czasnabiologieschool.files.wordpress.com · Web viewPoszerzenie wiedzy i umiejętności w celu...

Katarzyna Anna Skolimowska Szkoła Podstawowa nr 199 w Łodzi

Poszerzenie wiedzy i umiejętności w celu doskonalenia warsztatu i metod pracy.Aktualizowanie wiedzy z zakresu pedagogiki, psychologii, dydaktyki oraz

metodyki nauczanych przedmiotów.

„Pozwól dzieciom błądzić i radośnie dążyć do poprawy.”

Janusz Korczak

We współczesnej edukacji toczy się dyskusja na temat tego, czy szkoła ma uczyć, czy

wychowywać. Świat zmienia się w niespotykanym dotychczas tempie, a wraz z nim my –

nauczyciele i nasi uczniowie. Jaka powinna być szkoła, żeby dzieci chciały do niej chodzić,

a nauczyciele mieli satysfakcję z pracy? Jak pedagodzy powinni pracować z uczniami, by

rozwijać w nich ciekawość świata i talenty?

Te pytania towarzyszą mi od początku mojej pracy, jednocześnie wpływają na decyzje

w dobieraniu form doskonalenia, które przysłużą się nie tylko mi, ale również mojej szkole.

Podążając za potrzebami moich uczniów, podejmuję różnorodne działania, które

jednocześnie prowadzą do mojego samorozwoju i samodoskonalenia.

W celu podniesienia jakości mojej pracy w trakcie trwania stażu, ukończyłam

następujące formy doskonalenia:

„Edukacja globalna. Liderzy edukacji na rzecz rozwoju” – 24 godziny szkolenia

stacjonarnego; 16 godzin konsultacji indywidualnych – przeprowadzonych przez

koordynatorów – trenerów edukacji globalnej z listy ORE – MEN – MSZ; e-szkolenie

na poziomie podstawowym „Edukacja globalna w szkolnych programach nauczania”

na stronie projektu jako zasób otwarty – 60 godzin, (2016/2017 r.),

„Nauczycielki i nauczyciele – liderami konstruktywnego rozwiązywania konfliktów

społecznych”; Fundacja Edukacyjna SIŁACZKA – 35 godzin, (maj 2016 r. – listopad

2017 r.),

Weekend z Technologią Informacyjną „Ożyw swoje notatki - rozszerzona

rzeczywistość w szkolnej ławce”, „Wizualizer i inne magiczne urządzenia w akcji”,

„Tworzenie bloga na Wordpressie”; ŁCDNiKP – 6 godzin, (17-18 marca 2017 r.),

Kurs j. angielskiego, 120 godzin, (grudzień 2016 r. - wrzesień 2017 r.), - poziom

średniozaawansowany,

Konferencja dla przyrodników „Nowa podstawa – nowe wyzwania”; ŁCDNiKP –

Sprawozdanie z realizacji planu rozwoju zawodowego na stopień nauczyciela dyplomowanego

1


3 godziny, (październik 2017 r.),

„Zatrzymaj kroplę deszczu”; ŁCDNiKP we współpracy z ŁSI – 10 godzin, (listopad

2017 r.),

„Planowanie pracy nauczycieli biologii”; ŁCDNiKP - 3 godziny, (listopad 2017 r.),

„Lepiej się czujesz lepiej się uczysz. Lepiej się czujesz lepiej pracujesz”- jak zapobiec,

rozpoznać i przeciwdziałać zaburzeniom psychicznym dzieci i młodzieży; Fundacja

Edukacyjna SIŁACZKA – 32 godziny, (wrzesień 2017 r. – grudzień 2017 r.),

„Biology to go – Biologia na wynos”; Warszawskie Centrum Innowacji Edukacyjno -

Społecznych i Szkoleń Amgen Teach Engaging Science Educators – 20 godzin,

(grudzień 2017 r.),

Konferencja dla nauczycieli klas dwujęzycznych Nikej; Akademia Humanistyczno

Ekonomiczna – 18 godzin, (styczeń 2018 r.),

Interdyscyplinarne kształcenie w przedmiotach przyrodniczych i ścisłych”; ŁCDNiKP

– 9 godzin, (luty 2018 r.),

Weekend z Technologią Informacyjną – „Jutro jest już dziś”; ŁCDNiKP - 8 godzin,

(marzec 2018 r.),

„Razem zmieniajmy edukację”; Łódzki Klub Budzących się Szkół – 10 godzin,

(wrzesień 2018 r.),

„Jak przeprowadzić lekcję otwartą?”; ŁCDNiKP – 5 godzin, (październik 2018 r),

„Rodzic w szkole – wspieranie, współpraca i organizacja pracy”; ŁCDNiKP – 25

godzin, (październik 2018 r. - listopad 2018 r.),

Konferencja dla nauczycieli biologii – organizacja warsztatu pracy nauczyciela

biologii w kontekście planowania osiągnięć uczniów; ŁCDNiKP – 3 godziny,

(listopad 2018 r.),

Organizacja działalności Łódzkiej Sieci Szkół Promujących Zdrowie – Rola

nauczyciela w efektywnym radzeniu sobie dzieci i młodzieży ze skutkami zmian

cywilizacyjnych; ŁCDNiKP – 5 godzin, (listopad 2018 r.),

Pomoc psychologiczno-pedagogiczna w praktyce; ŁCDNiKP – 25 godzin, (listopad

2018 r. – grudzień 2018 r.),

„Dlaczego ON to robi?”; ŁCDNiKP – 4 godziny, (marzec 2019 r.),

„Language and methodology for a successful CLIL lesson"; SOP Oświatowiec Toruń Sprawozdanie z realizacji planu rozwoju zawodowego na stopień nauczyciela dyplomowanego

2


– 6 godzin, (marzec 2019 r.),

Kurs doskonalący – j. angielski; szkoła językowa Live – 60 godzin, (wrzesień 2018 r.

– czerwiec 2019 r.),

Projekt „Włącz teatr”; Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego, UMŁ – 50

godzin, (kwiecień 2019 r. – listopad 2019 r.).

Dobór ukończonych przeze mnie form doskonalenia wynika z moich zainteresowań,

ale również, a może przede wszystkim, z potrzeb moich wychowanków i szkoły.

Podejmowane aktywności stanowią spójny obraz, mimo dużej różnorodności, przyświecają

im wspólne, ściśle określone cele. Wszelkie szkolenia, warsztaty, konferencje mają na celu,

uświadomić mi, w jaki sposób mogę rozbudzić ciekawość poznawczą u uczniów oraz

przyczynić się do doskonalenia mojego warsztatu pracy w zakresie dydaktycznym

i wychowawczym. Szczególną uwagę zwracam na to, by zajęcia przeze mnie prowadzone

były różnorodne, ciekawe dla ucznia. Stosują szeroki wachlarz metod i form pracy – do

moich ulubionych należą: burza mózgów, metaplan, projekty, portfolio, drama,

doświadczenia, zajęcia terenowe, wszelkie formy ekspresji twórczej. Niejednokrotne podczas

jednej jednostki lekcyjnej łączę metody aktywizujące z podającymi. Trudniejsze zagadnienia

tłumaczę, podczas podziału uczniów na grupy, kieruję się ich poziomem wiedzy

i umiejętności, tak by dzieci z trudnościami, mogły liczyć na pomoc rówieśników z grupy.

Wykorzystuję tablicę multimedialną, ale również dostępne w mojej pracowni pomoce

dydaktyczne również te, które wykonali sami uczniowie (modele komórek, przekroje skóry,

modele DNA, modele przedstawicieli Protistów – pantofelek, euglena zielona, modele

grzybów, porostów, wirusów, bakterii). Poprzez stymulowanie polisensoryczne skłaniam

moich podopiecznych do twórczego działania – w moim Laboratorium wyobraźni

(pracowni przyrodniczej) otaczają uczniów ich prace – co również wpływa na emocje

uczniów, a tym samym rozbudza ciekawość poznawczą. Potrafię w precyzyjny sposób

przedstawić uczniom cele lekcji oraz przeprowadzić jednostkę lekcyjną, tak by w efektywny

sposób realizować podstawę programową. Na każdych zajęciach stosuję zasadę

wszechstronności – oddziałuję na wszystkie sfery ucznia: motoryczną, fizyczną, intelektualną,

społeczną. Dbam o prawidłową postawę uczniów, wprowadzam przerwy śródlekcyjne lub

wykorzystuję „magiczną piłeczkę” w celu pobudzenia ruchowego, wykorzystuję przyrządy

i angażuję uczniów do współtworzenia zajęć. Uczeń jest dla mnie podmiotem, który odgrywa Sprawozdanie z realizacji planu rozwoju zawodowego na stopień nauczyciela dyplomowanego

3


dużą rolę podczas zajęć, gdyż to właśnie uczniowie niejednokrotnie nadają im bieg, pewnie

czasami również zmieniają ich tor. Jeśli dostaję od klasy informację, iż jakiś temat stanowi

dla niej trudność powtarzamy go – najczęściej z pomocą idą mi wówczas nowoczesne

technologie i aplikacje – choćby Kahoot czy Quizzes. Wykorzystuję mnóstwo stron

internetowych – również podczas zajęć, za najważniejsze uznaję:

https://epodreczniki.pl/,

http://www.wiking.edu.pl/,

https://www.toporopa.eu/,

http://biologiadlabystrzakow.wordpress.com,

https://kidshealth.org/en/kids/htbw/,

https://pl.khanacademy.org/,

http://mlodziez.erys.pl/#,

http://www.panstwaswiata.pl/.

Niektóre jednostki lekcyjne „buduję” wokół filmu, prezentacji multimedialnej,

interaktywnego quizu czy gry dydaktycznej. Moje zajęcia są tak różnorodne – jak tematy,

z którymi zapoznaję uczniów. Szczególnie angażujące w działanie uważam metodniki,

patyczki z numerami, karty – PRAWDA/FAŁSZ, domino, puzzle, czy wszelkiego rodzaju

układanki. Wykorzystuję zarówno te gotowe, jak i te, które samodzielnie wykonałam. W celu

wielokrotnego wykorzystania laminuję te pomoce, które są szczególnie przeze mnie cenione,

np. metodniki, karty PRAWDA/FAŁSZ, domino – układy w organizmie człowieka, szkielet

w rozmiarze XXL – układanka, karty z pytaniami do Quizu geograficznego na temat Polski).

W celu uzyskania informacji zwrotnej często lekcję kończę kartą ewaluacyjną – jest to krótka

ankieta albo pytanie skierowane do uczniów. Anonimowość zapewnia moim wychowankom

poczucie bezpieczeństwa, a ja mogę mieć pewność, iż opinie uczniów są zgodne z ich

odczuciami. Wysokie oceny mojej pracy uświadamiają mi, że planowanie procesu

dydaktycznego i przemyślane prowadzenie lekcji skutkuje dobrymi relacjami z uczniami

i angażuje ich do efektywnej nauki.

Szkolenia, w których uczestniczyłam są punktem wyjścia do kolejnych działań.

Pozwolę sobie wskazać tu tylko najważniejsze

„Edukacja globalna. Liderzy edukacji na rzecz rozwoju” zaowocowały udziałem

w projekcie o takim samym tytule. Opis projektu pojawi się na kolejnych stronach Sprawozdanie z realizacji planu rozwoju zawodowego na stopień nauczyciela dyplomowanego

4


sprawozdania.

Szkolenie „Zatrzymaj kroplę deszczu” również skłoniło mnie do udziału

w projekcie zaproponowanym przez Łódzką Spółkę Infrastrukturalną we współpracy

z ŁCDNiKP. Opis projektu pojawi się na kolejnych stronach sprawozdania.

Kurs „Lepiej się czujesz lepiej się uczysz. Lepiej się czujesz lepiej pracujesz”,

„Nauczycielki i nauczyciele – liderami konstruktywnego rozwiązywania konfliktów

społecznych” umożliwił mi nawiązanie współpracy z Fundacją Edukacyjną SIŁACZKA.

Kursy: „Rodzic w szkole – wspieranie, współpraca i organizacja pracy” oraz

„Pomoc psychologiczno-pedagogiczna w praktyce”, zaowocowały nawiązaniem

współpracy z psychologiem terapeutą p. D. Jakuszewską z ŁCDNiKP.

Szkolenia dotyczące organizacji pracy w klasie dwujęzycznej, umożliwiły mi

bezpośrednie wdrożenie zaproponowanych form i metod w procesie nauczania o czym nieco

szerzej napiszę na kolejnych stronach. Spowodowały również, iż opracowuję materiały

w języku angielskim i zamieszczam je na swoim blogu.

Poprzez działanie pokazuję uczniom, iż konieczna jest nieustająca praca,

a samodoskonalenie ma kluczowe znaczenie w dzisiejszym świecie.

Jestem pewna, że każde z wymienionych przeze mnie szkoleń spowodowało, iż stałam

się lepszym nauczycielem, dydaktykiem, czy wreszcie wychowawcą.

Uzyskane efekty

Dla szkoły:

szkoła posiada wykwalifikowanych nauczycieli,

dokumenty szkolne są właściwie opracowywane,

szkoła podejmuje działania, mające na celu osiąganie efektów satysfakcjonujących dla

uczniów, nauczycieli, rodziców, a jednocześnie dostosowanych do potrzeb

i możliwości uczniów,

szkoła poprzez różnorodną i bogatą ofertę edukacyjną stwarza optymalne warunki

sprzyjające rozwojowi jej wychowanków.

Dla mnie:


5


nauczyłam się kształtować motywację wewnętrzną uczniów oraz postawy moich

wychowanków,

poznałam i wprowadziłam nowe metody i formy pracy z uczniami podczas zajęć,

wzbogaciłam swoje kompetencje w pełnieniu obowiązków wychowawcy klasowego,

nauczyłam się, w odpowiedni sposób, dokumentować przebieg mojej pracy dydaktycznej

i wychowawczej.

Praca w zespole matematyczno–przyrodniczym, współtworzenie dokumentacji

szkolnej, rozwijanie i doskonalenie umiejętności interpersonalnych.

„Wiedzę możemy zdobyć od innych, ale mądrości musimy nauczyć się sami.”

Adam MickiewiczBycie ekspertem w swojej dziedzinie, to niewątpliwie, bardzo istotny aspekt pracy

nauczyciela w dzisiejszych czasach. Poprzez wzbudzanie w uczniach zaufania, a jednocześnie

podziwu, dla własnych dokonań, nauczyciel buduje w swoich wychowankach, przekonanie

o słuszności podejmowanych działań. Praca w zespole matematyczno–przyrodnicznym

umożliwia mi wymianę poglądów oraz skonsultowanie mojej wizji ówczesnej szkoły ze

specjalistami i znawcami w swoich dziedzinach. Jednocześnie skutkuje corocznymi

zmianami, wprowadzanymi w dokumentacji szkolnej (wynikającej chociażby ze zmiany

podstawy programowej i nauczanych przedmiotów). W dzisiejszym świecie przemian –

również w szkole – potrzebna jest wnikliwa analiza podejmowanych działań i ich

uzasadnienie. Muszą one pokrywać się z potrzebami, możliwościami i oczekiwaniami

uczniów – tylko wtedy przyniosą pożądany efekt. Każdy rok szkolny rozpoczynam

spotkaniem z nauczycielami zespołu. Razem opracowujemy plan działań na bieżący rok

szkolny, analizujemy wnioski z poprzedniego roku oraz dokumentację – chociażby

Przedmiotowe Systemy Oceniania i zastanawiamy się, czy przystają do dzisiejszej

rzeczywistości szkolnej. Zdarza się, że je aktualizujemy, dostosowujemy do bieżących

potrzeb szkoły i uczniów. Analizujemy programy i innowacje zaproponowane przez

członków zespołu. Opracowujemy diagnozy, karty przystosowań dla uczniów o szczególnych

potrzebach edukacyjnych, omawiamy proponowane imprezy środowiskowe, konkursy oraz

projekty i programy, które chcemy wdrożyć w naszej placówce. Zawsze koordynuję wszelkie

działania w obszarze edukacji prozdrowotnej, profilaktycznej oraz ekologicznej.


6


Odpowiadam za przeprowadzanie konkursów przyrodniczych, biologicznych, naukowych –

szkolnych i międzyszkolnych we współpracy z nauczycielami biologii i geografii. W planie

pracy ujęte są organizowane przeze mnie konkursy fotograficzne „Emocje – w głowie się nie

mieści”, „Zwiastuny wiosny”, „Zjawiska atmosferyczne”, „Eksperyment – fajna

sprawa” – które organizuję we współpracy z nauczycielem geografii. Odpowiadam również

za prowadzenie blogów tematycznych i przeprowadzanie cyklicznych dni ważnych z punktu

widzenia przyrodnika. Dzień Ziemi obfituje w naszej szkole w pisanie Listów dla Ziemi. Ta

tradycja towarzyszy nam od kliku lat. Razem z nauczycielem geografii odpowiadam za

zbiórkę surowców wtórnych – makulaturę, korki, baterie. Skłaniamy uczniów do zachowań,

które w przyszłości zdecydują o proekologicznych nawykach naszych wychowanków.

Opracowuję autorskie projekty, które rok rocznie realizuję w klasach – dotyczą one

następujących zagadnień: Krajobrazy świata, Smog, Edukacja globalna. Na bieżąco

przystępuję do ciekawych i wartościowych projektów, programów, które pojawiają się

w danym roku szkolnym. Nieustająco śledzę portale edukacyjne, z których czerpię inspiracje

i natchnienie. Moja obecność w zespole przyczynia się do tego, że jako szkoła jesteśmy

rozpoznawani w środowisku. Wybierane przeze mnie projekty, konkursy – również o zasięgu

ogólnopolskim – przyczyniają się do kształtowania umiejętności naukowo – technicznych

uczniów. Współpraca z innymi nauczycielami umożliwia mi pozyskanie informacji zwrotnej

na temat podejmowanych przeze mnie działań i zawsze spotykam się z uznaniem i poparciem

członków zespołu. Świadczy to o tym, że wybieram propozycje wartościowe i przynoszące

szkole wiele korzyści. Uczniowie uczestnicząc w tych działaniach nabywają wiedzę

i umiejętności, które będą wykorzystywali w życiu. Szkoła niewątpliwie wdraża nowoczesne

rozwiązania, które uatrakcyjniają czas uczniom i rodzicom, którzy również wspierają

placówkę w proponowanych działaniach.

Uzyskane efekty

Dla szkoły:

doskonalenie jakości pracy szkoły,

odpowiednia dokumentacja działań podejmowanych przez nauczycieli i placówkę.

Dla mnie:

potrafię efektywnie współdziałać w zespole, Sprawozdanie z realizacji planu rozwoju zawodowego na stopień nauczyciela dyplomowanego

7


poznałam akty prawne, w oparciu o które pracują szkoły w Polsce,

zapoznałam się z polityką oświatową państwa,

moja praca przyczyniła się do uatrakcyjnienia oferty szkoły.

Przewodnicząca zespołu łódzkiej sieci Szkół i Przedszkoli Promujących Zdrowie.

„Zdrowie fizyczne i stan psychiczny człowieka

są ze sobą ściśle związane.”Franklin Adams

Od dwóch lat przewodniczę zespołowi łódzkiej sieci Szkół i Przedszkoli Promujących

Zdrowie w naszej szkole. Łódzka Sieć Szkół Promujących Zdrowie powstała jesienią 1996

roku. Była odpowiedzią na duże zainteresowanie nauczycieli działaniami w zakresie promocji

zdrowia i edukacji ekologicznej. Obecnie szkoła promująca zdrowie dąży do osiągania celów

i realizuje zadania określone w podstawach programowych kształcenia ogólnego i innych

obowiązujących aktach prawnych.

Jako przewodnicząca zespołu dbam o to, by polityka szkoły była spójna

w podejmowanych działaniach prozdrowotnych. Opracowuję, wraz z członkami zespołu, plan

pracy na bieżący rok szkolny oraz czuwam nad przeprowadzeniem zaleconych działań.

