Zabrać Jezusa ze stajenki str. 5 - debniki.sdb.org.pldebniki.sdb.org.pl/dd/dd102016 · Któż to...

Pismo Parafii Św. stanisława KostKi w KraKowie • 25 grudnia 2016 • nr 10 (949)

Zabrać Jezusa ze stajenki str. 5

1. W pierwszy dzień Nowego Roku podczas Mszy św.ogodz.11.30,będziemyprzeżywaćJubileuszemałżeństwroku2016.Jubilaci,którzypotwierdziliudział,wewspól-nejmodlitwiepoMszyŚwiętejotrzymająpamiątkowydyplom.Dziękujętymparomktórejużpotwierdziłyswójudział.

2. W tygodniu po Świętach rozpocznie się wizyta dusz-pasterska zwana kolędą. Niektórzy kapłani rozpocznąkolędę tuż po świętach 27 grudnia, pozostali kapłani2 stycznia. W tygodniu kolędę rozpoczynamy o godz.16.00(chybażejestnapisaneinaczej)natomiastwsobo-tyo10.00.Całyprogramkolędyjestdostępnynanaszejstronieinternetowejczywgablociekościelnej.Prosimyokorzystaniezsakramentuspowiedziwgodzinachran-nych.Odtrzechlatnieroznosimykarteczekprzezmini-strantów!!!.Programkolędymożeuleczmianie,dlategoaktualnyrozkładbędziezawszeogłaszanywkażdąnie-dzielęwczasieogłoszeńduszpasterskich.

Kolędaniechbędzieokazjądowspólnejmodlitwy,wza-jemnegopoznaniasię i rozmowyosprawachKościoła,wiaryczynaszejparafii.

3. 30 grudnia o godz. 18.00 będziemy modlić się za pa-rafian którzy odeszli do Panaw tym roku. Zapraszamczłonkówrodzinnaszychzmarłychparafian.

4. WIpiątekmiesiącastyczniazuwaginakolędęniebę-dzieMszyświętejdladzieciogodz.16.30.

5. 6stycznia–ObjawieniePańskie–toŚwiętoobowiązko-we.RozkładMszyśw.takjakwniedzielę.

6. Opłatek dla wszystkich grup parafialnych przewiduje-mywdniu6styczniaogodz.16.00.Prosimyoobecnośćczłonkówwszystkichgrupparafialnych.

7. Dnia 6 stycznia przypada na naszą parafię obowiązeknocnego czuwaniaw kaplicy Adoracji w SanktuariumMiłosierdzia Bożego na Łagiewnikach. RozpoczęcieAdoracjiogodz.22.00azakończenieo6.00ranodnianastępnego.Od10lattrwa„sztafetamiłosierdzia”obej-mująca rodziny, parafie, wspólnoty, sprawy Kościołai naszej Ojczyzny. Zachęcamy do wzięcia udziału po-szczególnychgrup,wspólnotatakżerodzinnaszejpara-fii.ProponujemyabyzapisywaćswójudziałwAdoracjiokażdejpełnejgodziniepomiędzy22.00a6.00.Wkwe-stiach technicznych prosimy o kontakt z ks. Probosz-czemlubWikariuszem.

8. 15 stycznia –modlimy sięw intencji beatyfikacji sługiBożegoJanaTyranowskiego.

n

SPISTREŚCI

3 OgŁOSZENIAWPIguŁCE (Ks.ZygmuntKostka,proboszcz)

5 REFLEKSJA ZabraćJezusazestajenki... (Ks.ZygmuntKostka)

7 BOżENARODZENIE ZludowychtradycjigodnichŚwiąt (MarcinPietrzyk)

10 ZżyCIAPARAFII Rekolekcjeadwentowe WspólnotyRodzinwDursztynie (KasiaPorębska)

14 MISJE Afrykazimnajaklud (DariaSosna)

16 ROZKŁADKOLęDy2017

18 FATIMA Jakdobrzeprzeżyć13V2017? Zacznijod... (opr.MagdalenaDudek)

21 KALENDARIuM

24 KOŚCIóŁWPOLSCEINAŚWIECIE

27 KąCIKDLADZIECI

30 REMONT Planyiwizualizacja (Ks.ZygmuntKostka)

OgŁOSZENIAWPIguŁCE

Dębniki

3

2017 rok

św. Brata Alberta

"W myślach o Bogu i o przyszłych

rzeczach znalazłem szczęście i spokój,którego daremnie

szukałem w życiu." św. Brat Albert

Chmielowski

W najbliższym numerze

poczytasz o św. Bracie

Albercie

5

Drodzy Parafianie

Nim spotkacie się w gronie rodziny przy wigilijnym stole, gdzie dokona się szczególny gest łamania opłatkiem i nasze wyrażenia sobie słów pojednania i życzliwości, postanowiliśmy jak co roku wyprzedzić te piękne chwile, wysyłając kapłańskie i salezjańskie życzenia.

W tę świętą Noc przypominamy sobie, że wszyscy jesteśmy braćmi. Patrząc na Dziecię leżące w żłobie nie sposób zacisnąć pięści – to jest czas, kiedy idziemy do siebie z opłatkiem, aby powiedzieć sobie słowa życzeń, ale także słowa miłości i przebaczenia.

Niechaj Dziecię Betlejem przemienia miłością nasze serca, aby życzliwość, miłość, radość i pokój zawsze nam towarzyszyły. Stańmy więc przy żłóbku jako DZIECI JEDNEGO BOGA, aby – mimo oddalenia – być blisko, aby pomóc innym zapomnieć jak smakuje samotność.

Wasi duszpasterze – Salezjanie

Kraków 24 grudnia 2016

„Pójdźmy wszyscy …”

Narodzenia.Mówiotymczwartaipiątazwrotkako-lędy„Pójdźmywszyscydostajenki”:

4. Witaj, Jezu, nam zjawiony; witaj, dwakroć narodzony:raz z Ojca przed wieków wiekiem, a teraz z Matki człowiekiem.5. Któż to słyszał takie dziwy? Tyś człowiek i Bóg prawdziwy,Ty łączysz w Boskiej Osobie dwie natury różne sobie.

Trzecienarodziny–którychmożemydoświadczyćzawsze, nawet w środku lipca – to narodziny Bogaw duszy człowieka przez łaskę. To dokładnie to conapisał nasz Henryk Sienkiewicz: „Jezus Chrystusurodziłsięwubogimżłobie,biadaczłowiekujeślinienarodzisięwtobie.”

Eucharystia–tak,alerazdoroku

Terazwnaszejświątynimamytyluwiernych, żeten kościółmoże doświadczyć tego tylko kilka razydoroku.PowiedzmywBożeNarodzenie,WielkiPią-tek, Boże Ciało. Księdzu bardzo trudno powiedziećkazanie dla każdego obecnego w kościele: naszegopraktykującegoparafianina,któregoJezusmaradośćzobaczyćwkażdąniedzielęinietylko,oraztego,któ-ryprzybyłtutaj,donaszejświątyni.gdybymgozapy-tał:kiedyostatnirazwidziałCięJezustutaj,tomożemiałbytrudnościwodpowiedzinapytanie.Aledro-dzybraciaisiostry,dlamnieniejesttoobojętne.Boskorosąwtymkościele,aniebyłoichdłuższyokresczasutodlamnieokazjadozapytania:– jakatospecjalnaokazjasprowadzaciędoświątyni,

cochciałbyśtuzobaczyć,czegodoświadczyć,albocousłyszeć?

– Comymożemydlaciebiezrobićbyśmógłtutajczę-ściejprzychodzić?

Kiedyzasiedliśmyrazemdowigilijnegostołudzielącsięopłatkiemwyraziliśmynaszążyczliwość,szacunekimiłośćdoczłowieka.Składającżyczeniapatrzyliśmysobiewoczypragnącdlaosobyzdrowiairadości,po-kojusercaiwiarywlepszejutro.Snuliśmyrefleksjeze wspomnień naszego dzieciństwa, wspominająctychktórzy jużodeszlidoPana,możenaszegoojca,nasząmatkę. Tooniuczylinas, żemamydzielić sięsercemjakopłatkiem.Możepłynęłyteżłzyzeszczę-ścia.Zeszczęścia,bomążiżonąpolatachrozłąkizno-wusąjużrazem.Płynęłymożełzyztęsknotyzanaj-bliższymi,możepłynęłyłzysamotności.

Coświętujemy?

Boga, który postanowił zostać człowiekiem. Za-trzymajmysięnadtym.TejnocycelebrujemymiłośćBoga dla każdego z nas objawioną w narodzonymwstajnieJezusie.ŚwiętujemymiłośćBogaobjawio-ną namw samym Jezusie. Bógwiedział iż człowie-kowiłatwiejjestcośpokochać,kiedytomożeobjąć,dotknąć,zobaczyć.żebykochać,potrzebujemykogoś,twarzy, kogoś ktoma imię, jest osobą. Dlatego teżBóg ukazuje nam sięw człowieku, któryma twarz,jestosobaanaimięjemujestJezus.WJezusiemamytą100%pewność,żeBógzechciałbyćjednymznas.Bógwtensposóbwiecoznaczybyćsmutnym,zawie-dzionym,rozczarowanym,coznaczypłakaćacozna-czysięcieszyć,przeżywaćuniesieniaitragedie,złośćispokój,przyjaźńizdradę.

Pierwszenarodziny–zBogaOjcaprzedipozacza-sem–niemogłybyćprzez żadnegoczłowiekaoglą-daneaniniemogąbyćdokońcaprzezludzkiumysłzrozumiane.

Drugienarodzenie–wczasie–zMaryiwBetlejemkilka latprzednasząerą.Towydarzeniekilku ludzimogłooglądaćnawłasneoczy.Towłaśniedrugiena-rodzinyczcimyiwspominamypodczasświątBożego

ks. Zygmunt Kostka SDB refleksjaZabraćJezusazestajenki...

7

refleksja

6

– Cotakieszczególnejestwtymdniu(amożeinocy),że teraznie śpiszw ciepłym łóżku, a jesteśwko-ściele?Czymsię różni to spotkanieodniedzielnejeucharystii?Jeślimipowiesz,żedziśBożeNarodzenieitojest

ta okazja twojej tu obecności, to jamogę odpowie-dzieć, iż Jezusdlaktórego tuprzychodzisz, rodzi siętunaołtarzukażdejniedzieli,cowięcejkażdegodnia.Jezusnarodziłsięniepotobygowspominaćrazczydwarazydoroku,alebyonstałsięprzyjacielem,to-warzyszemmojegożycia.

Kiedyśpewnesześcioletniedzieckopoprosiłoka-techetęabypójśćdokościoła.Jegorodziceniechodządokościoła,aonjestciekawycotamjest.Podczaswi-zytywkościeledzieckomówidonauczyciela:„Babciamówi, żekościół todomBoga.MówiżeBógkocha.OnamodlisiędoBoga,toznaczyznimrozmawia.Jasięnigdyniemodliłem.ChciałbymmówićdoBoga,zNimrozmawiać.Aleanimamaanitataniechodządokościoła,dlategojateżnie.Czujęsięjakośsamot-nyżenieznamBoga.”

„Czuję się jakoś samotny żenie znamBoga.”OnczujesięsamotnybezBoga.CzymyteżodczuwamysamotnośćniemającBoga?JeślitaktochwałaPanu.Tomożebyćłaska.Wkażdymznasjestpewnapustaprzestrzeń,którąmożezapełnićtylkoBóg.

BożeNarodzeniew4D

Dziśpośródwiernychwkościelemożnacorazczę-ściejusłyszećnarzekanienazbytniąkomercjalizacjęświątBożegonarodzenia,któraujawniasięwcorazwcześniejszymakcentowaniuświątwmediach,skle-pachczynaulicach.Świętamająwielewymiarów.

Pierwszy wymiar – typowo komercyjny: kolędysłyszanewmarkecie, renifery, świętymikołaj, jakohostessawhipermarkecie. Tenwymiarujawnia sięczęstowobawieojcówrodziny,abydomowybudżetniezostałprzekroczony,abypoświętachnieobudzićsięwdługachiniespłaconymkredycie.

