Warszawa,
14-15 października 2019 r.
Raport z Trzeciego Ogólnopolskiego Spotkania Sieciującego OWES
I. WSTĘP
Trzecie Ogólnopolskie Spotkanie Sieciujące OWES zorganizowane zostało przez Polską
Fundację Ośrodków Wspomagania Rozwoju Gospodarczego „OIC Poland” z siedzibą w
Lublinie oraz Fundacja Fundusz Współpracy w ramach projektu „Forum aktywności
Ośrodków Wsparcia Ekonomii Społecznej”. Celem głównym projektu jest wzmocnienie
systemu wsparcia dla PES poprzez działania sieciujące oraz podniesienie kompetencji kadr
akredytowanych Ośrodków Wsparcia Ekonomii Społecznej (OWES) z terenu całej Polski
poprzez:
zwiększenie liczby trwałych, ogólnopolskich sieci współpracy OWES oraz
koordynacja działań pomiędzy OWES a innymi sieciami o zbieżnych z sektorem
ekonomii społecznej interesach czy działaniach,
podniesienie kompetencji pracowników akredytowanych OWES w zakresie
standardów usług oraz zamówień publicznych,
zwiększenie liczby profesjonalnych konsultantów ds. wspierania PES w zakresie
ubiegania się o zamówienia publiczne w ramach OWES.
Poszczególne bloki tematyczne, które złożyły się na program Spotkania, realizowane były w
formule plenarnej, z wykorzystaniem sekcji panelowych oraz warsztatowych. Trzeci już
ogólnopolski zjazd OWESów zgromadził przedstawicielki i przedstawicieli wielu środowisk, w
tym administracji rządowej i jej jednostek podległych oraz nadzorowanych, jednostek
samorządu terytorialnego i ich jednostek organizacyjnych, stowarzyszeń i związków
jednostek samorządu terytorialnego, organizacji pozarządowych, ośrodków wsparcia
ekonomii społecznej, podmiotów ekonomii społecznej i szerzej rozumianego sektora
ekonomii społecznej, federacji oraz związków organizacji pozarządowych i podmiotów
ekonomii społecznej, związków rewizyjnych właściwych do spraw spółdzielczości, partnerów
społecznych, uczelni i podmiotów uczestniczących w kształceniu na poziomie wyższym oraz
jednostek naukowych.
II. PRZEBIEG SPOTKANIA
Program Trzeciego Ogólnopolskiego Spotkania Sieciującego OWES objął następujące
części merytoryczne:
Dzień pierwszy
PD1. Panel dyskusyjny: Dobre praktyki działania OWES, moderacja: Roland Zarzycki, z
udziałem:
współpraca międzynarodowa – udział OWES w sieciach – Mateusz Dobkowski,
Dariusz Węgierski
PS jako startup – metodyki dotyczące startupów w zastosowaniu do nowotworzonych
PS – Tadeusz Durczok, SWR
korzystanie ze wzorów – pożytki i ograniczenia (franczyza) – Karolina Cyran-
Juraszek
animacja i wsparcie biznesowe – Małgorzata Stępień-Dudek, OWES przy Centrum
Promocji i Rozwoju Inicjatyw Obywatelskich OPUS.
P1. Prezentacja: System zapewnienia wysokiej jakości usług świadczonych przez OWES
(podsumowanie procesu akredytacji, monitorowania, zmiany standardów, nowego naboru
wniosków o akredytację), Krzysztof Zawiślak / Filip Kołodziejski (DES)
P2. Prezentacja: Wykorzystanie modelu kompetencji i standardów kwalifikacji pracowników
OWES: wprowadzenie dla wszystkich, Joanna Abramowicz
Warsztatowe sesje równoległe:
W1. Warsztat: Wykorzystanie modelu kompetencji i standardów kwalifikacji pracowników
OWES, Joanna Abramowicz
W2. Warsztat: Przyszłość systemu wsparcia ekonomii społecznej i solidarnej, Andrzej
Radniecki, Jakub Szewczyk (DES)
Dzień drugi
PD2. Wystąpienie: Mechanizmy reintegracji – bariery we wdrażaniu mechanizmów
reintegracji społeczno-zawodowej w środowiskach lokalnych, Barbara Sadowska
(Przewodnicząca Zarządu Fundacji Pomocy Wzajemnej BARKA) oraz panel dyskusyjny,
moderacja: Lidia Węsierska-Chyc (Kierownik Wielkopolskiego Centrum Ekonomii Solidarnej,
OWES subregionu poznańskiego), z udziałem:
