Tomasz Trawinski portfolio

TOMASZTRAWIŃSKI

PORTFOLIO

DOŚWIADCZENIEWrzesień 2014-Styczeń 2015

ArchitektCDF Architekci, PoznańOpracowywanie kompleksowego projektu koncepcyjnego na 7-etapowe osiedle mieszkaniowe wraz z zespołem biurowo-hotelowym w Bydgoszczy. Praca nad projektem zagospodarowania terenu.

Sierpień 2013-Kwiecień 2014

ArchitektArt-space, PoznańProjekt wykonawczy hotelu wraz z funkcjami towarzyszącymi w adaptowanym XIX-wiecznym spichlerzu w Pszczewie.

Sierpień 2012-Październik 2012

Asystent architektaKostka&Kurka Architekci, PoznańOpracowywanie projektu budowlanego dla zespołu budynków wielorodzinnych przy ul.Smolnej w Poznaniu.

Kwiecień 2011

Universidade Catolica Portuguesa, Viseu, PortugaliaUdział w Międzynarodowych Warsztatach Urbanistycznych- przeprojektowywanie i rewitalizacja tkanki miejskiej średniowiecznego centrum miasta Coimbra.

Grudzień 2010

Universidad Francisco de Vitoria, Madryt, HiszpaniaUdział w Międzynarodowych Warsztatach Urbanistycznych- przeprojektowywanie i rewitalizacja tkanki miejskiej dzielnicy Tetuan w Madrycie.

OSIĄGNIĘCIApaździernik 2014

Laureat I miejsca w konkursie na Najlepszą Pracę Magisterską powstałą na Uniwersytecie Artystycznym w Poznaniu w 2014 roku. Publikacja pracy w wydawnictwie naukowym Uniwersytetu Artystycznego.

2012

Projekt domu jednorodzinnego Szelągowska-Winogrady wykonany w ramach zajęć na Politechnice Poznańskiej- publikacja w wydawnictwie naukowym Politechniki Poznańskiej pt.: “Architektura mieszkaniowa i usługowa w programach nauczania, cz.II”, pod red. E. Pruszewicz-Sipińskiej.

2012

Projekt iluminacji Mostu Zwierzynieckiego we Wrocławiu wykonany w ramach zajęć na Politechnice Poznańskiej- publikacja w wydawnictwie naukowym Politechniki Poznańskiej- w trakcie prac redakcyjnych.

WYKSZTAŁCENIE2012-2014

Uniwersytet Artystyczny w PoznaniuKierunek: Edukacja artystycznaSpecjalność: RysunekPisemna praca magisterska została wyróżniona pierwszą nagrodą w Konkursie naNajlepszą Pracę Magisterską powstałą w 2014 r. na Uniwersytecie Artystyc-znym w PoznaniuTytuł naukowy: Magister sztuki

2008-2013

Politechnika PoznańskaKierunek: Architektura i UrbanistykaTytuł naukowy: Magister inżynier architekt

2010-2011

Universidade Catolica Portuguesa, Viseu, PortugaliaKierunek: Architektura i UrbanistykaWymiana studencka Erasmus

TEL. 518- [email protected]

TOMASZ TRAWIŃSKI //architekt. designer// PORTFOLIO

Wszystkie obrazy, rysunki i plany zawarte w niniejszym portfolio stanowią wyłączną własność Tomasza Trawińskiego na podstawie odpowiednich artykułów prawa polskiego i międzynarodowego. Jakiekolwiek powielanie, reprodukowanie, udostępnianie, jak również analogowa i cyfrowa manipulacja zawartej w dokumencie treści możliwa WYŁĄCZNIE za pisemną zgodą autora.

Copyright 2008- 2013 by Tomasz Trawiński Wszelkie prawa zastrzeżone

OBŁUGIWANE PROGRAMY

T

TOMASZTRAWIŃSKI

Osiedle 46 domów jednorodzinnych w zabudowie szeregowej w Koninku pod Poznaniem. Domy utrzymane są w minimalistycznej stylistyce, holenderską architekturą mieszkaniową. Autorskie rozwiązanie detali konstrukcyjno-funkcjonalnych (rynny ukryte pomiędzy połacią a podwyższoną attyką, konstrukcja balustrad szklanych ukryta w izolacji termicznej ścian zewnętrznych) nadało domom spójnego, bardzo wyrazistego charakteru. Mocne bryły domów uplastycznia i optycznie zmiękcza użycie ręcznie formowanej płytki elewacyjnej.

