„REWITALIZACJA DOLNEGO WRZESZCZA W GDAŃSKU” · „Rewitalizacja Dolnego Wrzeszcza w...

Unia Europejska Europejski Fundusz Rozwoju

Regionalnego

GMINA MIASTA GDAŃSKA

STUDIUM WYKONALNOŚCI DLA PROJEKTU

„REWITALIZACJA DOLNEGO WRZESZCZA

W GDAŃSKU”

ZAŁĄCZNIK NR 1 DO WNIOSKU O DOFINANSOWANIE W RAMACH PODDZIAŁANIA

3.2.1 KOMPLEKSOWE PRZEDSIĘWZIĘCIA REWITALIZACYJNE

REGIONALNEGO PROGRAMU OPERACYJNEGO DLA WOJEWÓDZTWA POMORSKIEGO NA LATA 2007‐2013

opracowanie dokumentu:

www.euro‐pro.pl

Gdańsk, grudzień 2009

Gmina Miasta Gdańska

Studium wykonalności projektu „Rewitalizacja Dolnego Wrzeszcza w Gdańsku”

2

SPIS TREŚCI

1 STRESZCZENIE STUDIUM WYKONALNOŚCI 3

2 WYKONALNOŚĆ INSTYTUCJONALNA 9

2.1 OPIS PROJEKTODAWCY 9 2.2 OPIS WDRAŻANIA PROJEKTU 29 2.3 UWARUNKOWANIA PRAWNE REALIZACJI PROJEKTU 32 2.4 TRWAŁOŚĆ INSTYTUCJONALNA 34

3 WYKONALNOŚĆ TECHNICZNO‐ TECHNOLOGICZNA 36

3.1 ZGODNOŚĆ PROJEKTU Z KRAJOWYMI I REGIONALNYMI DOKUMENTAMI STRATEGICZNYMI 36 3.2 OPIS STANU AKTUALNEGO PRZED REALIZACJĄ PROJEKTU 46 3.3 OPIS POTRZEBY REALIZACJI PROJEKTU 64 3.4 PRZEDMIOT PROJEKTU 68 3.4.1 ANALIZA RÓŻNYCH WARIANTÓW ROZWIĄZANIA ZIDENTYFIKOWANYCH PROBLEMÓW 68 3.4.2 SZCZEGÓŁOWY OPIS WYBRANEGO WARIANTU 75 3.4.3 OPIS STANU PO REALIZACJI PROJEKTU ‐ LOGIKA INTERWENCJI 96

4 WYKONALNOŚĆ FINANSOWO ‐ EKONOMICZNA 106

4.1 ANALIZA FINANSOWA 106 4.1.1 OKREŚLENIE ZAŁOŻEŃ DO ANALIZY FINANSOWEJ 106 4.1.2 CAŁKOWITE NAKŁADY INWESTYCYJNE 109 4.1.3 KALKULACJA PRZYCHODÓW ZE SPRZEDAŻY INWESTORA W WYNIKU REALIZACJI INWESTYCJI 113 4.1.4 KALKULACJA KOSZTÓW EKSPLOATACYJNYCH BEZ REALIZACJI PROJEKTU ORAZ Z JEGO UWZGLĘDNENIENIEM 118 4.1.5 RACHUNEK ZYSKÓW I STRAT 123 4.1.6 ZESTAWIENIE PRZEPŁYWÓW PIENIĘŻNYCH PROJEKTU 123 4.1.7 USTALENIE WYSOKOŚCI DOFINANSOWANIA (OKREŚLENIE DOPUSZCZALNEJ WIELKOŚCI POMOCY PUBLICZNEJ LUB

OKREŚLENIE LUKI W FINANSOWANIU) 127 4.1.8 WYLICZENIE I INTERPRETACJA WSKAŹNIKÓW FINANSOWEJ EFEKTYWNOŚCI PROJEKTU 127 4.1.9 STRUKTURA FINANSOWANIA 131 4.1.10 ANALIZA TRWAŁOŚCI FINANSOWEJ PROJEKTU 132 4.2 ANALIZA EKONOMICZNA 135 4.2.1 OKREŚLENIE ZAŁOŻEŃ DO ANALIZY EKONOMICZNEJ 135 4.2.2 RACHUNEK KOSZTÓW I KORZYŚCI EKONOMICZNYCH 136 4.2.3 ZESTAWIENIE I OCENA JAKOŚCIOWA KOSZTÓW I KORZYŚCI, KTÓRE NIE MOGŁY ZOSTAĆ WYCENIONE 140 4.2.4 USTALENIE WARTOŚCI WSKAŹNIKÓW EFEKTYWNOŚCI EKONOMICZNEJ PROJEKTU 140 4.2.5 ANALIZA WRAŻLIWOŚCI 141 4.2.6 ANALIZA RYZYKA 142 4.2.7 ANALIZA WSKAŹNIKOWA 142

5 WPŁYW PROJEKTU NA ŚRODOWISKO 143

5.1 WPŁYW REALIZACJI PROJEKTU NA ŚRODOWISKO W TRAKCIE REALIZACJI ROBÓT BUDOWLANYCH 143 5.2 WPŁYW INWESTYCJI NA ŚRODOWISKO PO ZAKOŃCZENIU 144 5.3 WPŁYW NA SIEDLISKA I GATUNKI ZAMIESZKUJĄCE TERENY NATURA 2000 I INNE O ZNACZENIU KRAJOWYM 145



3

1 STRESZCZENIE STUDIUM WYKONALNOŚCI

Tytuł projektu

„Rewitalizacja Dolnego Wrzeszcza w Gdańsku”

Lokalizacja inwestycji

Projekt realizowany będzie w Gdańsku, będącym stolicą województwa pomorskiego.

Planowany okres realizacji projektu

Rozpoczęcie realizacji inwestycji nastąpi w II kwartale 2010 roku i trwać będzie do IV 2014

roku. Rozliczenie finansowe projektu zaplanowano na luty 2015 r.

Beneficjent i eksploatacja

Beneficjentem projektu „Rewitalizacja Dolnego Wrzeszcza w Gdańsku” jest Gmina Miasta

Gdańska. Partnerami projektu są wspólnoty mieszkaniowe (ul. Wajdeloty 2, 3, 5, 8, 10, 11,

17, 18, 19, 21, 22, 24, 25,ul. Waryńskiego 30/31, ul. Grażyny 10, 11, 12, ul. Aldony 6,

ul. Konrada Wallenroda 10) oraz Towarzystwo Pomocy im. Św. Brata Alberta ‐ Koło Gdańskie.

W realizację projektu zaangażowane są również: Gdański Zarząd Nieruchomości

Komunalnych będący zakładem budżetowym Miasta, Zarząd Dróg i Zieleni w Gdańsku –

jednostka budżetowa Gminy Miasta Gdańska oraz Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej w

Gdańsku – jednostka organizacyjna Gminy Miasta Gdańska.

Główna odpowiedzialność za realizację projektu „Rewitalizacja Dolnego Wrzeszcza w

Gdańsku” spoczywać będzie na Urzędzie Miejskim w Gdańsku (UMG) – będącym jednostką

organizacyjną Miasta Gdańska – partnera wiodącego projektu i jego głównego koordynatora.

Po zakończeniu realizacji projektu nie przewiduje się zmiany własności produktów objętych

projektem. Przebudowane drogi publiczne wraz z infrastrukturą techniczną pozostaną

własnością Miasta Gdańska, a za zarządzanie nimi odpowiedzialny będzie ZDiZ. Właścicielami

budynków wspólnot objętych projektem pozostaną wspólnoty mieszkaniowe, natomiast w

zakresie budynków będących własnością Miasta – zarządzać nimi będzie GZNK. Budynki przy

ul. Wajdeloty 21 (na potrzeby „Klubu Mieszkańca”) oraz przy ul. Pestalozziego 5 (na

potrzeby „Klubu Młodego Wrzeszczaka”) pozostaną własnością Miasta, pod zarządem GZNK,



4

który przekaże je do użytkowania MOPS i Towarzystwu Pomocy im. Św. Brata Alberta ‐ Koło

Gdańskie. Za trwałość projektów nieinwestycyjnych odpowiadać będą podmioty

odpowiedzialne za ich realizację.

Opis stanu aktualnego i zidentyfikowanych problemów:

Dolny Wrzeszcz – jedną z najstarszych dzielnic gdańska. Obszar przeznaczony do rewitalizacji

znajduje się w obrębie ul. Kościuszki, Al. Legionów, Placu Komorowskiego, ul. Wyspiańskiego

i terenami kolejowymi i obejmuje 55ha. W 2006 r. teren ten zamieszkiwały 7733 osoby.

Na terenie tym występuje zabudowa posiadająca wartości historyczne, a ochronie

konserwatorskiej podlega cały układ przestrzenny obszaru. W dobrym stanie znajdują się

budynki z lat 20‐tych i 30‐tych XX wieku, w przeważającej mierze dostateczny lub zły jest

natomiast stan budynków przy ul. Wajdeloty, Wallenroda, Aldony, Grażyny, Danusi, Zawiszy

Czarnego. Ich stan techniczny zdecydowanie pogorszył się po powodzi w 2001 r. Problemem

jest też zły stan nawierzchni ulic, chodników, brak miejsc parkingowych, zaniedbane

elewacje i brak izolacji przeciwwilgociowych w podpiwniczeniach budynków, co powoduje

pogorszenie ich stanu technicznego. Zagrożeniem dla istnienia zabytkowego zespołu

zabudowy jest też bardzo zły stan infrastruktury technicznej.

Na terenie Dolnego Wrzeszcza występuje również szereg problemów o charakterze

społecznym. Związane jest to przede wszystkim z liczną grupą osób długotrwale

bezrobotnych (10,1%), które charakteryzują się również niskim poziomem wykształcenia.

Brak zatrudnienia i niewielka aktywność społeczna przejawiają się powstawaniem zachowań

patologicznych i uzależnieniami, przede wszystkim od alkoholu. Powoduje to obniżenie

bezpieczeństwa w tej części miasta, liczne akty wandalizmu i chuligaństwa, przede wszystkim

wśród młodzieży (42 zdarzenia na 1000 mieszkańców w 2006 r.). Aktualnie problemem

widocznym wśród mieszkańców Dolnego Wrzeszcza jest przekazywanie złych wzorców

kolejnym pokoleniom, co sprzyja wyuczonej bezradności oraz tworzeniu się rodzin

dysfunkcyjnych. Ponadto problemem jest brak wystarczającej oferty kulturalnej dla

mieszkańców (wynikający m.in. z braku odpowiednio przygotowanych lokali), na czym

cierpią w szczególności najmłodsi mieszkańcy, którzy nie mają możliwości aktywnego

wypoczynku i produktywnego spędzania czasu. Sytuacja obecna przekłada się jednocześnie

na niewielką atrakcyjność inwestycyjną i gospodarczą obszaru. Brak aktywności wśród



5

mieszkańców, i niechęć inwestorów do lokowania kapitału w tym rejonie sprawia, iż w 2006

r. liczba zarejestrowanych podmiotów w przeliczeniu na 100 mieszkańców wyniosła 14,1.

Można zatem uznać, iż główne problemy Dolnego Wrzeszcza to:

‐ wysoki poziom ubóstwa i wykluczenia – 78 os. na 1000 mieszkańców,

‐ wysoka stopa długotrwałego bezrobocia – 10,1%,

‐ wysoki poziom przestępczości i wykroczeń – 42 zdarzenia na 1000 mieszkańców,

‐ niski wskaźnik prowadzenia działalności gospodarczej – 14,1 podmiotów na 100 osób.

Zaniechanie realizacji projektu uniemożliwi aktywizację społeczna i gospodarczą na

zdegradowanym terenie Gdańska i obniży atrakcyjność rozwojową dzielnicy Wrzeszcz, co

przełoży się na zahamowanie rozwoju miasta i metropolii.

Podsumowanie analizy wariantów i uzasadnienie wariantu realizacji

Analizę wariantów przeprowadzono metodą wielokryterialną w odniesieniu do

poszczególnych zadań inwestycyjnych planowanych w ramach realizacji Projektu:

‐ infrastruktury naziemnej – dróg i zagospodarowania terenu,

‐ infrastruktury podziemnej – wodno‐kanalizacyjnej i deszczowej,

‐ przebudowy budynków,

‐ zapewnienia bazy lokalowej na potrzeby działań społecznych.

Dla każdego z powyższych elementów wskazano możliwe warianty realizacji przedsięwzięcia

biorąc pod uwagę: podniesienie stanu technicznego i funkcjonalnego infrastruktury

przestrzennej, liczbę użytkowników, pilność realizacji, poprawę estetyki obszaru oraz koszty.

Na podstawie przeprowadzonej oceny wielokryterialnej wskazano warianty

najkorzystniejsze:

‐ przebudowę i wykonanie nowej nawierzchni ulic z rewaloryzacją zieleni i elementami małej

architektury (wariant 3),

‐ przebudowę sieci wodno‐kanalizacyjnej wraz z kanalizacją deszczową na wybranych

odcinkach (wariant 3),

‐ przebudowę elementów wybranych budynków (wariant 2),

‐ przebudowę i adaptację lokali z zakupem wyposażenia na cele społeczne (wariant 3).



6

Następnie biorąc pod uwagę całość inwestycji przeanalizowano zasadność realizacji

wszystkich wyłonionych najkorzystniejszych wariantów. Celowość przeprowadzenia

wszystkich działań w sposób kompleksowy uzasadnia fakt, że tylko taka forma pozwoli na

rozwiązanie wszystkich zdefiniowanych problemów i osiągnięcie zakładanych celów Projektu.

Uznano również, że w celu wsparcia wybranego wariantu wysoce pożądane jest uzyskanie

dofinansowania z RPO WP.

Opis przedmiotu projektu

Na projekt składają się 3 zadania inwestycyjne oraz 2 zadania o charakterze społecznym.

Prace budowlane i działania społeczne prowadzone będą w dzielnicy Dolny Wrzeszcz w

obrębie ulic: Wajdeloty, Wallenroda, Grażyny i Aldony. Planowane zadania inwestycyjne

obejmują:

1. Przebudowę ulicy Wajdeloty oraz fragmentów ulic przyległych ‐ Konrada Wallenroda,

Grażyny i Aldony, położonych pomiędzy ulicą Wajdeloty i Potokiem Strzyży wraz z

infrastrukturą techniczną, łącznie z budową Kanału Ulgi dla Potoku Strzyży pod ulicą

Wajdeloty, w tym:

‐ przebudowę infrastruktury drogowej,

‐ rewaloryzację zieleni oraz elementy małej architektury,

‐ budowę i przebudowę instalacji podziemnych.

Łączna długość przebudowywanych dróg wyniesie ok. 700 m, całkowita powierzchnia

przebudowanych jezdni 3498 m2, powierzchnia miejsc postojowych 519 m2, powierzchnia

chodników 5723 m2. Łączna powierzchnia przebudowy wyniesie 10523 m2.

2. Przebudowę elementów 23 budynków mieszkalnych (komunalnych i wspólnot

mieszkaniowych) bezpośrednio przylegających do remontowanych pasów drogowych, w

tym:

‐ izolacje pionowe i poziome ścian fundamentowych ,

‐ ocieplenia ścian fundamentowych,

‐ drenaż zewnętrzny przy ścianach,

‐ elementy wejściowe do budynków: schody, przedproża, portale,

‐ okienka i świetliki piwniczne wraz z ich studzienkami,

‐ przyłącza wodne, gazowe, c.o., sanitarne, elektryczne,

‐ przyłącza kanalizacji deszczowej,



7

‐ instalacje odgromowe.

Łączna powierzchnia budynków, które objęte zostaną ww. przebudową wyniesie

16776,38m2.

3. Zabezpieczenie (remont) bazy lokalowej dla "Klubu Mieszkańca" (ul. Wajdeloty 21, lokal o

pow. 80m2) oraz "Klubu Młodego Wrzeszczaka" (ul. Pestalozziego 5, lokal o pow. 67,5m2),

w tym przeprowadzenie ograniczonego zakresu prac adaptacyjno ‐ remontowych i

wyposażeniowych we wnętrzach lokali w celu wykorzystania ich na potrzeby prowadzenia

zróżnicowanej działalności społecznej.

W ramach planowanych działań społecznych projekt zakłada wdrożenie inicjatyw

skierowanych do różnych grup odbiorców i mających na celu przeciwdziałanie wykluczeniu

społecznemu, integrację i rozwój zainteresowań wśród dzieci i młodzieży oraz aktywizację

społeczną i zawodową mieszkańców dzielnicy:

1."Klub Mieszkańca" ‐ działanie skierowane będzie do mieszkańców dzielnicy, zwłaszcza

niezamożnych, dotkniętych i zagrożonych patologiami, przestępczością i wykluczeniem

społecznym oraz do dzieci i młodzieży uczącej się, osób długotrwale bezrobotnych i

zagrożonych bezrobociem, a także osób starszych.

2."Klub Młodego Wrzeszczaka" ‐ działanie zakłada utworzenie Klubu dla dzieci i młodzieży

mieszkającej w dzielnicy Dolny Wrzeszcz..

Wykonalność finansowo – ekonomiczna

Łączne nakłady inwestycyjne niezbędne do przeprowadzenia projektu wynoszą

20 811 006,70 zł brutto, z czego 20 460 410,99 zł to koszty kwalifikowane. 70% kosztów

kwalifikowanych projektu planuje się pozyskać z dotacji EFRR (14 322 287,65 zł), natomiast

pozostałe koszty będą pochodziły ze środków własnych.

Efektywność finansowa projektu z punktu widzenia inwestora jest nieopłacalna. Finansowa

bieżąca wartość netto inwestycji (FNPV/C) w okresie eksploatacji osiąga wartość ujemną

rzędu ‐22 267 457,54 złotych, przy założeniu 5% stopy dyskonta. Nieefektywność finansową

przedsięwzięcia potwierdza również finansowa bieżąca wartość netto inwestycji

z uwzględnieniem dotacji (FNPV/C z uwzględnieniem dotacji EFRR), której wartość w okresie

referencyjnym projektu wynosi ‐9 837 607,07 złotych, również przy założeniu 5% stopy

dyskonta.



8

Efektywność ekonomiczna projektu z punktu widzenia interesu społecznego jest opłacalna.

Inwestycja przynosi znaczne korzyści dla społeczeństwa osiągając ekonomiczną wartość

bieżącą rzędu 44.118.864,93 złotych. Ponadto, rentowność ekonomiczna projektu

przewyższa społeczną stopę dyskontową osiągając wielkość 33,83%. Współczynnik B/C jest

większy od jedności i wynosi 4,40. Podsumowując należy stwierdzić, iż projekt spełnia

kryterium ekonomicznej efektywności, bowiem generowane przez niego korzyści dla

społeczności zdecydowanie przewyższają koszty.



9

2 WYKONALNOŚĆ INSTYTUCJONALNA

2.1 OPIS PROJEKTODAWCY

Beneficjentem projektu „Rewitalizacja Dolnego Wrzeszcza w Gdańsku” jest Gmina Miasta

Gdańska. Partnerami projektu są wspólnoty mieszkaniowe (ul. Wajdeloty 2, 3, 5, 8, 10, 11,

17, 18, 19, 21, 22, 24, 25,ul. Waryńskiego 30/31, ul. Grażyny 10, 11, 12, ul. Aldony 6,

ul. Konrada Wallenroda 10) oraz Towarzystwo Pomocy im. Św. Brata Alberta ‐ Koło Gdańskie.

W realizację projektu zaangażowane są również: Gdański Zarząd Nieruchomości

Komunalnych będący zakładem budżetowym Miasta, Zarząd Dróg i Zieleni w Gdańsku –

jednostka budżetowa Gminy Miasta Gdańska oraz Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej w

Gdańsku – jednostka organizacyjna Gminy Miasta Gdańska.


Gmina Miasta Gdańska jest wspólnotą samorządową mieszkańców jego terytorium, której

zgodnie z Ustawą z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz. U. z 2001r., Nr

142, poz. 1592 z późn. zm.) przysługują prawa powiatu. Miasto wykonuje zadania gminy oraz

zadania powiatu – własne i z zakresu administracji rządowej. Do zakresu działania Miasta

należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, nie zastrzeżone ustawowo na rzecz

innych podmiotów. Podstawowym zadaniem Miasta jest zaspokajanie zbiorowych potrzeb

mieszkańców Gdańska.

Organem stanowiącym i kontrolnym Miasta jest Rada Miasta, natomiast jego organem

wykonawczym jest Prezydent Miasta. Prezydent realizuje uchwały Rady oraz określone

przepisami zadania miasta. Wykonuje on swoje zadania przy pomocy Zastępców Prezydenta,

Sekretarza Miasta oraz Skarbnika Miasta.

Jednostką organizacyjną miasta, przy pomocy której Prezydent wykonuje gminne

i powiatowe zadania publiczne, jest Urząd Miejski w Gdańsku. Kierownikiem Urzędu jest

Prezydent Miasta.

Urząd Miejski działa na podstawie:

Statutu Miasta Gdańska – przyjęty uchwałą Nr XL/1226/01 Rady Miasta Gdańska

z dnia 25 października 2001r. (z późn. zm.),



10

Regulaminu Organizacyjnego Urzędu Miejskiego w Gdańsku – wprowadzony

zarządzeniem Nr 32/2003 Prezydenta Miasta Gdańska z dnia 15 stycznia 2003 r.

(z późn. zm.).

W Urzędzie działają następujące wydziały i równorzędne komórki organizacyjne:

1. Biuro Rady Miasta Gdańska

2. Kancelaria Prezydenta

3. Biuro Prezydenta ds. Kultury

4. Biuro Prezydenta ds. Sportu i Euro 2012

5. Biuro Prezydenta ds. Promocji Miasta

6. Wydział Kadr i Organizacji

7. Wydział Finansowy

8. Wydział Obsługi Mieszkańców

9. Wydział Polityki Gospodarczej

10. Wydział Skarbu

11. Wydział Programów Rozwojowych

12. Wydział Spraw Obywatelskich

13. Wydział Edukacji

14. Wydział Spraw Społecznych

15. Wydział Środowiska

16. Wydział Gospodarki Komunalnej

17. Wydział Geodezji

18. Wydział Urbanistyki, Architektury i Ochrony Zabytków

19. Wydział Zarządzania Kryzysowego i Ochrony Ludności

20. Zespół Audytorów Wewnętrznych

21. Biuro Kontroli

22. Koordynator Radców Prawnych

23. Biuro Informatyki

24. Biuro Zamówień Publicznych

25. Miejski Rzecznik Konsumentów

Strukturę organizacyjną Urzędu Miejskiego w Gdańsku przedstawia schemat poniżej.



11



12

Miasto Gdańsk posiada duże doświadczenie we wdrażaniu projektów realizowanych ze

środków zewnętrznych, w szczególności ze środków europejskich. Zestawienie

najważniejszych projektów zrealizowanych w ciągu ostatnich 5 lat, najbardziej zbliżonych we

wdrażaniu do przedmiotowej inwestycji, przedstawia poniższa tabela.

Nazwa zadania Okres

realizacji Wartość

projektu (zł)

Kwota pozyskanych środków (zł)

Źródło współfinansowania

Charakterystyka projektu

Centrum "HEWELIANUM": Budowa kompleksu

edukacyjno‐rekreacyjnego w Gdańsku. Etap I

11.2004 ‐ 11.2008

21 824 693,60 11 821 549,32

EFRR Zintegrowany Program Operacyjny

Rozwoju Regionalnego na lata 2004 – 2006 Działanie 3.3.1. Rewitalizacja obszarów miejskich

Program Hewelianum stanowi koncepcję

utworzenia na terenach Fortu Grodzisko zespołu

edukacyjno‐rekreacyjnego dla dzieci, młodzieży,

turystów oraz mieszkańców. Główne założenia Programu

Hewelianum to nauka poprzez zabawę, pobudzanie ciekawości młodych ludzi i zachęcanie ich do dalszego poznawania przyrody.

Gdański Projekt Komunikacji

Miejskiej (GPKM)

10.2004 ‐ 12.2007

196 389 174,04 80 112 366,00


Rozwoju Regionalnego na lata 2004 – 2006 Działanie

1.6. Rozwój transportu

publicznego w aglomeracjach

Cel ogólny projektu: rozwój gospodarczo ‐ społeczny regionu pomorskiego

uzyskany poprzez budowę systemu transportu

publicznego, sprzyjającą zmniejszeniu zatłoczenia i zanieczyszczenia. Zakres projektu obejmował:

‐modernizację sieci torowisk ‐budowę nowej linii

tramwajowej ‐zakup taboru transportu

publicznego.

Przebudowa ulic Podwale Grodzkie Wały Jagiellońskie w Gdańsku, odcinek Wały Piastowskie

Hucisko

01.2004 ‐ 12.2007

38 409 204,91 22 743 670,81

EFRR Sektorowy Program Operacyjny ‐ Transport na lata

2004 ‐ 2006 Działanie 2.2. Usprawnienie przejazdów drogami krajowymi przez

miasta na prawach powiatu

Projekt jest jednym z zadań, które postawiło sobie Miasto

Gdańsk, celem poprawy przejezdności układu komunikacyjnego oraz usprawnienia powiązań transportowych miasta. Inwestycja obejmowała

kompleksową przebudowę ulic Podwale Grodzkie i Wały Jagiellońskie (odcinek Wały Piastowskie Hucisko) oraz remont mostu drogowo – tramwajowego przez Kanał Raduni w ciągu ulic Wały Jagiellońskie – Hucisko.



13

Przebudowa ulicy Marynarki Polskiej w Gdańsku, odcinek Reja ‐ Wyzwolenia

01.2006 – 10.2007

49 788 486,15 32 590 031,20

EFRR Sektorowy Program Operacyjny ‐ Transport na lata

2004 ‐ 2006 Działanie 2.2. Usprawnienie przejazdów drogami krajowymi przez

miasta na prawach powiatu

Projekt polegał na kompleksowej przebudowie ulicy Marynarki Polskiej,

będącej trasą dwujezdniową z torowiskiem tramwajowym

usytuowanym w pasie dzielącym, na odcinku Reja‐Wyzwolenia. W wyniku realizacji przebudowano

m.in. 7 skrzyżowań, 2 obiekty mostowe, 10 przystanków

tramwajowych i 11 przejazdów przez tory.

Budowa Trasy W‐Z w Gdańsku, odcinek

Jabłoniowa ‐ Kartuska

01.2006 ‐ 04.2008

59 172 364,72 36 737 392,27


Rozwoju Regionalnego na lata 2004 – 2006 Działanie 1.1. Modernizacja i

rozbudowa regionalnego układu transportowego

Trasa W‐Z ma umożliwić dogodny dojazd z

poszczególnych dzielnic Gdańska do zewnętrznego układu drogowego, tj. dróg krajowych nr 1, 6 i 7. w wyniku realizacji projektu

wybudowane zostaną: Trasa W‐Z wraz z odwodnieniem i

oświetleniem, ścieżki rowerowe, obiekty mostowe, sygnalizacja świetlna, ekrany akustyczne, skrzyżowanie

typu rondo.

Źródło: Dane Urzędu Miejskiego w Gdańsku

Wspólny mieszkaniowe

Partnerami projektu są następujące wspólnoty mieszkaniowe:

Wspólnota mieszkaniowa Wajdeloty 2











14





Wspólnota mieszkaniowa Waryńskiego 30/31

Wspólnota mieszkaniowa Grażyny 10



Wspólnota mieszkaniowa Aldony 6

Wspólnota mieszkaniowa Konrada Wallenroda 10

Każda z ww. wspólnot działa na podstawie Ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności

lokali (Dz.U. Nr 85 poz. 388z późn. zm.). Wspólnotę tworzy ogół właścicieli, których lokale

wchodzą w skład danej nieruchomości. Wspólnota mieszkaniowa nie ma osobowości

prawnej, może jednak nabywać prawa i zaciągać zobowiązania, może być właścicielem

majątku i zobowiązana jest prowadzić rachunkowość. Jej majątek stanowi przedmiot

współwłasności członków wspólnoty, w takim ułamku, w jakim mają oni udziały w

nieruchomości wspólnej.

Sprawami wspólnoty mieszkaniowej kieruje zarząd, który reprezentuje ją także na zewnątrz

oraz w stosunkach między wspólnotą a poszczególnymi właścicielami lokali. Właściciele

mogą, w umowie o ustanowieniu odrębnej własności lokali albo w umowie zawartej później

w formie aktu notarialnego, określić w jaki sposób sprawowany będzie zarząd

nieruchomością wspólną. Zarząd ten można zlecić osobie fizycznej lub prawnej, która nie

musi być członkiem wspólnoty. Do zadań zarządcy nieruchomości wspólnej należy przede

wszystkim podejmowanie decyzji i czynności zmierzających do utrzymania nieruchomości w

stanie nie pogorszonym oraz zgodnie z jej przeznaczeniem.

Wspólnoty mieszkaniowe z uwagi na swoją specyfikę i status prawny nie posiadają

doświadczenia w pozyskiwaniu środków zewnętrznych.



15

Towarzystwo Pomocy im. Św. Brata Alberta ‐ Koło Gdańskie

Towarzystwo powstało w 1981 r. pod nazwą Towarzystwo Pomocy im. Adama

Chmielowskiego. W roku 1989 przyjęło nazwę Towarzystwo Pomocy im. Brata Alberta, a w

roku 1995 – Towarzystwo Pomocy im. św. Brata Alberta.

Towarzystwo jest katolicką, niezależną organizacją dobroczynną działającą na podstawie

ustawy z dnia 7 kwietnia 1989r. prawo o stowarzyszeniach (Dz.U. Nr 20, poz. 104 z późn.

zm.), posiadającą osobowość prawną. Towarzystwo posiada tytuł Stowarzyszenia

Katolickiego przyznany przez Konferencję Episkopatu Polski 26.11.1992r.

Celem Towarzystwa jest niesienie pomocy osobom bezdomnym i ubogim, w tym

niepełnosprawnym. Cele realizowane są poprzez:

zakładanie i prowadzenie domów całodobowego pobytu, schronisk, ochronek,

noclegowni, hospicjów, kuchni, łaźni i innych placówek pomocy bezdomnym i

ubogim,

działalność dobroczynną, profilaktyczną i resocjalizacyjną, a w szczególności:

udzielanie wsparcia duchowego, pomocy socjalnej (nocleg, wyżywienie, odzież itp.),

medycznej i prawnej, organizowanie pracy, pomoc w reintegracji zawodowej i

społecznej, prowadzenie działalności wychowawczo‐oświatowej, przeciwdziałanie

alkoholizmowi i narkomanii ‐ prowadzenie terapii uzależnień.

Towarzystwo opiera swoją działalność na pracy społecznej członków i wolontariuszy.

Naczelnymi władzami Towarzystwa są:

Zebranie Ogólne Towarzystwa

Zarząd Główny

Prezydium Zarządu Głównego

Główna Komisja Rewizyjna

Sąd Koleżeński

Zebranie Ogólne Towarzystwa jest najwyższą władzą Towarzystwa. Do jego zadań w

szczególności należy wybór członków Zarządu Głównego, Głównej Komisji Rewizyjnej i Sądu

Koleżeńskiego oraz podejmowanie uchwał w sprawie kierunków i programu działania

Towarzystwa. Zarząd Główny jest wybierany w składzie 15‐21 członków. Zarząd m.in.



16

dysponuje finansami i majątkiem będącym własnością Towarzystwa, zatwierdza roczne

sprawozdania finansowe, powołuje i rozwiązuje Koła i Oddziały oraz sprawuje nadzór ogólny

nad ich działalnością. Organem wykonawczym Zarządu jest Prezydium. Główna Komisja

Rewizyjna sprawuje kontrolę całokształtu działalności Towarzystwa oraz nadzór nad

działalnością komisji rewizyjnych poszczególnych Kół i Oddziałów.

Podstawową komórką Towarzystwa jest Koło. Koła mogą być tworzone na pisemny wniosek

15 osób, mogą posiadać osobowość prawną. Władzami Koła są: Zebranie Kola, Zarząd Koła i

Komisja Rewizyjna. Co najmniej 3 Koła mogą stanowić Oddział.

Koło Gdańskie Towarzystwa, będące partnerem niniejszego projektu, posiada osobowość

prawną (nr KRS 106330) i jest organizacją pożytku publicznego. Koło prowadzi:

Schronisko dla 36 mężczyzn w Gdańsku ‐ Przegalinie,

Schronisko dla 35 mężczyzn w Gdańsku – Nowym Porcie,

Dom wspólnotowy dla 9 mężczyzn w Gdyni,

Noclegownię dla 50 mężczyzn w Gdańsku‐ Letnicy,

Ogrzewalnię dla 20 osób w Gdańsku,

Punkt charytatywny w Gdyni,

Punkt charytatywny w Sopocie,

Centrum Integracji Społecznej w Gdańsku.

Koło Gdańskie liczy 50 członków, zatrudnia 70 pracowników i 10 wolontariuszy. Jednostką

organizacyjną zarządzającą Kołem jest Biuro Projektowe, skupiające w swych szeregach

Prezesa, księgowość, sekretariat i kadrę menedżerską.

Koło Gdańskie Towarzystwa uczestniczy w licznych projektach dofinansowywanych ze

środków zewnętrznych, zwłaszcza unijnych. Do najważniejszych z nich należą:

12 odważnych ludzi – projekt został przeprowadzony w 2004r. przy

współfinansowaniu ze środków PHARE (100 000 €). Dzięki realizacji projektu ponad

30 osób bezdomnych i zagrożonych bezdomnością realnie zwiększyło swoje

możliwości pozyskania pracy na wolnym rynku pracy. Zrealizowano 29 różnorodnych

szkoleń dla łącznie około 80 osób, przeprowadzono łącznie 400 godzin konsultacji w



17

ramach pracy socjalnej, doradztwa zawodowego i biznesowego oraz konsultacji

psychologicznych.

Agenda Bezdomności ‐ Towarzystwo Pomocy im. św. Brata Alberta Koło Gdańskie w

latach 2005‐2008 było liderem Partnerstwa na rzecz Rozwoju AGENDA

BEZDOMNOŚCI – Standardy Aktywnego Powrotu na Rynek Pracy. Głównym celem

Partnerstwa było zwiększenie szans osób bezdomnych i zagrożonych bezdomnością

na przywrócenie samodzielności społecznej, w tym powrót na rynek pracy, poprzez

wypracowanie i wdrożenie kompleksowego, zintegrowanego systemu reintegracji

społecznej i zawodowej. projekt został przeprowadzony przy udziale środków

Inicjatywy Wspólnotowej EQUAL (7 500 000 zł).

Centrum Integracji Społecznej ‐ celem ogólnym projektu realizowanego w latach

2008‐2009 było funkcjonowanie na terenie Gdańska Centrum Integracji Społecznej

realizującego kompleksowy program reintegracji społecznej i zawodowej

nakierowany na przywracanie samodzielności życiowej, poprawę jakości życia, a

docelowo wyłączenie z systemu pomocy społecznej i zwiększenie szans na powrót na

rynek pracy wykluczonych i narażonych na wykluczenie mieszkańców Gdańska.

Projekt obejmował następujące działania: warsztat poligrafii i introligatorstwa,

warsztat gastronomii i gospodarstwa domowego, warsztat biurowo‐marketingowy,

warsztat pielęgnacji terenów zielonych i drobnych prac remontowych. Projekt był

finansowany ze środków PO KL w ramach Poddziałania 7.2.1 „Aktywizacja zawodowa

i społeczna osób zagrożonych wykluczeniem społecznym” (996 900 zł).

Gdański Zarząd Nieruchomości Komunalnych

Gdański Zarząd Nieruchomości Komunalnych (GZNK) jest zakładem budżetowym powołanym

na podstawie uchwały Rady Miasta Gdańska z dnia 5 grudnia 2002 roku, nr III/51/2002.

Został on utworzony z połączenia następujących zakładów budżetowych w Gdańsku:

Przedsiębiorstwa Gospodarki Mieszkaniowej Gdańsk‐Śródmieście, Przedsiębiorstwa

Gospodarki Mieszkaniowej Gdańsk‐Oliwa, Przedsiębiorstwa Gospodarki Mieszkaniowej

Gdańsk‐Wrzeszcz, Przedsiębiorstwa Gospodarki Mieszkaniowej Gdańsk‐Nowy Port oraz

zakładu budżetowego „Zarząd Nieruchomości Komunalnych”.



18

GZNK funkcjonuje na podstawie ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.

U. nr 142, poz.1591 z późn. zm.), ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych

(Dz. U. nr 155, poz. 1014, z późn. zm.), rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 grudnia

2000 r. (Dz. U. nr 122, poz.133), statutu stanowiącego załącznik do uchwały nr III/51/2002

oraz Regulaminu Organizacyjnego Zakładu z lipca 2007 roku.

Do głównych zadań GZNK należy:

gospodarowanie i administrowanie komunalnymi nieruchomościami zabudowanymi i

niezabudowanymi,

dokonywanie zmian lokali mieszkalnych na wniosek najemców

pośrednictwo w zamianie mieszkań,

dozór powierzonych nieruchomości i majątku,

zapewnienie utrzymania czystości i porządku na powierzonych nieruchomościach,

obsługa finansowo – księgowa w zakresie realizacji umów najmu i dzierżawy mienia

miasta Gdańska,

windykacja należności związanych z używaniem nieruchomości komunalnych.