Małgorzata Kowalska (Prezes Zarządu Stow. Partnerstwo Społeczne CISTOR)
Łukasz Kubiak (Burmistrz Krobi)
Sebastian Czwojda (przedstawiciel powiatu gostyńskiego)
Krystyna Gromanowska (Spółdzielnia Socjalna OPUS)
Lech Bór (lider, Fundacja Pomocy Wzajemnej BARKA)
Karol Skrzypczak (Burmistrz Miejskiej Górki)
Warsztatowe sesje równoległe:
W3. Warsztat: Ścieżki reintegracji społeczno-zawodowej: od WTZ, CIS, ZAZ do
przedsiębiorstw społecznych, Ewa Roman (Prezes Spółdzielni Socjalnej Wspólny Sukces),
Renata Mizera (Kierownik CIS w Pniewach)
W4. Warsztat: Partnerstwo lokalne a reintegracja społeczno-zawodowa, Bernadeta
Markiewicz (Dyrektor OPS w Pniewach)
W5. Warsztat: Reintegracja społeczno-zawodowa a mechanizmy finansowe, Teresa
Zagrodzka (przedstawiciel TISE)
W6. Warsztat: Rola ROPS i OWES we wdrażaniu mechanizmów reintegracji społeczno-
zawodowej w środowiskach lokalnych, Lidia Węsierska-Chyc (Kierownik Wielkopolskiego
Centrum Ekonomii Solidarnej)
PD3. Panel dyskusyjny: OWES-y i LGD-y wędrujące w duchu bliźniaczej współpracy na
rzecz budowania idei ekonomii społecznej opartej o partnerstwo trójsektorowe, moderacja:
Jarosław Kuba (Prezes LGD Krzemienny Krąg, założyciel trójsektorowego partnerstwa
Krzemienny Krąg), z udziałem:
Możliwości współpracy pomiędzy LEADER-em a OWES-em w kontekście założeń
nowego okresu programowania a w szczególności wielofunduszowości – Sylwia
Staniuk, Łukasz Tomczak (Dyr. Dep. Rozwoju Obszarów Wiejskich MRiRW)
Obszary współpracy LGD-OWES i innych podmiotów, sieci o podobnych
zadaniach/celach – Jarosław Kuba (Prezes LGD Krzemienny Krąg)
Sieciowanie Leadera z poziomu krajowego - założenia a realizacja – Piotr
Sadłocha (Prezes Krajowej Sieci LEADER)
Rola sieci wojewódzkiej we wzmacnianiu współpracy pomiędzy LGD-ami oraz
ewidentne korzyści (np. wypracowanie wspólnych zasad, procedur i
dokumentacji, wspólne zakupy i zamówienia itp.) – Piotr Sadłocha (Prezes
Świętokrzyskiej Sieci LEADER)
Wielofunduszowość oraz RLKS na przykładzie LGD-ów ze Szwecji – Piotr
Sadłocha (Prezes Krajowej Sieci LEADER)
Gospodarstwa opiekuńcze na obszarach wiejskich – dobre praktyki – Arkadiusz
Pstrąg (Fundacja Toskania Kociewska)
P3. Prezentacja: Krótkie podsumowanie projektu FA OWES (dotychczasowe efekty
wskaźnikowe/diagnostyczne, informacja o dalszych możliwych działaniach w ramach
przedłużenia projektu, podsumowanie działania sieci OWES przez Radę Sieci - działania na
przyszłość) – Jolanta Kalinowska (Fundacja Fundusz Współpracy), Jacek Korzeniak (OIC
Poland oraz przedstawiciel Rady Sieci OWES).
Moderacja całości konferencji: Anna Giżycka, Roland Zarzycki
Zakres merytoryczny wystąpień poszczególnych prelegentów przedstawiony został
na prezentacjach, które stanowią załącznik do niniejszego sprawozdania.
III. PYTANIA, WNIOSKI I REKOMENDACJE ZE SPOTKANIA
PD1. Dobre praktyki działania OWES
Współpraca międzynarodowa - przykłady dobrych praktyk:
Szwecja (2015 rok, model skandynawski) – spotkanie z JST oraz NGO – nowe
wyzwania w związku z napływem imigrantów – mocny akcent na reintegrację
zawodową i społeczną – kompleksowe podejście, z zapleczem technicznym – w
partnerstwie ze stowarzyszeniem z Elbląga zawiązanie szerszego partnerstwa z
reprezentantami krajów bałtyckich – główny cel projektu został zrealizowany:
zawiązanie sieci współpracy i partnerstw
Słowenia – aktywizacja społeczna i zawodowa, nie muszą to być osoby
zagrożone wykluczeniem społecznym
Ukraina – poznanie tematu jednym z warunków ewentualnych rozmów
dotyczących akcesu do UE
programy współpracy transgranicznej – warto nawiązywać współpracę.
