1

Gdańsk, dnia 04 lutego 2015 r.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze

Gdańsk, ul. Podwale Przedmiejskie 30

za pośrednictwem:

Prezydent Miasta Gdańska

Urząd Miejski w Gdańsku

Wydział Środowiska

Ul. Nowe Ogrody 8/12, 80-803 Gdańsk

Strona skarżąca:

Zarząd Dzielnicy Wrzeszcz Dolny

Piotr Dwojacki – członek zarządu

Znak sprawy: WŚ-I.6220.II.94D.2013.EI.172617

ODWOŁANIE

od decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach wydanej przez Prezydenta Miasta Gdańska w

dniu 23 stycznia 2015 roku

Na podstawie art. 127 i art. 129 k.p.a. zaskarżam w całości decyzję Prezydenta Miasta Gdańska z dnia 23

stycznia 2015 r. o środowiskowych uwarunkowaniach (znak sprawy: WŚ-I.6220.II.94D.2013.EI.172617)

ustalającą środowiskowe uwarunkowania dla przedsięwzięcia Przebudowa Potoku Strzyża dla

umożliwienia rozbudowy Galerii Bałtyckiej w Gdańsku.

Wnoszę o:

I. uchylenie zaskarżonej decyzji w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia

organowi pierwszej instancji, gdyż zaskarżona decyzja została wydana z naruszeniem przepisów

postępowania, a konieczny do wyjaśnienia zakres sprawy ma istotny wpływ na rozstrzygnięcie,

II. ewentualnie przeprowadzenie przez organ odwoławczy dodatkowego postępowania w celu

uzupełnienia dowodów i materiałów w sprawie albo zlecenie przeprowadzenie tego postępowania

organowi, który wydał zaskarżoną decyzję

III. wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji.

Zaskarżonej decyzji zarzucam:

- naruszenie miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego,

- rażące naruszenie ustawy o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale

społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko z dnia 3.10.2008 r.

(tj. Dz. U. z 2013 r., poz. 1235 ze zm.) poprzez podział przedsięwzięć funkcjonalnie ze sobą związanych

(przebudowa Potoku Strzyża i rozbudowa Galerii Bałtyckiej) i przeprowadzenie oceny ich wpływu na

środowisko odrębnie,

- nadto zaś zarzucam nierozpoznanie przez organ istoty sprawy i braki w materiale dowodowym.

2

UZASADNIENIE

W dniu 23 stycznia 2015 r. Prezydent Miasta Gdańska wydał decyzję o środowiskowych

uwarunkowaniach (znak sprawy: WŚ-I.6220.II.94D.2013.EI.172617) dla przedsięwzięcia Przebudowa

Potoku Strzyża dla umożliwienia rozbudowy Galerii Bałtyckiej w Gdańsku.

Ustalone przez organ środowiskowe uwarunkowania dla w/w przedsięwzięcia pozostają nieprawidłowe.

Ponadto błędne są przyjęte przez organ ustalenia co do zgodności przedmiotowego przedsięwzięcia z

zapisami miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego.

I.

W pierwszej kolejności wskazać należy, że zaskarżona decyzja jest niezgodna z miejscowymi planami

zagospodarowania przestrzennego.

Mianowicie na terenie objętym przedsięwzięciem obowiązują następujące miejscowe plany

zagospodarowania przestrzennego:

a) Wrzeszcz Centrum rejon dworca kolejowego, ulicy Kilińskiego i ulicy Dmowskiego w mieście

Gdańsku (zatwierdzony Uchwałą Rady Miasta Gdańska z dnia 26 stycznia 2012 r. nr

XXII/419/12)

b) Wrzeszcz Centrum rejon ulic Tadeusza Kościuszki, Antoniego Lendziona, Al. Grunwaldzkiej w

mieście Gdańsku (zatwierdzony Uchwałą Rady Miasta Gdańska z dnia 27 maja 2004 r. nr

XXIV/710/04).

W uzasadnieniu zaskarżonej decyzji organ - po przeanalizowaniu miejscowych planów

zagospodarowania przestrzennego obowiązujących w miejscu realizacji inwestycji – stwierdził, że

planowane przedsięwzięcie jest zgodne z obowiązującymi planami. Organ wskazał ponadto, że

stanowisko w tym zakresie zostało powtórzone opinią Wydziału Urbanistyki, Architektury i Ochrony

Zabytków (vide str. 12 decyzji).

