2

Ⓒ DUX, DUX 1596, 2020NAGRANIE ZREALIZOWANO W SALI KONCERTOWEJ AKADEMII MUZYCZNEJ W KRAKOWIE 2-3 LISTOPADA 2019 ROKU.RECORDED AT THE CONCERT HALL OF THE ACADEMY OF MUSIC IN KRAKÓW, 2-3 NOVEMBER, 2019.

MARCIN GUZ REŻYSERIA NAGRANIA, MONTAŻ, MASTERING | RECORDING SUPERVISION & SOUND ENGINEERING, EDITING, MASTERING

SEBASTIAN GRIMA STROJENIE FORTEPIANU | PIANO TUNING

MICHAŁ KUBICKI TŁUMACZENIA | TRANSLATIONS

KAROLINA ŚWIĄTEK ZDJĘCIE NA OKŁADCE | COVER PHOTO

AGNIESZKA ZAKRZEWSKA PROJEKT GRAFICZNY | GRAPHIC DESIGN

RAFAŁ DYMERSKI SKŁAD | PAGE LAYOUT

MARCIN TARGOŃSKI REDAKCJA | EDITOR

DUX RECORDING PRODUCERS MORSKIE OKO 2, 02-511 WARSAW, POLAND | WWW.DUX.PL, E-MAIL: DUX@DUX.PL

1596 book SJB.indd 2 26.03.2020 13:08:00

3

AMERYKAŃSKA MUZYKA NA FLET I FORTEPIANAMERICAN MUSIC FOR FLUTE AND PIANO

Robert MUCZYNSKI (1929–2010)

Sonata, Op. 14

Thomas Eldin BURTON (1913–1981)

Sonatina

Charles Tomlinson GRIFFES (1884–1920)

Poem

Lowell LIEBERMANN (*1961)

Sonata, Op. 23

Olga LEONKIEWICZ flet | flute

Kinga FIRLEJ-KUBICA fortepian | piano

1596 book SJB.indd 3 26.03.2020 13:08:00

4

1596 book SJB.indd 4 26.03.2020 13:08:00

5

Siódma edycja Międzynarodowego Konkursu Fletowego Kraków 2017 przyniosła Oldze Leon-kiewicz II nagrodę regulaminową oraz specjalną nagrodę, ufundowaną wspólnie przez prof. dr hab. Stanisława Krawczyńskiego, Rektora Akade-mii Muzycznej w Krakowie, firmę Yamaha Music Europe GmbH oraz wydawnictwo fonograficzne DUX w postaci nagrania materiału do produkcji i wydania płyty CD. Międzynarodowy Konkurs Fletowy w Krakowie, cyklicznie, od 1999 roku organizowany jest przez Akademię Muzyczną w Krakowie. W zgodnej opinii środowiska muzycznego kon-kurs cieszy się uznaniem i ogromnym zaintereso�cieszy się uznaniem i ogromnym zaintereso� się uznaniem i ogromnym zaintereso-waniem z uwagi na profesjonalne i mistrzowskie przygotowanie konstrukcji programowej oraz organizacyjnej. Przesłuchaniom konkursowym towarzyszą wydarzenia, takie jak Światowe Forum Fletowej Sztuki Wykonawczej czy koncerty otwie�Wykonawczej czy koncerty otwie� czy koncerty otwie-rające i zamykające konkurs. Atmosfera sprzyja młodym flecistom w ich dążeniu do doskonałości artystycznej, poznawania nowych technik i litera-tury muzycznej, w tym polskiej, ale też nawiązywa-niu przyjaźni i współpracy. Rangę konkursu podnoszą nazwiska jurorów, niewątpliwie najznakomitszych flecistów świata. Udział i zainteresowanie firm muzycznych, kon�zainteresowanie firm muzycznych, kon� firm muzycznych, kon-cernów wydawniczych, gości specjalnych to dla organizatorów najlepszy dowód na niezwykłą wartość Międzynarodowego Konkursu Fletowego w Krakowie.

