Wymagania edukacyjne z plastyki dla klasy czwartej szkoły ... · plastycznej z tematem ... –...

66
Wymagania edukacyjne z plastyki dla klasy czwartej szkoły podstawowej Temat (rozumiany jako lekcja) Ocena dopuszczająca Ocena dostateczne Ocena dobra Ocena bardzo dobra Ocena celująca Zakres tematyczny – wiedza o dziedzinach sztuki 1. FORMY I SZTAŁTY, BARWY I WRAŻENIA – czyli jak patrzeć na świat Uczeń: – wzbudza w sobie refleksję na temat otaczającego świata, – niekiedy zauważa piękno w przedmiotach, obrazach, zjawiskach Uczeń: – wzbudza w sobie refleksję na temat otaczającego świata – zauważa piękno w przedmiotach, obrazach, zjawiskach itd. – dostrzega w naturze źródło inspiracji sztuki Uczeń: – próbuje wyrażać własne opinie i odczucia na temat obserwowanych zjawisk artystycznych i otaczającej rzeczywistości – próbuje opisać piękno w przedmiotach, obrazach, zjawiskach – dostrzega w naturze źródło inspiracji sztuki – rozumie pojęcia: forma, kształt, harmonia, estetyka, piękno Uczeń: – wyraża własne opinie i odczucia na temat obserwowanych zjawisk artystycznych i otaczającej rzeczywistości – własnymi słowami opisuje piękno w przedmiotach, obrazach, zjawiskach – dostrzega w naturze źródło inspiracji sztuki – rozumie i próbuje zdefiniować pojęcia: forma, kształt, harmonia, estetyka, piękno w odniesieniu do języka obrazu – aktywnie bierze udział w zajęciach lekcyjnych Uczeń: – potrafi wyrażać własne opinie i odczucia na temat obserwowanych zjawisk artystycznych i otaczającej rzeczywistości – swobodnie opisuje piękno w przedmiotach, obrazach, zjawiskach – dostrzega w naturze źródło inspiracji sztuki – rozumie i definiuje pojęcia: forma, kształt, harmonia, estetyka, piękno w odniesieniu do języka obrazu – pracuje z pasją i aktywnie bierze udział w zajęciach lekcyjnych – stosuje zdobytą wiedzę i umiejętności w nowej sytuacji poznawczej

Transcript of Wymagania edukacyjne z plastyki dla klasy czwartej szkoły ... · plastycznej z tematem ... –...

Wymagania edukacyjne z plastyki dla klasy czwartej szkoły podstawowej

Temat (rozumiany jako

lekcja)

Ocena dopuszczająca

Ocena dostateczne

Ocena dobra

Ocena bardzo dobra

Ocena celująca

Zakres tematyczny – wiedza o dziedzinach sztuki

1. FORMY I SZTAŁTY, BARWY I WRAŻENIA – czyli jak patrzeć na świat

Uczeń: – wzbudza w sobie refleksję na temat otaczającego świata, – niekiedy zauważa piękno w przedmiotach, obrazach, zjawiskach

Uczeń: – wzbudza w sobie refleksję na temat otaczającego świata – zauważa piękno w przedmiotach, obrazach, zjawiskach itd. – dostrzega w naturze źródło inspiracji sztuki

Uczeń: – próbuje wyrażać własne opinie i odczucia na temat obserwowanych zjawisk artystycznych i otaczającej rzeczywistości – próbuje opisać piękno w przedmiotach, obrazach, zjawiskach – dostrzega w naturze źródło inspiracji sztuki – rozumie pojęcia: forma, kształt, harmonia, estetyka, piękno

Uczeń: – wyraża własne opinie i odczucia na temat obserwowanych zjawisk artystycznych i otaczającej rzeczywistości – własnymi słowami opisuje piękno w przedmiotach, obrazach, zjawiskach – dostrzega w naturze źródło inspiracji sztuki – rozumie i próbuje zdefiniować pojęcia: forma, kształt, harmonia, estetyka, piękno w odniesieniu do języka obrazu – aktywnie bierze udział w zajęciach lekcyjnych

Uczeń: – potrafi wyrażać własne opinie i odczucia na temat obserwowanych zjawisk artystycznych i otaczającej rzeczywistości – swobodnie opisuje piękno w przedmiotach, obrazach, zjawiskach – dostrzega w naturze źródło inspiracji sztuki – rozumie i definiuje pojęcia: forma, kształt, harmonia, estetyka, piękno w odniesieniu do języka obrazu – pracuje z pasją i aktywnie bierze udział w zajęciach lekcyjnych – stosuje zdobytą wiedzę i umiejętności w nowej sytuacji poznawczej

2. „ZA PROGIEM I NA KOŃCU ŚWIATA” – praca malarska w technice plakatówki lub tempery

Uczeń: – niedbale, nie angażując się zbytnio, wykonuje pracę plastyczną z wyobraźni – wykonuje pracę malarską na zadany temat

Uczeń: – niezbyt starannie, niewielkim nakładem sił, wykonuje pracę plastyczną z wyobraźni – zachowuje zgodność wypowiedzi plastycznej z tematem – organizuje własny warsztat pracy

Uczeń: – wykonuje pracę plastyczną z wyobraźni – stosuje wypowiedź plastyczną jako rodzaj dokumentacji – wykorzystuje środki wyrazu plastycznego w pracy własnej – posługuje się przyborami i materiałami plastycznymi, organizując własny warsztat pracy – wykonuje zadanie plastyczne, ciekawie interpretując temat

Uczeń: – starannie wykonuje pracę plastyczną z wyobraźni, inspirując się naturą, zdjęciami, reprodukcjami – traktuje pracę plastyczną jako rodzaj dokumentacji podkreślającej własną wypowiedź – trafnie wykorzystuje środki wyrazu plastycznego do kompozycji własnej – interpretuje temat w sposób twórczy

Uczeń: – z zaangażowaniem wykonuje pracę plastyczną z wyobraźni, czerpiąc inspiracje z wielu źródeł – pracę plastyczną traktuje dokumentacyjnie i jako rodzaj swobodnej wypowiedzi podkreślający własną indywidualność, – odkrywczo wykorzystuje środki wyrazu plastycznego – interpretuje temat w sposób innowacyjny

3. MIEJSCA SPOTKAŃ ZE SZTUKĄ

Uczeń: – słabo zna miejsca, gdzie może mieć bezpośredni kontakt ze sztuką – potrafi wskazać niektóre takie miejsca w najbliższej okolicy

Uczeń: – zna niektóre miejsca, gdzie może mieć bezpośredni kontakt ze sztuką – rozumie, że muzea, galerie sztuki i skanseny są potrzebne – potrafi wskazać takie miejsca w najbliższej okolicy

Uczeń: – zna główne miejsca, gdzie może mieć bezpośredni kontakt ze sztuką – rozumie cel, w jakim powstają muzea, galerie sztuki, skanseny – potrafi wskazać takie miejsca w najbliższej okolicy – sporadycznie odwiedza miejsca związane ze sztuką

Uczeń: – wie , jakiego rodzaju dzieła sztuki znajdują się w galeriach, jakie w muzeach, a jakie w skansenach i izbach regionalnych – omawia wystawę, wydarzenie artystyczne, w którym ostatnio uczestniczył – rozumie cel, w jakim powstają muzea, galerie sztuki, skanseny

Uczeń: – wie, jakie są, i opisuje rodzaje dzieł sztuki znajdujące się w galeriach muzeach, skansenach i izbach regionalnych, z pasją i zasobem wiedzy – omawia wystawę, wydarzenie artystyczne, w którym ostatnio uczestniczył

– odwiedza miejsca związane ze sztuką i pogłębia wiedzę o sztuce

– rozumie cel, w jakim powstają muzea, galerie sztuki, skanseny – często odwiedza miejsca związane ze sztuką i pogłębia wiedzę o sztuce

4. WYCIECZKA do najbliższego muzeum, galerii lub zwiedzanie zabytków (2 godz.)

Uczeń: – niechętnie poznaje miejsca we własnej miejscowości, gdzie może mieć bezpośredni kontakt ze sztuką – wyraża lekceważące opinie na temat obserwowanych dzieł

Uczeń: – bez zaangażowania poznaje miejsca we własnej miejscowości i regionie, gdzie może mieć bezpośredni kontakt ze sztuką – opisuje te zabytki, dysponując wiedzą ogólną – wyraża własne opinie i odczucia na temat obserwowanych dzieł i zjawisk artystycznych

Uczeń: – uczestniczy w poznawaniu miejsc we własnej miejscowości i regionie, gdzie może mieć bezpośredni kontakt ze sztuką – potrafi opisać te zabytki, mając świadomość ich przynależności do sztuki – kształci umiejętność wyrażania własnych opinii i odczuć na temat obserwowanych dzieł i zjawisk artystycznych

Uczeń: – z zaangażowaniem uczestniczy w zwiedzaniu i poznawaniu dzieł sztuki we własnej miejscowości i regionie – potrafi ciekawie opisywać te zabytki, mając świadomość ich przynależności do sztuki – jest otwarty na nowe doświadczenia artystyczne, potrafi opowiadać o swoich wrażeniach – kształci umiejętność wyrażania własnych opinii na temat obserwowanych dzieł i zjawisk artystycznych

Uczeń: – z zaangażowaniem uczestniczy w zwiedzaniu wystaw i poznawaniu dzieł sztuki we własnej miejscowości i regionie, – potrafi niezwykle interesująco opisywać te zabytki oraz odczytywać zawarte w nich treści – jest otwarty na nowe doświadczenia artystyczne – potrafi swobodnie opowiadać o swoich wrażeniach, posługując się dużym zasobem wiedzy

5. MALARSTWO – rodzaje i techniki

Uczeń: – potrafi odróżnić dzieła malarskie od

Uczeń: – potrafi odróżnić dzieła malarskie od

Uczeń: – rozpoznaje na reprodukcjach rodzaje malarstwa

Uczeń: – rozpoznaje na reprodukcjach rodzaje malarstwa

Uczeń: – rozpoznaje na reprodukcjach i omawia rodzaje

5. „CHMURY NAD ŁĄKĄ” – praca malarska w technice akwareli (barwy podstawowe i pochodne)

rysunkowych i graficznych, – wie, że maluje się różnymi technikami malarskimi – na przykładzie omawia tematy w malarstwie: portret, martwa natura, pejzaż Uczeń: – maluje w technice akwareli, niedbale, nie angażując się zbytnio – wykonuje pracę malarską na zadany temat

rysunkowych i graficznych – zna niektóre przykłady dzieł malarskich – na podstawie podręcznika wymienia podstawowe techniki malarskie: tempera, akwarela, malarstwo olejne oraz tematy: portret, autoportret, martwa natura, pejzaż Uczeń: – maluje barwami podstawowymi i pochodnymi – niezbyt starannie, niewielkim nakładem sił, wykonuje pracę plastyczną z wyobraźni – organizuje własny warsztat pracy

– używa terminów plastycznych odnoszących się do malarstwa – wskazuje w dziełach i omawia podstawowe środki wyrazu plastycznego: barwa, plama, linia, Uczeń: – zna barwy podstawowe i pochodne, stosuje je w swojej pracy plastycznej – wykorzystuje środki wyrazu plastycznego w pracy własnej – posługuje się przyborami i materiałami plastycznymi, organizując własny warsztat pracy – wykonuje zadanie plastyczne, ciekawie interpretując temat

– poprawnie używa terminów plastycznych odnoszących się do malarstwa – wskazuje w dziełach i swobodnie omawia środki wyrazu plastycznego: barwa, plama, linia, tonacja Uczeń: – starannie wykonuje pracę plastyczną z wyobraźni, inspirując się naturą, zdjęciami, reprodukcjami – sprawnie posługuje się przyborami i materiałami plastycznymi, trafnie wykorzystując środki wyrazu plastycznego do własnej kompozycji – stosuje technikę akwareli, podkreślając subiektywizm wypowiedzi – interpretuje temat w sposób twórczy i oryginalny

malarstwa, poprawnie używając terminów plastycznych, wskazuje w dziełach i swobodnie – z zaangażowaniem omawia środki wyrazu plastycznego: barwa, plama, linia, tonacja Uczeń: – umiejętnie stosuje technikę akwareli, twórczo wykorzystując zdobytą wiedzę – sprawnie posługuje się przyborami i materiałami plastycznymi, wykorzystując środki wyrazu plastycznego w pracy własnej – wykazuje pasję i dociekliwość, tworząc indywidualną wypowiedź plastyczną – interpretuje temat w sposób innowacyjny

6. „ULICA W DESZCZU”/ „OGRÓD W SŁOŃCU” – praca w technice pasteli olejnych (barwy ciepłe i zimne)

Uczeń: – stosuje poznaną technikę pasteli olejnych do tworzenia pracy plastycznej o konkretnej tematyce – niedbale, nie angażując się zbytnio, wykonuje pracę plastyczną – organizuje własny warsztat pracy, zachowuje zgodność wypowiedzi plastycznej z tematem

Uczeń: – wykorzystuje poznaną technikę pasteli olejnych do tworzenia pracy plastycznej o konkretnej tematyce – niezbyt starannie, niewielkim nakładem sił, wykonuje pracę plastyczną z wyobraźni – próbuje zastosować barwy ciepłe i zimne w pracy plastycznej – zachowuje zgodność wypowiedzi plastycznej z tematem – organizuje własny warsztat pracy

Uczeń: – zna barwy ciepłe i zimne – wykorzystuje poznaną technikę pasteli olejnych do tworzenia pracy plastycznej o konkretnej tematyce, z użyciem barw ciepłych i zimnych – wykorzystuje środki wyrazu plastycznego w pracy własnej – posługuje się przyborami i materiałami plastycznymi, organizując własny warsztat pracy – wykonuje zadanie plastyczne, ciekawie interpretując temat

Uczeń: – w sposób przemyślany i twórczy wykorzystuje poznaną technikę pasteli olejnych do kompozycji własnej, – umiejętnie stosuje wiedzę o barwach ciepłych i zimnych – starannie wykonuje pracę plastyczną z wyobraźni, inspirując się naturą, zdjęciami, reprodukcjami – podkreśla w swojej pracy subiektywizm wypowiedzi i oryginalność – sprawnie posługuje się przyborami i materiałami plastycznymi, trafnie wykorzystując środki wyrazu plastycznego do własnej kompozycji – interpretuje temat w sposób twórczy

Uczeń: – w sposób wyjątkowo oryginalny i twórczy wykorzystuje poznaną technikę pasteli olejnych do kompozycji własnej – z dużą swobodą, umiejętnie stosuje wiedzę o barwach ciepłych i zimnych – podkreśla w swojej pracy indywidualizm wypowiedzi – sprawnie posługuje się przyborami i materiałami plastycznymi, wykorzystując środki wyrazu plastycznego w pracy własnej – podaje inne źródła inspiracji plastycznej – wykazuje pasję i dociekliwość, tworząc indywidualną wypowiedź plastyczną – interpretuje temat w sposób innowacyjny

7. RZEŹBA (lekcja teoretyczna)

Uczeń: – zna pojęcia rzeźba i płaskorzeźba

Uczeń: – zna pojęcia: relief, rzeźba, płaskorzeźba

Uczeń: – zna pojęcia: relief, rzeźba, płaskorzeźba

Uczeń: – potrafi określić cechy i specyfikę reliefu, rzeźby i płaskorzeźby,

Uczeń: – potrafi swobodnie omawiać cechy i

7. „RYBKA” – praca rzeźbiarska w mydle

– wymienia podstawowe materiały rzeźbiarskie Uczeń: – stosuje poznaną technikę rzeźbiarską do tworzenia pracy plastycznej o konkretnej tematyce – niedbale, nie angażując się zbytnio, wykonuje pracę plastyczną – próbuje organizować własny warsztat pracy

– wymienia podstawowe materiały i techniki rzeźbiarskie Uczeń: – posługuje się przyborami i materiałami plastycznymi, organizując własny warsztat pracy – zachowuje zgodność wypowiedzi plastycznej z tematem – organizuje własny warsztat pracy

– potrafi wymienić podstawowe materiały i techniki rzeźbiarskie – wskazuje środki wyrazu plastycznego, jak forma i faktura, w kompozycjach przestrzennych Uczeń: – umiejętnie posługuje się przyborami i materiałami plastycznymi w wykonaniu prostej formy rzeźbiarskiej – wykonuje zadanie plastyczne, ciekawie interpretując temat – poprawnie organizuje własny warsztat pracy

– wymienia materiały i techniki rzeźbiarskie, funkcje rzeźby i płaskorzeźby oraz rodzaje przedstawień – wykorzystując zdobytą wiedzę, omawia kompozycje przestrzenne za pomocą środków wyrazu plastycznego, jak forma i faktura Uczeń: – zna i w sposób twórczy stosuje w swojej pracy środki wyrazu plastycznego, jak forma i faktura – starannie wykonuje pracę plastyczną z wyobraźni, inspirując się naturą, zdjęciami, reprodukcjami; interpretuje temat w sposób twórczy

specyfikę reliefu, rzeźby i płaskorzeźby – charakteryzuje podstawy warsztatu rzeźbiarskiego, materiały i techniki – swobodnie omawia kompozycje przestrzenne za pomocą środków wyrazu plastycznego, jak forma i faktura Uczeń: – oryginalnie i w sposób twórczy stosuje poznaną technikę – sprawnie posługuje się przyborami i materiałami plastycznymi, wykorzystując środki wyrazu plastycznego w pracy własnej – wykazuje pasję i dociekliwość, interpretując temat w sposób innowacyjny

8. „SPORTOWCY” – praca rzeźbiarska z patyków

Uczeń: – stosuje poznaną technikę do tworzenia

Uczeń: – niezbyt starannie, niewielkim nakładem

Uczeń: – wykorzystuje środki wyrazu plastycznego,

Uczeń: – zna i w sposób twórczy stosuje w

Uczeń: – oryginalnie i z dużym zaangażowaniem wykorzystuje w swoich

pracy plastycznej o konkretnej tematyce – niedbale, nie angażując się zbytnio, wykonuje pracę plastyczną – zachowuje zgodność wypowiedzi plastycznej z tematem – próbuje organizować własny warsztat pracy

sił, wykonuje pracę plastyczną – zachowuje zgodność wypowiedzi plastycznej z tematem – organizuje własny warsztat pracy

w kompozycji przestrzennej umiejętnie posługuje się przyborami i materiałami plastycznymi w wykonaniu prostej formy rzeźbiarskiej – wykonuje zadanie plastyczne, ciekawie interpretując temat – poprawnie organizuje własny warsztat pracy

swojej pracy środki wyrazu plastycznego – starannie wykonuje pracę plastyczną z wyobraźni, inspirując się naturą, zdjęciami, reprodukcjami – sprawnie posługuje się przyborami i materiałami plastycznymi, trafnie wykorzystując środki wyrazu plastycznego do własnej kompozycji – interpretuje temat w sposób twórczy

kompozycjach przestrzennych środki wyrazu plastycznego – sprawnie posługuje się przyborami i materiałami plastycznymi, wykorzystując środki wyrazu plastycznego w pracy własnej – wykazuje pasję i dociekliwość, interpretując temat w sposób innowacyjny – podaje źródła inspiracji plastycznej

9. „PAPIEROWE ZOO” – lekcja 1.

Uczeń: – stosuje poznaną technikę papieroplastyki do tworzenia pracy plastycznej o konkretnej tematyce – wykorzystuje w swojej pracy surowce wtórne – zachowuje zgodność wypowiedzi plastycznej z tematem – próbuje organizować własny warsztat pracy

Uczeń: – zna pojęcie instalacja i aranżacja przestrzeni – wykorzystuje w swojej pracy plastycznej surowce wtórne – posługuje się przyborami i materiałami plastycznymi, organizując własny warsztat pracy

Uczeń: – omawia pojęcie instalacji i aranżacji przestrzeni – z zamysłem wykorzystuje w swojej pracy plastycznej surowce wtórne – wykonuje zadanie plastyczne, ciekawie interpretując temat – poprawnie organizuje swój warsztat pracy

Uczeń: – zna pojęcie instalacja i aranżacja przestrzeni, potrafi je scharakteryzować i podać kilka przykładów – twórczo wykorzystuje w swojej pracy plastycznej surowce wtórne – sprawnie posługuje się przyborami i materiałami plastycznymi, trafnie wykorzystując środki wyrazu plastycznego do własnej kompozycji

Uczeń: – zna pojęcie instalacja i aranżacja przestrzeni – potrafi je scharakteryzować i podać przykłady – oryginalnie i w sposób twórczy wykorzystuje w swojej pracy plastycznej surowce wtórne – wykazuje pasję i dociekliwość, tworząc zbiorową wypowiedź plastyczną – interpretuje temat w sposób innowacyjny

9. „PAPIEROWE ZOO” – lekcja 2.