Wreszciejestdrugiwymiar:totypowynaszkarp,makówki upieczone,wysłane życzenia, posprzątanydom,kupionepodarunkidlanajbliższych.

Trzeci wymiar to nasza stajenka w kościele, toustrojona choinka, opłatekna stole i szczerewypo-wiadaneżyczenia.

I wreszcie czwarty wymiar to ten duchowy: tohistoria Jezusa, Syna Bożego, który 2000 lat temunarodził się dla naszego zbawienia, to spowiedźprzedświąteczna. Ten czwarty wymiar to PasterkaikomuniawdzieńBożegoNarodzenia.

Możeniektórzywtejświątynimogąbyćzdziwienitymcopowiemteraz,aleuważamiżkażdywymiarmaswoje znaczenie.Ważne jestnaprawdę, aby znaleźćpołączeniepomiędzynaszymiprzedświątecznymiza-kupami i zabieganiem, a wymiarem duchowym tejnocy idnianastępnego.Zadaniedlanas, toznaleźćpowiązanie pomiędzy tym comaterialne, czysto ze-wnętrzne,świeckiewtychświętach,atymcojestisto-tą,duchem–oczymteświętataknaprawdęsą.Nie-stetyniepotrafili znaleźć tegopołączeniaCi,którzyjeszczepopołudniuprzychodzilidonaszegokościołaszukająckapłanawkonfesjonale,boodłożylinako-niecto,copowinnobyćzrobionedużowcześniej.

Czyż toniewłaśnie tejnocyOdwiecznyBóg,do-skonałyiwszechmocnywszedłwludzkieciałoistałsięczłowiekiem?CzyżBóg,którystałsięczłowiekiemwcudownysposóbniepołączyłtocomaterialneize-wnętrzneztymcoduchoweiwieczne.Jezusprzezna-rodzeniepołączyłtocoludzkieztymcoboskie,tocoświęte z tymconie święte,dusze z ciałem.Dlategouważam iż zakupy, kolędy, sprzątanie i zabieganie,korkinaulicachiprzykasachmająswójświątecznywymiar.

Cel:ZabraćJezusazestajenki...

EwangeliazapraszanasżebyzabraćJezusazsobą.Nie zostawiać go w żłobie pośród zwierząt. Zabraćizaprosićdoswojegoserca.Największaprawdategoświęta,totaiżniezależniecosięwydarzywnaszymżyciu,Bożamiłośćdonasjestwieczna.Niematutajżadnychwątpliwości.AnaimiętejmiłościjestJezus.

WesołychświątBożegoNarodzenia!n

bożonarodzeniowymgałęziedrzewiglastych,głów-nieświerka,jodłyisosny.Nimitowłaśnieprzystra-jano w czasie wspomnianych świąt zarówno wnę-trzamieszkalnejakicałeobejściachłopskie.

Owielepóźniejtrafiłanawsieozdobaświątecz-na w postaci stojącego, całego drzewka, jodełkiczy świerczka, ozdobionego różnymi zawieszkamii świeczkami czylipoprostu choinka.Byłaniezna-nawpolskiejtradycjiludowejdokońcawiekuXIX.Choinka, atrybut świątBożegoNarodzenia, przeję-tyztradycjiniemieckiej,byłjużnatomiastwowymczasiedośćpopularnynaziemiachpolskich,jednak-żejegowystępowanieograniczałosiędługojeszczewyłącznie do środowisk mieszczańskich, a następ-nie również szlacheckich. Jeśli zaś chodzi o wieś,tozwyczajwstawianiadoizbynaBożeNarodzeniechoinekzacząłrozpowszechniaćsiędopierowokre-sieprzedIwojnąświatową.Długojednakchoinkabyłaspotykanatylkowdomachnajzamożniejszychgospodarzyistanowiłaswoistekryteriumwyróżnia-jącespośródlokalnejspołeczności.

Snopyzbóż,słoma,sianoiróżnegorodzajuziar-nabyłyrównieznanymipowszechnymakcesoriumwystroju świątecznego i rekwizytem obrzędowymjak zielone gałęzie. Prastara symbolika zboża jakodowoduodnawialnościżycia,azatemjegotryumfunadśmiercią,doskonaleprzystawaładojegosymbo-likiwywodzącejsięzchrześcijańskiejideologiiświątBożegoNarodzenia.

Ewidentne wskazanie na stajenkę betlejemskąpoprzez rozściełaną na podłodze izby słomę czyleżące na stole – jak w żłóbku – siano łączyło sięwwyobraźniludzkiejznarodzinamiZbawiciela,zaśfaktówbyłprzecieżzapowiedziąiwarunkiemżyciawiecznego. Zatem obecność wspomnianych wyżejatrybutówiichznaczeniebyłowtakiejsytuacjicał-kowiciezrozumiałeilogicznedlauczestnikówobrzę-du–chrześcijańskiejspołecznościrolniczej.

BożeNarodzenie, to jednoznajważniejszychświątkościelnych w tradycji chrześcijańskiej, obchodzo-ne od IV w. n.e. Staropolska nazwa świąt BożegoNarodzenia „gody”używanabyłana ziemiachpol-skichodwiekuXIVażdowiekuXVIII.TymwłaśniemianemnaprzełomiewiekówXIXiXXnawsipol-skiej określano okres od pierwszego dnia BożegoNarodzenia (25 grudnia) aż do święta TrzechKróli(6 stycznia). Z tak pojętym okresem świąt BożegoNarodzenia, jeszczenapoczątkuIIpołowyXXwie-ku,wewsiachna terenachPolski centralnej,połu-dniowejiwschodniejwciążżywabyłatradycjaróż-norakichzwyczajówirytuałówświątecznych,wtymnp.praktykmagicznychstosowanychwtymczasiedlazapewnieniawszelkiejpomyślnościwgospodar-stwieiżyciuosobistym,orazodwrócenianieszczęśćiniepowodzeń.

Donajpowszechniejszych chybaw ludowej tra-dycji rekwizytów godnich Świąt należą: zielonedrzewko, zboże (słoma, ziarno), siano i opłatek. Sąone wyrazem elementów wegetacyjnych i agrar-nych, którebardzopowszechnie i liczniewystępo-wały w ludowych obrzędach świątecznych, co niedziwi, gdy weźmie się pod uwagę, iż dla chłopów–uczestnikówowychuroczystości,będącychczłon-kamispołeczności rolniczych,pomyślnawegetacjaroślinuprawnychiobfiteplonyzbóżbyłypodstawąegzystencji.

Zielona gałąź okryta „wszechżywą” zieleniąbyła od starożytności w różnych kulturach świataczczona jako symbol życia, zdrowia i siłwitalnych,a przede wszystkim dobrych zbiorów. żywa zieleńtowarzyszyła wielu różnym świętom i obrządkom,szczególnie zaś tym, które odprawiano w intencjidobrego urodzaju. Pogańskiej symbolice drzewachrześcijaństwo nadało nowe znaczenie – ewange-licznego„drzeważycia”.Wpolskichwarunkachkli-matycznychowąwszechżywązieleniąbyływokresie

tekst i foto Marcin Pietrzyk bOŻe narODZenie

ZludowychtradycjigodnichŚwiąt

98

RozstawianowięcwizbachnaBożeNarodzeniesnopyzboża.Czynionotowrozmaitejkonfiguracji,np.jedendużysnopustawianowkącie,kilkamniej-szych kładziono pod stołem, czasemwieszano podpowałą, najczęściej jednak starano się, abyw każ-dymkącieizbyznalazłosiępojednymsnopiezczte-rechpodstawowychzbóż,tj.pszenicy,żyta,jęczmie-niaiowsa.

Iwreszcieopłatek–zasadniczyatrybutpowszech-negonaziemiachpolskichobyczajupoprzedzające-gobezpośredniotradycyjnąwieczerzęwigilijną.Ła-manie czyli dzielenie się opłatkiem, to wyjątkowo

uroczysty obrzęddomowy,wciąż żywy i powszech-niepraktykowany.Jesttosymbolicznedzieleniesięi spożywanie mistycznego chleba, będące gestempojednania,wzajemnej łączności imiłości.Obyczajten,taktrwalezwiązanyzpolskątradycjąświątBo-żegoNarodzeniawywodzisięzrytuałówstarochrze-ścijańskichpolegającychnadzieleniuirozdawaniuniekonsekrowanych chlebów ofiarnych zwanycheulogiami.Chlebyterozdawanebyływiernym,abywłaśnie w okresie Bożego Narodzenia łamali jeispożywalinaznakbraterstwaiprzynależnościdowspólnotychrześcijańskiej.

Na ziemiach polskich obyczaj dzielenia opłat-ka przyjął się najprawdopodobniej na przełomiewieków XVIII i XIX, początkowo wśród szlachty,ale szybko rozprzestrzenił się także wśród innychstanów i stał się trwałym elementemnaszej naro-dowej tradycji świątecznej. Opłatek, będący sub-stytutem chleba obrzędowego, wykonany z mąkipszennejiczystejwody,pieczonybyłwspecjalnychmetalowych matrycach zwanych „żelazkami” lub„żelazami”,którezdobionebyływygrawerowanymiwewnątrzmatrycysymbolamiimotywamireligijny-mi.Wyrobemopłatkówświątecznychzajmowalisiępierwotnietzw.ludziekościelni–organiści,kościel-ni, wikariusze. Z czasem zajęły się tymwytwórnierzemieślniczeprowadzoneprzezświeckich.

Opłatkowiprzypisywanowieleniezwykłychwła-ściwości.Wierzono,zwłaszczanawsi, że jegoobec-ność w domu przynosi temuż domostwu szczęściei spokój, zapewniadostatek,w tymprzedewszyst-kim obfitość chleba. Człowiek, który połamie sięopłatkiemwwieczórwigilijny zpewnościąniebę-dzieodczuwałbrakuchlebaprzezcałyrok,acowię-cej,będziemógłnawetpodzielićsięnimzinnymi.

Nawsiachpowszechnieteżobdzielanoopłatkiemzwierzętagospodarskiepodczaswieczoruwigilijne-go. Przede wszystkim dawano go bydłu i koniom.Opłatek traktowano w tym przypadku także jakośrodekomagicznejmocy,któryzachowa„żywiznę”odchoróbizabezpieczyjąodzłychuroków.Zwykle

zwierzętomdawanoopłatkiniebiałeleczkolorowe–żółte,różowe,czerwoneczyzielone.Czasamidlaróż-nych zwierzątprzeznaczonebyłykonkretnekoloryopłatka,np. żółtyprzeznaczanodlakrów.Okruchyopłatka wigilijnego wrzucano też do studni, gdyżmiałotooczyszczaćwodęizapewniaćzdrowiepiją-cymjąludziomizwierzętomdomowym.

Kwintesencją świąt Bożego Narodzenia, prze-kazaną nam w tradycji ludu polskiego, jest Wigi-lia. Samanazwa tej uroczystości pochodzi z łacinyioznaczatyleco„warta,czuwanie,strażnocna”.Ter-minemtymokreślasięwzasadziedzieńpoprzedza-jącybezpośredniojakieśwydarzenie.Wkościeleka-tolickimnaprzykładnazywanyjesttakdzieńprzedkażdymważniejszymświętem.Jednakżewpolskiejtradycji ludowej,anawetszerzej–wtradycjinaro-dowej,słowo„Wigilia”stałosięnazwąwłasnądniainocypoprzedzającychpierwszydzieńświątBożegoNarodzenia,aprzypadającychna24grudnia.

W kościele obchody wigilii Bożego NarodzeniazostaływprowadzonedoliturgiiwVIw.n.e.Wpol-skiej kulturze ludowej Wigilia ma własną, bardzobogatąobrzędowość,wywodzącąsięzarchaicznychobchodów zimowegoprzesilenia, którewyznaczałopoczątekrokuastronomicznego(słonecznego),acoza tym idzie rozpoczynało nowy rok wegetacyjnyiniepisany,zwyczajowyrokobrzędowy.Dodaćtrze-ba,iżwkatolickimkalendarzuliturgicznymrokob-rzędowyrównieżzaczynasięnakrótko(ok.4tygo-dnie)przedświętamiBożegoNarodzenia.

