. Potrafi
oceniać, weryfikować wartość zebranych
materiałów z zakresu biologicznych i społecznych
aspektów wychowania fizycznego, sportu i
rekreacji
K2_W08 Prezentacja multimedialna
opracowanego materiału
Seminarium
Student potrafi stosować zasady z zakresu ochrony
własności intelektualnej i prawa autorskiego.
Potrafi rozróżniać pracę własną od plagiatu.
Posiada zdolność oceny własnego wkładu pracy
K2_W11
Dys Dyskusja Seminarium
Student potrafi posługiwać się wyspecjalizowanymi
narzędziami i technikami informatycznymi w celu
pozyskiwania danych, a także analizować i
krytycznie oceniać te dane
K2_U06
Dys Kolokwium Seminarium
Student potrafi współdziałać w planowaniu i
realizacji zadań badawczych w zakresie nauk o
kulturze fizycznej
K2_U08
Dyskusja Seminarium
Student posiada umiejętność przygotowania
pisemnego opracowania w zakresie dyscyplin o
kulturze fizycznej
K2_U13 Przygotowanie części metodologicznej
pracy z
literaturą
Seminarium
Student posiada umiejętność przygotowania
wystąpień ustnych w zakresie dziedzin nauki o
kulturze fizycznej z zastosowaniem nowoczesnych
metod i technik
K2_U14
Prezentacja części pracy
Seminarium
Student wykazuje aktywność i kreatywność w
samodzielnym określeniu priorytetów i podejmuje
działania służące realizacji określonych przez siebie
lub innych zadań
K2_K05
Dyskusja Seminarium
Student potrafi formułować opinie dotyczące
różnych aspektów działalności zawodowej
przestrzegając zasad etycznych
K2_K08
Dyskusja Seminarium
WARUNKI ZALICZENIA:
Warunkiem zaliczenia seminarium w semestrze III jest realizacja projektu pracy magisterskiej: prezentacja koncepcji pracy (plan, pracy, wykaz literatury, przeprowadzenie badań empirycznych lub ankietowych, opracowanie statystyczne).
OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA:
Obciążenie pracą Studia stacjonarne
(w godz.)
Studia niestacjonarne
(w godz.)
Godziny kontaktowe
(udział w zajęciach; konsultacjach; egzaminie, itp.) 40 30
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
163
Samodzielna praca studenta
(przygotowanie do: zajęć, kolokwium, egzaminu; studiowanie literatury;
przygotowanie: pracy pisemnej, projektu, prezentacji, raportu,
wystąpienia; itp.)
35 45
Łącznie 75 75
Punkty ECTS Studia stacjonarne Studia stacjonarne
Zajęcia z udziałem nauczyciela akademickiego 1,5 1
Zajęcia bez udziału nauczyciela akademickiego 1,5 2
Łącznie 3 3
LITERATURA PODSTAWOWA:
Literatura z zakresu metod i technik badań społecznych:
1. Drozdowski Z.: Wybrane zagadnienia metodologii badań naukowych w zakresie kultury fizycznej. AWF, Poznań 1987.
2. Hajduk E.: Hipoteza w badaniach pedagogicznych. Poradnik dla studentów. WSP, Zielona Góra 1983.
3. Łobocki M.: Wprowadzenie do metodologii badan pedagogicznych. Oficyna Wydawnicza IMPULS, Kraków 2003.
4. Pilch T.: Zasady badań pedagogicznych. Warszawa 1995.
Literatura tematyczna – zgodna z zainteresowaniami studentów.
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: Literatura związana z problematyka projektu badawczego i pracy dyplomowej. - propozycje promotora w zależności od tematu pracy
UWAGI:
PROGRAM OPRACOWAŁ: zespół prowadzący seminarium
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
164
SSS EEE MMM III NNN AAA RRR III UUU MMM DDD YYY PPP LLL OOO MMM OOO WWW EEE 333
Kod przedmiotu: 16.1-WP-WFD-SeMa
Typ p rzedmiotu: obowiązkowy
Język nauczania: polski
Odpowiedzia lny za p rzedmiot : prof. UZ dr hab. Ryszard Asienkiewicz
Prowadzący:
prof. UZ dr hab. Ryszard Asienkiewicz
prof. UZ dr hab. Józef Tatarczuk
prof. UZ dr hab. Tomasz Lisicki
prof. UZ dr hab. Agnieszka Zembroń-Łacny
prof. UZ dr hab. Piotr Godlewski
Forma zajęć
Lic
zb
a g
od
zin
w s
em
es
trz
e
Lic
zb
a g
od
zin
w t
yg
od
niu
Se
me
str
Forma zal iczenia Punkty
ECTS
Studia s tacjonarne
9 Seminar ium 30 2 IV Zaliczenie/egzamin dyplomowy
Studia niestacjonarne
Seminar ium 18 IV Zaliczenie/egzamin dyplomowy
CEL PRZEDMIOTU:
Poszerzenie wiedzy studenta z wybranego obszaru zainteresowań. Umiejętność samodzielnego zdobywania wiedzy z zakresu nauk o kulturze fizycznej (w tym w zakresie biologicznych i społecznych podstaw wychowania fizycznego, rekreacji i sportu). Nauczenie studenta tworzenia koncepcji projektu pracy magisterskiej, systematyki tekstu, wyboru właściwych metod statystycznych do opracowania zebranego materiału, poprawnego układu zebranego i opracowanego materiału. Przedstawienie metod statystycznych i ich praktyczne zastosowanie.
Nabycie doświadczenia w pisaniu tekstu naukowego. Napisanie pracy dyplomowej.
WYMAGANIA WSTĘPNE:
Posiadanie wiedzy z zakresu studiowanego kierunku. Wiedza i umiejętności z zakresu metod, technik i narzędzi
badawczych oraz analiz statystycznych.
ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU:
Zaproponowanie ogólnej tematyki seminarium, ustalenie indywidualnych zainteresowań poznawczych uczestników seminarium. Technika pisania pracy dyplomowej (język , przypisy, spis treści, bibliografia, tytuły rozdziałów, itd.). Sprecyzowanie tematów prac dyplomowych. Poszukiwanie i wstępna orientacja w literaturze przedmiotu, ocena jej przydatności i dokonywanie selekcji. Praktyczne i teoretyczne znaczenie podjętego tematu. Metody statystycznego opracowania materiału. Redagowanie planu pracy dyplomowej, przygotowanie koncepcji projektu. Projektowanie rozwiązań na podstawie diagnozy. Realizacja projektu: przygotowanie i przedstawienie prezentacji koncepcji i realizacji projektu. Umiejętność formułowania stwierdzeń i wniosków, opis koncepcji i realizacji własnego projektu.
METODY KSZTAŁCENIA:
Dyskusja, pokaz, prezentacja studentów, praca z materiałem źródłowym, metoda projektu, praca indywidualna ze studentem, metoda analityczna.
EFEKTY KSZTAŁCENIA I METODY WERYFIKACJI OSIĄGANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA:
Opis
Efektu
Symbole
efektów
Metody
weryfikacji
Forma
zajęć
Student posługuje się rozszerzoną wiedzą w K2_W01 Przygotowanie części pracy pisemnej,
ocena znajomości literatury w wybranym Seminarium
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
165
Opis
Efektu
Symbole
efektów
Metody
weryfikacji
Forma
zajęć
zakresie fizjologicznych i biologicznych podstaw
nauk o zdrowiu oraz nauk o kulturze fizycznej
przez studenta obszarze tematycznym
Student analizuje zgromadzone materiały. Potrafi
oceniać, weryfikować wartość zebranych
materiałów z zakresu biologicznych i społecznych
aspektów wychowania fizycznego, sportu i
rekreacji
K2_W08 Prezentacja multimedialna
opracowanego materiału
Seminarium
Student potrafi stosować zasady z zakresu ochrony
własności intelektualnej i prawa autorskiego.
Potrafi rozróżniać pracę własną od plagiatu.
Posiada zdolność oceny własnego wkładu pracy
K2_W11
Dys Dyskusja Seminarium
Student potrafi posługiwać się wyspecjalizowanymi
narzędziami i technikami informatycznymi w celu
pozyskiwania danych, a także analizować i
krytycznie oceniać te dane
K2_U06
Dys Kolokwium Seminarium
Student potrafi współdziałać w planowaniu i
realizacji zadań badawczych w zakresie nauk o
kulturze fizycznej
K2_U08
Dyskusja Seminarium
Student posiada umiejętność przygotowania
pisemnego opracowania w zakresie dyscyplin o
kulturze fizycznej
K2_U13 Przygotowanie części teoretycznej pracy
z
literaturą
Seminarium
Student posiada umiejętność przygotowania
wystąpień ustnych w zakresie dziedzin nauki o
kulturze fizycznej z zastosowaniem nowoczesnych
metod i technik
K2_U14
Prezentacja części pracy
Seminarium
Student wykazuje aktywność i kreatywność w
samodzielnym określeniu priorytetów i podejmuje
działania służące realizacji określonych przez siebie
lub innych zadań
K2_K05
Dyskusja Seminarium
Student potrafi formułować opinie dotyczące
różnych aspektów działalności zawodowej
przestrzegając zasad etycznych
K2_K08
Dyskusja Seminarium
WARUNKI ZALICZENIA:
Warunkiem zaliczenia seminarium w semestrze IV jest złożenie w całości pracy magisterskiej.
OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA:
Obciążenie pracą Studia stacjonarne
(w godz.)
Studia niestacjonarne
(w godz.)
Godziny kontaktowe
(udział w zajęciach; konsultacjach; egzaminie, itp.) 50 30
Samodzielna praca studenta
(przygotowanie do: zajęć, kolokwium, egzaminu; studiowanie literatury;
przygotowanie: pracy pisemnej, projektu, prezentacji, raportu,
wystąpienia; itp.)
175 195
Łącznie 225 225
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
166
Punkty ECTS Studia stacjonarne Studia niestacjonarne
Zajęcia z udziałem nauczyciela akademickiego 2 1
Zajęcia bez udziału nauczyciela akademickiego 7 8
Łącznie 9 9
LITERATURA PODSTAWOWA:
Literatura z zakresu metod i technik badań społecznych:
1. Drozdowski Z.: Wybrane zagadnienia metodologii badań naukowych w zakresie kultury fizycznej. AWF, Poznań 1987. 2. Hajduk E.: Hipoteza w badaniach pedagogicznych. Poradnik dla studentów. WSP, Zielona Góra 1983. 3. Łobocki M.: Wprowadzenie do metodologii badan pedagogicznych. Oficyna Wydawnicza IMPULS, Kraków 2003. 4. Pilch T.: Zasady badań pedagogicznych. Warszawa 1995.
Literatura tematyczna – zgodna z zainteresowaniami studentów.
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: Literatura związana z problematyka projektu badawczego i pracy dyplomowej. - propozycje promotora w zależności od tematu pracy
UWAGI:
PROGRAM OPRACOWAŁ: zespół prowadzący seminarium
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
167
MODUŁ SPECJALNOŚCIOWY
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
168
SSS PPP EEE CCC JJJ AAA LLL III ZZZ AAA CCC JJJ AAA III NNN SSS TTT RRR UUU KKK TTT OOO RRR SSS KKK AAA ::: PPP III ŁŁŁ KKK AAA SSS III AAA TTT KKK OOO WWW AAA III
Kod przedmiotu: 16.1-WF-WFD-SIPS
Typ p rzedmiotu: obowiązkowy
Język nauczania: polski
Odpowiedzia lny za p rzedmiot : mgr Tomasz Paluch
Prowadzący: mgr Tomasz Paluch, mgr Lech Kleczewski, mgr Tomasz Grzybowski, mgr Marta Dalecka
Forma zajęć
Lic
zb
a g
od
zin
w s
em
es
trz
e
Lic
zb
a g
od
zin
w t
yg
od
niu
Se
me
str
Forma zal iczenia Punkty
ECTS
Studia s tacjonarne
2 Wykład
15 1
II
Zaliczenie na ocenę
Konwersatorium 15 1
Zaliczenie na ocenę
Studia niestacjonarne
2 Wykład
9
II
Zaliczenie na ocenę
Konwersatorium 9
Zaliczenie na ocenę
CEL PRZEDMIOTU:
Przygotowanie studenta do uzyskania stopnia instruktora sportu w piłce siatkowej, a w szczególności do samodzielnego formułowania celów i opracowywania programów nauczania gry w piłkę siatkową oraz ich realizacji w klubach sportowych i rekreacyjnych, ośrodkach wypoczynku, na obozach sportowych i koloniach, prowadzenia zajęć w ramach lekcji wychowania fizycznego (podniesienie kwalifikacji zawodowych nauczycieli). WYMAGANIA WSTĘPNE:
Wiadomości, umiejętności i kompetencje na poziomie efektów kształcenia przedmiotu „Piłka Siatkowa” (kod przedmiotu: 16.1-WP-WF- Siat). ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU:
Wykład: Charakterystyka gry w piłkę siatkową.
- Zarys historii piłki siatkowej w Polsce i na świecie. - Charakterystyka gry: techniczno-taktyczna, sprawnościowa, fizjologiczna, na różnych poziomach
współzawodnictwa, gry kontrolne, zawody mistrzowskie. - Aktualne przepisy gry w piłce siatkowej, sędziowanie i protokołowanie. - Wymogi techniczno-sportowe (aktualne przepisy i normy) dotyczące: sprzętu sportowego, sali i boisk,
oświetlenia, ogrzewania, zaplecza sanitarno-pomocniczego na różnych poziomach współzawodnictwa. 1. Organizacja nauczania gry w piłkę siatkową.
- Terminologia siatkarska. - Struktura zespołu. Podział obowiązków, funkcje zawodników i pozycje w grze. Konstruowanie drużyny. - Ogólne założenia metodyki nauczania i doskonalenia techniki i taktyki gry.
2. Ukierunkowane kształtowanie sprawności fizycznej. - Sprawność fizyczna w strukturze treningu. - Metodyka kształtowania sprawności fizycznej u dzieci i młodzieży. - Metodyka kształtowania koordynacyjnych zdolności motorycznych u dzieci i młodzieży. - Elementy treningu funkcjonalnego. - Organizacja jednostki treningowej.
3. Technika gry w piłkę siatkową.
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
169
- Zasady, metody, formy i środki nauczania i doskonalenia techniki gry. - Klasyfikacja i współzależność elementów techniki gry.
Konwersatorium
1. Organizacja gry w piłkę siatkową napo szczególnych etapach szkolenia. 2. Ukierunkowane kształtowanie sprawności fizycznej.
- Gry i zabawy ruchowe w treningu. - Metodyka kształtowania zdolności koordynacyjnych w siatkówce: różnicowanie, orientacja, szybka reakcja,
dostosowanie, sprzężenie ruchu, rytmizacja, równowaga. - Ćwiczenia gimnastyczne i akrobatyczne w treningu młodego siatkarza.
3. Technika gry w piłkę siatkową. 4. Jednostka treningowa.
- Rodzaje rozgrzewek – przykłady rozwiązań. Przykłady rozgrzewki przedmeczowej. - Ćwiczenia w części końcowej. - Ćwiczenia stabilizujące i korekcyjne kręgosłupa.
METODY KSZTAŁCENIA:
wykład konwencjonalny, zajęcia praktyczne, konsultacje, obserwacja, samodzielne opracowanie materiałów metodycznych, zajęcia w grupach EFEKTY KSZTAŁCENIA I METODY WERYFIKACJI OSIĄGANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA:
Opis
efektu
Symbole
efektów
Metody
weryfikacji Forma zajęć
Student ma pogłębioną i uporządkowaną wiedze na temat gry w piłkę siatkową, potrafi objaśniać przepisy gry, dobierać specjalistyczną terminologię w zakresie gry w piłkę siatkową
K1_W04 Test z progami punktowymi
Wykład
Potrafi rozwiązywać sytuacje konfliktowe i konstruować dobrą atmosferę w grupie społecznej
K2_U01
K2_U04 Obserwacje i ocena umiejętności praktycznych studenta
Konwersatorium
Potrafi identyfikować słabe i mocne strony w działaniach jednostki i grupy charakterystyczne dla gry w piłkę siatkową oraz reagować odpowiednio do okoliczności
K2_U07 Obserwacje i ocena umiejętności
praktycznych studenta Konwersatorium
Potrafi wykorzystać poznane elementy techniczne gry w piłkę siatkową w czasie gry
K2_U11 Obserwacje i ocena umiejętności
praktycznych studenta Konwersatorium
WARUNKI ZALICZENIA:
Wykład y z przedmiotu kończą się kolokwium w formie pisemnej zgodnym z podanymi kryteriami – test z progami
punktowymi składający się z pytań zamkniętych i otwartych. Minimum na uzyskanie zaliczenia to 60% punktów.
Konwersatorium kończy się zaliczeniem na ocenę. Podstawą zaliczenia jest aktywne uczestnictwo w zajęciach, udział w
organizacji zawodów sportowych w piłkę siatkową, udział w obserwacji zajęć piłki siatkowej. Ocenie podlegają:
- test sprawności specjalnej – 70%, - opracowane przez studenta materiały metodyczne (konspekty, arkusze statystyczne, protokoły) – 30%, Na ocenę z przedmiotu składa się ocena z wykładów (40%) i konwersatorium (60%). Warunkiem zaliczenia przedmiotu są pozytywne oceny z wykładu i konwersatorium. OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA:
Obciążenie pracą Studia stacjonarne
(w godz.)
Godziny kontaktowe
(udział w zajęciach; konsultacjach; egzaminie, itp.) 30
Samodzielna praca studenta
(przygotowanie do: zajęć, kolokwium, egzaminu; studiowanie literatury;
przygotowanie: pracy pisemnej, projektu, prezentacji, raportu, wystąpienia; itp.)
20
Łącznie 50
Punkty ECTS Studia stacjonarne
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
170
Zajęcia z udziałem nauczyciela akademickiego 1,5
Zajęcia bez udziału nauczyciela akademickiego 0,5
Łącznie 2
W tym zajęcia o charakterze praktycznym
(laboratoria, konwersatoria, przygotowanie projektu zajęć praktycznych,
przygotowanie sprawozdań, prowadzenie zajęć)
2
LITERATURA PODSTAWOWA:
1. Bondarowicz M.: Zabawy w grach sportowych. Warszawa 2007. 2. Buchfelder M., Klocek T.: Siatkówka na lekcji wychowania fizycznego. Warszawa 2003. 3. Czabański B.: Wybrane zagadnienia uczenia się i nauczania techniki sportowej. Wrocław 1998. 4. Czajkowski Z.: Nauczanie techniki sportowej. Warszawa 2004. 5. Grządziel G., Szade D.: Piłka siatkowa. Technika, taktyka i elementy minisiatkówki. Katowice 2009. 6. Kasza W., Krzyżanowski Z.: Piłka siatkowa dla najmłodszych – zeszyt metodyczno-szkoleniowy dla klas 4-6.Warszawa
2010. 7. Kasza W., Zdebska H.: Piłka siatkowa - obrona pola w ujęciu taktycznym. Warszawa 2007. 8. Martens R.: Jak być skutecznym trenerem. Warszawa 2010. 9. Mecner K.: 80 lat polskiej siatkówki. Warszawa 2002. 10. Program Szkolenia Siatkarza. Warszawa 2011. Biblioteka Polskiej Siatkówki APS. 11. Przepisy gry w piłkę siatkową. 12. Ryś G., Kasza W., Krzyżanowski Z.: Piłka siatkowa na Orlikach. Warszawa 2010. 13. Superlak E.: Piłka siatkowa. Techniczno - taktyczne przygotowanie do gry. Wrocław 2006. 14. Trzaskoma Z., Trzaskoma Ł.: System Powerball. Kompleksowy trening siłowy w piłce siatkowej. Warszawa 2000. 15. Uzarowicz J.: Siatkówka - co jest grane. Kraków 2001. 16. Wróblewski P.: Piłka siatkowa w szkole - poradnik metodyczny. Warszawa 2005.
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
1. Czajkowski Z.: Psychologia sprzymierzeńcem trenera. Warszawa 1996. 2. Gabryś T., Szmatlan-Gabryś U., Ficek K.: Biomedyczne uwarunkowania treningu młodych sportowców.
Warszawa 2004. 3. Grządziel G., Kowalski L.: Siatkówka plażowa w szkole. Warszawa 2000. 4. Grządziel G., Ljach W.: Piłka siatkowa. Podstawy treningu. Zasób ćwiczeń. Warszawa 2000. 5. Kowalski L.: Taktyka ataku i bloku w siatkówce. Warszawa 1993. 6. Ljach W.: Kształtowanie zdolności motorycznych dzieci i młodzieży. Warszawa 2003. 7. Maugham R.J., Burke L.M.: Żywienie a zdolność do wysiłku. Kraków 2000. 8. Mecner K.: Historia siatkówki. Mistrzostwa Europy. Katowice 2005. 9. Roniker A.: Fizjologia sportu. Warszawa 2000. 10. Schmidt R.A., Wrisberg C.A.: Kształtowanie Zdolności Motorycznych. Warszawa 2010. 11. Seweryniak T.: Siatkówka plażowa. Działania graczy i współzawodnictwo. Wrocław 2008. 12. Skrobański H., Wieczorek A.: Przewodnik do ćwiczeń z piłki siatkowej. Poznań 1995. 13. Superlak E.: Dyspozycje osobnicze a umiejętności działania w grze zespołowej na przykładzie gry w piłkę
siatkową. Wrocław 2008. 14. Waśkiewicz Z., Poprzęcki S., Zając A.: Żywienie i suplementacja w sporcie. Katowice 2007. 15. Wołyniec J. (red.): II Ogólnopolskie Warsztaty Trenerskie w piłce siatkowej - materiały szkoleniowe. Wrocław
1996. 16. Zaporożanow W., Sozański H.: Dobór i kwalifikacja do sportu. Warszawa 1997.
UWAGI:
Program specjalizacji w treściach jak i ich wymiarach godzinowych został opracowany na podstawie, uznanego przez Ministerstwo Sportu i Turystyki, „Programu kształcenia instruktorów sportu z piłki siatkowej” opracowanego przez Akademię Polskiej Siatkówki Polskiego Związku Piłki Siatkowej. PROGRAM OPRACOWAŁ:
mgr Tomasz Grzybowski, mgr Tomasz Paluch
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
171
ROGRAMU KSZTAŁCENIA INSTRUKTORÓW SPORTU Z PIŁKI SIATKOWEJ”
Zajęcia teoretyczne
Część teoretyczna za łączna liczbę 8 punktów ECTS
L.p. II. TEM
AT GŁÓWNY
Treści programowe Liczba
godz.