Gdański Zarząd Nieruchomości Komunalnych funkcjonuje na podstawie rocznego planu

finansowego, obejmującego przychody i wydatki. Działalność zakładów finansowana jest z

dochodów własnych oraz dotacji budżetowych, które ustalane są w rocznym budżecie

Miasta Gdańska.

Na czele zakładu stoi dyrektor, który powoływany i odwoływany jest przez Prezydenta

Miasta Gdańska i który kieruje zakładem na podstawie pełnomocnictwa udzielnego przez

Prezydenta. Do jego obowiązków należy zarządzanie zakładem i reprezentowanie go na

zewnątrz. Dyrektor kieruje zakładem na zasadzie jednoosobowego kierownictwa.

W celu zapewnienia sprawnego funkcjonowania GZNK, w jego strukturze wyodrębnione

zostały następujące piony:

1. Pion Dyrektora Naczelnego

2. Pion Zastępcy Dyrektora ds. Techniczno – Eksploatacyjnych

3. Pion Zastępcy Dyrektora ds. Gospodarki Zasobami

4. Pion Głównego Księgowego



19

5. Pion Głównego Ekonomisty

Pionami organizacyjnym Zakładu kierują jednoosobowo Zastępcy Dyrektora, Główny

Księgowy i Główny Ekonomista, którzy odpowiedzialni są przed Dyrektorem Zakładu za

całokształt spraw określonych ramowym zakresem obowiązków i uprawnień służbowych.

Poniżej przedstawiony został schemat organizacyjny GZNK stanowiący załącznik nr 1 do

Regulaminu Organizacyjnego.



20

Stanowisko ds. kontroli wewnętrznej

DYREKTOR

Dział Komunalnych Nieruchomości Lokalowych

Dział Współpracy

Dział Prawno Organizacyjny

Komórka ds. BHP, P .poż, OC

Komórka Audytu Wewn.

Dział Zamówień

Dział informatyki

Stanowisko ds.

informacji niejawnej

Dział Kadr i Szkoleń

Dział Administra

cyjny

Biuro Zamiany Mieszkań

Biuro Obsługi Lokali

Zespół Utrzymania Baz Danych

Kancelaria Zespół ds. kontroli Wspólnot

Zespół ds. płac

Zespół ds.

kadr i szkoleń

Zespół ds. obsługi Wspólnot

w obcym zarządzie

Zespół ds. Wspólnot

Archiwum

Z-ca dyr. Ds. techniczno -

eksploatacyjnych

Stanowisko

Obsługi

Zespół ds. administracyjnych

Dział przygotowania modernizacji i remontów

Dział Nadzoru Wykonawczego

Dział Energetyczny

Dział eksploatacji

Z‐ca dyr. Ds. gospodarki zasobami

Główny Księgowy

Biura Obsługi Mieszkańców

(BOM)

Główny Ekonomista

Dział KsięgowościFinansowej

Dział Rozliczenia WspólnotMieszkaniowych

Dział kosztów irozrachunków

Dział Finansowy

Dział opłat i rozliczeń

Dział Windykacji

Dział ekonomiczny



21

Gdański Zarząd Nieruchomości Komunalnych z uwagi na wykonywane zadania nie posiada

doświadczenia w pozyskiwaniu środków zewnętrznych.

Zarząd Dróg i Zieleni w Gdańsku

Zarząd Dróg i Zieleni w Gdańsku (ZDiZ) jest jednostką budżetową Gminy Miasta Gdańska,

powołaną Uchwałą Nr XVI/505/99 Rady Miasta Gdańska z dnia 25 listopada 1999 roku w

sprawie likwidacji Zarządu Dróg i Zieleni w Gdańsku, będącego zakładem budżetowym i

utworzenia jednostki budżetowej. ZDiZ działa na podstawie:

Ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym (tekst jedn. Dz.U. z 2001r. Nr

142 poz. 1591, z późn. zm.),

Ustawy z dnia 26 listopada 1998r. o finansach publicznych (tekst jedn. Dz.U. z 2003r.

Nr 15 poz. 148, z późn. zm.),

Ustawy z dnia 21 marca 1985r. o drogach publicznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000r. Nr

71, poz. 838, z późn. zm.),

Statutu nadanego Uchwałą Nr XVI/505/99 Rady Miasta Gdańska z dnia 25 listopada

1999 roku, ze zmianami wprowadzonymi Uchwałą Nr VII/168/2003 Rady Miasta

Gdańska z dnia 27 marca 2003 roku oraz Uchwałą Nr LVI/1897/06 Rady Miasta

Gdańska z dnia 26 października 2006 roku.

Nadzór nad działalnością ZDiZ sprawuje Prezydent Miasta Gdańska.

Przedmiotem działalności Zarządu dróg i Zieleni w Gdańsku jest realizacja zadań związanych z

utrzymaniem, budową i rozbudową:

układu drogowego,

cmentarzy komunalnych,

lasów komunalnych,

parków i zieleńców miejskich,

zieleni ulicznej i drzewostanu przyulicznego,

iluminacji zabytków,

oświetlenia ulic i terenów zieleni,



22

oczyszczania letniego i zimowego dróg.

Zgodnie z uchwałą Rady Miasta Gdańska nr LVI/1897/06 z 26 października 2006 roku,

zmieniającej uchwałę w sprawie likwidacji Zarządu Dróg i Zieleni w Gdańsku, będącego

zakładem budżetowym i utworzenia jednostki budżetowej, w zakresie obowiązków zarządu

drogi zakres działania jednostki obejmuje m.in.:

opracowywanie projektów planu rozwoju sieci drogowej,

opracowanie projektów planów finansowania budowy, przebudowy, remontu,

remontu, utrzymania i ochrony dróg oraz drogowych obiektów inżynierskich,

utrzymanie nawierzchni dróg, chodników, drogowych obiektów inżynierskich,

koordynacja robót w pasie drogowym,

przeciwdziałanie niszczeniu dróg.

Zarządem Dróg i Zieleni kieruje Dyrektor, powoływany i odwoływany przez Prezydenta

Miasta Gdańska, na podstawie udzielonego przez niego pełnomocnictwa. Dyrektor

reprezentuje ZDiZ na zewnątrz, a także określa jego zadania i kierunki działania, kontroluje

przebieg realizacji zadań oraz analizuje i ocenia działalność ZDiZ. Razem z Dyrektorem

kierownictwo ZDiZ tworzą Zastępca Dyrektora oraz Główny Księgowy.

W skład ZDiZ wchodzą następujące jednostki organizacyjne oraz stanowiska pracy:

1. Dział Administracyjno – Osobowy

2. Specjalista ds. BHP, ppoż., OC

3. Dział Inwestycji i Remontów Kapitalnych

4. Dział Planowania

5. Dział Dyżurnego Inżyniera Miasta

6. Dział Parkowania

7. Dział Zamówień Publicznych

8. Radcy Prawni

9. Audytor wewnętrzny

10. Dział Oczyszczania

11. Dział Uzgodnień i Obsługi Decyzji Administracyjnych

12. Dział Energetyczny

13. Dział Inżynierii Ruchu



23

14. Specjalista ds. Informatyki

15. Dział Utrzymania Obiektów Inżynierskich

16. Dział Utrzymania Infrastruktury Tramwajowej Autobusowej

17. Dział Utrzymania Dróg

18. Dział Utrzymania Zieleni

19. Dział Księgowo – Ekonomiczny

20. Dział Windykacji

Strukturę organizacyjną Zarządu Dróg i Zieleni w Gdańsku przedstawia poniższy schemat.



24

Dział Uzgodnień i Obsługi Decyzji Administracyjnych

Dział Dyżurnego Inżyniera Miasta

Dyrektor naczelny

Audytor wewnętrzny

Specjalista ds. BHP, ppoż., OC

Radcy Prawni

Dział Zamówień Publicznych

Główny Księgowy

Dział Parkowania

Dział Utrzymania Infrastruktury Tramwajowej i Autobusowej

Dział Energetyczny

Dział Utrzymania Obiektów Inżynierskich

Zastępca Dyrektora

Dział Utrzymania Dróg

Dział Utrzymania Zieleni

Dział Administracyjno ‐ Osobowy

Dział Planowania

Dział Inwestycji i Remontów Kapitalnych Dział windykacji

Dział Księgowo ‐ Ekonomiczny

Dział Inżynierii Ruchu

Dział Oczyszczania

Specjalista ds. informatyki



25

Zarząd Dróg i Zieleni w Gdańsku – podobnie jak ma to miejsce w przedmiotowym projekcie –

uczestniczył w wielu przedsięwzięciach realizowanych przez Miasto Gdańsk, finansowanych

ze środków zewnętrznych. Doświadczenie ZDiZ w Gdańsku w pozyskiwaniu środków

zewnętrznych oraz realizacji zadań przy udziale środków UE pokazane zostało w poniższej

tabeli.

Nazwa zadania Okres

realizacji Wartość

projektu (zł)


Źródło współfinansowania


Projekt SPOT/2.2/2/04

„Przebudowa ulicy Marynarki Polskiej w Gdańsku, odcinek Reja – Wyzwolenia”

2005‐2007

46 557 633, 50 32 380 558, 33 Sektorowy Program Operacyjny Transport

Projekt obejmował przebudowę ul. Marynarki Polskiej na dł. 3,06 km w Gdańsku na odcinku od ul. Reja do ul. Wyzwolenia wraz z przebudową torowiska, przebudową wiaduktu nad torami kolejowymi o dł. 33,48 m, szer. całkowitej 33,10 m i mostu na rzece Strzyża dł. 7,20 m i szer. całkowitej 38,61 m oraz przebudową i rozbudową istniejącej infrastruktury uzbrojenia podziemnego.

Projekt nr SPOT/2.2/138/05

„Przebudowa ulic Podwale Grodzkie – Wały Jagiellońskie w Gdańsku, odcinek Wały Piastowskie –

Hucisko

2006‐2007

34 368 135,36 22 542 580,52 Sektorowy Program Operacyjny Transport

Projekt obejmował przebudowę ul. Podwale

Grodzkie oraz Wały Jagiellońskie w Gdańsku na dł. ca 800 m na odcinku od ul. Wały Piastowskie do ul. Hucisko wraz z przebudową

na tym odcinku wydzielonego torowiska tramwajowego w pasie dzielącym obie jezdnie, przebudową mostu

drogowo‐tramwajowego na kanale Raduni dł. i 150 m i szer. 10/11 m konstrukcji

oraz zewnętrznej tunelu dla pieszych w rejonie dworca

PKP dł. 10,5 m i szer. całkowitej 82 m oraz

przebudową i rozbudową istniejącej infrastruktury uzbrojenia podziemnego.



26

Projekt nr Z/2.22/I/1.6/26/05 „Gdański Projekt Komunikacji Miejskiej”

2004‐2008

241 102 022,03 77 609 046,64 Zintegrowany Program Operacyjny Rozwoju

Regionalnego

Projekt obejmował modernizację sieci łącznie ok. 25,78km torowisk

tramwajowych wraz z siecią trakcyjną i zasilaniem, budowę nowej linii

tramwajowej dł. 2,9 km wraz z siecią trakcyjną, zasilaniem

oraz urządzeniami towarzyszącymi, zakup taboru transportu

publicznego.

Zadania realizowane przez ZDiZ w ramach Gdańskiego Projektu Komunikacji Miejskiej

Nazwa zadania Okres realizacji

Wartość projektu (zł)



kontrakt nr 1 wg zał. F.4 „ul. Wały

Jagiellońskie od ul. Hucisko do

Bogusławskiego”

2004 1 385 190,00 692 595,00

Zakres zadania obejmował: przebudowę torów tramwajowych na dł. 0,53 km , regulację toru wraz z odwodnieniem, przebudowę dwóch wysepek tramwajowych, założenie osłon

przeciwrozbryzgowych, wymiana wygrodzenia w międzytorzu, wymianę dylatacji i izolacji

przejścia podziemnego, wymianę nawierzchni przejazdu, wymianę zwrotnicy z napędem i sterowaniem, napawanie zużycia bocznego szyn, napawanie krzyżownicy wraz z rampami najazdowymi, wymianę przewodu jezdnego,

malowanie słupów trakcyjnych.

kontrakt nr 11 wg zał. F.4 „ul. Wały Jagiellońskie od Błędnika do węzła

Hucisko”

2006‐2007

4 296 057,55 2 148 028,78

Zakres zadania obejmował: roboty torowe na dł. 1,212 km: rozbiórka elementów

nawierzchni, wykonanie koryta pod zabudowę, przebudowa nawierzchni torowej,

balastowanie torów podsypką tłuczniową, spawanie termitowe szyn, montaż osłon

przeciwrozbryzgowych, wygrodzenie torów, odwodnienie drenażowe podłoża, przebudowa

urządzeń trakcyjnych.

kontrakt nr 12 wg zał. F.4

„przebudowa wiaduktu Błędnik z

dojazdami, skrzyżowanie ul. Zwycięstwa – 3

Maja” etap I oraz II

2005‐2007

7 482 674,44 3 741 337,22

Zakres zadania obejmował: roboty torowe na dł. 0,96 km – odwodnienie torowiska i

rozjazdów, wykonanie peronów przystankowych oraz wyposażenie w wiaty

przystankowe, wykonanie przejść dla pieszych i przejazdów torowo‐ulicznych roboty w zakresie przebudowy sieci trakcyjnej:

wykonanie napędów, wykonanie sterowania i ogrzewania.

Źródło: Dane Zarządu Dróg i Zieleni w Gdańsku



27

Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej w Gdańsku

Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej w Gdańsku (MOPS) jest samodzielną jednostką

organizacyjną Gminy Miasta Gdańska, finansowaną w formie jednostki budżetowej. MOPS

działa na podstawie:

Uchwały nr XIII/99/90 Miejskiej Rady Narodowej z dnia 01 marca 1990 r. w sprawie

utworzenia Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w Gdańsku,

Uchwały Nr XVIII/551/03 Rady Miasta Gdańska z dnia 30 grudnia 2003 r. w sprawie

nadania statutu Miejskiemu Ośrodkowi Pomocy Społecznej w Gdańsku,

Ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2001 r. Nr 142 poz.

1591 z późn. zm.),

Ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz.U. z 2001 r. Nr 142

poz. 1592 z późn. zm.),

Ustawa z dnia 12 marca 2004 roku o pomocy społecznej (Dz.U. z 2004 r. Nr 64 poz.

593 z późn. zm.),

MOPS realizuje zadania Miasta Gdańska z zakresu pomocy społecznej, będące zadaniami

gminy – zlecone, własne i własne o charakterze obowiązkowym ‐ oraz powiatu, w tym

zlecone z zakresu administracji rządowej, nałożone przepisami prawa lub wykonywane na

podstawie porozumień z organami administracji rządowej lub innymi podmiotami.

Nadzór nad Ośrodkiem sprawuje Prezydent Miasta Gdańska.

Celem działania MOPS jest:

umożliwienie osobom i rodzinom przezwyciężenia trudnych sytuacji życiowych,

których nie są one w stanie pokonać, wykorzystując własne środki, możliwości

i uprawnienia oraz zapobieganie powstawaniu takich sytuacji;

zaspokojenie niezbędnych potrzeb życiowych osób i rodzin oraz umożliwienie im

bytowania w warunkach odpowiadającym godności człowieka;

doprowadzenie do życiowego usamodzielnienia osób i rodzin oraz ich integracji ze

środowiskiem.

Pracą MOPS kieruje i reprezentuje go na zewnątrz Dyrektor. Dyrektor kieruje pracą Ośrodka

przy pomocy Zastępców Dyrektora, Głównego Księgowego oraz kierowników wydziałów.



28

Stosunek pracy z Dyrektorem nawiązuje i rozwiązuje Prezydent Miasta Gdańska. Dyrektor

działa jednoosobowo na podstawie pełnomocnictw udzielonych przez Radę Miasta Gdańska

lub Prezydenta Miasta Gdańska.

W skład Ośrodka wchodzą następujące wydziały:

1. Wydział Organizacji i Rozwoju

2. Wydział Finansowy

3. Wydział Kadr i Administracji

4. Wydział Pomocy Instytucjonalnej i Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych

5. Wydział Pomocy Dziecku i Rodzinie

6. Wydział Świadczeń Rodzinnych

7. Wydział Integracji i Organizacji Pomocy Środowiskowej

8. Filie Ośrodka

Ośrodek prowadzi następujące jednostki organizacyjne:

1. Środowiskowy Dom Samopomocy – ul. Wajdeloty 28a

2. Środowiskowy Dom Samopomocy – ul. Nowiny 7

3. Dzienny Dom Pomocy „Pod Cisem” – ul. Sternicza 2

4. Dzienny Dom Pomocy – ul. Wajdeloty 28a

Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej w Gdańsku posiada duże doświadczenie w realizowaniu

projektów współfinansowanych ze środków zewnętrznych, w szczególności ze środków

europejskich. Do najważniejszych należą:

Ekskluzja II ‐ celem projektu zrealizowanego w okresie 06‐11.2008 w ramach

Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki (Priorytet VII „Promocja integracji społecznej”,

Poddziałanie 7.2.1 „Aktywizacja zawodowa i społeczna osób zagrożonych

wykluczeniem społecznym”) było zdiagnozowanie skali występowania zjawiska

wykluczenia społecznego i ubóstwa oraz ocena zapotrzebowania na świadczenia

pomocy społecznej w Gdańsku. Przeprowadzone zostało badanie socjologiczne na

reprezentatywnej próbie 1500 mieszkańców Gdańska. Wyniki badań stanowią



29

podstawę m.in. do opracowania projektów i programów profilaktycznych i

naprawczych odpowiadających na realne zapotrzebowanie gdańszczan.

Systematycznie do celu ‐ celem ogólnym projektu zrealizowanego w okresie 06‐

12.2008 w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki (Priorytet VII „Promocja

integracji społecznej”, Poddziałanie 7.1.1. „Rozwój i upowszechnianie aktywnej

integracji przez ośrodki pomocy społecznej”) było zwiększenie aktywności społeczno

– zawodowej. W ramach aktywnej integracji wsparciem objęto 218 beneficjentów w

tym: 15 os. wsparciem na rzecz integracji społecznej i zawodowej osób

niepełnosprawnych, 143 os. kontraktami socjalnymi, 60 os. Programem Aktywności

Lokalnej. Prowadzone były również działania środowiskowe: festyny lokalne,

spotkania o charakterze integracyjnym, edukacyjnym, debaty społeczne dla

mieszkańców.

Razem dla siebie ‐ razem dla innych ‐ celami projektu zrealizowanego w okresie

04.2008 – 12.2009 w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki (Priorytet VI

„Rynek pracy otwarty dla wszystkich”, Poddziałanie 6.1.1 „Wsparcie osób

pozostających bez zatrudnienia na regionalnym rynku pracy”) były: identyfikacja

problemów społecznych dotyczących osób po 45 r.ż. w zakresie pozostawania poza

rynkiem pracy, zwiększenie aktywności zawodowej poprzez dostosowanie

umiejętności do wymogów rynku pracy osób po 45 r.ż. oraz wzrost atrakcyjności

zawodowej grupy 60 osób, mieszkańców Gdańska poprzez zastosowanie

komplementarnych i nowatorskich metod pracy z tymi osobami.

2.2 OPIS WDRAŻANIA PROJEKTU

Główna odpowiedzialność za realizację projektu „Rewitalizacja Dolnego Wrzeszcza w

Gdańsku” spoczywać będzie na Urzędzie Miejskim w Gdańsku (UMG) – będącym jednostką

organizacyjną Miasta Gdańska – partnera wiodącego projektu i jego głównego koordynatora.

W UMG wyodrębniony zostanie zespół ds. koordynacji projektu, który składać będzie się z

pracowników Referatu Rewitalizacji działającego w Wydziale Urbanistyki, Architektury i



30

Ochrony Zabytków, Wydziału Programów Rozwojowych oraz Wydziału Finansowego Urzędu

Miejskiego w Gdańsku.

Wszyscy pracownicy UMG wchodzący w skład zespołu ds. koordynacji projektu zdobyli

doświadczenie w realizacji projektów dofinansowanych ze środków zewnętrznych realizując

szereg inwestycji, w tym w szczególności wskazanych w pkt. 2.1. studium wykonalności. Dla

pracowników tej instytucji wchodzących w skład zespołu ds. koordynacji projektu nie

przewiduje się dodatkowego wynagrodzenia z tytułu wykonywania zadań związanych

z realizacją projektu. Działania te będą przez nich podejmowane w ramach obowiązków

służbowych na dotychczasowych stanowiskach.

Ponadto w realizację zadania zaangażowani zostaną partnerzy projektu oraz jednostki

organizacyjne Miasta Gdańska. Podmioty te odpowiedzialne będą za realizację

poszczególnych zadań wchodzących w zakres projektu, zgodnie z zapisami zawartych umów

partnerskich i porozumień.

Dokładny podział obowiązków instytucji zaangażowanych we wdrożenie projektu

przedstawiony został w tabeli poniżej.

Koordynacja projektu

Referat Rewitalizacji ‐Wydział Urbanistyki, Architektury i Ochrony Zabytków

─ koordynacja projektu

─ nadzór merytoryczny nad prowadzonymi działaniami

─ monitorowanie realizacji projektu zgodnie z założonym harmonogramem

─ promocja projektu

Wydział Programów Rozwojowych ─ kontrola postępu rzeczowego projektu i jego zgodności z wytycznymi RPO WP

─ monitorowanie osiągnięcia zakładanych wskaźników

─ prowadzenie sprawozdawczości w zakresie merytorycznym



31

Wydział Finansowy

─ prowadzenie dokumentacji księgowej projektu

─ dokonywanie rozliczeń finansowych

─ sporządzanie wniosków o płatność

Zadania inwestycyjne realizowane w ramach projektu

Zad. 1 Przebudowa ulicy Wajdeloty oraz fragmentów ulic przyległych ‐ Konrada Wallenroda, Grażyny i Aldony, położonych pomiędzy ulicą Wajdeloty i Potokiem Strzyży wraz z infrastrukturą techniczną, łącznie z budową Kanału Ulgi dla Potoku Strzyży pod

ulicą Wajdeloty

Zarząd Dróg i Zieleni w Gdańsku

─ przeprowadzenie prac przygotowawczych, w tym opracowanie dokumentacji technicznej

─ nadzór nad realizacją zadania

─ przeprowadzenie postępowań przetargowych

─ nadzór finansowy nad realizacją zadania

─ udział w promocji projektu – ustawienie tablic informacyjnych i pamiątkowych

Zad. 2 Przebudowa i modernizacja elementów budynków (komunalnych i wspólnot mieszkaniowych) bezpośrednio przylegających do remontowanych pasów drogowych

Wspólnoty Mieszkaniowe ‐ partnerzy projektu


─ przeprowadzenie prac przygotowawczych, w tym opracowanie dokumentacji technicznej i pozyskanie pozwoleń na budowę

Zad. 3 Zabezpieczenie bazy lokalowej dla "Klubu Mieszkańca" oraz "Klubu Młodego Wrzeszczaka"


─ przeprowadzenie prac przygotowawczych

─ nadzór nad realizacją zadania

─ przeprowadzenie postępowań przetargowych

─ nadzór finansowy nad realizacją zadania

Działania społeczne realizowane w ramach projektu

a. Klub Mieszkańca

Towarzystwo Pomocy im. Św. Brata ─ przygotowanie i organizacja działań i zajęć



32

Alberta ‐ Koło Gdańskie w ramach Klubu

b. Klub Młodego Wrzeszczaka

Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej w Gdańsku

─ przygotowanie i organizacja zajęć sportowych, tanecznych, komputerowych, filmowych i przedszkolnych dla dzieci i młodzieży

Źródło: opracowanie własne

Przyjęty sposób realizacji projektu zapewni jego rzetelną i terminową realizację. Instytucje

zaangażowane w realizację projektu posiadają zdolność organizacyjną do wdrożenia

projektu, a następnie utrzymania jego trwałości. Osoby zaangażowane w realizację projektu

posiadają już doświadczenie w realizacji projektów finansowanych ze środków

zewnętrznych, co gwarantuje prawidłowe przeprowadzenie i rozliczenie inwestycji.

Realizacja projektu, poza beneficjentem końcowym – Gminą Miasta Gdańska, będzie miała

wpływ na beneficjentów ostatecznych:

obecnych i przyszłych mieszkańców Dolnego Wrzeszcza,

obecnych i przyszłych mieszkańców Gdańska,

podmioty gospodarcze funkcjonujące na terenie Dolnego Wrzeszcza,

organizacje pozarządowe funkcjonujące na terenie Dolnego Wrzeszcza.

2.3 UWARUNKOWANIA PRAWNE REALIZACJI PROJEKTU

Realizacja projektu prowadzona będzie na następujących działkach: 254, 350, 352, 355/2,

371, 372, 374, 375/1, 411, 413, 414/2, 416, 418, 419, 421, 442/1, 455, 456/2, 457/1, 458,

460, 461, 462/1, 464, 469, 470/2, 472, 476, 478/1, 479/1, 479/3, 480, 481, 482, 486/1, 487,

490, 492, 495/4, 497, 498, 500/2, 501, 503/2, 504/2, 505, 506, 507/1, 507/2, 508, 510, 534.

Wskazane grunty stanowią własność Gminy Miasta Gdańska oraz wspólnot mieszkaniowych

– partnerów projektu. W zakresie robót drogowych projekt obejmie również fragment działki

nr 191/4 stanowiącej własność Skarbu Państwa i pozostającej w użytkowaniu wieczystym

Polskich Kolei Państwowych S.A.

Wszystkie działki są dostępne dla realizacji przedmiotowego projektu.



33

Teren inwestycji został częściowo objęty miejscowymi planami zagospodarowania

przestrzennego. W związku z brakiem obowiązującego mpzp dla ul. Wajdeloty pozyskane

zostały decyzje o lokalizacji inwestycji celu publicznego:

decyzja nr WUAiOZ‐I‐7331/561/2005/2‐AG z dnia 28.06.2005r., wydana na wniosek

ZDiZ z dnia 06.04.2005r.,

decyzja nr WUAiOZ‐I‐7331/415/2006/2‐AG z dnia 07.06.2006r., wydana na wniosek

ZDiZ z dnia 10.04.2006r.

Realizacja projektu jest zgodna z zapisami ww. miejscowych planów zagospodarowania oraz

Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego Miasta Gdańska

przyjętym Uchwałą nr XVIII/431/07 Rady Miasta Gdańska z dnia 20.12.2007 r.

Na potrzeby przedsięwzięcia wszczęte zostało postępowanie w sprawie oceny oddziaływania

na środowisko, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 3 października 2008r. o udostępnianiu

informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz

o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz.U. Nr 199, poz. 1227 ze zm.).

Na terenie Dolnego Wrzeszcza objętym rewitalizacją znajdują się następujące obiekty

wpisane do rejestru zabytków:

zespół dworsko‐parkowy „Kuźniczki” (nr rejestru 1109),

zespół browaru przy ul. Kilińskiego (nr rejestru 1735).

Ochronie konserwatorskiej podlega układ przestrzenny – układ ulic i placów oraz związany z

nimi układ zieleni i Potoku Strzyża. Ponadto wzdłuż ulic Białej, Wajdeloty, Grażyny,

Wallenroda, Aldony, Danusi, Zawiszy Czarnego, Waryńskiego, Wyspiańskiego, Lelewela,

Legionów, Wybickiego, Pestalozziego, Gołębiej, Kilińskiego, Kościuszki znajdują się zespoły

budynków mieszkalnych z II połowy XIX i pocz. XX wieku objętych ochroną konserwatorską.

Na potrzeby realizacji projektu pozyskane zostało pozwolenie Pomorskiego Wojewódzkiego

Konserwatora Zabytków z dnia 17.11.2006 (nr ZN‐4151/8559/2006) na prowadzenie prac w

zespole dworsko‐parkowym "Kuźniczki" w zakresie rewaloryzacji ogrodzenia parku oraz

zagospodarowania terenu w bezpośrednim sąsiedztwie parku.

Dla zadania dotyczącego przebudowy ulicy Wajdeloty oraz fragmentów ulic przyległych wraz

z infrastrukturą techniczną i budową Kanału Ulgi dla Potoku Strzyży pod ulicą Wajdeloty



34

opracowana została dokumentacja techniczna oraz pozyskane zostało pozwolenie na

budowę – decyzja nr WUAiOZ‐I‐7353/1016/08/2‐AG z dnia 30.04.2008 r. (pozwolenie na

budowę, przebudowę układu drogowego w zakresie nawierzchni jezdni chodników,

przebudowę odwodnienia ulicznego, budowę oświetlenia ulicznego i przebudowę urządzeń

uzbrojenia podziemnego kolidujących z podstawowym zakresem przebudowy ul. Wajdeloty).

Konieczna do opracowania pozostaje dokumentacja techniczna oraz uzyskanie pozwoleń na

budowę w zakresie przebudowy elementów budynków mieszkalnych (komunalnych i

wspólnot mieszkaniowych) bezpośrednio przylegających do remontowanych pasów

drogowych. W zakresie robót dot. zabezpieczenia bazy lokalowej dla "Klubu Mieszkańca"

oraz "Klubu młodego Wrzeszczaka" nie jest wymagane pozyskanie pozwolenia na budowę

(z uwagi na remontowy charakter prac).

Realizację poszczególnych zadań wchodzących w zakres projektu wspólnie z partnerami

projektu regulują umowy partnerskie dotyczące przygotowania i realizacji projektu pt.

„Rewitalizacja Dolnego Wrzeszcza w Gdańsku”. Zadania realizowane przez podmioty

współuczestniczące w realizacji projektu – Zarząd Dróg i Zieleni, Gdański Zarząd

Nieruchomości Komunalnych oraz Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej w Gdańsku –

realizowane będą na podstawie porozumień zawartych pomiędzy Gminą Miasta Gdańska a

danym podmiotem.

2.4 TRWAŁOŚĆ INSTYTUCJONALNA

Po zakończeniu realizacji projektu „Rewitalizacja Dolnego Wrzeszcza w Gdańsku” nie

przewiduje się zmiany własności obiektów objętych projektem.

Drogi publiczne wraz z infrastrukturą techniczną, które przebudowane zostaną w ramach

przedmiotowej inwestycji, pozostaną własnością Miasta Gdańska, a za zarządzanie nimi

odpowiedzialny będzie Zarząd Dróg i Zieleni w Gdańsku. Jako, że ZDiZ jest jednostką

budżetową Miasta, środki finansowe związane z bieżącym utrzymaniem dróg i infrastruktury

technicznej oraz remontami pochodzić będą z budżetu Miasta Gdańska.



35

Właścicielami budynków bezpośrednio przylegających do przebudowywanych pasów

drogowych objętych projektem w dalszym ciągu pozostaną wspólnoty mieszkaniowe, które

nadal będą tymi nieruchomościami zarządzać, natomiast w zakresie budynków będących

własnością Miasta – zarządzać nimi będzie Gdański Zarząd Nieruchomości Komunalnych.

Środki finansowe związane z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości pochodzić będą

odpowiednio z budżetu poszczególnych wspólnot mieszkaniowych oraz budżetu GZNK, który

zasilany jest z dochodów własnych oraz przekazywanych corocznie dotacji budżetowych

Miasta Gdańska.

Budynki przy ul. Wajdeloty 21 (na potrzeby „Klubu Mieszkańca”) oraz przy ul. Pestalozziego

5 (na potrzeby „Klubu Młodego Wrzeszczaka”) pozostaną własnością Miasta, pod zarządem

GZNK, który przekaże je do użytkowania Miejskiemu Ośrodkowi Pomocy Społecznej w

Gdańsku oraz Towarzystwu Pomocy im. Św. Brata Alberta ‐ Koło Gdańskie. Środki niezbędne

do eksploatacji budynków pochodzić będą z budżetu GZNK.

Za trwałość projektów nieinwestycyjnych odpowiadać będą podmioty odpowiedzialne za ich

realizację: Towarzystwo Pomocy im. Św. Brata Alberta ‐ Koło Gdańskie – partner projektu

oraz Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej w Gdańsku.

Władze Gminy Miasta Gdańska zobowiązują się do zachowania celów projektu, zgodnych z

wnioskiem o dofinansowanie, w ciągu 5 lat od daty zakończenia finansowej realizacji

projektu oraz do zachowania trwałości projektu, rozumianej jako nie poddanie projektu

„znaczącej modyfikacji” w rozumieniu art. 57 rozporządzenia Rady (WE) nr 1083/2006 i nie

poddawanie go modyfikacjom zgodnie z wytycznymi do programu operacyjnego.

Gwarancją trwałości realizowanej inwestycji jest również fakt, że całość prac inwestycyjnych

odbywać się będzie zgodnie z obowiązującymi przepisami i normami projektowymi, w tym

przede wszystkim z wytycznymi zawartymi w ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane

(tekst jedn. Dz. U. z 2003 roku nr 207, poz. 2016 z późn. zm.).



36

3 WYKONALNOŚĆ TECHNICZNO‐ TECHNOLOGICZNA

3.1 ZGODNOŚĆ PROJEKTU Z KRAJOWYMI I REGIONALNYMI DOKUMENTAMI

STRATEGICZNYMI

Strategia Rozwoju Kraju 2007‐2015 (SRK)

Projekt „Rewitalizacja Dolnego Wrzeszcza w Gdańsku” jest zgodny z jest z Priorytetem 2‐

Poprawa stanu infrastruktury technicznej i społecznej, który zakłada m.in. wspieranie

działań odtworzeniowych i rewitalizacyjnych w zakresie budownictwa mieszkaniowego oraz

poprawę bazy materialnej dla szeroko rozumianych usług społecznych. Przedmiotowa

inwestycja zakłada modernizację elementów 23 budynków mieszkalnych położonych w

bezpośrednim sąsiedztwie ul. Wajdeloty w Gdańsku ‐ Wrzeszczu, jak również adaptację

dwóch lokali na cele działalności społecznej wśród wszystkich mieszkańców tej części

dzielnicy. W ten sposób rewitalizacja Dolnego Wrzeszcza wpisuje się w przedłożone

założenia Strategii.

Poprzez szereg działań społecznych, takich jak pomoc dla rodzin dysfunkcyjnych, stworzenie

możliwości spędzania wolnego czasu, możliwość kierowania na warsztaty zawodowe,

przewidzianych w przedmiotowym projekcie jest on spójny z założeniami priorytetu 3‐

Wzrost zatrudnienia i podniesienie jego jakości, który zakłada aktywizację osób

bezrobotnych oraz zagrożonych wykluczeniem społecznym oraz Priorytetu 4‐ Budowa

zintegrowanej wspólnoty społecznej i jej bezpieczeństwa, który przewiduje wsparcie

budowy zintegrowanych i obywatelsko świadomych wspólnot lokalnych. Dzięki powstaniu

„Klubu Mieszkańca” oraz „Klubu Młodego Wrzeszczaka” mieszkańcy Dolnego Wrzeszcza

zyskają przestrzeń dla integracji i spędzania wolnego czasu, jak również otrzymają wsparcie

w postaci poradnictwa rodzinnego, zawodowego, terapeutycznego, co minimalizować będzie

ryzyko marginalizacji społecznej. Jednocześnie sektor organizacji pozarządowych zyska

materialną bazę do rozwinięcia działalności na wzmiankowanym terenie.

Przedmiotowy projekt wykazuje zbieżność z Priorytetem 6‐ Rozwój regionalny i

podniesienie spójności terytorialnej, który definiuje kierunki rozwoju poszczególnych

regionów Polski. Głównym założeniem priorytetu jest wyrównywanie szans rozwojowych

poszczególnych regionów m.in. poprzez rozwój obszarów metropolitalnych i wykorzystanie



37

ich potencjału. W opisie kierunku polityki dla województwa pomorskiego wskazano na

potrzebę rozwoju funkcji metropolitalnych Trójmiasta oraz podniesienie rangi tego obszaru.

Strategia wskazuje także na wsparcie wysiłków na rzecz efektywnego wykorzystywania

walorów kulturowych jako zasobu turystycznego. Zbieżność projektu z przytoczonym

priorytetem polega na zakładanych przez projekt pracach modernizacyjnych ul. Wajdeloty

oraz fragmentach przyległych ulic, jak również odnowie elementów zabytkowych kamienic

zlokalizowanych na zurbanizowanych i zabytkowych terenach Dolnego Wrzeszcza w

Gdańsku, które podniosą atrakcyjność Gdańska oraz wpłyną na rozwój funkcji miejskich i

metropolitalnych Trójmiasta.

W dokumencie ponadto wskazano na poparcie dla angażowania społeczności lokalnych do

podejmowania inicjatyw na rzecz rozwoju społeczno‐gospodarczego, co jest istotnym

elementem przedsięwzięcia.