W poprzednich latach hasła przewodnie, wokół których koncentrowały się podejmowane

aktywności to: „Wiedzą to wszyscy uczniowie, że najważniejsze jest zdrowie” oraz „Szach

MAT – miłość, akceptacja, tolerancja”, „Znajdź w sobie moc”. Tak więc Sieć Szkół

Promujących Zdrowie kładzie szczególny nacisk na działania mające na celu

przeciwdziałanie chorobom, w tym również psychicznym. Co roku podejmuję wraz

z członkami zespołu następujące działania: zapewniamy uczniom klas czwartych, piątych

i szóstych, cykl warsztatów prozdrowotnych „Nasza szkoła Fit wesoła” prowadzonych przez

edukatorów z Fundacji Edukacyjnej Siłaczka, warsztaty kulinarne „Zielona kraina” oraz

udział w kampaniach społecznych, np. „Lubella inspiruje i edukuje”. W wyniku tych

aktywności uczniowie znają zasady zdrowego odżywiania się, rozumieją związek odżywiania

ze stanem zdrowia organizmu, mają nawyk spożywania drugiego śniadania, znają i rozumieją

zasady zdrowego żywienia, starają się je wdrażać w swoje życie, poszerzają także wiedzę na

temat produktów zbożowych. Corocznie uczniowie klas szóstych biorą udział w prelekcji na

temat profilaktyki chorób układu krążenia prowadzonej przez specjalistów z Fundacji Kamień


8


milowy. Odpowiadam za zawarcie umowy z przedstawicielami Fundacji oraz czuwam nad

ustaleniem harmonogramu spotkań. Szóstoklasiści mają okazję poznać zagrożenia związane

z nieodpowiednim trybem życia, uświadamiają sobie, że w dużym stopniu wpływają na stan

swojego zdrowia.

W planie pracy zespołu zawsze pojawia się również punkt dotyczący badań

profilaktycznych – zapobiegających wadom postawy wśród dzieci i młodzieży. Wraz

z pielęgniarką szkolną oraz nauczycielami WF – u, przeprowadzamy akcję, która polega na

przeprowadzeniu badań kontrolnych oraz skierowaniu potrzebujących uczniów na zajęcia

korygujące wady postawy. Część uczniów miała okazję uczestniczyć w zajęciach

korekcyjnych, zaś duża grupa, regularnie korzysta z zajęć na pływalni. Nieoceniona jest tu

praca wszystkich członków zespołu, zwłaszcza tych, którzy wyrazili gotowość uczestniczenia

w tych zajęciach wraz ze swoimi podopiecznymi.

W każdym roku zespół organizuje spotkania z ratownikiem medycznym oraz

studentami Uniwersytetu Medycznego. Specjaliści uczą uczniów udzielania pierwszej

pomocy przedmedycznej. Zajęcia skierowane są do różnych grup wiekowych.

Podczas planowania pracy, opracowuję zajęcia, które kształtują postawy badawcze

uczniów. Scenariusze umieszczam na blogu – tam również pojawia się opis działań

w bieżącym roku szkolnym. Korzystam z zestawów doświadczalnych, ale również skłaniam

uczniów do działań projektowych. W ramach rozwijania postaw badawczych uczniowie

przeprowadzają doświadczenia, na podstawie których opracowują prezentacje multimedialne

oraz krótkie filmiki. Umieszczam je na blogu, a tym samym trafiają one do znacznie większej

ilości odbiorców.

Razem z członkami zespołu „uczymy jak się uczyć”. W poprzednim roku szkolnym

czwartoklasiści mieli okazję uczestniczyć w warsztatach na temat Technik zapamiętywania.

Podczas lekcji przyrody i biologii poświęcam czas temu zagadnieniu w trakcie omawiania

budowy i funkcji układu nerwowego. Uczę uczniów mnemotechnik, jak tworzyć mapy myśli,

jak tworzyć kreatywne wizualizacje. Staram się przekonać moich podopiecznych, że nauka

może być fantastyczną zabawą i tylko „włączenie” emocji spowoduje, że lepiej będą sobie

radzić z materiałem, który nie zawsze jest dla nich ciekawy. Notatka, którą samodzielnie

tworzą uczniowie może przybrać dowolną formę, ale chciałabym, by czuli radość podczas jej

„pisania”. Sprawozdanie z realizacji planu rozwoju zawodowego na stopień nauczyciela dyplomowanego

9


Jako przewodnicząca zespołu koordynuję także przebieg Wiosennego Tygodnia

Zdrowia oraz uczestniczę w konferencjach i spotkaniach zaproponowanych przez Łódzką

Sieć Szkół i Przedszkoli Promujących Zdrowie. Na konferencjach tych oprócz wiedzy na

temat zadań na bieżący rok szkolny zawsze ma miejsce wystąpienie specjalistów.

Podejmowane przez prelegentów tematy to: „Dogadana klasa – narzędzia nauczyciela

i wychowawcy wspierające budowanie relacji w zespole klasowym”, „Efektywna praca

w grupie”. W poprzednich latach podczas Wiosennego Tygodnia Zdrowia nasza szkoła

podjęła następujące działania: przeprowadzenie w klasach IV – VI lekcji na temat: „Być

tolerancyjnym - czy to jest trudne?” według autorskiego scenariusz wykorzystującego

ankietę, bajkę terapeutyczną, dyskusję; opracowywanie w klasach haseł związanych

z tolerancją i akceptacją, wydrukowanie tych haseł na kolorowych kartkach i udekorowanie

nimi szkoły. W klasach trzecich odbyły się zawody sportowe 3-majmy się razem zdrowo.

W klasach IV – VI odbył się cykl zajęć „Akceptuję, rozumiem, pomagam”

przeprowadzony przez wychowawców. Na terenie szkoły odbyła się gra terenowa dla

uczniów z klas IV – VI. Zadania dla grup były ściśle powiązane z tematyką projektu.

Trzecioklasiści mogli wziąć udział w konkursie Zielone zadania zorganizowanym przez

nauczyciela matematyki i nauczyciela edukacji wczesnoszkolnej. Uczniowie klas starszych

zaprezentowali scenki rodzajowe związane z tolerancją w klasach młodszych. Uczniowie klas

drugich zaprezentowali przedstawienie „Czerwone kapturki”. W ostatnim dniu Wiosennego

Tygodnia Zdrowia odbywa się podsumowanie na sali gimnastycznej, podczas którego

uczniowie mogą podziwiać efekt pracy wszystkich uczestników. W zeszłych latach były to:

wystawa prac plastycznych „Od tolerancji do akceptacji” oraz kolorowy łańcuch tolerancji

zrobiony przez całą społeczność szkolną.

Corocznie opracowuję sprawozdanie z planu pracy, które przekazują do Wydziału

Zdrowia i Spraw Społecznych w Departamencie Polityki Społecznej i Zieleni Urzędu Miasta

Łodzi.

Uzyskane efekty

Dla szkoły:

sprzyja uczestnictwu społeczności szkolnej w realizacji działań w zakresie promocji

zdrowia oraz skuteczności i długofalowości tych działań,Sprawozdanie z realizacji planu rozwoju zawodowego na stopień nauczyciela dyplomowanego

10


sprzyja zdrowiu i dobremu samopoczuciu uczniów, nauczycieli i innych pracowników

szkoły oraz rodziców uczniów,

realizuje edukację zdrowotną i program profilaktyki dla uczniów, nauczycieli i innych

pracowników szkoły oraz dąży do poprawy skuteczności działań w tym zakresie,

warunki oraz organizacja nauki i pracy sprzyjają zdrowiu i dobremu samopoczuciu

uczniów, nauczycieli i innych pracowników szkoły oraz współpracy z rodzicami.

Dla mnie:

wzbogaciłam warsztat pracy,

realizuję treści podstawy programowej w ciekawej, nierzeczywistej formie (poprzez

angażowanie uczniów w różnorodne projekty, konkursy i programy prozdrowotne),

atrakcyjnej dla uczniów.

Szkolny koordynator projektów: „Trzymaj formę”, „Bieg po zdrowie”.

„Tajemnica zdrowia i długowieczności polega na tym, żeby się nie stresować.

Bądźcie wdzięczni za wszystko, co macie, trzymajcie się z dala

od negatywnie nastawionych ludzi, zachowajcie uśmiech i biegajcie.”

AwicennaProgram "Trzymaj Formę!" pomaga rozwijać zainteresowania uczniów i kształtuje

ich prozdrowotne nawyki. Realizowany jest metodą projektu, dzięki czemu wykracza poza

podstawę programową i programy nauczania szkoły. Inicjatywa ta służy promocji aktywności

fizycznej, uczy prawidłowego, czyli zróżnicowanego i zbilansowanego sposobu odżywiania

się dzieci i młodzieży, ze szczegółowym uwzględnieniem odpowiedzialności indywidualnej

za zdrowie i zasady wolnego wyboru. Jako koordynator programu w szkole, od wielu lat

czuwam nad prawidłowością jego realizacji. Razem z uczniami opracowuję plan działań,

według wytycznych łódzkiej stacji sanitarno - epidemiologicznej. Promuję również tę

inicjatywę na stronie szkoły oraz na blogach, które prowadzę od wielu lat. Po zakończeniu

realizacji każdej edycji programu, przygotowuję sprawozdanie z przeprowadzonych

działań i dostarczam je do stacji sanitarno - epidemiologicznej w Łodzi.

W poprzednich latach uczniowie biorący udział w realizacji programu: wykonywali

przestrzenne piramidy żywienia, brali udział w konkursie dotyczącym przygotowania potrawy


11


wraz z ulotką zorganizowanym przez łódzką stację sanitarno - epidemiologiczną, tworzyli

prezentacje multimedialne „Jesteś ty, co jesz”, uczyli się „czytać” etykiety oraz analizowali

skład chemiczny różnorodnych produktów. Poznawali również kuchnie z innych stron świata

oraz przygotowywali „dyniowe” potrawy podczas Dnia Dyni w naszej szkole. Uczestniczyli

w przygotowywaniu „Apple rose cakes” w ramach interdyscyplinarnego konkursu, który

zorganizowałam z nauczycielami języka angielskiego pod hasłem: „Apple a day, keeps the

doctor away”. Poprzez różnorodne działania pozyskali wiedzę, ale również umiejętności –

przygotowywanie potraw, interpretowanie etykiet, a więc świadome wybieranie produktów

żywnościowych. Mam nadzieję, że wiedza ta zostanie przez uczniów wykorzystana

w dorosłym życiu.

„Bieg po zdrowie” to program antytytoniowej edukacji zdrowotnej opracowany

w Głównym Inspektoracie Sanitarnym we współpracy z ekspertami. I edycja programu

odbyła się w roku szkolnym 2016/2017 i objęła około 20% szkół podstawowych w Polsce.

W związku z tym, iż program jest skierowany do uczniów klas czwartych mogłam

zrealizować go w swojej klasie wychowawczej. Zajęcia w programie „Bieg po zdrowie”

przeprowadzone za pomocą bardzo zróżnicowanych metod aktywizujących, podniosły

świadomość uczniów i rodziców na temat profilaktyki antytytoniowej. Jednocześnie podstawą

tych zajęć było stymulowanie kreatywności i aktywności. Zdobytą wiedzę i umiejętności

uczniowie mogą wykorzystywać w codziennym życiu. Uczniowie pracowali z zeszytami

ćwiczeń autorstwa dr Kamilla Bargiel – Matusewicz oraz mgr Rafała Dziurla z Uniwersytetu

Warszawskiego. W nadmienionej publikacji znalazły się następujące treści: ile kosztuje dym,

poznajemy składniki dymu tytoniowego, zachowania asertywne. Uczniowie mieli okazję

zapoznać się z pięcioma prawami Fensterheima zachowań asertywnych. Mogli również

przeprowadzić ankietę wśród dorosłych niepalących, którzy wypowiadali się na temat

powodów społecznych, medycznych i psychologicznych niepalenia. Analiza wywiadu

uświadomiła moim wychowankom, że Polacy zdają sobie sprawę ze szkodliwości palenia, ale

mimo to, wielu z nich pali. Mam nadzieję, że przeprowadzony projekt badawczy sprawi, że

świadomie nie będą sięgać po papiery i inne używki. Kształtowanie pożądanych postaw to

jeden z nadrzędnych celów realizacji programu.

Jako koordynator programu z ramienia placówki zobowiązana byłam do napisania

sprawozdania oraz opracowania wyników ankiet dla uczniów i rodziców. Wszelkie Sprawozdanie z realizacji planu rozwoju zawodowego na stopień nauczyciela dyplomowanego

12


opracowane materiały dostarczyłam do stacji sanitarno - epidemiologicznej w Łodzi. Program

promowałam również na blogu https://mylab199.wordpress.com.

Uzyskane efekty

Dla szkoły:

sprzyja uczestnictwu społeczności szkolnej w realizacji działań w zakresie promocji

zdrowia oraz skuteczności i długofalowości tych działań,

sprzyja zdrowiu i dobremu samopoczuciu uczniów, nauczycieli i innych pracowników

szkoły oraz rodziców uczniów,

realizuje edukację zdrowotną i program profilaktyki dla uczniów, nauczycieli i innych

pracowników szkoły oraz dąży do poprawy skuteczności działań w tym zakresie,

warunki oraz organizacja nauki i pracy sprzyjają zdrowiu i dobremu samopoczuciu

uczniów, nauczycieli i innych pracowników szkoły oraz współpracy z rodzicami.

Dla mnie:

wzbogaciłam warsztat pracy,

realizuję treści podstawy programowej w ciekawej, nierzeczywistej formie (poprzez

angażowanie uczniów w różnorodne projekty, konkursy i programy prozdrowotne),

atrakcyjnej dla uczniów,

analiza wyników ankiet skierowanych do uczniów i rodziców, które dotyczą

zachowań prozdrowotnych, umożliwia mi planowanie zadań oraz podejmowanie

odpowiednich działań.

Szkolny Lider Edukacji na rzecz rozwoju (koordynator projektu)

– Edukacja globalna ORE, przeprowadzenie szkolenia w zespole oraz wymiana

doświadczeń z innymi nauczycielami.

„Edukacja globalna to znacznie więcej niż wiedza o świecie.”

Edukacja globalna to działania edukacyjne i informacyjne skierowane do polskiego

społeczeństwa mające na celu wyjaśnienie, na czym polegają problemy rozwoju


13


współczesnego świata oraz jakie czynniki i w jaki sposób kształtują międzynarodowy rozwój.

Edukacja globalna przybliża sytuację w krajach rozwijających się i przechodzących

transformację ustrojową, pomaga zrozumieć globalne współzależności pomiędzy

społeczeństwami krajów rozwiniętych a społeczeństwami krajów rozwijających się

i przechodzących transformację ustrojową. Powinna ona również pobudzać do krytycznej

i świadomej refleksji nad własnym stylem życia i codziennymi wyborami, które w kontekście

globalnym wywierają pozytywny bądź negatywny wpływ na jakość życia ludzi w innych

krajach. W rezultacie edukacja globalna powinna prowadzić do osobistego zaangażowania na

rzecz walki z ubóstwem na świecie i włączenia się w proces budowania globalnego

społeczeństwa opartego na zasadach solidarności, równości i współpracy.

W latach 2016/2017 zostałam Liderem edukacji na rzecz rozwoju w naszej placówce.

W związku z objętym stanowiskiem zostałam przeszkolona przez specjalistów z ORE

i zdobyłam uprawnienia trenera edukacji globalnej. Jako lider - powołałam 10-osobowy

zespół nauczycieli z naszej szkoły. Następnie przeprowadziłam dwudziestoczterogodzinne

szkolenie stacjonarne dla członków zespołu. Podczas realizowania projektu przedstawiłam

nauczycielom należącym do zespołu, następujące zagadnienia: grywalizacja jako motywująca

forma organizacji zajęć na temat Edukacji globalnej; współpraca w ramach organizacji

Tygodnia Edukacji Globalnej; omówienie regulaminu konkursu; podział i planowanie pracy

w zespole; organizacja Tygodnia Edukacji Globalnej; podsumowanie podjętych działań.

Zorganizowałam 2-godzinne spotkanie z wolontariuszem. Ukończyłam e-szkolenie

i przygotowałam uczniów do konkursu „Jak wyobrażam sobie kraje rozwijające się po

roku 2030?”. Mając świadomość ważności projektu realizowanego przez ORE pod

patronatem MEN i MSZ – dla kształtowania postaw dzieci i młodzieży opartych na

uniwersalnych wartościach oraz rozwijania kompetencji istotnych w procesie uczenia się,

propagowałam projekt w mojej placówce, a także na moim blogu.

Udział w tym przedsięwzięciu, zakładał, że przeszkoleni przez Lidera nauczyciele

przeprowadzą zajęcia na temat Edukacji globalnej. Ja również realizowałam treści Edukacji

globalnej podczas godzin wychowawczych. Swoją pracę oparłam na publikacji „Edukacja

globalna” Poradnik metodyczny dla nauczycieli II, III i IV etapu edukacyjnego autorstwa

Katarzyny Jasikowskiej Magdaleny Klarenbach i Gabrieli Lipskiej. Poradnik jest podzielony

na trzy części: teoretyczną, metodologiczną i praktyczną. Żeby dobrze przygotować się do Sprawozdanie z realizacji planu rozwoju zawodowego na stopień nauczyciela dyplomowanego

14


prowadzenia zajęć zapoznałam się z następującymi zagadnieniami:

1. Jaki jest współczesny świat?,

2. Poza podziały na Globalną Północ i Globalne Południe – jeden świat,

3. „Odkrywanie Ameryki” – Po co nam edukacja globalna?,

4. „Niech rzeka płynie jak dotychczas” – Jaka edukacja globalna?

5. „W poszukiwaniu Las Casasa” – Dla kogo jest edukacja globalna?,

6. Podsumowanie – Co to jest edukacja globalna?,

W części metodologicznej autorki przedstawiły siedem aktywizujących metod

edukacji globalnej:

1. Wolna przestrzeń w klasie,

2. Wolna przestrzeń do dociekań i dialogu w klasie,

3. Oczyma kogoś innego,

4. Filozoficzne dociekania z dziećmi i młodzieżą,

5. Sześć kapeluszy myślowych,.

6. Żywa biblioteka,

7. Teatr forum i teatr niewidzialny.

Metody te służą przede wszystkim budowaniu partnerskich (opartych na szacunku)

relacji w klasie, upodmiotowieniu uczniów i wspólnej pracy nauczyciela wraz z uczniami

mającej na celu wychowanie świadomych, odpowiedzialnych i otwartych na podejmowanie

współczesnych wyzwań obywateli. W opisie każdej z metod autorki wyczerpująco

zilustrowały, jak można je adaptować je do pracy z różnymi grupami w codziennej praktyce

szkolnej.

Wdrażając wyżej wymienione metody podczas pracy z uczniami, kształtowałam

kluczowe kompetencje osobiste i społeczne warunkujące odpowiedzialne funkcjonowanie we

współczesnym świecie. Spośród kompetencji osobistych miałam na uwadze przede

wszystkim: rozbudzanie ciekawości poznawczej, skłanianie do krytycznego myślenia,

budowanie poczucia własnej wartości, odpowiedzialności za własne działania, poczucia

sprawczości.

Przeprowadzone zajęcia zaowocowały udziałem uczniów w konkursie plastycznym

„Jak wyobrażam sobie kraje rozwijające się po roku 2030?” – uczennica naszej szkoły,

która wykonała pracę na temat zmian klimatycznych – zdobyła trzecie miejsce w Polsce. Sprawozdanie z realizacji planu rozwoju zawodowego na stopień nauczyciela dyplomowanego

15


Uważam, że idea globalnej edukacji i proces przygotowywania rozmaitych

instrumentów pomocnych we wprowadzaniu jej w życie zasługują na zdecydowane poparcie.

Stąd zdecydowałam, że na moim blogu znajdzie się zakładka, w której będę zamieszczała

treści ułatwiające nauczycielom oraz uczniom pracę nad tymi szerokimi zagadnieniami. W ten

sposób kontynuuję kształtowanie postaw i wpływam na decyzje podejmowane przez uczniów

w tych ważnych kwestiach. Moi wychowankowie uczą się współodpowiedzialności, empatii,

zrozumienia wobec nierówności pojawiających się w dzisiejszym świecie.

W grudniu 2016 roku wraz z uczennicą, która zdobyła trzecie miejsce w Polsce

w wyżej wspomnianym konkursie, wzięłam udział w seminarium podsumowującym I etap

modułu projektu. Spotkanie odbyło się w Ośrodku Rozwoju Edukacji w Warszawie.

Wraz z nauczycielem matematyki opracowałam i udostępniłam na blogu grę terenową

– „Poznaję kraje i kontynenty”. Przeprowadziliśmy również „Konkurs na weekend” – na

wiersz o Edukacji Globalnej. Działania, kierowanego przeze mnie zespołu, zostały docenione

i w marcu 2017 roku, zostałam zaproszona do udziału w konferencji podsumowującej

działania w ramach projektu „Edukacja globalna. Liderzy na rzecz rozwoju” w czasie

Łódzkich Targów Edukacyjnych.

Uzyskane efekty

Dla szkoły:

sprzyja uczestnictwu społeczności szkolnej w dialogu na temat międzynarodowego

rozwoju,

pomaga zrozumieć globalne współzależności pomiędzy społeczeństwami krajów

rozwiniętych a społeczeństwami krajów rozwijających,

pobudza do krytycznej i świadomej refleksji nad własnym stylem życia i codziennymi

wyborami,

została wpisana na listę Łódzkiej Sieci Szkół Liderów EG.

