Wprowadzenie do tworzenia prezentacji w LaTeX'u …staff.uz.zgora.pl/garkit/beamer/pr-wmie.pdf ·...

Wprowadzenie do tworzenia prezentacji w LATEX’u

(pakiet beamer)

Grzegorz Arkit

Wydział Matematyki, Informatyki i Ekonometrii

Uniwersytet Zielonogórski

16 października 2013

G. Arkit (WMIiE) Prezentacje w LATEX’u 16 października 2013 1 / 44

Plan prezentacji


Plan prezentacji

Wstęp


Plan prezentacji

Wstęp

Wprowadzenie do beamer’a


Plan prezentacji

Wstęp


Pakiet pr-wmie


Plan prezentacji

Wstęp


Pakiet pr-wmie

Dynamiczne prezentacje


Plan prezentacji

Wstęp


Pakiet pr-wmie


Grafika w LATEX’u


Plan prezentacji

Wstęp


Pakiet pr-wmie


Grafika w LATEX’u

Dodatkowe informacje o beamer’ze


Wstęp Wymagane oprogramowanie

Wymagane oprogramowanie




Adobe Acrobat Reader ver. 7.0





AFPL Ghostscript ver. 8.5






Ghostgum GhostView ver. 4.7







MikTeX ver. 2.6 (kompletna instalacja)







MikTeX ver. 2.6 (kompletna instalacja)

TeXnicCenter ver. 1.6.31


Wstęp Pomocne dokumenty

Pomocne dokumenty

1 Nie za krótkie wprowadzenie do systemu LATEX2ε(albo LATEX2εw 129 minut); TobiasOetiker, Hubert Partl, Irene Hyna, Elisabeth Schlegl, Tomasz Przechlewski, RyszardKubiak, Janusz GołdaszLink ...

2 Beamer - czyli prezentacje w LATEX-ie; Marcin Stelmach, Paweł PasiecznikLink ...

3 User Guide to the Beamer Class; Till Tantau, Joseph Wright, Vedran MiletićAktualna wersja znajduje się w katalogu Miktex\doc\latex\beamer\doc MikTeX’a (plikbeameruserguide.pdf).


http://www.ctan.org/tex-archive/info/lshort/polish/lshort2e.pdf

http://bartlab.prv.pl/latex/beamer/beamer.pdf

Wstęp LATEX a sprawa polska

LATEX a sprawa polska




Aby „spolonizować” dokument należy:





wstawić w nagłówku dokumentu głównego:\usepackage{polski}\usepackage[cp1250]{inputenc}






do kompilacji używać „spolonizowanych” programów pakietu MikTeX (platex,pdfplatex).






do kompilacji używać „spolonizowanych” programów pakietu MikTeX (platex,pdfplatex).

w przypadku MikTeX’a w wersji 2.7 (i nowszych) nie trzeba używać spolonizowanychwersji programów (a wręcz nie można). Wystarczy odpowiednio skonfigurować samośrodowisko. W tym celu trzeba wejść do Menu Start, znaleźć menu pakietu MikTeX iwybrać opcję Settings, przejść do zakładki Languages i zaznaczyć język polski(polish). Następnie przejść do zakładki Packages i sprawdzić czy w sekcji Languagesupport jest wybrany język polski, jak nie ma, to zaznaczyć. Zatwierdzić zmiany.




Opcje wywołaniu pakietu polski:





T1 - Oznacza wybór czcionek (fontów) EC (standardowo dla pakietu polski jest to OT4

czyli czionki PL).






czyli czionki PL).

plmath - Włącza stosowanie znaków ¬ i zamiast < i >.






czyli czionki PL).


nomathsymbols - Pakiet polski powoduje stosowanie polskich oznaczeń funkcjitrygonometrycznych czyli ctg/ctgh i tg/tgh w miejsce cot/coth i tan/tanh. Opcjanomathsymbols włącza standardowe (anglosaskie) nazwy funkcji. Opcja wyłącza takżedziałanie opcji plmath.






czyli czionki PL).


nomathsymbols - Pakiet polski powoduje stosowanie polskich oznaczeń funkcjitrygonometrycznych czyli ctg/ctgh i tg/tgh w miejsce cot/coth i tan/tanh. Opcjanomathsymbols włącza standardowe (anglosaskie) nazwy funkcji. Opcja wyłącza takżedziałanie opcji plmath.

