Program I turnus HAL 2013 hufca Strzelce Krajeńskie turnus I/II - GROTÓW 2013

ZARYS PROGRAMU

Obóz prawdziwej indiańskiej przygody, którego celem jest

pokazanie piękna tradycji dumnego narodu Czerwonoskórych.

Chcemy w trakcie jego trwania zarazić "blade twarze" naszą

indiańską pasją. Znajdziecie się na Dzikim Zachodzie śledząc z

bliska życie i kulturę Siuksów, Apaczów, Czajenów, Irokezów czy

Czarnych Stóp. Zapraszam do magicznego świata Indian w wiosce

Hacioka, na jedyną w swoim rodzaju lekcję historii, geografi i,

historii, ekologii i etnografi i. Wystarczy odwiedzić naszą indiańską

wioskę, a marzenia się spełnią. Obóz prowadzony będzie metodą

harcersko-zuchową wykorzystując elementy historii i obyczajów

plemion indiańskich.

Podczas pobytu weźmiemy udział w życiu prawdziwej indiańskiej osady. W obozie który stanie się

Wioską Hacioka przez zamieszkają zastępy harcerskie, zuchowe oraz przybyłych na obóz osób

niezrzeszonych w ZHP, którzy mieszkając pośród leśnej głuszy poznają kulturę indiańska pod

dowództwem mężnych wojów i starszyzny (drużynowych oraz Rady Obozu). Z uczestnikami Akcji

Letniej udamy się na spotkanie prawdziwej przygody: nadanie imienia indiańskiego, pływanie

„canoe”, strzelanie z łuku, nocleg w warunkach obozowych, budowanie tipi i ziemianek,

terenoznawstwo, połów ryb, próby „odwagi i męstwa” (zawody sportowo-rekreacyjne), „ścieżka

ognia” (park z torem przeszkód) to tylko niektóre z atrakcji, które czekają na wszystkich uczestników.

ŚWIADCZENIA

ZAKWATEROWANIE: w warunkach

obozowych na bazie harcerskiej w Grotowie k.

Drezdenka.

WYŻYWIENIE: 4 posiłki dziennie (śniadanie,

obiad, kolacja, podwieczorek) – kuch. Polowa

SANITARIATY: umywalki, toalety, prysznice obozowe

OPIEKA: wykwalifikowany personel harcerski – instruktorzy i

funkcji hufca, opieka medyczna, ratownik WOPR, kierownicy

wycieczek

BAZA baza leży w lesie sosnowym, bezpośrednio nad

jeziorem. Teren bazy i okolice są dogodne do organizacji

wędrówek oraz gier terenowych i harcerskich. W odległości

2 km znajduje się sklep. Na terenie bazy znajduje się

kąpielisko, a przy nim piaszczysta plaża. Kąpielisko jest

strzeżone przez Ratownika WOPR. W razie niepogody

dysponujemy dwoma zadaszonymi obiektami do

prowadzenia zajęć programowych.

OBRZĘDOWOŚĆ

Uczestnicy będą mogli na czas trwania obozu przenieść się w dawne czasy, wcielić się w rolę Indian,

zamieszkać w prawdziwym namiocie, wziąć do ręki łuk i spróbować upolować "bizona", zmierzyć

się w indiańskich konkurencjach. W tygodniu na spotkaniu ze Starszyzną Plemienia, każdy z

uczestników otrzyma indiańskie imię zgodnie z jego cechami charakteru, zainteresowaniami.

Gwarantujemy nie tylko niesamowitą zabawę w Indian, ale będzie też czas na naukę indiańskiego

życia np. budowania tipi oraz rozpalania ognia krzesiwem. Nauczymy się sztuki przetrwania: jak

znaleźć drogę do domu jeśli zgubimy się w

lesie, jak zbudować schronienie, jak znaleźć

wodę, jak zdobyć pożywienie. Ponadto

ugotujemy wodę bez naczynia, przekażemy

Wam tajemnice indiańskiego połowu ryb.

Nauczymy strzelania z dmuchawki i łuku.

Będzie okazja do nauki tańca indiańskiego

oraz języka gestów (lakockiego migowego).

Pływanie prawdziwym kajakami. Nie lada

atrakcją będzie bieg Apacza. Poznamy tajniki

bezszelestnego poruszania się po lesie,

podchodzenia zwierzyny i jej tropienia.

Będzie czas na zrobienie sałatki z darów

natury i ziołolecznictwo. Kadrę obozu

stanowią instruktorzy, którzy wykorzystując

metodę gry fabularnej pozwolą uczestnikom

przez kilkanaście dni obozowych stać się

prawdziwymi Czerwonoskórymi. W czasie

zajęć z rękodzieła indiańskiego będzie okazja

do zrobienia pamiątek z tych niesamowitych.

W trakcie obozu dzięki metodzie harcerskiej uczestnicy będą mogli zdobywać sprawności, uczyć się

technik harcerskich i obozowych, zintegrować się podczas wieczornych ognisk i zajęć polowych. Nabiorą też

odpowiedniego usposobienia do natury, braterstwa i pracy nad sobą.

ZAMIERZENIA OBOZOWE

rozwijanie indywidualnych zainteresowań

rozwijanie sprawności fizycznej w oparciu o zajęcia sportowe i turystykę

zdobywanie i doskonalenie umiejętności z zakresu "technik harcerskich"

nauka piosenek, pląsów

przybliżenie tradycji indiańskich

W czasie trwania obozu będzie można zdobyć następujące sprawności:

- aktor

- plastyk

- kuchcik

- jedno pióro

- łazik

- przyrodnik

- pomocna dłoń

- sportowiec

- śpiewak

- myśliwy

FORMY REALIZACJI PROGRAMU zwiady, gry terenowe, wędrówki i wycieczki, festiwale, turnieje, zawody, konkursy, warsztaty i

mikrokursy, ogniska i wieczornice

RAMOWY PLAN PROGRAMU

PLAN DNIA

7.30-7.35 pobudka

7.35-7.45 obrzędowe powitanie dnia

7.45-8.00 gimnastyka

8.00-8.30 toaleta poranna, porządki

8.30-9.00 apel poranny

9:00-9:30 śniadanie

9:30-10.00 śpiewanki

10.00-14.00 zajęcia programowe

14.00-14.30 obiad

14.30-16.00 cisza poobiednia


18.30-19.00 kolacja


21.30-22.00 apel wieczorny /przygotowanie do ciszy nocnej

22.00-8.00 cisza nocna

ZASTĘP SŁUŻBOWY

6.00-6:05 pobudka

6:10-7:30 służba w kuchni

7:30-8:00 odprawa drużynowych /pobudka uczestników/ gimnastyka

8.05-8:25 przygotowanie do apelu porannego (przekazanie służby)

