ANALIZA SPRAWOZDAŃ
FINANSOWYCH
Biuro rachunkowe Kwalifikacja A.36
opracowano na podstawie materiałów:
dr Agata Kocia, MBA Uniwersytet Warszawski Wydział Nauk Ekonomicznych,
M. Sierpińska, T. Jachna, Ocena przedsiębiorstwa według standardów światowych,
Małgorzata Lach, Mariola Kuczkowska Deberna
WSKAŹNIKI PŁYNNOŚCI FINANSOWEJ
Ważnym celem analizy jest badanie płynności finansowej a więc zdolności firmy do spłaty zobowiązań w każdym momencie.
Utrzymywanie płynności jest podstawą dla osiągnięcia rentowności. Nie zawsze jednak rentowne przedsiębiorstwo może być wypłacalne.
Szef powinien wypracować taką wielkość środków płatniczych, aby regularnie spłacić zobowiązania. Należy mieć również rezerwy na nieprzewidziane wydatki.
Trudność w utrzymaniu płynności finansowej może być spowodowana brakiem koordynacji między należnościami a zobowiązaniami.
MOŻLIWOŚĆ SPŁACANIA ZOBOWIĄZAŃ
Wskaźnik ten informuje o stopniu pokrycia zobowiązań
krótkoterminowych aktywami obrotowymi.
Bezpieczny poziom tego wskaźnika powinien
kształtować się na poziomie od 1,2 do 2.
Dolna wartość to minimum bezpieczeństwa
finansowego.
Wskaźnik bieżącej
płynności =
aktywa obrotowe ogółem
zobowiązania
krótkoterminowe
I
MOŻLIWOŚĆ SPŁACANIA ZOBOWIĄZAŃ
Przekroczenie wskaźnika powyżej 2,0 oznacza
nadmierną ilość płynnych środków obrotowych.
Występuje wówczas tzw. koszt utraconych korzyści.
Wysoki wskaźnik może wskazywać na:
nadmierne zamrożenie środków pieniężnych w zapasach,
narastające należności,
posiadanie papierów wartościowych, które trudno
upłynnić,
wysoki stan gotówki, który nie jest wykorzystany w obrocie
a tym samym nie może generować zysku.
MOŻLIWOŚĆ SPŁACANIA ZOBOWIĄZAŃ
W przypadku gdy wartość wskaźnika spada poniżej
1,0, może to wskazywać na kłopoty przedsiębiorstwa
z regulowaniem zobowiązań w terminie, ale też
może świadczyć o agresywnym, nastawionym na
szybkie zwiększanie zysków w planie rozwoju
realizowanym przez dane przedsiębiorstwo.
Jednocześnie jest to pozytywny znak dla
inwestorów.
ZDOLNOŚĆ DO SZYBKIEGO
UREGULOWANIA ZOBOWIĄZAŃ
Wskaźnik odzwierciedla natychmiastową zdolność
przedsiębiorstwa do spłaty zaciągniętych zobowiązań.
Optymalna jego wartość powinna mieścić się
w przedziale <1,0-1,2>.
Spadek wartości poniżej 1,0 oznacza zachwianie
płynności finansowej firmy, kłopoty z terminowym
regulowaniem zobowiązań.
Wysoki wskaźnik 1,5 oznacza posiadanie przez
jednostkę wysokiego stanu środków pieniężnych na
rachunkach lub wysokiego stanu należności.
Wskaźnik szybki
płynności =
aktywa obrotowe ogółem - zapasy
zobowiązania bieżące II
WSKAŹNIK ZOBOWIĄZAŃ NATYCHMIAST
WYMAGALNYCH
Wskaźnik płynności
gotówkowej =
środki pieniężne
zobowiązania bieżące
Wskaźnik pokazuje jaką część zaciągniętych zobowiązań firma jest w stanie pokryć posiadanymi środkami pieniężnymi.
Za płatności wymagalne natychmiast bierzemy pod uwagę płatności, dla których termin wymagalności przypada na najbliższe trzy miesiące.
Ocena tego wskaźnika następuje poprzez porównanie jego wartości z wartościami tego wskaźnika z poprzednich okresów.
III
WSKAŹNIKI ZDOLNOŚCI DO OBSŁUGI
ZADŁUŻENIA
Zadłużenie to finansowanie działalności ze źródeł
zewnętrznych.
