Samouczek - (KIWiG) Katedra Inżynierii Wodnej i...

Aplikacja AutoCAD® Map 3D 2009

Samouczek

Kwiecień 2008

© 2008 Autodesk, Inc. Wszelkie prawa zastrzeżone. Za wyjątkiem sytuacji, w których firma Autodesk, Inc. wyraziła na to zgodę, nie wolno reprodukowaćniniejszej publikacji ani żadnej jej części w żadnej formie, żadnym sposobem i w żadnym celu. Część materiałów zawartych w niniejszej publikacji została przedrukowana za zezwoleniem osób posiadających prawa autorskie do nich. Znaki towaroweNastępujące znaki towarowe należą do lub zostały zastrzeżone przez Autodesk, Inc. w USA i innych krajach: 3DEC (wzór/logo), 3December, 3December.com,3ds Max, ActiveShapes, Actrix, ADI, Alias, Alias (wzór spirali/logo), AliasStudio, Alias|Wavefront (wzór/logo), ATC, AUGI, AutoCAD, AutoCAD LearningAssistance, AutoCAD LT, AutoCAD Simulator, AutoCAD SQL Extension, AutoCAD SQL Interface, Autodesk, Autodesk Envision, Autodesk Insight, AutodeskIntent, Autodesk Inventor, Autodesk Map, Autodesk MapGuide, Autodesk Streamline, AutoLISP, AutoSnap, AutoSketch, AutoTrack, Backdraft, Built withObjectARX (logo), Burn, Buzzsaw, CAiCE, Can You Imagine, Character Studio, Cinestream, Civil 3D, Cleaner, Cleaner Central, ClearScale, Colour Warper,Combustion, Communication Specification, Constructware, Content Explorer, Create>what's>Next> (wzór/logo), Dancing Baby (obraz), DesignCenter,Design Doctor, Designer's Toolkit, DesignKids, DesignProf, DesignServer, DesignStudio, Design|Studio (wzór/logo), Design Your World, Design Your World(wzór/logo), DWF, DWG, DWG (logo), DWG TrueConvert, DWG TrueView, DXF, EditDV, Education by Design, Exposure, Extending the Design Team, FBX,Filmbox, FMDesktop, Freewheel, GDX Driver, Gmax, Heads-up Design, Heidi, HOOPS, HumanIK, i-drop, iMOUT, Incinerator, IntroDV, Inventor, InventorLT, Kaydara, Kaydara (wzór/logo), LocationLogic, Lustre, Maya, Mechanical Desktop, MotionBuilder, Mudbox, NavisWorks, ObjectARX, ObjectDBX, OpenReality, Opticore, Opticore Opus, PolarSnap, PortfolioWall, Powered with Autodesk Technology, Productstream, ProjectPoint, ProMaterials, Reactor,RealDWG, Real-time Roto, Recognize, Render Queue, Reveal, Revit, Showcase, ShowMotion, SketchBook, SteeringWheels, StudioTools, Topobase, Toxik,ViewCube, Visual, Visual Bridge, Visual Construction, Visual Drainage, Visual Hydro, Visual Landscape, Visual Roads, Visual Survey, Visual Syllabus, VisualToolbox, Visual Tugboat, Visual LISP, Voice Reality, Volo, Wiretap oraz WiretapCentral. Następujące znaki towarowe należą do lub zostały zastrzeżone przez Autodesk Canada Co. w USA oraz/lub Kanadzie i innych krajach: Backburner, Discreet,Fire, Flame, Flint, Frost, Inferno, Multi-Master Editing, River, Smoke, Sparks, Stone oraz Wire. Wszystkie pozostałe nazwy znaków firmowych, nazwy produktów lub znaki towarowe należą do ich prawnych właścicieli.

Stingray® - Copyright © 1995-2005, Quovadx, Inc. Wszelkie prawa zastrzeżone. Chronione prawem autorskim i licencjami ograniczającymi używanie,kopiowanie, dystrybucję i dekompilację. Nazwa i logo The Rogue Wave oraz nazwa i logo Stingray są zastrzeżonymi znakami handlowymi lub znakamihandlowymi firmy Quovadx, Inc. w USA i/lub innych krajach.Xerces i Xalan - Copyright © 1999-2005, The Apache Software Foundation. Na licencji firmy Apache, licencja w wersji 2.0. Plik może być używany wyłączniew sposób zgodny z warunkami określonymi w licencji. Treść licencji można uzyskać pod następującym adresem: http://www.apache.org/licenses/LICENSE-2.0.Copyright © 1998-2006 The OpenSSL Project. Wszelkie prawa zastrzeżone.Produkt zawiera oprogramowanie, którego autorem jest Tim Hudson ([email protected]). Produkt zawiera oprogramowanie kryptograficzne, któregoautorem jest Eric Young ([email protected]). Copyright © 1995-1998 Eric Young ([email protected]). Wszelkie prawa zastrzeżone.ACE™ - Właścicielem praw autorskich jest Douglas C. Schmidt i jego grupa badawcza na uniwersytecie Washington University, University of California,Irvine oraz Vanderbilt University. Copyright ©1993-2006. Wszelkie prawa zastrzeżone.Dyrektor generalny instytutu Geographic Survey Institute wydał zgodę o numerze TKY2JGD dla Japan Geodetic Datum 2000, znaną również jako informacjatechniczna H1-N0.2 Geographic Survey Institute, na zainstalowanie i używanie w niniejszym oprogramowaniu systemu wymiany współrzędnych (Decyzjanr: 646 wydana przed GSI dnia 8 kwietnia 2002 r.).Format kompresji obrazu MrSID - Copyright © 2005, LizardTech (oddział firmy Celartem, Inc.). Wszelkie prawa zastrzeżone.Technika kompresji MrSID jestchroniona patentem USA nr 5,710,835 i patentami zgłoszonymi.Prawa autorskie do fragmentów oprogramowania Copyright © 2000 Earth Resource Mapping, Inc.Przekształcenie układu współrzędnych OSTN02 - © Crown Copyright 1997. Wszelkie prawa zastrzeżone.Transformacja współrzędnych OSTN02 - © Crown Copyright 2002. \\ Wszelkie prawa zastrzeżone.Transformacja współrzędnych OSGM02 - © Crown copyright 2002, © Ordnance Survey Ireland, 2002.FME Objects Engine - Copyright © 2005 SAFE Software. Wszelkie prawa zastrzeżone.Libcurl - Copyright © 1996 - 2006, Daniel Stenberg, <[email protected]>. Wszelkie prawa zastrzeżone.Redland RDF Application Framework - Copyright © 2000-2005 Institute for Learning and Research Technology, University of Bristol. Na licencji firmyApache, licencja w wersji 2.0. Plik może być używany wyłącznie w sposób zgodny z warunkami określonymi w licencji. Treść licencji można uzyskać podnastępującym adresem: http://www.apache.org/licenses/LICENSE-2.0.GDAL - Copyright © 2000, Frank Warmerdam.Część danych próbnych dostarczonych zostało przez NAVTEQ. Copyright © NAVTEQ 2001-2006, Wszelkie prawa zastrzeżone.Wyłączenie odpowiedzialnościNINIEJSZA PUBLIKACJA WRAZ Z INFORMACJAMI W NIEJ ZAWARTYMI JEST DOSTARCZANA PRZEZ AUTODESK, INC. "TAK JAK JEST". AUTODESK, INC.NIE UDZIELA ŻADNYCH GWARANCJI, WYRAŹNYCH BĄDŹ DOROZUMIANYCH, W TYM TAKŻE, LECZ NIE WYŁĄCZNIE, GWARANCJI WARTOŚCIHANDLOWEJ LUB PRZYDATNOŚCI DO OKREŚLONEGO CELU W ODNIESIENIU DO TYCH MATERIAŁÓW.

Opublikowano przez: Autodesk, Inc.111 Mclnnis ParkwaySan Rafael, CA 94903, USA

Spis treści

Rozdział 1 Wprowadzenie do programu AutoCAD Map 3D 2009 . . . . . . . . . . . . . 1Do czego służy program AutoCAD Map 3D 2009 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1

Łączenie obiektów mapy . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1Tworzenie i edytowanie obiektów mapy . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3Używanie danych związanych z mapami . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3Formatowanie obiektów mapy . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 4Zarządzanie danymi map . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 4Analizowanie map . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 5Publikowanie map . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 5

Podstawowe pojęcia dotyczące produktu . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 6Mapa i wyświetlanie mapy . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 6Pliki źródłowe i pliki map . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 7Obiekty rysunkowe i elementy geoprzestrzenne . . . . . . . . . . . . . . . . . . 7Importowanie/Eksportowanie danych a łączenie ze składnicami

danych . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 10Przygotowanie do korzystania z samouczka . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 10

Przygotowywanie przykładowych danych . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 11Zapisywanie map utworzonych podczas ćwiczeń . . . . . . . . . . . . . . . . . 12Przygotowywanie okna ćwiczeń . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 12Wybór obszaru roboczego . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 13

Szybki przegląd aplikacji AutoCAD Map 3D . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 13Menu i obszary robocze . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 15Paski narzędzi . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 16Okno zadań . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 16

iii

Paleta Właściwości . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 18Paski stanu . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 19Karty Układu . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 21Wprowadzanie dynamiczne . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 21Menu skrótów . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 22

Pierwsze kroki . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 23Tworzenie nowej mapy . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 24Użycie funkcji Połącz z danymi w celu dodania danych do mapy . . . . . . . . 26Określanie stylu elementu . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 27Określenie położenia . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 29

Rozdział 2 Samouczek: Budowanie mapy . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 31Informacje o samouczku . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 31Lekcja 1: Używanie wielu źródeł . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 32

Ćwiczenie 1: Przeciąganie i upuszczanie pliku źródłowego . . . . . . . . . . . 32Ćwiczenie 2: Dołączanie pliku rysunku . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 33Ćwiczenie 3: Tworzenie zapytania o dane pochodzące z rysunku . . . . . . . . 35Ćwiczenie 4: Używanie opcji Połączenie danych . . . . . . . . . . . . . . . . . 37Ćwiczenie 5: Dodawanie obrazu rastrowego . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 39Ćwiczenie 6: Wyświetlanie obrazu rastrowego za innymi

elementami . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 42Lekcja 2: Przypisywanie stylu do elementów mapy . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 43

Ćwiczenie 1: Tworzenie tematu warstwy działek . . . . . . . . . . . . . . . . . 43Ćwiczenie 2: Definiowanie tematu . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 44Ćwiczenie 3: Dodawanie etykiet . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 46

Lekcja 3: Zmiana wyświetlania za pomocą poziomu powiększenia . . . . . . . . . . 49Ćwiczenie 1: Dodawanie dróg do mapy . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 49Ćwiczenie 2: Tworzenie złożonego stylu drogi . . . . . . . . . . . . . . . . . . 50Ćwiczenie 3: Wyświetlanie stylów przy różnych poziomach

powiększenia . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 54Lekcja 4: Tworzenie mapy elementów . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 55

Ćwiczenie 1: Rysowanie nowej działki . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 55Ćwiczenie 2: Dodawanie informacji o nowej działce . . . . . . . . . . . . . . . 57

Lekcja 5: Wyszukiwanie obiektów . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 58Ćwiczenie 1: Wyświetlanie Tabeli danych . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 58Ćwiczenie 2: Filtrowanie Tabeli danych . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 59

Lekcja 6: Edycja obiektów . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 61Ćwiczenie 1: Wypisywanie i edycja elementu . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 61Ćwiczenie 2: Aktualizacja informacji dotyczących edytowanego

elementu . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 62Lekcja 7: Tworzenie legendy . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 63

Ćwiczenie 1: Wstawianie obiektu legendy . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 63Ćwiczenie 2: Zmiana kolejności elementów w legendzie . . . . . . . . . . . . 65

Lekcja 8: Publikowanie mapy . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 66Ćwiczenie 1: Określanie atrybutów do wstawienia . . . . . . . . . . . . . . . . 66Ćwiczenie 2: Publikowanie do pliku DWF . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 68

iv | Spis treści

Lekcja 9: Rozszerzenia - wyszukiwanie źródeł danych . . . . . . . . . . . . . . . . . . 70Ćwiczenie 1: Poznawanie portalu danych - DigitalGlobe® . . . . . . . . . . . 70Ćwiczenie 2: Poznawanie portalu danych - NAVTEQ™ . . . . . . . . . . . . . . 71Ćwiczenie 3: Poznawanie portalu danych - Intermap™ . . . . . . . . . . . . . . 72Ćwiczenie 4: Testowanie danych przykładowych . . . . . . . . . . . . . . . . . 73

Rozdział 3 Samouczek: Analiza danych za pomocą stylów, połączeń i buforów . . . 77Samouczek dotyczący analiz - informacje . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 77Lekcja 1: Wizualna analiza danych za pomocą powierzchni . . . . . . . . . . . . . . . 78

Ćwiczenie 1: Przygotowywanie pliku mapy . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 78Ćwiczenie 2: Dodawanie powierzchni w celu przejrzenia danych

poziomu . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 80Ćwiczenie 3: Dodawanie warstwy na wierzchu powierzchni . . . . . . . . . . 85Ćwiczenie 4: Rozciąganie warstwy działek na powierzchnię . . . . . . . . . . 87

Lekcja 2: Analiza danych zawierających zewnętrzne informacje za pomocąpołączeń . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 90

Ćwiczenie 1: Ustanawianie połączenia ODBC dla bazy danych Access . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 9 1

Ćwiczenie 2: Łączenie z bazą danych Access . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 92Ćwiczenie 3: Łączenie danych ze źródła ODBC z warstwą zawierającą

działki . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 94Ćwiczenie 4: Używanie danych połączonych dla stylów i pól

obliczeniowych . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 94Lekcja 3: Analiza danych według odległości za pomocą buforów . . . . . . . . . . . 96

Ćwiczenie 1: Tworzenie bufora reprezentującego strefę budowlaną . . . . . . 96Ćwiczenie 2: Wybór działek znajdujących się w buforowej strefie

budowlanej . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 98Ćwiczenie 3: Eksportowanie działek w strefie budowlanej do pliku

SDF . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 100Ćwiczenie 4: Porównywanie dwóch warstw działek . . . . . . . . . . . . . . . 101

Lekcja 4: Tworzenie raportu . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 103Ćwiczenie 1: Eksportowanie danych do pliku CSV w celu użycia w

raporcie. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 104

Rozdział 4 Samouczek: Zarządzanie danymi pochodzącymi z różnych źródeł . . . . 105Informacje dotyczące zarządzania danymi . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 105Lekcja 1: Konwertowanie warstw rysunków na klasy elementów . . . . . . . . . . . 108

Ćwiczenie 1: Analiza oryginalnych warstw rysunku . . . . . . . . . . . . . . . 109Ćwiczenie 2: Analiza danych obiektu . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 111Ćwiczenie 3: Eksportowanie warstw rysunku do nowego pliku SDF -

wybór warstw . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 113Ćwiczenie 4: Eksportowanie warstw rysunku do nowego pliku SDF -

przypisanie danych obiektu do właściwości klas elementów . . . . . . . . 114Ćwiczenie 5: Eksportowanie warstw rysunku do nowego pliku SDF -

przypisanie właściwości rysunku do właściwości klas elementów . . . . . 117

Spis treści | v

Ćwiczenie 6: Eksportowanie warstw rysunku do nowego pliku SDF -ustawienia opcji eksportu . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 120

Lekcja 2: Praca z wynikowymi plikami SDF . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 120Ćwiczenie 1: Tworzenie nowej mapy . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 121Ćwiczenie 2: Łączenie z danymi nowego pliku SDF . . . . . . . . . . . . . . . 122Ćwiczenie 3: Edytowanie schematu . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 124Ćwiczenie 4: Dodawanie właściwości . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 125Ćwiczenie 5: Uzupełnianie wartości nowej właściwości . . . . . . . . . . . . 128

Lekcja 3: Przenoszenie danych SDF do innego formatu geoprzestrzennego . . . . . 129Ćwiczenie 1: Łączenie z nowym folderem pliku SDF . . . . . . . . . . . . . . . 129Ćwiczenie 2: Używanie funkcji Kopia całkowita do przenoszenia warstw

SDF do formatu SHP . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 130Lekcja 4: Importowanie plików SDF jako warstw DWG . . . . . . . . . . . . . . . . . 133

Ćwiczenie 1: Tworzenie szablonu dla importowanych danych . . . . . . . . . 133Ćwiczenie 2: Importowanie warstw SDF . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 134Ćwiczenie 3: Użycie wyświetlanych warstw do przypisania właściwości

obiektu . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 136

Rozdział 5 Przypisywanie stylów, dzielenie i używanie danych połączonych z

elementami regionu . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 139Ćwiczenia w przypisywaniu stylów, dzieleniu i używaniu danych połączonych

z elementami regionu . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 139Lekcja 1: Połączenie z danymi działki . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 140

Ćwiczenie 1: Tworzenie nowej mapy . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 140Ćwiczenie 2: Wprowadzanie danych działki . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 141

Lekcja 2: Dzielenie elementu o geometrii wielokąta . . . . . . . . . . . . . . . . . . 142Ćwiczenie 1: Definiowanie zasad podziału/łączenia . . . . . . . . . . . . . . . 142Ćwiczenie 2: Wyszukiwanie działki do podziału . . . . . . . . . . . . . . . . . 144Ćwiczenie 3: Podział działki . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 146Ćwiczenie 4: Analiza wyników . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 148

Lekcja 3: Użycie połączonych danych do utworzenia obliczeń właściwości . . . . . 149Ćwiczenie 1: Ustanawianie połączenia ODBC dla bazy danych Microsoft

Access . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 149Ćwiczenie 2: Łączenie z bazą danych Microsoft Access . . . . . . . . . . . . . 150Ćwiczenie 3: Łączenie danych ODBC z warstwą działki . . . . . . . . . . . . . 152Ćwiczenie 4: Zapisanie właściwości i nowej składnicy danych . . . . . . . . . 153Ćwiczenie 5: Utwórz obliczenia właściwości . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 155

Lekcja 4: Temat elementów regionu . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 157Ćwiczenie 1: Tworzenie tematu . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 157Ćwiczenie 2: Dodawanie etykiet używających wyrażenia . . . . . . . . . . . . 159

Lekcja 5: Publikowanie mapy ze stylami w aplikacji MapGuide . . . . . . . . . . . . 161Ćwiczenie 1: Publikowanie w aplikacji MapGuide . . . . . . . . . . . . . . . . 161

Rozdział 6 Słownik . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 165

vi | Spis treści

Indeks . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 173

Spis treści | vii

Wprowadzenie doprogramu AutoCADMap3D 2009

■ Samouczek zawiera ogólny opis produktu, a praktyczne ćwiczenia umożliwiają zapoznanie się z wielomaaspektami pracy w programie AutoCAD Map 3D .

Do czego służy programAutoCADMap 3D 2009AutoCAD Map 3D jest wiodącą platformą inżynieryjną GIS, za pomocą której można tworzyći zarządzać danymi geoprzestrzennymi. Program AutoCAD Map 3D stanowi połączeniesystemów CAD i GIS przez zapewnienie bezpośredniego dostępu do danych bez względuna sposób ich przechowywania. Aplikacja umożliwia również korzystanie z narzędziAutoCAD® w celu zarządzania szerokim wachlarzem informacji geoprzestrzennych. Dziękitechnologii udostępniania danych Open Source FDO w programie AutoCAD Map 3Dmożliwy jest dostęp do danych geoprzestrzennych przechowywanych w relacyjnych bazachdanych, plikach i usługach sieciowych, co zapewnia proste zarządzanie dużymi zestawamitakich danych i zwiększenie wydajności obsługi całych procesów roboczych.

Ta część zawiera opisy działań, które można wykonać, używając programu AutoCAD Map3D .

Łączenie obiektówmapy

Technologia udostępniania danych Autodesk Feature Data Objects (FDO) umożliwia płynnąpracę w przypadku różnorodnych baz danych geoprzestrzennych i nieprzestrzennych orazformatów plików bez potrzeby konwersji oraz ryzyka utraty danych. Źródła danych mogą

1

1

zawierać pojedyncze rodzaje elementów, np. działki lub osie jezdni, albo złożone modeledanych z wieloma elementami i tabelami atrybutów. Program AutoCAD Map 3Dautomatycznie rozstrzyga różnice w skali i układach współrzędnych.

Możesz dodać następujące typy obiektów:

■ obiekty rysunkowe AutoCAD

■ elementy geoprzestrzenne przechowywane w relacyjnych bazach danych, np.Microsoft® SQL Server, Oracle® Spatial i MySQL

■ elementy przechowywane w plikach danych geoprzestrzennych, np. plikach ESRI®

SHP lub Autodesk® SDF

■ elementy przechowywane w oprogramowaniu pośredniczącym, np. ESRI® ArcSDE®;

■ obrazy rastrowe, w tym powierzchnie DEM (str. 166) z naniesionymi wysokościami

■ mapy dostępne w sieci WWW z witryn WFS (usługa Web Feature Service)

■ obrazy dostępne w sieci WWW z witryn WMS (usługa Web Map Service)

■ dane atrybutów lub punktów przechowywane w arkuszach kalkulacyjnych lub bazachdanych, które można połączyć z rysunkami

■ dane pochodzące od innych dostawców, korzystających z możliwości technologiiOpen Source

Możesz dodać dane geoprzestrzenne stosując następujące techniki:

■ Przenieś i upuść plik z danymi źródłowymi na mapę.

■ Za pomocą okna dialogowego Połącz z danymi połącz źródła danych nie będąceplikami DWG i dodaj klasy elementów.

■ Użyj zapytań o dane, aby dodać podzbiór danych ze źródła danych mapy.

Możesz dodać obiekty z rysunków programu AutoCAD vstosując następujące techniki:

■ Używając zapytań o dane i dodając obiekty z rysunków (wyszukiwanie obiektów wdanej warstwie, wszystkich obiektów określonej wielkości, wszystkich obiektówmających określone właściwości).

■ Definiując obszary, które zostaną dodane (rysując okno wyboru).

■ Dodając określone warstwy rysunków.

2 | Rozdział 1 Wprowadzenie do programu AutoCAD Map 3D 2009

Tworzenie i edytowanie obiektówmapy

Dostępnych jest kilka sposobów tworzenia i edytowania obiektów:

■ Używanie poleceń i pełnego zestawu narzędzi edycyjnych programu AutoCAD wcelu dodawania lub zmieniania obiektów map pochodzących z różnych źródeł bezpotrzeby przekształcania danych. Polecenia te mogą być używane w odniesieniu doobiektów rysunkowych i danych FDO.

■ Używanie Tabeli danych do zmiany wartości danych elementu GIS.

■ Używanie Widoku danych do edycji wartości danych atrybutu dla obiektówrysunkowych.

Zmiany użytkownika są natychmiast aktualizowane na mapie. Zarówno dla obiektówrysunkowych, jak i dla elementów GIS można zaktualizować początkowe składnice danychzgodnie z wprowadzonymi zmianami.

Używanie danych związanych zmapami

Używanie danych atrybutów jako podstawy zapytań i wyświetlanie ich na mapie w postacitekstu.

Dla obiektów rysunkowych możliwe są następujące operacje:

■ Importowanie danych atrybutów.

■ Dołączanie obiektów rysunkowych wraz z łączami do danych zewnętrznych.

■ Łączenie pozycji baz danych z danymi wcześniej skojarzonymi z rysunkami.

■ Tworzenie danych atrybutów w programie AutoCAD Map 3D i zarządzanie nimi zapomocą funkcji Widok danych.

■ Wyświetlanie danych atrybutów na mapie w postaci tekstu.

Dla danych elementów geoprzestrzennych możliwe są następujące operacje:

■ Dołączanie składnic danych atrybutów do istniejących klas elementów.

■ Tworzenie danych atrybutów w programie AutoCAD Map 3D i zarządzanie nimi zapomocą funkcji Tabela danych.

■ Wyświetlanie danych atrybutów na mapie w postaci tekstu.

Tworzenie i edytowanie obiektów mapy | 3

■ Analizowanie i publikowanie metadanych map.

Formatowanie obiektówmapy

Zmiana sposobu wyświetlania obiektów na mapach bez zmiany samych obiektów:

■ Przydzielanie właściwości wizualnych do grup obiektów lub obiektów spełniającychokreślone kryteria.

■ Używanie motywów w celu zróżnicowania właściwości wizualnych opartych nawartościach atrybutów.

■ Zapisywanie definicji wyświetlania warstw (wraz z określeniami stylu i wskazaniamido źródeł danych) w celu ich ponownego użycia.

■ Używanie specjalnych opcji formatowania dla obrazów rastrowych w celu pokazaniacieniowania wzgórz, warstwic itp.

Zarządzanie danymimap

Zarządzanie strukturą danych i konwertowanie danych między formatami:

■ Używanie Edytora schematów do tworzenia nowych schematów.

■ Dodawanie i usuwanie elementów oraz właściwości w istniejących schematach.

■ Używanie polecenia Połącz z danymi w celu tworzenia nowych składnic danych wprogramie AutoCAD Map 3D .

■ Używanie funkcji Kopia całkowita do kopiowania danych między składnicami danych.

■ Eksportowanie danych DWG do różnych formatów danych geoprzestrzennych, m.in.Oracle, SDF i SHP.

■ Eksportowanie całych map do formatu DWG.


Analizowanie map

Do analizy danych stosowane są następujące metody:

■ Sortowanie, filtrowanie i edytowanie informacji dotyczących elementów map zapomocą formatu tablicowego.

■ Lokalizowanie określonych punktów współrzędnych i mierzenie odległościgeodezyjnych między punktami.

■ Wizualne przedstawianie wartości względnych oraz skali wyświetlanych z użyciemmotywów.

■ Tymczasowe łączenie danych pochodzących z zewnętrznych źródeł z elementamiznajdującymi się na mapie i używanie tych danych w celu dodawania tematów doelementów.

■ Tworzenie map warstwic ułatwiających analizowanie obszarów 3D.

■ Używanie tematów rastrowych, m.in. do analizowania rzędnych, nachyleń, wygląduoraz do rozkładania danych na powierzchniach i wyświetlania danych w trybie 3D.

■ Tworzenie stref buforowych w oparciu o parametry elementów i wybieranie obiektówze względu na ich odległość od buforu. Zapisywanie buforów jako własnych klaselementów przeznaczonych do ponownego wykorzystania w przyszłości.

Publikowanie map

Poza drukowaniem map na ploterze można również wykonywać następujące czynności:

■ Używać skoroszytów map do dzielenia mapy na kilka sekcji ułożonych na osobnychstronach. Mogą one na każdej stronie zawierać legendę, tytuł oraz inne informacje.

■ Tworzyć mapy z ramkami za pomocą skoroszytów map.

■ Tworzyć raporty w formacie CSV jako pliki tekstowe, zawierające informacje oobiektach w dołączonych plikach rysunków. Pliki raportów można importować doarkuszy kalkulacyjnych, baz danych lub dokumentów.

■ Stosować technologięAutodeskMapGuide® do publikowania map i skoroszytów mapw Internecie lub intranecie. Sposób publikowania zależy od tego, czy oprogramowanieAutodesk MapGuide, MapGuide Open Source lub Autodesk MapGuide jest używanew wersji 6.5 lub starszej.

Analizowanie map | 5

■ Zapisywać mapy w formacie Autodesk DWF, aby można było ich używać w programieAutodesk Design Review (najnowsza wersja przeglądarki DWF Viewer) irozpowszechniać lub przesyłać w Internecie albo intranecie. Format DWF umożliwiatworzenie skoroszytów map.Jeśli do wszystkich map w pliku DWF przypisany jest układ współrzędnych, podczaspublikowania układ współrzędnych zostanie automatycznie przekształcony w układo współrzędnych: szerokość geograficzna/długość geograficzna. Program AutodeskDesign Review 2008 posiada opcję automatycznego przechodzenia do położeniaokreślanego podczas wpisywania współrzędnych oraz automatycznego wyświetlaniawspółrzędnych dla miejsc na mapie, nad którymi przesuwany jest kursor. Jeśli zkomputerem użytkownika jest zintegrowane urządzenie GPS obsługujące protokółNMEA 0183, pracownicy mogą wyśrodkować mapę do współrzędnych zwracanychprzez zintegrowane z systemem urządzenie GPS, a na mapie wyświetlona zostanieikona „moje współrzędne”.

■ Tworzyć statyczne strony WWW na podstawie map.

■ Używać eTransmit do pakowania wszystkich plików mapy i wysyłać je do innegoużytkownika AutoCAD Map 3D

Podstawowe pojęcia dotyczące produktuPrzed rozpoczęciem używania programu AutoCAD Map 3D należy się zapoznać zponiższymi pojęciami. Niektóre z pojęć będą znane doświadczonym użytkownikomoprogramowania AutoCAD.

Mapa i wyświetlanie mapy

Plik mapy łączy się ze wszystkimi źródłami mapy: elementami geoprzestrzennymi,rysunkami, obrazami rastrowymi oraz danymi atrybutów.

Każdy plik mapy zawiera wielewyświetlanychmap (do wydruku lub do dystrybucji online),w których można selektywnie ukryć lub pokazać elementy mapy. Mapy istnieją wyłączniejako struktury pojęciowe i nie stanowią oddzielnych elementów lub plików.

Dla elementów wyświetlanych map można wybrać style w oparciu o dane, warstwy i innekryteria. Zmiany wyglądu elementów na mapie nie mają wpływu na elementy zawartew pliku mapy.


Pliki źródłowe i pliki map

W jednej mapie może być używanych wiele plików źródłowych. Przykładowo do mapypliku można dołączyć plik DWG lub zapytanie w jednej bądż wielu warstwach i dołączyćje jako warstwy Menedżera wyświetlania. Następnie można dołączyć plik SHP, którystanie się kolejną warstwą na mapie wyświetlania, lub dodać elementy z bazy danychgeoprzestrzennych. W pliku mapy zapamiętywane są wszystkie połączenia i obiektydodane do pliku mapy.

Zależność między źródłami a plikiem mapy jest dynamiczna. Jeśli dane w pliku źródłowymzostają zmienione, zmiany te są aktualizowane w pliku mapy. Zmiany obiektów w plikumapy można zapisać w oryginalnych plikach źródłowych tych obiektów.

W przypadku obiektów rysunkowych można zablokować rysunki źródłowe, aby nikt innynie mógł ich używać, można również użyć opcji zbioru zapisu w celu kontroli, czy zmianysą zapisywane w oryginalnych rysunkach, czy tylko w bieżącej mapie.

W przypadku elementów geoprzestrzennych, można ustawić opcję automatycznegozapisu zmian w oryginalnym źródle lub można pracować offline i aktualizować źródłoelementu po zakończeniu edycji. Elementy można wypisywać, aby je zablokować dlainnych użytkowników (jeśli dany element obsługuje tę funkcję), aby inni użytkownicymieli do nich dostęp, można je wpisać ponownie.

Obiekty rysunkowe i elementy geoprzestrzenne

Obiekty na mapach dzielą się na dwie kategorie: obiekty rysunkowe i elementygeoprzestrzenne. Obiekty rysunkowe pochodzą z rysunków programu AutoCAD, aelementy geoprzestrzenne ze scentralizowanej składnicy danych (takiej jak baza danychOracle) lub z plików danych przestrzennych (np. pliki SHP lub SDF).