1. Charakterystyka gry w
piłkę siatkową
Zarys historii piłki siatkowej w Polsce i na świecie. 1
Charakterystyka gry: techniczno-taktyczna, sprawnościowa, fizjologiczna, na różnych
poziomach współzawodnictwa, gry kontrolne, zawody mistrzowskie, 4
Aktualne przepisy gry w piłce siatkowej, sędziowanie i protokołowanie.
Wymogi techniczno-sportowe (aktualne przepisy i normy) dotyczące: sprzętu sportowego,
sali i boisk, oświetlenia, ogrzewania, zaplecza sanitarno-pomocniczego na różnych
poziomach współzawodnictwa.
2
System współzawodnictwa w Polsce z szczególnym uwzględnieniem rozgrywek
młodzieżowych. Minisiatkówka. Siatkówka plażowa dzieci i młodzieży. 2
2.
Organizacja nauczania gry
w piłkę siatkową
Terminologia siatkarska. 1
III. STRUKTURA ZESPOŁU. PODZIAŁ OBOWIĄZKÓW, FUNKCJE
ZAWODNIKÓW I POZYCJE W GRZE. KONSTRUOWANIE DRUŻYNY
2
Ogólne założenia metodyki nauczania i doskonalenia techniki i taktyki gry.
Ćwiczenia globalne, syntetyczne, analityczne.
Gra 6x6, gra szkolna, uproszczona, małe gry, fragmenty gry – jako formy nauczania i
doskonalenia techniki i taktyki.
2
3. Ukierunkowane kształtowanie
sprawności fizycznej
Sprawność fizyczna w strukturze treningu.
Metodyka kształtowania sprawności fizycznej u dzieci i młodzieży.
2
Metodyka kształtowania koordynacyjnych zdolności motorycznych u dzieci i młodzieży. 2
Elementy treningu funkcjonalnego. 1
Próby diagnozujące poziom sprawności fizycznej w szkoleniu dzieci i młodzieży. 2
Klasyfikacja obciążeń treningowych.
Struktura obciążeń treningowych w szkoleniu dzieci i młodzieży.
Organizacja jednostki treningowej.
4
4. Technika gry w piłkę Zasady, metody, formy i środki nauczania i doskonalenia techniki gry. 2
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
172
siatkową Klasyfikacja i współzależność elementów techniki gry.
- Sposoby przemieszczania się i przyjmowania postaw w elementach technicznych gry. - Technika zagrywki. - Technika przyjęcia zagrywki. - Technika wystawienia piłki. - Technika atakowania w różnych formach (zbicie, plasowanie, kiwnięcie). - Technika bloku pojedynczego i grupowego. - Technika obrony piłki w polu.
10
Ocena techniki za pomocą sprawdzianów z wykorzystaniem arkusza obiektywnej obserwacji
zawodów.
Wykrywanie i korygowanie błędów na podstawie zebranych informacji oraz przy użyciu
rejestratorów obrazu.
2
Urządzenia i sprzęt pomocniczy w nauczaniu i doskonaleniu gry. 1
5. Taktyka gry w piłkę
siatkową
System zdobywania punktów po zagrywce własnej i zagrywce przeciwnika – podstawowe
elementy taktyki zespołów młodzieżowych. 4
Taktyka zespołowa gry:
- w ataku /6-0, 3-3, 2-4, 1-5/, ustawienia do przyjęcia zagrywki, sposoby asekuracji ataku,
- w obronie /2-1-3, 2-2-2, 2-0-4,/, ustawienia w obronie, kontratak - podstawowe założenia.
6
Taktyka indywidualna, zasady i środki treningowe w przyjęciu zagrywki, rozegraniu piłki,
atakowaniu, zagrywce, bloku, obronie na poziomie: minisiatkówki, młodzika, kadeta, juniora 4
6.
IV. PIŁK
A SIATKOWA
DZIECI I
MŁODZIEŻY
System szkolenia dzieci i młodzieży w Polsce i na świecie. Klasy sportowe i SMS. 1
Struktura i etapy szkolenia w piłce siatkowej dziecięco-młodzieżowej 2
Kryteria naboru i selekcji dzieci i młodzieży. 2
7.
Rola i zadania instruktora
w procesie szkolenia
Zagadnienia pedagogiczne:
- relacje z młodymi zawodnikami oraz z rodzicami, - zasady postępowania w grupie sportowej.
2
Psychologiczne aspekty gry w piłkę siatkową:
- trening mentalny – wybrane zagadnienia, - psychologia gry w piłkę siatkową, - specyfika trenowania chłopców i dziewcząt.
5
Formalno-prawne aspekty pracy instruktora:
- przepisy prawne regulujące wykonywanie zawodu, - doskonalenie zawodowe, możliwość zdobywania oraz doskonalenia wiedzy i
umiejętności, - etyka pracy instruktora. Niezbędne umiejętności i kompetencje (obszary działalności zawodowej), cechy dobrego
instruktora,
Elementy coachingu.
4
Prowadzenie i analiza dokumentacji szkoleniowej - plan organizacyjno-szkoleniowy, dziennik
zajęć treningowych. 2
Relacje z rodzicami, sponsorami, władzami oświatowymi i samorządowymi oraz pomiędzy 1
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
173
klubami i szkołami.
Budżet sekcji sportowej.
Pozyskiwanie źródeł finansowania.
V. PRZYGOTOWANIE TEORETYCZNE I INTELEKTUALNE
ZAWODNIKÓW.
Zasady postępowania w klubie i na boisku. Kodeks etyczny zawodnika.
Zasady higieniczno-zdrowotne. Żywienie i wspomaganie – podstawowe informacje.
Dziennik zawodnika.
2
VI. RAZEM 75
Zajęcia praktyczne
Część praktyczna w grupach ćwiczeniowych za łączna liczbę 8 punktów ECTS
L.p. VII. TEMAT
GŁÓWNY
Treści programowe
Liczba
godz.
1. VIII. ORGANIZACJA GRY W
PIŁKĘ SIATKOWĄ
Organizacja gry na poszczególnych etapach szkolenia.
Minisiatkówka.
Gra 6x6 (młodzik, kadet, junior).
4
2. IX. UKIERUNKOWA
NE KSZTAŁTOWANIE
SPRAWNOŚCI FIZYCZNEJ
Gry i zabawy ruchowe w treningu. 1
Metodyka kształtowania zdolności koordynacyjnych w siatkówce: różnicowanie,
orientacja, szybka reakcja, dostosowanie, sprzężenie ruchu, rytmizacja,
równowaga.
2
Ćwiczenia gimnastyczne i akrobatyczne w treningu młodego siatkarza. 2
Kształtowanie skoczności w treningu dzieci i młodzieży. 2
Kształtowanie siły w treningu dzieci i młodzieży. 2
Kształtowanie szybkości w treningu dzieci i młodzieży. 1
Kształtowanie wytrzymałości w treningu dzieci i młodzieży. 2
Trening funkcjonalny - przykłady rozwiązań.
Ćwiczenia profilaktyczne zapobiegające urazom podczas treningu.
2
3. Technika gry w piłkę siatkową
Systematyka ćwiczeń i metodyka nauczania postaw oraz podstawowych
sposobów przemieszczania się po boisku. 2
Systematyka ćwiczeń i metodyka nauczania odbicia piłki sposobem górnym,
wystawienia, rozegrania piłki i przyjęcia zagrywki. 3
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
174
Systematyka ćwiczeń i metodyka nauczania odbicia piłki sposobem dolnym,
wystawienia i przyjęcia zagrywki. 3
Systematyka ćwiczeń i metodyka nauczania zagrywki. 2
Systematyka ćwiczeń i metodyka nauczania ataku. 4
Systematyka ćwiczeń i metodyka nauczania bloku pojedynczego i grupowego. 4
Systematyka ćwiczeń i metodyka nauczania gry w obronie. 3
Wykorzystanie pomocy sportowych w szkoleniu dzieci i młodzieży. 2
4. Taktyka gry w piłkę siatkową
Taktyka zespołowa gry w ataku.
- Systemy gry w ataku /6-0, 3-3, 2-4, 1-5/. - Przyjęcie zagrywki przez 5,4,3,2 zawodników w poszczególnych
ustawieniach. - Sposoby asekuracji ataku.
7
Taktyka zespołowa gry w obronie.
Systemy gry w obronie /2-1-3, 1-2-3, 2-2-2, 2-0-4/
Wyprowadzenie kontrataku - podstawowe założenia.
4
X. TAKTYKA INDYWIDUALNA. PRZYKŁADY
ĆWICZEŃ ROZWIJAJĄCYCH TAKTYKĘ INDYWIDUALNĄ W
POSZCZEGÓLNYCH ELEMENTACH GRY
4
5. XI. JEDNOSTKA
TRENINGOWA
Rodzaje rozgrzewek – przykłady rozwiązań. Przykłady rozgrzewki
przedmeczowej.
Ćwiczenia w części końcowej.
Ćwiczenia stabilizujące i korekcyjne kręgosłupa.
4
Przykładowe jednostki treningowe na poszczególnych etapach szkolenia w
zakresie kształtowania sprawności fizycznej i umiejętności technicznych.
Efektywne wykorzystanie ćwiczeń stosowanych w treningu.
6
6. Kontrola trenerska
Podstawowe sprawdziany techniki w siatkówce.
Podstawowe próby sprawności fizycznej w siatkówce.
Praktyczne wykorzystanie arkusza obserwacji gry w treningu i w meczu.
3
7. XII. PROWADZENIE
ZAJĘĆ SZKOLENIOWYCH
Samodzielne prowadzenie zajęć treningowych w oparciu o przygotowane
konspekty.
Analiza skuteczności gry na podstawie arkusza obserwacji i rejestracji zawodów.
6
RAZEM: 75
Akademia Polskiej Siatkówki
Polski Związek Piłki Siatkowej.
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
175
PPP EEE CCC JJJ AAA LLL III ZZZ AAA CCC JJJ AAA III NNN SSS TTT RRR UUU KKK TTT OOO RRR SSS KKK AAA ::: PPP III ŁŁŁ KKK AAA SSS III AAA TTT KKK OOO WWW AAA III III
Kod przedmiotu: 16.1-WF-WFD-SIPS
Typ p rzedmiotu: Obowiązkowy
Język nauczania: Polski
Odpowiedzia lny za p rzedmiot : mgr Tomasz Paluch
Prowadzący: mgr Tomasz Paluch, mgr Lech Kleczewski, mgr Tomasz Grzybowski, mgr Marta Dalecka
Forma zajęć
Lic
zb
a g
od
zin
w s
em
es
trz
e
Lic
zb
a g
od
zin
w t
yg
od
niu
Se
me
str
Forma zal iczenia Punkty
ECTS
Studia s tacjonarne
6
Wykład 30 2
III
Zaliczenie na ocenę
Konwersatorium 30 2
Zaliczenie na ocenę
Studia niestacjonarne
Wykład 18
III
Zaliczenie na ocenę
Konwersatorium 18
Zaliczenie na ocenę
CEL PRZEDMIOTU:
Przygotowanie studenta do uzyskania stopnia instruktora sportu w piłce siatkowej, a w szczególności do samodzielnego formułowania celów i opracowywania programów nauczania gry w piłkę siatkową oraz ich realizacji w klubach sportowych i rekreacyjnych, ośrodkach wypoczynku, na obozach sportowych i koloniach, prowadzenia zajęć w ramach lekcji wychowania fizycznego (podniesienie kwalifikacji zawodowych nauczycieli). WYMAGANIA WSTĘPNE:
Zaliczony I semestr specjalizacji instruktorskiej z piłki siatkowej ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU:
Wykład
4. Charakterystyka gry w piłkę siatkową. - Minisiatkówka. Siatkówka plażowa dzieci i młodzieży.
5. Organizacja nauczania gry w piłkę siatkową. - Ćwiczenia globalne, syntetyczne, analityczne. - Gra 6x6, gra szkolna, uproszczona, małe gry, fragmenty gry – jako formy nauczania i doskonalenia techniki i
taktyki. 6. Ukierunkowane kształtowanie sprawności fizycznej.
- Klasyfikacja obciążeń treningowych. - Struktura obciążeń treningowych w szkoleniu dzieci i młodzieży. - Próby diagnozujące poziom sprawności fizycznej w szkoleniu dzieci i młodzieży.
7. Taktyka gry w piłkę siatkową. - System zdobywania punktów po zagrywce własnej i zagrywce przeciwnika – podstawowe elementy taktyki
zespołów młodzieżowych. - Taktyka zespołowa gry. - Taktyka indywidualna, zasady i środki treningowe w przyjęciu zagrywki, rozegraniu piłki, atakowaniu,
zagrywce, bloku, obronie na poziomie: minisiatkówki, młodzika, kadeta, juniora. Konwersatorium
5. Organizacja gry w piłkę siatkową. - Minisiatkówka.
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
176
- Gra 6x6, gra szkolna, uproszczona, małe gry, fragmenty gry – jako formy nauczania i doskonalenia techniki i taktyki.
6. Ukierunkowane kształtowanie sprawności fizycznej. - Kształtowanie skoczności, siły, szybkości, wytrzymałości w treningu dzieci i młodzieży. - Trening funkcjonalny - przykłady rozwiązań. - Ćwiczenia profilaktyczne zapobiegające urazom podczas treningu.
7. Taktyka gry w piłkę siatkową. - Taktyka zespołowa gry w ataku i obronie. - Taktyka indywidualna.
METODY KSZTAŁCENIA:
wykład konwencjonalny, zajęcia praktyczne, konsultacje, obserwacja, samodzielne opracowanie materiałów metodycznych, zajęcia w grupach EFEKTY KSZTAŁCENIA I METODY WERYFIKACJI OSIĄGANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA:
Opis
efektu
Symbole
efektów
Metody
weryfikacji Forma zajęć
Student ma pogłębioną i uporządkowaną wiedze na temat gry w piłkę siatkową, potrafi objaśniać przepisy gry, dobierać specjalistyczną terminologię w zakresie gry w piłkę siatkową
K1_W04 Test z progami punktowymi
Wykład
Potrafi formułować pytania badawcze i pisemne
opracowania z zakresu gry w piłkę siatkową
K2_U08
K2_U13 Prezentacje wyników w formie ustnej, audiowizualnej lub elektronicznej
Konwersatorium
Potrafi rozwiązywać sytuacje konfliktowe i konstruować dobrą atmosferę w grupie społecznej
K2_U01
K2_U04 Obserwacje i ocena umiejętności praktycznych studenta
Konwersatorium
Potrafi identyfikować słabe i mocne strony w działaniach jednostki i grupy charakterystyczne dla gry w piłkę siatkową oraz reagować odpowiednio do okoliczności
K2_U07 Obserwacje i ocena umiejętności
praktycznych studenta Konwersatorium
Potrafi wykorzystać poznane elementy techniczne gry w piłkę siatkową w czasie gry
K2_U11 Obserwacje i ocena umiejętności
praktycznych studenta Konwersatorium
Potrafi zorganizować zawody sportowe w piłce siatkowej dla różnych grup społecznych
K2_U10 Zadania wykonane grupowo Konwersatorium
Jest wrażliwy na kształtowanie postaw etycznych
wychowanków i stosowanie zasad „fair play”
K2_K03
K2_K08 Dyskusja – ocena aktywności i przygotowania merytorycznego
Konwersatorium
WARUNKI ZALICZENIA:
Wykład y z przedmiotu kończą się kolokwium w formie pisemnej zgodnym z podanymi kryteriami – test z progami
punktowymi składający się z pytań zamkniętych i otwartych. Minimum na uzyskanie zaliczenia to 60% punktów.
Konwersatorium kończy się zaliczeniem na ocenę. Podstawą zaliczenia jest aktywne uczestnictwo w zajęciach, udział w
organizacji zawodów sportowych w piłkę siatkową, udział w obserwacji zajęć piłki siatkowej, przeprowadzenie analizy
statystycznej meczu w piłkę siatkową, sędziowanie meczu w piłkę siatkową. Ocenie podlegają:
- test sprawności specjalnej – 30%, - opracowane przez studenta materiały metodyczne (konspekty, arkusze statystyczne, protokoły) – 20%, - sędziowanie meczu – 20% - wykonanie grupowego projektu (przygotowanie, realizacji i dokumentacja z przeprowadzonych zawodów) – 30% Na ocenę z przedmiotu składa się ocena z wykładów (40%) i konwersatorium (60%). Warunkiem zaliczenia przedmiotu są pozytywne oceny z wykładu i konwersatorium. OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA:
Obciążenie pracą Studia stacjonarne
(w godz.)
Godziny kontaktowe
(udział w zajęciach; konsultacjach; egzaminie, itp.) 75
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
177
Samodzielna praca studenta
(przygotowanie do: zajęć, kolokwium, egzaminu; studiowanie literatury;
przygotowanie: pracy pisemnej, projektu, prezentacji, raportu, wystąpienia; itp.)
75
Łącznie 150
Punkty ECTS Studia stacjonarne
Zajęcia z udziałem nauczyciela akademickiego 3
Zajęcia bez udziału nauczyciela akademickiego 3
Łącznie 6
W tym zajęcia o charakterze praktycznym
(laboratoria, konwersatoria, przygotowanie projektu zajęć praktycznych,
przygotowanie sprawozdań, prowadzenie zajęć)
2
LITERATURA PODSTAWOWA:
1. Bondarowicz M.: Zabawy w grach sportowych. Warszawa 2007. 2. Buchfelder M., Klocek T.: Siatkówka na lekcji wychowania fizycznego. Warszawa 2003. 3. Czabański B.: Wybrane zagadnienia uczenia się i nauczania techniki sportowej. Wrocław 1998. 4. Czajkowski Z.: Nauczanie techniki sportowej. Warszawa 2004. 5. Grządziel G., Szade D.: Piłka siatkowa. Technika, taktyka i elementy minisiatkówki. Katowice 2009. 6. Kasza W., Krzyżanowski Z.: Piłka siatkowa dla najmłodszych – zeszyt metodyczno-szkoleniowy dla klas 4-
6.Warszawa 2010. 7. Kasza W., Zdebska H.: Piłka siatkowa - obrona pola w ujęciu taktycznym. Warszawa 2007. 8. Martens R.: Jak być skutecznym trenerem. Warszawa 2010. 9. Mecner K.: 80 lat polskiej siatkówki. Warszawa 2002. 10. Program Szkolenia Siatkarza. Warszawa 2011. Biblioteka Polskiej Siatkówki APS. 11. Przepisy gry w piłkę siatkową. 12. Ryś G., Kasza W., Krzyżanowski Z.: Piłka siatkowa na Orlikach. Warszawa 2010. 13. Superlak E.: Piłka siatkowa. Techniczno - taktyczne przygotowanie do gry. Wrocław 2006. 14. Trzaskoma Z., Trzaskoma Ł.: System Powerball. Kompleksowy trening siłowy w piłce siatkowej. Warszawa
2000. 15. Uzarowicz J.: Siatkówka - co jest grane. Kraków 2001. 16. Wróblewski P.: Piłka siatkowa w szkole - poradnik metodyczny. Warszawa 2005.
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
17. Czajkowski Z.: Psychologia sprzymierzeńcem trenera. Warszawa 1996. 18. Gabryś T., Szmatlan-Gabryś U., Ficek K.: Biomedyczne uwarunkowania treningu młodych sportowców.
Warszawa 2004. 19. Grządziel G., Kowalski L.: Siatkówka plażowa w szkole. Warszawa 2000. 20. Grządziel G., Ljach W.: Piłka siatkowa. Podstawy treningu. Zasób ćwiczeń. Warszawa 2000. 21. Kowalski L.: Taktyka ataku i bloku w siatkówce. Warszawa 1993. 22. Ljach W.: Kształtowanie zdolności motorycznych dzieci i młodzieży. Warszawa 2003. 23. Maugham R.J., Burke L.M.: Żywienie a zdolność do wysiłku. Kraków 2000. 24. Mecner K.: Historia siatkówki. Mistrzostwa Europy. Katowice 2005. 25. Roniker A.: Fizjologia sportu. Warszawa 2000. 26. Schmidt R.A., Wrisberg C.A.: Kształtowanie Zdolności Motorycznych. Warszawa 2010. 27. Seweryniak T.: Siatkówka plażowa. Działania graczy i współzawodnictwo. Wrocław 2008. 28. Skrobański H., Wieczorek A.: Przewodnik do ćwiczeń z piłki siatkowej. Poznań 1995. 29. Superlak E.: Dyspozycje osobnicze a umiejętności działania w grze zespołowej na przykładzie gry w piłkę
siatkową. Wrocław 2008. 30. Waśkiewicz Z., Poprzęcki S., Zając A.: Żywienie i suplementacja w sporcie. Katowice 2007. 31. Wołyniec J. (red.): II Ogólnopolskie Warsztaty Trenerskie w piłce siatkowej - materiały szkoleniowe. Wrocław
1996. 32. Zaporożanow W., Sozański H.: Dobór i kwalifikacja do sportu. Warszawa 1997.
UWAGI:
Program specjalizacji w treściach jak i ich wymiarach godzinowych został opracowany na podstawie, uznanego przez Ministerstwo Sportu i Turystyki, „Programu kształcenia instruktorów sportu z piłki siatkowej” opracowanego przez Akademię Polskiej Siatkówki Polskiego Związku Piłki Siatkowej. PROGRAM OPRACOWAŁ:
mgr Tomasz Grzybowski, mgr Tomasz Paluch
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
178
„Programu kształcenia instruktorów sportu z piłki siatkowej”
Zajęcia teoretyczne
Część teoretyczna za łączna liczbę 8 punktów ECTS
L.p. XIII. TEM
AT GŁÓWNY
Treści programowe Liczba
godz.
8. Charakterystyka gry w
piłkę siatkową
Zarys historii piłki siatkowej w Polsce i na świecie. 1
Charakterystyka gry: techniczno-taktyczna, sprawnościowa, fizjologiczna, na różnych
poziomach współzawodnictwa. gry kontrolne, zawody mistrzowskie, 4
Aktualne przepisy gry w piłce siatkowej, sędziowanie i protokołowanie.
Wymogi techniczno-sportowe (aktualne przepisy i normy) dotyczące: sprzętu sportowego,
sali i boisk, oświetlenia, ogrzewania, zaplecza sanitarno-pomocniczego na różnych
poziomach współzawodnictwa.
2
System współzawodnictwa w Polsce z szczególnym uwzględnieniem rozgrywek
młodzieżowych. Minisiatkówka. Siatkówka plażowa dzieci i młodzieży. 2
9.
Organizacja nauczania gry
w piłkę siatkową
Terminologia siatkarska. 1
XIV. STRUKTURA ZESPOŁU. PODZIAŁ OBOWIĄZKÓW, FUNKCJE
ZAWODNIKÓW I POZYCJE W GRZE. KONSTRUOWANIE DRUŻYNY
2
Ogólne założenia metodyki nauczania i doskonalenia techniki i taktyki gry.
