Sony Alpha DSLR A580

71
Sony Alpha DSLR-A580 - test aparatu Spis treści 1. Wstęp 2. Budowa, jakość wykonania i funkcjonalność 3. Użytkowanie i ergonomia 4. Rozdzielczość 5. Balans bieli 6. Jakość obrazu JPEG 7. Szumy i jakość obrazu w RAW 8. Zakres tonalny 9. Podsumowanie 1

description

a580

Transcript of Sony Alpha DSLR A580

Page 1: Sony Alpha DSLR A580

Sony Alpha DSLR-A580 - test aparatu

Spis treści

1. Wstęp 2. Budowa, jakość wykonania i funkcjonalność 3. Użytkowanie i ergonomia 4. Rozdzielczość 5. Balans bieli 6. Jakość obrazu JPEG 7. Szumy i jakość obrazu w RAW 8. Zakres tonalny 9. Podsumowanie

1

Page 2: Sony Alpha DSLR A580

1. Wstęp

Sony A560 oraz A580 to kolejne, a zarazem najnowsze wcielenia średnio zaawansowanych lustrzanek tego znanego producenta. W stosunku do swoich poprzedników można odnaleźć w nich między innymi nowe matryce o wyższej rozdzielczości, tryb filmowania czy nowy autofokus. Oba aparaty zyskały również czułość ISO 100, podczas gdy modele A550 oraz A500 takowej nie posiadały. Pod wieloma względami jednak przypominają one starsze modele i odziedziczyły po nich część sprawdzonych rozwiązań.

Główną różnicą pomiędzy A580, a modelem A560 jest rozdzielczość matrycy, która w przypadku tego pierwszego wynosi 16 Mpix, natomiast drugiego 14 Mpix. Z tych dwóch modeli wybraliśmy A580, aby przyjrzeć mu się bliżej i sprawdzić dokładnie możliwości nowej matrycy, jak i samego aparatu. Lektura materiałów promocyjnych czy specyfikacji technicznej, pozwala przypuszczać, że A580 jest ciekawą propozycją dla amatora fotografii, który poszukuje sprzętu dającego swobodę ręcznego ustawiania wielu parametrów i zapewni dużo ciekawych rozwiązań. Niewątpliwą zaletą A580 jest szybki autofokus w trybie podglądu na żywo, które to rozwiązanie znamy już doskonale z poprzednich modeli systemu Alpha. Jest ono tym, co wyróżnia A580 na tle konkurentów i może przyciągnąć tych użytkowników, którzy chętnie korzystają z trybu LV. Funkcjonalność trybu podglądu na żywo poprawia również uchylny ekran LCD.

A czym jeszcze A580 może konkurować z amatorskimi lustrzankami innych producentów? Dla większości użytkowników aparatów najistotniejszą kwestią jest oczywiście jakość obrazu. Jak można zauważyć w niedawnym teście lustrzanki A55, 16-megapikselowa matryca zastosowana w tym aparacie wypadła dobrze pod względem rozdzielczości generowanego obrazu, jednak z punktu widzenia poziomu szumu na wyższych czułościach niestety nie rzuciła nas na kolana. Czy matryca w A580 wypadnie podobnie, czy może jednak ze względu na mniej obciążające warunki pracy można się spodziewać lepszych osiągów pod względem generowanego szumu? Chętnych znalezienia odpowiedzi zarówno na to, jaki i inne pytania zapraszamy serdecznie do lektury kolejnych rozdziałów naszego testu.

2

Page 3: Sony Alpha DSLR A580

Zdjęcia aparatu:

 

Specyfikacja aparatu

Producent SonyModel Alpha DSLR-A580

Data premiery 2010-08-24Liczba pikseli 16 Mpix

Dostępne rozdzielczości

• 4912x3264 (RAW, JPEG) • 3568x2368 (JPEG) • 2448x1624 (JPEG) • 4912x2760 (JPEG, 16:9) • 3568x2000 (JPEG, 16:9) • 2448x1376 (JPEG, 16:9) • Tryby panoramy

Rozmiar Matrycy

23.5 x 15.6 mm (APS-C), Exmor APS HD CMOS, 3:2, całkowita liczba pikseli: 16.7 Mpix • mechanizm samooczyszczania matrycy (ochronna powłoka antystatyczna i elektromagnetyczny mechanizm wibracyjny)

Procesor obrazu BIONZ

Format zapisu

• Zdjęcia: JPEG (EXIF 2.3, DPOF, DCF 2.0, MPF Baseline), RAW (pliki .ARW 2.2), RAW+JPEG Rodzaje JPEG: Fine/Standard • Filmy: MP4 / AVCHD (MPEG4 AVC / H.264) • Dźwięk: Dolby Digital (AC-3) / MPEG-4 AAC-LC

Zakres ISOAuto Ręcznie 100-12800 ISO z krokiem co 1 EV Redukcja szumów z wykorzystaniem serii sześciu zdjęć połączonych w jedno.

MigawkaSzczelinowa sterowana elektronicznie, o przebiegu pionowym 30 s – 1/4000 s, z krokiem co 1/3 EV, Bulb

Konstrukcja obiektywu

Z bagnetem Sony Alpha (Minolta A), powiększenie w stosunku do klatki 35mm: x1.5

Ogniskowa obiektywu

n/a

Światłosiła n/aZoom optyczny 0xZoom cyfrowy 0x

Stabilizacja obrazu

Tak

Zapis wideo

• 1920 x 1080 pix (Full HD, 50i z przeplotem), AVCHD, 17Mbit/s • 1440 x 1080 pix (HD), MP4, 12 Mbit/s, 25 kl./s • 640 x 480 pix (VGA), MP4, 3 Mbit/s, 25 kl./s Wbudowany mikrofon stereo Opcjonalnie dostępny zewnętrzny mikrofon stereo ECM-ALST1 lub ECM-CG50.

Ogniskowanie • W TRYBIE WIZJERA Detekcja fazowa TTL,

3

Page 4: Sony Alpha DSLR A580

15-punktowy AF (3 czujniki krzyżowe) Obszary AF: Wielopolowy (wybór automatyczny z 15 punktów AF), Punktowy (centralny), Lokalny (ręczny wybór z 15 punktów AF). • W TRYBIE LIVE VIEW AF oparty o detekcje kontrastu lub MF Funkcja rozpoznawania twarzy i wykrywania uśmiechu • Tryby AF: Pojedynczy AF-S, Automatyczny AF-A, Ciągły AF-C, MF • Zakres detekcji od -1 do 18 EV (ISO 100) • Nastawianie ostrości w momencie zbliżenia oka (wł./wył.) • Wspomaganie AF: wbudowana lampa błyskowa (zasięg do 5 m)

Pomiar światła

• W TRYBIE WIZJERA Pomiar TTL przy użyciu 40-segmentowej fotodiody krzemowej w układzie plastra miodu Zakres detekcji od 2 do 20 EV lub od 4 EV do 20 EV przy pomiarze punktowym (ISO 100, obiektyw f/1.4) • W TRYBIE LIVE VIEW Pomiar 1200 strefowy Zakres detekcji od 1 do 17 EV (ISO 100, obiektyw f/1.4) • Tryby pomiaru: wielosegmentowy, punktowy, centralnie ważony

Ostrość od zależnie od obiektywu

Balans bieli

Auto, Światło dzienne, Cień, Chmury, Światło żarówki, Światło jarzeniowe, Lampa błyskowa, • ustawienia wg wzorca, • ustawienia wg skali Kelvina (w zakresie 2500– 9900 K) • korekcja (w 19-stopniowej skali purpura / zieleń) i bracketing balansu bieli (3 klatki, 2 poziomy do wyboru)

Kompensacja ekspozycji

Kompensacja: +/- 2.0 EV w skoku co 1/3 EV Bracketing: 3 klatki, w skoku co 1/3 lub 2/3 EV • Tryb Auto HDR (High Dynamic Range)

Programy

Auto, Auto z wyłączoną lampą, Program (P), Priorytet migawki (S), Priorytet przysłony (A), Manualny (M), Sweep Panorama (2D, 3D) • Programy tematyczne (SCN): Portret, Krajobraz, Makro, Sport / Akcja, Zachód słońca, Nocny widok, Portret nocny, Hand held Twilight

Zdjęcia seryjne

Szybkość w trybie ciągłym do 5 kl./s, W trybie priorytetu prędkości do 7 kl./s W trybie Live View do 3 kl./s maks.22 zdjęcia w formacie RAW lub 20 w formacie RAW+JPEG lub 44 zdjęcia w formacie JPEG (L, Fine)

Lampa błyskowa

Typu pop-up, ADI/TTL, liczba przewodnia 12 (ISO 100) • Synchronizacja do 1/160s (stabilizacja wył/wył) • Korekcja siły błysku +/- 2 EV w krokach co 1/3 EV • Czas ładowania: ok 4 s • Tryby pracy: AUTO, Redukcja efektu czerwonych oczu, Błysk wypełniający, Synchronizacja z długimi czasami migawki, Synchronizacja na drugą kurtynę migawki, Synchronizacja z krótkimi czasami migawki HSS, Sterowanie bezprzewodowe (z zewnętrzną lampą błyskową)

Złącze hot-shoe TakWyjście

statywoweTak

Samowyzwalacz 2s lub 10sKarta pamięci Podwójne gniazdo kart pamięci:

• Memory Stick Duo, PRO Duo, PRO-HG Duo,

4

Page 5: Sony Alpha DSLR A580

• Secure Digital (SD/SDHC/SDXC)

LCD

Odchylany w 2 kierunkach, 3-calowy, kolorowy Xtra Fine LCD, rozdzielczość 921.600 punktów, regulowana jasność Live View - cyfrowy podgląd obrazu na żywo

WizjerLustrzany, powiększenie: x0.80, pokrycie: ok. 95%, korekcja dioptrii: od -2.5 do +1.0, punkt oczny: 19 mm (od soczewki wizjera), matówka drobnosferyczna Acute Matte

Komunikacja i złącza

USB 2.0 Hi-Speed (PTP, miniB), wyjście HDMI typu C, wejście zasilania sieciowego, wejście zewnętrznego mikrofonu, złącze zdalnego sterowania • opcjonalnie zdalne sterowanie bezprzewodowe pilotem RMT-DSLR1 • opcjonalnie zdalne sterowanie wężykiem RM-S1AM • obsługa PIM III

Zasilanie

Akumulator litowo-jonowy NP-FM500H (7.2 V, pojemność 1650 mAh, wydajność do 1050 zdjęć - wg CIPA) • Opcjonalnie zasilacz sieciowy AC-PW10AM • opcjonalnie uchwyt pionowy/pojemnik na baterie (grip) VG-B50AM

AkcesoriaAkumulator NP-FM500H, ładowarka, pasek, kabel USB, zaślepka wizjera, zaślepka obiektywu, sterowniki, instrukcja, oprogramowanie

Waga599 g (bez akumulatora i karty pamięci) ok. 679 g (z akumulatorem i kartą pamięci)

Wymiary 137 x 104 x 84 mm

Dodatkowe informacje

Obsługiwane przestrzenie kolorów: sRGB, AdobeRGB Funkcja D-Range Optimizer (DRO) Polskie menu

5

Page 6: Sony Alpha DSLR A580

2. Budowa, jakość wykonania i funkcjonalność

Pod względem wyglądu, Sony Alpha 580 przypomina poprzednie modele lustrzanek serii A5XX tego producenta. Można co prawda zauważyć pewne różnice w przyciskach, czy kolorystyce, jednak jeśli chodzi o rozmiary i wagę, to aparaty te są niemal identyczne. Możemy zatem śmiało powtórzyć to, co pisaliśmy na przykład przy okazji testu A550. Zarówno wielkość korpusu, jak i ciężar A580 robią dobre wrażenie oraz przekonują, że mamy do czynienia z zaawansowaną lustrzanką amatorską. Szczególnie cieszy odpowiednich rozmiarów i dobrze wyprofilowany uchwyt.

