Publiczne Przedszkole nr 3 „Skrzat” www.eskrzat.pl

Publiczne Przedszkole nr 3 „Skrzat”

laureatem konkursu „Innowacyjna Szkoła

i Placówka Oświatowa”

P u b l i c z n e P r z e d s z k o l e n r 3 „ S k r z a t ” w Z ą b k a c h 2011/2012

Podsumowania 2 ,3,4

Pamięć dziecka 5

Wpływ TV 6

Grupa integracyjna 7

Podróż z dzieckiem 8

FAS 9

Czas wolny z dzieckiem 10

Jak uczą się dzieci 11

Coś dla dzieci 12

W numerze:

W dniu 7 listopada 2011 pani dyrektor naszego przedszkola odebrała prestiżową sta-tuetkę w konkursie Innowator Roku w Oświacie w kategorii Innowacyjna Szkoła i Placówka Oświatowa, w którym zajęliśmy III miejsce. Publiczne Przedszkole nr 3 jako jedyne przedszkole w Wojewódz-twie Mazowieckim jest laureatem tak zaszczytnej nagrody. Patronat nad konkursem objęli Marszałek Woje-wództwa Mazowieckiego i Mazowiec-ki Kurator Oświaty, a nagrodę przy-znawało Mazowieckie Samorządowe Centrum Doskonalenia Nauczycieli oraz Instytut Pedagogiki Akademii Pedagogiki im. Marii Grzegorzewskiej w Warszawie. Nagroda ta jest dla pani dyrektor oraz wszystkich pra-cowników przedszkola niezwykłym wyróżnieniem motywującym do dal-szej, owocnej pracy.

Program

e-Twinning Nasza placówka realizo-wała europejski pro-gram edukacji eTwin-ning, który promował wykorzystanie techno-logii informacyjno -

komunikacyjnych w szkołach europejskich. Przedszkolaki z grupy V, VII i XIII wykony-wały postacie 5 pingwinów i umieszczały na nich informacje dotyczące Polski. Wizerunek pingwinów wysyłany został do innych krajów współpracujących. Na przełomie maja i czerwca do przedszkola przyleci maskotka pingwina, z którą prowadzone będą zajęcia i zabawy. Zdjęcia i prezentacje z naszych za-jęć umieszczane będą na portalu, a dzieci z innych krajów mają możliwość obserwacji naszych działań z maskotką oraz poznania naszego kraju.

Źródło: www.etwinning.pl

Nagroda dla Publicznego Przedszkola Nr 3

„Skrzat”

Nagroda została przyznana w konkursie organizowa-nym przez Starostwo Powiatowe w Wołominie, które w ramach realizacji zadania dofinansowanego ze środków WFOŚiGW w Warszawie (www.wfosigw.pl) zaprosiła do udziału w konkursie „Stop foliówkom” przedszkola z powiatu wołomiń-skiego. Konkurs polegał na wykonaniu przez dzieci projektu eko-logicznej torby wielorazowego użytku.

Źródło: www.powiat-wolominski.pl

Działalność charytatywna „Skrzata” Niesienie pomocy potrzebującym było celem wielu akcji podejmo-wanych w naszej placówce. Wsparliśmy fundację „ And I Am Up” z Ząbek. Pod hasłem „Zostań Świętym Mikołajem” odbyła się zbiórka darów dla dzieci z Domu Dziecka im. E. Szelburg-Zarembiny w Lublinie. W odpowiedzi na apel burmistrza Wołomi-na p. Ryszarda Madziara przedszkole „SKRZAT” pospieszyło z po-mocą dla pogorzelców. Wysłaliśmy również kartki urodzinowe dla niepełnosprawnej Oliwii w ramach akcji „Marzycielska poczta”. Wsparliśmy także takie akcje jak: „Dobro powraca’ oraz zbieranie nakrętek dla Oliwii chorej na mukowiscydozę.

Dziękujemy wszystkim za zaangażowanie.

Publiczne Przedszkole nr 3 „Skrzat” www.eskrzat.pl

Str. 2

Przedszkole „Skrzat” pod nadzorem….

Bieżący rok był rokiem wyjątkowym dla naszej placówki i nie tylko z punktu widzenia zdobywania nagród

i osiągnieć, ale również z uwagi na, iż był to rok szczególnej kontroli naszego przedszkola.

W związku z dokonywaną oceną pracy dyrektora placówki byliśmy kontrolowani przez instytucje sprawują-

ce nadzór - z ramienia Kuratorium Oświaty w Warszawie, jako organu sprawującego nadzór pedagogiczny nad pla-

cówką oraz organu prowadzącego- Referatu Oświaty i Polityki Społecznej Miasta Ząbki. Kontrola przebiegła spraw-

nie i nie wykazała żadnych uchybień i nieprawidłowości, a wręcz przeciwnie, zaowocowała bardzo dobrą oceną pra-

cy dyrektora. Utwierdziła nas również w przekonaniu, że ogrom pracy, jaki wkładamy w prowadzenie placówki, da-

je owoce w postaci wzorcowej oceny kontrolujących. Potwierdziła też, że zmierzamy w dobrym kierunku i dała nam

motywacje oraz siłę do podejmowania dalszych wyzwań.

Nieustająco zatem podejmujemy działania w zakresie podnoszenia jakości pracy przedszkola. W roku bie-

żącym poddaliśmy ewaluacji kolejne dwa obszary naszej działalności: z zakresu działalności dydaktyczno-

wychowawczej badaliśmy aktywność dzieci, natomiast z zakresu zarządzania placówką diagnozowaliśmy warunki

lokalowe i wyposażenie naszej placówki. Myślę, że wyniki prowadzonych badań, przełożymy na zadania, które po-

zwolą nam stworzyć „laboratorium” przyjazne dziecku, w którym nie będzie ono tylko symbolem przyszłości, ale jej

reżyserem w nadchodzącej erze.

Wicedyrektor

Agnieszka Neüff

Szanowni Państwo!

Rok szkolny 2011-2012 dobiega końca. O tym, co za nami dowiecie się Państwo z artykułu pt. „Co się zdarzyło

w „Skrzacie” (strona 4). Przed nami już tylko półtora miesiąca wspólnej pracy. Ale w tym czasie będzie się jeszcze

dużo działo. Do końca czerwca mamy bardzo wypełniony kalendarz imprez.

Największym czekającym nas przedsięwzięciem ze względu na liczbę uczestników (każdego roku około 1000

osób) jest Festyn Rodzinny, przygotowany wspólnie przez wszystkich pracowników przedszkola i Radę Rodziców,

która go w całości finansuje. W tym roku będzie miał on inną formułę, ponieważ nauczyciele pracujący w naszym

przedszkolu, to grupa ludzi twórczych i nieustannie poszukujących nowych rozwiązań służących podnoszeniu jako-

ści pracy. Festyn tym razem zaczniemy przedstawieniem przygotowanym pod kierunkiem nauczycieli, a w rolę akto-

rów wcielą się rodzice. Następnie na wszystkich czekać będzie wiele atrakcji. Dzieci będą miały okazję sprawdzić się

podczas przygotowanych dla nich zadań, a na koniec otrzymają nagrodę niespodziankę. Z głośników będzie płynęła

muzyka przygotowana przez DJ (w tej roli rodzic).

