XIII MIĘdzynarodowy

FestIwal organowy

KoŚCIÓŁ Pw. Św. rodzInylUBlIn – CzUBy 2009

21 CzerwCa – 16 PaŹdzIernIKaŚrody godz. 19.00

Muzyka organowa przemawia tam, gdzie milknie słowoJan Paweł II

Biuro festiwalu:

Parafia św. Rodziny20-535 Lublin, ul. Jana Pawła II 11

Dyrektor festiwalu – Robert GrudzieńFundacja im. Mikołaja z Radomia – Oddział Lublin

tel. kom. 0 601 30 64 83www.grudzien.pl

Współorganizatorzy:Prezydent Miasta Lublin

Parafia pw. Św. Rodziny w LublinieAkcja Katolicka przy parafii pw. Św. Rodziny w Lublinie

Fundacja im. Mikołaja z RadomiaUrząd Marszałkowski Województwa Lubelskiego

Wojewoda LubelskiStarostwo Powiatowe w Lublinie

Austriackie Forum Kultury

Patronat honorowy:Prezydent Miasta Lublin Adam Wasilewski

Marszałek Województwa Lubelskiego Krzysztof Grabczuk

Patronat medialny:TVP3 Lublin

Tygodnik Katolicki NiedzielaRadio eR

Radio LublinGość Niedzielny

Lubelski Serwis InformacyjnyObserwator

Niecodziennik Biblioteczny

JUBILEUSZ 25-LECIA PARAFII PW. ŚW. RODZINY W LUBLINIE

Zdjęcia:Stanisław Sadowski, Robert Grudzień

Redakcja:Fundacja im. Mikołaja z Radomia

Wydawca:Parafia św. Rodziny w Lubline

Organizatorzy zastrzegają sobie prawo do zmianywykonawców i programu.

Wpłaty na rzeczMiędzynarodowego Festiwalu Organowego

w kościele św. Rodziny w Lubliniemożna dokonywać na konto:

Getin Bank 52 1560 1195 0001 0214 2005 0001

e-mail:robert@grudzien.pltel. kom. 0601 30 64 83

www.par.sw-rodziny.lublin.pltel. 081 / 526 51 31, fax: 526 51 11

Na okładce: oryginalne zdjęcie Jana Pawła II z pobytu w parafii pw. Św. Rodziny na Czubach w Lublinie

3

FESTIWAL POD HONOROWYM PATRONATEM PREZYDENTA MIASTA LUBLIN

ADAMA WASILEWSKIEGOI

MARSZAŁKA WOJEWÓDZTWA LUBELSKIEGOKRZYSZTOFA GRABCZUKA

KOMITET HONOROWYGenowefa Tokarska – Wojewoda LubelskiJE ks. bp. Ryszard Karpiński – biskup pomocniczy Archidiecezji LubelskiejJM ks. prof. dr hab. Stanisław Wilk – Rektor Katolickiego Uniwersytetu LubelskiegoJM prof. dr hab. Andrzej Dąbrowski – Rektor Uniwersytetu Marii Curie-SkłodowskiejJM prof. dr hab. Marek Opielak – Rektor Politechniki LubelskiejJM prof. dr hab. Marian Wesołowski – Rektor Uniwersytetu PrzyrodniczegoJM prof. dr hab. Andrzej Książek – Rektor Uniwersytetu MedycznegoPaweł Pikula – Starosta Powiatu LublinPiotr Kowalczyk – Przewodniczący Rady Miasta Lublin

KOMITET ORGANIZACYJNYRobert Grudzień – Dyrektor Festiwalu, Fundacja im. Mikołaja z RadomiaKs. Ryszard Jurak – Proboszcz Parafii św. Rodziny w Lublinie, przewodniczący komitetu organizacyjnegoWłodzimierz Wysocki – Z-ca Prezydenta Miasta LublinMarek Jakubowski – Prezes Akcji Katolickiej przy parafii św. Rodziny w LublinieRyszard Burski – Prezes Spółdzielni Mieszkaniowej „Czuby”Sławomir Podolski – Prezes Spółdzielni Budowlano-Mieszkaniowej „Oaza”Dariusz Sienkiewicz – Dyrektor TVP3 Lublin Mariusz Deckert – Prezes Radia LublinKs. Dr Robert Jasłak – Dyrektor Radia eR

WSPÓŁPRACADorota Gonet – Radio LublinKrzysztof Hudzik – Radio eR Agnieszka Przytuła – Tygodnik Katolicki „Gość Niedzielny”Barbara Pycel – Tygodnik Katolicki „Gość Niedzielny”Urszula Buglewicz – Tygodnik Katolicki „Niedziela” – edycja lubelskaJanusz Świąder – „Dziennik Wschodni”, Anna Rzepa Wertmann – „Obserwator”Stanisław Sadowski – fotografStanisław Dziwiszek – rejestrator-asystentSebastian Bernat – współpracaPiotr Jackowski – słowo o muzyceJerzy Jacek Bojarski – Niecodziennik Biblioteczny

4

XIII MIĘDZYNARODOWY FESTIWAL ORGANOWY

KOŚCIÓŁ PW. ŚW. RODZINY – LUBLIN – CZUBYLATO – 2009

Lublin 2016 Europejska Stolica Kultury – KandydatŚrody godz.19.00

21.06. Koncert inauguracyjny /niedziela, godz. 15.00/ Małgorzata Walewska – mezzosopran Robert Grudzień – organy/fortepian

01.07. „Tryptyk śródziemnomorski ze św. Pawłem” ks. bp. Ryszard Karpiński – słowo wstępne Cezary Żak – recytacja Paweł Gusnar – saksofon Klaudiusz Baran – akordeon, bandoneon

08.07. Mario Sedlar – organy/Słowacja/ Chopin Piano Quintet

15.07. ks. Krzysztof Ołdakowski SJ 30. rocznica I pielgrzymki Jana Pawła II do ojczyzny. „Niech zstąpi Duch Twój i odnowi oblicze ziemi, tej ziemi” 2 czerwca 1979 r. Jan Paweł II Georgij Agratina – fletnia Pana, cymbały Robert Grudzień – organy

22.07. Marek Toporowski – organy

29.07. Antonio Vivaldi „Cztery pory roku” Konstanty Andrzej Kulka – skrzypce Członkowie Camerata Vistula Aare-Paul Lattik – organy/Estonia/

05.08. „Klasyka w jazzie” Trio t.r.b. classic /Niemcy/ Roza Kochanek – vocal Benedikt Frąckiewicz – klarnet, saksofony Thomas Glanc – organy, fortepian

12.08. Bogurodzica czyli Pacierz Staropolski Anna Seniuk – recytacja Tytus Wojnowicz – obój Piotr Wilczyński – organy, klawesyn

19.08. Giedrius Prunskus – baryton /Litwa/ Jurgita Kazakeviciute – organy /Litwa/ Koncertu finałowy uczestników XVII Międzynarodowego Kursu Muzyki Kameralnej Lublin 2009

5

26.08. Rok Juliusza Słowackiego Spektakl Juliusz Słowacki – „Hymn” Krzysztof Kolberger – recytacja Robert Grudzień – fortepian, organy Spotkanie autorskie, promocja książki Krzysztofa Kolbergera „Przypadek-nie przypadek”

09.09. Małgorzata Sęk – wiolonczela Katarzyna Kwiatkowska – fortepian

23.09. Ludmiła Worobiec-Witek – skrzypce Artur Jaroń – fortepian, organy Orkiestra Szkoły Muzycznej I i II st. im. T Szeligowskiego Kamila Siepsiak – saksofon /klasa prof. Andrzeja Waszczuka/ Iwona Borcuch – dyrygent

16.10. /pt/ Koncert finałowy „Jestem głęboko przekonany, że w tamtym pamiętnym dniu św. Jadwiga Śląska stała się patronką wyboru pierwszego w dziejach Polaka na stolicę świętego Piotra”. Jan Paweł II 16 X 1979 r.

„Wołam do Ciebie Człowieku” – Spektakl poetycko-muzyczny w oparciu o życie: Świętej Jadwigi Śląskiej i Błogosławionej Matki Teresy z Kalkuty Grażyna Barszczewska – recytacja Magdalena Idzik – recytacja Krzysztof Seroka – organy

JUBILEUSZ 25-LECIA PARAFII PW. ŚW. RODZINY W LUBLINIEImpreza towarzysząca: Wystawa fotograficzna Adama Bujaka: „KRAKÓW JANA PAWŁA II” 1–30 października 2009 r.

Koncerty towarzyszące: Niemce, Niedrzwica Duża, Janowiec, Kazimierz Dolny

ORGANIZATORZY ZASTRZEGAJĄ SOBIE MOŻLIWOŚĆ ZMIANY WYKONAWCÓW I PROGRAMU.

Kościół potrzebuje sztukiAby głosić orędzie, które powierzył mu Chrystus, Kościół potrzebuje sztuki. Musi bowiem sprawiać, aby rze-czywistość duchowa, niewidzialna, Boża, stawała się postrzegalna, a nawet w miarę możliwości pociągająca. Musi zatem wyrażać w zrozumiałych formułach to, co samo w sobie jest niewyrażalne. Otóż sztuka odznacza się sobie tylko właściwą zdolnością ujmowania wybranego aspektu tego orędzia, przekładania go na język barw, kształtów i dźwięków, które wspomagają intuicję człowieka patrzącego lub słuchającego. Czyni to, nie odbierając samemu orędziu wymiaru transcendentnego ani aury tajemnicy.Kościół potrzebuje zwłaszcza tych, którzy umieją zrealizować to wszystko na płaszczyźnie literatury i sztuk plastycznych, wykorzystując niezliczone możliwości obrazów oraz ich znaczeń symbolicznych. Sam Chrystus często posługiwał się obrazami w swoim przepowiadaniu, co było w pełni zgodne z logiką Wcielenia, w którym On sam zechciał się stać ikoną niewidzialnego Boga.Kościół potrzebuje także muzyków. Ileż utworów muzyki sakralnej zostało skomponowanych w ciągu stuleci przez twórców przenikniętych głębokim zmysłem tajemnicy! Tysiące wierzących umacniało swoją wiarę muzy-ką, która wypływała z serc innych wierzących i stawała się częścią liturgii, a przynajmniej bardzo cenną pomocą w jej godnym sprawowaniu. Śpiew pozwala przeżywać wiarę jako żywiołową radość i miłość, jako ufne oczeki-wanie na zbawczą interwencję Bożą.Kościół potrzebuje architektów, bo potrzebne mu są przestrzenie, w których mógłby gromadzić chrześcijań-ski lud i sprawować zbawcze misteria. Po straszliwych zniszczeniach ostatniej wojny światowej i po powstaniu wielkich metropolii nowa generacja architektów nauczyła się rozumieć i spełniać wymogi chrześcijańskiego kultu, potwierdzając, że temat religijny może być źródłem inspiracji także dla współczesnych stylów architek-tonicznych. Dzięki temu wzniesiono wiele świątyń, które są miejscami modlitwy, ale zarazem prawdziwymi dziełami sztuki.

Jan Paweł II – z listu do artystów

6

21CZERWCA

niedzielagodz. 15.00

KONcERT INAuGuRAcYjNY

Małgorzata Walewska – mezzosopranRobert Grudzień – organy/fortepian

Program:Cesar Franck – Panis Angelicus

Jan Sebastian Bach – Charles Gounod – Ave Maria

Giovanni Battista Pergolesi – Stabat Mater – „Eja mater, fons amoris”

Franciszek Schubert – Ave MariaGeorg Friedrich Haendel

– Opera „Xerxes” – Aria „Ombra mai fu”Henry Purcell – Trumpet Tune

Jan Sebastian Bach – Aria z III Suity D-dur /na strunie G/

Antonio Vivaldi – Koncert D-durMieczysław Surzyński

– Improwizacje nt. Święty BożeRobert Grudzień – Fantazja Janowi Pawłowi II,

Preludium

Małgorzata WalewskaJedna z najsłynniejszych polskich artystek operowych, gwiazda nowojorskiej Metropolitan Opera. Wybitna polska mezzosopranistka. W 1994 roku ukończyła z wyróżnieniem Akademię Muzyczną w Warszawie. Jeszcze w czasie studiów została laureatką Międzynarodowego Akade-mickiego Konkursu Wokalnego we Wrocławiu (II nagroda, 1990) i Konkursu Alfreda Krausa na Wyspach Kanaryjskich (I nagroda, 1992); była też finalistką Konkursu Belvedere (Wiedeń, 1992), Konkursu Luciano Pavarottiego (Filadelfia, 1992) i Konkursu im. Stanisława Moniuszki (Warsza-wa, 1992). Scenicznym debiutem artystki była rola Azy w „Manru” Paderewskiego na deskach Teatru Wielkiego w Warszawie (1991). Od tamtej pory w jej repertuarze znalazły się następujące partie: Judyta w „Zamku księcia Sinobrodego” Bartóka, rola tytułowa w „Carmen” Bizeta, Polina w „Damie pikowej” i Olga w „Eugeniuszu Onieginie” Czajkowskiego, Pierroto w „Lindzie z Cha-monix” Donizettiego, Santuzza w „Rycerskości wieśniaczej” Mascagniego, Arnalta w „Koronacji Poppei” Monteverdiego, partie verdiowskie – Fenena w „Nabuccu”, Emilia w „Otellu”, Amneris w „Aidzie”, Ulrica w „Balu maskowym” i Pani Quickly w „Falstaffie”, a także Charlotta w „Wer-

7

01LIPCAśroda

godz. 19.00

therze” Masseneta, Cieca w „La Giocondzie” Ponchiellego, rola tytułowa w „Samsonie i Dalili” Saint-Saënsa i Małgorzata w „Potępieniu Fausta” Berlioza. Występowała gościnnie w teatrach operowych Berlina (Deutsche Oper), Bremy, Düsseldorfu (Deutsche Oper am Rhein), Essen, Ge-newy, Klagenfurtu, Las Palmas, Luksemburga, Rzymu (Teatro della Opera), Santa Cruz i Florydy (Palm Beach Opera), Nowego Jorku (MET). W latach 1996–98 związana była stałym kontrak-tem z wiedeńską Staatsoper, a od 1999 roku współpracuje z drezdeńską Semperoper. Wśród jej partnerów scenicznych znaleźli się m.in.: Renato Bruson, Placido Domingo, Simon Estes, Edita Gruberova, Thomas Hampson, Dmitrij Hvorostovsky, Luis Lima, Luciano Pavarotti i Bernhard Weikl. Brała udział w wielu festiwalach muzycznych. Śpiewała na scenach i estradach Austrii, Finlandii, Francji, Hiszpanii, Niemiec, Szwajcarii, Włoch oraz Stanów Zjednoczonych. Z powo-dzeniem występuje także w repertuarze koncertowym i oratoryjnym wykonując m.in. utwory Bacha („Magnificat”), Beethovena („IX Symfonia”), Brucknera („Te Deum”), Honeggera („Król Dawid”), Mahlera („II i III Symfonia”), Pergolesiego i Rossiniego („Stabat Mater”) oraz Verdiego („Requiem”). Nagrywa płyty CD dla wytwórni fonograficznej Sony Music Polska. W grudniu 2004 r. wystąpiła w Operze Narodowej jako Hrabina w „Damie pikowej” Czajkowskiego, a kwiet-niu 2005 r. jako Amneris w „Aidzie” Verdiego.