Dzięki przedstawionym zadaniom inwestycyjnym przewidzianym w projekcie

„Rewitalizacja Dolnego Wrzeszcza w Gdańsku” należy stwierdzić, że jego realizacji wniesie

wkład w wypełnienie powyższych priorytetów, wspierając zarazem realizację głównego

celu Strategii, jakim jest podniesienie poziomu i jakości życia mieszkańców Polski,

obywateli i ich rodzin.

Narodowe Strategiczne Ramy Odniesienia na lata 2007‐ 2013 (NSRO)

W ramach planowanych działań na rzecz szeroko pojętego rozwoju kraju opisanych w

dokumencie zdefiniowano cel strategiczny, z którego wyodrębniono 6 celów horyzontalnych

wspierających wzrost gospodarczy i zatrudnienie. Celem strategicznym NSRO dla Polski jest

tworzenie warunków dla wzrostu konkurencyjności gospodarki opartej na wiedzy i

przedsiębiorczości zapewniającej wzrost zatrudnienia oraz wzrost poziomu spójności

społecznej, gospodarczej i przestrzennej.

Projekt „Rewitalizacja Dolnego Wrzeszcza w Gdańsku” zakłada modernizację ulicy Wajdeloty

oraz fragmentów ulic przyległych, modernizację elementów 23 kamienic bezpośrednio

przylegających do przebudowywanych pasów drogowych, zabezpieczenie bazy lokalowej dla

potrzeb klubów osiedlowych, organizacji pozarządowych oraz szereg działań społecznych

polegających na organizacji zajęć dla dzieci i młodzieży, wsparciu rodziny, pobudzaniu

aktywności osób oraz promowaniu aktywnej postawy obywatelskiej. W ten sposób



38

przedsięwzięcie wpisuje się w cel nr 3 NSRO: Budowa i modernizacja infrastruktury

technicznej i społecznej mającej podstawowe znaczenie dla wzrostu konkurencyjności

Polski. Jednocześnie poprzez szereg działań na rzecz osób dotkniętych i zagrożonych

patologiami, przestępczością i wykluczeniem społecznym projekt wpisuje się cel nr 2 NSRO:

Poprawa jakości kapitału ludzkiego i zwiększenie spójności społecznej. Cel przewiduje

działania w kierunku modernizacji systemów opieki społecznej oraz przeciwdziałanie

ubóstwu i zapobieganie wykluczeniu przez działania mające na celu wzmocnienie spójności

społecznej.

Projekt „Rewitalizacja Dolnego Wrzeszcza w Gdańsku” jest także spójny z celem nr 1 NSRO:

Poprawa jakości funkcjonowania instytucji publicznych oraz rozbudowa mechanizmów

partnerstwa, który zakłada aktywizację sektora organizacji pozarządowych i wzmacniania

jego roli w procesie tworzenia warunków dla rozwoju społeczeństwa obywatelskiego w

Polsce. Spójność projektu i przedstawionego celu przejawia się we wspólnej realizacji

projektu przez Miasto Gdańsk i jego jednostki, a także organizacje pozarządowe, które od

początku aktywnie angażowały się w przygotowanie projektu. Ponadto działania społeczne

prowadzone przez podmioty trzeciego sektora w ramach przedsięwzięcia „Klubu

Mieszkańca” oraz „Klubu Młodego Wrzeszczaka” będą integrować lokalną społeczność, a

także wspierać mieszkańców Dolnego Wrzeszcza, reagując na ich potrzeby.

Projekt „Rewitalizacja Dolnego Wrzeszcza w Gdańsku” wykazuje zgodność z celem nr 5

NSRO: Wzrost konkurencyjności polskich regionów i przeciwdziałanie ich marginalizacji

społecznej, gospodarczej i przestrzennej, który koncentruje się na promowaniu

wewnętrznej spójności i ograniczeniu problemów gospodarczych i społecznych wewnątrz

dużych ośrodków miejskich. Wskazuje się też na istotną rolę renowacji mieszkalnictwa na

obszarach dotkniętych lub zagrożonych degradacją fizyczną i wykluczeniem społecznym.

Zgodność projektu z przytoczonym celem wyraża się w połączeniu przewidzianych przez

przedsięwzięcie pracach budowlanych w rejonie ul. Wajdeloty i przyległych ciągach z

szeregiem działań społecznych adresowanych do mieszkańców zdegradowanego obszaru

Dolnego Wrzeszcza. Istotnym czynnikiem podkreślonym przez NSRO jest lokalizacja działań

na terenie o istotnym znaczeniu dla rozwoju otaczających je układów lokalnych, o wysokich

walorach turystycznych. Przedmiotowa inwestycja będzie realizowana na terenie stolicy

regionu‐ Gdańsku, dzięki czemu jej przeprowadzenie będzie miało szerokie pozytywne

oddziaływanie na pozostałe ośrodki województwa pomorskiego.



39

Strategia Rozwoju Województwa Pomorskiego (SRWP)

Wizją Strategii jest uczynienie z województwa pomorskiego w 2020 roku regionu spójnego,

dostępnego oraz konkurencyjnego. Realizacja tej wizji koncentruje się na 3 priorytetach, w

ramach których wyznaczono 14 celów strategicznych. Przedmiotowy projekt wpisuje się w

następujące priorytety i cele:

Priorytet I ‐ Konkurencyjność, Cel strategiczny 5: Silna pozycja i powiązania Obszaru

Metropolitalnego Trójmiasta w układzie ponadregionalnym, głównie bałtyckim. Cel

przewiduje m.in. przedsięwzięcia wzmacniające potencjał rozwojowy obszaru

metropolitalnego. Zbieżność projektu z ww. celem polega m.in. na przewidywanych

działaniach modernizacyjnych skoncentrowanych wokół atrakcyjnych rozwojowo

terenów ul. Wajdeloty w Dolnym Wrzeszczu oraz na wsparciu lokalnej społeczności

poprzez realizację szeregu zadań o charakterze społecznym. Dzięki temu

wzmiankowany rejon, obecnie borykający się z wieloma problemami społecznymi i

posiadający zniszczoną substancję miejską, stanie się atrakcyjnym miejscem pod

względem osiedleńczym, turystycznym i inwestycyjnych, co pozwoli na przywrócenie

jego funkcji miejskich i wzmocni potencjał rozwojowy Trójmiasta,

Priorytet II‐ Spójność, cel strategiczny 2: Silne, zdrowe i zintegrowane społeczeństwo.

Kierunki działania na rzecz tego celu to m.in. wspieranie działań na rzecz reintegracji

wszystkich grup zagrożonych wykluczeniem, ograniczanie patologii społecznych, m.in.

poprzez inicjowanie i wspieranie programów profilaktycznych oraz terapeutycznych,

wspieranie różnorodnych form aktywności, m.in. w odniesieniu do osób w wieku

poprodukcyjnym i niepełnosprawnych. W ramach projektu „Rewitalizacja Dolnego

Wrzeszcza w Gdańsku” przewidziano organizację „Klubu Mieszkańca” oraz „Klubu

Młodego Wrzeszczaka”, gdzie społeczność lokalna zyska możliwość spędzania wolnego

czasu oraz uzyskania pomocy dla rodzin zagrożonych patologiami społecznymi,

przestępczością oraz wykluczeniem. Istotną kwestią projektu jest też szereg działań

społecznych mających na celu ograniczenie zdiagnozowanych problemów, z którymi

obecnie borykają się mieszkańcy Dolnego Wrzeszcza. Dzięki tym działaniom można

mówić o zgodności projektu i powyższego celu strategicznego,

Priorytet II‐ Spójność, cel strategiczny nr 4: Kształtowanie procesów społecznych i

przestrzennych dla poprawy jakości życia. W ramach tego celu założono działania na



40

rzecz rewitalizacji obszarów regresu społeczno‐gospodarczego, zdegradowanych

obszarów miejskich, w tym obszarów cennych kulturowo. Przedmiotowy projekt

zakłada przeprowadzenie modernizacji ukształtowanej w XIX wieku infrastruktury ul.

Wajdeloty wraz z ulicami przyległymi oraz modernizację elementów 23 kamienic

przylegających do ciągów ulicznych objętych przebudową, połączoną z pakietem

działań na rzecz przekształceń społecznych na zdegradowanych terenach Dolnego

Wrzeszcza w Gdańsku. W ten sposób opisywane przedsięwzięcie poprawi atrakcyjność

tego obszaru, wpływając jednocześnie na poprawę jakości życia jego mieszkańców,

przez co wykazuje powiązanie ze wzmiankowanym celem strategicznym.

Regionalny Program Operacyjny dla Województwa Pomorskiego na lata 2007‐2013 (RPO

WP)

Strategiczny cel RPO WP zdefiniowano jako poprawę konkurencyjności gospodarczej,

spójności społecznej i dostępności przestrzennej województwa przy zrównoważonym

wykorzystaniu specyficznych cech potencjału gospodarczego i kulturowego regionu oraz

przy pełnym poszanowaniu jego zasobów przyrodniczych.

Opisywane przedsięwzięcie wpisuje się w oś priorytetową nr 3 RPO WP ‐ Funkcje miejskie

i metropolitalne, której głównym celem jest rozwój funkcji miejskich i metropolitalnych

w głównych ośrodkach rozwojowych. Zbieżność projektu z powyższym celem wynika

z zakładanych zadań inwestycyjnych w zakresie infrastruktury, jak również działań

społecznych i kulturalnych na zdegradowanym terenie Dolnego Wrzeszcza w Gdańsku. Dzięki

realizacji zadań odnoszących się kompleksowo do problemów tego obszaru, inwestycja

przyczyni się do stworzenia warunków sprzyjających ożywieniu społecznemu i

gospodarczemu zdegradowanych obszarów miejskich, a także do podniesienia estetyki

dzielnicy, co pozwoli przywrócić temu obszarowi utracone funkcje miejskie, w tym także

funkcje egzogeniczne, skierowane na zewnątrz miasta (turystyka, handel).

Projekt będzie realizowany w ramach działania 3.2 ‐ Wzrost atrakcyjności przestrzeni

miejskiej i poddziałania 3.2.1 ‐ Kompleksowe przedsięwzięcia rewitalizacyjne, którego cel

zdefiniowano jako aktywizację społeczną i gospodarczą zdegradowanych obszarów

miejskich i podnoszenie atrakcyjności stref rozwojowych w miastach.



41

Przedmiotowa inwestycja wpisuje się w opisane założenia, ponieważ jej istotą

są kompleksowe działania polegające na przywróceniu świetności zdegradowanej tkance

miejskiej Dolnego Wrzeszcza jak również rozbudowanie i wzmocnienie kapitału społecznego

tego obszaru. W ramach projektu planuje się modernizację ul. Wajdeloty wraz z

przylegającymi ciągami ulicznymi oraz przebudowę niezbędnej infrastruktury technicznej

(np. kanał ulgi dla Potoku Strzyża), odnowione będą fundamenty i podpiwniczenia kamienic,

oraz dokonana adaptacja dwóch lokali na potrzeby klubów osiedlowych („Klubu Mieszkańca”

oraz „Klubu Młodego Wrzeszczaka”). Oprócz zadań nakierowanych na poprawę tkanki

miejskiej w tej części dzielnicy zaplanowano też szereg działań społecznych adresowanych do

mieszkańców Dolnego Wrzeszcza, jak np. organizację Klubu Dyskusyjnego, dyżury

psychologa. Działania te uwzględniają rezultat przeprowadzonych konsultacji społecznych.

Inicjatywa wspólnoty lokalnej będzie mieć również znaczenie w trakcie realizacji inwestycji,

istotnym elementem projektu są bowiem działania w obrębie tkanki społecznej, której

zwiększona aktywność jest niezbędnym elementem powodzenia projektu rewitalizacji.

Działania te doprowadzą do zwiększenia aktywności obywatelskiej i gospodarczej

mieszkańców Dolnego Wrzeszcza, a także podniesienia jakości i atrakcyjności tego obszaru,

zwłaszcza przestrzeni publicznych, co zakłada poddziałanie. W ten sposób projekt w pełni

wpisuje się w założone cele.

Jednocześnie zły stan techniczny infrastruktury w rejonie ul. Wajdeloty oraz duże

natężenie problemów społecznych w rejonie Dolnego Wrzeszcza uzasadniają pilną

potrzebę realizacji projektu.

Celem przedmiotowego projektu jest przywrócenie funkcji społeczno‐gospodarczych na

zdegradowanych obszarach Dolnego Wrzeszcza, a także zwiększona podaż atrakcyjnych

przestrzeni publicznych na obszarach miejskich w jednej z największych dzielnic Gdańska.

Osiągnięcie tych celów poprzez realizację projektów jest zbieżne z oczekiwanymi rezultatami

3 osi priorytetowej RPO WP.

Plan Zagospodarowania Przestrzennego Obszaru Metropolitalnego

Przedsięwzięcie wpisuje się w założenia projektu Planu Zagospodarowania Przestrzennego

Obszaru Metropolitalnego. Głównym celem przyjętym w założeniach Planu jest wzmacnianie

innowacyjnego i rozwojowego potencjału metropolii oraz skoordynowanie działań



42

integracyjnych zgodnie z wymogami zrównoważonego rozwoju i ładu przestrzennego. Plan

skupia się na zagadnieniach przestrzennych takich jak kształtowanie przestrzeni publicznych

o znaczeniu ponadlokalnym oraz rewitalizacja istniejących osiedli i innych zespołów

zabudowy, co jest przedmiotem niniejszego projektu.

Plan Zagospodarowania Przestrzennego Obszaru Metropolitalnego nie został jeszcze

uchwalony.

Plan Zagospodarowania Przestrzennego Województwa Pomorskiego

Plan stanowi kluczowe narzędzie równoważenia różnych sfer rozwoju przestrzennego

regionu i służy konkretyzacji celów wyrażonych w Strategii Rozwoju Województwa

Pomorskiego. Głównym celem polityki zagospodarowania przestrzennego regionu

zadeklarowanym w Planie jest kształtowanie harmonijnej struktury funkcjonalno‐

przestrzennej województwa. Realizacji tego zamierzenia służyć mają powiązane ze sobą cele

główne. Opisywane przedsięwzięcie wpisuje się w założenia celu głównego nr 3‐ Osiągnięcie

jakości życia (standardu cywilizacyjnego) mieszkańców zachodniej części Europy Bałtyckiej.

Działania realizacyjne na rzecz realizacji celu to m.in. tworzenie warunków środowiska życia

pozbawionych negatywnych oddziaływań oraz kształtowanie ośrodków zdolnych do

tworzenia wielodyscyplinarnych środowisk kultury, nauki, szkolnictwa, przedsiębiorczości i

innowacji, kreujących nowe wartości społeczne i oddziaływanie innowacyjne na otoczenie.

Zbieżność przedmiotowego przedsięwzięcia z powyższym celem wynika z planowanych w

projekcie działań inwestycyjnych celem modernizacji istniejącej infrastruktury miejskiej i

mieszkaniowej, jak również z pakietu działań społecznych na rzecz lokalnych grup

mieszkańców zagrożonych problemami społecznymi oraz młodzieży. Dzięki realizacji projektu

na terenie Dolnego Wrzeszcza polepszony zostanie stan techniczny ulic, zieleni i domów, jak

również stworzone zostaną warunki do niwelowania problemów społecznych występujących

na terenie objętym rewitalizacją. W ten sposób podniesiony zostanie poziom jakości życia

mieszkańców dolnej części Wrzeszcza, w związku z czym można mówić o zbieżności celów

Planu Zagospodarowania i przedmiotowego projektu.



43

Program Opieki nad Zabytkami Województwa Pomorskiego na lata 2007‐2010

Cel strategiczny Programu zdefiniowano jako zachowanie dziedzictwa kulturowego

Pomorza służące budowaniu tożsamości regionalnej oraz promocji turystycznej

województwa. Cel strategiczny jest powiązany z 3 priorytetami, z których projekt

„Rewitalizacja Dolnego Wrzeszcza w Gdańsku” wpisuje się w priorytet I „Odnowa

dziedzictwa kulturowego miast i wsi”. Kierunki działań na rzecz realizacji tego celu to m.in.

zachowanie dziedzictwa kulturowego miast i wsi służące budowaniu tożsamości

mieszkańców, promocji turystycznej oraz ożywianiu obszarów zabytkowych zespołów

ruralistycznych oraz urbanistycznych.

Projekt rewitalizacji Dolnego Wrzeszcza przejawia spójność z tym założeniem, gdyż zakłada

on modernizację infrastruktury technicznej zabytkowej przestrzeni ul. Wajdeloty i

przyległych do niej ciągów ulicznych, jak również wsparcie lokalnej społeczności w walce z

problemami występującymi w dzielnicy. Warto zaznaczyć, że na wzmiankowanym obszarze

ochronie konserwatorskiej podlega układ przestrzenny – układ ulic i placów oraz związany

z nimi układ zieleni i Potoku Strzyża, jak również zespoły budynków mieszkalnych z II

połowy XIX i pocz. XX wieku.

Dzięki realizacji przedsięwzięcia poprawi się zarówno estetyka cennego kulturowo zespołu

urbanistycznego, jak również wzrośnie poziom bezpieczeństwa w tym rejonie, co przełoży się

na zwiększenie jego atrakcyjności turystycznej. Jednocześnie, dzięki wciągnięciu szerokiej

grupy mieszkańców w działania społeczne, projekt będzie miał wpływ na umocnienie

tożsamości lokalnej społeczności Dolnego Wrzeszcza.

Strategia Rozwoju Gdańska do 2015 roku

Głównym założeniem dokumentu, zdefiniowanym jako wizja jest Gdańsk jako atrakcyjne

miejsce zamieszkania o konkurencyjnej i nowoczesnej gospodarce. Realizacji wizji służyć ma

szereg wyznaczonych priorytetów, celów strategicznych i szczegółowych. Przedmiotowy

projekt, zakładający kompleksową rewitalizację Dolnego Wrzeszcza jest spójny z

następującymi założeniami:

Priorytet: mieszkańcy, cel operacyjny: poprawa warunków zamieszkania. Realizacji

tego celu służyć będą działania na rzecz polepszenia warunków mieszkaniowych, stanu



44

bezpieczeństwa i porządku publicznego oraz estetyki wykorzystania przestrzeni

miejskiej. Zgodność przedsięwzięcia z przedstawionym założeniem wynika z faktu, iż w

ramach realizacji projektu planowana jest modernizacja zabytkowego ciągu ul.

Wajdeloty wraz z przyległościami oraz odnowienie elementów kamienic

zlokalizowanych wzdłuż modernizowanych ulic. Działania te przełożą się na poprawę

warunków mieszkania w tych obiektach, jak również na estetyzację zniszczonych

dotychczas ciągów ulicznych i pierzei. Ponadto w ramach kompleksowej rewitalizacji

planowane są działania społeczne skierowane do mieszkańców Dolnego Wrzeszcza, w

tym także młodzieży. W rezultacie nastąpi poprawa bezpieczeństwa i porządku

publicznego w tym rejonie,

Priorytet: mieszkańcy, cel: Przeciwdziałanie wykluczeniu społecznemu. W ramach

tego celu planuje się zapewnienie równych szans rozwoju wszystkim mieszkańcom oraz

wspomaganie rodzin z grup zagrożonych wykluczeniem społecznym. Projekt

„Rewitalizacja Dolnego Wrzeszcza w Gdańsku” wpisuje się w te zamierzenia ponieważ

zakłada stworzenie bazy materialnej dla organizacji społecznych w postaci „Klubu

Mieszkańca" i „Klubu młodego Wrzeszczaka", których działalność opierać się będzie na

wspieraniu mieszkańców i młodzieży z Dolnego Wrzeszcza zarówno w zakresie

organizacji wolnego czasu, jak i pomocy terapeutycznej, poradnictwie rodzinnym i

walce z patologiami społecznymi. W efekcie tych działań wydatnie zmniejszone

zostanie ryzyko marginalizacji społecznej części mieszkańców Dolnego Wrzeszcza

obecnie borykających się z problemami, co przełoży się na podwyższenie jakości życia

w dzielnicy,

Priorytet: gospodarka, cel: Rozwój turystyki, sportu i rekreacji. W ramach tego celu

założono m.in. wspieranie rozwoju infrastruktury sportowej, turystycznej i

rekreacyjnej. Zgodność projektu z kierunkami działań w ramach powyższego celu

wynika z planowanych prac modernizacyjnych skoncentrowanych wokół zabytkowego

zespołu ul. Wajdeloty w Dolnym Wrzeszczu wraz z otaczającymi ją cennymi

kamienicami pochodzącymi z przełomu XIX i XX wieku. Oprócz tego planowane są

działania społeczne nakierowane na rozwiązanie problemów mieszkańców tej części

dzielnicy, a co za tym idzie poprawienie bezpieczeństwa w tym rejonie. Dzięki temu

Dolny Wrzeszcz odzyska dawną świetność, przez co obszar ten, obecnie pomijany przez

zwiedzających, stanie się atrakcyjnym rejonem dla turystów odwiedzających Gdańsk.



45

Jednocześnie pozwoli to na jego aktywizację gospodarczą Dolnego Wrzeszcza w

oparciu o turystykę.

Częścią Strategii są 22 programy operacyjne, z których przedmiotowy projekt jest częścią

Gdańskiego Programu Rewitalizacji. Cele strategiczne programu to m.in. poprawa

warunków zamieszkania, rozwój turystki, sportu i rekreacji, przeciwdziałanie wykluczeniu

społecznemu. W katalogu działań realizacyjnych Programu wymieniono rewitalizację

Wrzeszcza jako jeden z jego elementów. Projekt „Rewitalizacja Dolnego Wrzeszcza w

Gdańsku" wpisuje się zatem w założenia Gdańskiego Programu Rewitalizacji, jak również

całej Strategii Rozwoju Gdańska, ponieważ jego realizacja przyczyni się do poprawienia

wyglądu tkanki miejskiej w rejonie Dolnego Wrzeszcza, poprawy warunków zamieszkania w

tym rejonie, a także do poprawy bezpieczeństwa i zwiększenia aktywności mieszkańców. To

wszystko pozwoli na ożywienie tej obecnie zdegradowanej części miasta i zdynamizowanie

jej rozwoju w oparciu o posiadany potencjał.

Program Rewitalizacji Obszarów Zdegradowanych w Gdańsku‐ Lokalny Program Rewitalizacji

Dokument stanowi rozwinięcie przedstawionego powyżej Gdańskiego Programu

Rewitalizacji. Celem przedmiotowego Programu jest zaplanowanie, w okresie do 2025 roku,

działań mających na celu powstrzymanie procesu degradacji społeczno‐gospodarczej

występującego w różnych częściach miasta. W enumeratywnym spisie lokalizacji

przeznaczonych do rewitalizacji wymieniony został rejon ul. Wajdeloty we Wrzeszczu,

który będzie modernizowany w ramach opisywanego przedsięwzięcia. Zgodnie z

uzasadnieniem Programu na powyższym terenie stan infrastruktury jest niezadowalający,

istnieje także wysokie natężenie problemów społecznych.

Zbieżność przedmiotowego projektu oraz dokumentu polega na połączeniu postulowanych

działań inwestycyjnych (modernizacja infrastruktury miejskiej, elementów kamienic) z pracą

na rzecz wsparcia mieszkańców w walce z patologiami społecznymi, ubóstwem i brakiem

poczucia bezpieczeństwa. Społeczny wymiar rewitalizacji zapisany w przedmiotowym

projekcie polega na rozwinięciu instytucji społecznych („Klub Mieszkańca”, Klub Młodego

Wrzeszczaka) i większym zaangażowaniu lokalnej społeczności w ich działalność. Zgodnie z

założeniami dokumentu proces rewitalizacji nie może ograniczać się jedynie do inwestycji w

infrastrukturę, ale także w kapitał społeczny rewitalizowanego obszaru, co odróżnia ten



46

proces od zwykłych remontów. Projekt „Rewitalizacja Dolnego Wrzeszcza w Gdańsku”

spełnia wskazane założenie, gdyż przyczyni się on do podniesienia atrakcyjności Dolnego

Wrzeszcza, nie tylko dzięki renowacji kamienic, czy modernizacji ciągów ulicznych, ale także

przez pobudzenie aktywności mieszkańców.

Działania te doprowadzą do integracji ludności, odbudowania nadszarpniętych więzi

społecznych oraz podniesienia atrakcyjności turystycznej i inwestycyjnej obszaru. Efektem

tych zmian będzie wzrost poziomu jakości życia. Przedmiotowe działanie jest tym samym

ważnym elementem szerszego procesu rewitalizacji Dolnego Wrzeszcza i innych gdańskich

dzielnic.

3.2 OPIS STANU AKTUALNEGO PRZED REALIZACJĄ PROJEKTU

Projekt realizowany będzie w Polsce, w województwie pomorskim, w Gdańsku, w dzielnicy

Dolny Wrzeszcz.

Gdańsk

Gdańsk to znane hanzeatyckie miasto, które dzięki swojej ponad tysiącletniej historii,

nadmorskiemu położeniu oraz posiadanemu potencjałowi jest znaczącym ośrodkiem

miejskim, pełniącym funkcje metropolitalne. Gdańsk jest stolicą ponad 2,2 milionowego

regionu pomorskiego. Miasto jest największym ośrodkiem gospodarczym, naukowym,

kulturalnym i turystycznym polskiego Wybrzeża, położonym nad Zatoką Gdańską, na

południowym brzegu Morza Bałtyckiego1.

Komunikacja

Gdańsk leży na skrzyżowaniu trzech dróg międzynarodowych, zapewniających jego dużą

dostępność komunikacyjną:

drogi krajowej nr 6 biegnącej z Gdańska do Słupska, Koszalina i Szczecina, i dalej

do Berlina,

1 Dane, jeśli nie zaznaczono inaczej, pochodzą z www.gdansk.pl.



47

drogi krajowej nr 7, łączącej Gdańsk z drogami wiodącymi do granicy wschodniej

Polski (droga krajowa nr 16) a dalej z Warszawą i Krakowem, aż do granicy czeskiej

i słowackiej,

drogi krajowej nr 1 z Gdańska przez Toruń, Łódź. Częstochowę, Katowice, łączącej

miasto z granicą czeską, a przez Bydgoszcz, Poznań i Wrocław (droga nr 5)

wiodącej do granicy czeskiej i niemieckiej w południowo – zachodniej części kraju.

Jest on także ważnym węzłem kolejowym, jako że przebiegają przez niego cztery strategiczne

linie kolejowe o znaczeniu międzynarodowym, łączące miasto i port z głównymi ośrodkami

przemysłowymi i granicami kraju:

Gdańsk ‐ Koszalin ‐ Szczecin ‐ granica zachodnia,

Gdańsk ‐ Warszawa ‐ Kraków ‐ granica południowa,

Gdańsk ‐ Bydgoszcz ‐ Łódź ‐ Katowice, z odgałęzieniem do Poznania i Wrocławia, a

dalej do granic południowej i zachodniej,

Gdańsk ‐ Elbląg ‐ Olsztyn ‐ Białystok – Lublin, z odgałęzieniem do Kaliningradu

i granicy wschodniej.

Ogromne znaczenie komunikacyjne ma międzynarodowy Port Lotniczy Gdańsk im. Lecha

Wałęsy. W ostatnich latach obserwowany jest nieustanny rozwój lotniska, który jest

następstwem rosnącej ilości połączeń regularnych, zarówno pasażerskich jak i cargo, rejsów

czarterowych oraz coraz większego ruchu samolotów nieregularnych. Rosnąca każdego roku

liczba obsługiwanych pasażerów to wynik wzrostu ilości i atrakcyjności połączeń lotniczych

oferowanych z Gdańska, a także aktywności gospodarczej i turystycznej regionu. W 1991

roku obsłużono ponad 78 tys. pasażerów, w 2006 roku 1 256 tys., w 2007 ponad 1 715 tys., a

w 2008 ponad 1 951 tys. (z czego 1 704,9 tys. w komunikacji międzynarodowej).

W Gdańsku znajduje się port, który jest najgłębszym, niezamarzającym portem na Bałtyku.

Stanowi on największe centrum przeładunkowe w kraju. Pełni funkcję obsługi ładunków

masowych oraz połączeń liniowych z portami nadbałtyckimi i zachodnioeuropejskimi.

Gospodarka

Obszar 262 km² zamieszkuje blisko pół miliona mieszkańców (455,6 tys. osób na koniec 2008

r.). W ostatnich latach obserwowany był nieznaczny spadek liczby mieszkańców, aczkolwiek



48

w 2008 roku, po wielu latach ujemnego przyrostu naturalnego zanotowano przyrost dodatni.

Również w 2008r. saldo migracji wewnętrznej jak i zewnętrznej, dotąd ujemne, zostało

odnotowane jako dodatnie.

W strukturze ludności zdecydowanie wyróżnia się grupa osób w wieku produkcyjnym

(niemal 300 tysięcy). Jest to w dużej mierze związane z faktem, iż Gdańsk stanowi główny

ośrodek akademicki północy kraju, w związku z czym zamieszkuje go spory odsetek ludzi

młodych (liczba samych studentów to ponad 78 tys.). Liczba osób w wieku produkcyjnym

stanowi 65,17%, co jest wynikiem lepszym niż dla województwa, gdzie odsetek ten wynosi

64,59%. Mniej korzystnie natomiast przedstawia się liczba ludności w wieku

przedprodukcyjnym i poprodukcyjnym. Liczba osób w wieku przedprodukcyjnym wynosi

blisko 75 tys. (16,37%), podczas gdy w województwie odsetek równy jest 20,59%. W wieku

poprodukcyjnym jest 84 tys. mieszkańców Gdańska (18,46%), co na tle województwa

(14,83%) jest niezwykle wysoką wartością.2 Tendencje demograficzne w Gdańsku są

niekorzystne, co jest zwłaszcza widoczne w poszczególnych dzielnicach (w tym w Dolnym

Wrzeszczu).

W roku 2008 aktywnych zawodowo było 139 866 mieszkańców miasta, z czego w sektorze

prywatnym zatrudnionych było 64 168 osób. Według danych Wojewódzkiego Urzędu Pracy

w Gdańsku w ostatnim dniu października 2009 roku bez pracy pozostawało 4,2% gdańszczan

w wieku produkcyjnym (8 091 osób), co jest wynikiem zdecydowanie lepszym niż średnia dla

województwa i kraju (odpowiednio 10,8% i 11,1%), jednak gorszym niż w Sopocie (2,9%) czy

Gdyni (3,9%)3.

Charakterystyczny dla Gdańska jest szybki rozwój gospodarczy (działa tu około 60 tys.

przedsiębiorstw), jednak rozwój ten nie jest równomierny w skali miasta. W Gdańsku

zlokalizowane są firmy takie jak: Grupa Lotos S.A. (jedno z największych przedsiębiorstw w

kraju, producent paliw płynnych i produktów ropopochodnych), Energa S.A., GE Money Bank

S.A., Grupa Remontowa, LPP SA GK oraz Elektrociepłownie Wybrzeże S.A.

Obok branży tradycyjnych, w przemyśle coraz większy jest udział sektorów opartych na

wiedzy takich jak elektronika, telekomunikacja, informatyka czy produkcja kosmetyków i

2 Źródło: www.stat.gov.pl. 3 Źródło: www.wup.gdansk.pl.



49

farmaceutyków. Warto wspomnieć, iż siedziby mają tu takie koncerny jak Intel Technology

Poland czy Young Digital Poland.

Na terenie Gdańska organizowane są liczne cykliczne imprezy targowo – wystawiennicze.

Spółka Międzynarodowe Targi Gdańskie S.A. organizuje co roku ponad 30 cyklicznych imprez

branżowych (targów, wystaw i towarzyszących im konferencji). Unikalne w skali

międzynarodowej są targi bursztynu.

Razem z rozwojem sektora przedsiębiorstw, w mieście istnieje rozbudowana infrastruktura

otoczenia biznesu. Przedsiębiorcy i inwestorzy mogą liczyć na wsparcie kilkuset lokalnych

firm proponujących świadczenia w takich obszarach jak: zarządzanie firmą, marketing,

informatyka, logistyka, finanse czy księgowość.

Turystyka

Coraz ważniejszą rolę w rozwoju gospodarczym odgrywa turystyka – wpływa ona pozytywnie

nie tylko na promocję miasta, ale również przyspiesza rozwój miasta i poprawia sytuację

ekonomiczną, gdyż walory turystyczne Gdańska zaczynają być doceniane przez krajowych i

międzynarodowych inwestorów.

Gdańsk jest miastem o niezwykłym potencjale turystycznym. Wpływa na to jego burzliwa

historia, fakt, iż jest tysiącletnim ośrodkiem hanzeatyckim, kolebką „Solidarności”, a

wydarzenia mające miejsce na Wybrzeżu w latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych

poprzedniego stulecia zapoczątkowały przemiany społeczno‐gospodarcze, które otworzyły

drogę do w pełni niepodległej i demokratycznej Polski. Atrakcyjność miasta stanowią nie

tylko jego wspaniałe zabytki i oferta kulturalna, ale również walory przyrodnicze, w tym

możliwość aktywnego wypoczynku nad brzegiem Morza Bałtyckiego (23 kilometry czystych

plaż).

Gdańsk odwiedza każdego roku ok. 500 tys. turystów zagranicznych i 800 tys. turystów

krajowych. Ilość turystów odwiedzających Gdańsk wzrasta, jednakże w porównaniu z

miastami takimi jak Kraków czy Wrocław liczba turystów odwiedzających stolicę Pomorza

wciąż nie jest wysoka.

Z przeprowadzanych rokrocznie badań statystycznych wynika, iż największym

zainteresowaniem turystów cieszy się Główne Miasto, zwane potocznie „Starówką”. Z badań

prowadzonych w okresie od 01.07 do 31.08.2009r. dotyczących atrakcyjności turystycznej



50

Gdańska wynika, iż 79,8% turystów zagranicznych i 61,1% polskich turystów spędza czas w

Gdańsku głównie na zwiedzaniu (a ponad 85% ogółu zwiedza). Spośród wszystkich

zwiedzających, zdecydowana większość (95,2% turystów zagranicznych i 93% polskich)

spędza czas na Starówce. W centrum uwagi znajduje się przede wszystkim ulica Długa,

wzdłuż której ciągną się typowe gdańskie, średniowieczne kamienice, Dwór Artusa oraz

Ratusz Głównego Miasta. Na obszarze tym mieszczą się również najbardziej znane obiekty

jak Fontanna Neptuna, Bazylika Mariacka, Dom Uphagena, Żuraw, Złota Brama oraz liczne

zabytkowe kościoły. Ponad 36% ankietowanych ponadto wskazało, iż zwiedza inne dzielnice,

wśród których wskazano Wrzeszcz.

Ponad 13% wszystkich badanych jest zdania, iż miastu potrzebne są nowe atrakcje

turystyczne. Wzrostowi atrakcyjności Gdańska będą służyć zatem trwające działania

rewitalizacyjne, w ramach których obszar turystycznie atrakcyjny zostanie powiększony, a

także zwiększona zostanie oferta atrakcji turystycznych.

Kultura

Gdańsk jest również najważniejszym w Polsce północnej centrum kultury z licznymi, znanymi

instytucjami kultury. Odbywają się tutaj dziesiątki różnorakich międzynarodowych imprez i

festiwali. Mapę kulturalną miasta – obok licznie występujących muzeów, galerii – uzupełniają

niezależni twórcy: muzycy, malarze, rzeźbiarze czy pisarze. Potencjał miasta wynika również

z zakorzenionych wyższych uczelni artystycznych: Akademii Sztuk Pięknych, Akademii

Muzycznej i szkół prywatnych. Znaczenie Gdańska jako kulturalnej stolicy południowego

basenu Morza Bałtyckiego wzrasta wraz z coraz większą liczbą instytucji i organizowanych

każdego roku wydarzeń kulturalnych.

W prowadzeniu działalności kulturalnej biorą udział różne podmioty. Oprócz miasta, są to w

dużej mierze organizacje, takie jak: Polska Filharmonia Bałtycka im. F. Chopina, Państwowa

Opera Bałtycka, Teatr Wybrzeże, Nadbałtyckie Centrum Kultury, Centrum Sztuki

Współczesnej „Łaźnia”, Gdański Archipelag Kultury, Fundacja Theatrum Gedanense oraz

Zespół Muzyki Dawnej Cappella Gedanensis.

Do najważniejszych imprez i przedsięwzięć na kulturalnej mapie Gdańska zaliczyć trzeba

przede wszystkim wydarzenia cykliczne, takie jak: Jarmark św. Dominika (organizowany od

prawie 750 lat), Festiwal Szekspirowski, Międzynarodowy Festiwal Teatrów Plenerowych i

Ulicznych FETA, Festiwal Dobrego Humoru, Międzynarodowy Festiwal Muzyki Organowej w



51

Katedrze Oliwskiej, Festiwal Muzyki Inspirowanej Folklorem Dźwięki Północy, Festiwal

Polskich Wideoklipów YACH FILM czy Gdańsk DocFilm Festiwal. Na terenie miasta odbywają

się również liczne koncerty, plenerowe wystawy czy pojedyncze wydarzenia kulturalne, które

uatrakcyjniają i uprzyjemniają czas zarówno mieszkańcom jak i turystom. Zdecydowana

większość ww. wydarzeń odbywa się na terenie Starego i Głównego Miasta. Niezwykle

ważne jest jednak umożliwienie prowadzenia działań na szerszą skalę poza centrum.