Niektóre funkcje programu AutoCAD Map 3D są bardziej użyteczne niż inne w przypadkuokreślonych typów obiektów. Przykładowo funkcja czyszczenia rysunku w plikach DWGusuwa nadmiarowe linie, ale nie działa ona w przypadku elementów geoprzestrzennych.

Niektóre funkcje korzystają z różnych poleceń w zależności od rodzaju obiektu. Wponiższej tabeli przedstawiono funkcje dostępne w przypadku dwóch typów danych:

OpisTylko obiektyDWG

OpisTylko elementygeoprzestrzenne

Dołącz do mapy plik DWG, anastępnie utwórz zapytanie i

Dołączanie plikówDWG

Elementy geoprzestrzennesą wyświetlane na mapie po

Łączenie zelementami

włącz obiekty pochodzące zpodłączeniu ich składnic

Pliki źródłowe i pliki map | 7



pliku DWG. Do mapy zostanądodane tylko obiekty

danych i dodaniu okre-ślonych elementów do

odpowiadające kryteriommapy. Wypisz element, abyzawartym w zapytaniu. Zestawgo edytować, a następnieźródłowych plików DWGwpisz go z powrotem idołączonych do mapy zwanyuaktualnij źródło. Podczasjest zestawem rysunków. Możnapracy wymagane jestzapisać bieżący zestawpołączenie ze składnicąrysunków i ustawić opcjezestawu.

danych. Możliwa jest teżpraca w trybie offline. Jeśliskładnica danych pozwala napracę z różnymi wersjamipliku, można zarządzaćwersjami.

Wyświetlanie i edytowaniedanych, które są

Widok danychDodaj i edytuj daneelementów. Aby do klas

Tabela danych

przechowywane w zewnętrznejelementów dodaćtabeli bazy danych orazzewnętrzne źródła danych,połączone z obiektamirysunkowymi.

można wykonać połączenie;jednak edytować możnatylko bezpośredniepołączenia do danych, a niepołączone dane.

Grupowanie obiektów wedługich właściwości lub danych.

Klasyfikowanieobiektów

Grupuj elementy wedługkryteriów.

Edytor schematów

Eksportowanie rysunków dopliku, który można użyć na

Eksportowanie doprogramu Autod-

Publikowanie na platformieserwerowej map dostępnych

Publikowanie wprogramie Autod-esk MapGuide platformie serwerowej.esk MapGuide ww sieci WWW, zawierających

(Elementy geoprzestrzenne niesą eksportowane).

wersji 6.5 lubwcześniejszych.

elementy geoprzestrzenne iobiekty rysunkowe.

Eksportowanie do różnychformatów rysunków i danychgeoprzestrzennych.

Eksportowaniedanych do innychformatów

Zapisywanie elementów zbazy danych elementówgeoprzestrzennych do pliku

Zapisywaniedanych w innychformatach

danych przestrzennych, np.SDF, i zapisywanie warstw z




okna Menedżerwyświetlania (str. 167)przeznaczonych doponownego użycia.Używanie funkcji Kopia ca-łkowita do kopiowania klaselementów międzyformatami danych.Eksportowanie danychgeoprzestrzennych doformatu DWG.

Wyświetlanie dołączonychplików DWG bez przywoływania

Szybki podglądrysunków

N/AWidok danychprzed dodaniemich do mapy obiektów do mapy przy użyciu

zapytania.

Ustawianie zależnościgeometrycznych funkcji analizy

TopologiaTworzenie stref opartych nawłaściwościach i

Bufory

GIS, takich jak śledzenie sieci,analizowanie obiektów naanalizowanie bufora, nadłożeniai innych.

podstawie ich odległości odbuforu. Zapisywaniebuforów jako własnych klaselementów przeznaczonychdo ponownegowykorzystania w przyszłości.

Poprawianie błędów wrysunkach.

Arkuszelastyczny,

N/AKorekta błędnychdanych

Ucięcia map iOczyszczanierysunku

Przesuwanie, obracanie iskalowanie rysunków lub ob-iektów.

TransformacjaN/A

Obiekty rysunkowe i elementy geoprzestrzenne | 9



Wyświetlanie informacji oaktywnych plikach źródłowychDWG na mapie.

Statystykarysunku

Widok metadanychźródłowych danychgeoprzestrzennych namapie.

Metadane

Indeksowanie plików DWGpozwalające na szybsze

Obsługarysunków

Zarządzanie wersjami(dotyczy składnic danych,

Praca z różnymiwersjami,

wyszukiwanie i blokowanie orazodblokowywanie obiektów.

które je obsługują) iwypisywanie danych w celu

wpisywanie iwypisywanie

zablokowania ich w czasieużywania.

Importowanie/Eksportowanie danych a łączenie zeskładnicami danych

W czasie dodawania danych do mapy (elementy geoprzestrzenne, obiekty rysunkowelub dane atrybutów), łącze do tych danych jest aktywne. W przypadku połączenia zeskładnicą danych, które jest uaktualniane, odpowiedni element mapy jest równieżuaktualniany. Jeśli dane na mapie ulegną zmianie, można zaktualizować dane w składnicydanych.

Jednakże, w czasie importowania danych, generowany jest obraz danych w chwili ichimportowania. Jeśli po zaimportowaniu dane ulegną zmianie, nie zostaną oneprzedstawione na mapie, o ile nie zostaną zaimportowane ponownie. Nie ma możliwościuaktualniania zaimportowanych danych w plikach źródłowych. Podobna sytuacja mamiejsce w przypadku eksportowania danych - eksportowane są tylko bieżące dane.Połączenie z danymi aktywnymi zostaje zerwane.

Przygotowanie do korzystania z samouczkaSamouczek dotyczący programu AutoCAD Map 3D obejmuje następujące zagadnienia:

■ Pierwsze kroki (str. 23): krótki przegląd aplikacji. Tworzenie nowych plików map,przypisywanie układu współrzędnych, połączenia z danymi, elementy stylów izapisywanie pracy.


■ Budowanie mapy (str. 31): nauka podstaw tworzenia mapy od początku do końca.Używanie wielu źródeł, projektowanie tematów i stylów złożonych pozwalającychna zmianę wyglądu obiektów, tworzenie i edytowanie nowych elementów orazpublikowanie ukończonej mapy.

■ Analizowanie danych za pomocą stylów, połączeń i buforów (str. 77): dodawaniepowierzchni i dostosowywanie jej stylu za pomocą tematów i linii warstwic w celuwyświetlania rzędnych. Dołączanie zewnętrznych baz danych do elementów itworzenie stylów za pomocą obydwu zestawów danych. Tworzenie strefy buforowejwyróżniającej obszary znajdujące się w odległości do 1000 stóp od rzek iidentyfikowanie działek leżących w tej strefie. Eksportowanie danych w formacieCSV do użycia w raportach przekazywanych właścicielom działek.

■ Zarządzanie danymi pochodzącymi z różnych źródeł (str. 105): eksportowanie obiektówrysunkowych do formatu Autodesk SDF i późniejsze łączenie z wynikowymi plikamiSDF w celu dodawania ich jako warstw w kolejnych mapach. Używanie funkcji Kopiacałkowita do kopiowania danych SDF do formatu SHP. Importowanie danych SDF wcelu przekształcenia ich z powrotem na warstwy rysunku.

■ Przypisywanie stylów, dzielenie i używanie danych połączonych z elementami regionu(str. 139) : łączenie danych geoprzestrzennych dla wielokątów działek. Podłączenieźródła danych do działek i dodawanie danych urzędowych. Dodawanie nowych funkcjiobliczeń, które wykorzystują funkcje własne i dołączone. Dzielenie działek na dwienierówne części za pomocą polecenia Podziel i przypisywanie atrybutów każdej zwynikowych działek z wykorzystaniem zasad podziału i łączenia.

Przygotowywanie przykładowych danych

Podczas instalacji programu AutoCAD Map 3D , dane przykładowe zostały zainstalowanena komputerze użytkownika w folderze ze ścieżką dostępu \Program Files\AutoCADMap3D 2009Help\Map 3D Tutorials. Będą one potrzebne w czasie pracy z samouczkiem.

Skopiuj folderMap 3DTutorials do kataloguMoje dokumenty. W ten sposób, jeśli zmieniszprzykładowe pliki, oryginalne wersje pozostaną niezmienione i będzie można ich użyćponownie.

Aby skopiować przykładowe dane

1 W Eksploratorze Windows przejdź do folderu \Program Files\AutoCAD Map 3D2009\Help.

2 Kliknij prawym przyciskiem myszy folder Map 3D Tutorials, a następnie wybierzopcję Kopiuj.

Przygotowywanie przykładowych danych | 11

3 Przejdź do folderu Moje dokumenty.

UWAGA FolderMoje dokumentymoże znajdować się w różnych miejscach, zależnieod systemu operacyjnego. W systemie operacyjnym Microsoft Windows XPlokalizacja tego folderu jest następująca C:\Moje dokumenty. W systemieoperacyjnym Microsoft Vista lokalizacja tego folderu może być następującaC:\Documents and Settings\Administrator\Moje dokumenty\Map 3D Tutorials.

4 Wklej folder Map 3D Tutorials do katalogu Moje dokumenty.

Nowy folder jest wyświetlany w katalogu Moje dokumenty, np. C:\Mojedokumenty\Map 3D Tutorials.

5 Dodaj tę lokalizację do listy Ulubione w programie Eksplorator Windows.

Zapisywanie map utworzonych podczas ćwiczeń

Istnieje możliwość utworzenia folderu przeznaczonego do przechowywania maputworzonych lub zmienionych w czasie pracy z samouczkiem.

Aby utworzyć folder z plikami map używanymi podczas pracy z samouczkiem

1 Otwórz program Eksplorator Windows.

2 Przejdź do folderu C:\Moje dokumenty.

UWAGA Folder Moje dokumenty jest różnie zlokalizowany, zależnie od systemuoperacyjnego. W systemie operacyjnym Microsoft Windows XP lokalizacja tegofolderu jest następująca C:\Moje dokumenty. W systemie operacyjnym MicrosoftVista lokalizacja tego folderu może być następująca C:\Documents andSettings\Administrator\Moje dokumenty\Map 3D Tutorials.

3 Kliknij menu Plik ➤ Nowy folder.

4 Jako nazwę nowego folderu wybierz AutoCAD Map 3D Moje dane ćwiczeń.

Przygotowywanie okna ćwiczeń

Wielkość okna, w którym są wyświetlane instrukcje dotyczące ćwiczeń, można dostosowaćtak, aby było ono widoczne podczas pracy.


Aby zmienić wielkość okna samouczka

1 Aby wyświetlić samouczka w AutoCAD Map 3D , kliknij menu Pomoc ➤ Samouczek.

2 W oknie samouczka kliknij , aby ukryć panel zawierający zakładki Spis treści,Indeks i Wyszukaj.

Do przechodzenia między stronami w czasie ćwiczeń, używaj

Wybór obszaru roboczego

Domyślnym obszarem roboczym samouczka jest obszar Map 3D dla danychgeoprzestrzennych, chyba że zostanie podany inny obszar. Jest to domyślny obszarroboczy. Jeśli wybrany jest inny obszar, należy przełączyć na obszar Map 3D dla danychgeoprzestrzennych na czas wykonywania ćwiczeń.

Przełączanie na obszar roboczy Map 3D dla danych geoprzestrzennych

1 Kliknij menu Widok ➤ Układ menu/pasków narzędzi.

2 Wybierz obszar roboczy Map 3D dla danych geoprzestrzennych.

Szybki przegląd aplikacji AutoCADMap 3DPracę należy rozpocząć od zapoznania się z oknem AutoCAD Map 3D

Wybór obszaru roboczego | 13

Okno programu AutoCAD Map 3D

Aby wyświetlić okno programu AutoCAD Map 3D

1 Przed rozpoczęciem pracy z samouczkiem należy zapoznać się z Przygotowanie dokorzystania z samouczka (str. 10).

2 Uruchom program AutoCAD Map 3D , klikając skrót na pulpicie lub wybierając jegonazwę w menu Start.

3 W programie AutoCAD Map 3D , kliknij menu Plik ➤ Otwórz. Przejdź do folderuznajdującego się w katalogu Moje dokumenty, do którego zostały skopiowane plikiprzykładów.

4 Otwórz plik SampleMap.dwg.

Może zostać wyświetlone ostrzeżenie o wystąpieniu odniesienia do nieokreślonegoalias dysku (str. 165). W takim przypadku, kliknij Definiuj i wykonaj poniższe kroki.Jeśli komunikat nie został wyświetlony, przejdź do tematu “Menu i obszary robocze(str. 15)”.


Aby utworzyć alias dysku

■ Wymagany alias został już zdefiniowany. Kliknij pole Aktualna ścieżka dostępu,a następnie polecenie Przeglądaj.

■ Przejdź do folderu, w którym znajdują się skopiowane pliki przykładów. Otwórzten folder, a następnie kliknij przycisk OK. (Pamiętaj, aby wybrać folderpodrzędny Map 3D Tutorials, a nie folder nadrzędny - Moje dokumenty).

■ Kliknij przycisk Dodaj, a następnie przycisk Zamknij.Lokalizacja, w której znajdują się przykładowe dane, została przypisana do aliasudysku. Następnie można otworzyć dane przykładów bez koniecznościdefiniowania kolejnych aliasów.

Menu i obszary robocze

W programie AutoCAD Map 3D wszystkie polecenia odnoszące się do określonegozadania są umieszczone w jednym menu. W menu Utwórz są na przykład zgromadzonepolecenia związane z nowymi obiektami; w menuModyfikuj - polecenia związane z edycją,a w menu Analizuj - polecenia odnoszące się do funkcji analizowania.

Polecenia w menu różnią się w zależności od używanego obszaru roboczego. Jedneobszary robocze są dostosowane do pracy z danymi geoprzestrzennymi, inne do pracyz rysunkami, a jeszcze inne dostosowane są dla użytkowników poprzednich wersjiprogramu AutoCAD Map 3D .

Można dostosować dowolny obszar roboczy i dołączyć dowolne paski narzędzi orazmenu, jak również określić zawartość danego paska narzędzi i menu. Skróty klawiaturoweoraz przyciski myszy także można określić i dostosować.

Określanie obszaru roboczego

1 Kliknij menu Widok ➤ Układ menu/pasków narzędzi.

2 Wybierz obszar roboczy najbardziej odpowiedni dla wykonywanej pracy.

■ Jeśli pracujesz głównie z danymi przestrzennymi, wybierz obszar roboczy Map3D dla danych geoprzestrzennych.Domyślnym obszarem roboczym samouczka jest obszar Map 3D dla danychgeoprzestrzennych, chyba że zostanie podany inny obszar.

■ Jeśli pracujesz głównie z rysunkami Autodesk, wybierz obszar Map 3D dlarysunków.

■ Użytkownicy poprzednich wersji mogą wybrać obszar roboczy Mapy klasyczne.

Menu i obszary robocze | 15

Paski narzędzi

Paski narzędzi w programie AutoCAD Map 3D zapewniają dostęp do funkcji programuAutoCAD oraz AutoCAD Map 3D :

Narzędzia programu AutoCAD Map 3D

Narzędzia programuAutoCAD

Okno zadań

Za pomocą okna zadań użytkownik może uzyskać szybki dostęp do najczęściej używanychfunkcji oraz grupować funkcje w widoki odpowiednie dla danego zadania.


Okno zadań

Dostępne są trzy zakładki:

■ Menedżer wyświetlania (str. 167) umożliwia zarządzanie elementamiprzechowywanymi w składnicach danych (bazach danych, plikach danychgeoprzestrzennych oraz plikach rastrowych), dołączanie plików rysunków orazzmienianie wyglądu obiektów. Każda klasa elementów geoprzestrzennych stanowiwarstwę w Menedżerze wyświetlania. Możesz również dodać warstwy rysunku.

■ Eksplorator mapy (str. 166) wyświetla elementy projektu mapy: pliki dołączane jakoźródła, użyte i zapisane zapytania, szablony łączące rysunki z danymi itd. Widok tenjest służy do formułowania zapytań odnoszących się do obiektów znajdujących sięw dołączonych rysunkach oraz do wyświetlania danych dowolnych obiektów.

■ Skoroszyt mapy (str. 168) umożliwia podział dużej mapy na sekcje ułożone na osobnychstronach. Skoroszyty można publikować w wielu różnych formatach, zarówno zprzeznaczeniem do druku, jak i do wyświetlania w trybie online.

Zastosowanie funkcji Panelu zadań

■ Aby przełączyć widoki, kliknij wybraną zakładkę z Panelu zadań Okno zadań (str. 167)

■ Aby zobaczyć opcje w bieżącej zakładce Panelu zadań , kliknij ikonę w obszarze menuw górnej części Panelu zadań.

■ Aby ukryć Panel zadań, kliknij przycisk Minimalizuj. Przytrzymaj kursor nad paskiemtytułu Panelu zadań, aby zobaczyć przycisk Minimalizuj. Aby wyświetlić Panel zadańpo jego ukryciu, przesuń kursor nad pasek tytułu.

■ Aby Panel zadań był wyświetlany w postaci swobodnej, chwyć pasek tytułu iprzeciągnij go do wymaganego położenia. Przeciągnij pasek tytułu do krawędzi okna,aby go ponownie zadokować.

Okno zadań | 17

UWAGA Aby Okno zadań było minimalizowane zawsze po odsunięciu od niegokursora, kliknij prawym przyciskiem myszy pasek tytułu okna i włącz opcjęAutomatyczne ukrywanie.

■ Aby zamknąć Panel zadań, kliknij X w górnym prawym rogu. Aby otworzyć okno,kliknij menu Widok ➤ Panel zadań.

PaletaWłaściwości

Paleta Właściwości umożliwia wyświetlanie właściwości wybranego obiektu rysunkowego.

Paleta Właściwości

Definiowanie stylu obiektów rysunkowych za pomocą Palety właściwości

1 W pliku SampleMap.dwg wybierz drogę.

2 Kliknij prawym przyciskiem myszy drogę i wybierz polecenie Właściwości.

Zostanie wyświetlona Paleta Właściwości.

3 Kliknij kartę Projekt, jeśli nie jest jeszcze wyświetlona.

Na rysunku pochodzącym z programu AutoCAD drogi są obiektami. Zauważ, żebieżący wybór jest określany jako polilinia. Używając palety Właściwości, możnazmienić niektóre aspekty wyglądu rysunków:

■ Aby zmienić sposób wyświetlania wybranego segmentu drogi, kliknij pole Kolor,a następnie kliknij strzałkę skierowaną w dół i wybierz kolor. Jeśli wyświetlonezostanie pytanie o dodanie tego obiektu do zbioru zapisu, kliknij przycisk Nie.Ustaw kursor na mapie i naciśnij klawisz Esc, aby wyświetlić wyniki.


■ Aby zmienić kolor wszystkich dróg, kliknij menu Ustawienia ➤ Warstwaprogramu AutoCAD. Kliknij pole Kolor warstwy 0, która zawiera drogi, następniewybierz kolor i kliknij przycisk OK.Kolor wszystkich dróg zostanie zmieniony na wybrany kolor.

Zmiana stylu elementów geoprzestrzennych za pomocą Edytora stylów

1 W pliku SampleMap.dwg wybierz warstwę Działki w Menedżer wyświetlania (str.167).

2 Kliknij działkę na mapie.

3 Jeśli paleta Właściwości nie jest wyświetlona, kliknij prawym przyciskiem myszydziałkę i wybierz polecenie Właściwości.

4 Kliknij zakładkę Wyświetl.

Informacje dotyczące określania stylów działki nie są wyświetlone w palecieWłaściwości, ponieważ działki są zapisane w plikach SDF, zawierających elementygeoprzestrzenne, a nie w obiektach rysunkowych.

5 Aby zmienić kolor działek, w menu Okno zadań (str. 167) kliknij przycisk Styl.

■ Kliknij pole Styl, w środkowej części okna Edytor stylów.

■ Wybierz inny Kolor pierwszego planu i kliknij przycisk OK.

■ Zamknij Edytor stylów, klikając przycisk X znajdujący się w prawym górnymrogu okna. Wprowadzone zmiany zostaną wyświetlone na mapie.

Paski stanu

W dolnej części okna aplikacji wyświetlane są informacje o stanie oraz w obszarze tymznajdują się niektóre funkcje pozwalające na zmianę widoku.

Paski stanu

Funkcje znajdujące się z lewej strony najwyższego paska stanu:

■ Przycisk do przełączania między pracą online/offline

■ Przyciski trybu dwuwymiarowego / trójwymiarowego

Paski stanu | 19

■ Ustawienie funkcji przeskalowania pionowego (kliknij strzałkę w dół, aby wybraćróżne ustawienia).

■ Polecenie (wyświetla okno wiersza polecenia.).

Funkcje znajdujące się z prawej strony najwyższego paska stanu:

■ Ostrzeżenia (kliknięcie ikony powoduje wyświetlenie ostrzeżeń).

■ Skala bieżącego widoku (aby zmienić skalę, kliknij strzałkę w dół).

■ Połączenie ustawień stylu ze zmienianiem skali powiększenia (kliknięcie ikony kłódkipowoduje przełączenie opcji).

■ Zaufany plik Autodesk DWG (wskazuje to, że rysunek jest plikiem DWG, DWT lubDWS, który został utworzony w aplikacjach Autodesk lub aplikacjach opartych naRealDWG™, które są aplikacjami zaufanymi dla Autodesk.)

■ Pasek menu Stan rysunku (kliknij strzałkę i zobacz możliwe opcje).

Funkcje znajdujące się z lewej strony dolnego paska stanu:

■ Współrzędne bieżącego położenia kursora

■ Narzędzia programu AutoCAD

Funkcje znajdujące się z prawej strony dolnego paska stanu:

■ Przyciski model/układ (Widok modelu, wyświetlanie obszaru oraz dodawanieukładów).

■ Narzędzia obrazowania programu AutoCAD

■ Przełączanie obszaru roboczego

■ Przycisk blokowania położenia paska narzędzi/okna (włączanie lub wyłączanieblokowania pasków narzędzi i okien).

■ Menu paska stanu aplikacji (kliknij strzałkę i zobacz możliwe opcje).

■ Przycisk czyszczenia ekranu (włączanie lub wyłączanie wyświetlania wszystkich pólnarzędzi).

Instrukcje dotyczące bieżącego polecenia zastępują elementy paska stanu. Niektóreelementy są wyświetlane, tylko gdy dana operacja jest w toku, na przykład publikowanielub drukowanie.


Karty Układu

Przez większość czasu użytkownik pracuje w obszarze modelu, tworząc mapy w skali 1:1.Można utworzyć wiele układów obszaru papieru, w których można umieścić tabelkirysunkowe, dołączyć kilka rzutów jednego elementu i dodać notatki. Przełączanie międzyobszarem modelu a obszarami układów odbywa się za pomocą kart wyświetlanych wdolnej części okna aplikacji.

Karty Model i Układ

Domyślnie każda mapa ma jedną kartę Model i dwie karty Układ. Jeśli jest to konieczne,można utworzyć więcej kart Układ.

Wyświetlanie i ukrywanie kart Model i Układ

1 Kliknij prawym przyciskiem myszy w dolnej części okna aplikacji (ikona Obszarmodelu).

2 Wybierz polecenie Wyświetl karty układu i modelu.

Aby ponownie ukryć karty, kliknij kartę prawym przyciskiem myszy i wybierz Ukryjkarty układu i modelu.

Wprowadzanie dynamiczne

Interfejs wiersza poleceń umożliwia doświadczonym użytkownikom oprogramowaniaAutoCAD szybsze tworzenie obiektów i określanie właściwości. W programie AutoCADMap 3D , możesz użyć funkcji zgłoszenia polecenia (wprowadzanie dynamiczne) wobszarze mapy.

Karty Układu | 21

Przykład wprowadzania dynamicznego

Należy pamiętać o następujących regułach:

■ Niektóre polecenia wymagają określenia wektorów za pomocą kursora. Pozakończeniu operacji naciśnij klawisz Esc.

■ W przypadku niektórych poleceń należy wybrać obiekt. Kliknij obiekt i naciśnij klawiszEnter.

■ Niektóre polecenia składają się z wielu pól danych wejściowych. Aby zmieniać aktywnepole, naciskaj klawisz Tab.

■ Kiedy jako komunikat zostanie wyświetlona ikona strzałki skierowanej w dół ,można nacisnąć na klawiaturze klawisz „strzałka w dół”, aby wyświetlić listę opcjidotyczących danego polecenia. Naciśnij strzałkę ponownie, aby przejść do kolejnychopcji. Naciśnij klawisz Enter, aby wybrać zaznaczoną opcję.

Stosowanie wprowadzania dynamicznego

1 Ustaw kursor na pustym obszarze mapy.

2 Wprowadź wyrażenie okrąg i naciśnij klawisz Enter.

3 Aby narysować okrąg, zastosuj się do wyświetlanych komunikatów.

■ Aby określić środek okręgu, kliknij gdziekolwiek na mapie.

■ Wprowadź wartość promienia okręgu równą 500 i naciśnij klawisz Enter.

Menu skrótów

Wszystkie elementy w programie AutoCAD Map 3D mają niestandardowe menuzawierające polecenia właściwe danemu elementowi w danej chwili.


Przykład menu skrótów w programie Menedżer wyświetlania

Aby użyć menu skrótów, wykonaj jedną z poniższych czynności:

■ Prawym przyciskiem myszy kliknij dowolny element znajdujący się na mapie.

■ Prawym przyciskiem myszy kliknij element znajdujący się w oknie Okno zadań (str.167).

Pierwsze krokiLekcja zawiera informacje ogólne o podstawowych zadaniach wymaganych do tworzeniamap.

Za pomocą Menedżera wyświetlania wybierz plik zawierający dane drogi, zmień sposóbwyświetlania dróg, a następnie zapisz zmiany. Utworzysz pełną mapę w niecały kwadrans.

Pierwsze kroki | 23

Tworzenie nowej mapy

Nowy plik mapy zostanie utworzony za pomocą standardowego szablonu. Przypisz układwspółrzędnych, który będzie stosowany w przypadku wszystkich nowych danychdodawanych do mapy.

Tworzenie nowej mapy

1 Przed rozpoczęciem pracy z samouczkiem należy zapoznać się z Przygotowanie dokorzystania z samouczka (str. 10).

2 Uruchom program AutoCAD Map 3D (jeśli jeszcze nie został on uruchomiony),klikając skrót na pulpicie lub wybierając nazwę programu z menu Start.

3 W programie AutoCAD Map 3D , kliknij menu Plik ➤ Nowa.

4 W oknie dialogowym Wybierz szablon zaznacz plik map2d.dwt i kliknij przyciskOtwórz.

Wybierz map2d.dwt

Plik ten jest szablonem programu AutoCAD. Jest on używany do przygotowywaniapracy z mapami 2D w programie AutoCAD Map 3D .

5 Przypisz do mapy układ współrzędnych.

■ W Panelu zadań kliknij zakładkę Eksplorator mapy.

■ W oknie Eksplorator mapy (str. 166) prawym przyciskiem myszy kliknij opcjęBieżący rysunek, a następnie kliknij pozycjęUkład współrzędnych.


Ustaw układ współrzędnych za pomocą Panelu zadań

■ W oknie dialogowym Przypisz Globalny układ współrzędnych i dla Koduwprowadź CA-I . (Wprowadź wielkimi literami - CA, łącznik, wielką literą I).

Określ kod układu współrzędnych.

UWAGA Aby wyszukać kod określonego układu współrzędnych, kliknij przyciskWybierz układ współrzędnych w tym oknie dialogowym i wybierz układwspółrzędnych według kategorii. Kliknij przycisk Właściwości, aby zapoznaćsię z informacjami o różnych układach współrzędnych i wyszukać układodpowiedni dla tworzonej mapy.

■ Kliknij przycisk OK.

Tworzenie nowej mapy | 25

Użycie funkcji Połącz z danymi w celu dodania danychdomapy

Do dodania pliku zawierającego dane drogi użyj Menedżera wyświetlania.

Dodawanie danych do mapy

1 W Okno zadań (str. 167) przejdź do Menedżer wyświetlania (str. 167).

2 W menu Menedżera wyświetlania kliknij przycisk Dane ➤ Połącz z danymi.

W Oknie zadań użyj menu Dane w celu dodaniado mapy dowolnego rodzaju danych.

Zostanie wyświetlone okno Przyłącz dane (str. 168).

3 W kategorii Połączenia danych wg dostawcy (po lewej stronie) kliknij opcję Dodajpołączenie SHP.

4 Kliknij ikonę pliku znajdującą się obok pola Plik lub folder źródłowy (po prawejstronie).

5 Przejdź do folderu z danymi przykładów (str. 11) i wybierz plik Roads.shp. Kliknijprzycisk Otwórz.

6 Kliknij przycisk Połącz, aby dodać pliki drogi SHP jako źródła danych.


Aby dodać element, nawiąż połączenie z jego źródłem.

7 W oknie Połącz z danymi w opcji Dodaj dane do mapy, wybierz Drogi i kliknij Dodajdo mapy.

Wybierz element i sprawdź jego układ współrzędnych.

8 Zamknij okno Połącz z danymi, klikając przycisk X w górnej części okna.

Określanie stylu elementu

Zmiana wyglądu dróg.

Określanie stylu elementu | 27

Zmiana stylu wyświetlania dróg.

1 W Menedżer wyświetlania (str. 167) wybierz warstwę "Drogi" i kliknij w menu Style.

Wybierz warstwę Drogi i kliknij przycisk Styl.

Na mapie zostanie wyświetlone okno Edytora stylów.

2 W oknie Edytor stylów kliknij dla Styl i wybierz grubość, kolor i wzór dróg. Kliknijprzycisk OK.


Możesz wybrać grubość, kolor i wzór linii w oknie dialogowym Linia stylu.

3 Kliknij przycisk X w górnej części okna i zamknij Edytor stylów.

4 Zapisz pracę.

■ Kliknij menu Plik ➤ Zapisz.

■ Określ nazwę i lokalizację plików mapy.Zwróć uwagę, że pliki map mają takie samo rozszerzenie jak rysunki programuAutoCAD, tj. .dwg. W przypadku obu typów plików używany jest ten sampodstawowy format.

■ Kliknij przycisk Zapisz.

Określenie położenia

Na mapie widać drogi zawierające określenia stylów.

Określenie położenia | 29

Samouczek: Budowaniemapy

Informacje o samouczkuW lekcjach zawartych w niniejszym samouczku przedstawiono pełen proces roboczydotyczący tworzenia i publikowania map. Wykorzystane zostaną prawdziwe danepochodzące z miasta Redding w stanie Kalifornia. Podczas pracy użytkownik będziewykonywał następujące zadania:

■ Rozpoczęcie projektu mapy poprzez połączenie ze wszystkimi składnicami danychwymaganymi na mapie. Składnice danych mogą zawierać bazy danychgeoprzestrzennych, pliki danych przestrzennych, np. pliki Shape (SHP) i SDF, rysunkiprogramu AutoCAD (pliki DWG) oraz obrazy rastrowe. Połączenie ze składnicą danychumożliwia udostępnianie na mapie informacji zawartych w składnicy.

■ W celu łatwiejszej identyfikacji obiektom na mapie można przypisać style. Style mogąbyć pomocne w szybkim i intuicyjnym dostarczaniu informacji. Style tematyczne mogąna przykład pokazywać gęstość zaludnienia, głębokość wody lub względną wysokośćelementów geograficznych.

