TECHNIK USŁUG KOSMETYCZNYCH - opusmagnum.pl · upiększania twarzy lub cia ... ramach...

opracowała: mgr inż. Jolanta Jankowska–Iwasiewiczhttp://opusmagnum.pl/medyczna-szkola-zawodowa/technik-uslug-kosmetycznych

1

TECHNIK USŁUG KOSMETYCZNYCH

TEKST PRZEWODNI DO ĆWICZEŃ

MAKIJAŻ

opracowała: mgr inż. Jolanta Jankowska – Iwasiewicz

http://opusmagnum.pl/medyczna-szkola-zawodowa/technik-uslug-kosmetycznych



2

MAKIJAŻ Makijaż to słowo pochodzenia francuskiego, oznacza umalowanie się zamaskowanie, sfałszowanie. Makijaż to odpowiednio dobrany do typu urody, ubioru, kolorystyki sposób upiększania twarzy lub ciała.

I. RODZAJE MAKIJAŻY: GRUPA I

Plastyczny – Upiększający – Osobisty To makijaż oglądany w różnych płaszczyznach, uwzględniamy w nim upodobania modelki (klientki), jej osobowość. Modelka powinna się z nim utożsamiać. W makijażu osobistym staramy się nie zmieniać wizerunku malowanej osoby. Makijaż osobisty powinien odkrywać zalety twarzy, wydobywać indywidualne cechy modelki. W ramach tego makijażu wyróżniamy: Makijaż dzienny Ogólna zasada tego makijażu to zachowanie umiaru i naturalnego wyglądu w ostrym świetle dziennym. Powinien podkreślać wypielęgnowaną cerę, błyszczące oczy, ładne usta. Makijaż kobiety dojrzałej Zasadą tego makijażu jest delikatność, używamy matowych cieni do powiek i podkładów o lekkiej konsystencji. Makijaż kobiety dojrzałej wymaga kosmetyków bardzo dobrej jakości Podkłady powinny być średnio matowe, całkowity mat mógłby uwypuklić zmarszczki. Rezygnujemy ze złocistych pudrów z drobinkami złota lub pereł. Nie wykonujemy kresek, jedynie szarą lub brązową kredką rysujemy punkty między rzęsami. Twarz konturujemy ciepłym różem. Pudrujemy twarz pudrem transparentnym o ton jaśniejszym od podkładu. Wyklucza się ostre kolory. Dla poprawienia przyczepności cieni pudrowych powinno się używać specjalnego podkładu pod cienie lub jasnego kamuflażu. Tylko w niektórych przypadkach czarny tusz jest korzystny. Czarne łuki optycznie pogłębiają osadzenie oczu. Niezbędna jest konturówka nieco ciemniejsza od pomadki. Pomadki typu kremowego bardzo dobrej jakości.



3

Makijaż sportowy lub dla mężczyzny W upiększaniu twarzy mężczyzn lub kobiet o typie sportowym powinno się polecać wykonanie farbowania brwi i rzęs henną brązową lub grafitową wyjątkowo dla brunetów czarną. Należy stosować fluidy wodne w postaci emulsji lub pianki wodoodporne. Można również zastosować lekkie kremy tonujące. Drobne defekty maskujemy kamuflażem. Makijaż pod okulary Należy się kierować faktem czy szkło powiększa czy zmniejsza oko. Makijaż przy krótkowzroczności powinien optycznie powiększać oczy. Używamy jasnych kolorów. Zaznaczamy kontury na górnej powiece i zewnętrznej części oka na 1/3 długości. Na wewnętrznej stronie powieki stosujemy białą kredkę. Przy dalekowzroczności okulary nienaturalnie powiększają oko i pory skórne oraz włoski i zmarszczki. Unikamy kontrastów, nie obramowujemy oka. Cienie beżowe, brzoskwiniowe, delikatny róż. Makijaż specjalny – okazjonalny

wieczorowy Sztuczne oświetlenie emituje ciepłe żółte równe światło, dlatego ten makijaż ma mocniejsze kolory niż dzienny Stosujemy kontrast kolorystyczny, unikamy kolorów: turkusu, zieleni i niebieskiego. Nakładamy więcej różu. Podkład stosujemy o 2 tonacje ciemniejszy niż skóra. Kiedy światło jest przygaszone, lub jest to światło świec, używamy kosmetyków o żywych barwach. Świecące dodatki w makijażu wieczorowym można stosować tylko przy nieskazitelnej cerze.

do teatru lub na wernisaż Podkład w kolorze skóry lub o ton jaśniejszy. Podkreślone zarówno oczy jak i usta. Niewiele kolorów „ton w ton”.

dyskotekowy Najważniejsze w tym makijażu są oczy, dzięki nim przy głośnej muzyce nawiązujemy kontakt z innymi ludźmi. Podczas makijażu oczu wykorzystujemy zasadę kontrastów, cienie o zdecydowanych kolorach: zieleni, turkusu, burgunda. Kolorowe jaskrawe maskary. Stosujemy brokaty, żele z zatopionymi opalizującymi serduszkami, ozdobne elementy Świecące w ultrafiolecie. W makijażu dyskotekowym obowiązują określone trendy w zależności od mody

fotograficzny Trójkąt jest formą najbardziej fotogeniczną. Dlatego przy każdym makijażu fotograficznym olbrzymią rolę będzie odgrywać owal twarzy. Im bardziej będzie on zbliżony do trójkątnej formy tym lepiej będzie się prezentować na zdjęciu. Aby właściwie przeprowadzić jej formowanie , musimy zastosować trzy kolory fluidów. Właściwy kolor stosujemy na całą twarz. a na jej boki od czoła po kości policzkowe i żuchwę nawet o 2 tony ciemniejszy od koloru skóry. Wtedy osiągniemy efekt cofnięcia i optycznego pomniejszenia. Najjaśniejszy kolor stosujemy w środkowej części twarzy w miejscach, gdzie widoczne jest odbicie lamp. Linia brwi jest początkiem tego rozjaśnienia a broda końcem. Przed nałożeniem podkładu dokładnie pokrywamy korektorem wypryski



4

W makijażu fotograficznym niezwykle ważna jest cera. Powinna być matowa, dlatego do zdjęć potrzebna jest duża ilość pudru. Drugim ważnym elementem tego makijażu są usta. Muszą być wyraziste w rysunku. Na sporą ilość kamuflażu położonego na wargi nanosimy konturówkę pomadkę i jeszcze raz konturówkę. Nie używamy perłowych cieni.

