SSAANNAATTHHAANNAA SSAARRAATTHHIIwszystko jest obecne. Atma, obecna w deha (ludzkim ciele), jest...

SSAANNAATTHHAANNAA SSAARRAATTHHII

Pismo poświęcone moralnemu i duchowemu rozwojowi ludzkości poprzez

SATJĘ * DHARMĘ * ŚANTI * PREMĘ * AHIMSĘ

(PRAWDĘ *PRAWOŚĆ *POKÓJ *MIŁOŚĆ *NIEKRZYWDZENIE)

Wrzesieo 2011

Już od lat słuchasz moich wystąpieo. Mimo to nie stawiasz tamy swoim ziemskim dążeniom

- jest ich z dnia na dzieo coraz więcej. I jeszcze prosisz, abym zrobił to czy tamto.

Rób tak, jak mówię. Wówczas zrobię dla ciebie wszystko, bez twoich próśb.

Ty jednak jesteś bohaterem w proszeniu, a zerem w działaniu!

Baba

Tłum. z ang. Grzegorz Leooczuk

Red. Bogusław Posmyk

Sanathana Sarathi 9/2011

© Organizacja Sathya Sai w Polsce 2



SPIS TREŚCI Brak wartości jest powodem przemocy na świecie Słowo Bhagawana z 11 lipca 1996 roku Uroczystości w Prasanthi Nilayam Sprawozdanie Boski lekarz Blask boskiej chwały Strach przed śmiercią Ćinna Katha Duchowa podstawa wychowania w wartościach Z naszych archiwów Nowiny z ośrodków Sai



Amrita Dhara Słowa Bhagawana z 11 lipca 1996 roku BRAK WARTOŚCI JEST POWODEM PRZEMOCY NA ŚWIECIE ŚWIATŁO OZNACZA WIEDZĘ, A CIEMNOŚD - NIEWIEDZĘ Studenci! Człowiek jest dziś w stanie wielkiego pomieszania. Słowo 'Bóg' tłumaczy się na wiele sposobów. Zgodnie z jednym z nich, Bóg jest tym, który istnieje ponad czasem. Bóg to światło Słowo Bóg w rzeczywistości oznacza światło obecne we wszystkich stworzeniach. Nasi starożytni opisali Boga jako źródło światła, blasku i promienności. Światło zmienia się w ciemnośd, a ciemnośd zmienia się w światło. Światło i ciemnośd nie mogą współistnied w tym samym czasie i w tym samym miejscu. Światło jest abhawą (nieobecnością) ciemności, zaś ciemnośd - nieobecnością światła. Abhawa znaczy nieistnienie, Bhawa oznacza istnienie. Światło oznacza wiedzę, a ciemnośd niewiedzę. Słowo Bhawa ma wiele znaczeo. Jedno z nich to: uczucie, z jakim modlisz się do Boga. Stosownie do tego istnieją cztery rodzaje modlitwy: bhawa prarthana (modlenie się z całego serca do Boga), lila prarthana (wysławianie Jego boskiej gry), guna prarthana (opisywanie Jego cech) i sankirtana prarthana (śpiewanie Jego boskiego Imienia). Człowiek może doświadczyd boskości podążając którąkolwiek z tych czterech dróg. Serce człowieka jest źródłem wszystkich czterech rodzajów modlitwy. Bóg nie istnieje gdzieś w obcym kraju. Jest w tobie. Grzech nie jest gdzieś tam... Jest tam, gdzie popełnia się zły czyn. Ani zasługa ani grzech nie istnieją w jakimś obcym kraju. Są one w tobie. W ludzkim ciele wszystko jest obecne. Atma, obecna w deha (ludzkim ciele), jest określana jako dehi (mieszkaniec). Nazywa się ją też śariri (mieszkaniec), ponieważ znajduje się w śarira (ciele). Inna nazwa to kszetradżnia (znawca pola), ponieważ mieszka w kszetrze (polu ciała). Deho dewalaja proktho dżiwo dewa sanathana (Ciało jest świątynią, a jego mieszkaniec jest Bogiem). Deha to dewalaja, a dżiwa to Dewa. Spróbujcie pojąd różnicę pomiędzy dżiwą a Dewą. Ciało jest podstawą dżiwy, podczas gdy umysł i atma są podstawą Dewy. Mówiąc prostym językiem, to, co jest chwiejne to dżiwa, a to co jest stałe to Dewa. Bóg jest zawsze stały. Powoli, ale stale (wtrwale) wygrywa się wyścigi. Powinno się zawsze byd stałym. Oto prawdziwa oznaka boskości. Ale dżiwa jest chwiejna i waha się jak wahadło zegara.



Asthiram dżiwanam loke, Asthiram jauwanam dhanam, Asthiram dara putradi, Satjam kirti dwajam sthiram. (Życie na świecie jest nietrwałe. Podobnie nietrwałe są młodośd i majątek. Żona i dzieci także przemijają. Jedynie prawda i dobre imię są trwałe.) Wszystko, co ziemskie, jest tymczasowe Ludzkie ciało z jego różnymi etapami, rzeczy doczesne, szczęście i smutek - wszystko to jest krótkotrwałe. Tymczasowa jest także młodośd. Nie ma jej na początku i nie będzie istniała później. Przychodzi i odchodzi jak przepływająca chmura. Podobnie, jak dugo pozostają przy nas pieniądze? Odpływają jak woda płynąca pod stopami. Przypuśdmy, że masz banknot i mówisz z dumą: "Mam sto rupii". Wówczas ten banknot śmieje się z ciebie i mówi: "Ty półgłówku! Jak długo mam byd u ciebie? Idź zaraz na bazar i kup coś sobie. Natychmiast cię opuszczę. Nie zamierzam byd z tobą na zawsze. Widziałem wielu takich jak ty. Jest także nadwerężony, bo posługuje się mną wielu ludzi". Wszystkie kształty podlegają zmianom. Nawet coś tak twardego, jak kamieo zmieni się w miarę użytkowania. Jakżeż mała jest mrówka! A jednak, gdy uważnie spojrzed, dostrzeże się, że mrówki pozostawiają za sobą pewien ślad nawet na twardej powierzchni, o ile ciągle chodzą rządkiem, jedna za drugą. Skoro tak twarda rzecz jak kamieo może utracid swój kształt, cóż można powiedzied o banknocie sturupiowym, który jest zrobiony z papieru! Asthiram dara putradi znaczy, że twoja żona i dzieci też przeminą. Kiedy przyszły twoje dzieci? Czy przyszły wraz z tobą na świat? Nie. Przed swymi narodzinami nie miałeś żadnych dzieci i po śmierci też ich nie będzie. Podobnie nie miałeś żony przed małżeostwem i po śmierci też jej nie będzie. Dopiero po ślubie mówisz: "Ona jest moją żoną".Dopiero po narodzinach syna mówisz: "On jest moim synem". Kogo przed swoim małżeostwem uważałeś za żonę i syna? Nikogo. Dlatego powiedziane jest Asthiram dara putradi. Jednak dwie rzeczy na tym świecie są trwałe. Sathjam kirti dwajam sthiram (Prawda i dobre imię są trwałe). Dobre imię człowieka pozostaje nawet po jego śmierci. Trikalabadjam satjam (Prawda pozostaje niezmienna w trzech okresach czasu - w przeszłości, teraźniejszości i przyszłości. Prawda jest obecna przed naszym narodzeniem, podczas naszego życia i po naszej śmierci. Jest ona niezmienna. Ekamewa adwitijam satjam (Prawda jest tylko jedna, nie ma drugiej). Samotnośd oznacza duchową łącznośd z Bogiem Co ostatecznie zostaje z człowiekiem? Jedynie prawda. Bóg jest ucieleśnieniem prawdy. Prawda jest Bogiem. Dlatego powinniście polegad na prawdzie. W rzeczywistości sami jesteście ucieleśnieniem prawdy. Nie jest to niczym nowym, co musicie na nowo odkrywad. Prawda przejawi się w tobie, jeśli będziesz siedział w głębokiej ciszy i samotności. Co oznacza słowo "samotnośd "? Ludzie mają mylne pojęcie o tym słowie i błędnie je tłumaczą. Myślą, że



samotnością jest siedzenie w pokoju, z pozamykanymi drzwiami i oknami. Tymczasem nie jest to samotnośd tylko osamotnienie. Inni myślą, że siedzenie pod drzewem w lesie albo w górskiej pieczarze to samotnośd. Ale to także nie jest prawdziwe znaczenie samotności. Samotnośd oznacza przebywanie w duchowej łączności z Bogiem, gdziekolwiek się jest: na bazarze, na spotkaniu czy w tłumie. Gdziekolwiek jesteś, twój umysł powinien byd skupiony na Bogu, tak żeby nie rozpraszały go sprawy doczesne czy rodzinne. Samotnośd to pełna łącznośd duchowa pomiędzy tobą i Bogiem. Nic nie powinno odciągnąd twojej uwagi od Boga. Oto prawdziwe znaczenie samotności. Cokolwiek byś nie robił, podróżował autobusem, pociągiem czy samolotem, niech twój umysł będzie stale skupiony na Bogu. Kiedy medytujesz lub kontemplujesz Boga, nie pozwól, aby cokolwiek rozpraszało twój umysł. Jedynie wówczas możesz doświadczyd boskiego światła. W lesie, gdy gałęzie drzew trą o siebie nawzajem, wytwarza się ogieo. Podobnie, kiedy istnieje stała łącznośd duchowa pomiędzy dżiwą a Dewą, człowiek może doświadczyd boskiej miłości. Pomiędzy miłością Boga a tą między mężem i żoną, rodzicami i dziedmi oraz bradmi i siostrami, jest przepaśd. Doczesna miłośd jest chwilowa, krótkotrwała, przejściowa i niestała. Za to miłośd pomiędzy tobą a Bogiem jest trwała, niezmienna i wolna od złudzeo. Ktoś obdarzony taką prawdziwą i wieczną miłością osiągnie wszystkie rodzaje szczęścia i wszystko będzie pod jego kontrolą. Dlatego właśnie Tjagaradża powiedział: - Och Ramo, jeśli będę miał moc twojej łaski, wszystkie dziewięd planet będzie pod moją kontrolą. Również Purandara powiedział: - Po cóż są oczy, które nie widzą Boga? Po co jest wzrok, jeśli nie jest skupiony na Bogu? Używaj zmysłów po to, aby doświadczad Boga Kiedyś Pan Kriszna pojawił się przed Surdasem jako młody pasterz i spytał go: - Dokąd idziesz? Surdas odpowiedział pytaniem: - Mój drogi, czy wolno mi wiedzied, kim jesteś? Kriszna odparł: - Jestem pasterzem. Słowo pasterz ma dwa znaczenia. Jedno to pasterz, który zabiera bydło na pastwisko, drugie zaś to Gopala, obrooca krów. Gopala jest innym imieniem Kriszny. Pan Kriszna spytał go ponownie: - Dokąd idziesz? Wówczas Surdas odpowiedział: - Mój drogi, idę do Dwaraki. Kriszna powiedział: - To nie jest ścieżka, prowadząca do Dwaraki. Chodź, pokażę ci. Kriszna zwowu zapytał Surdasa: - Czy wiesz, kim naprawdę jestem? - Surdas rzekł: - Sam mi powiedziałeś, że jesteś pasterzem. Kriszna spytał Surdasa ponownie:



