Tłum. z ang. Grzegorz Leończuk Red. Bogusław Posmyk
MAJ 2013
Sanathana Sarathi maj 2013
© Organizacja Sathya Sai
2
Sanathana Sarathi maj 2013
© Organizacja Sathya Sai
3
SPIS TREŚCI:
Stosowanie w życiu wedanty jest bardzo
łatwe
Orędzie Bhagawana z 31 lipca 1996 roku
ŚRI SATHYA SAI ARADHANA MAHOTSAVA
Sprawozdanie
MÓJ MISTRZ DUCHOWY ŚRI SATHYA SAI BABA Sędzia P.N. Bhagwati
CZYSTOŚĆ PROWADZI DO WYZWOLENIA
Z naszych archiwów
BOSKA SANKALPA
Ćizuko Tsujama
UROCZYSTOŚCI W PRASANTHI NILAJAM
Sprawozdanie
WIELKOŚĆ WIELBICIELI
Ćinna Katha (Przypowieść)
Sanathana Sarathi Pismo poświęcone moralnemu i duchowemu rozwojowi ludzkości przez
SATJĘ * DHARMĘ * ŚANTI * PREMĘ * AHIMSĘ
(prawdę * prawość * pokój * miłość * niekrzywdzenie)
Sanathana Sarathi maj 2013
© Organizacja Sathya Sai
4
Amrita Dhara Orędzie Bhagawana z 31 lipca 1996 r.
STOSOWANIE WEDANTY JEST BARDZO ŁATWE
Możesz opanować Wedy i Wedantę,
Możesz mistrzowsko układać piękne wiersze i prozę,
Ale jeśli zabraknie ci czystości serca, zniszczysz siebie.
Nigdy nie zapominaj tych dobrych słów.
POZBĄDŹ SIĘ NIECZYSTOŚCI SERCA
Ucieleśnienia boskiej Atmy!
d czasów starożytnych kultura indyjska krzewi zasady czterech puruszart (celów życia), a
mianowicie dharmy, arthy, kamy i mokszy (prawości, bogactwa, pragnienia i
wyzwolenia), jak również zasady Wed i ich pomocniczych nauk. Słowo Weda pochodzi
od rdzenia 'wid', który znaczy wiedza. Ta wiedza uczy człowieka, jak może prowadzić pełne
znaczenia i szlachetne życie na tym świecie dokonując dobrych czynów, aby osiągnąć cztery
główne cele życia.
Wedy są nieskończone
Mędrcy i jasnowidzowie w stanie głębokiej kontemplacji otrzymali wiedzę wedyjską
bezpośrednio od Brahmana. Początkowo Weda była jedna. Ekam Weda (Weda jest jedna).
Stanowiła ona zbiór hymnów. Powiedziano: Ananto wai Weda (Weda jest nieskończona).
Powiernikami tej bezkresnej wiedzy byli jedynie mędrcy i jasnowidze. Później Mędrzec Wjasa
podzielił tę wiedzę na trzy Wedy, mianowicie Rigwedę, Jadżurwedę i Samawedę, w celu
ustanowienia w życiu człowieka wielkich ideałów - poprzez nauki Wed. Później Jadżurweda
O
Sanathana Sarathi maj 2013
© Organizacja Sathya Sai
5
została podzielona na dwie części, mianowicie na Kriszna Jadżurwedę i Śukla Jadżurwedę.
Czwarta Weda, mianowicie Atharwanaweda, została dodana później. Te są te cztery Wedy,
które są stosowane i upowszechniane.
Wedy mają dziewięć nazw. Pierwszą jest śruti. Co ona oznacza? Ponieważ riszi otrzymali Wedy
słuchając ich w stanie głębokiej medytacji, są one nazywane śruti. W tamtych czasach nie było
papieru ani książek i urządzeń drukarskich. Wiedza wedyjska była słownie przekazywana
uczniom przez guru. Stąd Wedy nazywa się również anusrawa (to co słyszy się wielokrotnie).
Trzecią nazwą jest traji, czwartą amnaja, piątą samamnaja, szóstą ćhandas, siódmą swadhjaja
(samo-wiedza), ósmą nigama, dziewiątą agama.
Wedy są związane z życiem człowieka w świecie zjawisk. Zajmują się dwoistością. Każda Weda
ma trzy działy: Brahmany, Aranjaki i Upaniszady. Brahmany to zbiory mantr, których używa się
do wykonywania jadźni, jag i innych pomyślnych obrzędów. Nazwa Aranjaka oznacza, że
człowiek powinien studiować tę część Wed, kiedy mieszka wraz z żoną w lesie jako wanaprasta
(pustelnik), po zakończeniu swojej grihastha aśramy (okresu życia rodzinnego). Zasady rządzące
etapem wanaprasty są bardzo surowe. Jeśli człowiek będzie wytrwale trzymał się tych zasad
żyjąc jako wanaprasta, będzie w stanie stać się sannjasinem (osobą, która wyrzekła się świata).
Mąż z żoną powinni oboje opuścić swój dom i żyć jak brat i siostra w jakiejś pustelni w lesie.
Powinni znosić cierpliwie wszelkie trudy leśnego życia, nie zważając na upał czy zimno i inne
kaprysy pogody. Mało tego, powinni przestrzegać wielkiej dyscypliny w jedzeniu. Od dnia pełni
księżyca powinni nieco zmniejszać swoje regularne posiłki, tak żeby w dzień nowiu księżyca
zachować całkowity post. I ponownie od następnego dnia powinni dodawać codziennie trochę
jedzenia do tego, co spożywali dzień wcześniej, aż do dnia poprzedzającego pełnię księżyca.
Jeśli jacyś grihasthowie chcą, powodowani współczuciem, ofiarować im jedzenie, powinni je
przyjmować jedynie na liściu, a nie na talerzu. Nigdy nie powinni wchodzić do domu grihasthy i
spożywać tam posiłek.
Ludzie w tamtych czasach przestrzegali tak twardej dyscypliny życia wanaprasty. Wszystkie te
cztery okresy życia, a mianowicie brahmaćarja (okres bezżenności), grihastha, wanaprasta i
Sanathana Sarathi maj 2013
© Organizacja Sathya Sai
6
sannjasa, są związane z ziemskim życiem człowieka. Te cztery etapy są zalecane, żeby człowiek
stopniowo zdobył panowanie nad swoim umysłem. Istnieje też etap zwany maha-puruszarta,
będący ponad tymi czterema sposobami życia, który nazywa się też parabhakti (najwyższym
oddaniem).
Sedno i cel Wedanty
Wedanta jest ostatecznym celem, początkiem i końcem duchowości. Wedanta prowadzi do
trzech rodzajów jogi, która ma ogromne znaczenie dla każdego. Każdy student powinien
wysłuchać tego z pełną uwagą. Pierwszą jogą jest tarakam, drugą - sankhjam, a trzecią -
amanaskam. Są one sednem, jak i celem Wedanty.
Czym jest tarakam? Tarakam to rozumienie i wykonywanie mudr (subtelnych pozycji
jogicznych), takich jak kheczari, a następnie pójście dalej i skupienie się na nadabindu (miejscu
między brwiami) oraz na mantrze So-ham i ostatecznie doświadczeniu Sat-ćit-anandy (Boga).
Zasadniczo tarakam znaczy połączenie umysłu człowieka z najwyższą zasadą Sat-ćit-anandy
(Istnienia-wiedzy-błogości) i osiągnięcie pełnej mądrości.
Drugim rodzajem jogi jest sankhjam. Ponieważ zajmuje się ona sankhją (liczbami), jest nazywana
sankhja jogą. Ciało ludzkie składa się z panćakosz (pięciu powłok duszy), panćendrijów (pięciu
zmysłów), panćabhutów (pięciu żywiołów, tj. ziemi, wody, ognia, powietrza i przestrzeni),
panćapran (prany, apany, wjany, udany, samany), umysłu, intelektu, ćitty (świadomość, pamięć),
ahamkary (ego) i dżiwatmy (duszy indywidualnej). To razem 25 składników. Sankhja polega na
zrozumieniu, że nie jest się żadnym z nich i wyjściu poza nie, przez co uświadamia się sobie, że
jest się Atmą, która jest ucieleśnieniem Satćitanandy.
Trzecim rodzajem jogi jest amanaskam. Czym jest? W tym widzialnym świecie złożonym z pięciu
żywiołów nie ma nic poza Brahmanem. Dlatego Wedy mówią: Ekamewa adwitiijam Brahma
(Brahman jest jeden bez drugiego). Całe stworzenie jest przejawieniem Brahmana. Nie ma
żadnej drugiej istoty. Kiedy człowiek urzeczywistni w sobie tę prawdę, umysł przestaje istnieć.
Jedynie wskutek myśli i przeciw-myśli swego umysłu człowiek widzi różnorodność na świecie.
Sanathana Sarathi maj 2013
© Organizacja Sathya Sai
7
Kiedy uświadomi się sobie jedność w tej różnorodności, wówczas umysł znika. Wszystko jest
Brahmanem. Cokolwiek się widzi, słyszy, myśli, mówi, robi i dokądkolwiek się idzie, wszystko jest
Brahmanem. Tylko wtedy, gdy jest jakaś inna istota, jest miejsce dla myśli i przeciw-myśli. Ale
gdy jest tylko jedność i jest to Brahman, nie ma żadnej przestrzeni dla myśli i przeciw-myśli. Jest
to stan amanaski, czyli stan wolny od umysłu. W tym stanie jest tylko miłość. Ta miłość jest
prawdą. Tak naprawdę prawda i miłość to jedno i to samo. Kiedy prawda i miłość łączą się, świat
traci dla ciebie swoją tożsamość i wszędzie widzisz Brahmana.
Miłość Radhy do Kriszny
Oto mały przykład. Kiedyś Jaśoda poszła szukać Kriszny. „Gdzie jest Kriszna, dokąd poszedł?”
Szukała Kriszny, bo utożsamiała Go z Jego fizyczną postacią. Kiedy uświadomisz sobie, że Kriszna
jest wszędzie, wówczas nie będziesz miał potrzeby, by go szukać. Kiedy Jaśoda szukała Kriszny,
przyszła Radha i Jaśoda spytała Radhę: „Radho! Czy widziałaś moje dziecko? Czy mój Gopala
przyszedł do twojego domu? Przeszukałam wszystkie ulice i byłam we wszystkich domach, ale
nie mogłam go znaleźć. Widziałaś go?”. Radha zamknęła oczy i z sercem pełnym miłości
zaśpiewała imię Kriszny. I w tej samej chwili pojawił się Kriszna. To zdarzenie otworzyło oczy
Jaśodzie. Powiedziała do Radhy: „Przez cały czas myślałam, że Kriszna jest moim synem, a ja
jestem Jego matką. Myślałam, że nikt nie ma w sobie większej miłości do Kriszny niż ja. Byłam
dumna myśląc, że na tym świecie nie ma nikogo, kto dałby Krisznie tak bezgraniczną miłość, jak
ja. Ale nigdy dotąd nie uświadomiłam sobie, że twoja miłość do Kriszny jest znacznie większa i
pełna wielkiej mocy. W twojej miłości jest tyle mocy, że w chwili, gdy wspomniałaś Go z
miłością, On ujawnił się przed tobą”.
Jakiego rodzaju była miłość Radhy do Kriszny? Była czysta, bez skazy i zupełnie wolna od ego.
Dlatego Kriszna natychmiast się przed nią ujawnił. Jeśli w twoim sercu jest chociażby mały ślad
nieczystości i ego, Bóg nigdy nie ujawni się przed tobą, nieważne jak wiele godzin, dni czy nawet
jug (eonów) będziesz się do niego modlić.
Jaśoda chwyciła Radhę za rękę i powiedziała: „Byłam pod wpływem ego i niewiedzy. Usunęłaś je
i otworzyłaś mi oczy. Na tym świecie może być wielu, którzy bardziej ode mnie kochają Krisznę.
Sanathana Sarathi maj 2013
© Organizacja Sathya Sai
8
Ale ja, wskutek swojej niewiedzy, myślałam, że moja miłość do Kriszny jest największa. To był
mój błąd. Zechciej nauczyć mnie ścieżki miłości, jaką idzies”. Radha odpowiedziała: „Matko, to
nie jest coś, czego może cię ktoś nauczyć albo ci dać. Gdy uświadomisz sobie własne, prawdziwe
ja i będziesz miała pełną wiarę w Krisznę, miłość ta rozwinie się w tobie sama".