Jeśli chodzi o jakość wykonania, A580 robi dobre wrażenie. Obudowa nowej lustrzanki Sony została wykonana głównie z tworzywa sztucznego w kolorze czarnym, a boczne części aparatu (w tym rękojeść) zostały wyłożone czarnym, chropowatym, gumowym materiałem. Również na tylnej ściance, w miejscu gdzie przypada kciuk, odnajdziemy gumową łatkę. Poszczególne elementy obudowy są dobrze do siebie dopasowane, a cała konstrukcja wygląda na solidną i zachowuje należytą sztywność.

Zasilanie i gniazda

Sony Alpha 580 zasilany jest akumulatorem litowo-jonowym NP-FM500H „InfoLITHIUM”, o pojemności 1650 mAh i napięciu 7.2 V. Podczas testowania aparatu w pełni naładowany akumulator wystarczał na wykonanie średnio około 1200 zdjęć. Podczas fotografowania informacja o aktualnej pojemności akumulatora jest wyświetlana w formie procentowej na wyświetlaczu LCD, co pozwala na dokładną kontrolę jego zużycia. Ładowanie akumulatora odbywa się za pomocą dostarczonej w zestawie ładowarki BC-VM10 i w temperaturze pokojowej zajmuje około 175 min. Aparat może również pracować z opcjonalnym zasilaczem sieciowym AC-PW10AM. Gniazdo zasilacza znajduje się po prawej stronie aparatu, pod niewielką gumową zaślepką.

Alpha 580 może współpracować z dwoma typami kart pamięci:

6

Page 7: Sony Alpha DSLR A580

Memory Stick PRO Duo lub PRO-HG Duo, SD/SDHC/SDXC.

Kieszenie na oba rodzaje kart znajdują się po prawej stronie aparatu, pod plastikową klapką. Znajdziemy tam również przełącznik służący do wyboru rodzaju karty, której chcemy używać.

W Sony Alpha 580, poza wspomnianym wcześniej gniazdem zasilacza sieciowego DC IN, odnajdziemy również złącze USB 2.0 Hi-Speed, zapewniające komunikację aparatu z komputerem lub drukarką, złącze HDMI typu C oraz gniazdo na wężyk spustowy RM-S1AM lub RM-L1AM (niedostępne w zestawie). Ze względu na możliwość nagrywania filmów nową lustrzanką Sony, posiada ona również wejście zewnętrznego mikrofonu. Warto także wspomnieć, że testowany aparat pozwala na zdalne sterowanie za pomocą pilota RMT-DSLR1, który podobnie jak wężyk spustowy trzeba nabyć oddzielnie.

Sony A580 pozwala na podpięcie opcjonalnego gripu VG-B50AM, który poza oczywistym podniesieniem komfortu pracy podczas wykonywania zdjęć pionowych, umożliwia także zastosowanie dwóch akumulatorów NP-FM500H.

Przyciski

Przejdźmy teraz do omówienia przycisków i pokręteł, które znajdują się na obudowie A580. Zacznijmy od górnej ścianki.

7

Page 8: Sony Alpha DSLR A580

Po lewej stronie odnajdujemy pokrętło trybów pracy aparatu. Znajdują się na nim następujące pozycje:

AUTO, P – tryb półautomatyczny, A – priorytet przysłony, S – priorytet migawki, M – tryb ręczny, Tryb zdjęć panoramicznych, SCN – programy tematyczne (Portret, Sport, Makro, Krajobraz, Zachód słońca, Nocny widok,

Z ręki o zmierzchu, Nocny portret), Bez lampy.

Po prawej stronie lampy błyskowej umieszczono przełącznik pomiędzy podglądem przez wizjer a trybem Live View. Idąc dalej, odnajdujemy przycisk FOCUS CHECK LV, uruchamiający tryb Live View z kontrolą ostrości (prawdziwy tryb podglądu na żywo z głównej matrycy aparatu). Pod nim znajduje się przycisk D-RANGE, który umożliwia szybki dostęp do opcji związanych z funkcją zwiększania zakresu tonalnego i funkcji HDR. Na prawo i nieco powyżej znajduje się przycisk wyboru trybu wyzwalania migawki (zdjęcia seryjne, samowyzwalacz, bracketing, bracketing balansu bieli, sterowanie pilotem), a obok niego przycisk zapewniający szybki dostęp do ustawień czułości ISO. Na górnej ściance aparatu znajduje się również spust migawki oraz okalający go przełącznik, służący do włączania i wyłączania aparatu. W górnej części uchwytu (poniżej włącznika) odnajdziemy pokrętło sterujące, które służy między innymi do zmiany czasu ekspozycji i wartości przysłony. Za jego pomocą można również zmieniać ustawienia parametrów dostępnych w menu funkcyjnym. Spójrzmy teraz na tylną ściankę aparatu.

8

Page 9: Sony Alpha DSLR A580

Po lewej stronie wizjera znajdują się dwa przyciski. Pierwszy z nich otwiera menu aparatu, a drugi oznaczony jako DISP służy do zmiany trybu wyświetlania informacji na monitorze. Po prawej stronie wizjera znajduje się niewielkie pokrętło regulacji dioptrii. Dalej odnajdziemy przycisk uruchamiający nagrywanie filmów oraz przycisk kompensacji ekspozycji, który w trybie odtwarzania służy do pomniejszania zdjęć i włączania widoku miniaturek. W prawym górnym rogu znajduje się przycisk blokady ekspozycji AEL, który podczas korzystania z Live View wykorzystywany jest również do powiększania wybranego fragmentu kadru w trybie ręcznego ustawiania ostrości. W trybie odtwarzania zdjęć służy on do powiększania aktualnie wyświetlanego zdjęcia. Idąc w dół natrafiamy na przycisk menu funkcyjnego Fn (w trybie odtwarzania służy on do obracania zdjęć), poniżej którego znajduje się kontroler w kształcie pierścienia, wykorzystywany między innymi do poruszania się po menu, przeglądania zdjęć czy wyboru parametrów. W trybie lokalnego obszaru AF kontroler umożliwia wybór jednego z 15 punktów AF. Pośrodku kontrolera znajduje się przycisk AF. Po pierwsze, służy on do zatwierdzania wyborów podczas ustawień dokonywanych w menu. Po drugie, wykorzystywany jest do ustawiania ostrości w oparciu o wybrany punkt autofokusu. Poniżej kontrolera znajdują się jeszcze dwa przyciski. Pierwszy z nich służy do przełączania aparatu w tryb odtwarzania, a drugi do usuwania zdjęć.

9

Page 10: Sony Alpha DSLR A580

Na przedniej części korpusu, z lewej strony, obok przycisku zwalniającego bagnet obiektywu znajduje się przełącznik trybu ustawiania ostrości z automatycznego na ręczny i na odwrót. Jest on wykorzystywany w sytuacji, gdy do aparatu podłączamy obiektyw pozbawiony przełącznika trybu ostrości. Idąc w górę natrafimy na przycisk podnoszący wbudowaną lampę błyskową. Po drugiej stronie bagnetu w jego dolnej części odnajdziemy przycisk podglądu głębi ostrości.

Menu

W Sony Alpha 580 odnajdziemy typowe dla lustrzanek tego producenta menu. Składa się ono z 6 grup zakładek ułożonych poziomo, a każda z zakładek zawiera odpowiednią liczbę elementów, które mieszczą się w pionie na ekranie. Poszczególne grupy zawierają: menu nagrywania (3 zakładki), menu ustawień własnych (2 zakładki), menu odtwarzania (2 zakładki), menu karty pamięci (1 zakładka), menu ustawień zegara (1 zakładka) oraz menu ustawień (2 zakładki). Poniżej wyliczamy wszystkie elementy znajdujące się w poszczególnych zakładkach.

Menu nagrywania:

rozmiar obrazu: L [16 Mpix], M [8.4 Mpix], S [4.0 Mpix], format obrazu – dwa formaty: 3:2 lub 16:9, jakość zdjęć – możliwość wyboru zapisu: RAW, RAW + JPEG, JPEG (wysoka jakość), JPEG

(standardowa jakość), format filmu: AVCHD, MP4, rozmiar filmu: 1920×1080 pix dla AVCHD, 1440×1080 pix lub 640×480 pix dla MP4, zapis dźwięku podczas nagrywania filmu, SteadyShot – stabilizacja obrazu, Panorama (rozmiar): standardowy (3872×2160 pix w pionie, 8192×1856 pix w poziomie),

szeroki (5536×2160 pix w pionie, 12416×1856 pix w poziomie), Panorama (kierunek): w lewo, w prawo, w górę, w dół, Panorama 3D (rozmiar): 16:9 (1920×1080 pix w poziomie), standardowy (4912×1080 pix

w poziomie), szeroki (7152 × 1080 pix w poziomie),

10

Page 11: Sony Alpha DSLR A580

Panorama 3D (kierunek): w lewo, w prawo, regulacja błysku (Błysk ADI, Przedbłysk TTL), wspomaganie AF, metoda autofokusu w trybie Live View z kontrolą ostrości – w oparciu o detekcję fazy lub

kontrastu, przestrzeń barw: sRGB lub AdobeRGB, redukcja szumów długich czasów naświetlania, redukcja szumów przy wysokich ISO.

Menu ustawień własnych:

Eye-Start AF – uruchamianie autofokusu przy zbliżeniu oka do wizjera, funkcja przycisku AEL w trybie Live View z kontrolą ostrości: blokada AE lub powiększenie, przycisk AEL, ustawienie przycisku blokady fokusa, redukcja czerwonych oczu, wyzwalanie migawki bez obiektywu, automatycznie wyłącznie ekranu LCD po przyłożeniu oka do wizjera, wyświetlanie linii siatki kadrowania, wyświetlanie histogramu, regulacja czasu auto podglądu.

Menu odtwarzania:

kasowanie, odtwarzanie zdjęć lub filmów,

11

Page 12: Sony Alpha DSLR A580

pokaz zdjęć, indeks obrazów, oglądanie 3D (przy użyciu odpowiedniego telewizora 3D), ochrona zdjęć, ustawienie wydruku, nastawy głośności przy odtwarzaniu filmu, wybór katalogu, wybór daty, automatyczne obracanie zdjęć.

