Sześciolatek sześciolatkowi nierówny!

1
Plakat przygotowny na konferencję pt. : „Dziecko 6-letnie w szkole: wyzwanie dla dziecka, rodziny i szkoły” współfinansowaną ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. Anna Kłobukowska, Katarzyna Wicher Instytut Psychologii Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu Sześciolatek sześciolatkowi nierówny! marzec, 2014 r. Rozwój sześciolatków należy postrzegać w kategoriach PROCESU. Oznacza to, że w życiu dzieci następują dynamicz- ne zmiany, a nabywanie określonych umiejętności u każdego z nich przebiega trochę inaczej – różne kompetencje mogą pojawiać się w trochę innym momencie (wcześniej bądź później). Cel, do którego dążą, jest ten sam, ale czas, w którym do niego dotrą, jest inny (metafora biegu przełajowego). W niektórych obszarach sześciolatek może znacznie przewyższać swoich rówieśników, natomiast inne umiejętno- ści mogą mu jeszcze sprawiać duży problem. Dodatkowo, dzieci będą różnić się nie tylko posiadanymi już kompe- tencjami, umiejętnościami (strefa aktualnego rozwoju), ale także tymi, które są dopiero w zalążku, które dopiero się tworzą, do których potrzebują jeszcze pomocy i wsparcia dorosłego (strefa najbliższego rozwoju). Nauczycielu, pamiętaj! Różnice między dziećmi: nie należy ich traktować jako czegoś złego, co utrudnia pracę w klasie i realizację programu edukacyjnego zróżnicowanie w klasie to szansa rozwoju dla uczniów wynikają z naturalnych prawidłowości rozwojowych Rozwijające się obszary: to potencjał wymagający wsparcia, a nie deficyty oznaczające brak goto- wości do rozpoczęcia nauki w szkole większość kompetencji związanych z prawidłowym funkcjonowaniem w środowisku szkolnym dziecka dopiero się rozwija, 6-latek potrafi już bardzo dużo w porównaniu z dzieckiem 3- 4-letnim, ale znacznie mniej niż dziecko 9- 10-letnie Jak wspierać? nauczyciel powinien budować w dzieciach poczucie kompetencji i wspierać je w tych obszarach, które nie są jeszcze dobrze wykształcone – koncentrować się na ich mocnych stronach, jednocześnie uwzględniając ograniczenia, jakie wynikają z ich słabszych stron i nad nimi stopniowo pracować środowisko szkolne gotowe na przyjęcie dziecka wierzy w jego możli- wości i wie, jak dużo zależy od właściwej atmosfery panującej w klasie i w szkole. Klimat wzajemnej pomocy i wrażliwości na potrzeby nowych 6-letnich uczniów tworzy podwaliny zrównoważonego rozwoju i ade- kwatnej samooceny Wiek przedszkolny SZEŚCIOLATKI Młodszy wiek szkolny Procesy poznawcze Uwaga mimowolna , trudności z koncentracją uwagi przez dłuższy czas Zwiększenie zakresu i czasu trwania uwagi dowolnej, zależnej od woli Brak lub niewielki udział strategii pamięciowych, pre- strategie pamięciowe Większa zdolność do stosowania indywidualnych strategii pamięciowych Trudności w planowaniu własnych działań, refleksji nad własnym zachowaniem Większa zdolność do tworzenia planów, zastanawiania się nad własnym zachowaniem Myślenie oparte na intuicji Rozwijanie myślenia logicznego Egocentryzm poznawczy, trudność z przyjęciem inne- go niż własny punktu widzenia Wzrasta zdolność do uwzględniania różnych punktów widzenia Emocje Emocjonalny stosunek