Poziom zadłużenia obrazuje:
struktura finansowania majątku
stopień zaangażowania kapitału obcego w porównaniu
z kapitałem własnym
możliwość pokrycia zobowiązań kapitałem własnym
STOPIEŃ POKRYCIA MAJĄTKU OBCYMI
KAPITAŁAMI
Wskaźnik zadłużenia aktywów (zadłużenia ogółem) określa udział
wszystkich zobowiązań (kapitałów obcych) w finansowaniu majątku
firmy.
Zwykle za dobry poziom wskaźnika uważa się wartości od 0,57 do 0,67
oznacza, że w przeciętne przedsięwzięcie firma powinna zaangażować
przynajmniej 35% kapitału własnego.
Zbyt wysoki poziom wskaźnika świadczy o podwyższonym ryzyku
finansowym, spowodowanym bardzo prawdopodobną możliwością utraty
zdolności do spłaty zadłużenia. Im większa jest wartość tego wskaźnika
tym wyższe ryzyko ponosi kredytodawca.
Niski poziom wskaźnika świadczy o samodzielności finansowej
przedsiębiorstwa. Jednocześnie nie pozwala w pełni wykorzystać
dźwigni finansowej.
Wskaźnik ogólnego
zadłużenia =
zobowiązania ogółem
aktywa ogółem
RELACJA ZOBOWIĄZAŃ DO KAPITAŁÓW
WŁASNYCH
Wskaźnik ten informuje o stosunku poziomu zobowiązań
(kapitałów obcych) do kapitału własnego firmy.
Jego pożądany poziom zależy od tego jakie granice zadłużenia
aktywów uznamy za dopuszczalne. Jeśli będą one należeć do
przedziału <0,57 – 0,67>, to pożądany poziom zadłużenia
kapitału własnego powinien wynosić od 1,22 – 1,86.
Określa on wielkość długu, a jednocześnie zdolność lub
niezdolność firmy do dalszego zaciągania kredytów niezbędnych
w przeprowadzaniu pożądanych zmian gospodarczych.
Jeśli występuje tendencja malejąca tego wskaźnika to zmniejsza
się zadłużenie firmy.
Wskaźnik zadłużenia
kapitału własnego =
zobowiązania ogółem
kapitały własne
RELACJA ZOBOWIĄZAŃ DO KAPITAŁÓW
WŁASNYCH
Wskaźnik ten określa relacje pomiędzy zobowiązaniami
długoterminowymi, które muszą być uregulowane w okresie
dłuższym niż jeden rok, do kapitału własnego.
Przyjmuje sie że wskaźnik ten powinien kształtować się
w przedziale od 0,5 – 1,0.
Wartość wskaźnika powyżej 1,0 świadczy o wyższości
zobowiązań długoterminowych nad kapitałami własnymi,
taka sytuacja może zagrozić płynności finansowej.
Wskaźnik zadłużenia
długoterminowego =
zobowiązania długoterminowe
kapitały własne
WSKAŹNIK SAMOFINANSOWANIA
Wzorcowa relacja kapitału własnego do kapitału
obcego wynosi 2:1 jednak ze względu na
konieczność korzystania z finansowania obcego
dopuszcza się proporcję 1:1 a nawet 1:2
(w przypadku firm prowadzących szeroką
działalność inwestycyjną)
Wskaźnik struktury
pasywów =
kapitał własny
zobowiązania ogółem
ZADŁUŻENIA ŚRODKÓW TRWAŁYCH
Wskaźnik zadłużenia środków trwałych – jeden ze
wskaźników wypłacalności przedsiębiorstwa,
informujący w jakim stopniu składniki majątku
trwałego zabezpieczają zobowiązania
długoterminowe firmy.
Wskaźnik ten ma znaczenie dla potencjalnych
kredytodawców, ponieważ kredyty długoterminowe
zabezpieczone są zazwyczaj środkami trwałymi.
Wskaźnik zadłużenia
rzeczowych aktywów
trwałych
= rzeczowe aktywa trwałe
zobowiązania długoterminowe
ZDOLNOŚCI SPŁATY ZACIĄGNIĘTYCH
ZOBOWIĄZAŃ
Im wyższa jest wielkość zysku i odsetek (licznik)
tym większe są możliwości spłaty zobowiązań
wobec kredytodawców.