Dolny Wrzeszcz

Dolny Wrzeszcz jest jedną z najstarszych części Gdańska. Granice tego obszaru znajdują się

na wschód od linii kolejowej biegnącej w kierunku Gdyni i na zachód od linii kolejowej

skierowanej do Nowego Portu. Rejon ograniczony jest aleją Kościuszki i ulicą Hallera.

Obszar ten znajduje się w bezpośrednim sąsiedztwie centrum dzielnicy Wrzeszcz, gdzie

zlokalizowane są centra handlowo‐usługowe, instytucje finansowe i bankowe oraz w pobliżu

Alei Grunwaldzkiej, głównej arterii komunikacyjnej Trójmiasta, przebiegającej przez centrum

Wrzeszcza i łączącej Gdańsk z Sopotem i Gdynią.

Dolny Wrzeszcz cechuje także doskonałe położenie komunikacyjne, gdyż jego mieszkańcy

mają dostęp zarówno do Dworca PKP Gdańsk Wrzeszcz, skąd kursują pociągi Szybkiej Kolei

Miejskiej oraz pociągi dalekobieżne, jak również dzięki lokalizacji w pobliżu głównych ulic jak

Aleja Kościuszki i ulica Hallera oraz Aleja Grunwaldzka, gdzie bez problemu można

przemieszczać się komunikacją miejską – autobusową i tramwajową.

Jednakże, mimo tak dogodnego położenia widoczna jest znaczna różnica w rozwoju i

zagospodarowaniu przestrzennym między Dolnym Wrzeszczem położonym „za torami” a

centrum dzielnicy, która charakteryzuje się wysokim poziomem rozwoju gospodarczego i

społecznego.

Obszar projektu znajduje się w obrębie ul. Kościuszki, Al. Legionów, Placu Komorowskiego,

ul. Wyspiańskiego i terenami kolejowymi, a jego wielkość wynosi 55ha. W 2006 roku teren

ten zamieszkiwany był przez 7 733 osoby, spośród których 53% stanowiły kobiety (dane

Urzędu Miejskiego w Gdańsku).

Działaniami rewitalizacyjnymi objęte zostaną w całości następujące ulice: Jana Pestalozziego,

ul. Jana Kilińskiego, ul. Gołębia, ul. Joachima Lelewela, ul. Nad Stawem, ul. Wajdeloty,



52

ul. Biała, ul. Zawiszy Czarnego, ul. Danusi, ul. Aldony, ul. Konrada Wllenroda, ul. Grażyny, Plac

gen Józefa Wybickiego oraz częściowo następujące ulice: ul. Tadeusza Kościuszki – numery 9,

9a, 9b, 9c, 9d, 9e, 11, 13, 15, 17, 19, 21, 23, 25, 27, 29, 31, 33, 35, 37, 39, 41, 43, 45, 47 ,

ul. Ludwika Waryńskiego ‐ numery od 10 do numeru 38, Aleja Legionów – numery 6, 8, 10,

12, 14, 16, 18, 20, 22, 24, 26, 28, 30, 32, 34, 36, 38, 40, 42, 44, 46, 48, 50, 52, 54, 56 i

ul. Stanisława Wyspiańskiego – numery 20, 22, 24, 28, 30, 32, 34, 36, 38/40.

Przestrzeń

Początki dzielnicy Dolny Wrzeszcz sięgają XIX wieku, jednak największy rozwój tego terenu

nastąpił na przełomie XIX i XX stulecia, co związane było przede wszystkim z budową linii

kolejowej. Należy więc stwierdzić, iż zabudowa dzielnicy posiada wartości historyczne, gdyż

powstawała na przełomie wieków i uzupełniona została nowymi budynkami w latach 20‐tych

i 30‐tych XX wieku. W ciągu ostatnich 20 lat w dzielnicy zrealizowano zaledwie dwie

inwestycje mieszkaniowe.

Na terenie objętym programem rewitalizacji znajdują się następujące obiekty wpisane do

rejestru zabytków:

zespół dworsko‐parkowy „Kuźniczki”, który został już zrewaloryzowany,

zespół browaru przy ul. Kilińskiego.

Ochronie konserwatorskiej podlega także układ przestrzenny obszaru – układ ulic i placów

oraz związany z nimi układ zieleni i Potoku Strzyża, który przepływa przez Dolny Wrzeszcz.

Ponadto wzdłuż ulic Białej, Wajdeloty, Grażyny, Wallenroda, Aldony, Danusi, Zawiszy

Czarnego, Waryńskiego, Wyspiańskiego, Lelewela, Legionów, Wybickiego, Pestalozziego,

Gołębiej, Kilińskiego, Kościuszki znajdują się zespoły budynków mieszkalnych z II połowy XIX i

pocz. XX wieku objętych ochroną konserwatorską. Ochronie podlegają także znajdujące się

na terenie dzielnicy relikty zabudowy koszarowej (osiedle przy ul. Nad Stawem) oraz budynki

użyteczności publicznej (szkoła przy ul. Pestalozziego).

Stan budynków mieszkalnych, które objęte są ochroną konserwatorską jest zróżnicowany.

W dobrym stanie znajdują się budynki z lat 20‐tych i 30‐tych XX wieku przy ul. Kilińskiego,

Kościuszki, Legionów, Pestalozziego, Wybickiego i sąsiednich. W przeważającej mierze

dostateczny lub zły jest natomiast stan budynków przy ul. Wajdeloty, Wallenroda, Aldony,



53

Grażyny, Danusi, Zawiszy Czarnego. Ich stan techniczny zdecydowanie pogorszył się po

powodzi w 2001 r.

W Dolnym Wrzeszczu widoczna jest przede wszystkim funkcja mieszkaniowa ze stosunkowo

dużym udziałem usług. Przemysł reprezentowany był przez działający niegdyś na tym terenie

browar. Teren charakteryzuje duże zróżnicowanie własnościowe – największe potencjalne

tereny inwestycyjne (m.in. teren po byłym browarze) znajdują się w rękach prywatnych.

Infrastruktura

Aktualnie stan budynków oraz infrastruktury technicznej tej części Gdańska jest wysoce

niezadowalający. Spowodowane jest to przede wszystkim brakiem systematycznych i

kompleksowych remontów zarówno dróg, budynków mieszkalnych, jak i sieci kanalizacyjnej,

deszczowej i wodociągowej. Problemem jest również obecny system ogrzewania budynków,

gdyż zaledwie 30% z nich podłączonych jest do sieci miejskiej. Pozostałe budynki posiadają

ogrzewanie gazowe, elektryczne i piece gazowe.

W trakcie konsultacji przeprowadzonych wśród mieszkańców na przełomie maja i czerwca

2009 r., aż 58,9% respondentów wskazało na zły stan infrastruktury technicznej i drogowej

Dolnego Wrzeszcza. Dotyczy to dróg, chodników, kanalizacji i wodociągów. W najgorszym

stanie znajdują się obecnie ul. Waryńskiego, Lelewela i Wajdeloty. Brakuje również miejsc

parkingowych, co sprawia, iż ‐ ze względu na liczne zaparkowane samochody ‐ ulice stają się

nieprzejezdne. Ponadto do obniżenia estetyki tej części miasta przyczynia się zbyt mała liczba

śmietników ulicznych jak i większych kontenerów na śmieci. Mieszkańcy wskazują także na

potrzebę wprowadzenia segregacji odpadów.

Szczegółowy opis techniczny ulic wchodzących w zakres inwestycji oraz infrastruktury

kanalizacyjnej i wodociągowej przedstawiono poniżej:

ul. Wajdeloty: ulica przylega do dworca PKP i SKM, co powoduje duże natężenie

ruchu pieszego. Jest to ulica dwukierunkowa z bitumiczną jezdnią o szerokości 6 m.

Na ulicy występują strefy ograniczenia prędkości do 40 km/h a miejscami nawet do

20 km/h. Na odcinku od ronda do skrzyżowania z ul. Waryńską znajduje się próg

zwalniający. Zarówno jezdnia jak i chodniki są w złym stanie technicznym. Wzdłuż

ulicy po obu stronach znajduje się zabudowa pochodząca z przełomu XIX i XX wieku,



54

ul. Grażyny: jest to ulica jednokierunkowa z jezdnią bitumiczna o szerokości 6 m, ruch

w kierunku od ul. Lelewela do ul. Wajdeloty. Po obu stronach jezdni znajduję się

chodnik. Zarówno jezdnia jak i chodniki są w złym stanie technicznym.

ul. Wallenroda: jest to ulica jednokierunkowa z jezdnią bitumiczną o szerokości 6 m,

ruch w kierunku od ul. Wajdeloty do ul. Lelewela. Po obu stronach chodnika znajdują

się chodniki z możliwością równoległego parkowania. Zarówno jezdnia jak i chodniki

są w złym stanie technicznym.

ul. Aldony: jest to ulica jednokierunkowa z jezdnią brukową o szerokości 6 m, ruch w

kierunku od ul. Wajdeloty do Lelewela. Po obu stronach znajdują się chodniki, na

których pojazdy parkują równolegle.

Infrastrukturę budynków cechuje różny stan techniczny. W większości są to jednak budynki

wymagające odnowienia i remontów. W większości budynki są zaniedbane z widocznymi

ubytkami w tynku, co zdecydowanie obniża estetykę dzielnicy i nie pozawala na uwypuklenie

jej walorów architektonicznych. Przyczyną złego stanu technicznego budynków jest też

niewłaściwe odwodnienie terenu (zagrożenie podtopieniem budynków, przede wszystkim

piwnic i mieszkań parterowych, które znajdują się w niżej położonych fragmentach dzielnicy).

Zagrożenie spowodowane jest nadmierną ilością wód opadowych, które odprowadzane są

potokiem Strzyża. Powoduje to zawilgocenia i grzyby w przyziemiu budynków.

Sieć wodociągowa – obecnie infrastruktura zbudowana w 1914 roku, z żeliwa szarego,

zaopatruje w wodę budynki zlokalizowane wzdłuż ulicy Wajdeloty, Grażyny, Aldony i

Wallenroda. Stan techniczny sieci nie jest zadowalający, co powoduje straty wody i liczne

awarie.

Kanalizacja sanitarna – teren projektu jest uzbrojony w kanalizację sanitarną. W ulicy

Kilińskiego ułożony jest odcinek kanału sanitarnego Φ 0,20. Kanał ten nie jest podłączony do

sieci kanalizacji sanitarnej, działa jak zbiornik bezodpływowy. W związku z powyższym należy

zbudować kanał Φ 0,20 długości około 15 m na odcinku od końcówki istniejącego kanału

bezodpływowego węzeł S1 (projektowana studzienka rewizyjna Φ 1,20 m) z włączeniem do

istniejącej studzienki rewizyjnej na kanale Φ 0,25 w ulicy Wajdeloty. Powyższe rozwiązanie

umożliwi uczynnienie wyżej wymienionego kanału i tym samym odprowadzenie ścieków

sanitarnych z pawilonów i kiosków PKP.



55

Kanalizacja deszczowa – teren Dolnego Wrzeszcza jest uzbrojony w kanalizację deszczową.

W części wymaga ona remontu lub wymiany, konieczne jest łączenie zbiornika przy

Kilińskiego jako retencyjnego na Strzyży. Niezbędna jest także budowa kanału ulgi od

zbiornika. Kanał ulgi jest elementem niniejszego projektu, zaś potrzeba jego utworzenia na

tym obszarze wynika wprost z zapisów Programu Rewitalizacji. Obecnie w ulicy Wajdeloty

istnieje kanał deszczowy na odcinku od ulicy Białej do ulicy Grażyny z wylotem do Potoku

Strzyża, pozostały odcinek do ulicy Waryńskiego a także ul. Danusi i ul. Waryńskiego nie

posiada kanalizacji deszczowej. Ponadto, w chwili obecnej przepustowość Strzyży w jej

dolnym biegu od ulicy Kilińskiego do ulicy Waryńskiego nie zapewnia przeprowadzenia

wezbrań powodziowych i powoduje podtopienie terenu zwartej zabudowy w rejonie ulicy

Aldony i Konrada Wallenroda.

Sieci elektroenergetyczne – sieć elektroenergetyczna Dolnego Wrzeszcza jest w dobrym

stanie technicznym. Nie wymaga ona pilnej wymiany. Zostanie wymieniona jedynie przy

pracach związanych z projektem, w jego bezpośrednim otoczeniu.

Ogrzewanie budynków – na obszarze dzielnicy 30% budynków jest podłączonych do sieci

miejskiej, reszta ma ogrzewanie gazowe, elektryczne i piece gazowe.

Społeczność lokalna

Demografia

Zgodnie z danymi Urzędu Miejskiego w Gdańsku, liczba ludności zamieszkująca Dolny

Wrzeszcz wynosiła w 2006 roku 7733 osoby, spośród których 4146 (53,6%) stanowiły

kobiety. Najliczniejszą grupę mieszkańców ‐ 4900 osób (65,5 %) stanowiły osoby w wieku

produkcyjnym (w całym mieście udział tej grupy wiekowej wynosił 65,2%). Mieszkańcy w

wieku 0‐17 stanowili w 2006 r. 15,6% (w Gdańsku 17%), a ludność powyżej 60‐tego roku

życia (1470 osób) 18,9% (w Gdańsku 17,8%). Należy więc stwierdzić, iż struktura

demograficzna Dolnego Wrzeszcza, charakteryzująca się małą liczbą osób młodych i dużą

liczbą osób starszych, nie jest korzystna.

Bezrobocie i sytuacja materialna

Bezrobocie w Dolnym Wrzeszczu ma charakter długotrwały: 56,1 % bezrobotnych ma staż

ponad 12 miesięczny, w tym ponad jedna trzecia staż ponad 24 miesięczny. Procent osób

długotrwale bezrobotnych (stosunek liczby osób bezrobotnych powyżej 12m‐cy do liczby



56

osób w wieku produkcyjnym) ponad dwukrotnie przekracza średnią krajową i wynosi 10,1%.

Najliczniejsza grupa bezrobotnych to osoby poniżej 30 roku życia (32,6%). W przypadku

Dolnego Wrzeszcza najwięcej osób, które pozostają bez pracy to mieszkańcy z niskim

poziomem wykształcenia: podstawowym lub zasadniczym zawodowym – stanowią oni 34%

bezrobotnych (w Gdańsku 32,1%). Wśród osób legitymujących się wykształceniem średnim

poziom bezrobocia kształtuje się na poziomie 27,7%. Najniższy odsetek osób bezrobotnych

występuje wśród osób posiadających wyższe wykształcenie i wynosi 16,3%.

Poziom bezrobocia (mierzony liczbą bezrobotnych odniesioną do liczby ludności w wieku

produkcyjnym) wśród mieszkańców Dolnego Wrzeszcza jest wyższy od poziomu

przeciętnego dla miasta – wynosi on dla Dolnego Wrzeszcza 10,1 %, gdy dla Gdańska 8,6%.

Inaczej niż dla Gdańska poziom bezrobocia jest większy wśród mężczyzn: 11,4 % mężczyzn w

wieku produkcyjnym jest zarejestrowanych jako bezrobotni (w Gdańsku – 8,5 %). Udział

uprawnionych do zasiłku wynosił 8,7%.

Przyczyną wysokiego poziomu bezrobocia są z jednej strony niskie kwalifikacje zawodowe

mieszkańców, a z drugiej nieodpowiedni wzorzec społeczny przekazywany z pokolenia na

pokolenie. Przekłada się to na brak zainteresowania podjęciem zatrudnienia nawet wśród

młodych osób.

Wszystkie te czynniki wpływają niekorzystnie na sytuację materialną mieszkańców Dolnego

Wrzeszcza, co przekłada się na wysoką liczbę osób korzystających z pomocy MOPS. Liczba

środowisk dysfunkcyjnych wynosi na obszarze objętym projektem 315, które skupiają 611

osób. W 2006 roku z pomocy społecznej skorzystało 7,8%, czyli 78 osób na 1000

mieszkańców. Istotnym jest fakt, iż z pomocy tej korzystają przede wszystkim osoby z

niższym stopniem wykształcenia, co spowodowane jest niedostatecznymi kwalifikacjami

zawodowymi i tym samym większymi problemami w znalezieniu zatrudnienia. Z badań

przeprowadzonych wśród mieszkańców na przełomie maja i czerwca 2009 roku wynika, iż

blisko 5% mieszkańców korzysta z pomocy MOPS często.

Innym ważnym problemem mieszkańców dzielnicy jest ubóstwo. Średni miesięczny dochód

na osobę w gospodarstwie domowym w przeliczeniu na jedną osobę nie przekracza 500 zł w

grupie 13,6% mieszkańców, około 26% uzyskuje dochód ok. – 801 – 1000zł, a 36% od 1001 –

2000 zł. Większość mieszkańców deklaruje, ze miesięczne dochody pozwalają jedynie na

zaspokojenie najpilniejszych potrzeb, nie pozwalają jednak na gromadzenie oszczędności.



57

38,2% mieszkańców twierdzi, iż środki finansowe nie pozwalają na zaspokojenie

podstawowych potrzeb. W trakcie badań przeprowadzonych na przełomie maja i czerwca

2009 roku, aż 46% badanych deklarowało, iż dzieli gospodarstwo domowe z osobą w wieku

emerytalnym, a około 25% wskazywało na obecność wśród członków rodziny osoby

bezrobotnej. Ze względu na brak zatrudnienia widoczne jest zmniejszanie liczby ludności w

dzielnicy, co spowodowane jest przede wszystkim emigracją zarobkową mieszkańców, co nie

jest jednak odnotowywane w ewidencji ludności miasta.

Ponadto zauważalna jest niezaradność w prowadzeniu gospodarstw domowych (wzrost

zadłużeń komunalnych, niszczejące budynki). Odbija się to na relacjach rodzinnych, zwiększa

ryzyko powstawania patologii społecznych, a także sprzyja uzależnieniom ‐ przede wszystkim

alkoholowym. Wszystkie te czynniki powodują, iż Dolny Wrzeszcz jest dzielnicą

marginalizowaną, a jego mieszkańcy zostają wykluczeni z życia społecznego miasta.

Patologie społeczne

Wysokie bezrobocie na terenie Dolnego Wrzeszcza sprzyja powstawaniu patologii

społecznych, do których zaliczyć można przestępstwa oraz uzależnienia od alkoholu i

narkotyków. Liczba przestępstw zarejestrowanych w Dolnym Wrzeszczu wyniosła w 2006

roku 328 zdarzeń.

W dzielnicy widoczny jest duży problem dotyczący nieodpowiedniego zachowania

młodzieży. Aż 32,7 % badanych spośród ankietowanych w 2009 r. wymienia chuligaństwo i

wandalizm jako najczęstsze problemy dzielnicy. Powoduje to, iż zaledwie 2,95%

mieszkańców Dolnego Wrzeszcza czuje się bezpiecznie w swoim miejscu zamieszkania. Jedną

z głównych przyczyn takiego stanu jest bez wątpienia brak oferty spędzania wolnego czasu

oraz niewystarczająca oferta działań aktywizacyjnych dla dzieci i młodzieży.

W Dolnym Wrzeszczu widoczny jest wzrost liczby rodzin charakteryzujących się wyuczoną

bezradnością opiekuńczo‐wychowawczą, co przekłada się na brak pozytywnych wzorców

społecznych dla dorastającej młodzieży. Inne odnotowane negatywne zjawiska w dzielnicy to

alkoholizm, zagrożenie eksmisją oraz wysoki poziom patologii społecznej – przestępczość

nieletnich, dziedziczenie ubóstwa.

Skutkiem rozwijających się patologii społecznych jest uznanie Dolnego Wrzeszcza za obszar

o niskiej atrakcyjności do zamieszkania, odwiedzenia a także prowadzenia działalności

gospodarczej.



58

Gospodarka

Na terenie Dolnego Wrzeszcza nie funkcjonuje żaden przemysł. Funkcjonują tu jedynie małe

lokalne sklepiki i lokale usługowe, nie ma więc możliwości, by mieszkańcy znaleźli

zatrudnienie w pobliżu miejsca zamieszkania i by nastąpił znaczny rozwój dzielnicy. Aktualnie

gęsta zabudowa uniemożliwia budowę w tym rejonie dużych zakładów produkcyjnych lub

większych obiektów handlowych, jednak w dzielnicy znajdują się wolne tereny

inwestycyjne, które pozwoliłyby znaleźć zatrudnienie mieszkańcom Dolnego Wrzeszcza i

pobudziły rozwój dzielnicy. Stan infrastruktury oraz sytuacja społeczna zniechęca jednak

przedsiębiorców do lokalizacji swej działalności w tej części dzielnicy, z reguły

wynajmowane są powierzchnie znajdujące się na ul. Wajdeloty, blisko Dworca PKP, gdzie

ewentualni klienci mogą dostać się pieszo w krótkim czasie. Jednak biorąc pod uwagę

powierzchnię obszaru i liczbę mieszkańców liczba podmiotów gospodarczych jest

stosunkowo niewielka (liczba zarejestrowanych podmiotów w przeliczeniu na 100

mieszkańców wyniosła 14,1). W 2006 r. na obszarze Dolnego Wrzeszcza zarejestrowanych

było 1095 podmiotów. Podkreślić należy potencjał gospodarczy dzielnicy, zwłaszcza związany

z sektorem usługowym, bardzo dobrze rozwiniętym na obszarze Górnego Wrzeszcza.

Z uwagi na historyczny układ zabudowy oraz obiekty objęte ochroną, teren Dolnego

Wrzeszcza mógłby także być miejscem atrakcyjnym dla turystów. Problemem, który

uniemożliwia wykorzystanie potencjału tego obszaru pod względem turystycznym jest

nieodpowiedni stan infrastruktury drogowej, brak miejsc postojowych i zły stan zabytkowych

kamienic, co sprawia, iż turyści przybywający do Gdańska nie odwiedzają tej części miasta

uznając ją za niebyt atrakcyjną w porównaniu do sąsiedniej, rozwiniętej części centrum

Wrzeszcza. Dodatkowym problemem jest zły wizerunek Dolnego Wrzeszcza w świadomości

zarówno gdańszczan, jak i osób odwiedzających miasto.

Edukacja i struktura organizacji pozarządowych

Na terenie Dolnego Wrzeszcza funkcjonują szkoły, które prowadzą edukację na bardzo

wysokim poziomie i posiadają szeroką, odpłatną ofertę zajęć pozalekcyjnych oraz szkoły

prowadzące edukację na niezbyt wysokim poziomie, które w niewielkim stopniu organizują

zajęcia pozalekcyjne dla uczniów. Niestety wpływa to negatywnie na wzajemne relacje

mieszkańców, wśród których przyjęty został schemat, iż dzieci z bardziej zamożnych rodzin

uczęszczają do lepszych szkół, natomiast dzieci z rodzin uboższych do szkół o niskim



59

poziomie nauczania. Zjawisko to może w przyszłości przynieść negatywne konsekwencje,

które przejawiać będą się dziedziczeniem zachowań patologicznych oraz biedy i bezrobocia

wśród osób pochodzących z biedniejszych domów.

Na obszarze przeznaczonym do rewitalizacji funkcjonuje zaledwie kilka organizacji

pozarządowych oraz dwie parafie rzymsko – katolickie. Żadna z parafii nie podejmuje

działań, które przyczyniałyby się do rozwoju i integracji społeczności lokalnej. Organizacje

pozarządowe, które mają tutaj swe siedziby prowadzą, co prawda akcje kulturalno –

artystyczne skierowane do mieszkańców całej dzielnicy, w większości przypadków ogranicza

się to jednak do mieszkańców północnej części Wrzeszcza.

Brakuje także organizacji, które wystąpiłyby z ofertą kulturalną dla dzieci, pozwoliłyby na

rozwój ich zainteresowań i na efektywne spędzanie wolnego czasu. Podobna sytuacja

dotyczy osób w wieku emerytalnym. Na terenie Dolnego Wrzeszcza nie funkcjonują żadne

instytucje, które realizowałyby ofertę kulturalną skierowaną do tej grupy odbiorców.

Podczas badań przeprowadzonych w 2009 roku, aż 12% mieszkańców Dolnego Wrzeszcza

wskazało, iż dużym problemem dzielnicy jest brak organizacji kulturalnych. Potrzeby w tym

zakresie są niezwykle zróżnicowane, co wynika z dużej rozpiętości wiekowej mieszkańców.

Wskazano na potrzebę stworzenia oferty i obiektów kulturalno‐oświatowych, które

zajmowałyby się aktywizacją młodzieży oraz klubów i organizacji umożliwiających spędzanie

wspólnego czasu emerytom.

Rewitalizacja

Dolny Wrzeszcz jest obszarem wymagającym natychmiastowej interwencji w zakresie

infrastruktury (budynki, drogi, sieci) oraz w zakresie działań społecznych, które położą

nacisk na aktywizację mieszkańców zarówno pod względem społecznym jak i zawodowym.

Ze względu na zabytkową zabudowę znajdującą się na tym obszarze, wskazane jest

przeprowadzenie działań zmierzających do zabezpieczenia konstrukcji technicznej budynków

i umożliwienie ich dalszej degradacji. W sferze infrastruktury oprócz zniszczonej zabudowy

widoczne są problemy dotyczące nawierzchni drogowej oraz chodników, jak również brak

miejsc parkingowych, co utrudnia poruszanie się osobom pieszym i zmotoryzowanym.

Czynnikiem przemawiającym za podjęciem działań rewitalizacyjnych jest niewielki rozwój

społeczno‐gospodarczy tej części Wrzeszcza w porównaniu z centrum dzielnicy, co związane



60

jest z niewielką liczbą podmiotów gospodarczych – 14,1 podmiotów w przeliczeniu na 100

osób i dużym wskaźnikiem długotrwałego bezrobocia mieszkańców, który w 2006 roku

wynosił 10,1% i od tamtej pory nie uległ większym zmianom. Większość rodzin z tej części

Wrzeszcza korzysta z pomocy MOPS, a ich liczba w przeliczeniu na 1000 mieszkańców

wyniosła w 2006 roku 78 osób. Realizacja zamierzonych działań znajduje też uzasadnienie w

niskim poziomie bezpieczeństwa i dużej liczbie przestępstw, których w samym 2006 roku

było 42.

Można zatem uznać, iż Dolny Wrzeszcz spełnia kryteria wyznaczenia obszaru

zdegradowanego objętego interwencją w zakresie mieszkalnictwa (wytyczne dot.

przygotowania projektów w ramach poddziałania 3.2.1 RPO WP 2007‐2013), głównie ze

względu na:

wysoki poziom ubóstwa i wykluczenia,

wysoką stopę długotrwałego bezrobocia,

wysoki poziom przestępczości i wykroczeń,

niski wskaźnik prowadzenia działalności gospodarczej,

Warto zauważyć iż działania rewitalizacyjne posiadają akceptację społeczną, co

potwierdziły przeprowadzone w 2009 roku badania wśród mieszkańców Dolnego Wrzeszcza,

spośród których 82% badanych wskazało na konieczność podjęcia działań. Ponadto za

koniecznością realizacji projektu przemawiają członkowie organizacji pozarządowych, którzy

niejednokrotnie zgłaszali władzom miasta potrzebę zmian w swojej dzielnicy.

W czasie prowadzenia badań mieszkańcy oceniali przywiązanie do miejsca zamieszkania,

przy czym zauważono, iż największy wskaźnik emocjonalnego związku z dzielnicą zauważono

wśród osób najstarszych – 91,5%.

Jako najważniejsze pozytywne cechy dzielnicy Dolny Wrzeszcz mieszkańcy wskazywali

korzystną lokalizację – aż 78,9% respondentów ceni sobie bliskość instytucji publicznych oraz

dogodne połączenia komunikacji miejskiej. 25% spośród badanych wskazało, iż zaletą

Wrzeszcza jest położenie w pobliżu terenów zielonych i rekreacyjnych.

Jako największe bolączki dzielnicy wskazywano zły stan techniczny zabytkowych kamienic

(34,2% badanych), zły stan infrastruktury technicznej (58,9% badanych skupiło się na

funkcjonowaniu kanalizacji, wodociągów oraz stanie dróg i chodników). Część mieszkańców



61

zwróciła także uwagę na zbyt małą liczbę miejsc parkingowych oraz zbyt małą liczbę

pojemników na śmieci, co przekłada się na zaśmiecanie dzielnicy. Aż 26% badanych

zauważyło, że estetykę i atrakcyjność dzielnicy obniżają zaniedbane tereny zielone.

Jako dużą niedogodność mieszkańcy wskazywali także niski poziom bezpieczeństwa (32,7%) i

częste akty chuligaństwa czy wandalizmu. 12% ankietowanych zwróciło również uwagę na

zbyt mało rozwinietą ofertę kulturalną (12,0%).

Najważniejsze dane statystyczne charakteryzujące Dolny Wrzeszcz przedstawia tabela

poniżej. Dane te jednoznacznie wskazują na pilną potrzebę realizacji przedmiotowego

projektu.



62

Tabela 3.1 Kryteria i wskaźniki dla Dolnego Wrzeszcza w Gdańsku

KRYTERIUM WSKAŹNIK POZIOMU

UBÓSTWA I

WYKLUCZENIA

WSKAŹNIK POZIOMU

DŁUGOTRWAŁEGO

BEZROBOCIA

WYSOKI POZIOM PRZESTĘPCZOŚCI I

WYKROCZEŃ

NISKI WSKAŹNIK

PROWADZENIA

DZIAŁALNOŚCI

GOSPODARCZEJ

PORÓWNYWALNIE NISKI POZIOM WARTOŚCI

ZASOBU MIESZKANIOWEGO

WSKAŹNIK Liczba osób korzystających z zasiłków pomocy społecznej na 1 tys.

ludności

Udział długotrwale bezrobotnych wśród osób w

wieku produkcyjnym.

Liczba przestępstw na 1 tys. ludności

Czyny karalne osób nieletnich

na 1 tys. nieletnich

Liczba zarejestrowanych

podmiotów gospodarczych na

100 osób

Udział budynków bez

wodociągów/do ogólnej liczby

budynków (w %)

Liczba budynków wybudowanych przed rokiem

1989/do ogólnej liczby budynków

(%) ŹRÓDŁA DANYCH WYZNACZENIA

ŚREDNIEJ

dane za 2006 (RSW)

dane za 2006 (RSW)

dane za 2006 (RSW)

dane za 2006 (TEMIDA)

dane za 2006 (RSW) dane za 2002 (NSP) dane za 2002

(NSP)

POLSKA (ŚREDNIA)

74 4,7 33,8 37,4 9,5 8,0 84,8

POMORSKIE

(ŚREDNIA) 73 4,3 41,0 48 10,4 2,2 80,0

OBSZAR

ZDEGRADOWANY

(WARTOŚCI DLA

OBSZARU ZDEGRA‐DOWANEGO)

Liczba osób korzystająca z

zasiłków pomocy:

611

Liczba osób w wieku

produkcyjnym:

Liczba przestępstw:

328

Czyny karalne osób nieletnich: Brak danych

Liczba zarejestrowanych

podmiotów gospodarki:

1095

Liczba budynków bez wodociągów:

Brak danych

Liczba budynków wybudowanych przed rokiem

1989:

W tym liczba bezrobotnych:

Liczba osób nieletnich: Brak danych

Liczba osób na obszarze

zdegradowanym: 7 739

Liczba budynków na obszarze

zdegradowanym:

Liczba budynków na obszarze

zdegradowanym:

OBSZAR

ZDEGRADOWANY

(ŚREDNIA)

78

10,1

42,38

Brak danych

14,1

Brak danych

98%

WARTOŚĆ DLA odchylenie powyżej odchylenie powyżej odchylenie odchylenie odchylenie poniżej odchylenie powyżej odchylenie



63

OBSZARÓW

OBJĘTYCH

WSPARCIEM

wartości referencyjnej


powyżej wartości

referencyjnej

powyżej wartości referencyjnej



powyżej wartości referencyjnej

DEFINICJA WSKAŹNIKA

Osoby, które zgodnie z ustawą z 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej 9Dz. U. Nr 64, poz. 593, z późn. Zm.) są uprawnione do ubiegania się o przyznanie świadczenia pieniężnego z

pomocy społecznej

Stopę bezrobocia długotrwałego rozumie się jako stosunek liczby

osób bezrobotnych powyżej 12

miesięcy do liczby osób w wieku produkcyjnym

(kobiety w wieku 18‐59, mężczyźni

18‐64)

Ilość przestępstw stwierdzonych ogółem

Ilość czynów karalnych

popełnionych przez nieletnich, przy czym za

nieletniego uważa się osobę, która w chwili popełniani

czynu miała ukończone 13 lat, ale nie ukończyła

17 lat

Ilość zarejestrowanych

podmiotów gospodarczych w przeliczeniu na 100

mieszkańców

Budynek wyposażony w wodociąg –

budynek w którym wszystkie, bądź nie które mieszkania posiadają kran z wodą bieżącą (bez względu na to czy jest to zimna czy ciepła woda), lub

jest on poza mieszkaniem – ale wewnątrz tego budynku np. w

korytarzu. Według długości przewodu

rozdzielczych doprowadzających wodę do źródła (ujęcia wody) rozróżnia się instalację jako:

sieciową urządzenie lokalne

Liczba budynków mieszkalnych

powstałych przed rokiem 1989 w relacji do ogólnej liczby budynków mieszkalnych

REKOMENDOWANE

ŹRÓDŁA DANYCH

DLA BENEFICJENTA.

Ośrodki Pomocy Społecznej

Urząd Statystyczny/ Powiatowy Urząd

Pracy

Komendy Policji

Komendy Policji Urząd Statystyczny Dane

administracyjne Dane

administracyjne



64

3.3 OPIS POTRZEBY REALIZACJI PROJEKTU

Dolny Wrzeszcz, stanowiący jedną z najstarszych części Gdańska, której historia sięga IX

wieku, mimo bardzo dobrego położenia geograficznego, jest obecnie obszarem

odizolowanym od śródmieścia i nowoczesnych dzielnic. Ze względu na nieodpowiednią

infrastrukturę oraz wysoki stopień bierności społeczności lokalnej potencjał tej dzielnicy nie

jest wykorzystywany do rozwoju społeczno – gospodarczego miasta ani metropolii

trójmiejskiej.

Obecnie niski poziom rozwoju Dolnego Wrzeszcza wynika między innymi z problemów

infrastrukturalnych (przestrzennych). Problemem jest ogólne zaniedbanie infrastruktury: zły

stan nawierzchni ulic oraz chodników, a także brak miejsc parkingowych, co sprawia, iż

zaparkowane na poboczu i chodnikach samochody utrudniają ruch zarówno pieszym jak i

zmotoryzowanym. Ponadto ze względu na brak prac remontowych i modernizacyjnych w

zabytkowej zabudowie Dolnego Wrzeszcza, widoczne są zaniedbane elewacje, w

podpiwniczeniach budynków brakuje izolacji przeciwwilgociowych, co powoduje pogorszenie

stanu technicznego budynków. Zagrożeniem istnienia zabytkowego zespołu zabudowy jest

bardzo zły stan kanalizacji deszczowej, zwłaszcza brak kanału ulgi pod ulicą Wajdeloty, który

powoduje ciągłe zalania piwnic i pogłębiającą się dewastację murów piwnicznych i

fundamentowych większości budynków.

Oprócz problemów stricte technicznych problemem jest duże zaśmiecenie ulic, na których

brakuje śmietników. W połączeniu z brakiem uporządkowanej zieleni miejskiej, obszar

Dolnego Wrzeszcza postrzegany jest przez przedsiębiorców, mieszkańców i turystów jako

teren o niskiej estetyce, zaniedbany i nieciekawy, a więc niewarty odwiedzenia. Aktualne

problemy przestrzenne Dolnego Wrzeszcza są jedną z głównych przyczyn obniżających

atrakcyjność inwestycyjną tego obszaru, co sprawia, iż cechuje go niewielki rozwój

gospodarczy i wysoki poziom bezrobocia.

Oprócz działań o charakterze technicznym i infrastrukturalnym na obszarze Dolnego

Wrzeszcza istnieje pilna potrzeba przeprowadzenia rewitalizacji społecznej. Związane jest

to przede wszystkim z dużym zróżnicowaniem mieszkańców, wśród których dużą grupę

stanowią osoby długotrwale bezrobotne (10,1%), charakteryzujące się również niskim

poziomem wykształcenia. Brak zatrudnienia i niewielka aktywność społeczna przejawiają się

powstawaniem zachowań patologicznych i uzależnieniami, przede wszystkim od alkoholu.



65

Powoduje to obniżenie bezpieczeństwa w tej części miasta, liczne akty wandalizmu i

chuligaństwa, przede wszystkim wśród młodzieży (42 zdarzenia na 1000 mieszkańców w

roku 2006).