Pewnego razu, gdy Kriszna wrócił do domu, Jaśoda poskarżyła mu się:
Och, Kriszno! Nie jesz tego, co podaję Ci w domu.
Chodzisz do domów gopik
i kradniesz im masło.
Och, drogi Kriszno! Psujesz nasze dobre imię.
Jaśoda powiedziała: „Kriszno, w naszym domu jest tak dużo masła, ale go nie jesz. Natomiast
chodzisz do innych domów i kradniesz masło, nawet kiedy próbują Cię wygnać. Jakie jest
prawdziwe znaczenie tego, co robisz?”. Ukryte znaczenie jest takie, że Kriszna nie kradnie masła;
kradnie serca gopik, które są pełne miłości. Jeśli rozwiniecie w sobie czystą, bezinteresowną i
wolną od ego miłość, Bóg przejawi się przed wami natychmiast. Nie musicie czekać ani chwili.
Ludzie przechodzą cierpienia jedynie wskutek złudzenia, powstającego z powodu ich
przywiązania do własnych ciał.
Dżumsai właśnie powiedział: „Hel został utworzony przez połączenie się atomów wodoru w
słońcu.” Dżumsai to wielki naukowiec i ma naukowy temperament. Opowiedział też o tym, jak
zostały utworzone gwiazdy i Droga Mleczna. To, co ma jakąś postać, rodzi się i umiera. Ale to, co
pozostaje niezmienne nawet po rozpadzie postaci, jest prawdą.
Oto mały przykład. 'Krowa' jest nazwą pewnego zwierzęcia. Nawet po śmierci krowy, słowo
'krowa' pozostaje. Podobnie, po śmierci człowieka, pozostaje jego imię. Gdy Atma przybiera
jakiś kształt, z biegiem czasu kształt ten znika, jednak Atma pozostaje na zawsze.
Materia i energia łączą się, by utworzyć ludzkie ciało
Dżumsai powiedział też, że powinno się szukać prawdy. Ale skąd ta potrzeba szukania prawdy,
skoro ona jest wszędzie? Ciało, które wypowiada prawdę, może umrzeć, ale prawda nigdy nie
Sanathana Sarathi maj 2013
© Organizacja Sathya Sai
9
zostanie zniszczona. Podobnie, pierwiastek Brahmana jest wieczny i niezmienny. Brahman jest
wszędzie w postaci dźwięku, światła, wibracji, sumienia, świadomości itd. Jak można mu
przypisać jakąś określoną postać? Prawda tkwi we wszystkich postaciach. Oto jest rzeczywistość,
jaką przedkłada Wedanta.
Wielki jogin o imieniu Brahmam, mieszkający w stanie Andhra Pradesh, tak wyjaśnił pojęcie
tarakam:
Nie zasłaniając się brakiem pamięci,
Człowiek zawsze, na jawie, we śnie i w śnie głębokim,
powinien stale być świadom
mantry Soham, która umożliwi mu
urzeczywistnienie atmatattwy.
Tarakam nie jest związane z pięcioma powłokami ciała, żywiołami czy pranami. Wszystkie te
elementy są związane z ciałem fizycznym. Tarakam nie ma z nimi nic wspólnego. Brahman jest
wszechprzenikający i obecny we wszystkich postaciach i we wszelkiej materii. Wszystko jest
materią. Nawet ciało fizyczne jest materią. Jak możemy to wyjaśnić? Możecie potwierdzić tę
prawdę pytając lekarzy. Ludzkie ciało jest złożone z takich składników, jak woda, żelazo, fosfor,
ołów, cynk itd. Wartość tych materiałów wziętych razem to tylko parę rupii. Bezcenne ludzkie
ciało jest zrobione z materiałów o tak niewielkiej wartości. Nabiera ono wartości tylko wówczas,
gdy obecna jest w nim wibracja. Skąd pochodzi ta wibracja? Pochodzi od Brahmana. Gdy płód w
łonie matki ma cztery miesiące i dziewięć dni, wchodzi w niego wibracja. Przed tym wejściem
wibracji płód jest tylko okrągłą masą galarety. Kiedy wchodzi w niego ta wibracja, zaczyna się
obracać i przybiera jajowaty kształt. Jak rozpoczyna się ta wibracja? Czy wysyła ją matka? Nie
jest przez nikogo wysyłana. Zaczyna się wewnątrz, kiedy energia łączy się z materią.
Ludzkie ciało tworzy się przez połączenie materii i energii. To znaczy, że zarówno Brahman, jak i
maja są obecne w ciele. O maji nie należy tu mówić jako o złudzeniu. To tylko maja. Jest to
tajemnica Wedanty. Uważamy to ciało za ludzkie, ale tak naprawdę nie należy ono do człowieka,
ale do Brahmana.
Sanathana Sarathi maj 2013
© Organizacja Sathya Sai
10
Oto mikrofon. Kiedy do niego mówię, wszyscy jesteście w stanie słyszeć mój głos. Ale jeśli nie
będzie elektryczności, nie będziecie mogli nic usłyszeć, nawet gdy będę do niego mówił. Ten
mikrofon to materia, prąd elektryczny jest energią. Kiedy te dwie rzeczy się połączą, wszyscy
możecie słyszeć mój głos. W ten sam sposób Brahman i maja łączą się, aby przybrać postać
brihatu, co oznacza zawsze ekspansywną energię.
Uświadomcie sobie swoją tożsamość z Bogiem
Ucieleśnienia miłości!
Wszyscy tu spoglądacie. Ale nie patrzcie tutaj, patrzcie do wewnątrz. Paśjannapića na paśjati
muudho (Głupcem jest ten, kto widzi, a mimo to nie rozpoznaje rzeczywistości). Patrząc na
zewnątrz nic nie zyskujecie. Widzicie tylko zewnętrzny świat. Powinniście patrzeć do wewnątrz.
Gdy skierujecie wzrok do swego wnętrza, zobaczycie swą prawdziwą postać. Dlatego musicie
widzieć nie zewnętrze, ale wnętrze. Wszystko, co widzicie na zewnątrz, nie ma żadnej wartości.
Właściciel domu trzyma takie rzeczy jak miotły, talerze, kosze itd. na zewnątrz. Ale wartościowe
rzeczy, takie jak diamenty, trzyma pod kluczem w stalowej szafie. Służący widzą w domu tylko te
rzeczy, które trzymane są na zewnątrz; nie widzą wartościowych rzeczy, które są w stalowej
szafie. Tylko właściciel domu wie, co jest w środku, a robotnicy i służący widzą tylko te rzeczy,
które mają małą wartość. Podobnie, jeśli widzisz jedynie wszystko, co jest na zewnątrz, jesteś
nie lepszy od służącego.
Większość cennych klejnotów, jak tarakam, sankhjam i amanaskam, jest obecna w tobie, ale nie
zdajesz sobie z nich sprawy. Jaka jest tego przyczyna? Nie wszedłeś w związek z właścicielem.
Wszystkie te cenne rzeczy możesz zobaczyć, kiedy wejdziesz w związek z właścicielem. Kto jest
tym właścicielem? Bóg jest tym właścicielem. Co powinieneś zrobić, aby nawiązać przyjaźń z
Bogiem? W pełni wyjaśnia to Wedanta. Jednak, aby dzieci to zrozumiały, schodzę do waszego
poziomu, żeby to wyjaśnić. Załóżmy, że właściciel domu - Bóg - przebywa na górnym piętrze
swego pałacu. Chcesz spotkać się z tym właścicielem domu. Ale przed wejściem stoi maja w
postaci dużego owczarka alzackiego, który nie pozwala ci wejść do tego domu. Co więc
Sanathana Sarathi maj 2013
© Organizacja Sathya Sai
11
powinieneś zrobić? Są dwa sposoby. Albo okaż przyjaźń temu owczarkowi - maji, aby zapewnić
sobie wejście do domu, albo głośno wykrzyknij imię właściciela, który zejdzie na dół, żeby zabrać
cię ze sobą do domu, mówiąc „Cześć, przyszedłeś...” Kiedy właściciel zabierze cię do domu, pies
nie będzie już cię dręczył. Kiedy pójdziesz sam, nie pozwoli ci wejść do środka.
Bóg znajduje się na wyższym piętrze i trzyma maję jako psa podwórzowego przed wejściem do
swego pałacu. Okazanie przyjaźni maji to dźniana (mądrość). Jak to zrobić? Kto trzyma maję
przed wejściem? Bóg. Kiedy uświadomisz sobie własną tożsamość z Bogiem, właścicielem tego
pałacu, wówczas maja nie będzie mogła powstrzymać cię przed wejściem do pałacu.
Uświadomienie sobie własnej tożsamości z Bogiem to stan adwajty. Dlatego jest powiedziane:
Adwajta darśanam dźnianam (doświadczenie niedwoistości jest mądrością). Z drugiej strony,
jeśli będziesz wzywał z dołu imiona takie jak Rama, Kriszna, Gowinda, Narajana, wówczas
właściciel zejdzie na dół i zabierze cię ze sobą do środka. Kiedy będziesz już z Bogiem, maja nie
będzie ci dokuczała. Dlatego, aby wejść do pałacu wyzwolenia i być z Bogiem, powinieneś
zdobyć albo dźnianę, albo bhakti. Powinieneś być w stałej łączności z Bogiem we wszystkich
trzech stanach: dżagrat (jawy), swapna (snu) i suszupti (głębokiego snu). Możesz się
zastanawiać, jak można gotować jedzenie, robić domowe prace czy wykonywać obowiązki głowy
domu, jeśli się myśli o Bogu przez cały czas. Studenci mogą się zastanawiać, jak mają studiować,
zapamiętywać lekcje i zdawać egzaminy, jeśli wciąż myślą o Bogu. Nie powinny mieć miejsca
tego rodzaju wątpliwości. Wszelką pracę, jaką wykonujecie, uważajcie za pracę Boga.
Wykonujcie wszelką pracę z boskimi uczuciami
Jeśli gotujesz jedzenie, ilość składników musi być proporcjonalna do wielkości garnka. I musi być
zapewniona odpowiednia ilość ciepła. Jeśli masz małe naczynie, wówczas powinieneś wsypać do
niego jedynie pół kilo ryżu. Wtedy gotowanie będzie przebiegać właściwie. Jeśli wsypiesz do
małego naczynia dwa kilo ryżu, nie będziesz mógł go ugotować. Nie dość na tym - podczas
gotowania powinieneś użyć tyle ognia, ile jest konieczne. Jeśli postawisz małe naczynie na
wielkim ogniu, to naczynie się przypali. Kiedy gotujesz, powinieneś stopniowo zmniejszać ogień.
Powinieneś w ten sposób dociekać, co jest tymczasowe, a co stałe, w każdym aspekcie swego
życia. Kiedy przepłyniesz rzekę, nie potrzebujesz już tratwy. Tak samo, kiedy jedzenie jest już
Sanathana Sarathi maj 2013
© Organizacja Sathya Sai
12
ugotowane, nie potrzebujesz ognia. Dopóki jesteś głodny, potrzebujesz jedzenia. Kiedy twój głód
jest zaspokojony, nie potrzebujesz już jeść. Ale to nie znaczy, że powinieneś marnować czy
niszczyć je po zaspokojeniu swojej potrzeby.
Tak jakby palił tratwę po przepłynięciu rzeki,
człowiek, gdy zostają spełnione jego pragnienia, zapomina o Bogu.
Taka jest niewdzięczność współczesnego człowieka.
Tratwa, która pomogła ci przebyć rzekę, powinna być trzymana w bezpiecznym miejscu, aby
mogli z niej korzystać z niej inni. W ten sposób powinieneś zawsze innym czynić dobro. Jaki jest
pożytek ze spalenia tratwy po przepłynięciu rzeki? To nie służy żadnemu celowi. Po
doświadczeniu błogości rozmyślania o Bogu, powinieneś stale pozostawać w niej zatopiony.