•

ks. bp. Ryszard Karpiński – słowo wstępneCezary Żak – recytacja

Paweł Gusnar – saksofonKlaudiusz Baran – akordeon, bandoneon

Program: „Tryptyk śródziemnomorski ze św. Pawłem”

Jan Sebastian Bach – Suita I BWV 1017(transkrypcja na saksofon altowy solo)

Jan Sebastian Bach – Sonata G-dur na viole da gamba i basso

continuo BWV 1027(transkrypcja na saksofon sopranowy)

Pierre Max Dubois – Utwory charakterystyczne w formie suity

na saksofon altowy i akordeonWładysław Zołotariow – Sonata Nr 3 cz. IV Allegro vivace con anima na akordeon solo

8

Astor Piazzolla – Grand Tango na saksofon altowy i akordeon

Astor Piazzolla – „Ave Maria” na saksofon sopranowy i akordeon

Astor Piazzolla – „Histoires du Tango” na saksofon sopranowy i akordeon

Cezary ŻakAktor teatralny i filmowy. Absolwent PWST we Wrocławiu w roku 1985. Obecnie związany z warszawskimi Teatrami: Polonia oraz Powszechnym. Ogromną popularność przyniosły mu role w serialach telewizyjnych „Miodowe lata” oraz „Ranczo”, gdzie zagrał dwie role braci bliźniaków. Zagrał też w wielu filmach fabularnych takich jak m.in. „Zemsta” w reż. Andrzeja Wajdy, „Cwał” w reż. Krzysztofa Zanussiego, „Płk. Kwiatkowski” w reż. Kazimierza Kutza oraz w kilku Teatrach TV.

Ks. Bp Ryszard KarpińskiUrodzony 28 grudnia 1935 r. we wsi Rudzienko w par. Michów w rodzinie rolniczej. Szkołę po-wszechną zaczął na kompletach w czasie okupacji i ukończył w Michowie w roku 1948, średnią – w Liceum Biskupim w Lublinie, przemianowanym wówczas na Niższe Seminarium Duchowne. Po uzyskaniu matury, wstąpił w 1953 r. do Lubelskiego Seminarium Duchownego. 19 kwietnia 1959 r. przyjął święcenia kapłańskie. Przez jeden rok pełnił obowiązki wikariusza w parafii św. Teresy od Dzieciątka Jezus w Lublinie i nauczyciela religii w Szkole Podstawowej nr 17 (29 godz. tygodniowo). W latach 1960–1963 odbył studia biblijne w KUL zakończone licencjatem. W tym czasie również prowadził katechezę w kościele św. Jozafata dla dzieci z Państwowej Szkoły Mu-zycznej (6 godz. tygodniowo). Studia kontynuował w Rzymie w latach 1963–1969. W 1966 r. otrzymał licencjat z nauk biblijnych w Papieskim Instytucie Biblijnym, a w 1968 r. doktorat z teo-logii w Papieskim Uniwersytecie św. Tomasza z Akwinu. Okres wakacji wykorzystywał na pomoc duszpasterską w różnych krajach i na naukę języków obcych. W latach 1970–1971 był prefek-tem w Seminarium Duchownym w Lublinie. Prowadził również wykłady biblijne w Instytucie Wyższej Kultury Religijnej przy KUL i lektorat języka włoskiego w KUL. W latach 1971–1985 pracował w Rzymie w Papieskiej Komisji ds. Duszpasterstwa Migracji i Podróżujących, gdzie był odpowiedzialny za sektor migracji. W tym okresie brał również udział w wielu zjazdach między-narodowych poświęconych zagadnieniom migracji ludności oraz współpracował z polską sekcją Radia Watykańskiego i z ,,L’Osservatore Romano”. W 1975 r. został odznaczony godnością kano-nika honorowego Kapituły Katedralnej w Lublinie, a w 1977 r. kapelana Jego Świątobliwości. 24 sierpnia 1985 r. został mianowany biskupem tytularnym Minervino Murge i sufraganem lu-belskim. Konsekrowany 28 września 1985 r. w katedrze lubelskiej przez Józefa Kardynała Glem-pa, Prymasa Polski. Jako swoje zawołanie wybrał słowa „Viatoribus fer auxilium” (nieś pomoc ludziom w drodze). Jest m.in. wikariuszem generalnym, dziekanem Kapituły Archikatedralnej, członkiem Rady Kapłańskiej i Kolegium Konsultorów. W ramach działalności ogólnokościelnej wielokrotnie był Delegatem KEP na Międzynarodowe Kongresy Eucharystyczne, w latach 1988–1993 był Konsultorem Papieskiej Rady ds. Duszpasterstwa Migracji i Podróżujących, a w latach 1988–1998 pełnił funkcję Przewodniczącego Komisji ds. Duszpasterstwa Turystycznego, w latach 1990–1999 – pracował w ramach IX Komisji „Misji i Emigracji” II Polskiego Synodu Plenarne-go, w latach 1991–2002 – był przewodniczącym Zespołu ds. Pomocy Katolikom na Wschodzie. W latach 1989–1995 był delegatem KEP w Międzynarodowej Komisji Katolickiej ds. Migracji

9

w Genewie (uczestniczył w 12 zebraniach). Należy do Rady Krajowej Stowarzyszenia „Wspólnota Polska”, mającej na celu podtrzymanie więzi Polaków i ludzi polskiego pochodzenia z Ojczyzną. Często był emisariuszem KEP na różne zebrania, konferencje i uroczystości o charakterze mię-dzynarodowym, a w latach 2003–2008 był Delegatem KEP ds. Duszpasterstwa Emigracji Polskiej oraz Przewodniczącym Komisji Episkopatu ds. Polonii i Polaków za Granicą. Realizując swe zawołanie pomocy będącym w drodze sam wiele podróżował. Odbył jako biskup 176 podróży zagranicznych, w tym 75 w ostatnich latach w charakterze Delegata. Niektóre z nich obejmowały dwa, a nawet 3 kraje. 17 razy przebywał z wizytą w USA, 13 – w Niemczech, 11 – we Francji, 10 – we Włoszech, 6 – w Wielkiej Brytanii, 4 – w Szwajcarii, 3 – w Kanadzie, po dwa razy w Hiszpanii, na Ukrainie, w Belgii, na Białorusi, w Austrii, Irlandii, Szwecji i w Holandii. Raz odwiedził Ro-daków w Luksemburgu, Meksyku, Grecji, Izraelu, Rosji, Rumunii, RPA, Australii, na Węgrzech i w Argentynie. Na święta Bożego Narodzenia i Wielkanocy kierował do rodaków za granicą listy pasterskie. W ostatnim, na zakończenie kadencji Delegata KEP ds. duszpasterstwa emigracji, napisał że było dla niego „wielkim zaszczytem kontynuować dzieło duszpasterstwa polskiego na fundamencie moich zacnych poprzedników: abp. J. Gawliny, kard. Wł. Rubina i abp. Sz. Wesołe-go”. Dodał także: „zabieram niejako do swojego serca te pięć lat posługi i obiecuję szczerą pamięć przed Panem we wszystkich Waszych intencjach”. Źródło: http://www.kuria.lublin.pl

Paweł GusnarAbsolwent Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie. Swoje umiejętności do-skonalił na wielu kursach mistrzowskich m.in. u Christiana Wirtha, Ed Bogaarda, Lawrensa Gwoździa, Johanesa Ernst’a. Jest laureatem I Międzynarodowego Konkursu Instrumentów Dętych w Dąbrowie Górniczej (1992) a także zdobywcą wyróżnienia na Konkursie Zespołów Kameralnych we Wrocławiu (1993). Jako jeden z nielicznych saksofonistów z powodzeniem łączy działalność na polu muzyki kla-sycznej, jazzowej i rozrywkowej. Rocznie daje kilkadziesiąt koncertów zarówno jako solista jak i kameralista występując w wielu miastach w kraju i zagranicą. Paweł Gusnar współpracuje z orkiestrami: Kukla Band Zygmunta Kukli, Adama Sztaby, Tomasza Szymusia, Tomasza Filipczaka oraz z Alex Band Aleksandra Maliszewskiego. Jest założycielem i liderem Kwartetu Saksofonowego Akademia. Saksofonista współpracuje z wieloma orkiestrami symfonicznymi, m.in. Filharmonią Narodową, Sinfonią Varsovia, Polską Orkiestrą Radiową. Grał pod batutą wielu znanych dyrygentów, m.in. S. Skrowaczewskiego, T. Strugały, K. Pendereckiego, W. Rajskiego, A. Wita, K. Korda, J. Maksy-miuka, W. Michniewskiego, M. Minkowskiego, A. Duczmal, R. Becka, R. Rivolty, Y. Pascala Tor-tielier’a a także Ennio Moricone i Jose Cury. Jako solista występował z orkiestrami: Amadeus, Concerto Avenna, UMFC w Warszawie, Roy-al Northern College of Music (Manchester), Filharmonią Łódzką, Opolską, Zabrzańską, Polską Filharmonią Kameralną oraz z Sinfoniettą Cracovia, wykonując utwory m.in. Głazunowa, Mil-hauda, Cascena, Gershwina, Piazzoli. Paweł Gusnar dokonał wielu prawykonań utworów współczesnych kompozytorów, m.in. M. Bembinowa, A. Cieślaka, A. Dutkiewicza, A. Gronau-Osińskiej, B. Konowalskiego, P. Łuka-szewskiego, P. Mossa, Z. Penherskiego, W. Ratusińskiej, E. Sikory, M. Sawy. W roku 2007 ukazała się jego debiutancka solowa płyta „New Polish Music for saxophone and organ”, nagrana dla Mu-sica Sacra (Fryderyk 2008 – nominacja). Jako muzyk sesyjny zapraszany jest do nagrań muzyki filmowej i spektakli teatralnych oraz płyt. Paweł Gusnar jest artystą firmy SELMER-Paris oraz D’Addario & Company (Rico). Od roku 2003, Paweł Gusnar jest wykładowcą Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie oraz Akademii Muzycznej im. Kiejstuta i Grażyny Bacewiczów w Łodzi.

10

08LIPCAśroda

godz. 19.00

Klaudiusz BaranUrodził się w Przemyślu. W 1995 roku ukończył Akademię Muzyczną im. Fryderyka Chopina w Warszawie w klasie prof. Jerzego Jurka. Jako stypendysta rządu francuskiego kontynuował stu-dia w Conservatoire „Paul Dukas” w Paryżu w klasie prof. Maxa Bonnay’a.Wielokrotnie uczestniczył w mistrzowskich kursach interpretacji pracując pod kierunkiem takich pedagogów jak: Fridrich Lips, Mogens Ellegaard, Mie Miki, Teodoro Anzelotti, Matti Raantanen, Wiaczesław Siemionow i in.Jest laureatem m. in. I nagrody w Ogólnopolskim Konkursie Akordeonowym w Katowicach w 1993 r., I nagrody w Międzynarodowym Konkursie Akordeonowym w Castelfidardo (Włochy) w 1997 r, I nagrody w Międzynarodowym Konkursie Akordeonowym w Paryżu w 1997 r. Uczestniczył w wielu festiwalach m. in. Festiwalu „Warszawska Jesień” „Koncercie Roku” w ga-lerii Porczyńskich w Warszawie, Bydgoskim Festiwalu Laureatów Konkursów Muzycznych, „Forum Lutosławskiego” w Filharmonii Narodowej w Warszawie, Festiwalu Muzyki Współ-czesnej „Musica Polonica Nova” we Wrocławiu, „Musica Moderna” w Łodzi, Festiwalu Mu-zyki Akordeonowej w Kragujevcu (Serbia), „Bajan i bajaniści” w Moskwie, „Brawo Maestro” w Kąśnej Dolnej, „Skrzyżowanie Kultur” w Warszawie, „Dialogu Czterech Kultur” w Łodzi, „EXPO 2008” w Saragossie, Festiwalu Muzyki Akordeonowej w Petersburgu, „Sezonie Kultury Polskiej” w Rosji i wielu innych.Jako solista współpracował z orkiestrami: Filharmonii Narodowej, Filharmonii Podlaskiej, Fil-harmonii Bałtyckiej, Filharmonii Pomorskiej, Filharmonii Rzeszowskiej, Filharmonii Jeleniogór-skiej, Filharmonii Zielonogórskiej, Filharmonii Świętokrzyskiej, Filharmonii Szczecińskiej, Fil-harmonii Kaliskiej, Orkiestrą Polskiego Radia, Sinfoniettą Cracovia, Orkiestrą AUKSO, „Capellą Bydgostiensis”, „Concerto Avenna”, Camerata Academia, „Capella Premisliensis”, „Vratislavia”, Dresdner Philharmoniker, Philharmonie Greiz-Reichenbach, Philharmonie Meinengen, „Fresco Sonare”, Tarnowską Orkiestrą Kameralną, Płocką Orkiestrą Symfoniczną, Orkiestrą Filharmonii we Władymirze, Lwowską Orkiestrą „Akademia” i innymi.Wspólnie koncertował z takimi artystami jak: Roby Lakatos, Julius Berger, Susana Moncayo von Hase, Krzysztof Jakowicz, Konstanty Andrzej Kulka, Tomasz Strahl, Andrzej Bauer, Michał Nagy, Wadim Brodski, Waldemar Malicki, Paweł Gusnar, Rafał Kwiatkowski, Royal String Quartet, Kwartet „Bell’Arte”.W marcu 2009 roku miał okazję wykonać „Siedem słów Chrystusa na Krzyżu” Sofii Gubaiduliny w obecności kompozytorki.Jest członkiem i założycielem takich zespołów jak: Tangata Quintet, z którym dwukrotnie był nominowany do Nagrody Fryderyk (2004, 2005), Machina del Tango i DesOrient.Występował solo, w zespołach kameralnych jak i z towarzyszeniem orkiestr symfonicznych w Pol-sce, jak i poza granicami kraju – we Francji, Włoszech, Austrii, Ukrainie, Rosji, Hiszpanii, Cze-chach, Niemczech, Serbii, Słowacji, Litwie, Estonii, Wielkiej Brytanii, Białorusi.