PS jako Start-up:
obecnie jesteśmy w sytuacji wielkiej niewiadomej – biznes plan ma sens w
sytuacji małych firm warunki dot. przewidywalności nie są znane, nie mamy
dostępu do danych
typowe podejścia w prowadzeniu start-upów – czasami możemy je stosować,
natomiast możliwość poprawiania produktów jest ograniczona w małych PS w
przeciwieństwie do start-upów
kluczowe jest to, aby oceniać nie tylko pomysł ale również ludzi, czy oni są w
stanie efektywnie zrealizować te zadania?
postulat, by zidentyfikować tych ludzi, którzy mogą być efektywnymi
przedsiębiorcami społecznymi
po co zakładać PS? tworzyć efekt skalowania, powtarzalności jakiegoś rodzaju,
lub wzrostu wielkości
Franczyza społeczna:
Dalba – spółdzielnia z chęcią i potencjałem do budowania franczyzy
inwestor = POWER
franczyza okazała się do Dalby sposobnością do udowodnienia, że osoby z
niepełnosprawnościami mogą pracować nie tylko przy rękodziele czy
zagospodarowaniu terenów zielonych, ale także w tak wymagającym obszarze
jak pub / piwo kraftowe
nie należy mylić sieciowania i klastrowania z franczyzą – w szczególności
wyzwaniem jest to, w jaki sposób franczyzobiorcy mają utrzymać własne marki
we współistnieniu z marką Dalby
czym franczyza społeczna ma się odróżniać od klasycznej franczyzy? – to nie
tylko cel społeczny i pracownicy z niepełnosprawnościami – ważny element:
fundusz franczyzowy, tworzony partycypacyjnie przez franczyzodawcę i
franczyzobiorców (budowany z obrotów tych, którzy przystępują do franczyzy;
opłaty wstępne są zlikwidowane; opłaty od obrotu: fundusz franczyzowy – około
3-5% przeznaczanie na fundusz, z którego będą mogły korzystać PSy)
projekt: 36 miesięcy, 2 miliony zł, 300 tys. alokacji na fundusz
koszty inwestycyjne po stronie OWES na terenie których będą działać
franczyzobiorcy
rola OWESów jako ambasadorów pomysłu w społeczności lokalnej
franczyzobiorców.
Animacja i wsparcie biznesowe:
wsparcie grup nieformalnych i małych organizacji
mikrogranty jako narzędzie do oceny pracy w grupie, zachodzących procesów
grupowych
środki z OWES na mikrodotacje na ekonomizację – pakiet 10 miesięcy wsparcia,
coaching, wypracowanie uproszczonego modelu biznesowego, wizyty studyjne
po procesie 10 miesięcy, możliwość skorzystania z dofinansowania i
dofinansowania miejsc pracy
przejście drogi rozwojowej daje bezpieczną możliwość podjęcia decyzji o
założeniu PS
łączenie źródeł finansowania na inkubowanie grup inicjatywnych
pytania z sali:
jakie są konkretne narzędzie w celu przekonania samorządów, by wyasygnowały
pieniądze na wspólny fundusz grantowy? OPUS – dzięki rozpoznaniu,
zbudowanie wzajemnego zaufania, cała ścieżka konkursu jest realizowana przez
OPUS, samorządy same zgłaszają się, ponieważ od początku do końca konkurs
jest realizowany przez OWES
czy da się pogodzić ekonomizację z misją NGO? czy zmienia się wizja? w Polsce
mamy specyficzny sposób rozumienia NGO, rozbudowany system dotacyjny,
wiele przykładów z kraju i zagranicy pokazuje, że nie ma sprzeczności między
ekonomizacją i misją, a wręcz przeciwnie: w obszarze ekonomii społecznej te
elementy powinny występować synergicznie
rekomendacje panelistów dla OWESów:
zachęcanie NGO do kreowania nowych rozwiązań nie tylko w oparciu o dotacje
samorządowe
prowadzenie przez doradców biznesowych własnej działalności
szukanie rozwiązań które są powtarzalne – niski próg wejścia, rozwiązania nie
jednostkowe, lecz powtarzalne, stawianie na proste rozwiązania
instytucja prowadząca OWES winna dywersyfikować źródła finansowania,
zarabiać swoje pieniądze
należy myśleć o klientach i dopuszczać różne źródła finansowania
koniecznie trzeba dobrze znać ustawę o pożytku publicznym
otwarcie na to, co dzieje się w innych krajach, czerpanie z doświadczeń i innych
modeli ES
do pobrania dostępne są prezentacje z wystąpień (Animacja i wsparcie biznesowe,