do samego siebie Wyższy poziom refleksji nad emocjami Trudności w regulacji własnych emocji, niska efektywność kontroli emocjonalnej Wyższy poziom regulacji własnych emocji, coraz sprawniejsza kontrola emocji Trudności w rozpoznawaniu i rozumieniu emocji innych osób Wzrasta rozpoznawanie i rozumienie emocji innych osób Zabawa Fantazjowanie, wymyślanie różnych zabaw samemu i z innymi dziećmi Zabawa z rówieśnikami, wspólne wymyślanie z nimi zabaw, gry z regułami Kompe- tencje społeczne Trudność w przestrzeganiu zasad postępowania, umów z nauczycielami i reguł grupowych Większa znajomość reguł i gotowość do ich przestrzegania Rówieśnicy nie odgrywają tak znaczącej roli w dokonywanych ocenach i samoocenie Opinia rówieśników jest coraz ważniejsza KAŻDY SZEŚCIOLATEK JEST INNY Staś jest bardzo towarzyskim dzieckiem, lubi bawić się razem ze swoimi rówieśnikami, jest opiekuńczy i najlepiej na świecie potrafi pocieszyć smutnego kolegę lub koleżankę. Zosia najbardziej lubi tworzyć kolorowe ubranka dla swoich lalek, ciągle wpadają jej do głowy nowe pomysły, czasami sprawia jej trudność skupienie się i dokończenie realizacji jednego pomysłu. Filip potrafi już dużo rzeczy zrobić zupełnie samodzielnie – ubrać się, zawiązać buty czy obsługiwać komputer. Ostatnio z pomocą taty zrobił pyszne ciastka owsiane. W przyszłości chce zostać kucharzem. własna aktywność dziecka zainteresowanie, skłonności, zdolności motywacja, by zgłębiać wiedzę naturalna chęć eksploracji środowisko/otoczenie poziom dojrzałości kory przedczołowej planowanie działań liczba i jakość kon- taktów społecznych rodzice jakie są sposoby zachowania w danej sytuacji? samodzielności i zaradności pomaganie w domo- wych obowiązkach podejmowanie decyzji dotyczących jego samego: mycie, ubieranie, jedzenie z innymi uczniami w różnym wieku z dorosłymi pełniącymi różne role utrzymywanie porządku we własnym pokoju nawiązywania nowych kontaktów społecznych dziadkowie jaka jest właściwa reakcja? rodzeństwo kogo należy po- prosić o pomoc? rówieśnicy sąsiedzi znajomi rodziców dalsza rodzina stymulowanie rozwoju dziecka przygotowanie do dzieci flegmatyczne na ogół łatwiej i dłużej będą się koncentrować na podjętej czynności dzieci żywe i ruchliwe posiadają uwagę bardziej przerzutną i podzielną ustalanie ważności działań przewidywanie konsekwencji wymyślanie alternatywnych rozwiązań temperament dziecka zadatki/uwarunkowania biologiczne Z czego wynikają różnice między 6-latkami? Literatura: 1.Brzezińska, A. I., Matejczuk, J., Nowotnik, A. (2012). Wspomaganie rozwoju dzieci 5 – 7 letnich a ich gotowość do radzenia sobie z wymagania- mi szkoły. Edukacja, 1 (117), 7–22. 2.Kłobukowska, A., Wicher, K. (2014). Psychologiczny wizerunek dziecka u progu szkoły. W: A. I. Brzezińska, J. Matejczuk, P. Jankowski, M. Rękosie- wicz (red.), Sześciolatki w szkole: rozwój i wspomaganie rozwoju (s. 77–98). Poznań: Wydawnictwo Fundacji Humaniora. 3.Prezentacja multimedialna: Przedszkole – tu się rozwija świat, autorzy: A. I. Brzezińska., K. Appelt, S. Jabłoński, J. Matejczuk, B. Ziółkowska, J. Wojciechowska, Zakład Psychologii Socjalizacji i Wspomagania Rozwoju, Instytut Psychologii UAM.