Z Okazji Dnia Dziecka wszystkie przedszkolaki pojadą na wycieczkę do „Bazy Bieganów” (byliśmy tam w ze-

szłym roku i wszystkim się to miejsce bardzo podobało). Ponieważ Rada Rodziców bardzo oszczędnie gospodarowa-

ła funduszami, na koniec roku szkolnego została nadwyżka, dlatego podjęto decyzję o dodatkowej wycieczce dla

dzieci. Tym razem będzie to rejs statkiem po Wiśle.

Oczywiście, jak co roku, zapraszamy Państwa na uroczyste zakończenia roku szkolnego do poszczególnych grup wie-

kowych. Pragnę poinformować, że chociaż zaplanowano aż 13 uroczystości, to każda będzie miała zupełnie inny pro-

gram (prawda, że bardzo ambitnie?).

W tym roku nie rozstajemy się z żadną grupą dzieci. Wszystkie zostają w przedszkolu na następny rok szkolny.

Podjęto taką decyzję ze względu na to, że ząbkowskie szkoły podstawowe są bardzo przepełnione. Żeby jednak przy-

jąć nowe grupy od września (w tym roku 2 grupy 3-latków), cztery grupy 6-latków będą zajmować dwie sale zajęć

oraz pomieszczenia dodatkowe takie jak antresole, salę rekreacyjną i pokój nauczycielski. W przyszłym roku szkol-

nym do Publicznego Przedszkola Nr3 „SKRZAT” będzie uczęszczało 388 dzieci.

Biorąc pod uwagę, że do przedszkoli zwykle uczęszcza około 100 dzieci, my mamy prawie cztery w jednym. To

dla nas duże wyzwanie organizacyjne, ale zespół pracowników w przedszkolu „SKRZAT” już wielokrotnie udowod-

nił, że nie ma dla nich rzeczy niemożliwych. Wszystko zostanie przeorganizowane tak, żeby dzieci miały jak najlep-

sze warunki do rozwoju. Mamy świadomość, że przedszkole to najważniejszy etap edukacji, dlatego pragniemy ten

czas jak najlepiej wykorzystać.

Dziękuję wszystkim pracownikom i współpracownikom za bardzo dobrą pracę, która

przekłada się na sukcesy placówki. Dyrektor

Jolanta Salak

Publiczne Przedszkole nr 3 „Skrzat” www.eskrzat.pl

Str. 3

Dyrekcja i Rada Pedagogiczna Publicznego Przedszkola Nr 3 „Skrzat” serdecznie dziękują za

współpracę w mijającym roku szkolnym 2011/2012

Panu Burmistrzowi Robertowi Perkowskiemu, Zastępcy Burmistrza panu Arturowi Murawskiemu, Sekre-

tarz pani Patrycji Żołnierzak, Skarbnik pani Elżbiecie Żmijewskiej, Radzie Miasta, zespołowi Referatu

Oświaty i Polityki Społecznej z panią Ewą Wiśniewską oraz wszystkim pracownikom Urzędu Miasta Ząb-

ki.

Za współpracę dziękujemy instytucjom działającym na terenie Miasta Ząbki, Warszawy oraz powia-

tu wołomińskiego:

Publicznym Placówkom Oświatowym w Ząbkach, Miejskiemu Ośrodkowi Kultury, Miejskiej Bibliotece

Publicznej, Ochotniczej Straży Pożarnej, Policji, Kołu Pomocy Dzieciom i Młodzieży Niepełnosprawnej,

Niepublicznemu Przedszkolu „Smyk”, , Nadleśnictwu Drewnica, Szkole Głównej Służby Pożarniczej w

Warszawie, Straży Pożarnej i Policji z Wołomina, Starostwu Powiatowemu w Wołominie, Straży Miej-

skiej, Miejskiej Przychodni Zdrowia przy ul. Orlej 1 w Ząbkach

Szczególne podziękowania należą się również Radzie Rodziców Publicznego Przedszkola Nr 3

„Skrzat” w Ząbkach – przewodniczącej p. Małgorzacie Mościckiej, zastępcy p. Agnieszce Pietrzak,

sekretarz p. Katarzynie Koniarczyk, skarbnik p. Agnieszce Zadrożnej oraz: p. Marcie Kwiecińskiej,

p. Annie Godlewskiej, p. Magdalenie Gromala, p. Annie Pakos, p. Arkadiuszowi Olszowskiemu, p. Edycie

Garbackiej, p. Barbarze Darii Sycz, p. Pawłowi Kmuk, p. Adamowi Rutkowskiemu.

Wszystkim rodzicom za pomoc we wzbogacaniu bazy dydaktycznej a także za uatrakcyjnianie pro-

cesu dydaktyczno – wychowawczego, a w szczególności:

p. Katarzynie Sambor, p. Monice Pawłowskiej, p. Monice Kwiecińskiej, p. Elwirze Jamróz, p. Iwonie Wygonow-

skiej, p. Monice Miszczuk, p. Agnieszce i Tomaszowi Pietrzak, p. Annie Godlewskiej, p. Małgorzacie Kałwa,

p. Aleksandrze Pawlak, p. Katarzynie i Michałowi Sitnik, p. Grażynie Bębeniec, p. Magdalenie Gromala,

p. Małgorzacie Mościckiej, p. Michałowi Czaplickiemu, p. Julicie Budziak, p. Wojciechowi Hałas, p. Joannie Wit-

kowskiej, p. Edycie i Sławomirowi Banach, p. Małgorzacie Wiśniewskiej, p. Magdalenie Stępień p. Monice

i Dariuszowi Żurek, p. Lidii Ludwisiak-Kocerba, p. Katarzynie i Jackowi Jacewicz, p. Emilii Paluszkiewicz,

p. Annie Pakos, p. Edycie Pietrak, p. Dominice Silczuk, p. Elżbiecie Świerszcz, p. Edycie Garbackiej, p. Jakubowi

Garbackiemu, p. Agnieszce Wawrzyńczak, p Bożenie Wilanowskiej, p. Agnieszce Woźniak, p. Sławomirowi Loda,

p. Barbarze Sycz, p. Annie Kaczmarczyk, p. Marzenie Rutkowskiej,

p. Tatianie Paciorek, p. Małgorzacie Tubicz, p. Agnieszce Ostaszew-

skiej, p. Katarzynie Wądołkowskiej, p. Agnieszce Zadrożnej,

p. Robertowi Grudziąż, p. Rafałowi Grzebalskiemu, p. Annie Maliszew-

skiej, p. Edycie Kądzielawskiej, p. Agnieszce Jelińskiej, p. Adamowi Rut-

kowskiemu, p. Marcinowi Lesisz, p. Monice Mazurek, p. Władysławowi

Kornackiemu, p. Hannie Hamanowicz, p. Katarzynie Lipskiej- Ziębiń-

skiej, p. Katarzynie Koniarczyk, p. Pawłowi Koniarczyk, p. Ewie Norus,

p. Pawłowi Żadziłko, p. Arkadiuszowi Olszowskiemu, p. Mariuszowi

Skowrońskiemu.