The 7th International Flute Competition in Kraków in 2017 brought Olga Leonkiewicz Second Prize and a special award funded jointly by Prof. Stanisław Krawczyński, Rector of the Music Acad-emy in Kraków, Yamaha Music Europe GmbH and the DUX label. The award allowed Olga Leonkiewicz to make a CD recording. Founded in 1999, the International Flute Com-petition in Kraków is held by the city’s Music Acad-emy every three years. The event has won an enor-mous reputation and popularity in musical circles thanks to its professional programming and orga-nization. In addition to auditions for participants, there are several accompanying events which generate a great deal of interest, such as the World Forum of Flute Performance and concerts that open and close the competition. The atmosphere of the competition helps young flautists as they strive for artistic perfection, learn new techniques, expand their knowledge of musical literature, including works by Polish composers, and forge bonds of friendship and collaboration. The prestige of the competition is enhanced by its jury, which every year includes some of the world’s finest flautists. The participation of recording companies, music publishers and spe-cial guests in the International Flute Competition in Kraków is further proof of the event’s prominent position in the international music circuit.

1596 book SJB.indd 5 26.03.2020 13:08:00

6

Robert MUCZYNSKI uznawany jest za jednego z najbardziej wyróżniających się amerykańskich kompozytorów swojej generacji. Urodził się 19 marca 1929 roku w Chicago. Jego rodzice (mający polsko�słowackie korzenie) nie byli wykształconymi muzykami, szybko jednak zwró-cili uwagę na artystyczną wrażliwość chłopca. Muczynski studiował zarówno fortepian (klasa Wal-tera Knupfera), jak i kompozycję (klasa Alexandra Tcherepnina). W 1954 roku jego nazwisko stało się popularne za sprawą skomponowanego na zamó-wienie Orkiestry Louisville Koncertu fortepia-nowego. Kilka lat później artysta zadebiutował w Carnegie Hall, wykonując swoje utwory forte-pianowe. Od tego czasu cieszył się dużą popular-nością, a jego utrzymane w duchu neoklasycznym dzieła coraz częściej pojawiały się w repertuarach ośrodków koncertowych całego świata. Muczynski zmarł 25 maja 2010 roku w swoim domu w Tuscon w Arizonie.

Sonata na flet i fortepian powstała w 1961 roku i zyskała popularność za sprawą głównej nagrody na Concours International w Nicei we Francji. Utwór stanowi typowy ukłon w stronę estetyki neoklasycznej i w dużej mierze jest nacechowany pierwiastkiem humorystyczno�sielankowym. Pierwsze dwie części (Allegro deciso i Vivace) oparte są na krótkich fletowych motywach melodycznych, mocno sprzężonych z silnie zautonomizowaną par�silnie zautonomizowaną par� zautonomizowaną par-tią fortepianu, stanowiącą dość oryginalną formę

kontrapunktu. W części trzeciej (Andante) klimat wszechogarniającej wesołości niespodziewanie zanika na rzecz smutku i kontemplacji. Całą część przenikają gwałtowne emocje, choć ich wydźwięk nie ma nic wspólnego z wcześniejszym optymi-zmem. W finale (Allegro con moto) wraca idylliczny nastrój, choć beztroska nie jest tu już tak wyrazista.

Charles Tomlinson GRIFFES przyszedł na świat 17 września 1884 roku w Elmirze w stanie Nowy Jork. Pierwotnie kształcił się wyłącznie w zakresie gry na fortepianie, pobierając lekcje u swojej siostry Katharine, a następnie u Mary Seleny Broughton. W 1903 roku udał się na studia muzyczne do Ber-lina, gdzie początkowo zamierzał tylko kontynu-ować naukę gry na fortepianie. Mimo sukcesów w tej dziedzinie Griffes skoncentrował się na roz-woju kariery kompozytorskiej. Po powrocie do Sta-nów Zjednoczonych pełnił aż do śmierci funkcję dyrektora muzycznego w Hackley School w Tarry-town (stan Nowy Jork). Zmarł 8 kwietnia 1920 roku w Nowym Jorku. Twórczość Griffesa początkowo silnie nawią-zywała do niemieckiej tradycji neoromantycznej. W środkowym okresie artysta skłaniał się bar-dziej ku estetyce impresjonistycznej, wykazując spore zainteresowanie kulturą chińską i japońską. Ostatni, przerwany przez przedwczesną śmierć, dojrzały okres w twórczości Griffesa odznaczał się absolutną autonomią stylistyczną, pełną zwrotów ku muzyce dysonującej.