Uczeń: – przypadkowo umieszcza elementy kompozycji w przestrzeni – ma słabą zdolność porozumiewania się w grupie

Uczeń: – umieszcza elementy kompozycji w przestrzeni – próbuje porozumiewać się w grupie

Uczeń: – z zamysłem rozmieszcza elementy kompozycji w przestrzeni – kształci zdolność porozumiewania się w grupie

– starannie wykonuje pracę plastyczną z wyobraźni, inspirując się naturą, zdjęciami, reprodukcjami Uczeń: – planuje i rozmieszcza elementy kompozycji w przestrzeni, mając wyobrażenie całości – posiada zdolność porozumiewania się w grupie

Uczeń: – planuje i z zamysłem zgodnym z logiką tematu wykonuje zadanie w sposób oryginalny, innowacyjny – wykorzystuje dostępne źródła inspiracji – posiada łatwość porozumiewania się w grupie

10. ARCHITEKTURA. Lekcja 1.

Uczeń: – wie, co to jest architektura – wie, że budowle w różnych epokach różniły się od siebie

Uczeń: – zna pojęcie architektura – wie, że budowle w różnych epokach różniły się stylem, funkcją i materiałem budowlanym

Uczeń: – próbuje zdefiniować pojęcie architektura – wie, że budowle w różnych epokach różniły się stylem, funkcją i materiałem budowlanym – wymienia dekoracje architektoniczne – docenia odpowiedzialną pracę architekta

Uczeń: – definiuje pojęcie architektura – omawia budowle w różnych epokach pod względem stylu, funkcji i materiału budowlanego – omawia dekoracje architektoniczne – docenia odpowiedzialną pracę architekta

Uczeń: – definiuje i omawia pojęcie architektura – swobodnie omawia budowle w różnych epokach ze względu na styl, funkcję i materiał budowlany – docenia odpowiedzialną pracę architekta – podaje przykłady interesujących

10. „DZIWNA MAKIETA” – praca przestrzenna wykonana z przedmiotów z najbliższego otoczenia

Uczeń: – ustawia przypadkowe przedmioty w pracy przestrzennej, nie angażując się zbytnio – wykonuje szkic miasteczka na podstawie makiety – ma słabą zdolność porozumiewania się w grupie

Uczeń: – posługuje się wybranymi przedmiotami, do kompozycji przestrzennej – uwzględniając swoje upodobania, wykonuje szkic miasteczka na podstawie makiety – próbuje porozumiewać się w grupie

Uczeń: – posługuje się wybranymi przedmiotami, do kompozycji przestrzennej ze względu na kształt, wielkość, kolor – wykorzystuje gotowe przedmioty w pracy przestrzennej według podanych zasad kompozycji – wykonuje szkic miasteczka na podstawie makiety, ciekawie interpretując temat – kształci zdolność porozumiewania się w grupie

Uczeń: – wykorzystuje gotowe przedmioty w pracy przestrzennej według podanych zasad kompozycji – wykonuje szkic miasteczka na podstawie makiety, ciekawie interpretując temat – przejawia zdolność abstrakcyjnego myślenia – posiada zdolność porozumiewania się w grupie

realizacji w dziedzinie architektury Uczeń: – prezentuje postawę aktywności twórczej w sytuacji nietypowej – przejawia zdolność abstrakcyjnego myślenia – wykazuje pasję i dociekliwość w myśleniu przestrzennym – wykonuje szkic miasteczka na podstawie makiety, interpretując temat w sposób innowacyjny – posiada łatwość porozumiewania się w grupie

11. „DOM DLA ULUBIONEJ POSTACI Z BAJKI” – model z pudełek, papieru, bibuły i in. materiałów

Uczeń: – stosuje technikę konstruowania z papieru do tworzenia pracy plastycznej o konkretnej tematyce – niedbale, nie angażując się zbytnio, wykonuje formy architektoniczne

Uczeń: – niezbyt starannie, niewielkim nakładem sił, wykonuje formy architektoniczne o określonym przeznaczeniu – zachowuje zgodność wypowiedzi plastycznej z tematem

Uczeń: – wymyśla proste formy architektoniczne o określonym przeznaczeniu – wie, co to jest rytm, symetria i statyka budowli

Uczeń: – wymyśla ciekawe formy architektoniczne o określonym przeznaczeniu – stosuje w praktyce wiedzę o rytmie, symetrii i statyce budowli

Uczeń: – w twórczy sposób wykorzystuje wiedzę o rytmie, symetrii i statyce budowli – ze swobodą i pomysłowością wykorzystuje znane materiały do budowania własnych

– zachowuje zgodność wypowiedzi plastycznej z tematem – próbuje organizować własny warsztat pracy – ma słabą zdolność porozumiewania się w grupie

– posługuje się przyborami i materiałami plastycznymi – organizując własny warsztat pracy, próbuje porozumiewać się w grupie

– wykorzystuje środki wyrazu plastycznego w pracy własnej – posługuje się przyborami i materiałami plastycznymi, organizując własny warsztat pracy – wykonuje zadanie plastyczne, ciekawie interpretując temat – kształci zdolność porozumiewania się w 2-osobowej grupie

– omawia funkcje i bryłę budowli – sprawnie posługuje się przyborami i materiałami plastycznymi, trafnie wykorzystując środki wyrazu plastycznego do własnej kompozycji – wykazuje postawę aktywności twórczej – umiejętnie organizuje własny warsztat pracy – dobrze porozumiewa się w grupie

form architektonicznych – wykazuje pasję i dociekliwość, tworząc wypowiedź plastyczną – posiada łatwość porozumiewania się w 2-osobowej grupie

12. RYSUNEK „TANCERZE Z PĘTELKOWYCH LINII” – rysunek ołówkiem i kolorowymi mazakami

Uczeń: – wymienia podstawowe techniki rysunkowe, takie jak: ołówek, węgiel, pastel olejny i suchy – wie, że podstawowym środkiem wyrazu plastycznego w rysunku jest kreska – stosuje zabawę rysunkową do tworzenia pracy plastycznej o konkretnej tematyce – niedbale, nie angażując się zbytnio,

Uczeń: – posługuje się technikami rysunkowymi, takimi jak: ołówek, węgiel, pastel olejny i suchy, piórko i tusz – wie, że podstawowym środkiem wyrazu plastycznego w rysunku jest kreska i walor – stosuje zabawę rysunkową do tworzenia pracy plastycznej o konkretnej tematyce

Uczeń: – rozpoznaje techniki rysunkowe, takie jak: ołówek, węgiel, pastel olejny i suchy, piórko i tusz – opisuje podstawowe środki wyrazu plastycznego w rysunku: kreskę i walor – stosuje zabawę rysunkową do tworzenia pracy plastycznej o dużej ekspresji plastycznej – wykorzystuje środki wyrazu w pracy własnej

Uczeń: – opisuje techniki rysunkowe, takie jak: ołówek, węgiel, pastel olejny i suchy, piórko i tusz – trafnie używa terminów plastycznych odnoszących się do rysunku – dzięki zabawie rysunkowej tworzy pracę plastyczną o dużej ekspresji – sprawnie posługuje się przyborami i materiałami plastycznymi, trafnie

Uczeń: – charakteryzuje techniki rysunkowe i opisuje funkcje, jakie spełniają: jako szkice, notatki konstrukcji, samodzielne prace – trafnie używa terminów plastycznych odnoszących się do rysunku – stosuje zabawę rysunkową do tworzenia pracy plastycznej o dużej ekspresji plastycznej, wykazując się dociekliwością twórczą

wykonuje pracę rysunkową, zachowując zgodność z tematem – próbuje organizować własny warsztat pracy

– niezbyt starannie, niewielkim nakładem sił, wykonuje pracę plastyczną – organizuje własny warsztat pracy

– poprawnie organizuje własny warsztat pracy – wykonuje zadanie plastyczne, ciekawie interpretując temat

wykorzystując je do własnej kompozycji – interpretuje temat w sposób twórczy

– ze swobodą i pomysłowością posługuje się technikami i przyborami rysunkowymi – interpretuje temat w sposób innowacyjny

13. „DRZEWA SMUTNE I WESOŁE” – rysunek węglem

Uczeń: – stosuje technikę rysunku węglem do tworzenia pracy plastycznej o konkretnej tematyce – wykonuje niedbale, nie angażując się zbytnio, pracę rysunkową – zachowuje zgodność wypowiedzi plastycznej z tematem

Uczeń: – stosuje technikę rysunku węglem do tworzenia pracy plastycznej o konkretnej tematyce – wykonuje rysunek węglem, wykorzystując kreskę i walor – niezbyt starannie, niewielkim nakładem sił, wykonuje pracę plastyczną – posługuje się przyborami i materiałami plastycznymi, organizując własny warsztat pracy

Uczeń: – wykonuje rysunek węglem, wykorzystując kreskę i walor do wyrażania nastroju – wykorzystuje środki wyrazu plastycznego w pracy własnej – posługuje się przyborami i materiałami plastycznymi, organizując własny warsztat pracy – wykonuje zadanie plastyczne, ciekawie interpretując temat

Uczeń: – buduje nastrój kompozycji poprzez zastosowanie ciekawej kreski i waloru, podkreślając subiektywizm wypowiedzi – starannie wykonuje pracę plastyczną z wyobraźni, inspirując się naturą, zdjęciami, reprodukcjami – sprawnie posługuje się przyborami i materiałami plastycznymi, trafnie wykorzystując środki wyrazu plastycznego do własnej kompozycji – interpretuje temat w sposób twórczy

Uczeń: – swobodnie stosuje podstawowe środki wyrazu plastycznego w rysunku do wydobycia nastroju pracy, podkreślając indywidualizm wypowiedzi – sprawnie posługuje się przyborami i materiałami plastycznymi – wykazuje pasję i dociekliwość twórczą – interpretuje temat w sposób innowacyjny

14. GRAFIKA „PORTRET DAMY/GENTELMENA” – praca z zastosowaniem

Uczeń: – wymienia niektóre techniki graficzne, jak:

Uczeń: – wymienia podstawowe techniki

Uczeń: – potrafi odróżnić odbitkę graficzną od

Uczeń: – opisuje charakterystyczne

Uczeń: – opisuje ciekawe przykłady grafiki,

pieczątki z ziemniaka lub styropianu

linoryt, drzeworyt, monotypia – wie, że plakaty, foldery, zaproszenia to grafika użytkowa – jest świadomy, że komputer to narzędzie pracy grafika – stosuje pieczątki do tworzenia pracy plastycznej o konkretnej tematyce – niedbale, nie angażując się zbytnio, wykonuje pracę graficzną – zachowuje zgodność wypowiedzi plastycznej z tematem – próbuje organizować własny warsztat pracy

graficzne, jak: linoryt, drzeworyt, monotypia, i przykłady grafiki użytkowej: plakaty, foldery, zaproszenia – jest świadomy, że komputer to narzędzie pracy grafika – niezbyt starannie, niewielkim nakładem sił, wykonuje pracę graficzną – zachowuje zgodność wypowiedzi plastycznej z tematem – posługuje się przyborami i materiałami plastycznymi, organizując własny warsztat pracy

innych technik plastycznych – omawia proste techniki graficzne: linoryt, drzeworyt, monotypia – rozróżnia grafikę użytkową (plakaty, foldery, zaproszenia) od grafiki artystycznej – jest świadomy, że komputer jest narzędziem pracy grafika – wykorzystuje środki wyrazu plastycznego w pracy własnej – posługuje się przyborami i materiałami plastycznymi, organizując własny warsztat pracy – wykonuje zadanie plastyczne, ciekawie interpretując temat

cechy grafiki wśród innych technik plastycznych – omawia grafikę użytkową (plakaty, foldery, zaproszenia) i rodzaje grafiki artystycznej – wie, jak powstaje matryca, odbitka graficzna, w jaki sposób posługiwać się dłutem – jest świadomy, że komputer to narzędzie pracy grafika – sprawnie posługuje się przyborami i materiałami plastycznymi, trafnie wykorzystując środki wyrazu plastycznego do własnej kompozycji – starannie wykonuje pracę plastyczną z wyobraźni, inspirując się naturą, zdjęciami, reprodukcjami – interpretuje temat w sposób twórczy

doceniając jej walory artystyczne i użytkowe – potrafi omówić proces powstawania matrycy, odbitki graficznej, sposób posługiwania się dłutem – jest świadomy, że grafik komputerowy powinien posiadać wiedzę plastyczną – samodzielnie pogłębia wiedzę poprzez oglądanie reprodukcji i wystaw – sprawnie posługuje się przyborami i materiałami graficznymi, wykorzystując środki wyrazu plastycznego w pracy własnej – wykazuje pasję i dociekliwość, tworząc indywidualną wypowiedź plastyczną – interpretuje temat w sposób innowacyjny

15. „CO PISZCZY W TRAWIE” – monotypia barwna (w barwach

Uczeń: – wie ogólnie, na czym polega technika monotypii

Uczeń: – zna technikę monotypii

Uczeń: – wie, czym wyróżnia się technika monotypii

Uczeń: – tworzy ciekawą kompozycję poprzez wykorzystanie techniki

Uczeń: – swobodnie stosuje wiedzę o kolorach i środkach wyrazu

podstawowych i pochodnych). Lekcja 1. 15. „CO PISZCZY W TRAWIE” – monotypia barwna (w barwach podstawowych i pochodnych) . Lekcja 2.

– stosuje technikę monotypii do tworzenia pracy plastycznej o konkretnej tematyce – niedbale, nie angażując się zbytnio, wykonuje pracę plastyczną – zachowuje zgodność wypowiedzi plastycznej z tematem – próbuje organizować własny warsztat pracy Uczeń: – wie ogólnie, na czym polega technika monotypii – stosuje technikę monotypii do tworzenia pracy plastycznej o konkretnej tematyce – niedbale, nie angażując się zbytnio,

– niezbyt starannie, niewielkim nakładem sił, wykonuje pracę plastyczną – wymienia narzędzia i materiały potrzebne do monotypii – zachowuje zgodność wypowiedzi plastycznej z tematem – posługuje się przyborami i materiałami plastycznymi, organizując własny warsztat pracy Uczeń: – zna technikę monotypii – niezbyt starannie, niewielkim nakładem sił, wykonuje pracę plastyczną – wymienia narzędzia i materiały potrzebne do monotypii

spośród innych technik graficznych – wykonuje monotypię barwną, stosując barwy podstawowe i tworząc pochodne – wykorzystuje środki wyrazu plastycznego w pracy własnej – posługuje się przyborami i materiałami plastycznymi, organizując własny warsztat pracy – wykonuje zadanie plastyczne, ciekawie interpretując temat Uczeń: – wie, czym wyróżnia się technika monotypii spośród innych technik graficznych – wykonuje monotypię barwną, stosując barwy podstawowe i tworząc pochodne

monotypii barwnej, posługując się umiejętnie barwami podstawowymi, które tworzą pochodne – starannie wykonuje pracę plastyczną z wyobraźni, inspirując się naturą, zdjęciami, reprodukcjami – sprawnie posługuje się przyborami i materiałami graficznymi, trafnie wykorzystując środki wyrazu plastycznego do własnej kompozycji – interpretuje temat w sposób twórczy Uczeń: – tworzy ciekawą kompozycję poprzez wykorzystanie techniki monotypii barwnej, posługując się umiejętnie barwami podstawowymi, które tworzą pochodne – starannie wykonuje pracę plastyczną z wyobraźni, inspirując

plastycznego do wydobycia barw pochodnych – ze swobodą i pomysłowością posługuje się przyborami i materiałami plastycznymi, wykorzystując środki wyrazu plastycznego w pracy własnej – wykazuje pasję i dociekliwość, tworząc indywidualną wypowiedź plastyczną – interpretuje temat w sposób innowacyjny Uczeń: – swobodnie stosuje wiedzę o kolorach i środkach wyrazu plastycznego do wydobycia barw pochodnych – ze swobodą i pomysłowością posługuje się przyborami i materiałami

wykonuje pracę plastyczną – zachowuje zgodność wypowiedzi plastycznej z tematem – próbuje organizować własny warsztat pracy

– zachowuje zgodność wypowiedzi plastycznej z tematem – posługuje się przyborami i materiałami plastycznymi, organizując własny warsztat pracy

– wykorzystuje środki wyrazu plastycznego w pracy własnej – posługuje się przyborami i materiałami plastycznymi, organizując własny warsztat pracy – wykonuje zadanie plastyczne, ciekawie interpretując temat

się naturą, zdjęciami, reprodukcjami – sprawnie posługuje się przyborami i materiałami graficznymi, trafnie wykorzystując środki wyrazu plastycznego do własnej kompozycji – interpretuje temat w sposób twórczy

plastycznymi, wykorzystując środki wyrazu plastycznego w pracy własnej – wykazuje pasję i dociekliwość, tworząc indywidualną wypowiedź plastyczną – interpretuje temat w sposób innowacyjny

16. SZTUKA LUDOWA – ważny element naszej tradycji WYCINANKA z motywem ludowym

Uczeń: – zna pojęcie sztuki ludowej – wymienia niektóre spośród dziedzin sztuki ludowej: garncarstwo, tkactwo, plecionkarstwo z wikliny i słomy – stosuje technikę wycinanki do tworzenia pracy plastycznej o konkretnej tematyce – niedbale, nie angażując się zbytnio, wykonuje swoją pracę – zachowuje zgodność wypowiedzi plastycznej z tematem

Uczeń: – wie, co to jest rękodzieło ludowe, – wymienia dziedziny sztuki ludowej: garncarstwo, tkactwo, plecionkarstwo z wikliny i słomy – stosuje technikę wycinanki do tworzenia pracy plastycznej o konkretnej tematyce – niezbyt starannie, niewielkim nakładem sił, wykonuje swoją pracę – zachowuje zgodność wypowiedzi plastycznej z tematem

Uczeń: – definiuje pojęcie sztuki ludowej – opisuje rękodzieło ludowe – potrafi wymienić dziedziny sztuki ludowej: garncarstwo, tkactwo, plecionkarstwo z wikliny i słomy – określa cechy wytworów sztuki ludowej – zna główne regiony w Polsce – wykorzystuje środki wyrazu plastycznego w pracy własnej – posługuje się przyborami i

Uczeń: – charakteryzuje dziedziny sztuki ludowej: garncarstwo, tkactwo, plecionkarstwo z wikliny i słomy, określając cechy wytworów sztuki ludowej – zna główne regiony w Polsce i wie, jaki folklor jest z nimi związany, – widzi inspiracje twórczością ludową we współczesnym wzornictwie – starannie wykonuje pracę plastyczną z wyobraźni, inspirując

Uczeń: – potrafi dostrzec walory artystyczne sztuki ludowej – zna główne regiony w Polsce i potrafi ogólnie scharakteryzować ich folklor – podaje przykłady inspiracji twórczością ludową we współczesnym wzornictwie – samodzielnie pogłębia swoją wiedzę poprzez bezpośredni kontakt ze sztuką ludową własnego regionu oraz wydawnictwa i Internet

– próbuje organizować własny warsztat pracy

– posługuje się przyborami i materiałami plastycznymi, organizując własny warsztat pracy

materiałami plastycznymi, organizując własny warsztat pracy – wykonuje zadanie plastyczne, ciekawie interpretując temat

się naturą, zdjęciami, reprodukcjami – sprawnie posługuje się przyborami i materiałami plastycznymi, trafnie wykorzystując je do własnej kompozycji – twórczo interpretuje temat w technice wycinanki

– w sposób pomysłowy wykorzystuje technikę wycinanki do pracy własnej – wykazuje pasję i dociekliwość, tworząc indywidualną wypowiedź plastyczną – interpretuje temat w sposób innowacyjny

17. MNIEJSZOŚCI NARODOWE W POLSCE, czyli różnorodność wzbogaca

Uczeń: – zna mniejszości ze swojego regionu – rozumie potrzebę szacunku i tolerancji wobec różnorodności tradycji

Uczeń: – wie, że w Polsce mieszkają mniejszości narodowe i etniczne – zna takie mniejszości ze swego regionu – wie, że mniejszości mają również swoje wyznania religijne – rozumie potrzebę szacunku i tolerancji wobec różnorodności tradycji

Uczeń: – wymienia nazwy mniejszości narodowych i etnicznych w Polsce – zna mniejszości ze swojego regionu – zna wyznania religijne mniejszości narodowych – rozumie potrzebę szacunku i tolerancji wobec różnorodności tradycji

Uczeń: – opisuje mniejszości narodowe i etniczne w Polsce i regionie – zna ich wyznania religijne – rozpoznaje folklor: pieśni, tańce, stroje mniejszości narodowych w Polsce, po cechach charakterystycznych – swoim zachowaniem wyraża szacunek i tolerancję wobec różnorodności tradycji

Uczeń: – samodzielnie zdobywa informacje na temat mniejszości narodowych i etnicznych w Polsce i regionie, poprzez bezpośredni kontakt, wydawnictwa lub Internet – ma kontakt z folklorem mniejszości: poznaje pieśni, tańce, stroje – swoim zachowaniem wyraża szacunek i tolerancję wobec różnorodności tradycji

18. POWTÓRZENIE WIADOMOŚCI Dziedziny sztuki i pojęcia

Uczeń: – wymienia podstawowe dziedziny sztuki, jak: malarstwo,

Uczeń: – omawia dość ogólnie podstawowe dziedziny sztuki, jak: malarstwo,

Uczeń: – zna podstawowe dziedziny sztuki i

Uczeń: – omawia podstawowe dziedziny plastyki,

Uczeń: – pasjonuje się wybranymi

plastyczne (test sprawdzający)

grafika, rzeźba, rysunek, architektura – zna najważniejsze pojęcia plastyczne, – widzi, że sztuka oddziaływuje na inne dziedziny życia

grafika, rzeźba, rysunek, architektura – próbuje wytłumaczyć najważniejsze pojęcia plastyczne – dostrzega oddziaływanie sztuki na inne dziedziny życia

podstawowe terminy plastyczne – wykorzystuje wiedzę do omawiania wybranych dzieł i zjawisk – wskazuje obszary oddziaływania sztuki na inne obszary kultury i życia codziennego

twórców i podstawowe terminy plastyczne – wykorzystuje wiedzę do omawiania wybranych dzieł i zjawisk – potrafi wskazać dzieła i twórców reprezentujących poszczególne dziedziny sztuki – omawia obszary oddziaływania sztuki na inne dziedziny kultury i życia codziennego

zagadnieniami sztuki: artystami lub dziełami – wykorzystuje wiedzę do swobodnego omawiania wybranych dzieł i zjawisk – charakteryzuje obszary oddziaływania sztuki – jest otwarty na nowe doświadczenia artystyczne