8:25 -8:30 UROCZYSTA ZMIANY WARTY NA POCZĄTKU APELU

8.25-10:00 służba na stołówce

10:00-12:00 zajęcia doraźne

12:00-14.00 służba w kuchni

14.00-15:00 obiad

14.30-16.00 cisza poobiednia

17:00-18.30 służba w kuchni

18.30-19.30 kolacja

19.00-21.30 porządki sanitariatów

21.30-22.00 apel wieczorny/przygotowanie do ciszy nocnej

22.00-8.00 cisza nocna (służba wartownicza)

DZIEŃ 1. “W MATNI LEŚNYCH BOGÓW”

WIEDZA DNIA: Przodkami dzisiejszych Indian byli koczowniczy myśliwi, którzy podczas

ostatniej epoki lodowcowej (ok. 20 000 – 35 000 lat temu) przeszli (w kilku falach

migracyjnych) z Azji do Ameryki przez pomost lądowy istniejący wówczas w rejonie

dzisiejszej cieśniny Beringa. Nazwa „Indianie” została nadana ludom Ameryki przez

Krzysztofa Kolumba, który myślał, że dopłynął do Indii. Życie codzienne w indiańskim

obozie na Wielkich Równinach warunkowały pory roku. Wiosna, lato i wczesna jesień były

okresem polowań na bizony i przygotowywania zapasów na zimę. Takie działania

wymuszały konieczność częstego przenoszenia obozu w ślad za stadami tych zwierząt.

Skutkiem tego było powstanie łatwych w transporcie, składanych tipi. Wiosną rozpoczynał

się sezon polowań. Mężczyźni tropili i polowali na zwierzęta, kobiety wyprawiały skóry

bizonów na pokrycia tipi, zaś skóry jelenie na ubrania i torby. Z surowych skór wykonywały

tzw. parfleche, w których przechowywano zapasy mięsa na zimę lub pióra czy pióropusze,

aby zapobiec ich zniszczeniu podczas częstych przeprowadzek.

ZADANIE DNIA : „ROZBIJMY INDIAŃSKI OBÓZ MARZEŃ”

PRZED POŁUDNIEM:

-przyjazd do Grotowa

-ZAKWATEROWANIE HARCERZY

PO POŁUDNIU:

- zapoznanie uczestników z regulaminami

- podział na plemiona i szczepy

- zajęcia praktyczne (wykonywanie przebrań)

WIECZOREM:

-ognisko "Tropami Ducha Lasu" – wprowadzenie do fabuły obozu

FRAGMENT PIOSENKI OBOZU NA DZIŚ:

Ty masz mnie za głupią dzikuskę

Lecz choć cały świat zwiedziłeś, zjeździłeś wzdłuż i w szerz

I mądry jesteś tak, że aż słów podziwu brak

Dlaczego powiedz mi tak mało wiesz ?

Mało wiesz..

MYŚL DNIA:

„Urodziłem się na prerii, gdzie wiatr swobodnie wieje i gdzie nie ma niczego co

zatrzymałoby światło Słońca. Urodziłem się tam, gdzie nie było żadnych fizycznych barier

i wszystko mogło oddychać swobodnie... Znam każdy strumień i każdy las pomiędzy Rio

Grande i Arkansas. Polowałem i mieszkałem na przestrzeniach całego kraju. Żyłem tak jak

moi ojcowie przede mną i tak jak oni żyłem szczęśliwie”.

Dziesięć Niedźwiedzi

koniec XIX wieku, Wódz Komanczów

DZIEŃ 2. “BRATERSTWO PLEMION”

WIEDZA DNIA: Już od czasów podboju Ameryki Indianie nie byli ujednoliceni. Każde

plemię tworzyło osobny naród o własnej kulturze i języku. Na czele każdego z nich stała

rada starszych, a przewodził jej wódz. W wyniku podboju Ameryk większość Indian została

wymordowana, a ich ziemie zagarnięte. Indianie zrozumieli, że plemiona do tej pory

autonomiczne muszą się połączyć, by zachować swoją tożsamość i kulturę. Szybko łączące

je traktaty, najazd białych, liczne przesiedlenia spowodowały, że pomimo wielu różnic

tubylcy stali się społecznością, którą łączyła nadzieją na lepszą przyszłość. Współcześni

Indianie odkryli, że jedyną drogą walki o swoje prawa jest wspólne działanie. To dzięki

jedności mamy dziś możliwość poznawania tradycji i kultury indiańskiej.

ZADANIE DNIA : „POZNAJ BRACI Z PLEMIONA”

PRZED POŁUDNIEM:

- obrzędowość i pionierka obozowa

PO POŁUDNIU:

- nauka piosenki obozu

- zwiad terenowy “Co w trawie

piszczy?”

- gra “Orła Cień” – historyczno-

terenowa

WIECZOREM :

- “Walka o względy Manitou”

(turniej VaBanque)

- gra nocna “Niedźwiedzia odwaga” (podchody-świetliki)


Na lądzie gdy rozglądasz się lądując

Chcesz wszystko mieć na własność nawet głaz

A ja wiem, że ten głaz ma także duszę, imię ma i zaklęty w sobie czas.

MYŚL DNIA:

„Rozmowy nigdy nie zaczynano od razu. Nikt pospiesznie nie zadawał pytań, bez względu

na to jak były ważne, nikt nie zmuszał do odpowiedzi. Przerwa dająca czas myślom była

uprzejmym sposobem rozpoczynania i prowadzenia rozmowy. Milczenie było znaczące dla

Lakota i dawanie przestrzeni milczenia dla mówcy i jego własna chwila milczenia przed

rozpoczęciem mowy były praktykowaniem prawdziwej uprzejmości i szacunku dla zasady, że

myśl przychodzi przed słowem”.

Luther Stojący Niedźwiedź

1868?-1939, Wódz Siuksów Oglala

DZIEŃ 3. “KORZENIE. KULT WIELKICH PRZODKÓW”

WIEDZA DNIA: Kaczyni (Kaczina, Kachina, Katsina) — mitologiczne nadprzyrodzone istoty

z legend Indian Hopi, Zuni i innych Indian Pueblo, duchy natury. Niektóre źródła kojarzą

Kaczynów z kultem przodków. Kachina służą generalnie jako pośrednicy między światem

ludzi i światem bogów. W kulturach Pueblo zidentifikowano ponad 300 różnych postaci

duchów Kachina, z których każdy posiada imię, charakterystyczną maskę, barwy oraz

ozdoby z piór, skóry i materiału, a także odmienny sposób zachowania, gesty, dźwięki

i kroki taneczne. Kaczyni czczeni jako bóstwa mające moc sprowadzania deszczu

i przedstawiani są w formie lalek tihu wykonywanych z drewna topolowego, a także

poprzez tancerzy noszących maski i rytualne stroje. Lalki były tradycyjnie wręczane przez

tancerzy młodym dziewczętom, co miało zapewniać im zdrowie i płodność. Dzięki

kultywowaniu pamięci przodków zachowano ciągłość tradycji i miłości do natury.

