Przedmiotowe zasady oceniania z dostosowaniem wymagań ... · SYSTEM OCENIANIA Z RELIGII DLA KLASY...

Przedmiotowe zasady oceniania

z dostosowaniem wymagań edukacyjnych

Przedmiot : Religia Klasy : 1-8, 3 gimn.

Nauczyciele przedmiotu:

- Ks. Ponikowski Robert

- S. Nazarko Jolanta

- Pietrzak Bożena

Klasy I - VIII

1

Na początku każdego roku szkolnego nauczyciel informuje uczniów oraz rodziców o wymaganiach edukacyjnych

wynikających z realizowanego przez siebie programu oraz o sposobach sprawdzania osiągnięć uczniów.

2

Ocenia się osiągnięcia uczniów zgodnie z ustalonymi kryteriami oceniania

Stosuje się ocenianie;

sumujące - podsumowujące pracę ucznia, czyli określające na ile opanował on dane zagadnienie

elementy oceniania kształtującego (OK)–wskazywanie na to, co jest najważniejsze i na co uczniowie powinni zwrócić

szczególną uwagę. Podstawą oceny kształtującej jest informacja zwrotna uwzględniająca to, co uczeń zrobił dobrze, jak

też to, co powinien wykonać inaczej. Ma ona formę ustnego komentarza do pracy ucznia.

Nauczyciel uzasadnia każdą ustaloną przez siebie ocenę w sposób ustny. Na pisemny wniosek ucznia lub jego rodziców

(prawnych opiekunów) złożony do dyrektora szkoły nauczyciel powinien ją krótko uzasadnić pisemnie w terminie 7 dni.

3

1. Do form sprawdzania osiągnięć uczniów należą:

a) praca klasowa

- obejmuje materiał z ostatniego działu

- zapowiedziana na tydzień wcześniej

- poprzedzona lekcją powtórzeniową

- uczniowie nie otrzymują prac do domu

b) sprawdzian wiadomości

- obejmuje materiał z kilku lekcji, jest zapowiedziany przez nauczyciela

c) kartkówka

- obejmuje materiał z co najwyżej z 3 ostatnich jednostek tematycznych,

- może być sprawdzianem samodzielności wykonania pracy domowej,

- termin kartkówki nie musi być znany uczniowi,

- trwa 15 – 20 minut

Uczniowie nie otrzymują prac pisemnych do domu

d) odpowiedź ustna

- obejmuje materiał z co najwyżej z 3 ostatnich jednostek tematycznych

e) zeszyt przedmiotowy

f) przygotowanie materiałów wspomagających nauczanie, np. plakaty, materiały

dekoracyjne, wywiady, albumy itp.

g) udział w konkursach , pracach grup formacyjnych, inscenizacjach religijnych

h) prace domowe

i) inne formy aktywności ucznia.

4

1. Oceny ustala się w skali 1 - 6 ( w razie potrzeby z + lub - )

Wprowadza się następujący sposób wystawiania ocen z prac pisemnych:

a) poniżej 30 % maksymalnej liczby punktów ocena niedostateczna

b) od 31 % maksymalnej liczby punktów ocena dopuszczająca

c) od 51 % maksymalnej liczby punktów ocena dostateczna

d) od 75 % maksymalnej liczby punktów ocena dobra

e) od 91 % maksymalnej liczby punktów ocena bardzo dobra

f) od 91 % maksymalnej liczby punktów

i 80 % liczby punktów za zadanie dodatkowe ocena celująca

2. Prace pisemne nie muszą zawierać zadania dodatkowego i wtedy nie wystawia się oceny

celującej.

3. Wymagania programowe na poszczególne oceny ulegają obniżeniu w stosunku do uczniów posiadających

orzeczenie z Publicznej Poradni Psychologiczno - Pedagogicznej.

5

1. Prace klasowe są obowiązkowe dla ucznia.

2. Poprawie podlegają tylko prace klasowe z ocenami niedostatecznymi.

3. Uczeń ma możliwość jednorazowego poprawienia oceny w przeciągu dwóch tygodni od oddania prac.

4. Jeżeli z przyczyn losowych uczeń nie może jej pisać z całą klasą w wyznaczonym terminie to przystępuje do

niej w terminie wyznaczonym przez nauczyciela, w przeciwnym wypadku pisze na następnej lekcji.

5. Do dziennika można wpisać każdą ocenę, o ile nie jest to druga ocena niedostateczna z tej samej prac

klasowej, przy czym obie oceny są brane pod uwagę przy klasyfikowaniu ucznia.

6. Na własną prośbę rodzice mogą zapoznać się z pracami pisemnymi swoich dzieci, podczas co miesięcznych

spotkań ustalonych w rocznym harmonogramie pracy szkoły

7. Aktywność ucznia na zajęciach nagradzana jest oceną lub +, trzy plusy są równoznaczne z otrzymaniem

oceny bardzo dobrej.

8. Brak przygotowania się do lekcji ( brak zeszytu, pracy domowej, przyrządów), nie zgłoszony

nauczycielowi na początku lekcji oceniany jest oceną niedostateczną.

9. Uczeń dwa razy w semestrze może zgłosić nieprzygotowanie do zajęć. Każde kolejne zgłoszone

nieprzygotowanie odznaczone jest minusem. Trzy minusy są jednoznaczne z oceną niedostateczną.

10. Każda nieodrobiona praca domowa powinna być wykonana na następne zajęcia lekcyjne. W przeciwnym

wypadku traktowana jest jako kolejne nieprzygotowanie do zajęć.

11. Co najmniej 1 raz w semestrze uczeń oceniany jest za prowadzenie zeszytu przedmiotowego. Oceny ustala

się w skali 1- 6, w razie potrzeby ( +, - )

6

1. Ocena śródroczna ustalana jest ze wszystkich ocen cząstkowych z uwzględnieniem preferencji ocen z prac

klasowych i nie jest nią średnia arytmetyczna.

2. Ocena roczna to ocena wystawiona ze wszystkich ocen cząstkowych drugiego semestru uwzględniająca

ocenę za semestr pierwszy.

Oceny cząstkowe mają różną wagę;

waga 50% - Wiadomości: ( kolor ocen czerwony)

Prace klasowe

sprawdziany

testy

oryginalne, twórcze działania wykraczająca poza podstawę programową

oceny uzyskane z popraw prac klasowych, testów, sprawdzianów

waga-30% -Umiejętności: (kolor ocen niebieski)

wypracowania domowe

krótkie formy sprawdzania wiedzy i umiejętności–

(kartkówki; odpowiedzi ustne)

prace wynikające ze specyfiki przedmiotu

waga- 20% -Postawa: ( kolor ocen czarny)

praca na lekcji - Aktywność

prace domowe

prace dla chętnych: referaty, monografie, ćwiczenia i inne

przygotowanie do zajęć

zeszyt- prowadzenie zeszytu

3. Na koniec semestru ( roku szkolnego) uczeń nie może dodatkowo odpowiadać, by uzyskać wyższą ocenę

końcową, bo wynika ona z systematycznej oceny umiejętności i wiedzy ucznia dokonywanej w ciągu

całego semestru

SYSTEM OCENIANIA Z RELIGII DLA KLASY I SZKOŁY PODSTAWOWEJ

według podręcznika „Żyjemy w Bożym świecie” nr 11-01/12-KI-1/12

zgodnego z programem nauczania „W rodzinie dzieci Bożych” nr AZ-1-01/12

OGÓLNE KRYTERIA OCENIANIA

W procesie oceniania obowiązuje stosowanie zasady kumulowania wymagań (ocenę wyższą otrzymać może uczeń, który spełnia wszystkie

wymagania przypisane ocenom niższym). Oceniamy wiedzę i umiejętności ucznia oraz przejawy ich zastosowania w życiu codziennym, przede

wszystkim w szkole. Gdy uczeń ubiega się o ocenę celującą, bierzemy pod uwagę również jego zaangażowanie religijno-społeczne poza szkołą.

Ocenę niedostateczną otrzymuje uczeń, który:

a) nie spełnia wymagań na ocenę dopuszczającą, (i)

b) odmawia wszelkiej współpracy, (i)

c) ma lekceważący stosunek do przedmiotu i wiary.

Ocenę dopuszczającą otrzymuje uczeń, który spełnia wymagania konieczne:

a) w zakresie wiadomości i umiejętności opanował treści najłatwiejsze, najczęściej stosowane, stanowiące podstawę do dalszej edukacji,

b) wykazuje choćby minimalne zainteresowanie przedmiotem i gotowość współpracy z nauczycielem i w grupie.

Ocenę dostateczną otrzymuje uczeń, który spełnia wymagania podstawowe:

a) opanował treści najbardziej przystępne, najprostsze, najbardziej uniwersalne, niezbędne na danym etapie kształcenia i na wyższych eta-

pach,

b) uczestniczy w rozwiązywaniu problemów oraz umiejętnie słucha innych.

Ocenę dobrą otrzymuje uczeń, który spełnia wymagania rozszerzające:

a) opanował treści umiarkowanie przystępne oraz bardziej złożone,

b) ukierunkowany jest na poszukiwanie prawdy i dobra oraz szanuje poglądy innych,

c) aktywnie realizuje zadania wykonywane w grupie.

Ocenę bardzo dobrą otrzymuje uczeń, który spełnia wymagania dopełniające:

a) opanował treści obejmujące elementy trudne do opanowania, złożone i nietypowe,

b) wykazuje własną inicjatywę w rozwiązywaniu problemów swojej społeczności

c) wszechstronnie dba o rozwój swojej osobowości i podejmuje zadania apostolskie.

Ocenę celującą otrzymuje uczeń, który:

a) posiadł wiedzę i umiejętności znacznie wykraczające poza program nauczania przedmiotu w danej klasie, samodzielnie i twórczo rozwija

własne uzdolnienia,

b) biegle posługuje się zdobytymi wiadomościami w rozwiązywaniu problemów teoretycznych lub praktycznych z programu nauczania danej

klasy, proponuje rozwiązania nietypowe, rozwiązuje także zadania wykraczające poza program nauczania tej klasy,

c) osiąga sukcesy w konkursach i olimpiadach kwalifikując się do finałów na szczeblu powiatowym, regionalnym, wojewódzkim albo krajowym

lub posiada inne porównywalne osiągnięcia.

PRZEDMIOT

OCENY

OCENA celująca

bardzo dobra dobra dostateczna dopuszczająca niedostateczna

1. Modlitwy,

pieśni

dokładna znajomość tekstu,

melodii, samodzielność i

piękno wykonania

dokładna znajomość

tekstu, melodii

dobra znajomość

tekstu, melodii

niezbyt dokładna

znajomość tekstu

fragmentaryczna

znajomość tekstu

brak jakiej-

kolwiek zna-

jomości tekstu

2. Ćwiczenia

w podręczniku

wykonane wszystkie zada-

nia

staranne pismo

własne materiały

ilustracje itp.

starannie prowadzony

wszystkie zadania

zapis staranny

luki w zapisach

(sporadyczne do 5

tematów)

ćwiczenia czytelne

braki w zadaniach

(do 40% tematów)

pismo niestaranne

liczne luki w zapi-

sach (do 70% tema-

tów)

brak pod-

ręcznika

3. Prace

domowe

staranne wykonanie

treści wskazujące na po-

szukiwania w różnych mate-

riałach

dużo własnej inwencji

twórcze

merytorycznie zgodne

z omawianym na lekcji

materiałem

staranne

czytelne

rzeczowe

wskazują na zro-

zumienie tematu

niezbyt twórcze

powiązane z tema-

tem

niestaranne

widać próby wy-

konania pracy

na temat

praca nie na

temat

brak rzeczo-

wości w pracy

brak pracy

4. Odpowiedzi

ustne

wiadomości zawarte w

podręczniku uzupełnione

wiedzą spoza programu

wypowiedź pełnymi zda-

niami, bogaty język

używanie pojęć

wiadomości z podręcz-

nika prezentowane w

sposób wskazujący na

ich rozumienie, informa-

cje przekazywane zro-

zumiałym językiem

odpowiedź pełna nie

wymagająca pytań do-

datkowych

wyuczone na pa-

mięć wiadomości

uczeń ma trudności

w sformułowaniu

myśli własnymi

słowami

potrzebna pomoc

nauczyciela

wybiórcza znajo-

mość poznanych tre-

ści i pojęć

odpowiedź niesta-

ranna

częste pytania na-

prowadzajace

słabe wiązanie

faktów i wiadomości

chaos myślowy i

słowny

odpowiedź bełko-

tliwa, niewyraźna,

pojedyncze wyrazy

dużo pytań pomoc-

niczych

brak odpo-

wiedzi lub od-

powiedzi

świadczące o

braku wiado-

mości rzeczo-

wych

5. Aktywność uczeń wyróżnia się aktyw-

nością na lekcji

korzysta z materiałów

zgromadzonych samodziel-

nie

uczeń zawsze przygo-

towany do lekcji

często zgłasza się do

odpowiedzi

wypowiada się po-

prawnie

stara się być przy-

gotowany do lekcji

chętnie w niej

uczestniczy

mało aktywny na

lekcjach

niechętny udział w

lekcji

lekceważący

stosunek do

przedmiotu i

wiary

6.

Inscenizacje,

gazetka

szkolna, praca

na rzecz

Kościoła i inne

wiele razy pomaga w róż-

nych pracach

pilnie i terminowo wyko-

nuje powierzone zadania,

dużo własnej inicjatywy

aktywnie uczestniczy w

życiu małych grup formacyj-

nych (ministranci, oaza itp.)

starannie wykonuje

powierzone przez kate-

chetę lub księdza zada-

nia

przejawia postawę

apostolską

niezbyt chętnie

wykonuje zadania

poza lekcjami, ale

nie unika ich zupeł-

nie

uczestniczy w re-

kolekcjach szkol-

nych

SZCZEGÓŁOWE KRYTERIA OCENIANIA

SEMESTR I

Dział

OCENA

dopuszczająca dostateczna dobra bardzo dobra celująca

I.

Bóg nas

kocha –

dziękujemy

za Jego

dary

potrafi się przedstawić

wobec całej klasy

wie, że katecheza jest

spotkaniem z dobrym Bo-

giem

wie, że Bóg jest naszym

najlepszym Ojcem

wie, że przyroda jest

dziełem dobrego Boga

śpiewa z całą klasą refren

pieśni „Radośnie Panu

hymn śpiewajmy”

wie, że można spotykać

się z Bogiem poprzez

piękno przyrody

wie, że życie jest darem

Boga przekazywanym

przez rodziców

wie, że powinien trosz-

czyć się o własne zdrowie i

życie

wie, że z Jezusem spoty-

kamy się na Mszy św.

wymienia, co jest dla

niego skarbem

pamięta imię katechety oraz

przynajmniej kilku kolegów i

koleżanek z klasy

wymienia cechy Boga – naj-

lepszego Ojca

opowiada, jak okazać miłość

Bogu Ojcu

wie, że świat jest darem ko-

chającego Boga

z pomocą katechety wypo-

wiada podziękowanie Bogu za

piękny świat

wymienia sposoby okazywa-

nia Bogu wdzięczności za

dzieło stworzenia

wie, że przez troskę o rośliny

i zwierzęta okazuje wdzięcz-

ność Bogu za stworzony świat

wymienia dary Boże w przy-

rodzie

potrafi podziękować Bogu i

rodzicom za dar życia

wie, że Jezus jest najwięk-

szym darem miłości Boga do

ludzi

zna przypowieść o skarbie

wskazuje, jak pielęgnować

przyjaźń

rozpoznaje podręcznik do

religii

pamięta, kiedy jest katecheza

wyjaśnia, w jaki sposób mo-

żemy okazać Bogu, że Go ko-

chamy

wymienia rodzaje spotkań z

Bogiem Ojcem

pamięta, że dzieła stworzone

przez Boga służą człowiekowi

wyjaśnia, że dzieła stworzo-

ne przez Boga są dla człowieka

pożyteczne

wskazuje ślady Boże w przy-

rodzie

wyjaśnia, dlaczego życie

można nazwać darem

wymienia najważniejsze

fakty z życia Jezusa

określa, co jest jego najwięk-

szym skarbem

śpiewa piosenkę „Mam Przy-

jaciela”

potrafi zaśpiewać piosenkę

„Dobrze, że jesteś”

śpiewa piosenkę „Ojcze, Ty

kochasz mnie”

wypowiada modlitwę, w

której dziękuje Bogu za

piękny świat

śpiewa piosenkę „Dobre,

dobre, bardzo dobre”

potrafi wyrazić modlitwą

wdzięczność Bogu za Jego

dary

potrafi wielbić Boga za

piękny świat modlitwą spon-

taniczną

uzasadnia, dlaczego powi-

nien troszczyć się o własne

zdrowie i życie

śpiewa piosenkę z gestami

„Cieszę się. Alleluja!”

wyjaśnia prawdę, że Pan

Jezus jest Synem Bożym

śpiewa piosenkę „Bóg tak

umiłował świat”

wyjaśnia, na czym polegają

postawy koleżeństwa i przy-

jaźni

II.

Nasz Bóg jest

zawsze blisko –

chcemy się

z Nim

spotykać

zna słowa pozdro-

wienia chrześcijań-

skiego

poprawnie wyko-

nuje znak krzyża

wie, że modlitwa

jest rozmową z do-

brym Bogiem

odróżnia postawę

modlitwy na kate-

chezie od innych za-

chowań

wyjaśnia, dlaczego

zwracamy się do Bo-

ga wezwaniem „Oj-

cze”

wyraża postawę

szacunku dla Pisma

Świętego

wie, że Bóg mówi

do nas przez słowa

Pisma Świętego

wymienia najbliż-

szych członków swo-

jej rodziny

wie, że kościół jest

domem Bożym

odróżnia kościół od

innych budynków

wie, że kościół jest

uświęcony szczegól-

ną obecnością Boga

wie, że w kościele

sprawowana jest

Msza św.

opowiada o swoich

wymienia znaki i symbo-

le religijne

wie, że ludzie wierzący

powinni mieć znaki religij-

ne w swoich domach

wie, czym jest znak krzy-

ża dla chrześcijaństwa

rozpoznaje ludzi modlą-

cych się

mówi z pamięci modli-

twę „Ojcze nasz”

wymienia miejsca i wy-

darzenia, podczas których

czytane jest Pismo Święte.

wskazuje sposoby oka-

zywania miłości w rodzinie

wie, że Pan Bóg pragnie

być odwiedzany w swoim

domu

wskazuje, gdzie w ko-

ściele jest kropielnica

rozpoznaje w kościele

ołtarz, krzyż i miejsce,

gdzie jest Najświętszy Sa-

krament

wymienia sposoby oka-

zywania szacunku świętym

miejscom i znakom

pamięta pod jakim we-

zwaniem jest jego parafia

(imię patrona)

rozpoznaje posługę mini-

stranta

wymienia zachowania, którymi dziecko sprawia

radość Bogu

rozpoznaje znaki obecności

Bożej w swoim otoczeniu

(kościół, krzyż, obraz, ka-

pliczka, medalik)

otacza szacunkiem znaki

religijne

wymienia miejsca i sytua-

cje, w których wykonuje

znak krzyża

wymienia, za co możemy

Bogu dziękować i chwalić

Go, za co Go przepraszamy i

o co możemy prosić

wie, że Msza św. jest

szczególnym rodzajem mo-

dlitwy

wie, że modlitwy „Ojcze

nasz” nauczył Pan Jezus

potrafi z uwagą wysłuchać

słowa Bożego w czasie nie-

dzielnej liturgii

wie, że rodzinna miłość ma

swe źródło w Bogu

opisuje, na czym polega

właściwe zachowanie się w

kościele

wyraża postawę szacunku

dla miejsc świętych

podaje nazwy przedmiotów

i miejsc w kościele, którym

okazujemy szczególny sza-

cunek

wyjaśnia, na czym polega

prawidłowe zachowanie się w

kościele i przed krzyżem

wyjaśnia, w jakim celu

potrafi zaśpiewać pio-

senkę „Jezus jest tu”


senkę „W imię Ojca i

Syna” (z gestami)

z szacunkiem wykonu-

je znak krzyża

układa proste modlitwy

uwielbienia, dziękczy-

nienia, przeproszenia i

prośby


senkę „Bo Ty, Boże, je-

steś Ojcem”

potrafi zaśpiewać (z

gestami) piosenkę „Sło-

wo Twe w Księdze śpi”

wyraża chęć poznawa-

nia Boga poprzez słucha-

nie słowa Bożego

właściwie posługuje się

zwrotami grzecznościo-

wymi: proszę, przepra-

szam, dziękuję

potrafi prawidłowo się

przeżegnać korzystając z

kropielnicy

poprawnie wykonuje

gest pochylenia głowy

(przed krzyżem i ołta-

rzem) oraz przyklęknię-

cia (przed Najświętszym

Sakramentem)

pamięta imię ks. pro-

boszcza

opowiada o wydarze-

przypomina

swoim kolegom o

właściwej posta-

wie w kościele

razem z rodzi-

cami angażuje się

w życie parafii

(procesje, roraty,

różaniec...)

dobrych czynach,

którymi sprawił in-

nym radość

rozumie, że dobre uczyn-

ki wobec najbliższych są

wyrazem miłości do Boga

ludzie gromadzą się w ko-

ściele

wyjaśnia, jak wygląda

Msza św. w jego parafii


„Dzieckiem Bożym jestem

ja”

zgodnie bawi się z kolega-

mi

niach związanych z ży-

ciem parafii

potrafi scharakteryzo-

wać zachowanie godne

dziecka Bożego

III.

Jezus

największym

darem Ojca –

przygotowujemy

się na spotkanie

z Jezusem (Ad-

went)

zna pojęcia: Ad-

went i roraty

wie, z jaką nowiną

przyszedł Gabriel do

Maryi

wie, że prorocy

zapowiadali przyjście

Jezusa

wie, że słowa pro-

roków zapisane są w

Piśmie Świętym

dzieli się opłatkiem

i składa życzenia

opisuje wygląd

szopki betlejemskiej

(w swojej parafii)

wymienia dary

złożone przez Mędr-

ców Panu Jezusowi

wie, że kolędy są

wyrazem radości z

przyjścia Jezusa

podaje liczbę świec na

wieńcu adwentowym oraz

liczbę adwentowych nie-

dziel

wie, że Adwent jest cza-

sem przygotowania na

przyjście Jezusa

zna pojęcie „roratka”

zna słowa modlitwy

„Zdrowaś Maryjo”

nazwę Betlejem kojarzy z

zapowiedzią proroka (Mi

5,1) i miejscem narodzenia

się Jezusa

zna zapowiedź, że Jezusa

urodzi Maryja (Iz 7,14)

wymienia tradycje i zwy-

czaje świąteczne (wspólna

wigilia, dzielenie się opłat-

kiem, żłóbek, choinka)

zna chrześcijańską wy-

mowę zwyczajów świą-

tecznych

wie, gdzie urodził się

Jezus

wie, że świętowanie na-

rodzenia Jezusa łączy się z

udziałem we Mszy św.

zna perykopę biblijną o

pokłonie Trzech Mędrców

zna słowa i melodię wy-

branych kolęd


dobre przygotowanie do

świąt Bożego Narodzenia

wyraża pragnienie uczest-

niczenia w roratach

potrafi modlić się słowami

modlitwy „Zdrowaś Maryjo”

wyjaśnia, że prorok to

człowiek wybrany przez Bo-

ga, który mówi w Jego imie-

niu

wyjaśnia, jakie zadania do

spełnienia miał prorok

wyjaśnia, dlaczego opłatek

otaczamy szacunkiem

wyjaśnia, dlaczego żłóbek

z Dzieciątkiem jest najważ-

niejszym znakiem świąt Bo-

żego Narodzenia

zna wydarzenia związane z

narodzeniem Jezusa

wymienia imiona Mędrców

potrafi ocenić swoje dobre

uczynki jako najpiękniejszy

prezent dla Jezusa

potrafi wyrazić radość z

przyjścia Pana Jezusa przez

wspólny śpiew kolęd i udział

w przedstawieniu

wyjaśnia, kiedy na

wieńcu adwentowym za-

pala się kolejne świece


senkę adwentową

opowiada ewangeliczną

perykopę o zwiastowaniu

potrafi powiązać słowa

proroków (Mi 5,1 i Iz

7,14) z narodzeniem Je-

zusa

potrafi śpiewać kolędy

wyraża wdzięczność za

narodzenie Jezusa w mo-

dlitwie spontanicznej

potrafi zaśpiewać re-

fren piosenki „Chciałeś

być maleńkim” oraz ko-

lędę „Dzisiaj w Betle-

jem”

wyjaśnia, że ten, kto

jest mądry, szuka Jezusa

chętnie składa Jezuso-

wi dary z dobrych

uczynków

chętnie opowia-

da o Jezusie

aktywnie włącza

się w przygotowa-

nie klasowej Wigi-

lii (np. przygoto-

wanie dekoracji,

recytacja)

chętnie bierze

udział w przed-

stawieniu bożona-

rodzeniowym

VII.

Katechezy oko-

zna symbole i bar-

wy narodowe Polski,

pamięta, że Maryja

prosi o modlitwę na

wie, co oznaczają słowa

ślubowania

definiuje pojęcie „róża-

niec”

wyjaśnia znaczenie ślubo-

wania w klasie pierwszej

przyjmuje prawidłową

postawę w czasie hymnu

zna słowa „Katechizmu

polskiego dziecka”,


senkę „O Królowo, Kró-

chętnie uczestni-

czy w nabożeń-stwach różańco-

wych

licznościowe

różańcu

wymienia imiona

wybranych świętych

i błogosławionych

wie, że po śmierci

jest życie wieczne

rozumie, że każdy

człowiek może na-

śladować św. Miko-

łaja

potrafi modlić się do

Matki Bożej

wymienia cechy charak-

terystyczne osoby świętej

pamięta słowa modlitwy

„Wieczny odpoczynek”

opowiada o postaci i

życiu św. Mikołaja

podaje, jak można naśla-

dować św. Mikołaja w do-

broci

wymienia modlitwy od-

mawiane na różańcu

potrafi modlić się do swo-

jego świętego patrona

wyjaśnia, dlaczego zapala-

my znicze na grobach

potrafi dzielić się z innymi


„Biskupie Mikołaju”

lowo Różańca”

podaje godzinę, o któ-

rej odbywają się nabo-

żeństwa różańcowe

wyjaśnia, w jaki sposób

można zostać świętym

opowiada o wskrzesze-

niu córki Jaira

chętnie pomaga swoim

rodzicom, kolegom

SEMESTR II

DZIAŁ

OCENA


IV.

Jezus jest naszym

Przyjacielem

i Nauczycielem –

chcemy Go naśla-

dować

wymienia osoby

Świętej Rodziny

wie, komu Jezus

okazywał posłuszeń-

stwo

wie, co to znaczy

być uczniem Jezusa

pamięta, że chrzest

jest sakramentem

szczególnej więzi z

Chrystusem

wymienia uczynki

miłości wobec naj-

bliższych

wie, że Jezus

uzdrawiał chromych,

niewidomych i nie-

mych

wie, że ludzie cho-

rzy potrzebują pomo-

cy

zna nazwę rodzinnego

miasta Jezusa

podaje przykłady okazy-

wania miłości w rodzinie

wie, że Jezus powołuje

uczniów

podaje przykłady jak za-

chowują się przyjaciele

wymienia przedmioty

związane z chrztem

(chrzcielnica, woda, pas-

chał, świeca...)

zna treść Ewangelii Mk

10,46-52

wymienia, kto zajmuje się

ludźmi chorymi

podaje przykłady, jak

może pomagać chorym


posłuszeństwo

potrafi modlić się za swoją

rodzinę

opowiada scenę powołania

uczniów przez Jezusa

wyjaśnia, co to znaczy być

przyjacielem i dobrym kolegą

stara się być życzliwy i

koleżeński


należy pielęgnować przyjaźń z

Jezusem

szanuje pamiątki związane z

jego chrztem


„Sercem kocham Jezusa”

potrafi prosić Boga o pomoc

w byciu dobrym (modlitwa)

opowiada, o uzdrowieniach

nad Jeziorem Galilejskim (Mt

15,29-31)


„Każdy może dziś do Jezusa

przyjść” lub „Idzie Jezus”

wyjaśnia, dlaczego wza-

jemna miłość w rodzinie

jest źródłem szczęścia


senkę „Pan Jezus także

mamę miał”

chętnie naśladuje Jezusa

w posłuszeństwie i pomo-

cy najbliższym

potrafi opisać cechy

ucznia Chrystusowego

potrafi przez modlitwę

wyrazić wdzięczność za

sakrament chrztu


senkę „By być jak Jezus”

wyjaśnia, dlaczego dobro

czynione najbliższym cie-

szy Pana Jezusa


Jezus pomaga chorym

obecnie

świadczy

uczynki

miłości

wobec

bliźnich

V.

Jezus dla nas umie-

ra

i zmartwychwstaje

– dla Jezusa chce-

my zmieniać swoje

wymienia zewnętrz-

ne oznaki Wielkiego

Postu w kościele

wie, że męka Pana

Jezusa jest znakiem

szczególnej miłości

do ludzi

okazuje szacunek

wobec krzyża

wie, że za zło należy

Pana Jezusa przepra-

wie, że Pan Jezus spotkał

się ze swoimi uczniami na

wieczerzy

wie, że Pan Jezus prze-

mienił chleb i wino w swoje

Ciało i Krew

kojarzy hostię (biały

chleb) z obecnością Jezusa

zna słowa Jezusa „Bierz-

cie i jedzcie, to jest Ciało

moje”

wie, że Ostatnia Wieczerza

była w Wielki Czwartek

opowiada o Ostatniej Wie-

czerzy Jezusa z apostołami

wyraża szacunek wobec

Pana Jezusa obecnego w Naj-

świętszym Sakramencie


adoracja krzyża


„Przepraszam Cię, Boże”

mówi z pamięci modli-

twę „Któryś za nas cier-

piał rany”

chętnie podejmuje dobre

postanowienia na czas

Wielkiego Postu

wymienia osoby, które

Pan Jezus spotkał na swo-

jej drodze krzyżowej


senkę „Rysuję krzyż”

uczestni-

czy w ado-

racji przy

„grobie”

Pana Jezu-

sa w Wiel-

ką Sobotę

życie (Wielki Post)

szać

rozumie, że przy-

znanie się do winy

jest pierwszym kro-

kiem w naprawieniu

zła

pamięta, że spotka-

nie z Jezusem pomaga

w stawaniu się lep-

szym

opisuje wygląd pal-

my

wie, że Jezus umarł

na krzyżu z miłości do

nas

pamięta, że w Wiel-

ką Sobotę ciało Pana

Jezusa spoczywało w

grobie

wie, że Pan Jezus umarł

w Wielki Piątek

wie, że w Wielki Piątek

ludzie gromadzą się w ko-

ściele, by rozważać mękę

Pana Jezusa i adorować

krzyż

rozumie, że najważniej-

szym elementem grobu Bo-

żego jest monstrancja –

miejsce obecności Jezusa

eucharystycznego

potrafi wyrazić wdzięczność

Bogu za dar zbawienia (mo-

dlitwa)

opowiada, jak wygląda Bo-

ży grób w kościele parafial-

nym

potrafi przepraszać Pana

Jezusa za złe myśli, słowa

i uczynki (modlitwa)

potrafi przedstawić w

inscenizacji scenę prze-

proszenia

wyjaśnia, dlaczego

przynosimy palmy do ko-

ścioła,

potrafi zaśpiewać pieśń

„Krzyżu Chrystusa”

adoruje krzyż w klasie

oraz w kościele

wyjaśnia, dlaczego grób

Pana Jezusa nie jest smut-

ny

VI.

Jezus zmartwych-

wstały jest z nami –

żyjemy w radości

zmartwychwstałego

Jezusa

wie, że zmartwych-

wstanie Jezusa świę-

tujemy w Niedzielę

Wielkanocną

wie, że zmartwych-

wstanie Jezusa jest

wielką radością

wie, że kapłan sło-

wami „Pan z wami”

ogłasza obecność Je-

zusa na Mszy św.

wie, że z Jezusem

spotykamy się na

Mszy św.

rozpoznaje strój

liturgiczny celebransa

wie, że każda niedziela

jest pamiątką zmartwych-

wstania Chrystusa

wie, że słowa „alleluja”

śpiewane są podczas Mszy

św

zna obietnicę Jezusa Mt

28,20b

podaje przykłady obecno-

ści Pana Jezusa wśród nas

. wskazuje na ilustracji

ołtarz i tabernakulum, po-

prawnie wypowiada te wy-

razy

poprawnie wykonuje po-

stawy i gesty liturgiczne

potrafi opowiedzieć wyda-

rzenia związane ze zmar-

twychwstaniem Pana Jezusa

(Mt 28,1-8)

potrafi śpiewać wybrane

pieśni o zmartwychwstaniu

Jezusa

śpiewem wyraża radość ze

zmartwychwstania Jezusa

wyjaśnia, jak rozumie obiet-

nicę, że Jezus żyje i jest wśród

nas aż do końca świata

wie, że Msza św. jest naj-

wspanialszą Pamiątką Pana

Jezusa

wie, że do spotkania z Jezu-

wymienia znaki Chry-

stusa zmartwychwstałego

(baranek, paschał)


„Jezus Chrystus jest Pa-

nem”

wyjaśnia, co oznacza

okrzyk „alleluja”

potrafi dostrzec obec-

ność Pana Jezusa w co-

dziennym życiu

wymienia gesty wyko-

nywane przez kapłana na

początku Maszy św. (po-

kłon i ucałowanie ołtarza)

z szacunkiem wykonuje

wie, że podczas

Mszy św. czytane są

fragmenty z księgi Pi-

sma Świętego

rozumie prawdę, że

spotkamy Jezusa w

Komunii św.

pamięta, że Pan

Jezus wstąpił do nieba

wie, że podczas

uroczystości Bożego

Ciała Pan Jezus od-

wiedza miasta i wio-

ski

(klękanie, bicie się w piersi)

wie, że Jezus mówi do nas

w liturgii słowa

poprawnie wykonuje po-

trójny znak krzyża na czole,

ustach i sercu

pamięta, że podczas Mszy

św. kapłan powtarza słowa

Jezusa: „Bierzcie i jedzcie,

to jest Ciało moje” wypo-

wiedziane podczas Ostatniej

Wieczerzy

pamięta, że Pan Jezus jest

obecny na ołtarzu w zna-

kach chleba i wina

potrafi wykonać znak

pokoju

rozumie, że Pan Jezus

przygotował dla wszystkich

miejsce w niebie

pamięta słowa anioła o

powtórnym przyjściu Jezusa

zna pojęcia: procesja,

monstrancja

sem potrzebna jest wiara

włącza się we wspólną mo-

dlitwę, śpiew

wie, że do przyjęcia nauki

Jezusa potrzebna jest wiara

potrafi identyfikować sły-

szane słowo Boże z osobą Je-

zusa

wymienia przedmioty uży-

wane podczas liturgii (kielich,

wino, chleb-hostia)

odróżnia znaczenie podania

dłoni na znak pokoju od po-

dania dłoni na powitanie

potrafi wyjaśnić, czym jest

niebo

potrafi odmówić modlitwę

dostosowaną do tematu

opowiada, jak wygląda pro-

cesja Bożego Ciała

śpiewa pieśń „Wielbię Cie-

bie w każdym momencie”

liturgiczne gesty

wyjaśnia, dlaczego

wstajemy na czas czytania

Ewangelii

opowiada, w jaki sposób

ludzie przyjmują Komu-

nię św.


senkę „Przygotuję Ci ser-

ce, o Chryste”

opowiada o wierze w

powtórne przyjście Jezusa


zywania miłości Jezusowi

obecnemu w Najświęt-

szym Sakramencie

VII.

Katechezy okolicz-

nościowe

wie, że maj jest

miesiącem szczegól-

nie poświęconym Ma-

ryi

wyjaśnia, dlaczego

szanujemy nasze mat-

ki

wie, że Jezus kocha

ludzi i jest dla nich

dobry

wie, co to są „waka-

cje z Bogiem”

wie, że figurki i kapliczki

są wyrazem szczególnej

czci Matki Bożej

potrafi modlić się litanią

wspólnie z innymi


zywania miłości i wdzięcz-

ności swojej mamie

wyjaśnia, dlaczego czcimy

Serce Jezusa

wie, że kochać to być

dobrym dla innych

odkrywa prawdę o religij-

nym przeżywaniu wakacji

podaje godzinę nabożeństw

majowych w swojej parafii


„Chwalcie łąki umajone”

opowiada, jak można oka-

zywać miłość i wdzięczność

swojej mamie

wyraża szacunek i wdzięcz-

ność wobec matek

opisuje serce ludzkie po-

dobne do Serca Jezusowego

dostrzega obecność Boga w

różnych sytuacjach życiowych


przydrożnych kapliczek i

figurek Matki Bożej

SYSTEM OCENIANIA Z RELIGII DLA KLASY II SZKOŁY PODSTAWOWEJ

według podręcznika „Idziemy do Jezusa” nr AZ-12-01/12-KI-3/12















pach,

















PRZEDMIOT

OCENY

OCENA celująca


1. Modlitwy,

pieśni



piękno wykonania


tekstu, melodii

dobra znajomość

tekstu, melodii

niezbyt dokładna

znajomość tekstu

fragmentaryczna

znajomość tekstu

brak jakiej-

kolwiek zna-

jomości tekstu

2. Ćwiczenia

w podręczniku


nia

staranne pismo

własne materiały

ilustracje itp.


wszystkie zadania

zapis staranny

luki w zapisach

(sporadyczne do 5

tematów)

ćwiczenia czytelne

braki w zadaniach

(do 40% tematów)

pismo niestaranne

liczne luki w zapi-

sach (do 70% tema-

tów)

brak pod-

ręcznika

3. Prace

domowe

staranne wykonanie



riałach


twórcze



materiałem

staranne

czytelne

rzeczowe

wskazują na zro-

zumienie tematu

niezbyt twórcze

powiązane z tema-

tem

niestaranne

widać próby wy-

konania pracy

na temat

praca nie na

temat

brak rzeczo-

wości w pracy

brak pracy

4. Odpowiedzi

ustne






używanie pojęć


nika prezentowane w




zumiałym językiem



datkowych

wyuczone na pa-

mięć wiadomości


w sformułowaniu

myśli własnymi

słowami

potrzebna pomoc

nauczyciela

wybiórcza znajo-


ści i pojęć

odpowiedź niesta-

ranna

częste pytania na-

prowadzajace

słabe wiązanie


chaos myślowy i

słowny

odpowiedź bełko-

tliwa, niewyraźna,

pojedyncze wyrazy

dużo pytań pomoc-

niczych

brak odpo-

wiedzi lub od-

powiedzi

świadczące o

braku wiado-

mości rzeczo-

wych


nością na lekcji



nie


towany do lekcji


odpowiedzi

wypowiada się po-

prawnie


gotowany do lekcji

chętnie w niej

uczestniczy

mało aktywny na

lekcjach


lekcji

lekceważący

stosunek do

przedmiotu i

wiary

6.

Inscenizacje,

gazetka

szkolna, praca

na rzecz

Kościoła i inne


nych pracach







starannie wykonuje



nia

przejawia postawę

apostolską

niezbyt chętnie

wykonuje zadania

poza lekcjami, ale


nie

uczestniczy w re-

kolekcjach szkol-

nych


SEMESTR I

Dział OCENA


I.

Ja i mój

Bóg

rozumie, że Jezus jest

Nauczycielem, którego Bóg

posłał do ludzi

potrafi wskazać przed-

mioty przypominające o

obecności Boga w naszych

domach

rozumie, że Jezus jest

zawsze z nami

rozumie, że Pismo Świę-

te jest listem Boga do ludzi

zna pojęcia: stworzyć,

Stworzyciel

wie, że Bóg stworzył

świat z miłości

pamięta, że Bóg stworzył

człowieka

podaje, w jaki sposób

Bóg objawia się w przyro-

dzie

wie, że Bóg stworzył

anioły

wie, czym jest modlitwa

podaje, kiedy powinni-

śmy się modlić

wie, czym jest kościół i

zna jego określenia

wie, w jakim celu przy-

chodzimy do kościoła

rozumie, że Bóg w czasie

chrztu św. czyni nas swoimi

dziećmi

rozumie, że Kościół jest

rodziną Bożą

podaje moment, w któ-

rym stajemy się dziećmi

rozumie potrzebę Bożego

błogosławieństwa w roku

szkolnym

potrafi dzielić się wspomnie-

niami z wakacji

określa, czym jest modlitwa,

rozumie, że krzyż jest znakiem

obecności Pana Jezusa w klasie,

szkole, w domu oraz innych

miejscach

potrafi wyjaśnić, kiedy jego

zachowanie w szkole jest do-

bre

pamięta dialog z Mszy Świę-

tej: „Oto słowo Boże – Bogu

niech będą dzięki”

w skupieniu słucha słowa

Bożego

wymienia elementy świata

stworzonego przez Boga

wie, na czym polega podo-

bieństwo człowieka do Boga

pamięta słowa hymnu „Świę-

ty, Święty”

pamięta tekst modlitwy do

Anioła Stróża

okazuje szacunek dla modli-

twy własnej i innych

wyraża szacunek w miejscu

przebywania Boga – kościele

pamięta słowa, jakie wypo-

wiada kapłan w momencie

udzielania chrztu św.

rozumie, że Eucharystia jed-

noczy wszystkie dzieci Boże

pamięta treść perykopy J

wypowiada modlitwę dzięk-

czynną związaną z przeżytymi

wakacjami i rozpoczynanym

rokiem szkolnym

pamięta słowa modlitwy „Oj-

cze nasz

starannie wykonuje znak krzy-

ża św.,

stara się dobrze zachowywać

w szkole, aby podobać się Bo-

gu

potrafi opowiedzieć, jak

powinniśmy słuchać słowa Bo-

żego na katechezie i w kościele

pamięta słowa modlitwy:

„Wierzę w Boga, Ojca

wszechmogącego, Stworzycie-

la nieba i ziemi”

dba o czystość i piękno swe-

go otoczenia.