ślubny W dniu ślubu panna młoda powinna wyglądać najpiękniej jak to jest możliwe. Przygotowania do tego dnia należy rozpocząć co najmniej 2 tygodnie przed uroczystością. Należy zadbać o wzmocnienie włosów stosując maseczki na włosy. Ponadto należy wypijać dziennie 2 ÷ 2,5 l wody mineralnej z dodatkiem soku z cytryny. Na kilka dni przed ślubem smarujemy miodem wargi kilka razy dziennie. Klientka powinna się również zdecydować na serię zabiegów odżywczo – nawilżających przeprowadzonych w gabinecie kosmetycznym. W dniu ślubu zanim rozpoczniemy pracę należy rozgrzaną wypiekami twarz ochłodzić aspirynowymi okładami i podać klientce do wypicia napój z 1 tabletki aspiryny lub szklankę wody mineralnej z lodem i cytryną. Oczy dobrze profilaktycznie zakropić łagodzącymi kroplami. Najważniejszą cechą makijażu ślubnego jest jego trwałość a także odporność na wodę (pot i łzy). W związku z tym w makijażu ślubnym stosujemy preparaty wodoodporne. Pod makijaż można też zastosować bazę w postaci białej emulsji, która uelastycznia skórę i przykleja fluid. Dla uzyskania efektu jędrnej zdrowej skóry stosujemy połyskujący metalicznie puder, który nakładamy na najbardziej wystające części twarzy. Makijaż ślubny powinien zawierać wiele elementów makijażu fotograficznego powinien on wyglądać pięknie nie tylko w naturze, ale i na zdjęciach i taśmach filmowych. Do tonacji ust powinno się dobierać kolor wiązanki ślubnej. Jeżeli usta są różowe to wiązanka powinna również mieć elementy różu. Przy pomadce pomarańczowej lub wiśnia bukiet powinien również zawierać te kolory. W zależności od stylu prezentowanego przez naszą klientkę stosujemy odpowiednie kolory i kontrasty podkreślające jej typ urody: Romantyczna: Dla kobiet posiadających dużo sex appeal–u, kobiet z nadwagą. Kolory – pomarańcz, łosoś, złoto, perła, błękit, wszystkie jasne kolory. Wrażenie ogólne: kolorowo i świecąco. Dramatyczna: Kobieta o budowie atletycznej kobiety niskie o postaci prostokątnej lub trójkątnej, kobiety „drapieżne”. Kolory fiolet, czekoladowy brąz, szarości, biel, perła, srebro, jasny pastelowy róż, czerwień, mocne i zdecydowane kontury, kontrasty koloru i waloru, wrażenie dynamiczne. Klasyczna: Kobieta średniego wzrostu, raczej o regularnych rysach i budowie, ciała, wrażenie skromne, ale jednocześnie atrakcyjne, kobieta czarująca. Kolory: jasny, ciepły beż, pomarańcz, popiel brąz szarość, czerwone usta (powinny dominować). Naturalna: Kobieta o szczupłej budowie ciała, wrażenie powabnej lekkości, kobieta „kumpel”. Kolory: cieliste, brązowa lub szara maskara, kolory cieni monochromatyczne. Dla typu młodzieńczego: kobieta posiadająca dużo energii i naturalnego wdzięku, sylwetka wysportowana. Wszelka ekstrawagancja dozwolona. Jeżeli panna młoda jest bardzo młodziutka i ma nieskazitelną urodę makijaż powinien ją tylko lekko „muskać”, aby nie zniekształcić wrażenia naturalności.



5

GRUPA II

Makijaż Plakatowy – Płaski – Charakteryzacja

To głównie tworzenie wizerunku, upiększanie, odmładzanie, oszpecanie, postarzanie w ramach charakteryzacji Kosmetyki do charakteryzacji nie są przeznaczone do codziennego użytku wyróżniamy makijaże:

Teatralny (malowanie charakteru),

Dla modelek – fashion,

Dla osób publicznych, prezenterów TV, polityków,

Sceniczny (dla artystów),

Artystyczny – bodypainting, fotoshooting, Airbrush.

Najsłynniejsza szkoła charakteryzacji to szkoła przy BBC w Londynie oraz Akademia Charakteryzacji w Hollywood.

W Polsce do popularnych i znanych należą szkoły:

• Międzynarodowa Szkoła Charakteryzacji Marii Ewy Dziewulskiej,

• Szkoła Makijażu i Charakteryzacji FAM Eweliny Grabskiej przy Instytucie Francuskim,

• Międzynarodowa Szkoła Makijażu Profesjonalnego Sophie Lecomte G & B Centrum Makijażu Profesjonalnego Warszawa,

• Akademia Wizażystyki Maestro Olafa Tabacznyńskiego.

• Szkoła Wizażystów Luizy Lenartowicz

• Szkoła Makijażu Jolanty Wagner



6

GRUPA III

Makijaż permanentny

Bardzo stara metoda licząca około 2000 lat, wywodzi się z Chin. Polega na wprowadzeniu barwnika pochodzenia roślinnego do warstwy ziarnistej naskórka, ulega złuszczaniu, a po 3 ÷ 5 latach zanika.

Wykonanie makijażu rozpoczyna się od narysowania pożądanych konturów brwi czy ust oraz dobranie koloru barwników. Robi się to zwykłymi kosmetykami kolorowymi. Potem linergistka (specjalistka od makijażu permanentnego) za pomocą cieniutkiej igiełki wprowadza barwnik w naskórek. Takie nakłuwanie może być odczuwane jako bolesne. Dlatego skórę przed zabiegiem smaruje się kremem znieczulającym. W wypadku ust, zwłaszcza, gdy barwnikiem wypełnia się całą ich powierzchnię, osoby wrażliwe na ból kierowane są na zabieg znieczulający. Przeciwwskazaniem do makijażu permanentnego jest cukrzyca, łuszczyca, przyjmowanie leków sterydowych, ciąża i aktywna opryszczka.

W następnym dniu po zabiegu makijaż wydaje się ciemny i przerysowany. W ciągu kilku dni blednie prawie o połowę. Konieczne jest wówczas uzupełnianie barwnika. Po zabiegu wielokrotnie w ciągu doby smarujemy nakłuwane miejsca preparatem natłuszczającym. Przez pierwszy tydzień po zabiegu nie należy się opalać Orientacyjne ceny zabiegu:

• brwi 800 zł,

• kontur ust 500 zł,

• kontur z wypełnieniem 1000 zł,

• kreski górnej powieki 450 zł,

• kreski dolnej powieki 350 zł,



7

V. UPIĘKSZANIE POD KONTROLĄ CZYLI JAK BEZPIECZNIE STOSOWAĆ KOSMETYKI PODCZAS MAKIJAŻU

Kosmetyczka wykonująca zabieg makijażu w swoim gabinecie musi bezwzględnie przestrzegać zasady higieniczne związane z tym zabiegiem, chroniące klientkę przed ryzykiem infekcji oraz pozwalające kosmetykom i przyborom do makijażu zachować na długo swoje właściwości.

Data ważności na kosmetyku to sprawa najważniejsza, produkt przeterminowany nawet o kilka dni powinien wylądować na śmietniku.

Kosmetyki przechowujemy w miejscach suchych bez narażania ich na nasłonecznienie.

Kosmetyki nie powinny stykać się ze skórą zarówno klientki jak i kosmetyczki, dlatego korzystamy głównie z kosmetyków w tubce lub z dozownikiem; pozostałe kosmetyki nabieramy czystą szpatułką. Dotyczy to nie tylko kremów, ale i cieni do powiek, pomadek, kamuflaży, itp. Pamiętamy o dokładnym zakręcaniu pojemników, tubek.

Kredki do oczu i ust wymagają bezpośredniego stosowanie na skórę klientki w związku z tym bezpośrednio po zastosowaniu kredkę należy zatemperować, (aby usunąć ewentualne drobnoustroje) i zabezpieczyć nasadką.

Nakładając klientce maskarę do rzęs należy używać specjalnej spiralki. Nie korzystamy ze szczoteczek, w które jest wyposażona maskara (oryginalną szczoteczkę używamy tylko w przypadku, kiedy kosmetyk przeznaczony jest do indywidualnego użytku klientki).

Przy wykonywaniu makijażu potrzebne dla danej klientki kosmetyki kolorowe umieszczamy na specjalnej palecie.

Pędzle zabrudzone preparatami pudrowymi po każdorazowym wykonaniu makijażu wycieramy w chusteczkę nasączoną 80% alkoholem, natomiast zabrudzone tłustymi preparatami (pomadki, cienie) najpierw wycieramy w gąbkę syntetyczną (nie latexową!) z odrobiną lekkiego fluidu i po oczyszczeniu z tłustego preparatu przemywamy jw. alkoholem. Po dniu pracy pędzle myjemy w ciepłej wodzie z szamponem zawierającym keratynę. Myjemy tylko końcówki włosia. Spłukujemy, nakładamy odżywkę do włosów bez spłukiwania. Suszymy na leżąco.