Franczyza społeczna)
P1. System zapewnienia wysokiej jakości usług świadczonych przez OWES
do pobrania dostępna jest prezentacja z wystąpienia
P2. Wykorzystanie modelu kompetencji i standardów kwalifikacji pracowników OWES:
wprowadzenie dla wszystkich
Ta część spotkania stanowiła teoretyczne wprowadzenie do jednego z warsztatów, które
nastąpiły na dalszym etapie. W szczególności wzmiankowano:
prezentacja / badanie jakościowe na podstawie 50 wywiadów
warsztat dla koordynatorów / kierowników (21.10 kolejne szkolenie)
dostępność podręcznika dotyczącego modelu – jak posługiwać się profilami
prezentacja – czym jest kompetencja? – wiedza / umiejętności / postawa –
motywatory finansowe i pozafinansowe
W1. Wykorzystanie modelu kompetencji i standardów kwalifikacji pracowników OWES
warsztat 21 października w siedzibie ministerstwa:
uczestnicy m.in.: Nidzica, Katowice, Opolskie, woj. Śląskie, OWES Nadwiślański,
LOWES, dolnośląski OWES, Świętokrzyski OWES, OWES Konin, OWES Etap, DES,
OWES Pomorski
ilość uczestników: 24 osoby
komplet narzędzi pomocnych dla koordynatora w planowaniu rozwoju pracowników
DES przekaże w listopadzie
dyskusja na temat celu wdrażania narzędzia (ćwiczenie: rekrutacja):
nie jest to rewolucja, lecz usystematyzowanie dotychczasowych ścieżek
postępowania (opracowanie 6 stanowisk)
jak pyta, jak się zachowuje rekruter – sposób prowadzenia wywiadu: postawa
otwartości, dopytywanie, podążanie za kandydatką, płynne przejście od jednego
pytania do drugiego, empatyzowanie, odzwierciedlanie, dopytywanie, tak by
kandydatka odpowiedziała na pytanie
istotne elementy: przygotowanie, budowanie relacji i porozumienia, element
budowania marki pracodawcy, podążanie dla kandydatem, doprecyzowanie, praca
ciszą, obserwacja, rejestracja, klaryfikacja, analiza, dwa komplementarne etapy
rekrutacji: kwalifikacje oraz kompetencje miękkie
ćwiczenie praktyczne (doradca + studentka):
obserwacja, dopytywanie, punktowanie, konkretyzacja, klaryfikacja,
doprecyzowanie, parafraza, „niedowierzanie”, klientka – cierpliwość (możliwość
wykorzystania scenki jako narzędzia diagnostycznego)
postulaty dotyczące dostosowania narzędzi: rozwinąć użyteczność w ścieżce
rozwoju pracownika, rozwinąć użyteczność w systemie okresowej oceny
pracowników, wzmacniać świadomość pracowników własnych kompetencji,
wspierać zespoły już istniejące – rozmowy diagnostyczno-rozwojowe
W2. Przyszłość systemu wsparcia ekonomii społecznej i solidarnej
istotne kwestie:
wyzwania związane z sytuacją na rynku pracy i demografią; nowe przesłanki do
obejmowania osób i rodzin zakresem działalności podmiotów ekonomii społecznej;
rola OWES we wdrażaniu i rozwijaniu ścieżek reintegracji
wyzwania dotyczące zaspokajania potrzeb na usługi społeczne użyteczności
publicznej
pierwsze wnioski z okresu EFS 2014-2020 ze szczególnym uwzględnieniem
doświadczeń i efektów działalności OWES
potrzeby przedsiębiorstw społecznych
uwarunkowania dotyczące planowania perspektywy finansowej EFS+ (2021-2027)
– miejsce i rola ekonomii społecznej
rekomendacje: jak powinny wyglądać zadania animacyjne OWES, aby docierać do nowych
grup (szczególnie osób nieaktywnych) oraz bardziej skutecznie przekształcać istniejące PES
w PS?
rola OWESu jest sprowadzona do realizacji zapisow KPRES – musimy
przekierunkować myślenie o OWESach w społeczności lokalnej
wiemy, jakie to są osoby i wiemy, jakie działania się sprawdzają, natomiast
wiedza ta jest rozproszona
nowe metody, narzędzia, modele (np. model instytucji zatrudnienia socjalnego)
budowanie relacji i sieciowanie podmiotów reintegracyjnych (np. regionalna
platforma podmiotów reintegracyjnych)
przykład dobrej praktyki: powiatowa baza osób zagrożonych wykluczeniem
społecznym – z jakich metod korzystali, z jakiego wsparcia? czy są tam osoby
wielokrotne aktywizowane?