„Chwalę Ciebie, Panie”

wyraża wdzięczność Bogu i

rodzicom za dar życia,

potrafi sformułować wezwania

modlitwy uwielbienia Boga za

piękny świat

potrafi wyjaśnić, dlaczego

aniołów nie możemy zobaczyć

potrafi zaśpiewać z odpowiednimi

gestami piosenkę „Jezus o poranku”

potrafi opisać, jak powinni-

śmy się zachowywać w koście-

le

potrafi opowiedzieć, jak

odbywa się sakrament chrztu

potrafi w indywidualnej

modlitwie prosić Boga o

błogosławieństwo

potrafi opisać, co pomaga w

dobrej modlitwie, a co w niej

przeszkadza

śpiewem uwielbia Boga

potrafi wyrazić modlitwą

wdzięczność Jezusowi za Jego

obecność

potrafi wyjaśnić, jak mo-

żemy odpowiadać Panu Bo-

gu na Jego słowa skierowane

do nas

potrafi narysować kilka

Bożych stworzeń

potrafi opisać, jak powinni-

śmy troszczyć się o świat

stworzony przez Boga

potrafi wyjaśnić, co to

znaczy, że Bóg stworzył nas

na swój obraz i podobień-

stwo

wyraża wdzięczność Bogu

za dzieło stworzenia

potrafi opisać rolę Anioła

Stróża w życiu ludzi

potrafi ułożyć krótkie mo-

dlitwy prośby, dziękczynie-

nia, uwielbienia i przepro-

szenia Boga

umie nazwać przedmioty

związane z wnętrzem kościo-

ła

potrafi określić, co jest

używane do udzielenia sa-

Bożymi

rozumie, że Jezus czyni

cuda, aby pomóc ludziom i

okazać swą miłość

podaje przykłady w jaki

sposób można czynić do-

bro

6,5.8-13

rozumie istotę cudu dokonu-

jącego się na Mszy Świętej

podaje motywy przejawów

dobroci Jezusa

stara się czynić dobro w

swoim środowisku,

św.,


„Abba, Abba – tatusiu”

potrafi opisać poznane cuda

Pana Jezusa

potrafi narysować wybrany z

cudów Pana Jezusa

potrafi narysować swój dobry

uczynek

kramentu chrztu

potrafi wyjaśnić porówna-

nie Kościoła do rodziny

potrafi wyjaśnić sens po-

znanych cudów

potrafi wyjaśnić sens przy-

kazania miłości

dostrzega potrzeby drugiego

człowieka

II.

Jezus przycho-

dzi do nas

wie, że Maryja jest

Matką Jezusa

potrafi wyjaśnić okre-

ślenie Adwent


możemy przygotować się

na przyjście Jezusa

wie, że spełnianie do-

brych uczynków jest

przygotowaniem się na

przyjście Jezusa

rozumie, że Jezus przy-

chodzi do każdego czło-

wieka

podaje datę świąt Boże-

go Narodzenia

rozumie sens świąt Bo-

żego Narodzenia

wymienia postacie z

szopki bożonarodzenio-

wej

pamięta treść perykopy

Mt 2,1-5;7-12

wymienia dary Mędr-

ców

pamięta i rozumie

prawdę, że przez chrzest

św. staliśmy się dziećmi

Bożymi

podaje przykłady oka-

zywania miłości rodzicom

rozumie, co to znaczy

przebaczyć

pamięta tekst Jezusowe-go przykazania miłości

podaje przykłady naśla-

zna scenę Zwiastowania Maryi

zapisaną w Piśmie Świętym

pamięta nazwę Mszy Świętej

adwentowej

wymienia symbole adwentowe i

rozumie ich znaczenie

potrafi wyjaśnić pojęcie nawró-

cenie

pamięta symbole adwentowe i

ich znaczenie

pamięta i rozumie tradycje

chrześcijańskiej Wigilii

rozumie, że kochając Jezusa two-

rzymy wspólnotę miłości w domu i

w szkole

podaje, gdzie urodził się Pan

Jezus

rozumie, że na Mszy Świętej

witamy Pana Jezusa, który naro-

dził się w Betlejem

rozumie, że Jezus przychodzi do

nas w znaku chleba

pamięta imiona Mędrców

podaje datę i nazwy święta upa-

miętniającego omawiane wydarze-

nie biblijne

rozumie, że Jezus jest umiłowa-

nym Synem Boga

wie, kto jest Ojcem i Matką

Jezusa, a kto Jego opiekunem

pamięta i rozumie treść pery-

kop: Łk 17,3-4; Łk 23,33-34

pamięta słowa aktu pokuty:

„Panie, zmiłuj się nad nami” i

fragmentu „Spowiedzi powszech-

nej”

potrafi opisać, w jaki

sposób Bóg wybrał Ma-

ryję na Matkę Jezusa

potrafi w formie pla-

stycznej przedstawić

scenę Zwiastowania

potrafi wyjaśnić, na

czym polega dobre

przygotowanie do świąt

Bożego Narodzenia

potrafi określić zmia-

nę zachowania na pod-

stawie opowiadania

potrafi złożyć życze-

nia świąteczne kolegom

w klasie

potrafi zaśpiewać

kolędę „Wśród nocnej

ciszy”

opisuje okoliczności

pokłonu Mędrców

potrafi omówić ob-

rzędy związane z uro-

czystością Objawienia

Pańskiego

potrafi opowiedzieć o

chrzcie Pana Jezusa

potrafi wymienić, z

jakich osób składa się

Święta Rodzina

potrafi wskazać słowa

modlitwy Pańskiej do-

tyczące przebaczenia

wyraża gotowość do

przebaczenia

potrafi opowiedzieć

potrafi wyjaśnić symbo-

likę roratki

potrafi ułożyć postano-

wienia na czas Adwentu

potrafi sformułować

postanowienia adwentowe

i wyjaśnić, dlaczego je

czynimy

potrafi wyjaśnić sens

dzielenia się opłatkiem

potrafi zaśpiewać koły-

sankę „Zaśnij Dziecino”

potrafi powiedzieć,

czym jest hostia

potrafi opisać świątecz-

ny wygląd ołtarza w swo-

im kościele parafialnym

wyjaśnia znaczenie

darów ofiarowanych Je-

zusowi przez Mędrców

umie wyjaśnić symboli-

kę białej szaty i paschału

potrafi powiedzieć o

czci i szacunku do rodzi-

ców

potrafi wskazać, w ja-

kim momencie Mszy

Świętej Jezus okazuje

nam miłosierdzie

potrafi wyjaśnić, co to

znaczy miłować się wza-

jemnie

chętnie pomaga innym i

jest ofiarny,

potrafi wyjaśnić, dla-

czego możemy zwracać

aktywnie

uczestniczy

w liturgii w

czasie Ad-

wentu

włącza się

w przygoto-

wanie kla-

sowej wigilii

dowania Jezusa w miłości i

ofiarności

pamięta, że Jezus jest

przyjacielem każdego

człowieka

chętnie przeprasza

dostrzega potrzeby drugiego czło-

wieka

rozumie słowa J 15,13-15

przypowieść o miłosier-

nym Samarytaninie

potrafi zaśpiewać

piosenkę „Mam Przyja-

ciela”

się do Jezusa z prośbą o

pomoc

VI.

Katechezy oko-

licznościowe

zna części różańca świę-

tego

wie, czym są misje

wie, kim jest misjonarz

podaje datę uroczystości

Wszystkich Świętych

wymienia imiona kilku

świętych

pamięta prawdę, że

istnieje życie wieczne

wie, jak żył św. Mikołaj

wie, że podczas tej modlitwy

rozważamy życie Jezusa i Maryi

wymienia sposoby niesienia

pomocy misjonarzom

umie podać, jakimi cechami

charakteryzuje się święty

wie, czym jest czyściec

podaje datę wspomnienia

Wszystkich Wiernych Zmarłych

rozumie, że dzisiaj św. Mikołaj

działa przez różnych ludzi

potrafi wymienić

modlitwy, które są od-

mawiane na różańcu

potrafi opisać, na

czym polega praca mi-

sjonarza


św. Dominiku Savio

potrafi powiedzieć

modlitwę „Wieczny od-

poczynek”


wydarzenia z życia św.

Mikołaja

potrafi modlić się na

różańcu

potrafi zachęcić innych

do pomocy misjonarzom

potrafi opisać, jak nale-

ży postępować, aby być

świętym


czego modlimy się za

zmarłych,

potrafi naśladować do-

broć wobec innych na

wzór św. Mikołaja

SEMESTR II

DZIAŁ

OCENA


III.

Jezus uczy nas po-

słuszeństwa Ojcu

podaje nazwę dnia

rozpoczynającego

Wielki Post

wie, jak długo trwa

Wielki Post

pamięta tekst modli-

twy „Któryś za nas...”

wymienia cierpie-

nia, jakich doświad-

czył Pan Jezus

wymienia, komu

powinien okazywać

posłuszeństwo

pamięta słowo dnia

„Droga krzyżowa”

wie, co to jest pro-

cesja

wymienia najważ-

niejsze wydarzenia,

które miały miejsce w

czasie Ostatniej Wie-

czerzy

zna wydarzenia

Wielkiego Piątku

wymienia pokarmy

niesione do poświę-

cenia

pamięta treść perykopy Łk

7,36-38.48-50

pamięta słowa towarzyszące

posypaniu głów popiołem

podaje określenie Wielkiego

Postu

pamięta treść perykopy Łk

4,1-13

rozumie, że wybierając w

życiu to, co trudne, łączymy się

z cierpiącym Jezusem

pamięta i rozumie treść mo-

dlitwy Pana Jezusa w Ogrodzie

Oliwnym

rozumie, że posłuszeństwo

jest wyrazem miłości

rozumie, że cierpienie i

śmierć Pana Jezusa są dowo-

dem Jego miłości do ludzi

wie, w jaki sposób może po-

móc cierpiącemu Jezusowi

pamięta treść perykopy o

wjeździe Jezusa do Jerozolimy

(Mt 21,1-10)

pamięta słowa ustanowienia

Eucharystii

podaje sposoby wyrażenia

wdzięczności Panu Jezusowi za

Jego Mękę na krzyżu

podaje nazwę świecy symbo-

lizującej zmartwychwstałego

Chrystusa

potrafi wyjaśnić, co

oznacza pojęcie nawróce-

nie


wielkopostne postano-

wienia

wyraża pragnienie po-

prawy życia, podejmując

wielkopostne postano-

wienia

potrafi uzasadnić, dla-

czego Pan Jezus cierpiał


proste wezwanie modli-

twy dziękczynnej i prośby

potrafi podać nazwy

wybranych stacji drogi

krzyżowej


znaczy określenie „Nie-

dziela Palmowa”

potrafi wykonać palmę


wydarzeniach Wielkiego

Czwartku


wydarzeniach Wielkiego

Piątku


błogosławieństwie po-

karmów i liturgii Wigilii

Paschalnej

potrafi wyjaśnić sens

obrzędu posypania głów

popiołem

potrafi wyjaśnić, jak

przeżywamy okres Wiel-

kiego Postu

potrafi ocenić swoją

postawę wobec napotka-

nych trudności i cierpień,

porównując ją z postawą

Jezusa

potrafi zaśpiewać pie-

śni; „Któryś za nas...”

oraz „Nocą Ogród Oliw-

ny...”

potrafi wymienić nabo-

żeństwa wielkopostne i

pamięta ich terminy


chrześcijanie wyrażają

uczestnicząc w procesji

Niedzieli Męki Pańskiej

umie zaśpiewać pieśń

„Chrystus Wodzem,

Chrystus Królem”,

potrafi wymienić sa-

kramenty ustanowione

przez Jezusa w czasie

Ostatniej Wieczerzy.

umie zaśpiewać wybra-

ne pieśni wielkopostne

potrafi opisać, jak wy-

gląda grób Pana Jezusa

chętnie

włącza się w

przygotowa-

nie i prze-

bieg klaso-

wej procesji

z palmami

IV.

Przeżywamy ra-

pamięta, że Pan

Jezus zmartwychwstał

trzeciego dnia po

zna symbole wielkanocne i

ich znaczenie

wie, że śmierć jest tylko

potrafi opisać wydarze-

nie zmartwychwstania na

podstawie Ewangelii

potrafi ustawić według

hierarchii wartości obo-

wiązki niedzielne chrze-

wyraża

pragnienie

niesienia

dość z Jezusem

zmartwychwstałym

swojej śmierci

podaje, kiedy ob-

chodzimy uroczystość

Miłosierdzia Bożego

rozumie i pamięta,

że Msza Święta to

czas naszego spotka-

nia z Jezusem

wie, że w Piśmie

Świętym są słowa

Boga

rozumie, że trzeba

żyć zgodnie z tym,

czego naucza nas Je-

zus

wie, w jaki sposób

powstaje chleb

rozumie, że Pan

Jezus zmartwych-

wstały jest obecny w

Chlebie Euchary-

stycznym

wie, że Msza Święta

jest Ofiarą Jezusa

Chrystusa i Kościoła

wie, że modlitwa

jest rozmową z Bo-

giem

wie, że Jezus obja-

wia nam Boga jako

dobrego Ojca

rozumie, że Pan

Jezus zmartwych-

wstały jest obecny w drugim człowieku

wie, co to jest niebo

przejściem z życia ziemskiego

do życia wiecznego

wskazuje elementy świętowa-

nia niedzieli

wie, kim była św. Faustyna

Kowalska

rozumie, że zmartwychwstały

Jezus jest obecny w naszym ży-

ciu

wymienia miejsca i sposoby

spotkania z Jezusem

wie, gdzie można usłyszeć

słowa Jezusa

wie, że słów Jezusa należy

słuchać w ciszy i skupieniu

wyraża postawę szacunku do

czytanego Bożego słowa

rozumie, dlaczego Pan Jezus

nazywa siebie Chlebem Życia

wie, że Pan Jezus przychodzi

do człowieka w czasie Mszy

Świętej pod postacią chleba, w

Komunii świętej

pamięta słowa, które należy

odpowiedzieć na wezwanie

księdza w liturgii eucharystycz-

nej

mówi z pamięci modlitwę

„Ojcze nasz”

zna treść fragmentu biblijnego

Dz 2,42-47

zna biblijną scenę wniebo-

wstąpienia Pana Jezusa (Mt

28,16-20)

pamięta i rozumie, że Jezus

przyjdzie powtórnie na ziemię

wyjaśnia związek mię-

dzy zmartwychwstaniem

Jezusa a świętowaniem

niedzieli

potrafi opisać obraz

Jezusa Miłosiernego

opisuje spotkanie Jezusa

z uczniami idącymi do

Emaus

poprawnie odpowiada

na wybrane wezwania ka-

płana podczas liturgii

słowa

potrafi wyjaśnić potrze-

bę karmienia się Ciałem

Pana Jezusa

potrafi wymienić dary

niesione do ołtarza pod-

czas Mszy Świętej

opowiada o modlitwie

Jezusa

potrafi wskazać osoby

potrzebujące pomocy


wniebowstąpieniu Pana

Jezusa

ścijanina

wyjaśnia podstawowe

znaki i symbole liturgicz-

ne

wyjaśnia, co to znaczy,

że Bóg jest miłosierny

potrafi dostrzec znaki

obecności Jezusa zmar-

twychwstałego wśród lu-

dzi

potrafi wykonać wła-

ściwe gesty i zachować

odpowiednie postawy

potrafi słowami piosen-

ki wyrazić swoją modli-

twę

potrafi wskazać, jak

może się przygotować na

przyjęcie Pana Jezusa w

Komunii św.

potrafi wymienić du-

chowe dary, jakie może

złożyć w ofierze Panu

Bogu

potrafi zaprezentować

postawę modlitewną

potrafi uzasadnić, dla-

czego powinniśmy sobie

nawzajem pomagać


senkę „Mój Zbawiciel,

On bardzo kocha mnie”

pomocy in-

nym i po-

dejmuje

konkretne

działania

V.

Z Jezusem i Jego

Matką

zna wyrażenie „lita-

nia”

wymienia znaki

Ducha Świętego

wie, że Bóg jest

jeden, ale w trzech

Osobach

pamięta słowa mo-

dlitwy „Niechaj bę-

dzie pochwalony

Przenajświętszy Sa-

krament...”

wie, w jakim mie-

siącu odprawiane są

nabożeństwa ku czci

Serca Pana Jezusa

wie, że po trudach

nauki nadchodzi czas

odpoczynku

wie, że w czasie

odpoczynku należy

chwalić Boga

zna treść perykopy biblijnej,

w której Jezus oddaje nam swo-

ją Matkę

wie, że Jasna Góra jest du-

chową stolicą Polaków

rozumie rolę Ducha Świętego

w życiu człowieka

pamięta pierwszą zwrotkę

pieśni „Duchu Święty przyjdź”

rozumie, że znak krzyża jest

uwielbieniem Trójcy Świętej

pamięta prawdę wiary zawartą

w słowie dnia

wie, co oznaczają określenia:

monstrancja i tabernakulum

zna wydarzenia, w których

Jezus okazuje miłość ludziom

pamięta główne prawdy wia-

ry, poznane w czasie roku kate-

chetycznego

potrafi ułożyć wezwanie

litanijne do Maryi


zesłaniu Ducha Świętego

na apostołów

poprawnie wykonuje

znak krzyża świętego


czego tabernakulum zaj-

muje ważne miejsce w

kościele parafialnym


treść wersetu J 19,34

umie dobrze wypoczy-

wać

potrafi uzasadnić, że

Matka Jezusa jest również

naszą Matką


„Duchu Święty przyjdź”

potrafi przyporządko-

wać Osobom Trójcy

Świętej ich symbole


senkę „Chwała Bogu Oj-

cu”

potrafi opisać, jak od-

bywa się procesja Bożego

Ciała

potrafi opisać obraz

Serca Pana Jezusa

potrafi wypoczywać

wspólnie z całą rodziną

SYSTEM OCENIANIA Z RELIGII DLA KLASY III SZKOŁY PODSTAWOWEJ

według podręcznika „Jezus jest z nami” nr AZ-13-01/12-KI-4/13















pach,

















PRZEDMIOT

OCENY

OCENA celująca


1. Modlitwy,

pieśni



piękno wykonania


tekstu, melodii

dobra znajomość

tekstu, melodii

niezbyt dokładna

znajomość tekstu

fragmentaryczna

znajomość tekstu

brak jakiej-

kolwiek zna-

jomości tekstu

2. Ćwiczenia

w podręczniku


nia

staranne pismo

własne materiały

ilustracje itp.


wszystkie zadania

zapis staranny

luki w zapisach

(sporadyczne do 5

tematów)

ćwiczenia czytelne

braki w zadaniach

(do 40% tematów)

pismo niestaranne

liczne luki w zapi-

sach (do 70% tema-

tów)

brak pod-

ręcznika

3. Prace

domowe

staranne wykonanie



riałach


twórcze



materiałem

staranne

czytelne

rzeczowe

wskazują na zro-

zumienie tematu

niezbyt twórcze

powiązane z tema-

tem

niestaranne

widać próby wy-

konania pracy

na temat

praca nie na

temat

brak rzeczo-

wości w pracy

brak pracy

4. Odpowiedzi

ustne






używanie pojęć


nika prezentowane w




zumiałym językiem



datkowych

wyuczone na pa-

mięć wiadomości


w sformułowaniu

myśli własnymi

słowami

potrzebna pomoc

nauczyciela

wybiórcza znajo-


ści i pojęć

odpowiedź niesta-

ranna

częste pytania na-

prowadzające

słabe wiązanie


chaos myślowy i

słowny

odpowiedź bełko-

tliwa, niewyraźna,

pojedyncze wyrazy

dużo pytań pomoc-

niczych

brak odpo-

wiedzi lub od-

powiedzi

świadczące o

braku wiado-

mości rzeczo-

wych


nością na lekcji



nie


towany do lekcji


odpowiedzi

wypowiada się po-

prawnie


gotowany do lekcji

chętnie w niej

uczestniczy

mało aktywny na

lekcjach


lekcji

lekceważący

stosunek do

przedmiotu i

wiary

6.

Inscenizacje,

gazetka

szkolna, praca

na rzecz

Kościoła i inne


nych pracach







starannie wykonuje



nia

przejawia postawę

apostolską

niezbyt chętnie

wykonuje zadania

poza lekcjami, ale


nie

uczestniczy w re-

kolekcjach szkol-

nych


Semestr I

Dział OCENA dopuszczająca dostateczna dobra bardzo dobra celująca

I.

Oczekujemy

na przyjście

Pana Jezusa

podaje przykła-

dy obecności Bo-

ga pośród nas

wskazuje w

podręczniku

tekst biblijny Mt

18,20

stwierdza, że

Pan Jezus posyła

swoich uczniów,

by Jego naukę

przekazywali in-

nym

mówi z pamię-

ci modlitwę „Oj-

cze nasz”

stwierdza, że na

Mszy Świętej

wierzący spoty-

kają się z Panem

Jezusem

podaje, kto jest

dla ludzi wzorem

miłości

wymienia sposoby przy-

gotowania się do spotkania

z Jezusem

określa katechezę jako

spotkanie z Panem Jezusem

nauczającym

określa modlitwę jako

rozmowę i przebywanie z

Bogiem

wymienia, co podczas

Mszy Świętej przypomina

o obecności Jezusa

wymienia środowiska, w

których ludzie powinni so-

bie okazywać miłość

wskazuje, na czym pole-

ga bycie uczniem Jezusa w

codziennym życiu

podaje przykłady, jak tworzyć wspól-

notę i jedność w klasie, rodzinie

wymienia osoby odpowiedzialne za

przekazywanie nauki Jezusa

wskazuje, na czym polega wypełnianie

czynów apostolskich w codziennym ży-

ciu

opowiada o misji Chrystusa, aposto-

łów i Kościoła

odróżnia modlitwy prośby, dziękczy-

nienia, przeproszenia i uwielbienia

uzasadnia, dlaczego modli się rano i

wieczorem

uzasadnia, dlaczego chrześcijanin powi-

nien być na Mszy Świętej w każdą nie-

dzielę

opowiada, jaką modlitwą i jakim gestem

rozpoczyna się Msza Święta

mówi z pamięci tekst przykazania miło-

ści J 13,34

uzasadnia, że czyniąc dobro stajemy się

podobni do Jezusa

opowiada, komu i w jaki sposób chce

nieść pomoc

wyjaśnia treść tekstu biblij-

nego o obecności Pana Jezusa

we wspólnocie


chce naśladować Jezusa i

Apostołów

formułuje samodzielnie

modlitwę, w której dziękuje

Bogu, prosi i przeprasza Bo-

ga

omawia wybrane prośby

modlitwy „Ojcze nasz”


Jezus jest obecny wśród lu-

dzi, aż do końca świata

daje świadectwo systema-

tycznego uczestnictwa w nie-

dzielnej Mszy św.

na podstawie wersetu J

13,34 wyjaśnia, kogo Pan

Jezus nakazuje kochać

uzasadnia swą gotowość

niesienia pomocy najbliż-

szym

uzasadnia,

dlaczego z

radością

oczekuje

spotkania z

Jezusem w

sakramencie

pokuty i Eu-

charystii

II.

Kim jesteś,

Panie Jezu?

podaje, w ja-

kim celu Jezus

przyszedł na

ziemię

definiuje, kto to

jest apostoł

potrafi opisać

cud w Kanie Ga-

lilejskiej

określa, kto to

jest pasterz

własnymi słowami określa

pojęcie „Zbawiciel”

podaje imiona dwunastu

apostołów

wymienia zadania apo-

stoła Chrystusa

określa, co to jest cud

wymienia cechy dobrego

pasterza

w ofierze, jaką Pan Jezus

złożył za nas na krzyżu,

wyjaśnia, w jaki sposób Jezus wypełnił

Bożą obietnicę zbawienia

opisuje scenę powołania apostołów

uzasadnia, dlaczego chce być aposto-

łem Jezusa

wymienia warunki zaistnienia cudu

wyjaśnia, co to znaczy, że Bóg jest

wszechmogący

uzasadnia, dlaczego Pana Jezusa nazy-

wamy Dobrym Pasterzem

śpiewa pieśń „Pan jest Pasterzem mo-

układa własne wyznanie

wiary

opowiada, jak być aposto-

łem dzisiaj


wyraża żywą wiarę w cudo-

twórczą moc Boga

układa modlitwy do Jezusa

Dobrego Pasterza odpowied-nie do różnych okoliczności

życiowych dzieci

opowiada,

w jaki spo-

sób daje

świadectwo

swojej przy-

należności

do Jezusa

definiuje poję-

cie „ofiara”,

podaje, za kogo

Pan Jezus umarł

na krzyżu

dostrzega Jego wielką mi-

łość do ludzi

wymienia gesty i posta-

wy, którymi może wyrazić

Jezusowi wdzięczność za

Jego miłość

im”

wyjaśnia, że wielka miłość Boga do

człowieka przejawiła się poprzez śmierć

Jezusa na krzyżu

wyjaśnia, że każda Msza Święta uob-

ecnia ofiarę Jezusa złożoną na krzyżu


„Zbawienie przyszło przez

krzyż”


wyraża wdzięczność Jezu-

sowi za Jego miłość i jak

pragnie na nią odpowiedzieć

III.

Do czego mnie

wzywasz, Panie

Jezu?

określa Boże przykazania

jako drogowskazy prowa-

dzące do Boga

podaje treść pierwszego

przykazania

wymienia miejsca i

imiona święte

stwierdza, że uczestnic-

two w niedzielnej Mszy

Świętej jest obowiązkiem

chrześcijanina

wymienia podstawowe

obowiązki dziecka wobec

rodziców (miłość

i posłuszeństwo)

podaje treść piątego

przykazania

rozumie, że Pana Jezusa

można przyjąć tylko czy-

stym sercem

podaje treść siódmego i

dziesiątego przykazania

podaje treść ósmego

przykazania

mówi z pamięci Jezuso-

we przykazanie miłości

podaje, czego dotyczą przy-

kazania każdej z tablic Deka-

logu

określa, co to są: miejsca

święte, święte imiona

wskazuje zmartwychwstanie

Pana Jezusa jako źródło świę-

towania niedzieli

podaje przykłady okazywa-

nia rodzicom (opiekunom)

miłości i posłuszeństwa

podaje przykłady troski o

zdrowie i życie

wymienia przykazania mó-

wiące

o czystości

podaje przykłady poszano-

wania rzeczy własnych i cu-

dzych

określa, podając przykłady,

pojęcia: prawda, kłamstwo,

fałszywe świadectwo

opowiada własnymi słowa-

mi przypowieść o miłosier-

nym Samarytaninie

charakteryzuje treści każdej

z tablic Dekalogu

określa, w jaki sposób wy-

raża szacunek wobec imion

świętych

omawia różnice między nie-

dzielą a pozostałymi dniami

tygodnia

wyjaśnia treść czwartego

przykazania

potrafi odnieść treść czwar-

tego przykazania do relacji ze

swoimi rodzicami

wyjaśnia, dlaczego każdy

człowiek powinien dbać o

zdrowie własne i bliźnich


postawa czystego serca


szacunek do własności cudzej,

wspólnej i osobistej

uzasadnia, dlaczego zawsze

trzeba mówić prawdę

podaje biblijne przykłady

miłości bliźniego

wyjaśnia, co znaczy

wierzyć i ufać Bogu

potrafi uzasadnić dla-

czego miejscom poświę-

conym Bogu należy się

szacunek

wyjaśnia, na czym

polega chrześcijańskie

świętowanie niedzieli

opowiada, w jaki spo-

sób wyraża swą troskę o

dom rodzinny

opowiada, w jaki spo-

sób troszczy się o zdro-

wie własne i innych

wyjaśnia, co to znaczy

żyć w prawdzie

charakteryzuje skutki

kłamstwa

wyjaśnia, na czym

polega postawa miłości

opowiada o współ-

czesnych sposobach sto-

sowania przykazania

miłości

opowia-

da, w jaki

sposób

świętuje

Dzień Pań-

ski i jak za-

chęca in-

nych do

świętowa-

nia

daje

świadec-

two, jak

modli się

do Matki

Bożej Nie-

pokalanej o

pomoc w

zachowa-

niu czysto-

ści serca

Katechezy oko-

licznościowe

(tematy:

46–49)

określa, czym jest róża-

niec

wymienia odmawiane na

nim modlitwy

określa Adwent jako czas

oczekiwania na przyjście

Pana Jezusa

opisuje wygląd medalika,

podaje, gdzie i w jakich

okolicznościach urodził się

określa, czym są tajemnice

różańca

wymienia części i tajemnice

różańca

wymienia chrześcijańskie

tradycje związane z Adwen-

tem

określa, czym jest medalik

dla chrześcijanina

wymienia tytuły najbardziej

potrafi modlić się na różańcu

wyjaśnia, dlaczego powinni-

śmy się modlić na różańcu

wyjaśnia wymowę adwen-

towych symboli

uzasadnia, dlaczego powi-

nien nosić medalik,

potrafi zaśpiewać zapropo-

nowane kolędy

potrafi składać życzenia

potrafi rozważać ta-

jemnice różańcowe

uzasadnia, dlaczego

uczestniczy w liturgii

adwentowej

wyjaśnia, w jaki spo-

sób może naśladować

Matkę Bożą.

uzasadnia swój szacu-

nek dla medalika, który

aktywnie

włącza się

w modli-

twę różań-

cową pod-

czas nabo-

żeństw

Jezus znanych kolęd zawsze nosi


sób okazuje wdzięcz-

ność Bogu za wcielenie

Syna Bożego

SEMESTR II

DZIAŁ

OCENA


IV.

Panie Jezu, co

mi przynosisz w

darze?

wymienia części

Pisma Świętego,

określa, czym jest

Kościół

wymienia siedem

sakramentów

określa, czym jest

sakrament chrztu

określa, co to jest Ewan-

gelia

wymienia przykazania

kościelne

określa, co to jest sakra-

ment

określa znaczenie sakra-

mentów w życiu chrześcija-

nina

podaje, że chrzest wpro-

wadza nas do wspólnoty

Kościoła

podaje imiona ewangelistów

wyjaśnia, w jaki sposób Pan

Jezus jest obecny w Kościele

wyjaśnia sens wybranego

przykazania kościelnego

potrafi wyjaśnić, czym jest

łaska uświęcająca i kiedy ją

otrzymujemy

podaje, kto i w jakim celu

ustanowił sakramenty święte

potrafi przyporządkować

symbole graficzne do odpowia-

dających im sakramentów

wyjaśnia, jakie skutki dla

człowieka powoduje przyjęcie

chrztu św.

potrafi posługiwać się

księgą Pisma Świętego


zachowuje przykazania ko-

ścielne

uzasadnia potrzebę sakra-

mentów dla podtrzymywa-

nia życia w łasce Bożej

opowiada, co robi, by żyć

w łasce uświęcającej

uzasadnia swoje pragnienie

przyjęcia sakramentu pokuty

i pojednania oraz Eucharystii


wyraża wdzięczność Bogu i

rodzicom za chrzest

uzasadnia,

dlaczego

chce być

żywym

członkiem

Kościoła

V.

Jak Cię prze-

praszać, miło-

sierny Jezu?

określa, czym jest

grzech

podaje najważniejsze

fakty z życia syna

marnotrawnego

podaje, kto ma wła-

dzę odpuszczania

grzechów

określa, czym jest

sumienie

określa, czym jest

rachunek sumienia

przeprasza bliskich

za popełnione zło

podaje, że żal i

mocne postanowienie

poprawy są koniecz-

nym warunkiem do-

brej spowiedzi

podaje, ze wyznanie

wymienia rodzaje grze-

chów

określa, czym jest nawró-

cenie

podaje, na czym polega

nieszczęście grzechu (ze-

rwanie przyjaźni z Bogiem)

przytacza słowa ustano-

wienia sakramentu pokuty i

pojednania

nazywa postawy sprzeci-

wiające się przykazaniom

Bożym

podaje, że żal za grzechy

przybliża do Boga i jest ko-

nieczny, by dostąpić ich od-

puszczenia

wyraża szczerą wolę po-

prawy

wypowiada z pamięci

potrafi wykazać różnice po-

między grzechem pierworod-

nym a osobistym oraz ciężkim i

lekkim

wyjaśnia, kto może odpusz-

czać grzechy

wyjaśnia, co dokonuje się w

sakramencie pokuty i pojednania

potrafi rozróżnić dobro od zła

wyjaśnia, w jakim celu robimy

rachunek sumienia

potrafi zrobić rachunek su-

mienia

określa, na czym polega żal

doskonały i żal niedoskonały

potrafi przytoczyć słowa Pana

Jezusa wzywające do poprawy

życia

wyjaśnia, że tylko szczere

wyznanie grzechów przywraca


dokonuje się nawrócenie

uzasadnia, dlaczego nale-

ży często przepraszać Boga

za swoje grzechy

potrafi opisać miejsce

spowiedzi oraz czynności

kapłana i penitenta

uzasadnia, dlaczego pra-

gnie rozwijać swoje sumie-

nie

uzasadnia potrzebę czę-

stego rachunku sumienia

potrafi wzbudzić w sobie

żal doskonały

uzasadnia potrzebę żalu

za grzechy i przeproszenia

za popełnione zło

uzasadnia pragnienie

szczerego wyznania grze-

grzechów jest warun-

kiem uzyskania roz-

grzeszenia

określa, czym jest

zadośćuczynienie

formułę spowiedzi sakra-

mentalnej

wymienia pięć warunków

sakramentu pokuty

przejawia wolę wynagro-

dzenia Panu Bogu i ludziom

za popełnione zło i podej-

muje w tym kierunku dzia-

łania

czystość duszy

potrafi dobrze przygotować

się do spowiedzi

uzasadnia konieczność naprawie-

nia krzywd

chów

uzasadnia, dlaczego z

radością oczekuje dnia

pierwszej spowiedzi św.

VI.

Jak Ci dzięko-

wać, drogi Je-

zu?

określa, czym jest

Eucharystia

wypowiada z pa-

mięci modlitwę cel-

nika

określa liturgię

słowa jako dialog,

rozmowę Boga ze

zgromadzonymi na

Mszy Świętej ludź-

mi

wymienia dary

składane podczas

Mszy Świętej

określa Mszę

Świętą jako ucztę

Chrystusa i Kościo-

ła

wyjaśnia słowa:

„Idźcie w pokoju

Chrystusa”

przytacza słowa

ustanowienia Eucha-

rystii

wymienia części

Mszy św.

wymienia obrzędy

wstępne Maszy Świę-

tej

wymienia poszcze-

gólne części liturgii

słowa

potrafi odpowiadać

na wezwania kapłana

w liturgii słowa

wypowiada z pamię-

ci modlitwę „Niech

Pan przyjmie Ofiarę z

rąk twoich”

określa Mszę Świętą

jako ofiarę Jezusa i

Kościoła

wskazuje w liturgii

Mszy Świętej elemen-

ty uczty

wymienia obrzędy

zakończenia Mszy

Świętej

omawia okoliczności ustanowienia

Eucharystii

potrafi wykazać różnicę między

czynnym a biernym uczestnictwem

we Mszy św.

potrafi wykazać różnice w zachowa-

niu faryzeusza i celnika

charakteryzuje obrzędy wstępne

potrafi modlić się spontanicznie

wyjaśnia, czym jest ofiara duchowa

i materialna

podaje, w jaki sposób włącza się w

ofiarę Chrystusa i Kościoła

uzasadnia, że Msza Święta jest ucztą

potrafi dostrzec owoce Komunii św.

w życiu człowieka

określa sposoby aktywnego włącze-

nia się w posłannictwo Kościoła

uzasadnia, dlaczego dąży do pełnego

zjednoczenia z Chrystusem w Komu-

nii św.

wyjaśnia, w jakim celu Pan

Jezus ustanowił Eucharystię

uzasadnia wdzięczność

Panu Bogu za dar Eucharystii

uzasadnia potrzebę aktyw-

nego uczestniczenia we Mszy

św.

uzasadnia potrzebę przepro-

szenia Boga i ludzi na począt-

ku Mszy Świętej

uzasadnia, dlaczego należy

słuchać w skupieniu słowa

Bożego


współofiarowuje się z Chry-

stusem podczas Mszy Świętej

potrafi wskazać na związek

ofiary Chrystusa w wieczer-

niku, na krzyżu i na ołtarzu

relacjonuje, w jaki sposób

słowem i czynem daje świa-

dectwo o Chrystusie

wyjaśnia,

w jaki spo-

sób urze-

czywistnia

słowo Boże

w swoim ży-

ciu

Katechezy oko-

licznościowe

(tematy:

50–57)

podaje, do czego

służy modlitewnik

wymienia, czego

dotyczą przyrzecze-

nia chrzcielne

wymienia symbo-

le zmartwychwsta-

łego Chrystusa

wymienia obo-

wymienia, co się

znajduje w modlitew-

niku

omawia znaczenie

Wielkiego Postu jako

czasu powrotu do Oj-

ca

potrafi odpowiadać

na wezwania odno-

potrafi posługiwać się modlitewni-

kiem

wyjaśnia, że modlitewnik jest po-

trzebny jako pomoc w wytrwałej mo-

dlitwie i postępie na drodze zbawienia

wyjaśnia, na czym polega nawróce-

nie

omawia znaczenie odnowienia przy-

rzeczeń chrzcielnych

opowiada, kiedy i jak modli

się tekstami z modlitewnika

potrafi ułożyć modlitwę

dziękczynną za łaskę wiary

potrafi wyjaśnić znaczenie

symboli związanych ze zmar-

twychwstaniem

wyjaśnia, dlaczego Maryja

jest wzorem człowieka modli-

relacjonuje

swe uczest-

nictwo w na-

bożeństwach

drogi krzy-

żowej i

gorzkich żali

opowiada o

swoim ak-

wiązki wynikające

z Pierwszej Komu-

nii Świętej

omawia, w jaki

sposób Pan Jezus

jest zawsze z nami

wienia przyrzeczeń

świadomie odnawia

przyrzeczenia

chrzcielne

wymienia kilka

wezwań z litanii lore-

tańskiej

opowiada o obecno-

ści Pana Jezusa wśród

ludzi w Najświętszym

Sakramencie

omawia obietnicę

Jezusa związaną z

praktyką pierwszych

piątków miesiąca

potrafi opisać, na czym polega zmar-

twychwstanie Jezusa

opowiada, w jaki sposób wyraża

radość z faktu zmartwychwstania Je-

zusa

potrafi ułożyć modlitwę do Matki

Bożej

potrafi okazywać wdzięczność Bogu

i ludziom

potrafi zachować się godnie podczas

procesji eucharystycznej

podaje, w jaki sposób wyraża cześć i

szacunek do Najświętszego Sakramen-

tu

potrafi zaplanować wakacje z Panem

Jezusem

wyjaśnia sens praktykowania pierw-

szych piątków miesiąca

twy i pośredniczką między

wierzącymi a Jezusem

relacjonuje swe uczestnic-

two w nabożeństwach majo-

wych

uzasadnia potrzebę dzielenia

się radością i dobrami mate-

rialnymi z innymi ze względu

na Pana Boga

uzasadnia potrzebę dawania

świadectwa wiary przez

uczestnictwo w niedzielnej

Mszy Świętej i codzienną

modlitwę

tywnym

uczestnic-

twie w pro-

cesji Bożego

Ciała

SYSTEM OCENIANIA Z RELIGII DLA KLASY IV SZKOŁY PODSTAWOWEJ

według podręcznika „Miejsca pełne BOGActw” nr AZ-21-02/12-KI-1/12

zgodnego z programem nauczania „Odkrywamy tajemnice Bożego świata” nr AZ-2-02/12














pach,

















PRZEDMIOT

OCENY

OCENA celująca


1. Cytaty z

Pisma

Świętego.

Modlitwy,

pieśni


cytatu wraz ze znajomo-

ścią źródła (np. Ewangelia

św. Mateusza)


cytatów z lekcji

przytoczenie sensu

cytatu własnymi

słowami

niezbyt dokładna

znajomość sensu

cytatu

skojarzenia z tre-

ścią cytatu

brak jakiejkol-

wiek znajomości

cytatów

2. Zeszyt

przedmiotowy

(zeszyt

ćwiczeń)

wszystkie tematy

zapisy

prace domowe

staranne pismo

własne materiały

ilustracje itp.


wszystkie tematy i

notatki

prace domowe

zeszyt staranny

luki w zapisach

(sporadyczne do 5

tematów)

zeszyt czytelny

braki notatek,

prac domowych

(do 40% tematów)

pismo niestaranne

liczne luki w zapi-

sach (do 70% tema-

tów)

brak zeszytu

3. Prace

domowe

staranne wykonanie

treści wskazujące na

poszukiwania w różnych

materiałach


twórcze



materiałem

staranne

czytelne

rzeczowe

wskazują na zro-

zumienie tematu

niezbyt twórcze

powiązane z

tematem

niestaranne

widać próby wyko-

nania pracy

na temat

praca nie na

temat

brak rzeczowo-

ści w pracy

brak pracy

4. Testy i

sprawdziany

wszystkie polecenia wy-

konane poprawnie

rozwiązane też zadanie

dodatkowe

75% spełnionych wy-

magań podstawowych

(łatwe, praktyczne, przy-

datne życiowo, niezbęd-

ne)


75% zadań pod-

stawowych

50% wymagań

rozszerzających

75% wiedzy z

zakresu wymagań

podstawowych

(bardzo łatwe i

łatwe, niezbędne w

dalszej edukacji)

50% wiedzy z

zakresu wymagań

podstawowych

poniżej 30%

odpowiedzi do-

tyczących wie-

dzy podstawo-

wej

magań rozszerzających

(bardzo trudne i trudne,

teoretyczne, naukowe)

5. Odpowiedzi

ustne


podręczniku i zeszycie

uzupełnione wiedzą spoza

programu



używanie pojęć


nika i zeszytu prezento-

wane w sposób wskazu-

jący na ich rozumienie,

informacje przekazywa-

ne zrozumiałym języ-

kiem



datkowych

wyuczone na pa-

mięć wiadomości


w sformułowaniu

myśli własnymi sło-

wami

potrzebna pomoc

nauczyciela

wybiórcza zna-

jomość poznanych

treści i pojęć

odpowiedź nie-

staranna

częste pytania

naprowadzajace

słabe wiązanie


chaos myślowy i

słowny

odpowiedź bełko-

tliwa, niewyraźna,

pojedyncze wyrazy

dużo pytań pomoc-

niczych

brak odpowie-

dzi lub odpowie-

dzi świadczące o

braku wiadomo-

ści rzeczowych

6. Aktywność uczeń wyróżnia się ak-

tywnością na lekcji


zgromadzonych samo-

dzielnie


towany do lekcji


odpowiedzi

wypowiada się po-

prawnie


gotowany do lekcji

chętnie w niej

uczestniczy

mało aktywny na

lekcjach


lekcji

lekceważący

stosunek do

przedmiotu i

wiary

7. Inscenizacje,

gazetka szkolna,

praca na rzecz

Kościoła i inne

wiele razy pomaga w

różnych pracach





życiu małych grup forma-

cyjnych (ministranci, oaza

itp.)

reprezentuje szkołę (para-

fię) w konkursie przedmio-

towym (olimpiadzie)

starannie wykonuje



nia

przejawia postawę

apostolską

niezbyt chętnie

wykonuje zadania

poza lekcjami, ale


nie

uczestniczy w re-

kolekcjach szkol-

nych


SEMESTR I

DZIAŁ

OCENA


I. Wielki

kosmos i

moje po-

dwórko

– wymienia miejsca

odwiedzane podczas

wakacji

– wymienia zjawiska i

stworzenia, które ob-

serwuje w przyrodzie

– wie, że wszystko, co

istnieje, jest dobre, bo

pochodzi od Boga

– wie, że Biblia zawie-

ra słowo kochającego

Boga, który stworzył

świat

– wyraża szacunek

względem Biblii jako

księgi o miłości Boga

do człowieka

– wymienia miejsca, w

których czuje (czuł) się

szczęśliwy

– wymienia osoby,

którym zawdzięcza

swoje poczucie szczę-

ścia

– wie, że grzech nisz-

czy przyjaźń człowieka

z Bogiem

– wie, że Bóg poszuku-

je ludzi, którzy od

Niego odeszli i pragnie ich zbawienia

– podaje zasady od-

– wskazuje przykłady obecności Boga w

przyrodzie

– rozpoznaje w pięknie przyrody stwór-

cze dzieło Boga

– wie, że o stworzeniu świata dowiadu-

jemy się z Biblii

– określa znaczenie słowa „Biblia”

– wyjaśnia, dlaczego Biblia jest księgą

świętą

– wie, że treść Starego Testamentu doty-

czy wydarzeń od stworzenia świata i

przygotowuje do narodzenia Pana Jezusa

– zna treść biblijnego fragmentu o raju

(Rdz 2,8-10.15)

– podaje przykłady zachowań, które

niszczą poczucie szczęścia

– zna treść biblijnego opowiadania o

grzechu pierwszych ludzi

– własnymi słowami wypowiada treść

Bożej obietnicy Rdz 3,14-15

– wie, że zapowiedź przyjścia Zbawicie-

la jest wyrazem miłości Boga do czło-

wieka

– zna uczynki miłosierdzia co do duszy

– pamięta i rozumie treść Mt 11,28

– wymienia najważniejsze obietnice

Jezusa objawione św. M. Alacoque

– wyraża pragnienie korzystania z obiet-

nic Jezusa

– wie, że Matka Boża objawiała się w Fatimie co miesiąc od 13 V do 13 X

1917 r.