- Czy wiesz, jakiego rodzaju pasterzem jestem? Jestem Gopala. Przemierzasz całą tę drogę do Dwaraki, aby spotkad Gopalę, który teraz stoi przed tobą. Przywrócę ci wzrok, żebyś mnie widział. Surdas powiedział: - O Kriszno ! Chod ludzie mają oczy, stali się naprawdę ślepi, bo nie próbują zobaczyd twej wspaniałej postaci. Jakże wielu jest ludzi na świecie, mających wzrok! Jaki jest jednak pożytek z tego? Ilu jest w stanie cię widzied? Nikt. Wystarczy, że ja mam oczy, które mogą cię widzied. Ludzie mają uszy, ale głusi są na melodię twego urzekającego boskiego fletu. Czy jest ktoś, kto słyszał Twój boski flet? Nikt nie słyszał. Kiedy jest ze mną sam Bóg, po co mam pragnąd nędznego ziemskiego życia? Nie chcę tego wszystkiego. Kiedy ty jesteś ze mną jak Meru (góra ze złota), po co mam pragnąd małych monet? Och Gopalo! Nie jesteś zwykłym pasterzem! Teraz wiem, że jesteś Panem Kriszną. Mogłem wyobrazid sobie twoją piękną postad, słysząc twe słodkie słowa. Bóg zawsze mówi łagodnie i słodko. Wadanam madhuram, najanam madhuram, wadanam madhuram, Madhura dhipathe akhilam madhuram. (Jego mowa, Jego oczy i Jego spojrzenia są słodkie. On jest Panem słodyczy, jak również samą słodyczą.) Żyj na świecie, ale bez doczesnych przywiązao Wszystko, co dotyczy Boga, jest słodkie. Tulsidas przyrównał stopy, ręce, oczy i twarz Boga do lotosu. Dlaczego? Gdzie rośnie lotos? Wyrasta z mułu i rośnie nad powierzchnią wody. Nie dotyka go ani muł, z którego wyrósł, ani woda, na której się unosi. Nie może jednak ani minuty przeżyd bez mułu i bez wody. Podobnie ty zostałeś zrodzony w mule przeszłych żywotów, a żyjesz na świecie, czyli w wodzie. Tak jak lotos, na którego nie wpływa ani muł, ani woda, na twoje życie nie powinny wpływad poprzednie wcielenia i musisz odwiązad się od świata. Nie powinna oddziaływad na ciebie woda prapaoczy. Czym jest prapaocza? Pra znaczy przejawiad, a panda oznacza pięd żywiołów. Prapaocza jest więc przejawieniem tych pięciu żywiołów. Są one wszędzie, dokądkolwiek pójdziesz, nawet jeśli udasz się na księżyc. Bez tych pięciu elementów nie możesz istnied. Możesz żyd na świecie, ale nie powinieneś byd doo przywiązany. Kobiety aplikują krople do oczu tak, aby nie dotykad gałek ocznych. Jesz wiele oleistych rzeczy, taich jak palaw czy kurma, ale twój język wcale nie staje się lepki. W ten sam sposób ja, chod żyję na tym świecie, nie jestem dotykany przez świat. Nie wpływają na mnie dwoistości, takie jak szczęście i smutek, przywiązanie i nieprzywiązanie, połączenie i rozłąka. Mój związek z każdym jest na poziomie atmicznym, a nie cielesnym czy umysłowym. To ludzki umysł sam ustanawia swój związek z przyziemnymi rzeczami. Dlatego zwród swój umysł ku Bogu. Oto co naprawdę znaczy samotnośd. Przechowuj miłośd i prawośd jak skarb w swym sercu Gdzie jest Bóg? On jest wszędzie. Nie ma miejsca, gdzie nie ma Boga. Wszystko na tym świecie jest przejawem Boga. Dlatego nie trzeba poszukiwad Boga. Bóg jaśnieje w nas w postaci prawdy.



Prawda idzie za prawością. Tam gdzie są prawda i prawośd, tam też jest miłośd. Gdzie jest miłośd, tam nie może byd przemocy. Ten, kto prowadzi życie zgodne z prawdą, prawością, miłością i pokojem, nie będzie używał przemocy. Stąd też przechowuj jak skarb w swym sercu - satję, dharmę, śanti, premę i ahimsę (prawdę, prawośd, pokój, miłośd i niekrzywdzenie). Niech Twój język zawsze mówi prawdę, ręce niech dokonują prawych czynów, a serce niech zazna miłości. Jedynie wtedy będziesz się cieszył spokojem umysłu, a w twym życiu nie będzie miejsca dla przemocy. Tam gdzie są sathya, dharma, śanthi i prema, nie może byd żadnej przemocy. Powinieneś wygnad przemoc nawet ze swoich myśli. To brak wartości sprawił, że na świecie jest dzisiaj tak dużo przemocy. Przede wszystkim powinniście rozwijad w sobie miłośd. Kiedy będziesz miał miłośd, osiągniesz wszystko. Dlatego nigdy nie poniechaj miłości. Podkreślam miłośd i prawdę we wszystkich swoich wystąpieniach. Nie wygłaszam żadnego orędzia, w którym nie mówiłbym o tych dwóch wartościach. W rzeczy samej, miłośd i prawośd są moim oddechem. Jakikolwiek byłby przedmiot moich orędzi, miłośd i prawośd przewijają się w nich wszystkich. Główna nauka Wed brzmi: Satjam wada, dharmam dara (Mów prawdę, postępuj w prawy sposób). Człowiek powinien bezwarunkowo iśd za tymi dwiema wytycznymi w codziennym życiu. Studenci! Zgłębiacie wiele książek i specjalizujecie się w różnych przedmiotach. Jak dalece potraficie jednak przechowywad w sercu pierwiastek miłości i prawdy? Czyocie sewę. Jakiego rodzaju sewę powinniście wykonywad? Wykonujcie taką sewę, która niszczy wasze ego. W waszej sewie nie powinno byd miejsca na ostentację. Wielu wielbicieli prosi mnie: "Swami, daj mi intelekt i siłę, abym podążał dobrą drogą". Moim zdaniem ci, co proszą o to, nie są w ogóle wielbicielami Boga. Jesteś obdarzony dobrym intelektem, ale nie czynisz z niego użytku. To nie jest tak jak z transakcją bankową, gdzie się daje i bierze. Podaje ci się na talerzu jedzenie. Jak jednak możesz zaspokoid głód, jeśli go nie zjesz? Nabierzesz sił dopiero wtedy, gdy zjesz to pożywienie. Ale ty nie jesz. Skutkiem tego nie nabierasz sił i uważasz się za słabego i bezradnego. Wcielaj w życie to, co słyszysz Stosujcie w swym życiu i doświadczajcie wszystkiego, czego się was naucza. W jaki sposób ludzie wcielają w życie te nauki? Udają się do miejsc religijnych, aby słuchad dyskursów, Hari Kathy lub Bhagawata parajany (czytania pełnego czci). Dopóki słuchają, doświadczają uczucia nieprzywiązania i wyrzeczenia. Jak długo wszakże trwa owo poczucie wyrzeczenia i nieprzywiązania? Znika, gdy tylko kooczą się te mowy. Nie pozostaje w nich nawet do powrotu do domu. Jaki pożytek mogą czerpad ludzie tego rodzaju, ze słuchania duchowych orędzi? Słuchają, ale nie wcielają ich w życie. Upragnioną korzyśd osiągasz dopiero wtedy, gdy wcielisz w życie to, co usłyszysz. Dopiero wtedy gdy zjesz, możesz poznad smak jedzenia, zaspokoid głód i nabrad sił. Jeśli nie znasz jego smaku i nie masz siły, oznacza to, że nie zjadłeś tego pożywienia. To, co słyszysz, powinieneś wcielad w życie i przyswajad. Jednak wskutek wpływu czasów Kali, nawet uczestniczenie w spotkaniach duchowych stało się dziś modą. Wszędzie jest moda (ang. fashion), a nie ma współczucia (ang. compassion). Jeśli rozwiniecie współczucie, nie będzie miejsca na modę. Jednak dzisiaj słuchanie przemówieo duchowych stało się modne. Jeśli ktoś cię



pyta: "Dokąd poszedłeś?", mówisz: "Poszedłem posłuchad przemówienia takiego a takiego". Jeśli spyta cię: "Co usłyszałeś?", mówisz: "O, bardzo dużo ". Jeśli poprosi cię ponownie, żebyś powiedział mu coś z tego, co słyszałeś, mówisz, że nic nie zostało ci w głowie. Po co więc brałeś udział w tym spotkaniu? Był kiedyś pewien przedsiębiorca, który zwykł codziennie słuchad dwóch mów dotyczących pism mitologicznych. Kaznodzieja podkreślał w nich wagę wyrzeczenia i wzywał do niego słuchaczy. W ten sposób upłynęło 10 lat. Pewnego razu rozpoczynając specjalne, tygodniowe posiedzenie, kaznodzieja powiedział przedsiębiorcy: - Powinieneś codziennie brad udział w tych spotkaniach duchowych, aż do kooca. Nie czyo żadnej przerwy. Jeśli będziesz uczestniczył w całej tej sesji, zdobędziesz wielką zasługę". Zdarzyło się, że przedsiębiorca musiał pilnie wyjechad do innej wsi. Spytał kaznodzieję, czy zamiast niego może przybyd jego syn, aby przez jeden dzieo brad udział w posiedzeniu. Na to kaznodzieja: –"Tak, twój syn może przyjśd i uczestniczyd w spotkaniu." Kiedy przedsiębiorca wracał do domu, przyszła mu do głowy inna myśl: "Kaznodzieja kładzie w swych mowach wielki nacisk na ducha wyrzeczenia. Mówi, że ten świat jest tymczasowy i podobnie tymczasowe są bogactwo i młodośd. Jeśli mój syn posłucha tego wszystkiego, może rozwinąd ducha wyrzeczenia, rzucid wszystko i opuścid dom". Z umysłem ogarniętym tymi wątpliwościami udał się nazajutrz wczesnym rankiem do kaznodziei i spytał go: „Paoskie przemówienia są bardzo dobre. Jaki jednak czeka mnie los, jeśli mój syn wyrzeknie się wszystkiego i opuści dom po usłyszeniu paoskich przemówieo?". Kaznodzieja odparł na to: "Słuchasz moich wystąpieo od 10 lat. Czy rozwinąłeś w sobie ducha wyrzeczenia? Czy więc twój syn stanie się osobą wyrzeczoną po słuchaniu jednego mojego przemówienia? Nie tak łatwo rozwinąd w sobie ducha wyrzeczenia". Ludzie od lat słuchają duchowych orędzi. Jednak nie zakorzenia się w nich ani odrobina nieprzywiązania czy oddania. Jak długo słyszą orędzie, są szczęśliwi. Ale kiedy opuszczą miejsce wygłaszania orędzia, wracają do punktu wyjścia. Jaki jest więc pożytek ze słuchania dyskursów przez tak długi czas? Wygłaszam dyskursy codziennie. Nie czuję żadnego zmęczenia, kiedy przemawiam, wy jednak męczycie się słuchając tych orędzi. Czy zachowujecie w swym sercu chod jedną naukę? Z drugiej strony prosicie mnie: "Swami, chcę tego, chcę tamtego. Zrób dla mnie to, zrób tamto". Jak mam to uczynid? Jak możesz oczekiwad, że otrzymasz wyzwolenie bez wcielania czegokolwiek w życie? Czy ci nie wstyd prosid mnie w ten sposób? Tracisz wtedy twarz. Na ile wcielasz w życie moje nauki? Przede wszystkim spróbuj to pojąd. Słuchacie moich orędzi od wielu lat. Mimo to nie stawiacie tamy swoim doczesnym dążeniom - jest ich z dnia na dzieo coraz więcej. Na domiar wszystkiego prosicie, żebym zrobił to czy tamto. Róbcie tak, jak mówię. Wówczas zrobię dla was wszystko, bez waszych próśb. Ty jednak jesteś bohaterem w proszeniu, a zerem w praktykowaniu!". Dzisiejsi wielbiciele zawsze są gotowi, by jeśd, ale nigdy – by pracowad. Nie stosują się do żadnych wskazówek, które im się daje. Przede wszystkim powinieneś stosowad się do tych wskazówek i próbowad wcielad w życie przynajmniej jedną albo dwie z nich. Praktyka jest konieczna. Wszystkie pisma święte, jak Ramajana, Mahabharata, Bhagawata, Koran i Biblia są napisane w celu wykorzystania ich w praktyce, a nie jedynie dla parajany (odczytywania ze



