Z PRAC ZARZĄDU REGIONU PROTESTY DIALOG SPOŁECZNY … · 2018-07-16 · 2 SERWIS INFORMACYJNY Nr...

nr 5-6 (740-741)

czerwiec 2018

Z PRAC ZARZĄDU REGIONU | LISTA DELEGATÓW NA XI WZD RMP R O T E S T Y | D I A L O G S P O Ł E C Z N Y O D P O W I E D Z I Ą N A K R Y Z Y S

ISSN 1507-0875

miesięcznikRM NSZZ „SOLIDARNOŚĆ”

egzemplarz bezpłatny

Region ma powody do dumys. 8

S E R W I S I N F O R M A C Y J N Y Nr 5-6 (740-741)2

S E R W I S I N F O R M A C Y J N Y Wydawca: Region Małopolski NSZZ „Solidarność”. Redaguje zespół: Joanna Furtak, Agnieszka Masłowska, Adam Gliksman (red. nacz.). Projekt graficzny: Fabryka Reklamy, tel. (+48 12) 294 81 80. Skład: Joanna Furtak. Foto okładka: Agnieszka Masłowska. Druk: Ekodruk s.c. Nakład 1500. Adres redakcji: Pl. Szczepański 5, 31-011 Kraków, tel./fax: (12) 423 12 98, e-mail: [email protected], ISSN 1507-0875. Uwaga! Redakcja zastrzega sobie prawo wprowadzania zmian w materiałach niezamówionych oraz nie gwarantuje zamieszczenia tekstów autorskich przekazanych w formie nieczytelnej. Numer zamknięto 16 czerwca 2018 r.Po następny numer zapraszamy 21 lipca 2018 r. Zapraszamy na stronę internetową: www.solidarnosc.krakow.pl

Od REdAkCJINajnowszy numer „Serwisu” ukazuje się w związku z XI Walnym

Zebraniem Delegatów NSZZ „Solidarność”, odbywającym się w Krakowie w dn. 29-30 czerwca br., które wyznaczy kierunek działań Związku w kolejnych latach oraz dokona wyboru regionalnych władz NSZZ „Soli-darność”.

W imieniu Redakcji i Czytelników życzę Delegatom mądrych obrad, ożywionej dyskusji nad programem i działaniami Związku w Regionie, a także trafnych decyzji wyborczych, które pozwolą na wyłonienie ludzi, którzy nadzieje pokładane w NSZZ „Solidarność” będą potrafili zrealizo-wać.

Adam Gliksman, Redaktor Naczelny

Spis treści:AktuAlNościAdam Gliksman

Z prac Zarządu Regionu ........................3

WyWiAdRegion ma powody do dumy .............8Wywiad z Wojciechem Grzeszkiem, Przewodniczą-cym Zarządu Regionu Małopolskiego NSZZ „Soli-darność”.

Xi WZd ReGioNu MAłopolskieGoLista delegatów na XI WZD RM ....12

pRotestyAgnieszka Masłowska

Samurajów już nie ma ..................15Joanna Furtak

Nic o nas bez nas ........................24Agnieszka Masłowska

Muzealnicy to nie zabytki ................25

WspółpRAcA MiędZyNARodoWAAdam Gliksman

Dialog społeczny odpowiedzią na kryzys ....................................21

BRANżeAndrzej Gębara

WZD Krajowej Sekcji Hutnictwa .........26

histoRiAAgnieszka Masłowska

Konferencja „Wiosna Solidarności ‘88” ......................28Agnieszka Masłowska

Konferencja „Za waszą i naszą wolność” ........................29Joanna Furtak

Nic o nas bez nas ........................24

pRo MeMoRiAWspomnienie o dr. Antonim Ziębie .....30Wiesław Ciołkiewicz. Wspomnienie w 5. rocznicę śmierci ......................31

Z ReGioNu ............................................. 18

Z żalem zawiadamiamy, że w dniu 29 maja 2018 roku, w wieku 53 lat, odszedł od nas

Śp. Jacek Malecwieloletni, zasłużony członek Organizacji Związkowej

NSZZ „Solidarność” działającej w Urzędzie Marszałkowskim Województwa Małopolskiego.

Ze śmiercią Jacka straciliśmy Wspaniałego Kolegę, pełnego energii i życzliwości, przewodnika po swoim ukochanym Krakowie.

koleżanki i koledzy z Małopolskiej „solidarności”

Z wielkim żalem zawiadamiamy, że w dniu 18 maja 2018 r. zmarł w wieku 65 lat nasz kolega

Śp. Władysław Pirowskiczłonek „Solidarności” od początku jej istnienia.

Wraz z jego odejściem straciliśmy dobrego kolegę oraz zaangażowanego działacza Sekcji Osób Niepełnosprawnych

NSZZ „Solidarność” Region Małopolska.koleżanki i koledzy

z Małopolskiej „solidarności”

S E R W I S I N F O R M A C Y J N Y 3czerwiec 2018

Aktua lnośc i

Adam GliksmanZ pRAC ZarZądu regionu Wybory w organizacjach

Podsumowanie przebiegu wyborów związkowych w Regionie Małopolskim przedstawił przewodniczący Regionalnej Komisji Wyborczej Adam Lach, informując, że wybory zostały przeprowadzone w 443 spośród 590 organizacji związkowych w Ma-łopolsce, co oznacza, że swoje nowe władze do początku czerwca wybrało nieco ponad 75% organizacji.

Najlepiej wybory przeprowadzono w Wadowicach (96,4%), Bochni (94,7%), Gorlicach (94,1%) i Limanowej (93,3%). A. Lach podziękował wszystkim członkom za zaangażowanie w wybory, które pozwo-liło na znaczące ich przyspieszenie w marcu i w kwietniu. Wyraził także wdzięczność dla członków RKW i jej pełnomocników, dzięki któ-rym możliwe było nadzorowanie zebrań wybor-czych i zadbanie o ich właściwy przebieg.

A. Lach poinformował ponadto, iż w wyniku wyborów w organizacjach związ-kowych zostało wybranych 207 delegatów na Walne Zebranie Delegatów Regionu Małopolskiego NSZZ „Solidarność”: 107 z Krakowa i 100 z oddziałów. W oparciu o analizę ilości członków Związku RKW na podstawie decyzji nr 490/2018 z 13 czerw-ca br. zaproponowała klucz wyboru członków Zarządu Regionu i Regionalnej Komisji Rewi-zyjnej na kadencję 2018-2022. W świetle propozycji RKW Zarząd Regionu składałby się z przewodniczącego ZR i 28 członków wybieralnych. Regionalna Komisja Rewizyjna liczyłaby z kolei 10 członków. RKW proponuje ponadto, by wybory członków ZR i RKR były przeprowadzane w 11 obwodach wyborczych

14 czerwca br. odbyło się ostatnie

w kadencji 2014-2018 posiedzenie Zarządu Regionu

Małopolskiego NSZZ „Solidarność”.

Podczas spotkania członkowie

Zarządu zajęli się m.in. kwestią przygotowań do

Walnego Zebrania Delegatów,

wdrażaniem przepisów

związanych z RODO oraz sytuacją

w nauce i szkolnictwie

wyższym.

(1. Nowa Huta, 2. Śródmieście/Grzegórzki, 3. Krowodrza, 4. Podgórze, 5. Nowy Sącz/Gorlice/Limanowa, 6. Tarnów, 7. Chrzanów/Olkusz/Miechów, 8. Bochnia/Brzesko, 9. Dę-bica, 10. Nowy Sącz/Zakopane/Myślenice, 11. Wadowice/Oświęcim.

Wybór – zgodnie z propozycją RKW – delegatów na Krajowy Zjazd Delegatów odbyłby się z kolei w dwóch okręgach: w Krakowie i w okręgu obejmującym oddzia-ły ZRM. Łącznie podczas WZD RM delegaci wybiorą 21 delegatów na KZD. Delegatem na KZD z automatu zostaje również Prze-wodniczący ZRM.

Po przeanalizowaniu informacji wy-borczych Zarząd Regionu podjął uchwałę o rekomendacji WZD decyzji RKW nr 489/2018, 490/2018 i 491/2018.

Poparcie dla W. GrzeszkaKontynuacją kwestii wyborów było

omówienie przygotowań do XI WZD Regionu Małopolskiego NSZZ „Solidarność”, które odbędzie się w dn. 29-30 czerwca br. w Krakowie. Sprawozdania i materiały zjazdowe zostały w dn. 7 czerwca br. rozesłane do wszystkich delegatów. W ramach konsultacji przedwyborczych odbyło się m.in. spotka-nie delegatów na WZD RM w oddziale w Nowym Sączu, które postanowiło poprzeć kandydaturę Wojciecha Grzeszka na przewod-niczącego ZRM. Podobne stanowisko zajęło Prezydium ZRM. Również członkowie Zarządu Regionu postanowili wyrazić swoje poparcie dla obecnego przewodniczącego ZR, który zadeklarował chęć startu w wyborach na ka-dencję 2018-2022. Jednomyślnie przyjęto


Aktua lnośc i

stanowisko popierające W. Grzeszka jako kandydata na przewodniczącego ZRM.

RODO w Regionie Kolejnym punktem obrad była informacja na temat

wdrażania w związku przepisów Rozporządzenia Ogólnego o Ochronie Danych Osobowych (tzw. RODO). Sekretarz ZR Adam Gliksman przypomniał, że Prezydium ZR już w lutym br. powołało grupę osób, zajmujących się tą tematyką. W uwagi na konieczność zestandaryzowania działań w całym związku, czekano na rozpoczęcie wdrażania przez KK, która m.in. powinna w niedługim czasie zatwierdzić zmianę formularza deklaracji członkowskiej oraz przygoto-wać formularze dokumentów, które organizacje związkowe powinny przyjąć. „Cele rozporządzenia są jak najbardziej warte poparcia, bo służyć mają ochronie naszych danych i zapobiegać ich nieuczciwemu wykorzystaniu. Natomiast na etapie wdrażania RODO najbardziej dotyka takie instytucje jak związek, do którego przynależność jest i dobrowolna i świadoma, a dane naszych członków nie są wykorzysty-wane w celach komercyjnych, a jedynie do celów statuto-wych” – mówił A. Gliksman. Rozporządzenie w kontekście działalności związku budzi wiele wątpliwości także co do przełożenia jego zapisów na struktury związku, w tym m.in. określenie, kto powinien być administratorem danych, jaka powinna być rola w tym zakresie Komisji Krajowej, Zarządu Regionu i organizacji związkowych. Ponieważ prace w KK nad tym problemem są już zaawansowane, Zarząd Regionu Małopolskiego, jako pierwszy w kraju, postanowił o przeprowadzeniu szkoleń dla organizacji związkowych w Małopolsce. Szkolenia odbędą się w dn. 18-22 czerwca w Krakowie, Tarnowie, Nowym Sączu i w Wadowicach.

Równocześnie Dział Informacji, Promocji i Szkoleń roz-począł budowę bazy danych osób, które będą odpowiadały za nadzór nad danymi osobistymi w organizacjach, by prze-syłać im dodatkowe informacje i utrzymywać z nimi kontakt.

O reformie naukiCzłonkowie Zarządu Regionu Małopolskiego NSZZ

„Solidarność” zapoznali się również z listem, skierowanym przez KZ NSZZ „Solidarność” Uniwersytetu Jagiellońskiego do Prezydenta, Premiera, Sejmu i Senatu RP, w którym zwią-zek krytycznie odnosi się do pośpiechu w procedowaniu nad ustawą reformującą szkolnictwo wyższe (list publikujemy w „Serwisie”). Zarząd Regionu Małopolskiego NSZZ „Soli-

darność” przyjął stanowisko, w którym wyrażono poparcie dla kwestii podnoszonych przez KZ NSZZ „S” UJ i napisano m.in. „W szczególności podkreślamy konieczność zadbania o dialog ze środowiskiem akademickim w procesie wdra-żania reformy zaproponowanej przez Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego, uwzględniający wymianę informacji i postulaty pracowników. Za konieczne uznajemy przywró-cenie praw związków zawodowych w zakresie zawierania ponadzakładowego układu zbiorowego pracy pracowników uczelni publicznych oraz zapewnienie poszanowania praw pracowniczych. W tym ostatnim obszarze zwracamy szcze-gólną uwagę na poziom i sposób finansowania badań na uczelniach i prowadzenia działań dydaktycznych.” ZR Ma-łopolskiego NSZZ „Solidarność” wnioskuje w stanowisku o odroczenie wprowadzenia reformy w celu wypracowania akceptowalnej przez zainteresowane strony ustawy.

Zasłużeni dla Małopolskiej SolidarnościZarząd Regionu Małopolskiego NSZZ „Solidarność”

zajął się również tematem przyznania tytułów „Zasłużony dla Małopolskiej Solidarności”. A. Gliksman przypomniał, że prawo do zgłaszania kandydatur do tytułu, ustanowio-nego w 2015 r. mają organizacje związkowe, oddziały i Prezydium ZR. „Po analizie zgłoszeń Prezydium ZRM postanowiło zarekomendować ZR przyznanie w 2018 r. tytułów kolejnym 10 osobom. Proponujemy, by pośmiertnie tytuły otrzymali Katarzyna Ryblewska-Marewicz, Tomasz Podlasek, Jan Ryszard Sułkowski, Ksawery Bogacz i Tade-usz Stasielak. Prezydium postanowiło również o poparciu kandydatur Leszka Kochana, Henryka Najducha, Andrzeja Pawlika, Marii Sapor i Jana Zimy.” – mówił A. Gliksman. Członkowie Zarządu jednomyślnie postanowili o przyznaniu tytułu wyżej wymienionym osobom. Tytuły zostaną wręczone podczas najbliższego Walnego Zebrania Delegatów Regionu Małopolskiego NSZZ „Solidarność”.

Stanowisko nr 17/2018Zarządu Regionu Małopolskiego NSZZ „Solidarność”z dn. 14 czerwca 2018 r.ws. poparcia dla Wojciecha Grzeszka

Zarząd Regionu Małopolskiego NSZZ „Solidarność” wyraża poparcie dla kol. Wojciecha Grzeszka jako kandydata na przewodniczącego Zarządu Regionu Małopolskiego NSZZ „Solidarność” w kadencji 2018-2022.


Aktua lnośc i

My, członkowie Komisji Zakładowej NSZZ „Solidar-ność” Uniwersytetu Jagiellońskiego, pragniemy przekazać nasz pogląd na najważniejsze problemy nauki i szkolnictwa wyższego.