■ Edycja obiektów na mapie. W programie AutoCAD Map 3D za pomocą poleceń programuAutoCAD można wypisywać i edytować dowolne rodzaje obiektów: geometrię w plikurysunku, schemat w pliku ESRI SHP lub dane geoprzestrzenne przechowywane w baziedanych Oracle. Następnie zmiany te można zapisać w źródle w ich oryginalnym formacie.Tabela danych umożliwia także zmianę właściwości danych geoprzestrzennych.

■ Publikowanie wynikowej mapy w witrynie internetowej. W tym samouczkuopublikowany zostanie plik w formacie DWF (plik obsługiwany w programie AutodeskDesign Review). Mapę można również opublikować lub wyeksportować do programuAutodesk MapGuide. Można ją zapisać także jako statyczną stronę sieci WWW lub

2

31

utworzyć pakiet plików niezbędnych do edytowania danego pliku i przesłać je doinnego użytkownika programu AutoCAD Map 3D .

Lekcja 1: Używanie wielu źródełĆwiczenia w pierwszym zestawie lekcji polegają na łączeniu się z danymi pochodzącymiz wielu źródeł.

Ćwiczenie 1: Przeciąganie i upuszczanie plikuźródłowego

Rozpocznij od utworzenia nowego pliku mapy i dodania do niego granic miasta Redding.

Tworzenie mapy i dodawanie pliku źródłowego

1 Przed rozpoczęciem tego ćwiczenia przeczytaj rozdział Przygotowanie do korzystaniaz samouczka (str. 10).

2 Utwórz nowy plik mapy.

■ Kliknij menu Plik ➤ Nowy.

■ Wybierz szablon map2d.dwt.

■ Kliknij przycisk Otwórz.

3 Ustal układ współrzędnych dla mapy.

■ W oknie Okno zadań (str. 167) przełącz do okna Eksplorator mapy (str. 166).

■ Prawym przyciskiem myszy kliknij opcję Bieżący rysunek, a następnie kliknijopcję Układ współrzędnych.

■ Wprowadź ciąg CA-I i kliknij przycisk OK.

4 Dodaj granice miasta, przeciągając i upuszczając plik źródłowy do Menedżerawyświetlania.

■ W Oknie zadań przełącz do okna Menedżer wyświetlania (str. 167).

■ Korzystając z programu Eksplorator Windows, przejdź do folderu znajdującegosię w katalogu Moje dokumenty, do którego zostały skopiowane plikiprzykładowe.

32 | Rozdział 2 Samouczek: Budowanie mapy

UWAGA Położenie folderu Moje dokumenty zależy od systemu operacyjnego.W systemie Microsoft Windows XP jest to zwykleC:\Moje dokumenty. W systemieMicrosoft Vista może to być C:\Documents and Settings\Administrator\Mojedokumenty\Map 3D Tutorials.

■ Zmień wielkość okna AutoCAD Map 3D i okna folderu danych przykładowych,aby jednocześnie wyświetlać obydwa te okna.

■ Przeciągnij i upuść plik City_Boundary.sdf na dolny obszar Menedżerawyświetlania, tuż nad warstwą Baza mapy.

Przeciąganie i upuszczanie pliku granic miasta do Menedżera wyświetlania.

Granice miasta Redding pojawiają się na mapie.

5 Kliknij menu Plik ➤ Zapisz. W folderze ćwiczenia wpisz nazwę plikuBuildMap1.dwgi kliknij przycisk OK.

Aby kontynuować, przejdź do sekcji Ćwiczenie 2: Dołączanie pliku rysunku (str. 33).

Ćwiczenie 2: Dołączanie pliku rysunku

Do dołączenia pliku rysunku programu AutoCAD można użyć Menedżera wyświetlania.

Ćwiczenie 2: Dołączanie pliku rysunku | 33

UWAGA W tym ćwiczeniu używana jest mapa BuildMap1.dwg utworzona w poprzednimćwiczeniu.

Dołączanie pliku rysunku programu AutoCAD

1 Skopiuj folder o ścieżce dostępu \Program Files\AutoCAD Map 3D 2009\Help\Map3D Tutorials do katalogu Moje dokumenty.

UWAGA Położenie folderu Moje dokumenty zależy od systemu operacyjnego. Wsystemie Microsoft Windows XP jest to zwykle C:\Moje dokumenty. W systemieMicrosoft Vista może to być C:\Documents and Settings\Administrator\Mojedokumenty\Map 3D Tutorials.

2 W pliku BuildMap1.dwg, w panelu zadań, kliknij kartę Menedżer wyświetlania.

3 Kliknij menu Dane ➤ Dodaj dane rysunku ➤ Dołącz rysunki źródłowe.

Używanie Menedżera wyświetlania do dołączenia pliku rysunku.

4 W oknie dialogowym Definiuj/Modyfikuj zestaw rysunków kliknij przycisk Dołącz.

5 Przejdź do folderu w kataloguMoje dokumenty, do którego zostały skopiowane plikiprzykładowe, a następnie wybierz plik Counties.dwg.



6 Kliknij przycisk Dodaj, a następnie kliknij przycisk OK.

7 W oknie dialogowym Definiuj/Modyfikuj zestaw rysunków kliknij przycisk OK, abydołączyć plik rysunku do mapy.

Po dołączeniu rysunku nie jest on wyświetlony w oknie Menedżer wyświetlania(str. 167) ani na mapie. Aby obiekty z rysunku były używane na mapie, należyutworzyć "zapytanie o" dane obiekty. Zostanie to wykonane w kolejnym ćwiczeniu.

8 Kliknij menu Plik ➤ Zapisz, aby zapisać wprowadzone zmiany.

Aby kontynuować, przejdź do sekcji Ćwiczenie 3: Tworzenie zapytania o dane pochodzącez rysunku (str. 35).

Ćwiczenie 3: Tworzenie zapytania o dane pochodzące zrysunku

Dołączony plik rysunku jest mapą Kalifornii z regionami zdefiniowanymi dla każdegohrabstwa. Ponieważ miasto Redding jest w hrabstwie Shasta, do mapy należy dodaćgranice hrabstwa Shasta. Zapytanie o dane można tworzyć na podstawie położenia,właściwości lub danych. W tym przypadku należy utworzyć zapytanie według nazwyhrabstwa przechowywanej jako dane obiektu.

UWAGA W tym ćwiczeniu używana jest mapaBuildMap1.dwgutworzona i zmodyfikowanaw poprzednich ćwiczeniach.

Aby utworzyć zapytanie o dane rysunku

1 W pliku BuildMap1.dwg, na karcie Menedżer wyświetlania (str. 167), kliknij menuDane ➤ Dodaj dane rysunku ➤ Uruchom zapytanie dla rysunku źródłowego.

2 W oknie dialogowym Definiuj zapytanie o dołączone rysunki w kategorii Rodzajzapytania kliknij opcję Dane.

3 W oknie dialogowym Warunek danych wybierz opcję Dane obiektu.

4 Z listy Pola danych obiektu wybierz pole NAME.

Ćwiczenie 3: Tworzenie zapytania o dane pochodzące z rysunku | 35

UWAGA Nie zmieniaj ustawienia listy Tabele.

5 Opcję Operator pozostaw bez zmiany - =. W polu Wartość wprowadź ciąg Shasta.

Definiowanie warunku danych dla zapytania.

W tym zapytaniu rozróżniane są wielkie i małe litery. Należy się upewnić, że zostałoono wpisane zgodnie z opisem.

6 W oknie dialogowym Warunek danych kliknij przycisk OK i ponownie kliknij przyciskOK, aby uruchomić zapytanie.

7 Kliknij menu Widok ➤ Zakres.

Granice hrabstwa Shasta zostają wyświetlone na mapie, a warstwa Dołączonyelement rysunku jest wyświetlana w Menedżerze wyświetlania.



UWAGA Podczas pracy z dalszą częścią samouczka może pojawić się ostrzeżenieinformujące o tym, że skojarzenie między przywołanymi obiektami w rysunkach bieżącymi dołączonym nie zostanie zachowane, gdy bieżący plik rysunku zostanie zamknięty. Tenkomunikat stanowi przypomnienie o zapisaniu wprowadzonych zmian w oryginalnympliku rysunku. W tym ćwiczeniu rysunek hrabstwa Shasta nie będzie edytowany, więckomunikat można zignorować.

Aby kontynuować, przejdź do sekcji Ćwiczenie 4: Używanie opcji Połączenie danych (str.37).

Ćwiczenie 4: Używanie opcji Połączenie danych

Opcja Przyłącz dane (str. 168) umożliwia połączenie mapy z plikiem zawierającym danedziałki.

Za pomocą okna dialogowego Połączenie danych można dołączać dowolne źródła danychinne niż dane DWG: bazy danych, np. w formacie ArcSDE, Oracle lub SQL Server; źródłaODBC, np. Microsoft Access; pliki rastrowe; źródła internetowe, np. WMS lub WFS; plikidanych przestrzennych, np. SDF i SHP.

Opcja Połączenie danych wyświetla informacje o wszystkich źródłach danych innych niżdane DWG, nawet jeśli nie zostały one dołączone za jej pomocą. Przykładowo plik SDF,który został przeciągnięty i upuszczony na mapie, jest wyświetlony w oknie dialogowymPołączenie danych.


Aby użyć opcji Połączenie danych:



2 W pliku BuildMap1.dwg, na karcie Menedżer wyświetlania (str. 167), kliknij menuDane ➤ Połącz z danymi.

3 W kategorii Połączenia danych wg dostawcy kliknij opcję Dodaj połączenie SDF.

Ćwiczenie 4: Używanie opcji Połączenie danych | 37

4 Kliknij ikonę pliku znajdującą się obok opcji Plik źródłowy.

5 Przejdź do folderu w kataloguMoje dokumenty, do którego zostały skopiowane plikiprzykładowe, a następnie wybierz plik Parcels.sdf. Kliknij przycisk Otwórz.

6 Kliknij przycisk Przyłącz, aby dodać plik danych działki jako źródło danych.

7 W grupie Dodaj dane do mapy wybierz klasę Działki.

Obok nazwy klasy elementów wyświetlany jest dany układ współrzędnych. Jeśliinformacje były niewłaściwe, można kliknąć listę układów współrzędnych.Wyświetlona zostanie strzałka w dół, za pomocą której można wybrać inny układwspółrzędnych.

UWAGA Tę operację należy przeprowadzić tylko wtedy, gdy znany jest oryginalnyukład współrzędnych. Nie wolno zmieniać układu współrzędnych w celudostosowania go do mapy. Program AutoCAD Map 3D automatycznie przekształcakażdy element ze swojego układu współrzędnych na układ współrzędnych bieżącejmapy. Jeśli układ współrzędnych ulegnie zmianie, przekształcenie może nie byćprawidłowe.

8 Kliknij polecenie Dodaj do mapy.

W oknie dialogowym Połączenie danych połącz się z dostawcą danych, a następnie wybierzżądaną klasę elementów.


Po kliknięciu opcji Dodaj do mapy na liście w oknie Menedżer wyświetlania (str.167) wyświetlana jest warstwa Działki. Warstwie można nadać styl, można ją zapisać,wyświetlić lub ukryć, niezależnie od innych warstw na mapie.


Aby kontynuować, przejdź do sekcji Ćwiczenie 5: Dodawanie obrazu rastrowego (str.39).

Ćwiczenie 5: Dodawanie obrazu rastrowego

Fotografie i inne obrazy złożone z pikseli nazywane są obrazami rastrowymi, a obrazyzłożone z linii i łuków nazywane są obrazami wektorowymi. Wprowadź zdjęcie lotniczewyświetlane za obiektami na mapie. Rzeczywiste elementy na obrazie rastrowymdopasowują się do geometrii na mapie i ułatwiają obserwatorowi uzyskanie orientacjiwizualnej.


Dodawanie obrazu rastrowego



2 W pliku BuildMap1.dwg, okno dialogowe Przyłącz dane (str. 168) powinno nadal byćwyświetlane. Otwórz okno Menedżer wyświetlania (str. 167). Kliknij menu Dane ➤

Połącz z danymi.

3 W kategorii Połączenia danych wg dostawcy wybierz opcję Dodaj obraz rastrowylub połączenie powierzchni.

4 Kliknij przycisk folderu znajdujący się obok pola Plik lub folder źródłowy.

5 Przejdź do folderu w kataloguMoje dokumenty, do którego zostały skopiowane plikiprzykładowe, a następnie odszukaj i wybierz folder zawierający pliki rastrowe JPEG2000 (o pierwotnej nazwie JP2K). Kliknij przycisk OK.

Ćwiczenie 5: Dodawanie obrazu rastrowego | 39

6 Kliknij przycisk Przyłącz, aby dodać ten folder jako źródło danych.

7 W grupie Dodaj dane do mapy wybierz pozycje j-05, j-07, l-05 i l-07.

Folder ten zawiera wiele plików JPEG 2000, z których każdy pokrywa mały obszarmiasta Redding.

Jeśli w folderze znajduje się wiele języków, wybierz tylko potrzebne.

8 Określ układy współrzędnych obrazów.

■ Kliknij opcję Edycja układów współrzędnych.

■ W oknie dialogowym Globalny układ współrzędnych kliknij puste pole w wierszu"Domyślny”, a następnie kliknij przycisk Edycja.

■ Jako Kategorię wybierz USA, stan Kalifornia.

■ W obszarze Układy współrzędnych w kategorii kliknij opcję CA-I.

■ Kliknij przycisk OK w obu oknach dialogowych, aby wrócić do okna dialogowegoPołączenie danych.Dla wszystkich obrazów wyświetlany jest teraz układ współrzędnych CA-I.


9 Wybierz opcję Połącz w jedną warstwę, aby w Menedżerze wyświetlania przypisywaćstyle do obrazów rastrowych jak do pojedynczego elementu.

10 Podaj nazwę dla warstwy, np. ReddingRasterImages.


Wyświetlenie wyników

1 Zamknij okno dialogowe Połączenie danych.

2 Prawym przyciskiem myszy kliknij nową warstwę rastrową i kliknij opcjęPowiększenie do zakresu.

Aby kontynuować, przejdź do sekcji Ćwiczenie 6: Wyświetlanie obrazu rastrowego zainnymi elementami (str. 42).

Ćwiczenie 5: Dodawanie obrazu rastrowego | 41

Ćwiczenie6:Wyświetlanieobrazurastrowegoza innymielementami

Obraz rastrowy ma stanowić kontekst dla działek na mapie, lecz aktualnie zakrywa onte działki. Przesuń raster za działki i ustaw dla nich wartość przezroczystości, tak abywidoczny był obraz rastrowy.


Wyświetlanie obrazu rastrowego za innymi elementami

1 W pliku BuildMap1.dwg, na pasku menu Menedżer wyświetlania (str. 167) czwartymelementem powinien być Porządek wyświetlania. Jeśli czwartym elementem jestpozycja Grupy, kliknij ją i zmień na Porządek wyświetlania.

2 Przeciągnij nową warstwę rastrową pod warstwę Działki.

Lista warstw określa porządek wyświetlania warstw na mapie (w kierunku osi Z).Element u góry tej listy jest również u góry kolejności Z mapy. Przeciągnięcie obrazurastrowego poniżej warstwy Działki umieszcza go za tą warstwą na mapie.

Aby wyświetlić warstwę rastra za działkami, wystarczy zmienić kolor warstwy granicmiasta na biały, a warstwie działek nadać półprzezroczystość.

3 Na karcie Menedżer wyświetlania wybierz warstwę City_Boundary.

4 Kliknij opcję Styl, aby wyświetlić Edytor stylów.

UWAGA Jeśli okno Edytor stylów jest zamocowane, ustaw na nim wskaźnik, abyje wyświetlić. Okno Edytor stylów może być zamocowane po lewej stronie oknaaplikacji.

5 W oknie dialogowym Edytor stylów, w sekcji Styl regionów dla 0 - Nieskończoność:Przedział skali ponownie kliknij pozycję Styl.

6 Zmień Kolor pierwszego planu na biały i kliknij przycisk OK.

7 Nie zamykając okna dialogowego Edytor stylów wybierz warstwę Działki wMenedżerze wyświetlania.


Wartości w oknie dialogowym Połączenie danych zostaną zaktualizowane danymiwarstwy Działki.

8 W oknie dialogowym Edytor stylów ponownie kliknij pozycję Styl.

9 Przesuń suwak Przezroczystość pierwszego planu na 50% i kliknij przycisk OK.

Zamknij Edytor stylów. Prawym przyciskiem myszy kliknij warstwę Działki, anastępnie kliknij opcję Powiększ do zakresu, aby wyświetlić wyniki.

10 Zapisz mapę.

Do tej pory

Wszystkie składniki mapy zostały połączone. Zdjęcie lotnicze stanowi kontekst. Nageometrii pochodzącej z rysunku DWG wyświetlane są granice hrabstwa, a za pomocąplików SDF dodane zostały granice miasta i kontury działek.

Lekcja2:PrzypisywaniestyludoelementówmapyW lekcji Pierwsze kroki styl dróg na mapie został zmieniony poprzez zmianę koloru,grubości i wzoru linii odzwierciedlających drogi.

W tej lekcji style tematyczne zostaną wykorzystane w celu ukazania użytkownikowiwartości działek.

Ćwiczenie 1: Tworzenie tematu warstwy działek

Przy temacie wykorzystuje się zakres kolorów do reprezentowania analogicznego zakresuwartości. Tematy można również wykorzystywać do pokazywania obszaru względnego,gęstości zaludnienia, głębokości wody lub wysokości elementów geograficznych.


Przypisywanie stylu do warstwy działek za pomocą tematu

1 Otwórz mapę utworzoną w poprzedniej lekcji.

■ Kliknij menu Plik ➤ Otwórz.

■ Odszukaj plik BuildMap1.dwg.

■ Wybierz ją i naciśnij przycisk Otwórz.

Lekcja 2: Przypisywanie stylu do elementów mapy | 43

2 Utwórz temat dla warstwy działki.

Temat stanowi styl wyświetlania. Style elementów geoprzestrzennych sąprzypisywane według warstw.

■ Na karcie Menedżer wyświetlania (str. 167) wybierz warstwę Działki i kliknijopcję Styl.

UWAGA Jeśli okno Edytor stylów jest zamocowane, ustaw na nim wskaźnik,aby je wyświetlić. Okno Edytor stylów może być zamocowane po lewej stronieokna aplikacji.

■ W oknie dialogowym Edytor stylów, w sekcji Styl regionów dla 0 -Nieskończoność: Przedział skali kliknij pozycję Nowy temat.

Kliknięcie przycisku Nowy temat umożliwia zdefiniowanie tematu dla warstwy Działki.

Aby kontynuować, przejdź do sekcji Ćwiczenie 2: Definiowanie tematu (str. 44).

Ćwiczenie 2: Definiowanie tematu

Definicję tematu należy powiązać z wartością działki: jasne kolory przedstawiają działkio niższej wartości, ciemne kolory - działki o wyższej wartości. Wartość działki jest"warunkiem" używanym do określania koloru tej działki na mapie.



Definiowanie tematu

1 W oknie dialogowym Regiony tematów, w kategorii Utwórz reguły tematycznebazujące na właściwości kliknij strzałkę w dół znajdującą się obok opcji Właściwośći wybierz opcję WARTOŚĆ_GRUNTU. Nie zmieniaj ustawień: wartość minimalna,wartość maksymalna, rozkład.

Używanie okna dialogowego Tematy wieloboków do projektowaniatematu.

2 W kategorii Zastosuj temat wieloboków kliknij przycisk znajdujący się obokilustracji Przedział stylu.

3 Ustaw Przezr. pierwszego planu na 50%, tak aby nadal widoczny był obraz rastrowyznajdujący się pod działkami.

4 W grupie Przedział koloru pierwszego planu wybierz odpowiednie kolory z list Odi Do.

5 Jeśli chcesz, poeksperymentuj z grubością i kolorem linii.

Ćwiczenie 2: Definiowanie tematu | 45

Ustawianie przezroczystości, kolorów i atrybutów linii dla tematu.

6 Kliknij przycisk OK.

Aby kontynuować, przejdź do sekcji Ćwiczenie 3: Dodawanie etykiet (str. 46).

Ćwiczenie 3: Dodawanie etykiet

Na podstawie wartości działek należy dodać etykiety.



Dodawanie etykiet

1 W oknie dialogowym Edytor stylów wybierz opcję Utwórz etykiety elementów i

kliknij przycisk obok ikony Próg etykiety.

Wybieranie właściwości, której dane będą wyświetlane w etykietach.

2 W oknie dialogowym Etykieta stylu dla opcji Właściwość do wyświetlenia wybierzopcję WARTOŚĆ_GRUNTU. Pozostałe ustawienia pozostaw na razie z ich bieżącymiwartościami.

3 Kliknij przycisk OK, aby zamknąć okno dialogowe Etykieta stylu. Ponownie kliknijprzycisk OK, aby zastosować temat do mapy.

4 Zamknij Edytor stylów, aby ponownie zobaczyć mapę.

5 Użyj narzędzia Powiększ okno, aby wyświetlić etykiety.

Ćwiczenie 3: Dodawanie etykiet | 47

PORADA Im mniejsze okno, tym większe powiększenie widoku.

6 Zapisz mapę.

Do tej pory

Działki z etykietami z nadanymi tematami

Kolory działek na mapie oznaczają ich wartość względną wyświetlaną w postaci etykietna wszystkich działkach.


Lekcja3:Zmianawyświetlaniazapomocąpoziomupowiększenia

Należy użyć stylów, aby obiekty były wyświetlane w różny sposób, w zależności odpoziomu powiększenia wybranego w przeglądarce. W tym przykładzie, gdy widok wprzeglądarce jest powiększony, drogi są wyświetlane kolorem ciemnoszarym, a osiejezdni - za pomocą żółtej kreskowanej linii. Po oddaleniu drogi wyświetlane są za pomocączarnej linii. W przypadku znacznego oddalenia drogi nie są w ogóle wyświetlane.

Ćwiczenie 1: Dodawanie dróg domapy

Należy dodać drogi do mapy i przypisać różne style dróg wyświetlane przy różnychpoziomach powiększenia.


Dodawanie dróg do mapy




3 Kliknij menu Plik ➤ Otwórz.■


■ Wybierz mapę i naciśnij przycisk Otwórz.

4 W oknie dialogowym Okno zadań (str. 167) kliknij kartę Menedżer wyświetlania (str.167) .

5 W obszarze menu kliknij ikonę Porządek wyświetlania i zmień ją na Grupy.

6 Korzystając z programu Eksplorator Windows, przejdź do folderu znajdującego sięw katalogu Moje dokumenty, do którego zostały skopiowane pliki przykładowe.

Lekcja 3: Zmiana wyświetlania za pomocą poziomu powiększenia | 49

7 Zmień wielkość okna programu AutoCAD Map 3D i okna folderu danychprzykładowych, aby jednocześnie wyświetlać obydwa te okna.

8 Przeciągnij i upuść plik Roads.shp do dolnego obszaru Menedżera wyświetlaniaponad warstwą Działki.

Aby kontynuować, przejdź do sekcji Ćwiczenie 2: Tworzenie złożonego stylu drogi (str.50).

Ćwiczenie 2: Tworzenie złożonego stylu drogi

Należy utworzyć złożony styl drogi, aby połączyć dwa style linii i uzyskać styl realistyczniewyglądającej drogi. Styl złożony jest używany przy powiększeniu widoku do określonegoprzedziału skali mapy, a styl prosty przy pomniejszaniu widoku.


Tworzenie stylu złożonego

1 Na karcie Menedżer wyświetlania wybierz warstwę Drogi i kliknij opcję Styl.

UWAGA Jeśli okno Edytor stylów jest zamocowane, ustaw na nim wskaźnik, abyje wyświetlić. Okno Edytor stylów może być zamocowane po lewej stronie oknaaplikacji.

2 W Edytorze stylów kliknij pole Styl.

3 W oknie dialogowym Styl linii kliknij opcję Utwórz linie złożone.


Używanie odnośnika Utwórz linie złożone dla stylów linii złożonych.

4 W menu Grubość wybierz 0,2; a w menu Kolor wybierz ciemnoszary.

5 Kliknij przycisk Nowy, aby utworzyć drugą część stylu linii.

W obszarze Utwórz style złożone wyświetlane są dotychczas dodane style.

Ćwiczenie 2: Tworzenie złożonego stylu drogi | 51

6 W polu Kolor wybierz barwę jasnożółtą, w polu Wzór wybierz linię kropkowaną.

Należy zauważyć, że w podglądzie jest wyświetlana linia ciemnoszara z wewnętrznążółtą linią kreskową.

Linia złożona dla dróg


Teraz określ przedziały skali i przypisz im style. Każdy przedział skali prezentujepoziomy powiększenia widoku, przy których wyświetlany jest określony styl. Podczaszmieniania skali powiększenia wyświetlany jest styl odpowiedni dla bieżącegoprzedziału.

8 W obszarze Przedziały skali znajdującym się w górnej części Edytora stylów kliknijsłowo "Nieskończoność" i zastąp tę wartość liczbą 30000.

Utworzony właśnie styl złożony jest wyświetlany dla tego zakresu.


Ustawianie poziomów powiększenia i przypisywanie każdemu z nich stylu.

9 Zdefiniuj przedział skali i określ dla niego styl linii ciągłej.

Gdy poziom powiększenia widoku znajduje się w tym przedziale, drogi sąwyświetlane liniami ciągłymi.

■ Kliknij opcję Dodaj przedział skali.

■ Ustaw przedział od 30000 do 50000.

■ W dolnej części okna dialogowego Edytor stylów kliknij pole Styl.

■ Przywróć styl na linię pojedynczą.

■ Zmień kolor na czarny.

■ Wybierz wzór ciągły (na górze listy).

■ Ustaw grubość linii na 0,05.


Ćwiczenie 2: Tworzenie złożonego stylu drogi | 53

10 Zdefiniuj kolejny przedział skali, w którym nie będzie przypisywany żaden styl dodróg przy znacznym oddaleniu widoku.

■ Kliknij ponownie opcję Dodaj przedział skali.

■ Ustaw nowy przedział zaczynający się od 50000 do nieskończoności.

■ W dolnej części okna dialogowego Edytor stylów kliknij pole Styl.

■ Odznacz pole wyboru Zastosuj style do linii, znajdujące się w górnej części oknadialogowego Styl linii.


Stylem dla tego zakresu skali jest teraz Brak. Przy znacznym oddaleniu widoku,drogi nie będą widoczne.

11 Zamknij Edytor stylów.

12 Zapisz plik.

Aby kontynuować, przejdź do sekcji Ćwiczenie 3: Wyświetlanie stylów przy różnychpoziomach powiększenia (str. 54).

Ćwiczenie 3: Wyświetlanie stylów przy różnychpoziomach powiększenia

Powiększ obraz mapy do różnych skal, aby zobaczyć różne style linii.


Wyświetlanie stylów przy różnych poziomach powiększenia

1 W plikuBuildMap1.dwg użyj narzędzia Powiększ okno, aby wyświetlić etykiety i liniezłożone.

PORADA Im mniejsze okno, tym większe powiększenie widoku.

2 Oddal widok, aby wyświetlić drogi cieńszymi liniami.

3 Oddal widok jeszcze bardziej, aż drogi nie będą wyświetlane.

4 Zapisz mapę.


Do tej pory

Przy skali 1:10000 drogi są wyświetlane w stylu złożonym.

Dla dróg na mapie zostały określone tematy, aby drogi były prawidłowo wyświetlaneprzy różnych poziomach powiększenia.

Lekcja 4: Tworzenie mapy elementówStosując duże możliwości edycyjne programu AutoCAD, należy narysować nowe elementy.

Ćwiczenie 1: Rysowanie nowej działki

Podczas rysowania nowego elementu jest on automatycznie dodawany do warstwy, zktórej został utworzony. Źródło dla tej warstwy jest aktualizowane przez włączeniedodanego elementu.


Lekcja 4: Tworzenie mapy elementów | 55

Tworzenie nowego elementu

1 Jeśli nie jest jeszcze otwarta, otwórz mapę z poprzedniej lekcji.





3 Prawym przyciskiem myszy kliknij warstwę Działki.

4 Wybierz opcję Powiększ zakres.

5 Ponownie kliknij prawym przyciskiem myszy warstwę Działki, a następnie kliknijopcję Utwórz ➤ Utwórz nowe działki wieloboczne.

Tworzenie nowego elementu na istniejącej warstwie.


6 Kliknij na mapie punkt początkowy dla nowej działki.

Kliknij obszar na granicy miasta.

7 Kliknij jeszcze trzy punkty, aby zdefiniować początek działki i jej pierwsze trzy boki.

8 Naciśnij klawisz ze strzałką w dół, aby wyświetlić menu z pozycjami w wierszuwprowadzania dynamicznego.

9 Naciskaj klawisz strzałka w dół, aż obok opcji Zamknij wyświetlona zostanie kropka.Oznacza to, że opcja została wybrana.

Używanie dynamicznego wprowadzania do rysowania działki.

10 Naciśnij klawisz Enter, aby zamknąć region.

11 Z menu wprowadzania dynamicznego wybierz opcję Wyjdź, aby zakończyć polecenie.

Działka jest zakończona i wyświetlona jest Tabela danych (str. 169).

UWAGA Jeśli Tabela danych jest zamocowana, ustaw na niej wskaźnik, aby jąwyświetlić. W przypadku gdy Tabela danych nie zostaje wyświetlona automatycznie,w Menedżerze wyświetlania wybierz warstwę Działki i kliknij opcję Tabela.

Aby kontynuować, przejdź do sekcji Ćwiczenie 2: Dodawanie informacji o nowej działce(str. 57).

Ćwiczenie 2: Dodawanie informacji o nowej działce

W oknie Tabela danych (str. 169) należy dodać informację o niniejszej działce.


Ćwiczenie 2: Dodawanie informacji o nowej działce | 57

Dodawanie informacji o nowej działce

1 W Tabeli danych kliknij nowy pusty wiersz.

2 Wypełnij pola danych dla tej działki.

Popatrz na inne pozycje, aby zobaczyć, jakie byłyby logiczne pozycje dla każdejkolumny.

3 Prawym przyciskiem myszy kliknij działkę na mapie i kliknij opcję Wpisz element.

Wprowadzone zmiany zostaną zapisane w oryginalnym źródle danych.

4 Zapisz mapę.

Do tej pory

Nowa pozycja Tabeli danych

Dodano nową działkę i zaktualizowano dane działki, aby odzwierciedlić zmiany.

Lekcja 5: Wyszukiwanie obiektówW celu wyszukania obiektów spełniających określone kryteria należy użyć okna Tabeladanych (str. 169). Następnie należy użyć Tabeli danych do powiększenia danego obszarumapy.

Ćwiczenie 1: Wyświetlanie Tabeli danych


Wyświetlanie okna Tabela danych (str. 169) w przypadku dowolnej warstwy.


Wyświetlanie Tabeli danych




■ Wybierz ją i kliknij przycisk Otwórz.

2 W oknie dialogowym Panel zadań kliknij kartę Menedżer wyświetlania (str. 167).

3 Na karcie Menedżer wyświetlania wybierz warstwę Działki i kliknij opcję Tabela.

4 Jeśli Tabela danych jest zamocowana do lewej strony okna aplikacji, ustaw na niejwskaźnik, aby wyświetlić jej zawartość.