czcią). W rzeczy samej, wszystkie święte pisma wszystkich religii są po to, aby praktykowano to, czego uczą, a nie tylko zgłębiano je. Jednak dzisiaj nie widad, by praktykowano. Wielu ludzi czyni jedynie parajanę świętych pism. Jaki jest pożytek z czytania Ramajany, Bhagawaty czy Wisznu Sahasranamy, bez praktyki? Taka parajana jest tylko jałowym dwiczeniem. Jaką korzyśd uzyskasz, jeśli tylko czytasz, jeśli nie wcielasz ich nauk w życie? Jedna łyżka krowiego mleka jest pożyteczniejsza od całych beczek mleka oślego. Zatem praktykowanie jest bardzo istotne. Nie mów zbyt dużo. Prowadź spokojne życie. Nie rozwijaj niepotrzebnych znajomości. Nigdy nie rezygnuj z miłości. Pomagaj wszystkim, którzy potrzebują pomocy. Pomagaj zawsze, nigdy nie krzywdź. Wystarczy, jeśli wcielisz w życie tę zasadę. Powinieneś zawsze mówid łagodnie i słodko. Jedynie wówczas twój pobyt w aszramie, słuchanie orędzi i zgłębianie świętych pism będą owocne. Ludzie mieszkają w aszramie, ale stwarzają problemy dla siebie i innych. Jakiż jest pożytek z ich pobytu w aszramie? Do aszramu przybywa się po to, aby uwolnid się od wszystkich swoich kłopotów i zmartwieo. Tymczasem ludzie po przybyciu tutaj rozwijają w sobie wszelkiego rodzaju przywiązania. Aszram to miejsce, gdzie nie powinno byd żadnego szramu (problemu). Dlatego, jeśli mieszkasz w aszramie, prowadź życie wolne od wszelkich problemów. Codziennie wygłaszając orędzia, mogę pewne rzeczy powtarzad. Robię to po to, abyście mogli rozmyślad o nich i wcielad je w życie. (Bhagawan zakooczył swe orędzie bhadźanem Rama Dźajam Raghurama Dźajam...) - Zaczerpnięto z boskiego orędzia bhagawana wgłoszonego w Sai Kulwant Hall w Prasanthi Nilayam, 11 lipca 1996 roku.

UROCZYSTOŚCI W PRASANTHI NILAYAM PIELGRZYMKA BHAKTÓW Z OKRĘGU MEDAK Ponad 2 tysiące wielbicieli przybyło w pielgrzymce do Prasanthi Nilayam z okręgu Medak w stanie Andhra Pradeś w trzecim tygodniu lipca 2011 roku. Podczas pobytu w Prasanthi Nilayam dali występy muzyczno-kulturalne, 23 i 24 lipca w hali Sai Kulwant. Pierwszy obejmował wiązankę pieśni nabożnych, z jakimi wystąpił słynny śpiewak Śri Sasidhara Śarma wraz ze swoim zespołem. Owe wykonywane z głębokim oddaniem pieśni w języku telugu, którym towarzyszyła żywa muzyka, były sutą ucztą dla ducha i oczarowały słuchaczy na prawie 45 minut. Potem przez



około 15 minut płynęły bhadźany, prowadzone przez studentów. W międzyczasie rozdawano wszystkim prasadam. Później nastąpiło krótkie przemówienie, wyrażające wdzięcznośd Bhagawanowi za dostarczenie wody 196 dotkniętym suszą wioskom z tamtego okręgu. Uroczystośd dobiegła kresu wraz arati o godzinie 18:00. Bhaktowie z okręgu Medak wystąpili po raz drugi 24 lipca. Był to dramat taneczny pod nazwą 'Prarthana' (modlitwa). Opowiadał o upadku wartości w społeczeostwie i pokazywał, w jaki sposób młodzież Sai, idąca drogą moralności, uczciwości, prawdy, pokoju, miłości i wolności od przemocy ustanawia te wartości w społeczeostwie i nadaje mu nowy kierunek. Po rozmowach nieodmiennie następowały w dramacie pieśni, przy których taoczyły dziewczęta Bal Wikas, co przydawało całej sztuce wartości i uroku. Dramat zakooczył się modlitwą do Bhagawana o 17:45. Gdy dobiegł kooca, wszystkim uczestnikom rozdano ubrania. Następnie śpiewano bhadźany i rozdano prasadam. Uroczystośd zakooczyła się wraz z arati o godz. 18:00. MUZYKA NABOŻNA W WYKONANIU MŁODZIEŻY Z AUSTRALII Ponad 60-osobowa grupa młodzieży Sai przybyła do Prasanthi Nilayam w pielgrzymce z Australii w ostatnim tygodniu lipca 2011 roku. 25 lipca dała występ muzyczny w hali Sai Kulwant, złożony z wybranych pieśni w telugu i po angielsku. Ostatnim utworem było Qawali w języku urdu. Występ rozpoczął się o godz.17:00, a poprzedziło go półgodzinne śpiewanie Wed. Rozpocząwszy pieśnią otwierającą w języku telugu grupa wykonała angielskie pieśni "Sathya Sai we love you" (Sathya Sai - kochamy Cię), "Swami, we are your youth Australia" (Swami, jesteśmy Twoją młodzieżową Australią). Potem zaśpiewali pieśni w języku telugu, wśród których była znana "Sai mata biddalam andaram" (Wszyscy są dziedmi Matki Sai). Grupa zakooczyła swój występ piękną pieśnią Qawali. Pieśni przeplatane były komentarzami, w których wyrażano ich miłośd i wdzięcznośd Bhagawanowi. Następnie śpiewano przez około 15 minut bhadźany. W międzyczasie rozdano wszystkim prasadam. Uroczystośd dobiegła kooca wraz z arati o godzinie 18:00. SPOTKANIE ABSOLWENTÓW UNIWERSYTETU SAI Z AMERYKI PÓŁNOCNEJ

Ponad 175 absolwentów Instytutu Wyższej Wiedzy Śri Sathya Sai przybyło wraz z rodzinami z Ameryki Północnej, aby wziąd udział w "Spotkaniu Absolwentów z Ameryki Północnej 2011", przygotowanym w Prasanthi Nilayam. 31 lipca dali występ o nazwie "Premabandham" (więź miłości) w hali Sai Kulwant, składając hołd Bhagawanowi. Rozpoczęli o 17:00, gdy skooczył się półgodzinny śpiew wedyjski. Na początek do zgromadzonych przemówili dwaj mówcy. Pierwszym był Śri Madhaw. Opowiadając o doświadczaniu miłości Bhagawana, Śri Madhaw zwrócił uwagę na to, że misją Bhagawana jest zjednoczenie całej ludzkości więziami miłości. Stwierdził, że studenci Bhagawana otrzymują Jego niezmierną łaskę i mają działad jako posłaocy miłości. Drugim mówcą był Śri Ravi Shankar z Nowego Jorku, który opowiedział kilka bardzo wzruszających zdarzeo, ukazujących nieskooczoną miłośd Bhagawana. Opisując jak Bhagawan pewnego razu robił zdjęcia ze studentami w Brindawan, opowiedział, jak Baba uczył ich, że człowiek powinien byd zawsze skupiony głównie na Bogu. Jak powiedział, Bhagawan dał wszystkim, a zwłaszcza studentom, rzadką sposobnośd służenia innym i zbawienia swego życia.