Szwecja: raporty zaniechania społecznego – ile kosztują świadczenia na rzecz
osób długotrwale i intencjonalnie nieaktywnych (a w ten sposób kontraktuje się
podmioty)
zmiany systemowe, ustawowe – większe zachęcenie WTZ, by odwiedzały PSy
mikrogranty jako dobry pomysł na rozwój PSów i ich pomysłów
pomoc w identyfikacji pomysłów na biznes
baza pomysłów i modeli biznesowych
animowanie konsorcjów PSów / PESów
wybór pomysłów, które najlepiej rokują
dostarczanie dobrych przykładów motywujących do rozwoju, ale także
motywujących liderów
rekomendacje: jakie konkretne zadania powinien realizować OWES, aby wspierać tworzenie
jednostek reintegracyjnych oraz lepiej wykorzystywać ich potencjał na rzecz PS?
rozpoczynamy od spotkań informacyjnych, konsultacyjnych, animacyjnych, wizyt
studyjnych, czyli motywacji
tworzenie platformy podmiotów reintegracyjnych
pomoc w zakresie pozyskiwania partnerów, funduszy i wsparcia merytorycznego
wymiana informacji odnośnie podmiotów, które uczestniczą w procesie
rekomendacje: jakimi instrumentami bezzwrotnymi dysponować powinien OWES?
Jak powinny wyglądać pozostałe instrumenty wsparcia?
Wsparcie finansowe dla kadry zarządzającej
bony rozwojowe dla PES
wsparcie kompetencyjne
wizyty studyjne
staże
mentoring
mikrogranty
vouchery
rekomendacje: jak zapewnić PS wysokiej jakości wsparcie odpowiadające ich potrzebom?
podnoszenie kwalifikacji kadry OWES
wizyty studyjne, w tym zagraniczne
dobre kadry (praktyczny profil, a nie teoretyczny)
dobre rozpoznanie potrzeb pośród PS (trudność może polegać na tym, że same
PSy mogą nie znać odpowiedzi)
rekomendacje: jak wdrażać podejście popytowe w świadczeniu usług na rzecz PS?
elastyczność
badania rynku
wyjazdy
rekomendacje: jak modyfikować zasadę sub-regionalizacji?
możliwość przesuwania środków (o jakiś procent) pomiędzy subregionami
partnerstwa OWESów
wspólne wykorzystywanie kadry i wspólna animacja
przykład na współpracę: SPOKO – społeczny koszt – zestawy prezentowe
– atrakcyjne dla biznesu – zakup produktów wytwarzanych przez PSy i PESy
potrzeba: promocja oraz baza odbiorców
rekomendacje: jak efektywnie wspierać rozwój PS na obszarach marginalizowanych?
animacja i edukacja z instrumentem finansowym (widać, że działa na przykładzie
kół gospodyń wiejskich
działania na przykładzie lokalnym (przykład: pierwszeństwo PESów w dostawie
towarów/usług)
rewitalizacja i tworzenie miejsc pracy przy tej okazji (jednak brakuje wiedzy i
stymulacji na poziomie dokumentów)
wyszukiwanie zleceń, pośrednictwo, przygotowywanie ofert
dłuższy niż 12 miesięcy okres wsparcia
rekomendacje: jaki sposób OWES może realizować zadania rzecznicze promujące
przedsiębiorczość społeczną szczególnie w zakresie realizacji usług społecznych?
budowanie relacji jest najważniejsze (nie regulaminy i wskaźniki)
OWES powinien moderować współpracę pomiędzy podmiotami na poziomie
regionu, min. powiatu
OWESy powinny być rzecznikami upraszczania procedur (to my
"biurokratyzujemy")
powinniśmy budować sieć ponadregionalna
dzielenie się dobrymi praktykami i budowanie porozumień
do pobrania dostępna jest prezentacja z wystąpienia
PD2. Mechanizmy reintegracji – bariery we wdrażaniu mechanizmów reintegracji
społeczno-zawodowej w środowiskach lokalnych
reintegracja:
kluczowa kwestia: zrównoważony rozwój w środowiskach lokalnych
człowiek jest w ciągłym procesie rozwoju – rzecz w tym, by warunki do tego
rozwoju i kształtowania tworzyć
dzieci chłona wzorce i czasami otrzymujemy dorosłego człowieka, które nie
można zmienić - czy nie można? można, ale potrzebne jest głębokie zrozumienie
ważne jest to, by osoba zajmująca się reintegracją, rozumiała, jak do tego danej
sytuacji, danego problemu doszło, oraz jak stworzyć warunki, w których ta dana
