STUDIUM UWARUNKOWAŃ I KIERUNKÓW …igwa.home.pl/pliki/plan_miejsc/Ustalenia_chwala_09-2010.pdf ·...

WÓJT GMINY IGOŁOMIA - WAWRZEŃCZYCE

STUDIUM UWARUNKOWAŃ I KIERUNKÓW ZAGOSPODAROWANIA PRZESTRZENNEGO

GMINY IGOŁOMIA -WAWRZEŃCZYCE

ZAŁĄCZNIK NR 2 DO UCHWAŁY RADY GMINY IGOŁOMIA WAWRZEŃCZYCE NR XLV/367/2010 Z DNIA 30-09-2010 R.

W SPRAWIE ZMIANY STUDIUM UWARUNKOWAŃ I KIERUNKÓW ZAGOSPODAROWANIA PRZESTRZENNEGO

GMINY

CZĘŚĆ III USTALENIA

CZĘŚĆ IV

UZASADNIENIE PRZYJĘTYCH ROZWIĄZAŃ, SYNTEZA USTALEŃ PROJEKTU STUDIUM

Zespół autorski: mgr inŜ. Ewa Goras – upr. urb. 1498/99, KT-149 mgr inŜ. Jacek Popiela mgr Michał Rękas mgr Ireneusz Wójcik



CZĘŚĆ III USTALENIA

Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy Igołomia – Wawrzeńczyce

3

SPIS TREŚCI

1. GŁÓWNE KIERUNKI ZMIAN W STRUKTURZE PRZESTRZENNEJ GMINY ................................. 5

1.1. Polityka ponadlokalna na obszarze gminy Igołomia-Wawrzeńczyce ..................................... 5 1.1.1. Zadania rządowe .......................................................................................................... 5 1.1.2. Cele i kierunki regionalnej polityki przestrzennej.......................................................... 5 1.1.3. Zadania polityki regionalnej na obszarze gminy Igołomia-Wawrzeńczyce .................. 5 1.1.4. Powiązania obszaru gminy Igołomia-Wawrzeńczyce z gminami sąsiednimi............... 5

1.2. Kierunki zmian w strukturze przestrzennej Gminy.................................................................. 6 2. ZASADY ROZWOJU PRZESTRZENNEGO GMINY........................................................................ 7

2.1. Polityka przestrzenna w obszarze I – zurbanizowanym i wskazanym do urbanizacji poza wyznaczonym w Studium korytarzem ekologicznym rzeki Wisły – czyli przestrzeń osadnictwa i aktywizacji gospodarczej ................................................................................... 8

2.2. Polityka przestrzenna w obszarze II – zurbanizowanym i dopuszczonym do urbanizacji w korytarzu ekologicznym rzeki Wisły – pomiędzy wałami a wyznaczoną w Studium (zgodnie z opracowaniem ekofizjograficznym) granicą zewnętrzną korytarza ...................... 8

2.3. Polityka przestrzenna w obszarze III – chronionym przed urbanizacją, w tym z zakazem zabudowy................................................................................................................................ 9

3. KIERUNKI ZMIAN W STRUKTURZE PRZESTRZENNEJ GMINY ORAZ W PRZEZNACZENIU TERENÓW, PARAMETRY, WSKAŹNIKI ORAZ WARUNKI ZAGOSPODAROWANIA I UśYTKOWANIA.............................................................................................................................. 10 3.1. Obszar zurbanizowany i wskazany do urbanizacji – I oraz obszar zurbanizowany

i dopuszczony do urbanizacji – II.......................................................................................... 10 3.1.1. Oznaczenia jednostek funkcjonalnych ....................................................................... 11 3.1.2. Parametry i wskaźniki oraz warunki zagospodarowania w obszarze zurbanizowanym

i wskazanym do urbanizacji – I oraz zurbanizowanym i dopuszczonym do urbanizacji – II ............................................................................................................................... 13

3.2. Obszar chroniony przed urbanizacją, w tym z zakazem zabudowy – III .............................. 13 3.2.1. Oznaczenia jednostek funkcjonalnych, kierunki zamian w przeznaczeniu terenów,

warunki zagospodarowania w obszarze chronionym przed urbanizacją ................... 13 4. ZASADY OCHRONY ŚRODOWISKA I JEGO ZASOBÓW, OCHRONY PRZYRODY I

KRAJOBRAZU KULTUROWEGO .................................................................................................. 17 4.1. Ochrona zasobów środowiska przyrodniczego i krajobrazu kulturowego........................... 17

4.1.1. Obiekty prawnie chronione ......................................................................................... 18 4.1.2. Obszary o wysokiej wartości przyrodniczej i środowiskowej...................................... 19 4.1.3. Obszary planowane do objęcia ochroną prawną ....................................................... 19

4.2. Ochrona obszarów leśnych ................................................................................................. 20 4.3. Ochrona obszarów rolniczej przestrzeni produkcyjnej ........................................................ 20 4.4. Ochrona wód powierzchniowych i podziemnych .................................................................. 20 4.5. Ochrona powietrza i klimatu akustycznego ......................................................................... 21 4.6. Ochrona powierzchni ziemi i gleb ........................................................................................ 22

5. ZASADY OCHRONY DZIEDZICTWA KULTUROWEGO I ZABYTKÓW ORAZ DÓBR KULTURY WSPÓŁCZESNEJ........................................................................................................................... 23 5.1. Obiekty chronione prawem na mocy ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami23 5.2. Obiekty i tereny wskazane do ochrony prawem miejscowym ............................................. 24

5.2.1. Stanowiska archeologiczne ........................................................................................ 24 5.2.2. Obiekty o wartościach kulturowych, Gminna Ewidencja Zabytków............................ 24

6. KIERUNKI ROZWOJU KOMUNIKACJI .......................................................................................... 25 6.1. Infrastruktura drogowa......................................................................................................... 25

6.1.1. Zasadnicze kierunki rozwoju układu drogowego........................................................ 25 6.1.2. Główne zmiany w układzie drogowym ....................................................................... 25

6.2. Turystyczne trasy piesze, rowerowe i konne....................................................................... 26 7. KIERUNKI ROZWOJU INFRASTRUKTURY TECHNICZNEJ........................................................ 26

7.1. Sieć wodociągowa ............................................................................................................... 26 7.1.1. Zaopatrzenie w wodę na terenach juŜ zainwestowanych .......................................... 26 7.1.2. Sieć wodociągowa na nowych terenach przeznaczonych pod zainwestowanie........ 26

7.2. Kanalizacja sanitarna........................................................................................................... 27 7.2.1. Sieć kanalizacyjna ...................................................................................................... 27 7.2.2. Oczyszczalnie ścieków............................................................................................... 27


4

7.3. Energetyka........................................................................................................................... 27 7.3.1. Sieć przesyłowa wysokiego napięcia ......................................................................... 27 7.3.2. Sieć średniego i niskiego napięcia ............................................................................. 27

7.4. Zaopatrzenie w gaz.............................................................................................................. 28 7.5. Gospodarka odpadami ........................................................................................................ 28

8. INFRASTRUKTURA SPOŁECZNA ................................................................................................ 29 8.1. Kierunki działań wyposaŜania Gminy w infrastrukturę społeczną ....................................... 29

8.1.1. Kierunki działań w zakresie edukacji .......................................................................... 29 8.1.2. Kierunki działań w zakresie dostępności do placówek kultury ................................... 29 8.1.3. Kierunki działań w zakresie ochrony zdrowia i pomocy społecznej ........................... 30 8.1.4. Kierunki działań w zakresie rozwoju kultury fizycznej i sportu ................................... 30

8.2. Kierunki działań w zakresie gospodarki gruntami................................................................. 30 9. INWESTYCJE CELU PUBLICZNEGO O ZNACZENIU LOKALNYM ............................................. 31 10. INWESTYCJE CELU PUBLICZNEGO O ZNACZENIU PONADLOKALNYM, ZGODNIE Z

USTALENIAMI PROGRAMÓW, O KTÓRYCH MOWA W ART. 48 UST. 1 ................................... 31 11. OBSZARY, NA KTÓRYCH OBOWIĄZKOWE JEST SPORZĄDZENIE MIEJSCOWEGO PLANU

ZAGOSPODAROWANIA PRZESTRZENNEGO NA PODSTAWIE PRZEPISÓW ODRĘBNYCH, W TYM OBSZARY WYMAGAJĄCE PRZEPROWADZENIA SCALEŃ I PODZIAŁU NIERUCHOMOŚCI ......................................................................................................................... 32

12. REALIZACJA POLITYKI PRZESTRZENNEJ ................................................................................. 32 12.1. Planowanie miejscowe ......................................................................................................... 32 12.2. Zgodność planu miejscowego z ustaleniami Studium.......................................................... 34

13. OBSZARY NARAśONE NA NIEBEZPIECZEŃSTWO POWODZI I OSUWANIA SIĘ MAS ZIEMNYCH ..................................................................................................................................... 34 13.1. Obszary bezpośredniego zagroŜenia powodzią................................................................... 34 13.2. Obszar wałów przeciwpowodziowych oraz strefa 50 m od stopy wału ................................ 35 13.3. Obszar terenów zalewowych ................................................................................................ 35 13.4. Obszar naraŜony na niebezpieczeństwo osuwania się mas ziemnych................................ 35 13.5. Obszary podtapiane i potencjalnie zalewowe....................................................................... 35

14. OBSZARY I TERENY GÓRNICZE, UDOKUMENTOWANE ZŁOśA KOPALIN............................. 36 15. OBSZARY WYMAGAJĄCE PRZEKSZTAŁCEŃ, REHABILITACJI LUB REKULTYWACJI........... 36 16. GRANICE TERENÓW ZAMKNIĘTYCH I ICH STREF OCHRONNYCH........................................ 37


5

1. GŁÓWNE KIERUNKI ZMIAN W STRUKTURZE PRZESTRZENNEJ GMINY 1.1. Polityka ponadlokalna na obszarze gminy Igołomia-Wawrzeńczyce 1.1.1. Zadania rządowe

W rejestrze programów zawierających zadania rządowe, prowadzonym przez Ministra Infrastruktury, nie zostało ujęte Ŝadne przedsięwzięcie inwestycyjne na terenie Gminy Igołomia – Wawrzeńczyce. Modernizacja drogi krajowej Nr 79, zgodnie z Planem Zagospodarowania Przestrzennego Województwa Małopolskiego (Uchwała Nr XV/174/03 SWM z dnia 22 grudnia 2003r) jest ujęta jako potencjalne zadanie do objęcia programem rządowym, dotyczącym dróg krajowych.

1.1.2. Cele i kierunki regionalnej polityki przestrzennej

� ZrównowaŜony rozwój przestrzenny Gminy. � Ochrona środowiska przyrodniczego i kulturowego. � Modernizacja i rozwój infrastruktury technicznej. � Ochrona gruntów rolnych o najwyŜszych klasach bonitacyjnych gleb.

1.1.3. Zadania polityki regionalnej na obszarze gminy Igołomia-Wawrzeńczyce

� Rozwiązania techniczne, przestrzenne i organizacyjne związane z ochroną przeciwpowodziową obszaru Gminy, realizacja planowanego zbiornika retencyjnego nr 79 „Szarbia”, którego część znajduje się na terenie gminy Igołomia-Wawrzeńczyce.

� Ochrona korytarza ekologicznego doliny Wisły o znaczeniu ponadregionalnym. � Modernizacja systemu komunikacji samochodowej o znaczeniu ponadlokalnym. � Wprowadzenie prawidłowej gospodarki wodno-ściekowej. � Ochrona gruntów rolnych o wysokich klasach bonitacyjnych,

1.1.4. Powiązania obszaru gminy Igołomia-Wawrzeńczyce z gminami sąsiednimi

W związku z polityką przestrzenną i kierunkami rozwoju gminy Igołomia-Wawrzeńczyce określonymi w niniejszym „Studium”, występują powiązania i uwarunkowania na styku z obszarami połoŜonymi w gminach sąsiednich. Ustalenia na styku z miastem Krakowem Z miastem Krakowem graniczą sołectwa: Tropiszów, Pobiednik Wielki i Pobiednik Mały. Ustalenia studium przewidują na styku gmin: 1) W zakresie powiązań przestrzennych:

� po stronie gminy Igołomia-Wawrzeńczyce: − głównie kompleksy rolne nieprzewidziane do zainwestowania, − obszary przewidziane pod zainwestowanie typu usługowego (w tym usługi sportu,

rekreacji) w Pobiedniku Wielkim i Tropiszowie, − lotnisko sportowe w Pobiedniku Wielkim, − granice korytarza ekologicznego doliny Wisły – o znaczeniu ponadregionalnym;

� po stronie miasta Kraków: − strefa podmiejska i są to tereny nieprzewidziane pod zainwestowanie, − strefa ochrony wartości kulturowych krajobrazu, − strefa ochrony wartości kulturowych, − strefa kształtowania systemu przyrodniczego miasta Krakowa.

2) W zakresie komunikacji: − droga krajowa nr 79 w Pobiedniku Wielkim, − droga gminna w Tropiszowie, − istniejące drogi lokalne.

3) W zakresie infrastruktury technicznej: − istniejąca linia napowietrzna wysokiego napięcia 220 kV, − istniejące linie średniego napięcia, − istniejąca sieć gazowa średniopręŜna.

Ustalenia na styku z gminą Koniusza przewidują: 1) W zakresie powiązań przestrzennych:

− głównie kompleksy rolne, − projektowany zbiornik retencyjny nr 79 „Szarbia”.

2) W zakresie komunikacji:


6

− istniejące drogi powiatowe w sołectwach Tropiszów, Igołomia, śydów, − drogi lokalne.

3) W zakresie infrastruktury technicznej: − istniejące linie średniego napięcia, − istniejąca sieć gazowa średniopręŜna.

Ustalenia na styku z gminą Proszowice przewidują: 1) W zakresie powiązań przestrzennych:

− kompleksy rolne. 2) W zakresie komunikacji:

− droga gminna w sołectwie Dobranowice, − droga powiatowa w sołectwie Rudno Górne.

Ustalenia na styku z gminą Nowe Brzesko przewidują: 1) W zakresie powiązań przestrzennych:

− kompleksy rolne, − granica zasięgu wód powodziowych Q1%.

2) W zakresie komunikacji: − droga krajowa nr 79 w Wawrzeńczycach, − droga powiatowa w sołectwie Wawrzeńczyce, − droga powiatowa w sołectwie Dobranowice.

3) W zakresie infrastruktury technicznej: − istniejąca linia napowietrzna wysokiego napięcia 220 kV, − istniejąca sieć gazowa średniopręŜna.

Granicą gminy Igołomia-Wawrzeńczyce z gminami Drwinia i Niepołomice jest rzeka Wisła. Na rzece Wiśle proponuje się realizację kładki pieszo-rowerowej pomiędzy gminami Niepołomice, a Igołomia-Wawrzeńczyce, o kierunku wskazanym na rysunku Studium. Kładka pozwoliła by stworzyć ciekawe i potrzebne połączenie dla turystyki pieszej i rowerowej łącząc atrakcyjne miejsca w Gminie, w tym Zespół Pałacowy w Igołomi, muzeum św. Alberta oraz starorzecza Wisły z Puszczą Niepołomicką oraz Zamkiem Królewskim w Niepołomicach. RównieŜ proponuje się – za zgodą zarządcy rzeki Wisły i potoku Kościelnickego – poprowadzenie trasy rowerowej fragmentami wałów rzecznych, zgodnie z przepisami odrębnymi. Dodatkowo - jako propozycję do ewentualnego ujęcia w planie województwa małopolskiego - składa się przystosowanie Lotniska Aeroklubu Krakowskiego w Pobiedniku Wielkim pod „mały ruch lotniczy”. Poszerzyłoby to obecne funkcjonowanie lotniska (szkoleniowo - sportowe i okresowe wykorzystywanie powierzchni lotniska do organizowania imprez okolicznościowych), w kierunku obsługi małego ruchu lotniczego. W Studium ujęto równieŜ propozycję kierowaną do uwzględnienia w planie województwa małopolskiego o wykorzystanie utrzymywanej dotąd w planach Gminy rezerwy pod przełoŜenie odcinka drogi krajowej Nr 79 ( które stanowiłoby obwodnicę wsi Pobiednik Wielki, Igołomia, Złotniki, Wawrzeńczyce). Wg deklaracji GDDKiA, złoŜonej w ramach przygotowywania Studium, jest to moŜliwe w „dalszej przyszłości”. 1.2. Kierunki zmian w strukturze przestrzennej Gminy Zakłada się następujące główne kierunki zmian w strukturze przestrzennej Gminy oraz w przeznaczeniu terenów:

� rozwój mieszkalnictwa, � utrzymanie funkcji centrum administracyjnego i usługowego w Wawrzeńczycach i Igołomi, � wyznaczenie obszarów zapewniających rozwój gospodarczy gminy Igołomia-Wawrzeńczyce,

w tym wytworzenie stref działalności gospodarczej w Stręgoborzycach, Tropiszowie, Złotnikach, Igołomi i Wawrzeńczycach.

� wykorzystanie atrakcyjnych krajobrazowo terenów przy Wiśle dla rozwoju usług sportu i turystyki,

� zapewnienie warunków eksploatacji złóŜ znajdujących się w obszarze Gminy, � utrzymanie funkcji rolniczej jako wiodącej: zachowanie przestrzeni dla rozwoju rolnictwa

i stworzenie warunków dla specjalistycznej produkcji rolnej, � uzupełnienie i rozbudowa systemów infrastruktury technicznej i drogowej.


7

Główne kierunki zmian w strukturze przestrzennej Gminy są spójne z celami strategicznymi określonymi w Strategii Rozwoju Gminy Igołomia-Wawrzeńczyce, a studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy zapewnia warunki sprzyjające ich realizacji. Wspólnota samorządowa przyjęła w Strategii Rozwoju Gminy Igołomia-Wawrzeńczyce. na lata 2007-2015 następujące cele strategiczne:

� I cel strategiczny: „Wszechstronny rozwój gospodarki polegający na modernizacji sektora rolnego, stworzeniu moŜliwości rozwoju agrobiznesu i podniesieniu konkurencyjności lokalnych przedsiębiorstw”.

� II cel strategiczny: „Ochrona środowiska naturalnego, w tym ludzkiego poprzez zmniejszenie ilości zanieczyszczeń i rozbudowę infrastruktury technicznej w Gminie”.