•

Mario Sedlar – organy/Słowacja/

Program:Bedřich Antonín Biedermann

– Chorální předehra „Chtíc, aby spal” Max Reger: Choralfantasie ueber

– „Halleluia! Gott zu loben” Op. 52. Nr 3

11

Chopin Piano QuintetKamil Staniczek – skrzypceKatarzyna Pyrć – skrzypce

Maria Mikłaszewicz – altówkaMiłosz Drogowski – wiolonczelaKrzysztof Stanienda – fortepian

Program:Fryderyk Chopin – Andante spianato

i Wielki Polonez Es-dur Op. 22 (wersja na fortepian i kwartet smyczkowy)

Cesar Franck – Kwintet fortepianowy f-moll 1878/79

Mário Sedlár(1976), studiował grę organową i muzykę kościelną w Konserwatorium w Bratysławie, pod kie-runkiem prof. Istvana Szabo. Następnie studiował w Akademii Muzycznej w Bratysławie u prof. Ferdinanda Klindy oraz na Uniwersytecie Muzycznym w Wiedniu, pod kierunkiem prof. Her-berta Tachezzi. Na Uniwersytecie Bratysławskim odbył także studia uzupełniające z zakresu fi-lozofii i muzykologii. Brał udział w licznych kursach mistrzowskich, festiwalach a także konkur-sach muzycznych, gdzie zdobywał nagrody i wyróżnienia (Bratysława, Koszyce, Luxembourg, Norymberga, Karlsruhe, Zurich, Innsbruck, Praga, Warszawa i in.). Mario Sedlar współpracuje w licznymi solistami i orkiestrami (Filharmonia Słowacka, Orkiestra Kameralna Miasta Żili-na, Chór i Orkiestra Radia Słowackiego, Musica Vocalis, Harmonia Seraphica i in.). Dokonał licznych nagrań dla radia i telewizji. Występował z koncertami w Austrii, Czechach, Słowacji, w Niemczech, Francji, Włoszech, Polsce, Chorwacji, Hiszpanii oraz w USA. Wykładał w Konser-watorium w Bratysławie i na Uniwersytecie Katolickim w RuŽomberoku. Od 2004 roku prowadzi klasę organów i kieruje wydziałem muzyki organowej w Konserwatorium w Opavie.

Chopin Piano QuintetPowstał w 2005 roku. W jego skład wchodzą młodzi, wybitnie utalentowani muzycy związani z Uniwersytetem Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie. Swoje umiejętności doskonalili pod kierunkiem takich pedagogów jak Krystyna Makowska-Ławrynowicz, Jan Stanienda, Lee Kum-Sing, Avedis Kouyoumdjian, Maria Szwajger-Kułakowska, Jerzy Marchwiński.W 2007 roku zespół otrzymał Nagrodę Specjalną za najlepsze wykonanie utworu kompozytora polskiego na Międzynarodowym Konkursie Muzyki Kameralnej im. Kiejstuta Bacewicza w Ło-dzi. W 2008 roku płyta nagrana dla „Musica Sacra” z kompozycjami Juliusza Zarębskiego i Mar-cina Błażewicza otrzymał nominację do Fryderyków w kategorii Album Roku.Muzycy Chopin Piano Quintet mają na swoim koncie liczne koncerty w kraju i za granicą, na których spotykają się z pełną entuzjazmu reakcją publiczności. Koncertują na wielu estradach m. in. Warszawa – „Salon Warszawski”, Wrocław – „Wieczory w Arsenale”, Stare Babice – „W krainie

12

15LIPCAśroda

godz. 19.00

Chopina”, Kołobrzeg – Europejskie Warsztaty Muzyczne, Żagań – Letnia Akademia Muzyczna, Janowiec – Janowieckie Interpretacje Muzyki, Puławy – Letnie Koncerty Kameralne. Zespół po-siada w swoim repertuarze wszystkie utwory kameralne Fryderyka Chopina oraz najwybitniejsze dzieła kameralne literatury polskiej i światowej.Chopin Piano Quintet, zachwycając publiczność utworami kompozytorów polskich, staje się propagatorem polskiej muzyki kameralnej takiej jak tria, kwartety, a przede wszystkim kwintety fortepianowe. Ze względu na to, iż muzycy kwintetu to wybitni instrumentaliści – wirtuozi swo-jego instrumentu oraz pasjonaci polskiej kameralistyki, mają w swoim repertuarze wiele dzieł najwybitniejszych polskich kompozytorów XX i XXI wieku.

•

Ks. Krzysztof Ołdakowski SJ30. rocznica I pielgrzymki Jana Pawła II do

ojczyzny„Niech zstąpi Duch Twój i odnowi oblicze ziemi,

tej ziemi”2 czerwca 1979 r. Jan Paweł II

Georgij Agratina – fletnia Pana, cymbałyRobert Grudzień – organy

Program:Georgij Agratina – Suita Rumuńska

„Doina, Chora, Pascirta”Georgij Agratina – Wariacje rumuńskie, Melodie

rumuńskieGiulio Caccini – Ave MariaWojciech Kilar – Polonez, opracowanie G. Agratina

13

22LIPCAśroda

godz. 19.00

Ks. Krzysztof OłdakowskiJezuita, duszpasterz, dziennikarz.W zakonie od 26 sierpnia 1980 r., święcenia kapłańskie przyjął 29 czerwca 1987 r. Szef Redakcji Programów Katolickich w Polskim Radiu (lata 1989–91 i 1994–97), wieloletni współpracownik i dyrektor redakcji programów katolickich w TVP (1997–2003), rektor Kolegium Księży Jezu-itów „Bobolanum” w Warszawie, prezes Stowarzyszenia Komunikacji Społecznej SIGNIS-Polska. Opiekun duchowy Grupy Odnowy w Duchu Świętym „Maria”. Od kilku lat ojciec Krzysztof Oł-dakowski odprawia msze święte o uzdrowienie w warszawskim kościele Jezuitów.

Georgij AgratinaProfesor Akademii Muzycznej w Kijowie. Światowej sławy mołdawski multiinstrumentalista, kompozytor. Koncertuje w całej Europie, Azji, USA i Kanadzie. Ma w swym dorobku liczne na-grania płytowe, radiowe i telewizyjne. Laureat nagród i odznaczeń państwowych. Jeden z dwóch w Europie wirtuozów gry na fletni Pana. Największy autorytet na świecie w grze na cymbałach. Jest częstym gościem wielu polskich festiwali muzycznych. Od lat współpracuje z Robertem Grudniem, z którym nagrał sześć wysoko ocenianych płyt CD.

•

Marek Toporowski – organy

Program:W KRĘGU ROMANTYZMU

Léon Boëllmann (1862–1897) – Suita gotycka Introduction – Chorale, Menuet gothique,

Prière à Notre Dame, ToccataRyszard Borowski (ur. 1955) – Preludium i fuga

(na tematach Chopina) Richard Wagner (1813–1883) – Gebet des Königs

Charles Villiers Stanford (1852–1924) – IV Sonata na organy c-moll „Celtica” op. 154

cz. IIISt. Patrick’s Breastplate

14

29LIPCAśroda

godz. 19.00

Marek ToporowskiWystępuje z równym powodzeniem jako organista, klawesynista, kameralista i dyrygent. Jako or-ganista interpretuje utwory dawnej i romantycznej muzyki organowej. Jest profesorem Akademii Muzycznej w Katowicach, gdzie prowadzi klasę klawesynu i pełni funkcję prorektora. Po ukoń-czeniu studiów w Akademii Muzycznej w Warszawie (organy – Józef Serafin, klawesyn – Leszek Kędracki) Marek Toporowski doskonalił swe umiejętności we Francji (Strasbourg), Niemczech (Saarbrücken), i Holandii (Amsterdam) pracując pod kierunkiem Daniela Rotha (organy) oraz Aline Zylberajch i Boba van Asperena (klawesyn). Otrzymał pierwsze Nagrody Konserwatorium w Strasbourgu w dziedzinie organów i klawesynu oraz Dyplom Koncertowy Musikhochschule des Saarlandes (organy). W późniejszym okresie studiował również improwizację organową pod kierunkiem Juliana Gembalskiego. Artysta zawdzięcza bardzo wiele konsultacjom znakomitego pianisty – Kajetana Mochtaka. Jest laureatem pierwszej nagrody I Ogólnopolskiego Konkursu Klawesynowego im. Wandy Landowskiej w Krakowie (1985).Założyciel i dyrygent czołowych polskich zespołów specjalizujących się w wykonywaniu baroko-wej muzyki oratoryjno-kantatowej: orkiestry Concerto Polacco i chóru kameralnego Sine Nomi-ne. Koncertuje w Polsce i za granicą, dokonał kilkunastu nagrań płytowych w Polsce, Niemczech i we Francji. W Niemczech bierze obecnie udział w cyklu nagrań CD dokumentujących organy Dolnych Łużyc (w cyklu tym ukazały się już trzy płyty z udziałem Marka Toporowskiego). Doko-nał również dużej ilości nagrań archiwalnych dla Polskiego Radia dokumentujących zabytkowe organy na terenie Polski. W Zespole Szkół Muzycznych w Koszalinie współorganizuje od 12 lat letnie organowe kursy mistrzowskie. Jego pasją jest również odtwarzanie bogactwa muzyki pol-skiego baroku i klasycyzmu. Pod jego batutą zabrzmiały po raz pierwszy dzieła m.in. Benedykta Cichoszewskiego, Jana Tomasza Żebrowskiego i wielu innych kompozytorów. Nagrana w 2006 roku płyta z muzyką Ivančiča (w serii: „Muzyka Jasnogórska”) otrzymała w 2007 r. Nagrodę Fryderyka. W 2008 roku nagrodę tę otrzymały nagrania muzyki Józefa Zeidlera i jasnogórskie Ciemne Jutrznie.

•

Antonio Vivaldi „Cztery pory roku”

Konstanty Andrzej Kulka – skrzypceCzłonkowie Camerata Vistula

Aare-Paul Lattik – organy/Estonia/

Program:Karol Lipiński – Fantazja

Antonio Vivaldi „Cztery pory roku”Charles-Alexandre Fessy – Boléro

Louis Vierne – VI Symphonie Op. 59, Scherzo– IV Symphonie Op. 32, Finale

Camille Saint-Saens – Symphonic poem „Danse Macabre” Op. 40,

Transkrypcja Aare-Paul Lattik

15

Konstanty Andrzej KulkaŚwiatowej sławy skrzypek. Naukę gry na skrzypcach rozpoczął w wieku 8 lat u Stefana Hermana i kontynuował ją u tego samego pedagoga w Państwowym Liceum Muzycznym i Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Gdańsku (dyplom z wyróżnieniem w 1971). Jako siedemnastolatek otrzymał wyróżnienie na Międzynarodowym Konkursie Skrzypcowym im. Niccolo Paganiniego w Genui, jednak drogę do sławy otworzył mu w 1964 r. Międzynarodowy Konkurs Radiowy ARD w Monachium, podczas którego zdobył I nagrodę. Od tego momentu rozpoczęła się jego świa-towa kariera. Od 1966 r. koncertował na obu półkulach (we wszystkich krajach Europy, Stanach Zjednoczonych, Ameryce Południowej, Japonii i Australii). Jest zaliczany do grona najwybit-niejszych skrzypków swojego pokolenia. Jako solista był gościem wielu renomowanych orkiestr (m.in. Berliner Philharmoniker, Chicago Symphony Orchestra, London Symphony Orchestra, English Chamber Orchestra, Filharmonii Leningradzkej), uczestniczył w prestiżowych festiwa-lach muzycznych, m.in. w Lucernie, Bordeaux, Berlinie, Pradze, Barcelonie. Szczególne miejsce w artystycznych tournées skrzypka zajmują występy z Orkiestrą Symfoniczną Filharmonii Na-rodowej, z którą w 1971 r. odbył najdłuższą podróż – po krajach Afryki i Azji oraz po Austra-lii. Od 1968 Konstanty Andrzej Kulka występował w duecie z Jerzym Marchwińskim. Uprawiał też kameralistykę jako członek Kwartetu fortepianowego Polskiego Radia i Telewizji (razem ze Stefanem Kamasą, Romanem Jabłońskim i Jerzym Marchwińskim). Artysta ma na koncie licz-ne nagrania dla Polskiego Radia i Telewizji oraz dla Polskich Nagrań. Wśród nagrań płytowych szczególne uznanie zyskały „Cztery Pory Roku” Antonio Vivaldiego z Orkiestrą Kameralną Karola Teutscha, koncerty skrzypcowe Felixa Mendelssohna-Bartholdy i Aleksandra Głazuno-wa z Orkiestrą Filharmonii Narodowej pod dyrekcją Jerzego Katlewicza, Koncert Skrzypcowy D-dur Johannesa Brahmsa z Orkiestrą Filharmonii Narodowej pod batutą Witolda Rowickiego, a także Sonaty na skrzypce solo Johanna Sebastiana Bacha. Konstanty Andrzej Kulka nagrywa też dla zagranicznych radiofonii i firm płytowych. Jego nagranie II Koncertu Skrzypcowego Karola Szymanowskiego dla EMI zostało w 1981 nagrodzone Grand Prix du Disque. W ogromnym re-pertuarze artysty ważne miejsce zajmuje muzyka współczesna. Jest znakomitym interpretatorem utworów Witolda Lutosławskiego, Krzysztofa Pendereckiego (m.in. Koncertu skrzypcowego, któ-ry wykonywał wielokrotnie z różnymi orkiestrami pod dyrekcją kompozytora), Henryka Huber-tusa Jabłońskiego, Augustyna Blocha, Eugeniusza Knapika. Źródło: Polskie Centrum Informacji Muzycznej, Związek Kompozytorów Polskich, lipiec 2002

Aare-Paul LattikUrodził się w Talinie (Estonia) w 1970 r. Naukę muzyki rozpoczął u prof. H. Eller Tartu w Szko-le Muzycznej. W latach 1988–92, studiował na kierunku organy w klasie Urmas Taniloo i for-tepian w klasie Ruth Ernstson. Jednocześnie był studentem filologii przy Uniwersytecie Tartu. W 1992 kontynuował naukę na organach przy Estońskiej Akademii Muzycznej u profesora Hugo Lepnurm i Andres Uibo, kończąc wyższe studia w 1996 r. W 1996–99 doskonalił naukę gry na organach. Najpierw we Francji u profesora Aude HEURTEMATTE znakomitego organisty Ko-ścioła Saint Gervais a następnie u profesora Louis ROBILLIARD w Konserwatorium w Lyonie. Jednocześnie, jest studentem muzykologii na Uniwersytecie Sorbońskim w Paryżu. Aare-Paul Lattik jest laureatem the Mikael Tariverdiev International Organ Competition (2005), of Esto-nian young performers competition Con Brio (2000) I of interpreter stipendium of Cultural En-dowment of Estonia (2006). A. P. Lattik bardzo dużo koncertuje, ma wiele wspaniałych interpre-tacji muzycznych a także wiele sukcesów. Jest także kompozytorem. Od 1999 roku jest prezesem Estońskiego Stowarzyszenia Muzyki Organowej. Jest także organizatorem i autorem wielu imprez muzycznych w Estonii. Jego kunszt artystyczny poznali melomani wielu krajów, min.: Portugalii, Francji, Hiszpanii, Włoch, Niemiec, Szwecji Rosji i Polski.Aare-Paul Lattik ma na swoim koncie wiele nagrań płytowych: solo CD „Estnische Orgelland-schaft 2” (Eres, 1999) z muzyką estońską, CD „Estnische Orgellandschaft 1” (Eres, 1999) z mu-zyką estońską i francuską, Arvo Pärt’s music on the CD „Annum per annum” (Arion, 2002). W 2009 roku zrealizował płytę solową CD „Gone with the Organ”.