Z głębokim niepokojem obserwujemy pośpieszne tempo prac nad zaproponowaną przez Ministerstwo Nauki i Szkol-nictwa Wyższego ustawą Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Władze Ministerstwa chwalą się przeprowadzeniem szerokich konsultacji społecznych w środowisku akademic-kim. Musimy pokreślić, że są to, w naszej ocenie, jedynie działania pozorowane. Szeroko reklamowane Kongres Nauki i „konsultacje” były jednostronnymi monologami zaproszo-nych prelegentów i nie dopuszczały możliwości dyskusji. Uwagi wnoszone m.in. przez nasz Związek uwzględniono w niewielkim zakresie i to jedynie w kwestiach pobocz-nych.

Żądamy traktowania pracowników akademickich jak partnerów. Konieczne jest przywrócenie prawa do zawierania ponadzakładowego układu zbiorowego pracy przez związki zawodowe pracowników uczelni publicznych, na przykład w brzmieniu odpowiadającym artykułowi 152 Prawa o szkol-nictwie wyższym przed jego nowelizacją w 2014 roku.

W szczególności rekomendujemy powrót do przyjętej w 2001 roku koncepcji ładu płacowego w szkolnictwie wyższym poprzez wprowadzenie zapisów ustawowych gwarantujących w uczelniach publicznych poziom średnich płac w grupach profesorów, adiunktów, asystentów i pracow-

List Komisji Zakładowej NSZZ „Solidarność” Uniwersytetu Jagiellońskiegodo Prezydenta, Rządu, Sejmu i Senatu Rzeczypospolitej Polskiej

Kraków, 5 czerwca 2018 roku

ników niebędących nauczycielami akademickimi w relacji odpowiednio 3:2:1:1 w stosunku do średniej krajowej w gospodarce narodowej. Żądamy realizacji programu wzro-stu wynagrodzeń pracowników publicznych szkół wyższych do powyżej określonego poziomu.

Stanowczo protestujemy przeciwko powoływaniu rad uczelni. Nauka to nie działalność biznesowa, gdzie stosuje się strategię korporacji. Ludzie biznesu nie mają nic do powiedzenia w kwestiach nauki czy edukacji na poziomie wyższym.

Protestujemy przeciwko projektom obniżenia rangi wydziałów i ich rad naukowych. Nieporozumieniem jest nadawanie rektorowi uczelni przesadnie daleko idących uprawnień i sprowadzanie pracowników naukowych do roli proletariatu.

Namawiamy do rezygnacji z naiwnego przekonania, wedle którego uniwersytety mają tworzyć innowacje współ-pracując z przemysłem. Uniwersytety są od rozwijania nauki i kształcenia, a innowacje tworzą absolwenci uniwersytetów, głównie wykształceni w dziedzinach nauk ścisłych – fi-zyki, chemii, naukach technicznych. Innowacje powstają w firmach lub specjalistycznych instytutach badawczych powiązanych bezpośrednio z przemysłem, z zastosowaniem wiedzy naukowej – tworzą je dobrze wykształceni absol-wenci uniwersytetów.

Nasz niepokój budzi działalność Narodowej Agencji Wy-miany Akademickiej. Chwalebne są zamiary przyciągnięcia

Stanowisko nr 18/2018Zarządu Regionu Małopolskiego NSZZ „Solidarność”z dn. 14 czerwca 2018 r.ws. reformy systemu nauki i szkolnictwa wyższego

Zarząd Regionu Małopolskiego NSZZ „Solidarność” wyraża poparcie dla postulatów zawartych w liście Komisji Zakładowej NSZZ „Solidarność” UJ z dnia 5 czerwca 2018 r. skierowanym do Prezydenta, Rządu, Sejmu i Senatu RP, dotyczącym sytuacji w polskiej nauce i szkolnictwie wyższym.

W szczególności podkreślamy konieczność zadbania o dialog ze środowiskiem akademickim w procesie wdra-żania reformy zaproponowanej przez Ministerstwo Nauki

i Szkolnictwa Wyższego, uwzględniający wymianę informacji i postulaty pracowników. Za konieczne uznajemy przywró-cenie praw związków zawodowych w zakresie zawierania ponadzakładowego układu zbiorowego pracy pracowników uczelni publicznych, oraz zapewnienie poszanowania praw pracowniczych. W tym ostatnim obszarze zwracamy szcze-gólną uwagę na poziom i sposób finansowania badań na uczelniach i prowadzenia działań dydaktycznych.

Ponieważ zaproponowane przez ministerstwo roz-wiązania budzą szereg wątpliwości pracowników uczelni zrzeszonych w NSZZ „Solidarność”, Zarząd Regionu Ma-łopolskiego NSZZ „Solidarność” wnioskuje o odroczenie wprowadzenia reformy i poświęcenie tego czasu na wypra-cowanie akceptowalnej przez zainteresowanych ustawy.


Aktua lnośc i

do Polski polskich uczonych z renomowanych uniwersytetów zagranicznych, ale sprzeciwiamy się dyskryminacyjnym prak-tykom NAWA, która proponuje reemigrantom wynagrodzenia kilkakrotnie wyższe od wynagrodzeń krajowych uczonych.

Stanowczo przeciwstawiamy się przenoszeniu idei konkursów do finansowania działalności dydaktycznej.

Proponowana ustawa bardzo mocno ingeruje w au-tonomię uczelni – wręcz prowadząc do jej likwidacji. Nie tylko poprzez tworzenie dodatkowych rad, lecz również przez regulowanie wielu podstawowych dla środowiska naukowego kwestii za pomocą rozporządzeń wydawanych przez Ministerstwo, zamiast regulacji ustawowej.

Jedną z podstawowych dla nas, jako związku zawo-dowego, kwestii jest fakt, że reforma sprowadza się do przekształcenia Uczelni w korporacje, kosztem ograniczenia praw pracowniczych i roli ciał kolegialnych. Będzie skutko-wała nieustanną presją na pracowników, przy ciągłym cięciu kosztów. Już w aktualnie obowiązującej ustawie widoczne jest, że środowisko niesamodzielnych pracowników aka-demickich jest najsłabiej reprezentowane we władzach, w porównaniu chociażby ze studentami – a to przecież oni stanowią zdecydowaną większość pracowników naukowych, naukowo-dydaktycznych i dydaktycznych. Proponowana ustawa tę sytuację jeszcze bardziej pogłębia, pozbawiając ich dodatkowo możliwości wsparcia przez związki zawo-dowe, których rola w myśl proponowanych zmian jest marginalizowana.

Jako Związek nie możemy również nie dostrzegać, że proponowane zmiany, wbrew deklaracjom Ministerstwa, stoją w rażącej sprzeczności z ideą zrównoważonego roz-woju – ponieważ nie ma zapewnionego dodatkowego finansowania, a stosowany algorytm premiuje ośrodki duże i długo istniejące. Nie trudno zauważyć, że będzie się to odbywało kosztem mniejszych uczelni, które z takim trudem powstawały przez ostatnie lata, tworząc sieć mniejszych ośrodków akademickich. W rezultacie proponowanej reformy będą one słabiej finansowane i będą powoli podupadać.

Polskie uczelnie i nauka na tle międzynarodowym. Ogólnie wiadomo, że jedynie nieliczna grupa polskich uczel-ni wyższych mieści się wśród najlepszych uczelni świa-ta. Międzynarodowe klasyfikacje ujmują różne aspekty, w tym głównie aktywność naukową, ale istnieje korelacja aktywności naukowej i poziomu kształcenia. Niemożliwe jest, naszym zdaniem, kształcenie na poziomie wyższym w uczelni, w której nie są prowadzone badania naukowe. Uważamy, że – tu i teraz – nie ma alternatywy dla sektora

publicznego. Tylko uczelnie publiczne reprezentują poziom międzynarodowy i tylko one w przewidywalnej perspektywie czasowej mogą prowadzić działalność dydaktyczną i badaw-czą na poziomie międzynarodowym. Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego powinno pogodzić się z realiami i wydawać publiczne pieniądze w najbardziej efektywny sposób w sektorze wyższych szkół publicznych. Pora pozbyć się liberalnych złudzeń i ideologicznych obciążeń.

Konieczne jest zwiększenie finansowania szkolnic-twa wyższego i nauki z budżetu państwa. Nieszczęściem polskiej nauki i polskich uniwersytetów jest dokonywanie chybionych zmian systemowych o charakterze głównie orga-nizacyjnym – że wspomnimy reformy ministrów Kudryckiej, Bobińskiej-Kolarskiej i nadchodzące reformy ministra Gowina – którym nie towarzyszy stosowne zwiększenie nakładów finansowych ze środków publicznych. Tymczasem w cią-gu ostatnich 10 lat łączne budżetowe wydatki na naukę i szkolnictwo wyższe – w proporcji do produktu krajowego brutto – fluktuują na niskim poziomie. Procentowy łączny udział działów budżetowych 803 (szkolnictwo wyższe) i 730 (nauka) (bez środków europejskich) w proporcji do PKB wynosi 1.16 w roku 2008, 1.06 w roku 2012 oraz 1.13 w roku 2016. Finansowanie nauki wykazuje od wielu lat cechy stagnacji na poziomie grubo poniżej 1 proc. PKB, podczas gdy wiele krajów Unii Europejskiej od lat wydaje na ten cel co najmniej 2% PKB. W większości krajów OECD wydatki publiczne na naukę i edukację, w tym na szkolnic-two wyższe, są relatywnie znacznie wyższe.

Nastąpiło wyraźne relatywne obniżenie płac w szkol-nictwie wyższym i w instytutach PAN. Posłużymy się danymi dotyczącymi najliczniejszej grupy nauczycieli akademickich. W 2005 roku płace adiunktów stanowiły ok. 1.8 średniej płacy w gospodarce narodowej, a na początku 2018 roku znajdują się one na poziomie nieco powyżej średniej.

Postulujemy znaczące zwiększenie poziomu finanso-wania szkolnictwa wyższego, odpowiednio do realizowa-nych zadań edukacyjnych, w relacji do wielkości Produktu Krajowego Brutto. Konieczny jest wzrost nakładów na na-ukę ze środków publicznych i wprowadzenie różnorakich mechanizmów systemowych (ulgi podatkowe, fundusze inwestycyjne) stymulujących finansowanie pozabudżetowe (przez zakłady przemysłowe, firmy itp.) i umożliwiających osiągnięcie w obszarze badań i rozwoju nakładów poziomu przyjętego w Strategii Europa 2020, t.j. blisko 2% PKB. Uważamy, że w przewidywalnej perspektywie czasowej niemożliwy jest – z powodów natury systemowej – znacz-


Aktua lnośc i

niejszy wzrost nakładów sektora prywatnego na badania naukowe i innowacyjne. Stąd szczególna rola państwa, którego udział w tym okresie powinien zdecydowanie prze-kraczać wkład przedsiębiorców.

Pośpiech jest złym doradcą: postulujemy co najmniej roczną zwłokę w reformowaniu nauki i szkolnictwa wyższe-go, aby znalazł się czas na wypracowanie integralnej, reali-stycznej ustawy oraz na staranną ocenę aktualnej sytuacji (na prawdziwie otwartą dyskusję i niezbędne audyty).

Uważamy, że nie stać nas dłużej na oszczędzanie na nauce i edukacji. Okres 20 lat niepodległości Polski

międzywojennej przyniósł wymierne korzyści w postaci roz-woju polskiej nauki na poziomie światowym. Nie możemy tego powiedzieć o niepodległej Polsce po 1989 roku. Jest najwyższy czas na refleksję, że idziemy niewłaściwą drogą. Szkolnictwo wyższe i nauka powinny być traktowane - po-nad politycznymi podziałami - nie jako obciążenie budżetu, ale jako atut rozwojowy, wymagający wsparcia i ochrony ze strony instytucji państwa polskiego. Badania naukowe i edukacja są najlepszą i najbardziej opłacalną inwestycją w przyszłość narodu, w materialny, kulturowy i cywilizacyjny rozwój Polski.

Z głębokim żalem i smutkiem przyjęliśmy wiado-mość, że dnia 27 maja br. odszedł do Domu Ojca

Nasz Przyjaciel

Śp. Ksawery BogaczCzłonek „Solidarności” od początku powstania

do końca swoich dni. Człowiek Wielkiego Serca, odważny i zawsze wierny ideałom

„Solidarności”, wielki patriota.Współinicjator powstania i członek Komitetu Za-łożycielskiego NSZZ „Solidarność” w Akademii Górniczo-Hutniczej. Członek Prezydium Komisji

Uczelnianej w AGH (1981, 1989-1991), delegat na WZD Regionu Małopolska (1981, 1989-1994). Uczestnik strajku okupacyjnego

w AGH po wprowadzeniu stanu wojennego (14-16.XII.1981).

W latach 80. kolporter wydawnictw podziem-nych, uczestnik demonstracji, kilkakrotnie

zatrzymywany i przesłuchiwany przed manife-stacjami rocznicowymi.

W latach 1981-1989 współtwórca nieformalnej struktury wydawniczej, redaktor, autor i orga-nizator działalności wydawniczej. Pośmiertnie odznaczony Krzyżem Wolności i Solidarności.

Uhonorowany medalem „Dziękujemy za Wolność”.

Wyrazy żalu i współczucia Rodzinie oraz Bliskimskłada

Komisja Zakładowa NSZZ „Solidarność” Akademii Górniczo-Hutniczej

Z wielkim żalem i smutkiem przyjęliśmy wiadomość o śmierci naszego Kolegi i Przyjaciela

Śp. prof. Miłowita Kunińskiegoktóry zmarł 9 czerwca 2018 roku w Krakowie.Był wybitnym uczonym filozofem, wieloletnim

pracownikiem Instytutu Filozofii UJ i Dyrektorem tego Instytutu. Z uniwersytecką „Solidarnością” związany

był od początku jej powstania.W latach 80. aktywnie uczestniczył w organizowaniu

struktur uniwersyteckiej „Solidarności”,będąc członkiem Komitetu Założycielskiego Koła NSZZ „Solidarność” Wydziału Filozoficzno-Histo-

rycznego UJ. Od stycznia 1981 roku był członkiem Komisji Uczelnianej NSZZ „Solidarność” UJ.

Odszedł Człowiek prawy, życzliwy innym, zawsze wierny ideałom „Solidarności”.

Rodzinie Zmarłego składamy wyrazy głębokiego współczucia.