ZADANIE DNIA : „STWÓRZ LEGENDĘ PLEMIENIA”

PRZED POŁUDNIEM:

-plażowanie

- tworzenie legend o plemionach

- gry I zabawy integracyjne

- gra terenowa “Indiańska mapa” – nauka szkicu

terenowego

PO POŁUDNIU:

- mini-warsztaty “Bo Indianin swoje mokasyny

ma” (pierwsza pomoc, terenoznawstwo, techniki

puszczańskie)

- “Szaman ci pomoże” (gra medyczna)

- “Blada twarz w przebraniu” (parada oszustów)

WIECZOREM:

-ognisko


Ty myślisz, że są ludźmi tylko ludzie, których ludźmi nazywać chce Twój świat

Lecz jeśli pójdziesz tropem moich braci

- dowiesz się największych prawd, najświętszych prawd.

MYŚL DNIA:

„Z indiańskiego stosunku do życia wypływa wspaniała wolność, intensywna i pochłaniająca

miłość do przyrody, szacunek dla życia, wzbogacająca wiara w Najwyższą Moc i w zasady

prawdy, uczciwości, szczodrości, równości i braterstwa, będące podstawą relacji między

ludźmi na Ziemi”.



DZIEŃ 4. “PUEBLO ORAIBI”

WIEDZA DNIA: Indianie Ameryki Północnej z grupy Pueblo (Hopi) zamieszkujący pn.-wsch.

Arizone, stworzyli system wiosek, zwanych Pueblo Oraibi (po polsku Wioska), obecnie

znajdujących się w rezerwacie. W czasach, kiedy dotarł tam Francisco Vàsquez de

Coronado, zamieszkiwali obszary dzisiejszych stanów Arizona i pn. Nowy Meksyk.

Prowadzili osiadły tryb życia, uprawiali fasolę, bawełnę i kukurydzę, wytwarzali ceramikę.

Zamieszkiwali piętrowe domy z suszonej na słońcu gliny (adobe) w osiedlach na szczytach

niskich gór stołowych. Ich życie religijne koncentrowało się w kivach wokół wiary w duchy

Kaczynów. Udomowili osła i polowali na króliki przy pomocy rodzaju bumerangu. Wśród

wielu tańców Indian Hopi najbardziej znanym był Taniec Węża podczas Święta Węża,

kiedy to tancerze trzymali w zębach żywe węże. Mężczyźni Hopi nosili zazwyczaj przepaski

biodrowe, przepaski na włosach i mokasyny. Znacznie później zaczęli nosić bawełniane

koszule zwane calico. Ubiór kobiecy był znacznie bardziej skomplikowany. Składał się

z farbowanej na niebiesko bawełnianej tuniki przepasanej wyszywanym paciorkami pasem,

szalu z bawełny calico oraz okazałych legginsów i mokasynów.

ZADANIE DNIA : „STWÓRZ TRADYCJE SWOJEJ WIOSKI”

PRZED POŁUDNIEM I POPOŁUDNIU:

- plażowanie

- warsztaty technik tkackich

- warsztaty technik puszczańskich

PO POŁUDNIU:

- “Co wiesz o swoim Oraibi?” – konkurs wiedzy o miejscowości

Strzelce Krajeńskie

- “Wigwam” – konkurs zdobnictwa obozowego

WIECZOREM:

-wieczór filmowy


Czy wiesz czemu wilk tak wyje w księżycową noc i czemu ryś

tak zęby szczerzy rad?

Czy powtórzysz te melodie co z gór płyną?

Barwy, które kolorowy niesie wiatr x2

MYŚL DNIA:

„Indianin należy do Ziemi, czy mieszka w lasach, na równinach, w pueblach czy na

wzgórzach. Jest nieodłączną częścią krajobrazu, ponieważ siła, która ukształtowała

kontynent dopasowała człowieka do jego otoczenia. Wyrósł on tak naturalnie jak dziki

słonecznik i przynależy do Ziemi podobnie jak bizon...”



DZIEŃ 5. “WEJDŹ DO MOJEGO TIPI”

WIEDZA DNIA: Na Wielkich Równinach w Ameryce, aby doszło do połączenia się

węzłem małżeńskim dwojga Indian, ubiegający się o rękę Indianin musi zostać

zaakceptowany nie tylko przez wybrankę, ale także przez jej rodziców. Z kolei indiańska

dziewczyna powinna cechować się nie tylko urodą, ale przede wszystkim pracowitością.

Na Równinach był taki zwyczaj, że młodzi mężczyźni zalecali się do swoich dziewcząt

grając im umówione melodie na fletach. W języku Siuksów, taki flet nazywał się wayazo

lub sigotanka. Indiańskie społeczeństwo na Równinach było bardzo purytańskie i tak

naprawdę młodzi ludzie nie mieli szans spotkać się na takiej indiańskiej randce,

dopóki chłopak nie udowodnił, że jest dojrzałym mężczyzną, wojownikiem, myśliwym,

że ma odpowiedni majątek, najczęściej w postaci koni. Aby choć na chwilę wywołać

dziewczynę z rodzinnego tipi młodzi zalotnicy grali umówioną melodię. Wybranka

stała jedną nogą w tipi, a drugą na zewnątrz, gdzie, o ile miała powodzenie, stała

kolejka młodych Indian, którzy chcieli choć przez chwilę porozmawiać z dziewczyną.

Każdy z przybyłych podchodził do dziewczyny i nakrywano się kocem, by móc w

spokoju porozmawiać. U innych był znany taniec koca, gdzie pod czujnym okiem

rodziców młodzi mogli razem tańczyć. Sama ceremonia ślubna opiera się głównie o

pouczeniu młodych o ich obowiązkach i zabraniu panny młodej do swojego tipi.

ZADANIE DNIA : „OTWÓRZ SWOJE SERCE NA LUDZI I ŚWIAT”

PRZED POŁUDNIEM I PO POŁUDNIU:

- “Moje pierwsze pióro” – gra ruchowa znana

jako “walka o dżem”

- “Urodziny Wodza Sokole Oko” – butelkowa majsterka,

wykonywanie prezentów

- “Indiański Mam Talent” – konkurs talentów

WIECZOREM:

-obozowe zaręczyny i śluby

- “Taniec wokół ognia” – indiańskie karaoke/dyskoteka


Pobiegnij za mną leśnych duktów szlakiem, spróbujmy jagód pełne słońca dni.