Aby kontynuować, przejdź do sekcji Ćwiczenie 2: Filtrowanie Tabeli danych (str. 59).

Ćwiczenie 2: Filtrowanie Tabeli danych

Należy przefiltrować okno Tabela danych (str. 169), aby wyświetlić podzestaw działek; wtym wypadku będą to tylko działki na ulicy Villa Drive.


Filtrowanie Tabeli danych

1 W oknie Tabela danych (str. 169), z listy Filtruj według wybierz pole STNAME i wpiszciąg VILLA DR.

W tym polu rozróżniane są wielkie i małe litery, należy więc sprawdzić, czy ciągzostał wpisany wielkimi literami. Nie należy wpisywać pełnego słowa "Drive".

2 Kliknij przycisk Zastosuj filtr, aby wyświetlić tylko działki zlokalizowane na ulicyVilla Drive.

Ćwiczenie 2: Filtrowanie Tabeli danych | 59

Używanie Tabeli danych do filtrowania wyświetlanych działek.

3 Upewnij się, że włączona jest opcja Powiększenie automatyczne.

Ciemny kolor przycisku oznacza, że opcja jest włączona; gdy opcja jest wyłączona,kolory przycisku i okna są takie same.

4 Aby wybrać działkę, kliknij ciemnoszare pole znajdujące się skrajnie po lewej stronie.

UWAGA Niekiedy wymagane jest przewinięcie Tabeli danych w lewo, aby wyświetlićpola znajdujące się skrajnie po lewej stronie.

Obraz w oknie programu AutoCAD Map 3D jest przewijany i po prawej stronieTabeli danych wyświetlona zostaje wybrana działka.

5 Zapisz numer w polu Autogenerated_SDF_ID - będzie on potrzebny później.

6 Zamknij Tabelę danych.

UWAGA Klikając menu Edycja ➤ Szukaj, można przeprowadzić bardziej złożonewyszukiwanie. Opcja ta pozwala zapytać o warstwę przy użyciu warunku logicznego,np. AKRY > 1, aby znaleźć działki większe niż jeden akr. Na mapie wyświetlone sątylko obiekty odpowiadające zapytaniu.

7 Zapisz mapę, ale zostaw ją otwartą dla następnej lekcji.

Do tej pory

Tabela danych została użyta do powiększenia działki.


Lekcja 6: Edycja obiektówNależy zmienić obiekty, a następnie zaktualizować ich oryginalne składnice danych.

Ćwiczenie 1: Wypisywanie i edycja elementu

Jeśli w programie AutoCAD Map 3D włączona jest funkcja automatycznego wpisywaniazmian, plik źródłowy będzie aktualizowany podczas edycji. Może to spowodowaćniezamierzone zmiany w składnicy danych. Najbezpieczniejszym sposobem edycji danychgeoprzestrzennych jest wyłączenie automatycznej aktualizacji przed edycją elementu.Po wprowadzeniu zmian należy wpisać element, aby zmiany zostały zastosowane wskładnicy danych i element znów był dostępny dla pozostałych użytkowników.

Edytowany element jest automatycznie wypisywany i blokowany przed edycją przezinnych użytkowników (jeśli format danych obsługuje takie blokowanie). Póki elementnie zostanie z powrotem wpisany, inni użytkownicy mogą tylko wyświetlać źródłoelementu - nie mogą go modyfikować.


Edycja obiektu

1 Jeśli mapa z poprzedniej lekcji jest zamknięta, otwórz ją ponownie i wyświetl Tabelędanych dla warstwy Działki.




■ Na karcie Menedżer wyświetlania wybierz warstwę Działki i kliknij opcję Tabela.

■ Powiększ widok działki przy Villa Drive.

Lekcja 6: Edycja obiektów | 61

Działka jest wypisywanaautomatycznie i widoczne są uchwyty.

2 Aby wyłączyć automatyczną aktualizację, kliknij menu Edycja i sprawdź, czy opcjaAutomatycznie aktualizuj edycje nie jest zaznaczona.

3 Użyj uchwytów do zmiany wielkości i kształtu działki, tak jak dla dowolnego regionuprogramu AutoCAD.

4 Po zakończeniu kliknij menu Edycja ➤ Wpisz.

Aby kontynuować, przejdź do sekcji Ćwiczenie 2: Aktualizacja informacji dotyczącychedytowanego elementu (str. 62).

Ćwiczenie 2: Aktualizacja informacji dotyczącychedytowanego elementu

Za pomocą okna Tabela danych (str. 169) należy wyszukać pozycję wyedytowanej działkii zmienić jej informacje. Podczas edycji (na mapie lub w Tabeli danych) element jestautomatycznie wypisywany. Wpisz ten element, aby zaktualizować jego źródło.


Edycja informacji o elemencie

1 Ponownie wyświetl Tabelę danych dla warstwy Działki.

Wybierz warstwę Działki i kliknij opcję Tabela lub kliknij prawym przyciskiem myszywarstwę Działki i kliknij opcję Pokaż tabelę danych.


2 W oknie dialogowym Tabela danych (str. 169), wybierz pole Autogenerated_SDF_IDz listy Filtruj według i podaj wcześniej zapisany numer ID działki (poprzednioedytowanej).

3 Kliknij opcję Zastosuj filtr, aby włączyć filtrowanie listy i wyświetlić pozycję działki.

4 Zmień obszar działki i zamknij Tabelę danych.

5 Aby zaktualizować informacje w źródle danych, kliknij menu Edycja ➤ Wpisz.

Od teraz te informacje są dostępne dla innych użytkowników.

6 Zapisz mapę.

Do tej pory

Wyedytowana została działka i zaktualizowane zostały jej dane odzwierciedlającewprowadzone zmiany. Wpisano ten element, aby zaktualizować plik źródłowy.

Lekcja 7: Tworzenie legendyNależy utworzyć legendę zawierającą listę warstw dostępnych na mapie rozróżnianychza pomocą kolorów. Legenda jest obiektem, który jest upuszczany na miejsce na mapie.

Dostosowanie legendy polega na uzyskaniu wyświetlania żądanych warstw w wybranejkolejności (nawet jeśli kolejność jest inna niż porządek wyświetlania).

Ćwiczenie 1: Wstawianie obiektu legendy

Należy wstawić legendę w dowolnym miejscu na mapie.


Wstawianie legendy do mapy





Lekcja 7: Tworzenie legendy | 63


3 Wybierz warstwę Działki, kliknij prawym przyciskiem i wybierz opcję Powiększzakres.

4 Kliknij opcję Narzędzia ➤ Utwórz legendę.

Używanie menu Narzędzia na karcie Menedżer wyświetlania do utworzenia legendy.

5 Na mapie znajdź puste miejsce na legendę.

6 Kliknij miejsce, w którym ma zostać umieszczona legenda.

Należy zauważyć, że wszystkie warstwy wyświetlone na liście w oknie Menedżerwyświetlania (str. 167) są automatycznie wyświetlane w legendzie wraz zidentyfikującymi je kolorami. Elementy są wyświetlane w kolejności, w jakiejpojawiają się w Menedżerze wyświetlania.

7 Zapisz mapę.

Do tej pory

Legenda została dodana do mapy.

Aby kontynuować, przejdź do sekcji Ćwiczenie 2: Zmiana kolejności elementów wlegendzie (str. 65).


Ćwiczenie 2: Zmiana kolejności elementóww legendzie

Legenda odzwierciedla porządek organizacyjny w mapie. Przenoszenie elementów woknie Menedżer wyświetlania (str. 167) umożliwia zmianę ich kolejności w legendzie. Abyzapobiec wyświetlaniu warstw w legendzie, można je również wyłączać.


Zmiana kolejności elementów w legendzie

1 Na karcie Menedżer wyświetlania z menu wybierz opcję Grupy ➤ Porządekrysowania.

Należy zauważyć, że nazwa opcji zostaje zmieniona na Porządek, co wskazuje, żeobecnie elementy wyświetlane są w porządku wyświetlania.

2 Przeciągnij element w inne położenie.

Zmiana nie jest jeszcze odzwierciedlona w legendzie.

Warstwa działki ma wiele pozycji (po jednej dla każdego poziomu w temacie, którydla niej utworzono). Należy zauważyć, że legenda zawiera również warstwę Bazamapy, która nie należy do legendy.

Domyślna legenda zawiera warstwęBaza mapy.

3 W Menedżerze wyświetlania usuń znacznik z pola wyboru dla warstwy Baza mapy.

4 Kliknij menu Narzędzia ➤ Aktualizuj legendę.

5 Zapisz mapę.

Ćwiczenie 2: Zmiana kolejności elementów w legendzie | 65

Do tej pory

Z legendy usunięte zostało odniesienie do warstwy Baza mapy. Aktualnie na legendziejest przedstawiony nowy porządek organizacyjny.

Lekcja 8: Publikowanie mapyNależy opublikować mapę w formacie DWF z odniesieniami przestrzennymi, z możliwościąpóźniejszego wyświetlenia jej w Internecie lub intranecie. DWF (Design Web Format™)jest otwartym, bezpiecznym formatem pliku opracowanym przez firmę Autodesk dowspółdzielenia inżynierskich danych projektowych. Pliki DWF odznaczają się wysokąkompresją, dzięki czemu są mniejsze, szybciej się je przesyła i wyświetla. Format tenmoże zawierać dane obiektu lub atrybuty elementu, a także elementy graficzne mapy.

Jeśli do wszystkich map obszaru modelu w pliku DWF przypisany jest układ współrzędnych,podczas publikowania informacje o współrzędnych zostaną automatycznie przekształconew układ o współrzędnych: szerokość geograficzna/długość geograficzna. ProgramAutodesk Design Review 2008 posiada opcję automatycznego przechodzenia do położeniaokreślanego podczas wprowadzania współrzędnych oraz automatycznego wyświetlaniawspółrzędnych dla miejsc na mapie, na które przesuwany jest kursor. Jeśli z komputeremużytkownika jest zintegrowane urządzenie GPS obsługujące protokół NMEA 0183,pracownicy mogą wyśrodkować mapę do współrzędnych zwracanych przez zintegrowanez systemem urządzenie GPS, a na mapie wyświetlona zostanie ikona "moje współrzędne".

Pliki w formacie DWF można wyświetlać za pomocą programu Autodesk® Design Review.Informacje o produkcie i łącza umożliwiające pobranie produktu są dostępne na stronieprogramu Autodesk Design Review, w witrynie internetowej firmy Autodesk. ProgramAutodesk Design Review jest najnowszą wersją programu Autodesk® DWF Viewer.Umożliwia on mierzenie, wstawianie znaczników, znakowanie, sprawdzanie,przekształcanie i grupowanie elementów DWF.

Ćwiczenie 1: Określanie atrybutów dowstawienia

Należy ustawić opcje publikowania plików DWF określające informacje o atrybutach,które zostaną opublikowane wraz z mapą.



Ustawianie opcji publikowania





2 Kliknij menu Plik ➤ Więcej opcji drukowania ➤ Opcje publikowania DWF.

3 W oknie dialogowym Informacja o mapie wybierz opcję Publikuj informacje o mapie.

4 W oknie dialogowym Informacja o mapie rozwiń elementy na liście i wybierz gałęzieDrogi i Działki.

Można dodawać i usuwać informacje z dowolnegopoziomu.

W przypadku wybrania gałęzi Drogi automatycznie wybrane zostaną wszystkieelementy podrzędne gałęzi Drogi.

Ćwiczenie 1: Określanie atrybutów do wstawienia | 67

5 Aby opublikować informacje w pliku XML, kliknij ikonę pliku i określ lokalizacjępublikowanego pliku. Kliknij przycisk Zapisz.

Plik XML będzie użyty podczas operacji Publikowanie DWF.


Aby kontynuować, przejdź do sekcji Ćwiczenie 2: Publikowanie do pliku DWF (str. 68).

Ćwiczenie 2: Publikowanie do pliku DWF

Publikowanie w DWF jest jak drukowanie do pliku. Należy ustawić parametry drukowania,tak jak podczas drukowania na fizycznym ploterze. Ustawienia te stosuje się do układu,który jest jak szablon drukowania. Kartę układu dla mapy wyświetla się, aby uaktywnićten układ.

Każdy widok mapy (który wstępnie zawiera obszar modelu i dwa domyślne obszaryukładu) jest uważany za arkusz z zestawu arkuszy mapy. Zapoznaj się z zestawami arkuszyopisanymi w Pomocy programu.

Okna dialogowego Publikowanie używa się do określenia arkuszy do publikowania orazczy publikować na ploterze, czy w pliku.


Publikacja do pliku DWF

1 Zapisz mapę.

Aby wydrukować lub opublikować mapę, należy ją wcześniej zapisać.

2 Kliknij menu Plik ➤ Drukuj.

3 W oknie dialogowym Kreśl wybierz opcję Drukarka/ploter.

4 Kliknij przycisk Zastosuj do układu, a następnie kliknij przycisk Anuluj.

Ustawienia drukarki/plotera zostają zastosowane do zadania publikowania; niezostanie ono wysłane do drukarki ani plotera.

5 Jeśli karty Model i Układ nie są wyświetlane poniżej mapy, prawym przyciskiem

myszy kliknij przycisk znajdujący się w obszarze stanu w dolnej części oknaaplikacji i kliknij opcję Wyświetlaj karty Model i Układ.

6 Kliknij kartę Układ 1.


7 Kliknij menu Plik ➤ Więcej opcji drukowania ➤ Publikuj do DWF.

8 W oknie dialogowym Opublikuj sprawdź, czy na liście Arkusze do opublikowaniawybrane są tylko żądane arkusze.

Jeśli na przykład jest otwarta inna mapa, to w liście pojawią się jej widoki modelui układu. Zostanie również wyświetlony domyślny widok Layout2 bieżącej mapy.Wybierz wszystkie niepożądane pozycje (takie jak Layout2) i kliknij przycisk Usuńarkusze.

9 W obszarze Publikuj do, kliknij opcję Plik DWF.

10 Wybierz pozycję Opcje publikowania i kliknij opcję Informacje o warstwie (wkategorii Opcje danych DWF). Z menu rozwijanego dostępnego w tym polu wybierzopcję Dołącz.

Ta opcja określa, że każda warstwa mapy zostanie opublikowana jako osobnawarstwa w pliku DWF. W programie Design Review można niezależnie wyświetlaći ukrywać określone warstwy.

11 Kliknij przycisk OK, aby zamknąć okno dialogowe Opcje publikowania.

12 W oknie dialogowym Opublikuj kliknij przycisk Opublikuj (na dole oknadialogowego).

Ustawienie arkuszy do publikowania i wybór formatu publikowania.

13 Określ położenie i nazwę dla publikowanego pliku i kliknij opcję Wybierz.

14 W przypadku zapytania o zapisanie listy arkuszy kliknij przycisk Nie.

Ćwiczenie 2: Publikowanie do pliku DWF | 69

15 Może zostać wyświetlony komunikat informujący, że dane zadanie jest przetwarzanew tle. Kliknij przycisk OK, aby usunąć ten komunikat.

Pliki niezbędne w programie Autodesk Design Review są publikowane do plikuokreślonego przez użytkownika. Postęp publikowania można sprawdzać, trzymającwskaźnik na animowanej ikonie znajdującej się w prawym dolnym rogu ekranu.

Po zakończeniu operacji kliknij łącze w dymku wyświetlonym w prawym dolnymnarożniku ekranu, aby sprawdzić ostrzeżenia lub błędy. Po ich sprawdzeniu zamknijokno.

Do tej pory

Do pliku DWF opublikowana została mapa, którą można wyświetlić w programie AutodeskDesign Review.

Lekcja 9: Rozszerzenia - wyszukiwanie źródełdanych

Po utworzeniu map warto je ulepszyć i dodać do nich dodatkowe dane. Przykładowomożna dodać rastry powierzchni z danymi wysokościowymi, albo podstawowe symbolewektorowe oznaczające parki, hydranty lub inne elementy.

Portal danych geodezyjnych firmy Autodesk zapewnia dostęp do wielu źródeł danych.W tej lekcji zostanie zaprezentowany ten portal i kilka przykładowych danychinstalowanych z programem AutoCAD Map 3D dostarczonych przez partnerów firmyAutodesk.

Ćwiczenie1:Poznawanieportaludanych-DigitalGlobe®

W tym ćwiczeniu odwiedzimy portal danych geodezyjnych i przejrzymy dane udostępnianeprzez firmę DigitalGlobe®.

Poznawanie danych DigitalGlobe

1 W przeglądarce przejdź do adresu http://www.autodesk.com/geodata.

2 Na stronie danych geodezyjnych kliknij przycisk Go Now dla DigitalGlobe.


http://www.autodesk.com/geodata

3 Kliknij obraz mostu Verrazano Narrows w Brooklynie, w stanie Nowy Jork, abywyświetlić zdjęcie satelitarne wykonane w wysokiej rozdzielczości.

DigitalGlobe® dysponuje bogatą biblioteką wysokiej jakości obrazówZiemi.

4 Niektóre dane z firmy DigitalGlobe można wypróbować klikając przycisk DownloadYour Free Trial i postępując zgodnie z instrukcjami na ekranie.

Po zainstalowaniu oprogramowania DigitalGlob, w programie AutoCAD Map 3Dpowinna pojawić się dodatkowa pozycja ImageConnect w pasku menu.

Ćwiczenie 2: Poznawanie portalu danych - NAVTEQ™

W tym ćwiczeniu przejrzymy dane udostępniane przez firmę NAVTEQ™.

Poznawanie danych NAVTEQ

1 Zamknij okno DigitalGlobe® i w przeglądarce wyświetl stronę Geospatial Solutions.

Jeśli nie jesteś jeszcze na stronie Geospatial Solutions, w przeglądarce przejdź doadresu http://www.autodesk.com/geodata.

2 Na stronie Geospatial Solutions kliknij przycisk Go Now dla NAVTEQ.

3 Kliknij obraz miasta Redding w stanie Kalifornia, aby wyświetlić cyfrową mapę.

Ćwiczenie 2: Poznawanie portalu danych - NAVTEQ™ | 71


Geometrie ulic z firmy NAVTEQ™ zawierają sieć ulic, adresy budynków, bazę danychinteresujących miejsc (POI), granice obszarów administracyjnych, tory kolejowe, danehydrologiczne oraz informacje o wykorzystaniu terenu.

4 Niektóre dane z firmy NAVTEQ można wypróbować klikając przycisk DownloadFree Sample i postępując zgodnie z instrukcjami na ekranie.

Ćwiczenie 3: Poznawanie portalu danych - Intermap™

W tym ćwiczeniu przejrzymy dane udostępniane przez firmę Intermap™ .

Poznawanie danych Intermap

1 Zamknij okno NAVTEQ™ i w przeglądarce wyświetl stronę Geospatial Solutions.

Jeśli nie jesteś jeszcze na stronie Geospatial Solutions, w przeglądarce przejdź doadresu http://www.autodesk.com/geodata.

2 Na stronie Geospatial Solutions kliknij przycisk Go Now dla Intermap.

3 Kliknij obraz Digital Elevation Models, aby wyświetlić informacje o warstwachtopograficznych DEM.



Intermap™ oferuje cyfrowe modele powierzchni,cyfrowe modele terenu, oraz czarno-białe i koloroweortorektyfikowane obrazy radarowe.

4 Zamknij okno przeglądarki.

Ćwiczenie 4: Testowanie danych przykładowych

Do programu AutoCAD Map 3D dołączone są przykładowe dane od każdego z tychdostawców. W tym ćwiczeniu dodamy niektóre z tych danych do mapy niemieckiegomiasta Monachium.

Praca z danymi przykładowymi

1 Tworzenie nowej mapy.


■ W oknie dialogowym Otwórz wybierz szablon map2d.dwt.

■ W oknie Eksploratora mapy kliknij prawym przyciskiem myszy opcję Bieżącyrysunek, a następnie opcję Układ współrzędnych.

■ W oknie dialogowym Przypisz globalny układ współrzędnych, w polu Kod ustawukład współrzędnych LL84 i kliknij przycisk OK.

2 Łączenie z grafiką powierzchni.

■ W Menedżerze wyświetlania kliknij menu Dane ➤ Połącz z danymi.

Ćwiczenie 4: Testowanie danych przykładowych | 73

■ W oknie dialogowym Połączenie danych, z listy Połączenia danych wg dostawcy,wybierz opcję Dodaj połączenie obrazu rastrowego lub powierzchni.

■ Kliknij ikonę pliku znajdującą się obok opcji Plik lub folder źródłowy.

■ W oknie dialogowym Otwórz odszukaj plik rastrowy IntermapMunich_dtm.dem.

■ Wybierz plik i kliknij przycisk Otwórz.

■ W oknie dialogowym Połączenie danych kliknij przycisk Przyłącz.

■ W oknie dialogowym Połączenie danych wybierz obraz i kliknij przycisk Dodajdo mapy.

3 Stylizacja obrazu powierzchni.

■ Wybierz odpowiednią warstwę powierzchni na karcie Menedżer wyświetlania.

■ Na pasku stanu w dolnej części okna aplikacji, kliknij strzałkę w dół obokprzycisku Przeskalowanie pionowe.

■ Zwiększ przeskalowanie pionowe do 25x.

■ Na karcie Menedżer wyświetlania, przy wybranej warstwie powierzchni, kliknijopcję Styl.

■ W oknie dialogowym Edytor stylów kliknij strzałkę w dół w komórce Styl iwybierz wartość Temat.

■ W oknie dialogowym Temat wybierz opcję Paleta, a następnie opcję Paleta -Warstwica

■ Kliknij przycisk OK, a następnie kliknij przycisk Zastosuj i zamknij oknodialogowe Edytor stylów.

4 Łączenie z obrazem satelitarnym Monachium.

■ Jeśli okno dialogowe Połączenie danych nie jest wyświetlane, na karcie Menedżerwyświetlania kliknij menu Dane ➤ Połącz z danymi.

■ W oknie dialogowym Połączenie danych, z listy Połączenia danych wg dostawcy,wybierz opcję Dodaj połączenie obrazu rastrowego lub powierzchni.

■ Kliknij ikonę pliku znajdującą się obok opcji Plik lub folder źródłowy.

■ W oknie dialogowym Otwórz odszukaj plik rastrowy DigitalGlobe munich.ecw.




■ W oknie dialogowym Połączenie danych wybierz obraz i kliknij przycisk Dodajdo mapy.

5 Stylizacja obrazu satelitarnego.

■ Na karcie Menedżer wyświetlania kliknij prawym przyciskiem myszy warstwęobrazu, a następnie wybierz opcję Powiększ zakres.

■ Na karcie Menedżer wyświetlania, przy wybranej warstwie obrazu, kliknij opcjęStyl.

■ W oknie dialogowym Edytor stylów kliknij opcję Przezroczysty.

■ Kliknij przycisk Wybierz i wybierz kolor ciemnoszary na obrazie rastrowym,który będzie przezroczysty.

6 Łączenie pliku SHP Navteq, aby dodać punkty przedstawiające restauracje.

■ W Menedżerze wyświetlania kliknij menu Dane ➤ Połącz z danymi.

■ W oknie dialogowym Połączenie danych, z listy Połączenia danych wg dostawcy,wybierz opcję Dodaj połączenie SHP.

■ W oknie dialogowym Połączenie danych kliknij ikonę pliku znajdującą się obokopcji Plik lub folder źródłowy.

■ W oknie dialogowym Otwórz odszukaj plik Navteq Restrnts.shp.



■ Wybierz opcję Restrnts i kliknij przycisk Dodaj do mapy.

7 Stylizacja punktów, aby używać symbolów.

■ Na karcie Menedżer wyświetlania wybierz warstwę Restrnts i kliknij opcję Styl.

■ W oknie dialogowym Edytor stylów kliknij przycisk w komórce Styl.

■ W oknie dialogowym Styl punktu kliknij przycisk obok opcji Symbol.

■ W oknie dialogowym Wybierz symbol kliknij przycisk obok opcji Bibliotekasymboli i otwórz plik Map - Points of Interest.dwg.

■ Wybierz symbol Restauracja.

Ćwiczenie 4: Testowanie danych przykładowych | 75

■ Gdy będzie trzeba, w oknie dialogowym Edytor stylów zmień opcje Kolorwypełnienia i Kolor krawędzi punktów.

■ Kliknij przycisk OK i zamknij okno dialogowe Edytor stylów.

Do tej pory

Przedstawiliśmy portal danych geodezyjnych i skorzystaliśmy z przykładowych danychdostarczonych przez partnerów firmy Autodesk, aby utworzyć mapę Monachiumużywającą powierzchni z wysokościami, zdjęcia satelitarnego i symboli lokalizującychrestauracje.


Samouczek:Analizadanychza pomocą stylów,połączeń i buforów

Samouczek dotyczący analiz - informacjeZa pomocą programu AutoCAD Map 3D można analizować dane na wiele sposobów. Wtym samouczku przedstawiono trzy z nich:

■ Wizualna analiza danych za pomocą powierzchni.Można połączyć się z obrazem powierzchni (DEM) i za pomocą tematów dodawać stylew celu wyświetlenia poziomu względnego. Następnie można połączyć się z plikiemzawierającym informacje o działce i ustawić dla działek częściową przezroczystość, takaby widoczny był obraz rastrowy znajdujący się pod nimi. Temat poziomu rastra ułatwiawidzenie poziomu działek.

■ Analiza danych zawierających zewnętrzne źródła informacji za pomocą połączeń.Można połączyć bazę danych Microsoft Access z warstwą działek na mapie, abywyświetlić informacje o właścicielach działek. Używając połączeń, można tymczasowołączyć źródła danych bez wprowadzania zmian w oryginalnych składnicach danych.Można użyć danych połączonych w charakterze pojedynczych źródeł danych — np. dowarstwy opartej na połączonych danych można przypisać styl, mimo że połączone danenie stanowią części składnicy danych oryginalnej warstwy. Do tworzenia pólobliczeniowych używane są dane lokalne i połączone.

■ Analiza danych według odległości za pomocą buforów.Definiując bufor wokół ulicy w Redding można określić, które działki leżą w strefiebudowlanej. Wybranie działek przylegających do buforu i osobne ich zapisanie pozwalająostrzec właścicieli za pomocą informacji właściciela dołączonych do działek.

3

77

Wyeksportowanie istotnych danych do pliku oddzielonego przecinkami umożliwiazaimportowanie ich do programu Microsoft Excel lub Access. Tych danych możnaużyć do utworzenia raportu przesyłanego właścicielom działek.

Lekcja 1: Wizualna analiza danych za pomocąpowierzchni

Za pomocą okna dialogowego Połączenie danych, należy połączyć się z plikiem DEM iprzypisać do niego styl w celu przedstawienia zawartych w nim informacji dotyczącychpoziomów.

Ćwiczenie 1: Przygotowywanie plikumapy

Należy utworzyć nowy plik mapy i przypisać układ współrzędnych. Pokolorowanie nabiało tła mapy ułatwi rozpoznanie elementów, gdy będą używać koloru przypisanegopodczas stylizacji. Wszystkie mapy tworzone od teraz będą używać nowego koloru tła.

Tworzenie nowego pliku mapy

1 Przekopiuj przykładowe pliki do samouczka (str. 11) do katalogu na dysku twardym.

2 Uruchom program AutoCAD Map 3D i utwórz nową mapę, używając szablonumap2d.dwt.

3 Do mapy przypisz układ współrzędnych.

■ Przełącz Okno zadań na Eksploratora mapy.

■ Prawym przyciskiem myszy kliknij pozycję Bieżący rysunek, a następnie kliknijopcję Układ współrzędnych.

78 | Rozdział 3 Samouczek: Analiza danych za pomocą stylów, połączeń i buforów

Określanie układu współrzędnych mapy w Eksploratorzemapy.

■ Określ układ współrzędnych CA-I.

4 Kliknij menu Plik ➤ Zapisz. W folderze ćwiczeń podaj nazwę plikuAnalyzeMap1.dwgi kliknij przycisk OK.

Zmiana koloru tła mapy

1 Kliknij menu Konfiguracja ➤ Opcje programu AutoCAD.

2 W oknie dialogowym Opcje wybierz kartę Wybór.

3 Na karcie Wyświetlanie w obszarze Elementy okna kliknij przycisk Kolory.

4 W kategorii Kontekst wybierz opcję Obszar modelu 2D.

5 W kategorii Element interfejsu wybierz opcję Tło jednolite.

6 W kategorii Kolor wybierz opcję Biały.

7 Kliknij przycisk Zastosuj i zamknij, a następnie kliknij przycisk OK.

Aby kontynuować, przejdź do sekcji Ćwiczenie 2: Dodawanie powierzchni w celuprzejrzenia danych poziomu (str. 80).

Ćwiczenie 1: Przygotowywanie pliku mapy | 79

Ćwiczenie2:Dodawaniepowierzchniwceluprzejrzeniadanych poziomu

Powierzchnia jest plikiem rastrowym zawierającym informacje o poziomie. Używająctematów, należy zmienić powierzchnię, tak aby odzwierciedlić jej poziom.

UWAGA W tym ćwiczeniu używana jest mapaAnalyzeMap1.dwgutworzona w poprzednimćwiczeniu.

Dodawanie powierzchni do mapy

1 Przełącz Okno zadań do Menedżera wyświetlania.

2 Na karcie Menedżer wyświetlania kliknij menu Dane ➤ Połącz z danymi.

3 W oknie dialogowym Połączenie danych, z listy Połączenia danych wg dostawcy,wybierz opcję Dodaj połączenie obrazu rastrowego lub powierzchni i kliknij przycisk

obok opcji Plik lub folder źródłowy.

4 W oknie dialogowym Otwórz odszukaj plik ENTERPRISE.dem, wybierz go i kliknijprzycisk Otwórz.

Ten plik powinien znajdować się w katalogu z danymi przykładowymi.

Połączenie z plikiem powierzchni w oknie dialogowym Połączenie danych.


5 W oknie dialogowym Połączenie danych kliknij przycisk Przyłącz.

UWAGA Plik DEM używa układu współrzędnych UTM27-10. W programie AutoCADMap 3D dane z tego układu współrzędnych są automatycznie przekształcane wdane układu wybranego na mapie.

6 Zaznacz pole wyboru dla DEM w grupie Dodaj dane do mapy i kliknij przycisk Dodajdo mapy.

7 Zamknij okno dialogowe Połączenie danych, aby wyświetlić powierzchnię na mapie.

Przypisywanie stylu do powierzchni

1 Na karcie Menedżer wyświetlania wybierz warstwę ENTERPRISE zawierającąpowierzchnię.

2 Kliknij przycisk .

3 Utwórz paletę dla danego tematu.

■ W oknie dialogowym Edytor stylów, w grupie Styl rastrów dla przedziału skali0 - Nieskończoność kliknij strzałkę w dół w komórce Styl i wybierz wartośćTemat (nawet jeśli jest ona już wybrana).

Kliknięcie pierwszej pozycji w kolumnie Styl i wybranie opcji Temat.

Ćwiczenie 2: Dodawanie powierzchni w celu przejrzenia danych poziomu | 81

■ W oknie dialogowym Temat w grupie Określ temat kliknij opcję Paleta i wybierzpozycję Paleta - Mapa narodowa USGS.

Jako temat powierzchni wybrana została paleta o nazwieMapa narodowa USGS.