Publiczne Przedszkole nr 3 „Skrzat” www.eskrzat.pl

Str. 4

Wycieczki:

„Rancho Bena” w Stanisławowie –grupy 4 i 5-latków,

Centrum Nauki „KOPERNIK” –grupy 4 i 5latków,

„Światło i cień” – warsztaty w MOK—grupy 5latków,

„Ja jestem ja” – wycieczka do Instytutu Teatralnego w Warszawie, zwiedzanie Łazienek Królewskich i „Pałacu na wodzie” –grupy 5latków,

"O kocie w butach i innych wesołych nutach" - musical w Zielonce,

Lekcja biblioteczna w Miejskiej Bibliotece Publicznej –grupy 5latków,

Wyjazd do Głównej Szkoły Służby Pożarniczej w War-szawie gr. X i XII,

Wycieczka do Mińska Mazowieckiego na lotnisko woj-skowe gr. VIII i XIII,

Wycieczka do Sali zabaw „Wyspy Leonarda” w Zielonce-grupy 3 latków,

Wycieczka do Groty Solnej gr. VIII i IX,

Wycieczka do warszawskiego ZOO—grupy III, IV, V, VI,

Wycieczka do Teatru Rampa na spektakl „Pinokio” gr. VIII.

Konkursy

„STOP FOLIÓWKOM”- konkurs organizowany przez Starostwo wołomińskie,

wykonanie kart świątecznych na aukcję w celu zebrania funduszy na pomoc dzieciom z zespołem Downa,

„Dzieciaki z wesołą nowiną”- konkurs Jasełek orgazni-zowany przez Miejski Ośrodek Kultury,

turniej tańca w Szkole Podstawowej nr 3 w Markach,

konkurs recytatorski w Przedszkolu „Smyk” ("Klasycy dzieciom"),

przegląd poezji w Szkole Podstawowej Nr 3 w Ząbkach ("Teatr Młodego Aktora") ,

festiwal piosenki o zdrowiu organizowany przez Sane-pid w Wołominie.

Koncerty i teatrzyki

„Najpiękniejsze melodie grane na mandolinie”,

„Muzyka i taniec flamenco”,

„Piękna nasza Polska cała”,

„Korzenie jazzu”,

„Mała historia muzyki pop”,

„Cymbały”,

„O tańcach towarzyskich”,

„O instrumentach smyczkowych”,

„Ratujemy las”,

Pokaz baniek mydlanych,

Pokaz naukowy. Zajęcia z udziałem zaproszonych gości

Spotkanie dla rodziców z p. Marzenną Skoczylas pt. „Mądra miłość—jak rozwijać talenty i uczyć dzieci odpo-wiedzialności”,

„Rodzic w roli eksperta”- Spotkanie ze strażnikiem miejskim, w połączeniu z akcją „Cała Polska Czyta Dzie-ciom” gr. III,

„Rodzic w roli eksperta”- Zajęcia z plastykiem gr. XII,

„Rodzic w roli eksperta” - spotkanie z pilotem, pielę-

gniarką i stomatolog gr. V,

„Rodzic w roli eksperta”-zajęcia z żołnierzem, stomato-log, pilotem gr. IV,

Dzień włoski gr. IV i V,

„ Kuchnia w przedszkolu.” - wycieczka do kuchni przed-szkolnej gr. II,

Zajęcia otwarte z udziałem rodziców, w czasie których rodzice wraz ze swoimi pociechami uczestniczyli we wspólnych zabawach, grach, konkursach oraz prezento-wali swoje umiejętności,

Cotygodniowe czytanie bajek przez uczennicę Szkoły Podstawowej - Dominikę Łęczycką gr. V.

Uroczystości

„Pasowanie na przedszkolaka”-uroczystość w grupie 3-latków,

Spotkanie świąteczne z Mikołajem,

„Jasełka” grupy 5-latków,

Spotkania świąteczne z udziałem rodziców,

Uroczystość z okazji Dnia Babci i Dziadka,

Bal karnawałowy,

Pożegnanie zimy z udziałem Straży Pożarnej,

Festyn Rodzinny,

Uroczyste Zakończenie Roku Szkolnego 2011/2012 (W organizacji).

Wizyty ciekawych gości:

Delegacja tureckich burmistrzów,

Wizyta amerykańskich kadetów. Inne:

Zbiórka darów dla domu dziecka,

Akcja „Marzycielska poczta”,

Zbiórka darów dla pogorzelców z Wołomina,

Wykonanie kart wielkanocnych dla fundacji „ And I am up”

Zbiórka makulatury,

Zbiórka nakrętek,

Udział w programie e-Twinning. My też się uczymy:

Szkolenie – „Pomoc psychologiczno – pedagogiczna w przedszkolu”,

Spotkanie szkoleniowe w Poradni Psychologiczno – Pedagogicznej w Zielonce,

Rada Szkoleniowa - „Monitorowanie podstawy progra-mowej”,

Konferencja w Warszawie „Odkrywamy radość rozwo-ju”,

Rada Szkoleniowa „Dziecko z autyzmem”,

Rada Szkoleniowa „Praca z dzieckiem zdolnym i mają-cym trudności w przedszkolu”,

Szkolenie BAMBINO „Matematyka bez barier”,

Szkolenie E. Zielińska „Kształtowanie koncentracji uwagi i umiejętności zapamiętywania”,

Szkolenie w ramach programu Ograniczenia Zdrowot-nych Następstw Palenia Tytoniu w Polsce – Wołomin,

Kurs „Emisja głosu”.

Kurs grafiki komputerowej

Co zdarzyło się w „Skrzacie”?

Publiczne Przedszkole nr 3 „Skrzat” www.eskrzat.pl

Str. 5

Jak ćwiczyć pamięć z dzieckiem Aby dziecko pamiętało lepiej i więcej należy trenować

pamięć (dzięki ćwiczeniom tworzy się większa liczba po-

łączeń nerwowych i pojawia się więcej miejsca dla no-

wych informacji), odpowiednio się odżywiać (dieta boga-

ta w magnez, żelazo, cynk, wapń, witaminę B, nienasyco-

ne kwasy tłuszczowe oraz lecytynę), zapewniać organi-

zmowi fizyczny wysiłek, intensywny ruch na świeżym po-

wietrzu oraz właściwą ilość snu. Warto ćwiczyć pa-

mięć z dzieckiem już od najmłodszych lat. Dzięki

temu nie będzie miało trudności z zapamiętywa-

niem informacji i kojarzeniem faktów, co z całą

pewnością ułatwi mu naukę w szkole. Przy okazji

takie wspólne, odpowiednio dobrane ćwiczenia mogą być

świetną okazją do zabawy.

Ćwicz pamięć słuchową i wzrokową ze swoją po-

ciechą:

Poproś, by dziecko zapamiętało przypadkowe wyra-

zy. Ty powiedz najpierw dwa, potem trzy, cztery wy-

razy, a dziecko niech je powtarza. Zwiększenie trudności

polega na rozwijaniu zdania, dodawaniu do niego kolej-

nych słów (Kot siedzi. Kot siedzi na płocie. Czarny kot

siedzi na płocie. Czarny kot siedzi na drewnianym pło-

cie...). Pobaw się np. w dodawanie nazw zwierząt, które

można zobaczyć w zoo (W zoo można zobaczyć słonia.

W zoo można zobaczyć słonia i zebrę. W zoo można zoba-

czyć słonia, zebrę i tygrysa...).

Po przeczytaniu dziecku opowiadania, bajki zadawaj

jak najwięcej pytań lub poleć dziecku narysowanie

ilustracji.

Graj z dzieckiem w gry planszowe, które rozwijają

pamięć logiczną.

Ucz na pamięć wierszyków, piosenek, przysłów, krót-

kich rymowanek.

Codziennie wieczorem, przed zaśnięciem, przypomi-

najcie sobie, co wydarzyło się tego dnia. Staraj się

często włączać dziecku muzykę, może to być muzyka kla-

syczna. Słuchanie muzyki, rozróżnianie dźwięków instru-

mentów, wybijanie rytmu doskonale rozwija pamięć słu-

chową.