Zanurzmy się w tych skarbach niezmierzonych i choć raz o ich cenach nie mów mi.

MYŚL DNIA:

„Jestem biedny i nagi, ale jestem przywódcą mego narodu. Nie potrzebujemy bogactwa,

ale chcemy uczyć nasze dzieci prawości. Bogactwa nie przyniosą nam dobra. Nie

zabierzemy ich ze sobą do innego świata, po naszej śmierci. Nie chcemy bogactwa.

Pragniemy pokoju i miłości”.

Czerwona Chmura [Makhpiya Luta]

koniec XIX wieku, Wódz Siuksów

DZIEŃ 6. “LEŚNE PODBOJE”

WIEDZA DNIA: Według pojęć białych był to świat prymitywny. Półnadzy, niepiśmienni,

żyjący blisko natury Indianie tak bardzo nie przystawali do naszego wyobrażenia o

człowieku, który dzięki rozumowi powinien stać się zdobywcą, o świecie, nad którym należy

zapanować, i o kulturze utożsamianej z bogactwem, że odmówiliśmy im prawa do

istnienia. Mało kto próbował wejrzeć w naturę więzi łączących Indian ze światem, w ich

sposób rozumienia rzeczywistości, w ich styl życia nie do podrobienia. Dopiero później,

kiedy było już za późno, zaczęto dostrzegać duchowy wymiar świata tych ludów, magię

ich obrzędów, rytualny charakter ich działań. Zaczęły zadziwiać więzi społeczne oparte na

solidarności, traktowanie natury z pokorą, równowaga wypływająca z harmonijnego

współżycia z ludźmi i z przyrodą.

ZADANIE DNIA : „POZNAJ OTACZAJĄCY CIĘ ŚWIAT I SIEBIE SAMEGO”


-“Wielkie Poszukiwania” – wyprawa survivalowa do

pobliskiej miejscowości

- podchody leśne

- “Pocahontas” – gra fabularna

- filmowe bajanie

WIECZOREM:

-“Ashuka” – malowanie na folii

- warsztaty pionierskie – budowanie szałasów, gra o flagi

- ognisko


Ulewa jest mą siostrą, strumień bratem, a każdy z żywych

stworzeń to mój druh.

MYŚL DNIA:

„Zaobserwowałem, że wszyscy ludzie mają jakieś ulubione zwierzę, drzewo, roślinę lub

miejsce na Ziemi. Jeśli człowiek zwracałby większą uwagę na swoje upodobania i

poszukiwał tego co jest najlepsze do zrobienia, by przybliżyć się ku temu co lubi, miałby

swoje marzenia, które oczyściłyby jego życie. Niech człowiek zdecyduje, które zwierzę jest

mu bliskie i poznaje je, ucząc się jego niewinności. Niech człowiek nauczy się rozumieć

jego głos i ruchy. Zwierzęta chcą skomunikować się z człowiekiem, ale Wakan Tanka

sprawił, aby nie czyniły tego tak bezpośrednio - to człowiek musi odegrać większą rolę w

tym kontakcie i zrozumieniu”.

Odważny Bizon

koniec XIX wieku, szaman z plemienia Siuks Teton

DZIEŃ 7. “BOSKIE IGRZYSKA”

WIEDZA DNIA: Gry u Indian Równin miały na celu przede wszystkim zahartowanie,

wyćwiczenie ciała, wykształcenie ducha walki i rywalizacji. Oczywiście, służyły przy okazji

również rozrywce. W grach zręcznościowych brali udział zarówno dorośli, jak i dzieci,

głównie jednak mężczyźni. Gier i zabaw zręcznościowych Indianie mieli wiele. Miały one

służyć między innymi doskonaleniu umiejętności posługiwania się bronią. Specjalne

zawody były też elementem oddawania czci naturze i bóstwom. W taki „olimpiadach”

brało udział całe plemię. Niektóre dyscypliny były dla młodzieńców testami gotowości i

dojrzałości. Męstwo i odwaga to cechy najbardziej cenione przez Indian zaraz po

braterstwie i miłości do natury. Młody człowiek stawał się dorosły, wtedy gdy poznał siebie,

zmierzył się ze sobą samym, a natura pozwoliła mu odkryć kim jest.

ZADANIE DNIA : „ODWAŻ SIĘ I ZMIERZ ZE SŁABOŚCIĄ”

PRZED POŁUDNIEM:

- “Ścieżka ognia i wiatru” – konkurencje zespołowe

(siatka, p. nożna, babington)

PO POŁUDNIU:

-“Bóg wód i rzek w dorzeczu Nantu” – zawody wodne

- kalambury

- “Uczta plemienia” – bal sportowca

- “Dziki zachód” – balon party 20 – zabawa z balonami

WIECZOREM:

-ognisko


Jesteśmy połączonym z sobą światem, a natura ten krąg życia wprawia w ruch.

MYŚL DNIA:

„Zauważyłeś, że wszystko co Indianin tworzy jest zamknięte w formie kręgu, ponieważ

Siła Świata zawsze działa cyklicznie i wszystko dąży do bycia okrągłym...

Niebo jest okrągłe i słyszałem, że Ziemia jest okrągła jak piłka i wszystkie gwiazdy. Wiatr

w swych najsilniejszych porywach wiruje. Ptaki budują gniazda w kształcie kręgów, bo ich

religia jest jak nasza...

Nawet pory roku tworzą powtarzający się cykl zmian. Życie człowieka jest cyklem od

dzieciństwa do dzieciństwa, i tak jest ze wszystkim czym porusza Siła Świata”.

Czarny Łoś

1863-1950, Szaman Siuksów Oglala

DZIEŃ 8. “W JEDNYM KRĘGU”

WIEDZA DNIA: Plemiona indiańskie nie były prawie nigdy zjednoczone, bardzo często

toczyły między sobą spory w obronie terytoriów łowieckich. Wojny między szczepami i

plemionami były wpisane w tradycję Indian północnoamerykańskich, gdyż udział w nich

był sposobem na wykazanie się wojowników. Również w walce z białymi, Indianie przez

długi czas nie jednoczyli się, co stanowiło podstawową przyczynę ich porażki.

