Warszawa12/04/2014 Konferencja Instruktorska LUX

Aktywnie, czy … praktycznie? czyli o kształceniu metodą harcerską

hm. Wiesław LaskowskiHufiec Gdynia, Chorągiew Gdańska

PRZYGODA (HARC)

Kos

zt: d

uży

nakł

ad p

racy

Dos

tępn

ość:

nie

ogra

nicz

ona

Skut

eczn

ość:

bar

dzo

wys

oka

„Przygoda stawia przed harcerzem jakąś zaporę (problem, zjawisko), zamyka mu nagle drogę swoim Nieznanym. Żądza poznania i doznania burzy od razu normalny układ sił duchowych, umysł owych czy fizycznych. Budzą się instynkty, świadomość bliskości nieznanego powoduje bunt sił. Powstaje wola walki. Wyzwala się gwałtownie jakieś bohaterstwo zbrojne w siły złe i dobre, bez wyboru, by je przeciwstawia nieznanemu”.

Leopold Ungeheuer, „Próby wodzów”

Zaczynamy jeszcze przed kursem

przykład :: Czernica 1994

Mocne akcenty„Dopóty możemy pełnić funkcję, dopóki potrafimy kogoś zaskoczyć”

PRAKTYKA

Zadanie: Zaplanuj zajęcia dotyczące zasad dobrej zbiórki (ZDZ)

Piszemy na karteczkach ZDZ. Dzielimy uczestników na grupy, które mają za zadanie zaprezentować (inscenizacja) daną zasadę. Reszta zgaduje.

Wykład (gawęda) na temat zasad dobrej zbiórki

Przeprowadzamy zbiórkę, w której uczestniczą kursanci.Na koniec omówienie i wyłonienie ZDZ. Kursanci sami planują i przeprowadzają zbiórkę. Potem omówienie.

praktyczność, uczenie w działaniu, efektywność

teoretyczne -

nudne

teoretyczne -

aktywizujące

praktyczne

sam

od

zieln

ość

nauczenie

przykład :: Załęcze 1994

PRAKTYKA

Co jest problemem ?? Strach zamiast zaufania.doświadczenie - omówienie

uświadomienie wiedzy

NABÓR. PIERWSZA ZBIÓRKAUczestnicy kursu przeprowadzają zbiórkę dla miejscowych dzieci. Dbają także o odpowiednie wcześniejsze rozpropagowanie imprezy.

SPRAWNOŚCIUczestnicy planują zdobycie i zdobywają sprawność podczas kursu.

ZNAKI SŁUŻBGdy kurs ma charakter śródroczny, uczestnicy zdobywają znak służby podczas jego trwania.

SYSTEM ZASTĘPOWYKurs pracuje systemem zastępowym.

OBÓZ. BIWAKKurs odbywa się w formie obozu. Uczestnicy organizują biwak (zarówno jest to możliwe podczas kursu śródrocznego, jak i obozowego). Uczestnicy prowadzą książkę pracy obozu.

OBRZĘDOWOŚĆKurs po prostu posiada własną obrzędowość.

GAWĘDAUczestnicy przygotowują i wygłaszają gawędy podczas kursowych ognisk, kominków. Mają możliwość wysłuchania prawdziwej gawędy.

GRAUczestnicy uczestniczą w prawdziwej grze. Sami przygotowują i przeprowadzają gry na kursie.

RADA DRUŻYNYNa kursie funkcjonuje rada kursu.

FORMY PRACYW przebieg kursu wplatamy najwięcej jak się da różnorodnych form pracy charakterystycznych dla danej metodyki.

POZYSKIWANIE SOJUSZNIKÓWPozyskanie sojusznika do realizacji określonych zadań kursowych.

przykład :: Zastępy na kursie drużynowych

PRAKTYKA

teoretyczne - nudne

?

teoretyczne - aktywizujące

wiedza(w tym omówienie

praktyki)

praktyczne umiejętności

Czego – jak „uczyć” ?

e-learning

WYDARZENIA

Kurs nie składa się z zajęć, na kurs składają się wydarzenia

Zamierzenia i formy (treści i przygody) nie mogą występować na kursie oddzielone. Gdy tak będzie, to na pewno zabraknie czasu na jedno i na drugie. Muszą się przenikać. Z przygód muszą wynikać treści.

STANDARDY

Dzień, godzina

Prowadzący

PLAN KURSU

pozytywne oddziaływanie na EMOCJE

pamięć emocje

TREŚCI FORMY(PRZYGODY)

EMOCJE+ +

Kurs trzeba PRZEŻYĆ, a nie ODBYĆS. Mirowski, „O kształceniu instruktorów”

kurs to ciąg stanów emocjonalnychwyzwalanie pozytywnych i kontrola złych

Wizja kształcenia A. Kamińskiego

Każdemu kursowi towarzyszyła kolonia zuchowa

Atmosfera zaufania, radości, chęci pomocy innym, współdziałania według najlepszej woli z zarządzeniami starszych

Po zakończeniu jednego kursu od razu zaczynał się następnyOdbywał się każdy kurs – bez względu na liczbę zgłoszeń.

Należy ułatwić maksymalnie każdemu przejść przeszkolenie zuchowe

Dobra atmosfera na kursie nie zjawi się z niebaKursy były przepełnione twórczą pracą

Kontakt z terenemKurs zuchowy ≡ zuchowa namowa

A. Kamińskiego c.d. + inny autorytet

1 – mało teorii, dużo praktyki, mało referatów – dużo ćwiczeń,2 – materiał nauczania oprzeć gdzie tylko można o konkretne doświadczenia (zbiórki z zuchami etc.)3 – dać dużo możliwości do samouctwa na kursie (obszerna i łatwo dostępna biblioteka, instruktor ciągle gotów do rozmowy, a nade wszystko – dwie godziny specjalnie na zajęcia indywidualne zarezerwowane),4 – respektować, gdzie tylko da się – uczenie, ćwiczenia etc. – zastępami kursowymi.

Co leży u podstaw kształcenia instruktorów?

1- Zgrupowanie kandydatów w celu przeprowadzenia zajęć (umiejętności i ich teoretycznych podstaw)

2 -Wykorzystanie zgrupowania dla stworzenia wspólnoty uczestników

3- Lektura – samodzielne zdobywanie i pogłębianie wiedzy

4- Poszerzanie horyzontów poprzez kontakt z ciekawymi ludźmi

A. Kamiński S . Mirowski

PODSUMOWANIE I OTWARTE PYTANIA

1. Kurs szyty na miarę – jak wprowadzić kształcenie indywidualne?2. Sprawności zamiast kursu?3. Podręcznik/poradnik zamiast standardu?4. Czy zmienić standardy by wspierały „harcerskość” kursu?