Domyślne opcje pakietu (gdy nie jest podana żadna opcja): [OT4,plmath].


Wprowadzenie do pakietu beamer Struktura dokumentu

Struktura dokumentu



Struktura dokumentu

Na poczatku trzeba określić klasę dokumentu (\documentclass{beamer}).Dodatkowo można określić wygląd (theme) prezentacji (\usetheme).



Struktura dokumentu


Strukturę dokumentu (section, subsection) możemy ustalać dowolnie.



Struktura dokumentu



Strony (slajdy) umieszczamy w ramkach (\begin{frame} ... \end{frame}). W ramachjednej sekcji można umieścić wiele ramek.



Struktura dokumentu



Strony (slajdy) umieszczamy w ramkach (\begin{frame} ... \end{frame}). W ramachjednej sekcji można umieścić wiele ramek.

Każda ramka może posiadać dodatkowy tytuł (polecenie \frametitle).



Rozmiar prezentacji

Domyślnie: rozmiar prezentacji to 128 x 96 mm (4:3).



Rozmiar prezentacji

Domyślnie: rozmiar prezentacji to 128 x 96 mm (4:3).Za pomocą opcji aspectratio wywołania pakietu można dostosować prezentację do np.ekranów panoramicznych (wywołanie \documentclass[aspectratio=xxx]{beamer}),dostępne opcje to:



Rozmiar prezentacji


1610 (rozmiar 160 x 100 mm - 16:10),



Rozmiar prezentacji


1610 (rozmiar 160 x 100 mm - 16:10),169 (rozmiar 160 x 90 mm - 16:9),



Rozmiar prezentacji


1610 (rozmiar 160 x 100 mm - 16:10),169 (rozmiar 160 x 90 mm - 16:9),149 (rozmiar 140 x 90 mm - 14:9),



Rozmiar prezentacji


1610 (rozmiar 160 x 100 mm - 16:10),169 (rozmiar 160 x 90 mm - 16:9),149 (rozmiar 140 x 90 mm - 14:9),141 (rozmiar 148,5 x 105 mm - 1.41:1),



Rozmiar prezentacji


1610 (rozmiar 160 x 100 mm - 16:10),169 (rozmiar 160 x 90 mm - 16:9),149 (rozmiar 140 x 90 mm - 14:9),141 (rozmiar 148,5 x 105 mm - 1.41:1),54 (rozmiar 125 x 100 mm - 5:4),



Rozmiar prezentacji


1610 (rozmiar 160 x 100 mm - 16:10),169 (rozmiar 160 x 90 mm - 16:9),149 (rozmiar 140 x 90 mm - 14:9),141 (rozmiar 148,5 x 105 mm - 1.41:1),54 (rozmiar 125 x 100 mm - 5:4),32 (rozmiar 135 x 90mm - 3:2).



Rozmiar prezentacji


1610 (rozmiar 160 x 100 mm - 16:10),169 (rozmiar 160 x 90 mm - 16:9),149 (rozmiar 140 x 90 mm - 14:9),141 (rozmiar 148,5 x 105 mm - 1.41:1),54 (rozmiar 125 x 100 mm - 5:4),32 (rozmiar 135 x 90mm - 3:2).

Inne (niestandardowe) rozmiary można ustawić za pomocą komendy \setbeamersize -więcej informacji w dokumentacji pakietu.


Wprowadzenie do pakietu beamer Strona tytułowa

Strona tytułowa



Strona tytułowa

Najpierw podajemy (przed \begin{document}) dane:



Strona tytułowa


\title - tytuł prezentacji,



Strona tytułowa



\author - autor,



Strona tytułowa



\author - autor,

\institute - afiliacja.



Strona tytułowa



\author - autor,

\institute - afiliacja.

We wszystkich trzech komendach można podać (w nawiasach kwadratowych []) wersje „krótką”nazwy.



Strona tytułowa



Strona tytułowa

Pozostałe komendy strony tytułowej:



Strona tytułowa


\subtitle - podtytuł prezentacji,



Strona tytułowa



\subject i \keywords - nie są wykorzystywane,



Strona tytułowa




\titlegraphics - napis lub grafika, która będzie umieszczana na pierwszej stronie,



Strona tytułowa





\date - można wstawić np. \today,



Strona tytułowa





\date - można wstawić np. \today,

\logo - napis lub grafika, która będzie umieszczana na każdej stronie.