osoba może doświadczyć innych bodźców, zachowań i zmienić nawyki
nie wystarczy nawracanie – idzie o poligon nowych doświadczeń
proces zmiany ubogaca wszystkich, którzy biorą w nim udział
jeśli proces nie przynosi rezultatu, nie znaczy, że się nie da, ale że czegoś
zabrakło
istotne, by OWESy również myślały o CISach
dla reintegracji nie wystarczy reintegracja samej osoby, ale także potrzeba także
reintegracji środowiska lokalnego, a więc jego swoistej animacji
współuczestnictwo i wdzięczność
całe środowisko musi otworzyć się na podmioty reintegracyjne
doświadczenia osobiste (Lech Bór):
20 lat był osobą bezdomną, 30 lat nadużywał alkoholu, zostały mu odebrane prawa
obywatelskie, doświadczenie pobytu w więzieniu, życia na ulicy oraz pseudo-
pomocy, jaką otrzymywał (11 terapii)
Barka stworzyła możliwość innego życia, w oparciu o zaufanie, jakim został
obdarzony, oraz przestrzeń do działania, która została mu dana
niewiele pytano, niewiele sprawdzano, ale wiele dawano
kluczowe doświadczenie: wspólnota
reintegracja społeczna, potem zawodowa
rekomendacja: OWESy dopiero po początkowym wsparciu przez CIS (konieczność
współpracy tych dwóch instytucji)
konkretny przypadek spółdzielni osób uzależnionych od alkoholu:
nigdy nie będzie tak, że doprowadzimy do sytuacji, w której już nic nie trzeba będzie
robić, kiedy instytucje wspierające przestaną być potrzebne
na czym polega reintegracyjna rola spółdzielni? wiele rozmów – to musi być rodzina,
pomocna rodzina
wiele osób chciałyby, by wszystko rozwiązał system, ale pracownicy socjalni nie
otrzymają magicznej recepty gwarantującej sukces – to od pracowników OWESu
zależy, czy to się stanie – to oni są na pierwszej linii
interesujący przykład: w spółdzielni pojawił się stażysta, który "rozwalił system" –
poczucie bezkarności zostało rozbite, bo pojawiła się konkurencja – a picie prowadzi
do utraty zleceń – to pokazuje, że kryzys także może być rozwiązaniem
praca dla OWESu się nie skończy, dopóki są PSy
ważne pytanie: w jakim kierunku powinien kształcić się terapeuta ds uzależnień? nie
wystarczy, byśmy byli specjalistami od jednego obszaru
pytanie, na ile ośrodki mogą nawzajem korzystać ze swoich doświadczeń
perspektywa kierowniczki CISu (Krystyna Gromanowska, OPUS):
utworzyliśmy CIS, ale pojawiła się także możliwość pozyskania funduszy na
założenia spółdzielni, więc po nią sięgnęliśmy
osoby, które pierwotnie weszły do spółdzielni, nie utrzymały się, ale po założeniu
CISu pierwsi członkowie CISu uzupełnili ten skład osobowy (co było obciążeniem,
ale i wyróżnieniem)
psychoterapueta sprawuje pieczę nie tylko nad CISem, ale i nad spółdzielnią
praca dzielona jest między CISem a spółdzielnią
członkowie spółdzielni czują się pewnie, są ważni, są w centrum uwagi
jako kierownik CISu chciałam, by wszystko to była wielka rodzina | współdzielenie
problemów
dzięki współpracy z OWESem, który pomógł napisać projekt, spółdzielnia mogła
otrzymać sprzęt i miała szansę na dobry start
dzięki dotacji doszło do intensyfikacji migracja między CISem a spółdzielnią
takie współprace z OWESami są bardzo potrzebne
czyli jaka jest rola OWESu? czy chodzi o wspieranie podmiotu, czy o rolę
reintegracyjną? o obie kwestie!
czyli, jeśli ten system jest dobrze poukładany, to kwestia bezpośrednich działań
reintregracyjnych OWESu jest już załatwiona? nie, OWES wciąż odgrywa istotną
rolę w doraźnych codziennych sytuacjach
przedstawiciel powiatu gostyńskiego (Sebastian Czwojda, były burmistrz):
PS to zdecydowanie więcej niż reintegracja
metafora domu: jeśli chcemy objąć OWESy jako element systemu, to staje się to
projektem, a więc i czymś czasowo ograniczonym i w tym momencie pytanie: czy
jeśli ten element wypadnie, co stanie się z budynkiem?