■ Kliknij przycisk OK, a następnie kliknij przycisk Zastosuj. Zamknij okno dialogoweEdytor stylów.

4 Dodaj przeskalowanie, aby wyraźniej zaznaczyć różnice poziomów.

■ Na pasku stanu, na dole mapy, kliknij strzałkę w dół obok przyciskuPrzeskalowanie pionowe.

■ Na liście wybierz opcję 25x.


Wybieranie wartości 25x dla opcji Przeskalowanie poziome.

5 Dodaj warstwice w celu utworzenia mapy topograficznej.

Warstwice łączą punkty o równych poziomach znajdujące się na powierzchni mapy.Te linie określają poziom w danym miejscu na powierzchni. Pomaga to zwiększyćprzejrzystość i ułatwić analizowanie terenu powierzchni 3D.

■ Kliknij prawym przyciskiem myszy odpowiednią warstwę powierzchni na karcieMenedżer wyświetlania, a następnie wybierz polecenie Utwórz warstwępoziomic.

Ćwiczenie 2: Dodawanie powierzchni w celu przejrzenia danych poziomu | 83

Kliknięcie warstwy powierzchni prawym przyciskiemmyszy w Menedżerze wyświetlania umożliwiautworzenie warstwic.

■ W oknie dialogowym Utwórz warstwicę wybierz wartość 20 z listy Przyrostpoziomu warstwicy.

■ W polu Jednostki pozostaw Metry.

■ Na liście Główna warstwica co wybierz wartość 4. Po wybraniu tej opcji coczwarta warstwica będzie zaznaczona pogrubioną linią.

■ Zaznacz pole Etykietowanie poziomu. Tylko główne (pogrubione) warstwicezostaną oznaczone etykietami.

■ Dla opcji Utwórz warstwicę jako wybierz wartość polilinia.


Okno dialogowe Utwórz warstwicę powinno wyglądać wten sposób.


UWAGA Aby opatrzyć etykietą przecinające się warstwice, użyj Edytora stylów do zmianystylu nowej warstwy poziomic (nie samej warstwy powierzchni). W Menedżerzewyświetlania wybierz warstwę poziomic i kliknij opcję Styl. W Edytorze stylów kliknijstrzałkę w dół znajdującą się obok pozycji Etykieta elementu dla opcji "IsMajor=False"wybierz Poziom jako Właściwość dla etykiety i kliknij przycisk OK. Używając tej samejmetody, można zmienić kolor lub styl warstwic.

Aby kontynuować, przejdź do sekcji Ćwiczenie 3: Dodawanie warstwy na wierzchupowierzchni (str. 85).

Ćwiczenie 3: Dodawanie warstwy na wierzchupowierzchni

Gdy do mapy zawierającej powierzchnię 3D dodany zostanie element wektorowy, anastępnie mapa zostanie wyświetlona w trzech wymiarach, program AutoCAD Map 3Dautomatycznie rozciągnie wektor na powierzchnię 3D.

UWAGA W tym ćwiczeniu używana jest mapa AnalyzeMap1.dwg utworzona izmodyfikowana w poprzednich ćwiczeniach.

Ćwiczenie 3: Dodawanie warstwy na wierzchu powierzchni | 85

Dodawanie dróg do mapy

1 W Menedżerze wyświetlania kliknij menu Dane ➤ Połącz z danymi.

2 W oknie dialogowym Połączenie danych, z listy Połączenia danych wg dostawcy,wybierz opcję Dodaj połączenie SHP.

3 Kliknij przycisk obok pola Plik źródłowy i odszukaj folder, w którym znajdująsię pliki przykładowe.

4 W oknie dialogowym Otwórz wybierz plik ROADS.SHP i kliknij przycisk Otwórz.


6 W oknie dialogowym Połączenie danych wybierz warstwę Drogi w grupie Dodajdane do mapy i kliknij przycisk Dodaj do mapy.


Przypisywanie stylu do dróg na mapie

1 Na karcie Menedżer wyświetlania wybierz warstwę Drogi i kliknij opcję Styl.

2 W oknie dialogowym Edytor stylów kliknij pozycję Styl.

3 W oknie dialogowym Styl linii zmień kolor drogi na ciemnoszary.

4 Dla linii wybierz wzór kreskowany.

Wybieranie wzoru kreskowanego, ciemnoszaregodla dróg.


5 Kliknij przycisk OK i zamknij Edytor stylów.

Mapa zawiera teraz warstwy dróg oraz powierzchnię zamienioną za pomocą stylu.

Aby kontynuować, przejdź do sekcji Ćwiczenie 4: Rozciąganie warstwy działek napowierzchnię (str. 87).

Ćwiczenie 4: Rozciąganie warstwy działek napowierzchnię

Teraz należy dodać warstwę, która będzie wyświetlać działki w jednej z części miastaRedding. Ta warstwa zawiera informacje dotyczące wielkości, wartości i adresu działek.Nie zawiera ona danych dotyczących właścicieli. Dane źródłowe zawierające te informacjezostaną dołączone później.

Działki mogą być półprzezroczyste, aby nie przesłaniały elementów leżących poniżej.


Dodawanie działki do mapy


Ćwiczenie 4: Rozciąganie warstwy działek na powierzchnię | 87

2 W oknie dialogowym Połączenie danych, z listy Połączenia danych wg dostawcy,wybierz opcję Dodaj połączenie SDF.

3 Kliknij przycisk obok pola Plik źródłowy i odszukaj folder, w którym znajdująsię pliki przykładowe.

4 W oknie dialogowym Otwórz wybierz plik Assessor_Parcels.SDF i kliknij przyciskOtwórz.


6 Wybierz warstwę Działki znajdującą się w kategoriiDodaj dane do mapy i kliknijopcję Dodaj do mapy.



Wyświetlane są informacje skojarzone z działkami, ale nie zawierają one danychzwiązanych z właścicielem.

Wyświetlanie danych skojarzonych z warstwą działki.

9 Zamknij okno dialogowe Tabela danych.

Przypisywanie stylu do działek na mapie

1 Na karcie Menedżer wyświetlania wybierz warstwę Działki i kliknij opcję Styl.

2 W oknie dialogowym Edytor stylów kliknij kolor w grupie Styl.

3 W oknie dialogowym Styl wieloboku zmień wartość opcji Przezroczystość pierwszegoplanu na 50%.

4 W polu Kolor pierwszego planu wybierz jasny odcień.


Zmienianie przezroczystości pierwszego planu dlawarstwy działki.

5 Kliknij przycisk OK i zamknij okno dialogowe Edytor stylów.

Warstwa działki jest rozciągnięta na powierzchni. Ponieważ jest przezroczysta,powierzchnia pod nią jest widoczna.

Do tej pory

Dodana została powierzchnia zawierająca informację o poziomach; informacje te zostaływykorzystane do utworzenia tematu, w którym różne poziomy oznaczane są innymikolorami. Dodane zostały warstwice w celu umożliwienia identyfikacji poziomówwysokości. Na powierzchni została rozłożona przezroczysta warstwa danych, więc możnaoszacować jej poziom w oparciu o powierzchnię znajdującą się poniżej.

Ćwiczenie 4: Rozciąganie warstwy działek na powierzchnię | 89

Powierzchnia zamieniona za pomocą stylów ułatwia oszacowanie poziomu działki.

Lekcja 2: Analiza danych zawierającychzewnętrzne informacje za pomocą połączeń

Należy połączyć warstwę działek z bazą danych Microsoft Access, która zawiera informacjeo właścicielu.

Aby z programu AutoCAD Map 3D połączyć się z bazą danych programu Access, należynajpierw ustanowić połączenie ODBC, korzystając z panelu sterowania systemu Windows.Następnie należy połączyć się z danym źródłem za pomocą okna dialogowego Połączeniedanych, w taki sam sposób jak połączono się z fizycznymi źródłami danych na mapie.Źródło bazy danych zawiera pole, które można przyporządkować do pola w warstwieDziałki. Można więc połączyć dane z działkami i przypisać styl lub płynnie przeanalizowaćdane wynikowe.


Ćwiczenie 1: Ustanawianie połączenia ODBC dla bazydanych Access

Aby dodać połączenie ODBC dla bazy danych Access, należy użyć apletu Narzędziaadministracyjne dostępnego w panelu sterowania systemu Windows.


Ustanawianie połączenia ODBC dla bazy danych Access

1 Na pulpicie w systemie Windows kliknij menu Start ➤ Ustawienia ➤ Panelsterowania, a następnie otwórz panel sterowania Narzędzia administracyjne.

2 W oknie dialogowym Narzędzia administracyjne dwukrotnie kliknij pozycję Źródładanych (ODBC).

3 W oknie dialogowym Administrator źródła danych ODBC kliknij przycisk Dodaj.

4 W oknie dialogowym Utwórz nowe źródło danych wybierz opcję Sterownik MicrosoftAccess (*.mdb), a następnie kliknij przycisk Zakończ.

5 W oknie dialogowym Ustawienia Microsoft Access ODBC, w polu Nazwa źródładanych wpisz wartość Właściciele_działek.

6 Wpisz opis, np. "Informacje o właścicielu działki".

Nazywanie źródła danych.

Ćwiczenie 1: Ustanawianie połączenia ODBC dla bazy danych Access | 91

7 W kategorii Baza danych kliknij przycisk Wybierz.

8 W oknie dialogowym Wybierz bazę danych odszukaj pliki przykładowe i wybierzplik Assessor.mdb.

Określanie bazy danych dla tego źródła danych.

9 Kliknij przycisk OK w oknach dialogowych Wybierz bazę danych, UstawieniaMicrosoft Access ODBC oraz Administrator źródła danych ODBC.

10 Zamknij panel sterowania Narzędzia administracyjne.

Aby kontynuować, przejdź do sekcji Ćwiczenie 2: Łączenie z bazą danych Access (str.92).

Ćwiczenie 2: Łączenie z bazą danych Access

W oknie Połączenie danych należy określić nowe połączenie. Nie ma potrzeby dodawaniado mapy żadnych określonych warstw klas elementów pochodzących ze źródła ODBC.Wszystkie informacje zostają automatycznie udostępnione w programie AutoCAD Map3D po nawiązaniu połączenia ze źródłem ODBC.


Łączenie z bazą danych Access z programu AutoCAD Map 3D

1 Na karcie Menedżer wyświetlania w programie AutoCAD Map 3D kliknij menu Dane ➤ Połącz z danymi.


2 W oknie dialogowym Połączenie danych, z listy Połączenia danych wg dostawcy,wybierz opcję Dodaj połączenie ODBC.

3 Kliknij przycisk znajdujący się obok pola Źródło w kategorii Dodaj nowe połączenie.

4 W oknie dialogowym Otwórz wybierz pozycję Właściciele_działek z listy Nazwyźródła danych i kliknij przycisk Wybierz.

Połączenie ze źródłem danych ODBC odbywa się w taki sam sposób jak połączenie z powierzchniąoraz źródłami danych SDF.

5 Kliknij polecenie Połącz.

6 Po wyświetleniu okna dialogowego Nazwa użytkownika i hasło kliknij przyciskZaloguj, nie wpisując w polach żadnych danych. (Konfiguracja tej bazy danych nieumożliwia ochrony za pomocą nazwy użytkownika i hasła).

Nie dodawaj żadnych warstw do mapy. Wszystkie dane nieprzestrzenne zostanąautomatycznie wykryte w programie AutoCAD Map 3D po połączeniu z ich źródłami.

7 Zamknij okno dialogowe Połączenie danych, nie dodając do mapy żadnychelementów.

Aby kontynuować, przejdź do sekcji Ćwiczenie 3: Łączenie danych ze źródła ODBC zwarstwą zawierającą działki (str. 94).

Ćwiczenie 2: Łączenie z bazą danych Access | 93

Ćwiczenie3:ŁączeniedanychzeźródłaODBCzwarstwązawierającą działki

Po połączeniu z zewnętrznym źródłem danych można dołączyć je do warstwy mapy,używając w tym celu Tabeli danych (o ile obydwa źródła danych mają wspólną właściwość).Wyniki połączenia są widoczne natychmiast.


Łączenie danych ODBC działki z geoprzestrzenną warstwą działki


2 W dolnej części Tabeli danych kliknij przycisk Opcje, a następnie polecenie Utwórzpołączenie.

W oknie dialogowym Utwórz połączenie wyświetlana jest automatycznie wartośćPodstawowa tabela inicjująca połączenie.

3 W grupie Tabela (lub klasa elementów) do połączenia z wybierz warstwęODBC_1:Fdo:Assessor.

4 Dla opcji Tę kolumnę z lewej tabeli wybierz ustawienie APN.

Wyświetlana jest automatycznie wartość odpowiadająca opcji Dopasowuje tękolumnę z prawej tabeli.

5 Kliknij przycisk OK, aby wyświetlić wszystkie dane znajdujące się w Tabeli danych.

6 Przewiń ekran w prawo, aby wyświetlić informacje o właścicielach działek.

Aby kontynuować, przejdź do sekcji Ćwiczenie 4: Używanie danych połączonych dlastylów i pól obliczeniowych (str. 94).

Ćwiczenie 4: Używanie danych połączonych dla stylówi pól obliczeniowych

Po dołączeniu do działek informacji o właścicielach można wykorzystać przyłączoneinformacje do utworzenia pola obliczeniowego i określenia stylów.



Tworzenie pola obliczeniowego za pomocą danych połączonych

1 W dolnej części Tabeli danych kliknij przycisk Opcje, a następnie polecenie Utwórzobliczenie.

2 W oknie dialogowym Utwórz obliczenie podaj nazwę pola obliczeniowego, np."AcresByArea".

3 Kliknij przycisk Właściwości, aby wyświetlić listę właściwości dla bieżącej warstwy.Wybierz ACRES.

4 Kliknij operator dla "podzielony przez" (kreska ukośna).

5 Ustaw kursor nad znacznikiem [wartość] wstawionym, aby pokazać etykietkę zwartościami do wybrania. Kliknij opcję Podaj właściwość. Wybierz AREA.

6 Kliknij przycisk Weryfikuj, aby sprawdzić poprawność wyrażenia.

7 Po wyświetleniu komunikatu "Wyrażenie jest poprawne" kliknij przycisk OK, abyutworzyć pole obliczeniowe.

Niekiedy wymagane jest przewinięcie okna dialogowego Tabela danych w lewo,aby wyświetlić nowe pole (po lewej stronie pól połączonych). Jest ono szare,ponieważ jest to pole obliczeniowe i nie można go edytować. Jednakże może byćużyte do stylizacji.

W programie AutoCAD Map 3D możliwe jest różnorodne wyświetlanie informacji wzależności od poziomu powiększenia. Można więc utworzyć styl wyświetlający na warstwiedziałek nazwy właścicieli (pochodzące z dołączonych źródeł danych) tylko podczasstosowania dużego powiększenia.

Tworzenie stylu korzystającego z połączonych danych

1 Na karcie Menedżer wyświetlania wybierz warstwę Działki i kliknij opcję Styl.

2 Kliknij przycisk w polu w grupie Etykieta elementu.

3 W grupie Właściwość do wyświetlenia wybierz Assessor|OWNERLASTNAME.


5 Kliknij opcję Dodaj przedział skali, aby uzyskać dwa identyczne przedziały skali.

6 Określ granice pierwszego z nich w zakresie od 0 do 10000, a drugiego - od 10000do nieskończoności.

7 Wybierz drugi przedział skali (od 10000 do nieskończoności).

Ćwiczenie 4: Używanie danych połączonych dla stylów i pól obliczeniowych | 95

8 Kliknij przycisk w polu Etykieta elementu.

9 Odznacz pole wyboru Utwórz etykietę (na górze okna dialogowego), a następniekliknij przycisk OK.

10 Zamknij Edytor stylów.

11 Zapisz plik mapy.

Nowy styl Działki pozwala na wyświetlanie nazwy właściciela, gdy wartość powiększeniawynosi 10000 lub więcej. Etykiety nie są wyświetlane, jeśli wartość jest mniejsza od10000.

Do tej pory

Do warstwy zawierającej działki dołączone zostały informacje pochodzące z bazy danychMicrosoft Access. Za pomocą połączonych danych utworzony został styl i poleobliczeniowe wyświetlające (przy dużych poziomach powiększenia) informacje owłaścicielu działki. Informacje te nie są wyświetlane w przypadku mniejszych poziomówpowiększenia.

Lekcja 3: Analiza danych według odległości zapomocą buforów

Utworzenie bufora określającego obszar 100 stóp wokół każdej ulicy pokazuje, któredziałki zostaną objęte projektem budowlanym. Dane tych działek można zapisać woddzielnym pliku SDF.

Dołączając do mapy obydwa źródła danych SDF (jako osobne warstwy) i przypisującróżne style, porównane zostaną dwa zestawy działek: oryginalny zestaw działek w mieścieRedding oraz działki leżące w strefie budowlanej.

Ćwiczenie 1: Tworzenie bufora reprezentującego strefębudowlaną

Najpierw należy utworzyć bufor.



Tworzenie buforu

1 Jeśli mapa nie jest jeszcze otwarta, kliknij menu Plik ➤ Otwórz i otwórz ją.

2 Na karcie Menedżer wyświetlania odznacz pola wyboru obok warstw warstwic ipowierzchni, aby ukryć te warstwy i łatwo sprawdzić resztę procesu.

3 Prawym przyciskiem myszy kliknij warstwę Działki i kliknij opcję Zoom zakres.

4 Kliknij menu Analiza ➤ Bufor.

5 W oknie dialogowym Opcje buforu ustaw wielkość buforu na 100 stóp i kliknij opcjęPołącz wszystkie bufory.

6 Kliknij opcję Wybierz elementy.

7 Kliknij na mapie drogę prowadzącą przez działkę.

8 Naciśnij klawisz Enter, aby wrócić do okna dialogowego.


Bufor zostaje utworzony jako osobna warstwa mapy.

Aby kontynuować, przejdź do sekcji Ćwiczenie 2: Wybór działek znajdujących się wbuforowej strefie budowlanej (str. 98).

Ćwiczenie 1: Tworzenie bufora reprezentującego strefę budowlaną | 97

Ćwiczenie 2:Wybór działek znajdujących się wbuforowej strefie budowlanej

Używając w zapytaniu buforu, należy określić, które działki leżą w strefie budowlanejreprezentowanej przez ten bufor. Następnie należy wyeksportować te działki do plikuSDF przeznaczonego do użycia w przyszłości.


Wyszukiwanie działek w strefie budowlanej

1 Na karcie Menedżer wyświetlania prawym przyciskiem myszy kliknij warstwę Działki,a następnie opcję Zapytanie do odfiltrowania danych.

2 W oknie dialogowym Utwórz zapytanie kliknij przycisk Zoom zakres, aby zmienićpowiększenie widoku do granic warstwy działek.

3 W oknie dialogowym Utwórz zapytanie kliknij opcję Zlokalizuj na mapie i wybierzmenu Dowolna część z ➤ Wielobok.

4 Przy zgłoszeniu Podaj obwiednię położenia kliknij opcję Wybierz.


Kliknięcie opcji Wybierz przy zgłoszeniu. Wybranie buforu jako warunkupołożenia.

5 Na zgłoszenie "Wybierz obiekty" kliknij wielobok buforu.

6 W oknie dialogowym Utwórz zapytanie kliknij przycisk OK.

W programie AutoCAD Map 3D zostają odfiltrowane tylko te działki, które odpowiadajązdefiniowanemu zapytaniu o bufor.

Ćwiczenie 2: Wybór działek znajdujących się w buforowej strefie budowlanej | 99

Na mapie są wyświetlane tylko działki spełniające kryteria filtru.

Aby kontynuować, przejdź do sekcji Ćwiczenie 3: Eksportowanie działek w strefiebudowlanej do pliku SDF (str. 100).

Ćwiczenie3:Eksportowaniedziałekwstrefiebudowlanejdo pliku SDF

Na mapie wyświetlane są teraz tylko działki znajdujące się w odległości do 100 stóp odbudowanej drogi. Wybranie ich i zapisanie do pliku SDF ułatwi powtórne użycie tychinformacji.


Eksportowanie odfiltrowanych działek do pliku SDF

1 Kliknij prawym przyciskiem myszy warstwę Działki w Menedżerze wyświetlania.

2 Kliknij opcję Eksport danych warstwy do SDF.


Kliknięcie warstwy działek prawym przyciskiem myszy umożliwiajej wyeksportowanie.

3 Określ nazwę i położenie pliku i kliknij przycisk Zapisz.

Przykładowo nazwanie tego pliku DziałkiBudowlane wyróżni go wśród innych plikówdziałek.

Aby kontynuować, przejdź do sekcji Ćwiczenie 4: Porównywanie dwóch warstw działek(str. 101).

Ćwiczenie 4: Porównywanie dwóch warstw działek

Należy usunąć warstwę odfiltrowanych działek i połączyć się z działkami oryginalnymioraz odfiltrowanymi jak z dwiema osobnymi warstwami.

Ćwiczenie 4: Porównywanie dwóch warstw działek | 101


Porównywanie dwóch warstw działek

1 Na karcie Menedżer wyświetlania kliknij prawym przyciskiem myszy warstwę Działkii kliknij opcję Usuń warstwę.

2 Na karcie Menedżer wyświetlania kliknij menu Dane, a następnie opcję Połącz zdanymi.

3 W oknie dialogowym Połączenie danych przyłącz właśnie utworzony plik SDFzawierający tylko te działki, które leżą w strefie budowlanej. Dodaj dane do mapy.

Pozostaw otwarte okno dialogowe Połączenie danych, ale przesuń je na bok, abybyło widoczne okno Panel zadań.

4 Na karcie Menedżer wyświetlania wybierz nową warstwę Działki i kliknij jej nazwę.Podaj nową nazwę, np. DziałkiBudowlane.

5 W oknie dialogowym Połączenie danych przyłącz plik zawierający oryginalny zestawdziałek. Dodaj te dane do mapy i zamknij okno dialogowe Połączenie danych.

Na karcie Menedżer wyświetlania nowa warstwa ma nazwę Działki.

6 Na karcie Menedżer wyświetlania kliknij prawym przyciskiem warstwę (Działki) ikliknij opcję Edycja stylu.

7 W oknie dialogowym Edytor stylu ustaw warstwę tej działki na półprzezroczystą(przezroczystość 50%), a jej kolor na jasnozielony. Okno dialogowe Edytor stylupozostaw otwarte.

8 Kliknij warstwę działki strefy budowlanej (DziałkiBudowlane).

9 W oknie dialogowym Edytor stylów ustaw warstwę tej działki na nieprzezroczystą(przezroczystość 0%), a jej kolor na brązowy. Zamknij Edytor stylów.

10 Na karcie Menedżer wyświetlania ponownie wyświetl obraz rastrowy powierzchni,zaznaczając pola wyboru tego obrazu i warstwy poziomic.

11 Na karcie Menedżer wyświetlania usuń znacznik z pola wyboru dla warstwy bufora.

12 Na karcie Menedżer wyświetlania kliknij menu Grupy, a następnie opcję Porządekwyświetlania.

Nazwa zostanie zmieniona na Porządek i można będzie określić porządekwyświetlania warstw na mapie.

13 Upewnij się, że porządek wyświetlania jest następujący:


Kliknięcie menu Grupy i wybranie opcji Porządekwyświetlania zmienia nazwę przycisku. PoleceniePorządek wyświetlania zmienia sposób ułożenia warstw.

Do tej pory

Na mapie wyświetlany jest obraz rastrowy, na który nałożone sądrogi, oryginalna warstwa działek oraz działki w strefie budowlanej.

Lekcja 4: Tworzenie raportuTabelę danych warstwy działek w strefie budowlanej należy wyeksportować do plikuoddzielonego przecinkami. Ten plik zawierać będzie połączone dane właściciela.

Lekcja 4: Tworzenie raportu | 103

Ćwiczenie 1: Eksportowanie danychdoplikuCSVwceluużycia w raporcie.

Wyświetla okno dialogowe Tabela danych dla działek w strefie budowlanej. Eksportujedane do pliku z wartościami rozdzielonymi przecinkami. Można użyć tych danych wdowolny sposób, np. w raporcie lub do utworzenia listy adresowej właścicieli działek wstrefie budowlanej.


Eksportowanie danych działek w strefie budowlanej

1 Na karcie Menedżer wyświetlania wybierz warstwę działki w strefie budowlanej ikliknij opcję Tabela.

2 W oknie dialogowym Tabela danych kliknij prawym przyciskiem myszy lewą skrajnąkolumnę i wybierz opcję Wybierz wszystko.

3 Kliknij przycisk Opcje (w dolnej części tabeli) i wybierz polecenie Eksportuj.

Eksportowanie danych właściwości z Tabeli danych.

4 Określ nazwę i położenie pliku i kliknij przycisk Zapisz.

5 Zapisz i zamknij plik mapy.

Do tej pory

Informacje z Tabeli danych zostały wyeksportowane do pliku oddzielonego przecinkami,którego można użyć do wygenerowania raportu.


Samouczek: Zarządzaniedanymi pochodzącymi zróżnych źródeł

Informacje dotyczące zarządzania danymiW programie AutoCAD Map 3D mapa może zawierać zapytanie dla obiektów DWG wplikach rysunków, elementy z wielu źródeł danych geoprzestrzennych oraz pliki składnicdanych Oracle i pliki SDF. Po dodaniu danych do mapy, można konwertować je na różneformaty. Przykładowo możliwe są następujące operacje:

■ Udostępnianie innym organizacjom danych DWG w formacie geoprzestrzennym.

■ Przenoszenie danych własnej organizacji do środowiska geoprzestrzennego.

■ Wprowadzanie danych geoprzestrzennych do pliku rysunku.

■ Używanie opcji dostępnych tylko dla danych rysunków lub tylko dla danychgeoprzestrzennych, a następnie powrócenie do ich oryginalnych formatów danych.Przykładowo możesz importować dane geoprzestrzenne do formatu DWG i wówczasużyć poleceń czyszczenia rysunku (które nie są dostępne dla danych geoprzestrzennych).Możesz konwertować dane DWG do formatu geoprzestrzennego i użyć poleceń podziałui łączenia aby przypisać dane atrybutów do podzielonych lub połączonych elementów.Polecenia te nie są dostępne dla obiektów rysunkowych.

■ Zapisywanie mapy w formacie DWG, dzięki czemu użytkownicy programu AutoCAD(bez dostępu do programu AutoCAD Map 3D ) mogą wprowadzać zmiany w danychmapy.

4

105

Należy wybrać odpowiedni sposób wprowadzania danych na mapę (lub ich usuwania):

Opcje uaktualnianiaMetoda

W przypadku zmiany obiektów można wybrać,czy oryginalny rysunek zostanie zaktu-alizowany czy nie.

Dołączanie rysunku do mapy oraz zapytań dlaobiektów, które będą używane.

Można zachować aktywne połączenie z danymilub pracować w trybie offline i uaktualnićskładnicę danych po zakończeniu pracy.

Połączenie z danymi geoprzestrzennymi(FDO).

Tej opcji należy używać, aby unikać zmian woryginalnej składnicy danych oraz modyfikacji

Importowanie danych do mapy i automatycznekonwertowanie ich do formatu DWG.

mapy spowodowanych zmianami wprowad-zonymi w składnicy danych.

Importowanie wstawek z "ujęciami" danych.Dane można importować z wielu źródełgeoprzestrzennych.

Dane oryginalne pozostają niezmienione.Eksportowanie obiektów rysunkowych doróżnych formatów. Elementy geoprzestrzennenie są eksportowane, ale można zapisaćwszystkie elementy obiektu i obiekty na mapiew formacie AutoCAD DWG i następnie jeeksportować.

Oryginalne źródło danych geoprzestrzennychpozostaje niezmienione.

Użycie polecenia Kopia całkowita dokonwertowania danych geoprzestrzennych doinnego formatu geoprzestrzennego.

Oryginalne dane DWG pozostają nie-zmienione.

Eksportowanie map lub pojedynczych warstwrysunków do formatu Autodesk SDF lub SHP,ArcSDE lub Oracle, a następnie użycie Kopiicałkowitej do przeniesienia ich do innychformatów.

Konwertowanie warstw rysunków na klasy elementów

W rysunku programu AutoCAD możesz używać warstw jako informacji o organizacjirysunku. Przykładowo możesz rozdzielić warstwy programu AutoCAD dla dróg, działeki innych elementów. Składnice danych geoprzestrzennych stosują w tym celu schematy.

106 | Rozdział 4 Samouczek: Zarządzanie danymi pochodzącymi z różnych źródeł

W schemacie, każda klasa elementów może służyć do tego samego celu, co warstwarysunku.

SDF jest zastrzeżonym formatem firmy Autodesk. Format ten obsługuje schematy, któremogą zawierać wiele klas elementów w jednym pliku, w taki sam sposób, jak pojedynczyrysunek może zawierać wiele warstw rysunków. W tym rozdziale utworzysz plik SDF zeschematem, którego klasy elementów odzwierciedlają strukturę warstwy w pliku rysunku.Każda warstwa w pliku rysunku staje się klasą elementów w pliku SDF powyeksportowaniu.

Okno dialogoweEksport ma opcję, która umożliwia przypisanie każdej warstwy dodocelowej klasy elementów i konwertowanie danych obiektu do danych atrybutówgeoprzestrzennych. Po przypisaniu możesz zapisać ustawienia jako swój profil, co umożliwici w przyszłości ponowne wykorzystanie zapisanych ustawień.

Użycie wynikowego pliku SDF

Po zapisaniu danych w pliku SDF, możesz połączyć się z tą składnicą danych SDF i dodaćelementy do mapy jako warstwy Menedżera wyświetlania.

Zaletą składnic danych geoprzestrzennych jest łatwość kontroli danych atrybutów(nazywanych “właściwościami” lub klasami elementów). W tym rozdziale dodasz"ograniczoną" właściwość do klasy elementów w schemacie SDF.

Właściwość ograniczona może mieć tylko jeden zestaw wstępnie zdefiniowanych wartościlub wartości wyłącznie w określonym zakresie. Przykładowo możesz zdefiniowaćwłaściwość podziału na parcele, gdzie wartości mogą być określone tylko dla parcel podzabudowę mieszkaniową, działalność komercyjną lub publiczną.

Przenoszenie danych SDF do innego formatu geoprzestrzennego

Jeśli dane są w formacie geoprzestrzennym, możesz użyć funkcji Kopia całkowita, abyprzenieść dane do innego formaty geoprzestrzennego. Przykładowo możesz skopiowaćdane SDF do plików SHP.

Konwertowanie danych do formatu DWG

W razie konieczności, możesz ponownie importować swoje zmiany w formacie DWG.Jeśli utworzysz plik szablonu określając oryginalne warstwy dla danych, możesz umieścićkażdą klasę elementów w odpowiedniej warstwie rysunku. Przy importowaniu danychdo warstwy rysunku, wykorzystywana jest raczej informacja o stylu warstwy, niż stylstosowany wMenedżerze wyświetlania.

Informacje dotyczące zarządzania danymi | 107

Lekcja 1: Konwertowanie warstw rysunków naklasy elementów

Format SDF Autodesk obsługuje schematy, które mogą zawierać wiele klas elementóww jednym pliku. W tym rozdziale utworzysz plik SDF ze schematem, którego klasyelementów odzwierciedlają strukturę warstwy w pliku rysunku. Każda warstwa w plikurysunku staje się klasą elementów w pliku SDF Każda klasa elementów ma właściwości,które dopasowują pola danych obiektu do oryginalnej warstwy.

