20. rocznica podpisania

polsko – niemieckiego

Traktatu o dobrym sąsiedztwie i

przyjaznej współpracy

TRAKTAT, CZYLI UMOWA MIĘDZYNARODOWA

Umowa międzynarodowa-

to porozumienie między dwoma lub

więcej podmiotami prawa

międzynarodowego przede wszystkim:

państw lub organizacji

międzynarodowych, ale także np.

Stolicy Apostolskiej, regulowane

przez prawo międzynarodowe,

Traktat, czyli umowa

międzynarodowaniezależnie od tego, czy jest ujęte w

jednym czy w większej liczbie

dokumentów, bez względu na jego

nazwę oraz bez względu na to, czy

jest zawierane w imieniu państwa,

rządu czy ministra kierującego

odpowiednim działem administracji.

Traktat, czyli umowa

międzynarodowaCzęsto jej synonimem jest

traktat,

choć niektórzy tę nazwę

rezerwują dla umów o wyższej

randze, z reguły wymagających

ratyfikacji.

JAK TO WSZYSTKO SIĘ ZACZĘŁO?Tło historyczne traktatów

polsko-niemieckich –upadek Muru

Berlińskiego …

Przełom demokratyczny w Polsce

zapoczątkowany przez "Solidarność",

upadek Muru Berlińskiego

i zjednoczenie Niemiec to

historyczne wydarzenia, które stworzyły

przesłanki dla prawdziwego, polsko-

niemieckiego pojednania i porozumienia.

Po upadku muru przy Bramie Brandenburskiej

Berlin, 10 Listopad 1989

Gdy w 1989 r. w Europie

Środkowo-Wschodniej zaczęły

się przemiany polityczne i

pojawiła się perspektywa

zjednoczenia Niemiec, dla

Polski sprawą kluczową stało

się zapewnienie

nienaruszalności granicy

polsko-niemieckiej.

Zaskoczony upadkiem berlińskiego muru

kanclerz RFN Helmut Kohl pod koniec

listopada 1989 r. zaprezentował

dziesięciopunktowy „plan stopniowego

przezwyciężania podziału Niemiec i

Europy”. Nie było w nim jednak ani słowa o

uznaniu granicy z Polską, na co

nalegał rząd w Warszawie.

Dopiero ponad pół roku

potem parlamenty NRD i

RFN w

identycznych deklaracjach

uznały nienaruszalność

zachodniej granicy Polski.

Dzień po ogłoszeniu deklaracji na spotkaniu „2+4” w Berlinie ( USA, Francja, Wielka Brytania, ZSRR oraz RFN i NRD) sojusznicze mocarstwa postanowiły zaprosić Polskę na te posiedzenia, na których będzie mowa o granicach.

Dzięki temu na trzecim spotkaniu „2+4” 17 lipca 1990 r. w Paryżu, z udziałem polskiego ministra spraw zagranicznych Krzysztofa Skubiszewskiego, rząd niemiecki oświadczył, że uzna granicę z Polską i potwierdzi ją w stosownej umowie ze stroną polską.

Wydarzenia nabrały tempa i w połowie listopada 1990 roku, czyli półtora miesiąca po zjednoczeniu

Niemiec, ministrowie spraw zagranicznych

Krzysztof Skubiszewski

i Hans-Dietrich Genscher

podpisali w Warszawie traktat potwierdzający bezwarunkowo granicę na

Odrze i Nysie.

TRAKTAT O

POTWIERDZENIU ISTNIEJĄCEJ

GRANICY MIĘDZY POLSKĄ

A NIEMCAMI

Traktat podpisany 14 listopada 1990

w Warszawie przez ministrów spraw

zagranicznych K. Skubiszewskiego

i H.D. Genschera. Był on konsekwencją

decyzji o zjednoczeniu Niemiec i

zobowiązania RFN do uznaniu zachodniej

granicy Polski - potwierdzał nienaruszalność

wytyczonej po II wojnie światowej granicy na

Odrze i Nysie Łużyckiej, zgodnie z

postanowieniami Układu zgorzeleckiego (1950).