Wskaźnik pokrycia
odsetek z uzyskanych
efektów finansowych
= zysk brutto + odsetki
odsetki
WSKAŹNIKI RENTOWNOŚCI
Rentowność jest rozumiana jako zjawisko osiągania
przychodów przewyższających koszty.
Wskaźniki rentowności pokazują, jak szybko zwraca
się zaangażowany w firmie kapitał, są to pewnego
rodzaju mierniki gospodarności.
Wskaźniki opierają się na relacji zysku do wybranych
elementów bilansu lub rachunku wyników. Im wyższe
są wskaźniki tym większa rentowność.
Analiza rentowności polega no obliczeniu
wskaźników i porównaniu ich:
ze wskaźnikami z okresów ubiegłych,
ze wskaźnikami uzyskanymi przez podobne
jednostki,
ze wskaźnikami wzorcowymi.
Następnie konieczne jest ustalenie przyczyn
ewentualnych odchyleń, szczególnie w przypadku
tych niepożądanych.
ZDOLNOŚĆ FIRMY DO GENEROWANIA
ZYSKU PRZEZ SPRZEDAŻ
Jeśli wskaźnik ukształtuje sie na poziomie 0,1
oznacza, że z każdej złotówki przychodu ze
sprzedaży osiągamy 10 groszy zysku netto.
Im niższy jest wskaźnik, tym większa wartość
sprzedaży musi być zrealizowana dla osiągnięcia
określonej kwoty zysku. Z kolei im wyższy poziom
wskaźnika, tym wyższa efektywność osiąganych
dochodów. Pożądany jest, zatem wysoki poziom
tego wskaźnika.
Wskaźnik rentowności
sprzedaży netto =
zysk netto
przychody ze sprzedaży
ZDOLNOŚĆ FIRMY DO GENEROWANIA
ZYSKU PRZEZ SPRZEDAŻ
Wskaźnik informuje ile złotówek zysku
wypracowuje jedna złotówka sprzedaży.
Wskaźnik rentowności
sprzedaży brutto =
zysk brutto
przychody ze sprzedaży
EFEKTYWNOŚĆ WYKORZYSTANIA
MAJĄTKU
Wskaźnik ten pokazuje, jaka jest zdolność firmy do generowania zysku z posiadanego majątku, tj. jaka kwota zysku netto (brutto) przypada na jednostkę posiadanego majątku.
Sprzedaż wyrobów będzie opłacalna, jeżeli z 1 zł. zaangażowanych w działalność zasobów majątkowych jednostka uzyska przychód ze sprzedaży w wysokości 85 groszy.
Rosnący wskaźnik może świadczyć o dobrym zarządzaniu przez firmę swoim majątkiem.
Im wyższy poziom rentowności aktywów, tym lepsza sytuacja finansowa firmy. Banki udzielające kredytów oczekują od firm, aby wskaźnik ten osiągał poziom 2-6 %. Jednocześnie w małych firmach powinien być wyższy niż w dużych.
Wskaźnik rentowności
majątku (ROA) =
zysk netto
aktywa ogółem
STOPA ZWROTU Z KAPITAŁU WŁASNEGO
Wskaźnik ten wyraża efekt finansowy działalności firmy w odniesieniu do własnych źródeł finansowania majątku.
Poziomem wskaźnika są zainteresowani głównie właściciele firmy (udziałowcy, akcjonariusze).
Wskaźnik ten pozwala bowiem określić stopę zwrotu, jaką przynosi im inwestycja w daną firmę. Wyższa rentowność kapitału własnego stwarza możliwość uzyskania wyższych dywidend oraz dalszego rozwoju przedsiębiorstwa.
Wskaźnik rentowności
kapitału własnego =
zysk netto
kapitał własny
WSKAŹNIKI OBROTOWOŚCI
(SPRAWNOŚCI)
Obrotowość wiąże się z płynnością finansową,
ponieważ informuje, w jakim czasie poszczególne
składniki majątku przekształcone zostaną
w pieniądz.