Komisja Zakładowa i członkowie NSZZ „Solidarność” Uniwersytetu Jagiellońskiego

Z żalem informujemy, że w dniu 6 czerwca 2018 roku zmarła w Krakowie w wieku 78 lat

Śp. Wanda Adamusbyła przewodnicząca związku zawodowego NSZZ „Solidarność” przy Szkole Podstawowej nr 117

mieszczącej się na osiedlu Nowy Prokocim.W czasie stanu wojennego zaangażowana

w działalność opozycyjną, do końca pozostała wierna ideałom „Solidarności”.

koleżanki i koledzy z Małopolskiej „solidarności”


Wywiad

region ma powody do dumy

Panie Przewodniczący, czy mi- –jającą kadencję może Pan uznać za udaną? Myślę, że tak. Czy była łatwiejsza –od dotychczasowych, to trudno po-wiedzieć chociaż w dużej mierze tak – dzięki obecnemu rządowi, który szereg naszych postulatów zreali-zował i dzięki temu nie musieliśmy wychodzić na ulice. Z tego tytułu na pewno ta kadencja była łatwiejsza, co nie oznacza, że nieciekawych sytuacji w zakładach pracy nie było. Wciąż nierozwiązany jest problem wynagrodzeń w budżetówce. Tam płace wciąż stoją w miejscu. Prowa-dzimy różnego rodzaju interwencje w tym zakresie, rozmawiamy, czy to na poziomie wojewódzkim czy na poziomie rządowym – udaje nam się spotykać z różnymi ministrami. Mamy nadzieję, że wreszcie zoba-czymy rezultaty tych rozmów. Co uznaje Pan za największy –sukces związku w ostatnich latach? Ogromnym sukcesem było podniesie- –nie płacy minimalnej. Dzięki temu, że nastąpiło znaczne ożywienie gospodarki rynek pracy stał się ryn-kiem pracownika a nie pracodawcy. Dziś wiele firm zabiega o pracowni-ków, co zmusza pracodawców do podnoszenia wynagrodzeń, poszu-kiwania dobrze wykwalifikowanych

pracowników za wyższe pensje. To również stwarza duże możliwości dla związku i dla jego rozwoju. Z tego punktu widzenia jest to dla nas bardzo korzystny czas, oczywi-ście wciąż musimy się starać wraz z komisjami zakładowymi, żeby ten rozwój następował. Często powta-rzam, że jak nie teraz, to kiedy? Tak przychylnych warunków przez poprzednie osiem lat nie mieliśmy, był za to szereg pomysłów na ogra-niczenie roli związków ze strony PO, a nawet według projektu Nowocze-snej wyprowadzenie ich z zakładów pracy. „Solidarność” to codzienna praca i codzienne wyzwania. Ostat-nio uczestniczyłem w dobrym i kon-struktywnym zebraniu w Nowym Są-czu, w którym brali udział nie tylko przewodniczący komisji, ale też dele-gaci na naszą sesję sprawozdawczo-wyborczą i tam usłyszałem, że moje interwencje doprowadziły do takich rozwiązań, które usatysfakcjonowały te komisje. To jest realny powód do zadowolenia. Możliwości, jakie daje mi pełniona przeze mnie funk-cja samorządowa w dużej mierze z poparcia związku – są czasem nie do przecenienia. Dzięki temu udało się w niektórych zakładach pracy rozwiązać wiele problemów. Z dru-giej strony poczucie, że ten region jest regionem liczącym się i że różne

Z Przewodniczącym Zarządu Regionu

Małopolskiego NSZZ „Solidarność”

Wojciechem Grzeszkiem

o kończącej się kadencji i o planach

na nadchodzącą rozmawia Agnieszka

Masłowska.


Wywiad

podejmowane przeze mnie inicjatywy – choćby na forum samorządowym – mogą tym komisjom, czy „Solidarności” pomóc. Chciałbym pogratulo-wać wszystkim tym, którzy zostali wybrani na nową kadencję – zarówno tym już sprawdzonym przewodniczącym, jak i nowym, bo na pewno roboty im nie zabraknie. Musimy szanować i pielęgnować to wszystko, co osiągnęliśmy ale też musimy dbać, by tego nie stracić.Do porażek trudniej się przyznać... –To nie tak, że trudno się do nich przyznać. Myślę, –że jeżeli człowiek nic nie robi, to nie popełnia błędów. Wciąż się uczymy. Na przykład część środowisk związkowych uważa, że nasza walka o handel w niedziele zakończyła się połowicz-nym sukcesem, ale jak to mówi Piotr Duda – to już nie jest nasz obywatelski projekt, on został zmodyfikowany przez posłów. Ale jest to krok we właściwym kierunku. Sporną kwestią jest też próba obrony Kolei Regionalnych, tracących w rywalizacji z Kolejami Małopolskimi, które upodobał sobie Zarząd Województwa, traktując je jako „sztandarowy produkt” w Małopolsce. Jest to walka bardzo zacięta i nierówna i oczywiście wspieramy kolegów związkowców z Przewozów Regionalnych. Czy uda się to osiągnąć przy obec-nej koalicji – trudno powiedzieć, ale też mam nadzieję, że może jesienne wybory coś w tej sytuacji zmienią.Coraz mniej młodych ludzi zapisuje się do –związku...To jest temat na szerszą dyskusję. Być może jest –to spowodowane niefortunnymi zapisami ustawy o związkach zawodowych. Mam na myśli walkę związków w zakładach pracy o regulaminy, wy-nagrodzenia czy podwyżki – skoro związkowcy i tak o to walczą w imieniu wszystkich pracowni-ków – to po co się wysilać, po co się zapisywać. Przerabialiśmy to choćby przy protestach naszych kolegów i koleżanek przy akcji „Dziadów kultury” organizowanej przez pracowników kultury. Sta-ramy się znaleźć inne formy dojścia do młodych pracowników, organizujemy pikniki rodzinne,

próbujemy angażować ich do różnych działań. To jest nasze zadanie na najbliższą kadencję.Gdyby mógł Pan przenieść się w czasie, czy –zmieniłby Pan jakąś swoją decyzję?Trudno mi znaleźć w pamięci coś, co okazało –się złym rozwiązaniem dla związku czy komisji, której by to dotyczyło. Najlepszym dowodem na to jest brak interwencji ze strony komisji rewizyj-nej – że region czegoś nie dopilnował, czy coś źle zorganizował, czy przewidział. Nawet mogę się pochwalić, że skuteczność naszych prawników w sądach pracy wynosi ponad dziewięćdziesiąt procent. Wkładają oni też wiele pracy w opraco-wanie różnego rodzaju aktów prawnych, które powstają dla Komisji Krajowej. To nasi prawnicy zgłosili 21 poprawek do próby zmiany kodeksu pracy. Ich uwagi wynikające z doświadczenia, które zdobyli w sądach czy przy komisjach zakła-dowych pokazały, że są bardzo dobrzy nie tylko merytorycznie, ale też w sensie twórczym – przy-czyniają się do tego, że powstające akty prawne będą doskonalsze i będą służyć pracownikom. Naszą troską jest przede wszystkim to, żeby te wszystkie zmiany, które się w Polsce dokonują, służyły pracownikom i zabezpieczały ich. Nie można przy tym nie wspomnieć o sukcesie, jakim było skuteczne poradzenie sobie z problemem umów śmieciowych, opodatkowaniem różnego rodzaju form wynagrodzeń. To była nasza wie-loletnia walka z tymi umowami. Do niedawna jeszcze byliśmy w samej czołówce pod względem

Spotkanie z Minister Rafalską, Kraków, 18 maja 2017 r., fot. A. Masłowska


Wywiad

ilości „śmieciówek”, dziś przywracamy w tym za-kresie normalność. Druga rzecz, o którą walczymy na poziomie krajowym i regionalnym to kwestia przetargów. Walczymy o to, żeby uczestniczyły w nich firmy, które w sposób legalny zatrudniają pracowników nie wykorzystując kruczków praw-nych, żeby ich oferta była konkurencyjna. Nadchodzi kolejna kadencja, jakie są Pań- –skie plany w związku z nią?Nie ukrywam, ze chciałbym kontynuować swoje –funkcjonowanie w związku jako przewodniczący, właśnie przez wzgląd na to swoje doświadczenie i kontakty zarówno w środowiskach związkowych, jak i samorządowych, które w moim przekonaniu są wartością dodaną do funkcji, którą pełnię. Jestem wdzięczny, że mogę liczyć na charyzmę i zaangażowanie wielu działaczy na terenie całej Małopolski, którzy są zawsze bardzo aktywni, również w ogólnopolskich akcjach protestacyj-nych, w zbieraniu podpisów choćby za przywróce-niem wieku emerytalnego, ws. płacy minimalnej, wolnych niedziel – to my jesteśmy w czołówce krajowej. Dlatego chciałbym podziękować wszyst-kim kolegom, którzy odpowiadają za oddziały, za poszczególne segmenty naszej pracy także tu w Regionie. Małopolska „Solidarność” nie ma się czego wstydzić – jesteśmy regionem liczącym się w kraju, aktywnym również od strony meryto-rycznej. Jako Region wspomagamy różne akcje i rozwiązania Komisji Krajowej. Naszą specyfiką jest też duży ładunek patriotyzmu niesiony przez nasz Region i wyrażający się choćby uczestnic-twem we wszelkich uroczystościach „solidarno-ściowych”, niepodległościowych a także lokal-nych i państwowych. Przykładem są nasze dwie ostatnie akcje związane ze stuleciem odzyskania niepodległości: całoroczna akcja krwiodawstwa, czy akcja sadzenia „Lasku Solidarności” w Brze-sku, a kolejne konkursy wiedzy o historii Polski dla młodzieży czekają już na rozstrzygnięcie. Doskonale układa nam się też współpraca z IPN – organizujemy wspólnie konferencje, spotkania,

panele dyskusyjne. Nasz Region chce pokazać „Solidarność” od strony historycznej – stąd prze-wodniki, leksykony, albumy itd. Jesteśmy też w czołówce regionów pełniących wartę przy grobie bł. ks. Jerzego Popiełuszki.Niektórzy związkowcy uważają, że jest –Pan ugodowym Przewodniczącym, idącym na kompromisy, to prawda?Jeśli wziąć pod uwagę moją wcześniejszą wy- –powiedź, że cieszę się, gdy udaje się uniknąć konfliktu, to raczej poczytywałbym sobie to jako zaletę a nie wadę. Oczywiście, jest w statucie związku środek ostateczny jak strajk czy pikieta. Ale zawsze trzeba mieć świadomość i ja także muszę ją mieć jako przewodniczy, że biorę na siebie odpowiedzialność za ludzi, którzy w tym uczestniczą i jeżeli udaje się załatwić sprawę na drodze dialogu i porozumienia (oczywiście kom-promis nie zadowala do końca żadnej ze stron) to

Dzień z Solidarnością w Małopolsce, Wieliczka, 9 września 2017 r., fot. A. Masłowska

Spotkanie z Wojewodą Małopolskim Piotrem Ćwikiem, Kraków 20 lipca 2017 r., fot. A. Masłowska


Wywiad

uważam, że tam gdzie można go osiągnąć warto to zrobić. Wtedy, kiedy trzeba było sięgnąć po środki ostateczne sięgaliśmy, były przecież akcje protestacyjne w Małopolsce w obronie wielu za-kładów na przestrzeni lat. Dążenie do kompromi-su jest mniej efektowne. Gdy siedzimy godzinami na komisji dialogu i szukamy rozwiązań, to nie transmitują tego media ani o tym nie mówią. Dopiero gdy jest głośna akcja – zwracają na nią swoją uwagę. Jak trzeba, to stoimy na torach, wspieramy kolejarzy czy inne protesty, które łączą się z ryzykiem dla uczestników, ale robimy to wtedy, kiedy widzimy, że naprawdę innego wyj-ścia już nie ma. Jestem członkiem Wojewódzkiej Rady Dialogu, z wieloma pracodawcami rozmawia nam się wspaniale i mówimy też jednym głosem, ale nie brakuje w Polsce pracodawców, którzy chcieliby z pracownika uczynić niewolnika, nie mówiąc o tym, że chcieliby za jak najmniejsze wynagrodzenie osiągnąć jak najlepsze efekty. Wtedy wiadomo, że sprzeciwiając się temu za-chęcamy do organizowania się w związek. My wchodzimy im w drogę, więc trudno, żeby nas lubili. Podobnie jak partiom o charakterze liberal-nym, którym nie jest po drodze z nami, bo oni ten brutalny kapitalizm realizowali przez ostatnie kilkanaście lat. Wiele przedsiębiorstw padło, wiele jest nie do odtworzenia. To właśnie nasi związ-kowcy są pierwszym sygnałem alarmowym, że w zakładzie pracy dzieje się źle. Muszę powie-dzieć, że w Małopolsce związkowcy są skutecz-ni, bo gdy jakiś czas temu porównywałem te przekształcone przedsiębiorstwa, to chyba na 180 to tylko dwóm nie udała się transformacja. W większości tych przedsiębiorstw działała „So-lidarność”.Jeśli zostanie Pan ponownie przewodniczą- –cym, co nowego zaproponuje Małopolskiej „Solidarności”? W zależności od tego, kto zostanie wybrany do –Zarządu Regionu będzie można skonstruować za-dania i nowe wyzwania. Będziemy potrzebować w regionie coraz więcej pracowników merytorycz-

nych. Oczekiwania komisji to przede wszystkim pomoc prawna i doradztwo. Myślę, że pokusimy się o coś, co niektóre duże komisje już stosują, a mianowicie, żeby część porad prawnych była skoncentrowana nie tylko na tematyce związ-kowej, ale również na bezpłatnych poradach w prostych sprawach. Już teraz współpracujemy z kancelariami adwokackimi i być może jakaś bardziej rozwinięta forma współpracy zostanie uskuteczniona. W kwestii promocji związku może jakieś nowe formy wizualne związane z naszą stroną. Ja wiem, że zaraz padnie pytanie o Fa-cebooka. Ale to też zależy od nowego Zarządu. Chciałbym żeby o ile powstanie nasz profil na Facebooku – był merytorycznym narzędziem do informacji a nie miejscem na pyskówki, bo to nie jest związkowi potrzebne, bo i tak mamy wielu wrogów. Z drugiej zaś strony muszę powiedzieć przewrotnie, że cieszę że ich mamy – bo to znaczy, że się nas boją, że gdzieś wchodzimy im w drogę, psujemy im interesy. Chciałbym przy-pomnieć jeszcze o aktywnej roli naszej Rady Dialogu, w której występuję ja i moich dwóch zastępców. Zarówno w poprzedniej formie, jak i teraz, kiedy to przywództwo jest rotacyjne sta-ramy się wiele problemów wyprzedzić, zanim dojdzie do sytuacji skrajnie kryzysowej, grożącej akcją protestacyjną, czy to w służbie zdrowia, czy w oświacie, czy innych środowiskach. Szukamy i będziemy szukać rozwiązań, dzięki którym uda się uprzedzić niebezpieczne wydarzenia i w rezul-tacie odnieść sukces.