Jego podpisanie poprzedziła konferencja "dwa plus cztery”

dotycząca zjednoczenia Niemiec.

Strony deklarowały swą świadomość, iż zapisy Traktatu są warunkiem stabilizacji w Europie i dobrych

stosunków pomiędzy oboma państwami.

Ten krótki dokument stanowił jeden

z najważniejszych aktów, likwidując problem

dominujący w polskiej polityce zagranicznej

po II wojnie światowej. Miał on wyjątkową

wagę, jego stroną bowiem były zjednoczone

Niemcy, ostateczny wyraziciel woli narodu

i państwa niemieckiego. Prawne

rozstrzygnięcie kwestii granicy umożliwiało

przejście do następnych etapów – budowania

dobrosąsiedzkich stosunków

i wszechstronnej współpracy.

Został ratyfikowany (wraz

z Traktatem o dobrym

sąsiedztwie i przyjaznej

współpracy) przez Bundestag i

Sejm RP w

październiku 1991 i po wymianie

dokumentów ratyfikacyjnych

wszedł w życie w styczniu 1992.

Gwarantują one m.in. :

prawo do swobodnego wyrażania

i zachowywania tożsamości bez

prób przymusowej asymilacji,

używania i uczenia się języka ojczystego,

zakładania własnych instytucji,

organizacji i stowarzyszeń,

uwzględnianie historii i kultury

mniejszości podczas zajęć w placówkach

oświatowych.

W traktacie zapisano zasady

współpracy kulturalnej i

gospodarczej obu krajów. Niemcy

zobowiązały się wesprzeć Polskę w

jej dążeniach do struktur

europejskich.

Za nadrzędny cel swej polityki

oba państwa uznały zachowanie

i umocnienie pokoju.

Zobowiązały się postępować

zgodnie z prawem

międzynarodowym, zwłaszcza z

Kartą Narodów Zjednoczonych.

Ostateczne uznanie zachodniej granicy Polski.

Hans- Dietrich Genscher premier Tadeusz Mazowiecki Krzysztof

Skubiszewski w Warszawie 1990r.

Polsko- niemiecki traktat graniczny

KONFERENCJA DWA PLUS CZTERY

Dwa : NRD, RFN +

Cztery: ZSRR, Stany Zjednoczone, Wielka

Brytania, Francja

Podpisanie Traktatu Dwa-Plus-CzteryMoskwa, 12 Wrzesień 1990

Konferencja dwa plus cztery –

zorganizowana w 1990 roku seria spotkań

przedstawicieli dwóch państw niemieckich

oraz czterech mocarstw koalicji

antyhitlerowskiej, dotyczących zjednoczenia

Niemiec podzielonych po II wojnie światowej.

W spotkaniach tych udział brali: Niemiecka

Republika Demokratyczna, Republika

Federalna Niemiec, Francja, Stany

Zjednoczone, Wielka Brytania i Związek

Socjalistycznych Republik Radzieckich.

12 września 1990 roku

w Moskwie kraje te

podpisały Traktat

o ostatecznej regulacji

w odniesieniu do

Niemiec, zwany także

Traktatem dwa plus

cztery, który otworzył

drogę do zjednoczenia

Niemiec.

Podczas konferencji

omawiano polityczne

aspekty zjednoczenia,

kształt granic,

przynależność do

struktur

międzynarodowych czy

wielkość armii.

POSTANOWIENIA

TRAKTATU DWA PLUS

CZTERY

Zjednoczone Niemcy obejmą

obszar RFN i NRD oraz obie

części Berlina.

Obecne granice są ostateczne,

tzn. Niemcy zrzekają się

roszczeń wobec innych krajów

(granica na Odrze i Nysie

zostaje potwierdzona).