Menu karty pamięci:

formatowanie, numeracja plików, nazwa katalogu, wybór katalogu nagrywania, nowy katalog, odzyskiwanie bazy danych obrazów w przypadku filmów, wyświetlanie miejsca pozostałego na karcie.

Menu ustawień zegara:

ustawienia daty i czasu, ustawienia lokalizacji.

12

Page 13: Sony Alpha DSLR A580

Menu ustawień:

jasność LCD, oszczędzanie energii w trybie LV, oszczędzanie energii w trybie wizjera, sterowanie przez HDMI, język, ekran pomocy, połączenie USB, ustawienia przesyłania przy korzystania z karty Eye-Fi (pojawia się po włożeniu do aparatu

karty Eye-Fi sprzedawanej oddzielnie), sygnały audio, czyszczenie matrycy, mapowanie pikseli, wersja, tryb demonstracyjny, nastawy domyślne.

Przycisk Fn otwiera menu funkcyjne, umożliwiające szybką zmianę wielu parametrów. Znaleźć można w nim następujące pozycje:

wybór scen (w trybie SCN), wybór pomiędzy zwykłą panoramą a 3D (w trybie Panorama), tryb wyzwalania migawki (zdjęcia seryjne, samowyzwalacz itp.), tryb błysku, tryb autofokusu,

13

Page 14: Sony Alpha DSLR A580

obszar AF, wykrywanie twarzy, wykrywanie uśmiechu, czułość ISO, tryb pomiaru światła, korekcja błysku, balans bieli, funkcja D-R+ / HDR, strefa twórcza.

Wyświetlacz

W Sony Alpha 580 znalazł się 3-calowy wyświetlacz typu TFT o rozdzielczości 921.600 punktów. Ekran można odchylać w górę lub w dół o 90 stopni. Obraz na monitorze jest jasny, kontrastowy oraz czytelny i trudno doszukiwać się jakichkolwiek wad w tym względzie. Dodatkowo istnieje możliwość regulacji jasności wyświetlacza w 5-stopniowej skali.

W trybie wizjera monitor LCD służy do wyświetlania ekranu informacji o aktualnych ustawieniach parametrów fotografowania. Można wybierać spośród dwóch wariantów lub zrezygnować zupełnie z wyświetlania informacji, a do przechodzenia pomiędzy poszczególnymi wariantami służy przycisk DISP. W wariancie z ekranem graficznym jego główną część zajmują specjalne diagramy i ikony, ilustrujące zmianę czasu ekspozycji i wartości przysłony. W opcji z ekranem standardowym mamy podgląd większej ilości informacji, które wyświetlane są czytelnie w postaci tabelki. Po przyłożeniu oka do wizjera, zamontowany pod nim czujnik automatycznie wygasza ekran ustawień fotografowania.

Schemat oraz opis elementów wyświetlających się na ekranie informacji prezentujemy poniżej.

14

Page 15: Sony Alpha DSLR A580

15

Page 16: Sony Alpha DSLR A580

Podczas pracy aparatu w trybie Live View, przyciskiem DISP można przełączać pomiędzy 3 wariantami widoków ekranu.

W najprostszej opcji, poza aktualnym kadrem, widzimy również schemat punktów ostrości, a w dole ekranu czarną ramkę z aktualnym czasem ekspozycji, wartością przysłony, skalą kompensacji ekspozycji i wskaźnikiem drgań aparatu. Pozostałe dwa warianty zapewniają podgląd dodatkowych informacji o parametrach ekspozycji i ustawieniach aparatu, przy czym można wybierać pomiędzy uboższym w informacje trybem graficznym a ekranem z pełnym zestawem informacji. Poniższy schemat prezentuje wygląd obu tych ekranów.

W menu ustawień własnych można odnaleźć również opcje związane z wyświetlaniem na ekranie histogramu oraz siatki kadrowania (trzy rodzaje). Ta ostatnia jest wyświetlana jedynie w trybie auto podglądu oraz w trybie Live View z kontrolą ostrości.

Tryb Live View w A580 jest bardzo funkcjonalny. Jego głównym atutem jest działający w oparciu o detekcję fazy autofokus, dzięki czemu jest on równie szybki jak w trybie wizjera. Dodatkowo do zalet należy zaliczyć uchylny wyświetlacz i przejrzyste informacje wyświetlane na ekranie. Trzeba jednak zwrócić uwagę na jedną wadę podstawowego trybu Live View. Obraz oglądany na monitorze nie obejmuje całego kadru, który ostatecznie zostaje uwieńczony na zdjęciu i jak podaje instrukcja aparatu pole widzenia wynosi jedynie 90%.

Użycie przycisku Fn w trybie Live View powoduje, analogicznie jak ma to miejsce w trybie wizjera, wyświetlenie menu funkcyjnego umożliwiającego zmianę konkretnych opcji. Warto również wspomnieć parę słów o trybie Live View z kontrolą ostrości, który uruchamiamy przyciskiem FOCUS CHECK LV. Jego użycie powoduje podniesienie lustra, a na monitorze LCD pojawia się obraz z właściwej matrycy. Dzięki temu jakość obrazu się poprawia, a dodatkowo pokrywa on 100% kadru. W trybie FOCUS CHECK LV możliwe jest również automatyczne ustawianie ostrości, a proces ten może odbywać się na dwa sposoby. Do wyboru mamy AF działający w oparciu o detekcję fazy (na czas ustawiania ostrości lustro zostaje opuszczone a obraz z ekranu znika) lub AF działający w oparciu o detekcję kontrastu (ustawianie ostrości trwa dłużej jednak obraz pozostaje widoczny na wyświetlaczu). Odpowiednią opcję musimy ustawić w menu fotografowania. Podczas korzystania z trybu LV z kontrolą ostrości możemy 7- lub 15-krotnie powiększać wybrany fragment zdjęcia, aby dokładnie sprawdzić czy fotografowany obiekt jest ostry lub ewentualnie precyzyjnie ustawić ostrość ręcznie.

16

Page 17: Sony Alpha DSLR A580

W trybie przeglądania zdjęć dostępne są trzy możliwości ich wyświetlania. Poza samym zdjęciem możemy również wyświetlić podstawowe informacje na jego temat. Trzecia możliwość to wyświetlenie pomniejszonego zdjęcia razem ze skróconym EXIF-em i histogramami YRGB.

Zdjęcia możemy również powiększać oraz oglądać w formie miniaturek (indeks 12 zdjęć).

Szkoda, że w A580 nie zastosowano monochromatycznego panelu LCD, w górnej części korpusu. Takie rozwiązanie poprawiłoby wygodę użytkowania, umożliwiając szybki podgląd i zmianę istotnych parametrów fotografowania bez konieczności korzystania z głównego wyświetlacza. Co ciekawe, gdyby nieznacznie przeorganizować rozłożenie przycisków, można by spokojnie wygospodarować trochę miejsca w górnej części obudowy w A580 na taki wyświetlacz.

Tryb wideo

17

Page 18: Sony Alpha DSLR A580

Podobnie jak model A55, Sony A580 nie posiada w zasadzie oddzielnego trybu wideo. Nagrywanie filmu można rozpocząć w dowolnym trybie fotografowania, naciskając po prostu dedykowany przycisk. Opcje dotyczące filmowania odnajdziemy w zakładkach menu nagrywania. Podczas filmowania A580 nie daje możliwości pełnej kontroli nad szybkością migawki i wartością przysłony. Jeśli aparat pracuje w trybie preselekcji przysłony, wówczas możliwe jest wybranie konkretnej wartości przysłony przed rozpoczęciem nagrywania filmu (w trakcie filmowania jej zmiana jest niemożliwa). W pozostałych przypadkach zarówno szybkość migawki jak i przysłona dobierane są automatycznie przez aparat.

Przed rozpoczęciem filmowania można ustawić balans bieli, kompensację ekspozycji oraz tryb pomiaru światła. Również ustawienia związane z kontrastem, nasyceniem czy ostrością znajdujące się w strefie twórczej będą miały wpływ na rejestrowany film. W trakcie filmowania nie można korzystać z funkcji automatycznego ustawiania ostrości. Z autofokusu można skorzystać jedynie przed rozpoczęciem nagrywania filmu, a w trakcie zmuszeni jesteśmy korygować ostrość ręcznie

Sony A580 może rejestrować filmy w dwóch formatach: AVCHD i MP4. W przypadku pierwszego z formatów filmy nagrywane są w rozdzielczości 1920×1080 pix, w trybie 50i (z prędkością 50 kl/s z przeplotem), z dźwiękiem Dolby Digital. Dla formatu MP4 mamy możliwość wyboru rozdzielczości pomiędzy 1440×1080 pix, a VGA (640×480 pix). W obu przypadkach filmy nagrywane są z prędkością 25 kl/s, z dźwiękiem AAC.

Warto zaznaczyć, że format 1080i (czyli z przelotem) stosowany w lustrzankach Sony, mimo określania go mianem Full HD oferuje nieco niższą jakość obrazu niż format 1080p (bez przelotu) stosowany na przykład w lustrzankach Canona. Sony A580 w formacie 1080i osiąga przepływność na poziomie 17Mbit/s, co w praktyce daje około 2.12 MB/s nagranego filmu. Canon 550D dla przykładu w 1080p osiąga przepływność około 44 Mbit/s, a to przekłada się na 5.5 MB/s zarejestrowanego filmu. Widać zatem, że ilość danych zapisywanych na każdą sekundę filmu w przypadku A580 jest ponad dwa razy mniejsza. Dla zobrazowania jakiego rodzaju są to różnice warto przypomnieć, że format 1080i jest standardem stosowanym w telewizji cyfrowej HD, natomiast format 1080p jest stosowany powszechnie w zapisie filmów na płytach Blu-ray. Plusem takiego rozwiązania jest za to oszczędność miejsca na karcie pamięci.

Przy okazji testowania modelu A55 sprawdziliśmy jak szybko aparat nagrzewa się w trakcie filmowania w temperaturze pokojowej z włączoną stabilizacją obrazu. Choć doniesień o szybkim nagrzewaniu się A580 nie było, postanowiliśmy jednak sprawdzić, po jakim czasie filmowania w temperaturze pokojowej, z włączoną stabilizacją aparat samoczynnie się wyłączy z powodu zbyt wysokiej temperatury. Przypomnijmy, że A55 wyłączył się już po około 9 minutach. W przypadku A580 czas ten okazał się być zaledwie o około minutę dłuższy. Podobnie jak w przypadku A55 test wykonaliśmy dwukrotnie. Za pierwszym razem zrobiliśmy 5-sekundowe darki przed i po nagraniu filmu. Za drugim razem wykonaliśmy 3-minutowe darki. W obu przypadkach użyliśmy czułości ISO 1600. Z zarejestrowanych w ten sposób darków w formacie RAW, otrzymaliśmy wycinki w skali 1:1, ze środka kadru, które prezentujemy w tabelce poniżej. Widać, że na wycinkach po prawej stronie szum jest wyższy niż na wycinkach po lewej. Szczególnie wyraźnie widać to dla darków 3-minutowych. Wynika z tego, że matryca aparatu, mimo iż jest on gotowy do wykonywania zdjęć kilka minut po przegrzaniu, wciąż ma stosunkowo wysoką temperaturę, co odbija się negatywnie na poziomie szumu.