Dla mnie:

potrafię efektywnie zarządzać zespołem,

podejmuję działania, które integrują nauczycieli różnych przedmiotów i mobilizują ich

do współdziałania,

poszerzam swoją wiedzę i wykorzystuję ją w praktyce.


16


Szkolny koordynator projektu ALCIS

(Active Learning for Children in schools).„Ci, którzy myślą,

że nie mają czasu na uprawianie sportu, prędzej czy później

będą musieli znaleźć czas na chorobę.” Edward Stanley

Obok zdrowej diety oraz odpowiedniej ilości i jakości snu, także aktywność fizyczna

jest kluczowa dla dobrego samopoczucia teraz i w przyszłości. Sport nie tylko zapobiega

nadwadze i otyłości, jest też jednym z najskuteczniejszych sposobów profilaktyki chorób

cywilizacyjnych, takich jak nadciśnienie czy cukrzyca. Ponadto wysiłek fizyczny korzystnie

wpływa na sprawność i prawidłowe funkcjonowanie umysłu (zdolność podejmowania

decyzji, planowanie, pamięć krótkotrwałą), pomaga zapobiegać depresji, zmniejsza uczucie

niepokoju. Inwestycja czasu w uprawianie sportu to niemal pewny zysk! Stąd moja decyzja,

żeby wprowadzić w środowisku szkolnym projekt ALCIS, który realizowałam w roku

2016/2017. Na uwagę zasługuje fakt, iż jest to projekt o zasięgu międzynarodowym.

Projekt oparty był na pracy uczniów z Dzienniczkami Aktywności „Be active”.

Pierwszy etap programu polegał na wyposażeniu uczniów w niezbędną wiedzę. Świadoma, iż

dzieci w Europie poświęcają tylko 5% ich szkolnego czasu na wykonywanie aktywności

fizycznej wyjaśniłam moim podopiecznym, że aktywność fizyczna to jakikolwiek ruch ciała,

którego wynikiem jest większe zużycie energii niż to jakie następuje, gdy ciało odpoczywa.

Wytłumaczyliśmy również różnice między aktywnością fizyczną, sportem i ćwiczeniami.

Różne rodzaje aktywności fizycznej rozwijają różne aspekty sprawności fizycznej – na

tym etapie uczniowie samodzielnie wypełniali tabelę, w której aktywności fizyczne łączyli

z rozwijanymi atrybutami: siłą, elastycznością, czy wreszcie z wytrzymałością tlenową.

Jednocześnie zastanawiali się jakie dyscypliny sportowe są korzystne dla ich wieku

rozwojowego, zainteresowań oraz możliwości. Zauważyliśmy ścisły związek pomiędzy

aktywnością fizyczną dzieci i rodziców. Korelacja ta pojawiła się na każdym poziomie

edukacyjnym.

Przez kolejny miesiąc uczniowie uzupełniali Dzienniczek aktywności fizycznej –

umieszczali w nim następujące informacje: wykonywana aktywność fizyczna – jak długo

trwała – na jakie atrybuty wywierała wpływ.


17


Według rekomendacji Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) dla młodych ludzi,

zaleca się: przynajmniej 60 minut umiarkowanej lub intensywnej aktywności fizycznej

każdego dnia; wykonywanie intensywnych czynności przynajmniej trzy dni w tygodniu;

uwzględnianie czynności, które wzmacniają mięśnie i kości; zminimalizowanie czasu

spędzanego na siedząco. Dzieci wyposażone w tą wiedzę, dokonały analizy własnych

nawyków i zastanawiały się jak mogą wpłynąć na poprawę ich efektywności. Niektóre

zdecydowały o podjęciu nowych form aktywności, inne tylko zmodyfikowały ich ilość bądź

czas trwania. Starały się również, by choć w niektórych aktywnościach, mogli uczestniczyć

ich rodzice.

Uczniowie objęci programem mieli okazję uczestniczyć w zajęciach grupowych

zorganizowanych przez Fitness Klub Rytm. Po zajęciach tworzyli plan aktywności fizycznej,

który starali się wdrożyć w swoim życiu, oczywiście korzystali już z wiedzy, w którą zostali

wyposażeni.

Zwieńczeniem programu było wypracowanie przez uczniów Deklaracji Aktywności

Fizycznej. W Deklaracji pojawiły się następujące treści: dlaczego aktywność fizyczna jest

ważna, jakie rady daliby moi wychowankowie innym młodym ludziom, którzy chcą być

aktywni fizycznie, jaki jest największy problem w regularnym wykonywaniu aktywności

fizycznych, jakie znaleźli najlepsze rozwiązanie dotyczące problemu regularnego

wykonywania aktywności fizycznych, jak lokalna społeczność może pomóc młodym ludziom,

którzy chcą być aktywni fizycznie. Deklaracja Aktywności Fizycznej (DAF) została

omówiona w klasach młodszych oraz zamieszczona na blogu.

Niewątpliwie spójna polityka szkoły w zakresie zdrowego żywienia i aktywności

fizycznej sprzyja lepszym wynikom w nauce, podobnie jak działania z zakresu promocji

zdrowia. Polityka taka wspiera realizację podstawowej funkcji szkoły tj. edukacji uczniów

i sprzyja podnoszeniu jakości edukacji przez wzmacnianie zdrowia uczniów. ALCIS stanowi

uzupełnienie prozdrowotnych działań podejmowanych przez naszą placówkę.

Jako koordynator projektu czuwałam nad jego realizacją i dokumentacją.

Uzyskane efekty

Dla szkoły:

promuje zdrowy styl życia wśród uczniów i pracowników szkoły,


18


wpływa na poprawę wyników nauczania i osiągnięć szkolnych uczniów,

lepiej współpracuje z rodzicami uczniów,

lepiej współpracuje ze środowiskiem lokalnym, z organizacjami i instytucjami

wspierającymi szkołę.

Dla mnie:

poprzez atrakcyjne formy pracy, wprowadzam istotne treści prozdrowotne, związane

z aktywnością fizyczną,

potrafię skłonić uczniów do refleksji na temat własnego stylu życia,

poprzez monitorowanie dzienniczka aktywności uczniów – razem z nimi – opracowuję

i wdrażam plan działań naprawczych.

Szkolny koordynator projektu “Zatrzymaj kroplę deszczu”.

„Aby dojść do źródeł, trzeba płynąć pod prąd.” W roku szkolnym 2017/2018 nawiązałam współpracę z Łódzką Spółką

Infrastrukturalną i zaczęłam realizację projektu „Zatrzymaj kroplę deszczu”.

Udział w tym projekcie, zakładał przeprowadzenie lekcji przyrody na podstawie

plakatu – „Zobacz jak ważny i potrzebny jest deszcz i jak można wykorzystać wodę

deszczową?” - opracowanego przez Łódzką Spółkę Infrastrukturalną. Podczas lekcji

przybliżyłam uczniom następujące zagadnienia: rodzaje chmur i mechanizm ich powstawania,

rodzaje opadów atmosferycznych, obieg wody w przyrodzie, parowanie roślin, bilans wody

na danym obszarze, możliwość wykorzystania wody opadowej w miastach, retencja i jej

rodzaje, wpływ człowieka na gospodarowanie zasobami wodnymi. Konsekwencją zapoznania

uczniów z wyżej wymienioną tematyką był ich udział w konkursie plastycznym na projekt

okładki zeszytu szkolnego do przyrody, promujący wśród dzieci ze szkół podstawowych

proekologiczne zachowania, dotyczące zagospodarowania wody deszczowej w mieście.

Uczennica naszej szkoły zajęła pierwsze miejsce w województwie łódzkim, a zeszyty

z okładką jej autorstwa zostały rozdystrybuowane w łódzkich szkołach. Jednocześnie

materiały udostępnione przez ŁSI umieściłam na moim blogu i rokrocznie wykorzystuję je

podczas lekcji. Tym samym wpływam na świadomość moich wychowanków w zakresie

możliwości wykorzystania wód opadowych. Kształtuję postawę współodpowiedzialności za

otaczający świat, mobilizuję do samodzielnego zgłębiania tematu. Opracowałam również


19


zestaw scenariuszy, które zamieściłam w zakładce „dla nauczyciela”. Umożliwiam

nauczycielom i wszystkim zainteresowanym korzystanie z opracowanych materiałów, staram

się inspirować do działania, prezentuję ciekawe metody pracy z uczniem. Do projektu

przystąpiło 14 szkół podstawowych z województwa łódzkiego.

Uzyskane efekty

Dla szkoły:

promuje odpowiedzialne postawy i uczy współodpowiedzialności za wykorzystywanie

zasobów wodnych,

przybliża społeczności szkolnej tematykę gospodarowania wodami opadowymi

w mieście.

Dla mnie:

poprzez atrakcyjne formy pracy, zapoznaję wychowanków z trudnymi tematami, które

dotyczą ich w bezpośredni sposób,

potrafię skłonić uczniów do refleksji na temat gospodarowania zasobami wodnymi,

poprzez nawiązanie współpracy z ŁSI oraz ODE Źródła zapewniam sobie możliwość

samodoskonalenia i rozwoju.

Szkolny koordynator projektów:

„Żyj smacznie i zdrowo”, „Gotuj się na zmiany”.

„Człowiek jest tym co je.”Lukrecjusz

Pomysł na program narodził się w związku ze wzrostem odsetka młodzieży z nadwagą

i otyłością w Polsce, czego główną przyczyną są złe nawyki żywieniowe. Program „Żyj

smacznie i zdrowo” jest akcją edukacyjną marki WINIARY prowadzoną we współpracy

z Federacją Polskich Banków Żywności. W związku ze świadomością odpowiedzialności

szkoły, za nawyki żywieniowe dzieci i młodzieży, w roku szkolnym 2017/2018 postanowiłam

przystąpić do programu z moją klasą wychowawczą. Zachęcona atrakcyjnymi materiałami


20


edukacyjnymi w sposób odważny i angażujący moich wychowanków, podjęłam się realizacji

zadań wskazanych w programie.

Ambasadorem siódmej edycji programu został doskonale znany uczniom youtuber

Sheo, wspierany merytorycznie przez ekspertów: dietetyk Katarzynę Zadkę oraz szefa kuchni

– Jerzego Pasikowskiego.

Program obejmował przeprowadzenie lekcji według przygotowanych przez

specjalistów scenariuszy.

Podążając za swoimi idolami, uczniowie często rozpoczynają modne diety

i restrykcyjne ograniczenia żywieniowe. Prym w Internecie wiodą publikacje na temat diet

wegańskich, bezglutenowych oraz bezlaktozowych. Niestety, ślepe podążanie za modą

żywieniową może być bardzo szkodliwe dla intensywnie rosnącego i dojrzewającego

organizmu. Przygotowany przez ekspertów programu scenariusz lekcji „Gluten, laktoza,

wege – czyli żywieniowe mody” w przystępny sposób wyjaśnił, jak być zdrowym

wegetarianinem, weganinem lub być na diecie eliminacyjnej, jednocześnie dostarczając

organizmowi wszystkich potrzebnych składników odżywczych. Bo modnie znaczy z głową.

Polskę opanowała prawdziwa mania gotowania! Gotują celebryci, amatorzy i dzieci.

Tymczasem kuchnia to jedno z najniebezpieczniejszych pomieszczeń w domu. Co zrobić, by

przyrządzany posiłek nie skończył się katastrofą? Jak zadbać o swoje bezpieczeństwo?

Z myślą o gotującej młodzieży powstał scenariusz lekcji „Rzecz o bezpieczeństwie w kuchni

i dobrych manierach przy stole”. Młodzież poznała dzięki niemu podstawowe zasady

obowiązujące w kuchni oraz najważniejsze reguły savoir-vivre’u.

Kolejnym elementem programu była „Gra Yedzo”, którą przysłano do naszej

placówki. Jest to strategiczno – matematyczna gra karciana, która uczy komponowania

posiłków w zależności od czekającego nas wyzwania, np. klasówka, test, bieg uliczny, spacer.

Każda karta zawiera informacje na temat: energii dania, odżywczości, smaku

i propsów czyli wartości, która oznacza „uznanie i szacun” w slangu młodzieżowym. Wraz

z uczniami udało mi się nagrać film, który obrazuje nasze zmagania z „graniem”.

Jednocześnie pokazuje, że gry karciane mogą stanowić świetną alternatywę – uczniowie

przyswajają wiedzę mimowolnie, poniekąd przy okazji, a tak naprawdę świetnie się przy tym

bawią.

Uczniowie opracowywali karty dania – efekty ich pracy umieszczałam na blogu. Sprawozdanie z realizacji planu rozwoju zawodowego na stopień nauczyciela dyplomowanego

21


Każda karta zawierała rysunek autorskiego dania, przepis, energię, odżywczość, smak

i propsy. Danie było przypisane do wydarzenia, tak więc wydarzenia, które wykorzystywały

większą ilość energii musiały być wysoce energetyczne. Przed klasówką należało pamiętać by

danie było odżywcze. We wszystkich przypadkach dania musiały być smacznie i najlepiej

żeby miały wysoką wartość propsów.

Uczniowie z mojej klasy wychowawczej prowadzili zajęcia na temat zdrowego

odżywiania w klasach młodszych, a nawet w pobliskim przedszkolu. Przekazując wiedzę –

sami w jeszcze lepszy stopniu ją utrwalali.

Ja – jako nauczyciel i wychowawca - promowałam wśród młodzieży zasady zdrowego

i świadomego komponowania smacznych i zdrowych posiłków. Pokazywałam jednocześnie,

że różnorodność dostępnych produktów oraz pokarmów, umożliwia przygotowywanie

posiłków, które jednocześnie będą smacznie i zdrowe. Starałam się kształtować

odpowiedzialne postawy związane z niemarnowaniem jedzenia, z prawidłowym oraz

świadomym kupowaniem, przygotowywaniem i przechowywaniem żywności. Ponadto,

w ramach programu, promowałam postawę proekologiczną, podkreślając związek pomiędzy

ekologią, a odżywianiem i zdrowym stylem życia.

W kolejnym roku szkolnym – program został zastąpiony przedsięwzięciem o nazwie

„Gotuj się na zmiany”. Wierząc w długofalowe skutki wypracowanych nawyków, w celu ich

wzmocnienia, zgłosiłam naszą szkołę do udziału w tym programie i ponownie stałam się

koordynatorem czuwającym nad jego realizacją. Obecnie oczekujemy na materiały, które

umożliwią realizację kolejnej, już ósmej, edycji programu.

Uzyskane efekty

Dla szkoły:

zachęca uczniów do regularnego spożywania pełnowartościowych posiłków,

kształtuje wśród uczniów postawy szacunku do żywności oraz umiejętności

przygotowywania posiłków w taki sposób, by ograniczyć marnowanie jedzenia,

propaguje zasady prawidłowego żywienia, dobierania smacznych i zdrowych

składników posiłków,

edukuje na temat związków pomiędzy żywieniem a ekologią oraz promuje

proekologiczne postawy,


22


angażuje rodziców do podejmowania tematyki zdrowego odżywiania z ich dziećmi

oraz zachęca do zmiany złych nawyków żywieniowych.

Dla mnie:

realizuję tematy o znaczeniu społecznym i kształtuję wśród uczniów prawidłowe

wzory konsumpcji,

wprowadzam wiadomości z zakresu niemarnowania jedzenia w tym wpływu

marnowania na środowisko naturalne,

przybliżam uczniom zasady właściwego przygotowywania i przechowywania

posiłków, wyposażam ich w wiedzę niezbędną przez całe życie,

wzmacniam prawidłowe nawyki żywieniowe.

Aktywne realizowanie zadań wychowawcy klasy, działania wychowawczo –

opiekuńcze.“Dobry wychowawca, który nie wtłacza a wyzwala,

nie ciągnie a wznosi, nie ugniata a kształtuje, nie dyktuje a uczy, nie żąda a zapytuje

– przeżyje wraz z dziećmi wiele natchnionych chwil.”

Janusz KorczakWychowanie jest procesem długotrwałym, służącym rozwijaniu u uczniów sfer

osobowości, poczucia odpowiedzialności i planowania własnej drogi życiowej. Rozwój

młodego człowieka jest zjawiskiem naturalnym i samoistnym. Nauczyciel, towarzysząc

uczniowi w procesie edukacji, ma możliwość rozwój ten wzmacniać, wpływać na niego,

a czasem przyspieszać. Zadaniem współczesnej szkoły, oprócz wyposażania ucznia w wiedzę

i umiejętności, jest wychowanie. Stąd bierze się funkcja wychowawcy klasy, gdyż spraw

wychowawczych nie można pozostawić całkowicie swojemu biegowi.

Uczniowie mają wielu nauczycieli, ale tylko do jednego udadzą się z większością

swoich problemów. Wychowawca jest więc swoistym łącznikiem między uczniami a radą

pedagogiczną i dyrekcją. To opiekun, powiernik, animator działań.

Najważniejszą sprawą dla mnie była organizacja życia klasy. Stwarzałam warunki

sprzyjających rozwojowi wychowanków, inspirowałam i wspierałam działania zespołowe

moich wychowanków, kształtowałam atmosferę eliminującą konflikty w zespole. Ponadto

zapoznałam się z problemami i potrzebami wychowanków. Systematycznie zbierałam


23


informacje na temat postępów w nauce i zachowania moich uczniów. Współpracowałam

z nauczycielami uczącymi w mojej klasie, informowałam rodziców o wynikach edukacyjnych

i zachowaniu uczniów. Zorganizowałam i przeprowadzałam imprezy klasowe, wyjścia

i wycieczki. Za najważniejsze wycieczki uważam: wycieczkę do Torunia, do Bydgoszczy,

w Tarnowskie Góry, do Parku Krajobrazowego Wzniesień Łódzkich. Każdą z tych wycieczek

cechowała wysoka wartość edukacyjna. W Toruniu zwiedzaliśmy Toruńskie Żywe Muzeum

Piernika. Jest to pierwsza tego typu interaktywna placówka w Europie. Istnieje od 2006 roku

i mieści się w samym centrum miasta. Pierwsze piętro w magiczny sposób przeniosło moich

podopiecznych do średniowiecza, w którym pod okiem Mistrza Piernikarskiego i uczonej

Wiedźmy Korzennej poznali wszelkie rytuały związane z wypiekiem piernika. Drugie piętro

Muzeum przedstawia manufakturę z przełomu XIX/XX wieku, którą zarządza rodzeństwo

Rabiańskich. Uczniowie mieli okazję zobaczyć tam m.in. oryginalne niemieckie maszyny

służące do wypieku piernika, zabytkowy piec, kolekcję woskowych form, a chętni mogli

ozdobić piernik lukrem, biorąc udział w warsztatach dekorowania.

W Bydgoszczy zwiedzaliśmy Exploseum. Była to druga co do wielkości pod

względem powierzchni fabryka zbrojeniowa koncernu Dynamit Nobel w hitlerowskich

Niemczech, istniejąca w latach 1939–1945, zlokalizowana i zamaskowana w Puszczy

Bydgoskiej. Zadaniem fabryki była produkcja miotających i kruszących materiałów

wybuchowych oraz wypełnianie nimi skorup pocisków i łusek amunicji wojskowej. Budowa

fabryki zmieniła całkowicie południowo-wschodnią okolicę Bydgoszczy, wyposażając ją

w setki kilometrów dróg, bocznic kolejowych oraz tysiące budynków, służących różnym

celom. Jednocześnie zachowane zostało zalesienie oraz separacja tego terenu, służące

w czasach wojny maskowaniu, zaś po wojnie – utrzymaniu tajności i bezpieczeństwa

prowadzonej tu działalności produkcyjnej chemikaliów i materiałów wybuchowych. Obecne

muzeum umożliwiło uczniom zapoznanie się z historią naszego kraju. Podczas

kilkugodzinnego zwiedzania fabryki z przewodnikiem, mieli okazję usłyszeć niezwykle

ciekawe fakty i ciekawostki dotyczące czasów drugiej wojny światowej i bezpośrednio

miejsca, w którym przebywali. Muzeum ze względu na niebywałe walory edukacyjne,

poleciłam kolejnym klasom, które wraz ze swoimi wychowawcami wybrały Exploseum jako

cel swojej wycieczki.


24


W Tarnowskich Górach zwiedzaliśmy Sztolnię Czarnego Pstrąga oraz zabytkową

kopalnię srebra.