Poleć dziecku, aby zapamiętało jak najwięcej elemen-

tów na obrazku, a następnie zapytaj o wybrane szczegóły.

Do przyswojenia nowych słów przyczynia się oglądanie

rysunków i zapamiętywanie nazw zwierząt, roślin i in-

nych elementów otaczającego świata.

Na kartce narysuj kilka prostych figur. Niech dziecko

przyjrzy się im, a potem na drugiej stronie narysuje taki

sam zapamiętany układ.

W drodze do przedszkola zapamiętujcie, ile drzew

minęliście, ile autobusów przyjechało, itp.

W pokoju na stole zgromadźcie razem kilka rzeczy,

np. zabawkę, kluczyki, kredkę, chusteczkę. Dziecko

ma wyjść na chwilkę, w tym czasie schowaj jedną rzecz.

Po jego powrocie zapytaj, jaki przedmiot zginął.

Daj dziecku dwie kredki i poproś, by rysowało obu-

rącz. Przy tej czynności pracują dwie półkule mózgo-

we.

Pomocną grą ćwiczącą pamięć jest gra "memory",

czyli zestaw kilkudziesięciu par identycznych obrazków,

które rozkłada się obrazkiem "do dołu", a każdy gracz po

kolei odsłania dwa rysunki, szukając identycznej pary.

Jeśli jej nie znajdzie, zostawia rysunki na swoim miejscu

i jednocześnie stara się zapamiętać, gdzie leżał jaki obra-

zek, by później odnaleźć pary.

MIŁEJ ZABAWY!!!

Dorota Jankowska

s

Rozwiąż rebusy:

Źródło: www.dzieci.wp.pl

Publiczne Przedszkole nr 3 „Skrzat” www.eskrzat.pl

Str. 6

Wpływ telewizji na rozwój

dziecka

Dostępność mediów jest dla małego dziecka du-żą atrakcją. Proponowane przez telewizję spędzanie wolnego czasu wydaje się maluchom interesujące i warte uwagi. W efekcie często dochodzi do sytuacji, że spędzanie czasu przed ekranem jest głównym zajęciem większości dzieci w czasie wolnym. Pociąga to za sobą rezygnację z innych zajęć – bardziej rozwojowych i zapewniających dziecku różnorakie, nie-zbędne do rozwoju bodźce, nie zaś jedynie jednostajne, jak czyni to telewizja. Nawyki dotyczące oglądania tele-wizji często są na tyle silne i trwałe, że objawiają się nawet w późniejszym okresie życia dziecka. Co wpływa na zainteresowanie dziecka telewi-zją? Istnieje szereg cech, których występowanie powodować może z dużym prawdopodobieństwem silniejsze zainte-resowanie programami telewizyjnymi oraz większą po-trzebę ich oglądania: wiek – okres przedszkolny wyzwala szczególnie silną

potrzebę spędzania czasu przed ekranem, dziecko jest wtedy raczej mało pomysłowe w kwestii orga-nizowania sobie czasu wolnego, ma dość wąskie zainteresowania i mało towarzyszy zabaw, jeśli więc nie jest aktywowane przez rodziców, spośród innych zajęć wybiera telewizję; starsze dzieci, które przejawiają już większą aktywność społeczną, mają mniejsze tendencje do oglądania telewizji;

płeć – chłopcy więcej czasu spędzają przed telewizo-rem niż dziewczęta, przyczyny tkwią zazwyczaj w tym, że chłopcy nieco trudniej przyswajają naukę szkolną, odnajdując mniej przyjemności np. w czytaniu książek; ponadto chłopcy bardziej pa-sjonują się żywiołowością scen telewizyjnych niż dziewczynki;

inteligencja – dzieci zdolne przejawiają mniejsze za-interesowanie telewizją i z czasem w dużej mierze rezygnują z jej oglądania, przeznaczając czas na roz-wijanie swoich pasji i zainteresowań; dzieci mniej zdolne są oglądaniem telewizji bardziej zaintereso-wanie, gdyż wypełnia im ona lukę czasu wolnego, której nie chcą z własnej woli przeznaczać na zajęcia rozwoje;

postępy w nauce – dzieci odnoszące sukcesy w nauce poświęcają telewizji mniej czasu niż ich gorzej uczący się rówieśnicy, wynika to z dużego zaanga-żowania czasowego niezbędnego na przyswojenie nowej wiedzy, przez co na oglądanie telewizji zosta-je mniej czasu, jak również ze świadomego odrzu-cenia programów telewizyjnych, uznawanych za mało ciekawe w kontekście wiedzy szkolnej;

status społeczno-ekonomiczny – dzieci ze środo-wisk uboższych mają z reguły mniejsze możliwości, by korzystać z różnorodnych form zabawy, dlatego telewizja staje się często główną formą spędzania ich wolnego czasu; dzieci z rodzin o wyższym statu-sie korzystają zazwyczaj z różnorodnych rodzajów aktywności zabawowej, często zapewnianej im przez dorosłych, ale również z własnego wyboru, stąd też dzieci te spędzają przed telewizorem mniej czasu;

osobowość – dzieci bardziej nieśmiałe i niepewne sie-bie oraz mniej przystosowane psychicznie oglądają telewizję chętniej, gdyż nie wymaga to od nich prze-jawów aktywności i zaangażowania; dzieci żywioło-we nie mają potrzeby spędzania długiego czasu na oglądaniu telewizji, szukając bardziej interesujących rozrywek;

funkcjonowanie społeczne – dzieci przystosowane społecznie i akceptowane w swoim środowisku chęt-nie wchodzą w kontakty z ludźmi poświęcając oglą-daniu telewizji mniej czasu; ich gorzej przystosowa-ni rówieśnicy uznają telewizor za lepszego towarzy-sza.

Jak telewizja wpływa na dziecko? Oddziaływanie telewizji na dziecko jest dość złożonym procesem. Można powiedzieć, że efekty oglądania tele-wizji mogą być zarówno dobre, jak i złe – wszystko zale-ży od ilości czasu spędzonego przed ekranem, rodzaju oglądanych programów, stanu emocjonalnego dziecka, kontroli rodziców. Sfery oddziaływania telewizji obejmu-ją: wpływ na stan fizyczny – jeśli oglądanie telewizji

ogranicza czas snu dziecka bądź koliduje z porami posiłków;

wpływ na inne formy zabawy – telewizja oglądana w nadmiarze ogranicza czas na zabawę z innymi dziećmi, głównie na świeżym powietrzu oraz zabawy twórcze;

wpływ na naukę – programy edukacyjne mogą wspie-rać naukę szkolną i przyswajanie wiedzy oraz moty-wować do zdobywania nowych wiadomości, jednak czas poświęcany oglądaniu telewizji w nadmiarze wpływa zwykle negatywnie na wypełnianie obowiąz-ków szkolnych;

wpływ na stosunki rodzinne i społeczne – telewi-zja znacząco ogranicza kontakty między ludźmi, głównie odbierając czas na wspólną rozmowę.