Konwertowanie warstw rysunku na klasy elementów obejmuje następujące kroki:

■ Analiza oryginalnych warstw rysunku.

■ Analiza oryginalnych danych obiektu.

■ Eksportowanie warstw rysunku do nowego pliku SDF.


Ćwiczenie 1: Analiza oryginalnych warstw rysunku

Utworzysz plik SDF ze schematem, którego klasy elementów odzwierciedlają strukturęwarstwy w pliku rysunku. Wykonasz analizę oryginalnych warstw rysunku, aby sprawdzić,czy wynikowy plik SDF ma prawidłową strukturę.

Analiza warstw rysunku

1 Jeśli jeszcze nie wykonano kopii plików przykładów, należy skopiować te pliki dosamouczka do katalogu na dysku twardym. Zapoznaj się z Przygotowanie dokorzystania z samouczka (str. 10).

2 Uruchom program AutoCAD Map 3D .

3 Kliknij menu Plik ➤ Otwórz i otwórz przykładową mapę o nazwieDWGMap_09.dwg.

Ćwiczenie 1: Analiza oryginalnych warstw rysunku | 109

Mapa DWGMap_09.dwg ma wiele warstw rysunku.

4 Kliknij menu Ustawienia ➤ Warstwa AutoCAD, aby wyświetlić informacje owarstwie rysunku.


Aby kontynuować, przejdź do Ćwiczenie 2: Analiza danych obiektu (str. 111).

Ćwiczenie 2: Analiza danych obiektu

W nowym schemacie, warstwy rysunku w pliku DWG stały się klasami elementów.Właściwości każdej klasy elementów są określone za pomocą właściwości danych obiektuna rysunku. Aby zobaczyć dane obiektu, użyj Palety właściwości.

UWAGA W bieżącym ćwiczeniu należy użyć plik mapy DwgMap_09.dwg, który zostałotwarty w poprzednim ćwiczeniu.

Widok pól danych obiektu

1 Na mapie ustaw takie powiększenie, aby można było widzieć poszczególne obiekty.

2 Wybierz jedną różową polilinię na mapie.

3 Kliknij prawym przyciskiem myszy polilinię i wybierz paletę Właściwości.

4 Zauważ, że kolor dla tych polilinii jest JAKWARSTWA. W dolnej części zakładkiProjektsprawdź paletę Właściwości, aby zobaczyć dane obiektu.

Różowe polilinie przedstawiają działki i ich dane obiektu związane są z adresem,obszarem, wartością, itp.

Ćwiczenie 2: Analiza danych obiektu | 111

Możesz zobaczyć różne informacje, zależnie od wyboru polilinii.

5 Naciśnij ESC, aby usunąć polilinię.

6 Aby przejść do widoku panoramicznego, zwróć uwagę na czerwone linie w górnymlewym rogu mapy.

7 W otwartej Palecie właściwości wybierz czerwoną linię.

Czerwona linia przedstawia linię graniczną. Zauważ, że kolor dla tej linii jestJAKWARSTWA. W warstwie kolor jest używany do wskazania poszczególnych typów


linii granicznych. W tym przypadku wskazuje wielkość. Czerwone linie granicznemają średnicę między 26 i 48 cali.

8 Usuń zaznaczenie czerwonej linii i przejdź do widoku panoramicznego dolnej prawejstrony rysunku.

9 Wybierz linię zieloną.

Linia zielona również jest linią graniczną, ale ma inny rozmiar. Zielone linie granicznemają średnicę między 13 i 24 cali. Niebieskie linie graniczne mają średnicę między1 i 12 cali.

10 Naciśnij ESC, aby sprawdzić, czy nie są zaznaczone żadne obiekty.

Aby kontynuować, przejdź do Ćwiczenie 3: Eksportowanie warstw rysunku do nowegopliku SDF - wybór warstw (str. 113).

Ćwiczenie3:Eksportowaniewarstwrysunkudonowegopliku SDF - wybór warstw

W bieżącym ćwiczeniu wykonasz eksport warstw rysunku z oryginalnego pliku DWG donowego pliku SDF. Oryginalne warstwy rysunku staną się elementami geoprzestrzennymi,których właściwości odwzorowują dane obiektu AutoCAD i jego właściwości.

Okno dialogoweEksport ma opcję, która umożliwia przypisanie każdej warstwy dodocelowej klasy elementów i konwertowanie danych obiektu i właściwości do danychatrybutów geoprzestrzennych. Po przypisaniu możesz zapisać ustawienia jako swój profil,co umożliwi ci w przyszłości ponowne wykorzystanie zapisanych ustawień.

Podczas eksportowania obiektów rysunkowych do formatu SDF nie ma możliwościzachowania informacji o stylach - można jednak dołączyć atrybuty obiektu. Podczaseksportowania warstwy Linii granicznej, należy przypisać atrybut Koloru do właściwościROZMIAR.

Okno dialogowe Eksportma trzy zakładki. W następnych ćwiczeniach opisano kolejnekroki, jakie należy wykonać w każdej zakładce.

UWAGA W bieżącym ćwiczeniu należy użyć plik mapy DwgMap_09.dwg, który zostałotwarty i zmodyfikowany w poprzednich ćwiczeniach.

Wybór warstw do eksportu do pliku SDF

1 Kliknij menu Plik ➤ Konwertuj plik DWG do ➤ Autodesk SDF.

Ćwiczenie 3: Eksportowanie warstw rysunku do nowego pliku SDF - wybór warstw | 113

2 W oknie dialogowym Zapisz podaj lokalizację i nazwę nowego pliku SDF i kliknijOK.

Sprawdź nazwę pliku i lokalizację, aby można było później pracować z tym plikiem.

3 W oknie dialogowym Eksport w zakładce Wybór kliknij Zaznacz wszystko.

Aby kontynuować, przejdź do sekcji Ćwiczenie 4: Eksportowanie warstw rysunku donowego pliku SDF - przypisanie danych obiektu do właściwości klas elementów (str. 114).

Ćwiczenie4:Eksportowaniewarstwrysunkudonowegopliku SDF - przypisanie danych obiektu do właściwościklas elementów

Zakładka Klasa elementówumożliwia przypisanie właściwości każdej warstwy dowynikowej klasy elementów w pliku SDF. Możesz określić pewne atrybuty jako właściwościudostępnione: wszystkie klasy elementów mają takie właściwości. Przykładowo szerokośćlinii i styl linii należy określić dla każdej klasy elementów. Możesz określić inne atrybutycharakterystyczne dla poszczególnych klas elementów. Przykładowo adres będziestosowany tylko w przypadku działek.



Określanie właściwości klas obiektów w pliku SDF

1 W oknie dialogowym Eksport w zakładce Klasa elementówkliknij Utwórz wiele klasna podstawie obiektu rysunkowego i dla opcji Obiekty rysunkowe do użycia wybierzWarstwę.

Tabela w oknie dialogowym jest uaktualniana, aby wskazać nazwy warstwi nazwy klas elementów , które będą użyte.

2 Usuń zaznaczenie warstwy 0.

3 Kliknij opcję Wybierz atrybuty.

Atrybuty określane w tym miejscu będą przypisane do wszystkich klas elementóww pliku SDF, zatem należy wybrać tylko te atrybuty, które są odpowiednie dlaposzczególnych klas. Przykładowo możesz wybrać właściwości ogólne, któreobejmują np. szerokość linii, ale nie właściwości danych obiektu, które są określonedla każdej klasy elementów.

Ćwiczenie 4: Eksportowanie warstw rysunku do nowego pliku SDF - przypisanie danych obiektu do właściwościklas elementów | 115

4 W oknie dialogowym Wybierz atrybutyrozwiń Właściwości obiektuoraz AcDbEntityiOgólne.

5 Wybierz okna Szerokość liniioraz Rodzaj liniii kliknij OK.

6 W oknie dialogowym Eksportw Klasie elementóww tabeli kliknij komórkę dla warstwypierwszej, Działki.

Przycisk zostanie wyświetlony z prawej strony komórki.

7 Kliknij dla komórki Klasa elementów - Działki .

8 W oknie dialogowym Przypisanie właściwości do klasy elementów - Działki kliknijWybierz atrybuty.

9 Rozwiń listę Dane obiektui wybierz Działki.

Teraz, wynikowa Klasa elementów - Działki będzie mieć pola danych obiektu dlawarstwy Działki, ale nie dla innych warstw.

10 Kliknij dwukrotnie przycisk OK, aby powrócić do zakładki Klasa obiektów .

11 Kliknij komórkę Geometriadla Działki i zmień wpis na Wielokąt.

12 Powtórz kroki 6 do 11 dla pozostałych dwóch klas obiektów, używając poniższejtabeli, jako wskazówki.

GeometriaKlasa elementówWłaściwość rysunku

LiniaDrogiDrogi


GeometriaKlasa elementówWłaściwość rysunku

LiniaLinia granicznaLinia graniczna

Aby kontynuować, przejdź do sekcji Ćwiczenie 5: Eksportowanie warstw rysunku donowego pliku SDF - przypisanie właściwości rysunku do właściwości klas elementów (str.117).

Ćwiczenie5:Eksportowaniewarstwrysunkudonowegopliku SDF - przypisanie właściwości rysunku dowłaściwości klas elementów

Zakładka Klasa elementów umożliwia również przypisanie właściwości rysunku AutoCADdo właściwości klas elementów w pliku SDF. Jeśli do przedstawienia charakterystykiobiektu używasz koloru, szerokości linii lub rodzaju linii, możesz przypisać te właściwościw celu scharakteryzowania danego obiektu. Na bieżącym rysunku kolor jest przypisanydo rozmiaru linii granicznej. Możesz przypisać kolor każdej linii granicznej do właściwościelementu.


Przypisanie właściwości rysunku do właściwości klasy elementu

1 W zakładce Klasa elementów w oknie dialogowym Eksport kliknij komórkę Klasaelementówdla linii granicznej.


3 W oknie dialogowym Przypisanie właściwości do klasy elementów - Linie granicznekliknij Wybierz atrybuty.

4 Rozwiń element Właściwości w górnej części listy.

5 Wybierz KOLOR i kliknij OK.

6 W oknie dialogowym Przypisanie właściwości do klasy elementów - Liniegranicznewybierz komórkę Właściwości klasy elementów dla opcji KOLOR iwprowadź Rozmiar.

Ćwiczenie 5: Eksportowanie warstw rysunku do nowego pliku SDF - przypisanie właściwości rysunku do właściwościklas elementów | 117

7 Kliknij komórkę .KOLOR, aby zobaczyć przycisk .


9 W oknie dialogowym Nowe właściwości typu danych zmieńTyp danych na Ciąg ikliknij OK.

10 W oknie dialogowym Przypisanie wartości właściwości wybierz okno dla każdegokoloru (z lewej strony okna dialogowego).

11 Zaklasyfikuj rozmiary linii granicznych jako małe, średnie i duże. Użyj poniższejtabeli jako wskazówki:

RozmiarKolor

DużeCzerwony

ŚrednieZielone

MałeNiebieskie

12 Kliknij dwukrotnie OK, aby powrócić do okna dialogowego Eksport.


Aby kontynuować, przejdź do sekcji Ćwiczenie 6: Eksportowanie warstw rysunku donowego pliku SDF - ustawienia opcji eksportu (str. 120).

Ćwiczenie 5: Eksportowanie warstw rysunku do nowego pliku SDF - przypisanie właściwości rysunku do właściwościklas elementów | 119

Ćwiczenie6:Eksportowaniewarstwrysunkudonowegopliku SDF - ustawienia opcji eksportu

Etapem końcowym w czasie eksportowania jest ustawienie opcji eksportu.


Określanie opcji dla eksportowania

1 W oknie dialogowym Eksport w zakładce Opcjewybierz Traktować zamkniętepolilinie jak regiony.

2 W Profilach zapisanych kliknij Zapisz.

3 Podaj lokalizację i nazwę dla ustawień eksportowania i kliknij Zapisz.

4 W oknie dialogowym Eksport kliknij OK, aby przeprowadzić eksport danych.

W oknie dialogowym Postęp eksportu jest wyświetlany stan operacji eksportudanych.

5 Zamknij plik mapy.

Do tej pory

Do tej pory eksportowano warstwy rysunków DWG do formatu Autodesk SDF, tworzonoklasy elementów, które odzwierciedlają warstwy i dane obiektu w oryginalnym plikurysunku.

Aby kontynuować, przejdź do sekcji Lekcja 2: Praca z wynikowymi plikami SDF (str. 120).

Lekcja 2: Praca z wynikowymi plikami SDFNależy połączyć się z utworzonym plikiem SDF i zmienić obiekty znajdujące się na mapiew postaci elementów geoprzestrzennych. (Jeśli zamiast wykonania połączenia z plikiemSDF został on zaimportowany, dane zostaną powtórnie wprowadzone w postaci obiektówrysunkowych, a nie jako dane geoprzestrzenne).

Możesz również dodać właściwości do klasy elementów w pliku SDF. W czasie bieżącejlekcji dodasz właściwość ograniczoną. Właściwości ograniczone mogą mieć wyłączniewartości, które określisz: wartości w określonym zakresie, lub z listy, jaką określisz.


Lekcja obejmuje następujące kroki:

■ Tworzenie nowej mapy.

■ Połącz z danymi nowego pliku SDF.

■ Dodanie nowej właściwości.

Ćwiczenie 1: Tworzenie nowej mapy

Należy utworzyć nowy plik mapy.


1 Utwórz nową mapę, używając szablonu map2d.dwt.


■ Przełącz Panel zadań na Eksploratora mapy.



Określanie układu współrzędnych nowej mapy wEksploratorze mapy.

3 Kliknij menuPlik ➤ Zapisz i zapisz nazwę pliku.

Ćwiczenie 1: Tworzenie nowej mapy | 121

Aby kontynuować, przejdź do sekcji Ćwiczenie 2: Łączenie z danymi nowego pliku SDF(str. 122).

Ćwiczenie 2: Łączenie z danymi nowego pliku SDF

Należy połączyć się z utworzonym plikiem SDF.

UWAGA W tym ćwiczeniu używana jest mapa utworzona w poprzednim ćwiczeniu orazplik SDF zapisany w Lekcja 1: Konwertowanie warstw rysunków na klasy elementów (str.108).

Łączenie z danymi nowego pliku SDF

1 W Menedżerze wyświetlaniakliknij menu Dane ➤ Połącz z danymi.

Przełączanie do Menedżera wyświetlania wcelu połączenia się z danymi.

2 W oknie dialogowym Połącz z danymi. w opcjiPołączenia danych wg dostawcy kliknijDodaj połączenie SDF.

3 Kliknij obok Plik źródłowy w opcji Dodaj nowe połączenie.

4 Otwórz plik SDF, który utworzono w ostatnim ćwiczeniu.


Połącz się nowo utworzonym plikiem SDF


6 Wybierz wszystkie klasy elementów.

Ćwiczenie 2: Łączenie z danymi nowego pliku SDF | 123

Każda warstwa z oryginalnej mapy jest sklasyfikowana w oddzielnejklasie elementów.


8 Zamknij okno Połącz z danymi .

Aby kontynuować, przejdź do sekcji Ćwiczenie 3: Edytowanie schematu (str. 124).

Ćwiczenie 3: Edytowanie schematu

W tym punkcie wykonasz analizę właściwości utworzonych klas elementów. Możeszzobaczyć dane atrybutów w Tabeli danych (elementy geoprzestrzenne nie są wyświetlanewMenadżerze właściwości warstwy—funkcja ta jest dostępna tylko dla obiektówrysunkowych). Następnie dodaj właściwość klasy elementów za pomocą Edytoraschematów.

UWAGA W tym ćwiczeniu używana jest mapa utworzona w pierwszym ćwiczeniu wrazze zmianami wprowadzonymi w poprzednim ćwiczeniu.


Analiza danych atrybutów

1 W Menedżerze wyświetlaniawybierz warstwę Linie graniczne i kliknij Tabela.

UWAGA W tym przykładzie Tabela danych została odłączona poprzez odciągnięciejej od krawędzi ekranu.

Właściwości ogólne i dane obiektu odnoszące się do Linii granicznych są wyświetlone w Tabelidanych.

2 W Tabeli danych wykonaj analizę właściwości warstwy Linii granicznych.

Właściwości koloru zostały przetworzone na nową właściwość Rozmiar.


Aby kontynuować, przejdź do sekcji Ćwiczenie 4: Dodawanie właściwości (str. 125).

Ćwiczenie 4: Dodawanie właściwości

Zestaw klas elementów wraz z ich właściwościami nazywany jest schematem. Schematokreśla ograniczenia umożliwiające dodawanie obiektów do danej klasy elementów.Przykładowo, aby dodać obiekt do klasy elementów Drogi, dany obiekt powinien byćlinią. Takie właściwości jak atrybuty są charakterystyczne dla wszystkich obiektów w

Ćwiczenie 4: Dodawanie właściwości | 125

klasie elementów. Przykładowo właściwość klasy elementu Drogi może określać liczbępasów drogi lub ograniczenie prędkości.

Nie można zmieniać schematów wszystkich rodzajów źródeł danych, można jednakedytować schematy plików SDF. Podczas tej lekcji schemat SDF zostanie zmieniony wcelu dodania właściwości do klasy elementu Drogi.

W tym ćwiczeniu dodasz nowe właściwości, będące właściwościami ograniczonymi tak,że tylko pewne wartości są dla nich zatwierdzone.

UWAGA W tym ćwiczeniu używana jest mapa utworzona i zmodyfikowana w poprzednichćwiczeniach.

Dodawanie właściwości ograniczonej przez zakres wartości

Możesz podać wartości, które będą zatwierdzone wyłącznie w określonym zakresie.Możesz włączyć lub wyłączyć każdą wartość graniczną w danym zakresie: najmniejszą inajwiększą możliwą wartość. Przykładowo możesz podać zakres od 1 do 100, lub każdąwartość od 1 do 100, lub dowolną kombinację liczb.

Dodawanie właściwości ograniczonej zakresem do klasy elementów Drogi

1 Przełącz Panel zadań na Eksploratora mapy.

2 W górnej części okna wybierz źródło danych SDF.

3 Kliknij menu Schemat ➤ Edytuj schemat.

Edytuj schemat SDF.

4 W Edytorze schematu, rozwiń drzewo schematów z lewej strony, aby zobaczyćdrzewo klasy elementów.


5 Wybierz klasę elementów Drogi.

6 W górnej części okna kliknij opcję Nowa właściwość.

Z lewej strony zostanie wyświetlonaWłaściwość1 pod istniejącymi właściwościami.

7 Za pomocą poniższych informacji określ charakterystykę nowej właściwości:

Utwórz nową właściwość przy użyciu tych wartości. Po ustawieniutypu ograniczenia, zostaną wyświetlone ostatnie cztery pola.

Utworzona zostanie właściwość reprezentująca liczbę pasów jezdni. Wartość musibyć liczbą całkowitą z przedziału od 1 do 5. Dla tej właściwości nie istnieje wartośćdomyślna.

Po ustawieniu Minimalnej wartości włączonej i Maksymalnej wartości włączonejnaprawdziwe, zostały wprowadzone wartości (najwyższa i najniższa) dopuszczalne wdanym zakresie.

8 Kliknij przycisk Zastosuj.

Po aktualizacji pozycja "Właściwość1" znajdująca się po lewej stronie ma nowąnazwę.

Ćwiczenie 4: Dodawanie właściwości | 127

9 Kliknij przycisk OK, aby zamknąć Edytora schematu.

Aby kontynuować, przejdź do sekcji Ćwiczenie 5: Uzupełnianie wartości nowej właściwości(str. 128).

Ćwiczenie 5: Uzupełnianie wartości nowej właściwości

Po dodaniu właściwości klasy elementów należy wprowadzić wartości dla tej właściwościdla każdego elementu w klasie elementów.


Nowe właściwości - uzupełnianie danych

1 Wybierz pozycję Drogi w Eksploratorze mapy i kliknijTabela.

2 W Tabeli danych przewiń okno w prawo, aby wyświetlić nową właściwość.

3 Wprowadź liczbę pasów nowej drogi.

W przypadku wprowadzenia nieprawidłowej wartości wyświetlona zostanie wyświetloneostrzeżenie.



Do tej pory

Połączono się z wcześniej utworzonym plikiem SDF i dodano nową właściwość doschematu pliku. W Tabeli danych wprowadzono wartości nowej właściwości.

Aby kontynuować, przejdź do sekcji Lekcja 3: Przenoszenie danych SDF do innego formatugeoprzestrzennego (str. 129).

Lekcja 3: Przenoszenie danych SDF do innegoformatu geoprzestrzennego

Aby przenieść dane Dróg (stosowane na mapie) z bieżącego formatu SDF do formatuESRI SHP, należy użyć funkcji Kopia całkowita. Informacje będą przechowywane wzestawie nowych plików SHP w folderze utworzonym przez użytkownika. Warstwy namapie są elementami geoprzestrzennymi, można więc je przenieść do innego formatudanych geoprzestrzennych za pomocą funkcji Kopia całkowita.

UWAGA W tym ćwiczeniu jest używana mapa utworzona za pomocą szablonumap2d.dwtwraz ze zmianami wprowadzonymi w (str. 120) poprzedniej lekcji.

Ćwiczenie 1: Łączenie z nowym folderem pliku SDF

Należy utworzyć nowy pusty folder, w którym przechowywane będą pliki SHP. W celukonwersji i skopiowania danych do formatu SHP, należy być połączonym z tym folderem.Użyj funkcji Połącz z danymi aby uzyskać połączenie ze składnicami danych, nawet wsytuacji, gdy nie będziesz dodawał więcej map do składnic danych.

UWAGA W tym ćwiczeniu użyj mapy utworzonej w pierwszej lekcji wraz ze zmianamiwprowadzonymi w poprzednich ćwiczeniach.

Tworzenie folderu i połączenie z folderem

1 Używając programu Eksplorator Windows, przejdź do lokalizacji, w której znajdująsię przekopiowane pliki ćwiczeń.

2 Utwórz folder do przechowywania plików SHP.

3 W programie AutoCAD Map 3D przełącz Panel zadań na Menedżera wyświetlania.

Lekcja 3: Przenoszenie danych SDF do innego formatu geoprzestrzennego | 129

4 Kliknij menu Dane ➤ Połącz z danymi.

5 Z lewej strony okna dialogowego Połącz z danymi kliknij Dodaj połączenie SHP.

6 Z prawej strony okna dialogowego Połącz z danymi kliknij ikonę folderu (ale nieikonę pliku). Wybierz utworzony przez sienie folder i kliknij OK.

Kliknij ikonę folderu obok pola Plik źródłowy lub Folder źródłowy.

Kliknij przycisk Połącz i zamknij okno Połącz z danymi, nie dodając do mapy żadnychelementów.

Aby kontynuować, przejdź do sekcji Ćwiczenie 2: Używanie funkcji Kopia całkowita doprzenoszenia warstw SDF do formatu SHP (str. 130).

Ćwiczenie 2: Używanie funkcji Kopia całkowita doprzenoszenia warstw SDF do formatu SHP

Należy przekopiować warstwę Drogi z formatu SDF do formatu SHP, używając funkcjiKopia całkowita.

UWAGA W tym ćwiczeniu użyj mapy utworzonej w pierwszej lekcji wraz ze zmianamiwprowadzonymi w poprzednich ćwiczeniach.


Kopiowanie warstwy Drogi do formatu SHP

1 W Eksploratorze mapy wybierz schemat SDF_1.

2 Kliknij pozycję Narzędzia ➤ Kopia całkowita.

Używanie funkcji Kopia całkowita dokonwertowania danych między formatamidanych geoprzestrzennych.

3 Po lewej stronie okna dialogowego Kopia całkowita wybierz połączenieSDF_1 izaznacz element Drogi.

4 Po prawej stronie okna Kopia całkowita wybierz połączenie SHP_1 .

5 Wybierz pozycję Drogi znajdującą się po prawej stronie.

6 Wybierz wszystkie elementy w kategorii Ignoruj następujące błędy podczas procesukopiowania.

7 Kliknij przycisk Kopiuj teraz.

UWAGA W przypadku wyświetlenia komunikatów o zbyt długich nazwachniektórych elementów należy je skrócić (zobacz rysunek poniżej ) i ponownie kliknąćprzycisk Kopiuj teraz.

Ćwiczenie 2: Używanie funkcji Kopia całkowita do przenoszenia warstw SDF do formatu SHP | 131

Kopiowanie danych warstwy Drogi z formatu SDF do formatu SHP.

8 W oknie wiadomości Kontynuacja kopii całkowitej kliknij przycisk Kontynuuj kopięcałkowitą.

Dane z warstwy SDF Drogi zostaną skopiowane do nowego pliku SHP.

9 W oknie wiadomości Wyniki kopii całkowitej kliknij przycisk OK i zamknij oknodialogowe Kopia całkowita.

Do tej pory

Dane z warstw SDF skopiowano do formatu SHP.

Aby kontynuować, przejdź do sekcji Lekcja 4: Importowanie plików SDF jako warstwDWG (str. 133).


Lekcja 4: Importowanie plików SDF jako warstwDWG

Niektóre dane w formacie DWG zostały przeniesione kolejno do formatów SDF i SHP,można je więc rozdzielić wśród pracowników używających danych geoprzestrzennych.

Możliwe, że wymagane będzie przeniesienie danych z powrotem do formatu DWG.Przykładowo jeśli inni pracownicy zmienią dane, można je ponownie zaimportować, abyużywać najnowszej wersji danych. Podczas importowania plików SHP lub SDF są onedodawane do mapy jako obiekty rysunkowe, nie jako dane geoprzestrzenne.

Ćwiczenie 1: Tworzenie szablonu dla importowanychdanych

W czasie importowania pliku SDF do mapy, następuje konwertowanie danych do obiektówDWG. (Jeśli istnieje połączenie z plikiem SDF, obiekty pozostaną w formacie SDF).

Aby zachować oryginalne formatowanie obiektów DWG, które zostały eksportowane dopliku SDF, należy utworzyć szablon, który kopiuje formatowanie. Szablon określa warstwydla klas obiektów SDF.

UWAGA W bieżącym ćwiczeniu należy użyć plik mapy DwgMap_09.dwg, który zostałotwarty w pierwszym ćwiczeniu.

Tworzenie szablonu dla importowanych danych

1 Otwórz oryginalny plik DWG, który został eksportowany do pliku SDF.


■ Wybierz mapę przykładową o nazwie DWGMap_09.dwg

2 Kliknij menu Plik ➤ Zapisz jako.

3 Zapisz rysunek jako szablon pliku (.dwt) o nazwie DWGImportTemplate.dwt.

Gdy zostanie wyświetlony komunikat, wprowadź opis szablonu i pozostaw wartościdomyślne pozostałych ustawień.

4 W nowym pliku szablonu usuń wszystkie obiekty rysunkowe tak, aby rysunek byłpusty.

Kliknij menu Edycja ➤ Wybierz wszystko i naciśnij klawisz Delete.

Lekcja 4: Importowanie plików SDF jako warstw DWG | 133

5 Zapisz szablon pliku rysunku.

6 Utwórz nową mapę, używając szablonu DWGImportTemplate.dwt.


■ Wybierz szablon DWGImportTemplate.dwt.

■ Kliknij przycisk Otwórz.

Nie musisz przypisywać układu współrzędnych do nowej mapy, ponieważ informacjata jest określona w szablonie.

Aby kontynuować, przejdź do Ćwiczenie 2: Importowanie warstw SDF (str. 134).

Ćwiczenie 2: Importowanie warstw SDF

Po połączeniu się z utworzonym plikiem SDF, dane w nim zawarte zostały wprowadzonejako elementy geoprzestrzenne, a każda klasa elementów została przekształcona wosobną warstwę wyświetlaną w Menedżerze wyświetlania. Jednakże, podczas tej lekcjidane SDF zostaną zaimportowane jako obiekty rysunkowe, a każda klasa zostanieprzekształcona w osobną warstwę rysunku.

UWAGA W tym ćwiczeniu użyj mapy utworzonej w szablonie DWGImportTemplate.dwti plik SDF utworzony w Lekcja 1: Konwertowanie warstw rysunków na klasy elementów(str. 108).

Importowanie warstw SDF

1 Kliknij menu Plik ➤ Utwórz plik DWG z ➤ Autodesk SDF.

2 Przejdź do utworzonego pliku SDF i kliknij przycisk OK.

3 W oknie dialogowym Import wybierz Importuj regiony jako zamknięte polilinie.

4 Przypisz wchodzące klasy elementów do warstw w szablonie.

■ Kliknij komórkęWarstwa rysunku dla pierwszej klasy elementów (Działki).

■ Kliknij strzałkę w dół, aby wyświetlić warstwę rysunku Działki.


Sprawdź, czy wybrano odpowiednią warstwę rysunku.

■ Powtórz proces przypisania warstwy do pozostałych dwóch klas elementów.

5 Przypisz właściwość Rozmiar do danych obiektu.

■ Kliknij komórkę Dane dla linii granicznych.

■ Kliknij przycisk , który zostanie wyświetlony.

■ W oknie dialogowym Dane atrybutów kliknij Utwórz dane obiektu.

■ Dla opcji Tabela danych obiektów, które będą używane, wybierz Linie graniczne(ale nie (Schema1_Linie graniczne).

■ Kliknij Wybierz pola.

■ W oknie dialogowym Przypisanie danych obiektu zaznacz Rozmiar a w okniePola docelowe wprowadź Rozmiarw odpowiedniej komórce.

■ Kliknij OK aby wyjść z trzech okien dialogowych.

Ćwiczenie 2: Importowanie warstw SDF | 135

Jeśli zostanie wyświetlony komunikat z prośbą o potwierdzenie operacji, kliknijTak.

6 Kliknij menu Widok ➤ Zakres, aby wyświetlić dane na mapie.

Teraz możesz pracować z obiektami i dowolnymi danymi DWG.

Aby kontynuować, przejdź do Ćwiczenie 3: Użycie wyświetlanych warstw do przypisaniawłaściwości obiektu (str. 136).

Ćwiczenie 3: Użycie wyświetlanych warstw doprzypisania właściwości obiektu

Warstwy wyświetlane możesz tworzyć z każdej warstwy w nowym rysunku. Ponadto,możesz tworzyć warstwy wyświetlane oddzielnie dla każdego rozmiaru Linii granicznej.Wyświetlając pojedyncze warstwy wyświetlane jednocześnie, możesz wybrać różnezestawy obiektów i przypisać im odpowiednie kolory.

UWAGA W tym ćwiczeniu używana jest mapa utworzona za pomocą szablonuDWGImportTemplate.dwt wraz ze zmianami wprowadzonymi w poprzednim ćwiczeniu.

Użycie wyświetlanych warstw do przypisania właściwości obiektu

1 Utwórz warstwę wyświetlaną dla warstwy Działki.

■ W Menedżerze wyświetlania kliknij kolejno Dane ➤ Dodaj dane rysunku ➤

Uruchom zapytanie dla bieżącego rysunku.

■ W oknie dialogowym Definiuj zapytanie dla bieżącego rysunku kliknijWłaściwość.

■ W oknie dialogowym Warunek właściwości wybierz Warstwa i ustaw Wartośćrówną wartości Działki.

■ Kliknij przycisk OK, aby zamknąć każde okno dialogowe.