Zakres tematyczny – środki wyrazu plastycznego

19. BARWA – podział, oddziaływanie barw. Plama barwna „Martwa natura” – praca malarska w technice plakatówki, kontrast barw

Uczeń: – stosuje technikę plakatówki do tworzenia pracy plastycznej o konkretnej tematyce – niedbale, nie angażując się zbytnio, wykonuje kompozycję własną – zachowuje zgodność wypowiedzi plastycznej z tematem – próbuje organizować własny warsztat pracy

Uczeń: – niezbyt starannie, niewielkim nakładem sił, wykonuje pracę plastyczną – wykonuje kompozycję malarską na określony temat – posługuje się przyborami i materiałami plastycznymi, organizując własny warsztat pracy

Uczeń: – rozpoznaje na reprodukcjach rodzaje barw – używa terminów plastycznych odnoszących się do malarstwa – zna barwy podstawowe, pochodne, czyste i złamane, dopełniające, ciepłe i zimne – stosuje technikę plakatówki, jako sposób wyrażania

Uczeń: – rozpoznaje na reprodukcjach rodzaje barw – trafnie używa terminów plastycznych odnoszących się do malarstwa – wskazuje w dziełach i swobodnie omawia środki wyrazu plastycznego: barwa, plama, tonacja, kontrast barw – wykonuje pracę plastyczną z wyobraźni, inspirując się naturą,

Uczeń: – rozpoznaje i omawia na reprodukcjach lub oryginałach rodzaje malarstwa, swobodnie i trafnie używając terminów plastycznych – z zaangażowaniem omawia dzieła, wskazując środki wyrazu plastycznego: barwa, plama, tonacja, kontrast barw – ze swobodą i pomysłowością posługuje się przyborami i

potrzeby ekspresji plastycznej – wykorzystuje środki wyrazu plastycznego w pracy własnej – posługuje się przyborami i materiałami plastycznymi, organizując własny warsztat pracy – wykonuje zadanie plastyczne, ciekawie interpretując temat

zdjęciami, reprodukcjami – umiejętnie stosuje technikę plakatówki, podkreślając subiektywizm wypowiedzi – sprawnie posługuje się przyborami i materiałami plastycznymi, trafnie wykorzystując środki wyrazu plastycznego do własnej kompozycji – interpretuje temat w sposób twórczy

materiałami plastycznymi, wykorzystując środki wyrazu plastycznego w pracy własnej – umiejętnie stosuje technikę plakatówki, twórczo wykorzystując zdobytą wiedzę – wykazuje pasję i dociekliwość, tworząc indywidualną wypowiedź plastyczną – interpretuje temat w sposób innowacyjny

20. LINIA i kreska „CYRK” – rysunek cienkopisem z wykorzystaniem jednego rodzaju kreski (łamanej, falistej, spiralnej)

Uczeń: – wie, że podstawowym środkiem wyrazu plastycznego w rysunku jest kreska – stosuje cienkopis do tworzenia pracy plastycznej o konkretnej tematyce – niedbale, nie angażując się zbytnio, wykonuje pracę rysunkową – zachowuje zgodność wypowiedzi plastycznej z tematem

Uczeń: – posługuje się technikami rysunkowymi, takimi jak: ołówek, węgiel, pastel olejny i suchy, piórko i tusz – wie, że podstawowym środkiem wyrazu plastycznego w rysunku jest kreska i walor – niezbyt starannie, niewielkim nakładem sił, wykonuje pracę

Uczeń: – rozpoznaje techniki rysunkowe, takie jak: ołówek, węgiel, pastel olejny i suchy, piórko i tusz – opisuje podstawowe środki wyrazu plastycznego w rysunku, jak kreska i walor – stosuje techniki rysunkowe do wyrażania potrzeby ekspresji plastycznej

Uczeń: – opisuje techniki rysunkowe, takie jak: ołówek, węgiel, pastel olejny i suchy, piórko i tusz – starannie wykonuje pracę plastyczną z wyobraźni, inspirując się naturą, zdjęciami, reprodukcjami – stosuje podstawowe środki wyrazu plastycznego w rysunku: kreskę i walor, podkreślając

Uczeń: – charakteryzuje techniki rysunkowe i opisuje funkcje, jakie spełniają: jako szkice, notatki konstrukcji, samodzielne prace – swobodnie stosuje podstawowe środki wyrazu plastycznego w rysunku, podkreślając indywidualizm wypowiedzi – trafnie używa terminów plastycznych odnoszących się do rysunku

– próbuje organizować własny warsztat pracy

plastyczną w zadanej technice – posługuje się przyborami i materiałami plastycznymi, organizując własny warsztat pracy

– wykorzystuje środki wyrazu plastycznego w pracy własnej – posługuje się przyborami i materiałami plastycznymi, organizując własny warsztat pracy – wykonuje zadanie plastyczne, ciekawie interpretując temat

subiektywizm wypowiedzi – starannie wykonuje pracę plastyczną z wyobraźni, inspirując się naturą, zdjęciami, reprodukcjami – sprawnie posługuje się przyborami i materiałami plastycznymi, trafnie wykorzystując środki wyrazu plastycznego do własnej kompozycji – interpretuje temat w sposób twórczy

– ze swobodą i pomysłowością posługuje się przyborami i materiałami plastycznymi, wykorzystując środki wyrazu plastycznego w pracy własnej – wykazuje pasję i dociekliwość, tworząc indywidualną wypowiedź plastyczną – interpretuje temat w sposób innowacyjny

21. PLAMA barwna „DZIEWCZYNA/CHŁOPAK O KOLOROWYCH WŁOSACH” – praca malarska wykonana tamponami z gąbki

Uczeń: – potrafi odróżnić dzieła malarskie od rysunkowych i graficznych – wie, że maluje się różnymi technikami malarskimi – stosuje technikę malarską do tworzenia pracy plastycznej o konkretnej tematyce – niedbale, nie angażując się zbytnio, wykonuje pracę plastyczną

Uczeń: – potrafi odróżnić dzieła malarskie od rysunkowych i graficznych – wymienia podstawowe techniki malarskie – zna niektóre przykłady dzieł malarskich na podstawie podręcznika – niezbyt starannie, niewielkim nakładem sił, wykonuje pracę plastyczną z wyobraźni

Uczeń: – używa terminów plastycznych odnoszących się do malarstwa – wskazuje w dziełach i omawia podstawowe środki wyrazu plastycznego: barwa, plama – określa rodzaje plam barwnych w oglądanych dziełach malarstwa: miękka, obwiedziona konturem itd.

Uczeń: – rozpoznaje na reprodukcjach rodzaje malarstwa – poprawnie używa terminów plastycznych odnoszących się do malarstwa – wskazuje w dziełach i omawia środki wyrazu plastycznego, określając rodzaje plam barwnych: miękką, obwiedzioną konturem – dostrzega układ plam barwnych: luźny, zwarty

Uczeń: – rozpoznaje i omawia na reprodukcjach rodzaje malarstwa, poprawnie używając terminów plastycznych – ze swobodą i zaangażowaniem omawia w dziełach środki wyrazu plastycznego, takie jak: barwa, plama, linia, tonacja – z pomysłowością posługuje się przyborami i materiałami

– maluje barwami podstawowymi – próbuje organizować własny warsztat pracy

– posługuje się przyborami i materiałami plastycznymi, organizując własny warsztat pracy

– wykorzystuje plamy barwne we własnej kompozycji malarskiej – wykorzystuje środki wyrazu plastycznego w pracy własnej – posługuje się przyborami i materiałami plastycznymi, organizując własny warsztat pracy – wykonuje zadanie plastyczne, ciekawie interpretując temat

– buduje formę, kształt za pomocą plamy barwnej – starannie wykonuje pracę plastyczną z wyobraźni, inspirując się naturą, zdjęciami, reprodukcjami – sprawnie posługuje się przyborami i materiałami plastycznymi, trafnie wykorzystując środki wyrazu plastycznego do własnej kompozycji – interpretuje temat w sposób twórczy

plastycznymi, wykorzystując środki wyrazu plastycznego w pracy własnej – umiejętnie stosuje technikę malarską, wykorzystując zdobytą wiedzę – wykazuje pasję i dociekliwość, tworząc indywidualną wypowiedź plastyczną – interpretuje temat w sposób innowacyjny

22. FAKTURA FROTAŻ – praca plastyczna wykorzystująca różne powierzchnie w otoczeniu

Uczeń: – próbuje zdefiniować pojęcie faktura – wskazuje faktury w otoczeniu – stosuje technikę frotażu do tworzenia pracy plastycznej o konkretnej tematyce – niedbale, nie angażując się zbytnio, wykonuje pracę plastyczną – próbuje organizować własny warsztat pracy

Uczeń: – definiuje swoimi słowami pojęcie: faktura – wykorzystuje materiały i narzędzia do uzyskania faktur w pracy plastycznej – wskazuje różne faktury w otoczeniu – niezbyt starannie, niewielkim nakładem sił, wykonuje pracę plastyczną w zadanej technice

Uczeń: – definiuje pojęcie: faktura – wskazuje różne faktury w swoim otoczeniu – posługuje się materiałami i narzędziami do uzyskania zróżnicowanych faktur w pracy plastycznej – wykorzystuje środki wyrazu plastycznego w pracy własnej

Uczeń: – swobodnie definiuje pojęcie: faktura – wskazuje różne rodzaje faktur w otoczeniu i dziełach sztuki w podręczniku – kierując się wyobraźnią, posługuje się materiałami i narzędziami do uzyskania zróżnicowanych faktur w pracy plastycznej – starannie wykonuje pracę plastyczną,

Uczeń: – dostrzega estetyczny i ekspresyjny walor faktury – wskazuje różne faktury w otoczeniu i dziełach sztuki – ze swobodą i pomysłowością stosuje zróżnicowane faktury do uzyskania ekspresji w pracy plastycznej – twórczo wykorzystuje środki wyrazu plastycznego w pracy własnej

– posługuje się przyborami i materiałami plastycznymi, organizując własny warsztat pracy

– organizuje własny warsztat pracy – wykonuje zadanie plastyczne, ciekawie interpretując temat

inspirując się naturą, zdjęciami, reprodukcjami – trafnie wykorzystuje środki wyrazu plastycznego do własnej kompozycji – interpretuje temat w sposób twórczy

– wykazuje pasję i dociekliwość, tworząc indywidualną wypowiedź plastyczną – interpretuje temat w sposób innowacyjny

23. KOMPOZYCJA „DZIECIĘCY POCHÓD” – wydzieranka z kolorowych papierów, kompozycja pasowa

Uczeń: – rozumie, że kompozycja to sposób rozmieszczenia elementów – stosuje wydzierankę do tworzenia pracy plastycznej o konkretnej tematyce – niedbale, nie angażując się zbytnio, wykonuje pracę plastyczną – zachowuje zgodność wypowiedzi plastycznej z tematem – próbuje organizować własny warsztat pracy

Uczeń: – definiuje pojęcie: kompozycja – niezbyt starannie, niewielkim nakładem sił, wykonuje pracę plastyczną – zachowuje zgodność wypowiedzi plastycznej z tematem – posługuje się przyborami i materiałami plastycznymi, organizując własny warsztat pracy

Uczeń: – pojmuje kompozycję jako sposób rozmieszczenia elementów na płaszczyźnie i w przestrzeni – omawia pojęcia: kompozycja statyczna i dynamiczna, rytmiczna, kompozycja pasowa – rozumie zasady symetrii środkowej i wieloosiowej – korzysta z zasad wybranej kompozycji w pracy własnej – posługuje się przyborami i materiałami plastycznymi, organizując własny warsztat pracy

Uczeń: – na przykładach określa rodzaj kompozycji – omawia pojęcia: kompozycja statyczna i dynamiczna, rytmiczna, kompozycja pasowa – rozumie zasady symetrii środkowej i wieloosiowej – wykorzystuje poznaną zasadę kompozycji w swojej pracy plastycznej – starannie wykonuje pracę plastyczną z wyobraźni, inspirując się naturą, zdjęciami, reprodukcjami – sprawnie posługuje się przyborami i materiałami plastycznymi

Uczeń: – wskazuje w otoczeniu i dziełach sztuki poznane rodzaje kompozycji – potrafi posługiwać się zasadami kompozycji w indywidualnej pracy plastycznej – ze swobodą i pomysłowością posługuje się przyborami i materiałami plastycznymi, wykorzystując je w pracy własnej – wykazuje pasję i dociekliwość, tworząc wypowiedź plastyczną – interpretuje temat w sposób innowacyjny

– wykonuje zadanie plastyczne, ciekawie interpretując temat

– interpretuje temat w sposób twórczy

24. POWTÓRZENIE Środki wyrazu plastycznego w dziełach (test sprawdzający)

Uczeń: – wymienia podstawowe środki wyrazu plastycznego, jak: barwa, linia, plama, faktura, kompozycja – zna najważniejsze pojęcia plastyczne z nimi związane – widzi, że sztuka oddziaływuje na inne dziedziny życia

Uczeń: – omawia dość ogólnie podstawowe środki wyrazu plastycznego, jak: barwa, linia, plama, faktura, kompozycja – próbuje wytłumaczyć najważniejsze pojęcia plastyczne – dostrzega oddziaływanie sztuki na inne dziedziny życia

Uczeń: – zna podstawowe środki wyrazu plastycznego, jak: barwa, linia, plama, faktura, kompozycja – wykorzystuje wiedzę do omawiania wybranych dzieł i zjawisk – wskazuje obszary oddziaływania sztuki na inne obszary kultury i życia codziennego

Uczeń: – omawia podstawowe środki wyrazu plastycznego, jak: barwa, linia, plama, faktura, kompozycja – wykorzystuje wiedzę o środkach wyrazu plastycznego do omawiania wybranych dzieł i zjawisk – potrafi wskazać dzieła i twórców reprezentujących poszczególne dziedziny sztuki – omawia obszary oddziaływania sztuki na inne dziedziny kultury i życia codziennego

Uczeń: – pasjonuje się wybranymi zagadnieniami sztuki: artystami lub dziełami – wykorzystuje wiedzę do swobodnego omawiania wybranych dzieł i zjawisk – jest otwarty na nowe doświadczenia artystyczne

Wymagania edukacyjne z plastyki dla klasy piątej szkoły podstawowej

Temat

(rozumiany jako lekcja)

Ocena dopuszczająca Ocena dostateczna Ocena dobra Ocena bardzo dobra) Ocena celująca

1. Artysta i dzieło.

Charakterystyczne cechy sztuk

plastycznych, muzyki,

Uczeń:

– wie, że człowiek

tworzy w różnych

dziedzinach takich jak:

Uczeń:

– wymienia niektóre

dziedziny twórczości:

muzykę, literaturę,

Uczeń: Uczeń:

– wyraża własne

opinie i odczucia na

Uczeń:

– potrafi wyrażać

własne opinie i

literatury, teatru, opery, baletu

i filmu.

muzyka, literatura,

teatr, opera, balet,

film i sztuki

plastyczne

– wzbudza w sobie

refleksję na temat

otaczającego świata,

niekiedy zauważa

piękno w

przedmiotach,

obrazach, zjawiskach

teatr, operę, balet,

film i sztuki

plastyczne

– wzbudza w sobie

refleksję na temat

otaczającego świata,

zauważa piękno w

przedmiotach,

obrazach,

zjawiskach, itp.

– próbuje zdefiniować

pojęcia artysta i

sztuka

– wymienia

charakterystyczne cechy

muzyki, literatury,

teatru, opery, baletu,

filmu, sztuk

plastycznych i

dostrzega związki

między nimi

– próbuje wyrażać

własne opinie i

odczucia na temat

obserwowanych

zjawisk artystycznych

i otaczającej

rzeczywistości

– dostrzega źródła

inspiracji sztuki

– rozumie pojęcia:

forma, kształt,

harmonia, estetyka,

piękno

temat

obserwowanych

zjawisk artystycznych i

otaczającej

rzeczywistości

– opisuje

charakterystyczne cechy

muzyki, literatury,

teatru, opery, baletu,

filmu, sztuk

plastycznych i

dostrzega związki

między nimi

– rozumie i próbuje

zdefiniować pojęcia:

forma, kształt,

harmonia, estetyka,

piękno w odniesieniu

do różnych dziedzin

twórczości

– wymienia źródła

inspiracji sztuki

odczucia na temat

obserwowanych

zjawisk artystycznych

i otaczającej

rzeczywistości

– opisuje

charakterystyczne cechy

muzyki, literatury,

teatru, opery, baletu,

filmu, sztuk

plastycznych i opisuje

związki między nimi

– omawia źródła

inspiracji sztuki

– rozumie i próbuje

zdefiniować pojęcia: forma, kształt, harmonia, estetyka, piękno w odniesieniu do różnych dziedzin twórczości – stosuje zdobytą

wiedzę i umiejętności

w nowej sytuacji

poznawczej

2. „OWOCOWA UCZTA” – praca

malarska w technice plakatówki

lub tempery (szeroka gama

barw).

– niedbale, nie

angażując się

zbytnio, wykonuje

pracę plastyczną z

wyobraźni

– zna pojęcie

szerokiej gamy barw

– niezbyt starannie,

niewielkim nakładem

pracy wykonuje

– wykonuje pracę

plastyczną z

wyobraźni,

posługując się

szeroką gamą barw

– starannie wykonuje

pracę plastyczną z

wyobraźni, posługując

się szeroką gamą

barw

– z zaangażowaniem

wykonuje pracę

plastyczną z

wyobraźni, czerpiąc

– wykonuje pracę

malarską na zadany

temat

– próbuje

organizować własny

warsztat pracy

pracę plastyczną z

wyobraźni

– zachowuje

zgodność

wypowiedzi

plastycznej z

tematem

– organizuje własny

warsztat pracy

– wykorzystuje środki

wyrazu plastycznego

w pracy własnej

– posługuje się

przyborami i

materiałami

plastycznymi,

organizując własny

warsztat pracy

– wykonuje zadanie

plastyczne, ciekawie

interpretując temat

– inspiruje się naturą,

zdjęciami,

reprodukcjami

– trafnie wykorzystuje

środki wyrazu

plastycznego do

kompozycji własnej

– interpretuje temat

w sposób twórczy

inspirujące z wielu

źródeł

– traktuje pracę

plastyczną jako rodzaj

swobodnej

wypowiedzi,

podkreślając własną

indywidualność

– wykorzystuje środki

wyrazu plastycznego

– interpretuje temat

w sposób

innowacyjny

3. Miejsca spotkań ze sztuką –

galerie, muzea.

„KOLEKCJA” – praca

przygotowana do ekspozycji, z

opisem, oprawą (np. kolekcja

biletów, starych długopisów,

rodzajów makaronów).

– słabo zna miejsca,

w których może mieć

bezpośredni kontakt

ze sztuką, i wskazuje

niektóre takie

miejsca w najbliższej

okolicy

– niedbale, nie

angażując się

zbytnio, wykonuje

pracę na zadany

temat

– próbuje

organizować własny

warsztat pracy

– zna niektóre

miejsca, w których

może mieć

bezpośredni kontakt

ze sztuką, i potrafi

wskazać takie

miejsca w najbliższej

okolicy

– rozumie, że muzea,

galerie sztuki i

skanseny są

potrzebne

– niezbyt starannie,

niewielkim nakładem

pracy wykonuje

– zna główne miejsca,

w których może mieć

bezpośredni kontakt

ze sztuką, i potrafi

wskazać takie miejsca

w najbliższej okolicy

– rozumie w jakim

celu powstają muzea,

galerie sztuki i

skanseny

– sporadycznie

odwiedza miejsca

związane ze sztuką

– wykonuje pracę na

zadany temat ze

– wie, jakiego rodzaju

dzieła sztuki znajdują

się w galeriach, jakie

w muzeach, a jakie w

skansenach i izbach

regionalnych

– odwiedza miejsca

związane ze sztuką i

pogłębia wiedzę o

sztuce

– omawia wystawę

lub wydarzenie

artystyczne, w którym

ostatnio uczestniczył

– wykonuje pracę na

zadany temat ze

– zna i opisuje rodzaje

dzieł sztuki

znajdujących się w

galeriach, muzeach,

skansenach i izbach

regionalnych

– z pasją i zasobem

wiedzy omawia

wystawę lub

wydarzenie

artystyczne, w którym

ostatnio uczestniczył

– często odwiedza

miejsca związane ze

sztuką i pogłębia

wiedzę o sztuce

pracę na zadany

temat

zgromadzonych

przedmiotów

zgromadzonych

przedmiotów, według

oryginalnego pomysłu

– celowo zgromadzi

przedmioty i

wykonuje z nich

innowacyjną pracę

według własnego

pomysłu

4. Wycieczka

do muzeum, galerii lub

zwiedzanie zabytków – nowe

miejsca spotkań ze sztuką.