� III cel strategiczny: „Budowa turystycznego wizerunku Gminy poprzez ochronę dziedzictwa kulturowego, rozwój infrastruktury rekreacyjno-wypoczynkowej oraz aktywną promocję jej walorów”.

� IV cel strategiczny: „Budowa kapitału społecznego poprzez zapewnienie wysokiej jakości kształcenia, bezpieczeństwa pomocy grupom zagroŜonym wykluczeniem, a takŜe dostępu do kultury i sportu”.

2. ZASADY ROZWOJU PRZESTRZENNEGO GMINY Ustaleń dotyczących sposobu kształtowania polityki przestrzennej w niniejszym studium dokonano z uwzględnieniem zasad określonych w art. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, przyjmując ład przestrzenny i zrównowaŜony rozwój1 jako podstawę tych działań. Przy określeniu kierunków rozwoju uwzględniono:

� wymagania ładu przestrzennego, w tym urbanistyki i architektury, � walory architektoniczne i krajobrazowe, � wymagania ochrony środowiska, w tym gospodarowania wodami i ochrony gruntów rolnych

i leśnych, � wymagania ochrony dziedzictwa kulturowego i zabytków oraz dóbr kultury współczesnej, � wymagania ochrony zdrowia oraz bezpieczeństwa ludzi i mienia, a takŜe potrzeby osób

niepełnosprawnych, � walory ekonomiczne przestrzeni, � prawo własności, � potrzeby obronności i bezpieczeństwa państwa, � potrzeby interesu publicznego.

Wynikiem zastosowania wymienionych wyŜej zasad jest określenie docelowej struktury przestrzennej Gminy poprzez wyznaczenie jednostek funkcjonalnych, o których mowa w rozdziale 3. Na rysunku studium jednostki funkcjonalne wyodrębniono liniami granicznymi z wypełnieniem pola barwnymi oznaczeniami graficznymi. Poszczególnym jednostkom funkcjonalnym nadano symbole literowe. Rozwój przestrzenny gminy Igołomia-Wawrzeńczyce będzie następował w trzech obszarach, zdefiniowanych jako: I. obszar zurbanizowany i wskazany do urbanizacji poza wyznaczonym w Studium

korytarzem ekologicznym rzeki Wisły, II. obszar zurbanizowany i dopuszczony do urbanizacji w korytarzu ekologicznym rzeki Wisły

– pomiędzy wałami a wyznaczoną w Studium (zgodnie z opracowaniem ekofizjograficznym) granicą zewnętrzną korytarza,

III. obszar chroniony przed urbanizacją, w tym obszary z zakazem zabudowy. Jednostki funkcjonalne wyznaczają maksymalny zasięg zmian w strukturze przestrzennej obszarów.

1 Ilekroć mowa o zrównowaŜonym rozwoju – rozumie sie przez to taki rozwój społeczno-gospodarczy, w którym następuje proces integrowania działań politycznych, gospodarczych i społecznych, z zachowaniem równowagi przyrodniczej oraz trwałości podstawowych procesów przyrodniczych, w celu zagwarantowania moŜliwości zaspokajania podstawowych potrzeb poszczególnych społeczności lub obywateli zarówno współczesnego pokolenia, jak i przyszłych pokoleń.


8

2.1. Polityka przestrzenna w obszarze I – zurbanizowanym i wskazanym do urbanizacji poza wyznaczonym w Studium korytarzem ekologicznym rzeki Wisły – czyli przestrzeń osadnictwa i aktywizacji gospodarczej

W obszarze zurbanizowanym i wskazanym do urbanizacji polityka przestrzenna będzie się koncentrowała na: � tworzeniu wysokiej jakości przestrzeni urbanistycznej wyznaczonej w studium dla rozwoju:

o funkcji mieszkaniowych i mieszkaniowo-usługowych, realizowanych w zwartych obszarach wokół terenów juŜ zainwestowanych,

o funkcji usługowych, wytwórczych i produkcyjnych, lokowanych na obrzeŜach terenów zabudowy mieszkaniowej lub skoncentrowanych w otoczeniu drogi krajowej nr 79, utworzenie strefy usługowej pomiędzy obecnym przebiegiem drogi krajowej, a utrzymywaną rezerwą pod budowę obwodnicy, umoŜliwiającą przełoŜenie drogi krajowej poza tereny obecnie zainwestowane. Zgodnie z deklaracją GDDKiA wykorzystanie rezerwy pod budowę obwodnicy moŜe być moŜliwe w „dalszym czasie” , GDDKiA utrzymywanie rezerwy uzaleŜniła od decyzji Władz Gminy. W związku z powyŜszym Gmina zadecydowała o kontynuacji utrzymywania tej rezerwy w swoich dokumentach strategicznych i planistycznych, co znalazło odzwierciedlenie w niniejszym Studium.

o specjalistycznych usług związanych z przetwórstwem i produkcją rolną (handel hurtowy płodami rolnymi, przechowalnictwo, handel i usługi z zakresu obsługi produkcji warzywniczej, kwiatowej, etc., środki i doradztwo specjalistyczne związane z produkcją rolną, analizy glebowe, doradztwo finansowe),,

o funkcji turystycznych, w tym usług sportu i rekreacji, lokalizowanych na obszarach atrakcyjnych krajobrazowo,

� kształtowaniu i ochronie zasobów środowiska kulturowego, � ustaleniu zasad lokalizowania zabudowy lub uŜytkowania terenów w obszarach konfliktowych

określając strefy o szczególnych warunkach zagospodarowania, � zapewnieniu warunków dla rozwoju i realizacji infrastruktury technicznej i komunikacyjnej dla

obsługi projektowanego zainwestowania. Dla realizacji tych działań uŜyte zostaną zarówno instrumenty planistyczne, jak i inne mechanizmy dostępne w ramach kompetencji władz samorządowych. 2.2. Polityka przestrzenna w obszarze II – zurbanizowanym i dopuszczonym do urbanizacji

w korytarzu ekologicznym rzeki Wisły – pomiędzy wałami a wyznaczoną w Studium (zgodnie z opracowaniem ekofizjograficznym) granicą zewnętrzną korytarza

Obszar zurbanizowany i dopuszczony do urbanizacji w korytarzu ekologicznym rzeki Wisły został wyznaczony i doprecyzowany w niniejszym Studium, zgodnie z rekomendacją podaną w opracowaniu ekofizjograficznym. Opracowanie ekofizjograficzne dla gminy Igołomia-Wawrzeńczyce oraz w ślad za nim obowiązujący plan zagospodarowania przestrzennego Gminy, wyznacza na jej terenie obszar korytarza ekologicznego, który sięga w pobliŜe korony drogi krajowej DK 79. Choć sieć ECONET- POLSKA nie posiada umocowania prawnego, jest istotną wytyczną do polityki przestrzennej. Granice zasięgu korytarza ekologicznego Wisły zostały w powołanej „Koncepcji..” wyznaczone schematycznie. W związku z tym wyznaczenie granic korytarza na terenie Gminy, wychodzące poza wały wiślane, jest juŜ działaniem autorskim, ujmującym obszar praktycznie całej terasy holoceńskiej na terenie Gminy. Wskazania wynikające z opracowania ekofizjograficznego dla wyznaczonego korytarza Wisły, poza wałami wiślanymi, dopuszczają utrzymanie i tworzenie w nim nowej zabudowy oraz elementów zagospodarowania związanych z późniejszą rekultywacją eksploatowanego obecnie złoŜa w Złotnikach. Opracowanie ekofizjograficzne rekomenduje korzyści wynikające z tak ustalonego korytarza, w którym powinno się dbać o ochronę i wzbogacenie róŜnorodności biologicznej oraz tworzenie struktury przestrzennej o wysokich walorach środowiskowych i krajobrazowych, stwarzając warunki do rekreacyjno - wypoczynkowego zagospodarowania tej części Gminy i stworzenia nowych źródeł utrzymania mieszkańców (jako uzupełnienia dochodów gospodarstw rodzinnych). W niniejszym Studium wyznaczono granice korytarza ekologicznego Wisły, które pokrywają się z granicami strefy potencjalnie zalewowej wód Q-O,1% w przypadkach:

� przelania się wód przez koronę wału przeciwpowodziowego, � zniszczenia lub uszkodzenia wałów przeciwpowodziowych, � zniszczenia lub uszkodzenia budowli piętrzących albo budowli ochronnych pasa technicznego.


9

Polityka przestrzenna w obszarze zurbanizowanym i wskazanym do urbanizacji w korytarzu ekologicznym rzeki Wisły – pomiędzy wałami a wyznaczoną w Studium granicą zewnętrzną, będzie się koncentrowała na:

� dostosowaniu struktury uŜytkowania terenów do warunków hydrogeologicznych, przyrodniczych, zachowania i wzbogacania wartości przyrody i krajobrazu. Kierunki działań będą obejmować:

o dostosowanie struktury uŜytkowania terenów do warunków przyrodniczych, o zachowanie i wzbogacenie istniejących wartości przyrody i krajobrazu, o kształtowanie obudowy biologicznej wód, o zaniechanie rozwoju zainwestowania terenów podtapianych,

� tworzeniu wysokiej jakości przestrzeni urbanistycznej wyznaczonej w studium dla rozwoju: o funkcji mieszkaniowych i mieszkaniowo-usługowych, realizowanych w obszarach

wokół terenów juŜ zainwestowanych, o mniejszej intensywności i wyŜszym wskaźniku powierzchni biologicznie czynnej niŜ w przypadku obszaru I,

o specjalistycznych usług związanych z przetwórstwem i produkcją rolną, o funkcji turystycznych, w tym usług sportu i rekreacji, lokalizowanych na obszarach

atrakcyjnych krajobrazowo, � kształtowaniu i ochronie zasobów środowiska kulturowego, � ustaleniu zasad lokalizowania zabudowy lub uŜytkowania terenów w obszarach konfliktowych

określając strefy o szczególnych warunkach zagospodarowania, � zapewnieniu warunków dla rozwoju i realizacji infrastruktury technicznej i komunikacyjnej dla

obsługi projektowanego zainwestowania, � dopuszczeniu prac poszukiwawczych w obszarze niskiej terasy Wisły w rejonie

udokumentowanego złoŜa Ŝwirów i pospółek plejstoceńskich, � po zakończeniu eksploatacji złoŜa „Złotniki-Łaźnia III” oraz uruchamianego złoŜa w

Wawrzeńczycach – Kępie, ich rekultywacji i zagospodarowania – w kierunku wykorzystania dla rekreacji, sportu, moŜliwego rozwinięcia zbiorowisk wodnych oraz przywodnych wprowadzonych sztucznie lub w drodze sukcesji naturalnej.

Dla realizacji tych działań uŜyte zostaną zarówno instrumenty planistyczne, jak i inne mechanizmy dostępne w ramach kompetencji władz samorządowych. 2.3. Polityka przestrzenna w obszarze III – chronionym przed urbanizacją, w tym z zakazem

zabudowy W obszarze chronionym przed urbanizacją polityka przestrzenna będzie podporządkowana nadrzędnemu celowi: ochronie zasobów środowiska rolniczego, przyrodniczego i walorów krajobrazowych Gminy. Studium ustala: � prowadzenie wszelkiej działalności z uwzględnieniem ochrony obszarów i obiektów, objętych

formami ochrony przyrody, � objęcie ochroną obszarów o wysokich wartościach dla gospodarki rolnej, przyrodniczych

i krajobrazowych, poprzez wyznaczenie w studium granic tych obszarów, a następnie wprowadzenie do ustaleń miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego skutecznych regulacji dotyczących ich ochrony.

Zgodnie z oznaczeniem rysunku studium wyznacza się: � obszar o trwałych powiązaniach przyrodniczych obejmujący (wg wskazania w opracowaniu

ekofizjograficznym) koryto i bezpośrednie otoczenie rzeki Wisły (w obrębie obwałowań) oraz koryto potoku Kościelnickiego wraz z otoczeniem (w obrębie obwałowań), a takŜe wyznaczone w Studium koryta cieków wodnych, które zachowały charakter zbliŜony do naturalnego, pełniące rolę lokalnych korytarzy ekologicznych (Rudnik, Ropotok, Tropiszowski, Igołomski, Pobiednicki oraz kilka bezimiennych cieków),

� wypełnione wodą, bądź zabagnione zagłębienia dawnych starorzeczy, połączone systemem rowów odwadniających, starorzecza Wisły wraz z charakterystyczną zielenią towarzyszącą rekomenduje się do objęcia prawną ochroną jako uŜytki ekologiczne, szczególnie rekomenduje się objęcie ochroną prawną starorzeczy określonych jako cenne w opracowaniu ekofizjograficznym:


10

o dwa starorzecza w Wawrzeńczycach – Pa), Pb), o P60 – Ropotek, o P71 – Ścieszczany – Starorzecze, o P35 – Koźlica Igołomska I – Starorzecze, o P35 – Koźlica Igołomska II – Starorzecze,

� drobne kompleksy leśne o stosunkowo słabym znaczeniu ekologicznym – z powodu izolacji przestrzennej i składu gatunkowego,

� obszary okresowych podtopień – w obszarze strefy potencjalnie zalewowej rzeki Wisły oraz wyznaczone na pozostałym obszarze Gminy. Na obszarze Gminy zostały oznaczone tereny okresowo podtapiane – wg historycznie udokumentowanego największego zasięgu podtapiania, z 1994 roku. Tereny te wymagają nie powiększania nielicznych stref juŜ historycznie zurbanizowanych i ochrony przed dalszą zabudową,

� na terenie Gminy nie występują udokumentowane czynne osuwiska. W związku z powyŜszym wprowadza się ograniczenie zainwestowania zagroŜonych ewentualnym osuwaniem zboczy powyŜej 15% spadku do przypadków inwestycji, których nie moŜna zlokalizować gdzie indziej. Inwestycje takie mogą być realizowane po ustaleniu geotechnicznych warunków posadowienia obiektów budowlanych, zgodnie z przepisami odrębnymi,

� obszary o najwyŜszych wartościach dla gospodarki rolnej. 3. KIERUNKI ZMIAN W STRUKTURZE PRZESTRZENNEJ GMINY

ORAZ W PRZEZNACZENIU TERENÓW, PARAMETRY, WSKAŹNIKI ORAZ WARUNKI ZAGOSPODAROWANIA I UśYTKOWANIA

Dla wyznaczonych jednostek funkcjonalnych, ustala się obowiązujące przy sporządzaniu miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego: • dopuszczalny zakres i ograniczenia zmian w przeznaczeniu terenu, • parametry i wskaźniki urbanistyczne, • pozostałe warunki zagospodarowania i uŜytkowania terenu ustalone w niniejszym studium. 3.1. Obszar zurbanizowany i wskazany do urbanizacji – I oraz obszar zurbanizowany

i dopuszczony do urbanizacji – II Dla poszczególnych jednostek funkcjonalnych w obszarze zurbanizowanym i wskazanym do urbanizacji – I oraz zurbanizowanym i dopuszczonym do urbanizacji – II, ustala się kierunki zmian w przeznaczeniu terenu, a takŜe parametry i wskaźniki oraz warunki zagospodarowania terenu zamieszczone w tabeli nr 1. W obszarach I i II, pod warunkiem zachowania zgodności z kierunkami zmian w przeznaczeniu terenów określonymi w niniejszym studium, zakłada się:

� utrzymanie dotychczasowego wykorzystania terenu, a takŜe istniejących obiektów oraz sposobów ich uŜytkowania,

� zmianę sposobu uŜytkowania obiektów, � działania na obiektach istniejących, w tym przebudowę, rozbudowę, nadbudowę i odbudowę,

remonty, � moŜliwość wyburzeń istniejących budynków.

Jako zgodne z kierunkami zmian w przeznaczeniu terenu uznaje się ponadto:

� zwiększenie udziału dróg publicznych lub dróg wewnętrznych w obsłudze komunikacyjnej jednostki funkcjonalnej,

� zmianę przebiegu projektowanych dróg oznaczonych linią przerywaną na rysunku studium, � lokalizowanie miejsc parkingowych, � prowadzenie sieci, lokalizację obiektów i urządzeń infrastruktury technicznej, w tym

infrastruktury telekomunikacyjnej; wymienione inwestycje mogą być realizowane, o ile nie pozostają w sprzeczności z innymi ustaleniami studium i przepisami odrębnymi,

� realizację ciągów pieszych, rowerowych, szlaków turystycznych.


11

3.1.1. Oznaczenia jednostek funkcjonalnych Na rysunku Studium znajdują się, oprócz oznaczenia funkcji terenów (jednostek funkcjonalnych), literowe symbole w kole, które wskazują orientacyjnie miejsca dla poszukiwania lokalizacji i rozwoju określonych funkcji. Dla oznaczonych symbolem literowym w kole obszarów (CA – centrów administracyjno usługowych wsi, US – usług sportu, turystyki i rekreacji, UAG – wielofunkcyjnych usług o znaczeniu ogólnogminnym, tzw. aktywności gospodarczej), PE – rozwoju przemysłu wydobywczego, wskazano zarówno potrzeby jak i potencjalnie istniejące moŜliwości dla poszukiwania odpowiednich miejsc pod lokalizację określonych funkcji. Te oznaczenia graficzne nie przekładają się bezpośrednio na podział ewidencyjny w terenie, w przeciwieństwie to zastosowanych w Studium oznaczeń funkcji dla konkretnych terenów.

Na rysunku Studium występują równieŜ symbole podwójne, np. MN/MNU. Oznacza to, Ŝe w tych obszarach przeznaczenie terenu, czyli funkcja główna zostanie skonkretyzowana w planach zagospodarowania przestrzennego – na etapie Studium pozostawia się moŜliwość wyboru. 1/ MN/MU – Obszary kształtowania zespołów zabudowy jednorodzinnej mieszkaniowej

i usługowej Obejmują obszary predysponowane do kontynuacji i rozwoju funkcji mieszkalnych i mieszkalno-usługowych, szczególnie w centrach wiejskich zespołów osadniczych. Rozwój obszarów wymaga:

o kształtowania zabudowy o wysokim standardzie i racjonalnym wykorzystaniu terenu, o uzupełnienia funkcji mieszkalnych zabudową usługową komercyjną, o przekształceń istniejących terenów o zróŜnicowanej intensywności zabudowy drogą scaleń

i reparcelacji gruntów na wniosek właścicieli (ponad 50% właścicieli) gruntów, o racjonalnego ukształtowania sieci dróg i miejsc publicznych tworzących szkielet nowych

układów przestrzennych, o kształtowania ogólnodostępnych terenów zieleni tworzących system powiązań z terenami

zewnętrznymi, o zapewnienia programu usług publicznych niezbędnych dla obsługi zespołów mieszkalnych, o realizacji niezbędnych sieci i urządzeń infrastruktury technicznej i komunikacji.