Cokolwiek robisz, czytasz, piszesz, gdziekolwiek idziesz, cokolwiek mówisz, rób to z boskimi
uczuciami. Nie oddawaj się niepotrzebnemu gadaniu, które jest bezużyteczne, bezużyteczne,
bezużyteczne! Zamiast tego, dlaczego nie porozmawiasz o Bogu? Zaniechaj niepotrzebnej
gadaniny. Dobrze jest spędzać czas na nauce. Czas wolny wykorzystuj na wykonywanie dobrych
czynów. Oto prawdziwa świadomość. Co znaczy świadomość? Świadomość to ćit, co oznacza
wiedzę. Ale wskutek nadmiernego gadulstwa studenci nie są stanie zdobyć prawdziwej wiedzy.
Mało tego, przez zbytnią gadatliwość marnuje się siły wibracji i promieniowania. Stąd też nigdy
nie oddawaj się takiemu niepotrzebnemu gadaniu, w jakiejkolwiek sprawie. Twój umysł może
się nie zachwiać przez takie gadanie, ale umysły innych, kiedy ciebie słuchają, mogą się
zachwiać. Dlatego powinieneś zawsze pamiętać o uczuciach innych.
Przyglądanie się, jak ktoś popełnia grzech, jest również grzechem
Możesz powiedzieć, że ktoś obok ciebie popełnia jakiś grzech, ale ty nie robisz nic złego. Jednak
przyglądasz się jak niemy widz, jak ten człowiek popełnia grzech. Dlatego połowa tego grzechu
spłynie na twoje konto. W Wedancie jest wiele takich subtelnych tajemnic.
Gdy Durjodhana próbował zhańbić Draupadi na dworze Kaurawów, prosiła ona wtedy
wszystkich starszych, jak Bhiszma, Dronaczarja, Kripaczarja, żeby ją uratowali, ale żaden z nich
nie przyszedł jej na ratunek. Kriszna powiedział później Bhiszmie: „Jesteś człowiekiem wielkiej
Sanathana Sarathi maj 2013
© Organizacja Sathya Sai
13
mądrości. Dronaczarja jest jednym z największych aczarjów (nauczycieli). Ale żaden z was nie
otworzył ust, żeby powstrzymać Durjodhanę przed popełnieniem tego wielkiego grzechu.
Dlatego nie tylko Durjodhana jest grzesznikiem; Wy również, bo byliście świadkami popełniania
tego grzechu”. Kiedy wiesz, że to, co się dzieje, jest grzechem i nie próbujesz tego powstrzymać,
także bierzesz udział w tym grzechu. Jeśli przyglądasz się temu, jak ktoś używa przemocy, nie
możesz uciec od winy.
Ten, kto popełnia grzech, ten, kto się temu przygląda, ten, kto zachęca do grzechu i ten kto się
cieszy, że jest on popełniany - wszyscy czterej są grzesznikami. Stąd wszyscy starsi, jak
Dronaczarja i Bhiszma, także byli winni tego grzesznego czynu Durjodhany. Jaki był ostatecznie
ich los? Bhiszma przez 56 dni musiał leżeć na łożu ze strzał, zanim w końcu umarł. Dlaczego
człowieka wielkiej mądrości musiał spotkać taki koniec? Choć wiedział, że popełniany jest
grzech, nie próbował tego powstrzymać. Oto przyczyna jego cierpienia. Dronaczarja był wielkim
nauczycielem, który nauczył sztuki posługiwania się bronią zarówno Kaurawów jak i Pandawów.
Co jednak ostatecznie się z nim stało? Gdy usłyszał, że Dharmaradża wypowiedział słowa
Aśwatthama hatah kundźarah (słoń o imieniu Aśwatthama nie żyje), przywiązanie do syna
zmogło go tak bardzo, że pomyślał, że to jego syn Aśwatthama został zabity. Rzucił wskutek tego
broń i został zabity na polu bitwy.
Człowiek cierpi na trzy główne rodzaje przywiązań - dhaneśana, dareśana i putreśana
(pragnienie pieniędzy, żony i potomstwa). Ze wszystkimi szczegółami zostało to wyjaśnione w
Wedancie. Człowiek popełnia wiele grzechów z powodu tych trzech rodzajów przywiązań. Aby
urzeczywistnić tarakam, musi się od nich uwolnić się.
Rozwijajcie miłość i wiarę, aby dotrzeć do Boga
Boski pierwiastek Brahmana jest obecny we wszystkich. Kiedy będziecie kontemplować
Brahmana z poczuciem jedności, z pewnością uświadomicie sobie Brahmana. Kriszna powiedział
do Ardżuny: „Zastanawiasz się może, jak możesz myśleć o mnie pośród bitwy. Mam anusmara
juddhjaća (Nie zapominaj o mnie i tocz bitwę). Kiedy nie zapominając o mnie będziesz toczył tę
bitwę, na pewno odniesiesz zwycięstwo. Kiedy będziesz o mnie pamiętał, ja zatroszczę się o
wszystko”.
Sanathana Sarathi maj 2013
© Organizacja Sathya Sai
14
Człowiek powinien mieć pełną wiarę w słowa Boga. Oto mały przykład. Mówiłem to już wiele
razy moim studentom. Wojna opisana w Mahabharacie miała rozpocząć się w dzień amawasja
(dzień nowiu księżyca). Ardżuna był zupełnie zniechęcony i przygnębiony, kiedy w przeddzień
amawasji, tj. w święto Czaturdasi zobaczył szyki wojsk Kaurawów i Pandawów. Wcześniej to
Ardżuna upierał się, że chce walczyć, więc Kriszna nie powinien jechać na dwór Kaurawów w
misji pokojowej. Ten sam Ardżuna wpadł w niepokój, kiedy rzeczywiście wojna miała się zacząć.
Kriszna chciał przekazać Ardżunie wiedzę Bhagawadgity, aby wpoić w niego odwagę i zapał.
Jednak przed przekazaniem tej wiedzy, Kriszna chciał sprawdzić, czy Ardżuna ma pełną wiarę w
Niego.
Kriszna zabrał Ardźunę do lasu, a gdy wracali, zrobiło się ciemno. Wtedy Kriszna wskazał jakiegoś
ptaka, usadowionego na drzewie i rzekł: „Ardżuno, zobacz, jaki piękny jest ten paw!!”. Rozpoczął
tę rozmowę, aby zobaczyć, jaki jest stan umysłu Ardżuny. Ardżuna odpowiedział, „Tak, Swami,
ten paw jest naprawdę piękny”. Kriszna powiedział, „Och, półgłówku, to nie jest paw. Nie
widzisz, że to orzeł?”. Ardżuna odpowiedział: „Tak, Swami, to orzeł”. Kriszna na to poklepał go
po plecach i rzekł: „Co za głupiec z Ciebie, Ardżuno, że nie potrafisz rozróżnić, czy to paw, orzeł
czy jakiś inny ptak? Spójrz uważnie. To nie jest ani paw, ani orzeł. To gołąb". Ardżuna
odpowiedział: „Tak, Swami, to gołąb”. Udając lekki gniew, Kriszna rzekł: „Nie masz zdrowego
rozsądku? Nie potrafisz rozróżniać? Co ty sobie myślisz? Nie wydajesz się dociekać, czy to jest
paw, orzeł, czy gołąb. Ślepo mówisz 'tak', cokolwiek mówię”. Na to Ardżuna odpowiedział:
„Kriszno! Jeśli powiem, że to nie jest paw, możesz zmienić go w pawia. Podobnie, jeśli powiem,
że to nie jest orzeł czy gołąb. Możesz zmienić go w każde z tych. Dlatego ważne jest dla mnie
Twoje słowo. Jakie znaczenie ma dla mnie, czy to gołąb, czy paw, czy jakiś orzeł?”. Kriszna był
bardzo zadowolony, że Ardżuna ma tak wielką wiarę w Jego słowa. Położył dłoń na głowie
Ardżuny i pobłogosławił go, mówiąc: „Teraz jesteś moim prawdziwym wielbicielem”.
Manmana bhawa madbhakto
Madjadżi mam namaskuru
Mam ewaiśjasi satjam
Te pratidźane prijo asi mej.
(Skupiaj umysł na mnie, bądź mi oddany, ofiarowuj pokłony i oddawaj mi cześć. Zaprawdę,
Sanathana Sarathi maj 2013
© Organizacja Sathya Sai
15
obiecuję, że przyjdziesz do mnie, bo jesteś mi drogi)
Dopiero po uzyskaniu potwierdzenia, że Ardżuna ma pełną wiarę w Jego słowa, Kriszna
przekazał mu wiedzę Bhagawadgity. Jaki jest pożytek z przekazania wiedzy Gity komuś, kto nie
ma wiary? Podobnie, powinniście mieć pełną wiarę w nauki Wedanty. Dopiero wówczas
możecie postępować stosownie do nich. Jeśli z pełną wiarą usłuchasz rozkazu Swamiego i
bezustannie będziesz o nim rozmyślać, otrzymasz w jednej chwili widzenie Swamiego.
Zaprawdę, przejawi się On przed wami natychmiast.
W ten sposób powinieneś wnikać w nauki Wedanty i zrozumieć ich znaczenie. Tak naprawdę,
bardzo łatwo jest pojąć Wedantę. Ludzie doznają pomieszania, bo nie są w stanie zrozumieć jej
prawdziwego znaczenia. Jednak nie ma nic złego w doznaniu zmieszania, wszakże niektórzy
ludzie wpadają nawet w przygnębienie. Kiedy ktoś doznaje zarówno zmieszania, jak i
przygnębienia, traci równowagę umysłu. Jeśli czyni się rzeczywisty wysiłek, zrozumienie
Wedanty jest bardzo łatwe. Może być trudno zmiażdżyć płatek kwiatu lub kulę masła, lecz
zrozumienie nauk Wedanty i podążanie za nimi jest dużo prostsze.
Studenci!
Zrozumcie to jasno. Masło jest bardzo miękkie, ale nie stopi się, chyba że się je trochę
podgrzeje. Podobnie Bóg jest bardzo miękki i słodki. Aby Go jednak zaznać, potrzebujecie ognia
dźniany. Można to zobrazować na przykładzie życia pewnego małżeństwa, mieszkającego w
lesie, będąc na etapie wanaprasty. Żona zestawia trzy cegły w kształt pieca i stawia na nim
naczynie. Wsypuje do garnka ryż, wlewa wodę i zapala ogień pod naczyniem. Jej mąż, które
zawsze jest zatopiony w rozmyślaniu o Brahmanie, widzi to i znajduje na to duchową
interpretację. Przyrównuje te cegły do trzech gun: sattwy, radżasu i tamasu (spokoju, pasji i
lenistwa), naczynie do ludzkiego ciała, ryż do pragnień, wodę do miłości, a ogień do ognia
mądrości. Czy gotuje się ryż bezpośrednio na ogniu? Nie. Ogień wpierw ogrzewa naczynie, które
z kolei ogrzewa wodę, a potem gotuje ryż. Podobnie powinieneś utrzymywać ciało w styczności
z ogniem mądrości, tj. blisko Boga. Wówczas woda miłości zostanie podgrzana i ugotuje ryż
pragnień. Dlatego powinieneś zawsze utrzymywać swoje ciało i umysł blisko Boga. Kiedy
będziesz to robił, wszystkie twoje ziemskie pragnienia znikną. To jest sedno Wedanty. Jakże
Sanathana Sarathi maj 2013
© Organizacja Sathya Sai
16
proste jest stosowanie tego w codziennym życiu! Nie trzeba studiować żadnych świętych
tekstów ani też nie ma potrzeby wykonywania żadnych duchowych ćwiczeń. Ludzie w tamtych
czasach pojmowali Wedantę w tak łatwy i prosty sposób.
Jest wiele małych słów, które przekazują wielkie prawdy Wedanty. Wziąwszy trzy słowa z
Wedanty można napisać 300 książek. Jak to możliwe? W abecadle angielskim jest tylko 26 liter,
przy pomocy których można napisać dowolną ilość książek. W skrzypcach są tylko cztery struny,
które mogą wydać aż 40 dźwięków. Podobnie, jeśli tylko masz wiarę i miłość, możesz osiągnąć
wszystko. Tak naprawdę, sam Bóg stanie się marionetką w twoim ręku. Kiedy będziesz miał w
sobie miłość i wiarę, nie ty będziesz w rękach Boga, ale Bóg będzie w twoich rękach.