Niemcy potwierdzają uznanie

pokoju i rezygnują z broni

atomowej, chemicznej

i biologicznej.

Wielkość niemieckiej armii

zostanie zredukowana z 500

do 370 tys. żołnierzy.

ZSRR wycofa swoje wojska z

NRD najpóźniej do 1994

roku.

Na terenie NRD nie mogą

stacjonować wojska NATO

oraz nie można umieszczać

tam rakiet.

Zakończenie podziału Berlina.

Zjednoczone Niemcy

uzyskają pełną suwerenność.

Umowę podpisali ministrowie

spraw zagranicznych Hans-

Dietrich Genscher z RFN, Lothar

de Maizière z NRD, Roland

Dumas z Francji, Eduard

Szewardnadze z ZSRR, Douglas

Hurd z Wielkiej Brytanii i James

Baker z USA.

TRAKTAT O DOBRYM SĄSIEDZTWIE I PRZYJAZNEJ WSPÓŁPRACY MIĘDZY POLSKĄ A NIEMCAMI

Premier Jan Krzysztof Bielecki w Bonn, podpisanie Traktatu polsko-niemieckiego o

dobrym sąsiedztwie i przyjaznej współpracy, Traktat podpisali: K. Bielecki, K. Skubiszewski, H. Kohl, H. D. Genscher 17

czerwca 1991 r.

Traktat o dobrym sąsiedztwie i przyjaznej

współpracy między Polską a Niemcami,

podpisany w 1991 w Bonn przez premiera Polski –

J. K. Bieleckiego oraz kanclerza Niemiec -H. Kohla.

Był uzupełnieniem Traktatu o potwierdzeniu

istniejącej granicy między Polską a Niemcami.

Regulował stosunki zjednoczonych Niemiec

z Polską na zasadach trwałego pokoju

i bezpieczeństwa, dobrosąsiedzkiej

współpracy.

Określił zasady wzajemnych stosunków Polski i Niemiec, uznawał za nadrzędny cel polityki obu państw zachowanie i umocnienie pokoju, strony

zobowiązały się:

postępować zgodnie z prawem międzynarodowym, zwłaszcza z Kartą Narodów Zjednoczonych,

realizować prawa i obowiązki, zgodnie ze

standardami międzynarodowymi dotyczącymi mniejszości narodowych (odniesiono się do trudnej kwestii we wzajemnych stosunkach – położenia mniejszości niemieckiej w Polsce oraz Polaków w Niemczech, uznając, iż obie strony przyjmą zasadę wzajemności i obowiązujące standardy europejskie)

intensyfikować i rozbudowywać

wymianę kulturalną, zwłaszcza

rozwijać kontakty i ścisłą

współpracę młodzieży polskiej i

niemieckiej.

Niemcy wyraziły w nim również

zrozumienie dla polskich dążeń do

integracji struktur Europy Zachodniej.

Do traktatu został dołączony list intencyjny obu stron wyrażający kwestie rozbieżne, które nie znalazły wyjaśnienia w Traktacie- osiedlanie się Niemców w Polsce przed jej wejściem w skład Wspólnoty Europejskiej oraz sprawy obywatelstwa mniejszości niemieckiej i umieszczania znaków topograficznych w języku niemieckim na zamieszkanych przez nią terenach.

Uzupełnieniem Traktatu

stały się również trzy

dodatkowe

porozumienia: umowa o polsko-

niemieckiej współpracy młodzieży,

o utworzeniu Polsko-

Niemieckiej Rady Ochrony

Środowiska, noty min. spraw

zagranicznych o utworzeniu Polsko-

Niemieckiej Komisji Międzyrządowej

do Współpracy Regionalnej

i Przygranicznej.