Tradycyjnachłopskawieczerzawigilijna (zwanateż lokalnieobiademwigilijnym) składała się zwy-czajowoznieparzystej ilościpotraw,zazwyczajpię-ciu lub siedmiu. Były tom.in. kapusta z grochem,kaszazsuszonymiśliwkami,fasola,gotowanarzepa,żurnagrzybach,kluskizmakiem,pierogizkasząlubsiemieniem. Istotnebyły tuprodukty,którewcho-dziły w skład potraw.Mak czy rośliny strączkowe(groch,fasola)uznawanebyłyodwieków,wbardzowielu zresztą kulturach, za potrawy żałobne, jada-nepodczasstypinoszonenagrobyjakoofiaradla

bOŻenarODZenie

zmarłych. Również ziarna zbóż (np. kasze), grzybyi orzechywystępowaływ tradycji ludowej jako re-kwizytyobrzędówzadusznych.Należypodkreślić,żewspomnianywyżejzestawpotrawwigilijnychodno-towywanybyłwprawieniezmienionymskładzienaprzestrzeniczasowejodIIpołowyXIXwiekudolat60.XXwieku.

Zadusznycharakter ludowychobrzędówwigilij-nychznalazłtakżeswójwyrazwwierzeniachiprak-tykachzwiązanychztymświętem.Powszechnebyłonp. przekonanie, żewWigilię na ławach i stołachwizbiemogąsiadaćprzybywającezzaświatówdu-sze. Stąd przy każdorazowym siadaniu należałowpierwdmuchnąćnastołekabynieprzysiąśćnie-ziemskiej istoty,bądź zgóry ją za takiewentualny„nietakt” przeprosić. Nie powinno się w tym dniuużywać ostrych narzędzi (noży, nożyczek, itp.) lubczynićtozwielkąostrożnością,abynieprzestraszyćczyniezranić (sic!)obecnychwdomuduchów.Dladuszzmarłychpozostawianonastoleresztkizwie-czerzywigilijnej.

Dla dusz zmarłych przeznaczone było równieżpierwotnie dodatkowe puste nakrycie czy łyżka,kładzione na stół wigilijny. Z czasem zwyczaj ten,traktowanycorazbardziejsymbolicznie,zyskałinnąinterpretację–dodatkowenakryciemiałobyćprze-znaczonedla„niespodziewanegogościa”.Niejesttojednakznaczenietakodmienneodpierwotnegojakmogłobysięwydawać.Wtradycji ludowejbowiemistniało przeświadczenie, że pod postacią takiegogościa – żebraka czypielgrzyma,pojawiającego sięniespodziewanienawieczerzy,przybywaćmożedu-szazmarłego,abyspędzićtenwieczórzbliskimi.

n

11

Kasia PorębskaZ ŻYCia Parafii

czegonaszduszpasterzpoległ,awrazznimnajmłod-szeowieczkiznaszejowczarni…aleradośćiuśmiechnieznikajązżadnejztwarzy.

Po krótkim czasie okazuje się, że pole bitwyniejestnajlepszym terenem i tutejszygospodarzwska-zuje nam zdecydowanie lepsze miejsce na zimoweszaleństwa…wielkągórkę,zktórejzapragnąłzjeżdżaćniemalżekażdyznaspocząwszyoddwuletniegoJur-kaskończywszynanaszymksiędzuZygmuncie.

Piątkowywieczórdrugiegogrudniawyjeżdżamyzna-szymi rodzinamidodomurekolekcyjnegooo. Fran-ciszkanów w DursztynienaSpiszu.Jużpoczątekstajesięprzygodą,podróżniecosięprzedłużagdyżjestbar-dzoślisko.Docieramynamiejscewpięknejzimowejaurze…coponiektórzyniecopodenerwowaniigłod-ni,aleszczęśliwi.Wdrzwiachwitająnasuśmiechnię-ciMichał iulcia – tata i córcia.Rozlokowujemysięwpokojach,bypotemwspólniezjeśćkolację.

godzinajestjużpóźna,naszedzieciśpiącejednakwszyscy chętnie spotykamy się nawspólnejmodli-twiewkaplicy,przyjmujemyCiałoiKrewChrystusaizBogiemwsercukładziemynaszepociechydospa-nia,abywewspólnymgronieporozmawiaćoKoście-le,życiuinaszychcodziennychsprawach.

Sobotniporanekzaoknempięknazima,mróz…dzieńrozpoczynamywspólnamodlitwą ibłogosła-wieństwemwkaplicy.Pośniadaniucałąwspólnotąwybieramysięnawyprawę.Naszedzieciprzebiera-jąnogami,byjaknajszybciejwyjśćnaśnieg.Zanimdorośli zejdą na dół, nasze dzieci są pod czujnymokiem księdza Zygmunta, gdzie cieszą się górkąprzy domu rekolekcyjnym zjeżdżając na sankachijabłuszkach.

Rodzice z pomocą kapłana ciągną sanki z roze-śmianymiiczerwonymiodmrozubuźkamidzieci.

Spacerwbajkowobiałejokolicywpewnymmo-mencieprzeradzasięwbitwęnaśnieżkiinieważne,czydużyczymały,czybiorącyudziałwwalce,czytonoga, plecy czy twarz… obrywa śniegiem. Dzieciakijako najlepszego kompana bitwy śnieżnej upatrująsobienaszegokapłanaijaktotrafnieokreśliłaAsia„sprowadzają go skutecznie do parteru”.W efekcie

SpotkaniezBogiemwbliskiejadoracji,wdrugimczłowieku, wstworzeniui…wnassamych

Rekolekcjeadwentowe WspólnotyRodzinwDursztyniefot.KatarzynaPorębska,JanuszKościński,ZygmuntKostka

Zrumieńcaminatwarzy,przemoczonymiubrania-mi,uśmiechemoduchadoucha,dotlenieniiwygłod-nialiwracamynaobiad...bypotemodpocząćwBoguw kaplicy, słuchając pięknej konferencji naszegoopiekunaduchownegont.jednościzBogiem.KsiądzZygmunt tłumaczy nam, iż jedność ze Stwórcąmo-żemyodkryć dzięki kontemplacji imedytacji SłowaBożego,któraodsłanianianaszewewnętrzne„ja”wy-zwalającwnas pragnienie ogłaszania swoja osobą,żeBóg,któregoposzukujemy,jużnasodnalazł,żejestwnaszymwłasnymspojrzeniu, jest, jestwnas. JakująłtoświętyAugustyn„bardziejwewnątrzmnieniżto,cobyłonajbardziejosobiste”.NaszPannasprzeni-kaiznaodpoczątkukiedynasstwarzał„Panie,prze-nikasziznaszmnie(...).Tybowiemutworzyłeśmojenerki,Tyutkałeśmniewłoniemejmatki.DziękujęCi,żemniestworzyłeśtakcudownie…nietajnaCimojaistota,kiedywukryciupowstawałem,utkanywgłębiziemi”(Ps139,1-15)

JednośćzBogiemniejestczymś,conależyzdobyć,aleczymś,zczegotrzebasobiezdaćsprawę.WedługświętegoJanaodKrzyżatodrogaod bycia obrazem do podobień-stwa (Rdz 1, 28 „Stworzył więcBóg człowieka na swój obraz gostworzył”).Poczuciebyciaoddzie-lonym od Boga wynika z natło-ku naszych myśli i uczuć. Kiedyumysł osiąga spokój i wchodziwkrainęciszy,poczucieoddziele-niaznikai jednośćzBogiemjestpostrzegana jako podstawowarzeczywistość.

10

Św.Augustynmówi„StworzyłeśnasbowiemjakoskierowanychkuTobie.Iniespokojnejestsercena-sze,dopókiwTobieniespocznie”.Ewangeliawedługświętego Janaskupiauwagęnaboskim „zamieszki-waniu”–„Wowymdniupoznacie,żeJajestemwOjcumoim,awyweMnie i Jawwas” (J 14,20)orazśw.Pawełktóry,wLiściedogalatówpisze:„Terazzaśjużniejażyję,leczżyjewemnieChrystus”(ga2,19-20).Zatemmiejmyświadomość, żeBóg jestBliskością…w nim żyjemy, poruszamy się, oddychamy i jeste-śmy. Słowem zaśBoga jest człowieczeństwo Jezusa–oknem”,przezktórewidzimyStwórcę.

KiedyDuchŚwiętyotwieranaszeserca,maluchybawiąsiępodokiemnajstarszychdziewczynekgra-jąc,rysująci…wesołorozrabiając.

Pełni zadumy po konferencji spędzamy czas napowietrzu…wspólnychrozmowachalboucinającso-biedrzemkę.Ogodziniesiedemnastej jestEuchary-stiawktórejposługujenaszaWspólnotawrazzdzieć-mi. Fragment księgi Izajasza bardzo dojrzale czytajedenastoletnia Jadzia. W kazaniu ksiądz Zygmuntpodkreśla,żeBógstworzyłludziponieważtakbardzoradowałsięwswoimSynu iż chciałpodzielićsię tąradością.

Wieczorem następuje najbardziej wzruszającymoment… czas adoracji Najświętszego Ciała. Każdarodzinamatylko iwyłącznieswójkwadransnaby-ciezJezusem…jedniczytająwspólniePismoŚwięto,

innimodląsięgłośnodziękując iuwielbiającBoga,śpiewając,jeszczeinniwpatrująsięwBogawciszy…DlamnietonajpiękniejszyczasbliskościwktórejJe-zusprzenikanasswojąMiłością,dającwielkąradośćipokójserca…któregoświatłoiblaskwidaćwoczachkażdego z nas. Kapłan błogosławi nas Najświęt-szymSakramentem iwspólniemodlimy siędzięku-jąciuwielbiającPanazapięknydzień,przepraszająciproszącołaski.WychwalamyBogaśpiewem„Stojędziś moje serce ręce tak wyciągamw podziwie dlaTegoktórywszystkodał…jachcebyćjakTy”.

1312

Z ŻYCia Parafii

Kiedy nasze pociechy zasypiają rozmawiamy nabardzotrudnytemat–stratydzieckapoczętego,abor-cji,żałobyipomocykobietomimężczyznompostra-cie.JoasiaiMichałdzieląsięznamibardzobolesnymi wzruszającym świadectwem, za które im bardzodziękuje.Wspólnie prosimy o światło Ducha Świę-tego, aby pokazał nam co jestwoląOjcawzględemnas,byśmystalisięnarzędziamiimoglipomóctym,którzyszukająpomocy.Poponaddwugodzinnejdys-kusji… kierujemy nasze rozmowyw innych kierun-kach,mówimyonaszychradościachitroskachdniacodziennego.

NiedzielawitanassłońcemipiękniewidocznymizokienTatrami.RozpoczynamydzieńwspólnotowąmodlitwąiEucharystią.Wsłużbieliturgicznejnaszedzieciśpiewająpsalmiczytajączytania,aksiądzZyg-muntmówiooczekiwaniunaprzyjścieJezusaiwzbu-dzeniu w sobie autentycznej tęsknoty za Nim. PoMszyśw.naszduszpasterzmadlanasniespodziankę–jazdęsaniamizaprzężonymiwkoniapopięknejgór-skiej okolicy. Cieszymy się każdą chwilą zimowegosłoneczkaimrozuidosamegoobiaduoddajemysięzimowemu szaleństwu …słychać skrzypanie śniegupodnogamiigłośnepiskiradościiśmiechu.

Poobiedzieczaswracaćdoswoichdomów…

Panie dziękuje Ci całym sercem, że mogłam tam być razem z rodziną. Uwielbiam Cię i dziękuje za piękno stworzenia, za każdą Osobę z naszej wspólno-ty, zwłaszcza za nasze Dzieci z buzi których nie zni-kał uśmiech, a oczy jaśniały nieskazitelnym – Twoim

światłem, dziękuje za Twoje Słowo… i osobę Twojego Apostoła.

Boże proszę wzbudź we mnie i w każdym z nas pra-gnienie szczerej tęsknoty za Tobą i chęć przylgnięcia do Ciebie. Amen!