Praca nad projektem wykonawczym w poznańskim biurze CDF architekci. Planowana realizacja osiedla- lato 2015. Strona developera: www.koninko.com.pl

OSIEDLE DOMÓW JEDNORODZINNYCHKoninko k . Poznania

W R Z E S I E Ń 2 0 1 4

Nowy wydział architektury Politechniki Poznańskiej projektuje się na obszarze Berdychowa, pomiędzy obecnym kampusem usytuowanym na Piotrowie a Rondem Śródka. Kompleks składa się z dwóch trzykondygnacyjnych budynków połączonych na poziomie drugiego piętra kładką-łącznikiem przerzuconym nad ciągiem pieszym. Oba skrzydła kompleksu otwarto na południe, w bezpośredni sposób nawiązując do kontekstu urbanistycznego. Pomiędzy ramionami zachodniego skrzydła „A” projektuje się amfiteatralnie ukształtowane schody, które stanowią strefę rekreacyjną dla studentów. Na dachu kompleksu projektuje się dydaktyczny ogród z niską roślinnością. Powiększa to program fukncjonalny kompleksu, stanowiąc dodatkową strefę rekreacyjną oraz otwierając nowe punkty widokowe na wartę i tereny nadmaltańskie.

PROJEKT MAGISTERSKINowy kompleks Wydziału Archi tek tury w Kampus ie Warta PP

P R O J E K T M A G I S T E R S K IP r o m o t o r : P R O F D R H A B . I N Ż . A R C H . T . B a r d z i ń s k a - B o n e n b e r g

C Z E R W I E C 2 0 1 3

Projekt zagospodarowania terenu

W obu skrzydłach kompleksu strefy wejścia usytuowano centralnie względem danych budynków, na osiach, którymi w przyszłości przebiegać będzie komunikacja piesza od Centrum Wykładowego ku Malcie, i od Malty do rzeki Warty. Same strefy wejścia projektuje się jako wielkie, otwarte atria, doświetlone od góry dzięki szerokim przeszkleniom. W celu nadania oddechu długim korytarzom, umieszcza się otwierające się na zewnątrz aneksy wypoczynkowe. Dodatkowo przestrzeń komunika-cyjna w budynku B została poszerzona, co dało możliwość umieszczenia w dachu świetlika, wpuszczającego światło dzienne do samego wnętrza obiektu.

Rzut przyziemia



C Z E R W I E C 2 0 1 3

W ramach projektu opracowano modelowy projekt wnętrza- salę wykładową na 60 osób o zadanej z góry powierzchni 60m kw. U szczytu sali, za plecami prelegenta, projektuje się tablicę z nasuwa-nym na jej wierzch białym ekranem służącym do pokazów multimedialnych, która zwija się do stalo-wego panelu. Sam ekran obramiony jest eksedrą, której wyraz wzmocniono poprzez użycie mocnego błękitu. Głównymi czynnikami nadającymi wnętrzu dynamiczny charakter są ukośne płaszczyzny poprowadzone przy narożnikach bocznych ścian. Wykonuje się je z płyt kartonowo- gipsowych, które mocuje się na kotwach do ścian zewnętrznych pomieszczenia. Dodatkowo ściany szczytowe zostały poligonalnie pofalowane, co koreluje z wygięciami płaszczyzn ścian bocznych. W narożni-kach ścian z ekranem wprowadzono dwie asymetryczne eksedry, których wnętrze pokryte jest grana-tową farbą o mocnym wyrazie, tą samą, co eksedra stanowiąca ramę ekranu. Projektuje się sufit akustyczny podwieszany na wysokości 300 cm, marki Ecophon Focus lp, dzięki któremu możliwe jest dobranie różnej długości listew. Kształt zewnętrzny samego sufitu koreluje natomiast z krzywizną ścian.