Gąbki po wykonaniu makijażu u danej klientki myjemy w ciepłej wodzie z mydłem antybakteryjnym (zalecanym do dezynfekcji rąk), płuczemy i suszymy. Suche gąbki można dodatkowo wydezynfekować promieniami UV.

Jedynie bezwzględne stosowanie się do wymogów bezpieczeństwa ochroni klientkę przed zagrożeniami oraz da jej przekonanie o profesjonalizmie usługi.



8

PRZYBORY DO MAKIJAŻU

Przed rozpoczęciem nauki makijażu należy zaopatrzyć się w odpowiednie przybory należą do nich:

opaska na włosy zabezpiecza włosy, pozwala na ocenę kształtu twarzy,

pelerynka,

chusteczki higieniczne,

pałeczki kosmetyczne do makijażu,

waciki lub płatki najlepsze bawełniane,

gąbka kosmetyczna – syntetyczna ma duże pory jest miękka, okrągła lub owalna, używana do nakładania podkładów,

gąbka kosmetyczna – latexową ma lekko widoczne pory jedwabista w dotyku. Używana do nakładania i rozprowadzania podkładu, ma kształt trójkąta lub rombu, dzięki czemu dociera do trudnodostępnych miejsc wokół nosa i oczu,

szczoteczka do czesania rzęs,

spiralka do nakładania tuszu,

pędzle kosmetyczne profesjonalne mają drewniane lakierowane kijki (malowanego tą samą techniką co samochody). Rączka pędzla jest biała lub czarna o długości od 13 ÷19 cm.

Naturalne włosie jest na „gorąco” łączone metalową skuwką, a następnie dodatkowo wzmocnione i ściskane. Włosie używane do produkcji pędzli: z ucha wołu, kucyka Pony, czarnej kozy, białej kozy, czerwonej kuny (sobola) kolinsky, błękitnej wiewiórki syberyjskiej, chińskiej brązowej kozy.

szpatułki do nabierania kosmetyków,

paleta do nakładania kosmetyków,

pęseta,

temperówka,

zalotka – przyrząd do podwijania rzęs,

miseczka na wodę.

Wszystkie przybory powinny być czyste i estetyczne, Starannie ułożone na stanowisku zabiegowym Przechowywać sieje powinno w zamykanych pojemnikach lub pokrowcach.



9

Rodzaje pędzli profesjonalnych A. PODSTAWOWE

1. Pędzel do pudru – największy z pędzli powinien być lekko zaokrąglony i bardzo puszysty wykonany z włosia końskiego, wiewiórczego lub koziego. Kształty skuwek mogą być płaskie lub okrągłe, a włosie ułożone parabolicznie lub skośnie. Bardzo duże pędzle służą do pudrowania ciała.

2. Pędzel do różu – mniejszy niż pędzel do pudru, lecz podobnego kształtu i konstrukcji. Pędzel ten powinien być choćby częściowo wykonany z sobolowej sierści.

3. Pędzelek do cieni – miniaturka pędzla do różu taki sam kształt i rodzaj włosia nazywany kocim językiem.

4. Aplikator do cieni – wykonany z gąbki latexowej lub delikatnej syntetycznej, nie może być chropowaty. Aplikuje cienie grubszą warstwą niż pędzelek, zaciera granice barw, „rozmazuje” linie dla złagodzenia efektu.

5. Pędzelek do kresek – cieniutki spiczasty pędzelek (zerówka) służy do precyzyjnego nakładania tuszu na górną powiekę cieniutką kreską.

6. Pędzelek do warg – płaski i wąski. Twardy, ale elastyczny. B. PĘDZLE UZUPEŁNIAJĄCE

1. Pędzel pod oczy – cienki płaski pędzel o szerokości ok. 0,5 cm. Używamy do nakładania korektora maskującego podkrążone oczy lub drobne zmarszczki wokół ust. Używany także do „rozmazywania eyelinera.

2. Pędzel konturujący – jest wielkości pędzla do różu, ale ma ścięty czubek, nadaje się do usuwania nadmiaru różu, służy do konturowania.

3. Pędzel wachlarzowaty – cienki miękki , nadaje się do usuwania nadmiaru sypkiego pudru, do nakładania mieniących się pudrów wieczorowych. Obrócony wąską krawędzią nadaje się do konturowania zapadniętych policzków.

4. Pędzel do konturowania powiek – skośnie ścięty, pozwala kontrolować rozkład barw, pozwala rozprowadzać cienie na „złamaniu” powiek tzw. cień banana.

5. Pędzel do krawędzi rzęs – to pędzelek do eyelinera z kątowo załamaną skuwką.



10

II. PODSTAWY ANALIZY KOLORYSTYCZNEJ

Kosmetyczka w swojej pracy dosyć często podejmuje decyzję związaną z wyborem koloru. Kolor odgrywa bardzo ważną rolę podczas urządzania gabinetu, tworzenia własnego wizerunku oraz podczas prezentacji własnych usług. Klientki zasięgają również porady w zakresie doboru odpowiednich kolorów. Osoba zajmująca się kolorami musi mieć system odniesienia, który pomoże zrozumieć ich różnorodność i wzajemne oddziaływanie. Powinna znać paletę barw oraz umieć opisać klientce kompozycje kolorystyczne. Porozumienie dotyczące barw jest możliwe, bowiem tylko wtedy, gdy osoby rozmawiające o kolorach jednoznacznie identyfikują barwy.

Dwieście lat temu angielski fizyk, Isaac Newton dowiódł, że kolor jest światłem. Światło ulega rozczepieniu w spektrum barwne, gdy przechodzi i załamuje się w pryzmacie.

Tylko z trzech kolorów – czerwonego, zielonego i ciemnoniebieskiego można zrekonstruować światło białe. Te trzy kolory noszą nazwę addytywnych, czyli podstawowych kolorów światła. Mieszanie tych kolorów prowadzi do bieli.

Nie malujemy jednak światłem; malujemy pigmentami, które pochłaniają światło. Kolory pigmentowe określamy jako substraktywne. Mieszanie pigmentów prowadzi do czerni. Podstawowe kolory mieszania substraktywnego odpowiadają podstawowym kolorom koła barw: żółty, czerwony(magenta), niebieski (cyan). Kolory te są „rodzicami” pozostałych kolorów

Barwy podstawowe CZERWONY NIEBIESKI ŻÓŁTY

Barwy pochodne powstają wskutek połączenia barw podstawowych: czerwony + niebieski czerwony + żółty niebieski + żółty FIOLETOWY POMARAŃCZOWY ZIELONY

Dalsze barwy otrzymujemy po wymieszaniu sąsiadujących ze sobą w kole barw podstawowych i pochodnych jest ich sześć (określanych jako trzeciorzędowe):

czerwony + pomarańczowy = SZAFRANOWY zielony + żółty = LIMONKA niebieski + fioletowy = LAWENDOWY czerwony + fioletowy = PURPUROWY żółty + pomarańczowy = BURSZTYNOWY niebieski + zielony = TURKUSOWY



Koło barw

Podstawowym instrumentem do działań kosmetyczki w zakresie doboru kolorystycznego będzie koło barw, będące graficzną prezentacją sposobu ich postrzegania i relacji między nimi. Pełne koło, uwzględniające kolory podstawowe i pochodne, składa się z 12 segmentów. Całości dopełniają odcienie każdego z 12 kolorów. Powstają dzięki ingerencji barw pozostających poza kołem. Nie ma tu tzw. kolorów achromatycznych (niekolorów) tj. czerni, bieli, brązu i szarości.