Pierwotnie większość Indian była koczownikami i myśliwymi, ale po dotarciu na południe

część z nich zmieniło tryb życia na osiadły, trudniąc się rolnictwem i hodowlą. Żyli głównie

w małych grupach. nie tworząc wspólnej organizacji plemiennej, a jednoczyli się tylko

w momentach zagrożenia pod przywództwem wybranego na ten czas wodza.

Najsłynniejszym wodzem, który zjednoczył ze sobą kilka plemion był Geronimo.

ZADANIE DNIA : „WPROWADŹ NOWEGO BRATA DO SWEGO PLEMIENIA”

PRZED POŁUDNIEM I POPŁUDNIU:

- ZAKWATEROWANIE ZUCHÓW

- turniej plemion – gra sprawnościowa

- warsztaty plastyczne (malowanie twarzy, robienie pióropuszy, nadawanie imion)

PO POŁUDNIU

- teleturniej “Strzał w 10-tkę” – gra logiczna

- gra “Indianki vs. Wojowie” – zabawy I gry sprawnościowe -

“Budujemy Tipi Wodza” – zabawa z pionierką

WIECZOREM:

- ognisko integracyjne


Do chmur każde drzewo się pnie, skąd to wiedzieć masz, skoro ścinasz je.

MYŚL DNIA:

„Mam nadzieję, że Wielki Ojciec, który spogląda na nas z góry udziela wszystkim naszym

plemionom błogosławieństwa, abyśmy mogli iść naprzód w spokoju i żyć w pokoju przez

wszystkie nasze dni; i że On zatroszczy się o nasze dzieci jak o swoje własne, że jego

dziećmi będą wszystkie plemiona, że wszyscy podamy sobie ręce ponad wielką równiną,

aby na zawsze żyć w pokoju”.

Czerwona Chmura [Makhpiya - Luta]

Wódz Siuksów Oglala

DZIEŃ 9. „WAMPUM”

WIEDZA DNIA: Wampum - nazwa pochodzi z języka algonkińskiego, od wyrazu

wampompeag. Rodzaj pasa z koralików - wykonanych z zaokrąglonych i przewierconych

muszli - splecionych w określony wzór lub czasem naszywanych na materiale (lub skórze);

stosowany był przez Indian ze wschodniego wybrzeża USA i rejonu Wielkich Jezior,

głównie przez plemiona irokeskie (ang. Iroquois) i algonkińskie (ang. Algonquin).

W kulturach opartych na ustnej tradycji służył do utrwalania i potwierdzania ważnych

wydarzeń politycznych, np. traktatów, takich jak ten, który doprowadził do powstania Ligi

Irokezów, ale również jako środek płatniczy. Traktowany jako przedmiot święty,

przechowujący pamięć wielu ważnych wydarzeń, miał też zastosowanie jako heraldyczny

znak plemienia i glejt poselski

ZADANIE DNIA : „POKAŻ NA ZEWNĄTRZ

CO MASZ WEWNĄTRZ”

PRZED POŁUDNIEM:

-“Na polach prerii” – przestrzenne memory

- plażowanie

- Turniej “Idź na całość”

- “Zagubione wampum” – gra fabularna

PO POŁUDNIU

-“I ty możesz zostań Indianinem” - chrzest obozowy

- “Echo lasu”- kabareton obozowy

WIECZOREM:

- “Znajdź brata krwi” – zabawy

ze sprawnością SZARA LILIJKA, integracja

- dyskoteka pod gwiazdami


To nie tobie ptak się zwierza w księżycową noc,

lecz ludziom wszelkich ras i wszelkich wiar.

MYŚL DNIA:

„Często w głębokim spokoju nocą, kiedy cała przyroda zdaje się spać wokół mnie, słyszę

delikatne kołatanie do wrót mego serca. Otwieram je, a głos pyta: Pokagan, co będzie z

tymi ludźmi? Jaka będzie ich przyszłość? Moja odpowiedź brzmi: Śmiertelny człowiek, nie

ma wystarczającej mocy, aby odsłonić zasłonę nienarodzonego czasu i przepowiedzieć

przyszłość swej rasy. Ten dar przynależy wyłącznie Wielkiemu Twórcy. Ale człowiekowi ten

dar jest dany wtedy, gdy chce osądzić przyszłość poprzez teraźniejszość i przeszłość”.

Simon Pokagan (1830-1899)

Potawatomie

DZIEŃ 10. KAMIENNE TABLICE KACHINA

WIEDZA DNIA: Tablice Kachina, ofiarowane tysiące lat temu ludziom przez kosmicznych

nauczycieli, Kaczynów, ukrył przed Białymi wódz wioski Indian Hopi z klanu Niedźwiedzia,

Tawakwaptiwa, zanim zmarł w maju 1960 roku. Historia świata dzieli się na cykle. Najpierw

był okres kamienia, potem roślin. Teraz kończy się okres zwierząt, a po nim przyjdzie czas

człowieka - wtedy ludzie będą mogli wykorzystać tkwiące w nich, lecz ukryte,

najpotężniejsze moce światła i duszy. Na początku obecnego cyklu na ziemię zstąpił Wielki

Duch i zebrał wszystkich ludzi w jednym miejscu, na wyspie, która teraz jest pod wodą.

Podzielił ludzkość na cztery rasy i kazał im ruszyć w cztery strony świata. Każdej dał inne

Pierwotne Nauki. Przepowiedział, że nadejdzie czas, gdy cztery rasy znów się zejdą,

wymienią zdobytą wiedzą i wtedy nastanie czas pokoju i czas budowy wielkiej cywilizacji.

Wielki Duch nauczył wszystkie cztery rasy sekretnego uścisku dłoni, którym ludzie mieli się

przywitać, gdy znów się spotkają.

ZADANIE DNIA : „SKORZYSTAJ Z MĄDROŚCI I DARÓW ŚWIATA”

PRZED POŁUDNIEM:

- “W poszukiwaniu darów lasów” – zbieractwo leśne

- “Puszczamy sygnały dymne” – warsztaty sygnalizacji

(Alfabet Morse’a)

PO POŁUDNIU:

-“Wielkie żarło u Dużybrzucha” – techniki kulinarne

- “Każdy łapie za dzidę” – bieg z torem przeszkód i

pułapkami

- plażowanie

- “Wpatrując się w duchy przodków” – warsztaty

nawigacji i żeglugi

WIECZOREM:

-“W leśnej głuszy” – survival leśny (sprawność TRZY PIÓRA)

- Wieczór filmowy


Chłonącym te melodie co z gór płyną

Barwy który kolorowy niesie wiatr

MYŚL DNIA:

„Stare indiańskie nauki mówią, że złą jest rzeczą wydzierać ze swego miejsca na Ziemi coś,

co mogłoby tam rosnąć. Roślina może być ścięta, ale nie wyrwana z korzeniami. Drzewa i

trawy mają dusze. Kiedy jakiś dobry Indianin niszczy roślinę, czyni to ze smutkiem i z prośbą

o wybaczenie, gdyż czyni to z konieczności”.