Po owych przemowach wychowankowie obu płci zaśpiewali trzy pieśni, które były bardzo drogie Bhagawanowi. Uroczystośd, po krótkiej sesji bhadźanowej, dobiegła kresu wraz z arati o godz. 18:00. PIELGRZYMKA WIELBICIELI Z NIEMIEC Grupa ponad 200 dzieci, młodzieży, rodziców oraz nauczycieli z ruchu Sai przybyła z Niemiec z pielgrzymką do Prasanthi Nilayam 31 lipca 2011 roku, aby przez 3 tygodnie rozkoszowad się duchem najwyższego pokoju, jaki tu panuje. Grupa o nazwie 'Sathya Sai Educare z Niemiec' dała znakomity występ muzyki nabożnej, zatytułowany "Religii jest wiele, Bóg jest jeden". Odbył się on w hali Sai Kulwant 5 sierpnia. Rozpocząwszy o godz. 17:00 śpiewem 'Ganapathi Prarthana' (modlitwy do Pana Ganeszy) i fragmentem w sanskrycie Upaniszady Tajttirija, grupa wystąpiła z pieśniami różnych religii, tj. hinduizmu, zoroastrianizmu, buddyzmu, judaizmu, chrześcijaostwa i islamu, zaś zakooczyła pieśniami poświęconymi Bhagawanowi Śri Sathya Sai Babie, aby podkreślid jednośd wszystkich religii, jak uczy tego Bhagawan. Był to znakomity występ - czy to biorąc pod uwagę dobór pieśni, ich wykonanie, muzykę czy wymowę wierszy sanskryckich. Występ przygotowała Organizacja Sathya Sai z Niemiec. Nastęnie śpiewano bhadźany i rozdano prasadam. Uroczystośd dobiegła kooca wraz z arati o godz. 18:00. MIĘDZYNARODOWY ZJAZD ORTOPEDYCZNY Instytut Wyższych Nauk Lekarskich Śri Sathya Sai W Praśanthigram przygotował 3-dniowy Mędzynarodowy Zjazd Ortopedyczny poświęcony "Urazom miednicy i kooczyn dolnych", w dniach 22-24 lipca 2011 roku. Wykładowcami byli wysoko cenieni specjaliści i nauczyciele w dziedzinie chirurgii urazowej. W zjeździe uczestniczyli delegaci z Indii i zagranicy. Celem spotkania było zaznajomienie wszystkich delegatów ze wszystkimi stronami urazów, powikłao oraz ich leczenia. Na zjeździe mówiono też o najnowszej technologii dostępnej przy leczeniu złożonych obrażeo ciała. Zgromadzonych przywitał przewodniczący Wydziału Ortopedii Instytutu Wyższych Nauk Medycznych Śri Sathya Sai, Praśanthigram, dr R. Waradadari. Rozpoczynając zjazd, dr A.N. Safaja, dyrektor wspomnianego Instytutu powiedział, że Bhagawan Śri Sathya Sai Baba założył ten szpital, aby pokazad, w jaki sposób można bezpłatnie udostępnid wszystkim opiekę zdrowotną z wykorzystaniem wysokiej technologii. Instytut Wyższych Nauk Medycznych Śri Sathya Sai, Praśanthigram robi to od 20 lat - stwierdził. Odnosząc się do coraz większej komercjalizacji w medycynie, dr Safaja zauważył, że znajduje się dziś ona w szponach firm ubezpieczeniowych, konsorcjów handlujących sprzętem technicznym i innych tego rodzaju organizacji. Podkreślił, że ten model medycyny Sai powinien byd powielany w innych częściach świata, jeśli ludzkośd ma zachowad wiarę w medycynę. Przemawiając na zjeździe, Śri W. Sriniwasan, członek zarządu Trustu Śri Sathya Sai, powiedział, że szpital według Bhagawana Baby jest tak naprawdę świątynią. „Jest to świątynia uzdrawiania, dająca nadzieję tym, którzy są bezradni i niosąca miłośd dla tych, którym brak miłości" - powiedział. Dr Narendranath Reddy, dyrektor Fundacji Światowej Śri Sathya Sai, zarysował w swym przemówieniu stopniowy rozwój Światowej Misji Zdrowotnej Śri Sathya Sai od szpitala mającego dwa łóżka, założonego przez Bhagawana Babę w Puttaparthi w 1954 roku do superspecjalistycznych szpitali i światowego



zasięgu misji leczniczej Bhagawana. Po przemówieniach nastąpiły medyczne sesje naukowe, prowadzone przez ortopedów - ekspertów z dziedziny urazu miednicy i kooczyn dolnych. Drugi dzieo zjazdu rozpoczęły dwugodzinne warsztaty poświęcone złamaniom miednicy. Delegaci dwiczyli wykonywanie trudnych i złożonych operacji miednicy, używając modeli kości – prowadzeni przez ekspertów. Po zakooczeniu tych zajęd delegaci zebrali się w głównej sali konferencyjnej, gdzie słuchali przemówieo specjalistów, dotyczących tematu zjazdu. Mowy te kontynuowano 24 lipca - ostatniego dnia zjazdu. Zjazd podsumował dr Kailaś Rao, kierownik Wydziału Ortopedii Instytutu Wyższych Nauk Medycznych Sathya Sai. PIELGRZYMKA BHAKTÓW Z BLISKIEGO WSCHODU I ZNAD ZATOKI PERSKIEJ Grupa ponad 200 wielbicieli przybyła na pielgrzymkę do Prasanthi Nilayam z 9 krajów Bliskiego Wschodu i Zatoki Perskiej, tj. Bahrajnu, Kuwejtu, Kataru, Turcji, Arabii Saudyjskiej, Syrii, Iranu, Sułtanatu Omanu oraz Zjednoczonych Emiratów Arabskich, aby złożyd cześd Mahasamadhi Bhagawana Śri Sathya Sai Baby i ogrzad dusze w duchowej atmosferze Prasanthi Nilayam w świętym miesiącu Ramadan. Podczas pobytu w Prasanthi Nilayam , który przypadł na dni 5-12 sierpnia, dali dwa występy muzyczno-kulturalne, 9 i 10 sierpnia. Ponadto prowadzili poranne bhadźany w dniach 7-9 sierpnia. Miejscem ich występów była hala Sai Kulwant, którą stosownie przystrojono kwiatami, barwnymi proporcami, wśród których znalazły się flagi dziewięciu uczestniczących krajów oraz szarfy z wypisanymi na nich wspólnymi naukami islamu i Bhagawana Baby. Podczas gdy wielki sztandar na bramie północnej oznajmiał "Ramadan Karim", szczyt Prasanthi Mandiru został ozdobiony pięknym półksiężycem *symbolem islamu+, podkreślając wielkośd tego święta. Uniwersalny taniec Mevlevi Dziewiątego sierpnia bhaktowie z Turcji dali urzekający występ muzyczno-taneczny pod nazwą "Uniwersalny taniec Mevlevi". Rozpoczęli o godz. 17.00 pochodem przedstawicieli dziewięciu uczestniczących paostw - nieśli replikę świętego meczetu z Abu Dhabi. Wszedłszy na salę przez północną jej bramę, w tradycyjnych strojach swoich ojczyzn, niosąc własne flagi narodowe ruszyli powoli w stronę podwyższenia, czemu towarzyszyły rytmiczne takty muzyki i święte pieśni pochwalne islamu. Uczestnicy pochodu prowadzeni przez wielbicieli z Turcji zbliżył się do samadhi Bhagawana i ofiarowali pełne czci pozdrowienia. Potem wygłoszono krótkie wprowadzenie w kulturę islamu, a muzycy z Turcji zagrali na swych tradycyjnych instrumentach muzycznych i śpiewali święte pieśni pochwalne, składając Bhagawanowi hołd muzyczny. Wspaniałym zakooczeniem tego występu był cudowny taniec, zatytułowany "Sema - uniwersalny taniec Mevlevi”, w którym wirujący derwisze opowiadali o siedmiu etapach mistycznej podróży duchowego wznoszenia się człowieka do doskonałości (do Boga). Taniec wykonało sześciu tancerzy ubranych w białe szaty i długie, brązowe czapki. Zatopieni w upojnej radości nabożnej muzyki, tancerze, w swoim wdzięcznym, rytmicznym, wirującym ruchu, z prawa na lewo, podnieśli widzów swym mistycznym taocem na boskie wyżyny. Taniec zakooczył się o 18:00 recytacją wierszy z Koranu oraz modlitwą o pokój dla wszystkich. Później były bhadźany, prasadam oraz arati - o 18:25.



Sarwa Dewatatita Swarupa Karuna Sagar Sai - Przedstawienie muzyczne Wielbiciele z krajów Bliskiego Wschodu i Zatoki Perskiej swojemu drugiemu występowi nadali formę ofiary muzycznej, zatytułowanej "Sarwa Dewatatita Swarupa Karuna Sagar Sai" (Transcendentalny i współczujący Pan Sai). Odbył się on 10 sierpnia 2011 roku. Na początek, a 17:00 miało miejsce krótkie wprowadzenie, w którym mówca opowiedział o jedności wszystkich religii, o miłości i o współczuciu Bhagawana oraz potrzebie doznawania Jego miłości. Następnie wykonano święte pieśni pochwalne z Koranu. Rozpoczynając swój występ muzyczny od Ganapathi Prarthany (modlitwy do Pana Ganeszy), śpiewacy wykonali pełne słodyczy pieśni nabożne wszystkich religii i bhadźany, wśród których znalazły się "Dlaczego się boisz, skoro Ja tu jestem?" [po ang.], "Mata Pita Guru Bandhu Sakha Hari" (Hari jest matką, ojcem, guru i Bogiem), "Allah Ho Tum Iśwar Bhi Tum" (Ty jesteś Alahem i Iśwarą), "Iśwar Allah Tere Naam" (Allah i Iśwara to Twoje Imiona), "Allah Hu Akbar" (Allah jest wielki) oraz "Kochamy Cię, Swami" *po ang.+. Każdą pieśo poprzedzał krótki komentarz, mówiący o różnych zdarzeniach, kiedy Bhagawan sprawiał, że pewni bhaktowie doświadczali wizji wszystkich bóstw i świętych miejsc. Na zakooczenie tego uduchowionego przedstawienia muzycznego spiewano bhadźany, które powtarzało chórem całe zgromadzenie. Po rozdaniu prasadamu uroczystośd dobiegła kooca wraz z arati o godzinie 18:00. UROCZYSTOŚD DNIA NIEPODLEGOŚCI W 65 doroczny Dzieo Niepodległości Indii studenci podyplomowi Instytutu Wyższej Wiedzy Śri Sathya Sai z Prasanthi Nilayam wystawili sztukę teatralną o nazwie "Azadi - Wewnętrzna Niepodległośd". Odbyła się ona w hali Sai Kulwant 15 sierpnia 2011 roku. Przedstawienie rozpoczęte około 17:30 ukazywało nauki Bhagawana mówiące o tym, że prawdziwa niepodległośd oznacza podleganie jedynie na jaźni, co wskazało na to, że ludzie mogą stad się naprawdę niepodlegli, kiedy stosują w życiu takie wartości jak sathya, dharma, śanthi, prema i ahimsa. Wartości te zobrazowano scenami z królem Hariśdandrą, Śiwadźim, Pandawami oraz bojownikami o wolnośd, pojawiającymi się w różnych scenach. Po zakooczeniu przedstawienia o 18:40 jego uczestnicy złożyli cześd samadhi Bhagawana. Po krótkim śpiewie bhadźanów i rozdzieleniu prasadamu uroczystośd dobiegła kooca wraz z arati o godzinie 18:50. PIELGRZYMKA WIELBICIELI Z POLSKI Grupa 126 bhaktów z Polski przybyła z pielgrzymką do Prasanthi Nilayam, gdzie przebywała w dniach 6-29 sierpnia 2011 roku. 20 sierpnia wykonali koncert muzyki nabożnej w hali Sai Kulwant. Rozpocząwszy o godz. 17:00 od Ganapathi Prarthana (modlitwy do Pana Ganeszy) w sanskrycie, grupa śpiewała następnie przez prawie godzinę pieśni angielskie i polskie, nasycając całe otoczenie żarem pobożności. Uduchowione wykonanie tych pieśni łączyło się ze słodyczą muzyki, sprawiając, że cały występ był istną ucztą dla ducha. Wszystkie utwory były pieśniami chóralnymi, które wykonywała cała grupa - kobiety, mężczyźni i dzieci. Później odbyły się krótkie bhadźany oraz rozdano prasadam. Całośd dobiegła kooca o 18:05.