Domieszka bieli rozjaśnia, tworząc pastele, zaś dodatek czerni daje kolory przytłumione.

11



12

Relatywność barw Dla kosmetyczki istotnym czynnikiem w dobieraniu kolorów jest ich intensywność, głębia, odcień oraz znajomość zasad łączenia barw.

Technika łączenia barw opiera się na prostym wyróżnieniu czterech zestawień: I. Walor (stopień jasności barw, tonowanie) – to połączenie monochromatyczne

polegające na dobraniu różnych odcieni tego samego koloru. W tym schemacie mieszczą się zarówno odcienie głębokie, a więc ciemne, jak i bardzo jasne. Rozpiętość kolorystyczna bywa tutaj tak duża, że na pierwszy rzut oka może to wyglądać na zestawienie kontrastowe.

II. Nasycenie – to stan największej intensywności danego koloru. Może ulegać zmianom poprzez dodawanie bieli lub czerni.

III. Harmonia – to „mariaż” kolorów, które w kole barw są „sąsiadami” – bezpośrednimi lub bliskimi. Kolory te przechodzą jeden w drugi, mogą zmieniać nasycenie. Określa się je jako kolory chromatyczne lub bliskoznaczne. Bliskie barwy o tych samych odcieniach można dowolnie łączyć, nie trzymając się ściśle zasad proporcji.

IV. Kontrast – to zestawienie przeciwstawnych segmentów koła kolorów, Nazywamy je dopełniającymi. Barwy dopełniające wzmacniają się nawzajem, wydają się bardziej zdecydowane. Najmocniejszy efekt daje przeciwstawienie koloru podstawowego z pochodnym powstałym z połączenia pozostałych podstawowych tj.:

dla czerwieni przeciwstawny jest zielony (niebieski + żółty)

dla niebieskiego przeciwstawny jest pomarańczowy (czerwony + żółty)

dla żółtego przeciwstawny jest fioletowy (czerwony + niebieski) Kontrasty kolorystyczne stanowią bardzo silne środki wyrazu w stylizacji barw, podkreślają oczy i usta. Rozróżniamy następujące kontrasty: a. komplementarny jeżeli przez 30 sekund skoncentrujemy się na obserwacji

pomarańczowo zabarwionej powierzchni to jako obraz powidokowy pojawi się nam kolor niebieski (jest on bowiem dopełnieniem pomarańczowego). Rude włosy i zielone oczy są przykładem takiego kontrastu.

b. symultaniczny szare pole w otoczeniu czerwieni przybiera odcień zielonkawy. Kolor przeciwstawny dla czerwieni wydaje się kolorem istniejącym. Bardzo jasna cera przy rudych włosach może sprawiać wrażenie zielonkawej.

c. przejrzysty (czysty –złamany) np. kolor czysty makijażu kontrastuje ze złamaną barwą włosów

d. temperatura barw (ciepła – chłodna) wyróżnia się trzy podstawowe gamy kolorystyczne: ciepła utworzona z kolorów czerwieni i żółtego chłodna utworzona z kolorów zieleni i niebieskiego neutralna utworzona z kolorów brązu i szarości oraz bieli i czerni



13

III. Zasady stylizacji kolorystycznej. Pigmenty budujące kolor skóry

Każdy człowiek ma określoną karnację skóry, wynikającą z ilości melaniny i hemoglobiny. Ogólnie kolor skóry można określić jako błękitny (klientce z taką cerą pasują kolory chłodne i neutralne) lub złocisty(klientce z taką cerą pasują kolory ciepłe i neutralne). Kolor włosów i oczu jest zawsze w tonacji cery, co stwarza pewną harmonię czasem nieświadomie zakłócaną przez nieodpowiedni dobór kolorów. Nieodpowiedni dobór kolorów może sprawić, że skóra o odcieniu złotawym wyda się szara a skóra niebieskawa wyda się wyblakła

Test kolorystyczny Test kolorystyczny najłatwiej przeprowadzić ustalając tonację chłodną lub ciepłą za pomocą chust srebrna – złota; żółta – niebieska. Test kolorystyczny przeprowadzić można również w oparciu o pomadki i róże do policzków. Test przeprowadza się przy oświetleniu dziennym (północnym) u klientki po demakijażu przysłaniając dekolt chustami i ustalając, które kolory harmonizują z cerą klientki. Jeżeli włosy nie mają naturalnego koloru przykrywamy je również chustą. Test kosmetykami przeprowadzamy również po demakijażu osłaniając dekolt chustą o kolorze neutralnymnp. jasno kremowym. Malujemy usta i policzki wybranymi czterema zestawami tj. 1. blush w czystym kolorze cyklamenu; pomadka ostry róż, 2. blush w złamanym kolorze cyklamenu; pomadka złamany róż, 3. blush w ciemnym kolorze brzoskwini; pomadka terakota lub cynamon, 4. blush w kolorze łososiowym; pomadka łososiowa.



Charakterystyka typów kolorystycznych TYP I /Zima/

kolor skóry – cera jasna o odcieniu niebieskawym, czasami oliwkowym sprawia wrażenie przeźroczystej , porcelanowej, chłodnej. Jeśli występują piegi, to są one w odcieniu szarości. Cery te nigdy nie opalają się na brązowo. Ten typ łatwo można pomylić z typem w tonacji ciepłej nasyconej

oczy – intensywny i wyraźny kolor tęczówki na tle białka oczu w kolorze lodowatego błękitu. Tęczówka może mieć odcień fiołkowy, ciemnoniebieski, szary, zimnej zieleni, orzechowy(brąz z zielenią lub prawie czarny). W tęczówce występują białe plamki.

włosy – granatowoczerwone, kruczoczarne, czarnobrązowe, ciemnobrązowe z dodatkiem chłodnego popiołu. Rzadko jasny blond. W wieku dojrzałym szpakowate, srebrnosiwe, śnieżnobiałe.

14



TYP II /Wiosna/ kolor skóry – cera blada, przeźroczysta czasami z odcieniem żółtawym,

jasnozłotawym, brzoskwiniowym lub kości słoniowej. Jeśli występują piegi to są one w kolorze złotobrązowym. Przy silnym zdenerwowaniu na twarzy występują rumieńce. Kobiety o tej karnacji opalają się szybko na kolor brązowy,

oczy – niebieskie, zielone, piwne z żółtymi plamkami, białka oka kremowe, włosy – najczęściej blond z odcieniem złotego lub koloru lnu. Rudoblond lub

rude. Neutralny brąz.

15



TYP III /LATO/ kolor skóry – lekko błękitny, wpadający raczej w popielaty niż złocisty, beżowa. Są to

kobiety o delikatnej, jasnej prawie mlecznej cerze z lekko różowym odcieniem. Czasami śniade. Piegi mają kolor szarobrązowy. Jest to typ szybko opalający się, po opalaniu skóra nabiera koloru orzecha włoskiego.

oczy – szaroniebieskie, jasnoniebieskie, niebieskozielone, jasnobrązowe. Występujące plamki mają kolor biały. Oczy są jakby lekko zamglone. Białko ma odcień mleczny i nie kontrastuje z tęczówką.

włosy – blond z odcieniem platynowym. Z wiekiem włosy ciemnieją i stają się popielate, jasno, średnio i ciemnobrązowe. W wieku dojrzałym są szpakowate, perłowosiwe lub perłowobiałe.