Aktualnie problemem społecznym widocznym wśród mieszkańców Dolnego Wrzeszcza jest

przekazywanie złych wzorców kolejnym pokoleniom. Sytuacji nie poprawia także fakt, iż w

dzielnicy działają szkoły o wysokim poziomie edukacji, do których uczęszczają dzieci z

bardziej zamożnych rodzin oraz szkoły o niskim poziomie nauczania gdzie naukę pobierają

dzieci z rodzin ubogich, wśród których nierzadko występują środowiska dysfunkcyjne.

Przeprowadzenie działań miękkich w przedmiotowym projekcie i stworzenie oferty

kulturalno – edukacyjnej dla najmłodszych mieszkańców dzielnicy, osób bezrobotnych a

także rodzin mających problemy wychowawcze jest niezbędne do przywrócenia właściwego

funkcjonowania społeczności lokalnej. Biorąc pod uwagę obecną sytuację wyraźnie widać,

iż rozwiązanie jedynie problemów przestrzennych nie jest wystarczające do rewitalizacji

obszaru Dolnego Wrzeszcza. Konieczne jest przeprowadzenie działań integracyjnych i

aktywizacyjnych dla jego mieszkańców.

Potrzebę pilnej realizacji przedsięwzięcia dostrzegają mieszkańcy Dolnego Wrzeszcza,

przede wszystkim skupieni w Stowarzyszeniu Wspólnota Lokalna Wajdeloty, którzy w

ramach swojej działalności statutowej starają się organizować przedsięwzięcia aktywizacyjne

i integracyjnej dla lokalnej społeczności, jednakże bez wsparcia władz miasta i

kompleksowych działań, trwałe rozwiązanie problemu marginalizacji tego obszaru Gdańska

nie będzie możliwe. Podczas konsultacji przeprowadzonych z mieszkańcami dzielnicy na

przełomie maja i czerwca 2009 roku, aż 82% badanych wskazało na potrzebę

przeprowadzenia działań rewitalizacyjnych. Jako największe bolączki dzielnicy wskazywano

zły stan techniczny zabytkowych kamienic (34,2% badanych), zły stan infrastruktury

technicznej (58,9% badanych skupiło się na funkcjonowaniu kanalizacji, wodociągów oraz

stanie dróg i chodników). Część mieszkańców zwróciła także uwagę na zbyt małą liczbę

miejsc parkingowych oraz zbyt małą liczbę pojemników na śmieci, co przekłada się na

zaśmiecanie dzielnicy. Aż 26% badanych zauważyło, że estetykę i atrakcyjność dzielnicy

obniżają zaniedbane tereny zielone.

Jako dużą niedogodność mieszkańcy wskazywali także niski poziom bezpieczeństwa (32,7%) i

częste akty chuligaństwa czy wandalizmu. 12% ankietowanych zwróciło również uwagę na



66

zbyt mało rozwiniętą ofertę kulturalną (12,0%). Można zatem uznać, iż realizacja projektu w

dużej mierze spowodowana jest własną inicjatywą mieszkańców.

Przeprowadzenie działań rewitalizacyjnych w związku z przedmiotowym projektem wynika

również z zapisów „Programu Rewitalizacji Obszarów Zdegradowanych w Gdańsku –

Lokalnego Programu Rewitalizacji”.

Obecnie Dolny Wrzeszcz, stanowiący fragment jednej z największych i najbardziej

rozwiniętych dzielnic Gdańska, w której wyraźny jest rozwój społeczno‐gospodarczy, stanowi

miejsca całkowicie odizolowane. Pomimo posiadanych atutów (położenie, historyczna

zabudowa), obecna sytuacja (nieodpowiednia infrastruktura, problemy społeczne) nie

pozwalają na wykorzystanie potencjału obszaru do rozwoju funkcji turystycznych ani

gospodarczych. Zaniechanie realizacji projektu uniemożliwi aktywizację społeczną i

gospodarczą na zdegradowanym terenie Gdańska i obniży atrakcyjność rozwojową

dzielnicy Wrzeszcz, co przełoży się na zahamowanie rozwoju Gdańska i metropolii

trójmiejskiej.

Opisane wyżej problemy w sposób czytelny przedstawione zostały za pomocą drzewa

problemów. Projekt rozwiąże problemy znajdujące się na dole drzewa problemów

(pierwotne przyczyny), co oznacza że będzie on skuteczny i przyniesie trwałe efekty.



67

Duża liczba przestępstw.

Nieodpowiednie wzorce przekazywane

następnym pokoleniom

Niewielka integracja mieszkańców

Ograniczona dostępność

komunikacyjna obszaru

Niska jakość życia mieszkańców

Zły stan infrastruktury technicznej i drogowej

Niezadowalający stan techniczny

budynków

Niewielkie zróżnicowanie oferty

kulturalno ‐ edukacyjnej

Duże ryzyko występowania zachowań

patologicznych

Wysoki wskaźnik długotrwałego bezrobocia

Niedostateczny rozwój funkcji miejskich i metropolitalnych w Gdańsku, będącego głównym

ośrodkiem rozwojowym regionu

Niska atrakcyjność inwestycyjna

Zdewastowana i zdegradowana przestrzeń

miejska

Niski poziom aktywności społecznej

Wykluczenie społeczne

marginalizacja obszaru



68

3.4 PRZEDMIOT PROJEKTU

3.4.1 ANALIZA RÓŻNYCH WARIANTÓW ROZWIĄZANIA ZIDENTYFIKOWANYCH PROBLEMÓW

Analizę wariantów przeprowadzono w odniesieniu do poszczególnych zadań inwestycyjnych

z uwzględnieniem głównych aspektów realizacji projektu jak zakres, skala i lokalizacja. Dla

każdego przedsięwzięcia infrastrukturalnego określono możliwe warianty, które oceniono i

porównano za pomocą przyjętych kluczowych kryteriów. Następnie biorąc pod uwagę całość

inwestycji przeanalizowano zasadność realizacji wszystkich wyłonionych najkorzystniejszych

wariantów. Ponadto, wzięto także pod uwagę celowość i ewentualne korzyści mogące płynąć

z uzyskania dofinansowania z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach

Regionalnego Programu Operacyjnego dla Województwa Pomorskiego na lata 2007‐2013.

W ramach Projektu do realizacji planowane są trzy zadania przestrzenne, na które składają

się 4 przedsięwzięcia inwestycyjne:

1. Przebudowa i modernizacja dróg i infrastruktury podziemnej z zagospodarowaniem

terenu

‐ infrastruktura naziemna ‐ drogi i zagospodarowanie terenu

‐ infrastruktura podziemna

2. Przebudowa elementów budynków mieszkalnych

3. Modernizacja bazy lokalowej na potrzeby działań społecznych

Dla każdego z powyższych przedsięwzięć opracowano możliwe warianty realizacji biorąc pod

uwagę zakres, skalę i lokalizację inwestycji. Warianty zestawiono w tabeli poniżej.



69

Tabela 3.2 Warianty realizacji poszczególnych zadań

Planowane zadanie przestrzenne

Przedsięwzięcie inwestycyjne

Wariant 0 Wariant 1 Wariant 2 Wariant 3

1. Przebudowa dróg i infrastruktury podziemnej z zagospodarowaniem terenu

Infrastruktura naziemna ‐ drogi i zagospodarowanie

terenu

Bezinwestycyjny ‐ żaden ze wskazanych elementów projektu nie

zostaje zrealizowany

Nawierzchnie – przebudowa nawierzchni ulic w obszarze Dolnego Wrzeszcza objętego

rewitalizacją

Nawierzchnie‐zieleń ‐ przebudowa i wykonanie nowej nawierzchni ulic wraz z rewaloryzacją zieleni

Nawierzchnie‐zieleń‐architektura ‐ przebudowa i wykonanie nowej nawierzchni ulic z rewaloryzacją zieleni i

elementami małej architektury

Infrastruktura podziemna

Wodociągowy – przebudowa i budowa sieci wodociągowej w rewitalizowanym obszarze

Dolnego Wrzeszcza

Wodociągowo –sanitarny – przebudowa sieci wodociągowej i kanalizacyjnej

Wodociągowo‐sanitarno‐deszczowy – przebudowa sieci wod.‐kan wraz z kanalizacją deszczową na wybranych

odcinkach


Kompleksowy – przebudowa elementów wszystkich

budynków położonych wzdłuż remontowanych ulic

Selektywny ‐ przebudowa elementów wybranych

budynków

3. Zapewnienie bazy lokalowej dla działań społecznych

Zakup lokalu lub budowa nowego obiektu na potrzeby

prowadzonych działań społecznych

Przebudowa i adaptacja lokali istniejących przy ul. Wajdeloty

11 i Pestalozziego 5

Kompleksowy – przebudowa i adaptacja lokali z zakupem

wyposażenia na cele społeczne



70

Warianty poszczególnych przedsięwzięć oceniono ze względu na przyjęte kryteria kluczowe,

którym przyporządkowano odpowiednie współczynniki wagowe (od 1 – mała waga, do 3 –

waga bardzo istotna).

Tabela 3.3 Kryteria oceny wariantów przedsięwzięć inwestycyjnych

Kryterium Waga Uzasadnienie

1. Podniesienie stanu technicznego i funkcjonalnego infrastruktury przestrzennej

3

Kryterium to odnosi się do długofalowego efektu, jaki ma realizować przedsięwzięcie, i jego spełnienie

jest niezwykle istotne ze względów społeczno‐gospodarczych

2. Liczba użytkowników 3

Kryterium to odnosi się do długofalowego efektu, który osiągnięty zostanie dzięki realizacji

przedsięwzięcia i jego spełnienie jest istotne ze względów społecznych

3. Pilność realizacji przedsięwzięcia

3 Kryterium odnosi się do sytuacji obecnej, jednak jest istotne z punktu widzenia potencjalnych zagrożeń

środowiskowych, materialnych i społecznych

4. Poprawa estetyki obszaru 2 Kryterium to odnosi się do długofalowego efektu,

który ma realizować przedsięwzięcie i jego spełnienie jest istotne ze względów społecznych

5. Koszt przedsięwzięcia 1 Kryterium to odnosi się do etapu realizacji

przedsięwzięcia, jednak zbyt wysokie nakłady mogą całkowicie uniemożliwić jego realizację

W ramach każdego kryterium, poszczególnym wariantom realizacji inwestycji przyznano

punkty w skali od 0 do 2 punktów, w zależności od stopnia spełnienia danego kryterium.

Następnie przyznane wartości punktowe przemnożono przez odpowiednie współczynniki

wagowe, co dało łączny wynik dla danego kryterium. Uzyskane oceny przedstawiono w

poniżej. Wariantem najkorzystniejszym jest ten, który otrzymał najwyższą łączną notę.



71

Tabela 3.4 Porównanie rozważanych wariantów

Planowane zadanie przestrzenne

Przedsięwzięcie inwestycyjne

Wariant

Kryterium

Suma

punktów

1. Podniesienie stanu techn. i funkcjonalnego infrastr. przestrzennej

(waga ‐3)

2. Liczba użytkowników (waga ‐ 3)

3.Pilność realizacji

przedsięwzięcia(waga ‐ 3)

4. Poprawa estetyki obszaru

(waga ‐ 2)

5. Koszt przedsięwzięcia

(waga ‐ 1)

1. Przebudowa dróg i infrastruktury podziemnej z zagospodarowaniem terenu

Infrastruktura naziemna ‐ drogi i zagospodarowanie

terenu

Wariant 1 3 3 6 2 2 16

Wariant 2 6 6 3 2 1 18

Wariant 3 6 6 3 4 0 19

Infrastruktura podziemna

Wariant 1 3 6 3 0 2 14

Wariant 2 3 6 3 0 1 13

Wariant 3 6 6 6 0 0 18


Wariant 1 6 6 0 4 0 16

Wariant 2 6 3 6 2 2 19

3. Zapewnienie bazy lokalowej dla działań społecznych

Wariant 1 3 6 0 0 0 9

Wariant 2 3 6 3 0 2 14

Wariant 3 6 6 6 0 1 19



72

W ramach przedsięwzięcia obejmującego przebudowę dróg i zagospodarowanie terenu

najwyższą notę uzyskał wariant 3 kompleksowy obejmujący wymianę nawierzchni ulic wraz z

nową aranżacją miejskiej przestrzeni publicznej dzielnicy (rewaloryzacją zieleni i

wprowadzeniem elementów małej architektury). Wariant ten uzyskał najwyższe noty pod

względem spełnienia trzech kryteriów, gdyż w największym stopniu przyczyni się do poprawy

stanu technicznego i funkcjonalnego obszaru. Pozwoli na rozwiązanie pilnego problemu

złego stanu ulic w rejonie Dolnego Wrzeszcza. Jednocześnie przy stosunkowo niewielkich

nakładach dodatkowych, dzięki nowej aranżacji zieleni i wprowadzeniu stylizowanych

elementów małej architektury podkreślony zostanie historyczny charakter tej części miasta.

Kompleksowa realizacja całości przedsięwzięcia obejmie też największą liczbę potencjalnych

użytkowników. Mimo że koszt realizacji tego wariantu jest najwyższy to jednak znajduje się

na poziomie możliwym do zaakceptowania przez inwestora. Realizacja planowanych

zamierzeń oddzielnie lub etapami byłaby nieefektywna i przyniosłaby znacznie mniejsze

rezultaty estetyczne.

W przypadku przebudowy infrastruktury podziemnej brano pod uwagę oddzielną realizację

sieci wodnej, kanalizacyjnej i deszczowej. Z uwagi na palącą potrzebę rozwiązania

istniejących problemów wodno‐kanalizacyjnych, najwyższą notę uzyskał jednak wariant 3 –

zakładający kompleksową modernizację całej infrastruktury podziemnej. Z uwagi na zły

stan zarówno sieci wodnej, jak i kanalizacyjnej, powodujący przerwy w dostawie wody i

powodujący zagrożenie zanieczyszczania wód potoku Strzyży, potrzeba przebudowy

wybranych odcinków obu sieci jest bardzo pilna. Palącym problemem jest jednak również zły

stan kanalizacji deszczowej i jej niewłaściwe funkcjonowanie doprowadzające do podtapiania

budynków znajdujących się w obszarze Dolnego Wrzeszcza. Z tego względu realizacja

przebudowy infrastruktury podziemnej etapami uzyskała niższe noty niż w przypadku

prowadzenia prac kompleksowo. Jednoczesna realizacja wszystkich działań związanych z

infrastrukturą podziemną będzie ponadto służyć zwiększeniu jej spójności, a realizacja zadań

w sposób kompleksowy pozwoli na uzyskanie efektu synergii, czyli znacznie większych

korzyści niż w przypadku gdyby zadania realizowane były pojedynczo lub etapami.

Ponadto w przypadku realizacji założonych robót etapami prawdopodobnie niemożliwe

byłoby całościowe przeprowadzenie prac związanych z przełożeniem kolidujących sieci

teletechnicznych. Generowałoby to wzrost kosztów inwestycji, co jest dodatkowym atutem

przemawiającym na rzecz realizacji działań w sposób kompleksowy.



73

W przypadku przebudowy elementów budynków mieszkalnych usytuowanych przy ulicach

objętych projektem rewitalizacji w pierwszej kolejności brano pod uwagę możliwość

przeprowadzenia remontów we wszystkich obiektach położonych wzdłuż remontowanych

ulic. Jednak, choć rozwiązanie takie byłoby najbardziej spójne w odniesieniu do estetyki i

wizerunku remontowanego obszaru, to jednak jego koszt przewyższyłby obecne możliwości

finansowe inwestora, co powodowałoby konieczność przesunięcia inwestycji w czasie. Z

kolei ze względu na pilną potrzebę poprawy stanu technicznego szeregu budynków, w tym

wykonaniu właściwej izolacji i dociepleniu ścian fundamentowych, a także biorąc pod uwagę

możliwość wykorzystania na przeprowadzenie robót momentu prowadzenia prac drogowych

i instalacyjnych, ostatecznie większą ilość punktów zdobył wariant 2 – selektywny. Będzie

on polegał na przeprowadzeniu robót modernizacyjnych wybranych niezbędnych elementów

obiektów tylko w wytypowanych budynkach należących do GZNK lub wspólnot

mieszkaniowych.

W przypadku ostatniego zadania inwestycyjnego mającego na celu zapewnienie bazy

lokalowej na potrzeby planowanych działań społecznych najwyższą notę uzyskał wariant 3

polegający na wykorzystaniu istniejących lokali przy ul. Wajdeloty i Pestalozziego,

przeprowadzeniu ich adaptacji i wyposażenie. Wśród innych możliwych rozwiązań branych

pod uwagę rozważano m.in. zakup lub budowę nowego obiektu, co jednak wiązałoby się z

wysokimi nakładami inwestycyjnymi, a ponadto czas realizacji zadania uległby znacznemu

wydłużeniu. Przebudowa i adaptacja istniejących obiektów pozwoli natomiast na

stosunkowe ograniczenie kosztów, szybkie przeprowadzenie robót i prowadzenie

zaplanowanych działań społecznych. Planowany w ramach wariantu 3 zakup niezbędnego

wyposażenia wiąże się ze stosunkowo niewielkimi nakładami, a równocześnie pozwoli na

realizację planowanych działań w pełnym wymiarze, co w innym przypadku byłoby

utrudnione i mogłoby powodować opóźnienie realizacji zadań społecznych.

Ponadto w ramach prowadzonej analizy dla każdego przedsięwzięcia brano również pod

uwagę – wariant 0 ‐ bezinwestycyjny, który jednak został odrzucony w pierwszej fazie

rozważań, gdyż w żaden sposób nie przyczyniłby się on do rozwiązania zidentyfikowanych

problemów. Dotyczy to zarówno złego stanu miejscowej infrastruktury, jak i postępujących

procesów wykluczenia społecznego i pogłębienia istniejących patologii. Nie ulegało

wątpliwości, że nie podjęcie żadnej interwencji, nie tylko nie poprawi sytuacji w ramach tych



74

obszarów problemowych, lecz zjawiska te będą coraz szersze i dotkliwsze nie tylko dla

mieszkańców dzielnicy, ale i całego miasta, jak i obszaru metropolitalnego.

Ostatecznie dla każdego obszaru inwestycyjnego wybrano najkorzystniejszy wariant realizacji

danego zadania. Każdy z nich pozwala jednak jedynie na częściowe rozwiązanie istniejących

problemów infrastrukturalnych i społecznych. Przeprowadzenie wyłącznie działań

przestrzennych niezwiązanych ze sferą społeczną, bez możliwości prowadzenia działań

społecznych miałoby jedynie charakter remontowy, a ich oddziaływanie byłoby bardzo

powierzchowne. Pozwoliłoby na podniesienie poziomu estetyki i częściowe zwiększenie

atrakcyjności inwestycyjnej tej części miasta, jednak długofalowe efekty społeczno‐

gospodarcze nie zostałyby osiągnięte. W przypadku skutecznej rewitalizacji jedynie

kompleksowa realizacja wszystkich założonych zadań może przynieść zakładane efekty

długofalowe i przyczynić się do realnych zmian zarówno w sferze gospodarczej jak i

społecznej. Kompleksowe przekształcenia przestrzenno‐społeczne pozwolą zatem na

uzyskanie efektu synergii i wpłyną nie tylko na poprawę funkcjonalno‐przestrzenną Dolnego

Wrzeszcza, ale dzięki aktywizacji społeczeństwa wpłyną na szybszy rozwój gospodarczy tej

części miasta.

W trakcie analizy wariantów sposobu rozwiązania zidentyfikowanych problemów brano

także pod uwagę celowość i ewentualne korzyści mogące płynąć z uzyskania dofinansowania

z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu

Operacyjnego dla Województwa Pomorskiego na lata 2007‐2013. Uznano, iż z zasady

możliwa byłaby realizacja projektu bez uzyskania wspomnianego dofinansowania, mimo to

decyzję o wystąpieniu o wsparcie z RPO WP uzasadniły jednak następujące aspekty:

‐ uzyskanie dofinansowania pozwoli zwiększyć skalę projektu – ilość przebudowanej

infrastruktury komunikacyjnej i mieszkaniowej będzie mogła być większa, możliwe

będą przemiany przestrzenne w obrębie znaczącej części dzielnicy; możliwe będzie

także uczynienie projektu bardziej kompleksowym poprzez włączenie do zakresu prac

adaptacji wybranych obiektów na potrzeby społeczne;

‐ dofinansowanie pozwoli zwiększyć całkowite nakłady poniesione przez beneficjenta na

projekt, dzięki czemu infrastruktura będąca produktem inwestycji charakteryzować się



75

będzie wyższą jakością wykonania, co wpłynie na podniesienie estetyki przestrzeni

miejskiej i szybsze osiągnięcie efektów społeczno‐gospodarczych;

‐ dzięki dofinansowaniu i zachowaniu płynności finansowej okres realizacji projektu

znacznie się skróci, dzięki czemu zidentyfikowane problemy można będzie rozwiązać w

krótszym okresie czasu.

Uznano tym samym, iż uzyskanie dofinansowania z RPO WP w celu wsparcia wybranego

wariantu przedmiotowej inwestycji jest wysoce pożądane.

3.4.2 SZCZEGÓŁOWY OPIS WYBRANEGO WARIANTU

3.4.2.1 LOKALIZACJA, MIEJSCE REALIZACJI PROJEKTU I POSZCZEGÓLNYCH PRZEDSIĘWZIĘĆ

Projekt „Rewitalizacja Dolnego Wrzeszcza w Gdańsku” realizowany będzie na terenie

województwa pomorskiego, w stolicy regionu ‐ Gdańsku. Położenie miasta na tle Polski i

województwa pomorskiego pokazuje poniższa mapa.

Rysunek 3.1. Lokalizacja miasta Gdańska na mapie Pomorza i Polski.

źródło: opracowanie własne na podstawie www.wikipedia.pl



76

Dolna część Wrzeszcza jest położona w jego centralnej i wschodniej części. Za linię podziału

dzielnicy na obszar Górny i Dolny uważa się estakadę kolejową biegnącą pomiędzy ulicami

Białą i ks. Zator‐ Przytockiego. Obszar projektu ograniczony jest ulicami Kościuszki, Al.

Legionów, placem Komorowskiego, ul. Wyspiańskiego i terenami kolejowym. Poszczególne

zadania inwestycyjne w ramach przedsięwzięcia zlokalizowano wokół ul. Wajdeloty oraz

przylegających ulic: Białej, Aldony, Grażyny oraz Wallenroda. Dla potrzeb działań społecznych

przekazane będą dwa lokale usługowe, zlokalizowane przy ul. Wajdeloty 11 (dla „Klubu

Mieszkańca”) oraz Pestalozziego 5 (dla „Klubu Młodego Wrzeszczaka”).

Ciągiem drogowym, wokół którego koncentruje się większość usług i punktów handlowych

jest ulica Wajdeloty, która łączy rejon dworca kolejowego Gdańsk‐Wrzeszcz z rejonem ul.

Wyspiańskiego i pl. Komorowskiego (poprzez ul. Waryńskiego). Arterią o największym

natężeniu ruchu kołowego jest ciąg ulic Legionów‐ Wyspiańskiego we wschodniej części

obszaru oraz ul. Kościuszki biegnąca wzdłuż północnej granicy obszaru.

Poniżej mapa pokazująca rejon inwestycji na planie miasta Gdańska.

Rysunek 3.2. Położenie Dolnego Wrzeszcza na mapie Gdańska.

źródło: oprac. własne na podst. maps.google.pl



77

Rejon opisywanej inwestycji ‐ Dolny Wrzeszcz swój kształt przybrał na przełomie XIX i XX

wieku. Z tego okresu pochodzi większość zlokalizowanych tam kamienic i obiektów

przemysłowych. W przeciwieństwie do Górnego Wrzeszcza, obszar Dolny nie doznał

większych zniszczeń podczas II wojny światowej. Do dnia dzisiejszego tę część dzielnicy

tworzy zwarta zabudowa kilkupiętrowych kamienic ciągnących się wzdłuż ulic, gdzieniegdzie

uzupełnionych współczesnymi plombami. Zabudowa z II połowy XX wieku w większym

stopniu występuje w rejonie pl. Komorowskiego, jednak nie zmienia ona znacznie ładu

przestrzennego obszaru. Przy ul. Kilińskiego, w zachodniej części Dolnego Wrzeszcza,

zlokalizowany jest stary browar (wybudowany w 1872 roku), który obecnie ‐ po wygaszeniu

produkcji w roku 2001 ‐ czeka na rozpoczęcie rewaloryzacji i przekształcenie w obiekt

mieszkaniowo‐biurowy. Po przeciwnej stronie ul. Kilińskiego znajdują się tereny

przemysłowe, budynek biurowy oraz staw. Obszary zielone na obszarze projektu to Park

Kuźniczki (zlokalizowany pomiędzy ulicami Wajdeloty i Kilińskiego oraz dawnym Browarem)

oraz zieleniec przy pl. Wybickiego.

Miejsce realizacji projektu cechuje dobra dostępność komunikacyjna. Teren zlokalizowany

jest w trójkącie tory kolejowe‐ul. Kościuszki‐ciąg ulic Legionów‐Wyspiańskiego. Wymienione

dwie ulice stanowią kluczowe arterie zbiorcze łączące się z główną trasą Trójmiasta ‐ Al.

Grunwaldzką (DW468). Ulice biegnące wewnątrz obszaru Dolnego Wrzeszcza łączą się bądź z

ul. Kościuszki na północy, bądź z ul. Legionów na wschodzie. Dzięki przepustowi pod torami

kolejowymi w rejonie Dworca we Wrzeszczu istnieje możliwość sprawnego przejazdu do

Górnej części dzielnicy. Bezkolizyjny przejazd przez linię kolejową zapewnia most drogowy w

ciągu ul. Kościuszki oraz przepust na wysokości ul. Wyspiańskiego.

Dolny Wrzeszcz charakteryzuje się także dobrą dostępnością przy pomocy transportu

zbiorowego. Dworzec kolejowy Gdańsk‐ Wrzeszcz stanowi jeden z najważniejszych węzłów

integrujących różne środki komunikacji: kolej SKM, kolej regionalną oraz autobusy miejskie.

Ponadto autobusy miejskie (124, 127, 227) kursują w ciągu ul. Kościuszki, zaś ul. Legionów

jest obsługiwana przez tramwaje 2, 4, 8, które łączą Dolny Wrzeszcz z Zaspą (2, 4, 8),

Jelitkowem, Przymorzem (2, 8), Centrum (2, 8) oraz Nowym Portem (4).

Poniżej znajduje się mapa rejonu inwestycji pokazująca jego dostępność komunikacyjną.



78

Rysunek 3.3. Dostępność komunikacyjna Dolnego Wrzeszcza.

źródło: oprac. własne, na podst. www.maps.google.pl

Poniżej zamieszczono dokumentację fotograficzną opisywanej lokalizacji.

Rysunek 3.4. Rejon ul. Wajdeloty.

źródło: www.panoramio.com



79

Rysunek 3.5. ul. Grażyny.


Rysunek 3.6. Skrzyżowanie ul. Aldony i Wajdeloty.




80

3.4.2.2 ANALIZA TECHNICZNA I TECHNOLOGICZNA ORAZ OPIS ZADAŃ REALIZOWANYCH W RAMACH

INSTRUMENTU ELASTYCZNOŚCI

W ramach Projektu przewiduje się realizację 3 zadań inwestycyjnych (przestrzennych) oraz 2

zadań społeczno‐gospodarczych. Analiza przeprowadzona została w oparciu o dokumentację

projektową: Projekt Zagospodarowania Terenu oraz projekty branżowe „Przebudowy ulicy

Wajdeloty w Gdańsku” wykonane na zlecenie Zarządu Dróg i Zieleni w Gdańsku oraz w

oparciu o inne materiały przekazane przez Urząd Miasta w Gdańsku.

Analiza techniczna i technologiczna została przeprowadzona w odniesieniu do przyjętych

rozwiązań konstrukcyjnych oraz funkcjonalno‐użytkowych. Zwrócono uwagę czy są one

zgodne z obowiązującymi normami polskimi i europejskimi oraz przepisami bezpieczeństwa

dla zdrowia ludzkiego i ochrony środowiska.

Zadania planowane do realizacji w ramach Projektu

Zadania inwestycyjne

1 Przebudowa i modernizacja ulicy Wajdeloty oraz fragmentów ulic przyległych ‐ Konrada Wallenroda, Grażyny i Aldony, położonych pomiędzy ulicą Wajdeloty i Potokiem Strzyży wraz z infrastrukturą techniczną, łącznie z budową Kanału Ulgi dla Potoku Strzyży pod ulicą Wajdeloty:

‐ przebudowa infrastruktury drogowej,

‐ rewaloryzacja zieleni oraz elementy małej architektury,

‐ budowa i przebudowa instalacji.

2 Przebudowa i modernizacja elementów budynków (komunalnych i wspólnot mieszkaniowych) bezpośrednio przylegających do remontowanych pasów drogowych

3 Zabezpieczenie (remont) bazy lokalowej dla "Klubu Mieszkańca" oraz "Klubu młodego Wrzeszczaka"

Zadania społeczno‐gospodarcze

1 "KLUB MIESZKAŃCA"

2 "Klub Młodego Wrzeszczaka"



81

Rewitalizacja techniczno‐materialna

1. Przebudowa ulicy Wajdeloty oraz fragmentów ulic przyległych wraz z infrastrukturą

techniczną i budową Kanału Ulgi dla Potoku Strzyży.

Przebudowa infrastruktury drogowej

Głównym założeniem projektu jest odtworzenie zabytkowego charakteru ul. Wajdeloty. Stąd

przewidziano ograniczenie oraz uspokojenie natężenia ruchu kołowego z zachowaniem

zmniejszonej liczby miejsc postojowych. Dzięki wprowadzeniu jednego kierunku ruchu

kołowego i zmniejszeniu szerokości jezdni możliwe będzie poszerzenie chodników. Zakres

robót drogowych oraz projektowane parametry techniczne ulic zawarto w tabeli poniżej.

Podłoże pod jezdniami, miejscami postojowymi i wyspami kierującymi zostanie odpowiednio

wzmocnione: na warstwie kruszywa łamanego ułożona zostanie geosiatka dwukierunkowa o

sztywnych węzłach oraz geosiatka separacyjna. Jezdnie wykonane zostaną z kostki

granitowej jasnoszarej ciętej 10x10 cm, miejsca postojowe i wjazdy z kostki kamiennej 15x17

cm, wyspy kierujące i konstrukcje pierścieni przejezdnych z brukowca 16x19 cm. Wszystkie

nawierzchnie wykonane będą na podsypce cementowo‐piaskowej.

Układ posadzek chodnikowych zaprojektowano tak, że środkiem chodnika ułożony będzie

pas granitowych płyt kamiennych o wym. 50x100 cm, podkreślony obustronnie pasami

kostki kamiennej 10x10 cm. Przestrzenie z przeszkodami od strony ulicy i budynków

wypełnione będą kostką kamienną szarą (np. pochodzącą z rozbiórki). Identyczna

kompozycja zastosowana będzie na chodnikach w całym obszarze objętym Projektem (w

pobliżu parku ciąg płyt będzie poszerzony do 4,0 m, a na wąskim chodniku zmniejszony do

1,4 m, w uliczkach bocznych ciąg płyt zastąpiony zostanie kostką granitową).

W miejscach występowania rur spustowych z dachów budynków nie ujętych w kanalizację

wykonane zostaną rynsztoki z kostki kamiennej 10x10. Wzdłuż elewacji budynków wykonane

zostaną odsadzki z kostki kamiennej ułożonej w trzech rzędach.

Łączna długość przebudowywanych dróg zgodnie z dokumentacją projektową wyniesie

700 mb. Całkowita powierzchnia przebudowanych jezdni klasy L (droga lokalna) wyniesie

3498 m2, powierzchnia miejsc postojowych zajmie 519 m2, powierzchnia chodników

5723 m2, wysp kierujących 301 m2, opaski 94 m2, pierścienia przejezdnego 92 m2 oraz

wjazdów 296 m2. Łączna powierzchnia przebudowy wyniesie 10523 m2.



82

Zakres projektowanych robót drogowych

Ulica Długość moderniz. Odcinka

Parametry Opis

Wajdeloty

543 mb ‐ odc. od Kilińskiego do ul. Białej – kl. L1/2, jezdnia jednokierunkowa, szer. 6 m ‐ odc. od ul. Białej do ul. Aldony – ciąg pieszo‐jezdny, jezdnia jednokierunkowa, szer. 6 m ‐ odc. od ul.Aldony do ul. Waryńskiego, kl. L1/2, jezdnia dwukierunkowa szer. 6 m ‐ prędkość projektowa – 30 km/h ‐ miejsca postojowe równoległe 2,5x6 m, jezdnia 3,5m ‐ chodniki szer. zmienna 2,0 – 5,2 m

Projektowane rozwiązania powstały w ścisłym dowiązaniu do stanu istniejącego. Zaprojektowano korekty łuków poziomych, odpowiednie szerokości jezdni oraz wyspy dzielące. Miejsca postoju równoległego wydzielone będą z przekroju jezdni po jednej lub po dwóch stronach naprzemiennie. Miejsca postojowe i jezdnia wyznaczone poprzez zmianę warstwy ścieralnej nawierzchni oraz poprzez wyspy kierujące ruch (krawężnik +2cm). Pomiędzy przejściami dla pieszych ułożone będą progi zwalniające wyspowe. W celu ochrony pieszych, oddzielenia ich od jezdni oraz uniemożliwienia im przekraczania jezdni w miejscach niedozwolonych (w pobliżu skrzyżowania ulic: Kilińskiego – Wajdeloty – Biała) zastosowane będzie ogrodzenie łańcuchowe typu U‐12b (na słupach S10). W celu niedopuszczenia do parkowania pojazdów na chodniku zastosowane zostaną słupki blokujące S10 oraz pachołki blokujące typu Koma.

Grażyny 56 mb ‐ kl. ulicy D 1/2 ‐ przekrój uliczny: jezdnia szer. 6,0 m ‐ miejsca postojowe 2,5x6,0 m, ‐ jezdnia szer. 3,5 m z miejscami postojowymi równoległymi po stronie zach. ‐ szer. chodników zmienna 2,8 ÷ 4,0 m. – prędkość projektowa 30 km/h

Na projektowanym odcinku przewidziano ruch jednokierunkowy w kierunku od ul. Lelewela do ul. Wajdeloty. Jezdnia z miejscami postoju równoległego wydzielonymi z przekroju jezdni po stronie zachodniej. W odległości około 20 m przed przejściem dla pieszych na jezdni znajdować się będzie próg zwalniający wyspowy. W celu niedopuszczenia do parkowania pojazdów na chodniku zastosowane będą słupki blokujące S6 oraz pachołki blokujące typu Koma .

Wallenroda 40 mb ‐ kl. ulicy D 1/2 ‐ przekrój uliczny: jezdnia jednokierunkowa szer. 6,0 m ‐ miejsca postojowe 2,5x6,0 m,

Na projektowanym odcinku przewidziano ruch jednokierunkowy w kierunku od ul. Wajdeloty do ul. Lelewela. Jezdnia z miejscami postoju równoległego wydzielonymi z przekroju jezdni po stronie wschodniej. W odległości około



83

‐ jezdnia szer. 3,5 m z miejscami postojowymi równoległymi po stronie wsch. ‐ szer. chodników zmienna 3,4 ÷ 5,0 m. – prędkość projektowa 30 km/h

20 m od przejścia dla pieszych na jezdni umieszczony będzie próg zwalniający wyspowy. Na całej ulicy wprowadzona będzie strefa ograniczonej prędkości. W celu niedopuszczenia do parkowania pojazdów na chodniku zastosowane zostaną słupki blokujące typu S6 oraz pachołki blokujące typu Koma.

Aldony 36 mb ‐ kl. ulicy L 1/2 ‐ przekrój uliczny ‐ jezdnia jednokierunkowa szer. 6,0 m ‐ miejsca postojowe 2,5x6,0 m, ‐ jezdnia szer. 3,5 m z miejscami postojowymi równoległymi po stronie zach. ‐ szer. chodników zmienna 1,8 ÷ 4,0 m. – prędkość projektowa 30 km/h

Ruch jednokierunkowy w kierunku od ul. Lelewela do ul. Wajdeloty. Po stronie zachodniej znajdą się miejsca postojowe równoległe. Na całej ulicy wprowadzono strefę ograniczonej prędkości. Parkowanie pojazdów na chodniku ograniczać będą słupki blokujące typu S6 oraz pachołki blokujące typu Koma.

Wszystkie miejsca postojowe oznaczone będą na początku znakiem D‐18 wraz z tabliczką T‐30i pokazującą sposób parkowania równoległego na jezdni. W celu oznaczenia przeszkód na jezdni w postaci wysp kierujących wyodrębnionych krawężnikami ustawione będą słupki przeszkodowe U‐5a wraz ze znakami C‐9 i C‐10.