– chętnie opowiada swoje waka-

cyjne wspomnienia

– interpretuje proste teksty biblij-

ne mówiące o stworzeniu

– układa własną modlitwę dzięk-

czynną za dzieło stworzenia

– potrafi wyjaśnić, dlaczego

pierwszą część Pisma Świętego

nazywamy Starym Testamentem,

a drugą Nowym Testamentem

– wskazuje „dobre miejsca” w

swoim otoczeniu

– na podstawie tekstu biblijnego

wyjaśnia, na czym polegało

szczęście ludzi w raju

– interpretuje biblijne opowiada-

nie o grzechu pierwszych ludzi

– przeprasza Boga w modlitwie

za swoje grzechy

– interpretuje tekst Protoewange-

lii Rdz 3,14-15

– wyjaśnia, na czym polega zba-

wienie

– umie zastosować uczynki miło-

sierdzia w sytuacjach typowych

– potrafi określić, za co chce

wynagrodzić Jezusowi, podejmu-

jąc praktykę pierwszych piątków

– podejmuje postanowienie ko-

rzystania w pierwsze piątki z sakramentu pokuty i Eucharystii i

z zaangażowaniem je realizuje

– wypowiada modlitwę

dziękczynną za napotka-

ne piękno i doświadczo-

ne dobro

– wyraża zainteresowanie

tekstami biblijnymi

– uzasadnia, że słowo

Boże zawarte w Piśmie

Świętym jest dla nas

przewodnikiem na dro-

dze do wiecznego szczę-

ścia

– uzasadnia, że warun-

kiem szczęścia jest

otrzymywanie i okazy-

wanie miłości

– wyjaśnia, na czym

polega zło każdego grze-

chu

– umie zastosować

uczynki miłosierdzia w

sytuacjach problemo-

wych

– definiuje pojęcia: cichy

i pokorny, zadośćuczy-

nienie, wynagrodzenie

– wyjaśnia znaczenie

modlitwy różańcowej w

nawiązaniu do objawień

fatimskich

– wyraża od-

powiedzialną

troskę o przy-

rodę.

prawiania dziewięciu

pierwszych piątków

miesiąca

– potrafi posługiwać

się książeczką pierw-

szopiątkową (zazna-

czyć pierwsze piątki

kolejnych miesięcy)

– potrafi modlić się na

różańcu

– podaje imiona dzieci fatimskich i opo-

wiada o ich spotkaniu z Maryją

– rozpoznaje i opisuje figurę Matki Bo-

żej Fatimskiej

– omawia treść przesłania Matki

Bożej w Fatimie

– wyraża szacunek dla Matki

Bożej, spełniając jej prośbę wy-

powiedzianą w Fatimie (chętnie

modli się na różańcu)

II. Szlak

patriarchów

– wymienia powody, z

jakich ludzie zmieniają

miejsce zamieszkania

– uzasadnia, dlaczego

Kanaan jest ziemią

świętą

– podaje powody osie-

dlania się Izraelitów w

Egipcie

– wie, że po śmierci

Józefa Izraelici byli

zmuszani do niewol-

niczej pracy i prosili

Boga o pomoc

– opowiada historię

przejścia Izraelitów

przez Morze Czerwone

– charakteryzuje nie-

bezpieczeństwa czyha-

jące na pustyni


słowa „przykazanie”

(to, co przykazane,

nakazane) i wymienia

Boże przykazania – wymienia miejsca, w

których chrześcijanin

– wymienia Boże obietnice dane Abra-

hamowi

– wymienia potomków Abrahama (Izaak

i Jakub, który miał 12 synów)

– zna historię tworzenia się narodu izra-

elskiego (wybranego),

– podaje przykłady ludzi z własnego

regionu, którzy zasłużyli się dla dobra

Ojczyzny

– charakteryzuje rolę Józefa (syna Jaku-

ba) na dworze faraona

– wie, że Mojżesz był Izraelitą wycho-

wanym na dworze faraona i że Bóg po-

wierzył mu wyprowadzenie swego ludu z

niewoli

– wymienia zjawiska, którymi posłużył

się Bóg, karząc Egipcjan

– wymienia przejawy Bożej opieki nad

Izraelitami podczas wędrówki przez

pustynię (nakarmienie przepiórkami i

manną, woda ze skały)

– wymienia sytuacje, w których powi-

nien zwracać się do Boga z prośbą o

pomoc

– wie, że Bóg dał ludziom przykazania na górze Synaj i zobowiązał do ich prze-

strzegania

– interpretuje obietnice, jakie Bóg

dał Abrahamowi

– charakteryzuje wartość ziemi

Kanaan dla potomków Abrahama

– charakteryzuje niewolniczą

pracę Izraelitów w Egipcie

– wyjaśnia, że Boża interwencja

jest odpowiedzią na modlitwę

Izraelitów

– wyjaśnia znaczenie przejścia

Izraelitów przez Morze Czerwone

w ucieczce przed wojskiem fara-

ona

– opisuje reakcję Izraelitów na

trudy wędrówki przez pustynię

– uzasadnia, że każde z Bożych

przykazań jest ważne i żadnego

nie wolno lekceważyć

– wyraża przekonanie, że dobro

jest owocem przestrzegania Bo-

żych przykazań

– omawia niewierności Izraelitów

wobec Boga pod górą Synaj

– uzasadnia, dlaczego modlimy

się przy grobach zmarłych – uzasadnia obowiązek troski o

groby naszych bliskich, a także

– charakteryzuje postawę

Abrahama wobec Bożego

słowa


zbudowania ołtarza dla

Pana

– dba o własny rozwój

dla dobra Ojczyzny

– wyjaśnia, dlaczego

Izraelici w Egipcie stali

się niewolnikami

– sprzeciwia się wszel-

kiej krzywdzie i niespra-

wiedliwości

– uzasadnia, że w sytua-

cji bez wyjścia Bóg znaj-

duje rozwiązanie

– wyraża gotowość po-

mocy innym w ich trud-

nych sytuacjach

– charakteryzuje Boże

obietnice związane z

wypełnianiem przykazań


Namiotu Spotkania dla Mojżesza i całego ludu

izraelskiego (Mojżesz

doświadcza szczegól-

nej bliskości Boga

– wymienia powody,

dla których ludzie od-

wiedzają cmentarze

– wymienia ostateczne

rzeczy człowieka

– wymienia wartości,

dla których ludzie go-

towi są poświęcić wła-

sne życie

– podaje przykłady

ludzkich osądów oraz

spraw rozstrzyganych

w procesach sądowych

– wie, że w okresie

Adwentu przygotowu-

jemy się na przyjście

Zbawiciela

– wie, co to są posta-

nowienia adwentowe

– wie, że Namiot Spotkania, czyli Przy-

bytek, był przenośną świątynią w obozie

Izraelitów podczas ich wędrówki przez

pustynię

– wie, że w Namiocie Spotkania znajdo-

wała się Arka Przymierza – złocona

przenośna skrzynia, w której przecho-

wywano tablice Bożych przykazań

– wyjaśnia znaczenie sakramentu pokuty

i pojednania dla chrześcijanina

– wyjaśnia pojęcia: czyściec, niebo, pie-

kło

– wyjaśnia chrześcijańskie znaczenie dni

1 i 2 listopada

– wyraża modlitewną troskę o zmarłych

– wskazuje miejsca pamięci poświęcone

bohaterom w swoim środowisku i kraju

– uzasadnia, dlaczego oddajemy cześć

bohaterom narodowym

– na podstawie tekstu Mt 25,31-46 wy-

mienia postawy i zachowania nagradzane

przez Boga i te, które zasługują na potę-

pienie

– zna treść biblijnego fragmentu Iz

63,16b.19b; 64,4.7

– charakteryzuje postawę człowieka,

który się nawraca

nieznanych nam zmarłych

– uzasadnia, że miłość Ojczyzny

oraz pamięć o jej bohaterach jest

naszym obowiązkiem

– wyraża szacunek dla miejsc

pamięci o bohaterach

– wyjaśnia różnice między sądem

Bożym, a ludzkimi sądami

– interpretuje tekst biblijny Iz

63,16b.19b; 64,4.7 jako wezwa-

nie do nawrócenia i oczekiwania

na przyjście Jezusa

– podejmuje konkretne postano-

wienia przemiany życia

rozmawiał tam z Bogiem,

prosząc Go o przebacze-

nie niewierności ludu)

– wdraża w życie prakty-

kę „namiotu spotkania”,

starając się o jej systema-

tyczność

– wyraża szacunek dla

zmarłych, dbając o ich

groby

– wyraża gotowość rezy-

gnacji z tego, co przy-

jemne, na rzecz tego, co

pożyteczne lub konieczne

– charakteryzuje Bożą

sprawiedliwość

– stara się o powściągli-

wość w osądzaniu innych

ludzi

III. Ziemia

Bożej

obietnicy

– wie, że Arka Przy-

mierza była dla Izraeli-

tów znakiem obecności

Boga (przechowywano

w niej tablice Bożych

przykazań)

– wie, że Bóg pomaga

ludziom, gdy wypełnia-ją Jego wolę

– wie, że król Dawid

– opowiada o przejściu Izraelitów przez

Jordan

– wskazuje przeszkody, jakie w swoim

życiu może pokonać z Bożą pomocą

– opowiada o zdobyciu Jerycha przez

Izraelitów

– wymienia ważne wydarzenia w dzie-

jach Izraela po zajęciu ziemi Kanaan – wyjaśnia, na czym polega panowanie

Boga w naszym życiu

– wyjaśnia znaczenie przekrocze-

nia Jordanu w wędrówce do Zie-

mi Obiecanej (spełnienie Bożej

obietnicy),


wyjaśnia, na czym polega burze-

nie duchowych murów (grzechu),

– interpretuje ponoszone przez Izraelitów klęski w walkach z

nieprzyjaciółmi jako Bożą karę

– określa, w jaki sposób

Bóg pomaga nam w po-

konywaniu przeszkód

spotykanych na drodze

do nieba

– prezentuje postawę

sumienności, szacunku,

dobroci w drodze do nieba

– uzasadnia konieczność

– wyraża troskę

o swój para-

fialny kościół

oraz o świąty-

nię swego serca

– wyraża troskę

o sprawiedli-

wość i zgodę, przyczyniając

się do łagodze-

pokonał wrogów Izrae-

la i przeniósł Arkę

Przymierza do Jerozo-

limy


spraw w swoim życiu,

o których powinien

rozmawiać z Bogiem

– uzasadnia potrzebę

posiadania budowli

(kościołów), w których

oddajemy cześć Bogu

– wskazuje sposoby

łagodzenia konfliktów

między ludźmi

– wie, że Bóg wycho-

wuje swój lud również

poprzez karcenie

– wie, że świątynię w Jerozolimie wybu-

dował Salomon

– wskazuje, co zastąpiła świątynia i dla-

czego

– zna tekst biblijny mówiący o sercu

chrześcijanina jako świątyni Ducha

Świętego

– wie, że 10 pokoleń Izraela zbuntowało

się przeciw pokoleniu Judy

– wie, że w wyniku podziału kraju po-

wstały dwa państwa: Królestwo Judy i

Królestwo Izraela

– ceni zgodne współdziałanie w grupie

koleżeńskiej

– opowiada o wygnaniu babilońskim i

powrocie Izraelitów z niewoli

– wyjaśnia porównanie grzechu do nie-

woli, a nawrócenia do powrotu z niej

za ich niewierności wobec Boga

– wyjaśnia znaczenie wprowa-

dzenia Arki Przymierza do Jero-

zolimy

– charakteryzuje znaczenie świą-

tyni dla narodu izraelskiego

– wyjaśnia, dlaczego doszło do

podziału królestwa izraelskiego

– interpretuje niewolę babilońską

jako skutek odwrócenia się Izrae-

litów od Boga

wypełniania woli Bożej

w zdobywaniu cnót i

kształtowaniu charakteru

– uzasadnia wartość i

potrzebę wypełniania

woli Bożej

– na podstawie tekstu

biblijnego uzasadnia, że

serce chrześcijanina jest

Bożą świątynią

– uzasadnia, że brak

porozumienia między

ludźmi, szczególnie po-

czucie niesprawiedliwo-

ści, prowadzi do bole-

snych podziałów

– wyjaśnia porównanie

grzechu do zniszczenia

świątyni własnego serca,

a nawrócenie do jej od-

budowy

nia konfliktów

w swoim oto-

czeniu

IV. Szlak

Pana Jezusa

(tematy

26-31)

– wie, że dialog Maryi

z Aniołem zawiera się

w modlitwie „Anioł

Pański”

– wie, że mieszkająca

w Ain Karim Elżbieta

była krewną Maryi i

spodziewała się dziec-

ka

– opisuje warunki w

jakich narodził się

Jezus

– wie, że Jezus jest

Synem Boga urodzo-nym przez Maryję

– wymienia członków

– wie, że w Nazarecie mieszkała Maryja

i tam odwiedził ją Anioł Gabriel

– mówi z pamięci modlitwę „Anioł Pań-

ski”

– podaje motywy odwiedzin Maryi u

Elżbiety

– wie, że ze słów, jakimi Elżbieta po-

zdrowiła Maryję (wraz ze słowami Anio-

ła), zbudowana jest modlitwa „Pozdro-

wienie Anielskie”

– uzasadnia potrzebę częstego przystę-

powania do Komunii Świętej, łącząc tę

praktykę z chętną pomocą bliźnim

– wie, że Maryja z Józefem wyruszyli do Betlejem z powodu ogłoszonego spisu

ludności

– pokazuje na mapie Nazaret

– w modlitwie „Anioł Pański”

wskazuje słowa pochodzące z

Pisma Świętego

– wyraża gotowość dzielenia się

wiadomością o bliskim przyjściu

Zbawiciela


uzasadnia pośpiech i radość Ma-

ryi wędrującej do Ain Karim

– w tekście modlitwy „Pozdro-

wienie Anielskie” wskazuje sło-

wa, którymi Elżbieta powitała

Maryję – omawia okoliczności narodze-

nia Jezusa

– wyjaśnia, że Bóg za-

powiadając narodzenie

Zbawiciela realizuje

obietnicę Protoewangelii

– wyjaśnia słowa modli-

twy „Anioł Pański”

– na podstawie mapy i

fotografii charakteryzuje

drogę między Nazaretem

i Ain Karim

– wyraża gotowość na-

śladowania Maryi w Jej

służbie, chętnie pomaga

innym – wyjaśnia, co oznaczał

pokłon oddawany Jezu-

Świętej Rodziny

– wie, że św. Józef był

opiekunem Jezusa

– wymienia praktyki

religijne, które są jego

obowiązkiem

– na podstawie tekstu

Mt 3,13-17 opowiada o

chrzcie Jezusa

– orientuje się w odległości między Na-

zaretem a Betlejem

– wymienia miejsca pobytu Świętej Ro-

dziny po ucieczce z Betlejem

– określa swoje zadania w rodzinie

– wie, że obowiązek pielgrzymowania do

świątyni dotyczył Izraelitów od 13. roku

życia

– na podstawie tekstu biblijnego opowia-

da o pielgrzymce Świętej Rodziny do

świątyni

– wymienia, kto objawił się w czasie

chrztu Jezusa

– podaje datę i miejsce swojego chrztu

– wymienia osoby, które przyszły

do Dzieciątka i oddały Mu po-

kłon

– okazuje szacunek ludziom ubo-

gim

– wyjaśnia, na czym polegało

życie ukryte Pana Jezusa

– rzetelnie wypełnia obowiązki

domowe i modli się za swoją

rodzinę

– wyjaśnia różnicę między piel-

grzymką a wycieczką

– określa hierarchię wartości w

swoim życiu

– wyraża troskę o wypełnianie

praktyk religijnych, uznając je za

swój obowiązek

– wyjaśnia, co to znaczy być

dzieckiem Bożym

– potrafi złożyć wyznanie wiary

według obrzędów chrztu

– pokazuje na mapie rzekę Jordan

sowi

– podaje „sposoby

uświęcania się w życiu

rodzinnym”

– wyjaśnia słowa Jezusa

„Powinienem być w tym,

co należy do mego Ojca”

– charakteryzuje dary

otrzymane na chrzcie

– wyraża wdzięczność za

chrzest i związane z nim

łaski

SEMESTR II

DZIAŁ

OCENA


IV. Szlak

Pana

Jezusa

(tematy

32-39)

– wie, że Jezus dużo

się modlił, a góra była

ulubionym miejscem

Jego modlitwy

– zna treść perykopy o

uciszeniu burzy (Mk

4,35-41)


uzdrowieniu sługi

– wie, że modlitwą Jezus poprzedzał

nauczanie tłumów i uzdrawianie cho-

rych.

– uzasadnia, że modlitwa pomaga w

czynieniu dobra

– określa, czym jest cud i opatrzność

Boża

– wie, że do prośby o cud potrzebna jest

wiara


(Łk 6,12-13.17-19) wyjaśnia, w

jakim celu tłumy przychodziły do

Jezusa

– wyraża troskę o systematyczność

osobistej modlitwy, uwzględniając

ją w planie swojego dnia

– interpretuje biblijną perykopę o

uciszeniu burzy

– wyjaśnia religijne

znaczenie góry i rów-

niny w życiu chrześci-

janina

– potrafi odnieść poję-

cie burzy do trudności

życiowych

– dostrzega obecność

Jezusa w swoim życiu i

– okazuje wrażli-

wość na ludzkie

cierpienie, niosąc

pomoc chorym i

niepełnosprawnym

oraz modląc się w

ich intencji

– świadomie po-

dejmuje trud po-

setnika

– wie, że przed przyję-

ciem Najświętszego

Sakramentu konieczne

jest „uzdrowienie

duszy”


cudownym rozmnoże-

niu chleba (Łk 9,12-

17)

– wymienia sposoby

poszanowania chleba


przemienieniu Pana

Jezusa

– wyjaśnia pojęcie:

błogosławiony

– wymienia kilka wy-

branych błogosła-

wieństw


wskrzeszeniu Łazarza

– wie, że Maryja

przedstawiła się św.

Bernadecie słowami:

„Jestem Niepokala-

nym Poczęciem” oraz

wzywała do modlitwy

i pokuty w intencji

nawrócenia grzeszni-

ków

– wyjaśnia, kim był setnik

– powtarza z pamięci słowa setnika:

„Panie, nie jestem godzien…” i podaje,

w którym momencie Mszy Świętej je

wypowiadamy

– wie, że cudowne rozmnożenie chleba

jest zapowiedzią Eucharystii

– uzasadnia konieczność dzielenia się

chlebem z głodnymi

– prezentuje postawę szacunku wobec

chleba

– wymienia świadków i miejsce prze-

mienienia Pana Jezusa

– wie, że na górze Tabor Jezus objawił

swą Boską chwałę

– interpretuje jedno z ośmiu błogosła-

wieństw

– wymienia postawy niezbędne by zo-

stać błogosławionym

– wie, że rodzeństwo Łazarz, Marta i

Maria byli przyjaciółmi Jezusa mieszka-

jącymi w Betanii

– wie, że wskrzeszenie Łazarza zapo-

wiada zmartwychwstanie

– zna historię objawień Matki Bożej w

Lourdes

– rozpoznaje figurę Niepokalanej z Lo-

urdes

– na podstawie biblijnego tekstu

uzasadnia, że cud jest owocem

wiary

– wyraża troskę o zdrowie swojej

duszy przez codzienny rachunek

sumienia i systematyczną spowiedź

– interpretuje perykopę o cudow-

nym rozmnożeniu chleba

– uzasadnia potrzebę modlitwy i

Eucharystii by stawać się coraz

lepszym

– sporządza plan przemiany życia

– ilustruje plastycznie wybrane

błogosławieństwo

– interpretuje słowa Jezusa „Ja

jestem zmartwychwstaniem…”

– wskazuje na mapie Betanię

– wyraża wiarę w zmartwychwsta-

nie i życie wieczne, powierzając

Jezusowi siebie oraz swoich bli-

skich zarówno żyjących, jak i

zmarłych

– wie, że w miejscu objawienia jest

obecnie znane sanktuarium, do

którego licznie pielgrzymują cho-

rzy z całego świata i wielu z nich

zostało cudownie uzdrowionych

– wyraża szacunek wobec chorych

i niepełnosprawnych oraz chętnie

spieszy im z pomocą

zwraca się do Niego z

prośbą o pomoc w

sytuacji lęku


polega zdrowie duszy i

w jaki sposób powinni-

śmy o nie dbać

– wyjaśnia związek

rozmnożenia chleba z

Eucharystią

– wyraża sprzeciw

wobec braku szacunku

dla chleba

– wyraża wrażliwość

wobec głodu innych,

dzieląc się swoim po-

żywieniem


Bożych słów wypo-

wiedzianych podczas

przemienienia Jezusa

– przedstawia w scence

wybrane błogosławień-

stwo

– wyjaśnia różnice

między wskrzeszeniem

i zmartwychwstaniem

– wyjaśnia treść prze-

słania Matki Bożej z

Lourdes

konywania ży-

ciowych proble-

mów zgodnie z

nauką Jezusa za-

wartą w błogo-

sławieństwach

V. Droga

pokuty

– wie, że Środa Po-

pielcowa rozpoczyna

okres Wielkiego Postu – wyjaśnia znaczenie

posypania głów popio-

– zna treść biblijnego wezwania do na-

wrócenia i postu (Jl 2,12-13)

– wykazuje chęć przemiany życia – uzasadnia konieczność modlitwy i

wyrzeczenia w walce z pokusami

– potrafi wskazać kilka dobrych

czynów, które należy praktykować

w Wielkim Poście – podejmuje zobowiązanie wyrze-

czenia wielkopostnego


polega nawrócenie i

post – wymienia okresy

roku liturgicznego,

– wyraża sprzeciw

wobec aktów poni-

żania krzyża, staje w obronie znaków

wiary

łem

– wymienia pokusy

stawiane Jezusowi

przez szatana

– podaje, gdzie i kiedy

zostały ustanowione

sakramenty Euchary-

stii i kapłaństwa


wobec kapłanów


modlitwie w Ogrójcu

– opisuje proces Jezu-

sa

– wie, że Jezus niósł

krzyż ulicami Jerozo-

limy

– opowiada ostatnie

wydarzenia przed

śmiercią Jezusa


złożeniu Jezusa do

grobu (Mt 27,57-61)

– zna treść perykopy o ustanowieniu

Eucharystii i kapłaństwa 1 Kor 11,23-27

– podaje nazwy miejsca modlitwy Jezusa

– nazywa własne trudności podając je w

intencji modlitwy

– wymienia osoby biorące udział w pro-

cesie Jezusa

– potrafi zająć właściwe stanowisko

wobec oskarżycieli Jezusa

– kieruje się prawdą i miłością w rela-

cjach z innymi

– wymienia najważniejsze wydarzenia

oraz spotkane osoby podczas drogi krzy-

żowej Jezusa

– wyjaśnia, dlaczego Jezus przyjął krzyż

– zna treść perykopy o śmierci Jezusa

(Łk 23,33-34.44-46)

– wyjaśnia znaczenie symboliki krzyża

dla chrześcijanina

– prezentuje postawę szacunku wobec

krzyża jako znaku wiary i ofiary Chry-

stusa

– wie, kim był Józef z Arymatei

– opisuje postępowanie kobiet przy gro-

bie Jezusa

– definiuje pojęcia: kuszenie, poku-

sa, post, wstrzemięźliwość, szatan

– wyjaśnia, jak rozumie opisane w

perykopie pokusy

– podejmuje wyrzeczenia w czasie

Wielkiego Postu

– powtarza z pamięci słowa konse-

kracji

– uzasadnia, że Msza Święta jest

pamiątką Ostatniej Wieczerzy

– wyjaśnia, na czym polegało speł-

nienie przez Jezusa woli Ojca

– wskazuje prawdziwe i fałszywe

strony procesu Jezusa

– wymienia stacje drogi krzyżowej

– wyraża gotowość czynnego

uczestnictwa w nabożeństwach

drogi krzyżowej

– wyjaśnia, jakie znaczenie ma dla

chrześcijan śmierć Jezusa na krzy-

żu

– wyjaśnia sposób grzebania zmar-

łych w czasach Jezusa

kiedy obowiązuje

chrześcijanina post i

wstrzemięźliwość

– charakteryzuje zna-

czenie sakramentów

Eucharystii i kapłań-

stwa w życiu chrześci-

jańskim

– modli się w intencji

kapłanów

– podejmuje próbę

trudnej modlitwy Jezu-

sa i uczy się wcielać ją

w życie zwłaszcza w

trudnych chwilach


prawda i miłość są

podstawą życia chrze-

ścijanina

– upomina kolegów,

którzy kłamią

– potrafi odnieść wyda-

rzenia drogi krzyżowej

Jezusa do swoich

„krzyży”

– uzasadnia chrześci-

jańską tradycję czuwa-

nia przy grobie Pana

Jezusa

– chętnie uczestni-

czy w modlitew-

nym czuwaniu przy

Grobie Pańskim

VI.

Szlak

nowego

życia


pustym grobie (Mt

28,1-10)

– wymienia główne

części Mszy Świętej – wie, że podczas

Mszy Świętej Chry-

– wie, że pusty grób Jezusa znajduje się

w Jerozolimie i jest najważniejszym

miejscem dla wszystkich chrześcijan,

świadkiem zmartwychwstania

– wyjaśnia, dlaczego chrześcijanie świę-tują niedzielę

– zna treść perykopy o uczniach z Emaus

– uzasadnia, że uczestnictwo w

niedzielnej Mszy Świętej jest wy-

znaniem wiary w zmartwychwsta-

nie

– wskazuje w perykopie dwa etapy rozpoznawania Chrystusa: rozmo-

wę w drodze (wyjaśnianie Pism) i

– odważnie wyznaje

swoją wiarę w zmar-

twychwstałego Jezusa

– na podstawie biblijnej

perykopy uzasadnia, że do poznawania Chrystu-

sa konieczne jest czyta-

stus rozmawia z nami i

karmi nas swoim Cia-

łem

– zna treść perykopy (J

20,19-23)


wniebowstąpieniu Dz

1,8-12

– wie, że Jezus przed

wniebowstąpieniem

zobowiązał swych

uczniów, by byli Jego

świadkami „aż po

krańce ziemi”


uwięzieniu i uwolnie-

niu św. Piotra


współczesnych aposto-

łów i misjonarzy

– wymienia różne

określenia nieba (dom

Ojca, wieczne zbawie-

nie, raj, życie wieczne

z Bogiem)

– uzasadnia, dlaczego kapłani mają wła-

dzę odpuszczania grzechów

– wyraża gotowość systematycznego

korzystania z sakramentu pokuty

– wymienia sposoby świadczenia o Jezu-

sie

– świadomie wypowiada prośbę o po-

wtórne przyjście Jezusa zawartą w mo-

dlitwie „Ojcze nasz” – „Przyjdź Króle-

stwo Twoje”

– stara się sumiennie wykonywać swoje

obowiązki szkolne i domowe

– określa, na czym polega modlitwa

wstawiennicza

– określa potrzebę naśladowania Piotra

w trwaniu przy Chrystusie

– wymienia kraje, w których św. Paweł

głosił Chrystusa

– uzasadnia potrzebę włączenia się w

realizację apostolskiej misji

– na podstawie tekstu biblijnego J 14,1-6

wyjaśnia rolę Chrystusa w naszej wę-

drówce do domu Ojca

wspólny posiłek (łamanie chleba)

w Emaus

– mówi z pamięci słowa ustano-

wienia sakramentu pokuty i pojed-

nania


uzasadnia, że chrześcijanin powi-

nien łączyć wypełnianie swych

codziennych obowiązków z „pa-

trzeniem w niebo”, czyli modlitwą

i oczekiwaniem na powtórne przyj-

ście Jezusa

– dba o czystość serca jako wyraz

tęsknoty i gotowości na spotkanie z

Chrystusem.

– wyjaśnia przyczynę uwięzienia

św. Piotra

– charakteryzuje trudności, z jakimi

spotykał się św. Paweł w realizacji

apostolskiej misji

– charakteryzuje pracę współcze-

snych misjonarzy

– interpretuje życie chrześcijańskie

jako wędrowanie do domu Ojca

nie i wyjaśnianie Pisma

Świętego oraz przystę-

powanie do Komunii

Świętej

– na podstawie biblijnej

perykopy wyjaśnia

związek sakramentu

pokuty z pokojem i

Duchem Świętym

– przyczynia się do

budowania pokoju w

swoim środowisku

– wyjaśnia rolę Ducha

Świętego w życiu

chrześcijanina

– samodzielnie formu-

łuje modlitwę wsta-

wienniczą

– wyraża zaintereso-

wanie pracą misjona-

rzy i podejmuje mo-

dlitwę w intencji mi-

sji

– uzasadnia koniecz-

ność więzi z Chrystu-

sem, aby osiągnąć

niebo

VII.

Szlak

wiary

– wie, że przydrożne

krzyże i kapliczki są

wyrazem miłości do

Boga, Jezusa, Maryi

– rozróżnia pojęcia:

wycieczka i piel-

grzymka

– wie, że do Często-chowy wędrują liczne

grupy pielgrzymów

– wskazuje kapliczkę (lub krzyż) w swo-

im otoczeniu oraz opisuje jej (jego) wy-

gląd

– wyjaśnia, jakie znaczenie dla prze-

chodniów mają przydrożne kapliczki

– rozpoznaje na fotografii Jasną Górę

oraz obraz Matki Bożej Częstochowskiej

– zna słowa Apelu Jasnogórskiego – rozpoznaje obraz Jezusa Miłosiernego

oraz sanktuarium Bożego Miłosierdzia

– uzasadnia budowanie przydroż-

nych kapliczek

– wymienia ważne miejsca na Ja-

snej Górze (kaplica Cudownego

Obrazu, polowy ołtarz „na szczy-

cie”, skarbiec, droga krzyżowa na

wałach)

– uzasadnia, dlaczego różne grupy ludzi, w tym dzieci pierwszokomu-

nijne, pielgrzymują na Jasną Górę

– charakteryzuje mo-

tywy troski o piękny

wygląd kapliczek

– wyraża zaintereso-

wanie historią przy-

drożnych kapliczek

– z zaangażowaniem

przygotowuje modli-tewne intencje kiero-

wane do Pani Jasno-

– chętnie modli się

przy kapliczkach i

dba o ich piękno

– wspiera misyjne

dzieło Kościoła

swoją modlitwą i

ofiarą

– wie, że Łagiewniki

wiążą się z osobą św.

Faustyny oraz przesła-

niem Bożego Miło-

sierdzia

– wie, że Wadowice to

rodzinne miasto papie-

ża Jana Pawła II

– zna datę wyboru na

papieża Jana Pawła II

– zna datę Święta

Dziękczynienia

– potrafi wyjaśnić, na

czym polega praca

misjonarza

– zna modlitwy tworzące koronkę do


– wymienia miejsca w Wadowicach

szczególnie związane z osobą Jana Paw-

ła II (dom rodzinny, kościół, szkołę)

– wie, kiedy obchodzone jest jego

wspomnienie

– wyraża wdzięczność Bogu za papieża

Polaka

– rozpoznaje na fotografii Świątynię

Opatrzności Bożej

– wymienia przejawy Bożej opieki w

swoim życiu osobistym i rodzinnym

– wyjaśnia znaczenie pojęć „misje”,

„misjonarz”, „kraje misyjne”

– wymienia dostępne dzieciom sposoby

wspierania misji

– charakteryzuje w zarysie przesła-

nie o Bożym Miłosierdziu

– wie, kiedy obchodzimy Niedzielę


– zna datę urodzin i chrztu Karola

Wojtyły

– na podstawie filmu lub fotografii

eksponatów z muzeum w rodzin-

nym domu Karola Wojtyły wskazu-

je główne etapy jego życia

– wyjaśnia pojęcie „wotum

wdzięczności”

– wyraża wdzięczność Bogu za

Jego nieustanną opiekę

– zna treść nakazu misyjnego Jezu-

sa (Mt 28,18-20)

górskiej

– wyjaśnia sposób

odmawiania koronki

do Miłosierdzia Boże-

go

– w ufnej modlitwie

powierza siebie i świat

Bożemu Miłosierdziu

– charakteryzuje głów-

ne wątki wypowiedzi

Jana Pawła II dotyczą-

ce Wadowic

– wyraża duchową więź

z bł. Janem Pawłem,

modląc się za jego

wstawiennictwem

– wyjaśnia, dlaczego

została wybudowana

Świątynia Opatrzności

Boże

– charakteryzuje wa-

runki życia i nauki

dzieci w krajach mi-

syjnych

SYSTEM OCENIANIA Z RELIGII DLA KLASY V SZKOŁY PODSTAWOWEJ

według podręcznika „Spotkania uBOGAcające” nr AZ-22-02/12-KI-1/13















pach,

















PRZEDMIOT

OCENY

OCENA celująca


1. Cytaty z

Pisma

Świętego.

Modlitwy,

pieśni




św. Mateusza)


cytatów z lekcji

przytoczenie sensu

cytatu własnymi

słowami

niezbyt dokładna

znajomość sensu

cytatu

skojarzenia z tre-

ścią cytatu

brak jakiejkol-

wiek znajomości

cytatów

2. Zeszyt

przedmiotowy

(zeszyt

ćwiczeń)

wszystkie tematy

zapisy

prace domowe

staranne pismo

własne materiały

ilustracje itp.


wszystkie tematy i

notatki

prace domowe

zeszyt staranny

luki w zapisach

(sporadyczne do 5

tematów)

zeszyt czytelny

braki notatek,

prac domowych

(do 40% tematów)

pismo niestaranne

liczne luki w zapi-

sach (do 70% tema-

tów)

brak zeszytu

3. Prace

domowe

staranne wykonanie



materiałach


twórcze



materiałem

staranne

czytelne

rzeczowe

wskazują na zro-

zumienie tematu

niezbyt twórcze

powiązane z

tematem

niestaranne

widać próby wyko-

nania pracy

na temat

praca nie na

temat

brak rzeczowo-

ści w pracy

brak pracy

4. Testy i

sprawdziany


konane poprawnie


dodatkowe


magań podstawowych



ne)

75% zadań pod-

stawowych

50% wymagań

rozszerzających

75% wiedzy z

zakresu wymagań

podstawowych

(bardzo łatwe i


50% wiedzy z

zakresu wymagań

podstawowych

poniżej 30%

odpowiedzi do-

tyczących wie-

dzy podstawo-

wej





dalszej edukacji)

5. Odpowiedzi

ustne




programu



używanie pojęć







kiem


wymagająca pytań dodat-

kowych

wyuczone na pa-

mięć wiadomości


w sformułowaniu


wami

potrzebna pomoc

nauczyciela

wybiórcza zna-

jomość poznanych

treści i pojęć

odpowiedź nie-

staranna

częste pytania

naprowadzajace

słabe wiązanie


chaos myślowy i

słowny

odpowiedź bełko-

tliwa, niewyraźna,

pojedyncze wyrazy

dużo pytań pomoc-

niczych

brak odpowie-

dzi lub odpowie-

dzi świadczące o

braku wiadomo-

ści rzeczowych




zgromadzonych samo-

dzielnie


towany do lekcji


odpowiedzi

wypowiada się po-

prawnie


gotowany do lekcji

chętnie w niej

uczestniczy

mało aktywny na

lekcjach


lekcji

lekceważący

stosunek do

przedmiotu i

wiary

7. Inscenizacje,

gazetka szkolna,

praca na rzecz

Kościoła i inne

wiele razy pomaga w

różnych pracach







itp.)



towym (olimpiadzie)

starannie wykonuje



nia

przejawia postawę

apostolską

niezbyt chętnie

wykonuje zadania

poza lekcjami, ale


nie

uczestniczy w re-

kolekcjach szkol-

nych


SEMESTR I

DZIAŁ

OCENA


I. Moi przod-

kowie, bracia i

siostry

– dzieli się wspomnie-

niami z wakacji

– wymienia wakacyjne

sposoby spotkania z Bo-

giem

– określa, że Biblia za-

wiera słowo kochającego

Boga, który chce się z

nami spotykać

– definiuje pojęcia:

Stwórca, stworzenie,

– podaje prawdę, że cały

świat pochodzi od Boga

– wymienia, w czym

człowiek jest podobny do

Boga

– wyjaśnia pojęcie grze-

chu pierworodnego

– prezentuje biblijne

opowiadanie o Kainie i

Ablu Rdz 4,2b-15

– podaje, że drogą po-

wrotu do przyjaźni Boga

i ludzi jest przeproszenie

– prezentuje biblijne

opowiadania o potopie

(Rdz 6,5-9.17)

– definiuje pojęcie „eko-

logia”

– opowiada o życiu św. Franciszka z Asyżu

– definiuje pojęcia: świę-

– opowiada o ciekawych ludziach,

których spotkał

– podaje przykłady znanych ludzi oraz

biblijnych bohaterów, którzy spotkali

się z Bogiem

– odróżnia twórcze działanie człowieka

od stwórczego dzieła Boga

– formułuje główne prawdy o człowie-

ku zawarte w Księdze Rodzaju 1,26-27

– omawia treść biblijnego opowiadania

o grzechu pierwszych ludzi: Rdz 2,16-

17; 3,1-6.8-9.11-13.17.19.23

– podaje znaczenie imion Adama i Ewy

– wymienia konsekwencje grzechu

– uzasadnia, dlaczego należy systema-

tycznie przystępować do sakramentu

pokuty i pojednania

– mówi z pamięci prawdę wiary o Bo-

żej sprawiedliwości

– wyjaśnia, że cała przyroda jest darem

Boga, o który mamy się troszczyć

– dostrzega związek między mądrym

korzystaniem z darów przyrody, a

zdrowiem i szczęściem człowieka

– wymienia wydarzenia z życia św.

Stanisława Kostki świadczące o jego

duchowej sile

– potrafi ocenić, co nam pomaga, a co

przeszkadza w osiąganiu świętości

– podaje datę liturgicznego wspomnie-nia Świętych Archaniołów

– mówi z pamięci modlitwę do Micha-

– odróżnia spotkania pozytyw-

ne, budujące od szkodliwych i

znajomości, które warto pielę-

gnować, od takich, które nie są

tego warte

– potrafi zredagować modlitwę

dziękczynną za wybrane dzieło

stworzenia

– na podstawie tekstu biblijne-

go wymienia zadania, jakie Bóg

przekazał człowiekowi

– uzasadnia, że grzech niszczy

przyjaźń człowieka z Bogiem

– wskazuje skutki grzechu

pierworodnego w codziennym

życiu


go uzasadnia, że grzech niszczy

przyjaźń między ludźmi

– wskazuje konsekwencje wy-

nikające z sakramentu pokuty i

pojednania

– wyjaśnia, dlaczego Bóg ocalił

Noego od potopu

– wyjaśnia, na czym polega

odpowiedzialność za środowi-

sko, w którym żyje

– wykazuje związek treści Mdr

4,7.9-10.13-15 z życiem św.

Stanisława – charakteryzuje rolę, jaką wy-

znaczył Bóg Michałowi Archa-

– charakteryzuje, w jaki

sposób spotkane osoby

mogły go ubogacić

– uzasadnia, że czytając

Pismo Święte możemy

doświadczyć spotkania z

Bogiem

– interpretuje elementy

dzieła Michała Anioła

przedstawiające stworze-

nie

– uzasadnia, że człowiek

jest stworzony na obraz i

podobieństwo Boże

– wskazuje biblijne pod-

stawy sakramentu chrztu

(Dz 2,38)

– wskazuje proste teksty

liturgiczne odnoszące się

do sakramentu chrztu

– wskazuje biblijne pod-

stawy sakramentu pokuty

– wskazuje proste teksty

liturgiczne odnoszące się

do sakramentu pokuty

– wyjaśnia, co znaczy być

człowiekiem prawym.

– potrafi ocenić stosunek

współczesnych ludzi do

przyrody i porównać go z nauką przekazaną przez św.

Franciszka

– reaguje na

niewła-

ściwe za-

chowania

wśród ro-

dzeństwa

oraz w

grupie ko-

leżeńskiej

– aktywnie

włącza się

w działal-

ność jed-

nej z grup

w parafii

ty, patron

– podaje datę, kiedy Ko-

ściół oddaje cześć św.

Stanisławowi

– wymienia imiona trzech

archaniołów

– mówi z pamięci modli-

twę prośby o pomoc

Anioła Stróża

– wymienia przejawy

miłości rodziców do

dziecka

– opisuje, na czym polega

posługa ministrantów i

scholi

– wymienia sytuacje, w

których przydaje się po-

moc dziadka lub babci,

oraz te, w których dziad-

kowie potrzebują pomocy

wnuków

ła Archanioła

– rozpoznaje obraz przedstawiający

Michała Archanioła, wskazując jego

atrybuty

– podaje datę liturgicznego wspomnie-

nia Aniołów Stróżów

– wylicza dodatkowe obciążenia oraz

korzyści płynące z posiadania licznego

potomstwa (rodzeństwa)

– wymienia formy zaangażowania

świeckich w życie parafii

– wymienia dziecięce i młodzieżowe

grupy działające w parafii

– podaje prawdę, że miłość i posłu-

szeństwo wobec dziadków wchodzi w

zakres wymagań IV przykazania

niołowi

– charakteryzuje rolę Anioła

Stróża w życiu człowieka

– uzasadnia szczególny szacu-

nek dla kobiet oczekujących

narodzin dziecka i rodzin wie-

lodzietnych

– charakteryzuje szczególne

relacje pomocy i troski w ro-

dzinie wielodzietnej

– podaje przykłady współpracy

poszczególnych grup

– omawia sposoby kontaktu z

dziadkami (tymi, którzy są

blisko, oraz tymi, którzy miesz-

kają daleko)

– uzasadnia, dlaczego św.