Ćwiczenia globalne, syntetyczne, analityczne.
Gra 6x6, gra szkolna, uproszczona, małe gry, fragmenty gry – jako formy nauczania i
doskonalenia techniki i taktyki.
2
10. Ukierunkowane kształtowanie
sprawności fizycznej
Sprawność fizyczna w strukturze treningu.
Metodyka kształtowania sprawności fizycznej u dzieci i młodzieży.
2
Metodyka kształtowania koordynacyjnych zdolności motorycznych u dzieci i młodzieży. 2
Elementy treningu funkcjonalnego. 1
Próby diagnozujące poziom sprawności fizycznej w szkoleniu dzieci i młodzieży. 2
Klasyfikacja obciążeń treningowych.
Struktura obciążeń treningowych w szkoleniu dzieci i młodzieży.
Organizacja jednostki treningowej.
4
11. Technika gry w piłkę Zasady, metody, formy i środki nauczania i doskonalenia techniki gry. 2
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
179
siatkową Klasyfikacja i współzależność elementów techniki gry.
- Sposoby przemieszczania się i przyjmowania postaw w elementach technicznych gry. - Technika zagrywki. - Technika przyjęcia zagrywki. - Technika wystawienia piłki. - Technika atakowania w różnych formach (zbicie, plasowanie, kiwnięcie). - Technika bloku pojedynczego i grupowego. - Technika obrony piłki w polu.
10
Ocena techniki za pomocą sprawdzianów z wykorzystaniem arkusza obiektywnej obserwacji
zawodów.
Wykrywanie i korygowanie błędów na podstawie zebranych informacji oraz przy użyciu
rejestratorów obrazu.
2
Urządzenia i sprzęt pomocniczy w nauczaniu i doskonaleniu gry. 1
12. Taktyka gry w piłkę
siatkową
System zdobywania punktów po zagrywce własnej i zagrywce przeciwnika – podstawowe
elementy taktyki zespołów młodzieżowych. 4
Taktyka zespołowa gry:
- w ataku /6-0, 3-3, 2-4, 1-5/, ustawienia do przyjęcia zagrywki, sposoby asekuracji ataku,
- w obronie /2-1-3, 2-2-2, 2-0-4,/, ustawienia w obronie, kontratak - podstawowe założenia.
6
Taktyka indywidualna, zasady i środki treningowe w przyjęciu zagrywki, rozegraniu piłki,
atakowaniu, zagrywce, bloku, obronie na poziomie: minisiatkówki, młodzika, kadeta, juniora 4
13.
XV. PIŁK
A SIATKOWA
DZIECI I
MŁODZIEŻY
System szkolenia dzieci i młodzieży w Polsce i na świecie. Klasy sportowe i SMS. 1
Struktura i etapy szkolenia w piłce siatkowej dziecięco-młodzieżowej 2
Kryteria naboru i selekcji dzieci i młodzieży. 2
14.
Rola i zadania instruktora
w procesie szkolenia
Zagadnienia pedagogiczne:
- relacje z młodymi zawodnikami oraz z rodzicami, - zasady postępowania w grupie sportowej.
2
Psychologiczne aspekty gry w piłkę siatkową:
- trening mentalny – wybrane zagadnienia, - psychologia gry w piłkę siatkową, - specyfika trenowania chłopców i dziewcząt.
5
Formalno-prawne aspekty pracy instruktora:
- przepisy prawne regulujące wykonywanie zawodu, - doskonalenie zawodowe, możliwość zdobywania oraz doskonalenia wiedzy i
umiejętności, - etyka pracy instruktora. Niezbędne umiejętności i kompetencje (obszary działalności zawodowej), cechy dobrego
instruktora,
Elementy coachingu.
4
Prowadzenie i analiza dokumentacji szkoleniowej - plan organizacyjno-szkoleniowy, dziennik
zajęć treningowych. 2
Relacje z rodzicami, sponsorami, władzami oświatowymi i samorządowymi oraz pomiędzy 1
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
180
klubami i szkołami.
Budżet sekcji sportowej.
Pozyskiwanie źródeł finansowania.
XVI. PRZYGOTOWANIE TEORETYCZNE I INTELEKTUALNE
ZAWODNIKÓW.
Zasady postępowania w klubie i na boisku. Kodeks etyczny zawodnika.
Zasady higieniczno-zdrowotne. Żywienie i wspomaganie – podstawowe informacje.
Dziennik zawodnika.
2
XVII. RAZEM 75
Zajęcia praktyczne
Część praktyczna w grupach ćwiczeniowych za łączna liczbę 8 punktów ECTS
L.p. XVIII. TEMAT
GŁÓWNY
Treści programowe
Liczba
godz.
8. XIX. ORGANIZACJA GRY W
PIŁKĘ SIATKOWĄ
Organizacja gry na poszczególnych etapach szkolenia.
Minisiatkówka
Gra 6x6 (młodzik, kadet, junior).
4
9. XX. UKIERUNKOWA
NE KSZTAŁTOWANIE
SPRAWNOŚCI FIZYCZNEJ
Gry i zabawy ruchowe w treningu. 1
Metodyka kształtowania zdolności koordynacyjnych w siatkówce:
różnicowanie, orientacja, szybka reakcja, dostosowanie, sprzężenie ruchu,
rytmizacja, równowaga.
2
Ćwiczenia gimnastyczne i akrobatyczne w treningu młodego siatkarza. 2
Kształtowanie skoczności w treningu dzieci i młodzieży. 2
Kształtowanie siły w treningu dzieci i młodzieży. 2
Kształtowanie szybkości w treningu dzieci i młodzieży. 1
Kształtowanie wytrzymałości w treningu dzieci i młodzieży. 2
Trening funkcjonalny - przykłady rozwiązań.
Ćwiczenia profilaktyczne zapobiegające urazom podczas treningu.
2
10. Technika gry w piłkę siatkową
Systematyka ćwiczeń i metodyka nauczania postaw oraz podstawowych
sposobów przemieszczania się po boisku. 2
Systematyka ćwiczeń i metodyka nauczania odbicia piłki sposobem górnym, 3
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
181
wystawienia, rozegrania piłki i przyjęcia zagrywki.
Systematyka ćwiczeń i metodyka nauczania odbicia piłki sposobem dolnym,
wystawienia i przyjęcia zagrywki. 3
Systematyka ćwiczeń i metodyka nauczania zagrywki. 2
Systematyka ćwiczeń i metodyka nauczania ataku. 4
Systematyka ćwiczeń i metodyka nauczania bloku pojedynczego i grupowego. 4
Systematyka ćwiczeń i metodyka nauczania gry w obronie. 3
Wykorzystanie pomocy sportowych w szkoleniu dzieci i młodzieży. 2
11. Taktyka gry w piłkę siatkową
Taktyka zespołowa gry w ataku.
- Systemy gry w ataku /6-0, 3-3, 2-4, 1-5/. - Przyjęcie zagrywki przez 5,4,3,2 zawodników w poszczególnych
ustawieniach. - Sposoby asekuracji ataku.
7
Taktyka zespołowa gry w obronie.
Systemy gry w obronie /2-1-3, 1-2-3, 2-2-2, 2-0-4/
Wyprowadzenie kontrataku - podstawowe założenia.
4
XXI. TAKTYKA INDYWIDUALNA. PRZYKŁADY
ĆWICZEŃ ROZWIJAJĄCYCH TAKTYKĘ INDYWIDUALNĄ W
POSZCZEGÓLNYCH ELEMENTACH GRY
4
12. XXII. JEDNOSTKA
TRENINGOWA
Rodzaje rozgrzewek – przykłady rozwiązań. Przykłady rozgrzewki
przedmeczowej.
Ćwiczenia w części końcowej.
Ćwiczenia stabilizujące i korekcyjne kręgosłupa.
4
Przykładowe jednostki treningowe na poszczególnych etapach szkolenia w
zakresie kształtowania sprawności fizycznej i umiejętności technicznych.
Efektywne wykorzystanie ćwiczeń stosowanych w treningu.
6
13. Kontrola trenerska
Podstawowe sprawdziany techniki w siatkówce.
Podstawowe próby sprawności fizycznej w siatkówce.
Praktyczne wykorzystanie arkusza obserwacji gry w treningu i w meczu.
3
14. XXIII. PROWADZENIE
ZAJĘĆ SZKOLENIOWYCH
Samodzielne prowadzenie zajęć treningowych w oparciu o przygotowane
konspekty.
Analiza skuteczności gry na podstawie arkusza obserwacji i rejestracji
zawodów.
6
RAZEM: 75
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
182
SSS PPP EEE CCC JJJ AAA LLL III ZZZ AAA CCC JJJ AAA III NNN SSS TTT RRR UUU KKK TTT OOO RRR SSS KKK AAA ::: PPP III ŁŁŁ KKK AAA SSS III AAA TTT KKK OOO WWW AAA III III III
Kod przedmiotu: 16.1-WF-WFD-SIPS
Typ p rzedmiotu: obowiązkowy
Język nauczania: polski
Odpowiedzia lny za p rzedmiot : mgr Tomasz Paluch
Prowadzący: mgr Tomasz Paluch, mgr Lech Kleczewski, mgr Tomasz Grzybowski, mgr Marta Dalecka
Forma zajęć
Lic
zb
a g
od
zin
w s
em
es
trz
e
Lic
zb
a g
od
zin
w t
yg
od
niu
Se
me
str
Forma zal iczenia Punkty
ECTS
Studia s tacjonarne
4
Wykład 30 2
IV
Egzamin
Konwersatorium 30 2
Zaliczenie na ocenę
Studia niestacjonarne
Wykład 18
IV
Egzamin
Konwersatorium 18
Zaliczenie na ocenę
CEL PRZEDMIOTU:
Przygotowanie studenta do uzyskania stopnia instruktora sportu w piłce siatkowej, a w szczególności do samodzielnego formułowania celów i opracowywania programów nauczania gry w piłkę siatkową oraz ich realizacji w klubach sportowych i rekreacyjnych, ośrodkach wypoczynku, na obozach sportowych i koloniach, prowadzenia zajęć w ramach lekcji wychowania fizycznego (podniesienie kwalifikacji zawodowych nauczycieli). WYMAGANIA WSTĘPNE:
Zaliczony II semestr specjalizacji instruktorskiej z piłki siatkowej. ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU:
Wykład: Technika gry w piłkę siatkową.
- Ocena techniki za pomocą sprawdzianów z wykorzystaniem arkusza obiektywnej obserwacji zawodów. - Wykrywanie i korygowanie błędów na podstawie zebranych informacji oraz przy użyciu rejestratorów obrazu. - Urządzenia i sprzęt pomocniczy w nauczaniu i doskonaleniu gry.
8. Piłka siatkowa dzieci i młodzieży. - System szkolenia dzieci i młodzieży w Polsce i na świecie. Klasy sportowe i SMS. - Struktura i etapy szkolenia w piłce siatkowej dziecięco-młodzieżowej. - Kryteria naboru i selekcji dzieci i młodzieży.
9. Rola i zadania instruktora w procesie szkolenia. - Pedagogiczne i psychologiczne aspekty gry w piłkę siatkową. - Formalno-prawne aspekty pracy instruktora. - Prowadzenie i analiza dokumentacji szkoleniowej. - Relacje z rodzicami, sponsorami, władzami oświatowymi i samorządowymi oraz pomiędzy klubami i
szkołami. - Przygotowanie teoretyczne i intelektualne zawodników.
Konwersatorium
8. Jednostka treningowa. - Przykładowe jednostki treningowe na poszczególnych etapach szkolenia w zakresie kształtowania sprawności
fizycznej i umiejętności technicznych. - Efektywne wykorzystanie ćwiczeń stosowanych w treningu.
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
183
9. Kontrola trenerska. - Podstawowe sprawdziany techniki w siatkówce. - Podstawowe próby sprawności fizycznej w siatkówce. - Praktyczne wykorzystanie arkusza obserwacji gry w treningu i w meczu.
10. Samodzielne prowadzenie zajęć treningowych w oparciu o przygotowane konspekty. 11. Analiza skuteczności gry na podstawie arkusza obserwacji i rejestracji zawodów.
METODY KSZTAŁCENIA:
wykład konwencjonalny, zajęcia praktyczne, konsultacje, obserwacja, samodzielne opracowanie materiałów metodycznych, zajęcia w grupach EFEKTY KSZTAŁCENIA I METODY WERYFIKACJI OSIĄGANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA:
Opis
efektu
Symbole
efektów
Metody
weryfikacji Forma zajęć
Student ma pogłębioną i uporządkowaną wiedze na temat gry w piłkę siatkową, potrafi objaśniać przepisy gry, dobierać specjalistyczną terminologię w zakresie gry w piłkę siatkową
K1_W04 Test z progami punktowymi
Wykład
Student potrafi zidentyfikować dzieci uzdolnione do
uprawiania gry w piłkę siatkową, zna uwarunkowania
naboru do sportów zespołowych, potrafi wskazać korzyści i
konsekwencje wyczynowego uprawiania sportu
K2_W07 K2_W08 K2_W09
Test z progami punktowymi Wykład
Zna zasady funkcjonowania stowarzyszenia i uczniowskiego klubu sportowego
K2_W12 Test z progami punktowymi Wykład
Potrafi formułować pytania badawcze i pisemne
opracowania z zakresu gry w piłkę siatkową
K2_U08
K2_U13 Prezentacje wyników w formie ustnej, audiowizualnej lub elektronicznej
Konwersatorium
Potrafi rozwiązywać sytuacje konfliktowe i konstruować dobrą atmosferę w grupie społecznej
K2_U01
K2_U04 Obserwacje i ocena umiejętności praktycznych studenta
Konwersatorium
Potrafi identyfikować słabe i mocne strony w działaniach jednostki i grupy charakterystyczne dla gry w piłkę siatkową oraz reagować odpowiednio do okoliczności
K2_U07 Obserwacje i ocena umiejętności
praktycznych studenta Konwersatorium
Potrafi wykorzystać poznane elementy techniczne gry w piłkę siatkową w czasie gry
K2_U11 Obserwacje i ocena umiejętności
praktycznych studenta Konwersatorium
Potrafi zorganizować zawody sportowe w piłce siatkowej dla różnych grup społecznych
K2_U10 Zadania wykonane grupowo Konwersatorium
Jest wrażliwy na kształtowanie postaw etycznych
wychowanków i stosowanie zasad „fair play”
K2_K03
K2_K08 Dyskusja – ocena aktywności i przygotowania merytorycznego
Konwersatorium
Jest przygotowany do pełnienia roli autorytetu dla swoich
wychowanków K2_K04 Dyskusja – ocena aktywności i
przygotowania merytorycznego
Konwersatorium
WARUNKI ZALICZENIA:
Wykład y z przedmiotu kończą się egzaminem w formie pisemnej zgodnym z podanymi kryteriami – test z progami
punktowymi składający się z pytań zamkniętych i otwartych. Minimum na uzyskanie zaliczenia to 60% punktów.
Konwersatorium kończy się zaliczeniem na ocenę. Podstawą zaliczenia jest aktywne uczestnictwo w zajęciach, udział w
organizacji zawodów sportowych w piłkę siatkową, udział w obserwacji zajęć piłki siatkowej, przeprowadzenie analizy
statystycznej meczu w piłkę siatkową, sędziowanie meczu w piłkę siatkową. Ocenie podlegają:
- test sprawności specjalnej – 30%, - opracowane przez studenta materiały metodyczne (konspekty, arkusze statystyczne, protokoły) – 30%, - sędziowanie meczu lub samodzielne prowadzenie zajęć z piłki siatkowej – 30% - wykonanie grupowego projektu (przygotowanie, realizacji i dokumentacja z przeprowadzonych zawodów) – 10% Na ocenę z przedmiotu składa się ocena z wykładów (50%) i konwersatorium (50%). Warunkiem zaliczenia przedmiotu są pozytywne oceny z wykładu i konwersatorium.
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
184
OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA:
Obciążenie pracą Studia stacjonarne
(w godz.)
Godziny kontaktowe
(udział w zajęciach; konsultacjach; egzaminie, itp.) 60
Samodzielna praca studenta
(przygotowanie do: zajęć, kolokwium, egzaminu; studiowanie literatury;
przygotowanie: pracy pisemnej, projektu, prezentacji, raportu, wystąpienia; itp.)
40
Łącznie 100
Punkty ECTS Studia stacjonarne
Zajęcia z udziałem nauczyciela akademickiego 2
Zajęcia bez udziału nauczyciela akademickiego 2
Łącznie 4
W tym zajęcia o charakterze praktycznym
(laboratoria, konwersatoria, przygotowanie projektu zajęć praktycznych,
przygotowanie sprawozdań, prowadzenie zajęć)
2
LITERATURA PODSTAWOWA:
1. Bondarowicz M.: Zabawy w grach sportowych. Warszawa 2007. 2. Buchfelder M., Klocek T.: Siatkówka na lekcji wychowania fizycznego. Warszawa 2003. 3. Czabański B.: Wybrane zagadnienia uczenia się i nauczania techniki sportowej. Wrocław 1998. 4. Czajkowski Z.: Nauczanie techniki sportowej. Warszawa 2004. 5. Grządziel G., Szade D.: Piłka siatkowa. Technika, taktyka i elementy minisiatkówki. Katowice 2009. 6. Kasza W., Krzyżanowski Z.: Piłka siatkowa dla najmłodszych – zeszyt metodyczno-szkoleniowy dla klas 4-6.Warszawa 2010. 7. Kasza W., Zdebska H.: Piłka siatkowa - obrona pola w ujęciu taktycznym. Warszawa 2007. 8. Martens R.: Jak być skutecznym trenerem. Warszawa 2010. 9. Mecner K.: 80 lat polskiej siatkówki. Warszawa 2002. 10. Program Szkolenia Siatkarza. Warszawa 2011. Biblioteka Polskiej Siatkówki APS. 11. Przepisy gry w piłkę siatkową. 12. Ryś G., Kasza W., Krzyżanowski Z.: Piłka siatkowa na Orlikach. Warszawa 2010. 13. Superlak E.: Piłka siatkowa. Techniczno - taktyczne przygotowanie do gry. Wrocław 2006. 14. Trzaskoma Z., Trzaskoma Ł.: System Powerball. Kompleksowy trening siłowy w piłce siatkowej. Warszawa 2000. 15. Uzarowicz J.: Siatkówka - co jest grane. Kraków 2001. 16. Wróblewski P.: Piłka siatkowa w szkole - poradnik metodyczny. Warszawa 2005.
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
1. Czajkowski Z.: Psychologia sprzymierzeńcem trenera. Warszawa 1996. 2. Gabryś T., Szmatlan-Gabryś U., Ficek K.: Biomedyczne uwarunkowania treningu młodych sportowców. Warszawa 2004. 3. Grządziel G., Kowalski L.: Siatkówka plażowa w szkole. Warszawa 2000. 4. Grządziel G., Ljach W.: Piłka siatkowa. Podstawy treningu. Zasób ćwiczeń. Warszawa 2000. 5. Kowalski L.: Taktyka ataku i bloku w siatkówce. Warszawa 1993. 6. Ljach W.: Kształtowanie zdolności motorycznych dzieci i młodzieży. Warszawa 2003. 7. Maugham R.J., Burke L.M.: Żywienie a zdolność do wysiłku. Kraków 2000. 8. Mecner K.: Historia siatkówki. Mistrzostwa Europy. Katowice 2005. 9. Roniker A.: Fizjologia sportu. Warszawa 2000. 10. Schmidt R.A., Wrisberg C.A.: Kształtowanie Zdolności Motorycznych. Warszawa 2010. 11. Seweryniak T.: Siatkówka plażowa. Działania graczy i współzawodnictwo. Wrocław 2008. 12. Skrobański H., Wieczorek A.: Przewodnik do ćwiczeń z piłki siatkowej. Poznań 1995. 13. Superlak E.: Dyspozycje osobnicze a umiejętności działania w grze zespołowej na przykładzie gry w piłkę siatkową. Wrocław
2008. 14. Waśkiewicz Z., Poprzęcki S., Zając A.: Żywienie i suplementacja w sporcie. Katowice 2007. 15. Wołyniec J. (red.): II Ogólnopolskie Warsztaty Trenerskie w piłce siatkowej - materiały szkoleniowe. Wrocław 1996. 16. Zaporożanow W., Sozański H.: Dobór i kwalifikacja do sportu. Warszawa 1997.
UWAGI:
Program specjalizacji w treściach jak i ich wymiarach godzinowych został opracowany na podstawie, uznanego przez Ministerstwo Sportu i Turystyki, „Programu kształcenia instruktorów sportu z piłki siatkowej” opracowanego przez Akademię Polskiej Siatkówki Polskiego Związku Piłki Siatkowej.
PROGRAM OPRACOWAŁ: ,MG TOMASZ GRZYBOWSKI, MGR TOMASZ PALUCH
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
185
II. FAKULTATYWNE WYCHOWANIE
FIZYCZNE
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
186
RRR EEE KKK RRR EEE AAA CCC JJJ AAA RRR UUU CCC HHH OOO WWW AAA LLL UUU DDD ZZZ III WWW RRR ÓÓÓ ŻŻŻ NNN YYY MMM WWW III EEE KKK UUU
Kod przedmiotu: 16.1-WP-WFD-RLRW
Typ p rzedmiotu: obowiązkowy
Język nauczania: polski
Odpowiedzia lny za p rzedmiot : dr Grażyna Biczysko
Prowadzący: dr Jerzy Grzesiak
Forma zajęć
Lic
zb
a g
od
zin
w s
em
es
trz
e
Lic
zb
a g
od
zin
w t
yg
od
niu
Se
me
str
Forma zal iczenia Punkty
ECTS
Studia s tacjonarne
W ykład 20 2 II Zaliczenie na oceną
2
Studia niestacjonarne
W ykład 12 II Zaliczenie na oceną
2
CEL PRZEDMIOTU:
Zapoznanie studenta z wiedzą na temat sprawności fizycznej i motoryczność człowieka z uwzględnieniem ontogenezy w drugim okresie postnatalnym, barierami ograniczającymi uczestnictwo w rekreacji ruchowej. Przygotowanie do organizacji, prowadzenia i promowania imprez rekreacyjnych. Przygotowanie do prowadzenia i doboru różnych form zajęć ruchowych z osobami w różnym wieku.