Oba traktaty, graniczny oraz

o dobrym sąsiedztwie

i przyjaznej

współpracy, zostały

ratyfikowane przez Bundestag

i Sejm RP w

październiku 1991 i po

wymianie dokumentów

ratyfikacyjnych weszły w życie

w styczniu 1992 roku.

Traktat polsko-niemiecki o dobrym sąsiedztwie i przyjaznej współpracy

Po podpisaniu dokumentu nie trzeba

było długo czekać na zintensyfikowanie

polsko-niemieckich kontaktów.

Dotyczyło to zwłaszcza dwóch stref,

szczególnie ważnych dla Polski:

wchodzenia Polski w struktury

NATO i Unii Europejskiej.

Niemcy popierały dążenie Polski do członkostwa w NATO. Były

zainteresowane przekazaniem roli „państwa frontowego” innemu krajowi i przesunięciem

granic Sojuszu Północnoatlantyckiego na wschód. Od 1993 roku za przystąpieniem Polski do NATO wypowiadało się niemieckie ministerstwo obrony. Jednak kanclerz Kohl, znany ze szczególnego przywiązania do

doskonałych stosunków z demokratyzującą się Rosją,

odnosił się do tego pomysłu raczej sceptycznie.

Dopiero podczas wizyty w Polsce w 1995 roku (pierwszej od 1989 r.)  Kohl, który dostąpił zaszczytu przemówienia jako

pierwszy niemiecki lider w Sejmie, dał do zrozumienia, że przed 2000 r. Polska

powinna znaleźć się w Unii Europejskiej oraz w NATO. Była to

pierwsza tego typu deklaracja szefa zachodniego państwa. Bez podpisanego cztery lata wcześniej „Traktatu” polsko-

niemieckiego nie byłaby możliwa. Jednakże na przystąpienie Polski do

NATO trzeba było poczekać jeszcze do 1999 r., a do Unii Europejskiej

aż do 2004.

... W DNIU 17 CZERWCA 1991 ROKU, WRAZ Z TRAKTATEM O DOBRYM SĄSIEDZTWIE MIĘDZY POLSKĄ A NIEMCAMI, ZOSTAŁA PODPISANA UMOWA

O POLSKO-NIEMIECKIEJ WSPÓŁPRACY MŁODZIEŻY – PNWM.

Polsko-Niemiecka Współpraca

Młodzieży (PNWM) jest instytucją

polsko-niemiecką o statusie organizacji

międzynarodowej. Powstała na mocy

„Umowy o polsko- niemieckiej

współpracy młodzieży” z 17 czerwca

1991 roku w celu wspierania kontaktów

między młodzieżą z Polski i

Niemiec.

W praktyce oznacza to, że PNWM

dofinansowuje spotkania i projekty

młodzieżowe oraz pomaga w ich

zorganizowaniu: udziela informacji

o sąsiednim kraju, wydaje i

udostępnia publikacje metodyczne i

krajoznawcze, a także ułatwia

znalezienie partnera.

CELE I ZADANIA PNWM

wspieranie wymiany

i współpracy

młodzieży

rozszerzanie i pogłębianie

istniejącej wymiany

młodzieży

umożliwianie realizacji

nowych inicjatyw

przyczynianie się do

swobodnego rozwoju

osobowości młodych ludzi

przejmowania przez nich

odpowiedzialności

w społeczeństwie i

państwie

Szczegółowe uregulowania

dotyczące zasad działania i

celów PNWM znajdują się w

Wytycznych, opracowanych

przez Polsko-Niemiecką Radę

Młodzieży.

DofinansowanieDofinansowaniu podlegają

różne formy programów:

wymiana młodzieży,

praktyki, hospitacje, programy

specjalistyczne, publikacje. Należy

pamiętać, że w kręgu zainteresowania

PNWM znajduje się młodzież w

wieku 12-26 lat.

Warunkiem otrzymania dotacji jest

posiadanie partnera po stronie

niemieckiej. Program powinien trwać

od 4 dni do 28 dni. Należy podkreślić,

że dzień programu to dzień, w którym

doszło do spotkania młodzieży

i z którego wynika coś dla

integracji i poznania się

uczestników.