Bibliografia:„Wkrainęciszy”MartinLairdOSA,

przekładTomaszMuchaWydawnictwoWAMKsiężaJezuici,

Kraków2014n

1514

Daria Sosna www.swm.pl Misje

„Od25latSalezjaniezNairobitworządomdladzieci,którychcodziennościąbyłaulica.Pomagająmłodymludziom, pozbawionym domu rodzinnego lub prze-bywających z dala od niegow poszukiwaniu pracyi„lepszego”życia,którymprzyciągastolicakraju.”

Dzieciaki zebranew sali z zapartym tchemprze-glądały album ze zdjęciamiprzywiezionyprzezMa-teusza. Przed chwilą zasypali go mnóstwem pytańo zdjęcie ulicy – zwykłej zakorkowanej europejskiejulicybiegnącej pomiędzy szpaleremwieżowców. Tobyłodlanichniesamowiteodkrycie,żetakailośćsa-mochodówmożesięzebraćnarazwjednymmiejscu.Iżetomożesiędziaćcodziennie!ZkoleiMateuszniedo końca mógł pojąć, czym oni się tak zachwycająwzdjęciachpokazującychnajzwyklejszerzeczy.Cho-ciaż zdrugiejstrony–większośćswojegożyciaspę-dzilimieszkającnaulicy.Ibynajmniejniewyglądałaonajaktazezdjęcia.

- A to co? – zapytał któryś zmłodszych chłopakówwskazującnakolejnezdjęcie.

– Wyglądajakłazienka.–stwierdziłinny.Zdajesię,żemiałnaimięTheo.

– Tojestłazienka.–potwierdziłMateusz.– Adlaczegotakaładna?Icotozarzeczy?– Wannaiprysznic.–Mateuszprzyglądnąłsię,copo-

kazująmuchłopcy.–Wyprzecieżteżmaciepryszni-ce,chybawieciejaktowygląda?

– Mamy, ale teraz jest zimno. – odezwał się ktoś. –Apocowanna?

– Dokąpieli.Nalewasięwodydośrodkai…– ToludziewEuropielubiązimnąwodę?–znówza-

pytałmłodszychłopak,Niki.– WEuropiezawszejestciepławoda.

To ostatnie stwierdzenie wywołało zdumienienatwarzachchłopaków.Dlanichłazienkabyłaluk-susem,bokiedyś jakodzieciulicyniezawszemiałydoniejdostęp.Teraz,mieszkającwKuwindzie,mieliprysznice,alewkranachbyłatylkozimnawoda.Tobyłpoważnyproblemidużabolączkaprzełożonych,

Afrykazimnajaklud

którzypróbowaligojakośnaprawić.Tylkożefundu-szedomubyłybardzoograniczone.

– Ajakrobisięciepłąwodę?–zapytałznowuNiki.– Niewiesz? – Theo spojrzał na niego –Wlewa się

olejalboinnepaliwodotakiejspecjalnejmaszyny,żebypracowałaionawtedysprawia,żewodajestciepła.

– Takrobicietutaj,wDonBoscoBoysKuwinda.–po-twierdziłMateusz–AlewEuropiejesttrochęina-czej. Zazwyczaj są specjalne zakłady, które ogrze-wająwodęipotemruramitaciepławodapłyniedowszystkichdomówwmieście.

– Adlaczegonierobisiętakjakunas?– Botojestbardzodrogie.WKuwindziebardzorzad-

kosiętorobi,prawda?Dlategozazwyczajwodajestzimna.

– Czylimusimywybudowaćtakiezakłady,żebymóccodziennieumyćsięciepłąwodą?

– Nie,są też innesposoby… -Mateuszprzezchwilęsięzawahał.–Możnakupićpanelesłoneczne,czylispecjalneurządzenia,któremontujesięnadachu.Onesprawiają,żewodaogrzewanajestpodwpły-wemsłońca.

To wywołało falę ożywienia wśród chłopaków.W Nairobi nie było ciepło, bo miasto znajdowałosięw górach, ale przecieżmimo tego słońca tu niebrakowało.

– Imymoglibyśmytakiemieć?– zapytał zentuzja-zmemNiki.

– Tak…– Adlaczegoniemamy?– Bo panele słoneczne są bardzo drogie, a my nie

mamytakdużopieniędzy.– Ale przecież ludzie w Europie mają. – zauważył

Niki.–Niemogąsięznamipodzielić?– Możeniewiedzą,żemogą?–zapytałktośinny.– Amożepotrzebująpieniędzy,bomajątakdużosa-

mochodówipotrzebujądużopaliwa?– Ale chybamogą przez jeden dzień nie jechać do

pracy,tylkoiść?Wtedytepieniądzezjednegodniadadząnamnapanele!Jakdużoludzitakzrobi,tobędziemymieliciepłąwodę!

– Ajakbędziemymielipanele,toteżbędziemycho-rzytakjakAlecdzisiaj?

– Alec jestchoryprzezzimnąwodę,a jakbędziemymielipanele,toniebędziezimnejwody!

Mateuszpatrzyłnanichwmilczeniu inieśmiałprzerywać tej radosnej, pełnej optymizmudyskusji.Wiedziałdoskonale, żepanele rozwiązałybyproble-my z higieną i wyeliminowałyby sporo chorób, ja-kie panoszyły się wśród chłopaków mieszkającychwdomu.Wiedziałteż,żetrwaprojekt,wramachktó-rego funduszenapanelesązbierane i „biali ludzie”mogąpomóctymchłopakom.Tylkowłaśnie–możeniewiedzą,żemogą?

Salezjański Wolontariat Misyjny „Młodzi Światu” prowadzi projekt, w ramach którego stworzył nam możliwość takiej właśnie pomocy. Zbierane są fundu-sze na zakup paneli słonecznych dla Domu Dzieci Uli-cy Don Bosco Kuwinda w Nairobi, w Kenii, gdzie tem-peratury nie rozpieszczają. Dlatego panele słoneczne to inwestycja dobrze zaplanowana i bardzo potrzeb-na, bo zimna woda to bardzo poważny problem. Jak bardzo? Wyobraźmy sobie, że przez całą zimę do naszego ciepłego, przytulnego domu nie dociera ani odrobina ciepłej wody. Kaloryfery są zimne, a z kra-nu płynie lód. Tymczasem chłopcy tacy jak ci przed-stawieni powyżej żyją tak na co dzień, choć chcieliby żyć w prawdziwym domu. I to właśnie my wspólnymi siłami możemy to zmienić!

Więcejinformacjidotyczącychprojektuorazmoż-liwość jego wsparcia: https://swm.pl/blog/cause/panele-sloneczne-w-domu-dla-dzieci-ulicy-w-kenii/

Więcejinformacjinawww.swm.plRelacjezdziałańwolontariuszekmożnaśledzić

takżenaFacebookuSWMMłodziŚwiatu

n

1716

kOlęDa 2017

Przed nami czas kolędy czyli wizyta duszpasterska,którapochłaniawieleenergiiiczasu.Dlategowartojestpomyślećjakjądobrzeprzeżyć:

1. Nie roznosimy kartek uprzedzających kolędę!!!Szczegółowy rozkład kolędy jest dostępny: nastronieinternetowej,wkancelarii,wzakrystiiorazwDębnickimDzwonie.Będęo tymmówił takżena ogłoszeniach parafialnychw każdąniedzielę.Wblokachidziemyzgodnieznumeracją(od1...)

2. Wizytamacharakterreligijny.Dlategorozpoczy-namy odmodlitwy.Możecie państwo nam pod-powiedziećwaszeszczególneintencje.Nabiałymobrusieumieszczamykrzyż,świeceiPismoświęte.Proszęsięupewnićczytelewizorjestwyłączony.

3. Zregułykapłaniciesząsiękiedywywiążesięroz-mowana tematwiary czyKościoła.W tymrokupragniemy wszystkich parafian zapoznać z in-westycjąktórąplanujemyprzeprowadzićw roku2017amianowiciemalowaniemnaszegokościoławmiesiąculipcuisierpniu.

Wszelkie uwagi, zgłoszenie nieobecności, prosimyinformować:

• drogąmailową:[email protected]• lubwzakrystiiprzedczypoEucharystii,• lubwkancelariiparafialnejwgodzinach

urzędowania,n

Ksiądz Dzień i ulice

27.12.2016 - Wtorek

ks. Pieprzyca Od 16.00 Dębnicka 1-15; Praska 2-24 (parzyste) i 21-1 (nieparzyste)

28.12.2016 - Środa

ks. Pieprzyca Od 16.00 Praska 28 i 32A oraz 30 ABCD

29.12.2016 - Czwartek

ks. Pieprzyca Od 16.00 Praska 28 A

30.12.2016 - Piątek

ks. Pieprzyca Od 16.00 Praska 32 BC

02.01.2017 - Poniedziałek

ks. Skowron Od 16.00 Rolna

ks. Zdoliński Od 16.00 Salezjańska

ks. Kostka Od 16.00 Pawlickiego 1 i 2 ABC

ks. Pieprzyca Od 16.00 Słomiana 18,16,12,10, 6 ABC

ks. Gołębiowski Od 16.00 Kapelanka 3 (1-32)

ks. Koziołek Od 16.00 Wierzbowa, Boczna, Zielna

03.01.2017 - Wtorek

ks. Skowron Od 16.00 Tyniecka

ks. Zdoliński Od 16.00 Twardowskiego 14-37

ks. Kostka Od 16.00 Pawlickiego 4-24

ks. Pieprzyca Od 16.00 Słomiana 6 DEFGH


ks. Koziołek Od 16.00 Dębowa 1-12

04.01.2017 - Środa



ks. Kostka Od 16.00 Kilińskiego i Zduńska

ks. Kruczek Od 16.00 Ceglarska 3 6 8

ks. Starzyk Od 16.00 Zagrody 8 A

ks. Pieprzyca Od 16.00 Słomiana 2 ABC


ks. Koziołek Od 16.00 Dębowa 14

05.01.2017 - Czwartek


ks. Kostka Od 16.00 Dworska 1-4 oraz 10-15

ks. Kruczek Od 16.00 Ceglarska 17-21

ks. Starzyk Od 16.00 Zagrody 8 B

ks. Pieprzyca Od 16.00 Słomiana 2 DEFG


ks. Koziołek Od 16.00 Słomiana 20 AB

07.01.2017 - Sobota

ks. Skowron Od 10.00 Powroźnicza; od 11.00 Rynek Dębnicki


ks. Kostka Od 10.00 Dworska 8 i 23

ks. Kruczek Od 10.00 Ceglarska 23

ks. Starzyk Od 10.00 Zamkowa 1-18 (parzyste)

i 15-5 (nieparzyste)od 15.00 Zamkowa 19, 20, 22 i Sandomierska

ks. Pieprzyca Od 10.00 Słomiana 4 ABCDEFG

ks. Gołębiowski Od 15.00 Kapelanka 1 A (1-40)

ks. Koziołek Od 10.00 Słomiana 20 CDE


08.01.2017 - Niedziela

ks. Skowron Od 16.00 Madalińskiego 3-15


ks. Starzyk Od 16.00 Zagrody 2,3,4,5,6,7

ks. Pieprzyca Od 16.00 Słomiana 4 HIJ

ks. Gołębiowski Od 15.00 Kapelanka 18-32

ks. Koziołek Od 15.00 Słomiana 22 AB


ks. Skowron Od 16.00 Madalińskiego od 16 do końca


ks. Kostka Od 16.00 Czechosłowacka

ks. Starzyk Od 16.00 Zagrody 8-29

ks. Gołębiowski Od 16.00 Kapelanka 1A (41-63)

ks. Koziołek Od 16.00 Słomiana 22 CD

10.01.2017 - Wtorek

ks. Zdoliński Od 16.00 Monte Casino

ks. Kostka Od 16.00 Pułaskiego 1-6


ks. Starzyk Od 16.00 Konopnicka

ks. Gołębiowski Od 16.00 Kapelanka 1A (64-78)