Pikieta Kolejarzy, Kraków, 23 października 2017 r., fot. A. Masłowska


XI WZD Regionu Małopo lsk iego

Lista delegatów na XI WZD Regionu Małopolskiego NSZZ „Solidarność”

Obwód nr 1 – Nowa Huta Lp. Nazwisko i imię

1 Arczyński Marek

2 Dębowski Leszek

3 Dzikowicz Magdalena

4 Gąstoł Łukasz

5 Gębara Andrzej

6 Jewuła Barbara

7 Kaliszewska Krystyna

8 Kielian Władysław

9 Koman Marek

10 Kubrak Kazimierz

11 Kurzydło Zbigniew

12 Kutypa Jacek

13 Lebiest Stanisław

14 Lissowski Michał

15 Miłowski Andrzej

16 Mitera Ryszard

17 Nowakowski Mirosław

18 Orzeł Paweł

19 Smoła Jerzy

20 Szafraniec Michał

21 Walczak Janusz

22 Warszawa Jerzy

23 Waśniowski Paweł

24 Wątkowski Roman

25 Wilk Jacek

26 Zając Wiesław

Obwód nr 2 Śródmieście, GrzegórzkiLp. Nazwisko i imię

1 Baczewska Elżbieta

2 Bułat Wojciech

3 Cichocka Elżbieta

4 Czarska-Marchelewicz Bronisława

5 Czopek Wojciech

6 Dąbrowska-Głownia Krystyna

7 Dora Elżbieta

8 Dynowski Ireneusz

9 Front Karol

10 Gliksman Adam

11 Grysiak Bogumiła

12 Grzeszek Wojciech

13 Hardecka Barbara

14 Iwaszkiewicz Jerzy

15 Jakubik Andrzej

16 Jamka Stanisław

17 Kasperek Tomasz

18 Kowalski Krzysztof

19 Kruk Edward

20 Krzysztonek Jakub

21 Kyrcz Przemysław

22 Lewandowski Maciej

23 Masłowski Ryszard

24 Miszczuk Barbara

25 Oleś Marek

26 Ordon Marek

27 Panz Tomasz

28 Piekarz Andrzej

29 Pintscher-Borkowska Barbara

30 Plata Wiesław

31 Pokuta Daniel

32 Prządo Ryszard

33 Serwacki Jerzy

34 Sikora Henryk

35 Skólska Anna

36 Skrzyński Waldemar

37 Strzałka Krzysztof

38 Szczerbiński Sebastian

39 Tatar Jan

40 Wiśniewska-Bodzioch Barbara

41 Wojs Jacek

42 Żylski Wiesław

Obwód nr 3 – KrowodrzaLp. Nazwisko i imię

1 Derabin Janusz

2 Drwal Robert

3 Fróg Jan

4 Godyń Mariusz

5 Grodecki Eugeniusz

6 Jaworski Jerzy

7 Klaja Zbigniew

8 Kwapisz Anna

9 Niewiadomska-Węgrzyniak Katarzyna

10 Niewiara Ewa

11 Prochal Marek

12 Samitowski Zbigniew

13 Sapor Maria

14 Siedlińska Agnieszka

15 Stopa Piotr

16 Strzetelski Piotr



Obwód nr 4 – Podgórze

Lp. Nazwisko i imię

1 Dziobek Jerzy

2 Gawlik Adam

3 Kapałka Krzysztof

4 Kotarba Edward

5 Kwiecień Wiesław

6 Lach Adam

7 Lebiest Marek

8 Łach Roman

9 Łyko Agata

10 Parda Janusz

11 Pawłowski Artur

12 Przeklasa Piotr

13 Sady Maciej

14 Słabosz Emil

15 Szafraniec Jacek

16 Taborska Aneta

17 Teper Adam

18 Urban Janusz

19 Wcisło Maria

20 Wilczyński Mieczysław

21 Wrona Adam

22 Zawistowicz Jolanta

23 Ziernicki Andrzej

Obwód nr 5Nowy Sącz, Gorlice, Limanowa

Nowy SączLp. Nazwisko i imię

1 Baczyński Marek

2 Gliński Jarosław

3 Gromala Władysław

4 Jakubowski Bogdan

5 Janisz Krystyna

6 Klimek Jacek

7 Kociołek Jan

8 Kościółek Antoni

9 Kotarba Józef

10 Kowal Teresa

11 Lipińska Maria

12 Łukacz Agata

13 Masłowski Piotr

14 Palki Jan

15 Skwarek Zdzisław

16 Szczygieł Paweł

17 Targosz Kamila

18 Wilk Józef

19 Witowski Wiesław

20 Zielińska-Gorzula Maria

Gorlice


1 Barzyk Łukasz

2 Bugno Marek

3 Dobek Edward

4 Gębarowski Czesław

5 Hotloś Małgorzata

6 Kotowicz Krzysztof

Limanowa


1 Bulanda Anna

2 Golonka Marek

3 Zaremba Tomasz

Obwód nr 6 – TarnówLp. Nazwisko i imię

1 Błaś Urszula

2 Fikas Bogusław

3 Gastoł Anna

4 Goin Małgorzata

5 Jasiński Artur

6 Jewuła Romuald

7 Klimczak Kinga

8 Kordela Stanisław

9 Kozłowski Stanisław

10 Łacny Jerzy

11 Mucha Stanisław

12 Musiał Halina

13 Ogorzelec Józef

14 Szumlański Tadeusz

15 Wątroba Ryszard

16 Wyczesany Ewa

Obwód nr 7 Chrzanów, Olkusz, Miechów

ChrzanówLp. Nazwisko i imię

1 Gancarczyk Jarosław

2 Kania Maciej

3 Kowalski Leszek

4 Kurek Wojciech

5 Kurnik Stanisław

6 Maliszewski Grzegorz

7 Padło Franciszek

8 Pietrzyk Ryszard

9 Starżyk Jan

OlkuszLp. Nazwisko i imię

1 Buława Mariusz

2 Czerniak Zdzisław

3 Paś Bogusław

4 Probierz Sławomir

5 Rusek Leszek



Harmonogram prac XI WZD RM NSZZ „Solidarność”

6 Świerczek Zbigniew

7 Zaborowski Tomasz

MiechówLp. Nazwisko i imię

1 Gamrat Czesław

Obwód nr 8 – Bochnia, Brzesko

BochniaLp. Nazwisko i imię

1 Broszkiewicz Stanisław

2 Brzostowska Małgorzata

3 Duś Jan

4 Morawiec Agnieszka

5 Rosa Stanisław

BrzeskoLp. Nazwisko i imię

1 Kwaśniak Czesław

2 Majmurek Urszula

Obwód nr 9 – DębicaLp. Nazwisko i imię

1 Bal Andrzej

2 Bezara Sławomir

3 Cieśla Waldemar

4 Kantor Ewa

5 Kruk Krzysztof

6 Kulas Tadeusz

7 Pamuła Zygmunt

8 Posłuszny Agnieszka

9 Wrona Jan

Obwód nr 10 – Myślenice, Nowy Targ, Zakopane

MyśleniceLp. Nazwisko i imię

1 Hodurek Maria

2 Kamiński Aleksander

3 Rylewicz Sławomir

Nowy TargLp. Nazwisko i imię

1 Jachymiak Monika

2 Jankowski Leszek

3 Koza Urszula

4 Luberda Józef

ZakopaneLp. Nazwisko i imię

1 Lichota Krzysztof

2 Sieczka Renata

3 Skupień Stanisław

4 Wróblewski Krzysztof

Obwód nr 11 Wadowice, Oświęcim

WadowiceLp. Nazwisko i imię

1 Grzyb Joanna

2 Jodłowski Jarosław

3 Kensiak Jerzy

4 Kraska Jan

5 Pająk Renata

6 Penkala Franciszek

7 Wilk Jerzy

OświęcimLp. Nazwisko i imię

1 Barciak Andrzej

2 Błaszczyk Elżbieta

3 Magnuski Robert

4 Pikuła Marek

Pierwszy dzień, 29 czerwca 2018 r.8:30 Rejestracja delegatów, odbiór materiałów zjazdowych i kart do głosowania, podpisywanie list obecności. 9:30 Msza św., Mała Hala TAURON Arena Kraków, ul. Lema 7 10:15 – 10:30 Zajmowanie miejsc 10:30 Rozpoczęcie obrad 13:30 – 14:30 Przerwa obiadowa

14:30 Wznowienie obrad 18:00 Kolacja 19:00 Ewentualne wznowienie obrad

Drugi dzień, 30 czerwca 2018 r.8:30 Podpisywanie list obecności, odbiór materiałów 9:00 Rozpoczęcie obrad 14:00 Przerwa obiadowa 15:00 Ewentualne wznowienie obrad


Protesty

Przyjechali do Zarządu Regionu na konsultacje wprost z nocnej zmiany w SumiRiko* w Wolbromiu, umówiliśmy się, że pogadamy o sytuacji w zakładzie. W oczach widać zmęczenie, ożywiają się, kiedy zaczynają opowiadać o ostatnich wydarzeniach w pracy – Mariusz Buława przewodniczący Organizacji Międzyzakła-dowej NSZZ „Solidarność” przy SumiRiko Poland Sp. z o.o. w Wolbromiu i jego zastępca Sławek Probierz.

– Wróble w Wolbromiu ćwierkają, że jesteście na barykadach – żartuję. – Jeszcze nie – śmieje się Mariusz – jeszcze nie strajkujemy – dodaje.

– Jesteśmy w sporze zbiorowym z pracodawcą. Skończyliśmy rokowania i jesteśmy w mediacjach – mówi Sławek – Do strajku jeszcze nam trochę brakuje, ale nie wykluczamy, że w najbliższym czasie do niego dojdzie. Jak przyjdzie czas, pokażemy, że jesteśmy solidarni i związkowcy i pracownicy spoza związ-ku. Solidarni w kwestii podniesienia zarobków i wreszcie godnego wynagro-dzenia.

Czy jest jakaś szansa, żebyście się dogadali z pracodawcą? – pytam ich.

– Nie – mówi stanowczo Mariusz. – Jesteśmy jak Stany Zjednoczone z Iranem – zawieszamy rozmowy dyplo-matyczne. Niech wreszcie ludzie wezmą swoje życie w swoje ręce i wrzucą kartkę do urny, która jest już przygotowana.

– Jesteśmy na etapie podpisywania protokołu rozbieżności – tłumaczy Sła-

Agnieszka MasłowskaSamurajów już NIE MA

wek. – Pewnie to jeszcze trochę potrwa. Wtedy wejdą mediatorzy i myślę, że wy-stawimy urnę, w celu przeprowadzenia przedstrajkowego referendum.

– Jeśli nic się nie ruszy, weźmiemy pierwszy możliwy termin i zrobimy refe-rendum strajkowe – dodaje Mariusz.

Spór zbiorowy dotyczy podniesienia wynagrodzeń. Podniesienia płacy za-sadniczej o 500 zł brutto pracownikom zajmującym stanowiska produkcyjne w SumiRiko z wyrównaniem od 1 kwiet-nia 2018 r., wprowadzenia do regulaminu dodatku za pracę w okresie ciepłym (od 1 kwietnia do 30 września) 0,50 gr do każdej przepracowanej w tym czasie go-dziny, oraz wprowadzenia do regulaminu wynagradzania dodatku stażowego.

– Czy wasze żądania są wygórowa-ne? – pytam ich.

– Nasze żądania nie są wygórowa-ne, ale też nie są małe – odpowiada Ma-riusz. – To 500 zł brutto dla pracownika produkcyjnego, bo tam mamy największy problem kadrowy. Wiadomo, są to ne-gocjacje, ale mieliśmy nadzieję że obie strony pójdą na jakieś ustępstwa, okazało się jednak że nie ma o tym mowy. Nagle okazało się, że w biurach też są problemy kadrowe i kierownikom trzeba dać te 500 zł, a dla nas, czyli plebsu wystarczy 150 zł.

– Czyli złotówka brutto do godziny dla operatorów pracujących powyżej 10 lat – tyle zaproponował nam pracodaw-ca. My chcieliśmy w granicach 3 złotych

Atmosfera się zagęszcza. Trwa

spór zbiorowy z pracodawcą.

Jesteśmy jak Stany Zjednoczone z Iranem

– zawieszamy rozmowy

dyplomatyczne. Niech wreszcie

ludzie wezmą swoje życie w swoje ręce

i wrzucą kartkę do urny, która jest już przygotowana – mówią szefowie

„Solidarności” w SumiRiko Poland

Sp. z o.o w Wolbromiu.


Protesty

dla wszystkich, czyli po 500 zł brutto bez względu na zajmowane stanowisko. Nie szeregujemy ludzi – dodaje Sławek.

Pytam Mariusza dlaczego właśnie teraz rozpoczęli spór. – My mamy rok rozliczeniowy od kwietnia do kwiet-nia, więc w tym okresie możemy negocjować, to jest o tyle trudna sytuacja, bo budżet jest spinany w Japonii i my przystępując do negocjacji nie znamy zysków jeszcze z tego roku. Więc mówią nam, że mamy straty w tym roku, a potem okazuje się, że aktywa trwałe firmy, maszyny, urządzenia urosły w latach 2016, 2017 do 17 milionów – wyjaśnia. – Mówią: są straty a kupują maszyny, stawiają nowe hale produk-cyjne, stołówki itd. To pięknie wygląda w panoramie Wolbromia, ale tu nie o to chodzi przecież – twierdzi Sławek. – Rynek pracy się zmienia, to widać – dziś pracodawca musi zabiegać o pracownika, a u nas? My też wychodzimy naprzeciw tym wyzwaniom i też dbamy o dobro naszego pracodawcy. Dajmy ludziom zarobić, podnieśmy pensje żeby nie uciekali od nas, żeby chcieli u nas pracować. Wtedy nie będzie takiej rotacji, bo naprawdę brakuje ludzi do pracy u nas – mówi z troską i zaraz dodaje: w tym roku jest jesz-cze gorzej – Agencja pracy tymczasowej, pracownicy z Ukrainy – wymienia. – No nie idzie to w parze z tym, co wypracowaliśmy przez 18 lat istnienia firmy. Nie liczy się jakość, nie umniejszając tym ludziom, to w rezultacie szkodzi pracodawcy.

Według Mariusza wygląda na to, że ich pracodaw-ca nie liczy się z fachowcami z długim stażem pracy. Doświadczony operator z długim stażem pracujący 168 godz. w miesiącu, w trzyzmianowym systemie z dodatkiem nocnym zarabia 2500 netto. Ludzie zwal-niają się i szukają nowej, lepiej płatnej pracy, o ile nie są uwiązani kredytami.

– Nikt nie chce u nas dostać pieniędzy za darmo, człowiek idzie do pracy, chce rzetelnie przepracować i dostać godziwe wynagrodzenie za swoją ciężką pra-cę. A nasza praca jest nie jest lekka – dodaje Mariusz – to wiedzą wszyscy wokół. Niejednokrotnie ludzie mają problem, żeby odejść ze stanowiska pracy do toalety, czy napić się wody w 45–stopniowym upale przy maszynie. Patrz, XXI wiek, Europa a my jak nie

przymierzając w Bangladeszu, gdzie setki ludzi stłoczo-nych na piętrze szyje ubrania dla sieciówek.

