Rozwój młodzie Ŝy- Obiegowa opinia a Stpkowski.pdf · Miłosz Stępkowski Rozwój młodzieży...

Miłosz Stępkowski Rozwój młodzieży – Obiegowa opinia a rzeczywistość

| 1

Rozwój młodzieŜy- Obiegowa opinia a

rzeczywistość

Gimnazjum Przymierza Rodzin im Jana Pawła II Ul. M. Grzegorzewskiej 10, Opiekun: Anna Winnicka 02-778 Warszawa


| 2

Spis treści Wstęp ...................................................................................................................................................... 3

Rozwój ..................................................................................................................................................... 4

Czym jest rozwój?- wywiad z dyplomowanym coachem Magdaleną Wojciechowską ....................... 4

Zajęcia dodatkowe i rozwój młodzieży.................................................................................................... 6

Podsumowanie ankiety ..................................................................................................................... 16

Źródła informacji wykorzystywane przez młodzież............................................................................... 17

Dokładne zdefiniowanie problemu ....................................................................................................... 19

Moje pomysły na rozwiązanie problemu .............................................................................................. 20

Pierwszy sposób: ............................................................................................................................... 20

Rozwiązanie drugie............................................................................................................................ 21

Trzecie rozwiązanie- mój wybór........................................................................................................ 22

Spis wykresów: ...................................................................................................................................... 23

Bibliografia: ........................................................................................................................................... 24

Załączniki: .............................................................................................................................................. 25

Załącznik 1 ......................................................................................................................................... 25

Załącznik 2 ......................................................................................................................................... 26

Załącznik 3 ......................................................................................................................................... 26

Załącznik 4 ......................................................................................................................................... 28

Załącznik 5 ......................................................................................................................................... 29

Załącznik 6 ......................................................................................................................................... 30

Załącznik 7 ......................................................................................................................................... 30


| 3

Wstęp W mojej pracy chciałbym poruszyć problem bardzo negatywnej i niejednokrotnie krzywdzącej opinii dorosłych odnośnie spędzania wolnego czasu przez młodzieŜ. Niejednokrotnie moŜna usłyszeć, Ŝe jedynie marnują czas. Marnowanie czasu czyli nie wykorzystywanie go poŜytecznie – w wieku nastoletnim na rozwój. Bezproduktywnie siedzą przed komputerem tracąc wiele cennych chwil młodzieńczego Ŝycia nieobarczonego brzemieniem odpowiedzialności. Ale czy jest to do końca prawdą? Czy sytuacja przedstawia się tak źle czy jest to jedynie wyolbrzymione wyobraŜenie wynikające z niezrozumienia. To będę chciał sprawdzić. Przeprowadzę ankietę, która pomoŜe mi dokładnie pokazać gdzie leŜy problem i spróbuję znaleźć dobre rozwiązanie dla tej sytuacji. Zastanowię się takŜe dlaczego zaszło takie zjawisko. Wywiad z ekspertem – dyplomowanym coachem z organizacji ICC Magdaleną Wojciechowską. Coaching jak moŜemy przeczytać w ksiąŜce Michaela Armstronga „ Zarządzanie zasobami ludzkimi” ,Ŝe: „ coaching to technika jeden na jednego, mająca rozwijać umiejętności, wiedzę i postawy.”(więcej w załączniku 7). UmoŜliwi mi to sprecyzowanie czym rozwój właściwie jest a przede wszystkim co się do niego zalicza (począwszy od zwykłej rozmowy na korzystaniu z Internetu kończąc). Sprawa ta nie jest być moŜe kwestią priorytetową ale wpływa na samopoczucie młodzieŜy więc nie moŜna jej pominąć.


| 4

Rozwój

Czym jest rozwój?- wywiad z dyplomowanym coachem Magdaleną Wojciechowską -Podstawowym załoŜeniem coachingu jest pomoc w rozwoju innym osobom. Mogłaby więc Pani wyjaśnić czym rozwój właściwie jest?

-Trudno powiedzieć. Istnieje wiele jego definicji. Najlepiej jest go opisać hasłami. WyraŜeniami samymi w sobie krótkimi ale niosącymi bardzo złoŜone znaczenie. Rozwój to zdobywanie wiedzy, umiejętności czy teŜ zdolności. Trwa on przez całe Ŝycie, są jednak momenty gdy jest on waŜniejszy.

-O jakim okresie Pani mówi?

- Okresem takim jest młodość. To wtedy kształtują się nasze postawy, świadomość hierarchii wartości i ona sama. Buduje się nasza samoświadomość. Zaczynami rozumieć sami siebie, nasze emocje, uczucia. Tworzy się takŜe nasz światopogląd. To na podstawie doświadczeń i wiedzy zdobytej w młodości i przez ich pryzmat spoglądamy na rzeczywistość mając do niej dany stosunek.

-Z tego co Pani mówi wydaję się, Ŝe jest to faktycznie bardzo waŜny moment w Ŝyciu człowieka.

-Tak, w istocie tak jest. Bardzo waŜne dla młodego człowieka jest aby rozwijając się miał „otwartą głowę”, „poszerzał granicę”. Aby potrafił spoglądać na jakąś sytuację z wielu płaszczyzn. Uniknie w ten sposób zamknięcia w obrębie jakiejś ideologii czy to religijnej czy jakiejkolwiek innej. Dzięki temu w przyszłości będzie mógł spoglądać na świat w jak najczystszej postaci, bez Ŝadnych skrzywień. Młody człowiek będzie wtedy otwarty na świat i całe piękno i wszystko dobre co ze sobą niesie. Nowe zdobycze technologii bardzo w tym pomagają.

- Czyli wpływ nowych środków przekazu ocenia Pani pozytywnie?

- Raczej tak. Internet na przykład daje prawie nieograniczony zasób informacji i w dobry sposób wykorzystany jest niezwykle cenny. Dodatkowo media takie jak telewizja, radio, prasa bardzo zmieniły się od czasów mojej młodości. Wszechobecna wolność słowa w moim przekonaniu zmniejszyła zagroŜenia „ideologiczne”. Niewiele stacji czy teŜ konkretnych firm, mówiąc o mediach


| 5

prywatnych, po prostu stać na przekazywanie nawet delikatnie „propagandowych” treści. Dodatkowo stały się one cennym źródłem informacji a nie tylko rozrywki jak za mojej młodości było.