PIELGRZYMKA WIELBICIELI ZE SRIKAKULAM Około 3 tysięcy wielbicieli przybyło z okręgu Srikakulam stanu Andhra Pradeś z pielgrzymką do Prasanthi Nilayam w trzecim tygodniu sierpnia 2011 roku i ofiarowało swój hołd Bhagawanowi. Podczas pobytu w Prasanthi Nilayam dali oni dwa występy muzyczno-kulturalne. Z pierwszym - wiązanką pieśni nabożnych pod nazwą "Śri Sathya Sai Sangita Wibhawari" - wystąpił ze swą grupą 21 sierpnia słynny śpiewak Śri Bharati Rameś. Rozpocząwszy o 17:15 inwokacją do Pana Ganeszy, śpiewak swym słodkim głosem wykonywał nabożne pieśni w języku telugu, poświęcone Bhagawanowi, oczarowując wszystkich zebranych na Sali Sai Kulwant przez blisko godzinę. Znakomity dobór pieśni i ich wspaniałe wykonanie łączyło się ze słodyczą muzyki i napełniło całe otoczenie świętymi wibracjami. Potem nastąpiły krótkie bhadźany i rozdawanie prasadamu. Uroczystośd dobiegła kooca wraz z arati o godz. 18:20. Kolejny występ w postaci tanecznej sztuki teatranej o nazwie "Siwa Lilalu" miał miejsce 22 sierpnia 2011 roku. Złożyły się nao taoce dzieci Bal Wikas i młodzieży z okręgu Srikakulam stanu Andhra Pradeś. Rozpocząwszy od taoca poświęconego Panu Ganeszy o godz. 17:00, tancerze wykonali następnie taniec i pieśo - poświęcone Bhagawanowi. Potem odmalowali różne zdarzenia z życia Pana Śiwy. Kiedy snute były te te opowieści - poprzez znakomite pieśni - dzieci odgrywały je przejmującymi taocami. Po taocach oddających życie Pana Śiwy nastąpiło kilka taoców poświęconych Bhagawanowi. Tancerze zakooczyli swój występ taocem, opowiadającym o Mahiśasura Mardini (zabiciu diabła Mahiśasury przez Boską Matkę). Po zakooczeniu, uczestnikom rozdano ubrania. Później nastąpiły bhadźany i rozdzielono prasadam. Uroczystośd zakooczyła się wraz z arati do Bhagawana o godz. 18:05 ŚWIĘTO ŚRI KRISZNA DŹANMASZTAMI Święto Śri Kriszna Dźanmasztami obchodzono w Prasanthi Nilayam 22 sierpnia 2011 roku. Uroczystośd rozpoczęła się o 8 rano od wedyjskich pieśni pochwalnych, po których popłynęły pieśni nabożne w wykonaniu studentów Instytutu Wyższej Wiedzy Śri Sathya Sai. O godzinie 9 do hali Sai Kulwant wkroczył północną bramą pochód pięknie przystrojonych krów, prowadzony przez Nandaswaram, grupy studentów śpiewających Wedy i bhadźany. Krowom towarzyszyli studenci przebrani za krowich pasterzy. Dwóch studentów w przebraniach Kriszny i Balaramy także dołączyło do nich, pokłoniwszy się przy samadhi Bhagawana. Studenci na sali śpiewali sutry i bhadźany, poświęcone Panu Krisznie. Wykonali też piękny taniec przed samadhi Bhagawana. Kapłan mandiru ofiarował krowom arati o godz. 9:20, po czym nakarmiono je owocami i odprowadzono do Śri Sathya Sai Gokulam. Przez kolejne 15 minut śpiewano z oddaniem bhadźany, podczas gdy wszystkim rozdawano prasadam. Uroczystośd zakooczyło arati o godz. 9:35.



Blask boskiej chwały BOSKI LEKARZ Thippamma obdarzona wielkim bhakti (oddaniem) i śraddhą (mocną wiarą) chodziła codziennie na piechotę z Bukkapatnam do Puttaparthi, aby ofiarowad Babie prasadam. Przygotowywała pewną potrawę z wielkim oddaniem i miłością, podawała ją Narajanie w postaci ludzkiej, po czym resztę odnosiła z powrotem do domu. Ofiarowujemy pożywienie posągom i czujemy wtedy zadowolenie. Czyż ofiarowanie naiwedjam (ofiary z pożywienia) awataramurtiemu (wcieleniu Boga) jest czymś innym? Zaprawdę Thippamma była błogosławioną osobą i wykorzystała tę sposobnośd w najlepszy sposób. Pewnego dnia zabrała swoją najstarszą córkę, Sathyawathammę do Puttaparthi. Kiedy w Starym Mandirze trwał śpiew bhadźanów, Baba wezwał do swego pokoju pewnego bhaktę z grupy bhadźanowej. Cierpiał on na nowotwór w sercu. Swami wezwał także niewierzącą Sathyawathammę. Poprosił bhaktę o położenie się na stole. Swami stworzył z wielką łatwością wszystkie narzędzia chirurgiczne, potrzebne do przeprowadzenia operacji. Na oczach patrzącej na to Sathyawathammy dokonał operacji i wyjął guza z serca pacjenta, po czym pokazał go grupie bhadźanowej. Wszyscy bhaktowie doznali oszołomienia, widząc to. Zazwyczaj wszyscy widzimy operację chirurgiczną w wyposażonej w pełni sali operacyjnej. Dokonuje się jej na pacjencie, którego już przygotowano do niej, ze wszystkimi koniecznymi badaniami przeprowadzonymi przez chirurga i jego zespół. Przed operacją pacjenta poddaje się narkozie. Czy ktoś gdzieś widział lub słyszał o jakimś niewykształconym chłopcu ze wsi, dokonującym bez wiedzy lekarskiej, operacji chirurgicznej, bez sali operacyjnej ani zespołu ekspertów medycyny, na pacjencie, który do ostatniej chwili nie był świadom, że zostanie zoperowany? I stwarzającym z łatwością i w mgnieniu oka narzędzia chirurgiczne. Widząc to niewiarygodne wydarzenie Sathyawathamma przeżyła dogłębny wstrząs. Trudno jej było stwierdzid, czy był to sen czy jawa? Po zakooczeniu operacji i założeniu szwów, Baladhwantari (dziecko - lekarz) spytał pacjenta: "Chcesz coś zjeśd?". Zazwyczaj po operacji niedozwolone jest nawet picie wody, nie mówiąc o jedzeniu. Ponieważ Swami jest ucieleśnieniem wszechmocy, sprawił, że pacjent był w stanie jeśd wszystko, na co miał chęd. Nie mając znieczulenia nie odczuł żadnego bólu. Następnie żył w zdrowiu przez długi czas. Jego żona, Wenkatalakśmamma mieszkała w Puttaparthi. Niewiara Sathyawathammy zniknęła, kiedy ujrzała na własne oczy ten boski cud. Stworzyło to w niej silną wiarę, że Swami jest ucieleśnieniem wszechmocnego Boga i nie podejrzewała już umiejętności magicznych (malajali ani wykorzystania majamantr (zwodniczych zaklęd). - Zaczerpnięte z "Bhaktodharaka Śri Sathya Sai", autorstwa N. Lakszmi Dewammy



Ćinna Katha (Przypowieśd) Strach przed śmiercią Żył kiedyś na wsi pewien człowiek, który zarabiał na dwa solidne posiłki dziennie dla siebie samego, żony i dzieci, sprzedając drewno, jakie wycinał w lesie rosnącym na zboczu góry. Pewnego dnia, kiedy był już gotów wyruszyd na swą codzienną wyprawę do lasu, żona powiedziała mu: - Mój drogi! Jutro jest święto Ugadi. Każdego dnia mamy do jedzenia tylko placki. Przynajmniej w ten dzieo powinniśmy ugotowad naszym dzieciom coś szczegółnego. Narąb więc proszę w lesie trochę więcej drewna." Słowa żony sprawiły, że w oczach stanęły mu łzy. Myśląc o ciężkim życiu, jakie zmuszona była wieśd jego żona i dzieci, wyruszył do lasu, naciął wiele drewna, związał je w wiązkę i z pomocą kogoś innego umieścił ją sobie na głowie. Nie uszedł daleko, gdy wiązka ta ześlizgnęła mu się z głowy i spadła na ziemię, nie był bowiem w stanie unieśd jej ciężaru. Przypomniał sobie słowa żony, jednak z rozgoryczeniem nie mógł nic zrobid. Pełen męki i wyrzutów sumienia, głośno zawołał anioła śmierci: "Dlaczego nie zabierzesz takich nieszczęśników jak ja, z tego świata? Nawet nie pamiętasz o mnie". Uważając, że śmierd jest lepsza od tak nieszczęsnego życia, wołał na różne sposoby bóstwo śmierci. I w koocu anioł śmierci pojawił się przed nim i powiedział: - Człowieku, dlaczego mnie wołałeś?! Spójrz, przybyłem. Chodź ze mną.".Człowiek ten wzywał bóstwo śmierci z powodu nieszczęsnych warunków, w jakich się znajdował, jednak w rzeczywistości nie chciał umierad. Cóż miał zrobid teraz? Wycofał się natychmiast ze swych słów: - O boże śmierci! To prawda, że cię zawołałem. Ale tylko po to, żeby poprosid cię, abyś podniósł ten pęk drewna z ziemi i włożył mi go na głowę. To wszystko. Proszę, połóż mi ten pęk na głowie i odejdź”. Jakie jest głębsze znaczenie tej opowieści? Człowiek nie chce śmierci i próbuje od niej uciec, w taki czy inny sposób, mimo że wie, iż śmierd jest pewna. Nie ma jednak powodu, aby bad się śmierci. Człowiek boi się śmierci jedynie z powodu swojego braku wiedzy. Człowiek jest tak naprawdę synem nieśmiertelności. Jest ponad śmiercią. Jedynie jego ciało umiera, a nie zamieszkujący je duch.