– niechętnie poznaje

miejsca we własnej

miejscowości, gdzie

może mieć

bezpośredni kontakt

ze sztuką

– wyraża

lekceważące opinie

na temat

obserwowanych dzieł

– bez zaangażowania

poznaje miejsca we

własnej miejscowości

i regionie, gdzie

może mieć

bezpośredni kontakt

ze sztuką

– opisuje zabytki,

dysponując wiedzą

ogólną

– wyraża własne

opinie i odczucia na

temat

obserwowanych

dzieł i zjawisk

artystycznych

– uczestniczy w

poznawaniu miejsc

we własnej

miejscowości i

regionie, gdzie może

mieć bezpośredni

kontakt ze sztuką

– potrafi opisać

zabytki, mając

świadomość ich

przynależności do

sztuki

– kształci umiejętność

wyrażania własnych

opinii i odczuć na

temat

obserwowanych dzieł

i zjawisk

artystycznych

– z zaangażowaniem

uczestniczy w

zwiedzaniu i

poznawaniu dzieł

sztuki we własnej

miejscowości i w

regionie

– potrafi ciekawie

opisywać zabytki,

mając świadomość ich

przynależności do

sztuki

– jest otwarty na

nowe doświadczenia

artystyczne

– potrafi opowiadać o

swoich wrażeniach,

wyrażać opinie

– z zaangażowaniem

uczestniczy w

poznawaniu dzieł

sztuki we własnej

miejscowości i w

regionie

– potrafi interesująco

opisywać zabytki,

odczytywać zawarte

w nich treści

oraz swobodnie

opowiadać o swoich

wrażeniach,

wykorzystując

zdobytą wiedzę

– jest otwarty na

nowe doświadczenia

artystyczne

5a. MALARSTWO – jak mówić o

obrazach?

PREZENTACJA

– potrafi odróżnić

dzieła malarskie od

rysunkowych i

graficznych

– potrafi odróżnić

dzieła malarskie od

rysunkowych i

graficznych

– rozpoznaje na

reprodukcjach

rodzaje malarstwa

– rozpoznaje na

reprodukcjach rodzaje

malarstwa

– rozpoznaje i omawia

na reprodukcjach

rodzaje malarstwa,

poprawnie używając

– wie, że maluje się

różnymi technikami

malarskimi

– na przykładzie

omawia tematy w

malarstwie: portret,

martwą naturę,

pejzaż

– wymienia

podstawowe techniki

malarskie takie jak:

tempera, akwarela,

malarstwo olejne

oraz tematy: portret,

autoportret, martwa

natura, pejzaż

– zna niektóre

przykłady dzieł

malarskich z

podręcznika

– używa terminów

plastycznych

odnoszących się do

malarstwa

– wskazuje w dziełach

i omawia

podstawowe środki

wyrazu plastycznego,

jak barwa, plama,

linia

– poprawnie używa

terminów

plastycznych

odnoszących się do

malarstwa

– wskazuje w dziełach

i swobodnie omawia

środki wyrazu

plastycznego, jak

barwa, plama, linia,

tonacja

terminów

plastycznych

– wskazuje w dziełach

i swobodnie, z

zaangażowaniem

omawia środki wyrazu

plastycznego, jak

barwa, plama, linia,

tonacja

5b. „PRZEZ KOLOROWE

OKULARY” – praca malarska w

wąskiej gamie barwnej (walor).

– rozróżnia wąską i

szeroką gamę

barwną

– niedbale, nie

angażując się

zbytnio, wykonuje

pracę malarską na

zadany temat

– maluje walorowo

– próbuje

organizować własny

warsztat pracy

– zna pojęcia wąskiej

i szerokiej gamy

barwnej

– niezbyt starannie,

niewielkim nakładem

pracy wykonuje

pracę plastyczną

walorowo

– organizuje własny

warsztat pracy

– określa pojęcia

wąskiej i szerokiej

gamy barwnej

– wykorzystuje walor

oraz środki wyrazu

plastycznego w pracy

własnej

– posługuje się

przyborami i

materiałami

plastycznymi,

organizując własny

warsztat pracy

– wykonuje zadanie

plastyczne ciekawie

interpretując temat

– potrafi omówić

pojęcia wąskiej i

szerokiej gamy

barwnej

– trafnie wykorzystuje

walor oraz środki

wyrazu plastycznego

w pracy własnej

– starannie wykonuje

pracę plastyczną z

wyobraźni, inspirując

się naturą, zdjęciami i

reprodukcjami

– sprawnie posługuje

się przyborami i

materiałami

plastycznymi

– swobodnie omawia

pojęcia wąskiej i

szerokiej gamy

barwnej

– umiejętnie stosuje

walor oraz środki

wyrazu plastycznego

w pracy własnej

– sprawnie posługuje

się przyborami i

materiałami

plastycznymi

– wykazuje pasję i

dociekliwość, tworząc

indywidualną

wypowiedź plastyczną

– interpretuje temat

w sposób twórczy

– interpretuje temat

w sposób

innowacyjny

6. „KOT CZY PIES?” – praca w

technice pasteli olejnych

(kontrast barwny).

– wie, że barwy

kontrastują ze sobą

– stosuje poznaną

technikę pasteli

olejnych do

tworzenia pracy

plastycznej o

konkretnej tematyce

– niedbale, nie

angażując się

zbytnio, wykonuje

pracę plastyczną

– zachowuje

zgodność

wypowiedzi

plastycznej z

tematem

– próbuje

organizować własny

warsztat pracy

– potrafi wskazać

kontrast barw

– wykorzystuje

poznaną technikę

pasteli olejnych do

tworzenia pracy

plastycznej o

konkretnej tematyce

– niezbyt starannie,

niewielkim nakładem

pracy wykonuje

pracę plastyczną z

wyobraźni

– zachowuje

zgodność

wypowiedzi

plastycznej z

tematem

– organizuje własny

warsztat pracy

– rozróżnia barwy

kontrastujące ze sobą

– wykorzystuje

kontrast barw do

tworzenia pracy

plastycznej o

konkretnej tematyce

– wykorzystuje środki

wyrazu plastycznego

w pracy własnej

– posługuje się

przyborami i

materiałami

plastycznymi,

organizując własny

warsztat pracy

– wykonuje zadanie

plastyczne ciekawie

interpretując temat

– wie, jak tworzyć

kontrast barw

– w sposób

przemyślany i twórczy

wykorzystuje technikę

pasteli olejnych do

kompozycji własnej

– umiejętnie stosuje

wiedzę o kontraście

barw, barwach

ciepłych i zimnych

– starannie wykonuje

pracę plastyczną z

wyobraźni, inspirując

się naturą, zdjęciami,

reprodukcjami

– podkreśla w swojej

pracy subiektywizm

wypowiedzi i

oryginalność

– sprawnie posługuje

się przyborami i

materiałami

plastycznymi

– trafnie wykorzystuje

środki wyrazu

– potrafi dobierać

barwy na zasadzie

kontrastu

– swobodnie

posługuje się

kontrastem barwnym,

barwami ciepłymi i

zimnymi w swojej

pracy plastycznej

– wykorzystuje w

sposób oryginalny i

twórczy poznaną

technikę pasteli

olejnych do

kompozycji własnej

– sprawnie posługuje

się przyborami i

materiałami

plastycznymi,

wykorzystując środki

wyrazu plastycznego

w pracy własnej

– podaje inne źródła

inspiracji plastycznej

– wykazuje pasję i

dociekliwość, tworząc

plastycznego do

własnej kompozycji

– interpretuje temat

w sposób twórczy

indywidualną

wypowiedź plastyczną

– interpretuje temat

w sposób

innowacyjny

7a. Rzeźba i płaskorzeźba – jak

mówić o rzeźbie?

PREZENTACJA

– zna pojęcia: rzeźba,

płaskorzeźba

– wymienia

podstawowe

materiały

rzeźbiarskie

– zna pojęcia: relief,

rzeźba, płaskorzeźba

– wymienia

podstawowe

materiały i techniki

rzeźbiarskie

– zna pojęcia: relief,

rzeźba, płaskorzeźba

– potrafi wymienić

podstawowe

materiały i techniki

rzeźbiarskie

– wskazuje środki

wyrazu plastycznego,

takie jak forma i

faktura w

kompozycjach

przestrzennych

– potrafi określić

cechy i specyfikę

reliefu, rzeźby i

płaskorzeźby

– wymienia materiały

i techniki rzeźbiarskie

– potrafi swobodnie

omawiać cechy i

specyfikę reliefu,

rzeźby i płaskorzeźby

– charakteryzuje

podstawy warsztatu

rzeźbiarskiego,

materiały i techniki

– swobodnie omawia

w kompozycjach

przestrzennych środki

wyrazu plastycznego

takie jak forma i

faktura

17b. „DOMY STAREGO

MIASTA” – płaskorzeźba w

glince samoutwardzalnej.

– stosuje poznaną

technikę rzeźbiarską

do tworzenia pracy

plastycznej o

konkretnej tematyce

– niedbale, nie

angażując się

zbytnio, wykonuje

pracę plastyczną

– zachowuje

zgodność

wypowiedzi

plastycznej z

tematem

– posługuje się

przyborami i

materiałami

plastycznymi

– umiejętnie

posługuje się

przyborami i

materiałami

plastycznymi w

wykonaniu prostej

formy rzeźbiarskiej

– wykonuje zadanie

plastyczne ciekawie

interpretując temat

– zna i w sposób

twórczy stosuje w

swojej pracy środki

wyrazu plastycznego,

jak forma i faktura

– starannie wykonuje

pracę plastyczną z

wyobraźni, inspirując

się naturą, zdjęciami,

reprodukcjami

– oryginalnie i w

sposób twórczy

stosuje technikę,

wykorzystując

zdobytą wiedzę

– sprawnie posługuje

się przyborami i

materiałami

plastycznymi,

wykorzystując środki

– zachowuje

zgodność

wypowiedzi

plastycznej z

tematem

– próbuje

organizować własny

warsztat pracy

organizując własny

warsztat pracy

– sprawnie posługuje

się przyborami i

materiałami

plastycznymi, trafnie

wykorzystując środki

wyrazu plastycznego

do własnej

kompozycji

– umiejętnie

organizuje własny

warsztat pracy

– interpretuje temat

w sposób twórczy

wyrazu plastycznego

w pracy własnej

– wykazuje pasję i

dociekliwość, tworząc

indywidualną

wypowiedź plastyczną

8. „DZIWOLĄG”- praca

rzeźbiarska z jednakowych

elementów (np. zakrętek,

zapałek, płyt CD).

– wie, że istnieją

formy przestrzenne

– stosuje poznaną

technikę do

tworzenia pracy

plastycznej o

konkretnej tematyce

– niedbale, nie

angażując się

zbytnio, wykonuje

pracę plastyczną

– zachowuje

zgodność

wypowiedzi

plastycznej z

tematem

– zna pojęcie formy

przestrzennej

– niezbyt starannie,

niewielkim nakładem

pracy wykonuje

pracę plastyczną

– zachowuje

zgodność

wypowiedzi

plastycznej z

tematem

– organizuje własny

warsztat pracy

– określa pojęcie

formy przestrzennej

– wykorzystuje różne

materiały w

kompozycji

przestrzennej

– umiejętnie

posługuje się

przyborami i

materiałami

plastycznymi w

wykonaniu prostej

formy rzeźbiarskiej

– wykonuje zadanie

plastyczne ciekawie

interpretując temat

– potrafi omówić

pojęcie formy

przestrzennej

– w sposób twórczy

stosuje w swojej pracy

wybrane materiały

– starannie wykonuje

pracę plastyczną z

wyobraźni, inspirując

się naturą, zdjęciami,

reprodukcjami

– sprawnie posługuje

się przyborami i

narzędziami w

wykonaniu

– swobodnie omawia

pojęcie forma

przestrzenna

– wykorzystuje w

swoich kompozycjach

wyszukane materiały,

tworząc oryginalną

formę

– sprawnie posługuje

się przyborami i

materiałami

plastycznymi

– wykazuje pasję i

dociekliwość, tworząc

indywidualną

wypowiedź plastyczną

– próbuje

organizować własny

warsztat pracy

interesującej formy

rzeźbiarskiej

– interpretuje temat

w sposób twórczy

– jest otwarty na

nowe rozwiązania

– interpretuje temat

w sposób

innowacyjny

– podaje źródła

inspiracji plastycznej

9a. „ ZWIERZAKI” – rzeźby z

chrupek kukurydzianych i

wykałaczek

LEKCJA 1 – małe formy

przestrzenne, praca

indywidualna.

– wykonuje formę

przestrzenną z

dostępnych

materiałów

– zachowuje

zgodność

wypowiedzi

plastycznej z

tematem

– próbuje

organizować własny

warsztat pracy

– buduje formę

przestrzenną z

dostępnych

materiałów

– posługuje się

przyborami i

materiałami

plastycznymi

organizując własny

warsztat pracy

– z zamysłem

wykorzystuje w

swojej pracy

plastycznej wybrany

materiał

– buduje z

elementów

kompozycję

przestrzenną

– wykonuje zadanie

plastyczne ciekawie

interpretując temat

– organizuje swój

warsztat pracy

– twórczo

wykorzystuje w swojej

pracy plastycznej

materiały

ogólnodostępne

– rozmieszcza

elementy kompozycji

w przestrzeni, budując

formę

– sprawnie posługuje

się przyborami i

materiałami

plastycznymi

– starannie wykonuje

pracę plastyczną z

wyobraźni, inspirując

się naturą, zdjęciami,

reprodukcjami

– oryginalnie i w

sposób twórczy

wykorzystuje w swojej

pracy plastycznej

materiały

ogólnodostępne

– z zamysłem

zgodnym z logiką

tematu wykonuje

zadanie

– wykorzystuje różne

źródła inspiracji

– wykazuje pasję i

dociekliwość, tworząc

formę przestrzenną

– interpretuje temat

w sposób

innowacyjny

9b. „ ZWIERZAKI” – rzeźby z

chrupek kukurydzianych i

wykałaczek

– wykonuje formę

przestrzenną z

dostępnych

materiałów

– buduje formę

przestrzenną z

dostępnych

materiałów

– wykorzystuje z

zamysłem w swojej

pracy plastycznej

wybrany materiał

– wykorzystuje

twórczo w swojej

pracy plastycznej

– oryginalnie i w

sposób twórczy

wykorzystuje w swojej

pracy plastycznej

LEKCJA 2 – duże formy

przestrzenne, praca w grupach.

– zachowuje

zgodność

wypowiedzi

plastycznej z

tematem

– wykazuje słabą

zdolność

porozumiewania się

w grupie

– posługuje się

przyborami i

materiałami

plastycznymi

organizując własny

warsztat pracy

– próbuje

porozumiewać się w

grupie

– buduje z

elementów

kompozycję

przestrzenną

– wykonuje zadanie

plastyczne, ciekawie

interpretując temat

– kształci zdolność

porozumiewania się

w grupie

materiały

ogólnodostępne

– rozmieszcza

elementy kompozycji

w przestrzeni, budując

formę

– sprawnie posługuje

się przyborami i

materiałami

plastycznymi

– posiada zdolność

porozumiewania się w

grupie

materiały

ogólnodostępne

– z zamysłem

zgodnym z logiką

tematu wykonuje

zadanie

– wykorzystuje różne

źródła inspiracji

– wykazuje pasję i

dociekliwość, tworząc

formę przestrzenną

– posiada łatwość

porozumiewania się w

grupie

10a. ARCHITEKTURA – budowle

w różnych epokach (funkcja,

materiał budowlany, style) i

dekoracje architektoniczne.

PREZENTACJA

– wie, co to jest

architektura

– wie, że budowle w

różnych epokach

różniły się od siebie

– zna pojęcie

architektura

– wie, że budowle w

różnych epokach

różniły się stylem,

funkcją i materiałem

budowlanym

– próbuje

zdefiniować pojęcie

architektura

– wie, że budowle w

różnych epokach

różniły się stylem,

funkcją i materiałem

budowlanym

– wymienia dekoracje

architektoniczne

– docenia

odpowiedzialną pracę

architekta

– definiuje pojęcie

architektura

– omawia budowle w

różnych epokach pod

względem stylu,

funkcji i materiału

budowlanego

– omawia dekoracje

architektoniczne

– docenia

odpowiedzialną pracę

architekta

– definiuje i omawia

pojęcie architektura

– swobodnie omawia

budowle w różnych

epokach ze względu

na styl, funkcję i

materiał budowlany

– docenia

odpowiedzialną pracę

architekta

– podaje przykłady

interesujących

realizacji w dziedzinie

architektury

10b. „NAJWYŻSZA WIEŻA” –

praca przestrzenna z

wykałaczek i plasteliny.

– stosuje technikę

konstruowania z

wykałaczek do

tworzenia pracy

plastycznej o

konkretnej tematyce

– niedbale, nie

angażując się

zbytnio, wykonuje

formę

architektoniczną

– zachowuje

zgodność

wypowiedzi

plastycznej z

tematem

– próbuje

organizować własny

warsztat pracy

– ma słabą zdolność

porozumiewania się

w grupie

– niezbyt starannie,

niewielkim nakładem

pracy wykonuje

formę

architektoniczną o

określonej funkcji

– zachowuje

zgodność

wypowiedzi

plastycznej z

tematem

– posługuje się

przyborami i

materiałami

plastycznymi,

organizując własny

warsztat pracy

– próbuje

porozumiewać się w

grupie

– wymyśla proste

formy

architektoniczne o

określonej funkcji

– wie, co to jest rytm,

symetria i statyka

budowli

– posługuje się

przyborami i

materiałami

plastycznymi,

organizując własny

warsztat pracy

– wykonuje zadanie

plastyczne, ciekawie

interpretując temat

– kształci zdolność

porozumiewania się

w grupie

– wymyśla ciekawe

formy

architektoniczne o

określonym

przeznaczeniu

– stosuje w praktyce

wiedzę o rytmie,

symetrii i statyce

budowli

– omawia funkcje i

bryłę budowli

– wykonuje

konstrukcję z

wyobraźni, inspirując

się naturą, zdjęciami,

reprodukcjami

– sprawnie posługuje

się przyborami i

materiałami

plastycznymi

– umiejętnie

organizuje własny

warsztat pracy

– wykazuje postawę

aktywności twórczej

– dobrze

porozumiewa się w

grupie

– z pasją wymyśla

interesujące formy

architektoniczne o

określonym

przeznaczeniu

– wykorzystuje w

twórczy sposób

wiedzę o rytmie,

symetrii i statyce

budowli

– ze swobodą i

pomysłowością

wykorzystuje znane

materiały do

budowania własnych

form

architektonicznych

– wykazuje pasję i

dociekliwość, tworząc

wypowiedź plastyczną

– posiada łatwość

porozumiewania się w

dwuosobowej grupie

11. „MOJA MAPA” – mapa

pamięci drogi z domu do szkoły,

uwzględniająca najważniejsze

obiekty w miejscowości.

– wie, co to jest

mapa pamięci

– niedbale, nie

angażując się

zbytnio, wykonuje

mapę drogi z domu

do szkoły,

umieszczając na niej

przypadkowe obiekty

w miejscowości

– zna zasady

powstawania mapy

pamięci

– niezbyt starannie,

niewielkim nakładem

pracy wykonuje

mapę drogi z domu

do szkoły,

umieszczając na niej

główne obiekty w

miejscowości

– omawia sposób

powstawania mapy

pamięci

– czyta mapę

– rozpoznaje obiekty

na mapie

– starannie rysuje

mapę drogi z domu

do szkoły,

umieszczając na niej

główne i poboczne

obiekty w

miejscowości

– omawia sposób

powstawania mapy

pamięci

– biegle czyta mapę

– starannie wykonuje

mapę pamięci,

zwracając uwagę na

cechy

charakterystyczne

rysowanej trasy i

obiektów

– sprawnie posługuje

się przyborami i

narzędziami w

wykonaniu

interesującej pracy

– interpretuje temat

w sposób twórczy

– potrafi omówić

sposób powstawania

mapy pamięci

– biegle czyta mapę,

charakteryzując

poszczególne obiekty

– starannie wykonuje

mapę pamięci,

zwracając uwagę na

cechy

charakterystyczne

rysowanej trasy i

poszczególnych

obiektów

– wykazuje pasję i

dociekliwość w

zdobywaniu wiedzy o

historii obiektów

umieszczonych na

mapie

12. Rysunek

„GRUPA, STADO, TŁUM” –

rysunek patykiem i tuszem.

– wymienia

podstawowe techniki

rysunkowe takie, jak:

ołówek, węgiel,

pastele

– wie, że

podstawowym

środkiem wyrazu

– posługuje się

technikami

rysunkowymi takimi,

jak ołówek, węgiel,

pastele

– wie, że

podstawowymi

środkami wyrazu

plastycznego w

– rozpoznaje techniki

rysunkowe takie, jak

ołówek, węgiel,

pastele olejne i

suche, piórko i tusz

– opisuje

podstawowe środki

wyrazu plastycznego

– opisuje techniki

rysunkowe takie, jak

ołówek, węgiel,

pastele olejne i suche,

piórko i tusz

– trafnie używa

terminów

plastycznych

– charakteryzuje

techniki rysunkowe i

opisuje funkcje, jakie

spełniają jako szkice,

notatki konstrukcji,

samodzielne prace

– trafnie używa

terminów

plastycznych

plastycznego w

rysunku jest kreska

– stosuje zabawę

rysunkową do

tworzenia pracy

plastycznej o

konkretnej tematyce

– niedbale, nie

angażując się

zbytnio, wykonuje

pracę rysunkową

– próbuje

organizować własny

warsztat pracy

rysunku są kreska i

walor

– niezbyt starannie,

niewielkim nakładem

pracy wykonuje

pracę plastyczną o

konkretnej tematyce

– posługuje się

przyborami i

materiałami

plastycznymi,

organizując własny

warsztat pracy

w rysunku –kreskę i

walor

– stosuje środki

wyrazu plastycznego

do tworzenia pracy

plastycznej o dużej

ekspresji plastycznej

– posługuje się

przyborami i

materiałami

plastycznymi,

organizując własny

warsztat pracy

– wykonuje zadanie

plastyczne, ciekawie

interpretując temat

odnoszących się do

rysunku

– stosuje podstawowe

środki wyrazu

plastycznego w

rysunku jak kreska i

walor, podkreślając

subiektywizm

wypowiedzi

– starannie wykonuje

pracę plastyczną z

wyobraźni

– sprawnie posługuje

się przyborami i

materiałami

plastycznymi

– interpretuje temat

w sposób twórczy

odnoszących się do

rysunku

– swobodnie stosuje

podstawowe środki

wyrazu plastycznego

w rysunku,

podkreślając

indywidualizm

wypowiedzi

– ze swobodą i

pomysłowością

posługuje się

technikami i

przyborami

rysunkowymi

– interpretuje temat

w sposób

innowacyjny

13. „W BIEGU” – rysunek farbą i

pędzlem (tzw. suchy pędzel).

