Żydowski Instytut Historyczny im. E. Ringelbluma dr Paweł Fijałkowski

download Żydowski Instytut Historyczny im. E. Ringelbluma dr Paweł Fijałkowski

If you can't read please download the document

description

Żydowski Instytut Historyczny im. E. Ringelbluma dr Paweł Fijałkowski. Starożytne początki urzędu rabina . Rabini w średniowiecznej Polsce. Palestyna w IX w. p.n.e. - PowerPoint PPT Presentation

Transcript of Żydowski Instytut Historyczny im. E. Ringelbluma dr Paweł Fijałkowski

  • ydowski Instytut Historyczny im. E. Ringelbluma

    dr Pawe FijakowskiStaroytne pocztki urzdu rabina. Rabini w redniowiecznej Polsce

  • Palestyna w IX w. p.n.e.

  • W staroytnym judaizmie wiodc rol odgrywa kult witynny. Jednake wraz z rozwojem diaspory roso znaczenie uczonych w Pimie. Makieta II wityni za czasw Heroda Wielkiego, Israel Museum, Jerozolima.

  • Gwne skupiska ydw na Bliskim Wschodzie okoo 300 r. p.n.e. i okoo przeomu er.

  • koniec IV w. p.n.e. Judea staje si skadnikiem greckiej oikumene; rozpoczyna si stopniowa hellenizacja jej mieszkacw; w nastpnym stuleciu powstaje ruch chasydw (chasidim - hebr.: poboni), zwanych take asydejczykami (assidaioi grec.: wierni), skupiajcy wyznawcw judaizmu wiernych tradycji; grecki styl ycia uwaany jest przez nich za sprzeczny z nakazami religijnymi.

    Grecka uczta, malowido grobowe z Paestum, 500 450 p.n.e.

  • Nastpio tak wielkie rozkrzewienie hellenizmu i taka moda na obce obyczaje, pod wpywem niezwykej nikczemnoci bezbonika, nie-arcykapana Jazona, e kapani nie okazywali ju adnej gorliwoci w subie otarza, ale gardzc wityni i zaniedbujc ofiary, zaraz na sygna [do rzucania] dyskiem spieszyli si, aby wzi udzia w niezgodnych z Prawem wiczeniach palestry. Za nic sobie majc zaszczyty ojczyste, za najpikniejsze uwaali greckie odznaczenia. II Ksiga Machabejska 4, 13-16.

    Powyej: wiczenia w gimnazjonie; po prawo u dou: Kapani ze wityni.

    Ryciny z okoo 1900 r.

  • I w. p.n.e. rywalizacja saduceuszy (cdukim hebr.: sprawiedliwi) i faryzeuszy (pruszim - hebr.: oddzieleni) o dominujc pozycj w yciu religijnym; powstaje sie faryzejskich gmin i synagog, krzewicych mistycyzm, wiar w niemiertelno duszy, przyjcie Mesjasza i zmartwychwstanie.

    James Tissot (1836-1902), Konspirujcy faryzeusze.

  • koniec I w. p.n.e. pocztek I w. synteza myli greckiej i ydowskiej rodzi filozoficzno-judaistyczn koncepcj Boga; wg. Filona z Aleksandrii niezmienny i nieograniczony Bg oddziauje za po moc Logosu na zmienny cho odwieczny wiat materii.

    Filon z Aleksandrii, drzeworyt kolorowany z 1493 r.

  • Joszua ben Josef, znany bardziej jako Jezus z Nazaretu (ok. 4 r. p.n.e. ok. 33 r.) by wdrownym nauczycielem, a wic rabinem, dziaajcym w opozycji do saduceuszy i faryzeuszy, by moe zwizanym ze rodowiskiem esseczykw.

    Ruiny synagogi z IV lub V w. w Kafanaum.

  • 70 r. Rzymianie pod wodz konsula Tytusa Flawiusza zajmuj Jerozolim; niszcz miasto i wityni.

    David Roberts, Zwycistwo Rzymian i zniszczenie Jerozolimy, 1850.

  • raw hebr.: mistrz, nauczyciel, uczonyrabi hebr.: mj mistrz, mj nauczyciel

    tytu przysugujcy w I-IV w. uczonym w Pimie, znawcom i nauczycielom Tory (Prawa), czonkom rady religijnej (sanhedrynu), kodyfikatorom i krzewicielom tradycji (tanaitom i amoraitom).

    Mozaika z synagogi w Naom z VI w.

  • po 70 r. wywodzcy si ze rodowiska faryzejskiego Jochanan ben Zakkai zakada akademi w Jawne; tu przenosi si sanhedryn, a okoo 90 95 r. n.e. synod rabinw ustala ydowski kanon Biblii (Tanach); skupieni w Jawne uczeni rozwijaj obrzdowo synagogaln oraz domowe praktyki religijne.

    Rkopis Biblii hebrajskiej z X w., tzw. Kodeks z Aleppo.

  • okoo 166 r. siedzib sanhedrynu staje si Tyberiada; jego przewodniczcy jest przez nastpne stulecia najwaniejszym autorytetem religijnym dla ydw w Palestynie i w diasporze.

    Mozaika w synagodze z IV w. w Hammat Tiberias.

  • okoo 200 r. - Jehuda ha-Nasi, zaoyciel synagogi i szkoy w Bet Szearim, ostatni z tanaitw (aram. tanna nauczyciel) dokonuje kodyfikacji Miszny (hebr.: powtarzanie, badanie).

    Fragment rkopisu Miszny z Kolekcji Kaufmanna, traktat Berachot, X - XI w.