DARK, ekspozycja 5 sekund, ISO 1600 (crop 1:1)

przed nagraniem filmu po nagraniu filmu

18

Page 19: Sony Alpha DSLR A580

DARK, ekspozycja 3 minuty, ISO 1600 (crop 1:1)

przed nagraniem filmu po nagraniu filmu

19

Page 20: Sony Alpha DSLR A580

Przykładowe filmy

AVCHD 1920×1080 pix, 19s, 40,9 MB (SteadyShot ON)

AVCHD 1920×1080 pix, 19s, 41,8 MB (SteadyShot ON)

MP4 1440×1080 pix, 21s, 31,1 MB

20

Page 22: Sony Alpha DSLR A580

Wizjer

W A580 zastosowano lustrzany wizjer z o 95-procentowym polu widzenia i powiększeniu 0.8x (dla 50 mm). Odległość źrenicy wyjściowej wynosi 19 mm, a dioptraż regulować można w zakresie od −2.5 do +1 m−1. Ilość informacji wyświetlanych w wizjerze A580 jest niewielka, o czym można przekonać się spoglądając na poniższy schemat. Co prawda jasność obrazu w wizjerze jest zadowalająca, jednak mógłby on być nieco większy.

1. Obszar AF z punktami ostrości, ograniczniki obszaru fotografowania w przypadku formatu obrazu 16:9.2. Korekcja błysku, wskaźnik lampy błyskowej, bezprzewodowa lampa błyskowa, synchronizacja z krótkimi czasami ekspozycji, ręczne ustawianie ostrości, wskaźnik ostrości, czas otwarcia migawki, przysłona, skala EV, blokada AE, wskaźnik drgań aparatu, skala SteadyShot, format obrazu.

22

Page 23: Sony Alpha DSLR A580

3. Użytkowanie i ergonomia

Sony Alpha 580 ma identyczne rozmiary jak starszy model A550 i pod względem ogólnej wygody użytkowania oba aparaty wypadają bardzo podobnie. Rozmiar rękojeści A580 jak na amatorską lustrzankę jest wystarczający i dzięki dobremu wyprofilowaniu zapewnia wygodny i stabilny uchwyt. Nawet po podpięciu do aparatu dużego i ciężkiego obiektywu aparat wciąż trzyma się wygodnie.

Liczba przycisków na obudowie A580 nie jest imponująca, jednak trzeba przyznać, że pod względem funkcjonalności obsługi nowa lustrzanka Sony wypada całkiem pozytywnie. Można co prawda zauważyć pewne różnice w rozłożeniu przycisków w stosunku do A550 jednak są to raczej kosmetyczne zmiany. Niewątpliwie cieszą przyciski dające bezpośredni dostęp do czułości ISO i trybu wyzwalania migawki. Szkoda jednak, że w stosunku do poprzednich modeli nie pomyślano jednak o dodaniu osobnych przycisków trybu pomiaru światła, czy trybu autofokusu, o balansie bieli nie wspominając. Sytuacja nie jest jednak beznadziejna, bowiem menu funkcyjne, które zawiera zestaw najistotniejszych ustawień jest wygodne w użyciu i zapewnia całkiem szybką obsługę wielu parametrów.

Niewątpliwą zaletą Sony A580 jest dobrej jakości uchylny wyświetlacz LCD. W połączeniu z wygodnym trybem Live View zapewnia on wszechstronność zastosowań i wygodę w sytuacjach, w których nie możemy podejrzeć fotografowanej sceny przez wizjer. W takich przypadkach dodatkową zaletą będzie szybki autofokus w trybie podglądu na żywo.

23

Page 24: Sony Alpha DSLR A580

Obiektywy

Obiektywy systemu Alpha firmowane są przez Sony i niemiecką firmę Carl Zeiss. Ich asortyment można przejrzeć zaglądając do naszej bazy obiektywów. System Sony cały czas się rozwija, a dodatkowo posiłkować się można obiektywami produkowanymi wcześniej przez Konica-Minolta.

Jak zawsze należy przypomnieć o niezależnych producentach obiektywów. Wśród produktów takich firm jak Sigma czy Tamron na pewno znajdzie się wiele ciekawych pozycji na mocowaniu Sony Alpha.

Szybkość

Pod względem szybkości działania A580 nie mamy powodów do narzekań. Po włączeniu aparat jest od razu gotowy do użycia, a zrobienie pierwszego zdjęcia zajmuje mniej niż sekundę. Takie operacje jak ustawianie parametrów w menu funkcyjnym, poruszanie się po menu głównym, przeglądanie zdjęć, ich powiększanie i przechodzenie do poziomu miniaturek odbywają się płynnie. Usuwanie pojedynczych zdjęć zabiera około jednej sekundy. Sformatowanie 8-gigowej karty zapełnionej w 80% zajęło w naszym przypadku niecałe 7 sekund.

Zdjęcia seryjne

Sony A580 posiada całkiem rozbudowany tryb zdjęć seryjnych. Podstawowy tryb obejmuje dwa warianty: Hi oraz Lo. Pierwszy z nich umożliwia fotografowanie z prędkością do 5 kl/s, drugi natomiast 3 kl/s. Oba z trybów są dostępne jeśli fotografujemy z użyciem wizjera. Jeśli jednak przełączymy aparat w zwykły tryb Live View, wówczas tryb zdjęć seryjnych Hi staje się niedostępny. Gdy natomiast aparat pracuje w podglądzie na żywo z głównej matrycy (FOCUS CHECK LV) wtedy sytuacja jest odwrotna. Aktywny jest jedynie tryb Hi, a tryb Lo staje się niedostępny. Liczba zdjęć które można wykonać z maksymalną prędkością jest ograniczona i wynosi:

44 zdjęcia w formacie JPEG (wysoka jakość), 45 zdjęć w formacie JPEG (standardowa jakość), 22 zdjęć w formacie RAW, 20 zdjęć w formacie RAW+JPEG.

Jeśli w trybach Hi i Lo wybierzemy opcję ciągłego lub automatycznego autofokusu, ostrość oraz ekspozycja zostaną skorygowane przed każdym zdjęciem. W przypadku pracy na autofokusie

24

Page 25: Sony Alpha DSLR A580

pojedynczym zarówno ostrość, jak i ekspozycja ustawiane są według pierwszego zdjęcia i nie ulegają zmianie podczas wykonywania całej serii.

W A580 odnajdziemy również tryb szybkich zdjęć seryjnych oznaczony literą „S”, w którym aparat jest w stanie wykonywać zdjęcia z prędkością 7 kl/s. W trybie tym ekspozycja i ostrość ustawiane są na pierwszym zdjęciu w serii i nie zmieniają się w trakcie jej wykonywania, bez względu na to jaką opcję autofokusu zastosujemy.

Test zdjęć seryjnych wykonaliśmy z kartą SDHC SanDisk Extreme III o pojemności 8 GB, przy ustawionej czułości ISO 1600 i migawce 1/1000 sekundy. Zdjęcia w formacie RAW zajmowały 16.3 MB, a pliki JPEG LARGE FINE o rozdzielczości 4912×3264, 6.0 MB. Przetestowaliśmy tryb Hi oraz „S” dla plików JPEG, RAW oraz RAW+JPEG. W 30-sekundowym czasie testowym otrzymaliśmy następujące rezultaty:

Tryb Hi: o 101 zdjęć JPEG LARGE FINE ze średnią prędkością 3.4 kl/s, o 45 zdjęć RAW ze średnią prędkością 1.5 kl/s, o 35 zdjęć RAW+JPEG ze średnią prędkością 1.2 kl/s.

Tryb „S”: o 84 zdjęcia JPEG LARGE FINE ze średnią prędkością 2.8 kl/s, o 45 zdjęć RAW ze średnią prędkością 1.5 kl/s, o 35 zdjęć RAW+JPEG ze średnią prędkością 1.2 kl/s.

Wykresy dla trybu Hi dla poszczególnych rodzajów zapisywanych plików prezentujemy poniżej.

25

Page 26: Sony Alpha DSLR A580

Dla wszystkich rodzajów plików, A580 osiąga deklarowaną prędkość na poziomie 5 kl/s. Najdłużej z taką prędkością będziemy mogli fotografować, jeśli zdecydujemy zapisywać wyłącznie JPEG-i. W tym przypadku bufor zapełnia się po nieco ponad 10 sekundach. Pod tym względem sytuacja wygląda znacznie gorzej, jeśli zapisujemy RAW-y lub RAW-y razem z JPEG-ami. W pierwszym przypadku będziemy mogli fotografować z maksymalną prędkością przez nieco ponad 4 sekundy, w drugim natomiast bufor zapełnia się po nieco ponad 3 sekundach. Spójrzmy teraz na dokładne wyniki jakie A580 osiągnął w trybie „S”.

26

Page 27: Sony Alpha DSLR A580

27

Page 28: Sony Alpha DSLR A580

W tym przypadku aparat również nie ma problemu z osiągnięciem maksymalnej prędkości, bez względu na rodzaj zapisywanych plików. Oczywiście ze względu na prędkość wynoszącą 7 kl/s, zapełnianie bufora trwa krócej niż dla trybu Hi. Jak widać z powyższych wykresów dla JPEG-ów seria trwa 5 sekund. Dla RAW-ów, z maksymalną prędkością można fotografować przez nieco ponad 2.5 sekundy. W przypadku RAW-ów z JPEG-ami czas ten skraca się, lecz tylko nieznacznie.

Trzeba przyznać, że pod względem trybu zdjęć seryjnych A580 prezentuje się dobrze. W tej kategorii nie ma się czego wstydzić na tle konkurencji, zarówno jeśli chodzi o maksymalną szybkość jak i długość trwania serii. Wystarczy porównać osiągnięte przez niego wyniki do tych jakie zanotował na przykład Canon 550D.

Stabilizacja obrazu

Sony w swoich lustrzankach z powodzeniem stosuje system stabilizacji obrazu zwany SteadyShot, który oparty jest o mechanizm poruszający matrycą i kompensujący w ten sposób drgania aparatu. Testując stabilizację obrazu, dla różnych wartości czasu ekspozycji wykonujemy serię minimum 20 zdjęć. Serie robimy raz z włączoną, a drugi raz z wyłączoną stabilizacją. Następnie sprawdzamy, ile zdjęć w danej serii jest poruszonych. Otrzymane wyniki prezentujemy w formie procentowej stosunku liczby zdjęć poruszonych do całkowitej liczby zdjęć w serii. Rezultat A550 zaprezentowany jest na poniższym wykresie. Zero na skali poziomej odpowiada najkrótszej ekspozycji czyli 1/160 sekundy. Test wykonywany był z obiektywem Sony DT 18–55 mm f/3.5–5.6 SAM przy ogniskowej ustawionej na 55 mm.

28

Page 29: Sony Alpha DSLR A580

Zaprezentowane na powyższym wykresie krzywe oddalone są od siebie maksymalnie o około 2.5 EV. Skuteczność stabilizacji obrazu na podobnym poziomie obserwowaliśmy dla modeli A550 czy A450. Wynik ten można uznać jako dobry, aczkolwiek wciąż jest on niższy niż u niektórych lustrzanek Olympusa, które potrafią notować wyniki na poziomie 3 EV.