2/ MR/RU – Obszary zabudowy zagrodowej (mieszkaniowej o stosunkowo małej intensywności,

gospodarstwa rolne) oraz produkcji rolnej (hodowlanej, przetwórstwa rolno-spoŜywczego, przechowalnictwa)

Obejmują istniejące i projektowane tereny zabudowy jednorodzinnej i istniejącego budownictwa zagrodowego o niskiej intensywności wraz z moŜliwością lokalizacji usług głównie związanych z rolnictwem, rzemiosła oraz usług agroturystycznych, dopuszcza się lokalizację gospodarstw produkcji roślinnej i zwierzęcej, stacji doświadczalnych, przetwórstwa rolno-spoŜywczego, urządzeń obsługi rolnictwa – takich jak parki maszynowe, magazyny, przechowalnie etc. Kształtowanie zabudowy w tych obszarach wymaga:

o porządkowania układów ruralistycznych poprzez racjonalne ukształtowanie sieci dróg dojazdowych,

o dbałości o ład i kompozycję przestrzenną poprzez ustalenie form zabudowy oraz zasad regulacji dotyczących linii zabudowy, dominant, akcentów architektonicznych, małej architektury – szczególnie w rejonach historycznych zespołów zabudowy wiejskiej – zagrodowej,

o systematycznej poprawy stanu wyposaŜenia w infrastrukturę techniczną, o realizacji niezbędnych sieci i urządzeń infrastruktury technicznej i komunikacji.

3/ MW – Obszar zabudowy wielorodzinnej niskiej Obejmuje teren istniejącej zabudowy wielorodzinnej niskiej ze wskazaniem modernizacji i podniesienia standardów funkcjonalnych, technicznych, architektonicznych. Kształtowanie zabudowy w tych obszarach wymaga:

o podniesienia standardów funkcjonalnych, technicznych, architektonicznych, o realizacji niezbędnych sieci i urządzeń infrastruktury technicznej i komunikacji, o dbałości o ład i kompozycję przestrzenną – dopuszcza się uzupełnienie lub zmianę funkcji jw.

na inne cele takie jak: usługi publiczne i komercyjne, hotel, ośrodek szkoleniowo-doradczy, obiekt handlowy, etc.


12

4/ U – Obszary usług i rozwoju aktywności gospodarczej Podstawowym kierunkiem zagospodarowania tych obszarów jest tworzenie warunków dla rozwoju szeroko rozumianych usług, w tym usług publicznych2 oraz usług komercyjnych (z zakresu hotelarstwa, handlu, gastronomii, nieuciąŜliwego rzemiosła, urządzeń i obiektów sportu, rekreacji i turystyki oraz inne usługi o zbliŜonym charakterze); plany zagospodarowania przestrzennego mogą dopuścić w wybranych obszarach funkcję mieszkaniową w obiektach – do 20% powierzchni uŜytkowej, w terenach U dopuszcza się teŜ lokalizację handlowych obiektów do 400 m2 powierzchni sprzedaŜy. Kształtowanie obszarów rozwoju aktywności gospodarczej wymaga:

o pełnego uzbrojenia terenów, o koordynacji zamierzeń inwestorów w celu intensywnego wykorzystania obszaru

i maksymalnie ograniczonego negatywnego oddziaływania na środowisko, o szczególnej dbałości o efekty przestrzenne zabudowy (gabaryty, detal, wysokiej jakości

materiały wykończeniowe, urządzone tereny zieleni, placów, parkingów itp.), o dbałości o zabezpieczenie działalności gospodarczej tak by była prowadzona bez konfliktu

z terenami sąsiednimi, o zagospodarowanie obszaru musi zostać poprzedzone realizacją układu komunikacyjnego.

Przyjmuje się, Ŝe usługi publiczne mogą być lokalizowane w terenach budowlanych o wszystkich określonych w Studium funkcjach – tak ze względu na potrzeby świadczenia tych usług, jak i trudności w pozyskaniu terenów na ten cel. Obszary koncentracji usług publicznych typu: słuŜba zdrowia, opieka społeczna, oświata i wychowanie, kultura, administracja, sport itp., ogniskują się w dwóch aspektach, tj.:

o usług o charakterze podstawowym, gdzie kryterium lokalizacji oprócz standardów obsługi winna być racjonalna dostępność placówki – obiektu. Planowanie lokalizacji tego rodzaju usług jest jednoznacznie związane z powstawaniem kompleksów nowej zabudowy mieszkaniowej i jej intensywności (nowe osiedla bądź dogęszczanie istniejących). Sprecyzowanie lokalizacji terenów usług publicznych następować będzie w toku sporządzania planów miejscowych,

o innych usług o charakterze publicznym, których lokalizację i program uzasadnią potrzeby i moŜliwości Gminy.

Zagospodarowanie obszarów usług publicznych wymaga: o lokowania nowych obiektów usług publicznych na pozyskiwanych w drodze wykupów lub

posiadanych przez Gminę gruntach, o szczególnej dbałości o jakość przestrzeni publicznych (dróg, placów, parkingów, terenów

zieleni itp.), o zwiększenia atrakcyjności obszarów poprzez dopuszczenie do lokalizacji usług

towarzyszących o charakterze komercyjnym, o ustalenia standardów dotyczących poziomu obsługi stosownie do prognoz rozwojowych

całej Gminy i obszarów obsługi. 5/ US – Obszary rozwoju usług związanych ze sportem, turystyką, rekreacją i wypoczynkiem Obejmują wyodrębnione enklawy terenów wzdłuŜ istniejących i projektowanych ciągów spacerowych i rowerowych, oraz wzdłuŜ tras turystycznych. Kierunek zagospodarowania obszaru to:

o wykorzystanie terenów pod lokalizację urządzeń i obiektów rekreacyjnych oraz usług towarzyszących,

o wyposaŜenie terenów w infrastrukturę techniczną i trasy komunikacyjne oraz parkingi, o adaptacja istniejących obiektów dla potrzeb obsługi ruchu turystycznego i rekreacji, o wykorzystanie istniejącej w sąsiedztwie zieleni i cieków wodnych dla kształtowania

terenowych urządzeń rekreacyjnych (ciągów i tras spacerowych, tras rowerowych itp.). Na rysunku Studium oznaczono obszary do przeznaczenia pod rozwój usług sportu, turystyki, rekreacji i wypoczynku – do uściślenia w planie zagospodarowania przestrzennego i wyodrębnienia z nich obszarów, gdzie zostanie dopuszczona moŜliwość realizacji obiektów kubaturowych i obszarów bez obiektów kubaturowych – tylko z tzw. mała architekturą. 6/ P – Obszary rozwoju wielofunkcyjnych usług, przemysłu, składowania

2 Usługi publiczne – rozumie się przez to obiekty i urządzenia urzędów organów władzy, administracji, bezpieczeństwa publicznego, szkół, nauki, kultury, kultu religijnego, ochrony zdrowia, przedszkoli, opieki społecznej, placówek opiekuńczo-wychowawczych oraz inne o podobnym charakterze, w tym takŜe obsługi pocztowej i bankowej, rekreacji, wypoczynku, sportu.


13

Kierunek zagospodarowania to wykorzystanie terenów pod lokalizację urządzeń i obiektów przemysłowych, składów, magazynów, w terenach P dopuszcza się teŜ lokalizację handlowych obiektów do 400 m2 powierzchni sprzedaŜy. 7/ PG/US – Obszary obecnej eksploatacji złóŜ i przemysłu wydobywczego – tereny eksploatacji powierzchniowej kruszywa, po zakończeniu eksploatacji rekultywacja w kierunku przyrodniczo-rekreacyjno - wypoczynkowym. 8/ KP – Obszary rozwoju usług i urządzeń towarzyszących trasom komunikacyjnym Obejmują wyodrębnione enklawy terenów głównie w pobliŜu miejsc usług publicznych, bądź atrakcyjnych turystycznie. Kierunek zagospodarowania obszarów to:

o place parkingowe, o stacje paliw, lokalizacje stacji paliw płynnych są moŜliwe w przypadku pozytywnych

wyników rozpoznania hydrogeologicznego, wykluczających moŜliwość zanieczyszczenia wód podziemnych,

o inne obiekty i urządzenia komunikacji, w tym obiekty obsługi ruchu samochodowego, o pola biwakowe, o obiekty małej architektury słuŜące turystyce i rekreacji, o budynki zaplecza socjalnego i technicznego, o drobnokubaturowe obiekty gastronomiczne i handlowe, o zieleń urządzona i zadrzewienia.

9/ Tereny dróg publicznych: krajowej, powiatowych i gminnych oraz rezerwa pod planowaną obwodnicę drogą krajową terenów zainwestowanych – szczegółowe warunki zagospodarowania do określenia w planach miejscowych, zgodnie z przepisami odrębnymi. 10/ L – Teren lotniska w Pobiedniku Wielkim – teren działalności i rozwoju działalności statutowej lotniska, moŜliwość poszerzenia działalności statutowej w kierunku obsługi małego ruchu lotniczego, dopuszcza się działalność rozrywkowo-kulturalną o charakterze lokalnym i ponadlokalnym, (sportowe i okresowe wykorzystywanie powierzchni lotniska do organizowania imprez okolicznościowych). 3.1.2. Parametry i wskaźniki oraz warunki zagospodarowania w obszarze zurbanizowanym

i wskazanym do urbanizacji – I oraz zurbanizowanym i dopuszczonym do urbanizacji – II W ustaleniach planów miejscowych parametry i wskaźniki urbanistyczne, zamieszczone w tabeli nr 1, mogą być określane w odniesieniu do terenów wydzielanych liniami rozgraniczającymi bądź do działki budowlanej; w uzasadnionych przypadkach ich wartość moŜe być korygowana. W sytuacjach odtworzenia zabudowy w ramach istniejącej działki budowlanej, przy sporządzaniu planów miejscowych, ustalone w studium wskaźniki dotyczące powierzchni biologicznej czynnej nie mają zastosowania. 3.2. Obszar chroniony przed urbanizacją, w tym z zakazem zabudowy – III Dla poszczególnych jednostek funkcjonalnych w obszarze chronionym przed urbanizacją, w tym z zakazem zabudowy, ustala się kierunki zmian w przeznaczeniu terenu oraz warunki zagospodarowania terenu. KaŜdorazowo przy podejmowaniu działań planistycznych, a w szczególności w ustaleniach planów miejscowych, nadrzędnymi regulacjami w stosunku do podanych, pozostają warunki zagospodarowania określone dla stref o szczególnych warunkach zagospodarowania, o których mowa w rozdziale 4.1. 3.2.1. Oznaczenia jednostek funkcjonalnych, kierunki zamian w przeznaczeniu terenów,

warunki zagospodarowania w obszarze chronionym przed urbanizacją 11/ ZP – Zespoły parkowe w obszarach objętych strefą konserwatorską Tereny obejmują zespół parkowy wraz z aleją kasztanową towarzyszącą istniejącej zabudowie historycznej pałacu w Igołomi oraz zieleń wysoką i niską stanowiącą otoczenie innych zespołów


14

zabytkowych i obiektów cennych kulturowo (w tym w Tropiszowie, Dobranowicach i przy folwarku w Pobiedniku Wielkim). Podstawowe kierunki zagospodarowania w tych obszarach to:

o ochrona istniejących zasobów przyrodniczych, kulturowych i krajobrazowych, o podejmowanie wszystkich działań związanych z zagospodarowaniem w oparciu o programy

rewaloryzacji, w ramach przepisów odrębnych – w uzgodnieniu z Wojewódzkim Konserwatorem Zabytków oraz Wojewódzkim Konserwatorem Przyrody.


15

Tab. 1. Kierunkowe parametry i wskaźniki urbanistyczne (podane wskaźniki nie dotyczą terenów i obiektów będących pod opieką Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków)

p. Wskaźniki i ich parametry

Zabudowa mieszka-

niowa wielo-rodzinna

Zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna, jednorodzinna

z usługami

Zabudowa mieszkaniowa

o małej intensywności, gospodarstwa

rolne, agroturystyka

Zabudowa usługowa

Zabudowa prze-

mysłowa, składy

Ogródki działkowe, cmentarze

Obszar I – zurbanizowany i wskazany do urbanizacji

0,20 0,30 0,25 0,15 1 Minimalna powierzchnia biologicznie czynna

w odniesieniu do powierzchni działki budowlanej (bez zieleni na dachu, tarasie)

m2 powierzchni biologicznie czynnej / m2

powierzchni terenu Obszar II – zurbanizowany i dopuszczony do urbanizacji3

nie dotyczy 0,50 0,55 0,25 0, 25

Obszar I – zurbanizowany i wskazany do urbanizacji

12 11 9 12 2 Maksymalna wysokość zabudowy dla terenu

o określonym sposobie przeznaczenia4 m

Obszar II – zurbanizowany i dopuszczony do urbanizacji

nie dotyczy 9 9 11 nie określa się

Minimalna ilość miejsc parkowania na terenie działki o kategorii przeznaczenia5: Ilość na:

− budownictwo mieszkaniowe mieszkanie 1 1 1 − biura i urzędy 5 zatrudn. 1

− obiekty handlowe 10 m2 pow. uŜytkowej 1

− obiekty gastronomiczne 10 miejsc lub obiekt 1 1 2

− hotele, motele 10 łóŜek 3

− cmentarze 1000 m2 pow. 2

− szkoły 5 zatrudn. 10 uczniów

1 3

− gabinety lekarskie, dentystyczne, weterynaryjne 1 gabinet 2 2 2 2

− ogródki działkowe 5 działek 2

− zakłady produkcyjne, składy, magazyny 5 zatrudn. 1

3

− magazyny – dowóz, dystrybucja 100 m2 pow. uŜytkowej 3 Obszar I – zurbanizowany i wskazany do urbanizacji

500 500 - 900 1200 nie określa

się 1500

4 Minimalna wielkość nowo wydzielanych działek połoŜonych w obszarze urbanizacji (kontynuacji i rozwoju)6

m2 Obszar II – zurbanizowany i dopuszczony do urbanizacji

nie dotyczy 1000 -1500 1800 2000 2000

nie określa się

3 Dla terenów dopuszczonych do urbanizacji, połoŜonych w granicach korytarza ekologicznego Wisły, pokrywającego się z granicami strefy potencjalnie zalewowej wód Q-O,1% ustala się obowiązek wykonania badań geotechnicznych warunków posadowienia obiektów budowlanych, zakaz podpiwniczenia obiektów poniŜej powierzchni terenu oraz obowiązek lokalizacji poziomu podłogi parteru obiektów do wysokości min. 1 m nad poziomem gruntu. W ramach strefy nakłada się obowiązek przestrzegania ustaleń zawartych w przepisach odrębnych. 4 Wskaźnik nie dotyczy zabudowy w otoczeniu obiektów zabytkowych wpisanych do rejestru zabytków, a takŜe przypadków, w których celem jest ochrona sylwety lub panoramy oraz obiektów uŜyteczności publicznej i kultu religijnego, a takŜe obiektów wznoszonych na zasadzie sąsiedztwa. 5 W przypadku realizacji funkcji łączonych, np. zabudowa mieszkaniowa + usługi wskaźniki naleŜy sumować jako minimalne wymagane miejsca parkingowe – np. dla mieszkań i usług. 6 Nie dotyczy w przypadku dokonywania podziałów pod drogi, place, obiekty i urządzenia infrastruktury technicznej, podziałów mających na celu regulację granic – powiększenie działek macierzystych, inne do szczegółowego ustalenia w planach zagospodarowania przestrzennego – w zaleŜności od funkcji terenu.


16

12/ ZU – Tereny zieleni urządzonej Podstawowe kierunki zagospodarowania w tych obszarach to:

o ochrona drzewostanu, istniejących zasobów przyrodniczych i krajobrazowych, o dbałość o zieleń, regularne wycinki, uzupełnianie drzewostanu, zabiegi pielęgnacyjne.

13/ ZL – Tereny lasów, wyjątkowo skromny obszarowo teren, stanowiący 0.5% powierzchni

Gminy W celu ochrony wprowadza się zakaz realizacji nowych obiektów kubaturowych w obszarze tego uŜytkowania, za wyjątkiem obiektów związanych bezpośrednio z gospodarką leśną, zgodnie z planem urządzenia lasu właściwego Nadleśnictwa. Kształtowanie przestrzeni w tych obszarach polegać będzie na:

o całkowitym wykluczeniu zabudowy, o utrzymaniu istniejących zasobów przyrodniczych.

14/ ZN – Obszary zieleni nieurządzonej Obejmują tereny otwarte, niezainwestowane, obejmujące zadrzewienia i zakrzewienia (w tym śródpólne i przywodne) do wykorzystania jako rolne – tam gdzie warunki gruntowo-wodne są przyjazne, zespoły zieleni w większych kompleksach, do ewentualnego urządzenia. Przyjmuje się całkowite wykluczenie zabudowy zagrodowej, budowy nowych obiektów kubaturowych, trwałych ogrodzeń na podmurówkach, w odległości mniejszej niŜ 30 m od cieków wodnych. Podstawowym kierunkiem zagospodarowania tych terenów jest:

o ochrona zbiorowisk zieleni istniejącej, rekonstrukcja obudowy biologicznej, przy doborze jej składu do istniejących siedlisk,

o ochrona koryt cieków i ich dopływów poprzez utrzymanie ich w stanie naturalnym, o w przypadkach uzasadnionych względami ochrony przeciwpowodziowej dopuszcza się

regulacje koryt cieków i ich dopływów, przy stosowaniu metod biologicznych z wykluczeniem prostowania i skracania ich biegów,

o umoŜliwienie dostępu do wody w ramach powszechnego korzystania z wód, o dopuszczenie istniejącego uŜytkowania rolniczego.

15/ ZC – Tereny cmentarzy Obejmują tereny istniejących cmentarzy czynnych i nieczynnych. Podstawowym kierunkiem zagospodarowania tych obszarów jest:

o funkcja podstawowa – miejsca pochówku, o zachowanie i utrwalenie istniejących zasobów przyrodniczych i kulturowych, o ochrona drzewostanu zgodnie z przepisami odrębnymi i elementów zabytkowych.