Przewodnik w sztolni, niczym wenecki gondolier, przeprawiał moich uczniów

od jednego szybu do drugiego, pchając łodzie, a zarazem snując opowieści górnicze o historii

tarnogórskich podziemi, niezwykłych maszynach parowych, legendarnych gwarkach, a także

o skarbniku i czarnych pstrągach. Płynąc obserwowaliśmy ociosy skał, na których widoczne

były pionowe rowki, czyli ślady otworów strzałowych - do budowy obiektu wykorzystywano

bowiem proch czarny. Aurę tajemniczości tworzyło światło lamp karbidowych

zainstalowanych na dziobie każdej łodzi. Sztolnia jest niewątpliwie arcydziełem podziemnej

hydrotechniki. W lipcu 2017 roku Sztolnia Czarnego Pstrąga trafiła na prestiżową Listę

światowego dziedzictwa UNESCO.

W Parku Krajobrazowy Wzniesień Łódzkich uczestniczyłam z moimi wychowankami

w akcji „100 tysięcy drzew na stulecie województwa łódzkiego”. Od przedstawicieli PKWŁ

otrzymaliśmy sadzonki rodzimych gatunków drzew, które zasadziliśmy w pobliżu autostrady.

Jednocześnie zwiedziliśmy rezerwat przyrody Parowy Janinowskie. Celem ochrony rezerwatu

jest zachowanie fragmentu lasu bukowego z kompleksem erozyjnych parowów. Uczniowie

mieli okazję przebywać w otoczeniu przyrody, a jednocześnie nabywali wiedzę. Poprzez

emocjonalne zaangażowanie, które towarzyszyło sadzeniu drzew, lekcja ta, wydaje mi się

posiadać nieocenioną wartość - dla mnie – nauczyciela biologii i przyrody oraz dla moich

wychowanków. Walory edukacyjne i dydaktyczne przyrody w czasach smartfonów -

stanowią dla mnie obszar, który ukazuje młodzieży, jak ważny jest kontakt człowieka

z otaczającym środowiskiem. Poprzez zajęcia terenowe możemy wpływać na postawy

młodych ludzi, przypominać im, że las daje nam niebywałe korzyści, bez względu na nasze

poglądy i zainteresowania.

Poza organizowaniem wycieczek opracowałam program wychowawczy na cały etap

kształcenia, wspólnie z rodzicami plan pracy wychowawczej, prowadziłam wywiady

środowiskowe mające na celu poznanie uczniów i ich sytuacji rodzinnej i materialnej.

Wspierałam uczniów o specyficznych potrzebach edukacyjnych, organizowałam spotkania

rodziców z psychologiem z ramienia ŁCDNiKP. Organizowałam imprezy klasowe, w które

aktywnie włączyli się rodzice uczniów (Mikołajki, wigilia klasowa, dzień kobiet, dzień

mężczyzn, dzień dziecka, podsumowanie projektu „Siłaczki miasta Łodzi). Organizowałam Sprawozdanie z realizacji planu rozwoju zawodowego na stopień nauczyciela dyplomowanego

25


wyjścia do muzeum, kina, teatru i innych placówek kulturalnych na terenie Łodzi (do kina

Charlie, Silver Screen, do Muzeum Tradycji Niepodległościowych, do Palmiarni, Ogrodu

Botanicznego, teatru Pinokio). Motywowałam uczniów do udziału w projektach, programach,

konkursach zarówno indywidualnych jak i zespołowych.

Niewątpliwie cieszy mnie fakt, iż odkąd jestem wychowawcą, uczniowie mojej klasy

uzyskują wysokie wyniki w nauce oraz premiowane miejsca w konkursach, zarówno

szkolnych, międzyszkolnych jak i o zasięgu ogólnopolskim. Często są to konkursy

skierowane do grup, a sukces współdzielony z kolegami smakuje jeszcze lepiej. Uczy

współpracy, współodpowiedzialności i wpływa na rozwój umiejętności kluczowych. Jak

wiemy, kompetencje miękkie są szczególnie pożądane w dzisiejszej rzeczywistości, tak więc

staram się zwracać na ich rozwój, szczególną uwagę.

Ponadto realizowanie zadań, którym przyświeca wspólny cel, prowadzi do

kształtowania prawidłowych postaw społecznych oraz lepszego funkcjonowania w grupie.

Moje działania wychowawcze okazały się nie tylko skuteczne, ale też były pozytywnie

oceniane zarówno przez uczniów jak i rodziców. Uważam, że każdy nauczyciel powinien

mieć szansę pełnić rolę wychowawcy klasowego, gdyż jest to doświadczenie niezwykle

rozwijające.

Uzyskane efekty

Dla szkoły:

uczniowie i ich rodziny otrzymują wsparcie ze strony szkoły,

integruje środowisko uczniów i rodziców,

efektywnie realizuje program profilaktyczno - wychowawczy,

uzyskuje pozytywny wizerunek w środowisku lokalnym.

Dla mnie:

integrowałam zespół klasowy, inspirowałam do pracy zespołowej,

wspieram i motywuję uczniów, kształtuję postawy, socjalizuję,


26


potrafię skuteczniej zdobywać wiedzę na temat sytuacji rodzinnej i materialnej

wychowanków oraz udzielić wsparcia uczniom i ich rodzinom,

poznałam i zwracałam szczególną uwagę na uczniów mających trudności w nauce –

organizowałam pomoc koleżeńską lub konsultacje z nauczycielem przedmiotu,

nawiązuję bliższe relacje z wychowankami i ich rodzicami.

Udział w organizacji przedsięwzięć ogólnoszkolnych."Kluczem do edukacji jest przeżycie piękna."

Friedrich von Schiller

Aktywność nauczycieli i zaangażowanie Dyrekcji w promowanie naszej szkoły

sprawiły, że od kilku lat przeprowadzamy cyklicznie różne uroczystości i imprezy szkolne.

Uczestniczę w przygotowaniach i realizacji m.in. następujących przedsięwzięć:

a) Piknik Pożegnanie Lata

Od wielu lat nasza szkoła jest organizatorem plenerowych imprez cyklicznych pod

hasłem Pożegnanie lata. Z pomocą Rady Osiedla Widzew – Wschód i rodziców naszych

uczniów przygotowujemy corocznie wiele atrakcji dla „małych” i „dużych” mieszkańców

naszego osiedla. Rodzice i nauczyciele pieką pyszne ciasta, przygotowują kanapki, a także

potrawy z grilla. Na scenie odbywają się występy uczniów szkół i przedszkoli, osiedlowych

zespołów tanecznych, pokazy różnych instytucji i organizacji, straży pożarnej, policji itp.

Odbywa się wiele konkursów i zawodów sportowych. Moim zadaniem jest przygotowanie

wystawy prac uczniów oraz prowadzenie baru sałatkowego.

b) Szkolny Festiwal Talentów

Nasza szkoła organizuje Festiwal Talentów, w czasie którego uczniowie mają

możliwość zaprezentowania swoich umiejętności przed zaproszonymi rodzinami. Festiwal

odbywa się zawsze w sobotę, tak by umożliwić rodzicom pracującym wzięcie udziału

w imprezie. Moim zadaniem jest przygotowanie chętnych uczniów z mojej klasy, do udziału

w festiwalu. Dbam o to, aby występy i pokazy moich uczniów odbywały się zgodnie

z planem. Organizuję również wystawy prac uczniów.

c) Festiwal Nauki i Techniki

W ramach planowanych działań zespół matematyczno-przyrodniczy od wielu lat

czuwa nad przebiegiem Festiwalu Nauki i Techniki. Przygotowujemy bogaty program


27


działań, zapraszamy specjalistów, nauczyciele przygotowują warsztaty oraz wystawy prac

swoich uczniów. Przez całą sobotę uczniowie wraz z rodzinami mogą przyjrzeć się

otaczającemu światu z nieco innej perspektywy. Poprzez zabawę, badanie i doświadczanie

wychodzą bogatsi w nową wiedzę i umiejętności. W wyniku współpracy z różnorodnymi

podmiotami udało mi się zaprosić do przeprowadzenia bezpłatnych zajęć dla uczniów

następujące organizacje: Łódzką Spółkę Infrastrukturalną, Ośrodek działań ekologicznych

ŹRÓDŁA, Planetarium, Sekcję Mikrobiologiczną Studenckiego Koła Naukowego Biologów.

Uczniowie mogli wcielić się w rolę naukowców, odkrywców i poprzez ciekawą,

nieszablonową formę zajęć, zostali wyposażeni w nową wiedzę i umiejętności. Atrakcyjność

przekazywanych treści została wzmocniona poprzez wykorzystanie profesjonalnych pomocy

dydaktycznych.

Przedstawiciele z Planetarium uświadomili naszym uczniom, iż żaden wspaniale

ilustrowany podręcznik, żaden zaawansowany program komputerowy, żadne zdjęcia, wykresy

i kolorowe ilustracje nie są w stanie przekazać wiedzy astronomicznej tak bezpośrednio jak

planetarium, w którym wszystko dzieje się w trójwymiarze. Podróże w czasie i przestrzeni,

oglądanie zjawisk niedostrzegalnych w ciągu naszego krótkiego życia, dziejących się zbyt

szybko albo zbyt daleko, oglądanie Ziemi, Układu Słonecznego i innych zakątków

Wszechświata — to wszystko umożliwia nowoczesne planetarium. W astronomii

podstawowym narzędziem badawczym jest obserwacja — planetarium służy zatem jako

swego rodzaju obserwatorium „sztucznego nieba”, do złudzenia przypominającego

prawdziwe. Bliższy kontakt z astronomią owocuje głębszym zrozumieniem Kosmosu

w wielkich i małych skalach, szersze i bardziej krytyczne spojrzenie na przeszłość,

teraźniejszość i przyszłość naszego gatunku, radość z osobistego odkrywania zagadek

otaczającego świata. Dzięki astronomii można zainteresować się innymi dziedzinami nauki:

fizyką, matematyką (bez nich trudno wyobrazić sobie astronomię), chemią, biologią, geologią

czy obszarami z pogranicza tych nauk, na przykład szeroko rozumianą inżynierią. Astronomia

jest interdyscyplinarna: skupia w sobie nauki ścisłe i humanistyczne; wielu astronomów było

i jest filozofami i artystami — pisarzami, poetami, malarzami. Astronomia łączy

w sobie fundamenty nauki: eksperyment w postaci bezpośrednich obserwacji i rozważania

teoretyczne, będące znakomitym treningiem umysłu. Astronomia bywa zachętą do

egzotycznych podróży odbywanych w celu obserwacji rzadkich zjawisk, na przykład Sprawozdanie z realizacji planu rozwoju zawodowego na stopień nauczyciela dyplomowanego

28


całkowitych zaćmień Słońca. Być może niektórzy z moich wychowanków mieli w szkole

jedyną szansę na zetknięcie się z tematyką kosmosu. Z całą pewnością było to spotkanie,

które wyposażało w wiedzę i oddziaływało na kształtowanie postaw badawczych.

Umiejętności naukowo – techniczne, które niewątpliwie należą do wysoko cenionych

w obecnym świecie, były również rozwijane podczas zajęć mikroskopowania czy

eksperymentów z wodą. Ranga przedmiotów przyrodniczych, odwaga stawiania pytań

badawczych i próba odpowiadania na nie, stanowi integralną część dzisiejszej podstawy

programowej przyrody i biologii. Wychodząc naprzeciw oczekiwaniom uczniów i ich

rodziców podczas Festiwalu Nauki i Techniki proponuję im udział w ciekawych, twórczych

warsztatach promujących postawę badawczą. Bez współpracy ze specjalistami z całą

pewnością moje działania nie byłyby tak owocne.

Organizacja imprez z udziałem środowiska lokalnego wymaga od uczniów

i pracowników szkoły pomysłowości, operatywności i zaangażowania. Są to przedsięwzięcia

umożliwiające prezentację naszych dokonań i osiągnięć. Uświadamiają one całej społeczności

szkolnej, iż droga prowadząca do wyznaczonych celów może być fascynująca i atrakcyjna,

a wykształcenie to dobro, którego nikt nie jest w stanie nas pozbawić. Najczęściej w wyniku

współpracy z różnorodnymi instytucjami – nasi uczniowie mogą brać udział w ciekawych,

edukacyjnych przedsięwzięciach przez nie zaproponowanych. Jako jedna z pierwszych szkół

zostajemy poinformowani o bezpłatnych zajęciach, o wartościowych konkursach czy

wystawach.

Uzyskane efekty

Dla szkoły:

integruje społeczność szkolną,

prezentuje prace uczniów wzmacniając w nich wiarę we własne możliwości,

kreuje pozytywny wizerunek w środowisku lokalnym.

Dla mnie:

potrafię zaproponować atrakcyjne formy spędzania czasu wolnego.


29


Wspieranie uczniów z różnymi potrzebami edukacyjnymi poprzez organizację

zajęć pozalekcyjnych. Prowadzenie szkolnych kół zainteresowań.

„Non scholae, sed vitae discimus.”

Seneka Młodszy

Podczas planowania pracy nauczyciela najważniejsze jest poznanie potrzeb

i możliwości uczniów. W zależności od tych składowych proponuję moim wychowankom

różnorodne formy wsparcia. Organizuję zajęcia, które wyposażają uczniów w odpowiednią

wiedzę, ale jednocześnie są nakierowane na kształtowanie prawidłowych postaw.

W roku szkolnym 2016/2017 prowadziłam zajęcia „Tajemnice naszej kuchni”;

w 2017/2018 „Nie taki smog straszny jak go malują”. Równolegle przygotowywałam

uczniów do udziału w konkursach, spotykałam się z szóstoklasistami w celu omówienia

i zrealizowania projektu „Krajobrazy naszej Ziemi”, organizowałam spotkania indywidualne

dla uczniów, którzy zgłaszali taką potrzebę. Byłam również inicjatorem pomocy koleżeńskiej

oraz projektu „Dzieci uczą dzieci” podczas którego uczniowie mojej klasy prowadzili lekcje

w klasie trzeciej.

Udział moich uczniów konkursach międzyszkolnych, wojewódzkich, ogólnopolskich

oraz zdobywanie przez nich wysokich lokat jest promocją szkoły w środowisku. Dla mnie

osobiście jest powodem do dumy i satysfakcji.

Od wielu lat podejmowane przeze mnie działania dokumentuję na blogach, o których

dokładniej napiszę na kolejnych stronach sprawozdania.

W celu zwiększenia atrakcyjności i efektywności zajęć często stosuję gry i zabawy

dydaktyczne oraz wykorzystuję nowoczesne technologie.

Uzyskane efekty

Dla szkoły:

zdobycie wysokich wyników w konkursach jest promocją szkoły,

uczniowie zmotywowani pozytywnie angażują się w działania na rzecz szkoły.

Dla mnie:

wspieram rozwój uczniów,

motywuję uczniów do systematyczności, samokontroli i samooceny,

ukazuję przydatność wiedzy i umiejętności kluczowych w życiu codziennym,


30


kształcę u uczniów umiejętność korzystania z podręcznika i innych źródeł,

umożliwiam uczniom przeżywanie sukcesu, poznanie swoich mocnych stron.

Opracowywanie dokumentacji szkolnej i związanej z awansem zawodowym.„Nie ma dokumentu,

więc nie ma i człowieka.”Michaił Bułhakow

Wszyscy wiedzą, że komputery to codzienność, a informatyka lub technologia

informacyjna to przedmioty obowiązkowe w szkołach.

Wychodząc naprzeciw oczekiwaniom moich uczniów staram się podążać za

nowinkami w tej dziedzinie. Już w wymaganiach określonych dla nauczyciela mianowanego

występują te, związane z obsługą komputera i urządzeń multimedialnych. Współczesność

wymusza u każdego z nas sprawność komunikacyjną. Korzystamy przecież z bankowości

elektronicznej, wypełniamy przez Internet zeznania podatkowe, rezerwujemy bilety czy

wreszcie robimy zakupy przez Internet. Jest to obecnie jedna z najszybciej rozwijających się

dziedzin wiedzy. Wymaga ona od nauczycieli nieustannego doskonalenia. Dzieci, które rodzą

się obecnie to społeczeństwo „klikające”, dla którego książkowa encyklopedia przechodzi do

lamusa, a najważniejszym źródłem informacji staje się Internet. Nauczyciel, aby dobrze

komunikować się ze swoim uczniem musi iść z duchem czasu korzystając z dobrodziejstw

jakie niesie komputer i Internet, ale pamiętając i przestrzegając dzieci przed jego

zagrożeniami.

Nowoczesne technologie stanowią dla mnie wyzwanie, ale jednocześnie korzystanie

z nich sprawia mi wielką przyjemność.

W związku z wymaganiami niezbędnymi do uzyskania stopnia nauczyciela

dyplomowanego przygotowywałam z wykorzystaniem edytorów tekstowych, programów

graficznych i Internetu:

plan rozwoju,

sprawozdanie z realizacji plan rozwoju,

opis i analizę wymagań,

przedmiotowe zasady oceniania,

wymagania edukacyjne na poszczególne stopnie szkolne,

plany wychowawcze, Sprawozdanie z realizacji planu rozwoju zawodowego na stopień nauczyciela dyplomowanego

31


sprawozdania z pracy nauczyciela wychowawcy,

scenariusze lekcji,

karty pracy uczniów,

środki dydaktyczne,

pomoce naukowe,

testy i sprawdziany,

ankiety ewaluacyjne,

narzędzia badawcze,

zaproszenia dla rodziców,

wkładki do książek, dyplomy i podziękowania na zakończenia roku szkolnego,

dyplomy.

Uzyskane efekty

Dla szkoły:

estetyczna i czytelna dokumentacja szkolna,

estetycznie wykonane pomoce naukowe i gazetki tematyczne wzbogacające wygląd

szkoły,

prawidłowo przygotowane sprawozdania z projektów o zasięgu wojewódzkim,

ogólnopolskim, międzynarodowym.

Dla mnie:

z wykorzystaniem komputera napisałam plan rozwoju i sprawozdanie z jego realizacji,

przygotowałam estetyczną i czytelną dokumentację niezbędną do uzyskania stopnia

awansu zawodowego,

potrafię opracować przejrzystą dokumentację szkolną,

wykorzystuję codziennie komputer w celu przygotowania materiałów na lekcje.

Wykorzystywanie Internetu jako źródła informacji i komunikacji,

wykorzystanie Internetu w pracy dydaktyczno – wychowawczej. „Tu, na ziemi, jest więcej tajemnic,

niż myślą uczeni.Na przykład Internet…”

Dorota Terakowska


32


Internet oraz media społecznościowe służą dzisiaj jako środek szybkiej komunikacji

i źródło informacji. Stosowanie techniki informacyjnej w procesie edukacyjnym we

współczesnej szkole jest koniecznością. Komputer i Internet poniekąd jest moim

podstawowym narzędziem pracy, pomagającym w przygotowaniu wszystkich pomocy

związanych z pracą dydaktyczną, wychowawczą i opiekuńczą.

Często wykorzystuję Internet w pracy dydaktyczno - wychowawczej. Regularnie

śledzę informacje dotyczące spraw oświaty i wychowania. Wymieniając, poprzez różnego

rodzaje media społecznościowe, uwagi dotyczące wykorzystywania w pracy TIK z innymi

nauczycielami dzielę się swoją wiedzą i umiejętnościami oraz wzbogacam swój warsztat

pracy. Wypracowane przeze mnie materiały umieszczałam na chmurze. Wykorzystując

sprawdzone metody i techniki pracy na lekcji uzyskałam pozytywne efekty w pracy

dydaktycznej.

W swojej pracy wykorzystuję również zasoby Internetu. Są one dla mnie inspiracją

w opracowywaniu wielu materiałów, dzięki czemu prowadzone przeze mnie lekcje wywołują

zainteresowanie i zaangażowanie uczniów, są dla nich ciekawe. W mojej pracy pomocna jest

także poczta elektroniczna, która służy mi do kontaktów z uczniami – tą drogą mogą oni

uzyskiwać ode mnie dodatkowe informacje i przesyłać mi wykonane przez siebie prace.

Przed stażem i w okresie stażu wykorzystywałam Internet do:

komunikacji online (konsultacje z uczniami, nauczycielami i doradcą metodycznym),

wymiany poglądów, materiałów i doświadczeń z innymi nauczycielami za pomocą

mediów społecznościowych i serwisów edukacyjnych – m.in. Kapelusz z kwiatami –

szkolenia dla nauczycieli, Nowe Horyzonty Edukacji, Nauczyciele przedmiotów

przyrodniczych, Teachers teach teachers, Ja, nauczyciel,

tworzenia własnej bazy informacji poprzez wykorzystywanie zasobów sieci,

rozwiązywania problemów dydaktycznych i wychowawczych poprzez systematyczne

śledzenie aktualnych zasobów portali edukacyjnych,

promowania swoich działań i osiągnięć.