16



TYP IV /JESIEŃ/ kolor skóry – ciepły, złocistobrązowy, a czasami brzoskwiniowy. Sprawia wrażenie

nieco przeźroczystej, ma połysk. Jeśli występują piegi to w kolorze rudym. Typ skłonny do oparzeń słonecznych.

oczy – intensywnie błyszczące w kolorze jasnego błękitu, turkusowe, stalowym, złocisto brązowym lub intensywnego brązu. Na tęczówce mogą wystąpić złociste plamki. Brwi i rzęsy są jasne.

włosy – rude, począwszy od „marchewki”, poprzez miedziany po kasztan. Jeżeli blond to z rudawym połyskiem. Włosy mogą również być czarne, brązowe.

17



IV. ORGANIZACJA STANOWISKA PRACY Stanowisko do makijażu powinno być wyposażone w:

Fotel kosmetyczny lub specjalny wysoki taboret do makijażu (twarz klientki powinna się znajdować na wysokości twarzy kosmetyczki). Mały stolik zabiegowy na niezbędne kosmetyki i przybory. Makijażu nie można wykonywać, gdy klientka leży. Nie widać wtedy konturów i nie można umiejscowić dokładnie akcentów kolorystycznych.

Stolik ladę lub specjalny stojak na wszystkie kosmetyki i przybory do makijażu, jakimi dysponuje kosmetyczka, gdzie będą one wyeksponowane i posegregowane. Istotne jest, aby kosmetyki można było dowolnie przesuwać, łatwiej wówczas komponować z nich zestawy. Kosmetyki w gotowych zestawach są mniej wygodne.

Duże lustro Lampę oświetlającą klientkę z góry (do wykonania makijażu wieczorowego) Lampę bezcieniową

Sztuczne oświetlenie powinno być o neutralnej temperaturze barw. Dla mniej doświadczonych kosmetyczek wygodne jest wyposażenie stanowiska w koło barw. Stanowisko do makijażu powinno znajdować się w pomieszczeniu z oknem, najlepiej, aby okno wychodziło na stronę północną, wówczas jest najkorzystniejsze oświetlenie. Fotel powinien być usytuowany na wprost okna. Stanowisko powinno być dostatecznie duże, aby zapewnić swobodne poruszanie się i dobry dostęp

18



19

Kosmetyki do makijażu I. Preparat do dermokorekcji

korektor – umożliwia zatuszowanie wykwitów, zmian rumieniowych, blizn, bielactwa, plam barwnikowych,

kamuflaż – ma takie samo zadanie jak korektor, ale charakteryzuje się odpornością na pot i ścieranie. Jest wodoodporny. Nie ulega zmyciu np. podczas pływania itp. Ze skóry zmywamy go mleczkiem.

Preparaty te mają postać past, szminek, flamastrów, ołówków, sztyftów. Mają one wysoką zdolność tuszowania niedoskonałości. Są one mieszanką tłuszczów i wosku oraz cechują się wysoką zawartością pigmentów. Po nałożeniu preparaty te wymagają utrwalenia pudrem. II. Podkład, fluid (make – up) Podkład składa się z: wody, talku, substancji oleistych, pigmentów, kwasu hialuronowego, kolagenu, aloesu. Środki nawilżające (humektanty) i zagęstniki zapobiegają wysychaniu podkładu oraz osadzaniu się (sedymentacji) barwników Podkłady najnowszej generacji zawierają faktor SPF, witaminy, algi, składniki liftingujące a także pigmenty zdolne automatycznie regulować ostrość tj. przystosowujące się do naturalnego i sztucznego światła (Clarins). Niektóre podkłady zawierają orgasol – puder akrylowy regulujący wydzielanie łoju. Ponadto oleje roślinne i inne składniki tłuszczowe działają na skórę zmiękczająco (emoliencyjnie). Dzięki emulgatorom nie rozwarstwiają się. W zależności od przewagi frakcji wodnej lub oleistej wyróżniamy podkład wodny lub oleisty. Podkłady wodne tzw. „oil-free” są przeznaczone dla cer tłustych są antybakteryjne, absorbują olej, oparte są na silikonach, głównie lotnych, które po nałożeniu preparatu na skórę odparowują i nadają skórze matowy wygląd. Podkłady oleiste przeznaczone są do cer suchych. Podkłady mogą być w postaci:

emulsji — idealnie matuje, wtapia się w skórę, dodaje świetlistości. Pozwala uzyskać najbardziej naturalny wygląd. Stosowany również na duży kamuflaż,

kremu — stanowi preparat pielęgnacyjny, działa kojąco i nawilżająco. Nadaje skórze satynowy połysk,

kompaktu — zastępuje trzy kosmetyki: korektor, fluid i puder sypki; trudny do nałożenia, nie powinno się go rozcierać na twarzy. Niezalecany do profesjonalnego makijażu,

kamienia — w puderniczce z gąbką, zawiera dużo pudru i pigmentu, można go nakładać wilgotną gąbką,

pianki — jedna z najnowszych form przeznaczony dla cery mieszanej i tłustej, sztyftu — łatwo się je nakłada, silnie kryjący, odporny na ścieranie, zawiera

pigmenty koloryzujące przystosowujące się do światła.



20

III. Puder Tuszuje nadmierny połysk skóry utrwala makijaż. Podstawowe składniki to:

ok.70% talk, kaolin, węglan magnezu zapewniają krycie różnego stopnia. W pudrach transparentnych jest przewaga kaolinu nad talkiem,

ok. 8% pigmenty kolorystyczne, ok. 5% skrobia, stearynian cynku, tlenek cynku, pozostałe tj. dwutlenek krzemu (nadaje lekkości), mika (nadaje połysk), jedwab,

złoto, substancje zapachowe. Puder występuje w dwóch postaciach sypkiej i prasowanej. Dla makijażu nie ma specjalnego znaczenia postać pudru. Właściwości pudru zależą od jego składu. IV. Róż do policzków Ożywia i modeluje twarz. Na rynku dostępny jest pod wieloma postaciami:

prasowanego pudru określanego blush nakładanego pędzlem, kremu określanego róż nakładanego palcami pod puder, żelu określanego cheek tint wygląda delikatnie pakowany jest w tuby lub słoiczki

nakłada się go palcami, pianki pakowany jest w pojemniki z rozpylaczem.

V. Cień do powiek Mają duże bogactwo form i barw, najpopularniejsze to:

cienie prasowane mogą być matowe lub perłowe produkowane są na bazie talku, glinki kaolinowej i tlenku cynku,

cienie w kremie nanosimy aplikatorem, rozcieramy palcami, cienie w kredce zarówno pudrowe jak i tłuszczowe.

VI. Tusz do oczu Wykorzystywany jest do robienia kresek na powiekach określany wówczas eye liner lub do barwienia rzęs określany jako mascara Eye liner może być w postaci:

flamastra z którego tusz jest dozowany, nie polecany przy profesjonalnym makijażu, kałamarza z pędzelkiem lub częściej ze sztyftem, pojemniczka tuby z pędzelkiem,



21

Maskara: tusz płynny w pojemniczku ze spiralką może być wodoodporny oraz zawierać różne

dodatki sprawiające, że będzie określany jako pogrubiający rzęsy lub wydłużający rzęsy, w kamieniu nakładana szczoteczką, w kremie w tubce.

Ponadto maskary możemy podzielić ze względu na ich zadania: tusz wydłużający oraz pogrubiający rzęsy. W skład tuszów wchodzą polimery, które

osadzają się na rzęsach. Tusz ma gęstą kremową konsystencję. Może zawierać mikrocząsteczki jedwabiu, kaszmiru. Szczoteczka jest specjalnie wyprofilowana (włosie rozbiega się w wielu kierunkach jak w szczotce do włosów).

tusz dwubazowy. Biała baza zawiera składniki wydłużające rzęsy, a kolorowa pogrubiające.

tusz podkręcający. W jego skład wchodzą substancje o szczególnych właściwościach, tusz podczas schnięcia kurczy się powodując wywijanie rzęs. Tusz jest bardzo gęsty , ciężki i szybko wysycha. Szczoteczka jest łukowato wyprofilowana.

tusz wodoodporny Tusz zmywany zmywaczem wodno-oleistym, zawierają w swoim składzie zamiast wody silikony, żywice.

tusz ułatwiający rozdzielenie rzęs. Swoje właściwości zawdzięczają odpowiednio wyprofilowanym szczoteczkom.