WYMAGANIA WSTĘPNE:
Podstawowe pojęcia dotyczące zagadnień fizjologii, antropologii i rekreacji ruchowej
ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU:
Istota rekreacji fizycznej – jej funkcje i znaczenie w różnych okresach życia człowieka. Organizacja rekreacji w Polsce i w wybranych krajach. Klasyfikacja i analiza form rekreacji. Czynniki i bariery rozwoju rekreacji. Środowisko a rekreacja. Aktywność rekreacyjna różnych grup społecznych. Różne formy rekreacji ruchowej zasady organizacji imprez rekreacyjnych. Praca zawodowa a rekreacja. Rola rekreacji fizycznej w promocji zdrowia i profilaktyce chorób cywilizacyjnych. Rekreacji osób starszych. Programy interwencyjne wspomagające funkcje organizmu i aktywność społeczną. Zasady konstruowania programów aktywności fizycznej w różnych etapach ontogenezy. Praktyczne zasady testowania sprawności funkcjonalnej osób dorosłych.
METODY KSZTAŁCENIA:
Wykład konwencjonalny, wykład problemowy, dyskusja, praca z książką, metoda projektu
Opis
efektu
Symbole
efektów
Metody
weryfikacji
Forma
zajęć
Zna różne formy realizacji zajęć z rekreacji fizycznej
z uwzględnieniem okresów życia człowieka,
Charakteryzuje zagadnienia związane z różnymi
barierami rozwoju rekreacji,
K2_W03
Test z progami punktowymi Wykład
Objaśnia potrzeby aktywności rekreacyjnej grup
społecznych, w odniesieniu do aktywności
zawodowej, klasyfikuje styl życia oraz modele
zachowań prozdrowotnych i rekreacyjnych
K2_W06
Test z progami punktowymi Wykład
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
187
Opis
efektu
Symbole
efektów
Metody
weryfikacji
Forma
zajęć
podejmowanych przez człowieka oraz rozumie
uwarunkowania kulturowe problemów grup
społecznych.
Potrafi samodzielnie zaprojektować różne formy
aktywności fizycznej w zależności od warunków
środowiskowych i klimatycznych, potrafi zaplanować
i zorganizować imprezę środowiskową
K2_U12
projekt
Wykład
Student posiada zaawansowane umiejętności
kierowania i realizowania zajęć rekreacyjnych,
zdrowotnych z różnymi grupami społecznymi
K2_U10
projekt
Wykład
Student potrafi wykazać się aktywnością i
kreatywnością w samodzielnym określeniu
priorytetów i podejmowania działań służących
realizacji określonych przez siebie lub innych zadań
K2_K05
Ocena zaangażowania w dyskusji
Wykład
WARUNKI ZALICZENIA:
Wykłady z przedmiotu kończą się zaliczeniem z oceną. Metodą weryfikacji efektów kształcenia jest test z progami punktowymi oraz indywidualny projekt organizacji imprezy rekreacyjnej z uwzględnieniem różnych grup społecznych.
OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA:
Obciążenie pracą Studia stacjonarne
(w godz.)
Studia niestacjonarne
(w godz.)
Godziny kontaktowe
(udział w zajęciach; konsultacjach; egzaminie, itp.) 25 18
Samodzielna praca studenta
(przygotowanie do: zajęć, kolokwium, egzaminu; studiowanie literatury;
przygotowanie: pracy pisemnej, projektu, prezentacji, raportu,
wystąpienia; itp.)
25 32
Łącznie 50 50
Punkty ECTS Studia stacjonarne Studia stacjonarne
Zajęcia z udziałem nauczyciela akademickiego 1 0,5
Zajęcia bez udziału nauczyciela akademickiego 1 1,5
Łącznie 2 2
W tym zajęcia o charakterze praktycznym
(laboratoria, konwersatoria, przygotowanie projektu zajęć praktycznych,
przygotowanie sprawozdań, prowadzenie zajęć)
1 1
LITERATURA PODSTAWOWA:
1. Dąbrowski A., 2006. Zarys teorii rekreacji ruchowej. WSE Almamer – AWF, Warszawa. 2. Kiełbasiewicz – Drozdowska I., Siwiński W., 2001. Teoria i metodyka rekreacji. AWF, Poznań. 3. Lubowiecki-Vikuk A.P., Paczyńska-Jędrycka M., 2010. Współczesne tendencje w rozwoju form
rekreacyjnych i turystycznych. Bogucki Wydawnictwo Naukowe, Poznań. 4. Osiński W., 2000. Antropomotoryka. AWF, Poznań. 5. Osiński W., 2002. Zarys teorii wychowania fizycznego. AWF, Poznań. 6. Siwiński W., Tauber R.D., Rekreacja ruchowa, zagadnienia teoretyczno – metodologiczne. WSHiG,
Poznań. 7. Toczek – Werner S., 2005. Podstawy rekreacji i turystyki. AWF, Wrocław. 8. Trześniowski R., 1995. Zabawy i gry ruchowe. WSIP, Warszawa. 9. Winiarski R.W., 1989. Wstęp do teorii rekreacji (ze szczególnym uwzględnieniem rekreacji fizycznej).
AWF, Kraków.
PROGRAM OPRACOWAŁ:
Dr Grażyna Biczysko
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
188
MMM e t o d y k a p r a c y o p i e k u ń c z o – w y c h o w a w c z e j
Kod przedmiotu: 05.1-WP-WFD-MPOW
Typ p rzedmiotu: obowiązkowy
Język nauczania: polski
Odpowiedzia lny za p rzedmiot : dr Anna Szczęsna
Prowadzący: Pracownik Katedry Opieki, Terapii i Profilaktyki
Społecznej
Forma zajęć
Lic
zb
a g
od
zin
w s
em
es
trz
e
Lic
zb
a g
od
zin
w t
yg
od
niu
Se
me
str
Forma zal iczenia Punkty
ECTS
Studia s tacjonarne
2 konwersator ium 30 2 IV zaliczenie z oceną
Studia niestacjonarne
konwersator ium 18 Zaliczenie z oceną
CEL PRZEDMIOTU:
Poznanie i adekwatne, refleksyjne zastosowanie metod i form pracy opiekuńczo-wychowawczej. Rozwijanie umiejętności przygotowania dokumentacji pracy opiekuńczo-wychowawczej (scenariusze zajęć). Uświadomienie indywidualnych zasobów i ograniczeń w pracy opiekuńczo-wychowawczej. Rozwijanie umiejętności interpersonalnych potrzebnych w pracy opiekuńczo-wychowawczej
WYMAGANIA WSTĘPNE:
Podstawy pedagogiki i psychologii ogólnej
ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU:
Wprowadzenie do pracy z grupą: ustalenie kontraktu grupowego. Zasady funkcjonowania grup, zasady integracji
grupy, dynamika rozwoju grupy. Podstawowe problemy komunikacji w pracy opiekuńczo-wychowawczej. Bariery
komunikacyjne i ich znaczenie w procesie wychowania. Rozwijanie umiejętności komunikacyjnych. Agresja-
asertywność –uległość w pracy opiekuńczo-wychowawczej. Wykorzystanie zachowań asertywnych w relacjach
wychowawczych. Budowanie obrazu własnej osoby w oparciu o relacje w grupie. Wzmacnianie poczucia własnej
wartości. Dokumentacja w pracy opiekuńczo-wychowawczej. Samodzielna realizacja zajęć wychowawczych
według przygotowanych scenariuszy.
METODY KSZTAŁCENIA:
Praca w grupach, gry dydaktyczne, inscenizacje, gry symulacyjne, praca z książką, metody ekspresyjne,
dyskusja, burza mózgów
EFEKTY KSZTAŁCENIA I METODY WERYFIKACJI OSIĄGANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA:
Opis
efektu
Symbole
efektów
Metody
weryfikacji Forma zajęć
Student definiuje podstawowe pojęcia z metodyki
wykonywania typowych zadań, norm, procedur
stosowanych w różnych obszarach działalności
K2_W04
Ocena aktywności i
przygotowania merytorycznego Konwersatorium
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
189
Opis
efektu
Symbole
efektów
Metody
weryfikacji Forma zajęć
pedagogicznej i na różnych etapach edukacyjnych.
Wykorzystuje podstawową wiedzę teoretyczną z
zakresu pedagogiki oraz powiązanych z nią
dyscyplin w celu analizowania i interpretowania
problemów edukacyjnych, wychowawczych
opiekuńczych i pomocowych, a także motywów i
wzorów ludzkich zachowań
K2_W08
Ocena aktywności i
przygotowania merytorycznego.
Rozwiązywanie zadań
problemowych.
Konwersatorium
Potrafi generować rozwiązania konkretnych problemów
pedagogicznych i prognozować przebieg ich
rozwiązywania oraz przewidywać skutki planowanych
działań
Generuje rozwiązania konkretnych problemów
pedagogicznych i prognozuje przebieg ich
rozwiązywania oraz przewidywać skutki
planowanych działań
K2_U5
Ocena aktywności i
przygotowania merytorycznego.
Rozwiązywanie zadań
problemowych.
Ocena projektu zajęć op.-wych.
Konwersatorium
Ocenia przydatność typowych metod, procedur i
dobrych praktyk do realizacji zadań związanych z
różnymi sferami działalności pedagogicznej potrafi
posługiwać się podstawowymi ujęciami
teoretycznymi w celu analizowania, interpretowania
oraz projektowania strategii działań
pedagogicznych
K2_U9
Ocena aktywności i
przygotowania merytorycznego.
Obserwacje i ocena umiejętności
praktycznych studenta.
Ocena zaangażowania w dyskusji.
Konwersatorium
Odpowiedzialnie przygotowuje się do swojej pracy,
projektuje i wykonuje działania pedagogiczne,
wykorzystuje zdobytą wiedze do rozstrzygania
dylematów pojawiających się w pracy zawodowej
K2_K3
Obserwacje i ocena umiejętności
praktycznych studenta.
Ocena zaangażowania w dyskusji.
Rozwiązywanie zadań
problemowych.
Ocena projektu zajęć op.-wych.
Konwersatorium
Ma przekonanie o wadze zachowania się w
sposób profesjonalny, refleksji na tematy etyczne i
przestrzegania zasad etyki zawodowej
K2_K06
Obserwacje i ocena umiejętności
praktycznych studenta.
Ocena zaangażowania w dyskusji.
Konwersatorium
WARUNKI ZALICZENIA:
Przedmiot kończy się zaliczeniem z oceną na podstawie samodzielnie przygotowanych scenariuszy zajęć
wychowawczych na różnych etapach edukacyjnych (kryteria oceny: formułowanie adekwatnych celów zajęć,
dobór odpowiednich do tematu metod i form pracy, innowacyjność, twórczość), hospitacji samodzielnie
realizowanych zajęć wychowawczych w wyznaczonej grupie (kryteria oceny: adekwatność doboru metod i form
pracy z grupą przemienność aktywności, tempa pracy, form organizacyjnych, realizacja postawionych celów,
zastosowanie założeń etycznych w pracy
OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA:
Obciążenie pracą Studia stacjonarne
(w godz.)
Studia niestacjonarne
(w godz.)
Godziny kontaktowe
(udział w zajęciach; konsultacjach; egzaminie, itp.) 35 25
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
190
Samodzielna praca studenta
(przygotowanie do: zajęć, kolokwium, egzaminu; studiowanie literatury;
przygotowanie: pracy pisemnej, projektu, prezentacji, raportu,
wystąpienia; itp.)
25 35
Łącznie 60 60
Punkty ECTS Studia stacjonarne Studia stacjonarne
Zajęcia z udziałem nauczyciela akademickiego 1 1
Zajęcia bez udziału nauczyciela akademickiego 1 1
Łącznie 2 2
W tym zajęcia o charakterze praktycznym
(laboratoria, konwersatoria, przygotowanie projektu zajęć praktycznych,
przygotowanie sprawozdań, prowadzenie zajęć)
1 1
LITERATURA PODSTAWOWA:
1. Gajewska G. Pedagogika opiekuńcza i jej metodyka. Wybrane zagadnienia teorii, metodyki i praktyki opiekuńczo-wychowawczej. Zielona Góra, 2004
2. Gajewska G., Doliński A. Teoretyczno-metodyczne aspekty warsztatu pedagoga, Zielona Góra 2007.
3. Kamińska U. Metodyka pracy wychowawczo-opiekuńczej. Katowice 2002
4. Vopel K.W. Poradnik dla prowadzących grupy. Kielce1999, Jedność
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
1. Gajewska G., Doliński A., Szczęsna A. Teoretyczno-metodyczne aspekty zajęć wychowawczych z dziećmi i młodzieżą T.1-12 Zielona Góra, 2002-2011
2. Diemut H. Łagodzenie konfliktów w szkole i w pracy z młodzieżą: poradnik do treningu mediacji. Kielce; 2002
3. Król – Fijewska M. Stanowczo, łagodnie, bez lęku, Warszawa 2007.
UWAGI:
PROGRAM OPRACOWAŁ: dr Anna Szczęsna
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
191
OOO RRR GGG AAA NNN III ZZZ AAA CCC JJJ AAA CCC ZZZ AAA SSS UUU WWW OOO LLL NNN EEE GGG OOO
Kod przedmiotu: 16.2-WP-WFD-OCW
Typ p rzedmiotu: obowiązkowy
Język nauczania: polski
Odpowiedzia lny za p rzedmiot : dr Grażyna Biczysko
Prowadzący: dr Grażyna Biczysko
Forma zajęć
Lic
zb
a g
od
zin
w s
em
es
trz
e
Lic
zb
a g
od
zin
w t
yg
od
niu
Se
me
str
Forma zal iczenia Punkty
ECTS
Studia s tac jonarne
Ćwiczenia 20 2 IV Zaliczenie na oceną
2
Studia niestacjonarne
Ćwiczenia 12 IV Zaliczenie na oceną
2
CEL PRZEDMIOTU:
Umiejętność zorganizowania i przeprowadzenia masowych imprez sportowo-rekreacyjnych, inspiracja do kreatywnej umiejętności modyfikacji znanych oraz tworzenia nowych gier w zależności od warunków przeprowadzanych festynów, która jest pożyteczną i atrakcyjną formą spędzania wolnego czasu
WYMAGANIA WSTĘPNE:
Znajomość metod i zasad nauczania w wychowaniu fizycznym oraz wybranych zabaw i gier ruchowych.
ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU:
Funkcje i obowiązki osób biorących udział przy organizacji imprez rekreacyjno-sportowych. Opracowanie projektu organizacji zawodów i festynów. Podstawowe warunki bezpieczeństwa w trakcie imprez sportowo-rekreacyjnych. Przykładowe programy organizacji Dnia Sportu, Festynu Rekreacyjno-Sportowego i Turnieju Kolonijnego, organizacja festynu
METODY KSZTAŁCENIA:
Metoda podająca, poglądowa, pokaz, obserwacja, dyskusja problemowa, praca w grupie, zajęcia w terenie
EFEKTY KSZTAŁCENIA I METODY WERYFIKACJI OSIĄGANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA:
Opis
efektu
Symbole
efektów
Metody
weryfikacji Forma zajęć
Student rozumie i poddaje analizie procesy psychospołeczne ważne dla zdrowia i jego ochrony diagnozuje styl życia oraz wybrane modele zachowań prozdrowotnych, opracowuje projekty organizacji imprez sportowo-rekreacyjnych, potrafi wskazać odpowiedni dobór konkurencji, gier i zabaw na festyny z udziałem ludzi w różnym wieku
K2_W04
K2_W06
K2_W10
K2_W12
Zadania wykonane grupowo Obserwacje i ocena umiejętności praktycznych studenta
Ćwiczenia
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
192
Opis
efektu
Symbole
efektów
Metody
weryfikacji Forma zajęć
Student potrafi sformułować plan działań
różnych imprez sportowo-rekreacyjnych, potrafi
integrować i współpracować z różnymi grupami
wiekowymi i społecznymi, modyfikować zajęcia
w przypadku nieoczekiwanych utrudnień (np.
natury pogodowej lub sprzętowej), posiada
umiejętność przygotowania pisemnego
opracowania imprez sportowo-rekreacyjnych
K2_U05
K2_U09
K2_U12
K2_U13
Dyskusja – ocena aktywności i przygotowania merytorycznego Obserwacje i ocena umiejętności praktycznych studenta Zadania wykonane grupowo
ćwiczenia
Student rozumie potrzebę dokształcania zawodowego i jest świadomy rozwoju osobistego w ciągu całe życie, jest zdolny do organizacji imprez sportowo-rekreacyjnych na różnych poziomach i dla różnych grup wiekowych; wykazuje aktywność i kreatywność w samodzielnym określeniu
K2_K01
K2_K03
K2_K04
K2_K05
K2_K06
K2_K07
K2_K09
Obserwacje i ocena umiejętności praktycznych studenta Samoocena efektów kształcenia
ćwiczenia
WARUNKI ZALICZENIA:
Ćwiczenia kończą się zaliczeniem na ocenę. Metodami weryfikacji efektów kształcenia są oceny z przygotowanego projektu grupowego, scenariusza organizacji Dnia Sportu, Rodzinnego Festynu Rekreacyjno-Sportowego i Turnieju Kolonijnego oraz z organizacji festynu grupowego
OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA:
Obciążenie pracą Studia stacjonarne
(w godz.)
Studia niestacjonarne
(w godz.)
Godziny kontaktowe
(udział w zajęciach; konsultacjach; egzaminie, itp.) 25 18
Samodzielna praca studenta
(przygotowanie do: zajęć, kolokwium, egzaminu; studiowanie literatury;
przygotowanie: pracy pisemnej, projektu, prezentacji, raportu,
wystąpienia; itp.)
25 32
Łącznie 50 50
Punkty ECTS Studia stacjonarne Studia stacjonarne
Zajęcia z udziałem nauczyciela akademickiego 1 0,5
Zajęcia bez udziału nauczyciela akademickiego 1 1,5
Łącznie 2 2
W tym zajęcia o charakterze praktycznym
(laboratoria, konwersatoria, przygotowanie projektu zajęć praktycznych,
przygotowanie sprawozdań, prowadzenie zajęć)
1 1
LITERATURA PODSTAWOWA:
1. Chrostek L., Łabaj M., Gry rekreacyjne-sport dla wszystkich. Zarząd Główny TKKF. Warszawa 1982 2. Staniszewski T., Masowe imprezy sportowo-rekreacyjne. W: Łobożewicz T. (red.), Sportowe wakacje.
RCMSKFiS. Warszawa 1996 3. Janikowska-Siatka M., Skrętowicz E., Szymańska E., Zabawy i gry ruchowe na lekcjach wychowania
fizycznego i festynach rekreacyjno-sportowych.WSiP. Warszawa 1999 4. Nawara H., Cooper A., Kolonie i obozy – zdrowe, radosne i bezpieczne. AWF, Wrocław 2008 5. Nawara H., Wypoczynek dzieci i młodzieży – scenariusz imprez. AWF, Wrocław 2005 6. Zagajewski T., Poradnik dla organizatorów wypoczynku dzieci i młodzieży Warszawa 1997
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
1. Lider
2. Nowe w szkole 3. Wychowanie Fizyczne i Zdrowotne
PROGRAM OPRACOWAŁ: dr Grażyna Biczysko
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
193
GGG RRR YYY RRR EEE KKK RRR EEE AAA CCC YYY JJJ NNN EEE
Kod przedmiotu: 16.2-WP-WFD-GrRe
Typ p rzedmiotu: obowiązkowy
Język nauczania: polski
Odpowiedzia lny za p rzedmiot : Dr Michał Bajdziński
Prowadzący: Dr Michał Bajdziński
Forma zajęć
Lic
zb
a g
od
zin
w s
em
es
trz
e
Lic
zb
a g
od
zin
w t
yg
od
niu
Se
me
str
Forma zal iczenia Punkty
ECTS
Studia s tacjonarne
Konwersato r ium 20 2 III Zaliczenie na oceną
2
Studia niestacjonarne
konwersator ium 12 2 III Zaliczenie na oceną
2
CEL PRZEDMIOTU:
Podstawowy zasób wiedzy pedagogicznej i metodycznej związany z umiejętnością prowadzenia gier i zabaw
rekreacyjnych. Nauczanie doboru gier i zabaw rekreacyjnych do realizacji celów operacyjnych realizowanych z
osobami w różnym wieku i środowiskach społecznych. Inspiracja do kreatywnej umiejętności modyfikacji znanych
oraz tworzenia nowych gier i zabaw rekreacyjnych w zależności od warunków, posiadanych środków i miejsca ich
realizacji. Poszerzenie zasobu wiedzy o zasadach różnych gier i zabaw rekreacyjnych.
WYMAGANIA WSTĘPNE:
Znajomość podstawowej metodyki prowadzenia zajęć rekreacyjnych i zasobu gier i zabaw z dziećmi w szkole i na
placówce wypoczynku dzieci i młodzieży.
ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU:
Podział zabaw i gier ruchowych wg. różnych kryteriów. Organizacja zajęć rekreacyjnych z zastosowaniem zabaw
i gier ruchowych, zasady doboru gier i zabaw, Posługiwanie się przyborami, przyrządami, wykorzystanie boisk i
miejsc przeznaczonych do rekreacji. Organizacja zajęć gier i zabaw rekreacyjnych z piłką, w której występuje
walka na punkty dla drużyny na przykładach: Palant, Kwadrant, Korfbal. Nauka organizacji przykładowych gier i
zabaw z kręglami: Wybijanka, Bowling, Kręgle. Nauka organizacji gier drużynowych: Unihokej, Ringo. Tworzenie i
modyfikacja znanych gier i zabaw drużynowych, podwórkowych, ludowych.
METODY KSZTAŁCENIA:
Metody słowne; z wykorzystaniem prezentacji multimedialnych, wyjaśnienie. Metody eksponujące: film, pokaz.
Metoda tekstu przewodniego, praca z książką, praca z dokumentem źródłowym, projektowanie konspektów,
obserwacja uczestnicząca.
EFEKTY KSZTAŁCENIA I METODY WERYFIKACJI OSIĄGANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA:
Opis
efektu
Symbole
efektów
Metody
weryfikacji Forma zajęć
Umie zaplanować i zróżnicować oraz organizować różne
formy gier i zabaw dla osób w różnym wieku
K2_W05
Konwersacja – ocena aktywności i
przygotowania merytorycznego.