16

06SIERPNIA

środagodz. 19.00

Początki działalności Zespołu Camerata Vistula były bardzo zachęcające. Stosunkowo niezłe wynagrodzenie (porównywalne z innymi instytucjami artystycznymi), stabilizacja w po-staci etatów w Teatrze Nowym, regularne koncerty i coraz większe zainteresowanie publiczności wróżyło całkiem dobrą przyszłość. Niestety, zmiany, tak zwane „transformacje ustrojowe”, które niektórym przyniosły gigantyczne fortuny i zupełnie nieoczekiwaną sławę Zespołowi przynio-sły kłopoty i właściwie otarcie się o konieczność rozwiązania, Zespołu. W tym okresie (i później zresztą też) ciągle przypominały mi się słowa pana Henryka Czyża, któremu opowiadając o pro-jektach powstania zespołu powiedział: „To się nie uda!” – Dlaczego? – zapytałem – „bo pomysł jest zbyt dobry” – odpowiedział pan Czyż. „Transformacje ustrojowe” okazały się zbawienne dla tych, którzy chcieli odróżnić sztukę dobrą od złej. Okazało się to bardzo proste. „Sztuka dobra sama się utrzyma” – zapewniała osoba z kręgu „ludzi kultury” a czasowo pełniąca zaszczytny obowiązek dbania o harmonijny rozwój polskiej kultury. Obiecała również, że „nie będzie prowadzić żadnej polityki kulturalnej” – słowa tego dotrzymała. Ponieważ wiele wartościowych zjawisk w kulturze polskiej „padło”, nikomu nie przyszło do głowy żałować tego, co się stało, bo jeśli nie potrafiło się utrzymać to znaczy, że nie było dobre. Dopiero później wszyscy zorientowali się, że dobre to było (i jest) to, co może się samo, czyli z pieniędzy najchętniej podatnika utrzymać, natomiast problem estetyczno-filozoficzny dalej pozostał. Zespół Camerata Vistula okazał się zbyt słaby, aby egzysto-wać jak przysłowiowe „pączki w maśle” z kolei zbyt dobry, aby zupełnie upaść.Dzięki uporowi i ustawicznemu trwaniu w umiłowaniu muzyki kameralnej Zespół Camerata Vi-stula wszedł w bieżącym roku w osiemnasty rok swojego istnienia. Zespół wykonał około tysiąca koncertów w kraju i, nie wiem dlaczego wszyscy uważają to za ważniejsze, za granicą. Występo-wał na Festiwalach „Warszawska Jesień”, „Inventiones” w Berlinie (wtedy jeszcze zachodnim, co znacznie podnosiło rangę występu), „Cervantino” w Meksyku, „Festiwal La Chaise Dieu”, Festiwal w Łańcucie. Oprócz wymienionych Zespół występował na koncertach, które gdyby nie moja nie-chęć do słowa „festiwal”, też można byłoby tak nazwać. Był więc cykl koncertów (festiwal) poświę-conych Boccheriniemu, Schubertowi, „Muzyka Warszawy” – poświęcone 400-leciu stołeczności Warszawy, były koncerty związane z rokiem mickiewiczowskim, „Europa muzyką zjednoczona” – na sześć lat przed wstąpieniem Polski do UE – koncerty demonstrujące przenikanie rozmaitych trendów w muzyce europejskiej. Oprócz tego niezliczona ilość koncertów bez nazwy, koncertów na specjalne zamówienie (np. dla obradujących na swoim kongresie farmaceutów) ze specjalnej okazji (np. rocznica działalności IBM Polska). Zespół swoim istnieniem sprowokował powstanie ponad trzydziestu nowych kompozycji, które „zamawiałem” u warszawskich kompozytorów (sło-wo „zamawiałem” wziąłem w cudzysłów ze względu na zupełnie oczywiste kojarzenie tego słowa z zapłatą, której niestety, prawie nigdy nie było). W dawnych dobrych czasach, kiedy Polskie Ra-dio interesowało się sprawami muzyki polskiej Zespół nagrał kilka a może nawet kilkanaście go-dzin muzyki polskiej, wśród tego prawie wszystkie utwory powstałe z inspiracji Zespołu. Zespół nagrał też kilka płyt, które cieszą się bardzo dobrą opinią w świecie (nie mylić z Polską!). info ze strony: http://www.cameratavistula.pl

•

„Klasyka w jazzie”Trio t.r.b. classic /Niemcy/Roza Kochanek – vocal

Benedikt Frackiewicz – klarnet, saksofonyThomas Glanc – organy, fortepian

17

12SIERPNIA

środagodz. 19.00

Program:Improwizacje w stylu jazzowym i klasycznym na

tematy podane przez publiczność

T.r.b classic to symbioza różnych stylów muzycznych – od baroku do jazzu. Stylów tak bardzo od siebie różnych, a jakże sobie bliskich. To również niespotykane współbrzmienia – rzadko stosowanych do tego rodzaju muzyki – organów piszczałkowych – w połączeniu z sak-sofonami, klarnetem, fortepianem, oraz najbardziej naturalnym instrumentem, jakim jest głos ludzki, często imitujący instrumenty.W programie Tria trb classic znajdują się improwizacje znanych tematów muzyki klasycznej (m.in. Bach, Brahms, Beethoven), jazzu oraz własne kompozycje w niecodziennych aranżacjach, to jakby próba „przebarokowania” jazzu jak i „przejazzowania” klasyki. Stałym punktem programu są oczywiście improwizacje na spontanicznie przez publiczność za-dany temat, np. pieśni kościelnych.

•

Anna Seniuk – recytacjaTytus Wojnowicz – obój

Piotr Wilczyński – organy, klawesyn

Program: Bogurodzica czyli Pacierz Staropolski

Johann L. Krebs – Fantazja f-mollWolfgang A. Mozart – Andante C-dur

J. H. Hertel – III Partita d-mollJ. D. Druckmüller – Koncert D-dur

Felix Mendelssohn-Bartholdy – Andante z wariacjami D-dur

Camil Saint-Saëns – Preludium i fuga Es – dur

Dekalog i modlitwy codzienne, a więc Ojcze nasz, Zdrowaś Maryja i Wierzę, należały w ogóle do pierwszych tekstów przekładanych na język polski. Bez nich nie mogło się obyć jakiekolwiek prowadzenie działalności misyjnej czy też nauczanie katechetyczne na poziomie elementarnym. Głośne odmawianie z wiernymi i wyjaśnianie w języku polskim tych tekstów w czasie mszy nie-dzielnej zalecały duchownym już najstarsze zachowane statuty synodalne biskupów polskich.

18

W stosunku do Ojcze nasz i Wierzę taki obowiązek nakładały na duchowieństwo ustawy synodu wrocławskiego z 1248 r., a synod w Łęczycy, odbyty w 1285 r. pod przewodem arcybiskupa Jakuba Świnki, polecał czytać i objaśniać oprócz powyższych modlitw również Zdrowaś Maryja i Kaję się Bogu (czyli spowiedź powszechną). Była to najprostsza forma katechezy, którą wówczas często zastępowano kazanie. Mimo jednak wielu wczesnych informacji o powszechnej znajomości tych modlitw, nie zachowały się żadne ich zapisy sprzed ostatnich lat XIV w. W rękopisach XV w. modlitwy codzienne i dekalogi spotykane są już bardzo często, zwykle zanotowano je przygodnie na kartach dodatkowych kodeksów, na okładkach i marginesach kart. Cechą charakterystyczną większości polskich średniowiecznych dekalogów jest ich mnemotechniczna, wierszowana po-stać, dzięki której łatwiej je można było utrwalić w pamięci wiernych. Starożytna pieśń Bogurodzica, z której śpiewem na ustach ruszyło do boju polskie rycerstwo pod Grunwaldem, w czasach staropolskich powszechnie uchodziła za dzieło św. Wojciecha. Według naszych przodków pieśń ta była jakby testamentem św. Wojciecha, powierzonym przez niego Po-lakom depozytem wiary, rodzajem katechizmu i wyznania religijnego. Traktowano ją też jako swego rodzaju najdawniejszą polską ustawę prawną, którą ułożył dla Polski ten święty i dlatego umieszczano Bogurodzicę na początku prawie każdego zbioru praw.

Anna SeniukAktorka teatralna i filmowa, reżyser, profesor Akademii Teatralnej w Warszawie. Dzieciństwo spędziła w miejscowości Zator pod Oświęcimiem, by w końcu trafić do Krakowa. Tam chodziła do żeńskiego liceum, a następnie podjęła studia w szkole teatralnej. W 1964 r. ukończyła PWST w Krakowie i zadebiutowała na scenie rolą Irmy w „Wariatce z Cha-illot” J. Giraudoux w Starym Teatrze im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie. W latach 1964–1970 była aktorką właśnie Starego Teatru im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie. Następnie wchodziła w skład zespołów Teatru Ateneum (1970–1974, 1991–2003), Teatru Powszechnego w Warszawie (1977–1982) i Teatru Polskiego (1982–1991). Od roku 2003 r. występuje w Teatrze Narodowym w Warszawie. Oprócz tego występowała w Teatrze Telewizji, w filmach i licznych serialach. Niezapomnianą kreację aktorską stworzyła w jednym z najpopularniejszych polskich seriali telewizyjnych „Czterdziestolatek” i „Czterdziestolatek 20 lat później” w reżyserii Jerzego Gruzy. Współpracuje z Teatrem Polskiego Radia lat 70. XX w. Do tej pory zagrała ponad 40 ról radiowych, wśród nich znalazły się także słuchowiska dla dzieci. Otrzymała wiele nagród. W 2005 roku dołączyła do regularnej obsady serialu „Egzamin z życia”, emitowanego w TVP2.W 1998 r. podczas III Festiwalu Gwiazd w Międzyzdrojach odcisnęła dłoń na Promenadzie Gwiazd. W 2004 roku znalazła się na 10 miejscu w rankingu Super Expressu (przeprowadzonym przez OBOP) na najpopularniejsze polskie aktorki. W 2007 r. wręczono aktorce doroczną Nagro-dę Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w dziedzinie teatru.

Tytus WojnowiczUr. 1965 r. we Wrocławiu. Oboista od 15 roku życia. Sztukę gry na tym instrumencie zgłębiał pod kierunkiem prof. Stanisława Malikowskiego. Ukończył warszawską Akademię Muzyczną im. F. Chopina oraz Hochschule Für Musik we Fryburgu w klasie Heinza Holligera. Jest laureatem kon-kursów krajowych i zagranicznych, m.in. w Pradze na Międzynarodowym Konkursie Młodych Muzyków – wyróżnienie, we Włoszakowicach na Ogólnopolskim Konkursie Oboistów (1990) – 1 nagroda, Isle of Wight Oboe Competition (Wlk. Brytania 1993) – 3 nagroda. W latach 1996 i 97 był wybierany instrumentalistą roku w plebiscycie polskich rozgłośni radiowych. Występuje jako solista i kameralista oraz pracuje jako adiunkt w warszawskiej Akademii Muzycznej. Od roku 1989 jest członkiem Warszawskiego Kwintetu Dętego „Da Camera”. Występował z nim w wielu krajach europejskich, wielokrotnie w USA, także na Tajwanie. Nagrał kilka płyt z muzyką kame-ralną. Jest założycielem i kierownikiem artystycznym zespołu „Ensemble de Narol”, który debiu-tował w roku 2005 na festiwalu w Łańcucie. W roli solisty współpracował z większością polskich zespołów filharmonicznych i kameralnych. W latach 2005–06 wspólnie z Nigelem Kennedym i Polską Orkiestrą Kameralną zagrał kilkadziesiąt koncertów w najważniejszych salach europej-skich. Nagrał wiele płyt solowych z muzyką popularną i klasyczną dla Sony Music. Prowadzi działalność pedagogiczną jako adiunkt na Uniwersytecie Muzycznym w Warszawie.

19

19SIERPNIA

środagodz. 19.00

Piotr WilczyńskiUkończył Akademię Muzyczną im. F. Chopina w Warszawie w klasie organów prof. J. Grubicha i klawesynu prof. Kędrackiego. Brał udział w wielu międzynarodowych kursach interpretacji mu-zyki organowej i klawesynowej, prowadzonych m.in. przez G. Boveta, J. Guillou, M. Radulescu. Zainteresowania muzyką kameralną oraz klawesynową pogłębiał w Amsterdamie pod kierun-kiem Marii i Gustava Leonhardtów oraz Boba van Asperena, a także na kursach prowadzonych przez członków Orkiestry XVIII w. Fr. Bruggena.Jako klawesynista i organista współpracuje z zespołami Chóru i Orkiestry Filharmonii Narodowej /koncerty na festiwalach – Rawenna, Le Chaise Dieu, Hannover-EXPO 2000, nagrania płytowe i archiwalne/, zespołem Concerto Polacco, La Tempesta, kwartetem Camerata. W latach 1995–99 był współorganizatorem i kierownikiem artystycznym Białostockiej Orkiestry Kameralnej im. J. K. Branickiego specjalizującej się w wykonawstwie muzyki barokowej. Obecnie pracuje na sta-nowisku adiunkta w macierzystej uczelni. Pełni także funkcję organisty-kantora kościoła św. Be-nona w Warszawie, prowadząc zespół wokalny Bennonitae Cantantes, organizując koncerty mu-zyki liturgicznej. Koncertuje na festiwalach muzyki organowej i kameralnej w kraju i za granicą.

•

Giedrius Prunskus – baryton /Litwa/Jurgita Kazakeviciute – organy /Litwa/

Koncert finałowy uczestników XVII Międzynarodowego Kursu Muzyki Kameralnej Lublin 2009

Program:Alexandre Boely – „Offertoire” op. 38

Johann Sebastian Bach – Chorał „Kommst du nun, vom Himmel

herunter”, BWV 650 (aus „Schubler-Chorale”)

Francesco Durante – „Vergin tutta amor”Tomaso Albinoni-Giazotto – „O mio signore”

Padre Davide da Bergamo – „Offertorio”Johann Kaspar Kerll – „Capriccio cucu”

Arthur Sullivan – „The last Chord”Pranciskus Beinaris – „Maria, bette fur uns”Mikalojus Konstantinas Ciurlionis – Fuge-

Choral a-moll

20

Theodore Dubois – „Deus meus ist orat” aus „Les sept paroles du

Christ”Theodore Dubois – „Cantilene Nuptiale” und

„Grand Chorus” aus „12 Stucke fur Orgel”Stanisław Moniuszko

– „Sub tuum praesidium” („Pod twoją obronę”)

Jurgita KazakeviciuteUkończyła Konserwatorium Juozasa Gruodisa w Kaune (1995), a następnie rozpoczęła studia na Litewskiej Akademii Muzycznej i Teatralnej w klasie organów i fortepianu. W latach 2001–2003 doskonaliła swoje umiejętności na Uniwersytecie Mozarteum w Salzburgu u profesora Heriberta Metzgera i profesor Hiroko Miki. Jest również absolwentką studiów podyplomowych. W 2004 roku otrzymała pierwszą nagrodę w Narodowym Konkursie Młodych Organistów Juozasa Na-ujalisa, a w 2007 roku również pierwszą nagrodę na Międzynarodowym Konkursie Organowym Mikalojusa Konstantinasa Ciurlionisa. Koncertowała na Litwie, w Niemczech, Austrii, Hiszpanii i we Włoszech. Obecnie jest pedagogiem w Narodowej Szkole Artystycznej im. M. K. Ciurlionisa oraz piastuje funkcję organisty w Kościele św. Jana w Wilnie.