Nie boją się ciężkiej pracy. Bo jak sami mówią, gdyby się jej bali, to nie byłoby ich tam już. Pracują w niesprzyjających zdrowiu warunkach, kancerogennych, z wysoką temperaturą w dymach, pyłach (wulkanizo-wana guma z klejami, czy proces spawania nie należą do najzdrowszych).

– Pani dyrektor wciąż powtarza, że jesteśmy konkurencyjni na rynku lokalnym, jeśli chodzi o za-robki, ale my słyszymy od ludzi z firm wokoło, że to nie prawda, bo u nich właśnie podnoszą zarobki, żeby nie tracić wykwalifikowanych pracowników. Nowego pracownika trzeba znaleźć, wysłać na badania, ubrać, wyposażyć, wyszkolić i wdrożyć, a to naprawdę duże koszty. Opinia o naszym zakładzie pracy jest fatalna i urągająca temu, na co pracowaliśmy tyle lat – irytuje się Sławek.

– Wiesz, to jest taka sztuczna stabilizacja – do-rzuca Mariusz. – Dla większości ludzi jest to pierwsza praca w życiu. Ktoś im dał pozorne poczucie stabilno-ści, umowę na czas nieokreślony (co się wcześniej nie zdarzało) i ludzie myślą, że złapali Pana Boga za nogi. Biorą więc kredyty, a pracodawca ma z nich potem nie-wolników, bo są zadłużeni na wiele lat i boją się, żeby ich nie zwolnili, ale też boją się zaryzykować zmianę pracy. A pracodawca potem mówi: „fluktuacja osób z dużym stażem pracy jest bardzo niska”. No niska, bo wszyscy się boją, a pracodawca na tym bazuje. A pracodawca w Polsce woli przywieźć Ukraińców, bo taniej będzie, nie będą się odzywać, ale pewnie im się to kiedyś czkawką odbije.

– W zeszły piątek zawieźliśmy protokół rozbież-ności – relacjonuje Sławek. – Chcieliśmy skończyć rokowania i przejść do mediacji, a tu prezes z panią dyrektor uciekli od stołu, żeby nie podpisywać protoko-łu. Powiedzieli tylko, że do nas zadzwonią, ale nie było już z kim rozmawiać. Kilka godzin później organizują spotkania z pracownikami i wręczają im aneksy.

Jak tylko dowiedzieli się o tym, od razu przyje-chali do firmy. Okazało się, że dyrekcja robi zebranie z każdym z działów, w trakcie których informuje pra-cowników o tym, że daje podwyżki, ale nie robi tego


Protesty

przez związki, bo te będą wszystko przeciągać. – Nie skończyliśmy rozmów, a pracodawca zaczął

dystrybuować aneksy do umów z kontrpropozycją, która wyszła od niego. My proponowaliśmy 500 zł a on 160 zł. Propaganda poszła w ruch – opowiada Mariusz. – Ludzi do podpisywania aneksów, wzywali do pomieszczeń gdzie były zaklejone okna, jednymi drzwiami wchodzili, drugimi wychodzili, jak na prze-słuchaniach. Ktoś wpadł na pomysł, żeby pozaklejać okna, żeby ludzie się nie widzieli, jak w katowni UB – mówi z irytacją. – Dyrekcja oznajmiła, że to przez to, że wywieramy nacisk na ludzi, żeby nie podpisywali.

Nie mogli zrobić dokumentacji zdjęciowej z tego miejsca, bo nie mogą wnosić na teren hali prywatnych telefonów ani robić zdjęć. Ale im robiono zdjęcia. Byli obecni na zebraniach, widzieli zakłopotanie i zde-nerwowanie prowadzącej je dyrektorki. Mieli trochę czasu między zebraniami, kolejne miało rozpocząć się wraz z trzecią zmianą o godz. 22. Stali z ludźmi w palarni i rozmawialiśmy, wtedy „prawa ręka pani dyrektor” wyskoczył z aparatem i rzucił do nich: pa-nowie uśmiech. I zrobił im zdjęcia. W jakim celu? Do tej pory nie wiedzą.

– Cala ta sytuacja z nadgodzinami, z tym zry-wem odbiła się na Sławku, moim zastępcy i Pawle, szeregowym członku związku. Zostali zawieszeni w pracy na kilka dni.

– Na jakiej podstawie was zawiesili? – dopytuję Sławka.

– Padł argument, że rzekomo podżegaliśmy ludzi do niebrania nadgodzin, tym samym działając na szkodę firmy. Tak odmówiliśmy – oznajmia Sła-wek – ponieważ przełożeni zaskoczyli nas żądaniem nadgodzin, informując o tym godzinę przed zakończe-niem naszej pracy. Była to reakcja za branie udziału w sporze zbiorowym, przecież gdzieś musieli przyło-żyć. Dzięki interwencji Regionu odwiesili nas. I tu duży ukłon w jego stronę, a szczególnie przewodniczącego ZR Wojciech Grzeszka i jego zastępcy Anny Skólskiej oraz prawnika – Witolda Witkowskiego – dodaje Mariusz.

– Mogłyby dziwić takie praktyki w japońskiej firmie, przecież ten naród cechuje wielowiekowa

piękna kultura. Wiemy też, że w Japonii są związki zawodowe, które prężnie działają – tym bardziej praktyki stosowane w naszej firmie są niezrozumiałe. Pracodawca posuwa się do zawieszenia członków związku w tym zastępcę przewodniczącego, którzy walczą o ludzi. Mamy taki narzędzie jak Compliance** i zostaliśmy zgłoszeni przez polską dyrekcję do Japonii jako „działający na szkodę firmy”. Ale to przecież oni działają na jej szkodę – mówi Sławek.

– Samurajów już nie ma – kwituje Mariusz. I zaraz dodaje: Teraz już nie ma półśrodków. Jesteśmy w sporze zbiorowym z pracodawcą. Będą manifesta-cje pod bramą zakładu. Oni dbają o PR – najlepszy pracodawca w Małopolsce, itd., a to jest niezgodne z prawdą. Czas ruszyć tyłki na wyższych szczeblach i zacząć prace nad porządną ustawą o związkach zawodowych, żeby dać narzędzia ludziom na samym dole, żeby mogli budować ten związek a nie siedzieć i mieć związane ręce albo czekać i reagować dopiero, jak jest już bardzo źle.

– Mam napisać o ruszaniu tyłków? – pytam Mariusza, ale wiem co mi odpowie.

– Pisz – słyszę. Bo to zwykli związkowcy, mu-szą załatwiać wszystko, narażać się w zakładach pracy i ponosić tego konsekwencje i nastawiać karku za innych. A potem są na straconej pozycji. Trzeba nam nowej ustawy żeby, związki rosły w siłę i miały znaczenie. Żebyśmy nie musieli słyszeć: po co mam należeć do związku i jeszcze płacić składki skoro oni – związkowcy wszystko za mnie załatwią: podwyżki, regulaminy, warunki pracy. Jeśli nie będziemy mieć odpowiednich narzędzi, to wkrótce nie będziemy mieć związkowców.

*SumiRiko Poland Sp. z o.o w Wolbromiu – to jeden z większych producentów części samochodowych w Polsce.

**Compliance (ang.) to zespół procedur i systemów, których zadaniem jest zapobieganie występowania ryzyka natury prawnej. Celem systemu Compliance w organizacji jest zapewnienie zgodności działania z prawem, jak również z innymi dobrowolnie przyjęty-mi normami postępowania, w celu zapobiegania stra-tom finansowym lub utracie reputacji. (Wikipedia).


Z Reg ionu

„Historia Solidarności w Małopolsce”W piątek 15 czerwca 2018 roku w Regionalnym

Ośrodku Kultury w Zatorze podsumowano kolejną już edycję projektu „Historia Solidarności w Małopolsce”. W ramach projektu odbył się również koncert laureatów „Festiwalu Pieśni Patriotycznej „Wolna Polska” z okazji 100-lecia odzyskania przez Polskę niepodległości”.

Celem projektu „Historia Solidarności w Małopolsce” jest upowszechnianie wiedzy na temat „Solidarności” wśród uczniów małopolskich szkół. W ramach konkursu młodzież poznaje historię „S”, uczestniczy w spacerach szlakami „Solidarności” oraz przygotowuje prace multimedialne po-święcone historii związku.

W trakcie uroczystej gali laureaci Festiwalu Piosenki Patriotycznej dali popis swoich umiejętności wokalnych i scenicznych. Po zakończeniu ich występów ogłoszono wyniki i wręczono nagrody młodym artystom. Kolejnym punktem podsumowania edycji projektu była filmowa re-lacja z debaty oksfordzkiej – „Wolność jest ważniejsza od bezpieczeństwa”.

W tegorocznych uroczystościach wzięli udział sekre-tarz Zarządu Regionu Adam Gliksman, członek Prezydium Zarządu Regionu Małopolskiego NSZZ „Solidarność” Zdzi-sław Szczur, burmistrz Zatora Mariusz Makuch, Małopolska Wicekurator Oświaty Halina Cimer, zastępca dyrektora krakowskiego Oddziału IPN Cecylia Radoń, dyrektor Biura Poselskiego posła na Sejm RP Zbigniewa Biernata Paweł Polanek oraz przedstawiciele posła Józefa Brynkusa.

ama, fot. A. Masłowska

Spotkanie w Nowym SączuWe wtorek 12 czerwca br. odbyło się w Nowym Są-

czu pierwsze w nowej kadencji zebranie przewodniczących komisji zakładowych oraz delegatów na WZD Regionu Małopolskiego. W zebraniu wziął udział przewodniczący

Zarządu Regionu Wojciech Grzeszek oraz jego zastępca – Anna Skólska.

Kierownik Oddziału Krzysztof Kotowicz podsumował wyniki wyborów w organizacjach związkowych oraz przed-stawił wybranych na nową kadencję przewodniczących i delegatów. Poruszył także sprawy organizacyjne związane z udziałem w WZD Regionu Małopolskiego. Odnosząc się do kończącej się właśnie kadencji stwierdził, iż w obszarze działania Oddziału przebiegła one we wzajemnym zrozu-mieniu i konstruktywnej działalności. Podziękował za dobrą współpracę współpracownikom z biura, jak również wielu działaczom. Przed nami nowa kadencja i wspólnie musimy się zastanowić, co usprawnić w działalności i wzajemny re-lacjach, by skuteczność była większa oraz należyty szacunek do NSZZ „Solidarność”.

Gratulacje nowowybranym działaczom złożył Prze-wodniczący Zarządu Regionu Wojciech Grzeszek. Dziękując za pracę Oddziału w minionej kadencji, za aktywność we wszelkich akcjach związkowych, podkreślił, że była to pierw-sza kadencja, gdzie nie musieliśmy wychodzić na ulicę, by walczyć o prawa pracownicze i związkowe. Stwierdził, iż „Solidarność” jest nadal w Polsce potrzebna, potrzebni je-steśmy w zakładach pracy; w ostatnich trzech latach zostało wprowadzonych wiele zmian, o które walczyliśmy i naszym zadaniem jest pilnowanie tego, by stworzyć pracownikom godne warunki pracy. Powiedział, iż chciałby kontynuować swoją działalność jako przewodniczący Zarządu Regionu, podkreślając, iż bardzo pomocne w działalności jest wie-loletnie doświadczenie i umocowanie samorządowe, które w wielu przypadkach pozwala pomóc organizacjom związ-kowym. Podziękowania za pomoc i wsparcie złożyli Prze-wodniczącemu m.in. przedstawiciele Szpitala Sądeckiego, Muzeum Okręgowego i PKP Cargo.

Zebrani jednogłośnie podjęli stanowisko udzielające Wojciechowi Grzeszkowi poparcia na funkcję przewodniczą-cego Zarządu Regionu w wyborach na nową kadencję.

Grażyna święs


Z Reg ionu

Uroczystości w MorawicyW dniu 2 czerwca 2018 r. w Morawicy miało miejsce

uroczyste dziękczynienie w 100-lecie Niepodległości Polski. Mszy św. przewodniczył ks. abp Marek Jędraszewski. Po mszy św. został pobłogosławiony pomnik ks. abp. Antonie-go Baraniaka oraz odsłonięcie tablicy z nazwiskami tych, którzy „Oddali życie na drodze niepodległości 1914-1945”. Uroczystości zostały zorganizowane przez kapelana Małopol-skiej „Solidarności” ks. Władysława Palmowskiego.

Uroczystości uświetnił występ chóru z repertuarem pieśni partriotycznych, obecność licznych pocztów sztanda-rowych, przedstawicieli władz samorządowych m.in. Woje-woda Małopolski Piotr Ćwik, związkowych z Przewodniczą-cym Małopolskiej „Solidarności” Wojciechem Grzeszkiem i Zastępcami przewodniczącego Anną Skólską i Jerzym Smołą, instytucji – z Prezesem IPN Jarosławem Szarkiem oraz rzesze wiernych i członków „Solidarności”.

jf, fot. Zbigniew Galicki

Spotkanie z „Ludźmi Solidarności” Na zaproszenie uczniów z klasy VI C Szkoły Podsta-

wowej nr 1 im. Klementyny Hoffmanowej oraz uczniów kl. VI A Szkoły Podstawowej nr 10 im. Romana „Sybiraka” Sanguszki w Tarnowie odpowiedzieli przedstawiciele tar-nowskiej „Solidarności”, którzy wzięli udział w spotkaniu z młodymi ludźmi – lekcji zorganizowanej przez nauczyciela historii panią Jolantę Żurowską (29 maja i 6 czerwca br.). Zaproszeni goście to dawni działacze „Solidarności” – An-toni Lis i Roman Socha, a także Władysław Żabiński jeden z założycieli „Solidarności” Rolników Indywidualnych oraz przedstawiciel tarnowskiej delegatury – Janusz Sikorski.

Spotkanie ze świadkami najnowszej historii Polski miało na celu przybliżenie młodzieży postaci, miejsc i wy-darzeń z lat osiemdziesiątych. Popularyzowanie wiedzy właśnie w taki sposób to doskonała okazja do rozbudzenia

zainteresowań historią tego „ruchu” oraz kultywowanie i upowszechnienie ideałów i wartości „Solidarności” szcze-gólnie wśród młodego pokolenia. Podczas zajęć uczniowie mogli zapoznać się z historią naszego regionu i miasta Tarnowa związaną z okresem powstania i działalności NSZZ „Solidarność” w kontekście społecznym, politycznym i gospodarczym Polski w latach osiemdziesiątych. Bez-pośrednie relacje i opowieści „żywych świadków historii” – uczestników tamtych wydarzeń stanowiły dla młodzieży niezwykłe przeżycie, które zostało wzbogacone licznymi materiałami źródłowymi w postaci, prasy solidarnościowej, ulotek i plakatów oraz osobistych pamiątek. Możliwość rozmowy i bezpośredniego kontaktu z „Ludźmi Solidarności” to niewątpliwie ważne wydarzenie dla każdego młodego człowieka, zainteresowanego najnowszą historią Polski. Dziękujemy!