Czyszczenie matrycy

Sony A580, podobnie jak inne lustrzanki tego producenta, został wyposażony w automatyczny system czyszczenia matrycy. Jest on uruchamiany automatycznie przy każdym wyłączaniu aparatu. Ponieważ egzemplarz, który mieliśmy w naszej redakcji trafił do nas bezpośrednio ze sklepu w oryginalnym, zamkniętym opakowaniu, można zatem uznać, że matryca była początkowo czysta. Po ponad trzech tygodniach testowania aparatu zauważyliśmy, że na matrycy zgromadziło się jednak trochę kurzu. To oznaczało, że automatyczny system czyszczenia nie był w stanie poradzić sobie z usunięciem gromadzącego się zabrudzenia. Nie pomogło również kilkukrotne włączenie i wyłączenie aparatu. W tej sytuacji zdecydowaliśmy się na czyszczenie ręczne z użyciem typowej dmuchawki stosowanej do aparatów fotograficznych. Po tym zabiegu sytuacja się poprawiła, aczkolwiek pojedyncze drobiny nadal były widoczne na zdjęciach wykonanych z dużą wartością przysłony. Widać zatem, że system automatycznego czyszczenia nie działa sprawnie i warto regularnie czyścić matrycę ręcznie, aby zapobiegać odkładaniu się większej ilości kurzu.

Poniższe przykłady przedstawiają rozogniskowane zdjęcia w miarę jednorodnej, jasnej powierzchni, wykonane przed i po ręcznym czyszczeniu. W obu przypadkach użyta została przysłona f/22.

29

Page 30: Sony Alpha DSLR A580

30

Page 31: Sony Alpha DSLR A580

Lampa błyskowa

Sony A580 posiada wbudowaną lampę błyskową o liczbie przewodniej 12 (ISO 100). Szerokość kątowa błysku odpowiada polu widzenia dla ogniskowej 18 mm. Siłę błysku możemy regulować w przedziale od −2 do +2 EV ze skokiem 1/3 EV. Lampa błyskowa w A580 może pracować w następujących trybach:

błysk automatyczny, błysk wypełniający, synchronizacja z długimi czasami ekspozycji, synchronizacja z tylną kurtyną migawki, błysk bezprzewodowy.

Siłę błysku porównujemy zawsze wykonując zdjęcie przy czułości ISO 100, migawce 1/100 sekundy i przysłonie f/8.0. Wszystkie pozostałe ustawienia, jak na przykład kompensacja błysku, ustawiliśmy w pozycji neutralnej. Zdjęcia w trybie manualnym (M) z opisanymi wcześniej parametrami i w trybie półautomatycznym (P) przedstawiamy poniżej. Moc lampy błyskowej A580 porównujemy z lampą Canona 50D.

31

Page 32: Sony Alpha DSLR A580

A580 (M)

50D (M)

A580 (P)

50D (P)

Widać, że w trybie ręcznym lampa Canona 50D ma minimalną przewagę nad lampą A580. W trybie półautomatycznym natomiast sytuacja się odwraca, bowiem A580 nieco lepiej doświetlił fotografowaną scenę w stosunku do 50D.

Autofokus

W A580 zastosowano 15-punktowy autofokus (z 3 punktami krzyżowymi), działający na zasadzie pomiaru TTL z detekcją fazy (11 punktów w wizjerze). Jego zakres czułości zawiera się w przedziale od −1 do 18 EV (przy ISO 100). Wspomaganie autofokusu umożliwia wbudowana lampa błyskowa, której zasięg wynosi od 1 do 5 metrów. Czujniki znajdujące się przy wizjerze powodują, że po przyłożeniu oka autofokus może automatycznie ustawiać ostrość. W trybie Live View z kontrolą ostrości dostępny jest również autofokus działający w oparciu o detekcję kontrastu.

Wybór trybu pracy autofokusu dokonujemy w menu funkcyjnym. Do dyspozycji mamy autofokus pojedynczy, automatyczny oraz ciągły. W menu funkcyjnym znajdziemy również opcje dotyczące wyboru punktu AF. Wybierać możemy spośród następujących opcji:

AF szeroki – w tym przypadku aparat sam wybiera, które z punktów zostaną użyte, AF punktowy – użycie tylko centralnego punktu AF, AF lokalny – możliwość ręcznego wyboru punktu.

Standardowo w teście autofokusu wykonujemy serię 40 zdjęć. Na zastosowanym obiektywie, którym w tym przypadku był Sony Carl Zeiss Vario Sonnar 24–70 mm f/2.8 T* SSM ustawiamy przesłonę f/2.8 i fotografujemy tablicę rozdzielczości, każdorazowo przeogniskowując obiektyw. Wyniki przedstawiamy w postaci histogramu, który prezentuje procentowe wartości odchyłek od najlepszego pomiaru MTF50 w serii.

Autofokus w A580 działa wyraźnie lepiej niż w testowanym niedawno modelu A55. Jeśli weźmiemy pod uwagę wyniki z pierwszego słupka, czyli w zakresie odchyłek od najlepszego zdjęcia w serii do 3% to widać, że są one minimalnie lepsze od tych jakie zanotowały Sony A450 i Canon 550D. Można zauważyć, że system AF nie uniknął jednak pojedynczych wpadek.

32

Page 33: Sony Alpha DSLR A580

Pomiar światła

W Sony A580 pomiar światła odbywa się za pomocą 40-segmentowego przetworniku obrazu o wzorze plastra miodu. Zakres pracy odpowiada przedziałowi od 2 do 20 EV, a przy pomiarze punktowym od 4 do 20 EV (dane dotyczą ISO 100 i f/1.4). W zwykłym trybie Live View pomiar światła obywa się za pomocą dedykowanego dla tego trybu przetwornika obrazu, a jego zakres pracy odpowiada przedziałowi od 1 do 17 EV we wszystkich trybach pomiaru. W trybie FOCUS CHECK LV pomiar odbywa się na głównej matrycy z wykorzystaniem 1200 stref w przedziale od −2 do 17 EV. Kompensacji ekspozycji można dokonywać w przedziale od −2 do +2 EV ze skokiem 1/3 EV. W A580 można również odnaleźć funkcję bracketingu, jednak jak na zaawansowany aparat amatorski jej funkcjonalność jest dość ograniczona bowiem umożliwia wykonanie 3 klatek ze skokiem 1/3 EV lub 2/3 EV.

A580 ma trzy podstawowe tryby pracy pomiaru światła, a wyboru można dokonywać w menu funkcyjnym:

pomiar wielosegmentowy – ekspozycja jest automatycznie dobierana na podstawie pomiarów ze wszystkich obszarów,

pomiar centralnie ważony – pomiar dokonywany jest w całym kadrze ale uśredniany z większą wagą dla obszaru centralnego,

pomiar punktowy – pomiar jest wykonywany wokół centralnego punktu AF. W trakcie testowania aparatu nie zauważyliśmy szczególnych problemów z działaniem systemu pomiaru światła.

33

Page 34: Sony Alpha DSLR A580

4. Rozdzielczość

W Sony Alpha 580 znalazła się matryca Exmor CMOS o rozmiarze 23.4×15.6 mm i efektywnej liczbie 16 milionów pikseli. Surowe zdjęcia RAW zapisywane są jako pliki z rozszerzeniem ARW, a ich rozmiar wynosi 4912×3264 pikseli.

Przy okazji testowania lustrzanek Sony A550 czy A450 narzekaliśmy na brak funkcji wstępnego podnoszenia lustra. W nowym modelu systemu Alpha zaszła jednak zmiana w tej kwestii. Wciąż nie ma co prawda funkcji MLU z prawdziwego zdarzenia, jednak wstępne podnoszenia lustra znalazło się w 2-sekundowym wyzwalaczu. Zastosowano zatem rozwiązanie znane ze starego modelu A100. Te dwie sekundy, które mijają od podniesienia lustra do wyzwolenia migawki to nie jest dużo, ale mamy nadzieję, że pozwoli na wygaszenie ewentualnych drgań aparatu i uniknięcie problemów z jakimi borykaliśmy się na przykład podczas testowania modeli A550 oraz A450.

Rozdzielczość układu jako całości

Używając plików JPEG, z wyostrzaniem ustawionym na najmniejszą możliwą wartość, wyznaczyliśmy rozdzielczość (MTF50) układu aparat plus obiektyw, obliczając ją w programie Imatest. Wartości wyrażone w liniach na wysokość obrazu pozwalają na porównanie z analogicznymi wykresami dla aparatów kompaktowych oraz ocenę stopnia wyostrzania zastosowanego przez producenta. Zdjęcia pomiarowe zostały wykonane z obiektywem Sony 50 mm f/1.4.

Porównując powyższe wyniki z tymi jakie osiągnęły w naszych testach dwa poprzednie modele lustrzanek Sony, czyli A550 i A450 łatwo zauważymy przewagę A580. Należało się spodziewać wyższych wyników w tej kategorii, raz ze względu na większą rozdzielczość matrycy, a dwa, dzięki zastosowaniu funkcji wstępnego podnoszenia lustra. Warto jednak pamiętać, że na jednoznaczną ocenę możliwości matrycy A580 pozwolą dopiero wyniki osiągnięte na plikach RAW, które za chwilę zaprezentujemy.

Rozdzielczość matrycy

34

Page 35: Sony Alpha DSLR A580

Rozdzielczość matrycy (a tak naprawdę rozdzielczość układu matryca plus odcięty od wpływu aberracji optycznych dobrej klasy obiektyw) wyznaczamy w oparciu o funkcję MTF50, a pomiarów dokonujemy na niewyostrzonych plikach RAW, które wcześniej konwertujemy do formatu TIFF przy pomocy programu dcraw. Zdjęcia wykonujemy przy użyciu obiektywu Sigma 30 mm f/1.4 EX DC, który jest produkowany ze wszystkimi bagnetami lustrzanek dostępnych na rynku. Uzyskane przez nas wyniki prezentujemy na poniższym wykresie. W wyniku nieszczęśliwego zbiegu okoliczności, część zdjęć testowych dla przysłony f/5.6 wykonanych właśnie obiektywem Sigmy uległo uszkodzeniu. W związku z tym prezentujemy wynik otrzymany na podstawie zdjęć wykonanych obiektywem Sony 50 mm f/1.4. Warto jednak zaznaczyć, że dla pozostałych wartości przysłony otrzymaliśmy porównywalne wyniki z obu tych obiektywów, co pozwala uznać wynik dla f/5.6 dla systemowej 50-ki za miarodajny.

Jak widać, wynik otrzymany dla przysłony f/5.6 jest wyższy od tego, jaki zanotował model A450. Co więcej, jest on na porównywalnym poziomie do tego, jaki otrzymaliśmy na 15-megapikselowej matrycy Canona 50D. Biorąc pod uwagę fakt, że matryca Canona ma fizycznie mniejsze rozmiary od matrycy A580, warto zwrócić uwagę, że gęstość pikseli w przypadku tego ostatniego jest minimalnie mniejsza od tej dla 50D. Porównywalne wyniki w przypadku obu tych aparatów są kolejnym argumentem za tym, że w przypadku A580 wartość otrzymana dla f/5.6 z obiektywu Sony 50 mm f/1.4 jest faktycznie miarodajna jeśli chodzi możliwości matrycy w zakresie rozdzielczości.