Budujemy stronę tytułową

\begin{document}\begin{frame}\titlepage\end{frame}

. . .



Przykład rozmieszczenia elementów



Przykład rozmieszczenia elementów

\title[Krótki tytuł]{Długi tytuł}\subtitle{Subtitle}\author[GA]{Grzegorz Arkit}\institute[skrót jedn]{Pełna nazwa jednostki}\subject{Subject}\keywords{Keywords}\titlegraphic{Titlegraphic}\date{Date}\logo{Logo}



Przykład rozmieszczenia elementów - wynik


Wprowadzenie do pakietu beamer Bloki

Bloki



Bloki

\begin{block}{Tytuł bloku}Jakiś tekst

\end{block}



Bloki


\end{block}Efekt:



Bloki


\end{block}Efekt:

Tytuł bloku

Jakiś tekst


Wprowadzenie do pakietu beamer Bloki specjalne

Bloki specjalne - twierdzenia, definicje, dowody




Standardowo środowiska do twierdzeń nie są numerowane. Aby to zmienić należy wydaćpolecenie:\setbeamertemplate{theorems}[numbered].





Środowiska do twierdzeń definiujemy standardowo:





Środowiska do twierdzeń definiujemy standardowo:\newtheorem{thm}{Twierdzenie} - dla głównego środowiska (czyli tego, które definiujenumerację),





Środowiska do twierdzeń definiujemy standardowo:\newtheorem{thm}{Twierdzenie} - dla głównego środowiska (czyli tego, które definiujenumerację),\newtheorem{lem}[thm]{Lemat} - dla środowisk, które mają mieć wspólną numerację zthm.





Środowiska do twierdzeń definiujemy standardowo:\newtheorem{thm}{Twierdzenie} - dla głównego środowiska (czyli tego, które definiujenumerację),\newtheorem{lem}[thm]{Lemat} - dla środowisk, które mają mieć wspólną numerację zthm.Nazwy thm i lem można zmieniać na inne.





Środowiska do twierdzeń definiujemy standardowo:\newtheorem{thm}{Twierdzenie} - dla głównego środowiska (czyli tego, które definiujenumerację),\newtheorem{lem}[thm]{Lemat} - dla środowisk, które mają mieć wspólną numerację zthm.Nazwy thm i lem można zmieniać na inne.Można utworzyć dowolną liczbę środowisk o odrębnej numeracji.





Środowiska do twierdzeń definiujemy standardowo:\newtheorem{thm}{Twierdzenie} - dla głównego środowiska (czyli tego, które definiujenumerację),\newtheorem{lem}[thm]{Lemat} - dla środowisk, które mają mieć wspólną numerację zthm.Nazwy thm i lem można zmieniać na inne.Można utworzyć dowolną liczbę środowisk o odrębnej numeracji.

Nawet mając włączoną numerację twierdzeń, możemy stworzyć środowiska do twierdzeńnienumerowanych. W tym celu należy użyć polecenia \newtheorem*.




Środowisko do dowodów jest juz zdefiniowane (proof). Można zmienić nazwę, którapojawia się jako nagłówek bloku:\def{proofname}{Dowód}.





Środowiska do definicji można stworzyć podobnie jak środowiska do twierdzeń, ale najpierwnależy wydać komendę \theoremstyle{definition} (inne możliwe to: plain i remark).





Środowiska do definicji można stworzyć podobnie jak środowiska do twierdzeń, ale najpierwnależy wydać komendę \theoremstyle{definition} (inne możliwe to: plain i remark).

Dalej postępujemy podobnie jak w przypadku twierdzeń. W szczególności dotyczy to takżenumeracji (tzn. bez „*” - numerowane, z „*” - nienumerowane).



Bloki specjalne - twierdzenia, definicje, dowody; przykłady




Twierdzenie 1

Twierdzenie numerowane.




Twierdzenie 1


Twierdzenie

Twierdzenie nienumerowane.




Twierdzenie 1


Twierdzenie


Lemat 2

Lemat numerowany (może być też bez numeru).




Twierdzenie 1


Twierdzenie


Lemat 2


Definicja

Definicja. Definicje w pakiecie pr-wmie nie są numerowane.




Twierdzenie 1


Twierdzenie


Lemat 2


Definicja

Definicja. Definicje w pakiecie pr-wmie nie są numerowane.

Dowód.