84

Rewaloryzacja zieleni i elementy małej architektury W ramach Projektu planuje się dokonanie 85 nasadzeń: 77 drzew głogu odm. „Paul’s

Scarlet”, 7 lip drobnolistnych oraz 1 głogu pospolitego. Nasadzenia będą pełnić nie tylko

funkcję estetyczną, ale też klimatyczną i sanitarną. Nadadzą ulicy regularny i harmonijny

charakter. Perspektywę ulicy zamknie forma kolumnowa graba, który zostanie posadzony na

rondzie, u zbiegu ulicy Wajdeloty i Aldony. W okolicy ronda u zbiegu ulic Wajdeloty z ulicą

Aldony oraz w okolicy partii wejściowych parku „Kuźniczki” nasadzone zostaną krzewy: irga

pozioma, żylistek wysmukły, tawuła japońska, hortensja ogrodowa oraz ligustr pospolity

(łącznie 637 sztuk). W celu polepszenia warunków dla rozwoju drzew rosnących w

nawierzchni utwardzonej, wprowadzone zostaną estetyczne, stalowe osłony poziome i

pionowe. W początkowym stadium rozwoju drzew zastosowane zostaną stalowe

zabezpieczenia pionowe dla pni. Powierzchnia przewidziana do zakrzewienia wynosi 172 m2,

a obsiania trawą 510 m2 (łącznie 682 m2). Obszar objęty inwestycją zaopatrzony zostanie

ponadto w automatyczny system nawadniający.

Uzupełnieniem publicznej infrastruktury przestrzennej w modernizowanych pasach

drogowych będą elementy małej architektury:

‐ ławki drewniane na podstawie żeliwnej (62 sztuki): z oparciem typu LA 8 (25 sztuk) oraz bez

oparcia typu LA 9 (37 sztuk),

‐ ławki kamienne 9 sztuk,

‐ latarnie (43 sztuki) – zgodnie z projektem przyjęto latarnie stylowe XIX wieczne typu A „Art‐

Metal” (latarnie typu A1A/03G), wykonane jako odlew ze stopu aluminium, stabilne o

szerokiej podstawie i wysokości 4m, z oprawami wyposażonymi w nietłukące szybki,

‐ zdrój uliczny (1 sztuka) ‐ zdrój do wody typu Z 04 firmy Art‐Metal o wysokości 1,3 m, o

konstrukcji odlewanej z żeliwa i wylewkami mosiężnymi regulującymi przepływ wody,

‐ kosze na śmieci (44 sztuki) ‐ typu K6 „Art Metalu” ze stali łączonej z odlewem o pojemności

35 l,

‐ schody ‐ w wyniku zmian poziomu chodników wzdłuż ulicy Wajdeloty i uliczkach bocznych

część istniejących schodów wejściowych do budynków zostanie obniżonych (zasłoniętych),

a część z nich podwyższonych (odsłoniętych). Przewiduje się przebudowę schodów, która

przeprowadzona będzie kompleksowo, co pozwoli na ujednolicenie charakteru zabytkowej

ulicy. Nowe schody lub po renowacji będą zajmować jak najmniej miejsca (spełniając



85

jednakże normy) i wykonane będą z materiałów szlachetnych, ze szczególna dbałością o

estetykę.

‐ ogrodzenie parku „Kuźniczki”‐ rewaloryzacja.

Budowa i przebudowa instalacji

Sieć wodociągowa

Zgodnie z warunkami technicznymi „Saur Neptun Gdańsk” przebudowa sieci obejmie

istniejący wodociąg Φ 100 w ulicy Wajdeloty oraz odcinki wodociągów Φ 100 w ulicach

Grażyny, Konrada Wallenroda i Aldony, a także odcinek wodociągu Φ 200 AC w

ul. Kilińskiego z równoczesną likwidacją na tym odcinku przewodu Φ 100 żel. Nowe

przewody Φ 100 ÷ 200 mm będą wykonane z rur kielichowych z żeliwa sferoidalnego.

Odgałęzienie wodociągu Φ 100 mm w kierunku ul. Aldony, na odcinku skrzyżowania z

kanałem ulgi (rondo ul. Wajdeloty) będzie wykonane z rur i kształtek o blokowanych

połączeniach kielichowych STD Vi.

Budowa sieci obejmie 8 odcinków:

‐ w ul. Wajdeloty na odcinku od ul. Kilińskiego do ul. Waryńskiego – Φ 150, dł. 484,0 m,

‐ w ul. Wajdeloty na odcinku od budynku nr 14 w kierunku ul. Białej ‐ Φ 100, dł. 15,0 m,

‐ w ul. Waryńskiego – Φ 100, dł. 17,5 m,

‐ w ul. Grażyny – Φ 100, dł. 64,5 m,

‐ w ul. K. Wallenroda – Φ 100, dł. 50,0 m,

‐ w ul. Aldony – Φ 100, dł. 38,5 m,

‐ w ul. Kilińskiego – Φ 200, dł. 102,0 m,

‐ w ul. Kilińskiego – Φ 100, dł. 7,5 m.

Ponadto zaplanowano montaż: 8 hydrantów podziemnych Φ 80, 2 odpowietrzników Φ 50, 2

prefabrykowanych studzienek wodomierzowych Φ 0,5‐0,6 m oraz wymianę przyłączy

wodociągowych do budynków Φ 90 PE dł. 15,5 m, Φ 75 PE dł. 12,5 m, Φ 63 PE dł. 11,5 m, Φ

50 PE dł. 240 m, Φ 25 PE dł. 5 m.

Technologia budowy będzie zapewniała utrzymanie trasy i spadków rurociągów, które

posadowione będą na podsypce piaskowej o gr. 15 cm odpowiednio zagęszczonej.

Sieć sanitarna

Zgodnie z warunkami technicznymi „Saur Neptun Gdańsk” przebudowa obejmie remont

kanalizacji sanitarnej w ul. Wajdeloty, w tym:



86

‐ remont 9 studni rewizyjnych Φ 1,20 w ul. Wajdeloty i 1 studni Φ 1,20 w

ul. Konrada Wallenroda – likwidację istniejącej zwężki, montaż kręgu Φ 1,20, płyty

nastudziennej oraz nowego włazu typu ciężkiego D 400 z zabezpieczeniem przed kradzieżą

i oznaczeniem zgodnie z Zarządzeniem GIWK nr 5 z dn. 23.09.2005, wykonanie włazów do

studni z wkładkami elastomerowymi, wykonanie regulacji wysokościowej włazów do

projektowanej niwelety ulicy pod płytą nastudzienną,

‐ budowę kanału Φ 0,20 dł. około 15 m na odcinku od końcówki istniejącego kanału

bezodpływowego w ul. Kilińskiego ‐ węzeł S1 (z projektowaną studzienką rewizyjną

Φ 1,20 m) ‐ z włączeniem do istniejącej studzienki rewizyjnej na kanale Φ 0,25 w ulicy

Wajdeloty (umożliwi to uczynnienie kanału w ulicy Kilińskiego, nie podłączonego do sieci

kanalizacyjnej i pozwoli na odprowadzenie ścieków sanitarnych z pawilonów i kiosków

PKP);

‐ naprawę odcinków istniejącego kanału sanitarnego Φ 0,25 metodą bezwykopową na tzw.

„krótki rękaw” o łącznej dł. odcinków 39,0 m (ul. Wajdeloty od studni nr 4 do studni nr 5 –

5 odcinków o dł. 1 m, ul. Wajdeloty od studni nr 5 do studni nr 6 – 1 odcinek o dł. 1 m,

ul. Wajdeloty od studni nr 6 do studni nr 10 „długi rękaw” – odcinek 25,0m, ul. Aldony od

studni nr 10 na przejściu dla pieszych – 4,0 m, ul. Wallenroda od studni nr 9 do studni nr 5‐

2 odcinki o długościach 3,0m i 1,0m),

‐ uszczelnienie przykanalików Φ 0,15 metodą bezwykopową tzw. „kapelusz” na dwóch

odcinkach dł. 6 m w ulicy Wajdeloty, naprawa kanałów sanitarnych wykonana będzie

metodą bezwykopową np. Insituform, renowacja kanałów będzie polegać na

wprowadzeniu do odcinka uszkodzonego przewodu rękawa z filcu poliestrowego

nasyconego żywicą poliestrową i jego utwardzeniu.

Kanalizacja deszczowa

W ramach Projektu przewiduje się budowę tzw. „kanału ulgi” (I etapu) oraz kanalizacji

deszczowej Φ 0,30 m na odcinku od zbiornika retencyjnego „Kilińskiego” do ul. Waryńskiego.

Budowa kanału ulgi obejmie:

- budowę kolektora Φ 1,0 długości 424,50 m od zbiornika „Kilińskiego” /studnia D 13/

do połączenia z istniejącym kolektorem deszczowym Φ 0,80 m w komorze rozdziału

D4 przy budynku nr 25 ulicy Wajdeloty,



87

- budowę kolektora Φ 1,20 długości 126,0 m od komory rozdziału D 4 do ulicy

Waryńskiego /studnia D 1/. Wlot do kolektora Φ 1,20 w komorze rozdziału należy

szczelnie zamknąć i zabezpieczyć zastawkami drewnianymi. Odcinek kolektora od

komory rozdziału do ulicy Waryńskiego będzie posiadać przelew kanałem Φ 0,40 m

w ul. Aldony do potoku Strzyża, do czasu zrealizowania drugiego etapu budowy

kolektora ulgi. Odpływ wód opadowych dopływających do komory rozdziału odbywać

się będzie obecnie istniejącym kanałem Φ 0,80 m do koryta Strzyża.

Zmiany kierunku kanału ulgi wykonane będą łukami segmentowymi o promieniu 8,5 m poza

studniami rewizyjnymi. Odprowadzenie wód opadowych z powierzchni ulicy Wajdeloty

odbywać się będzie poprzez wpusty deszczowe z osadnikiem. Przykanaliki od wpustów

deszczowych włączane będą do studni rewizyjnych.

Wody opadowe z części ul. Wajdeloty odprowadzone będą poprzez odcinki projektowanych

kanałów Φ 0,30 m, wyposażonych w prefabrykowane studzienki rewizyjne Φ 0,60 m z

tworzyw sztucznych. Będą to studnie nr: d2, d3, d4, d5, d6, d7, d9 i d10. Studzienki nr: d1,

d8, d11, d12 i d13 będą wykonane z kręgów betonowych Φ 1,20 m z osadnikiem gł. 0,5 m.

Kanał ulgi 1,0 m i 1,2 m wykonany będzie z tworzyw sztucznych np. żywic poliestrowych o

niskim współczynniku szorstkości. Za wyborem tych rur przemawiają własności hydrauliczne

(większe przepływy niż dla rur betonowych) oraz duża odporność na ścieranie.

Studzienki rewizyjne wykonane będą z elementów prefabrykowanych betonowych i

żelbetowych, wodoszczelnych i mrozoodpornych. Rury kanalizacyjne kielichowe wykonane

będą z PCV.

Sieć elektroenergetyczna i oświetleniowa

Zgodnie z warunkami przyłączenia Energa moc przyłączeniowa dla planowanego oświetlenia

ulicznego ul. Wajdeloty wynosi 10 kW. Zasilanie i sterowanie przewiduje się z istniejącej

szafki oświetleniowej SOU‐101 „ALDONY”. Projektowane oświetlenie połączone zostanie z

oświetleniem ulic Kilińskiego i Waryńskiego.

Sieć kablowa i kanalizacji teletechnicznej

Z planowaną przebudową ul. Wajdeloty koliduje kanalizacja telefoniczna (kable TP SA i UPC).

Z tego względu konieczne jest wykonanie obejścia poza obszarem kolizji, a ponadto planuje



88

się budowę kanalizacji kablowej dla potrzeb miejskiego monitoringu wizyjnego. Przebudowa

kanalizacji kablowej obejmie:

‐ kanalizację kablową 1‐otworową dł. 53 m,

‐ kanalizację kablową 2‐otworową dł. 35 m oraz

‐ 1 studnię kablową SKR‐2.

Budowa kanalizacji kablowej dla systemu monitoringu wizyjnego przewiduje wykonanie

kanalizacji kablowej 1‐otworowej o dł. 508 m oraz 19 studni kablowych SKR‐1. Ponadto

przewiduje się zabezpieczenie istniejącej kanalizacji kablowej oraz kabla doziemnego.

2. Przebudowa i modernizacja elementów budynków przylegających do remontowanych

pasów drogowych. W ramach zadania przewiduje się wykonanie od strony ulic

następujących elementów:

‐ izolacji pionowej od fundamentów do wysokości cokołu ścian,

‐ izolacji poziomej murów fundamentowych ścian,

‐ ocieplenia ścian fundamentowych do wysokości cokołu,

‐ zabezpieczenia warstwy zewnętrznej ścian poniżej gruntu,

‐ cokołów w ścianach,

‐ drenażu zewnętrznego przy ścianach,

‐ elementów wejściowych do budynku: schodów, przedproży, portali wejściowych (o ile takie

istnieją i ich część znajduje się w pasie cokołu itp.,

‐ okienek i świetlików piwnicznych wraz z ich studzienkami,

‐ przyłączy wodnych,

‐ przyłączy elektrycznych,

‐ przyłączy C.O.,

‐ przyłączy gazowych,

‐ przyłączy kanalizacji deszczowej,

‐ przyłącza kanalizacji sanitarnej,

‐ instalacji odgromowej.

Powyższe prace obejmą 23 budynki, łącznie 27 elewacji, w tym budynki należące do

wspólnot mieszkaniowych:

‐ ul. Wajdeloty 2, 3, 5, 8, 10, 11 (2 elewacje), 17, 18, 19, 21, 22, 24, 25 (1 elewacja),

‐ ul. Waryńskiego 30/31,



89

‐ ul. Grażyny 10, 11, 12,

‐ ul. Aldony 6,

‐ ul. Konrada Wallenroda 10

oraz nieruchomości komunalne GZNK:

‐ ul. Wajdeloty 4, 14 (2 elewacje), 20 (1 elewacja)

‐ ul. Aldony 7.

Długości elewacji budynków objętych zakresem inwestycji wynoszą odpowiednio:

ul. Wajdeloty – 689 mb, ul. Wajdeloty (od ronda do Waryńskiego) – 162 mb, ul. Aldony –

43 mb, ul. Wallenroda – 69 mb i ul. Grażyny – 105 mb Łącznie 1068 mb elewacji.

Podczas prowadzenia robót ziemnych związanych z przebudową jezdni i chodników wzdłuż

ulic Wajdeloty, Kilińskiego, Grażyny, Wallenroda, Aldony, ściany budynków zostaną

odsłonięte do głębokości około 50 cm, natomiast w miejscach wykonywania przyłączy

wodnych ‐ nawet do głębokości 1,6 m. Pozwoli to na wykonanie ocieplenia i zaizolowania

ścian fundamentowych budynków (roboty przeprowadzone będą przez wspólnoty

mieszkaniowe biorące udział w Projekcie). Odkryte powierzchnie ścian zostaną oczyszczone,

w miejscach koniecznych skute będą stare tynki, a szczeliny po zniszczonych fugach

oczyszczone. Następnie otynkowane tynkiem cementowo‐wapiennym na grubość około 1,5‐

3 cm (ze względu na ewentualne nierówności murowanych ścian zabytkowych budynków).

Szczegółowy zakres robót zawarty zostanie w dokumentacji technicznej, która opracowana

zostanie dla poszczególnych obiektów budynków komunalnych i budynków wspólnot.

3. Zabezpieczenie bazy lokalowej dla "Klubu Mieszkańca" oraz "Klubu młodego

Wrzeszczaka". W ramach zadania przewiduje się przeprowadzenie ograniczonego zakresu

prac adaptacyjno ‐ remontowych i wyposażeniowych we wnętrzach lokali w celu

wykorzystania ich na potrzeby prowadzenia zróżnicowanej działalności społecznej. Lokale

mieszczą się na parterach budynków z niezależnymi wejściami od strony ulicy przy

ul. Wajdeloty 11 (Klub Mieszkańca – 80 m2) oraz ul. Pestalozziego 5 (Klub Młodego

Wrzeszczaka – 67,5 m2) i zostaną użyczone organizacji pozarządowej oraz MOPS przez GZNK

na czas funkcjonowania projektu i jego trwałości.



90

Wyposażenie „Klubu Mieszkańca”

Pomieszczenie Nazwa sprzętu/wyposażenia Jedn. miary Ilość

Pomieszczenia biurowe

Stacja robocza wraz z oprogramowaniem Drukarka laserowa Monitory LCD‐ dotykowe Aparaty telefoniczne Fotele obrotowe Krzesła Szafki i szafy Biurka Stanowiska komputerowe Kosz na śmieci Rzutnik multimedialny Pomoce dydaktyczne Telewizor lcd Sofy Wieszak Lustro

Kpl.. Szt. Szt. Szt. Szt. Szt. Kpl.. Szt. Szt. Szt. Szt. Kpl.. Szt. Szt. Szt. Szt.

2 1 2 1 2 20 3 1 2 4 1 3 1 2 3 1

Pomieszczenie socjalne

Zabudowa kuchenna Chłodziarka z zamrażarką Zmywarka Ekspres do kawy Czajnik elektryczny Kosz na śmieci Termosy

Kpl. Szt. Szt. Szt. Szt. Szt. Szt.

1 1 1 1 2 1 6

Pomieszczenie techniczno‐gospodarcze

Odkurzacz Zestaw regałów

Szt. Kpl.

1 1

Toalety Suszarka do rąk Dozownik mydła Wieszak do łazienek Lustro Kosz na śmieci Uchwyty dla niepełnosprawnych

Szt. Szt. Szt. Szt. Szt. Szt.

1 1 2 2 2 2

Wyposażenie „Klubu Młodego Wrzeszczaka”

Pomieszczenie Nazwa sprzętu/wyposażenia Jedn. miary Ilość

Pomieszczenia biurowe

Stacja robocza wraz z oprogramowaniem Drukarka laserowa Monitory LCD‐ dotykowe Aparaty telefoniczne Fotele obrotowe Krzesła Szafki i szafy

Kpl. Szt. Szt. Szt. Szt. Szt. Kpl.

3 1 3 1 3 20 3



91

Biurka Stanowiska komputerowe Kosz na śmieci Rzutnik multimedialny Pomoce dydaktyczne Telewizor lcd Sofy Wieszak Lustro

Szt. Szt. Szt. Szt. Kpl. Szt. Szt. Szt. Szt.

1 3 4 1 3 1 2 3 1

Pomieszczenie socjalne

Zabudowa kuchenna Chłodziarka z zamrażarką Zmywarka Ekspres do kawy Czajnik elektryczny Kosz na śmieci Termosy

Kpl. Szt. Szt. Szt. Szt. Szt. Szt.

1 1 1 1 2 1 6

Pomieszczenie techniczno‐gospodarcze

Odkurzacz Zestaw regałów

Szt. Kpl.

1 1

Toalety Suszarka do rąk Dozownik mydła Wieszak do łazienek Lustro Kosz na śmieci Uchwyty dla niepełnosprawnych

Szt. Szt. Szt. Szt. Szt. Szt.

1 1 2 2 2 2

Rewitalizacja społeczna

Scharakteryzowane wyżej prace na poziomie infrastruktury technicznej będą służyły

przygotowaniu podstaw pod funkcjonowanie różnego rodzaju przedsięwzięć i inicjatyw

społecznych, które będą niezbędnym elementem całościowego procesu rewitalizacji Dolnego

Wrzeszcza. Podjęte działania stanowić będą o kompleksowości projektu i będą odpowiedzią

na wysoki obecnie poziom rozwinięcia zagrożeń społecznych i patologii jak: bezrobocie,

ubóstwo, niezaradność, alkoholizm czy niski ogólny wskaźnik aktywności społecznej w

dzielnicy, zwłaszcza wśród młodzieży, osób starszych i niepełnosprawnych.

1. Klub Mieszkańca ‐ zadanie realizowane będzie w okresie od 30.06.2010 do 30.06.2012 w

udostępnionym przez Urząd Miasta lokalu przy ul. Wajdeloty 11, część zajęć prowadzonych

będzie w ramach Centrum Integracji Społecznej w istniejącej, przygotowanej do tego

placówce w Nowym Porcie.



92

Projekt skierowany będzie do mieszkańców dzielnicy Wrzeszcza, zwłaszcza niezamożnych,

dotkniętych i zagrożonych patologiami, przestępczością i wykluczeniem społecznym oraz do

dzieci i młodzieży uczącej się, osób długotrwale bezrobotnych i zagrożonych bezrobociem, a

także do osób starszych. Przewidywana liczba uczestników w całym dwuletnim cyklu

projektowym wynosi 304 osoby. Klub czynny będzie 8 godzin dziennie od poniedziałku do

piątku w godzinach 11.00‐19.00.

Klub Mieszkańca ma na celu stworzenie miejsca spotkań dla mieszkańców dzielnicy, jako że

Dolny Wrzeszcz jest dzielnicą, w której możliwości spędzania wolnego czasu zwłaszcza dla

osób starszych i zagrożonych patologią dzieci i młodzieży oraz integracji mieszkańców są

bardzo ograniczone. Działalność klubu mieszkańca będzie służyła pobudzaniu aktywności

społeczności lokalnej i organizacji czasu wolnego, rozwojowi i poszerzaniu zainteresowań, a

w efekcie aktywizacji społecznej i zawodowej mieszkańców dzielnicy i minimalizacji

zróżnicowania ekonomicznego, społecznego i edukacyjnego. Działalność klubu opierać się

będzie na pracy Animatora Społecznego, którego zadaniem będzie inspirowanie oraz

pobudzanie aktywności osób i grup społecznych promując aktywną postawę obywatelską (40

godzin tygodniowo).

Ponadto w ramach działalności klubu realizowana będzie stała praca z rodzinami w celu

wspierania rozwoju dzieci i młodzieży wychowującej się w rodzinach dysfunkcyjnych oraz

minimalizacji zjawiska dziedziczenia biedy. Działania oparte będą o innowacyjną metodę

pracy z rodziną Asystenta rodziny ‐ osoby monitorującej dziecko i rodziców opiekującej się

nimi (20 godzin tygodniowo/ 24 rodziny, ok. 72 osoby). Pracę asystenta wspierać będzie

Psycholog ‐ osoba mająca doświadczenie w pracy z osobami z wykluczonymi społecznie,

porady będą udzielane bezpłatnie. Psycholog będzie również służył poradą wszystkim

zainteresowanym w ramach dyżurów w klubie (2 razy w tygodniu 4 godziny dyżurów,

8 godzin w tygodniu, około 96 osób).

Istotnym elementem działalności klubu mieszkańca będzie pobudzanie aktywności

zawodowej mieszkańców zwłaszcza biernych zawodowo czy długotrwale bezrobotnych,

utrzymujących się ze środków pochodzących z MOPS lub PUP. Wybrane osoby kierowane

będą do Centrum Integracji Społecznej, którego oferta obejmuje m.in. szkolenia dla

długotrwale bezrobotnych, doradztwo prawne, finansowe i poradnictwo zawodowe.

Działania szczegółowe planowane w ramach projektu będą obejmowały również:



93

‐ Salon Dyskusji ‐ spotkania mieszkańców dzielnicy Wrzeszcz z zaproszonymi politykami,

lokalnymi działaczami, innymi ciekawymi ludźmi (spotkania 1 raz w miesiącu),

‐ Salon Kulturalny ‐ wernisaże, koncerty, wystawy, odczyty i inne imprezy, zaproszeni goście

czytać będą poezje, wykłady, prelekcje, prezentować swoje fotografie, swoje prace

prezentować będą również amatorzy zamieszkujący dzielnicę (spotkania 1 raz w miesiącu),

‐ Kącik Czytelnika ‐ na terenie klubu wydzielone zostanie miejsce z łatwym dostępem do

codziennej prasy, tygodników i miesięczników. W szczególności zaś prasa związana z

ofertami prasy, szkoleniami oraz dotycząca prowadzenia gospodarstwa domowego,

‐ Kącik internetowy ‐ możliwość korzystania z komputera z bezpłatnym dostępem do

Internetu,

‐ Zajęcia komputerowe i dodatkowe dla dzieci ‐ zajęcia dodatkowe dla dzieci i młodzieży z

obsługi komputera i Internetu, zwłaszcza dla dzieci z rodzin niezamożnych lub

dysfunkcyjnych nieposiadających własnego komputera (2 razy w tygodniu po 2 godziny (4

godziny w tygodniu) max.6 osób na zajęciach),

‐ Zajęcia artystyczne dla dzieci i młodzieży ‐ zajęcia rozwijające poczucie estetyki i piękna w

oparciu o nowoczesne interesujące dla młodych ludzi formy wyrazu np. street art (2 razy

w tygodniu po 2 godziny (4 godziny w tygodniu) 5‐10 osób na zajęciach),

‐ CIS ‐ spośród mieszkańców dzielnicy zostaną wyłonione osoby długotrwale bezrobotne lub

bierne zawodowo, uzależnione, które zostaną skierowane do CIS, oferta CIS obejmuje:

warsztaty zawodowe, poradnictwo zawodowe indywidualne i grupowe, praktyki

zawodowe u zewnętrznego pracodawcy, poradnictwo psychologiczne indywidualne i

grupowe, praca socjalna, szkolenia z zakresu umiejętności miękkich, działania

integracyjne, edukacja ogólna, grupy wsparcia.

2. Klub „Młodego Wrzeszczaka” – zadanie realizowane będzie przez Miejski Ośrodek

Pomocy Społecznej w okresie od 06.2010 do‐ 06.2014 w lokalu przy ul. Pestalozziego 5.

Przewidywana liczba uczestników w całym czteroletnim cyklu projektowym wynosi 200 osób.

Projekt zakłada utworzenie Klubu dla dzieci i młodzieży mieszkającej w dzielnicy Dolny

Wrzeszcz. W klubie prowadzone będą

następujące różnorodne zajęcia tematyczne:

‐ Komputraki ‐ zajęcia komputerowe mające na celu naukę obsługi komputera i Internetu, z

nastawieniem na poszukiwanie informacji przydatnych zarówno w edukacji jak i w rozwoju



94

własnych zainteresowań, młodzi ludzie poprowadzą własną stronę internetową, na której

"wydawać" będą internetową gazetę dotyczącą historii oraz bieżących wydarzeń w

dzielnicy, będzie to również okazją dla prezentacji "ukrytych talentów" mieszkańców

dzielnicy oraz "giełdy umiejętności",

‐ Filmówka ‐ młodzież stworzy filmy nagrywane za pomocą telefonów komórkowych oraz

kamer z aparatów cyfrowych, które dokumentować będą procesy rewitalizacyjne oraz

sprawy najbardziej dokuczliwe i najpiękniejsze w życiu młodych mieszkańców Wrzeszcza,

‐ Drużyna siatkówki – działanie skierowane przede wszystkim do młodzieży męskiej

zamieszkującej dzielnicę, którego celem będzie nauka gry w siatkówkę oraz wykształcanie

w dzieciach pasji sportowych, rywalizacji i zasad fair‐play, dodatkowe godziny spędzone na

sali gimnastycznej przyczynią się do wzmocnienia procesu prawidłowego rozwoju

fizycznego,

‐ Zajęcia taneczne ‐ skierowane będą głównie do dziewcząt, które będą miały okazję

zapoznać się z kilkoma stylami tanecznymi: hip‐hop, jazz, taniec nowoczesny, a po kilku

miesiącach będą miały możliwość zdecydowania czy któryś z proponowanych stylów

zostanie rozwinięty podczas zajęć, utworzona grupa taneczna będzie występować podczas

imprez organizowanych w dzielnicy oraz innych częściach Gdańska,

‐ Poranek we Wrzeszczaku ‐ działanie skierowane będzie do małych dzieci w wieku lat 3‐5,

które z różnych przyczyn nie korzystają z opieki przedszkolnej, w czasie zajęć rodzice

maluchów uczestniczyć będą w zajęciach proponowanych przez Klub mieszkańców.

Wszystkie zajęcia realizowane w KMW skierowane zostaną głównie do młodych osób

pochodzących z rodzin niezamożnych oraz osób wskazanych przez pedagogów szkolnych,

Policję lub Straż Miejską.

Wszystkie zastosowane rozwiązania techniczne i technologie w przypadku zadań

przestrzennych należą do sprawdzonych i są stosowane standardowo przy wykonywaniu

podobnych przedsięwzięć. Są one zgodne z przepisami i normami polskimi i europejskimi.

Dzięki zaproponowanym rozwiązaniom w zakresie infrastruktury kanalizacji deszczowej,

kolektorów i studni, przyczynią się do ochrony środowiska i wód Potoku Strzyża i Bystrzec II i

wpłyną na zmniejszenie zagrożeń środowiskowych. Poprawie stanu środowiska naturalnego

będą również służyć: podczyszczanie wód opadowych przez separatory, piaskowniki itp.,

pielęgnacja pasów urządzonej zieleni i nasadzeń czy ochrona drzew w stadium wzrostu.



95

Ponadto odprowadzenie wód z rejonu objętego rewitalizacją przyczyni się do poprawy

funkcjonalności i warunków bytowych, a tym samym będzie służyć poprawie zdrowia i życia

ludzkiego – budynki nie będą podtapiane i zawilgocone. Zastosowane rozwiązania

techniczne spełniają zalecane standardy w zakresie funkcjonalności, wygody i

bezpieczeństwa osób korzystających.

W szerszym ujęciu, biorąc pod uwagę całość zadań przestrzennych planowanych do realizacji

można uznać, że będą one służyć zwiększeniu spójności infrastruktury, a realizacja zadań w

sposób kompleksowy pozwoli na uzyskanie efektu synergii, czyli znacznie większych korzyści

niż w przypadku gdyby zadania realizowane były pojedynczo lub etapami. Taki sposób

realizacji pozwoli również w znacznym stopniu obniżyć koszty całkowite inwestycji.

Uzupełnieniem zadań przestrzennych będą zadania o charakterze społecznym, dzięki którym

możliwa będzie przemiana mentalna lokalnej społeczności, niezwykle ważna dla dalszego

pozytywnego rozwoju dzielnicy. Przeprowadzenie wyłącznie działań przestrzennych oraz

zapewnienie lepszych warunków bytowych bez podjęcia działań mających na celu

przeciwdziałania negatywnym zachowaniom nie będzie wystarczające dla zmiany

zakorzenionych i ugruntowanych przez wiele lat postaw społecznych. Osiągnięcie pełnej

poprawy i wykreowanie nowego wizerunku dzielnicy będzie możliwe jedynie dzięki podjęciu

kompleksowych działań zarówno przestrzennych, gospodarczych jak i społecznych.

3.4.2.3 TRWAŁOŚĆ TECHNOLOGICZNA

Zaproponowane w Projekcie rozwiązania techniczne i technologiczne i materiały są

powszechnie stosowane przy realizacji podobnych przedsięwzięć, bezpieczne dla zdrowia i

środowiska naturalnego i gwarantują wysoką jakość i trwałość funkcjonowania

przebudowanej infrastruktury. Wykonanie ich zgodnie z obowiązującymi przepisami pozwoli

na efektywną i długotrwałą eksploatację. Kompleksowość przyjętych rozwiązań jest dużym

atutem Projektu, ponieważ gwarantuje wymianę starych oraz budowę niezbędnych

elementów infrastruktury dzięki czemu poza standardowymi konserwacjami, w dłuższym

okresie czasu nie będzie konieczne prowadzenie prac budowlanych w rejonie

rewitalizowanego obszaru.

Gwarancją trwałości realizowanej inwestycji będzie również fakt, że przebudowa ulic

odbywać się będzie zgodnie z obowiązującymi przepisami i normami projektowymi, w tym



96

przede wszystkim z wytycznymi zawartymi w rozporządzeniu Ministra Transportu i

Gospodarki Morskiej z dnia 2 marca 1999 r. w sprawie warunków technicznych, jakim

powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie (Dz. U. nr 43, poz. 430) oraz w

ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (tekst jedn. Dz. U. z 2003 roku nr 207, poz.

2016).

Urządzenia powstałe w wyniku realizacji projektu nie będą szkodliwe dla środowiska

naturalnego. Obiekty będą charakteryzowały się wysokim stopniem bezpieczeństwa. Z

ekonomicznego punktu widzenia zastosowane rozwiązania zostały dobrane optymalnie, tak

aby jak najwyższą jakość i efekt estetyczny osiągnąć przy jak najniższej cenie i zapewnić

odpowiednią trwałość projektu.

3.4.3 OPIS STANU PO REALIZACJI PROJEKTU ‐ LOGIKA INTERWENCJI

3.4.3.1 WSKAŹNIKI PRODUKTU

W związku z realizacją projektu działaniom rewitalizacyjnym poddany zostanie obszar

Dolnego Wrzeszcza.

Przebudowane zostaną ulice: Wajdeloty (543m), Biała (25m), Grażyny (56m), Wallenroda

(40m), Aldony (36m). Łączna długość przebudowanych dróg wyniesie 0,7 km. W związku z

robotami wykonana zostanie także przebudowa infrastruktury technicznej na tych odcinkach

oraz budowa Kanału Ulgi dla Potoku Strzyży pod ulicą Wajdeloty. Ponadto nastąpi

przebudowa i modernizacja elementów budynków (komunalnych i wspólnot

mieszkaniowych) bezpośrednio przylegających do remontowanych pasów drogowych. W

sumie pracami objęte zostaną 23 obiekty o łącznej powierzchni 16 776,38 m².

Planowane jest również przeprowadzenie remontów lokali przeznaczonych na zadania

społeczne. Będą to: lokal przy ul. Wajdeloty 21 o powierzchni 80 m² oraz lokal przy ul.

Pestalozziego 5 o powierzchni 67,5 m².

W ramach projektu przeprowadzone zostaną również przedsięwzięcia społeczne mające na

celu przeciwdziałanie negatywnym zjawiskom społecznym. Uruchomione zostaną

następujące działania:



97

Klub Mieszkańca – realizacja zadania w latach 2010 – 2012 (lokal przy ul. Wajdeloty

21).

Klub Młodego Wrzeszczaka – realizacja zadania w latach 2010 – 2014 (lokal przy ul.

Pestalozziego).

Skwantyfikowane wskaźniki produktu przedstawione zostały w tabel poniżej.

Tabela 3.5 Wskaźniki produktu

Nazwa wskaźnika Źródło

weryfikacji danych

Jedn. miary

Wartość bazowa

Lata realizacji projektu

Elementy projektu

składające się na wartość wskaźnika

2010 2011 2012 2013 2014

Liczba zrewitalizowanych

obszarów

Dokumentacja techniczna

szt. 0 0 0 0 0 1 Obszar Dolnego

Wrzeszcza

Liczba obiektów poddanych działaniom

rewitalizacyjnym

Dokumentacja powykonawcza,

protokoły odbioru

szt. 0 0 0 0 23 0

20 budynków wspólnot

mieszkaniowych, 3 budynki w

zarządzie GZNK

Powierzchnia obiektów poddanych działaniom

rewitalizacyjnym


protokoły odbioru

m² 0 0 0 0 16 776,38 0

20 budynków wspólnot

mieszkaniowych, 3 budynki w

zarządzie GZNK

Długość przebudowanych dróg na obszarach objętych

rewitalizacją


protokoły odbioru

km 0 0 0 0 0,7 0

Wajdeloty (543m), Biała (25m), Grażyny

(56m), Wallenroda (40m), Aldony

(36m)

Liczba zrealizowanych przedsięwzięć mających

na celu przeciwdziałanie

negatywnym zjawiskom społecznym

Dane Beneficjenta,

programy zajęć, lista uczstników

szt. 0 2 2 2 1 1

Klub Mieszkańca, Klub Młodego Wrzeszczaka



98

3.4.3.2 WSKAŹNIKI REZULTATU

W ramach projektu działaniami rewitalizacyjnymi objętych zostanie 55 ha Dolnego

Wrzeszcza, który zamieszkiwany był w 2006 roku przez 7 739 osób.

Roboty budowlane przeprowadzone zostaną w 23 budynkach, które zamieszkiwane są przez

828 osób.

Wprowadzone zostaną także 2 działania skierowane do społeczności lokalnej, które

wprowadzą w sumie 14 ofert programowych (9 ofert Klub Mieszkańca i 5 ofert Klub Młodego

Wrzeszczaka).

Zadanie dotyczące Klubu Mieszkańca realizowane będzie w okresie od 06.2010 do 06.2012,

przewidywana liczba uczestników przedsięwzięcia wyniesie 45 osób w roku 2010, 140 w roku

2011 i 55 w roku 2012. Łączna ilość uczestników tego przedsięwzięcia wyniesie 240 osób.

Zadanie dotyczące Klubu Młodego Wrzeszczaka realizowane będzie w okresie od 06.2010 do

06.2014, a przewidywana liczba uczestników tego przedsięwzięcia wyniesie w roku 2010 40

osób, w okresie 2011 – 2013 60 osób rocznie, a w ostatnim półroczu realizacji ponownie 40

osób. Łączna ilość uczestników przedsięwzięcia wyniesie 260 osób.

W sumie z zadań miękkich prowadzonych w ramach projektu uczestniczyć będzie 500 osób.

Skwantyfikowane wskaźniki rezultatu przedstawia tabela poniżej.