Jolanta żurowska

Straż przy grobie bł. ks. JerzegoW dniach 20-21 maja br. już po raz trzeci w tym roku

„Straż przy Grobie Błogosławionego Księdza Jerzego Popie-łuszki” trzymali przedstawiciele Tarnowskiej „Solidarności”. Grupa pod przewodnictwem Józefa Gondka w skupieniu i modlitwie oddawała hołd Patronowi „Solidarności”. Po-nadto pomagała w porządkowaniu otoczenia grobu oraz w przystrojeniu świeżymi kwiatami płyty nagrobnej. Kolej-na grupa z Tarnowa, tym razem członków „Solidarności”


Z Reg ionu

Krzyże Solidarności i Wolności wręczoneW Centrum Edukacyjnym „Przystanek Historia” IPN

w Krakowie w dniu 4 czerwca 2018 r. odbyła się uroczy-stość wręczenia Krzyży Wolności i Solidarności.

W imieniu Prezydenta RP Andrzeja Dudy, dyrektor Od-działu IPN w Krakowie, dr hab. Filip Musiał wręczył Krzyże Wolności i Solidarności dwudziestu działaczom opozycji an-tykomunistycznej lat 1956-1989, którzy zostali odznaczeni za „zasługi na rzecz niepodległości i suwerenności Polski oraz respektowania praw człowieka w PRL”.

Odznaczeni zostali: ks. Jan Bielański, Kazimierz Cho-lewa, Andrzej Gancarczyk, Jan Jarczyk, Zdzisława Jurczak, Czesław Kołodziejczyk, Halina Korzyniec, Grzegorz Kowalski, Józef Misiek, Krzysztof Ogorzałek, Edward Postawa, Jan Rokita, Janina Smaza, Franciszek Soboń, Andrzej Stawiar-ski, Czesław Szewczuk, Waleria Tumanik-Banasik, Marcin Zaczek; pośmiertnie Maria Indyk i Kazimierz Rembilas.

z tarnowskiej służby zdrowia odwiedzi grób bł. ks. Jerzego Popiełuszko w miesiącu lipcu.

RJAkcja krwiodawcza w Krakowie

18 maja (piątek) 2018 r., pod Halą 100 lecia KS Cracovia przy ul. Focha 40 można było oddać krew w ramach akcji „100 litrów krwi na 100-lecie odzyskania Niepodległości”. Tym razem wydarzenie zostało zorgani-zowane przez Zarząd Pierwszego Klubu Honorowych Daw-ców Krwi Cracovia Pasy. Pomysł zrodził się spontanicznie – mówił Wojciech Grzeszek przewodniczący Małopolskiej Solidarności. – Doszliśmy do wniosku, że najwspanialszym darem, jaki Solidarność może ofiarować w setną rocznicę odzyskania Niepodległości jest właśnie dar krwi. Wszystko, co dziś mamy rodziło się przecież w bólu, wiele polskiej krwi zostało przelanej żebyśmy mogli żyć w wolnym kraju.

„100 litrów krwi na 100-lecie odzyskania Niepod-

ległości” to inicjatywa członka ZRM Waldemara Cieśli i Prezydium ZRM – jest związana z przypadającą w tym roku setną rocznicą odzyskania przez Polskę niepodległości i trwać będzie przez cały 2018 rok.

ama, fot. A. MasłowskaMajówka z „Solidarnością”

Do malowniczego „Folwarku Zalesie” niedaleko Wie-liczki 5 maja 2018 r. zjechali się członkowie oraz sympatycy Małopolskiej Solidarności wraz ze swoimi rodzinami.

„Majówka z Solidarnością” cieszyła się dużym zain-teresowaniem; pogoda dopisała i atrakcji było mnóstwo. Impreza rozpoczęła się w samo południe. Na biorących w niej udział czekało sporo rozrywek: gry i zabawy dla dzieci z animatorami, kącik plastyczny, zjeżdżalnie i tram-poliny, przejazd bryczką, występy kapeli góralskiej, DJ oraz naprawdę dobry grill.

ama, fot. A. Masłowska

W imieniu odznaczonych podziękowania złożył Kazi-mierz Cholewa, prezes Towarzystwa Parku im. H. Jordana w Krakowie. Na zakończenie oficjalnej uroczystości zebrani wysłuchali poezji okresu stanu wojennego, w wykonaniu aktora Teatru Ludowego Piotra Piechy.

slo, fot. A. Masłowska


Współpraca

Podczas uroczystego posiedzenia ple-narnego, otwierającego formalnie 28 maja br. obrady dyrektor generalny MOP Guy Ry-der przedstawił swoje nadzieje, jakie wiąże z obradami Sesji. Dyrektor zwrócił uwagę na zagrożenia i napięcia, jakie coraz bardziej ujawniają się we współczesnym świecie. Zdaniem Ryder MOP posiada instrumenty, by przeciwdziałać tym tendencjom: to dbanie o godną pracę dla wszystkich i przede wszyst-kim promowanie dialogu trójstronnego. „Duch trójstronności, kompromisu i zgody to waru-nek wstępny do zmierzenia się z problemami, przed którymi staje świat pracy i sam MOP” - mówił dyrektor generalny. Wyraził nadzieję, że MOP będzie bastionem, który oprze się co-raz ostrzejszym konfliktom i sporom. W tym kontekście uznał również za ważne działania mające na celu wyeliminowanie jakichkolwiek przejawów przemocy i nierównego traktowa-nia w miejscu pracy. W trakcie obrad będzie dyskutowana możliwość wypracowania przez MOP standardów w tym zakresie.

Ryder kilkakrotnie w trakcie swego przemówienia przypominał o przypadają-cym w przyszłym roku jubileuszu 100-lecia powstania MOP, podkreślając, że przyszłość organizacji zależy od tego, jak będzie wy-glądała praca w przyszłości. Stąd też jeden z komitetów będzie zastanawiał się nad funkcjonowaniem Organizacji w kontekście jej rozwoju, poszerzania współpracy i lepszego dostosowania metoda działania do współcze-snych wyzwań.

W trójstronnej delegacji polskiej znaleźli

dialog SpołecZny odpowiedZią NA kRYZYS

Adam Gliksman

się również przedstawiciele NSZZ „Solidar-ność”: dr Ewa Podgórska-Rakiel, która praco-wała w Komitecie ds. Stosowania Standardów oraz Sekretarz Małopolskiej „Solidarności” Adam Gliksman, który jako ekspert brał udział w pracach komitetu zajmującego się dialo-giem społecznym.

Głos z PolskiW dyskusji nad sprawozdaniem Dyrek-

tora Generalnego głos w imieniu delegacji pracowników z Polski zabrała Ewa Podgórska-Rakiel z NSZZ „Solidarność”, która nawiązała do głównych tematów tegorocznej Sesji tj. dialogu trójstronnego i dyskryminacji kobiet w miejscu pracy.

Przedstawicielka Polski wspomniała o negatywnym przykładzie braku dbania o warunki pracy w naszym kraju, tj. o wpro-wadzonym niedawno do polskiego porząd-

Z udziałem ponad 5 tysięcy delegatów,

reprezentujących 187 krajów

członkowskich ONZ w dniach 28 maja

– 8 czerwca br. w Genewie toczyły

się obrady 107. Sesji Międzynarodowej Konferencji Pracy.

Uczestnikami przez kilkanaście dni

dyskutowali m.in. nad przyszłością

dialogu trójstronnego oraz koniecznymi

zmianami w funkcjonowaniu Międzynarodowej Organizacji Pracy.

Sekretarz ZRM Adam Gliksman z Dyrektorem Generalnym MOP Guyem Ryderem.


Współpraca międzynarodowa

ku prawnego nowy typ umowy o pomocy przy zbiorach w rolnictwie. Pomocnik rolny nie jest bowiem objęty Ko-deksem pracy, a przez to praca wykonywana przy zbiorach pozostaje poza zakresem regulacji dotyczących bezpieczeń-stwa i higieny pracy oraz nie zapewnia płacy minimalnej. Spowoduje to w przyszłości, że emerytury pomocników rolnych będą bardzo niskie.

W kwestii dialogu społecznego E. Podgórska-Rakiel przypomniała, że nie wszystkie standardy związane z dia-logiem trójstronnym są w pełni realizowane w drodze pełnej współpracy i dialogu trójstronnego. Niektóre akty prawne procedowane są w pośpiechu, trafiają do partnerów społecz-nych zbyt późno, a związki zawodowe muszą interweniować domagając się przestrzegania terminów konsultacji.

Podczas Konferencji delegaci i eksperci dyskutowali m.in. nad kwestiami przemocy w pracy, sytuacji kobiet na rynku pracy, dialogiem społecznym, rozwojem współpracy, oraz tradycyjnie nad przestrzeganiem standardów wynika-jących z konwencji i zaleceń MOP.

O dialoguBardzo wiele miejsca w dyskusji poświęcono dialo-

gowi społecznemu i idei trójstronności. „Bardzo istotnym elementem jest stanowisko MOP w kwestii uznania dialogu trójstronnego jako jedynego gwaranta równomiernego roz-woju gospodarczego i społecznego. To wzmacnia znaczenie związków zawodowych jako przedstawicieli pracujących. Równocześnie trzeba zastanowić się jak w zmieniającej się gospodarce, ten dialog może być efektywny i jak może on obejmować także osoby wykonujące prace w nowych sektorach. W trakcie konferencji rozmawialiśmy także

o roli układów zbiorowych pracy, które MOP promuje. Trzeba się jednak zastanowić jak objąć nimi np. pracowników zatrudnionych w tzw. platformach HR” – mówi Adam Glik-sman. MOP chce stworzyć m.in. grupy ekspertów, których zadaniem będzie wypracowanie metod działania w tym zakresie.

Sprawiedliwość gwarancją pokoju i rozwojuGościem 107. Sesji Międzynarodowej Konferencji Pracy

w dn. 1 czerwca 2018 r. był prezydent Kolumbii Juan Manu-el Santos Caldéron, laureat Pokojowej Nagrody Nobla, który podkreślał znaczenie sprawiedliwości społecznej w budowie pokoju. Prezydent przedstawił również filary budowy krajów, opartych na solidaryzmie społecznym.

Witając gościa Guy Ryder, dyrektor generalny MOP, podkreślał jego zasługi na rzecz pokoju w Kolumbii, przypo-minając słowa najsłynniejszego powieściopisarza pochodzą-cego z tego kraju Gabriela Garcíi Márqueza: „Łatwiej zacząć wojnę, niż ją skończyć”. Trwająca ponad 50 lat (1964-2016) wojna domowa w Kolumbii pozbawiła życia ponad 250 tys. osób. W jej wyniku ponad 6 milionów ludzi straciło dach nad głową. Dzięki rozpoczętym przez prezydenta San-tosa rozmowom pokojowym doszło do podpisania w 2016 r. traktatu pokojowego pomiędzy rządem a Rewolucyjnymi Siłami Zbrojnymi Kolumbii. To właśnie za zaangażowanie w ten proces Juan Santos został uhonorowany Pokojową Nagrodą Nobla w 2016 r.

W przemówieniu skierowanym do delegatów na 107. Sesję Międzynarodowej Konferencji Pracy Prezydent Kolumbii zwrócił uwagę na fakt, że sprawiedliwość społeczna stanowi podstawowy warunek do osiągnięcia i zachowania pokoju

Polska delegacja: od lewej Krzysztof Małecki (FZZ), Michał Maksymiuk (Lewiatan), Anetta Stawińska (OPZZ), ambasador Zbigniew Czech, Karina Knyż-Grzywa (Pracodawcy RP), Magdalena Warszewska-Makuch (CIOP), Andrzej Stępnikowski (ZRP), JAcek Dubiński (OPZZ),

Adam Gliksman (Solidarność) i Rafał Jankowski (FZZ). Na zdjęciu brakuje Ewy Podgórskiej-Rakiel, Jacka Męciny i Juliusza Gardawskiego.


Współpraca międzynarodowa

na świecie. Przez sprawiedliwość Prezydent Kolumbii rozu-mie m.in. prawo do wolności, równości, do godnego życia i gwarancję podstawowych praw.

„Budowanie pokoju jest trudne – mówił człowiek, który doprowadził do zakończenia trwającego ponad pół wieku krwawego konfliktu – Można go porównać do bu-dowanie katedry. To długi proces, na który potrzeba czasu. To stawianie cegły na cegle. My to zaczęliśmy. W tej bu-dowie konieczne jest uwzględnienie wszystkich aspektów: politycznych, ekonomicznych i socjalnych. One muszą być razem uwzględnione. Tylko wtedy ten cel, jakim jest budowa naszych sprawiedliwych społecznie krajów, bez biedy i bez nierówności, będzie możliwa”.

Laureat Nagrody Nobla podkreślał, że godna pracy to podstawa do rozwoju społecznego i gospodarczego. Jednoznacznie Prezydent Santos zaznaczył, że działania polityczne trzeba odpowiedzialnie projektować. W tym za-kresie konieczny jest dialog społeczny, które pozwala na uwzględnienie praw pracowniczych.

„Ludzie pracy zawsze byli za budową pokoju. Uzna-wanie praw pracowników jest więc niezbędnym jego wa-runkiem. W ekonomii musimy uwzględniać także wskaźniki społeczne” – mówił gość Konferencji. Podkreślał, że te zasady stara się wdrażać w Kolumbii. „Uważamy, że rozwój kraju jest możliwy poprzez ograniczanie biedy i budowę silnej klasy średniej. Dzięki naszym działaniom w okresie od 2010 do 2017 r. ilość osób żyjących w biedzie spadła z 30,4% do 17%. To oznacza, że 5,5 milion Kolumbijczy-ków wyszło w tym okresie z biedy.”

„Widzimy ten progres i wiemy jak się dalej rozwijać. Uznaliśmy 5 obszarów za kluczowe: dostęp do dobrej jakości edukacji, poszanowanie praw dzieci, dostęp do mieszkalnictwa, opieka zdrowotna i dostęp do pracy. Dzięki temu zmniejsza się dystans między najbogatszymi i najbied-niejszymi” – mówił Santos.