Jakiś dowód.G. Arkit (WMIiE) Prezentacje w LATEX’u 16 października 2013 17 / 44



Przy wszystkich środowiskach do twierdzeń, definicji i dowodów można podać dodatkowyparametr który ma się pojawić w tytule bloku (\begin{thm}[parametr]).




Przy wszystkich środowiskach do twierdzeń, definicji i dowodów można podać dodatkowyparametr który ma się pojawić w tytule bloku (\begin{thm}[parametr]).

Twierdzenie 3 (parametr)

Twierdzenie numerowane z parametrem.

Twierdzenie (parametr)

Twierdzenie nienumerowane z parametrem.

Definicja (parametr)

Definicja z parametrem.

Dowód tw. 3.

W przypadku dowodów wpisany parametr zastępuję napis „Dowód”.G. Arkit (WMIiE) Prezentacje w LATEX’u 16 października 2013 18 / 44

Wprowadzenie do pakietu beamer Pakiet pr-wmie

Pakiet pr-wmie



Pakiet pr-wmie

Co definiuje pakiet:



Pakiet pr-wmie


Kolory, czcionki, układ elementów.



Pakiet pr-wmie



Zdefiniowane \institute - domyślnie nazwa angielska; po podaniu opcji pl polecenia\usepackage nazwa po polsku. Wielkości czcionek: nazwa wydziału \large + \textbf,nazwa uczelni - default.



Pakiet pr-wmie




Zdefiniowane środowiska do twierdzeń (thm), lematów (lem) i definicji (dnt).



Pakiet pr-wmie





Jeżeli w opcjach wywołania pakietu podano thmnbrs, wtedy środowiska do twierdzeń ilematów będa numerowane (definicje nie). Dodatkowo są wtedy zdefiniowane wersjenienumerowane (thm*, lem*).



Pakiet pr-wmie





Jeżeli w opcjach wywołania pakietu podano thmnbrs, wtedy środowiska do twierdzeń ilematów będa numerowane (definicje nie). Dodatkowo są wtedy zdefiniowane wersjenienumerowane (thm*, lem*).

Napisy w środowiskach są automatycznie dobierane na podstawie obecności parametru pl

przy wywołaniu pakietu (domyślnie angielskie, gdy brak parametru). Dotyczy to takżeśrodowiska proof.


Wprowadzenie do pakietu beamer Dynamiczna prezentacja

Dynamiczna prezentacja




„Ręczne” zatrzymanie prezentacji - polecenie \pause.





Listy.





Listy.

Kontrola kiedy jaki tekst ma się pojawiać/znikać/wyróżniać.



„Ręczne” zatrzymanie prezentacji




\begin{itemize}\pause \item Element pierwszy

\pause \item Element drugi

\pause \item Element trzeci

\pause \item Element czwarty

\end{itemize}








\end{itemize}

Element pierwszy








\end{itemize}

Element pierwszy

Element drugi








\end{itemize}

Element pierwszy

Element drugi

Element trzeci








\end{itemize}

Element pierwszy

Element drugi

Element trzeci

Element czwarty



Warstwy



Warstwy

Warstwy - kolejno wyświetlane wersje slajdu.



Warstwy


Domyślnie slajd ma jedną warstwę.



Warstwy



Warstwy pojawiają się, jeżeli w treści slajdu umieścimy specyfikatory warstw w postaci<...>.



Warstwy



Warstwy pojawiają się, jeżeli w treści slajdu umieścimy specyfikatory warstw w postaci<...>.Przykłady:



Warstwy




<1> - tylko na pierwszej warstwie,



Warstwy




<1> - tylko na pierwszej warstwie,<2-> - od drugiej warstwy,



Warstwy




<1> - tylko na pierwszej warstwie,<2-> - od drugiej warstwy,<-4> - do czwartej warstwy,



Warstwy




<1> - tylko na pierwszej warstwie,<2-> - od drugiej warstwy,<-4> - do czwartej warstwy,<3-6> - od trzeciej do szóstej warstwy,



Warstwy




<1> - tylko na pierwszej warstwie,<2-> - od drugiej warstwy,<-4> - do czwartej warstwy,<3-6> - od trzeciej do szóstej warstwy,<1-3,5> - od pierwszej do trzeciej i dodatkowo na piątej.



Warstwy




<1> - tylko na pierwszej warstwie,<2-> - od drugiej warstwy,<-4> - do czwartej warstwy,<3-6> - od trzeciej do szóstej warstwy,<1-3,5> - od pierwszej do trzeciej i dodatkowo na piątej.