C Z E R W I E C 2 0 1 3

P R O J E K T I N Ż Y N I E R S K IP r o m o t o r : P R O F D R H A B . I N Ż . A R C H . R . A s t

L U T Y 2 0 1 2

PROJEKT INŻYNIERSKIKamienica przy u l . Ostrówek 16, Poznań

Tematem pracy byl projekt kamienicy na dzialce przy ul. Ostrówek 16 na Śródce w Poznaniu, w bliskim sąsiedztwie rzeki Cybiny oraz usytuowanej po przeciwległej jej stronie Katedry św. Piotra i Pawła. W skali urbanistycznej postarano się o kontynuację linii zabudowy pierzei ulicy Ostrówek, poprzez nawiązania co do horyzontalnych linii gzymsów i wysunięć na elewacjach. Budynek zaprojektowano w kształcie litery L, tworząc otwarty na południe ustronny dziedziniec, na którym usytuowano ogródek letni projektowanej w przyziemiu kawiarni. Wschodnią, wewnętrzną ścianę projektowanej kamienicy schodkowo rozrzeźbiono, umieszczając w długich horyzontalnych donicach nasadzenia z pnączy, które rozrosną się na elewacji, tworząc ciepłą atmosferę dziedzińca. Na poziomie przyziemia budynku projektuje się kawiarnię w systemie cateringowym. Budynek wyposażono w zautomatyzowany garaż podziemny, do którego wjazd umieszczono w południowej części bryły. Na pierwszym piętrze projektuje się biuro w systemie open space, natomiast na pozostałych, wyższych kondygnacjach znajdują się mieszkania.

Projekt zagospodarowania terenu

PROJEKT INŻYNIERSKIKamienica przy u l . Ostrówek 16, Poznań

R z u t p r z y z i e m i a R z u t 1 p i ę t r a

P R O J E K T I N Ż Y N I E R S K IP r o m o t o r : P R O F D R H A B . I N Ż . A R C H . R . A s t

L U T Y 2 0 1 2

R z u t 4 p i ę t r aR z u t 3 p i ę t r a R z u t 2 p i ę t r a

Działka, na której usytuowany jest obiekt, znajduje się na terenie byłej Stoczni Gdanskiej, przy ulicy Podstocznej, w odległości 400 m od Martwej Wisły i w bliskim sąsiedztwie historycznego centrum miasta. Projekt zakłada koncentrację obiektówo fukcji kulturalnej i skupienie ich wokół dwóch sprzę-żonych ze soba przestrzennie dziedzińców przekrytych lekkimi zadaszeniami. Oprócz projektowa-nego muzeum w kompleksie znalazłyby się Młodziezowe Centrum Kultury, Szkoła muzyczna, Biblio-teka, Kino studyjne, Biura kierowane pod przemysł kreatywny, oraz parking nadziemny do obsługi kwartału.

MUZEUM TECHNIKIGdańsk, S tocznia

P R O J E K T O W A N I E O B I E K T Ó W U S Ł U G O W Y C H P r o w a d z ą c y : D R . I N Ż . A R C H . T . J a s t r z ą b

P R O J E K T W Y K O N A N Y W R A M A C H Z A J Ę Ć N A W A P P

L U T Y 2 0 1 2

Rzut założenia wraz z okoliczną zabudową

P R O J E K T O W A N I E O B I E K T Ó W U S Ł U G O W Y C HP r o w a d z ą c y : D R . I N Ż . A R C H . T . J a s t r z ą b


L U T Y 2 0 1 2

Sam budynek muzeum podzielono na trzy wyraźne części fukncjonalne. Na wszystkich kondygna-cjach zachodniej części znajduje się ekspozycja stała, do której zwiedzający mają dostęp bezpo-średnio po opuszczeniu głównych schodów. Następnie w środkowej częsci umieszczono ekspozycje czasowe oraz sale seminaryjno- warsztatowe. Część zachodnia została natomiast przeznaczona na funkcje administracyjno- konserwacyjne.

MUZEUM TECHNIKIGdańsk, S tocznia

Rzut poziomu 0

Rzut poziomu +1

PRZEKRÓJ A-A

Z R Ó W N O W A Ż O N Y R O Z W Ó JP r o w a d z ą c y : D R I N Ż . A R C H . W . S z e s z u ł a


C Z E R W I E C 2 0 1 2

Celem projektu było przeprojektowanie i zredefiniowanie ogromnej pustej przestrzeni publicznej rozciągającej się pomiędzy blokami jednego z wielu blokowisk wybudowanych w czasach PRL- Osiedlu Lecha na poznańskich Ratajach. Nasza propozycja zakładała utworzenie wielu sprzężonych wnętrz- placyków, połączonych siecią pasaży pieszych i rowerowych. W centralnej części założenia zaprojektowano wbite poniżej poziomu terenu przejście, które dzięki klombom z kwiatami i zielenią stanowiłoby intrygującą przestrzeń integrującą społecznie. We wschodniej części założenia ustanowiono boiska do siatkówki i tenisa, a chodniki usytuowano wzdłuż płytkich zbiorników z wodą.

