TEMAT TYGODNIA : W KRAINIE MUZYKI

PONIEDZIAŁEK:

TEMAT : JAKI TO INSTRUMENT ?

1. Jaki to instrument?” – rozmowa na temat instrumentów na podstawie doświadczeń dzieci.

Rodzic mówi: Dzisiaj będziemy rozmawiać o instrumentach. Jakie instrumenty muzyczne znasz?

Rodzic pośrodku dywanu układa ilustracje przedstawiające instrumenty muzyczne (fortepian,

skrzypce, trąbka, wielki bęben, harfa, trójkąt). Dziecko wskazuje instrumenty, które rozpoznaje i

podaje ich nazwy. Rodzic podaje nazwy pozostałych instrumentów, których dziecko nie wymieniło w

czasie rozmowy.

Wizyta w szkole muzycznej - Poznajemy instrumenty https://www.youtube.com/watch?v=f43qSH2Nq9w

FORTEPIAN

SKRZYPCE

TRĄBKA

WIELKI BĘBEN

TRÓJKĄT

HARFA

2. „Zagram jak na trąbce, zagram jak na gitarze” – naśladowanie odgłosów instrumentów.

Dziecko siedzi na dywanie a rodzic pokazuje zdjęcia instrumentów, dziecko naśladuje ich

dźwięki. Rodzic może dla ułatwienia włączyć nagranie oraz zaprezentować dziecku w jakiś

sposób za pomocą buzi można naśladować dźwięki zbliżone do wygrywanych przez

poszczególne instrumenty.

Dźwięki i odgłosy - instrumenty muzyczne:

https://www.youtube.com/watch?v=MadTiSUv4Jo

https://www.youtube.com/watch?v=6y0LGu724lY

3. . Karta pracy. Rodzic czyta polecenie, dziecko wykonuje zadanie.

4. „Masaż” – dziecko i rodzic wykonują masaż pleców zgodnie ze słowami i ruchami .

Idą słonie, Dziecko kładzie na przemian całe dłonie na plecach rodzica.

potem konie, Uderza delikatnie piąstkami.

panieneczki na szpileczkach Stuka palcami wskazującymi.

z gryzącymi pieseczkami, Delikatnie szczypie.

świeci słonko, Dłońmi zatacza koła.

płynie rzeczka, Rysuje linię.

pada deszczyk, Stuka wszystkimi palcami.

czujesz dreszczyk? Łaskocze

WTOREK:

TEMAT : GRAMY NA INSTRUMENTACH ?

1. „Co to? Kto to?” – rozwiązywanie zagadek

• Może być dęty, może być i strunowy, ważne, aby był do gry gotowy. Piękne dźwięki nam

wygrywa, z nim piękna muzyka jest możliwa. (instrument muzyczny)

• Jest to zespół niemały, mogą w nim być skrzypce, a nawet organy. Gdy wszyscy razem

zaczynają grać, to aż publiczność chce z foteli wstać. (orkiestra)

• Zna go każde w przedszkolu dziecko, zawsze stoi przed swoją orkiestrą i porusza drewnianą

pałeczką. (dyrygent)

• Dyrygenta wszyscy się słuchają, tylko na nią patrzeć mają. Dzięki tej drewnianej pałeczce

wszystko uda się w każdej pioseneczce. (batuta)

2. „Orkiestra” – rozmowa na temat wspólnego muzykowania na podstawie doświadczeń

dziecka i wiersza „Mysia orkiestra” Doroty Gellner.

Mysia orkiestra Dorota Gellner

Dla kotów w Sylwestra gra mysia orkiestra.

Stanęła pod bramą, gra w kółko to samo.

Mysz pierwsza po strunach ogonem przebiera.

Mysz druga się śmieje jak głupi do sera.

A trzecia i czwarta ze złotym bębenkiem,

fałszując okropnie, śpiewają piosenkę.

Więc koty z piwnicy stos waty przyniosły

i uszy zatkały i gdzieś się wyniosły,

wołając: - Ach, nie ma jak kocia muzyka!

Od mysiej niestety dostaje się bzika!