Skarżący nie zgadza się z powyższym ustaleniem, wskazując, że jest ono błędne.

Mianowicie w/w miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego właściwy dla obecnego przebiegu

Strzyży dopuszcza „przełożenie koryta Potoku Strzyża pod warunkiem, iż koryto potoku połączy przepust

pod Al. Grunwaldzką z przepustem pod torami PKP”.

Prawo relokacji potoku dotyczy jedynie obszaru planu nr 0711 (zgodnie z zakresem obszarowym

obowiązywania aktów prawa miejscowego, jakim są plany zagospodarowania przestrzennego) w związku

z powyższym nie może być podstawą do przeniesienia w/w potoku poza granice planu. Wskazuje na to

dodatkowo zapis z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego o zachowaniu miejsca wlotu i

wylotu potoku w istniejących komorach rozrządu, a nie tak jak planuje inwestor w nowych komorach

rozrządu.

Należy zatem jednoznacznie stwierdzić, iż miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, dopuszcza

zmianę przebiegu potoku Strzyża jedynie w ramach przedmiotowego planu, a nie poza jego granice tj.

m.in. terenu ul. Lendziona.

Nie jest zatem prawidłowe przyjęcie przez organ, że skoro w planie miejscowym 0711 nie ma wprost

zapisu o relokacji Strzyży jedynie w ramach terenu objętego planem, to oznacza to, że taka relokacja (na

teren poza plan) jest dopuszczalna (vide str. 13 zaskarżonej decyzji).

3

Zauważyć należy, że inwestor w ramach relokacji potoku rozpoczyna budowę potoku przed przepustem

pod ul. Grunwaldzką w komorze pod torami tramwajowymi, buduje nowy przepust pod grunwaldzką i w

ten sposób przechodzi pod ul. Grunwaldzką, przenosząc tym samym potok kilkadziesiąt metrów poza

granice obowiązywania planu miejscowego.

W związku z powyższym zamierzona inwestycja nie spełnia w ten sposób warunków wynikających z

obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

Odnośnie zaś opinii Wydziału Urbanistyki, Architektury i Ochrony Zabytków to jest pism dot. zgodności

przedsięwzięcia z Miejscowym Planem Zagospodarowania Przestrzennego:

BRG/ZUW/1400/2013/AP/302, BRG/ZUW/LW-770/2014/AP, WUAiOZ-I-674.902.14.2-SJ, skarżący

wskazuje, co następuje:

Odnosząc się do stanowiska BRG zawartego w piśmie z dnia 24 kwietnia 2014 roku pkt 3 wskazać

należy, iż Biuro Rozwoju Miasta Gdańska uznaje wody płynące za infrastrukturę techniczną.

W tym miejscu należy podkreślić, iż w orzeczeniu Naczelnego Sądu Administracyjnego II OSK 2251/10

wskazano, iż organ administracji publicznej nie może w sposób swobodny definiować zakresu

rzeczowego Infrastruktury Technicznej, gdyż ten został wyraźnie określony w Ustawie o Gospodarce

Nieruchomościami z dnia 21 sierpnia 1997 r (Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603 ze zm.). Zgodnie z art.

143 ust. 2 Ustawy „Przez urządzenia infrastruktury technicznej (…) rozumieć należy budowę drogi oraz

wybudowanie pod ziemią, na ziemi albo nad ziemią przewodów lub urządzeń wodociągowych,

kanalizacyjnych, ciepłowniczych, elektrycznych, gazowych i telekomunikacyjnych.”

Konieczne jest zatem wyjaśnienie przez BRG czy ciek wodny - jakim jest Potok Strzyży – wpisuje się w

definicję przewodów, urządzeń wodociągowych, kanalizacyjnych, ciepłowniczych, elektrycznych,

gazowych lub telekomunikacyjnych. Jednocześnie nadmienić trzeba, iż proponowane przez inwestora

rozwiązanie nie spełnia wymogów technicznych przewidzianych dla sieci wodociągowych i

kanalizacyjnych.