1596 book SJB.indd 6 26.03.2020 13:08:00

7

Poemat na flet i fortepian to utwór, którego archi-tektoniczną podstawę stanowi wyjściowy, kantyle-nowy epizod o refleksyjnym charakterze. W dalszej jego części ekspresja się zmienia, choć kompozytor wszelkie kontrasty wprowadza stopniowo, przygo-towując słuchacza na gwałtowniejsze kulminacje. Dzieło kończy ogniwo, które pod względem zasto-sowanej motywiki koresponduje z początkowym epizodem, co nadaje całej narracji poczucie jesz-cze większej spójności.

Thomas Eldin BURTON urodził się w 26 paździer-nika 1913 roku w Fitzgerald w stanie Georgia. Stu-diował w Konserwatorium w Atlancie w klasie for-tepianu i kompozycji George’a Lindnera, a następ-nie w Juilliard School of Music w Nowym Jorku w klasie kompozycji Bernarda Wagenaara. Zmarł 18 marca 1981 roku w Sarasocie na Florydzie. Choć artystyczny dorobek Burtona nie obejmuje zbyt wielu dzieł, jego Sonatina na flet i fortepian dość szybko znalazła swoich wielbicieli i na stałe weszła do kanonicznego repertuaru fletowego. Sonatina jest tak naprawdę opracowaniem utworu fortepianowego, który Burton napisał w ramach kompozytorskich warsztatów w Juilliard School of Music. W 1948 roku kompozycja otrzymała pierwszą nagrodę na konkursie kompozytorskim zorganizowanym przez Nowojorski Klub Fletowy. Zastosowany w Sonatinie wachlarz środków harmonicznych i fakturalnych wyróżnia ją na tle innych tego rodzaju utworów. W pierwszej części

(Allegretto grazioso) złożone figuracje i fortepia-nowe arpeggia są przeciwstawione skocznej, niemal ludycznej, fletowej melodii. Część druga (Andantino sognando) pod względem ekspresji jest dalece bardziej stonowana, choć i tu nie bra-kuje odcinków o typowo sielankowej prowenien-cji. W finale (Allegro giocoso quasi fandango) klimat ludycznej zabawy powraca ze zdwojoną energią, a silnie zrytmizowane fortepianowe odcinki nadają mu cech niemal użytkowych.

Urodzony 22 lutego 1961 roku w Nowym Jorku Lowell LIEBERMANN uznawany jest za jednego z najbardziej wyróżniających się żyjących ame-rykańskich twórców. Za sprawą autorskiego prawykonania swojej Sonaty fortepianowej op. 1 już w wieku 16 lat dał się poznać amerykańskiej publiczności zarówno jako znakomity kompozytor, jak i sprawny instrumentalista. Dzieło to w później-szych latach uzyskało wiele prestiżowych nagród, w tym wyróżnienie przyznawane przez Funda-cję Yamahy. Liebermann studiował kompozycję w Juilliard School of Music w klasie Davida Dia-monda i Vincenta Persichettiego. Jego utwory ściśle wywodzą się z tradycji neoklasycznej, a także częściowo neoromantycz�, a także częściowo neoromantycz-nej. Zyskały ogromną popularność za sprawą kilku wykonawców z entuzjazmem promujących je na całym świecie (Stephen Hough wielokrot�Stephen Hough wielokrot� Hough wielokrot-nie z powodzeniem wykonywał jego koncerty fortepianowe).

1596 book SJB.indd 7 26.03.2020 13:08:00

8

Dwuczęściowa Sonata na flet i fortepian, mimo braku harmonicznych komplikacji, jest mocno roz-budowana pod względem formalno�fakturalnym. Jej pierwsza część (Lento con rubato) mogłaby sta-nowić osobną, autonomiczną formę. Początkowe ogniwo – ubarwione kontrapunktującymi z głów-nym tematem rozłożonymi akordami – stopniowo ewoluuje w stronę gwałtowności i ekspresji, która szybko jednak zanika, i słuchaczowi do końca

części towarzyszą wyłącznie łagodne emocje wyra-żone poprzez długie kantylenowe odcinki. Część druga (Presto energio) to typowy wirtuozowski, motoryczny fajerwerk pełniący funkcję czysto popisową. Jest przy tym bardzo zwarta formal-nie, co może przywodzić na myśl emocjonalne odprężenie i ukłon w stronę czysto klasycznego porządku.