Rodzic zadaje pytania:

• Co to jest orkiestra?

• Jaka orkiestra grała dla kota w sylwestra?

• Ile myszek było w tej orkiestrze i na czym grały?

• Czy kotom podobała się mysia muzyka?

• Gdzie możemy zobaczyć i posłuchać orkiestry?

• Jak wygląda orkiestra?

• Czy dużo jest w niej ludzi i instrumentów?

3. „Domowa orkiestra” – wspólne muzykowanie. Zabawa w orkiestrę.

Do zabawy można wykorzystać to co mamy w domu (miska, łyżka, butelka z wodą lub ryżem, klucze,

dwa klocki itp.) Rodzic może być także dyrygentem (umawia się z dzieckiem, jak ma reagować na jego

gesty w czasie gry): – ręka z batutą coraz wyżej – dziecko gra coraz głośniej, – ręka z batutą coraz niżej

– dziecko gra coraz ciszej, – narysowanie kółka przed dzieckiem – kończy grę. Rodzic razem z dzieckiem

może również ustalić inne gesty.

4. „Muzyczne ludziki” – praca plastyczna

Rodzic pokazuje dziecku zdjęcia fortepianu i wiolonczeli i pyta: Wiesz, jak nazywają się te instrumenty?

Wspólnie z dzieckiem podaje nazwy tych instrumentów. Pokaż, jak siedzi pianista przy fortepianie,

naśladuj jego grę. Dziecko siada na krześle z wyprostowanymi plecami, uderzając palcami o blat stołu,

naśladuje grę na fortepianie. Następnie rodzic pokazuje zdjęcie wiolonczeli i tłumaczy: Wiolonczela jest

bardzo dużym instrumentem. Wiolonczelista siedzi na krześle, a między nogami ma wiolonczelę. W

dłoni trzyma smyczek i przesuwa nim po strunach instrumentu. Rodzic prezentuje sposób siedzenia

wiolonczelisty i naśladuje grę na instrumencie, a następnie dziecko powtarza ruchy rodzica. Po zabawie

w pokazywanie instrumentów dziecko wykonuje zadanie plastyczne.

Zadaniem dziecka jest wyklejenie konturu instrumentów wydartymi kawałkami gazet, następnie

dorysowanie różnych elementów tak, aby powstały muzyczne ludziki.

ŚRODA

TEMAT: ROBIMY INSTRUMENTY!

1. „Robimy instrumenty” – wykonanie gitary z pudełka po chusteczkach higienicznych. Dziecko

ma pudełko po chusteczkach higienicznych, jedną plastikową rurkę, nożyczki i pięć gumek

recepturek. Rodzic daje dziecku dwa paseczki taśmy dwustronnej i wskazuje, gdzie należy ją

przykleić. Dziecko nakleja taśmę równolegle do krótszych boków pudełka – między krawędzią

pudełka a dziurą. Dziecko przecina plastikową rurkę na pół tak, aby powstały dwie krótkie rurki,

i nakleja je na pudełku, w miejscu dwustronnej taśmy klejącej. Następnie dziecko nakłada

gumki recepturki tak, aby opierały się o rurki. Dziecko swobodnie gra na wykonanym przez

siebie instrumencie.

2. „Co słyszysz?” – zabawa ruchowa. Rodzic włącza dowolną muzykę. Dziecko porusza się

swobodnie w rytm muzyki. Gdy muzyka cichnie, dziecko zatrzymuje się, kuca i zamyka oczy.

Zadaniem dziecka jest wsłuchać się w ciszę. Po upływie 5–7 sekund dziecko otwiera oczy.

Rodzic pyta: Co słyszałaś/-eś, kiedy była cisza?

3. Zajęcia o emocjach – euforia, podekscytowanie związane z przeżywaniem muzyki.

– Muzyka to coś wspaniałego – słuchanie wierszyka i rozmowa na jego temat.

Muzyka to coś wspaniałego Dominika Niemiec

Dźwięki płyną bardzo leciutko

niby frunące ptaszki na wietrze,

ciekawi was, czego słucham?

Właśnie przysłuchuję się orkiestrze.

W tle brzmią grube trąby.