Dżumsai powiedział, że chociaż każda osoba różni się wyglądem od innych, w każdym jest ta
sama atma. Wszyscy są jednakowi, bądźcie tacy sami dla wszystkich. Powiedział, że wszyscy są
dziećmi Boga. Według mnie jednak, wszyscy są nie tyle dziećmi Boga, ale samym Bogiem.
Miłość to boska esencja
Studenci!
Powiem wam coś subtelnego i istotnego. Spróbujcie to zrozumieć. Jeśli staniesz się kochankiem,
możesz kochać jedną lub dwie osoby. Ale jeśli staniesz się samą miłością, możesz kochać
wszystkich bez wyjątku. Będąc kochankiem, zostajesz kimś niskiej kategorii. Dlatego nie bądź
miłośnikiem, ale samą miłością. Kiedy staniesz się miłością, wszyscy będą cię kochali. Potem
uświadomisz sobie zasadę ekatma bhawa (poczucie jedności). W każdym jest obecny ta sama
zasada miłości. Wedanta przykłada wielką wagę do tej zasady miłości. Jakiego rodzaju miłość
powinno się rozwijać? Ta miłość nie wiąże się z ciałem ani z umysłem. Człowiek powinien na
wszelkie sposoby kochać Boga. Wówczas zostaną rozproszone wszelkie niepotrzebne
przywiązania i dopiero wtedy doświadczycie adwajty.
Trzcina cukrowa składa się z wielu członów, ale jej sok jest jednolicie słodki. Podobnie, wasze
myśli mogą być bardzo niespokojne, ale jeśli dodacie do swych myśli słodycz miłości, staną się
wzniosłe. Wskazuje na to wedyjskie powiedzenie Raso wai sah (Bóg jest w postaci esencji).
Miłość jest boska; stoi za nią Brahman. Bóg istnieje w postaci miłości i miłość jest boską esencją
Sanathana Sarathi maj 2013
© Organizacja Sathya Sai
17
(rasa). Rasa jednak to nie padarasa (rtęć), ale Premarasa (esencja miłości). Rtęć nie miesza się z
niczym; zawsze pozostaje odrębna. Premarasa jednak nie jest taka - łączy się ze wszystkim i
nadaje słodyczy wszystkiemu, z czym się zetknie.
Można być wielce znakomitym uczonym, opanować Wedy, Śastry i Purany,
Można być wielkim cesarzem, rządzącym ogromnym królestwem,
Ale nikt nie może dorównać bhakcie, który poświęcił wszystko dla Pana.
Bez miłości do Boga nie można osiągnąć wyzwolenia.
Dzisiaj rozpoczęliśmy, w bardzo małym zakresie, naukę Wedanty. Tak naprawdę, każda mantra
Wedanty niesie głębokie znaczenie. Nikt poza Bogiem nie może wyjaśnić zasady Wedanty w tak
prosty sposób.
Widząc moją postać fizyczną możecie doznać złudzenia i pomyśleć, że jestem także człowiekiem,
tak jak wy. Możecie mnie kochać, ale wskutek tego złudzenia możecie nie przywiązywać
właściwej wagi do moich słów. Ale Ja nie jestem ani tym ciałem, ani umysłem, ani buddhi, ani
ćittą. Nie jestem żadną z tych rzeczy. Zobrazować to można w małym przykładzie.
W tym kubku jest woda. Kubek jest niezbędny, żeby pomieścić wodę.
Jest tu lampa, olej i knot,
czy jednak lampa może zapalić samą siebie?
Czy nie powinno być kogoś, kto zapali tę lampę?
Są kwiaty, igła i nici,
ale czy girlanda zrobi się sama?
Czyż nie potrzeba kogoś do nawleczenia tej girlandy?
Jest wiedza i jest inteligencja, ale czy możesz doświadczyć wiedzy, jeśli nie ma jakiegoś guru do
przekazania tej wiedzy? Podobnie, to ciało przyszło, żeby dowieść, czym jest prawda: co jest
mitją (nierzeczywistym), a co jest Brahmanem.
Uświadom sobie swoją jedność ze Swamim
Ucieleśnienia Miłości!
Sanathana Sarathi maj 2013
© Organizacja Sathya Sai
18
Nie sądźcie, że mówię z poziomu ego. Ujawniam tylko prawdę o sobie. Nie pojęliście nawet
ułamka mojej rzeczywistości. Nikt nie może opisać mojej natury. Jestem mężczyzną wśród
mężczyzn, kobietą wśród kobiet, dzieckiem wśród dzieci, kiedy zaś jestem sam, jestem
Brahmanem. To jest moja rzeczywistość. (głośne oklaski). Postępuję stosownie do otaczającej
mnie grupy ludzi.
Kiedy jestem wśród starszych, muszę zachowywać się jak ktoś starszy. Wśród dzieci muszę być
jak dziecko. Jeśli starzec będzie bawić się zabawkami, dzieci będą śmiały się z niego. Jeśli dziecko
podpiera się laską, jak jakiś starzec, starsi będą rozbawieni. Dla starca naturalne jest podpieranie
się laską, a dla dziecka bawić się zabawkami. Podobnie, kiedy jestem z dziećmi, uszczęśliwiam je
przez dawanie im tego czy tamtego. Ale kiedy ktoś przychodzi do mnie z pragnieniem wiedzy
duchowej, nauczam go jej. Kiedy przychodzi do mnie ktoś będący głową rodziny, uczę go
dharmy głowy rodziny. Podobnie, uczę każdego tego, czego potrzebuje.
Po co robię to wszystko? Jedynie po to, abyś uświadomił sobie swą jedności ze Swamim.
Zdobyłeś tę sposobność dzięki swemu wielkiemu szczęściu. Żaden inny awatar nie zapewnił
istotom ludzkim tego rodzaju sposobności (głośne oklaski). Uzyskałeś tę złotą szansę i jeśli
będziesz postępował zgodnie z moimi naukami, twoje życie na pewno zostanie uświęcone i
zbawione.
Z upływem czasu zobaczycie wzrost mojej chwały i nawet ślepi ludzie i ignoranci powiedzą:
„Swami jest Bogiem.” Od czasu do czasu Bóg poddaje ludzi sprawdzianowi. Nie bądź ofiarą maji.
Wychodź zwycięsko z testów Boga. Kiedy zanurzysz się w miłości, będziesz cieszył się testami
Boga. Nikt nie może opisać, że miłość jest taka czy taka. Bardziej niż zrozumienie Wed,
konieczne jest zrozumienie nauk Wedanty. Ścieżka miłości jest dużo łatwiejsza niż stosowanie
dżapy, dhjany, jogi itd.
Bóg nie interesuje się tym, ile worków ryżu czy ile sari rozdaliście biednym. Możecie wysłać tę
listę rzeczy do urzędu skarbowego. Mnie interesują tylko wasze uczucia. Nawet jeśli
wykonujecie jakiś mały czyn dobroczynny, widzę wasze uczucia stojące za nim. Nie interesuje
Sanathana Sarathi maj 2013
© Organizacja Sathya Sai
19
mnie ilość sari czy worków ryżu, jakie rozdajecie. Swami ceni tylko jakość.
Rukmini zdołała zdobyć łaskę Kriszny poprzez ofiarowanie liścia tulsi. Kuczela zdołał zdobyć łaskę
i miłość Kriszny poprzez ofiarowanie mu garści tłuczonego ryżu. Co uczyniła Draupadi, kiedy
musiała nakarmić mędrca Durwasę i jego tysiąc uczniów, kiedy nie miała nic przy sobie?
Ofiarowała Krisznie ziarnko ryżu, jakie pozostało w garnku i poprosiła Go, „Jesteś naszym
jedynym schronieniem”. Kiedy Kriszna włożył sobie do ust to ziarnko ryżu, głód Durwasy i jego
uczniów został natychmiast nasycony. W czasach każdego awatara są takie przykłady wielbicieli
Boga zdobywających nieskończoną łaskę Pana przez złożenie - z miłością i oddaniem - takich
małych ofiar. Dlatego pozbądź się splamień swego umysłu. Zniszcz swoje ego. Naucz się składać
ofiary miłości. Dopiero wtedy będziesz miał szczęście doznawać anandy.
(Bhagawan zakończył orędzie bhadźanem Sathyam dźnanam anantham Brahma.)
– Z orędzia Bhagawana wygłoszonego w hali Sai Kulwant 31 lipca 1996 roku.
SRI SATHYA SAI ARADHANA MAHOTSAVA
wielką pobożnością i powagą odbyła się w Prasanthi Nilajam Śri Sathya Sai Aradhana
Mahotsawa. To 3-dniowe wydarzenie rozpoczęło się 22 kwietnia 2013 roku Wiśwa
śanthi loka kaljana homy (jadźni na rzecz pokoju na świecie i dobrobytu ludzkości).
Jadźnię przeprowadzono w pięknie ozdobionej hali Sai Kulwant, na środku której ustawiona była
elegancka jadźna mandapa z jadźna kundą. Wstępne rytuały jadźni rozpoczęła o godz. 6:00 rano
grupa kapłanów śpiewając wedyjskie hymny. Następnie przeprowadzono uroczystość oddania
czci krowom. W tym celu około godziny 7:00 przyprowadzono udekorowaną krowę wraz z
cielęciem. Po wykonaniu, przy śpiewie Wed, niezbędnych obrzędów i po nakarmieniu krowy i
Z
Sanathana Sarathi maj 2013
© Organizacja Sathya Sai
20
cielęcia, ceremonię zakończono ofiarą arati.
Następnie rozpoczęto się rozpalanie ognia dla jadźni - tradycyjnym sposobem przez pocieranie
kawałków drewna. Kiedy uzyskano ogień, umieszczono go w jadźna kundam. W międzyczasie
kapłani rozpoczęli oddawanie czci posągom Pana Siwy i Parwati oraz świętej Kalashy
umieszczonym na podwyższeniu. Umieściwszy w jadźna kundam święty ogień, kapłani zaczęli
składać ofiary, śpiewając Sai Gajatri i święte mantry wedyjskie. Trwało to ponad godzinę.
Składanie ofiar raz śpiewanie świętych mantr wedyjskich uświęciło całe otoczenie i
promieniowało duchowymi wibracjami we wszystkich kierunkach. O godzinie 10 rano jadźna
dobiegła końca wraz z cennymi ofiarami składanymi w jadźna kundam przez kapłanów przy
muzyce i śpiewach wedyjskich. Następnie śpiewano bhadźany, które zakończyło arati o godz.
10.15.
Uroczystości popołudniowe rozpoczęło o godz. 17 śpiewanie Wed. Później wybitny mówca, dr
Nori Narajana Murthy wygłosił pouczające przemówienie o 'Sita Rama Kaljanam' (ślubie Sity i
Ramy) Jego wystąpienie było upiększone pięknymi wierszami w telugu i bhadźanami
poświęconymi Panu Ramie. Uczony mówca opowiedział kilka budzących natchnienie zdarzeń z
życia Pana Ramy i podkreślił znaczenie śpiewania Jego Imienia dla zbawienia człowieka.
Sanathana Sarathi maj 2013
© Organizacja Sathya Sai
21
Następnie wyświetlono film wideo z orędziem Bhagawana, w którym wezwał On wszystkich do
pójścia za zasadą „Zawsze pomagaj, nigdy nie rań”, ponieważ jest ona sednem nauk wszystkich
pism świętych. Człowiek - powiedział Bhagawan - powinien zrozumieć jedność wszelkiego
stworzenia, tak jak jest ona widziana w kulturze indyjskiej, rozwijać w sobie święte uczucia i
doświadczać szczęścia w życiu. Natomiast dzisiejszy człowiek rozwija demoniczne cechy i
krytykuje i nienawidzi innych. Powinien tego zaniechać, a swe serce napełnić miłością,
powiedział Bhagawan. Swoje orędzie zamknął bhadźanem „Prema mudita manase kaho Rama
Rama Ram”. Po tym orędziu Bhagawana kapłani zaśpiewali hymny z Wed, nasycając całe
otoczenie boskimi uczuciami. Po krótkich bhadźanach uroczystości dobiegły końca o godz. 20:00
wraz z arati, po rozdaniu wszystkim prasadamu.