Dariusz Marciniszyn

Robert MUCZYNSKI is regarded as one of the most distinguished American composers of his genera-tion. He was born in Chicago, on March 19, 1929, into a family with Polish�Slovak roots. Even though his parents were not professional musicians, they soon became aware of the boy’s artistic sensibil-ity. He studied both piano (with Walter Knupfer) and composition (with Alexander Tcherepnin). In 1954 he achieved popularity thanks to the Piano Concerto, written on a commission from the Louis�ville Orchestra. Several years later, he made his Carnegie Hall debut, performing a programme of his own compositions for piano. The recital set the seal on his reputation, and his neo�classically styled works were included more and more often in concert repertoires worldwide. Muczynski passed away in Tuscon, Arizona, on May 25, 2010.

The Sonata for flute and piano dates from 1961. The piece became extremely popu-lar after winning First Prize at the Concours International in Nice, France. The work makes a typical nod towards neo�classical aesthetics, and is characterised to a large extent by humor-ous and pastoral elements. The first two move-ments (Allegro deciso and Vivace) are based on brief melodic motifs in the flute part that are firmly intertwined with the distinctly autono-mous piano part, constituting an original form of counterpoint. In the third movement (Andante), an overpowering atmosphere of joy is suddenly replaced by a mood of sadness and contempla-tion. The entire movement is filled with violent emotions, their character having nothing in com-mon with the earlier optimism. The finale (Allegro

1596 book SJB.indd 8 26.03.2020 13:08:00

9

con moto) sees a return of the idyllic atmosphere, although the music’s carefree character is not as distinct as before.

Thomas Eldin BURTON was born in Fitzger-ald, Georgia, on October 26, 1913. He studied piano and composition with George Lind-ner at the Atlanta Conser vator y of Music, and subsequently developed his compositional skills with Bernard Wagenaar at the Juilliard School of Music in New York. He died in Sarasota, Florida, on March 18, 1981. Even though Burton’s output is fairly modest, his Sonatina for flute and piano quickly won many admirers and has earned a permanent place in the flute literature. In fact, the work is an arrangement of a piano piece, which Burton penned during his compositional workshops at the Juilliard School of Music. In 1948, it won First Prize at a competition organised by the New York Flute Club. The composition stands out among other works of its kind on account of its array of harmonic and textural devices. In the first movement (Allegretto grazioso), complex figura-tions and arpeggi in the piano part are juxtaposed against a lively, almost playful melody in the flute. The second movement (Andantino sognando) is far more subdued, but here too there are sec-tions of a typically bucolic provenance. The finale (Allegro giocoso quasi fandango) is marked by a carnivalesque mood that returns with redoubled

strength, and the strongly rhythmicised piano sections give the music an almost functional character.

Charles Tomlinson GRIFFES was born in Elira, New York, on September 17, 1884. He had early piano lessons with his sister Katharine, and later stud-ied piano with Mary Selena Broughton. In 1903, he went to Berlin to continue his piano stud-ies, but despite his successes as a performer, he focused on developing his compositional career. Upon returning to the United States, he became director of music studies at the Hackley School in Tarrytown, New York, a post which he held until his death in New York on April 8, 1920. Griffes’ early works were strongly influenced by the German neo�romantic tradition. In later years, the composer turned towards impressionism, displaying a strong interest in Chinese and Japanese cultures. In his mature period, which was cut short by his premature death, he wrote works that were totally autonomous in style, full of turns towards dis�autonomous in style, full of turns towards dis� in style, full of turns towards dis-sonant music. The architecture of Griffes’ Poem for flute and piano is structured on an opening cantilena episode with a meditative nature. As the work unfolds, the expressive character of the music changes, although all the contrasts are introduced by the composer gradually, as if preparing listen-ers for more violent climaxes. The piece is brought to a close with an idea whose motivic writing

1596 book SJB.indd 9 26.03.2020 13:08:00

10

harks back to the opening episode, thereby giving the entire narration a greater sense of cohesion.