- Bardzo ciekawe. Czy myśli Pani, Ŝe moŜe mieć to wpływ na pogląd osób dorosłych na te zagadnienie?

-Tak jak najbardziej. Dorośli nie korzystali z takich źródeł informacji i niektórym po prostu trudno jest zrozumieć podejście młodzieŜy. Na pewno powstają z tego powodu róŜne problemy i bariery komunikacyjne pomiędzy rodzicami a dziećmi.


| 6

Zajęcia dodatkowe i rozwój młodzieży

Aby dowiedzieć się jak wygląda sytuacja z uczęszczaniem młodzieŜy na zajęcia pozalekcyjne przeprowadziłem ankietę. Przez to chciałem sprawdzić prawdziwość obiegowej opinii jakoby młodzieŜ marnowała większość swojego czasu i nie spędzała go konstruktywnie. Respondentami była młodzieŜ w wieku 14-16 lat mieszkająca w Warszawie lub okolicach, obojga płci uczęszczająca do prywatnej szkoły Przymierza Rodzin nr.2 imienia Jana Pawła II pytana w dniach 31.01-12.02. 2011r. Liczba ankietowanych to 54 osoby. Oto jej wyniki:

Źródło: własne badania przeprowadzone między 31.01 a 12.02 2011r.

Na pierwsze pytanie prawie wszyscy ankietowani odpowiedzieli twierdząco. JuŜ teraz moŜemy zauwaŜyć, Ŝe sytuacja przedstawia się zaskakująco dobrze. Zdecydowanie podwaŜą to prawdziwość obiegowej opinii, według której młodzi ludzie nic nie robią poza marnowaniem swojego czasu przed komputerem.

Około 93% pytanych robi coś poza obowiązkową częścią i szuka lub jest wysyłana przez rodziców na jakieś zajęcia poza szkołą. Tak świetnie rokujące wyniki mogą być trochę zniekształcone czynnikiem środowiskowym. Ankieta została przeprowadzona w duŜym mieście (Warszawa) w elitarnej szkole (Gimnazjum nr.2 Przymierza Rodzim imienia Jana Pawła II), mimo to sytuacja wygląda bardzo dobrze.


| 7


Kolejne pytanie dotyczyło specyfikacji zajęć, na które uczęszczają młodzi ludzie. Odpowiadały na nie osoby, które zaznaczyły twierdzącą odpowiedź w poprzednim pytaniu. W grupie badanej przeze mnie podobnie jak w kaŜdej innej wystąpił dość zrównowaŜony podział pomiędzy nastolatków bardziej zainteresowanych rozwojem fizycznym i umysłowym. Ciekawym wynikiem jest liczebność grupy starającej rozwijać się w obu kierunkach(46%). Stanowi to prawię połowę ankietowanych i przewaŜa nad kaŜdą z pozostałych dwóch odpowiedzi. Wskazuje to na duŜą świadomość tego, co jest dobre dla dojrzewającego człowieka wśród ankietowanych.

Tutaj ponownie wyniki mogą być delikatnie zniekształcone zwaŜając na świetną infrastrukturę Warszawy dającą dostęp do prawie kaŜdego moŜliwego zajęcia dodatkowego.


| 8


Na kolejne pytanie odpowiadały takŜe jedynie te osoby, które w pytaniu pierwszym zaznaczyły odpowiedź twierdzącą. W tym wypadku chciałem stwierdzić jak młodzieŜ ocenia efektywność tych zajęć, czy coś im one dają. Odsetek ludzi niewidzących sensu uczęszczania na zajęcia jest duŜo mniejszy(16%) od ludzi, którzy jednak go widzą (84%) . Sugeruje to, Ŝe młodzieŜ widzi skutki uczęszczania na zajęcia pozalekcyjne. UwaŜa je za wartościowe źródło nowych informacji, zdolności. Pokazuje to, Ŝe skuteczność prowadzenia zajęć jest bardzo duŜa. Są one interesujące i rozwijające.

Są to bardzo budujące informację świadczące o wysokim poziomie świadczonych usług przez polską sferę edukacyjno-kulturową.


| 9


Jest to ostatnie z trzech pytań skierowanych jedynie do osób, które odpowiedziały twierdząco na pierwsze pytanie. Miało ono na celu sprawdzenie, kto podejmuje decyzję odnośnie zajęć, na które uczęszczają młodzi ludzie. Wynik był dość zaskakujący. Jedynie, co dziesiąty ankietowany oświadcza, Ŝe to rodzice podjęli decyzję dotyczącą zajęć pozalekcyjnych. Świadczy to o samodzielności polskich nastolatków i pozwolenia ze strony rodziców na decydowanie w tej kwestii przez samą młodzieŜ. Jest to dobre, poniewaŜ uczy odpowiedzialności oraz daję swobodę wyboru. Jest jednak drugi, juŜ nie pozytywny aspekt tej sytuacji. DuŜo rodziców moŜe nie doceniać wartości zajęć wybranych przez swoje dzieci. MoŜe rodzić się przekonanie, iŜ ich dziecko nic z nich nie wynosi i swój czas powinno przeznaczać inaczej. Świadczy to o duŜym zainteresowaniu z ich strony, ale w połączeniu z niezrozumieniem moŜe stworzyć zapalną mieszankę.


|10


Tym pytaniem skierowanym juŜ do wszystkich ankietowanych chciałem sprawdzić czy młodzieŜ w Polsce chce się dalej pod tym kątem rozwijać(zajęcia pozaszkolne). Przyczyn, z jakich niemoŜliwym staje się uczęszczanie na jakieś zajęcia moŜe być wiele. Zaczynając od kwestii finansowych przez aspekt kulturowy na zwyczajnym braku czasu kończąc. NajwaŜniejsza jest jednak chęć. A tej jak widać jest duŜo. Odpowiedzi ankietowanych na to pytanie pokazują, Ŝe istnieją zajęcia, które nas interesują.