w gminie Krobia te elementy zostały dobrze poukładane: są spółdzielnie,
wszystko ze sobą się sprzęga | reintregacja ma swoją szerszą wartość
jaka jest rola OWESów, jak należą do tego systemu? – niestety, nie do końca
więc są wsparciem dla OPS CISy zostały opracowane na mocy innej ustawy
realizacja OWESu w Wielkopolsce utrudniła także współpracę z wieloma innymi
podmiotami, z którymi dobrze się współpracowało (np. Fundacja im. Królowej
Polski św. Jadwigi, Barka) – rejonizacja nie zawsze jest dobra
Burmistrz Krobi (Łukasz Kubiak):
myślę, że rola współpracy samorządu z podmiotami nigdy nie jest ograniczona
nam się udało, bo nie zabrakło elementu kluczowego: wrażliwości
mamy centrum integracji społecznej, mamy spółdzielnie socjalne – obecny jest
cały ekosystem wsparcia
rola samorządu jest decydująca, ponieważ my tworzymy te warunki, kreujemy
możliwości, ale też będąc członkiem spółdzielni dajemy zlecenia
w CISie mamy 28 uczestników mimo prawie bezrobocia
W3. Ścieżki reintegracji społeczno-zawodowej: od WTZ, CIS, ZAZ do przedsiębiorstw
społecznych
podsumowanie:
jak wygląda ścieżka integracji? z jednej strony wiemy, jak ogólnie ona wygląda,
ale z drugiej w praktyce każdy boryka się z innymi problemami
interesowało nas: jak i jakie bariery się pojawiają
dobry przykład: spółdzielnia, która została dedykowana uczestnikom warsztatów
reintegracji zajęciowej
w gmienie Pniewy był CIS, ale nie było możliwości współpracy – nie ma
warsztatów dla siebie, ale miał być efekt i stąd pomysł powstania centrum
partnerstwa lokalne; dobre przykłady współpracy Podmiotów Zatrudnienia
Socjalnego z OWES, PES powstałe z osób z KIS / CIS / WTZ
zadanie: pracować takimi narzędziami jakie mamy + nawiązywać współprace jak
najszerzej się da + poszukiwać rozwiązań takich, by człowiek był najważniejszy
W4. Partnerstwo lokalne a reintegracja społeczno-zawodowa
podsumowanie:
podzieliliśmy się doświadczeniem, jak konkretnie funkcjonują partnerstwa lokalne
najważniejszy jest człowiek
sukces budować trzeba powoli, małymi krokami
warsztat był owocny, bo stwierdziliśmy, że OWESy są potrzebne
budowanie partnerstw jest podstawą rozwoju PESów
W5. Reintegracja społeczno-zawodowa a mechanizmy finansowe
podsumowanie:
podstawowe pytanie: jak wprowadzić te osoby do przedsiębiorstw
dobre mechanizmy na początku funkcjonowania: staże i dotacje OWESowe na
uruchomienie
jeśli organizacja chce się profesjonalizować, to będzie potrzebowała bardziej
specjalistycznych instrumentów (np. pożyczki (preferencyjne))
bardzo duża potrzeba pożyczek płynnościowych (TISE)
myślenie o rozwoju zawodowym pracowników – ważne!
cel PS to pomoc w reintegracji zawodowej, ale także generowanie zysku (to
wpływa na poczucie godności)
dla podmiotów bardziej zaawansowanych poziomie: social venture capital (TISE
poszukuje miejsc, w które można wejść z kapitałem do miliona złotych)
W6. Rola ROPS i OWES we wdrażaniu mechanizmów reintegracji społeczno-
zawodowej w środowiskach lokalnych
podsumowanie:
we wcześniejszych spotkaniach pojawiło się stanowisko specjalisty ds
reintegracji, które łączy obszary instytucjonalne (IZtka zapewnia finansowanie)
(OWES realizuje) (ROPS kształtuje warunki konkursowe)
nasza dyskusja dotyczyła szerszego systemu – są oczekiwania wobec ROPS
(odnośnie polityki społecznej!) – byli przedstawiciele ROPS i OWES – ROPS ma
świadomość, że mógłby taką funkcję pełnić, ale brakuje mu siły przebicia, jest
trochę na uboczu
mamy kilka systemów usług: społeczne, zdrowotne, te związane z rozwojem
ekonomii społecznej – pytanie, jak to powiązać i jaką rolę tutaj mógłby pełnić
OWES (niektórzy twierdzą, że ROPS dysponuje odpowiednimi narzędziami – np.