ks. Koziołek Od 16.00 Słomiana 22 EF

11.01.2017 - Środa

ks. Zdoliński Od 16.00 Bałuckiego 1-12


ks. Kruczek Od 16.00 Szwedzka 3-18

ks. Starzyk Od 16.00 Konfederacka 1-9


ks. Koziołek Od 16.00 Słomiana 22 G i 24 A

12.01.2017 - Czwartek

ks. Zdoliński Od 16.00 Bałuckiego 5 ABC


ks. Kruczek Od 16.00 Szwedzka 23 kl. I-VI

ks. Starzyk Od 16.00 Konfederacka12-19


ks. Koziołek Od 16.00 Słomiana 24 F

13.01.2017 - Piątek

ks. Zdoliński Od 16.00 Bałuckiego 5 DEF

ks. Kostka Od 16.00 Pułaskiego 10

ks. Kruczek Od 16.00 Szwedzka 19-21 i 27 do końca

ks. Starzyk Od 16.00 Konfederacka 21-27

ks. Gołębiowski Od 16.00 Kapelanka 8 (1-33A)

ks. Koziołek Od 16.00 Słomiana 24 DE


14.01.2017 - Sobota

ks. Skowron Od 10.00 Mitkowskiego; od 11.00 Mieszczańska

ks. Zdoliński Od 10.00 Bałuckiego 7 ABC

ks. Kostka Od 10.00 Pułaskiego 8 A1 i A2 od 13.30 8 BC

ks. Kruczek Od 10.00 Szwedzka 23 kl. VII-X, 25 i 25B

ks. Starzyk Od 10.00 Skwerowa 1-29

ks. Gołębiowski Od 10.00 Kapelanka 8 (35-58) i 10 (1-20)od 16.00 Kapelanka 10 (21-50)

ks. Koziołek Od 10.00 Słomiana 24 BC

15.01.2017 - Niedziela

ks. Kruczek Od 16.00 Na Ustroniu

ks. Starzyk Od 16.00 Skwerowa 30-48


ks. Zdoliński Od 16.00 Bałuckiego 7 DEF

ks. Kostka Od 16.00 Jaworowa 3-14


17.01.2017 - Wtorek

ks. Zdoliński Od 16.00 Bałuckiego 7 GHIJ

ks. Kostka Od 16.00 Jaworowa 15-37

ks. Kruczek Od 16.00 Obrońców Poczty Gdańskich

ks. Gołębiowski Od 16.00 Ceglarska 14 (1-20)

18.01.2017 - Środa


ks. Kostka Od 16.00 Biała Droga

ks. Kruczek Od 16.00 Różana - parzyste


19.01.2017 - Czwartek


ks. Kostka Od 16.00 Barska 1-17

ks. Kruczek Od 16.00 Różana – nieparzyste


20.01.2017 - Piątek

ks. Zdoliński Od 16.00 Wasilewskiego



21.01.2017 - Sobota


ks. Gołębiowski Od 10.00 Ceglarska 16 (31-58)od 14.00 Ceglarska 6A


ks. Kostka Od 16.00 Zagonów i Nowaczyńskiego

1918

opr. Magdalena DudekfaTiMa (4)

Jakdobrzeprzeżyć13V2017?Zacznijod...

„Zdecydowaliśmy wtedy paść naszą trzodę na po-lach należących do wujostwa i do moich rodziców, aby nie spotykać się w górach z innymi pastuszkami. Pewnego dnia poszliśmy z naszymi owieczkami na pole moich rodziców, które się znajduje u podnóża wspomnianej góry, zwrócone w kierunku wschodnim. Ta posiadłość nazywa się „Chousa Velha”. Przed połu-dniem zaczął padać drobniutki deszcz, trochę większy od rosy. Weszliśmy po stoku góry, a nasze owieczki w ślad za nami aby znaleźć schronienie w skalnej gro-cie. Wtedy po raz pierwszy weszliśmy do tej błogosła-wionej groty. Tam spędziliśmy dzień, mimo że deszcz przestał padać, a słońce pokazało się w pełnym bla-sku, czyste i jasne. Zjedliśmy posiłek, zmówiliśmy róża-niec. Bawiliśmy się już jakiś czas, gdy zerwał się silny wiatr, potrząsał drzewami. My patrzyliśmy, co się dzie-je i zauważyliśmy wtedy, że ponad gajem oliwkowym kieruje się w naszą stronę ta postać, o której już mó-wiłam. Hiacynta i Franciszek nigdy jeszcze jej nie wi-dzieli, a i ja nic im o niej nie mówiłam. W miarę jak się przybliżała, mogliśmy rozpoznać jej rysy: młodzieniec 14 – czy 15 -letni, bielszy od śniegu, prześwietlony pro-mieniami słonecznymi, był przeźroczysty jak kryształ. A był bardzo piękny. Zbliżywszy się do nas powiedział

„Nie bójcie-się, jestem Aniołem Pokoju, módlcie się razem ze mną”, i uklęknąwszy pochylił głowę aż do ziemi i kazał nam powtórzyć trzy razy te słowa:

– „O mój Boże, wierzę w Ciebie, uwielbiam Cię, ufam Tobie i kocham Cię. Proszę, byś przebaczył tym, którzy nie wierzą, Ciebie nie uwielbiają, nie ufają To-bie i nie kochają Ciebie”.

Potem wstając rzekł:– „Módlcie się w ten sposób! Serca Jezusa i Maryi

słuchają uważnie waszych słów i próśb”.Te słowa wyryły się w naszej pamięci tak, że nigdy

ich nie zapomnieliśmy. Odtąd padaliśmy często na ziemię i modliliśmy się słowami Anioła aż do znuże-nia. Zaraz nakazałam o tym objawieniu milczeć, co tym razem, dzięki Bogu, uczynili.

Fatima.WspomnieniaSiostryŁucji.ObjawieniaAnioła,1915i1916rokc.d.

gdyŁucjaskończyła7latzaczęłarazemzdziećmisą-siadówpaśćowcenastokachgór, łąkach,będącychwłasnościąmieszkańcówAljustreliokolicznychwsi.Itamwlecie1915rokubędącnagórzezwanejCabecodziecizobaczyłynadgajembiałąpostać.SiostraŁucjatakopisujetozdarzenie:

„Około południa zjadłyśmy posiłek, a potem na-mówiłam moje towarzyszki do odmówienia różańca, na co one chętnie przystały. Gdy tylko rozpoczęłyśmy, zobaczyłyśmy nad drzewami, jakby w powietrzu, wi-szącą statuę ze śniegu, błyszczącą w promieniach słonecznych. – „Co to takiego?” – zapytały moje towa-rzyszki zatrwożone.„ „Nie wiem”.

Odmawiałyśmy w dalszym ciągu nasz pacierz z oczyma utkwionymi w postać, która znikła, jak tylko skończyłyśmy się modlić. Według mego zwyczaju nie chciałam w ogóle o tym mówić. Ale moje towarzyszki, jak tylko wróciły do domu, zaraz zaczęły opowiadać, co widziały. Wiadomość się rozeszła i któregoś dnia, gdy wróciłam do domu, moja matka mnie zapytała:

– „Słuchaj, mówią, żeś ty tam nie wiem co widzia-ła. Coś takiego widziała?” – „Nie wiem”. A ponieważ nie umiałam się wysłowić, dodałam: – „Wyglądało to, jak jakaś osoba owinięta w prześcieradło” Następnie chciałam powiedzieć, że nie mogłam zobaczyć jej twa-rzy, dodałam: „Nie wiem, czy miała oczy i ręce” .Moja matka zakończyła pogardliwym gestem, mówiąc: „ Dziecinne głupstwa”

Po jakimś czasie podobne zjawisko zdarzyło siędwa razy. Dorośli gdy o tym słyszeli, kpili z dzie-ci.Wmiędzy czasiemłodzi kuzyniŁucji, Franciszek(ur.1908r),Hiacynta(ur.1910r.)Martouzyskalizgodęswoichrodziców,abymoglipaśćswojątrzodęrazemzŁucją.

Po dłuższym czasie, pewnego letniego dnia, gdy-śmy spędzali w domu przerwę obiadową, bawiliśmy się przy studni, którą mieli moi rodzice na podwórku, Nagle zobaczyliśmy obok nas tę samą postać Anioła, jak mi się wydawało. Przemówił:

– „Co robicie, módlcie się, módlcie się wiele! Naj-świętsze Serca Jezus i Maryi chcą wam okazać miło-sierdzie. Ofiarujcie zawsze Bogu Najwyższemu wasze modlitwy i ofiary”

– „Jak mamy pełnić ofiary?” – zapytałam.– „Ze wszystkiego, co możecie, składajcie Bogu

ofiary, jako akt zadośćuczynienia za grzechy, który-mi jest obrażany, oraz za nawrócenie grzeszników. Ściągniecie w ten sposób pokój na waszą Ojczyznę. Ja jestem jej Aniołem Stróżem, Aniołem Portugalii. Przede wszystkim przyjmujcie i znoście z poddaniem cierpienia, które Bóg wam ześle”.

Upłynęło sporo czasu, kiedy poszliśmy paść naszą trzodę na posiadłości moich rodziców. Po zjedzeniu posiłku postanowiliśmy pójść do groty, która znajdu-je się po drugiej stronie góry. Jak tylko tam przyszli-śmy, na klęczkach i z twarzami pochylonymi ku ziemi zaczęliśmy powtarzać modlitwę Anioła:

– „O mój Boże, wierzę w Ciebie, uwielbiam Cię, ufam Tobie, kocham itd.”

Nie wiem, ile razy powtórzyliśmy tę modlitwę, kie-dy zauważyliśmy jakiś nadzwyczajny blask nad nami. Wyprostowaliśmy się, żeby popatrzeć, co się dzieje, i zobaczyliśmy Anioła, trzymającego w lewej ręce kie-lich; nad kielichem unosiła się święta Hostia, z której spływały krople krwi do kielicha. Nagle kielich z Ho-stią zawisł w powietrzu, Anioł klęknął przy nas i ka-zał nam powtórzyć trzy razy:

– „Trójco Przenajświętsza, Ojcze, Synu i Duchu Święty, ofiaruję Wam Najdroższe Ciało i Krew, Duszę i Bóstwo Pana naszego Jezusa Chrystusa, obecnego na wszystkich ołtarzach świata jako zadośćuczynie-nie za zniewagi, świętokradztwa i obojętności, który-mi jest obrażany. Przez niezmierzone zasługi Przenaj-świętszego Serca i za przyczyną Niepokalanego Serca Maryi błagam o nawrócenie biednych grzeszników”.

Następnie Anioł podniósł się z klęczek, wziął do swych rąk kielich i Hostię. Hostię św. dał mi, a Krew z kielicha rozdzielił między Hiacyntę i Franciszka, mó-wiąc równocześnie:

– „Przyjmijcie Ciało i pijcie Krew Jezusa Chrystu-sa, tak strasznie znieważanego przez niewdzięcznych ludzi, pokutujcie za ich grzechy i pocieszajcie Boga waszego”.

I ponownie uklęknąwszy powtórzył z nami znów trzy razy tę samą modlitwę: „O Trójco Przenajświętsza...” i znikł. Myśmy pozostawali nadal na klęczkach powta-rzając wciąż te same słowa. Gdyśmy się podnieśli, spo-strzegliśmy, że był już wieczór i czas powrotu do domu.

W tym mniej więcej czasie moje dwie starsze siostry opuściły dom ojcowski, aby zawrzeć związki małżeń-skie. Mój ojciec dał się wciągnąć w złe towarzystwo i wpadł w tragiczną namiętność pijaństwa, przez któ-rą straciliśmy już niejeden nasz grunt. Gdy matka za-uważyła, że nasze środki utrzymania coraz bardziej maleją, postanowiła posłać na służbę jako pomoc domową moje dwie siostry: Glorię i Karolinę. Został więc w domu mój brat, który zajmował się gospodar-stwem, jakie nam jeszcze pozostało, moja matka, któ-ra dbała o dom, i ja, aby paść trzodę. Moja biedna matka żyła pogrążona w głębokiej goryczy i kiedy wieczorem usiedliśmy w trójkę przy piecu czekając na kolację i ojca, matka patrząc na puste miejsce swych innych córek rzekła z głębokim żalem:

– „Mój Boże! Dokąd poszła radość z tego naszego domu?” Potem oparła głowę o stolik obok stojący i za-płakała. Choć byłam jeszcze dzieckiem, rozumiałam doskonale sytuację, w jakiej znaleźliśmy się. Przypo-mniałam sobie wtedy słowa Anioła:

– „Przede wszystkim przyjmijcie w pokorze ofiary, które Bóg wam ześle”.