Giedrius Prunskus Ur. w Šiauliai 10.10.1971 roku. Studiował śpiew w Kaunas Juozas Gruodis Conservatoire w klasie prof. Regina Kabalinienė i Gediminas Šmitas. Naukę śpiewu kontynuował w Lithuanian Acade-my of Music and Theatre, Kaunas Faculty w klasie prof. G. Šmitas. W 2001–2002 roku studio-wał w Felix Mendelssohn–Bartholdy College for Music and Theatre, Leipzig, Niemcy w klasie Prof. Jitka Kovařikova–Richter’s. Kolejno studiował w Lithuanian Academy of Music and The-atre, Kaunas Faculty, gdzie w 2003 r. zdobył dyplom klasy mistrzowskiej. W 2003–2005 roku współpracował z Lithuanian National Opera and Ballet Theatre. Od 2003 roku jest asystentem w Lithuanian Academy of Music and Theatre, Kaunas Faculty, Singing Depart-ment. Od roku 2008 solista Kaunas State Mu-sical Theatre. Wygrał nagrody: Stasys Baras Singers’ competition, Vilnius, Prunskus won V. Baltrušaitis LAMT KF. W 2004 stpendysta LNOBT. Współpracuje na stałe: Kaunas Sta-te Musical Theatre, – partia Baron Douphal, G. Verdi’s „La Traviata”, Lithuanian National Opera and Ballet Theatre, – partia Kromov’s F. Lehar’s, „The Merry Widow”, Kaunas Phil-harmonic, Kaunas State Choir oraz presti-żowe orkiestry I chóry na Litwie. : Włochy, Polska, Republika Czeska, Niemcy, Szwajca-ria, Norwegia, Litwa I Estonia. W programie artysta wykonuje operę, muzykę klasyczną i sakralną.

21

Orkiestra XVII Międzynarodowego Kursu Muzyki Kameralnej w Lublinie

Karolina Błędowska – skrzypceŁukasz Jakubowski – dyrygent

Tomasz Lewandowski – organizator

W przerwie koncertu uczestnicy kursu przeprowadzą zbiórkę datków na rzecz Fundacji Pomocy Biednym Dzieciom „UT UNUM SINT” ze Świdnicy.

Karolina Błędowska – skrzypceMa 17 lat, pochodzi z Lublina. Uczennica Ogólnokształcącej Szkoły Muzycznej im. Karola Lipiń-skiego w Lublinie w klasie skrzypiec Tomasza Lewandowskiego.Laureatka konkursu skrzypcowego „Miniatura Muzyczna” w Zamościu w 2009 r.Uczestniczka konkursów ogólnopolskich i międzynarodowych.Doskonaliła swoje umiejętności podczas kursów mistrzowskich w klasach wybitnych profe-sorów.Wielokrotnie brała udział w Międzynarodowych Kursach Muzyki Kameralnej Niemcy-Polska-Włochy.

Łukasz JakubowskiDyrygent i wykładowca na kursie. Urodzony w 1983 roku Lublinie, wywodzi się z Parafii Św. Rodziny. Ukończył Państwową Szkołę Muzyczną I stopnia im. K. Lipińskiego w Lublinie w klasie skrzypiec prof. Zofii Włodarskiej i II stopnia w klasie skrzypiec prof. Tomasza Lewandowskiego.Kolejnym krokiem w jego edukacji muzycznej były studia w Akademii Muzycznej im. F. Chopina w Warszawie na wydziale Kompozycji, Dyrygentury i Teorii Muzyki. Od roku 1994 uczestniczy w Międzynarodowych Kursach Muzyki Kameralnej, początkowo jako uczeń, a od 2005 roku jako nauczyciel i dyrygent.W kręgu jego zainteresowań znajduje się m.in. muzyka współczesna, improwizacja fortepianowa, jazz i kompozycja.

Tomasz LewandowskiWykładowca i główny organizator kursu ze strony polskiej.Skrzypek, pedagog i wokalista, z wykształcenia także romanista i teolog.Ukończył Akademię Muzyczną w Krakowie w klasie skrzypiec oraz studia podyplomowe w za-kresie gry na tym instrumencie w klasie prof. Stanisława Kulki w Akademii Muzycznej im. F. Chopina w Warszawie. Od 25 lat związany z Lublinem gdzie zapragnął przenieść Międzynaro-dowy Kurs Muzyki Kameralnej, który do 2003 odbywał się cyklicznie w Świdnicy. Koncertował‚ w Polsce i na świecie jako członek Orkiestry Filharmonii Lubelskiej, zespołu wokalnego Kairos, również jako kameralista i solista skrzypek. Od 1999 roku współorganizuje Międzynarodowe Kursy Muzyki Kameralnej.

22

Orkiestra Międzynarodowego Kursu Muzyki KameralnejSkłada się z uczniów szkół‚ muzycznych i wspierających ich muzyków w wielonarodowym skła-dzie głównie z Włoch, Niemiec i Polski.Ma na swoim koncie kilkadziesiąt koncertów charytatywnych na rzecz Fundacji Pomocy Bied-nym Dzieciom „UT UNUM SINT” ze Świdnicy.Hasłem przewodnim jest „dalla musica all’amicizia....dall’amicizia alla musica”. Przyjaźń młodych muzyków jest kontynuacją przyjaźni pomysłodawców i wieloletnich koordynatorów grup narodo-wych: Jana Adamowicza (Świdnica), Francesco Amico (Macerata) i Markusa Lentza (Limburg).

•

ROK juLIuSZA SłOWAcKIEGOKrzysztof Kolberger – recytacja

Robert Grudzień – fortepian, organyProgram: Spektakl Juliusz Słowacki – „Hymn”

Spotkanie autorskie, promocja książki Krzysztofa Kolbergera

„Przypadek-nie przypadek”

W styczniu 2009 roku Sejm RP uchwalił ROK JULIUSZA SŁOWACKIEGO. Krzysztof Kolber-ger pragnie uczcić okazję 200. rocznicy urodzin i 160. rocznicy śmierci wielkiego Polaka oraz przypomnieć jednego z najwybitniejszych polskich poetów doby romantyzmu. Jest to literatura otwarta na świat i inne kultury, ale nie uciekająca od tematów lokalnych, łącząca polską kulturę i historię z kręgiem antycznej cywilizacji greckiej, pełna fantastyki i wizjonerstwa” – brzmi zapis, który znalazł się w sejmowej uchwale z 9 stycznia 2009 ogłaszającej rok 2009 rokiem Juliusza Słowackiego. Siłą poety był indywidualizm pozbawiony pychy i poszukiwanie prawdy w człowie-ku i o człowieku, a jego twórczość stała się drogowskazem i nadzieją dla wielu pokoleń Polaków w chwilach najtrudniejszych dla naszego narodu: w okresie rozbiorów i totalitarnego zniewolenia. Podczas Roku Juliusza Słowackiego Krzysztof Kolberger przedstawia 2 spektakle „Hymn” i „Ze sztambucha Pani Salomei”. Poezję „otulał” będzie muzyką Robert Grudzień.

Krzysztof Kolberger Aktor teatralny i filmowy. Reżyser. Urodził się 13 sierpnia 1950 r. w Gdańsku. Warszawską PWST ukończył w 1972 r. Po studiach zaangażował się w Teatrze Narodowym w Warszawie, gdzie grał, m.in. w „Dziadach”, „Wacława dziejach” i „Weselu”. W filmie i TV współpracował m.in. z: A. Waj-dą, K. Kutzem, L. Wosiewiczem. Jako reżyser wystawił „Krakowiaków i górali” – (Opera Wrocławska, później Teatr Wielki w War-szawie), „Nędzę uszczęśliwioną” (również Teatr Wielki), „Żołnierza królowej Madagaskaru” (Opera Szczecińska) oraz „Królewnę Śnieżkę i siedmiu krasnoludków”. Współtwórca „Strof dla ciebie” w Lecie z Radiem i wielu wieczorach poezji, m.in. Cz. Miłosza, K. Wojtyły, ks. J. Twardow-skiego, Zb. Herberta. Jako jedno z ważniejszych swoich „zadań” ocenia powierzenie mu przez Telewizję TVN przeczytania testamentu papieża Jana Pawła II w czasie żałoby po jego śmierci w kwietniu 2005 r. Znany m.in. z ról w: „Ostatni prom”, „Kroniki domowe”, „Kornblumenblau”, „Najdłuższej wojnie nowoczesnej Europy”, „Pan Tadeusz”, „Katyń” a także seriali: „Modrzejew-ska”, „Ekstradycja”, „Kuchnia Polska”, „Sfora”.

26SIERPNIA

środagodz. 19.00

23

Robert GrudzieńPopularny muzyk, jeden z najchętniej zapraszanych artystów w Polsce, menadżer, producent prestiżowych koncertów, spektakli i festiwali muzycznych, dyrektor wielu festiwali muzycz-nych. Ukończył Liceum Muzyczne w Lublinie w klasie organów prof. Zdzisława Jańczuka. Jest absolwentem Akademii Muzycznej w Łodzi oraz Hochschule für Musik w Düsseldorfie. Jego profesorami byli: Z. Jańczuk, M. Pietkiewicz, Ch. Schoener, Kajetan Mochtak, Slava Kowalinski. Znany jest jako koncertujący organista. Od kilku lat czynnie udziela się jako pianista i klawesy-nista. Jego nazwisko wielokrotnie pojawia się w programach koncertowych obok najwybitniej-szych artystów różnych dziedzin i specjalności. Występuje m.in. z: Małgorzatą Walewską, Tere-są Żylis-Gara, Wiesławem Ochmanem, Markiem Torzewskim, Konstantym Andrzejem Kulką, Georgijem Agratina, Krzysztofem Kolbergerem, Jerzym Zelnikiem, Olgierdem Łukaszewiczem, Włodzimierzem Matuszakiem, Grażyną Barszczewską. Współpracuje z Poznańskimi Słowikami, Jerzym Maksymiukiem i Krzysztofem Pendereckim. Koncertował na najbardziej prestiżowych festiwalach muzycznych w Polsce, w całej Europie oraz na wielu kontynentach. Posiada nagra-nia płytowe, radiowe i telewizyjne /solowe, kameralne/. W roku 2006 w Bazylice w Trzebnicy zrealizował nagranie dla Polskiego Radia z Chórem PR oraz Krzysztofem Pendereckim. Jego działalność artystyczna, organizacyjna i charytatywna przyniosły mu szereg nagród i wyróżnień, m.in.: w 1990 r. otrzymał nagrodę Komitetu ds. Radia i Telewizji za twórczość radiową, w 2001 r. otrzymał nagrodę kulturalną Prezydenta Miasta Lublin oraz Marszałka Województwa Lubel-skiego, a w 2006 r. otrzymał od Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego Kazimierza Michała Ujazdowskiego Medal „Zasłużony dla Kultury Polskiej. W roku 2006 zrealizował nagranie z Chó-rem Polskiego Radia i Krzysztofem Pendereckim. W 2008 Polskie Radio zrealizowało Album „Wołyń 1943” z wykorzystaniem kompozycji Roberta Grudnia Misterium Dźwięku „Dolorosa” i „Człowiek”. Pełni funkcję dyrektora Fundacji im. Mikołaja z Radomia. Jest organizatorem wielu festiwali muzycznych oraz akcji na rzecz zabytkowych organów w Polsce. Wykłada gościnnie w Szwajcarii i Niemczech. www.grudzien.pl

•

Małgorzata Sęk – wiolonczelaKatarzyna Kwiatkowska – fortepian

Program:Girolamo Frescobaldi – Toccata

Fryderyk Chopin – Grand Duo Concertante E-durIgor Strawiński – Suita włoska

IntroduzioneSerenata

Minuetto e FinaleLudomir Różycki – Nokturn

David Popper – Polonez koncertowy

09WRZEŚNIA

środagodz. 19.00

24

23WRZEŚNIA

środagodz. 19.00

Małgorzata SękJej pierwszym nauczycielem był Ryszard Łosakiewicz. Ukończyła Akademię Muzyczną w Łodzi w klasie prof. Andrzeja Orkisza, oraz studia podyplomowe w Hiszpanii w Conservatorio Superior de Musica pod kierunkiem prof. Romana Jabłońskiego. Brała udział w kursach mistrzowskich prowadzonych przez Janosa Devicha, Stanisława Firleja, Stefana Kamasę, Arie Vardiego, Mi-schę Maiskiego. Jest laureatką I nagrody na Międzynarodowym Konkursie Muzyki Kameralnej w Łodzi oraz ogólnopolskich przesłuchań wiolonczelowych. Obecnie występuje z towarzysze-niem pianistów, Kingą Firlej i Katarzyną Kwiatkowską. Prowadzi również działalność kameralną z Kwartetem Concertante. Koncertowała w Polsce, Austrii, Belgii, Chorwacji, Francji, Hiszpanii, Japonii, Niemczech we Włoszech oraz na Ukrainie. Nagrywała dla TVP, oraz polskich rozgłośni radiowych.

Katarzyna KwiatkowskaJest absolwentką Akademii Muzycznej im. K. Szymanowskiego w Katowicach w klasie fortepianu prof. Andrzeja Jasińskiego i kameralistyki prof. Marii Szwajger-Kułakowskiej.W ramach stypendium DAAD odbyła studia podyplomowe w Stätliche Hochschule für Musik w Karlsruhe. Obecnie pracuje w ZPSM nr 1 w Warszawie oraz w Uniwersytecie Muzycznym im. F. Chopina. Katarzyna Kwiatkowska specjalizuje się w wykonywaniu muzyki kameralnej, koncer-tując w kraju i za granicą. Jest uznanym akompaniatorem konkursów dla młodych instrumentali-stów w Polsce. Bierze czynny udział w festiwalach pianistycznych.