Cała hala Sai Kulwant rozbrzmiewała świętymi śpiewami wedyjskimi, kiedy kapłani zaczęli
wykonywać jadźnię o godz. 6:00 rano w drugi dzień Śri Sathya Sai Aradhana Mahotsawy. Oprócz
jadźni, owego dnia przeprowadzono abhiszekam (obrzędową kąpiel) lingi Śri Saiśwara,
umieszczonej na podwyższeniu, po wstępnych obrzędach. Obmycia lingi dokonano mlekiem,
miodem, zsiadłym mlekiem, cukrem itd. - przy śpiewach mantr wedyjskich w wykonaniu
kapłanów. Następnie lingę pięknie ozdobiono i ofiarowano jej arati, po czym ofiarowano jej
kwiaty śpiewając Śri Sathya Sai Asztottara Sata Namawali (108 imion Bhagawana).
Równocześnie składano ofiary przy śpiewie Sai Gajatri. Obie uroczystości zakończyły się o 10:00
rano, po czym odbyły się krótkie bhadźany. Program poranny zamknęło arati o godz. 10.15.
Uroczystości popołudniowe rozpoczęły się o godz. 17:00 śpiewaniem Wed. Potem nastąpiło
uczone przemówienie dr Papajdżi Śastry'ego, słynnego znawcy języka telugu. Ów wybitny
mówca odniósł się do oświadczenia Pana Kriszny w Bhagawadgicie o tym, że Bóg wciela się za
każdym razem, kiedy na świecie podupada dharma i zauważył, że dharma jest podstawą
utrzymania świata. Przywołując znane powiedzenie „Ramo wigrahawana dharma” (Rama jest
ucieleśnioną dharmą), powiedział, że wszyscy awatarowie - Rama, Kriszna, Sathya Sai Baba –
zawsze wzywali człowieka, by podążał za dharmą - dla swego zbawienia. Po tym przemówieniu
wyświetlono film wideo z orędziem Bhagawana. Bhagawan powiedział w nim, że człowiek
powinien najpierw poznać, kim jest. Powinien porzucić cechy zwierzęce, a uświadomić sobie
Sanathana Sarathi maj 2013
© Organizacja Sathya Sai
22
boskość, co - powiedział - stanowi prawdziwą duchowość. Bhagawan zakończył swe orędzie
bhadźanem „Hari bhadźan bina sukha śanthi nahin”, który zgromadzenie w hali powtarzało z
wielkim oddaniem. Po orędziu Bhagawana kapłani śpiewali Wedy, co uświęciło całe otoczenie i
promieniowało na wszystkie strony boskimi wibracjami. Po tym poruszającym duszę śpiewaniu
Wed, odbyły się bhadźany. Uroczystości dobiegły końca o godzinie 20:00 wraz z arati.
Ogromne zgromadzenie wielbicieli z całego świata zebrało się w hali Sai Kulwant 24 kwietnia, w
drugą rocznicę Maha Samadhi, w ostatni dzień Śri Sathya Sai Aradhana Mahotsawy, aby oddać
cześć Bhagawanowi. Sai Kulwant Hall był ze smakiem przystrojony na tę okoliczność, a po
prawej stronie samadhi Bhagawana ustawiono piękne srebrne krzesło. Uroczystości rozpoczęto
o 6:00 rano odprawieniem jadźni i śpiewaniem hymnów wedyjskich przez kapłanów. Był to dzień
Purnahuti, przeprowadzono więc zgodnie z zaleceniami wedyjskimi Sudarśan Homę, która
zakończyła się o godz. 8:00 rano.
Potem nastąpiła ofiara muzyczna „Guru Wandana” (uwielbienie Guru) w wykonaniu studentów
Bhagawana. Rozpocząwszy pieśnią modlitewną do Pana Ganeśy „Om Ganaganapataje Namo
Namah” (pozdrowienia dla Pana Ganeśy), zaśpiewali następnie „Sai Namasmaranam Sai Rupa
Dhjanam” (śpiewaj imię Sai i medytuj nad Jego postacią) oraz kawali „Tere durbar mein hum
aaje hain aadź” (przyszliśmy dziś do Twoich drzwi). Zakończyli zaś [pieśnią] „Tu pjar ka sagar hai”
(Jesteś oceanem miłości), ożywiając wspomnienia z czasów, kiedy pieśni te śpiewano w boskiej
obecności Bhagawana. Filmy przedstawiające darśan Bhagawana wzmogły nostalgiczne
wspomnienia.
Po tym występie studentów przedstawiono boskie orędzie Bhagawana. Bhagawan powiedział w
nim, że człowiek powinien zmniejszać swoje przywiązanie do ciała, będące przyczyną jego
cierpienia. Podkreślił, że człowiek powinien powtarzać sobie, że jest Bogiem, powtarzać
wielokrotnie, dopóki nie osiągnie tej świadomości. Bhagawan zakończył orędzie dwoma
bhadźanami: „Bhadźa Gowindam” i „Prema mudita manase kaho”.
Następnie kapłani zaczęli składać ofiary w jadźni recytując Asztottara Sata Namawali – 108
Sanathana Sarathi maj 2013
© Organizacja Sathya Sai
23
imion Bhagawana. O 9 rano złożono purnahuti (ofiary końcowe) w jadźna kundam – przy
głośnym śpiewie wedyjskich hymnów i muzyce. Następnie śpiewano bhadźany, a całe
zgromadzenie pokropiono tirthą (świętą wodą Kalashy). Uroczystości dobiegły końca wraz z
Arati o godz. 9.45, po rozdaniu Prasadam.
Śri Sathya Sai Aradhana Mahotsawę zakończyła Narajana Sewa, którą przeprowadzono na
stadionie Sri Sathya Sai Hill View, gdzie tysiącom ludzi ofiarowano jedzenie i ubrania.
MÓJ MISTRZ DUCHOWY ŚRI SATHYA SAI BABA
Sędzia P.N. Bhagwati
Śri Sathya Sai Baba miał moc stwarzania, która jest boską cechą. Cuda, jakich dokonywał, były Jego wizytówkami, którymi przyciągał ludzi i budził w nich natchnienie, aby szli ścieżką miłości, oddania i prawości. Pozostaję do dzisiaj jego żarliwym zwolennikiem, mając pełną wiarę w przesłanie Baby o równym traktowaniu wszystkich religii.
końcu kwietnia 1969 roku dowiedziałem się, że Śri Sathya Sai Baba z Puttaparthi
zamierza odwiedzić Ahmedabad. Byłem wtedy głównym sędzią sądu w Gudżaracie.
Przed kwietniem 1969 r. nigdy nie spotkałem ani nie słyszałem o Sathya Sai Babie.
Ale gdy usłyszałem, że przybywa do Ahmedabadu, coś kazało mi napisać list do niego
z zaproszeniem, by zatrzymał się u mnie. Baba pobłogosławił mnie przez przyjęcie mego
zaproszenia, co zostało mi przekazane przez Organizację Sai z Ahmedabadu.
W
Sanathana Sarathi maj 2013
© Organizacja Sathya Sai
24
Mój pierwszy darśan Baby
Baba przybył z Bombaju do Ahmedabadu rankiem 15 maja 1969 roku. Udałem się na lotnisko,
aby Go odebrać. Zobaczyłem Go, kiedy wyszedł z samolotu. Było to mój pierwszy darśan tej
boskiej istoty. Było to porywające i radosne przeżycie, ponieważ widziałem w Nim wcielonego
Krisznę, Krisznę, którego kocham i wielbię przez całe życie i który przenika całą moją istotę. Baba
wsiadł do mojego samochodu i pojechaliśmy do mego domu w w Duffnala, Shahibag, nr 17. Było
to około 7 rano. Potem Swami udzielił prywatnej audiencji mnie, mojej żonie i moim trzem
córkom, jak też mojemu młodszemu bratu Prawinowi i jego żonie Mandakini. Późnym
wieczorem tego samego dnia Swami odleciał samolotem do Bombaju. Był to mój pierwszy
kontakt ze Swamim i wywarł on na mnie olbrzymi wpływ. Stałem się odtąd na całe życie oddaną
Mu osobą, On zaś ciągle mnie prowadzi i daje mi natchnienie.
Uświadomiłem sobie, że jest ucieleśnieniem Najwyższej Istoty, o której mówi się w Taittirija
upaniszadzie: Jatho waćo niwarthanthe aprapja manasa saha (Słowa i umysł odbijają się
bezowocnie, nie pojąwszy Go). Jestem sędzią głównym Indii i zajmuję się wymierzaniem
sprawiedliwości, co jest bardzo rozumowym procesem. Jako istota rozumna mogę powiedzieć
bez najmniejszego wahania, że jest w Babie coś tak głębokiego, tak ogromnego i
bezgranicznego, tak nieskończonego i uniwersalnego, że nie sposób opisać tego słowami. Jest to
coś, czego słowa nie są w stanie opisać, a umysł nie jest w stanie dosięgnąć.
Wieczne przesłanie miłości i służenia
W przypadku Baby natchnienie wzbudziło we mnie to, że zawsze kładzie nacisk na sewę, czyli
płynącą z odruchowej miłości służbę. Powiedział, że nasze serca muszą być pełne miłości i
współczucia dla każdego człowieka i muszą pragnąć ulżyć cierpieniu każdego bliźniego, w duchu
wielbienia Pana.
Przesłanie miłości i służby to odwieczne przesłanie, przekazywane przez wszystkich mistrzów
duchowych. Budda dał to samo przesłanie w Indiach około 600 lat przed Chrystusem. Urodził się
w Lumbini, położonym na granicy Indii i Nepalu. Czyż Jezus nie głosił tego samego przesłania 2
tysiące lat temu? Czy prorok Mahomet nie wzywał swoich zwolenników - ba, całej ludzkości! -
Sanathana Sarathi maj 2013
© Organizacja Sathya Sai
25
do miłości i służenia bliźnim? Przesłanie Śri Sathya Sai Baby jest, moim zdaniem, bardzo trafne w
dzisiejszym świecie, kiedy widzimy walkę i przemoc w imię religii, nacjonalizmu i purytanizmu.
Baba nie tylko głosi to przesłanie, ale pokazuje światu, jak może być wcielone w życie. Założył
szkoły i uniwersytet, gdzie utrzymuje się najwyższe normy kształcenia i gdzie oświata jest
zupełnie bezpłatna - od poziomu podstawowego do poziomu doktoratów. Chciał, żeby studenci
nauczyli się metod naukowych, a zarazem nauczał, że nauka bez duchowości doprowadzi świat
do katastrofy. Założył też w wiosce Puttaparthi, gdzie żył, szpital ogólny oraz szpital
superspecjalistyczny.
Równość wszystkich religii
Zanim zakończę, pozwólcie iż stwierdzę, że Baba nie głosił żadnej nowej religii. Mówił
niejednokrotnie: „Nie przyszedłem naruszać czy niszczyć jakiejkolwiek wiary. Chcę, żeby
hinduista był lepszym hinduistą, muzułmanin lepszym muzułmaninem, sikh lepszym sikhem, a
chrześcijanin - lepszym chrześcijaninem”. Głosił równość wszystkich religii.
Śri Sathya Sai Baba miał moc stwarzania, będącą cechą boską. Cuda, jakich dokonywał, były Jego
wizytówkami, którymi przyciągał ludzi i budził w nich natchnienie, aby szli ścieżką miłości,
oddania i prawości. Pozostaję do dzisiaj jego żarliwym zwolennikiem, mając pełną wiarę w
przesłanie Baby o równym traktowaniu wszystkich religii. Jego przesłanie jest wszechstronne i
zawiera sedno symbolu Om hinduizmu, krzyża chrześcijaństwa, dharma-czakry buddyzmu, ognia
zoroastrianizmu i półksiężyca islamu.
(Autor był najwyższym sędzią Indii. Obecnie jest rektorem Instytutu Wyższej Wiedzy Śri Sathya
Sai).