Ważne: każda warstwa „produkuje” jedną stronę w pliku wynikowym (np. ten slajdzajmuje 11 stron).



Warstwy i listy

\begin{itemize}\item<1-> Element pierwszy

\item<2-> Element drugi

\item<3-> Element trzeci

\item<4-> Element czwarty

\end{itemize}

Element pierwszy



Warstwy i listy





\end{itemize}

Element pierwszy

Element drugi



Warstwy i listy





\end{itemize}

Element pierwszy

Element drugi

Element trzeci



Warstwy i listy





\end{itemize}

Element pierwszy

Element drugi

Element trzeci

Element czwarty



Warstwy i listy - inna kolejność



\item<2-3> Element trzeci

\item<3-4> Element czwarty

\end{itemize}

Element drugi








\end{itemize}

Element drugi

Element trzeci








\end{itemize}

Element pierwszy

Element drugi

Element trzeci

Element czwarty








\end{itemize}

Element pierwszy

Element drugi

Element czwarty



Warstwy i listy - kolejność „automatyczna”

\begin{itemize}[<+->]\item Element pierwszy

\item Element drugi

\item Element trzeci

\item Element czwarty

\end{itemize}

Element pierwszy





\item Element drugi



\end{itemize}

Element pierwszy

Element drugi





\item Element drugi



\end{itemize}

Element pierwszy

Element drugi

Element trzeci





\item Element drugi



\end{itemize}

Element pierwszy

Element drugi

Element trzeci

Element czwarty



Warstwy - instrukcje




\only<n>{Tekst}Wstawia tekst tylko w wybranych warstwach.





\uncover<n>{Tekst}Wstawia tekst tylko w wybranych warstwach, ale rezerwuje miejsce we wszystkichwarstwach.






\alert<n>{Tekst}Podświetla tekst w wybranych warstwach.







\textbf<n>{Tekst}Pogrubia tekst w wybranych warstwach.








\temporal<n>{Tekst przed n}{Tekst w n}{Tekst po n}








\temporal<n>{Tekst przed n}{Tekst w n}{Tekst po n}

\alt<n>{Tekst w n}{Tekst poza n}



Warstwy - instrukcje: \only

Tekst - początek.Tekst - koniec.




Tekst - początek.Tekst wartwy drugiejTekst - koniec.




Tekst - początek.Tekst wartwy trzeciejTekst - koniec.



Warstwy - instrukcje: \uncover

Tekst - początek.

Tekst - koniec.




Tekst - początek.Tekst wartwy drugiej

Tekst - koniec.




Tekst - początek.

Tekst wartwy trzeciejTekst - koniec.



Warstwy - instrukcje: \alert

Tekst - początek.Tekst wyróżniony

Tekst - koniec.



Warstwy - instrukcje: \alert

Tekst - początek.Tekst wyróżnionyTekst wartwy trzeciejTekst - koniec.



Warstwy - instrukcje: \textbf

Tekst - początek.Tekst wyróżniony

Tekst - koniec.



Warstwy - instrukcje: \textbf

Tekst - początek.Tekst wyróżnionyTekst wartwy trzeciejTekst - koniec.



Warstwy - instrukcje: \temporal

Tekst warstwy pierwszej




Tekst warstwy drugiej piszemy kolorem czerwonym




Tekst kolejnych warstw piszemy kolorem niebieskiemDodajemy tekst aby wymusić warstwę 3



Warstwy - wyświetlanie „przezroczyste”

Można wyświetlać poszczególne elementy slajdu w taki sposób, aby wszystkie elementy slajdybyły od razu widoczne (ale wyszarzone), a dopiero przy uruchamianiu slajdu kolejnowyświetlane. Należy użyć komendy:\setbeamercovered{transparent}.Aby przywrócić standardowy sposób wyświetlania należy ponownie użyć komendy\setbeamercovered{invisible}.


Grafika w LATEX’u

Grafika bitmapowa a wektorowa


Grafika w LATEX’u


W grafice bitmapowej (rastrowej; BMP/JPEG/GIF/PNG) zapisujemy każdy punktobrazka. Przy skalowaniu pojawiają się „duże kwadraty”. Format JPEG jest formatem„stratnym” - pewne informacje są tracone (rysunek rozmywa się). Zalecany do zdjęć.


