Śniadanie daje moc!Śniadanie, jako inspiracja artystów różnych epok.

François Boucher - Śniadanie

Data powstania: 1739 r.Wymiary: 82 x 66 cmMiejsce ekspozycji: Luwr, Paryż

Auguste Renoir – Śniadanie wioślarzy

Data powstania: 1880-1881 r. Wymiary: 129,5 x172,7 cmMiejsce ekspozycji: Philip Colection

Przedstawia grupę osób z podparyskiego środowiska wioślarskiego podczas spożywania śniadania na tarasie restauracji "Fournaise" koło mostu w Chatou na wyspie Sekwanie, popularnego miejsca spotkań ówczesnych aktorów, artystów, intelektualistów. Na obrazie tym Renoir po raz pierwszy ukazał Aline Charigot, swoją przyszłą żonę; malarz zaprezentował ją jako kobietę w kapeluszu – pierwszą z lewej, trzymającą pieska. Jeanne Samary zatyka sobie uszy w górnym prawym rogu obrazu – prawdopodobnie nie może już dłużej słuchać adorujących ją mężczyzn. W dolnym prawym rogu widać – w białym podkoszulku wioślarza i żółtym słomkowym kapeluszu – Gustave'a Caillebotte'a. Postać z nim sąsiadująca to aktorka Angèle. Osoby na drugim planie to bogaty kolekcjoner i wydawca Charles Ephrussi (w cylindrze), urzędnik Eugène Pierre Lestinguez i artysta Paul Lhote (w sportowych kapeluszach).Obraz odwołuje się do XVI-wiecznych weneckich scen biesiadnych (Paolo Veronese). Artysta pracował nad dziełem kilka miesięcy, wszyscy modele pozowali mu indywidualnie. Przy głębszej analizie powierzchni obrazu odkryto wiele poprawek dokonanych przez Renoira podczas pracy. Z listów artysty wiadomo, że poświęcił malowaniu Śniadania wiele wysiłku.

Cluod Monet– Śniadanie na trawie

Data powstania: 1866 r.

Rok powstania: 1962, Wymiar: 53,1 x 64,2 cm

Pablo Picasso– Śniadanie na trawie

Data powstania: ok.1873

Claude Monet– Śniadanie

Obiady czwartkoweu króla Augusta Poniatowskiego

A uczone obiady? znasz to może imię?Gdzie połowa nie gada a połowa drzymie,

W których król wszystkie musi zastąpić ekspensa,Dowcipu, wiadomości, i wina, i mięsa.

Kajetan Węgierski (1756-1787)

Stanisław August Poniatowski- król Polski, inicjator „Obiadów czwartkowych”

Były to popołudniowe biesiady literacko-naukowe. Pierwsze spotkania odbyły się w roku 1770 i były kontynuacją zebrań

o podobnym charakterze, organizowanych przez Adama Kazimierza Czartoryskiego w Pałacu Błękitnym w

początkowym okresie panowania Stanisława Augusta. Obiady czwartkowe organizowane były regularnie co tydzień

i trwały od 3 do 4 godzin. Przeważnie odbywały się na Zamku Królewskim (wg tradycji w Sali Rady, w inwentarzu z roku 1808 zwanej też Jadalną), latem w Łazienkach. Celem

spotkań były rozmowy na tematy związane ze sztuką, nauką, omawianie dzieł literackich.

W obiadach czwartkowych skład gości nie był stały, ponadto zmieniał się w różnych okresach. W pojedynczym przyjęciu

brało udział zwykle około 10-12 biesiadników.

Pałac Błękitny na obrazie Bernardo Bellotto

Pałac na wodzie (wyspie), Łazienki, Warszawa