•

Ludmiła Worobiec-Witek – skrzypceArtur Jaroń – fortepian, organy

Orkiestra Szkoły Muzycznej I i II st. im. T Szeligowskiego

Kamila Siepsiak – saksofon /klasa prof. Andrzeja Waszczuka/

Iwona Borcuch – dyrygentProgram: E. Chausson – Poeme op. 25

C. Debussy – WalcGiulio Caccini – Ave Maria

H. Wienawski – Legenda op. 17Ignacy Paderewski – Sonata a-moll op. 13

Allegro, Intermezzo-Allegretto, Finale-allegro quasi presto

Józef Haydn – Symfonia D-durVincent Dindy – Wariacje chorałowe

25

Ludmiła Worobec-WitekUrodziła się w Żydaczowie na Ukrainie. Jest absolwentką Szkoły Talentów im. Salomei Kruszel-nickiej w klasie skrzypiec profesor Aleksandry Derkacz. Studiowała w Lwowskim Konserwa-torium im. Mikołaja Łysenki. Od 1991 roku mieszka i pracuje w Polsce. Jest koncertmistrzem I skrzypiec Filharmonii Świętokrzyskiej w Kielcach. Występowała m.in. z Orkiestrą Sinfonia Varsovia, Orkiestrą Kameralną Polskiego Radia „Amadeus”, Orkiestrą Symfoniczną Filharmo-nii Lwowskiej. Współpracowała z wybitnymi polskimi dyrygentami: Jerzym Maksymiukiem, Agnieszką Duczmal, Jerzym Salwarowskim, Szymonem Kawallą, Józefem Wiłkomirskim, Mar-kiem Traczem, Czesławem Grabowskim. Brała udział w wielu międzynarodowych festiwalach, m.in. w Zielonej Górze (Muzyczne Spotkania Wschód-Zachód), w Busku Zdroju (Festiwal im. Krystyny Jamroz). Kilkakrotnie występowała w Muzeum Narodowym w Warszawie i Wilanowie, koncertowała również w Niemczech i Szwecji. Dużym powodzeniem cieszą się jej dwie płyty: „Przeboje Salonu Muzycznego” oraz „Bach, Mendelssohn”.

Artur JarońUkończył Akademię Muzyczną w Krakowie w klasie fortepianu profesor Ireny Sijałowej-Vogel. Odbył również studia podyplomowe w Konserwatorium Odesskim w klasie profesora Anatoli-ja Kardaszowa. Występował z większością polskich orkiestr, m.in. z Sinfonią Varsovia, Orkie-strą Kameralną Polskiego Radia „Amadeus”, Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia i Telewizji w Krakowie oraz zespołami filharmonicznymi w Białymstoku, Bydgoszczy, Koszalinie, Kielcach, Katowicach, Lublinie, Jeleniej Górze, Olsztynie, Opolu, Szczecinie, Słupsku, Toruniu, Wałbrzy-chu, Rzeszowie, Zielonej Górze, Gdańsku. Koncertował w Niemczech, Szwecji, Danii, Słowacji, Rosji, na Litwie, Łotwie i Ukrainie. Współpracował z wieloma wybitnymi dyrygentami, by wspo-mnieć nazwiska Jerzego Maksymiuka, Jerzego Salwarowskiego, Marka Pijarowskiego, Agnieszki Duczmal, Tadeusza Wojciechowskiego. Jako kameralista współpracował m.in. z Teresą Żylis-Ga-rą, Małgorzatą Walewską, Wiesławem Ochmanem i Adamem Zdunikowskim. Ma w swym do-robku pięć płyt długogrających z muzyką solową i kameralną. Wśród dokonanych przez Artura Jaronia nagrań jest wyjątkowy rarytas, rzadko wykonywany i nagrywany koncert na fortepian i skrzypce F. Mendelssohna-Bartholdy’ego. Artysta jest dyrektorem Międzynarodowego Festiwa-lu Muzycznego imienia Krystyny Jamroz w Busku Zdroju, prowadzi również autorską imprezę cykliczną Salon Muzyki Kameralnej w Kielcach.

Iwona BorcuchAbsolwentka Państwowej Ogólnokształcącej Szkoły Muzycznej im. Karola Lipińskiego w Lubli-nie w klasie fortepianu prof. Mieczysława Dawidowicza i Akademii Muzycznej w Łodzi. Od roku 1991 nieprzerwanie prowadzi orkiestrę Szkoły II stopnia działającą w Szkole Muzycznej I i II stopnia im. Tadeusza Szeligowskiego w Lublinie. Od roku 1996 także orkiestrę smyczkową Szkoły I stopnia, w której skład wchodzą uczniowie klas 4–6 dziecięcej i II–IV działu młodzieżowego instrumentów smyczkowych. Jako dyrygent obu orkiestr bierze z nimi udziałw licznych koncertach, festiwalach, wreszcie – konkursach muzycznych za granicą. W ostatnich pięciu latach odbyło się wiele koncertów orkiestry w Lublinie i regionie. Należy przypomnieć zwłaszcza trzy niezwykłe koncerty : Koncert w środku zimy (2004 r.) i dwa Koncerty Wiosenne (2006 i 2007 r.), które w Filharmonii Lubelskiej zgromadziły tłumy słuchaczy, a w których orkie-stra podjęła się akompaniamentów do trudnych solistycznych koncertów fortepianowych (oby-dwa Fr. Liszta i E. Griega) oraz skrzypcowego (H. Wieniawskiego). W roku szkolnym 2007/2008 obydwie orkiestry uczestniczyły w konkursie orkiestr w Nyiregyhaza (Węgry). Obydwie też zdo-były II miejsca w swojej kategorii wiekowej. Orkiestra pod batutą Iwony Borcuch uczestniczy bardzo czynnie w życiu muzycznym miasta, jest zapraszana do uświetniania ważnych wydarzeń kulturalnych i innych, stale współpracuje z domami opieki społecznej, domami kultury, biblio-tekami i innymi placówkami użyteczności publicznej, dając jakże ważne świadectwo istnienia więzi międzypokoleniowych, promuje muzyczną kulturę wysoką wśród szerokiego społecznego gremium.

26

16PAŹDZIER-

NIKApiątek

godz. 19.00

KONcERT FINAłOWY

Grażyna Barszczewska – recytacjaMagdalena Idzik – mezzosopran

Krzysztof Seroka – organy

Program:„Wołam do Ciebie Człowieku”

– Spektakl poetycko-muzyczny w oparciu o życie Świętej Jadwigi Śląskiej i Błogosławionej

Matki Teresy z Kalkuty

Jestem głęboko przekonany, że w tamtym pamiętnym dniu św. Jadwiga Śląska stała się również patronką wyboru pierwszego w dziejach Polaka na stolicę świętego Piotra.

Jan Paweł II 16 X 1979 r.

– „Wołam do Ciebie człowieku” – To spektakl teatralno-muzyczny w oparciu o życie dwóch wielkich postaci: Świętej Jadwigi Ślą-skiej i Błogosławionej Matki Teresy z Kalkuty. Obie wskazują dzisiejszemu człowiekowi drogę pojednania i trwałego pokoju. Uczą nas radości, prawdy i miłości. Jan Paweł II powiedział o św. Jadwidze, że jest w dziejach Polski i w dziejach Europy postacią graniczną, która łączy ze sobą dwa narody: niemiecki i polski: „Łączy na przestrzeni wielu wieków historii, która była trudna i bolesna. (...) Wśród wszystkich dziejowych doświadczeń pozostaje przez siedem już stuleci orędowniczką wzajemnego zrozumienia i pojednania”. Ze szczególnym wzruszeniem Jan Paweł II wspominał Matkę Teresę, wielką służebnicę ubogich, Kościoła i całego świata. Jej życie było świadectwem godności i uprzywilejowania pokornej służ-by. Wybrała nie tyle bycie najmniejszą, ile służebnicą najmniejszych, najsłabszych.Jako prawdziwa matka ubogich pochylała się nad osobami doświadczającymi ubóstwa w różnej postaci. Jej wielkość polega na zdolności dawania bez obliczania kosztów, dawania „aż do bólu”. Jej życie było radykalnym przeżywaniem i śmiałym głoszeniem Ewangelii.Zapraszamy do wysłuchania spektaklu, opartego na scenariuszu aktorki i reżysera filmowego i teatralnego Grażyny Barszczewskiej. Życie, drogę do świętości dwóch postaci będą przeplatać myśli i fragmenty listów Matki Teresy z Kalkuty. Obie wspierały biednych, opiekowały się cho-rymi i głodnymi. Tam gdzie dostrzegły konieczne potrzeby, przychodziły z pomocą, kierując się miłością serca. Oficjalna premiera spektaklu „Wołam do Ciebie człowieku” odbyła się w Bazylice św. Jadwigi Śląskiej w Trzebnicy w dn. 14 października 2007 r.

Program: Jerzy Fryderyk Haendel – Largo

J. S. Bach – Chorał „Ich ruf’ zu dir, Herr Jesu Christ”

J. S. Bach

27

– Chorał „Wenn wir in hochsten Nothen sein”J. S. Bach – Adagio z TAF

J. S. Bach Uwertura D dur Suita orkiestrowa cz.II Aria na strunie G (transkrypcja)J. S. Bach – Passacaglia c – moll

Grażyna BarszczewskaAktorka teatralna i filmowa o zaskakująco szerokim i wszechstronnym emploi (od lirycznych amantek po charakterystyczne „monstra”). „Amantka z pieprzem” – jak nazwał ją jeden z wy-bitnych reżyserów filmowych. Ma w swoim dorobku ponad 150 wiodących ról dramatycznych i komediowych w teatrze, filmie i telewizji, występy w Kabarecie Dudek i na estradzie, recitale piosenek, nagrane płyty. Jej charakterystyczny, intrygujący głos znają także słuchacze audycji Pol-skiego Radia. Pracowała z wieloma wybitnymi reżyserami w kraju i za granicą.Zna język angielski i rosyjski. Gra na fortepianie. Od 1983 r. związana z zespołem Teatru Polskie-go w Warszawie. Urodziła się w Warszawie, 1 maja 1947 r. Wykształcona muzycznie. Ukończy-ła PWST w Krakowie. Zadebiutowała rolą Niny Zariecznej w dyplomowym spektaklu „Czajki” A. Czechowa w Teatrze Ludowym w Nowej Hucie. Po dwóch pracowitych sezonach otrzymała angaż do warszawskiego teatru Ateneum, w którym przez dziesięć lat grała role liryczne, dra-matyczne i komediowe (m.in. Klara w „Ślubach panieńskich”, Stella w „Fantazym”, Andżelika w „Balu Manekinów”), zaskakując krytykę i widzów także odważnymi rolami charakterystycz-nymi (np. Vixen Ciągutka w „Operze za trzy grosze”). W Warszawie na szerszą skalę rozpoczęła współpracę z teatrem telewizji („Maria Stuart” J. Słowackiego) i filmem. Ogromną popularność przyniosły Grażynie Barszczewskiej wiodące role w serialach telewizyjnych (m.in. niezapomnia-na Nina Ponimirska w znakomitej ekranizacji „Kariery Nikodema Dyzmy”, Agata w „SOS”, Marta w „Trzeciej granicy”). W 1982 r. po sukcesie Gizeli w „Dwojgu na huśtawce” (reż. K. Kutz) została zaproszona przez Kazimierza Dejmka do roli Olivii w „Wieczorze Trzech Króli” W. Szekspira w Teatrze Polskim. W ciągu wielu sezonów kreowała role z wielkiego repertuaru (m.in. Porcja w „Kupcu Weneckim”, Magdalena w „Pierścieniu Wielkiej Damy”, Elwira w „Tartuffie”).Dwa sezony w Teatrze Współczesnym we Wrocławiu (1995–1996) przyniosły dwie ważne role: siostry Ratched w „Locie nad kukułczym gniazdem” i Raniewskiej w „Wiśniowym sadzie”.Poza macierzystym Teatrem Polskim występuje gościnnie na innych scenach warszawskich (Roma, Ateneum, Komedia, Kwadrat, Nowy), a także pozastołecznych (Kraków, Kalisz, Tarnów, Wrocław). W 2004 r. w Tarnowskim Teatrze im. L. Solskiego wyreżyserowała „Zazdrość” Esther Vilar. Publikowała również reportaże z podróży filmowych w „Twoim Stylu” i „Rzeczpospolitej”, a obecnie pisze felietony do miesięcznika „Warsaw Point”. Za osiągnięcia zawodowe została dwu-krotnie uhonorowana nagrodą pierwszego stopnia Komitetu ds. Radia i Telewizji (1984 i 1988), Wielkim Splendorem (1999), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2003), a także indywidualnymi nagrodami za role teatralne (Szczecin i Wrocław). Za działalność charytatywną połączoną ze sztuką „Solo na dwa głosy” została wyróżniona „Motylem 2001” oraz honorowym członkostwem Stowarzyszenia Chorych na SM. Wraz z mężem Alfredem Andrysem wspiera fun-dację na rzecz Domu Artysty Weterana w Skolimowie.

Magdalena IdzikMezzosopran. Naukę śpiewu rozpoczynała u Zofii Zamojskiej w Kielcach. Później, jako uczenni-ca średniej szkoły muzycznej zdobyła II nagrodę na Ogólnopolskim Konkursie Młodych Śpiewa-ków we Wrocławiu. Jest absolwentką warszawskiej Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina (klasa śpiewu solowego prof. Małgorzaty Marczewskiej), a studia kontynuowała w Mediolanie pod kierunkiem Vittorio Terranovy i w Londynie u Joy Mammen. Otrzymała stypendium „Pro-mocja Talentu” przyznawane przez Fundację Ewy Czeszejko-Sochackiej. W 2001 roku ukończyła we Włoszech Akademię Rossiniowską pod kierunkiem znakomitego dyrygenta Alberta Zeddy. Debiutowała na deskach Teatru Wielkiego – Opery Narodowej w spektaklu „Śpiewnik domowy”

28

Moniuszki w reżyserii Marii Fołtyn. Od tamtej pory w repertuarze artystki znalazły się partie mezzosopranowe w takich operach, jak: „Eugeniusz Oniegin” Czajkowskiego (Olga), „Jaś i Mał-gosia” Humperdincka (Jaś), „Straszny dwór” Moniuszki (Jadwiga), „Wesele Figara” Mozarta (Che-rubin), „Janek” Żeleńskiego (Marynka), „La rondine” (Suzy) i „Madame Butterfly” Pucciniego (Kate) oraz „Podróż do Reims” (Maddalena) Rossiniego. Śpiewała także rolę Hodel w musicalu „Skrzypek na dachu” Steina/Bocka. Maddalenę w „Podróży do Reims” kreowała także w Pesaro na zaproszenie Rossini Opera Festival. Z zespołem Opery Narodowej uczestniczyła w występach gościnnych na Cyprze, w Japonii i Hiszpanii. Wśród ostatnich sukcesów śpiewaczki na scenie warszawskiej znalazły się premierowe wykonania w: „Czarodziejskim flecie” Mozarta (II Dama) oraz „Zabobonie, czyli Krakowiakach i góralach” Kurpińskiego (Zosia), a także w prapremierze „Magicznego Doremika” Marty Ptaszyńskiej (partia tytułowa) i w „Łucji z Lammermooru” Doni-zettiego (Alicja). Bogaty jest również repertuar oratoryjno-kantatowy i pieśniarski artystki, który z powodzeniem wykonuje na estradach filharmonicznych w kraju i za granicą. Oklaskiwała ją publiczność sal koncertowych w Amsterdamie, Brukseli, Kilonii, Luksemburgu, Paryżu, Walencji, Nowym Jorku, Toronto i Tokio. Regularnie współpracuje i koncertuje z Wiesławem Ochmanem oraz z Orkiestrą Polskiego Radia. Ważnym wydarzeniem w karierze śpiewaczki był udział w wy-konaniu „Requiem” Mozarta podczas uroczystego koncertu dla królowej belgijskiej Fabioli w 5. rocznicę śmierci króla Baudouina. Wystąpiła w słynnym koncercie galowym Andrei Bocellego w łódzkim Teatrze Wielkim. Wzięła także udział w koncercie poświęconym pamięci Giuseppe Sinopoliego (Piza) oraz w uroczystej gali „Gwiazdy dla Europy” pod batutą argentyńskiego tenora i dyrygenta José Cury

Krzysztof SerokaUrodzony w 1966 roku w Pułtusku, ukończył Państwowe Liceum Muzyczne w Warszawie uzy-skując dyplom z wyróżnieniem w klasie organów Marietty Kruzel-Sosnowskiej 1985 r. Studia muzyczne kontynuował w Warszawie w Akademii Muzycznej w klasie organów prof. Joachima Grubicha, otrzymując dyplom magistra sztuki 1990 r.Kilkakrotnie uczestniczył w kursach interpretacji muzyki organowej w kraju i za granicą, m.in. u Knuda Vada i Guy Boveta.Był uczestnikiem międzynarodowych konkursów organowych w Pradze i Budapeszcie.Od 1990 r. pracuje na stanowisku organisty w parafii Bł. Władysława z Gielniowa w Warszawie.