Tusze hipoalergiczne testowane dermatologicznie i okulistycznie. VII. Kredka do oczu i ust Zawiera mieszanki tłuszczu i wosku, w których rozproszone są odpowiednie pigmenty. Konturówki do oczu są mieszanką czarnego tlenku żelaza, żywic i olejów. Obecnie w preparatach do oczu nie używa się sadzy zawiera ona związki rakotwórcze. Żaden jednak pigment nie daje tak głębokiej czerni jak sadza dlatego producenci pracują nad tym, by wprowadzić jednak sadzę ale w jej bezpiecznej formie. VIII. Pomadki do ust Po raz pierwszy pomadka (szminka) została zaprezentowana na Światowej Wystawie w Amsterdamie w roku 1883. Pomadki dzielimy w zależności od efektu jaki dzięki niej uzyskujemy:

pomadki kryjące mają w swoim składzie dużo pigmentu, a więc całkowicie przykrywają naturalny kolor warg dając ustom konkretną barwę,

pomadki perłowe zawierają syntetyczne, błyszczące pigmenty, pomadki wodoodporne w postaci grubego ołówka. Podczas procesu produkcyjnego

kosmetyków każda cząsteczka pigmentu otaczana jest woskiem i pudrem, błyszczyki.



VI. STYLIZACJA TWARZY Symetria twarzy

Określanie symetrii twarzy rozpoczynamy od podziału pionowego polegającego na przeprowadzeniu linii prostej przechodzącej przez środek czoła, nosa i brody. Porównujemy obie połówki, taki podział pozwala na wychwycenie asymetrii twarzy. Aby uzyskać wrażenie symetrii rozpoczynamy od poprawy kształtu łuku brwiowego.

22



PRAWIDŁOWA ODLEGŁOŚĆ OCZU

AB = BC

A B C

OKREŚLENIE DŁUGOŚCI BRWI

B C

A

D

PRAWIDŁOWA ODLEGŁOŚĆ BRWI OD OKA

a ÷ b = b ÷ c

a

c

b

23



KSZTAŁTY BRWI

I OKREŚLENIE DŁUGOŚCI BRWI

naturalnie ukształtowane brwi dla twarzy owalnej

brwi kątowo zakrzywione dla twarzy kwadratowej

brwi łukowate dla twarzy okrągłej, trójkątnej i w kształcie serca

proste brwi dla twarzy wydłużonej

24



Po uzyskaniu pożądanego kształtu brwi i ich długości przystępujemy do podziału poziomego twarzy. W tym celu kształt twarzy dzieli się na trzy części za pomocą linii poziomych:

pierwsza część – od nasady włosów do łuku brwiowego, druga część – od łuku brwiowego do skrzydełek nosa, trzecia część – od skrzydełek nosa do czubka brody.

25



Właściwy kształt twarzy jest zachowany, jeśli wszystkie trzy odległości są sobie równe.

TWARZ W KSZTAŁCIE KARO

ŹLE DOBRZE

TWARZ WYDŁUŻONA

ŹLE DOBRZE

TWARZ WYDŁUŻONA

ŹLE DOBRZE

TWARZ W KSZTAŁCIE SERCA

ŹLE DOBRZE

TWARZ KWADRATOWA

ŹLE DOBRZE

TWARZ TRÓJKĄTNA

(LUB W KSZTAŁCIE GRUSZKI)

ŹLE DOBRZE

ŹLE DOBRZE

TWARZ OWALNA

KSZTAŁTY TWARZY I BRWI

26



Światłocień Najciemniejsze punkty twarzy to:

„łuk banana” — załamanie powieki ruchomej i nieruchomej, obrys oka, skrzydełka nosa, kreska między dolną a górną wargą, zaułek brody.

27



28

VII. RAMOWA KOLEJNOŚĆ MAKIJAŻU 1. Diagnoza kosmetyczna. 2. Przygotowanie twarzy do makijażu. 3. Dermokorekcja – nakładanie podkładu kamuflującego. 4. Nakładanie podkładu. 5. Konturowanie. 6. Pudrowanie. 7. Różowanie. 8. Cieniowanie powiek. 9. Tuszowanie rzęs. 10. Przyciemnianie brwi. 11. Konturowanie ust. 12. Malowanie i konturowanie ust.



29

VIII. TECHNIKI PRACY I ETAP Diagnoza kosmetyczna Makijaż rozpoczynamy od diagnozy kosmetycznej. Oglądamy jak wygląda nasza przyszła klientka, jak jest ubrana? Czy możemy dostrzec styl w jej własnym makijażu, jakie popełniła błędy nakładając makijaż? Przeprowadzamy z klientką wywiad pytając ją o ulubione i nielubiane kolory, o okazję, na jaką ma być wykonany makijaż, o uczulenie na jakieś preparaty. Dobrze jest pokazać naszej klientce kilka fotografii ilustrujących naszą pracę. Następnie oceniamy rodzaj cery i studiujemy symetrię twarzy. Zastanawiamy się, które partie należy uwypuklić, a które przytuszować. Pamiętamy, że każda osoba jest jedyna w swoim rodzaju, dlatego nie istnieje standardowy makijaż. Nie narzucamy klientce własnych pomysłów, staramy się nie zmieniać jej wizerunku, jedynie podkreślamy zalety twarzy i wydobywamy indywidualne cechy klientki. II ETAP Przygotowanie twarzy do makijażu Jest to bardzo istotny element makijażu, bowiem właściwe przygotowanie twarzy ma wpływ na trwałość makijażu. Przygotowanie rozpoczynamy od oczyszczenia twarzy poprzez zmycie jej mleczkiem, śmietanką lub żelem (dobranym do rodzaju cery klientki), następnie w celu przywrócenia skórze twarzy odpowiedniego pH tonizujemy twarz. W przypadku cer dojrzałych lub zmęczonych możemy zastosować podkład z serum lub specjalny żel liftingujące, poprawiający napięcie skóry. Na trwałość makijażu ma wpływ odpowiednie nawilżenie skóry w związku z tym nakładamy odpowiedni krem na okolice oczu i krem nawilżająco – matujący lub nawilżający. W eleganckim makijażu ogromne znaczenie ma wygląd cery. Powinna ona być nieskazitelna. Taki efekt można osiągnąć nakładając, według zaleceń, kolejne warstwy podkładów. Dzięki stosowaniu takiej techniki makijażu twarz staje się piękna, a makijaż trwały.