Najczęściej wskaźniki obrotowości powstają
z powiązania wielkości majątku (kapitału)
i wielkości strumieniowej (koszt lub przychód)
KONSTRUKCJA WSKAŹNIKA
W mianowniku możliwe jest uwzględnienie:
majątku (kapitału) całkowitego,
majątku trwałego,
majątku obrotowego, w tym należności i zapasów,
kapitału własnego,
kapitału własnego
Przy obliczaniu wskaźników obrotowości wykorzystuje się zazwyczaj przeciętną wartość majątku /kapitału.
koszt własny lub przychody ze sprzedaży
określony rodzaj majątku lub kapitału
Wskaźnik obrotowości można konstruować w
dwojaki sposób:
Wskaźnik
obrotowości
w razach
= koszt własny lub przychody ze sprzedaży
określony rodzaj majątku lub kapitału
lub
Wskaźnik
obrotowości
w dniach
= określony rodzaj majątku lub kapitału x 365 dni
koszt własny lub przychody ze sprzedaży
Wskaźnik
obrotowości
w dniach
= czas
wskaźnik obrotowości w razach
Pierwszy określa częstotliwość obrotu mierzoną
w razach, drugi natomiast długość obrotu
w czasie (w dniach).
Im szybszy obrót, lub krótszy czas związania, tym
mniejsze zapotrzebowanie na kapitał
i większa płynność firmy.
Prawidłowe wykorzystanie majątku (kapitałów)
wymaga analizy obrotowości, gdyż im krótszy czas
zamrożenia kapitału w składnikach majątku tym
większe możliwości wzrostu sprzedaży i zysków firmy.
ILOŚĆ CYKLI OBROTU ZAPASAMI
W CIĄGU OKRESU
Skracanie cyklu obrotu zapasami oznacza, że
jednostka podnosi efektywność gospodarowania
zapasami.
Zbyt niski oznaczać może nieprawidłowości
w realizacji ciągłości sprzedaży i wywiązywania się
z zawartych zamówień
Wskaźnik rotacji
zapasów w razach =
przychody ze sprzedaży
przeciętny stan zapasów
DŁUGOŚĆ CYKLU OBROTU ZAPASAMI
W CIĄGU OKRESU
Wskaźnik ten informuje co ile dni firma odnawia swoje zapasy. Firma nie może zamrażać w zapasach dużej ilości majątku obrotowego, ponieważ prowadzi to do zachwiania płynności finansowej.
Wysoki poziom wskaźnika może świadczyć o trudnościach w sprzedaży. Jest to bardzo ważne dla firm, w których zapasy stanowią podstawowy zasób, lub w których zapasy łatwo ulegają zepsuciu i muszą być szybko wymienione.
Niski wskaźnik cyklu zapasów świadczy o występowaniu znacznego popytu na te towary, o łatwości ich sprzedaży i krótkim okresie magazynowania.
Wskaźnik rotacji
zapasów w dniach =
przeciętny stan zapasów x 365
przychody ze sprzedaży
ROTACJA MAJĄTKU
Wskaźnik rotacji majątku – jest to wskaźnik sprawności zarządzania aktywami, który określa rotację ogółu aktywów firmy. Wskaźnik rotacji majątku określa czy posiadane przez przedsiębiorstwa aktywa odpowiadają skali jej sprzedaży.
Im wyższa jest wartość wskaźnika rotacji majątku tym cykl produkcyjny jest krótszy lub tym wyższa jest rentowność sprzedaży danego produktu.
Wskaźnik ten informuje ile razy w badanym okresie nastąpiło odtworzenie zasobów majątkowych odpowiadających aktywom obrotowym
Wskaźnik rotacji
aktywów =
przychody ze sprzedaży
aktywa ogółem
ROTACJA ŚRODKÓW TRWAŁYCH
Wskaźnik rotacji środków trwałych – jest to jeden ze
wskaźników sprawności zarządzania aktywami firmy służący
do określenia efektywności używania przez przedsiębiorstwo
majątku, czyli stopienia generowania przychodów przez środki
trwałe.
Użycie tego wskaźnika przydatne jest do oceny przedsiębiorstw
o wysokim udziale środków trwałych w majątku. W przypadku
gdy firma posiada stary, już zamortyzowany majątek trwały
wartość wskaźnika będzie zawyżona.
Definiuje się go jako iloraz wielkości sprzedaży do środków
trwałych netto, czyli po amortyzacji
Wskaźnik rotacji
środków trwałych =
przychody ze sprzedaży
środki trwałe netto
LICZBA CYKLI NALEŻNOŚCI
Ile razy w ciągu okresu jednostka egzekwuje swoje należności.