Piotr Jackowski – konferansjerStalowowolski muzykolog, dziennikarz, organizator życia artystycznego, redaktor naczelny wydawanego w Stalowej Woli Pisma Regionu Nadsańskiego „Nasz Czas”. W działalności publi-cystycznej promuje ludzi sztuki, wspiera ciekawe inicjatywy kulturalne i społeczne. Jego pasją jest przeprowadzanie wywiadów z gwiazdami światowych scen, czego przykładem są rozmowy z Teresą Żylis-Garą, Wiesławem Ochmanem, Stefanem Stuligroszem, Jerzym Maksymiukiem... Udzielając się na niwie artystycznej prowadził aukcje prac plastycznych i koncerty charytatywne, organizował biesiady kulturalne z udziałem piosenkarzy, malarzy i poetów, zasiadał w komisjach oceniających uczestników konkursów wokalnych. Ponadto zajmuje się prowadzeniem koncertów i spektakli z udziałem wielu znakomitości – Krzysztofa Pendereckiego, Konstantego Andrzeja Kulki, Krzysztofa Kolbergera, Jerzego Zelnika... Jako muzykolog, Piotr Jackowski jest współor-ganizatorem Międzynarodowego Festiwalu Muzycznego Stalowa Wola – Rozwadów. Jest rów-nież pomysłodawcą przyznawania stalowowolskich Oscarów, czyli statuetek i honorowego tytułu Człowiek Naszego Czasu. Za swoją działalność otrzymał ministerialną odznakę „Zasłużony dzia-łacz kultury” oraz nagrodę Zarządu Województwa Podkarpackiego. Od 1990 roku współpracuje z Robertem Grudniem.

29

MIĘDZYNARODOWY FESTIWAL ORGANOWYKościół św. Rodziny – Lublin – Czuby

Czas trwania i liczba koncertówCzas trwania Liczba koncertów

I Międzynarodowy Festiwal Organowy 2.07.–27.08.1997 9II Międzynarodowy Festiwal Organowy 1.07.–13.09.1998 11III Międzynarodowy Festiwal Organowy 30.06.–12.09.1999 11IV Międzynarodowy Festiwal Organowy 5.07.–6.10.2000 12V Międzynarodowy Festiwal Organowy 27.06.–16.10.2001 13VI Międzynarodowy Festiwal Organowy 7.07.–11.09.2002 10VII Międzynarodowy Festiwal Organowy 25.06.–16.10.2003 13VIII Międzynarodowy Festiwal Organowy 23.06.–28.10.2004 12IX Międzynarodowy Festiwal Organowy 29.06.–6.10.2005 14X Międzynarodowy Festiwal Organowy 28.06.–16.10.2006 12XI Międzynarodowy Festiwal Organowy 27.06.–13.11.2007 14XII Międzynarodowy Festiwal Organowy 25.06.–16.10.2008 13

ARTYŚCI FESTIWALOWI (1997–2008)

Organiści Fredrik Albertsson /Szwecja/ 2003, 2008Jose Luis de Aquino & Cristina Banegas – duet organowy /Brazylia – Urugwaj/ 1997Emanuel Amtmann /Austria/ 2001Colin Andrews /USA/ 2001Colin Andrews & Janette Fishell – duet organowy /USA/ 1997Gail Archer /USA/ 2003Maciej Banek /Polska/ 2005Swietłana Bardaus /Ukraina/ 2000Ewa Bąk /Polska, Bielsko-Biała/ 2003, 2007Jan Bartłomiej Bokszczanin /Polska, Warszawa/ 2006, 2008Alessandro Bianchi /Włochy/ 2000, 2002Angelo Castaldo /Włochy/ 2003Elżbieta Charlińska /Polska, Lublin/ 1997, 2004Andrzej Chorosiński /Polska, Warszawa/ 1999Lucas Chorosiński /Kanada/ 1998Michel Colin /Francja/ 1997, 2008Ennio Cominetti /Włochy/ 2002Mario Duella /Włochy/ 1999, 2005Małgorzata Drzewiecka /Polska, Gdańsk/ 2004Krzysztof Drzewiecki /Polska, Gdańsk/ 2001, 2004Olivier Eisenmann /Szwajcaria/ 1998, 2001Jesse E.Eschbach /USA/ 2007Jakub Garbacz /Polska, Łódź/ 2002Waldemar Gawiejnowicz /Polska, Poznań/ 2007Julian Gembalski /Polska, Katowice/ 2003Valerio Giacobbe /Włochy/ 2007

30

Tomasz Glanc /Niemcy/ 2003Karol Gołębiowski /Belgia/ 2000, 2008Karol Gołębiowski &Zygmunt Strzęp- duet organowy /Belgia – Niemcy/ 2001Robert Grudzień /Polska,Radom, Lublin/ 1997-2008Felix Gubser /Szwajcaria/ 1997Mariusz Gumiela /Polska/ 2008Henryk Gwardak /Finlandia/ 1997Karol Hilla /Polska/ 2005Staffan Holm /Szwecja/ 2005Tom Hoornaert /Belgia/ 2003Dalia Jatautaite /Litwa/ 2008Tomasz Kalisz /Polska, Warszawa/ 1998Sławomir Kamiński /Polska, Poznań/ 1998, 2002Przemysław Kapituła /Polska, Warszawa/ 1998, 2002, 2003June Kean /USA/ 1998Ferdinand Klinda /Słowacja/ 1998Małgorzata Klorek /Polska/ 2005Włodzimierz Koszuba /Ukraina/ 1997Otto Krämer /Niemcy/ 1999Waldemar Krawiec /Polska, Zabrze/ 2003Jerzy Kukla /Polska, Bielsko-Biała/ 1997, 2000Georgij Kurkow /Ukraina/ 2002Susan Landale /Francja/ 2000Ludmiła Laruk /Ukraina/ 2000Marco Limone /Włochy/ 2004Jerry Martin i Mark Keane – duet organowy /Irlandia/ 2000Jarosław Marzec /Polska, Bydgoszcz/ 1999Marie France Messager /Francja/ 2006Vladimir Nevdax /Białoruś/ 2003Bruno Oberhammer /Austria/ 2008Aare Paul Lattik /Estonia/ 2001, 2006Roman Perucki /Polska, Gdańsk/ 1999, 2002, 2005, 2007Pauli Pietilainen /Finlandia/ 2005Fabrice Pitrois /Francja/ 2004Ewa Polska /Polska, Lublin, Bydgoszcz/ 1998Natascha Reich /Austria/ 2007Almut Rossler /Niemcy/ 1997Zygmunt Strzęp /Niemcy/ 1998Jan Szydło /Polska-Łańcut/ 2003Edgar Teufel /Niemcy/ 2000, 2004, 2007Thomas Thon /Czechy/ 1999Marek Toporowski /Polska, Warszawa/ 2000German Torre /Argentyna/ 2001Florian Wilkes /Niemcy/ 1999Krzysztof Wilkus /Polska, Poznań/ 2001, 2002Carol Williams /USA/ 2004Elżbieta Włosek /Polska, Rybnik/ 1998, 2000Rodrigo Valencia /Kolumbia/ 2000Marek Vrabel /Słowacja/ 2007Witold Zaborny /Polska, Zabrze/ 2001Conrad Zwicky /Szwajcaria/ 2002

31

Soliści i inni gościeGeorgij Agratina – fletnia Pana, cymbały, sopiłka /Ukraina/ 1997–2008Sebastian Bernat – słowo /Polska/ 2005Jarosław Bręk – bas-baryton /Polska, Poznań/ 1999Katarzyna Broda-Firla – śpiew /Polska/ 2005Józef Broda – trombity, gajdy, okaryny, drumle /Polska/ 2005, 2008Marcin Ciszewski – kontratenor /Polska/ 2005, 2007Irena Czubek – harfa /Polska-Kraków/ 2002, 2006Catherine Dagois – kontralt /Francja/ 2000, 2004, 2007Lindsay Davidson – dudy /Szkocja/ 2002, 2006Renata Dobosz – mezzosopran /Polska/ 2005Albena Dimitrowa – mezzosopran /Francja/ 2006Paweł Gusnar – saksofon /Polska, Warszawa/ 2008Yoshiko Hara – sopran /Japonia – Niemcy/ 1997Monika Kolasa-Hladikova – śpiew /Polska, Łódź/ 2002Magdalena Idzik – mezzosopran /Polska/ 2003, 2007Iwona Jędruch – gongi, misy dźwiękowe /Polska/ 2006, 2007Ks. Bp Ryszard Karpiński – słowo /Polska/ 2007Janusz Kohut – instrumenty klawiszowe / Polska/ 2005, 2008Krzysztof Kolberger – recytacje /Polska/ 2001, 2003, 2008Władysław Kłosiewicz – klawesyn / Polska, Warszawa / 2000Jarosław Kret – słowo, obraz /Polska/ 2008Konstanty Andrzej Kulka – skrzypce / Polska, Warszawa / 2000, 2004, 2008Monique Letourneau – sopran /Kanada/ 1998Markus Linder – róg alpejski /Szwajcaria/ 1999, 2001Olgierd Łukaszewicz – słowo /Polska/ 2006Irena Małaszewska – śpiew /Ukraina/ 2007Aleksandra i Marzena Małkowicz – śpiew /Polska/ 2006Anita Maszczyk – śpiew / Polska/ 2005Nadia i Dariusz Monczak – skrzypce /Kanada/ 2002Sławomir Mścisz – marimba /Niemcy – Polska/ 2000, 2001Marek Niesobski – piła śpiewająca /Polska/ 2005Wiesław Ochman – tenor /Polska/ 2000, 2001, 2005Ks. Krzysztof Ołdakowski SJ – słowo / Polska/ 2007Dieter Paetzold – saksofon /Austria/ 2001Wolfgang Panhofer – wiolonczela /Austria/ 1999, 2001Maria Perucka – skrzypce /Polska/ 2005, 2007 Tamara Remez – śpiew /Ukraina/ 2003Jerzy Rynkiewicz – tenor /Niemcy/ 2003Anna Seniuk – recytacje /Polska/ 2005Sylwia Siwak – śpiew /Niemcy/ 2004Arkadiusz Skotnicki – marimba /Polska, Gdańsk/ 2003Józef Skrzek – śpiew, organy, instrumenty elektroniczne /Polska, Katowice/ 2004Verena Steffen – flet /Szwajcaria/ 1998, 2001Aleksandra Stokłosa – sopran /Polska/ 2001Jan Stromberg – tenor /Szwecja/ 2005Sylwia Strugińska –sopran /Polska, Łódź/ 2008Anny Szałapak – śpiew /Polska, Kraków/ 2000Leszek Szarzyński – flet /Polska, Olsztyn/ 2003, 2005Marek Szydło – bas-baryton /Polska, Krosno/ 2003Marek Ulański - gitara /Polska, Łódź/ 2002Dariusz Tokarzewski –śpiew /Polska/ 2006Marek Torzewski – śpiew /Polska/ 2008Elżbieta Towarnicka – sopran /Polska/ 2006Robert Wallace - dudy szkockie /Szkocja/ 2001s. Gracja Wasilewska – recytacje /Polska/ 1999Włodzimierz Wiszniewski – recytacje / Polska/ 2005

32

Tytus Wojnowicz – obój /Polska, Warszawa/ 2002Ludmiła Worobec-Witek – skrzypce /Polska, Kielce/ 2001Jacek Wójcicki – śpiew /Polska, Kraków/ 2005Maria Załanowska – sopran /Polska, Poznań/ 2002Krzysztof Zanussi – słowo /Polska/ 2005, 2007Jerzy Zelnik – słowo /Polska/ 2002Maria Zientek – sopran /Polska, Katowice/ 2000, 2003Teresa Żylis Gara – sopran /Monako, Polska/ 1999, 2000

Zespoły kameralne, orkiestry, chóryBartosz Hadała & Friends – /Polska – USA – Norwegia/ 2002Capella Bydgostiensis (Czesław Grabowski – dyrygent) /Polska, Bydgoszcz/ 2002Chór Chłopięcy i Męski PFP „Poznańskie Słowiki” (Stefan Stuligrosz – dyrygent) /Polska, Poznań/ 1998, 1999, 2008Chór i Orkiestra Kameralna OSM I i II st. im. K. Lipińskiego (Teresa Krasowska – dyrygent) /Polska, Lublin/ 2007Chór Mieszany „Jubilaeum” (Tomasz Orkiszewski – dyrygent) /Polska, Lublin/ 2003, 2004Chór Polskiego Radia w Krakowie (Krzysztof Penderecki – dyrygent) /Polska/ 2007Chór Żeński Państwowej Szkoły Muzycznej II st. im. J.Elsnera w Warszawie /Polska/ 2004Chór Żeński Ogólnokształcącej Szkoły Muzycznej I i II st. im. K. Lipińskiego (Teresa Krasowska – dyrygent) /Polska, Lublin/ 2004Duo Glass /Polska, Gdańsk/ 2001Ensemble Wels /Austria/ 1999Kameralna Orkiestra Festiwalowa /Polska, Lublin/ 2000Kwartet bandurzystek „Oriana” /Ukraina/ 2003Kwartet „DolceVita” /Polska/ 2008Kwartet klarnetowy „Claribell” /Polska, Lublin/ 2002Kwartet Prima Vista /Polska- Warszawa/ 2000Kwartet Smyczkowy „Cantabile” /Ukraina/ 2007Kwintet Dęty „Rapsodia” /Ukraina/ 2000 Leipziger Syngogalchores /Niemcy/ 2005Lubelska Federacja Bardów /Polska/ 2008Orkiestra Dęta Glasfabrik und Stadtkapelle Barnbach (Gregor Nabl – dyrygent /Austria/ 2008Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Świętokrzyskiej (Jerzy Maksymiuk – dyrygent) /Polska/ 2001Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Łódzkiej im. A. Rubinsteina (Krzysztof Penderecki – dyrygent) /Polska/ 2004Orkiestra i Chór Teatru Muzycznego w Lublinie (Jacek Boniecki – dyrygent) /Polska/ 2006Scena Plastyczna KUL (Leszek Mądzik) /Polska/ 2008Tarnopolski Kwartet Wokalny /Ukraina/ 2003Trio Bandurzystek /Ukraina/ 2007Trio im.G.Ph.Telemanna /Polska, Bielsko-Biała/ 2004Trio 21 /Austria/ 2006Ukraiński Chór Chłopiecy „Dudaryk” /Ukraina/ 2001Zespół Muzyki Dawnej „Rocal Fuza” /Polska, Świeradów Zdrój/ 2001Zespół Pieśni i Tańca „Lublin” im. Wandy Kaniorowej /Polska/ 2008Zespół Wokalny „All Antico” /Polska-Łódź/ 2000, 2002Zespół Wokalny „ProVocale Lyra Viersen” /Niemcy/ 2004Zespół Wokalny „Bursztynowa Lira” /Rosja/ 2006Zespół „LUMEN” /Polska, Gdańsk/ 2006

Oprac. Sebastian Bernat

33

HISTORIA PARAFII PW. ŚW. RODZINY W LUBLINIE

Wiosną 1982 r. ks. biskup Bolesław Pylak, ordynariusz lubelski otrzymał od wojewody lubelskiego Tadeusza Wilka przyrzeczenie na piśmie o budowie obiektów sakralnych w nowej dzielnicy Lublina, na Czubach, zamiesz-kałej już wówczas przez ok. 6 tys. ludzi. Prowadzenie prac budowlanych oraz organizowanie Ośrodka Duszpa-sterskiego powierzono ks. Ryszardowi Jurakowi, dotychczasowemu proboszczowi z Grabówek. Do pomocy, jako wikariusz, skierowany został ks. Leszek Kuna. 16.IX.1982 r. władze lubelskie wyznaczyły miejsce pod budowę przyszłego kościoła w centrum nowej dzielnicy.