PROJEKT ZIELENI NA OS.LECHAPoznań, Rata je , Osiedle Lecha

Rzut założenia

P R O J E K T O W A N I E W N Ę T R ZP r o w a d z ą c y : M G R . I N Ż . A R C H . M . G y u r k o v i c h


L I S T O P A D 2 0 1 1

Projekt salonu meblowego na zadanym rzucie o wym. 10x20m. Program funkcjonalny zakładał usytuowanie we wnętrzu małej kawiarenki, pomieszczenia socjalnego/biura i WC dla pracowników. Celem projektu była maksymalizacja przestrzeni wystawienniczej. Kreowano ją poprzez porowadzenie diagonalnej osi widokowej, która ukazywałaby od już od wejścia fragment kawiarni, zachęcając klienta do zagłębienia się do wnętrza sklepu.

SALON MEBLOWY

B I O N I K AP r o w a d z ą c y : p r o f . D R H A B . I N Ż . A R C H . W . B o n e n b e r g


C Z E R W I E C 2 0 1 2

Rzut z górySchemat działania systemu

Przekrój

r o o f L E A FS y s t e m o d z y s k u w o d y

Projekt lampy Bristlecone ( ang. Sosna Oścista, dosł. “zjeżona szyszka”) został zainspirowany szyszką, która wraz dojrzewając rozcapierza na boki swoje łuski, uwalniając nasiona. Łuski lampy Bristlecone są sterowane elektrycznie przez użytkownika za pomocą pilota- umożliwia to precyzyjną kontrolę nad strumieniem światła. Powtarzalność łusek umożliwia prostą produkcję i łatwe przestawienie linii montażowej na inny materiał. Dzięki temu lampa z łatwością wpasuje się zarówno w stricte nowoczesne wnętrze, jak i w te bardziej tradycyjne.

Ilustracja po prawej stronie przedstawia prototyp lampy- a nie jej wizualizację.

D E S I G NP r o w a d z ą c y : D R I N Ż . A R C H . A . B o n e n b e r g


C Z E R W I E C 2 0 1 2

Rzut z góry

Schemat działania

Przekrój

LAMPA BRISTLECONE

Praca będąca moim artystycznym projektem dyplomowym jest wynikiem eksperymentu przestrzennego stanowiącego wizualizację moich rozważań nad definicją architektury. zacząłem poszukiwania anty-miejsca, przestrzeni a-architektonicznej, która stanowiłaby odwrócenie i zaprzeczenie architektury. Postanowiłem dokonać semantycznej i formalnej DEKONSTRUKCJI architektury, tworząc obiekt wyróżniający się cechami nie-miejsca. Stworzona przeze mnie z jednej bryły styropianu forma przestrzenna jest próbą odnalezienia takiej anty- przestrzeni. Sednem obiektu stają się poskręcane, wynaturzone przestrzenie- pustki, które są niedostępne do wkroczenia przez człowieka. Obiektu nie należy więc traktować jako tradycyjnie pojmowanej rzeźby, którą zazwyczaj ogląda się od zewnątrz- w mojej formie najważniejsze procesy zachodzą bowiem wewnątrz bryły. Stanowi ona raczej eksperyment przestrzenny, tak w sensie koncepcji, jak i fizycznej formy.

DEKONSTRUKCJAProjekt magis tersk i

P R O J E K T M A G I S T E R S K IP r o m o t o r : D R H A B . A . T y c z y ń s k a , P R O F . N D Z W . U A P

C Z E R W I E C 2 0 1 4

DEKONSTRUKCJAProjekt magis tersk i

P R O J E K T M A G I S T E R S K IP r o m o t o r : D R H A B . A . T y c z y ń s k a , P R O F . N D Z W . U A P