16/ ZD – Tereny ogrodów działkowych Obejmują tereny ogrodów działkowych oznaczonych na rysunku Studium. Podstawowym kierunkiem zagospodarowania tego obszaru jest uŜytkowanie ogrodnicze i zieleń urządzona.

17/ R – Tereny rolnicze, w tym łąki i pastwiska, tereny upraw ogrodniczych, sadowniczych,

zadrzewienia i zakrzewienia śródpolne W celu ochrony terenów rolnych przed zabudową przyjmuje się całkowite wykluczenie zabudowy zagrodowej z tych terenów, dopuszczając realizację wyłącznie obiektów gospodarczych – niemieszkalnych. Zaleca się prowadzenie wielofunkcyjnego modelu gospodarowania terenów z równoczesnym zachowaniem równowagi ekologicznej i ochrony najcenniejszych stanowisk fauny i flory. W terenach R wyklucza się naruszenia lokalnych cieków i urządzeń melioracji wodnych. Na rysunku Studium oznaczono: 18/ Tereny zieleń wzdłuŜ obniŜeń terenowych oraz cieków i zbiorników wodnych, stanowiące

ich biologiczną otulinę, w tym zbiorowiska łęgowe, zadrzewienia i zakrzewienia Podstawowym kierunkiem zagospodarowania tych terenów jest:

o ochrona zbiorowisk zieleni istniejącej, rekonstrukcja obudowy biologicznej, przy doborze jej składu do istniejących siedlisk,

o ochrona koryt cieków i ich dopływów poprzez utrzymanie ich w stanie naturalnym, o w przypadkach uzasadnionych względami ochrony przeciwpowodziowej dopuszcza się

regulacje koryt cieków i ich dopływów, przy stosowaniu metod biologicznych z wykluczeniem prostowania i skracania ich biegów,


17

o zachowanie istniejącego uŜytkowania terenu w dolinach cieków, o umoŜliwienie dostępu do wody w ramach powszechnego korzystania z wód, o umoŜliwienie administratorowi cieków i słuŜbom przeciwpowodziowym, sztabom kryzysowym

prowadzenia robót remontowych i konserwacyjnych w korytach cieków i terenie przyległym – zgodnie z potrzebami, poprzez udostępnianie terenu sąsiadującego z ciekami przez właścicieli nieruchomości,

o dopuszczenie istniejącego uŜytkowania rolniczego. 19/ Tereny zieleni w obszarach międzywala, w tym tereny uŜytkowane rolniczo, zadrzewienia

i zakrzewienia, obwałowania przeciwpowodziowe Zagospodarowanie terenów podporządkowane przepisom odrębnym, w tym ustawy Prawo wodne. 20/ Tereny wód powierzchniowych: rzeki, potoki, zbiorniki wodne, starorzecza Warunki zagospodarowania terenu wód otwartych i w ich bezpośrednim sąsiedztwie:

o utrzymanie istniejących cieków i zbiorników wodnych wraz z obudową biologiczną, o dopuszcza się budowę wyłącznie urządzeń hydrotechnicznych, obiektów słuŜących

gospodarce wodnej, z wykluczeniem budowy obiektów kubaturowych przeznaczonych na stały pobyt ludzi,

o zakazuje się regulacji brzegów i przebiegu koryt rzecznych celem zachowania ich naturalnego charakteru, za wyjątkiem obszarów, w których ze względu bezpieczeństwa regulacja brzegów jest niezbędna,

o w celu zapewnienia dostępności do wód powierzchniowych wprowadza się zakaz budowy trwałych ogrodzeń na podmurówkach w odległości mniejszej niŜ 10 m od linii brzegowej cieków wodnych (w tym stawów i zbiorników wodnych),

o w celu zapewnienia moŜliwości funkcjonowania dolin cieków jako lokalnych korytarzy ekologicznych dla nowo wyznaczonych terenów budowlanych naleŜy zachować odległość zabudowy minimum 30 m od linii brzegu,

o wprowadzenie nakazu umoŜliwienia przez właścicieli nieruchomości dostępu do koryt cieków wodnych, bądź rowów melioracyjnych administratorom cieków oraz sztabom kryzysowym w celu prowadzenia robót remontowych, konserwacyjnych oraz umoŜliwiających prowadzenie akcji przeciwpowodziowych.

21/ Obszary i tereny górnicze oraz tereny, w których polityka prowadzona przez Gminę dopuszcza poszerzenie istniejących obszarów górniczych, moŜliwe do przeznaczenia pod rozwój przemysłu wydobywczego – przy spełnieniu przepisów odrębnych. 22/ Tereny rozpoznanych złóŜ, dla których przeznaczenie terenu zostanie skonkretyzowane w planie zagospodarowania przestrzennego, zgodnie z potrzeba ochrony złóŜ i przepisami odrębnymi.

23/ Tereny o spadkach powyŜej 15% −−−− zagroŜone ewentualnym osuwaniem zboczy. 4. ZASADY OCHRONY ŚRODOWISKA I JEGO ZASOBÓW, OCHRONY

PRZYRODY I KRAJOBRAZU KULTUROWEGO 4.1. Ochrona zasobów środowiska przyrodniczego i krajobrazu kulturowego Studium określa zasady ochrony środowiska i jego zasobów, ochrony przyrody i krajobrazu kulturowego.


18

4.1.1. Obiekty prawnie chronione W zakresie kształtowania i ochrony zasobów środowiska przyrodniczego, polityka polegająca na bezwzględnej ochronie pomników przyrody oŜywionej znajdujących się na terenie Gminy, są to: trzy drzewa pomniki: dwa dęby szypułkowe i jeden buk. (Opis pomników przyrody, zdjęcia – źródło: strona internetowa Urzędu Gminy Igołomia-Wawrzeńczyce) oraz uznane za pomnik przyrody zadrzewienie śródpolne w formie drzewostanu - pozostałość naturalnej dębiny Puszczy Niepołomickiej (objęte ochroną stosunkowo niedawno – zał. Nr 1 do Rozp. Nr 7 Wojewody Małopolskiego, Dz. Urz. Woj. Małopolskiego Nr 85, poz.1086, Kraków, dnia 23 kwietnia 2004 r.). 1/ Pomnik przyrody – dąb szypułkowy: o obwodzie 519 cm, wysokość 16 m, zasięg korony

20x22 m, rośnie na przy kościele parafialnym w Wawrzeńczycach

2/ Pomnik przyrody – dąb szypułkowy: o obwodzie 530 cm, w lesie gminnym w Stręgoborzycach

3/ Pomnik przyrody – buk pospolity: o obwodzie 432 cm, w lesie gminnym w Stręgoborzycach

4/ Zadrzewienie śródpolne w formie drzewostanu - pozostałość naturalnej dębiny Puszczy Niepołomickiej - pow. 2,74 ha.- Pobiednik Mały, dz. nr 309, Agencja Nieruchomości Rolnych w Warszawie. Drzewa poddane zostały odpowiednim zabiegom pielęgnacyjnym i opieka nad nimi będzie systematycznie prowadzona.


19

W odniesieniu do pomników przyrody w ustaleniach planu naleŜy uwzględnić zapisy Rozporządzenia Nr 7 Wojewody Małopolskiego z dnia 13 kwietnia 2004 r. (dokument ustanawiający), które stanowi zakaz prowadzenia jakichkolwiek czynności mogących spowodować uszkodzenie lub zniszczenie obiektu, a w szczególności:

� wysypywania, zakopywania i wylewania odpadów lub innych nieczystości na chronione obiekty oraz w ich bezpośrednim otoczeniu,

� palenia ognisk w ich otoczeniu, � budowy lub nadbudowy obiektów budowlanych, linii komunikacyjnych, urządzeń lub instalacji

mogących spowodować zmianę charakteru pomnika, � niszczenia i uszkadzania szaty roślinnej występującej na obiektach chronionych i w ich

bezpośrednim otoczeniu, � wycinania, niszczenia i uszkadzania drzew, � niszczenia gleby i zmiany sposobu jej uŜytkowania wokół drzew w promieniu 15 m od pnia, na

składowiska, budowle i ciągi technologiczne. 4.1.2. Obszary o wysokiej wartości przyrodniczej i środowiskowej

� kompleksy leśne wraz ze strefą przejściową – „ekotonalną”, � wykształcone w obrębie starorzeczy, na drodze sukcesji naturalnej, zbiorowiska wodne

i przywodne, � zachowane fragmenty zadrzewień łęgowych wzdłuŜ koryt cieków, � łąki w dnach dolin cieków powierzchniowych � tereny rolnicze z zakazem zabudowy.

Miejscowe plany zagospodarowania przestrzennego winny zawierać regulacje w zakresie ochrony środowiska przyrodniczego, przyjęte zgodnie z ustaleniami niniejszego studium. 4.1.3. Obszary planowane do objęcia ochroną prawną W studium uwzględniono dolinę rzeki Wisły – korytarz ekologiczny o znaczeniu międzynarodowym, wytypowany do ochrony w ramach koncepcji krajowej sieci ekologicznej ECONET-PL. PoniewaŜ granice zasięgu korytarza ekologicznego Wisły zostały w powołanej „Koncepcji..” wyznaczone schematycznie, wyznaczono granice korytarza wychodzące poza wały wiślane, ujmując obszar praktycznie całej terasy holoceńskiej na terenie Gminy. Wskazania wynikające z opracowania ekofizjograficznego dla wyznaczonego korytarza Wisły, poza wałami wiślanymi, dopuszczają utrzymanie i tworzenie w nim nowej zabudowy oraz elementów zagospodarowania związanych z późniejszą rekultywacją eksploatowanego obecnie złoŜa w Złotnikach. W ustalonym korytarzu powinno się dbać o ochronę i wzbogacenie róŜnorodności biologicznej oraz tworzenie struktury przestrzennej o wysokich walorach środowiskowych i krajobrazowych, stwarzając warunki do rekreacyjno wypoczynkowego zagospodarowania tej części Gminy i stworzenia nowych źródeł utrzymania mieszkańców (jako uzupełnienia dochodów gospodarstw rodzinnych). Granice korytarza ekologicznego Wisły pokrywają się z granicami strefy potencjalnie zalewowej wód powodziowych 0,1% (strefa zalewowa dla przypadku awarii zabezpieczeń). Wskazuje się uwzględnienie rekomendacji z opracowania ekofizjograficznego odnośnie objęcia specjalną ochroną prawną starorzeczy Wisły wraz z towarzyszącą im charakterystyczną roślinnością, szczególnie najcenniejszych:

o dwa starorzecza w Wawrzeńczycach – Pa), Pb), o P60 – Ropotek, o P71 – Ścieszczany – Starorzecze, o P35 – Koźlica Igołomska I – Starorzecze, o P35 – Koźlica Igołomska II – Starorzecze.

Opracowanie ekofizjograficzne rekomenduje nadanie statusu tym obszarom uŜytków ekologicznych.


20

4.2. Ochrona obszarów leśnych7 Podstawowym środkiem ochrony obszarów leśnych jest ograniczenie ich przeznaczania na cele nieleśne. Wskazane jest równieŜ wprowadzanie dystansów przestrzennych, tj. stref ekotonalnych między lasem a terenami przeznaczonymi pod zainwestowanie. Gospodarka leśna winna być prowadzona z uwzględnieniem przepisów odrębnych, w tym :

− zwiększenie udziału lasów liściastych i mieszanych poprzez przebudowę sztucznych drzewostanów szpilkowych niezgodnych z siedliskiem,

− utrzymywanie w obrębie kompleksów leśnych polan, mokradeł, łąk i innych płatów roślinności zielnej oraz zakrzewień,

− utrzymywanie drzewostanów o róŜnogatunkowym składzie (duŜa ilość gatunków domieszkowych) oraz duŜym zróŜnicowaniu wiekowym,

− pozostawianie w lasach starych drzew przestojowych oraz około 10% posuszu jałowego (stojącego i leŜaniny) jako biotopu dla roślin zarodnikowych i grzybów,

− ograniczanie odwodnień w podmokłych dnach dolin zajętych przez lasy łęgowe. 4.3. Ochrona obszarów rolniczej przestrzeni produkcyjnej Dla ochrony rolniczej przestrzeni produkcyjnej ustala się: � wyłączenie z zainwestowania kompleksów gleb o najwyŜszej wartości bonitacyjnej, � zachowanie równowagi w produkcji rolnej i hodowlanej bez zakłócania równowagi ekologicznej,

poprzez: − wyznaczenie obszarów rolniczej przestrzeni produkcyjnej, na których obowiązywać będzie

całkowity zakaz lokalizacji zabudowy mieszkalnej, − dopuszczenie dolesień, w szczególności na obszarach silnego zagroŜenia erozją gleb, − delimitację obszarów, na których wprowadzić naleŜy regulacje dotyczące niezbędnego udziału

uŜytków zielonych, − dopuszczenie i ustalenie warunków rolniczego wykorzystania terenów na obszarach

chronionych (tereny zieleni towarzyszącej ciekom wodnym, obszarów międzywala), − wprowadzenie zakazu eliminacji zadrzewień i zakrzewień śródpolnych, − zachowanie i ochrona przed osuszaniem małych i okresowych oczek wodnych,

� określenie zasad podziałów nieruchomości (zakaz lub dopuszczenie scalania rozdrobnionych gruntów).

4.4. Ochrona wód powierzchniowych i podziemnych W polityce przestrzennej Gminy uwzględnia się działania dotyczące realizacji celów związanych z ochroną wód, w szczególności występujących na terenie Gminy dwóch poziomów wód uŜytkowych. Pierwszy z nich w utworach czwartorzędowych występuje w aluwiach doliny Wisły i dolin bocznych, jest średnio zasobny w wody. Zasilany jest przez wody opadowe oraz pozostaje w ścisłym kontakcie hydraulicznym z wodami Wisły. Drugi – znajduje się w utworach trzeciorzędowych, na poziomie około 10 m p.p.t. na PłaskowyŜu Proszowickim – jest uboŜszy w wody niŜ zbiornik doliny Wisły. Realizacji ochrony wód słuŜą przede wszystkim: � kompleksowa realizacja na terenie Gminy systemu kanalizacji sanitarnej; � regulacje planistyczne na obszarach szczególnie zagroŜonych infiltracją zanieczyszczeń:

− wymóg odprowadzania ścieków do systemu kanalizacji sanitarnej lub w razie jego braku, gromadzenie w szczelnych zbiornikach bezodpływowych,

− zakaz lokalizowania przedsięwzięć mogących oddziaływać na środowisko gruntowo-wodne, − ograniczenia wprowadzania nowej zabudowy na obszarach istotnych dla zasilania wód

powierzchniowych; � regulacje planistyczne w ramach stref ochrony ujęć:

− ograniczenia w uŜytkowaniu i zagospodarowaniu terenów połoŜonych w strefach ochrony ujęć wód podziemnych – w ramach terenów ochrony bezpośredniej;

� pozostałe działania: − likwidacja „dzikich” wysypisk odpadów,

7 Tereny lasów (uŜytki leśne) oznaczono na rysunku studium symbolem „ZL”.


21

− respektowanie zakazu zrzucania ścieków gospodarczo-bytowych bezpośrednio do wód powierzchniowych,

− odpowiednie podczyszczanie i odprowadzanie wód opadowych z głównych dróg, parkingów oraz powierzchni terenów usługowo-produkcyjnych,

− zachowanie obudowy biologicznej cieków oraz zbiorników wodnych, − utrzymanie korzystnego pod względem ekologicznym zagospodarowania zlewni rzek,

a w szczególności obszarów istotnych dla zasilania wód powierzchniowych. Tab. 2. Strefy ochronne ujęć wody

Oznaczenie ujęcia na rysunku Studium

Miejscowość Teren ochrony bezpośredniej

W1 Odwiśle

W2 Igołomia I8

W3 Igołomia II

W4 Igołomia III

W5 Igołomia IV

W6 Tropiszów I

W7 Tropiszów II

W8 Pobiednik Wielki I

W9 Pobiednik Wielki II

W10 Wawrzeńczyce I

W11 Wawrzeńczyce II

W12 Stręgoborzyce

Wszystkie ujęcia posiadają strefy ochrony bezpośredniej w granicach ogrodzeń ujęć

W obszarach połoŜonych w strefach ochrony ujęć wód podziemnych i powierzchniowych obowiązują ograniczenia w uŜytkowaniu i zagospodarowaniu terenów wynikające z decyzji o ustanowieniu tych stref. Dla ujęć wód dla celów komunalnych, działających w sieciach wodociągowych lub funkcjonujących na potrzeby instytucjonalne ustanowiono strefy ochrony bezpośredniej. Strefy te znajdują się w obrębie ogrodzeń kaŜdego z ujęć. Polityka Gminy będzie uwzględniać realizację następujących działań.

� Usunięcie nieprawidłowości w funkcjonowaniu i poprawę niezawodności działania zbiorowych wodociągów poprzez: o remonty części sieci wodociągowej (zlikwidowanie nieszczelności) i wyposaŜenie jej

w urządzenia korygujące rozbiór wody oraz ciśnienie w przewodach. � Poprawę standardu świadczonych usług, w tym jakości wody kierowanej do odbiorców,

poprzez: o czyszczenie i renowację przewodów i urządzeń wodociągowych, o szybkie usuwanie awarii, o uporządkowanie stref ochronnych i lepsze zabezpieczenie ujęć.

� Zabezpieczenie odpowiedniej rezerwy przeciwpoŜarowej w istniejących i projektowanych zbiornikach wodociągowych oraz zgodne z odnośnymi normatywami zainstalowanie hydrantów p.poŜ.