Stanisław Kostka został

wybrany patronem dzieci i

młodzieży

– uzasadnia, dlaczego w

walce ze złem (z szatanem)

potrzebna jest nam pomoc

Michała Archanioła

– wskazuje teksty biblijne

odnoszące się do Aniołów

Stróżów

– potrafi wyjaśnić wartość

różnorodności relacji w

rodzinie wielodzietnej

– charakteryzuje charyzmat

wybranej grupy parafialnej

– charakteryzuje i uzasad-

nia prawidłowe relacje

wnucząt z dziadkami

II. Patriar-

chowie, przy-

wódcy, proro-

cy

– określa, kim był Abra-

ham

– opowiada o Bożych

odwiedzinach u Abra-

hama

– określa, kim był Jakub

– podaje fakt, że synowie

Jakuba dali początek

dwunastu pokoleniom

narodu Izraela

– podaje powody zazdro-

ści braci wobec Józefa

– omawia los Józefa sprzedanego w niewolę

– wymienia okoliczności

– opisuje obietnicę, jaką Bóg dał Abra-

hamowi, i historię jej wypełnienia

– uzasadnia potrzebę i sens wytrwałej

modlitwy

– omawia relacje Józefa z jego braćmi

podkreślając znaczenie przebaczenia w

tych relacjach

– potrafi przyznać się do błędu i prze-

prosić

– określa, że Aaron był bratem Mojże-

sza i jego „ustami”

– wskazuje sposób podziału ziemi

między 12 pokoleń Izraela – podaje, kim byli Madianici

– opowiada o powołaniu Gedeona oraz

– wskazuje sytuacje z codzien-

nego życia, w których możemy

mieć do czynienia z Bożymi

odwiedzinami

– podaje imiona patriarchów:

Abrahama, Izaaka i Jakuba oraz

jego dwunastu synów


go uzasadnia wartość i potrzebę

przebaczenia w relacjach ro-

dzinnych

– charakteryzuje postawę Aaro-

na u boku Mojżesza – charakteryzuje działalność

Jozuego

– uzasadnia sens adopcji

– wyjaśnia okoliczności i

znaczenie zmiany imienia

Jakuba na Izrael

– charakteryzuje trudności

oraz dobro związane z

przebaczeniem

– chętnie przebacza wino-

wajcom


zgody i współdziałania

wśród rodzeństwa

– wyjaśnia znaczenie losów w podziale Ziemi Obieca-

nej

– interpretu-

je ludzkie

życie jako

wspólny

projekt –

człowieka

i Boga

– angażuje

się w po-

moc lu-

dziom

chorym

powołania Mojżesza

– wymienia przywódców

narodu wybranego w

drodze do Ziemi Obieca-

nej

– określa, że sędziowie

byli przywódcami Izraeli-

tów, powołanymi przez

Boga, by wyzwolić ich z

ucisku nieprzyjaciół

– określa, że Samson był

jednym z sędziów i wal-

czył z Filistynami

– relacjonuje treść opo-

wiadania o Samsonie

(Sdz 13–16)

– określa, co to był przy-

bytek Pański

– opowiada o walce Da-

wida z Goliatem

– podaje przykład mądro-

ści Salomona w sądze-

niu poddanych

– omawia treść perykopy

o Syryjczyku Naamanie

– charakteryzuje misję

proroka Jonasza

– określa, czym jest pro-

roctwo

– podaje, kim był i gdzie

działał Jeremiasz

– opowiada historię Da-

niela (Dn 6,2-24)

– opowiada dzieje biblij-

nego Hioba – podaje przykłady wła-

snych sukcesów i niepo-

formowaniu jego armii

– podaje przykłady „duchowych moca-

rzy”

– wymienia źródła duchowej mocy

człowieka

– relacjonuje treść perykopy o powoła-

niu Samuela (1 Sm 3,1-19)

– wymienia, do czego Bóg nas powołu-

je

– wymienia cechy Dawida, które po-

dobały się Bogu

– podaje przykłady męstwa Dawida i

jego wiary w Bożą pomoc

– omawia przesłanie modlitwy Salo-

mona o mądrość

– wymienia inne cuda Elizeusza

– pamięta słowa wyznania wiary Sy-

ryjczyka Naamana

– podaje prawdę, że Bóg pragnie na-

wrócenia grzeszników

– określa, że zazdrość jest jednym z

grzechów głównych

– podaje przykłady proroctw mesjań-

skich

– omawia nauczanie proroka Jeremia-

sza

– wyjaśnia, że Daniel z narażeniem

życia wypełniał tradycje swego narodu

– podaje przykłady zapominania o

tradycjach religijnych i zaniedbywania

ich przez współczesnych chrześcijan

– wskazuje, czego uczy nas Hiob swo-

im cierpieniem

– wskazuje na mapie terytoria

poszczególnych pokoleń

– na podstawie fragmentów z

Sdz 6–8 charakteryzuje postawę

Gedeona wobec Boga

– wyjaśnia związek niezwykłej

mocy Samsona ze ślubami zło-

żonymi Bogu


go uzasadnia, że Bóg udziela

nam swej mocy do walki ze

złem

– charakteryzuje postawę Sa-

muela wobec Boga

– charakteryzuje postawę Da-

wida wobec Boga

– wyjaśnia, na czym polegała

mądrość Salomona

– charakteryzuje misję proroka

Elizeusza

– na podstawie fragmentów

Księgi Jonasza wyjaśnia istotę

miłosierdzia Bożego

– uzasadnia konieczność dobre-

go przygotowania się na spo-

tkanie z Jezusem w każdej

Mszy Świętej

– wyjaśnia, że zapowiadane

przez Jeremiasza nowe przy-

mierze wypełniło się w Jezusie

Chrystusie

– charakteryzuje postawę Da-

niela

– uzasadnia wartość i potrzebę

ufnej modlitwy – wyjaśnia znaczenie wytrwałej

modlitwy w chorobie i cierpie-

– uzasadnia, dlaczego po-

kolenie Lewiego nie

otrzymało ziemi

– charakteryzuje Boże kry-

teria wyboru ludzi

– na podstawie tekstu bi-

blijnego określa warunki

korzystania z mocy Bożej


blijnego określa, czym jest

powołanie

– potrafi wykazać różnice

między patrzeniem ludzkim

a Bożym patrzeniem na

człowieka


blijnego uzasadnia, że mą-

drość jest darem Bożym, o

który trzeba się starać

– uzasadnia, że Bóg czyni

cuda także dzisiaj


pokuty i nawrócenia

– wymienia grzechy cudze

– uzasadnia, że proroctwa

mesjańskie wypełniły się w

Jezusie

– potrafi zinterpretować

omawiane teksty prorockie

– potrafi ocenić własne

relacje z Bogiem i ludźmi

w świetle postawy Daniela

– na podstawie historii

Hioba oraz własnego do-

świadczenia uzasadnia, że cierpienie jest nieodłącz-

nym elementem ludzkiego

wodzeń niu

– potrafi ułożyć modlitwę w

intencji osoby chorej lub nie-

pełnosprawnej

życia

III. Pierwsi

świadkowie

spełnionej

obietnicy (tematy 32-35)

– omawia treść perykopy

Łk 1,5-20.24-25

– podaje, kim był Zacha-

riasz

– opowiada o nawiedze-

niu św. Elżbiety

– opowiada treść peryko-

py o pasterzach u żłóbka

– opowiada o ofiarowa-

niu Pana Jezusa w świą-

tyni

– okazuje szacunek lu-

dziom w podeszłym wie-

ku

– podaje prawdę, że Zachariasz nie

uwierzył Bożej obietnicy i stał się nie-

my do czasu urodzenia syna

– wymienia powody ludzkiej radości

– podaje, że pasterze jako pierwsi po-

kłonili się Jezusowi

– z szacunkiem odnosi się do ludzi

ubogich

– podaje, że słowa Symeona skierowa-

ne do Maryi są zapowiedzią Jej cier-

pienia oraz objawiają prawdę o Jezusie

– podaje datę święta Ofiarowania Pań-

skiego

– wymienia cechy właściwej

postawy człowieka wobec sło-

wa Bożego

– wyjaśnia motyw poruszenia

się dzieciątka w łonie Elżbiety

– wymienia dary, jakich Jezus

może od niego oczekiwać

– charakteryzuje postawę Maryi

wobec wydarzeń związanych z

Jej Synem

– wyjaśnia słowa Symeona

– charakteryzuje zadania

wyznaczone mu przez Bo-

ga

– wyjaśnia motyw zachęty

św. Pawła do radości w Flp

4,4-5

– omawia pozycję społecz-

ną pasterzy w czasach Je-

zusa


pasterzy wobec ogłoszonej

im nowiny

– wyjaśnia nakaz Prawa

Starego Testamentu doty-

czący pierworodnego syna

SEMESTR II

DZIAŁ OCENA


III. Pierwsi

świadkowie

spełnionej

obietnicy (tematy 36-

39)

– podaje, że prawdzi-

wym Ojcem Pana Jezu-

sa jest Bóg, a św. Józef

był Jego wzorowym

opiekunem

– opowiada o misji Jana

Chrzciciela (Łk 3,3-9)

– podaje prawdę, że pójście za Jezusem

oznacza zostanie Jego

– podaje, co Ewangelia mówi o św.

Józefie

– podaje, kiedy w liturgii czcimy św.

Józefa

– wymienia, do czego nawoływał Jan

Chrzciciel

– opowiada treść perykopy o obfitym

połowie i powołaniu Szymona Piotra (Łk 5,1-11)

– określa relacje ucznia i mistrza oraz

– potrafi ułożyć modlitwę do św.

Józefa za swojego tatę lub opiekuna

– wyjaśnia, co znaczy dla współcze-

snego człowieka „prostować drogę

dla Jezusa”

– wyjaśnia słowa Jezusa o łowieniu

ludzi

– aktywnie włącza się w tworzenie modlitwy i modli się za papieża i

biskupów

– charakteryzuje św. Jó-

zefa jako wzór dla

wszystkich ojców i opie-

kunów

– uzasadnia sens adopcji


Szymona wobec dokona-

nego cudu i słów wypo-wiadanych do niego przez

Jezusa

uczniem

– podaje, że papież i

biskupi są następcami

apostołów

apostołów i Jezusa

– podaje imię obecnego papieża i

biskupa swojej diecezji

– uzasadnia decyzję pój-

ścia za Jezusem

– wymienia dostępne mu

sposoby apostołowania i

włącza się w ich realiza-

cję

IV. Świad-

kowie wia-

ry i nowego

życia

– opisuje treść peryko-

py o uzdrowieniu ko-

biety cierpiącej na

krwotok (Łk 8,42b-48)

– omawia treść peryko-

py o wskrzeszeniu cór-

ki Jaira (Łk 8,41-42.49-

55)

– określa, że modlitwa

jest dialogiem między

Bogiem i człowiekiem

– omawia teść perykopy

o Marcie i Marii (Łk

10,38-42)


py o kuszeniu Jezusa

– określa, że pomoc

potrzebującym jest

chrześcijańskim obo-

wiązkiem


py o spotkaniu Pana

Jezusa z niewiernym

Tomaszem (J 20,24-29)

– omawia treść rozmo-

wy Jezusa z ukrzyżo-

wanym łotrem

– określa, w czym się

przejawia Boże miło-sierdzie


– podaje własną definicję wiary

– wyjaśnia rolę wiary przy uzdrowie-

niach i wskrzeszeniach

– omawia treść perykopy J 3,1-5

– definiuje pojęcia: faryzeusz, nowe

narodzenie

– wskazuje sposoby naśladowania

postawy Marty i Marii

– wyjaśnia pojęcie „Mesjasz”

– charakteryzuje postawę Jezusa

wobec kusiciela

– omawia tekst biblijny o Szymonie z

Cyreny Mt 27,32 (Mk 15,21; Łk

23,26)

– podaje, że postać Szymona z Cyre-

ny występuje w V stacji nabożeństwa

drogi krzyżowej

– podaje, że postać Weroniki wystę-

puje w VI stacji nabożeństwa drogi

krzyżowej

– przytacza z pamięci słowa, jakimi

Tomasz wyznał wiarę w Jezusa, oraz

Jezusową odpowiedź

– podaje przykłady szczególnej bli-

skości Jana z Jezusem

– wskazuje w Ewangelii przykłady

okazywania przez Jezusa miłosierdzia

– wymienia najważniejsze wydarze-

nia z życia św. Faustyny – podaje, kim była św. Bernadetta

– omawia treść orędzia z Lourdes

– wymienia sposoby doświadczania

mocy Jezusa

– wskazuje w swoim środowisku

osoby będące przykładem wiary

– układa modlitwę prośby i dzięk-

czynną

– charakteryzuje postawę Nikodema

w spotkaniu z Jezusem

– potrafi modlić się spontanicznie

– charakteryzuje postawę Marty i

Marii w spotkaniu z Jezusem

– przedstawia Bogu w modlitwie

troski własne i innych

– wyjaśnia rolę Ducha Świętego w

walce z pokusami

– uzasadnia konieczność duchowej

bliskości z Jezusem dla skutecznej

walki z pokusami

– charakteryzuje postawę Szymona

na drodze krzyżowej Jezusa

– charakteryzuje czyn św. Weroniki

– wskazuje, gdzie należy szukać po-

mocy w wyjaśnianiu wątpliwości

dotyczących wiary

– podaje, że Jan był w grupie pierw-

szych, powołanych przez Jezusa apo-

stołów, jako jedyny z Dwunastu był

pod krzyżem i jako pierwszy z nich

stanął przy pustym grobie Jezusa – interpretuje teksty biblijne mówiące

o miłosierdziu Jezusa

– wyjaśnia rolę wiary

przy uzdrowieniach

– uzasadnia znaczenie

wiary zwłaszcza w naj-

trudniejszych sytuacjach

życiowych (nieszczęście,

choroba, śmierć)

– potrafi wykazać różnice

między modlitwą wyu-

czoną a spontaniczną

– uzasadnia wartość mo-

dlitwy i służby bliźnim w

życiu chrześcijanina

– wyjaśnia duchowe zna-

czenie pustyni

– układa modlitwę zwią-

zaną z odpieraniem pokus

– rozróżnia pomoc przy-

muszoną i udzieloną z

własnych chęci

– wskazuje współczesne

sposoby naśladowania św.

Weroniki

– charakteryzuje działal-

ność św. Jana po śmierci i

zmartwychwstaniu Jezu-

sa.

– charakteryzuje posłan-

nictwo św. Faustyny, jej rolę w szerzeniu czci Bo-

żego Miłosierdzia

– angażuje się

w pomoc

potrzebują-

cym

czci Bożego Miłosier-

dzia

– opowiada o spotkaniu

Bernadetty z Maryją

– podaje nazwę zgro-

madzenia założonego

przez Matkę Teresę

– podaje najważniejsze

fakty z życia Brata

Alberta

– definiuje pojęcia:

świętość, „mała droga”

– podaje główne wyda-

rzenia z życia św. Tere-

sy od Dzieciątka Jezus

– wymienia najważniejsze wydarze-

nia z życia bł. Teresy z Kalkuty

– dostrzega potrzebę niesienia pomo-

cy osobom biednym i opuszczonym

– podaje, czym zajmują się bracia

albertyni i siostry albertynki

– wymienia dzieła, którym patronuje

św. Teresa

– podaje przykłady sytuacji, w któ-

rych potrzebujemy miłosierdzia ze

strony ludzi i Boga

– charakteryzuje postawę Bernadetty

wobec powierzonych jej zadań

– podaje sposoby realizacji orędzia z

Lourdes

– opisuje formy działalności Matki

Teresy i jej zgromadzenia

– charakteryzuje postawę br. Alberta

wobec ubogich

– opisuje najważniejsze wydarzenia z

życia św. Teresy

– układa własną modlitwę

do Jezusa Miłosiernego


zaangażowania się w

wypełnianie przesłania z

Lourdes

– określa wartość osobi-

stej modlitwy w kształ-

towaniu wrażliwości na

potrzeby innych ludzi

– interpretuje słowa br.

Alberta „powinno się być

jak bochen chleba…”

– charakteryzuje „małą

drogę” św. Teresy

V. Ci, co

wskazują

drogę

– podaje, że Duch

Święty jest Trzecią

Osobą Boską

– wymienia najważniej-

sze fakty z życia św.

Piotra

– omawia powołanie i

nawrócenie Szawła

– podaje daty rozpo-

częcia i zakończenia

pontyfikatu Jana Pawła

II


fakty z życia św. Woj-

ciecha


fakty z życia św. Stani-

sława

– podaje, kim była św.

Jadwiga – wymienia dzieła, któ-

rymi zasłynęła św. Ja-

– omawia treść zapowiedzi zesłania

Ducha Świętego

– wskazuje przełomowe wydarzenia z

życia św. Piotra


apostoła Piotra


apostoła Pawła

– omawia pontyfikat Jana Pawła II

– wymienia główne wątki pontyfikatu

Jana Pawła II

– wymienia, w czym możemy naśla-

dować św. Wojciecha

– wymienia cechy charakteru św.

Stanisława, które warto naśladować

– wymienia współczesne sposoby

troski o ubogich

– podaje, że kardynał Wyszyński,

będąc w przymusowym odosobnie-

niu, przygotował plan obchodów Tysiąclecia Chrztu Polski oraz tekst

Ślubów Jasnogórskich

– wyjaśnia znaczenie tytułu Paraklet

– charakteryzuje działalność apostol-

ską św. Piotra

– charakteryzuje działalność apostol-

ską św. Pawła

– charakteryzuje apostolską posługę

Jana Pawła II jako otwartą na potrze-

by wszystkich ludzi

– wyjaśnia sens męczeństwa św. Woj-

ciecha dla naszego Narodu

– uzasadnia, dlaczego św. Wojciech

został wybrany na patrona naszej

Ojczyzny

– uzasadnia, czym św. Stanisław

zasłużył na miano patrona Polski

– charakteryzuje postawę królowej

Jadwigi wobec poddanych

– chętnie włącza się w pomoc ubogim

– wymienia formy prześladowań ludzi

wierzących i pasterzy Kościoła w cza-sach PRL-u

– potrafi ocenić swoje postępowanie

– charakteryzuje działa-

nie Ducha Świętego jako

Przewodnika, Pocieszy-

ciela, Obrońcy


wspierania misji

– wyjaśnia motywację

ludzi pielgrzymujących

do grobu bł. Jana Pawła

II

– potrafi wykazać, jak we

współczesnych czasach

można naśladować św.

Wojciecha

– wskazuje teksty litur-

giczne odnoszące się do

kultu św. Stanisława

– wskazuje teksty litur-


kultu św. Jadwigi – charakteryzuje postawę

Prymasa wobec wrogich

– staje w

obronie słab-

szych

– aktywnie

włącza się w

dzieło misyjne

Kościoła

dwiga królowa

– podaje, że kardynał

Wyszyński był pryma-

sem Polski w latach

komunistycznych rzą-

dów

– podaje, że Jezus miał

uczniów i oni nazywali

Go Nauczycielem


wobec nauczycieli

– wymienia miejsca odosobnienia, w

których przetrzymywano Księdza

Prymasa

– definiuje pojęcia: nauczyciel, wy-

chowawca

– wymienia cechy dobrego ucznia i

dobrego nauczyciela

wobec nauczycieli działań rządu PRL

– na podstawie wybra-

nych tekstów biblijnych

charakteryzuje postawę

Jezusa jako nauczyciela

SYSTEM OCENIANIA Z RELIGII DLA KLASY VI SZKOŁY PODSTAWOWEJ

według podręcznika „Tajemnice BOGAtego życia”















pach,

















PRZEDMIOT

OCENY

OCENA celująca


1. Cytaty z

Pisma

Świętego.

Modlitwy,

pieśni




św. Mateusza)


cytatów z lekcji

przytoczenie sensu

cytatu własnymi

słowami

niezbyt dokładna

znajomość sensu

cytatu

skojarzenia z tre-

ścią cytatu

brak jakiejkol-

wiek znajomości

cytatów

2. Zeszyt

przedmiotowy

(zeszyt

ćwiczeń)

wszystkie tematy

zapisy

prace domowe

staranne pismo

własne materiały

ilustracje itp.


wszystkie tematy i

notatki

prace domowe

zeszyt staranny

luki w zapisach

(sporadyczne do 5

tematów)

zeszyt czytelny

braki notatek,

prac domowych

(do 40% tematów)

pismo niestaranne

liczne luki w zapi-

sach (do 70% tema-

tów)

brak zeszytu

3. Prace

domowe

staranne wykonanie



materiałach


twórcze



materiałem

staranne

czytelne

rzeczowe

wskazują na zro-

zumienie tematu

niezbyt twórcze

powiązane z

tematem

niestaranne

widać próby wyko-

nania pracy

na temat

praca nie na

temat

brak rzeczowo-

ści w pracy

brak pracy

4. Testy i

sprawdziany


konane poprawnie


dodatkowe


magań podstawowych



ne)

75% zadań pod-

stawowych

50% wymagań

rozszerzających

75% wiedzy z

zakresu wymagań

podstawowych

(bardzo łatwe i


50% wiedzy z

zakresu wymagań

podstawowych

poniżej 30%

odpowiedzi do-

tyczących wie-

dzy podstawo-

wej





dalszej edukacji)

5. Odpowiedzi

ustne




programu



używanie pojęć







kiem



kowych

wyuczone na pa-

mięć wiadomości


w sformułowaniu


wami

potrzebna pomoc

nauczyciela

wybiórcza zna-

jomość poznanych

treści i pojęć

odpowiedź nie-

staranna

częste pytania

naprowadzajace

słabe wiązanie


chaos myślowy i

słowny

odpowiedź bełko-

tliwa, niewyraźna,

pojedyncze wyrazy

dużo pytań pomoc-

niczych

brak odpowie-

dzi lub odpowie-

dzi świadczące o

braku wiadomo-

ści rzeczowych




zgromadzonych samo-

dzielnie


towany do lekcji


odpowiedzi

wypowiada się po-

prawnie


gotowany do lekcji

chętnie w niej

uczestniczy

mało aktywny na

lekcjach


lekcji

lekceważący

stosunek do

przedmiotu i

wiary

7. Inscenizacje,

gazetka szkolna,

praca na rzecz

Kościoła i inne

wiele razy pomaga w

różnych pracach







itp.)



towym (olimpiadzie)

starannie wykonuje



nia

przejawia postawę

apostolską

niezbyt chętnie

wykonuje zadania

poza lekcjami, ale


nie

uczestniczy w re-

kolekcjach szkol-

nych


SEMESTR I

DZIAŁ

OCENA


I. Bóg powołu-

jący do istnie-

nie – porząd-

kowanie chao-

su

– odczytuje skróty po-

szczególnych ksiąg,

posługując się Pismem

Świętym

– potrafi odróżnić w

zapisie księgę, rozdział,

werset

– omawia, co to znaczy

„stworzyć”, „tworzyć”

– podaje przykłady tek-

stów biblijnych mówią-

cych o stworzeniu

– określa, że każdy

człowiek rodzi się jako

kobieta lub mężczyzna

– podaje prawdę, że

przyczyną grzechu

pierwszych rodziców

było nieposłuszeństwo

– podaje prawdę, że Bóg

uzdolnił mężczyznę i

kobietę do przekazywa-

nia życia


cierpienie człowieka jest

jednym ze skutków

grzechu

– wskazuje przykłady

niewłaściwego stosunku

człowieka do ziemi, którą otrzymał w darze

od Boga

– wymienia skróty poszczególnych

ksiąg i podaje sposób ich zapisu

– odszukuje w Piśmie Świętym wska-

zany fragment

– omawia założenia teorii ewolucji

– podaje prawdę, że biblijna nauka o

stworzeniu nie przeczy teorii ewolucji

– podaje prawdę, że człowiek jest

najdoskonalszym ze stworzeń

– prezentuje swoje drzewo rodowe

– wymienia skutki grzechu pierwo-

rodnego w życiu codziennym czło-

wieka

– podaje przykłady roli, jaką pełni

strój dla podkreślenia płci w naszej

kulturze

– określa, że zakrywanie intymnych

części ciała wynika z właściwego

poczucia wstydu (Rdz 3,21)

– podaje prawdę, że źródłem grze-

chów jest pycha, będąca skutkiem

grzechu pierworodnego

– wymienia społeczne konsekwencje


– wymienia skutki chrztu świętego

(uwalnia od grzechu pierworodnego,

czyni nas dziećmi Bożymi, włącza nas

do wspólnoty Kościoła)

– omawia symbolikę chrztu (woda,

świeca, biała szata, olej, gest nałoże-nia rąk)

– wymienia kilka biblijnych

symboli obecnych również w

liturgii

– podaje przykłady tekstów

biblijnych, które można rozu-

mieć dosłownie i jako poucza-

jące opowiadania

– wyjaśnia biblijną naukę o

stworzeniu świata

– odnajduje i interpretuje tek-

sty biblijne mówiące o stwo-

rzeniu świata

– odnajduje i interpretuje tek-

sty biblijne mówiące o stwo-

rzeniu człowieka

– wskazuje, w jaki sposób

wyraża wdzięczność Bogu za

dar życia i rodziców

– odnajduje w Piśmie Świętym

tekst biblijny o grzechu pier-

worodnym i potrafi go zinter-

pretować

– charakteryzuje istotę grzechu

pierworodnego

– uzasadnia, że wstyd chroni

ludzką godność

– wyraża akceptację dla swojej

płci i szacunek wobec płci

przeciwnej

– omawia, w jaki sposób dba o swoje zdrowie przez aktyw-

ność fizyczną

– uzasadnia potrzebę czy-

tania Pisma Świętego i

wyjaśniania jego tekstów

– krytycznie odnosi się do

teorii i hipotez dotyczą-

cych powstania świata

– omawia stanowisko

Kościoła na temat teorii

pochodzenia człowieka

od małpy

– omawia skutki grzechu

pierworodnego w życiu

człowieka

– uzasadnia, potrzebę

podjęcia walki ze skutka-

mi grzechu przez regular-

ną spowiedź

– uzasadnia, że okres doj-

rzewania jest czasem

przygotowania do bycia

ojcem lub matką

– charakteryzuje pozytyw-

ną rolę wstydu w relacjach

międzyludzkich

– wyjaśnia, że człowiek

doświadcza skutków grze-

chu pierworodnego w

wymiarze osobistym i

społecznym

– uzasadnia potrzebę wy-pracowania w sobie siły

woli do czynienia dobra

– wyjaśnia

relacje między

biblijną nauką

o stworzeniu a

osiągnięciami

nauk przyrod-

niczych


odpowiedzią Boga na

grzech pierwszych ro-

dziców była zapowiedź

Zbawiciela

– uzasadnia, że człowiek jest

gospodarzem ziemi

– uzasadnia, że panowanie nad

ziemią musi odbywać się we-

dług Bożych zasad

– interpretuje tekst biblijny o

obietnicy zbawienia (Rdz

3,14-15)

– wyjaśnia, że przez chrzest

Bóg stwarza człowieka na

nowo

przez pracę nad sobą

– wyjaśnia symboliczne

znaczenie pojęć: „niewia-

sta”, „potomek”, „wąż”

– uzasadnia tradycję

udzielania chrztu dzieciom

– wskazuje, jak wypełnia-

nia zobowiązania płyną-

ce z przyjęcia chrztu

II. Bóg mówią-

cy na różne

sposoby


sprzeciwia się ludzkiej

pysze

– wymienia grzechy

przeciw pierwszemu

przykazaniu

– omawia, kim był Mel-

chizedek


ofiara Melchizedeka jest

zapowiedzią Ostatniej

Wieczerzy i Eucharystii


Izaak był umiłowanym

synem Abrahama

– omawia wydarzenia

związane z narodzinami

Izaaka

– omawia sytuację Izrae-

litów w Egipcie,


krew baranka uratowała

Izraelitów przed śmier-cią

– opowiada o wędrówce

– określa, że egoizm i pycha są przy-

czyną konfliktów między ludźmi

– podaje prawdę, że zesłanie Ducha

Świętego jest szansą zjednoczenia

narodów podzielonych przez budowę

wieży Babel

– podaje prawdę, że ofiara kapłana

Melchizedeka jest figurą ofiary Jezusa

Chrystusa

– opowiada treść biblijnej perykopy o

ofiarowaniu Izaaka (Rdz 22,1-13)

– wyjaśnia pojęcie „Pascha”

– podaje prawdę, że Jezus jest praw-

dziwym Barankiem Paschalnym

– podaje prawdę, że manna była zna-

kiem troski Boga o naród wybrany

– omawia, dlaczego niemożność gro-

madzenia zapasów manny miała

uczyć zaufania Bogu

– podaje przykłady ludzkich potrzeb

materialnych i duchowych

– podaje, kiedy i w jaki sposób odda-

jemy cześć krzyżowi – wymienia dni poświęcone szczegól-

nej czci krzyża Chrystusowego

– wyjaśnia symbolikę wieży

Babel

– uzasadnia, że człowiek roz-

wija się i czyni dobro wtedy,

gdy szanuje Boże prawo

– umiejętnie wypowiada wła-

sne sądy, by nie doprowadzić

do konfliktów

– wyjaśnia symbolikę chleba i

wina

– wyjaśnia treść modlitw wy-

powiadanych przez kapłana

nad chlebem i winem podczas

przygotowania darów

– wyjaśnia, że słowo „melchi-

zedek” jest również nazwą

uchwytu przytrzymującego

Hostię w monstrancji

– wyjaśnia, na czym polegało

ofiarowanie Izaaka

– wyjaśnia symbolikę ofiary z

baranka

– charakteryzuje postawę po-słuszeństwa Izaaka

– wyjaśnia słowa kapłana:

– uzasadnia, że potrzebu-

jemy łaski Bożej, by żyć i

pracować w jedności z

innymi ludźmi

– przyjmuje postawę sza-

cunku wobec osób mają-

cych inne zdanie

– wyjaśnia, że podczas

przygotowania darów

składamy Bogu w ofierze

nasze życie: sukcesy, po-

rażki, problemy i radości



Chleba eucharystycznego i

chleba powszedniego

– uzasadnia, że Izaak jest

figurą Jezusa

– charakteryzuje zniewo-

lenia współczesnego

człowieka

– omawia, jak poprzez

codzienny rachunek su-mienia kształtuje postawę

wytrwałości w realizacji

– podaje przy-

kłady sytuacji,

w których wy-

kazuje postawę

słuchania i

wypełniania

trudnych pole-

ceń Boga

– wskazuje

programy tele-

wizyjne i ra-

diowe o tema-

tyce religijnej

– wskazuje, w

jaki sposób

korzysta z ka-

tolickich me-

diów

Izraelitów przez pusty-

nię

– wyjaśnia, co to jest

manna

– opowiada treść pery-

kopy o wężu miedzia-

nym (Lb 21,4-9)


śmierć Izraelitów spo-

wodowana przez jado-

wite węże była karą za

grzech niewierności


pieśnią i modlitwą

uwielbiamy Pana Boga

– wymienia znane pio-

senki religijne

– wskazuje, że Księga Psalmów jest

jedną z ksiąg Starego Testamentu

– podaje przykłady, kiedy technika

może służyć Bożej sprawie

– podaje adresy stron internetowych z

muzyką religijną

„Oto Baranek Boży…” oraz

słowa modlitwy: „Baranku

Boży…”

– uzasadnia, że krew Jezusa

ratuje Jego wyznawców przed

śmiercią wieczną

– uzasadnia, że manna z nieba

jest zapowiedzią Eucharystii

– formułuje modlitwę dzięk-

czynną za Bożą opiekę i dar

Eucharystii

– omawia symbolikę węża

miedzianego umieszczonego

na palu

– uzasadnia, dlaczego wąż

miedziany jest zapowiedzią

krzyża

– omawia treść poznanych

psalmów Dawida

– wskazuje w Piśmie Świętym

psalmy, którymi może modlić

się, prosząc, dziękując uwiel-

biając i przepraszając Boga,

– śpiewa indywidualnie lub w

grupie wybraną piosenkę reli-

gijną lub psalm

postanowienia poprawy

podjętego podczas sakra-

mentu pokuty i pojednania

– omawia, jak okazuje

wdzięczność Bogu i rodzi-

com za pokarm i opiekę

– podaje przykłady, kiedy

zwraca się do Boga z

prośbą o pomoc w sytua-

cjach trudnych

– wskazuje, jak wyraża

szacunek i cześć wobec

krzyża, który jest ratun-

kiem dla człowieka

– układa własny psalm

III. Słowa i

czyny Jezusa


Ewangelia jest dobrą

nowiną o zbawieniu,

spisaną przez czterech

ewangelistów

– podaje, gdzie i kiedy

obecnie głosi się Ewan-

gelię

– omawia treść peryko-py Mt 14,22-33


– podaje prawdę, że ewangeliści spi-

sali tę samą prawdę, ale inaczej opo-

wiedzianą

– wymienia sytuacje, w których pod-

dawany jest próbie wiary

– opowiada przypowieść o zabłąkanej

owcy (Mt 18,12-14)

– omawia prawdę, że Jezus jest Do-

brym Pasterzem (J 10,14) – wskazuje, że Boża miłość skierowa-

na jest do każdej osoby indywidualnie

– uzasadnia konieczność po-

znawania Ewangelii przez

chrześcijanina

– wyjaśnia znaczenie symboli

ewangelistów

– wyjaśnia, że spotkanie apo-

stołów z Jezusem kroczącym

po jeziorze było dla nich próbą

wiary – wyjaśnia, że w trudnych

sytuacjach Jezus przychodzi

– uzasadnia, że treść

Ewangelii jest aktualna w

każdym czasie

– omawia, jak samodziel-

nie poznaje treść Ewange-

lii

– uzasadnia, że trudności

życiowe są zaproszeniem

Jezusa do zaufania Mu – podaje przykłady sytua-

cji, gdy w trudnościach

– wskazuje, w

jaki sposób

wyraża troskę,

aby inni ludzie

poznali Ewan-

gelię

– podejmuje

inicjatywy

mające na celu bezinteresowną

pomoc potrze-

Jezus pomaga tym, któ-

rzy proszą Go o pomoc


przyczyną zagubienia

człowieka jest grzech


poszukuje grzesznego

człowieka

– wymienia wartości,

których nie można zdo-

być za pieniądze

– podaje przykłady, jak

można pomagać innym

– omawia treść przypo-

wieści o dwóch synach

(Mt 21,28-32)

– wymienia gesty po-

kutne

– opowiada treść przy-

powieści o miłosiernym

ojcu (Łk 15,11-24)

– wyjaśnia rolę kapłana

podczas spowiedzi

– opowiada treść pery-

kopy o uzdrowieniu

paralityka (Mk 2,1-12)


cierpienie jest skutkiem



męka, śmierć i zmar-

twychwstanie Jezusa

nadały sens cierpieniu

– omawia przesłanie perykopy o ubo-

giej wdowie (Mk 12,41-44)

– omawia, na czym polega bezintere-

sowny dar serca

– wymienia postawy liturgiczne

– podaje prawdę, że człowiek uczciwy

czynami potwierdza swoje słowa

– omawia liturgiczne teksty pokutne

– podaje definicję skruchy

– wskazuje biblijne podstawy sakra-

mentu pokuty i pojednania

– omawia wybrane teksty liturgiczne

odnoszące się do sakramentu pokuty i

pojednania

– wymienia konsekwencje wynikające

z tego sakramentu

– podaje przykłady, jak pracować nad

rozwojem sumienia chrześcijańskiego


mentu namaszczenia chorych (Jk

5,13-15)

– omawia wybrane teksty liturgiczne

odnoszące się do tego sakramentu

– wskazuje konsekwencje wynikające

z sakramentu namaszczenia chorych

nam z pomocą na różne spo-

soby (przez innych ludzi, w

sakramentach)

– wyjaśnia przesłanie przypo-

wieści o zabłąkanej owcy,

– uzasadnia, że Bóg poszukuje

człowieka, ponieważ go kocha

– uzasadnia wartość bezintere-

sownej pomocy innym

– wyjaśnia treść V przykazania

kościelnego

– podaje przykłady sytuacji,

kiedy ufnie powierza Bogu

swoje troski

– wyjaśnia znaczenie wybra-

nych postaw liturgicznych


czynnie uczestniczy w liturgii

– wyjaśnia znaczenie gestów

pokutnych

– uzasadnia, że do owocnego

przeżycia Mszy Świętej po-

trzebna jest czystość Ducha

– wyjaśnia znaczenie sakra-

mentu pokuty i pojednania w

życiu chrześcijańskim

– wyjaśnia znaczenie gestów

podczas spowiedzi

– wyjaśnia chrześcijańskie

znaczenie cierpienia

– wyjaśnia znaczenie sakra-

mentu namaszczenia chorych

w życiu chrześcijańskim

życiowych powierza się

Jezusowi, wyznając wiarę

w Niego

– charakteryzuje sposoby

poszukiwania człowieka

przez Boga


dziękuje Bogu za Jego

troskę okazywaną mu

przez wydarzenia i spo-

tkanych ludzi

– przygotowuje plan akcji

charytatywnej

– uzasadnia, że postawa

zewnętrzna powinna wy-

rażać wewnętrzną więź z

Bogiem


wyraża postawę szczerości

w relacji z Bogiem i z

drugim człowiekiem

– uzasadnia swoje pra-

gnienie uczestnictwa w

liturgii Mszy Świętej z

czystym sercem

– uzasadnia wartość sa-

kramentu pokuty i pojed-

nania

– uzasadnia swą gotowość

przemiany życia przez

regularną spowiedź

– wyjaśnia znaczenie ge-

stów kapłana podczas

udzielania sakramentu

namaszczenia chorych – wskazuje, w jaki sposób

chce pomagać potrzebują-

bującym

cym

IV. Tajemnice

królestwa Bo-

żego – przy-

powieści Jezu-

sa

– odnajduje w Piśmie

Świętym przypowieść o

siewcy (Łk 8,5-15)

– definiuje pojęcie

„przypowieść”


py o ziarnie gorczycy i

zaczynie chlebowym

(Mt 13,31-33)


rozwój królestwa Boże-

go dokonuje się w histo-

rii ludzkości


Boże słowo jest funda-

mentem, na którym ma

budować własne życie

– wymienia, w jaki spo-

sób może pogłębiać

więź z Bogiem

– definiuje pojęcie „ta-

lent” (jednostka mone-

tarna) i podaje znaczenie

wyrażeń: „puścić w

obrót” i „zakopać dar”

– opowiada przypowieść

o nielitościwym dłużni-

ku (Mt 18,23-35)

– podaje, jaką wartość

miał talent i denar


o dziesięciu pannach

(Mt 25,1-13)

– określa, na czym pole-ga roztropność i nieroz-

tropność

– podaje, co oznaczają rodzaje gleby i

kim jest siewca

– wymienia miejsca, w których słu-

chamy słowa Bożego

– podaje przykłady, w jaki sposób

królestwo Boże jest budowane na

ziemi duchowo i materialnie

– omawia prawdę, że królestwo Boże

przemienia świat

– podaje prawdę, że człowiek ukształ-

towany przez Boże słowo podejmuje

właściwe decyzje

– wymienia konsekwencje niewłaści-

wych wyborów moralnych

– podaje, kogo oznacza pan i słudzy z

przypowieści

– podaje prawdę, że wszystkie zdol-

ności są darem Boga i należy je po-

mnażać

– omawia symbolikę przebaczania 77

razy

– wskazuje, jak zastosować wskazania

prawa Bożego w konkretnych sytua-

cjach życiowych

– podaje, co symbolizują oliwa i zapa-

lona lampa

– wymienia sposoby powrotu do życia

w łasce Bożej

– wymienia warunki trwania w Bożej

łasce

– omawia prawdę, że Bóg okazuje

swoje miłosierdzie wobec grzeszni-

ków

– wskazuje, że Bóg jest hojnym dawcą łask

– podaje prawdę, że siłą, która pocią-

– charakteryzuje przypowieść

jako gatunek literacki

– interpretuje przypowieść o

siewcy (Łk 8,5-15)

– uzasadnia, że aby słowo

Boże mogło wydać plon, ko-

nieczne jest zaangażowanie

człowieka

– wyjaśnia symboliczne zna-

czenie ziarna gorczycy i kwasu

chlebowego we wzroście du-

chowym

– uzasadnia, że królestwo

niebieskie wzrasta dzięki Bo-

żej mocy

– uzasadnia, że słowo Boże ma

moc przemiany ludzkich serc

– wyjaśnia przesłanie przypo-

wieści o domu na skale (Mt

7,24-27)

– uzasadnia, dlaczego warto

budować życie na relacji z

Bogiem


talentach (Mt 25,14-30)

– uzasadnia, dlaczego warto

rozwijać swoje umiejętności

– charakteryzuje postawę od-

powiedzialności

– wyjaśnia znaczenie długu

wobec Boga i ludzi

– podaje przykłady, gdy reagu-

je na niewłaściwe zachowania

w swoim otoczeniu – odnosi oczekiwanie na Ob-

lubieńca do powtórnego przyj-

– uzasadnia, że słuchanie

słowa Bożego i wypełnia-

nie go prowadzi do króle-

stwa Bożego

– uzasadnia, że królestwo

Boże rozrasta się duchowo

i materialnie

– podaje przykłady sytua-

cji, gdy wyraża postawę

otwartości na Boży plan i

cierpliwie oczekuje na

jego realizację


człowieka budującego

swoje życie na słowie

Bożym

– wyjaśnia, kiedy świa-

domie przeżywa liturgię

słowa na Mszy Świętej

– uzasadnia, że zbawienie

osiągamy wykorzystując

dary, które nam powierzo-

no

– wskazuje sposoby roz-

wijania swoich zdolności

dla dobra własnego i in-

nych

– uzasadnia, że warunkiem

Bożego przebaczenia jest

przebaczenie innym


życia w łasce uświęcającej

przez częste przyjmowanie

Komunii Świętej – uzasadnia, że człowiek,

nie korzystając z Bożych

– omawia, jak

może odnieść

do własnego

życia owoce

ziarna zasiane-

go na żyznej

glebie

– wskazuje

sytuacje, gdy

rozwiązuje

podstawowe

problemy ży-

ciowe w duchu

wiary chrześci-

jańskiej


o robotnikach w winnicy

(Mt 20,1-16)


człowiek może nawrócić

się w każdej chwili ży-

cia


o chwaście i sieci (Mt

13,24-30.36-43.47-50)

ga ludzi do dobra, jest miłość Jezusa

– podaje, czego symbolem jest siewca,

ziarno, chwast, żniwo, połów i sieć

– wymienia rzeczy ostateczne czło-

wieka

ścia Chrystusa

– uzasadnia, dlaczego powin-

niśmy być zawsze przygoto-

wani na powtórne przyjście

Chrystusa


robotnikach w winnicy (Mt

20,1-16)

– wyjaśnia różnicę między

sprawiedliwością Bożą a

sprawiedliwością ludzką

– wyjaśnia, dlaczego Bóg

pozwala żyć obok siebie lu-

dziom dobrym i złym

– wyjaśnia, na czym będzie

polegał sąd ostateczny i szcze-

gółowy


prawidłowo reaguje na niewła-

ściwe zachowania bliskich

osób

łask, zubaża samego siebie


spowiedzi w swej trosce o

życie w łasce uświęcającej

– uzasadnia pragnienie

kształtowania w sobie

postawy wytrwałego zno-

szenia cierpienia spowo-

dowanego przez zło

VII. Szczegól-

ne tajemnice

roku (tematy: 52-56)

– wymienia okresy w

roku liturgicznym i ob-

owiązujące święta ko-

ścielne

– omawia historię ró-

żańca

– omawia przesłanie

orędzia Matki Bożej z

Fatimy

– mówi z pamięci ta-

jemnice różańca


grzebanie umarłych jest

jednym z uczynków miłosierdzia i chrześci-

jańskim obowiązkiem

– podaje definicję roku liturgicznego

– podaje, że rok liturgiczny przebiega

według cyklu: A, B i C

– podaje prawdę, że odmawiając ró-

żaniec razem z Maryją zwracamy się

do Boga w różnych potrzebach

– podaje datę wspomnienia Matki

Bożej Różańcowej

– wskazuje, że modlitwa za zmarłych

(Msza Święta, wypominki, modlitwa

przy grobie) jest pomocą duszom

oczekującym w czyśćcu

– omawia prawdę wiary o wcieleniu

Bożego Syna – wymienia chrześcijańskie tradycje

związane ze świętami Bożego Naro-

– wyjaśnia, dlaczego w każ-

dym roku liturgicznym powta-

rzamy uobecnianie w liturgii

wydarzeń zbawczych

– wskazuje w wybranych tek-

stach liturgicznych wydarzenia

zbawcze

– uzasadnia wartość modlitwy

różańcowej

– przygotowuje rozważania do

wybranej tajemnicy

– uzasadnia potrzebę modlitwy

za zmarłych i troskę o ich

groby – wyjaśnia, dlaczego na gro-

bach stawia się krzyże

– wyjaśnia rolę świętych

wspominanych w roku

liturgicznym w historii

Kościoła

– przyporządkowuje nabo-

żeństwa do poszczegól-

nych okresów roku litur-

gicznego


czynnego udziału w rora-

tach


uczestniczenia w nabożeń-

stwach różańcowych – uzasadnia, że modlitwa

za zmarłych jest przeja-

– charakteryzu-

je działalność

kółek różańco-

wych

– angażuje się

w przygotowa-

nie wieczerzy

wigilijnej w

domu rodzin-

nym oraz w

spotkanie

opłatkowe w

klasie


zmarli oczekują na naszą

pomoc podczas cierpie-

nia w czyśćcu

– opowiada biblijną

historię o narodzeniu

Jezusa

– opowiada biblijną

historię o mędrcach ze

Wschodu

– podaje datę uroczysto-

ści Objawienia Pańskie-

go

dzenia

– wymienia chrześcijańskie tradycje

związane uroczystością Objawienia

Pańskiego

– podaje tytuły kolęd związanych z

uroczystością Objawienia Pańskiego

– wyjaśnia, w jaki sposób

wyraża gotowość troski o

groby bliskich

– uzasadnia wartość chrześci-

jańskich tradycji związanych

ze świętami Bożego Narodze-

nia

– wyjaśnia symbolikę tradycji

świąt Bożego Narodzenia

– uzasadnia, że tradycja po-

maga we właściwym przeży-

waniu prawd wiary

– śpiewa kolędy

– uzasadnia, że Bóg daje znaki

na naszej drodze do poznania i

spotkania Chrystusa

– wyjaśnia symbolikę darów

złożonych przez mędrców

wem wiary w życie

wieczne oraz wyrazem

nadziei, która się spełni

przy spotkaniu w niebie


pojednania się z drugim

człowiekiem, podczas

dzielenia się opłatkiem

– wskazuje sytuacje, gdy

modli się w intencji wła-

ściwego odczytywania

znaków w swoim życiu


prowadzenia innych do

Chrystusa

SEMESTR II

DZIAŁ OCENA


V. Śmierć

i chwała

Jezusa

– opowiada o pojmaniu

Jezusa w ogrodzie

Oliwnym (Mt 26,14-

16.36.45-50;

27,3-5)


związane ze śmiercią

Jezusa na krzyżu (Łk

22,19-20 i J 19,17-18)


związane z Ostatnią

Wieczerzą (Mt 26,26-

28)

– podaje cechy wiernego przyjaciela

Chrystusa

– omawia, dlaczego podczas liturgii

Wielkiego Czwartku Najświętszy

Sakrament jest przenoszony do ciem-

nicy

– wykazuje, że Msza Święta jest

uobecnieniem ofiary krzyżowej Jezu-

sa

– przytacza z pamięci słowa przeisto-

czenia

– podaje nazwy naczyń liturgicznych

używanych podczas Mszy Świętej

– określa, na czym polegała zdrada

Judasza

– wyjaśnia symbolikę ciemnicy

– wyjaśnia znaczenie ołtarza, krzyża

stojącego na ołtarzu i prezbiterium

– czynnie angażuje się w przygoto-

wanie i przebieg liturgii Mszy Świę-

tej

– wyjaśnia, na czym polega konse-

kracja naczyń liturgicznych

– omawia znaczenie chwil ciszy w

liturgii

– uzasadnia swą gotowość zachowa-

– charakteryzuje postać

Judasza

– uzasadnia swą goto-

wość trwania w przyjaźni

z Jezusem

– uzasadnia, że Msza

Święta jest ofiarą całej

wspólnoty Kościoła


polega medytacja

– układa/interpretuje

tekst modlitwy medyta-

cyjnej

– przygotowuje

projekt grobu

Pańskiego do

swojego kościo-

ła

– angażuje się w

przeprowadzenie

adoracji razem z

klasą przy gro-

bie Pańskim


py o złożeniu Jezusa do

grobu (Mk 15,42-47)

– opowiada o wydarze-

niach związanych ze

zmartwychwstaniem

Jezusa (J 20,1-8)

– podaje znaczenie

słowa „rezurekcja”

– podaje, do czego

służą chrzcielnica i

kropielnica


obraz Jezusa Miłosier-

nego powstał z polece-

nia Jezusa danego św.