■ W Menadżerze wyświetlania wybierz domyślną nazwę wyświetlanej warstwy(Element bieżącego rysunku) i zmień na Działki.

2 Powtórz krok 1, aby utworzyć wyświetlaną warstwę dla Drogi.

Wybierz warstwę Drogi i nazwij wyświetlaną warstwę Drogi.

3 Powtórz krok 1, aby utworzyć wyświetlaną warstwę dla Linie graniczne.


Wybierz warstwę Linie graniczne i nazwij wyświetlaną warstwę Linie graniczne.

4 Utwórz nową warstwę wyświetlaną dla linii granicznych, dla których ustawionoparametr Rozmiar jako Duże.

■ W Menedżerze wyświetlania kliknij kolejno Dane ➤ Dodaj dane rysunku ➤

Uruchom zapytanie dla bieżącego rysunku.

■ W oknie dialogowym Definiuj zapytanie dla bieżącego rysunkukliknij Dane.

■ W oknie dialogowym Warunek danych wybierz Dane obiektu.

■ Z Tabeli wybierz Linie graniczne.

■ Wybierz Rozmiar.

■ W polu Wartość wprowadź Duży.

■ Kliknij przycisk OK, aby zamknąć okno dialogowe.

■ W Menadżerze wyświetlania wybierz domyślną nazwę wyświetlanej warstwy(Element bieżącego rysunku) i zmień na Duży.

5 Powtórz krok 4 dla pozostałych rozmiarów: (Średniego i Małego).

6 Zmień kolor obiektów oznaczonych linią graniczną w Dużym rozmiarze.

■ Wyłącz wszystkie wyświetlane warstwy, z wyjątkiem warstw parametru Duży.Aby wyłączyć wszystkie wyświetlane warstwy, wybierz odpowiednie polewyboru.

■ Kliknij menu Widok ➤ Zakres.

■ Przeciągnij okno wyboru na wszystkie wyświetlane obiekty.

■ Jeden z wybranych obiektów kliknij prawym przyciskiem myszy i wybierzWłaściwości.

■ W oknie Właściwości zmień Kolor z JakWarstwa na Czerwony.

■ Naciśnij ESC, aby usunąć zaznaczenie obiektu.

7 Powtórz krok 6 dla warstw z rozmiarem określonym jako Średni i Mały, obiektyśrednie oznacz na zielono natomiast obiekty małe - na niebiesko.

8 Aby zobaczyć wynik, włącz wszystkie wyświetlane warstwy.

Użytkownicy programu AutoCAD nie będą mogli zobaczyć wyświetlanych warstw(ponieważ program AutoCAD nie jest wyposażony w funkcję Menadżerawyświetlania), jednak warstwy i właściwości obiektów zostaną zachowane wwarstwach rysunku AutoCAD i obiekty będą widoczne.

Ćwiczenie 3: Użycie wyświetlanych warstw do przypisania właściwości obiektu | 137

Do tej pory

Przeprowadzono import pliku SDF jako obiektów DWG i przypisano tym obiektom stylezgodne z ich oryginalnym wyglądem.


Przypisywanie stylów,dzielenie i używaniedanych połączonych zelementami regionu

Ćwiczenia w przypisywaniu stylów, dzieleniu iużywaniu danych połączonych z elementamiregionu

Program AutoCAD Map 3D ma opcje specjalnie przeznaczone dla elementówgeoprzestrzennych o geometrii wieloboku. Przykładowo można użyć specjalnego wyrażenia,aby wyszukać obszar elementu o geometrii wieloboku; można podzielić pojedynczy elemento geometrii wieloboku na dwa lub więcej nowych elementów; można połączyć dwa lubwięcej wieloboków w jeden element; można również tworzyć reguły przypisywaniawłaściwości elementom o geometrii wielokąta po podziale lub połączeniu tych elementów.

W tym rozdziale zamieszczono ćwiczenia w połączeniach z danymi geoprzestrzennymi dladziałek w kształcie wielokątów. Wykonasz podział działki na dwie nowe nierówne działkii przypiszesz atrybuty do każdej wynikowej działki, stosując zasady podziału i łączenia.

Połączysz się ze źródłami danych aby dołączyć do działek dane urzędowe. Utworzysz nowąwłaściwość, tzw. "WartośćWgObszaru". Jest to obliczona właściwość, która przedstawiaobszar każdej działki podzielony przez wartość działki.

Wykonasz eksport warstwy działki, aby utworzyć nową składnicę danych zawierającąpołączone i obliczone dane jako część jej schematu.

5

139

Po połączeniu z nowymi składnicami danych, utworzysz temat na podstawie wyrażeniaodnoszącego się do właściwości obliczonej.

Na koniec opublikujesz swoją mapę w aplikacji MapGuide, która umożliwi prezentacjęmapy na stronie WWW.

Lekcja 1: Połączenie z danymi działkiPoniżej przedstawiono przykład połączenia z danymi działki w mieście Redding wKalifornii.

Ćwiczenie 1: Tworzenie nowej mapy

Należy utworzyć nowy plik mapy.


1 Kliknij menu Plik ➤ Nowa i wybierz szablon map2d.dwt.





Określanie układu współrzędnych nowej mapy wEksploratorze mapy.

140 | Rozdział 5 Przypisywanie stylów, dzielenie i używanie danych połączonych z elementami regionu

Aby kontynuować, przejdź do sekcji Ćwiczenie 2: Wprowadzanie danych działki (str. 141).

Ćwiczenie 2:Wprowadzanie danych działki

Teraz do mapy miasta Redding należy dodać warstwę wyświetlającą działki. Ta warstwazawiera informacje dotyczące wielkości, wartości i adresu działek.

UWAGA W tym ćwiczeniu używana jest mapa utworzona w poprzednim ćwiczeniu.

Dodawanie działki do mapy


2 W oknie dialogowym Połącz z danymi w opcjiPołączenia danych wg dostawcy kliknijDodaj połączenie SDF.

3 Kliknij ikonę pliku znajdującą się obok pola Plik źródłowy i przejdź do folderuzawierającego przykładowe pliki do ćwiczeń.

4 Wybierz plik Assessor_Parcels.SDF i kliknij przycisk Otwórz.

5 W oknie dialogowym Połącz z danymi kliknij Połącz.

6 W oknie dialogowym Połącz z danymi wybierz warstwęDziałki w opcji Dodaj danedo mapy i kliknij Dodaj do mapy.

7 Zamknij okno Połącz z danymi.

8 Aby wyświetlić dane skojarzone z tą warstwą, wybierz warstwę Działki w Menadżerzewyświetlania i kliknij Tabela.

Przewinięcie w prawo umożliwia wyświetlenie wszystkich kolumn danych działek.


Ćwiczenie 2: Wprowadzanie danych działki | 141

Do tej pory

Uzyskano połączenie ze składnica danych zawierającą informacje o działce. Wyświetlonowidok geometrii na mapie oraz dane atrybutów w Tabeli danych.

Aby kontynuować, przejdź do sekcji Lekcja 2: Dzielenie elementu o geometrii wielokąta(str. 142).

Lekcja 2: Dzielenie elementu o geometriiwielokąta

Możesz zdefiniować reguły określające, w jaki sposób zostaną przypisane właściwościpo podziale jednego elementu na kilka elementów lub połączeniu kilku elementów wjeden element. Poniżej przedstawiono sposób definiowania zasad podziału/łączenia dlaelementu Działki. Teraz wykonasz podział działki na dwa nierówne elementy i zastosujeszreguły zdefiniowane przez siebie do przypisania właściwości każdemu wynikowemuelementowi.

Ćwiczenie 1: Definiowanie zasad podziału/łączenia

Aby podzielić wielokąty, możesz użyć poleceń AutoCAD UtnijlubPrzerwij . Jednakże,polecenie Podziel jest najbardziej funkcjonalne. W wyniku podziału zawsze otrzymywanesą dwa zatwierdzone elementy, przypisywanie atrybutów następuje automatyczniewedług specjalnej logiki.

Za pomocą polecenia Podziel możesz określić reguły przypisywania właściwości pooperacji podziału lub łączenia elementów geoprzestrzennych. Możesz użyć wyrażeń wcelu określenia reguł podziału/łączenia.

Przykładowo po podzieleniu działki możesz określić jaka wartość gruntu działekwynikowych jest oparta na twoich obliczeniach. Możesz również wykonać obliczeniaautomatyczne, np. wyznaczyć wartość średnią wszystkich połączonych elementów wstosunku do elementu wynikowego, lub podzielić wartość elementów równo przezwszystkie elementy uzyskane po podzieleniu.



Definiowanie zasad dzielenia/łączenia

1 Aby wyświetlić Tabelę danych w Menadżerze wyświetlania wybierz warstwę Działkiikliknij Tabela w Panelu zadań.

2 W Tabeli danych kliknij Opcje (w dolnej części okna) i wybierz Ustaw reguły podziałui łączenia.

Każda właściwość elementu Działki znajduje sie na liście Właściwości elementu.Dwie właściwości (Geom i IdElementu) są generowane przez składnicę danych,zatem nie można ustawić dla nich reguł podziału i łączenia. Jeśli wybierzesz teelementy, zostaną wyświetlone reguły, z których korzysta określona składnicadanych, gdy wykonywany jest podział/łączenie elementów.

3 W oknie dialogowym Reguły podziału i łączenia kliknij właściwość ADRES.

4 W opcji Reguła podziału podaj Pusty.

Jeśli działka ta zostanie podzielona, musisz podać numer adresu dla każdej nowoutworzonej działki.

5 Dla opcji Reguła łączenia podaj Pierwszy wybrany.

Jeśli wiele działek zostanie połączonych w jedną, nowa działka będzie miećprzypisany numer adresu pierwszej działki, która była wybrana do łączenia.

Ćwiczenie 1: Definiowanie zasad podziału/łączenia | 143

6 Podaj reguły dla pozostałych właściwości, tabelę poniżej użyj jako wskazówkę.

Reguła łączeniaReguła podziałuWłaściwość

SumaProporcjonalnie w oparciu oobszar 2D (Geom)

AKRY

Pierwsza wybranaKopiaAPN


POWIERZCHNIA


WARTOŚĆ_IMP


WARTO-ŚĆ_GRUNTU


WARTOŚĆ_NET

Pierwszy wybranyPustyIN-DEKS_PODSTAWOWY

Pierwszy wybranyKopiaSTNAZWA

Pełny opis reguł podziału i łączenia zamieszczono w punkcie Używanie wyrażeń wregułach podziału/łączenia


Aby kontynuować, przejdź do sekcji Ćwiczenie 2: Wyszukiwanie działki do podziału (str.144).

Ćwiczenie 2:Wyszukiwanie działki do podziału

Możesz użyć Tabeli danych do wyszukania konkretnej działki i powiększenia jej widokuw celu podziału.



Wyszukiwanie działki do podziału

1 Jeśli Tabela danych nie jest tworzona, kliknij warstwęDziałki w Menadżerzewyświetlania i kliknij Tabela.

2 W oknie Tabeli danych sprawdź czy włączony jest Zoom automatyczny .

Gdy Zoom automatyczny jest włączony, wówczas różni się on od koloru tła okna

. Jeśli funkcja jest wyłączona, ma taki sam kolor, jak tło okna.

3 Kliknij opcję Wyszukaj, aby wybrać (w dolnej części okna).

4 W oknie Wyszukaj, aby wybrać kliknij Właściwości i wybierz STNAZWA.

5 Kliknij = (znak równości między narzędziami na pasku).

6 Ustaw kursor nad tekstem "wartość"

7 Kursorem kliknij w podświetloną etykietkę Podaj wartości z listy.

8 Kliknij zieloną strzałkę obok STNAZWA na liście właściwości aby zobaczyć nazwyulic dla elementu Działki.

Lista właściwości jest wyświetlana po kliknięciu zielonej strzałki. Wybierz i ustaw wartości.

Ćwiczenie 2: Wyszukiwanie działki do podziału | 145

9 Kliknij Antigua Drive i kliknij Wstaw wartość.

Kliknij Dalej, jeśli na liście nie ma nazwy Antigua Drive.

10 Kliknij Zatwierdź (w dolnej części okna) aby upewnić się, ze wyrażenie jestprawidłowe.

11 Po wyświetleniu komunikatu “Wyrażenie jest prawidłowe,” kliknij OK.

12 Kliknij nagłówek kolumny STNAZWA aby wykonać sortowanie rekordów działkiwg. nazw ulic.

W Tabeli danych wpisy dla działek na Antigua Drive są podświetlone. Mapa jest takpowiększona, aby ulica i wybrane działki były dobrze widoczne na mapie.

Aby kontynuować, przejdź do sekcji Ćwiczenie 3: Podział działki (str. 146).

Ćwiczenie 3: Podział działki

Teraz wykonasz interaktywnie podział działki na dwa nierówne zamknięte wielokąty.


Podział jednej działki na dwie działki

1 W Tabeli danych, kliknij skrajną kolumnę z lewej strony dla jednej działki na AntiguaDrive.

Sprawdź adres, aby można było później porównać wyniki.

Po kliknięciu kolumny z lewej strony wybierz pozycję w Tabeli danych i powiększenieautomatyczne działki na mapie.

2 Ukryj Tabelę danych, aby widzieć dokładnie działkę. Kliknij prawym przyciskiem

myszy pasek tytułu Tabeli danychi wybierz (ukryj automatycznie) z paskatytułuTabeli danych.

3 Kliknij menu Modyfikuj ➤ Podziel.

4 Gdy zostanie wyświetlony komunikat “Utwórz nowe lub podziel na wiele części”kliknij Nowe.

Teraz podzielisz działkę na dwie działki. Jeśli chcesz utworzyć więcej elementów,wybierz Podziel na wiele części.


5 Po wyświetleniu drugiego komunikatu “Utwórz nowe ID elementu lub zastosujistniejące” kliknij Nowy.

Opcja ta umożliwia automatyczne generowanie unikalnego identyfikatora dla nowejdziałki.

6 Po wyświetleniu trzeciego komunikatu "Chcesz narysować czy wybrać liniępodziału?" kliknij Rysuj.

7 Narysuj linię podziału działki i naciśnij Enter.

Gdy wykonasz ostatnią czynność i naciśniesz Enter, działka zostanie podzielona.

Aby kontynuować, przejdź do sekcji Ćwiczenie 4: Analiza wyników (str. 148).

Ćwiczenie 3: Podział działki | 147

Ćwiczenie 4: Analiza wyników

Podczas analizy wyników wykonanego podziału w Tabeli danych będzie widoczne, żewłaściwości dwóch działek wynikowych są obliczone automatycznie, za pomocą podanychreguł.

Temat dla warstwy Działkijest uaktualniany aby pokazać nowe działki wraz nowymiodpowiednimi wartościami. Etykiety dwóch nowych działek również są uaktualniane.


Analiza wyników podziału

1 W Tabeli danych wykonaj analizę wartości atrybutów dla nowych działek..

W Tabeli danych teraz są pokazane dwie działki na Antigua Drive.

Wartości zostały uaktualnione, włącznie z obliczonymi nowymi właściwościami.

2 Prawym przyciskiem myszy kliknij każdą nową działkę i wybierz Wpisz element.

Do tej pory

Zdefiniowano reguły podziału działek i przydzielono wartości właściwości do wynikowychdziałek. Zastosowano poleceniePodzieldo podziału jednej działki na dwie nierówne części.Wykonano analizę wyników w Tabeli danych.

Aby kontynuować, przejdź do sekcji Lekcja 3: Użycie połączonych danych do utworzeniaobliczeń właściwości (str. 149).


Lekcja 3: Użycie połączonych danych doutworzenia obliczeń właściwości

Połączysz dane działki z bazą danych urzędowych aby dodać informacje o właścicielachi wartościach działek. W tym przypadku nie ma danych właścicieli działek. Połączyszwarstwę Działki z bazą danych Microsoft Access, która zawiera informacje o właścicielu.

Aby z programu AutoCAD Map 3D połączyć się z bazą danych programu Access, należynajpierw ustanowić połączenie ODBC, korzystając z panelu sterowania systemu Windows.Następnie należy połączyć się z danym źródłem za pomocą funkcji Połącz z danymi, wtaki sam sposób jak połączono się z fizycznymi źródłami danych na mapie. Źródłowabaza danych zawiera pola, które możesz oznaczyć dla właściwości w warstwie Działki,zatem możesz połączyć dane z działkami. Używając połączonych danych możesz stworzyćobliczenia właściwości, która jest zachowana na mapie, ale nie jest zapisywana wskładnicach danych początkowych. Właściwość ta nie jest dostępna, jeśli dostępne sątylko składnice danych początkowych. Aby właściwość była dostępna, należy połączyćdane i utworzyć obliczenia.

Ćwiczenie 1: Ustanawianie połączenia ODBC dla bazydanychMicrosoft Access

Aby dodać połączenie ODBC dla bazy danych Microsoft Access, należy użyć panelusterowania Narzędzia administracyjne dostępnego w panelu sterowania systemuWindows.

UWAGA Po ustanowieniu połączenia ODBC, jeszcze nie musisz używać funkcji"Analizowanie danych za pomocą stylów, połączeń i buforów". Możesz przejść donastępnego ćwiczenia.

Ustanawianie połączenia ODBC dla bazy danych Access

1 Na pulpicie w systemie Windows kliknij menu Start ➤ Ustawienia ➤ Panelsterowania, a następnie otwórz panel sterowania Narzędzia administracyjne.

2 W oknie Narzędzia administracyjne kliknij dwukrotnie Źródła danych (ODBC).

3 W oknie dialogowym Administrator źródłami danych ODBCkliknij Dodaj.

4 W oknie dialogowym Utwórz nowe źródło danychkliknij Microsoft Access Driver(*.mdb) i wybierz Zakończ.

Lekcja 3: Użycie połączonych danych do utworzenia obliczeń właściwości | 149

5 W oknie dialogowym Ustawienia Microsoft Access ODBC kliknijNazwa źródładanych i wprowadź Właściciele_działek.

6 Wprowadź opis, np.: „Właściciele działek - informacje”.

7 W kategorii Baza danych kliknij przycisk Wybierz.

8 W oknie dialogowymWybierz bazę danych przejdź do plików z przykładami i wybierzplikAssessor.mdb.

Określanie bazy danych dla źródła danych.

9 Kliknij OK w oknach dialogowych Wybierz bazę danych, Ustawienia MicrosoftAccess ODBC i Administrator źródła danych ODBC.

10 Zamknij panel sterowania Narzędzia administracyjne.

Aby kontynuować, przejdź do sekcji Ćwiczenie 2: Łączenie z bazą danych Microsoft Access(str. 150).

Ćwiczenie 2: Łączenie z bazą danychMicrosoft Access

Ustaw nowe połączenie w oknie Połącz z danymi. Nie ma potrzeby dodawania do mapyżadnych określonych warstw klas elementów pochodzących ze źródła ODBC. Wszystkieinformacje zostają automatycznie udostępnione w programie AutoCAD Map 3D ponawiązaniu połączenia ze źródłem ODBC.



Łączenie z bazą danych Access z programu AutoCAD Map 3D

1 W Menedżerze wyświetlania w programie AutoCAD Map 3D kliknij menu Dane ➤

Połącz z danymi.

2 W kategorii Połączenia danych wg dostawcy kliknij opcję Dodaj połączenie ODBC.

3 Kliknij obok pola Źródłow kategorii Dodaj nowe połączenie.

4 Na liścieWłaściciele_działekwybierz pozycję Źródło danych nazwisk i kliknij przyciskWybierz.


6 Po wyświetleniu okna dialogowego Nazwa użytkownika i hasło kliknij opcję Zalogujnie wpisując danych w pola. (Konfiguracja tej bazy danych nie umożliwia ochronyza pomocą nazwy użytkownika i hasła).

Nie dodawaj żadnych warstw do mapy. Program AutoCAD Map 3D zapewnia dostępdo wszystkich danych nie przestrzennych w sposób automatyczny po ustanowieniupołączenia ze źródłem.

7 Zamknij okno, Połącz z danymi nie dodając do mapy żadnych elementów.

Aby kontynuować, przejdź do sekcji Ćwiczenie 3: Łączenie danych ODBC z warstwą działki(str. 152).

Ćwiczenie 2: Łączenie z bazą danych Microsoft Access | 151

Ćwiczenie 3: Łączenie danychODBC z warstwą działki

Po połączeniu z zewnętrznym źródłem danych można dołączyć je do warstwy mapy,używając w tym celu Tabeli danych (o ile obydwa źródła danych mają wspólną właściwość).Wyniki połączenia są widoczne natychmiast.


Łączenie danych ODBC działki z geoprzestrzenną warstwą działki

1 W Menedżerze wyświetlania wybierz warstwę Działki i kliknij Tabela.

2 W dolnej części Tabeli danych kliknij przycisk Opcje, a następnie polecenie Utwórzpołączenie.

3 W oknie dialogowym Utwórz połączenie wyświetlana jest Podstawowa tabelainicjowania połączenia z wpisem SDF_1:Schema1:Działki. Dla Tabela (lub klasaelementów) do połączenia z wybierz warstwę ODBC_1:Fdo:Assessor.

4 Dla opcji Kolumna z lewej tabeli wybierz ustawienie APN.

5 Dla Oznacz kolumnę z prawej tabeli wybierz APN (jeśli nie zostało wybraneautomatycznie).

6 Kliknij przycisk OK, aby wyświetlić wszystkie dane znajdujące się w Tabeli danych.

7 Przewiń ekran w prawo, aby wyświetlić informacje o właścicielach działek.

UWAGA Połączone wartości danych dla nowej działki utworzonej za pomocąpolecenia Podziel nie są dokładne. Baza danych, która zwiera połączone dane niejest uaktualniana na wypadek zmian danych działki, dlatego nie zapewnia aktualnychi prawidłowych danych. Składnicę danych początkowych należy uaktualniaćniezależnie od wprowadzania danych w podzielonych działkach.

Aby kontynuować, przejdź do sekcji Ćwiczenie 4: Zapisanie właściwości i nowej składnicydanych (str. 153).


Ćwiczenie 4: Zapisanie właściwości i nowej składnicydanych

W warstwie Działki są teraz wyświetlone dane aktualne. Jednakże, w czasie analizy danych,obszar Tabeli danych jest szary. Odzwierciedla to fakt, że dane połączone nie stanowiączęści składnicy danych początkowych i nie mogą być edytowanie lub używane do obliczeńwłaściwości..

Jednakże, istnieje możliwość zapisania warstwy poza nową składnicą danych, które będziemiała właściwości połączone dostępne jako właściwości własne do późniejszego użytku.


Zapisywanie właściwości oryginalnych i połączonych w nowej składnicy danych

1 W Menedżerze wyświetlania, kliknij prawym przyciskiem warstwę Działkii wybierzEksportuj dane warstwy do pliku SDF.

2 Określ położenie i nazwę dla publikowanego pliku i kliknij opcję Zapisz.

Ćwiczenie 4: Zapisanie właściwości i nowej składnicy danych | 153

3 Tworzenie nowej mapy.


■ Wybierz szablon map2d.dwt.





5 Łączenie z danymi nowego pliku SDF.

■ W Menedżerze wyświetlaniakliknij menu Dane ➤ Połącz z danymi.

■ W oknie dialogowym Połącz z danymi. w opcjiPołączenia danych wg dostawcykliknij Dodaj połączenie SDF.

■ Kliknij ikonę pliku obok pola Plik źródłowy i przejdź do nowego pliku SDF.

■ Wybierz nowy plik SDF i kliknij Otwórz.

■ Kliknij polecenie Połącz.

■ Wybierz warstwę Działki znajdującą się w kategoriiDodaj dane do mapy i kliknijopcję Dodaj do mapy.

6 Kliknij prawym przyciskiem myszy warstwę Działki w nowym pliku SDF i wybierzTabela.

7 W Tabeli danych, przewiń na prawą stronę.

Właściwości połączone już nie są szare. Teraz są to właściwości własne nowegopliku SDF.


Aby kontynuować, przejdź do sekcji Ćwiczenie 5: Utwórz obliczenia właściwości (str. 155).

Ćwiczenie 5: Utwórz obliczenia właściwości

Teraz masz juz połaczone dane właścicieli z warstwami działek i zapisane wyniki w nowejskładnicy danych. Dane połączone mogą być uzyte do utworzenia obliczeń właściwości.Obliczenia właściwości są wynikiem wyrażenia: w tym przypadku jest to ostatnia cenasprzedaży podzielona przez obszar działki.

UWAGA Aby utworzyć obliczenia lub zarządzać obliczeniami, musisz być połączony zeskładnicą danych zawierającą dane obliczeń.


Tworzenie obliczeń właściwości za pomocą danych połączonych

1 W dolnej części Tabeli danych kliknij przycisk Opcje, a następnie polecenie Utwórzobliczenie.

2 W oknie dialogowym Utwórz obliczenianazwij obliczoną właściwość“WartośćWgObszaru.”

3 Kliknij przycisk Właściwości. Wybierz Assessor| CENA OSTATNIEJ SPRZEDAŻY

Ćwiczenie 5: Utwórz obliczenia właściwości | 155

4 Kliknij operator funkcji "podzielono przez" (znak ukośnika).

5 Kliknij Geometryczny ➤ Obszar2D.

Opcja ta umożliwia obliczenie obszaru wielokąta.

6 Przytrzymaj kursor wewnątrz nawiasu, gdzie wyświetlona jest "właściwośćgeometyrczna". W miejscu podświetlonej etykietki kliknij Wprowadź właściwość.


7 Z listy Właściwości wybierz Geom.

Każdy element przestrzenny ma właściwość geometryczną , którą można uzyć doobliczeń obszaru lub długości.

8 Kliknij Zatwierdź , aby sprawdzić, czy wyrażenie odpowiada za właściwe obliczenia.

9 Po wyświetleniu komunikatu “Wyrażenie jest prawidłowe,” kliknij OKaby utorzyćobliczenia właściwości i powrócić do Tabeli danych.

Przewiń w prawo dane w Tabeli danych, aby zobaczyć nowe pole. Pole jest w szarymkolorze, co wskazuje, że jest to właściwość obliczona i nie może być edytowana.


Do tej pory

Połączono dane z bazy danych Microsoft Access z warstwą zawierającą działki. Zapisanowarstwę poza nowym plikiem, dzięki czemu dane będą dostępne w przyszłości. Użytonowej składnicy danych do utworzenia właściwości obliczonej.

Aby kontynuować, przejdź do sekcji Lekcja 4: Temat elementów regionu (str. 157).

Lekcja 4: Temat elementów regionuNową obliczoną właściwość można użyć jako podstawę tematu stylu działek zgodnie zwartością ich obszaru.

Ćwiczenie 1: Tworzenie tematu

Za pomocą różnych tematów można wyświetlić poszczególne elementy zależnie od ichwartości. Przykładowo, jeśli utworzysz temat na podstawie wartości działki, działki tańszemogą być wyświetlone w jaśniejszym kolorze, natomiast działki droższe - w ciemniejszymodcieniu.

W bieżącym ćwiczeniu utworzysz temat na podstawie obliczonej właściwości,zdefiniowanej jako WartośćWgObszaru.


Lekcja 4: Temat elementów regionu | 157

Tworzenie tematu z użyciem obliczonej właściwości

1 W Menedżerze wyświetlaniawybierz warstwę Działki i kliknij Styl.

2 W Edytorze stylów kliknij opcję Nowy temat.

3 W oknie dialogowym Temat wielokątadla Właściwości wybierz WartośćWgObszaru.

4 Dla Rozkładu wybierz Jenks (przerwy naturalne).

Metoda rozkładu Jenks grupuje zakresy właściwości i ich naturalne przerwy tak, żewłaściwości o podobnych wartościach są grupowane razem. Metoda ta wskazujenaturalne grupy danych w lepszy sposób, niż grupowanie punktów arbitralnych.

5 W opcjiTemat wielokątów kliknij obokZakres stylu i ustaw kolor pierwszegoplanu w zakresie dwóch kolorów.

6 Kliknij dwukrotnie OKaby powrócić do Edytora stylów.

Opuść Edytor stylów ale pozostaw edytor otworzony do następnego ćwiczenia.

Aby kontynuować, przejdź do sekcji Ćwiczenie 2: Dodawanie etykiet używającychwyrażenia (str. 159).


Ćwiczenie2:Dodawanieetykietużywającychwyrażenia

Każdą działkę można oznaczyć etykietą, której tekst jest określony za pomocą wyrażenia.W bieżącym ćwiczeniu utworzysz etykietę dla każdej działki, która będzie wyświetlaćadres działki w dwóch wierszach.

Edytor stylów powinien być nadal otworzony z poprzedniego ćwiczenia.


Dodawanie etykiet używających wyrażenia

1 W Edytorze stylów kliknij wpis pod Etykieta elementu , aby ustallić pierwszą regułęw temacie.

Ponieważ tworzysz temat dla własności działki, możesz wykonać jeden wpis dlakażdej reguły tematu.

2 W Edytorze stylu i etykiet kliknij Właściwość do wyświetlenia przewiń w dół listy ikliknij Wyrażenie.

Ćwiczenie 2: Dodawanie etykiet używających wyrażenia | 159

3 Aby utowrzyć etykietę z dwoma rzędami, wprowadź Kontakt (ADRES, KONTAKT

('\n', STNAZWA))

Oprator kontaktu zawiera wiele właściwości i używa argumentu'\n' zamiast przerww tekście.

4 Zatwierdź wyrażenie

5 Kliknij OK w Edytorze stylu i etykiet .

6 W Edytorze stylów kliknij opcję Etykieta elementu , aby ustallić drugą regułę wtemacie.

7 W Edytorze stylu i etykiet kliknij Właściwość do wyświetlenia przewiń w dół listy ikliknij Kontaktz utorzonego wcześniej wyrażenia. Kliknij dwa razy przycisk OK.


Po utworzeniu wyrażenia na etykiecie wybierz je z listy Właściwość do wyświetlenia.Nie za każdym razem powtarzać tych operacji.

8 Powtórz kroki 5 do 6 dla każdego wpisu w temacie, dla którego chcesz utworzyćetykietę.

9 Zamknij Edytor stylów , aby zobaczyć zmiany.

Do tej pory

Utworzyłeś temat dla warstwy Działki z zastosowaniem obliczonej właściwości napodstawie tematu. Dodałeś etykiety, których zawartość jest określona przez wyrażenie.

Aby kontynuować, przejdź do Lekcja 5: Publikowanie mapy ze stylami w aplikacjiMapGuide (str. 161).

Lekcja5:PublikowaniemapyzestylamiwaplikacjiMapGuide

Przy publikowaniu mapy zawierającej style w edytorze MapGuide, wszystkie zapytania,filtry, etykiety i właściwości obliczone są zapisywane w pliku .layer i przenoszone doaplikacji MapGuide.

W programie AutoCAD Map 3D , możesz wykonać podgląd, jak będzie wyglądałainformacja po opublikowaniu na stronie www.

Ćwiczenie 1: Publikowanie w aplikacji MapGuide

Gdy chcesz opublikować mapę w aplikacji Autodesk MapGuide, utwórz stronę internetowązawierającą obraz mapy. W tym ćwiczeniu będziesz potrzebował dostępu do aplikacjiMapGuide 2009 Server, która obsługuje nowe szablony. Do wykonania tego ćwiczeniawymagane jest upoważnienie i pisemna zgoda.