4.5. Ochrona powietrza i klimatu akustycznego Z uwagi na podstawowe znaczenie jakości powietrza atmosferycznego dla warunków Ŝycia mieszkańców konieczna jest realizacja lokalnej polityki poprawy jakości powietrza równocześnie z działaniami podejmowanymi na poziomie ponadlokalnym. Podejmowane działania będą zgodne z Uchwałą Sejmiku Województwa Małopolskiego z dnia 21 grudnia 2009 r. Nr XXXIX/612/09 w sprawie „Programu ochrony powietrza dla województwa małopolskiego” (tabela 7-8 Programu: Harmonogram rzeczowo-finansowy działań naprawczych długookresowych do 2020 r. i zadań ciągłych w zakresie poprawy jakości powietrza na obszarze strefy krakowsko-wielickiej). Program ujął obszary na terenie gminy Igołomia - Wawrzeńczyce, które

8 Numery ujęć oznaczono na rysunku Studium


22

wymagają redukcji emisji pyłu PM 10 i poprawy jakości środowiska. Działania będą zmierzać do zachowania dopuszczalnych wartości stęŜeń zanieczyszczeń powietrza określonych w załączniku do Rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 3 marca 2008 roku w sprawie poziomów niektórych substancji w powietrzu (Dz. U. Nr 47, poz.281). W celu ograniczenia poziomu zanieczyszczenia powietrza pyłem zawieszonym PM10 do poziomu dopuszczalnego w Programie ochrony powietrza, podstawowe kierunki działań polegają na ograniczeniu niskiej emisji poprzez: 1) podłączanie indywidualnych odbiorców do centralnych systemów zaopatrywania w energię

cieplną; 2) wymianę starych indywidualnych kotłów i pieców węglowych w budynkach mieszkalnych i lokalach

usługowych na nowoczesne o duŜej sprawności energetycznej; 3) zmianę systemu ogrzewania z paliwa stałego na paliwo gazowe lub energię elektryczną; 4) promocji i umoŜliwienia realizacji na terenie Gminy urządzeń energii odnawialnej – zgodnie z

uzasadnieniami ekonomicznymi i przepisami odrębnymi. 5) działania promocyjne i edukacyjne mające na celu podniesienie świadomości ekologicznej

społeczeństwa. Realizacja polityki wymagać będzie równoczesnych działań na rzecz redukcji emisji zanieczyszczeń powietrza pochodzących głównie ze źródeł: zakładów usługowych i produkcyjnych, ruchu pojazdów samochodowych, ogrzewania budynków mieszkaniowych i szklarni. Redukcja zanieczyszczeń pochodzących z zakładów usługowych i produkcyjnych polegać będzie na:

o unowocześnianiu istniejących zakładów w kierunku zmniejszenia negatywnego oddziaływania na środowisko,

o dopuszczeniu lokalizacji nowych zakładów tylko na terenach wyznaczonych do tego celu w planach miejscowych, na warunkach zgodnych z przepisami odrębnymi.

Redukcja zanieczyszczeń powietrza powstających w wyniku eksploatacji bytowej obiektów (w tym ogrzewania budynków) polegać będzie na:

o utrzymaniu i rozbudowie systemu zaopatrzenia w gaz umoŜliwiających wykorzystanie gazu dla celów grzewczych,

o promocji energooszczędnych form budownictwa, o przyjęciu zasady, Ŝe nowo budowane obiekty kubaturowe winny być uciepłownione w oparciu

o paliwa „czyste ekologicznie”, takie jak: gaz, lekki olej opałowy lub energia elektryczna, opał ekologiczny, media grzewcze i ich rozwiązania techniczne powinny być urządzeniami z odpowiednimi atestami, nie obciąŜające środowiska.

Redukcja oddziaływania zanieczyszczeń transportowych na otoczenie polegać będzie na:

o rozbudowie i poprawie stanu technicznego układu drogowego, o monitorowaniu oddziaływania transportu na otoczenie i w przypadkach uzasadnionych

stosowanie odpowiednich zabezpieczeń (np. ekranowanie), o stosowanie odpowiednich środków z zakresu polityki transportowej – wprowadzenie

odpowiedniej organizacji ruchu, wyznaczanie stref ruchu pieszego, odpowiednie prowadzenie ruchu cięŜarowego etc.,

o budowie ścieŜek rowerowych słuŜących zarówno dla celów rekreacyjnych jak i dojazdów do pracy,

o tworzeniu ułatwień dla ruchu pieszego. Ochrona klimatu akustycznego zostanie zapewniona poprzez wprowadzenie do ustaleń planów zagospodarowania przestrzennego odpowiednich zapisów zgodnie z Prawem ochrony środowiska i dopuszczalnymi poziomami hałasu (wyraŜonymi równowaŜnym poziomem dźwięku A w dB) ujętymi w przepisach odrębnych Rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 14 czerwca 2007 r. w sprawie dopuszczalnych poziomów hałasu w środowisku (Dz. U. Nr 120, poz.826) w odniesieniu do przeznaczenia konkretnych terenów. 4.6. Ochrona powierzchni ziemi i gleb Ochronie powierzchni ziemi i gleb słuŜy przede wszystkim:


23

� racjonalne kształtowanie struktury przestrzennej terenów w obszarach zurbanizowanych i wskazanych do urbanizacji,

� racjonalna gospodarka na terenach rolnych, � ograniczanie procesów erozji, � zapobieganie zanieczyszczeniu i skaŜeniu gleby, � odpowiednia rekultywacja terenów zdegradowanych powierzchniową eksploatacją kruszywa.

W warunkach Gminy, racjonalne kształtowanie struktury przestrzennej zgodnie z przyjętym programem funkcjonalnym, odbywa się przede wszystkim przez dogęszczanie istniejących struktur urbanistycznych. Przy wprowadzaniu nowych terenów pod zabudowę, konieczne jest kształtowanie ich jako obszarów jak najbardziej zwartych, unikając rozpraszania zabudowy na obszarach rolnych. Ograniczenie erozji na terenach rolnych odbywa się przede wszystkim poprzez wprowadzanie, utrzymanie i ochronę zadrzewień śródpolnych oraz zachowanie miedz wraz z ich zagospodarowaniem w formie zadrzewień i zakrzewień. Wskazane jest równieŜ zalesianie gruntów predestynowanych do tego ze względu na zagroŜenie erozją. 5. ZASADY OCHRONY DZIEDZICTWA KULTUROWEGO I ZABYTKÓW

ORAZ DÓBR KULTURY WSPÓŁCZESNEJ Celem polityki przestrzennej w odniesieniu do środowiska kulturowego jest ochrona, rewaloryzacja i rewitalizacja wszystkich jego zasobów poprzez:

− zachowanie toŜsamości historyczno-kulturowej Gminy, − ochronę obiektów architektury tradycyjnej, które nie utraciły cech stylowych, w tym obiektów

małej architektury o wartościach kulturowych, takie jak: przydroŜne kapliczki, krzyŜe oraz pomniki,

− zachowanie śladów osadnictwa wiejskiego, − kształtowanie współczesnego krajobrazu kulturowego w poszanowaniu tradycji.

Realizacja polityki ochrony dziedzictwa kulturowego Gminy nastąpi poprzez wprowadzenie do planów miejscowych zasad, dla których wytyczne określono w niniejszym rozdziale studium. 5.1. Obiekty chronione prawem na mocy ustawy o ochronie zabytków i opiece nad

zabytkami9 Tab. 6. Obiekty wpisane do rejestru zabytków na terenie Gminy

Lp. Adres Nazwa Data

powstania Nr rejestru

1 Dobranowice Kościół par. p.w. Znalezienia KrzyŜa Św., cmentarz przykościelny, ogrodzenie cmentarza, kaplica cmentarna z krypta, drzewostan

6.06.1991 A-632

2 Igołomia Kościół par. p.w. Narodzenia NP Marii, dzwonnica, cmentarz przykościelny

18.05.1961 A-69

3 Igołomia Zespół pałacowy: pałac, kuźnia, park z aleją dojazdową

07.03.1985 A-501

4 Igołomia Kuźnia w zespole pałacowym 31.07.1989 A-605

5 Wawrzeńczyce Kościół par. p.w. śś. Zygmunta i Marii Magdaleny, dzwonnica, otoczenie, drzewostan

07.06.1972 A-375

W celu ochrony istniejących zasobów kulturowych w Gminie obowiązują przepisy odrębne oraz wyodrębnione zostają strefy ochrony konserwatorskiej wyznaczone wokół obiektów i zespołów zabytkowych wpisanych do rejestru zabytków – ZP. W obszarze tym obowiązuje ochrona i właściwa ekspozycja zabytków, zachowanie historycznej sieci dróg i rzek, zieleni oraz granic działek. W przypadku otaczającej dysharmonijnej zabudowy obowiązuje poprawa jej wyglądu (w nawiązaniu do architektury obiektu zabytkowego). Wszystkie działania związane z zagospodarowaniem tych terenów wymagają akceptacji działań i dostosowania się do warunków podanych przez Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków.

9 Lokalizację obiektów wpisanych do rejestru zabytków oznaczono na rysunku studium.


24

5.2. Obiekty i tereny wskazane do ochrony prawem miejscowym 5.2.1. Stanowiska archeologiczne10 Na rysunku Studium oznaczono strefy ochrony stanowisk archeologicznych obejmujące stanowiska archeologiczne, które wskazuje się do objęcia ochroną prawem miejscowym, zgodnie z przepisami odrębnymi. Stanowiska archeologiczne zostały z nazwy wyszczególnione w pkt. 4.3. II części tomu Uwarunkowań niniejszego Studium – „Wykaz ewidencji stanowisk archeologicznych na terenie Gminy Igołomia-Wawrzeńczyce”, zgodnie z najaktualniejszymi materiałami (rok 2010) uzyskanymi z Pracowni Archeologicznej PAN. Ustala się ponadto:

− Działalność budowlana jest moŜliwa zgodnie z przepisami odrębnymi. Na obszarach stanowisk archeologicznych zaznaczonych w części graficznej studium, dopuszcza się prowadzenie prac ziemnych wyłącznie pod nadzorem archeologicznym, na który naleŜy uzyskać zezwolenie u Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków.

− Przy wydawaniu decyzji administracyjnych wymaga się podania informacji o obecności stanowiska archeologicznego i ustawowych obowiązkach wynikających z tego faktu.

5.2.2. Obiekty o wartościach kulturowych, Gminna Ewidencja Zabytków Na obszarze Gminy zachowanych jest wiele obiektów, w tym obiektów małej architektury posiadających wartości kulturowe. Wymienić naleŜy następujące grupy obiektów: • Budynki mieszkalne. • Budynki gospodarcze. • Kapliczki, krzyŜe przydroŜne. Do najwaŜniejszych obiektów zabytkowych i cmentarzy niewpisanych w rejestr zabytków, naleŜą:

� Zespół Kościoła Parafialnego p.w. Św. Wojciecha w Pobiedniku Małym, � Cmentarz w Pobiedniku Małym, � Szkoła w Stręgoborzycach, � Pozostałości Zespołu Dworskiego w Tropiszowie.

Do ochrony prawem miejscowym wskazuje się zachowane przykłady architektury tradycyjnej, które nie utraciły cech stylowych – wyszczególnione w Gminnej Ewidencji Zabytków. Dla obiektu/zespołu naleŜy ustalić w planach miejscowych, zgodnie z przepisami odrębnymi, przepisy określające zakres dopuszczonych prac na obiekcie i w jego otoczeniu, ze szczególnym uwzględnieniem regulacji dotyczących ochrony cech stylowych zabudowy. W przypadku koniecznych wyburzeń obiektów naleŜy kaŜdorazowo uzyskać pozytywną opinię konserwatorską oraz wykonać konieczną dla celów archiwalnych dokumentację konserwatorską. Obowiązuje zachowanie:

− zabytkowej zabudowy, dla której szczegółowe zasady ochrony ustalone będą w planach miejscowych,

− walorów historycznych i kompozycyjnych, rozplanowania i dyspozycji przestrzennej; w szczególności ochronie podlega: układ dróg i ścieŜek wewnętrznych, wnętrz urbanistycznych, załoŜenia historycznej zieleni konserwatorskiej,

− na obszarze cmentarza zachowanie idei układu kompozycyjnego, w tym głównych alei i ukształtowania zieleni, najcenniejszych nagrobków i form małej architektury.

Przy załoŜeniu harmonijnego współistnienia elementów kompozycji historycznej i współczesnej, w dostosowaniu do historycznego układu urbanistycznego i form zabudowy tradycyjnej, w strefie dopuszcza się:

− uzupełnienia nową zabudową, − przebudowę, rozbudowę, nadbudowę i zmianę funkcji obiektów zabytkowych.

Zasady rewaloryzacji zabytkowej substancji oraz kształtowania nowej zabudowy w zgodzie ze skalą i tradycją przestrzenno-historyczną, winny być szczegółowo sprecyzowane w zapisach planów miejscowych, a w szczególności zawierać ustalenia dotyczące: układu kalenicy, wysokości zabudowy, ukształtowania bryły obiektów; w tym form dachów i rzutu budynków, rozwiązań elewacji; detali architektonicznych, stolarki okiennej i drzwiowej, kolorystyki i materiałów wykończeniowych.

10 Lokalizacje stanowisk wraz ze strefami ochronnymi oznaczono na rysunku studium.


25

W zaleŜności od uwarunkowań i specyfiki obiektu, bądź obszaru objętego ochroną, przyjęte w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego rozwiązania muszą ponadto:

− określać zasady podziału historycznych działek i sposób ich zabudowy, − ustalać, w zaleŜności od potrzeb, nakazane bądź nieprzekraczalne linie zabudowy, − sankcjonując historyczny układ ciągów komunikacyjnych, w razie potrzeby ustalać zasady

ewentualnej jego rozbudowy, − ustalać zasady sytuowania nośników treści informacyjnych (szyldy, oznakowania, ew.

reklamy), − wprowadzać regulacje dotyczące sposobu zagospodarowania i kształtowania zieleni, − uwzględniać powiązania ciągów widokowych w celu ochrony ekspozycji krajobrazu.

6. KIERUNKI ROZWOJU KOMUNIKACJI 6.1. Infrastruktura drogowa 6.1.1. Zasadnicze kierunki rozwoju układu drogowego Zasadnicze kierunki rozwoju systemów komunikacji samochodowej to:

� ograniczenie wpływu niekorzystnych skutków tranzytowego ruchu samochodowego na drodze krajowej nr 79 (zanieczyszczenie, hałas, drgania), w tym przez realizację jej obejścia w terenach rezerwowanych od lat, w miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego. Wykorzystanie rezerwy pod budowę obwodnicy moŜe być moŜliwe, wg GDDKiA, w „dalszym czasie” i utrzymywanie tej rezerwy uzaleŜniła od decyzji Władz Gminy. Ze względu na uciąŜliwość obecnego przebiegu DK79 Gmina zadecydowała o kontynuacji utrzymywania rezerwy na przełoŜenie drogi w swoich dokumentach strategicznych i planistycznych, co znajduje odzwierciedlenie w niniejszym Studium.

� poprawa połączeń układem komunikacyjnym wyŜszego rzędu – drogami powiatowymi, � rozbudowa istniejącego układu komunikacyjnego o drogi lokalne i dojazdowe umoŜliwiające

obsługę nowych terenów przeznaczonych pod zainwestowanie, � sukcesywne działania na rzecz poprawy jakości układu komunikacyjnego.

Na rysunku studium zaznaczono przebieg istniejących i projektowanych dróg publicznych. 6.1.2. Główne zmiany w układzie drogowym Zakłada się rozbudowę systemu dróg publicznych zgodnie z rysunkiem Studium, przy czym istotną inwestycją w tym zakresie jest budowa planowanej perspektywicznie obwodnicy terenów zainwestowanych wsi Pobiednik Wielki, Zofipole, Igołomia, Złotniki, Wawrzeńczyce drogą krajowej nr 79 . Zakłada się pozostawienie miejsca/ rezerwy terenowej, pod zmianę przebiegu DK 79. Na rysunku Studium wskazano moŜliwy przebieg obwodnicy w obrębie pasa, w ramach którego dopuszcza się poprowadzenie korekty przebiegu drogi, w czasie kiedy decyzje o jej budowie będą się konkretyzować. Celem budowy obwodnicy jest odciąŜenie obecnej drogi krajowej, biegnącej przez tereny zainwestowane wsi (Pobiednika Wielkiego, Zofipola, Igołomi, Złotnik, Wawrzeńczyc), a w szczególności wyeliminowanie z nich tranzytowego ruchu samochodów cięŜarowych. W związku z projektowaną funkcją drogi, w jej bezpośrednim sąsiedztwie nie planuje się przeznaczania terenów pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną. Planuje się modernizację i przebudowę dróg gminnych w strefach przewidywanych pod poszerzenie zabudowy, szczególnie w Igołomi (teren Polanu), w Tropiszowie (rejon ogrodów działkowych), w Wawrzeńczycach i w strefie gospodarczej w Stręgoborzycach. Dla wszystkich dróg publicznych oznaczonych na rysunku studium jako „projektowane”, dopuszcza się korekty ich przebiegu, w szczególności wynikające z lokalnych warunków i szczegółowych rozwiązań technicznych na etapie sporządzania planów miejscowych.


26

6.2. Turystyczne trasy piesze, rowerowe i konne Walory przyrodnicze i krajobrazowe Gminy sprzyjają rozwojowi turystyki pieszej, konnej i rowerowej. Rzeka Wisła stanowi takŜe dogodny szlak turystyki kajakowej. Zakłada się działania polegające na promowaniu atrakcyjnych przyrodniczo i krajobrazowo obszarów Gminy poprzez realizację:

� tras pieszych i rowerowych, � ścieŜek dydaktyczno-turystycznych, � wskazuję się na potrzebę realizacji kładki dla ruchu pieszego i rowerowego nad rzeką

Wisłą, która połączyłaby atrakcyjne tereny pomiędzy gminami Niepołomice i Igołomia-Wawrzeńczyce.