Prawie co piąty ankietowany twierdzi, Ŝe nie chce chodzić na Ŝadne inne zajęcia. Przyczyn moŜe być wiele. Niektórzy mogą być znudzeni bądź nie posiadać wystarczająco wolnego czasu na wypoczynek. Z pewnością są osoby, które mają dostęp do kaŜdego wymyślonego przez siebie zajęcia. UmoŜliwia to duŜa majętność rodziców ankietowanej młodzieŜy oraz bardzo korzystne warunki infrastrukturalne (Warszawa-stolica).


|11


Zadając te pytanie chciałem sprawdzić, jaka jest świadomość nastolatków odnośnie darmowych akcji organizowanych przez wydziały oświaty w polskich miastach. Wynik ankiety jest, co najmniej niesatysfakcjonujący. Pokazuje on, Ŝe jedynie garstka osób(15%) wie, jakie akcje są organizowane, kiedy mają one miejsce, gdzie się odbywają i dla kogo są przeznaczone. MoŜe to wynikać z niechęci młodych ludzi. Moim zdaniem tak wielki procent ludzi nieświadomych oznacza, iŜ nie są prowadzone akcje informacyjne lub są one nieskuteczne. Współczesny nastolatek po prostu nie wie, co się dzieje w jego mieście i gdzie mógłby się w wolnym czasie wybrać. Ulotki informacyjne umieszczane są w miejscach gdzie niewiele osób je widzi albo mają tak nieciekawą form, Ŝe wręcz odstręczają potencjalnych gości.


|12


To pytanie nawiązujące do poprzedniego miało na celu sprawdzenie czy owe akcje są na tyle atrakcyjne, aby przyciągnąć młodzieŜ. Wyniki ponownie są nienastrajające optymistycznie. Ponad dwie trzecie z ankietowanych deklaruje, iŜ nigdy nie była na Ŝadnej darmowej akcji organizowanej przez swoje miasto lub szkołę. W tym miejscu ponownie muszę zaznaczyć, Ŝe pytałem uczniów gimnazjum w Warszawie. Wyniki w innym miejscy mogłyby być jeszcze gorsze.

MłodzieŜ albo nie docenia akcji organizowanych na terenie swojego miejsca zamieszkania lub są one na tyle nieciekawe, Ŝe nie przyciągają młodych ludzi.


|13


Zadając to pytanie chciałem się dowiedzieć, co młodzi ludzie myślą odnośnie ingerencji dorosłych w ich rozwój. Większość ankietowanych (72%) docenia i pozytywnie ocenia pomoc rodziny i nauczycieli. Dorośli pozwalają na podejmowanie własnych decyzji nie ingerują za bardzo, ale są podporą dla nastolatka/i. Moim zdaniem jest to prawidłowy podział młodzieŜy, nastraja on bardzo optymistycznie ukazując relacje wewnątrz rodzinne w bardzo korzystnym świetle. Istnieje jednak dość duŜy procent młodzieŜy(28%) negatywnie oceniający ingerencję dorosłych w ich rozwój. Poprzez uniemoŜliwienie im bezpośrednie bądź ostrą krytykę ranią młodych ludzi, przez co ci czują, iŜ nie są w stanie w pełni rozwijać swoich moŜliwości, pasji czy zainteresowań.


|14


Jak moŜemy odczytać z zamieszczonego powyŜej wykresu ankietowani w zdecydowanej większości(prawie 90%) odpowiedzieli twierdząco na pytanie dotyczące ich własnej inicjatywy we własny rozwój. Dowodzi to, iŜ młodzi ludzie rozwijają się nie tylko poprzez szkołę i inne organizowane zajęcia, ale takŜe poświęcają swój czas i wysiłki na zdobywanie wiedzy i umiejętności poza kontrolą osób dorosłych. Robią to poprzez czytanie ksiąŜek, które ich interesują, wyszukiwanie informacji w Internecie czy rozmowę i wymianę doświadczeń z rówieśnikami oraz dorosłymi. Jest to znakomity dowód zaprzeczający obiegowej opinii, według której młodzieŜ jedynie marnuje swój czas. Skoro jedynie, co dziesiąty nie chce bądź nie jest świadom waŜności rozwoju wewnętrznego to naprawdę nie powinniśmy się na to uskarŜać.


|15


Tym pytaniem chciałem sprawdzić ile czasu młodzi ludzie poświęcają na swój rozwój. Większość ankietowanych(razem 79%) twierdzi, Ŝe poświęca go przeciętnie bądź duŜo. Świadczy to dobrze o świadomości młodzieŜy. Potrafią w dobry sposób zarządzać swoim czasem dzieląc go w sposób mądry na relaks, rozrywkę i rozwój wewnętrzny. Pokazuję to duŜą samodzielność, wolność wyboru i gotowość do poniesienia w przyszłości odpowiedzialności za swoje decyzję.

Połączywszy wyniki tego oraz poprzedniego pytania dochodzimy do wniosku, iŜ rozwój jest dla młodych ludzi rzeczą waŜną, interesują się swoim rozwojem chcą pogłębiać swoją wiedzę, rozwijać zdolności, zdobywać doświadczenie. Dotyczy to większości ankietowanych. Nie wszystkich, lecz jest to normalne gdyŜ kaŜda grupa ma w swoim składzie róŜne osobniki (bardziej lub mniej samoświadome). Jednak ogólnie wyniki przedstawiają, Ŝe sytuacja wygląda naprawdę dobrze.


|16

Podsumowanie ankiety Informacje zebrane przeze mnie za pośrednictwem ankiety moŜna przedstawić w kilkunastu punktach:

• Większość ankietowanej młodzieŜy (93%) uczęszcza na zajęcia pozalekcyjne

• Dużo osób stara się rozwijać zarówno fizycznie jak i pozasportowo(46%). W pozostałych

dwóch grupach (wyłącznie sport bądź rozwój umysłowy) panuje równowaga

• Wielkim pozytywnym zaskoczeniem był wynik pytania dotyczącego skuteczności zajęć. 84%

respondentów uważa, że zajęcia, na które uczęszcza pomaga im się rozwijać.

• 90% ankietowanych pozytywnie ocenia wpływ rodziny na ich rozwój. Wspierająca rodzina

jest w wieku nastoletnim dla młodych ludzi bardzo ważna

• Pozostaje wiele zajęć na które młodzież chciałaby chodzić ale nie może.

• Przepływ informacji miasto, szkoła – młody człowiek jest znikomy. Młodzież nie wie jakie

akcje są dla nich organizowane

• Akcje te nie są także dla nich atrakcyjne, większość nigdy na nich nie była

• Zajęcia wybierane są przez młodych ludzi, czasami z pomocą rodziców lecz rzadko kiedy

jedynie przez nich

• Prawie 90% respondentów stara się rozwijać swoje zdolności, umiejętności, zdobywać

wiedzę nie tylko poprzez zajęci. Robią także coś ponad to. Starają się rozwijać własnymi

metodami.