Sprawdzian testowy znajomości reguł
przeprowadzania gier i zabaw plenerowych
Konwersatorium
Wiąże wiedzę z różnych dziedzin nauk o wychowaniu
fizycznym i stosuje specjalistyczną terminologię
K2_W10
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
194
Opis
efektu
Symbole
efektów
Metody
weryfikacji Forma zajęć
wykorzystywaną w rekreacji
Stosuje zaawansowane techniki kierowania i
realizowania zajęć rekreacyjnych, zdrowotnych,
sportowych lub estetyki zachowań ruchowych w pracy z
różnymi grupami społecznymi
K2_U10
Wykorzystuje umiejętności ruchowe i znajomość zasobu
gier i zabaw rekreacyjnych do kompilowania lub
tworzenia nowych zabaw lub znajduje nowe
zastosowania przyborów i przyrządów stosowanych w
rekreacji
K2_U11
Jest zdolny do przewidywania zagrożeń, wrażliwy na
bezpieczeństwo własne, otoczenia i współpracowników
podczas zajęć , rekreacyjnych i sportowych w różnych
warunkach środowiskowych i pogodowych
K2_K07
Motywuje i organizuje osoby w różnym wieku do
podejmowania działań prozdrowotnych oraz wspiera
czynne uczestnictwo w rekreacji i sporcie
K2_K09
WARUNKI ZALICZENIA:
Przedmiot kończy się zaliczeniem na ocenę na podstawie średniej ocen cząstkowych z przeprowadzonych przez
studenta fragmentów gier i zabaw. Przygotowanych konspektów (3) zajęć z piłkami, kręglami i innymi przyborami
na różnych etapach edukacyjnych. Aktywny i świadomy udział w zajęciach programowych. Prowadzenie
dokumentacji z zakresu prowadzonych zabaw i gier rekreacyjnych. Test znajomości przepisów, metodyki
nauczania oraz organizacji prowadzenia poznanych zabaw i gier rekreacyjnych z progami punktowymi składający
się z pytań zamkniętych i otwartych. Minimum na uzyskanie zaliczenia to 50% punktów.
OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA:
Obciążenie pracą Studia stacjonarne
(w godz.)
Studia niestacjonarne
(w godz.)
Godziny kontaktowe
(udział w zajęciach; konsultacjach; egzaminie, itp.) 25 22
Samodzielna praca studenta
(przygotowanie do: zajęć, kolokwium, egzaminu; studiowanie literatury;
przygotowanie: pracy pisemnej, projektu, prezentacji, raportu,
wystąpienia; itp.)
25 28
Łącznie 50 50
Punkty ECTS Studia stacjonarne Studia stacjonarne
Zajęcia z udziałem nauczyciela akademickiego 1 1
Zajęcia bez udziału nauczyciela akademickiego 1 1
Łącznie 2 2
W tym zajęcia o charakterze praktycznym
(laboratoria, konwersatoria, przygotowanie projektu zajęć praktycznych,
przygotowanie sprawozdań, prowadzenie zajęć)
1 1
LITERATURA PODSTAWOWA:
1. Bondarowicz M. (1995) Zabawy i gry ruchowe na cztery pory roku (wiosna, lato, jesień, zima) Warszawa: Bellona.
2. Bondarowicz M. (1983): Zabawy i gry ruchowe. Podstawy metodyczne. Warszawa: AWF.
3. Bator A., Buła A., Stanek L. (2002): Popularne gry rekreacyjne. Kraków: AWF.
4. Chrostek L., Łabaj M. (1982): Gry rekreacyjne – sport dla wszystkich. Warszawa: TKKF.
5. Mielniczuk M., Staniszewski T. (1999): Stare i nowe gry drużynowe. Warszawa: Telbit.
6. Tatarczuk J. (2004): Metodyka wychowania fizycznego, Uniwersytet Zielonogórski, Zielona Góra.
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
195
7. Trześniowski R. (1995): Zabawy i gry i ruchowe. Warszawa: WSiP.
8. Toczek - Werner S. (1995) Rekreacyjne gry ruchowe. Wrocław: Wydawnictwo AWF.
9. Starzyńska S. (2001) Unihokej dla małych i dużych. Gdańsk: Polska Federacja Unihokeja. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
1. Bondarowicz M., Staniszewski T. (2003): Wielka księga zabaw i gier ruchowych. Wrocław: BK
2. Falken-Verlag (1994): Każde dziecko to potrafi. Gry i zabawy z całego świata. Warszawa: Delta W-Z.
3. Fąk T., Szałtynis D.(1995): Gry rekreacyjne – sport dla wszystkich.. Zeszyt 1.Warszawa: TKKF.
4. Jotan A. (1999): Gry rekreacyjne. Warszawa: TKKF.
5. Kozdroń E., Wolański T.(1989): Metodyka zajęć rekreacyjno-ruchowych. W: T. Wolańska (red.): Rekreacja ruchowa i turystyka. Warszawa: AWF.
6. Nawara H., Nawara U. (1999): Gry i zabawy integracyjne. Wrocław: AWF.
7. Piech K., Piotrowska H., Szałtynis D. (1996): Sport dla wszystkich. Gry rekreacyjne. Zeszyt 2. Warszawa: TKKF.
8. Reichel G., Rabenstein R., Thanhoffer M. (1997): Grupa i ruch. Warszawa: CAK.
9. Szałtynis D. (1996): Sport dla wszystkich. Gry rekreacyjne w szkole. Warszawa: TKKF.
10. Mielniczuk M., Issakiewicz J. (1993) Dawne gry drużynowe - warto znowu je znać. KF. 5, 6.
PROGRAM OPRACOWAŁ:
Dr Michał Bajdziński
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
196
GRUPA PRZEDMIOTÓW PRAKTYCZNYCH
DO WYBORU
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
197
TTT EEE NNN III SSS SSS TTT OOO ŁŁŁ OOO WWW YYY
Kod przedmiotu: 16.1-WP-WFD-TenS
Typ p rzedmiotu: wybieralny
Język nauczania: polski
Odpowiedzia lny za p rzedmiot : mgr Paweł Sroczyński
Prowadzący: mgr Paweł Sroczyński
Forma zajęć
Lic
zb
a g
od
zin
w s
em
es
trz
e
Lic
zb
a g
od
zin
w t
yg
od
niu
Se
me
str
Forma zal iczenia Punkty
ECTS
Studia s tacjonarne
2 Konwersato r ium 30 2 III Zaliczenie z oceną
Studia niestacjonarne
Konwersato r ium 18 III Zaliczenie z oceną
CEL PRZEDMIOTU:
Opanowanie podstawowych wiadomości i umiejętności praktycznych z zakresu techniki gry i metodyki nauczania.
Nabycie umiejętności wykorzystania sprzętu do tenisa stołowego w prowadzeniu i organizowaniu zajęć na różnych etapach
edukacyjnych w szkole. Opanowanie umiejętności samodzielnego prowadzenia zajęć w różnych formach.
WYMAGANIA WSTĘPNE:
Wiadomości i umiejętności z zakresu metodyki wychowani fizycznego , fizjologii wysiłku fizycznego
ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU:
Wykorzystanie tenisa stołowego w wychowaniu fizycznym i rekreacji, w organizacji czasu wolnego. Tenis stołowy,
jako forma zajęć prowadzonych w każdych warunkach (mała sala, korytarz, podwórko). Terminologia i oznaczenie
elementów gry, systematyka uderzeń. Ćwiczenia oswajające, gry i zabawy ze sprzętem do tenisa stołowego. Technika
poszczególnych uderzeń, poruszanie się w polu gry –zasady wykonania, opis i pokaz. Podstawy metodyczne nauczania
techniki formy i techniki stosowane w nauczaniu i doskonaleniu gry w tenisa stołowego. Style-strategie gry w tenisie
stołowym. Doskonalenie własnej techniki gry Przepisy gry w tenisa stołowego, organizacja zawodów sportowych,
sędziowanie, obserwacja.
METODY KSZTAŁCENIA:
Wykład konwersatoryjny, obserwacja, dyskusja problemowa, zajęcia praktyczne, gra symulacyjna samodzielne opracowanie materiałów metodycznych, praca w grupach,
EFEKTY KSZTAŁCENIA I METODY WERYFIKACJI OSIĄGANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA:
Opis
efektu
Symbole
efektów
Metody
weryfikacji Forma zajęć
Student zna objaśnia podstawowe pojęcia
stosowane w tenisie stołowym. Zna zasady
organizacji zawodów sportowych oraz imprez
rekreacyjnych.
K2_W05
K2_W10 Kolokwium zaliczeniowe z
progami punktowymi Konwersatorium
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
198
Opis
efektu
Symbole
efektów
Metody
weryfikacji Forma zajęć
Definiuje systemy gry i zasady gry, wyjaśnia
przepisy gry, zasady sędziowania stosowane
w tenisie stołowym
Dobiera we właściwy sposób metody oraz środki
dom organizowania imprez sportowo-
rekreacyjnych z tenisa stołowego
K2_U10 Obserwacja, ocena
umiejętności praktycznych
studenta
Konwersatorium
Prezentuje umiejętności ruchowe z zakresu
elementów techniki gry w tenisa stołowego
konieczne do prowadzenie procesu
dydaktycznego na każdym etapie edukacyjnym
K2_U11 Obserwacja, ocena
umiejętności praktycznych
studenta
Konwersatorium
Opracowuje materiały metodycznych dotyczące
organizacji zajęć, zagadnień taktyki gry w tenisa
stołowego
K2_U13 Obserwacja, ocena
umiejętności praktycznych
studenta
Konwersatorium
Student wykazuje świadomość wpływu
uprawiania tenisa stołowego na sprawność
fizyczną i zdrowie
K2_K02 Samoocena efektów kształcenia Konwersatorium
Wykazuje zaangażowanie w pracę zespołu
realizując powierzone mu zadania związane
z organizacją nauczania i przygotowaniem
imprez sportowych
K2_K03 Samoocena efektów kształcenia
Konwersatorium
Potrafi dbać o zasady bezpieczeństwa
uczestników zajęć i zawodów, jest wrażliwy na
objawy przeciążeń i przetrenowania
K2_K07 Samoocena efektów kształcenia
Konwersatorium
WARUNKI ZALICZENIA:
Ćwiczenia kończą się zaliczeniem z oceną. Metodami weryfikacji efektów kształcenia są: test z progami
punktowymi ze znajomości systematyki ćwiczeń, elementów techniki i taktyki z tenisa stołowego (minimum na uzyskanie
zaliczenia to 50% punktów) oraz sprawdzian umiejętności praktycznych (gra szkolna). Cenie podlega także opracowane
przez studenta materiałów metodycznych oraz obserwacja zachowań studenta podczas zajęć.
OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA:
Obciążenie pracą Studia stacjonarne
(w godz.)
Studia niestacjonarne
(w godz.)
Godziny kontaktowe
(udział w zajęciach; konsultacjach; egzaminie, itp.) 40 28
Samodzielna praca studenta
(przygotowanie do: zajęć, kolokwium, egzaminu; studiowanie literatury;
przygotowanie: pracy pisemnej, projektu, prezentacji, raportu,
wystąpienia; itp.)
15 27
Łącznie 55 55
Punkty ECTS Studia stacjonarne Studia niestacjonarne
Zajęcia z udziałem nauczyciela akademickiego 1,5 1
Zajęcia bez udziału nauczyciela akademickiego 0,5 1
Łącznie 2 2
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
199
LITERATURA PODSTAWOWA:
1. Bucher W., 1014 Spiel – und Ubnungsformen im Tischtennis. Schorndorf 1993. 2. Gross B.U., Huber D., Tischtennis. Hamburg 1995. 3. Grubba A., Nauka tenisa stołowego w weekend. Gdańsk 1996. 4. Grycan J. Intergralny tenis stołowy. Kraków 2007, wyd. J. Grycan Table Tennis Body Mind Training 5. Hudetz R., Tenis stołowy 2000. Modest, Łódź 2005. 6. Klimkowski T., Tenis stołowy. Technika i metodyka treningu. Gdańsk 1995.
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
UWAGI:
PROGRAM OPRACOWAŁ: mgr Paweł Sroczyński
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
200
UUU ŻŻŻ YYY TTT KKK OOO WWW EEE FFF OOO RRR MMM YYY TTT AAA ŃŃŃ CCC AAA
Kod przedmiotu: 16.1-W P-W FD-UFT
Typ przedmiotu: wybieralny
Język nauczania: polski
Odpowiedzia lny za przedmiot : dr Marek Rokita
Prowadzący: dr Marek Rokita
Forma zajęć
Lic
zb
a g
od
zin
w s
em
es
trz
e
Lic
zb
a g
od
zin
w t
yg
od
niu
Se
me
str
Forma
zal iczenia Punkty ECTS
Studia s tacjonarne
2
Konwersato r ia 30 2 III Zaliczenie z oceną
Studia niestacjonarne
Konwersato r ia 18 III Zaliczenie z oceną
CEL PRZEDMIOTU:
Doskonalenie metodyki nauczania ćwiczeń rytmiczno-tanecznych Przyswaja techniki tańca użytkowego (disco-fox, salsa, mambo, bachata, tango argentino) Poznaje sposoby konstruowania układów tanecznych w wybranych formach tanecznych Nabywa specjalistycznych umiejętności wykonywania ćwiczeń tanecznych
WYMAGANIA WSTĘPNE:
Znajomość podstawowych pojęć z zakresu muzyki i rytmiki oraz podstawowe elementy technik tanecznych
ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU:
doskonalenie rytmiki, rozpoznawanie rodzaju rytmu ze słuchu Technika wykonywanych elementów i kroków tanecznych. Zasady budowania choreografii w poszczególnych tańcach samodzielne prowadzenie lekcji możliwości wykorzystania zdobytych umiejętności,
METODY KSZTAŁCENIA:
Ćwiczeniowa: syntetyczno- analityczna obserwacja, samodzielne budowanie choreografii. prezentacja, pokaz, opis, objaśnienie
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
201
EFEKTY KSZTAŁCENIA I METODY WERYFIKACJI OSIĄGANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA:
Opis
efektu
Symbole
efektów
Metody
Weryfikacji
Forma
zajęć
ma pogłębioną wiedzę z zakresu rytmiki oraz
wybranych technik tanecznych będących w programie
przedmiotu
K2_W09 Obserwacja, ocena umiejętności
praktycznych studenta Ćwiczenia
posiada specjalistyczne umiejętności ruchowe z
zakresu wybranych form tanecznych realizowanych w
obrębie zajęć praktycznych przedmiotu
K2_U11 Ocena prezentacji ćwiczenia
ma świadomość poziomu swojej wiedzy dotyczącej
rytmiki oraz elementów tańca, dokonuje samooceny
własnych kompetencji, zna własne ograniczenia i wie
kiedy zgłosić się do specjalistów
K2_K02 Ocena swobodnej wypowiedzi ćwiczenia
WERYFIKACJA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA I WARUNKI ZALICZENIA:
Zaliczenie praktyczne:
Demonstruje elementy choreografii tanecznych – ocena na podstawie obserwacji zachowań Poprawnie rozróżnia i objaśnia metrum muzyczne – ocena na podstawie obserwacji zachowań
Zaliczenie teoretyczne:
Przygotowanie pokazu dotyczącego techniki tanecznej nie będącej w programie przedmiotu-ocena na podstawie prezentacji
Ocena końcowa to średnia ocen uzyskanych w poszczególnych zaliczeniach
OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA:
Obciążenie pracą Studia stacjonarne
(w godz.)
Studia niestacjonarne
(w godz.)
Godziny kontaktowe
(udział w zajęciach; konsultacjach; egzaminie, itp.) 32 30
Samodzielna praca studenta
(przygotowanie do: zajęć, kolokwium, egzaminu; studiowanie literatury;
przygotowanie: pracy pisemnej, projektu, prezentacji, raportu, wystąpienia;
itp.)
28 30
Łącznie 60 60
Punkty ECTS Studia stacjonarne Studia niestacjonarne
Zajęcia z udziałem nauczyciela akademickiego 1 1
Zajęcia bez udziału nauczyciela akademickiego 1 1
Łącznie 2 2
W tym zajęcia o charakterze praktycznym
(laboratoria, konwersatoria, przygotowanie projektu zajęć praktycznych,
przygotowanie sprawozdań, prowadzenie zajęć)
1 1
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
202
LITERATURA PODSTAWOWA:
1. Bednarzowa B., Młodzikowska M.: Tańce- wybór dla potrzeb wychowania fizycznego. WSWF. Gdańsk 1978.
2. Grafczyńska J.: Rytmika CPARA. Wa-wa 1963. 3. Grafczyńska J., Dąbrowska M.: Zabawy rytmiczne i umuzykalniające dla dzieci CPARA 1964. 4. Gwardys M.: Technika tańca COMUK Wa-wa 1975. 5. Kuźmińska O. Popielewska H.: Taniec rytm muzyka AWF Poznań 1995.
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 6. Hryniewiecka J., Ostrowska I.: Polskie tańce narodowe w formie towarzyskiej. CPARA. Wa-
wa 1967 7. Kapczyńska M. Sroka Cz.: Tańce towarzyskie AWF, Wa-wa 1978. 8. Moll K.: Wszystkie pary tańczą Wyd. Związkowe CRZZ Wa-wa 1966. 9. Siemkowicz J.: Ćwiczenia muzyczno ruchowe PZWS Wa-wa 1972. 10. Wieczysty M.: Tańczyć może każdy PWM. Kraków. 1986.
PROGRAM OPRACOWAŁ:
dr Marek Rokita
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
203
ĆĆĆ WWW III CCC ZZZ EEE NNN III AAA SSS III ŁŁŁ OOO WWW EEE
Kod przedmiotu: 16.1-WP-WFD-CS
Typ p rzedmiotu: obowiązkowy
Język nauczania: polski
Odpowiedzia lny za p rzedmiot : mgr Jacek Sajnóg
Prowadzący: mgr Jacek Sajnóg
Forma zajęć
Lic
zb
a g
od
zin
w s
em
es
trz
e
Lic
zb
a g
od
zin
w t
yg
od
niu
Se
me
str
Forma zal iczenia Punkty
ECTS
Studia s tacjonarne
konwersator ium 30 2 III Zaliczenie na oceną
2
Studia niestacjonarne
konwersator ium 18 III Zaliczenie na oceną
2
CEL PRZEDMIOTU:
Wykształcenie nauczyciela, który będzie przygotowany do samodzielnego formułowania celów i opracowywania
programów nauczania wykorzystujących ćwiczenia siłowe do kształtowania ciała i poprawy zdrowia oraz ich
realizacji w warunkach szkolnego wychowania fizycznego. Usprawnienie studentów w zakresie techniki
wykonywania ćwiczeń siłowych na poszczególne grupy mięśniowe.
WYMAGANIA WSTĘPNE:
Ogólny dobry stan zdrowia. Podstawowa znajomość budowy układu mięśniowego człowieka
ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU:
Geneza i historia ćwiczeń siłowych w Polsce i na świecie. Bezpieczeństwo prowadzenia zajęć. Zapoznanie z
metodyką, teorią i organizacją prowadzenia zajęć, z zakresu ćwiczeń siłowych i body-building, z osobami w
różnym wieku i o różnym stopniu zaawansowania. Wyposażenie w praktyczne umiejętności prowadzenia zajęć o
charakterze ogólnorozwojowym i siłowym na różnych etapach ontogenezy człowieka. Znajomość czynnościowa
mięśni – umiejętność doboru ćwiczeń siłowych do głównych grup mięśniowych. Specyfika ćwiczeń siłowych oraz
zasady treningowe. Metodyka i systematyka ćwiczeń w kształtowaniu sylwetki. Metody treningu siłowego (Trening
obwodowy, Metoda kulturystyczna (body building), Metoda ciężko atletyczna (progresji), Metoda izometryczna,
Metoda mieszana. Stretching – równowaga mięśniowa i prawidłowa postawa. Metody i zasady stretchingu.
Odżywianie jako nieodzowny element w treningu siłowym. Wspomaganie w treningu siłowym oraz jego wpływ na
organizm i zdrowie ćwiczącego. Doping farmakologiczny.
METODY KSZTAŁCENIA:
Zajęcia praktyczne, samodzielne opracowanie materiałów metodycznych, praca w grupach, obserwacja,
EFEKTY KSZTAŁCENIA I METODY WERYFIKACJI OSIĄGANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA:
Opis
efektu
Symbole
efektów
Metody
weryfikacji Forma zajęć
Charakteryzuje trening siłowy, objaśniać technikę wykonania ćwiczeń siłowych , dobiera specjalistyczną terminologię w zakresie ćwiczeń siłowych i treningu siłowego, dobiera ćwiczenia
K2_W05 K2_W10
Kolokwium z pytaniami otwartymi Obserwacje i ocena umiejętności praktycznych studenta
Ćwiczenia
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
204
Opis
efektu
Symbole
efektów
Metody
weryfikacji Forma zajęć
na poszczególne partie mięśniowe, wybiera odpowiednie metody i środki dydaktyczne na różnych etapach edukacji
Potrafi ocenić sprawność ucznia, identyfikować
błędy i zaniedbania w praktyce
charakterystyczne dla rozwoju i budowy ciała
oraz stosować odpowiednie działania korygujące
K2_U07 Dyskusja – ocena aktywności i przygotowania merytorycznego
ćwiczenia
Potrafi zorganizować zajęcia rekreacyjne dla różnych grup społecznych
K2_U10
Obserwacje i ocena umiejętności praktycznych studenta Samoocena efektów kształcenia
ćwiczenia
Potrafi zaprezentować specjalistyczne
umiejętności ruchowe z zakresu ćwiczeń
siłowych
K2_U11 Samoocena efektów kształcenia
Jest otwarty na zmiany, chętnie uczestniczy we
wszelkiego rodzaju formach dokształcania
zawodowego, jest świadomy zmian
zachodzących w treningu siłowym, jest otwarty
na pomoc i współpracę
K2_K01 K2_K02
Obserwacje i ocena umiejętności praktycznych studenta
Jest świadomy zwiększonego ryzyka
nieszczęśliwych wypadków na zajęciach
sportowych, jest wrażliwy na zapewnienie
bezpieczeństwa sobie i uczniom, jest świadomy
wpływu na organizm środków dopingujących.
K2_K07 Samoocena efektów kształcenia
Jest kreatywny w propagowaniu zdrowotnych,
społecznych i rekreacyjnych wartości ćwiczeń
siłowych
K2_K09 Samoocena efektów kształcenia
WARUNKI ZALICZENIA:
Podstawą zaliczenia przedmiotu jest:
Przygotowanie przykładowego schematu treningowego udział w obserwacji zajęć z kulturystyki, fitness przeprowadzenie analizy statystycznej obciążeń treningowych przeprowadzenie zajęć z wybraną grupą ćwiczeniową
Ocenie podlegają:
- wiadomości teoretyczne na podstawie kolokwium - poprawne zademonstrowanie poznanych elementów technicznych ćwiczeń siłowych - opracowane przez studenta materiały metodyczne (konspekty, arkusze statystyczne, plany treningowe),
OBSERWACJA ZACHOWAŃ STUDENTA PODCZAS PRACY Z GRUPĄ ĆWICZENIOWĄ
OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA:
Obciążenie pracą Studia stacjonarne
(w godz.)
Studia niestacjonarne
(w godz.)
Godziny kontaktowe
(udział w zajęciach; konsultacjach; egzaminie, itp.) 25 18
Samodzielna praca studenta
(przygotowanie do: zajęć, kolokwium, egzaminu; studiowanie literatury;
przygotowanie: pracy pisemnej, projektu, prezentacji, raportu,
wystąpienia; itp.)