– stosuje technikę

suchego pędzla do

tworzenia pracy

plastycznej

– niedbale, nie

angażując się

zbytnio, wykonuje

pracę rysunkową

– zachowuje

zgodność

wypowiedzi

– stosuje technikę

suchego pędzla do

tworzenia pracy

plastycznej o

konkretnej tematyce

– niezbyt starannie,

niewielkim nakładem

pracy wykonuje

pracę plastyczną

– posługuje się

przyborami i

– wykonuje rysunek

suchym pędzlem,

tworząc kompozycję

ekspresyjną

– wykorzystuje środki

wyrazu plastycznego

w pracy własnej

– posługuje się

przyborami i

materiałami

plastycznymi,

– tworzy kompozycję

ekspresyjną poprzez

zastosowanie

ciekawej kreski i

waloru

– starannie wykonuje

pracę plastyczną z

wyobraźni, inspirując

się naturą, zdjęciami,

reprodukcjami

– swobodnie stosuje

podstawowe środki

wyrazu plastycznego

w rysunku do

wydobycia ekspresji

pracy

– sprawnie posługuje

się przyborami i

materiałami

plastycznymi,

plastycznej z

tematem

– próbuje

organizować własny

warsztat pracy

materiałami

plastycznymi,

organizując własny

warsztat pracy

organizując własny

warsztat pracy

– wykonuje zadanie

plastyczne, ciekawie

interpretując temat

– sprawnie posługuje

się przyborami i

materiałami

plastycznymi,

wykorzystując środki

plastycznego wyrazu

do własnej

kompozycji

– interpretuje temat

w sposób twórczy

wykorzystując środki

wyrazu plastycznego

– wykazuje pasję i

dociekliwość, tworząc

indywidualną

wypowiedź plastyczną

– interpretuje temat

w sposób

innowacyjny

14. Grafika

„PEJZAŻ Z

DZIEWCZYNĄ/CHŁOPCEM” –

monotypia jednobarwna.

– wymienia

podstawowe techniki

graficzne takie, jak

linoryt, drzeworyt,

monotypia

– stosuje pieczątki do

tworzenia pracy

plastycznej o

konkretnej tematyce

– niedbale, nie

angażując się

zbytnio, wykonuje

pracę graficzną

– zachowuje

zgodność

wypowiedzi

plastycznej z

tematem

– zna podstawowe

techniki graficzne

takie, jak linoryt,

drzeworyt,

monotypia

– stosuje pieczątki do

tworzenia pracy

plastycznej o

konkretnej tematyce

– niezbyt starannie,

niewielkim nakładem

pracy wykonuje

pracę graficzną

– zachowuje

zgodność

wypowiedzi

plastycznej z

tematem

– wie, czym wyróżnia

się grafika spośród

innych technik

plastycznych

– próbuje definiować

pojęcia związane z

grafiką: matryca,

dłuto, odbitka

– omawia proste

techniki graficzne:

linoryt, drzeworyt,

monotypia

– rozróżnia grafikę

użytkową (plakaty,

foldery, zaproszenia)

od grafiki artystycznej

– jest świadomy, że

komputer to

– opisuje

charakterystyczne

cechy grafiki wśród

innych technik

plastycznych

– omawia grafikę

użytkową (plakaty,

foldery, zaproszenia) i

rodzaje grafiki

artystycznej

– wie, jak powstaje

matryca, odbitka

graficzna, w jaki

sposób posługiwać się

dłutem

– jest świadomy, że

komputer to

narzędzie pracy

grafika

– opisuje ciekawe

przykłady grafiki,

doceniając jej walory

artystyczne i

użytkowe

– potrafi omówić

proces powstawania

matrycy, odbitki

graficznej, sposób

posługiwania się

dłutem

– jest świadomy, że

grafik komputerowy

powinien posiadać

wiedzę plastyczną

– samodzielnie

pogłębia wiedzę

poprzez oglądanie

reprodukcji i wystaw

– próbuje

organizować własny

warsztat pracy

– posługuje się

przyborami i

materiałami

plastycznymi,

organizując własny

warsztat pracy

narzędzie pracy

grafika

– wykorzystuje środki

wyrazu plastycznego

w pracy własnej

– posługuje się

przyborami i

materiałami

plastycznymi,

organizując własny

warsztat pracy

– wykonuje zadanie

plastyczne, ciekawie

interpretując temat

– sprawnie posługuje

się przyborami i

materiałami

plastycznymi, trafnie

wykorzystując środki

wyrazu plastycznego

– starannie wykonuje

pracę plastyczną z

wyobraźni, inspirując

się naturą, zdjęciami,

reprodukcjami

– interpretuje temat

w sposób twórczy

– sprawnie posługuje

się przyborami i

materiałami

graficznymi,

wykorzystując środki

wyrazu plastycznego

w pracy własnej

– wykazuje pasję i

dociekliwość, tworząc

indywidualną

wypowiedź plastyczną

– interpretuje temat

w sposób

innowacyjny

15a. „DOM MOICH DZIADKÓW”

– technika odpryskowa (z

użyciem kliszy).

LEKCJA 1 – przygotowanie

kliszy, naniesienie rysunku.

– wie ogólnie, na

czym polega technika

odprysku

– niedbale, nie

angażując się

zbytnio, wykonuje

rysunek na kliszy

– zachowuje

zgodność

wypowiedzi

plastycznej z

tematem

– próbuje

organizować własny

warsztat pracy

– zna technikę

odprysku

– niezbyt starannie,

niewielkim nakładem

pracy wykonuje

rysunek na kliszy

– zachowuje

zgodność

wypowiedzi

plastycznej z

tematem

– posługuje się

przyborami i

materiałami

plastycznymi,

– wie ogólnie, na

czym polega technika

odprysku

– wykorzystuje środki

wyrazu plastycznego

w pracy własnej

– posługuje się

przyborami i

materiałami

plastycznymi,

organizując własny

warsztat pracy

– wykonuje zadanie

plastyczne, ciekawie

interpretując temat

– wie, na czym polega

technika odprysku

– tworzy ciekawą

kompozycję

rysunkową na kliszy

– starannie wykonuje

pracę plastyczną z

wyobraźni, inspirując

się zdjęciami,

reprodukcjami

– sprawnie posługuje

się przyborami i

materiałami

graficznymi w rysunku

na kliszy, trafnie

– wie, na czym polega

technika odprysku

– z pomysłowością

posługuje się

przyborami i

materiałami w

tworzeniu rysunku na

kliszy

– pomysłowo

wykorzystuje środki

wyrazu plastycznego

– wykazuje pasję i

dociekliwość, tworząc

indywidualną

wypowiedź plastyczną

organizując własny

warsztat pracy

wykorzystując środki

wyrazu plastycznego

– interpretuje temat

w sposób twórczy

– interpretuje temat

w sposób

innowacyjny

15b. „DOM MOICH DZIADKÓW”

– technika odpryskowa (z

użyciem kliszy).

LEKCJA 2 – odbitka graficzna z

użyciem barw dopełniających.

– wie ogólnie, na

czym polega technika

odprysku

– stosuje technikę

odpryskową do

tworzenia pracy

plastycznej o

konkretnej tematyce

– niedbale, nie

angażując się

zbytnio, wykonuje

pracę plastyczną

– zachowuje

zgodność

wypowiedzi

plastycznej z

tematem

– próbuje

organizować własny

warsztat pracy

– wie, na czym

polega technika

odprysku

– niezbyt starannie,

niewielkim nakładem

pracy wykonuje

pracę plastyczną

– zachowuje

zgodność

wypowiedzi

plastycznej z

tematem

– posługuje się

przyborami i

materiałami

plastycznymi,

organizując własny

warsztat pracy

– wie, na czym polega

technika odprysku

– wykonuje odbitkę

w technice odprysku,

stosując barwy

dopełniające

– posługuje się

przyborami i

materiałami

plastycznymi,

organizując własny

warsztat pracy

– wykonuje zadanie

plastyczne, ciekawie

interpretując temat

– wie, na czym polega

technika odprysku

– tworzy ciekawą

kompozycję poprzez

wykorzystanie

techniki odpryskowej,

posługując się

umiejętnie barwami

dopełniającymi

– sprawnie posługuje

się przyborami i

materiałami

graficznymi w

technice odprysku

– interpretuje temat

w sposób twórczy

– wie, na czym polega

technika odprysku

– swobodnie stosuje

wiedzę o kolorach do

wydobycia barw

dopełniających

– z pomysłowością

posługuje się

przyborami i

materiałami w

technice odprysku

– wykazuje pasję i

dociekliwość, tworząc

indywidualną

wypowiedź plastyczną

– interpretuje temat

w sposób

innowacyjny

16. Sztuka użytkowa.

Rzemiosło artystyczne a

projektowanie przemysłowe –

prezentacje w zespołach.

– zna pojęcie sztuki

użytkowej

– wymienia wytwory

sztuki użytkowej

– wie, co to jest

sztuka użytkowa

– wymienia wytwory

sztuki użytkowej

– próbuje definiować

pojęcie sztuki

użytkowej

– widzi różnice

pomiędzy rzemiosłem

– charakteryzuje

dziedziny sztuki

użytkowej: rzemiosło

artystyczne i

– potrafi dostrzec

walory artystyczne

sztuki użytkowej ze

względu na estetykę i

funkcjonalność

– nie angażując się

zbytnio, gromadzi

materiały do

prezentacji na

zadany temat

– niewielkim

nakładem pracy

gromadzi materiały

do prezentacji na

zadany temat

artystycznym i

projektowaniem

przemysłowym

– potrafi wymienić

przedmioty należące

do każdej z dziedzin

– wie, na czym polega

praca projektanta

– zna pojęcie

funkcjonalności

– przygotowuje

prezentację na

zadany temat

projektowanie

przemysłowe

– omawia różnice

pomiędzy rzemiosłem

artystycznym i

projektowaniem

przemysłowym

– podaje przykłady

interesujących

rozwiązań we

współczesnym

wzornictwie,

argumentując swój

wybór

– omawia je ze

względu na estetykę i

funkcjonalność

– przygotowuje

interesującą

prezentację

– podaje przykłady

interesujących

rozwiązań we

współczesnym

wzornictwie,

argumentując swój

wybór

– samodzielnie

pogłębia swoją

wiedzę o sztuce

użytkowej poprzez

bezpośredni kontakt

oraz wydawnictwa i

Internet

– wykazuje pasję i

dociekliwość w

gromadzeniu

materiałów

– w sposób

pomysłowy

przygotowuje

prezentację

17. Powtórzenie wiadomości.

Dziedziny sztuki i pojęcia

plastyczne (test sprawdzający).

– wymienia

podstawowe

dziedziny sztuki takie,

jak malarstwo,

grafika, rzeźba,

rysunek,

– omawia dość

ogólnie podstawowe

dziedziny sztuki

takie, jak malarstwo,

grafika, rzeźba,

rysunek,

– zna podstawowe

dziedziny sztuki i

podstawowe terminy

plastyczne

– wykorzystuje

wiedzę do omawiania

– omawia

podstawowe

dziedziny plastyki,

twórców i

podstawowe terminy

plastyczne

– pasjonuje się

wybranymi

zagadnieniami sztuki:

artystami lub dziełami

– wykorzystuje

wiedzę do

swobodnego

architektura, sztuka

użytkowa

– zna najważniejsze

pojęcia plastyczne

– widzi, że sztuka

oddziałuje na inne

dziedziny życia

architektura, sztuka

użytkowa

– próbuje

wytłumaczyć

najważniejsze

pojęcia plastyczne

– dostrzega

oddziaływanie sztuki

na inne dziedziny

życia

wybranych dzieł i

zjawisk

– wskazuje obszary

oddziaływania sztuki

na inne obszary

kultury i życia

codziennego

– wykorzystuje wiedzę

do omawiania

wybranych dzieł i

zjawisk

– potrafi wskazać

dzieła i twórców

reprezentujących

poszczególne

dziedziny sztuki

– omawia obszary

oddziaływania sztuki

na inne dziedziny

kultury i życia

codziennego

omawiania

wybranych dzieł i

zjawisk

– charakteryzuje

obszary

oddziaływania sztuki

– jest otwarty na

nowe doświadczenia

artystyczne

Zakres tematyczny – ogólna orientacja w sztuce współczesnej

18.Plastyka i media. Realizacje

artystyczne wykorzystujące

wideo, fotografię i grafikę

komputerową.

PREZENTACJA

– zna podstawowe

media: wideo,

fotografię, grafikę

komputerową

– wie, że artyści

również posługują się

przekazem

medialnym

– dostrzega rolę

mediów w życiu

codziennym

– wie, że artyści

również posługują

się przekazem

medialnym

– czasami rozpoznaje

w przekazach

medialnych realizacje

artystyczne

– zna kilka realizacji

artystycznych

wykorzystujących

wideo, fotografię i

grafikę komputerową

– omawia wybrane

dzieła i zjawiska

– dostrzega

oddziaływanie sztuki

na inne obszary życia

codziennego

– zna podstawowe

realizacje artystyczne

wykorzystujące

wideo, fotografię i

grafikę komputerową

– wykorzystuje wiedzę

do omawiania

wybranych dzieł i

zjawisk, argumentuje

swoje stanowisko

wobec nich

– wskazuje

oddziaływanie sztuki

– zna podstawowe

realizacje artystyczne

wykorzystujące media

– w Internecie

wyszukuje inne

realizacje artystyczne,

wykorzystujące

wideo, fotografię i

grafikę komputerową

– omawia wybrane

dzieła i zjawiska,

argumentując swoje

– wypowiada swoje

opinie na temat tych

realizacji

na inne obszary życia

codziennego

stanowisko wobec

tych realizacji

– omawia

oddziaływanie sztuki

na inne obszary życia

codziennego

Zakres tematyczny – środki wyrazu plastycznego

19. Barwa.

– nazywa barwy

– opisuje w dziełach i

w rzeczywistości

kolory przedmiotów,

barwy w otoczeniu

– wyraża opinię o

swoich

upodobaniach

kolorystycznych

– nazywa barwy,

rozróżniając

odcienie, opisując

oddziaływanie barw

– opisuje w dziełach i

w rzeczywistości

kolory przedmiotów,

barwy w otoczeniu

– wyraża opinię o

swoich

upodobaniach

kolorystycznych

– zna barwy

podstawowe,

pochodne, czyste i

złamane,

dopełniające, ciepłe i

zimne

– rozróżnia tonacje

barwne

– rozumie zasady

kontrastu barw

– odnajduje w

dziełach i na

reprodukcjach

rodzaje barw

– używa terminów

plastycznych

odnoszących się do

malarstwa

– rozmawia o swoich

upodobaniach

kolorystycznych

– rozpoznaje na

reprodukcjach rodzaje

barw

– trafnie używa

terminów

plastycznych

odnoszących się do

malarstwa

– wskazuje w dziełach

i swobodnie omawia

środki wyrazu

plastycznego takie, jak

barwa, plama,

tonacja, kontrast

barw

– rozmawia o

preferencjach

kolorystycznych,

argumentując swój

wybór

– rozpoznaje i omawia

na reprodukcjach lub

oryginałach rodzaje

malarstwa, używając

terminów

plastycznych

adekwatnie do

okoliczności

– z zaangażowaniem

omawia dzieła,

wskazując środki

wyrazu plastycznego

takie, jak barwa,

plama, tonacja,

kontrast barw

– ze swobodą

rozmawia o

preferencjach

kolorystycznych,

argumentując swój

wybór

20. Linia i kreska

PROJEKT KAFELKÓW –

ornament linearny na

płaszczyźnie.

– wie, że

podstawowym

środkiem wyrazu

plastycznego w

rysunku jest kreska

– stosuje ołówek i

tusz do tworzenia

pracy plastycznej o

konkretnej tematyce

– niedbale, nie

angażując się

zbytnio, wykonuje

pracę rysunkową

– zachowuje

zgodność

wypowiedzi

plastycznej z

tematem

– próbuje

organizować własny

warsztat pracy

– posługuje się

technikami

rysunkowymi takimi

jak ołówek i tusz

– wie, że

podstawowymi

środkami wyrazu

plastycznego w

rysunku są kreska i

walor

– niezbyt starannie,

niewielkim nakładem

pracy wykonuje

pracę plastyczną w

zadanej technice

– posługuje się

przyborami i

materiałami

plastycznymi,

organizując własny

warsztat pracy

– rozpoznaje techniki

rysunkowe takie, jak

ołówek, węgiel,

pastel olejny i suchy,

piórko, tusz

– opisuje

podstawowe środki

wyrazu plastycznego

w rysunku, jak kreska

i walor

– wykorzystuje

ołówek i tusz w pracy

własnej

– posługuje się

przyborami i

materiałami

plastycznymi,

organizując własny

warsztat pracy

– wykonuje zadanie

plastyczne, ciekawie

interpretując temat

– opisuje techniki

rysunkowe takie, jak

ołówek, węgiel, pastel

olejny i suchy, piórko,

tusz

– starannie wykonuje

pracę plastyczną z

wyobraźni, inspirując

się naturą, zdjęciami,

reprodukcjami

– stosuje podstawowe

środki wyrazu

plastycznego w

rysunku: kreskę i

walor

– sprawnie posługuje

się ołówkiem i

tuszem, wykorzystując

środki wyrazu

plastycznego do

własnej kompozycji

– interpretuje temat

w sposób twórczy

– charakteryzuje

techniki rysunkowe i

opisuje funkcje, jakie

spełniają jako szkice,

notatki konstrukcji,

samodzielne prace

– trafnie używa

terminów

plastycznych

odnoszących się do

rysunku

– ze swobodą i

pomysłowością

posługuje się

ołówkiem i tuszem,

wykorzystując środki

wyrazu plastycznego

w pracy własnej

– podaje źródła

inspiracji

– interpretuje temat

w sposób

innowacyjny

21. Plama barwna

„W TROPIKACH” – praca

malarska wykonana szpachelką

(nożykiem plastikowym).

– potrafi odróżnić

dzieła malarskie od

rysunkowych i

graficznych

– potrafi odróżnić

dzieła malarskie od

rysunkowych i

graficznych

– używa terminów

plastycznych

odnoszących się do

malarstwa

– wskazuje w dziełach

i omawia

– rozpoznaje na

reprodukcjach rodzaje

malarstwa

– poprawnie używa

terminów

plastycznych

– rozpoznaje i omawia

na reprodukcjach

rodzaje malarstwa,

poprawnie używając

terminów

plastycznych

– wie, że maluje się

różnymi technikami

malarskimi

– stosuje technikę

szpachli do tworzenia

pracy plastycznej o

konkretnej tematyce

– niedbale, nie

angażując się

zbytnio, wykonuje

pracę plastyczną

– próbuje

organizować własny

warsztat pracy

– wymienia

podstawowe techniki

malarskie

– zna niektóre

przykłady dzieł

malarskich na

podstawie

podręcznika

– niezbyt starannie,

niewielkim nakładem

pracy wykonuje

pracę plastyczną z

wyobraźni

– posługuje się

przyborami i

materiałami

plastycznymi,

organizując własny

warsztat pracy

podstawowe środki

wyrazu plastycznego

takie jak barwa,

plama

– określa rodzaje

plam barwnych w

oglądanych dziełach

malarstwa: miękka,

obwiedziona

konturem, itp.

– wykorzystuje plamy

barwne we własnej

kompozycji

malarskiej

– wykorzystuje środki

wyrazu plastycznego

w pracy własnej

– posługuje się

przyborami i

materiałami

plastycznymi,

organizując własny

warsztat pracy

– wykonuje zadanie

plastyczne, ciekawie

interpretując temat

odnoszących się do

malarstwa

– wskazuje w dziełach

i omawia środki

wyrazu plastycznego,

określając rodzaje

plam barwnych:

miękką, obwiedzioną

konturem itp.

– odróżnia luźny układ

plam barwnych od

zwartego

– buduje formę,

kształt za pomocą

plamy barwnej

– starannie wykonuje

pracę plastyczną z

wyobraźni, inspirując

się naturą, zdjęciami,

reprodukcjami

– sprawnie posługuje

się przyborami i

materiałami

plastycznymi, trafnie

wykorzystując środki

wyrazu plastycznego

do własnej

kompozycji

– ze swobodą i

zaangażowaniem

omawia w dziełach

środki wyrazu

plastycznego takie,

jak barwa, plama,

linia, tonacja

– z pomysłowością

posługuje się

przyborami i

materiałami

plastycznymi,

wykorzystując środki

wyrazu plastycznego

w pracy własnej

– umiejętnie stosuje

technikę malarską,

wykorzystując

zdobytą wiedzę

– wykazuje pasję i

dociekliwość, tworząc

indywidualną

wypowiedź plastyczną

– interpretuje temat

w sposób

innowacyjny

– interpretuje temat

w sposób twórczy

22. Faktura

„PACHNĄCA MOZAIKA” – praca

z przypraw kuchennych.