Słychać skrzypce, dzwonki i flety.

Mam na twarzy coraz większe wypieki.

Teraz partię solową mają klarnety.

Orkiestra gra coraz głośniej,

czuję się podekscytowana.

Dźwięków jest wokół mnie coraz więcej,

chciałabym umieć tak grać sama.

Bo świat nut jest zaczarowany,

muzyka to coś wspaniałego.

Może wzruszać, albo zachwycać,

wzbudzić euforię w sercu każdego.

Rodzic rozmawia z dzieckiem na temat wiersza:

• Jak myślisz, gdzie była dziewczynka?

• Czego słuchała?

• Jakie instrumenty grały w orkiestrze?

• Jak czuła się dziewczynka, słuchając muzyki?

• Jakie emocje może wywoływać muzyka?

„Posłuchaj...” – zabawa słuchowa. Rodzic zaprasza dziecko do posłuchania fragmentów różnych

utworów muzycznych (dowolne wybrane przez rodzica). Po odtworzeniu każdego fragmentu rodzic

pyta dziecko o jego wrażenia: Czy muzyka Ci się podobała? Z czym Ci się kojarzyła? Jakie uczucia może

wzbudzać?

Ćwiczenie z historyjką obrazkową. Dziecko układa historyjkę obrazkową pasującą do treści wiersza.

Opowiada, co się po kolei wydarzyło.

4. „Plusk – plusk” – zabawa dydaktyczna, (potrzebna będzie miska z wodą i 8 kamieni) Na środku

stoi miska z wodą, a obok niej dziesięć kamieni. Dziecko odwraca się tyłem a rodzic wrzuca do

wody po kolei trzy kamienie. Rodzic pyta dziecko: Ile kamieni jest teraz w misce? Pokaż tyle

palców. Zabawa trwa do momentu, aż rodzic wrzuci każdą ilość kamieni – od 1 do 8.

CZWARTEK:

TEMAT: UMIEM ZACHOWAĆ SIĘ PODCZAS WAŻNYCH UROCZYSTOŚCI.

1. „Umiem zachować się podczas ważnych uroczystości!” – rozmowa na temat odpowiedniego

zachowania na podstawie zabawy parateatralnej.

Dziecko rozmawia z rodzicem o uroczystościach przedszkolnych, które odbyły się w tym roku. Rodzic

tłumaczy, jak powinno się zachowywać w czasie takich uroczystości w przedszkolu, teatrze lub w innych

miejscach.

2. Ćwiczenia oddechowe „Co to za dźwięk?”.

Dziecko stoi. Rodzic na wydechu wydaje różne dźwięki, przedłużając ich brzmienie. Dziecko

powtarza i odgaduje, co to za dźwięk. Np. fffffffffffffffff (wiatr), wwwwwww (duży owad – bąk,

trzmiel), ssssssss (wąż, gąska), zzzzzzz (mucha, komar), szszsz ( szum morza), żżżżżżżż (dźwięk

wydawany przez piłę podczas pracy). – Rozśpiewanie (R. zwraca uwagę na dykcję dziecka).

Wołamy zwierzęta: Mo – ja la – mo, mo — ja la – mo, mo (dziecko śpiewa dźwięk C D E D C D

E D C). Mo – ja a – ro, mo – ja a – ro, ro. Odeszliśmy zbyt daleko. Wołamy tatę: Ta – to ta – to

mój, ta – to ta – to mój (C D C D C C D C D C). W podskokach biegniemy do taty: Ram tam tam,

ram tam tam (G D D E C C).

3. Mazurek Dąbrowskiego – utrwalenie hymnu.

Dziecko siedzi przed rodzicem. Rodzic pyta: Jak się nazywa najważniejsza pieśń w danym kraju?

Grana i śpiewana między innymi przed meczami, na ważnych państwowych uroczystościach.

Jeśli dziecko nie wie, Rodzic. mówi: hymn i tłumaczy: Ze względu na szacunek dla kraju, w czasie

słuchania i śpiewania hymnu należy zachowywać się w odpowiedni sposób. Czy wiesz jak?