Zachęcam moich uczniów do mądrego korzystania z Internetu. Uczę ich krytycznego

pobierania i stosowania wiadomości tam zamieszczonych. Wartościowe materiały, filmy,

interaktywne quizy, zadania, różnorodne gry i karty pracy zamieszczam na blogu.


33


Uzyskane efekty

Dla szkoły:

wykorzystywanie różnorodnych środków multimedialnych jako środków

dydaktycznych,

podniesie atrakcyjności zajęć.

Dla mnie:

systematycznie aktualizuję wiedzę na temat zmian w zakresie przepisów

oświatowych,

w łatwy i szybki sposób docieram do informacji, ofert szkoleń – również tych online,

wzbogacam warsztat pracy,

promuję swoje działania i osiągnięcia moich uczniów.

Wykorzystywanie Internetu i technologii komputerowej na zajęciach

przyrody, biologii, WDŻwR jako źródło ciekawych ćwiczeń w pracy

z uczniami.„Jest tylko jeden sposób nauki.

Poprzez działanie.”Paulo Coelho

Wszyscy zdajemy sobie sprawę, iż nauczyciele muszą wykorzystywać nowoczesne

technologie podczas lekcji. Ich zajęcia stają się wtedy atrakcyjniejsze dla młodych odbiorców.

W związku z tym, że mam dobrze wyposażoną pracownię – Laboratorium wyobraźni – mogę

na co dzień korzystać z potęgi tych udogodnień. Wykorzystuję zarówno gotowe materiały jak

i te, które są mojego autorstwa. Uczniowie dużo chętniej uczestniczą w lekcjach, których

elementy pozwalają na wykorzystanie interaktywnych quizów czy gier. Nowoczesne

technologie stanowią pomost pomiędzy nauką, a zabawą, gdyż uczniom komputer kojarzy się

z przyjemnością, a nie z pracą. Ponadto obecność technologii komputerowej na lekcjach

powoduje, że niezależnie od wiodącego kanału przyswajania informacji, każdy uczeń

znajdzie elementy, które to właśnie jemu umożliwią lepsze przyswojenie przekazywanych

treści. Tablica interaktywna w Laboratorium wyobraźni powoduje, że podczas każdej

jednostki lekcyjnej wykorzystuję prezentację multimedialną, interaktywne quizy, e-

podręcznik. Lekcje wzbogacają animacje, krótkie filmy oraz zdjęcia, które wyszukuję w sieci.


34


Podczas zajęć staram się w taki sposób wykorzystywać dobrodziejstwa technologii, by

stymulować wszystkie kanały sensoryczne u swoich uczniów. Naukowcy udowodnili, że

każdy z nas korzysta ze wszystkich kanałów, ale zawsze jeden jest dominujący.

Uświadamiam to również moim wychowankom. Zachęcam ich do samodzielnego

odkrywania, poznawania i poszukiwania. Są to umiejętności, które będą wykorzystywali

przez całe swoje dorosłe życie. Różnorodność dostępnych materiałów w sieci powoduje, że

część z nich proponuję zainteresowanym uczniom, poprzez zamieszczenie linków na blogu

lub przesłanie do zainteresowanych uczniów przez Librusa.

Moi uczniowie znają różne zastosowania technologii, jednak bardzo często nie zdają

sobie sprawy, że mogą te umiejętności i wiedzę wykorzystać w procesie nauczania. Czasami

to uczniowie są autorami filmów, prezentacji czy gier, które wykorzystuję podczas zajęć.

Uczniowie wykorzystują nowoczesne technologie i po przesłaniu do mnie swoich opracowań

umieszczam je na blogu lub Youtubie. Jak widać proces nauki zaczyna wkraczać w tym

momencie do „ich” cyfrowego świata. Stają się twórcami, a nie tylko odbiorcami informacji

cyfrowych. Rozwijają swoje kompetencje cyfrowe wykorzystując technologię i poznają

sposoby, jak ją wykorzystać w codziennym życiu. A nudne (z ich punktu widzenia) zadanie

staje się wyzwaniem i zadaniem, które mogą wykonać z zaangażowaniem. Jak widać przy

tego typu podejściu do tematu, technologia staje się niezbędna do wykonania zadania,

a przede mną pojawiają się nowe możliwości. Dobierając odpowiednio zadania i prosząc

uczniów o stworzenie „cyfrowych artefaktów”, nie dość że rozwijam ich kompetencje, nie

dość że umożliwiam im zdobycie wiedzy to mam możliwość wprowadzenia metody

projektowej na lekcję. Angażuję uczniów w prace, tworząc grupy, indywidualizując zadania.

Pozwala to na uczynienie lekcji bardziej atrakcyjną z punktu widzenia ucznia, oraz na

„wyjście z klasy”. Uczniowie zaczynają sami ze sobą się kontaktować i pracować „po lekcji”

nad zadaniem. Zdarza się, że nie zauważają, że ich praca nad zadaniem jest nauką, czerpią

z niej radość, a jednocześnie rozwijają umiejętności kluczowe. Zdarzyło się już, że prowadzili

wywiady z przechodniami, nagrywali filmy dokumentujące działanie wykonanej przez nich

konstrukcji mechanicznej – zabawki edukacyjnej, nagrywali prowadzoną przez siebie lekcję

czy przebieg eksperymentu. Zaangażowanie emocjonalne powodowało lepsze przyswojenie

materiału, ale również wpływało w sposób pozytywny, na poczucie własnej wartości.


35


Dzisiejsza rzeczywistość „wymusza” poniekąd takie działanie – oczywiście jeśli nauczyciel

chce nadążać za swoimi podopiecznymi.

Uzyskane efekty

Dla szkoły:

uczniowie świadomie korzystający z technologii informacyjnej,

podwyższenie jakości pracy szkoły,

podniesienie atrakcyjności oferty edukacyjnej szkoły.

Dla mnie:

uatrakcyjniłam zajęcia lekcyjne,

umiejętnie wykorzystuję na lekcji komputer i zasoby Internetu,

dążę do samorozwoju i samodoskonalenia poprzez wykorzystywanie dostępnych

nowinek związanych z IT.

Prowadzenie blogów.„Otwieraj śmiało nowe rozdziały życia.”

W roku 2013 ukończyłam szkolenie z zakresu tworzenia własnego bloga na

Wordpressie i od tego czasu zaczęła się moja wielka przygoda z blogowaniem. Forma, którą

poznałam na zajęciach prowadzonych przez ówczesną panią metodyk Annę Romańską

otworzyły mi drzwi do fantastycznego świata – i po dzień dzisiejszy, z coraz większą

świadomością i odpowiedzialnością piszę blogi. Są one skierowane do wielu grup odbiorców;

od uczniów począwszy, poprzez rodziców, dziadków, społeczności szkolnej, na

nauczycielach kończąc. Wykorzystuję je do przekazywania wiedzy, promowania konkursów,

prezentowania prac uczniów czy wreszcie do dokumentowania działań, których jestem

pomysłodawcą czy koordynatorem.

Blogi, które piszę w tym momencie to:

a) https://mylab199.wordpress.com/ - Laboratorium wyobraźni;

b) https://biologiadlabystrzakow.wordpress.com/ - Biologia dla bystrzaków;

c) https://sp199klasadwujezyczna.wordpress.com/ - blog dla uczniów klasy dwujęzycznej.

Wcześniej prowadziłam następujące blogi:

a) https://tajemnicenaszejkuchni.wordpress.com/;

b) https://sp199blog.wordpress.com/ - Metoda na bloga;


36


c) https://klimatdlamorza.wordpress.com/.

Na blogu Laboratorium wyobraźni opisuję wszelkie działania, projekty, programy,

w których uczestniczy nasza placówka. Są to przedsięwzięcia z zakresu promocji zdrowego

stylu życia, postaw proekologicznych, działania aktywnego i prowadzącego do samorozwoju.

Blog jest skierowany do uczniów klas IV – VIII oraz rodziców. Jest również skarbnicą

wiedzy i inspiracji dla nauczycieli przedmiotów przyrodniczych.

Blog Biologia dla bystrzaków jest skierowany do uczniów klas VII-VIII. Stanowi

miejsce, gdzie pojawiają się treści omawiane podczas lekcji. Ułatwiają one uczniom

usystematyzowanie wiadomości, a tym, którzy byli nieobecni umożliwia opanowanie

materiału. Czasami umieszczam na blogu zadania do wykonania dla chętnych uczniów, karty

pracy czy filmy. Od czasu do czasu pojawiają się tam konkursy dla spostrzegawczych

uczniów, którzy wykorzystują mojego bloga do nauki.

Blog sp199klasadwujęzyczna jest skierowany do uczniów klasy dwujęzycznej. Blog

ten wymaga ode mnie dużego wkładu pracy i zaangażowania gdyż mobilizuje mnie do

korzystanie tylko i wyłącznie ze stron i wydawnictw anglojęzycznych. Poszukuję materiałów

w języku angielskim, które w atrakcyjny, ale nie nazbyt skomplikowany sposób tłumaczą

uczniom zagadnienie biologiczne. Umieszczam na nim relacje z lekcji, warsztatów,

ciekawych wydarzeń dotyczących uczniów z tej klasy. Ponadto można tam znaleźć fotografie

ciekawych prac uczniów, prezentacje oraz filmy anglojęzyczne ułatwiające naukę biologii

w języku angielskim.

Niestety żaden opis nie jest w stanie wykazać jak wiele pracy, ale i radości przynosi

mi pisanie blogów. Jest to ten element mojej pracy, który powoduje, że moi uczniowie – ich

praca, chęci, zaangażowanie mogą ujrzeć światło dzienne. Czerpię z tego wiele satysfakcji,

a rodzice moich wychowanków często dziękują mi, że wzmacniam w ich dzieciach poczucie

sprawczości i zaangażowanie.

Uzyskane efekty

Dla szkoły:

promowanie szkoły w środowisku,

wzmacnianie pozytywnego wizerunku placówki.

Dla mnie:


37


poszerzam wiedzę i umiejętności,

dzielę się z innymi nauczycielami pomysłami, inspiruję ich do realizowania

różnorodnych przedsięwzięć,

w nowatorski sposób nawiązuję interakcję z uczniami, wykorzystuję nowoczesne

technologie do uatrakcyjnienia zajęć.

Przeprowadzenie zajęć otwartych dla nauczycieli stażystów i kontraktowych oraz warsztatów.

„Mądry człowiek uczy się każdego dnia.”Jaka powinna być szkoła, żeby dzieci chciały do niej chodzić, a nauczyciele mieli

satysfakcję z pracy? Jak pedagodzy powinni pracować z uczniami, by rozwijać w nich

ciekawość poznawczą i talenty? Te pytania towarzyszą mi od początku mojej pracy.

Uczestnicząc w lekcjach otwartych, warsztatach prowadzonych przez specjalistów, ludzi,

którzy współtworzą dzisiejszą edukację, mogę w świadomy sposób planować i wciąż

ulepszać warsztat swojej pracy. Dobrze prowadzone zajęcia budują dobre relacje z uczniami.

Sama również staram się prowadzić lekcje otwarte. Biorą w nich udział chętni

nauczyciele z naszej placówki lub spoza niej. Mając na uwadze dzielenie się wiedzą

i doświadczeniem przeprowadziłam następujące zajęcia:

1. Edukacja globalna – efekt domina - Bangladesz – grudzień 2016 r.

2. How your bones and skeleton works? – lekcja przeprowadzona w klasie dwujęzycznej

– listopad 2017 r.

3. Czy wiesz jak tworzy się smog? – kwiecień 2018 r.

4. Alea iacta est – kości zostały rzucone i co dalej… - lekcja otwarta dla nauczycieli

z województwa łódzkiego w ramach dzielenia się wiedzą w Tygodniu Wymiany

Doświadczeń „Budząca się szkoła” - listopad 2018 r.

5. Warsztaty dla nauczycieli z województwa łódzkiego Escaperoom – „Podróż w głąb

ludzkiego ciała – w gabinecie szalonego matematyka” prowadzone z metodykiem

matematyki p. Dominikiem Kwiatkowskim podczas Tygodnia Wymiany Doświadczeń

„Budząca się szkoła” – listopad 2018 r.

Zdecydowałam się wymienić właśnie te zajęcia otwarte i warsztaty, gdyż chciałam

podkreślić różnorodność podejmowanych przeze mnie treści. Wyznaję zasadę, iż rutyna


38


zabija kreatywność - stąd lekcje, na które zapraszam innych nauczycieli obfitują

w niespodzianki i stanowią swojego rodzaju przeżycie dla uczestników. Staram się

inspirować – korzystając z pomysłów, które u mnie na lekcjach okazują się niezastąpione.

Swoją wiedzą i pasją dzielę się z innymi. Uczniowie potrzebują dobrego przewodnika po

świecie wiedzy, ‘akuszera”, który pomoże im odkryć i rozwinąć talenty, a nauczyciele

potrzebują dyskusji. Dyskusji na temat „jak powinna wyglądać lekcja?” skoro wiedza jest na

wyciągnięcie ręki. Nauki biologiczne, choć trudne, są dla uczniów ciekawe więc uczniowie

chętnie i odważnie podejmują dialog z nauczycielem. Dzisiejszy nauczyciel powinien zaś

podążać za uczniami. Przestawienie się na wspólne odkrywanie świata, motywowanie

ciekawości u dzieci jest według mnie absolutną podstawą.

Każda z wymienionych powyżej lekcji łączyła tradycyjne metody i formy oraz TIK.

Lekcje wzbogacały prezentacje multimedialne, filmy, quizy interaktywne, gra planszowa

zaadaptowana na potrzeby lekcji, zadanie z lukami, pytania w jajkach niespodziankach, proste

doświadczenia, a nawet poczęstunek. Pracownia była odpowiednio przygotowana –

znajdowały się w niej plansze tematyczne, plakaty, podpowiedzi do lekcji przyklejone na

oparciach krzeseł, ścianach, parapetach. W zależności od tematu oraz form pracy, karta

ewaluacji zawierała odpowiednio sformułowane pytania. Podczas omówienia lekcji

z dyrektorem czy nauczycielami uczestniczącymi w zajęciach pokazowych zyskiwałam cenne

uwagi na temat zaproponowanych rozwiązań oraz warsztatu mojej pracy. Często słyszałam

słowa uznania i prośbę o udostępnienie wykorzystywanych materiałów. Oceny uczniów –

równie cenne - zawsze utwierdzają mnie w przekonaniu, że moi wychowankowie cenią sobie

moje pomysły i rozwiązania. Chętnie podążają za mną wyznaczoną ścieżką, na której końcu

znajdują się: wiedza i umiejętności.

Uzyskane efekty

Dla szkoły:

praktyczna wymiana doświadczeń nauczycieli podczas zajęć z uczniami,

szkoła jest postrzegana jako organizacja rozwijająca uzdolnienia i zainteresowania

wychowanków.

Dla mnie:

doskonalę swoje umiejętności organizacyjne,


39


wzbogacam własny warsztat pracy o pomysły i rozwiązania zastosowane przez innych

nauczycieli,

w odważny sposób podejmuję wyzwania bazujące na kompetencjach kluczowych,

rozwijam umiejętność wyciągania wniosków do dalszej pracy z obserwowanych lub

osobiście prowadzonych zajęć.

Przeprowadzenie szkoleń w zespole ds. Edukacji globalnej ORE.„Nie wolno zostawiać świata

takim jakim jest.”Janusz Korczak

W związku z objęciem funkcji Lidera w projekcie „Edukacja globalna. Liderzy

edukacji na rzecz rozwoju” powołałam zespół zadaniowy dziesięciu nauczycieli różnych

przedmiotów. Do zespołu należeli: dwaj matematycy, dwie polonistki, dwóch anglistów,

historyk, informatyk, geograf i ja – biolog. Praca w zespole nauczycieli jest bardzo ważna.

Przeprowadziłam trzy spotkania z zespołem nauczycieli ds. edukacji globalnej. Każde

spotkanie trwało trzy godziny. Podczas pierwszego spotkania zapoznałam uczestników

z tematyką projektu oraz terminarzem naszych spotkań. Zaprezentowałam oficjalną stronę

projektu, jednocześnie omówiłam regulamin konkursu plastycznego „Jak wyobrażam sobie

kraje rozwijające się po roku 2020”. W trakcie kolejnego spotkania zapoznałam nauczycieli

z różnorodnymi definicjami Edukacji globalnej i spróbowaliśmy usytuować ją w podstawach

programowych nauczanych przedmiotów. Zaplanowaliśmy Tydzień Edukacji Globalnej.

Podczas trzeciego spotkania przygotowaliśmy materiały niezbędne do przeprowadzenia TEG

na terenie szkoły. Razem z jedną z nauczycielek opracowałam grę terenową „Poznaję kraje

i kontynenty”. Następnie zorganizowałam spotkanie z wolontariuszem z Fundacji Kultura

Świata. W zajęciach uczestniczyli uczniowie klas czwartych i piątych. Zwieńczeniem

projektu był mój udział wraz z uczniami w konferencji podsumowującej, w ramach projektu

Edukacja Globalna podczas Łódzkich Targów Edukacyjnych. Wystąpienie wraz z prezentacją

prac konkursowych uczniów stanowiło niewątpliwie promocję szkoły, działań zespołu ds.

Edukacji globalnej oraz działalności uczniów. Dzieci miały okazję uczestniczyć w krótkim

panelu podejmującym tematykę oscylującą wokół Edukacji globalnej.

Uzyskane efekty

Dla szkoły:


40


pogłębienie wiedzy i umiejętności dydaktyczno – wychowawczych uczestników

spotkań zespołu,

dobrze działający zespół nauczycieli (ciepła, przyjazna atmosfera),

wymiana doświadczeń, wyrażanie opinii przez nauczycieli sprzyja podnoszeniu

poziomu nauczania w szkole,

promocja szkoły w środowisku.

Dla mnie:

wzbogaciłam swoją wiedzę i udoskonaliłam warsztat pracy,

zdobyłam nowe doświadczenia i umiejętności przekazywania wiedzy czerpanej

z własnego doświadczenia,

doskonaliłam swoje umiejętności organizacyjne i interpersonalne,

potrafię w skuteczny sposób kierować zespołem nauczycieli.

Wymiana doświadczeń z innymi nauczycielami poprzez wystąpienia

publiczne na konferencjach i poprzez publikacje na blogach.„Czerp z innych,

ale nie kopiuj ich.”Michel Quoist

Nauczyciele to ludzie niezwykle aktywni, wciąż poszukujący nowych rozwiązań

przystających do szkolnej rzeczywistości. Podczas mojej wieloletniej przygody z nauką

kilkukrotnie wystąpiłam w roli prelegenta – specjalisty w zakresie dydaktyki czy

wychowania. Cieszy mnie fakt, iż różnorodne instytucje zabiegają o mój udział w ważnych

środowiskowo przedsięwzięciach. Są to konferencje skierowane do nauczycieli, pedagogów,

psychologów. Do tej pory miałam okazję dzielić się wiedzą podczas następujących

konferencji:

1. Konferencja dla „Liderów ds. edukacji na rzecz rozwoju” podczas Łódzkich

Targów Edukacyjnych; (03.2017 r.). Podczas konferencji wraz z uczniami

przedstawiłam działania w Tygodniu Edukacji Globalnej, zaprezentowałam wiersze

o Edukacji globalnej napisane przez moich wychowanków oraz brałam udział

w dyskusji panelowej.


41


2. Konferencja dla przyrodników – „Kształtowanie kompetencji matematycznych

i podstawowych naukowo-technicznych”; (11.10.2017 r.). Podczas konferencji

zapoznałam przyrodników z metodami wpływającymi na rozwój kompetencji

naukowo – technicznych, które mogą wprowadzić do swoich szkół. Zapoznałam ich

również z projektem Miniphanomenta, który był realizowany w naszej placówce we

współpracy z Łódzkim Uniwersytetem Dziecięcym.

3. Konferencja podsumowująca projekt „Nauczycielki i nauczyciele – liderami

konstruktywnego rozwiązywania konfliktów społecznych” - „Emocje są ważne –

wychowawczy aspekt edukacji”; (18.05.2017 r.). Podczas konferencji omówiłam

podejmowane przeze mnie działania, które oddziałują na emocje uczniów wzbudzając

w nich poczucie bezpieczeństwa. W takiej atmosferze moi podopieczni chętnie, bez

stresu, który towarzyszy im w wielu sytuacjach szkolnych, przystępują do działania.

Przekłada się to bezpośrednio na wyniki osiągane w nauce biologii czy przyrody.