W zakresie konieczne jest zobowiązanie inwestora do złożenia wyjaśnień czy planowany przez niego

nowy bieg potoku Strzyża i instalacje należą do urządzeń: wodociągowych lub kanalizacyjnych, a jeżeli

inwestor potwierdzi ten fakt, wnoszę o zobowiązanie inwestora do poprawienia projektu i analiz

przewidujących rozwiązania techniczne wymagane od kanalizacji lub wodociągów.

Ponadto wnoszę o ustalenie z Biurem Rozwoju Miasta Gdańska czy przedmiotowy ciąg potoku Strzyży

traktuje się jak sieć kanalizacyjną czy też sieć wodociągową – skoro BRG uznało, iż projekt mieści się w

ustawowej definicji infrastruktury technicznej.

Podsumowując, Prezydent Miasta Gdańska w/w sprzeczność planowanego przedsięwzięcia z

miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego pominął w zaskarżonej decyzji, uznając błędnie,

że „przedmiotowe przedsięwzięcie jest zgodne z ustaleniami w/w planów (vide str. 3 zaskarżonej

decyzji).

Z tego względu wydana decyzja została wydana z rażącym naruszeniem przepisów prawa.

II.

Kolejna kwestia dotyczy raportu o oddziaływaniu planowanego przedsięwzięcia na środowisko, który

został przedłożony przez inwestora i zaaprobowany przez organ.

Mianowicie skarżący podnosi zastrzeżenia do opracowania pt. Analiza hydrauliczna wariantów

przebudowy koryta Potoku Strzyża dla umożliwienia rozbudowy w rejonie Galerii Bałtyckiej. Wskazać

bowiem należy, że organ przy wydaniu zaskarżonej decyzji posłużył się niepełną analizą hydrologiczno-

4

hydrauliczną i nie rozważył należycie kwestii zabezpieczenia przeciwpowodziowego Gdańska

Wrzeszcza.

Nadal bowiem konieczne pozostaje wszechstronne i prawidłowe wyjaśnienie następujących kwestii:

1. W wariancie 2 napełnienie projektowanego kanału zbliżone jest do 90% jego przekroju, w opisie

przyjętej metodyki nie odniesiono się do liczbowych wartości współczynników szorstkości. W

przypadku zastosowanego w projekcie materiału rurociągów (GPR) – ich degradacja w/w

parametru w czasie jest niezwykle istotna. Stopniowa erozja materiału powodować będzie

zwiększanie wartości współczynnika i ograniczenie prędkości przepływu – co w analizowanym

przypadku doprowadzi do zmiany reżimu przepływu na ciśnieniowy.

Niniejszym wnoszę o uzupełnienie materiału dowodowego poprzez o zobowiązanie inwestora do

przedstawienia analizy szorstkości materiału oraz obliczeń dotyczących zmniejszenia prędkości

przepływu wraz z postępem czasu i erozji systemu.

2. weryfikacja czy wskazana w powyższym punkcie rezerwa wypełnienia zapewnia odpowiedni

zapas przepływu uwzględniający ciągły wzrost przepływów Strzyży wywołany zmianą retencji

zlewni?

Niniejszym wnoszę uzupełnienie materiału dowodowego o wyjaśnienie – gdyż brak w analizie informacji

– zasadności przyjęcia jedynie 10% rezerwy przepływu w szczególności w kontekście wzrostu

przepływów. W analizie brak jest informacji o zwiększonych przepływach w przyszłości wywołanych:

planowaną przebudową inwestycji GARNIZON GDAŃSKI, GALERIA BAŁTYCKA oraz osiedla

mieszkaniowego Leśna Polana przy ul. Srebrniki.

3. Przy zakładanym wypełnieniu kanału (~90%) istnieje poważne ryzyko blokowania pracy potoku

jako odbiornika wód deszczowych doprowadzanych do kanału przyłączami rozlokowanymi na

jego długości. Wskazuje na to nawet pobieżna analiza linii energii przyłączy kanalizacji

deszczowych, które ze względu na wysoki poziom wypełnienia kanału odbiornika, w radykalny

sposób ograniczą swój wydatek, doprowadzając finalnie do powstania podtopień.