Tabela 3.6 Wskaźniki rezultatu

Nazwa wskaźnika Źródło

weryfikacji danych

Jedn. miary

Wartość bazowa

Lata realizacji projektu Elementy projektu składające się na wartość wskaźnika

2010 2011 2012 2013 2014

Liczba mieszkańców objętych projektami rewitalizacyjnymi

Ewidencja Ludności miasta Gdańska

osoby 0 0 0 0 0 7739 Mieszkańcy Dolnego Wrzeszcza

Powierzchnia zrewitalizowanych obszarów

Dane Beneficjenta

ha 0 0 0 0 55 Powierzchnia Dolnego Wrzeszcza

Liczba osób korzystających z obiektów poddanych rewitalizacji

Dane Beneficjenta,

osoby 0 0 0 0 828 Liczba mieszkańców



99

Ewidencja Ludności miasta Gdańska

budynków objętych projektem

Liczba nowych ofert programowych przygotowanych

w obiektach poddanych rewitalizacji

Ewidencje Beneficjenta i organizacji realizujących działania miękkie

szt. 0 0 0 0 14

Zajęcia programowe prowadzone w Domu

Mieszkańca i Domu

Młodego Wrzeszczaka

Liczba osób uczestniczących w przedsięwzięciach realizowanych

w ramach projektu

Ewidencje Beneficjenta

osoby 85 200 115 60 40

Uczestnicy zajęć Klubu Mieszkańca i

Klubu Młodego

Wrzeszczaka

3.4.3.3 WSKAŹNIKI ODDZIAŁYWANIA PROJEKTU – CELE DŁUGOFALOWE

Realizacja zadania „Rewitalizacja Dolnego Wrzeszcza w Gdańsku” jest przedsięwzięciem,

które poprzez osiągniecie celów cząstkowych związanych z infrastrukturą, gospodarką i

działaniami społecznymi pozwoli na zwiększenie atrakcyjności przestrzennej, gospodarczej i

społecznej marginalizowanej części Gdańska, jaką jest obszar Dolnego Wrzeszcza.

Przeprowadzenie działań dotyczących infrastruktury technicznej i drogowej, pozwoli na

rozwiązanie problemów dotyczących przemieszczania się po dziurawych, wąskich,

zabytkowych uliczkach dzielnicy i w znacznym stopniu podniesie jakość życia jej

mieszkańców. Ponadto przeprowadzenie prac dotyczących przebudowy elementów

budynków powstałych na przełomie XIX i XX wieku i lat 20 – tych i 30 – tych XX wieku sprawi,

iż zabezpieczone zostaną one przeciw zawilgoceniu ścian i podpiwniczenia. Dzięki temu

potencjał historycznej zabudowy będzie mógł zostać wykorzystany do rozwoju dzielnicy.

Warto zaznaczyć, że podniesienie atrakcyjności obszaru, w tym poprawa warunków

komunikacyjnych i uporządkowanie zieleni, jak również sprawna infrastruktura techniczna

stanowić będzie zachętę dla przedsiębiorców do prowadzenia działalności w zabytkowej

dzielnicy, o dużym potencjale, która położona jest w pobliżu głównych sieci

komunikacyjnych miasta i głównych punktów handlowych. Dolny Wrzeszcz głównie ze



100

względu na architekturę i układ przestrzenny może stać się ciekawym miejscem dla turystów,

którzy aktualnie odwiedzają najbardziej znane miejsca Gdańska, jak np. ul. Długa i ze

względu na niską estetykę okolicy niechętnie zwiedzając okolice Dolnego Wrzeszcza.

Aby w pełni osiągnąć zamierzone cele konieczne jest również przeprowadzenie działań

społecznych, które skierowane będą do zarówno do najmłodszych mieszkańców Dolnego

Wrzeszcza, osób dorosłych, jak i emerytów, którzy obecnie nie mają możliwości aktywnego

spędzania czasu. Wprowadzenie zajęć przeznaczonych dla dzieci umożliwi rozwój ich

zainteresowań oraz nabycie nowych umiejętności, co pozwoli na podniesienie samooceny

wśród młodych osób i w dalszej perspektywie zapobiegnie przenoszeniu negatywnych

wzorców na kolejne pokolenia. Oferta powstała dla mieszkańców skierowana będzie

również do osób bezrobotnych oraz osób w rodzinach dysfunkcyjnych, które nie radzą sobie

z prowadzeniem gospodarstwa domowego. Zakłada się, iż przeprowadzenie rewitalizacji

społecznej jest warunkiem koniecznym do zwiększenia aktywności mieszkańców zarówno

w sferze zatrudnienia jak i działań dla społeczności lokalnych, co pozwoli na ograniczenie

zjawiska uzależnień, a także na wzrost bezpieczeństwa w Dolnym Wrzeszczu.

Cele zamierzone do realizacji w ramach niniejszego przedsięwzięcia pozwolą zatem na

podniesienie poziomu atrakcyjności inwestycyjnej i turystycznej tej przestrzeni miejskiej

miasta Gdańska, czym w pełni wpisują się w spodziewane efekty 3 Osi priorytetowej

Regionalnego Programu Operacyjnego dla Województwa Pomorskiego na lata 2007 – 2013.

Biorąc pod uwagę powyższe można zauważyć, że realizacja działań zapisanych w projekcie w

znacznym stopniu przyczyni się do ożywienia Dolnego Wrzeszcza i przywrócenia mu ważnej

roli w życiu gospodarczo‐społecznym miasta. Przedsięwzięcie, łącząc zadania

infrastrukturalne, społeczne i gospodarcze, umożliwi trwałe rozwiązanie problemu

marginalizacji Dolnego Wrzeszcza i jego mieszkańców. Celem bezpośrednim osiągniętym w

związku z realizacją przedmiotowego projektu będzie aktywizacja społeczna i gospodarcza

zdegradowanych obszarów miejskich i podniesienie atrakcyjności tej części Gdańska. Tym

samym należy uznać, iż osiągnięty zostanie cel nadrzędny projektu, jakim jest rozwój

funkcji miejskich i metropolitalnych w głównych ośrodkach rozwoju regionu jakim bez

wątpienia jest Gdańsk.



101

3.4.3.4 MATRYCA LOGICZNA PROJEKTU

Tabela 3.7. Matryca logiczna dla projektu „Rewitalizacja Dolnego Wrzeszcza w Gdańsku”

Logika interwencji

Wskaźniki realizacji

Źródła informacji o wskaźniku

Założenia

Cel nadrzędny (programowy,

ogólny)

Rozwój funkcji miejskich i

metropolitalnych Gdańska –

głównego ośrodka miejskiego regionu

‐ wzrost liczby nowych lub

zmodernizowanych stref

inwestycyjnych i rekreacyjnych oraz administracyjno‐biznesowych

‐ wzrost liczby placówek

usługowych, w tym kulturalnych i naukowych

‐ dane Beneficjenta,

raporty i badania przeprowadzone

przez Urząd Miejski,

‐ dane organizacji pozarządowych

Cel bezpośredni Projektu (główny)

‐ aktywizacja społeczna i gospodarcza

zdegradowanych obszarów miejskich

Gdańska i podnoszenie

atrakcyjności stref rozwojowych w

mieście,

‐ otwarcie dzielnicy na turystów i inwestorów,

‐ rozwój i przywrócenie

utraconych funkcji społeczno‐

gospodarczych Dolnego

Wrzeszcza,

‐ zwiększenie podaży

atrakcyjnych terenów

inwestycyjnych i rekreacyjnych oraz

przestrzeni publicznych na

obszarze Dolnego Wrzeszcza,

‐ podniesienie

‐ wzrost liczby mieszkańców podejmujących pracę zawodową

(aktywność gospodarcza)

‐ wzrost liczby mieszkańców

uczestniczących w wyborach (aktywność obywatelska)

‐ wzrost liczby nowych

przedsiębiorstw zlokalizowanych na terenie objętym rewitalizacją

‐ wzrost liczby turystów

odwiedzających obszar Dolnego

Wrzeszcza

‐ wzrost podaży terenów

inwestycyjnych i rekreacyjnych

‐ spadek liczby osób

korzystających z

Dane Beneficjenta i Partnerów Projektu

oraz PUP w Gdańsku

‐ Realizacja założeń Programu Rewitalizacji



102

jakości życia mieszkańców

pomocy społecznej

Rezultaty ‐ poprawa warunków życia mieszkańców

Dolnego Wrzeszcza,

‐ zwiększenie jakości i

dostępności przestrzeni publicznych

Dolnego Wrzeszcza

‐ zwiększenie aktywności mieszkańców

poprzez wprowadzenie szerokiej oferty kulturalno – edukacyjnej,

‐ stworzenie miejsc do organizacji przedsięwzięć

ukierunkowanych na przeciwdziałanie

negatywnym zjawiskom w

Dolnym Wrzeszczu

‐ liczba mieszkańców objętych projektami

rewitalizacyjnymi‐ 7 739 osób,

‐ powierzchnia zrewitalizowanych obszarów – 55 ha,

‐ liczba osób korzystających z

obiektów podanych rewitalizacji – 828 osób,

‐ liczba nowych ofert

programowych przygotowanych w

obiektach poddanych

rewitalizacji – 14 szt.,

‐ liczba osób uczestniczących w przedsięwzięciach realizowanych w ramach projektu –

500 osób

‐ Ewidencja Ludności Miasta

Gdańska

‐ ewidencje Miasta Gdańska i

partnerów projektu

‐ sprawozdania z realizacji działań społecznych, listy

obecności

‐ zwiększenie zainteresowania

Dolnym Wrzeszczem wśród

inwestorów,

‐ wykorzystanie potencjału dzielnicy

do rozwoju turystyki,

‐ zwiększenie integracji i

aktywizacji ludności

Produkty ‐ zrewitalizowany obszar Dolnego Wrzeszcza w Gdańsku,

‐ zrewitalizowane budynki

mieszkalne,

‐ przebudowane drogi,

‐ zrealizowane przedsięwzięcia miękkie dla mieszkańców

Dolnego Wrzeszcza

‐ liczba zrewitalizowanych obszarów – 1 szt.

‐ liczba obiektów poddanych działaniom

rewitalizacyjnym ‐23 szt.

‐ powierzchnia obiektów poddanych działaniom

rewitalizacyjnym – 16 776,38 m²

‐ długość przebudowanych dróg na obszarach

objętych rewitalizacją –

0,7 km,

Dla działań twardych,

związanych z robotami

budowlanymi:

Dokumentacja powykonawcza, protokoły odbioru

robót.

Dla działań miękkich:

Dane Beneficjenta i partnerów

projektu, programy zajęć, lista obecności.

Wykonanie zamierzonych

działań zgodnie z dokumentacją techniczną,

programem działań społecznych i

zapisami Programu Rewitalizacji.



103

‐ liczba zrealizowanych przedsięwzięć

mających na celu przeciwdziałanie negatywnym zjawiskom

społecznym – 2

Działania ‐ przeprowadzenie postępowań o udzielenie zamówienia publicznego,

‐ przeprowadzenie prac budowlanych i remontowych,

‐przeprowadzenie działań społecznych

‐ zarządzanie projektem,

‐ promocja projektu

Środki

‐ zespół projektowo‐ zarządzający (pracownicy

Urzędu Miejskiego w Gdańsku, partnerzy projektu),

‐ środki finansowe zapisane w

budżecie projektu

Koszty

Łącznie: 20 811 006,70 zł

w tym koszty kwalifikowane: 20 460 410,99 zł

‐ otrzymanie dofinansowania w ramach RPO WP,

‐ sprawne przeprowadzenie

procedur przetargowych,

‐ wykonanie prac i działań zgodnie z

założonym harmonogramem

projektu

3.4.3.5 KOMPLEMENTARNOŚĆ PROJEKTU

Przedmiotowy projekt jest elementem realizacji szerszego programu polegającego na

rewitalizacji Dolnego Wrzeszcza w Gdańsku. Całościowy program jest przedsięwzięciem

kompleksowym, obejmującym szereg inwestycji i działań społeczno‐gospodarczych mających

na celu przywrócenie obszarowi utraconych funkcji miejskich oraz aktywizowanie lokalnej

społeczności. W realizację programu zaangażowane jest Miasto Gdańsk wraz ze swoimi

jednostkami organizacyjnymi oraz organizacje pozarządowe – podmioty te zawiązały koalicję

na rzecz rewitalizacji społecznej Dolnego Wrzeszcza. Należy podkreślić, iż w realizację

programu bardzo mocno zaangażowana jest społeczność lokalna.

Do tej pory w ramach programu zrealizowane zostały m.in. następujące projekty:

Rewaloryzacja Parku Kuźniczki. Zadaniem projektu zrealizowanego przez Miasto

Gdańsk było przywrócenie świetności zabytkowemu parkowi i przywrócenie mu

wygląd z lat 20. XX wieku. Podupadły i zdewastowany park został poddany

gruntownej rewaloryzacji i uporządkowany. Ponadto została uratowana jego

najbardziej charakterystyczna ozdoba ‐ altana parkowa. Inna pamiątka po dawnym

Kleinhammerparku, brama z resztkami oryginalnego napisu, również została poddana



104

konserwacji. Usunięto także drewniane pawilony otaczające park i wymieniono

nawierzchnie biegnących wzdłuż Kuźniczek chodników na płytki o kształcie infuły.

Projekt zrealizowany został w 2003 roku za kwotę 900 tys. zł i w całości sfinansowany

został z budżetu Miasta Gdańska.

Rewaloryzacja skweru przy Placu Wyspiańskiego. W ramach projektu przebudowana

została stara betonowa fontanna (znajdująca się w miejscu dawnego zbiornika

przeciwpożarowego) – fontanna otrzymała nowy wystrój, instalację wodną i

iluminację świetlną, została też wyłożona granitem. Projekt modernizacji objął

również układ przestrzenny z modernizacją nawierzchni, oświetlenia, instalacji

wodnej oraz przestrzennego układu zieleni i elementów małej architektury poprzez

ustawienie rzeźb "Ławeczki z Oskarkiem" i "Tańczącej Dziewczynki". W ramach prac

budowlanych wykonano 400m² chodników, 150mb sieci wodociągowej, 30mb

kanalizacji sanitarnej, ustawiono słupy oświetleniowe. Zamontowano ławeczki i

altankę z ławeczką, na której "siedzi" Oskar. Zieleń została uzupełniona. Inwestycja

została sfinansowana ze środków Miasta Gdańska.

Porządkowanie terenów wokół Potoku Strzyża. W wyniku realizacji przedsięwzięcia

został gruntownie zmodernizowany i uregulowany fragment koryta potoku za

Parkiem Kuźniczki, na odcinku równoległym do ul. Wajdeloty, przepływający

otwartym korytem pod licznymi mostkami, pomiędzy XIX/XX wiecznymi kamienicami.

Modernizacja była niezbędna w wyniku szkód spowodowanych obfitymi opadami

deszczu w 2001r. kiedy to wody opadowe Strzyży wystąpiły z brzegów. Woda zalała

wtedy wiele ulic i domów podnosząc swój stan ponad poziom ulic od 130 do 210cm.

Uregulowanie i uporządkowanie koryta Potoku Strzyży nie jest jednak wystarczające

dla zabezpieczenia Dolnego Wrzeszcza przed podobnymi zdarzeniami i dlatego

niezbędne jest umożliwienie bezpiecznego przepływu nadmiaru wód opadowych

dodatkowym przekrojem. Projekt został sfinansowany ze środków Miasta Gdańska.

Adaptacja zabudowań dawnego browaru przy ul. Kilińskiego na funkcje

mieszkaniowe i usługowe. W ramach projektu zespół zabudowań poprzemysłowych

zostanie przekształcony w kompleks mieszkaniowo‐usługowy. Browar jest

przedmiotem wpisu do rejestru zabytków, dlatego część obiektów zostanie

zachowana, zrewaloryzowana i zaadaptowana do nowych funkcji. Pozostałe obiekty,



105

nie objęte ochroną konserwatorską, zostaną zlikwidowane a w ich miejsce powstaną

nowe budynki mieszkalne. Inwestycja będzie ważnym wsparciem dla działań

rewitalizacyjnych zainicjowanych przez samorząd, gdyż nastąpi zwiększenie liczby

mieszkańców (co częściowo zniweluje niekorzystne trendy demograficzne) i

spowoduje trwałą zmianę stanu zainwestowania, sposobu zagospodarowanie i

wizerunku, zachodniej części Dolnego Wrzeszcza. Inwestycja znajduje się na etapie

koncepcji. Inwestorem będzie Przedsiębiorstwo Budowlane Górski Sp. z o.o. (sektor

niepubliczny).

Wszystkie ww. przedsięwzięcia służyły rewitalizacji Dolnego Wrzeszcza – zgodnie z

zapisami Gdańskiego Programu Rewitalizacji. Projekty te przyczyniły się nie tylko do

uatrakcyjnienia przestrzeni publicznej, ale także umożliwiły prowadzenie działań

aktywizujących mieszkańców. I tak w zrewaloryzowanych obszarach odbywają się projekty

okazjonalne (około 6 rocznie) organizowane przez m.in. Stowarzyszenie „Komitet Inicjatyw

Lokalnych Wrzeszcz”, Wspólnotę Lokalną Wajdeloty czy Gdańskie Centrum Wolontariatu.

Przykładem tego jest "Święto Ulicy Wajdeloty", zorganizowane po raz pierwszy w 2006r., w

ramach którego w Parku Kuźniczki Klub Winda zorganizował I Plener Rzeźby "Kuźniczki".

Działania te, mające na celu zwiększenie atrakcyjności zdegradowanych obecnie przestrzeni

Dolnego Wrzeszcza, a także aktywizację jego mieszkańców, są logicznie powiązane z

przedmiotowym projektem, który stanowi kolejny etap działań Miasta i pozostałych

podmiotów. Docelowo – po zrealizowaniu całości programu – Dolny Wrzeszcz będzie

obszarem atrakcyjnym do zamieszkania, odwiedzania i inwestowania i będzie miał istotny

udział w rozwijaniu funkcji miejskich i metropolitalnych Gdańska.



106

4 WYKONALNOŚĆ FINANSOWO ‐ EKONOMICZNA

4.1 ANALIZA FINANSOWA

4.1.1 OKREŚLENIE ZAŁOŻEŃ DO ANALIZY FINANSOWEJ

Analiza finansowa wykonana dla przedsięwzięcia inwestycyjnego „Rewitalizacja Dolnego

Wrzeszcza w Gdańsku” ma za zadanie wykazać, czy jest ono zasadne z finansowego punktu

widzenia. Inaczej mówiąc, czy całkowite przychody osiągnięte z jego eksploatacji przekroczą

poniesione na jego realizację wydatki. W wyniku przeprowadzonej analizy uzyskana zostanie

także odpowiedź na pytanie czy zapewnione zostały środki niezbędne do tego, aby po

zakończeniu prac przedsięwzięcie nadal mogło funkcjonować.

Dzięki przeprowadzeniu analizy finansowej oszacowane zostaną wskaźniki określające

rentowność przedsięwzięcia. Jednocześnie na podstawie analizy finansowej uzyskane

zostaną informacje mówiące o tym czy wybrane, najlepsze pod względem technicznym,

rozwiązanie jest realne do wykonania pod względem finansowym i w aktualnym otoczeniu

społeczno – gospodarczym.

W celu sporządzenia analizy przyjęto następujące założenia:

za rok bazowy przedsięwzięcia uznano rok 2009,

analiza została sporządzona w cenach stałych, przy zastosowaniu metody różnicowego

modelu finansowego,

analiza została sporządzona w cenach brutto, ponieważ VAT jest kosztem kwalifikowanym

dla Gminy Miasta Gdańska (zgodnie z załącznikiem nr 4 do Przewodnika Beneficjenta

RPO WP 2007‐2013 Wytyczne dotyczące kwalifikowalności wydatków ramach RPO WP

na lata 2007 – 2013),

analiza obejmuje okres 15 lat, to jest okres 2015‐2029 rok. Okres ten został ustalony

zgodnie z Wytycznymi do studiów wykonalności dla projektów w ramach Regionalnego

Programu Operacyjnego dla Województwa Pomorskiego na lata 2007‐2013 w zakresie

projektów dotyczących kompleksowej rewitalizacji,

stopa dyskontowa stosowana przy dyskontowaniu strumieni pieniężnych dla obliczenia

wskaźników rentowności inwestycji w niniejszym opracowaniu będzie wynosiła 5%.

Wielkość ta jest zgodna z wytycznymi do studiów wykonalności,



107

analiza została sporządzona zgodnie z Wytycznymi w zakresie wybranych zagadnień

związanych z przygotowaniem projektów inwestycyjnych, w tym projektów

generujących dochód,

analiza finansowa została sporządzona z dokładnością do 1 PLN (wyjątek stanowią

nakłady inwestycyjne, harmonogram rzeczowo‐finansowy oraz koszty eksploatacyjne,

gdzie mając na uwadze dokładność analizy, zdecydowano o zwiększeniu dokładności

do 0,01 PLN).

Podczas sporządzania analizy finansowej dla omawianego projektu korzystano z założeń

makroekonomicznych, które zamieszczono w podrozdziale 7.4 Wytycznych w zakresie

wybranych zagadnień związanych z przygotowaniem projektów inwestycyjnych, w tym

projektów generujących dochód „Warianty rozwoju gospodarczego Polski”

(MRR/H/14(2)01/2009). Dla pozostałych lat okresu referencyjnego przyjęto szacunkowe

wartości ekonomiczne. Poniższa tabela przedstawia pełen zakres założeń

makroekonomicznych, które wykorzystano w studium.



108

Tab. Założenia makroekonomiczne




109

4.1.2 CAŁKOWITE NAKŁADY INWESTYCYJNE

Łączne nakłady inwestycyjne niezbędne do przeprowadzenia inwestycji wraz z latami ich

poniesienia przedstawione zostały w poniższej tabeli. Podatek VAT jest kosztem

kwalifikowanym w ramach projektu, jako że Gmina Miasta Gdańska nie ma możliwości

odzyskania podatku w ramach swojej działalności operacyjnej. Planuje się zakończenie fazy

realizacyjnej projektu w 2014 roku.

Poniższa tabela przedstawia zestawienie wszystkich nakładów inwestycyjnych, które

niezbędne są do prawidłowego przeprowadzenia realizacji inwestycji w podziale na koszty

kwalifikowane i niekwalifikowane. W celu utrzymania wysokiej funkcjonalności przedmiotu

projektu, założono również nakłady odtworzeniowe po pierwszych 10 latach eksploatacji

inwestycji. Zgodnie z zasadami kwalifikowalności kosztów, nakłady odtworzeniowe zostały

przyporządkowane do kosztów niekwalifikowanych projektu. Ponadto, część nakładów

związanych z przebudową elementów budynków mieszkalnych zostały uznane za

niekwalifikowane.



110

Tab. Zestawienie nakładów inwestycyjnych projektu (koszty kwalifikowane)4

Źródło: Opracowanie własne

4 Tabela całkowitych nakładów inwestycyjnych została zaprojektowana zgodnie z Wytycznymi do studiów wykonalności dla projektów w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego dla Województwa Pomorskiego na lata 2007-2013, w zakresie projektów dotyczących kompleksowej rewitalizacji



111

Tab. Zestawienie nakładów inwestycyjnych projektu (koszty niekwalifikowane)




112

Tab. Zestawienie wydatków w ramach instrumentu elastyczności




113

4.1.3 KALKULACJA PRZYCHODÓW ZE SPRZEDAŻY INWESTORA W WYNIKU REALIZACJI

INWESTYCJI

4.1.3.1 ANALIZA RYNKU ORAZ OFERTY POWSTAŁEJ W WYNIKU REALIZACJI PROJEKTU

Projekt „Rewitalizacja Dolnego Wrzeszcza w Gdańsku” zakłada działania inwestycyjne

polegające na przebudowie ul. Wajdeloty i fragmentów przyległych ciągów ulicznych wraz z

niezbędną infrastrukturą techniczną, jak również przebudowie fragmentów budynków

mieszkalnych przylegających do przebudowywanych ciągów ulicznych. Oprócz tego w

ramach przedsięwzięcia zostaną przeprowadzone działania społeczne, w postaci powołania

„Klubu Młodego Wrzeszczaka” oraz „Klubu Mieszkańca”, celem aktywizacji lokalnej

społeczności Dolnego Wrzeszcza.

Celem nadrzędnym projektu jest rozwój funkcji miejskich i metropolitalnych Miasta Gdańska,

a celem bezpośrednim zaktywizowanie mieszkańców Dolnego Wrzeszcza i zmniejszenie skali

problemów społecznych występujących w dzielnicy. Spodziewane rezultaty przedsięwzięcia

to zwiększenie liczby organizacji pozarządowych działających w dzielnicy oraz poszerzenie

oferty profilaktycznej, terapeutycznej, kulturalnej, rekreacyjnej oraz zwiększenie jej

dostępności.

Beneficjentem projektu będzie Gmina Miasta Gdańska, wdrażająca projekt poprzez swoje

jednostki: Zarząd Dróg i Zieleni, Gdański Zarząd Nieruchomości Komunalnych oraz Miejski

Ośrodek Pomocy Społecznej. Przedmiotowy projekt będzie realizowany z partnerami:

wspólnotami mieszkaniowymi z rejonu Dolnego Wrzeszcza oraz Towarzystwem Pomocy im.

Św. Brata Alberta Koło Gdańskie.

W wyniku realizacji niektórych zadań projektu na terenie objętym projektem powstaną nowe

usługi, które będą oferowane mieszkańcom Dolnego Wrzeszcza i osobom, które odwiedzą tę

dzielnicę. Poniżej zamieszczono charakterystykę poszczególnych zadań wraz z opisem

nowych produktów lub usług, jakie powstaną po wdrożeniu przedsięwzięcia.

Rewitalizacja techniczno‐materialna

Na przedsięwzięcia inwestycyjne związane z przebudową istniejącej infrastruktury składają

się następujące zadania:



114

Przebudowa ulicy Wajdeloty oraz fragmentów ulic przyległych ‐ Konrada Wallenroda,

Grażyny i Aldony, położonych pomiędzy ulicą Wajdeloty i Potokiem Strzyży wraz z

infrastrukturą techniczną, łącznie z budową Kanału Ulgi dla Potoku Strzyży pod ulicą

Wajdeloty. Celem powyższego zadania jest poprawa estetyki przestrzeni publicznych,

poprawa jakości infrastruktury technicznej i jednocześnie (poprzez przebudowę

kanalizacji deszczowej i budowę kanału ulgi dla Potoku Strzyży) podniesienie stopnia

bezpieczeństwa powodziowego Dolnego Wrzeszcza. Dodatkowo w okolicach

przebudowywanych ciągów ulicznych zagospodarowane zostaną ogólnodostępne

miejsca parkingowe, zieleń miejska oraz elementy małej architektury. Prace te z

założenia mają poprawić istniejącą infrastrukturę, tak więc nie można mówić o

oferowaniu nowych produktów i usług. Utrzymanie dróg miejskich oraz zabezpieczenie

przeciwpowodziowe są to zadania własne gminy i nie generują one przychodów.

Rozwinięta w wyniku realizacji zadania oferta adresowana będzie przede wszystkim do

mieszkańców obszaru objętego projektem (kryterium geograficzne) oraz do

mieszkańców całego Gdańska i turystów, którzy będą zwiedzać zabytkowe rejony ul.

Wajdeloty,

Przebudowa elementów budynków bezpośrednio przylegających do remontowanych

pasów drogowych. Zadaniem planowanych prac jest zabezpieczenie techniczne

obiektów mieszkalnych. Prace zostaną przeprowadzone w 19 budynkach należących do

wspólnot mieszkaniowych oraz w 4 należących do Gminy Miasta Gdańska

zarządzanych przez Gdański Zarząd Nieruchomości Komunalnych. Zakres prac

obejmuje remont i wymianę infrastruktury podziemnej i naziemnej budynków od

fundamentów do cokołów (m.in. izolacje pionowe i poziome oraz ocieplenie ścian

fundamentowych do wysokości cokołu, przyłącza, elementy wejściowe). Prace te mają

poprawić istniejącą infrastrukturę, zatem nie można mówić o oferowaniu nowych

produktów i usług.

Budynki objęte projektem to budynki mieszkaniowe, jednak pojedyncze lokale

znajdujące się w piwnicach są wynajmowane na działalność gospodarczą. Poniżej

zamieszczono tabelę z wykazem powierzchni lokali użytkowych w poziomie podziemi w

budynkach objętych projektem.



115

Tabela 4.1. Lokale wynajmowane na działalność gospodarczą w budynkach objętych

projektem.

L.p Właściciel budynku

Powierzchnia budynku (w m2)

Powierzchnia lokalu (w m2)

Procent powierzchni

1. Wspólnota

Mieszkaniowa Wajdeloty 10

725,89 84,86 11,69%

2. Wspólnota

Mieszkaniowa Grażyny 11

569,68 141 24,75%

3. Wspólnota


1135,27 65,16 5,74%

4. Wspólnota


684,8 9,07 1,32%

źródło: dane UM w Gdańsku

Wszystkie te powierzchnie zostały wyłączone z kosztów kwalifikowanych projektu i

dofinansowania – koszty robót budowlanych oraz nadzoru inwestorskiego

proporcjonalnie do powierzchni przeznaczonych na działalność gospodarczą zaliczono

do kosztów niekwalifikowanych. Tak więc wydatki kwalifikowane na rewitalizację ujęte

w projekcie będą dotyczyły wyłącznie infrastruktury mieszkaniowej, nie związanej z

prowadzeniem działalności gospodarczej.

Zabezpieczenie bazy lokalowej dla "Klubu Mieszkańca" oraz "Klubu Młodego

Wrzeszczaka". W ramach zadania przewiduje się zabezpieczenie bazy lokalowej

(remont 2 pomieszczeń) dla społecznych przedsięwzięć przewidzianych w ramach

projektu. Lokale zostaną nieodpłatnie udostępnione przez GZNK Miejskiemu

Ośrodkowi Pomocy Społecznej oraz organizacji pozarządowej będącej partnerem

projektu – Towarzystwu Pomocy im. Św. Brata Alberta Koło Gdańskie. Pomieszczenia

nie będą wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej, a prowadzone w

nich zajęcia, skierowane do mieszkańców zdegradowanej dzielnicy, będą nieodpłatne.

Grupą docelową oferty będą mieszkańcy Dolnego Wrzeszcza (grupę docelową

wyodrębniono przy pomocy kryterium geograficznego).



116

Rewitalizacja społeczna

W ramach zadań społecznych przewidzianych w ramach projektu wyodrębniono dwa

przedsięwzięcia:

Klub Mieszkańca, który z założenia będzie oferować pomoc społeczną w formie do tej

pory niedostępnej na obszarze Dolnego Wrzeszcza (nowa oferta). Wśród oferowanych

usług znajdzie się m.in. asystent rodziny, terapeuta, animator społeczny. Klub będzie

służyć przede wszystkim aktywizacji społecznej i zawodowej dzielnicy a w efekcie

minimalizacji zróżnicowania (ekonomicznego, społecznego, edukacyjnego)

występującego wśród mieszkańców. Nieodpłatna oferta Klubu jest częścią pomocy

społecznej realizowanej jako zadanie własne gminy i nie ma na celu przynosić

przychodów. Usługi będą miały charakter lokalny i będą dystrybuowane wśród

dorosłych mieszkańców Dolnego Wrzeszcza (grupę docelową wyodrębniono przy

pomocy kryterium geograficznego oraz demograficznego).

Klub Młodego Wrzeszczaka – celem utworzenia Klubu jest pomoc dzieciom i młodzieży

z rodzin dysfunkcyjnych oraz przeciwdziałanie wykluczeniu społecznemu dzieci i

młodzieży pochodzących z rodzin znajdujących się w systemie pomocy społecznej.

Stworzenie placówki jest odpowiedzią na zdiagnozowany brak miejsc spotkań dla

młodzieży na terenie Dolnego Wrzeszcza, tak więc będzie oferować nowe usługi.

Będzie to jednak robić nieodpłatnie, w ramach pomocy społecznej realizowanej jako

zadanie własne gminy i nie będzie przynosić przychodów. Usługi Klubu będą miały

charakter lokalny i będą dystrybuowane wśród dzieci i młodzieży Dolnego Wrzeszcza

(grupę docelową wyodrębniono przy pomocy kryterium demograficznego i

geograficznego).

W ramach działań miękkich przewidzianych w projekcie nie zakłada się prowadzenia działań

skierowanych do przedsiębiorców

Zarówno działania modernizacyjne, jak i społeczne przewidywane w ramach projektu są

ściśle związane z problemami, z jakimi boryka się Dolny Wrzeszcz. Dlatego podstawowymi

odbiorami oferty powstałej w wyniku realizacji projektu będą mieszkańcy tego rejonu.

Jednocześnie działania przewidziane w ramach projektu mają otworzyć ten obszar dla

pozostałych mieszkańców Gdańska oraz turystów.



117

Informacja o ofercie powstałej w ramach projektu udostępniana będzie przy pomocy

środków dostępnych gminie i organizacjom społecznym działającym w oparciu o powstałą

infrastrukturę. Przede wszystkim będą to strony internetowe (np. www.gdansk.pl), jak

również spotkania z mieszkańcami, gdzie będą oni mieli możliwość uzyskania informacji na

temat realizowanych działań. Jednocześnie zaplanowana jest akcja informacyjna z

wykorzystaniem kolportażu ulotek i przyklejaniem plakatów w najbardziej uczęszczanych

punktach dzielnicy. Informacji o działaniach w ramach rewitalizacji będą udzielać też

pracownicy i wolontariusze realizujący poszczególne przedsięwzięcia.

Zgodnie z wytycznymi w zakresie promocji projektów przy każdej inwestycji pojawi się

stosowna informacja na temat źródeł jej finansowania.

4.1.3.2 PROGNOZOWANA LICZBA ODBIORCÓW

Beneficjent Projektu szacuje, iż w wyniku realizacji przedmiotowego projektu liczba

odbiorców kształtować się będzie na poziomie 7 739 mieszkańców już w pierwszym roku

funkcjonowania projektu. W kolejnych latach liczba użytkowników utrzyma się na równie

wysokim poziomie.

4.1.3.3 POLITYKA CENOWA

Realizacja projektu „Rewitalizacja Dolnego Wrzeszcza w Gdańsku” nie jest projektem

generującym przychody. Powstała infrastruktura będzie dostępna dla wszystkich

zainteresowanych użytkowników bezpłatnie. Również działania społeczne, skierowane do

mieszkańców Gdańska, będą dla nich dostępne nieodpłatnie.

4.1.3.4 PROGRAM SPRZEDAŻY

Realizacja projektu „Rewitalizacja Dolnego Wrzeszcza w Gdańsku” nie jest projektem

generującym przychody. Tak więc, Beneficjent projektu nie będzie uzyskiwał dodatkowych

przychodów w wyniku realizacji inwestycji.



118

4.1.4 KALKULACJA KOSZTÓW EKSPLOATACYJNYCH BEZ REALIZACJI PROJEKTU ORAZ Z JEGO

UWZGLĘDNENIENIEM

Koszty eksploatacji związane są z bieżącym funkcjonowaniem projektu zostały oszacowane

na takim poziomie, by efekty przedsięwzięcia inwestycyjnego charakteryzowały się pełną

funkcjonalnością w całym analizowanym okresie. Dane za 2015 rok zostały oszacowane przez

beneficjenta projektu na podstawie dotychczasowych doświadczeń w zakresie eksploatacji

infrastruktury podlegającej rewitalizacji. Na potrzeby analizy koszty eksploatacyjne projektu

zostały sporządzone zgodnie z metodą modelu różnicowego.

W wariancie W0 (wariant bezinwestycyjny) występują koszty eksploatacji ponoszone

i planowane do poniesienia w przypadku niezrealizowania przedmiotowej inwestycji. W

kosztach uwzględniono również niezbędne wydatki w celu utrzymania pełnej eksploatacji

infrastruktury drogowej, którą będzie podlegać rewitalizacji. Stąd też, występujące w

wariancie W1‐W0 periodyczne oszczędności w kosztach, ujęte ze znakiem minus.



119

Tab. Koszty eksploatacyjne (W0)


Tab. Koszty eksploatacyjne (W1)



120


Tab. Koszty eksploatacyjne (W1‐W0)




121

4.1.4.1 PLAN AMORTYZACJI

Plan amortyzacji opracowany został dla wariantu inwestycyjnego (W1), w oparciu o przepisy

ustawy o rachunkowości. Plan zakłada amortyzację środków trwałych metodą liniową przy

zastosowaniu rocznych stawek amortyzacyjnych w wysokości 4,5% i 20%. Wartość

początkowa środka trwałego przyjętego do ewidencji w wariancie realizacji (W1) obejmuje

koszty inwestycji bezpośrednio związane z rzeczową realizacją zadania inwestycyjnego. W

wyniku poniesienia ww. nakładów na koniec okresu referencyjnego występuje wartość

rezydualna, gdyż okres ekonomicznej użyteczności środków trwałych projektu jest dłuższy

niż okres ich eksploatacji wynikający z przyjętego okresu referencyjnego. Tak więc w wyniku

relatywnie krótkiego okresu referencyjnego wynoszącego (zgodnie z wytycznymi w zakresie

projektów dotyczących kompleksowej rewitalizacji) 15 lat, w projekcie występuje wartość

rezydualna środków trwałych netto w ostatnim roku odniesienia i wykazywana jest w

tabelach ze wskaźnikami rentowności finansowej projektu ze znakiem przeciwnym do

wydatków.