Transcript of Sześciolatek sześciolatkowi nierówny!

Page 1: Sześciolatek sześciolatkowi nierówny!

Plakatprzygotownynakonferencjępt.:„Dziecko6-letniewszkole:wyzwaniedladziecka,rodzinyiszkoły”współfinansowanąześrodkówUniiEuropejskiejwramachEuropejskiegoFunduszuSpołecznego.

Anna Kłobukowska, Katarzyna WicherInstytut Psychologii

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Sześciolatek sześciolatkowi nierówny!marzec, 2014 r.

Rozwój sześciolatków należy postrzegać w kategoriach PROCESU. Oznacza to, że w życiu dzieci następują dynamicz-ne zmiany, a nabywanie określonych umiejętności u każdego z nich przebiega trochę inaczej – różne kompetencje mogą pojawiać się w trochę innym momencie (wcześniej bądź później). Cel, do którego dążą, jest ten sam, ale czas, w którym do niego dotrą, jest inny (metafora biegu przełajowego).

W niektórych obszarach sześciolatek może znacznie przewyższać swoich rówieśników, natomiast inne umiejętno-ści mogą mu jeszcze sprawiać duży problem. Dodatkowo, dzieci będą różnić się nie tylko posiadanymi już kompe-tencjami, umiejętnościami (strefa aktualnego rozwoju), ale także tymi, które są dopiero w zalążku, które dopiero się tworzą, do których potrzebują jeszcze pomocy i wsparcia dorosłego (strefa najbliższego rozwoju).

Nauczycielu, pamiętaj!Różnice między dziećmi:

• nie należy ich traktować jako czegoś złego, co utrudnia pracę w klasie i realizację programu edukacyjnego

• zróżnicowanie w klasie to szansa rozwoju dla uczniów• wynikają z naturalnych prawidłowości rozwojowych

Rozwijające się obszary:• to potencjał wymagający wsparcia, a nie deficyty oznaczające brak goto-

wości do rozpoczęcia nauki w szkole• większość kompetencji związanych z prawidłowym funkcjonowaniem

w środowisku szkolnym dziecka dopiero się rozwija, 6-latek potrafi już bardzo dużo w porównaniu z dzieckiem 3- 4-letnim, ale znacznie mniej niż dziecko 9- 10-letnie

Jak wspierać?• nauczyciel powinien budować w dzieciach poczucie kompetencji

i wspierać je w tych obszarach, które nie są jeszcze dobrze wykształcone – koncentrować się na ich mocnych stronach, jednocześnie uwzględniając ograniczenia, jakie wynikają z ich słabszych stron i nad nimi stopniowo pracować

• środowisko szkolne gotowe na przyjęcie dziecka wierzy w jego możli-wości i wie, jak dużo zależy od właściwej atmosfery panującej w klasie i w szkole. Klimat wzajemnej pomocy i wrażliwości na potrzeby nowych 6-letnich uczniów tworzy podwaliny zrównoważonego rozwoju i ade-kwatnej samooceny

Wiek przedszkolny SZEŚCIOLATKI Młodszy wiek szkolny

Proc

esy

po

znaw

cze

Uwaga mimowolna , trudności z koncentracją uwagi przez dłuższy czas

Zwiększenie zakresu i czasu trwania uwagi dowolnej, zależnej od woli

Brak lub niewielki udział strategii pamięciowych, pre-strategie pamięciowe

Większa zdolność do stosowania indywidualnych strategii pamięciowych

Trudności w planowaniu własnych działań, refleksji nad własnym zachowaniem

Większa zdolność do tworzenia planów, zastanawiania się nad własnym zachowaniem

Myślenie oparte na intuicji Rozwijanie myślenia logicznego

Egocentryzm poznawczy, trudność z przyjęciem inne-go niż własny punktu widzenia

Wzrasta zdolność do uwzględniania różnych punktów widzenia

Emoc

je

Emocjonalny stosunek do samego siebie Wyższy poziom refleksji nad emocjami

Trudności w regulacji własnych emocji, niska efektywność kontroli emocjonalnej

Wyższy poziom regulacji własnych emocji, coraz sprawniejsza kontrola emocji

Trudności w rozpoznawaniu i rozumieniu emocji innych osób

Wzrasta rozpoznawanie i rozumienie emocji innych osób

ZabawaFantazjowanie, wymyślanie różnych zabaw samemu i z innymi dziećmi

Zabawa z rówieśnikami, wspólne wymyślanie z nimi zabaw, gry z regułami

Kom

pe-

tenc

je

społ

eczn

e Trudność w przestrzeganiu zasad postępowania, umów z nauczycielami i reguł grupowych