Sanathana Sarathi maj 2013
© Organizacja Sathya Sai
26
Z naszych archiwów
CZYSTOŚĆ PROWADZI DO WYZWOLENIA
ZAPAL W SWOIM UMYŚLE LAMPĘ BOSKOŚCI
Ucieleśnienia miłości!
hociaż wszyscy awatarowie uczyli tylko dobrych rzeczy, ludzie dziś zadowalają się
jedynie obchodzeniem ich urodzin i nie podążają za ich naukami. Buddha kładł nacisk
na czystość w każdym wymiarze życia - czystość wzroku, czystość myśli, czystość
mowy i czystość czynów. Uważał ducha poświęcenia za prawdziwą jadźnię. Poświęcenie to
środek do osiągnięcia nirwany (wolności od więzów ziemskiej egzystencji).
Prawdziwe znaczenie buddyjskiej modlitwy
Trzeba należycie zrozumieć modlitwę buddyjską. Kiedy buddyści mówią: Buddham saranam
gaććhami, dhammam saranam gaććhami, sangham saranam gaććhami, prawdziwe znaczenie
tej modlitwy jest następujące: Musisz skierować swój buddhi (intelekt) ku dharmie (prawemu
postępowaniu). Prawe postępowanie zaś powinno być ukierunkowane na służenie
społeczeństwu. Kiedy się to robi, społeczeństwo oczyszcza się.
Bez względu na liczbę religii, ich cel jest jeden i ten sam. W życiu codziennym ludzie trudnią się
wieloma zajęciami. Ale czy to wszystko stanowi prawdziwe życie? Czy życie bez pamiętania o
Bogu można w ogóle nazwać życiem? Co to za życie, gdzie nie ma żadnej czystości, żadnej
moralności i żadnej duchowości? Jedynie moralność i uczciwość mogą prowadzić do nirwany
(wyzwolenia). Dzisiaj ich brakuje. Ludzie muszą starać się opierać życie na nithi i nidżajathi
(moralności i uczciwości). Powinni stać się, jak powiedział Jezus, posłańcami Boga.
Znaczenie świętowania Buddha Purnimy
Ucieleśnienia miłości!
Dziś obchodzimy Buddha Purnimę czyli Buddha Dżajanti. Co znaczy purnima? Oznacza pełnię.
Kiedy umysł jest wypełniony miłością, osiąga on pełnię. Dopóki umysł jest wypełniony
ciemnością złych myśli, obchodzenie Buddha Purnimy nie ma żadnego znaczenia. Uwolnijcie się
C
Sanathana Sarathi maj 2013
© Organizacja Sathya Sai
27
od tej ciemności. Bez światła miłości w sercu jakiż pożytek może być z zewnętrznej iluminacji?
Zapalcie w swych umysłach lampę boskości. Wygońcie ze swoich serc nienawiść i zawiść.
Nikt nie potrafi oszacować świętości i wspaniałości tego kraju - Bharatu. Nazwa Hindus jest sama
w sobie wielkim tytułem i zaszczytem. Jakże można opisać wielkie szczęście Bharatijów z
powodu tego, że sam Pan kilka razy przyjął narodziny w tym świętym kraju, żeby pokazać
ludzkości ścieżkę boskości! W tym kraju urodziło się wielu świętych, mędrców i ludzi
poświęcenia. Świętość i sława Bharatu są niezrównane. Dlatego Buddha wybrał ten kraj na
swoją ojczyznę.
Przyjmij schronienie w dharmie
Poświęcił wszystko i wędrował poszukując prawdy. Powiedział: Dhammam saranam gaććhami
(przyjmuję schronienie w dharmie). Człowiek musi stosować, upowszechniać i doświadczać
dharmy. Jednak dzisiaj dharma podupadła. Ludzie myślą, że pieniądze są wszystkim. Tak jak
ziemia obraca się wokół słońca, ludzie obracają się wokół pieniędzy.
Niektórzy ludzie uciekają się do sposobów korupcyjnych, aby zdobyć pieniądze. Mogą oszukać
innych, ale czy ktokolwiek może okpić Boga? Na pewno zbiorą następstwa swoich karygodnych
czynów.
Ważny jest charakter, a nie pieniądze. Tego uczył Buddha. Błogość można zdobyć jedynie
poprzez panowanie nad zmysłami, a nie przez pokutę, dżapę czy medytację. Nie ma łatwiejszej
ścieżki do pokoju i błogości niż panowanie nad własnymi zmysłami.
– Zaczerpnięte z orędzi Bhagawana, wygłaszanych podczas świąt Buddha Purnima.
Sanathana Sarathi maj 2013
© Organizacja Sathya Sai
28
BOSKA SANKALPA Chizuko Tsuyama
a placu w Puttaparthi siedziałam koło pani Pillay. Przybyłam wówczas po raz
pierwszy do Indii, aby dostąpić darśanu Bhagawana. Nagle, kiedy w oddali pojawił
się w swej pomarańczowej szacie Bhagawan, na placu zapanowała cisza. Intuicyjnie
poczułam, że On jest Bogiem. Baba zaczął wolno iść. Kiedy zbliżył się, zatrzymał się
przede mną i spytał: „Czy jest pani żoną lekarza?”. Nie zdołałam nic odpowiedzieć, skinęłam
jedynie potakująco głową. Łaskawie powiedział do mnie, abym przyszła do pokoju rozmów.
Poprowadziła mnie pani Pillay. Był tam mój mąż. Baba był bardzo słodki. Porozmawiałam z Nim
o swoim problemie. Dał mi wibhuti, a kiedy zakręcił dłonią, pojawił się pierścień. Pasował
dokładnie na mój środkowy palec. Upadłam do Jego boskich stóp i ofiarowałam namaskar. Było
to jesienią 1978 roku.
Rok wcześniej, w Japonii odbył się Międzynarodowy Kongres Ortopedyczny. Wziął w nim udział
dr Pillay. Mąż powiedział mu wtedy, że ja pracuję jako tłumaczka, a dr Pillay opowiedział nam o
Bhagawanie w Indiach i zaproponował, żebym tłumaczyła Jego książki dla dobra mieszkańców
Japonii.
Ukończyłam Uniwersytet Kobiet Japonii. Założyciel, dr Jinzo Naruse, zaprosił na wykłady poetę -
świętego Rabindranatha Tagore w 1916 roku, kiedy Tagore odwiedził Japonię. Przedstawił on
studentkom tekst Gitandźali. Dr Naruse dowiedział się od niego o starożytnej mądrości Indii i
bardzo się wzruszył. Ustanowił trzy zasady: „Ustanowienie wiary”, „Twórczość,” „Służba
społeczeństwu”.
Mój mąż był wzruszony przesłaniem Baby: „wszystkie religie są jednym.” Nauki Baby były mi
bardzo bliskie. Myślę, że to jego boska sankalpa (wola) założyła Ośrodek Wydawnictw Śri Sathya
Sai w Japonii. Dr Pillay bardzo nam pomógł wysyłajac wiele książek Bhagawana i przedstawił
prof. Rao z Singapuru, który w wielu listach dostarczanych pocztą lotniczą wyjaśniał znaczenie
słów sanskryckich.
Otrzymałam od Bhagawana inny cenny dar. Poznałam pewną kobietę z Indii, która urodziła się i
wychowała w Kerali. Była bardzo oddana i wykształcona oraz niezwykle pomocna w mojej pracy
tłumaczeniowej.
W ten sposób prowadzę od ponad 30 lat pracę translatorską jako pokorne narzędzie Bhagawana
i dzielę się jej owocami ze szczerymi wielbicielami w Japonii. Kłaniam się nieustannie lotosowym
N
Sanathana Sarathi maj 2013
© Organizacja Sathya Sai
29
stopom Bhagawana - za Jego głęboką miłość i troskę o nas, Japończyków.
(Autorka jest redaktorką i tłumaczką z Ośrodka Wydawnictw Śri Sathya Sai w Japonii. Jest także
redaktorką japońskiego wydania „Sanathana Sarathi.”)
UROCZYSTOŚCI W PRASANTHI NILAJAM
RADOSNE OBCHODY ŚWIĘTA HOLI
okazji radosnego święta Holi przybyła w dorocznej pielgrzymce do Prasanthi Nilajam
wielka ilość wielbicieli z Biharu i Dźarkhand. 27 i 28 marca 2013 roku wystąpili oni z
przedstawieniami muzyczno-kulturalnymi.
27 marca były to poruszające duszę pieśni nabożne w językach telugu i hindi, w
wykonaniu znakomitych śpiewaczek: Kumari Dźjotsny i jej siostry Kumari Suwarny.
Rozpocząwszy występ pieśnią modlitewną poświęconą Panu Ganeśi, śpiewaczki na blisko 40
minut oczarowały słuchaczy melodyjnymi pieśniami, wśród których była słynna pieśń Miry
„Pajodźi meine ramaratan dhana pajo” (znalazłam drogocenny diament imienia Ramy) oraz
nieśmiertelnym utworem „Dźjoti kalaśa ćhalake” (lśniąco świeci słońce).
Wydarzenia 28 marca składały się z pieśni grupowych w wykonaniu żeńsko-męskiego chóru
oraz z pięknych tańców dzieci Bal Wikas z Biharu i Dźharkhandu. Podczas gdy śpiewacy
oczarowali wielbicieli piękną kawali oraz wzruszającą pieśnią „Parthiwale aadźa teri jaad sataje”
(przyjdź, o Panie z Parthi, pamięć o Tobie dręczy mnie), dzieci Bal Wikas przedstawiły
porywające tańce, wśród których znalazł się taniec plemienny z Dźharkhand oraz Raas Nritja
(taniec Kriszny z gopikami).
Z
Sanathana Sarathi maj 2013
© Organizacja Sathya Sai
30
ŚWIĘTO UGADI
Święto Ugadi, zaznaczające nadejście Nowego Roku telugu, zwanego Widźaja (zwycięstwo),
obchodzono w Prasanthi Nilajam 11 kwietnia 2013 roku. Miejscem uroczystości była hala Sai
Kulwant, którą pięknie ozdobiono kwiatami, proporcami, wstęgami jak też owocami nowych
zbiorów, takimi jak mango, orzechy kokosowe i trzcina cukrowa.
Zgodnie z tradycją, rankiem 11 kwietnia odbyło się Panćanga Srawanam (słuchanie
przepowiedni z almanachu). Znakomity uczony wedyjski Śri Redźeti Śriramaćarjulu odczytał
przepowiednie na nowy rok według różnych układów gwiazd. Potem odtworzono orędzie
Bhagawana na okoliczność święta Ugadi, w którym wezwał On wszystkich do porzucenia
samolubstwa i interesowności, które są przyczynami upadku człowieka. Prawdziwe obchodzenie
Ugadi - powiedział - polega na wyzbyciu się umysłowej ciasnoty, a napełnieniu serca miłością i
poświęceniem. Bhagawan zakończył orędzie bhadźanem „Prema mudita manase kaho.”
Następnie odbyły się bhadźany.
Program popołudniowy, który rozpoczął się o godz. 17 śpiewem wedyjskim, obejmował
znakomity koncert śpiewaczki Kumari Soumji Waranasi. Rozpocząwszy swój występ utworem
poświęconym Panu Ganeśi, zaśpiewała pieśni nabożne i bhadźany, wśród których znalazły się
„Dźanam dija tune sai ko” (dałaś życie Sai), „Bho śambo siwa śambho swajambho” (Pan Siwa jest
samo-narodzony), „Bhola Bhandari Baba” (Sai Siwa jest uosobioną szczodrością) itd. Ponieważ te
pieśni i bhadźany nasycone były głębokim oddaniem, poruszyły serca słuchaczy. Po koncercie
gratulowano śpiewaczce i jej siostrze Kumari Ramji, która służyła jej wsparciem
instrumentalnym na skrzypcach.
ŚWIĘTO WISZU
Powagą i świętością cechowały się w Prasanthi Nilajam obchody Wiszu, Nowego Roku w stanie
Kerala. Ponad tysiąc wielbicieli, w tym około 600 przedstawicieli młodzieży, przybyło ze
wszystkich stron Kerali, aby je obchodzić na świętym obszarze Prasanthi Nilajam. W obchodach,
jakie miały miejsce 13 kwietnia 2013 roku w hali Sai Kulwant, młodzież Kerali śpiewała Rudram i
inne hymny wedyjskie oraz zarówno rano jak i wieczorem prowadziła bhadźany. Oprócz tego
Sanathana Sarathi maj 2013
© Organizacja Sathya Sai
31
wieczorem był świetny koncert karnatackiej muzyki klasycznej, z jakim wystąpił dr Ćerthala K.N.