Na rzece Wiśle proponuje się realizację kładki pieszo-rowerowej pomiędzy gminami Niepołomice, a Igołomia-Wawrzeńczyce, o kierunku wskazanym na rysunku Studium. Kładka pozwoliła by stworzyć ciekawe i potrzebne połączenie dla turystyki pieszej i rowerowej łącząc atrakcyjne miejsca w Gminie, w tym Zespół Pałacowy w Igołomi, muzeum św. Alberta oraz starorzecza Wisły z Puszczą Niepołomicką oraz Zamkiem Królewskim w Niepołomicach. RównieŜ proponuje się – za zgodą zarządcy rzeki Wisły i potoku Kościelnickego – poprowadzenie trasy rowerowej fragmentami wałów rzecznych, zgodnie z przepisami odrębnymi. 7. KIERUNKI ROZWOJU INFRASTRUKTURY TECHNICZNEJ 7.1. Sieć wodociągowa 7.1.1. Zaopatrzenie w wodę na terenach juŜ zainwestowanych Obszar Gminy odznacza się deficytem wód podziemnych. Większość mieszkańców pobiera wodę ze studni kopanych, rzadziej wierconych głównie z utworów czwartorzędowych. Znajdują się teŜ lokalne systemy wodociągowe ze studniami o udokumentowanych zasobach wód podziemnych. Docelowo przewiduje się pełne wyposaŜenie Gminy w sieć wodociągową. Główne kierunki rozwoju w zakresie zaopatrzenia w wodę to realizacja zbiorczych systemów wodociągów celem stopniowego przejścia zaopatrzenia mieszkańców w wodę z przydomowych studni kopanych lub wierconych na pobór dobrej jakości wody, uzdatnionej, ze zbiorczej sieci wodociągowej – zgodnie z opracowaną i realizowaną Koncepcją programową wodociągu dla obszaru gminy Igołomia-Wawrzeńczyce. W wyniku porozumienia Gminy z MPWiK S.A. Kraków została opracowana koncepcja kompleksowego zaopatrzenia Gminy w wodę z systemu wodociągowego Krakowa. Planuje się szereg inwestycji rozwiązujących problem zaopatrzenia w wodę poprzez podłączenie Gminy do strefy podstawowej Nowej Huty, pracującej w układzie zbiornik Krzesławice Dolne – magistrala o przekroju 800 mm (na odcinku od skrzyŜowania Al. Pokoju i ul. Nowohuckiej do ul. Klasztornej – Raba I). Linia ciśnień w tej strefie układa się na rzędnej 256,00 m n.p.m. i przyjęto ją jako wyjściową do obliczeń hydraulicznych dla obszaru Gminy. Zasilanie gminy Igołomia-Wawrzeńczyce z sieci wodociągowej MPWiK S.A. jest w dwóch węzłach: • w węźle 8 z wodociągu o przekroju φ 200 mm w ul. Igołomskiej, • w węźle 17 z wodociągu φ 160 mm w ul. Dybowskiego. Przewiduje się docelowo dostarczanie wody w ilości Q 35 dm3/s. Wiosną 2007 roku oddano do uŜytku I etap wodociągowania Gminy. Obecnie realizowany jest II etap wodociągowania, obejmujący miejscowości Zofipole, Odwiśle, Koźlica i Igołomia (część wsi). 7.1.2. Sieć wodociągowa na nowych terenach przeznaczonych pod zainwestowanie W związku z przeznaczeniem nowych terenów pod zainwestowanie konieczna będzie rozbudowa sieci. Wodociąg naleŜy prowadzić poza obrębem pasa drogowego, dopuszcza się w miarę moŜliwości


27

(technicznych i ekonomicznych) za zgodą zarządcy drogi prowadzenie w liniach rozgraniczających istniejących i projektowanych dróg i ulic. 7.2. Kanalizacja sanitarna 7.2.1. Sieć kanalizacyjna Gmina Igołomia-Wawrzeńczyce nie posiada wykształconego systemu zbiorczej sieci kanalizacji sanitarnej i urządzeń do oczyszczania ścieków. Docelowe rozwiązanie skanalizowania obszaru jest planowane zgodnie z Krajowym Programem Oczyszczania Ścieków, w oparciu o odprowadzanie ścieków do systemu kanalizacji miasta Krakowa – do oczyszczalni ścieków „Kujawy”. Rozwiązanie jest traktowane jako podstawowe. Wyznaczanie w planach zagospodarowania przestrzennego nowych terenów budowlanych wymaga wcześniejszego przygotowania i realizacji systemu kanalizacji komunalnej sprowadzającej ścieki do oczyszczalni ścieków „Kujawy”. Do czasu realizacji zbiorczego systemu odprowadzania ścieków dopuszczalne jest stosowanie szczelnych zbiorników bezodpływowych lub przydomowych oczyszczalni ścieków. Obowiązujący plan zagospodarowania przestrzennego Gminy wprowadził obowiązek podłączenia istniejącego i projektowanego zainwestowania kubaturowego do zbiorczego systemu kanalizacji. Tymczasowo w ustaleniach planu jest dopuszczona moŜliwość objęcia niektórych obiektów systemem indywidualnym lub grupowym odprowadzania ścieków – w przypadkach nieuzasadnionych ekonomicznie i trudnych do obsłuŜenia kanalizacją zbiorczą. Warunkiem niezbędnym w tych przypadkach jest konieczność zastosowania takich rozwiązań technologicznych, które nie wpłyną negatywnie na środowisko. Jest zabronione wprowadzanie nieoczyszczonych ścieków bytowych do wód gruntowych, a rolnicze ich wykorzystywanie moŜe być dokonywane jedynie zgodnie z przepisami odrębnymi. 7.2.2. Oczyszczalnie ścieków Do czasu budowy zbiorczego systemu kanalizacji sanitarnej dopuszczalne jest stosowanie szczelnych zbiorników bezodpływowych lub przydomowych oczyszczalni ścieków bez moŜliwości rozsączkowania ścieków - przy zachowaniu ograniczeń wynikających z istniejących stref ochrony ujęć wody. Zakłada się moŜliwość utrzymania dotychczasowego sposobu gromadzenia ścieków w szczelnych zbiornikach bezodpływowych na tych obszarach (przysiółkach), których skanalizowanie jest technicznie utrudnione lub ekonomicznie nieopłacalne. 7.3. Energetyka 7.3.1. Sieć przesyłowa wysokiego napięcia Przez teren Gminy przebiega linia wysokiego napięcia 220 kV determinująca wyznaczenie strefy ochronnej – 26 m od przewodu linii. W strefie występują ograniczenia w zagospodarowaniu terenu wynikające z przepisów odrębnych oraz konieczności zapewnienia dostępu i moŜliwości właściwego utrzymania sieci. 7.3.2. Sieć średniego i niskiego napięcia Podstawę zaopatrzenia gminy Igołomia – Wawrzeńczyce w energię elektryczną stanowi stacja elektroenergetyczna (GPZ) 110/15 kV Proszowice, usytuowana poza obszarem Gminy. Gmina Igołomia-Wawrzeńczyce objęta jest w 100% siecią elektroenergetyczną. Jest to sieć niskiego i średniego napięcia niepowodująca zagroŜeń związanych z promieniowaniem elektromagnetycznym. Działania związane z zaopatrzeniem Gminy w energię elektryczną związane będą z systematyczną rozbudową infrastruktury elektroenergetycznej, mającą na celu zaspokojenie potrzeb ujawniających się wraz z sukcesywnym rozwojem przestrzennym Gminy i jej aktywizacją gospodarczą. Działania te będą obejmowały swym zakresem głównie sieć rozdzielczą średniego napięcia i stacje transformatorowo-rozdzielcze ŚN/nn na obszarach:

� porządkowania istniejącej zabudowy mieszkalnej i mieszkalno-usługowej,


28

� kształtowania centrów poszczególnych wsi, � kształtowania nowych zespołów zabudowy mieszkalnej, � usług publicznych,

Na tych terenach, których walory estetyczne powinny pozostać nie zakłócane infrastrukturą, sieć rozdzielczą średniego i niskiego napięcia naleŜy wykonywać preferuje się w wykonaniu kablowym, stacje transformatorowe w wykonaniu wnętrzowym, przy czym forma i wystrój kiosków transformatorowych powinny charakteryzować się dbałością o efekt przestrzenny i wizualny. W uzasadnionych przypadkach dopuszcza się inne rozwiązania (linie i stacje w wykonaniu napowietrznym). Całość działań w zakresie zasilania energetycznego ukierunkowana zostanie na procesy modernizacyjne układu zaopatrzenia po stronie średniego napięcia celem zapewnienia odbiorcom:

− prawidłowego poziomu dostarczanej energii elektrycznej, − właściwych parametrów dostarczanej energii, − poprawy niezawodności tych dostaw.

Gmina sukcesywnie rozbudowuje i uzupełnia sieć oświetlenia ulicznego, a takŜe modernizuje i remontuje istniejące oprawy oświetleniowe. 7.4. Zaopatrzenie w gaz Wszystkie miejscowości Gminy zaopatrzone są w gaz ziemny gazociągami średniopręŜnymi. Sieć gazowa obejmuje swym zasięgiem prawie cały obszar Gminy, bez terenów naraŜonych na podtopienia i powodzie. Źródłem zasilania sieci gazowej jest stacja redukcyjno-pomiarowa w Niepołomicach (znajduje się poza terenem Gminy), do której gaz jest doprowadzany gazociągiem średniopręŜnym o φ150 przechodzącym przez miejscowości: Igołomia, Złotniki i Wawrzeńczyce. Większe gazociągi zasilające Gminę przechodzą przez miejscowości: Stręgoborzyce i Rudno Górne (φ100/90 PE); Pobiednik Mały i Pobiednik Wielki do Igołomi (φ150/80 PE); śydów do połączenia z siecią w gminie Koniusza (φ80). Sieci gazowe w miarę potrzeb będą wymagać sukcesywnej rozbudowy i modernizacji, co moŜe być związane zarówno ze wzrostem liczby mieszkańców, jak i coraz bardziej powszechnym uŜytkowaniem gazu do celów grzewczych, m.in. przestawiania istniejących kotłowni na gaz. Gazociągi naleŜy prowadzić poza obrębem pasa drogowego, dopuszcza się w miarę moŜliwości (technicznych i ekonomicznych) za zgodą zarządcy drogi prowadzenie w liniach rozgraniczających istniejących i projektowanych dróg i ulic. 7.5. Gospodarka odpadami Gospodarka odpadami prowadzona będzie w oparciu o sporządzone i przyjęte dokumenty w tym zakresie, tj. Planem Gospodarki Odpadami Gminy Igołomia-Wawrzeńczyce. W granicach Gminy nie przewiduje się lokalizacji składowisk odpadów ani większych obiektów do ich unieszkodliwiania (np. kompostowni, spalarni). Powstające w Gminie odpady z sektora komunalnego i gospodarczego są i powinny być nadal wywoŜone i unieszkodliwiane poza jej obszarem. Opracowany Plan Gospodarki Odpadami dla gminy Igołomia-Wawrzeńczyce spełnia postawione przed nim cele, obejmuje pełny zakres zadań koniecznych do prowadzenia zintegrowanej gospodarki odpadami na terenie Gminy, w sposób zapewniający zachowanie zasad ochrony środowiska i zrównowaŜonego rozwoju oraz wypełnienie załoŜeń II. Polityki Ekologicznej Państwa. Dla usprawnienia systemu gospodarki odpadami, proponuje się następujące kierunki działań – w oparciu o Gminny Plan Gospodarki Odpadami: • aktywizacja sytemu zbierania surowców wtórnych:

− zwiększenie ilości pojemników do selektywnego zbierania plastiku i szkła, − osiągniecie limitów odzysku i recyklingu odpadów opakowaniowych,

• eliminowanie „dzikich wysypisk” i przeciwdziałanie zaśmiecaniu terenu Gminy, w szczególności w obrębie starorzeczy i dawnych wyrobisk poeksploatacyjnych, a takŜe rekultywacja terenów, na których w przeszłości były składowane odpady,


29

• zorganizowanie selektywnego zbierania odpadów niebezpiecznych powstających w sektorze komunalnym,

• ograniczenie ilości odpadów organicznych (głównie roślinnych) kierowanych na składowiska odpadów komunalnych (wykorzystanie jako lokalne kompostownie),

• kontynuacja programu usuwania, transportu i utylizacji odpadów zawierających azbest, • edukacja ekologiczna propagująca prawidłowe postępowanie z odpadami, w tym wspieranie

finansowe selektywnego zbierania surowców wtórnych oraz egzekwowanie kar za wysypywanie odpadów w miejscach niedozwolonych,

• wspomaganie podmiotów gospodarczych wykorzystujących lub odzyskujących substancje niebezpieczne z odpadów, unieszkodliwiających odpady, wykorzystujących odpady inne niŜ niebezpieczne do celów produkcyjnych oraz zajmujących się skupem lub recyklingiem surowców wtórnych.

8. INFRASTRUKTURA SPOŁECZNA 8.1. Kierunki działań wyposaŜania Gminy w infrastrukturę społeczną Zadaniem Gminy jest sukcesywne podnoszenie standardów wyposaŜenia Gminy w podstawowe usługi publiczne, rozbudowa systemu infrastruktury społecznej w dostosowaniu do nowych potrzeb związanych z zachodzącymi zmianami społecznymi oraz zapewnienie mieszkańcom równego dostępu do świadczonych w tym zakresie usług. Działania, jakie podejmować powinna Gmina koncentrować się będą w następujących sferach:

� edukacji, � kultury, � ochrony zdrowia i pomocy społecznej, � rozwoju kultury fizycznej i sportu,

przy podstawowym załoŜeniu utrzymania aktualnego wyposaŜenia Gminy w istniejące obiekty oraz wzbogaceniu o nowe inwestycje dostosowane programem i lokalizacją do postępujących procesów wzrostu zagospodarowania przestrzennego. 8.1.1. Kierunki działań w zakresie edukacji Celem polityki w zakresie edukacji jest wykształcenie społeczeństwa na ludzi otwartych, przygotowanych do samodzielnego funkcjonowania, zaradnych, posiadających wszechstronne ogólne wykształcenie, zwiększające szansę na znalezienie w przyszłości zatrudnienia. Realizacja powyŜszych celów wymaga m.in.:

� zapewnienia dostępności komunikacyjnej szkół, � stałego sukcesywnego uzupełniania wyposaŜenia szkół w nowoczesny sprzęt dydaktyczny

(szczególnie w duŜych szkołach), � likwidacji dysproporcji w zakresie bazy dydaktycznej w poszczególnych szkołach, � tworzenia w oparciu o bazę szkolną zajęć (kursów) ogólnie dostępnych, mających na celu

zapewnienie moŜliwości stałego podnoszenia poziomu wykształcenia całej społeczności Gminy.

NaleŜy podkreślić, Ŝe zgodnie z przeprowadzoną oceną w tomie „Uwarunkowań...” niniejszego Studium, wyposaŜenie Gminy w obiekty oświaty, dostępność do nich, a takŜe standardy obsługi są obecnie zachowane, choć moŜe pojawić się z czasem zróŜnicowanie przestrzenne w poszczególnych strefach. Koniecznością jest stałe uzupełnianie i modernizacja bazy dydaktycznej i sportowej. 8.1.2. Kierunki działań w zakresie dostępności do placówek kultury Celem Gminy jest zapewnienie mieszkańcom dostępu do szeroko pojętych zasobów kultury. Wśród działań, które kontynuować powinna Gmina w tym zakresie, pierwszoplanowe znaczenie mają:

� upowszechnianie kultury w sposób umoŜliwiający dostęp wszystkim mieszkańcom Gminy, � prowadzenie bibliotek i punktów internetowych, � dofinansowywanie domów kultury, klubów wiejskich etc.,


30

� dalsza popularyzacja imprez kulturalnych zarówno lokalnych jak i odbywających się poza Gminą,

� współpraca z instytucjami kulturalnymi z Krakowa, � wypracowywanie (głównie wśród młodzieŜy szkolnej) potrzeby rozwijania swoich

zainteresowań kulturalnych, „tworzenia Ŝycia kulturalnego”, � stałe uzupełnianie zasobów szkolnych o nowe pozycje z literatury popularnonaukowej, wiedzy

o świecie, nowoczesnej techniki, wydawnictw albumowych, literatury klasycznej, � organizowanie róŜnorodnych konkursów szkolnych i międzyszkolnych zarówno z zakresu tzw.

wiedzy szkolnej jak i bardziej ogólnej. 8.1.3. Kierunki działań w zakresie ochrony zdrowia i pomocy społecznej Celem Gminy jest stała poprawa jakości dostępności usług z zakresu słuŜby zdrowia i pomocy społecznej, stworzenie warunków do czynnego włączenia się w Ŝycie Gminy osób o ograniczonej sprawności, bezrobotnych, osób o najniŜszych dochodach. Generalnie dobry standard proponowanych obecnie usług w tym zakresie powoduje, Ŝe dla realizacji powyŜszego celu działania Gminy skupiać się będą głównie na tym by:

� zapewniać pomoc socjalną dla najuboŜszych, � propagować tzw. zdrowy styl Ŝycia, � aktywizować bezrobotnych, organizować szkolenia i kursy pozwalające im na naukę

poszukiwanych obecnie zawodów, � współpracować z organizacjami pozarządowymi, � organizować warsztaty terapii zajęciowej, � prowadzić Dzienny Dom Wsparcia dla osób starszych.

8.1.4. Kierunki działań w zakresie rozwoju kultury fizycznej i sportu Celem tej polityki jest zapewnienie mieszkańcom Gminy dostępu do urządzeń i obiektów sportowych, moŜliwości aktywnego spędzania wolnego czasu oraz poprawa stanu zdrowia mieszkańców. Dla realizacji powyŜszego celu Gmina powinna kontynuować dotychczasowe aktywne działania:

� propagować działania na rzecz promocji kultury fizycznej i sportu, � organizować ogólnodostępne (masowe) imprezy sportowe, � kontynuować wyposaŜanie w obiekty sportowe (sale gimnastycznej, boiska, korty) � dofinansowywać zajęcia sportowe dla mieszkańców Gminy organizowane w szkołach poza

godzinami lekcyjnymi, � organizować współzawodnictwo sportowe pomiędzy szkołami (wsiami), � wspierać urządzanie bazy sportowej, � wspierać urządzanie terenów zieleni dla czynnej rekreacji i wypoczynku, wyposaŜone m.in.

w ścieŜki zdrowia, ciągi spacerowe. 8.2. Kierunki działań w zakresie gospodarki gruntami Celem Gminy w odniesieniu do gospodarki gruntami jest stworzenie korzystnych warunków dla inwestowania oraz zapewnienie wpływów do budŜetu Gminy. Pozwolą one m.in. na stymulowanie procesów inwestycyjnych. Realizacja ww. polityki polega m.in. na:

� kontynuowaniu tworzenia zasobu mienia komunalnego będącego warunkiem aktywnej realizacji polityki przestrzennej przez pozyskanie w pierwszej kolejności gruntów:

o na cele inwestycji publicznych oraz na zamiany i rekompensaty w terenach mieszkaniowych oraz predysponowanych do tej funkcji,

o w obszarach o strategicznym znaczeniu dla rozwoju Gminy, � podjęciu działań organizacyjnych słuŜących sprawnemu pozyskiwaniu gruntów przez Gminę, � określeniu jasnych zasad dysponowania terenami mienia komunalnego, w tym zasad kontroli

i egzekucji terminowości opłat za korzystanie z mienia gminnego,


31

� aktywnej realizacji wtórnych podziałów geodezyjnych lub scaleń w terenach wyznaczonych w planach miejscowych,

� określaniu przy przetargach, a następnie egzekwowaniu zgodnego z przeznaczeniem terminowego zagospodarowania i wykorzystania nieruchomości komunalnych (zarówno nieruchomości lokalowych jak i gruntowych),

� róŜnicowaniu warunków finansowych korzystania z gruntów juŜ zainwestowanych w celu wprowadzenia poŜądanych zmian w istniejącym zagospodarowaniu terenu,

� opracowaniu programu ulg i zwolnień od podatków w wybranych obszarach zabudowy związanej z aktywnością gospodarczą dla inwestorów spełniających kryteria zgodności projektowanego uŜytkowania z polityką przestrzenną Gminy:

o realizacja inwestycji wyraźnie podnoszący prestiŜ Gminy i jej wizerunek na rynku, o realizacja inwestycji nie powodujących dodatkowego obciąŜenia środowiska, o realizacja przedsięwzięć z zakresu wysokich technologii, o intensyfikacja wzrostu gospodarczego poprzez realizację przedsięwzięć o wysokiej

wartości dodanej, o realizacja inwestycji gwarantujących utworzenie nowych miejsc pracy, o rozbudowa lokalnych systemów infrastruktury technicznej i komunikacji.