– próbuje

zdefiniować pojęcie

faktura

– wskazuje faktury w

otoczeniu

– stosuje materiały o

różnych fakturach do

pracy plastycznej o

konkretnej tematyce

– niedbale, nie

angażując się

zbytnio, wykonuje

pracę plastyczną

– próbuje

organizować własny

warsztat pracy

– definiuje swoimi

słowami pojęcie

faktura

– wykorzystuje

materiały o różnych

fakturach w pracy

plastycznej

– wskazuje różne

faktury w otoczeniu

– niezbyt starannie,

niewielkim nakładem

pracy wykonuje

pracę plastyczną w

zadanej technice

– posługuje się

przyborami i

materiałami

plastycznymi,

organizując własny

warsztat pracy

– definiuje pojęcie

faktura

– wskazuje różne

faktury w swoim

otoczeniu

– posługuje się

materiałami o

różnych fakturach w

pracy plastycznej

– wykorzystuje środki

wyrazu plastycznego

w pracy własnej

– organizuje własny

warsztat pracy

– wykonuje zadanie

plastyczne, ciekawie

interpretując temat

– swobodnie definiuje

pojęcie faktura

– wskazuje różne

rodzaje faktur w

otoczeniu i dziełach

sztuki w podręczniku

– kierując się

wyobraźnią, posługuje

się materiałami do

uzyskania

zróżnicowanych faktur

w pracy plastycznej

– starannie wykonuje

pracę plastyczną,

inspirując się naturą,

zdjęciami,

reprodukcjami

– trafnie wykorzystuje

środki wyrazu

plastycznego do

własnej kompozycji

– interpretuje temat

w sposób twórczy

– dostrzega

estetyczny i

ekspresyjny walor

faktury

– wskazuje różne

faktury w otoczeniu i

dziełach sztuki

– stosuje ze swobodą

i pomysłowością

zróżnicowane faktury

do uzyskania ekspresji

w pracy plastycznej

– twórczo

wykorzystuje środki

wyrazu plastycznego

w pracy własnej

– wykazuje pasję i

dociekliwość, tworząc

indywidualną

wypowiedź plastyczną

– interpretuje temat

w sposób

innowacyjny

23. Kompozycja

„SPOKÓJ I NIEPOKÓJ” –

kompozycja statyczna i

dynamiczna z kolorowych figur.

– rozumie, że

kompozycja to

sposób

– definiuje pojęcie

kompozycja

– niezbyt starannie,

niewielkim nakładem

– pojmuje

kompozycję jako

sposób

rozmieszczenia

– określa na

przykładach rodzaj

kompozycji;

– wskazuje w

otoczeniu i dziełach

sztuki poznane

rodzaje kompozycji

rozmieszczenia

elementów

– niedbale, nie

angażując się

zbytnio, wykonuje

pracę plastyczną

– zachowuje

zgodność

wypowiedzi

plastycznej z

tematem

– próbuje

organizować własny

warsztat pracy

pracy wykonuje

pracę plastyczną

– zachowuje

zgodność

wypowiedzi

plastycznej z

tematem

– posługuje się

przyborami i

materiałami

plastycznymi,

organizując własny

warsztat pracy

elementów na

płaszczyźnie i w

przestrzeni

– omawia pojęcia:

kompozycja

statyczna,

kompozycja

dynamiczna,

kompozycja

rytmiczna,

kompozycja pasowa

– rozumie zasady

symetrii środkowej i

wieloosiowej

– korzysta z zasad

wybranej kompozycji

w pracy własnej

– posługuje się

przyborami i

materiałami

plastycznymi,

organizując własny

warsztat pracy

– wykonuje zadanie

plastyczne, ciekawie

interpretując temat

– omawia pojęcia:

kompozycja statyczna,

kompozycja

dynamiczna,

kompozycja

rytmiczna,

kompozycja pasowa

– rozumie zasady

symetrii środkowej i

wieloosiowej

– wykorzystuje

poznaną zasadę

kompozycji w swojej

pracy plastycznej

– starannie wykonuje

pracę plastyczną z

wyobraźni

– sprawnie posługuje

się przyborami i

materiałami

plastycznymi

– interpretuje temat

w sposób twórczy

– potrafi posługiwać

się zasadami

kompozycji w

indywidualnej pracy

plastycznej

– ze swobodą i

pomysłowością

posługuje się

przyborami i

materiałami

plastycznymi,

wykorzystując je w

pracy własnej

– wykazuje pasję i

dociekliwość w

tworzeniu

wypowiedzi

plastycznej

– interpretuje temat

w sposób

innowacyjny

30.Powtórzenie wiadomości.

Środki wyrazu plastycznego w

dziełach (test sprawdzający).

– wymienia

podstawowe środki

wyrazu plastycznego

– omawia dość

ogólnie podstawowe

środki wyrazu

– zna podstawowe

środki wyrazu

plastycznego takie,

– omawia

podstawowe środki

wyrazu plastycznego

– pasjonuje się

wybranymi

takie, jak barwa,

linia, plama, faktura,

kompozycja

– zna najważniejsze

pojęcia plastyczne z

nimi związane

– widzi, że sztuka

oddziałuje na inne

dziedziny życia

plastycznego takie,

jak barwa, linia,

plama, faktura,

kompozycja

– próbuje

wytłumaczyć

najważniejsze

pojęcia plastyczne

– dostrzega

oddziaływanie sztuki

na inne dziedziny

życia

jak barwa, linia,

plama, faktura,

kompozycja

– wykorzystuje

wiedzę do omawiania

wybranych dzieł i

zjawisk

– wskazuje obszary

oddziaływania sztuki

na inne obszary

kultury i życia

codziennego

takie, jak barwa, linia,

plama, faktura,

kompozycja

– wykorzystuje wiedzę

o środkach wyrazu

plastycznego do

omawiania wybranych

dzieł i zjawisk

– potrafi wskazać

dzieła i twórców

reprezentujących

poszczególne

dziedziny sztuki

– omawia obszary

oddziaływania sztuki

na inne dziedziny

kultury i życia

codziennego

zagadnieniami sztuki:

artystami lub dziełami

– wykorzystuje

wiedzę do

swobodnego

omawiania

wybranych dzieł i

zjawisk

– jest otwarty na

nowe doświadczenia

artystyczne

Wymagania edukacyjne z plastyki dla klasy szóstej szkoły podstawowej

Temat

(rozumiany jako

lekcja)

Ocena dopuszczająca

Ocena dostateczna

Ocena dobra

Ocena bardzo dobra

Ocena celująca

1. Reklama – ważny

element

współczesnego życia.

Uczeń:

– wymienia przykłady

reklam oraz media

(fotografię, film, grafikę

komputerową), za których

Uczeń:

– próbuje omawiać

przykłady reklam oraz

media (fotografię, film,

grafikę komputerową), za

Uczeń:

– wymienia rodzaje

reklam

– omawia przykłady

reklam oraz media

(fotografię, film, grafikę

Uczeń:

– dostrzega

uwarunkowania

wpływające na rodzaj i

jakość reklamy

Uczeń:

– analizuje przykłady

reklam, dostrzegając w

nich wartości artystyczne,

użyte w tym celu środki

„MOJA REKLAMA” –

plakat reklamowy

wybranego produktu.

pomocą oddziałuje

reklama

– nie angażując się

zbytnio, projektuje

reklamę wybranego

produktu

– próbuje organizować

własny warsztat pracy

których pomocą

oddziałuje reklama

– niewielkim nakładem

pracy projektuje

reklamę wybranego

produktu

komputerową), za których

pomocą reklama

oddziałuje

– wzbudza w sobie

refleksję na temat

oglądanych reklam

– projektuje reklamę

wybranego produktu

– próbuje

charakteryzować

przykłady reklam:

społecznej, politycznej,

handlowej, oraz użyte w

tym celu media

(fotografię, film, grafikę

komputerową)

– wyraża własne opinie

i odczucia na temat

reklam

– projektuje reklamę

wybranego produktu,

wykorzystując swoją

wiedzę

artystyczne oraz

uwarunkowania

– charakteryzuje media

(fotografię, film, plakat,

grafikę komputerową),

jakimi posługuje się

reklama

– zauważa granicę

między reklamą a

manipulacją

– wyraża własne opinie

i odczucia na temat

reklamy i je

wartościuje

– wymienia nazwiska

twórców polskiej

szkoły plakatu

– projektuje reklamę

wybranego produktu,

twórczo wykorzystując

swoją wiedzę

2. „ZAPISKI Z

PODRÓŻY” – kolaż

wykorzystujący ksero

wakacyjnych fotografii.

– niedbale, nie

angażując się zbytnio,

wykonuje pracę

plastyczną z użyciem

kserokopii zdjęć

– wykonuje pracę w

technice kolażu na

zadany temat

– próbuje organizować

własny warsztat pracy

– niezbyt starannie,

niewielkim nakładem

pracy wykonuje pracę

plastyczną z użyciem

kserokopii zdjęć

– zachowuje zgodność

pracy w technice

kolażu z tematem

– organizuje własny

warsztat pracy

– wykonuje pracę

plastyczną z użyciem

kserokopii zdjęć

– stosuje wypowiedź

plastyczną jako rodzaj

dokumentacji

– wykorzystuje środki

wyrazu plastycznego w

pracy własnej

– starannie wykonuje

pracę plastyczną z

użyciem kserokopii

zdjęć, ciekawie

interpretując temat

– traktuje pracę

plastyczną jako rodzaj

dokumentacji

podkreślającej

– z zaangażowaniem

wykonuje pracę

plastyczną z użyciem

kserokopii zdjęć,

czerpiąc inspiracje z

wielu źródeł

– traktuje pracę

plastyczną

dokumentacyjnie i jako

rodzaj swobodnej

– posługuje się

przyborami i

materiałami

plastycznymi,

organizując własny

warsztat pracy

indywidualną

wypowiedź

– trafnie wykorzystuje

środki wyrazu

plastycznego do

kompozycji własnej

– interpretuje temat w

sposób twórczy

wypowiedzi,

podkreślający własną

indywidualność

– wykorzystuje środki

wyrazu plastycznego

– interpretuje temat w

sposób innowacyjny

3. Wycieczka do

muzeum, galerii lub

zwiedzanie zabytków –

nowe miejsca spotkań

ze sztuką.

– niechętnie poznaje

miejsca we własnej

miejscowości, w

których może mieć

bezpośredni kontakt ze

sztuką

– wyraża lekceważące

opinie na temat

obserwowanych dzieł

– bez zaangażowania

poznaje miejsca we

własnej miejscowości i

regionie, w których

może mieć bezpośredni

kontakt ze sztuką

– opisuje zabytki,

dysponując wiedzą

ogólną

– wyraża własne opinie

i odczucia na temat

obserwowanych dzieł i

zjawisk artystycznych

– uczestniczy w

poznawaniu miejsc we

własnej miejscowości i

regionie, w których

może mieć bezpośredni

kontakt ze sztuką

– opisuje zabytki i

dzieła, mając

świadomość ich

przynależności do

sztuki

– kształci umiejętność

wyrażania własnych

opinii i odczuć na

temat obserwowanych

dzieł i zjawisk

artystycznych

– zadaje pytania

– z zaangażowaniem

uczestniczy w

zwiedzaniu i

poznawaniu dzieł sztuki

we własnej

miejscowości i regionie

– ciekawie opisuje

zabytki, mając

świadomość ich

przynależności do

sztuki

– jest otwarty na nowe

doświadczenia

artystyczne

– opowiada o swoich

wrażeniach

–wyraża własne opinie

– zadaje pytania na

temat obserwowanych

dzieł i zjawisk

– z zaangażowaniem

uczestniczy w

zwiedzaniu i

poznawaniu dzieł

sztuki we własnej

miejscowości i regionie

– niezwykle

interesująco opisuje

zabytki oraz odczytuje

zawarte w nich treści

– jest otwarty na nowe

doświadczenia

artystyczne

– swobodnie opowiada

o swoich wrażeniach

– wyraża własne opinie

– dyskutuje z ludźmi

sztuki na temat

obserwowanych dzieł i

zjawisk

4. Malarstwo.

„ABSTRAKCJA X 2” –

praca malarska w

technice gwaszu

(barwy czyste i

złamane).

– odróżnia dzieła

malarskie od

rysunkowych i

graficznych

– wie, że maluje się

różnymi technikami

malarskimi

– na przykładzie

omawia tematy w

malarstwie: portret,

martwą naturę, pejzaż

– niedbale, nie

angażując się zbytnio,

wykonuje pracę

malarską na zadany

temat

– maluje barwami

czystymi i złamanymi

– próbuje organizować

własny warsztat pracy

– odróżnia dzieła

malarskie od

rysunkowych i

graficznych

–wymienia

podstawowe techniki

malarskie: temperę,

akwarelę, malarstwo

olejne, oraz tematy:

portret, autoportret,

martwą naturę, pejzaż

– zna niektóre

przykłady dzieł

malarskich z

podręcznika

– zna barwy

podstawowe i

pochodne

– niezbyt starannie,

niewielkim nakładem

pracy wykonuje pracę

plastyczną z wyobraźni

– maluje barwami

czystymi i złamanymi

– organizuje własny

warsztat pracy

– rozpoznaje na

reprodukcjach rodzaje

malarstwa,

przedstawień

– używa terminów

plastycznych,

odnoszących się do

malarstwa

– zna przykłady dzieł

malarskich z

podręcznika

– wskazuje w dziełach i

omawia podstawowe

środki wyrazu

plastycznego: barwę,

plamę, linię,

kompozycję

– zna barwy czyste i

złamane, stosuje je we

własnej pracy

plastycznej

– stosuje technikę

tempery jako sposób

wyrażania porządku na

płaszczyźnie obrazu

oraz ekspresji

plastycznej

– wykorzystuje środki

wyrazu plastycznego w

pracy własnej

– rozpoznaje na

reprodukcjach rodzaje

malarstwa

– poprawnie używa

terminów plastycznych,

odnoszących się do

malarstwa

– wskazuje w dziełach i

dokładnie omawia

środki wyrazu

plastycznego: barwę,

plamę, linię,

kompozycję,

perspektywę

– posługuje sie wiedzą

o barwach:

podstawowych i

pochodnych, czystych i

złamanych oraz

dopełniających,

ciepłych i zimnych oraz

tonacjach barwnych i

kontraście barw

– zna barwy czyste i

złamane i wie, w jaki

sposób je otrzymać

– stosuje technikę

tempery jako sposób

wyrażania porządku na

płaszczyźnie obrazu

– rozpoznaje i omawia

na reprodukcjach

rodzaje malarstwa,

poprawnie używając

terminów plastycznych

– wskazuje w dziełach i

swobodnie, z

zaangażowaniem

omawia środki wyrazu

plastycznego: barwę,

plamę, linię,

kompozycję,

perspektywę

– swobodnie posługuje

się wiedzą o barwach:

podstawowych i

pochodnych, czystych i

złamanych oraz

dopełniających,

ciepłych i zimnych oraz

tonacjach barwnych i

kontraście barw

– zna barwy czyste i

złamane, wie, w jaki

sposób je otrzymać

– umiejętnie stosuje

technikę tempery jako

sposób wyrażania

porządku na

płaszczyźnie obrazu

– posługuje się

przyborami i

materiałami

plastycznymi,

organizując własny

warsztat pracy

– wykonuje zadanie

plastyczne, ciekawie

interpretując temat

oraz ekspresji

plastycznej

– sprawnie posługuje

się przyborami i

materiałami

plastycznymi, trafnie

wykorzystując środki

wyrazu plastycznego do

kompozycji własnej

– wykazuje

zaangażowanie, tworząc

indywidualną

wypowiedź plastyczną

– interpretuje temat w

sposób twórczy i

oryginalny

oraz ekspresji

plastycznej

– sprawnie posługuje

się przyborami i

materiałami

plastycznymi,

wykorzystując środki

wyrazu plastycznego w

pracy własnej

– wykazuje pasję i

dociekliwość, tworząc

indywidualną

wypowiedź plastyczną

– interpretuje temat w

sposób innowacyjny

5. „KRAJOBRAZ FANTASTYCZNY” – praca w technice suchych pasteli (perspektywa linearna – zbieżna, barwy dopełniające).

– stosuje poznaną

technikę suchych

pasteli do tworzenia

pracy plastycznej o

konkretnej tematyce

– niedbale, nie

angażując się zbytnio,

wykonuje pracę

plastyczną

– wykorzystuje

poznaną technikę

suchych pasteli do

tworzenia pracy

plastycznej o

konkretnej tematyce

– niezbyt starannie,

niewielkim nakładem

pracy wykonuje pracę

plastyczną z wyobraźni

– zna barwy

podstawowe, pochodne

i dopełniające

– wykorzystuje

poznaną technikę

pasteli olejnych do

tworzenia pracy

plastycznej o

konkretnej tematyce, z

użyciem barw ciepłych

i zimnych

– w sposób

przemyślany i twórczy

wykorzystuje poznaną

technikę suchych pasteli

do kompozycji własnej

– umiejętnie stosuje

wiedzę o barwach

podstawowych,

pochodnych i

dopełniających

– w sposób oryginalny i

twórczy wykorzystuje

poznaną technikę

suchych pasteli do

kompozycji własnej

– z dużą swobodą,

umiejętnie stosuje

wiedzę o barwach

podstawowych,

pochodnych i

dopełniających

– zachowuje zgodność

wypowiedzi

plastycznej z tematem

– próbuje organizować

własny warsztat pracy

– próbuje zastosować

barwy dopełniające w

pracy plastycznej

– zachowuje zgodność

wypowiedzi

plastycznej z tematem

– organizuje własny

warsztat pracy

– wykorzystuje środki

wyrazu plastycznego w

pracy własnej

– posługuje się

przyborami i

materiałami

plastycznymi,

organizując własny

warsztat pracy

– wykonuje zadanie

plastyczne, ciekawie

interpretując temat

– starannie wykonuje

pracę plastyczną z

wyobraźni, inspirując

się naturą, zdjęciami,

reprodukcjami

– sprawnie posługuje

się przyborami i

materiałami

plastycznymi, trafnie

wykorzystując środki

wyrazu plastycznego do

własnej kompozycji

– interpretuje temat w

sposób twórczy

– sprawnie posługuje

się przyborami i

materiałami

plastycznymi,

wykorzystując środki

wyrazu plastycznego w

pracy własnej

– podaje źródła

inspiracji plastycznej

– wykazuje pasję i

dociekliwość, tworząc

indywidualną

wypowiedź plastyczną

– interpretuje temat w

sposób innowacyjny

6. Rzeźba.

„LINIE W

PRZESTRZENI” – rzeźba

z drutu.

– zna pojęcia rzeźba,

płaskorzeźba

– wymienia

podstawowe materiały

rzeźbiarskie

– stosuje poznaną

technikę rzeźbiarską do

tworzenia pracy

plastycznej o

konkretnej tematyce

– niedbale, nie

angażując się zbytnio,

wykonuje pracę

plastyczną

– zna pojęcia: relief,

rzeźba, płaskorzeźba

– wymienia

podstawowe materiały i

techniki rzeźbiarskie

– zachowuje zgodność

wypowiedzi

plastycznej z tematem

– posługuje się

przyborami i

materiałami

plastycznymi,

organizując własny

warsztat pracy

– zna pojęcia: relief,

rzeźba, płaskorzeźba

– wymienia

podstawowe materiały i

techniki rzeźbiarskie

– wskazuje środki

wyrazu plastycznego,

takie jak forma i

faktura, w

kompozycjach

przestrzennych

–umiejętnie posługuje

się przyborami i

materiałami

plastycznymi w

– określa cechy i

specyfikę reliefu,

rzeźby i płaskorzeźby

– wymienia materiały i

techniki rzeźbiarskie

– zna i w sposób

twórczy stosuje w

swojej pracy środki

wyrazu plastycznego,

takie jak forma i faktura

– starannie wykonuje

pracę plastyczną z

wyobraźni, inspirując

się naturą, zdjęciami,

reprodukcjami

– swobodnie omawia

cechy i specyfikę

reliefu, rzeźby i

płaskorzeźby

– charakteryzuje

podstawy warsztatu

rzeźbiarskiego,

materiały i techniki

– swobodnie omawia w

kompozycjach

przestrzennych środki

wyrazu plastycznego,

takie jak forma i

faktura

– zachowuje zgodność

wypowiedzi

plastycznej z tematem

– próbuje organizować

własny warsztat pracy

wykonaniu formy

rzeźbiarskiej

– wykonuje zadanie

plastyczne, ciekawie

interpretując temat

– sprawnie posługuje

się przyborami i

materiałami

plastycznymi, trafnie

wykorzystując środki

wyrazu plastycznego do

własnej kompozycji

– umiejętnie organizuje

własny warsztat pracy

– interpretuje temat w

sposób twórczy

– oryginalnie i w

sposób twórczy stosuje

technikę,

wykorzystując zdobytą

wiedzę

– sprawnie posługuje

się przyborami i

materiałami

plastycznymi,

wykorzystując środki

wyrazu plastycznego w

pracy własnej

– wykazuje pasję i

dociekliwość, tworząc

indywidualną

wypowiedź plastyczną

– interpretuje temat w

sposób innowacyjny

7. „PAPIEROWA

FORMA” – praca

rzeźbiarska z

jednakowych

elementów

wykonanych z papieru.