Drewniana Noga

koniec XIX wieku, Cheyenne

DZIEŃ 11. “POLOWANIE”

WIEDZA DNIA: Dwa sposoby polowania na bizony były stosowane przez Indian

Wielkich Równin, to jest: „pościg na koniu” i „podkradanie się”. Sposób

„pościgu na koniu” cechował się gwałtownością, rozmachem, emocja i wielkim

ryzykiem. Indianin, na specjalnie przyuczonym do tego sposobu polowania koniu,

wpadał galopem w stado, a potem gnając razem z bizonami wybierał odpowiednie

zwierzęta strzelając do nich z łuku lub strzelby. W czasie pościgu jeden wprawny

myśliwy zabijał około 6 bizonów. Sposób ten dostarczał Indianom wiele emocji,

umożliwiał wykazanie odwagi, sprawności oraz wspaniałej sztuki jeździeckiej, ale niósł też

duże niebezpieczeństwo dla myśliwego, przede wszystkim z powodu wierzchowca, który

gnając wśród stada oślepiony kurzem był narażony na połamanie nóg w przypadku

natrafienia na nory piesków preriowych.

ZADANIE DNIA : „POKAŻ ŻE JESTEŚ JUŻ INDIANINEM”

PRZED POŁUDNIEM:

- “Polowanie na bizona” – gra fabularna

- Warsztat technik przetrwania – podsumowanie

sprawności obozowych

PO POŁUDNIU:

- “Indiańskie wybory miss plemienia” – konkurs piękności

- plażowanie

- “Legendy plemion” – warsztaty artystyczne –

prezentacje plemion

WIECZOREM:

- “U wodza w tipi” – podsumowanie prezentacji

obozowych


Możesz zdobyć świat, lecz to będzie tylko świat (tylko świat)

Nie barwy, które niesie wiatr.

MYŚL DNIA:

„Kiedy byłem młodym człowiekiem wybrałem się do szamana po radę dotyczącą mojej

przyszłości. Leczący człowiek powiedział: Nie mam ci wiele do powiedzenia z wyjątkiem

tego, że mogę ci pomóc w zrozumieniu Ziemi, na której żyjemy. Jeśli człowiek chce osiągnąć

sukces na polowaniu lub na wojennej ścieżce nie może być rządzony przez swoje skłonności,

ale musi rozumieć zachowanie się zwierząt i swoje naturalne otoczenie dzięki swej zdolności

obserwacji. Ziemia jest wielka i żyje na niej wiele zwierząt. Ziemia jest chroniona przez coś,

co niekiedy staje się widoczne dla oczu.

Samotny Człowiek [Isua-la-wice]

koniec XIX wieku, Siuks Teton

DZIEŃ 12. “ŚWIĘTY OGIEŃ I KAMIEŃ DUCHA”

WIEDZA DNIA: Nadanie imienia było u Indian sprawą ważną, choć u różnych plemion

kierowano się przy nadawaniu dzieciom imienia różnymi zasadami. U Indian mających swe

siedziby nad brzegami Puget Sound dziecko nosiło pierwsze imię do dwunastego roku

życia, gdyż wtedy dopiero zmieniano je na inne, po przodkach. Każde plemię

dysponowało serią swoich imion. Jeżeli się zdarzyło, że ktoś nieopatrznie nadał dziecku

imię przynależne przodkom innego plemienia, musiał wydać plemienną ucztę, czyli

potlacz, na cześć obrażonego rodu i wtedy uzyskiwał zmazanie winy. Dwaj kuzyni nie

mogli nosić wspólnie tego samego imienia wziętego po przodkach i z tego powodu

wynikały często kłótnie i zwady. Imiona zarówno męskie jak i żeńskie charakteryzowały

zazwyczaj właściciela lub zawierały jakąś jego cechę wyróżniającą

ZADANIE DNIA : „PRZYBIERZ SWOJE NOWE IMIĘ”

PRZED POŁUDNIEM I PO POŁUDNIU:

-"majsterka indiańska” – tworzymy ozdoby i pamiątki, kartki itp.

- “Wielki Bazar” – czyli sztuka negocjacji i przekonywania

- Bieg harcerski i gra terenowa

WIECZOREM:

- uroczyste ognisko harcerskie (uroczystość nadania

Kamienia Ducha i Imienia)

PIOSENKA OBOZU NA WIECZORNE OGNISKO:

Dajcie mądrość bo, w życiu jej trzeba

Siłę, co da nam pewność, że

Nie czynimy źle i każdy nasz plan

Chcemy wierzyć, ma głębszy sens

Cudowne wszystko, co było nam dane

Choć ten świat niespodzianki płatał nam

Za zakrętem o krok, nowy zakręt już czekał

I nie wie nikt, co wydarzy się tam

REFREN:

Niech duchy tych, co mieszkali tu

Wezmą nas za ręce

Podpowiedzą dokąd wiedzie szlak

Przecież w ich spojrzeniu widać cały świat

Nic tu się nie zmienia od tysięcy już lat

Zawsze bratu równy brat (bis ref x2)

MYŚL DNIA:

„Wielki Duch jest we wszystkich rzeczach; jest w powietrzu, którym oddychamy. Wielki

Duch jest naszym ojcem, ale Ziemia jest naszą Matką. Ziemia żywi nas, zwraca nam to co

jej dajemy”.

Wielki Grzmot [Bedagi]

koniec XIX wieku, Wabanaki Algonquin

DZIEŃ 13. “POTLACZ”

WIEDZA DNIA: Żyjące w rejonie północno-zachodniego wybrzeża plemiona indiańskie

urządzały niezliczone święta, podczas których dochodzi do specyficznej rywalizacji w ilości

rozdawanych lub ostentacyjnie niszczonych na miejscu dóbr. Jednym z nich był potlacz.

Na potlacz zaproszeni goście przybywali w swych najlepszych łodziach i ubraniach, gotowi

do uczty, która mogła trwać nawet dziesięć dni. Wódz zazwyczaj angażuje całą podległą

mu grupę lokalną do pomocy w zgromadzeniu niezbędnych zapasów na rywalizacyjne

święto, w trakcie którego zmierza się z innym wodzem. Podobne święta urządzają niżej

postawione w hierarchii społecznej rodziny. W wyniku zwycięstw poszczególne osoby

z "arystokratycznych" rodów podwyższają swoją pozycję w hierarchii społecznej.