Obiektywy Sigma 30   mm f/1.4 EX DC wykorzystywane w pomiarze rozdzielczości otrzymaliśmy od:

35

Page 36: Sony Alpha DSLR A580

5. Balans bieli

Sony Alpha 580 posiada następujące tryby balansu bieli:

Auto, Dzień słoneczny, Cień, Dzień pochmurny, Żarówki, Świetlówki, Lampa błyskowa, Temperatura barwowa (z opcją filtrów kolorowych), Ustawienie ręczne według wzorca bieli.

W przypadku dedykowanych balansów bieli, tonację kolorów można regulować w zakresie −3 do +3. Podczas regulacji w stronę ujemną kolorystyka zdjęcia staje się zimniejsza, podczas gdy regulacja w stronę dodatnią powoduje ocieplanie barw.

Temperaturę barwową możemy ustawiać w zakresie od 2500K do 9900K z krokiem 100K. W tym przypadku mamy także możliwość użycia funkcji „Filtr kolorowy”, pozwalającej uzyskać efekt fotograficznych filtrów CC (Color Compensation). Funkcja ta działa w taki sposób, że wykorzystując ustawioną temperaturę jako bazową, barwę zdjęcia można regulować dodatkowo w dwóch kierunkach: G (Green) i M (Magenta). W każdym z tych kierunków mamy do dyspozycji 9-stopniową skalę.

Pomiary skuteczności balansu bieli wykonujemy na 24-polowej tablicy kolorów X-Rite. Następnie wyliczamy parametry dC (odchylenie od właściwej barwy w przestrzeni L*a*b*, czyli wartość błędu, z jakim ocenił barwę aparat) oraz S (nasycenie barwy wyrażone w procentach). Poniżej w tabeli przedstawiamy wyniki dla przetestowanych przez nas ustawień balansu bieli.

Światło Balans bieli dC S [%]

Słoneczny dzień Auto 5.38 113.1

Słoneczny dzień Słoneczny dzień 5.29 113.3

Pochmurny dzień Auto 4.34 110

Pochmurny dzień Pochmurny dzień 4.96 111.7

3000K Auto 24 136.4

3000K Żarówki 9.59 109.5

3000K 3000K 7.59 104.8

6400K Auto 4.8 114.9

6400K 6400K 7.5 119.5

Lampa błyskowa Auto 7.48 102.1

Lampa błyskowa Lampa błyskowa 8.08 101.5

A580 radzi sobie całkiem dobrze z poprawnym odwzorowaniem kolorów. Tradycyjnie automatyczny balans bieli wypadł najgorzej przy świetle żarowym. W większości przypadków jednak, błędy utrzymują się na rozsądnym poziomie, a automatyczny balans bieli daje podobne wyniki jak ustawienia dedykowane, a czasami nawet lepsze. Można zauważyć jednak, że A580 ma tendencję do przesycania kolorów. W wielu przypadkach parametr ten utrzymuje się na stosunkowo wysokim poziomie. Pod tym względem sytuacja wygląda najlepiej dla światła błyskowego i przy świetle żarowym dla balansu bieli ustawionego w oparciu o temperaturę barwową. Poniżej przedstawiamy szczegółowe wyniki naszych pomiarów.

36

Page 40: Sony Alpha DSLR A580

6. Jakość obrazu JPEG

Sony A580 umożliwia zapis zdjęć w formacie JPEG z dwoma stopniami kompresji. Zdjęcia możemy wykonywać w dwóch formatach obrazu: 3:2 oraz 16:9, a w każdym z nich mamy do wyboru trzy rozdzielczości:

L – 4912×3264 (3:2) oraz 4912×2760 (16:9), M – 3568×2368 (3:2) oraz 3568×2000 (16:9), S – 2448×1624 (3:2) oraz 2448×1376 (16:9).

Wygląd zdjęć zapisywanych jako JPEG można regulować pod względem kontrastu, nasycenia i wyostrzenia. W systemie Alpha funkcja ta znajduje się w menu funkcyjnym pod nazwą „Strefa twórcza”. Można w niej zmienić ustawienia dla trybów: Standard, Intensywny, Portret, Krajobraz, Zachód słońca lub Czarnobiały. Regulacja każdego z trzech parametrów odbywa się w przedziale od −3 do +3 ze skokiem jednostkowym.

Wybrane funkcje specjalne

W Sony A580, posiada dwie funkcje związane z podnoszeniem zakresu tonalnego na plikach JPEG. Pierwsza metoda – DRO (ang. Dynamic Range Optimizer), polega na automatycznej obróbce pojedynczego zdjęcia, sprowadzającej się głównie do rozjaśniania cieni. W efekcie możemy spodziewać się poprawy wizualnego odbioru zdjęcia, jednak okupione to będzie wzrostem szumu w rozjaśnianych partiach obrazu. Znacznie bardziej interesującą metodą jest tworzenie zdjęć techniką HDR – aparat wykonuje trzy zdjęcia jedno za drugim, odpowiednio ustawiając parametry ekspozycji i tworzy jeden wynikowy obraz. Zarówno w przypadku DRO jak i HDR ustawić możemy rozpiętość dynamiki, która jest dla nas interesująca – w przedziale ±3.0 EV.

Sfotografowaliśmy scenę, na której występowały duże kontrasty między jasnymi i ciemnymi partiami obrazu. Poniżej prezentujemy kilka zdjęć dla różnych ustawień HDR wraz z wycinkami ilustrującymi poziom szumów w światłach i cieniach. Można zauważyć, że wynikowe pliki HDR są poprawne i da się nimi uzyskać zauważalnie lepszą rozpiętość tonalną – należy jedynie zadbać o dobranie odpowiedniej wartości różnicy EV, by uzyskany efekt nie był przesadzony.

HDR off

40

Page 41: Sony Alpha DSLR A580

HDR 3.0EV

HDR 6.0EV

Sony A580, ISO 400

HDRoff

41

Page 42: Sony Alpha DSLR A580

HDR1.0EV

HDR3.0EV

HDR6.0EV

Ciekawą funkcją, jaką odnajdziemy w A580, jest rejestrowanie panoram, które tworzymy przesuwając aparat wzdłuż interesującego nas kadru. Działa ona w analogiczny sposób jak w testowanym niedawno modelu A55. Mechaniczna migawka w trakcie wykonywania panoramy jest cyklicznie wyzwalana, a po zakończeniu całej operacji aparat przetwarza wykonane zdjęcia i tworzy obraz w formacie panoramicznym. Podobnie jak A55, Sony A580 umożliwia tworzenie panoram 3D, które są wykonywane w ten sam sposób. Różnica występuje dopiero w sposobie przetwarzania zarejestrowanych zdjęć. Tak wygenerowane panoramy oglądać możemy za pomocą stosownych telewizorów Sony z dołączonymi okularami.

Wykonując panoramy możemy wybrać zarówno kierunek jej wykonywania, jak i orientację (lewo-prawo, góra-dół). W przypadku panoram 3D mamy jedynie możliwość wyboru lewo-prawo. Dodatkowo

42

Page 43: Sony Alpha DSLR A580

możemy wybrać szerokość panoramy. W efekcie do dyspozycji mamy następujące wynikowe rozmiary obrazów:

rozmiar standardowy: o 3872×2160 pix w pionie, o 8192×1856 pix w poziomie,

rozmiar szeroki: o 5536×2160 pix w pionie, o 12416×1856 pix w poziomie,

3D rozmiar 16:9: o 1920×1080 pix w poziomie,

3D rozmiar standardowy: o 4912×1080 pix w poziomie,

3D rozmiar szeroki: o 7152×1080 pix w poziomie.

Poniżej przedstawiamy przykładowe panoramy klasyczne oraz jedną 3D. Te drugie zapisywane są w formacie MPO.

2D

3D

Przy wykonywaniu panoram warto zawsze od razu sprawdzić efekt końcowy. Zdarza się czasami, że panoramy nie są pełne, choć w trakcie ich generowania wykonaliśmy cały niezbędny zakres ruchu. Dzieje się tak zazwyczaj kiedy zbyt wolno obracamy aparat. W przypadku A580 wszystkie panoramy wyszły pełne, ale przykład można znaleźć w teście aparatu A55. Zdarzają się również mniejsze lub większe błędy łączenia na granicy kadrów. Część z błędów wynikać może oczywiście z poruszających się obiektów, których powinno się unikać przy wykonywaniu panoram.

Standardowe porównanie jakości JPEG-ów

43

Page 44: Sony Alpha DSLR A580

Poniżej przedstawiamy fragmenty zdjęć scenki w formacie JPEG przy ustawieniach neutralnych i minimalnym wyostrzeniu. Dla porównania prezentujemy zdjęcia z Sony A55, A450 i Canona 550D.

Patrząc na powyższe wycinki, można w zasadzie powtórzyć większość z tego, co zostało powiedziane przy okazji testu modelu A55. Co prawda można się dopatrzyć minimalnie mniejszego szumu w przypadku A580, jednak podobnie jak w A55 widać, że JPEG-i są silnie odszumiane na wyższych czułościach. Sony A580 posiada te same ustawienia dotyczące procesu odszumiania jak A55. Nie można zatem zupełnie go wyłączyć, a jedyne co użytkownik może zrobić, to wybrać jedną z opcji: odszumianie słabe lub automatyczne. Jak widać na powyższych wycinkach, mimo wybrania opcji „słabe”, odszumianie jest jednak intensywne. W miarę wzrostu czułości w wyniku odszumiania zaczynają się zacierać szczegóły na zdjęciu, co wyraźnie widać na zdjęciach.

W Sony A580, podobnie jak z A55, wprowadzono dodatkowy tryb wyboru czułości ISO nazywany „wieloklatkową redukcją szumu”. Obejmuje on zakres od ISO 100 do ISO 25600 i w trybie tym aparat automatycznie wykonuje serię zdjęć, które następnie są składane i uśredniane, a zdjęcie wynikowe charakteryzuje się niższym poziomem szumu, niż analogiczne wykonane przy zwykłym ustawieniu konkretnej wartości ISO. W poniższej tabelce prezentujemy zdjęcia scenki oraz tablicy szumów wykonane zarówno przy normalnym ustawieniu czułości jak i w trybie wieloklatkowej redukcji szumu.

Widać, że tryb „wieloklatkowej redukcji szumu” może się przydać przy fotografowaniu w słabych warunkach oświetleniowych, kiedy zmuszeni jesteśmy użyć wysokich czułości. Dostrzegalne różnice pojawiają się bowiem jedynie dla wysokich wartości ISO.

Na zakończenie tego rozdziału prezentujemy jeszcze wynik działania funkcji wyostrzania zastosowanej w A580. Poza najniższym poziomem wyostrzania ustawionym na −3, pokazujemy również wycinki zdjęć zrobionych na wyostrzaniu neutralnym 0 oraz maksymalnie wyostrzone na +3.

