RACHUNEK SUMIENIA

Po co rachunek?

1. Bóg działa w moim życiu 24 godziny na dobę. Każda chwila jest przeniknięta Jego obecnością i Jego wezwaniem do miłowania Go i bliźnich.2. Człowiek zawsze działa poruszany przez to co posiada w swoim wnętrzu!! To bardzo ważna zasada życia duchowego. Co mam w sercu to będzie mnie poruszać!

Cel rachunku?1. Czyni inwentarz wszystkich poruszeń serca z dnia. Dzięki niemu poznaję to, co się zdarzyło dziś w moim sumieniu.2. Pomaga mi w odkrywaniu Boga w mojej codzienności i Jego wezwań: do czego On mnie zaprasza, jak przed Nim uciekam, jak odpowiadam na Jego natchnienia.3. Pomaga mi w wychowaniu sobie do działania w sposób wolny i odpowiedzialny.

„DZIĘKUJĘ”

a) widzę, że moje życie jest miejscem obecności Boga, że wszystko otrzymuję od Boga,

b) widzę, że Bóg jest obecny w moim życiu przez KONKRETNE DARY - Bóg mnie hojnie obdarowuje,

c) widzę Boga w poszczególnych sytuacjach dnia,

d) czym mnie dziś Bóg obdarował?

„DZIĘKUJĘ”

e) dziękuję Bogu jak małe dziecko, z prostotą, za dobre dary, często niezauważalne – WYLICZ TE DARY,

f) za co nie potrafię podziękować? co było trudne w ciągu dnia?

g) staram się dziękować za trudne dary, które uczą mnie pokory i prostoty, zaufania.

h) największym grzechem jest zapomnienie o Bogu,

„PROSZĘ”

a) poznanie grzechów jest łaską Boga,b) wystawiam sumienie na żar Bożego

światła by pokazało mi prawdę o moim życiu,

c) proszę Boga o łaskę odkrywania PRAWDY O SOBIE, o głębokie spojrzenie na moje życie,

d) proszę o poznanie GŁĘBI SERCA – to, co ukryte, to, czego nie widać na zewnątrz.

„DZISIAJ”

a) badam moje myśli, uczucia, pragnienia: - co mówią o mojej relacji z Bogiem? - co mówią o mojej relacji z innymi? - co mówią o mojej relacji z sobą?

„DZISIAJ”

b) patrzę na konkretne sytuacje, wydarzenia i na uczucia, które się rodziły:

- jak odpowiadałem na Boże inicjatywy? - dlaczego tak się zachowywałem? - dlaczego miałem takie uczucia? - dlaczego miałem takie myśli?

„DZISIAJ”

c) jakie wydarzenie nasuwa się na pierwszy plan i na to patrzę, to badam, to rozeznaję:

- co wyrażała moja postawa: miłość, lęk, nieufność, zdenerwowanie, obojętność, odrzucenie innych,

- pytam się o duchowe znaczenie tego jednego wydarzenia,

„DZISIAJ”

d) znajduję jakiś SCHEMAT obecny przez cały dzień np. cały dzień byłem smutny, zmartwiony, zdenerwowany, radosny, ufny, ile razy widziałem jakąś osobę wybuchałem gniewem, unikałem jej, nie mówiłem wprost co czuję,

- pytam się, co ten schemat mówi o mnie, o mojej relacji z Bogiem, o miłości do innych, o miłości do siebie.

„PRZEPRASZAM”

a) uznaję swoją słabość i zwracam się do Boga, by mi przebaczył: Bóg jest większy niż mój grzech,

c) odnawiam relację z Bogiem pośród moich słabości, spotykam Boga w moich słabościach,

d) oddaję Bogu moje słabości, z którymi sobie nie radzę: urazy, przyzwyczajenia, lęki, nawyki, kompleksy - proszę Boga, aby to przemieniał, uczył mnie być coraz bardziej wolny.

„JUTRO”

a) odwracam się od swojego „ja”, by chodzić Bożymi drogami,

b) patrzę na kolejny dzień, co będzie jutro i powierzam to Bogu – IDĘ DALEJ Z BOGIEM,

c) postanawiam poprawę jako wniosek ze swoich błędów – KONKRETNE DZIAŁANIE: coś dobrego, konkretnego,

„JUTRO”

d) obiecuję konkretne nawrócenie,e) pragnę wyjść ze szkodliwych

schematów myślenia, odczuwania, reagowania, działania,

f) wybieram większą wolność i otwarcie na łaskę Bożą,

g) pokładam ufność w Bogu, który działa w moim życiu.

Dziękuję za uwagę!

Opracował ks. Marcin Kozyra SDB