Faustynie


niedziela jest pamiątką

zmartwychwstania

Chrystusa

– podaje godziny Mszy

Świętych w swojej

parafii


podczas chrztu Jezusa

zstąpił na Niego Duch

Święty pod postacią

gołębicy

– omawia zwyczaje pogrzebowe w

czasach Jezusa

– omawia liturgię Wigilii Paschalnej

– podaje, kiedy podczas liturgii zapa-

la się paschał

– wymienia zobowiązania podejmo-

wane podczas chrztu

– podaje datę swojego chrztu

– wymienia charakterystyczne ele-

menty obrazu Jezusa Miłosiernego

– określa, na czym polega Boże mi-

łosierdzie

– omawia prawdę, że niedziela jest

pierwszym dniem tygodnia

– podaje przykłady sposobów spę-

dzania niedzieli w rodzinie

– podaje prawdę, że Duch Święty

zstąpił na apostołów w Wieczerniku

w dniu Pięćdziesiątnicy

– wymienia znaki towarzyszące ze-

słaniu Ducha Świętego na apostołów

– podaje prawdę, że w sakramencie

bierzmowania Duch Święty umacnia

chrześcijan do bycia świadkami

Chrystusa

nia skupienia w kluczowych momen-

tach liturgii

– wyjaśnia, że chrześcijanin w obli-

czu śmierci nie rozpacza, lecz jest

pełen nadziei

– wyjaśnia znaczenie symboliki gro-

bu Pańskiego

– uzasadnia, dlaczego najważniej-

szym elementem grobu Pańskiego

jest monstrancja (z Ciałem Chrystu-

sa)

– wyjaśnia znaczenie symboli pas-

chalnych

– wyjaśnia znaczenie symbolu zanu-

rzenia w wodzie podczas chrztu

świętego

– wyjaśnia związek chrztu ze śmier-

cią i zmartwychwstaniem Chrystusa

(na podst.: Rz 6,3-4)

– uzasadnia, dlaczego modli się za

rodziców i rodziców chrzestnych

– wyjaśnia znaczenie wypłynięcia

krwi i wody z boku Jezusa (J 19,33-

34),

– wyjaśnia symbolikę promieni na

obrazie

– wyjaśnia, że niedziela jest dniem

wolnym od pracy, a poświęconym na

spotkanie z Bogiem

– wyjaśnia treść pierwszego przyka-

zania kościelnego i trzeciego przyka-

zania Bożego

– uzasadnia swą gotowość systema-

tycznego uczestnictwa we Mszy

Świętej – opowiada o zapowiedzi zesłania

Ducha Świętego (J 14,16-17)

– przygotowuje scena-

riusz adoracji przy grobie

Jezusa (dla swojej klasy)


światło jest symbolem

Chrystusa zmartwych-

wstałego


wość uczestnictwa w

liturgii Wigilii Paschalnej

– wskazuje, w jaki spo-

sób wypełnia zobowiąza-

nia wynikające z przyję-

cia chrztu

– interpretuje podpis

„Jezu, ufam Tobie”

– wyjaśnia, dlaczego ze

czcią i ufnością modli się

przed obrazem Jezusa

Miłosiernego


świętujemy niedzielę

jako pierwszy dzień ty-

godnia

– przygotowuje plan na

wspólną niedzielę z ro-

dziną

– interpretuje wymowę

symboli Ducha Świętego

– uzasadnia pragnienie

współpracy z Duchem

Świętym w rozwoju swo-

jej wiary

– wyjaśnia znaczenie znaków towa-

rzyszących zesłaniu Ducha Świętego

VI. Ko-

ściół

wspólnotą

aż po

niebieskie

Jeruzalem

– omawia perykopę o

powierzeniu Piotrowi

władzy w Kościele (Mt

16,13-19)


Kościół jest wspólnotą

zbawienia o hierar-

chicznej strukturze

władzy

– omawia konsekwen-

cje wynikające z sa-

kramentu święceń

– wymienia konse-

kwencje wynikające z

przyjęcia ślubów za-

konnych

– omawia skutki wyni-

kające z sakramentu

małżeństwa

– wymienia symbole

związane z sakramen-

tem małżeństwa

– wymienia prawa i

obowiązki dzieci wo-

bec rodziców

– wymienia zagrożenia

płynące z niewłaściwe-

go korzystania z nowo-

czesnych środków

komunikowania się

– wskazuje, w jaki

sposób może czynnie i

świadomie włączyć się w liturgię Kościoła

– wymienia zwyczaje

– wymienia stopnie hierarchii w Ko-

ściele

– podaje imiona i nazwiska biskupów

w diecezji oraz kapłanów z parafii


mentu święceń

– wskazuje wybrane teksty liturgicz-

ne odnoszące się do sakramentu

święceń


mentu małżeństwa

– wskazuje wybrane teksty liturgicz-

ne odnoszące się do sakramentu mał-

żeństwa

– wymienia prawa i obowiązki rodzi-

ców wobec dzieci

– wskazuje własne miejsce w rodzi-

nie

– wskazuje pozytywne strony szyb-

kiego porozumiewania się z innymi

– wymienia zalety kontaktów mię-

dzyludzkich bez pomocy mediów

– omawia prawdę, że człowiek, odda-

jąc cześć Bogu, uświęca się

– podaje przykłady wpływu obecno-

ści Boga w jego sercu na życie co-

dzienne

– podaje nazwy miejsc związanych z

cudami eucharystycznymi

– podaje tytuły tradycyjnych pieśni

eucharystycznych

– wymienia wartości płynące z przy-

należności do państwa polskiego – podaje przykłady bohaterów, którzy

oddali życie z Ojczyznę

– wyjaśnia znaczenie symboli zwią-

zanych z władzą w Kościele

– wyjaśnia znaczenie imienia Piotr

– wyjaśnia znaczenie sakramentu

święceń w życiu chrześcijańskim

– charakteryzuje, na czym polega

życie zakonne

– określa, jak często modli się o po-

wołania kapłańskie i zakonne

– wyjaśnia znaczenie sakramentu

małżeństwa w życiu chrześcijańskim

– omawia, kiedy i dlaczego modli się

za swoją rodzinę

– interpretuje treść IV przykazania

Bożego

– uzasadnia swą gotowość właściwe-

go odnoszenia się do rodziców

– uzasadnia, że może zaoszczędzić

czas, korzystając z osiągnięć techniki

– uzasadnia, dlaczego należy zacho-

wać równowagę między pracą, mo-

dlitwą, przebywaniem z innymi,

odpoczynkiem

– uzasadnia, jakie owoce liturgii

realizują się w życiu codziennym

– charakteryzuje liturgię jako sposób

kontaktowania się z Bogiem

– uzasadnia swą gotowość świado-

mego i czynnego uczestnictwa w

niedzielnej Mszy Świętej

– wyjaśnia przesłanie procesji Boże-

go Ciała na ulicach miast i wsi

– wyjaśnia znaczenie obrzędów, symboli i znaków używanych pod-

czas procesji Bożego Ciała

– uzasadnia, że władza w

Kościele oznacza służbę

wspólnocie wierzących


modli się w intencji pa-

pieża i swoich biskupów


stale powierza Bogu w

modlitwie znanych mu

kapłanów, siostry zakon-

ne i zakonników

– charakteryzuje małżeń-

stwo i rodzinę jako

wspólnotę


wość podejmowania

obowiązków na rzecz

własnej rodziny

– uzasadnia, że nakazy i

zakazy rodziców wypły-

wają z troski o dziecko

– uzasadnia wartość

przebaczania w życiu

codziennym

– opracowuje osobisty

plan dnia z uwzględnie-

niem pracy, modlitwy,

przebywania z innymi,

odpoczynku


wość rozmowy z innymi,

dając pierwszeństwo

spotkaniom z drugim człowiekiem


– omawia chary-

zmat wybranego

zgromadzenia

zakonnego

– uzasadnia, że

jest odpowie-

dzialny za bu-

dowanie pokoju

we własnym

środowisku

– relacjonuje

swe zaangażo-

wanie w przygo-

towanie domu

rodzinnego do

uroczystości

Bożego Ciała

związane z uroczysto-

ścią Bożego Ciała spo-

tykane w jego regionie

– definiuje pojęcie

„ojczyzna”

– wskazuje polskie

symbole narodowe

– wskazuje, w jaki

sposób może naślado-

wać świętych

– podaje, kiedy obcho-

dzona jest uroczystość

Jezusa Chrystusa Króla

Wszechświata


niebo jest stanem, w

którym człowiek do-

świadcza kontaktu z

Bogiem i z tymi, którzy

Boga kochają

– podaje definicję

opatrzności Bożej

– wskazuje różnice między sądem

ostatecznym a szczegółowym

– podaje imiona swoich patronów z

chrztu oraz patronów parafii i Polski

– wymienia główne wartości, na

których zbudowane jest królestwo

Boże (prefacja z uroczystości Jezusa

Chrystusa Króla Wszechświata)

– wskazuje podobieństwa i różnice

między królestwem ziemskim a kró-

lestwem niebieskim

– omawia dogmat o wniebowzięciu

Najświętszej Maryi Panny

– wskazuje, w jaki sposób może na-

śladować Maryję

– omawia prawdę, że Bóg w Trójcy

Świętej czuwa nad światem

– wymienia przykłady Bożej inter-

wencji w życiu konkretnego człowie-

ka

– uzasadnia, że udział w procesji

Bożego Ciała świadczy o przynależ-

ności do wspólnoty Kościoła i

wspólnoty parafialnej

– omawia swój czynny udział w pro-

cesji Bożego Ciała

– uzasadnia, że służba Bogu jest

służbą Ojczyźnie

– uzasadnia słuszność walki o dobro

Ojczyzny

– omawia, w jaki sposób okazuje

szacunek wobec symboli narodo-

wych

– wyjaśnia, na czym polega „niebo”,

„piekło”, „czyściec”

– opisuje konsekwencje dobra i zła w

perspektywie wieczności

– uzasadnia, dlaczego modli się za

dusze cierpiące w czyśćcu

– interpretuje treść perykopy J 18,33-

37a

– wyjaśnia istotę królowania Chry-

stusa

– potrafi zaśpiewać hymn „Chrystus

Wodzem”

– wyjaśnia, że przez modlitwę i

śpiew wielbi Chrystusa Króla

– wyjaśnia, na czym polega łączność

między Kościołem pielgrzymującym

a uwielbionym (świętych obcowanie)

– charakteryzuje postać Maryi jako

przewodniczki w wierze

– powierza się opiece Maryi, odma-

wiając modlitwę „Pod Twoją obronę”

– wyjaśnia symbolikę oka opatrzno-ści

– wskazuje, że Bóg posługuje się

misji pokojowych

– uzasadnia, że każdy jest

odpowiedzialny za pokój

na świecie

– wyjaśnia, kiedy i dla-

czego modli się o pokój

na świecie


codziennego życia świę-

tych w dążeniu do świę-

tości

– uzasadnia, dlaczego w

różnych potrzebach

zwraca się do swoich

patronów

– redaguje modlitwę

uwielbienia


powierza swoje życie

Chrystusowi Królowi


polega modlitwa za przy-

czyną Maryi


modli się za zmarłych z

rodziny

– uzasadnia, że człowiek

najpełniej dostrzega Bożą

opatrzność z perspektywy

czasu


przyjmuje porażki i suk-

cesy, trudności i radości

życia codziennego w

postawie zaufania Bożej opatrzności

zdarzeniami i ludźmi, czuwając nad

swoim stworzeniem

VII.

Szczególne

tajemnice

roku (te-

maty 57-

62)

– podaje, że błogosła-

wieństwo pokarmów

odbywa się w Wielką

Sobotę, w dniu ocze-

kiwania na zmar-

twychwstanie Jezusa

– wymienia chrześci-

jańskie tradycje zwią-

zane z Wielkanocą

– wymienia formy

kultu miłosierdzia Bo-

żego


miłosierdzie jest przy-

miotem Boga


maj jest miesiącem,

w którym szczególną

cześć oddaje się Mat-

ce Bożej

– wymienia pozdro-

wienia chrześcijańskie


rodzice są darem Boga


okazywania miłości

swoim rodzicom

– wymienia prawa i

obowiązki dziecka

(Karta Praw Dziecka)

– podaje prawdę, że śniadanie wiel-

kanocne jest wyrazem nadziei, że

wszyscy spotkamy się w niebie na

uczcie Chrystusa

– wymienia obietnice związane z

odmawianiem koronki do miłosier-

dzia Bożego

– podaje, kiedy obchodzimy święto


– wymienia różne sposoby oddawa-

nia czci Maryi

– omawia różne formy nabożeństw

majowych

– podaje prawdę, że pozdrowienia

chrześcijańskie powstały jako wyraz

wiary

– podaje, co Bóg nam obiecuje za

szczerą miłość do matki i ojca

– podaje, kiedy obchodzimy Dzień

Matki i Dzień Ojca

– wskazuje wartość rodzinnego świę-

towania Dnia Dziecka

– uzasadnia wartość chrześcijańskich

tradycji związanych z Wielkanocą

– wyjaśnia symbolikę pokarmów

błogosławionych w Wielką Sobotę

– omawia, w jaki sposób włącza się

w przygotowanie śniadania wielka-

nocnego

– opowiada historię powstania „Ko-

ronki do miłosierdzia Bożego”

– charakteryzuje sanktuarium w Ła-

giewnikach jako stolicę kultu miło-

sierdzia Bożego

– wyjaśnia, w jaki sposób odmawia

się „Koronkę do miłosierdzia Boże-

go”

– wyjaśnia, że litania jest modlitwą,

w której prosimy o wstawiennictwo

Maryi u Jej Syna, Jezusa

– śpiewa pieśni ku czci Matki Bożej

– uzasadnia, że pozdrowienia chrze-

ścijańskie są wyrazem szacunku

wobec pozdrawianej osoby oraz

przekonań religijnych

– uzasadnia swą gotowość pozdra-

wiania po chrześcijańsku kapłanów,

siostry zakonne, katechetów osób

przy pracy

– układa modlitwę dziękczynną za

dar matki i ojca

– charakteryzuje właściwe postępo-

wanie wobec rodziców (rachunek

sumienia) – omawia, w jaki sposób wyraża

szacunek wobec rodziców

– wyjaśnia, że zwyczaj

dzielenia się jajkiem i

składania życzeń jest

wyrazem radości z obec-

ności Chrystusa Zmar-

twychwstałego



rezurekcji

– relacjonuje, kiedy od-

mawia „Koronkę do mi-

łosierdzia Bożego”

– wyjaśnia treść modlitw

zawartych w koronce

– wyjaśnia wybrane we-

zwania „Litanii loretań-

skiej”



nabożeństwach majo-

wych


pozdrowień chrześcijań-

skich

– wskazuje wartość ro-

dzinnego świętowania

Dnia Matki oraz Dnia

Ojca

– wskazuje, kiedy modli

się w intencji rodziców

– uzasadnia, że dziecko

jest osobą mającą swoją godność

– przygotowuje program

– daje świadec-

two, jak troszczy

się o kapliczki,

figury i obrazy

poświęcone

Matce Bożej

– charakteryzuje obowiązki i prawa

dziecka w rodzinie, państwie, Ko-

ściele

– wyjaśnia, w jaki sposób dziękuje

Bogu za swoje życie

rodzinnego świętowania

Dnia Dziecka

– wskazuje, kiedy modli

się za dzieci na świecie

SYSTEM OCENIANIA Z RELIGII DLA KLASY VII SZKOŁY PODSTAWOWEJ

według podręcznika „Błogosławieni, którzy szukają Jezusa”

zgodnego z programem nauczania „Kim jestem jako człowiek, kim chcę być jako chrześcijanin” nr AZ-3-01/13














pach,

















PRZEDMIOT

OCENY

OCENA celująca


1. Cytaty z

Pisma

Świętego.

Modlitwy,

pieśni

dokładna znajomość cytatu

wraz ze znajomością źródła

(np. Ewangelia św. Mateu-

sza)


cytatów z lekcji

przytoczenie sensu

cytatu własnymi

słowami

niezbyt do-

kładna znajo-

mość sensu cyta-

tu

skojarzenia z treścią

cytatu

brak jakiej-

kolwiek zna-

jomości cyta-

tów

2. Zeszyt

przedmiotowy

wszystkie tematy

zapisy

prace domowe

staranne pismo

własne materiały

ilustracje itp.


wszystkie tematy i notat-

ki

prace domowe

zeszyt staranny

luki w zapisach

(sporadyczne do 5

tematów)

zeszyt czytelny

braki notatek,

prac domowych

(do 40% tema-

tów)

pismo niestaranne

liczne luki w zapi-

sach (do 70% tema-

tów)

brak zeszytu

3. Prace

domowe

staranne wykonanie



materiałach


twórcze

merytorycznie zgodne z

omawianym na lekcji ma-

teriałem

staranne

czytelne

rzeczowe

wskazują na zro-

zumienie tematu

niezbyt twórcze

powiązane z

tematem

niestaranne

widać próby wyko-

nania pracy

na temat

praca nie na

temat

brak rzeczo-

wości w pracy

brak pracy

4. Testy i

sprawdziany


konane poprawnie


dodatkowe

75% spełnionych wyma-

gań podstawowych (łatwe,

praktyczne, przydatne ży-

ciowo, niezbędne)

75% spełnionych wyma-

gań rozszerzających (bar-

75% zadań pod-

stawowych

50% wymagań

rozszerzających

75% wiedzy z

zakresu wyma-

gań podstawo-

wych (bardzo

łatwe i łatwe,

niezbędne w dal-

50% wiedzy z zakre-

su wymagań podsta-

wowych

poniżej 30%

odpowiedzi

dotyczących

wiedzy pod-

stawowej

dzo trudne i trudne, teore-

tyczne, naukowe)

szej edukacji)

5. Odpowiedzi

ustne




programu



używanie pojęć

wiadomości z podręcznika

i zeszytu prezentowane w

sposób wskazujący na ich

rozumienie, informacje

przekazywane zrozumiałym

językiem



kowych

wyuczone na pa-

mięć wiadomości


w sformułowaniu


wami

potrzebna pomoc

nauczyciela

wybiórcza

znajomość po-

znanych treści i

pojęć

odpowiedź

niestaranna

częste pytania

naprowadzajace

słabe wiązanie fak-

tów i wiadomości

chaos myślowy i

słowny

odpowiedź bełkotli-

wa, niewyraźna, poje-

dyncze wyrazy

dużo pytań pomocni-

czych

brak odpo-

wiedzi lub od-

powiedzi

świadczące o

braku wiado-

mości rzeczo-

wych





nie

uczeń zawsze przygoto-

wany do lekcji


odpowiedzi

wypowiada się popraw-

nie


gotowany do lekcji

chętnie w niej

uczestniczy

mało aktywny

na lekcjach


lekcji

lekceważący

stosunek do

przedmiotu i

wiary

7. Inscenizacje,

gazetka szkolna,

praca na rzecz

Kościoła i inne

wiele razy pomaga w

różnych pracach







itp.)



towym (olimpiadzie)

starannie wykonuje po-

wierzone przez katechetę

zadania

przejawia postawę apo-

stolską

niezbyt chętnie

wykonuje zadania

poza lekcjami, ale


nie

uczestniczy w re-

kolekcjach szkol-

nych


SEMESTR I

DZIAŁ

OCENA


I. Otwarci

na Bożą

miłość

wymienia, co jest dla

niego ważne

podaje prawdę, że Bóg

kocha miłością bezwarun-

kową

wskazuje teksty biblijne

mówiące o powszechności

grzechu

wskazuje na Jezusa jako

Zbawiciela, który wyzwala

z niewoli grzechu


wartości w życiu człowie-

ka

podaje prawdę, że stan

duszy człowieka wpływa

na jego relacje z otocze-

niem

prezentuje treść peryko-

py o dwunastoletnim Jezu-

sie w świątyni

definiuje modlitwę jako

spotkanie i dialog z Bo-

giem

podaje przykłady działania

kochającego Boga w swoim

życiu

interpretuje biblijną peryko-

pę o zwiastowaniu

omawia prawdę, że grzech

jest przeszkodą w poznaniu i

akceptacji prawdy o sobie i o

Bożej miłości

określa, jaki ideał siebie

chciałby osiągnąć, który bę-

dzie podobał się Panu Bogu

podaje, w jaki sposób zapra-

sza Jezusa do swego życia

podaje przykłady gubienia i

odnajdywania Boga w życiu

chrześcijanina


szuka Jezusa, identyfikując się

z Maryją lub Józefem


miłość bezwarunkowa

uzasadnia, że poszukiwanie

Boga oznacza otwarcie się na

Jego Miłość (jak Maryja)

interpretuje biblijną perykopę

uzdrowieniu paralityka (Mt 9,1-

8)

określa, w jaki sposób oddaje

Jezusowi swoje grzechy

interpretuje biblijną perykopę

o Zacheuszu (Łk 19,1-10)

uzasadnia, że warto poszu-

kiwać Jezusa pomimo swojej

grzeszności

wymienia formy i rodzaje

modlitw i podaje przykłady

charakteryzuje życie człowie-

ka jako ciągłe poszukiwanie

Boga

formułuje własną mo-

dlitwę dziękczynną za

miłość okazywaną przez

Boga


otwiera się na bezwarun-

kową miłość Boga i ją

przyjmuje

uzasadnia, że o wła-

snych siłach człowiek nie

jest w stanie wyzwolić

się z grzechu i potrzebuje

Bożej pomocy

charakteryzuje konse-

kwencje zaproszenia Je-

zusa do swego serca (ży-

cia)


dba o dobre relacje z ro-

dziną i w grupie koleżeń-

skiej

uzasadnia, dlaczego

Boga (Jezusa) trzeba

nieustannie szukać

daje świa-

dectwo, w jaki

sposób trosz-

czy się o

„sprawy Bo-

że” w swoim

życiu

II.

Przyjaźń

wyjaśnia pojęcia: czyste

serce, pożądliwość

podaje przyczyny kon-

fliktu króla Saula z Dawi-

dem

wylicza cechy prawdzi-

wej przyjaźni

wymienia cechy charak-

wskazuje (wymienia) różni-

ce psychiczne między męż-

czyzną i kobietą

podaje przykłady sytuacji,

kiedy przyjaźń jest poddana

próbie

określa, w jaki sposób chce

budować relacje przyjaźni

omawia prawdę, że człowiek

przeżywa swoje życie i wyraża

się jako mężczyzna lub kobieta

charakteryzuje życie zniewo-

lone pożądliwością i postawę

czystego serca

opowiada historię relacji Da-

wida z królem Saulem

właściwie ocenia różne

opinie i zachowania do-

tyczące ludzkiej seksual-

ności prezentowane w

reklamach

określa działania, jakie

podejmuje w zakresie

wychowania siebie do

nawiązuje

przyjacielskie

relacje z in-

nymi ludźmi:

wolontariu-

szami i po-

trzebującymi

pomocy i refe-

teryzujące przyjacielskie

relacje

podaje przykłady do-

brych relacji dorastających

dzieci z rodzicami

określa, co to jest wolon-

tariat

wymienia rodzaje pracy

wolontariatu

definiuje, czym są uza-

leżnienia

wylicza różne formy

uzależnień (papierosy, al-

kohol, narkotyki, zakupy)

określa szkodliwość

narkotyków

wymienia pozytywne i

negatywne strony kontaktu

przez Internet

wskazuje, jak chronić

swoją godność i prywat-

ność w sieci

określa, jakiej postawy

wobec życia oczekuje od

nas Bóg

podaje prawdę, że pro-

blemy są nieodłączną czę-

ścią życia człowieka

podaje przykłady działań

(zachowań) budujących wza-

jemne zaufanie


rodziców (opiekunów)

wskazuje sposoby włączenia

się w wolontariat w swojej

miejscowości lub okolicy

podaje, w jaki sposób szuka

grupy, z którą chce pomagać

innym

wyraża dezaprobatę wobec

wszelkiego rodzaju uzależnień

podaje, w jaki sposób i kto

może pomóc ludziom uzależ-

nionym

podaje zasady właściwego

korzystania z Internetu

wskazuje pozytywne sposo-

by rozwiązywania problemów,

które spotyka w życiu

wskazuje, gdzie mogą szu-

kać pomocy osoby mające

myśli samobójcze

charakteryzuje przyjaźń Da-

wida i Jonatana

uzasadnia konieczność oka-

zywania czci rodzicom

uzasadnia, dlaczego warto

słuchać rodziców

charakteryzuje owoce zaan-

gażowania się w wolontariat

wyjaśnia, na czym polegają

poszczególne uzależnienia

charakteryzuje skutki uzależ-

nienia

podaje, w jaki sposób może

wspierać kolegów, którzy mieli

kontakt z narkotykami

charakteryzuje różnice mię-

dzy światem wirtualnym a real-

nym

określa postawę zdrowego

dystansu wobec świata wirtual-

nego

charakteryzuje życie ludzkie

jako największy dar otrzymany

od Boga

wyjaśnia, że samobójstwo

nie jest rozwiązaniem problemu

czystości

wyjaśnia, na czym

polegają dobre relacje

rówieśnicze

określa, jakie działania

ukierunkowane na dobro

planuje podjąć z wspól-

nie rówieśnikami

formułuje prawa i ob-

owiązki rodziców wobec

dzieci oraz dzieci wobec

rodziców

wyjaśnia słowa Jezusa

„Więcej szczęścia jest w

dawaniu, aniżeli w bra-

niu”

referuje, w jaki sposób

uwrażliwia innych na

problem narkomanii

argumentuje wartość

bezpośrednich relacji

osobowych

uzasadnia, dlaczego

mamy się troszczyć o

własne życie

określa, w jaki sposób

szanuje swoje życie i

troszczy się o swój roz-

wój

ruje swe dzia-

łania wobec

klasy

III. Bóg

Ojciec

definiuje pojęcie wiary

wymienia główne praw-

dy wiary

definiuje pojęcie „Biblia”

wymienia inne nazwy

Biblii

omawia prawdę, że u pod-

staw wiary jest przyjęcie Bo-

żej miłości i odpowiedź na nią

omawia własne sposoby

umacniania swej wiary

wymienia autorów Biblii i

uzasadnia potrzebę coraz

lepszego poznawania treści

wiary

rozróżnia wiarę naturalną i

religijną (nadprzyrodzoną)


wyjaśnia, że wiara jest

wejściem w osobistą re-

lację z Bogiem

charakteryzuje związek

między Pismem Świętym

a Tradycją

referuje,

jakie wska-

zówki dla

własnego ży-cia odkrywa w

Piśmie Świę-

omawia budowę Pisma

Świętego (księgi, rozdzia-

ły, wersety, wyjaśnienia

pod tekstem)

potrafi odszukać wska-

zany fragment biblijny

podaje, w jakich języ-

kach napisano Biblię

podaje definicję modli-

twy

wymienia rodzaje mo-

dlitw


fakty z historii zbawienia

określa miejsce Abraha-

ma w historii zbawienia

podaje, że wiara jest

darem Boga i wymienia jej

cechy

podaje, że Izaak był sy-

nem Abrahama

omawia tekst biblijny o

ofierze Abrahama (Rdz

22,1-19)

omawia okoliczności

zmiany imienia Jakuba na

Izrael

omawia sytuację Izraeli-

tów w Egipcie i rolę Moj-

żesza w ich wyjściu z nie-

woli

wymienia dokonania

Jozuego

wskazuje proroka Danie-la jako wzór wytrwałości

w wierze

etapy jej powstawania

określa, co to jest kanon

Pisma Świętego

określa, czym jest Tradycja

Kościoła

wymienia niektóre gatunki

literackie, jakimi posługuje się

Biblia

wymienia najbardziej znane

tłumaczenia Biblii

podaje przykłady modlących

się postaci biblijnych

potrafi wykorzystać Pismo

Święte w modlitwie osobistej

określa kolejność najważ-

niejszych wydarzeń z historii

zbawienia, zaznaczając je na

osi czasu

omawia, że Bóg jest wierny

swoim obietnicom i chce stale

przebywać w naszym życiu

wymienia owoce heroicznej

wiary Abrahama

podaje przykłady działań

Boga, które pomagają czło-

wiekowi przemienić się na

lepsze

określa sytuacje współcze-

snych zniewoleń człowieka

podaje cechy dobrego prze-

wodnika (mentora)

podaje przykłady współcze-

snych postaci godnych naśla-

dowania

wymienia owoce i trudności

trwania w wierze na przykła-

natchnienie Biblii

wyjaśnia, że czytając Biblię,

spotyka się z Bogiem

przyporządkowuje gatunki

literackie do wybranych frag-

mentów Pisma Świętego

potrafi rozpoznać przekład

Biblii zatwierdzony przez Ko-

ściół katolicki

wskazuje w Piśmie Świętym

miejsca, gdzie występują po-

szczególne typy modlitw

charakteryzuje relacje Bóg-

człowiek (na przykładzie posta-

ci ze Starego Testamentu oraz

współczesnych ludzi)

charakteryzuje postać Abra-

hama i wyjaśnia, dlaczego na-

zywamy go „ojcem wierzą-

cych”

omawia, w jaki sposób pogłę-

bia swoją wiarę

wyjaśnia sens próby wiary

Abrahama

charakteryzuje postawę

Abrahama wobec Boga w sytu-

acji próby

wskazuje problemy, które

powierza Bogu w ufnej modli-

twie

wyjaśnia biblijne znaczenie

zmiany imienia

uzasadnia konieczność sa-

modyscypliny i pracy nad sobą

charakteryzuje postawę Moj-

żesza względem Boga i ludu

podejmuje samodzielną

lekturę Pisma Świętego i

dzieli się swym doświad-

czeniem wobec klasy

uzasadnia konieczność

określenia gatunków lite-

rackich dla właściwej in-

terpretacji tekstów bi-

blijnych

wyjaśnia, dlaczego

tłumaczy się Biblię na

języki narodowe

prezentuje, jak modli

się tekstami z Pisma

Świętego

samodzielnie układa

modlitwy i z zaangażo-

waniem modli się nimi

wyjaśnia, że wiara

polega na wyjściu poza

granicę tego, co jest dla

człowieka logiczne i zro-

zumiałe

uzasadnia typiczne

podobieństwo Izaaka do

Jezusa

uzasadnia potrzebę

Bożej pomocy i błogo-

sławieństwa w chwilach

zmagania ze sobą

potrafi odnieść do-

świadczenie wiary Moj-

żesza do swoich życio-

wych planów i oczeki-

wań

wskazuje, w jaki spo-

tym

wskazuje proroka Eliasza

jako obrońcę wiary narodu

wybranego w prawdziwe-

go Boga (1 Krl 18,20-40)

wskazuje, co pogłębia

wiarę w Boga, a co ją nisz-

czy

wymienia zadania Jere-

miasza dane mu przez Bo-

ga

wymienia cechy dojrzałej

wiary

dzie proroka Daniela i św.

Piotra

podaje przykłady błędnych

wyobrażeń o Bogu

określa praktyki przeciwne

wierze w Boga (zabobon,

bałwochwalstwo, wróżbiar-

stwo, magia)

wskazuje, co jest źródłem

bałwochwalstwa i czarów

charakteryzuje konsekwen-

cję Jeremiasza w głoszeniu

Bożego słowa mimo porażek

ze strony narodu

podaje, w jaki sposób dba o

rozwój swojej wiary

izraelskiego

uzasadnia potrzebę nadziei i

zaufania Bogu w przezwycię-

żaniu duchowych zniewoleń

(złe przyzwyczajenia, nałogi)

charakteryzuje misję Jozuego

uzasadnia potrzebę posiada-

nia doradcy w podejmowaniu

dobrych decyzji

opowiada, co pomogło proro-

kowi Danielowi trwać nieugię-

cie przy Bogu,

charakteryzuje podobieństwa

(różnice) w postawie wiary pro-

roka Daniela, św. Piotra i wła-

snej

charakteryzuje religijność

narodu wybranego w czasach

Eliasza

uzasadnia, że Bóg jest praw-

dziwym Bogiem, który działa i

wyzwala człowieka

omawia wątpliwości Jeremia-

sza wobec powołania go przez

Boga (Jer 1,6-7)

opowiada dialog Jeremiasza

z Bogiem (Jr 20)

uzasadnia, że człowiek wy-

powiadając przed Bogiem swo-

je wątpliwości, nawiązuje z

Nim głębszą relację

omawia, w jaki sposób stara

się podtrzymywać i pogłębiać

bliską relację z Chrystusem

sób naśladuje postawę

Mojżesza we własnym

życiu

wskazuje, w jakich

sytuacjach stara się być

dobrym przykładem dla

innych

uzasadnia potrzebę

ciągłego wyjaśniania ro-

dzących się wątpliwości

religijnych

referuje, w jaki sposób

szuka kompetentnych

osób i odpowiedzi na ro-

dzące się w nim pytania

wyjaśnia, na czym

polega niebezpieczeń-

stwo praktykowania ma-

gii i spirytyzmu

właściwie ocenia rze-

czywistość, nazywając

zło złem, a dobro dobrem

wyjaśnia, że trudności

w wierze są elementem

procesu rozwoju wiary i

mogą stać się pomocą w

pogłębieniu relacji z Bo-

giem

wyjaśnia proces roz-

woju wiary

VII.