Sony A580, ISO 100

wyostrzenie −3

wyostrzenie +3

44

Page 45: Sony Alpha DSLR A580

7. Szumy i jakość obrazu w RAW

Poniżej prezentujemy wykres ukazujący wyniki pomiaru szumu zarejestrowanego na zdjęciach JPEG. Porównując go z analogicznym wykresem z testu Sony A55, dostrzeżemy minimalną różnicę na korzyść A580 widoczną wyraźniej na wyższych czułościach. Ową minimalną przewagę dało się już dostrzec w poprzednim rozdziale porównując wycinki zdjęć. Powyższe wyniki można by uznać za rewelacyjne gdyby nie fakt, że są one głównie rezultatem intensywnego odszumiania.

Pomiar szumu wykonaliśmy również na JPEG-ach zapisanych w trybie wieloklatkowej redukcji szumu. Otrzymane wyniki prezentujemy na poniższym wykresie. Porównując go z powyższym wykresem daje się zauważyć, że różnica jest minimalna. Jak było widać na wycinkach zdjęć zaprezentowanych w poprzednim rozdziale, w praktyce dostrzegalna ona jest jedynie na wyższych czułościach.

Jak już wspomnieliśmy, A580 posiada opcje związane z redukcją szumów na wysokich czułościach, a do wyboru mamy dwa ustawienia: słabe i automatyczne. W tabelce poniżej prezentujemy porównanie intensywności tego procesu dla obu możliwych ustawień na zdjęciach wykonanych przy czułości ISO 6400.

45

Page 46: Sony Alpha DSLR A580

ISO 6400

NR słaby

NR automatyczn

y

Odszumianie na poziomie słabym jest bardzo intensywne, o czym mówiliśmy już wcześniej. Proces ten poza szumem dość mocno redukuje również ilość szczegółów widocznych na zdjęciu. Zastosowanie odszumiania na poziomie automatycznym z praktycznego punktu widzenia nie daje wyraźnej korzyści w obniżeniu szumu w stosunku do ustawienia „słabe”.

Przyjrzyjmy się teraz zdjęciom zapisanym w surowym formacie. RAW-y z A580 wywołaliśmy programem dcraw i zapisaliśmy jako 24-bitowe TIFF-y. Dla porównania prezentujemy również wycinki zdjęć z modelu A55, A450 i Canona 550D.

Oglądając powyższe wycinki zdjęć czujemy się zawiedzeni. Przy okazji testowania A55 przypuszczaliśmy, że wysoki poziom szumów na zdjęciach RAW dla wyższych czułości może być częściowo wynikiem faktu, iż w aparacie tym matryca pracuje non stop kiedy jest on włączony. Oczekiwaliśmy zatem, że szum na surowych plikach w przypadku A580 będzie niższy, a różnicę da się wyłapać bez problemu już przy ocenie wycinków zdjęć. Z powyższego porównania wynika jednak, że poziom szumu w przypadku obu tych aparatów jest podobny i trudno się dopatrywać różnic między nimi pod tym względem.

Sprawdźmy teraz, jak wizualna ocena szumu przekłada się na konkretne liczby. Na poniższym wykresie przedstawiamy poziom szumu zmierzony na podstawie surowych zdjęć tablicy Kodaka Q-13, przekonwertowanych wcześniej do 24-bitowych TIFF-ów.

46

Page 47: Sony Alpha DSLR A580

Jeśli spojrzymy na analogiczny wykres z testu A55, zauważymy, że jest minimalna różnica na wyższych czułościach na korzyść A580. Różnica ta jednak jest na poziomie 0.5 punktu procentowego i jak widać z powyższych zdjęć jest ona niezauważalna w praktyce. Spodziewaliśmy się, że Sony A580 wypadnie lepiej w tej kategorii, ale niestety tak się nie stało. Zanotowane przez aparat wyniki nie zachwycają pod względem poziomu szumu, bowiem tak jak w A55 jest on stosunkowo wysoki. Również pomiary wykonane na 48-bitowych TIFF-ach, które prezentujemy na poniższym wykresie pokazały, że oba te aparaty zachowują się porównywalnie pod względem ilości szumu na surowych plikach.

Darki

47

Page 48: Sony Alpha DSLR A580

Poziom prądu ciemnego testujemy na podstawie zdjęć wykonanych z 3-minutową ekspozycją bez dopływu światła. Zdjęcia wykonujemy zarówno w formacie JPEG jak i RAW. Te pierwsze pokazujemy w postaci, w jakiej zostały zapisane przez aparat, a prezentowane dla nich histogramy zostały wykonane w skali logarytmicznej. Pliki RAW natomiast, wywoływane są programem dcraw do postaci czarnobiałej bez interpolacji. Uzyskane w ten sposób pliki TIFF konwertujemy do formatu GIF, dobierając zakres w taki sposób, aby najlepiej zobrazować generujący się na matrycy szum. W przypadku A580 zakres ten wynosi od 0 do 255. Identyczny zakres posiada również pozioma oś histogramów wykonanych na podstawie surowych plików. Maksymalne wartości na osi pionowej wynoszą milion zliczeń. Warto również zaznaczyć, że pomiędzy wykonywaniem kolejnych darków pozwalaliśmy aby aparat się schłodził.

ISO Dark Frame Crop Histogram

100 (RAW)

100(JPEG)

200 (RAW)

200(JPEG)

400 (RAW)

48

Page 50: Sony Alpha DSLR A580

6400(JPEG)

12800 (RAW)

12800(JPEG)

Zaprezentowane powyżej darki wyglądają całkiem przyzwoicie. Daje się jednak zauważyć, że przy wyższych czułościach matryca zaczyna świecić nieznacznie na brzegach. Otrzymane przez nas histogramy wyglądają rozsądnie do czułości ISO 6400. W tym zakresie obserwujemy charakterystyczny kształt gaussowskiego rozkładu, a odchylenie standardowe nie przekracza średniej wartości sygnału. Dla czułości ISO 12800 widać, że rozkład jest bardzo szeroki, a z tabelki zamieszczonej poniżej, można się przekonać, że odchylenie standardowe jest większe niż średnia wartość sygnału. Dodatkowo w tym przypadku zastosowano bias o nieco większej wartości niż dla pozostałych czułości.

DARK ISO średni poziom

sygnałuodchylenie

standardowe

100 128 1.69

200 128 2.99

400 129 5.84

800 129 11.2

1600 129 22.6

3200 129 46.3

6400 131 94.7

12800 141 181

50

Page 51: Sony Alpha DSLR A580

8. Zakres tonalny

Testy zakresu tonalnego przeprowadzamy w oparciu o zdjęcia tablicy Stouffer T4110, zapisane w formacie RAW i przekonwertowane do 48-bitowych TIFF-ów za pomocą programu dcraw. Wyniki otrzymane przez nas dla A580 prezentujemy na poniższym wykresie.

Całkowity zakres tonalny w A580 utrzymuje się na poziomie bliskim 8 EV w całym zakresie czułości ISO. Jest to wynik dość typowy dla większości testowanych przez nas lustrzanek. Znacznie więcej o możliwościach matrycy aparatu mówi jednak zakres tonalny dla najlepszej jakości zdjęcia, czyli przy stosunku szumu do sygnału na poziomie 0.1. W tym przypadku A580 osiąga maksymalną wartość na poziomie 6.65 EV, czyli minimalnie więcej niż A55. Trzeba jednak przyznać, że nie jest to imponujący wynik, bowiem 50D zanotował w tej kategorii wartość na poziomie 7.4 EV. Z drugiej jednak strony jest to wartość nieznacznie wyższa od tej, jaką otrzymaliśmy w teście Canona 60D.

Zakres tonalny na plikach zapisanych w formacie JPEG możemy ocenić wizualnie na wycinkach zdjęć tablicy Stouffer T4110. Odległość pomiędzy sąsiednimi polami szarości wynosi 0.3 EV.

Przy omawianiu zakresu tonalnego pokazujemy również, jak zachowują się zdjęcia przy obróbce komputerowej, kiedy to rozjaśniamy je lub przyciemniamy. Zdjęcia wykonujemy przy czułości ISO 100 i 1600, przysłonie f/16 i czasach odpowiednio 30 i 2 s. Następnie wywołujemy je jako 48-bitowe TIFF-y dcrawem i w Lightroomie rozjaśniamy o +4 EV oraz przyciemniamy o −4 EV, po czym zapisujemy jako zdjęcia 24-bitowe.

51

Page 52: Sony Alpha DSLR A580

100 ISO

0 EV +4 EV

A580

A55

1600 ISO

52

Page 53: Sony Alpha DSLR A580

A580

A55

Przy rozjaśnianiu ciemnych partii obrazu, dla ISO 100 efekt końcowy w przypadku A580 jest nieznacznie lepszy od tego jaki obserwujemy dla A55. Może być to efektem tego, że dynamika tonalna dla A580 przy ISO 100 jest minimalnie lepsza. Dla ISO 1600 natomiast szum jest na tyle wysoki w przypadku obu aparatów, że skutecznie zaciera większość szczegółów.

Przyciemnianie jasnych partii obrazu daje podobne efekty w przypadku obu aparatów. Ewentualne różnice wynikają raczej z faktu, że oryginalne zdjęcia przy tych samych parametrach ekspozycji są nieco słabiej naświetlone w przypadku A580.

53

Page 54: Sony Alpha DSLR A580

100 ISO

0 EV −4 EV

A580

A55

1600 ISO

A580

A55

54

Page 55: Sony Alpha DSLR A580

9. Podsumowanie

Budowa, jakość wykonania i funkcjonalność

A580 to zaawansowana lustrzanka amatorska, która pod względem wielkości, wyglądu oraz jakości wykonania prezentuje się naprawdę dobrze. Odpowiednie rozmiary aparatu sprawiają, że wielkość rękojeści jest wystarczająca do tego, by zapewnić wygodny uchwyt. Dodatkowo, dobre wyprofilowanie ułatwia swobodne ułożenie dłoni. Co prawda liczba przycisków na obudowie nie imponuje, jednak trzeba przyznać, że kilka przycisków dedykowanych razem z menu funkcyjnym sprawiają, że aparat obsługuje się wygodnie i stosunkowo szybko. Takie rozwiązanie, w połączeniu z czytelnym i przejrzystym menu powinno zadowolić większość potencjalnych użytkowników tego aparatu. Niewątpliwym plusem A580 jest bardzo funkcjonalny tryb podglądu na żywo, który w połączeniu z szybkim autofokusem (działającym w oparciu o detekcję fazy) i uchylnym wyświetlaczem LCD, dającym obraz o bardzo dobrej jakości, zapewni wygodną pracę z aparatem w wielu sytuacjach, zwłaszcza kiedy musimy fotografować z nietypowej perspektywy. W nowej lustrzance Sony pojawił się również tryb filmowania. Nie jest on niestety tak funkcjonalny jak w modelu A55. Co prawda umożliwia nagrywanie filmów w formacie Full HD z przeplotem, jednak podczas nagrywania ostrość można kontrolować jedynie ręcznie.