Prezydent Kolumbii przyznał, że w tym procesie po-kojowym i odbudowy kraju ważne dla niego było wsparcie również Międzynarodowej Organizacji Pracy, której Kolumbia jest współzałożycielem. Niestety w ostatnich latach Kolum-bia była wielokrotnie wskazywana jako kraj, w którym konwencje MOP są łamane. W szczególności dotyczyło to prawa do tworzenia i działania związków zawodowych. Od 1986 r. związkowcy w Kolumbii byli bowiem obiektem ataków oddziałów paramilitarnych, których lider Carlos Casta o zapowiedział, że będą zabijać związkowców, ponieważ ci „podburzają ludzi pracy”. W rezultacie w ostatnich 20 latach

w Kolumbii zginęły tysiące członków związków zawodowych. Ostatnie morderstwo miało miejsce kilka miesięcy temu, choć rząd doprowadził m.in. do skazania osób odpowiedzialnych za część tych mordów i łamanie praw związkowych (ponad 120 osób), do unieważnienia niesprawiedliwych wyroków i do zwolnienia osób przetrzymywanych w więzieniach za działalność związkową”.

Na zakończenie Juan Manuel Santos Caldéron pod-kreślił znaczenie MOP: „Świat pracy się zmienia, ale nasze cele! Nimi zawsze będzie poprawa warunków życia i pracy i zmniejszanie nierówności. Musimy tę współpracę między-narodową doceniać i jej bronić, bo to jest duża wartość”.

W 2019 r. MOP będzie obchodziła 100-lecie swojego istnienia. Polska jest jednym z jej założycieli.

Prezydent Kolumbii Juan Manuel Santos, fot. ilo.org.

fot. ilo.org.


Protesty

Pikieta była realizacją zapytania skierowanego do Pracowników Oddziału w Tarnowie ws. zorganizowania protestu. Deklarację udziału w planowanej pikiecie złożyła większość pracowników Oddziału w Tarnowie.

W czasie pikiety Komisja Zakładowa NSZZ „Solidarność” w Raben Logistics Polska przedstawiła swoje postulaty do rozmów z Dyrekcją Spółki:

„Powodem pikiety jest brak realizacji wniosków NSZZ „Solidarność” dotyczących podjęcia rozmów pomiędzy Pracodawcą a NSZZ „Solidarność” w sprawie:

podwyżek wynagrodzeń zasadniczych 1. dla pracowników Raben Logistics Pol-ska w kwocie 500,00 zł brutto dla każdego pracownika;wprowadzenie dodatków dla pracow-2. ników pracujących w systemie pracy ciągłej;wprowadzenie takich samych stawek 3. wynagrodzeń dla pracowników wyko-nujących taka samą pracę;

NIC O NAS bEZ NAS – pIkIEtA W tARNOWIE

wprowadzenie czytelnego regulaminu 4. premiowania;wprowadzenie Zakładowego Układu 5. Zbiorowego Pracy dla pracowników Raben Logistics Polska Sp. z o.o.; wprowadzenie corocznego, czytelnego 6. systemu wzrostu wynagrodzeń.”Podczas pikiety został przedstawiony

przygotowany przez NSZZ „Solidarność” pro-jekt Zakładowego Układu Zbiorowego Pracy dla pracowników Raben Logistics Polska.

W pikiecie wzięło udział około 80 osób, wśród nich byli także przedstawiciele Oddziału Nr 2 w Tarnowie z kierownikiem Romualdem Jewułą na czele.W dniu 18 czerwca

2018 r. przed siedzibą Oddziału

RABEN Logistics Polska Sp.

z o.o. w Tarnowie odbyła się pikieta

zorganizowana przez Komisję Zakładową

NSZZ „Solidarność”.

Joanna Furtak


Protesty

Agnieszka MasłowskamuZealnicy to nie Zabytki i jeść muSZą!

Ogólnopolska Akcja Protestacyjna zorgani-zowana przez Ogólnopolski Komitet Protestacyj-ny Dziady Kultury, działający w ramach NSZZ „Solidarność”, pod hasłem „Dość dyskrymina-cji finansowej pracowników instytucji kultury” została przeprowadzona w trakcie trwania Nocy Muzeów - 18 i 19 maja 2018 r. Przed wejściem do Muzeum Archeologicznego w Kra-kowie pikietowali pracownicy instytucji kultury, muzealnicy, bibliotekarze i filharmonicy wspie-rani przez władze Małopolskiej „Solidarności”: przewodniczącego ZR Wojciecha Grzeszka i jego zastępcę Annę Skólską. W tym samym czasie w tymże muzeum dyrektorzy krakowskich in-stytucji kultury z władzami miasta na czele z prezydentem Krakowa Jackiem Majchrowskim otwierali kolejną już Noc Muzeów.

– Urząd Marszałkowski oferuje nam głodowe wręcz pensje – mówił jeden z pikie-tujących. – Jak mamy utrzymać za nie nasze rodziny? Niektórzy z nas mają doktoraty, ukoń-czone studia podyplomowe, nasze placówki odnoszą sukcesy a zarabiamy właściwie naj-niższą krajową. Mamy się szkolić, rozwijać. Ale za co? Czujemy się dyskryminowani. Chcemy poszanowania naszej pracy w postaci godnych zarobków – dodaje.

– Przecież to dzięki nam, pracownikom kultury, naszemu zaangażowaniu, pomysłom, wiedzy i doświadczeniu – placówki, w których pracujemy są nagradzane i znane w całej Pol-sce i za granicą – mówi pracownica jednego z krakowskich muzeów.

Na potwierdzenie tych słów warto przypo-mnieć, że w kilka dni po proteście, w poniedzia-łek 21 maja br. w Muzeum Narodowym w War-szawie miała miejsce uroczysta gala Konkursu na Wydarzenie Muzealne Roku Sybilla 2017. Jak twierdzą organizatorzy wyróżnienie w tym

Konkursie jest najważniejszą formą uznania osiągnięć w polskim muzealnictwie. Wśród lau-reatów znalazły się: Muzeum Etnograficzne im. Seweryna Udzieli w Krakowie, Muzeum Historii Fotografii im. Walerego Rzewuskiego w Krako-wie i Muzeum Historyczne Miasta Krakowa.Przypomnijmy:

Od 2015 roku w Państwowym Muzeum Archeologicznym w Krakowie Komisja Zakłado-wa NSZZ „Solidarność” prowadzi spór zbiorowy z dyrekcją, ale adresatem żądań związkowców jest Jacek Krupa, Marszałek woj. małopolskie-go. Oczekiwania związkowców zamykają się w dwóch punktach: podwyżka płac do średniej krajowej w instytucjach kultury (przypomnij-my, że średnia za 2016 rok wynosiła ona ok. 5300, a za 2017 dowiemy się niebawem z wystąpienia ministra kultury w Parlamencie) i systemowe rozwiązanie kwestii płacowych w Muzeum. O ile pierwszy postulat został speł-niony w części, była podwyżka 350 zł brutto w 2015 i 150 zł w 2016 roku, a sami związ-kowcy zmodyfikowali go i żądają 500 zł, to drugi postulat odbija się od Marszałka i Sejmiku Małopolskiego, pozostaje bez odpowiedzi.

„Dziady Kultury” kolejny raz

postanowiły zawalczyć o wyrównanie

wieloletnich zaległości w wynagrodzeniach

pracowników kultury w Małopolsce.

„Czas nas docenić! Chcemy podniesienia

wynagrodzeń zasadniczych

o przynajmniej 500 zł” – mówią pracownicy

kultury, mający najniższe zarobki w województwie

słynącym z bogactwa dziedzictwa

kulturowego.

fot. A. Masłowska


Branże

WZd kRAJOWEJ Sekcji Hutnictwa

Andrzej Gębara

Spośród wszystkich wybranych 56 De-legatów z całego kraju, Regionalna Sekcja Hutnictwa z Małopolski reprezentowana była przez 14 Delegatów reprezentujących zakła-dy hutnicze w naszym Regionie.

Gośćmi specjalnymi WZD byli: Piotr Duda, Przewodniczący Komisji Krajowej NSZZ „S”, Wojciech Grzeszek, Przewodniczący Za-rządu Regionu Małopolskiego „S” i Stefan Dzienniak, Prezes Hutniczej Izby Przemysło-wo-Handlowej. Obecny był również długoletni Przewodniczący Sekcji Adam Ditmer.

Dzień wcześniej, przed rozpoczęciem WZD odbyło się ostatnie posiedzenie Rady KSH mijającej kadencji, na którym zostały ustalone sprawy organizacyjne i proceduralne przed WZD.

Zebranie otworzył i gości przywitał Przewodniczący KSH Andrzej Karol. Do prowadzenia WZD zostali wybrani: An-drzej Gębara (AMP Kraków), Wojciech Krasuski (Celsa Ostrowiec) oraz Mirosław Nowak (AMP D. Górnicza). Zostały rów-nież wybrane Komisje: Skrutacyjna i Man-

W dniach 24-25 maja 2018 r.

w Bukowinie odbyło się 48

Sprawozdawczo-Wyborcze WZD Krajowej Sekcji

Hutnictwa NSZZ „Solidarność”.

datowa oraz Komisja Uchwał i Wniosków.Po otwarciu WZD głos zabrał Wojciech

Grzeszek, Przewodniczący Zarządu Regionu Małopolskiego jako gospodarz terenu witając wszystkich gości, krótko omówił sytuację krakowskiego hutnictwa i działania Mało-polskiego WRDS ukierunkowane w stronę hutnictwa krajowego.

Kolejnym gościem zabierającym głos podczas obrad KSH był S. Dzienniak, Prezes HIPH, który szczegółowo przedstawił sytuację w polskim hutnictwie oraz relacje polskiego hutnictwa w świetle Europy i świata. Omówił też ostatnie zebrania Wojewódzkich Rad Dia-logu Społecznego (WRDS), które odbyły się w Katowicach i w Krakowie z uwypukleniem wzrostu cen za wykup emisji CO2 – co w nie-dalekiej przyszłości dla polskiego hutnictwa może być zabójcze. Mówił również o zagro-żeniach związanych ze wzrostem cen energii, która jest ściśle powiązana ze wzrostem cen wykupu emisji CO2, a ze względu na fakt, że hutnictwo jest przemysłem energochłonnym jest to kolejny czynnik na „być lub nie być” polskiego hutnictwa. Na zakończenie swojej wypowiedzi Prezes HIPH podziękował za współpracę Sekcji Hutnictwa „Solidarności” podkreślając ich zasługi: tematyczne dysku-sje nt. hutnictwa na WRDS-ach, dyskusje na szczeblach ministerialnych, zaangażowanie przedstawicieli Sekcji Hutnictwa w ciągłe, systematyczne monitowanie odpowiednich władz oraz organizowanie różnych spotkań i paneli dyskusyjnych na szczeblach woje-wódzkich i krajowym.

Podkreślił również, że to właśnie wiel-kie zaangażowanie działaczy KSH doprowa-


Branże

dziło m.in. do potężnych inwestycji w Krakowie, Dąbrowie Górniczej, Zdzieszowicach czy w Ostrowcu i że to m.in. dzięki tym działaniom coraz lepiej postrzegane jest polskie hutnictwo zarówno w Polsce, jak i na arenie europejskiej, stając się tym samym konkurentem dla innych krajów.

Jako ostatni gość głos zabrał Piotr Duda, Przewod-niczący Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” mówiąc o obecnych bolączkach pracowników i sytuacji w kraju. Szeroko naświetlił pozytywnie przyjętą przez Polaków niedawną Ustawę o zakazie handlu w niedziele, która była zainicjowana przez NSZZ „S”. Podkreślił też, że Związek nie odpuszcza tematu powiązania stażu pracy z wiekiem pracowników podczas przejścia na emeryturę, tzn. 35 lat stażu pracy dla kobiet oraz 40 lat pracy dla mężczyzn.

Nawiązał także do sytuacji gospodarczej i przemysło-wej w kraju, dziękując za wysiłki Sekcji Hutnictwa w celu utrzymania miejsc pracy w hutnictwie, a co za tym idzie w innych gałęziach przemysłu ściśle powiązanych z naszą branżą. Wspomniał także o działaniach Sekcji Hutnictwa na arenie WRDS-ów i na szczeblu krajowym w walce o zmiany cen energii elektrycznej oraz wysokości opłat za wykup emisji CO2. Przewodniczący P. Duda omówił wiele innych tematów nurtujących pracowników w kraju ale celowo ich tu nie opisujemy, bo są na bieżąco opisywane w Tygodniku Solidarność i innych periodykach.

Po przerwie obiadowej rozpoczęła się cześć sprawoz-dawcza WZD Sekcji Hutnictwa.

Na jej początku Przewodniczący Komisji Mandatowej, P. Orzeł odczytał protokół stwierdzający prawomocność zebrania wyborczego. Następnie Przewodniczący Komi-sji Wyborczej A. Gębara odczytał protokół z wyborów w poszczególnych Sekcjach Regionalnych oraz Komisjach Międzyzakładowych z pozostałej części kraju. W imieniu Rady Sekcji Hutnictwa sprawozdanie przedstawił i szcze-gółowo je omówił Przewodniczący KSH Andrzej Karol, które podczas głosowania zostało jednogłośnie przyjęte. Natomiast Przewodniczący Komisji Rewizyjnej Renata Zie-lezińska odczytała protokół z prac tej komisji, wnosząc o udzielenie absolutorium ustępującym władzom, co zosta-ło jednogłośnie przegłosowane.

Po części sprawozdawczej przystąpiono do wyborów nowych władz Krajowej Sekcji Hutnictwa na kadencję 2018-2022.

Na funkcję Przewodniczącego KSH został zgło-szony dotychczasowy Przewodniczący Andrzej Karol,

który uzyskał mandat nowego Przewodniczącego.W następnej kolejności została wybrana 21-osobowa

RADA KSH, w składzie której znalazło się 5 osób z Mało-polski, są to: Czesław Bujak, Andrzej Gębara, Wiesław Jakubiec, Konrad Korepta oraz Paweł Orzeł, wszyscy z AMP Kraków.

Po wyborach władz wybrano 6-osobową Komisję Rewizyjną, delegaci z Małopolski nie zgłaszali żadnych kandydatur.

Ostatnimi wyborami były wybory delegatów do najwyższych struktur branżowych, czyli na Kongres Se-kretariatu Metalowców NSZZ „Solidarność”. Sekretariat Metalowców jest jedną z największych struktur branżowych w naszym Związku i skupia 7 Krajowych Sekcji, oprócz Hutnictwa jeszcze Przemysł Motoryzacyjny, Zbrojeniowy, Lotniczy, Okrętowy, Metalowy i Elektromaszynowy.

Kongres Krajowego Sekretariatu Metalowców odbę-dzie się w Rytrze w dn. 25.06 br., gdzie będą wybierane najwyższe władze Sekretariatu Metalowców NSZZ „Soli-darność”.

Łącznie wybrano 21 delegatów, spośród których 5 jest z Małopolski, są to: Andrzej Gębara, Wiesław Jaku-biec, Konrad Korepta, Paweł Orzeł oraz Jerzy Smoła.

Wszystkie wybory były tajne i przeprowadzała je Komisja Skrutacyjna, której Przewodniczącym był Jerzy Warszawa (HPR Kraków).