9. INWESTYCJE CELU PUBLICZNEGO O ZNACZENIU LOKALNYM W rysunku studium wyznaczono kierunki rozwoju dla inwestycji celu publicznego o znaczeniu lokalnym. Dotyczą one głównie realizacji programu uzbrojenia terenu, w tym dróg komunikacji wewnętrznej. Inwestycje celu publicznego o znaczeniu lokalnym na terenie Gminy:

� inwestycje związane z budową, rozbudową i modernizacją sieci kanalizacji sanitarnej11, � inwestycje związane z budową, rozbudową i modernizacją sieci dróg publicznych, oraz

pozostałe związane z rozbudową układu komunikacyjnego, w tym tras pieszo rowerowych12. 10. INWESTYCJE CELU PUBLICZNEGO O ZNACZENIU PONADLOKALNYM,

ZGODNIE Z USTALENIAMI PROGRAMÓW, O KTÓRYCH MOWA W ART. 48 UST. 1

10.1 Na terenie gminy Igołomia-Wawrzeńczyce jest planowana realizacja inwestycji celu publicznego o znaczeniu ponadlokalnym z zakresu komunikacji, którą stanowi modernizacja drogi krajowej Nr 79. W rejestrze programów zawierających zadania rządowe, prowadzonym przez Ministra Infrastruktury, nie zostało ujęte Ŝadne przedsięwzięcie inwestycyjne na terenie Gminy Igołomia – Wawrzeńczyce. Modernizacja drogi krajowej Nr 79, zgodnie z Planem Zagospodarowania Przestrzennego Województwa Małopolskiego (Uchwała Nr XV/174/03 SWM z dnia 22 grudnia 2003r) jest ujęta jako potencjalne zadanie do objęcia programem rządowym, dotyczącym dróg krajowych.

10.2. Do inwestycji celu publicznego zalicza się równieŜ planowana realizacja zbiornika

retencyjnego nr 79 „Szarbia”, którego część znajduje się na terenie gminy Igołomia-Wawrzeńczyce.

10.3 Celowi publicznemu równieŜ będzie słuŜyć postulowana do realizacji w Studium kładka

pieszo-rowerowa nad rzeką Wisłą – dla połączenia atrakcyjnych miejsc pomiędzy gminami Niepołomice i Igołomia-Wawrzeńczyce, która przyczyni się do wzrostu ruchu turystycznego. Kładka pozwoliła by stworzyć ciekawe i potrzebne połączenie dla turystyki pieszej i rowerowej łącząc atrakcyjne miejsca w Gminie, w tym Zespół Pałacowy w Igołomi, muzeum św. Alberta, starorzecza Wisły z Puszczą Niepołomicką oraz Zamkiem Królewskim w Niepołomicach. RównieŜ proponuje się – za zgodą zarządcy rzeki Wisły i potoku Kościelnickego – poprowadzenie trasy rowerowej fragmentami wałów rzecznych, zgodnie z przepisami odrębnymi.

11 Rozdz. 8.2. 12 Rozdz. 7.


32

10.4 W Studium ujmuje się propozycję - do ewentualnego ujęcia w planie województwa

małopolskiego - przystosowania Lotniska Aeroklubu Krakowskiego w Pobiedniku Wielkim pod „mały ruch lotniczy”. Poszerzyłoby to obecne wykorzystanie powierzchni i infrastruktury lotniska (szkoleniowo - sportowe i okresowo - do organizowania imprez okolicznościowych), w kierunku obsługi małego ruchu lotniczego,

10.5 W Studium ujęto równieŜ propozycję kierowaną do uwzględnienia w planie województwa

małopolskiego o wykorzystanie utrzymywanej dotąd w planach Gminy rezerwy pod przełoŜenie odcinka drogi krajowej Nr 79 ( które stanowiłoby obwodnicę wsi Pobiednik Wielki, Igołomia, Złotniki, Wawrzeńczyce). Wg deklaracji GDDKiA, złoŜonej w ramach przygotowywania Studium, jest to moŜliwe w „dalszej przyszłości”.

11. OBSZARY, NA KTÓRYCH OBOWIĄZKOWE JEST SPORZĄDZENIE

MIEJSCOWEGO PLANU ZAGOSPODAROWANIA PRZESTRZENNEGO NA PODSTAWIE PRZEPISÓW ODRĘBNYCH, W TYM OBSZARY WYMAGAJĄCE PRZEPROWADZENIA SCALEŃ I PODZIAŁU NIERUCHOMOŚCI

Nie wskazuje się obszarów, dla których obowiązkowe jest sporządzenie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego na podstawie przepisów odrębnych. Nie określa się obszarów wymagających przeprowadzenia scaleń i podziału nieruchomości; w przypadku ich podjęcia z inicjatywy właścicieli i uŜytkowników wieczystych nieruchomości – na warunkach określonych w przepisach odrębnych – naleŜy odpowiednio uwzględnić szczegółowe warunki zagospodarowania określone w ustaleniach miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla poszczególnych terenów. 12. REALIZACJA POLITYKI PRZESTRZENNEJ Realizacja polityki przestrzennej odbywać się będzie poprzez opracowanie, w kolejności po zmienionym Studium, planu zagospodarowania przestrzennego dla całej Gminy, bądź wybranych obszarów – w zaleŜności od potrzeb uruchamiania nowych terenów budowlanych, bądź inwestycji. Dodatkowo będzie kontynuowane opracowywanie uzupełniających studiów, koncepcji, programów, a takŜe będą prowadzone inne działania władz samorządowych na rzecz aktywizacji gospodarczej, promocji, polityki gospodarowania mieniem komunalnym itp. 12.1. Planowanie miejscowe Na mocy art. 14 ust. 7 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2003 roku, Nr 80, poz. 717) plan miejscowy sporządza się obowiązkowo, jeŜeli wymagają tego przepisy odrębne. Na terenie gminy Igołomia-Wawrzeńczyce, zgodnie z ustawą z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych (Dz. U. z 1995 roku, Nr 16, poz. 78) obowiązek ten dotyczy wszystkich dotychczasowych terenów rolnych, dla których w niniejszym studium wskazano inny kierunek zagospodarowania przestrzennego niŜ rolny lub leśny, a które dotychczas nie uzyskały zgody na zmianę przeznaczenia na cele nierolnicze i nieleśne w obowiązujących planach zagospodarowania przestrzennego. Tereny takie występują we wszystkich miejscowościach Gminy. Zgodnie z art. 44 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, do planu miejscowego wprowadza się ustalenia planu zagospodarowania przestrzennego województwa w zakresie lokalizacji inwestycji celu publicznego o znaczeniu ponadlokalnym. Na terenie Gminy Igołomia-Wawrzeńczyce inwestycją taką jest przewidziane docelowe przełoŜenie na obejście drogi krajowej nr 79 oraz budowa zbiornika retencyjnego nr 79 „Szarbia”.


33

PoniewaŜ na terenie gminy Igołomia-Wawrzeńczyce obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego:

� nie ustala się nowych obszarów, dla których obowiązek sporządzenia planu wynika z przepisów szczególnych,

� ustala się potrzebę zmiany planu dla terenu wszystkich sołectw Gminy zgodnie z decyzją władz samorządowych, w świetle zdiagnozowanych potrzeb.

Sporządzenie planu moŜe zostać przeprowadzone w trybie sporządzania planu dla całego terenu Gminy, jak i dla poszczególnych jednostek administracyjnych, bądź ich części. MoŜliwość opracowywania planów miejscowych dla obszarów mniejszych niŜ całość miejscowości jest dopuszczona pod warunkiem sprawdzenia moŜliwości i poprawności powiązań transportowych i infrastrukturalnych pozwalających na zachowanie ich ciągłości. Zakłada się, Ŝe w Studium zostały wyznaczone nowe tereny budowlane zaspokajające na długi okres – kierunkowo potrzeby rozwoju Gminy. W związku z powyŜszym przyjmuje się za moŜliwe etapowe uruchamianie terenów przewidzianych w Studium do zabudowy – w zaleŜności od zgłaszanych potrzeb inwestycyjnych oraz moŜliwości wyposaŜenia terenów w infrastrukturę techniczną i obsługę komunikacyjną. Minimalny zakres merytoryczny planów będzie obejmował:

� podstawowe przeznaczenie terenów oraz zasady i warunki lokalizacji uŜytkowania dopuszczalnego,

� zasady i warunki pierwotnych i wtórnych podziałów geodezyjnych, minimalnej wielkości działek zgodnie z zapisami Studium. Minimalne wielkości działek nie obowiązują w przypadku dokonywania podziałów pod drogi, place, obiekty i urządzenia infrastruktury technicznej, podziałów mających na celu powiększenie działek macierzystych,

� wskaźnika minimalnej wielkości powierzchni biologicznie czynnej zgodnie z zapisami Studium, � zasad kształtowania architektury i zagospodarowania terenu, � kolorystyki obiektów, � zasady ochrony i kształtowania powiązań widokowych, w tym: osie widokowe, ciągi widokowe,

dominanty krajobrazowe, płaszczyzny ekspozycji, � zasady kształtowania przestrzeni publicznych, � zasady ochrony obiektów i terenów o wysokich wartościach kulturowych wymagających

zachowania i objęcia ochroną, � szczególne warunki zagospodarowania terenów wynikające z potrzeb ochrony środowiska

przyrodniczego, kulturowego, zasobów wodnych i zdrowia ludzi, w tym przed promieniowaniem jonizującym pochodzenia geologicznego (radonem), prawidłowego gospodarowania zasobami przyrody oraz ochrony gruntów rolnych i leśnych.

� poprzez ustalenia umoŜliwienia administratorowi cieków dostępu do ich koryt w celu prowadzenia robót remontowych, konserwacyjnych oraz umoŜliwienia prowadzenia akcji przeciwpowodziowej,

� zasady kształtowania lokalnego układu komunikacyjnego i jego powiązania z układem zewnętrznym,

� minimalnej ilości miejsc parkingowych dla nowo realizowanych obiektów; Podane w Studium wartości mogą zostać zweryfikowane w planie miejscowym w wyniku uwzględnienia specyfiki miejsca i inwestycji, której bezpośrednio dotyczą,

� zasady wyposaŜenia w infrastrukturę techniczną, � wymagania w zakresie przeciwpoŜarowego zaopatrzenia wodnego, � wysokość tzw. renty planistycznej, tzn. opłaty pobieranej w trybie art. 36, ust. 4 ustawy z dnia

27 marca 2003 roku o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2003 roku, Nr 80, poz. 717) z tytułu wzrostu wartości nieruchomości w związku z uchwaleniem lub zmianą planu miejscowego,

W trakcie opracowania poszczególnych planów naleŜy zwrócić szczególną uwagę na:

� wykreowanie centrum administracyjno-usługowego miejscowości, � zagadnienia ochrony dziedzictwa kulturowego i krajobrazu, � aktywizację terenów rozwoju aktywności gospodarczej, � uwzględnienie realizacji zadań obrony cywilnej w zakresie budownictwa ochronnego, budowy

i funkcjonowania awaryjnych ujęć wody, alarmowania ludności.


34

Przy sporządzaniu miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego naleŜy korzystać z całości dokumentacji Studium, w szczególności jego Ustaleń oraz zapewnić zgodność rozwiązań i ustaleń planów miejscowych z ustaleniami Studium. Za niezbędne uznaje się wprowadzenie do planów miejscowych ustaleń dotyczących:

� ochrony pomników przyrody – zgodnie z przepisami odrębnymi, � ochrony obiektów zabytkowych – zgodnie z Gminnym Programem Ochrony Zabytków

i przepisami odrębnymi, � ochrony pozostałych obiektów i obszarów objętych ochroną prawną oraz wskazanych do

objęcia w Studium ochroną. 12.2. Zgodność planu miejscowego z ustaleniami Studium Przy sporządzaniu planu miejscowego Gminy niezbędne jest wykorzystanie całości dokumentacji Studium, a w szczególności jego ustaleń. Zapewnienie zgodności rozwiązań i ustaleń planu z polityką przestrzenną określoną w Studium oznacza zgodność z przyjętymi:

� celami rozwoju, � zasadami rozwoju przestrzennego i kształtowania struktury przestrzennej Gminy, � kierunkami zagospodarowania przestrzennego określonymi dla poszczególnych kategorii

terenów w: o systemie zabudowy, o systemie środowiska przyrodniczego, w tym ochronie korytarza ekologicznego rzeki

Wisły, o systemie komunikacyjnym, o systemie infrastruktury technicznej,

� wyznaczonym w Studium zasięgiem terenów przewidzianych do zainwestowania za wyjątkiem: lokalizacji inwestycji związanych z przedsięwzięciami słuŜącymi tworzeniu nowych miejsc pracy, lokalizowanych w terenach przylegających do terenów wskazanych w Studium do zainwestowania, posiadających dostęp do dróg publicznych,

� celami i zasadami ustalonej polityki przestrzennej, � lokalizacją waŜniejszych inwestycji publicznych, przebiegiem tras komunikacji i sieci

infrastruktury technicznej. Badanie spójności planu miejscowego ze Studium podejmowane będzie na trzech etapach procedury planistycznej:

� jako wstępna analiza poprzedzająca podjęcie uchwały o przystąpieniu do planu, przedstawiana Radzie Gminy przez Wójta wraz z wnioskiem o sporządzenie planu,

� na etapie oceny rozwiązań zawartych w projekcie planu miejscowego, dokonywanej przez Radę Gminy w Gminie Igołomia-Wawrzeńczyce,

� podczas uchwalania ustaleń planu. 13. OBSZARY NARAśONE NA NIEBEZPIECZEŃSTWO POWODZI I OSUWANIA

SIĘ MAS ZIEMNYCH 13.1. Obszary bezpośredniego zagroŜenia powodzią Obszary bezpośredniego zagroŜenia powodzią obejmują tereny między linią brzegu a wałem przeciwpowodziowym Wisły oraz pomiędzy obwałowaniami potoku Kościelnickiego13. W obszarze tym obowiązują zakazy jak w przepisach ustawy Prawo wodne.

13 Zasięg obszaru bezpośrednio naraŜonego na niebezpieczeństwo powodzi oznaczono na rysunku studium. Pokrywa się on z obszarem oznaczonym jako teren obszarów międzywala”.


35

13.2. Obszar wałów przeciwpowodziowych oraz strefa 50 m od stopy wału Zgodnie z przepisami odrębnymi (Prawo wodne), dla zapewnienia szczelności i stabilności wałów przeciwpowodziowych obowiązuje zakaz14:

� przejeŜdŜania przez wały oraz wzdłuŜ korony wałów pojazdami, konno lub przepędzania zwierząt, z wyjątkiem miejsc do tego przeznaczonych,

� uprawy gruntu, sadzenia drzew lub krzewów na wałach oraz w odległości mniejszej niŜ 3 m od stopy wału po stronie odpowietrznej,

� rozkopywania wałów, wbijania słupów, ustawiania znaków przez nieupowaŜnione osoby, � wykonywania obiektów budowlanych, kopania studni, sadzawek, dołów oraz rowów

w odległości mniejszej niŜ 50 m od stopy wału po stronie odpowietrznej, � uszkadzania darniny lub innych umocnień skarp i korony wałów.

Zakazów tych nie stosuje się do robót związanych z utrzymywaniem, odbudową, rozbudową lub przebudową wałów przeciwpowodziowych, a ponadto, zgodnie z przepisami odrębnymi, od niektórych z nich moŜe, w drodze decyzji, zwolnić marszałek województwa. 13.3. Obszar terenów zalewowych15 W studium wyznaczono tereny zalewowe dla wody o prawdopodobieństwie przewyŜszenia Q1% dla przypadków nadzwyczajnych - awarii obwałowań. Na terenie Gminy nie ma jeszcze opracowanego Studium ochrony przeciwpowodziowej, sporządzanego przez Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej (Prawo Wodne). W opracowaniu ekofizjograficznym i w ślad za jego wskazaniami zostały wyznaczone na terenie Gminy obszary: • strefy potencjalnie zalewowej wód Q-O,1% w przypadkach nadzwyczajnych, tzn.:

o przelania się wód przez koronę wału przeciwpowodziowego, o zniszczenia lub uszkodzenia wałów przeciwpowodziowych, o zniszczenia lub uszkodzenia budowli piętrzących albo budowli ochronnych pasa

technicznego, • terenów okresowo podtapianych – wg historycznie udokumentowanego największego zasięgu

podtopień, z 1994 roku. Wyznaczona na rysunku Studium granica zalewu wodą Q1% jest równieŜ zgodna z przebiegiem zasięgu zalewu wodą Q1% w przypadku awarii wału przeciwpowodziowego, wyznaczonym w ramach realizowanego projektu Banku Światowego „Likwidacja skutków powodzi”. Tereny te wymagają utrzymania i doprecyzowania odpowiednich zasad zagospodarowania w planach zagospodarowania przestrzennego. 13.4. Obszar naraŜony na niebezpieczeństwo osuwania się mas ziemnych Na obszarze Gminy nie występują udokumentowane czynne osuwiska, ani teŜ teren Gminy nie zalicza się do potencjalnie osuwiskowego. W związku z powyŜszym wprowadza się ograniczenie zainwestowania zagroŜonych ewentualnym osuwaniem zboczy powyŜej 15% spadku do przypadków inwestycji, których nie moŜna zlokalizować gdzie indziej. Inwestycje takie mogą być realizowane po ustaleniu geotechnicznych warunków posadowienia obiektów budowlanych, zgodnie z przepisami odrębnymi. 13.5. Obszary podtapiane i potencjalnie zalewowe Na rysunku Studium oznaczono tereny podtapiane oraz potencjalnie zalewowe wodami powodziowymi Q-O,1% w przypadkach:

� przelania się wód przez koronę wału przeciwpowodziowego, � zniszczenia lub uszkodzenia wałów przeciwpowodziowych,

14 Zgodnie z art. 85 ust. 2. 15 Zasięg terenów potencjalnie zalewowych oznaczono na rysunku studium.


36

� zniszczenia lub uszkodzenia budowli piętrzących albo budowli ochronnych pasa technicznego.