  • III w. - rol religijnego centrum diaspory przejmuje Babilonia, znajdujca si wwczas w krlestwie Partw, a od 224 r. n.e. w pastwie Sasanidw; funkcjonuj tu akademie w Surze i Pumbedicie (Pumpedicie), w ktrych uczeni 5 generacji amoraitw (aram.: amora mwca) tworz Gemar (aram.: zakoczenie), stanowic wraz z Miszn Talmud Babiloski.

    Rkopis Talmudu Babiloskiego, tzw. Kodeks Florencki, II poowa XII w.

  • 331 r. - Konstantyn Wielki zwalnia rabinw, starszych i sprawujcych urzdy gminne od pacenia podatku osobistego. Przejcie przez Morze Czerwone, fresk w synagodze w Dura Europos, III w.

  • Na skutek upadku Imperium Rzymskiego oraz podbojw arabskich sytuacja ludnoci ydowskiej ulega ogromnemu zrnicowaniu; wyznawcy judaizmu dziel si w X-XI w. na Aszkenazyjczykw, zamieszkujcych Francj. Niemcy, Czechy, Polsk i Wgry, oraz na Sefardyjczykw, zamieszkujcych Hiszpani i inne kraje rdziemnomorskie; obie grupy posuguj si wasnymi jzykami, odmiennie interpretuj prawo religijne, rni si take pod wzgldem obrzdowoci.

    Sefardyjska synagoga z XVII w. w Jerozolimie.

  • rabi hebr.: mj mistrz, mj nauczyciel; tytu przysugujcy we wczesnym redniowieczu uczonym w Pimie, autorytetom w dziedzinie prawa religijnego (halachy), zajmujcym si nauczaniem i interpretacj prawa oraz rozstrzyganiem kwestii spornych; z biegiem czasu stawali si oni duchowymi przywdcami wsplnot (gmin) i ich reprezentantami w kontaktach ze wiatem zewntrznym; powstaje urzd rabina (rabinat).Fragment mozaiki z Bet Alfa z VI w.

  • smicha (hebr.: pooenie rk, ordynacja) w staroytnoci: przekazanie wadzy sdowniczej dokonywane przez wczeniej ordynowanego rabiego;w pniejszym okresie: smicha ewentualnie hatarat horaa albo heter horaa (hebr.: zezwolenie na nauczanie) - potwierdzenie kompetencji niezbdnych do sprawowania funkcji rabina wydawane przez powszechnie uznany autorytet. Sala modlitewna w synagodze z II poowy XII w. w Wormacji

  • Okoo 1200 r. rabin Eliezer ben Icchak z Czech pisa: [...] w wikszoci miejscowoci Polski, Rusi i Wgier, w ktrych nie ma [ludzi] studiujcych Tor z powodu [panujcej] u nich ndzy, wynajmuj sobie jakiegokolwiek czowieka rozumiejcego [si na rzeczy] spord tych, jakich mog znale, ktry jest ich kantorem, uczy religii i jest nauczycielem ich dzieci.

    Brakteaty z napisami hebrajskimi z XII-XIII w.

  • Wrocaw. Nagrobek Dawida o piknym gosie, syna Sar Szaloma, zm. w 1203 r.

  • Synagoga z przeomu XIV i XV w. w Olenicy (obecnie koci ewangelicko-augsburski i zielonowitkowy).

  • Migracje ydowskie w Europie w XII XVI w.

  • doctor judaeorum (ac.: doktor ydowski) czyli rabin od pnego redniowiecza najwyszy urzdnik w gminie (wybierany przez jej czonkw i zatrudniany na kontrakt), bdcy duchowym przywdc wsplnoty; przewodniczy sdowi gminnemu i rzuca kltwy, udziela lubw i rozwodw; czuwa nad wyborami wadz kahalnych i podpisywa podejmowane przez nie uchway; orzeka o koszernoci, nadzorowa nauczanie w szkoach, a niekiedy wygasza take kazania (np. w szabat przed Pesach).ydzi na witrau z okoo 1360 w katedrze we Wocawku.

  • Jakub Polak (ok. 1460 Niemcy ok. 1530 Palestyna?) wyksztacenie religijne zdobywa w Norymberdze; by rabinem w Pradze, a od 1503 rabinem Krakowa i zapewne take caej Maopolski; jako zwierzchnik krakowskiej jesziwy wyksztaci wielu uczonych w Pimie, dziki ktrym Polska staa si centrum studiw talmudycznych. Krakw i Kazimierz, drzeworyt w Kronice wiata Hartmanna Schedela (1493).

  • Synagoga Stara na Kazimierzu w Krakowie(najstarsza bonica w Polsce penica funkcje muzealne oraz modlitewne).

  • Rabbi znaczy nauczycila albo mistrza, ale takiego znacznego, ktryby mia oszobliw moc i wzito midzy ludmi.

    Glosa do Nowego Testamentu w przekadzie Stanisawa Murzynowskiego, Krlewiec 1551-1552, k. 151.

    Przeto rabinowie napisali, i Pan Bg czstokro pacze aujc narodu swego ydowskiego, i je poda w niewol ludu pogaskiego.

    Marcin Bielski, Kronika to jest historyja wiata , Krakw 1564, k. 463 v.

    Fragment drzeworytu z ok. 1655 r. Lament rnego stanu ludzi nad umarym kredytem.

  • rda ilustracji:Biblioteka IH im. E. RingelblumaDzia Dokumentacji Zabytkw IH im. E. RingelblumaArchiwum autora prezentacji