C Z E R W I E C 2 0 1 4

Wybór styropianu jako medium jest bowiem nieprzypadkowy; materiał ten jest miękki, dość nietrwały, sztuczny, a pod wpływem pewnego rodzaju chemii ulega trwałym, losowym odkształceniom. Praca z nim od początku stanowiła pewien eksperyment sam w sobie- z czasem forma wytrawianej bryły sama zaczęła podpowiadać mi kierunki i możliwości, które w sobie kryje. Forma obiektu jest podwójnie przeskalowana- jako całość jest bowiem nieproporcjonalnie wysoka w stosunku do człowieka, jednocześnie jednak mikro- przestrzenie dziejące się w jej wnętrzu dostępne są dostępne jedynie wzrokiem, i to w ograniczonym stopniu. Forma jest doskonale a-użytkowa, poprzez swoje kruche, ażurowe, a momentami ostro zakończone struktury. Bryła wymyka się obiektywnemu, matematycznemu opisowi z uwagi na swą losową, chaotyczną strukturę. Powołując się na współczesnego teoretyka architektury Adama Jakimowicza, tak pojęta dekonstrukcja jest zabiegiem na poły arbitralnej parcelacji, pociągającej za sobą: stałe powtarzanie i powracanie, poszukiwanie i zagubienie, przemieszczenie i dyslokację, a przede wszystkim wielowątkowość i niejednoznaczność, które to cechy stanowią sedno, istotę dekonstrukcji w architekturze. Zdekonstruowana rzeczywistość nie ma początku ani końca, jest zjawiskiem ciągłym i płynnym. Stąd w celu ujarzmienia owej materii, ująłem ją więc w ortogonalne ramy przestrzenne, podobnie jak czynią to abstrakcyjni malarze.

Oddając się uciechom i rozrywkom które oferuje nam świat, po jakimś czasie całkowicie się w tym zatracamy. Tracimy kontakt z rzeczywistością, ale przede wszystkim tracimy jakąś część naszego człowieczenstwa, upadlamy się, zezwierzęcamy.

Kształt zielonej butelki ma charakter uniwersalny, jest symbolem nie tylko alkoholu, ale wszelkich innych używek, którymi się człowiek bez opamiętania „raczy” i którym się oddaje, by w zwierzęcym zapamiętaniu odlecieć. Obżarstwo, seks, ale tez uzależnienia cywilizacyjne, w ktorych traci się poczucie własnego „ja”- dążenie do kariery za wszelką cenę, praca, przyzwyczajenia.

Gest przecięcia butelek był próbą zastanowienia się nad definicją samej rzeczy- czy butelka, a wiec naczynie do przechowywania płynu, jest jeszcze butelką, gdy się ją przetnie wpół? Czy człowiek, który jest już na samym dnie, który zeszmacony leży pod ławką, jest jeszcze człowiekiem…?

Media: butelki szklane- 8 szt.

PUSTY

I I I N T E R D Y S C Y P L I N A R N A P R A C O W N I A R Y S U N K UP r o w a d z ą c y : P R O F . N D Z W . A . T y c z y ń s k a

P R O J E K T W Y K O N A N Y W R A M A C H Z A J Ę Ć N A U A P

S T Y C Z E Ń 2 0 1 3

insideOUTDom Tramwajarza, Jeżyce, Poznań



K W I E C I E Ń 2 0 1 3

Fotografie 210x 297 mm

W dniach 18.04- 24.04.2013 w Domu Tramwajarza na poznańskich Jeżycach odbył sie „plener stacjonarny” w ramach zajęć z p. prof. Tyczyńską. Warsztaty odbywały się w kipiących tanim przepychem salach byłego kina „Amarant”, które w 2010 roku zakończyło swoją działalność. Odnosząc się do zastanego kontekstu, studenci mieli odpowiedzieć na zadane hasło:„5 o’clock”, „mówiace o obyczajach i hołdowaniu rytuałom”.

Prezentowana praca przedstawia układ 6 stołów ustawionych w koło, z wejściem od czoła. Stanowi to nawiązanie do tradycyjnego „okrągłego stołu” używanego podczas oficjalnych przyjęc, gdzie jedzący przez cały czas mają ze sobą kontakt wzrokowy i poczucie, iż spedzają posiłek wspólnie. Ten układ został odwrócony- każdy przy swoim talerzu jest osamotniony. By dodatkowo podkreślić sztuczność owych „Balów u Senatora”, na wyszukanej zastawie stołowej podaliśmy hamburgery z jednego z popularnych fast- foodów.

W czasie wernisażu natomiast autor w roli kelnera roznosił zimne frytki na świecącej tacy, niby dystyngowany aperitif f podawany podczas oficjalnych przyjęć.