Najbardziej optymalna wartość wskaźnika mieści się w granicach 7,0 – 10,0.
Poniżej 7,0 oznacza, że jednostka zbyt długo czeka na swoje należności, zbyt długo kredytuje kontrahentów. Wiąże się to, z długim zamrożeniem środków pieniężnych w należnościach.
Wskaźnik rotacji
należności =
przychody ze sprzedaży
przeciętny stan należności
DŁUGOŚĆ CYKLU W DNIACH
W wielu przedsiębiorstwach niezrealizowane
należności wynoszą około 2 miesięcy. Kiedy płatności
przekraczają ten okres powstaje zagrożenie zatorów
płatniczych.
Optymalna wartość tego wskaźnika zależy od
rodzaju działalności przedsiębiorstwa.
Wskaźnik rotacji
należności =
przeciętny stan należności x 365 dni
przychody ze sprzedaży
ANALIZA SPRAWOZDAŃ FINANSOWYCH
UKŁAD I TREŚĆ BILANSU
A K T Y W A P A S Y W A
Aktywa trwałe Kapitały własne
Zobowiązania
i rezerwy na
zobowiązania
długoterminowe
Aktywa obrotowe krótkoterminowe
Suma bilansowa aktywów Suma bilansowa pasywów
STRUKTURA MAJĄTKU I KAPITAŁÓW
W PRZEDSIĘBIORSTWIE
Wstępna analiza bilansu
analizę poziomą – polegającą na badaniu
dynamiki sumy bilansowej oraz poszczególnych
pozycji aktywów i pasywów;
analizę pionową – polegającą na badaniu
wzajemnej struktury aktywów i pasywów oraz ich
struktury wewnętrznej;
analizę pionowo-poziomą – polegającą na
badaniu struktury kapitałowo-majątkowej.
STRUKTURA MAJĄTKU I KAPITAŁÓW
W PRZEDSIĘBIORSTWIE
Badanie dynamiki sumy i pozycji bilansowych
(analiza pozioma) ma na celu ustalenie ich zmian
w czasie.
Można przy tym zaobserwować wzrost lub spadek
sumy bilansowej, a także wielkości poszczególnych
pozycji aktywów i finansujących je pasywów, co
prowadzi do zmian ich struktury.
Najlepsze wyniki daje dokonywanie takiej analizy
na podstawie danych wieloletnich (3-5 lat).
Dopiero wtedy wyraźnie widać tendencje i kierunki
rozwoju poszczególnych pozycji, co umożliwia
wnioskowanie o rozwoju sytuacji majątkowo-
finansowej przedsiębiorstwa.
STRUKTURA MAJĄTKU I KAPITAŁÓW
W PRZEDSIĘBIORSTWIE
Analiza pionowa bilansu polega na analizie
struktury aktywów i pasywów, co w praktyce
przekłada się na obliczenie udziału poszczególnych
składników majątku i kapitałów w łącznej sumie
bilansowej.
W następnej kolejności bada się strukturę
poszczególnych części aktywów i pasywów. Podczas
tego badania obserwuje się również zmiany zachodzące
w obserwowanych strukturach w poszczególnych
latach, co łączy tą analizę z analizą poziomą
WS
KA
ŹN
IKI
WY
PO
SA
ŻE
NIA
PR
ZE
DS
IĘB
IOR
ST
WA
W Ś
RO
DK
I G
OS
PO
DA
RC
ZE
1.
Udział trwałych składników
majątku w aktywach ogółem =
Majątek trwały x 100%
Aktywa ogółem
2. Udział rzeczowych
składników majątku
w aktywach ogółem
= Rzeczowe składniki majątku
x 100% Aktywa ogółem
3. Udział niematerialnych
składników majątku
w aktywach ogółem
=
Niematerialne składniki majątku
x 100% Aktywa ogółem
4. Udział majątku obrotowego
w aktywach ogółem =
Majątek obrotowy x 100%
Aktywa ogółem
5. Udział zapasów
w aktywach ogółem =
Zapasy ogółem x 100%
Aktywa ogółem
6. Udział należności
w aktywach ogółem =
Należności x 100%
Aktywa ogółem
7.
Udział środków pieniężnych
w aktywach ogółem =
Środki pieniężne
x 100%
Aktywa ogółem
8.