25 32
Łącznie 50 50
Punkty ECTS Studia stacjonarne Studia stacjonarne
Zajęcia z udziałem nauczyciela akademickiego 1 0,5
Zajęcia bez udziału nauczyciela akademickiego 1 1,5
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
205
Łącznie 2 2
W tym zajęcia o charakterze praktycznym
(laboratoria, konwersatoria, przygotowanie projektu zajęć praktycznych,
przygotowanie sprawozdań, prowadzenie zajęć)
1 1
LITERATURA PODSTAWOWA:
1. Michalski Leszak : Kulturystyka . Kształtowanie Sylwetki. Wydawnictwo Literat , Toruń 2007
2. Michalski Leszek : Metody Treningowe . Kulturystyka. Wydawnictwo Literat ,Toruń 2008
3. Matella Katarzyna : Fitness. Zdrowie i Uroda. Wydawnictwo Literat, Toruń 2008
4. Atlas Anatomiczny Wydawnictwo Literat Toruń 2007
5. Matella K.atarzyna : Supersylwetka Wydawnictwo Literat 2009
6. Mizieliński Stefan : Kulturystyka WSiT Warszawa 1987
7. Arnold G.Nelson, Jouko Kokkonen : Anatomia Stretchingu WSA Białystok 2010
8. Edgar Unger : Trening siłowy Wydawnictwo Marszałek & Marszałek 2002
9. Vella Marek : Anatomia w treningu siłowym i fitness Muza S.A. Warszawa 2007
10. Kozłowski Arkadiusz : Kształtowanie ciała Kompedium wiedzy kulturystycznej. Warszawa 2008
11. Weider Joe : Kulturystyka. System Joe Weidera Agencja Wydawnicza Comes 1993
12. Orzech Janusz : Podstawy treningu siły mięśniowej. Tom I. Sport i Rehabilitacja 2004
13. Orzech Janusz : Kształtowanie sylwetki ciała. Tom III. Sport i Rehabilitacja 2002
14. Lucien Demeilles, Marek Kruszewski: Kulturystyka dla każdego, Siedmioróg 2005
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
1. Klein V. / Cziurlok R. : Koncept-Body Wydawnictwo Hi Tec Nutrition 1997
2. Tsatsouline Pavel : Jak ćwiczyć z odważnikami kulowymi czyli Kettle w akcji. Łódź 2010
3. Manocchia Pat : Anatomia Treningu Siłowego Buchmann 2012
4. J.P. Doutrelaux : Muskulatura i rozciąganie. Ćwicz na siłowni, AHA 2007
5. Elmar Trunz-Carlisi : Kulturystyka. Osobisty trener, RM 2011
6. Solveborn S.A.: Stretching. Sport i Turystyka 1982.
7. Stawczyk Z.: Ćwiczenia ogólnorozwojowe. AWF Poznań 2001.
8. Wade Paul : Skazany na trening , AHA 2011
9. Wade Paul : Skazany na trening 2. AHA 2011
PROGRAM OPRACOWAŁ: mgr Jacek Sajnóg
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
206
FFF III TTT NNN EEE SSS SSS
Kod przedmiotu: 16.1-WP-WFD-Fitn
Typ p rzedmiotu: wybieralny
Język nauczania: polski
Odpowiedzia lny za p rzedmiot : Mgr Marta Dalecka
Prowadzący: Mgr Marta Dalecka
Forma zajęć
Lic
zb
a g
od
zin
w s
em
es
trz
e
Lic
zb
a g
od
zin
w t
yg
od
niu
Se
me
str
Forma zal iczenia Punkty
ECTS
Studia s tacjonarne
2
Konwersato r ium 30 2 III Zaliczenie z oceną
Studia niestacjonarne
Konwersato r ium 18 III Zaliczenie z oceną
CEL PRZEDMIOTU:
Kształtowanie prawidłowej postawy ciała i zgrabnej sylwetki. Wszechstronny i harmonijny rozwój osobowości. Odczucie i uświadomienie własnego ciała. Rozwijanie zdolności i umiejętności ruchowych. Wyzwolenie własnego potencjału i kreacji. Rozwijanie aktywności fizycznej. Kształtowanie i rozwijanie zdolności rytmiczno-tanecznych, harmonii i piękna ruchu. Kształtowanie właściwych postaw prozdrowotnych. Inspirowanie do samokontroli (w rozwoju układu krążeniowo- oddechowego), sprawności, postawy i urody ciała.
WYMAGANIA WSTĘPNE:
Podstawowe umiejętności koordynacyjno - ruchowe.
ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU:
Wpływ ćwiczeń fizycznych na organizm w okresie rozwoju.
Metody kształtowania sprawności fizycznej.
Zapoznanie studentów z nowoczesnymi formami fitness: pilates, fit ball, shape, fat burner, fitness jumping, aeroboxing, tbc, body sculp, abs, abt, step, cellulit workout, stretching, zdrowy kręgosłup.
Metodyka nauczania nowoczesnych form fitness.
Procesy fizjologiczne zachodzące w organizmie podczas podejmowania wysiłku fizycznego.
Korzystanie z wyposażenia sali gimnastycznej.
Podniesienie na wyższy poziom ogólnej sprawności fizycznej.
Samoocena sylwetki i umiejętność planowania ćwiczeń fizycznych przeciwdziałających wadom postawy i korygującym sylwetkę.
Pomoc i asekuracja, współdziałanie w zespole ćwiczebnym.
Podstawowe wiadomości na temat żywienia w sporcie.
Zagrożenia związane z wspomaganiem farmakologicznym w sporcie.
Świadomość potrzeby aktywnego wypoczynku i możliwości wpływania na zdrowie i samopoczucie poprzez stosowanie ćwiczeń fizycznych.
METODY KSZTAŁCENIA:
Analityczno - syntetyczna, syntetyczna, poglądowa; zajęcia praktyczne, samodzielne opracowanie materiałów metodycznych, praca w grupach, obserwacja.
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
207
EFEKTY KSZTAŁCENIA I METODY WERYFIKACJI OSIĄGANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA:
Opis
efektu
Symbole
efektów
Metody
weryfikacji Forma zajęć
Definiuje pojęcia z zakresu fitness i wie jak je
połączyć z wybranymi aspektami nauk o
zdrowiu
K2_W09 Znajomość metod stosowanych
podczas pracy- zaliczenie pidemne Konwersatorium
Objaśnia i charakteryzuje specjalistyczne
pojęcia związane z nowoczesnymi formami
fitness i wykorzystuje je w wychowaniu
fizycznym i dyscyplinach pokrewnych.
K2_W10 Test z progami punktowymi Konwersatorium
Stosuje umiejętności kierowania i
realizowania zajęć z fitness w pracy z dziećmi
na każdym etapie szkolnictwa.
K2_U10 Znajomość metod stosowanych
podczas zajęć fitness Konwersatorium
Prezentuje specjalistyczne umiejętności
ruchowe z zakresu wybranych form fitness. K2_U11 Sprawdzian praktyczny Konwersatorium
Projektuje i tworzy konspekty zajęć z
nowoczesnych form fitness. K2_U13 Projekt konspektu zajęć, prezentacja; Konwersatorium
Dba o dokształcanie zawodowe i rozwój
osobisty w ciągu całego życia, a tym samym
inspiruje i organizuje proces uczenia się
innych osób.
K2_K01 Zastosowanie poznanej wiedzy w życiu
codziennym Konwersatorium
Świadomy swojej wiedzy i umiejętności,
dokonuje samooceny własnych kompetencji,
zna własne ograniczenia i wie kiedy zgłosić
się do specjalistów.
K2_K02 Projekt indywidualny i zespołowy Konwersatorium
Dba o prestiż związany z wykonywaniem
zawodu nauczyciela wychowania fizycznego.
Dba o dobro wychowanków i właściwie pojętą
solidarność zawodową.
K2_K03 Dyskusja Konwersatorium
Dba o bezpieczeństwo własne,
podopiecznych i podczas trwania zajęć z
fitness
K2_K07 Dyskusja Konwersatorium
WARUNKI ZALICZENIA:
Podstawą zaliczenia przedmiotu jest: aktywne uczestnictwo w zajęciach fitness, udział w obserwacji zajęć fitness, metodyczne przeprowadzenie wybranej części zajęć fitness.
Ocenie podlegają: wiadomości teoretyczne zdobyte na zajęciach fitness (minimum na uzyskanie zaliczenia to
50% punktów, poprawne zademonstrowanie poznanych kroków bazowych fitness oraz elementów technicznych,
opracowane przez studenta materiałów metodycznych (konspekty, scenariusze lekcji) oraz obserwacja zachowań
studenta podczas zajęć fitness.
OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA:
Obciążenie pracą Studia stacjonarne
(w godz.)
Studia niestacjonarne
(w godz.)
Godziny kontaktowe
(udział w zajęciach; konsultacjach; egzaminie, itp.) 35 25
Samodzielna praca studenta
(przygotowanie do: zajęć, kolokwium, egzaminu; studiowanie literatury;
przygotowanie: pracy pisemnej, projektu, prezentacji, raportu,
wystąpienia; itp.)
15 25
Łącznie 50 50
Punkty ECTS Studia stacjonarne Studia niestacjonarne
Zajęcia z udziałem nauczyciela akademickiego 1,5 1
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
208
Zajęcia bez udziału nauczyciela akademickiego 0,5 1
Łącznie 2 2
W tym zajęcia o charakterze praktycznym
(laboratoria, konwersatoria, przygotowanie projektu zajęć praktycznych,
przygotowanie sprawozdań, prowadzenie zajęć)
1 1
LITERATURA PODSTAWOWA:
1. Grodzka – Kubiak E., Aerobik czy fitness. Poznań 2002
2. Mrożek K., Fitness zawód czy pasja. Kraków 2007
3. Zahorska – Markiewicz B., Zasady postępowania w otyłości. Archi-Plus. Kraków, 2006
4. Górski J., Fizjologiczne podstawy wysiłku fizycznego. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2006
5. Sornowska D., Wprowadzenie do świata fitness, Lider, nr 10, s. 19-23
6. Clemenceau, Delavier, Gundill, Stretching Ilustrowany przewodnik. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2012
PROGRAM OPRACOWAŁ:
mgr Marta Dalecka
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
209
III. MENEDŻER SPORTU
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
210
OOO RRR GGG AAA NNN III ZZZ AAA CCC JJJ AAA III ZZZ AAA RRR ZZZ ĄĄĄ DDD ZZZ AAA NNN III EEE WWW SSS PPP OOO RRR CCC III EEE
Kod przedmiotu: 16.1-WP-WFD-OiZS
Typ p rzedmiotu: wybieralny
Język nauczania: Polski
Odpowiedzia lny za przedmiot : dr hab. Piotr Godlewski prof. UZ
Prowadzący: dr hab. Piotr Godlewski prof. UZ
Forma zajęć
Lic
zb
a g
od
zin
w s
em
es
trz
e
Lic
zb
a g
od
zin
w t
yg
od
niu
Se
me
str
Forma zal iczenia Punkty
ECTS
Studia s tacjonarne
W ykład 30 2
III
Egzamin
4
Konwersato r ium 30 2 Zaliczenie na oceną
Studia niestacjonarne
W ykład 18
III
Egzamin
4
Konwersato r ium 18 Zaliczenie na oceną
CEL PRZEDMIOTU:
Przedmiot ma za zadanie wprowadzenie studenta w zagadnienia teoretyczne i praktyczne z zakresu organizacji i
zarządzania sportem. Przedmiot ma spełnić funkcję poznawczą i aplikacyjną. Studenci powinni opanować wiedzę
dotyczącą organizacji i zarządzania w sporcie niezbędną do działalności menedżerskiej w sporcie. Studenci
zaznajamiają się z systemem organizacji i zarządzania sportem w UE i Polsce. Studenci uczą się skutecznego
zarządzania sportem w sektorze rządowym, samorządowym i prywatnym. Studenci nabywają umiejętności
samodzielnego zarządzania przedsięwzięciami w sporcie a także zasobami ludzkimi ze szczególnym
uwzględnieniem praktycznej przedsiębiorczości.
WYMAGANIA WSTĘPNE:
Wiedza z zakresu społecznych podstaw sportu
ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU:
Model struktury organizacyjnej sportu w krajach Unii Europejskiej. Model struktury organizacyjnej sportu w Polsce. Komponenty sportu w ujęciu globalnym i lokalnym. Sport w dokumentach Unii Europejskiej. Podstawy prawne sportu w Polsce. Rządowa strategia sportu w Polsce. Struktura pragmatycznych celów w sporcie. Zarządzanie zasobami materialnymi w sporcie. Stosunki własnościowe w sporcie. Skuteczne zarządzanie firmą sportową. Zarządzanie zasobami ludzkimi w sporcie. Składowe zarządzania strukturą organizacyjną, zasobami ludzkimi i kapitałem ludzkim w sporcie. Składowe zasobów ludzkich w sporcie. Podstawowe komponenty zarządzania zasobami ludzkimi w sporcie. Miejsce zarządzania zasobami ludzkimi w w stowarzyszeniu sportowym, instytucji i w firmie sportowej. Aktywa intelektualne, jako ekonomiczne zasoby firmy sportowej. Czynniki wzrostu znaczenia funkcji personalnej w organizacji sportowej. Zarządzanie karierą w sporcie. Model zasobów ludzkich w instytucjach, organizacjach i firmach sportowych. Strategiczne zarządzanie kadrami w sporcie. Model administrowania personelem w sporcie. Cechy wyróżniające zarządzania zasobami ludzkimi w sporcie. METODY KSZTAŁCENIA:
Wykład: metoda eksponująca z wykorzystaniem prezentacji medialnych, metoda podająca Konwersatoria: praca w grupach, metoda ćwiczeniowa z wykorzystaniem środków multimedialnych, analiza dokumentów, dyskusja problemowa, samodzielne opracowywanie materiałów metodycznych, metoda twórczego rozwiązywania problemów
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
211
EFEKTY KSZTAŁCENIA I METODY WERYFIKACJI OSIĄGANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA:
Opis
Efektu
Symbole
efektów
Metody
weryfikacji Forma zajęć
Student rozumie i potrafi analizować procesy
psychospołeczne zachodzące w szeroko
rozumianej kulturze fizycznej. Potrafi powiązać
działalność różnych struktur organizacyjnych z
założeniami ideologicznymi i polityką państwa w
stosunku do wychowania fizycznego, sportu i
rekreacji.
K2_W04
Kolokwium zaliczeniowe z progami
punktowymi
Bieżąca kontrola na zajęciach
Wykład
konwersatorium
Student rozumie i potrafi różnicować style życia
oraz wybrane modele zachowań prozdrowotnych,
rekreacyjnych podejmowanych przez człowieka . i
wie jak zarządzać zasobami ludzkimi w sporcie
K2_W06 Ocena zaangażowania w dyskusji
Student posiada umiejętność charakteryzowania
rożnych komponentów: wychowanie fizyczne,
sport, rekreacja, a także ich różnicowania oraz
wskazania ich społecznych funkcji. Student umie
zdefiniować i posługiwać się argumentami
dotyczącymi społecznej roli aktywności ruchowej i
ich implikacji dla zdrowego stylu życia ludzi w
różnym wieku
K2_W08 Bieżąca kontrola na zajęciach konwersatorium
Student potrafi gromadzić, analizować i oceniać za
pomocą wyspecjalizowanych narzędzi i technik
informatycznych dane związane ze społecznymi
aspektami wychowania fizycznego, sportu i
rekreacji.
K2_U6 Zadania wykonane indywidualne, konwersatorium
Student potrafi wdrażać ogólne zasady tworzenia i
rozwoju form indywidualnej przedsiębiorczości w
zakresie sportu i rekreacji, posiada umiejętność,
wykorzystania wiedzy z zakresu zasad
organizowania, zarządzania i kierowania na różnym
szczeblu organizacyjnym: od zespołu sportowego
do placówek prowadzących działalność oświatową,
sportową i rekreacyjną
K2_U12
Konwersacja-ocena aktywności i
przygotowania merytorycznego konwersatorium
Poddaje analizie, podstawowe komponenty
zarządzania zasobami ludzkimi w sporcie K2_K04 Ocena swobodnej wypowiedzi
Student wykazuje się aktywnością i kreatywnością
w samodzielnym określeniu priorytetów i
podejmowania działań służących realizacji
określonych przez siebie lub innych zadań
związanych z zarządzaniem w sportcie
K2_K05 Samoocena efektów kształcenia konwersatorium
WARUNKI ZALICZENIA:
Wykłady z przedmiotu kończy się egzaminem pisemnym z oceną. Konserwatorium kończy się pracą pisemną z
oceną. Kryteria dla poszczególnych ocen oparte są na skali punktowej (od 1-15 pkt.).
Ocena końcowa to średnia arytmetyczna z ćwiczeń i egzaminu.
OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA:
Obciążenie pracą Studia stacjonarne
(w godz.)
Studia niestacjonarne
(w godz.)
Godziny kontaktowe
(udział w zajęciach; konsultacjach; egzaminie, itp.) 65 40
Samodzielna praca studenta
(przygotowanie do: zajęć, kolokwium, egzaminu; studiowanie literatury;
przygotowanie: pracy pisemnej, projektu, prezentacji, raportu,
wystąpienia; itp.)
35 60
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
212
Łącznie 100 100
Punkty ECTS Studia stacjonarne Studia niestacjonarne
Zajęcia z udziałem nauczyciela akademickiego 2,5 1,5
Zajęcia bez udziału nauczyciela akademickiego 1,5 2,5
Łącznie 4 4
W tym zajęcia o charakterze praktycznym
(laboratoria, konwersatoria, przygotowanie projektu zajęć praktycznych,
przygotowanie sprawozdań, prowadzenie zajęć)
2 1
LITERATURA PODSTAWOWA:
1. Bartkowiak M., Kompetencje menedżera a relacje międzypracownicze w organizacji uczącej się, Poznań 2011
2. Dagmara Lewicka D., Zarządzanie kapitałem ludzkim w polskich przedsiębiorstwach. Metody, narzędzia, mierniki, Warszawa 2010.
3. Klisiński J., profesjonalizacja profesjonaliści w zarządzaniu sportem, Częstochowa 2000.
4. Król H., Ludwiczyński A., Zarządzanie zasobami ludzkimi. Tworzenie kapitału ludzkiego organizacji, Warszawa 2008.
5. Łasiński G., Sprawność zarządzania organizacją sportową, Wrocław 2003.
6. Łukasiewicz G., Kapitał ludzki organizacji, Pomiar i sprawozdawczość, Warszawa 2009;
7. Organizacja kultury fizycznej, Teoria i praktyka, t II, Jaczynowski L., [red.] Warszawa 2001.
8. Organizacja kultury fizycznej, tom I, Jaczynowski L., [red.] Warszawa 1999.
9. Perechuda K., Zarządzanie firmą sportową. Wrocław 1999.
10. Perechuda K., Zarządzanie organizacją, Wrocław 1997.
11. Ryba B., Organizacja i zarządzanie sportem polskim, Warszaw 1995.
12. Ryba B., Podstawy organizacji i zarządzania instytucjami sportowymi, Warszawa 2000.
13. Współczesne problemy zarządzania sportem i turystyką. [red.] P. Halemba. Katowice 2008.
14. Zbiegień- Maciąg L., Etyka w zarządzaniu, Warszawa 1996
15. Żyśko J., System zarządzania sportem wyczynowym w wybranych krajach europejskich. Warszawa 2010.
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
1. Czerska M., Nagalski B., Rutka R., Organizacja i zarządzanie, Gdańsk 1994.
2. Drucker P.F.; Skuteczne zarządzanie, Warszawa, 1999.
3. Grudzewski W., Hejduk I., Projektowanie systemów zarządzania, Warszawa 2004
4. Kisielnicki J., Zarządzanie, Warszawa 2008
5. Jaczynowski L., Zarys organizacji kultury fizycznej, Warszawa 1993.
6. Kamińska-Radomska I., Kultura biznesu. Normy i formy, Warszawa 2011
7. Koźmiński A.K., Jachimowicz W., Podstawy zarządzania, Warszawa 2008
8. Robbins, S. P. DeCenzo D., Podstawy zarządzania, Warszawa, 2002
9. Stoner J. A, Freeman R. E., Gilbert D., Kierowanie, Warszawa, 2004
PROGRAM OPRACOWAŁ:
dr hab. Piotr Godlewski prof. UZ
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
213
ZZZ AAA RRR ZZZ ĄĄĄ DDD ZZZ AAA NNN III EEE OOO BBB III EEE KKK TTT AAA MMM III SSS PPP OOO RRR TTT OOO WWW YYY MMM III
Kod przedmiotu: 16.1-WP-WF-ZOS
Typ p rzedmiotu: wybieralny
Język nauczania: polski
Odpowiedzia lny za p rzedmiot : mgr Bogusław Sułkowski
Prowadzący: mgr Bogusław Sułkowski
Forma zajęć
Lic
zb
a g
od
zin
w s
em
es
trz
e
Lic
zb
a g
od
zin
w t
yg
od
niu
Se
me
str
Forma zal iczenia Punkty
ECTS
Studia s tacjonarne
1
Konwersato r ium 15 1 III Zaliczenie z oceną
Studia niestacjonarne
Konwersato r ium 9 III Zaliczenie z oceną
CEL PRZEDMIOTU:
Studenci poznają problemy związane z zarządzania infrastrukturą sportową i know-how sukcesu komercyjnego
obiektu sportowego. Studenci poprzez wizyty studyjne w najlepszych obiektach sportowych (WOSiR w
Drzonkowie) uzyskają istotne informacje dotyczące jakości zarządzania wybranym obiektem sportowo-
rekreacyjnym. Treści przedmiotu maja przygotować studenta w stopniu podstawowym do zarządzania obiektami
sportowymi.