Poniższa tabela przedstawia łączny plan amortyzacyjny dla projektu w perspektywie rocznej.

W tabeli uwzględniono również planowane do poniesienia podczas okresu funkcjonowania

projektu nakłady odtworzeniowe.



122

Tab. Plan amortyzacyjny




123

4.1.5 RACHUNEK ZYSKÓW I STRAT

Na podstawie zebranych i oszacowanych informacji sporządzono rachunek zysków i strat dla

projektu obejmujący różnicowe zmiany poszczególnych pozycji kosztowych

i przychodowych. W tabeli rachunku zysków i strat można zauważyć, że nie wystąpią w tym

projekcie przychody netto ze sprzedaży, gdyż planowana inwestycja nie zakłada pobierania

opłat za korzystanie z infrastruktury czy uczestnictwa w działaniach miękkich. W niemal

całym okresie funkcjonowania projekt generuje stratę netto.



124

Tab. Rachunek zysków i strat




125

4.1.6 ZESTAWIENIE PRZEPŁYWÓW PIENIĘŻNYCH PROJEKTU

Zestawienie przepływów pieniężnych dla projektu sporządzono metodą pośrednią zgodnie

z ustawą o rachunkowości. Za punkt wyjścia przyjęto wynik finansowy projektu określony

w rachunku zysków i strat, obejmujący wyłącznie zmiany poszczególnych wartości kosztów

i przychodów pomiędzy wariantem realizacji zadania (W1), a wariantem jego zaniechania

(W0). Ujęta w ten sposób różnicowa wielkość wyniku finansowego poddana została

korektom tak, aby wynik finansowy w ujęciu memoriałowym przekształcić na ujęcie kasowe.

Ponadto, pozycja A5 „Inne korekty” została skorygowana o cykle rotacji kapitału (rotacja

zobowiązań handlowych oraz należności), zgodnie z tabelą dotyczącą założeń

makroekonomicznych.

Rachunek przepływów pieniężnych w latach funkcjonowania inwestycji wykazuje saldo

ujemne. Jednak realizacja niniejszej inwestycji i jej późniejsza eksploatacja nie są zagrożone

ryzykiem utraty płynności finansowej, gdyż Beneficjent i Partnerzy projektu zapewniają

potrzebne środki pieniężne zarówno podczas realizacji inwestycji, jak i późniejszego

funkcjonowania. Tak więc, aby zachować trwałość projektu przez cały okres referencyjny,

Beneficjent i Partnerzy zobowiązują się do zapewnienia środków własnych na takim

poziomie, aby zarówno realizacja, jak i późniejsza eksploatacja projektu, nie były zagrożone.

Ponadto, w przedmiotowym projekcie nie przewiduje się pojawienia się nieoczekiwanych

czynników, które mogłyby pogorszyć planowaną płynność finansową. W razie takiej

ewentualności Beneficjent posiada duży potencjał inwestycyjny oraz niski poziom zadłużenia,

co pozwala na korzystanie z dodatkowych zewnętrznych źródeł finansowania w razie

pojawienia się takiej konieczności w przyszłości.



126

Tab. Zestawienie przepływów pieniężnych




127

4.1.7 USTALENIE WYSOKOŚCI DOFINANSOWANIA (OKREŚLENIE DOPUSZCZALNEJ WIELKOŚCI

POMOCY PUBLICZNEJ LUB OKREŚLENIE LUKI W FINANSOWANIU)

Przedmiotowy projekt nie generuje przychodów. Z tego względu, zgodnie z Wytycznymi do

studiów wykonalności dla projektów w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego dla

Województwa Pomorskiego na lata 2007‐2013 w zakresie projektów dotyczących

kompleksowej rewitalizacji, nie podlega on zasadom pomocy publicznej, ani nie kwalifikuje

się jako projekt generujący dochód. Związane jest to z występowaniem kosztów

operacyjnych przy braku przychodów. Zgodnie z art. 55 rozporządzenia 1083/06, projekt

którego przychody nie pokrywają w pełni kosztów operacyjnych, nie jest projektem

generującym dochód. Brak występowania pomocy publicznej implikuje też fakt, iż

infrastruktura objęta projektem nie będzie wykorzystywana do prowadzenia działalności

gospodarczej (infrastruktura będzie miała charakter ogólnodostępny). W ramach działań

miękkich przewidzianych w projekcie nie zakłada się prowadzenia działań skierowanych do

przedsiębiorców.

Dlatego też beneficjent ubiega się dofinansowanie w wysokości 70% kosztów

kwalifikowanych projektu.

4.1.8 WYLICZENIE I INTERPRETACJA WSKAŹNIKÓW FINANSOWEJ EFEKTYWNOŚCI PROJEKTU

Analiza efektywności finansowej została przeprowadzona w oparciu o wskaźniki tj.:

finansowa bieżąca wartość netto inwestycji (FNPV/C) bez dotacji i z uwzględnieniem

dotacji EFRR,

finansowa wewnętrzna stopa zwrotu z inwestycji (FRR/C) bez dotacji

i z uwzględnieniem dotacji EFRR,

finansowa bieżąca wartość netto kapitału (FNPV/K),

finansowa wewnętrzna stopa zwrotu z kapitału (FRR/K).

Finansowa bieżąca wartość netto inwestycji i wewnętrzna stopa zwrotu z inwestycji została

oszacowana dla zdyskontowanych przepływów pieniężnych obejmujących następujące

kategorie strumieni pieniężnych:



128

przychody,

wartość rezydualna,

koszty operacyjne,

nakłady inwestycyjne.

Finansowa bieżąca wartość netto kapitału i wewnętrzna stopa zwrotu z kapitału została

oszacowana dla zdyskontowanych przepływów pieniężnych obejmujących następujące

kategorie strumieni pieniężnych:

przychody,

wartość rezydualna,

koszty operacyjne,

koszty finansowania,

spłaty kredytów,

kapitał własny,

krajowy wkład publiczny.



129

4.1.8.1 WSKAŹNIK FNPV/C I FRR/C

Tab. Finansowa bieżąca wartość netto inwestycji (FNPV/C), finansowa wewnętrzna stopa

zwrotu z inwestycji (FRR/C) nieuwzględniająca dotacji EFRR




130

Tab. Finansowa bieżąca wartość netto inwestycji (FNPV/C), finansowa wewnętrzna stopa

zwrotu z inwestycji (FRR/C) z uwzględnieniem dotacji EFRR


Pod względem finansowym, z punktu widzenia inwestora, projekt jest nieopłacalny.

Finansowa bieżąca wartość netto inwestycji (FNPV/C) w okresie eksploatacji osiąga wartość

ujemną rzędu ‐22 267 457,54 złotych, przy założeniu 5% stopy dyskonta. Ponadto finansowa

wewnętrzna stopa zwrotu z inwestycji (FRR/C) nie jest możliwa do określenia, ponieważ nie

istnieje stopa dyskontowa, której zastosowanie umożliwia osiągnięcie dodatnich przepływów

pieniężnych z inwestycji (FNPV/C). Nieefektywność finansową przedsięwzięcia potwierdza

również finansowa bieżąca wartość netto inwestycji z uwzględnieniem dotacji (FNPV/C

z uwzględnieniem dotacji EFRR), której wartość w okresie referencyjnym projektu wynosi

‐9 837 607,07 złotych, również przy założeniu 5% stopy dyskonta. W związku z tym

finansowa wewnętrzna stopa zwrotu z inwestycji (FRR/C z uwzględnieniem dotacji EFRR)

także nie jest możliwa do określenia.



131

4.1.8.2 WSKAŹNIK FNPV/K I FRR/K

Tab. Finansowa bieżąca wartość netto kapitału (FNPV/K), finansowa wewnętrzna stopa

zwrotu z kapitału (FRR/K) z uwzględnieniem dotacji EFRR


Finansowa bieżąca wartość netto kapitału (FNPV/K) w 15‐letnim okresie eksploatacji

dyskonta osiąga wartość ujemną rzędu ‐9 837 607,07 złotych, przy założeniu 5% stopy

dyskonta. Ponadto finansowa wewnętrzna stopa zwrotu z kapitału (FRR/K) nie jest możliwa

do określenia, ponieważ nie istnieje stopa dyskontowa, której zastosowanie umożliwia

osiągnięcie dodatnich przepływów pieniężnych z zaangażowanego kapitału (FNPV/K).

4.1.9 STRUKTURA FINANSOWANIA

Poniżej przedstawiono źródła finansowania projektu w podziale na lata realizacji

i eksploatacji inwestycji. Jak wspomniano wcześniej, 70% kosztów kwalifikowanych projektu

planuje się pozyskać z dotacji EFRR (14 322 287,65 zł), natomiast pozostałe koszty będą

pochodziły ze środków własnych.



132

Tab. Struktura finansowania


4.1.10 ANALIZA TRWAŁOŚCI FINANSOWEJ PROJEKTU

Beneficjentem projektu jest Gmina Miasta Gdańska. Zgodnie z ustawą o finansach

publicznych z dnia 30 czerwca 2005 roku (Dz.U. z 2005 r., Nr 249, poz. 2104 z późn. zm.)

podstawę gospodarki finansowej jednostki samorządu terytorialnego stanowi budżet.

Obejmuje on roczny plan dochodów i wydatków oraz rozchodów i przychodów. W

kontekście realizowanej inwestycji budżet w latach 2009‐2029 winien zabezpieczać wydatki

dotyczące bieżącego utrzymania zrealizowanego projektu oraz kosztów prefinansowania

inwestycji. Wynika to z konieczności zabezpieczenia wystarczających środków na realizację

zadań własnych jednostki samorządu terytorialnego w budżecie. Na podstawie powyższych

założeń sporządzono zestawienie źródeł finansowania inwestycji w trakcie realizacji zadania

dla rocznych odstępów czasowych.



133

Analiza trwałości finansowej projektu wykazuje we wszystkich latach brak ujemnych

przepływów pieniężnych. W związku z tym realizacja inwestycji i utrzymanie nie są zagrożone

utratą wymaganej płynności finansowej, gdyż Beneficjent i Partnerzy projektu przeznaczają

środki własne zarówno na realizację, jak i późniejszą eksploatację projektu. Dzięki temu

projekt zachowuje trwałość finansową przez cały okres referencyjny. Przedstawione poniżej

tabele opisujące sytuację finansową Beneficjenta potwierdzają wiarygodność kredytową

oraz udowadniają, że w całym okresie funkcjonowania inwestycja nie jest zagrożona.



134

Tab. Trwałość finansowa projektu




135

Tab. Sytuacja finansowa Gminy Miasta Gdańska


4.2 ANALIZA EKONOMICZNA

4.2.1 OKREŚLENIE ZAŁOŻEŃ DO ANALIZY EKONOMICZNEJ

Zadaniem analizy ekonomicznej jest przedstawienie sensowności i racjonalności projektu

z punktu widzenia korzyści wszystkich użytkowników w związku z przeprowadzeniem

rewitalizacji Dolnego Wrzeszcza w Gdańsku. Poniższa analiza przedstawia wpływ społeczny

projektu za pomocą efektów zewnętrznych powstałych w wyniku realizacji przedsięwzięcia.

Analiza ekonomiczna uwzględnia następujące założenia:

analiza odzwierciedla zmianę wartości pieniądza w czasie opierając się na

współczynniku dyskontowym; zgodnie z wytycznymi dla RPO WP poziom stopy

dyskonta określony jest na poziomie 5,5%,

analiza sporządzona jest przy użyciu różnicowego modelu finansowego,

okres realizacji projektu obejmuje lata 2009‐2014,

okres referencyjny analizy obejmuje 15 lat gospodarczego życia projektu zgodnie

z wytycznymi dla RPO WP,

wartość rezydualna projektu określona jest na podstawie wartości księgowej

środków trwałych na koniec okresu referencyjnego przyjętego dla projektu w oparciu

o przepisy ustawy o rachunkowości,



136

analiza ekonomiczna została sporządzona z dokładnością do 0,01 PLN.

4.2.2 RACHUNEK KOSZTÓW I KORZYŚCI EKONOMICZNYCH

Przeprowadzenie rachunku kosztów i korzyści ekonomicznych w projekcie ma na celu

określenie efektów społecznych w postaci liczbowej. Zrealizowanie inwestycji przyczyni się

do powstania szeregu korzyści społecznych.

Jedną z najważniejszych jest wzrost wartości mieszkań na terenie Dolnego Wrzeszcza w

Gdańsku. Przeprowadzenie kompleksowych działań rewitalizacyjnych przyczyni się

zwiększenia atrakcyjności tego rejonu miasta, a w konsekwencji spowoduje wzrost wartości

mieszkań. Na potrzeby analizy przyjęto, że średnia liczba mieszkańców w standardowym

mieszkaniu to trzy osoby, a szacunkowy wzrost wartości mieszkań w wyniku

przeprowadzenia działań rewitalizacyjnych ukształtuje się na poziomie 10%. W celu

wiarygodnego przedstawienia korzyści społecznych, wykorzystano informacje z rynku

wtórnego na temat średniomiesięcznych kosztów wynajmu5.

5 http://www.domiporta.pl/details,197,109778073‐biuro‐Gda%F1sk‐Wajdeloty.asp

http://gdansk.nieruchomosci‐online.pl/mieszkania,wynajem/27647.html



137

Tab. Korzyść społeczna


Kolejną korzyścią z realizacji przedmiotowego projektu są oszczędności mieszkańców

wynikające z możliwości uczestnictwa w spotkaniach społecznych, organizowanych w

ramach instrumentu elastyczności. W przypadku braku realizacji inwestycji, wszyscy

zainteresowani uczestnictwem w działaniach społecznych zmuszeni będą ponosić dodatkowe

koszty, związane z dotarciem do miejsc, których oferuje się analogiczne wydarzenia w innych

częściach Miasta. Poniższa tabela przedstawia korzyści społeczne z związane z organizacja

działań społecznych w ramach projektu.



138

Tab. Korzyść społeczna


W wyniku kwantyfikacji korzyści społecznych możliwe staje się oszacowanie wskaźników

efektywności ekonomicznej projektu. Poniższa tabela ukazuje kolejne kroki dochodzenia do

wyliczenia wskaźników: ENPV, ERR i BC.



139

Tab. Zestawienie liczbowe korzyści ekonomicznych




140

4.2.3 ZESTAWIENIE I OCENA JAKOŚCIOWA KOSZTÓW I KORZYŚCI, KTÓRE NIE MOGŁY ZOSTAĆ

WYCENIONE

Realizacja omawianego przedsięwzięcia inwestycyjnego przyczynia się do powstawania

szeregu efektów zewnętrznych, które jeszcze bardziej uzasadniają potrzebę realizacji

projektu. Jednak w większości przypadków mają one specyficzny charakter, który trudny jest

do skwantyfikowania. Przykładem może być z pewnością prawidłowe uporządkowanie

przestrzeni publicznych. Kolejnym przykładem jest zapewnienie działań w ramach

instrumentu elastyczności, które wpłyną pozytywnie na proces socjalizacji i wyrównywania

różnic pomiędzy mieszkańcami zdegradowanego obszaru, a mieszańcami Gdańska. Nie bez

znaczenia pozostaje również fakt polepszenia systemu komunikacyjnego oraz wzrost

bezpieczeństwa mieszkańców.

4.2.4 USTALENIE WARTOŚCI WSKAŹNIKÓW EFEKTYWNOŚCI EKONOMICZNEJ PROJEKTU

4.2.4.1 WSKAŹNIK ENPV I ERR

Oszacowanie ekonomicznej wartości bieżącej netto (ENPV) pozwala na ukazaniu realnych

korzyści ekonomicznych (oszacowanych w pieniądzu), jakie przyniesie realizacja projektu.

Wskaźnik ten bierze pod uwagę nie tylko zmianę wartości pieniądza w czasie, inflację i

amortyzację, ale również rentowność kapitału inwestycyjnego. Efektywność ekonomiczna

projektu z punktu widzenia interesu społecznego jest opłacalna. Inwestycja przynosi znaczne

korzyści dla społeczeństwa osiągając ekonomiczną wartość bieżącą rzędu 44.118.864,93

złotych. Ponadto, rentowność ekonomiczna projektu przewyższa społeczną stopę

dyskontową osiągając wielkość 33,83%.

4.2.4.2 WSKAŹNIK B/C

Współczynnik B/C jest większy od jedności i wynosi 4,40. Podsumowując należy stwierdzić, iż

projekt spełnia kryterium ekonomicznej efektywności, bowiem generowane przez niego

korzyści dla społeczności zdecydowanie przewyższają koszty. Tak więc, ze społecznego

punktu widzenia, decyzja o realizacji inwestycji wydaje się w pełni uzasadniona, gdyż

wszystkie wskaźniki przyjmują pożądane wielkości.



141

4.2.5 ANALIZA WRAŻLIWOŚCI

Analiza wrażliwości obejmuje test podstawowych parametrów przyjętych do analizy

niniejszego projektu. Analiza przeprowadzona została dla wskaźników ekonomicznych tj.:

ENPV, ERR, B/C. Badanie wrażliwości przeprowadzono dla zmiany wielkości nakładów

inwestycyjnych oraz zmiany korzyści zewnętrznych generowanych przez projekt, gdyż pod

względem specyfiki projektu są to parametry, których zmiana może mieć duży wpływ na

finansową sensowność projektu. Zrezygnowano z przeprowadzenia testów pozostałych

parametrów, gdyż nawet istotna ich zmiana nie będzie miała wpływu na zasadność

przeprowadzenia inwestycji (np. koszty operacyjne). Tak więc badając zmiany wielkości

nakładów inwestycyjnych oraz zmiany korzyści zewnętrznych, zwiększono ich wartości

o 10% i 20%. Poniższa tabela wskazuje, że nawet wzrost nakładów i spadek korzyści

zewnętrznych o 20% nie przyczyni się do utraty ekonomicznej zasadności realizacji projektu.

Tab. Analiza wrażliwości




142

4.2.6 ANALIZA RYZYKA

Tab. Analiza ryzyka


4.2.7 ANALIZA WSKAŹNIKOWA

Uwzględniając specyfikę projektu, oszacowano następujące wskaźniki efektywności projektu.

Tab. Analiza wskaźnikowa




143

5 WPŁYW PROJEKTU NA ŚRODOWISKO

5.1 WPŁYW REALIZACJI PROJEKTU NA ŚRODOWISKO W TRAKCIE REALIZACJI

ROBÓT BUDOWLANYCH

W związku z realizacją przedsięwzięcia polegającego na rewitalizacji Dolnego Wrzeszcza

przeprowadzone zostaną prace dotyczące przebudowy i modernizacji ulicy Wajdeloty oraz

ulic przyległych, przebudowy i modernizacji budynków, które przylegają bezpośrednio do

remontowanych pasów drogowych jak i remontu bazy lokalowej, która przeznaczona

zostanie do prowadzenia zadań społecznych.

W czasie prowadzenia prac budowlanych może pojawić się wzrost emisji hałasu. Mimo

głośnych robót i użycia ciężkiego sprzętu, zakres prac objętych projektem będzie typowy dla

inwestycji budowlanej o takim charakterze. Zwiększona emisja hałasu będzie krótkotrwała i

nie spowoduje negatywnych skutków środowiskowych.

W związku z wykorzystaniem maszyn budowlanych i wzmożonym ruchem samochodów

ciężarowych, które wywozić będą nieczystości i dowozić niezbędne materiały, na etapie

realizacji robót budowlanych można spodziewać się także wzrostu emisji spalin. Należy

jednak podkreślić, iż uciążliwości te będą miały charakter krótkotrwały, a ich oddziaływanie

będzie miało charakter lokalny i ustąpią one wraz z zakończeniem realizacji inwestycji.

Podczas realizacji przedsięwzięcia zastosowane zostaną technologie, które cechuje jak

najmniejsza uciążliwość, a sprzęty budowlane powodują minimalne zapylenie powietrza i

minimalny poziom hałasu. Teren prowadzenia robót zostanie jak najbardziej ograniczony, a

jego zaplecze zlokalizowane zostanie w jak największej odległości od zabudowań

mieszkalnych. Wszelkie powstające na terenie budowy odpady i gruz będą jak najszybciej

wywożone i utylizowane przez wyspecjalizowaną firmę.

Planowana inwestycja nie będzie miała bezpośredniego wpływu na panujące warunki

gruntowo‐wodne i inne warunki środowiskowe. Podczas realizacji inwestycji stosowane będą

technologie i materiały przyjazne środowisku oraz posiadające wymagane prawem atesty i

certyfikaty, a wszelkie działania będą zgodne z założeniami projektowymi.



144

5.2 WPŁYW INWESTYCJI NA ŚRODOWISKO PO ZAKOŃCZENIU

Po zakończeniu realizacji przedsięwzięcia nie przewiduje się negatywnego wpływu

inwestycji na środowisko. Na etapie eksploatacji zaopatrzenie w wodę obiektów objętych

projektem w zakresie konsumpcyjnym i sanitarnym odbywać się będzie z miejskiej sieci

wodociągowej, a zaopatrzenie w energię cieplną z miejskiej sieci ciepłowniczej. Projekt

wpłynie w niewielkim stopniu na wzrost w dotychczasowym zużyciu wody w związku z

uruchomieniem automatycznego systemu nawadniającego. Wzrost ilości pobieranej energii

wystąpić może jedynie w związku z zaprojektowanym oświetleniem ulicznym o mocy 10 kW.

Przeprowadzenie prac związanych z projektem umożliwi zmniejszenie natężenia ruchu i

ograniczenie ilości samochodów, dzięki czemu przewiduje się poprawę jakości powietrza w

rejonie Dolnego Wrzeszcza. Szacuje się, że ilość spalin emitowanych przez samochody

spadnie o około 5%.

Po zakończeniu robót budowlanych oraz rewaloryzacji zieleni podjęte będą następujące

rozwiązania pozwalające na ochronę środowiska:

‐ podczyszczanie wód opadowych przez separatory, piaskowniki itp.,

‐ pielęgnacja pasów urządzonej zieleni i nasadzeń,

‐ dla drzew w początkowym stadium rozwoju zastosowane zostaną żeliwne zabezpieczenia

poziome dla gleby wokół drzew oraz stalowe zabezpieczenia pionowe dla pni drzew,

‐ drzewa zostaną wyposażone w dokorzeniowy system podlewania roślin, krzewy otrzymają

linię kroplującą,

‐ wszystkie elementy kanalizacji deszczowej zaprojektowane zostały jako szczelne,

‐ zaproponowane rozwiązania kolektorów i studni gwarantują ochronę środowiska i wód

Potoku Strzyża i Bystrzec II,

‐ konserwacja infrastruktury podziemnej zapewniająca jej szczelność i drożność,

‐ edukacja ekologiczna mieszkańców dzielnicy i podniesienie świadomości społecznej m.in. w

zakresie ochrony środowiska.

Przedstawione powyżej rozwiązania są zdecydowanie proekologiczne i można uznać, iż ich

zastosowanie będzie miało pozytywny wpływ na środowisko. Nie przewiduje się, by po



145

zakończeniu realizacji zadania wystąpił jakikolwiek negatywny wplyw przeprowadzonych

prac na środowisko.

5.3 WPŁYW NA SIEDLISKA I GATUNKI ZAMIESZKUJĄCE TERENY NATURA 2000

I INNE O ZNACZENIU KRAJOWYM

Obszar poddany rewitalizacji w ramach przedmiotowego projektu położony jest na

zurbanizowanych terenach miasta Gdańska, w dzielnicy Wrzeszcz. Przedmiotowa inwestycja

znajduje się poza terenami uznawanymi za cenne przyrodniczo, takie jak obszary sieci Natura

2000 lub tereny chronione zgodnie z zapisami ustawy o ochronie przyrody z dnia 16 kwietnia

2004 r. (Dz. U. Nr 92, poz. 880, z późn. zm.). Na terenie Miasta Gdańsk, gdzie będzie

realizowany projekt, występują jednak obszary cenne przyrodniczo, w tym sieci Natura 2000,

stąd też analizie poddano położenie inwestycji względem terenów chronionych.

Tereny chronione w ramach sieci Natura 2000

SOO (Specjalne Obszary Ochrony) ‐ przedmiotowa inwestycja jest położona w pobliżu

następujących Specjalnych Obszarów Ochronnych:

PLH220030 Twierdza Wisłoujście ‐ Kompleks ceglanych i ziemnych fortyfikacji wraz z

otaczającymi je starymi zadrzewieniami oraz fosami wypełnionymi wodą. Podziemia

Twierdzy stanowią największe w Gdańsku i drugie w województwie zimowisko

nietoperzy Chiroptera (176 osobników w 2003 r., 3‐6 gatunków), jak również jedyne

w regionie zimowisko nocka łydkowłosego Myotis dasycneme (załącznik II Dyrektywy

Rady 92/43/EWG, EN w Polskiej Czerwonej Księdze Zwierząt, VU w Europie).

Stwierdzono tu również występowanie nocka dużego Myotis myotis (załącznik II

Dyrektywy Rady 92/43/EWG)‐ zimą i podczas migracji jesiennej. Zagrożeniem dla

obszaru jest penetracja podziemi Twierdzy przez człowieka, co powoduje

niepokojenie zimujących zwierząt, oraz bliskie sąsiedztwo przemysłu. Odległość od

miejsca inwestycji: 4,5 km,



146

PLH220055 Bunkier w Oliwie ‐ Bunkier betonowy (przeciwlotniczy) z II poł. XX w, na

terenie miejskiej zabudowy willowej, 50 metrów od granic kompleksu leśnego

Trójmiejskiego Parku Krajobrazowego. Obiekt to jedno z trzech największych

zimowisk nietoperzy (Chiroptera) w województwie pomorskim (do 81 osobników z 4

gatunków). Szacuje się, że zimuje tutaj co drugi okaz nocka dużego (Myotis myotis ‐

gatunek z załącznika II Dyrektywy Siedliskowej) zaobserwowanych w rejonie

Trójmiasta. Do zagrożeń obszaru zalicza się niepokojenie zimujących osobników w

wyniku penetracji obiektu człowieka. Odległość obszaru od miejsca inwestycji to 4,8

km,

PLH220044 Ostoja w Ujściu Wisły ‐ Obszar o powierzchni 833 ha obejmuje 2 spośród

kilku estuariów utworzonych przez ramiona Wisły, tzw. Wisły Śmiałej koło

Sobieszewa i Przekopu Wisły koło Mikoszewa uchodzące do Zatoki Gdańskiej, wraz

z otaczającymi je piaszczystymi terenami, wodami przybrzeżnymi oraz fragmentami

porośniętymi lasem. Stwierdzono tu występowanie 7 typów siedlisk z Załącznika I

Dyrektywy Rady 92/43/EWG, stanowiących typowy kompleks nadmorskich,

napiaskowych zbiorowisk roślinnych. Do zagrożeń obszaru zalicza się: prace

hydrotechniczne służące udrożnieniu rzeki, antropopresja ze strony rozwijającej się

Aglomeracji Trójmiejskiej oraz niekontrolowany rozwój sportów wodnych. Odległość

od miejsca inwestycji to: 12,1 km,

OSO (Obszary Specjalnej Ochrony) ‐ planowany projekt jest zlokalizowany w pobliżu

następujących Obszarów Specjalnej Ochrony:

PLB220005 Zatoka Pucka ‐ Obszar o powierzchni 62 430,43 ha obejmuje wody

zachodniej części Zatoki Gdańskiej oraz Zatoki Puckiej, pomiędzy wybrzeżem

Półwyspu Hel na północy, wybrzeżem od Władysławowa do ujścia Wisły Śmiałej na

zachodzie i południu i linią pomiędzy ujściem Wisły Śmiałej a końcem Helu od strony

wschodniej, jak również łąki nadmorskie koło Osłonina i Rewy. Na wzmiankowanym

terenie zaobserwowano 23 gatunki ptaków z Załącznika I Dyrektywy Ptasiej,

7 gatunków z Polskiej Czerwonej Księgi (PCK). Na obszarze OSO gniazdują populacje

m.in. biegusa zmiennego (schinzii), sieweczki obrożnej, łabędzia krzykliwego,

głowienki, łęczaka, biegusa krzywodziobego. W okresie wędrówek występuje

co najmniej 1% populacji szlaku wędrówkowego perkoza dwuczubego, perkoza



147

rogatego, czernicy; stosunkowo duże koncetracje osiągają m.in.: łabędź krzykliwy,

głowienka, łęczak, biegus krzywodzioby, biegus zmienny, brodziec śniady.

Do najważniejszych zagrożeń zalicza się zrzuty oczyszczonych ścieków komunalnych

z oczyszczalni Dębogórze i Swarzewo, niosące duży ładunek biogenów, prace

czerpalne nad brzegiem Zatoki, niekontrolowany rozwój sportów wodnych i turystyki

na Półwyspie Helskim oraz używanie przez rybaków sieci stawnych. Odległość od

miejsca realizacji projektu to 3,6 km,

PLB220004 Ujście Wisły ‐ obszar o powierzchni 1748,1 ha, w skład którego wchodzi

część delty rzeki Wisły od ujścia Wisły Śmiałej na zachodzie po ujście Wisły Przekopu

na wschodzie. Do obszaru włączono pas wybrzeża Wyspy Sobieszewskiej pomiędzy

ujściami oraz Wisłę Przekop wraz z jej międzywalem o długości ok. 6 km, rozciągający

się od morza na północy do miejscowości Przegalina na południu. Na terenie OSO

znajdują się dwa ważne rezerwaty ptasie: „Mewia Łacha” oraz „Ptasi Raj”. Na

opisywanych obszarze stwierdzono występowanie co najmniej 22 gatunków ptaków

wodno‐błotnych odbywających tu lęgi i przynajmniej 120 gatunków ptaków wodno‐

błotnych w okresie nielęgowym, z czego przynajmniej 36 to gatunki z Załącznika I

Dyrektywy Rady 79/409/EWG oraz 11 gatunków z Polskiej Czerwonej Księgi (PCK). Na

terenie OSO występują m.in.: ohar, ostrygojad, rybitwa białoczelna, rybitwa rzeczna,

mewa pospolita i sieweczka obrożna (PCK). W stosunkowo dużym zagęszczeniu

w niektóre lata występuje sieweczka rzeczna. W okresie wędrówkowym można

zaobserwować rybitwy czarne, rybitwy wielkodziobe, mewy małe, pospolite oraz

gęsi. W okresie zimowym stwierdzono występowanie takich gatunków jak bielaczek,

czernica, gągoł, lodówka, mewa pospolita, ogorzałka. Największymi zagrożeniami

obszaru są działalność człowieka: wędkarstwo, nadmierna turystyka, zalesianie

wydm. Jednocześnie występuje też presja ze strony drapieżników czworonożnych.

Niekorzystnie na obszar wpływa także ograniczanie pastwisk po drugiej stronie Wisły.

Odległość od miejsca inwestycji wynosi 12 km.

Lokalizację inwestycji względem obszarów chronionych w ramach sieci Natura 2000 pokazuje

poniższa mapka.



148

Rysunek 5.1. Położenie inwestycji i obszarów sieci Natura 2000.

źródło: oprac. własne na podst. mapy z www.mos.gov.pl

Poza wymienionymi terenami w pobliżu miejsca inwestycji znajdują się obszary cenne

przyrodniczo, które są prawnie chronione. Najważniejszym z nich jest Trójmiejski Park

Krajobrazowy o powierzchni 19930 ha. Jest to teren chroniony ze względu na unikatowe

wartości przyrodnicze i kulturowe, a także wyjątkowy charakter zwartego kompleksu leśnego

położonego w środku Trójmiasta. Dominującym gatunkiem w parku jest sosna zwyczajna,

z domieszką buczyny, dębów szypułkowych i bezszypułkowych oraz olszy. Chłodne,

północne zbocza, głębokie doliny z potokami o charakterze podgórskim, obszary

źródliskowe, torfowiska, śródleśne jeziora, głazy narzutowe umożliwiły zachowanie się

ciekawej flory i fauny. W mocy pozostaje rozporządzenie Wojewody Pomorskiego z dnia 15

maja 2006 roku Nr 57/06 w sprawie Trójmiejskiego Parku Krajobrazowego wydane

na podstawie wzmiankowanej ustawy o ochronie przyrody. Określa ono cele ochrony Parku,

wprowadza obostrzenia dotyczące Parku oraz wyznacza otulinę wokół obszaru TPK. Oprócz

tego na terenie TPK utworzono 9 rezerwatów przyrody. Najważniejszym zagrożeniem Parku

jest presja ze strony Metropolii Trójmiejskiej, ulokowanie ważnych dróg komunikacyjnych

wewnątrz TPK, gospodarka leśna oraz rozwój turystyki i rekreacji na opisywanych terenach.

Granica parku przebiega w odległości ok. 2,2 km od miejsca przedmiotowej inwestycji.



149

Część obszarów znajdujących się w stosunkowo niewielkiej odległości od lokalizacji projektu

została objęta ochroną ścisłą jako Rezerwat Przyrody. Rezerwat „Ptasi Raj” chroni główne

szlaki wędrówek ptaków, które znajdują tutaj korzystne warunki lęgowe oraz zimowiskowe.

Z rzadkich gatunków ptaków występują tu: wąsatka, sieweczka rzeczna i strumieniówka.

Odległość od miejsca inwestycji wynosi 11 km.

Na terenie TPK znajdują się 2 rezerwaty położone niedaleko miejsca realizacji projektu.

Rezerwat Przyrody „Wąwóz Huzarów” chroni wąskie rozcięcie erozyjne w strefie

krawędziowej Pojezierza Kaszubskiego z okresowym strumieniem w dnie oraz zbiorowiska

leśne: dominująca kwaśna i rzadsza żyzna buczyna pomorska. Wśród 117 gatunków roślin

naczyniowych, 15 to gatunki chronione i rzadkie, m.in. paproć podrzeń żebrowiec, zachyłka

oszczepowata, przetacznik górski i dąbrówka piramidalna. Odległość od miejsca inwestycji

wynosi 4,7 km. Drugi rezerwat to „Źródliska w Dolinie Ewy”, który stanowi fragment doliny

potoku w strefie krawędziowej Wysoczyzny Gdańskiej. Liczne bardzo cenne przyrodniczo

źródliska, fragmenty lasów łęgowych, stanowiska rzadkich i chronionych gatunków roślin np.

przetacznik górski, tojeść gajowa, manna gajowa, niezapominajka leśna i kozłek bzowy.

Odległość od miejsca inwestycji wynosi 7,0 km.

Obszar miasta Gdańska, gdzie będzie realizowany projekt, charakteryzuje się unikalnymi

walorami krajobrazu przyrodniczego i kulturowego. Dlatego poza parkiem krajobrazowym

część terenów objęto ochroną w ramach Obszarów Chronionego Krajobrazu. OChK Wyspy

Sobieszewskiej znajduje się na wschód od projektu i ma na celu ochronę fragmentu Mierzei

Wiślanej między Górkami Wschodnimi, Sobieszewem i Świbnem. Miejscami występuje tu

strefowy układ roślinności wydmowej, a w ujściu Wisły roślinność szuwarowa

i stanowiska słonorośli, a także bogata awifauna. Na terenie OChK znajdują się dwa

rezerwaty przyrody‐ „Ptasi Raj” i „Mewia Łacha”. Obszar Chronionego Krajobrazu Żuław

Gdańskich chroni unikatowy w skali europejskiej krajobraz przyrodniczy i kulturowy regionu.

Do chronionych elementów przyrodniczych należą: względnie naturalne i półnaturalne

zbiorowiska łąkowe i szuwarowe, które zachowały się lokalnie wzdłuż cieków, rowów

melioracyjnych i w starorzeczach, w bezpośrednim sąsiedztwie opisanego OChK. Otomiński

Obszar Chronionego Krajobrazu znajdujący się na południowo‐zachodnich krańcach miasta

Gdańska oraz na terenach gminy Kolbudy chroni zwarty kompleks leśny z dominacją buczyn

i lasów dębowo‐bukowych oraz malowniczo położone wśród wzgórz morenowych Jezioro

Otomińskie. Na północnym brzegu jeziora kilka pomnikowych dębów.



150

Ze względu na odległość miejsca realizacji projektu – Dolnego Wrzeszcza – od obszarów

chronionych, charakter planowanej inwestycji oraz położenie na terenie zurbanizowanym,

wyposażonym w miejską infrastrukturę techniczną, realizacja projektu nie przyniesie

żadnych negatywnych skutków w postaci utraty lub fragmentacji siedlisk występujących na

opisanych obszarach sieci NATURA 2000 oraz innych obszarach cennych przyrodniczo i

objętych ochroną.

„REWITALIZACJA DOLNEGO WRZESZCZA W GDAŃSKU” · „Rewitalizacja Dolnego Wrzeszcza w...

Documents

Transcript of „REWITALIZACJA DOLNEGO WRZESZCZA W GDAŃSKU” · „Rewitalizacja Dolnego Wrzeszcza w...