– niedbale, nie

angażując się zbytnio,

wykonuje proste formy

z papieru

– wykorzystuje w

swojej pracy

plastycznej surowce

wtórne

– powtarza w wielu

egzemplarzach

wykonany wzór

– próbuje organizować

własny warsztat pracy

– stosuje poznaną

technikę

papieroplastyki do

tworzenia prostych

form przestrzennych

– wykorzystuje w

swojej pracy surowce

wtórne

– próbuje organizować

własny warsztat pracy

– niezbyt starannie,

niewielkim nakładem

pracy wykonuje formy

z papieru

– wykorzystuje w

swojej pracy

plastycznej surowce

wtórne

– powtarza w wielu

egzemplarzach

wykonany przez siebie

wzór

– organizuje własny

warsztat pracy

– zna pojęcia instalacja

i aranżacja przestrzeni

– wykorzystuje w

swojej pracy surowce

wtórne

– umieszcza elementy

kompozycji w

przestrzeni

– posługuje się

przyborami i

materiałami

plastycznymi,

organizując własny

warsztat pracy

– próbuje

porozumiewać się w

grupie

– wykonuje proste

formy z papieru jako

elementy składowe

kompozycji

przestrzennej

– wykorzystuje w

swojej pracy

plastycznej surowce

wtórne

– powtarza w wielu

egzemplarzach

wykonany przez siebie

wzór, doskonaląc swój

warsztat

– umiejętnie organizuje

własny warsztat pracy

– omawia pojęcie

instalacji i aranżacji

przestrzeni

– wykorzystuje w

swojej pracy

plastycznej surowce

wtórne

– z zamysłem

rozmieszcza elementy

kompozycji w

przestrzeni

– organizuje swój

warsztat pracy

– wykonuje zadanie

plastyczne z

– projektuje formę

przestrzenną

– starannie wykonuje

proste formy z papieru

jako elementy

składowe, adekwatne

do wymyślonej

kompozycji

przestrzennej

– sprawnie posługuje

się przyborami i

materiałami

plastycznymi do

własnej kompozycji

– realizuje temat w

sposób twórczy

– zna pojęcia instalacja

i aranżacja przestrzeni,

charakteryzuje je i

podaje kilka

przykładów

– starannie planuje i

rozmieszcza elementy

kompozycji w

przestrzeni, tworząc

formę z wyobraźni

– wykorzystuje w

swojej pracy surowce

wtórne

– sprawnie posługuje

się przyborami i

– projektuje oryginalną

formę przestrzenną

–starannie wykonuje

formy z papieru jako

elementy składowe

adekwatne do

wymyślonej

kompozycji

przestrzennej

– sprawnie posługuje

się przyborami i

materiałami

plastycznymi do

własnej kompozycji

– realizuje temat w

sposób innowacyjny

– wykazuje pasję i

dociekliwość

– zna pojęcia instalacja

i aranżacja przestrzeni,

charakteryzuje je i

podaje przykłady

– planuje i z zamysłem

rozmieszcza elementy z

surowców wtórnych w

kompozycji

przestrzennej

– tworzy formę z

wyobraźni,

interpretując temat w

sposób innowacyjny

wyobraźni, ciekawie

interpretując temat

– kształci zdolność

porozumiewania się w

grupie

materiałami

plastycznymi

– posiada zdolność

porozumiewania się w

grupie

– wykazuje pasję i

dociekliwość, tworząc

zbiorową wypowiedź

plastyczną

– posiada łatwość

porozumiewania się w

grupie

8. Architektura.

„MAKIETA

MIASTECZKA” – praca

przestrzenna

wykonana z brył

geometrycznych.

– niedbale, nie

angażując się zbytnio,

wykonuje formy

architektoniczne

– próbuje organizować

własny warsztat pracy

– ma słabą zdolność

porozumiewania się w

grupie

– niezbyt starannie,

niewielkim nakładem

pracy wykonuje bryły

geometryczne z

brystolu

– posługuje się

przyborami i

materiałami

plastycznymi,

organizując własny

warsztat pracy

– próbuje

porozumiewać się w

grupie

– wykonuje bryły

geometryczne z

brystolu

– wie, co to są rytm,

symetria i statyka

budowli

– wykorzystuje środki

wyrazu plastycznego w

pracy własnej

– posługuje się

przyborami i

materiałami

plastycznymi,

organizując własny

warsztat pracy

– starannie wykonuje

bryły geometryczne z

brystolu

– stosuje w praktyce

zdobytą wiedzę

– omawia funkcję i

kompozycję makiety,

dostrzegając w modelu

rzeczywiste relacje

przestrzenne

– sprawnie posługuje

się przyborami i

materiałami,

wykorzystując bryły

geometryczne do

– starannie wykonuje

bryły geometryczne z

brystolu

– omawia funkcje i

kompozycję makiety,

dostrzegając w modelu

rzeczywiste relacje

przestrzenne

– używa brył

geometrycznych do

tworzenia form

architektonicznych w

makiecie, ze swobodą i

pomysłowością

– kształci zdolność

porozumiewania się w

grupie

wspólnej kompozycji

przestrzennej

– wykazuje postawę

aktywności twórczej

– dobrze porozumiewa

się w grupie

wykorzystując zdobytą

wiedzę

– wykazuje pasję i

dociekliwość, tworząc

zbiorową wypowiedź

plastyczną

– posiada łatwość

porozumiewania się w

grupie

9. Rysunek.

„BRYŁA I ŚWIATŁO” –

rysunek

światłocieniowy brył

geometrycznych,

węgiel.

– wymienia

podstawowe techniki

rysunkowe, takie jak:

ołówek, węgiel, pastel

olejny i suchy

– wie, że

podstawowym

środkiem wyrazu

plastycznego w

rysunku jest kreska

– stosuje węgiel do

tworzenia pracy

plastycznej o

konkretnej tematyce

– niedbale, nie

angażując się zbytnio,

wykonuje pracę –

rysunek linearny z

natury

– próbuje organizować

własny warsztat pracy

– zna techniki

rysunkowe, takie jak:

ołówek, węgiel, pastel

olejny i suchy, piórko i

tusz

– wie, że

podstawowym

środkiem wyrazu

plastycznego w

rysunku jest kreska

– niezbyt starannie,

niewielkim nakładem

pracy wykonuje z

natury rysunek linearny

– posługuje się

przyborami i

materiałami

plastycznymi

organizując własny

warsztat pracy

– niezbyt starannie,

niewielkim nakładem

– rozpoznaje techniki

rysunkowe, takie jak:

ołówek, węgiel, pastel

olejny i suchy, piórko i

tusz

– wykorzystuje środki

wyrazu plastycznego

jak kreska i walor dla

wydobycia

światłocienia w

rysunku

wykorzystuje środki

wyrazu plastycznego w

pracy własnej

– zna pojęcie konturu

– posługuje się

przyborami i

materiałami

plastycznymi

organizując własny

warsztat pracy

– opisuje techniki

rysunkowe, takie jak:

ołówek, węgiel, pastel

olejny i suchy, piórko i

tusz

– trafnie używa

terminów plastycznych,

odnoszących się do

rysunku

– stosuje podstawowe

środki wyrazu

plastycznego, jak

kreska, w rysunku

określając kształty i

wielkości

– sprawnie posługuje

się przyborami i

materiałami

plastycznymi

organizując własny

warsztat pracy

– charakteryzuje

techniki rysunkowe i

opisuje funkcje, jakie

spełniają jako szkice,

notatki konstrukcji,

samodzielne prace

– trafnie używa

terminów plastycznych,

odnoszących się do

rysunku

– swobodnie stosuje

podstawowe środki

wyrazu plastycznego w

rysunku, podkreślając

ciekawą kompozycję,

relacje kształtów i

wielkości

– wykazuje pasję i

dociekliwość twórczą

w pracy rysunkowej z

natury

– stosuje węgiel do

tworzenia pracy

plastycznej o

konkretnej tematyce

– niedbale, nie

angażując się zbytnio

wykonuje pracę –

rysunek walorowy z

natury

– próbuje organizować

własny warsztat pracy

pracy wykonuje

węglem rysunek

walorowy z natury

– posługuje się

przyborami i

materiałami

plastycznymi,

organizując własny

warsztat pracy

– wykonuje rysunek

linearny, ciekawie

interpretując temat

– posługuje się

przyborami i

materiałami

plastycznymi,

organizując własny

warsztat pracy

– wykonuje rysunek

walorowy, ciekawie

interpretując temat

– wykazuje

dociekliwość twórczą

– trafnie używa

terminów plastycznych,

odnoszących się do

rysunku

– wykorzystuje środki

wyrazu plastycznego,

jak kreska i walor, dla

wydobycia

światłocienia w rysunku

– określa kształty w

przestrzeni

– sprawnie posługuje

się przyborami i

materiałami

plastycznymi,

organizując własny

warsztat pracy

– wykazuje

dociekliwość w

obserwacji i pracy z

natury

– interpretuje temat w

sposób innowacyjny

– trafnie używa

terminów plastycznych,

odnoszących się do

rysunku

– tworzy wyważone

kompozycje z natury z

użyciem światłocienia,

wykorzystując środki

wyrazu plastycznego

dla wydobycia

ekspresji

– sprawnie posługuje

się przyborami i

materiałami

plastycznymi,

odnajdując w nich

nowe możliwości pracy

– wykazuje pasję i

dociekliwość twórczą

w obserwacji oraz

pracy z natury

10. „ILUSTRACJA DO

KSIĄŻKI” – rysunek

piórkiem na podstawie

tekstu.

– niedbale, nie

angażując się zbytnio,

stosuje technikę

rysunku piórkiem i

tuszem do tworzenia

szkiców pracy

plastycznej na

podstawie tekstu

– stosuje technikę

rysunku piórkiem i

tuszem do tworzenia

szkiców pracy

plastycznej na

podstawie tekstu

– niezbyt starannie,

niewielkim nakładem

– wykonuje szkice

piórkiem i tuszem,

wykorzystując

różnorodną kreskę oraz

środki wyrazu

plastycznego

– posługuje się

przyborami i

– wykonuje wiele

szkiców z wyobraźni,

inspirując się

zasłyszanym tekstem

– buduje nastrój

kompozycji poprzez

zastosowanie ciekawej

kreski i podkreślenie

– wykazuje pasję i

dociekliwość, tworząc

wiele szkiców na

podstawie zasłyszanego

tekstu

– swobodnie stosuje

podstawowe środki

wyrazu plastycznego w

– zachowuje zgodność

wypowiedzi

plastycznej z tematem

– próbuje organizować

własny warsztat pracy

– niedbale, nie

angażując się zbytnio

stosuje technikę

rysunku piórkiem i

tuszem do tworzenia

pracy plastycznej na

podstawie tekstu

– zachowuje zgodność

wypowiedzi

plastycznej z tematem

– próbuje organizować

własny warsztat pracy

pracy wykonuje pracę

plastyczną

– posługuje się

przyborami i

materiałami

plastycznymi

organizując własny

warsztat pracy

– stosuje technikę

rysunku piórkiem i

tuszem do tworzenia

pracy plastycznej na

podstawie tekstu

– niezbyt starannie,

niewielkim nakładem

pracy wykonuje pracę

plastyczną

– posługuje się

przyborami i

materiałami

plastycznymi,

organizując własny

warsztat pracy

materiałami

plastycznymi

organizując własny

warsztat pracy

– wykonuje zadanie

plastyczne, ciekawie

interpretując temat

– wykonuje rysunek

piórkiem i tuszem,

wykorzystując kreskę

oraz inne środki

wyrazu plastycznego

do wyrażania ekspresji

– posługuje się

przyborami i

materiałami

plastycznymi,

organizując własny

warsztat pracy

–wykonuje zadanie

plastyczne ciekawie

interpretując temat

subiektywizmu

wypowiedzi

– sprawnie posługuje

się przyborami i

materiałami

plastycznymi

– interpretuje temat w

sposób twórczy

– buduje nastrój

kompozycji poprzez

zastosowanie ciekawej

kreski

– starannie wykonuje

pracę plastyczną z

wyobraźni, inspirując

się tekstem

– sprawnie posługuje

się przyborami i

materiałami

plastycznymi

– interpretuje temat w

sposób twórczy

szkicach do wydobycia

nastroju pracy,

podkreślając

indywidualizm

wypowiedzi

– sprawnie posługuje

się przyborami

plastycznymi

– interpretuje temat w

sposób innowacyjny

– swobodnie stosuje

podstawowe środki

wyrazu plastycznego w

rysunku do wydobycia

nastroju pracy

– sprawnie posługuje

się przyborami i

materiałami

plastycznymi

– wykazuje pasję i

dociekliwość, tworząc

indywidualną

wypowiedź plastyczną

– interpretuje temat w

sposób innowacyjny

11. Grafika.

„WEHIKUŁ CZASU” –

praca z zastosowaniem

odcisku powierzchni

– wymienia

podstawowe techniki

graficzne, takie jak:

linoryt, drzeworyt,

monotypia

– zna podstawowe

techniki graficzne,

takie jak: linoryt,

drzeworyt, monotypia

– używa techniki

odcisku do tworzenia

– wie, czym się

wyróżnia grafika

spośród innych technik

plastycznych

– próbuje definiować

pojęcia związane z

– opisuje

charakterystyczne

cechy grafiki wśród

innych technik

plastycznych

– opisuje ciekawe

przykłady grafiki,

doceniając jej walory

artystyczne i użytkowe

różnych przedmiotów i

materiałów.

– używa techniki

odcisku do tworzenia

pracy plastycznej o

konkretnej tematyce

– niedbale, nie

angażując się zbytnio,

wykonuje pracę

graficzną

– zachowuje zgodność

wypowiedzi

plastycznej z tematem

– próbuje organizować

własny warsztat pracy

pracy plastycznej o

konkretnej tematyce

– niezbyt starannie,

niewielkim nakładem

pracy wykonuje pracę

graficzną

– zachowuje zgodność

wypowiedzi

plastycznej z tematem

– organizuje własny

warsztat pracy

grafiką: matryca, dłuto,

odbitka

– wykorzystuje środki

wyrazu plastycznego w

pracy własnej

– posługuje się

techniką odcisku,

organizując własny

warsztat pracy

– wykonuje zadanie

plastyczne, ciekawie

interpretując temat

– wie, jak powstają

matryca, odbitka

graficzna

– posługuje się techniką

odcisku, trafnie

wykorzystując

powierzchnie różnych

materiałów do własnej

kompozycji

– starannie wykonuje

pracę plastyczną z

wyobraźni, inspirując

się naturą, zdjęciami,

reprodukcjami

– interpretuje temat w

sposób twórczy

– omawia proces

powstawania matrycy i

odbitki graficznej

– sprawnie posługuje

się techniką odcisku,

oryginalnie

wykorzystując

powierzchnie różnych

materiałów w pracy

własnej

– wykazuje pasję i

dociekliwość, tworząc

indywidualną

wypowiedź plastyczną

– samodzielnie

pogłębia wiedzę

poprzez oglądanie

reprodukcji i wystaw

– interpretuje temat w

sposób innowacyjny

12. „TEATR” –

monotypia barwna z

zastosowaniem

papierowych

wydzieranek.

– wie ogólnie, na czym

polega technika

monotypii

– stosuje technikę

monotypii do tworzenia

pracy plastycznej o

konkretnej tematyce

– niedbale, nie

angażując się zbytnio,

wykonuje pracę

plastyczną

– zna technikę

monotypii

– niezbyt starannie,

niewielkim nakładem

pracy wykonuje pracę

plastyczną

– wymienia narzędzia i

materiały potrzebne do

monotypii

– wie, czym się

wyróżnia technika

monotypii spośród

innych technik

graficznych

– wykonuje monotypię

barwną, stosując barwy

podstawowe i tworząc

pochodne

– tworzy ciekawą

kompozycję poprzez

wykorzystanie techniki

monotypii barwnej

– starannie wykonuje

pracę plastyczną z

wyobraźni, inspirując

się zdjęciami i

reprodukcjami

– sprawnie posługuje

się przyborami i

– swobodnie stosuje

wiedzę o kolorach i

środkach wyrazu

plastycznego do

wydobycia barw

– ze swobodą i

pomysłowością

posługuje się

przyborami i

materiałami

plastycznymi,

– zachowuje zgodność

wypowiedzi

plastycznej z tematem

– próbuje organizować

własny warsztat pracy

– zachowuje zgodność

wypowiedzi

plastycznej z tematem

– posługuje się

przyborami i

materiałami

plastycznymi,

organizując własny

warsztat pracy

– wykorzystuje środki

wyrazu plastycznego w

pracy własnej

– posługuje się

przyborami i

materiałami

plastycznymi,

organizując własny

warsztat pracy

– wykonuje zadanie

plastyczne, ciekawie

interpretując temat

materiałami

graficznymi

– trafnie wykorzystuje

środki wyrazu

plastycznego do własnej

kompozycji

– interpretuje temat w

sposób twórczy

wykorzystując środki

wyrazu plastycznego w

pracy własnej

– wykazuje pasję i

dociekliwość, tworząc

indywidualną

wypowiedź plastyczną

– interpretuje temat w

sposób innowacyjny

13. Sztuka pierwszej

połowy XX wieku.

Różnorodność

kierunków i koncepcji

artystycznych (ogólna

orientacja na tle

epoki).

Uczeń:

– wymienia niektóre

nazwy najważniejszych

kierunków w sztuce

pierwszej połowy XX

w. (na podstawie

przykładów z

podręcznika)

– zna niektórych

autorów i niektóre

dzieła sztuki pierwszej

połowy XX w.

– wyraża własne

odczucia na temat dzieł

i zjawisk artystycznych

w sztuce współczesnej

– niedbale, nie

angażując się zbytnio,

wykonuje pracę

Uczeń:

– wymienia nazwy

najważniejszych

kierunków w sztuce

pierwszej połowy XX

w. (na podstawie

przykładów z

podręcznika)

– kojarzy niektóre

dzieła z nazwiskami

autorów (na podstawie

przykładów z

podręcznika)

– wyraża własne opinie

i odczucia na temat

dzieł i zjawisk

artystycznych

– niezbyt starannie,

niewielkim nakładem

Uczeń:

– wymienia nazwy i

ogólnie opisuje

najważniejsze kierunki

w sztuce pierwszej

połowy XX w. (na

podstawie przykładów

z podręcznika)

– przeważnie kojarzy

dzieła z nazwiskami

autorów (na podstawie

przykładów z

podręcznika)

– kształci umiejętność

wyrażania własnych

opinii i odczuć na

temat dzieł i zjawisk

artystycznych

Uczeń:

–opisuje

charakterystyczne

cechy najważniejszych

kierunków w sztuce

pierwszej połowy XX

w. (na podstawie

przykładów z

podręcznika)

– kojarzy dzieła z

nazwiskami autorów

(na podstawie

przykładów z

podręcznika)

– opisuje wybrane

dzieła, posiłkując się

wiedzą o głównych

założeniach kierunku

Uczeń:

– swobodnie opisuje

charakterystyczne

cechy najważniejszych

kierunków w sztuce

pierwszej połowy XX

w. (na podstawie

przykładów z

podręcznika)

– rozszerza wiedzę o

ciekawostki z innych

źródeł

– kojarzy dzieła z

nazwiskami autorów,

analizuje je i

porównuje z dziełami

epok poprzednich

– elokwentnie wyraża

własne opinie i

plastyczną w technice

kolażu z użyciem

różnych materiałów

– wykonuje pracę w

technice kolażu na

zadany temat

– próbuje organizować

własny warsztat pracy

pracy wykonuje pracę

plastyczną w technice

kolażu z użyciem

różnych materiałów

– zachowuje zgodność

pracy w technice

kolażu z tematem

– organizuje własny

warsztat pracy

– wykonuje pracę

plastyczną w technice

kolażu z użyciem

różnych materiałów

– stosuje wypowiedź

plastyczną w manierze

kubistów

– wykorzystuje środki

wyrazu plastycznego

– posługuje się

odpowiednimi

przyborami i

materiałami

plastycznymi

– wyraża własne opinie

i odczucia na temat

dzieł i zjawisk

artystycznych

– starannie wykonuje

pracę plastyczną w

technice kolażu z

użyciem ciekawych

materiałów

– wykonuje pracę

plastyczną w manierze

kubistycznej,

podkreślając

indywidualną

wypowiedź

– trafnie wykorzystuje

środki wyrazu

plastycznego

– interpretuje temat w

sposób twórczy

odczucia na temat dzieł

i zjawisk artystycznych

– z zaangażowaniem

wykonuje pracę

plastyczną w technice

kolażu z użyciem

efektownych

materiałów

– w przemyślany

sposób wykonuje pracę

zgodnie z założeniami

kubizmu, poszukując

nowych rozwiązań

– z rozmachem

wykorzystuje środki

wyrazu plastycznego

– interpretuje temat w

sposób innowacyjny

14. Sztuka drugiej

połowy XX wieku.

Różnorodność

kierunków i koncepcji

artystycznych.

– wymienia niektóre

nazwy najważniejszych

kierunków w sztuce

drugiej połowy XX w.

(na podstawie

przykładów z

podręcznika)

– zna niektórych

autorów i niektóre

dzieła sztuki drugiej

połowy XX w.

– wymienia nazwy

najważniejszych

kierunków w sztuce

drugiej połowy XX w.

(na podstawie

przykładów z

podręcznika)

– kojarzy niektóre

dzieła z nazwiskami

autorów (na podstawie

– wymienia nazwy i

ogólnie opisuje

najważniejsze kierunki

w sztuce drugiej

połowy XX w. (na

podstawie przykładów

z podręcznika)

– przeważnie kojarzy

dzieła z nazwiskami

autorów (na podstawie

– opisuje

charakterystyczne

cechy najważniejszych

kierunków w sztuce

drugiej połowy XX w.

(na podstawie

przykładów z

podręcznika)

– kojarzy dzieła z

nazwiskami autorów

(na podstawie

– swobodnie opisuje

charakterystyczne

cechy najważniejszych

kierunków w sztuce

drugiej połowy XX w.