WYMAGANIA WSTĘPNE:
Wiedza z zakresu społecznych aspektów sportu
ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU:
Modele współczesnej infrastruktury sportowej. Podstawy zarządzania nieruchomościami, definicje, nieruchomości specjalnego przeznaczenia. Źródła prawa, obiekty publiczne i ich otoczenie prawne, akty prawa lokalnego. Polifunkcjonalne obiekty sportowe (zasady zarządzania). Formy organizacyjno –prawne ośrodków sportu i rekreacji (OSiR), spółka, samorządowy zakład budżetowy, jednostka budżetowa. Obiekt rekreacyjno-sportowy jako zakład pracy, nieruchomość, przedsiębiorstwo usługowe. Bezpieczeństwo użytkowania obiektów. Kultura organizacji- kodeks etyki, zakaz konkurencji, szara strefa w obiektach. Praktyczne aspekty zarządzania wybranym obiektem sportowym. Zarządzanie samorządowym zakładem budżetowy na przykładzie WOSiR Drzonków METODY KSZTAŁCENIA:
Praca w grupach podczas zajęć, metoda ćwiczeniowa z wykorzystaniem środków multimedialnych, analiza dokumentów, dyskusja problemowa, samodzielne opracowywanie materiałów metodycznych, metoda twórczego rozwiązywania problemów
EFEKTY KSZTAŁCENIA I METODY WERYFIKACJI OSIĄGANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA:
Opis
Efektu
Symbole
efektów
Metody
weryfikacji Forma zajęć
Student rozumie i potrafi analizować procesy
psychospołeczne zachodzące w szeroko
rozumianej kulturze fizycznej. Potrafi powiązać
działalność różnych struktur organizacyjnych z
założeniami ideologicznymi i polityką państwa w
stosunku do wychowania fizycznego, sportu i
K2_W04 Bieżąca kontrola na zajęciach
Projekt
konwersatorium
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
214
Opis
Efektu
Symbole
efektów
Metody
weryfikacji Forma zajęć
rekreacji oraz zna modele współczesnej
infrastruktury sportowej i bezpieczeństwo
użytkowania obiektów.
Posiada wiedzę z zakresu społeczno-
ekonomicznych aspektów wychowania fizycznego
sportu i rekreacji i połączenia jej z jak najlepszym
zarządzaniem obiektami sportowymi
K2_W08 Bieżąca kontrola na zajęciach konwersatorium
Student posiada umiejętność przygotowania
pisemnego opracowania podstawy zarządzania
infrastrukturą sportową
K2_U13 Zadania wykonane indywidualne,
projekt konwersatorium
Student posiada umiejętność przygotowania
wystąpień ustnych z tematyki zarządzania
nieruchomościami sportowymi
K2_U14
Konwersacja-ocena aktywności i
przygotowania merytorycznego konwersatorium
Student wykazuje się aktywnością i kreatywnością
w samodzielnym określeniu priorytetów i
podejmowania działań służących realizacji
określonych przez siebie lub innych zadań
związanych z zarządzaniem obiektami sportowymi
K2_K05 Ocena zaangażowania w dyskusji konwersatorium
WARUNKI ZALICZENIA:
Ćwiczenia z przedmiotu kończą się zaliczeniem z oceną na podstawie przygotowanej przez studentów pracy projektowej
OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA:
Obciążenie pracą Studia stacjonarne
(w godz.)
Studia niestacjonarne
(w godz.)
Godziny kontaktowe
(udział w zajęciach; konsultacjach; egzaminie, itp.) 16 10
Samodzielna praca studenta
(przygotowanie do: zajęć, kolokwium, egzaminu; studiowanie literatury;
przygotowanie: pracy pisemnej, projektu, prezentacji, raportu,
wystąpienia; itp.)
14 20
Łącznie 30 30
Punkty ECTS Studia stacjonarne Studia niestacjonarne
Zajęcia z udziałem nauczyciela akademickiego 0,5 0,5
Zajęcia bez udziału nauczyciela akademickiego 0,5 0,5
Łącznie 1 1
W tym zajęcia o charakterze praktycznym
(laboratoria, konwersatoria, przygotowanie projektu zajęć praktycznych,
przygotowanie sprawozdań, prowadzenie zajęć)
1 1
LITERATURA PODSTAWOWA: 1. Pastwa M., Zarządzanie finansami instytucji sportowo-rekreacyjnych, Warszawa 2000. 2. Bryx M., Podstawy zarządzania nieruchomością, Warszawa 2009. 3. Zarządzanie obiektami sportowo-rekreacyjnymi, [red. ] B. Ryba, Warszawa 2001
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. Foryś B., Zarządzanie nieruchomością komercyjną, Warszawa 2008. 2. Sobczak A., Plany zarządzania nieruchomościami, Szczecin 2010
Pastwa M., Zarządzanie finansami instytucji sportowo-rekreacyjnych, Warszawa 2000.
PROGRAM OPRACOWAŁ: mgr Bogusław Sułkowski
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
215
MMM AAA RRR KKK EEE TTT III NNN GGG WWW SSS PPP OOO RRR CCC III EEE
Kod przedmiotu: 16.1-WP-WF-MwS
Typ p rzedmiotu: wybieralny
Język nauczania: polski
Odpowiedzia lny za p rzedmiot : dr hab. Piotr Godlewski prof. UZ
Prowadzący: mgr Piotr Matecki
Forma zajęć
Lic
zb
a g
od
zin
w s
em
es
trz
e
Lic
zb
a g
od
zin
w t
yg
od
niu
Se
me
str
Forma zal iczenia Punkty
ECTS
Studia s tacjonarne
W ykład 15 1
II
Zaliczenie
2
Konwersato r ium 15 1 Zaliczenie na oceną
Studia niestacjonarne
W ykład 9
II
Zaliczenie
2
Konwersato r ium 9 Zaliczenie na oceną
CEL PRZEDMIOTU:
Zapoznanie uczestników z problematyką marketingu i sponsoringu organizacji sportowych oraz specyficznymi
uwarunkowaniami i cechami rynku sportowego. wyposażenie uczestników w umiejętność praktycznego
zastosowania podstawowych technik i metod marketingowych na rynku sportowym. przygotowanie do
samodzielnej pracy w zakresie realizacji programów marketingowych dla sportu i w oparciu o sport. zdobycie
praktycznej wiedzy z zakresu kreowania marki sportowej. pozyskiwanie nowych konsumentów sportowych.
WYMAGANIA WSTĘPNE:
Wiedza z zakresu społecznych podstaw sportu.
ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU:
Podstawowe pojęcia i terminy marketingu sportowego. Rynek usług sportowych. Analiza cech i preferencji
potencjalnych nabywców produktów sportowych. Segmentacja rynku sportowego. Kryteria segmentacji rynku
sportowego. Zintegrowany system narzędzi marketingowych. Marketing mix. Formuła 4p, 5p, 7p – 7c. Produkt
sportowy jako narzędzie marketingu sportowego. Pojęcie produktu sportowego. Struktura produktu sportowego.
Cykl życia produktu sportowego. Różnica między towarem a usługą sportową. Kształtowanie cen i dystrybucji na
rynku sportowym. Cena a popyt. Strategie kształtowania cen. Czynniki kształtujące cenę. Strategia i taktyka cen.
Decyzje cenowe. Rodzaje dystrybucji. Kanały dystrybucji. Pojęcie promocji. Promocja działalności sportowo-
rekreacyjnej. Promocja przez sport. Formy i instrumenty promocji. Strategia promocji. Ocena skuteczności
promocji. Badania marketingowe w sporcie. Pojęcie, przedmiot, istota i cele badań. Etapy badań
marketingowych. Działalność i rola agencji marketingu sportowego. Sponsoring organizacji sportowych –
przygotowanie i realizacja programu sponsorskiego. Konsument w strategii zarządzania organizacją sportową.
Kibic jako nabywca usług oferowanych przez klub sportowy. Kreowanie marki w sporcie. Powierzchnia
reklamowa w sporcie. Marketing miejsc. Promocja miasta/regionu przez sport. Event marketing w sporcie. Case
study – przykłady wykorzystania narzędzi marketingu sportowego w praktyce.
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
216
METODY KSZTAŁCENIA:
Wykłady (prezentacja w power point), ćwiczenia (dyskusja, praca w grupach), case study – analiza praktycznych przykładów, realizacja przez studenta projektu zaliczeniowego.
EFEKTY KSZTAŁCENIA I METODY WERYFIKACJI OSIĄGANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA:
Opis e fektu Symbole
efektów
Metody
weryf ikacj i
Forma
Zajęć
Student rozumie i potrafi analizować procesy psychospołeczne
zachodzące w sporcie masowym i kwalifikowanym. Potrafi powiązać
działalność różnych struktur organizacyjnych z założeniami
ideologicznymi i polityką państwa w stosunku do marketingu
sportowego Potrafi oceniać, weryfikować i poddać krytyce wartość
zebranych informacji
K2_W04
K2_W08
Ocena
zaangażowania
w dyskusji
Prezentacja
multimedialna
Wykład
Ćwiczenia
potrafi sformułować plan działań odpowiadających potrzebom
edukacyjnym, zdrowotnym i sprawnościowym jednostek i grup.
Potrafi gromadzić, analizować i oceniać za pomocą
wyspecjalizowanych narzędzi i technik informatycznych dane
związane ze społecznymi aspektami sportu, potrafi samodzielnie
modyfikować i tworzyć różne formy aktywności fizycznej
w zależności od warunków środowiskowych i klimatycznych oraz
posiada umiejętność przygotowania wystąpień ustnych w zakresie
grup tematycznych nauki o sporcie z zastosowaniem nowoczesnych
metod i technik. Potrafi zająć pozycję konsumenta w strategii
zarządzania organizacją sportową
K2_U05
K2_U06
K2_U12
K2_U14
Ocena
zaangażowania
w dyskusji
Projekt
zaliczeniowy
Wykład
Ćwiczenia
rozumie potrzebę dokształcania zawodowego i badania rynku
marketingowe w sporcie w ciągu całego życia, potrafi inspirować
do samodzielnej pracy w zakresie realizacji programów
marketingowych dla sportu i w oparciu o sport
K2_K01
Samoocena
efektów
kształcenia
Wykład
Ćwiczenia
WARUNKI ZALICZENIA:
Wykłady z przedmiotu kończy się zaliczeniem na podstawie czynnego uczestnictwa w zajęciach i obecności Ćwiczenia kończą się pisemną pracą projektową.
OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA:
Obciążenie pracą Studia stacjonarne
(w godz.)
Studia niestacjonarne
(w godz.)
Godziny kontaktowe
(udział w zajęciach; konsultacjach; egzaminie, itp.) 30 20
Samodzielna praca studenta
(przygotowanie do: zajęć, kolokwium, egzaminu; studiowanie literatury;
przygotowanie: pracy pisemnej, projektu, prezentacji, raportu,
wystąpienia; itp.)
25 30
Łącznie 55 55
Punkty ECTS Studia stacjonarne Studia stacjonarne
Zajęcia z udziałem nauczyciela akademickiego 1 0,5
Zajęcia bez udziału nauczyciela akademickiego 1 1,5
Łącznie 2 2
W tym zajęcia o charakterze praktycznym
(laboratoria, konwersatoria, przygotowanie projektu zajęć praktycznych,
przygotowanie sprawozdań, prowadzenie zajęć)
1 1
LITERATURA PODSTAWOWA: 1. Kreowanie marki w sporcie, [red.] Mruk H., Chłodnicki M. Poznań 2008. 2. M. Datko, Sponsoring, strategia, promocja, komunikacja, Poznań 2003.
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
217
3. Marketing Sportowy - teoria i praktyka, Mruk H. [red.], Poznań 2004. 4. Marketing Sportowy, Szanse, Zagrożenia, Możliwości, Korzyści, [red.] Mruk H. Poznań 2003. 5. Marketingowe zarządzanie sportem, [red.] K. Kropielnicki, P. Matecki, H. Mruk, P. Przybylska, R. Śliwowski,
Poznań 2007. 6. Marketingowo o sporcie [red.] P. Jardanowski, K. Kropielnicki, P. Matecki, H. Mruk, Poznań 2005. 7. Mruk H. (red.), Podstawy Marketingu, Poznań 1999. 8. Mruk H., Matecki P., Kropielnicki K. [red.], Marketing dla sportu, Poznań 2006 – wskazane artykuły.
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. Kurzawski K., Zarządzanie firmą sportową, [red.] K. Perechudy. 2. Panfil R., Zarządzanie produktem klubu sportowego, Warszawa 2004 3. Polakowska-Kujawa J., Kujawa M., Sponsoring: aspekty prawne i gospodarcze, W-wa 1994. 4. Stecki L., Sponsoring, TNOiK ,,Dom Organizatora”, Toruń 2000.
PROGRAM OPRACOWAŁ:
mgr Piotr Matecki
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
218
MMM AAA SSS SSS MMM EEE DDD III AAA WWW SSS PPP OOO RRR TTT CCC III
Kod przedmiotu: 16.1-WP-WFD-MMwS
Typ p rzedmiotu: Wybieralny
Język nauczania: polski
Odpowiedzia lny za p rzedmiot : dr hab. Piotr Godlewski prof. UZ
Prowadzący: dr hab. Piotr Godlewski prof. UZ
mgr Maciej Noskowicz
Forma zajęć
Lic
zb
a g
od
zin
w s
em
es
trz
e
Lic
zb
a g
od
zin
w t
yg
od
niu
Se
me
str
Forma zal iczenia Punkty
ECTS
Studia s tacjonarne
1
Konwersato r ium 15 1 III Zaliczenie z oceną
Studia niestac jonarne
Konwersato r ium 9 III Zaliczenie z oceną
CEL PRZEDMIOTU:
Przedmiot przygotowuje studentów do kontaktów z mass mediami, szczególnie w zakresie wiedzy o mediach
(prasa, radio, telewizja, Internet ). Student pozna podstawowe informacje na temat dziennikarstwa sportowego,
specyfiki pracy redaktorów telewizyjnych i radiowych. Student uzyska również podstawowe informacje
dotyczących pracy komentatora i spikera sportowego. Student posiądzie przygotowanie dotyczące umiejętności
udzielania wywiadów radiowych, uczestnictwa w konferencjach prasowych i wystąpień przed kamerą.
WYMAGANIA WSTĘPNE:
Wiedza z zakresu społecznych aspektów sportu.
ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU:
Mass media w sporcie (prasa, radio, telewizja, Internet). Zagadnienia prawne- prawo mediów w dostępie do
informacji sportowych. Prawa do transmisji telewizyjnych w Unii Europejskiej – umowy o transmisję. Prawa i
obowiązki sportowca związane z transmisjami sportowymi. Rodzaje i charakterystyka kontaktów z mass mediami.
Specyfika pracy redaktorów telewizyjnych i radiowych. Praca komentatora i spikera sportowego. Udzielanie
wywiadów radiowych, uczestnictwo w konferencjach prasowych i wystąpieniach przed kamerą. Współpraca
pomiędzy menedżerami sportu i przedstawicielami sportowych mass mediów.
METODY KSZTAŁCENIA:
Praca w grupach podczas zajęć, metoda ćwiczeniowa z wykorzystaniem środków multimedialnych, analiza dokumentów, dyskusja problemowa, samodzielne opracowywanie materiałów metodycznych, metoda twórczego rozwiązywania problemów
EFEKTY KSZTAŁCENIA I METODY WERYFIKACJI OSIĄGANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA:
Opis
Efektu
Symbole
efektów
Metody
weryfikacji Forma zajęć
Student rozumie i potrafi analizować procesy
psychospołeczne zachodzące w szeroko
rozumianej kulturze fizycznej z punktu widzenia
pracy komentatora i spikera sportowego.
K2_W04 Bieżąca kontrola na zajęciach
Projekt
konwersatorium
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
219
Opis
Efektu
Symbole
efektów
Metody
weryfikacji Forma zajęć
Posiada wiedzę z zakresu społeczno-
ekonomicznych aspektów wychowania fizycznego
sportu i rekreacji i połączenia jej z pracą
dziennikarza sportowego,.
K2_W08 Bieżąca kontrola na zajęciach konwersatorium
Student posiada umiejętność przygotowania
konferencji prasowej dla komentatorów sportowych
oraz sportowców
K2_U13 Zadania wykonane indywidualne,
projekt konwersatorium
Student posiada umiejętność przygotowania
wystąpień w konferencjach prasowych i
wystąpieniach przed kamerą
K2_U14
Konwersacja-ocena aktywności i
przygotowania merytorycznego konwersatorium
Student wykazuje się aktywnością i kreatywnością
w kontaktach z mass mediami oraz dziennikarstwa
sportowego
K2_K05 Ocena zaangażowania w dyskusji konwersatorium
WARUNKI ZALICZENIA:
Ćwiczenia z przedmiotu kończą się zaliczeniem z oceną na podstawie przygotowanej przez studentów pracy projektowej
OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA:
Obciążenie pracą Studia stacjonarne
(w godz.)
Studia niestacjonarne
(w godz.)
Godziny kontaktowe
(udział w zajęciach; konsultacjach; egzaminie, itp.) 16 10
Samodzielna praca studenta
(przygotowanie do: zajęć, kolokwium, egzaminu; studiowanie literatury;
przygotowanie: pracy pisemnej, projektu, prezentacji, raportu,
wystąpienia; itp.)
14 20
Łącznie 30 30
Punkty ECTS Studia stacjonarne Studia niestacjonarne
Zajęcia z udziałem nauczyciela akademickiego 0,5 0,5
Zajęcia bez udziału nauczyciela akademickiego 0,5 0,5
Łącznie 1 1
W tym zajęcia o charakterze praktycznym
(laboratoria, konwersatoria, przygotowanie projektu zajęć praktycznych,
przygotowanie sprawozdań, prowadzenie zajęć)
1 1
LITERATURA PODSTAWOWA: 1. Andrews P., Dziennikarstwo sportowe. Praktyczny przewodnik. Kraków 2009. 2. Bauer Z., Dziennikarstwo wobec nowych mediów. Historia, teoria, praktyka. Kraków 2009. 3. Bourdieu P., O telewizji. Panowanie dziennikarstwa. Warszawa 2009. 4. Boyd A., Dziennikarstwo radiowo- telewizyjne. Kraków 2006. 5. Gwóźdź A., Media – eros – przemoc. Sport w czasach popkultury. Kraków 2003. 6. Marchwiany R., Sport w mediach. Konteksty społeczne i kulturowe. Wrocław 2009. 7. Sport i media- problemy prawne. [red] M. Kępińskiego. Poznań 1997.
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. Cienkowski W., Język i styl dziennikarzy i sprawozdawców sportowych. [w] Język dla wszystkich. Warszawa
1978. s. 155-158. 2. Dayan D., Katz E., Wydarzenia medialne. Historia transmitowana na żywo. Warszawa 2008. 3. Fras J., Dziennikarski język warsztatowy. Wrocław 1999. 4. Furman W., Gatunki dziennikarskie – specyfika ich tworzenia i redagowania. Rzeszów 2000. 5. Harcup T., Dziennikarstwo: teoria i praktyka. Łódź 2010.
Ostrowski A., Dziennikarstwo sportowe. Wrocław 2003.
PROGRAM OPRACOWAŁ: dr hab. Piotr Godlewski prof. UZ, mgr Maciej Noskowicz
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
220
PPP LLL AAA NNN OOO WWW AAA NNN III EEE III OOO RRR GGG AAA NNN III ZZZ AAA CCC JJJ AAA III MMM PPP RRR EEE ZZZ SSS PPP OOO RRR TTT OOO WWW YYY CCC HHH
Kod przedmiotu: 16.1-WP-WFD-POIS
Typ p rzedmiotu: Wybieralny
Język nauczania: Polski
Odpowiedzia lny za przedmiot : dr hab. Piotr Godlewski prof. UZ
Prowadzący: dr hab. Piotr Godlewski prof. UZ
Forma zajęć
Lic
zb
a g
od
zin
w s
em
es
trz
e
Lic
zb
a g
od
zin
w t
yg
od
niu
Se
me
str
Forma zal iczenia Punkty
ECTS
Studia s tacjonarne
W ykład 15 1
IV
Zaliczenie
4
Konwersato r ium 15 1 Zaliczenie z oceną
Studia niestacjonarne
W ykład 9
IV
Zaliczenie
4
Konwersato r ium 9 Zaliczenie z oceną
CEL PRZEDMIOTU:
Student w przedmiocie planowanie i organizacja imprez sportowych nabywa wiedzę z zakresu podstaw
teoretycznych, klasyfikacji, planowania i realizacji imprez sportowych i rekreacyjnych. Studenci zaznajamiają się z
zagadnieniami prawnymi i logistycznymi i dotyczącymi bezpieczeństwa w organizacji imprez rekreacyjnych.
Nabywa umiejętności samodzielnego planowania i organizacji różnych imprez sportowych i rekreacyjnych. Po
zrealizowaniu programu student potrafi zarządzać imprezą rekreacyjną.
WYMAGANIA WSTĘPNE:
Wiedza z zakresu społecznych podstaw sportu
ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU:
Wykład: Podstawy prawne organizowania imprez o charakterze sportowych i rekreacyjnych. Klasyfikacja i cechy
imprez sportowych i rekreacyjnych. Zasady planowania i programowania imprez rekreacyjnych. Fazy planowania
imprezy rekreacyjnej. Zasady bezpieczeństwa imprez rekreacyjnych. Regulaminy organizacyjne imprez
sportowych i rekreacyjnych.
Konwersatorium :Harmonogram imprezy sportowej i rekreacyjnej. Scenariusz imprezy sportowej i rekreacyjnej.
Kosztorys imprezy sportowej i rekreacyjnej. Rozliczanie imprezy. Ryzyko w planowaniu i organizacji imprez
sportowych i rekreacyjnych. Przygotowanie logistyczne i organizacja imprez sportowych i rekreacyjnych. Zasoby
materialne, urządzenia, obiekty sportowe i rekreacyjne, sprzęt sportowy i rekreacyjny. Zarządzanie imprezą
sportową i rekreacyjną
METODY KSZTAŁCENIA:
Wykład: metoda eksponująca z wykorzystaniem prezentacji medialnych, metoda podająca Konwersatorium: praca w grupach podczas zajęć, metoda ćwiczeniowa z wykorzystaniem środków multimedialnych, analiza dokumentów, dyskusja problemowa, samodzielne opracowywanie materiałów metodycznych, metoda twórczego rozwiązywania problemów
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
221
EFEKTY KSZTAŁCENIA I METODY WERYFIKACJI OSIĄGANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA:
Opis
Efektu
Symbole
efektów
Metody
weryfikacji Forma zajęć
Student rozumie i potrafi analizować procesy
psychospołeczne zachodzące w planowaniu i
organizacji imprez sportowych K2_W04
Kolokwium zaliczeniowe z progami
punktowymi
Bieżąca kontrola na zajęciach
Wykład
konwersatorium
Student rozumie i potrafi różnicować style życia
oraz wybrane modele zachowań prozdrowotnych,
rekreacyjnych , planowanych i podejmowanych
przez człowieka .