Ranganatha Śarma, znakomity muzyk i profesor muzyki w Muzycznej Wyższej Uczelni Sadguru w
Madurai. Rozpocząwszy pieśnią modlitewną, przez prawie 40 minut śpiewak ten raczył słuchaczy
pięknym wykonaniem utworów klasycznych. Zakończył bhadźanem „Hej Wiśwanatha hej
Gaurinatha, hej Sainatha Bhagawan.” Po koncercie pogratulowano śpiewakowi i towarzyszącym
mu artystom.
NOWY ROK TAMILSKI
Ponad tysiąc wielbicieli przybyło z Tamilnadu do Prasanthi Nilajam, aby świętować Nowy Rok
Tamilski 14 kwietnia 2013 roku. Uroczystości rozpoczęły się o godz. 17 śpiewaniem Wed, po
czym wychowanek Instytutu Wyższej Wiedzy Śri Sathya Sai, Śri Karthik Ramesh, wygłosił
przemówienie na temat „Bhakti, śakti, mukti”. Na początek Śri Karthik wyraził wdzięczność
Bhagawanowi za uratowanie go ze feralnej katastrofy powietrznej w listopadzie 2012 roku.
Rozwodząc się o mocy bhakti, mówca podkreślił znaczenie wewnętrznego oczyszczenia dla
przemiany człowieka i uświadomienia sobie przez niego boskości.
Po tym przemówieniu odbył się barwny taniec poświęcony Panu Ganeśi. Wystąpiły z nim dzieci
Bal Wikas z Tamilnadu, które w swoich barwnych strojach zachwyciły wszystkich zwinną pracą
nóg i rytmicznymi ruchami.
Wielkim zakończeniem obchodów Nowego Roku Tamilskiego było przedstawienie teatralne o
nazwie „Kaiśika mahatmjam”, w wykonaniu dzieci Bal Wikas z wiejskich obszarów Tamil Nadu.
Ukazywało ono, jak pewien bhakta Pana Nambi, bóstwa przewodniego w świątyni wioski
Thirukurungudi w okręgu Tirunelweli w stanie Tamil Nadu, wybawił życie Brahmina -
zamienionego w diabła - dzięki swojej pieśni sławiącej Pana w radze Kaiśika, co było podstawą
dla nazwania tego przedstawienia „Kaisika Mahatmjam.” Przedstawienie dowiodło znaczenia
namasmarany jako najpotężniejszego środka do wyzwolenia człowieka w czasach Kali.
Wyświetlono fragment filmu z orędziem Bhagawana jako interludium przed dalszym
naświetlaniem najwyższego znaczenia namasmarany dla wybawienia człowieka. Znakomita gra
aktorska i tańce dzieci w barwnych strojach, piękne liryki, urzekająca muzyka i wspaniała
reżyseria sprawiły, że przedstawienie to robiło duże wrażenie. Po zakończeniu tej sztuki,
Sanathana Sarathi maj 2013
© Organizacja Sathya Sai
32
dzieciom, które w niej uczestniczyły ofiarowane specjalne podarki.
OBCHODY ŚRI RAMA NAWAMI
Świętą uroczystość Rama Nawami - urodzin Pana Ramy - obchodzono w Prasanthi Nilajam z
wielkim oddaniem 19 kwietnia 2013 roku. Miejsce tych obchodów, czyli Sai Kulwant Hal,
rozbrzmiewało boskim imieniem Ramy, gdyż zarówno rano jak i wieczorem śpiewano bhadźany
do Ramy. Oprócz tego, Śri Anil Kumar wygłosił wieczorem bardzo pouczające przemówienie o
boskiej chwale Ramy. W swoim wystąpieniu ów uczony mówca wyjaśnił wewnętrzne znaczenie
różnych słów, postaci i zdarzeń z życia Pana Ramy, które niosą natchnienie pokoleniom ludzi i
przebóstwiają ich życie. Potem wyświetlono fragment filmu wideo z orędzia Bhagawana, w
którym Bhagawan opowiedział budzące natchnienie wydarzenia z życia Pana Ramy oraz wyjaśnił
znaczenie śpiewania boskiego imienia Rama dla zbawienia człowieka. Swoje orędzie Bhagawan
zakończył bhadźanem „Rama Kodanda Rama”, który chóralnie powtarzało z wielkim oddaniem
całe zgromadzenie.
Na koniec, po bhadźanach i rozdaniu prasadam, wykonano o 18.40 arati.
Ćinna Katha (Przypowieść)
WIELKOŚĆ WIELBIC IEL I
IEDY Narada udał się do Pana Narajany po Jego darśan, Pan zapytał go: „Narado, ciągle
wędrujesz po wszystkich trzech światach. Czy możesz powiedzieć, który z pięciu
żywiołów, mianowicie ziemia, ogień, woda, powietrze i niebo, jest największy ze
wszystkich?”. Pomyślawszy trochę, Narada odparł: „Największym z pięciu żywiołów jest ziemia."
Pan powiedział na to: „Twoja odpowiedź, Narado, jest błędna. Jak można nazwać ziemię wielką,
K
Sanathana Sarathi maj 2013
© Organizacja Sathya Sai
33
gdy trzy czwarte jej pokrywa woda?” Kiedy Narada powiedział, że największa z tych pięciu
żywiołów jest woda, Pana Narajana zażartował: „Nie, nie, Narado. To też jest błąd. Wiesz, że
kiedyś mędrzec Agastja wypił jednym haustem cały ocean. Większy jest więc mędrzec Agastja
czy woda?” „W tym przypadku mędrzec Agasja jest większy niż woda”, odpowiedział Narada.
Pan Narajana rzekł do Narady, że i ta odpowiedź również nie jest poprawna. Spytał Naradę:
„Skoro mędrzec Agastja jest tylko gwiazdą na niebie, większe jest niebo czy Agastja?”. Narada
odpowiedział, „Swami, masz słuszność. Niebo jest większe niż mędrzec Agastja. Pan Narajana
powiedział: „Narado! Powiedz zastanowiwszy się dobrze. Kiedy Bóg wcielił się jako Wamana,
zmierzył jedną stopą całą ziemię, kolejną zaś niebo. W tym przypadku, powiedz mi czy większa
jest stopa Pana czy niebo?”. „Stopa Boga jest większa, Swami” odpowiedział Narada. „Skoro
stopa Boga jest tak wielka, jakże wielki musi być sam Bóg, Narado!” powiedział Pan Narajana.
„Ale wielbiciele umieszczają Boga w swoich sercach. Powiedz mi więc, czy wielki jest Bóg, czy
Jego wielbiciel?” Narada powiedział ostatecznie: „Swami, wielbiciele są więksi od Boga”.
Dla swoich wielbicieli Bóg jest sługą. Nie sposób oszacować wielkości bhaktów.
NOWINY Z OŚRODKÓW SAI
I N D O N E Z J A
Ulewne deszcze w dniach 16-18 stycznia 2013 roku, w połączeniu ze słabym systemem
odwadniającym i uwolnieniem się wody z pobliskiej tamy wywołały wielkie zniszczenia i ofiary
Sanathana Sarathi maj 2013
© Organizacja Sathya Sai
34
koło Dżakarty w Indonezji. Sparaliżowane zostało całe miasto, zaś ok. 18000-20000 ludzi straciło
dach nad głową. Ciężko dotknięty został obszar leżący koło Dżakarty, zwany Dżati Negara,
zamieszkały głównie przez mało zarabiających robotników, pracujących na dniówki. Miejscowi
bhaktowie Sai postanowili ofiarować pomoc medyczną i ogólne zaopatrzenie żywnościowe, aby
uśmierzyć te cierpienia. 19, 20 i 22 stycznia ponad 50 członków Ośrodka Sai koło Dżakarty, wraz
z 6 lekarzami i 2 pielęgniarkami zapewniło ogólną pomoc medyczną ponad 760 wysiedlonym
przez żywioł osobom w Ankol Barat koło Dżakarty. Bhaktowie rozdali również im 100 kg ryżu, 7
kartonów ciastek, 5 kartonów paczek mleka w proszku, 6 kartonów makaronu błyskawicznego i
180 ubranek dziecięcych.
MEKSYK
San Luis Potosí leży w północno-środkowym Meksyku. W dniach 26-28 X 2012 w hali głównej
Uniwersytetu San Luis Potosim przygotowano Konferencję Edukacji w Wartościach Ludzkich
Sathya Sai. Uczestniczyło w niej około 1200 nauczycieli z 14 różnych krajów, w tym z Argentyny,
Brazylii, Wenezueli, Kolumbii, Kuby, Peru, San Salwadoru i Gwatemali. Zjazd został uroczyście
otwarty 26 X przez Śri Isidoro del Camino Ramosa, zastępcę sekretarza oświaty Meksyku, po
zagraniu przez orkiestrę wojskową hymnu narodowego. Dr Narendranath Reddy,
przewodniczący Rady Prasanthi, wygłosił mowę wprowadzającą i przygotował grunt pod ową
konferencję. Następnie przemawiało wielu słynnych wychowawców. Następnego dnia
przeprowadzono kilka warsztatów Edukacji w Wartościach Ludzkich Sathya Sai. Występ
kulturalny wieczorem obejmował tańce z różnych stanów Meksyku. Uczestnikom konferencji
udostępniono książki, podręczniki, czasopisma i płyty kompaktowe o Edukacji w Wartościach
Ludzkich Sathya Sai. Uczestnicy byli wdzięczni za przedstawione informacje i ocenili je wysoko,
rozpoznając, że może ona podnieść i umocnić jakość oświaty na całym świecie. Mówcom i
organizatorom zgotowali owację na stojąco. Około 200 ochotników Sathya Sai świadczyło
podczas tej konferencji pełną miłości służbę.
F I D Ż I
Sanathana Sarathi maj 2013
© Organizacja Sathya Sai
35
Dr Nadanaćandran, narodowy koordynator medyczny z Medycznego Ośrodka Sai w Australii
wraz z zespołem lekarzy przeprowadził doroczny neurochirurgiczny obóz medyczny w Suwie na
Fidżi. Odbywał się on w dniach 22 X - 2 XI 2012 roku. Bezpłatne porady neurochirurgiczne
zapewniono ponad 105 ludziom, w tym 29 dzieciom, w Szpitalu Pamięci Wojny Kolonialnej.
Podczas obozu wykonano 21 poważnych operacji, w tym zabiegów usunięcia guzów mózgu i
rdzenia kręgowego. Miejscowym lekarzom i pielęgniarkom udzielono praktycznych szkoleń.
Odbyły się również spotkania z fidżyjskim ministrem zdrowia, który wyraził wdzięczność za tę
cudowną, bezinteresowną służbę, świadczoną przez gości-lekarzy.
U S A
Region Środkowo-Centralny (Region 4) Organizacji Sathya Sai Ameryki przeprowadził 6 X 2012
roku jarmark zdrowotny w ośrodku parafialnym Świętej Trójcy w St. Louis (Missouri). Temat
owego jarmarku zdrowotnego był realizacją złotych słów Bhagawana „Kochaj wszystkich, służ
wszystkim” oraz „Pomagaj zawsze, nigdy nie rań.” Wydarzenie to obejmowało bezpłatne i
wszechstronne sprawdzanie stanu zdrowia, badanie krwi i akcję rejestrowania dawców szpiku
kostnego.
Ponad 100 ochotników, w tym 23 lekarzy i przedstawicieli licznych zrzeszeń społecznościowych,
ofiarowało z najwyższą miłością i pokorą bezpłatne usługi medyczne. Z jarmarku zdrowotnego
odniosło korzyść łącznie 194 ludzi, zaś 15 uczestników zarejestrowało się w Narodowym
Programie Dawców Szpiku. W indywidualnych rozmowach szerzono oświatę zdrowotną,
używając przewracanych kartek, wideo, plakatów i ulotek. Uczestnicy mieli też sposobność
porozmawiać z grupą znawców o wynikach swoich badań krwi.