Born in New York on February 22, 1961, Lowell LIEBERMANN is considered one of the most distinc-tive living American composers. At the age of 16, he performed his Piano Sonata No. 1, winning rec-ognition from the American public as both an excel-lent composer and an accomplished pianist. In later years, the work won him many prestigious awards, including from the Yamaha Foundation. Liebermann studied composition at the Juil-liard School of Music with David Diamond and Vin-cent Persichetti. His works are rooted in the neo�classical and partly neo�romantic traditions. They have achieved incredible popularity due to a group of several performers who have promoted them with much enthusiasm throughout the world. They include Stephen Hough, who has given many successful performances of Liebermann’s piano concertos. The two�movement Sonata for flute and piano, despite its lack of harmonic complexity, is a fairly expansive piece in formal and textural terms. The first movement (Lento con rubato) could well constitute an independent, autonomous entity. The opening idea, with its broken chords in coun-terpoint to the main theme, gradually evolves towards a furiousness and expressiveness that quickly disappears, leaving listeners with only gen�disappears, leaving listeners with only gen�, leaving listeners with only gen-tle emotions carried by long cantilena fragments.

The second movement (Presto energico) is a typical virtuoso display filled with a motoric drive, its sole function being to give the soloist the opportunity to demonstrate his skills. For-mally, it is a close�knit structure that may suggest emotional relaxation and a nod towards a purely classical order.

Dariusz Marciniszyn

1596 book SJB.indd 10 26.03.2020 13:08:00

11

© Karolina Świątek

Olga LEONKIEWICZ urodziła się w Lublinie, gdzie w 2000 roku rozpoczęła naukę gry na fle-cie pod kierunkiem Zbigniewa Szeli. W 2006 roku ukończyła z wyróżnieniem Ogólnokształcącą Szkołę Muzyczną I i II st. im. Karola Lipińskiego w Lublinie. Naukę kontynuowała w klasie fletu prof. Antoniego Wierzbińskiego w Akademii Muzycznej im. Grażyny i Kiejstuta Bacewiczów w Łodzi, którą ukończyła z dyplomem celują-cym. W semestrze letnim roku akademickiego 2009/2010 przebywała na stypendium Erasmusa w Hochschule für Musik w Detmold (Niemcy) w klasie fletu prof. Jánosa Bálinta. W 2011 roku podjęła także edukację w Conservatoire de la Ville de Luxembourg w klasie fletu prof. Carla Jansa (gdzie uzyskała diplôme de concert) oraz studia doktoranckie w łódzkiej Akademii Muzycznej. Sto-pień doktorski otrzymała w 2016 roku. Od 2012 roku pracuje w orkiestrze Teatru Wielkiego w Łodzi. Uczestniczyła w wielu kursach i warsztatach fle-towych, zarówno w kraju, jak i za granicą. Dosko-naliła swoje umiejętności pod kierunkiem takich osobistości, jak: Robert Aitken, Lars Asbjornsen, Philippe Benoit, Carlos Bruneel, Łukasz Długosz, Michael Faust, Elżbieta Gajewska�Gadzina, Jean-�Claude Gérard, Barbara Gisler�Haase, Wally Hase, Anne�Cathérine Heinzmann, Gudrun Hinze, Urszula Janik, Nils�Thilo Krämer, Mirjam Nastasi, Grzegorz Olkiewicz, Gaby Pas�Van Riet, Sibel Pen-sel, Jean�Michel Tanguy, Peter Verhoyen.

1596 book SJB.indd 11 26.03.2020 13:08:01

12

Olga Leonkiewicz brała udział w wielu konkur-sach fletowych. Była m.in. półfinalistką IV, V i VI Międzynarodowego Konkursu Fletowego w Kra-kowie (2008, 2011, 2014). W 2008 roku uczestniczyła w finale VII Między-narodowego Konkursu Indywidualności Muzycz-nych im. Aleksandra Tansmana w Łodzi. W 2009 roku była finalistką i otrzymała wyróżnienie w III Międzynarodowym Konkursie Muzycznym im. Michała Spisaka w Dąbrowie Górniczej, a także zdobyła nagrodę specjalną za najlepsze wykonanie utworu polskiego kompozytora. Otrzymała również stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodo-wego za wyróżniające osiągnięcia w nauce. W 2011 roku zdobyła II nagrodę w XIV Międzynarodo-wym Konkursie Fletowym im. Friedricha Kuhlaua w Uelzen (Niemcy). W 2013 roku została laureatką III nagrody w VII Ogólnopolskim Konkursie Fleto-wym we Wrocławiu. W 2014 roku, jako najlepsza reprezentantka Polski w VI Międzynarodowym Konkursie Fletowym w Krakowie, zdobyła nagrodę w postaci nagrania i wydania płyty CD. Wydawnic-two muzyczne pt.: Paul Taffanel – Fantaisies (DUX) ukazało się w 2015 roku. W 2017 roku w VII Mię-dzynarodowym Konkursie Fletowym w Krakowie została zaś laureatką drugiej nagrody, zdobyła także nagrodę specjalną w postaci nagrania i wyda-nia niniejszej płyty CD.