• Większość pytanych (74%) poświęca przeciętnie bądź dużo czasu na rozwój co jest dobrym

wynikiem.

• Obalenie obiegowej opinii według, której młodzież trwoni swój wolny czas na

bezproduktywnym siedzeniu przed komputerem bądź spędzaniu go w jakiś inny

bezwartościowy sposób. Nie jest prawdą, iż młodzi ludzie się nie rozwijają i nie chcą się

rozwijać. Robią to tyle, że w Iny sposób niż robili to dorośli.


|17

Źródła informacji wykorzystywane przez młodzież

Młody człowiek moŜe pozyskiwać informacje do rozwoju wewnętrznego i rozwoju wewnętrznego z wielu źródeł. Są to między innymi: ksiąŜki, rozmowa z innymi, Internet, telewizja czy radio. Postaram się przedstawić w uproszczony sposób podstawowe wady i zalety kaŜdej z metod.

Metoda Zalety Wady KsiąŜki -Pewne i sprawdzone

informacje -Rozwijają wyobraźnię -Pomagają poszerzyć zasób znanych słów -Uczysz się na błędach i sukcesach innych (Załącznik 1)

-Drogie w zakupie -Niektóre trudne do zdobycia -Nudne (dla niektórych)

Rozmowa -Rozwija zdolności interpersonalne -Prawdziwość informacji zaleŜy od rozmówcy -Bazują na doświadczeniu -Jest to pierwotna forma zdobywania i przekazywania dalej informacji

-Zawsze subiektywna -Ktoś moŜe kłamać -ZagroŜenie związane z moŜliwą próbą wpojenia jakiejś idei(młodzi ludzie mogą być łatwo manipulowani)

Internet -Łatwość w znajdowaniu informacji -Prawie nieskończone ich źródło -Pomaga rozwijać się społecznie -Ułatwia znajdowanie ludzi o takich samych zainteresowaniach (Załącznik 2 i 4) -Ciekawe dla młodych ludzi informacje

-Rzadko kiedy weryfikowane informacje -Niekiedy treści nie odpowiedzi dla młodych ludzi -ZagroŜenie hackerskie -Prowadzi do zaniku umiejętności poszukiwania informacji w inny sposób

Telewizja -Źródło informacji o świecie -Łatwo przyswajalne

- Niewiele naprawdę wartościowych programów


|18

-Ciekawe treści kulturowe (wysokiej klasy filmy)

-Treści propagandowe (reklamy) (Załącznik 3)

Radio -Pewne źródło informacji -Ludzie prowadzący programy to profesjonaliści

-Kontrowersyjne wypowiedzi (kwestie ideologiczne) -Często traktowany jedynie jako źródło rozrywki -Mały wybór (zdecydowanie mniej stacji radiowych niŜ np. telewizyjnych)

Jak widać wiele z tych źródeł jest wśród grupy tych uwaŜanych przez dorosłych za bezwartościowe (telewizja, Internet). Panuje przekonanie według którego Internet słuŜy jedynie jako rozrywka. Bezproduktywnie spędzamy czas udzielając się na forach dyskusyjnych, prowadząc swojego bloga czy grając w gry internetowe. Samo zestawienie korzyści płynących z korzystania z róŜnych źródeł pokazuje, Ŝe nie jest to prawdą. Internet jest świetnym źródłem informacji i ułatwia komunikowanie się ze znajomymi (Załącznik 2 – wypowiedź dr. Mizuko Ito). Rozwijamy zdolności interpersonalne, budujemy więzi i uczymy się jak Ŝyć w społeczności. Dodatkowo mamy okazję poznać ludzi, których nigdy nie mielibyśmy okazji a z innymi utrzymywać kontakt (np. gdy znajomi mieszkają w innym kraju). KaŜdy sposób zdobywania informacji jest bardzo waŜny i wart zachowania, poniewaŜ wszyscy się róŜnimy i musimy zaakceptować, Ŝe niekoniecznie sposób, w jaki my zdobywamy wiedzę musi być dobry dla innych.


|19

Dokładne zdefiniowanie problemu Problemem wbrew pozorom nie jest sam rozwój młodzieŜy. Młodzi ludzie chcą, rozwijają się i będą się rozwijać. Tak było, jest i będzie. Problemem jest jednak brak zrozumienia ze strony dorosłych. Wielki skok technologiczny, który dokonał się przez ostatnie pięćdziesiąt lat bardzo ułatwił zdobywanie informacji, ale takŜe stworzył barierę komunikacyjną pomiędzy młodzieŜą a dorosłymi. Pokolenie wychowane w latach 60-tych, 70-tych czy 80-tych nie miało dostępu do tak wielu nowinek technologicznych, do jakich mają dostęp dzisiejsi nastolatkowie. Przez niezrozumienie tego faktu dorośli mogą nie doceniać nieznanych im źródeł. Trzeba pamiętać, Ŝe wraz z czasem nasze potrzeby się zmieniają, więc pomimo tego, Ŝe dorośli mogą takŜe z Internetu korzystać robią to w inny sposób i innych rzeczy wymagają. Następną kwestią jest brak efektywności w przeprowadzaniu akcji edukacyjnych (np. Pikniki Naukowe) przez miasta i szkoły. Zajęcia mają nieciekawą formę, są źle przeprowadzane albo nie przeprowadzono wystarczająco skutecznej akcji informacyjnej. Organizacje oświatowe nie idą „z duchem czasu” i nie wykorzystują nowoczesnych źródeł przekazu. Połączenie niewiedzy rodziców, niezrozumienie wartości i korzyści płynących z nowych źródeł informacji jak Internet, pogoń mediów za sensacjami i przedstawianie dzisiejszych nastolatków w bardzo złym świetle tworzy złudną wizję tego kim młodzi ludzie dzisiaj są. Niewiele róŜnimy się od naszych rodziców lecz Ŝyjemy w innych czasach i musimy wykorzystać zdobycze technologiczne, do których mamy dostęp. To właśnie ten kontrast pomiędzy rzeczywistością a wizją wykreowaną przez media i nierozumiejących dorosłych jest problemem.