Udział krótkoterminowych
papierów wartościowych
w aktywach ogółem
=
Krótkoterminowe papiery
wartościowe x 100%
Aktywa ogółem
ANALIZA STRUKTURY AKTYWÓW
Niski udział środków trwałych może świadczyć o elastyczności
przedsiębiorstwa. Firmy wykazujące się niskim udziałem środków
trwałych łatwiej dopasowują się do zmian zamówień, zatrudnień itp.
Dzieje się tak dlatego, że mniejsza część kapitału jest związana
długookresowo co powoduje spadek kosztów stałych.
Podstawowym wskaźnikiem wykorzystywanym w analizie struktury
aktywów jest relacja majątku trwałego do majątku obrotowego.
Relacja ta świadczy o stopniu dłuższego lub krótszego
unieruchomienia środków w przedsiębiorstwie.
Majątek obrotowy dzięki stałym jego przemianom przyczynia się
bezpośrednio do osiągania zysku. Przedsiębiorstwom zależy więc na
posiadaniu jak najwięcej środków obrotowych, przynoszących zyski,
a jak najmniej środków trwałych, które tylko pośrednio przyczyniają
się do osiągnięcia zysków.
ANALIZA STRUKTURY AKTYWÓW
Wzajemna relacja między majątkiem trwałym, a majątkiem
obrotowym zależy od rodzaju przedsiębiorstwa i jego
specyfiki.
Szczególnie wysoki wskaźnik jest charakterystyczny dla
przedsiębiorstwa przemysłowego, w którym proces
produkcji wiąże się ze stałym rozwojem techniki, co wymaga
zaangażowania kosztownych środków produkcji. Jeżeli
wskaźnik ten przekracza 100%, to jest to sygnał znacznego
stopnia unieruchomienia majątku, wysokich kosztów
stałych i małej elastyczności przedsiębiorstwa.
Strukturę majątkową przedsiębiorstwa można poszerzyć
o badanie bardziej szczegółowe, dotyczące struktury
wewnętrznej ważniejszych pozycji aktywów.
ANALIZA STRUKTURY AKTYWÓW
Wskaźniki wyposażenia przedsiębiorstwa
w środki gospodarcze pozwalają odpowiedzieć na
pytania:
Jaki jest udział w majątku trwałym przedsiębiorstwa
jego składników rzeczowych, wartości
niematerialnych i prawnych oraz lokat finansowych?
Jaką pozycję w majątku obrotowym zajmują zapasy,
należności, gotówka, krótkoterminowe papiery
wartościowe?
ANALIZA STRUKTURY AKTYWÓW
Analiza kapitałów (pasywów) bilansu zmierza do
zbadania tendencji ich rozwoju, struktury źródeł
finansowania oraz oceny zmian zachodzących w
tym zakresie.
W badaniu struktury kapitałów podstawowe
znaczenie mają wskaźniki
ANALIZA STRUKTURY PASYWÓW
WS
KA
ŹN
IKI
WY
PO
SA
ŻE
NIA
PR
ZE
DS
IĘB
IOR
ST
WA
W K
AP
ITA
ŁY
WŁ
AS
NE
I O
BC
IĄŻ
EN
IA
KA
PIT
AŁ
AM
I O
BC
YM
I
1.
Wyposażenie
przedsiębiorstwa w kapitał
własny
=
Kapitał własny
x 100%
Pasywa ogółem
2.
Obciążenie przedsiębiorstwa
zobowiązaniami długotermi
nowymi
=
Zobowiązania Długoterminow
e x 100%
Pasywa ogółem
3.
Wyposażenie
przedsiębiorstwa w kapitał
stały
= Kapitał stały
x 100% Pasywa ogółem
4.
Obciążenie przedsiębiorstwa
kredytem krótkoterminowy
m
=
Kredyt krótkoterminowy
x 100% Pasywa ogółem
5. Obciążenie przedsiębiorstwa
zobowiązaniami bieżącymi =
Zobowiązania bieżące x 100%
Pasywa ogółem
ANALIZA STRUKTURY PASYWÓW
Kapitały własne stanowią najbardziej stabilną podstawę
finansowania działalności przedsiębiorstwa, decydującą o
stopniu utrzymania płynności finansowej. Ich wysokość
dostarcza wierzycielom informację, do jakiej kwoty firma zdolna
jest ponieść konsekwencje finansowe w razie powstania strat.