Olga LEONKIEWICZ was born in Lublin, where she started to learn playing the flute in 2000 under the direction of Zbigniew Szela. In 2006, she gradu-ated with honours from the Karol Lipiński School of Music in Lublin. She continued her education in the flute class of Professor Antoni Wierzbiński at the Grażyna and Kiejstut Bacewicz Academy of Music in Łódź, where she obtained an Honours Diploma. In the summer term of 2010 she took part in the Erasmus Scholarship Programme, studying with Professor János Bálint at the Hochschule für Musik Detmold (Germany). In 2011, she started fur-ther studies with Professor Carlo Jans at the Con-servatoire de la Ville de Luxembourg, graduating with a diplôme de concert. In 2016, she received a doctorate from her alma mater. She has been a member of the orchestra of the Grand Opera Theatre in Łódź since 2012. She participated in many national and interna-tional masterclasses, improving her skills under the guidance of such personalities as Robert Aitken, Lars Asbjornsen, Philippe Benoit, Carlos Bruneel, Łukasz Długosz, Michael Faust, Elżbieta Gajewska�Gadzina, Jean�Claude Gérard, Barbara Gisler�Haase, Wally Hase, Anne�Cathérine Heinzmann, Gudrun Hinze, Urszula Janik, Nils Thilo Krämer, Mirjam Nas-tasi, Grzegorz Olkiewicz, Gaby Pas�Van Riet, Sibel Pensel, Jean�Michel Tanguy, and Peter Verhoyen. Olga Leonkiewicz has taken part in numerous competitions. She was a semifinalist at the 4th, 5th and 6th International Flute Competition in Kraków

1596 book SJB.indd 12 26.03.2020 13:08:01

13

(2008, 2011, 2014). In 2008, she was a finalist at the 7th Aleksander Tansman Competition of Music Personalities in Łódź. In 2009, she was a finalist and received an honourable mention at the 3rd Michał Spisak International Music Competition in Dąbrowa Górnicza (Poland) and a special award for the best performance of a piece by a Polish composer. She held a scholarship from the Polish Minister of Culture and National Heritage for out�Heritage for out� for out-standing academic achievements. In 2011, she won Second Prize at the 14th Friedrich Kuhlau International Flute Competition in Uelzen (Ger-many). In 2013, she was awarded Third Prize at 7th Polish Flute Competition in Wrocław. In 2014, as the best Polish participant at the 6th International Flute Competition in Kraków, she won a special prize for the record-ing and release of a new CD. Entitled ‘Paul Taffanel – Fantaisies’, it was released by DUX in 2015. Two years later, she won Second Prize at the 7th edition of the Kraków competition, which included a grant for the recording and release of the present CD.

1596 book SJB.indd 13 26.03.2020 13:08:01

14

© czarneowce.com

Kinga FIRLEJ-KUBICA urodziła się w Łodzi. Gry na fortepianie uczyła się w Ogólnokształcącej Szkole Muzycznej I i II st. im. Henryka Wieniaw-skiego w Łodzi, gdzie w 1997 roku uzyskała dyplom z wyróżnieniem w klasie Małgorzaty Czeszek-�Wronko. W roku 2002 ukończyła z wyróżnieniem