Wydarzeni

określa różnicę między

pojęciami święty i błogo-

wymienia współczesnych

polskich świętych i błogosła-

charakteryzuje życie wybra-

nego świętego lub błogosła-

podaje przykłady sytu-

acji, gdy stara się żyć

w miarę

możliwości

a zbawcze

(tematy

56-58)

sławiony, kanonizacja i be-

atyfikacja

podaje datę świąt Bożego

Narodzenia i jej genezę

wskazuje teksty biblijne

mówiące o Bożym Naro-

dzeniu

opowiada o pokłonie

Mędrców (Mt 2,1-12)

wymienia znaki i osoby,

które prowadzą go do Je-

zusa

wionych

wyjaśnia, że świętość osiąga

się przez naśladowanie Jezusa

(Mk 8,34-35)

wymienia znaki i obrzędy

wigilijne

wymienia osoby, dla których

może być „gwiazdą” prowa-

dzącą do Jezusa

wionego w kontekście jego pój-

ścia za Jezusem

zna swojego patrona, patrona

parafii i Polski

charakteryzuje chrześcijański

wymiar świąt Bożego Narodze-

nia

wyjaśnia znaczenie znaków i

obrzędów wigilijnych

opisuje rolę gwiazdy w dotar-

ciu Mędrców do Betlejem

wyjaśnia znaczenie napisu

K+M+B robionego kredą na

drzwiach domów (Christus

mansionem benedicat)

duchem Ewangelii na co

dzień

omawia, w jaki sposób

realizuje powszechne

powołanie do świętości

w swoim życiu

krytycznie ocenia prze-

jawy komercjalizacji

świąt Bożego Narodze-

nia


wyraża radość i dzięk-

czynienie Bogu za przyj-

ście Zbawiciela

opowiada o nowej

tradycji Orszaków

Trzech Króli

uzasadnia, że współ-

czesne Betlejem to każda

Msza Święta

angażuje się w

przygotowanie

Orszaku

Trzech Króli i

bierze w nim

udział

SEMESTR II

DZIAŁ

OCENA


IV. Kościół

domowy

definiuje pojęcie

Kościoła domowego

wymienia praktyki

religijne chrześcijani-

na

podaje przykłady

modlitw z wczesnego

dzieciństwa oraz tek-sty, którymi modli się

obecnie

wskazuje elementy Kościoła

domowego możliwe do realiza-

cji we własnej rodzinie

wymienia różnice w pojmowa-

niu Boga przez małe dziecko i

gimnazjalistę

wskazuje różnice między

wychowaniem religijnym a świeckim

określa wartość i sens cierpie-

charakteryzuje rodzinę chrze-

ścijańską jako Kościół domowy

omawia przeszkody, utrudnia-

jące religijne wychowanie

charakteryzuje zmiany w

modlitwie młodego człowieka

charakteryzuje sposób życia

człowieka o religijnym wycho-waniu

uzasadnia obowiązek opieki

opisuje zadania po-

szczególnych członków

rodziny w realizowaniu

idei Kościoła domowego

charakteryzuje rozwój

obrazu Boga od dzieciń-

stwa do lat młodzień-

czych

uzasadnia wartość i

potrzebę chrześcijań-

referuje, w

jaki sposób po-

dejmuje stara-

nia, by realizo-

wać w swej ro-

dzinie ideę Ko-

ścioła domowe-

go opowiada,

jak angażuje się

w działalność

określa, że obowiąz-

kiem rodziny jest za-

pewnienie troskliwej

opieki, również du-

chowej, nad chorymi i

starszymi jej członka-

mi

wymienia okresy

roku liturgicznego

wymienia święta

nakazane przez Ko-

ściół i podaje ich daty

podaje, że świętowa-

nie niedzieli jest religij-

nym obowiązkiem

chrześcijanina

wymienia okolicz-

ności rodzinnych spo-

tkań

podaje daty najważ-

niejszych rodzinnych

uroczystości (rocznice,

imieniny…)

podaje treść i godzi-

nę wspólnego odma-

wiania Apelu Jasno-

górskiego

wymienia modlitwy,

których nauczył się w

rodzinie

podaje przykłady

świadczenia o Chry-

stusie w ramach ro-

dziny

podaje, z jakich

okazji ludzie przycho-

nia

wymienia posługi (pielęgna-

cyjne, medyczne i duchowe)

świadczone wobec osób chorych

i starszych

wymienia instytucje wspiera-

jące rodzinę w wypełnianiu jej

obowiązku wobec osób chorych

i starszych i wie, jak się z nimi

skontaktować

wymienia święta, które nie

posiadają stałej daty

uzasadnia przekonanie o po-

trzebie świętowania dni świą-

tecznych

wymienia elementy chrześci-

jańskiego świętowania niedzieli

wymienia chrześcijańskie

elementy świętowania (Msza

Święta, wspólna modlitwa,

obecność kapłana, rocznicowa

pielgrzymka…)

mówi (śpiewa) z pamięci Apel

Jasnogórski

podaje różne określenia modli-

twy

wymienia możliwości rodzin-

nego świadczenia o Chrystusie

wobec innych ludzi

daje świadectwo uczestnictwa

w Mszach Świętych zamawia-

nych przez rodzinę, przyjaciół,

sąsiadów, klasę…

nad chorymi i starszymi człon-

kami rodziny

układa modlitwę w intencji

chorych

charakteryzuje poszczególne

okresy liturgiczne w oparciu o

KKK

interpretuje schemat roku

liturgicznego

przyporządkowuje poszcze-

gólnym okresom roku liturgicz-

nego właściwe im obrzędy litur-

giczne i paraliturgiczne

uzasadnia przekonanie o po-

trzebie zachowania tradycji

związanych z poszczególnymi

okresami roku liturgicznego

na podstawie wybranych tek-

stów biblijnych wyjaśnia, że

niedziela jest dla chrześcijanina

dniem świętym

uzasadnia, że robienie zaku-

pów w niedzielę jest narusze-

niem Bożego przykazania

uzasadnia potrzebę wspólnego

świętowania

układa plan świętowania ro-

dzinnej uroczystości, uwzględ-

niając jej chrześcijański charak-

ter

omawia historię cudownego

obrazu Matki Bożej Często-

chowskiej

wyjaśnia znaczenie jasnogór-

skiego sanktuarium dla Polaków

potrafi odnaleźć na odbiorniku

skiego wychowania

potrafi wykonać pod-

stawowe czynności pie-

lęgnacyjne, udzielić

pierwszej pomocy, we-

zwać pogotowie i kapła-

na

omawia, w jaki sposób

troszczy się o sferę du-

chową osób chorych i

starszych w swojej ro-

dzinie

interpretuje wybrane

teksty liturgiczne zwią-

zane z poszczególnymi

okresami i świętami

krytycznie ocenia

przypadki naruszania

prawa do niedzielnego

odpoczynku


dba o chrześcijański

wymiar świętowania

niedzieli

w ufnej modlitwie

powierza Bogu swoich

bliskich, szczególnie w

dni, które są dla nich

ważne

uzasadnia wartość

modlitewnej jedności w

godzinie Apelu


zachęca bliskich do

wspólnego odmawiania

Apelu

grup religijnych

na terenie swo-

jej parafii oraz

zachęca do tego

rodziców i ro-

dzeństwo

aktywnie włą-

cza się w przy-

gotowanie uro-

czystości i oka-

zjonalnych im-

prez na terenie

kościoła (deko-

racje, żłóbek,

Grób Pański,

ołtarze na Boże

Ciało, festyny

itp.)

dzą do kościoła

wymienia ważne

wydarzenia, które

przeżywał w kościele

radiowym stacje transmitujące

Apel Jasnogórski

podaje przykłady rodzin, któ-

rych świętość budowała się na

wspólnej modlitwie

na podstawie tekstów biblij-

nych i nauczania Kościoła uza-

sadnia konieczność apostolskie-

go zaangażowania chrześcijań-

skich rodzin

interpretuje teksty biblijne,

mówiące o Kościele jako „domu

duchowym”

charakteryzuje rolę Kościoła i

znaczenie kościoła materialnego

w życiu swojej rodziny

omawia propozycje

zorganizowania wspól-

nej modlitwy w swojej

rodzinie

uzasadnia potrzebę

więzi z kościołem para-

fialnym oraz troski o je-

go stan materialny i wy-

strój

V.

Ojczyzna

określa, czym jest i

jak się wyraża patrio-

tyzm

wymienia najważ-

niejsze wydarzenia z

historii Polski, z któ-

rych możemy być

dumni

podaje datę chrztu

Mieszka I oraz imię

jego żony

wymienia pierwsze

biskupstwa na zie-

miach polskich

prezentuje życie i

działalność misyjną

św. Wojciecha

podaje fakty z życia

św. Stanisława i datę

podaje przykłady naszych

narodowych bohaterów

przedstawia motywy osobiste i

polityczne przyjęcia chrztu

przez Mieszka I

podaje datę liturgicznej uro-

czystości św. Wojciecha

prezentuje postawę patrioty-

zmu i szacunku dla historii oj-

czystej

podaje datę liturgicznego

wspomnienia św. Stanisława

omawia, w jaki sposób stara

się naśladować męstwo i bez-

kompromisowość św. Stanisława

w walce ze złem

wymienia zasługi św. Jadwigi

dla chrześcijaństwa

podaje datę jej wspomnienia

charakteryzuje wartości, dla

których Polacy oddawali życie

uzasadnia religijną wartość

miłości Ojczyzny

wyjaśnia znaczenie chrztu

Polski dla dalszych jej dziejów

uzasadnia doniosłość zjazdu

gnieźnieńskiego

charakteryzuje konflikt po-

między biskupem Stanisławem a

królem Bolesławem Śmiałym

wyjaśnia rozbieżności w hi-

storycznych ocenach tego kon-

fliktu

charakteryzuje rolę królowej

Jadwigi w krzewieniu wiary

chrześcijańskiej

ukazuje wartość tolerancji

religijnej


wzmacnia poczucie pol-

skości w codziennym

życiu

uzasadnia znaczenie

obchodów Tysiąclecia

Chrztu Polski i zjazdu w

Gnieźnie dla budowania

zjednoczonej Europy

uzasadnia, dlaczego

św. Stanisław należy do

głównych patronów Pol-

ski


acji, w których staje w

obronie pokrzywdzo-

nych


wyraża odpowiedzial-

samodzielnie

poszukuje źró-

deł dla lepszego

zrozumienia

wydarzeń sprzed

tysiąca lat oraz

ich znaczenia

dla współcze-

sności i referuje

owoce swych

poszukiwań

włącza się w

przygotowanie

religijnej opra-

wy ważnych

wydarzeń ro-

dzinnych, szkolnych, pa-

triotycznych

podaje, w jaki

jego śmierci

relacjonuje wpływ

męczeńskiej śmierci

św. Stanisława na

późniejsze zjednocze-

nie kraju

podaje fakty z życia

św. Jadwigi Królowej

podaje przykłady

nietolerancji religijnej

w szesnastowiecznej

Europie

wymienia różne

wyznania w ówczesnej

Polsce

wymienia przyczyny

i skutki zawarcia unii

w Brześciu w 1516 r.

omawia przyczyny i

przebieg powstania

machabejskiego,

podaje przykłady

męczeństwa za wiarę i

Ojczyznę

wymienia bohate-

rów, którzy uratowali

Polskę i jej wiarę

podaje fakty i wyda-

rzenia potwierdzające

obecność Kościoła w

życiu narodu

wymienia najważ-

niejsze fakty z życia

bł. Jana Pawła II i ks. Jerzego Popiełuszki,

wymienia chrześci-

liturgicznego

podaje, w jaki sposób wyraża

troskę o rozwój swojej wiary

wymienia dokumenty dotyczą-

ce tolerancji religijnej w Polsce

wyraża szacunek względem

ludzi innych wyznań

przejawia postawę tolerancji

wobec wyznawców innej wiary

podaje główne fakty z życia

św. Andrzeja Boboli

wymienia przyczyny prześla-

dowania Kościoła unickiego

podaje fakty z działalności

Kościoła w czasach niewoli na-

rodowej

wymienia nazwiska księży

zaangażowanych w walki naro-

dowo-wyzwoleńcze oraz w dzia-

łalność społeczno-kulturalną

wyraża szacunek wobec tych,

którzy poświęcili życie, abyśmy

mogli żyć w wolnym kraju

wyraża szacunek dla ludzi

walczących w obronie swej wia-

ry i ojczyzny

określa rolę, jaką Kościół ode-

grał w najnowszych dziejach

Polski

wyraża szacunek dla ofiary z

życia złożonej za Chrystusa i

rodaków

określa formy kultu bł. Jana

Pawła II i ks. Jerzego Popiełusz-ki

podaje, w jaki sposób korzysta

wyjaśnia, dlaczego Polskę w

XVI-XVIII w. nazywano „azy-

lem heretyków”

opisuje przejawy tolerancji

religijnej w Polsce na przestrze-

ni wieków

charakteryzuje podobieństwa i

różnice między Kościołem

rzymskokatolickim a greckoka-

tolickim

określa stosunek duchowień-

stwa polskiego do walk narodo-

wowyzwoleńczych

charakteryzuje działalność

społeczno-kulturalną Kościoła w

czasach niewoli narodowej

charakteryzuje postawę kard.

Wyszyńskiego wobec Ojczyzny

opisuje przykłady obecności

Kościoła w dziejach narodu pol-

skiego

charakteryzuje zasługi bł. Jana

Pawła II i ks. Jerzego Popiełusz-

ki wobec Ojczyzny

charakteryzuje wartość kultu

polskich świętych dla kształto-

wania osobistych i narodowych

postaw Polaków

uzasadnia, że przywiązanie do

chrześcijańskich tradycji pozwo-

liło Polakom przetrwać najtrud-

niejsze doświadczenia dziejowe

ność za szerzenie wiary

charakteryzuje działa-

nia głównych postaci

szerzących ideę toleran-

cji


angażuje się w pozna-

wanie i pogłębianie swo-

jej wiary

opisuje prześladowa-

nie unitów na przestrze-

ni wieków (akcje rusyfi-

kacyjne, dekrety carskie

z 1839 r. i 1874 r., wię-

zienie kapłanów, przy-

mus do przechodzenia

na prawosławie)


troszczy się o jedność w

swoim środowisku

układa modlitwę, w

której dziękuje Bogu za

dar wolności i przyna-

leżność do Kościoła

uzasadnia wartość

męczeństwa za wiarę

wyjaśnia, dlaczego

bohaterowie mogą ura-

tować naród i jego wiarę

uzasadnia, że chrześci-

janin w każdym czasie

jest wezwany do dawa-

nia świadectwa

uzasadnia potrzebę

duchowej więzi ze świę-

tymi

sposób angażuje

się w szerzenie

kultu polskich

świętych

jańskie tradycje doty-

czące życia rodzinne-

go i społeczno-

narodowego

z ich orędownictwa u Boga i sta-

ra się naśladować ich cnoty

podaje przykłady pielęgnowa-

nia chrześcijańskich tradycji

przez Polaków w różnych oko-

licznościach dziejowych

omawia znaczenie zwycza-

jów, obrzędów


dba o zachowanie w

swojej rodzinie i klasie

chrześcijańskich tradycji

VI. Moja

codziennoś

ć

definiuje pojęcie

uczciwości

podaje, że uczci-

wość jest warunkiem

spokojnego sumienia

definiuje pojęcia:

obmowa, oszczerstwo,

krzywoprzysięstwo,

wiarołomstwo

określa, czym są

uczucia

wymienia najważ-

niejsze uczucia

podaje przykłady

sytuacji, w których na-

leży wypowiedzieć

słowa krytyki

podaje przykłady

autorytetów związa-

nych z pełnieniem ja-

kiejś funkcji czy roli

społecznej

wymienia przyczyny

konfliktów i sposoby

zapobiegania im na

podstawie Jk 3,13-18

wymienia, co można stracić

przez nieuczciwość

kieruje się uczciwością w

relacjach z innymi

podaje przykłady sytuacji, w

których trzeba bronić prawdy i o

nią walczyć, oraz ludzi, którzy

zapłacili za taką postawę cenę

wolności, a nawet życia

określa, w jaki sposób stara się

poznać świat własnych uczuć

oraz jak pracuje nad ich rozwo-

jem

określa, czym różni się kryty-

ka od krytykanctwa

wymienia uznawane przez

siebie autorytety

wskazuje, dla kogo (i w jakich

dziedzinach) sam może być au-

torytetem

podaje przykłady pozytywne-

go rozwiązywania konfliktów

podaje przykłady nadużywania

wolności

podaje przykłady zwyciężania

zła dobrem w codziennym życiu

wyjaśnia, że człowiek uczciwy

cieszy się dobrą opinią i budzi

zaufanie u innych

wskazuje okoliczności, gdzie

ceniona jest uczciwość

uzasadnia, dlaczego warto być

uczciwym

charakteryzuje relacje między-

ludzkie (w rodzinie, szkole, gru-

pie koleżeńskiej) oparte na

prawdzie

uzasadnia religijną i społeczną

wartość mówienia prawdy i do-

trzymywania danego słowa

charakteryzuje zmienność

nastroju i uczuć jako prawidło-

wość związaną z wiekiem doj-

rzewania

uzasadnia potrzebę uświada-

miania sobie i rozpoznawania

przeżywanych aktualnie uczuć

uzasadnia potrzebę krytycz-

nych wypowiedzi

charakteryzuje sposób wyra-

żania krytycznych uwag

uzasadnia konieczność uzna-

uzasadnia, dlaczego

człowiek uczciwy zasłu-

guje na szacunek

analizuje wpływ nie-

uczciwości na życie re-

ligijne człowieka

analizuje wpływ

krzywoprzysięstwa i

wiarołomstwa na życie

religijne człowieka

uzasadnia przekona-

nie, że Bóg jest po stro-

nie tych, którzy mówią

prawdę i nią żyją


sób przeżywane emocje

mogą wpływać na nasze

relacje i podejmowane

przez nas decyzje

wskazuje sposoby

radzenia sobie z proble-

mem zmienności uczuć,

by nie utrudniały one

relacji z innymi ludźmi

zwracając innym uwa-

gę, czyni to taktownie, z

opisuje sytua-

cje, w których

stara się poko-

jowo rozwiązy-

wać konflikty

rodzinne i kole-

żeńskie

opowiada, w

jaki sposób in-

spiruje rodzinę i

kolegów do

efektywnego

zagospodarowa-

nia wolnych

chwil

wymienia najczęst-

sze przyczyny konflik-

tów występujących w

środowisku szkolnym

i rodzinnym

określa istotę praw-

dziwej wolności

definiuje pojęcia:

tolerancja, akceptacja,

miłość chrześcijańska

podaje treść Bożych

przykazań odnoszą-

cych się do sfery sek-

sualnej człowieka

wymienia możliwo-

ści zagospodarowania

wolnego czasu

wymienia najczęstsze proble-

my młodych ludzi związane z

przeżywaniem własnej seksual-

ności

wymienia cechy prawidłowego

i nieprawidłowego wypoczynku

wania określonych autorytetów

charakteryzuje powody kryty-

ki i odrzucania autorytetów


umiejętność słuchania innych

uzasadnia, że do właściwego

korzystania z wolności potrzeb-

na jest odpowiedzialność

wyjaśnia, czym samowola

różni się od wolności

omawia granice tolerancji w

świetle Chrystusowej nauki o

zgorszeniu i wezwań do miłości

również nieprzyjaciół

podaje przykłady sytuacji, gdy

sprzeciwia się nietolerancji oraz

tolerancji źle rozumianej

uzasadnia potrzebę panowania

umysłu i woli nad budzącymi się

uczuciami i zmysłami,

wyjaśnia, że nie wszystko, co

przyjemne, jest dobre

wyjaśnia znaczenie czasu wol-

nego i dobrej jego organizacji

dla ludzkiego rozwoju

zachowaniem szacunku

dla rozmówcy

z uwagą wysłuchuje i

przyjmuje od innych

słowa krytyki

formułuje kryteria

uznania kogoś za autory-

tet


stara się być autorytetem

dla innych


acji, gdy odpowiedzial-

nie korzysta z wolności

dokonuje krytycznej

oceny źle rozumianej

tolerancji (akceptowanie

zła, hołdowanie ludzkiej

słabości czy skłonno-

ściom do złego)

uzasadnia, że wyma-

gania chrześcijańskiej

etyki seksualnej mają na

celu prawidłowy rozwój

człowieka, szczególnie

w sferze emocjonalnej i

duchowej


podejmuje pracę nad so-

bą w dziedzinie opano-

wania pożądliwości i

kontroli swoich pragnień


dba o dobrą organizację

czasu wolnego w ciągu

dnia

VII.

Wydarzeni

a zbawcze

(tematy

59-61)

omawia, co to jest

pokusa

podaje kryteria

ważności sakramentu

pokuty i pojednania

oraz akty penitenta

określa, na czym

polegał grzech pierwo-

rodny i wymienia jego

skutki

definiuje pojęcie

ewangelizacja

wymienia okresy i dni pokuty

w ciągu roku liturgicznego i

omawia sposoby ich przeżywa-

nia

wymienia znaki i symbole

liturgii paschalnej

wyjaśnia, że przez mękę,

śmierć i zmartwychwstanie Pan

Jezus pokonał grzech, szatana i

śmierć

określa istotę nowej ewangeli-

zacji jako pogłębienie i umoc-

nienie osobowej relacji z Jezu-

sem

podaje prawdę, że pierwszym

„odbiorcą” nowej ewangelizacji

jest rodzina

interpretuje perykopę o kusze-

niu Pana Jezusa (Łk 4,1-13)


właściwie przeprowadzony ra-

chunek sumienia według kryte-

riów jakościowych i ilościowych


dobre przygotowanie do spo-

wiedzi

określa, w jaki sposób wyna-

gradza za swoje grzechy Bogu i

bliźniemu

uzasadnia, że przez swoje

zmartwychwstanie Chrystus po-

konał grzech pierworodny, ale w

naszym życiu pozostały jego

skutki

charakteryzuje skutki grzechu

pierworodnego w swoim życiu

wyjaśnia, że od czasów Pięć-

dziesiątnicy Duch Święty umac-

nia Kościół w dziele ewangeli-

zacji

omawia sposoby ewangeliza-

cji w rodzinie (wspólna modli-

twa, rozważanie Bożego słowa,

rozmowa na temat związku ży-

cia z wiarą, udział rodziny w

praktykach religijnych)


przygotowuje się do

spowiedzi rekolekcyjnej

wyjaśnia, na czym

polega post ścisły oraz

kiedy i kogo obowiązuje

wyjaśnia znaczenie

znaków i symboli litur-

gii paschalnej

omawia chrześcijań-

skie świętowanie Wiel-

kanocy


wyraża wiarę w zmar-

twychwstanie Chrystusa

wyjaśnia, dlaczego

odpowiedzialni za

ewangelizację są wszy-

scy członkowie rodziny,

a szczególnie rodzice

podaje przykłady oko-

liczności, gdy rozmawia

o sprawach wiary w

swojej rodzinie

SYSTEM OCENIANIA Z RELIGII DLA KLASY VIII

według podręcznika „Błogosławieni, którzy ufają Jezusowi”


OGÓLNE KRYTERIA OCENIANIA W procesie oceniania obowiązuje stosowanie zasady kumulowania wymagań (ocenę wyższą otrzymać może uczeń, który spełnia wszystkie wymagania

przypisane ocenom niższym). Oceniamy wiedzę i umiejętności ucznia oraz przejawy ich zastosowania w życiu codziennym, przede wszystkim w szkole. Gdy

uczeń ubiega się o ocenę celującą, bierzemy pod uwagę również jego zaangażowanie religijno-społeczne poza szkołą.






w zakresie wiadomości i umiejętności opanował treści najłatwiejsze, najczęściej stosowane, stanowiące podstawę do dalszej edukacji,

wykazuje choćby minimalne zainteresowanie przedmiotem i gotowość współpracy z nauczycielem i w grupie.


a) opanował treści najbardziej przystępne, najprostsze, najbardziej uniwersalne, niezbędne na danym etapie kształcenia i na wyższych etapach,











a) posiadł wiedzę i umiejętności znacznie wykraczające poza program nauczania przedmiotu w danej klasie, samodzielnie i twórczo rozwija własne

uzdolnienia,

b) biegle posługuje się zdobytymi wiadomościami w rozwiązywaniu problemów teoretycznych lub praktycznych z programu nauczania danej klasy, proponuje

rozwiązania nietypowe, rozwiązuje także zadania wykraczające poza program nauczania tej klasy,

c) osiąga sukcesy w konkursach i olimpiadach kwalifikując się do finałów na szczeblu powiatowym, regionalnym, wojewódzkim albo krajowym lub posiada

inne porównywalne osiągnięcia.

PRZEDMIOT

OCENY

OCENA celująca


1. Cytaty z Pisma

Świętego.

Modlitwy, pieśni



(np. Ewangelia św. Mateusza)

dokładna znajomość cyta-

tów z lekcji

przytoczenie sensu

cytatu własnymi sło-

wami

niezbyt dokładna

znajomość sensu

cytatu


cytatu

brak jakiej-

kolwiek znajo-

mości cytatów

2. Zeszyt

przedmiotowy

wszystkie tematy

zapisy

prace domowe

staranne pismo

własne materiały

ilustracje itp.


wszystkie tematy i notatki

prace domowe

zeszyt staranny

luki w zapisach (spo-

radyczne do 5 tema-

tów)

zeszyt czytelny

braki notatek,

prac domowych

(do 40% tematów)

pismo niestaranne

liczne luki w zapisach

(do 70% tematów)

brak zeszytu

3. Prace domowe staranne wykonanie



riałach


twórcze


omawianym na lekcji mate-

riałem

staranne

czytelne

rzeczowe

wskazują na zrozu-

mienie tematu

niezbyt twórcze

powiązane z

tematem

niestaranne

widać próby wykona-

nia pracy

na temat

praca nie na

temat

brak rzeczo-

wości w pracy

brak pracy

4. Testy i

sprawdziany

wszystkie polecenia wyko-

nane poprawnie


dodatkowe

75% spełnionych wymagań

podstawowych (łatwe, prak-

tyczne, przydatne życiowo,

niezbędne)


rozszerzających (bardzo

trudne i trudne, teoretyczne,

naukowe)

75% zadań podsta-

wowych

50% wymagań

rozszerzających

75% wiedzy z

zakresu wymagań

podstawowych

(bardzo łatwe i

łatwe, niezbędne

w dalszej eduka-

cji)

50% wiedzy z zakresu

wymagań podstawo-

wych

poniżej 30%

odpowiedzi do-

tyczących wie-

dzy podstawo-

wej

5. Odpowiedzi

ustne


podręczniku i zeszycie uzu-

pełnione wiedzą spoza pro-gramu


wiadomości z podręcznika i

zeszytu prezentowane w spo-

sób wskazujący na ich rozu-mienie, informacje przekazy-

wane zrozumiałym językiem

wyuczone na pamięć

wiadomości


w sformułowaniu my-

śli własnymi słowami

wybiórcza zna-

jomość poznanych

treści i pojęć

odpowiedź nie-

staranna

słabe wiązanie faktów i

wiadomości

chaos myślowy i słow-

ny

odpowiedź bełkotliwa,

brak odpowie-

dzi lub odpo-

wiedzi świad-czące o braku

wiadomości


używanie pojęć

odpowiedź pełna nie wy-

magająca pytań dodatko-

wych

potrzebna pomoc

nauczyciela

częste pytania

naprowadzające

niewyraźna, pojedyncze

wyrazy


czych

rzeczowych


nością na lekcji

korzysta z materiałów zgro-

madzonych samodzielnie

uczeń zawsze przygotowa-

ny do lekcji

często zgłasza się do odpo-

wiedzi

wypowiada się poprawnie

stara się być przygo-

towany do lekcji chęt-

nie w niej uczestniczy

mało aktywny na

lekcjach


lekcji

lekceważący

stosunek do

przedmiotu i

wiary

7. Inscenizacje,

gazetka szkolna,

praca na rzecz

Kościoła i inne


nych pracach

pilnie i terminowo wykonu-

je powierzone zadania, dużo

własnej inicjatywy






towym (olimpiadzie)

starannie wykonuje powie-

rzone przez katechetę zada-

nia

przejawia postawę apostol-

ską

niezbyt chętnie wy-

konuje zadania poza

lekcjami, ale nie unika

ich zupełnie

uczestniczy w reko-

lekcjach szkolnych


SEMESTR I

DZIAŁ

OCENA


I. Przyjęcie

Jezusa

określa własne

rozumienie

szczęścia

podaje przykła-

dy przeżywania

przez ludzi cier-pienia i szczęścia

podaje prawdę,

podaje prawdę, że mi-

łość Boga jest skierowa-

na indywidualnie do każ-

dego człowieka

wskazuje, w jaki spo-

sób powierza siebie Ma-ryi w indywidualnej mo-

dlitwie

interpretuje tekst hymnu Magnificat

uzasadnia, że przyjęcie Bożej miłości otwie-

ra drogę do szczęścia

włącza w swoją modlitwę „Pod Twoją obro-

nę”

interpretuje teksty biblijne o zaparciu się

Piotra i zdradzie Judasza (Mt 26,69-75; Mt

27,3-5)

wyjaśnia, dlaczego Maryja jest

nazywana Gwiazdą Nowej Ewan-

gelizacji

uzasadnia, że jest otwarty na

sygnały-znaki Bożej miłości w

swoim życiu

uzasadnia, że przyznanie się do

winy i żal prowadzi do oczyszcze-

daje świadec-

two szczęścia

płynącego z

życia bez grze-

chu

że Jezus czeka na

grzesznika nie

jako sędzia, lecz

jako Ten, kto ko-

cha

wie, że wiara

jest darem od

Boga, niezasłu-

żonym przez

człowieka,

zna prawdę, że

Jezus wysłuchuje

naszych próśb ze

względu na naszą

wiarę

określa istotę prawdzi-

wego szczęścia i cierpie-

nia

podaje, jak pokonać lęk

przed wyznaniem grze-

chów spowiednikowi


powierza swoje grzechy

Jezusowi

wymienia działania

człowieka, które pomogą

mu otworzyć drzwi nieba

(osiągnąć zbawienie)

wymienia owoce zau-

fania Jezusowi

uzasadnia, dlaczego człowiek jest naprawdę

szczęśliwy, gdy jest bez grzechu

charakteryzuje ludzkie szczęście w perspek-

tywie wieczności

interpretuje biblijną perykopę o robotnikach

w winnicy (Mt 20,1-15),

uzasadnia, że osiągnięcie nieba realizuje się

przez modlitwę i podejmowanie codziennych

obowiązków

interpretuje tekst o uzdrowieniu sługi setni-

ka (Mt 8,5-13)

charakteryzuje postać setnika jako poganina

wyjaśnia znaczenie modlitwy liturgicznej

„Panie nie jestem godzien…”

nia, a ich brak do nieszczęścia (na

przykładzie Piotra i Judasza)

uzasadnia, że Bóg pragnie zba-

wienia każdego człowieka, ale

wspólnie z innymi,

wskazuje, jak troszczy się o roz-

wój wiary, by jego miejsce w nie-

bie nie pozostało puste

uzasadnia, że prośba skierowana

do Jezusa musi być połączona z

głęboką wiarą i pokorą

podaje przykłady, gdy z wiarą

prosi Boga o pomoc w codziennych

sytuacjach

II.

Miłość

podaje, za kogo

jest odpowie-

dzialny teraz i w

przyszłości

podaje zasady,

na których opie-

rają się relacje

międzyludzkie

podaje przykła-

dy autorytetów

osób dorosłych

wylicza przy-

czyny konfliktów

z rodzicami

wymienia grupy

ludzi wykluczo-

nych społecznie

podaje najczęst-

sze przyczyny

wykluczeń

podaje kryteria, według

których chce kształtować

swoje życie


mogą mu pomóc w po-

dejmowaniu właściwych

decyzji

podaje prawdę, że Bóg

stworzył człowieka do

życia we wspólnocie z

innymi (Rdz 2,18)

definiuje pojęcie kon-

fliktu międzypokolenio-

wego

wymienia zasady po-

magające w rozwiązywa-

niu konfliktów z doro-

słymi

podaje przykłady oka-

zywania przez siebie sza-

wyjaśnia, dlaczego jego obecny rozwój ma

wpływ na jego przyszłość

interpretuje perykopę biblijną o bogaczu i

Łazarzu (Łk 16,19-31)

wymienia kręgi relacji z innymi (rodzina,

przyjaciele, koledzy, obcy)

charakteryzuje różnice w relacjach między

osobami bliskimi i obcymi

uzasadnia, dlaczego warto korzystać z do-

świadczenia dorosłych

omawia, czego dotyczą wybory życiowe

młodego człowieka

omawia, jak podejmować właściwe decyzje

charakteryzuje potrzeby człowieka, który

przestał sobie radzić w życiu

uzasadnia chrześcijańską powinność zajęcia

się ludźmi wykluczonymi

wyjaśnia, czym jest dar życia

wyjaśnia, dlaczego najczęstszą przyczyną

aborcji jest poczucie osamotnienia matki

charakteryzuje konsekwencje

swoich działań w chwili obecnej i

w dorosłym życiu oraz w wieczno-

ści

wyjaśnia, dlaczego krytycznie

ocenia styl życia proponowany

przez media

wyjaśnia, dlaczego konsekwencją

samotności może być niechęć do

życia

podaje przykłady, że świadomie

buduje właściwe relacje z ludźmi,

wśród których żyje

wyjaśnia znaczenie samodzielno-

ści w życiu osoby dojrzewającej

wskazuje, jak szuka sposobów

komunikacji, dającej wzajemne

zrozumienie

wskazuje sytuacje, gdy otacza

ludzi potrzebujących swoją modli-

opracowuje

program po-

mocy konkret-

nej grupie lu-

dzi lub kon-

kretnemu

człowiekowi

uzasadnia,

dlaczego po-

dejmuje posta-

nowienie mo-

dlitwy w in-

tencji dzieci

nienarodzo-

nych

podaje argu-

menty za urodze-

niem dziecka,

biorąc pod uwagę

matkę i ojca

definiuje poję-

cie „eutanazja”

wymienia po-

wody, dla których

ludzie chcą pod-

dać się eutanazji

określa, co to

jest sakrament

namaszczenia

chorych

cunku do ludzi potrzebu-

jących pomocy

wylicza sposoby rato-

wania dzieci nienarodzo-

nych

wymienia skutki abor-

cji w życiu kobiety i

mężczyzny

wylicza sposoby udzie-

lania pomocy osobie cho-

rej i umierającej

wymienia skutki sa-

kramentu namaszczenia

chorych

wylicza sytuacje, w

których osoba przyjmuje

sakrament namaszczenia

chorych

dziecka

dokonuje moralnej oceny aborcji

wskazuje, w jaki sposób wyraża postawę

obrony życia od poczęcia

dokonuje moralnej oceny eutanazji

wyjaśnia, dlaczego podjęcie decyzji o pod-

daniu się eutanazji wynika z poczucia odrzu-

cenia przez bliskich i samotności

wyjaśnia, co to jest hospicjum

podaje przykłady poświęcenia przez siebie

czasu osobom starszym i chorym

wyjaśnia, dlaczego sakrament namaszczenia

chorych jest sakramentem uzdrowienia

opisuje historie, w których ludzie doświad-

czają cierpienia

twą, starając się rozeznać ich po-

trzeby i nieść skuteczną pomoc

wyjaśnia, na czym polega tzw.

duchowa adopcja

omawia cele funkcjonowania

hospicjum

wskazuje, w jaki sposób wyraża

postawę poszanowania człowieka i

jego godności do chwili naturalnej

śmierci

uzasadnia, że osoby chore po-

trzebują pomocy w sferze ducho-

wej

uzasadnia swą gotowość pomocy

osobie cierpiącej przez rozmowę i

zachętę do przyjęcia sakramentu

namaszczenia chorych

III. Syn

Boży

wymienia cechy

charakteryzujące

wiarę

wskazuje teksty

biblijne i patry-

styczne mówiące

o historycznym

pochodzeniu Je-

zusa

wymienia poza-

chrześcijańskie

dokumenty

świadczące o Je-

zusie Chrystusie

omawia proces

powstawania

Ewangelii

cytuje z pamięci wy-

brane wersety biblijne

określające wiarę

podaje najważniejsze

fakty z życia i działalno-

ści Jezusa w porządku

chronologicznym

w skrótowej formie

przedstawia treść każde-

go z pozachrześcijań-

skich dokumentów

świadczących o Jezusie

Chrystusie

prezentuje główną myśl

teologiczną czterech ewangelistów

wskazuje teksty biblij-

przyporządkowuje cechy wiary odpowied-

nim tekstom biblijnym lub z tych tekstów sa-

modzielnie odczytuje cechy i określenia wiary

interpretuje teksty biblijne mówiące o histo-

rycznym pochodzeniu Jezusa

samodzielnie sięga do ksiąg Nowego Testa-

mentu jako źródła wiedzy na temat Jezusa i

daje o tym świadectwo wobec klasy

w oparciu o dokumenty pozachrześcijańskie

uzasadnia, że Jezus istniał naprawdę

uzasadnia gotowość obrony swojej wiary w

Jezusa Chrystusa

wyjaśnia podobieństwa i różnice w czterech

Ewangeliach w świetle ich teologii

wykazuje dążność poznawczą przejawiającą

się w czytaniu czterech Ewangelii w celu bliż-

szego poznania Jezusa

z zaangażowaniem podejmuje

refleksję nad wskazanymi tekstami

biblijnymi

jest odpowiedzialny za rozwój

swojej wiary

omawia kontekst historyczny

przyjścia na świat Jezusa


chętnie dzieli się wiedzą o Jezusie z

innymi

wskazuje, w jaki sposób poszuku-

je rzetelnego wyjaśnienia wątpli-

wości co do podstaw swojej wiary

prezentuje owoc refleksji nad

własnym życiem w świetle prawd

przekazanych przez ewangelistów

uzasadnia, że cuda Jezusa są

aktywnie

włącza się w

przygotowanie

liturgii Mszy

Świętej lub in-

nej celebracji i

z zaangażowa-

niem w niej

uczestniczy

rozwija swo-

ją więź z Chry-

stusem przez

życie sakra-

mentalne i od-

ważnie świad-

czy o tym wo-

bec klasy

definiuje poję-

cie „cud”

wymienia sfery

życia ludzi, w

których Jezus do-

konywał cudów

wymienia okre-

sy roku liturgicz-

nego

wskazuje miej-

sce Adwentu na

schemacie roku

liturgicznego i

omawia jego zna-

czenie

wskazuje wyda-

rzenia paschalne

na schemacie ro-

ku liturgicznego

wskazuje teksty

biblijne mówiące

o wniebowstąpie-

niu Jezusa

wymienia rze-

czy ostateczne

człowieka

wymienia

główne części

Mszy Świętej

podaje, że są

cztery modlitwy

eucharystyczne

podaje warunki

przystąpienia do Komunii Świętej

prezentuje

ne opisujące wybrane

cuda Jezusa: przemianę

wody w wino (J 2,1-11),

rozmnożenie chleba (Mk

6,34-44), uzdrowienie

epileptyka (Mt 17,14-18),

uzdrowienie opętanego

(Mk 1,23-27)

wymienia święta upa-

miętniające wydarzenia z

życia Jezusa

wskazuje święta Pań-

skie na schemacie roku

liturgicznego

wymienia tradycje i

symbole adwentowe

podaje przykłady pieśni

adwentowych


ne i pozabiblijne mówią-

ce o śmierci i zmar-

twychwstaniu Jezusa

podaje przykłady spo-

tkań z Chrystusem po Je-

go zmartwychwstaniu

podaje czas (liczbę dni)

ukazywania się Zmar-

twychwstałego aposto-

łom


ne o powtórnym przyj-

ściu Chrystusa (Mt

25,31-46; Łk 21,25-

28.34-36)

podaje kryteria, według

których Chrystus będzie

wyjaśnia, dlaczego cuda Jezusa są potwier-

dzeniem Jego Synostwa Bożego

interpretuje perykopy biblijne opisujące

wybrane cuda

wyjaśnia związek działalności Jezusa z Jego

modlitwą

wyjaśnia, co to jest kalendarz liturgiczny

stara się świadomie przeżywać rok litur-

giczny, zaznaczając w kalendarzu aktualne ty-

godnie

wyjaśnia sens i znaczenie tradycji i symboli

adwentowych

interpretuje teksty biblijne zapowiadające

przyjście Zbawiciela

charakteryzuje znaczenie spotkań z Chrystu-

sem Zmartwychwstałym w umocnieniu wiary

Jego uczniów

interpretuje teksty biblijne mówiące o wnie-

bowstąpieniu Jezusa

charakteryzuje sposoby obecności Chrystusa

wśród nas

interpretuje tekst biblijny o końcu świata

(Łk 21,25-28.34-36), wyjaśnia, dlaczego mo-

ment ten dla jednych będzie przyczyną lęku, a

dla innych radości)

wyjaśnia, na czym polega królowanie Chry-

stusa

podaje przykłady podejmowanych przez

siebie codziennych decyzji w perspektywie

wieczności

formułuje argumenty za uczestnictwem w

liturgii

świadomie i z przekonaniem włącza się w

przygotowanie Mszy Świętej

mówi z pamięci słowa konsekracji

odpowiada na wezwania kapłana

ogłaszaniem królestwa Bożego

wyjaśnia, że Jezus dokonuje cu-

dów tam, gdzie jest wiara, i jedno-

cześnie przez cuda umacnia wiarę

daje świadectwo o tym, że z wia-

rą prosi Jezusa o pomoc w najtrud-

niejszych sytuacjach życiowych

uzasadnia chrześcijański sens i

wartość świętowania na przestrzeni

roku liturgicznego

wskazuje, w jaki sposób włącza

się w rodzinne i parafialne przygo-

towania do świąt Bożego Narodze-

nia

uzasadnia potrzebę liturgicznych

spotkań z Chrystusem

uzasadnia wartość życia „w

obecności Chrystusa”

układa swój plan dnia (tygodnia),

uwzględniając nieustanną, bliską

obecność Chrystusa

uzasadnia, że wyrok wydany

przez Chrystusa na sądzie ostatecz-

nym będzie konsekwencją działań

człowieka podczas jego życia

charakteryzuje wpływ Eucharystii

na życie ludzi, którzy z wielką wia-

rą w niej uczestniczą

aktywnie uczestniczy we wspól-

nej liturgii

wyjaśnia, dlaczego kapłan wy-

powiada słowa modlitwy w liczbie

mnogiej

wyjaśnia treść czterech aklamacji

charakteryzuje przyjmowanie

Komunii Świętej jako przejaw głę-

główne przesłanie

objawień Pana

Jezusa św. Mał-

gorzacie Marii

Alacoque

podaje, kiedy

obchodzimy uro-

czystość Naj-

świętszego Serca

Pana Jezusa

sądził ludzi

podaje przykłady ludzi,

dla których uczestnictwo

w Eucharystii było naj-

większą wartością

wymienia za kogo i z

kim modlimy się w dru-

giej modlitwie euchary-

stycznej


ne dotyczące Eucharystii

wymienia i omawia

formy kultu Najświętsze-

go Serca Jezusowego

modli się we wspólnocie z innymi podczas

liturgii

na podstawie tekstów biblijnych wyjaśnia

motywy ustanowienia przez Jezusa sakramen-

tu Eucharystii

uzasadnia potrzebę częstej Komunii Świętej

wyjaśnia potrzebę i sens poświęcenia się

Boskiemu Sercu Jezusa

charakteryzuje współczesne przejawy znie-

ważania Bożej miłości (niewdzięczność, brak

poczucia grzechu, świętokradzka komunia)

bokiej zażyłości z Panem Jezusem

uzasadnia ekspiacyjny charakter

praktykowania pierwszych piątków

miesiąca

VII.