Niniejszym konieczne pozostaje, o co wnoszę, uzupełnienie materiału dowodowego o zobowiązanie

inwestora do wyjaśnienia, w jaki sposób w przypadku zastosowania 10% rezerwy przepływu zostanie

zapewniony odbiór wód opadowych z przyłączy kanalizacji deszczowej. Fizyczny brak możliwości

odbioru wody opadowej z uwagi na poziom potoku w projektowanych elementach zamkniętych

spowoduje brak możliwości odpływu wody w trakcie deszczów nawalnych.

4. Praktycznie 2-krotne wydłużenie drogi przepływu (z ~190m do ~400m) musi doprowadzić do

wydłużenia czasu odpływu wód wezbraniowych z zlewni – w związku z tym ograniczą

wydolność systemu kanalizacji deszczowej, szczególnie w przypadku występowania

intensywnych opadów deszczu.

Podkreślić należy, że przy wydaniu zaskarżonej decyzji nie zweryfikowano, w jaki sposób pomimo

dwukrotnego wydłużenia przebiegu potoku inwestor chce zachować dotychczasową wydolność systemu

kanalizacji w trakcie deszczy nawalnych. Tymczasem kwestia ta ma zasadnicze znaczenie dla

prawidłowego rozstrzygnięcia sprawy.

Reasumując po dokonaniu oceny przedłożonej analizy hydrotechnicznej, należy zwrócić uwagę, że ze

względu na powyższe uwagi proponowany w wariancie 2 układ hydrauliczny doprowadzi do pogorszenia

warunków spływu wód wezbraniowych potoku Strzyża. Z punktu widzenia hydrotechniki jest to

rozwiązanie karkołomne, podważające podstawowe zasady projektowania tego rodzaju obiektów –

chodzi tu przede wszystkim o nieuzasadnione przedłużanie czasu przepływu fali wezbraniowej przez

5

kanał potoku. To zaś z całą pewnością odbije się na obniżeniu bezpieczeństwa przeciwpowodziowego

terenów położonych wzdłuż linii kolejowej.

Należy rozważyć wykonanie kanału ulgowego położonego wzdłuż południowego stoku trasy kolejowej

umożliwiającego transfer wody do Potoku Królewskiego – umożliwiłoby to odciążenie skanalizowanego

odcinka Strzyży przebiegającego przez starą zabudowę Wrzeszcza. Chodzi tu w szczególności o rejon ul.

Aldony, krytycznego pod względem przeprowadzania przepływów pod mostkiem ulokowanym w ciągu

w/w ulicy.

Ponadto należy zwrócić uwagę, iż podział przedsięwzięcia w przedmiotowym wniosku polegający na

braku ujęciu w ramach Oceny Oddziaływania na Środowisko planowanej przez wnioskodawcę

rozbudowy Galerii Bałtyckiej powoduje, iż nie można prawidłowo ocenić oddziaływań skumulowanych,

a przede wszystkim gospodarki wodnej potoku Strzyży.

W zakresie złożonego przez inwestora uzupełniania raportu o oddziaływaniu na środowisko, który

posłużył organowi za podstawę wydania zaskarżonej decyzji, wskazać należy, że Inwestor pomimo

nałożonego obowiązku nie uszczegółowił w sposób dostateczny, a miejscami w sposób nie zgodny z

rzeczywistością ilości planowanych do odprowadzenia wód do Potoku Strzyża. Inwestor przyjął

wskaźnik 174 litrów na hektar na sekundę, jednocześnie nie informując skąd przyjął te wartości.

Obliczenia dotyczące ilość potencjalnie odprowadzanej wody oparte o 3 linijki tekstu nie są

wystarczające oraz na ich podstawie nie można dokonać analizy oddziaływań skumulowanych.

Podsumowując, wydaniu zaskarżonej decyzji towarzyszył brak kompleksowej analizy wpływu

zwiększenia przepływów wody w przebudowywanym potoku.

III.

Kolejny zarzut dotyczy nieuzasadnionego i nieprawidłowego podzielenia przedsięwzięć zamierzonych

przez inwestora, w konsekwencji czego wniosek inwestora o wydanie decyzji o środowiskowych

uwarunkowaniach (będący przedmiotem rozpoznania w przedmiotowej sprawie zakończonej wydaniem

zaskarżonej decyzji) nie obejmuje swoim zakresem rozbudowy Galerii Bałtyckiej.

Tymczasem zgodnie z art. 63 ustawy o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale

społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko z dnia 3.10.2008 r.

