Wykonał: Dawid Mraz kl. IV b

Krzysztof Kamil Baczyński (1921-1944) – poeta, najwybitniejszy twórca pokolenia

Kolumbów, podchorąży, żołnierz Armii Krajowej, walczący pod pseudonimami: Jan

Bugaj, Jan Krzyski, Krzysztof Zieliński, Krzyś. Studiował polonistykę na tajnym

Uniwersytecie Warszawskim. Należał do kręgu literackiego

konspiracyjnego pisma „Droga”. Zachowały się wszystkie jego dzieła: ponad 500 wierszy, kilkanaście poematów i około

20 opowiadań.On i jego żona zginęli w Powstaniu

Warszawskim. K. K. Baczyński został pochowany na Cmentarzu Wojskowym Powązki w

Warszawie. Odznaczony pośmiertnie Medalem za Warszawę 1947 i Krzyżem

Armii Krajowej. Jego wiersze śpiewane są przez wielu

polskich artystów, w tym Ewę Demarczyk, Janusza Radka, Michała Bajora, Grzegorza Turnaua, a o życiu poety powstało kilka

filmów.

Adam Bernard Mickiewicz – urodzony 24 grudnia 1798

roku w Zaosiu.

Polski poeta, działacz i publicysta polityczny.

Uważany za największego pisarza polskiego, jednego z tzw.

"wieszczów". Zmarł 26 listopada 1855 roku

w Konstantynopolu.

Karol Józef Wojtyła ur. 18 maja 1920 w Wadowicach,

zm. 2 kwietnia 2005 w Watykanie –polski duchowny rzymskokatolicki,

arcybiskup krakowski, kardynał, papież

16 października 1978 – 2 kwietnia 2005, czcigodny sługa Boży Kościoła

Katolickiego, kawaler Orderu Orła Białego.

Fryderyk Franciszek Chopinur. 22 lutego lub 1 marca 1810

w Żelazowej Woli, zm. 17 października 1849 w Paryżu –

polski kompozytor i pianista.Przedstawiciel muzyki okresu romantyzmu. Nazywany poetą

fortepianu. U źródeł jego twórczości leżała

wrażliwość artystyczna oraz umiejętność czerpania wzorców z

polskiej muzyki ludowej.

Bolesław Prus (1847-1912) – powieściopisarz, nowelista, dziennikarz,

felietonista. Aleksander Głowacki to właściwe imię

i nazwisko pisarza. W wieku 16 lat brał udział w powstaniu

styczniowym (1963). Studiował w Warszawskiej Szkole Głównej.

Współpracował z wieloma pismami, jego felietony cieszyły się dużym uznaniem, a większość jego opowiadań, nowel,

a później powieści była po raz pierwszy publikowana na łamach gazet, z którymi

współpracował. Prus tworzył w duchu pozytywizmu.

Do najbardziej znanych nowel i opowiadań należą - Antek (1880),

Katarynka (1880), Kamizelka (1882), Anielka (1885); powieści - Placówka (1886), Lalka (1890), Emancypantki

(1894), Faraon (1897). Prus oprócz pracy dziennikarskiej i

pisarskiej działał społecznie, szczególnie na rzecz biednych dzieci.

Jego ciało spoczywa na warszawskich Powązkach.

Wisława Szymborska (ur. 1923) - poetka i krytyk literacki.

Otrzymała nagrodę Nobla w dziedzinie literatury w 1996 r., po Henryku Sienkiewiczu, Władysławie

Reymoncie i Czesławie Miłoszu.

W 2001 r. otrzymała dyplom honorowego członka Amerykańskiej

Akademii Sztuki i Literatury, najważniejsze amerykańskie wyróżnienie

przyznawane wybitnym artystom. Najważniejsze zbiory wierszy to:

„Dlatego żyjemy” (1952), „Pytania zadawane sobie” (1954), „Wołanie

do Yeti” (1957), „Sto pociech” (1967), „Ludzie na moście” (1986), „Lektury nadobowiązkowe” (1992), „Początek i koniec” (1993), „Widok

z ziarnkiem piasku” (1996), „Sto wierszy, sto pociech” (1997),

„Chwila” (2002).

Henryk Sienkiewicz (1846-1919) – pisarz, publicysta, działacz społeczny.

Studiował w Szkole Głównej Warszawskiej, początkowo medycynę,

potem prawo, ostatecznie skończył kierunek Filologiczno-Historyczny.

W początkowym etapie swojej twórczości literackiej pisał głównie

nowele, w których poruszał problemy społeczno-obyczajowe

w duchu ideologii pozytywistycznej - Janko Muzykant, 1880; Szkice węglem,

1880; Latarnik, 1882. Światową sławę zyskał dzięki swoim powieściom historycznym: Trylogia -

Ogniem i mieczem (1884), Potop (1886) i Pan Wołodyjowski (1888); Rodzina

Połanieckich (1894); Quo Vadis (1896); Krzyżacy (1900);

W pustyni i w puszczy (1912). W roku 1905 jego twórczość została

uhonorowana literacką nagrodą Nobla. Zmarł w Szwajcarii, gdzie go

pochowano. W 1924 roku jego prochy złożono w Warszawie w archikatedrze św. Jana.

Mikołaj Kopernik (1473-1543) – wybitny astronom, matematyk, lekarz, prawnik, ekonomista.

Urodził się w Toruniu. Studiował w Krakowie, a następnie w Bolonii,

Padwie i Ferrarze, gdzie uzyskał doktorat z

prawa kanonicznego. Jako pierwszy w czasach nowożytnych opracował

heliocentryczny model Układu Słonecznego. Swoje odkrycie

opublikował w dziele „O obrotach ciał

niebieskich”

Jan Matejko (1838-1893) – malarz. Matejko uważany jest za

najwybitniejszego polskiego twórcę obrazów historycznych

i batalistycznych. Wiele jeździł po kraju i za granicę,

m.in. do Włoch, Francji, Austrii, Czech,

Turcji. Do jego najbardziej znanych prac należą: Stańczyk (1862), Kazanie

Skargi (1864), Rejtan (1866), Bitwa pod Grunwaldem (1878), Hołd Pruski

(1882), Sobieski pod Wiedniem (1883), Kościuszko pod Racławicami (1888), Konstytucja 3 maja (1891).

Matejko był dyrektorem Szkoły Sztuk Pięknych w Krakowie.

Jego twórczość została uhonorowaną dużą ilością nagród, co spowodowało, że do końca życia cieszył się wielką

międzynarodową sławą. Akademia Sztuk Pięknych w Krakowie

nosi imię Jana Matejki.