4. Konferencja podsumowująca projekt „Lepiej się czujesz lepiej pracujesz, lepiej się

czujesz lepiej się uczysz – jak zapobiec, rozpoznawać i przeciwdziałać zaburzeniom

psychicznym” – „Emocje – pomysły na ciekawe działania, czyli jak nauczyciele

szkół podstawowych mogą chronić uczniów przed zaburzeniami psychicznymi”;

(14.12.2017 r.). Podobnie jak na poprzedniej konferencji przedstawiłam te działania,

które może wdrażać każdy nauczyciel – wychowawca w swojej placówce. Zwróciłam

szczególną uwagę uczestników na wielką moc relacji uczeń – nauczyciel. To od niej

w bardzo dużym stopniu należy efektywność naszej pracy.

5. Konferencja podsumowująca XVI Tydzień Świadomości Dysleksji w Łodzi –

„Matematyczne inspiracje - rozwijanie umiejętności uczniów na poszczególnych

etapach edukacyjnych” Wojewódzki Ośrodek Doskonalenia Nauczycieli w Łodzi

(21.11.2018 r.). Wraz z nauczycielem polskiego omówiłam działania podejmowane

przez naszą placówkę w Tygodniu Świadomości Dysleksji. Jako jedna z nielicznych

szkół, możemy się poszczycić wielką różnorodnością akcji, co wynika z bardzo dobrej

współpracy nauczycieli. Wystawy, konkursy, współpraca z pracownią ceramiczną to

tylko niektóre z podejmowanych przez naszą szkołę przedsięwzięć.


42


Dopełnieniem moich wystąpień są materiały, które systematycznie publikuję na

blogach w zakładce dla nauczyciela. W związku z tym, iż blogi są dostępne dla szerokiego

grona odbiorców, stanowią skarbnicę wiedzy i inspiracji. Podpowiadają rozwiązania,

motywują do własnych poszukiwań, a jednocześnie promują działalność - moją, mojej szkoły,

oraz co najważniejsze – moich uczniów.

Uzyskane efekty

Dla szkoły:

cenna, praktyczna wymiana doświadczeń nauczycieli podczas konferencji,

warsztatów, kursów zaowocowała podniesieniem jakości pracy szkoły,

pozytywny wizerunek szkoły w środowisku lokalnym.

Dla mnie:

wzbogacenie własnego warsztatu pracy o pomysły i rozwiązania zastosowane przez

innych nauczycieli,

nieustanne kształtowanie kompetencji miękkich,

inspirowanie nauczycieli do innowacyjnych działań.

Opracowanie i wdrożenie zadań dofinansowanych przez WFOŚiGW:

- Edukacja ekologiczna w szkołach i przedszkolach w latach:

2016/2017 – „Tajemnice naszej kuchni”,

2017/2018 – „Nie taki smog straszny jak go malują”

"Mogę zapomnieć, o czym usłyszałem, albo zachować w pamięci to, co zobaczyłem.

To, co zrobiłem, mogę zrozumieć." przysłowie chińskie

W roku szkolnym 2016/2017 nasza szkoła realizowała projekt „Tajemnice naszej

kuchni”. Projekt był mojego autorstwa, ja również byłam odpowiedzialna za jego realizację.

Miał on na celu uświadomić naszym młodym wychowankom jak ważne są w ich

wieku wybory żywieniowe oraz zachowania profilaktyczne i prozdrowotne. W związku


43


z narastającą liczbą dzieci z nadwagą i otyłością nasza placówka równolegle z wyżej

wymienionym zadaniem realizowała programy zaproponowane przez Łódzką Stację

Epidemiologiczną – „Bieg po zdrowie”; „Trzymaj formę”. Działania przewidziane

w projekcie „Tajemnice naszej kuchni” nakierowane były na kształtowanie prawidłowych

nawyków żywieniowych, zapobieganie otyłości, nadwadze, ale również anoreksji i bulimii.

Nasza szkoła podjęła szereg różnorodnych działań by osiągnąć zamierzone cele.

Podczas festiwalu „Pożegnanie lata” uczniowie i rodzice zostali poinformowani

o realizacji projektu „Tajemnice naszej kuchni” oraz o jego głównych założeniach.

Uczestniczyłam z grupą uczniów w Targach Natura Food beEco w Łodzi. Podczas targów

przygotowywali się oni do udziału w konkursie Wojewódzkiej Stacji Epidemiologicznej

w Łodzi „Jem smacznie, zdrowo, kolorowo”. Następnie zorganizowałam cykl spotkań,

podczas których uczniowie przygotowywali zdrowe dania obiadowe, fotografowali je,

opisywali i tworzyli broszury na ich temat.

W kolejnych miesiącach uczniowie wszystkich klas czwartych i piątych wzięli udział

w wycieczkach do Konarzewa oraz Michałówki. Wycieczki obfitowały w warsztaty wypieku

chleba, pieczenia zdrowych ciasteczek, ale również w zabawy na świeżym powietrzu -

w indiańskiej wiosce. Byłam odpowiedzialna za harmonogram wycieczek oraz dobór

odpowiednich treści.

Uczniowie wszystkich klas czwartych, piątych i szóstych mieli okazję uczestniczyć

w cyklu warsztatów prowadzonych przez edukatorów z Fundacji Edukacyjnej „Siłaczka”.

Warsztaty podzielone były na część teoretyczną i praktyczną. Podczas pierwszego spotkania

uczniowie poznawali zasady prawidłowego komponowania posiłków, zdrowe przepisy oraz

zapoznawali się z aktualną piramidą żywieniową. Druga część to przygotowywanie

pożywnych i zdrowych tostów, zapiekanek, koktajli na bazie maślanki i świeżych owoców.

Zdobywaniu wiedzy, towarzyszyły emocje i dobra zabawa. Opracowałam harmonogram tych

spotkań oraz pomagałam w ich realizacji.

Zorganizowałam dla uczniów klas trzecich i szóstych zajęcia prowadzone przez

studentów Akademii Medycznej. Zajęcia dotyczyły zdrowego stylu życia, uczyły również

naszych wychowanków udzielania pierwszej pomocy przedmedycznej.

W naszej szkole odbył się również Festiwal Talentów, podczas którego

przygotowałam wystawę prac uczniów oraz pokazy „kulinarne”. Uczniowie klas czwartych Sprawozdanie z realizacji planu rozwoju zawodowego na stopień nauczyciela dyplomowanego

44


i piątych prezentowali pod moją opieką doświadczenia, wykorzystując zestawy Laboratorium

w kuchni Clementoni oraz Laboratorium chemiczne Dromader.

Uczniowie klas szóstych wzięli udział w warsztatach Mit Modelki przeprowadzonych

przez Teatr Edukacji i Profilaktyki Maska z Krakowa. Temat chorób takich jak anoreksja czy

bulimia został przybliżony uczniom. Sądzę, iż w dzisiejszych czasach jest to niezwykle ważne

zagadnienie i należało je przedstawić naszym wychowankom stąd moja decyzja o zaproszeniu

teatru profilaktyki.

Podczas wszystkich drzwi otwartych oraz zajęć dla przedszkolaków obecne były

zajęcia na temat zdrowego stylu życia – bazujące przede wszystkim na różnorodnych

konkursach, zawodach dla naszych najmłodszych podopiecznych.

W ostatnim miesiącu realizacji projektu odbyły się w naszej szkole turnieje piłki

nożnej dla uczniów klas czwartych, piątych i szóstych. Wszystkie klasy miały swoje

reprezentacje (chłopięcą i dziewczęcą) i brały udział w rozgrywkach. Byłam odpowiedzialna

za przygotowanie i nadzorowanie zespołów z mojej klasy.

Wszelkim działaniom towarzyszyły zajęcia cykliczne, które odbywały się przez cały

rok szkolny. Od końca września do czerwca prowadziłam zajęcia kulinarne dla uczniowie

klas czwartych i piątych. Podczas tych zajęć uczniowie przeprowadzali proste doświadczenia,

przy użyciu substratów kuchennych obecnych w naszych domach. Pracowali

w czteroosobowych zespołach, korzystali z zestawów kuchennych „Laboratorium w kuchni”

naukowa zabawa Clementoni. Ponadto przygotowywali smaczne, zdrowe i pożywne dania.

Zajęciom towarzyszyło nabywanie wiedzy i zabawa. Cieszyły się one bardzo dużą

popularnością, a mi przynosiły niebywałą satysfakcję.

Podczas realizowania projektu zorganizowałam liczne konkursy, w których uczniowie

mogli wykazać się kreatywnością, zaangażowaniem oraz wiedzą. Były to następujące

konkursy: „Jesteś tym, co jesz” - konkurs na prezentację multimedialną w Power Point lub

Prezi; „W zdrowym ciele zdrowy duch” - konkurs na najlepszą scenkę rodzajową; „Owoce

i warzywa w obiektywie” – konkurs fotograficzny; „Warzywa to podstawa” – konkurs na

model przestrzenny piramidy żywieniowej.

Podczas całego roku szkolnego uczniowie wraz z nauczycielami i rodzicami

uczestniczyli w sobotnich rajdach pieszych i rowerowych, w wielu spotkaniach i warsztatach,


45


ale również podczas lekcji przyrody poznawali zagadnienia umożliwiające „zdrowe”

funkcjonowanie w dorosłym życiu.

Cele projektu zostały osiągnięte. Przeprowadzona wśród uczniów i rodziców

ewaluacja świadczy o dużym zainteresowaniu zajęciami dotyczącymi zdrowego odżywiania

i dużej skuteczności warsztatów.

Projekt przyczynił się do podniesienia świadomości naszych uczniów, a jego spójność,

z wcześniej już podejmowanymi zagadnieniami umożliwiła kontynuację i poszerzanie wiedzy

dotyczącej zdrowego stylu życia. Na blogach: Tajemnice naszej kuchni oraz Metoda na

bloga znalazło się wiele treści ukazujących przebieg projektu, tak więc nie tylko uczniowie,

ale również rodzice, dziadkowie i wszyscy zainteresowani, mogli śledzić aktualności

związane z realizacją projektu.

W roku szkolnym 2017/2018 nasza szkoła realizowała projekt „Nie taki smog

straszny jak go malują”. Projekt był mojego autorstwa, ja również byłam odpowiedzialna za

jego realizację.

Projekt miał na celu uświadomić naszym uczniom jak ważne są zachowania mające na

celu ochronę środowiska naturalnego. W związku z nasilającym się zjawiskiem smogu oraz

bezpośredniego wpływu tego zjawiska na jakość życia młodych ludzi, nasza placówka

podjęła szereg działań mających na celu skłonić uczniów do podejmowania zachowań

ograniczających ilość zanieczyszczeń trafiających do powietrza. Równolegle z wyżej

nadmienionym projektem szkoła realizowała projekt „Powietrze bez śmieci”.

Działania przewidziane w projektach nakierowane były na kształtowanie

prawidłowych postaw, ale również wyposażały uczniów w odpowiednią wiedzę, którą mogli

przekazać rodzicom i innym członkom otaczającej ich społeczności.

Świadomość młodego pokolenia jest niezmiernie istotna ze względu na to, że u osób

zdrowych nawet krótkotrwały kontakt ze smogiem wywołuje stany zapalne, podrażnienie

spojówek, krtani, tchawicy, łagodne, przemijające stany zapalne płuc, zmęczenie, spadek

tolerancji na wysiłek.

Tak więc zależało mi by zaproponowane przeze mnie działania, wywarły wpływ na

postawy i decyzje naszych uczniów.


46


We wrześniu podczas festiwalu „Pożegnanie lata” uczniowie i rodzice zostali

poinformowani o realizacji projektu „Nie taki smog straszny jak go malują” oraz o jego

głównych założeniach.

Od października prowadziłam zajęcia dla piątoklasistów, podczas których

przygotowywałam ich do udziału w ogólnopolskim konkursie „Powietrze bez śmieci”.

Następnie zorganizowałam cykl spotkań w terenie – uczniowie określali stopień

zanieczyszczenia powietrza najbliższej okolicy oraz prowadzili dyskusję na temat możliwości

zapobiegania zanieczyszczeniom.

W kolejnych miesiącach uczniowie klas piątych i szóstych wzięli udział

w wycieczkach do Bełchatowa – zwiedzili interaktywne muzeum PGE Giganty Mocy. Tym

razem byłam odpowiedzialna za ustalenie terminów i trasy wycieczek oraz dobór

prezentowanych treści. Uczniowie wszystkich klas czwartych, piątych, szóstych i siódmych

mieli okazję uczestniczyć w warsztatach prowadzonych przez edukatorów z ODE ŹRÓDŁA.

Zajęcia podzielone były na część teoretyczną i praktyczną. Podczas spotkań uczniowie

przeprowadzali doświadczenia ukazujące w jaki sposób powstaje smog. Tematyka kolejnych

warsztatów była dostosowana do wieku i możliwości poznawczych klas. Podejmowane

tematy były zróżnicowane. Niewątpliwym atutem zajęć była wysoka świadomość

ekologiczna prowadzących je osób. Moim zadaniem było stworzenie harmonogramu spotkań.

W kwietniu, zaproszeni przeze mnie przedstawiciele Łódzkiej Spółki

Infrastrukturalnej, przeprowadzili warsztaty o wodzie dla zainteresowanych uczniów – przy

okazji zajęć powstał film promujący działalność szkoły w tym zakresie.

W następnych miesiącach podczas drzwi otwartych oraz zajęć dla przedszkolaków,

uczniowie naszej szkoły przeprowadzili gry i zabawy tematyczne związane z projektem.

Opracowali je z moją pomocą podczas zajęć dodatkowych. Uczniowie klas trzecich wzięli

udział w zajęciach prowadzonych przez uczniów z klasy piątej. Były to lekcje wykorzystujące

aktywne metody nauczania, niejednokrotnie IBSE. Fotorelacje z tych zajęć oraz krótkie filmy

dokumentujące ich przebieg zamieściłam na blogu Laboratorium wyobraźni

https;//mylab199.worpress.com/ w zakładce Powietrze bez śmieci. Przygotowywałam

piątoklasistów do przeprowadzenia tych lekcji, czuwałam nad przebiegiem doświadczeń

i gromadziłam dokumentację.


47


W czerwcu na terenie naszej szkoły odbyła się gra terenowa dla uczniów klas piątych

– Uwaga Alarm Smogo – Smok - przeprowadziłam ją we współpracy z Samorządem

Uczniowskim.

Podczas realizowania projektu zorganizowałam i przeprowadziłam konkursy,

w których uczniowie mogli wykazać się kreatywnością, zaangażowaniem oraz wiedzą. Były

to następujące konkursy: „Pociąg do czytania wiedzy zdobywania” – rodzinny konkurs na

ekologiczny pociąg ze skrzynek po owocach; „Wpływ zanieczyszczeń mojego środowiska

na klimat” – konkurs indywidualny na plakat ekologiczny; „Najpiękniejszy list dla Ziemi”;

„Ekotest” – konkurs ekologiczny w formie quizu. Dzięki tak różnorodnym działaniom

niewątpliwie wzrosła wiedza uczniów, zostali również wyposażeni w odpowiednie

umiejętności. Niezaprzeczalnie projekt wywarł również wpływ na ich postawy oraz wybory,

których będą dokonywać już w dorosłym życiu. Miał dużą wartość edukacyjną

i wychowawczą. W dzisiejszym, zanieczyszczonym świecie takie projekty, moim zdaniem,

powinny być cyklicznie realizowane w szkołach przez jak największą grupę nauczycieli.

Uzyskane efekty

Dla szkoły:

poszerza zakres swoich działań,

jest rozpoznawana w środowisku lokalnym,

wpływa na poziom wiedzy uczniów oraz rodziców na temat prawidłowego żywienia

i aktywności fizycznej,

wpływa na poziom wiedzy uczniów oraz rodziców na temat zanieczyszczeń

powietrza,

kształtuje nawyki żywieniowe dzieci i młodzieży,

motywuje uczniów do segregowania odpadów,

hamuje trend obojętności wobec postępujących, niekorzystnych zmian w środowisku

naturalnym.

Dla mnie:

pozyskałam fundusze na wyżej opisane działania,


48


doskonaliłam swój warsztat pracy – szczególnie sposób gromadzenia dokumentacji

i przedstawiania sprawozdań instytucji wspierającej działania ekologiczne placówki

jaką jest WFOŚiGW,

wykorzystuję swoją wiedzę i umiejętności w codziennej pracy.

Opracowanie i wdrożenie zadania – utworzenie punktu dydaktycznego

„Zielony zakątek” przy Szkole Podstawowej nr 199 im. Juliana Tuwima

w Łodzi, dofinansowanego przez WFOŚiGW.

„Tak naprawdę to są tylko dwie rzeczy, w które można wyposażyć dzieci:

pierwszą są korzenie, drugą – skrzydła.”

W roku 2018 opracowałam kartę planowanego efektu rzeczowego i ekologicznego

zadania w ramach konkursu z dziedziny edukacja ekologiczna pn. „Ekopracownia pod

chmurką”. Projekt został zaakceptowany przez WFOŚiGW co przyczyniło się do utworzenia

punktu dydaktycznego „Zielony zakątek” przy naszej szkole. Teren planowanego punktu

dydaktycznego podzielony został na cztery strefy, każda z nich odpowiada jednemu

z żywiołów: powietrzu, wodzie, ogniowi oraz ziemi. W każdej części można odnaleźć

elementy charakterystyczne dla odpowiedniego żywiołu. Poszczególne żywioły zwracają

uwagę uczniów na te elementy środowiska, na których jakość, człowiek ma bezpośredni

wpływ. To tu rozmawiam z uczniami o tym dlaczego warto chronić nasze powietrze, wodę,

czy ziemię przed zanieczyszczeniami i jak to robić.

Strefa powietrza

Została zlokalizowana przy dwóch istniejących jesionach wyniosłych. Tej strefie

przypisałam kolor biały, który dominował przy doborze posadzonych krzewów i bylin.

Zaproponowane gatunki (wysokie i niskie trawy ozdobne), jednocześnie pomagają

zaobserwować wiatr, czyli powietrze w ruchu, jego siłę oraz kierunek. Pojawiło się tu

również oznaczenie dotyczące kierunków świata i trzy wiatraki prądotwórcze (jako przykład

odnawialnego źródła energii). Ta strefa to również miejsce przeznaczone dla zwierząt

latających. Stąd obecność budek dla ptaków, karmników, poidełek i roślin z owocami

lubianymi przez ptaki (np. jarzębina, głóg, irga, berberys) oraz domki dla owadów i rośliny je


49


przyciągające (np. budleja, sadziec, jeżówka, macierzanka). Karmniki i domki dla ptaków

zostały zamontowane na drewnianych panelach zamocowanych wzdłuż żywopłotu.

Strefa wody

Strefie tej przypisałam kolor niebieski kojarzący się z wodą. Rośliny tej strefy mają

niebieski kolor kwiatów oraz srebrzyste liście. Pojawiła się tu woda w obiegu zamkniętym.

W tej części usytuowano siedziska z palet oraz tablicę, więc wielką przyjemnością jest

prowadzenie zajęć w plenerze. Granica strefy została wyznaczona za pomocą kolistego

„suchego strumienia”. Roślinność oraz żwirowe podłoże imituje ciek wodny. Całość

wysypana naturalnym kamieniem tworzy spójną, przyjazną dla uczniów przestrzeń do nauki

lub odpoczynku.

Strefa ziemi

Ziemia jest materią, którą można zobaczyć, dotknąć i powąchać. Dlatego

zaplanowałam tutaj „stacje badawcze” z różnymi rodzajami podłoża: przez piasek, żwir,

glinę, kamienie aż po duże głazy. W strefie ziemi dominują kolory: brązowy, szary

i pomarańczowy. Ziemia jest fundamentem, na którym wszystko jest zbudowane. W tej części

punktu dydaktycznego znajduje się miejsce do rozważań na temat jej zanieczyszczenia i tego

dlaczego warto ją przed nim chronić. Zaprojektowane zostały tu warzywne grządki, które

podkreślają, że to właśnie z niej czerpiemy, bo przecież jesteś tym co jesz. Nieopodal

pojawiły się trzy zbiorniki na deszczówkę, która będzie służyła do podlewania warzyw. Na

obszarze tym pojawiły się również drzewa i krzewy owocowe, które będą rzucały przyjemny

cień. Strefa została wysypana tłuczniem.

Strefa ognia

W tej przestrzeni pojawiła się rabata z roślinami kwitnącymi na czerwono

i pomarańczowo oraz roślinami, które przebarwiają się na jesień. W centralnej części tej

strefy pojawiła się rzeźba symbolizująca żywioł ognia zbudowana na wzór pochodni

skandynawskich. Teren został ograniczony pasem krzewów, które wydzieliły wyżej opisany

obszar. Obecne są tu miejsca do siedzenia – trzy palety, które ustawiono wzdłuż placu zabaw

dla dzieci.