studia w Akademii Muzycznej im. Grażyny i Kiej�Grażyny i Kiej� i Kiej-stuta Bacewiczów w Łodzi pod kierunkiem prof. Tadeusza Chmielewskiego. W latach 2007–2011 była asystentką w klasie fortepianu prof. Marii Koreckiej�Soszkowskiej. Obecnie jest dokto-rem habilitowanym w Katedrze Fortepianu rodzimej uczelni. Artystka często występuje w Polsce m.in. w Fil-harmonii Narodowej, Łódzkiej, Świętokrzyskiej czy Lubelskiej , a także w Żelazowej Woli i warszawskich Łazienkach oraz na festiwalach: „Pianistyki Polskiej” w Słupsku, „Porozumienie” we Wrocławiu i „Divertimento Nałęczowskie”. Kon-certuje także za granicą (we Francji, w Niemczech, Holandii czy na Litwie). Wiosną 2004 roku wystę-powała w Chinach (Pekin, Tiencin), gdzie dokonała również nagrań telewizyjnych. Jest laureatką wielu nagród w konkursach krajowych i zagranicznych, m.in. I nagrody w Mię-dzynarodowym Konkursie Chopinowskim w Wil-nie (1999), wyróżnienia na Festiwalu Pianistyki Polskiej w Słupsku (2000), I nagrody w kategorii duetów oraz II nagrody w kategorii trio fortepia-nowe na Międzynarodowym Konkursie Muzyki Kameralnej w Łodzi (2001, 1998). Pianistka uczestniczyła w kursach mistrzowskich w Polsce i za granicą, mając okazję poznać takich artystów jak: Bernard Ringeissen, Lazar Berman, Rudolf Buchbinder, Wiktor Mierżanow, Halina Czerny�Stefańska, Aleksiej Orłowiecki, Jean�Paul Sevilla czy Brenno Ambrosini.

1596 book SJB.indd 14 26.03.2020 13:08:01

15

Współpracowała z artystami tej rangi co Jan Miłosz Zarzycki, Eduard Ambartsumyan, Janusz Przybylski, János Bálint, Antoni Wierzbiński, Ewe-lina Zawiślak, Moshe Aron Epstein, Carlos Brunel, Carlo Jans, Stanisław Firlej, Łukasz Błaszczyk. Od kilku lat pianistka w roli akompaniatora bierze udział w konkursach ogólnopolskich i międzynarodowych, m.in. w Międzynarodowym Konkursie Muzycznym im. Michała Spisaka (2009, wyróżnienie za akompaniament) czy jako pianistka konkursowa w Międzynarodowym Konkursie Fle-towym w Krakowie (2017). W roli pianistki�kameralistki bierze udział w międzynarodowych kursach w Krzyżowej (2005), Zamościu (2006–2009), Diekirch (2017) w klasach Ulfa Tischbireka, Carla Jansa, Christiny Fassben-der, Olgi Ivusheikovej, Kerstena McCalla, Tomasza Strahla, Andrzeja Wróbla, Andrzeja Mysińskiego i Ryszarda Duzia. Od 2009 roku pracuje jako pianistka�kamera-listka podczas Letniej Akademii Instrumentów Dętych w klasach fletu Jánosa Bálinta, Antoniego Wierzbińskiego, Moshe Aarona Epsteina i Eweliny Zawiślak. W 2001 roku nagrała wspólnie z wioloncze-listą Dominikiem Połońskim płytę z utworami kameralnymi Roberta Schumanna i Johannesa Brahmsa (DUX). W roku 2002 płyta ta otrzymała nominację do nagrody fonograficznej „Fryderyk”. W 2015 roku wraz z flecistką Olgą Leonkiewicz nagrała płytę Paul Taffanel – Fantaisies (DUX),

w 2016 roku płytę z utworami na dwa flety i forte-pian wraz z flecistami Eweliną Zawiślak i Jánosem Bálintem (Flash Flutes, Ars Sonora). Od roku 2007 pianistka występuje w duecie for-tepianowym wraz z pianistą – Wojciechem Kubicą, z którym w 2018 roku nagrała płytę (Franz Schu-bert – Fantazje, Ars Sonora).

Kinga FIRLEJ-KUBICA was born in Łódź. She started her musical education in the city’s primary and secondary music schools, gaining an honours diploma from the class of Małgorzata Czeszek�Wronko in 1997. She then studied with Tadeusz Chmielewski at the Academy of Music in Łódź, graduating with distinction in piano performance (2002). From 2007 to 2011, she worked as an assis-tant in the class of Maria Korecka�Soszkowska. She holds a doctorate in the musical arts and cur-rently serves as an assistant professor at the Piano Faculty of her alma mater. She performs regularly in such venues as the philharmonic halls in Warsaw, Łódź, Kielce and Lublin, Chopin’s birthplace of Żelazowa Wola and Warsaw’s Łazienki Park, as well as the Polish Piano Festival in Słupsk, the ‘Porozumienie’ Fes-tival in Wrocław and the ‘Nałęczów Divertimento’ Festival. Foreign tours have taken her to France, Germany, the Netherlands and Lithuania. In 2004, she gave recitals and made television recordings in China.