WYMIANA MŁODZIEŻOWAMoże być ona zorganizowana w

dowolnej formie np.:

wspólne obozy namiotowe, warsztaty dla młodzieżowych

orkiestr strażackich, plenery artystyczne, obozy narciarskie, zawody strażackie połączone z obozem dla młodzieży. Ważne jest, aby zostały stworzone warunki do poznania się młodzieży.

PROGRAM WYMIANPODRÓŻE DO MIEJSC PAMIĘCI

Są to programy odbywające się co najmniej w 80% w miejscach pamięci. Nie wystarczy sam wyjazd do takiego miejsca, aby można było uznać cały program. Ważne jest, aby uczestnicy realizowali program w tym miejscu, np. pracowali z dokumentami zgromadzonymi w miejscu pamięci, zajmowali się zagadnieniami problematyki wspólnej historii polsko-niemieckiej. Ze względu na swój charakter są to trudne programy, wymagające bardzo dobrego prowadzenia i przygotowania.

KRZYŻOWAW malowniczej wsi Krzyżowa - 8 km od Świdnicy i 55 km od Wrocławia, na terenie byłego majątku rodziny von Moltke usytuowany jest nowoczesny obiekt szkoleniowo- konferencyjny.

Właścicielem obiektu jest

Fundacja „Krzyżowa” dla

Porozumienia Europejskiego,

niezależna polska organizacja

pozarządowa działająca na rzecz

tolerancji, pokoju, porozumienia

i przepojonej wzajemnym

szacunkiem współpracy wszystkich

narodów europejskich.

To tu dotarły do niemieckiego kanclerza wiadomości o wydarzeniach w Berlinie z 9 listopada 1989 i burzeniu Muru Berlińskiego. Helmut Kohl przerwał swoją wizytę w związku z tymi super ważnymi wydarzeniami. Zaraz jednak powrócił do Polski by ją dokończyć .

W pałacu 12 listopada 1989 odbyło się spotkanie premiera Polski Tadeusza Mazowieckiego i kanclerza Niemiec Helmuta Kohla, w czasie którego odprawiono słynną "Mszę Pojednania".

PROGRAM WYMIAN

PRAKTYKI

Praktyki mają na celu rozwijanie kwalifikacji

młodzieży. Praktyka może trwać od 4 dni do 3 miesięcy.

Należy podkreślić, że w praktykach może wziąć udział zarówno jedna osoba, jak i cała

grupa.

Program polega na tym, że młody

człowiek jest wysyłany przez swoją

organizację do organizacji

partnerskiej, gdzie pod czujnym

okiem opiekunów zdobywa w

praktyce nowe umiejętności

związane z pracą z

młodzieżą np. pomaga w zajęciach

z młodzieżą, uczestniczy w

przygotowaniu i przeprowadzeniu

wspólnego obozu.

V LOWymiana polsko- niemiecka 2011

Udział w warsztatach

artystycznychw MOPT wDąbrowie

Górniczej

WĘDRÓWKI PO

TATRACH

PO MARSZ U NA ORIENTACJĘ – POGORIA I

WYMARSZ DO DOLINY PIĘCIU STAWÓW W ZAKOPANEM

KONTAKT Z PNWMPolsko-Niemiecka Współpraca

Młodzieży

ul. Alzacka 18

03-972 Warszawa

tel.: 022 518 89 10

faks: 022 617 04 48

biuro[at]pnwm.org

Deutsch-Polnisches Jugendwerk

Friedhofsgasse 2

14473 Potsdam

tel.: +49 331 284 790

faks: +49 331 297 527

buero[at]dpjw.org

WYKONAŁY:

Karolina Kuc Monika Wiercińska Sandra Kołodziej Karolina Boroń Dominika Ludwig