Z naszych archiwów DUCHOWA PODSTAWA NAUCZANIA O WARTOŚCIACH PAMIĘTAJ O NAJWYŻSZEJ ŚWIĘTOŚCI LUDZKIEGO ŻYCIA Ludzkie życie jest bardzo święte i cenne. Należy z niego godnie korzystad. Ludzką istotę tworzą: ciało, umysł i atma. Czyny są dokonywane przez ciało, podczas gdy umysł myśli. Atma to ta, która trwa. Atma to boski duch, obecny w sercu człowieka. Działanie, świadomośd i istnienie są trzema obliczami ludzkiego życia, które trzeba właściwie zrozumied. Chod wydają się one różne, jednośd działania, świadomości i istnienia przyczynia się do osiągnięcia spełnienia w ludzkim życiu. Pradżnianam to Brahman Antahkarana (wewnętrzna psyche) zajęta jest różnymi myślami i wywołuje w człowieku różne pragnienia i działania. Jeśli oddaje się ona dobrym i złym myślom, jest znana jako manas (umysł). Kiedy korzysta z mocy rozróżniania, nazywana jest buddhi. Kiedy wyraża wolę, jest nazywana ditta. Jako przejaw boskości w jednostce, jest znana jako ahamkara (ja lub ego). Antahkarana to nazwa zespołu: manas (umysł), buddhi (intelekt), ditta (wolę) i ahamkara (poczucie ego). Podstawą ich wszystkich jest pradżnia (boska mądrośd). Opisuje się ją jako rozróżnianie, inteligencję, pojmowanie itp., ale jest czymś innym. Pradźnia odnosi się w rzeczywistości do Brahmana w człowieku. Wedy oznajmiają, że pradżnianam to Brahman. Pradżnia jest w równej mierze obecna w ciele, antahkaranie i atmie. Stąd więc można ją uważad za stałą, zintegrowaną świadomośd, która jest źródłem wszelkich wartości w człowieku. Ta pradżnia jest przesycona miłością. Prawda to echo rozbrzmiewające z pełnej miłości pradżni. Wszystkie działania, które wywodzą się z owej wypełnionej miłością pradżni, są odbiciami tworzącymi dharmę. Śanti (pokój) jest odbiciem prawdy i dharmy. Tak oto prawda, prawośd i pokój wypływają jako reakcja, odbicie i oddźwięk z pradżni, która jest napełniona miłością. Źródłem i istotą prawdy, prawości, pokoju i miłości jest ahimsa (postawa, przy której nie da się myśled o skrzywdzeniu kogokolwiek). Stąd też człowiek powinien rozpoczynad wszystkie działania z poziomu pradżni. Prawda nie oznacza zwykłego stwierdzenia faktów, które się widzi lub o których się słyszy. Prawda w rzeczywistym swym znaczeniu wykracza poza ograniczenia czasu, przestrzeni i okoliczności. W zwykłym życiu trudno praktykowad tę transcendentalną prawdę. Wedanta (koocowa częśd Wed, Upaniszady) opisuje ją jako ritam (zasada prawości). Jest ona podstawą ludzkiego istnienia. To właśnie na tej podstawie należy odpowiednio zrozumied wszystkie fakty tego zjawiskowego świata. Nie powinno się działad odruchowo - natychmiast jak pojawi się jakaś myśl. Należy rozpatrzyd dobro i zło związane z danym pomysłem i dopiero, gdy serce zatwierdzi jakiś ciąg postępowania, powinno dojśd do działania. Jest to proces udoskonalania wartości w sobie. To, co myśli umysł (głowa), powinno zostad krytycznie rozpatrzone przez serce, zaś ręce powinny wykonad słuszne postanowienie. Taki powinien byd najistotniejszy rezultat procesu



kształcenia. Twórczośd i nauka Omawiamy edukację w wartościach ludzkich, ale to nie edukacja w wartościach ludzkich (ang. skrót: EHV) jest niezbędna, ale 3 HV (skrót angielski: Head-Heart-Hand Values, czyli wartości głowy, serca i ręki). Ręka powinna wcielad w życie pomysły, wypływające z głowy, jeśli zatwierdzi je serce. Ten potrójny proces został opisany w Wedancie jako trikarana śuddhi (jednośd myśli, słów i czynów). Działania powstające z trikarana śuddhi wyrażają się na dwa sposoby: poprzez twórczośd artystyczną i badanie naukowe. Spośród nich, twórczośd artystyczna jest najważniejsza. Odczucie estetyczne opiera się na wyobraźni twórczej. Rzeźbiarz, pragnący coś wyrzeźbid z kawałka skały, musi mied w wyobraźni postad, jaką chce wyrzeźbid. Owo bhawa (wyobrażenie) znajduje iddha śakti (impuls twórczy) w rzeźbiarzu. Jeśli nie ma tej twórczej wyobraźni, wówczas ze skały nie wyłoni się żadna rzeźba. Dlatego należy odpowiednio zrozumied wyobraźnię i impuls twórczy, które są zakorzenione w pradźni, boskim źródle wszelkiej działalności twórczej. Jakby wbrew tej estetycznej twórczości, posiadamy pęd do badania naukowego. Dotyczy ono przede wszystkim rzeczy świata zewnętrznego. Badanie zewnętrzne jest ukierunkowane na zewnątrz. Podstawa jednak tego badania tkwi w antardriśti (widzeniu wewnętrznym). Celem naszego życia powinno stad się zjednoczenie narodu Nauka poczyniła w ostatnich dziesięcioleciach godny uwagi postęp. Świat niewątpliwie potrzebuje odkryd nauki. Zapomina ona jednak o tym, co jest podstawą i zajmuje się jedynie nadbudową - będzie to źródłem wielu zaburzeo i kłopotów. Może to spowodowad problemy wszelkiego rodzaju. Nauka została oddzielona od duchowości i wiary w boskośd. Wielu wyobraża sobie, że nauka może stworzyd niebo na ziemi. Jakiego rodzaju niebo jest wyobrażane? Czy chodzi o cieszenie się przyjemnościami materialnymi i zmysłowymi? Ta hedonistyczna postawa podkopuje wszelkie ludzkie wartości. Badania trwają bez kooca. Nauka ciągle szuka odpowiedzi na różne pytania. Ale ile odpowiedzi jest poprawnych i zadowalających? Klimat pokoju jest stopniowo niszczony przez naukę. Dla zapewnienia pokoju, należy naukę krzewid we właściwy sposób. To zaś wymaga jedności wśród ludzi. Podstawowym celem powinno stad się służenie społeczeostwu. Każdy mówi o potrzebie światowej jedności. Ale prawdziwa jednośd musi zacząd się od pojedynczego człowieka i rodziny. Z domu musi rozszerzyd się na wioskę, na naród i na świat. Zjednoczenie narodu staje się ważne za każdym razem, gdy następuje napaśd z zewnątrz, z Chin czy Pakistanu. Kiedy jednak zewnętrzne zagrożenie przemija, o zjednoczeniu się zapomina. Tymczasem zjednoczenie (połączenie w jedno) powinno stad się podstawą naszej istoty, sposobem życia i ogromnie ważną wartością. Jest rzeczą najwyższej wagi, aby uświadamiad sobie jednośd, leżącą u podłoża tej pozornej różnorodności. Ciał jest wiele, ale życie jest jedno. Religii jest wiele, ale prawda jest jedna. Jest to ten rodzaj jedności, którego musimy doświadczyd w głębi naszego serca. Pradźnana (stała, zintegrowana świadomośd) obejmuje widźnianę (wiedzę świecką) oraz



sudźnianę (wiedzę duchową). Pradźnana, widźnana i sudźnana przyczyniają się wspólnie do pełni człowieka. Klucz do nieśmiertelności człowieka Życie jest wymagającym nauczycielem. Dlatego zawsze trzeba byd ostrożnym we wszystkim, co się robi. Jest to podstawowe abecadło życia - zawsze bądź ostrożny. Powinno się zawsze pamiętad o tym, że życie ludzkie stanowi największą świętośd. Człowiek może doznawad prawdziwej błogości tylko wtedy, gdy pozna prawdę, pokój i miłośd, wypływające z pradźni i gdy kształtuje swe życie, opierając się na tej wiedzy. Wartości ludzkich nie da się stosowad poprzez zgłębianie książek czy słuchanie wykładów. Trzeba je rozwijad w sobie indywidualnym wysiłkiem. Studenci! Prawdziwe wykształcenie polega na uświęcaniu wszystkiego, co mówisz oraz każdej swej myśli i czynu. Pokora jest sednem wykształcenia. Niech twym pierwszym krokiem będzie rozwijanie pokory. Ukórz swoje ciało, napraw zmysły i ucisz umysł. Oto klucz do nieśmiertelności. Wartości ludzkie są niezbędne nie tylko dla studentów. Każdy musi codziennie żyd zgodnie z wartościami - to oznaka prawdziwego człowieka. Kiedy istota ludzka twierdzi, że jest człowiekiem, jest to tylko połowa prawdy. Musi także oświadczyd, że nie jest zwierzęciem. W pełni ludzkim uczyni człowieka porzucenie cech zwierzęcych i wcielanie w życie ludzkich wartości. Wykształcenie musi przemieniad Proces edukacji nie będzie pełny, jeśli człowiek nie zdobędzie wiedzy ogólnej i nie nabędzie zdrowego rozsądku wraz z wyuczoną specjalizacją w określonych przedmiotach. Wielu słynnym naukowcom, mogącym się poszczycid wybitnymi osiągnięciami naukowymi, brakowało potrzebnej w codziennym życiu wiedzy ogólnej i zdrowego rozsądku. Zrobiliśmy dziś ogromny postęp w różnych dziedzinach wiedzy - matematyce, fizyce, chemii, bio-naukach. Nie podejmuje się jednak żadnego wysiłku, żeby zgłębiad duchowośd. Cała nasza wiedza kooczy się na studiach o materii, roślinach i żywych stworzeniach. Edukacja musi wykraczad ponad to - ku rozumieniu boskości. Jedynie to jest prawdziwym wykształceniem. Zadaniem oświaty jest rozwój człowieka, tak aby stał się doskonałą i przykładną osobą. Na przestrzeni lat dokonano godnych uwagi odkryd i wykstałcono wielkich naukowców. Jak dalece jednak rozkrzewiono wartości ludzkie i jakim przeobrażeniom uległa ludzkośd? Na te pytania brak odpowiedzi. Krzewienie wartości ludzkich musi stad się nieodłączną częścią procesu kształcenia. Studenci zachowują się często jak demony właśnie dlatego, że nie przyswoili wartości ludzkich. Skierujcie oświatę ku wartościom Na tym narodowym sympozjum zebrali się dziś tutaj wiodący prorektorzy oraz nauczyciele. Jeśli poświęcą się zadaniu skierowania oświaty ku wartościom, wówczas w tej kluczowej dziedzinie można dokonad poważnego postępu. Aby przywrócid nadrzędnośd ludzkich wartości na wszystkich polach życia narodowego, czołowi uczeni i edukatorzy kraju powinni założyd stowarzyszenie. Stowarzyszenie to nie powinno mied żadnych związków z rządem. Może ono