(t.j. Dz.U. z 2013 r., poz. 1235 ze zm.), przy wydaniu decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach

konieczne jest uwzględnienie rodzaju i charakterystyki przedsięwzięcia, w szczególności zaś w tym

zakresie uwzględnienie powiązań z innymi przedsięwzięciami, w szczególności kumulowania się

oddziaływań przedsięwzięć znajdujących się na obszarze, na który będzie oddziaływać przedsięwzięcie”

Zabroniony pozostaje podział przedsięwzięć, jeżeli są one funkcjonalnie lub technologicznie połączone.

Taka zaś sytuacja ma miejsce w niniejszej sprawie, ponieważ rozbudowa Galerii Bałtyckiej związana jest

z przebudowa potoku Strzyża na potrzeby rozbudowy tej galerii.

Powyższe potwierdza stanowisko zaprezentowane przez pana Leszka Sikorę (przedstawiciela inwestora)

w trakcie rozprawy w dniu 02.12.2014 r. (vide str. 8 i 9 protokołu rozprawy). Wymieniony kilkukrotnie

podczas rozprawy administracyjnej podkreślał, że w przypadku braku przełożenia potoku Strzyża,

przebudowa Galerii Bałtyckiej w Gdańsku będzie nieopłacalna ekonomicznie.

6

Ponadto, sama analiza przez organ wariantów realizacji inwestycji potwierdza, że ich wybór był

dokonywany pod kątem zamierzeń inwestora (vide str. 19 zaskarżonej decyzji) w kierunku rozbudowy

Galerii.

Mianowicie, jak ocenił organ rozpatrując warianty przedstawione w raporcie o oddziaływaniu na

środowisko, wariant 2 jest niespójny z zamierzeniami Inwestora. Pozostawienie Potoku Strzyża w

istniejącej lokalizacji umożliwi jedynie budowę obiektu niezwiązanego funkcjonalnie i komunikacyjnie z

Galerią Bałtycką.

Tymczasem organ w zaskarżonej decyzji stanął na stanowisku, że dokonując analizy dokumentacji

zgromadzonej w sprawie, nie stwierdził istnienia powiązań przebudowy Potoku Strzyża z innymi

przedsięwzięciami w sąsiedztwie inwestycji (vide str. 28 zaskarżonej decyzji). Mimo, że jak podkreślono

w decyzji „niezaprzeczalnym faktem jest, że przełożenie potoku jest warunkiem koniecznym rozbudowy

Galerii Bałtyckiej”.

Stanowisko organu jest w tym zakresie wyraźnie niespójne i nielogiczne.

W tym zakresie mieć należy także na uwadze wadliwość opinii wydanej przez Regionalną Dyrekcję

Ochrony Środowiska w Gdańsku z uwagi na brak przedstawienia jej wszystkich danych umożliwiających

sporządzenie pełnej i prawidłowej opinii w toku niniejszego postępowania.

Mianowicie, w dniu 27 sierpnia 2013 roku Regionalna Dyrekcja Ochrony Środowiska w Gdańsku nr

RDOŚ-GD-WOO.4240.504.2013.AT.4. pismem do Wydziału Środowiska skierowała zapytanie dot.

posiadanej przez Wydział Środowiska wiedzy na temat rozbudowy Galerii Bałtyckiej, zadając

następujące pytania:

„- czy planowane przedsięwzięcie tj. przebudowa Potoku Strzyża dla umożliwienia rozbudowy Galerii

Bałtyckiej jest częścią szerszego zamierzenia,

- czy organowi prowadzącemu postępowanie znane są fakty umożliwiające stwierdzenie powiązań

technologicznych pomiędzy planowaną rozbudową Galerii Bałtyckiej, w szczególności czy do organu

wpłynęły wnioski Inwestora w przedmiotowej sprawie,

- czy organowi prowadzącemu postępowanie znane są fakty umożliwiające stwierdzenie powiązań

technologicznych pomiędzy planowaną rozbudową Galerii Bałtyckiej oraz przebudową Potoku Strzyża

- czy w przedmiotowej sprawie na skutek wniosków stron oraz organizacji społecznych miało miejsce

uzupełnienie/zmiana materiału dowodowego w stosunku do dokumentacji przesłanej z wnioskiem o

wydanie decyzji.”