|20

Moje pomysły na rozwiązanie problemu

Pierwszy sposób: Moim pierwszym pomysłem jest zastosowanie ostrej kontroli. Zostałoby nadane zalecenie aby rodzice instalowali na komputerach uŜywanych przez młodych ludzi oprogramowanie typu „opiekun” (pozwalające kontrolować poczynania swoich dzieci w Internecie). Dodatkowo zawęŜonoby współpracę szkoła-rodzic. Dzieci musiałyby natychmiast wracać do domów po lekcjach. Patrole policji i straŜy miejskiej miałyby prawo kontrolować młodych ludzi. Młodzi ludzie aby wyjść potrzebowaliby jednorazowej zgody opiekuna. UmoŜliwiłoby to całkowite zlikwidowanie problemu poniewaŜ kontrola nad Ŝyciem młodych ludzi znajdowałaby się w rękach dorosłych. Nie byłoby mowy a jakimkolwiek nieporozumieniu w kwestii wartości Internetu jako źródła informacji poniewaŜ znajdowałby się pod całkowitą kontrolą opiekunów. Pozostaje jednak pytanie jakim kosztem? Czy warto dopuszczać się tak jawnego łamania praw dziecka(do wolności osobistej)? Moim zdaniem nie. Polska jako kraj straciłaby na znaczeniu na arenie między narodowej. Akcję taką niezwykle trudno byłoby przeprowadzić. Wielkie koszta, nakład pracy w imię czego? Kontroli i inwigilacji ludzi, którzy są przyszłością tego kraju. Doprowadzi to nie tylko do zmniejszenia samowystarczalności młodych ludzi ale takŜe do zwykłego buntu. A ten nigdy dobrze się nie kończy.


|21

Rozwiązanie drugie Zorganizowanie cyklu zajęć skierowanych do młodzieŜy dotyczących wykorzystywania Internetu w celach rozwojowych. Miejskie ośrodki kultury oraz szkoły udostępniałyby takŜe swoje pracownie komputerowe. MłodzieŜ odpowiednio wyedukowana z lepszym efektem wykorzystywałaby nowoczesne źródła informacji i z większą swobodą, pewnością siebie i łatwością mogłaby się za ich pomocą rozwijać. Pozostaje jednak pytanie czy rozwiązałoby to problem? Owszem zlikwidowałoby prawdopodobne kwestię marnotrawienia czasu lecz pozostałaby sprawa kontaktów z rodzicami. Ci nadal nie rozumieliby wartości tego co młodzieŜ robi. Młodzi ludzie spędzaliby więcej czasu poza domem i myślę, Ŝe ten problem mógłby się jeszcze bardziej nasilić. Byłoby to bardzo korzystne lecz niezrozumienie nadal by pozostało. Jeszcze bardziej utrudniłoby to kontakt pomiędzy dziećmi a rodzicami.


|22

Trzecie rozwiązanie- mój wybór

Moim zdaniem optymalnym rozwiązaniem tego problemu byłoby zorganizowanie akcji informacyjnej skierowanej do rodziców dotyczącej wartości Internetu oraz innych źródeł nie stosowanych w czasach kiedy oni dorastali. Miałaby na celu uświadomienie jakie zalety oraz zagroŜenia niesie ze sobą uŜywanie ich przez młodych ludzi. Nie tylko zlikwidowałoby problem wielkiej róŜnicy pomiędzy obiegową opinią a rzeczywistością ale takŜe zbliŜyła do siebie rodziców i dzieci usuwając barierę komunikacyjną powstałą na skutek nie zrozumienia. Akcja opierała by się głównie na spotach reklamowych działających na zasadzie reklamy społecznej. Byłaby emitowana na antenie telewizji publicznej po bardzo korzystnych stawkach (jeśli nie bezpłatnie). MoŜliwe jest takŜe zaangaŜowanie radia na podobnych warunkach. Media miałyby na celu informowanie społeczeństwa iŜ taki problem w ogóle istnieje. Samemu zaradzeniu miałyby sprostać szkoły, urzędy, ośrodki kultury, w których to organizowałoby spotkania pomagające uświadamiać i oswajać dorosłych z nowymi źródłami wiedzy i kwestią ich wykorzystania przez młodzieŜ. Dodatkowo pozytywnym aspektem tej akcji byłoby to iŜ nie działałaby jedynie doraźnie i miejscowo. Edukacja dorosłych pod kątem kontaktu z nowymi mediami miałaby pozytywny wpływ nie tylko na ich relacje z młodzieŜą ale takŜe zwiększyła świadomość konsumencką i pozwoliła dorosłym lepiej się orientować np. w prawach jakie im przysługują (za pośrednictwem Internetu). Akcja ta byłaby niezbyt trudna do przeprowadzenia. Nie wymagałaby zbyt duŜych nakładów finansowych (akcja społeczna) ale za to duŜych nakładów pracy i dobrej woli (z którą bywa cięŜko). Trudnością moŜe być kwestia urzędowa, wymagana byłaby znajomość prawa oraz przepisów obejmujących to zagarnianie. Z pomocą moŜe przyjść urząd miasta, który pewnością kogoś znającego prawo w swoich szeregach ma. TakŜe na wyŜszych szczeblach mogą się znaleźć ludzie zainteresowani tym projektem a przy tym i środki do jego realizacji(moŜliwe jest takŜe uzyskanie na ten cel dotacji unijnej). JednakŜe to samo co wydawałoby się moŜe pomóc w przeprowadzeniu tej akcji moŜe to utrudnić a nawet uniemoŜliwi ć. Co prawda wszystko jest uregulowane prawnie ale jak Ŝycie pokazuje jedna nieprzychylna osoba moŜe na przeprowadzenie akcji uniemoŜliwi ć.

Podsumowując będzie to akcja informacyjna skierowana do dorosłych odbiorców (rodziców) mająca na celu zaznajomienie ich z nowymi metodami


|23

pozyskiwania informacji a przez to rozwoju. Skuteczność i szanse powodzenia tej akcji zaleŜą niestety od czynnika ludzkiego (w tym wypadku przychylności ministerstwa kultury, edukacji). Zaletą jej jest szeroki program, który moŜe być wzbogacony innymi elementami oraz przyszłościowe działanie.

Wybrałem to rozwiązanie poniewaŜ posiada najkorzystniejszy bilans zysków względem kosztów. Do tej pory zorganizowano wiele tego typu projektów społecznych (akcje informacyjne). Istnieje szansa, Ŝe ludzie obeznani z podobnymi pomysłami będą bardziej skłonni współpracować. Przeprowadzeniem powinny zająć się ministerstwa kultury i edukacji a praktyczną częścią ich placówki w Polsce.