Wydarzenia

zbawcze (tematy 56-

58)

podaje prawdę,

że świętość w

niebie jest nagro-

dą za życie ziem-

skie

podaje okolicz-

ności narodzenia

Pana Jezusa

określa postawy

ludzi wobec Jezu-

sa analizując tekst

biblijny Mt 2,1-

12

wymienia imiona świę-

tych, którzy osiągnęli

swoją świętość przez do-

bre życie (np. św. Józef)

wskazuje, że od naro-

dzin Jezusa liczy się lata

naszej ery mówi z pa-

mięci tekst kolędy „Bóg

się rodzi”

wskazuje przyczyny

lęku przed Jezusem He-

roda i współczesnych lu-

dzi

interpretuje tekst biblijny Mt 5,3-12

charakteryzuje drogę do świętości wybrane-

go świętego

wskazuje, w jaki sposób troszczy się o swo-

ją świętość w codziennym życiu

wykazuje, że narodzenie Jezusa zmieniło

bieg świata (nowy kalendarz, nowa kultura,

nowa religia)

omawia przesłania wybranych kolęd („Bóg

się rodzi”)

śpiewa kolędy z rodziną i klasą oddając

cześć narodzonemu Jezusowi

charakteryzuje podobieństwa w postawach

pomiędzy współczesnymi ludźmi, Herodem a

Mędrcami w poszukiwaniu Mesjasza

wyjaśnia, że świętość można

osiągnąć przez codzienne dobre ży-

cie oraz męczeństwo czyli żyjąc

duchem Ośmiu Błogosławieństw

dokonuje porównania treści kolęd

z przesłaniem tekstów biblijnych o

narodzeniu Jezusa

wskazuje, w jaki sposób przygo-

towuje się do przyjęcia Chrystusa

we własnym sercu

wskazuje, jak służy pomocą tym,

którzy chcą być blisko Jezusa

uzasadnia, dlaczego modli się za

tych, którzy Jezusa odrzucają

Semestr II

DZIAŁ

OCENA


IV. Parafia,

wspólnota,

ruch

definiuje poję-

cie parafii i po-

daje, kto do niej

przynależy

podaje defini-

cję sanktuarium,

diecezji, semina-

rium,

podaje nazwę

swojej diecezji

oraz imię i na-

zwisko jej bi-

skupa

definiuje poję-

cia: świecki i

konsekrowany

wymienia

posługi kapłana

oraz funkcje, ja-

kie mogą pełnić

w Kościele lu-

dzie świeccy

definiuje poję-

cie liturgii Ko-

ścioła,

podaje, że

liturgia słowa

jest częścią

Mszy Świętej,

może też być odrębną celebra-

cją

rozpoznaje kapłanów

pracujących w miejscowej

parafii oraz podaje ich

imiona i nazwiska

wymienia dobra mate-

rialne i duchowe, z któ-

rych korzysta w parafii

(ofiarowane przez wier-

nych w historii)

wskazuje, gdzie jest

katedra i seminarium du-

chowne


sanktuaria swojej diecezji

omawia najważniejsze

wydarzenia z historii swojej

diecezji

wymienia grupy, ruchy i

wspólnoty działające na

terenie parafii

wymienia różne formy

życia poświęconego Bogu

przedstawia cechy cha-

rakterystyczne dla świę-

tych

wskazuje, że celem po-

sługi kapłana, jak i apo-

stolstwa świeckich jest

zbawienie własne i pomoc

w zbawieniu innych ludzi

wymienia sposoby obec-

ności Chrystusa w liturgii

opowiada historię swojego kościoła parafialne-

go.

wskazuje, w jaki sposób wyraża więź ze swoją

parafią

wyjaśnia rolę sanktuariów w życiu społecznym i

narodowym

charakteryzuje działalność wybranych grup

uzasadnia potrzebę i wartość przynależności do

rówieśniczych grup o charakterze religijnym

interpretuje słowa Chrystusa i Kościoła wzywa-

jące do życia konsekrowanego

wyraża zainteresowanie formą życia poświęco-

nego Bogu

uzasadnia potrzebę apostolstwa świeckich

charakteryzuje wzajemne relacje członków Ko-

ścioła

podaje przykłady swojej troski o zbawienie

własne i innych

charakteryzuje działanie Boga i człowieka w

liturgii

uzasadnia, że uczestnicząc w liturgii spotykamy

Chrystusa zmartwychwstałego

uzasadnia swe pragnienie spotykania się z Chry-

stusem przez świadome i czynne uczestnictwo w

liturgii Kościoła

formułuje argumenty za uczestnictwem w litur-

gii

uzasadnia, że czytane i rozważane podczas litur-

gii teksty biblijne są kierowanym do nas słowem

Boga

wyjaśnia znaczenie kreślonych na czole, ustach i

uzasadnia, dlaczego modli się

za żyjących i zmarłych ofiaro-

dawców na rzecz parafii

uzasadnia, dlaczego chętnie

bierze udział w pielgrzymce do

wybranego sanktuarium

dzieli się przeżyciami związa-

nymi z pobytem w sanktuarium

dokonuje wyboru grupy, w

której czułby się dobrze i mógłby

się rozwijać emocjonalnie i du-

chowo

uzasadnia, dlaczego modli się

za różne stany w Kościele

referuje, w jaki sposób poszu-

kuje własnej drogi życiowej

określa swoje miejsce w Ko-

ściele

wskazuje, w jaki sposób anga-

żuje się w życie Kościoła

angażuje się w przygotowanie

liturgii Mszy Świętej

uzasadnia, że do życia praw-

dziwie chrześcijańskiego ko-

nieczna jest stała więź z Chrystu-

sem

uzasadnia własne pragnienie

podtrzymywania i ciągłego od-

nawiania więzi z Chrystusem

poprzez życie sakramentalne

uzasadnia, dlaczego z szacun-

kiem i uwagą słucha słowa Bo-

referuje,

jakie działa-

nia podejmu-

je na rzecz

parafii, inspi-

rując do nich

swoich kole-

gów

wskazuje,

w jaki spo-

sób angażuje

się w dzia-

łalność wy-

branej grupy

referuje

wobec klasy

swe uczest-

nictwo w

spotkaniach

grupy roz-

ważającej

słowo Boże

omawia, co

zawiera i do

czego służy lek-

cjonarz

wyjaśnia poję-

cie wspólnoty

podaje przy-

kłady motywów

biblijnych w

sztuce


liturgii Kościoła

wymienia i omawia

cykle czytań mszalnych

(dwuletni cykl na dni po-

wszednie i trzyletni na

niedziele)

podaje przykłady wspól-

notowej lektury Pisma

Świętego

wymienia najbardziej

znane dzieła sztuki religij-

nej (z zakresu architektury,

malarstwa, rzeźby, muzy-

ki)

sercu krzyżyków przed czytaniem Ewangelii

potrafi posługiwać się lekcjonarzem

charakteryzuje Kościół jako wspólnotę wspólnot

omawia schemat biblijnego spotkania w ramach

wybranej wspólnoty

wyjaśnia związek życia chrześcijanina z rozważa-

nym we wspólnocie lub indywidualnie słowem Bo-

żym

podejmuje samodzielne próby rozmowy ze sło-

wem Bożym i dzieli się z klasą swym doświad-

czeniem

rozpoznaje elementy sztuki sakralnej w swojej

świątyni

wskazuje, w jaki sposób kształtuje w sobie

wrażliwość na piękno

żego

wskazuje, w jaki sposób zachę-

ca rodziców i rodzeństwo do ro-

dzinnej lektury Pisma Świętego

charakteryzuje motywy po-

wstawania religijnych dzieł sztu-

ki

uzasadnia swój szacunek wo-

bec dzieł sztuki sakralnej

V.

Europa

podaje przy-

kłady zetknięcia

się św. Pawła z

kulturą grecką i

rzymską

wymienia

najwcześniej-

szych misjona-

rzy niosących

Ewangelię w

różnych czę-

ściach Europy

definiuje poję-

cia: monasty-

cyzm, reguła za-

konna, benedyk-

tyni

definiuje poję-

cia: patriarcha,

schizma, prawo-

sławie, ikona,

definiuje pojęcie inkultu-

racji

na podstawie wypowie-

dzi Jana Pawła II podaje

przykłady współczesnych

„areopagów”

podaje w zarysie kolej-

ność chrystianizacji po-

szczególnych ludów i tery-

toriów Europy

prezentuje koleje życia

św. Benedykta z Nursji

podaje znaczenie senten-

cji „ora et labora”

wymienia przyczyny i

następstwa podziału na

Kościół wschodni i za-

chodni

wymienia patriarchaty

Kościoła wschodniego

wymienia owoce refor-

charakteryzuje postawę św. Pawła wobec prze-

jawów kultury greckiej i rzymskiej

wyraża szacunek dla ludzi o innych poglądach

wskazuje, w jaki sposób szuka wyjaśnienia na-

potkanych trudności w celu pogłębienia własnej

wiary

charakteryzuje działalność ewangelizacyjną

pierwszych misjonarzy

opisuje przemiany cywilizacyjne związane z

wprowadzeniem chrześcijaństwa

charakteryzuje benedyktyńską regułę zakonną,

ukazując jej aktualność dla współczesnego czło-

wieka

omawia zakonne życie benedyktynów

wyjaśnia zaangażowanie chrześcijan w tworze-

nie kultury

referuje, w jaki sposób walczy z bezczynnością i

lenistwem

ocenia przyczyny i skutki schizmy wschodniej

wykazuje podobieństwa i różnice między Ko-

ściołem rzymskokatolickim i prawosławnym

omawia problemy związane z

inkulturacją chrześcijaństwa w

pierwszych wiekach


w różnych środowiskach odważ-

nie przyznaje się do Chrystusa i

Kościoła

uzasadnia wartość chrześcijań-

skich zasad w kształtowaniu się i

rozwoju europejskich społe-

czeństw

uzasadnia wybór św. Benedyk-

ta na głównego patrona Europy

omawia wpływ św. Benedykta

i benedyktynów na rozwój cywi-

lizacji i kultury europejskiej

omawia znaczenie modlitwy i

pracy w swej trosce o własny

rozwój duchowy

charakteryzuje działania eku-

meniczne Kościoła prawosław-

wskazuje,

w jaki spo-

sób włącza

się w działa-

nia ekume-

niczne Ko-

ścioła

uzasadnia,

dlaczego

krytycznie

odnosi się do

wypowiedzi

odrzucają-

cych chrze-

ścijańskie

wartości

(oparte na

dekalogu i

Ewangelii)

referuje

swe uczest-

cerkiew

podaje, kim

był Grzegorz

VII i czego do-

tyczyły wydane

przez niego de-

krety reforma-

torskie

wymienia

uniwersytety

średniowiecznej

Europy

definiuje poję-

cia: zakon że-

braczy, habit,

kwesta

określa, na

czym polega

świętość Ko-

ścioła

definiuje poję-

cia: inkwizycja i

herezja

wymienia

przyczyny re-

formacji i re-

formy katolic-

kiej

wymienia

głównych repre-

zentantów epoki

reformacji

definiuje poję-

cia: deizm, ma-

soneria, racjona-

lizm, modernizm

my gregoriańskiej

definiuje pojęcia: inwe-

stytura, symonia, eksko-

munika

prezentuje dziedziny

wiedzy studiowane w śre-

dniowieczu

prezentuje dorobek św.

Tomasza z Akwinu

podaje nazwiska wierzą-

cych ludzi nauki ze śre-

dniowiecza (M. Kopernik,

M. Trąba, S. Hozjusz, Z.

Oleśnicki) i tych, którzy

żyją współcześnie

wymienia zakonny że-

bracze i ich założycieli

wskazuje współczesne

sposoby pozyskiwania

dóbr nawiązujące do fran-

ciszkańskiego żebractwa

wymienia przyczyny

powstania inkwizycji

prezentuje stanowisko

współczesnego Kościoła

wobec inkwizycji

wyraża postawę akcep-

tacji i tolerancji wobec

drugiego człowieka

podaje datę Soboru Try-

denckiego i wymienia

główne postanowienia

wymienia wartości, któ-

rymi Kościoły reformacji

ubogaciły chrześcijaństwo

wymienia autentyczne

układa modlitwę w intencji zjednoczenia

wszystkich chrześcijan

wyraża szacunek względem braci prawosław-

nych

krytycznie ocenia stosunki państwo – Kościół

przed reformą gregoriańską

charakteryzuje główne założenia reformy

charakteryzuje wkład ludzi wierzących w roz-

wój ludzkiej wiedzy

wskazuje, gdzie szuka kompetentnej pomocy w

rozwiązywaniu wątpliwości w wierze

uzasadnia religijny sens ubóstwa i żebractwa

opisuje habit franciszkański

uzasadnia, dlaczego chętnie dzieli się z ubogimi

potrafi ocenić zło płynące z inkwizycji

charakteryzuje metody walki z heretykami sto-

sowane przez inkwizycję

uzasadnia swą postawę mężnego wyznawania

wiary w Chrystusa oraz miłości względem dru-

giego człowieka

charakteryzuje problemy Kościoła zachodniego

i jego wewnętrzne próby odnowy

wyjaśnia, na czym polegał rozłam w Kościele

Zachodnim

charakteryzuje ruch ekumeniczny

wyraża postawę tolerancji religijnej i szacunku

wobec przedstawicieli innych wyznań

wyraża więź ze swoim Kościołem oraz docenia

osiągnięcia i wartości Kościołów reformacji

uzasadnia nielogiczność poglądów przeciwsta-

wiających wiarę rozumowi

opisuje przebieg prześladowań Kościoła w okre-

sie rewolucji francuskiej

uzasadnia, że wiara i rozum wzajemnie się uzu-

pełniają i nie może być między nimi sprzeczności

uzasadnia swe przekonanie, że rozum potrzebuje

nego i katolickiego

wyjaśnia znaczenie reformy

Grzegorza VII dla Kościoła w

Europie zachodniej i w Polsce

uzasadnia swą gotowość re-

spektowania obowiązków i praw

Polaka katolika zawartych w

Konstytucji RP

omawia, w jaki sposób angażu-

je się w pogłębianie wiedzy i

wiary

ukazuje wartość rezygnacji z

dóbr materialnych na rzecz

wzrostu duchowego

poprawnie interpretuje frag-

menty z Biblii i listu Jana Pawła

II „Tertio millennio adveniente”

uzasadnia, dlaczego przebacza

i prosi o przebaczenie

omawia działanie reformato-

rów katolickich oraz założycieli

nowych Kościołów reformacji

omawia podobieństwa i różnice

katolicyzmu, luteranizmu i kal-

winizmu

uzasadnia, dlaczego modli się o

jedność chrześcijan

charakteryzuje intelektualne

postawy oświecenia

wskazuje wartości i zagrożenia

kryjące się w myśli oświecenio-

wej

uzasadnia, dlaczego deizm i

ideologia masońska nie da się

pogodzić z nauką Kościoła kato-

lickiego

nictwo w

kwestach na

cele charyta-

tywne

osiągnięcia epoki oświe-

cenia

wymienia zagrożenia

wiary zawarte w filozofii

oświecenia

wiary dla lepszego poznania rzeczywistości uzasadnia swą krytyczną po-

stawę wobec ideologii niezgod-

nych z wiarą katolicką

VI. Mój

rozwój

definiuje poję-

cia: pokora, py-

cha

wymienia

prośby zawarte

w Modlitwie

Pańskiej

określa, czym

jest modlitwa,

definiuje poję-

cia: wychowa-

nie, samowy-

chowanie

podaje przy-

kłady pozytyw-

nego i negatyw-

nego wpływu

rówieśników na

życie

wymienia

swoje zdolności

oraz pozytywne

cechy charakteru

określa, czym

są obiektywne

normy moralne

oraz na czym

polega relaty-

wizm moralny

wymienia

ważniejsze fakty

podaje biblijne przykła-

dy pokory i pychy

podaje przykłady ludzi,

którzy swoje życie opierali

na modlitwie

określa różne sposoby

postrzegania relacji z Bo-

giem i innymi w zależno-

ści od wieku (1 Kor 13,11)

wskazuje zmiany zacho-

dzące we własnym po-

strzeganiu Boga i ludzi

podaje, za co najczęściej

jest chwalony a za co kry-

tykowany

poddaje refleksji różnice,

jakie dostrzega między

własnym wyobrażeniem

siebie a tym, jak postrze-

gają go inni

definiuje pojęcie prawo

naturalne

podaje przykłady praw,

które obowiązują każdego

i w każdym czasie, oraz

takich, które ludzie mogą

ustanawiać i modyfikować

wskazuje różnice między

mądrością Bożą a ludzką

omawia przejawy mą-

drości Salomona

interpretuje teksty biblijne mówiące o pokorze i

pysze (Łk 18,10-14; J 13,5.16; Rz 12,16)

wyjaśnia znaczenie tych postaw w rozwoju rela-

cji do samego siebie, Boga i ludzi

interpretuje treść Modlitwy Pańskiej jako pro-

gram drogi chrześcijanina

uzasadnia potrzebę systematycznej modlitwy

charakteryzuje znaczenie modlitwy w życiu

wybranych świętych (bł. Teresa z Kalkuty, św. O.

Pio, Marta Robin)

uzasadnia, dlaczego warto dobrze się modlić

uzasadnia wartość codziennej modlitwy w po-

głębianiu swej osobistej relacji z Bogiem

wyjaśnia, czemu służy wychowanie, do czego

zmierza, kto uczestniczy w tym procesie, kto nim

kieruje i od czego zależy efekt wychowawczy

uzasadnia, że wraz z dorastaniem powinna do-

konywać się zmiana relacji z ludźmi

charakteryzuje zasady wypowiadania opinii o

ludziach i przyjmowania wypowiedzi na swój te-

mat

z godnością i spokojem przyjmuje opinie innych

na swój temat

uzasadnia potrzebę respektowania obiektywnych

norm moralnych

potrafi właściwie oceniać czyny, nazywając zło

złem, a dobro dobrem

uzasadnia potrzebę Bożej pomocy w dokonywa-

niu mądrych wyborów

podaje przykłady dokonywanych przez siebie

mądrych, zgodnych z wolą Bożą wyborów

wskazuje i charakteryzuje spo-

soby kształtowania postawy po-

kory i wyzwalania się z pychy

formułuje własną modlitwę,

wzorując się na Modlitwie Pań-

skiej

uzasadnia związek swej co-

dziennej systematycznej modli-

twy z postawą zaufania Bogu

omawia trudności napotykane

przy modlitwie i wskazuje spo-

soby ich pokonywania

uzasadnia, co w procesie sa-

mowychowania prowadzi nas do

Chrystusa, a co nas od Niego od-

dala

podaje przykłady konkretnych

wymagań, jakie stawia sobie w

aspekcie samowychowania

uzasadnia, że nastolatek powi-

nien budować nową wizję obrazu

Boga i relacji z Nim

uzasadnia potrzebę konfronta-

cji własnego obrazu siebie z opi-

niami innych

wskazuje, w jaki sposób dąży

do lepszego poznania siebie

charakteryzuje zgubne skutki

odrzucenia obiektywnych norm

moralnych

rozpoznaje i właściwie ocenia

podaje

przykłady

sytuacji, gdy

wyraża

sprzeciw

wobec lan-

sowania rela-

tywizmu mo-

ralnego

omawia, w

jaki sposób

poszukuje

dojrzalszych

form spoty-

kania się z

Bogiem i in-

nymi

z życia Salomo-

na

definiuje mą-

drość i wymie-

nia jej przejawy

wymienia

swoje najważ-

niejsze obo-

wiązki

wymienia

swoje najważ-

niejsze zaintere-

sowania

podaje przykłady ludzi

(uczniów, sportowców,

naukowców…), którzy

osiągnęli sukces dzięki

wytężonej pracy

określa, kim chce zostać

i co robić w dorosłym ży-

ciu

podaje przykłady właściwie podjętych przez

siebie decyzji i ich owoce, za które dziękuje Bogu

podaje przykłady prac, zajęć, które podejmuje z

chęcią, oraz takich, do których czuje się przymusza-

ny

interpretuje przypowieść o talentach

podaje przykłady wykorzystywania swoich

umiejętności dla dobra własnego i innych

charakteryzuje sposób realizacji własnej drogi

życiowej, określając cele dalsze i bliższe

opracowuje plan rozwoju ujawnionych zaintere-

sowań i osiągania życiowych celów

spotykane w mediach wypowie-

dzi promujące relatywizm mo-

ralny

wskazuje przejawy swej odpo-

wiedzialności za rozwój darów,

które otrzymał od Boga

uzasadnia potrzebę pracowito-

ści dla rozwoju zarówno jedno-

stek wybitnych, jak i przecięt-

nych uzdolnień

relacjonuje realizację swojego

projektu

wskazuje sytuacje, gdy prosi

Boga o pomoc w realizacji ży-

ciowych planów

VII.

Wydarzenia

zbawcze

(tematy 59-

61)

podaje, że

Wielki Post to

czas rozważania

Męki Pana Jezu-

sa

wskazuje tekst

biblijny o zmar-

twychwstaniu

Mk 16,1-14

określa, na

czym polega

dzieło nowej

ewangelizacji

wskazuje tekst biblijny o

cierpieniu Jezusa (Mt

27,27-44)


spotkały Chrystusa zmar-

twychwstałego

wskazuje przyczyny

odchodzenia od Chrystusa

współczesnego człowieka


może ewangelizować w

swojej parafii

interpretuje tekst biblijny o drodze krzyżowej i

śmierci Jezusa

relacjonuje swój udział rekolekcjach wielko-

postnych

interpretuje tekst Sekwencji wielkanocnej

wyjaśnia symbolikę Grobu Pańskiego

uzasadnia, dlaczego uczestniczy we Mszy Świę-

tej w uroczystość Zmartwychwstania Pańskiego

uzasadnia, że przyjmując sakramenty we wspól-

nocie parafialnej stajemy się odpowiedzialni za

dzieło ewangelizacyjne Kościoła

wyjaśnia, że w parafii każdy powinien odnaleźć

własne miejsce i zadanie do spełnienia

podaje przykłady sytuacji, gdy ewangelizuje

przez dawanie świadectwa w swoim środowisku

na podstawie tekstu Gorzkich

żali i rozważań nabożeństwa

drogi krzyżowej opisuje cierpie-

nia Jezusa dla naszego zbawienia

opisuje zmartwychwstanie

Chrystusa jako wypełnienie Bo-

żej tajemnicy zbawienia, która

uobecnia się w tajemnicy prze-

miany chleba w Ciało i wina w

Krew

uzasadnia, że dzieło nowej

ewangelizacji dokonuje się wte-

dy, gdy człowiek poddaje się

działaniu Ducha Świętego

relacjonuje

swój udział

w czuwaniu

w wigilię

uroczystości

Zesłania Du-

cha Świętego

PRZEDMIOTOWE ZASADY OCENIANIA Z RELIGII

kl. III GIMNAZJUM

Elementy wchodzące w zakres oceny z religii:

Ilość i jakość prezentowanych wiadomości.

Zainteresowanie przedmiotem.

Stosunek do przedmiotu.

Pilność i systematyczność.

Umiejętność zastosowania poznanych wiadomości w życiu.

Postawa.

Ocenie podlegają:

Pisemne prace klasowe (testy, sprawdziany) obejmujące materiał większy niż trzy jednostki lekcyjne:

a) a) zapowiedziane co najmniej z tygodniowym wyprzedzeniem,b) sprawdzane przez nauczyciela do dwóch tygodni.

Krótkie sprawdziany (kartkówki) obejmujące zakres materiału z nie więcej niż trzech ostatnich lekcji.

Odpowiedzi ustne objęte zakresem materiału z zakresu trzech ostatnich lekcji.

Wypowiedzi w trakcie lekcji, podczas dyskusji, powtórzenia, itp.

Praca w grupie – ocenę może otrzymać cała grupa lub indywidualny uczeń.

Praca domowa: krótkoterminowa i długoterminowa, kontrolowana na bieżąco.

Prace dodatkowe – np. referaty, prace plastyczne, przygotowanie oprawy liturgicznej (czytania, psalmy, modlitwa wiernych).

Pacierz: ocena ze znajomości podstawowych prawd wiary zdobywana podczas odpowiedzi ustnej lub pisemnej.

Zeszyt.

1 UCZEŃ:

Ma obowiązek być przygotowany do lekcji, tzn. posiadać książkę, uzupełniony zeszyt, odrobione prace domowe. O nie przygotowaniu

(brak zeszytu, podręcznika, pracy domowej) informuje na początku lekcji.

Ma prawo 3 – krotnie w semestrze zgłosić brak przygotowania do lekcji bez konsekwencji uzyskania oceny niedostatecznej. Kolejny

brak przygotowania wiąże się z otrzymaniem tej oceny.

Ma prawo do poprawy każdej oceny z pisemnej formy sprawdzania wiedzy. Ocenę należy poprawić w terminie nie dłuższym niż dwa

tygodnie od jej uzyskania. W szczególnych sytuacjach termin poprawy może zostać przesunięty po wcześniejszym uzgodnieniu z nauczycielem.

3 – krotny brak zeszytu w ciągu miesiąca wiąże się z otrzymaniem oceny niedostatecznej.

Brak tematu, notatki lub pracy domowej powinien uzupełnić na następną lekcję.

Aktywność na lekcjach nagradzana jest „+”.

1

2 2.Wymagania ponadprogramowe

Ocena CELUJĄCA

Uczeń:

Spełnia wymagania określone w zakresie oceny bardzo dobrej.

Wykazuje się wiadomościami wykraczającymi poza program religii własnego poziomu edukacji.

Bierze czynny udział w przygotowaniu Mszy świętej i nabożeństw (Różaniec, Rekolekcje, Droga Krzyżowa, Roraty, Majowe,

Czerwcowe, itp.).

Angażuje się w prace pozalekcyjne (np. koło biblijne, gazetki religijne, montaże sceniczne, pomoce katechetyczne itp.).

Uczestniczy w konkursach wiedzy religijnej.

Jego pilność, systematyczność, zainteresowanie, stosunek do przedmiotu nie budzi żadnych zastrzeżeń.

Poznane prawdy wiary stosuje w życiu.

a) Wymagania dopełniające

b) Ocena BARDZO DOBRA

c) Uczeń:

Spełnia wymagania określone w zakresie oceny dobrej.

Opanował pełny zakres wiedzy, postaw i umiejętności określony poziomem nauczania religii.

Wykazuje się bardzo dobrą znajomością pacierza na danym poziomie edukacyjnym.

Estetycznie prowadzi zeszyt i odrabia prace domowe.

Aktywnie uczestniczy w katechezie, jego postępowanie nie budzi żadnych zastrzeżeń. Jest pilny, systematyczny, zainteresowany

przedmiotem.

Kulturalnie zachowuje się w klasie i na przerwie.

Zachowuje szacunek dla przedmiotów, miejsc i znaków religijnych.

Stara się być świadkiem wyznawanej wiary

3 Wymagania rozszerzające

4 Ocena DOBRA

5 Uczeń:

Spełnia wymagania określone w zakresie oceny dostatecznej.

Opanował wiedzę religijną w swoim zakresie edukacyjnym na poziomie dobrym.

Wykazuje się dobrą znajomością pacierza na danym poziomie edukacyjnym.

W zeszycie ma wszystkie notatki i prace domowe.

Podczas lekcji posiada określone pomoce (podręcznik, zeszyt) i korzysta z nich.

Systematycznie uczestniczy w zajęciach religii.

Jest zainteresowany przedmiotem, stara się być aktywny podczas lekcji.


Stara się być świadkiem wyznawanej wiary.

4 Wymagania podstawowe

5 Ocena DOSTATECZNA

6 Uczeń:

Spełnia wymagania określone w zakresie oceny dopuszczającej.

Dysponuje przeciętną wiedzą w zakresie materiału przewidzianego programem, w jego wiadomościach są luki.

Wykazuje się dostateczną znajomością pacierza na danym poziomie edukacyjnym.

W zeszycie występują sporadyczne braki notatek, prac domowych.

Prezentuje przeciętną pilność, systematyczność i zainteresowanie przedmiotem.


Jego postawa moralna nie budzi większych zastrzeżeń.

Wymagania konieczne

Ocena DOPUSZCZAJĄCA

Uczeń:

Wykazuje się minimalną wiedzą w zakresie materiału na danym poziomie edukacyjnym.

Podstawowe pojęcia religijne wyjaśnia przy pomocy nauczyciela.

Podczas przekazywania wiadomości popełnia liczne błędy.

Proste zadania o niewielkim stopniu trudności rozwiązuje przy pomocy nauczyciela.

Prowadzi zeszyt niedbale.

Ma problemy ze znajomością pacierza na danym poziomie edukacyjnym.

Wykazuje poprawny stosunek do religii.

Niechętnie bierze udział w katechezie (często ją opuszcza).

Ocena NIEDOSTATECZNA

Uczeń:

Wykazuje rażący brak wiadomości programowych.

Nie opanował podstawowych pojęć religijnych.

Podczas przekazywania informacji popełnia bardzo liczne błędy.

Nie wykazuje się znajomością pacierza na danym poziomie edukacyjnym, nawet przy pomocy nauczyciela.

Nie posiada zeszytu lub dość często nie przynosi go na lekcję.

Lekceważy przedmiot.

Nieodpowiednio zachowuje się na lekcji.

Opuszcza lekcje religii.

Brak szacunku dla przedmiotów, miejsc i znaków religijnych.

SYSTEM OCENIANIA Z RELIGII DLA KLASY III GIMNAZJUM

według podręcznika „Błogosławieni, którzy naśladują Jezusa”


OGÓLNE KRYTERIA OCENIANIA W procesie oceniania obowiązuje stosowanie zasady kumulowania wymagań (ocenę wyższą otrzymać może uczeń, który spełnia wszystkie wymagania

przypisane ocenom niższym). Oceniamy wiedzę i umiejętności ucznia oraz przejawy ich zastosowania w życiu codziennym, przede wszystkim w szkole. Gdy

uczeń ubiega się o ocenę celującą, bierzemy pod uwagę również jego zaangażowanie religijno-społeczne poza szkołą.






w zakresie wiadomości i umiejętności opanował treści najłatwiejsze, najczęściej stosowane, stanowiące podstawę do dalszej edukacji,

wykazuje choćby minimalne zainteresowanie przedmiotem i gotowość współpracy z nauczycielem i w grupie.


a) opanował treści najbardziej przystępne, najprostsze, najbardziej uniwersalne, niezbędne na danym etapie kształcenia i na wyższych etapach,











a) posiadł wiedzę i umiejętności znacznie wykraczające poza program nauczania przedmiotu w danej klasie, samodzielnie i twórczo rozwija własne

uzdolnienia,

b) biegle posługuje się zdobytymi wiadomościami w rozwiązywaniu problemów teoretycznych lub praktycznych z programu nauczania danej klasy, proponuje

rozwiązania nietypowe, rozwiązuje także zadania wykraczające poza program nauczania tej klasy,

c) osiąga sukcesy w konkursach i olimpiadach kwalifikując się do finałów na szczeblu powiatowym, regionalnym, wojewódzkim albo krajowym lub posiada

inne porównywalne osiągnięcia.

PRZEDMIOT

OCENY

OCENA celująca


1. Cytaty z Pisma

Świętego.

Modlitwy, pieśni



(np. Ewangelia św. Mateusza)

dokładna znajomość cyta-

tów z lekcji

przytoczenie sensu

cytatu własnymi sło-

wami

niezbyt dokładna

znajomość sensu

cytatu


cytatu

brak jakiej-

kolwiek znajo-

mości cytatów

2. Zeszyt

przedmiotowy

wszystkie tematy

zapisy

prace domowe

staranne pismo

własne materiały

ilustracje itp.


wszystkie tematy i notatki

prace domowe

zeszyt staranny

luki w zapisach (spo-

radyczne do 5 tema-

tów)

zeszyt czytelny

braki notatek,

prac domowych

(do 40% tematów)

pismo niestaranne

liczne luki w zapisach

(do 70% tematów)

brak zeszytu

3. Prace domowe staranne wykonanie



riałach


twórcze


omawianym na lekcji mate-

riałem

staranne

czytelne

rzeczowe

wskazują na zrozu-

mienie tematu

niezbyt twórcze

powiązane z

tematem

niestaranne

widać próby wykona-

nia pracy

na temat

praca nie na

temat

brak rzeczo-

wości w pracy

brak pracy

4. Testy i

sprawdziany

wszystkie polecenia wyko-

nane poprawnie


dodatkowe


podstawowych (łatwe, prak-

tyczne, przydatne życiowo,

niezbędne)


rozszerzających (bardzo

trudne i trudne, teoretyczne,

naukowe)

75% zadań podsta-

wowych

50% wymagań

rozszerzających

75% wiedzy z

zakresu wymagań

podstawowych

(bardzo łatwe i

łatwe, niezbędne

w dalszej eduka-

cji)

50% wiedzy z zakresu

wymagań podstawo-

wych

poniżej 30%

odpowiedzi do-

tyczących wie-

dzy podstawo-

wej

5. Odpowiedzi

ustne


podręczniku i zeszycie uzu-

pełnione wiedzą spoza pro-gramu


wiadomości z podręcznika i

zeszytu prezentowane w spo-

sób wskazujący na ich rozu-mienie, informacje przekazy-

wane zrozumiałym językiem

wyuczone na pamięć

wiadomości


w sformułowaniu my-

śli własnymi słowami

wybiórcza zna-

jomość poznanych

treści i pojęć

odpowiedź nie-

staranna

słabe wiązanie faktów i

wiadomości

chaos myślowy i słow-

ny

odpowiedź bełkotliwa,

brak odpowie-

dzi lub odpo-

wiedzi świad-czące o braku

wiadomości


używanie pojęć

odpowiedź pełna nie wy-

magająca pytań dodatko-

wych

potrzebna pomoc

nauczyciela

częste pytania

naprowadzające

niewyraźna, pojedyncze

wyrazy


czych

rzeczowych


nością na lekcji

korzysta z materiałów zgro-

madzonych samodzielnie

uczeń zawsze przygotowa-

ny do lekcji

często zgłasza się do odpo-

wiedzi

wypowiada się poprawnie

stara się być przygo-

towany do lekcji chęt-

nie w niej uczestniczy

mało aktywny na

lekcjach


lekcji

lekceważący

stosunek do

przedmiotu i

wiary

7. Inscenizacje,

gazetka szkolna,

praca na rzecz

Kościoła i inne


nych pracach

pilnie i terminowo wykonu-

je powierzone zadania, dużo

własnej inicjatywy






towym (olimpiadzie)

starannie wykonuje powie-

rzone przez katechetę zada-

nia

przejawia postawę apostol-

ską

niezbyt chętnie wy-

konuje zadania poza

lekcjami, ale nie unika

ich zupełnie

uczestniczy w reko-

lekcjach szkolnych


SEMESTR I

DZIAŁ

OCENA


I. Żyję

miłością

we

wspólnocie

okazuje wdzięczność

Bogu za dar życia

wymienia etapy życia

Jezusa w dążeniu do

zbawienia człowieka

wymienia miejsca

objawień Matki Bożej

(Fatima, La Salette…)

interpretuje tekst biblijny o miłości

Boga do człowieka jeszcze przed je-

go narodzeniem (Ps 139,13-15)

rozpoznaje wydarzenia z własnego

życia jako elementy planu Bożego

interpretuje perykopę o bogatym

młodzieńcu (Łk 18,18-23)

podaje przyczyny, dla których bo-

uzasadnia, że Bóg pragnący dobra

człowieka nie usuwa problemów życio-

wych lecz pomaga je pokonać

świadomie przyjmuje fakt, że jego ży-

cie jest włączone w Boży plan dla świata

charakteryzuje działanie Jezusa, jako

konsekwentne realizowanie planu zba-

wienia świata

porównuje etapy życia

Jezusa z własnymi (nieu-

stanne powtarzanie się rado-

ści, cierpienia i chwały)

poszukuje własnego pro-

jektu życia i konfrontuje go z Bożym planem (Jan Paweł

II, List do młodych)

uzasad-

nia swą

decyzję

włączenia

Bożego

planu we

własny

projekt

przytacza najważniej-

sze przesłania objawień

fatimskich

mówi z pamięci słowa

nakazu Jezusa (Mt

28,19-20a)

gaty młodzieniec nie potrafił zreali-

zować planu przemiany swojego ży-

cia

podaje powody, dla których prze-

słanie fatimskie jest nadal aktualne

uzasadnia, dlaczego chrześcijanin

powinien modlić się o dobro dla

świata

wyjaśnia tekst biblijny Mt 5,3-12

wymienia środowiska, w których

może dawać świadectwo wiary

uzasadnia, dlaczego nie można zatrzy-

mać się dążeniu do świętości

wyjaśnia teksty objawień fatimskich w

kontekście troski Maryi o świat

uzasadnia, dlaczego pokój na świecie

uzależniony jest od więzi człowieka z

Bogiem

wymienia współczesne znane postacie,

które dawały świadectwo życia duchem

ośmiu błogosławieństw

wskazuje, w jaki sposób codziennym

działaniem idzie po śladach Jezusa

określa, co wspólnie z

innymi może zrobić dla

świata i środowiska, w któ-

rym żyje

daje świadectwo, że modli

się na różańcu za siebie i

świat

wyjaśnia, dlaczego chrze-

ścijanin jest odpowiedzialny

za wiarę innych

charakteryzuje cechy

człowieka, który jest gotowy

świadczyć o Jezusie swoim

życiem

przyszłe-

go życia

II.

Rodzina

wyjaśnia, czym jest

miłość

wymienia sposoby

przeżywania miłości w

rodzinie

wymienia wartości

chrześcijańskie pielę-

gnowane w rodzinie

wskazuje dziedziny

życia rodzinnego, w któ-

rych możemy wzorować

się na Świętej Rodzinie

pamięta treść przysięgi

małżeńskiej

wylicza cechy udane-

go małżeństwa

podaje, że naturalne

planowanie rodziny sta-

nowi styl życia

określa, czym jest

rodzicielstwo

wymienia, kiedy w rodzinie można

nauczyć się relacji miłości

opisuje konkretne sytuacje, które

nauczyły go postawy miłości


postawę szacunku dla rodziny jako

szkoły miłości

wylicza współczesne zagrożenia

dla rodziny

opisuje współczesny model rodziny

interpretuje teksty biblijne mówiące

o wzajemnych relacjach osób two-

rzących Świętą Rodzinę

wyjaśnia, czym jest miłość, wier-

ność i uczciwość małżeńska

wylicza naturalne metody plano-

wania rodziny

wymienia postawy wynikające z

prawdziwej miłości kobiety i męż-

czyzny

wylicza skutki uboczne antykon-

definiuje, na czym polega odpowie-

dzialność w relacjach miłości

opisuje sytuacje, w których miłość

przejawia się w służbie, oddaniu i po-

święceniu

dokonuje oceny cech charakteryzują-

cych współczesną rodzinę

argumentuje potrzebę realizacji chrze-

ścijańskich wartości w rodzinie

uzasadnia, że Święta Rodzina może i

powinna być wzorcem godnego i święte-

go życia naszych rodzin

omawia, w jaki sposób stara się naśla-

dować cnoty dostrzeżone w rodzinie z

Nazaretu

charakteryzuje relacje wskazujące na

udaną rodzinę

wskazuje i omawia możliwości poko-

nywania trudności w małżeństwie i ro-

dzinie

charakteryzuje wybraną metodę plano-

wyjaśnia, które sytuacje w

miłości wymagają przeba-

czenia

podaje przykłady sytuacji,

gdy przyjmuje postawę

otwartości na uczenie się mi-

łości w rodzinie

uzasadnia swe pragnienie

budowania w przyszłości ro-

dziny chrześcijańskiej

redaguje tekst modlitwy, w

której za wstawiennictwem

Świętej Rodziny prosi Boga

o wzrastanie własnej rodziny

w świętości

uzasadnia postawę goto-

wości budowania związku

zgodnie ze słowami przysię-

gi małżeńskiej

wyjaśnia, czym jest napro-

technologia

daje świa-

dectwo, w

jaki sposób

zachęca in-

nych do

przyjmowa-

nia sakra-

mentów

wyjaśnia pojęcie ma-

cierzyństwa i ojcostwa

definiuje, co to jest

antykoncepcja

podaje prawdę o miło-

ści Boga, który szuka

człowieka

wylicza skutki sakra-

mentu pokuty i pojedna-

nia

cepcji hormonalnej

wyjaśnia, na czym polega zapłod-

nienie in vitro

podaje prawdę, że przebaczenie i

pojednanie prowadzi do doświadcze-

nia miłości

omawia znaczenie warunków sa-

kramentu pokuty i pojednania

wania rodziny

argumentuje sens życia zgodnie z natu-

rą

wymienia rodzaje antykoncepcji

dokonuje moralnej oceny środków an-

tykoncepcyjnych

omawia, dlaczego zapłodnienie in vitro

nie jest etyczne

wyjaśnia, jaki zachodzi związek między

sakramentem pokuty i pojednania a Eu-

charystią

wyjaśnia, dlaczego Eucharystia oraz sa-

krament pokuty i pojednania stanowią czy-

telny znak miłości Jezusa do człowieka

uzasadnia postawę otwar-

tości i odpowiedzialności za

nowe życie

uzasadnia, że wykluczenie

płodności niszczy miłość

uzasadnia postawę sprze-

ciwu wobec nieetycznych

koncepcji związanych z da-

rem ludzkiej płodności

uzasadnia postawę uczenia

się miłości przez korzystanie

ze znaków sakramentalnych

III. Duch

Święty

uzasadnia, że wiara w

Boga jest wielką warto-

ścią

wyjaśnia, dlaczego

należy przyjąć miłość

Jezusa i odpowiedzieć

na nią

wskazuje na wątki,

tematy i postaci biblij-

ne obecne w literaturze

pięknej

podaje prawdę, że w

Biblii Bóg kieruje swo-

je słowa do wszystkich

ludzi i do każdego

człowieka indywidual-

nie

potrafi odszukać

wskazany fragment bi-blijny

mówi z pamięci for-

wymienia z Credo poszczególne

prawdy wiary

określa cel swojego życia (jako

gimnazjalisty) w aspekcie chrześci-

jańskim

przedstawia, na czym polegała

przemiana życia wybranych postaci

biblijnych (św. Piotr, Maria Magda-

lena, św. Tomasz, uczniowie z

Emaus, Szaweł)

wskazuje sytuacje życiowe, które

szczególnie uświadamiają potrzebę

zbawienia

wymienia tytuły przynajmniej

kilku utworów literackich nawiązu-

jących do Biblii

wymienia zasady prywatnej lektu-

ry Pisma Świętego

czyta tekst biblijny ze zrozumie-

niem

uzasadnia potrzebę modlitwy do

wyjaśnia, co to znaczy dobrze realizo-

wać swoje powołanie

dokonuje oceny swojej postawy wiary

opisuje skutki pójścia za Jezusem

potrafi właściwie ocenić swoją posta-

wę wiary w świetle słowa Bożego

prezentuje przesłanie wybranego

utworu inspirowanego Pismem Świętym

referuje własne zainteresowanie litera-

turą powstałą z inspiracji biblijnych

samodzielnie odkrywa motywy biblij-

ne w utworach literackich

podaje przykłady osób którzy spotkali

się z Bogiem przez czytanie Biblii

stawia pytania do przeczytanego tekstu

uzasadnia, że Biblia jest księgą ponad-

czasową

wyjaśnia, na czym polega nowe życie

otrzymane na chrzcie

podaje, w jaki sposób wyraża

wdzięczność Bogu, rodzicom i chrzest-

podejmuje i referuje wo-

bec klasy swoje działania

pogłębiające wiarę: lekturę

Pisma Świętego, prasy ka-

tolickiej

uzasadnia, dlaczego z

ufnością powierza swoje

życie Jezusowi

wyraża pragnienie prze-

miany życia i omawia po-

dejmowane w tym kierunku

działania


modlitewna i medytacyjna

lektura Pisma Świętego

wyznacza sobie miejsce i

czas na codzienną lekturę

Biblii

daje świadectwo, w jaki

sposób poszukuje w Biblii

wskazówek do własnego

angażuje

się w prace

dla dobra

Kościoła i

świata w

swoim naj-

bliższym

otoczeniu

angażuje

się w gło-

szenie Do-

brej Nowi-

ny swoim

rówieśni-

kom.

mułę udzielania chrztu

wymienia obrzędy

wyjaśniające chrzest

podaje datę swojego

chrztu

wymienia siedem

sakramentów świętych

podaje definicję sa-

kramentu bierzmowa-

nia

wyjaśnia związek

sakramentu bierzmo-

wania z chrztem

podaje, że przygoto-

wanie do przyjęcia sa-

kramentów (w tym

bierzmowania) obejmu-

je formację zarówno w

zakresie wiedzy, jak i

postaw (formacja du-

chowa)

podaje, kto i w jaki

sposób udziela sakra-

mentu bierzmowania

wymienia znaki sa-

kramentu

wymienia siedem

darów oraz owoce Du-

cha Świętego

modli się do Ducha

Świętego

wyjaśnia nazwę

„bierzmowanie”

podaje przykłady

trudności dotyczących

wiary

Ducha Świętego przy czytaniu Bi-

blii

potrafi zademonstrować sposób

udzielenia chrztu w nagłym wypad-

ku

podaje, w jaki sposób stara się

podtrzymywać swą więź z Chrystu-

sem

wymienia znaki towarzyszące

poszczególnym sakramentom

umacnia swoją więź z Chrystusem

przez przyjmowanie sakramentów i

rozwijanie ich owoców

odpowiedzialnie podejmuje decy-

zję przyjęcia sakramentu bierzmo-

wania

uzasadnia swoje pragnienie przy-

jęcia sakramentu bierzmowania

wyjaśnia, na czym polega godne

udzielanie i przyjmowanie sakramen-

tów

podejmuje refleksję nad własną

gotowością do podjęcia starań o

przyjęcie sakramentu bierzmowania

uzasadnia swoje pragnienie przy-

jęcia darów Ducha Świętego w sa-

kramencie bierzmowania

wyjaśnia zależność owocu od

przyjęcia darów Ducha Świętego

uzasadnia konieczność współpracy

z Duchem Świętym w rozwijaniu

Jego darów

potrafi rozpoznać obecność owo-

ców Ducha Świętego w swoim ży-

ciu

wymienia warunki otrzymania

nym za chrzest

omawia podział sakramentów i sposób

ich udzielania

w oparciu o odpowiednie teksty biblij-

ne (J 14,26; J 16,13-15; Dz 1-8) omawia

rolę Ducha Świętego w swoim życiu

wskazuje sfery życia, w których należy

podjąć pracę nad sobą, by dobrze przy-

gotować się do sakramentu bierzmowa-

nia

omawia sposoby przygotowania do

poszczególnych sakramentów

wyjaśnia znaczenie znaków i gestów

sakramentu bierzmowania

rozpoznaje, jakie dary Ducha otrzymał

i jakie Jego owoce powinien szczególnie

rozwijać

uzasadnia potrzebę pracy nad rozwo-

jem owoców Ducha w swoim życiu

pamięta i rozumie analizowane teksty

biblijne i paragrafy KKK

wyjaśnia wartość sakramentu bierz-

mowania

uzasadnia pragnienie pogłębiania swo-

jej wiary i unikania grzechów ciężkich

wymienia najbardziej znanych przed-

stawicieli ruchu ekumenicznego

wskazuje perspektywy i granice eku-

menizmu

omawia historię ruchu ekumenicznego

uzasadnia, dlaczego świat potrzebuje

nowej ewangelizacji

życia

wyjaśnia symbolikę ob-

rzędów chrztu

interpretuje teksty litur-


chrztu

uzasadnia, że przyjmowa-

nie kolejnych sakramentów

umacnia i pogłębia osobistą

więź chrześcijanina z Chry-

stusem

interpretuje wybrane tek-

sty liturgiczne odnoszące

się do bierzmowania

dokonuje samooceny w

dziedzinie wiedzy religijnej

i duchowego rozwoju

określa odpowiedzialność

szafarzy przed Bogiem za

właściwe przygotowanie

kandydatów do sakramen-

tów

wyjaśnia, że pod widzial-

nym znakiem dokonuje się

niewidzialna rzeczywistość

określa swą gotowość do

współdziałania z Duchem

Świętym, aby rozwijać Jego

owoce w swoim życiu

z zaangażowaniem włą-

cza się w modlitwę o dobre

przygotowanie do sakra-

mentu bierzmowania i

omawia podejmowane w

tym kierunku kroki

wyjaśnia, dlaczego grze-

wymienia grzechy

przeciw Duchowi

Świętemu

przyjmuje prawdę o

istnieniu piekła

definiuje pojęcie

ekumenizmu

podaje definicję po-

jęć: katolik, prawo-

sławny, protestant

wyraża szacunek

wobec inaczej wierzą-

cych

określa pojęcie nowej

ewangelizacji

Ducha Świętego

interpretuje tekst Dz 8,14-24

pamięta słowa Jezusa z Ewangelii

Mk 3,28-29

wymienia przyczyny podziału i

podstawy jedności chrześcijan

podaje datę tygodnia modlitw o

jedność

charakteryzuje postawy budujące i

niszczące jedność

omawia działania, jakie podejmuje

w poczuciu odpowiedzialności za

jedność chrześcijan

podaje przykłady działań w ra-

mach nowej ewangelizacji

chy przeciw Duchowi

Świętemu zamykają drogę

do nieba

charakteryzuje podobień-

stwa i różnice poszczegól-

nych wyznań (katolicyzm,

prawosławie, protestan-

tyzm, anglikanizm, staroka-

tolicyzm)

wyjaśnia i uzasadnia po-

jęcia interkomunii, sukcesji

apostolskiej

uczestniczy w tygodniu

modlitw o jedność

charakteryzuje nowe spo-

soby głoszenia Chrystusa

VII.