Pismem z dnia 9 września 2013 roku nr WŚ-I.6220.II.94.2013.EI.172617, w odpowiedzi na pismo

RDOŚ, organ prowadzący postępowanie stwierdził:

„- (…) Tut. Organ nie posiada żadnych informacji (poza doniesieniami medialnymi) na temat

planowanej rozbudowy Galerii Bałtyckiej. (…)

- Tut. Organowi nie są znane żadne fakty umożliwiające stwierdzenie powiązań technologicznych

pomiędzy przebudową Potoku Strzyża a planowaną rozbudową Galerii Bałtyckiej.

- W toku prowadzonego postepowania do tut. Organu wpłynęły następujące pisma:

a) pismo PKP Polskie Linie Kolejowe S.A z dnia 2 sierpnia 2013 roku

b) pismo Zarządu Dzielnicy Wrzeszcz Górny z dnia 5 sierpnia 2013 roku

c) pismo Rady Dzielnicy Wrzeszcz Dolny z dnia 13 sierpnia 2013 roku

d) pismo Mieszkańców ul. Lendziona z dnia 14 sierpnia 2013 roku.”

(vide str. 15 zaskarżonej decyzji).

7

Należy stwierdzić, iż w toku postępowania Organ prowadzący postępowanie wprowadził w błąd

Regionalną Dyrekcję Ochrony Środowiska, gdyż w dniu 3 września 2014 r. (a zatem przed udzieleniem

odpowiedzi przed organ do RDOŚ), wydział środowiska otrzymał od wnioskodawcy pismo z

wyjaśnieniami, w którym wnioskodawca informował, iż planuje ewentualną rozbudowę Galerii

Bałtyckiej. Ponadto w piśmie tym, w odpowiedzi na zarzut dotyczący zastosowanego podziału

przedsięwzięcia Wnioskodawca wskazał wprost, że ujęcie w jednym postępowaniu zarówno przebudowy

Potoku jak i Rozbudowy Galerii Bałtyckiej jest niecelowe, m.in. z powodów proceduralnych, gdyż jedno

przedsięwzięcie tj. przebudowa potoku nie wymaga sporządzenia Oceny Oddziaływania na Środowisko, a

rozbudowa Galerii będzie takowej wymagać.

W związku z powyższym, w ocenie skarżącego, podnieść należy następujące zarzuty:

1. Organ prowadzący postępowanie nie poinformował, iż wnioskodawca w piśmie z dnia 3 września

2013 roku wskazał, iż planuje się rozbudowę Galerii Bałtyckiej

2. Pomimo bezpośredniej prośby RDOŚ, Organ nie poinformował o wpływie pisma z dnia 3 września

2013 roku

3. Organ został poinformowany, przez Wnioskodawcę, że nie łączy obu inwestycji w jedno

przedsięwzięcie właśnie z uwagi na pominięcie procedury związanej z koniecznością sporządzenia

Oceny Oddziaływania na Środowisko.

Mając powyższe na względzie doszło do wprowadzenia w błąd organu opiniującego, jakim w

przedmiotowym postępowaniu była RDOŚ w Gdańsku. W konsekwencji zaś opinia wydana przez RDOŚ

pozostaje nieprawidłowa jako oparta na niepełnych danych.

Z kolei wybór jednego z wariantów zaprezentowanych w raporcie o oddziaływaniu na środowisko, bez

wymaganego jego uszczegółowienia i weryfikacji, prowadzi do wadliwości decyzji, ponieważ

uwarunkowania środowiskowe określone w tej decyzji odnoszą się do wybranego wariantu nr 1.

Podkreślić należy, że organ przy wydaniu decyzji nie uwzględnił zasadnych wniosków uczestników

postępowania, w szczególności wymienionych na str. 25 i 26 zaskarżonej decyzji.

M.in. nie został uwzględniony wniosek o uzupełnienie raportu o oddziaływaniu na środowisko o

zagadnienia związane z planowaną rozbudową Galerii Bałtyckiej. Wniosek ten niesłusznie został uznany

za bezzasadny przez organ.

Tymczasem brak rozpoznania wniosków uczestników postępowania miał zasadniczy wpływ na wynik

postępowania i treść zaskarżonej decyzji.

IV.

W tym stanie rzeczy wnoszę o uwzględnienie skargi w całości.