Spis wykresów:

Nr. Wykresu:

Nazwa wykresu:

1 Czy uczęszczasz na jakiekolwiek zajęcia pozalekcyjne?

2 Czy jeśli na nie uczęszczasz są to zajęcia sportowe czy poza sportowe (nauka rysunku, gry na instrumencie)?

3 Czy uważasz, że zajęcia te pomagają Ci się rozwijać?

4 Czy są to zajęcia zaproponowane Ci przez rodziców czy sam/a się na nie zdecydowałeś/aś?

5 Czy chciałbyś/abyś chodzić na jakieś inne zajęcia ale z jakiś przyczyn nie możesz?

6 Czy dobrze orientujesz się w darmowych zajęciach organizowanych przez twoje miasto/szkołę?

7 Czy choć raz na nich byłeś/łaś?

8 Czy starasz się rozwijać się „na własną rękę”?

9 Ile czasu poświęcasz na rozwój wewnętrzny?

10 Czy szkoła oraz rodzice pomagają Ci się rozwijać czy Cię ograniczają?


|24

Bibliografia: http://tech.wp.pl/kat,1,title,Internet-rozwija-mlodziez-nie-powinno-sie-go-ograniczac,wid,10601764,wiadomosc.html?ticaid=1bcb5&_ticrsn=3

http://www.knowmore.pl/szybka-nauka/dlaczego-warto-czytac-ksiazki

http://www.macfound.org/site/c.lkLXJ8MQKrH/b.4773383/k.8CB5/Mizuko_Ito_on_Why_Time_Spent_Online_Is_Important_for_Teen_Development.htm

http://wiadomosci.gazeta.pl/Wiadomosci/1,80708,7704354,_Telewizja_w_Polsce_oglupia____debata_na_Uniwersytecie.html

http://www.youtube.com/watch?v=58X7YPebJVo&feature=player_embedded#at=98


|25

Załączniki:

Załącznik 1 Fragment artykułu Marcina Kijaka „Dlaczego warto czytać ksiąŜki?” z 4 grudnia 2009r.

„Brian Tracy, jeden z najbardziej wpływowych liderów biznesu na świecie, twórca setek programów szkoleniowych i autor ponad 50 ksiąŜek powiedział, Ŝe wystarczy czytać 1 ksiąŜkę tygodniowo z danej dziedziny, aby po 2-3 latach stać się znawcą tematu, po 5 ekspertem, a po 7 ekspertem klasy światowej.

Teraz tylko pomyśl... Prawie kaŜdy kurs szybkiego czytania zwiększa tempo czytania o 4-5 razy, a praca własna o 5-10 razy. A więc gdy na rynku pojawia się nowe zapotrzebowanie, poświęcasz pół roku – do jednego i jesteś ekspertem! Wystarczy czytać ksiąŜki i artykuły!

To był pierwszy powód. MoŜesz uczyć się na błędach i sukcesach innych ludzi. Powiada się, Ŝe człowiek mądry uczy się na własnych błędach, a sprytny – na błędach cudzych. MoŜesz być zarówno mądry jak i sprytny! Zamiast tracić lata swojego Ŝycia i pieniądze na naukę poprzez własne błędy, wystarczy przeczytać, co i jak inni zrobili!

Wiele osób dzieli się swoim całym dorobkiem Ŝyciowym w swoich ksiąŜkach. To lata doświadczeń, uporządkowanych i streszczonych a następnie spisanych i wydrukowanych na kartach papieru! Inni przelewają na papier wiedzę wykładaną na drogich szkoleniach, seminariach, konferencjach – którą wystarczy przeczytać i Zastosować w praktyce. (…)

A kolejnym powodem czytania ksiąŜek jest zdobywanie informacji i umiejętności. Informacji - poprzez czytanie, a umiejętności – poprzez wykonywanie ćwiczeń i stosowanie wiedzy w praktyce. Podkreślam aspekt praktyki, bo samo zdobywanie wiedzy nie wystarczy... Jeśli przeczytasz ksiąŜkę i odłoŜysz ją na półkę, bez wykonania zawartych w niej ćwiczeń, bez wcielenia chociaŜ jednej idei w Ŝycie – to tak, jakbyś wcale jej nie czytał.

KsiąŜki są teŜ źródłem nowych pomysłów. Czytając ksiąŜki a następnie pozwalając nieświadomemu umysłowi na przetwarzanie danych (inkubacja – nieświadoma praca umysłu), będziesz miał znacznie więcej pomysłów niŜ osoby nie czytające ksiąŜek. Umysł potrafi połączyć róŜne koncepcje i kawałki wiedzy w całość, w trakcie szukania ciekawych, kreatywnych rozwiązań. Gdy wpadnie Ci do głowy nowy pomysł, nawet nie zdasz sobie sprawy, Ŝe wiedza ta jest syntezą przeczytanych ksiąŜek...

KsiąŜki pozwalają teŜ spojrzeć na świat z innej perspektywy. Jako Ŝe pisze je człowiek, który jak kaŜda ludzka istota myśli w sposób indywidualny i odmienny od Ciebie, dostajesz obraz świata z innego punktu widzenia. To tak, jakbyś otrzymał mapę świata innej firmy, niŜ tej z której dotychczas korzystałeś.(…)

KsiąŜki wpływają teŜ na rozwijanie wyobraźni. Czytając tekst, umysł projektuje obrazy (często zupełnie nie zdajesz sobie z tego sprawy). A jak powiedział Albert Einstein, jeden z największych geniuszy: „Wyobraźnia jest waŜniejsza od wiedzy, poniewaŜ wiedza jest ograniczona.”