Dziecko podaje swoje pomysły. Rodzic nakierowuje dziecko tak, aby móc mu powiedzieć o

zdjęciu nakrycia głowy, staniu na baczność, nierozmawianiu. Dziecko wstaje i pokazuje

prawidłową postawę. R. śpiewa z dzieckiem hymn lub włącza nagranie, dziecko zachowuje się

w odpowiedni sposób.

4. Wierszowanka - pokazywanaka Ptaszki mają dziób, dziób, dziób

Ptaszki mają dziób, dziób, dziób

Kłapiemy dzióbkiem uformowanym z dłoni

Słonie tupią tup, tup, tup

Tupiemy

Zając skacze kic, kic, kic

Skaczemy

Mysz nie mówi nic!

Kładziemy palec na buzi.

PIĄTEK:

TEMAT: JAK PORADZE SOBIE Z HALASEM?

1. „Jak poradzę sobie z hałasem?” – rozmowa na temat tego, jak należy dbać o swoje uszy na

podstawie doświadczeń dzieci, zabawy dydaktycznej i karty pracy.

„Co to za dźwięk?” – zabawa dydaktyczna.

Dzieci siedzą z zamkniętymi oczami przed rodzicem. Rodzic prezentuje różne odgłosy, zadaniem dzieci

jest odgadnąć, co to za dźwięk:

- zatrzaskiwanie drzwi,

-stawianie kubka na stole,

- szeleszczenie pogiętą kartką papieru,

- gwizdanie na gwizdku,

- głośne tupanie,

- przewracanie stron w książce,

- przelewanie wody z kubka do kubka,

- przesypywanie klocków,

- gra na tamburynie.

Rodzic pyta dziecko : Które z tych odgłosów były dla was przyjemne? Które były nieprzyjemne?

Jak myślicie dlaczego? Dlaczego jedne dźwięki są dla nas przyjemne, a inne nie? Od czego to

zależy?

Rodzic mówi dzieciom o szkodliwości hałasu dla naszego zdrowia.

Wykonanie karty pracy – odszukiwanie przedmiotów wydających ciche dźwięki.

2. „Po cichutku” – zabawy ruchowe.

– „Rozpoznajemy kroki swoich domowników” – dziecko zamyka oczy. Rodzice, rodzeństwo

obchodzą dookoła dziecka, Dziecko odgaduje, kto to mógł być. – „Gdzie jesteś?” – dziecko z

zawiązanymi oczami szuka rodzica, wołając go, np. Mamo, gdzie jesteś? Mama odpowiada –

Tutaj. Mogą powtarzać to wielokrotnie, aż się znajdą. Gdy dziecko odnajdzie mamę, następuje

zmiana. – „Ilu gości przyszło do ciebie?” – dziecko ma zasłonięte oczy. Domownicy cicho

ustawiają się za dzieckiem. Zadaniem dziecka jest odgadnąć, ile osób za nim stoi. – „Dzień

dobry!” – dziecko jest odwrócone plecami do reszty domowników. Jeden z domowników

mówi: Dzień dobry… (podaje imię dziecka siedzącego tyłem). Dziecko ma zgadnąć, kto je

przywitał. Jeśli popełni błąd, następuje zamiana.

3. „Ucho – dzięki niemu słyszę” – wykonanie modelu ucha z plasteliny. Rodzic mówi: Narządem

słuchu są uszy, to dzięki nim słyszymy. Dotknij delikatnie swoich uszu. To czego dotykasz, to

małżowina uszna, część ucha zewnętrznego, bo ucho to nie tylko to, czego dotykacie, duża część

aparatu słuchowego znajduje się w środku głowy – to ucho wewnętrzne. Jeszcze raz dotknij

małżowiny usznej, to ona zbiera wszystkie dźwięki z otoczenia, które przedostają się do otworu

w uchu – czyli wewnętrznego przewodu słuchowego.

Dziecko lepi z plasteliny model ucha zewnętrznego.

4. Pokoloruj rysunek. Powiedz co możemy usłyszeć.

5. Do czego służy ucho? Połącz z odpowiednim rysunkiem.

Pokoloruj i wytnij.