Usuwałam się wtedy w odosobniony kącik, aby przez moje cierpienie nie powiększać cierpień mojej matki. Tym miejscem była zwykle nasza studnia. Tam na klęczkach pochylona nad płytami, które ją pokry-wały, łączyłam z jej wodą moje łzy i ofiarowałam Bogu swe cierpienie.

Czasem Hiacynta i Franciszek znajdowali mnie tam zapłakaną. Ponieważ szlochając nie mogłam mó-wić, cierpieli ze mną i też płakali. Wtedy Hiacynta gło-śno odmawiała naszą modlitwę ofiarowania:

– „Mój Boże, jako akt zadośćuczynienia i za na-wrócenie grzeszników ofiarujemy Ci wszystkie te cier-pienia i ofiary.” Tekst ofiarowania nie zawsze był ten sam, ale sens był zawsze jednakowy.”

2120

HiacyntaiFranciszekbylibliskimikuzynamiiza-razemsąsiadamiŁucji.Wdzieciństwiejeszczeprzedobjawieniamibawili się razem,Łucjabyła ichopie-kunkągdyrodzicepracowali.SzczególnieserdeczniewspominamałąHiacyntę,wyraża się o niej bardzoserdecznienazywając ją „maleńką”,małąprzyjaciół-ką. Bardzo lubili się razem bawić koło domu Łucji.Hiacyntarównieżbardzochętniebrałaudziałwna-uczaniukatechizmu,któregouczyładziecimatkaŁu-cji,arównieżuczyłająiFranciszkasamaŁucja,którabardzo wcześnie była przygotowana do I KomuniiŚw.Dziecitegobardzopragnęły.SiostraŁucjawspo-minazrozbrajającąszczerością:

– „Poproszę moją mamę (mówiła Hiacynta) żeby mi też pozwoliła przystąpić do Komunii Św.

„Ksiądz proboszcz nie da ci jej, zanim nie będziesz miała 10 lat”.

„Ty też ich jeszcze nie masz, a już przystąpiłaś do Komunii św.”

„Ale ja znałam cały katechizm, a ty go nie znasz”. Poprosili mnie więc, abym ich nauczyła. Stałam

się zatem katechetką swoich dwojga towarzyszy, któ-rzy uczyli się z nadzwyczajnym zapałem. A ja, gdy mnie pytano odpowiadałam na wszystko. A teraz, gdy ich miałam uczyć, pamiętałam tylko niektóre rzeczy, co spowodowało, że pewnego dnia Hiacynta powiedziała do mnie: „Naucz mnie innych rzeczy, bo

te już umiemy”. Przyznałam się, że nie pamiętam. Chy-ba, że będą mi stawiali pytania, i dodałam: – „Poproś twoją mamę, żeby ci pozwoliła pójść do kościoła na lekcje katechizmu”. Dwoje malutkich, którzy pragnęli gorąco otrzymać Pana Jezusa ukrytego, jak mówili, zwróciło się z prośbą do swojej matki. Moja ciotka zgodziła się, ale pozwoliła im tylko kilka razy pójść, bo uważała: „Kościół jest dość daleko, a wy jesteście jeszcze bardzo mali, a w każdym wypadku ksiądz pro-boszcz nie da wam Komunii św., zanim nie będziecie mieli 10 lat”.

Hiacynta ciągle zadawała mi pytania odnośnie ukrytego Pana Jezusa. Pamiętam, że pewnego razu mnie zapytała. – „ Jak to jest, że tylu ludzi naraz może Jezusa ukrytego przyjąć. Czy każdy po kawałku?.„Nie, nie widzisz, że jest dużo hostii i że w każdej znajdu-je się Dzieciątko Jezus?” Ileż głupstw mogłam jej nagadać.

Słysząc o cierpieniu Pana Jezusa, mała Hiacynta wzruszyła się i rozpłakała. Później jeszcze wiele razy prosiła, aby jej powtórzyć historię życia Jezusa. Pła-kała ze współczucia i mówiła: – „Biedny Pan Jezus! Ja nigdy nie popełnię żadnego grzechu, bo nie chcę, aby Pan Jezus cierpiał jeszcze więcej”.

Napodstawie„WspomnieniaS.ŁucjizFatimy”

wyd.V,2006r.n

opr. Magdalena DudekfaTiMa (4)

KsiężeAdamie!

WDniuImieninżyczymy abykażdydzieńprzynosiłKsiędzuradośćiumacniałgłębokąprzyjaźńzPanemJezusem.NiechJezusprowadziKsiędzaprzez

codziennośćikapłańskąposługę,umacniasiły,udzielapotrzebnychłaskabygłoszoneprzezKsiędzaSłowoPrawdyjakziarnomogłowzrastaćirozkwitaćwsercachludziblaskiemmądrościimiłości.

Redakcja

PanuOrganiścieMieczysławowi

życzymyBożegoBłogosławieństwaiwszelkiejpomyślnościwrealizacjizamierzeń,

amuzykaniechdodajeskrzydełiumacniaducha.

Redakcja

25 XII 2016 – Uroczystość Narodzenia Pańskiego,,

Czyt.: Iz 52, 7-10; Ps 98, 1. 2-3ab. 3cd-4. 5-6; Hbr 1, 1-6; J 1, 1-18;

26 XII 2016

Święto św. Szczepana, pierwszego męczennika,

Czyt.: Dz 6, 8-10; 7, 54-60; Ps 31, 3cd-4. 6 i 8ab. 16-17; Mt 10, 17-22;

Św. Szczepan – diakon, za wyznanie publiczne Chry-stusa został kamieniowany. Patron: kamieniarzy kucharzy, tkaczy.

27 XII 2016

Trzeci dzień w oktawie Bożego Narodzenia, Święto św. Jana Apostoła i Ewangelisty,

Czyt.: 1 J 1, 1-4; Ps 97, 1-2. 5-6. 11-12; J 20, 2-8;

Św. Jan – umiłowany uczeń Jezusa. Obecny przy Przemienieniu na Górze Tabor, w Ogrojcu i na Kal-warii, gdzie Jezus powierzył Mu opiekę nad Matką Najświętszą. Przebywał w Efezie i zmarł około 100 roku.

28 XII 2016

Czwarty dzień w oktawie Bożego Narodzenia, Święto św. Młodzianków, męczenników,

Czyt.: 1 J 1,5 – 2,2; Ps 124, 2-3. 4-5. 7b-8; Mt 2, 13-18;

Święci Młodziankowie – to dzieci z Betlejem i okoli-cy zamordowani z rozkazu króla Heroda.

29 XII 2016

Piąty dzień w Oktawie Narodzenia Pańskie-go, wspomnienie św. Tomasza Becketa, biskupa i męczennika,

Czyt.: 1 J 2, 3-11; Ps 96, 1-2a. 2b-3. 5b-6; Łk 2, 22-35;

30 XII 2016

Szósty dzień w Oktawie Narodzenia Pańskiego,

Czyt.: 1 J 2, 12-17; Ps 96, 7-8a. 8b-9. 10; Łk 2, 36-40;

31 XII 2016

Siódmy dzień w Oktawie Narodzenia Pańskiego, wspomnienie św. Sylwestra I, papieża,

Czyt.: 1 J 2, 18-21; Ps 96, 1-2. 11-12. 13; J 1, 1-18;

Św. Sylwester I papież rządził Kościołem od 314 do 335 roku. Kontynuował budowę kościoła na Latera-nie i kazał zbudować bazylikę św. Piotra w Rzymie.

1 I 2017 – 2. Niedziela po Narodzeniu Pańskim, Uroczystość Świętej Bożej Rodzicielki Maryi,

Czyt.: Lb 6, 22-27; Ps 67, 2-3. 5 i 8; Ga 4, 4-7; Łk 2, 16-21;

Dziś przypada 50. Światowy Dzień Pokoju.

2 I 2017

Wspomnienie św. Bazylego Wielkiego i św. Grzego-rza z Nazjanzu, biskupów i doktorów Kościoła,

Czyt.: 1 J 2, 22-28; Ps 98, 1. 2-3ab, 3cd-4; J 1, 19-28;

Św. Bazyli Wielki – żył w IV w, teolog, pisarz, założy-ciel Zakonu Bazylianów. Św. Grzegorz z Nazjanzu – pierwszy patriarcha Konstantynopola. Zmarł w 389 roku.

kalenDariuM

22 23

3 I 2017

Wspomnienie Najświętszego Imienia Jezusa,

Czyt.: 1 J 2,29 – 3,6; Ps 98, 1. 3cd-4. 5-6; J 1, 29-34;

4 I 2017

Czyt.: 1 J 3, 7-10; Ps 98, 1. 7-8. 9; J 1, 35-42;

5 I 2017

Czyt.: 1 J 3, 11-21; Ps 100, 1-2. 3. 4. 5; J 1, 43-51;

6 I 2017 – Uroczystość Objawienia Pańskiego,

Czyt.: Iz 60, 1-6; Ps 72, 1-2. 7-8. 10-11. 12-13; Ef 3, 2-3a. 5-6; Mt 2, 1-12;

Jedno z najstarszych świąt znane i obchodzone już w III i IV wieku. Treścią tego święta jest objawie-nie się Boga trzem Mędrcom (Magom) ze Wschodu, a w ich osobach całemu światu. Dziś święcimy kre-dę i kadzidło a na drzwiach naszych mieszkań pisze-my litery K + M + B (to imiona Kacper, Melchior i Baltazar).

7 I 2017

Wspomnienie św. Rajmunda z Penyafort, prezbitera,

Czyt.: 1 J 3,22 – 4,6; Ps 2, 7-8. 10-11; Mt 4, 12-17. 23-25;

8 I 2017 – Niedziela Zwykła, święto Chrztu Pańskiego,

Czyt.: Iz 42, 1-4. 6-7; Ps 29, 1-2. 3ac-4. 3b i 9b-10; Dz 10, 34-38; Mt 3, 13-17;

Kończy się okres Narodzenia Pańskiego, a rozpo-czyna Okres Zwykły (I część), który będzie trwał do wtorku przed Środą Popielcową tj do 28 lutego!

9 I 2017

Czyt.: Hbr 1, 1-6; Ps 97, 1-2. 6-7. 9 i12; Mk 1, 14-20;

10 I 2017

Czyt.: Hbr 2, 5-12; Ps 8 2a i 5. 6-7. 8-9; Mk 1, 21-28;

11 I 2017

Czyt.: Hbr 2, 14-18; Ps 105, 1-2. 3-4. 6-7. 8-9; Mk 1, 29-39;

12 I 2017

Czyt.: Hbr 3, 7-14; Ps 95, 6-7. 8-9. 10-11; Mk 1, 40-45;

13 I 2017

Wspomnienie św. Hilarego , biskupa i doktora Kościoła,

Czyt.: Hbr 4, 1-5. 11; Ps 78, 3 i 4bc. 6-7. 8; Mk 2, 1-12;

REDAKCJA:Ks.ZygmuntKostkaSDB, TeresaFlanek,MagdalenaDudek,ŁukaszPilarczyk,s.EmanuelaPawlus,StanisławBieda,MariaPalusińska,MarcinPietrzyk,WojciechPietras, red.nacz.JanuszKościński,

tel.122691618internet:http://debniki.sdb.org.ple-mail:[email protected]

14 I 2017

Czyt.: Hbr 4, 12-16; Ps 19, 8-9. 10 i 15; Mk 2, 13-17;

15 I 2017 – 2 Niedziela Zwykła,

Czyt.: Iz 49, 3. 5-6; Ps 40, 2 i 4ab. 7-8a. 8b-9. 10; 1 Kor 1, 1-3; J 1, 29-34;

16 I 2017

Czyt.: Hbr 5, 1-10; Ps 110, 1-2. 3-4; Mk 2, 18-22;

17 I 2017

Wspomnienie św. Antoniego, opata,

Czyt.: Hbr 6, 10-20; Ps 111, 1-2. 4-5. 9 i 10c; Mk 2, 23-28;

18 I 2017

Czyt.: Hbr 7, 1-3. 15-17; Ps 110, 1-2. 3-4; Mk 3, 1-6;

19 I 2017

Wspomnienie św. Józefa Sebastiana Pelczara, biskupa,

Czyt.: Hbr 7,25 – 8,6; Ps 40, 7-8a. 8b-10. 17; Mk 3, 7-12;

Dzisiejszy Patron urodził się w diec, przemyskiej w 1842 r. W 1864 przyjął świecenia kapłańskie. Kontynuował studia. Został profesorem UJ w latach 1877-1899. Założył Zgromadzenie Służebnic Serca Jezusowego (sercanki). Został biskupem diecezji przemyskiej. Zmarł 28 marca 1924 roku.