Zaleca się wprowadzenie odpowiednich ustaleń do planów miejscowych:

� odnośnie terenów podtapianych – zakazu nowej zabudowy, � odnośnie terenów potencjalnie zalewowych – wskazania, Ŝe działalność inwestycyjna winna

być prowadzona ze świadomością moŜliwości wystąpienia zagroŜenia; ponadto obecni uŜytkownicy oraz inwestorzy winni podjąć działania (m. in. w zakresie konstrukcji i formy obiektów), zmierzające do zredukowania ewentualnych strat materialnych i niematerialnych w przypadku przerwania wału przeciwpowodziowego.

14. OBSZARY I TERENY GÓRNICZE, UDOKUMENTOWANE ZŁOśA KOPALIN Na obszarze Gminy zostały udokumentowane trzy obszary złóŜ. W dolinie Wisły udokumentowano złoŜa „Złotniki-Łaźnia III” Ŝwirów i pospółek plejstoceńskich o zasobach bilansowych – 5.252 tys. ton, przemysłowych – 71 tys. ton. ZłoŜe „Złotniki-Łaźnia III” jest aktualnie eksploatowane (wydobycie 63 tys. ton). W rejonie doliny cały czas są prowadzone prace poszukiwawcze. Teren i obszar górniczy w gminie Igołomia-Wawrzeńczyce

Lp. Nazwa złoŜa Surowiec Kategoria

rozpoznania

Nr decyzji o udzieleniu

koncesji Przedsiębiorca

Powierzch-nia terenu

górniczego

1 Złotniki – Łaźnia III

(pow. złoŜa: 35,95 ha)

świry i pospółki

plejstoceń-skie

ZłoŜe zagospo-darowane

OŚ.VI.7514/4/98/21/99/6A

Data wydania 1999-06-02

P.H.U. "Lech" s.j., Leszek Bętkowski; Halina Bętkowska

11,46 ha (teren

górniczy = obszar

górniczy)

W dolinie Wisły znajduje się równieŜ małe złoŜe „Wawrzeńczyce – Kępa”, o pow. poniŜej 2 ha, o którego eksploatację są obecnie czynione starania i na rysunku Studium oznaczono ten teren jako teren potencjalnej eksploatacji złoŜa. W południowej części sołectwa Stręgoborzyce na terenie PłaskowyŜu Proszowickiego udokumentowano złoŜa surowców ilastych (iły, gliny) „Wawrzeńczyce” o zasobach bilansowych 188 tys. ton, nie są one aktualnie eksploatowane. Jako obszary perspektywiczne dla poszukiwania surowców określono:

� Dla poszukiwania Ŝwirów i pospółek – obszar niskiej terasy Wisły w graniach Gminy, w jej części zachodnio-południowej i południowo - wschodniej,

� Dla poszukiwania glin – na PłaskowyŜu Proszowskim – dwa obszary utworów ilastych (glin i iłów) miocenu w sołectwie Dobranowice „Poborowice”.

Dla terenów połoŜonych w obszarze PG/US ustala się następujące kierunki rozwoju przestrzennego:

− eksploatacja złóŜ zgodnie z przepisami szczególnymi, − dopuszcza się lokalizację obiektów, urządzeń i sieci infrastruktury technicznej, słuŜących

obsłudze zakładu górniczego, − wskazuje się kierunek rekultywacji wyrobisk poeksploatacyjnych pod usługi sportu i rekreacji –

jak w rozdz. 15. 15. OBSZARY WYMAGAJĄCE PRZEKSZTAŁCEŃ, REHABILITACJI

LUB REKULTYWACJI Jako wymagające przekształceń i rekultywacji wskazuje się obszary po zakończonej eksploatacji powierzchniowej piasków, Ŝwirów i pospółek. Generalnie, rekultywacja i zagospodarowanie wyrobisk poeksploatacyjnych powinny przebiegać w kierunku:

� rekreacyjnym, w tym z wykorzystaniem powstałych zbiorników wodnych na cele sportu i rekreacji,

� rolno-przyrodniczym, zieleni urządzonej.


37

Dla efektywnego wykorzystania powstałych zbiorników wodnych, projekt rekultywacji powinien zakładać maksymalne rozwinięcie linii brzegowej prowadzące do rozwinięcia zbiorowisk wodnych i przywodnych wprowadzonych sztucznie lub w drodze sukcesji naturalnej. 16. GRANICE TERENÓW ZAMKNIĘTYCH I ICH STREF OCHRONNYCH W obszarze Gminy brak jest terenów zamkniętych oraz ich stref ochronnych.



CZĘŚĆ IV UZASADNIENIE PRZYJĘTYCH ROZWIĄZAŃ, SYNTEZA USTALEŃ PROJEKTU STUDIUM

Studium uwarunkowań kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy Igołomia – Wawrzeńczyce

39

UZASADNIENIE I SYNTEZA PRZYJĘTYCH ROZWIĄZAŃ

Niniejszy dokument jest formalnie drugą edycją Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Igołomia-Wawrzeńczyce. Niniejsze opracowanie stanowi realizację uchwały nr XXXIII/284/2009 Rady Gminy Igołomia-Wawrzeńczyce z dnia 10 września 2009 w sprawie przystąpienia do sporządzania zmiany studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Igołomia-Wawrzeńczyce. Zmiana „Studium…”, przyjętego przez Radę Gminy Igołomia Wawrzeńczyce Uchwałą nr III(21)2001 RG z dnia 10.04.2001 r., sporządzonego zgodnie z przepisami nieobowiązującej juŜ ustawy o zagospodarowaniu przestrzennym, wobec rygorów nowego porządku prawnego, otrzymuje treść i formę, a takŜe zakres nowego dokumentu, spełniającego wymagania:

� ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym z dnia 27 marca 2003 roku (Dz. U. Nr 80, poz. 717 z późn. zm.),

� rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 28 kwietnia 2004 r. w sprawie zakresu projektu studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy.

Zapis ustaleń nowej edycji studium podporządkowany został priorytetowi tworzenia regulacji odnoszących się stricte do problematyki zagospodarowania przestrzennego, ograniczając do niezbędnych ustalenia o charakterze operacyjnym, których miejscem jest Strategia Rozwoju Gminy, wynikające z niej programowe działania oraz inne dokumenty polityk sektorowych. Wzmocnienie roli studium, jako niezbędnego dokumentu planistycznego w procesie tworzenia aktów prawa miejscowego, skutkuje koniecznością określenia w studium kierunków zmian przeznaczenia terenów, ustaleniem wytycznych do miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego oraz zasadą, Ŝe w wypadku sporządzania miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego projekt tego planu musi być zgodny ze studium. Zmiana przepisów w zakresie planowania i zagospodarowania przestrzennego, aczkolwiek niezwykle istotna, nie stanowiła jedynej przesłanki do opracowania nowej edycji studium. Weryfikacja dotychczasowej polityki przestrzennej samorządu wywołana została szeregiem innych uwarunkowań, m.in.:

� koniecznością uwzględnienia w dokumentach planistycznych przepisów nowelizowanych ustaw powiązanych z zagospodarowaniem przestrzennym, a w szczególności: ustawy o gospodarce nieruchomościami, ustaw dotyczących środowiska: prawo ochrony środowiska, ustawa o ochronie przyrody, ustawa o udostępnianiu informacji o środowisku udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko itp.,

� wejściem w obieg prawny dokumentów, których ustalenia winny być uwzględnione w studium lub wiąŜące przy jego sporządzaniu (m.in. Plan Zagospodarowania Przestrzennego Województwa Małopolskiego, Strategia Rozwoju Województwa, Strategie Rozwoju Powiatu),

� przyjęcie Strategii Rozwoju Gminy oraz innych dokumentów i programów, wymagających koordynacji działań dla osiągnięcia załoŜonych celów.

Kształt niniejszego dokumentu został zdeterminowany:

� rozstrzygnięciami organu sporządzającego studium w sprawie przyjęcia nowych wniosków, złoŜonych na zawiadomienie o przystąpieniu do sporządzania zmiany studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego,

� faktem funkcjonowania w obiegu prawnym obowiązującego planu zagospodarowania przestrzennego Gminy.

Rozstrzygnięć dotyczących kształtowania i rozwoju polityki przestrzennej w niniejszym studium dokonano przy uwzględnieniu zasad określonych w art. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, przyjmując ład przestrzenny i zrównowaŜony rozwój jako podstawę tych działań, respektowaniu zasad konstytucyjnych, w tym ochrony własności, zasady proporcjonalności16.

16 Zasada proporcjonalności nakazuje organom państwowym uŜycie jedynie takich środków, które są niezbędne dla osiągnięcia konkretnego celu. Oznacza to, Ŝe organy państwowe mają osiągnąć cel, który słuŜy społeczeństwu, jak najmniejszym jego oraz poszczególnych jednostek kosztem.


40

Do zmiany studium złoŜono 738 wniosków dotyczących 821 działek. Wobec powyŜszych postulatów zgłoszonych przez właścicieli bądź uŜytkowników wieczystych nieruchomości oraz decyzji o uwzględnieniu znacznej części z nich, głównym kierunkiem w polityce przestrzennej Gminy staje się:

� Rozwój mieszkalnictwa poprzez realizację zabudowy mieszkaniowej i mieszkaniowo-usługowej w zwartych obszarach wokół terenów juŜ zainwestowanych oraz nowych osiedli;

pozostałe kierunki to: � Wytworzenie stref działalności gospodarczej wzdłuŜ drogi krajowej nr 79 i dróg powiatowych; � Wykorzystanie atrakcyjnych krajobrazowo terenów przy Wiśle dla rozwoju usług sportu

i turystyki, postulowana realizacja trasy pieszo – rowerowej przez Wisłę w celu połączenia atrakcyjnych miejsc w Niepołomicach i Igołomi-Wawrzeńczycach;

� Rekultywacja i zagospodarowanie wyrobisk po powierzchniowej eksploatacji kruszywa; � Utrzymanie funkcji rolniczej jako wiodącej; � Stworzenie moŜliwości dla rozwoju aktywnych form agroturystyki; � Ochrona zasobów przyrodniczych i wartości kulturowych Gminy; � Uzupełnienie i rozbudowa systemów infrastruktury technicznej i drogowej.

Ze względu na duŜy odstęp czasowy od realizacji obowiązującego obecnie Studium (rok uchwalenia 1998), podjęte zmiany generalnie zweryfikowały pełną treść uwarunkowań i ustaleń Studium, aktualizując uwarunkowania i kierunki rozwoju Gminy w świetle dokonanych obecnie rozpoznań i trendów, obowiązujących przepisów oraz aktów prawnych. Opracowana zmiana Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy Igołomia-Wawrzeńczyce utrzymuje dotychczasowe cele zagospodarowania przestrzennego Gminy, Strategii Rozwoju Gminy Igołomia-Wawrzeńczyce na lata 2007-2015 (2007 r.). Cele strategiczne są odpowiedzią na problemy zidentyfikowane w Gminie na podstawie analizy stanu społeczno-gospodarczego Gminy oraz analizy SWOT. Cele strategiczne wynikają ze sformułowanej wcześniej misji. Strategia postawiła przed sobą 4 cele strategiczne charakteryzujące kaŜdy z czterech obszarów: Rozwój rolnictwa i przedsiębiorczości, Ochrona środowiska, Rozwój turystyki i ochrona dziedzictwa kulturowego, Stworzenie warunków dla rozwoju społeczności lokalnej. PowyŜsze cele będą osiągnięte poprzez realizację celów operacyjnych przypisanych do kaŜdego z celów strategicznych. Celom operacyjnym zostały przyporządkowane zadania. Zadania realizacyjne są najbardziej szczegółowym elementem Strategii. Są to konkretne przedsięwzięcia o charakterze inwestycyjnym, organizacyjnym, restrukturyzacyjnym, za pomocą których realizowana będzie hierarchiczna struktura celów Strategii. I cel strategiczny: „Wszechstronny rozwój gospodarki polegający na modernizacji sektora rolnego, stworzeniu moŜliwości rozwoju agrobiznesu i podniesieniu konkurencyjności lokalnych przedsiębiorstw. Jego uszczegółowieniem są następujące cele operacyjne:

� Modernizacja i rozwój sektora rolnego, � Zwiększenie dostępu do informacji i podnoszenie kwalifikacji zawodowych rolników, � Podniesienie konkurencyjności lokalnych przedsiębiorstw, � Rozwój potencjału inwestycyjnego Gminy, � Wysoka dostępność komunikacyjna Gminy.

II cel strategiczny: „Ochrona środowiska naturalnego, w tym ludzkiego poprzez zmniejszenie ilości zanieczyszczeń i rozbudowę infrastruktury technicznej w Gminie”. Rozwinięciem wymienionego celu są następujące cele operacyjne:

� Racjonalne wykorzystanie zasobów wodnych � Uporządkowanie gospodarki ściekowej na terenie Gminy, � Uporządkowanie systemu gospodarki odpadami, � Racjonalna gospodarka energetyczna, � Poprawa świadomości ekologicznej mieszkańców Gminy.

III cel strategiczny: „Budowa turystycznego wizerunku Gminy poprzez ochronę dziedzictwa kulturowego, rozwój infrastruktury rekreacyjno-wypoczynkowej oraz aktywną promocję jej walorów”. Wymieniony cel będzie realizowany poprzez następujące cele operacyjne:

� Pielęgnowanie materialnego i niematerialnego dziedzictwa kulturowego Gminy,


41

� Rozwój funkcji turystycznych Gminy, � Skuteczna promocja walorów turystyczno-gospodarczych Gminy.

IV cel strategiczny: „Budowa kapitału społecznego poprzez zapewnienie wysokiej jakości kształcenia, pomocy grupom zagroŜonym wykluczeniem, a takŜe dostępu do kultury i sportu”. Wymieniony cel będzie realizowany poprzez następujące cele operacyjne:

� Wysoka jakość kształcenia na wszystkich poziomach edukacji, � Wysoka jakość usług ochrony zdrowia, � Poprawa bezpieczeństwa społecznego i socjalnego mieszkańców Gminy, � Walka z bezrobociem, � Rozwój zainteresowań i integracja mieszkańców Gminy – swobodny dostęp do sportu

i kultury, � Wysokiej jakości usługi administracji publicznej.

Związane z wymienionymi celami zadania oraz kierunki zagospodarowania przestrzennego znajdują odzwierciedlenie w wyodrębnionych strefach obszarowych, do których odnosi się polityka przestrzenna przyjęta w projekcie Studium ze względu na formy ochrony, jakimi zostały objęte: I – obszar zurbanizowany i wskazany do urbanizacji poza wyznaczonym w Studium

korytarzem ekologicznym rzeki Wisły, II – obszar zurbanizowany i dopuszczony do urbanizacji w korytarzu ekologicznym rzeki

Wisły – pomiędzy wałami a wyznaczoną w Studium (zgodnie z opracowaniem ekofizjograficznym) granicą zewnętrzną korytarza,

III – obszar chroniony przed urbanizacją, w tym obszary z zakazem zabudowy. Do Studium zostały wprowadzone zapisy odnośnie sposobu prowadzenia komunikacji ponadlokalnej i rozwoju komunikacji lokalnej, infrastruktury technicznej oraz rozszerzenie granic terenów przeznaczonych pod rozwój mieszkalnictwa i usług. Studium umoŜliwi w kolejności opracowanie spójnego planu zagospodarowania przestrzennego dla całej Gminy, nie ustalono obszarów, dla których obowiązek sporządzenia planu wynika z przepisów szczególnych. Ze względu na oczekiwania ludności odnośnie wyznaczenia nowych terenów budowlanych, wskazanych w Studium, została przyjęta potrzeba zmiany planu dla terenu wszystkich sołectw Gminy – zgodnie ze zdiagnozowanymi potrzebami. Sporządzenie zmiany w obowiązującym planie moŜe zostać przeprowadzone w trybie sporządzania planu dla całego terenu Gminy, jak i dla poszczególnych jednostek administracyjnych, bądź ich części. MoŜliwość opracowywania planów miejscowych dla obszarów mniejszych niŜ całość miejscowości jest dopuszczona pod warunkiem sprawdzenia moŜliwości i poprawności powiązań transportowych i infrastrukturalnych pozwalających na zachowanie ich ciągłości. Zakłada się, Ŝe w Studium zostały wyznaczone nowe tereny budowlane zaspokajające na długi okres – kierunkowo potrzeby rozwoju Gminy. W związku z powyŜszym przyjmuje się za moŜliwe etapowe uruchamianie terenów przewidzianych w Studium do zabudowy – w zaleŜności od zgłaszanych potrzeb inwestycyjnych oraz moŜliwości wyposaŜenia terenów w infrastrukturę techniczną i obsługę komunikacyjną.

STUDIUM UWARUNKOWAŃ I KIERUNKÓW …igwa.home.pl/pliki/plan_miejsc/Ustalenia_chwala_09-2010.pdf ·...

Documents

Transcript of STUDIUM UWARUNKOWAŃ I KIERUNKÓW …igwa.home.pl/pliki/plan_miejsc/Ustalenia_chwala_09-2010.pdf ·...