(na podstawie

przykładów z

podręcznika)

– rozszerza wiedzę o

ciekawostki z innych

źródeł

– wyraża własne

odczucia na temat dzieł

i zjawisk artystycznych

w sztuce współczesnej

– podejmuje się

nietypowych działań

plastycznych,

inspirowanych sztuką

współczesną

– przygotowuje

rekwizyty i materiały

potrzebne do zadania

– próbuje

współpracować w

grupie

przykładów z

podręcznika)

– wyraża własne opinie

i odczucia na temat

dzieł i zjawisk

artystycznych

– podejmuje się

nietypowych działań

plastycznych,

inspirowanych sztuką

współczesną

– przygotowuje

rekwizyty i materiały

potrzebne do zadania

– stara się

współpracować w

grupie

przykładów z

podręcznika)

– kształci umiejętność

wyrażania własnych

opinii i odczuć na

temat dzieł i zjawisk

artystycznych

– poprawnie realizuje

działanie plastyczne

oparte na założeniach

happeningu

– jest otwarty na

nietypowe działania

plastyczne

– przygotowuje

odpowiednie rekwizyty

i materiały potrzebne

do zadania

– współpracuje w

grupie

przykładów z

podręcznika)

– opisuje wybrane

dzieła, posiłkując się

wiedzą o głównych

założeniach kierunku

– wyraża własne opinie

i odczucia na temat

dzieł i zjawisk

artystycznych

– w oryginalny sposób

realizuje działanie

plastyczne, oparte na

założeniach happeningu

– chętnie uczestniczy w

nietypowych

działaniach

plastycznych

– wyszukuje i

przygotowuje ciekawe

rekwizyty i materiały

potrzebne do zadania

– umiejętnie

współpracuje w grupie

– bez problemu kojarzy

dzieła z nazwiskami

autorów, analizuje je,

porównuje z dziełami

epok poprzednich

– elokwentnie wyraża

własne opinie i

odczucia na temat dzieł

i zjawisk artystycznych

– w oryginalny i

twórczy sposób

realizuje działanie

plastyczne oparte na

założeniach

happeningu

– z zaangażowaniem

uczestniczy w

nietypowych

działaniach

plastycznych

– wyszukuje i

wykonuje inspirujące

rekwizyty potrzebne do

zadania

– umiejętnie

współpracuje w grupie,

rozdzielając zadania

15. Powtórzenie

wiadomości.

– wymienia

podstawowe dziedziny

sztuki, takie jak:

malarstwo, grafika,

– omawia dość ogólnie

podstawowe dziedziny

sztuki, takie jak:

malarstwo, grafika,

– zna podstawowe

dziedziny sztuki i

podstawowe terminy

plastyczne

– szczegółowo omawia

podstawowe dziedziny

plastyki, twórców i

– wykorzystuje wiedzę

do szczegółowego

omawiania

podstawowych

Dziedziny sztuki i

pojęcia plastyczne.

rzeźba, rysunek,

architektura

– zna niektóre

najważniejsze pojęcia

plastyczne

– wymienia niektóre

nazwy najważniejszych

kierunków w sztuce

XX w. (na podstawie

przykładów z

podręcznika)

– zna niektórych

autorów i niektóre

dzieła sztuki XX w.

– widzi, że sztuka

oddziałuje na inne

dziedziny życia

rzeźba, rysunek,

architektura

– próbuje wytłumaczyć

najważniejsze pojęcia

plastyczne

– wymienia nazwy

najważniejszych

kierunków w sztuce

XX w. (na podstawie

przykładów z

podręcznika)

– kojarzy niektóre

dzieła z nazwiskami

autorów (na podstawie

przykładów z

podręcznika)

– dostrzega

oddziaływanie sztuki

na inne dziedziny życia

– wykorzystuje wiedzę

do omawiania

wybranych dzieł i

zjawisk

– wymienia nazwy i

ogólnie opisuje

najważniejsze kierunki

w sztuce XX w. (na

podstawie przykładów

z podręcznika)

– przeważnie kojarzy

dzieła z nazwiskami

autorów (na podstawie

przykładów z

podręcznika)

– wskazuje

oddziaływanie sztuki

na inne obszary kultury

i życia codziennego

podstawowe terminy

plastyczne

– opisuje

charakterystyczne

cechy najważniejszych

kierunków w sztuce XX

w. (na podstawie

przykładów z

podręcznika)

– kojarzy dzieła z

nazwiskami autorów

(na podstawie

przykładów z

podręcznika)

– omawia

oddziaływanie sztuki na

inne obszary kultury i

życia codziennego

dziedzin plastyki,

twórców i terminów

plastycznych

– swobodnie opisuje

charakterystyczne

cechy najważniejszych

kierunków w sztuce

XX w. (na podstawie

przykładów z

podręcznika)

– bez problemu kojarzy

dzieła z nazwiskami

autorów, analizuje je,

porównuje z dziełami

epok poprzednich

– charakteryzuje

obszary oddziaływania

sztuki

16. Barwa.

Projekt tkaniny –

barwy czyste i

złamane.

Uczeń:

– stosuje technikę

malowania tuszem do

pracy plastycznej o

konkretnej tematyce

– niedbale, nie

angażując się zbytnio,

wykonuje kompozycję

własną w barwach

ciepłych i zimnych

Uczeń:

– niezbyt starannie,

niewielkim nakładem

pracy wykonuje pracę

w technice malowania

tuszem

– wykonuje

kompozycję malarską

w barwach ciepłych i

zimnych na określony

temat

Uczeń:

– rozpoznaje na

reprodukcjach rodzaje

barw: podstawowe,

pochodne, czyste i

złamane, dopełniające,

ciepłe i zimne

– stosuje technikę

malowania tuszem jako

sposób wyrażania

potrzeby ekspresji

plastycznej

Uczeń:

– wskazuje w dziełach i

swobodnie omawia

środki wyrazu

plastycznego: barwę,

plamę, tonację, kontrast

barw

– starannie wykonuje

pracę plastyczną z

wyobraźni w technice

malowania tuszem,

inspirując się naturą,

Uczeń:

– z zaangażowaniem

omawia dzieła,

wskazując środki

wyrazu plastycznego:

barwę, plamę, tonację,

kontrast barw

– ze swobodą i

pomysłowością stosuje

technikę malowania

tuszem, wykorzystując

środki wyrazu

– zachowuje zgodność

wypowiedzi

plastycznej z tematem

– próbuje organizować

własny warsztat pracy

– posługuje się

przyborami i

materiałami

plastycznymi,

organizując własny

warsztat pracy

– posługuje się

przyborami i

materiałami

plastycznymi

– wykonuje zadanie

plastyczne w barwach

ciepłych i zimnych,

ciekawie interpretując

temat

zdjęciami,

reprodukcjami

– sprawnie posługuje

się przyborami i

materiałami

plastycznymi

– wykonuje zadanie

plastyczne w barwach

ciepłych i zimnych,

interpretując temat w

sposób twórczy

plastycznego w pracy

własnej

– wykazuje pasję i

dociekliwość, tworząc

wypowiedź plastyczną

w barwach ciepłych i

zimnych

– interpretuje temat w

sposób innowacyjny

17. Linia.

Inicjał – litera na

ozdobnym polu.

– wie, że

podstawowym

środkiem wyrazu

plastycznego w

rysunku jest kreska

– używa cienkopisu do

tworzenia pracy

plastycznej o

konkretnej tematyce

– niedbale, nie

angażując się zbytnio,

wykonuje pracę

rysunkową opartą na

kompozycji litery i

ornamentu

– próbuje organizować

własny warsztat pracy

– wie, że

podstawowym

środkiem wyrazu

plastycznego w

rysunku są kreska i

walor

– niezbyt starannie,

niewielkim nakładem

pracy wykonuje pracę

rysunkową opartą na

kompozycji litery i

ornamentu

– posługuje się

przyborami i

materiałami

plastycznymi,

organizując własny

warsztat pracy

– opisuje podstawowe

środki wyrazu

plastycznego, jak

kreska i walor, w

rysunku

– wykorzystuje środki

wyrazu plastycznego w

pracy własnej,

wykonując pracę

rysunkową opartą na

kompozycji litery i

ornamentu

– posługuje się

przyborami i

materiałami

plastycznymi

– wykonuje zadanie

plastyczne, ciekawie

interpretując temat

– starannie wykonuje

pracę plastyczną z

wyobraźni, inspirując

się naturą, zdjęciami,

reprodukcjami

– starannie wykonuje

pracę rysunkową,

opartą na kompozycji

litery i ornamentu

– sprawnie posługuje

się przyborami i

materiałami

plastycznymi,

wykorzystując środki

wyrazu plastycznego do

kompozycji własnej

– interpretuje temat w

sposób twórczy

– swobodnie stosuje

podstawowe środki

wyrazu plastycznego w

pracy rysunkowej,

opartej na kompozycji

litery i ornamentu

– ze swobodą i

pomysłowością

posługuje się

przyborami i

materiałami

plastycznymi

– wykazuje pasję i

dociekliwość, tworząc

indywidualną

wypowiedź plastyczną

– interpretuje temat w

sposób innowacyjny

18. Plama.

„BUKIET KWIATÓW” –

kompozycja malarska

w technice akwareli na

gniecionym papierze.

– wie, że maluje się

różnymi technikami

malarskimi

– stosuje technikę

malarską do tworzenia

pracy plastycznej o

konkretnej tematyce

– niedbale, nie

angażując się zbytnio,

wykonuje pracę

plastyczną, malując

plamą barwną

– próbuje organizować

własny warsztat pracy

– wymienia

podstawowe techniki

malarskie

– zna niektóre

przykłady dzieł

malarskich z

podręcznika

– niezbyt starannie,

niewielkim nakładem

pracy wykonuje pracę

plastyczną z

wyobraźni, posługując

się plamą barwną

– organizuje własny

warsztat pracy

– określa rodzaje plam

barwnych (miękka,

obwiedziona konturem

itp.) w oglądanych

dziełach malarstwa

– wykorzystuje plamy

barwne we własnej

kompozycji malarskiej

– wykorzystuje środki

wyrazu plastycznego

– posługuje się

przyborami i

materiałami

plastycznymi,

organizując własny

warsztat pracy

– wykonuje zadanie

plastyczne, ciekawie

interpretując temat

– wskazuje w dziełach i

omawia środki wyrazu

plastycznego, określając

rodzaje plam barwnych:

miękką, obwiedzioną

konturem, oraz układ

plam barwnych: luźny,

zwarty

– starannie wykonuje

pracę plastyczną z

wyobraźni, inspirując

się naturą, zdjęciami,

reprodukcjami

– buduje formę, kształt

za pomocą plamy

barwnej

– sprawnie posługuje

się przyborami i

materiałami

plastycznymi,

wykorzystując środki

wyrazu plastycznego do

własnej kompozycji

– interpretuje temat w

sposób twórczy

– ze swobodą i

zaangażowaniem

omawia w dziełach

środki wyrazu

plastycznego, takie jak:

barwa, plama, linia,

tonacja

– z pomysłowością

posługuje się

przyborami i

materiałami

plastycznymi

– umiejętnie stosuje

technikę malarską,

budując formę, kształt

za pomocą plamy

barwnej

– wykazuje pasję i

dociekliwość, tworząc

indywidualną

wypowiedź plastyczną

– interpretuje temat w

sposób innowacyjny

19. Faktura.

„KRAJOBRAZ” –

płaskorzeźba w glinie

wykonana za pomocą

– próbuje zdefiniować

pojęcie faktura

– wskazuje faktury w

otoczeniu

– stosuje technikę

odcisku w glinie do

– definiuje własnymi

słowami pojęcie

faktura

– wykorzystuje

materiały i narzędzia

–definiuje pojęcie

faktura

– wskazuje różne

faktury w swoim

otoczeniu

– swobodnie definiuje

pojęcie faktura

– wskazuje różne

rodzaje faktur w

otoczeniu i dziełach

sztuki w podręczniku

– dostrzega estetyczny i

ekspresyjny walor

faktury

– wskazuje różne

faktury w otoczeniu i

dziełach sztuki

odcisków różnych

powierzchni.

tworzenia pracy

plastycznej

– niedbale, nie

angażując się zbytnio,

wykonuje pracę

plastyczną

– próbuje organizować

własny warsztat pracy

do uzyskania faktur w

pracy plastycznej

– wskazuje różne

faktury w otoczeniu

– niezbyt starannie,

niewielkim nakładem

pracy wykonuje pracę

plastyczną w technice

odcisku w glinie

– posługuje się

przyborami i

materiałami

plastycznymi,

organizując własny

warsztat pracy

– wykonuje pracę

plastyczną w technice

odcisku w glinie

– posługuje się

materiałami i

narzędziami do

uzyskania

zróżnicowanych faktur

w pracy plastycznej

– organizuje własny

warsztat pracy

– wykonuje zadanie

plastyczne, ciekawie

interpretując temat

– kierując się

wyobraźnią, posługuje

się materiałami i

narzędziami do

uzyskania

zróżnicowanych faktur

w pracy plastycznej

– starannie wykonuje

pracę plastyczną w

technice odcisku w

glinie, inspirując się

naturą, zdjęciami,

reprodukcjami

– interpretuje temat w

sposób twórczy

– ze swobodą i

pomysłowością

wykonuje pracę

plastyczną w technice

odcisku w glinie,

stosując zróżnicowane

faktury

– twórczo wykorzystuje

środki wyrazu

plastycznego w pracy

własnej

– wykazuje pasję i

dociekliwość, tworząc

indywidualną

wypowiedź plastyczną

– interpretuje temat w

sposób innowacyjny

20. Kompozycja.

Ornament –

kompozycja

wieloosiowa w

technice

papieroplastyki na

płaszczyźnie.

– stosuje papier do

tworzenia elementów

kompozycji w technice

origami

– niedbale, nie

angażując się zbytnio,

wykonuje elementy w

technice origami

– próbuje organizować

własny warsztat pracy

– rozumie, że

kompozycja to sposób

rozmieszczenia

elementów

– niezbyt starannie,

niewielkim nakładem

pracy wykonuje z

papieru elementy w

technice origami

– posługuje się

przyborami i

materiałami

plastycznymi

organizując własny

warsztat pracy

– definiuje pojęcie

kompozycja

– pojmuje kompozycję

jako sposób

rozmieszczenia

elementów na

płaszczyźnie i w

przestrzeni

– rozróżnia rodzaje

kompozycji: statyczną,

dynamiczną,

rytmiczną, pasową

– wykonuje elementy

w technice origami

– na przykładach

określa rodzaje

kompozycji

– omawia rodzaje

kompozycji: statyczną,

dynamiczną, rytmiczną,

pasową

– starannie wykonuje z

papieru elementy

kompozycji w technice

origami

– rozumie zasady

symetrii środkowej i

wieloosiowej

– dostrzega estetyczny i

ekspresyjny walor

kompozycji w różnych

dziedzinach sztuki

użytkowej

– omawia znaczenie

kompozycji w

otoczeniu i dziełach

sztuki

– starannie i

pomysłowo wykonuje

elementy kompozycji w

technice origami

– niedbale, nie

angażując się zbytnio,

wykonuje pracę

plastyczną z

przygotowanych

elementów według

zasad podanej

kompozycji

– próbuje organizować

własny warsztat pracy

– niezbyt starannie,

niewielkim nakładem

pracy wykonuje pracę

plastyczną z

przygotowanych

elementów według

zasad podanej

kompozycji

– posługuje się

przyborami i

materiałami

plastycznymi,

organizując własny

warsztat pracy

– rozumie zasady

symetrii środkowej i

wieloosiowej

– korzysta z zasad

danej kompozycji w

pracy własnej

– posługuje się

przyborami i

materiałami

plastycznymi,

organizując własny

warsztat pracy

– wykonuje zadanie

plastyczne, ciekawie

interpretując temat

– wykorzystuje poznaną

zasadę kompozycji w

swojej pracy

plastycznej

– starannie wykonuje

pracę plastyczną,

sprawnie posługując się

przyborami i

materiałami

plastycznymi

– interpretuje temat w

sposób twórczy

–posługuje się

zasadami kompozycji,

w tym symetrii

środkowej i

wieloosiowej w

indywidualnej pracy

plastycznej

– ze swobodą i

pomysłowością

posługuje się

przyborami i

materiałami

plastycznymi,

wykorzystując je w

pracy własnej

– wykazuje pasję i

dociekliwość, tworząc

wypowiedź plastyczną

– interpretuje temat w

sposób innowacyjny

21. Perspektywa –

sposób ukazywania

przestrzeni na płaskiej

powierzchni obrazu.

„GORĄCZKA

ZAKUPÓW” – praca

rysunkowa z

zastosowaniem

perspektywy kulisowej.

– wie, że perspektywa

to sposób ukazywania

przestrzeni na płaskiej

powierzchni obrazu

– wymienia niektóre

rodzaje perspektyw i

podaje ich cechy

– niedbale, nie

angażując się zbytnio

wykonuje pracę

zgodnie z założeniami

– rozumie perspektywę

jako sposób

ukazywania przestrzeni

na płaskiej powierzchni

obrazu

– wymienia rodzaje

perspektyw i podaje ich

cechy

– niezbyt starannie,

niewielkim nakładem

pracy wykonuje

– rozumie zasady

perspektywy: rzędowej,

kulisowej,

odrzutowanej,

linearnej, powietrznej i

malarskiej jako sposób

ukazywania przestrzeni

na płaskiej powierzchni

obrazu

– wykonuje zadanie

zgodnie z założeniami

– rozumie zasady

konstruowania

poznanych rodzajów

perspektyw i odnajduje

je w dziełach

– docenia zastosowanie

perspektywy jako

możliwości ukazania

iluzji przestrzeni na

płaszczyźnie

– rozumie zasady

konstruowania

poznanych rodzajów

perspektyw i odnajduje

je w dziełach

– docenia zastosowanie

perspektywy jako

możliwości ukazania

iluzji przestrzeni na

płaszczyźnie

– próbuje organizować

własny warsztat pracy

zadanie zgodnie z

założeniami

– organizuje własny

warsztat pracy

– organizuje własny

warsztat pracy

– starannie wykonuje

zadanie, zgodnie z

założeniami danej

perspektywy

– interpretuje temat w

sposób twórczy

– wykazuje pasję i

dociekliwość w

wykonaniu zadania

zgodnie z założeniami

danej perspektywy

– interpretuje temat w

sposób innowacyjny

22. Powtórzenie

wiadomości.

Środki wyrazu

plastycznego.

– wymienia

podstawowe środki

wyrazu plastycznego,

takie jak: barwa, linia,

plama, faktura,

kompozycja,

perspektywa

– zna najważniejsze

pojęcia plastyczne z

nimi związane

– widzi, że sztuka

oddziałuje na inne

dziedziny życia

– omawia dość ogólnie

podstawowe środki

wyrazu plastycznego,

takie jak: barwa, linia,

plama, faktura,

kompozycja,

perspektywa

– próbuje wytłumaczyć

najważniejsze pojęcia

plastyczne

– dostrzega

oddziaływanie sztuki

na inne dziedziny życia

– zna podstawowe

środki wyrazu

plastycznego, takie jak:

barwa, linia, plama,

faktura, kompozycja,

perspektywa

– wykorzystuje wiedzę

do omawiania

wybranych dzieł i

zjawisk

– wskazuje obszary

oddziaływania sztuki

na inne obszary kultury

i życia codziennego

– omawia podstawowe

środki wyrazu

plastycznego, takie jak:

barwa, linia, plama,

faktura, kompozycja,

perspektywa

– wykorzystuje wiedzę

do omawiania

wybranych dzieł i

zjawisk

– wskazuje dzieła i

twórców

reprezentujących

poszczególne dziedziny

sztuki

– omawia obszary

oddziaływania sztuki na

inne dziedziny kultury i

życia codziennego

– pasjonuje się

wybranymi

zagadnieniami sztuki,

artystami i dziełami

– wykorzystuje wiedzę

do swobodnego

omawiania wybranych

dzieł i zjawisk

– bez problemu

wskazuje dzieła i

twórców

reprezentujących

poszczególne dziedziny

sztuki

– elokwentnie omawia

obszary oddziaływania

sztuki na inne

dziedziny kultury i

życia codziennego

23. Internet w

poszukiwaniu sztuki.

Prezentacja wybranego

działania artystycznego

– posługuje się

internetem

– dostrzega w nim

źródło informacji i

rozrywki, a także

– posługuje się

internetem

– dostrzega w nim

źródło informacji i

rozrywki, a także

– z rozwagą posługuje

się internetem

– dostrzega

informacyjną,

rozrywkową, a także

– z wiedzą posługuje się

internetem

– korzysta z portali

społecznościowych

również w celu

– z wiedzą i rozważnie

posługuje się

internetem

– korzysta z portali

społecznościowych

ze sztuki najnowszej:

murale, happening,

performance,

aranżacja przestrzeni –

praca w grupach.

możliwości

kontaktowania się

– wyszukuje w

internecie dzieła i

zjawiska artystyczne na

zadany temat

możliwości

kontaktowania się

– wyszukuje w

internecie dzieła i

zjawiska artystyczne na

zadany temat

– motywuje do

poszukiwania

informacji z innych

źródeł

edukacyjną rolę

internetu

– porównuje i

wartościuje dzieła i

zjawiska artystyczne

– poznaje różne formy

kontaktu z dziełami

sztuki

– czasami poszukuje

informacji z różnych

źródeł

uzyskania informacji o

sztuce

– rozróżnia jakość

dostępnych informacji i

rozrywki

– porównuje i

wartościuje dostępne

dzieła i zjawiska

artystyczne

– poznaje różne formy

kontaktu z dziełami

sztuki

– często poszukuje

informacji z różnych

źródeł

również w celu

uzyskania informacji o

sztuce

– wartościuje dostępne

w internecie

informacje, rozrywkę

oraz dzieła i zjawiska

artystyczne

– poznaje różne formy

kontaktu z dziełami

sztuki

– jest zmotywowany do

poszukiwania

informacji z różnych

źródeł