Małgorzata Brzezińska-Pluta

Na podstawie Biuletynu Miłośników Dobrej Książki nr 5 (18) - maj 2008wydawanego przez Tolle et lege

Źródło: www.dzieci.wp.pl

Rozwiąż rebus:

Publiczne Przedszkole nr 3 „Skrzat” www.eskrzat.pl

Str. 7

Proces nauczania w grupie integracyjnej

Dostosowanie wymagań edukacyjnych do możli-wości percepcyjnych dziecka jest kluczową zasa-dą pracy w grupie integracyjnej. Polega przede wszystkim na modyfikacji procesu dydaktycznego po to, aby uczniowie mogli sprostać stawianym wymaganiom. Powinno ono objąć zarówno warunki przebiegu procesu edukacyjnego, czyli zasady, metody, formy i środki dy-daktyczne, jak i samą organizację przebiegu nauczania polegającą na tym, aby dostosować go do konkretnej dysfunkcji dziecka. Jedną z metod wykorzystywanych w racy z dziećmi z dysfunkcjami może być metoda „Porannego kręgu”. Zajęcia „Poranny krąg” określane są z technicznego punktu widzenia jako stymulacja polisensoryczna, czyli wielozmysłowa, obejmująca swym zasięgiem dotyk, wzrok, słuch, węch i smak. Celem takich zajęć nie jest bowiem dostarczanie określonej liczby bodźców o pew-nej jakości. Stosowanie różnorodnych bodźców jest tylko środkiem do celu, jakim jest spotkanie nauczyciela i dziecka oraz dzieci ze sobą nawzajem. Spotkanie, któ-rego istotą jest budowanie zaufania i poczucia bezpie-czeństwa. W czasie „Porannego kręgu” nauczyciel musi dać im poczucie bezpieczeństwa, ofiarując przyjemność i zadowolenie. Aby było to możliwe, konieczne jest stwo-rzenie odpowiedniego klimatu spotkania. Temu właśnie służy utworzenie kręgu (ciepły nastrój panujący w po-mieszczeniu, zapalona lampka, znajomy zapach). Po prostu rytuał, którego reguły są dobrze znane, w którym niepewność została zredukowana do minimum. Każdy element „Porannego kręgu” powinien być dla dziecka przewidywalny, a więc bezpieczny. Podstawą tworzenia programu „Porannego krę-gu” jest świat przyrody. Świat, którego jesteśmy czę-ścią, w którym ciągle jeszcze, choć coraz słabiej, jeste-śmy zakorzenieni, od niego uzależnieni i poddani jego rytmom. Ten świat jest źródłem symboli podstawowych: żywiołów, barw, zapachów, smaków, wrażeń dotyko-wych i ermicznych. Na co dzień, przebywając na świe-żym powietrzu, choćby przez chwilę doświadczamy, za-zwyczaj podświadomie, potęgi świata przyrody: ciepła lub przenikliwego zimna, zatykającego dech wiatru lub miłego głaszczącego wietrzyku. Patrzymy na świat pełen kolorów: świeżą zieleń wiosny, spalone upalnym słoń-cem lato. Czujemy zapachy, obcujemy ze światem oferującym nam bogactwo różnorodnych polisensorycznych bodźców oddziałujących na stan naszej psychiki. Organizując „Poranny krąg”, nauczyciel nie zamierza czymkolwiek zastąpić bodźców płynących wprost ze świata natury. Są one dla niego tylko inspiracją do pracy z dzieckiem. Najważniejszym i mającym największe znacze-nie bodźcem wzrokowym podczas zajęć jest nau-czyciel prowadzący zajęcia. To od niego zależy, jakie to będą zajęcia. Pozostałe elementy, choć mają swoje znaczenie, są tylko narzędziami i przedmiotami mający-mi stworzyć nastrój, atmosferę spotkania tworzącymi jego oprawę i rytuał. Do każdej pory roku przypisany został inny ko-lor. Do lata należy kolor czerwony, który silnie pobudza. Jest w nim agresja, chęć niszczenia podobnie jak w ogniu. Jest „przyśpieszeniem” dla osób powolnych.

Kolor żółty jest barwą jesieni. Kojarzony jest z radością życia, rozpoczynającym się dniem. Jest też kolorem spa-dających liści i dojrzałych owoców. Barwa żółta wzmac-nia wolę, przekazuje ciepło serca, wesołość. Kolor biały przyporządkowujemy zimie. Biel nie jest barwą, lecz su-mą wszystkich częstotliwości promieniowania widzialne-go. Jest światłem. Może działać nużąco i kojarzyć się z pustką. Biel promieniuje, uspokaja i rozjaśnia. Kolor zielony należy do wiosny. Zieleń kojarzona jest z siłą tworzenia, wzrostu, procesem dorastania. Łagodzi, przy-nosi zadowolenie, daje pokój, uspokaja i odpręża. Bardzo istotnym elementem „Porannego kręgu” są bodźce dotykowe. Szczególną uwagę powinniśmy poświęcić naszym rękom. Dotyk powinien być przekonu-jący i precyzyjny. Podając dłonie. Receptory dotyku znaj-dują się na powierzchni całej skóry dziecka. Jej po-wierzchnia rejestruje ucisk, wibracje, temperaturę, ból i inne tego typu wrażenia. Podstawową propozycją sty-mulacji dotykowej jest masaż dłoni wykonywany na po-witanie. Towarzyszy temu piosenka a olejek użyty do masażu ma charakterystyczny dla danej pory roku za-pach. Zapachy, podobnie jak kolory, oddziaływają na naszą psychikę. Każdy w swoisty sposób. Do każdej pory roku przyporządkowany jest inny zapach, którym napeł-niamy pomieszczenie przez wlanie kilku kropel olejku zapachowego do lampki zapachowej oraz do oliwki uży-wanej do masażu. Do lata przyporządkowany jest zapach różany – działa kojąco, uśmierza ból i gniew. Podczas jesieni używamy lawendy, która łagodzi napięcia, uspo-kaja, wzmacnia. Do zimy przypisana jest mięta – działa uspakajająco, wzmacniająco i rozluźniająco. Wiosną używamy olejku cytrynowego. Działa on antyseptycznie, pobudza apetyt i ożywia. Każdej porze roku przyporządkowany jest in-strument będący źródłem bodźców dźwiękowo – wibracyjnych. Latem jest gong i grzechotka z pia-skiem. Jesienią gramy wiatrem na dzwonkach rurowych. Zimą posługujemy się dzwonkami i trójkątem. Wiosną używamy bębna. Instrumenty wywołują silne wibracje, które mogą być odczuwane przez uczniów przy pomocy dotyku, który wspomaga słuch w odbiorze fal akustycz-nych. Najpierw gra się na instrumentach blisko ciała uczniów (tak, by mogli czuć wibracje) później źródło dźwięku oddala się w celu wytworzenia odruchu orienta-cyjnego, uczenie dziecka rozpoznawania kierunku, z któ-rego dochodzi dźwięk. Każdą porę roku charakteryzuje inny żywioł, któ-ry jest elementem „Porannego kręgu”. Żywioły, czyli: ogień, powietrze, woda i ziemia, są bodźcami o tyle cen-nymi, że mają charakter polisensoryczny. Ogień to ży-wioł lata. Powietrze przyporządkowujemy jesieni. Woda jest elementem zimy, a ziemia żywiołem wiosny.

Monika Bagińska Małgorzata Kamińska

Źródło: www.poranny-krąg.pl

Publiczne Przedszkole nr 3 „Skrzat” www.eskrzat.pl

Str. 8

Mamusiu, tatusiu- nudzi mi się. Podróż jak marzenie.

Państwa dziecko w czasie długiej podróży samochodem

zmienia się w okropnego marudę? Jest na to sposób —

jaki? Po prostu trzeba „pozbyć się” nudy z tylnego siedze-

nia. Oto kilka sprawdzonych sposobów, aby maluch czer-

pał radość ze wspólnego wyjazdu w „nieznane”.