Grafika w LATEX’u



Grafika wektorowa (EPS/WMF/EMF/CDR) zawiera zbiór instrukcji potrzebnych donarysowania obrazka. Dlatego przy skalowaniu np. linia nadal pozostaje linią.


Grafika w LATEX’u




LATEX nie „lubi” plików BMP. Lepiej taką grafikę zapisać jako np. PNG (chociażby wIrfanView: Plik->Zapisz jako ...).


Grafika w LATEX’u





W zależności od wybranej opcji kompilacji (a dokładniej od typu pliku wynikowego),możemy używać różnych formatów graficznych.


Grafika w LATEX’u





W zależności od wybranej opcji kompilacji (a dokładniej od typu pliku wynikowego),możemy używać różnych formatów graficznych.

Zalecane: grafika w postaci EPS, kompilacja LaTeX->PS->PDF.


Grafika w LATEX’u Grafika EPS

Jak uzyskać grafikę EPS




Bezpośrednio z programów typu Mathematica czy Matlab.




Bezpośrednio z programów typu Mathematica czy Matlab.Matlab (7.3): W okienku z rysunkiem: File->Save as ...->Zapisz jako typ: EPS

file (*.eps)





file (*.eps)

Mathematica (4.1): Edit -> Save selection As -> EPS ....UWAGA: aby móc posługiwać się rysunkami z Mathematica, w straszych wersjachMikTeX’a należy zainstalować w MikTeX’u czcionkę math1mono.pfb.W tym celu należy:





file (*.eps)


Przegrać czcionkę z katalogu

c:\Program Files:\Wolfram Research\Mathematica\4.1\SystemFiles\Fonts\Type1\Math1Mono.pfbdo katalogu

[Katalog MikTeX’a]\fonts\type1\adobe.





file (*.eps)


Przegrać czcionkę z katalogu

c:\Program Files:\Wolfram Research\Mathematica\4.1\SystemFiles\Fonts\Type1\Math1Mono.pfbdo katalogu

[Katalog MikTeX’a]\fonts\type1\adobe.Odświeżyć bazę plików MikTeX’a:

Start Menu -> Programy -> MikTeX 2 -> MikTeX Options -> zakładka „General”,

polecenie „Refresh Now”.



Jak uzyskać grafikę EPS, c.d.




Z plików PostScript. Za pomocą programu GhostView otworzyć plik PS i dokonaćkonwersji do pliku eps:File->Convert->Device: epswriter, Resolution:300.Opcja File->PS to EPS - nie polecam.




Z plików PostScript. Za pomocą programu GhostView otworzyć plik PS i dokonaćkonwersji do pliku eps:File->Convert->Device: epswriter, Resolution:300.Opcja File->PS to EPS - nie polecam.Najprostszym sposobem uzyskania plików PS jest ich wydrukowanie do pliku na drukarcePS. W tym celu należy:





Zainstalować w systemie dowolną drukarkę PS (np. HP Color LaserJet 8500 PS).





Zainstalować w systemie dowolną drukarkę PS (np. HP Color LaserJet 8500 PS).Przy instalowaniu jako Port wybrać FILE:.





Zainstalować w systemie dowolną drukarkę PS (np. HP Color LaserJet 8500 PS).Przy instalowaniu jako Port wybrać FILE:.Przy drukowaniu trzeba podać ścieżkę, nazwę pliku i rozszerzenie PS.





Zainstalować w systemie dowolną drukarkę PS (np. HP Color LaserJet 8500 PS).Przy instalowaniu jako Port wybrać FILE:.Przy drukowaniu trzeba podać ścieżkę, nazwę pliku i rozszerzenie PS.

Inne programy z możliwością zapisu pliku z postaci PS lub EPS: METAGRAF, GnuPlot.




Z plików bitmapowych (grafika rastrowa). Do wyboru są dwie opcje:




Z plików bitmapowych (grafika rastrowa). Do wyboru są dwie opcje:Konwersja za pomocą programu graficznego. Np. XNView - polecenie File->Save as

...->Zapisz jako typ: PS - postscript. W nazwie pliku wpisujemy także rozszerzenieEPS.