ZADANIE DNIA : „WEŹ SWOJE ŻYCIE WE WŁASNE RĘCE”


- ZIELONY DZIEŃ

PO POŁUDNIU:

-“Wilczy skowyt” – gra sportowa

- warsztaty technik strażackich

WIECZOREM:

-watra przy ognisku/nocne bajanie


To jasne, że już wyruszać czas,

Gdy świat dał wyraźnie Ci znak.

Nad głową mieć słońce, lub pełno gwiazd,

By zrozumieć, że życie ma smak.

To jasne, że już wyruszać czas,

Krok za krokiem pragnę cieszyć się.

Słońce śle promień swój do mnie raz po raz,

A ja wciąż czuję, że śmiać się chcę.

Bo najlepiej, gdy bliską zobaczysz znów twarz,

Choć wiele trzeba było przejść mi,

Opowiedzieć tyle byś od razu chciał,

Serce byś na dłoni dał.

MYŚL DNIA:

„Kiedy biały człowiek będzie traktował Indianina tak jak traktuje swoich braci, wtedy nie

będzie wojen. Wszyscy będziemy równi - będziemy braćmi mającymi tę samą matkę i ojca,

z jednym niebem ponad nami i jednym krajem wokół nas i jedynym rządem dla nas

wszystkich”.

Józef [Heinmot Too Yalakekt]

1830-1904, Wódz Nez Perce

DZIEŃ 14. “Echo lasu”

WIEDZA DNIA: Indianie to najliczniejsza i najbardziej zróżnicowana z trzech – obok Inuitów

(Eskimosów) i Aleutów – grup ludności tubylczej (rdzennej, autochtonicznej)

zamieszkujących oba kontynenty amerykańskie, obejmująca – zarówno dawniej, jak i dziś

– setki ludów, plemion i grup o bardzo różnym charakterze i stopniu rozwoju.

W tradycyjnej antropologii zaliczani są do rasy żółtej. W zależności od regionu, w którym

żyli, trudnili się myślistwem i zbieractwem, rolnictwem lub rybołówstwem. Indianie, którzy

wzbudzają szczególne zainteresowanie, to myśliwi z Wielkich Równin. Region ten leży w

samym środku Ameryki Północnej. To lekko pofalowany, trawiasty, ubogi w drzewa obszar,

poprzecinany nitkami rzek i strumieni. Tereny te zamieszkiwały między innymi następujące

plemiona: Sarcee, Cree, Black Foot, Gros Ventre, Sioux, Crow, Pawnee, Arapaho,

Komanche, Arikara, Cheyenne, Kiowa. Koczowali oni w pobliżu rzek. Polowali na bizony,

antylopy, jelenie wapiti. Ze skór tych zwierząt szyli swoje namioty (tipi), stroje i akcesoria

wojenne. Rozpoczęty odkryciem Ameryki proces kolonizacji ziem indiańskich stał się

przyczyną upadku kultury Indian. Dziś większość Indian zamieszkuje w rezerwatach, gdzie

nadal podtrzymuje swoje tradycje i kulturę.

ZADANIE DNIA : „ZABIERZ ZE SOBĄ DZICZ SERCA”

rozkwaterowanie


MYŚL DNIA:

„Zarys kamienia jest okrągły, nie ma końca i

początku; podobnie moc kamienia jest

nieskończona. Kamień jest doskonały w swym

rodzaju i jest wytworem natury, nie został

ukształtowany przez żadne sztuczne siły. Nie jest

piękny, ale jego struktura jest solidna, jak solidny

jest dom, w którym można bezpiecznie żyć”.

Ścigany przez Niedźwiedzia

1843-1915, Siuks Santee-Yanktonai

Nie czekaj, więc wyruszać czas,

Gdy świat dał wyraźnie Ci znak,

Kto pod niebem gołym spał,

chociaż jeden raz,

Temu wciąż chwili tej będzie brak.

Ani śnieg, ani desz, nie straszne są dziś

Bo blask słońca znów wróci tu

Wiatr uderza prosto w twarz, mówimy

mi, że warto iść

Oh, spróbuje i zaufam mu!

Więc już czas wyruszać... właśnie teraz,

Już wyruszać czas

DZIEŃ Warunki pogodowe RANO (4,5h) POPOŁUDNIE (2,5H) WIECZÓR (3h) NOC (1,5h) - 0,5

1.

07.07.2013

„W matni

leśnych

bogów”

Pogoda

Przejazd na trasie Strzelce Kraj. / Grotów

Rozlokowanie się w namiotach (1,5h);

Apel inauguracyjny (0,5h);

Poznanie regulaminów i zasad

panujących na obozie (1,5h);

Ognisko / Świecowisko

- Wprowadzenie do fabuły – inscenizacja

„Tropami Ducha Lasu” Mariusz

Niepogoda

2.

08.07.2013

„Braterstwo

plemion”

Pogoda “Przywitanie z Indiańskim dorzeczem

Maczupikczu” (wyprawa na plażę);

Przyjęcie nazw przez zastępy;

Wymyślenie własnej obrzędowości plemion

(herb/flaga, stroje, piosenka, talizman,…);

Pionierka obozowa (płot, brama,

proporcownik, suszarnia);

pionierki

ciąg

dalszy

(tablica

ogłoszeń,

śmietniki,

totemy

plemion)

Zwiad terenowy: „Co w

Trawie piszczy?” ; Grażka

Gra “Orła cień”

(gra o gołębiarzach)

Mariusz – Gra z fabułą

nawiązującą do Szarych

Szeregów (1h);

“Walka o względy

Wielkiego Manitou”

(turniej VaBanque) -

podsumowanie zwiadu

(2h); Kaja

Gra nocna “Niedźwiedzia odwaga” Kaja

Niepogoda

3.

09.07.2013

„Korzenie -

Kult Wielkich

Przodków”

Pogoda Na plaży piasek w nogi parzy Mini warsztaty “Bo Indian

swoje mokasyny ma”:

pierwsza pomoc

terenoznawstwo

techniki puszczańskie

„Szaman ci doradzi” (gra medyczna)

(1,5h) Bartek

Ognisko/świecowisko/puszczanie

lampionów Kaja

Podsumowanie fabuły dnia Mariusz

Niepogoda

Tworzenie legendy o plemionach

Gry i zabawy integracyjne (1,5h)

Grażka

Gra terenowa: Z papierem w dłoni

– Indiańska mapa (2h) Kaja

“Blada twarz w przebraniu”

(parada oszustów) Bartek (1,5h)

4.