A więc podsumowując, za czytaniem ksiąŜek (i nie tylko), przemawiają czynniki: ekonomiczne, oszczędność czasu, zdobywanie doświadczeń i wiedzy od innych, nauka na cudzych błędach i sukcesach, nowe pomysły i umiejętności, inne spojrzenie na świat, rozwój kreatywności i wyobraźni...”


|26

Załącznik 2 Wywiad z dr. Mizuki Ito z Uniwersytetu w Kalifornii dostępny pod adresem:

http://www.youtube.com/watch?v=58X7YPebJVo&feature=player_embedded#at=98

oraz

http://www.macfound.org/site/c.lkLXJ8MQKrH/b.4773383/k.8CB5/Mizuko_Ito_on_Why_Time_Spent_Online_Is_Important_for_Teen_Development.htm

Załącznik 3 Debata, która odbyła się w budynku Uniwersytetu Warszawskiego 26.03.2010r. pomiędzy:

-Kazimierzem Kutzem - reŜyserem i politykiem, posłem zasiadającym w sejmowej Komisji Kultury i Środków Przekazu

Tomaszem Lisem - dziennikarzem telewizyjnym

prof. Andrzejem Kajetanem Wróblewskim - byłym rektorem UW

Krzysztofem Materną - satyrykiem, aktorem i reŜyserem

Jej fragment z zamieszczonej na stronie relacji z tej depaty: http://wiadomosci.gazeta.pl/Wiadomosci/1,80708,7704354,_Telewizja_w_Polsce_oglupia____debata_na_Uniwersytecie.html

„Lisa draŜni mizdrzenie Tomasz Lis uwaŜa, Ŝe "osiągnęliśmy sukces edukacyjny - jeszcze nigdy tak wiele osób w Polsce nie studiowało; zatem statystycznie nie głupiejemy". Jednak w praktyce - ocenił dziennikarz - nasz "świat się prymitywizuje i infantylizuje w kosmicznym tempie, a głupota - która zawsze była ekspansywna - stała się towarem, jest "na talerzu". Zdaniem Lisa, między światem mediów a polityki jest w Polsce "absolutna symbioza". - Mamy polityków niespecjalnie wyrafinowanych, niezbyt skłonnych do wyraŜania "wyŜszych" myśli. Mamy teŜ niewielu dziennikarzy, którzy są w stanie te wyŜsze myśli uchwycić" - powiedział. Lis alarmował, Ŝe nierzadko dochodzi do znacznego upraszczania przekazu medialnego, kiedy "baran polityk plecie bzdury, a baran dziennikarz to notuje, bo tak jest najprościej". Mówiąc o niektórych programach telewizyjnych, typu reality show, Lis zauwaŜył, Ŝe "cham, głupek, prostak to nie jest teraz ktoś, kto się chowa, lecz ktoś, kto jest w ofensywie".


|27

Wspominając o środowisku celebrytów, ocenił zaś, Ŝe juŜ "nie trzeba wiedzieć, uczyć się - wystarczy być". W ocenie Lisa, media w Polsce nie traktują widzów powaŜnie. - Nie moŜemy mówić powaŜnie, bo będzie nudno i widz wtedy przełączy telewizor - tak, zdaniem dziennikarza, moŜe wyglądać sposób myślenia twórców telewizyjnych programów. Lisa razi teŜ "mizdrzenie się" prezenterów do publiczności, dialogi na wizji zaczynające się od wypowiedzi typu: "Hej, hej, Kasieńko! A jak tam w Poznaniu?". Podobnego zdania o telewizji był Krzysztof Materna. Satyryk przyznał podczas debaty, Ŝe niekiedy ma wraŜenie, iŜ w polskich telewizjach - które wydają się nie być nastawione na edukację publiczności i rozwijanie wyobraźni - istnieje "załoŜenie, Ŝe widz jest idiotą" i w związku z tym "trzeba mu serwować idiotyzmy". - Ja nie wyobraŜam sobie, Ŝe Polska składa się z idiotów - mówił Materna. Kutz: Seriale wyparły wszystko Według Kazimierza Kutza, który równieŜ dostrzegł związek sposobu funkcjonowania mediów z procesem "ogłupiania" polskiego społeczeństwa, "tym, co w tej chwili więzi ludzi w głupocie, jest m.in. nieprawdopodobny rozwój reklamy". - Prawie kaŜdy człowiek ma w domu telewizor. Inwazja reklam trzyma wszystkich "w ryzach". W wielu domach oglądanie reklam w telewizji zastępuje dzieciom rano kontakt z rodzicami. Reklamy to gigantyczny złodziej czasu, moŜna zaobserwować formę idiocenia ludzi przy reklamach - mówił podczas debaty Kutz. Ostrzegał przed groźbą uzaleŜnienia od mediów. - Polacy coraz dłuŜej siedzą przed telewizorami. Media zaczynają panować nad rzeczywistością - alarmował reŜyser. Kazimierz Kutz ocenił, Ŝe "miarą ogłupienia jest w Polsce rozwój seriali, które wyparły wszystko, co ma namiastkę większego skomplikowania, duchowości". Widz ma małe szanse na "kontakt ze sztuką, z wyŜszą wraŜliwością" za pośrednictwem polskich mediów - uwaŜa artysta. - Kultura została poŜarta przez telewizję, zwłaszcza publiczną. I to jest skandal - powiedział reŜyser. "Głupota jest w Polsce faworyzowana" - ocenił. Kutz wypowiedział się teŜ na temat wizyt polityków w telewizyjnych programach. - Mam wraŜenie, Ŝe to Narcyz przy Narcyzie; ludzie, którzy uwielbiają siebie - powiedział. - Politycy uwodzą widzów dla partii. A dla mediów to są ludzie, którzy zawsze są gotowi, chętni przyjść - zauwaŜył Kutz. Jego zdaniem, wśród polityków "jest kilka osób, które chyba mieszkają w mediach - krąŜą od stacji do stacji". - Czasem oglądam telewizję - z nienawiścią - wyznał Kutz. Verdun? A co to? Andrzej Kajetan Wróblewski zauwaŜył wówczas Ŝartem, Ŝe "Kazimierz Kutz telewizję ogląda z nienawiścią - a jednak ogląda". Profesor przyznał, Ŝe on sam w telewizji ogląda "teraz tylko transmisje z dobrych meczów piłkarskich". Były rektor Uniwersytetu Warszawskiego ubolewał, Ŝe w telewizji zbyt mało miejsca zajmują programy popularyzujące naukę, w tym historię. Przywołał podczas debaty historię, która przydarzyła się innemu uczonemu, wykładającemu na Uniwersytecie Jagiellońskim. Uczony ten, zapytawszy grupę studentów o bitwę pod Verdun, dowiedział się, Ŝe nikt z tych młodych ludzi o tej bitwie nie słyszał”