Wkrótce (28.IX.1982 r.) rozpoczęto prace przy budowie nowej kaplicy. Dzięki ogromnemu zaangażowaniu parafian i duszpasterzy została ona wzniesiona w ciągu dwóch i pół miesiąca. Wraz z kaplicą wzniesiono dom parafialny, w którym zamieszkali dwaj księża, otwarto kancelarię parafialną oraz salę katechetyczną.

W dniu 12.XII.1982 r. poświęcona została kaplica. Aktu tego dokonał ks. bp Zygmunt Kamiński ówczesny sufragan lubelski w asyście wielu kapłanów. W tej podniosłej uroczystości poprzedzonej akademią, występami chórów spoza Lublina wzięło udział ok. 3 tys. wiernych. Jednocześnie ks. biskup poświęcił krzyż przed kaplicą i plac przeznaczony pod budowę przyszłego kościoła.

Dnia 13 grudnia 1982 r. ks. bp Bolesław Pylak powołał do życia samodzielny ośrodek duszpasterski pod we-zwaniem Św. Rodziny. Ośrodek funkcjonował w ramach Dekanatu Lublin Miasto, będąc filią parafii św. Tere-sy. Rektorem ośrodka został dotychczasowy organizator i budowniczy ks. Ryszad Jurak, wikariuszem ks. Leszek Kuna. Z ofiar i zbiórek parafian wyposażono kaplicę w niezbędny sprzęt liturgiczny. Paramenta liturgiczne rów-nież ufundowali parafianie. Uroczystości świąt Bożego Narodzenia odbyły się już w tym ośrodku, a zaraz po Nowym Roku rozpoczęła się nauka religii dla dzieci z klas od 1 do 3 ze szkoły podstawowej na Czubach. Pierwsza wizyta duszpasterska była dla księży wielką radością. Parafianie wyrażali wdzięczność za obecność ośrodka dusz-pasterskiego i kapłanów. Napełniało to kapłanów wielkim optymizmem wobec oczekujących zadań. Stworzenie wspólnoty parafialnej (kościoła w wymiarze ducha) i zbudowania ośrodka duszpasterskiego na miarę potrzeb ludzi tej dzielnicy.

Od kwietnia 1984 r. w parafii pracują Siostry ze Zgromadzenia Sióstr Rodziny Betańskiej (Betanki). Przybyłe z Kazimierza n/Wisłą prowadzą kancelarię parafialną i gospodarstwo domowe, zajmują się też katechizacją dzie-ci.

W październiku 1984 r. przestąpiono do budowy szkoły katechetycznej i plebanii.Dnia 21 listopada 1984 r. została erygowana parafia św. Rodziny, która weszła w skład nowo powstałego deka-

natu Lublin-Południe. Po rozpoczęciu życia duszpasterskiego rozpoczęły się wielkie przygotowania do budowy kościoła i domu parafialnego. Zorganizowano konkurs na projekt pod patronatem lubelskiego SARP-u i Kurii Biskupiej. W konkursie uczestniczyło osiem prac. Zwyciężyła praca zespołu architektów: Zbigniewa Szeligi, Jacka Bieńkowskiego, Bożeny Szeligi. Rozpoczęto gromadzenie materiałów budowlanych, tworzenie zaplecza budowy.

Jesienią 1985 r. rozpoczęto wykop i zalewanie ław fundamentowych pod świątynię. Dnia 10.X 1985 r. bp. Or-dynariusz B. Pylak dokonał wizytacji kanonicznej parafii.

Ważnym wydarzenie dla parafii były zorganizowane w latach 1984–1985 spotkania z bioenergoterapeutą Stani-sławem Nardellim, które cieszyły się ogromną frekwencją. Składane z tej okazji dobrowolne ofiary były przezna-czone na budowę obiektów sakralnych.

We wrześniu 1986 r. oddano do użytku szkołę liczącą 9 sal katechetycznych a w trzy miesiące później – pleba-nię. Uroczystego poświęcenia domu parafialnego dokonał ks. bp Jan Śrutwa, sufragan lubelski.

Zaraz po wizycie Ojca Świętego w czerwcu 1987 r. został wmurowany kamień węgielny. Budowę stanu surowe-go świątyni ukończono w 1990 r. Pierwszą mszę św. w tej świątyni odprawił ks. bp Piotr Hemperek w noc wigilijną Bożego Narodzenia. W czasie tej mszy dokonał aktu poświęcenia Domu Bożego.

Od 1991 r. rozpoczęły się prace przy wystroju świątyni i otoczenia, które trwają do dzisiaj. Z roku na rok wnę-trze świątyni staje się coraz piękniejsze a plac kościelny bardziej uporządkowany.

W 1997 roku zainaugurowano Międzynarodowy Festiwal Organowy z udziałem najwybitniejszych artystów z całego świata.

W roku 2009 Parafia pw. Św. Rodziny w Lublinie obchodzi jubileusz 25-lecia powstania.

Ks. Ryszard JurakProboszcz Parafii

34

I Manual C - g3Gedackt 16´Principal 8´Offenflőte 8´Gemshorn 8´Amorosa 8´Oktave +Querflőte 4´Nasat 2 2/3´Oktave 2´Mixtur 1 1/3´ 5-6-5xTrompete 8´Clarine 4´*Trąbka hiszpańska 8´

II Manual C - g3+Copula 8´Quintaton 8´Fernflőte 8´Principal 4´Blockflőte 4´Nachthorn 2´Quint 1 1/3´Sifflőte 1´Zimbel 1/2´Rohrschamei 4´

III Manual C - g3Principal 8´+Holzflőte 8´Dulcgedeckt 8´Weidenpfeife 8´Geigenschwebung 8´Oktave 4´+Hohlflőte 4´Zartgeige 4´Quintflőte 2 2/3´+Schweizerpfeife 2´Terzflőte 1 3/5´Scharfmixtur 1´ 5xOboe 8´Vox Humana 8´

Pedal C - f1Principalbass 16´Subbass 16´Violonbass 16´Stillgedeckt 16´Quintbass 10 2/3´Oktavbass 8´Bassflőte 8´Choralbass 4´Pedalmixtur 4´Posaune 16´+Fagott 8´

+ głosy zabytkowe* nowy głos (2000 r.)

Dyspozycja organówLublin, Kościół św. Rodziny (Carl Schuster, München, 1956)

Stół gry organów kościoła św. Rodziny w Lublinie

35

OpIS ORGANóW

Organy w kościele St. Michael w Monachium /Berg am Laim/ zostały zbudowane w latach 1956–57 przez mona-chijską firmę Carl Schuster und Sohne. Posiadają elektryczną trakturę gry i rejestracji. W roku 1995 instrument został przekazany w darze parafii św. Rodziny w Lublinie, gdzie został zainstalowa-ny w czerwcu 1996 roku. Montaż, adaptacja architektoniczna i akustyczna instrumentu jest dziełem organisty i organmistrza Jerzego Kukli. Instrument jest jednym z typowych przykładów estetyki „Orgelbewegung”. Jego dyspozycja jest obrazem dążeń kompromisowych w celu uchwycenia najbardziej znamiennych cech organów ba-rokowych i romantycznych kręgu niemieckiego. Pomimo dużej obsady wysokich alikwotów zarówno jako głosów pojedynczych jak i mieszanych, sposób intonacji nawiązuje jednak zdecydowanie do tradycji przełomu XIX/XX wieku (łukowate wycięcia piszczałek głosów fletowych, ząbkowate wycięcia na sercu piszczałek). Na uwagę zasłu-guje duża – jak na czasy powstania organów – liczba głosów typowo romantycznych jak np. głosy przedęte, flety otwarte, piramida głosów smyczkowych od 16’ do 2’ a nawet głos językowy o stroikach przelotowych. Już dzisiaj instrumenty tego typu jako przykłady minionej estetyki brzmieniowej i tendencji w budownictwie organowym są unikalne. Należy więc traktować je z pietyzmem. Dotyczy to zwłaszcza sześciu zabytkowych XIX-wiecznych głosów. W sumie można stwierdzić, iż organy Carla Schustera w kościele św. Rodziny w Lublinie odznaczają się wspania-łymi walorami brzmieniowymi, zaś materiał piszczałkowy zachowany jest w bardzo dobrym stanie.Miłośnikom muzyki organowej, którzy od czasu zainstalowania w kościele Św. Rodziny organów wiernie uczestni-czą w spotkaniach z arcydziełami dawnych mistrzów z pewnością nie ujdzie uwadze nowy element, który pojawił się w prospekcie naszego instrumentu. Chodzi oczywiście o piszczałki umieszczone nie pionowo, jak zwykle ma to miejsce w organach, lecz poziomo, promieniście.To jest nowy głos, który w czerwcu roku 2000 wzbogacił dyspozycję organów Carla Schustera: Hiszpańska trąb-ka 8´. Głosy tego typu, jak nazwa wskazuje, zostały wynalezione i spopularyzowane w Hiszpanii, zaś całe rzędy horyzontalnych piszczałek języczkowych zdobią prospekty słynnych barokowych organów z kręgu iberyjskiego jak np. w Toledo, Salamance, Saragossie, Daroca, Madrycie i wielu jeszcze innych miejscach. Głosy te, ze względu na ich konstrukcję jak i umieszczenie charakteryzują się niezwykle mocnym, donośnym brzmieniem, z łatwością dominującym nad pozostałymi głosami organowymi. Ich oryginalne nazwy to: Trompeta de batalla, Trompeta real, Bajoncillo, Trompeta magna. Powtórnie głosami tego typu zainteresował się wielki francuski budowniczy, konstruktor i teoretyk organów, Artistide Cavaille-Coll (1811–1899), dla którego języki horyzontalne – nazy-wane tutaj Chamades – były ukoronowaniem potęgi brzmienia „symfonicznych” organów, którymi się wsławił, i w kręgu których powstała cała muzyka organowa we Francji od XIX wieku po dzień dzisiejszy. W odróżnie-niu od mistrzów hiszpańskich Cavaille-Coll rzadko umieszczał Chamades w prospekcie (tutaj jednym z niewielu przykładów mogą być wielkie organy katedry w Rouen zbudowane w latach 1888–1890). Z reguły budował je

36

bezpośrednio za piszczałkami frontowymi, ale za to w najwyższym punkcie instrumentu (organy w katedrze No-tre Dame i kościele Saint Sulpice w Paryżu). Dzisiaj każde liczące się organy typu koncertowego które powstają w świecie obligatoryjnie niemalże wyposażone są w horyzontalne trąbki. Ponieważ brak miejsca uniemożliwia wyliczenie choćby najważniejszych instrumentów w Europie czy obu Amerykach, skupimy się na egzemplarzach istniejących w Polsce. Najstarsza jest Trąbka hiszpańska w organach Daniela Nitrowskiego w katedrze we From-borku, którą wstawiła firma Emannela Kempera z Lubeki w roku 1955. Następnym chronologicznie głosem tego typu jest Chamade zainstalowana w drugich co do wielkości organach polskich – organach Biernackiego z roku 1947 zbudowanych w katedrze w Częstochowie (4 manuały i pedał, 120 głosów). W ostatnich latach takie głosy zbudowano w organach firmy Eule w Mielcu i w Archikatedrze Św. Jana w Warszawie, w organach Walckera w Akademii Muzycznej w Warszawie oraz organach firmy Kamiński w kościele Św. Teresy w Łodzi.Trąbka hiszpańska zainstalowana w organach w kościele Św. Rodziny w Lublinie jest jedynym tego typu głosem w Archidiecezji Lubelskiej oraz czwartym zainstalowanym po prawej stronie Wisły. Zakupiona staraniem Księdza Kanonika Ryszarda Juraka, proboszcza parafii Św. Rodziny i zamontowana przez organmistrza i organistę Jerzego Kuklę wzbogaca paletę brzmieniową organów w naszej świątyni, umożliwiając bliską ideałowi interpretację mu-zyki organowej szkoły hiszpańskiej oraz zaostrzając i potęgując pełnię organowego pleno.

Robert Grudzień

Zdjęcia na wewnętrznych stronach okładki:1. Małgorzata Walewska i Robert Grudzień2. Małgorzata Walewska3. Krzysztof Penderecki i Robert Grudzień4. Bp Ryszard Karpiński5. Cezary Żak6. Paweł Gusnar7. Kaludiusz Baran8. Mario Sedlar9. Chopin Piano Quintet10. Ks. Krzysztof Ołdakowski11. Georgij Agratina, Krzysztof Kolberger i Robert Grudzień12. Georgij Agratina13. Marek Toporowski14. Konstanty Andrzej Kulka15. Andre-Paul Lattik16. Trio t.r.b.17. Anna Seniuk18. Tytus Wojnowicz

19. Piotr Wilczyński20. Giedrius Prunskus21. Jurgita Kazakeviviute22. Orkiestra Szkoły Muzycznej II st. im. Tadeusza Szeligowskiego23. Iwona Borcuch24. Krzysztof Kolberger i Robert Grudzień25. Robert Grudzień26. Robert Grudzień27. Małgorzata Sęk28. Ludmiła Worobec-Witek29. Artur Jaroń30. Grażyna Barszczewska31. Magdalena Idzik32. Robert Grudzień, Magdalena Idzik i Krzysztof Zamachowski33. Krzysztof Seroka34. Robert Grudzień, Krzysztof Penderecki i ks. Ruszard Jurak

Fot. archiwum festiwalowe