1. Festiwal piosenki- dzieci bardzo lubią popisy wo-kalne rodziców, więc proszę używać swoich umiejętności wokalnych bez najmniejszego skrępowania. Jak śpiewał Jerzy Stuhr „Śpiewać każdy może”. 2. Teatr na tylnym siedzeniu- za pomocą dwóch plu-szaków najlepiej (ulubionych dziecka), lub pacynek, zrób małemu pasażerowi małe przedstawienie. Zapewne nie tylko dzieci będą miały wiele radości z zabawy. 3. Krajobraz za oknem- pokazuj dziecku mijane kra-jobrazy, ponieważ pejzaż za oknem zmienia się zbyt szyb-ko, mów o tym, co widać przez dłuższy czas - np. niebo, chmury, las. Myślę, że osoba prowadząca, skupiona na jeździe też chętnie posłucha. 4. Książeczki do czytania- czytaj książeczki z prosty-mi opowiadaniami lub wierszami. W podróż warto za-brać ze sobą książki nowe, ale również te ulubione, do których maluch często wraca. Po pewnym czasie dziecko z pomocą ilustracji umieszczonych w książkach będzie chętnie „czytało” również dla Ciebie. 5. Nazwy części ciała- ucz dziecko, jak nazywają się części ciała. A gdy już pierwszą lekcję ma za sobą, zapytaj np. "Czy to jest język?", wskazując na palec. Dziecko mo-że tylko odpowiadać, albo jeśli potrafi, także poprawiać twoje błędy. Dla maluszków to świetna zabawa. 6. Zielone, czerwone- rozejrzyj się dookoła, wypatrz jakiś przedmiot np. w zielonym kolorze i powiedz: "Widzę coś zielonego". Ciekawe, czy maluch od razu zgadnie, o co chodziło. A może znajdzie wokół wiele zie-lonych rzeczy?. Możecie szukać rzeczy w różnych kolo-rach, ale także okrągłych kwadratowych, metalowych, drewnianych, twardych, miękkich itd. Oczywiście rodzic

też powinien być „przeegzaminowany” przez dziecko. 7. Usta mówią- poproś malucha, by spojrzał na ciebie uważnie i powiedz coś do niego poruszając bezgłośnie ustami. Czy uda mu się odczytać słowo jedynie z ruchu twych warg? A teraz twoja kolej. Jeśli dziecko trochę se-pleni, twoje zadanie będzie trochę trudniejsze. Możesz przy okazji powiedzieć maluchowi, że to sposób na rozu-mienie, który często stosują osoby niesłyszące. Trzeba wtedy starać się po prostu mówić bardzo wyraźnie. 8. Szukaj, aż znajdziesz- weź kolorowe czasopismo (im bardziej ilustrowane tym lepiej), otwórz na stronie z dużym zdjęciem i poproś malucha by znalazł na nim np. torbę. Udało się? A później zmiana. 9. Kto pierwszy- zobaczy krowę, ciężarówkę czy rowe-rzystę. Ta zabawa sprawdza się zwłaszcza, gdy można się w nią bawić również z rodzeństwem. 10. Zgadnij, co to- poproś dziecko, by zamknęło oczy, a następnie wyjmij jakiś przedmiot ze swojej torebki (np. wizytówkę, szminkę, paczkę chusteczek, długopis), włóż do rączki malucha i poproś, by spróbował zgadnąć, co to takiego. Wówczas doskonale rozwija się zmysł dotyku. 11. Gra w skojarzenia- powiedz jakieś słowo (np. lato) i poproś malucha, by powiedział z czym mu się ono koja-rzy (np.: wakacje), a teraz twoje skojarzenie (morze) i znów dziecka. To świetna zabawa dla dużych i małych. 12. Czy mnie jeszcze pamiętasz?- poproś dziecko, by przyjrzało ci się, a potem zamknęło oczy i odpowiedziało na kilka pytań. Jakiego koloru jest twoja bluzka, buty czy spodenki? 13. Rysunkowa bajka- narysuj na kartce postać lub wydarzenie z bajki (np. Czerwonego Kapturka spotykają-cego wilka). Dziecko ma za zadanie podać tytuł bajki. Szczęśliwej podróży!

Joanna Godlewska

http://www.edziecko.pl

Publiczne Przedszkole nr 3 „Skrzat” www.eskrzat.pl

Str. 9

FAScynujące dzieciaki

Fas czyli angielskie Fetal Alcohol Syndrome tłu-maczy się jako alkoholowy zespół płodowy

Słysząc tę nazwę przychodzą nam do głowy takie myśli: uzależnienie od alkoholu, rodzina patologiczna, „mnie to nie dotyczy”. Żadne z powyższych stwierdzeń nie musi być prawdziwe. Wielu ludzi nie uświadamia sobie, jak groźny dla rozwijającego się płodu jest alkohol, nawet bardzo niewielka ilość. Przychodzi mi tu do głowy aneg-dota mojej koleżanki, która będąc w ciąży dostała zalece-nie od lekarza(!) na picie czerwonego wina w celu popra-wy krążenia. Na jej pytanie o wpływ alkoholu na dziecko, lekarz tylko wzruszył ramionami (było to 4 lata temu). Fas to skutek działania alkoholu na płód w okresie pre-natalnym. Dochodzi wówczas do umysłowych i fizycz-nych zaburzeń, które mogą wyrażać się m. in. jako: opóź-nienie umysłowe, anomalie rozwojowe, dysmorfia twa-rzy oraz zaburzenia psychologiczne. Należy zdecydowa-nie podkreślić tu trzy fakty: nie istnieje bezpieczna dawka alkoholu, którą można spożywać w czasie ciąży bez ujemnego skutku na dziecko, alkohol uszkadza płód bar-dziej, niż jakakolwiek inna używka (włączając w o wszystkie narkotyki), wystarczy już jeden kieliszek (np. czerwonego wina) spożyty podczas ciąży, w nieodpowiednim momencie rozwoju prenatalnego, aby dziecko mogło mieć FAS, FASD lub FAE, czyli właściwie bagaż na całe życie. Wielu ludzi z FAS doświadcza poważnych zaburzeń za-chowania i funkcjonowania społecznego. Dorośli z ze-społem FAS mają trudności z osiągnięciem pełnej nieza-leżności, mają kłopoty w szkole, problemy w utrzymaniu stałej posady i wytrwaniu w zdrowym związku. Dzieci i dorośli z FAS są podatni na fizyczną, seksualną i emo-cjonalną przemoc. Najbardziej charakterystyczne cechy FAS to objawy uszkodzenia układu nerwowego: deficyt uwagi, deficyt pamięci, nadaktywność, trudności z rozu-mieniem pojęć abstrakcyjnych (matematyka, czas, pie-niądze), nieumiejętność rozwiązywania problemów, trudność w uczeniu się na błędach, słaba ocena sytuacji, niedojrzałe zachowanie, słaba kontrola impulsów. Spożycie alkoholu w I trymestrze ciąży:

uszkadza mózg;

osłabia rozwój komórek;

atakuje główne organy płodu takie, jak serce czy ner-ki;

prowadzi do deformacji twarzy; powoduje poronie-nia. Spożycie alkoholu w II trymestrze ciąży:

osłabia rozwój mózgu;

powoduje poronienia zagrażające życiu matki; uszkadza mięśnie, skórę, gruczoły, kości i zęby. Spożycie alkoholu w III trymestrze ciąży:

osłabia rozwój mózgu i płuc; prowadzi do zaburzenia rozwoju wzrostu. Aby można było stwierdzić Alkoholowy Zespół Płodowy

osoba nim dotknięta powinna spełniać wszystkie kryte-ria diagnostyczne dla tego zespołu. Wiele dzieci spełnia tylko niektóre kryteria. Mówimy wówczas o częściowym (parcjalnym) - Alkoholowym Zespole Płodowym FAS. W przypadku braku uchwytnych zmian morfologicz-nych, a zdiagnozowaniu zaburzeń pozasomatycznych i potwierdzeniu ich wywiadem mówimy o FAE (ang. fetal alcohol effect). W przypadku innych, nie wymie-nionych zaburzeń, mówimy o FASD (ang. Fetal Alcohol Spectrum Disorders), spektrum zaburzeń związanych z ekspozycją płodu na alkohol

Na świat przychodzi więcej dzieci z FAS, niż z zespołem Downa.