Natomiast kapitały obce, przekazywane jednostkom
gospodarczym, wymagają zwrotu w ściśle określonym czasie. Ze
względu na okres spłaty można wyodrębnić następujące
zobowiązania:
długoterminowe, których okres uregulowania jest dłuższy
aniżeli rok, przy czym z tej grupy wyodrębnia się często
zobowiązania średnioterminowe o okresie spłaty dłuższym
aniżeli jeden rok ale nie przekraczającym pięciu lat,
krótkoterminowe, których termin spłaty nie przekracza
jednego roku.
ANALIZA STRUKTURY PASYWÓW
STRUKTURA KAPITAŁOWO - MAJĄTKOWA
Przedmiotem badań są powiązania poziome
pomiędzy poszczególnymi pozycjami aktywów
i pasywów, pozwalające na ocenę struktury
kapitałowo – majątkowej.
STRUKTURA KAPITAŁOWO - MAJĄTKOWA
1. Ustalenie udziału kapitału własnego w finansowaniu
majątku trwałego przedsiębiorstwa
jeśli majątek trwały jest w pełni pokryty kapitałem
własnym, to wówczas zachowana jest tzw. złota reguła
bilansowania – zgodnie z nią trwałe składniki majątku
przedsiębiorstwa powinny by sfinansowane z kapitału
własnego, ponieważ ta część majątku, jak również
kapitału własnego, oddawana jest do dyspozycji
przedsiębiorstwa na długi okres czasu.
Wskaźnik pokrycia majątku
trwałego kapitałem własnym =
kapitał własny
x 100% majątek trwały
STRUKTURA KAPITAŁOWO - MAJĄTKOWA
2. Pokrycie majątku trwałego kapitałami stałymi
kwota kapitałów stałych powinna przekraczać wartość majątku trwałego o bardzo niskim stopniu płynności finansowej, zapewniając także pewne pokrycie takimi kapitałami środków obrotowych.
W przeciwnym przypadku przedsiębiorstwo może bardzo łatwo stanąć w obliczu trudności bieżącego regulowania zobowiązań płatniczych.
Wskaźnik pokrycia majątku
trwałego kapitałem stałym =
kapitał stały
x 100%
majątek trwały
Kapitały własne + Kapitały obce długoterminowe = Kapitał stały
STRUKTURA KAPITAŁOWO - MAJĄTKOWA
3. Finansowanie środków obrotowych kapitałami
krótkoterminowymi (zobowiązaniami i kredytami)
jeśli kapitał krótkoterminowy w pełni pokrywa majątek
obrotowy wówczas zachowana jest złota reguła
bilansowania w stosunku do obrotowych składników
majątku.
z uwagi na krótki czas związania aktywów obrotowych
mogą być one finansowane z krótkoterminowego kapitału
obcego
przestrzeganie reguł finansowania sprzyja utrzymaniu
równowagi finansowej przedsiębiorstwa, warunkującej
bieżącą i przyszłą egzystencję.
Wskaźnik pokrycia kapitałami
krótkoterminowymi
majątku obrotowego
=
kapitał
krótkoterminowy
x 100%
majątek obrotowy
STRUKTURA KAPITAŁOWO - MAJĄTKOWA
Uszczegółowieniem badania zgodności w zakresie płynności (terminowości)
kapitału i majątku jest „złota zasada bilansowa”. Według tej zasady:
majątek trwały powinien być, w miarę możliwości, sfinansowany kapitałem
własnym,
prawidłowym źródłem pokrycia majątku trwałego jest długookresowy kapitał
obcy, z tym jednak, że łączna wielkość kapitału stałego, to jest kapitału
własnego i długookresowego kapitału obcego, powinna przekraczać wartość
majątku trwałego,
majątek obrotowy powinien być pokryty nie tylko kapitałem własnym, ale
także krótkoterminowym kapitałem obcym. Jeśli kapitał krótkoterminowy w
pełni pokrywa majątek obrotowy, wówczas zachowana jest złota reguła
bilansowania w stosunku do obrotowych składników majątku.
Przestrzeganie wyżej wymienionych reguł finansowania sprzyja utrzymaniu
równowagi finansowej przedsiębiorstwa, warunkującej bieżącą i przyszłą jego
egzystencję.
Top Related