20 I 2017

Wspomnienie św. Fabiana, papieża i męczennika,

Czyt.: Hbr 8, 6-13; Ps 85, 8 i 10. 11-12. 13-14; Mk 3, 13-19;

21 I 2017

Wspomnienie św. Agnieszki, dziewicy i męczennicy,

Czyt.: Hbr 9, 1-3. 11-14; Ps 47, 2-3. 6-7. 8-9; Mk 3, 20-21;

Św. Agnieszka poniosła śmierć męczeńską ma-jąc zaledwie 12 lat. Wizerunek jej pochodzący z IV wieku wyryty na marmurowej płycie, odnaleziono w katakumbach.

Papież poświęca jagnięta, z których wełny, siostry z klasztoru św. Agnieszki, tkają paliusze. Papież wręcza paliusze nowo mianowanym patriarchom, prymasom i metropolitom.

Dziś Dzień Babci !!

kalenDariuM

22 I 2017 – 3 Niedziela Zwykła,

Czyt.: Iz 8, 23b - 9, 3; Ps 27, 1. 4. 13-14; 1 Kor 1, 10-13. 17; Mt 4, 12-23

Dziś Dzień Dziadka !!

23 I 2017

Wspomnienie bł. Wincentego Lewoniuka i 12 Towa-rzyszy, męczenników z Pratulina,

Czyt.: Hbr 9, 15. 24-28; Ps 98, 1. 2-3ab. 3cd-4. 5-6; Mk 3, 22-30;

24 I 2017

Święto św. Franciszka Salezego, biskupa i doktora Kościoła, patron Zgromadzenia Salezjańskiego,

Czyt.: Hbr 10, 1-10; Ps 40, 2 i 4ab. 7-8a. 10. 11; Mk 3, 31-35;

Św. Franciszek Salezy żył na przełomie XVI i XVII wieku. Pochodził z jednego z najznakomitszych rodów we Francji. Będąc Pasterzem diecezji zakła-dał szkoły i kolegia. Znakomity pisarz i teolog. Za-łożył zakon sióstr wizytek. Zakon ten jest w Polsce od 1654 roku. W Krakowie mają klasztor przy ul. Krowoderskiej.

Św. Jan Bosko przyjął św. Franciszka Salezego za patrona założonego przez siebie nowego Zgroma-dzenia Zakonnego stąd nazwa Salezjanie!

25 I 2017

Święto Nawrócenia Świętego Pawła Apostoła,

Czyt.: Dz 9, 1-22; Ps 117, 1-2; Mk 1, 15-18;

26 I 2017

Wspomnienie świętych biskupów, Tymoteusza i Tytusa,

Czyt.: 2 Tm 1, 1-8; Ps 96, 1-2. 3. 7. 8a i 10; Łk 10, 1-9;

27 I 2017

Wspomnienie bł. Jerzego Matulewicza, biskupa,

Czyt.: Hbr 10, 32-39; Ps 37, 3-4. 5-6. 23-24. 39-40; Mk 4, 26-34;

28 I 2017

Wspomnienie św. Tomasza z Akwinu, prezbitera i doktora Kościoła,

Czyt.: Hbr 11, 1-2. 8-19; Ps: Łk 1, 69-72. 74-75; Mk 4, 35-41;

Tomasz z Akwinu (XIII wiek) jeden z najwybitniej-szych myślicieli chrześcijańskich. Słynne jego dzieła to Suma teologiczna i Suma filozoficzna,

29 I 2017 – 4. Niedziela Zwykła,

Czyt.: So 2, 3; 3, 12-13; Ps 146, 6c–7. 8–9a. 9bc–10; 1 Kor 1, 26-31; Mt 5, 1-12a;

Apelomodlitwę

OmodlitwęwintencjipokojuwSyriiiwłączeniesięwprogramCaritas„RodzinaRodzinie”zaapelowałabpStanisławgądecki,PrzewodniczącyKonferencjiEpiskopatuPolski,któryosobiściewspierajednązro-dzinsyryjskich.ArcybiskuptakżepodziękowałPola-komza zaangażowaniewpomocSyryjczykomprzezPapieskąFundację„PomocKościołowiwPotrzebie”.OtoKomunikatPrzewodniczącegoEpiskopatuPolskiws.sytuacjiwSyrii:

W kontekście tragicznych wydarzeń wojennych jakie nasiliły się w Syrii, pragnę przypomnieć wołanie o pokój Papieża Franciszka, który ostat-nio powiedział: „Kieruję apel o zaangażowanie wszystkich, aby dokonano cywilizowanego wy-boru: nie dla zniszczeń, tak dla pokoju, tak dla mieszkańców Aleppo i Syrii” (Przemówienie na modlitwie Anioł Pański, 11.12.2016 r.).

Szczególnie w okresie przygotowania do Bo-żego Narodzenia pamiętajmy w modlitwie o wszystkich ofiarach syryjskiego konfliktu, począwszy od dzieci, które niewinnie giną lub muszą uciekać przed wojną.

W tym kontekście jestem wdzięczny tym, którzy wspierają swoją modlitwą i ofiarą działania Papieskiej Fundacji „Pomoc Kościołowi w Po-trzebie”, która utrzymuje osiedla dla uchodź-ców syryjskich, wynajmuje mieszkania, trosz-czy się o pomoc medyczną i przekazuje paczki żywnościowe, dzięki czemu tysiące osób jest ob-jętych opieką. Jednocześnie zachęcam do włą-czenia się w inicjatywy Caritas Polska, szczegól-nie w program „Rodzina Rodzinie”, polegający na pomocy ciężko poszkodowanym rodzinom syryjskim (zob. www.rodzinarodzinie.caritas.pl).

Niech nie zabraknie naszego zaangażowa-nia w pomoc potrzebującym w duchu słów

Chrystusa: „Wszystko, co uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnieście uczynili” (Mt 25,40).

zaWWW.KEP.plopr.Teresa

* * *Ks.prof.MarekJędraszewski

metropolitąKrakowskim

Dotychczasowy metropolita łódzki i zastępca prze-wodniczącego Konferencji Episkopatu Polski abpMarek Jędraszewski zostałmianowanynowymme-tropolitą krakowskim. Zastąpi on odchodzącego naemeryturę kard. Stanisława Dziwisza. Decyzję OjcaŚwiętegoogłosiłwpołudnie8grudnia,wdniuuro-czystości Niepokalanego Poczęcia NajświętszejMa-ryiPanny,nuncjuszapostolskiwPolsceabpSalvato-rePennacchio.

Nowymetropolitakrakowskima67lat.Odprawie20latjestbiskupem,wtymponad4lataarcybisku-pemmetropolitąłódzkim.Odmarca2014rokupełnifunkcjęzastępcyprzewodniczącegoKonferencjiEpi-skopatuPolski.Jestprofesoremnaukteologicznych.JegodewiząbiskupiąsąsłowaScireChristum(ZnaćChrystusa). Znany jest m.in. z organizowanych comiesiąc w archidiecezji łódzkiej „Dialogów w kate-drze”,gdzieodpowiadanapytaniadotycząceKościołaiwiary.

Ksiądz Arcybiskup Marek Jędraszewski urodziłsię24 lipca 1949 rokuwPoznaniu.Maturęuzyskałw1967rokuwILiceumOgólnokształcącymim.Karo-laMarcinkowskiegowPoznaniu.Następnie,wlatach1967-1973, studiował w Arcybiskupim SeminariumDuchownymw Poznaniu i na PapieskimWydzialeTeologicznym w Poznaniu. 24 maja 1973 r. przyjąłświęceniakapłańskiezrąkks.abp.AntoniegoBara-niaka.W1974r.uzyskałlicencjatkanonicznyzteolo-giinaPapieskimWydzialeTeologicznymwPoznaniunapodstawiepracy„ProblematykaosobywfilozofiigabrielaMarcela”(promotor:ks.prof.LudwikWciór-ka).Wlatach1973-1975byłwikariuszemwparafiipw.św.MarcinawOdolanowiek.OstrowaWlkp.

W 1975 rokuabpAntoniBaraniak skierowałks.Marka Jędraszewskiego na studia specjalistyczne,które odbył naWydziale Filozofii Papieskiegouni-wersytetu gregoriańskiego w Rzymie. W czerwcu1977 roku uzyskał licencjat z filozofii na podstawiepracy „La filosofia del simbolo religioso di PaulRi-coeur” (wyróżniona złotym medalem uniwersytetugregoriańskiego), natomiast 20 grudnia 1979 rokuobronił pracę doktorską „Le relazioni intersoggetti-venellafilosofiadiLevinas” (promotor:prof.SimonDeclouxSJ,pracanagrodzonazłotymmedalemOjcaŚwiętegoJanaPawłaII).

W1991 rokuhabilitowałsięnaWydzialeFilozo-ficznymPapieskiejAkademii TeologicznejwKrako-wienapodstawierozprawy„Jean-PaulSartreiEmma-nuelLevinas–wposzukiwaniunowegohumanizmu.Studium analityczno-porównawcze” (rozprawa opu-blikowana pod tytułem „W poszukiwaniu nowegohumanizmu.J.-P.Sartre–E.Levinas”,Kraków1994).W1996rokuotrzymałnominacjęnadocentanaPa-pieskimWydzialeTeologicznymwPoznaniu.WtymsamymrokuzostałmianowanyvisitingprofessorPa-pieskiegouniwersytetuLaterańskiegowRzymie.

W 1996 roku ks. dr hab. Marek Jędraszewskiotrzymał nominację na wikariusza biskupiego ds.nauki ikulturywArchidiecezjiPoznańskiejoraznaprzewodniczącegoWydziałuDuszpasterstwaAkade-mickiegowKuriiArcybiskupiejwPoznaniu.

17 maja 1997 roku Ojciec Święty Jan Paweł IImianował go biskupem pomocniczym Archidiece-zji Poznańskiej. Święcenia biskupie otrzymał z rąkarcybiskupaJuliuszaPaetza29czerwca1997rokuwPoznaniu. Współkonsekratorami byli: arcybiskupZenon grocholewski, sekretarz Sygnatury Apostol-skiej (obecnie kardynał, prefekt senior KongregacjiWychowania Katolickiego) oraz arcybiskupMarianPrzykucki, ówczesny metropolita szczecińsko-ka-mieński.2stycznia2002rokuotrzymałtytułnauko-wyprofesoranaukteologicznych.

11lipca2012rokupapieżBenedyktXVImianowałbp.MarkaJędraszewskiegoarcybiskupemmetropoli-tąłódzkim.Ingresdoarchikatedryłódzkiejodbyłsię8września2012roku,wświętoNarodzeniaNajświęt-szejMaryiPanny.

KsiądzArcybiskupMarek Jędraszewski jest – od2014 roku – zastępcąPrzewodniczącegoKonferencji

kOŚCiÓŁ W POlsCe i na ŚWieCie EpiskopatuPolski.WKonferencjiEpiskopatuPolski

pełniponadtonastępującefunkcje– jestczłonkiem:Rady Stałej KEP, Sekcji Nauk Filozoficznych Komi-sjiNaukiWiary,KomisjiWychowaniaKatolickiego,Radyds.DuszpasterstwaMłodzieży,atakżedelega-temKEPds.DuszpasterstwaAkademickiego.

Od30września2012rokujestprzewodniczącymKomisji ds. katechezy, szkół i uniwersytetów RadyKonferencjiBiskupichEuropy(CCEE).