Pozyskane przeze mnie fundusze przyczyniły się niewątpliwie do podniesienia jakości

pracy szkoły. Myślę, że o takim punkcie dydaktycznym marzy większość nauczycieli –


50


przyrodników. Dla tych, którzy realizują swoje pasje jest to obszar do twórczej pracy

uczniów.

W związku z realizacją zadania jestem zobowiązana do:

- dokumentacji podejmowanych działań,

- prowadzenia lekcji tematycznie związanych z przyrodą, których scenariusze zostały

dołączone do wniosku o utworzenie punktu dydaktycznego,

- prowadzenia zajęć otartych dla uczniów sąsiadujących szkół i przedszkolaków,

- prowadzenia zajęć otwartych dla nauczycieli przyrody, biologii,

- zorganizowania na terenie „Zielonego zakątka” zajęć prowadzonych przez instytucje

zajmujące się edukacją ekologiczną,

- zakupu pomocy dydaktycznych służących do realizacji projektu,

- sporządzenia sprawozdania z podejmowanych działań.

Uzyskane efekty

Dla szkoły:

poszerza swój zakres działań,

jest zauważana i ceniona jako placówka w środowisku lokalnym,

propaguje idee aktywnego wypoczynku na świeżym powietrzu.

Dla mnie:

mam możliwość prowadzenia zajęć w dogodnych, atrakcyjnych dla uczniów

warunkach,

mogę promować swoje działania wśród nauczycieli, uczniów z innych szkół,

nawiązuję współpracę z różnorodnymi instytucjami, dbam o dobre relacje

z otoczeniem i społecznością przychylną podejmowanym przeze mnie działaniom.

Współorganizacja szkolnych konkursów interdyscyplinarnych we współpracy

z innymi nauczycielami naszej szkoły.

„Rywalizacja pozwala nam nad sobą pracować, wydobywa z nas to, co najlepsze,

co najsilniejsze.” Veronica Roth

W trosce o rozwój uczniów staram się poszukiwać obszarów, w których moi

wychowankowie mogą pokazać się z jak najlepszej strony. Świadoma istnienia zależności


51


pomiędzy ruchem ciała, a organizacją i funkcjonowaniem mózgu stwarzam uczniom

możliwość zaprezentowania swoich możliwości. Tematyka i forma proponowanych przeze

mnie konkursów często są nieszablonowe i bazują na współpracy i zaufaniu do moich

kolegów i koleżanek uczących różnych przedmiotów.

Do najważniejszych konkursów zrealizowanych we współpracy z innymi

nauczycielami należą:

- Szkolny konkurs „Przyłapani na czytaniu”, grudzień 2015 r., we współpracy

z nauczycielem biblioteki,

- Szkolny konkurs fotograficzny „Eksperyment fajna sprawa”, wrzesień 2016 r.,

- Szkolny konkurs “Pumpkin rules in the kitchen”, listopad 2016 r., we współpracy

z anglistkami i nauczycielem plastyki,

- X Wojewódzki Konkurs matematyczno – przyrodniczy „PRYZMAT 2017” pod

hasłem „W Polskę ruszamy”, kwiecień/maj 2017 r., we współpracy z nauczycielem

matematyki,

- Międzyszkolny konkurs „Napisz swoją przyszłość”, listopad 2017 r., we współpracy

z nauczycielem języka polskiego;

- „Ptaki – cudaki” – maj 2019 r., we współpracy z nauczycielem języka polskiego

i nauczycielem świetlicy szkolnej.

Powyżej wymieniłam tylko te konkursy, które nie były wpisane w zadania wynikające

z realizacji projektów. Cechuje je wielka różnorodność – są to konkursy fotograficzne,

kulinarne, matematyczne, plastyczne, przyrodnicze, polonistyczne. Tak szerokie spektrum

podejmowanych przeze mnie działań pokazuje uczniom, iż ja – jako nauczyciel, dążę do

nieustawicznego samodoskonalenia i rozwoju. Wszechstronny nauczyciel stanowi gwarancję

rozwoju przyszłych pokoleń. Niejako poprzez moją postawę, inspiruję uczniów do

podejmowania odważnych działań. Jestem dla nich drogowskazem i staram się stymulować

ich wrodzony potencjał. Niesamowitą przyjemność sprawia mi fakt, iż czasami jestem

pierwszą osobą, która odkrywa mocną stronę dziecka, jego wrażliwość i możliwości. Stanowi

to dla mnie, za każdym razem, niezapomniane przeżycie. Uświadamia mi, iż znajduję się

w odpowiednim miejscu i wciąż mogę czerpać radość z wykonywanej przeze mnie pracy.

Uzyskane efekty


52


Dla szkoły:

jest postrzegana jako miejsce przyjazne dziecku,

promuje osiągnięcia swoich wychowanków,

wspiera ich rozwój.

Dla mnie:

mogę efektywnie kierować rozwojem uczniów,

czerpię radość i satysfakcję z podejmowanych działań,

poprzez różnorodność podejmowanych działań przeciwdziałam swojemu wypaleniu

zawodowemu.

Koordynowanie konkursów o zasięgu międzyszkolnym, wojewódzkim,

ogólnopolskim.

"Wyobraźnia bez wiedzy może stworzyć rzeczy piękne. Wiedza bez wyobraźni najwyżej doskonałe."

Albert Einstein Na przestrzeni wielu lat miałam możliwość być koordynatorem wielu konkursów,

a moi uczniowie uzyskiwali w nich zadowalające wyniki. Konkursy są dla mnie przestrzenią,

w której mogą zaistnieć uczniowie nieśmiali, ale również ci, których grupa motywuje do

działania. Stąd proponowane przeze mnie konkursy są kierowane nie tylko do pojedynczych

osób, ale również do grup kilkuosobowych, a nawet całych klas. Do najważniejszych według

mnie konkursów, za których przebieg byłam odpowiedzialna w szkole należą:

- „Jak wyobrażam sobie kraje rozwijające się po roku 2030”, listopad 2016 r.,

- „Zabawka edukacyjna” – udział w dwóch edycjach konkursu, w latach szkolnych

2016/2017 oraz 2017/2018,

- „Mamy serce do sztuki – pocztówka z Poleskiego”, listopad 2017 r.,

- „Choinka profesora Einsteina”, grudzień 2017 r.,

- „Ryby na niby”, luty 2018 r.,

- „Jedz smacznie i zdrowo – karta dania”, październik 2017 r. - luty 2018 r.,

- „Młody naukowiec”, marzec 2019 r.

Konkurs „Jak wyobrażam sobie kraje rozwijające się po roku 2030” odbył się

w listopadzie 2016 roku. Był to ogólnopolski konkurs plastyczny pod patronatem ORE

i MSZ, który miał na celu:


53


- podniesienie świadomości dzieci i młodzieży na temat globalnych współzależności

oraz unaocznianie tego, że rozwój nie sprowadza się tylko do pomocy;

- wzbudzanie i rozwijanie zainteresowań zależnościami istniejącymi we współczesnym

świecie oraz zwrócenie uwagi na perspektywę Globalnego Południa;

- wyzwalanie u dzieci i młodzieży aktywności artystycznej, rozwijanie ich osobistych

zainteresowań, wrażliwości estetycznej oraz indywidualnych zdolności twórczych

poprzez podnoszenie poziomu ich wiedzy w zakresie zagadnień globalnych;

- kształtowanie postaw dzieci i młodzieży wobec problematyki Globalnego Południa

oraz inspirowanie uczniów i uczennic do podejmowania działań w tym zakresie;

- promowanie szkół zaangażowanych w realizację zadań z zakresu edukacji globalnej.

Na konkurs wpłynęła kilka tysięcy prac, a praca mojej uczennicy zdobyła III miejsce

w Polsce.

Konkurs „Zabawka edukacyjna” jest organizowany przez Politechnikę Łódzką we

współpracy z Publicznym Gimnazjum nr 38 w Łodzi oraz Planetarium Pomorska. Ma na celu

zainteresowanie dzieci szkół podstawowych przedmiotami przyrodniczymi oraz matematyką

i zachęcenie ich do udziału w różnych formach twórczej aktywności. Jest skierowany do grup

trzyosobowych. Ma zasięg ogólnopolski.

Uczestnicy wykonują zabawkę edukacyjną. Zabawka edukacyjna jest to obiekt,

konstrukcja ruchoma lub interaktywna, który wykorzystuje w swoim działaniu prawa

fizyczne, chemiczne lub matematyczne. Do zabawki uczniowie dołączają krótki opis prawa

fizyki, chemii, matematyki, jakie wykorzystano w zabawce.

Komisja konkursowa wyłania do kolejnego etapu konkursu pięć najlepszych prac

biorąc pod uwagę następujące kryteria:

- prawidłowe wykorzystanie praw fizycznych, chemicznych, matematycznych,

- stopień trudności wykonania zabawki edukacyjnej,

- oryginalność,

- estetykę wykonania,

- jasny i prawidłowo wykonany opis,

- samodzielność wykonania.


54


W roku 2017 moi uczniowie zdobyli w tym konkursie drugie i czwarte miejsce

przyznane za wykonanie i prezentację następujących zabawek: plac zabaw, magnetyczny tor

wyścigowy. Znaleźli się tym samy w ścisłej czołówce, a ich prace były prezentowane podczas

wystawy na terenie Sukcesji.

W kolejnej edycji moi uczniowie ponownie zajęli wysokie (takie same jak

w poprzedniej edycji) miejsca. Drugie miejsce przypadło uczennicom za zabawkę - kostka

kreatywna, czwarte - chłopcom za kosmiczną huśtawkę. Jednocześnie nasza szkoła została

wyróżniona jako najbardziej aktywna placówka, tym samym uzyskała nagrodę specjalną.

Od kilku lat honorowy patronat nad tym konkursem objęły: Łódzkie Kuratorium

Oświaty w Łodzi oraz Centrum Nauki Kopernik w Warszawie.

W wojewódzkim konkursie zorganizowanym przez Poleski Ośrodek Sztuki w Łodzi

na pocztówkę „Mamy serce do sztuki” wpłynęło kilkaset prac. W kategorii 11-14 lat,

wszystkie najwyższe miejsca zdobyły moje uczennice. Tym samym dziewczęta wywalczyły

bezpłatne warsztaty twórcze dla swojej klasy.

W wojewódzkim konkursie „Choinka profesora Einsteina” zorganizowanym przez

Experymentarium w Łodzi, moja uczennica, zajęła drugie miejsce. Konkurs polegał na

zaprojektowaniu świątecznej choinki i skłaniał dzieci do twórczej ekspresji.

W ogólnopolskim konkursie „Ryby na niby” po obejrzeniu 3 800 prac konkursowych

jury w składzie: przewodnicząca Krystyna Szczepaniak – artysta plastyk, Anna Pawlina –

artysta plastyk i Marta Namyślak – sekretarz, wyróżniło w kategorii wyróżnienie grupowe –

grupę uczniów z naszej szkoły. Wyróżnieni uczniowie stworzyli swoje prace podczas

warsztatów ceramicznych, które zorganizowałam w szkole, pod czujnym okiem specjalistów

– J&P Pracownia ceramiczna Paweł Kleszczyński. Konkurs odbył się w lutym 2018 r. i został

zorganizowany przez Centrum Kultury AGORA we Wrocławiu. Celem konkursu było

promowanie twórczej aktywności dzieci i młodzieży, rozwijanie ich wyobraźni,

pomysłowości i abstrakcyjnego myślenia. Konkurs miał za zadanie wychowywanie poprzez

sztukę oraz naukę bacznego obserwowanie świata zwierząt i czerpania z niego inspiracji.

Prace były oceniane pod względem doboru środków wyrazu plastycznego, oryginalności,

sposobu interpretacji tematu, oraz walorów estetycznych. Tym bardziej ucieszył mnie ten

niewątpliwy sukces.


55


W kolejnym konkursie o zasięgu ogólnopolskim cała moja klasa zdobyła wyróżnienie.

Uczniowie mieli za zadanie zaprojektowanie karty dania „Bieg uliczny” według wytycznych

organizatora konkursu. W konkursie „Jedz smacznie i zdrowo” celem było utrwalanie

prawidłowych nawyków żywieniowych i stosowanie ich w codziennym życiu oraz zachęcanie

dzieci do częstego spożywania warzyw i owoców oraz uprawiania aktywności fizycznej. Jak

widać są to wartości, które promujemy od wielu lat w naszej placówce. Szczególne znaczenie

miał dla mnie fakt, iż wyróżnienie przypadło całej mojej klasie i wszyscy uczniowie poczuli

smak sukcesu. Wszyscy również dostali nagrody od organizatora.

W konkursie „Młody naukowiec” zorganizowanym przez Experymentarium w Łodzi

wszystkie główne nagrody przypadły uczniom naszej szkoły – pod moim kierunkiem. Ten

konkurs fotograficzny, po raz kolejny, uzmysłowił wszystkim moim uczniom, iż wygrywają

Ci, którzy podejmują trud walki. Tym razem zwycięzcami zostali uczniowie z klasy szóstej.

Wszelkie konkursy, które proponuję uczniom są oparte na aktywnym, twórczym

działaniu. Niejednokrotnie mobilizują uczniów do działania i pomagają osiągać wyznaczone

cele. Każdy z nas, niezależnie od wieku, lubi, gdy jego praca jest zauważana i doceniana.

Dlatego, wszystkie prace, przed wysłaniem na konkurs fotografuję i umieszczam w galerii na

blogu.

Uzyskane efekty

Dla szkoły:


promuje uczniów biorących udział w konkursach,

propaguje ideę wspierania uzdolnień,

propaguje współdziałanie, pracę zespołową.

Dla mnie:

rozwijam uzdolnienia i zainteresowań uczniów na różnych płaszczyznach,

kształtuję umiejętności informatyczne,

przyczynianie się do popularyzacji twórczego nauczania poprzez promowanie

różnorodnych konkursów,

czerpię satysfakcję z sukcesów moich uczniów.


56


Prowadzenie zajęć biologii w klasie dwujęzycznej.

„Be brave, take risks. Nothing can substitute experience.”

CLIL – Content and Language Integrated Learning dotyczy zintegrowanego

kształcenia przedmiotowo – językowego opartego na jednoczesnym przekazywaniu treści z

dziedziny nauczanych przedmiotów i elementów języka obcego. Metoda CLIL jest

rekomendowana przez Komisję Europejską na rzecz promowania nauki języków obcych i

różnorodności językowej. Istotne cechy tej metody to: systematyczna praca w grupie, dobór

ćwiczeń uwzględniających różne typy inteligencji uczniów, nauka poprzez różne kanały

sensoryczne, stosowanie źródeł i materiałów odpowiednich do prowadzenia nauczania

zintegrowanego, słownictwo przydatne na lekcji CLIL, użycie języka obcego i rodzimego w

nauczaniu zintegrowanym. Podczas zajęć stosować można różne formy: nauczanie w grupie,

praca w grupach roboczych, warsztaty i prezentacje video, muzyki i obrazów. Zajęcia mają

przede wszystkim charakter ćwiczeniowy, warsztatowy, co pozwala na praktyczne

wykorzystywanie wiedzy teoretycznej. W tej metodzie uczeń skoncentrowany jest na

pozyskiwaniu merytorycznych informacji wykorzystując swoje umiejętności językowe.

Od roku 2017 zaczęłam przygodę z nauczaniem dwujęzycznym. Zdałam egzamin,

który potwierdził moje umiejętności językowe i zaczęłam poszukiwać materiałów

anglojęzycznych. Podjęłam również pracę w Szkole Podstawowej nr 64 – w celu prowadzenia

lekcji biologii w oddziale dwujęzycznym. Przez dwa lata pracy nabyłam doświadczenie, ale

wciąż kontynuuję naukę języka oraz uczestniczę w dużej ilości szkoleń. Uważam, że

nauczanie bilingwalne jest dla polskich szkół szansą i wyzwaniem. Moją pracę uzupełnia

pisanie bloga https://sp199klasadwujezyczna.wordpress.com/ skierowanego do uczniów klasy

dwujęzycznej.

Uzyskane efekty

Dla szkoły:

sprzyja szybszemu i lepszemu opanowaniu języka obcego,

pozwala przyswoić różnego rodzaju treści w bardzo naturalnych sytuacjach, poprzez

obcowanie z autentycznym językiem,

daje możliwość opanowania szerszego zasobu słownictwa, szczególnie

specjalistycznego,


57


prowadzi do tego, że język obcy nie jest tylko celem samym w sobie, ale przede

wszystkim staje się narzędziem zdobywania wiedzy,

otwiera uczniów na świat, poszerza horyzonty, uaktywnia, uczy kreatywności,

tolerancji, ciekawości świata, życia i ludzi.

Dla mnie:

dążę do nieustającego rozwoju,

doskonalę swój warsztat pracy,

poszukuję nowatorskich rozwiązań nie ograniczając się do źródeł polskojęzycznych,

mam możliwość porównania materiałów biologicznych z różnych części świata.


58


Zapewnienie rodzicom cyklicznych spotkań z nauczycielem konsultantem ds.

wychowania i profilaktyki z ŁCDNiKP,

stała współpraca z rodzicami w zakresie niesienia pomocy uczniom z problemami

dydaktycznymi lub wychowawczymi.

“Dziecko chce być dobre. Jeśli nie umie – naucz,

jeśli nie wie – wytłumacz, jeśli nie może – pomóż.”

Janusz KorczakW roku szkolnym 2018/2019 uczestniczyłam w kursach: Rodzic w szkole –

wspieranie, współpraca i organizacja pracy, Pomoc psychologiczno-pedagogiczna w praktyce.

Udział w tych kursach zaowocował nawiązaniem współpracy z nauczycielem konsultantem

ds. wychowania i profilaktyki z ŁCDNiKP.

Zadaniem szkoły jest wspieranie rodziców w wychowaniu dzieci. Wynika to po

pierwsze z koncepcji zaplanowanego współoddziaływania dwóch środowisk: szkolnego

i rodzinnego na proces wychowawczy; po drugie wiąże się z udzielaniem profesjonalnej

pomocy wszystkim rodzicom, a zwłaszcza tym, którzy nie radzą sobie z wychowaniem dzieci,

mają zbyt małą wiedzę specjalistyczną w tym zakresie lub wymagają wsparcia ze strony

państwa z innych powodów. Skuteczność oddziaływań jest związana z tym, w jakim stopniu

szkoła i rodzice potrafią współpracować, by pomagać dziecku w pokonywaniu różnych

problemów. Szkoła jest tą instytucją, która, ma możliwość obserwowania zachowania dziecka

również w takich sytuacjach, które dla obserwacji prowadzonej przez rodzica są często

niedostępne: tego na przykład jak funkcjonuje dziecko w grupie rówieśniczej, jakie tworzy

relacje z rówieśnikami, jak reaguje na różne trudne sytuacje i jak sobie z nimi radzi.

Pedagodzy i psychologowie pracujący w szkole lub współpracujący ze szkołą dysponują

fachową wiedzą i są przygotowani, by udzielić wsparcia dziecku i jego rodzicom. Wsparcie to

winno opierać się na obopólnym zaufaniu.

W ramach współpracy z nauczycielem konsultantem ds. wychowania i profilaktyki

z ŁCDNiKP odbyły się trzy spotkania podczas których zostały podjęte następujące tematy:

1. Rodzic w szkole – typy wychowawcze rodziców w dniu 9.10.2018 r.,


59


2. Zachowania towarzyszące uczniom w okresie dojrzewania, dziecko w sieci –

zagrożenia w dniu 6.11.2018 r.,

3. Bunt nastolatka – prawda czy mit w dniu 18.12.2018 r.,

Rodzice mieli okazję skorzystać również z konsultacji indywidualnych według potrzeb.

Jestem przekonana o konieczności organizowania spotkań ze specjalistami w zakresie

wychowania i profilaktyki. Jednym z podstawowych warunków umożliwiających współpracę

między szkołą a domem jest właściwie przebiegający proces komunikacji oparty na

wzajemnym zaufaniu.

Uzyskane efekty

Dla szkoły:


wspiera rodziców w funkcji wychowawczej,

dba o właściwie przebiegający proces komunikacji na linii szkoła – rodzic.

Dla mnie:

nawiązałam współpracę z nauczycielem konsultantem ds. wychowania i profilaktyki,

korzystam z wiedzy i doświadczenia specjalistów,

wykorzystuję swoją wiedzę i umiejętności w codziennej pracy.