K A Z A C H S T A N
Organizacja Śri Sathya Sai z Kazachstanu przeprowadziła w dniach 5-7 X 2012 roku obóz
medyczny w wiosce Dolinka, będącej domem dla 5 tysięcy najuboższych ludzi w regionie
Karaganda. Około 28 ochotników Sathya Sai z czterech miast Kazachstanu ofiarowało swe pełne
miłości usługi uczestnikom obozu. Ofiarowano też bezpłatne badanie stanu zdrowia 61
Sanathana Sarathi maj 2013
© Organizacja Sathya Sai
36
dzieciom, nauczycielom i pracownikom technicznym Średniej Szkoły w Dolince oraz około 30
mieszkańcom pobliskich miast. Rozdano również lekarstwa na serce, problemy żołądkowe oraz
bóle głowy i grypę. Będące w potrzebie rodziny otrzymały ponad 30 paczek, zawierających płatki
owsiane, olej, ryż, herbatę, ciastka, słodycze i dobrej jakości odzież używaną, taką jak kurtki,
swetry, spodnie, koszule i ciepłe, wełniane skarpety. Inną kluczową działalnością służebną było
odnowienie i remont pomieszczeń tej szkoły.
– Międzynarodowa Organizacja Sathya Sai
B H A R A T (Indie)
Gudżarat:
Wielką uroczystość przygotowała na 21 marca 2013 roku Organizacja Sewy Śri Sathya Sai z
Gudżaratu dla upamiętnienia odwiedzin Bhagawana w Waghaldharze, w okręgu Walsad, 31
marca 1967 roku. Bhagawan zatrzymał się w tamtym miejscu na blisko dwie godziny w drodze z
Mumbaju do Wadodary. Dla upamiętnienia Jego odwiedzin, Śri Indulal Shah (międzynarodowy
doradca w Organizacji Sewy Śri Sathya Sai) wysunął pomysł, żeby zbudować tam pomnik. I został
zbudowany Śri Sathya Sai Tirth - uroczyście odsłonięty 20 VIII 2009 roku przez Śri W.
Sriniwasana, ogólnoindyjskiego przewodniczącego Organizacji Sewy Śri Sathya Sai. Waghaldhara
Wibhag Kelawani Mandal podarowało ziemię na tę tirthę (miejsce pielgrzymki), gdzie założono
ośrodek szkolenia zawodowego, będący błogosławieństwem dla uczniów z pobliskich wiosek.
W przemówieniu z tej okazjiŚri Nimiś Pandja, zastępca ogólnoindyjskiego przewodniczącego
Organizacji Śri Sathya Sai powiedział, że Bhagawan nie przyjeżdża do żadnego miejsca przez
przypadek; ma zarysowane plany, ale widzimy to dopiero wówczas, kiedy plany te się
urzeczywistniają, tak jak Śri Sathya Sai Tirth w Waghaldhara. Śri Pandja pogratulował
nauczycielom, którzy byli obecni w Szkole Średniej w Waghaldharze, kiedy odwiedził ją
Bhagawan. Ponieważ jakikolwiek program w Organizacji Sai jest niepełny bez jakiejś działalności
służebnej, chłopcom w internacie rozdano moskitiery i prześcieradła.
Sanathana Sarathi maj 2013
© Organizacja Sathya Sai
37
Następnie gość główny tej uroczystości, Śri Rameś Sawant, podzielił się osobistymi
doświadczeniami z Bhagawanem, co poruszyło serca wielbicieli słuchających, jak kochający i
troskliwy jest Bhagawan wobec swoich wielbicieli.
Na koniec, po rozdaniu prasadamu, ofiarowano arati.
Maharasztra i Goa:
Organizacja Sewy Śri Sathya Sai z Maharasztry i Goa zorganizowała wiele przedsięwzięć, aby
dotrzeć do tysięcy potrzebujących ludzi, którzy stawiają czoła strasznej suszy. W tym celu przez
dwa miesiące zapewnia się racje żywnościowe (amruta kalasamy) około. 2 tysiącom rodzin.
Rodziny te dotknęła nie tylko w tym roku, ale przez ostatnich parę lat dotkliwa susza. Także
dużej liczbie bydła, głodującego i cierpiącego wskutek niedoboru wapnia, dostarczany jest wapń
i pasza.
Wodę do picia dostarcza się dwudziestu wioskom, które nie zostały objęte rządowymi
systemami zaopatrzenia i pozostały bez żadnego zaopatrzenia w wodę. Woda do tych wsi będzie
dostarczana zbiornikami i innymi sposobami przez następne 2,5 miesiąca.
Organizacja Sai pomaga też w pozyskiwaniu wody deszczowej z dachów, w odnowie
wyschniętych studni, w budowie studni i zbiorników wód opadowych, odmulaniu zbiorników,
budowie grobli, aby podnieść poziom wód gruntowych. Z zapałem rozpoczęto już pracę w
wybranych wioskach.
Odisza:
Organizacja Sai z Odiszy przygotowała w przeddzień święta Siwarathri, 9 marca 2013 roku,
warsztaty wedyjskie w hali Sai Dźanani w Bhubaneswar. Śri Mauniś Wjaas, autor „Rudratatwy” z
Mumbaju zaszczycił je swoją obecnością. Podczas przemówienia do około 500 wielbicieli z tego
stanu wyjaśnił trafność i głębsze znaczenie mantr wedyjskich.
10 marca, w dzień Siwarathri, mahilas (kobiety) z Odiszy zaśpiewały Rudram w sali Sai
Dźanani. 121 Mahilas reprezentujące 35 okręgów Odiszy uczestniczyły z całą szczerością i
oddaniem w tym duchowym wydarzeniu. Rano przyniosły z pobliskiej świątyni Siwy Kalaśa
Sanathana Sarathi maj 2013
© Organizacja Sathya Sai
38
Jantrę, śpiewając mantry wedyjskie. Zebrawszy się na sali, usiadły w 11 pawilonach – po 11
śpiewaczek w każdym. Cała sala rozbrzmiała świętymi śpiewami, kiedy wszystkie uczestniczki
zaśpiewały mantry jednym głosem. Po odśpiewaniu 11 razy Rudram, uczestniczki wykonały z
uczuciem cztery bhadźany do Siwy. Uroczystość zakończyło arati.
Radżasthan:
Organizacja Sewy Śri Sathya Sai z Radżasthanu we współpracy ze Szpitalem Serca Śri Sathya Sai
z Radżkot przygotowały jednodniowy obóz bezpłatnego sprawdzania stanu serca w Szkole
Rockwood w Udaipur 14 kwietnia 2013 roku. Obóz spotkał się z olbrzymim odzewem -
obsłużono ponad 1000 pacjentów. Uroczystego otwarcia obozu dokonał Śri Aimaduddin Ahmad
Khan, minister zdrowia rządu Radżasthanu. Minister docenił szlachetną pracę wykonywaną
przez Organizację Sai i pogratulował wszystkim tej służby potrzebującym i
nieuprzywilejowanym. Wszystkim pacjentom i obecnym z nimi osobom podano bezpłatne
śniadanie, obiad i podwieczorek. Podano też, w tej gorącej porze roku, maślankę. W poczekalni
dla pacjentów wyświetlano przez cały czas film wideo z darszanem Swamiego. Na obozie
wyznaczono też operacje w szpitalu w Radżkot. Każdemu dawano po badaniu zdjęcie Swamiego
wraz z prasadamem w postaci wibhuti.
Sikkim:
Organizacja Sewy Śri Sathya z Sikkimu przygotowała 10-dniowy program szkolenia wedyjskiego,
o nazwie „Mantra-Tapas”. Przeprowadzono go w dniach 20-29 stycznia 2013 roku w Śri Sathya
Sarwa Dharma Kendrze w Daramdin. Był to to program szkoleniowy z zakwaterowaniem na
miejscu - wszyscy uczestnicy i szkoleniowcy mieszkali tam przez wszystkie 10 dni. Wzięło w nim
udział około 130 młodych ludzi ze wszystkich grup i ośrodków czterech okręgów tego stanu.
Program obejmował Omkaram, Suprabhatam, Nagar Sankirtan, następnie odbywały się zajęcia
związane z mantrami - włącznie ze śpiewaniem mantr ze zrozumieniem. Podczas 10-dniowego
programu wybitne osoby wygłosiły przemówienia na różne tematy, związane z indyjską kulturą i
Sanathana Sarathi maj 2013
© Organizacja Sathya Sai
39
duchowością oraz Wedami. Na koniec, 29 stycznia, rozdano wszystkim uczestnikom świadectwa,
przewodniczący stanowy Organizacji Sewy Śri Sathya Sai z Sikkimu wystąpił z mową pożegnalną i
wykonano mangala arati.
Sanathana Sarathi maj 2013
© Organizacja Sathya Sai
40
NOWOŚCI WYDAWNICZE – KSIĄŻKI W HINDI, TELUGU I PO ANGIELSKU
Proszę wysyłać swoje zamówienie pod adres: [email protected] lub pocztą do:
Convener, Sri Sathya Sai Sadhana Trust, Publications Division, Prasanthi Nilayam - 515134 India.
Pakowanie i opłatę pocztową opłaca się dodatkowo.
Code Name Price
Rs Author Grams
12130 Sri Shirdi Sai Baba Katha Sri Sathya Sai Baba Katha (HINDI) 20.00 Mrs. Malati Patel 115
12041 Daivik Prem Ke Avatar (HINDI) 10.00 Sri Meharotra P.C. 60
12040 Divya Premavatara (TELUGU) 10.00 Sri Meharotra P.C. 60
12090 Ekam Sath (TELUGU) 5.00 Sri Prasada Rao G.S.R.C.V. 20
11951 Sri Sathya Sai Subhashitalu (TELUGU) 25.00 Sri Ramadas Gollapudi 160
12039 Bal Vikas Slokas Part 2 (TELUGU) 10.00 Lavanya Saraswati Dr. 40
12038 Bal Vikas Slokas Part 1 (TELUGU) 10.00 Lavanya Saraswati Dr. 40
12033 Vedamalika (TELUGU) 25.00 Lavanya Saraswati Dr. 110
ENGLISH
12077 Mandalamanjari 190.00 Sathya Ramavataram Ph.D. 600
11703 Values in Adventure Values for Life - V3 40.00 Dr. Lee Gaut Lean 120
11969 A Manual for Integrating Human Values into Children’s Education
120.00
Ms. Jacqui Robinson 400
12118 Swami We are Yours 45.00 Smt. Purnima Ray 100
12027 Bharatiya Culture 35.00 Sri Krishnamurthy Tumuluru 190
12076 Handbook of Prayers and Poems to Lord Sai 15.00 Mrs. Rama Varma 50
12082 Sai Seedlings 15.00 Thomas P. Miss. 40
12105 Miracles of Divine Love Volume - 2 50.00 Sri Gurumoorthy .P 200
12078 No Country No Name 20.00 Sara Pavan Dr. 110
12036 Bal Vikas Slokas Part 1 10.00 Lavanya Saraswati Dr. 50
12037 Bal Vikas Slokas Part 2 10.00 Lavanya Saraswati Dr. 50
12110 Sunrays For Sunday 65.00 Priya and Sanjay Tandon 240
12111 Sunrays For Thursday 65.00 Priya and Sanjay Tandon 250
12109 Divine Vibrations 75.00 Anil Kumar Kamaraju Prof. 390
12108 Cognition and the Universal Heart 399.00 Klaus G. Witz Dr. 585
12198 Story and Glory of Sai's Mahasamadhi 270.00 Sri Suresh C. Bhatnagar 1265
Sanathana Sarathi maj 2013
© Organizacja Sathya Sai
41
Rozwijaj przyjaźń z Bogiem Możesz podejmować dowolną ilość duchowych ćwiczeń, ale pierwiastkiem leżącym u ich podłoża powinna być miłość. Przyjaźń jest jedną z dziewięciu ścieżek oddania, upowszechnianych przez kulturę Bharatu. Rozwijaj więc przyjaźń z Bogiem. Bóg nie jest od ciebie oddzielny. Ty jesteś Bogiem. Bóg jest w tobie i wokół ciebie. Bóg jest wszechprzenikający. Utrzymujcie silne przeświadczenie, że Bóg jest wszędzie. Jedynie wówczas Bharat odzyska swoją dawną chwałę przywódcy wszystkich narodów.
– Baba
Top Related