K2_W06 Bieżąca kontrola na zajęciach
Ocena zaangażowania w dyskusji konwersatorium
Student potrafi wdrażać ogólne zasady tworzenia i
rozwoju form indywidualnej przedsiębiorczości w
zakresie sportu i rekreacji, posiada umiejętność,
wykorzystania wiedzy z zakresu zasad
organizowania, planowania i kierowania na różnym
szczeblu organizacyjnym: od zespołu sportowego
do placówek prowadzących działalność oświatową,
sportową i rekreacyjną
K2_W 12
Bieżąca kontrola na zajęciach
prowadzenie festynu, zadanie
wykonane grupowo
konwersatorium
Formułuje plan działań imprez sportowo-
rekreacyjnych odpowiadający potrzebom
edukacyjnym, zdrowotnym i sprawnościowym
jednostek i grup
K2_U05 Zadania wykonane indywidualne, konwersatorium
Student potrafi gromadzić, analizować i oceniać za
pomocą wyspecjalizowanych narzędzi i technik
informatycznych dane związane ze społecznymi
aspektami planowania i organizowania imprez
sportowych
K2_U06
Samoocena efektów kształcenia
Konwersacja-ocena aktywności i
przygotowania merytorycznego
Wykład
konwersatorium
Student posiada zaawansowane umiejętności
kierowania i realizowania zajęć rekreacyjnych,
zdrowotnych, sportowych z różnymi grupami
społecznymi
K2_U10 ocena aktywności i przygotowania
merytorycznego konwersatorium
Potrafi samodzielnie modyfikować i tworzyć różne
formy planowania i organizacji aktywności fizycznej
w zależności od warunków środowiskowych i
klimatycznych
K2_U12 Samoocena efektów kształcenia konwersatorium
Student wykazuje wiedzę w zakresie
umożliwiającym sprawowanie przywództwa
i wykazanie się przedsiębiorczością w planowaniu i
organizacji imprez sportowo-rekreacyjnych
K2_K04 ocena aktywności i przygotowania
merytorycznego
Wykład,
konwersatorium
Student wykazuje się aktywnością i
kreatywnością w samodzielnym określeniu
priorytetów i podejmowania działań służących
realizacji planów związanych z organizacją
imprez sportowo-rekreacyjnych
K2_K05 ocena aktywności i przygotowania
merytorycznego konwersatorium
potrafi motywować osoby w różnym wieku do
podejmowania działań prozdrowotnych oraz
planowania i organizacji czynnego
uczestnictwa w aktywności fizycznej
K2_K09 Samoocena efektów kształcenia konwersatorium
WARUNKI ZALICZENIA:
Wykład z przedmiotu kończy się pracą pisemną z oceną. Kryteria dla poszczególnych ocen oparte są na skali punktowej (od 1-15 pkt.).
Zaliczenie konwersatorium odbywa się na podstawie przygotowania scenariuszy imprez sportowo-rekreacyjny i aktywnego udziału studenta w organizacji (prowadzenie imprez, pomoc w organizacji imprez cyklicznych w
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
222
środowisku i uczelni – „Bachanalia”, Dzień dziecka, Mikołajki – MOSIR, imprezy „Winobranie”. Oceniany jest projekt scenariusza, zaangażowanie i umiejętności w pełnieniu funkcji organizatora.
OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA:
Obciążenie pracą Studia stacjonarne
(w godz.)
Studia niestacjonarne
(w godz.)
Godziny kontaktowe
(udział w zajęciach; konsultacjach; egzaminie, itp.) 65 40
Samodzielna praca studenta
(przygotowanie do: zajęć, kolokwium, egzaminu; studiowanie literatury;
przygotowanie: pracy pisemnej, projektu, prezentacji, raportu,
wystąpienia; itp.)
35 60
Łącznie 100 100
Punkty ECTS Studia stacjonarne Studia niestacjonarne
Zajęcia z udziałem nauczyciela akademickiego 2,5 1,5
Zajęcia bez udziału nauczyciela akademickiego 1,5 2,5
Łącznie 4 4
W tym zajęcia o charakterze praktycznym
(laboratoria, konwersatoria, przygotowanie projektu zajęć praktycznych,
przygotowanie sprawozdań, prowadzenie zajęć)
2 1
LITERATURA PODSTAWOWA: 1. Allen J., Organizacja imprez. Warszawa 2006 2. Bezpieczeństwo zdrowia i życia uczestników imprez sportowych, turystycznych i rekreacyjnych,
Krajowa Federacja Sportu dla Wszystkich, Warszawa 2001 3. Gadziński B.: Program festynu rekreacyjno-sportowego. Wych. Fiz. i Higiena Szkolna nr 2/86. 4. Organizacja wycieczek szkolnych, obozów stałych i wędrownych. Rekreacyjne gry ruchowe na
obozach i wycieczkach. Red. J. Gołaszewski, S. Paterka, A. Wieczorek. Poznań 2000 5. Pastwa M., Zarządzanie finansami instytucji sportowo-rekreacyjnych, Polska Korporacja Menedżerów
Sportu, nr 15, Warszawa 2000. 6. Podstawy prane bezpieczeństwa imprez sportowych., red. A. Baczewski, B. Ryba. Polska Korporacja
Menedżerów Sportu, nr 222, Warszawa 2003. 7. Poradnik organizatora rekreacji fizycznej. - (pod redakcji Humena W.) Warszawa TKKF, 1971 r. 8. Ryba B., Organizacja imprez sportowych, Polska Korporacja Menadżerów Sportu, Warszawa 1998. 9. Strugarek J., Organizacja i prowadzenie imprez sportowych, rekreacyjnych i turystycznych, Poznań
2007
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. Cendrowski Z., Poradnik Młodzieżowego organizatora sportu. Warszawa, 1977 r. 2. Dębski J., Rola wybranych organizacji społecznych w upowszechnianiu kultury fizycznej, AWF,
Kraków 1986. 3. Metodyka rekreacji ruchowej, Podręcznik dla potrzeb szkolenia kadr TKKF, ZG TKKF, Warszawa
1993.
PROGRAM OPRACOWAŁ:
dr hab. Piotr Godlewski prof. UZ
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
223
MODUŁ PRAKTYKA PEDAGOGICZNA
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
224
PPP RRR AAA KKK TTT YYY KKK AAA PPP EEE DDD AAA GGG OOO GGG III CCC ZZZ NNN AAA CCC III ĄĄĄ GGG ŁŁŁ AAA 111
Kod przedmiotu: 05.9-WP-WFD-PPed
Typ p rzedmiotu: obowiązkowy
Język nauczania: polski
Odpowiedzia lny za p rzedmiot : dr hab. Józef Tatarczuk, prof. UZ
Prowadzący: dr hab. Józef Tatarczuk, prof. UZ
Forma zajęć
Lic
zb
a g
od
zin
w s
em
es
trz
e
Lic
zb
a g
od
zin
w t
yg
od
niu
Se
me
str
Forma zal iczenia Punkty
ECTS
Studia s tacjonarne
4
Ćwiczenia 70 III Zaliczenie z oceną
Studia niestacjonarne
Ćwiczenia 70 III Zaliczenie z oceną
CEL PRZEDMIOTU:
Celem praktyki jest kształcenie właściwych umiejętności i nawyków w przyszłej pracy nauczyciela wychowania fizycznego, wdrażanie studentów do samodzielnego stosowania zdobytej wiedzy przez udział w całokształcie życia szkoły, ze szczególnym uwzględnieniem metod, form i zasad stosowanych przez prowadzenie zajęć ruchowych. 1. Zweryfikowanie wiedzy teoretycznej w działaniach praktycznych. 2. Wdrażanie studentów do samodzielnej pracy w szkołach i instytucjach opiekuńczo – wychowawczych w postaci planowania i organizowania różnorodnych zajęć sportowych. 3. Zdobywanie nowych doświadczeń oraz gromadzenie w toku obserwacji wiedzy o funkcjonowaniu instytucji. 4. Zapoznanie się z charakterem pracy, zadaniami oraz warsztatem metodycznym nauczyciela wychowania fizycznego. 5. Stworzenie warunków do samooceny własnych działań, rozpoznania swoich predyspozycji do roli nauczyciela i animatora zajęć sportowych w szkole.
WYMAGANIA WSTĘPNE:
Zaliczenie ciągłej praktyki pedagogicznej w szkole podstawowej.
ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU:
Zapoznanie się z zadaniami instytucji, jej strukturą, formami i metodami pracy, strukturą formalno-prawną. Zapoznanie się z programami działania oraz planem pracy w okresie odbywania praktyki. Prowadzenie dokumentacji: sprawozdań z odbytych hospitacji zajęć, sporządzania konspektów na poszczególnych lekcjach wychowania fizycznego według planu praktyki, dokumentacji innych prac studenta podczas praktyki (udział w konferencjach, posiedzeniach Rad Pedagogicznych, zawodach sportowych itp.).
METODY KSZTAŁCENIA:
Metoda działań praktycznych
EFEKTY KSZTAŁCENIA I METODY WERYFIKACJI OSIĄGANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA:
Opis
efektu
Symbole
efektów
Metody
weryfikacji
Forma
zajęć
ma szczegółową wiedzę dydaktyczną właściwą dla
nauczyciela wychowania fizycznego na różnych K2_W05 Indywidualne prowadzenie zajęć
Ćwiczenia
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
225
Opis
efektu
Symbole
efektów
Metody
weryfikacji
Forma
zajęć
etapach edukacji
potrafi dobrać specjalistyczną terminologię
wykorzystywaną w wychowaniu fizycznym
i w dyscyplinach pokrewnych
K2_W10
Indywidualne prowadzenie zajęć
Ćwiczenia
potrafi opisać i objaśnić wiedzę z zakresu
wychowania fizycznego oraz wybranych aspektów
nauk o zdrowiu i ich powiązania z innymi
dyscyplinami naukowymi
K2_W09 Indywidualne prowadzenie zajęć
Ćwiczenia
zaprezentować umiejętności kierowania i
realizowania zajęć rekreacyjnych, zdrowotnych,
sportowych lub estetyki zachowań ruchowych w
pracy z różnymi grupami społecznymi
K2_U10 Indywidualne prowadzenie zajęć Ćwiczenia
potrafi wdrażać specjalistyczne umiejętności
ruchowe z zakresu wybranych form aktywności
fizycznej (rekreacyjnych, zdrowotnych, sportowych
i estetycznych)
K2_U11 Indywidualne prowadzenie zajęć Ćwiczenia
sporządzić pisemnie opracowania w zakresie
dyscyplin o kulturze fizycznej K2_U13 Indywidualne prowadzenie zajęć
Ćwiczenia
rozumie potrzebę dokształcania zawodowego i
rozwoju osobistego w ciągu całego życia, potrafi
inspirować i organizować proces uczenia się innych
osób
K2_K01 Indywidualne prowadzenie zajęć Ćwiczenia
ma świadomość poziomu swojej wiedzy i
umiejętności, dokonuje samooceny własnych
kompetencji, zna własne ograniczenia i wie kiedy
zgłosić się do specjalistów
K2_K02 Indywidualne prowadzenie zajęć Ćwiczenia
potrafi tworzyć prestiż związany z wykonywaniem
zawodu nauczyciela wychowania fizycznego, dba o
dobro wychowanków i właściwie pojętą
solidarność zawodową
K2_K03 Indywidualne prowadzenie zajęć Ćwiczenia
Dba o bezpieczeństwo własne, otoczenia i
współpracowników w działalności wychowawczej,
rekreacyjnej, zdrowotnej i sportowej
K2_K07 Indywidualne prowadzenie zajęć Ćwiczenia
Chętnie motywuje osoby w różnym wieku do
podejmowania działań prozdrowotnych oraz
czynnego uczestnictwa w aktywności fizycznej
K2_K09 Indywidualne prowadzenie zajęć Ćwiczenia
WARUNKI ZALICZENIA:
Zaliczenie z oceną (zgodnie z opinią nauczyciela). Weryfikacja dokumentacji praktyk (konspektów lekcji, sprawozdań z odbytych hospitacji) przez pracownika odpowiedzialnego z ramienia Uczelni.
OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA:
Obciążenie pracą Studia stacjonarne
(w godz.)
Studia niestacjonarne
(w godz.)
Godziny kontaktowe
(udział w zajęciach; konsultacjach; egzaminie, itp.) 10 10
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
226
Samodzielna praca studenta
(przygotowanie do: zajęć, kolokwium, egzaminu; studiowanie literatury;
przygotowanie: pracy pisemnej, projektu, prezentacji, raportu,
wystąpienia; itp.)
90 90
Łącznie 100 100
Punkty ECTS Studia stacjonarne Studia stacjonarne
Zajęcia z udziałem nauczyciela akademickiego 0 0
Zajęcia bez udziału nauczyciela akademickiego 4 4
Łącznie 4 4
W tym zajęcia o charakterze praktycznym
(laboratoria, konwersatoria, przygotowanie projektu zajęć praktycznych,
przygotowanie sprawozdań, prowadzenie zajęć)
4 4
LITERATURA PODSTAWOWA:
1. Tatarczuk J., 2011, Metodyka wychowania fizycznego. Oficyna Wydawnicza Uniwersytetu Zielonogórskiego. Uniwersytet Zielonogórski. Zielona Góra. 2. Tatarczuk J., 2011, Wychowanie fizyczne w edukacji wczesnoszkolnej. WSP, Zielona Góra.
3. Stawczyk Zb., 1993, Ćwiczenia ogólnorozwojowe. Skrypty 64. AWF Poznań.
4. Wieczorek A., 2004, Normy prób sprawności specjalnej w grupach zespołowych oraz wybranych przejawów zdolności
motorycznych studentów wychowania fizycznego, AWF Poznań.
5. Talaga J., 2004, Sprawność fizyczna. Testy. Zysk i S-ka, Poznań.
6. Tatarczuk J., 1977, Kontrola i ocena postępów ucznia z zakresu wychowania fizycznego. Testy sprawności ogólnej i
specjalnej, JKNiBO, Zielona Góra.
7. Bronikowski M., (red.), 2002, Metodyka wychowania fizycznego w zreformowanej szkole, EMiP, Poznań.
8. Trześniowski R., 1995, Zabawy i gry ruchowe, WSiP, Warszawa.
9. Pańczyk W., Warchoł K., 2008, W kręgu teorii, metodyki i praktyki współczesnego wychowania fizycznego, Uniwersytet
Rzeszowski.
10. VI Sejmik Szkolnej Kultury Fizycznej, 2004, MENiS, Warszawa.
11. Wychowanie fizyczne i sport w szkole (2010), Kancelaria Senatu, Warszawa.
12. „Lider”.
13. „Kultura fizyczna”.
PROGRAM OPRACOWAŁ: dr hab. Józef Tatarczuk, prof. UZ
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
227
PPP RRR AAA KKK TTT YYY KKK AAA PPP EEE DDD AAA GGG OOO GGG III CCC ZZZ NNN AAA CCC III ĄĄĄ GGG ŁŁŁ AAA 222
Kod przedmiotu: 05.9-WP-WFD-PPed
Typ p rzedmiotu: Obowiązkowy
Język nauczania: Polski
Odpowiedzia lny za p rzedmiot : dr hab. Józef Tatarczuk, prof. UZ
Prowadzący: dr hab. Józef Tatarczuk, prof. UZ
Forma zajęć
Lic
zb
a g
od
zin
w s
em
es
trz
e
Lic
zb
a g
od
zin
w t
yg
od
niu
Se
me
str
Forma zal iczenia Punkty
ECTS
Studia s tacjonarne
4
Ćwiczenia 80 IV Zaliczenie z oceną
Studia niestacjonarne
Ćwiczenia 80 IV Zaliczenie z oceną
CEL PRZEDMIOTU:
Celem praktyki jest kształcenie właściwych umiejętności i nawyków w przyszłej pracy nauczyciela wychowania fizycznego, wdrażanie studentów do samodzielnego stosowania zdobytej wiedzy przez udział w całokształcie życia szkoły, ze szczególnym uwzględnieniem metod, form i zasad stosowanych przez prowadzenie zajęć ruchowych. 1. Zweryfikowanie wiedzy teoretycznej w działaniach praktycznych. 2. Wdrażanie studentów do samodzielnej pracy w szkołach i instytucjach opiekuńczo – wychowawczych w postaci planowania i organizowania różnorodnych zajęć sportowych. 3. Zdobywanie nowych doświadczeń oraz gromadzenie w toku obserwacji wiedzy o funkcjonowaniu instytucji. 4. Zapoznanie się z charakterem pracy, zadaniami oraz warsztatem metodycznym nauczyciela wychowania fizycznego. 5. Stworzenie warunków do samooceny własnych działań, rozpoznania swoich predyspozycji do roli nauczyciela i animatora zajęć sportowych w szkole.
WYMAGANIA WSTĘPNE:
Zaliczenie ciągłej praktyki pedagogicznej w gimnazjum.
ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU:
Zapoznanie się z zadaniami instytucji, jej strukturą, formami i metodami pracy, strukturą formalno-prawną. Zapoznanie się z programami działania oraz planem pracy w okresie odbywania praktyki. Prowadzenie dokumentacji: sprawozdań z odbytych hospitacji zajęć, sporządzania konspektów na poszczególnych lekcjach wychowania fizycznego według planu praktyki, dokumentacji innych prac studenta podczas praktyki (udział w konferencjach, posiedzeniach Rad Pedagogicznych, zawodach sportowych itp.).
METODY KSZTAŁCENIA:
Metoda działań praktycznych
EFEKTY KSZTAŁCENIA I METODY WERYFIKACJI OSIĄGANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA:
Opis
efektu
Symbole
efektów
Metody
weryfikacji
Forma
zajęć
ma szczegółową wiedzę dydaktyczną właściwą dla
nauczyciela wychowania fizycznego na różnych K2_W05 Indywidualne prowadzenie zajęć
Ćwiczenia
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
228
Opis
efektu
Symbole
efektów
Metody
weryfikacji
Forma
zajęć
etapach edukacji
potrafi dobrać specjalistyczną terminologię
wykorzystywaną w wychowaniu fizycznym
i w dyscyplinach pokrewnych
K2_W10
Indywidualne prowadzenie zajęć
Ćwiczenia
potrafi opisać i objaśnić wiedzę z zakresu
wychowania fizycznego oraz wybranych aspektów
nauk o zdrowiu i ich powiązania z innymi
dyscyplinami naukowymi
K2_W09 Indywidualne prowadzenie zajęć
Ćwiczenia
zaprezentować umiejętności kierowania i
realizowania zajęć rekreacyjnych, zdrowotnych,
sportowych lub estetyki zachowań ruchowych w
pracy z różnymi grupami społecznymi
K2_U10 Indywidualne prowadzenie zajęć Ćwiczenia
potrafi wdrażać specjalistyczne umiejętności
ruchowe z zakresu wybranych form aktywności
fizycznej (rekreacyjnych, zdrowotnych, sportowych
i estetycznych)
K2_U11 Indywidualne prowadzenie zajęć Ćwiczenia
sporządzić pisemnie opracowania w zakresie
dyscyplin o kulturze fizycznej K2_U13 Indywidualne prowadzenie zajęć
Ćwiczenia
rozumie potrzebę dokształcania zawodowego i
rozwoju osobistego w ciągu całego życia, potrafi
inspirować i organizować proces uczenia się innych
osób
K2_K01 Indywidualne prowadzenie zajęć Ćwiczenia
ma świadomość poziomu swojej wiedzy i
umiejętności, dokonuje samooceny własnych
kompetencji, zna własne ograniczenia i wie kiedy
zgłosić się do specjalistów
K2_K02 Indywidualne prowadzenie zajęć Ćwiczenia
potrafi tworzyć prestiż związany z wykonywaniem
zawodu nauczyciela wychowania fizycznego, dba o
dobro wychowanków i właściwie pojętą
solidarność zawodową
K2_K03 Indywidualne prowadzenie zajęć Ćwiczenia
Dba o bezpieczeństwo własne, otoczenia i
współpracowników w działalności wychowawczej,
rekreacyjnej, zdrowotnej i sportowej
K2_K07 Indywidualne prowadzenie zajęć Ćwiczenia
Chętnie motywuje osoby w różnym wieku do
podejmowania działań prozdrowotnych oraz
czynnego uczestnictwa w aktywności fizycznej
K2_K09 Indywidualne prowadzenie zajęć Ćwiczenia
WARUNKI ZALICZENIA:
Zaliczenie z oceną (zgodnie z opinią nauczyciela). Weryfikacja dokumentacji praktyk (konspektów lekcji, sprawozdań z odbytych hospitacji) przez pracownika odpowiedzialnego z ramienia Uczelni.
OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA:
Obciążenie pracą Studia stacjonarne
(w godz.)
Studia niestacjonarne
(w godz.)
Godziny kontaktowe
(udział w zajęciach; konsultacjach; egzaminie, itp.) 10 10
Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu
Kierunek: Wychowanie fizyczne
229
Samodzielna praca studenta
(przygotowanie do: zajęć, kolokwium, egzaminu; studiowanie literatury;
przygotowanie: pracy pisemnej, projektu, prezentacji, raportu,
wystąpienia; itp.)
80 80
Łącznie 90 90
Punkty ECTS Studia stacjonarne Studia stacjonarne
Zajęcia z udziałem nauczyciela akademickiego 0 0
Zajęcia bez udziału nauczyciela akademickiego 80 80
Łącznie 4 4
W tym zajęcia o charakterze praktycznym
(laboratoria, konwersatoria, przygotowanie projektu zajęć praktycznych,
przygotowanie sprawozdań, prowadzenie zajęć)
4 4
LITERATURA PODSTAWOWA:
1. Tatarczuk J., 2011, Metodyka wychowania fizycznego. Oficyna Wydawnicza Uniwersytetu Zielonogórskiego. Uniwersytet Zielonogórski. Zielona Góra. 2. Tatarczuk J., 2011, Wychowanie fizyczne w edukacji wczesnoszkolnej. WSP, Zielona Góra.
3. Stawczyk Zb., 1993, Ćwiczenia ogólnorozwojowe. Skrypty 64. AWF Poznań.
4. Wieczorek A., 2004, Normy prób sprawności specjalnej w grupach zespołowych oraz wybranych przejawów zdolności
motorycznych studentów wychowania fizycznego, AWF Poznań.
5. Talaga J., 2004, Sprawność fizyczna. Testy. Zysk i S-ka, Poznań.
6. Tatarczuk J., 1977, Kontrola i ocena postępów ucznia z zakresu wychowania fizycznego. Testy sprawności ogólnej i
specjalnej, JKNiBO, Zielona Góra.
7. Bronikowski M., (red.), 2002, Metodyka wychowania fizycznego w zreformowanej szkole, EMiP, Poznań.
8. Trześniowski R., 1995, Zabawy i gry ruchowe, WSiP, Warszawa.
9. Pańczyk W., Warchoł K., 2008, W kręgu teorii, metodyki i praktyki współczesnego wychowania fizycznego, Uniwersytet
Rzeszowski.
10. VI Sejmik Szkolnej Kultury Fizycznej, 2004, MENiS, Warszawa.
11. Wychowanie fizyczne i sport w szkole (2010), Kancelaria Senatu, Warszawa.
12. „Lider”.
13. „Kultura fizyczna”.
PROGRAM OPRACOWAŁ: dr hab. Józef Tatarczuk, prof. UZ
Top Related