Har

Roz

W dziepostawą

J.G.: Charcers

W.Ś.: Nharcerskzaborówrozwijałatrakcyjobraz prorganizaspołeczeTymczaosobowwolnegoumiejętnspołeczezdecydoodpowie

cerstw

mowa

ejach ruchuą potwierd

zy młodziestwa wypie

Nie obawiamkiego. O jegw, kilku wojło się i nadajności tej idracy harcersację na wzóeństwo, błęasem podsta

wości młodego czasu – koności bohateństwu, Pańować czy chedzialność i

wo ży

a z Wo

u harcerskidzają warto

równoharceWojciliteracwydardziennWydaw

zawarprocesciągleharcerharcerharcercharak

eży brakujeranego prz

m się i nie prgo żywotnojen, koszmaal rozwija w

dei, metody skiej, próbuór pionierskędnie odbierawowym zago człowiekomputeroweterów gier uństwu brakuhce do niegoi troska o w

yje!

ojciec

iego nie braość słowa „hocześnie ksrstwo jest jiech Śliwerckiego Grarzeń ujęte wnikarskich ownicza w K

rtymi w Praws, który najle pniemy sięrstwie, czy prstwo jest narskiej służbykter, pracę c

e teraz harczez inne, eg

rzewiduję zści i odpornaru okupacjw skupiskac

i form pracując w sposóki. Do dziś hrane jako oradaniem harka. W tym ne skoki narc

u ich uczestnuje harcerstwo należeć. N

wspieranie te

chem Ś

ak wzorówharcerz”. Wształtować wjuż passe m

rski, autor nanice.pl ksiąw formie feloraz Wydaw

Krakowie. C

wie Harcerslepiej oddaję wzwyż… I pozostaję poadal we mny w sposób czy styl życ

cerstwa? Cgocentryczn

zmierzchu idności świadci i totalitaryh polonijny

cy. W PRL-uób mniej lubharcerstwo jrganizacja crcerstwa byłnie pomagajciarskie czyników, siedwa, ale to m

Natomiast nej formy roz

Śliwe

w i autorytetWarto sięgawłasną pos

mówi w rozmnagrodzonążek Różnelietonów, repwcy gorszeg

Czasy, ludzie

skim. To dłuą słowa pionie ma znaoza nim. Po

nie obecne, atrwały wpiia.

Czy mamy dne formy sp

dei harcerskczy fakt przyzmu sowieych na całymu niszczonob bardziej jaest przez wzasu wolneł (i jest) rozją egocentry

y mecz piłkizących prze

młodzież samna społeczeńzwoju i wyc

rskim

tów, które ać do tych ptawę harcemowie z Juych w pleb

e oblicza haeportaży i ingo Boga. He, wydarzen

ugotrwały, osenki: Idzieczenia, czy

o reakcjach a dwadzieścsało się w m

do czynienipędzania w

kiej czy istnzetrwania osckiego w kr

m świecie. To i deformowawny przek

władze, takżego dzieci i mwój oraz ksyczne formyi nożnej nieed monitorema musi dokństwie i Pańchowania m

m

swoim życiprzykładówerską. O tyustyną Gul biscytach warcerstwa. Śnnych form

Harcerska Ofnia 1988-19

trwający caemy naprzódnadal jestemotoczenia c

cia pięć lat moją osobow

ia ze zmierzwolnego cza

nienia ruchustatnich lat raju. HarcerTo świadczywano tradyc

kształcić e przez młodzieży. ształtowaniey spędzania wykształcą

em. Młodziekonać wyboństwie spoczmłodych oby

iem czy w i m, czy

wortalu Ślady

Oficyna 992

ałe życie d i m w

czuję, że

wość,

zchem su?

u

rstwo y o cję oraz

e a ą eży, oru i zywa ywateli.

J.G: Na forach dla młodych harcerzy pojawiają się negatywne wpisy na temat nieprzygotowanych drużynowych, stagnacji i braku poczucia misji. Jakie przesłanie miałby Pan dla wszystkich związanych z harcerstwem, by „chciało im się chcieć”? Jak przekonać młodzież, że „harcerz to brzmi dumnie”?

W.Ś.: Profesor, harcmistrz Andrzej Janowski tak pisze o znanym nie tylko harcerzom, pedagogu: harcmistrz Aleksander Kamiński przez całe życie starał się być dzielnym. Być dzielnym – to być wytrwałym i mężnym w służbie wartości. Dzielność to odwaga, ale także roztropność i rozwaga. Roztropność nakazuje czasem kompromis, a niekiedy skłania do uznania racji i poglądów innych ludzi. Inni istnieją i z nimi żyjemy. Czasem trzeba z nimi walczyć, ale częściej trzeba „umieć się pięknie różnić” – jak mawiał Aleksander Kamiński. /…/ Aleksander Kamiński był całe życie harcerzem. W jego rozumieniu nie ma chyba nic bardziej harcerskiego niż połączenie obu tych haseł: ”być dzielnym” i „umieć się pięknie różnić (Andrzej Janowski Być dzielnym i umieć się różnić. Szkice o Aleksandrze Kamińskim, NWH, Warszawa 2010, s. 8-9).

W dziejach ruchu harcerskiego nie brak wzorów i autorytetów, które swoim życiem czy postawą potwierdzają wartość słowa „harcerz”. Warto sięgać do tych przykładów i równocześnie kształtować własną postawę harcerską. Jak? Odpowiedź na to pytanie jest zawarta w Prawie Harcerskim.

Dziękuje za rozmowę. Justyna Gul