Użytkowanie i ergonomia

Pod względem wygody użytkowania A580 wypada całkiem dobrze. W kwestii szybkości działania nie mamy poważniejszych zastrzeżeń do testowanego aparatu. Praktycznie rzecz biorąc, wszystkie operacje wykonywane są płynnie i nie napotykamy w działaniu A580 irytujących opóźnień. Również pod względem trybu zdjęć seryjnych A580 prezentuje się pozytywnie i wypada dobrze na tle konkurencji. Do zalet aparatu można także zaliczyć sprawną stabilizację obrazu, choć jej skuteczność nie jest rekordowa. Warto również wspomnieć o całkiem niezłej skuteczności autofokusu w A580. Pod tym względem model ten wypadł wyraźnie lepiej niż testowany niedawno A55. Pewne zastrzeżenia można mieć do systemu automatycznego czyszczenia matrycy, który nie chroni dostatecznie przed gromadzeniem się kurzu na matrycy. Z punktu widzenia użytkowego na plus można zaliczyć tryb wykonywania panoram oraz funkcję zdjęć HDR.

Rozdzielczość

Nowa 16-megapikselowa matryca zastosowana w A580 pod względem rozdzielczości generowanego obrazu notuje wyniki na dobrym poziomie. Jest on porównywalny z tym, jaki osiągnął Canon 50D, w przypadku którego gęstość pikseli na matrycy jest podobna do A580. Co prawda w nowej lustrzance nie ma typowej funkcji wstępnego podnoszenia lustra, jednak ta dostępna w 2-sekundowym samowyzwalaczu wystarcza by w większości przypadków wytłumić drgania aparatu związane z pracą lustra. Świadczy o tym fakt, że w przypadku A580 nie mieliśmy problemów podczas pomiarów rozdzielczości na jakie napotkaliśmy przy testowaniu poprzednich modeli lustrzanek Sony takich jak A550 czy A450.

Balans bieli

Nie mamy poważnych zastrzeżeń do pracy balansu bieli w A580. W większości przypadków błędy kolorów utrzymują się na rozsądnym poziomie. Automatyczny balans bieli tradycyjnie zawodzi podczas pracy przy świetle żarowym. Można trochę ponarzekać natomiast na poziom nasycenia koloru. W wielu przypadkach parametr ten utrzymuje się na stosunkowo wysokim poziomie. Użytkownikom, którzy preferują bardziej naturalne nasycenie kolorów pozostaje zastosowanie mniejszej wartości tego parametru niż przy ustawieniach standardowych.

Jakość obrazu w JPEG

55

Page 56: Sony Alpha DSLR A580

Poziom szumów na zdjęciach zapisanych w formacie JPEG w A580 (podobnie jak w A55) jest niski. Trzeba jednak mieć na uwadze, że w przypadku wyższych czułości jest to głównie efekt odszumiania, które dość intensywnie ingeruje w obraz. Mimo, że proces ten efektywnie zmniejsza ilość szumu, to jego efektem ubocznym jest wyraźne zacieranie się drobnych szczegółów na zdjęciach. Warto również zwrócić uwagę na bardzo małe wyostrzanie obrazu dla ustawienia tego parametru na minimalnym poziomie. Dla użytkowników korzystających jedynie z plików JPEG rozsądnie będzie używać wyostrzania na poziomie 0 lub nawet nieco wyższym.

Szumy i jakość obrazu w RAW

Poziom szumu zmierzony na plikach RAW w przypadku A580 trochę nas zawiódł. Co prawda model A55 (posiadający tę samą matrycę) osiągnął w tej kategorii porównywalny wynik, jednak w jego przypadku matryca pracująca non stop podczas używania aparatu grzeje się intensywniej niż analogiczna matryca zastosowana w A580. Dlatego spodziewaliśmy się jednak lepszego wyniku w przypadku testowanej lustrzanki Sony. Niestety na wyższych czułościach poziom szumu jest stosunkowo wysoki i dla przykładu minimalnie wyższy od tego jaki zanotował Canon 550D, który ma matrycę o podobnym upakowaniu pikseli.

Zakres tonalny

Maksymalny zakres tonalny dla najlepszej jakości zdjęcia nie jest rewelacyjny. Wynik na poziomie 6.65 EV to minimalnie więcej niż w tej kategorii osiągnął A55 oraz lepiej niż w przypadku Canona 60D. Jest to jednak wynik dość przeciętny zwłaszcza jeśli porównamy go do tego, jaki osiągnął w tej kategorii Canon 50D – pakowanie coraz większej liczby pikseli, szczególnie w tej kategorii nie wychodzi matrycom na zdrowie. Całkowity zakres tonalny w A580 dla większości czułości ISO sięga niemal 8 EV i jest to typowy wynik, jaki notujemy zazwyczaj w testach lustrzanek. Warto również wspomnieć, że aparat został wyposażony w optymalizator zakresu tonalnego i funkcję HDR.

Ocena końcowa

Punktacja Maks. Sony A580 Sony A55 Canon 550D

Obudowa 7 2,61 1,59 2,15

Gniazda 4 2,36 1,39 1,52

Przyciski 4 1,60 1,60 2,60

Menu 3 2,04 2,52 2,64

Wyświetlacze 5 2,47 2,47 2,06

Live View 3 1,99 1,91 1,58

Wizjer 5 1,86 2,50 1,79

Szybkość działania 5 2,24 2,25 1,28

Autofokus 9 4,30 3,50 5,49

Pomiar światła 8 3,50 3,50 4,75

Funkcje specjalne 5 1,29 2,01 1,32

Lampa błyskowa 4 2,17 2,00 1,83

Rozdzielczość (MTF) 8 4,80 4,99 4,42

Balans bieli 3 0,74 0,92 1,10

Jakość zdjęć JPEG 7 3,46 3,34 3,66

Jakość zdjęć RAW 10 6,11 6,00 6,32

Zakres tonalny 10 5,70 5,61 6,27

56

Page 57: Sony Alpha DSLR A580

RAZEM 100 49,24 48,10 50,76

Sony A580 może być interesującą propozycją dla amatorów fotografii. Zapewnia całkiem sporo możliwości i ma wiele ciekawych funkcji, które z pewnością zainteresują wielu miłośników fotografii. Jego odpowiednia wielkość i dobrze wyprofilowany uchwyt zapewnią wygodną pracę, a dostępne przyciski i menu funkcyjne umożliwią w miarę szybką obsługę. Atutem powinny być również wygodny tryb LV z szybkim autofokusem, duży ekran LCD dający obraz o bardzo dobrej jakości oraz dobry tryb zdjęć seryjnych. Nowa matryca zastosowana w Sony A580 daje obrazy o dobrej rozdzielczości, jednak potencjalni nabywcy powinni mieć na uwadze zauważalny poziom szumu na wyższych czułościach. W nowej lustrzance Sony pojawił się również tryb filmowania (Full HD z przeplotem), chociaż fakt, że ostrość można regulować jedynie ręcznie, ogranicza trochę jego funkcjonalność.

Widać zatem, że Sony A580 ma sporo do zaoferowania i spokojnie może konkurować z amatorskimi lustrzankami innych producentów. Poza nimi jednak konkurentem dla A580 może być w pewnym sensie A55. Ten ostatni posiada tę samą matrycę co A580, ale oferuje lepszy tryb zdjęć seryjnych i szybki autofokus w trybie filmowania. Jest też wyraźnie mniejszy od A580. Można przypuszczać, że A55 znajdzie chętnych w gronie użytkowników, dla których istotna jest uniwersalność oraz poręczność sprzętu, a fotografowanie i filmowanie jest równie ważne. Sony A580 powinien jednak przyciągnąć uwagę tych, którzy stawiają głównie na fotografowanie oraz wygodę pracy związaną z dużym, dobrze wyprofilowanym uchwytem i przyzwyczajeni są do tradycyjnego optycznego wizjera. Niestety, ale Ci ostatni muszą się liczyć z większym wydatkiem niż potencjalni nabywcy A55. Sony A580 w zestawie z podstawowym obiektywem 18–55 mm można kupić za niecałe 3400 zł, czyli około 500 zł drożej niż A55.

W zasadzie A580 jest stosunkowo nowym aparatem i nie można się dziwić, że pod względem ceny nie wypada najlepiej na tle takich konkurentów jak Canon 550D czy Nikon D5000, które goszczą na rynku znacznie dłużej. Oba te aparaty w zestawach ze stabilizowanymi obiektywami są wyraźnie tańsze od A580. Innym przykładem jego konkurentów mogą być aparaty z nieco wyższej półki. Pentax K-7 z kitowym obiektywem 18–55 mm to wydatek rzędu 3500 zł, czyli tak naprawdę niewiele drożej od A580. Jego przeciwnikiem może się też okazać wciąż popularny Canon 50D, którego z kitowym obiektywem można kupić za około 3200 zł (wszystkie ceny na podstawie serwisu Ceneo z dnia 13 grudnia 2010 roku).

Są to oczywiście dość swobodne porównania cenowe i nie stanowią one jedynego słusznego wykładnika. Mogą on być pewną wskazówką dla potencjalnych amatorów fotografii, którzy zaczynają swoją przygodę w tym zakresie i nie są przywiązani do żadnego z systemów. Jednak jeśli ktoś świadomie podchodzi do kupna aparatu, zwłaszcza jeśli chodzi o kwotę rzędu kilku tysięcy złotych, zapewne dziesięć razy się zastanowi i przemyśli sprawę, jakie rozwiązania i funkcje w aparacie są dla nie niego ważne, a nie będzie kierował się tylko ceną. My możemy mieć nadzieję, że nasz test będzie cennym źródłem informacji przy podejmowaniu ostatecznej decyzji.

Zalety:

wysoka rozdzielczość zdjęć, dobra jakość zdjęć RAW na niższych czułościach, dobry pomiar światła, rozbudowany tryb zdjęć seryjnych o dobrych osiągach, dobry balans bieli w większości przypadków, czytelne i funkcjonalne menu, uchylny wyświetlacz LCD, szybki, działający w oparciu o detekcję fazy autofokus w trybie LV, obraz na wyświetlaczu LCD bardzo dobrej jakości, funkcje optymalizacji zakresu tonalnego i HDR,

57

Page 58: Sony Alpha DSLR A580

funkcja tworzenia zdjęć panoramicznych, stosunkowo celny AF, uruchamianie AF po przyłożeniu oka do wizjera, skuteczna stabilizacja obrazu, wydajna bateria, wygodny uchwyt, tryb filmowania Full HD (z przeplotem), gniazdo HDMI.

Wady:

intensywne odszumianie plików JPEG na wysokich czułościach, problemy z balansem bieli w przypadku światła żarowego, funkcja bracketingu ograniczona jedynie do ±1/3 i ±2/3 EV, stosunkowo długi czas synchronizacji z wbudowaną lampą (1/160 s), niezbyt skuteczny mechanizm automatycznego czyszczenia matrycy, stosunkowo szybkie nagrzewanie się matrycy podczas nagrywania filmów, wyłącznie ręczne ustawianie ostrości w trybie wideo.

58