dostęp do konsultacji w sprawie regionalnych narzędzi rozwoju, jednak na etapie
realizacji, jak się wydaje, już tego wpływu brakuje) (IZetki nawet nie przekazują
informacji ROPSom, kto, gdzie i co będzie robił) (idealny system: ROPS
diagnozuje, gdzie i kto co robi oraz co powinien robić)
ważny temat: reintegracja a usługi społeczne
ważne pytanie: na ile procesy te mają być regionalnie regulowane, a na ile mają
być oddolne i spontaniczne
prawie wszędzie ROPSy i OWESy się spotykają, planują, ale potem okazuje się,
że regionalne plany współpracy idą do szuflady, a realizowane są specyficzne
projekty, specyficznie sparametryzowane i rozliczane (pomysł: "jeden duży projekt
na jedno województwo" odważne rozwiązanie dyskusyjne, ale oddające pewną
ważną intuicję)
PD3. OWES-y i LGD-y wędrujące w duchu bliźniaczej współpracy na rzecz budowania
idei ekonomii społecznej opartej o partnerstwo trójsektorowe
potrzeba współpracy i możliwości współpracy → jakie wyzwania? → główne tezy:
taka współpraca jest bezdyskujną koniecznością
dwugłos: gdzieś współpraca jest, a gdzieś jej nie ma
niestety, nie do końca lokalne grupy działania mają wszystkie kompetencje i
uprawnienia, które pozwoliłyby im skutecznie działać
koła gospodyń wiejskich funkcjonują w ramach różnych przepisów
warto czerpać z przykładów szwedzkich, gdzie problemy społeczne są
rozwiązywane poprzez przedsiębiorczość
gospodarstwa opiekuńcze
to od nas zależy, jak to sobie ułożymy
do pobrania dostępne są prezentacje z wystąpień (Rola sieci wojewódzkiej we wzmacnianiu
współpracy pomiędzy LGD-ami oraz ewidentne korzyści, Sieciowanie Leadera z poziomu
krajowego, Gospodarstwa opiekuńcze na obszarach wiejskich – dobre praktyki)
P3. Krótkie podsumowanie projektu FA OWES
komunikaty:
ostatnie spotkanie w tak szerokim gronie – to podziękowanie i pożegnanie
odbędą się jeszcze dwa spotkania dla przedstawicieli rady sieci (14-15 listopada)
i (17-18 lutego)
zaplanowano także wyjazdy studyjne dla przedstawicieli OWESów i PESów –
niedługo zostanie ogłoszona rejestracja (mała selekcja)
za nami długa droga – dyskusja, która rozpoczęła się od tego, czy w ogóle warto
sieciować | co możemy mieć z tej sieci | czy duże podmioty nie zdominują
słabszych – i tę dyskusję mamy za sobą – mamy przedstawicieli rady sieci – 32
osoby reprezentujące każde województwo – w FFW mamy sekretariat Rady Sieci
– dyskutujemy różne tematy i formułujemy stanowiska przedstawiane
ministerstwom – mamy także regulamin Rady Sieci
wydajemy biuletyn Rady Sieci (już przeszło 400 stron wartościowych artykułów!) –
zachęcamy do współredagowania dwóch kolejnych numerów – szukamy osób,
które miałyby coś do przekazania – ważne pytanie: co dalej z biuletynem po
zakończeniu projektu?
naszą nadzieją jest to, że proces sieciowania nie zakończy się wraz z tym
projektem
planujemy spotkania relacyjne i pozostajemy w kontakcie – prosimy o sygnały!
do pobrania dostępna jest prezentacja z wystąpienia
IV. WYNIKI ANKIET EWALUACYJNYCH
Na podstawie otrzymanych ankiet ewaluacyjnych (n=27) można wysunąć co najmniej
następujące wnioski w zakresie oceny Trzeciego Ogólnopolskiego Spotkania Sieciującego
OWES:
spotkanie spełniło oczekiwania 88% uczestników w stopniu wysokim (44%) lub
bardzo wysokim (44%)
program i zawartość merytoryczna spotkania spotkały się z wysoką (41%) lub
bardzo wysoką (41%) oceną 82% uczestników
również 82% uczestników uznała, że efekty spotkania będą przydatne (41%) lub
bardzo przydatne (41%) dla funkcjonowania ich organizacji
wysoko ocenione zostały aspekty organizacyjne spotkania, w tym: ocena
informacji przed spotkaniem oraz rejestracji – 96% ocen dobrych (18%) i bardzo
dobrych (78%); ocena sprawności organizacyjnej w trakcie spotkania – 89%
ocen dobrych (8%) i bardzo dobrych (81%); ocena warunków lokalowych – 96%
ocen bardzo dobrych; ocena warunków noclegowych i gastronomicznych – 100%
ocen bardzo dobrych
wśród elementów wskazanych jako najbardziej przydatne najczęściej
wzmiankowano bloki dotyczące reintegracji oraz panel dotyczący dobrych praktyk
(uczestnicy podkreślali profesjonalizm ekspertów)
jako najmniej przydatny element spotkania najczęściej wskazywano blok
dotyczący modeli kompetencji
wiele osób sygnalizowało wartość integracyjną i sieciującą spotkań, jednocześnie
sygnalizując potrzebę organizacji kolejnych tego typu spotkań oraz kontynuację
projektu
Top Related