30

„GRUNTOWANIE TWARZY” III ETAP Dermokorekcja – podkład kamuflujący (korygujący) Makijaż korekcyjny oparty jest na grze kolorów, a właściwie na przeciwstawianiu ich. Na kole barw zielony jest przeciwstawny do czerwonego, a żółty do niebieskiego, dlatego też sińce pod oczami, zmęczoną szarą cerę korygujemy korektorem żółtym. Zaczerwienienia korygujemy kolorem zielonym (rozbielonym seledynem), a żółtawą cerę rozświetlamy fioletem. W makijażu profesjonalnym stosujemy korektory o gęstej konsystencji. Przy drobnych wypryskach nakładamy go pędzelkiem, po czym dokładnie wklepujemy zacierając różnice. Podkład korygujący nakładamy z zewnętrznej części swojej dłoni, bowiem temperatura ciała powoduje, ze podkład łatwiej aplikować. Podkład kamuflujący wklepujemy, a nie rozcieramy. Nie nakładamy korektora na miejsca spuchnięte, ponieważ w ten sposób je uwidaczniamy. Podkład o lekkiej konsystencji i w kolorze skóry klientki można nakładać na podkład. IV ETAP Podkład (make – up) Podkład uważany jest za króla kosmetyków, bez podkładu nie może być mowy o udanym makijażu. Zanim położymy podkład dobieramy odpowiedni produkt kierując się siłą krycia i kolorem. Rozpoczynając poszukiwanie idealnego odcienia trzeba najpierw zidentyfikować gamę kolorystyczną i temperaturę barw odpowiednią dla klientki. Jeśli klientka będzie typem chłodnym tj. Zimą lub Latem dobieramy odcienie będące pochodnymi różu. Takie odcienie noszą często nazwy zawierające określenia: różowy (rose), piaskowy (sand), śniady (rachel) lub neutralny (neutral). Dla typów ciepłych tj. Wiosny i Jesieni dobieramy podkłady w odcieniach żółci: porcelanowe (porcelan), kość słoniowa (ivory), brzoskwiniowe (peach), złociste (golden) lub naturalne (natural). Odcień wybranego podkładu powinien najwierniej naśladować naturalną tonację cery. Kolor należy wypróbować u dołu policzków, w pobliżu obrysu twarzy (na linii żuchwy). Dopuszczalne jest dobranie o pół tonu jaśniejszego podkładu w celu odmłodzenia. Nakładanie podkładu Podkład należy rozprowadzać gąbką kosmetyczną. Robiąc to palcami ryzykujemy rozciąganie skóry i nierówny rozkład fluidu na powierzchni. Sucha gąbka zapewnia nieco silniejsze od normalnego tuszowanie cery. Efekt bardziej przeźroczysty daje gąbka lekko zwilżona wodą. Na czoło nos policzki i brodę nanosimy kropki podkładu, który rozprowadzamy gąbką ruchami skierowanymi w dół i na zewnątrz. (delikatny meszek pokrywający twarz rośnie bowiem w dół. Podkład starannie rozcieramy wzdłuż konturu, nie pozostawiając ostro zarysowanej krawędzi. Podkład nakładamy również na powieki i usta. V ETAP



Konturowanie Sztuka cieniowania twarzy to umiejętność podkreślenia lub ukrycia pewnych fragmentów twarzy za pomocą efektu światłocienia. Malując musimy pamiętać o tym, że twarz to nie płaskie płótno obrazu. Do modelowania twarzy stosujemy techniki rozjaśniania i przyciemniania, pamiętając, że:

jasne i błyszczące optycznie uwypukla, ciemne matowe plamy dają wrażenie głębi, prostopadłe i ukośne linie wydłużają, prostopadłe linie poszerzają.

Konturowanie przeprowadza się na powierzchni podkładu przed pudrowaniem. Konturowanie przeprowadza się korektorami, fluidami lub pudrem. Preparat konturujący musi być o dwa tony jaśniejszy i o dwa tony ciemniejszy od podkładu bazowego. Modelowanie twarzy wymaga kosmetyków wysokiej jakości o szerokiej gamie kolorystycznej i jest podstawą profesjonalnego makijażu. Poniżej przedstawiono przerysowany schemat miejsc, które odpowiednio przyciemnione i rozjaśnione nadadzą twarzy trójwymiarowości. Najjaśniejsze punkty twarzy to punkty

nad kością policzkową, środek czoła, nosa i brody, pod łukiem brwiowym, dolna warga ust.

Najciemniejsze punkty twarzy to punkty: załamanie powieki ruchomej i nieruchomej (łuk banana), obrys oka (dolna linia oka), skrzydełka nosa, kreska między dolną a górną wargą, zaułek brody.

31



Ponadto techniką konturowania korygujemy kształt twarzy, dążąc do uzyskania kształtu idealnego, czyli owalnego

Poniżej pokazano miejsca nakładania podkładów ciemniejszych

NOS Kształt nosa można poprawić stosując techniki cieniowania i konturowania, oparte na zasadzie kolorów jasnych i ciemnych.

Techniki makijażu: nos długi

ciemniejszy podkład nałożyć pod nosem, rozetrzeć go wokół nozdrzy

32



nos szeroki nałożyć ciemniejszy podkład po obu stronach

nosa. Delikatnie rozprowadzić w kierunku policzków,

efekt zwężenia zbyt szerokich nozdrzy uzyska się, nakładając ciemniejszy podkład po obu ich stronach,

na środkowej części nosa rozprowadzić jaśniejszy podkład.

nos długi i szeroki

nałożyć ciemniejszy podkład po obu stronach nosa. Delikatnie rozprowadzić w kierunku policzków,

również ciemniejszy podkład rozprowadzić wokół nozdrzy pokrywając czubek nosa.

nos wąski (poszerzenie)

jaśniejszy podkład nałożyć po obu stronach nosa i rozprowadzić w kierunku policzków,

jeśli nos jest zbyt ostro zakończony, nałożyć ciemniejszy podkład na czubek nosa i pod nim.

33



tuszowanie wzgórka na nosie ciemniejszy podkład nałożyć na wzgórek i

rozprowadzić, jaśniejszy cień nałożyć po obydwu stronach

nosa od wzgórka do nozdrzy.

nos krzywy

nałożyć ciemniejszy podkład na nierówną część nosa i rozprowadzić,

po drugiej stronie nosa nałożyć jaśniejszy podkład i także go rozprowadzić.

34



35

VI ETAP Pudrowanie Nałożenie pudru na twarz stanowi ostatni etap tzw. gruntowania twarzy.

Idealny będzie puder w tym samym kolorze, co podkład lub ewentualnie o ton jaśniejszy, nigdy ciemniejszy. Dla jasnych karnacji polecany jest puder transparentny, który nie nadaje się do cer opalonych, bowiem daje wrażenie szarości.

Puder nakładamy pędzlem ruchami kolistymi.

VII ETAP Różowanie Wykonuje się przy twarzach niewymagających dokładniejsze korekty lub w sytuacji braku odpowiednich kosmetyków do modelowania twarzy.

Róż ożywia i modeluje twarz

Zasady nakładania różu:

różujemy najbardziej zaokrąglone miejsca, kiedy się przesadnie uśmiechamy,

nakładamy go tuż pod kością policzkową; nałożony zbyt nisko sprawia, że twarz wydaje się nadąsana,

nie nakładamy różu pod oczy, ponieważ wygląda jak opuchlizna,

nie różujemy środka twarzy przy nosie, ponieważ daje to efekt zmniejszenia twarzy,

różu nie nakładamy poniżej linii nosa, ani powyżej linii tęczówki oka,

róż nakładamy lekko i subtelnie,

róż powinien być w tej samej tonacji co szminka i harmonizować z typem urody.

VIII ETAP Cieniowanie powiek Przy cieniowaniu powiek należy wziąć pod uwagę pewne cechy charakterystyczne oczu, a mianowicie:

wielkość – duże, małe, średnie, w proporcji do wielkości twarzy, kształt – wąskie, okrągłe, opadające, skośne, migdał, osadzenie – głębokie, wypukłe, za daleko, za blisko osadzone.

Niezależnie od używanego koloru, cienie nakładane przy rzęsach powinny mieć kolor ciemniejszy, natomiast wyżej łuku brwiowego kolory powinny się stawać jaśniejsze.