Wydarzenia

zbawcze (tematy 56-

58)

pamięta najważniej-

sze wydarzenia z życia

swojego patrona

prosi w modlitwie

swojego patrona o

wstawiennictwo u Bo-

ga

podaje prawdę, że

biblijne określenie

Słowo odnosi się do

Syna Bożego

oddaje cześć małemu

Jezusowi uznając w

nim Bożego Syna

ukazuje Mędrców

jako przedstawicieli

wszystkich ludzi

wymienia, co może

być darem współcze-

snego człowieka dla

podaje naukę Kościoła na temat

komunii ze świętymi

podaje przykłady wstawiennictwa

świętych

określa przesłanie tekstu biblijne-

go J 1,1-18 (odwieczne i nieskoń-

czone Słowo wkracza w ludzki wy-

miar czasu i przestrzeni, w ludzkie

życie i śmierć)

definiuje pojęcie „Objawienie

Pańskie”

uzasadnia, że najlepszym darem

dla Jezusa są dobre uczynki

wyjaśnia, na czym polega wstawien-

nictwo świętych,

uzasadnia, że bliska więź ze świętymi

pomaga być blisko Boga,

wyjaśnia, na czym polega naśladowa-

nia swojego patrona

wyjaśnia, że Słowo Boże - Jezus stał

się człowiekiem, by wypełnić Boży plan

zbawienia

podaje, że 6 stycznia Kościół w Polsce

obchodzi Dzień Pomocy Misjom

określa, co będzie jego osobistym

darem dla Jezusa

wyjaśnia znaczenie słów

św. Teresy od Dzieciątka

Jezus, „Przejdę do mojego

nieba, by czynić dobrze na

ziemi”.

uzasadnia, dlaczego Bóg

pełen mocy stał się słabym

dzieckiem

interpretuje fragmenty

prefacji o Bożym Narodze-

niu

wyjaśnia symboliczne

znaczenie darów ofiarowa-

nych Jezusowi przez Mędr-

ców

Jezusa

Semestr II

DZIAŁ

OCENA


IV. Kościół

powszechny

charakteryzuje rolę

Jezusa w powstaniu

Kościoła

wyjaśnia, co to zna-

czy, że Kościół jest

wspólnotą

wymienia podstawo-

we prawdy o Kościele

podaje nazwiska

biskupów swojej diece-

zji

szanuje swoich paste-

rzy i dba o ich dobre

imię

wymienia wyznania

chrześcijańskie

wyraża szacunek

wobec innych wyznań

określa pojęcie łaski

Bożej

wymienia i omawia

elementy liturgii słowa

w skupieniu słucha

słowa Bożego

wymienia podstawo-

we znaki i symbole li-

turgiczne

okazuje należytą

cześć przedmiotom kul-

opisuje na podstawie tekstów bi-

blijnych etapy ustanowienia Kościo-

ła

utożsamia się ze wspólnotą Ko-

ścioła

mówi z pamięci tekst Credo

z zaangażowaniem modli się za

Kościół

wyjaśnia nazwę „hierarchiczna

struktura Kościoła”

wymienia zadania, jakie Bóg po-

wierzył hierarchom Kościoła

ocenia krytycznie potoczne opinie

na temat hierarchii Kościoła

w modlitwie wyraża troskę o bi-

skupów i kapłanów

wymienia kręgi przynależności do

Kościoła

podaje, co pomaga stawać się

prawdziwym chrześcijaninem

wymienia warunki i sposoby przy-

jęcia przez człowieka łaski Bożej

w ufnej modlitwie prosi Boga o

Jego łaskę

omawia sposoby odpowiedzi

człowieka na słowo Boże

wyraża gotowość pełnej odpowie-

dzi na słowo Boże i wskazuje, w ja-

ki sposób aktualizuje je w swoim

interpretuje biblijne obrazy Kościoła

określa swoje miejsce i rolę w Ko-

ściele

wyjaśnia, co to znaczy, że Kościół

jest jeden, święty, powszechny i apo-

stolski

uzasadnia, dlaczego każdy katolik

jest odpowiedzialny za Kościół

wyjaśnia pojęcia: Stolica Apostol-

ska, papież, kuria rzymska, nuncjusz,

konferencja episkopatu, metropolia,

metropolita, diecezja, biskup, parafia,

proboszcz.

rozpoznaje na zdjęciu biskupów

swojej diecezji oraz kapłanów pracu-

jących w parafii

uzasadnia potrzebę identyfikacji z

własnym wyznaniem

wskazuje miejsce Pisma Świętego w

życiu chrześcijanina

wyjaśnia prawdę wiary o konieczno-

ści łaski Bożej do zbawienia

charakteryzuje swą gotowość przy-

jęcia i współpracy z łaską Bożą

charakteryzuje liturgię jako dialog

Boga z człowiekiem

układa wezwania modlitwy wier-

nych

interpretuje znaki, symbole litur-

prezentuje postawę odpo-

wiedzialności za Kościół,

włącza się w dzieło ewangeli-

zacji, w działalność charyta-

tywną, bierze czynny i pełny

udział w liturgii

potrafi graficznie lub opi-

sowo wyrazić wskazane tek-

sty z KKK

wskazuje, w jaki sposób

przejawia troskę o Kościół w

aspekcie jego przymiotów

charakteryzuje poszczegól-

ne stopnie w hierarchii Ko-

ścioła

wyjaśnia, czego dotyczy

nieomylność papieża i kole-

gium biskupów na soborze

powszechnym

charakteryzuje kręgi przy-

należności do Kościoła

wyjaśnia i uzasadnia ko-

nieczność łaski Bożej do

zbawienia

charakteryzuje współpracę

człowieka z łaską Bożą na

drodze Ośmiu Błogosła-

wieństw

angażuje się w przygotowa-

nie komentarzy, czytań, mo-

angażuje

się w prace

na rzecz

parafii

tu religijnego

wymienia i omawia

elementy liturgii eucha-

rystycznej

wymienia i określa

trzy rzeczywistości Ko-

ścioła (pielgrzymujący,

cierpiący i chwalebny)

wymienia najbardziej

znane tytuły Maryi

wymienia uroczysto-

ści i święta maryjne

oraz miesiące jej po-

święcone

życiu

poprawnie i z szacunkiem wyko-

nuje gesty liturgiczne

wymienia sakramenty, które

udzielane są podczas Mszy Świętej

uzasadnia związek pozostałych

sakramentów z Eucharystią

z wiarą przyjmuje Komunię Świę-

tą ofiarując ją za żywych i umarłych

członków Kościoła

wskazuje w Piśmie Świętym tek-

sty wprost mówiące o Maryi i odno-

szące się do Niej proroctwa

podaje przykłady kultu maryjnego

w różnych krajach

giczne oraz postawy występujące pod-

czas liturgii

wyjaśnia symbolikę darów niesio-

nych do ołtarza i ich związek z co-

dziennym życiem chrześcijanina

podaje, w jaki sposób wyraża troskę

o potrzeby wspólnoty Kościoła

wyjaśnia znaczenie Eucharystii dla

budowania jedności Kościoła w wy-

miarze doczesnym i wiecznym

interpretuje biblijne teksty dotyczące

Maryi

charakteryzuje postawę Maryi wo-

bec Bożego słowa

dlitwy wiernych

przyporządkowuje poszcze-

gólne znaki, symbole i posta-

wy liturgiczne do odpowied-

nich momentów Mszy Świę-

tej

z zaangażowaniem włącza

się w przygotowanie obrzę-

dów liturgii eucharystycznej i

aktywnie w niej uczestniczy

uzasadnia bogactwo maryj-

nego kultu na całym świecie


przygotowaniach i obchodach

maryjnego święta

V.

Świat

wymienia żydow-

skich i rzymskich prze-

śladowców chrześcijan

pierwszych wieków

wskazuje źródła od-

noszące się do począt-

ków chrześcijaństwa

oraz starożytnych prze-

śladowań chrześcijan

wymienia encykliki

społeczne XIX i XX w.

oraz podaje ich auto-

rów

wykazuje, że Bóg jest

dawcą zarówno wiary

jak i rozumu

podaje przykłady

wykorzystania osią-

gnięć nauki skierowa-

nych przeciw dobru

człowieka

wymienia męczenników, o których

jest mowa w Dziejach Apostolskich

i w późniejszych źródłach histo-

rycznych

wyraża zainteresowanie życiem

pierwszych chrześcijan

omawia najważniejsze problemy

społeczne XIX i XX w.

wyjaśnia pojęcia: rewolucja, mo-

dernizm, katolicki ruch społeczny

respektuje prawa człowieka, wy-

raża sprzeciw wobec ich naruszania

podaje argumenty, że człowiek

może poznać Boga za pomocą ro-

zumu (KKK 35-38)

uzasadnia, że wiara i rozum wza-

jemnie się przenikają

jest otwarty na poznawanie praw-

dy o człowieku

potrafi umotywować stan życia

konsekrowanego

omawia misyjną działalność aposto-

łów

wyjaśnia przyczyny niechęci Żydów

do chrześcijan w I w.

charakteryzuje postawę chrześcijan-

męczenników (I-IV w.)

potrafi ocenić stanowisko papieży

wobec ideologii marksistowskiej


odpowiedzialność za dobro społeczno-

ści, w których żyje

przedstawia nauczanie Kościoła w

trakcie Soboru Watykańskiego I na

temat nauki i wiary

uzasadnia, że badania naukowe zaj-

mują się pochodzeniem ciała ludzkie-

go a wiara pochodzeniem człowieka

(Darwin)

interpretuje słowa Chrystusa i Ko-

ścioła wzywające do życia konsekro-

wanego

opisuje rozwój chrześcijań-

stwa w warunkach prześla-

dowań

podejmuje refleksję nad

swoją relacją do Chrystusa w

kontekście misyjnego zaanga-

żowania i męczeństwa pierw-

szych chrześcijan

włącza się w dzieło misyjne

Kościoła przez modlitwę i

wsparcie materialne

charakteryzuje działania

katolickiego ruchu społeczne-

go w ostatnich latach XIX w.

prezentuje krytyczną posta-

wę wobec ideologii niezgod-

nych z wiarą katolicką

wyjaśnia, że myśl o wza-

jemnym przenikaniu się wiary

i rozumu jest obecna w nau-

czaniu Soboru Watykańskiego

uczestni-

czy w mi-

syjnej dzia-

łalności

Kościoła

przez mo-

dlitwę, do-

bre czyny,

troskę o

gazetkę

misyjną

itp.


życia poświęconego Bo-

gu

modli się za różne

stany w Kościele

określa, na czym

polega misyjny charak-

ter Kościoła

wymienia najważ-

niejsze religie świata

(judaizm, buddyzm, is-

lam, chrześcijaństwo)

wyraża szacunek

wobec religii własnej

oraz religii innych

zachowuje powścią-

gliwość w ocenie in-

nych ludzi, szczególnie

w sytuacji gdy niewiele

o nich wie

określa pojęcie terro-

ryzmu oraz organizacji

i ataków terrorystycz-

nych

wyraża sprzeciw

wobec stosowania

przemocy, również w

upominaniu się o

słuszne prawa

definiuje, co to jest

sekta

wymienia niebezpie-

czeństwa, jakie niosą ze

sobą sekty

jest wierny jedynemu

Bogu

poszukuje własnej drogi życiowej

opisuje charakter pracy misyjnej

posługując się cytatami biblijny-

mi, wyjaśnia cel misji katolickich

podaje czas powstania, podstawo-

we założenia i terytorium występo-

wania

wyjaśnia pojęcia: religia monotei-

styczna i politeistyczna

podaje przykłady powtarzanych

często opinii na temat wydarzeń i

ludzi związanych z Kościołem

rozróżnia prawdę faktów i narzu-

cany często w mediach sposób my-

ślenia o nich

wymienia zasady moralne, jakie

łamane są w przygotowaniu i prze-

prowadzaniu ataków terrorystycz-

nych

określa szkodliwość działania sekt

potrafi bronić swojej wiary

podaje datę ogłoszenia dogmatu o

wniebowzięciu NMP (Pius XII,

1950 r.)

podaje, że Jan Paweł II powierzył

Maryi siebie i swoją posługę papie-

ską

powierza Maryi własne życie

wyraża zainteresowanie formą życia

poświęconego Bogu

wskazuje terytorialny zasięg katolic-

kich misji

wyjaśnia omawiane teksty biblijne i

paragrafy KKK

charakteryzuje podobieństwa i róż-

nice głównych religii świata

wykazuje, w jaki sposób daje świa-

dectwo bycia chrześcijaninem

wyjaśnia okoliczności tworzenia i

cel rozpowszechniania krzywdzących

opinii i stereotypów

uzasadnia, że nawet dla słusznych

dążeń nie wolno posługiwać się

zbrodniczymi metodami, wymierzo-

nymi w niewinnych ludzi

wyraża przekonanie, że Bóg wspiera

tych, którzy stosują Jego metody

podaje objawy uzależnienia się od

sekty

podaje sposoby obrony przed wer-

bowaniem do sekty

jest krytyczny wobec oferowanych

propozycji „innej wiary”

wyjaśnia dogmat o wniebowzięciu

NMP

określa cel błogosławienia kwiatów i

ziół

wyjaśnia znaczenie zawołania papie-

skiego Jana Pawła II „Totus Tuus”

I, a także w encyklice Jana

Pawła II „Fides et ratio”

omawia rozwój życia za-

konnego w dziejach chrześci-

jaństwa

charakteryzuje rozwój misji

katolickich na różnych konty-

nentach

porównuje religie świata

określając specyfikę chrześci-

jaństwa

uzasadnia konieczność po-

znania pełnych okoliczności

zaistniałych faktów, by móc je

prawidłowo ocenić

poszukuje obiektywnych

źródeł wiedzy na temat nagła-

śnianych zdarzeń

podaje przykłady skutecz-

ności walki metodami poko-

jowymi (Gandi, Martin Luter

King, „Solidarność”, aksa-

mitna rewolucja)

potrafi rozpoznać, że ktoś

przystał do sekty

wyjaśnia ludową nazwę

uroczystości Matki Bożej

Zielnej

uzasadnia, dlaczego piel-

grzymki zmierzają na Jasną

Górę na uroczystość wniebo-

wzięcia

podaje datę uroczy-

stości Wniebowzięcia

NMP

VI. Moje

zasady

określa, czym jest

sumienie

podaje przykłady

funkcjonowania sumie-

nia

określa, czym jest

powinność moralna

wymienia, co pomaga

dokonywać wyborów

między dobrem a złem

definiuje pojęcie

prawo Boże

wymienia obowiązki

wobec Boga wynikają-

ce z Bożych przykazań

wyraża postawę dą-

żenia do dobra i sprze-

ciwu wobec zła

podaje przykłady

znanych sobie osób,

które pracą nad sobą

zmieniły swoje życie

wymienia zagrożenia

ludzkiego życia w po-

szczególnych jego eta-

pach (od poczęcia do na-

turalnej śmierci) i wy-

miarach (fizycznym,

psychicznym i ducho-

wym)

wyraża wdzięczność

Bogu za dar każdego

ludzkiego życia

wskazuje, na czym powinna opie-

rać się formacja sumienia

wyraża troskę o prawidłową for-

mację własnego sumienia, opierając

ją na nauce Chrystusa

podaje przykłady sytuacji, w któ-

rych dokonuje dojrzałych wyborów

tego co powinien

uzasadnia wartość i potrzebę od-

dawania czci Bogu

uzasadnia, że przykazania bronią

człowieka przed krzywdą

naprawia wyrządzoną ludziom

krzywdę

określa, że rozwój osobowy czło-

wieka uzależniony jest od chęci pra-

cy nad sobą

wymienia, jakie wymagania (war-

tości) chciałby postawić wobec sa-

mego siebie

określa motywację przemiany

życia wybranej osoby

podejmuje systematyczną pracę

nad sobą

wskazuje teksty biblijne mówiące

o wartości i świętości ludzkiego ży-

cia

wyjaśnia pojęcia: fanatyzm reli-

gijny, obojętność religijna

wyjaśnia, w jaki sposób młody

człowiek powinien świadczyć o

Chrystusie

wymienia prawa i wolności, któ-

wyjaśnia, na czym polega prawidło-

we oraz nieprawidłowe działanie su-

mienia

wykazuje różnicę w postępowaniu z

przymusu i własnej woli

podaje przykłady wykroczeń prze-

ciw wierze i Bożej czci

charakteryzuje konsekwencje wy-

kroczeń przeciw przykazaniom I-III

charakteryzuje wykroczenia przeciw

przykazaniom IV-X i ich konsekwen-

cje

wyraża szczerą skruchę z powodu

obrażania Boga i wyrządzonej lu-

dziom krzywdy

podaje owoce wytrwałości w sta-

wianiu sobie wymagań (osiągnięcie

celu)

wyjaśnia, na czym polega samowy-

chowanie

uzasadnia, że miłość jest gwarantem

poszanowania ludzkiego życia, a brak

tego poszanowania jest konsekwencją

odrzucenia i zagubienia miłości (Bożej

i ludzkiej)

uzasadnia, że zarówno fanatyzm, jak

i obojętność religijna są sprzeczne z

postawą autentycznej religijności

radośnie przeżywa swoje chrześci-

jaństwo i należycie wypełnia swoje

chrześcijańskie obowiązki

wyjaśnia, dlaczego każdy z syste-

mów totalitarnych sprzeciwia się swo-

uzasadnia konieczność for-

macji sumienia

uzasadnia, że wybór dobra

prowadzi do szczęścia dla po-

jedynczego człowieka i

wszystkich ludzi

wskazuje, w jaki sposób

wyraża postawę ekspiacji za

grzechy przeciw wierze i Bo-

żej czci

uzasadnia wartość prze-

strzegania przykazań Bożych

uzasadnia, że warto przyjąć

cierpienie, by osiągnąć cel

wyższy

uzasadnia, że bliskość Boga

i wartości chrześcijańskie

najpełniej rozwijają człowie-

ka

omawia, w jaki sposób wy-

raża troskę o ludzkie życie i

zdrowie na każdym jego eta-

pie i w każdym wymiarze (fi-

zycznym, psychicznym i du-

chowym)

podejmuje postanowienia i

daje świadectwo o Chrystusie

w środowisku, w którym żyje

uzasadnia konieczność re-

spektowania prawa do kontro-

lowania poczynań władzy

państwowej i do nieskrępo-

wanego wypowiadania kryty-

wymienia wartości,

którymi powinien kie-

rować się chrześcijanin

definiuje pojęcie

totalitaryzmu

podaje przykłady

systemów totalitarnych

wyraża szacunek dla

ofiary z życia złożonej

za Chrystusa i rodaków

definiuje pojęcie

„katolicka nauka spo-

łeczna” i określa jej

związek z Ewangelią

respektuje prawa

człowieka i wyraża

sprzeciw wobec ich na-

ruszania

rych naruszenie może prowadzić do

totalitarnego zniewolenia

respektuje prawa i wolności każ-

dego człowieka w społecznościach,

w których na co dzień funkcjonuje

(rodzina, szkoła, grupa koleżeńska)

podaje przykłady historycznych

wydarzeń, którym towarzyszyły ha-

sła: „Bóg, Honor, Ojczyzna”

wymienia encykliki społeczne,

podaje ich autorów i określa tema-

tykę

charakteryzuje zasady: pomocni-

czości, wspólnego dobra i solidarno-

ści

bodnemu wyznawaniu wiary

sprzeciwia się próbom przypisywa-

nia sobie przez kogoś lub przez jakąś

grupę większych praw kosztem praw

innych

charakteryzuje obecność Kościoła w

dziejach narodu polskiego, podkreślając

jego rolę w przełomowych wydarze-

niach

omawia podstawowe zasady życia

społecznego

wyjaśnia, że „dobro wspólne zostaje

urzeczywistnione tam, gdzie zacho-

wywane są prawa człowieka”

omawia, w jaki sposób wykazuje się

odpowiedzialnością za wspólne dobro

w rodzinie, szkole, parafii

ki pod jej adresem

uzasadnia wartość ofiar

ponoszonych w obronie wiary

i Ojczyzny

prezentuje postawę ofiarno-

ści w służbie dla Kościoła i

Ojczyzny

uzasadnia pozytywny

wpływ katolickiej nauki spo-

łecznej na rozwój społeczny,

polityczny i gospodarczy pań-

stwa

VII.

Wydarzenia

zbawcze

(tematy 59-

61)

przedstawia okres

Wielkiego Postu jako

czas pokuty i nawróce-

nia

podejmuje postano-

wienia wielkopostne

podaje, że chrzest

rozpoczyna nowe życie

w Chrystusie

podaje prawdę, że

misją Kościoła jest

zbawienie wszystkich

ludzi

na podstawie tekstu biblijnego (Mt

21,28-32) określa, na czym polega

istota nawrócenia

definiuje pojęcie „nowe życie w

Chrystusie”

interpretuje perykopę o zmar-

twychwstaniu Chrystusa (Łk 24,1-8)

przeżywa święta wielkanocne z

myślą o własnym zmartwychwsta-

niu

wyjaśnia, że od dnia Pięćdziesiąt-

nicy Duch Święty pobudza serca lu-

dzi, aby z wiarą głosili Ewangelię

tym, którzy jej nie słyszeli

ofiaruje swoje cierpienie w inten-

cji dzieła nowej ewangelizacji

wskazuje, że konsekwencją nawró-

cenia są dobre czyny

wyjaśnia właściwe znaczenie do-

brych uczynków (post, modlitwa, jał-

mużna)

podaje prawdę, że zmartwychwsta-

nie Jezusa otwiera nam drogę do no-

wego życia i jest zapowiedzią naszego

zmartwychwstania

wyodrębnia i wyjaśnia słowa Credo

odnoszące się do zmartwychwstania

Chrystusa i życia wiecznego ludzi

wskazuje, że każdy chrześcijanin

jest odpowiedzialny za głoszenie wia-

ry wobec innych

wyjaśnia, że wielu ochrzczonych

osłabło w wierze i potrzebuje ponow-

nej ewangelizacji

dokonuje wyboru postano-

wień wielkopostnych, które

pomogą w trwałym nawróce-

niu

uzasadnia fundamentalne

znaczenie zmartwychwstania

Jezusa dla wiary chrześcijan

uzasadnia, dlaczego do

ewangelizacji warto wykorzy-

stywać nowoczesne środki

komunikacji

charakteryzuje wybrane

inicjatywy ewangelizacyjne

(Lednica, Przystanek Jezus,

Orszak Trzech Króli)

DOSTOSOWANIE WYMAGAŃ EDUKACYJNYCH DO

INDYWIDUALNYCH POTRZEB UCZNIA NA LEKCJACH RELIGII

Uczniowie z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu lekkim

- w ocenianiu zwracanie większej uwagi na wysiłek włożony w wykonanie zadania,

niż ostateczny efekt pracy;

- umożliwić wykonanie tylko części zadania o mniejszym stopniu trudności;

- zminimalizować nadmiaru rozpraszających bodźców;

- dbać o wymianę informacji między nauczycielem i rodzicami na temat osiągnięć i trudności

ucznia;

- umożliwić wykonanie zadania przy pomocy nauczyciela;

- pozostawianie więcej czasu na jego utrwalenie;

- dawać uczniom odczuć, że to, co robią jest ważne i ciekawe;

- zadawanie do domu tyle, ile dziecko jest w stanie wykonać samodzielnie;

- pozwalanie na korzystanie z modlitewnika,

- umożliwianie korzystania z różnorodnych pomocy dydaktycznych;

- wykorzystywanie zasobów multimedialnych, ułatwiających skupienie uwagi;

- dokładne instruowanie wstępne, ciągłe dostarczanie wskazówek w trakcie pracy,

stosowanie powtórzeń, ograniczanie instrukcji słownych na rzecz słowno-pokazowych,

ciągła kontrola działań ucznia;

- umożliwianie pracy w małych grupach, korzystania ze wsparcia i kompetencji

kolegów;

- praca dydaktyczna, polegająca przede wszystkim na nauczaniu czynnościowym,

opartym na działaniu ucznia, jego aktywności, zaangażowaniu, przeżywaniu, odkrywaniu i

poznawaniu;

Uczniowie słabowidzący

- właściwe umiejscowienie dziecka w klasie ( zapobiegające odblaskowi

pojawiającemu się w pobliżu okna, zapewniające właściwe oświetlenie i widoczność );

- w miarę potrzeby udostępniać materiały edukacyjne w wersji powiększonej;

- podawać figury i przedmioty do obejrzenia z bliska,

- zwracać uwagę na szybką męczliwość dziecka związaną ze zużywaniem większej energii na

patrzenie i interpretację informacji uzyskanych drogą wzrokową (wydłużyć czas na wykonanie

określonych zadań);

- ćwiczenia nie mogą angażować receptorów wzroku dłużej nić przez 15 minut

- umożliwić wykonanie prac metodą projektu na kartkach większego formatu niż zwykła

kartka papieru;

- często zadawać pytania: „co widzisz?” w celu sprawdzenia i uzupełnienia słownego

trafności doznań wzrokowych;

- wydłużenie czasu pracy podczas testów, zaliczeń, sprawdzianów, kartkówek;

- częste zadawanie pytania „co widzisz?” w celu sprawdzenia i uzupełnienia

Uczniowie z niepełnosprawnością ruchową, w tym afazją

- przystosować otoczenie klasowe ograniczając ilość przeszkód;

- w razie niepełnosprawności rąk umożliwić uczniowi nagranie lekcji na dyktafonie;

- w przypadku nieczytelnego pisma umożliwienie uczniowi wykorzystywania komputera do

sporządzania notatek i pisania prac;

- dostosować pomoce dydaktyczne (wielkość i ciężar) do możliwości ruchowych rąk i dłoni.

- wydłużyć czas przeznaczony na wykonywanie danego zadania;

- z uwagi na szybszą męczliwość i trudność w koncentracji uwagi organizować przerwy

przeznaczone na odpoczynek;

- podczas oceniania dostrzegać wysiłek włożony w wykonywane zadanie;

- zachęcać do współpracy w grupie;

- w przypadku dziecka z afazją obserwować, słuchać i podążać za dzieckiem;

- wydłużyć czas na odpowiedź ustną

- pozostawienie do decyzji ucznia tego czy odpowie na forum klasy, czy tylko przy

nauczycielu. Nie wymagać odpowiedzi całym zadaniem, akceptować odpowiedzi krótkie,

np. jedno lub dwuwyrazowe;

- nie zmuszać ucznia do wypowiedzi ustnych, raczej nakłaniać do różnych form

wypowiedzi;

- zadawać pytania krótkie, niezłożone. Kierować do ucznia pytania z zachowaniem

właściwego tonu i tempa wypowiedzi – powinna być ona niezbyt szybka, ale też i nie zbyt

wolna;

- nagradzać każdą próbę komunikowania się ucznia;

- zapisywać na tablicy najważniejsze pojęcia z przeprowadzanej lekcji;

- wdrażać pomoc koleżeńską i zachowania pro społeczne innych uczniów, wobec

ucznia

Uczniowie z Autyzmem oraz z zespołem Aspergera

- eliminować bodźce rozpraszające;

- popierać informacje słowne tekstem pisanym albo obrazem;

- przedstawiać nowe pojęcia w sposób możliwie najbardziej konkretny;

- powtarzać polecenia, sprawdzać stopień zrozumienia polecenia, używać krótkich zdań i

podawać jasne instrukcje;

- zachęcać ucznia, by w razie potrzeby prosił o powtórzenie, uproszczenie czy zapisanie

polecenia;

- często stosować tzw. pozytywne wzmocnienia: pochwały nagradzanie;

- dzielić zadania na wieloetapowe krótsze części;

- sprawdzać wiedzę ucznia w formie jaką preferuje

- zawsze uprzedzać osobę z autyzmem, kiedy ma nastąpić jakaś zmiana,

- pomagać uczniowi w skupieniu się na wykonywaniu jednej czynności;

- wydawać jasne, precyzyjne polecenie (na raz tylko jedno polecenie);

- formułować informacje dotyczące pracy domowej w sposób jasny i przejrzysty;

- przypominać o regułach;

- skupiać uwagę ucznia na tym, co najważniejsze – kolor, podkreślenie;

- często chwalić ucznia za pozytywne zachowanie;

- angażowanie ucznia w konkretne działania;

- zapewnić uczniowi miejsce w pierwszej ławce;

- ustalić zrozumiałe dla dziecka reguły, system pochwał i kar;

- w miarę możliwości działać według wcześniej ustalonego planu;

- dawać więcej czasu na opanowanie danej umiejętności, cierpliwie udzielać instruktażu;

- podczas oceniania brać przede wszystkim pod uwagę stosunek ucznia do przedmiotu, jego

chęci, wysiłek, przygotowanie do zajęć w materiały, niezbędne pomoce itp. włączać do rywalizacji

tylko tam, gdzie uczeń ma szanse.

Uczniowie niedostosowani społecznie i zagrożen niedostosowaniem

społecznym - w ocenie należy brać pod uwagę przede wszystkim cząstkowe efekty pracy ucznia;

- przywracać wiarę w możliwość uzyskania pozytywnych wyników w nauce i nadrobienia

zaległości szkolnych, kształtować pozytywny stosunku do nauki i szkoły;

- stosować aktywizujące metody i formy nauczania

- kształtować cechy osobowości tj. wrażliwość, uczciwość, pracowitość i kulturę osobistą

- stworzyć warunki do rozwoju zainteresowań (np. udział w spotkaniach grup parafialnych);

- wzmacniać poczucie własnej wartości poprzez angażowanie ucznia do dodatkowych działań,

np. samodzielne tworzenie pomocy naukowych (np. prezentacje multimedialne, plakaty);

Uczeń zdolny

- stosować indywidualne formy pracy na lekcji, zadań domowych,

- umożliwiać poszerzanie wiedzy o treści wykraczające poza podstawę programową;

- przygotować do konfrontacji posiadanej wiedzy z wymaganiami konkursowymi;

- różnicować obszerność i terminowość prac;

- poszerzać treści programowe z religii;

- zwiększyć wymagania edukacyjne;

- przydzielanie trudniejsze zadania podczas pracy grupowej lub indywidualnej

- stwarzać sytuacje wyboru zadań, ćwiczeń o większej skali trudności, lub prac dodatkowych ;

- przydzielać specjalne role np. asystent, lidera itp.;

- powierzyć współorganizację konkursów wiedzy religijnej – etap szkolny;

Uczniowie ze specyficznymi trudnościami w nauce; dysleksja rozwojowa , dysgrafia,

dysortografia

- wielokrotne tłumaczyć i wyjaśniać zasady i reguły różnych zadań;

- pozwalać na korzystanie ze śpiewników, modlitewników;

- nie zmuszać na siłę do śpiewania, czy wykonywania zadań sprawiających uczniowi trudność

- zawsze uwzględniać trudności ucznia,

- w miarę możliwości pomagać, wspierać, dodatkowo instruować, naprowadzać,

- pokazywać na przykładzie,

- podczas oceniania brać przede wszystkim pod uwagę stosunek ucznia do przedmiotu,

jego chęci, wysiłek, przygotowanie do zajęć w materiały, niezbędne pomoce itp.

- w przypadku ucznia z dysgrafią wskazane jest akceptowanie pisma drukowanego,

pisanie na komputerze, zwłaszcza prac obszernych (referatów);

- nie należy oceniać estetyki pisma, np. w zeszytach;

- jeśli pismo dziecka jest trudne do odczytania, można zamienić pracę pisemną na

wypowiedź ustną;

- podczas prac pisemnych nie oceniać popełnianych błędów ortograficznych, a skupić się na

znajomości treści danego materiału;

- oceniać przede wszystkim tok rozumowania;

- w ocenianiu zwrócić większą uwagę na wysiłek włożony w wykonanie zadania, niż

ostateczny efekt pracy.

- zapewnienie uczniowi miejsca do pracy umożliwiającego mu bezpośredni kontakt z

nauczycielem

- oraz minimalizującego wpływ czynników powodujących rozproszenie uwagi dziecka,

- unikanie wyrywania ucznia do odpowiedzi; jeśli to możliwe uprzedzić ucznia (na

przerwie lub na początku lekcji), że będzie dzisiaj pytany. W ten sposób umożliwiamy

dziecku przypomnienie wiadomości, skoncentrowaniu się, a także opanowanie zapięcia

emocjonalnego często blokującego wypowiedź,

- naprowadzanie podczas czytania i pisania,

- zachęcanie do autokontroli poprawności zapisu notatki poprzez ciche czytanie

zadania,

- okresowe wydłużanie czasu potrzebnego na pisanie sprawdzianów i kartkówek

celem dokładnego przeczytania treści poleceń,

- kontrolowanie stopnia zrozumienia samodzielnie przeczytanych przez ucznia

poleceń, szczególnie podczas sprawdzianów (wolne tempo czytania, słabe rozumienie

jednorazowo przeczytanego tekstu może uniemożliwić wykazanie się wiedzą z danego

materiału),

- wydłużanie limitów czasowych lub zmniejszanie liczby zadań do wykonania podczas

pracy samodzielnej ucznia, opartej na odczytywaniu tekstów,

- uwzględnianie obiektywnych trudności ucznia w zapoznaniu się i opanowaniu

nowego materiału,

- sprawdzanie czy uczeń prawidłowo zrozumiał czytane teksty oraz polecenia

tekstowe podczas pracy samodzielnej i w razie potrzeby dokładne ich wyjaśnianie,

- unikanie głośnego czytania (szczególnie nowych tekstów) przez ucznia na forum

klasy,

- stosowanie wzmocnień pozytywnych.

Uczeń z niepowodzeniami edukacyjnymi

- w miarę możliwości pomagać, wspierać, dodatkowo instruować, naprowadzać, pokazywać

na przykładzie;

- dzielić dane zadanie na etapy i zachęcać do wykonywania malutkimi krokami;

- nie zmuszać na siłę do śpiewania, wypowiedzi czy wykonywania zadań sprawiających

uczniowi trudność;


- nie krytykować, nie oceniać negatywnie wobec klasy;

- unikać abstrakcyjnych, trudnych dla ucznia pojęć;


chęci, wysiłek, przygotowanie do zajęć w materiały, niezbędne pomoce itp.;

- włączać do rywalizacji tylko tam, gdzie uczeń ma szanse;

- zawsze uwzględniać trudności ucznia.

Uczeń z zaburzeniami zachowania lub emocji

- pomagać uczniowi w radzeniu sobie ze stresem;

- nie stwarzać atmosfery napięcia, zdenerwowania (np. podczas wypowiedzi, śpiewu);

- umożliwić zaliczania materiału w późniejszym terminie;

- pozostawienie do decyzji ucznia tego czy odpowie na forum klasy, czy tylko przy

nauczycielu;

- rozwijać zainteresowania muzyczne, uczyć samodzielności w przegotowaniu do własnej

prezentacji;

- dostarczać wielu możliwości do działania i osiągania sukcesów;

- motywować do aktywności (udział w kołach zainteresowań, grupach parafialnych).

Uczeń z deficytami kompetencji i zaburzeń sprawności językowych

- zapewnienie w klasie atmosfery bezpieczeństwa i akceptacji;

- pomagać uczniowi w radzeniu sobie ze stresem;

- nie stwarzać atmosfery napięcia, zdenerwowania;

- przekazywanie wiedzy za pomocą kilku kanałów (np. słuchowego i wzrokowego);

- pozytywne motywowanie do pracy nad przezwyciężaniem istniejących trudności;

- wzmacnianie poczucia własnej wartości;

- naprowadzanie podczas czytania i pisania, wydawanie krótkich poleceń.

Uczeń objęty pomocą ze względu na sytuacię kryzysową lub traumatyczną

- stopniowanie trudności sytuacji zadaniowych, tak by uczeń mógł odnieść sukces;

- okresowe wydłużanie czasu potrzebnego na pisanie sprawdzianów i kartkówek;

- zapewnienie w klasie atmosfery bezpieczeństwa i akceptacji;

- wspieranie w sytuacjach trudności z koncentracją uwagi.

- stopniowanie trudności sytuacji zadaniowych, tak by uczeń mógł odnieść sukces,

- dzielenie materiału na mniejsze części,

- stosowanie polisensorycznych metod nauczania,

- pozwalanie na pracę we własnym tempie, dyskretnie ją monitorując,

- okresowe wydłużanie czasu potrzebnego na pisanie sprawdzianów i kartkówek,

- indywidualizowanie pracy lekcyjnej,

- korzystanie z gotowych pomocy dydaktycznych,

- wspieranie w sytuacjach trudności z koncentracją uwagi,

- wydawanie krótkich poleceń,

- zadawanie pytań pomocniczych,

- urozmaicać sytuacje zadaniowe, dzielić materiał na mniejsze części, stopniować poziom

trudności,

- udzielanie pomocy w selekcji materiału do nauki,

- wyznaczanie pewnych fragmentów tekstów do czytania podczas lekcji,

- w czasie lekcji upewnianie się czy uczennica właściwie zrozumiała treść zadań

i poleceń,

- upewnianie się czy uczennica dokończyła rozpoczęte na lekcji zadanie, zanotowała zadanie

domowe (do czasu wypracowania takiego nawyku),

- zapewnienie w klasie atmosfery bezpieczeństwa i akceptacji,

- stosowanie wzmocnień pozytywnych,

- dbanie o pozytywne kontakty ucznia z rówieśnikami.

Uczeń zaniedbany środowiskowo

- w miarę możliwości pomagać, wspierać, dodatkowo instruować, naprowadzać, pokazywać

na przykładzie;

- dzielić dane zadanie na etapy i zachęcać do wykonywania malutkimi krokami;



chęci, wysiłek, przygotowanie do zajęć itp.;

- przekazywanie wiedzy za pomocą kilku kanałów (np. słuchowego i wzrokowego);

- stopniowanie trudności sytuacji zadaniowych;

- zachęcanie do staranności podczas wykonywanych zadań;

- pozytywne motywowanie do pracy nad przezwyciężaniem istniejących trudności, itp.;

- pomaganie w selekcji materiału do nauki;

- częste odwoływanie się do sytuacji z życia codziennego i do konkretów,

- w czasie lekcji upewnianie się czy uczeń właściwie zrozumiał treść zadań i poleceń,

- ukierunkowywanie na właściwą odpowiedź poprzez zadawanie pytań krótkich,

pomocniczych, naprowadzanie na prawidłowe rozwiązanie,

- częste utrwalanie zdobytej wiedzy i umiejętności,

- upewnianie się czy uczeń dokończył rozpoczęte na lekcji zadanie, zanotował zadanie

domowe (do czasu wypracowania u niego takiego nawyku).

Uczniowie z chorobą przewlekłą

- zapewnić poczucie bezpieczeństwa psychicznego i fizycznego;

- pomóc w pokonywaniu trudności, uczyć nowych umiejętności;

- budować dobry klimat i przyjazne relacje klasowe

- traktować chore dziecko, jako pełnoprawnego członka klasy;

- uwrażliwiać dzieci zdrowe na potrzeby i przeżycia dziecka chorego;

- uwrażliwiać dziecko chore na potrzeby i przeżycia innych uczniów;

Przygotował: Zespół nauczania religii

Przedmiotowe zasady oceniania z dostosowaniem wymagań ... · SYSTEM OCENIANIA Z RELIGII DLA KLASY...

Documents

Transcript of Przedmiotowe zasady oceniania z dostosowaniem wymagań ... · SYSTEM OCENIANIA Z RELIGII DLA KLASY...