Większość przypadków pozostaje nie zdiagnozowana lub zdiagnozowana niewłaściwie. Oczywiście nie ma reguły, ale nawet jeśli nie każda lampka czerwonego wina i nie każdy kufel piwa z sokiem malinowym w ciąży kończy się FAS to czy warto tak ryzykować?

PAMIĘTAJ: FAS ANI INNYCH USZKO-DZEŃ ALKOHOLOWYCH NIE MOŻNA WYLECZYĆ. MOŻNA IM W 100% ZA-POBIEC. WYSTARCZY ZACHOWAĆ CAŁKOWITĄ ABSTYNENCJĘ PODCZAS CIĄŻY!!!

Joanna Swend Polecane/ bibliografia:

Małgorzata Klecka “FAScynujące dzieci”; Kraków 2007, Wydawnictwo Św. Stanisława BM

Małgorzata Klecka, Małgorzata Janas – Kozik „Dziecko z FASD. Rozpoznania różnicowe i podstawy terapii”, War-szawa 2009

Danuta Hryniewicz : „Specyfika pomocy psychologiczno-pedagogicznej dzieciom z FAS” Parpamedia Wydawnictwo Edukacyjne : Państwowa Agencja Rozwiązywania Proble-mów Alkoholowych, Warszawa 2007

Alkohol a zdrowie Uszkodzenie płodu wywołane alkoholem, wydawnictwo: Państwowa Agencja Rozwiązywania Proble-mów Alkoholowych,

Twarz dziecka z FAS, cechy charakterystyczne (nie zawsze muszą wy-

stąpić wszystkie): krótkie szpary powiekowe, cienka warga górna, wy-

dłużenie i spłaszczenie środkowej części twarzy, krótki nos, brak ry-

nienki pod nosem.

Publiczne Przedszkole nr 3 „Skrzat” www.eskrzat.pl

Str. 10

Spędzanie czasu z dzieckiem to jedna z najlepszych rzeczy, jakie możesz dla niego zrobić.

(...) „Każde dziecko, pani, pan znają mądre to przysłowie, żeby silnym, sprawnym być,

trzeba ćwiczyć ruch to zdrowie" (...).

A. Rumińska

Potrzeba ruchu u dzieci w wieku przedszkolnym jest szczególnie duża, a wręcz niezbędna.

Opanowane w tym wieku umiejętności ruchowe pozostają już na całe życie. Systematycznie i prawidłowo prowadzone ćwi-czenia rozwijają i doskonalą takie cechy motoryczne jak: szyb-kość, siłę, zwinność, wytrzymałość, uczą sprawności ruchowej. Kształtują również wartościowe cechy charakteru, takie jak: odwaga, samodzielność, wytrwałość, gotowość do niesienia pomocy, ambicja, umiejętność kolektywnego działania i poko-nywania trudności. Dlatego też edukacja zdrowotna w przed-szkolu zajmuje szczególne miejsce. Troska o sprawność i wy-dolność fizyczną dziecka to jedno z najważniejszych zadań przedszkola i nauczycieli ale przede wszystkim rodziców.

Ograniczenie czasu i intensywności ruchu dziecka w okresie przedszkolnym jest zjawiskiem niekorzyst-nym dla jego rozwoju motorycznego, sprawności fi-

zycznej, słowem źle wpływa na zdrowie. Niestety współczesna cywilizacja nie sprzyja spełnianiu po-trzeby ruchu dziecka. Jest to błąd, który pociąga bardzo przy-kre następstwa. Wspólna zabawa rodziców z dzieckiem jest potrzebna zarówno dziecku, jak i rodzicom. Rodzice powinni bawić się z dziec-kiem od pierwszych tygodni jego życia. Kontakt przez zabawę jest tym rodzajem interakcji, który stymuluje rozwój poznaw-czy, emocjonalny i społeczny dziecka, a tym samym sprzyja jego prawidłowemu rozwojowi biologicznemu. Dzięki zabawie umacnia się więź między rodzicami a dziec-kiem. Zabawa rodziców z małym dzieckiem nie oznacza bo-wiem ciągłego kierowania nim, ale okazywanie zainteresowa-nia i aprobaty. Nadmierna ingerencja w działanie dziecka mo-że być równie szkodliwa jak brak zainteresowania. Aby zabawa mogła istotnie przyczyniać się do rozwoju dziecka, nie wystar-czy samo udostępnianie zabawek: jest potrzebna obecność rodziców w zabawie. To rodzice stwarzają dziecku poczucie bezpieczeństwa, dostarczają coraz to nowych bodźców, uczą,

jak się bawić, stanowią wzór do naśladowania. Zabawa wzmacnia więź pomiędzy rodzicami ,a dzieckiem.

Wygospodarowany przez rodziców czas na zabawę z dzieckiem to czas przygotowania małego człowieka

do dorosłego życia. Dodatkowym atutem jest spędzanie czasu na świeżym powie-trzu w towarzystwie mamy i taty. Wspólna zabawa, gra w pił-kę, czy nauka jazdy na rowerze, rolkach, wyjścia na basen buduje więź między dziećmi i rodzicami. Zostawmy telewizory i komputery w domu, a zainteresujmy dzieci sportem, który jest świetną zabawą. Na pewno zdrowsze i pożyteczniejsze okaże się wyjście na rower w miesiącach ciepłych, a w tych zimnych wspólne lepienie bałwana czy zjazdy na sankach z górki niż kolejna bajka przed telewizorem. Pokażmy dziecku, że w ten sposób można również dobrze bawić się. Jeśli damy dziecku dobry przykład, pokażemy, że sami lubimy uprawiać jakąś dyscyplinę sportu, będzie chciało spróbować ćwiczyć razem z nami. Dzieci uwielbiają spędzać czas z rodzicami. Nie można uczynić nic lepszego niż spędzenie czasu ze swoimi pociechami. Wakacje zbliżają się „wielkimi krokami”, dlatego życzę wszystkim udanych pomysłów na aktywny i rodzinny wypoczynek.

Ewa Macuba Bibliografia:

M.Kŭcera „Analiza spontanicznych czynności ruchowych u dzieci"."Wychowanie Fizyczne i Higiena szkolna" 1980 nr.5, s.195

R.Przewęda, D.Wybraniec „Charakterystyka rozwoju moto-rycznego dziecka w wieku przedszkolnym"- „Wych. w Przed-szkolu" 1984r. nr. 7/8 s.394.