osiągnąd swe cele tylko wówczas, gdy będzie autonomiczne i zupełnie niezależne. Na uniwersytetach są wybitni edukatorzy. Mogą oni mied bardzo dobre pomysły, nie mają jednak możliwości wcielania ich w życie. Należy zapewnid im możnośd realizacji owych pomysłów. Władza powinna byd współmierna z obowiązkami. Wówczas zastępca rektora będzie mógł upowszechnianiad wartości ludzkie wśród nauczycieli i studentów. Jeśli wszystkie instytucje oświatowe wspólnie będą wpajad uczniom wartości ludzkie, Bharat może stad się narodem doskonałym i wzorem dla świata. Placówki oświatowe mnożą się dzisiaj coraz bardziej, ale wśród wykształconych ludzi nie kształtuje się otwarty światopogląd. Wykształcenie powinno służyd do rozszerzenia widzenie i światopoglądu. Należy doprowadzid do tego, aby każdy czuł, że jego dobrobyt jest związany z pomyślnością narodu. Nauka i duchowośd powinny iśd razem Każdy powinien czud dumę ze starożytnej kultury i dziedzictwa duchowego Bharatu. Wiedza duchowa i wiedza naukowa winny iśd wspólnie. Nie powinno byd dwudzielności nauki i duchowości.Prawdziwego błogostanu można doświadczyd jedynie wtedy, gdy połączy się naukę i duchowośd. Sam rozwój nauki i techniki nie pomoże ludziom uwolnid się od złych myśli, złych pragnieo i złych czynów, nauka bowiem sama przez się nie potrafi uszlachetnid życia. Jedynie duchowośd może ożywiad wartości etyczne, upowszechniad ducha tolerancji i równowagi. Duch nauki jest konieczny do rozwijania wartości ludzkich. Pierwszym zaś odcinkiem w podróży duchowej jest oddanie Bogu. Zamiast rozwijad oddanie (ang. 'devotion' - wymowa: diwouszn), ludzie są zatopieni w oceanie (ang. 'deep-ocean' - wymowa: dip ouszn) ziemskiego życia. Kiedy ubito ocean mleka, pierwszą rzeczą, jaka się wyłoniła, była halahala (straszliwa trucizna). Amrita (nektar) pojawiła się później. Kiedy ubija się ocean ziemskiego życia, najpierw pojawi się wairagja (wyrzeczenie). Nektar błogości przyjdzie później. Wairagja jest wyrzeczeniem się przywiązania do tego, co fizyczne i materialne. Studenci powinni rozwijad ducha wzajemnego szacunku i harmonii, który będzie ich prowadzid w stronę prawego postępowania. Kiedy studenci wzrosną w ten sposób, posłużą jako przykład dla reszty świata. Studenci powinni porzucid ograniczoną i lokalną lojalnośd, a przygotowad się do służenia społeczeostwu i światu. Powinniście stad się posłaocami postanowieo, do jakich dojdą na tym sympozjum, edukatorzy i prorektorzy i szerzyd je na świecie. Przemówienie wygłoszone przez Bhagawana na Narodowym Sympozjum Wartości, w audytorium Instytutu Wyższej Wiedzy Śri Sathya Sai w Prasanthi Nilayam, 24 września 1987 roku.



----------------------------------------------------------------- NOWINY Z OŚRODKÓW SAI ----------------------------------------------------------------- HAITI Z oddaniem, zapałem i miłością świadczona jest nadal przez Organizację Sathya Sai pomoc ofiarom potężnego trzęsienia ziemi na Haiti, jakie nawiedziło ten kraj 12 stycznia 2010 roku. Trwa Narajana Sewa (służenie potrzebującym) - rozdaje się 1400 posiłków dziennie. Potrzebującym rozdano całe ciężarówki żywności, zawierającej soczewicę, soję, mleko w proszku i ryż. Ochotnikowi Sathya Sai, który niestrudzenie służy potrzebującym, zbudowano nowy dom. REPUBLIKA POŁUDNIOWEJ AFRYKI (RPA) Około 5 tysięcy wielbicieli Sathya Sai i innych osób przybyłych z całej RPA oddało hołd Bhagawanowi podczas spotkania w Durbanie 26 czerwca 2011 roku. Wśród uczestników spotkania byli ministrowie rządów narodowego i prowincjalnego oraz przywódcy religijni wiary chrześcijaoskiej, bahai, buddyjskiej, hinduskiej i muzułmaoskiej. Myślą przewodnią było: „Jego życie, Jego przesłanie, Jego spuścizna”. Śri Roy Padajadhi, minister komunikacji rządu Republiki Południowej Afryki, składając hołd Bhagawanowi Śri Sathya Sai Babie, naświetlił Jego dzieło oraz powszechny oddźwięk Jego nauk. Zauważył też, że Jego bhaktowie z RPA wcielają w życie nauki Sai i oddają się czynnej służbie społeczeostwu. Swami Wimokśananda, stojący na czele Misji Śri Ramakriszny w RPA, nawiązał wzruszająco do spotkania z Bhagawanem, jakie miał w młodości, a które natchnęło go, by zostad mnichem i przyłączyd się do Misji Śri Ramakriszny w RPA. Następnie Śri Kaljan Ray, członek Rady Prasanthi, mówił o powszechnym przesłaniu Bhagawana i naświetlił Jego misję miłości, która nadal niesie natchnienie, dodaje energii i przekształca Jego bhaktów. Później dzieci z Wychowania Duchowego Sai (Bal Wikas) oraz ze szkół Sai w RPA dały występ poetycki, po którym miała miejsce prezentacja audio-wizualna, pokazująca miłośd i współczucie Bhagawana, jakimi obdarzył On trzy tysiące wielbicieli z RPA, którzy we wrześniu 2010 roku odbyli pielgrzymkę do Prasanthi Nilayam. USA 8 maja 2011 roku, dwa tygodnie po mahasamadhi Bhagawana, Organizacja Sathya Sai Baby Ameryki z obszaru Południowego Pacyfiku (Region 8) przygotowała spotkanie w świątyni Sanathana Dharmy w kalifornijskim Norwalk. Chod w USA był to Dzieo Matki, w spotkaniu uczestniczyło około 500 osób. O wygłoszenie mowy do zgromadzonych zwrócono się do dr. Narendranatha Reddy'ego, przewodniczącego Międzynarodowego Komitetu Medycznego Śri Sathya Sai i kierownika Światowej Fundacji Śri Sathya Sai. Dr C. Dandradas, przewodniczący Regionu Południowego Pacyfiku, który przedstawił doktora Reddy, przypomniał zebranym, że Bhagawan w jednym ze swoich orędzi powiedział nam, abyśmy zwrócili się w głąb samych siebie i doświadczali Jego darśanu w każdej chwili naszego życia i że powinniśmy bez zastrzeżeo słuchad Jego wskazówek.



Dr Reddy opowiedział wiele anegdot i osobistych doświadczeo, obrazujących Jego odwieczną miłośd dla wszystkich. Mówił o tym, jak doznawał bezkresnej miłości Bhagawana na każdym kontynencie, jaki odwiedził podczas podróży w 2010 roku, kiedy jeździł przemawiad na prekonferencjach Sathya Sai, które odbywały się na całym świecie. Stwierdził, że wszystkie przedsięwzięcia zainicjowane przez Sai w Prasanthi Nilayam i na świecie będą dalej prowadzone. Dr Reddy zakooczył swe wystąpienie zachęcając wszystkich do realizacji najwyższego celu - uświadomienia sobie, że jesteśmy wszyscy dziedmi nieśmiertelności. Pod koniec spotkania, po arati do Bhagawana, zgromadzonym rozdano paczuszki wibhuti i płatki kwiatów z mahasamadhi (grobowca). WŁOCHY Od marca 2011 roku Organizacja Sai z Włoch prowadzi w ostatni weekend każdego miesiąca przedsięwzięcie o nazwie 'Pomoc' w ośrodku „Matka Sai” w Varallo Pombia, pomagając rodzinom z osobami niepełnosprawnymi, a borykającym się z kłopotami finansowymi. Piętnaście osób niepełnosprawnych jest otaczanych opieką w Zespole Matki Sai, gdzie zajmuje się nimi około 30 wolontariuszy Sai, a młodzież Sathya Sai zapewnia im rozrywkę i prowadzi różne zajęcia, wypełniające ich czas wolny. Zapewniają także opiekę medyczną. Włoski Zjazd Narodowy Sathya Sai również miał miejsce w ośrodku „Matka Sai” 30 kwietnia 2011roku. Uczestniczyło w nim ponad 600 wielbicieli Sai. Temat zjazdu to: "Ruch Sai zawsze aktywny - wasze życie jest Moim przesłaniem".Do zgromadzonych przemówiło kilku wybitnych mówców, w tym dr Alberto Caratti, kardiolog służący w Superspecjalistycznym Szpitalu w Praśanthigram; byli przewodniczący Organizacji Sai we Włoszech: Śri Pietro Marena oraz dr Giancarlo Rosati, a także Alida Parkes, obecna przewodnicząca Regionu 6 i Teresa Casadio, sekretarz ISSE-SE. Podzielili się swoimi doświadczeniami i przesłaniem Bhagawana. AUSTRALIA Przygotowując się do pielgrzymki do Prasanthi Nilayam w lipcu 2011 roku, młodzież Sai z Nowej Południowej Walii zajmowała się wieloma przedsięwzięciami służebnymi, wykonując to jako częśd swojej sadhany (duchowej dyscypliny). W dniach 14-15 maja około 20 przedstawicieli młodzieży Sathya Sai przygotowało zestawy niezbędnych rzeczy dla potrzebujących matek w Papui Nowej Gwinei. Ocenia się, że jedna na siedem matek w Papui Nowej Gwinei umiera przy porodzie. Młodzież Sathya Sai odkryła te smutne dane, kiedy szukała dla siebie przedsięwzięd służebnych. Wiedząc o wysokiej śmiertelności wśród rodzących matek na obszarach wiejskich Papui Nowej Gwinei, ochoczo zgłosili się do udziału w przedsięwzięciu 'Zestaw do porodu'. Każdy zestaw zawiera nid, mydło, skalpel, plastikowe prześcieradła, rękawiczki i gazę. W dniu, gdy przygotowywano te zestawy, członek Zonta International objaśnił ich użytecznośd i opowiedział jak edukują kobiety z tych wiejskich obszarów oraz uczą ich, jak mają zadbad o siebie po porodzie. Dowiedziawszy się, jak tworzy się zestaw porodowy, młodzież Sathya Sai złożyła stosunkowo szybko 999 zestawów. Wysłano je do matek w wioskach Papui Nowej Gwinei.