10.07.2013

Pueblo Oraibi

Pogoda

Wyjście na plażę

“Techniki tkackie” – tworzymy obraz swojego miasta Grażka

techniki puszczańskie

“Co wiesz o swoim Oraibi?”

zmagania plemion (1,5h) gra 1z 10

(wiedza o Strzelcach)

Mariusz

“Wigwam” – pokaż swój namiot

(konkurs zdobiennictwa) Bartek

Wieczór Filmowy Mariusz

Niepogoda

5.

11.07.2013

„Wejdź do

mojego TIPI” Cichy przyjaciel

Pogoda “Moje pierwsze pióro” (gra walka

“o dżem”) Bartek

“Urodziny wodza”

(butelkowa majsterka) –

wykonywanie podarunków dla

Wodza plemion – bóstwa talentów

„Indiański mam talent” Grażka Śluby obozowe z konkurencjami Bartek Mariusz Karaoke w konwencji

„Indianie śpiewają”Kaja

Niepogoda

6.

12.07.2013

Leśne podboje

Pogoda Zwiedzanie okolic, wyjście do pobliskiego miasteczka.

Powrót do bazy - podchody “Ashuka” - malowanie na folii Kaja

Warsztaty pionierskie – budowanie

szałasów – gra o flagi Bartek

Ognisko Mariusz

Niepogoda “Pocahontas” - gra fabularna RPG Mariusz Popołudnie filmowe Grażka Świecowisko Mariusz

7.

13.07.2013

Boskie

Igrzyska

Pogoda

“Ścieżka ognia i wiatru”

- konkurencje zespołowe (przeciąganie liny,

siatkówka, piłka nożna, dwa ognie, skakanka

grupowa, sztafeta) Liwia

“Bóg wód i rzek w dorzeczu Nantu”

- sporty wodne i mniej wodne

konkurencje indywidualne(skakanka,

4kąty, rzut kaloszem, szczelanie z luku,

bierki) Marcin

Uczta plemienna – bal sportowca –

podsumowanie olimpiady Mariusz

“Dziki zachód” - balon Party – 20

zabaw z balonem Bartek

Wieczór filmowy Liwia

Niepogoda Tworzenie gry planszowej, gra w bierki

Grażka Liwia

Olimpiada w rzędach, kalambury

Mariusz

8.

14.07.2013

W jednym

kręgu

Pogoda

Turniej plemion, mężni rybacy Mariusz

Zakwaterowanie zuchów

Gra „Indianki vs. Wojowie” Bartek Grażka Liwia

Ognisko Kaja

Niepogoda

Zajęcia plastyczne – wykonywanie kartek

pocztowych do rodziców Grażka Teleturniej „Strzał w 10-tkę” Mariusz

Świecowisko Kaja Wzniesienie modłów o poprawę pogody

(śpiewogranie obozowe)

Budujemy tipi wodza Bartek

“Biało włose kontra Czarnowłosi”

– Obozowe Show Kaja

9.

15.07.2013

„Wampum” Pogoda

“Na polach prerii”

(przestrzenne memory) Liwia

Chrzest obozowy – „I ty możesz zostać

Człowiekiem Lasu” Mariusz Grażka

“Znajdź Brata Krwi” – zabawa ze sprawnością

SZARA LILIJKA Kaja Ognisko Liwia Plażowanie

„Zagubione wampum” Gra fabularna RPG

Bartek

Niepogoda Turniej „Idź na całość” Liwia “Echo obozowe” – Kabareton Liwia 1 z 10 – gra terenowo - świetlicowa–

podsumowanie punktów plemion Kaja Świecowisko Liwia

10.

16.07.2013

„Kamienne

tablice”

Pogoda “W poszukiwaniu darów lasu”

- zbieractwo leśne Liwia

Wielkie żarło u Duży Brzucha”

- robimy naleśniki

(warsztaty kulinarne)

Mariusz

“Do gwiazd – wypatrując duchy przodków”

(warsztaty radiostacji i nawigacji)

“W leśnej głuszy” – pionierka leśna

(sprawność Trzy PIÓRA)

Bartek

Niepogoda “Puszczamy dymka”

- warsztaty sygnalizacji

“Każdy ma swoją dzidę”

- tor przeszkód I pułapek

Kaja

Plażowanie Wieczór filmowy Liwia

11.

17.07.2013

„Polowanie”

Pogoda (Grupa młodsza)

Polowanie na bizona Liwia

(Grupa starsza)

Techniki przetrwania

Indiański wybór miss

Mariusz

Praca w grupach – przygotowanie legend i

opowieści indiańskich w formie telenoweli

Grażka

Kominek:

Legendy z wodzem Mariusz

Prezentacja wcześniej przygotowanych

opowieści Niepogoda

12.

18.07.2013

„Święty ogień

i Kamień

Ducha”

Pogoda

Majsterka – przygotowanie przeróżnych

indiańskich ozdób i pamiątek

Liwia Kaja

Wielki bazar, czyli sztuka negocjacji I

przekonywania Bartek

Bieg harcerski – podsumowanie harcerskiego

obozu

Ślimak – gra terenowa – podsumowanie punktów

plemion Kaja

Ognisko „Idziemy w Jasną” – nasze ideały, sposób na

życie czyli o czym mówi prawo i przyrzeczenie

harcerskie

Kaja Niepogoda

12.

18.07.2013

“Potlacz”

Pogoda

Zielony dzień – zajęcia organizowane przez uczestników dla uczestników

Gra “Wilczy skowyt (poligon)

- na plaży Bartek

TECHNIKI STRAŻACKIE Józek

przygotowanie ogniobrania

Watra

– nocowisko przy ogniu Bartek

gaw. podsumowująca Mariusz

(Grupa starsza)

“Nocne bajanie”

– teatrzyk zuchowy Grażka

(grupa młodsza) Niepogoda

TECHNIKI STRAŻACKIE Józek

przygotowanie ogniobrania

13.

19.07.2013

„Echo lasu” Pogoda

Rozstania nadszedł czas – wymyślanie

obrzędu/tańca na pożegania plemion Grażka

wyjście na plażę

Bartek Kaja Liwia Mariusz Grażka

Rozmontowanie obozowiska

Program i rozpiskę zajęć opracował z-ca komendanta ds. programu 1 Strzeleckiego Szczepu Harcerskiego „Czarna Jedynka”: HO Bartosz Guścin (z-ca komendanta obozu HAL GROTÓW 2013 – turnus I/II)

Program I turnus HAL 2013 hufca Strzelce Krajeńskie turnus I/II - GROTÓW 2013

Documents

Transcript of Program I turnus HAL 2013 hufca Strzelce Krajeńskie turnus I/II - GROTÓW 2013