M. Puchała „Promocja zdrowia fizycznego w okresie przed-szkolnym”

www.vrac-coloriges.net

Rozwiąż rebus i znajdź drogę w labiryncie.

Publiczne Przedszkole nr 3 „Skrzat” www.eskrzat.pl

Str. 11

Jak uczą się małe dzieci?

„Lata dziecięce są górami, z których rzeka bierze swój początek.”- Janusz Korczak

Dzieci rodzą się

z potężną umiejęt-

nością uczenia się.

Pierwsze lata ży-

cia stanowią apo-

geum możliwości

umysłowych czło-

wieka. Wówczas

rozwijają się zmy-

sły, pamięć, zdol-

ność komunikowa-

nia się z otocze-

niem za pomocą

gestów oraz mo-

wy. Jest to okres

najbardziej intensywnych zmian i najintensywniejszego

rozwoju. Już nigdy później człowiek nie jest w stanie przy-

swoić sobie tak ogromnej ilości informacji oraz zdobyć tak

wiele nowych umiejętności, w tak krótkim czasie. W dzie-

ciństwie także kształtują się cechy osobowości, sprawność

umysłowa oraz zdolności potrzebne do uczenia się w przy-

szłości, kiedy nauka przestaje już być spontaniczna.

Warunki, jakie zostaną stworzone dziecku do odpowied-

niego rozwoju, mają ogromny wpływ na ukształtowanie

się tych cech.

Widzę, słyszę i czuję Na początku swojej drogi na świecie dziecko poznaje świat

za pomocą zmysłów: dotyku, smaku, wzroku, słuchu.

Dziecko chwyta wszystko do rączek, pakuje do buzi oraz

uważnie obserwuje otoczenie. Niemowlę reaguje także

w bardzo wyraźny sposób na dźwięki. Wzrok zaczyna od-

grywać ogromną rolę, gdy dziecko próbuje siadać, a potem

chodzić, ponieważ wówczas może zmieniać perspektywę

patrzenia i oglądania przedmiotów. W ten sposób dziecko

uczy się otaczającego świata. To, co wydaje nam się nie-

ważną zabawą, nic nie znaczącymi, wręcz instynktowny-

mi zachowaniami, w rzeczywistości jest niezmiernie

skomplikowaną "nauką świata", jaka dokonuje się

w głowie małego człowieczka. Bowiem poprzez doznania

zmysłowe dziecko bombardowane jest mnóstwem bodźców,

swoistych doświadczeń, które musi przyporządkować róż-

nym sytuacjom, musi je zanalizować, a potem zapamiętać.

Mamo, ja sam !!!! Dzieci poznają świat w sposób aktywny. Same poszukują

nowych bodźców, sprawdzają co je otacza i w ten sposób

gromadzą doświadczenia. Ogromna zdolność i chęć uczenia

się pojawia się u dziecka samoistnie. Naszą rolą, rolą rodzi-

ca, opiekuna czy nauczyciela, jest przede wszystkim uła-

twić dziecku poznawanie świata poprzez podsuwanie mu

odpowiednich "narzędzi", czyli zabawek i przedmiotów,

dbać aby poznając świat, dziecko nie zrobiło sobie krzyw-

dy, a przede wszystkim nie zniechęcić go do podejmowa-

nia nowych działań. Każda nowa aktywność powinna być

nagradzana pochwałą, brawami czy buziakami. To zachęca

dziecko i uczy, że warto jest podejmować wysiłek.

Nie wolno nam też wyręczać dziecko, bo wydaje nam się

takie malutkie i nieporadne, i pomagać na każdym kro-

ku. Pozwólmy dziecku samemu sięgnąć po zabawkę, pod-

nieść się po upadku, przekonać się, że przedmiot wyrzuco-

ny z łóżeczka nie wróci sam na miejsce. W ten sposób

dziecko nabierze pewności siebie, przekonania, że umie

pokonać problem i znaleźć wyjście z trudnej sytuacji.

Dzieci uczą się poprzez obserwację i naśladownictwo.

Dziecko obserwując nas, pragnie nas naśladować, dlatego

chce samo sięgać po łyżkę i widelec, chce samo założyć

ubranko czy nieść siatkę z zakupami. Bardzo ważne jest,

aby pozwalać na takie doświadczenia. Jeśli damy dziecku

widelec, (łatwiej nabić kęs jedzenia na widelec niż opero-

wać łyżką z zupą) będzie miało możliwość rozwijania zdol-

ności manualnych, szybciej nauczy się samo jeść, a przy

okazji sprawimy mu wielką frajdę. A że po posiłku kuchnia

wygląda jak po przejściu tornada – trudno, ale czy nie war-

to w zamian za korzyści z tego płynące?

Ogromną wagę w uczeniu się dzieci odgrywa samodziel-ne zdobywanie doświadczeń. Pozwolenie, np. na owo sa-

modzielne jedzenie, nie tylko uczy operowania widelcem

i rozwija zdolności manualne, lecz jednocześnie zapewni

dziecku właśnie samodzielne zdobywanie doświadczenia.

Położenie zabawki w odległości odrobinę poza zasięgiem

dziecka, pozwoli mu na podjęcie prób użycia "narzędzia"

do sięgnięcia po przedmiot i pozwoli na uświadomienie

organizacji przestrzeni. Powinniśmy zapewniać jak najwię-

cej możliwość samodzielnego zdobywania doświadczenia

przez dziecko. Maluchowi pozwalajmy na dotykanie, sma-

kowanie, poznawanie różnych struktur i faktur przedmio-

tów.

Zabierajmy dziecko w różne nowe miejsca, nawet gdy wy-

daje nam się, że jeszcze bardzo niewiele rozumie. Zmiana

miejsca, nowe widoki, inny krajobraz, mają bardzo duży

wpływ na postrzeganie świata już przez maluszki, a w star-

szym wieku odgrywają ogromną rolę w rozwoju i poznawa-

niu świata. Ważne jest, aby zachęcać dziecko do poszuki-

wania własnych rozwiązań problemów oraz do samo-

dzielnego poszukiwania odpowiedzi na pytania. Oczywi-

ście nie chodzi o to, żeby zostawić dziecko z problemem

czy odpowiadać mu: "sam sobie poszukaj". Naszą rolą jest

wskazanie, gdzie można szukać odpowiedzi, czy podpowie-

dzenie możliwości rozwiązania problemu.

Należy pamiętać, że dzieci są doskonałymi obserwatorami.

Poprzez obserwację uczą się nie tylko poznawać świat, ale

także przejmują nasze postawy i nastawienie do życia. Je-

żeli rodzice nie wykazują aktywności w poznawaniu

świata, nie przejawiają żadnych zainteresowań, to nie-stety taką postawę będą też przyjmować dzieci. Jeśli

dziecko obserwuje rodziców aktywnych, wykazujących

zainteresowanie światem, nowymi przedmiotami, z dużym

prawdopodobieństwem będzie kopiować takie podejście do

życia.

Małgorzata Brzezińska - Pluta Źródło: „Pracownia rozwoju zdolności poznawczych”

Publiczne Przedszkole nr 3 „Skrzat” www.eskrzat.pl

Publiczne Przedszkole nr 3

„Skrzat”

Ul. Westerplatte 1/11

05-091 Ząbki

tel.: (22) 762 40 10

E-mail:

pp3@zabki.pl

pp3.sekretariat@vp.pl

www.eskrzat.pl

Połącz kropki i pokoloruj

rysunki a następnie rozwiąż

rebusy:

www.vrac-coloriges.net