Cechy charakterystyczne oczu i sposoby ich malowania

oczy blisko osadzone: unikamy podkreślania całej krawędzi oka, najjaśniejszy cień kładziemy przy nasadzie oka (może być nawet biały), ciemniejszym cieniem podkreślamy zewnętrzną krawędź oka na górnej i na dolnej

powiece.

oczy szeroko osadzone

ciemniejszy cień nakładamy bliżej nasady nosa, można go delikatnym półłukiem wyciągnąć w kierunku brwi,

unikamy kresek wydłużających przy zewnętrznym kąciku oka, jaśniejszy odcień kładziemy przy zewnętrznym kąciku oka i rozprowadzamy w

kierunku skroni.

oczy głęboko osadzone

unikamy ciemnych cieni, ponad naturalnym rysujemy sztuczne zagłębienie oka używając ciemnego cienia, po

czym rozprowadzamy go delikatnie ku górze, oczy podkreślamy delikatną kreską tuż przy linii rzęs, używamy nawet opalizujących, lekko perłowych cieni, bowiem „wydobywają” one

oczy z twarzy.

36



oczy małe powiększamy używając jasnych cieni na powiece ruchomej,

białym lub kremowym cieniem (ale nie perłowym) zaznaczamy linię pod brwiami i przy nasadzie nosa,

nakładamy ciemny cień przy zewnętrznym kąciku oka przy nasadzie rzęs i delikatnie rozcieramy,

wnętrze oka nad linią rzęs malujemy srebrną, białą lub perłową kredką.

oczy płaskie – typ azjatycki

oko pokrywamy cielistym cieniem,

w miejscu zgięcia powieki nakładamy ciemny cień i go rozmazujemy.

oczy duże i wypukłe

ciemniejsze cienie nakładamy na środkową część górnej powieki,

zaznaczamy cieniem dolną powiekę przy nasadzie rzęs,

nie używać zbyt jaskrawych cieni, gdyż potęgują efekt wypukłości.

37



oczy z opadającą powieką unikamy mocnego rysunku oka,

ruchomą część powieki malujemy jasnym kolorem, taką samą barwę nakładamy pod linię brwi,

powyżej załamania w powiece rozcieramy ciemny cień, żeby optycznie zmniejszyć nawis.

IX ETAP Tuszowanie rzęs Malowanie kresek eyelinerem

Kreskę powinno się malować jak najbliżej rzęs. Staramy się nie odrywać pędzelka od powieki.

Do malowania kresek możemy wykorzystać tusz w kamieniu natomiast do makijażu profesjonalnego nie poleca się flamastrów.

Kreską możemy otoczyć całe oko, bądź też zaznaczyć tylko niektóre części powieki w zależności od efektu, jaki chcemy osiągnąć

W malowaniu kresek obowiązuje rytm:

najgrubsza

średnia

najcieńsza

Malowanie rzęs

Najlepiej rzęsy malować dwukrotnie. Tusz na górnej powiece zaczynamy nakładać tuż przy nasadzie rzęs, unosząc lekko powiekę palcem. Spiralę delikatnie poruszamy w prawo i w lewo tak, aby wszystkie rzęsy znalazły się między włoskami. Przeczesujemy rzęsy szczoteczka, aby usunąć ewentualne zgrubienia, odczekujemy do wyschnięcia i malujemy powtórnie. Można przed powtórnym malowaniem upudrować rzęsy w celu ich pogrubienia.

Dolne rzęsy najwygodniej tuszuje się pojedynczo przyciemniając pionowo trzymanym końcem spirali.

38



Spiralę wyjmujemy z fiolki bez „pompowania”, unikamy wycierania nadmiaru tuszu w krawędź opakowania, bowiem te stare zaschnięte drobinki będą zostawały na spirali.

X ETAP Przyciemnianie brwi Najkorzystniej jest farbować brwi henną.

Brwi malujemy ołówkiem lub pędzelkiem z odrobiną prasowanego cienia. Rysujemy krótkie i cienkie kreseczki udające włoski. W żadnym razie nie rysujemy linii ciągłej.

XI ETAP Konturowanie ust Konturówką do ust dokonujemy wstępnej korekty ust., Aby optycznie zmniejszyć usta kontur należy narysować od strony wewnętrznej. Natomiast powiększenia ust dokonujemy poprzez rysowanie konturu wychodząc poza ich naturalna linię. Efekt wydatnych ust uzyskujemy rysując tuż nad linią konturu ust cienką białą linię miękką kredką.

Konturówka powinna być identyczna w kolorze z pomadką. Dopuszcza się konturówki o ton jaśniejsze lub o ton ciemniejsze

KOLEJNOŚĆ NAKŁADANIA KONTURÓWKI

5

1 2

4

67

3 XII ETAP Malowanie ust Do malowania ust używamy pędzelka. Pozwala on na kontrolowanie grubości warstw szminki. Pokrywanie górnej i dolnej wargi zaczynamy od środka wargi. Ciemne kolory pomadki zmniejszają usta, a jasne i perłowe powiększają i uwydatniają. Aby makijaż ust był trwały przed ich malowaniem nakładamy na usta podkład lub korektor, Pierwszą warstwę klientka „odciska” na chusteczce higienicznej, po czym delikatnie pudrujemy usta i nakładamy druga warstwę pomadki. Odpowiednie nakładanie pomadki i konturówki do ust może zmienić ich kształt tak, że będą wyglądały na mniejsze, większe lub zyskają właściwe proporcje. 39



Techniki makijażu: usta pełne

nałożyć gąbką kosmetyczną warstwę podkładu pod makijaż na usta, przypudrować sypkim pudrem,

aby optycznie zmniejszyć usta, kontur ust należy narysować od strony wewnętrznej,

nałożyć pomadkę matową w odcieniu pośrednim lub ciemnym

usta wąskie


bardzo starannie obrysować wargi konturówką, wychodząc nieco poza ich naturalną linię,

nałożyć pomadkę o perłowym połysku.

40



opadające kąciki ust nałożyć gąbką kosmetyczną warstwę podkładu pod

makijaż na usta, przypudrować sypkim pudrem, w kącikach ust narysować linie tworzące kąt

podnoszący się ku górze, obrysować konturówką resztę ust zaczynając od

górnej wargi. Kontur ust należy tak narysować, aby połączyć kinie naturalnego konturu z poprzednio narysowanymi liniami w kącikach ust,

nałożyć pomadkę w kolorze średnim w kącikach ust. Na środku ust nałożyć pomadkę o głębszym odcieniu.

usta szerokie


obrysować usta konturówką tak, aby nowy kontur kończył się przed naturalną linią kącików ust,

„nowe” kąciki ust powinny lekko się unosić, nałożyć pomadkę w kolorze pośrednim w

kącikach ust. Na środku nałożyć pomadkę o głębszym odcieniu.

wargi różniące się kolorem


obrysować zarys ust konturówką i wypełnić nią usta, nałożyć pomadkę.

wargi nierówne 41




konturówką narysować zarys warg według następujących zasad: - po pełniejszej stronie warg narysować kontur

od strony wewnętrznej, - po węższej stronie warg narysować kontur od

strony zewnętrznej, nałożyć pomadkę.

usta bez wyraźnego kształtu


na górnej wardze narysować konturówką łuki, od luków narysować linię w dół, nadając ustom

naturalny, łukowaty kształt, na dolnej wardze narysować dwie kropki dokładnie

pod łukami na górnej wardze, zaczynając od kącików ust i łącząc kropki,

obrysować dolną wargę, nałożyć pomadkę.

42


TECHNIK USŁUG KOSMETYCZNYCH - opusmagnum.pl · upiększania twarzy lub cia ... ramach...

Documents

Transcript of TECHNIK USŁUG KOSMETYCZNYCH - opusmagnum.pl · upiększania twarzy lub cia ... ramach...