Większa znajomość reguł i gotowość do ich przestrzegania

Rówieśnicy nie odgrywają tak znaczącej roli w dokonywanych ocenach i samoocenie

Opinia rówieśników jest coraz ważniejsza

KAŻDY SZEŚCIOLATEK

JEST INNY

Staś jest bardzo towarzyskim dzieckiem, lubi bawić się razem ze swoimi

rówieśnikami, jest opiekuńczy i najlepiej na świecie potrafi pocieszyć smutnego

kolegę lub koleżankę.Zosia najbardziej lubi

tworzyć kolorowe ubranka dla swoich lalek, ciągle wpadają jej do głowy nowe pomysły, czasami sprawia jej trudność skupienie się i dokończenie realizacji

jednego pomysłu.

Filip potrafi już dużo rzeczy zrobić zupełnie samodzielnie – ubrać się, zawiązać buty czy obsługiwać komputer.

Ostatnio z pomocą taty zrobił pyszne ciastka owsiane. W przyszłości chce

zostać kucharzem.

własna aktywność dziecka

zainteresowanie, skłonności, zdolności

motywacja, by zgłębiać wiedzę

naturalna chęć eksploracji

środowisko/otoczenie

poziom dojrzałości kory przedczołowej

planowaniedziałań

liczba i jakość kon-taktów społecznych

rodzicejakiesąsposoby

zachowaniawdanejsytuacji?

samodzielnościizaradności

pomaganiewdomo-wychobowiązkach

podejmowaniedecyzjidotyczącychjegosamego:mycie,ubieranie,jedzenie

zinnymiuczniamiwróżnymwieku

zdorosłymipełniącymiróżnerole

utrzymywanieporządkuwe

własnympokoju

nawiązywanianowychkontaktówspołecznych

dziadkowiejakajest

właściwareakcja?

rodzeństwokogonależypo-prosićopomoc?

rówieśnicy

sąsiedzi

znajomirodziców

dalszarodzina

stymulowanie rozwoju dziecka

przygotowanie do

dzieciflegmatycznenaogółłatwiejidłużejbędą

siękoncentrowaćnapodjętejczynności

dzieciżyweiruchliweposiadająuwagębardziejprzerzutnąipodzielną

ustalanieważnościdziałań

przewidywaniekonsekwencji

wymyślaniealternatywnych

rozwiązań

temperament dziecka

zadatki/uwarunkowania biologiczne

Z czego wynikają różnice między 6-latkami?

Literatura:1.Brzezińska,A.I.,Matejczuk,J.,Nowotnik,A.(2012).Wspomaganie rozwoju dzieci 5 – 7 letnich a ich gotowość do radzenia sobie z wymagania-

mi szkoły.Edukacja,1(117),7–22.2.Kłobukowska,A.,Wicher,K.(2014).Psychologiczny wizerunek dziecka u progu szkoły.W:A.I.Brzezińska,J.Matejczuk,P.Jankowski,M.Rękosie-wicz(red.),Sześciolatki w szkole: rozwój i wspomaganie rozwoju(s.77–98).Poznań:WydawnictwoFundacjiHumaniora.

3.Prezentacjamultimedialna:Przedszkole – tu się rozwija świat,autorzy:A.I.Brzezińska.,K.Appelt,S.Jabłoński,J.Matejczuk,B.Ziółkowska,J.Wojciechowska,ZakładPsychologiiSocjalizacjiiWspomaganiaRozwoju,InstytutPsychologiiUAM.