Z plików bitmapowych (grafika rastrowa). Do wyboru są dwie opcje:Konwersja za pomocą programu graficznego. Np. XNView - polecenie File->Save as

...->Zapisz jako typ: PS - postscript. W nazwie pliku wpisujemy także rozszerzenieEPS.Konwersja za pomocą programu bmeps (standardowo dołączony do MikTeX’a).Składnia (przykładowa):bmeps -2 -color=true plik.png plik.eps

Opcja -2 oznacza PostScript Level2 (pozwala m.in. na uzyskanie kolorów w wyjściowymrysunku). W przypadku rysunków monochromatycznych można pominąć opcję -color=true

i użyć PostScript Level1 (opcja -1).UWAGA: program nie obsługuje formatu BMP.



Modyfikowanie grafiki - polecenie psfrag




Polecenie służy do zamiany tekstów w rysunkach EPS.





Trzeba włączyć pakiet psfrag (polecenie \usepackage).






Można zmieniać np. etykiety pisane czcionką domyślną dla programu tworzącego grafikę(np. Mathematica) na etykiety pisane czcionką „tex-ową”. Można też tworzyć etykietyzawierające bardzej skomplikowane wyrażenia (np. indeksy górne itp.).






Można zmieniać np. etykiety pisane czcionką domyślną dla programu tworzącego grafikę(np. Mathematica) na etykiety pisane czcionką „tex-ową”. Można też tworzyć etykietyzawierające bardzej skomplikowane wyrażenia (np. indeksy górne itp.).

Raz ustawione \psfrag działa do końca dokumentu (w innych rysunkach) albo do kolejnejzamiany przez \psfrag.



Przykład użycia polecenia \psfrag

viqi

qi

fi

qi

qi

fi (x)v(i)


Grafika w LATEX’u Inne sposoby otrzymywania grafiki w LATEX’u

Bezpośrednie rysowanie w kodzie - komendy TEX’a

\setlength{\unitlength}{0.75mm}\begin{picture}(60,40)\put(30,20){\vector(1,0){30}}\put(30,20){\vector(4,1){20}}\put(30,20){\vector(3,1){25}}\put(30,20){\vector(2,1){30}}\put(30,20){\vector(1,2){10}}\thicklines\put(30,20){\vector(-4,1){30}}\put(30,20){\vector(-1,4){5}}\thinlines\put(30,20){\vector(-1,-1){5}}\put(30,20){\vector(-1,-4){5}}\end{picture}

-��:��1��*

��

XXXXXXXyCCCCCO

��


Jeszcze trochę o beamer’ze Kolumny

Kolumny - przykład



Kolumny - przykład

\begin{columns}\begin{column}{0.33\textwidth}

Tekst w kolumnie 1.\end{column}\begin{column}{0.33\textwidth}

Tekst w kolumnie 2.\end{column}\begin{column}{0.33\textwidth}

Tekst w kolumnie 3.\end{column}\end{columns}



Kolumny - przykład: wynik

Tekst w kolumnie 1. Tekst w kolumnie 2. Tekst w kolumnie 3.


Jeszcze trochę o beamer’ze Zmiana wyglądu prezentacji

Zmiana wyglądu prezentacji




Wybór schematu kolorów:\usecolortheme{lily} (albatros, beetle, itd.)





Zmiana kolorów poszczególnych elementów prezentacji.\setbeamercolor{frametitle}{bg=blue,fg=yellow}






Zmiana koloru tła prezentacji:\beamersetaveragebackground{blue!10}






Zmiana koloru tła prezentacji:\beamersetaveragebackground{blue!10}

Usuwanie przycisków nawigacyjnych:\usenavigationsymbolstemplate{}


Jeszcze trochę o beamer’ze Pozostałe możliwości

Pozostałe możliwości




Przyciski i linki.




Przyciski i linki.

Animacje (filmy) w formacie avi lub mpeg.




Przyciski i linki.


Dźwięki (niestety nie przy pomocy ps2pdf).




Przyciski i linki.


Dźwięki (niestety nie przy pomocy ps2pdf).

Ustalanie sposobu pojawiania się kolejnych slajdów (transition).


Zakończenie

Zakończenie

Prezentację i inne materiały można znaleźć na stronie domowej autora:http://www.uz.zgora.pl/~garkit/beamer/index.html


http://www.uz.zgora.pl/~garkit/beamer/index.html

Wprowadzenie do tworzenia prezentacji w LaTeX'u …staff.uz.zgora.pl/garkit/beamer/pr-wmie.pdf ·...

Documents

Transcript of Wprowadzenie do tworzenia prezentacji w LaTeX'u …staff.uz.zgora.pl/garkit/beamer/pr-wmie.pdf ·...