Instalacja site- specific: krzesła, zastawa stołowa, hamburgery z fast- fooda

WŁAŚCIWIE,TO I TAK JESTEŚMY SAMI.. .

„Właściwie to i tak jesteśmy sami

Bez znaczenia jak wielu przyjaciół mamy. Obojętnie ile zobaczymy. Gdzie pojedzie-my. Jak bardzo kocha nas nasz partner. Rodzimy się i umieramy w pojedynkę, a cale zycie postrzegamy (…) jedynie z perspektywy WŁASNYCH oczu.(…)Własciwie to i tak jesteśmy sami.”

z tekstu performance’u

Samotność. Bo ludzi wlasciwie i tak nie obchodzisz ani ty, ani twoje życie.

Performance będący monologiem autora, jego głośna „spowiedzią”, wyznaniem, w którym zastana-wiał się, a w zasadzie stwierdzał pewne fakty traktujące o bardzo subiektywnie pojmowanej samotno-ści. Wykonujący zwrócony był twarzą do ściany, stojąc boso, by tym bardziej podkreślić intymność i osobisty charakter gestu.

Działanie wykonane podczas „pleneru stacjonarnego”- warsztatów studenckich, które odbyły się w dniach 18.04- 24.04.2013r. w Domu Tramwajarza na poznańskich Jeżycach.

Dokumentacja: plik video w formacie .mp4, 25fps, 1280x720 pix, dźwięk stereo 2- kanałowy



K W I E C I E Ń 2 0 1 3

PLAKAT

P R A C O W N I A P R O J E K T O W A N I A P L A K A T UP r o w a d z ą c y : D R H A B . E . S k o r w i d e r , P R O F . N D Z W . U A P

P R O J E K T W Y K O N A N Y W R A M A C H Z A J Ę Ć N A U A PC Z E R W I E C 2 0 1 4

Dzień bez kupowania, dyptyk,wydruk cyfrowy 100x 70 cm

PLAKAT

P R A C O W N I A P R O J E K T O W A N I A P L A K A T UP r o w a d z ą c y : D R H A B . E . S k o r w i d e r , P R O F . N D Z W . U A P

P R O J E K T W Y K O N A N Y W R A M A C H Z A J Ę Ć N A U A PC Z E R W I E C 2 0 1 4

Pod mocnym aniołem, plakaty filmowe,wydruk cyfrowy 100x 70 cm

(NIE) NA MIEJSCU

I P R A C O W N I A F O T O G R A F I IP r o w a d z ą c y : D R J . O l e k s a


S T Y C Z E Ń 2 0 1 3

Skąd jes teśmy?Co nam wolno, a co n ie? Dokąd przynależymy? . . . jeś l i w ogóle. . .

Fo tograficzna próba zas tanowienia s ię nad faktem „pasowania” i „wpasowywania s ię”

Wydruk fotograficzny 210x 297 mm




(NIE) NA MIEJSCU

I P R A C O W N I A F O T O G R A F I IP r o w a d z ą c y : D R J . O l e k s a


S T Y C Z E Ń 2 0 1 3

AKT

Akryl na piapierze, 140x100 cmAkryl na piapierze, 120x84 cm

P L E N E R U A P - S K O K I 2 0 1 3P r o w a d z ą c y : D R . H A B . S . K u s z c z a k

P R A C E W Y K O N A E W R A M A C H Z A J Ę Ć N A U A P

M A R Z E C 2 0 1 2

Celem ćwiczenia było zaprojektowanie i wykonanie formy rzeźbiarskiej o dowolnym kształcie, która po umieszczeniu w niej źródła światła stałaby się swego rodzaju lampionem. Po wyłączeniu światła stanowić ma jednak samoistny interesujący obiekt przestrzenny. Inspiracją do stworzenia projektu były płynne organiczne formy rafy koralowej, kory drzew, pustych w środku muszli.

R Z E Ź B AP r o w a d z ą c y : M G R K . G r y g o r o w i c z - K o s a k o w s k a


C Z E R W I E C 2 0 1 0

RZEŹBA ŚWIECĄCA

Wydruki fotograficzne, 10x18 cm

L I S T O P A D 2 0 1 0

SZKICE ODRĘCZNE

Piórko, tusz, 10x18 cm

Piórko, tusz, 21x29,7 cm Piórko, tusz, 21x29,7 cm

Tomasz Trawinski portfolio

Documents

Transcript of Tomasz Trawinski portfolio