MEKSYK W dniach 21-24 kwietnia 2011 roku 150 przedstawicieli młodzieży Sathya Sai z 9 krajów (Argentyny, Brazylii, Kolumbii, Gwatemali, Kostaryki, El Salwadoru, Dominikany, Wenezueli i Meksyku) uczestniczyło w 'XIII Latynoamerykaoskim Spotkaniu Młodzieży Sai', jakie miało miejsce w mieście Meksyk. Specjalnymi gośdmi byli Śri Leonardo Gutter, Śri John Behner, dr Hector Castaneda i Śri Gene Massey. Hasło spotkania: "Każdy młody człowiek może stad się idealnym liderem ruchu Sai". Plan tych spotkao, oparty na pięciu tematach, został pobłogosławiony przez Bhagawana 26 listopada 2010 roku. Omawiane tematy to: 1) Duchowośd jako podstawa życia; 2) Stosowanie nauk Sai w życiu codziennym; 3) Jak byd dobrym rodzicem, cieszyd się dobrą rodziną i małżeostwem jako wielbiciel Sai; 4) Idealne przywództwo w duchu Sai; rozpowszechnianie przesłania Sai; 5) Przyszłośd Organizacji) Sai. Każdy z tych tematów był omawiany przez wprowadzenie, kółka studyjne oraz przemówienia gości. XIII Latynoamerykaoskie Spotkanie zakooczyło się postanowieniem: "Rozwijaj przywództwo Sai w działaniu, zapewniając ciągłośd przedsięwzięd oświatowych i służebnych". Ostatni dzieo spotkania był wzruszający, gdyż zbiegł się z mahasamadhi Bhagawana. Uczestnicy pocieszali się nawzajem modlitwami grupowymi, aby przemóc smutek z powodu fizycznego odejścia Swamiego. KAZACHSTAN W dniach 8-10 kwietnia 2011 roku około 50 wolontariuszy z siedmiu miast Kazachstanu prowadziło pełne miłości działania służebne. Pracowali ciężko od rana do wieczora w biurze medycznym, dokonując napraw, wstawiając nowe drzwi i malując. Jeden z ochotników, psycholog, z miłością świadczył usługi psychologiczne 21 osobom. Inny ochotnik zrobił fachowy masaż ponad 50 ludziom. Przed nauczycielami z miejscowej szkoły wystąpiono z lekcjami opartymi na wartościach. Tematami były wartości uniwersalne w kulturze narodowej, miłośd do kraju i miłośd do przyrody. Nauczyciele okazali wielkie zaciekawienie tymi lekcjami. Lekcje i rozmowy oparte na wartościach przeprowadzono również dla uczniów. Dla uczniów młodszych przygotowane zostały radosne przedstawienia kukiełkowe, gry i zawody. Wszystkim rozdano pyszne słodycze (prasadam Bhagawana). Wieczorem, 9 kwietnia na otwartym spotkaniu i koncercie pojawiło się ponad 270 ludzi. Częścią spotkania było przemówienie Śri Saule Muhashowa, narodowego koordynatora Organizacji Śri Sathya Sai w Kazachstanie, który mówił o przedsięwzięciach służebnych Bhagawana w Indiach, o szpitalach i placówkach oświatowych. Koncert przygotowali mieszkaocy oraz ochotnicy Sai. Dzieci szkolne oczarowały widownię taocami, pieśniami i króciutkimi przedstawieniami komicznymi. Osobne przedstawienia dotyczące wartości ludzkich oraz jedności religii pokazano przewodniczącym miejscowych rad weteranów oraz przywódcom religijnym. SZWAJCARIA Ośrodek Sai z Genewy prowadzi przedsięwzięcia służebne w miesiącach zimowych, od listopada do kwietnia, rozdając co drugą sobotę pożywienie osobom potrzebującym. Robi to 20 wolontariuszy Sathya Sai we współpracy z miejscowym ośrodkiem Armii Zbawienia. Ochotnicy



Sathya Sai gotują w domu wegetariaoskie jedzenie i podają je około 80-90 gościom w ośrodku Armii Zbawienia. Dwa razy w miesiącu, we wtorkowe poranki, ochotnicy Sathya Sai robią dla potrzebujących pakunki z żywnością o dłuższym okresie przydatności. Raz w tygodniu podejmowane są też przedsięwzięcia służebne w domu osób cierpiących na chorobę Alzheimera. Ochotnicy Sathya Sai odwiedzają też dwa razy w miesiącu w szpitalu osoby upośledzone umysłowo. Ticino jest najbardziej na południe wysuniętym kantonem (stanem) Szwajcarii, graniczącym z Włochami. W dniach 13-15 maja 2011 roku w Catto w Ticiono miały miejsce Narodowe Spotkania i Warsztaty na temat 'Doskonałej Przemiany Duchowej wg Sai'. Uczestniczyło w nich ponad 90 osób, w tym 8 dzieci. Na początku zaśpiewano bhadźany, a mowę powitalną wygłosił koordynator narodowy. Częścią uroczystości był też wspaniały koncert Dany Gillespie, która podzieliła się swoimi przeżyciami oraz odpowiadała na pytania dotyczące praktycznej duchowości. Warsztaty o 'Doskonałych Osobach Funkcyjnych Sai' obejmowały dyskusje w grupach oraz przedstawienia. KUWEJT 22 kwietnia 2011 roku Ośrodek Sathya Sai z Kuwejtu dopomógł w uroczystych obchodach dorocznego Dnia Szkoły Śanti dla dzieci ze szczególnymi potrzebami. W imprezie uczestniczyło ponad 340 osób. Gościem głównym był Adźaj Malhotra, ambasador Indii w Kuwejcie. Budzące natchnienie przedstawienie, z jakim wystąpiły znakomicie dzieci ze szczególnymi potrzebami, rozpoczęło się pełną uczucia modlitwą, wzywającą Boga, aby obdarzył siłą, mądrością i cnotami do przeobrażenia życia wszystkich w ogród miłości. Dzieci z wszystkich grup wiekowych ze Szkoły Śanti uczestniczyły w spektaklu, wykonując pieśni, taoce i cudowne skecze, inspirowane wartościami. Do zgromadzonych przemówił gośd główny, później zaś Śri K.W.R. Murthy, przewodniczący kuwejckiego Ośrodka Sathya Sai. Całą uroczystośd zakooczyło arati do Bhagawana. - Fundacja Światowa Śri Sathya Sai

BHARAT

Andhra Pradeś: Organizacja Sai z Wisakhapatnam zapoczątkowała 8 sierpnia 2011 roku mały wodny projekt dla mieszkaoców górzystego obszaru wiosek Dallapalli i Buurugu Dettu w Paderu Mangal. W wiosce Buurugu Dettu wykopano wielką studnię, z której wodę wpompowano do zbiornika na wodę i doprowadzono do wiosek. We wsi Dallapalli skierowano wodę z naturalnych wodospadów do zbiornika wodnego, skąd poprowadzono ją w dół rurami i doprowadzono do wioski. Owo przedsięwzięcie wodne zostało podjęte przez Anakapalli RTC Sewa Samithi w okręgu Wisakhapatnam. Natomiast Organizacja Sai z okręgu Wizianagaram przeprowadziła bezpłatny obóz leczenia oczu w Kothawalasa, współdziałając z Fundacją Sankar. Spośród 140 zbadanych pacjentów, u 30. dokonano operacji katarakty. 15 lipca 2011 roku Bobbili Samithi rozpoczęło



codzienne rozdzielanie żywności wozami - dowozi się ją do domów 11 potrzebujących rodzin. Gudur Samithi rozpoczęło program rozdawania pożywnego jedzenia 32 dzieciom w okręgu Nellore, u których wykryto HIV. Poza tym Nellore Samithi dostarcza pożywienie 112 dzieciom dotkniętych przez HIV. W Baladźinagar - Nellore Samithi otwarło uroczyście kolejny dom dla sierot. Assam: Wiele rozległych obszarów stanu Assam zostało zniszczonych przez powodzie, które sprowadziły nieszczęście na mieszkaoców wiosek. Jednym z najbardziej dotkniętych obszarów był okręg Północnego Lakśimpur. Organizacja Śri Sathya Sai z Assamu odpowiedziała na to wyzwanie i dostarczyła pożywienie i inną pomoc ludziom dotkniętym przez żywioł. Miejscowy ośrodek - Bihpuria Samithi, czynnie wsparte przez ośrodek z Północnego Lakśimpur, Nagaon i Guwahati, przysłał wolontariuszy Sewa Dal, którzy chodzili od domu do domu, ofiarowując pożywienie wszystkim 410 rodzinom. Tamilnadu: W dniach 12-13 lipca 2011 roku Organizacja Śri Sathya Sai z okręgu Kandipuram w stanie Tamilnadu rozdała specjalne zeszyty oraz szkolne przedmioty piśmiennicze uczniom 440 szkół podstawowych i średnich, położonych w wioskach tegoż okręgu, a objętych opieką przez Organizację Sai w ramach Zintegrowanego Wiejskiego Programu Śri Sathya Sai. Te specjalne zeszyty mają na koszulkach barwne zdjęcia naszego Ukochanego Bhagawana. Na tylnych stronach koszulek widnieją słowa boskiego przesłania Bhagawana. Łącznie rozdano 39 tysięcy zeszytów dla 5 214 uczniów. Zarządzający wioską Pandajat oraz inne miejscowe osobistości uczestniczyły w uroczystościach, zorganizowanych w różnych wsiach.

Program wydarzeo w Prasanthi Nilayam Miejsce: hala Sai Kulwant Czwartek, 1 września 2011, 8:30-9:30 - program studencki z okazji święta Ganesza Daturthi Sobota, 3 września, 17:00-18:00 - program studencki, zanurzenie w wodzie posągów Ganeszy Poniedziałek, 5 września - czwartek 8 września - odwiedziny 400 operowanych pacjentów i ich rodzin z Kerali



Poniedziałek, 5 września, 17:00-17:30 - przemówienia bhaktów z Kerali Środa, 7 września, 17:00-18:00 - bhadźany Sampradaja w wykonaniu Śri Winajadandrana Czwartek, 8 września, 9:00-9:30 - bhadźany grupy bhadźanowej ze stanu Kerala, 17:00-18:00 karnatyjskie pieśni Mistrza Mahadewana i pieśni nabożne Piątek, 9 września, 9:00 - 9:30 - bhadźany w wykonaniu grupy bhadźanowej stanu Kerala, 17:00 - 18:00 - spotkanie bhaktów z Kerali oraz sztuka teatralna dzieci Bal Wikas z Kerali Poniedziałek, 12 września i czwartek 13 września - Kerala Sai Niddhi - odwiedziny 200 adwokatów i ich rodzin Sobota, 24 września, 17:00-18:00 - sztuka teatralna okręgu Prakasam - Sewa Aradhana Poniedziałek, 26 września i wtorek 27 września - Kerala Sai med. -odwiedziny pacjentów operowanych w szpitalu oraz ich rodzin 30 września - 6 października, 7:00-11:00 - Weda Puruśa Sapthaha Dźnana Jadźna w hali Purnadandra; 17:00-18:00 występy kulturalne Piątek, 7 października, 17:00-18:00 sztuka teatralna młodzieży z Tamilnadu, 20:00-21:00 spotkanie bhaktów z Odishy Piątek, 7 października – niedziela, 9 października, 10:00-11:00 - sprzątanie aśramu przez bhaktów z Odishy; 14:00-15:00 spotkanie bhaktów z Odishy Sobota, 8 października, 17:00-18:00 - występ kulturalny bhaktów z Odishy Piątek, 14 października - sobota 15 października - Parthi Jantra młodzieży z Kerali Wtorek, 18 października - niedziela 23 października - Parthi Jantra bhaktów z Guntur.

Wykonuj namasmaranę jako sadhanę

Nie oddawaj się namasmaranie jako rozrywce czy pewnej modzie lub czemuś przejściwemu. Nie podchodź do niej jak do nieprzyjemnej części narzuconego rozkładu zajęd albo gorzkiej

normy do wypelnienia każdego dnia. Myśl o niej jako o sadhanie, którą należy z powagą podjąd dla zmniejszenia swego przywiązania do przemijających obiektów, aby oczyścid się i wzmocnid oraz wyzwolid się z koła narodzin i śmierci. Trzymaj się jej mocno jak koła ratującego z więzów

czasu i zmian. Namasmarana wygląda na zbyt słabe lekarstwo na tak straszną chorobę, jest jednak lekarstwem na wszystko.

- Baba

SSAANNAATTHHAANNAA SSAARRAATTHHIIwszystko jest obecne. Atma, obecna w deha (ludzkim ciele), jest...

Documents

Transcript of SSAANNAATTHHAANNAA SSAARRAATTHHIIwszystko jest obecne. Atma, obecna w deha (ludzkim ciele), jest...