|28

Załącznik 4 Artykuł ze strony: http://tech.wp.pl/kat,1,title,Internet-rozwija-mlodziez-nie-powinno-sie-go-ograniczac,wid,10601764,wiadomosc.html?ticaid=1bcb5&_ticrsn=3 „Internet rozwija młodzieŜ – nie powinno się go ograniczać Przeglądanie stron www, udział w grach internetowych i udzielanie się na forach w sieci słuŜy rozwojowi młodzieŜy - wynika z badań przeprowadzonych w USA na grupie ponad 800 nastolatków i ich rodziców. Badania trwały trzy lata i przyniosły wyniki przeczące obiegowej opinii, Ŝe nastolatki marnują czas na bezproduktywną aktywność w internecie. W praktyce uczą się jak komunikować się przez internet, tworzyć publiczny wizerunek, budować strony www, zamieszczać linki itp. 10 lat temu te umiejętności były uwaŜane za bardzo zaawansowane. Dziś młodzi ludzie uwaŜają, Ŝe kaŜdy je posiada - uwaŜa autorka raportu dr Mimi Ito. Jej zdaniem, tzw. portale społecznościowe takie jak MySpace czy Facebook zastępują popularne do niedawna miejsca towarzyskich spotkań młodzieŜy: parki, centra handlowe, ulice miast. Przy czym, młodym ludziom o specyficznych pasjach i zainteresowaniach łatwiej jest, dzięki internetowi, pogłębić swoją wiedzę i nawiązać kontakty z innymi pasjonatami. Ito jako przykład podała swoje badania nad zachowaniem w sieci fanów japońskich filmów animowanych. - Niektóre z tych dzieci angaŜowały się w produkcję filmów, uczestniczyły w specjalistycznych forach i grupach dyskusyjnych. Uczyły się przy tym trochę japońskiego, zdobywały teŜ niemal profesjonalną wiedzą o animacji komputerowej, obróbce filmów, programowaniu itp. - mówi Ito. W raporcie podkreślono teŜ, Ŝe rodzice powinni takŜe nauczyć się sprawnej obsługi internetu, bo tylko w ten sposób mogą uchronić swoje dzieci przed róŜnymi zagroŜeniami.”


|29

Załącznik 5 Ankieta przeprowadzona przeze mnie na grupie 54 osób w wieku gimnazjalnym W szkole Przymierza Rodzin nr2 imienia Jana Pawła II w Warszawie.

Cześć! Jest to ankieta na 2 etap konkursu KWOIE(Konkurs Wiedzy Obywatelskiej i Ekonomicznej).

Proszę Cię o jej wypełnienie poprzez zaznaczenie jednej odpowiedzi.

Pytanie 1

Czy uczęszczasz na jakiekolwiek zajęcia pozalekcyjne?

TAK/NIE

Pytanie 2

Na jakie zajęcia uczęszczasz? Sportowe czy poza sportowe (nauka rysunku, gry na instrumencie)?

SPORTOWE/POZA SPORTOWE /OBA

Pytanie 3

Czy uważasz, że zajęcia te pomagają Ci się rozwijać?

TAK/NIE

Pytanie 4

Czy są to zajęcia zaproponowane Ci przez rodziców czy sam/a się na nie zdecydowałeś/aś?

RODZICE/ SAMODZIELNIE

Pytanie 5

Czy chciałbyś/abyś chodzić na jakieś inne zajęcia ale z jakiś przyczyn nie możesz?

TAK/NIE

Pytanie 6

Czy dobrze orientujesz się w darmowych zajęciach organizowanych przez twoje miasto/szkołę?

TAK/NIE

Pytanie 7

Czy choć raz na nich byłeś/łaś?

TAK/NIE

Pytanie 8

Czy starasz się rozwijać się „na własną rękę”?

TAK/NIE

Pytanie 9

Ile czasu poświęcasz na rozwój wewnętrzny?

MAŁO(ale tyle mi wystarcza)/MAŁO (ale chcę więcej)/PRZECIĘTNIE/DUŻO/BARDZO DUŻO

Pytanie 10

Czy szkoła oraz rodzice pomagają Ci się rozwijać czy Cię ograniczają?

OGRANICZAJĄ MNIE/ WSPIERAJĄ MNIE


|30

Załącznik 6 Wyniki ankiety:

Załącznik 7 Pełen cytat z książki Michaela Armstronga „ Zarządzanie zasobami ludzkimi” pozwalający

trochę dokładniej zrozumieć czym jest coaching

Michael Armstrong, Zarządzanie zasobami ludzkimi, Oficyna Ekonomiczna, Kraków 2000, s.

717-718

„Coaching to technika jeden na jednego, mająca rozwijać umiejętności, wiedzę i postawy.

Jest on najbardziej skuteczny, jeżeli może odbywać się nieformalnie, jako część normalnego

procesy zarządzania lub przywództwa.”

Obszerniejsze wyjaśnienie coachingu:

„Według ICF (International Coach Federation) coaching jest partnerską relacją, podczas

której coach wspiera klienta w jak najlepszym wykorzystaniu jego potencjału na drodze do

osiągnięcia zamierzonych rezultatów. Coaching odbywa się w formie regularnych spotkań –

sesji, na których klient wybiera, na czym chce się skupić, a coach poprzez słuchanie i

zadawanie otwierających, skłaniających do przemyśleń pytań pomaga klientowi w głębszym

zrozumieniu swojej sytuacji oraz w precyzyjnym określeniu celów i sposobów ich realizacji.

Coach, dzięki swojej wiedzy, znajomości skutecznych narzędzi i umiejętności ich

zastosowania dąży do wydobycia rozwiązań i strategii z wnętrza klienta, wierzy, że klient jest

z natury pełen pomysłów. Coach ukierunkowuje klienta na cel, wspiera go w identyfikowaniu

i eliminowaniu przeszkód, jak również w dostrzeganiu i wykorzystaniu możliwości. Coach

towarzyszy klientowi w przebyciu drogi z punktu, w którym klient jest, do punktu w którym

chce być”

Nr. pytania

Liczba odpowiedzi

1 50 4

2 13 14 23

3 42 8

4 5 45

5 44 10

6 8 46

7 16 38

8 48 6

9 5 3 25 18 3

10 15 39

Rozwój młodzie Ŝy- Obiegowa opinia a Stpkowski.pdf · Miłosz Stępkowski Rozwój młodzieży...

Documents

Transcript of Rozwój młodzie Ŝy- Obiegowa opinia a Stpkowski.pdf · Miłosz Stępkowski Rozwój młodzieży...