Po wyborach delegatów na Kongres oraz przyjęciu kilku Stanowisk i Uchwał WZD KSH zostało zakończone.

Jeszcze w tym samym dniu w późnych godzinach wieczornych ukonstytuowała się Komisja Rewizyjna oraz Rada KSH.

Wybrano 7-osobowe Prezydium Rady, w składzie którego Andrzej Gębara został wybrany Wiceprzewodni-czącym – Skarbnikiem.

Ze smutkiem przyjęliśmy informację, że w wieku 80 lat zmarła

Śp. Jadwiga Gołdyniazałożycielka NSZZ „Solidarność” w Zakładach Chemicznych w Oświęcimiu w l. 80. XX w.,

wieloletni członek „Solidarności”, do końca wierna jej ideałom i wartościom.

Rodzinie i bliskim składamy serdeczne wyrazy współczucia.

Małopolska „solidarność”


His tor ia

Została ona zorganizowana przez Zarząd Regionu Małopolskiego NSZZ „Solidarność”, Stowarzyszenie Sieć So-lidarności, Instytut Historii UJ, Instytut Pamięci Narodowej Oddział Kraków oraz Państwową Akademię Umiejętności.

Konferencję otworzyli prof. dr hab. Andrzej Białas, prezes PAU w Krakowie oraz dr hab. Filip Musiał, dyrektor Od-działu IPN w Krakowie, który poprowadził pierwszy panel konferencyjny. W gronie panelistów znaleźli się: prof. dr hab. To-masz Gąsowski, dr Łukasz Kamiński, dr

kONFERENCJA „WIOSNA Solidarności ‘88”

Agnieszka Masłowska

W ramach obchodów 30. rocznicy strajku

kwietniowo-majowego

pracowników Huty im. Lenina,

w dniu 4 czerwca 2018 r. w Auli

Polskiej Akademii Umiejętności

w Krakowie odbyła się konferencja

„Wiosna Solidarności ‘88”.

Remigiusz Kasprzycki, dr Monika Litwiń-ska, Andrzej Malik, dr Wojciech Padu-chowski, Agata Klimek z Muzeum PRL-u, Stanisław Handzlik, Władysław Kielian, Maciej Mach i Edward E. Nowak.

Na konferencji nie mogło zabraknąć jej współorganizatorów, przedstawicieli Zarządu Regionu Małopolskiej „Solidar-ności” Wojciecha Grzeszka Przewodni-czącego Małopolskiej „Solidarności”, jego zastępcy – Jerzego Smoły oraz uczestników tamtych wydarzeń.

fot. A. Masłowska


His tor ia

kONFERENCJA „Za waSZą i naSZą wolność”

Agnieszka Masłowska

– Wy uderzyliście w jądro tego systemu. Ludzie Solidarności Walczącej – nie mieliście złudzeń. Każdy z państwa reprezentuje naród o wielowiekowej tożsamości i historii i na tym chcieliście, chcieliśmy budować wspólnotę wolnych narodów – mówił do byłych opozycjonistów So-lidarności Walczącej prezes IPN Jarosław Szarek, otwierając konferencję.

Wśród panelistów znaleźli się history-cy, działacze Solidarności Walczącej na czele z Jadwigą Chmielowską i Piotrem Hlebowiczem (współtwórcami Wydziału), opozycjoniści z byłych republik Radzieckich – Armenii, Azerbejdżanu, Białorusi, Czeczenii, Estonii, Gruzji, Litwy, Łotwy, Ukrainy oraz Rosji.

– Byliśmy małą grupą, konspiracją w konspiracji. Jeśliby nas wtedy sądzono, to z pewnością za uderzenie w sojusz ze Związkiem Sowieckim, za bycie agentami amerykańskiego imperializmu, którzy chcieli zrzucić komunizm z piedestału – mówił dziennikarzom o działalności Wydziału Piotr Hlebowicz.

– To był jeden z ciekawszych przykładów działalności niepodległościowej na przełomie lat 80. i 90. ubiegłego wieku. Działacze Solidarno-ści Walczącej uważali, że niepodległość narodów wchodzących w skład Związku Sowieckiego jest warunkiem niepodległości Polski – stwierdził Adam Gliksman, historyk, sekretarz ZR Małopol-skiego, który wygłosił referat i poprowadził także panel dyskusyjny z udziałem Zianona Pazniaka, Sinavera Kadyrova i Olesia Szewczenki.

Autonomiczny Wydział Wschodni Solidarno-ści Walczącej to organizacja powstała na początku 1988 r. Stawiała sobie za cel nawiązanie współ-

Działalność Autonomicznego

Wydziału Wschodniego Solidarności

Walczącej – w rocznicę jego

powołania stały się tematem

międzynarodowej konferencji

odbywającej się w dn. 23-24 maja br.

w Krakowie.

pracy i wspieranie ruchów niepodległościowych w republikach byłego ZSRR. Dzięki aktywności inicjatorów powstania Wydziału – Piotra Hlebo-wicza i Jadwigi Chmielowskiej ten plan został zrealizowany. Działacze i współpracownicy Wy-działu dotarli do większości republik radzieckich, nawiązując kontakty z tamtejszymi opozycjonista-mi, zacieśniając relacje i koordynując działania, organizując szkolenia i konferencje, przewożąc literaturę oraz poszukując informacji na temat Polaków, zamieszkałych w ZSRR.

Konferencję zaszczycili swoją obecnością m.in. marszałek-senior Sejmu RP, Kornel Mora-wiecki, Prezes IPN Jarosław Szarek i ambasador i minister pełnomocny Gruzji w Polsce, Ilia Darchia-shvili. Obecna była także Ałła Dudajewa, wdowa po zabitym prezydencie Czeczenii Dżocharze Du-dajewie oraz żona Mustafy Dżemileva, przywódcy Tatarów krymskich, poseł na Sejm RP dr hab. Józef Brynkus oraz przewodniczący ZRM NSZZ „Solidarność” Wojciech Grzeszek wraz z Anną Skólską Zastępcą Przewodniczącego-Skarbnikiem ZRM „Solidarność”.


Pro memor ia

Wspomnienie o dr. Antonim Ziębie– Niewiele znałem i znam w swoim ży-

ciu ludzi o podobnej charyzmie, przekonaniach i zapale, jakie miał dr inż. Antoni Zięba. Obro-na życia, obrona nienarodzonych – to była jego wielka życiowa pasja, poparta olbrzymią wiarą – tak o prezesie Polskiego Stowarzyszenia Obroń-ców Życia Człowieka dr inż Antonim Ziębie mówi Wojciech Grzeszek, Przewodniczący Małopolskiej „Solidarności”.

– Inżynier Zięba opowiadał mi, jak będąc w Warszawie modlił się przy grobie ks. Jerzego Popiełuszki, jeszcze wiele lat wcześniej, zanim ten został błogosławionym. Mówił, że czuł wów-czas, że to właśnie ks. Jerzy kierował go w stronę działania na rzecz obrony życia i to w nim widział patrona tej sprawy – twierdzi Przewodniczący.

– W naszych rozmowach inżynier Zięba za-wsze podkreślał, że zmiany dokonujące się w Polsce nie mogą odbywać się bez udziału „Solidarności”. Mało kto już pamięta, ale pomysłodawcą pomnika ks. Jerzego Popiełuszki na os. Szklane Domy w Nowej Hucie był właśnie inż. Zięba. Miał wiele pomysłów na piękne inicjatywy. To był człowiek wielkiej kultury. Co jakiś czas spotykaliśmy się w Zarządzie Regionu, nie tylko z racji wspólnych spraw. W piśmie, które redagował były poruszane tematy związane z działaniami „Solidarności”, takie jak walka o wolne niedziele, ale też

inne społecznie wrażliwe tematy. Jego śmierć to wielka strata, to strata człowieka niezwykle oddanego sprawie, uczciwego, niezwykle prawego. Jego pomysły i inicjatywy zawsze opierały się na wartościach religijnych, narodowych. Jesteśmy w roku odzyskania przez Polskę niepodległości i wiele z naszych rozmów toczyło się wokół tematu naszych korzeni, tradycji niepodległościowych i pewnej kontynuacji, którą dokonywała „Solidarność”.

Antoni Zięba był zawsze serdecznie przyjmowany na Placu Szczepańskim w Zarządzie Regionu Małopolskiego.

– Potrafił pięknie opowiadać, z każdym nawiązać kontakt, porozmawiać, każdego wciągnąć w ciekawą roz-mowę na tematy, które go pasjonowały. Niewielu jest już takich ludzi jak on – powtarza Przewodniczący Regionu. – Będzie nam go bardzo brakować. Zostały mi, oprócz wspomnień o nim, dwie cenne pamiątki, które dostałem od niego gdy zostałem Przewodniczącym Zarządu Regionu. Przyniósł mi krzyż, który wisi nad drzwiami i obraz Mat-ki Boskiej Częstochowskiej, który wisi na ścianie. Wierzę w to, że będzie roztaczał nad nami swoją opiekę, bo był człowiekiem bardzo rozmodlonym. Jego religijność nie była na pokaz. Niezwykła była też jego więź z rodziną, o której potrafił pięknie opowiadać. Dużym autorytetem była dla niego żona, często mówił, że to właśnie z nią omawiał sprawy dotyczące inicjatyw, które podejmował, to właśnie jej się radził w tych sprawach – dodaje.

slo, fot. pro-life.pl

Po długiej i ciężkiej chorobie 3 maja br. odszedł od nas

Śp. dr inż. Antoni Ziębaniestrudzony społecznik, wykładowca akademicki,

publicysta, redaktor i wydawca (m.in. pism „Źródło”, „Droga” i „Wychowawca”) i wieloletni prezes

Polskiego Stowarzyszenia Obrońców Życia Człowieka.Wielki Przyjaciel „Solidarności”, której ideały zawsze

były mu bliskie i które chętnie upowszechniał i promował m.in. na łamach wydawanych przez

siebie czasopism.Ze śmiercią Antoniego Zięby tracimy nie tylko

Wspaniałego Przyjaciela, ale i Człowieka pełnego energii i oddania, którymi zaszczepiał każdego,

kogo spotkał na swojej drodze.



Pro memor ia

Wiesław Ciołkiewicz. Wspomnienie w 5. rocznicę śmierci

17 czerwca 2013 roku zmarł w wieku 68 lat Wiesław Jan Ciołkiewicz. Urodził się 11 lutego 1945 roku w Zalesiu koło Skierniewic. W roku 1971 ukończył Wydział Elek-tryczny Politechniki Łódzkiej i podjął pracę jako nauczyciel w Zespole Szkół Włókienniczych w Łodzi, potem w Zespole Szkół Samochodowych w Tychach, następnie w latach 1977-1989 pracował w Zespole Szkół Budowlanych „BUDOST” w Nowej Hucie, w l. 1989-2008 w Zespole Szkół Elektrycz-nych nr 1 w Krakowie-Podgórzu. Pod Jego kierownictwem abiturienci wykonywali prace dyplomowe, które zdobywały laury. Elektronika i automatyka – to dziedziny, które znał perfekcyjnie.

Był Człowiekiem czynu, oddanym pracy pedagogicz-nej i wychowaniu młodzieży, jak również walce o wolną i niepodległą Polskę. Najwięcej swojej energii poświęcił dzia-łalności na rzecz NSZZ „Solidarność” Pracowników Oświaty i Wychowania.

Od początku powstania „Solidarności” w roku 1980 z ogromnym zaangażowaniem i determinacją włączył się w tworzenie NSZZ „Solidarność” Pracowników Oświaty i Wychowania w Nowej Hucie. 13 grudnia 1981 r. w dniu wprowadzenia stanu wojennego zabezpieczył wszystkie materiały związkowe, pieczątki, sztandar nauczycieli z Ko-misji Zakładowej NSZZ „S” w Nowej Hucie i przeszedł do działania w strukturach konspiracyjnych.

Swoją ogromną wiedzę z zakresu elektroniki wyko-rzystał do pracy na rzecz podziemnej działalności radiowej i telewizyjnej. Był konstruktorem nadajników radiowych, dzięki którym działało Radio Solidarność na terenie Krako-wa. Nadajniki te wielokrotnie sam umieszczał w różnych punktach miasta. Konstruował również nadajniki telewizyjne, które zakłócały fonię telewizji państwowej w godzinach nadawania reżimowego Dziennika Telewizyjnego.

Kiedy w wolnej już Polsce szkoła stanęła na skra-ju zapaści objął funkcję Przewodniczącego Regionalnego Komitetu Strajkowego NSZZ „S” Pracowników Oświaty Regionu Małopolska.

5 maja 1993 roku nauczyciele „Solidarności” i związ-ków branżowych wspólnie podjęli akcję strajkową protestu-jąc przeciwko dramatycznej sytuacji polskiej oświaty i stanu nauczycielskiego.

W Biuletynie Strajkowym pisał odezwy, apele i oświad-czenia do władz oświatowych, do młodzieży, wyjaśniając

determinacje nauczycieli strajkujących w okresie matur 1993 r.

Był delegatem Zarządu Regionu na Zjazd „Solidarno-ści” w Gdańsku.

W grudniu 1994 r. wraz z pracownikami Służby Zdro-wia podjął strajk głodowy w Warszawie.

Pracując dla „Solidarności” zawsze z wielką odpo-wiedzialnością wykonywał swoje obowiązki pedagoga i wychowawcy. Do końca był wierny jej ideałom, a działal-ność w „Solidarności” pozostawiła trwały ślad w sercach Jego dzieci.

Dnia 11 listopada 2017 r. został pośmiertnie odzna-czony Medalem „Dziękujemy za Wolność”. Medal odebrały córki i wnuki. Cześć Jego pamięci!

Z wielkim żalem i smutkiem przyjęliśmy wiadomość o śmierci

Śp. Grażyny Zachradnikwieloletniej członkini i działaczki NSZZ „Solidarność”

w Krynicy, przewodniczącej NSZZ „Solidarność” w Uzdrowisku Krynica-Żegiestów S.A., delegatki na WZD Regionalnego Sekretariatu Ochrony Zdrowia (1995-1998); delegatki na WZD Krajowej Sekcji Uzdrowisk Polskich (1995-1998 i 2002-2018).

Rodzinie Zmarłej składamy wyrazy najszczerszego współczucia.


Protest „Dziadów Kultury” w Noc Muzeów w Krakowie, 18 maja 2018 r.

„Majówka z Solidarnością”, Folwark Zalesie, 5 maja 2018 r.

Z PRAC ZARZĄDU REGIONU PROTESTY DIALOG SPOŁECZNY … · 2018-07-16 · 2 SERWIS INFORMACYJNY Nr...

Documents

Transcript of Z PRAC ZARZĄDU REGIONU PROTESTY DIALOG SPOŁECZNY … · 2018-07-16 · 2 SERWIS INFORMACYJNY Nr...