Wychowanie z filmem i wychowanie do filmu – udział uczniów w cyklu

„Młodzi w obiektywie” – program Nowe Horyzonty Edukacji Filmowej,

we współpracy z kinem Charlie„ Film to dzieło sztuki,

które nie ma jednego autora.”„Wychowanie z filmem i wychowanie do filmu to kształtowanie wielu kompetencji

młodych ludzi, od poznawczych i emocjonalnych, po społeczne i interpersonalne. Nasz cel to

dzieci i młodzież wychodzący z kina po projekcjach NHEF i patrzący na świat oczami ludzi

wrażliwych, empatycznych i mądrych. Marzymy, żeby bohaterowie wyświetlanych przez nas

filmów stali się dla młodych widzów jeśli nie wzorami do naśladowania, to chociaż

przyczynkiem do refleksji o drugim człowieku i otaczającym świecie. Program, który

przygotowaliśmy na rok szkolny 2018/2019, to nie tylko przygoda intelektualna i edukacyjna,

ale również obcowanie uczniów z magią i tajemnicą kina, sztuki wielkiej i dla zespołu NHEF


60


– najważniejszej” - tak o programie „Młodzi w kinie” pisze Anna Równy, koordynator

merytoryczny NHEF. Myślę, iż nie wyraziłabym tego lepiej swoimi słowami.

Uczniowie z natury rzeczy wzbraniają się przed nakazowymi metodami, które

prezentowałyby, co należy zrobić w danej sytuacji. Często przekornie postępują wbrew

decyzjom dorosłych, jednak z racji swojego młodego wieku mają trudności z dostrzeżeniem

konsekwencji własnych działań. Bohaterowie filmów przedstawianych w cyklu „Młodzi

w obiektywie” stają przed ważnymi wyborami, które nie są obce większości dzieci w ich

wieku. Tym samym film jest doskonałym narzędziem służącym do uwrażliwiania

i poszerzania wiedzy o relacjach ludzkich. Młody widz obserwuje gotowe rozwiązania,

a jednocześnie w przystępny sposób dowiaduje się o skomplikowanej sieci współzależności,

wśród których dziecko jest jednostką zaangażowaną, postrzeganą podmiotowo i traktowaną

poważnie. Filmy wyselekcjonowane do cyklu łączą w sobie atrakcyjną i interesującą dla

młodych widzów formę z niebanalną i wartościową pod względem edukacyjnym treścią.

Twórcy zaproponowanych filmów starają się dotknąć wszystkiego tego, co składa się

na rzeczywistość nastolatków, angażując ich do podjęcia dialogu.

Uczniowie klas czwartych, piątych i szóstych mieli okazję uczestniczyć w następujących

seansach:

1. Twardziele – film o relacjach rówieśniczych, o tolerancji,

2. Rabarbar – film o relacjach rodzinnych.

3. Felix – film o pasji,

4. Na linii wzroku – film o relacjach z rodzicami,

5. Superbrat – film o pokonywaniu barier,

6. Przygoda Nelly – film o trudnej sztuce akceptacji,

7. Nic bez nas – film o „dokąd zmierza świat?”,

8. Sekrety wojny – film o wojnie.

Każdy z filmów poprzedzony był prelekcją, która nawiązywała do głównego wątku,

stanowiła bazę do rozważań często trudnych i skomplikowanych. Skłaniała młodych

odbiorców do analizy i głębszego zrozumienia zaprezentowanych treści.

Dzięki uczestnictwu w cyklu „Młodzi w obiektywie” uczeń:


61


1. dostrzega wartość współpracy, tolerancji, akceptacji i konieczność podejmowania

odpowiedzialności za własne decyzje,

2. konfrontuje własne doświadczenia z sytuacją bohaterów,

3. podejmuje rozważania dotyczące wartości,

4. łączy treść filmów z zagadnieniami edukacji globalnej,

5. interpretuje dzieło filmowe jako strukturę wielowymiarową

6. poszukuje przyczyn zaobserwowanych zjawisk społecznych i projektuje ich

konsekwencje zgodnie z własnym rozumieniem świata i oglądem relacji społecznych,

7. poszerza rozumienie pojęć etycznych i wartości pożądanych w społeczeństwie,

8. poznaje metody krytycznego odbioru obrazu filmowego, analizy i interpretacji tekstu

kultury.

Jestem przekonana, iż udział w programie powinien na stałe wpisać się w program

profilaktyczno – wychowaczy naszej placówki.

Uzyskane efekty

Dla szkoły:

poszerza swój zakres działań,

jest zauważana i ceniona jako placówka w środowisku lokalnym,

propaguje idee świadomego odbioru dzieł sztuki.

Dla mnie:

wdrażam uczniów do odbioru dzieł kultury i sztuki,

uczę świadomego i krytycznego odbioru sztuki filmowej,

kształtuję postawy tolerancji, akceptacji,

uczę odpowiedzialności za podejmowane decyzje,

nawiązuję współpracę z różnorodnymi instytucjami.

Wychowanie przez sztukę – udział klasy w projekcie


62


Teatru Pinokio – „Włącz teatr”, współpraca z pracownią

ceramiczną J&P Paweł Kleszczyński.

„Życie od teatru różni się tylko tym, że w życiu nie ma prób generalnych.”

Ewa Nowak Wychowanie przez sztukę ma ogromny wpływ na rozwój młodego człowieka.

Często nawet nie zdajemy sobie sprawy, jak wiele uczy obcowanie ze sztuką od

najmłodszych lat. Sztuka nie tylko rozwija wyobraźnię, ale dzięki swoim wartościom

wzbogaca osobowość, wyrabia smak estetyczny, przybliża kulturę różnych epok i

narodów oraz uczy tolerancji na odmienność interpretacji. Świadoma tych zalet

zdecydowałam się na udział w projekcie zaproponowanym przez Teatr Pinokio „Włącz teatr”.

Chciałabym traktować spektakl teatralny jako punkt wyjścia do partnerskiej,

otwierającej dyskusji ze swoimi podopiecznymi – wspierającej nie tylko edukację kulturalną,

ale także umiejętność krytycznego myślenia każdej ze stron. Wierzę, że o sztuce można i

należy rozmawiać w odniesieniu do codziennych, osobistych doświadczeń i kontekstów – bez

sztywnego klucza interpretacyjnego – marzę, żeby moi wychowankowie też w to uwierzyli.

To dopiero początek mojej przygody z teatrem, ale jestem przekonana, że tak jak

sztuka filmowa, powinien na stałe zagościć w programie profilaktyczno-wychowawczym

naszej szkoły.

Uczniowie mieli już okazję uczestniczyć w następujących spektaklach w Teatrze

Pinokio.

Chłopcy z Placu Broni,

Księga dżungli,

Wielkie pytanie,

Bajki robotów.

Jeśli istniała możliwość, proponowałam moim podopiecznym udział w warsztatach po

obejrzeniu spektaklu. Warsztaty były zawsze prowadzone przez kompetentną osobę i w jasny,

czytelny sposób uczyły świadomego odbioru sztuki.

Kolejną propozycją skierowaną do uczniów są cykliczne spotkania z ceramikami

i tworzenie „małych dzieł sztuki”. Glina jest surowcem plastycznym praca z nią daje

nieograniczone możliwości twórcze, można ją modelować, rzeźbić, lepić i toczyć.


63


Z dowolnie uformowanej bryły mogą powstać naczynia, figurki, ozdoby, wszystko

zależy wyłącznie od wyobraźni. Warsztaty ceramiczne dają możliwość poznania metod

i technik tworzenia ceramiki, mogą być też czasem wytchnienia, relaksu, czasem bujania

w obłokach i zabawy. Do tej pory moi wychowankowie mieli okazję uczestniczyć

w następujących spotkaniach ceramicznych:

1. Ryby na niby,

2. Wiosenne inspiracje,

3. Owady i nie tylko…

4. Ptaki cudaki.

Prace powstałe podczas warsztatów ceramicznych są prezentowane na wystawach

odbywających się w czasie Festiwalu Nauki i Techniki, czasami biorą udział w konkursach.

Fotografie ceramiki pojawiają się na blogu https://mylab199.wordpress.com/ i tam mogą być

podziwiane przez szersze grono zainteresowanych osób. Po raz kolejny współpraca ze

specjalistami przyczyniła się do wychowania moich uczniów, tym razem przez sztukę.

Zajęcia ceramiczne są również wysoko oceniane przez rodziców, którym zdarza się w nich

uczestniczyć. Ptaki cudaki to ostatni autorski pomysł, który zrealizowałam z nauczycielem

j. polskiego i nauczycielem świetlicy. Na całość złożyły się:

wystawa origami,

wystawa rzeźb i konkurs na tą najpiękniejszą,

konkurs literacki.

Rzeźby ptaków powstały we współpracy z J&P Pracownia ceramiczna. Zobaczcie co

Pan Paweł Kleszczyński pisze o tym przedsięwzięciu:

„Temat warsztatów dzieci wymyśliły samodzielnie, to kolejne spotkanie z bardzo

twórczą grupą z SP nr 199. Niezwykła przyjemność pracy, gdy dzieci eksplodują pomysłami,

mimo późnego popołudnia. Spotykają się młodzi ludzie za sprawą kreatywnych nauczycieli,

i tworzy się twórcza atmosfera, glina chłonie pozytywne emocje, odwdzięcza się pięknymi

pracami, takie warsztaty, na których każdemu się chce tworzyć, długo wspominamy

z ogromną satysfakcją”.

Uzyskane efekty

Dla szkoły:

poszerza ofertę edukacyjną,Sprawozdanie z realizacji planu rozwoju zawodowego na stopień nauczyciela dyplomowanego

64


promuje wychowanie przez sztukę,

jest rozpoznawalna w środowisku,

Dla mnie:

mogę efektywnie kierować rozwojem uczniów,

czerpię radość i satysfakcję z podejmowanych działań,

poprzez różnorodność podejmowanych działań przeciwdziałam swojemu wypaleniu

zawodowemu,

wychowuję przez sztukę.

Kształtowanie wrażliwości na drugiego człowieka

- współpraca z Fundacją „Poducha”, udział w akcjach charytatywnych.

,,Człowiek jest wielki nie przez to, co ma, nie przez to, kim jest,

lecz przez to, czym dzieli się z innymi.'' Jan Paweł II

Akcje społeczne i charytatywne uczą nas dostrzegać, że czasami bardzo blisko jest

ktoś taki sam jak my, kto ma takie same potrzeby, ale niewielkie możliwości, aby je

zrealizować. "Praca" dla innych uczy nas pokory wobec życia. Podjęte działania wzbudzają

poczucie własnej wartości, uwrażliwiają na potrzeby innych (słabszych, mniej sprawnych,

mniej zaradnych...), integrują środowisko, uczą empatii, większej wrażliwości na problemy

innych, a przede wszystkim tego, że wspólnie możemy zrobić więcej.

Jako wychowawca staram się uwrażliwiać uczniów na krzywdę drugiego człowieka.

Uczę empatii, współodczuwania, rozbudzam zainteresowania sprawami ludzi

pokrzywdzonych przez los, słabszych lub potrzebujących pomocy. Chciałabym, aby moi

uczniowie potrafili dzielić się z innymi, szanowali godność drugiego człowieka, służyli

pomocą bez oglądania się na korzyści. W tym celu wdrażam ich do działań charytatywnych

oraz do wolontariatu.

Najważniejszy jest dla mnie fakt, iż udało mi się nawiązać współpracę z Fundacją

„Poducha”. Fundacja ta działa z chęci pomocy dzieciom i młodzieży oraz osobom dorosłym

i starszym, które potrzebują wsparcia. Doświadczeni pedagodzy i psychologowie poświęcają

swój czas, aby otoczyć ludzi ciepłem, mądrością i doświadczeniem. Z ramienia Fundacji

opiekuję się wolontariuszami z naszej szkoły. Uczniowie prowadzą w szkole kiermasze,


65


z których dochody w całości przekazywane są na potrzeby Fundacji. Organizują również

zbiórkę ubrań, książek, przyborów biurowych, kosmetyków, które trafiają do potrzebujących

wychowanków z domów dziecka.

Ponadto biorę udział wraz z uczniami w akcjach charytatywnych proponowanych

przez innych nauczycieli naszej placówki. Do najważniejszych należą: Gorączka złota,

Pomóżmy bezdomnym zwierzętom, Góra grosza.

Uczniowie mojej klasy czytają przedszkolakom, uczą ich gry w piłkę nożną, pomagają

młodszym kolegom i koleżankom w nauce. Muszę przyznać, iż inicjatywa wolontariatu z całą

mocą wdarła się w serca moich wychowanków. Daje mi to niebywałą satysfakcję

i udowadnia, że w dzieciakach tkwi potężna siła dobroci. Trzeba im tylko wskazać

odpowiednią drogę, otwierając drzwi, do działania.

Uzyskane efekty

Dla szkoły:


promuje podejmowanie działań na rzecz osób potrzebujących,

uczy empatii.

Dla mnie:

rozbudzam zainteresowanie sprawami ludzi pokrzywdzonych przez los, słabszych,

niedostosowanych społecznie,

uwrażliwiam na potrzeby innych,

uczę szacunku do drugiego człowieka.

Wychowanie do wartości – udział szkoły w projekcie

„Siłaczki miasta Łodzi” we współpracy z Fundacjami:

„Siłaczka” i Art Akcja.

"Rozum powinien być wolny, wolność – rozumna."

Stefan Pacek


66


By uczniowie naszej szkoły mieli okazję poszerzyć swoją wiedzę historyczną

przystąpiłam do projektu pod nazwą "Siłaczki miasta Łodzi" realizowanego przez Fundację

Edukacyjną SIŁACZKA . Uczniowie dwóch klas wzięli udział w warsztatach podczas

których dowiedzieli się, że historia narodowa jest cennym źródłem wartości i wzorców.

100-lecie odzyskania niepodległości jak i 100-lecie uzyskanie praw wyborczych przez Polki

stały się podczas zajęć punktem wyjścia do dyskusji, refleksji i pracy twórczej.

Uczniowie poza zdobywaniem cennej wiedzy, mieli okazję stworzyć prace plastyczne,

których tematem była historia praw, obowiązków i przywilejów kobiet na przestrzeni ponad

stu lat. Młodzież była zaangażowana w pracę na lekcji i wykazała zainteresowanie tematyką

zajęć. Projekt "Siłaczki miasta Łodzi" został sfinansowany ze środków Ministerstwa Kultury

i Dziedzictwa Narodowego w ramach programu "Patriotyzm Jutra", którego operatorem jest

Muzeum Historii Polski. Zwieńczeniem projektu był udział wybranych uczniów w grze

terenowej w okolicach Manufaktury, wystawa prac, stworzonych podczas warsztatów oraz

prelekcja dla rodziców przygotowana przez dzieci biorące udział w tym przedsięwzięciu.

Projekt trwał od maja do grudnia 2018 roku.

Po raz kolejny przekonałam się, że holistyczne nauczanie zakłada, że nie

encyklopedyczna wiedza jest potrzebna, lecz rozumienie siebie w świecie, który nie

poddaje się do końca poznawczym technologiom ani zabiegom racjonalnego umysłu,

a w którym musimy nauczyć się funkcjonować. W ówczesnym świecie znacznie ważniejsze

od przekazania wiedzy staje się dla nauczyciela wyposażenie uczniów w pewne pożądane

kompetencje. Dlatego żeby być dobrym nauczycielem i wychowawcą, nie wystarczy być

tylko specjalistą w swojej dziedzinie. Holizm zmienia naszą postawę wobec zadań szkoły.

Nakazuje niejako modernizację form i metod pracy, tak aby nauczyć uczniów

funkcjonowania w otaczającym ich świecie.

Projekt „Siłaczki miasta Łodzi” zaimponował mi różnorodnością form przekazu.

Jestem przekonana, iż właśnie takie przedsięwzięcia powinny być promowane przez

nauczycieli w środowisku. Takie podczas których uczą się nie tylko uczniowie, ale również,

a może przede wszystkim nauczyciele, wychowawcy.

Uzyskane efekty

Dla szkoły:

wychowuje do wartości,Sprawozdanie z realizacji planu rozwoju zawodowego na stopień nauczyciela dyplomowanego

67


kształtuje pożądane postawy moralne.

Dla mnie:

rozbudzam zainteresowanie wiedzą historyczną,

kształtuję kompetencje kluczowe,

staram się kształtować postawy patriotyczne.

Nauczanie przez doświadczanie, eksperymentowanie

- współpraca z Łódzkim Uniwersytetem Dziecięcym, udział w projekcie

Miniphänomenta.„Jest tylko jeden sposób nauki.

Poprzez działanie.”Paulo Coelho

Miniphänomenta to mini centrum nauki na korytarzu szkolnym do samodzielnego

eksperymentowania podczas przerw. Pomysłodawcą i twórcą jest profesor Lutz Fiesser

z Niemiec, który od kilku lat współpracuje z Łódzkim Uniwersytetem Dziecięcym

Politechniki Łódzkiej. Około 20 lat temu Profesor stworzył Miniphänomentę, aby dać

dzieciom możliwość samodzielnego odkrywania i doświadczania. Miniphänomenta to

eksperymenty bez opisów, jak „prawidłowo” wykonać dane doświadczenie. Dziecko ma

możliwość pomyślenia jak coś zrobić i doznania satysfakcji z samodzielnego dojścia do

rozwiązania. Nauczyciele nie podają gotowych rozwiązań, mogą jedynie naprowadzać dzieci

pytaniami. Założeniem udziału w projekcie było zbudowanie eksperymentów przez uczniów

z rodzicami, tak aby stacje doświadczalne mogły stanąć na stałe w szkole. Istotnym

elementem kształcenia jest utrwalanie i możliwość ciągłego doświadczania przez

eksperymentowanie właśnie. W naszej szkole powstało kilkadziesiąt stacji badawczych.

Niebywałym zaangażowaniem wykazali się rodzice wraz z dziećmi. Wystawa wzbudziła

zainteresowanie organizatorów oraz urzędników miejskich – uczestniczyli oni w oficjalnym

otwarciu wystawy w czerwcu 2017 roku. Obecnie stacje badawcze pojawiają się na korytarzu

naszej szkoły podczas Festiwalu Nauki i Techniki.

Stacje badawcze stały się także powodem, dla którego we wrześniu 2017 roku odbyła

się w naszej szkole konferencja dla przyrodników we współpracy z ŁCDNiKP.

Uzyskane efekty

Dla szkoły:


68


stwarza warunki umożliwiające uczniowi zadawanie pytań weryfikowalnych

metodami naukowymi, zbieranie, analizowanie i prezentowanie danych,

konstruowanie odpowiedzi na postawione pytania,

promuje kształcenie poszukujące,

kształtuje w uczniach postawy badawcze.

Dla mnie:

rozwijam u uczniów kompetencje naukowo – techniczne, matematyczne,

promuję samodzielne docieranie do wiedzy,

stosuję metodę IBSE.

Określenie dalszej drogi rozwoju.

"Staram się nie podejmować decyzji, wobec których nie jestem podekscytowany."

Jace Nickell

Kierując się tym cytatem dbam o to, by moja praca była dla mnie prawdziwą

przyjemnością. Czuję, że jestem stworzona do zawodu, który wybrałam. W dzisiejszym

świecie bycie nauczycielem nie jest sprawą prostą, wymaga wielkiej wytrwałości

i zaangażowania, ale tylko w ten sposób możemy kształtować wartościowych, wrażliwych

młodych ludzi. Dobry nauczyciel powinien być po trochu pedagogiem, dydaktykiem, a nawet

rodzicem. Musi wspierać, motywować i tłumaczyć rzeczywistość. Musi stawić czoło

wszelkim niedogodnościom oraz oczekiwaniom społecznym. Mając tego świadomość będę

uczestniczyła w wartościowych projektach profilaktycznych. Z całą pewnością będę

pracowała nad podniesieniem jakości mojej pracy poprzez nabywanie wiedzy i

doskonalenie umiejętności. Szczególnie ważnym dla mnie obszarem jest nauczanie

w oddziałach dwujęzycznych. Będę uczestniczyła w kursach językowych i będę pisała bloga

dla uczniów klas dwujęzycznych. W świadomy sposób będę dzieliła się swoimi

przemyśleniami, opracowanymi materiałami zamieszczając je na blogach oraz przekazując

zainteresowanym nauczycielem podczas spotkań, konferencji, warsztatów. W najbliższym

roku szkolnym zamierzam przedstawić Radzie Pedagogicznej mój autorski program „Biologia

dla bystrzaków” – „Biology to whizz” i mam nadzieję, że będę mogła go realizować. Ponadto

będę kontynuowała wszelkie rozpoczęte projekty oraz wdrażała IBSE. Mam nadzieję, że moje


69


działania przyczynią się do poprawy jakości pracy szkoły, a dla uczniów zajęcia przeze mnie

zaproponowane, będą prawdziwą, niezapomnianą przygodą.


70

czasnabiologieschool.files.wordpress.com · Web viewPoszerzenie wiedzy i umiejętności w celu...

Documents

Transcript of czasnabiologieschool.files.wordpress.com · Web viewPoszerzenie wiedzy i umiejętności w celu...