Publikowanie mapy w aplikacji MapGuide

1 Zapisz mapę.

2 Kliknij menu Plik ➤ Więcej opcji drukowania ➤ Publikuj w .Autodesk MapGuide

Lekcja 5: Publikowanie mapy ze stylami w aplikacji MapGuide | 161

3 W oknie dialogowym Publikuj do MapGuide podaj adres URL dla docelowej witrynywww.

Jeśli strona chroniona jest hasłem, wyświetlone zostanie okno dialogowe Połączze stroną. Podaj nazwę użytkownika i hasło.

4 Należy wybrać folder dla publikowanych plików.

Aby utworzyć nowy folder, kliknij dwuktrotnie folder macierzysty i wybierzNowyfolder.

5 Wybierz obie opcje (dla nadpisywania istniejących zasobów i podglądu wyników).

6 Kliknij przycisk Publikuj.

Po zakończeniu operacji publikowania, w oknie przeglądarki zostaną wyświetlonewyniki.

7 Aby ponownie obejrzeć opublikowaną mapę, kliknij menu Plik ➤ Więcej opcjidrukowania ➤ Publikuj w Autodesk MapGuide i połącz się ze stroną. Następniekliknij prawym przyciskiem myszy mapę i wybierz Otwórz w przeglądarce sieciowej.


UWAGA Możesz użyć etykietki do wyświetlenia informacji, gdy kursor zatrzyma się nadposzczególnymi obszarami mapy. Aplikacja Autodesk MapGuide Studio umożliwiatworzenie etykietek, które wyświetlają wartości atrybutów na stronie www. na którejopublikowano mapę w aplikacji MapGuide, gdy stona jest oglądana w przeglądarce.Więcej informacji znajduje się w pomocy dla programu Autodesk MapGuide.

Do tej pory

Opublikowałeś mapę w aplikacji Autodesk MapGuide, skompletowałeś połączone dane,właściwości obliczone, style i dane atrybutów. Widziałeś wyniki swoich ćwiczeń w aplikacjiAutoCAD Map 3D . na stronie www.

Ćwiczenie 1: Publikowanie w aplikacji MapGuide | 163

Słownik

alias dysku Mechanizm programu AutoCAD Map 3D, który kieruje do folderu zawierającego dołączonepliki DWG.

arkusz Nazwany pojedynczy obiekt w zestaw arkuszy (str. 170), który może być opublikowany. Arkuszzawiera odniesienia do układu.

blokada Ustala dla całości lub części pliku tryb tylko do odczytu, nie pozwalając na jego edycję innymużytkownikom sieci. Blokowanie obiektu dotyczy obiektów edytowanych przez innego użytkownika.Blokowanie pliku dotyczy całych plików, na przykład gdy użytkownik programu AutoCAD chce otworzyćplik, który jest aktualnie edytowany w programie AutoCAD Map 3D .

bufor Strefa o określonym promieniu utworzona wokół wybranego elementu. Bufor jest używany dowybierania elementów znajdujących się w określonej odległości od innych elementów. W programieAutoCAD Map 3D można definiować bufory dla topologii rysunków i dla elementów, jednak sposobydefiniowania są różne.

COGO Skrót od geometrii współrzędnych. Polecenia zapytań COGO są używane do wyodrębnianiainformacji geometrycznych z obiektów rysunkowych, takich jak: linie, krzywe, polilinie zamknięte i regiony.Te informacje są przydatne do sprawdzania dokładności danych i wysłania danych w teren. Poleceniazapytań są określone dla danych obiektów rysunkowych. Nie działają one w odniesieniu do elementów.

dane opisowe dane tekstowe (str. 165) dołączone do obiektu rysunkowego i przechowywane w plikurysunku. Porównaj z dane zewnętrzne (str. 165).

dane przestrzenne Informacje o położeniu i kształcie element (str. 166) geograficznych i relacjach międzynimi.

dane tekstowe Dane tabelaryczne, które opisują charakterystykę element (str. 166), np. liczbę pasów i typnawierzchni przynależne do elementu drogi. Zobacz także sekcje dane zewnętrzne (str. 165), dane opisowe(str. 165), właściwość (str. 170).

dane zewnętrzne dane tekstowe (str. 165) powiązane z obiektem mapy, lecz zawarte w bazie danych lubpliku poza plikiem mapy. Zobacz także sekcje dane opisowe (str. 165), właściwość (str. 170).

6

165

DEM Digital Elevation Model. Plik zawierający reprezentację ukształtowania powierzchni terenu.Powierzchnia jest przechowywana w postaci siatki, w której każda komórka może mieć jedno z kilkuróżnych znaczeń, np. poziom, kolor, gęstość itd.

digitalizacja Przenoszenie istniejących danych z map papierowych, zdjęć obszarów lub obrazów raster(str. 168) do formy cyfrowej przez śledzenie map na digitizerze. Położenia obiektów zapisywanie są jakowspółrzędne X,Y.

dostawca danych Używany przez funkcję Połączenie danych do łączenia z geoprzestrzennymi składnicadanych (str. 169).

DWF Design Web Format Format plików Autodesk umożliwiający współużytkowanie w sieci WWWdanych dwuwymiarowych, trójwymiarowych i danych projektowych gotowych do wykorzystaniaprzestrzennego.

Eksplorator mapy Karta Okno zadań (str. 167) umożliwia zarządzanie zasobami odwzorowania.

element Przedstawienie naturalnego lub wykonanego przez człowieka obiektu rzeczywistego. Elementprzestrzenny, który posiada jedną lub wiele właściwości geometrycznych. Element na przykład drogimoże być reprezentowany przez linię, a hydrant przez punkt. Nieprzestrzenny element nie posiadageometrii, ale może być powiązany z geometrycznym elementem przestrzennym. Element na przykładdrogi może zawierać element chodnika, który jest definiowany jako element niezawierający geometrii.Zobacz także sekcje dane tekstowe (str. 165), FDO (str. 166).

etykieta Tekst umieszczony w pobliżu lub na element (str. 166) mapy, który ją opisuje lub identyfikuje.

FDO Feature Data Objects Standard oprogramowania firmy Autodesk i interfejs API ogólnegoprzeznaczenia, umożliwiający dostęp do element (str. 166) oraz danych geoprzestrzennych niezależnieod podstawowej składnica danych (str. 169). Zobacz także sekcję klasa elementów (str. 166).

geometria (baza danych Oracle Spatial) Reprezentacja element (str. 166) przestrzennego.

GIS (Geographic Information System) Skomputeryzowany system wspomagający podejmowanie decyzji,integrujący dane geograficzne, dane tekstowe (str. 165) i inne dane o odniesieniu przestrzennym. SystemGIS jest używany do przechwytywania, przechowywania, pobierania, analizowania i wyświetlania daneprzestrzenne (str. 165).

globalny układ współrzędnych Metoda, która przetwarza sferyczne współrzędne Ziemi, reprezentująceszerokość i długość geograficzną na kartezjański układ współrzędnych mapy programu AutoCAD Map3D i oblicza krzywiznę powierzchni Ziemi przy użyciu odwzorowania. Układ współrzędnych jest zwykledefiniowany przez odwzorowanie, definicję elipsoidy, datum, jeden lub więcej standardowych południkówi równik.

klasa elementów Element schematu, który opisuje typ obiektu rzeczywistego. Zawiera nazwę klasy idefinicje właściwość (str. 170). Powszechnie używana do nazywania zbioru element (str. 166) określonej

166 | Rozdział 6 Słownik

klasy, na przykład klasy elementów „drogi” lub klasy elementów „hydranty”. Zobacz także sekcje FDO(str. 166), schemat (str. 168).

mapa Zbiór warstw wyświetlanych w odpowiednim układzie współrzędnych i w zadanym zakresie. Zobacztakże sekcję warstwa (str. 169).

Menedżer wyświetlania Karta w oknie Okno zadań (str. 167) umożliwiająca obsługę stylów i tematówelement (str. 166) znajdujących się na mapie.

mpolygon Obiekt typu region. Region różni się od zamkniętej polilinii przechowywaniem informacji oswoich wewnętrznych i zewnętrznych granicach.

Okno zadań Okno programu AutoCAD Map 3D , które wyświetla informacje o bieżącym rysunku. Panelzadań zawiera trzy karty: Eksplorator mapy (str. 166), Menedżer wyświetlania (str. 167) i Skoroszyt mapy(str. 168). Karta Eksplorator mapy wyświetla dołączone rysunek źródłowy (str. 168), bazy danych, zapytaniai szablony połączeń. Karta Menedżer wyświetlania (str. 167) steruje warstwami wyświetlania oraz ich styl(str. 169). Na karcie Skoroszyt mapy wyświetlane są skoroszyty map, które można opublikować. Możliwejest także tworzenie nowych skoroszytów map. Wielkość Okna zadań można zmienić i umieścić wdowolnym miejscu.

operator logiczny Symbol taki jak I (And), Lub (Or), Nie (Not), =, >, >=, <, i <= wykorzystywany dodefiniowania związków logicznych.

podzbiór arkuszy Nazwany zestaw arkuszy wewnątrz zestaw arkuszy (str. 170). Pojedynczy arkusz możebyć elementem tylko jednego podzbioru.

pole Specyficzna kategoria informacji w tabeli, takich jak Adres lub Średnica.

połączenie Wzajemna relacja ustalana między danymi atrybutów i źródłami elementów potrzebna doutworzenia nowego widoku danych lub przeprowadzenia doraźnej analizy.

próg skali Poziomy zmian wyświetlania mapy. Dla różnych progów skali można zdefiniować różne styl(str. 169). Przykładowo włączyć wyświetlanie nazw dróg tylko wtedy, gdy współczynnik skali rysunku jestponiżej 1:5000.

przestrzenna baza danych Baza danych zawierająca informacje indeksowane według położenia.

przestrzenny Termin wykorzystywany do oddania matematycznej istoty n-wymiarowych danych.

przestrzeń robocza Zawiera polecenia i narzędzia do wykonywania określonych zadań. Obszar roboczyMap 3D dla danych geoprzestrzennych jest dostosowany do pracy z przestrzennymi element (str. 166);obszar roboczy Map 3D dla rysunków jest zoptymalizowany pod kątem pracy z obiektami rysunkowymi.

Aby zmienić obszar roboczy, kliknij menu Widok ➤ Układ menu/pasków narzędzi. Kliknij przestrzeńroboczą.

| 167

Przyłącz dane Okno programu AutoCAD Map 3D , które umożliwia dostęp do składnica danych (str. 169)i dodanie określonych danych do mapy. Aby wyświetlić okno Połączenie danych, kliknij opcję Dane woknie Eksplorator mapy (str. 166) lub Menedżer wyświetlania (str. 167) (w oknie Okno zadań (str. 167)).

publikuj Generowanie danych wyjściowych z mapy.

raster Obraz zawierający osobne kropki (nazywane pikselami lub komórkami) z wartościami kolorów,uporządkowane w prostokątne, równoodległościowe rzędy. Przykładami obrazów rastrowych są fotografieobszaru i obrazy satelitarne. Porównaj z wektor (str. 170).

region Zamknięty obszar, w którym przechowywane są informacje o granicach wewnętrznych izewnętrznych oraz o innych regionach zagnieżdżonych wewnątrz niego lub z nim zgrupowanych. Wtopologii regionów, region może być ograniczony przez linie lub łuki w rysunku. Ponadto programAutoCAD Map 3D obsługuje obiekt typu region, czasami zwany mpolygon (str. 167) lub regionemodwzorowania.

rozdzielczość W obrazie raster (str. 168) jest to liczba pikseli na cal (PPI) lub kropek na cal (DPI).

rozpinanie Proces nakładania zbioru elementów lub obrazu raster (str. 168) na powierzchnię w celuodzwierciedlenia ukształtowania terenu.

rysunek źródłowy Plik rysunkowy dołączony do innego rysunku. Zbiór wszystkich rysunków źródłowychdołączonych do rysunku nazywany jest zestawem rysunku. Za pomocą zapytania można pobierać wybraneobiekty z wielu rysunków źródłowych.

rzutnia (obszar papieru) Widok obszaru modelu z arkusza.

schemat Metadane zapewniające logiczne opisy wielu klasa elementów (str. 166) oraz zależności międzynimi.

SDF 2 Poprzednia wersja formatu SDF będącego rdzennym formatem plików programu AutodeskMapGuide (poprzednia wersja programu Autodesk MapGuide to 6.5). Zwykle każdy plik SDF 2 zawierałjeden element (str. 166) lub typ danych, na przykład punkty, linie, regiony lub tekst.

SDF 3 Plik danych przestrzennych. Bieżąca wersja formatu SDF będącego rdzennym formatem technologiiAutodesk MapGuide (Autodesk MapGuide Enterprise 2007 i MapGuide Open Source). Każdy plik SDF3 może zawierać wiele klasa elementów (str. 166) lub typów danych przechowywanych w tabelach zatrybutami i geometrią.

skala Stosunek odległości na mapie do odległości rzeczywistej. Jeśli mapa ma skalę 1:100000 (występującątakże jako 1/100000), odległość jednej jednostki na mapie odpowiada 100000 jednostkom na ziemi. Namapie cyfrowej, skala pokazuje skalę mapy, od której pochodzi skala mapy cyfrowej.

skoroszyt mapy Zbiór arkuszy mapy, które są publikowane jako osobne strony. Układ i właściwościskoroszytu mapy można określić za pomocą karty Skoroszyt dostępnej w oknie Okno zadań (str. 167).


składnica danych Zbiór klasa elementów (str. 166) zawarty w pojedynczej lokalizacji pamięci danych.Składnica danych zawiera klasy elementów zdefiniowane w dowolnej liczbie schematów. Składnicedanych mogą być plikami, takimi jak plik SDF, lub bazami danych, takimi jak baza danych Oracle Spatial.

styl Ustawienia, które określają sposób wyświetlania obiektów w warstwie okna Menedżer wyświetlania(str. 167). Przykładowo można określić styl koloru, rodzaju linii, szerokości linii i skali.

szablon arkusza Plik rysunkowy, który definiuje tabelkę rysunkową i układ do użycia w arkuszach. Szablonarkusza można określić dla zestaw arkuszy (str. 170) lub podzbiór arkuszy (str. 167).

tabela Zbiór danych uporządkowanych w rekordy (wiersze) i pola (kolumny). Kiedy tabela jest wyświetlanajako siatka, rekordy wyświetlone są w poziomych wierszach, a pola - w pionowych kolumnach. Każdawartość pola tabeli jest wyświetlana w komórce.

Tabela danych W programie AutoCAD Map 3D jest to oparta na element (str. 166) siatka, która pozwalana wyświetlanie i edytowanie atrybutów wybranych elementów przestrzennych, wyszukiwanie orazpracę ze zbiorami wskazań.

temat styl (str. 169), który zmienia wygląd elementu w warstwie w oparciu o wartość określonejwłaściwość (str. 170). Zamiast kolorować jeziora na niebiesko, można na przykład zmieniać odcień koloruniebieskiego w zależności od głębokości jeziora. Zamiast wybierać jedną szerokość linii dla wszystkichdróg, można dostosowywać szerokość linii w zależności od liczby pasów.

układ współrzędnych Zobacz globalny układ współrzędnych (str. 166).

warstwa Źródło mające odniesienia do klasa elementów (str. 166) lub źródło rysunku (str. 171), dodawaneza pomocą okna Menedżer wyświetlania (str. 167). Warstwa zawiera informacje o przypisanych stylach,tematach i ewentualnie zbiór zakresów skali. Zobacz także sekcje warstwa AutoCAD (str. 169), warstwarysunkowa (str. 170), warstwa elementów (str. 169) lub warstwa powierzchni (str. 169).

warstwa AutoCAD Warstwa w programie AutoCAD jest logicznym grupowaniem danych. Warstwy sąjak przezroczyste nakładki na rysunek. Warstwa programu AutoCAD jest inna niż warstwa mapy wMenedżer wyświetlania (str. 167). Warstwa Menedżera wyświetlania odnosi się do źródła elementu lubźródła rysunku, zawiera informacje o stylach i tematach, a także (opcjonalnie) posiada kolekcję przedziałówskali. Zobacz także sekcje warstwa (str. 169), warstwa rysunkowa (str. 170), warstwa elementów (str. 169)lub warstwa powierzchni (str. 169).

warstwa elementów Warstwa w oknie Menedżer wyświetlania (str. 167) zawierająca element (str. 166)pochodzące z pojedynczej klasa elementów (str. 166) w źródle danych przestrzennych. Elementy warstwysą dodawane do mapy za pomocą funkcji Połącz dane. Zobacz także sekcje warstwa AutoCAD (str. 169),warstwa rysunkowa (str. 170), warstwa (str. 169) i warstwa powierzchni (str. 169).

warstwa powierzchni Warstwa w oknie Menedżer wyświetlania (str. 167) zawierająca element (str. 166)pochodzące z obrazu raster (str. 168), w której zawarte są informacje o rzędnej. Warstwy powierzchni sądodawane do mapy za pomocą funkcji Połącz dane. Zobacz także sekcje warstwa AutoCAD (str. 169),warstwa rysunkowa (str. 170) i warstwa elementów (str. 169).

| 169

warstwa rysunkowa Warstwa w oknie Menedżer wyświetlania (str. 167), która zawiera obiekty graficznepochodzące z pliku DWG. Zobacz także sekcje warstwa AutoCAD (str. 169), warstwa elementów (str.169), warstwa (str. 169) lub warstwa powierzchni (str. 169).

warstwice Linia łącząca punkty o tym samym poziomie lub wartości względnej do określonego datumodniesienia. Linie te mogą ułatwić określenie poziomu w danym miejscu na powierzchni, zwiększyćprzejrzystość i ułatwić analizowanie terenu powierzchni 3D oraz ułatwić nawigację.

wektor Matematyczna kalkulacja obiektu z dokładną długością i kierunkiem. Dane wektoroweprzechowywane są we współrzędnych X,Y, formujących punkty, linie i obszary. Porównaj z raster (str.168).

wyświetlana mapa Wszystkie ustawienia określonej mapy, takie jak dane do włączenia, wygląd każdejwarstwa (str. 169) i definicja legendy. Wyświetlana mapa może zawierać obiekty pochodzące z dołączonychrysunków, obrazy raster (str. 168) i element (str. 166) przechowywane w składnica danych (str. 169), takichjak bazy danych Oracle, pliki SDF lub SHP i ArcSDE. Jedna mapa może zawierać wiele wyświetlanychmap.

właściwość Pojedynczy atrybut klasa elementów (str. 166). Klasa obiektu jest opisana przez dowolnąliczbę definicji właściwości. Element na przykład Droga może mieć właściwości, takie jak Nazwa,LiczbaPasów lub Lokalizacja. Zobacz także sekcje dane tekstowe (str. 165), element (str. 166).

zapytanie Zbiór kryteriów wybierających określone obiekty lub rekordy. Zapytanie oparte na warstwa(str. 169) może na przykład wyświetlać tylko te obiekty na warstwach, które zawierają granice województwai powiatu.

zapytanie mapy Zestaw kryteriów określających wybór obiektów rysunkowych z rysunek źródłowy (str.168). Kryteria mogą być oparte na położeniu lub właściwościach obiektu albo na danych przechowywanychw rysunku lub w połączonej tabeli bazy danych.

zbiór zapisu Obiekty, które zostały utworzone lub zmodyfikowane w bieżącym rysunku i zaznaczonedo zapisu w rysunek źródłowy (str. 168).

zestaw arkuszy Nazwany zbiór arkuszy i podzbiór arkuszy (str. 167) przeznaczony do opublikowania.

zestaw rysunków Zestaw rysunek źródłowy (str. 168) dołączonych do mapy.

zoom Zmiana wielkości wyświetlenia, tak, że skupia się ono na mniejszych (zoom in) lub większych(zoom out) obszarach obrazu.

zoom zakres Widok największego możliwego powiększenia wszystkich możliwych obiektówprzestrzennych.

źródło elementów Dowolne źródło danych element (str. 166), które zostało dołączone do mapy. Porównajze źródło rysunku (str. 171).


źródło rysunku W programie Autodesk Map jest to plik rysunku (DWG), a także skojarzone z niminformacje, takie jak dołączone pliki rysunków, oparte na rysunkach klasa elementów (str. 166), powiązanedane szablonów i topologie. Porównaj ze źródło elementów (str. 170).

| 171

Indeks

2D 85rozkładanie danych na powierzchniach

3D 853D 85

rozkładanie danych 2D 85

A

arkusze 68i publikowanie 68

AutoCAD Map 3D 15–16, 18–19, 21–22karty modelu i układu 21menu 15menu pod prawym przyciskiem myszy 22menu podręczne 22Paleta Właściwości 18Panel zadań 16pasek stanu 19paski narzędzi 16wprowadzanie dynamiczne 21

AutodCAD Map 3D 13okno aplikacji 13

automatyczna aktualizacja 61wyłączanie podczas edycji 61

B

bliskość 96używanie w celu analizowania danych na

mapach 96blokowanie 61

elementy podczas edycji 61bufory 96, 98

samouczek 96tworzenie 96używanie w celu filtrowania danych 98

D

dane 70–72, 104–105eksportowanie do pliku CSV 104

kupowanie dla map 70przenoszenie do różnych źródeł 105źródła sieci Web 70–72

dane atrybutów 3dane geoprzestrzenne 129

kopiowanie do innego formatu 129dane obiektu 114

przypisanie do klas elementów 114dane ODBC 150

łączenie z 150dane wektorowe 85

rozkładanie na powierzchniach 3D 85dane zewnętrzne 90, 149

łączenie z warstwami 90, 149definiowanie zasad podziału i łączenia 142Design Web Format 66

publikowanie do 66DigitalGlobe? 70

zdjęcia satelitarne 70DSN (data source name) 91

tworzenie w systemie Windows XP 91DWF (Design Web Format) 66, 68

publikowanie do 66ustawienia opcji publikowania 66wybieranie arkuszy do publikowania 68

dzielenie 139, 142elementy regionów (ćwiczenie) 139elementy regionu 142

E

Edytor schematu 126samouczek 126

Eksplorator mapy 16AutoCAD Map 3D 16

eksportowanie 100przefiltrowane dane warstwy 100

elementy 55, 57, 61–62aktualizacja podczas edycji 62blokowanie podczas edycji 61dodawanie danych do 57

173 | Indeks

edycja 61tworzenie 55wpisywanie 61wypisywanie automatyczne 61

elementy geoprzestrzenne 7, 55, 57dodawanie danych do 57porównane do obiektów rysunkowych 7tworzenie 55

elementy regionu 139, 142, 157, 159ćwiczenie w etykietowaniu 159ćwiczenie w przypisywaniu tematu 157dzielenie 142dzielenie (ćwiczenie) 139samouczek 139

etykiet 46dodawanie do tematów 46

etykiety 159samouczek 159

etykiety multilinii 159samouczek 159

F

filtrowanie 59Tabela danych 59

I

importowanie 10, 134klasy elementów jako warstwy programu

AutoCAD 134porównane do łączenia 10

Intermap 72obrazy topograficzne 72

K

karty modelu i układu 21AutoCAD Map 3D 21

klasy elementów 108, 114, 117przypisanie danych obiektu do 114przypisanie właściwości do 117tworzenie z warstw programu

AutoCAD 108

kolejność Z 42zmiana 42

kolor tła 78zmiana dla map 78

kolory 44dla tematów 44

Kopia całkowita 129samouczek 129

L

legendy 63, 65tworzenie dla map 63wstawianie 63wyłączanie elementów z 65zmienianie kolejności elementów 65

linie 50style złożone 50

Ł

łączenie 10, 32–33, 37do plików DWG 33porównane do importowania 10używanie okna Połączenie danych 37źródła danych używające metody

przeciągnij-i-upuść 32

M

map2d.dwt 24MapGuide 139, 161

ćwiczenie w publikowaniu 139samouczek 161

mapy 2, 24, 78tworzenie (ćwiczenie) 24typy zawartości 2zmiana koloru tła dla 78

mapy cyfrowe 71kupowanie 71

Menedżer wyświetlania 16, 32–33, 43AutoCAD Map 3D 16dołączanie plików DWG do mapy 33i tematy 43

174 | Indeks

używanie do przeciągania iupuszczania 32

menu 15AutoCAD Map 3D 15

menu pod prawym przyciskiem myszy 22AutoCAD Map 3D 22

menu podręczne 22AutoCAD Map 3D 22

metoda przeciągnij-i-upuść 32do połączeń ze źródłami danych 32

N

NAVTEQ 71mapy cyfrowe 71

nazwy DSN 149tworzenie do użytku z mapami 149

O

obiekty rysunkowe 7, 105, 108, 113, 133eksportowanie do pliku SDF 113importowanie danych SDF jako 133konwertowanie do SDF 108konwertowanie na inne formaty 105porównane do elementów

geoprzestrzennych 7obrazy rastrowe 39, 42

dodawanie za pomocą okna Połączeniedanych 39

przesuwanie za inne warstwy 42obrazy satelitarne 73

wybieranie koloru przezroczystego w 73obrazy topograficzne 72

kupowanie 72obszary robocze 15

AutoCAD Map 3D 15ODBC 90–92, 94

dołączanie danych do elementów 94łączenie z danymi 92ustawianie połączeń 90–91

okno aplikacji 13AutoCAD Map 3D 13

P

Paleta Właściwości 18AutoCAD Map 3D 18

Panel zadań 16AutoCAD Map 3D 16

pasek stanu 19AutoCAD Map 3D 19

paski narzędzi 16AutoCAD Map 3D 16

paski narzędzi AutoCAD 16pliki CSV (rozdzielane przecinkami) 104

eksportowanie do/z Tabeli danych 104pliki DWF odniesień geograficznych 66

publikowanie 66pliki DWG 33, 35

dołączanie do map 33przywoływanie obiektów na mapy 35

pliki mapy 6–7i składnice danych 7i wyświetlane mapy 6

pliki przykładowe do ćwiczeń 11pliki SDF 32, 120, 126

dodawanie właściwości do 120, 126przeciąganie i upuszczanie 32

pliki SHP 37łączenie z 37

pliki źródłowe 7dla map 7

połączenia 90, 94–95, 149, 152i przypisywanie stylu 90, 95, 149samouczek 94, 152

połączenia ODBC 149ustawienia 149

Połączenie danych 39i obrazy rastrowe 39

Połączenie danych (samouczek) 37portal danych geodezyjnych 70powierzchnie 73, 78, 80, 85, 87

przypisywanie stylu w celu przedstawieniapoziomu 78

rozkładanie danych wektorowych 85rozpinanie plików wektorowych na 87tematyzowanie 73, 80

poziom 78przedstawianie ze stylami 78

Indeks | 175

poziomy powiększenia 50, 54i style 54przypisywanie stylów do 50

praca offline 61przezroczystość 42, 73, 87

a powierzchnie znajdujące się poniżej 87i obrazach satelitarnych 73zmienianie dla warstw 42

przypisywanie stylu 78w celu przedstawienia poziomu 78

publikowanie 5, 66w DWF 66wybór parametrów wyjściowych dla

map 5punkty 73

stylizowanie jako symbole 73

S

samouczek 10–12, 78, 80, 87, 90–92, 94–96, 98, 101, 104–105, 113–114, 117, 120, 124, 126, 129, 133–134, 136, 139, 142, 144, 149–150, 152–153, 155, 157, 159, 161

bufory 96dane połączone 139dodanie właściwości do pliku SDF 120dzielenie elementów regionów 139, 142Edytor schematu 126edytowanie schematów 124eksportowanie do pliku CSV 104eksportowanie wyświetlanych

warstw 139, 153eksportowanie z pliku DWG do SDF 113etykietowanie elementów regionu 159etykiety multilinii 159filtrowanie danych za pomocą

buforów 98importowanie danych SDF jako obiekty

rysunkowe 133Kopia całkowita 129migracja danych 105pliki przykładowe do 11podłączenie do plików SDF 120połączenia 90, 94, 149, 152połączenia i przypisywanie stylu 95połączenia ODBC 91, 149

porównywanie warstw 101przegląd 10przypisanie danych obiektu do klas

elementów 114przypisanie do warstwy programu AutoCAD

do wyimportowania 134przypisanie właściwości rysunku do

właściwości klasy elementu 117przypisywanie stylu do powierzchni w celu

przedstawienia poziomu 78publikowanie w MapGuide 139, 161stosowanie tematów do powierzchni 80temat elementów regionu 157tworzenie szablonów 133właściwości obliczone 139, 155włączanie przezroczystości warstw 87wyrażenia 159wyszukiwanie do wyboru 144wyświetlanie warstw 136zarządzanie danymi 105zmiana koloru tła mapy 78zmiana rozmiaru okna dla 12źródła danych ODBC 92, 150

schematy 124edycja 124

SDF 100, 108, 113, 133eksportowanie danych do 100eksportowanie obiektów rysunkowych

do 113importowanie danych jako obiekty

rysunkowe 133konwertowanie obiektów rysunkowych

do 108składnice danych 2, 78

typy 2, 78Skoroszyty Map 16

AutoCAD Map 3D 16style 50, 54, 95

i połączenia 95i poziomy powiększenia 50, 54łączenie dwóch stylów linii 50złożone 50

style złożone 50symbole 73

używanie dla punktów 73

176 | Indeks

szablony 24, 133dla nowych map 24samouczek 133

T

Tabela danych 57–59, 62, 94, 104, 152aktualizacja po edycji elementów 62dodawanie informacji do elementów 57eksportowanie danych z 104filtrowanie 59powiększanie do widoku 59używanie do połączeń 94, 152wyświetlanie dla warstw 58

temat 157samouczek 157

tematy 43–44, 46, 73, 80definiowanie kolorów 44dla powierzchni 73dla powierzchni z wysokością 80dodawanie etykiet 46i przedziały wartości 43i skali mapy 46

tworzenie 55nowe elementy na istniejących

warstwach 55

U

uaktualnianie 61elementy po edycji 61

układy współrzędnych 24, 32, 39ustawianie dla mapy 32ustawianie podczas łączenia z danymi 39ustawienie dla map 24

W

warstwy 58, 100–101, 134eksportowanie 100porównywanie 101przypisanie importowanych danych do

warstw programuAutoCAD 134

wyświetlanie Tabeli danych dla 58warstwy programu AutoCAD 108

konwertowanie do klas elementów 108warstwy programu AutoCAD, importowanie

danych do 134właściwości 120, 126

dodanie do składnicy danych SDF 120dodawanie do elementów SDF 126

właściwości obliczone 139, 155samouczek 139, 155

właściwości rysunku 117przypisanie do klas elementów 117

wpisywanie 61elementy po edycji 61

wprowadzanie dynamiczne 21wykonywanie zapytań 35

obiekty DWG na mapach 35wypisywanie 61

elementy do edycji 61wyrażenia 159

samouczek 159wyświetlane mapy 6

i pliki mapy 6

Z

zapytania 35, 98dla obiektów DWG 35używanie buforów z 98

zarządzanie danymi 105samouczek 105

zasady podziału i łączenia 142definiowanie 142

zdjęcia satelitarne 70kupowanie 70

zestawy arkuszy 68wybieranie do publikowania 68

zoom 59użycie Tabeli danych 59

Ź

źródła elementów 32przeciąganie i upuszczanie 32

Indeks | 177

Samouczek - (KIWiG) Katedra Inżynierii Wodnej i...

Documents

Transcript of Samouczek - (KIWiG) Katedra Inżynierii Wodnej i...