1596 book SJB.indd 15 26.03.2020 13:08:02

16

Kinga Firlej�Kubica’s honours include First Prize at the Chopin International Piano Compe-tition in Vilnius (1999), First Prize in the duo cat�Vilnius (1999), First Prize in the duo cat� (1999), First Prize in the duo cat-egory and Second Prize in the piano trio category at the International Chamber Music Competition in Łódź (2001, 1998) and an honourable mention at the Polish Piano Festival in Słupsk (2000). She has attended masterclasses in Poland and abroad given by Bernard Ringeissen, Lazar Berman, Rudolf Buchbinder, Victor Merzhanov, Halina Czerny�Stefańska, Aleksey Orlovetsky, Jean�Paul Sevilla and Brenno Ambrosini, and has worked closely with many prominent conductors and performers including Jan Miłosz Zarzycki, Eduard Ambartsumyan, Janusz Przybylski, János Bálint, Antoni Wierzbiński, Ewelina Zawiślak, Moshe Aron Epstein, Carlo Jans, Stanisław Firlej, and Łukasz Błaszczyk. She has participated as an accompanist in many national and international competitions, including the Michał Spisak International Music Competition in Dąbrowa Górnicza (an honourable mention in 2009) and the International Flute Com-petition in Kraków (2017). She has also taken part in numerous international chamber music courses, including those in Krzyżowa (2005), Zamość (2006�2009), and Diekirch (2017), as a member of faculty in the classes of Ulf Tischbirek, Carl Jans, Christina Fassbender, Olga Ivusheikova, Kersten McCall, Tomasz Strahl, Andrzej Wróbel, Andrzej Mysiński and Ryszard Duź. Since 2009 she has been invited

by the Summer Academy of Wind Instruments in Myślibórz where she worked in the flute classes of János Bálint, Antoni Wierzbiński, Moshe Aron Epstein and Ewelina Zawiślak. In 2001 Kinga Firlej�Kubica recorded a CD fea-turing chamber works by Brahms and Schumann (with the cellist Dominik Połoński) for the DUX label. It received a nomination for the Fryderyk Award of the Polish recording industry. Her dis-cography also includes ‘Paul Taffanel – Fantaisies’, recorded for DUX in 2015 with the flautist Olga Leonkiewicz, ‘Flash Flutes’ (Ars Sonora, 2016) fea-turing works for two flutes and piano (with Ewelina Zawiślak and János Bálint), and ‘Franz Schubert – Fantasies’ (Ars Sonora, 2018), with the pianist Wojciech Kubica. Since 2007 Kinga Firlej�Kubica has performed in a piano duo with Wojciech Kubica.

1596 book SJB.indd 16 26.03.2020 13:08:02

17

AMERYKAŃSKAMUZYKANAFLETIFORTEPIAN AMERICANMUSICFORFLUTEANDPIANO

Robert MUCZYNSKI (1929–2010)

Sonata, Op. 141 Allegro deciso 3:372 Vivace 1:483 Andante 4:004 Allegro con moto 3:09

Thomas Eldin BURTON (1913–1981)

Sonatina5 Allegretto grazioso 3:366 Andantino sognando 3:197 Allegro giocoso quasi fandango 2:13

Charles Tomlinson GRIFFES (1884–1920)

8 Poem 10:06

Lowell LIEBERMANN (*1961)

Sonata, Op. 239 Lento con rubato 10:00⓾ Presto energico 3:25

Total time: 45:42

Olga LEONKIEWICZ flet | flute

Kinga FIRLEJ-KUBICA fortepian | piano

1596 book SJB.indd 17 26.03.2020 13:08:02

18

1596 book SJB.indd 18 26.03.2020 13:08:02

19

POLECAMY TAKŻE | WE ALSO RECOMMEND:

DUX 1228

1596 book SJB.indd 19 26.03.2020 13:08:02