30 listopada2013 rokuOjciecŚwiętyFranciszekwłączył go na okres pięciu lat do grona członkówKongregacjiWychowaniaKatolickiego.

WuroczystośćNiepokalanegoPoczęciaNajświęt-szej Maryi Panny 8 grudnia 2016 r. Ojciec ŚwiętyFranciszek mianował abp. prof. Marka Jędraszew-skiegometropolitąkrakowskim.

Archidiecezjakrakowskajestjednąz15metropoliiobrządkułacińskiegowKościelekatolickimwPolsce.Diecezjakrakowskazostałaerygowanaw1000rokuprzez papieża Sylwestra II i obecnie iwraz z diece-zjamibielsko-żywiecką,kieleckąitarnowskątworzymetropolię krakowską.Warchidiecezji krakowskiejodbyłysię44synody;ostatniwlatach1972-1979prze-prowadziłkard.KarolWojtyła.

Wswojejdługiejhistoriimiaławieluwybitnychpasterzy.NabiskupiejkatedrzenaWaweluzasiadalim.in.świętybiskupimęczennikStanisławzeSzcze-panowa(1072–1079r.)–głównypatronarchidiecezji,błogosławionyWincenty Kadłubek (1208 – 1218 r.),KsiążeNiezłomnykard.AdamStefanSapieha(1911–1951r.),kard.KarolWojtyła(1963–1978r.)–później-szy papież św. Jan Paweł II, oraz niedawno zmarłykard.FranciszekMacharski(1978–2005r.).

Przezminionejedenaścielatposługęmetropolitykrakowskiego pełnił kard. Stanisław Dziwisz, byłyosobistysekretarzśw.JanaPawłaII.

zae-Kai.plopr.Teresa

* * *OdpustzupełnynaJasnejgórze

Zokazji300-leciakoronacjiCudownegoObrazuMat-kiBożejJasnagóraotrzymałaspecjalnydarpapieski–przywilejjubileuszowegoodpustuzupełnego,który

2524

2726

kOŚCiÓŁ W POlsCe i na ŚWieCiemożnauzyskaćod8grudnia2016rdo8grudnia2017roku.Dekretotymodpuścieprzekazał8grudniabr.PodczasMszyśw.wKaplicyCudownegoObrazuMat-kiBożejks.prałatNykielKrzysztof regensPeniten-cjariiApostolskiej.

ZaNiedzielanr51/2016opr.Teresa

* * *Budujmyświatwolnyodprzemocy–

Franciszekna50.ŚwiatowyDzieńPokoju

„W2017r.starajmysię,poprzezmodlitwęidziałania,stawaćsięludźmi,którzywygnaliprzemoczeswegoserca, słów i gestów oraz budować wspólnoty bezprzemocy,któretroszcząsięowspólnydom”–napisałFranciszekworędziuna50ŚwiatowyDzieńPokoju,którybędzieobchodzony1 stycznia2017 r. Jegoha-słemsąsłowa„Wyrzeczeniesięprzemocy:stylpolity-kinarzeczpokoju”.

Papieżzacząłswojeorędzieodżyczeńpokojuorazzachęcił: „Niech miłość i wyrzeczenie się przemocyinspirująsposób,wjakitraktujemysiebienawzajemwrelacjachmiędzyosobowych,społecznychimiędzy-narodowych”.Zaapelował,by „wyrzeczenie sięprze-mocy stało się charakterystycznym stylem naszychdecyzji,naszychrelacji,naszychdziałań,politykiwewszystkichjejformach”.

OjciecŚwiętyprzypomniałnauczaniePana Jezu-sa iwskazał, że ten,kto jeprzyjmuje„potrafirozpo-znaćprzemoc,którąnosiwsobie ipozwala,byule-czyłogoBożemiłosierdzie,przezcostajesięzkoleinarzędziem pojednania”. Ponadto Papież zaznaczył,że rezygnacjazprzemocynie jestbiernością.Wska-załnawielkiepostaciukazująceswoimżyciemmocczynnegoniestosowaniaprzemocy:św.MatkęTeresęzKalkuty,następnierolęMahatmygandhiegoiKha-naAbdulaghaffaraKhanawwyzwoleniuIndiiorazMartina LutheraKingawkampanii przeciwkodys-kryminacji rasowej. Podkreślił rolę kobiet w budo-waniuświatawolnegoodprzemocy.Przypomniałteżwkładnauczaniaiposługiśw.JanaPawłaIIwpoko-jowyupadek reżimówkomunistycznychwEuropie.

Zaznaczając rolę Kościoła w odrzucaniu przemocyFranciszekzauważyłrównieżrolęjakąwtejdziedzi-nie odgrywają inne religie. Stanowczo stwierdził:„żadna religia nie jest terrorystyczna. Przemoc jestznieważaniemimieniaBoga.Nigdynieprzestaniemypowtarzać: Imię Boga nigdy niemoże usprawiedli-wiaćprzemocy.Tylkopokójjestświęty,aniewojna!”.

OjciecŚwiętypodkreślił rolę rodzinywbudowa-niu postaw wolnych od przemocy w całej rodzinieludzkiejizaapelowałopowstrzymanieprzemocydo-mowej oraznadużyćw stosunkudo kobiet i dzieci.Zachęciłdo „praktykowaniamałejdrogimiłości, bynie przegapić okazji do dobrego słowa, uśmiechu,każdegomałego gestu, zasiewającego pokój i przy-jaźń”.Dodał,że„naekologięintegralnąskładająsięrównieżprostecodziennegesty,przełamującelogikęprzemocy,wyzysku,egoizmu”.NazakończenieOjciecŚwiętyzawierzyłMatceBożejwszelkiedziałanianarzeczwyrzeczeniasięprzemocy.„W2017r.starajmysię,poprzezmodlitwęidziałania,stawaćsięludźmi,którzy wygnali przemoc ze swego serca, słów i ge-stów oraz budować wspólnoty bez przemocy, któretroszcząsięowspólnydom”–zaapelowałFranciszek.

zaKAIopr.Teresa

* * *Rokśw.BrataAlberta

WdniuNarodzeniaPańskiego25grudnia2016rokurozpoczniesięRokświętegoBrataAlberta.Stanowion kontynuację zakończonego niedawno Nadzwy-czajnego Jubileuszu Miłosierdzia. Prawdziwa prze-miana serca najlepiej wyraża się w miłosiernymdziałaniunarzeczbliźnich.KardynałKarolWojtyłapowiedział niegdyś „Miłosierdzie i chrześcijaństwotojednoitosamo.Jeśliniebyłobymiłosierdzia,niemachrześcijaństwa.Wyznaniewiarymusisiędopeł-nićwyznaniemmiłości.”życieidziałalnośćśw.Bra-ta Alberta są nauką o godności każdego człowiekaz której wynika konieczność okazywania szacunkudrugiejosobie.

ZaNiedzielanr51/2016opr.Teresa

n

kąCik Dla DZieCi

s. Emanuela Pawlus, katechetka SP30

SukcesyuczniówSP30

Pragniemy pogratulować uczniom SP 30, którzy zakwalifikowalisię do Etapu Rejonowego w Konkursie Kuratoryjnym Biblijnym „Z Dobrą Nowiną przez życie”. W tym roku pochylamy się nadEwangeliąwedługśw.Marka.Dokolejnegoetapuprzeszli:

MariaKościńskakl.IVb,KarolinaSzotkl.IVb,

FranciszekRychlakkl.VIa,

Eliminacjerejonoweodbędąsię16lutego2017r.

Odbyła się również XX Edycja Międzynarodowego Ekumenicznego Konkursu Wiedzy Biblijnej „Jonasz” z Ewangelii według św. Jana.Wtymkonkursiedorejonowegoetapuzakwalifikowali:

FaustynaKaźmierczakkl.IVa,MatildeStranokl.IVa,KarolinaSzotkl.IVb,WiktoriaPapizkl.VIb,

MałgorzataPorębskaVbZofiaMatogakl.VIa.

Eliminacjerejonoweodbędąsię27lutego2017r.

uczniomgratulujemyiżyczymyŚwiatłaDuchaŚwiętego dodalszegozgłębianiaEwangelii.

2928 2928

kąCik Dla DZieCi

reMOnTSzanowniParafianie

orazwszyscyodwiedzającynasząświątynię

Będąc częścią życia naszej wspólnoty parafialnej – uczestnicząc wMszy Świętej, nabożeń-stwach,uroczystościachreligijnychlubwtrakcieodwiedzaniakościoławzwiązkuzokazjami,np.ślubemczychrztem–zpewnościązauważyliPaństwo liczneuszkodzeniakościoła,m.in.odpadającysufitorazzabrudzoneściany.Ostatniepraceremontowewświątyniprzeprowadzo-nowlatachosiemdziesiątychXXwieku.upływczasustałsięprzyczynązniszczeń,któretrzebanaprawić.Każdego roku – przezwzglądnamłodzieńcze lata, jakie spędził tuKarolWojtyłaiobrazMatkiBożejWspomożycielkiWiernych,przedktórymśw.JanPawełIIwymodliłswojekapłańskiepowołanie–naszkościółodwiedzacorazwięcejturystóworazpielgrzymów.

DlategoteżrazemzkapłanamiiRadąParafialnąw2017rokupostanowiliśmywcielićwżycieinwestycjęmalowaniawnętrzakościoła.Jednocześniejesttodoskonała(iwzasadziejedyna)okazjadopoprawieniaoświetleniawświątyniorazodrestaurowaniailepszegozagospodaro-waniaołtarzybocznych.Pokonsultacjachwgroniekilkuprojektantów,dokonaliśmywyborukolorufarb.Zostałyteżzaprojektowanenoweżyrandole.

głównymwykonawcąmalowaniabędziefirmaPotysz,któraspecjalizujesięwrenowacjiobiek-tówsakralnych.Firmataodnowiłaponad150kościołówimawieloletniedoświadczeniewpra-cachrenowacyjnychnatereniepołudniowejPolski.NatomiastgłównymwykonawcąnowegooświetleniabędziekrakowskafirmaRawenznana,m.in.zprojektowaniaoświetleńobiektówsakralnych.

Realizacjęwszystkichinwestycjiprzewidujemynalipiecisierpieńprzyszłegoroku(2017).Zawszelkieniedogodności,któremogąwyniknąćztegopowoduzgóryprzepraszamy.Mamyna-dziejężete–bardzopotrzebne–inwestycje,jakrównieżichefekty,będąpowodemdodumydlacałejspołecznościdębnickiejwKrakowie.

WzwiązkuztymośmielamysięprosićPaństwaowsparciepowyższychinwestycji.Dogrudnia2016rokunakoncieparafialnymzebraliśmy80.831,00zł.Sumatazostałauzbieranadziękiskładcewpierwszeniedzielemiesiącaprzezostatniedwalataorazdziękiindywidualnymwpła-tomParafian.Kosztwszelkichniezbędnychprac chcemy zamknąćwkwocie 220.000,00 zł.SzczegółowykosztorysprzedstawimyPaństwunawiosnęroku2017.ParafianieiDobrodziejebędątakżesystematycznieinformowaniostopniuzaawansowaniainwestycji.

Wszelkiekwotymożnawpłacaćnakontoktórezostałoutworzonewtymcelu:

BgżBNPPARIBAS37160010131841418750000002PARAFIARZyMS.-KAT.PW.ŚW.ST.KOSTKIul.Konfederacka6,Kraków

Mocnowierzę,żewspólnymwysiłkiemudanamsiędokonaćtych–wręczkoniecznych–inwe-stycjiikościółśw.StanisławaKostkizdumąbędziedalejpełniłduchowąposługędladobrawiernychikuwiększejchwaleBożej.

ks.ZygmuntKostkazduszpasterzamiiRadąDuszpasterską

n

30 31

reMOnTWizualizacje

Zabrać Jezusa ze stajenki str. 5 - debniki.sdb.org.pldebniki.sdb.org.pl/dd/dd102016 · Któż to...

Documents

Transcript of Zabrać Jezusa ze stajenki str. 5 - debniki.sdb.org.pldebniki.sdb.org.pl/dd/dd102016 · Któż to...